Tabel 3: De fasen van de
maan
De data
die deze z.g.KNIN-tabel hieronder laat zien vormen
de signaaldagen naar de oude romeinse maankalender
van de hierboven vermelde revisie.
K:
Kalends, de dag van de nieuwe maan
N:
Nones de dag van het eerste (en laatste )
kwartier
I: De
dag van de volle maan.
Deze
kalenderbenaming van de werkelijkheid van de maan
had oorspronkelijk niet zo'n keurige verdeling in
maan'weken' aangeduid door de Kalends, Ides en Nones , zoals
weergegeven in deze astronomische tabel. De nones
van het tweede kwartier werden er in deze revisie
aan toegevoegd om overeen te stemmen met de
weekorde zoals we die kennen van de gregoriaanse
kalender en om in overeenstemming te zijn met de
feitelijke astronomische gegevens van de
maanfasen. De oorspronkelijke benaming van deze
kalender als 'fasti' was uit
op het vormen van dagen waarop het niet 'fas' of 'nefasti
' was om zoals gezegd legale en
commerciële zaken af te handelen. Ze vormden de
vroege romeinse voorloper van onze huidige
zondagen waarop we gewoonlijk geen kantooruren
hebben of winkels open doen (en dit staat nog
steeds onder legale kontrole). Daarom kan men deze
maanfasen op de kalender instellen om te
kunnen komen tot een alternatief voor de
christelijke zondagen dat meer
getrouw het origineel is van het (ongecorrumpeerd
wetenschappelijke en natuurlijke) romeinse begrip
van sociale - en religieuze- orde.
Japanse
prent genaamd de Maanzieke Monnik of het Domme
Staren naar de Maan.
Kitagawa Oetamaro houtsnede 1798
Zoals gezegd: oorspronkelijk
was de romeinse orde veel complexer dan dat. De
dagen die legaal waren waren niet dezelfde als
gesuggereerd door de streng gerationaliseerde
revisie hieronder. Vanwege de willekeur van de
politieke/religieuze manipulatie in de
onwetenschappelijke interkalendering viel
het romeinse rijk af van
zijn oorspronkelijke maanorde met de juliaanse
hervorming van 45 v.Chr. die de maanorde op het
zonnejaar fixeerde: Ides en Nones hielden niet
langer meer trouw in aan de maanmaand. Ze hadden
op zich niet langer een wetenschappelijke basis in
astronomische observatie anders dan enige
gelijkenis qua ritme en het feitelijke zonnejaar.
In de vroegere zowel als de latere dagen van Rome
waren de politici priesters van de orde en werden
de priesters politici. De scheiding tussen
religie en politiek is in feite een illusie
als men uit is op het instellen
van een klok of kalender naar 'de orde van God'
die feitelijk dan bestaat uit diskrete natuurlijke
ritmen die een uniform-reduktionistisch systeem
weerstaan zoals we dat hadden in de twintigste
eeuw. Moderne politici van de tijd vormen als
zodanig slechts een ander soort van religie of
reduktionistische legale moraliteit die de tijd
instelt (een televisie-religie). Als we het
tijdsysteem niet een werkelijkheid noemen die God
(en Zijn natuurlijke tijd) respekteert zorgt dat
er nog niet voor dat mensen de tijd zuiver
politiek respekteren alsof dat de standaard der
rationaliteit zou zijn. In feite draagt het bij
tot een psychologie ervan die in konstante twijfel
verkeert over de referentie waarmee sommigen
ernstig ontsporen in private zelfverzonnen
religies die worden herkend als vormen van neurose
en nog erger. (De psychoanalyse spreek van moderne
dwangneurosen als een 'privé-religie'). Het is
interessant zich af te vragen wat
feitelijk ketterij zou zijn in het
instellen van de tijd. Men zou kunnen speculeren
dat iedere tijdverdeling die afwijkt van natuurlijke
meetpunten (zoals maanfasen) en door
de natuur gegeven getallen(zoals
het hebben van tenminste twaalf maanden in een
zonnejaar) ketterijen van ijking en verdeling
zouden kunnen worden genoemd. Anderzijds zijn we
geïnspireerd iedere afwijkende instelling van de
klok en kalender te repekteren als een manier om
God te respekteren, op die manier komend tot een
meer verlichtte nieuwe dualiteit van tijdrespekt.
