Vijf individuele - en vijf collectieve dimensies

Xenophanes: De stervelingen menen dat de goden verwekt zijn evenals zij, en kleren, een stem en gestalte hebben als zij... ja, als de ossen en paarden en leeuwen handen bezaten en kunstwerken konden scheppen, zoals de mensen, zouden de paarden de goden als paarden afbeelden, de ossen daarentegen als ossen.
Aristoteles: Alles wat in de ziel zit, is slechts een weerspiegeling van voorwerpen in de natuur.
Helena Blavatsky:
Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. (Geheime Leer, Deel I, p. 301)
Wolfgang Pauli vatte de relatie tussen psyche en materie op als een spiegelsymmetrie.
(Engelien Scholtes boek De verborgen dimensie in het werk van Jung en Pauli)
Roberto Assagioli: De verschillende evenwichtsherstellingen, aanpassingen en integraties kunnen op verschillende manieren worden teweeggebracht. In een aantal gevallen worden ze vooraf gegaan door hevige crisis en conflicten. Andere keren worden ze gerealiseerd op een meer harmonische wijze, door middel van een geleidelijke afname van de schommelingen van de ‘slinger’ die heen en weer gaat tussen de beide uitersten. Het essentiële vereiste is dat men vermijdt zich met een van beide polen te vereenzelvigen.
Edward Witten: We know a lot about the beauty of science, but we know nothing about the science of beauty.
Harry Nijhof Er zal een tijd komen dat de professionals die bottom up, met hun cliënten de problemen echt oplossen beter gewaardeerd zullen worden dan de politicals die zich met navelstaren bezig houden.

Monade (Blauwdruk, Archetypen)

De vier oorzaken-leer van Aristoteles biedt een kader, om de samenhang tussen 4 elementen, de 5e dimensie, de kwintessens weer te geven. Aristoteles verenigt ‘theorie en praktijk’.
Tot slot: als mijn interpretatie van de theorie en de praktijk van teleologische verklaringen in Aristoteles juist is, dan is de verklarende functie van doeloorzaken significant anders dan traditioneel wordt gedacht. Doeloorzaken oefenen geen ‘mysterieuze kracht’ uit vanuit de toekomst, maar functioneren daarentegen juist bijna letterlijk als eindpunten en grenzen van processen. Ze vormen de beginpunten van wetenschappelijk onderzoek. Dit betekent niet dat doeloorzaken slechts een heuristische functie hebben: omdat doeloorzaken deel zijn van de conclusie die in een wetenschappelijk bewijs wordt gedemonstreerd, demonstreert het bewijs het bestaan van natuurlijke teleologie.

Nassim Haramein versus Einstein
Zijn theorie heeft inderdaad veel weg van die van Albert Einstein (De Verenigd Veldtheorie). Echter Haramein gaat verder waar Einstein is gestopt. Zo sprak Einstein bijvoorbeeld over de gekromde ruimte als gevolg van massa; Nassim laat tijdens zijn lezing zien dat ruimte niet alleen kromt maar bovendien spint. Dit verklaart tevens bovengenoemde fenomenen, waar de gewone natuurkundige wetenschapper nog geen antwoord op gevonden heeft en die zwarte materie wordt genoemd. Bovendien heeft Nassim aan slechts twee krachten genoeg (in tegenstelling tot de huidige vier) om de ‘natuur’ te verklaren: een uitbreidende- en een samentrekkende kracht. Zijn theorie legt daarmee de basis voor een veel krachtigere en betekenisvollere wetenschap.

Bewustzijnsonderzoeker Richard Tarnas, hoogleraar filosofie en psychologie aan het California Institute of Integral Studies in San Francisco, deed een retrospectief onderzoek naar de samenhang tussen planetaire constellaties, ingrijpende historische gebeurtenissen zoals de Franse Revolutie en de politiek-culturele jongerenopstand van de jaren zestig, historische crisisperiodes zoals de beide Wereldoorlogen, de Amerikaanse Revolutie, de Romantiek, de Verlichting, 9/11 en allerlei archetypische menselijke ervaringspatronen. In zijn tweede boek Cosmos and Psyche doet Tarnas echter verslag van dit onderzoek en suggereert tevens nieuwe mogelijkheden om religie en wetenschap, ziel en intellect, oude wijsheid en moderne ratio te verenigen in de zoektocht om de dynamiek van het het verleden te begrijpen en de toekomst te scheppen. In dit boek stelt hij het moderne wetenschappelijke wereldbeeld in vraag. Hij postuleert het bestaan van een consistente correspondentie tussen planeetbewegingen (in het bijzonder de aspecten) en archetypische patronen van menselijke ervaring, waardoor hij zich opwerpt als verdediger van de zaak van de astrologie.

Rini Sips beschrijft in de samenvatting een proces dat voortvloeit uit een samenwerkingsovereenkomst die twee ruimte-tijdsystemen hebben gesloten. Dat proces zou gekarakteriseerd worden door een coördinatenstelsel, dat per definitie een eenmalige gebeurtenis beschrijft. Een coördinatenstelsel van een proces zou informatie bevatten die pertinent is voor de overeenkomst die het gesloten heeft met de wereld. Ik verwacht de capaciteiten aan te treffen die zijn gegeven om de functie te vervullen. De lijst van basiselementen omvat inmiddels:

  1. het punt in ruimte en tijd van het begin van de samenwerkingsovereenkomst;
  2. het eigen ruimte-tijdsysteem, de binnenwereld van het proces daar en toen en
  3. het ruimte-tijdsysteem, de buitenwereld van het proces daar en toen, waartussen de overeenkomst is gesloten.

Rini Sips: Zelfbeheersing, afhankelijk temidden van wisselende doelen
Het ervaringsmateriaal dat de twee eerste groepen van dynamische eigenschappen hebben opgeleverd kan aanleiding zijn voor de mens tot overweging en onderzoek. Daartoe dient de derde groep van dynamische eigenschappen. We hebben ook hier weer te maken met twee assen met elk hun polen van fysieke en geestelijke aspecten die dwars op elkaar staan in hun ofwel op de buitenwereld gericht zijn, ofwel op de eigen innerlijke wereld.
Het ervaringsmateriaal dat de twee eerste groepen van dynamische eigenschappen hebben opgeleverd kan aanleiding zijn voor de mens tot overweging en onderzoek. Daartoe dient de derde groep van dynamische eigenschappen. We hebben ook hier weer te maken met twee assen met elk hun polen van fysieke en geestelijke aspecten die dwars op elkaar staan in hun ofwel op de buitenwereld gericht zijn, ofwel op de eigen innerlijke wereld.
Een mens is in staat om na te denken over gebeurtenissen en ze te plaatsen in een kader, hun achtergrond, hun geschiedenis, de cultuur waarbinnen ze zijn ontstaan, kan leren ontdekken hoe anderen dachten of waarom zij zo handelden. Een mens is in staat om zijn vrees voor afhankelijkheid en angst voor onvrijheid om te zetten in zekerheid en zelfsturing. Hij kan determinisme, dat dingen gebeuren omdat ze een doel hebben en dus moeten gebeuren, accepteren als consequentie van zijn bestaan als deelnemer aan de ontwikkeling van het totale bewustzijn. Hij kan begrijpen dat vrije wil een stuurbaar sentiment is, afhankelijk van de tijdgeest, zoals 'mooi' of 'leuk' en 'wellness'.
De drie onderdelen van dialectiek toegepast door het menselijk systeem zijn dus:
1) zoeken naar je evenwicht in een eindeloos beweeglijke en vaak verwarrende omgeving om je autonomie te bewaren,
2) speels uitdagend en uitgedaagd proberen om wederzijds waarden bloot te leggen voor het onderbouwen van respect, en
3) je ervaringen samenbrengen met kennis en inzicht om je eigen centrale punt, je waarheid, te vinden en je functie en het contract met het organisme waarvan je deel uitmaakt te bevestigen in verantwoordelijk naar je eigen waarheid handelen. Ik kan me haar werking nu ruimtelijk en op verschillende tijdschalen voorstellen.

De fundamentele waarheid is dat er maar één oneindige Schepper, een oerbron is. Het is voor de mensheid niet mogelijk het 5D-concept experimenteel vast te stellen. Er is maar van één scheppingsgolf, één eeuwige cybernetische kringloop sprake.
Wanneer zal de wetenschap bereid zijn met dit universele mechanisme , het universele en eeuwige perpetuum mobile rekening te houden?
Dat de 5e dimensie experimenteel niet valt te bewijzen wil nog niet zeggen dat er van een illusie sprake is. Juist de verscheidenheid aan 5D-concepten laat zien dat de verschillende puzzelstukjes naadloos in elkaar passen en de waarheid zeer dicht naderen.

Gelukkig zijn we nu de fase van ontkenning dat er wat aan de hand is met het ecologische systeem gepasseerd. Vooralsnog wordt er van uitgegaan dat de Chaostheorie, met inbegrip van Amor fati (Liefde voor het lot), de ontbrekende schakel is van de Algemene relativiteitstheorie. De chaostheorie beschrijft de verborgen ordening en complementeert de Unified field theory. Het laat zien hoe 'elektriciteit en magnetisme' in de Unified field theory kan worden ingepast. Anderzijds bevordert het een nieuwe bifurcatie, een kwantumshift in het wereldbrein volgens Ervin Lazlo. Praktisch komt het er op neer dat door bewustwording de publieke opinie verandert. Al zal het zeker niet mogelijk worden met behulp van de chaostheorie volledig op het onzichtbare grip te krijgen. Er wordt gebruik gemaakt van het inzicht van Spinoza om de dingen in hun ‘logische afhankelijkheid’ te leren zien.

De RK kerk verbood de kennis omtrent de Heilige Geometrie, maar het boek Numeri gaat daar wel uitgebreid op in.
In het Ashmolean Museum te Oxford kunnen de volgende vijf objecten worden bewonderd (Cursus: Hoe ontstaat de Flower of Life?)

Met name Drunvalo Melchizedek, Nassim Haramein, Janosh en Richard van Rijswijk werken in hun boeken de Heilige Geometrie van de schepping uit.

Nieuwe Testament: De Drie-eenheid die in 325 op het Concilie van Nicaea officieel is vastgesteld laat het absolute zien (Triniteit). Zo zien we in de H. Schrift de drieëenheid in samenhang met de tetrade van de dualistische strijdvraag tussen het goed en kwaad van de kennis en de traagheid (zie geaardheden). De klassieke triade van het Christendom geeft als tegenstelling Satan te zien.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II (p. 575), hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan?

Hermeneutische Cirkel Oude Testament: Nieuwe Testament:
IntuïtieDenken   Geest
1. Holos, Anagogisch ----3. Logos, LetterlijkWijze >>>>GoddelozeGod ----Heilige geest
||||||
4. Mythos, Allegorisch ----2. Theos, MoreelDwaas <<<<RechtvaardigeSatan ----Zoon
VoelenGewaarworden  Lichaam

Met behulp van een kwadrant (rechter) is het mogelijk de relatie, de weerspiegeling, de transformatie tussen de diagonaal ‘God - Geest - Zoon’ en de diagonaal ‘Geest - Ziel - Lichaam’ uit te beelden.

Om de wereld te veranderen gaat het nog steeds om de scholing van de individuele ziel. Of met andere woorden hoe kunnen we in de pas lopen met de Heilige Geometrie, of ook wel de driehoek van Pythagoras genoemd. We moeten ons ervan bewust worden dat we de schepper van onze eigen realiteit zijn. De driehoek van Pythagoras bevat de blauwdruk van het universum en brengt het reflexieve bewustzijn (5Ddenkraam, Kwintessens) tot uitdrukking.

De beide tetraëders verbinden ‘Hemel en Aarde’, ‘Goed en Kwaad’, ‘Wat en Hoe’.
Het is juist de kwantumverstrengeling, de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die de evolutie van de persoonlijke ziel, de zelfverwerkelijking mogelijk maakt.

De C-, P- en T-symmetrie (C-, P- en T-symmetry) van het standaardmodel beschrijft het universele patroon Triade + Tetrade = Kwintessens. Of met andere woorden het universele patroon van de mens is hetzelfde als het patroon in de gehele schepping.

De Éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden, die met behulp van de lemniscaat tot uitdrukking wordt gebracht. Om de éne werkelijkheid te duiden maakt Ken Wilber van het "Wilber-Combs-rooster" gebruik.

