Veertien Domeinen - Twee kanten van één medaille - Complementariteit

De ruimte heeft 3 dimensies, tijd is de 4e dimensie, maar ‘Ruimte en Tijd’ is de verborgen 5e Dimensie. Het mysterie van het leven zit in de 5e Dimensie verborgen. De vrije keuze, de creativiteit die we hebben ligt als het ware op deze grenslijn. Volgens de relativiteitstheorie van Einstein is tijd geen absoluut gegeven. De objectieve realiteit bestaat niet. Grenslijnen zijn kunstmatig, zijn mensenwerk.

Het denken vindt in het nu, op het snijvlak tussen verleden en toekomst plaats. Er wordt vooralsnog van uitgegaan dat de synthese op het snijpunt, snijvlak van de drie ruimtelijke dimensies, het eeuwige nu ligt.

Het boek Het spiegelende brein van Marco Iacoboni geeft een wetenschappelijke verklaring van de ziel bezien als een psyche of spiegel van het zelf.

Elke medaille heeft twee complementaire kanten, die door de spiegelsymmetrie tot uitdrukking kan worden gebracht. De eenheid der tegendelen (‘paren van tegengestelden’, De eenheid in de tegendelen) is het basisingrediënt in het rapport ‘E i V’. De eenheid der tegendelen brengt echter ook een tegenstelling tussen twee polen, de keerzijde tot uitdrukking.
Voor Jung betekent eros de religieuze drift (moslimfundamentalisme), voor Freud de seksuele drift, het hebben en in bezit nemen, de emotie egoïsme (marktfundamentalisme). Alles heeft zijn tegenstelling, aardse begeerte inbegrepen. Of met andere woorden mannen zijn fysiek zo geschapen dat ze achter hun … aanlopen, maar ze hebben ook een hoofd gekregen waarmee ze tot in de hemel kunnen reiken.
Carl Jung maakt van de schaduwzijde en Roberto Assagioli van de verborgen keerzijde, de lichtzijde gebruik. In het rapport ‘E i V’ wordt een grote verscheidenheid aan aggregatieniveaus uitgewerkt.

Een begrip dat nauw met de spiegelsymmetrie samenhangt is complementariteit, het principe van de ‘eenheid der tegendelen’, dat al door Heraclitus naar voren is gebracht. Dit principe stelt het fenomeen these, antithese en synthese (Rinus Kiel), de wisselwerking tussen 'Vuur en Water'; 'Lucht en Aarde' aan de orde. Het rapport 'E i V' staat echter niet achter de samenvatting die in het artikel van Rinus Kiel wordt weergegeven.

Complementarity (physics)
In physics, complementarity is both a theoretical and an experimental result [1][2][3] of quantum mechanics, also referred to as principle of complementarity, closely associated with the Copenhagen interpretation. It holds that objects have complementary properties which cannot all be observed or measured simultaneously.
The complementarity principle was formulated by Niels Bohr, a leading founder of quantum mechanics.[4]

Siôn Cowell Teilhard en Jung Complementaire benaderingen van spiritualiteit:
Hun complementariteit Zowel Teilhard als Jung leggen wegen af voorbij de mensheid naar de planeet en voorbij de planeet naar de kosmos. "Kosmisch bewustzijn", zegt Fritjof Capra, "is het zelforganiserend proces van de gehele kosmos."
Zowel Teilhard als Jung zijn bruggenbouwers:
• Teilhard tracht de kloof te overbruggen tussen natuurwetenschap en religie.
• Jung tracht de kloof te overbruggen tussen psychologie en religie. Teilhard was paleontoloog. Jung had archeoloog willen worden. En hij werd in zekere zin een 'archeoloog van de geest'. Beide denkers benadrukken in alles de fundamentele eenheid. Beide zijn holistisch. Teilhard werpt het begrip holisme op, het eerst expressis verbis gebruikt door Jan Christiaan Smuts (1870-1950) in 1926, op het niveau van een evolutiedoctrine voor universele toepassing om de fundamentele eenheid in alles uit te drukken. Zowel Teilhard als Jung verwerpen het Cartesiaanse dualisme tussen geest en stof dat het menselijk denken sinds de Renaissance en de Reformatie in de war heeft gestuurd. "Er is noch geest noch materie in de wereld", zegt Teilhard, "de 'stof van het universum' is geest-materie. Geen andere substantie is in staat om de menselijke molecule te produceren."

Tom de Booij Detrie zegt in het onderstaande citaat, dat wanneer we een symbool creëren het geen toevoeging is aan onze bestaande kennis, maar dat deze voorkomt uit het potentiaal van onze wezenlijke kern. Niet van buiten naar binnen, maar van binnen naar buiten. In mijn verhaal zal ik duidelijk maken, dat het vijfster symbool met de vijfvoudige symmetrie hieraan geheel voldoet.
We are born with innate design potential because of our connection to natural order and our figure-based perceptual system. We do not add design topics into our world as we mature, instead we grow design potential from our internal nucleus (Thomas Detrie, 2002).

Afbeelding 2. De evolutie van de 10 symbolen

Afbeelding 3. De 10 symbolen in afbeeldingen

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel I, STANZA 7 de voorvaderen van de mens op aarde (p. 247):
(f) De vijfde groep is heel geheimzinnig, omdat zij in verband staat met het microkosmische pentagon, de vijfpuntige ster die de mens voorstelt.
H.P. Blavatsky Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het Pythagorische tiental (p. 652):
Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de microkosmos, of de mens. Er waren dus de zuiver intellectuele en metafysische, of de ‘innerlijke wetenschap’ en de even zuiver materialistische of ‘oppervlak-wetenschap’, die beide konden worden verklaard en omvat door het tiental.
656: Wat is de betekenis en de reden van deze figuur? Dat manas het vijfde beginsel is en dat de vijfhoek het symbool van de mens is – niet alleen van de mens met vijf ledematen, maar vooral van de denkende, bewuste MENS.
659: Wij maken nog één opmerking in verband met het geheimzinnige getal vijf. Het symboliseert tegelijkertijd de geest van het eeuwige leven en de geest van het aardse leven en de aardse liefde – in het menselijke samenstel; en het sluit goddelijke en helse magie in, en de universele en de individuele quintessens van het zijn.
H.P. Blavatsky Deel III, (p. 648): De mens bevat in zich alle elementen die zich in het heelal bevinden. Er is niets in de macrokosmos dat zich niet in de microkosmos bevindt.
P. 708: Binnen het blauwe Aurische Ei bevindt zich de oranje vijfpuntige ster van LEVEN, Prana, en deze bevat in zich de rode vijfpuntige ster, die de mens voorstelt.

(d) Het vierde en laatste basis-idee dat je moet vasthouden is dat wat uitgedrukt wordt in het grote Hermetische axioma. Het somt alle anderen op en vat ze samen (Robert Bowen):

SPIEGELSYMMETRIE:	COMPLEMENTARITEIT (Ruimte, Materie en Tijd):	Rapport ‘E i V’:
Zo binnen, zo buiten	Binnenwereld en Buitenwereld	Psychologie (Ken uzelve)	Deel IV
zo groot, zo klein	Macrokosmos en Microkosmos		Deel II
zo boven, zo beneden	Collectief en Individueel	Sociologie (Cultuur)	Deel V
er is slechts één Leven en Wet	Zaaien en Oogsten		Hoofdstuk 1.1.1 - 1.5
en de besturende Kracht is één	Kwintessens (Ommekeer)	Filosofie (Theosofie)	Deel VI en VII
Er is geen binnen, geen buiten
geen groot, geen klein
geen hoog, geen laag	Midden zuil, Verticale as (imaginair)	5e Dimensie
in het goddelijk bestel

In de linkerkolom SPIEGELSYMMETRIE geeft ‘en de besturende Kracht is één’ een keerpunt aan, wat er boven staat weerspiegelt zich in wat er onder staat. Het brengt de weerspiegeling tot uitdrukking, maar toont ook de complementariteit. Wat boven staat is complementair aan wat beneden staat.
De kwintessens, de synthese tussen ‘Vuur, Lucht, Water en Aarde’, de 5e verborgen Dimensie wordt met behulp van het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Dit gezichtspunt impliceert dat er maar een hoofdroute is. Het biedt een kader voor duurzame ontwikkeling.

De spiegelsymmetrie ‘Zo boven, zo beneden’, ‘Collectief en Individueel’, wordt door het sociologische aspect tot uitdrukking gebracht.
Terwijl de complementariteit ‘Zo binnen, zo buiten’, Binnenwereld en Buitenwereld, door het psychologische aspect naar voren komt.

G. de Purucker hoofdstuk De zevenvoudige zeven beginselen:
De derde sleutel is de leer van de elkaar doordringende wezens of levens, ook de leer van de hiërarchieën genoemd, die tevens onscheidbare en elkaar overal doordringende gebieden of sferen zijn. Alles bestaat in al het andere . Er zijn in feite nergens absolute scheidslijnen, hoog noch laag, innerlijk noch uiterlijk, goed noch verkeerd, boven noch beneden. Er is in wezen niets dan een eeuwig ZIJN en een eeuwig NU.

Kwintessens, Robbert Dijkgraaf (NRC 27 december 2008: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter):
De mens is slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering . U kunt deze lus zo vaak doorlopen als u wilt, net zoals de monikken de eindeloze trap op- en aflopen in de bekende prent Klimmen en dalen van M.C. Escher – een prent die trouwens geïnspireerd was door het werk van Penrose en zijn vader.
Op het eerste hoekpunt van de driehoek staat de wetenschap. Deze is verbonden met het tweede hoekpunt waar de mens staat, de bedenker van vele nutteloze en nuttige zaken, waarvan de wetenschap er slechts één is. Op zijn beurt vormt de mens weer een verbintenis met het derde hoekpunt, de natuur, wederom als onderdeel van een groter geheel, want de natuur brengt naast de mens ontelbaar andere verschijningsvormen voort. Ten slotte wordt de natuur weer verbonden met de wetenschap, een terrein dat veel meer bestrijkt dan alleen de beschrijving van de fysieke werkelijkheid.

Het boek Corpus Hermeticum p.201: Hoe de relatie tussen God, de mens en de kosmos verklaard kan worden.

Ook een aantal westerse filosofen, waarvan Henri Bergson wellicht de meest vooraanstaande is onder de modernen, heeft begrepen dat rechtstreekse intuïtieve waarneming, eerder dan de rede, de grootste eigenschap is van het menselijk denkvermogen.
Naar de Smaragden Tafel wordt soms verwezen als zijnde de blauwdruk, omdat het een patroon vormt dat zichzelf op alle niveaus in ieder rijk van het universum herhaalt; en omdat men, door dat te begrijpen, al het andere begrijpt. Dit is een notie waarmee een theosoof volkomen vertrouwd moet zijn, daar theosofie, net als de leer van Hermes, analoog is. Laten we daarom, gewapend met ons nog onvolmaakte begrijpen van eenheid, deze blijkbaar mystificerende tekst eens onderzoeken.

De éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden, die op basis van het zelfbewustzijn, het Reflexief Bewustzijn met behulp van de lemniscaat tot uitdrukking kan worden gebracht. Om de éne werkelijkheid te duiden maakt Ken Wilber van het "Wilber-Combs-rooster" gebruik.

Het is het zelfbewustzijn dat mensen kenmerkt.
Reactie van Jules Ruis naar aanleiding van mijn vraag Is zelfgelijkvormigheid een eigenschap die zelfbewustzijn mogelijk maakt?
Jules Ruis veronderstelt dat het ontstaan van elementen in de natuur (net zo als dat pixeltje op het scherm) door bepaalde informatie wordt aangestuurd. De opgeslagen informatie heeft naar zijn mening iets met genen, memen en zelfbewustzijn te maken. Het samenspel van genen en memen noemt hij het speelveld van de ziel. Er zouden dan bijvoorbeeld ook gemen kunnen bestaan.

Het speelveld van de ziel manifesteert zich door het zelfbewustzijn. De ultieme blauwdruk van het leerproces (‘Avatar’, de oerbron) blijft in de schepping verborgen. Wel wordt persoonlijke informatie in het BOEK VAN HET LEVEN, de Akasha-kronieken opgeslagen.

