1.3.3 Merkwaardige lus en Verstrengelde hiërarchie

Samenvatting synthese Vier Domeinen: Vijf Domeinen ('Professionals & Politicals', 'Wijsheid en Dwaasheid', 'Zelfregulering en Regulering', Catharsis)

Mysterieus 'geluid' uit de ruimte - Geluid sterker dan alle andere bronnen in het heelal bij elkaar
Zo is de mystieke formule ‘Om mani padme hum’, als men haar op de juiste manier begrijpt, niet samengesteld uit de bijna nietszeggende woorden, ‘O het juweel in de lotus’, maar ze bevat een verwijzing naar deze onverbrekelijke band tussen de mens en het heelal, die op zeven verschillende manieren wordt weergegeven en zeven verschillende toepassingen mogelijk maakt op evenzoveel gebieden van denken en handelen.

Het boek Een scheurtje in de rand van de schepping van Marcelo Gleiser heeft op het fenomeen ‘Monade + Duade’ (twee in een De Geheime Leer Deel I Proloog p. 46) betrekking, het verschijnsel dat Meta-leren, het Ken uzelve mogelijk maakt. ‘Monade + Duade’, de twee kanten van een medaille. Het is de ziel (psyche) die de twee kanten van een medaille met elkaar verbindt. In het rapport ‘E i V’ wordt de intermediair tussen de twee kanten met de verborgen 5e Dimensie weergegeven. Het ontstaan van leven zal altijd een mysterie blijven.

In plaats van het milieuvraagstuk te ontkennen dient de de klimaat-, euro- en vluchtelingencrisis door politici en wetenschappers wereldwijd centraal te worden geplaatst. Het Westerse beschavingsmodel is een belangrijke oorzaak van de klimaatcrisis en watervervuiling. Het betreft een gigantische milieuvervuiling van moeder aarde. Niet alleen in water, maar ook voor de homo sapiens zit in het universum een zelfreinigend vermogen verborgen. Een integrale denktrant, “Het geheel is meer dan de som van de delen.” van Aristoteles maakt het mogelijk de leefbaarheid van onze wereld, een leefbare wereld te creëren. Door de dwaasheid, hoogmoed (Filosofisch kwintet 2 juli 2017 na ca. 31 minuten Ian Buruma) van Westerse politici neemt de chaos in de wereld toe. Tot slot gaat de discussie over identiteitspolitiek, ontzuiling en herzuiling. Ian Buruma stelt (na ca. 45 minuten) dat de Israëlische politiek is vastgelopen tussen Israëli's en Palestijnen. De politiek zou moeten gaan over waterrechten en elektriciteit en dat soort dingen, zaken waarover je tot overeenstemming kunt komen. Marjan Slob heeft gelijk Edith Schippers had niet met het migrantenvraagstuk, maar de onderhandelingen met de vergroening van de economie moeten beginnen.

Het zijn onze eigen carrièrrepolitici Frits Bolkestein, Wouter Bos, Jeroen Dijsselbloem, Mark Rutte, Coen Teulings en Frans Timmermans, die hun volgelingen knollen voor citroenen proberen te verkopen en de 'Babelonische spraakverwarring' in de wereld bevorderen. Frans Timmermans liet zondag 10 december 2017 in Buitenhof weten een adept van Jeroen Dijsselbloem te zijn. Het zijn opportunistische politici, die het falen van zelfreinigend vermogen in de financiële sector, het niet meer relevant verklaren van de Glass-Steagall wet, misbruiken voor het bedrijven van opportunistische, improductieve korte termijn politiek. Het zijn de aanjagers van het neoliberalisme, een grotere tweedeling in de maatschappij. Wat betreft het marktmechanisme zitten deze politici in hun vastgeroeste denkpatronen om de lat voor het grootkapitaal steeds lager te leggen gevangen. De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De crux, de moraal van het verhaal is en dat was in de Bijbel al bekend, dat het onmogelijk is moral hazard te automatiseren omdat elk individu de lat op een ander niveau legt. Het gaat primair om de mondige burger. De mislukte ICT-projecten bij de overheid spreken voor zich.

Het probleem voor politici is dat onze macro-economen hun vakgebied hebben opgeblazen. Om de éénzijdige koopmansgeest en lobbynetwerken van bankiers te reguleren, is er behoefte aan een nieuwe Glass-Steagall wet. Helaas heeft Europa aan het door de VS gedomineerde piramidespel geen weerstand geboden. Nick Leeson, Jérôme Kerviel en London whale' geven het eerste signaal dat de banken hun risicobeheersing niet op orde hebben.
De illusiecultuur van de zeepbel, de aardse trimurti (drie guna’s) is de inverse van de hemelse Trimurti Banken zorgen voor het scheppen van geld en een zakenbank á la Goldman Sachs, Lehman Brothers en banken die ongeremd geld in dubieuze waardepapieren hebben gestoken of bankemployees als Nick Leeson (Barings Bank), Jérôme Kerviel (Société Générale), London whale (JPMorgan Chase) of ex-zakenman en -belegger Bernard Madoff voor het vernietigen.
Of in de woorden van Bolkestein: de lotgevallen van de euro zijn ‘een goed voorbeeld van politiek wensdenken dat nuchter economisch denken overvleugeld’ (de Volkskrant 3 december 2011'').

Jaak Panksepp Affective neuroscience of the emotional Brain Mind: evolutionary perspectives and implications for understanding depression
Cross-species affective neuroscience studies confirm that Jaak Panksepp Affective neuroscience of the emotional Brain Mind: evolutionary perspectives andimplications for understanding depression |primary-process emotional feelings]] are organized within primitive subcortical regions of the brain that are anatomically, neurochemically, and functionally homologous in all mammals that have been studied. Emotional feelings (affects) are intrinsic values that inform animals how they are faring in the quest to survive. The various positive affects indicate that animals are returning to "comfort zones" that support survival, and negative affects reflect "discomfort zones" that indicate that animals are in situations that may impair survival. They are ancestral tools for living--evolutionary memories of such importance that they were coded into the genome in rough form (as primary brain processes), which are refined by basic learning mechanisms (secondary processes) as well as by higher-order cognitions/thoughts (tertiary processes). To understand why depression feels horrible, we must fathom the affective infrastructure of the mammalian brain. Advances in our understanding of the nature of primary-process emotional affects can promote the development of better preclinical models of psychiatric disorders and thereby also allow clinicians new and useful ways to understand the foundational aspects of their clients' problems. These networks are of clear importance for understanding psychiatric disorders and advancing psychiatric practice.

Het water komt (NTR 6, 13, 20 en 27 januari 2023 NPO2):
De NTR heeft naar aanleiding van de 70e herdenking van de Watersnoodramp een vierdelige documentaireserie gemaakt onder de titel Het water komt! Presentator is Winfried Baijens. De vier documentaires brengen met archiefmateriaal en indringende ooggetuigenverslagen in kaart hoe de ramp zich kon voltrekken, hoe van tevoren onvoldoende werd geanticipeerd op het dreigende gevaar en wat we hebben geleerd van de ramp. Maar hébben we wel voldoende geleerd? Winfried Baijens (zelf opgegroeid in Zeeland) neemt ons mee terug in de tijd en mee vooruit in de toekomst.
Archiefmateriaal en indringende ooggetuigenverslagen brengen in kaart hoe de ramp zich kon voltrekken, hoe van tevoren onvoldoende werd geanticipeerd op het dreigende gevaar en wat we hebben geleerd van de ramp.

Theoloog in al zijn vezels, die definitief afrekende met God (Sander van Walsum de Volkskrant 12 september 2017, p. 18):
Het begin van de losmaking
Kuitert zelf situeerde het begin van zijn losmaking in 1953, toen hij als predikant te Scharendijke (Zeeland) niet wist hoe hij de slachtoffers van de Watersnoodramp troost moest bieden. 'Waar moest ik over preken?', zei hij later in Trouw. 'Het werd 'scheepke onder Jezus hoede'. Dat die bekende woorden niet betekenen dat je niet verdrinkt.' Een andere gebeurtenis die bijdroeg aan zijn verwijdering van het oude geloof, was de dood van zijn dochter Kaisa. 'Onder invloed van deze gebeurtenis heb ik nog lange tijd vastgehouden aan mijn vriendschap met de Eeuwige. Maar uiteindelijk, tegen alle menselijke verlangens in, moest ik onderkennen dat er na de dood niets meer is', zei hij in de Volkskrant. 'Leren is afleren, vooral als het om religie gaat.'

Net als V’s faforiete 16 (de Volkskrant 12 november 2022, p. 28-33) zijn de The Handmaid’s Tale experiment Practical Utopia, Merel van Vroonhoven (de Volkskrant 12 november 2022, Zaterdag p. 2) een illustratie van het balansmechanisme van de wederkerigheid. Zonder de input van de mysterietaal, die zich op het snijvlak tussen de microkosmos en macrokosmos (‘Mensbeeld en Wereldbeeld’) bevindt is religie ondenkbaar. Maar ook voor het bereiken van het punt omega, de output blijft religie relevant. In elk leven wordt de weg door de wederkerigheid, de relatie tussen Micro en Macro beschreven. In het leven gaat het er om de mysterietaal beter te leren begrijpen. Dit is mogelijk door de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld te verbinden. Dit is al door het leerproces, de triade knower, knowing, and known van Vyâsadeva onderkend.
Het mysterie van het leven kan in een verhaal, in mysterietaal tot uitdrukking worden gebracht, maar niet in een laboratorium worden gemeten. Om het ‘balansmechanisme’ op aarde te herstellen maakt H.P. Blavatsky in de Stem van de Stilte van zeven gouden sleutels (p. 45,46) gebruik.

Om een humanitaire crisis te vermijden dient het bevorderen van broederschap, de Unificatietheorie centraal te staan.
De synthese van vier domeinen = Kwintessens = Unificatietheorie. Geestelijke gezondheid, het proces van zelf-transformatie, de Zielkunde omvat Geest en Lichaam, Geestkunde en Natuurkunde.

Cees Nooteboom toont in zijn boeken de evolutionaire kringloop. Maar de economische werkelijkheid is dat het neoliberalisme onder Trump de uiterste houdbaarheidsdatum heeft bereikt. ‘Wereldverbeteraars’ vormen een bedreiging voor de machthebbers. Leiders, die zijn vermoord, maar zich met hart en ziel voor de mensheid hebben ingezet, zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Olaf Palma, Anwar Sadat, Itzhak Rabin en Daphne Caruana Galizia. Het zijn ‘wereldverbeteraars’ en wellicht op hun manier ‘klokkenluiders’, die op imposante wijze de andere kant van een zaak lieten zien. Het maakt deze personen tot een natuurlijke vijand van ééndimensionale denkers en dogmatici. Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden van de overheidsbureaucratie, de vierde macht is topsport geworden.

Het oude vraagstuk zelfzucht (egoïsme) van Barbara Ehrenreich, zal door de algoritmen, die Laurens Verhagen beschrijft eerder groter, dan kleiner worden. Zowel Martin Sommer met zijn verslag De achterkant van het asielbeleid als Raoul du Pré met Doorsluisparadijs (Volkskrant 25 november 2018 Opinie p. 5) signaleren dat het thema rechtvaardigheid (mensenrechten) voor de overheid een uiterst complex vraagstuk is. Door het accent op rechtvaardigheid, het balansmechanisme van de wederkerigheid, evenwicht door tegenwicht, neemt het vertrouwen in de overheid toe. De paradox van de risicobeheersing is echter dat door de eenzijdige focus op marktwerking en de egotripperij van AI-specialisten, de complexiteit van het vraagstuk alleen maar wordt vergroot.

Om het fenomeen van de weerspiegeling te duiden maakt Plato van de allegorie van de grot gebruik en Blavatsky beschrijft de toverlantaarn. De viervoudige aard van de mens 'nӗshāmā, rūah, nefesh en gūf', de viervoudige geopenbaarde krachten (zie Joy Mills De pelgrimstocht van de mens) in de microkosmos zijn een weerspiegeling van de vier fundamentele natuurkrachten in de macrokosmos. De viervoudige geopenbaarde krachten hangen met de vier vragen van Niko Tinbergen samen.

Zwijgen doorbreken (Abel Borman de Volkskrant 3 oktober 2022, p. 4-5):
Met ‘Een gat in mijn hart’ willen we de mensen zelf laten spreken, meer niet’.
Een gat in mijn hart, over de vliegramp in de Amsterdamse Bijlmermeer, is de eerste documentaire van aspirant-omroep Zwart. Makers Akwasi (34), die de ramp van dichtbij meemaakte, en Olivier S. Garcia (32) vertellen hoe ze zich precies met Een gat in mijn hart willen onderscheiden van andere documentaires en van andere omroepen.

Melanie Schultz van Haegen heeft gelijk wanneer ze zegt om de lange termijn klimaatdoelen te halen de ministeries van ‘Ruimte, Verkeer, Landbouw en Natuur’ bij elkaar moeten, maar Jan Terlouw heeft gelijk wanneer hij stelt dat er problemen zijn, die linker partijen beter begrijpen dan rechter partijen. (Buitenhof 23 mei 2021 NPO1) Melanie Schultz van Haegen is blijkbaar niet bekend met dat voorkomen is beter dan genezen. Maar ze zegt het zelf als representant van het grootkapitaal ziet ze het anders.

Het is onwaarschijnlijk dat Melanie Schultz van Haegen van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu met de zelfrijdende auto de ongelijkheid, klimaatverandering, oplopende schulden, demografische zorgen en een steeds cynischer wordend electoraat oplost. Het hangt met de tijdgeest samen dat Melanie Schultz aan haar kiezers over de zelfrijdende auto's sprookjes vertelt of moet ik zeggen science fiction wat betreft 'Trucks kunnen over 5 jaar onbemand de weg op' (Volkskrant 6 oktober 2014). In het kader van risicobeheersing is het zeker handig wanneer een chauffeur een signaal krijgt wanneer hij te dicht op zijn voorganger zit.

Chaos, de ''self-fulfilling prophecy" van Frits Bolkestein ontstaat wanneer we weigeren met de keerzijde van de medaille (Complementariteit), het panentheïsme van Spinoza rekening te houden. De oplossing van het probleem, de complementariteit hangt met de Eeuwige wederkeer van Nietzsche, er is niets nieuws onder de zon samen. Het hangt met de tijdgeest samen dat Melanie Schultz van Haegen van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu aan haar kiezers over de zelfrijdende auto's sprookjes vertelt of moet ik zeggen science fiction wat betreft 'Trucks kunnen over 5 jaar onbemand de weg op'. In het kader van risicobeheersing is het zeker handig wanneer een chauffeur een signaal krijgt wanneer hij te dicht op zijn voorganger zit.

The gender games (VPRO Tegenlicht 29 augustus 2022 NPO2):
Gender bestaat al lang niet meer uit een tweedeling tussen man en vrouw. Maar in de sportwereld zijn de categorieën nog wel bepalend en dus vallen er mensen buiten de boot. Hoe kan de sport voor iedereen een plek vinden?
Zijn genderinclusieve sporten en eerlijke competities met elkaar in overeenstemming te brengen? VPRO Tegenlicht werpt een blik op de sportindustrie en vraagt vrouwelijke sporters en gender-theoretici naar hun ideale toekomst van de vrouwensport.
Genderwetenschapper Judith Butler is een Amerikaanse hoogleraar politieke filosofie en genderwetenschapper en schreef twee invloedrijke boeken over de rol van gender in de maatschappij. Volgens Butler is gender geen biologisch fenomeen, maar een sociale constructie.

Als staten al verliezen van het grote geld, wat kunnen goedwillende bedrijven dan nog? (Katharina Pistor de Volkskrant 7 december 2023, p. 27):
In de recente soap rond bestuursvoorzitter Sam Altman van het ooit ideële OpenAI, Inc. is volgens jurist Katharina Pistor meer aan de hand dan een interne crisis: hier verliest ethiek het van het kapitalisme.
Katharina Pistor is hoogleraar rechtsvergelijking aan de Columbia-universiteit in New York. Ze is auteur van onder andere THE CODE OF CAPITAL. How the Law Creates Wealth and Inequality.

Machts- en ideeënstrijd blaast Chat GPT-maker OpenAI van binnenuit op (Laurens Verhagen de Volkskrant 21 november 2023):
OpenAI heeft drie ceo’s in drie dagen en zag twee sleutelfiguren overstappen naar Microsoft. In hun kielzog vertrokken ook andere kopstukken. Vijf- van de zevenhonderd medewerkers dreigen inmiddels ook te vertrekken. Het meest besproken AI-bedrijf ter wereld ligt op apegapen.

In het rapport 'E i V' wordt het thema Er is niets nieuws onder de zon vanuit een bedrijfskundige, interdisciplinaire invalshoek, in het bijzonder op basis van organisatiecultuur, besluitvormingsprocessen en artificial intelligence belicht. Het idee om meta-fysica en fysica met elkaar te verbinden is eerder door Werner Heisenberg en door Fritjof Capra, in zijn boek The tao of physics, naar voren gebracht. Het boek van Capra beschrijft een onderzoek naar de parallellen tussen de moderne fysica en de oosterse mystiek. Het Ether-paradigma wil benadrukken dat het universele patroon van het wat vastligt. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen. Voor de bewoners van de Sheikh Shaban begraafplaats in Gaza-stad is de Armageddon niet ver weg meer.

Het rapport 'E i V' onderzoekt de relatie tussen 'Wat en Hoe', Structure follows Strategy (These + Antithese = Synthese) of met andere woorden legt verbindingen, zoekt naar de complementariteit tussen Rechter - en Linker hersenhelft, Sympathische en Parasympathische zenuwstelsel, Man en Vrouw (Nature-Nurture-debat) , Sturing en Zelfsturing, Individu en Collectief, Burgerschap en Broederschap, Generalist en Specialist, ' Professionals en Politicals, Optimist en Pessimist, Positief en Negatief, Formeel en Informeel, Aantrekking en Afstoting en de kennis van Goed en Kwaad (Recht en Onrecht).

De commotie rond 4 mei van Jan Kuitenbrouwer, Nzume en de wenende witte mensen van Asha ten Broeke en de derde Weg van Tony Blair van Peter de Waard gaan in de kern over Verstrengeling tussen de Rechterhand en Linkerhand (zie litho Tekenen afb. 138 van M.C. Escher p. 800), tussen Goed en Kwaad.

Extreem-rechts moet terug de verdomhoek in, waar het hoort (Sander Schimmelpenninck de Volkskrant 19 september 2022, p. 2):
Maar belangrijker nog: polariserende figuren als ‘presentator’ Blommestijn zijn de beste remedie tegen de plaag van de valse balans. Onnozelaars die haar ten tijde van corona dapper vonden, en dat waren er nogal wat, zien nu tot welk duister kamp ze behoort.
False balance of bothsideism, laten we het in het Nederlands maar valse balans noemen, is wanneer journalisten in hun neutrale ijver de twee kanten van een debat als gelijk presenteren, zelfs wanneer slechts één van die twee kanten zich op feiten beroept en het andere kamp zich uitsluitend bedient van leugens en complottheorieën. Zo kan het dat je in een talkshow een totale nitwit ‘met oprechte zorgen’ tegenover een wetenschapper kan zien zitten, of dat absurde redenaties – ‘racisme en intimidatie zijn vervelend, anderzijds voelen mensen zich niet gehoord’ – normaal zijn geworden.

De ontdubbeling van het verhaal in de dissertatie van Bert van Hulle, de vastgeroeste denkpatronen is analoog aan het maskerkwadrant. Het betekent dat politici één kant van de medaille verwaarlozen. Dit fenomeen kan ook met het verhaal van de eenzame wolf worden verklaard. Kiezen we, verbinden (religare) we ons met de natuurlijke -, de evolutionaire kringloop of de onnatuurlijke kringloop. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen.

De koloniale leeslijst
Molen en palmboom (Saskia Pieterse en Lisanne Snelders De Groene Amsterdammer 17 september 2020 p. 59-61):
Met de Max Havelaar zou Multatuli Nederland van het koloniale denken hebben bevrijd. Maar met de roman was de dekolonisatie niet voltooid. Die moest nog beginnen.

De essentie (essence), kwintessens (universele quintessens) van de toespraak, door Ronald S. Lauder voorzitter van Pillars of Remembrance gehouden op de Internationale Holocast Herdenking 3 februari 2020 in Dachau is analoog aan het verslag De Joden? Die konden zich beter gedeisd houden van Sander van Walsum in De Volkskrant 31 januari 2020 p. 19. Zowel Teilhard de Chardin als Jiddu Krishnamurtie onderbouwen het kosmisch bewustzijn. Hans van Aurich: Goddelijke taal vormt de schakel tussen mens en het kosmisch bewustzijn (practice what you preach). In het onderzoeksrapport E i V' laten Teilhard de Chardin en Jiddu Krishnamurtie aan de hand van het kosmisch bewustzijn zien hoe het mogelijk is geestelijke gezondheid te bereiken. Het bevorderen van de geestelijke gezondheid, de Spirituele Transformatie is op het Meditatie-diagram van Blavatsky gebaseerd. Om hun gezichtspunt te onderbouwen citeren Bas Heijne én Maartje Wortel uit de Bijbel.

The Power of Awareness by Vicente Hao Chin Jr
We are driven, consciously or subconsciously, to protect ourselves from hurt, defeat, failure, rejection, humiliation, criticism, stress, distress, fear and a hundred other forms of vexations. A major world religion, Buddhism, is rooted in this basic issue of resolving the problem of human sorrow.
After one has attained a certain degree of stability in the balance between the pressures of living and the presence of inner equanimity, a person innately begins the pursuit of one’s higher potentials – what Abraham Maslow called the drive towards Self-Actualisation and, eventually, Self-Transcendence.
Transcendence of the Ego is achievable. The final bastion that prevents the consciousness from fully realising spiritual reality is the ego – the self-centre that has been necessary in the evolutionary growth of the human being. There will come a time when this centre must let go of itself. Meditative awareness will include seeing the very nature of the meditator themselves. The sage Ramana Maharshi recommended a meditation approach called vichara that keeps on inquiring “Who am I?”