Tom de Booij 11. Het Droste blikje en de vijfster als fractals

Het is mogelijk de éne werkelijkheid vanuit nieuwe gezichtspunten te belichten. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het verhaal echter gelijk blijft. De structuur van de eeuwige wederkeer impliceert een Droste-effect. Dit proces van zelfverwijzing heet recursie.

Paul Revis: Terwijl bij het dier de intentionaliteit 'uitwaaiert' naar de dingen, 'verdampt', als het ware opgeslokt wordt door de wereld, buigt zij zich in de menselijke reflectie op zichzelf terug. Het menselijk bewustzijn kan zich zelfs op het eigen denken richten: ik denk, dat ik denk...dat ik denk... dat ik denk, enz. Het lijkt op de ontdekking van een kind, dat - starend naar een cacaoblik van Droste - voor het eerst de repeterende breuk, de oneindige reeks ontdekt: op het blik staat een verpleegster met een dienblad, op het dienblad staat hetzelfde blik met dezelfde verpleegster en hetzelfde dienblad, enz. Zo 'spiegelt' het bewustzijn zich in zichzelf en komt Descartes tot zijn 'cogito ergo sum'.

Jules Ruis: De rode draad door alle informatie is het woord 'fractal', een sterk groeiend begrip, dat naar verwachting de komende jaren ons leven en werken op vele fronten zal gaan beïnvloeden. Een klassiek voorbeeld van fractale structuur is de set van in elkaar passende Russische poppetjes, matruschka's genoemd. 'Fractals' zijn (van origine wiskundige) objecten van een ongekende schoonheid bestaande uit zich steeds herhalende patronen.

De geschiedenis leert dat de oplossing van de unificatietheorie al minimaal zes millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Op het snijvlak tussen geesteswetenschappers en natuurwetenschappers ligt het gemeenschappelijke raamwerk, de Unificatietheorie.

 

====

Dyad (Twee-eenheid, 'Leraar en Leerling', Idealisme en Materialisme, 'Creative- en Groupthink', Complementariteit)

Ockhams scheermes geldt voor: Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Astrochemie tussen Astronomie en Chemie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. De homo sapiens tussen Micro-economie en Macro-economie (Ondernemerschap en Rentmeesterschap). Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese. Uiteindelijk draait het om het onderzoek dat betrekking heeft op de relatie tussen Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid.

Geest en lichaam zijn de twee complementaire kanten van een medaille, die beide de kwintessens van de éne werkelijkheid, de relatie tussen de microkosmos en macrokosmos tot uitdrukking brengen. Deze relatie heeft betrekking op Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, hemel en aarde, deductief en inductief. Een organisatie, een multiculturele maatschappij bestaat uit een verzameling mensen. Het rapport ‘E i V’ gaat er daarom van uit dat de eigenschappen van een persoon in de kenmerken van een organisatie worden weerspiegeld. Dit geldt ook vice versa. Een persoon heeft een persoonlijkheid, terwijl bij een organisatie over een organisatiecultuur wordt gesproken. De problemen die we veroorzaken en de oplossingen die we bedenken blijven uiteindelijk allemaal mensenwerk. Uiteindelijk draait het om hoe creëren we een gezonde, vitale maatschappij.

Er is te veel aandacht voor het 'eigen koninkrijkje', de 'bv-Ego' en te weinig voor het grote geheel. Het lineaire, ééndimensionale denken viert hoogtij. De overheid zit te veel in de rol van Dwaas. Het gaat om dienend leiderschap. Politici lijken in het bijzonder met het virus penny wise pound foolish besmet?

Het primaire proces in het onderwijs draait om de relatie ‘Leraar en Leerling’, de kennisoverdracht van inhoudelijke kennis. Door de schaalvergroting en de daarmee samenhangende bureaucratie in het onderwijs is deze relatie aardig onder druk komen te staan. In bureaucratische geleide organisaties staat veelal niet de klant, de leerling waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van eigen koninkrijkjes centraal. Het is een utopie te geloven dat door schaalvergroting de effectiviteit en efficiency in een dergelijke organisatie toeneemt. Het tegendeel is eerder het geval. Aan de neerwaartse spiraal (opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), die de afgelopen decennia in het onderwijs naar voren is gekomen, is de zogenaamde marktwerking mede debet.

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme, de Wet van analogie en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

Polariteiten en Complementariteiten (tegenstellingen en tegendelen) of zoals Jan Börger: het uitdrukt:
De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd.

In het rapport ‘E i V’ worden in het bijzonder dichotomieën beschreven.

Om de snaartheorie (M-theorie) te beschrijven maakt Edward Witten van zowel spiegelsymmetrie als van supersymmetrie gebruik. Om de unificatietheorie te belichten past het rapport ‘E i V’ ook beide principes toe, maar belicht spiegelsymmetrie en supersymmetrie (complementariteit) vanuit een ander gezichtspunt. Dit gezichtspunt is gebaseerd op het Standaardmodel, de C-, P- en T-symmetry. De T-symmetry wordt door de eeuwige duur, het eeuwige nu, de absolute tijd tot uitdrukking gebracht.
De M van de M-theorie staat voor Magic, Mystery of Matrix. Het rapport ‘E i V’ heeft het liever over White Magic, Occultisme, het contrast van Black Magic. Om de spiegelsymmetrie en de supersymmetrie in het universum te symboliseren maakt het rapport ‘E i V’ gebruik van een pedagogisch denkmodel, het zogenaamde Kompaskwadrant. Het Kompaskwadrant is net als de M-theorie van Edward Witten een multidimensionaal verklaringsmodel. De 10 Dimensies van het kompaskwadrant worden mede aan de hand van het Boek van de getallen verklaard. De tweede grondstelling brengt de integratie van polariteiten tot uitdrukking.

Pim van Lommel Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaringen, hoofdstuk 15 Er is niets nieuws onder de zon (p. 302).

De dichotomieën worden met behulp van het fenomeen Complementariteit tot uitdrukking gebracht. De een bestaat bij gratie van de ander. Uiteindelijk kan er maar één waarheid, ‘De blijde boodschap’ zijn. Door de interacties ('these + antithese', dialectische filosofie van Hegel en Engels) tussen de 'alfa- en de bètawereld' kan synthese ontstaan. De gammawetenschappen (sociologie, economie en politicologie) zijn als het ware de schakel tussen de alfa- en bètawetenschappen. Zij nemen dus een tussenpositie in tussen alfa- en bèta-wetenschappen.

Het is juist de kwantumverstrengeling, de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die de evolutie van de persoonlijke ziel, de zelfverwerkelijking mogelijk maakt.

Om het aardse met het hemelse te verbinden gebruikt de Theosofie het begrip Individualiteit, Carl Jung Individuatie en de filognosie Onpersoonlijk. Het gebruik van deze 'synoniemen' biedt een gemeenschappelijk kader waardoor het mogelijk is de authentieke projectie (het goddelijke) van het Ken uzelve te doorgronden.

Het kompaskwadrant is ontstaan door aan het 4Ddenkraam van Daniel Ofman en Ken Wilber, respectievelijk de 1e en 2e dimensie, een 3e dimensie toe te voegen. Het model symboliseert een integrale denktrant. De bewustzijnsniveaus (helicopterview) worden in een psychogram (Integrale visie p. 42 figuur 3 of p. 112 figuur 14) door de 3e dimensie, de verticale as weergegeven. Het Reflexief Bewustzijn brengt als het ware verschillende abstractieniveaus van Ether (communicatie) tot uitdrukking. De lemniscaat symboliseert de reciprociteit tussen het geestelijke en het lichamelijke.

====

Triade (Drie-eenheid, 'Pythagoras en Triade', Mind-body dichotomy)

Geert Leers: Het volk wordt niet meer in het hart geraakt. Alleen maar in de onderbuik.

We zoeken leiders, maar laten ons niet sturen (Joep Dohmen tijdschrift Filosofie mei 2016):
We verlangen naar een sterke leider. ‘Het is niet voor niks dat zo’n grote achterban heeft’, merkt filosoof en Joep Dohmen op. Maar hij ziet een gigantische paradox. We zijn sceptisch, willen autonoom zijn. We geloven niet meer in absolute kennis of macht. ‘We zoeken naar leiding, maar laten ons niet sturen’. Hoog tijd voor een nieuw soort leiderschap, waarin ruimte is voor samenwerking, kwetsbaarheid en menselijkheid, en oog voor maatschappelijk belang.
‘Een laatbloeier’, noemt Dohmen zichzelf. De recente emeritus – tot voor kort was hij hoogleraar wijsgerige en pedagogische ethiek aan de Universiteit voor Humanistiek – is dan ook nog niet klaar om afscheid te nemen van zijn rol als geestelijk leider. Een gesprek over nieuw leiderschap, kwetsbaarheid en de rol van levenskunst.
Is er wel ruimte voor een leider die zich kwetsbaar opstelt in een samenleving waar mensen zo naarstig op zoek zijn naar een sterke leider?
‘Het is niet zozeer een keuze. Die kwetsbaarheid van leiderschap is fundamenteel. Wij zijn eindige wezens. We gaan dood. We vergissen ons. Er is ambivalentie. We maken fouten, tot blunders aan toe. Dat moet je erkennen. Zowel in het moderne idee van de maakbare samenleving als dat van traditioneel leidershap heerst het geloof dat fouten geëlimineerd kunnen en moeten worden. Veel realistischer is: we gaan dit doen want indeze context en in dit perspectief – dat dus volgens mij een maatschappelijk perspectief moet zijn – is dit de best mogelijke oplossing. Maar ook dan kan blijken dat je op het verkeerde paard gewed hebt. Dat hoort erbij.
Martha Nussbaum laat in the Fragility of goodness zien dat het goede altijd kwetsbaar is. Een voorbeeld: Iedereen weet dat het vaak schipperen is tussen werk en privé. Daar kunnen vreselijke dingen gebeuren. Je kunt een slecht moeder of vader zijn omdat je te veel werkt. Maar als je te veel afwezig bent op je werk, ben je weer een slechte leidinggevende.
Die spanning is in een mensenleven niet op te heffen. Je kiest voor iets dat waardevol is en tegelijkertijd gaat iets anders dat ook heel waardevol is naar de knoppen.’

De Democratische worsteling (David Brooks Volkskrant 28 juli 2016):
Beste Hillary, Donald Trump heeft jou een unieke gelegenheid gegeven om een wereldhistorisch figuur te worden! Als je hem in deze verkiezing verplettert, kun je een nieuwe Democratische meerderheid tot stand brengen en de Republikeinen reduceren tot een steeds onbeduidender brokje etnisch nationalisme. Aan de andere kant, als je Trump niet verslaat, zul je de geschiedenis ingaan als Amerika's ergste politieke mislukkeling, die een tijdperk van Amerikaans Poetinisme heeft mogelijk gemaakt.
Veel plezier Philadelphia!
Om aan de goede kant van de vergelijking terecht te komen, moet je drie neigingen onderdrukken. In de eerste plaats moet je de materialistische mentaliteit van je partij bestrijden. Dit is 2016, niet 1992. De economische en maatschappelijke angstgevoelens zijn gesublimeerd tot een existentiële crisis. Amerikanen hebben niet langer vertrouwen in hun nationale project. Dit is een crisis omtrent de missie van de natie. Het gaat over persoonlijke identiteit en herstel van een gezond gemeenschapsleven.
Je zult uit je emotionele bunker moeten breken door je kwetsbaar op te stellen. Het is een teken van kracht om de 'Sluit Haar Op!'- vijandigheid van de Trumpaanhang te beantwoorden met een eerlijk verhaal over hoe het voelt om Hillary Clinton te zijn, midden in het politieke gevecht, gevangen in de rol van een beroemdheid, maar authentiek in een wereld die tegen je samenspant.
Deze conventie in Philadelphia gaat over het vernieuwen van verbroken relaties: het tot stand brengen van vertrouwen tussen jou en de kiezers, het herwinnen van het optimisme dat we in de moderne economie kunnen gedijen en opnieuw geloof in het Amerikaanse project brengen in de geesten van de mensen.

