Nadat
Adri en Aily hun gesprek hadden beëindigd, gingen
ze geïnspireerd en energiek het debat aan. Aily
nam het voortouw, met direct achter zich zijn vier
broers. De strijd tussen de familieleden duurde
achttien dagen. In die tijd werden, de een na de
ander, hun tegenstanders verslagen. In alle grote
staten verloren ze hun achterban. Terwijl vrijwel
iedereen op het laatst in verlegenheid verkeerde in de
strijd vanwege schandalen die aan de kaak werden
gesteld, een gebrek aan vaardigheden en ondersteuning,
twijfelachtige voorstellingen van zaken, slecht
gezelschap, afgunst en een gebrek aan eenvoudige
recht-toe-recht-aan kennis van feiten en cijfers, was
dit niet het geval met de goed geïnformeerde
Aily, die tot op het perfecte af voortdurend werd
geadviseerd en beschermd door Adri's materiële
vermogen, invloed, en persoonlijke aanwezigheid. Samen
met hem bleef geen argument of feit onbesproken. Bas
Werkman, Aily's aartsrivaal, viel volledig in ongenade
bij het publiek vanwege al de gemene trucs en streken
die hij had uitgehaald met zijn repressieve campagnes
in het verleden. Hij zag zich gedwongen zich volledig
uit de politiek terug te trekken. De blinde oom Eduard
verloor zijn geloofwaardigheid en gezag als een
adviseur van wijsheid en verdween uit beeld om nooit
meer in het openbaar te worden teruggezien. Met zijn
leven en zijn destructieve familiale gehechtheid was
het gedaan. Alex, de oudste broer werd, met de steun
van Adri, de president van de nieuw gevormde
wereldalliantie. Maar nimmer weer herstelde zich
definitief de eer van de familie. Het front dat ze
altijd hadden gevormd, was ingestort en zo verging het
ook de publieke moraal die ermee samenhing. Terwijl er
in de goede oude tijd sprake was geweest van een
onbetwiste heerschappij van waarachtigheid,
broederschap, offerbereidheid en sociaal medeleven,
trof men deze waarden sedertdien in verval aan.
De
breuk die was opgetreden in het traditionele
familiebestuur was dermate ernstig, dat de nauwe
relatie van de dynastieke religiositeit van offers
brengen, welzijnsactiviteiten, liefdadigheid en
openbare plechtigheden aan de ene kant en het
seculiere bestuur van de staat aan de andere kant,
definitief was vervreemd in twee van elkaar
gescheiden, aparte sociale werelden. Aily's kleinzoon
Sigismund, die, van geboorte begiftigd met een fijn
intellect en dito karakter, een scherp oog had voor
alles en iedereen, en persoonlijk geen optie onbenut
liet in het verdedigen van de rechtstaat - voor zover
die zich had weten te handhaven -, was in de
voetsporen van zijn oudoom Alex getreden met het
verwerven van het presidentschap dat tevens het
laatste presidentschap voor het leven vormde dat er in
de wereld bestond. Vanwege een conflict dat was
ontstaan tussen zijn staatsbestuur en de vrijheid van
religie en drukpers, was ook hij, de laatste grote
bestuurder van de familie, in ongenade gevallen en
werd hij afgezet onder de vloek van een beledigde
student die voor zijn vader opkwam die een professor
in de filosofie was die door Sigismund de laan was
uitgestuurd in een van zijn traditionalistische
campagnes. Waar Sigismund voorheen had verdedigd dat
de vervreemde intellectuelen en de geestelijkheid
allemaal nalatige en te weinig betrokken escapisten
waren, opgesloten in hun eigengereide ivoren torens,
kon hij die offensieve houding later niet meer
volhouden. Tenslotte bleek hij zelf een gedreven en
toegewijd intellectueel te zijn. Als een geleerde goed
thuis in het politieke handwerk schreef hij, nadat hij
was afgezet, vele boeken waarin hij de noodzaak
verdedigde van de klassieke waarden van de dynastie.
Maar de integriteit van de dynastie was reeds lang ten
onder gegaan, nog slechts voortbestaand binnen de
perken van de religieuze en intellectuele,
paradigmatische levenssferen. Het klassieke bestuur
van de dynastie herstelde zich nimmer meer in zijn
oude glorie, zodat de gewone man, zonder veel eer en
waardigheid, maar door bleef kibbelen in het politieke
strijdperk totdat de cultuur het einde van zijn
synergie had bereikt en er een nieuw tijdperk voor de
planeet was aangebroken.