Klaas van Egmond laat in zijn boek Homo Universalis de kwintessens zien, namelijk hoe het mogelijk is tussen individuele en collectieve belangen balans te creёren. Door de verbinding, religare tussen de onzichtbare mens, de zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en de transitiekunde van Jan Rotmans.
Zielkunde in het centrum toont, de verbinding, lees samenhang tussen de vier gezichtspunten links ‘universeel’ integratie (Collectief), rechts ‘particulier’ (Individueel), boven ‘geestelijk’ idealisme (Geestkunde), onder materialistisch (Natuurkunde), de universele quintessens.

Het Nederlandse, ooit zo bejubelde poldermodel is stuk. Kunnen we het fiksen? (Frank Kalshoven de Volkskrant 23 juli 2022 p. 17):
Dit verhaal uit de oude doos dient als contrast. Want er is geen buitenlandse journalist meer die over het poldermodel schrijft. En binnenlands is het evenmin een onderwerp dat groot in de belangstelling staat. Ten onrechte. Want ons model werkt niet meer naar behoren. Ons poldermodel is stuk. En wat we destijds uitlegden aan die buitenlandse journalisten klopte als een zwerende vinger: Nederland kan, als land, alleen succesvol zijn door samenwerking binnen de grenzen. Poldermodel stuk, land stuk. Hier gaan we het de komende weken over hebben. Kunnen we het poldermodel weer aan de praat krijgen?

In de fenomenologische visie van Edmund Husserl kunnen subject en object (subject-objectscheiding) niet gescheiden worden, het subject richt zich in zijn denken niet op een concreet voorwerp als te onderzoeken object, maar op de structuur van zijn eigen denken en op de structuren van het object dat het denkt. De Wesensschau was volgens Husserl nodig om de algemene vorm der dingen te kunnen herleiden tot een essentiële, onmiddellijke aanschouwing.
Frank Kalshoven (Volkskrant 29 februari 2020) illustreert hoe de overheid over winstmaximalisatie denkt. Martin Sommer (Volkskrant 29 februari 2020 Opinie 23) heeft gelijk wij worden ergens ingerommeld.

Krastev en Holmes verklaren de geschiedenis met één psychologisch mechaniek (Martin Sommer 24 januari 2020):
Falend licht maakt inzichtelijk hoe het Oosten na de Koude Oorlog het Westen nabootste. Als de auteurs dit mechaniek doortrekken naar het heden, wordt het te ingewikkeld.
Dit is allemaal goed bedacht en inzichtgevend. Maar als Krastev en Holmes in deel drie Trump opvoeren, wordt het te ingewikkeld. Dan blijkt het nadeel, als je een hele geschiedenis wilt ophangen aan een psychologisch mechaniek als aandrijfkracht (Zielkunde in het onderzoeksrapport 'E i V). Trump ging als president van de VS de nabootser Poetin weer nabootsen, met zijn kritiek op de huichelachtige Democraten. Dan begint al dat geïmiteer je als lezer te duizelen.

Politiek zoals je die aan de bar zou bespreken (Jaap Stam de Volkskrant 26 augustus 2022, p. 27):
Joost Vullings en Xander van der Wulp zijn vanaf vrijdag terug met hun populaire podcast De Stemming. Hoe krijgen zij luisteraars, onder wie veel jongeren, zo geïnteresseerd in politiek?

IJsselsteentjes (Ramona Negrón de Volkskrant 22 augustus 2022 p. V8):
Wie nu een bezoek brengt aan Fort Elmina, een wit kasteel aan de kust van Ghana, passeert bij het plein voor de ingang een mozaïek van gelige steentjes in de vorm van een kompas. Ook boven de poort, in de ‘vrouwenkerker’ en in het hervormde kerkje op het binnenplein zien we de steentjes terug. In Ghana staan ze bekend als Dutch yellow bricks, in Nederland als ijsselsteentjes, ooit gebakken uit klei van de Hollandse IJssel.
De steentjes werden als ballast op WIC-schepen meegenomen vanuit de Nederlandse havens waar de WIC-kamers zetelden - Amsterdam, Rotterdam (Maze), Hoorn (Noorderkwartier), Middelburg (Zeeland) en Groningen (Stad en Lande). Dankzij het gewicht van de stenen lag het schip stabieler op de golven van de Atlantische Oceaan.

De lokroep van de utopie (Martin Sommer Volkskrant 3 oktober 2015 p. 17):
Liever een referendum over een handelsverdrag dan een broeierig radicalisme.
Sandra Phlippen, hoofdredacteur van het blad Economisch Statistische Berichten, sloeg in de Rode Hoed de spijker op zijn kop toen ze vaststelde dat de politiek meer gevoelsgedreven wordt. Instinctgedreven zelfs. En dat het een beetje flauw is om de boekhouder daarvan de schuld te geven.
Net als Sandra Phlippen ben ik helemaal niet zo blij met dat ongearticuleerde gebroei. Het onbehagen is namelijk helemaal niet nieuw. Ruim een eeuw gelegen werd in heel Europa ook luidkeels geklaagd, over het materialisme, over het gebrek aan geestkracht, over een samenleving die steeds meer op een kille machine begon te lijken. De beroemde socioloog Max Weber had het over 'de ijzeren kooi' van de bureaucratie en over 'de onttovering van de wereld'. Net als nu werd er gehunkerd, naar authenticiteit, naar gemeenschap, naar een gezamenlijk hoger streven, ook toen links én rechts. Uiteindelijk vond men elkaar in de geestdrift voor de Eerste Wereldoorlog. Lees hierover het knappe boek Oorlogsenthousiasme van Ewoud Kieft.

Het Filosofisch kwintet, James Bridle, Chris van der Heijden en H.P. Blavatsky begrijpen,dat de mens als Microkosmos, analoog is aan de Macrokosmos. De wederkerigheid tussen integratie en desintegratie hangt met het reflexief bewustzijn samen. Het Nieuwe Leren, de cycli van de evolutionaire kringloop houdt de gemoederen van de mensheid al millennia bezig. Maar ook auteurs als Wim Couwenberg, John Gray, Arnon Grunberg, Yuval Novah Harari, Vicente Hao Chin, Bas Heijne, Douglas Hofstadter, Carl Jung, Abraham Maslow, René Meijer, Haruki Murakami, Kees Peursen, Daan Roovers, Emmanuel Sandel, Hermann Stehr, Gerrit Teule en Bert Wagendorp beogen in hun oeuvre het balansmechanisme op aarde te verklaren.

Eindelijk erkenning voor 'civis mundi' Wim Couwenberg: Laudatio (Geerten Waling Civis Mundi Digitaal #67 29 september 2018):
We leren daaruit dat Wim de tijdgeest altijd feilloos heeft aangevoeld, dat hij niet terugdeinst voor dure woorden, maar ook dat hij een vrolijke optimist is. Want hoewel in de loop der tijd velen hem als conservatief of reactionair hebben geprobeerd af te schilderen, heeft Wim altijd een warme belangstelling gekoesterd voor de moderniteit in haar vele gedaanten. Hoe rafelig of bedreigend de moderniteit soms ook kan zijn, Wim ziet er ook nieuwe ‘ontwikkelingsmogelijkheden’ voor de mensheid om op allerlei vlakken boven zichzelf uit te stijgen. Of, zoals hij in het Jaarboek 2018 citeert uit Heidegger: ‘Höher als die Wirklichkeit, steht die Möglichkeit’. Het nadenken over de mogelijkheid voor moderne zingeving beperkt zich voor Wim niet tot het ondermaanse, de mens en zijn plaats in de evolutie, maar strekt ook tot het transcendente. Wim is een katholiek van huis uit, die tegenwoordig een weloverwogen agnosticisme schijnt aan te hangen, maar hij geeft in Civis Mundi net zo goed ruimte aan ideeën over religie, onsterfelijkheid en reïncarnatie. Het onderstreept maar weer dat onze laureaat van vandaag een vrijdenker mag heten, die wars is van dogmatiek en die met een onvermoeibare nieuwsgierigheid de wereld om zich heen bestudeert.

Rutger Bregman, Alber Camus, Bas Heijne, Ibtihal Jadib, Jill Lepore met inbegrip van Hans Achterhuis, Ger Groot, Henri Krop en Paul van Tongeren (Collegedag: Rebellen en Dwarsdenkers 9 maart 2020) laten zien dat de essentie van de toespraak (boodschap verhaal) van Ronald S. Lauder en Sander van Walsum nog steeds hoogst actueel is.

Nederlands meest eminente techniekfilosoof Peter Paul Verbeek kijkt in Trouw vanuit zijn vakgebied naar de pandemie en heeft een aantal interessante observaties en ideeën, zoals data donorship, waarbij mensen zelf data aan de wetenschap doneren. Geen origineel idee, want we zien dat al jaren in de Quantified Us beweging, maar wel heel actueel in de discussie rondom de corona-contact-apps.

Het ging stevig mis met corona-app. Maar waarom? (Huib Modderkolk en Laurens Verhagen de Volkskrant 22 april 2020 p. 8-9):
Voorlopig is de corona-app voor contactonderzoek nog ver weg. En dat terwijl het ministerie met ongekende voortvarendheid aan de slag ging. Wat ging er mis?
‘Ergens wel dapper’
Michel van Eeten, hoogleraar internetveiligheid aan de TU Delft en betrokken bij het proces, vond de aanpak ‘ergens wel dapper’. Van Eeten: ‘Normaal probeert het ministerie op allerlei manieren risico’s te voorkomen, dit was vrij risicovol en in alle openheid.’ De andere kant is dat pijnlijk duidelijk werd dat de opzet en het tijdpad van het ministerie niet deugde. ‘Het idee dat je in een paar weken een app in elkaar kunt stampen, is waanzin.’
Exact twee weken na de aankondiging had minister De Jonge op dinsdag 21 april tijdens de nationale persconferentie de nieuwe app moeten presenteren. Maar dinsdagavond stond niet hij maar RIVM-baas Jaap van Dissel naast premier Mark Rutte.

ABN schetst 4 scenario's van ict-sector na corona (9 juli 2020 Pim van der Beek).
De bank gaat uit van twee fundamentele onzekerheden: ‘Ten eerste is het om de ordening van economie en maatschappij te begrijpen relevant hoe we ons organiseren. Meer specifiek gaat het hier om de vraag of de overheid de bepalende factor is, of juist de markt (markt vs. overheid).’
‘Ten tweede kennen wij in Nederland een hoge mate van solidariteit. De grote vraag is echter, zullen we solidair met elkaar blijven en wordt dit zelfs in toenemende mate afgedwongen, of gaat het recht van de sterkste gelden (individu vs. collectief)? Het antwoord kan ons vermogen tot collectieve besluiten over zorg, pensioen en de verdeling van inkomen en vermogen in de wielen rijden. Of mogelijk juist het relatief vrije ondernemerschap en de keuzevrijheid van consumenten aan banden leggen. Hieruit ontstaat een matrix met vier verschillende scenario’s.’
#1 Vrijheid voor de sterken
#2 Open hightech-gemeenschap
#3 De eigen staat
#4 De beschermende staat
De bank roept lezers van het rapport op om mee te discussiëren over de gevolgen van corona voor de ict-sector.
Net zoals de corona-app een dwaasheid is van de ict-sector, zal om het leerproces op aarde beter te begrijpen een computer algoritme het vraagstuk individu vs. collectief niet oplossen, dit zullen we echt zelf moeten doen.

Deze uitslag toont de winst van de winnaar (Daan Roovers Volkskrant 19 maart 2021 p. 27):
Het opmerkelijkst aan de verkiezingsuitslag is dat de polarisatie niet zozeer tussen links en rechts is, maar tussen winnaars en verliezers van internationalisering.
Zowel VVD, D66, Volt, maar ik vermoed ook een groot deel van de FvD (het romantische getamboereer op Nederland ten spijt), zijn partijen waar de ‘anywheres’ op stemmen. Het onderscheid tussen somewheres en anywheres werd in 2016 geïntroduceerd na het Brexit-referendum door de Britse journalist David Goodhart. Anywheres zijn de winnaars, mensen die weinig te vrezen hebben van internationalisering en een flexibele arbeidsmarkt, die hun weg weten te vinden in de samenleving en in de instituties. Het zijn – met uitzondering van de Forum-stemmers waarschijnlijk – mensen die spreken van optimisme, en van kansen. De somewheres ervaren wel degelijk concurrentie van een internationale arbeidsmarkt, van flexcontracten en globalisering.
Alternatieve geluiden van de linkse partijen waren er amper. Maar met deze uitslag moeten we nog een paar jaar vooruit. Hoe ziet die wereld eruit, na de crisis? Wie krijgt de beste plek in het stadion?
Politiek gaat volgens Hannah Arendt over de mogelijkheid een nieuw begin te denken en te creëren. De coronacrisis maakt dit meer dan noodzakelijk. Dus laat de politici die dankzij deze crisis de wind in de zeilen kregen, zich realiseren dat ze voor een belangrijke opdracht staan: om niet alleen een feest te zijn voor de winnaars, voor de mensen die overal kansen zien en geen gevaren, maar ook voor de mensen die (met recht) bedreigingen zien, die tegenwerking ondervinden en die op de plek zitten waar ze nat worden als het regent.

De moraal van het verhaal van Daan Roovers is analoog aan het verhaal van Aluid Truijens. Het continuüm van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam van de humanistische psychologie Maslow laat zien hoe vaardigheden kunnen worden geoefend. Het gaat er eerst om bewust te worden waarvan je je niet bewust bent. De opgebouwde conditioneringen moeten eerst worden herkend. Integratie vindt plaats wanneer op- en ontlading catharsis gelijkmatig gebeurt. De moraal van het verhaal, het 'zelfreinigende vermogen en zelfverrijking' is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing ervan laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken. In plaats van dat een dialoog twee partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

Autonomie klinkt mooi, maar hoe kun je echt zeker weten dat je wil sterven? (Paul van Tongeren Volkskrant 30 april 2021 p. 27-28):
Wanneer iemand zegt te willen sterven is dat een existentiële keuze, waarin altijd enige twijfel aanwezig is. Daarom is het nooit zo zwart-wit als de Coöperatie Laatste Wil stelt, betoogt Paul van Tongeren.
Als de mens wordt geleid door zijn verlangende natuur en door de wetten van de rede, kan hij zich weliswaar vergissen, maar niet tegen beter weten in handelen.
De monotheïstische religies kenden echter de ervaring van dat kwaad, ‘de opstand tegen God’. En om die te begrijpen was een herziening of uitbreiding van de Griekse psychologie nodig. In de Confessiones (‘Belijdenissen’) van Augustinus vraagt de kerkvader zich vertwijfeld af hoe het toch mogelijk is dat hij iets slechts doet zonder dat dat enig doel dient of ergens goed voor is. In die zoektocht ontdekt hij vervolgens de wil als het vermogen dat niet (zoals het denken en het verlangen) door iets wordt geleid, maar dat zichzelf leidt en bepaalt. De vrije wil die hier ‘ontdekt’ wordt, valt dus samen met de claim van autonomie. Willen is niets anders dan zelfbepaling. Het mag vreemd klinken in onze seculiere wereld, maar ons huidige begrip van de autonome vrije wil gaat terug op de religieuze ervaring van de zonde.
Extra probleem
Maar vooral: als we niet zozeer kiezen tussen verlangens die we nu eenmaal hebben, maar kiezen wie we willen zijn. We noemen dat ‘existentiële-keuzesituaties’. Diezelfde Augustinus die in zijn Confessiones de vrije wil ontdekte, maakt verderop in hetzelfde boek duidelijk dat in zulke situaties, waarin de wil zich niet kan laten leiden door het verlangen, maar het helemaal zelf alleen moet doen, onvermijdelijk de twijfel toeslaat.

Wijze woorden (Hugo Blom Volkskrant 3 april 2021 Boeken p. 16):
In deze Maand van de Filosofie is de nieuwe Denker des Vaderlands al volop te beluisteren.
Ik denk dat we dat als een uitnodiging mogen opvatten, al weet ik niet of hij zeventien miljoen voordenkers kan gebruiken. Willen we naar hem luisteren, kunnen we naar hem luisteren? Zeker, en er valt nog wat te kiezen ook. In de serie Sprekende denkers, waarin Nederlandse filosofen ons meenemen naar ‘het hart van het werk’ van grote filosofen van alle tijden, verzorgde Van Tongeren twee delen, Aristoteles en Nietzsche & het nihilisme. Beide luisterboeken dateren uit 2012, maar dat hoeft in dit geval denk ik geen probleem te zijn.
Nog iets ouder, uit 2008, is Van Tongerens Geluk, deugd, plicht, keuze, geen titel van een verkiezingsprogramma van het CDA, maar een serie van acht colleges over de geschiedenis van de ethiek. Van Tongeren is een nogal droge spreker, maar het gaat om de inhoud. Kort citaat uit het begin: ‘En toch is dit geen historisch college, maar een systematisch college. Toch gaat het er niet alleen maar om het verhaal van de geschiedenis te vertellen, maar gaat het in dat verhaal om ons, om nu. Om datgene wat een systematische ethiek moet doen, namelijk de vraag beantwoorden ‘hoe moet ik leven?’ of ‘hoe moeten wij leven?’, wil dat leven goed genoemd worden. Zinvol.’
De Boer schreef in 2017 het boek Murakami en het gespleten leven, waarin hij het werk van de wereldwijd bewonderde Japanse schrijver analyseerde en liet zien hoe de moderne, gespleten mens in staat zou kunnen zijn met zichzelf te leven. De Boer zei daarover later bij Brainwash: ‘In één zin samengevat is de les die Murakami ons leert dat we het even hardnekkige als gebrekkige ideaal dat we een eigen identiteit moeten vormen, dat we ons authentieke zelf moeten vinden, dat we moeten worden wie we zijn – dat we dat los moeten laten.’
Zijn boek is helaas niet voorgelezen, dan zou het mooi als oorproef kunnen dienen voor het werk van de meester, want enkele van Murakami’s boeken zijn onlangs voorgelezen. Twee weken geleden bracht Atlas Contact Norwegian Wood uit, voorgelezen door Cees van Ede, en nu volgen de verhalenbundel Eerste persoon enkelvoud, voorgelezen door Huub Dikstaal, en als klapstuk de trilogie 1Q84, die is voorgelezen door Johannes Sneekes. Wie nog niet tot de (minstens) zeventien miljoen Murakami-lezers of -luisteraars behoort, kan nu urenlang in de ‘Murakami-tunnel’ (Aaf Brandt Corstius) luisteren en dan wil je er niet snel meer uit, of je daar nu je authentieke zelf tegenkomt of niet.

De twee in één brengt de MENS, de synthese, de eenheid die bestaat uit de ziel en de relatie tussen geest en lichaam. Bij de twee in één kan ook aan de kwadranten van Daniel Ofman worden gedacht of de definitie van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. De tijdgeest, de Zeitgeist kunnen we beïnvloeden (BOEK VAN HET LEVEN, 'Akasha-kronieken', Noösfeer).

Wat Witte Hoogendijk & Wilma de Rek niet onderkennen is dat Het geheime verband (de verborgen 5e Dimensie), het voelen wel door kunst, maar niet door de wetenschap, lees informatici inzichtelijk kan worden gemaakt. Een informaticus is een wetenschapper die met behulp van computers (hardware + software) de informatiebehoefte en informatievoorziening optimaal met elkaar verbindt. Daarentegen is een esotericus een wetenschapper die met behulp van het literaire meesterwerk De Geheime Leer beoogt 'Geest en Lichaam' (psychomaterie), ‘Luisteren en Spreken’,these + antithese = synthese, met elkaar te verbinden. Een computer is een uitstekend hulpmiddel om kwantitatieve gegevens te ordenen, maar is zeer beperkt wanneer het gaat om het beoordelen van kwaliteit, het 'Goede - Ware - Schone'. Wel is het duidelijk dat een computer nooit in staat zal zijn een literair meesterwerk te creëren. Oost of West, het komt op hetzelfde neer, als een grootmeester het doet. Op aarde heeft een grootmeester op het rentmeesterschap betrekking. De fricties, de discrepantie die Haruki Murakami tussen Oost en West ervaart hangt, net als het America first van Trump met vooroordelen samen. Daarentegen hangt het onbehagen in de maatschappij met mensen die geen voorkeursbehandeling krijgen samen.

Verloop van jaren - dichter bij Remco Campert (VPRO 10 juli 2022 NPO1):
Schrijver Remco Campert ziet zichzelf in de allereerste plaats als dichter, ook al is hij wellicht het bekender van zijn columns, verhalen en publieke optredens. Daarin heeft hij een zorgvuldig beeld van zichzelf geschapen als een charmant zondagskind dat bij iedereen geliefd is. Maar wie is hij echt? Remco Campert wordt een jaar lang gevolgd in deze documentaire. Over weemoed, vergankelijkheid en de naderende dood en de poëzie als levenselixer. 'Ik wil de dood voorblijven. Zolang ik schrijf leef ik.'

Remco Campert (Pieter Klok de Volkskrant 9 juli mei 2022, Opinie p. 27):
‘Hoe duidelijker ik ’t wil zeggen/hoe slechter ik uit mijn woorden kom’, schreef Remco Campert ooit en dat was precies het gevoel dat me bekroop toen ik maandagmiddag zijn leven en werk voor de voorpagina in woorden probeerde te vatten.
Campert (1929) en Jan Blokker (1927) zijn de aartsvaders van de Volkskrant-columnisten. Ze hebben vele nakomelingen gekregen. Te veel volgens sommigen, maar voor een krant als de Volkskrant, die pluriform wil zijn, kan het boeket aan opinies en beschrijvingen niet kleurrijk en gevarieerd genoeg zijn.

Extreem rechts is uitgegroeid tot internationale franchise (Sander Schimmelpennick de Volkskrant 11 juli 2022 p. 2):
Wie denkt dat wat in Amerika gebeurt ver weg is, is naïef. Nederland is het meest Amerikaanse land van Europa: bijna net zo rijk en conservatief, en met een vergelijkbare culturele en intellectuele armoede, die ervoor zorgt dat het vrijheidsbegrip niet verder strekt dan opkomen voor het eigen belang en plat anti-overheidssentiment.