Brooks en Hillary (A. Lammers Volkskrant 29 juli 2016 p. 16):
Soms lijden columnisten aan een zekere grootheidswaan. Neem David Brooks van de New York Times, die een vrouw van bijna zeventig het dringend advies geeft dat ze uit haar 'emotionele bunker' moet komen door zich kwetsbaar op te stellen (O&D, 28 juli). Tot op welke leeftijd kun je een karakter nog veranderen? De vrouw in kwestie heet bovendien Hillary Clinton. Niet het type dat je makkelijk op de divan krijgt. We leven nu al een kwart eeuw met de Clintons. Het tegendeel van kwetsbare mensen, lijkt me. Maar als de situatie erom vraagt, doen ze graag alsof. Vooral Bill kan zijn lip meesterlijk laten trillen. Zijn eega heeft de kunst afgekeken. En van Meryl Streep leerde ze hoe je tranen fingeert. Hillary zal tot in lengte van dagen blijven wie ze is: controlfreak in een broekpak. Bij dr. Brooks zal ze never nooit niet op consult gaan.

David Brooks (Interview Arie Elshout Volkskrant 28 december 2011)
De mens is
minder rationeel dan we denken. We laten ons vaak onbewust leiden door intuïtie, door ‘de onderbuik’. Columnist David Brooks schreef er een boek over. De kredietcrisis, de eurocrisis, de verkiezingen in de VS, overal spelen die onderbuikgevoelens een grote rol. ‘Alles wat zich diep in ons binnenste bevindt, is moeilijk te sturen.’
Het leven en de wereld zijn niet als een klok, en de mens is niet een goddelijke klokkenmaker, Die met vaste hand en scherp oog alle radertjes volmaakt in elkaar laat overlopen. Het leven en de wereld zijn meer als een wolk, grillig en veranderlijk, en demens is een dier dat zich vaak onbewust laat leiden door het intuïtieve deel van zijn brein. David Brooks, columnist van The New York Times, schreef er dit jaar een bestseller over: The Social Animal. Het is een ontdekkingsreis naar dat gebied in ons hoofd, waar emoties, passies, instincten, vooroordelen, begeerten, genen en karakter de regie voeren. Hier bevinden zich de verborgen bronnen van de meeste van onze besluiten en veel van onze gedachten. Het kan impulsief en roekeloos zijn als een primitief beest.Maar anderzijds ligt er de wijsheid van eeuwen opgetast, is het goed in het maken van generalisaties en het leggen van creatieve verbanden, wat helpt bij het begrijpen van de wereld en het oplossen van de ingewikkeldste problemen.
Toch willen veel mensen niet worden gezien als pion van ons onbewuste brein. We horen niet graag dat we minder rationeel zijn dan we denken. ‘We zijn slecht in het praten over emotie, cultuur en karakter’.
Zijn sex drive en politieke ambitie
twee kanten van een en dezelfde medaille?
‘Het draait allemaal om het menselijk contact. Wat politici doet verschillen van de meesten van ons is dat wij soms graag even alleen willen zijn. Politici niet. Zij willen zich de hele tijd omringen met mensen. Hoe intiemer, hoe beter.’
Hoe loopt dit af?
‘Het Europese project houdt op den duur geen stand. Dit jaar zijn we er achter gekomen dat je geen halfbakken Europa kunt hebben. Of het wordt een echt land, of je houdt afzonderlijke landen. En om een echt land te worden, duurt eeuwen. Zelfs in België, wat een soort van land is maar geen gemeenschappelijke taal heeft, zie je hoe moeilijk het was om tot een regering te komen. De euro moest landen tot elkaar brengen, maar in plaats daarvan is de vijandigheid – tussen Duitsers en Grieken, tussen Duitsers en Italianen – alleen aar groter geworden. En het is nog niet voorbij, want wanneer het effect van de bezuinigingen voelbaar wordt, zal de woede toenemen, zeker
als het ook nog van buitenaf komt.’
Waar ging het fout? Al bij de Duitse kanselier Helmut Kohl en de Franse president François Mitterrand?
‘Zij dachten dat als je een instelling in het leven riep, dat je dan de samenleving kon veranderen. Zo werkt het niet. Midden in de Irak-oorlog vroeg ik iemand van de regering-Bush of ze zich niet hadden verkeken op de cultuur van Irak. Deze persoon antwoordde niet te geloven in cultuur. Als je de wetten verandert, verander je de maatschappij, van bovenaf. Dat is denk ik niet waar. Je kunt de samenleving alleen van onderop veranderen.’
Het bewuste, rationele deel van het brein schiet hier dus tekort?
‘Ja, het is zeer rationalistisch gedacht dat je dingen doelbewust kunt organiseren met wat regels. Maar alles wat zich diep in ons binnenste bevindt, is moeilijk te sturen.’

Hoofd, Hart en Onderbuik (Claudia Valk Volkskrant 30 december 2011)
David Brooks stelt intuïtie gelijk aan onderbuikgevoelens (28 december 2011). Dit is mijns inziens niet hetzelfde. Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen wat van het hoofd is (ratio, cultuur), wat van het hart is (gevoelens, intuïtie) en wat van de buik is (begeerten, verlangens, het primitieve beest). ‘De buik’ wordt in het algemeen onder controle gehouden door ‘het hoofd’ doormiddel van cultuur en aangeleerde regels. Zou men vanuit zijn buik gaan leven, dan wordt het een bende. Mede omdat de onderbuikgevoelens sterk egocentrisch zijn. De intuïtie van het hart heeft niets te maken met onderbuikgevoelens of met emoties, die vaak ook egocentrisch zijn. ‘Het hart’ is niet op zichzelf gericht, maar op de omgeving, het collectief, het geheel. Mensen die vanuit hun intuïtie leven, kennen een hogere moraal, omdat zij niet zichzelf centraal stellen, maar anderen. Iemand die leeft vanuit zijn/haar hart is zichzelf tot een wet en weet intuïtief wat wel en niet kan. In principe heeft zo iemand geen regels en cultuur nodig om zich ‘te gedragen’. Het nadeel van intuïtie is het gebrek aan samenhang. Het is moeilijk te ordenen en in woorden uit te drukken. Daarvoor is het hoofd nodig, het verstandelijk redeneren.

Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat wanneer je 'Iemand kunt raken in het hoofd, in het hart' (Hoofd, Hart en Onderbuik) het voor mensen op aarde wel degelijk iets uitmaakt.
Hoofd, Hart en Onderbuik: Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen wat van het hoofd is (ratio, cultuur), wat van het hart is (gevoelens, intuïtie) en wat van de buik is (begeerten, verlangens, het primitieve beest). Theu Boermans is in zijn
valkuil, het te veel van het goede terechtgekomen. Hij hanteert de stelregel wie zonder zonde is werpen de eerste steen. We zijn echter allemaal acteurs en spelen bewust of onbewust onze rollen op aarde. Het levenstoneel op aarde staat vast, maar desondanks heeft de mens de vrijheid om naar eigen individuele wensen en verlangens aan het wereldtoneel deel te nemen.

Nederlanders zijn de handrem kwijt (klinisch psycholoog prof. Dr. J.J.L. Derksen Volkskrant 31 mei 2016 p. 22):
Nee, we zijn niet ineens veel racistischer geworden. Angst voor de vreemdeling zit in meer of mindere mate in elk van ons. Narcisme, ongebreidelde zelftrots, impulsieve zelfexpressie, doorgeslagen exhibitionisme is wat we in de sociale media, op school en op straat waarnemen.
Veel Nederlanders zijn de handrem kwijt die idealiter hun geneigdheden, driften en impulsen remt en controleert. De gebrekkige impulscontrole wordt de laatste jaren uitdrukkelijk gelegitimeerd door het accent op het recht van vrijheid van meningsuiting, ook een variant op het doorgeschoten narcisme. De laatste generaties zijn slecht gesocialiseerd. Na de babyboomers (geboren net na de oorlog) zijn de ouders zonder religie, pedagogiek of andere ideologie aan het opvoeden geslagen en dit resulteerde in de dominantie van het onderbuikgevoel in het omgaan met de kleintjes: verwenning, bevrediging van behoeften, pretpark en achterbank domineren hierin. Hoe dit heeft geleid tot ongedisciplineerdheid en ongemotiveerdheid liet ook het recente OESO-rapport zien. Tegelijkertijd werd de hechtingsrelatie in het eerste en tweede levensjaar ernstig verdund door het veel te vroeg in het leven uitbesteden van de opvoeding aan de talloze kinderopvangorganisaties, crèches et cetera van in Nederland doorgaans slechte kwaliteit.
Een opbloei van narcistische processen noodzakelijk voor zelfredzaamheid was een van de gevolgen. Deze narcistische strevingen werden vervolgens bewonderd in plaats van geremd en gereguleerd.
Nu lopen we ertegen aan en dat zal voorlopig zo blijven want niets wijst er nog op dat we het al beter doen in de vroege kindertijd.

De onderbuikgevoelens, de relatie tussen ’navel (buik) en hart’, zijn het dilemma. De onderbuikgevoelens kunnen een probleem laten escaleren, maar ook een oplossingsrichting aanreiken.
De Goddelijke liefde Eros (thumos) zorgt voor het verbinden terwijl daarentegen de omgekeerde weerkaatsing van Eros (Epithumia) voor het scheiden zorgdraagt. De negatieve betekenis van Eros staat voor wellust, driftleven, epithumia.

Wegbereiding van zijnsontwikkeling. De evolutie dwingt de samenleving een begin te maken met zijnsontwikkeling. Dat bestaat uit een spontaan ontstane tijdgeest met ontwikkelingen zoals de democratisering, de vrouwenrechten, het protest tegen de macht van het materialisme. Die ontwikkelingen zijn geen zijnsontwikkeling, maar ze bereiden wel de weg er naartoe omdat ze vergroting van de vrijheid nastreven.
De wegbereiding naar zijnsontwikkeling bestaat onder andere uit het volgende fenomeen. Het populisme. Dit is wegbereidend omdat het volk gekend wordt in zijn (onderbuik)gevoelens en (zelf)erkenning onmisbaar is voor het realiseren van het Zijn. De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. In de huidige fase ervan heeft het ego vrij spel. Premier Rutte verwoordde dat door het aan te duiden als het Dikke Ik, een term van hoogleraar Harry Kunneman. Rutte wil van het Dikke Ik af. Maar hij beperkt zich tot de uitwassen. Hij gaat dus niet in op de voedingsbodem. Maar dat kan Rutte ook niet, omdat hij geen kennis heeft van het ego en van de kwantumsprong van ego naar Zijn en dat ook niet wil hebben als gevolg van het taboe erop.

'Dikke Ik'-debat: hoe geloofwaardig is Rutte?(Ariejan Korteweg Volkskant 24 september 2015):
Het 'Grote Dikke Ik' regeert te vaak in Nederland, vindt minister-president Mark Rutte. Waar denkt hij dan aan?
Aan bestuurders van met belastinggeld gesteunde of gefinancierde instellingen die 'dikke bonussen' in de wacht slepen, zoals onlangs in de top van ABN Amro. 'Ik erger me er kapot aan als ze dan zeggen dat het nodig is, omdat ze in het buitenland zoveel geld kunnen verdienen. Dan denk ik: ga dan, toedeledoki. Ik wil de beste mensen voor het onderwijs, de zorg, de corporaties en de banken. Maar ze moeten zich wel realiseren dat wij hun salarissen met z'n allen moeten opbrengen.'

