![]() |
![]() |
![]() |
Het
Romeinse Rijk van voor de juliaanse reformatie van 45 v.chr. had ook
een maankalender. Omdat deze onderhevig was aan politiek/religieuze
manipulatie werd die toentertijd vervangen door Julius Caesar. Maar nog
steeds vertoont onze huidige gregoriaanse kalender tekenen van de oude
tijd: December is afgeleid van het romeinse woord voor tien, doelend op
de tiende maand. Er waren oorspronkelijk niet meer dan tien maanmaanden
op onze kalender welke 753 jaar v.chr. met de grondvesting van Rome (Ab
Urbe Condita) A.U.C. een aanvang nam. Voor vandaag geeft de romeinse
kalender aan: Tegenwoordig heeft onze cultuur weinig of geen respect
voor de positie van de maan en zijn fasen. Niettemin hebben we een
lange geschiedenis achter de rug van vechten met culturen die er
maankalenders op nahielden. Vandaag de dag kunnen we niet langer zeggen
dat ze primitief zijn of enkel religieus. De halve wereld zweert erbij
en ze zijn net zo geldig als onze maandverdelingen naar de zon. Het
feit dat we vroeger als Romeinen ermee corrumpeerden betekent nog niet
dat andere culturen net zo corrupt zouden zijn. Wetenschappelijk kan
men zeggen dat het ritme van de maan zelf een geldige referentie is
voor burgerlijke tijdregelingen. Het is het al dan niet schrikkelen
waarover de maanculturen het zelf niet eens zijn, waarover men
discussieert. Schrikkelen met een maanmaand overeenkomstig een vaste
regel blijft een meer of minder arbitraire vorm van tijdbeheer en is
derhalve ofwel politiek danwel religieus gekleurd door dogma en
waardebepalingen. Dit kunnen we hier niet in overweging nemen zonder
partij te kiezen en verraad te plegen aan een mogelijke wereldorde die dit soort onenigheid niet
verdraagt. Daarom wordt op deze pagina's
de maanorde gepresenteerd zoals-ze-is: naakte maanfasen zonder enige
bepaling van een jaartelling. Het is simpelweg een alternatieve manier
om de dagen op de kalender te verdelen. Naar het volledig begrip van orde (zie Volledige Kalender van Orde) welke in haar
wetenschappelijke fundering niet kan buigen voor politieke en
religieuze willekeur moeten we afzien van jaartellingen van jaren die
niet objectief gedefinieerd zijn en weekorden die niet overeenstemmen
met natuurlijke fenomenen, zoals men zou met een schrikkeldag i.p.v.
een schrikkelmaand. Aldus is het eindresultaat een maanorde die dwars
door de logische en historische, eveneens op de maan gefundeerde cakra
verdeling
van
48 weken
in een zonnejaar loopt. Die cakraverdeling (naar het
vedische woord cakra: schijf) van een solair tropisch jaar is een
verdeling die gemakkelijk kan worden afgeleid door het maanschema van
vier maanfasen in een maan-lunatie, zie volgende pagina - te
transponeren naar het zonnejaar. Deze tweede maan-verdeling van het
zonnejaar komt overeen met zowel de vedische literatuur als met de
gereformeerde romeinse orde , de z.g. juliaanse orde, zoals die door
Julius Caesar werd ingesteld. Samenvattend: we hebben een getransponeerde
maankalender en een ongetransponeerde maankalender. De eerste noemen we Cakra naar het oudste vedisch
begrip van tijdbeheer besproken op de Orde van de Zon-pagina's en de tweede noemen we Fasti naar de oude romeinse
aanduiding van signaaldagen waarmee de maankalender oorspronkelijk,
d.w.z. vóór Julius Caesar, de klassieke vrije dagen van
legale en commerciële rust instelde. Het feit dat de oude romeinse
kalender een groot aantal verschillende berekeningen kende voor
verschillende soorten van beheer van die ene kalender, weerhoudt ons er
niet van die zelfde kalender te gebruiken voor een nieuw 'hervormd',
dat wil zeggen gerationaliseerd en uitgebalanceerd (t.o.v. de Cakra
zonne-orde) geheel van een beter wetenschappelijk respect dan we ooit
tevoren hadden: enkele
maanfasen
overeenkomstig
astronomische gegevens, die wel en niet
getransponeerd zijn naar het zonnejaar. Zie
voor verdere achtergrond info de links onderaan de volgende pagina.
|