J. Kruisheer vat in zijn boek 3. Toegepast esoterisme samen dat H.P. Blavatsky in De Geheime Leer op de Bhagavad Gita, het fundament van het Hindoeisme voortborduurt.
111. Zelfkennis.
"In de aanvang (der wereld) was alleen het Atma in de gestalte eens mensen. Deze zag om zich heen en vond niets anders dan zichzelf. Zo riep hij uit: Dat ben ik. Daaruit ontstond .de naam Ik. Dien ten gevolge zegt ook thans nog een iegelijk. die aangeroepen wordt. het eerst: "Dat ben ik". en daarna noemt hij pas de naam. welke hij draagt. Aangezien Hij alle zonden vroeger (poerva) verbrand had (oesh). heette Hij Poeroesha (de Mens. de Geest-Mens). Waarlijk verbrandt Hij dengene. die boven Hem uit kan stijgen en dit weet. 1)
3. Ahamkara, Bewustzijn, eigenlijk zelfheid en zelfbevestiging, het Ik-makend beginsel. Dit komt voort uit Boeddhi. Uit Ahamkara ontstaan 4--8, de vijf Tanmatras. Dit zijn uiterst fijne deeltjes, kiemen of atomen - "de maat van Dat" -- en het eerste grote werk vóor het komende bouwen van een Kosmos of van een Wezen. Bewustzijn wordt in de vijf Tanmatras vastgelegd en daarmee beperkt. Zij zijn onzichtbaar voor de gewone zintuigen van den mens, doch wel worden zij zichtbaar voor de fijnere zintuigen van hem, die deze heeft ontwikkeld en voor wezens van hoger orde. Uit de vijf Tanmatras komen weer de vijf elementen of Tattvas: aarde, water, vuur, lucht en ether voort.

Primair draait het om het leerproces laat de discipel de vernietiger vernietigen. Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing, lees kwaliteitsbeheersingssysteem op aarde mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de 'Hoofdroute' (waarheidsvinding) gebruik gemaakt.

Pythagoras was in de leer bij de Griekse natuurfilosoof Anaximander (Engelse versie) en waarschijnlijk bij Thales van Milete. Thales van Milete beschouwde het water als het oer-element; Anaximenes de lucht; Heraclitus het vuur; de Eleaten de aarde. Empedocles was vooral de man die uit voorafgaande stelsels het beste trachtte te halen en tot een eenheid te verenigen. Hij stelde deze elementen gelijk aan elkaar, en komt zo tot de leer van de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur. Deze verschillen kwalitatief, zijn eeuwig, en kunnen zich in verschillende verhoudingen met elkaar verenigen om het aanschijn te geven aan de wereld om ons heen.

De éne werkelijkheid is dat het universum in het menselijke bewustzijn wordt weerspiegeld. De driehoek van Pythagoras en de tien categorieënleer van Aristoteles symboliseren hoe de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld, religie en wetenschap, 'Wat en Hoe; Hoe en Wat' met elkaar worden verbonden. Het 'Wat en Hoe; Hoe en Wat' beoogt ‘Theorie en Praktijk’ te verklaren.

Adieu God? (26 juni 2022 NPO2):
Schrijver Arnon Grunberg (50) groeit op in een door de oorlog zwaar getraumatiseerd gezin en krijgt een traditioneel joodse opvoeding. Zijn zus en hij zijn lid van een zionistisch-religieuze jeugdvereniging. Maar waar zijn zus naar Israël verhuist om een orthodox leven te gaan leiden, neemt Arnon in de puberteit juist afstand van het geloof. Toch is religie nog altijd een belangrijk thema in zijn werk. Hoe denkt hij nu over God, geloven en de zin van het leven? Schotelt hij zijn lezers niet een te zwartgallig mensbeeld voor? En nu hij straks vader wordt: wat zou hij zijn kind vooral willen meegeven?
Over de zin van het leven, op de vraag heeft het leven een doel? (na. ca. 18 minuten) zegt Arnon Grunberg dat moet je erzelf aan toekennen.

Doel-bewust (BRES bewustzijn in beweging #334 jul/aug 2022):
Maar … het gaat erom vanuit welk standpunt je die keuzes maakt in het leven.Wat is je drijfveer?

Max Weber Wetenschap als beroep; en Politiek als beroep (recensie Wim Couwenberg):
Zijn essay over politiek als beroep is ook klassiek, met name door de introductie van het onderscheid tussen overtuigingsethiek (Gesinnungsethik) die een dominerende rol speelde in het ideologische tijdperk (1789-1989) en verantwoordingsethiek (Verantwortungsethik) die in het postideologische tijdperk de toon aangeeft. In zijn Politiek als beroep heeft Weber als een van de eerste gewezen op het feit dat de politieke strijd sinds de invoering van het algemene kiesrecht veel demagogischer zal worden, gegeven het feit dat de doorsnee mens veel meer te beïnvloeden is door een appèl op emoties dan door een appèl op rationele elementen. Op grond hiervan pleitte hij dan ook voor een plebiscitaire Führerdemocratie. Aan de linkerzijde riep dat indertijd heftige kritiek op. Maar Weber had daarmee iets heel ander op het oog dan wat zichzelf in de jaren ’30 onder Hitler als zodanig presenteerde. Weber was ook degene die het geweldsmonopolie als de harde kern van de moderne staat benoemd heeft. Vanwege dat geweldsmonopolie koesterde Weber ook een pessimistische visie op de politiek. Wie de heil zijner ziel zoekt, hij blijve verre van het politieke bedrijf met al zijn listen en lagen, aldus Weber.

Darwinisme en de scheppende kracht (Gerrit Teule GAMMA maart 2010 p. 17):
Een andere visie
In feite is de darwinistische leer een vorm van geschiedschrijving achteraf (wat gebeurde er wanneer?) en niet een volwaardige theorie met logische verbanden en voorspellende kwaliteiten. Het is een waarheidsbenadering, die verre van compleet is. Ondanks dat worden er extreme standpunten ingenomen. In het darwinjaar kwam herhaaldelijk naar voren dat er in het debat tussen creationisten en darwinisten geen begaanbare tussenweg lijkt te bestaan. Het is steeds weer het de karikatuur van Adam of Aap. Vooral in TVprogramma's roept men graag een discussie hierover op tussen een diepgelovige bijbelverdediger en een atheïstische darwinist. Men hoopt dat er dan een stevige ruzie ontstaat; dat is goed voor de kijkcijfers. Immers, steevast betoogt de neodarwinist dat de theorie volkomen is bewezen en staat als een huis. Steevast betoogt de creationist, dat een levende cel in al haar complexiteit nooit zomaar in elkaar gevallen kan zijn en dat daar ongetwijfeld een godheid aan te pas is gekomen. Deze discussie is al aan de gang sinds in 1860 Huxley zijn tegenstander Wilberforce (de bisschop van Oxford, bijgenaamd Soapy Sam, vanwege zijn zalvende manier van praten) tijdens een vergadering van repliek diende. Darwin was daar wegens ziekte zelf niet bij aanwezig. Nadat Wilberforce aan Huxley spottend vroeg of zijn grootvader of zijn grootmoeder een aap was, antwoordde Huxley dat hij liever van een aap afstamde dan "van een ontwikkelde man, die de gaven van cultuur en welsprekendheid prostitueerde in dienst van vooroordelen en onwaarheid". Toen waren de rapen gaar en dat is tot op heden zo gebleven.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam. Om de waarheid dichter te benaderen maakt de esoterie van het debat, de dialoog Vragen & Antwoorden gebruik. Vragen & Antwoorden hanteert H.P. Blavatsky in De SLEUTEL tot de THEOSOFIE, G. de Purucker in Dialogen en Geoffrey A. Barborka in zijn Vragen & Antwoorden. Christina von Dreien laat met haar visioenen zien dat het oeuvre van H.P. Blavatsky nog hoogst actueel is.

De paradox is dat de onvolmaaktheid van de mens op aarde in contrast staat met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur. Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (Nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
Het brengt de éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale, universele bewustzijn, het Akasha-veld.

Boeddha in de polder (9 juli 2022 NPO2):
Kickbokser Lucia Rijker neemt Joris mee in de magie van onze natuur. En Joris is uren stil, samen met dancefestivalorganisatoren Wouter Tavecchio, Wildrik Timmerman en Carina Kornfeind. In deze uitzending van Boeddha in de Polder was Lucia Rijker te gast. De presentatie was in handen van Joris Linssen.

In de wereld draait het om het vraagstuk van Leraar en Leerling, de ‘oplossing’ van de leugenaarsparadox. Mozes, Socrates, Plato, Aristoteles, Pythagoras, Jezus, Boeddha, Mohammed, Bahá'u'lláh, Friedrich Nietzsche, Douglas Hofstadter, Peter Sloterdijk, Hans Clevers, Robbert Dijkgraaf, Hans Achterhuis, Henk Procee, Ad Verbrugge en Pim van Lommel zijn wetenschappers, die het probleem van het ego onderkennen, maar wel op elkaars inzichten voortbouwen. Ook een zeer grote verscheidenheid kunstenaars en cabaretiers brengt in hun werk de immateriële wereld tot uitdrukking. Maar te veel politici prevaleren dwaasheid boven wijsheid.

Net als de Bhagavad Gita beschrijft De Stem van de Stilte een dialoog tussen Leraar en Leerling. Volgens de esoterie is de relatie tussen Goed en Kwaad, Yin en Yang (Hoofdstuk 3 - Bijlage Tetrade en Hoofdstuk 5.3 thema het Zelf) een kosmisch gegeven. Er mag niet worden verwacht dat een quantumcomputer dit mechanisme van de de contradictio in terminis zal kraken. Frank Ankersmit heeft gelijk het gaat om de beeldvorming van politici. Esoterie, hermetica en de natuurfilosofie sluiten nauw op elkaar aan. (Hoofdstuk 11, vers 32: '''Ik ben de tijd, de grote vernietiger van de wereld, etc.)

In het rapport 'E i V' draait het primair om de Wederzijdse onafhankelijkheid (wederkerigheid, wisselwerking) tussen het Quartic reciprocity (quadrivium, viersprong, vier domeinen) psychologie, sociologie, filosofie en ethiek, die samen een 5Ddenkraam vormen. Deze interdisciplinaire oplossing (de vier pijlers psychologie, sociologie, filosofie en ethiek) in het rapport ‘E i V’ sluit nauw aan bij:
- Evolutionaire kringloop 'Mineralenrijk, Plantenrijk, Dierenrijk en Mensenrijk',
- Pythagoras ‘bron van harmonie’: 'Meetkunde, Rekenkunde, Sterrenkunde en Muziek der sferen ' of Kwaliteit, Kwantiteit, Astronomie en Kunst,
- Paracelsus geneeskunst berust op vier pijlers: 'Alchemie, Astronomie, Filosofie en Ethiek',
- STEM-model 'Science, Technology, Engineering, and Mathematics',
- Happiness economics 'Economie, Psychologie, Sociologie en Gezondheid',
- Transcendentalisme 'Religie, Cultuur, Filosofie en Literatuur',
- Fritjof Capra De eenheid van leven (p. 69) 'Materiёle structuur, Vorm, Proces en Betekenis',
- Boeddha 'Vier Edele Waarheden',
- H.P. Blavatsky De Geheime Leer de synthese van 'Religie, Wetenschap, Filosofie en Kunst',
- 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst' (Moraal van het Bijbelverhaal of Practice What You Preach),
- Binnen de vier wetenschapsdomeinen (sociale- en geesteswetenschappen, bèta, techniek en medisch, red.)

Tianen Wang, Peter Jonkers & Astrid Vicas Reciprocity A Human Value in a Pluralistic World (p. 1):
Introduction
The Chinese language and Western languages have a different understanding of reciprocity. The Chinese character that is typically used as a translation of the English word “reciprocity” means “mutual benefit” or “mutually beneficial cooperation.” In comparison, the Latin word “reciprocus,” from which reciprocity is derived, covers an important mechanism, a movement of give-and-take and back-and-forth. Reciprocity as a human value and a fundamental anthropological characteristic has always been important for personal, societal, and international relations. Therefore, it deserves to be examined from many perspectives, philosophical, anthropological, political, and theological. This volume aims at exploring four important dimensions of reciprocity.

De integratie van de vier domeinen , de synthese (interdisciplinaire aanpak) heeft op het vijfde domein, een duurzame samenleving betrekking. De commissie-Borstlap laat zien dat politici in de eerste plaats als verhalenverteller acteren.

De oplossing die John Algeo in zijn artikel Vier waarden in één wereld (Theosofia augustus 2005) voor het ‘Oost en West’ conflict aanreikt zit ook in dit hoofdstuk en hoofdstuk 7.4.1 verweven.
1. Gehoorzaamheid/opstandigheid
158: . Het eerste hoofdstuk van de Koran eindigt met de volgende zin: ‘Leidt ons op het rechte pad [van de Islam, onderwerping], het pad van diegenen jegens wie u mild bent geweest, op wie u niet boos bent, en die niet van het pad afdwalen [die niet ongehoorzaam zijn].’ Gehoorzaamheid aan de bevelen van de Islam en aan de fatwa’s (religieuze vonnissen) van hun clerus is verplicht voor Moslims.
2.Vrijheid/gebondenheid
Het is waar dat veel van het moderne Westerse denken kennis (van het hoger manas), verward heeft met informatie (in het lager manas), maar in het Westen zijn er nog sporen van het oorspronkelijke denkbeeld, dat het zuiverst belichaamd wordt in de Oepanisjaden.
3. Kennis/onwetendheid
Dit zijn de belangrijkste waarden van dat deel van de Indo-Europese traditie die zich uitstrekt van India tot het aloude Griekenland. De waarde van kennis wordt geïllustreerd in het verhaal in de Oepanisjaden van Svetaketu, de zoon van de Brahmin die veel leerde tijdens zijn opleiding – maar juist die kennis niet verwierf, waardoor men niets anders hoeft te weten – en wiens vader hem toen leerde wat het allerbelangrijkste is dat men moet kennen, namelijk zijn eigen identiteit en karakter, door middel van het aforisme tat tvam asi, Gij zijt Dat, de Basis van alle zijn. Op soortgelijke wijze eindigde de zoektocht van de Boeddha naar verlichting over de realiteit van ouderdom, ziekte en dood onder de Bodhi Boom, de Boom der Kennis, toen hij inzicht kreeg in het leven en wat groter is dan het leven.
4. Harmonie/wanorde
In de leer van Confucius is het doel van het individu zich zoveel mogelijk te ontwikkelen tot de staat van volledig en authentiek mens worden (jen). Om dat te doen moet men in harmonie zijn met de Weg van de Hemel (T’ien Tao) en de manier om die harmonie te bereiken is het trouw volgen van het principe van juist handelen en decorum of ‘rituaal’ (li).

De wisselwerking tussen Geest en Lichaam, die Jos de Mul en Addie Schulte belichten houdt de gemoederen al millennia bezig.

De hitsige fantasieën over burgerverzet gaan aan de meeste mensen volledig voorbij (Sheila Sitalsing de volkskrant 5 juli 2022 p. 2):
Zou die massa er zijn? Omdat de grote bek hier opvallend vaak beloond wordt door de autoriteiten – een paar doodsbedreigingen, hier en daar een trekker parkeren, en je mag in bemiddelingsoverleg met Johan Remkes – zou je snel denken dat de luidste schreeuwers gelijk hebben wanneer ze krijsen dat ‘niemand’ die lui in Den Haag meer vertrouwt en dat het ongenoegen door het land raast als een Australische bosbrand.
Zelfs nadat we op de proef zijn gesteld door corona, door ernstige bestuurlijke schandalen en door disfunctionerende overheidsinstituten. Nederland is een wonderbaarlijk land, en dat is het.

In de Volkskrant van 1 maart 2014 staat een debat over het al dan niet bestaan van het neoliberalisme tussen Patrick van Schie (Teldersstichting) en Paul Kalma (voorheen Wiardi Beckman Stichting). In de Volkskrant van 11 maart 2014 slaat Peter-Wim Zuidhof universitair docent Politieke Economie van Europa aan de UvA in zijn artikel Marktnormen dicteren beleid een brug tussen beide standpunten. Tot slot stelt Zuidhof dat ook liberalen zoals Van Schie hebben alle reden om op hun hoede te zijn voor de neoliberale ondermijning van de liberale orde. Daarmee worden immers belangrijke liberale noties zoals gelijkheid of democratie stilletjes ondergeschikt gemaakt aan de individuele vrijheid van de markt.

Peter de Waard heeft gelijk voor onze toppolitici in Den Haag en Brussel is Friedman de profeet. Het marktmechanisme belicht slechts een kant en is niet zaligmakend. We voelden ons zo rijk dat het de vraag is wat we allemaal terugkrijgen van het geld dat de banken aan het buitenland hebben uitgeleend. Politici twijfelen steeds meer of al het heil wel uit Brussel komt. Het gaat om de relatie tussen het Oosterse en Westerse denken, het Oosterse perspectief, namelijk de , de 'Trimurti' vanuit het Hindoeïsme en de Drie-eenheid, 'Vader, Zoon en Heilige Geest' vanuit het Christendom, de moraal van het verhaal, vanuit het hogere Zelf te leren te begrijpen.

Een discussienotitie van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de PVDA, concludeert dat er een einde moet komen “aan het ééndimensionale ‘markt, markt, markt’-beleid” van de afgelopen jaren. Dit schrijft NRC-Handelsblad in haar uitgave van zaterdag 6 oktober ’01.

Voor de machthebbers op aarde geldt het 'winner takes all'-principe, lees het principe van competitie, economie en politiek. Voor de natuur geldt echter het antropisch principe, het holografische principe en emergentie. Emergentie (spontaneous order) brengt de inversie, de ommekeer van de telling van Pythagoras tot uitdrukking. De metafoor van de wagenmenner heeft op 'de twee in één' (De Geheime Leer Deel I Proloog p. 46) betrekking.

Hoe blijven wij staande in de nieuwe wereldorde? (Arend Jan Boekestijn en Rob de Wijk Volkskrant 5 januari 2017 p. 25):
De tijd dat Nederland voor zijn veiligheid en welvaart kon steunen op grote mogendheden lijkt voorbij.
Niemand lijkt nog te beseffen dat het protectionisme en het nationalisme van het interbellum onheil brachten en eindigden in de nazibarbarij.
Wat gaat ons land doen als Trump en Poetin, zonder overleg met Europese lidstaten, een invloedssferenregeling overeenkomen? Wat gaan wij doen als de bijstandsclausule van de NAVO denatureert? Wat gaan wij doen als de Eurozone uiteen valt en de gemeenschappelijke markt onder grote druk komt te staan?
Een ding is zeker. Er is weinig tijd. In plaats van ons te laten overvallen door de harde realiteit van een nieuwe wereldorde kunnen wij beter nu al nadenken over mogelijke scenario's. Het is te hopen dat politici ons tijdens de verkiezingsdebatten gaan informeren hoe zij denken het nationale belang te kunnen verdedigen in de nieuwe wereld.

Het gaat er om dat we ons weer met de natuurlijke eenheid, de oerbron verbinden. Het volmaakte getal 10 (1 + 2 + 3 + 4) wordt in de metafysische wereld verzinnebeeld door de 4 of de TETRAKTIS. Het laat zien dat er aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley: ‘perennial’, Friedrich Nietzsche: ‘ewige Wiederkehr’, een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk zevenvoudige samenstelling van de mens), het mystieke factorelement (x), een bepaalde natuurconstante? aan ten grondslag ligt. De Triade vormt de natuurlijke eenheid 'Ruimte, Materie en Tijd' en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij levensprocessen gaat het om de natuurlijke eenheid en de natuurlijke selectie, namelijk om de Weltstoff van Teilhard de Chardin, de memen van Richard Dawkins, de geest-substantie Swabhâva (Mind stuff) in de Theosofie. Bij de natuurlijke selectie gaat het primair om de context Uw wil geschiede. Richard Dawkins heeft gelijk wanneer hij stelt dat het bij levensprocessen om natuurlijke selectie gaat. Het mechanisme achter het aanpassingsvermogen van de mens aan zijn omgeving is al millennia bekend.
(x) Het getal zeven, als een samenstelling van 3 en 4 (de Wet van Zeven, de Triade en Tetrade, Trivium en Quadrivium), is dus het factorelement in elke oude religie, omdat het het factorelement in de natuur is. Zeven is het grondtal van het gemanifesteerde heelal (Purucker).

Net als het 'Beloofde land' is 'de Amerikaanse Droom een work in progress'. Voor de schepper, lees 'God' zijn alle mensen uniek. 'God' kent wel de wet van ethische oorzakelijkheid, rechtvaardigheid, maar geen voorkeursbehandeling. Het beschavingsideaal heeft op de toekomst en onze lotsbestemming (amor fati) op het verleden betrekking. De mensheid bestaat uit goede en minder goede acteurs in een groot rollenspel. Er is wereldwijd behoefte het spel beter te leren spelen en broederschap te bevorderen. Hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam)? We zijn het in eerste instantie zelf om de in het universum aanwezige vrije energie (ether, antahkarana), aan de energietransitie, de overgang van vuile naar schone energie vorm en inhoud te geven. Het spreekt voor zich dat dit een zeer heikel punt is voor de wetenschap. Door de schijnwereld, de wereld van de illusies te ont-maskeren reikt het reflexief bewustzijn van H.P. Blavatsky tot in de hemel. Het navelstaren , de emotie-TV viert hoogtij. De TV wordt een poppenkast, waar theater hoogtij viert. Heuristiek maakt het mogelijk het fenomeen wederkerigheid beter te begrijpen.

VS verwarren eigenbelang met universeel belang Thomas von der Dunk de Volkskrant 30 september 2013 p. 22):
De Iraanse wens tot ontwikkeling van civiele kernenergie is volstrekt legaal, en als het om de - zeer wel denkbare, maar nog altijd onbewezen - mogelijke Iraanse ontwikkeling van kernwapens gaat, wordt er stelselmatig met twee maten gemeten en ziet Washington het illegale bezit van drie andere landen in de regio - Israël, India en Pakistan - stilzwijgend door de vingers.
Het gebrek aan inlevingsvermogen valt niet los te zien van het Amerikaanse zelfbeeld: het recent door Poetin gehekelde exceptionalisme, op grond waarvan Washington zichzelf mondiaal extra rechten en plichten toekent, omdat het slecht tussen universele beginselen en eigen belangen weet te onderscheiden, indachtig de fameuze uitspraak van Kerry's voor-gangster Condoleezza Rice dat Amerikaanse waarden gewoon universele waarden zijn.
Ook Europa loopt daar regelmatig tegenaan, en is inmiddels evengoed het slachtoffer van ongehoorde Amerikaanse spionagepraktijken gebleken, waarbij gemaakte afspraken eigenmachtig zijn opgerekt, ten koste van de basale privacy en rechtszekerheid van Europese burgers. Met dit gegeven is tot nu toe door de EU omwille van de lieve vrede met Washington bijzonder prudent omgesprongen, maar het valt te hopen dat Brussel nu eindelijk bereid is om aan het Amerikaanse misbruik paal en perk te stellen, en niet opnieuw het economische belang van rimpelloze transatlantische samenwerking boven burgerrechten te laten prevaleren.