Filosoof Harry Kunneman (66) is een meester in het vangen van detijdgeest in een aansprekende term. Voor de jaren van de verzuiling bedacht hij het beeld van de theemuts, die warm is maar ook verstikkend kan werken. De jaren negentig kregen van hem het etiket walkman-ego, iedereen happy met de eigen keuzes. In 2005 introduceerde hij het Dikke Ik, als metafoor voor de onmatige consumptiedrift van het autonome individu.
Dat klinkt toch allemaal wat anders dan de analyse van Rutte. Wat vindt u van zijn uitleg?
"Ik vind het heel verheugend dat de premier de centrale vragen van deze tijd niet alleen in economische termen aan de orde stelt, maar er ook een moreel perspectief op ontwikkelt. En ik vind het nog verheugender dat hij de samenhang ziet tussen de markteconomie en het Dikke Ik. Met zijn kritiek op bankiers met hoge bonussen plaatst hij de morele problematiek in het hart van de economie: de financiële sector. Dat is een stap vooruit.''
Heeft Rutte's voorganger, CDA'er Jan Peter Balkenende, het goede voorbeeld voor het morele debat gegeven met zijn nadruk op normen en waarden?
"Met normen en waarden kun je volgens Balkenende goed en kwaad onderscheiden. Maar je voelt op je klompen aan dat voor Balkenende impliciet een christelijk wereldbeeld maatgevend was, een fatsoenscode die aan anderen voorgehouden kan worden als moreel verplichtend.
En de derde hoofdstroming, de sociaal-democratie? Diederik Samsom introduceerde uw Dikke Ik in de politieke arena. Heeft de PvdA er sjoege van?
"Ik was fervent PvdA-stemmer, maar ik ben tot de slotsom gekomen dat we de rechtvaardigheidsvragen niet kunnen loskoppelen van de ecologische vragen en van economische groei. De PvdA heeft die stap nog niet kunnen maken. Wil ze solidariteit met mensen aan de onderkant handhaven, dan moet ze economische groei stimuleren, op een kapitalistische grondslag. Daarmee worden de ecologische problemen buiten beeld geplaatst.
Dat klinkt nog ingewikkelder dan praten over een nieuw belastingplan of over koopkrachtplaatjes!
"Ja, dat is zo. We leven in de tijd van het Dikke Ik maar ook in de tijd van de pre-naissance. Nieuwe morele kaders kondigen zich aan, maar we weten niet precies wat er geboren gaat worden. Die zoektocht vraagt om andere vermogens dan spreadsheets maken, slim debatteren en hoe dan ook gelijk krijgen. Dit gaat over de ontwikkeling van nieuwe morele vermogens. De hamvraag is wat je daar zelf in bij kunt dragen. Op school, op je werk, in de politiek. Dat is lastig, maar dat kun je ook omkeren. Op al die plekken hebben we ruimte om met veranderingen te beginnen."

Recent onderzoek (Hersencellen groeien door lichaamsbeweging) heeft uitgewezen dat neurogenese zich ook voordoet bij volwassen individuen, onder meer in de hippocampus bij de mens en andere zoogdieren. We blijven ons leven lang nieuwe neuronen creëren.

Picasso:
Hersenen en Leren Spiegelneuron (p. 154)
Neuronen in de hersenen waarmee we de handelingen van andere personen onbewust registreren en nadoen en waarmee we ons kunnen inleven in de gevoelens van anderen.

Naar men aanneemt spelen spiegelneuronen een rol bij het begrijpen en interpreteren van de acties van anderen en het leren van nieuwe vaardigheden door imitatie.
Marco Iacoboni Het spiegelende brein: spiegelneuronen zijn cellen in ons brein (preciezer: in de frontaalkwab en in de pariëtaalkwab erachter) die een voorwaarde vormen voor sociaal gedrag, omdat ze aan de basis liggen van imitatie en inlevingsvermogen. Ze zorgen ervoor dat we snel andere mensen begrijpen. Maar ze zijn geen ‘moreel goede’ neuronen. Ze staan ook aan de basis van verslaving en geweld.

Stelling: De Vierde , Vijfde en Zesde macht (Media) in Nederland en Brussel zorgen voor de feedforward besturing, de groepsdynamiek in de samenleving en de 1e, 2e en 3e macht in Nederland voor feedback.

Jan Marijnissen In gesprek met Marcel van Dam
Idealiseer je het verleden niet te veel?
‘Nee, zeker niet. Maar ik wil terug naar de empathie die elk mens aangeboren is. We hebben in onze hersenen spiegelneuronen die ervoor zorgen dat als jij begint te lachen ik dat ongemerkt ook ga doen. De mensen waarover ik het heb, zien we niet meer, en daarom is ook de empathie verdwenen. Het gaat mij dus niet om ‘vroeger was het beter’, ik wil dat we die empathie weer een kans geven, op een hedendaagse manier.
De politiek is onder invloed van het neoliberalisme en de commercialisering overgestapt van een aanbodsysteem naar een vraaggestuurd systeem. Daarmee is ook het opvoedend karakter en het gezag van de politiek verdwenen. Er zijn geen politici meer die de mensen durven uit te leggen hoe het zit. Het is nu teveel ‘u vraagt, wij draaien’.

De uitvoering van het onderwijs, de zorg en het wonen heeft de overheid aan de markt, lees private sector overgedragen. De hamvraag is of de nauwere verwevenheid van de publieke met de private sector de kwaliteit van de samenleving echt heeft verbeterd? Het rapport ‘E i V’ verdedigd de stelling dat dit niet het geval is. Door de verzelfstanding van het onderwijs, de zorg en de wooncorporaties heeft de overheid het stuur uit handen gegeven.
De door de overheid gestimuleerde marktwerking heeft een averechts effect, de valkuil van de schijnmarkt opgeleverd.

Voor wat betreft het onderwijs spreekt het artikel Kennis mag weer in het onderwijs (Volkskrant 15 maart 2010) van Harm Beertema bestuurslid mbo Beter Onderwijs Nederland voor zich.
De paradox is dat de kleilaag waar Harm Beertema over spreekt zelf geen toegevoegde waarde heeft. Harm Beertema concludeert tot slot dat het eerste wat een volgende minister moet doen, is het ontmantelen van deze kleilaag die kwaliteitsverbetering in de weg staat. Pas dan kan het mbo weer worden wat het was: een prachtige opleiding waar het talent van zo’n 500 duizend jongeren weer tot zijn recht komt. Biologen hebben zeker gelijk wanneer ze culturen vergelijken met plantaardige organismen, die opbloeien, rijpen, verwelken en tenslotte afsterven. De fase waarin Nederland zich bevindt begint al duidelijk minder fris te ruiken.

Het impliceert dat er behoefte is aan een beter evenwicht tussen de feedforward besturing van de 1e, 2e en 3e macht en de feedback besturing van de 4e, 5e en 6e macht.

Geert Mak (de Volkskrant 20 november 2004):
‘Omdat de mentaliteit van topmanagers en topbestuurders langzaam maar zeker die van de hele samenleving wordt.’ Door zijn positie zet de manager de toon, stelt Mak. Hij bepaalt de richting die de samenleving opgaat. ‘En dat is nu totaal de verkeerde kant uit.’ Mentaliteit is volgens Mak allesbepalend.
‘Kijk naar de topambtenaren op het ministerie van Onderwijs. Daar is geen enkel besef meer van good-taxpayers’ money. Het is als in de nadagen van de Gouden Eeuw: de staatskas is een ruif waar je uit eet. Wie kan, die graait.’
Dat betekent dat in de mores van deze beroepsgroep het algemeen belang ondergeschikt is aan het particuliere. Al individualiserend, emanciperend, calculerend en concurerend, is de sociale verantwoordelijkheid afgeschaft. Dat wat nuttig is, mag best oneerlijk zijn. Uiteindelijk ondermijnt dat een samenleving. Sociale ethiek is niet veilig te stellen met een wettekst of instituut, verantwoordelijkheid moet worden aangeleerd, overgedragen.
Pieter Tordoir onderschrijft Maks vergelijking met het verval in de 18de eeuw, en hij verwijst naar de Amerikaanse econoom Mancur Olson. In
The Rise and Decline of Nations beschrijft die hoe een succesvolle natie haast wetmatig zijn aandacht richt op behoud van het verworvene, totdat de stabiliteit blijkt te zijn omgeslagen in rigiditeit en neergang onvermijdelijk is.
Op dat omslagpunt in de cyclus van welvaart en achteruitgang, verandert volgens Tordoir ook de moraal: die gaat richting decadentie. Zelfzucht en gemakzucht zetten de neergang in. Als de mentaliteit aan de top inderdaad tekenend is voor een onvermijdelijke cyclische ontwikkeling, dan zou de stagnatie van de economie meer zijn dan een conjunctureel dipje. In het gunstigste geval maken economie en samenleving een pas op de plaats en sturen ze zichzelf bij. Het ongunstige scenario voert verder.
Er is een slecht voorteken: een korte termijn-perspectief in combinatie met een roofzuchtige elite die zich tegoed doet aan de staatskas, zijn twee kenmerken die in het geheel niet horen bij een hoogontwikkelde samenleving.
Dat zijn patronen die typerend zijn voor ontwikkelingslanden Geert Mak: ‘Ik snap eigenlijk niet waarom er nog geen opstand is uitgebroken. Tegen die managerskaste groeit een enorme haat.’

Willem Mastenbroek Grenzen aan beter organiseren, Zelforganisatie en besturing als civilisatieprocessen:
En er is nog meer: Geert Mak ziet bepaalde uitwassen. Mak is historisch goed onderlegd en zijn feitenkennis in combinatie met enige journalistieke flair brengt hem tot de volgende diagnose (Mak, 2004): “We hebben nu te maken met een ‘new boys netwerk’. Het ‘old boys netwerk’ is aan het uiteenvallen. In dit netwerk ging misschien van alles mis maar exorbitante zelfverrijking uit de bedrijfskas was volstrekt not done. Niemand wilde doorgaan voor een graaiende parvenu”. Dat is volgens Mak snel aan het veranderen; hij schrijft: “Er is de afgelopen decennia binnen sommige leidinggevende kringen in de private en semi-publieke sector een mentaliteit ontstaan die sterk doet lijken aan de regenteske uitwassen van de achttiende eeuw. De beloning staat in geen enkele verhouding meer tot de feitelijke werkzaamheden en de bereikte resultaten. Falen wordt zelden of nooit meer gestraft. Met marktwerking heeft dit alle niets meer van doen. Bijna dagelijks maken de kranten melding van bestuurders die ondanks hun evidente mislukking wegkomen met handen vol goud.”
Waar gaat dit heen? Mak stelt: “We zien, voor onze ogen, zich een historische cultuurbreuk voltrekken, een ‘high trust society’ die in snel tempo bezig is te veranderen in een ‘low trust society’.

Het artikel Maatschappelijke tweedeling Op het scherp van de snede (Telegraaf 3 april 2010) van Prof. Smalhout ondersteunt de mening van Harm Beertema:
Maffia
Het zijn vooral politici uit het politiek linkse spectrum die ons onderwijs de nek hebben omgedraaid. Professor dr. Arnold Heertje, de bekende econoom die een van de panelleden was en die (nog steeds) lid van de PvdA is, schaamde zich voor zijn eigen partij. Hij noemde het een vorm van onderwijsmaffia. Zijn partijgenoot Jeroen Dijsselbloem publiceerde in 2008 als voorzitter van een parlementaire commissie een rapport dat geen spaan heel liet van het huidige onderwijs. Dat was heel dapper van Jeroen, die daarmee zijn eigen politieke geloofsgenoten in hun hemd zette. Het is nog maar de vraag of er nu eindelijk iets wordt gedaan met dat rapport. Voorlopig ziet dat er nog niet naar uit.
De vraag werd gesteld waar het geld vandaan moet komen om weer kleinere scholen te maken met meer persoonlijke aandacht voor de leerlingen. Het was de mening van de meeste panelleden dat er veel geld te winnen zou zijn door die aangekoekte dikke laag van parasiterende managers te verwijderen. Die hebben meestal geen onderwijservaring, maar ze verdienen hun brood met oeverloos vergaderen, het controleren van de echte docenten en het bedenken van onwerkbare systemen. Dit is de maffia waarop professor Heertje doelde. Het is dezelfde managementmaffia die men in allerlei andere bedrijven tegenkomt, zoals in de gezondheidszorg en in de vroegere overheidsbedrijven die thans geprivatiseerd zijn.

Ook het interview ‘Politici doen niets anders dan het volk naar de mond praten’ met Gerd Leers in de Volkskrant van 6 april 2010 spreekt boekdelen.

De moraal van het verhaal is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing ervan laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken. In plaats van dat een dialoog twee partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

Innovatief ondernemerschap is het scharnierpunt van de samenleving. Het is het mismanagement dat de problemen veroorzaakt. Zowel de programma's van CDA als van PvdA zijn de afgelopen decennia naar rechts opgeschoven. Het neoliberalisme is geen panacee om mismanagement, bestuurlijk wanbeheer te verkleinen. Falende managers worden op vette vertrekbonussen getracteerd. Het heeft eerder de bestuurlijke chaos vergroot. Het gaat er om van de motieven van onze politici, de bestuurlijke elite een helder beeld te krijgen, het zelfbedrog, het egoïsme dat er aan ten grondslag kan liggen te ont-maskeren (ont-sluieren). Wanneer je als land de home market niet op orde hebt mag je niet verwachten dat je op de wereldmarkt meer succes zal hebben.

