Vriendschap

Vriendschap onderscheiden we in persoonlijke vriendschap en formele vriendschap.

Persoonlijke vriendschap

Persoonlijke vriendschap kan alle klassen en leeftijden overstijgen. Dat is haar kracht en deugd. De bedoeling van het Spel van de Orde is op de eerste plaats goede vrienden met gelijkgestemden te zijn. Gelijkgestemd zijn kan onafhankelijk van beroep en leeftijd, niveau en ervaring bestaan. Zo kan je elkaar in het levenspel helpen en ondersteunen. Vriendschap kan ook onafhankelijk bestaan van religieuze en politieke voorkeuren of van baatzuchtige motieven. Vriendschap is op het persoonlijk vlak een hooggestemd gelijkheidsideaal van zelfverwerkelijking en emancipatie waarin je elkaar accepteert zoals je bent. Maar vriendschap kent ook een keerzijde in de zin van het nepotisme: het voortrekken van vrienden en familieleden in maatschappelijke belangen en daarmee het discrimineren en achterstellen van anderen. Ook elitarisme, de zelfzucht van een elite, kan het gevolg hiervan zijn. Vriendschap kan in die zin ook een samenzwering zijn rondom een bepaalde zwakheid. Gok-, seks- en drugsvrienden zijn geen vrienden als de kick eraf is en vrienden in de misdaad verraden elkaar ook als de buit binnen is. Het nevenmotief bederft de vriendschap makkelijk. De vriendschap kan zo een illusie zijn. Zuivere vriendschap zonder de gehechtheid van een nevenmotief is wat men zoekt in het leven.

Formele Vriendschap

Vriendschap of kameraadschap behoort formeel tot de vier maatschappelijke klassen die in het spel de roepingen of beroepsoriëntaties worden genoemd. Van vriendschap te zijn, een vriend te wezen betekent dat men tot een erkende groep van identiteiten, een erkende levensroeping binnen het Spel van de Orde behoort. Zo zijn de huwelijkspartner en ook de ouderen, de kinderen en andere soorten vertrouwde mensen dan in het spel inbegrepen. De vriendschap onderscheiden we formeel in:

De kennis (ongehuwd) - men is vriendelijk en wil wel een vriend zijn, maar men kent elkaar en zichzelf nog niet zo goed. Men is vaak nog jong dan, of anders nog niet ervaren op een bepaald punt, en zich nog niet zo bewust van wat men kan en wil.
De partner (vaste partner of gehuwd) - men is gehecht geraakt aan iemand terwijl men heel goed weet wie men is en wat men kan. Men deelt dan lief en leed als trouwe vrienden in een zekere wederzijdse dienstbaarheid, en men is dan vaak getrouwd of anderszins duurzaam samen.
De metgezel (teruggetrokken) - men kent elkaar al wat langer, maar de gehechtheid aan elkaar is niet meer zo benauwend en bezitterig. Met minder angst elkaar te verliezen en meer respect voor elkaars vrijheid en individualiteit is men dan meer een vriend dan een partner.
De senior (onthecht) - de senior beperkt zijn vriendschap in de wijsheid van de oude dag niet meer tot enkel de levenspartner, maar heeft een groter hart voor iedereen, niet alleen de familieleden, maar voor de hele samenleving waarvan hij/zij weet dat die alleen maar goed functioneert als niet het eigenbelang van een zekere gehechtheid voorop staat.

<center>Om het spel te spelen: kies uit een van de bovenstaande vormen van vriendschap en surf dan verder naar je graad van ervaring en niveau van functioneren om je levensmissie te ontdekken.</center>