‘Mijn moeder schrok: als jij parlementslid wordt, ben ik je moeder niet meer’ (Noël van Bemmel interviewt Gulali Mohammadi Volkskrant 19 januari 2021 p. 18-19):
De 27-jarige Gulali Mohammadi uit Uruzgan verzon een list om naar school te mogen en volgde later een opleiding tot vroedvrouw, betaald door Nederland. Nu is zij het jongste parlementslid van Afghanistan. ‘Ik wil vrouwen sterker maken.’
Gulali maakt zich zorgen over de lopende vredesbesprekingen tussen de Afghaanse regering en de Taliban, in Qatar. ‘Ik hoop dat er duurzame vrede komt. Maar ik maak me zorgen of de Taliban echt bereid zullen zijn de rechten van vrouwen te respecteren.’ Of die wel of niet een boerka moeten dragen, maakt volgens Gulali niet uit. ‘Het gaat om recht op scholing en werk, toegang tot gezondheidszorg en eerlijke rechtspraak.
De familie is inmiddels gewend aan Gulali’s politieke functie en aan de rij vreemden uit Uruzgan die zij dagelijks ontvangt op haar kantoor. ‘Niemand die nog beweert dat ik niet mag werken; ik ben hun geldmachine. Haha!’
De vredesbesprekingen in Qatar schieten met al dat geweld niet op. Ze werden februari vorig jaar afgetrapt met een deal tussen de Verenigde Staten en de Taliban die voorzag in geleidelijke terugtrekking van de Amerikaanse troepen in ruil voor veiligheidsgaranties door de Taliban. Vrijdag bracht vertrekkend president Trump het aantal Amerikaanse militairen terug van tot 2.500, het laagste aantal sinds 2001, toen de VS in de nasleep van 9/11 het toenmalige Talibanregime verjoegen. (Ben van Raaij)

‘Terrorisme maakt me razend en strijdbaar’ (Gert-Jan Segers in gesprek met Beatrice de Graaf september 2018):
Gert-Jan: “Word je dan nooit kritisch bevraagd als je over je geloof begint?”
Beatrice: “Gek genoeg niet.” Grappend: “Je zou je haast afvragen of mijn geloof wel echt is, ik word nooit vervolgd. Ze weten vooraf dat ik christen en lid van de ChristenUnie ben, en toch heb ik de hoogste wetenschappelijke prijs gekregen. Ik denk dat wij christenen ons vaak te defensief opstellen, alsof we iets te verdedigen hebben. Men boekt mijn niet voor een preek, maar ik bid voorafgaand aan een publiekelijk optreden wel altijd: geef mij de gave van de onderscheiding en laat de Geest spreken als het kan.”

Het inzicht van Beatrice de Graaf is niet nieuw, zij bevestigt namelijk het inzicht dat al eerder door H.P. Blavatsky in het boek The first step towards the Temple of Truth (p. 7) naar voren is gebracht, namelijk:
With the Pythagoreans... humility was no virtue, though in modern times it is considered to be the greatest of the virtues. With Aristotle likewise it is no virtue: for in his Nicomachean Ethics he says that
... all humble men are flatterers and all flatterers are humble.
The Ten Pythagorean Virtues are identical with those prescribed by Manu, and the Buddhist Paramitas of Perfection.

De symbolische betekenis van de strijd in de Bhagavad Gita
Fysiek geweld is dan een veruiterlijking, een uitvlucht om de veel moeilijker innerlijke strijd uit de weg te gaan. Op dit symbolische niveau heeft de Gita niets te maken met fysieke oorlogvoering en wapengeweld. Het is de innerlijke strijd die ieder van ons onvermijdelijk moet strijden – dit is onze geestelijke plicht of dharma.

Het innerlijke kompas van Inez van Oord sluit op de innerlijke strijd in de Bhagavad Gita aan. Het lijkt er op dat haar boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? op de Bhagavad Gita voorbouwt. Het boek De Hele Olifant in Beeld van Marja de Vries kan gelezen worden als een moderne versie van het boek Het Goddelijke plan van G. Barborka.

Voor de theosofie geldt de Bhagavad Gita, het boek van de “kennis van vereniging”, om schijnbare tegenstellingen, de eenheid der tegendelen (paren van tegenstellingen) te verenigen. Maar vindt dat het Boeddhisme de dynamiek tussen mens en kosmos, 'Antropogenese (Hominisatie) en Kosmogenese', 'Mensbeeld en Wereldbeeld', 'Microkosmos en Macrokosmos', 'Binnenwereld en Buitenwereld', 'Open–closed' political spectrum nog beter naar voren brengt.

'De wereld staat in brand en hier gaat het over flessen wijn declareren' (Lisa van der Velden de Volkskrant 2 maart 2015):
Terug naar Nederland. Welk binnenlands nieuws viel u de afgelopen tijd op?
'Vooral de integriteitskwesties binnen de politiek. Ik vind het zo typisch Nederlands: de wereld staat in brand en de VVD laat niet veel meer van zichzelf zien dan gedoe over een declaratie van een fles wijn. Een regeringspartij zonder één origineel standpunt over buitenlands beleid, die verdrinkt in een moeras van kleine grabbelaars. Zo in zichzelf gekeerd. Een minister-president die in deze krant zegt: dit is gewoon een waanzinnig gaaf land. Alsof hij tegen kleine kinderen praat. Daar word ik moedeloos van.
'Tegelijk zie ik in de bezetting van het Maagdenhuis ook een tegenbeweging, waar ik heel enthousiast over ben. Die 'kaste' van bestuurders die elkaar de hand boven het hoofd houden zit niet alleen in de politiek. Die zit overal, ook binnen het onderwijs. hun kaste wordt opgeschud worden ze gedwongen om zichzelf eens achter de oren te krabben en zich af te vragen: zijn we eigenlijk wel goed bezig? Het is heel goed en gezond dat studenten hen onder druk zetten. Zelf heb ik in de jaren tachtig ook aan studentendemonstraties meegedaan. Wat mij betreft verdient iedere generatie zijn eigen Maagdenhuis.'

Zoals de bankiers vrij snel na de crisis alweer aan het graaien waren, werden de bestuurs- en managementlagen in het beroepsonderwijs ook na ‘Amarantis’ alleen maar groter. Hoe is het mogelijk dat amoreel gedrag dat door ieder weldenkend mens wordt afgekeurd, na een crisis toch op grote schaal blijft bestaan?
Voor het onderwijs komt dat door de perverse prikkel die van de lumpsum-financiering uitgaat. De illusie die met de lumpsum is gecreëerd leert dat een probleem niet wordt opgelost door het stuur uit handen te geven. Ook deze coalitie durft de stap naar echte verbetering niet aan (Aleid Truijens de Volkskrant 14 december 2021 p. 15):
Wie wordt de nieuwe minister van Onderwijs?
Bij wat is uitgelekt van de plannen in het nieuwe regeerakkoord zit veel moois: de studiefinanciering terug, goedkopere kinderopvang, extra geld voor ‘structurele investeringen’ en hogere salarissen in het basisonderwijs. Allemaal cadeaus waarmee je het morrende volk tevreden kunt stemmen. Geld is toch bijna gratis.
Geen van de regeringspartijen pakt in haar verkiezingsprogramma de houtrot bij de wortel aan: de autonome school (in de praktijk enorme scholenkoepels), gefinancierd met een lumpsum. Het is een falend systeem, waarbij de verantwoordelijkheid voor goed onderwijs is overgeheveld aan besturen die beleidsmatig en financieel de vrije hand hebben en de overheid toekijkt.
Ik denk dat het onderwijs nooit een ‘markt’ is geworden. De publieke ondernemer loopt immers geen enkel risico; het gemeenschapsgeld stroomt vanzelf binnen, en de ‘klant’, de leerling, ook. De macht in het onderwijs is in handen van niet-democratisch gekozen, regenteske onderwijsraden, waarin alleen bestuurders – de werkgevers – zitten.
Als we willen dat de miljarden overheidsgeld besteed aan onderwijs nu eens wél goed terechtkomen, is een rigoureuze systeemwijziging nodig. Lijkt me iets voor volgende verkiezingen.

De Bhagavad gita leert dat het al millennia bekend is oorlog te voeren zonder wapens. Hoe het dus mogelijk is om de vrede te bewaren. De Bhagavad Gita onderwijst tat tvam asi, dat het uiteindelijke doel van elk mens is, uit te vinden wie hij werkelijk is. Het is de ziel (tussennatuur), de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die 'Bewust of Onbewust' voor 'Balans of Onbalans', 'Integratie en Desintegratie', 'Evolutie en Involutie' ('Evolutie of Devolutie') zorgdraagt. Zowel interviews in de Volkrant Magazine als interviews van Fokke Obbema illustreren dat het tat tvam asi een universeel gegeven is, dat in elk mens aanwezig is.

Voor de theosofie geldt de Bhagavad Gita, het boek van de “kennis van vereniging”, om schijnbare tegenstellingen, de eenheid der tegendelen (paren van tegenstellingen) te verenigen. Maar vindt dat het Boeddhisme de dynamiek tussen mens en kosmos, 'Antropogenese (Hominisatie) en Kosmogenese', 'Mensbeeld en Wereldbeeld', 'Microkosmos en Macrokosmos', 'Binnenwereld en Buitenwereld', 'Open–closed' political spectrum nog beter naar voren brengt.

Wim van den Dungen: Metafysisch kunnen we speculeren over de mogelijkheid van een 'force active' (Leibniz), of 'entelechie' (Driesch), 'élan vital (Bergson), 'vitaal principe' (Hahnemann), 'creativity' (Whitehead), 'morfogenetisch veld' (Sheldrake), 'etherisch dubbel' (theosofie), 'ch'i' (taoïsme), 'prâ a' (yoga) of 'vitale kracht'.
Henri Bergson: De wetenschap van de materie dient dan ook een onderdeel te zijn van de wetenschap van het leven, en niet omgekeerd.
Chaos-in-orde & orde-in-chaos zijn de relatieve, verbindende termen die in het denken over chaos zeer vaak gemist worden. Door orde te statisch te denken (beweging eraan ondergeschikt te maken) bleef de chaospool verdrongen. Door chaos te dynamisch te denken, kon de quasi-coherentie van proto, quasi-, & volstrekte chaos niet aan de oppervlakte komen. Het was noodzakelijk om het materiebegrip te herzien.

Cruciaal is de 'conceptuele omkering' van Douglas Hofstadter, de Ouroboros, de slang die in zijn eigen staart bijt. In de achtvorm: Zo boven zo beneden.

Het boeddhisme leert hoe probleem en oplossing met elkaar samenhangen. De basis van elk leerproces ('Hoofdroute') is: Wat moeten we aan Wie, Wanneer en Hoe leren, en Waarom vinden we dat? Door het Oosterse en Westerse denken met elkaar te verbinden, de Gulden middenweg van spirituele transformatie ontstaat synergie. Jeroen van der Veer is een representant van het ééndimensionale neoliberale 'zwart-wit' denken van het grootkapitaal. Volgens Jeroen van der Veer bestaat er geen Gulden middenweg.

Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille Geestkunde en Natuurkunde - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van de vier domeinen wetenschap, religie en filosofie en kunst. In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal, te worden ingewijd in de oude mysteriën. Het vakgebied begeleidingskunde houdt de gemoederen al millennia bezig. Het rapport 'E i V' richt zich op de 'wederzijdse verbondenheid', de reciprociteit tussen ‘Geestelijk - Psychisch - Stoffelijk’ (Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde). In het rapport 'E i V' heeft het vakgebied begeleidingskunde op de 'Hoofdroute' betrekking. Contrast maakt het mogelijk het leven, de synthese tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde - Kunst', de essentie van het balansmechanisme beter te begrijpen.

Om de Éne werkelijkheid, het contrast tussen Licht en Duisternis te begrijpen maakt de Geestkunde van de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s) gebruik. Zielkunde,psychologie heeft op de relatie 'psyche' en 'logos', psyche (ziel) en pneuma (geest) betrekking. In essentie draait het om 'Mind over Matter' en dit was bij Pythagoras al bekend. Het ontwikkelingsproces van onze psyche vindt al millennia plaats. Frederik Anseel heeft zeker een punt dat het nut van coaches wetenschappelijk niet is bewezen. Maar voor managers geldt hetzelfde als voor coaches. Richard Engelfriet noemt de manier waarop professionals hun kwaliteiten etaleren 'clichédiarree'. Fay van Ierland: Over bestuderen van De Geheime Leer, ook De Mahatma Brieven: je moet nieuwe hersenpaden maken. Dat aanmaken van die nieuwe hersenpaden, daarbij wordt een oude manier van denken, op jezelf gericht, vervangen door ontvangend denken. Waarbij je denken iets kan opvangen wat je laat zien, wat je inzicht geeft, in wat zij je aangeven. Zonder die verandering in je denken kun je er eigenlijk niets van begrijpen. Uiteindelijk gaat het erom dat we onze eigen leraar worden. Het is fysici nog niet gelukt de zwarte gaten hypothese, donkere energie of donkere materie te onderbouwen. Wel bevinden de natuurconstanten zich op de grens, de interacties tussen elementaire deeltjes. In het kader van de relatie tussen Licht en Duisternis komt de vraag naar voren hoe constant zijn de natuurconstanten?

De ether definitie van Jan Börger toont de basisbouwsteen, de complementariteit tussen 'Symmetrie en Gebroken symmetrie’, een scheurtje in de rand van de schepping, de asymmetrie (asymmetry) van Marcelo Gleiser, die door de 'positieve- en negatieve as' (‘en-en’/’of-of’ mechanisme) van het kernkwadrant van Daniel Ofman kan worden weergegeven. Tegenover het kernkwadrant staat het maskerkwadrant (‘eigen volk eerst’). We zijn het zelf die de schommelingen veroorzaken. Donald Trump c.s. maken bewust of onbewust van het maskerkwadrant gebruik en kunnen op deze manier voor relatief grote schommelingen op aarde zorgen.

Het is de ziel, de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die het probleem van het ego en het hogere Zelf, van involutie en evolutie (emanationisme) kan oplossen. In essentie draait het om ‘Levensatoom en Atoom’, ‘Geest en Lichaam’, de neergaande en opgaande boog, ‘These + Antithese = Synthese', de Kwintessens. Of met andere woorden voor de mensheid op aarde geldt nog steeds "Verbeter de wereld en begin bij jezelf". Geestelijke gezondheid bevorderen houdt zich primair met het verminderen van het maatschappelijke onbehagen, het culturele onbehagen bezig. Het gesignaleerde onbehagen in de maatschappij, de cultuurneurose is alleen te doorbreken wanneer aan immateriële thema's, het waarden en normen debat meer inhoud en vorm wordt gegeven. De Bijbel, Mattheüs 7:12-14 leert al hoe het ego te ontmantelen. Het houdt de gemoederen al millennia bezig. De hamvraag voor de komende decennia is hoe voorkomen we dat door politici als Donald Trump, Marine Le Pen en Geert Wilders c.s. de cultuurneurose, escaleert naar een cultuurpsychose?

Als gevolg van de eenzijdige focus (neerwaartse causatie) zitten we duidelijk in een fase van degeneratie. Dit sluit aan op de recensie van Leo Klinkers (Civis Mundi 6 februari 2016) van het boek De ziekte van Europa en de herontdekking van het ideaal van Guy Verhofstadt en de opinie van Jan de Boer (Civis Mundi 6 februari 2016) De euforie voorbij........het klimaat is in Parijs niet gered. In de dagelijkse realiteit betekent het dat de invloed van complementaire polariteit een positief of een negatief effect kan hebben en tot de bekende conjunctuurschommelingen leiden. Om grote schommelingen te vermijden is een consequente feedforward besturing gewenst. Het Ken uzelve, het individuatieproces van Carl Jung dient daarbij centraal te staan.

De grootste omissie in de wetenschappelijke wereld is te onderkennen dat een computer wel het denken maar niet het voelen, de menselijke emoties kan simuleren. De demonstraties op het Tahirplein en Maidan-plein laten zien dat Marjolijn Antheunis in zoverre gelijk heeft dat moderne sociale media nuttig kunnen zijn bij het verdrijven van een dictator. Maar wanneer de dictator eenmaal is vertrokken zijn de moderne sociale mediakanalen twitter, facebook en instagram zeer beperkt om te laten zien wat de verschillende partijen met elkaar verbindt. De vertrossing van John de Mol zorgt er voor dat we ons lijdzaam aan het economisme, het selling point van de VVD aanpassen. Het gedrag van amorfe gnoes komt met groupthink overeen. De vraag komt naar voren in hoeverre Oekraïne op termijn beter af is met de grootkapitalisten uit het Westen of de oligarchen in het Oosten?

Het probleem waar we het over hebben is dat door individualisering en secularisering het collectieve waarden - en normenpatroon is versnipperd. Iedereen gaat voor zijn eigen ‘waarheid’. Het heeft betrekking op het cultuurrelativisme – wat jij wilt, het is jouw feestje. De door de overheid breed ingevoerde marktwerking heeft het probleem, het ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ ('Pad der Linkerhand’) alleen maar versterkt. Nu is er ondanks de welvaart zelfs een grotere tweedeling tussen arm en rijk aan het ontstaan en wordt door de bestuurlijke elite gepredikt dat arbeidsvoorwaarden flexibeler, lees goedkoper moeten en houdt de emo-TV (algemene vertrossing) het volk dom.
De door de politiek gestimuleerde marktwerking heeft een averechts effect, de valkuil van de schijnmarkt opgeleverd.

Digitale revolutie is de industriële revolutie niet (Peter de Waard Volkskrant 25 juli 2015 p. 29):
Wereldwijd zijn er meer smartphones, laptops en tablet-computers dan er mensen zijn. Ruim 70 procent van de wereldbevolking, vijf miljard mensen, zijn volgens de VN-cijfers bereikbaar op een mobiele telefoon. Alleen de 1 miljard mensen die in extreme armoede leven, zo mag worden aangenomen, en 1 miljard ouderen en peuters doen het zonder. Plus Johan Cruijff.
Bijna de helft van de wereldbevolking, 3,2 miljard, heeft inmiddels een internetverbinding. De digitale revolutie - of de tweede industriële revolutie - is vrijwel voltooid. Het informatietijdperk, waarvan het begin ergens in de jaren tachtig zou liggen, heeft zijn piek bereikt. En daarmee is eigenlijk ook een van de idealen van Joop den Uyl bereikt: verdeling van kennis.
Alleen lijken diens andere idealen van de verdeling van inkomen en macht juist weer verder weg liggen. Net als de industriële revolutie verkleint de digitale revolutie de middenklasse en concentreert het geld en macht bij een kleine elite.
Daarnaast leidt de digitale revolutie, in tegenstelling tot de industriële revolutie, nauwelijks tot groeiversnelling. De VS - de bakermat van de digitale industrie - en Japan - de bakermat van de robotisering - groeien dit jaar respectievelijk ruim 2 en nog geen 1 procent. etc.
In het informatietijdperk moet het werk komen van de laaggroeiende dienstensector, waar een concurrentiegevecht is ontstaan voor banen.
Het is nog te vroeg om te spreken van een dienstenproletariaat. Maar feit is dat in het informatietijdperk de werkuren stijgen en de lonen dalen. Zonder groei biedt alleen verdeling van werk en inkomen uitkomst.

Door de boekdrukkunst kwam in de tijd van Luther de Bijbel ter beschikking van de massa. Internet is nu een weerspiegeling, de manifestatie van het informele circuit (facebook, instagram en twitter), de achterkamertjes in de politiek, maar ook van het formele circuit E-learning. De sleepwet is een product van de achterkamertjes politiek. De grenzen van de 'VOC mentaliteit' worden in Nederland duidelijk zichtbaar. Het is als met het legaliseren of juist verbieden? een uiterst gecompliceerd vraagstuk. Volgens het onderzoeksrapport 'E i V' is het geloof in het morele kompas wel degelijk verifieerbaar.

Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte . De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
Het brengt de éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale universele bewustzijn, het Akasha-veld.

De vrolijke kant van de moeilijke Hegel (Ronald van Raak de Volkskrant 27 augustus 2022, Boeken p. 15):
Jürgen Kaube schetst in zijn biografie van Hegel een mooi beeld van de persoon én van zijn wereld. Fijn dat hij ook zijn kritiek op de denker niet achterwege laat.
Hegel was niet de eerste die alle werkelijkheid in een systeem wilde vatten – dat deed Spinoza eerder ook. Dat Hegel een diepgravende analyse maakte van de manier waarop wij die werkelijkheid kunnen kennen is evenmin uniek – daarin bouwde hij voort op Kant. Bijzonder aan Hegel is de manier waarop denken en wereld zijn verbonden, of één zijn, en gehoorzamen aan dezelfde logica. Zijn filosofie legt de rede bloot in de geschiedenis én ontwikkelt die weer verder.

Wij allemaal zijn de massamens (Hans achterhuis Volkskrant 30 mei 2015 Sir Edmund p. 28-29):
De massamens beseft niet waaraan hij zijn welvaart te danken heeft en gedraagt zich als een verwend kind. Deze en andere denkbeelden van José Ortega y Gasset uit 1930 zijn nog uiterst actueel.
Dat Ortega geen simpele cultuurpessimist is, zien we ook helder in zijn beschouwingen over Europa. Hij besteedt een uitgebreid historisch hoofdstuk aan staatsvorming, waarin hij zowel de lof zingt van de klassieke polis als van de moderne natiestaat. Maar hij laat ook zien dat deze laatste in hegeliaanse zin 'opgeheven' moet worden, zowel behouden als in een groter Europees geheel geïntegreerd. Dat betekent niet dat alle verschillen tussen naties en volkeren dienen te verdwijnen. Integendeel, de kracht van Europa ligt juist in zijn veelkleurig pluralisme. Dat moet dan ook in een verder proces van staatsvorming behouden worden. Ook vanwege dit goed beargumenteerde pleidooi voor de opheffing van de natiestaat, is De opstand van de massamens een actueel en urgent boek.