Het korte termijn denken prevaleert bij politici en bedrijven. Bij marktdenken gaat het niet om collectieve, maar om deeloplossingen. Het op de korte termijn gefixeerde marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Er is niets nieuws onder de zon. Door alle eeuwen heeft de ontkenning van de waarheid tot lijden en dood geleid. Het zijn in hoofdzaak de onschuldigen die van menselijk falen de prijs betalen.

Het Spiegelneuron geeft een wetenschappelijke onderbouwing van het projectiemechanisme van Carl Jung e.a. Zowel de Radboud Universiteit, de Universiteit Leiden als de Vrije Universiteit Amsterdam besteden aan het thema spiegelneuron serieus aandacht. De hamvraag is nu in hoeverre politici echt bereid zijn over hun eigen schaduw heen te stappen?
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ verklaart de spirituele bewustzijnsverandering (4e dimensie, ‘Pad der Rechterhand’) mede aan de hand van:
- Mimese (Plato)
- Deus sive Natura (Spinoza)
- Weerspiegelingstheorie (Hegel en Engels)
- Weerspiegeling, Weerkaatsing (Blavatsky)
- Co-reflectie (Chardin)
- Projectiemechanisme (Freud, Herrmann, Jung, Kolb en Leary)
- Spiegelneuron (Iacoboni)
- Spiegelsymmetrie (Standaardmodel)
- Zelfbewustzijn, Reflexief bewustzijn (Bewustzijnsschil)

PRANA nr. 178 Kleuren Klanken Beelden, Denish Dutrieux Kunst en Bewustzijn (p. 66):
De perceptie van kunst
Omdat het persoonlijke bewustzijn de werkelijkheid niet als geheel ervaart, wordt de werkelijkheid door het persoonlijke bewustzijn via vijf ingangen (de vijf zintuigen) ervaren. Deze vijf ingangen zijn gerelateerd aan de vijf elementen en kunnen als richtlijnen dienen om een kunstwerk adequaat te benaderen en te waarderen.
De Werkelijkheid als licht
69: Een stuk verder in de Dualiteit creëert het grote Licht de basis abstracte vormen zoals de cirkel, driehoek en vierkant, allen gerelateerd aan de vijf elementen aarde (vierkant), water (cirkel), vuur (opwaartse driehoek), lucht (spiraal), ether. In de natuur manifesteren deze basisvormen zich in de mineralen (aarde), planten (water), dieren (vuur), menselijke wezens (lucht) en in het firmament (ether). Deze beelden kunnen we niet alleen buiten onszelf in de wereld zien, maar ook als we naar binnen, in onszelf kijken, in imaginaties, dromen en visioenen.

Wat betreft de vijf elementen houdt Denish Dutrieux een andere volgorde aan dan in de kwadranten die in het rapport ‘E i V’ worden weergegeven. Bij nader inzien wordt aan de volgorde van Denish Dutrieux de voorkeur gegeven. E.e.a. dient dus nog te worden aangepast.

De discrepantie tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De fysica en de metafysica zijn complementair. De quintessens van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Het 5D-concept, de verborgen 5e dimensie heeft op de levenskunst, de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone van Plato en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

In het onderstaande rechter kwadrant zijn de lagere gebieden samen met de hogere schematisch weergegeven. Het brengt de spiegelsymmetrie (4., 5./3., 6./2. en 7./1.) in de zevenvoudige samenstelling van de mens tot uitdrukking. De éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden, die op basis van het zelfbewustzijn, het Reflexief Bewustzijn met behulp van de lemniscaat tot uitdrukking kan worden gebracht.

Joodse KabbalahTheosofie en Antroposofie Antroposofie Holistische fysiotherapie
        Mensenrijk Plantenrijk
Neshama Nephesh Tussenliggende   viertal:   4. Hogere wereld 2. Etherische wereld
4. Geest-2. Dierlijk-astrale Ziel5. Manas<7. Âtma  7./1.-5./3.
| || | Fysiek drietal :  | |
1. Voertuig-3. Ziel6. Buddhi>4. Kama>2. Linga-sarira4.-6./2.
Guph Ruah  | |1. Fysieke wereld 3. Astrale wereld 
     1. Sthûla-sarira<3. PrânaMineralenrijk Dierenrijk

Het bovenstaande middelste 'dubbelkwadrant' illustreert de 'Zevenvoudige samenstelling van de mens.

Bij de drie guna’s tamas (these) rajas (antithese) en sattva (synthese) draait het om het principe van de ‘eenheid der tegendelen’, het overbruggen van tegenstellingen, het principe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht.

De Nederlandse graficus Maurits Escher heeft de penrose-driehoek vaak toegepast in zijn werk.
Robbert Dijkgraaf, lid Innovatieplatform (NRC 27 december 2008: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter):
De mens is slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering . U kunt deze lus zo vaak doorlopen als u wilt, net zoals de monikken de eindeloze trap op- en aflopen in de bekende prent Klimmen en dalen van M.C. Escher – een prent die trouwens geïnspireerd was door het werk van Penrose en zijn vader.
Op het eerste hoekpunt van de driehoek staat de wetenschap. Deze is verbonden met het tweede hoekpunt waar de mens staat, de bedenker van vele nutteloze en nuttige zaken, waarvan de wetenschap er slechts één is. Op zijn beurt vormt de mens weer een verbintenis met het derde hoekpunt, de natuur, wederom als onderdeel van een groter geheel, want de natuur brengt naast de mens ontelbaar andere verschijningsvormen voort. Ten slotte wordt de natuur weer verbonden met de wetenschap, een terrein dat veel meer bestrijkt dan alleen de beschrijving van de fysieke werkelijkheid.

Synthese ontstaat door these + antithese. Net als de Drie-eenheid kunnen materie, ziel en geest wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden.
Synthese: Het rapport 'E i V' staat echter niet achter de samenvatting die in het artikel van Rinus Kiel wordt weergegeven.
De basis is zelfkennis. Het Ken Uzelve staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf.

====

Tetrade (Morele kompas, Individueel leerproces, 'Binnen- en Buitenwereld', Ken uzelve)

Begrijpen is volgens Spinoza de dingen zien in hun ‘logische afhankelijkheid’.
Het begrip toeval wordt in verband gebracht met ‘logische afhankelijkheid’ en ‘acausale geordendheid’.
Dr. Jolande Jacobi boek De psychologie van Carl G. Jung (p. 21): Jung noemde, een modaliteit die er eenvoudigweg is, zonder oorzaak, ‘acausale geordendheid’.
Barbara Hannah boek Jung zijn leven zijn werk (p. 319): Jung toonde aan dat synchronistische gebeurtenissen slechts een specifiek voorbeeld lijken te zijn van een veel breder natuurlijk beginsel, dat hij ‘acausale geordendheid’ noemde, een modaliteit die er eenvoudigweg is, zonder oorzaak, zoals in het geval van de discontinuïteiten in de fyica (de geordendheid van energiekwantums, nucleair verval enzovoort) of de natuurlijke getallen.

Het probleem voor de wetenschap is dat er niets nieuws is onder de zon.
Spinoza: Maar vóór alles is het nodig een middel te ontdekken om het verstand gezond te maken en het, voor zover dit aanvankelijk gaat, te zuiveren, opdat het de dingen op gelukkige wijze zonder dwaling en zo goed mogelijk kan begrijpen. Hieruit kan iedereen reeds zien, dat ik alle wetenschappen (de wetenschappen hebben maar één doel, waarop zij alle moeten worden gericht) op een doeleinde wil richten, te weten om, zoals ik reeds zei, de hoogste menselijke volmaaktheid te bereiken.

Gelukkig is er voor de wetenschap nog wel werk aan de winkel.

Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het kip-en-eiprobleem ('Lichaam en Geest'), het Hoe of Wat ('of-of') denken te doorbreken.
Twee van de grote denkstromingen die pogen het mind-body probleem op te lossen zijn het dualisme en het monisme.
Een middenweg ('en-en') tussen fysisch en psychisch monisme vormt neutraal monisme. Spinoza's Deus sive natura lijkt op een neutraal monisme.

In beginsel draait het om de tegenstelling schepping versus evolutieleer, theïst versus atheïst, het 'of-of' principe.
Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat de theosofie en het gezichtspunt dat in de boeken van Ken Wilber naar voren komt elkaar voor een belangrijk deel aanvullen. Het rapport 'E i V' gaat in de eerste plaatst voor de 'en-en' denktrant, de reciprociteit. Het verschijnsel tijd, het nu bestaat zowel uit het ‘of-of’ als het ‘en-en’. De integrale visie van Ken Wilber zal de komende decennia zeker met nieuwe wetenschappelijke inzichten worden aangevuld.
De 7e Chakra, het kosmisch bewustzijn heeft op het antropisch principe betrekking. Het heelal bestaat omdat we het kunnen waarnemen. Er moet tegenstelling zijn tussen subject en object, anders kan niet van sociale bewustwording worden gesproken. Zintuigelijke waarneming is mogelijk omdat er een tegenstelling is tussen licht en donker. Verschijnselen als ruimte (oneindigheid), de 4e dimensie tijd (eeuwigheid) en het daaruit voortvloeiende, eeuwige, scheppende terugkoppelingsmechanisme, dat het nu met verleden en toekomst verbindt, brengen een ontwerp tot uitdrukking.

Eduard Schuré geeft in zijn boek De grote Ingewijden (p. 217/223) een heldere beschrijving van de Monade, Duade, Triade en Tetrade. De wijsheid van Pythagoras is met het esoterisch Boeddhisme verwand. De leer van Laozi en Confucius uit China is nauw met de filosofie van Pythagoras verweven. Het is namelijk ook op de drie kringlopen 'Scheppen, Behouden en Vernietigen' (Trimurti) gebaseerd. Dit komt ook naar voren wanneer de vijf-elementenleer van de Traditionele Chinese Geneeskunde met de boeddhistische invalshoek wordt vergeleken. Pythagorisme is de term die gebruik wordt om de esoterische en metafysische opvattingen van Pythagoras en diens volgelingen te benoemen.

De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper.
Het bewustzijn heeft de neiging te denken in elkaar uitsluitende 'of-of' categorieën, en het onbewuste in elkaar insluitende 'en-en' categorieën.

In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel.

Het principe van het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie of het IBS (integraal besturingssysteem) van Ken Wilber is al millennia bekend.

KernkwadrantOfman:4Ddenkraam Ofman& Ken Wilber: Vier kwadrantenKen Wilber
  HolosLogosAkasha-kronieken
Creativethink >>>>GroupthinkSamenwerkingskrachtVoedingskrachtCultuur van waardenSociaal, Systeemtheorie
1. Daadkracht >>>>3. Drammerigheid4. Wij-kant ----2. Zij-kant4. Innerlijk/Collectief ----2. Collectief/Uiterlijk
||||||
4. Passiviteit <<<<2. Geduld1. Het-kant ----3. Ik-kant (x)1. Individueel/Uiterlijk ----3. Innerlijk/Individueel
Chaos <<<<ZelfreguleringVormkrachtBeeldkrachtGedragsmatigIntentioneel
  Mythos (Eros)Theos Meta-leren

(x) Daniel Ofman, boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties (p. 114, 183).
De Ik-kant, Het-kant en Wij-kant bij Daniel Ofman komen met de Ik-kant, Het-kant en Wij-kant in het model van Ken Wilber overeen (Ken Wilber, boek Een Beknopte Geschiedenis van Alles, p. 137).

IIya Prigogine: wordt wel als vader van de chaostheorie aangeduid.
Ilya Prigogine: tijd geeft het verschil aan tussen de rol van het verleden en die van de toekomst. Boek Order out of Chaos: We kunnen het oude a priori onderscheid tussen wetenschappelijke en ethische waarden niet langer accepteren…. Tegenwoordig weten we dat tijd een constructie is en daarom een ethische verantwoordelijkheid met zich draagt….Als gevolg daarvan is de individuele activiteit niet tot betekenisloosheid gedoemd.
De westerse filosofie is een voortgaande discussie tussen Herakleitos' wereld van het worden en Parmenides' wereld van het zijn. Deze discussie, die zo'n 2500 jaar geleden is gestart, is nog steeds niet ten einde.' De discussie draait om de vraag of er vaste en universele natuurwetten zijn of dat de natuur een wordingsproces zonder wetmatig-heden is. 'Geen van beide is volgens mij waar.'

