
Het
Hindu symbool voor de Pranava AUM
centraal voor het mediteren op de natuurlijke
orde
Tabel
2: De
Cakrakalender.
Cakra
is Sanskriet voor wiel of schijf en heeft betrekking
op de ronddraaiende sterrenhemel die kan worden
waargenomen in de vorm van een z.g.
Sisumâra
of
dolfijn, te weten de Melkweg. Ook heeft het woord
betrekking op het cyclische van de tijd in het algemeen;
de tijd die zich herhaalt in patronen zoals het zonnejaar
met zijn seizoenen en de maan-maand met zijn maanfasen.
Zo is er dan de cakra-orde,
die de orde van de natuurlijke cyclische tijd
van zon, maan en sterren is enerzijds, en een
cakrakalender die deze orde op een zonnekalender
weergeeft met een indeling ontleend aan de maan
anderzijds. De naam cakra is ingegeven door passages in
de vedische literatuur, met name die van de
Bhâgavata Purâna (zie Canto
3 hoofdstuk 11),
die verwijzen naar de sterrenhemel (zie ook
voetnoot*)
omdat dat de vorm is waarin de Heer en God zichtbaar is
in de natuur. De (vanwege transpositie bijna) volmaakt
regelmatige Cakra kalender verdeelt het jaar in 24
perioden van vijftien dagen 48 weken vormend met 24 FD
vijftiende dagen en vijf SD-seizoensdagen. De kalender
neemt zijn aanvang op de astronomisch kortste dag,
22e dec. de eerste werkdag van het jaar op de
23 van de gregoriaanse december doen uitkomend. (N.B:
Kerstmis werd oorspronkelijk gevierd met oud en nieuw.
Voor verdere verklaring over het technische respect
hiervoor, zie ontwerpen.).
Gele
velden:
vijftiende
dagen
(FD)
en
seizoensdagen (SD)
Rode
letters: cakra-weekends
SD:
het begin van de zes seizoenen.
UE:
opwaarts langs de equinox (voorjaar op het
noordelijk halfrond)
BN:
voor de noordelijke zonnewende (voorzomer op het
noordelijk halfrond)
AN:
na de noordelijke zonnewende (nazomer op het
noordelijk halfrond )
DE:
neerwaarts langs de equinox (herfst op het
noordelijk halfrond)
BS:
voor de zuidelijke zonnewende (voorwinter op het
noordelijk halfrond)
AS:
na de zuidelijke zonnewende (nawinter op het
noordelijk halfrond)
*
: de gregoriaanse schrikkeldag in februari :
schrikkelt de 21 dec. op de
cakra-kalender

De
verdeling in 15 daagse dubbelweken is ontleend aan
de Bhâgavata
Purâna,
en de
en de zevendaagse verdeling van het christelijk
gebruik aan de Heilige
Schrift.
De
kalender begint op de 22e december op AS,
waarbij de 1/1/ (eerste dag, eerste paksah
of dubbelweek)
de eerste werkdag is op de 23e dec.
Voor
een overeenstemming van deze indeling met actuele
data ga naar de
Volledige
Kalender van Orde
|
De
oorspronkelijke
vedische verdeling
maakt geen melding van weken zoals gegeven in deze
tabel, maar gaat alleen maar zover als een 15-daagse
paksah die van dat overspringt naar een
dagindeling. De cakra-week is afgeleid van het
christelijk gebruik van het vieren van rustdagen en
werkt als een transpositie van de maanorde naar het
tropisch jaar. Derhalve wordt deze kalender beschouwt
als vedisch/romeins, d.w.z. romeins naar het begrip
van de kalender-reformatie van Constantijn de Grote in
321 n. Chr. die van de solaire reformatie van Julius
Ceasar van 45 v. Chr. een lineaire weekorde maakte. Er
wordt met de cakra-indeling een gerationaliseerde
aanduiding gegeven van zowel de oude vedische als de
oude Juliaanse orde die, met het respect voor de
renaissance
hervoming van Paus Gregorius van
1582-1583,
niet afhangt van iemands positie op aarde,
uitgezonderd dan de normale datumgrens van de
gregoriaanse kalender die de basis ervoor
blijft.
De
lengte van de maanden is niet ingesteld als in India
naar de 30 graden van de ecliptica of rasi's,
maar is naar de oud-romeinse traditie ingesteld als
een gelijke matematische 30/31 verdeling terwille van
maat en orde.