Het leerproces op aarde, er is altijd een Derde Weg, die mij bij het outplacement bureau van Ede & Partners is aangereikt wordt door Ian Buruma, René Cuperus, Klaas van Egmond en Hans Feddema belicht. Waarom laten we ons nog steeds overheersen door de dwaasheid, die Desiderius Erasmus al heeft onderkend? De esoterie, theosofie leert dat het vraagstuk van Ester van Fenema in de private sfeer analoog is aan mijn conflict in de bedrijfssfeer.

De controverse tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De natuurwetenschappen en geesteswetenschappen, fysica en de metafysica zijn complementair. De quintessens, het universele en eeuwige perpetuum mobile van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Het 5D-concept, de verborgen 5e dimensie heeft op de levenskunst, de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

Zo epigenetica 'nature en nurture' verbindt zo legt Memetica (Weltstoff) een relatie tussen de genen van het DNA en de hersencellen (neuronen), tussen genetica en celbiologie. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een "starre" en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze memetheorie versplinteren in een "succesvol" geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.

De Éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid (reciprociteit) tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden. Namelijk het zelfbewustzijn (reflexief bewustzijn) dat met behulp van de lemniscaat tot uitdrukking kan worden gebracht. Of met andere woorden het gaat om de relatie tussen bioritme en de cultuur (groepsgeest, groupthink) waar we deel van uitmaken. Deze relatie heeft op de periodiciteit van het leven betrekking. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus, op en - neergaande boog). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. Dit bracht Hegel vermoedelijk tot zijn aforisme: De mens leert uit de geschiedenis dat de mens niets leert uit de geschiedenis.

Klinkt ergens nog de sound van Woodstock of heerst Friedman? (Peter de Waard Volkskrant 28 maart 2017 p. 29):
Maar in de jaren negentig groeiden de bomen nog tot in de hemel en voelde niemand zich genoodzaakt een rem te zetten op de ontwikkeling. Zelfs de sociaaldemocratie sloot met haar Derde Weg Reaganomics in de armen. De crisis van 2007 had het tij moeten keren. Maar tien jaar later is aandeelhouderswaarde nog steeds heilig. TMG, Unilever en AkzoNobel zijn omsingeld door belagers. Banken sluizen geld weg naar belastingparadijzen, accountants gaan de fout in en het volk stemt op Rutte, Merkel en Trump.
Er zijn waakhonden die de excessen moeten tegengaan, maar die liggen aan de leiband van de overheid.
Woodstock is vervlogen, Friedman is de profeet.

Om de financieel economische crisis op te lossen draait het niet om het adagium, de publiek-private samenwerking,het 'en-en', een kongsi, de te nauwe verstrengeling tussen 'Politiek en Bedrijfsleven', maar om het interdisciplinaire 'en-en' denken ‘Neuroeconomie en Ethiek’. Het failliet van de bedrijfsmatige overheid in het onderwijs, de zorg en bij de woningcorporaties is een feit. De nutsfunctie van deze activiteiten is vrijwel verloren gegaan. Door het opportunistische spel ‘u vraagt, wij draaien’ worden de complexe vraagstukken niet opgelost. Economen moeten kleur bekennen en duidelijk maken of zij hun oplossingen, hun maatschappijvisie vanuit een rechtse of linkse, lees de klassieke controverse tussen Milton Friedman en John Maynard Keynes aanreiken.

De overheid moet zich er van bewust worden dat het mogelijk is dat door haar ingrijpen, maatschappelijk gezien, de problemen eerder zijn toe dan afgenomen. Het gedoogbeleid, prostitutie uit het strafrecht en het invoeren van de kamerbrede marktwerking zijn daar voorbeelden van. De uitvoering van het beleid berust te vaak op een beperkte visie. Maatschappelijke vraagstukken zijn complexer dan aanvankelijk gedacht. Het betekent dat er aan slimmere, integrale oplossingen behoefte is waarbij meer departementen zijn betrokken. Een harmonischer groei ontstaat door multidimensionale modellen te gebruiken, die probleem en oplossing dichter bij elkaar brengen. Het tegenovergestelde van een gedoogbeleid is een zero-tolerance beleid. Gedogen leidt dus uiteindelijk tot een averechts effect. Het kiezen voor de gemakkelijkste korte termijn oplossing wil nog niet zeggen dat daarmee ook het beste resultaat op langere termijn wordt bereikt. Met name voor politici geldt penny wise and pound foolish. Terwijl iedereen weet dat de energieafhankelijkheid van het buitenland de komende decennia alleen maar sterk zal toenemen, verkopen we nu als voorbereiding daarop onze energiebedrijven alvast aan het buitenland. Een ding is zeker de onderhandelingspositie zal daardoor zeker niet sterker worden. Of met andere woorden we naaien onszelf een oor aan.

Het lijkt dat door het stimuleren van de marktwerking door de overheid meer problemen zijn gecreëerd dan opgelost. In plaats van het algemeen belang gaan veelal opportunistische deelbelangen overheersen. Tegenwicht is nodig om te voorkomen dat degene die het hardst aan de deken trekt de ander bloot legt. De huidige politiek is te veel op brandjes blussen ingesteld. Om met de woorden van Wouter Bos te spreken kan de vraag worden gesteld wordt niet te vaak door de overheid aan organisaties die het niet nodig hebben een free lunch aangeboden?
Diederik Samsom (Volkskrant 20 februari 2008): Ik ken de harde werkelijkheid helaas. Eind 2006 stuurde de top van het Nederlandse bedrijfsleven een brief naar het kabinet met de oproep duurzaamheid meer prioriteit te geven. Maar elke keer dat we dat doen, wordt het door diezelfde bedrijven keihard kapot gelobbyd. Shell, een van de ondertekenaars van de bewuste brief, heeft onlangs dankzij een brief van topman Van der Veer geregeld dat de grootste energieverslinders voorlopig niet hoeven te betalen voor hun CO2-emissierechten.

Een duurzame en sociale wereld van Kate Raworth is niet nieuw, maar heeft betrekking op de complementariteit tussen de levensboom en de boom van goed en kwaad in Genesis 3 22, maar ook op het boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? van Inez van Oord. Het universele mechanisme dat aan deze wederkerigheid ten grondslag ligt wordt door het antropisch principe, de passiviteit van de natuurconstanten tot uitdrukking gebracht. De passiviteit van de natuurconstanten in ons heelal staat tegenover de groepsdynamiek in een organisatie, de groepsdynamiek in de samenleving, binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten. De multiculturele samenleving is niet mislukt, we zijn pas net op weg naar universele broederschap.

In het Westen beogen de fysici Edward Witten en Robbert Dijkgraaf de trilling in het universum met behulp van de snaartheorie te onderbouwen. Het Oosten daarentegen verwijst naar de Sankhya-filosofie . Dit gezichtspunt verklaart het fenomeen van de 'Vrouwelijke en Mannelijke' energie in het heelal. We vinden een wet van periodiciteit, de Eeuwige wederkeer, die door het getal zeven wordt beheerst.1
1) L.B. Hellenbach, Die Magie der Zahlen, 1882, blz. 20.

Op de microkosmos aarde zijn Geestkunde, Zielkunde, Natuurkunde en Kunst een weerspiegeling, vormen een complementaire polariteit van de macrokosmos, de vier fundamentele krachten . Purusha maakt het mogeliik de samenhang in het oeuvre van H.P. Blavatsky te verklaren.

Het was één klein briefje dat de onderzoekers op een spoor zette (Ellen de Visser de Volkskrant 17 januari 2022 p. 13-15):
Het is bijna tachtig jaar geleden dat Anne Frank werd verraden. Wie tipte de nazi’s over haar onderduikadres? Die vraag is nooit opgehelderd. Een onderzoeksteam zegt nu de waarschijnlijke verrader te hebben gevonden. Intrigerend: de vader van Anne, Otto Frank, kende die naam vermoedelijk ook.

Rosemary Sullivan Het verraad van Anne Frank Het baanbrekende onderzoek van een internationaal coldcaseteam in Nederland
Wereldwijd hebben meer dan dertig miljoen mensen Het Achterhuis gelezen, het dagboek dat Anne Frank bijhield in de jaren dat ze met haar ouders en zusje was ondergedoken totdat ze in augustus 1944 werden opgepakt en gedeporteerd. Ondanks de vele boeken, films, toneelstukken en documentaires die er aan Annes leven zijn gewijd, is nooit duidelijk geworden wie haar en haar familie heeft verraden. En waarom.
Met grote nauwkeurigheid heeft een team van onderzoekers, onder leiding van oud-FBI-agent Vincent Pankoke, tienduizenden pagina’s documenten – sommige waren tot op heden onbekend –, verslagen van interviews en eerdere politieonderzoeken bekeken en nageplozen. Een uniek internationaal coldcaseteam in Nederland, bestaande uit historici, criminologen, datawetenschappers, forensisch experts, journalisten en politiemedewerkers, heeft nauwgezet de maanden in beeld gebracht die leidden tot de aanhouding van de familie Frank.

De Anne Frank die bleef leven (Antoinnette Scheulderman interviewt Edith Eger Volkskrant Magazine 4 november 2017 p. 29-34):
Van de ruim 15 duizend gedeporteerden uit het Hongaarse Kassa was Edith Eger een van de zeventig mensen die de oorlog overleefden. Pas op haar 90ste besloot de psycholoog haar verhaal op papier te zetten. ‘Er brandde iets in me.’
Maar waarom was God wel bij u, en niet bij degenen die stierven? ‘Ik snap je vraag, en ik begrijp ook dat anderen stopten met geloven. Maar voor mij gold dat woede of wraak maar een kort moment van bevrediging geven. Natuurlijk heb ik fantasieën gehad over hoe ik Mengele zou opzoeken in Paraguay waar hij naartoe was gevlucht. Het is belangrijk om schuld toe te schrijven aan de daders. We winnen er niets mee als we ze ermee laten wegkomen. Er is geen heling of vergeving mogelijk zonder eerst de te doorleven.’
Schrijver en psychiater Hans Keilson, wiens ouders stierven in Auschwitz, zei: leer leven zonder vijanden, al het andere is gevangenschap. ‘Dat is het precies. Als ik was blijven haten, had ik mezelf een gijzelaar van mijn eigen geschiedenis gemaakt. Je kunt leven om het verleden te wreken, of om het heden te verrijken. Wat kies je? Ik ben zelfzuchtig: ik was al mijn jeugd en mijn ouders kwijt - waarom nog meer terrein verliezen? Daaraan dacht ik laatst ook weer, toen er in Las Vegas 58 mensen werden doodgeschoten. Als jongeren nu besluiten daar niet meer naartoe te gaan om lol te maken, heeft de dader alsnog gewonnen.’

Gelijkenissen, paradoxen uit het Nieuwe Testament en de koans van het zenboeddhisme.
Als voorbeeld de parabel van de verloren zoon uit het Nieuwe Testament.

Geleidelijk is er op basis van het 4Ddenkraam, het kernkwadrant van Daniel Ofman een 5Ddenkraam, het morele kompas ontstaan. Aan de hand van het morele kompas worden vijf perspectieven, de levensboom, het hexagram, (Davidster), het microkwadrant van Daniel Ofman, het enneagram en het macrokwadrant van Ken Wilber met elkaar verenigd. Het morele kompas is een hulpmiddel ten behoeve van de uiteindelijke synthese van de kennis, de zelfrealisatie (individualiteit) van de mens.

In het onderzoeksrapport E i V' laten Teilhard de Chardin en Jiddu Krishnamurtie aan de hand van het kosmisch bewustzijn zien hoe het mogelijk is geestelijke gezondheid te bereiken. Het bevorderen van de geestelijke gezondheid, de Spirituele Transformatie is op het Meditatie-diagram van H.P. Blavatsky gebaseerd. De levenscyclus, de levenscyclus van beschavingen, het levenswiel, de levenscirkel van de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. Om verlichting te bereiken volgt het Westen veelal het inzicht van het Christendom van Teilhard de Chardin en het Oosten van Jidduh Krishnamurti, de Vier edele waarheden van het Boeddhisme (A.P. Sinnett Esoteric Buddhism). De Bewustzijnsschil (de 5 bij 5 matrixstructuur) is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

Er wordt beoogd de Kwintessens met behulp van de Gulden middenweg (pelgrimage), de verborgen 5e Dimensie, het 5Ddenkraam (5D-concept) en de 5 bij 5 matrixstructuur, de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' weer te geven, Natuur en Cultuur, (probleem en oplossing) Slachtoffers en Daders met elkaar te verbinden.

Het nieuwe leren van de overheid, dat Ton Bastings beschrijft staat tegenover het Nieuwe Leren het (nieuwe normaal), het Meta-leren dat in het onderzoeksrapport 'E i V' wordt belicht.

Het evenwicht door tegenwicht, het balansmechanisme, these + antithese = synthese, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. In de woorden van ex-premier Wim Kok: De essentie van het 'poldermodel' is dialoog en evenwicht. Bij dialoog hoort tegenspraak en bij evenwicht tegenwicht. Het belangrijkste voor het goed functioneren van de overheid is tegenspraak, tegenwicht. Daarentegen was er juist bij de PvdA onder Ad Melkert sprake van fractiediscipline, een communistische kadaverdiscipline (hanengedrag binnen PvdA Peter de Waard Volkskrant 9 juni 2016 p. 20). In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake?

‘Poldermodel is feodaal geworden’ (Robert Giebels interviewt Rost van Tonningen Volkskrant 10 augustus 2012):
Het kantelmoment dat sinds de opkomst van het poldermodel, begonnen na de Tweede Wereldoorlog, heeft geleid tot de ondergang, ziet Rost van Tonningen eind 1982. Toen sloten de drie partijen die cruciaal zijn voor het poldermodel - werknemers, werkgevers en overheid - het Akkoord van Wassenaar. Dat was kortweg een ruil van loonmatiging voor arbeidstijdverkorting. Rost van Tonningen: 'Daarna heeft het poldermodel nooit meer echt gewerkt.'
Wat heeft die teloorgang van het model veroorzaakt?
‘Het werd, zeg maar, overrijp. De pioniers die het model hebben opgezet, zoals Wllem Drees, verdwenen na verloop van tijd. Hun opvolgers waren minder gemotiveerd en speelden elkaar baantjes toe. Het model is decadent en feodaal geworden. Het sluit niet meer aan bij de samenleving.’
Waar leest u dat aan af?
‘En de overheid is een waterhoofd met maar liefs 350 adviescolleges die ambtenaren karrenvrachten overbodig werk bezorgen. In die belangenclubs en in de geprivatiseerde ondernemingen lopen ongeveer vijfhonderd polderbestuurders rond met vaak twintig tot dertig baantjes. Niet op grond van hun expertise, maar primair op basis van hun partijlidmaatschap.’

De lemniscaat verbindt de twee kanten van één medaille en wordt in de volgende hoofdstukken verder uitgewerkt:
- Hoofdstuk 1.1.1 - Bijlage Kernkwadrant en Kompaskwadrant - thema Creatielemniscaat
- Hoofdstuk 1.3 - Bijlage Hermeneutische Cirkel
- Hoofdstuk 2.1 - Bijlage Ongemanifesteerd en Gemanifesteerd - thema Zevenvoudige samenstelling van de mens (zeven Rassen en zeven Ronden)
- Hoofdstuk 2.1.1 - Bijlage Spiegelsymmetrie - thema Innerlijke, reflexieve bewustzijn (Negenenveertig)
- Hoofdstuk 6. - thema Creatielemniscaat

Sam Harris laat in zijn boek Het morele landschap een tegengesteld geluid horen.
De ultieme krachtmeting tussen wetenschap en religie.
Het eerste boek van Sam Harris, Van God los, was de vonk voor een wereldwijd debat over de redelijkheid van religie. In de nasleep ontdekte Harris dat de meeste mensen - van religieuze fundamentalisten tot atheïstische wetenschappers - het over één punt eens waren: wetenschap heeft niets te zeggen over 'normen en waarden'.
In dit explosieve nieuwe boek rekent Sam Harris krachtig af met dit idee. Het wordt tijd dat de wetenschap de plek inneemt die de religie eeuwenlang geclaimd heeft. Harris haalt de muur tussen harde feiten en menselijke waarden neer, en spoort ons aan te denken over goed en kwaad in meetbare termen van menselijk en dierlijk welzijn. Daarbij beschouwt hij de ervaringen van wezens met een bewustzijn als pieken en dalen in een 'moreel landschap'.

Een ommekeer in het denken is nodig. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal meer aandacht te besteden. In het 5D-concept zijn metafysica, het bovennatuurlijke en fysica, net als Idealisme en Materialisme de twee complementaire kanten van één medaille. Voor eenwording moeten we ons weer met de kern, de geest verbinden. Dus met de oerbron En-Soph ('Chaos, Gaia en Eros') waar alles uit voortkomt.

Mathieu Weggeman Graag wat minder arrogantie in het debat over God (de Volkskrant 8 januari 2015, p. 30):
Onze verstandelijke vermogens zijn wellicht te beperkt om een betrouwbaar en valide antwoord op de vraag naar het bestaan van God te kunnen geven.
Ook de filosoof William James (1842-1910) komt tot de bevinding dat geloven in iets met een perspectief uiteindelijk voordelen biedt. Zijn pragmatische opvatting is dat het zinvol is te geloven in hypothesen, mogelijkheden en fantasieën, zo lang die beantwoorden aan reële behoeften. Het is niet de bedoeling van James om op die manier allerlei flauwekul te legitimeren. Hij vraagt zich gewoon rustig af wat er op tegen is om te geloven in'het bestaan van een of andere ongeziene orde waarin raadsels van de natuurlijke orde kunnen worden verklaard'.
Het voordeel van het geloof in zo'n hogere orde is dat daardoor de energie kan ontstaan waardoor dat geloof - althans ten dele - werkelijkheid wordt. James noemt dat het 'zelf-verifiërende geloven'. Zo werkt ook de tweede suggestie: door te kiezen voor het geloof in God, wordt een persoonlijke realiteit besteld waar je veel plezier van kunt hebben. En 'als het werkt, is het goed', zei Richard Rorty, de filosoof van het neo-pragmatisme.

De overheid gedraagt zich als een foute BV, dat voedt het wantrouwen (Koen Haegens de Volkskrant 16 december 2021 p. 12):
Om haar legitimiteit te behouden, zo was de gedachte, moest de overheid kleiner, goedkoper. Lean and mean. De puinhopen van dat experiment zijn overal zichtbaar.
Ondertussen wordt een nieuwe bestuurscultuur beloofd. Of het kabinet daadwerkelijk zal breken met de recepten uit de jaren tachtig, zult u niet meer op deze plek lezen. Ik verruil deze mooie krant voor een nieuwe uitdaging. Eén ding is zeker: het geknakte vertrouwen in de publieke zaak laat zich niet herstellen met praatjes over een BV Nederland. Dat leidt juist tot het omgekeerde. Door zich als een foute bedrijfskarikatuur te gedragen, heeft de overheid haar morele gezag zelf ondermijnd.

Het ligt voor de hand dat Paul Schnabel als voorzitter het standpunt van het Platform Onderwijs2032 vertolkt. Het komt overeen met een verschijnsel, dat zich bij Hoogovens heeft voorgedaan, namelijk dat het topmanagement van de automatiseringsafdeling bij Hoogovens matigde zich op het vakgebied informatica een mening aan, maar kon niet op enige substatiële informatica-kennis worden betrapt.

Het parlementair onderzoek ICT-projecten laat zien dat deze paradox zich ook voordoet bij de overheid. Er is een grote kloof tussen de ambities van de bestuurders en de praktische uitvoering. 'ICT-stelsel bij de overheid is rot':
De publieke ict is rot. Wezenlijke zaken zijn niet te veranderen. Dat heeft vooral met politieke en bestuurlijke besluitvorming te maken. Toch zijn er wel verbeteringen door te voeren op het gebied van aanbestedingen, aansturing en inrichting van de ict-organisatie, verwachtingspatronen en de mate van openbaarheid van systeemcode en -specificaties. Dat zegt René Veldwijk, partner bij ict-maatschap Ockham uit Vianen. Als kenner en criticus van de overheids-ict wordt Veldwijk vandaag gehoord tijdens de tweede openbare hoorzitting van de tijdelijke commissie ICT-projecten bij de overheid.

Het wereldspel is uitgespeeld (Agnus Mol de Volkskrant 23 oktober 2021 Opinie p. 20-21):
Het neoliberale beschavingsmodel verliest aan invloed en daarmee verandert het razend populaire computerspel Civilization van aard. Sinds 1991 verspreidde het spel het westerse evangelie, maar het wacht een toekomst als nostalgie-game.
‘Menschelijke beschaving komt op en ontplooit zich als spel, in spel’, schreef historicus Johan Huizinga in 1938 op de eerste pagina van Homo ludens, zijn baanbrekende boek over de ‘spelende mens’. Het is daarom hoog tijd om dertig jaar na het verschijnen de cruciale rol te benoemen die Sid Meier’s Civilization heeft gespeeld in de bejubeling van het westerse beschavingsidee na de val van de Muur. Het is meer dan zomaar een computerspelletje. De vraag is alleen of het nog een toekomst heeft, nu de invloed afneemt van het wereldbeeld dat aan het spel ten grondslag ligt.
Als we dan Huizinga’s idee — dat stelt dat hoe en wat (Vragen & Antwoorden) we spelen in directe relatie staat met de ontwikkeling van onze beschaving — naar een logische conclusie volgen, zegt het voortdurende succes van Civ meer dan dat oude spellen soms leuk blijven. Het geeft inzicht in hoe het Westen maar blijft spelen met de ideeën van de jaren negentig, veelal op manieren die wringen met de realiteit van nu. Als artefact uit die tijd laat het zien hoe we ons maar moeilijk kunnen losmaken van deze geschiedenis, omdat het simpelweg makkelijker is om succesverhalen opnieuw te spelen, met de hoop op betere uitkomsten.
Het zelfverzekerde optimisme van de jaren negentig, dat we trots moeten zijn op waar we vandaan komen en controle moeten hebben over waar naartoe we op weg zijn, belichaamt het succes van Sid Meier’s Civilization. Het is een simpele, behoudende geschiedenis over onszelf, verleidelijk genoeg om in te blijven geloven.