Het Akasha-veld (morfogenetische veld, collectieve onbewuste, noösfeer, eonische matrix) bestaat voor de mens uit het samenspel van de domeinen genetica (genen), memetica (Weltstoff) en celbiologie (spiegelneuronen). Voor het zelfbewustzijn speelt het spiegelneuron een cruciale rol. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat.

====

1. Zwaarte- en Elektromagnetische kracht ('Intelligent Design en Darwinisme')

De zwaartekracht en de elektromagnetische kracht zijn daarentegen twee krachten, die over langere tot super lange afstanden werkzaam zijn.
De elektromagnetische kracht is het medium waardoor het bewustzijn zich in stoffelijke vormen kan manifesteren. Naast de stoffelijke wereld bestaat de geestelijke wereld. Het 5D-concept heeft betrekking op de relatie tussen de gemanifesteerde wereld en de ongemanifesteerde wereld, op de microkosmos en de macrokosmos, op de Snaartheorie en de Unificatietheorie, op ‘Energie en Materie’ en ‘Ruimte en Tijd’, op de mens en de 5e dimensie. Deze relatie wordt door ‘Energie en Tijd’, de kwintessens tot uitdrukking gebracht.

De oplossing van het vraagstuk waarmee de bewustzijnsevolutie of de natuurwet van cyclisch, evolutionair scheppen zich bezig houdt is al millennia bekend. De wisselwerking tussen geest en materie is een medaille met twee kanten, waarop zowel het Zelf-eon van Jean Charon, de bewustzijnsevolutie als de evolutietheorie van Darwin (Intelligent Design en Darwinisme) van toepassing zijn. De bewustzijnsevolutie, de ziel, de kern van de mens heeft op de absolute ‘Ruimte en Tijd’ (Einsteins kosmische Geest!, singulier punt), de absolute existentie betrekking, daarentegen de evolutietheorie op de relatieve ‘Ruimte en Tijd’, de relatieve existentie. De kwintessens van de moraal van het verhaal draait echter om survival of the fittest. Het dilemma van het leven ligt besloten in: Waar kiezen we nu voor? In de absolute ‘Ruimte en Tijd’ ontstaat er een potentiaalverschil van nul. De potentiaal op een plaats is een natuurkundige grootheid die op een bepaalde manier samenhangt met de kracht die een deeltje op die plaats ondervindt.

====

1.1 Probleem en Oplossing (Creatielemniscaat, Geest en Lichaam, Mind-body dichotomy)

Het leven is een wonder, het gaat ons begrip te boven. Voor we het 'wat en hoe' (reciprociteit) van de emergentie (noogenesis) van het leven volledig begrijpen - waarbij we eerder in millennia dan in honderden jaren moeten denken - is het zeker nuttig de boodschap van Marcelo Gleiser (p. 299) ter harte te nemen:
"Mensen! Word wakker en red het leven, met alles wat je ter beschikking staat! Leven is zeldzaam. Vereer het, koester het, laat het voortduren, verspreid het door het universum. Dat is ons allerhoogste doel als de denkende geesten van de kosmos".

De mensheid houdt zich al millennia bezig om de kloof tussen probleem en oplossing te verkleinen. Primair draait het om vanuit welk perspectief, welke perceptie naar een vraagstuk wordt gekeken.

Het is als met de Bijbel, Koran en Talmoed wat zeggen deze heilige boeken ons over de mens?
Matteüs 7: En wat ziet gij den splinter, die in het oog uws broeders is, maar den balk, die in uw oog is, merkt gij niet?
In de kern draait menselijke beschaving om de rechtvaardigheid tussen mens en medemens, de morele schakel tussen het individuele en het algemene belang. Wordt de macht door competente of door incompetente leiders uitgeoefend?

Een nieuw perspectief ontstaat door de heilige boeken te bestuderen, te herinterpreteren. De verbeeldingskracht wordt daardoor gestimuleerd.

De moraal van het verhaal is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing voor het probleem laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken. In plaats van dat een dialoog twee partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog.
Het doorgeschoten neoliberalisme is geen panacee om bestuurlijk wanbeheer te verkleinen. Het heeft eerder de bestuurlijke chaos vergroot.

Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv-Ego' overstijgt. Het probleem van het ego (twéé kanten van een medaille), de Unificatietheorie omvat de Theorie van alles, de oplossingsrichting (Axis mundi), die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt. De Theorie van alles heeft op de evolutie van onze zielen, die uiteindelijk in het omegapunt zullen convergeren, betrekking.

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen.
Of met andere woorden het loopt in het leven spaak wanneer we niet gaan voor het heelheidsstreven van Teilhard de Chardin.
Ook kunnen we hierbij denken aan de route, de verschillende stadia, om tot een harmonische innerlijke eenheid te komen van Roberto Assagioli.

In het Ei van Roberto Assagioli laat de verticale lijn door het centrum zien hoe synthese kan worden bereikt. Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. De verticale lijn door het centrum toont hoe tegenstellingen kunnen worden verkleind. De verticale as representeert het zogenaamde verticale bewustzijn. Door onjuiste waardetoekenning ontstaan mistoestanden.
Aan de hand het driehoekige diagram van Assagioli is het mogelijk te laten zien hoe de 5e dimensie in het kwadrant zit verborgen.

Het linker - en middelste kwadrant geven samen het rechter kwadrant (voorbeeld 2: Zachtheid tegenover Sereniteit):

						Opwinding
4a. Zachtheid >	2. Drammerigheid	7. Daadkracht >	5. Sereniteit	7. Daadkracht	>	2. Drammerigheid
|	|	|	|	|		|
1. Passiviteit <	3. Sereniteit	4b. Zachtheid <	6. Geduld	1. Passiviteit	<	6. Geduld
				Neerslachtigheid

Een andere manier om het bovenstaande rechter en middelste, 'Binnen en Buiten', het zogenaamde 'dubbelkwadrant' uit te beelden geeft het onderstaande kwadrant:

	te veel
5. Sereniteit	<<<<	7. Daadkracht
|		|
6. Geduld	>>>>	4a/b. Zachtheid	>>>>	2. Drammerigheid (Opwinding)
		|		|
		1. Passiviteit (Neerslachtigheid)	<<<<	3. Sereniteit
			te veel

De diagonaal (4a/b. - 5.), de verticale as ‘Zachtheid en Sereniteit’ (‘ZPF en Absolute singulariteit’) toont de verborgen 5e dimensie.

Boek Nulpunt Revolutie van Benjamin Adamah (p. 113): Het getal nul fungeert hier als een logische dialectische scheidingswand.
Nul is de tzimtzum van Luria. In nul heeft de drie-eenheid van energie, bewustzijn en leven haar allerhoogste ‘voltage’. In het bovenstaande model is nul op te vatten als een zwart gat/oerknal-correlaat dat de ‘pomp' (tzimtzum) of het ‘hart’ (tzimtzum) vormt van de scheppingsgolf en ether of akasha in beweging zet.
Nul is vanuit een dynamisch perspectief een omslagpunt waar Dat wat geen buiten kent (positief iets; + 1) voorkomt uit de dimensieomslag van Dat wat geen binnen kent (negatief iets; - 1).

In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’ heeft een psychologische (inhoudsopgave Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie.

G. de Purucker boek Wind van de Geest, hoofdstuk Het wereldprobleem en de oplossing ervan
Verbaast het u dan dat de meest verheven mensen die ooit hebben geleefd ons hebben geleerd dat liefde en rechtvaardigheid de weg vormen naar vrede, geluk, groei, voorspoed, rijkdom en alle goede dingen van het leven?

====

1.2 Lagere Tetraktys - en Hogere Tetraktys

DE GROTE WERELDRELIGIES en de twee vormen van elke religie van Antony Fernando (p. 1):
De ruimdenkende gelovigen, voor wie dit boek is bedoeld, bevinden zich tussen twee groepen, die vasthouden aan twee geheel verschillende en zelfs compleet tegengestelde standpunten inzake religie. Enerzijds zijn dat de traditionalisten, anderzijds de rationalisten. Gezien hun houding tegenover religie staan deze groepen polair tegenover elkaar. De ene is sterk verbonden met de geïnstitutionaliseerde vorm en de andere verwerpt de religie totaal. Maar op een punt zijn zij nauw met elkaar verbonden. Beide zijn ze niet in staat om de symbolische oftewel beeldende taal te begrijpen waarin de geloofswaarheden worden uitgedrukt. Vandaar, dat zij niet bij machte zijn een onderscheid te maken tussen het uiterlijke mythische beeld en de diepe onderliggende spirituele realiteit. 2: Persoonlijk geloof Met betrekking tot de vraag inzake persoonlijk geloof bestaat er niet de minste twijfel over, dat het de voornaamste taak van een religie is, om de mensen de ogen te openen voor de dieperliggende realiteit van het leven. Die realiteit is jammer genoeg fysiek ondoorgrondelijk daar ze buiten het kader van de zintuiglijke waarnemingen valt. Wat blijft vaststaan is, dat een mens in zijn bestaan twee niveaus kent. Het ene is van deze aarde, fysiek en zichtbaar. Het andere is bovenaards, spiritueel en onzichtbaar. Het ene is vergankelijk, het andere eeuwig. Etc. Maar als datgene wat die taal suggereert, al is het maar tot op zekere hoogte, zou worden begrepen, zal iedereen zien dat de verschillende godsdiensten in de wereld niet tegengesteld zijn aan elkaar. Ze zijn complementair, d.w.z. ze vullen elkaar aan.

Het boek DE GROTE WERELDRELIGIES van Antony Fernando bespreekt de middenweg (p. 58,62,63,64,68,69,73,74 en 76) van onvolwassenheid naar volwassenheid (p. 3,91,92,93,174,181).
185/186: Maar het ziet er naar uit, dat de wereld in de toekomst voor de vorming van een verenigde mensheid, een spirituele theologie nodig heeft, die de aandacht vestigt op de gemeenschappelijke wortels van alle godsdiensten. Zo'n theologie zal de realiteit moeten uitleggen van leven en dood, waarover alle religies het eens en waarvan alle mensen in hun onderbewustzijn overtuigd zijn. Samengevat zou deze deze op het vlak van de ervaring berustende realiteit zijn: Zonde en lijden horen wezenlijk bij het mens-zijn. Maar alle mensen ongeacht hun kleur, kaste of geloof zijn begiftigd met de spirituele kracht deze belemmeringen draaglijk te maken en het eeuwige goddelijke leven deelachtig te worden.

Wat (volwassenheid) en Hoe (middenweg)op aarde
De grondslag voor de reciprociteit tussen het 'Wat en Hoe' en 'Hoe en Wat' is de Eeuwige wederkeer van Nietszche.

De diepe onderliggende spirituele realiteit wordt door de Hogere Tetraktys van Pythagoras weergegeven en het uiterlijke mythische beeld heeft op de Lagere Tetraktus betrekking. In De Geheime leer wordt de complementariteit tussen de Lagere - en Hogere Tetraktys aan de hand van Het boek van de getallen tot uitdrukking gebracht.

