Hypocrisie
Hypocrisie of evenwicht?
Hypocriet is men als men de schijn zit op te houden, dat men maar doet alsof terwijl men in feite niet weet of wist hoe men het uiterlijk correcte moet laten samengaan met de innerlijke harmonie en evenwicht van een wezenlijke deugd. Zo wordt dan duidelijk dat de tegenhanger van de hypocrisie de deugd van een innerlijk evenwicht is; dat men op de juiste manier deugdzaam is met het uiterlijk gedrag op verschillende terreinen of velden van handelen.
Evenwicht is er met de 'hemelse principes' (zie Confucianisme van Zhi Xi) als men deugd en veld (oorsprong: Hindoeïsme - kshetra) in overeenstemming krijgt met de orde van de tijd (zie filognosie en Islam); ofwel als de ether niet meer troebel is. Zakelijk is men dan plichtmatig met het geld, in het privé heeft men dan inzicht in de religieuze zin, wat betreft het ego is er dan medemenselijkheid en vertrouwen en in het verenigingsleven heerst er dan de zekerheid en behoorlijkheid van een ritueel respect.
Hypocrisie daarentegen is er als men de ether vertroebelt door zich niet aan de regulerende beginselen (zie ook waarden) te houden, zodat er een ego ontstaat gekenmerkt door valse schijn. Zakelijk bestaat de schijn der plichtmatigheid er dan ter maskering van misleiding, uitbuiting en prijsafspraken. Privé bestaat de schijn van het begripvolle er dan ter maskering van calculatie, gehechtheid en dwaasheid. Op het gebied van het ego bestaat de schijn der medemenselijkheid er dan ter maskering van de hysterie, de ongelijkheid en de persoonscultus. Op het gebied van de vereniging bestaat de schijn van een vormelijke correctheid er dan ter maskering van de seksuele obsessie, de institutionle macht en de bevoordeling. Ieder van de twaalf vormen van hypocrisie impliceert een politiek van misleiding waarin men deugdzaam is op het verkeerde terrein of waarin men vanuit één enkel bepaald veldbelang alle deugd probeert te dekken. Zo is dan op zakelijk gebied religieuze deugd misleiding, lustregulatie uitbuiting en een streven naar bevrijding (van wedijver) een valse prijsafspraak. Zo is dan geld verdienen willen in het privébereik calculatie, lustregulatie in het privé gehechtheid en het streven naar bevrijding in het privé dwaasheid. Het ego gezond krijgen op basis van geld is aandachttrekkerij of ongewenste reclame, op basis van religiositeit het ego behartigen is het een vorm van ongelijkheid en er bevrijding in willen vinden is persoonsverheerlijking. Op het vlak van het zich verenigen is het streven naar lustbevrediging een seksuele obsessie, vormt het religieuze een harteloze institutionele macht, en is het streven naar geld een vorm van bevoordeling. Je zou ook simpelweg kunnen stellen dat hypocrisie het resultaat is van nevenmotieven.
Zie ook:
Categorie: Nederlands | Definities
Deze pagina werd sedert 14 dec. 2007 keer bekeken.