In
India leidt men traditioneel - maar niet formeel - het
begin van het z.g. nirayana jaar af uit de
positie van een vaste ster genaamd Chitra, maar
aangezien de Bhâgavata Purâna
spreekt van een tropisch jaar, begint deze kalender
met de 22e dec. met het begin van een cyclus van de
zon die naar het zuiden en noorden gaat, dus direct na
de kortste dag.
De
sterrenhemel wordt gerespecteerd met een
20
minuten per jaar voorwaarts voortschrijdende
referentiedag
(een galactisch
'nieuwjaar')
op de Volledige
Kalender van Orde
(= cakrakalender plus maanfasen), die de positie van
de aarde aanduidt zoals die het dichtst bij het
centrum van de Melkweg staat.
(bron: zie Srîmad
Bhâgavatam C3 ch
11)
Het
voordeel van de Cakrakalender ligt
in:
1)
De
regelmatige verdeling van het
jaar.
Dit is m.n. handig voor formele zaken zoals belasting
innen, het runnen van een bedrijf of voor het vergaren
van statistieken.
2)
Het
gebrek aan overeenkomst
van data en dagen,
een traditioneel punt van kritiek op de gregoriaanse
kalender, waardoor men in feite voortdurend in de war
is over welke dag welke datum is, is met deze indeling
verholpen zodat b.v. je verjaardag altijd op dezelfde
dag van de week plaatsvindt (precessie t.o.v. de
sterrenhemel niet meegerekend 1 dag/70 jaar).
3)
In
principe wordt er een dag geschrikkeld zo gauw de
kalender - gemiddeld - meer dan een dag afwijkt van de
werkelijke stand van de zon (op het winter-solstitium)
die staat voor het einde van het astronomische jaar
(gesteld op 22 dec. voor burgerlijk gebruik, maar in
werkelijkheid om die gemiddelde datum fluctuerend) en
het verloop van de seizoenen. Zo komt de autoriteit
over deze kalender te liggen bij astronomen en niet
bij politici of religieuzen, zodat er minder willekeur
en meer methode en logica zit in het tijdsysteem. In
de praktijk volgt men gewoon de schrikkelprocedures
van de gregoriaanse kalender (iedere vier jaar een dag
m.u.v. een dag volgens de 'centurion' regel) met dien
verstande dat 1) de schrikkeldag normaal aan het einde
van het astronomisch jaar word toegevoegd en dat 2) zo
gauw er na ongeveer 1250 jaar vanaf de start van die
kalender, als de afwijking meer dan een halve dag
bedraagt, de kalender extra wordt bijgeschrikkeld om
in ieder geval gemiddeld niet meer dan een dag af te
wijken. Zo is het bezwaar van de
schrikkelafwijking
van de gregoriaanse kalender
verholpen.

Stonehenge
bij zonsopgang
Het is een van de eerste westerse observatoria
Oorspronkelijk had het waarschijnlijk een zwaar
religieuze betekenis.
4)
Het
vierde voordeel die de kalender biedt is het hebben
van dezelfde
indeling voor het jaar als voor de indeling van de
dag waardoor
een meer volledig klokontwerp mogelijk is. Nu kan men
24 vijftiendaagse perioden (48 weken) gelijkstellen
aan 24 uren op een schaalindeling hetgeen met een jaar
van 52 weken niet mogelijk is (zie ontwerpen).
Men krijgt dan wel uren met 48 minuten (en minuten met
48 seconden) hetgeen dan gewoon een logisch gevolg van
het hebben van één en dezelfde indeling
voor alle tijdfenomenen is.
5)
Een
regelmatige indeling van het zonnejaar in 48 werkweken
(met zes werkdagen van bij voorkeur zes uur) biedt
naast de fixatie van dagen op vaste data dat dus ook
het voordeel van een
vaste structuur van de
weekorde
op de kalender. Dit maakt het makkelijker om
vakantiedagen, vrije dagen en studiedagen te plannen
en er goede gewoonten mee op te bouwen. Bovendien
biedt het 48 weken ritme met zes werkdagen een meer
ontspannen levensritme met kortere werkdagen voor een
36-urige werkweek dan het 52 weken ritme met een
40-urige werkweek. Door het hebben van een lang
weekend iedere veertien dagen en een driedaagse
weekend iedere twee maanden behalve midden in de zomer
kan op deze manier worden voorkomen dat vakanties voor
de gezondheid dwingend zijn en dat men dus minder
destructief is wat betreft de continuïteit van
sociale dienstverleningen (voor een negentiendaagse
vakantie hoeft men slechts tien werkdagen op te nemen
gegeven het einde van een 'Cakra '-seizoen en
een vijfdaagse werkweek). Het respekteren van beide
kalenders tegelijkertijd zal van iedere baan een
30-urige part-time baan maken, zie 5d
& 5q
of over
de Orde
voor een korte verklaring).