De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 Het begin van bewust leven (p. 39):
De wereld van de verschijnselen bereikt haar hoogtepunt en de weerspiegeling van alles in de MENS. Daarom is hij het mystieke vierkant – in zijn metafysische aspect – de Tetraktis, en wordt op het scheppende gebied de kubus. Zijn symbool is de uitgevouwen kubus en de 6 die 7 wordt, of de , drie dwars (het vrouwelijke) en vier verticaal; en dit is de mens, het hoogste wat de godheid op aarde bereikt; zijn lichaam is het kruis van vlees, waarop, waardoor, en waarin hij eeuwig de goddelijke logos of zijn HOGERE ZELF kruisigt en ter dood brengt.
40: De schrijver van de ‘Source of Measures’ zegt dat de grondslag van de Kabbala en alle mystieke boeken daarvan, wordt gevormd door de tien sephiroth, en dat is een fundamentele waarheid. Hij geeft deze tien sephiroth of de tien getallen weer in het volgende diagram:
waarin de cirkel de nul is; de verticale middellijn is de eerste of oorspronkelijke EEN (het woord of de logos), waaruit de reeks ontstaat van de andere getallen tot de 9, de laatste van de enkelvoudige getallen.
De Geheime Leer Deel II, Stanza 1 HET BEGIN VAN BEWUST LEVEN (p. 42/43):
In de Sepher Jezirah of ‘getallen van de schepping’ wordt het hele evolutieproces in getallen weergegeven. In de daarin voorkomende ‘32 paden van wijsheid’ wordt het getal 3 vier keer herhaald, en het getal 4 vijf keer. De wijsheid van God ligt dus besloten in getallen (sephrim of sephiroth), want sepher (of zonder klinkers s-ph-ra) betekent ‘in cijferschrift overbrengen’. En daarom zegt ook Plato dat de godheid meetkundig te werk gaat bij het bouwen van het Heelal.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 17 Het ‘Heilige der Heiligen’. Zijn ontaarding (p. 531):
De schrijver van de Source of Measures (blz. 271) zegt: ‘Er is met betrekking tot Mozes en zijn boeken één feit dat te belangrijk is om weg te laten. Als de Heer hem over zijn opdracht aanwijzingen geeft, is de machtsnaam die door de godheid wordt aangenomen: ik ben die ik ben, in het Hebreeuws:
אהיה־אשר־אהיה
een variant van יהוה. Nu is Mozes משה, en is gelijk aan 345. Tel de waarden van de nieuwe vorm van de naam Jehova op, 21 + 501 + 21 = 543, of omgekeerd gelezen 345, waardoor wordt aangetoond dat Mozes in deze combinatie een vorm van Jehova is. 21 ÷ 2 = 10,5 of omgekeerd 501, zodat het asher of het die in ik ben die ik ben eenvoudig een aanwijzing is voor een gebruik van 21 of 7 x 3; 5012 = 251+, een heel waardevol piramidegetal, enz.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen Iao en Jehova en hun verband met het kruis en de cirkel (p. 613/614):
De getallen van de naam Mozes zijn die van ‘IK BEN DIE IK BEN, zodat de namen Mozes en Jehova numeriek in harmonie zijn. Het woord Mozes is en de som van de waarden van de letters ervan is 345; Jehova – de genius par excellence van het maanjaar – neemt de waarde 543, of het omgekeerde van 345 aan. . . . In het derde hoofdstuk van Exodus, in het 13de en 14de vers, wordt gezegd: En Mozes zei . . . Zie, wanneer ik kom tot de kinderen van Israël, en tot hen zal zeggen: de God van uw vaderen heeft mij tot u gezonden; en zij zullen zeggen: wat is zijn naam? wat zal ik dan tegen hen zeggen? En God zei tot Mozes: ‘Ik ben die ik ben.’
De Hebreeuwse woorden voor deze uitdrukking zijn ahiyé asher ahiyé en de sommen van hun letterwaarden zijn:
אהיה אשר אהיה
21 501 21
. . . Dit is zijn (Gods) naam, en de som van de samenstellende waarden 21, 501 en 21 bedraagt 543, of eenvoudig een vorm van de cijfers in de naam van Mozes . . . maar nu zo gerangschikt dat de naam 345 wordt omgekeerd en als 543 wordt gelezen. . . . Als dus Mozes vraagt: ‘Laat mij uw gezicht of heerlijkheid zien’, antwoordt de ander terecht en naar waarheid: ‘Gij kunt mijn gezicht niet zien’ . . . maar gij zult mij van achter zien (de ware betekenis, hoewel niet de juiste woorden); omdat het omgekeerde en de achterkant van 543 de voorkant van 345 is – ‘ter controle en voor een juist gebruik van een reeks getallen om bepaalde grootse uitkomsten te krijgen, en voor dat doel worden zij in het bijzonder gebruikt’. De geleerde kabbalist voegt eraan toe: ‘Bij andere vormen van het getal zagen zij elkaar van aangezicht tot aangezicht. Het is vreemd dat wanneer wij 345 en 543 bij elkaar optellen, we 888 krijgen, de gnostische kabbalistische waarde van de naam Christus, die Jehoshua of Jozua was. En zo geeft ook de verdeling van de 24 uren van de dag drie achten als quotiënt. . . . Het belangrijkste doel van dit hele stelsel van getalcontroles was om de exacte waarde van het maanjaar in de natuurlijke maat van de dagen voor altijd te bewaren.’
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 652):
Voor hen bestond het hele metafysische en stoffelijke Heelal in, en kon het worden uitgedrukt en beschreven door, de cijfers van het getal 10, het pythagorische tiental.

====

1.3 Mysteries van oude en moderne wetenschap

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 3 Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte (p. 362):
Het onderscheid dat wordt gemaakt tussen de zeven toestanden van de ether (zelf een van de zeven kosmische beginselen), terwijl de aether van de Ouden het universele vuur is, kan men zien aan de geboden van respectievelijk Zoroaster en Psellus. De eerste zei: ‘Raadpleeg het alleen als het geen vorm of gestalte heeft’, absque forma et figura, wat betekent zonder vlammen of brandende kolen. Psellus leert: ‘Wanneer het vorm heeft, schenk er dan geen aandacht aan, maar als het geen vorm heeft, gehoorzaam het dan, want dan is het heilig vuur, en alles wat het u zal onthullen, zal waar zijn5.’ Dit bewijst dat de ether, zelf een aspect van akāsa, op zijn beurt verschillende aspecten of ‘beginselen’ heeft.
5) Effatum XVI. ‘Orakels van Zoroaster’.
364: Evenals in alle ware filosofische stelsels, wordt hier zelfs het ‘Ei’, of de cirkel (of de nul), grenzeloze oneindigheid, aangeduid met HET7; en Brahmā, slechts de eerste eenheid, wordt de mannelijke god genoemd, dat wil zeggen het bevruchtende beginsel. Het is of 10 (tien), de decade.
7) De ideële top van de driehoek van Pythagoras: zie in Deel II de Hoofdstukken ‘Kruis en cirkel’ en de ‘Vroegste symboliek van het kruis’.
369: ‘Hij maakt de wind tot zijn boodschappers en vlammend vuur tot zijn dienaren’, zegt de Jezireh, en toont zo het kosmische karakter aan van de later euhemeristisch verklaarde elementen17, en ook dat de geest elk atoom in de Kosmos doordringt.
17) Sepher Jezireh, Mishna ix, 10. Overal in de Handelingen noemt Paulus de onzichtbare kosmische wezens de ‘elementen’. (Zie de Griekse teksten.) Maar nu worden de elementen verlaagd en beperkt tot atomen, waarover tot dusver niets bekend is en die evenals de ether alleen maar ‘kinderen van de noodzakelijkheid’ zijn – zoals we in Isis zeiden. ‘De arme oorspronkelijke elementen zijn al lang verbannen, en onze eerzuchtige natuurkundigen wedijveren met elkaar om te bepalen wie aan het jonge gebroed van de ruim zestig elementaire substanties er nog een zal toevoegen.’ Intussen woedt er in de hedendaagse scheikunde een oorlog over woorden. Men ontzegt ons het recht deze substanties ‘scheikundige elementen’ te noemen, want het zijn niet de ‘oorspronkelijke beginselen van uit eigen kracht bestaande essenties waaruit het heelal werd opgebouwd’, althans volgens Plato. Zulke met het woord element samenhangende denkbeelden waren goed genoeg voor de ‘oude Griekse filosofie’, maar de hedendaagse wetenschap verwerpt ze; want zoals professor Crookes zegt: ‘Het zijn ongelukkige termen’, en de experimentele wetenschap wil ‘niets te maken hebben met enige soort essentie die zij niet kan zien, ruiken of proeven. Zij laat de andere aan de metafysici over. . . .’ Zelfs voor dit weinige moeten we dankbaar zijn.
369/370: Deze ‘oorspronkelijke substantie’ wordt door sommigen Chaos genoemd: Plato en de pythagoreeërs noemden deze de wereldziel, nadat zij was bevrucht door de geest van dat wat op de oorspronkelijke wateren of de Chaos zweeft. De kabbalisten zeggen dat het zwevende beginsel de reeks droombeelden van een zichtbaar, gemanifesteerd Heelal schiep door zich daarin te weerspiegelen. Chaos vóór – ether na de ‘weerspiegeling’; het is steeds de godheid die alle Ruimte en dingen doordringt. Het is de onzichtbare, onweegbare geest van de dingen en het onzichtbare, maar goed voelbare fluïdum dat uitstraalt van de vingers van een gezonde magnetiseur, want het is vitale elektriciteit – het LEVEN zelf. Het wordt door de markies De Mirville spottend ‘de nevelige almachtige’ genoemd, en de theürgen en occultisten noemen het nog steeds ‘het levende vuur’; en iedere hindoe, die bij zonsopgang een bepaalde soort meditatie beoefent, kent de gevolgen ervan18. Het is de ‘geest van het licht’ en magnes. Zoals een tegenstander het terecht heeft uitgedrukt, zijn magus en magnes twee takken die groeien aan dezelfde stam en die dezelfde gevolgen teweegbrengen. En in deze benaming ‘levend vuur’ kunnen we ook de betekenis ontdekken van de raadselachtige zin in de Zend-Avesta: ‘Er is een vuur dat kennis verleent over de toekomst, de wetenschap en beminnelijke taal’, d.w.z. dat een buitengewone welsprekendheid ontwikkelt in de profetes, de sensitieve en zelfs in sommige redenaars.
18) Toen wij in Isis ontsluierd (Deel 1 p. 189/190) over dit onderwerp schreven, zeiden we dat het was: ‘De Chaos van de Ouden, het heilige vuur van de Zoroastriërs, of het Atash-Behram van de Parsi’s, het Hermesvuur, het Elmusvuur van de oude Germanen, de bliksem van Cybele, de brandende toorts van Apollo, de vlam op het altaar van Pan; het onuitblusbare vuur in de tempel op de Acropolis en in die van Vesta; de vuurvlam op de helm van Pluto, de schitterende vonken op de hoofddeksels van de Dioscuren en op het hoofd van de Gorgonen, de helm van Pallas en de staf van Mercurius; de Egyptische Phtha-Ra, de Griekse Zeus Cataibates (de neerdalende) van Pausanias; de pinkstervuurtongen, het brandende braambos van Mozes, de vuurzuil in de Exodus en de ‘brandende lamp’ van Abram, het eeuwige vuur van de hel, de dampen van het orakel van Delphi, het siderische licht van de rozenkruisers, het AKĀSA van de hindoe-adepten, het astrale licht van Eliphas Lévi, de zenuw-aura en het fluïdum van de magnetiseurs, het od van Reichenbach, het psychod en de ectenische kracht van Thury, de psychische kracht van Sergeant Cox en het atmosferische magnetisme van sommige natuurkenners, het galvanisme en tenslotte de elektriciteit – dit zijn alle slechts verschillende namen voor veel verschillende manifestaties of gevolgen van dezelfde geheimzinnige, allesdoordringende oorzaak, de Griekse Archeus.’ Wij voegen er nu aan toe: het is dit alles en nog veel meer.

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie Deel 2 (p. 484):
Deze verklaring van een onwillige getuige toont opnieuw aan dat de religies van de oudheid wat hun geheime leer betreft identiek waren. Het Gayatri-metrum, bijvoorbeeld, bestaat uit driemaal acht lettergrepen, en wordt als het heiligste metrum beschouwd. Het is het metrum van Agni, de god van het vuur, en wordt soms het symbool van Brahmå zelf, de hoofdschepper en ‘vormgever van de mens’ naar zijn eigen beeld. Pythagoras zegt dat ‘het getal acht, of de octade, de eerste kubus is, d.w.z. in alle opzichten vierkant zoals een dobbelsteen, die is gebaseerd op een basis van twee, of een even getal; evenzo is de mens viermaal vier, of volmaakt’. Natuurlijk kunnen weinigen, behalve de pythagoreeërs en kabbalisten, dit denkbeeld volkomen begrijpen, maar het voorbeeld zal helpen om de nauwe verwantschap die er bestaat tussen de getallen en de vedische mantra’s, te bewijzen. De belangrijkste vraagstukken van elke theologie liggen verborgen achter dit beeld van het vuur en het veranderende ritme van zijn vlammen. Het brandende braambos uit de Bijbel, de heilige vuren uit de traditie van Zarathoestra en uit andere religies, Plato’s universele ziel, en de leringen van de rozenkruisers dat zowel de ziel als het lichaam van de mens zich hebben ontwikkeld uit vuur – het logisch denkende, onsterfelijke element dat alle dingen doordringt, en dat, volgens Heraclitus, Hippocrates en Parmenides, God is – hebben alle dezelfde betekenis.