(zie een nieuwe dualiteit bij De
Orde van de Tijd: Politiek)
Daarom
stelt de Orde van de Tijd hier de eerder genoemde
volledige
Kalender van Orde voor die
deze natuurlijke getallen biedt (in bewerkingen
van het getal twaalf gefixeerd op astronomische
gegevens) alsmede hun verdeling in verhouding tot
een mogelijk ketterse 'gregoriaanse' verdeling van
(in feite) commerciële weken op de gregoriaanse
kalender (die tenzij gecorrigeerd voor de z.g.
'centurion'-regel van schrikkelen nog steeds 1 dag
in een 2.500 jarige periode afwijkt).
Een van de regelmatige
verschijningen van de oogstfeesten
in Japan zijn de afbeeldingen van de haas met de
stamper in de maan..
Het
oude idee van onregelmatige
maanweken op maanfase-dagen (een
maanmaand duurt ongeveer 29.5 dag ) werd in feite
afgeschaft door het zelfde romeinse bestuur dat de
christenen tegen verdere romeinse en heidense
vervolging beschermde: de kalender reformatie van
Constantijn in de vierde eeuw (325) n.Chr. schafte
definitief het oude romeinse - naar de maanorde-
geperverteerde systeem af en verving het door het
commerciële marktritme van zeven dagen (voorheen
ook acht en tien dagen) in opeenvolging die van
tijdbeheer en kalenders meer een mystieke ervaring
geïnspireerd op het getal zeven maakten dan een
gepast respekt voor enige natuurlijke orde (in
kloosters werd nog steeds de oude' gereformeerde'
fasti-orde van voor Constantijn gerespekteerd
gedurende de gehele middeleeuwen). Het lineaire
tijdsbegrip nam het de dien tijde over van het
cyclische en in feite hebben we vanaf die tijd
steeds een evenwicht van een religieus en
commercieel respekt op onnatuurlijke weken door
weekdagen van werken en weekends van bidden en
ceremonieel vertoon. Naar het spirituele belang
van het individueel en collectief welzijn zijn
noch de formaliteiten van rituelen, noch
commerciële aktiviteit op zich de bedoeling. Welke
commercie of religie kan de wereld verenigen? Die
dualiteit dient niet langer als noodzakelijk
geacht te worden. Daarom bieden we hier, in
kontrast met het religieus/commercieel
tijdbewustzijn van onnatuurlijke weken, de
authentieke klassieke autoriteit van de
natuurlijke verdeling van de maan door zijn fasen
welke zo duidelijk het tijdbewustzijn bepaald in
relatie tot de basis Orde
van de Zon bekend van de
gereformeerde romeinen van 45 v.Chr. - 321 n. Chr.
en de oude vedische kultuur zoals we die kennen
van de
geschriften.
A.D. 2022 / 2775
A.U.C.
Alle
tijden zijn in
Universele
Tijd UTC
(Greenwich
Wereldtijd
gecorrigeerd)
N.B. De maanfase voor 17 januari GMT
valt voor
Nederland
18 januari.
A.D. 2023 / 2776
A.U.C.
Alle
tijden zijn in
Universele
Tijd UTC
(Greenwich
Wereldtijd
gecorrigeerd)
Bron:
Phases
of the Moon 2001-2100
Lunaties van
voorgaande jaren
Lunatie: de periode van een
synodische cyclus van de maan,
of de tijd vanaf de Nieuwe Maan tot de volgende,
variëren in lengte op verschillende tijden van
rond de
29-1/4 tot 29-5/6 dagen. De gemiddelde lengte is
29 dagen, 12 uur, 44 minuten en 2.9 seconden.
Lunatienummer: het Brown Lunatienummer, die
lunatie nummer 1 definieert als beginnende de
eerste nieuwe maan van 1923 (dit vond plaats op
ongeveer 02:41 UTC, 17 Januari, 1923).
Romeinse maand: De oude romeinse kalender van
voor de Juliaanse hervorming begon op de nieuwe
maan van maart.
De nieuwe romeinse kalender van de Juliaanse
hervorming begon 45 voor Chr op de eerste
Januari.