In het rapport ‘E i V’ wordt met name gebruik gemaakt van de psychologische inzichten van Roberto Assagioli, Richard Bandler (NLP), Eric Berne, William James (Engelse versie), Stanislav Grof, Carl Jung, Timothy Leary, Abraham Maslow en Carl Rogers. In plaats van actieve imaginatie heeft de esoterie het over verbeeldingskracht, ideatie.

Voor Jung betekent eros de religieuze drift, voor Freud de seksuele drift. Alles heeft zijn tegenstelling, aardse begeerte inbegrepen.
Carl Jung legt een accent op de schaduwzijde en Roberto Assagioli op de verborgen keerzijde, de lichtzijde. In het rapport ‘E i V’ wordt een grote verscheidenheid aan aggregatieniveaus uitgewerkt.

Roberto Assagioli, boek ‘Psychosynthese’, p. 29: Het bewuste zelf of ‘Ik’ (centrum, centraal punt in het ‘ei’ van Assagioli): Vanuit een bepaald gezichtspunt kan men dit verschil vergelijken met het verschil dat er bestaat tussen het witte, verlichte scherm (Weerkaatsing, Toverlantaarn, Tetragrammaton), èn de verschillende beelden die erop geprojecteerd worden. …zij vereenzelvigen zichzelf met die opeenvolgende golvingen, met de steeds veranderende inhouden van hun bewustzijn (identificatie en dis-identificatie).

Roberto Assagioli laat met disidentificatie, net als Blavatsky met het meditatie-diagram, zien dat gedachten en gevoelens verschijnen en verdwijnen, maar we zijn niet onze gedachten en gevoelens. Meditatie, stilte stelt ons in staat dichter bij de eigen kern te komen, te her-inneren. Het onderbewustzijn geeft op onze vragen antwoord.

Niet alleen Roberto Assagioli maar ook Carl Jung houdt zich met 'Identificatie en Disidentificatie' bezig (PRANA Kleuren Klanken Beelden nr. 178, p. 17):
Jung heeft inmiddels zowel in hemzelf als in het werken met cliënten gezien hoe de inhouden van deze laag kunnen uitwerken als ze niet goed door het bewustzijn begrepen en geïntegreerd worden. Wanneer je je gaat identificeren met zo’n diepere inhoud, dan is er een reëel gevaar dat je gegrepen wordt door extreme gevoelens; hetzij van superioriteit, hetzij van minderwaardigheid. Jung is inmiddels op weg om steeds meer zicht te krijgen op de dynamiek van de archetypen (die hij aanvankelijk oerbeelden noemde).
22: Het is duidelijk dat Jungs werk een dans is op de golven van de tijd, en uitermate nauw samenhangt met deze grote collectieve tijdsbeelden. Het zijn tijdsbeelden van economische, financiële en maatschappelijke crises.We moeten daarbij wel bedenken dat zulke grote crises nooit plaats kunnen vinden als ze niet in een voldoende groot aantal menen geactiveerd zijn. En de mate waarin dat negatief uitwerkt hangt weer samen met de mate van individuatie en psychische groei in de individuele mens.
77: Jung leerde dat zijn innerlijke beelden en personificaties hoe dan ook in het onbewuste aanwezig zijn. Ze zijn immers vormen waarin complexen zich uiten! Als je ze niet in de gaten hebt, werken ze niettemin toch. Jung schrijft dan ook: ‘Waar het op aankomt is het ondescheid tussen het bewustzijn en de inhouden van het onbewuste. Deze moet je als het ware isoleren; en dat gaat het gemakkelijkst door ze te personifiëren, om dan vanuit het bewustzijn een contact met hen tot stand te brengen. Alleen op deze manier kun je hun de macht ontnemen die ze anders op het bewustzijn uitoefenen.’

Het 5D-concept laat zich moeilijk vangen in de deterministische klauwen van de kennis- en begripsverzamelaars. De eerste vraag uit de catechismus is nog steeds actueel. Het is echter mogelijk deze vraag vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Er ontstaat een ommekeer, een omslagpunt wanneer wij wijsheid (lees schoonheid) boven dwaasheid (het marktdenken om alles als koopwaar te zien) laten prevaleren. Maar wanneer we echt menen te weten de wijsheid in pacht te hebben laten we zien hoe dom we zijn. Maar Spinoza heeft al eerder voor ‘the science of beauty’ een lans gebroken. Er is niets nieuws onder de zon.

Universeel model, Kringloop:

Pythagoras:Boeddhisme (Samsara en Nirwana):Friedrich Nietzsche:Carl Jung:Sri Aurobindo:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraArchetype (Unus Mundus)Opperste werkelijkheid
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’ÜbermenschGroeiPassieve Brahman
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot macht‘Dubbele natuur’, aanpassingActieve Brahman
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige terugkeerEnantiodromie (Homeostase)‘Ik’, het zelf

Barbara Hannah, boek Jung zijn leven zijn werk (185):
Pythagoras verklaarde in de zesde eeuw voor Chr. dat vier het getal van de totaliteit was. Er wordt van uitgegaan dat het volledig symmetrische, magische vierkant voldoet aan het beginsel van de ‘acausale geordendheid’. Net als het magische vierkant drukt de Unus Mundus de perfecte symmetrie uit. In het individuatieproces moeten wij leren de tegenstellingen als eenheid te ervaren. De ontdekkingen in de natuurlijke wereld, de natuurkunde berusten op een overeenstemming van innerlijke beelden en de observaties in de buitenwereld. Binnen en buiten vallen dan samen.
234: Zarathustra zou zeker niet gemakkelijk zijn dan de visioenen, want het was ‘hels verward’ en buitengewoon moeilijk. Jung zei dat hij zich suf gepiekerd had over bepaalde problemen en dat het heel moeilijk zou zijn het boek vanuit psychologische hoek te verklaren. Hij zei ook dat hij dacht dat Nietzsches idee van de Übermensch de directe voorloper was van het Duitse denkbeeld dat zij Herrenmenschen (‘heersersnaturen’ of ‘superieure mensen’) waren. Nietzsches drie belangrijkste denkbeelden van Zarathustra (blz. 44) de conceptie van ‘wil tot macht’, Übermensch en eeuwige terugkeer.

Er ligt een duidelijk verband met de biologische principes van aanpassing, groei en homeostase.

Vijf cultuurdimensies Carl Jung:PersoonlijkheidBaruch de Spinoza,boek Ethica:
Geert Hofstede Microkosmos Macrokosmos
  4. Veerkrachtig2. ZorgvuldigheidDeel 1 (Geest)Deel 3
 Geest >>>>Sterk ego1. God en mens ----3. Oorsprong gemoedsaand.
  ||||
  Zwak ego <<<<Ziel4. Knechtschap ----2. Oorsprong geest
  1. Emotionele3. VriendelijkheidDeel 4Deel 2 (Ziel)
  flexibiliteit   
    5. De macht van het verstand(snijpunt 1./2. en 3./4.)
     
Huwelijksquaterniteit: Vier functies van depsyche:Antroposofie (x):
4. Alchemist ---- (b)2. Anima4. Denken ----2. Intuïtie4. Binnenwereld ----2. Buitenwereld
| (d)| (d)||||
1. Animus ---- (b)3. Soror1. Gewaarworden ----3. Voelen1. Buitenwereld ----3. Binnenwereld
(a) 3./4. Soror/Alchemist Voelen/Denken:bewuste asBinnenwereld
(c) 1./2. Animus/Anima Intuïtie/Gewaarworden:onbewuste asBuitenwereld
(x) Klik ‘lemniscaat’   Bovenpool versus Onderpool

Anthony Stevens, boek Over Jung - leven en werk (p. 276, fig. 12), de ‘huwelijksquaterniteit’, vertaalt naar een kwadrant: De verbindingen a, b, c, en d tussen alchemist, soror, animus en anima stellen de bewegingen van het mannelijke naar het vrouwelijke en van het vrouwelijke naar het mannelijke voor.
P. 51: Zoals de structuur van de psyche wordt bepaald door de in wezen biologische idee van het archetype, zo voltrekt zich psychisch functioneren in overeenstemming met de biologische principes van aanpassing, homeostase en groei.
P. 58: De wetten die in de kosmos gelden, gelden evenzeer in de psyche, omdat de psyche ‘puur natuur’ is. Met andere woorden, de psyche is een microkosmisch onderdeel van de macrokosmos. Om deze reden duidde Jung het collectieve onbewuste aan als de objectieve psyche.
P. 59: Homeostase is het principe van de zelfregulering (regulateur stoommachine, thermostaat). Het is het middel waardoor biologische systemen ter wille van hun voortbestaan een toestand van evenwicht in zichzelf bewaren.

De vier stadia voor bewustzijnsverandering volgens Maslow:

1. Niet bewust van tekorten in kennis en kunde. Voelt geen noodzaak om te leren. Geen grip op eigen automatische gedachten en gevoelens.
2. Bewust dat hij kennis en ervaring mist om functioneren te verbeteren. De fouten die men doorgaans maakt, kunnen worden blootgelegd en er
kan worden gewerkt aan het stopzetten van (dwang)gedachten en -gevoelens.
3. Is vakkundig en begrijpt hoe het werkt. Zo iemand weet hoe waardevol leren is en is doorgaans zeer gemotiveerd om te blijven leren en groeien.
4. De deskundigheid wordt een automatisme.
Micro, reflexief bewustzijn: Macro, universeel bewustzijn:
4. Onbewust bekwaam2. Bewust onbekwaamCollectief bovenbewust bekwaamCollectief bovenbewust onbekwaam
||||
1. Onbewust onbekwaam3. Bewust bekwaamCollectief onderbewust onbekwaamCollectief onderbewust bekwaam

De nazi's vielen Jung overigens ook aan, want Jung had ingezien én uitgebreid beschreven hoe zij hun eigen schaduw projecteerden zondebokmechanisme) op de joden, en zij waren daar niet bepaald van gediend.

====

Kwintessens ('Bottom up + Top down', 'Individueel + Collectief', 'Globale brein + Evolutie’)

Ulrich Libbrecht: Diversiteit is het kenmerk van het menselijk bestaan in de oppervlaktestructuur, in de dieptestructuur vindt het de onderlinge verzoening.
Aadhar: Het woord is het wapen van de wijze.

Een echte man praat over zijn gevoelens en laat zijn schoenen thuis (Noël van Bemmel interviewt Anton Nootenboom Volkskrant 10 mei 2021 p. 17):
Afghanistan-veteraan Anton Nootenboom belandde in een zwart gat, totdat hij de helende werking van blootvoets wandelen ontdekte. Afgelopen weekend begon hij een recordpoging: 2.600 kilometer door Australië om aandacht te vragen voor mentale problemen onder mannen.
Door te wandelen, stelt Scherder, activeert een mens het prefontale netwerk en de kleine hersenen die hun remmende werk doen, terwijl daarnaast – als je niet al te cognitief bezig bent – het zogeheten default netwerk een kans krijgt. ‘Soms zit je een dag te tobben over een probleem, en als je dan naar de supermarkt loopt of onder de douche staat, zie je opeens de oplossing. Default is een prachtig netwerk dat leidt tot creativiteit. Mijn advies na een moeilijk gesprek: ga even wandelen, laat het zakken, en dan komt de oplossing soms vanzelf.’

Tijdens eerste nacht in vreemd bed fungeert linker hersenhelft als nachtwaker (Jeske Hendriks Volkskrant 25 april 2016):
Last van een slechtere nachtrust in een hotel of bij een logeerpartij? Japanners zijn wellicht de verklaring hiervoor op het spoor in de hersenen. Bij de eerste nacht in een nieuwe omgeving slaapt de linkerkant van het brein namelijk maar half, concluderen zij in het wetenschappelijke tijdschrift Current Biology.
Wat blijkt: de
blijft in die eerste nacht actiever dan normaal. Dit effect treedt alleen op in een specifiek netwerk - het zogeheten defaultnetwerk - dat overdag vooral betrokken is bij toestanden van rust en dagdromen. Bij de rechterhersenhelft was geen verschil te zien.
Wel vindt hij dat er ook een wijze les in dit onderzoek schuilt. 'De studie laat zien dat hersenen die op het eerste gezicht diep lijken te slapen, toch waakzaam kunnen zijn. Dat zie je pas als je ze meer in detail bestudeert. Hier blijkt het verschijnsel bijvoorbeeld specifiek voor het defaultnetwerk.'