De leerschool van het leven is een netwerk van mensen of groepen mensen, een sociaal netwerk, dat in het spraakgebruik als 'netwerk' wordt aangeduid. De netwerkconnecties (Communicatie, Trekkermechanisme, NLP) in de microwereld van het brein functioneren analoog aan een sociaal netwerk ('complementaire schismogenesis') in de macrowereld.

In het 5Ddenkkader zijn de metafysica, het bovennatuurlijke en de fysica, ‘Geestkunde en Natuurkunde’, Levensbeschouwing en Ruimte - Materie – Tijd, Bewustzijnsevolutie en Evolutietheorie, Unificatietheorie (evolutie van het leven, lees epigenetica) en de Snaartheorie, twee complementaire kanten van één medaille. Het is de ziel (psyche, reflexieve bewustzijn) of met andere woorden het projectiemechanisme, de spiegelsymmetrie die beide met elkaar verbindt. Het gaat er om dat we leren ons met de natuurlijke kringloop te verbinden.

Van Obama naar Trump of Hoe Obama kiezers in de armen van Trump drijft (Ross Douthat Volkskrant 1 maart 2016 p. 22):
De Trumpiaanse ineenstorting van de Republikeinse Partij heeft onder progressieven een mengeling van vreugde en vrees teweeggebracht: vreugde over deze zelfverbranding door hun rivalen en vrees dat wat er uit de as zal verrijzen nog erger is.
Op zichzelf is er niets verkeerd aan dat de regering-Obama besloot dat een etnisch meer diverse en doortastende progressieve coalitie meer leek te bieden dan te blijven proberen de Reagan-democraten erbij te houden, maar zonder gevolgen voor het progressieve kamp is dat niet.
Net als in Europa geldt ook hier dat wanneer links het nationalisme loslaat en een deel van de traditionele basis van de arbeidersklasse van zich vervreemdt, dit leidt tot een noodlijdende achterban die niet meer bij een van beide partijen hoort en zich terecht in de steek gelaten voelt. Dan krijg je Marine Le Pen en al die nationalistische partijen in Europa. Dan krijg je Donald Trump.
Hij is natuurlijk het Republikeinse monster, maar wat hij vertegenwoordigt is deels ook de erfenis van Obama - hij is de afstraffing van zowel linkse hobby's als van rechtse verdorvenheid en een bedreiging voor beide tradities die nog vele jaren zal blijven.

Hier is de informatie over de ■■■■■■■■ of Niet alleen de burger, maar ook de overheid misbruikt de Wob (Elsbeth Stoker Volkskrant 9 februari 2016 p. 8-9):
Een transparante overheid. Dat was het doel van de Wet openbaarheid van bestuur. Nu klagen journalisten dat zij geen informatie krijgen, en zeggen ambtenaren dat de wet wordt misbruikt om dwangsommen op te strijken.
Ook de Volkskrant, het NOS Journaal en RTL Nieuws hopen bij gebrek aan heldere regels via de rechter een antwoord te krijgen op de vraag hoe ver de overheid mag gaan met de zwarte stift.
Maar eigenlijk, zegt Voermans, is een wetswijziging niet per se nodig. 'Je moet een stapje terug doen. De overheid heeft de afgelopen vijftien jaar niet geïnvesteerd in het delen van informatie. Daar moet je mee beginnen: inventariseer welke informatie je hebt en maak deze vervolgens actief openbaar. Zo voorkom je dat de Wob een betekenisloze wet blijft.'

Zet de PVV groepen apart? Ophitsing of PVV eist ontslag van 'ophitsende nepprof' (Dion Mebius de Volkskrant 1 maart 2016 p. 14):
De PVV eist het hoofd van professor Paul Frissen, die zich in een interview fel over de partij van leider Geert Wilders heeft uitgelaten. Volgens Frissen, die werkzaam is bij zowel de universiteit van Tilburg als de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur (NSOB), vertoont het gedachtegoed van de PVV alle trekken van 'het klassieke fascistische verhaal'.
Frissen denkt niet dat het zo'n vaart zal lopen. De 'nepprof' blijft bij zijn woorden, zo laat hij een dag later weten.'Volgens de wetenschappelijke literatuur vertonen de uitspraken van de PVV fascistische kenmerken, heel simpel. Daarom verbaast de reactie van de PVV me ook zo. Ik dacht dat ik een relatief objectieve tekst had uitgesproken. Maar kennelijk is het de strategie van de PVV om hier zo op te reageren.'
De professor kan rekenen op steun in de Tweede Kamer. Volgens het PvdA-Kamerlid Mohammed Mohandis hoeft Frissen niet te vrezen voor zijn baan. 'Ik neem dit niet serieus.' Mohandis vindt het merkwaardig dat juist de PVV een dergelijke eis neerlegt. 'De partij zegt voor de vrijheid van meningsuiting te strijden, maar die lijkt alleen voor de eigen leden te gelden.' Het D66-Kamerlid Paul van Meenen sluit zich bij die lezing aan. 'Bijzonder, voor een partij die zich de Partij voor de Vrijheid noemt.'

In het kader van Structure follows Strategy van Alfred Chandler is het van belang te weten welke strategie aan de structurele hervormingen van Dijsselbloem ten grondslag liggen. Na het interview in het programma Buitenhof 14 februari 2016 met Arnoud Boot, hoogleraar Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam blijft de vraag hangen waarom Jeroen Dijsselbloem coco's heeft goedgekeurd om de vermogenspositie van banken te versterken.

====

1.4 Waarnemer = Waargenomene (De 7 gemanifesteerde 'missing links', Nieuw paradigma)

Ervin Laszlo en Jude Currivan boek KOSMOS een integrale visie op de wereld
Hoofdstuk 1 Hoe ver reikt onze kennis?, Theorieën van alles – en niets? (p. 16):
De fysici zouden echter nog ontdekken dat kwantisatie, golf/deeltje-dualiteit en de intieme relatie tussen de waarnemer en het waargenomene slechts het topje van de ijsberg vormden die de kwantumwereld is.
23/24: Opmerkelijk genoeg werd de rol van bewustzijn in de relatie tussen enerzijds de waarnemer en anderzijds het gedrag van kwantums en de relatieve aard van de ruimtetijd in het gunstigste geval genegeerd of in het ergste geval zelfs buitenspel gezet. In de hoofdstroom van de moderne wetenschap duurt deze situatie nog altijd voort.
46: In 2004 zette de fysicus Shahriat Afshar een experiment op dat bedoeld was om de juistheid van de kwantumtheorie te toetsen. De uitslag daarvan ondergroef Bohrs stelling en veroorzaakte grote beroering onder de fysici.
60: Afshars ontdekking is – als zij eenmaal door andere onderzoekers wordt bevestigd – een uiterst belangrijke aanwijzing aangaande de manier waarop de integrale werkelijkheid wordt geconcretiseerd. De kwantumgolfvormen van mogelijkheden (‘golf waarschijnlijkheden’) storten niet ineen als gevolg van de daad van waarneming: ze worden coherent.
118: Daarentegen biedt het thans doorbrekende inzicht in een integrale werkelijkheid een alomvattend wereldbeeld en wijst het de weg naar het vinden van antwoorden op zowel de ‘gemakkelijkste’ als de ‘moeilijke’ vraag van David Chalmers. In plaats van onstoffelijk te zien als gescheiden van stoffelijkheid of de geest als gescheiden van het de stof, erkent dit nieuwe werelbeeld dat wat wij werkelijkheid noemen een integraal weefsel van gezamenlijk evoluerende, co-creatieve processen is.
119: De menselijke hersenen zijn het meest verbazingwekkende systeem voor dataverwerking dat we tot nu toe hebben ontdekt. Zelfs de krachtigste computers die tot op heden zijn gebouwd, zijn in vergelijking daarmee nog eenvoudiger dan het eenvoudigste eencellige organisme.
Door middel van een proces dat neurogenese wordt genoemd, blijven we ons leven lang nieuwe neuronen creëren, vooral als gevolg van ervaringen die hevige emoties in ons oproepen.

Voor (bio)fotonen (neurogenese) geldt hetzelfde als voor neutronen, moleculen, synapsen, gedachten en gevoelens ze verschijnen en verdwijnen.
Een synaps is een verbinding tussen twee neuronen waardoor een impuls kan worden overgedragen. ====

2. Bewustzijn en Materie (Tijdsymmetrie, Materie-bewustzijn, 2e Dimensie)

Materie-bewustzijn van Teilhard heeft betrekking op Energie-bewustzijn. Zonder geest bestaat er geen materie en zonder energie bestaat er geen bewustzijn. 'Geest en Materie' horen bij elkaar als de twee zijden van een medaille, die door het 5Ddenkraam (etherisch dubbel) met elkaar worden verbonden. Het etherische dubbel is de blauwdruk waarnaar het fysiek lichaam gebouwd is. Men moet begrijpen dat de fysieke vorm van de mens niet eenvoudigweg geschapen wordt door de wisselwerking van fysische faktoren.

De beide zijden van de medaille kunnen echter niet gelijk zijn anders is er sprake van een evenwichtssituatie. Het is de Oerbron van universeel leven (Solovjov), de complementariteit die zorgt voor de tegengestelde bewegingen tussen ‘Geest en Lichaam’, ’Materie en Bewustzijn’, ‘Involutie en Evolutie’. Van deze oerbron is echter nog niets bekend. Daar kunnen we alleen maar naar gissen.

====

2.1 Geestkunde en Natuurkunde

Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille Geestkunde en Natuurkunde - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van wetenschap, religie en filosofie en kunst. In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal, te worden ingewijd in de oude mysteriën.

Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de Hoofdroute gebruik gemaakt.

Het model van Ruth Cohn brengt de Axis mundi in het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond tot uitdrukking. De Axis mundis beeldt de complementariteit tussen Idealisme en Materialisme (Immateriële- en Materiële wereld, Geestkunde en Natuurkunde), de Lichtzijde en Schaduwzijde, Alfa en Omega, de twee kanten van één medaille uit. In navolging van Leo Apostel beoogt het onderzoeksrapport 'E i V' een steentje bij te dragen aan interdisciplinair onderzoek en het overbruggen van de kloof tussen de exacte en de humane wetenschappen. Voor de mens gaat het om geestelijke - en lichamelijke gezondheid.

De controverse tussen 'Natuurkunde en Geestkunde' (natuurwetenschappen en geesteswetenschappen) heeft betrekking op dat: Het atoom, zoals dit wordt voorgesteld in de gebruikelijke wetenschappelijke hypothese, is niet een deeltje van iets, bezield door iets psychisch en bestemd om na eeuwigheden tot mens te groeien. Het is een concrete manifestatie van de universele energie die zelf nog niet is geïndividualiseerd; een reeks opeenvolgende manifestaties van de ene universele monas (De Geheime Leer, Deel I p. 207).

Niet alleen hypothesen van de natuurkunde, maar ook hypothesen van de geestkunde berusten op creativiteit. Het grote verschil is dat de stellingen van de natuurkunde, zoals bijvoorbeeld het Higgsdeeltje kunnen worden geverifiëerd. De stellingen van de geestkunde gelden voor een individu en een collectief - we leven allen in ons eigen referentiekader (Amanda Gefter) - en worden door er is niets nieuws onder de zon, de eeuwige wederkeer van de geschiedenis onderbouwd. Om dichter bij de waarheid te komen volgt het onderzoeksrapport ‘E i V’ het pad van de Axis Mundi.