6)
Het
bezwaar van de christelijke
jaartelling
is dat er geen jaar 0 is en dat men werkt met
terugtellen vanaf een bepaalde datum (van A.D naar
BC.) naar perioden van romeinse en griekse
geschiedenis die we wel tot de continuïteit van
onze beschaving rekenen. Dit bezwaar is verholpen door
de Cakrakalender op het z.g. culturele swa-dharma (de
eigen aard) in te stellen hetgeen inhoudt dat men
terugschakelt naar de oorspronkelijke romeinse
jaartelling A.U.C., Ab Urbe Condita, hetgeen
"vanaf de grondvesting van de stad" betekent. Dit
jaartal is gesteld op 753 B.C., zodat het jaar 2000
volgens het swa-dharma van de cakrakalender wordt
gesteld op 2753.

De
romeinse kalender nadat hij was ingesteld op het
zonnejaar,
de maanorde transponerend zoals de cakrakalender dat
doet,
maar, a.g.v. kulturele gebruiken,
zonder zo regelmatig te zijn als de
cakrakalender.(Bron)
7)
Het
bezwaar van intercalaire maanden en de culturele
manipulatie en willekeur daaromtrent bij het
respekteren van maanstanden in moslim en
hindukalenders wordt weggenomen door de Cakrakalender
aan te sluiten op een volledig begrip van
kalenderorde
(zie inkleuring correctie
tabel)
waarbij zowel de bestaande gregoriaanse jaarindeling,
een maankalender ingedeeld met echte maan'weken' (naar
de astronomische maatstaven voor de maanfasen), als
een rationele zonnekalender (de cakra-kalender zelf)
wordt gebruikt op een manier die
respekt
heeft voor de diskrete functie van iedere
kalenderindeling.
D.w.z. dat iedere indeling kan worden gebruikt waar
hij het meest geschikt voor is: de hervormde romeinse
(juliaans/gregoriaanse) zonnekalender voor de lengte
van het zonnejaar en het traditioneel benoemen van de
data, de cakrakalender voor een logische regelmatige
en schriftuurlijk gefundeerde indeling in werkweken en
de maankalender voor een studieuze bezinning op de
natuurlijkheid van een dergelijke culturele fixatie in
zevendaagse weken (traditioneel symboliseert de maan
de boekenwereld en kan je met zo'n kalender diskreet
je - niet vruchtdragende - studiedagen instellen). Dit
geeft een gedifferentieerd kultureel tijdsbeeld dat
beter beantwoordt aan het doel van het hebben van een
kalender die zowel geschikt is voor (religieuze)
kulturen in de wereld die de maankalender respekteren
als voor de andere helft van de wereld die het houdt
bij een (politieke) indeling naar de seizoenen. Met
recht kan men met dit volledig begrip van kalenderorde
dus spreken van een
deelname van de cakrakalender aan een multiculturele
wereldkalender.
(voor nadere info over het praktisch gebruik van deze
volledige kalender-orde zie
de toelichting onder de
tabel).
8)
Het
moderne begrip van tijdsbewustzijn heeft het bezwaar
dat het een systeem vormt dat onwetenschappelijk en
willekeurig is wat betreft de natuurlijke orde in het
maken van weekorden die tegen de orde van het jaar
ingaan en een zomertijd die tegen de tijden voor de
winter op historisch heidense (commercieel
winstgemotiveerde, en politiek-pragmatisch de
prioriteit verdraaiende-) motieven (zie de
politieke
keizer Constantijn 321
A.D.