Ervin Laszlo boek KWANTUMSHIFT in het wereldbrein (p. 13):
We hebben de keus: met de veranderende wereld mee veranderen – en dat kúnnen we, als we het vereiste inzicht verwerven en de nodige bereidheid daatoe opbrengen – óf steeds grotere crises riskeren, leidende tot een uiteindelijke ineenstorting.
97: Het veel geroemde ‘complementaire beginsel’ van Niels Bohr – dat zegt dat een deeltje zich kan gedragen als een deeltje óf als een golf, maar nooit allebei tegelijk is – geeft aan dat de alternatieve eigenschappen van het deeltje complementair zijn: hoewel ze zich niet tegelijkertijd manifesteren, beschrijven ze alleen tezamen de volledige toestand van het elementaire deeltje. Echter, in het experiment van Afshar is het golfaspect wel degelijk aanwezig wanneer het deeltjesaspect wordt geobserveerd, terwijl het deeltjesaspect niet aanwezig is als het golfaspect wordt onderzocht.

Het globale brein (Engelse versie) is een speculatief concept in o.a. transhumanistische kringen, filosofie en mystiek ('sciencefiction'?), vergelijkbaar met (dan wel verwant aan) het concept van de noösfeer van respectievelijk Vladimir Vernadsky en Teilhard de Chardin, de Akasha-kronieken (waar o.a. Rudolf Steiner en Edgar Cayce te rade beweerden te gaan) en het "Akashic field" van de Hongaarse wetenschapsfilosoof Ervin László. Het begrip als zodanig werd in 1982 voor het eerst gebruikt door Peter Russell in zijn boek The Global Brain (video).
Stanislav Grof Evidence for the Akashic Field from Modern Consciousness Research.

Spirituele evolutie (Engelse versie) is het filosofische, theologische, esoterische of spirituele idee dat de natuur en de mens of de menselijke cultuur volgens een vast kosmologisch patroon of stijging, of volgens vooraf vastgestelde potenties evolueren.

Peter Louter Epigenetische verkenningen. Over giraffen, conceptie en de lust tot vrijheid.
Epigenese bestond al langere tijd als theoretisch model. Een Noors onderzoek waarin genetische veranderingen werden beschreven bij kinderen van ouders die een periode van voedselgebrek hadden doorgemaakt, was het eerste aantoonbare bewijs voor het bestaan van epigenese.
Epigenese is een autonoom proces. Het onttrekt zich aan ons bewustzijn. Onze percepties zijn echter via een nog onbekend proces van invloed op de genetische uitrusting van het nageslacht.
In dit verband is het interessant om naar de verschillen tussen generaties te kijken. De rond en tijdens de tweede wereldoorlog geboren generatie kenmerkte zich door een bepaalde vrijheidsdrang die zich tijdens hun volwassenwording in de zestiger jaren keerde tegen de heersende patriarchale cultuur. Deze vrijheidsdrang deed zich in grote delen van Europa voor.
Epigenese kan problematisch zijn zoals het Noorse onderzoek aantoonde. De kinderen van ouders die een hongerperiode hadden doorstaan, verwekten kinderen die door hun leefwijze later meer dan gemiddeld leden aan ziekten als diabetes, obesitas en hart- en vaataandoeningen. Ze werden voorbereid op een verwachte levenssituatie die inmiddels was verdwenen.

Richard Dawkins Onze zelfzuchtige genen
De chimpansee en de mens hebben 99,5 procent van hun evolutiegeschiedenis met elkaar gemeen. Toch beschouwen de meeste mensen de chimpansee als een irrelevante rariteit, terwijl ze zichzelf zien als sport op de ladder van het Allerhoogste. Voor een evolutionist bestaat echter geen objectieve basis waarop die ene sport boven de andere kan worden verheven. Alle mensen, dieren en planten zijn in een periode van meer dan drie miljard geëvolueerd volgens een proces dat bekendstaat als 'natuurlijke selectie'. Binnen elke soort produceren sommige individuen een groter nageslacht dan de rest, zodat de onsterfelijke eigenschappen (genen) van de exemplaren die zich met succes hebben vermenigvuldigd, in de volgende generatie talrijker worden. Dit heet natuurlijke selectie. Wijn zijn gebouwd via natuurlijke selectie, en dat is een belangrijk gegeven voor een beter begrip van onze eigen identiteit. Een voor een behandelt Richard Dawkins de voornaamste thema's van de sociale theorie: altruïstische en zelfzuchtig gedrag, de verwantschapstheorie, de theorie van de geslachtsverhoudingen, bedrog en de natuurlijke selectie van sekseverschillen.
Richard Dawkins' uiteenzetting van de evolutie van onze genen is geïllustreerd met tal van voorbeelden. In De zelfzuchtige genen biedt hij ons een oorspronkelijke kijk op onszelf en onze beschaving.

Richard Dawkins De vier wie-vragen Genen zijn niet belangrijker dan organismen. George Coyne Interview (1/7) met Richard Dawkins.

Wim van den Dungen: Metafysisch kunnen we speculeren over de mogelijkheid van een 'force active' (Leibniz), of 'entelechie' (Driesch), 'élan vital' (Bergson), 'vitaal principe' (Hahnemann), 'creativity' (Whitehead), 'morfogenetisch veld' (Sheldrake), 'etherisch dubbel' (theosofie), 'ch'i' (taoïsme), 'prâ a' (yoga) of 'vitale kracht'.

Het volmaakte getal 10 (1 + 2 + 3 + 4) wordt in de metafysische wereld verzinnebeeld door de 4 of de Tetraktys. Het laat zien dat er aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley: ‘perennial’, Friedrich Nietzsche: ‘ewige Wiederkehr’), een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk, het factorelement, een bepaalde natuurconstante? ten grondslag ligt. De Triade, de triniteit vormt de natuurlijke eenheid 'Ruimte, Materie en Tijd' en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij de natuurlijke selectie gaat het het primair om de context 'Uw wil geschiede'. Richard Dawkins heeft gelijk wanneer hij stelt dat het bij levensprocessen om natuurlijke selectie gaat. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het verhaal echter gelijk blijft. De structuur van de eeuwige wederkeer impliceert een Droste-effect. Dit proces van zelfverwijzing heet Recursie.

Het mechanisme, het samenspel van de toevallige verschillen en natuurlijke selectie (‘Het toeval stelt voor, de natuurlijke selectie beslist’) wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras weergegeven. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. Voor de getallen van Pythagoras kan ook het begrip predicaat worden gebruikt. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo lees: binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten).

De Gemiddelde Evolutie Van Bit tot Atoom en Ecosysteem , Hoofdstuk 7
Hoofdstuk 3. Levende systemen en Gamma-attractoren

Het is mogelijk het bewustzijn aan de hand van de zeven eigenschappen van de éne werkelijkheid, lees aggregatieniveaus, bewustzijnstoestanden (bewustzijnsniveaus), de Unificatietheorie te beschrijven:

De paren van tegenstellingen ‘1 + 7’, ‘2 + 6’ en ‘3 + 5’ brengen de 'Spiegelsymmetrie en het Complementariteitsbeginsel' tot uitdrukking.
Het is mogelijk het menselijk bewustzijn in verschillende categorieën, in verschillende klassen te verdelen. Maar het is allemaal één bewustzijn. De bron van ons bewustzijn noemen de boeddhisten Dharma. Dit bewustzijnsniveau kan in het eeuwige nu, waar tijd niet bestaat, worden ervaren. De integrale denktrant van het 5D-concept wordt gebruikt om het bewustzijn beter te begrijpen.

De paren van tegenstellingen ‘1 + 7’, ‘2 + 6’ en ‘3 + 5’ laten zien wat Jude Currivan in haar boek Het 8e Chakra beschrijft.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 38):
Zo zien wij dat de cijfers 1, 3, 5 en 7 volmaakte, want door en door mystieke, getallen zijn, die in elke kosmogonie en evolutie van levende wezens een belangrijke rol spelen. In China worden 1, 3, 5 en 7 in het canonieke ‘Boek van de veranderingen’ (Yi King, of transformatie, zoals in ‘evolutie’) ‘hemelse getallen’ genoemd.

De klinisch psycholoog René Meijer brengt met zijn matrices de symmetrie in de schepping tot uitdrukking:

De begrippen persoonlijk en onpersoonlijk in de filognosie.

Filognosie: hoofdstuk De ideale integratie en haar schaduw.

FilognosieSwabhawat:het veranderlijke van het onveranderlijkeVedische filosofie1.5 De blauwdruk van hetleerproces:
Ego (ziel)Swa:het ZelfDharma2. Collectief leerprocesA. Ongeopenb. Logos
WijsheidSu:volmaakt schoonVerlichting3. SymmetrieB. Potentiële wijsheid
ZelfBhawa:Wezen of toestand van het ZijnKarma4. Individueel leerprocesC. Algemene ideatie

Anand Aadhar Prabhu (René Meijer) De Persoon Inspiraties op het Verhaal van de Fortuinlijke
Inleiding
Psychologie bestudeert het menselijk gedrag en koestert aldus een fundamentele achting voor de persoon. Ik was altijd gemotiveerd om mensen spiritueel en/of psychologisch bij te staan en dus volgde ik mijn vaders advies om mensen op deze manier te helpen als een therapeut. Tijdens mijn studie ontdekte ik dat spirituele boeken en praktijken een betere discipline en focus vormen voor het doel van de persoon in een positief opzicht, in de zin van het vinden van
verlichting van ellende door meditatie. Waar de psychotherapie b.v. zelfconfrontaties en ademhalingsoefeningen biedt om je beter aan te passen aan de samenleving, biedt de spiritualiteit een weg van zuivering en geestelijke oefening om zoals het hoort en veilig om te gaan met de innerlijke persoon van het ideaal van de zelfverwerkelijking in spirituele associatie met gelijkgestemde mensen. Dit laatste zuiveringsaspect van persoonlijk idealisme ontbrak aan de wetenschappelijke benadering. Voor de wetenschap van de psychologie was dit ideologie en niet waardevrij. Een lange tijd stonden er twee rijen boeken in mijn boekenkast: spirituele en wetenschappelijke. Maar geleidelijk aan nam het spirituele deel mijn leven over terwijl ik dieper inging op de sociale sferen van de yoga in zijn verschillende vormen. Ik volgde cursussen in meditatiecentra, sloot me gedurende ongeveer een jaar aan bij een bhakti-yoga gemeenschap om me de discipline eigen te maken wat betreft het mediteren en studeren en ging naar India, waar ik verschillende ashrams bezocht, en verschillende goeroes bestudeerde en hun geschriften, alsook hun gemeenschappelijke culturele achtergrond en werd uiteindelijk geïnitieerd op 23 september 1989. Onafhankelijkheid ontwikkelend in mijn yogapraktijk, vond ik in de psychologie een duidelijke brug naar de spirituele dimensie die de twee benaderingen van de persoon complementair maakt. Psychologie biedt wetenschappelijke feiten terwijl de spiritualiteit hen betekenis verleent.
Laat me u daarom iets vertellen over deze
brug en daarna zal ik voor u uitweiden over de inzichten van de inspiraties zoals geboden door de spirituele dimensie, die hoogst excellent wordt verdedigd in Vyâsa's verhaal over Krishna en Zijn cultuur. Deze psychologische referentie dient slechts als een opstapje en zal worden verlaten voor de rest van dit boek. De studie van de psychologie van de persoon spreekt sedert 1961 van een theorie die vijf dimensies voorstelt aan de hand waarvan het karakter of de persoonlijkheid van personen kan worden beschreven. Men kwam empirisch op deze dimensies van persoonlijkheidsfactoren uit door al de woorden in het woordenboek te classificeren die betrekking hebben op persoonlijkheidskenmerken. De vijf fundamentele groepen van eigenschappen aldus gevonden door kwantitatieve analyse, bleken zelfs van toepassing te zijn op hoe we over dieren en kinderen nadenken. En dus kwam er een test, een persoonlijkheidsvragenlijst, ontleend aan deze theorie (de zogenaamde FFPI in 1999). Deze dimensie van de persoon, bekend onder de naam van de theorie van de Big Five, bestaat uit paren van tegengestelde persoonlijke kwaliteiten. De aldus met deze psychologische research gevonden dimensies waren: extraversie in tegenstelling tot zelfverzonken zijn, mildheid in tegenstelling tot onthechting, sensitiviteit in tegenstelling tot vertrouwen, gewetensvol zijn in tegenstelling tot onbezorgd zijn, en openheid in tegenstelling tot voorzichtigheid. Er bestaan verschillende versies van de beschrijving van deze polariteiten naar gelang de auteur, maar deze formulering behoort tot degene die men mag gebruiken.