====

2.2 Evolutie en Involutie

A.J.H. van Leeuwen: Staande op de drempel tussen Oud- en Nieuwjaar wil ik trachten te bespiegelen over de geestelijke tradities van de Theosofische Verenging, over de eeuwige Waarheden, welke ons zijn toevertrouwd en de Richting, welke ons gewezen werd om het Doel, dat de wáre Stichters zich bij de oprichting hadden gesteld, te bereiken.
Ik zou willen beginnen met een verklaring, welke waarschijnlijk aan velen onzer erg ketters in de oren klinken zal, nl. dat ik — persoonlijk — weinig geestelijke waarde kan hechten aan de zg. theosofische leerstellingen. Daarmede bedoel ik dat hele uitgebreide en ingewikkelde complex van leringen betreffende karma, reïncarnatie, hogere bestaans- en bewustzijns-gebieden, evolutie en involutieprocessen, de leringen betreffende de ketens, rondten, bollen en rassen, de inwijdings-fasen van het Pad, de latente vermogens in mens en natuur, de leer omtrent de chakra's, enz., enz.. Door onze grote voorgangers (ik vind de titel „leider" of „leraar" onjuist en oneerbiedig, want zij hebben ons telkens weer verzekerd, dat zij dat niet wilden wezen) werden zij gegeven als Werk-hypothesen en niet als Dogmata.

====

2.3 Absoluut en Relatief

In het rapport ‘E i V’ wordt de relatie ‘Absoluut en Relatief’ aan de hand van Ain-Soph (Parabram, éne Werkelijkheid) en het Ether-paradigma (Het paradigma van de relatieve ether) verklaart. De relatie ‘Absoluut en Relatief’ berust op het principe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht en heeft op de ‘eenheid der tegendelen’ ('These + Antithese = Synthese', Trimurti) het overbruggen van tegenstellingen betrekking.

Deze stelling is gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: ‘De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt (zeropoint source, het neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats.

====

2.4 Subject en Object (Drie domeinen)

Om de continuïteit van het leven op aarde voor de mensheid te waarborgen gaat het primair om de eenheid der tegendelen (kwalitatieve as), de hemelse triade en de natuurlijke selectie ('Survival of the fittest'). Het ‘ieder voor zich’ is een doodlopend spoor.

Popper definieerde de "Drie werelden theorie". Jurgen Habermas benoemde drie domeinen van de werkelijkheid. De filognosie maakt van de drie geaardheden het zelf, ego en wijsheid gebruik. De theosofie onderzoekt het trio wetenschap, filosofie en religie.

Triade These + Antithese = Synthese (1 + 1 = 3):	Spinoza:	Popper:	Habermas:	Filognosie:	Theosofie:
Monade; Monotheïsme; Monisme; Het Ene	God	Concepten	Subjectief	Wijsheid	Religie
Duade; Dualisme; Dualiteit; Geest-stof	Natuur	Natuurwetenschap	Objectief	Ego	Wetenschap
Triade; Christendom, Triniteit; Hegeliaanse filosofie		Ervaring	Intersubjectief	Zelf	Filosofie

Filognostische definities van Zelf, Ego en Wijsheid.
In plaats van Persoonlijkheid en Individualiteit heeft de filognosie het over persoonlijk en onpersoonlijk.
Filognosie: hoofdstuk De ideale integratie en haar schaduw.

Ruimte-tijd spiegelsymmetrie, de ommekeer:

Pythagoras	Esoterie:		Dühring	Filognosie	Unificatietheorie	Hoofdstukken:		2.1	4.6	4.7
1. Monade	1e Logos	1e Manifestatie	4e Wet	Lemniscaat	Zwaartekracht	2.3.1	Akasha	2.4	7.4	8.4
2. Duade	2e Logos	Geest-stof	3e Wet	I Feiten	Tijdsymmetrie	2.2	Synthese, Z.P.F.	1.2	7.3	8.3
3. Triade	3e Logos	Hiërarchie	2e Wet	II Principes	Spiegelsymmetrie	2.1.1	Antithese	2	7.2	8.2
4. Tetrade	Tetraktys	Periodiciteit, Karma	1e Wet	III Persoon	Materiesymmetrie	2.4.1	These	1.4	7.1	8.1

Kosmische intelligentie heeft op het antropisch principe betrekking. Het heelal bestaat omdat we het kunnen waarnemen. Er moet tegenstelling zijn tussen subject en object, anders kan niet van bewustwording worden gesproken. Zintuigelijke waarneming is mogelijk omdat er een tegenstelling is tussen licht en donker. Verschijnselen als ruimte (oneindigheid), de 4e dimensie tijd (eeuwigheid) en het daaruit voortvloeiende, eeuwige, scheppende terugkoppelingsmechanisme, dat het nu met verleden en toekomst verbindt, brengen een ontwerp tot uitdrukking. David Bohm: ‘Niet langer kon een enkele tijds-orde het gehele universum omvatten; verleden; heden en toekomst konden niet meer in dezelfde absolute zin worden gehanteerd als dat voor Newton mogelijk was.’

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en Karma (p. 702):
Zo verschijnen de hogere planetaire machten voor het oog van de ziener onder twee aspecten: als invloeden (het subjectieve aspect), en als mystieke VORMEN (het objectieve aspect), die onder de karmische wet een Tegenwoordigheid worden omdat, zoals herhaaldelijk is gezegd, geest en stof één zijn. Geest is stof op het zevende gebied; stof is geest – op het laagste punt van zijn cyclische werkzaamheid; en beide zijn MĀYĀ.

====

2.5 Genetica en Celbiologie (Astrobiologie en Biologie)

Zo behavioral epigenetics 'nature en nurture' verbindt zo legt Memetica (Weltstoff) een relatie tussen de genen van het DNA en de hersencellen (neuronen), tussen genetica en celbiologie. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een "starre" en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze memetheorie versplinteren in een "succesvol" geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.

RNA-interferentie, afgekort: RNAi , is een biologisch verschijnsel dat voorkomt bij alle organismen. De werking van RNAi berust op de remming van mRNA door de complementaire streng. Messenger RNA, dat meestal afgekort wordt tot mRNA, speelt een centrale rol in het tot expressie brengen van genetische informatie. ====

3. Geest en Lichaam (Spiegelsymmetrie, Homo sapiens, Solve et Coalgula, Hoofdroute)

Materie-bewustzijn van Teilhard heeft betrekking op Energie-bewustzijn. Zonder geest bestaat er geen materie en zonder energie bestaat er geen bewustzijn. Geest en materie horen bij elkaar als de twee zijden van een medaille, die door het 5Ddenkraam (etherisch dubbel) met elkaar worden verbonden. De basis is altijd één.

De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis anno 1459, in 1603 door Johann Valentin Andreae (1586-1654) op schrift gesteld, veroorzaakte bij publicatie een schokgolf in intellectueel Europa en bracht de pennen van de geleerden krachtig in beweging. Tot op de huidige dag is men bezig dit geschrift te doorgronden, te verklaren, te ontsluieren en de inhoud ervan in praktijk te brengen.
De alchemische bruiloft blijkt een actueel en modern kerngeschrift der rozenkruisers te zijn, waarin de westerse inwijdingsweg die Christiaan Rozenkruis heeft afgelegd, op gedetailleerde wijze wordt beschreven. De alchemische bruiloft bevat zeer veel getallenpatronen: aantallen dagen, bruiloftsgasten, gewichten, toren- verdiepingen en combinaties van bouwmaten.
Munin Nederlander heeft in deze talrijke cijfermatige aanduidingen wis- en rekenkundige structuren ontdekt die J.V. Andreae doelbewust in zijn hoofdwerk heeft neergelegd. Recent wetenschappelijk onderzoek bevestigt hoe goed J.V. Andreae van de mathematische ontwikkelingen van zijn tijd op de hoogte was. Nederlander gaat uitgebreid in op de belangrijkste wis- en rekenkundige patronen. Hij beschrijft op heldere en oorspronkelijke wijze waarom Andreae wis-en rekenkunde enerzijds en moraliteit en spiritualiteit anderzijds met elkaar heeft verbonden en hoe het goddelijke zich in de mathematica openbaart.
Rozenkruisers, vrijmetselaren en antroposofen die zich op het gedachtengoed van Vader-Broeder Christiaan Rozenkruis baseren en ieder ander die geïnteresseerd is in westerse spiritualiteit en inwijdingswetenschap, zal in De alchemische bruiloft ontcijferd een rijke inspiratiebron vinden voor het gaan van zijn eigen geestelijke weg.
De Alchemische Bruiloft Ontcijferd

G. de Purucker boek De Mens in de Evolutie (69): Epicurus zelf was een atomistisch filosoof, en hoewel hij het grondprincipe van zijn theorie aan Democritus ontleende, gaf hij aan zijn filosofische en wetenschappelijke ideeën toch een min of meer eigen karakter.
Al deze denkers, die vrijwel exact dezelfde grondgedachten onderwezen omtrent de fysiologie, zoals de natuurwetenschap in die tijd werd genoemd – dat wil zeggen, de wetenschap van physics of de Natuur – al deze denkers leerden dat achter alle stoffelijke manifestatie, achter alles wat we kunnen waarnemen of kennen en achter die dingen die we nog niet waarnemen of kennen, zogenaamde ondeelbaren staan. En deze ondeelbaren waren volgens hen de fundamentele eenheden van het Zijn. Democritus noemde ze Atomen – atomoi, een Grieks woord met de betekenis van ‘ondeelbaren’.

Op dit gebied ontleende Democritus waarschijnlijk veel aan zijn leraar, maar Aristoteles schrijft de atoomtheorie (het atomisme) aan hem toe.

Zelfbewustzijn is de waarneming van wat er in iemands eigen geest omgaat, als het besef van het eigen bestaan. Dit is een moeilijk te definiëren entiteit, waar intelligentie, het nemen van beslissingen, waarneming, bewustzijn en ik-besef zetelen.

Plato verdeelde de werkelijkheid in twee zijnssferen, materie en geest met als schakel de ziel. Het Antahkarana, nous legt de virtuele verbinding tussen epithumia en thumos. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het universum (universele quintessens) creëert een levend wezen dat in staat is zichzelf te aanschouwen en te reguleren. Het universum kijkt als het ware op een bewust niveau naar zichzelf. De in het brein, het geheugen opgeslagen informatie kan opnieuw worden geprojecteerd. We zijn aan onze eigen perceptie, het eigen perspectief overgeleverd. Het reflexieve ik, het zelfbewustzijn ondergaan we niet alleen als een ontologisch gegeven, maar veeleer als een fenomenologisch feit.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk De Boom van het Leven en het Zijn (p. 607):
Iedereen weet wat de staf van Mercurius (Staf van Hermes) is, die al door de Grieken is gewijzigd. Het oorspronkelijke symbool – met de drievoudige kop van de slang – werd veranderd in een staf met een knop, en de twee lagere koppen werden gescheiden, waardoor de oorspronkelijke betekenis wat werd vervormd. Toch is het voor ons doel de best mogelijke illustratie, deze laya-staf omstrengeld door twee slangen. De wonderbaarlijke krachten van de magische staf van Mercurius werden terecht door alle dichters uit de oudheid bezongen, en degenen die de geheime betekenis ervan begrepen, hadden daarvoor een heel goede reden.
In het volgende hoofdstuk De kracht van de toekomst (p. 621) wordt nog iets meer over dit onderwerp gezegd.
608: Een dubbele lus voor de neerwaartse evolutie, van geest naar stof; een andere spiraalvorm misschien op het weer-involuerende pad naar boven, van stof naar geest, en het noodzakelijke geleidelijke en uiteindelijke weer opgaan in de layatoestand, wat de wetenschap op haar eigen manier noemt ‘het wat elektriciteit betreft neutrale punt’, enz., ofwel het nulpunt. Dit zijn de feiten en de verklaring die het occultisme biedt. Men kan het met de grootste zekerheid en het grootste vertrouwen aan de wetenschap overlaten om ze eens te rechtvaardigen. Laten we echter wat meer vernemen over dit genetische oertype van de symbolische staf van Mercurius.

