musicbutton

 

 

 

Het is een oud joods gebruik om
de nieuwe maan te zegenen: kiddoesh levanah
Hermann Junker: Het zegenen van de Nieuwe maan, Olieverf op canvas 1860


Lang geleden in het jaar 45 v.C. hebben wij, als Romeinen, onze maankalender afgeschaft. Die kwam niet overeen met het zonnejaar en haar seizoenen en het schrikkelen leidde tot corruptie. De westerlingen in de vorm van de Nieuw Gereformeerde Romeinen vonden deze orde nooit meer terug en werden verslagen door de Barbaren, met de val van Rome A.D. 476, die de Maan wel respecteerden en later ook de Moslims, in 1453 met de val van het 'Nieuwe Rome' Byzantium, die waren gespecialiseerd in het respecteren van de maan... Deze pagina's zijn er om ons verloren zelfrespect met de maan te herstellen en te genezen van onze vervreemding. Gereformeerden aller naties: stop de verdringing van de maan en hervindt uw verloren natuurlijke ziel en cultuur... Ga!


 

 

 

De oudste kalenders in de wereld zijn allemaal maankalenders. Archeologen vonden ingekerfde beenderen daterend van niet minder dan 1100 jaar v.Chr.. (zie het boek Calendar). Heden ten dage houden de Hindoes, de Chinezen en het Joodse volk er zogenaamde lunisolaire kalenders op na, welke geschrikkelde kalenders zijn die doen terugdenken aan de maanorde van de oude Babyloniërs. Iedere drie tot vier jaar wordt er een maand toegevoegd om met de seizoenen in overeenstemming te blijven overeenkomstig bepaalde mathematische regels naar bepaalde tijdcycli. Daarnaast hebben de Moslims een zuivere maankalender welke eens in de 32 jaar weer in overeenstemming is met de zonnekalender.

Het Romeinse Rijk van voor de juliaanse reformatie van 45 v.chr. had ook een maankalender. Omdat deze onderhevig was aan politiek/religieuze manipulatie werd die toentertijd vervangen door Julius Caesar. Maar nog steeds vertoont onze huidige gregoriaanse kalender tekenen van de oude tijd: December is afgeleid van het romeinse woord voor tien, doelend op de tiende maand. Er waren oorspronkelijk niet meer dan tien maanmaanden op onze kalender welke 753 jaar v.chr. met de grondvesting van Rome (Ab Urbe Condita) A.U.C. een aanvang nam.


overblijfsel van een oude (hervormde) romeinse fasti-kalender (vergelijk)

Voor vandaag geeft de romeinse kalender aan:

Tegenwoordig heeft onze cultuur weinig of geen respect voor de positie van de maan en zijn fasen. Niettemin hebben we een lange geschiedenis achter de rug van vechten met culturen die er maankalenders op nahielden. Vandaag de dag kunnen we niet langer zeggen dat ze primitief zijn of enkel religieus. De halve wereld zweert erbij en ze zijn net zo geldig als onze maandverdelingen naar de zon. Het feit dat we vroeger als Romeinen ermee corrumpeerden betekent nog niet dat andere culturen net zo corrupt zouden zijn. Wetenschappelijk kan men zeggen dat het ritme van de maan zelf een geldige referentie is voor burgerlijke tijdregelingen. Het is het al dan niet schrikkelen waarover de maanculturen het zelf niet eens zijn, waarover men discussieert. Schrikkelen met een maanmaand overeenkomstig een vaste regel blijft een meer of minder arbitraire vorm van tijdbeheer en is derhalve ofwel politiek danwel religieus gekleurd door dogma en waardebepalingen. Dit kunnen we hier niet in overweging nemen zonder partij te kiezen en verraad te plegen aan een mogelijke wereldorde die dit soort onenigheid niet verdraagt.

moon data

Daarom wordt op deze pagina's de maanorde gepresenteerd zoals-ze-is: naakte maanfasen zonder enige bepaling van een jaartelling. Het is simpelweg een alternatieve manier om de dagen op de kalender te verdelen. Naar het volledig begrip van orde (zie Volledige Kalender van Orde) welke in haar wetenschappelijke fundering niet kan buigen voor politieke en religieuze willekeur moeten we afzien van jaartellingen van jaren die niet objectief gedefinieerd zijn en weekorden die niet overeenstemmen met natuurlijke fenomenen, zoals men zou met een schrikkeldag i.p.v. een schrikkelmaand. Aldus is het eindresultaat een maanorde die dwars door de logische en historische, eveneens op de maan gefundeerde cakra verdeling van 48 weken in een zonnejaar loopt. Die cakraverdeling (naar het vedische woord cakra: schijf) van een solair tropisch jaar is een verdeling die gemakkelijk kan worden afgeleid door het maanschema van vier maanfasen in een maan-lunatie, zie volgende pagina - te transponeren naar het zonnejaar. Deze tweede maan-verdeling van het zonnejaar komt overeen met zowel de vedische literatuur als met de gereformeerde romeinse orde , de z.g. juliaanse orde, zoals die door Julius Caesar werd ingesteld.

Samenvattend: we hebben een getransponeerde maankalender en een ongetransponeerde maankalender. De eerste noemen we Cakra naar het oudste vedisch begrip van tijdbeheer besproken op de Orde van de Zon-pagina's en de tweede noemen we Fasti naar de oude romeinse aanduiding van signaaldagen waarmee de maankalender oorspronkelijk, d.w.z. vóór Julius Caesar, de klassieke vrije dagen van legale en commerciële rust instelde. Het feit dat de oude romeinse kalender een groot aantal verschillende berekeningen kende voor verschillende soorten van beheer van die ene kalender, weerhoudt ons er niet van die zelfde kalender te gebruiken voor een nieuw 'hervormd', dat wil zeggen gerationaliseerd en uitgebalanceerd (t.o.v. de Cakra zonne-orde) geheel van een beter wetenschappelijk respect dan we ooit tevoren hadden: enkele maanfasen overeenkomstig astronomische gegevens, die wel en niet getransponeerd zijn naar het zonnejaar.

Zie voor verdere achtergrond info de links onderaan de volgende pagina.

 

volgende pagina: tabel 3






 

          


© De Orde van de Tijd