De ‘top down en bottom up’ wederkerigheid komt in de organisatiecultuur tot uitdrukking. Er bestaat een duidelijke correlatie tussen de Big Five (persoonlijkheidsdimensies) van Willem Hofstee en de vijf cultuurdimensies van Geert Hofstede, boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen:

  Political >>>>Heerser  
  ||  
  Bedilzucht <<<<Professional  
      
    Nietzsche: 
  Professional >>>>DresseurHeer >>>>Heerser
  ||||
  Marionet <<<<CliëntVijand <<<<Slaaf (gelijke)
      
Vijf cultuurdimensies Micro: (Big Five)PersoonlijkheidMacro: (vijf cultuurdimensies)
 1. Leraar >3.Dresseur1. Veerkrachtig ----3. Zorgvuldigheid
  (Ontwerper)|||
  ||||
  4. Marionet <2. Leerling4. Emotionele flexibiliteit -2. Vriendelijkheid
   (Onderzoeker)5. Openstaan voor ervaringen(snijpunt 1./2. en 3./4.)
      
  Individueel(Kernkwadrant):Collectief (Kernkwadrant):
1. Emotionele flexibiliteit 1. Moed >3. OvermoedigZwakke onzekerheidsvermijding >Woede
(Weloverwogen moed) ||||
  4. Vermijden <2. WeloverwogenAngst <Sterke onz.
      
2. Zorgvuldigheid 1. Verantwoordelijk >3. OngeorganiseerdMachtafstand (klein) >Machtafstand (nihil)
(Georganiseerde |||(Besluitenloosheid)
verantwoordelijkheid) ||||
  4. Gedisciplineerd <2. GeorganiseerdTotalitaire staat <Machtafstand (groot)
    (Machteloosheid)
      
3. Vriendelijkheid 1. Onafhankelijk >3. Op zichzelf gerichtIndividualisme >Solitair
(Onafhankelijke coöperatie) ||||
  4. Dominantie <2. CoöperatieExtremisme <Collectivisme
      
4. Veerkrachtig 1. Extravert >3. OndoordachtMasculiniteit >Machogedrag
(Mate van extraversie) ||||
  4. Doordacht <2. Introvert‘Girl power’ gedrag <Feminiteit (Feministe)
      
  Intellectueel, DenkenFilister 
5. Openstaan voor 1. Autonomie >3. NuchterLange termijn >Autoritarisme
ervaringen ||||
(Creatieve autonomie) 4. Laissez-faire <2. Intuïtief, CreatiefLaissez-faire <Korte termijn
  BohémienKunstenaar 
      
  Cybernetica (Regelkringen:)     
  Invoer -Verwerking -Uitvoer -Feedback
  Leraar (Wat) -Opvoeden (Hoe) -Leerling (Wat) -Gedogen (Hoe)
Oude Testament Wijze -Jodendom (Orde) -Rechtvaardige -Chaos
  God -Heilige geest -Christus (Mens) -Satan
  Welzijn -Volmaaktheid -Welvaart -Onvolmaaktheid
  Manager -Gedragsregels -Professional -Vrijblijvend
  Verkoper -DaderKoper -Slachtoffer
  Kwantiteit -KwantumKwaliteit -Exuberatie
      
Unificatietheorie (Broederschap) GeesteswetenschappenGammawetenschappenBètawetenschappenHolografisch universum
Homo sapiens (Antropisch principe, Cybernetica, Regelkringen) Geestkunde (Geest)Zielkunde (Bezieling)NatuurkundeWereldbrein (Global brain)
Unificatietheorie (Universele quintessens) Probleem van het egoComplementariteitOplossing (Welvaart en Welzijn)Paradigmawisseling (Ommekeer in het denken)
Bewustzijnsschil (Ecosystemen) Ether-paradigmaReflexief bewustzijnMeta-lerenHermeneutische cirkel
  InputmarktenOndernemerschap (Micro-economie)OutputmarktenRentmeesterschap (Macro-economie)

Democratie en Markt (Deelnemers debat - NPO2 16 juli 2017):
Historicus Bas van Bavel werkt als hoogleraar Transities van Economie en Samenleving aan de Universiteit Utrecht. In zijn laatste boek,The invisible hand onderzoekt hij opkomst en verval van markteconomieën.
Kim Putters directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en bijzonder hoogleraar Beleid en Sturing van de Zorg in de Veranderende Verzorgingsstaat aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Begin dit jaar werd Putters benoemd als kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER).
De Duits-Nederlandse historicus en romanschrijver. Philipp Blom studeerde in Wenen en Oxford en heeft historische werken als To Have and to Hold en Enlightening the World op zijn naam staan. Hij schrijft o.a. voor The Times Literary Supplement, The Independent, Frankfurter Allgemeine Zeitung en Die Zeit.
Econoom, gepromoveerd in de geldtheorie. Fieke van der Lecq werkt als deeltijdhoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam en is kroonlid van de SER. Daarnaast is zij lid van diverse raden van commissarissen en raden van toezicht, voornamelijk in de financiële sector.
De globalisering heeft de nationale politiek grondig veranderd. Nationale politici dragen, ingegeven door de internationalisering van markten, steeds meer macht over aan supranationale instanties. Moet de politiek de economische ontwikkelingen willen bijhouden of zelfs beheersen? Is ze daar überhaupt toe in staat zonder het volk van zich te vervreemden? Of ondermijnt de markteconomie de democratie?

Bas van Bavel stelt (na ca. 9 min) dat het bij een markt niet alleen gaat om 'Vraag en Aanbod' maar ook om het onderscheid tussen 'Outputmarkten en Inputmarkten'. Bij outputmarkten gaat het om 'Goederen, Diensten en Producten' en bij inputmarkten van de economie, de bouwstenen van het leven gaat het om 'Grond, Arbeid en Kapitaal', die veel belangrijker en wezenlijker zijn. Een ondernemer, de vierde productiefactor, is een persoon die zich ten doel stelt zich een inkomen te verschaffen door met een bepaalde combinatie van arbeid, kapitaal en kennis (maar ook de grondstof zelfkennis volgens Plato) een bedrijf te leiden of in stand te houden.

Tobbende binnenvetters, Elsevier 15 november 2003:
In de visie van Kees van Lieshout, hoogleraar ontwikkelingspsychologie aan de katholieke universiteit Nijmegen, wordt extraversie bepaald door de wijze waarop mensen worden geactiveerd. Er is een duidelijk verschil tussen introverte en extraverte types bij prikkels uit de omgeving. Van Lieshout brengt liever een ander onderscheid aan tussen overcontrolers, undercontrolers, en veerkrachtige individuen. De veerkrachtige houden het (gulden) midden tussen beide extremen. De biologische bepaaldheid van persoonlijke eigenschappen verklaart mede de verschillen tussen 'mannen en vrouwen' . Overcontrolers zijn relatief vaak vrouwen, undercontrolers relatief vaak mannen. De overcontrolers met hun introverte aanleg zullen zich overigens eerder bij een psychotherapeut melden dan hun tegenhangers. Undercontrolers hebben de neiging anderen als de oorzaak van problemen aan te wijzen. Zij gedragen zich in de ogen van hun medemens vaak ook nogal ongevoelig, bot, agressief, antisociaal. Overcontrolers zoeken het probleem eerder bij zichzelf. Zij zijn plichtsgetrouw, hechten veel waarde aan de verwachtingen van hun omgeving.

IJzeren wet van de oligarchie, sociologische wet, geformuleerd door de Duits-Italiaanse socioloog Robert Michels. De wet stelt dat alle organisatievormen, onafhankelijk van het democratische of autocratische gehalte in het begin, onvermijdelijk oligarchisch worden.
De oorzaak is de trend bij de leiders om zich te organiseren en de eigen belangen te behartigen, de dankbaarheid van de geleide groep en de passiviteit van de massa.

De gevestigde elites stellen zelfbehoud op de allereerste plaats. Het betekent dat een individueel probleem wel snel kan worden opgepakt, daarentegen voor vraagstukken in de collectieve sector geldt dat het heel lang duurt voordat bewustwording in effectief beleid wordt vertaald. Geert Mak gaf in de Volkskrant 20 november 2004 een eerste signaal af. Recent zijn daar de reacties van Harm Beertema (Volkskrant 15 maart 2010) en Prof. Smalhout (Telegraaf 3 april 2010) en Gerd Leers (Volkskrant 6 april 2010) bijgekomen.
De te verwachten 29 miljard aan bezuinigingen maakt de politieke besluitvorming over de gewenste collectieve voorzieningen en de kosten daarvan bijzonder complex.

Tino van Kampen: Volbracht
Misschien zijn wij mensen vastgeketend in systemen, bijvoorbeeld een arbeidssysteem. Dat systeem is in de loop der tijden gaan ontstaan, de patroon of chef is bewaker van dat bewuste systeem, het beleid (zijn beleid) is afgestemd op dat zelfde systeem, hij is als het ware het centrum van het systeem, het centrum, waar de macht ligt.
Om zijn beleid te laten emaneren vanuit het centrum, zodat ook de geldingen in de periferie, kunnen participeren binnen het systeem, heeft hij de beschikking over media, welke in oorsprong zuiver zijn.
Deze media zou je kunnen voorstellen als kanalen waarover boodschappers lopen, deze boodschappers lopen van zender naar ontvanger en terug, een subsysteem van telecommunicatie. Die boodschapper, bijvoorbeeld een ambtenaar -in een gemeentelijk systeem is niet zuiver, er vindt altijd een soort van
belangenverstrengeling plaats; systeem, boodschapper, ontvanger.

Opvoeding en omgeving kunnen net als eigenschappen erfelijk zijn (Frank Grosveld en Jos de Mul Volkskrant 3 april 2010):
In de loop van de tijd ging de slinger in dit Nature-nurture-debat regelmatig heen en weer tussen die beide polen. Zo werd in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw alle nadruk gelegd op opvoeding en omgeving. Een criminoloog als Buikhuisen, die toen onderzoek wilde doen naar biologische factoren van crimineel gedrag, werd slachtoffer van een ware hetze. Mede door de grote vlucht die het genetisch onderzoek heeft genomen, is de slinger weer teruggegaan richting natuurlijke aanleg. Men hoopt voor iedere individuele eigenaardigheid een genetische aanleg te vinden.
De lamarckiaanse wending in de moleculaire biologie naar de epigenetisch gedreven overerving is tegen deze achtergrond bijzonder relevant. Wat het onderzoek immers laat zien is dat natuur en opvoeding zeer nauw zijn verstrengeld. Niet in de zin dat ontwikkeling ‘van allebei een beetje’ is, maar omdat de effecten van opvoeding en omgeving zelf overerfbaar kunnen zijn.

De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen. Om het '5D-concept en Ether-paradigma' te kunnen onderbouwen is er de afgelopen millennia ruimschoots voldoende geëxperimenteerd. De overheid moet verhinderen dat de geschiedenis zich schaamteloos blijft herhalen.
De conclusie berust op het feit dat de supersymmetrie in het universum zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld, de Macrokosmos en Microkosmos geldt. De ongemanifesteerde Triade geeft inhoud aan de vorm van de gemanifesteerde Tetrade en vice versa. Het is godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. Het is niet nodig nog meer leergeld te investeren.

Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren? Het is niet nodig steeds opnieuw het wiel uit te vinden.

De 7*7 structuur (negenenveertig) van het rapport is gebaseerd op de zevenvoudige samenstelling van de mens en de zevenvoudige samenstelling van de planeten. Deze zevenvoudige structuur maakt onderdeel uit van de tienvoudige structuur van de microkosmos en macrokosmos. Eerder heeft Raymond Lull in zijn hoofdwerk Ars Magna (‘de grote kunst’) of ook wel Ars Generale Ultima al van de tien categorieën van de aristotelische wijsheid gebruik gemaakt.

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige ||volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.