H.P. Blavatsky: Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 660):
Het is gemakkelijk om in de twee ‘geesten’ – de Griekse accenten of tekens (‘,) waarover Ragon spreekt (zie boven) – atma en buddhi, of ‘de goddelijke geest en zijn voertuig’ (geestelijke ziel) te herkennen.
Het achttal of de 8 symboliseert de eeuwige en spiraalvormige beweging van de cyclussen, de 8, ∞, en wordt op zijn beurt gesymboliseerd door de Mercuriusstaf. Het geeft de regelmatige ademhaling van de Kosmos aan, bestuurd door de acht grote goden – de zeven uit de oorspronkelijke moeder, de ene en de triade.

Plaatje „Der Körper als Spiegel der Seele“ (tot slot)

====

3.1 Goed en Kwaad (Wederkerigheid, Deus est Demon inversus, Middenweg)

De twee soorten ervaringen waar Prigogine naar verwijst hangen samen met de kloktijd en de psychologische tijd van Claudia Hammond, de kloktijd en innerlijke tijd van Joke Hermsen, met Chronos en Kronos van H.P. Blavatsky, chronologische en psychologische tijd van Krisnamurti, de standaardtijd en psychologische tijd van René Meijer en met de relatieve en absolute tijd in het rapport ‘E i V’. Om de relatie tussen beide fenomen te duiden maakt Blavatsky van de keerzijde van de medaille, de schaduwzijde gebruik.

Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben.
De kern van een cultuur wordt gevormd door waarden. Een waarde is een collectieve neiging om een bepaalde gang van zaken te verkiezen boven anderen. Waarden behoren tot de eerste dingen die kinderen leren – niet bewust, maar impliciet. Waarden zijn gevoelens met een richting: een plus- en een minpool. Zij hebben betrekking op:

Goed tegenover

Slecht

Schoon

Vuil

Mooi

Lelijk

Natuurlijk

Onnatuurlijk

Normaal

Abnormaal

Logisch

Paradoxaal

Rationeel

Irrationeel

Jan Wicherink, boek Ontheemde Zielen Ontwaken (p. 211): De globalisering heeft de wereld in een groot dorp veranderd zodat we niet langer kunnen negeren wat in afgelegen delen van de wereld gebeurt; het nieuws wordt in enkele minuten wereldwijd uitgezonden. Het probleem van de globalisering is dat lokale economieën nu zwaar afhankelijk zijn van de wereldeconomie; onrust waar ook ter wereld draagt het potentieel in zich om onze lokale economieën te verstoren. De economische ontwikkeling van China is een serieuze bedreiging voor de werkgelegenheid in alle Westerse landen. Naties zijn niet langer in staat om alle milieuproblemen waar ze voor staan zelf op te lossen. De oorlog tegen terrorisme kan niet gewonnen worden indien we het kernprobleem niet herkennen - onze foute ‘hullie en zullie’ redenering, de foutieve overtuiging dat wij aan de ‘juiste’ zijde staan van de ‘as van het kwaad’.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 263):
Het bovenstaande kan natuurlijk worden toegepast op het verschil dat wordt gemaakt tussen de graden of orden van geestelijke wezens, en in die zin probeert de rooms-katholieke kerk het verschil te interpreteren en te onderwijzen; want terwijl de aartsengelen volgens haar leer goddelijk en heilig zijn, maakt zij hun dubbelgangers voor duivels uit27. Maar het woord ‘ferouer’ moet niet in deze zin worden opgevat, want het betekent eenvoudig het tegenovergestelde of de keerzijde van een eigenschap of hoedanigheid. Als de occultist dus zegt, dat de ‘duivel de schaduwzijde van god is’ (het kwaad, de keerzijde van de medaille), bedoelt hij niet twee afzonderlijke werkelijkheden, maar de twee aspecten of facetten van dezelfde Eenheid. Maar de beste mens die er is, zou naast een Aartsengel – zoals de theologie die beschrijft – een duivel schijnen. Dit is dan ook beslist een reden om een lager ‘dubbel’, dat veel dieper in de stof is ondergedompeld dan zijn origineel, geringer te schatten. Maar er is nog steeds weinig aanleiding hen als duivels te beschouwen, en dit is precies wat de rooms-katholieken tegen alle reden en logica in doen.
27) Deze gelijkheid van de geest en zijn stoffelijke ‘dubbel' (in de mens is het andersom) verklaart nog beter de in dit boek al genoemde verwarring over de naam en de individualiteit van de rishi’s en de prajapati’s en hun aantal; vooral wat betreft die van het Satyayuga en het Mahabharata-tijdperk. Zij werpt ook meer licht op wat de Geheime Leer verkondigt over de Wortel- en de Zaad-manu’s (zie Deel II, ‘Over de oorspronkelijke Manu’s van de mensheid’). Niet alleen die voorvaderen van onze mensheid, maar elk menselijk wezen, zo wordt ons geleerd, heeft zijn oervorm in de geestelijke sferen; deze oervorm is de hoogste essentie van zijn zevende beginsel. Zo worden de zeven Manu’s tot 14, waarbij de Wortelmanu de Eerste Oorzaak is en de ‘Zaadmanu’ haar gevolg; en wanneer de laatste reiken van Satyayuga (het eerste stadium) tot het heldentijdperk, worden deze Manu’s of rishi’s 21 in getal.
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 11 Demon est deus inversus (p. 451/452):
Dit was het eerste karmische gevolg van het verlaten van een filosofisch en logisch pantheïsme, om als steun voor de luie mens ‘een barmhartige vader in de hemel’ in te voeren, van wie de daden als natura naturans, de ‘bevallige maar steenkoude moeder’, elke dag en elk uur de veronderstelling tegenspreken. Dit leidde tot de oertweelingen, Osiris-Typhon, Ormazd-Ahriman en tenslotte Kaïn-Abel en al die andere tegenstellingen.
457: De kabbalisten tonen bovendien aan dat die twee, Schemal en Samaël, een symbolische vorm van Saturnus, CHRONOS, zijn en dat de twaalf vleugels de 12 maanden voorstellen, terwijl het symbool als geheel op een ras-cyclus betrekking heeft. Jehova en Saturnus zijn ook als symbool gelijk.
458: Kronos is de eindeloze (en daarom onbeweeglijke) duur, zonder begin, zonder einde, buiten de deelbare Tijd en buiten de Ruimte. Die ‘engelen’, genii of deva’s, die werden geboren om te handelen in ruimte en tijd, d.w.z. om door de zeven kringen van de bovengeestelijke gebieden heen te breken tot in de waarneembare of begrensde bovenaardse regionen, zijn volgens de allegorie in opstand gekomen tegen Kronos en streden tegen de (toen) ene levende en hoogste God. Wanneer Kronos op zijn beurt wordt voorgesteld als degene die Uranus, zijn vader, verminkt, dan is de betekenis van deze verminking heel eenvoudig: van de absolute tijd maakt men de eindige en voorwaardelijke tijd; een gedeelte wordt aan het geheel ontnomen, en zo toont men aan dat Saturnus, de vader van de goden, van eeuwige duur is veranderd in een beperkte periode. Chronos maait met zijn zeis zelfs de langste en (voor ons) schijnbaar eindeloze cyclussen weg, die toch ondanks alles beperkt zijn in de eeuwigheid, en met dezelfde zeis velt hij de machtigste rebellen. Ja, niemand zal aan de zeis van de tijd ontkomen! Prijs de god of de goden of bespot ze; noch het een noch het ander zal die zeis een miljoenste deel van een seconde doen trillen op haar stijgende of dalende pad.

H.P. Blavatsky: Geheime Leer Deel II Stanza 4 Schepping van de eerste rassen (p. 105):
Volmaaktheid moet, om volkomen te zijn, worden geboren uit onvolmaaktheid, het onvergankelijke moet groeien uit het vergankelijke en dit laatste hebben tot voertuig, grondslag en tegenstelling. Absoluut licht is absolute duisternis, en omgekeerd. Inderdaad is er in het rijk van de waarheid noch licht, noch duisternis. Goed en kwaad zijn tweelingen, de nakomelingen van Ruimte en Tijd, onder de heerschappij van maya. Scheid hen door de ene van de andere af te snijden, en zij zullen beide sterven. Geen van beide bestaat op zichzelf, want elk moet uit de ander worden voortgebracht en geschapen om tot bestaan te komen; beide moeten worden gekend en gewaardeerd voordat zij voorwerp van waarneming worden; daarom moet de sterveling hen als gescheiden denken.
Geheime Leer Deel II Stanza 10 De geschiedenis van het vierde ras (p. 264):
Het is ‘satan die de god is van onze planeet en de enige god’, en dit zonder enige beeldspraak die slaat op haar slechtheid en verdorvenheid. Want hij is één met de logos, ‘de eerste zoon, de oudste van de goden’, in de volgorde van de microkosmische (goddelijke) evolutie; sterrenkundig gezien is Saturnus (satan) ‘de zevende en laatste in de volgorde van de macrokosmische uitstraling, omdat hij de omtrek van het koninkrijk vormt, waarvan Phoebus (het licht van de wijsheid, ook de zon) het centrum is’. De gnostici hadden dus gelijk toen zij de joodse god ‘een engel van de stof’ noemden, of degene die Adam (bewust) leven inblies en degene die Saturnus als planeet had.
De Geheime Leer Deel II Stanza 10. Vervolg (p. 309):
De twee polen werden door de Ouden aangeduid als draken en slangen – vandaar de ‘goede en slechte’ draken en slangen en ook de namen die aan de ‘zonen van god’ (zonen van geest en stof) worden gegeven; de goede en de boze magiërs. Dit is de oorsprong van deze tweevoudige en drievoudige natuur van de mens. De legende van de ‘gevallen engelen’ bevat in haar esoterische betekenis de sleutel tot de talrijke tegenstrijdigheden in het karakter van de mens; zij wijst op het geheim van het zelf-bewustzijn van de mens; zij is de hoeksteen waarop zijn hele levenscyclus is gebaseerd – de geschiedenis van zijn evolutie en groei.
Het juiste begrip van de esoterische antropogenese hangt af van een goede beheersing van deze leer. Deze geeft een aanwijzing voor de oplossing van het lastige vraagstuk van de oorsprong van het kwaad, en laat zien dat de mens zelf het ENE scheidt in verschillende tegengestelde aspecten.
309\310: De demon van de trots, wellust, opstandigheid en haat bestond niet vóór het verschijnen van de stoffelijke bewuste mens. Het is de mens die de duivel heeft verwekt, gevoed en toegestaan zich in zijn hart te nestelen; hij is het ook die de in hem wonende god heeft besmet door de zuivere geest te verbinden met de onzuivere demon van de stof. En als het kabbalistische gezegde ‘Demon est Deus inversus’ zijn metafysische en theoretische bevestiging vindt in de tweevoudige gemanifesteerde natuur, wordt de praktische toepassing ervan alleen in de mensheid gevonden.
De Geheime Leer Deel II Stanza 12 Het vijfde ras en zijn goddelijke leermeesters - De oorsprong van de mythe van satan (p. 433):
Ons . . . fragment heeft betrekking op de schepping van de mensheid, die Adam wordt genoemd; als (de mens) in de bijbel wordt hij volmaakt geschapen . . . maar later verenigt hij zich met de draak van de afgrond, het beest van Tiamat, de geest van de Chaos, en zondigt tegen zijn god, die hem vervloekt en al het kwaad en de moeilijkheden van de mensheid op zijn hoofd laat neerdalen11.’
11) Een ‘god’ die zijn (veronderstelde) eigen werk vervloekt, omdat hij het onvolmaakt heeft geschapen, kan nooit de ene oneindige absolute wijsheid zijn, of hij nu Bel of Jehova wordt genoemd.
438: Daar schept Jehova-Kaïn, het mannelijke deel van Adam, de tweevoudige mens, nadat hij zich van Eva had gescheiden, in haar ‘Abel’, de eerste natuurlijke vrouw, en vergiet het maagdelijke bloed. Op gezag van de juiste lezing van vers 1, hoofdstuk iv, Genesis in de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst is Kaïn identiek met Jehova; en omdat de rabbi’s onderwijzen dat ‘Kin (Kaïn), de boze, de zoon was van Eva en Samaël, de duivel die de plaats van Adam innam’; en omdat de talmoed eraan toevoegt dat ‘de boze geest, satan en Samaël, de engel van de dood, dezelfden zijn’ – (Babba Battra, 16a) – is het gemakkelijk in te zien dat Jehova (de mensheid, of ‘Jah-hovah’) en satan (dus de verleidende slang) in elk opzicht een en dezelfde zijn. Er is geen duivel, geen kwaad, buiten de mensheid die een duivel voortbrengt. Kwaad is een noodzaak in, en een van de dragers van het gemanifesteerde heelal. Het is nodig voor vooruitgang en evolutie, zoals de nacht nodig is om de dag voort te brengen, en de dood om leven voort te brengen – opdat de mens eeuwig mag leven.
439: Satan vertegenwoordigt metafysisch eenvoudig het omgekeerde of de tegengestelde pool van alles in de natuur. Hij is allegorisch de ‘tegenstander’, de ‘moordenaar’ en de grote vijand van alles, omdat er in het gehele heelal niets is dat niet twee kanten heeft – de keerzijden van dezelfde medaille.