‘De mens is een thema met variaties’ (Jean-Pierre Geelen interviewt Midas Dekkers de Volkskrant Wetenschap p. 24-25):
Hij weet dat hij een mijnenveld betreedt met zijn nieuwe boek. En toch wilde Midas Dekkers het als bioloog eens hebben over rassen bij mensen.
‘Dat het hele probleem rond het thema rassen en racisme neerkomt op een biologisch principe: eenheid in verscheidenheid. Dat is waar het om gaat. Dieren in de dierentuin verschillen enorm van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten. Door die te benoemen, bouw je wetenschap op. Er zijn altijd mensen die zeggen: je moet bij mensen niet op de verschillen letten, want alle mensen zijn één. Ik zeg: mensen zijn één soort, de homo sapiens, maar er zitten verschillen in, onder te verdelen naar ras. Eenheid in verscheidenheid dus. De mens is een thema met variaties.’
U zoekt bewust het mijnenveld op met dit boek.
‘Je moet mijnen altijd vermijden, maar het mijnenveld wel durven betreden. Want iemand zal de mijnen moeten opruimen.’

De rode draad in het laatste boek De wereld als getal en andere broze zekerheden van Hermann Von der Dunk heeft op het leerproces van Plato betrekking.
Zoals Johan Huizinga in In de schaduwen van morgen (1935) opent Von der Dunk in De wereld als getal met een stevige portie cultuurkritiek. Het getal, als symptoom van het onbegrensde materialisme van onze dagen, beheerst de westerse cultuur. De kwantiteit als waarde uit zichzelf heeft, zo stel hij, het gevoel voor kwaliteit opgeslokt.

Het onbehagen in de maatschappij is vooral een gevolg van de eenzijdige focus van de overheid op marktwerking, het model van Milton Friedman. ‘’ hebben het model van Keynes volledig verziekt. Griekenland mocht als eerste land aan de schandpaal. Door het faciliteren van het ongebreidelde kapitalisme, het grootkapitaal, de neoliberale wereldorde is door politici de factor arbeid in de knel gekomen en hebben ze aan een grotere tweedeling in de maatschappij bijgedragen.
Het multipliereffect ‘macro-economie en staatsinterventie’ was in 1990 al vrijwel volledig uitgemolken. Het is niet uit te leggen. Hoe is het mogelijk dat economen het model van Keynes zo verkeerd hebben begrepen. Het lijkt niet waarschijnlijk dat de 21ste eeuw een econoom van het kaliber van Keynes zal voortbrengen.
Voor een rechtvaardige en duurzame samenleving is het belangrijk de mens centraal te plaatsen. De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie zowel de vierde productiefactor ondernemerschap als de factor arbeid weer de plaats te geven die het verdient. Voor een ‘topeconoom’ valt daarmee weinig eer te behalen.

Een belangrijk deel van de verdeel en heers problemen die we signaleren hebben we door onvoldoende checks & balances (Evenwicht door Tegenwicht) zelf gecreëerd. 'De remedie is tegelijkertijd de kwaal' (geweten, 'Goed en Kwaad', 'Deugd en Ondeugd'). De vraag dringt zich op welke debacles moeten zich voordoen voordat echt actie wordt ondernomen. Het gaat mis, chaos dreigt wanneer voor onnatuurlijke selectie, een gesloten systeem wordt gekozen. Chaos, onbalans ontstaat omdat politici geen oog hebben voor de keerzijde van de medaille.

Het casinomechanisme dat Douglas Rushkoff beschrijft (Volkskrant 22 oktober 2019 p. V8-9) staat tegenover het balansmechanisme in het universum. Hoe richten wij onze levensenergie? Om het functioneren van het brein beter te begrijpen draait het om wat is tijd?

Het morele kompas was kwijt, heel gek, net lag het hier nog (Sheila Sitalsing Volkskrant 22 mei 2021 p. 2):
Wat rest is de verwondering. Dat het CDA er voor de tweede keer deze eeuw in is geslaagd om een fatsoenlijke bestuurderspartij in een onzalig, donkerbruin avontuur te storten. Om pas weer bij zinnen te komen nadat de aardigste en deugdzaamste leden zijn geschoffeerd.

Van der Hoeven (Douwe Douwes de Volkskrant 28 oktober 2009):
Ik maak me zorgen over het korte termijn winstbejag dat hier en daar overheerst. Een gebrek aan ethisch en moreel handelen is mede oorzaak geweest van de economische crisis.
Haar opmerkingen zijn de werkgevers Bernard Wientjes, Loek Hermans en Albert Jan Maat in het verkeerde keelgat geschoten.
Van der Hoeven gaat met de onderwijswereld overleggen over cursussen ethiek bij managementopleidingen (de Volkskrant 30 oktober 2009).
Door haar vrijwel kritiekloze en kleurloze politieke opstelling etaleert Van der Hoeven zich op ethisch terrein als een lege huls. Dit in tegenstelling tot wat je van een CDA politicus in het kader van goed rentmeesterschap zou mogen verwachten. Of met andere woorden wat is precies de toegevoegde waarde van deze minister? Van der Hoeven moet zelf voor haar falende overheidsbeleid verantwoordelijkheid nemen.

Het eeuwige complementaire principe Yin en Yang (Tao, ‘Hoofdroute’) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese', de wederkerigheid tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het 'Goede - Ware - Schone' van Plato symboliseert de oerbron (perpetuum mobile) van de evolutionaire kringloop.

Paula Hawkins (Rob van Scheers interviewt Paula Hawkins Volkskrant Magazine 28 augustus 2021 p. 60-65):
Non-fictie: Ryszard Kapuściński
‘Door mijn studie heb ik veel non-fictie gelezen. Ik was zeer geïnteresseerd in de ontwikkelingen in Afrika. De Poolse schrijver en journalist Ryszard Kapuściński doet daar bijvoorbeeld verslag van in The Shadow of the Sun. Hij bereisde twintig jaar het continent. Reportages die lezen als literatuur. Zijn The Soccer War(De voetbaloorlog) over Midden-Amerika vond ik ook heel goed. Nu weet ik dat hij op papier de werkelijkheid weleens een draai gaf, het is nooit helemaal duidelijk, maar ik hou er wel van: dat wazige terrein tussen fictie en non-fictie. Bij Truman Capote, een andere held van mij, moest je ook niet alles letterlijk nemen.’

De basis voor het rapport ‘E i V’ is in 1993/1994 gelegd tijdens het door Hoogovens aangeboden traject Ondernemen met talenten bij het outplacementbureau Van Ede & Partners onder leiding van Hans Leewens. Het boek Oosterse wijsheid en westerse renaissance dat Hans Leewens heeft vertaald en van commentaar heeft voorzien reikt de oplossing aan voor het probleem waar ik bij Hoogovens tegen aan ben gelopen. Hans Leewens spreekt in dit boek de verwachting uit dat in de 21ste eeuw, een paradigmawisseling plaats vindt, namelijk de Westerse Renaissance onderbouwd door Oosterse wijsheid. Of met andere woorden mijn werkervaring staat symbool voor een groter verhaal namelijk hoe de levensbeschouwing, het moreel kompas tussen professionals & politicals in Nederland en Europa, maar ook tussen Oost en West zich doet gelden.

Jan Salie mentaliteit, Column van Ronald Plasterk zondag 8 oktober 2006:
Al dat rondpompen en netwerken en gedwongen uitwisselen helpt niets. Het is die spruitjesgeest, Jan Salie mentaliteit, Zeeuws meisje-houding van boter bij de vis, die maakt dat we er in Nederland en in Europa niet uithalen wat erin zit.
Het onderzoek dat deze week de Nobelprijzen won was fundamenteel onderzoek over wormen, en op het moment dat het werd gedaan leidde het totaal niet tot uitwisseling met bedrijven. Dit Nobelprijwinnend onderzoek, daar had ons Nederlands innovatieplatform nooit geld in gestoken. Dat is een grote reden tot zorg. De natuurlijke selectie, de micro-evolutie van de darwinist Ronald Plasterk is niet het hele verhaal. Uiteindelijk gaat het er om de macro-evolutie, wat is leven in het universum te verklaren?

In de Samenvatting eindrapport Commissie Parlementair Onderzoek Onderwijsvernieuwingen onder voorzitterschap van Jeroen Dijsselbloem staat 'Verantwoordelijke bewindslieden vertoonden een tunnelvisie': De uitvoering van het vernieuwingsproces werd gedurende de gehele jaren negentig uit handen gegeven aan externe procesmanagers. Een dergelijke constructie stond op gespannen voet met de ministeriële verantwoordelijkheid en een adequaat parlementair toezicht. De kring van beleidsmakers stond onvoldoende open voor kritiek en waarschuwingen. Eigen ervaringen in plaats van wetenschappelijk onderzoek vormden de onderbouwing van de ingezette didactische vernieuwingen. Deugdelijke pilots en experimenten ontbraken.

Het is de mens, de weerspiegeling, die de microkosmos en macrokosmos met elkaar verbindt. Tussen mens en aarde is er opnieuw van de relatie microkosmos en macrokosmos, de ‘innerlijke en uiterlijke mens’ sprake. Analoog aan de vier seizoenen geldt voor de mens de levenscyclus, het natuurlijke ritme van de goddelijke geboorte, de adolescentie, volwassenheid (geestelijke groei) en de ouderdom (overgang). Meta-leren, een helicopterview, dus door boven de gebeurtenissen, de problemen te gaan staan, afstand te nemen verander je het perspectief. Om de schepping te vervolmaken wijzigt afhankelijk van de tijdgeest de perceptie. In de kern draait het om welke 'spirituele leraar of carrièrepoliticus' geeft je echt inspiratie?

Bram Moerland: Gnosis en Christusbewustzijn Wij hebben als mens twee naturen.
Er is hier een grote verwantschap met het boeddhistische begrip 'boeddha-natuur'. Elk mens, alle wezens en alle dingen hebben boeddha-natuur, leert het boeddhisme. Het spirituele pad van het boeddhisme heeft als doel het bewustzijn van de individuele mens te verenigen met zijn eigen boeddha-natuur, die tegelijk ook de boeddha-natuur is van de ganse werkelijkheid.
Precies zoals in het boeddhisme wordt verteld dat een mens die de boeddha-natuur in zichzelf heeft gerealiseerd, tegelijkertijd ook de innerlijke vereniging met de boeddha-natuur van de ganse werkelijkheid zal ervaren, zo leert de gnostiek dat kennis van het zelf tegelijkertijd ook kennis van het Al is: Wie zichzelf kent, kent het Al.

Sing me a song (Boeddhistische blik 19 juni 2022 NPO2):
In Bhutan raakt de 17-jarige monnik Peyangki door de intrede van smartphones afgeleid van de dagelijkse rituelen van het kloosterleven. Hij heeft middels WeChat een vriendin in de stad opgedaan en is compleet vergroeid geraakt met zijn telefoon, net als al zijn vrienden in het klooster. Zelfs tijdens het bidden kunnen ze hun blik niet van hun mobieltje afhouden. De internetliefde brengt Peyangki aan het twijfelen over zijn toekomst en of die nog wel in het klooster ligt.

Kan ik de wereld veranderen? (De boeddhistische blik 23 mei 2021 NPO2) - Aflevering 2: Crisis van de vrijheid
In het westen is onze individuele vrijheid heilig en gewaarborgd. Maar is dat nog wel zo in onze gedigitaliseerde samenleving? Opslaan van onze identiteitsgegevens; ‘Big data’ en algoritmes zijn steeds vaker de instrumenten van een verdienmodel. Wij wanen ons vrij op internet, maar worden onbewust beïnvloed door een kapitalistische ideologie. Hoe behouden wij onze vrijheid in deze digitale wereld?
Jan Bor spreekt over deze ‘crisis van vrijheid’ met Marleen Stikker, oprichtster Waag (Europees onderzoeksinstituut voor technologie en maatschappij), internet kenner Douglas Rushkoff en filosoof Peter Hershock.
‘The fact that 90-something percent of media we see are owned by 4 or 5 major corporations who are just trying to extract value and deliver it to their shareholders, you no longer have a media environment that’s encouraging thinking and free will. And intelligence. You have a media space that’s encouraging conformity and mind control.’ Douglas Rushkoff

Counter-insurgency of Oorlogsmisdaden als middel voor militaire en diplomatieke doelen (Arnon Grunberg Volkskrant 6 januari 2017):
Martijn Kitzen, ex-militair en historicus, promoveerde op counter-insurgency in etnisch en tribaal verdeelde samenlevingen. Kitzen diende in 2008 in Uruzgan, vrijdag stond een interview door Dirk Vlasblom in NRC.
Kitzen stelt dat de Nederlandse strategie in Uruzgan werkte, maar dat we niet lang genoeg zijn gebleven.
In 2007 sprak ik in Kabul met generaal Freek, achternamen bleven onvermeld. Hij vertelde dat we dertig jaar zouden moeten blijven om iets te bereiken.
Als succesvolle counterinsurgency noemt Kitzen Maleisië in de jaren vijftig.
De Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever is eveneens redelijk succesvolle counter-insurgency. De prijs is echter hoog: betrekkelijke rechteloosheid en de facto apartheid.
Poetins ingrijpen in Tsjetsjenië? Succesvolle counter-insurgency. Wie bereid is op grote schaal oorlogsmisdaden te begaan kan veel bereiken. Zie ook Syrië.
Ik daag Kitzen uit nogmaals te promoveren. Een proefschrift over oorlogsmisdaden als effectieve manier om militaire en diplomatieke doelen te bereiken. Verbeter Machiavelli.

Voetnoot Lijden (Arnon Grunberg de Volkskrant 13 februari 2017):
Waanzin is vrijheid, zoveel wordt duidelijk in deze verrukkelijke film, die het midden houdt tussen documentaire, pastiche en therapie. Gelukkig wordt de waanzin verder niet geromantiseerd.
Basis van de film is Houellebecqs handleiding hoe je in leven kunt blijven. De handleiding is, zoals vaker bij Houellebecq, niet gespeend van romantiek. Ook het larmoyante wordt niet geschuwd, desondanks is het een belangrijke tekst.
Er schuilt een les in deze film: het lijden is onvermijdelijk. In onze cultuur wil iedereen slachtoffer zijn - het slachtofferschap is verworden tot deugd - maar niemand wil waarlijk lijden.
Houellebecq schrijft dat we al dood zijn en dat we nu oog in oog staan met de onsterfelijkheid.
Oftewel, iedereen is de laatste soldaat in zijn eigen leger.

Voetnoot Subliem of Trumps overwinning was een sublieme gebeurtenis (Arnon Grunberg Volkskrant 22 december 2016):
'Het is de verdienste van Machiavelli geweest dat hij afstand nam van de humanistische weldenkendheid', aldus historicus Eelco Runia in een fascinerend stuk over weldenkendheid en revolutie, zaterdag in NRC.
Volgens Runia was de verkiezingsoverwinning van Trump een revolutie, een 'sublieme historische gebeurtenis'. Het sublieme is een begrip uit de esthetica: dat wat fascinatie én afgrijzen oproept.
Ja, Trumps overwinning was een sublieme gebeurtenis zoals ook oorlogstaferelen en aanslagen dat kunnen zijn. En de weldenkenden zijn inderdaad, zoals Runia betoogt, blind voor het feit dat weldenkendheid de geschiedenis zelden stuurt.
Maar revolutie - of Trumps overwinning dat is zal blijken - komt niet zozeer voort uit weerzin tegen privileges van weldenkenden als wel uit de verveling van de bourgeoisie of in andere tijden de aristocratie.
Men snakt naar het sublieme. Niet alleen in de kunst, waar het thuishoort, maar ook in de politiek, waar het sublieme dikwijls eindigt in catastrofaal sadisme.

Voetnoot Verheven of ADO-supporters, ga door met incorrect taalgebruik (Arnon Grunberg de Volkskant 13 augustus 2015):
menselijke beschaving is gegrondvest op taal', schreef Rob Vreeken dinsdag in de Volkskrant. Zeker, maar de totalitaire regimes uit de 20ste eeuw waren eveneens gegrondvest op taal. Ik kan bijvoorbeeld LTI - Lingua Tertii Imperii: Notizbuch eines Philologen van Victor Klemperer, over de taal van het Derde Rijk, aanbevelen.
Vreeken suggereert dat er een verband bestaat tussen barbaars gedrag van voetbalsupporters en hun incorrecte taalgebruik. Wie 'hun hebben' zegt, heeft iets wezenlijks gemist ja, maar is correct taalgebruik een indicator voor morele deugdzaamheid? Volgens mij gaat het veeleer om klassenverschillen: zij die weten hoe het hoort, zij die dat niet (willen) weten.
De 'hogere klasse' zou moeten erkennen dat zij de 'lagere klasse' nodig heeft om zich goed te voelen.
Supporters van ADO Den Haag, ga vrolijk door met jullie incorrecte taalgebruik. Zonder er iets voor te hoeven doen voel ik me verheven boven jullie, en dat is heerlijk.

Het retorische foefje dat Mirra Alfassa in haar boek Het Goddelijke binnen je bereik beschrijft berust op een filosofisch vraagstuk, namelijk maak je gebruik van het niet-zijn, het metafysisch idealisme van Hegel, Kant en Plato of van de fundamenten voor alle kennis van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. De drie axioma’s (1e -, 2e - en 3e grondstelling) van H.P. Blavatsky staan diametraal tegenover de drie axioma’s van Ayn Rand en hebben op de schijnbare paradox betrekking. De schijnbare paradox is het moeilijkste te begrijpen fenomeen in het Boeddhisme. Het morele kompas is een medaille met twéé kanten.

Het is niet nodig Machiavelli te verbeteren. Een effectieve manier om militaire en diplomatieke doelen te bereiken is al bekend. Het retorische foefje berust op een filosofisch vraagstuk, namelijk maak je gebruik van het niet-zijn van Hegel of van de fundamenten voor alle kennis van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. De drie axioma’s (1e -, 2e - en 3e grondstelling) van H.P. Blavatsky staan diametraal tegenover de drie axioma’s van Ayn Rand.

Door de rente op nul en de geldpersen op volle toeren worden er dagelijks miljarden in de economie gepompt. Door de financiële spelletjes van het casinokapitalisme, het piramidespel braaf mee te spelen verdient Carel van Eykelenburg zijn bruto jaarsalaris van 697.000 euro. Carel van Eykelenburg laat zien dat het meespelen van financiële spelletjes zeer lucratief is. Eric Smit moet daarentegen sappelen om rond te komen. Met intelligentie heeft dit weinig te maken. Gijs Kooistra, Ewald Engelen en Marianne Thieme geven een samenvatting van de marionetten van het systeem. Het heeft nu tot gevolg dat politici door de banken worden gegijzeld. Jan Eppink heeft gelijk ook Obama laat zich gijzelen door het grootkapitaal, de schaduwkant van de Amerikaanse droom. Politici en het grootkapitaal houden elkaar in een wurggreep gevangen. De Amerikaanse droom legt het af tegen de Chinese droom.

Woord Ook Logos, Verbum Domini
In godsdienstig en filosofisch gebruik is het Woord een vertaling van het Griekse logos of het Latijnse verbum. De betekenis hier is die van de gemanifesteerde ratio, die voornamelijk wordt gebruikt in een kosmogonische betekenis.
De esoterische betekenis van het woord logos (spraak of woord, verbum) is het weergeven van de verborgen gedachte in een objectieve uitdrukking, zoals in een foto. De logos is de spiegel die het GODDELIJKE DENKVERMOGEN weerkaatst, en het Heelal is de spiegel van de logos, hoewel de laatste het zijn van dat Heelal is. Zoals de logos alles in het Heelal van Pleroma weerkaatst, zo weerkaatst de mens in zichzelf alles wat hij ziet en vindt in zijn Heelal, de aarde (SD 2:25, DGL Deel II p. 26).

Met Woorden doen er toe laat Joke Hermsen zien (De Groene Amsterdammer 20 mei 2021 p. 14-15) hoe ‘Probleem en Oplossing’ bij het ‘Israël-Palestina conflict’, het vraagstuk van ‘Vrede en Veiligheid’ met elkaar samenhangen.

Mirra Alfassa laat zien er is niets nieuws onder de zon. Het 'ziel-type' Boeddha-natuur (geest-ziel) van Mirra Alfassa (p. 334) heeft op de verborgen perpetuum mobile (levensenergie), het zelf-eon van de fysicus Jean Emiel Charon betrekking. Het ziel-type is individueel of als collectief analoog met het dharma der dingen. Soms noemt men het ook de waarheid van de dingen, van ieder ding. In de woorden van Mirra Alfassa zijn Xi Jinping, Guy Verhofstadt, Anthony Scaramucci en Lilianne Ploumen harlekijntjes. Mensen gedragen zich veelal als marionetten. Welke ideologie, referentiekader trekt aan de touwtjes? Het wezen van Bewustzijn 'Leven - Licht - Liefde' (p 349) in het boek van Mirra Alfassa komt met het ‘Geest = Licht = Creativiteit’ in het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43 en hoofdstuk 16 Het gebruik van de creatieve keuze p. 291) van Gerrit Teule overeen.

De grootste misser van Bolkestein is de paarse coalitie, die hij tot stand bracht. Zowel de privatisering van zorg, onderwijs en sociale woningbouw in Nederland als de participatiesamenleving van de darwinist Plasterk heeft meer met de tijdgeest en politiek opportunisme, dan met wetenschap van doen. ‘Geprofessionaliseerd’ waar Plasterk het in het begin van zijn artikel 'De overheid kan niet elke grasspriet bijknippen' in de Volkskrant van 20 september 2013 over heeft is een eufemisme voor het immorele gedrag van bestuurders in de publieke sector (semioverheid, quartaire sector) volgens de commissie-Halsema. De Jan Salie mentaliteit, waar Plasterk het in zijn column zondag 8 oktober 2006 over heeft gehad, kun je effectief veranderen door ondernemerschap te bevorderen en niet door wat hij stelt in zijn artikel van 20 september. De visie van de PvdA op ondernemerschap is desastreus voor Nederland. Uiteindelijk gaat het er om een visie te ontwikkelen die de eenzijdige gezichtspunten van de betrokken partijen kan overstijgen.