De motivatie van de formele vriendschap

De notie van vriendschap in formele maatschappelijke zin betreft de klasse van de arbeid, de werknemers of de arbeiders. Het idee is dat alle arbeid geschiedt op basis van kameraadschap, een ideaal waar het socialisme graag mee wegloopt. We zijn allemaal vrienden in de arbeid, ieder moet zijn steentje bijdragen. Ongeacht de arbeid die we verrichten, betaald of onbetaald, zijn we in het dienstverlenen allen gelijke broeders met gelijke rechten en moeten we ons ook gedragen als broeders en zusters; we zijn als vrienden en kameraden maatschappelijk aan elkaar verplicht. We staan allemaal God ten dienste op de eerste plaats daarin. Alleen als het idee van God, persoonlijk danwel onpersoonlijk bezien, voorop staat kunnen we gelijk zijn. Met het dienen van mindere goden ontstaat de belangenstrijd omdat de mindere god een deelbelang vertegenwoordigt. Hier zijn de meeste religies, de tradities die onze toekomst mede vormen, het over eens. In de filognosie wordt de vorm van God, Hij die in feite de heiligheid van de ongeziene integriteit en geest in het voorbije is, op pragmatische wijze toegekend aan de orde van de tijd. We zijn met welke samenleving op de planeet dan ook afhankelijk van tijdafspraken met de klok en de kalender, het eens zijn over een zekere tijdorde is een voorwaarde voor de menselijke beschaving. Dat is de vorm van God die we werkelijk als mensheid met elkaar delen, waar dan ook. Het gaat erom daarin zuiver te zijn, d.w.z. zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke natuurlijke en eeuwige waarheid van de tijd te komen. Dit was ook een oorpronkelijk idee van de Franse Revolutie, de tijd zo te hervormen dat de natuur weer voorop staat en zo gelijkheid, vrijheid en broederschap te bereiken. Omdat die tijdrevolutie mislukte en er een eeuwige woordstrijd ontbrandde in de democratie, moeten we die tijdrevolutie met de filognosie alsnog tot stand brengen en zo de democratie zuiveren van de verdeeldheid die zijn basis vindt in de vervreemding van de mensheid t.o.v. de natuur. In de praktijk betekent dat dat er filognostisch sprake is van een hervorming van het tijdsysteem die erop neerkomt dat de lineaire week en de gemiddelde dag worden vervangen door de geschrikkelde week en de maanfase enerzijds, en de eenmaal per week met de zon gelijkgezette oude standaardtijdklok anderzijds (zie ook tempometer en cakra-orde). De uiteindelijke integriteit van de Godspersoon waarin we duurzaamheid geluk en bewustzijn vinden, wordt gevonden in de integriteit van het ten dienste staan van de zes visies van de filognosie die we als zijnde het doel stellen terwijl we als het middel daarvoor ons bedienen van de volheden van God die berusten op de drie fundamentele waarheden van de natuurlijke werkelijkheid: de tijd, de ruimte (ofwel het krachtveld van de ether), en de materie. Duidelijk is zo dat, naast een tijdhervorming ten gunste van de natuurlijke, cyclische aard van de tijd, de filognosie ook een erkennen van de ether inhoudt als de kracht of het krachtveld van God, alsmede een onderkennen van de materiële schepping als zijnde de gedaante van de levende God die ons zo makkelijk verbijstert als we de tijd en de ether niet zuiver zien.

Dienstverlenen is de basisfilosofie van de vrienden die je altijd, betaald dan wel vrijwillig, willen helpen met elke klus die er maar denkbaar is.
In het begrip emancipatie is er maar een ding dat boven de vriendschap staat: de innerlijke overgave aan de leraar van binnen. Het definitief vestigen van de intuïtie, de innerlijke stem, als de leidraad voor het volwassen, onafhankelijke en verlichte bestaan, het gevaar dat steeds op de loer ligt bij een te vroegtijdig vestigen van deze intuïtie is de illusie: men moet voldoende geschoold en opgevoed zijn om die zelfstandigheid aan te kunnen en zelf verantwoordelijkheid te dragen voor het met elkaar op de juiste wijze in overeenstemming brengen van de innerlijke, geestelijke, en uiterlijke, materiële, wereld.
Vedische referentie: s'ûdra

Zie ook

Externe Links

De Filognostische Associatie - vrienden zijn in de filognosie; je kan je formeel aanmelden en elkaar zo leren kennen.

Categorie: Nederlands | Basispagina's | Definities

Deze pagina werd sedert 14 dec. 2007 keer bekeken. \