====

3.2 Levensboom en ‘Goed en Kwaad’ (Éne werkelijkheid, Levensboom, Collectief leerproces)

Wat men gangbaar aanduidt als de zondeval is te vinden in Genesis 3. Hierin wordt de eerste vrouw, Eva, door het sluwste van alle wilde dieren, de slang, verleid een vrucht van de "boom van de kennis van goed en kwaad" te eten, terwijl God die handeling verboden heeft. Adam wordt daarna door zijn vrouw overgehaald hetzelfde te doen.

De éne werkelijkheid wordt gesymboliseerd door de levensboom en de ommekeer, de boom van kennis van goed en kwaad, de bewustzijnsevolutie van de mens. De levensboom en de boom van goed en kwaad geven samen een weerslag van de blauwdruk van de schepping en van de wetmatigheden die ten grondslag liggen aan het ontstaan, zich voordoen en voorbijgaan van alle verschijnselen. De complementariteit tussen de twee bomen toont de wetmatigheid achter alle inspanningen, blokkades, op- en neergaande bewegingen, successen en mislukkingen.

René Meijer de Bhagavad Gîtâ hoofdstuk 15 De aard van de verheven persoon (p. 81):
De fortuinlijke zei: 'Hij die weet dat de levensboom een eeuwige boom is met zijn wortels naar boven, zijn takken naar beneden en waarvan de bladeren worden gevormd door de filognostische gezangen28, is iemand die op de hoogte is van de kenniscultuur. (2) Deze boom zoals hij zich naar beneden en boven uitstrekt, ontwikkelde naar zijn twijgen toe neerwaarts het bereik van de zintuigen en in de richting van zijn wortels het karma dat iemand bindt aan de menselijke wereld. (3-4) De vorm van deze boom kent noch een begin noch een einde, noch een fundament dat men alhier kan waarnemen; het volhoudend met het wapen der onthechting moet men van ophouden weten met deze diepgewortelde boom. Nadat men van verzaking is met die levensboom, moet men uitplussen waar die plaats zich bevindt waar men naar op weg is en vanwaar men nimmer terugkeert, en zich dan aan Hem overgeven, de oorspronkelijke persoonlijke integriteit en het levensbeginsel29, van wie, en van waaruit, alles zich uitbreidde sedert de eerste dagen van het universum.
28) Filognostische liederen zijn de in de eigen taal vertaalde en naar de eigen muzikale cultuur gearrangeerde, devotionele liederen van de oorspronkelijk in het Sanskriet en Bengaals geschreven mantra's, bhajans, gebeden en andere lofzangen van de erfopvolging van vaishnava leraren van het voorbeeld, de leraren van instructie, die de kennis vanuit het verleden doorgaven. Deze liederen zijn bedoeld om samen te worden gezongen in erediensten als men bijeenkomt om dit boek en/of andere heilige boeken van de filognosie te lezen, zoals Het Verhaal van de Fortuinlijke (de Bhâgavata Purâna), maar mogen ook dienen als mantra's om zich in afzondering gelijk te richten.
29) In dit verband is het van belang in te zien dat, als in, het persoonlijke en het onpersoonlijke van God samengebracht in het woord purusha, zoals hier gebruikt, zich niet laat scheiden aangezien de term God het volledige van alle dualiteiten dekt als de verenigende categorie. Aldus is God zowel een persoon of integriteit van materieel leven, een Heer (Îs'vara), alsook onpersoonlijk het samenstel van het materiële universum begrepen als Zijn gigantische gedaante genaamd de virâth rûpa in Sanskriet, die tot leven kwam door het - mannelijke - principe van de tijd (kâla) en het causale krachtveld van de relatieve ether (âkâs'a).

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 10 Boom-, slang- en krokodilverering (p. 445):
445: Zo zegt de Bhagavadgita dat de Asvattha, de boom van Leven en Zijn, waarvan slechts de vernietiging tot onsterfelijkheid leidt, met zijn wortels omhoog en zijn takken naar beneden groeit (hfst. xv). De wortels stellen het opperwezen of de eerste Oorzaak, de LOGOS voor; maar men moet boven deze wortels uitgaan om zich met Krishna te verenigen[ die, zoals Arjuna zegt (xi), ‘groter is dan Brahman en de eerste Oorzaak, . . . het onvernietigbare, dat wat is, niet is en deze twee te boven gaat’. Zijn takken zijn Hiranyagarbha (Brahmā of Brahman in zijn hoogste manifestaties, zeggen Sridhara en Madhusūdana), de hoogste Dhyan-Chohans of deva’s. De Veda’s zijn zijn bladeren. Alleen hij, die boven de wortels uitgaat, zal nooit terugkeren, d.w.z. zal tijdens deze ‘eeuw’ van Brahmā niet meer reïncarneren.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 8 Leven, kracht of zwaartekracht (p. 591):
De ‘leermeester’ zegt: ‘Als men de grote boom volkomen begrijpt, waarvan het niet-waargenomen gedeelte (de occulte natuur, de wortel van alles) de scheut is uit het zaad (Parabrahmam), die het begrijpen (mahat, of de universele, intelligente ziel) als stam heeft; waarvan de takken het grote egoïsme10 zijn, in de holten waarvan de scheuten zijn, namelijk de zintuigen; waarvan de grote (occulte of onzichtbare) elementen de bloemtrossen zijn11, de grove elementen (de grove objectieve stof), de kleinere takken, die altijd bladeren en altijd bloemen hebben . . . de boom die eeuwig is en waarvan het zaad Brahman (de godheid) is; en als men deze boom omhakt met dat voortreffelijke zwaard – de kennis (geheime wijsheid) – dan bereikt men onsterfelijkheid en werpt men geboorte en dood af.’
10) Ahamkāra, veronderstel ik, dat ik-gevoel (of ahamschap) dat tot alle dwalingen leidt.
11) De elementen zijn de vijf tanmātra’s: aarde, water, vuur, lucht en ether, de voortbrengers van de grovere elementen.

Slotopmerking in de bijlage Weerspiegeling:
Bij de hindoes is de god Vishnu de bovenzinnelijke oorspronkelijke persoon of integriteit van de schepping en de instandhouder van leven, de schepper of de geest van het Absolute is (Brahmâ) en de vernietiger-vernieuwer is Shiva (zie verder guna-avatâra's). Deze drie-eenheid vertegenwoordigt in essentie de daadwerkelijke processen van het bewustzijn dat zijn vormen vernieuwt en verandert in overeenstemming met nieuwe innerlijke impulsen.

Hindoeïsme: Enkele van de belangrijkste aspecten van God maken deel uit van de hindoeïstische Drie-eenheid: Brahma (God als Schepper), Vishnu (God als Onderhouder), Shiva (God als Transformerende Entiteit).

De Geheime Leer Deel II, Stanza 9 Edens slangen en draken (p. 242):
De slang, de boom van kennis van goed en kwaad, en de boom van het leven zijn symbolen die van Indiase bodem werden overgeplant. De arasamaram, de waringinboom, die voor hindoes zo heilig is (omdat Vishnu tijdens een van zijn incarnaties onder zijn machtige schaduw rustte en daar menselijke filosofie en wetenschappen onderwees), wordt de boom van kennis en de boom van het leven genoemd. Onder het beschermende gebladerte van deze koning van de wouden geven de goeroes hun leerlingen de eerste lessen over de onsterfelijkheid en wijden hen in de mysteriën van leven en dood in.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 668):
Voor de oosterse occultist wordt de BOOM van Kennis in het paradijs van het eigen hart van de mens de boom van het eeuwige leven, en heeft niets te maken met de dierlijke zinnen van de mens. Het is een absoluut mysterie, dat zich slechts openbaart door de inspanning van het gekerkerde manas en het ego om zich te bevrijden uit de slavernij van zintuiglijke waarneming en te zien in het licht van de ene eeuwige tegenwoordige werkelijkheid. Voor de westerse kabbalist en nu nog veel meer voor de oppervlakkige kenner van de symboliek, die is opgevoed in de dodelijke atmosfeer van de materialistische wetenschap, is er maar één hoofdverklaring van de mysteriën van het kruis – het seksuele element ervan. Zelfs de moderne, overigens spiritualistische commentator ziet deze karaktertrek in het kruis en de swastika vóór alle andere.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental (p. 678):
Wanneer de lezer de zevenvoudige samenstelling van goddelijke hiërarchieën en van kosmische en menselijke constituties in gedachten houdt, zal hij gemakkelijk begrijpen dat Jah-Noach aan het hoofd staat en de synthese is van het lagere kosmische Viertal. De bovenste sephiroth-triade – waarvan Jehova-binah (intelligentie) de linker, vrouwelijke, hoek is – emaneert het Viertal. Het laatstgenoemde, dat op zichzelf de ‘hemelse mens’ symboliseert, de geslachtloze Adam Kadmon, gezien als de Natuur in het abstracte, wordt weer een zevental door uit zichzelf de overige drie beginselen te emaneren, de lagere aardse, gemanifesteerde stoffelijke Natuur, de stof en onze aarde (de zevende is Malkuth, de ‘bruid van de hemelse mens’), en vormt zo met de hogere triade, of kether, de kroon, het volledige getal van de sephiroth-boom – de 10, het totaal in eenheid of het Heelal. Naast de hogere triade zijn er zeven lagere scheppende sephiroth.

====

3.3 Genadeleer en Erfzondeleer (Zelfreinigend vermogen, ‘Haat en Liefde’, Zelfbewustzijn)

Genadeleer
H.T. Edge Theosofie en christendom
De Bijbel - I
Hier hebben we de dubbele geboorte, de eerste van het vlees, de tweede van de geest. Deze leer van de tweede geboorte is het hoofdthema van Paulus, en het is verrassend dat men er niet meer aandacht aan heeft geschonken. Op zijn hoogst heeft men gedacht aan een geestes- of gemoedsgesteldheid die varieert van een louter bevrediging van de eigen begeerten tot waarachtige heiligheid van karakter. Maar door het geloof in de erfzonde en het plaatsvervangend lijden en door onbekendheid met reïncarnatie is de werkelijke betekenis ervan verduisterd en verloren gegaan. Maar toch zijn deze oude leringen onsterfelijk, waardoor ze door de eeuwen heen zijn blijven bestaan, al was het maar de vorm ervan, totdat de tijd aanbreekt dat ze in ere worden hersteld. Het Avondmaal wordt nog gevierd als een middel om genade te ontvangen en als een herdenking, en sommigen hechten groot belang aan het geloof in de wonderbaarlijke omzetting van brood en wijn in het wezenlijke vlees en bloed van Jezus.

Christelijke leer inzake de afhankelijkheid van de mens van de genade van God, die door de eeuwen van de kerkgeschiedenis heen verschillende vormen heeft aangenomen.