Om ordening in de chaos te scheppen passen zowel Ilya Prigogine als Anna Lemkow de benadering van de dissipatieve structuren toe. Het impliceert dat pijnlijke keuzes niet langer kunnen worden uitgesteld.

In de politiek wordt door in het bijzonder de rechtervleugel voor het behartigen van hun belangen 'de staat als breekijzer' gebruikt. Het toont het retorische foefje van het paradox mechanisme (‘en-en’/‘of-of’-mechanisme) 'De uitdaging is niet een gat in de markt te vinden. De kunst is dat gat eigenhandig te creëren'. Het retorische foefje berust op een filosofisch vraagstuk, namelijk maak je gebruik van het niet-zijn van Hegel of van de fundamenten voor alle kennis van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. Wanneer je het foefje eenmaal doorhebt, is het een fluitje van een cent. Het selling point voor de VVD is het economisme dat Jesse Klaver bestrijdt. In het VVD-partijprogramma valt niet iets wat lijkt op een duurzame langetermijn visie te onderkennen.

De VVD onder leiding van Mark Rutte heeft zijn uiterste houdbaarheidsdatum bereikt. Bij leiderschap gaat het niet primair om het verdienmodel, het vrijemarktevangelie dat door de VVD wordt verkondigd, maar dienend leiderschap dient centraal te staan. De economie is door de eenzijdige korte termijn focus op de hefboomwerking en de aandeelhouderswaarde vastgelopen. De belangrijkste klanten van een bedrijf zijn niet de aandeelhouders, maar de werknemers. Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD. Jan Bouwens houdt een drogreden.

Het eerste rapport Grenzen aan de groei van de Club van Rome markeert het begin van een chaotischer periode. In zijn boek het CHAOSPUNT laat Ervin Laszlo zien dat de integratie fase duidelijk stagneert. Er zelfs van desintegratie, een ‘te verwachten’ chaospunt kan worden gesproken. De ongelijkheid in de wereld neemt toe. De holos-beschaving neemt duidelijker vormen aan wanneer aan de oude boodschap van rechtvaardigheid en gelijkheid door ons denken op grotere schaal inhoud wordt gegeven. De Club van Rome heeft met name het debat met betrekking tot de complexe relatie tussen het Welzijn en de Welvaart gestimuleerd en beoogt het korte termijn denken van een meerderheid van de politici te doorbreken.

Zowel Wouter Bos als Peter Balkenende maken deel uit van de baantjescarrousel, lees de politieke - en lobbynetwerken. De chaos is toegenomen doordat Wouter Bos voor de derde weg van Tony Blair door de knieën is gegaan. Net als ErvinLaszlo beoogt Jan Terlouw een paradigmawisseling te bevorderen. Jan Terlouw benadrukt in het interview met Paul Witteman (VARA 17 mei 2017) het amorele aspect in de politiek. Hij noemt het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk, over de amorele bankierswereld een meesterwerk. My Life as a Quant reflections on physics and finance van Emanuel Derman bespreekt Joris Luyendijk op p. 98-99 en Jeroen Buve in zijn boek Contra Turrim Geert Grote en de Kredietcrisis op p. 83 en verwijst naar het volgende verslag Alles zit aan elkaar vast van Rengers & Schoorl in de Volkskrant 10 oktober 2008:
Hij is de spin in het web van beleggingen, van torenhoge winsten, van verliezen tot op de bodem. De beurshandelaar is geen marktkoopman meer, geen bluffer en geen vechter, maar een slimme jongen die fris moet blijven....
Hij ziet ze overal in de dealingrooms, de quants. Quant is de uit Amerika overgewaaide bijnaam van Quantative Analyst – kwantitatief analist. Cijferbeest.
Het zijn jonge gasten in gebleekte T-shirts, met Mars-wikkels en blikjes cola light om zich heen. Nerds zijn het, al heten ze quants. Ze komen overal vandaan, uit India of Australië, en ze komen bijna altijd uit de bètahoek. Ze promoveerden cum laude in theoretische natuurkunde, sterrenkunde of chemie.
Ja, hij is dus filosofischer geworden, door al deze ellende. Hij houdt zich vast aan waar hij zich aan vast kan houden. Hij maakt geen meubels, wil hij maar zeggen. Wat hij maakt, kan hij niet eens grijpen. Hij verleent een dienst, geeft een stukje rendement aan de mensen, de bedrijven.
Of Petrus bij de hemelpoort zal zeggen: loop jij maar door – hij betwijfelt het. Hij verdient al jaren goed zijn brood, maar of de maatschappij er iets aan heeft. Of zijn gezin. Of de school van zijn kinderen. Nooit gedacht dat dit soort gedachten hem zouden overvallen.

De twee soorten ervaringen waar Prigogine naar verwijst hangen samen met de kloktijd en de psychologische tijd van Claudia Hammond, de kloktijd en innerlijke tijd van Joke Hermsen, met Chronos en Kronos van H.P. Blavatsky, chronologische en psychologische tijd van Jiddu Krisnamurti en Rohit Mehta, de standaardtijd en psychologische tijd van René Meijer en met de relatieve en absolute tijd in het rapport ‘E i V’.

Uitgangspunt is dat de horizontale cirkel in de wereldklok van Pauli de ‘huwelijksquaterniteit’, de relatie tussen 'Alchemist en Soror', tussen het eigen ego en de 'anderen' toont. De horizontale ordening is de werkelijkheid zoals wij deze in het aardse leven ervaren. Het eeuwige nu van de verticale ordening staat voor negentropie, het "zelf-organiserende principe" dat met synchroniciteit samenhangt. De verticale cirkel toont het alter ego (archetype, Dubbele identiteit), dat zich afvraagt ‘wat is de moraal van het verhaal?’. De cirkel, de mandala symboliseert de eenheid tussen de innerlijke en uiterlijke wereld, de 'micro- en macrokosmos'. De lemniscaat verbindt de horizontale cirkel met de verticale cirkel en symboliseert de bewust of onbewust ervaren werkelijkheid. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden ‘het gaat om de moraal van ons levensverhaal’.

De lemniscaat laat zien dat de aardse kringloop tegengesteld is aan de hemelse kringloop. Desintegratie, een gesloten lus, een loop ontstaat wanneer we bijvoorbeeld hokjesgeest laten overheersen. De chaostheorie leert dat het gedrag van de natuur daardoor onvoorspelbaar wordt. Is het dan niet logischer om te kiezen voor integratie? We moeten de regels van het spel beter leren spelen. Integratie, het creatief bezig zijn geeft energie en desintegratie kost energie. Leren is een groeiproces, een bewustwordingsproces.

Ronald Plasterk zit niet in de evolutionaire kringloop flow, maar in de loop van het Pontius Pilatus-syndroom gevangen. Het zal duidelijk zijn dat Ronald Plasterk van Thermodynamica weinig heeft begrepen.

Kan de paus niet zorgen dat de waterleiding wordt gerepareerd? (Ana van Es Volkskrant 8 maart 2021 p. 2-3):
Het verse asfalt dampt nog als paus Franciscus arriveert in Ur, de vermoedelijke geboorteplaats van aartsvader Abraham. Meer dan elders in Irak heeft de bevolking hier te maken met een corrupte overheid die banden heeft met milities. ‘We hopen dat de paus zich uitspreekt over het geweld.’
Nooit gaf de overheid gehoor. En ineens, minder dan 24 uur voor de komst van de buitenlander: dampend zwart asfalt. Nu is de grote vraag: zal deze buitenlandse bezoeker hier straks ook voor water zorgen?
Tijdens de Amerikaanse invasie in 2003 is de leiding gesneuveld. Sindsdien kijkt niemand meer om naar de inwoners.
Maar nu komt de paus. Een buitenlander die het onmogelijke kan realiseren. Kijk naar het nog warme asfalt op de doorgaande weg. ‘Dank u voor de nieuwe weg, vader paus!’, klinkt het voor de supermarkt in Abu Shuweish, het dorp van de twee dat het verste verwijderd is van de tempel van Ur. Zal hier dankzij de kerkleider straks ook weer water uit de kraan komen?
Na afloop van de gebedsdienst staat Ali al Msair aal Dahab, een lokale tribale leider, bijna schuimbekkend voor de buis. ‘Al die infrastructuur voor de paus wordt weer verwijderd. Het nieuwe asfalt op de weg is van slechte kwaliteit. Volgend jaar ligt dat er niet meer. En wij zitten nog steeds zonder water.’ Net zo plotseling als het gekomen is, verdwijnt het vliegtuig met de buitenlandse bezoeker weer.

Het verschijnsel dat Erasmus in zijn boek Lof der zotheid signaleert lijkt verdacht veel op problemen die zich nu in de publieke marktsector (gezondheidzorg, onderwijs en sociale woningbouw) voordoen. Of met andere woorden was het eerder de geestelijkheid, nu is het de bestuurlijke elite die het laat afweten. De zogenaamde marktwerking in het onderwijs is nutteloos geweest en heeft niet tot produktiviteitsverbetering geleid (Volkskrant 21 juni 2012). De politiek is geen deel meer van de oplossing, maar de kern van het probleem geworden. De hamvraag is nu of je voor het 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond?

De kloof tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang, de chaos in de wereld neemt toe doordat politici in het algemeen beter zijn in het doorschuiven dan in het oplossen van problemen. De relatie tussen Anthropogenesis en Cosmogenesis, de in de kosmos verborgen blauwdruk van het leven, het morele kompas (rechtvaardigheid, zelfreinigende vermogen), lees negentropie maakt het mogelijk de chaos te bedwingen.

Gulali Mohammadi laat zien dat met het bouwen van een muur, het probleem van de Taliban in Afghanistan niet is opgelost. Het is een illusie te geloven dat Donald Trump, lees Amerika de Taliban heeft verslagen. Voor het doorvoeren van de gewenste cultuurverandering in bureaucratische organisaties, is het nodig de vraag te beantwoorden waarom managers, bij zowel de overheid als in het bedrijfsleven voor het doorschuiven van problemen zo riant worden beloond.

In plaats van dat we in het leven onze eigen weg, de middenweg, de route van balancerend leiderschap kiezen prefereren we veelal het kuddegedrag (Groupthink). Bij nabootsend gedrag kiezen we voor de bekende weg, de opvattingen van de kudde. De zevenvoudige hiërarchie (bewustzijnsniveaus, zintuigen, Wilber-Combs-rooster), de verstrengelde hiërarchie van het bewustzijn zijn de schakel tussen geest en lichaam, 'Geestkunde en Natuurkunde', hemel en aarde. Het reflexieve bewustzijn, het samenspel van de linker – en de rechterhersenhelft, is voor het creëren van balans op aarde verantwoordelijk.

Cultuuroverdracht (juiste) heeft op de imitatie van Plato, een 'intelligent ontwerp' op basis van 'Goede - Ware - Schone' betrekking en niet op intimidatie. Plato zet de natuurfilosofie in zijn werk Timaeus, die enigszins esoterisch is, uiteen.

Zowel de 32ste Van der Leeuwlezing De alwetende god van de markt bestaat niet (p. 30-31) van Tomas Sedlacek als het interview Je kunt niet alles oplossen met meer marktwerking (p. 20-21) met Thomas Piketty in de Volkskrant van 8 november 2014 en ‘Piketty komt nu uit kast als politicus’ (Jonathan Witteman Volkskrant 21 februari 2020 p. 22) hebben op hetzelfde hoofdthema, namelijk het ontstaan van een grotere tweedeling in de maatschappij betrekking.

Om de tweedeling te verkleinen, de economische macht beter te spreiden, pleit Piketty de wealth tax, net als Warren and Sanders hebben voorgesteld aanzienljk te verhogen.
Bloomberg’s ‘tax on the very rich’ isn’t actually a wealth tax like the ones Warren and Sanders have proposed. Here’s how they compare.
A wealth tax, like the ones proposed by presidential candidates Sen. Elizabeth Warren and Sen. Bernie Sanders, would make ultra-wealthy Americans pay the federal government a small percentage of their net worth each year.

Het bevorderen van broederschap, de democratische besluitvorming, de wetmatigheden, die Piketty onderkent laat zien hoe het mogelijk is een rechtvaardiger wereld te laten ontstaan. De wetmatigheden in het universum werken namelijk zodanig dat secularisering als het ware automatisch de tegenhanger fundamentalisme oproept en dit was in de Bijbel al bekend. Door de secularisatie hebben we namelijk het kind, lees de Bijbel, met het badwater weggespoeld. We zijn het uiteindelijk zelf, die de schommelingen op aarde veroorzaken.

In essentie gaat de column Verhuizen (Max Pam Volkskrant 26 februari 2020) over de Farizeër en de Tollenaar, Lukas 18: 14 en Mattheüs 25: 29.

Om een humanitaire crisis te vermijden dient het bevorderen van broederschap, de Unificatietheorie centraal te staan.
De synthese van vier domeinen = Kwintessens = Unificatietheorie. Geestelijke gezondheid, het proces van zelf-transformatie, de Zielkunde omvat Geest en Lichaam, Geestkunde en Natuurkunde.

Hoe is het mogelijk de self-fulfilling prophecy van Frits Bolkestein te voorkomen?
Onontwarbare belangenverstrengeling, symboolpolitiek tussen politici en de 4e macht dient te worden vermeden. De organisatiecultuur, de 4e macht moet er voor waken dat 'carrièrepolitici en carrière-ambtenaren', 'Leraar en leerling' de marionetten van het systeem kunnen worden. Elkaar, 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' dus in een wurggreep gevangen houden, maar dit fenomeen geldt ook voor de relatie 'burgers en politici'.

Om de relatie 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' en 'burgers en politici' beter te leren begrijpen verwijs ik naar het tijdschrift MANTRA Lente 2020 nr. 22. In deze Mantra trokken drie artikelen mijn bijzondere aandacht, Kiezen met wat je voor je kiezen krijgt van Monique Damen (p. 6-15), Kiezen, hersenen en hulp van Karen Hamaker-ondag (p. 26-39) en Kiezen wij uit vrije wil? van Hans Hamaker (p. 80-93).
p. 84: De vraag wat de hersenen uit de hersenkunde bezielt , is de vraag naar het leven. Zodra het om mensen gaat vallen wetten en logica weg. Dan bestaat er geen gelijkheid meer en nemen we onze toevlucht tot vergelijkingen en gelijkenissen. (De samenstelling 'kunstmatige intelligentie' berust dan ook op een denkfout: het is een contradictio in terminus die van een misvatting over intelligentie getuigt.

Is forum in Davos dialoog voor een betere wereld of pr? (Peter de Waard Volkskrant 28 november 2019 p. 27):
‘Een betere wereld door dialoog’ is het motto van het World Economic Forum in Davos dat in januari voor de vijftigste keer zal worden gehouden. Filmmaker Marcus Vetter (bekend van documentaires als Megabucks en The International Criminal Court) kreeg de gelegenheid twee jaar lang te filmen achter de schermen en registreerde de onderonsjes van de rich and famous in het peperdure Zwitserse wintersportoord.
Zelfs Al Gore wordt door Bolsonaro met een kluitje in het riet gestuurd met de opmerking: ‘We love the American people en de Amerikanen hebben eindelijk de president die ze wilden.’
Verontrustend is dat zelfs Greta Thunberg al in de elite bleek te zijn opgenomen, hoewel ze nog flink van zich afbeet: ‘Ik wil niet dat u ons hoop geeft. Ik wil dat u in paniek raakt.’
Davos en paniek is een contradictio in terminis.

H.P. Blavatsky Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV (p. 67):
Vr. Is datgene wat ‘onbewuste hersenwerking tijdens de slaap’ wordt genoemd, een mechanisch proces van het fysieke brein, of is het een bewuste werking van het ego, waarvan alleen het gevolg wordt afgedrukt op het gewone bewustzijn?
Antw. Het laatste; want is het mogelijk, als we bewust zijn, om ons te herinneren wat er gebeurde terwijl ons brein onbewust werkte? Dit is kennelijk een contradictio in terminis.

Herrie in de tent levert FvD de meeste stemmen op (Aernout Kolijn Volkskrant 28 januari 2020 p. 14).
Forum voor Democratie is in 2019 uitgegroeid tot de grootste ledenpartij van Nederland. Het volk, de (massamens) hoort liever de mooie praatjes (Dwaasheid, het peterprincipe, het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen, het Maskerkwadrant) van Thierry Baudet, dan de boodschap van Rutger Bregman.

In somber essay over een versplinterde wereld komt Bas Heijne uit bij de Bergrede. (recensie Gerrit-Jan Kleinjan Trouw 2 februari 2020):
De vraag is alleen of Heijne zelf helemaal gelooft in zijn receptuur. Wel als een persoonlijke ethiek, lijkt het, maar niet als een maatschappelijk breed gedragen verhaal. De ondertoon van het essay is daarvoor te somber. Heijne klinkt vermoeid. Wat dat betreft had hij makkelijk met een andere zin uit de Bergrede kunnen eindigen: ‘Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen last.’

Ionica Smeets en Jasper van Kuijk laten zien hoe op basis van het 'en-en'/'of-of'-mechanisme (Kwadranten Daniel Ofman en Ken Wilber), de neergang van het onderwijs kan worden verklaard. Aleid Truijens voert in Nederland de kopgroep aan, die het Nederlandse onderwijs kritisch volgen. Wouter van Oorschot (Volkskrant 14 januari 2020 p. 22-23) en de historicus Batiaan Bommeljé (Volkskrant 15 januari 2020 p. 20) vatten de status quo in het Nederlandse onderwijs bondig samen. Aleid Truijens heeft weer het stokje van Jaap Dronkers overgenomen.

De Drie delen, die Ionica Smeets beschrijft hebben op de complexiteit van de werkelijkheid, het Derde Domein betrekking. Of zoals Daniela Hooghiemstra en Peter de Waard in hun columns Zonder heldere mening kom ik nergens en Zorgt Nederland voor keerpunt in Wereldhandelsoorlog? (Volkskrant 21 januari 2020 p. 24, 29) en Sander Schimmelpennick in zijn column Het einde van context en de politisering van de roddelpers (Volkskrant 21 januari 2020 p. 19) aantonen, dat het draait om het 'managen' van 'onze rol' in de wereld.

De resultaten van het onderzoek van de primatoloog en etholoog Frans de Waal sluiten aan op de bevindingen op het terrein van de evolutiepsychologie en moraalfilosofie door R.C. Smaniotto respectievelijk Ellen Comhaire.

Roger Rundqvist: Zeker heb ik alle waardering voor Uw zorgvuldige, grondige onderzoek en ik dank U hartelijk voor Uw vertrouwen om het met mij te willen delen! Echter, het zou me een full-time taak zijn om me te verdiepen in het grote aantal referenties dat U aanhaalt, en hier heb ik niet de tijd voor. Ik ben dik gepensioneerd; wel heb ik nog steeds op mijn programma een aantal educatieve projecten, die veel van mijn tijd en energie vergen.
Verder ben ik geen theoreticus, maar een pedagoog/therapeut, die zich in de eerste plaats richt op de ondersteuning van mensen op keerpunten in het leven. Al mijn boeken, inclusief dat over het labyrint, maken deel uit van dit werk.
Even wil ik stilstaan bij Uw vraag: "in hoeverre zit er een helend evenwicht, een zelfreinigend vermogen in het universum verborgen?"
In zijn in 2010 verschenen boek Het levende universum stelt Duane Elgin dat het gehele universum één levend geheel/organisme is (wat een wetenschappelijke bevestiging is van wat mensen in verschillende culturen altijd intuïtief lijken te hebben geweten). Mijn conclusie is dat alles wat in balans leeft, zich door een helend evenwicht en een zelfreinigend vermogen kenmerkt.
Voor het juni/juli 2012 nr. 191 van het tijdschrift PRANA Zelfbeeld heb ik een artikel geschreven ("Eén met een levend universum"), waarin ik o.a. Duane Elgins genoemde werk aanhaal.
PRANA nr. 175 (okt/nov 2009) bevat het artikel De ultieme inwijding van Roger Rundqvist:
Het artikel beschrijft het thema Het allergrootste in het allerkleinste. Tot slot schrijft hij: In dit perspectief werden Atman en Brahman – het allerkleinste en het allergrootste – als onscheidbaar en één ervaren.

Het Prismaboekje 562 Psychologie van het dagelijks leven uit 1962 van Edward Strecker en Kenneth Appel bevat echter al 'lussen' (p. 62,67,155,162,167,204) die met de Merkwaardige Lus kunnen worden vergeleken. Nowelle Barnhoorn, Cuong Lu, en Dries Verhoeven tonen het inzicht dat we nog steeds bij onszelf (zelf-bewustzijn) moeten beginnen. Er is niets nieuws onder de zon.

De lage verwachtingen komen tegenwoordig van rechts (Sander Schimmelpennick Volkskrant 6 juli 2020 p. 25):
De manier waarop de Gewone Man wordt misbruikt, laat vooral zien hoezeer ‘volksverheffing’uit de mode is. Populistisch-rechts is een spiegel geworden van regressief-links: volkomen intolerant jegens kritiek, met dit keer de Gewone Man als Nobele Wilde die niet hoeft te worden verheven, maar die je vooral zijn achterlijkheid moet laten beleven – zo zijn ze nu eenmaal. Het is alsof populistisch Nederland is vergeten dat Al Bundy, de even hilarische als misantropische loser uit Married ... with Children, nooit bedoeld was als rolmodel. En dat hij bovendien met zijn tijd meegaat: als Jay in Modern Family gaat hij hortend en stotend mee in de vaart der volkeren.
Filosoof Kees Vuyk beschreef in zijn boek Oude en nieuwe ongelijkheid over het failliet van het verheffingsideaal hoe het sociaal-democratische verheffingsideaal van de jaren ’50 en ’60 vooral bestond uit respect voor arbeid en vakmanschap, waarna het vanaf de jaren ’70 vooral ging over meritocratie en sociale stijging. Het pijnlijke daarvan is alleen: op een gegeven moment hebben alle talenten hun kansen wel gepakt. Terwijl het verheffingspotentieel nu vooral bij migrantenkinderen zit treedt er bij de autochtone lagere klasse volgens Vuyk verplatting op; doordat de achterblijvers met elkaar trouwen, wordt de intelligentie in die groep steeds homogener.
Wie het lot van de Gewone Man werkelijk aan het hart gaat, zou er goed aan doen te stoppen met het cultiveren van wangedrag en achterlijkheid en in plaats daarvan pleiten voor zaken die bijdragen aan écht zelfvertrouwen en respect: hogere lonen, eerlijkere belastingen en meer zinvol productiewerk.