) die de gefixeerde weekorde van de heidense
babylonische traditie overnam niet realiserende dat
een zevendaagse week niet noodzakelijk gevolgd dient
te worden door een andere zevendaagse periode met het
tussenvoegen van (reeds lunair bekende) signaal dagen
die kunnen worden gebruikt als een correctieve
maatregel terwille van de natuurlijke orde - Gods
orde). Met de Cakra kalender wordt
het
begrip van bewustzijn teruggeleid naar het gezag en de
dynamiek van discrete natuurlijke
gebeurtenissen
die hun eigen (door 'God verordonneerde') natuurlijke
afwisseling en bewustzijn van ritme vormen. Op deze
manier kan de mensheid genezen van haar kulturele
standaardtijd controle-neurose en collectieve
psychotische episoden van de irrationele oorlogvoering
van zijn gevallen en de kontrole verloren hebben in de
onwetendheid van tegenstellingen en konflikten over
religieuze, wetenschappelijke en dus ook politieke
paradigmatische autoriteit.
9)
De
kalenderverdeling van 48 weken komt overeen met de
verdeling in maanfasen van een maankalender. Op die
manier is er wat betreft het ritme
een
betere overeenstemming van deze zonnekalender met de
maankalenders
die de andere helft van de mensheid gebruikt (en door
onszelf werden gebruikt vóór de
reformatie van Caesar 45 v. Chr.). Hierdoor is het
beter mogelijk om te vergelijken en met beide
kalenders tegelijkertijd te leven, met het zo bieden
van twee min of meer gelijke gebeurtenissen - een
maanfase en een weekend - in dezelfde tijdperiode. Dit
is ook gunstig voor een wereldorde van de tijd die van
respekt is voor de beide soorten van kalenders/typen
van tijdkultuur..

Vroeg
19e eeuwse klok met aanduiding van
de posities van de zon en de
planeten.
N.B.:
Sterrendatum kalender of cakra-kalender wil dus niet
zeggen dat deze kalender met de sterren gelijk loopt.
Cakra heeft immers ook betrekking op andere cyclische
bewegingen van individuele hemellichamen in het
krachtveld van de ether. De precessie, het verschuiven
van de sterrenhemel, wordt, met het oorspronkelijk
complexe ontwerp van de Cakra-tempometer
en de Volledige
Kalender van Orde,
gerespecteerd door de aanduiding van - zo u wilt - de
eigen verjaardag of de z.g. 'verjaardag van de zon',
die relatief naar de astronomische
zodiak
in verhouding tot het centrum van het sterrenstelsel
(in Sagittarius A) vooruit door
het jaar heen schuift met een tempo van
één dag in de 71
jaar
(ongeveer 20 minuten per jaar) op een normale
zonnekalender als onze gregoriaanse kalender die we
als burgers gebruiken. De kalender heet sterrendatum
kalender omdat deze is afgeleid van de manier waarop
in de Veda's (de z.g. vijfde Veda ofwel de
purâna's) de sterrenhemel met een
(zonnejaar-)jaarindeling in 48 z.g. paksah's of pancha
dasa's(=15-daagse perioden) werd gerespekteerd (bron:
zie Bhâgavatam).
Het oorspronkelijke
ontwerp van de
tempometer
vertoont daarom een schaal-indeling van 366
sterrendagen i.p.v. 365 zonnedagen
(een
later eenvoudiger toepassing zet slechts de klok met
de zon gelijk).
Het jaar (een vatsara) word vedisch gedefinieerd naar
de noord-zuid gang van de zon (naar de seizoenen dus,
een z.g. tropisch jaar). Daarom is de uiteindelijke
cakrakalender enerzijds een transpositie van de op de
maan geinspireerde indeling van de sterrenhemel
(zodiak)
naar een indeling van het zonnejaar, waarbij
halverwege het jaar één dag wordt
ingeleverd. Anderzijds is het in feite de transpositie
van de maankalender naar de zonnekalender, iets dat
ook in de praktijk werd gebracht door the juliaanse
kalender-hervorming van 45 v. Chr. , maar werd
afgeschaft in 325 A.D. door de eerste christelijke
romeinse keizer Constantiijn de Grote (voordat hij
zich bekeerde), de uiteindelijke stichter van het
christelijk-romeinse rijk Byzantium (met als hoofdstad
Constatinopel, het tweede Rome). Met de invoering door
hem van de lineaire weekorde voor de
burgermaatschappij die het makkelijk wilde hebben met
de maan, werd deze kalender dus vergeten. De
cakra-kalender is de vedische reastauratie van ons
eigen westerse romeins- klassieke respect voor de
natuur dus. Voor het technisch repect voor het
verschil tussen de sterrendatum en de zonnedatum
dagen, zie ontwerpen/sterrendatum
schijf .
Vorige
Pagina
| Naar
de Volledige Kalender van
Orde
Links::
©
De Orde van de Tijd
|