De energie -, klimaat - en kredietcrisis kunnen alleen effectief worden aangepakt wanneer van een sluitend model ('Hoofdroute') van de éne werkelijkheid (bv. A.P. Fiske) wordt uitgegaan. De gesignaleerde crises vragen om een ruimere context. De cyclische evolutie biedt daarvoor een handvat. De kredietcrisis kan een breuk in het traditionele marktdenken van Adam Smith te weeg brengen.

Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen organisatiecultuur ontstaan. Gewenste cultuurveranderingen in een organisatie worden in een 5Ddenkraam, het transformatieproces van antropogenese (hominisatie), de Bewustzijnsschil geplaatst. Het is de spin-off (serendipiteit) van de zoektocht. Uiteindelijk draait het om de vraag: is het mogelijk de beschaving een stapje verder te brengen? Is het laagje vernis dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen? Primair draait het om hoe verschillende culturen zich door cultuuroverdracht met elkaar kunnen verbinden.

Theosophy and the Arts Texts and Contexts of Modern Enchantment
Christine Ferguson (University of Glasgow, UK) “The Theosophical Gothic: Propaganda and Positive Epistemology in H.P. Blavatsky’s Nightmare Tales (1892)”
8,9: I trace how a key work of fin-de-siècle Theosophical Gothic, H. P. Blavatsky’s posthumously-published collection Nightmare Tales (1892), attempts to navigate these countervailing tensions by capitalizing on the popularity of the gothic revival in literature while repurposing the genre’s conventions, environments, and political affiliations to fit with a Theosophical worldview. In its fictional encounters with the magical traditions and shamanic practices of Finland, Japan, Siberia, and Turkey, I argue, Nightmare Tales aims to promote a form of spiritual internationalism, one in which the horrors of the Western world are alternately brought into relief, salved, or explicated through the wisdom of the de-stigmatized global margins, and in which the dangers of occult contact, albeit very real, are imagined as tameable through positive epistemological practice.

Hier zie je Piet (Merel Bem de Volkskrant 20 januari 2023, p. V2-5):
Het imago van Piet Mondriaan is al decennia zo onbuigzaam als de zwarte lijnen op zijn schilderijen. Het is een beeld dat hij zelf cultiveerde: de serieuze kunstenaar. Informele foto’s, die veel recenter opdoken, tonen nu zijn vrolijke, innemende kant.
‘Mondriaan was óók iemand met humor en zelfrelativering. Tegelijkertijd stonden zijn kunstenaarschap en zijn imago altijd voorop, dus wat dat betreft denk ik: hm. Maar hij is ontegenzeggelijk boven zichzelf uitgegroeid; het is belangrijk om over grote kunstenaars als hij alles te weten te komen. We maken hem niet belachelijk, we nemen hem extreem serieus.

Über das Geistige in der Kunst
Wassily Kandinsky is een van de baanbrekende kunstenaars van de twintigste eeuw. DezeRussische schilder, die eerst in Duitsland en later in Frankrijk leefde, heeft meer dan wie ook bijgedragen tot het ontstaan van de abstracte schilderkunst. Zijn jaren in München (1910-1914) waren hiervoor beslissend. In deze periode ontstond ook zijn belangrijkste boek: Über das Geistige in der Kunst. Het vormt de neerslag van een intensief zoeken naar nieuwe wegen in de kunst, waarbij Kandinsky aantoont naast schilder ook schrijver en denker te zijn.
HPB: Het bijzondere leven en de invloed van Helena Blavatsky/Sylvia Cranston, Carey Williams (research assistent)
Kandinsky en Mondriaan worden beschouwd als de belangrijkste twee grondleggers van de moderne of abstracte kunst (zie ook BRES 288 - november/december 2014 artikel Wassily Kandinsky en de taal van vorm en kleur van Christine Bangert).

Marty Bax is op de relatie tussen kunst en spiritualiteit gepromoveerd. In haar proefschrift Het web der schepping, Theosofie en kunst in Nederland van Lauweriks tot Mondriaan schrijft ze op p. 34:
Vierkanten met concentrische cirkels, 1913
Sixten Ringbom bracht in 1966 de theosofie in verband met de Russisch pionier van de abstracte kunst, Wassily Kandinsky, en uitvoeriger in 1970 in zijn boek The sounding cosmos. A study in the spiritualism of Kandinsky and abstract painting, waarin hij in meer algemene zin op esoterische tendensen in de kunst inging.25
p. 169 Annie Besant, ex-voorzitter van de Theosofische Vereniging was in 1874 lid geworden van de Engelse vrijdenkersbeweging The National Secular Society. Richard Dawkins is op dit moment een bekend lid van deze vereniging. Piet Mondriaan is in 1909 lid geworden van de Theosofische Vereniging.
Met haar stelling dat kunst alleen juist te interpreteren is wanneer je bekend bent met het gedachtegoed van de kunstenaar (en de geest van de tijd), heeft ze, zo verduidelijkte ze tijdens de verdediging van haar proefschrift, voor een andere dan in de kunstgeschiedenis gebruikelijke invalshoek gekozen. Daar waar ‘traditionele’ kunstgeschiedenis kiest voor een analyse van het beeld (compositie, kleurgebruik, expressieve waarde, enz.) is juist een bewuste aanpak vanuit de filosofische achtergrond interessant. Zelf spreekt ze van een ‘interdisciplinair onderzoek’, waarin ze kunstgeschiedenis verbindt met sociologie en religie (in dit geval ‘antieke wijsheid’). Haar stelling is: “Wie niets weet van Theosofie zal de bedoeling van Mondriaan niet kunnen begrijpen.” Ook als haar boek aangeeft wat Theosofie is, is het toch eigenlijk niet verwonderlijk dat een van de opponenten, die middag, opnieuw vroeg om een definitie van ‘Theosofie’, en ook van ‘Theosofische kunst’.

Kunst maakt het mogelijk de synthese van de drie domeinen van de ‘Alfa-, Gamma- en Bétawetenschappen’, de 4e Dimensie in een 4Ddenkraam, de Tetrade, de Lagere Tetraktis weer te geven. Door de verborgen 5e Dimensie, het morele kompas (de moraal van het verhaal, de stem van het geweten), aan deze Tetrade toe te voegen ontstaat een 5Ddenkraam, die de Kwintessens van het leven tot uitdrukking brengt. Met behulp van Drie domeinen en Kunst, de vier domeinen 'Filosofie, Religie, Wetenschap en Kunst' ‘(Alfa-, Gamma- en Bétawetenschappen en Kunst’ of 'Geestkunde, Zielkunde, Natuurkunde en Kunst') is het voor de mensheid mogelijk de Éne werkelijkheid ('Microkosmos en Macrokosmos' - '1e, 2e en 3e Macht en Vierde, Vijfde en Zesde Macht' - 'Vijf individuele - en vijf collectieve dimensies' - 'Leven en Dood'), lees Unificatietheorie beter te begrijpen.

De natuurfilosofie verbindt de fysica met de metafysica, de geestkunde. Een ommekeer in het denken ontstaat wanneer de natuurfilosofie in de geest van The Advancement of Learning van Francis Bacon weer centraal komt te staan. De schoonste energietransitie is hoe richten wij onze levensenergie. Om bewustwording, het bewustwordingsproces, een paradigmawisseling te bevorderen spelen niet alleen klimaatwetenschappers, maar ook kunstenaars (cultuur) zeker een belangrijke rol. Kunst maakt het mogelijk de onkenbare oerbron (zonder grenzen) van de concentrische cirkels, de triade 'Gödel, Escher, Bach', 'Er zou een hele nieuwe publieke sfeer kunnen ontstaan die we nog niet kennen' te duiden.

De Triade vormt de natuurlijke eenheid en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij levensprocessen gaat het om de natuurlijke eenheid en de natuurlijke selectie, namelijk om de Weltstoff van Teilhard de Chardin, de memen van Richard Dawkins, de geest-substantie Swabhâva (Mind stuff) in de Theosofie.

Er is te veel aandacht voor het 'eigen koninkrijkje', de 'bv Ego' en te weinig voor het grote geheel. Het lineaire, ééndimensionale denken viert hoogtij. De overheid zit te veel in de rol van Dwaas. Het gaat om dienend leiderschap. Politici lijken in het bijzonder met het virus penny wise pound foolish besmet?

In navolging van Spinoza zei Einstein ooit tegen De Gaulle dat we marionetten zijn zonder dit zelf te beseffen. Een tunnelvisie, hokjesgeest houdt in dat bestuurders marionetten van het systeem kunnen worden.
De kernvraag is hoe de wetenschappelijke wereld tegen het interview uit 1997 van Jan Bor en Marnix Verplancke met Nobelprijswinnaar Ilya Prigogine aankijkt?

Einstein heeft gelijk dat de absolute tijd niet kan worden waargenomen.
U (Einstein) hebt toch benadrukt dat men niet kan spreken over een absolute tijd, want men kan geen absolute tijd waarnemen. De 5e dimensie, de absolute tijd staat voor het eeuwige nu. Het aardse nu, de 4e Dimensie, de relatieve tijd, de illusoire tijd is met verleden en toekomst verbonden. We kunnen het heden alleen begrijpen door over het verleden na te denken.

Zowel in het boek van Miller als in de kunstwerken van Escher wordt het fenomeen recursie tot uitdrukking gebracht.

Relatieve tijd en absolute tijd geven het verschil aan tussen kloktijd en innerlijke tijd respectievelijk Chronos en Kronos. De relatieve - en absolute tijd verhouden zich tot elkaar als evolutie en involutie. De relatieve tijd is de 4e dimensie, de eenheid van 'Ruimte en Tijd', de relatieve ruimtetijd. De 5e dimensie is de eenheid van het nu met de eeuwigheid, de absolute ruimtetijd (wormgat). Om deze dimensie, de evolutionaire kringloop uit te beelden wordt de lemniscaat gebruikt. De lemniscaat staat symbool voor de eeuwige wederkeer.

Kairos (Ariejan Korteweg Volkskrant 30 november 2017 p. 21):
Het zou kunnen - Michael Burke zegt het met enige aarzeling aan het einde van onze ontmoeting in een koffietent op Utrecht CS - dat je de congrestoespraken van afgelopen weekeinde in een klassiek retorisch schema kan passen. Kairos
Zodoende zitten wij met Rutte, Wilders en Buma. Al is Burke daar helemaal niet zo somber over. Je hebt de simpele, de middelste en de hoge stijl, legt hij uit. 'In Nederland wordt overwegend de simpele stijl gebruikt. Segers, Rutte en Baudet, politieke hoofdrolspelers van het afgelopen weekeinde, passen naadloos in de stijlcategorieën die Cicero al onderscheidde. Segers is volgens Burke de man van de simpele stijl, het humile van de Romeinen. 'Eenvoudig, amper stijlfiguren, korte zinnen. Hij spreekt bovendien zacht en nederig, zijn achterban kan van hem iets leren.'
Behagen
Rutte hanteert de middenstijl, mediocre. 'Hij gebruikt meer ornamenten en stijlfiguren en wat humor. En hij is los van papier. Hij schakelt van conversatietoon naar die van redenaar. Zijn doel is te behagen en daar komt zijn aanhang voor.
Baudet is dan - met Jesse Klaver - een gebruiker van de grote, verheven stijl, de supra. 'Dat is on-Hollands eigenlijk. Je merkt dat hij klassiek geschoold is. Maar hij luisterde ook, net als Klaver, goed naar Obama. Hij gebruikt veel stijlfiguren, houdt vast aan de metafoor van water, wil een beweging veroorzaken. De vraag is wel of die stijl past bij een breed publiek. Begrijpen die wat wordt gezegd als hij het over een tijd van dissonantie heeft?'
Want als de kairos niet op orde is, ben je kansloos.

2012, Nostradamus, de maya's, het einde van wat?
De Maya's kenden naast astronomische kalenders, die gebaseerd zijn op een lineaire tijdsbeleving zoals wij die ook kennen- de ene dag volgt de andere - ook een andere tijdsbeleving die ook bij de Grieken bekend was als de Kairos tijd tegenover de Chronos tijd. Wij volgen de Chronostijd en nemen waar wat zich in die tijdsbeleving afspeelt: alle materiele gebeurtenissen, zoals de hele astronomie en ook wat Nostradamus verkondigde staat in de Chronos tijd. De Kairos tijdsbeleving is de evolutionaire tijd, het tijdsritme waarin de evolutie zich voltrekt en dat wij zelf wel kennen als het intuïtieve tijdsgevoel. De Maya's hadden in hun Tzolkin kalender een systeem ontwikkeld waarmee de evolutionaire tijdscycli omgerekend kon worden naar de Chronos tijd.

De ’Hoofdroute’ heeft betrekking op de Gulden middenweg, het Rechterpad op Balancerend leiderschap.

De hamvraag is wanneer een paradigmawisseling in het denken op grotere schaal daadwerkelijk gaat plaatsvinden? Feitelijk komt het er op neer dat bewustzijn geen bijverschijnsel van de hersenen is zoals de neurobioloog Dick Swaab en veel andere biologen denken. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, het is de psyche (ziel), de schakel tussen geest en lichaam waar het in de Kwantumshift, de Unificatietheorie echt om draait.

Het probleem is dat de meeste politici een heilig geloof hebben in het marktmechanisme, zich op de materiële kant van de medaille focussen en hun verantwoordelijkheid aan de markt hebben overgedragen. Het marktfundamentalisme is op drijfzand gebouwd. De keerzijde, het rentmeesterschap is vrijwel uit zicht verdwenen. Het is als met de derde Weg van Tony Blair en Ronald Plasterk, die diametraal staat tegenover de moraal van het verhaal, de gezonde zelfreflectie, het Ken uzelve in het rapport ‘E i V’.

In tegenstelling tot wat Thierry Baudet meent behoort hij zelf tot de categorie van politici waar het kwartje nog niet is gevallen. De revolutionaire drang , die Thierry Baudet en zijn discipelen aanhangen, staat diametraal tegenover de evolutionaire kringloop in het onderzoeksrapport 'E i V'. Wat betreft het doorgeschoten individualisme heeft Thierrry Baudet gelijk. De oplossing voor dit vraagstuk is echter al heel lang bekend. Met name het individuatieproces van Carl Jung laat zien hoe het mogelijk is het moderne, doorgeschoten individualisme van Thierrry Baudet, onze samenleving te revitaliseren. Heleen Mees heeft echter ongelijk wanneer zij meent dat de Europese Unie in de ICT-sector, in een besturingssysteem moet investeren. Een computer algoritme zal dit vraagstuk niet oplossen. Een probleem daarbij is dat de ICT-sector volgens het vrijemarktfundamentalisme, de utopie van Ayn Rand is georganiseerd. Verstandiger is in te zetten op beleid dat ervan uitgaat dat de infrastructuur die we gebruiken niet te vertrouwen is. Dat betekent: investeer in sterke encryptie, zodat gegevens van verzender naar ontvanger goed beveiligd zijn.

Het vraagstuk waar het primair om draait wordt door de onderwijssocioloog Jaap Dronkers onderkent (Lisa van der Velden Volkskrant 9 juni 2015 p. 21).
De maatregelingen, die door de overheid in de tachtiger - en negentiger jaren zijn genomen, werkten eerst in het voordeel van de banken. Om het evenwicht te herstellen werken de maatregelingen, die nu hard nodig zijn in het nadeel van de banken. Eerder heeft Herman Wijffels laten zien dat het nog niet zo eenvoudig is om het tij te keren. Herman Wijffels vervult net als Jan Rotmans met zijn boek Transitiemanagement: sleutel voor een duurzame samenleving in Nederland een voortrekkersrol.

Jaap Dronkers schrijft in de Volkskrant van 15 januari 2005):
‘Het noodzakelijke evenwicht tussen de drie tradities 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' (Principes) is sinds de jaren zestig teloor gegaan. Het motto van het kabinet-DenUyl (1973 – 1977), spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’, ging alleen over ongelijkheid. Het gaat vooral om het herstel van individuele en gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van samenleving, buurt, school en gezin. Sinds de jaren zeventig is de ongelijkheid gegroeid, de gemeenschapszin verzwakt en is er dus voor links weer een wereld te winnen.’

Wat betreft het debat over Platform 2032 ondersteunt de opinie van Karin Heijer docent Wiskunde aan het Erasmus Gymnasium Rotterdam en Bestuurslid van Beter Onderwijs Nederland (BON) het rapport 'E i V'. Het zal ook duidelijk zijn dat de spelletjes die politici spelen minder complex zijn dan het lijkt en dat er behoefte blijft aan stoorzenders, het tegenwicht van een Jaap Dronkers.

Politici worden door probleem en oplossing met elkaar te verwarren onderdeel van het probleem en schieten daarmee in eigen doel. De bankencrisis is een gevolg dat er te lang op de pof is geleefd. Het is interessant om te zien dat het instrument van de ingenieuze hefboomwerking dat de slagkracht, de geldschepping van banken enorm heeft vergroot uit de kast wordt gehaald om het probleem op te lossen. China kan niet worden verweten dat ze daar niet intrappen. Ze kopen liever de krenten uit de pap dan dat ze hun geld in de bazooka, het nieuwe noodfonds - de inversie van de slagkracht van de banken - investeren. De vraag is nu hoeveel Diederik Stapel’s er in de financiële wereld rondlopen die probleem en oplossing met elkaar verwarren? De bazooka is niet meer dan een losse flodder.
De oplossing van de eurocrisis hangt samen met het evenwicht tussen import en export van de individuele landen (Henk Brouwer en Henk Folmer in ‘O & D’ Volkskrant 11 november 2011) of met andere woorden met de bekende macro-economische kringloop van François Quesnay. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen, 'Invoer + Uitvoer' = 0. Het exportoverschot van het ene land hangt met de schuldenberg van een ander land samen.

Om het evenwicht te herstellen beoogt de theosofie aan de hand van de paramita's, DE NIEUWE TIEN GEBODEN - gedragsregels voor de moderne tijd tegenwicht te bieden.

Om de evolutie van de homo sapiens (anthropogenesis, hominisatie) op aarde beter te begrijpen draait het om de synthese van de sexuele -, sociale - en politieke revolutie. Het zal duidelijk zijn dat de strategie America First van Trump c.s., de wereldorde van het eigenbelang?, aan het oplossen van de wereldwijde milieucrisis niet bijdraagt. De controverse tussen wetenschappers laat zien, dat het alleen vertrouwen op de wetenschap geen soelaas biedt. Om een duurzame samenleving te bevorderen draait het niet alleen om synthese van de sexuele -, sociale - en politieke revolutie, maar vooral om de synthese van Wetenschap, Religie en Filosofie, de synthese van de ‘Alfa-, Gamma- en Bétawetenschappen’.

Een mens komt tot betere prestaties wanneer met de evolutionaire kringloop wordt meebewogen. In het leven gaat het er om ons op tegenstellingen gefundeerde oordeel, het ‘of-of’ denken te overstijgen en ons met het eenheidsbewustzijn (Unio Mystica) te verbinden. Om het ‘en-en’/‘of-of’-mechanisme van de bewustzijnstransformatie te duiden wordt in het rapport ‘E i V’ van de begrippen dualiteit, dichotomie en complementariteit gebruik gemaakt. Dichotomieën representeren paren van tegenstellingen (syzygieën). Het thema Egospelletjes en Unificatietheorie komt in de De Bhagavad Gita uitgebreid aan de orde. Er is niets nieuws onder de zon.
Wel beoogt het rapport met behulp van de socratische dialoog aan een oude dialoog ('Deugd en Ondeugd') van Plato een steentje bij te dragen.

Om het kwaad in de wereld te verminderen dient de regulering, voor de mensheid zelfregulering (zelfverwerkelijking, zelfrealisatie, zelf-ontplooiing, zelfreinigend vermogen), onze pelgrimstocht op aarde, de 'Hoofdroute' centraal te staan.

Het boek De lege troon Hoe Amerika afstand doet van zijn rol als wereldleider van Ivo Daalder staat symbool voor dat er tijdens de financiële crisis niemand in de cockpit zat volgens Joris Luyendijk en Ziende blind volgens Marcia Luyten. Het gaat er nog steeds om, zoals Flavia Kleiner (voorzitter Operation Libero) tot slot stelt: We kunnen het hart en het hoofd combineren (Next generation democratie - VPRO Tegenlicht 20 januari 2019 NPO2).

De intuïtie van het hart, het innerlijke weten (Gnostiek) heeft niets te maken met onderbuikgevoelens of met emoties, die vaak ook egocentrisch zijn. In de esoterie staat intuïtie van het hart tegenover onderbuikgevoelens.
Esoterie beoogt de weldenkendheid door de intuïtie van het hart te bevorderen. De oplossing van de ontevreden grondstroom, die Erik Jurgens signaleert hangt met de ‘Grondtoon van de waarheid’ in het onderzoeksrapport 'E i V' samen. Met het gaat om de negatieve effecten van ons huidige waardensysteem heeft Erik Jurgens ongelijk. Het gaat er eerder om het huidige waardensysteem beter toe te passen. De negatieve, angstige rebellie wordt met een kernkwadrant, 4Ddenkraam van Daniel Ofman verklaard.

In de ’bewustzijnsschil’ staan het ’Ether-paradigma en het Reflexief bewustzijn' diametraal tegenover elkaar en de interacties tussen beide hebben op cultuuroverdracht betrekking. Het morele kompas is een methodiek waarmee het mogelijk is de hokjesgeest te doorbreken. Het gezichtspunt is echter niet nieuw, het was al bij Pythagoras bekend. De definitie Hermeneutische cirkel bevat tot slot de conclusies, in de hermeneutiek komen de verschillende redenering bij elkaar, worden ze een geheel en vormen het nieuwe paradigma. Pythagoras b.v. heeft veel reizen naar het Oosten gemaakt. De oosterse tradities laten metterdaad zien dat de wijsheid, in de zin van de oudste ervaring van de kennis (zingeving), uit het Oosten komt. Het Sanskriet b.v. is immers de oudste taal die we kennen. Het wiel is in feite al uitgevonden.