Door religie bij het huisvuil te zetten is daarmee niet automatisch ook het kwaad uit de wereld verdwenen. De aarde is wat het is, we zijn zodanig geschapen dat we ook geneigd zijn tot het kwade. De manicheeër Aurelius Augustinus heeft zich tot het christendom bekeerd en heeft met zijn erfzondeleer voor verwarring gezorgd. De Rooms-katholieke Kerk heeft zijn standpunt herzien. Overgenomen uit dit artikel Hoe vrij zijn wij onder Gods genade?:

Op verscheidene concilies heeft de Kerk dit extreme standpunt veroordeeld. Het concilie van Orange, in 529, veroordeelde de leer van de dubbele predestinatie: dat God zowel de rechtvaardigen als de verdoemden zou hebben voorbestemd. Dit concilie leert twee belangrijke dingen:

1. Niemand kan God beminnen, in Hem geloven en het goede doen, indien God zelf hem daartoe de genade niet geeft: "Een mens kan zich niets toeëigenen, tenzij het hem vanuit de hemel gegeven is" (Joh. 3,27).
2. Als iemand zondigt, dan is hij het zelf die dat doet; alles wat slecht is, komt louter en alleen van de mens. Doet hij iets goeds, dan is het Gods genade die het in hem bewerkt, maar zó dat het tegelijk ook menselijke wil is. Want de genade respecteert de menselijke vrijheid volkomen.

Augustinus maakte, ruim tweehonderd jaar na Irenaeus, niet Gods liefde, maar de zondigheid van de mens tot kern van de verzoeningsleer. Het concilie van Orange, in 529, rehabiliteert min of meer Irenaeus. Zijn hoofdwerk Ontmaskering en weerlegging van de valselijk dusgenaamde gnosis (gewoonlijk geciteerd onder de Latijnse titel Adversus haereses) geeft inhoud en strekking van de toenmaals bloeiende gnostieke stelsels op objectieve wijze weer, zoals opnieuw gebleken is uit de vondst van gnostieke geschriften te Nag Hammadi in Egypte.

====

3.4 Zaaien en Oogsten ('Zelfregulering en Regulering', 'Zelfbewustzijn en Leiderschap')

De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus, op en - neergaande boog). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?
De opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek (beweging) brengt de eeuwige terugkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.

Naar de sportschool om de planeet te redden interview (Volkskrant 30 april 2011)
Peter Sloterdijk verwijst naar Friedrich Nietzsche: de mens kan alleen vooruit als hij naar het onmogelijke streeft. Natuurlijk zal ook de succesvolste mens nooit bereiken wat hem voor ogen staat, maar progresssie is slechts mogelijk door de ‘verticale spanning’ tussen dagelijkse werkelijkheid en onvervulbaar ideaal.
In de naoorlogse samenleving, het kristalpaleis, raakte de verticale spanning op de achtergrond. Het horizontale werd belangrijker gevonden: iedereen moest gelijk zijn.

====

3.5 Aether en Ether ('5D-concept en Ether-paradigma')

De eerste vraag uit de catechismus is nog steeds actueel. Het is echter mogelijk deze vraag vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Er ontstaat een ommekeer, een omslagpunt wanneer wij wijsheid (lees waarheid) boven dwaasheid (het ééndimensionale marktdenken om alles als koopwaar te zien) laten prevaleren. Maar wanneer we echt menen te weten de wijsheid in pacht te hebben laten we zien hoe dom we zijn. Maar Spinoza heeft al eerder voor ‘the science of beauty’ een lans gebroken. Er is niets nieuws onder de zon.

Spinoza: Maar vóór alles is het nodig een middel te ontdekken om het verstand gezond te maken en het, voor zover dit aanvankelijk gaat, te zuiveren, opdat het de dingen op gelukkige wijze zonder dwaling en zo goed mogelijk kan begrijpen. Hieruit kan iedereen reeds zien, dat ik alle wetenschappen (de wetenschappen hebben maar één doel, waarop zij alle moeten worden gericht) op een doeleinde wil richten, te weten om, zoals ik reeds zei, de hoogste menselijke volmaaktheid te bereiken.

Alice Ann Bailey (geboren Alice Ann le Trobe-Bateman) (16 juni 1880 – 15 december 1949) was een Britse schrijfster. Zij wordt door haar volgelingen gezien als de voortzetster van het werk van theosofe Helena Petrovna Blavatsky.
Alice Bailey beschrijft in haar boek De wederkomst van Christus de ‘Avatar of Synthesis’ die zoals zij zegt een ‘nauw metgezel’ is van de ‘de Christus’.
Zij zegt: 'Hij werkt onder de grote natuurlijke Wet van synthese die eenheid en fusie voortbrengt. Zijn functie (in harmonie met de energie van Christus) is het voortbrengen van een spirituele wil in de mensheid, de wil tot het goede.'

Jan Wicherink (p. 194): Men zou kunnen beargumenteren dat de Oosterse spirituele tradities hun universele wijsheid niet bereikten via wetenschappelijke methoden, maar door esoterische principes zoals introspectieve meditatie. In een hogere staat van bewustzijn kregen ingewijden toegang tot de oerkennis die opgeslagen ligt in de Akasha-kronieken. Hoewel dit best waar zou kunnen zijn, geloof ik nog steeds dat er voldoende redenen bestaan om aan te nemen dat de oude vedische cultuur haar initiële wijsheid van eerdere beschavingen ontving.

Vedisch spreekt men van trikâlika bij de driedeling van de tijd (kâla). Doorgaans wordt daar het verleden, het heden en de toekomst mee bedoeld. De vedische cultuur begint met Vyâsadeva (3200 v.Chr.). ====

3.6 Nature en Nurture (Epigenetica, Interdisciplinair)

De bestudering van de wisselwerking van het membraan met de omgeving en het DNA en de genen wordt ‘epigenetica’ genoemd (Prana nr. 171, Michael Fromfeld).

Epigenetica beweegt zich op het snijvlak tussen nature (aangeboren) en nurture (maakbare eigenschappen).
De term epigenetica duidt op de studie van omkeerbare erfelijke veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de sequentie (volgorde van de basenparen) van het DNA in de celkern. Het is ook de studie van de processen die de zich ontplooiende ontwikkeling van een organisme beïnvloeden. In beide gevallen wordt bestudeerd hoe gen-regulerende informatie die niet in DNA-sequenties wordt uitgedrukt toch van de ene generatie (cellen of organismen) op de andere wordt overgedragen - dat wil zeggen (afgaand op het Griekse prefix), 'bijkomend bij' of 'supplementair aan' de genetische informatie die in het DNA gecodeerd zit.
Relatie tot de omgeving in ruimte en tijd:
Uit onderzoek is gebleken dat een hypothese die door de Britse professor Marcus Pembrey werd geopperd, als zouden omgevingstoestanden een invloed hebben op de overdraagbaarheid, inderdaad bevestigd wordt. Dit onderzoek gebeurde aan de hand van een Zweedse studie samen met professor Lars Olov Bygren die hem hierop gewezen had. Uit gegevens en cijfers van een ruim en compleet Zweeds bevolkingsregister kon worden aangetoond dat perioden van relatieve hongersnood bij een eerste generatie systematisch een significante uiting van diabetes bij de derde generatie tot gevolg had.

====

3.7 Ego en Alter-ego (Archetypen)

Als de persoonlijkheden (lagere manas of stoffelijke denkvermogens) uitsluitend door hun hogere alter ego’s zouden worden geïnspireerd en verlicht, dan zou er weinig onvolmaaktheid in de wereld zijn (H.P. Blavatsky Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV p. 60).

Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (Nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.

G. de Purucker Mens en evolutie
Hoofdstuk 2 Stromingen in de moderne Wetenschap (p. 28):
5. Dat elektriciteit en magnetisme, een tweelingverschijnsel, corpusculair zijn, uit deeltjes of lichaampjes bestaan en derhalve stof zijn. Het zijn de waarneembare gevolgen van noumenale oorzaken — etherische stof of liever etherische stoffen. De moderne wetenschap heeft nog niet het punt bereikt waarop ze bereid is te erkennen dat magnetisme, de alter-ego van elektriciteit, uit deeltjes bestaat of corpusculair is, zoals ze dat nu ten aanzien van elektriciteit toegeeft.

De cirkel, de mandala symboliseert de eenheid tussen de innerlijke en uiterlijke wereld, de 'micro- en macrokosmos'. De lemniscaat verbindt de horizontale cirkel met de verticale cirkel en symboliseert de bewust of onbewust ervaren werkelijkheid. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden ‘het gaat om de moraal van ons levensverhaal’.

De realisatie van het zelf is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens, zoals goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.
Deze archetypen, begrippen zoals de schaduw (de duistere kant van het onderbewustzijn), de eeuwige jongeling, de boze geest, de held enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten', die de persoonlijkheid van de mens structureren.
In het leven gaat het er om dat we leren over de eigen schaduw te springen.
De nazi's vielen Jung overigens ook aan, want Jung had ingezien én uitgebreid beschreven hoe zij hun eigen schaduw projecteerden (zondebokmechanisme) op de joden, en zij waren daar niet bepaald van gediend.

Gebaseerd op de psychologie van Carl Jung gaat het er om dat we in het leven leren over de eigen schaduw te springen. Bij de schaduwmodule van Ken Wilber (boek Integrale visie) kan er een verband met de psychologie van Carl Jung worden gelegd. Dit geldt ook voor het maskerkwadrant van Daniel Ofman (boek Bezieling en kwaliteit in organisaties). De negatieve as van het kernkwadrant toont de schaduw (asymmetrie) van de persona. Het maskerkwadrant brengt als het ware de asymmetrie van de asymmetrie in beeld. De persoon wordt in een dergelijke situatie volgens Ofman een gespleten persoon die een dubbelleven gaat leiden. Het tegennatuurlijke maskerkwadrant laat zien dat we in een loop terecht kunnen komen wanneer we niet meer met onze spirituele bron zijn verbonden. Volgens Prof. Hofstede (hoofdstuk 4.5) is de menselijke natuur wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben.

====

3.8 Kernkwadrant en Kompaskwadrant (Levenskunstenaar)

Kernkwadrant	Daniel	Ofman	Binnenwereld in balans met Buitenwereld,	Binnenwereld in onbalans met Buitenwereld,
			Onderste kernkwadrant in balans met het	het maskerkwadrant, er ontstaat een
			spiegelbeeld (alter ego), de lemniscaat:	tegennatuurlijke kringloop:

					7. Daadkracht	<	5. Drammerig
	te veel				|		|		te veel
4. Daadkracht	>	2. Drammerigheid	4. Ingetogenheid	>	2. Passiviteit	>	6. Geduld	4. Geduld	>	2. Passiviteit
|		|	|		|			|		|
1. Passiviteit	<	3. Geduld	1. Opdringerigheid	<	3. Initiatief			1. Drammerigheid	<	3. Daadkracht
	te veel								te veel

Het middelste ‘dubbelkwadrant’ 'Geduldige daadkracht' toont een evenwichtige krachtige persoonlijkheid.

					7. Daadkracht	<	5. Passiviteit
	te veel				|		|		te veel
4. Daadkracht	>	2. Drammerigheid	4. Daadkracht	>	2. Drammerigheid	>	6. Geduld	4. Geduld	>	2. Passiviteit
|		|	|		|			|		|
1. Passiviteit	<	3. Geduld	1. Passiviteit	<	3. Geduld			1. Drammerigheid	<	3. Daadkracht
	te veel								te veel

====

3.9 Leraar en Leerling (Authentiek leiderschap, 'Individueel- en Collectief leerproces')

Grace F. Knoche De Mysteriescholen door de eeuwen heen (p. 85/86):
De relatie tussen discipel en leraar is een uiterst heilige en gewijde band van geestelijke vertrouwdheid. De dankbaarheid die opwelt in de discipel is evenredig aan zijn zielenadel: wie kleingeestig is voelt alleen wrevel wanneer de warmte van begeleiding en bescherming wordt aangeboden; maar in iemand die edelmoedig is brandt het vuur van liefhebbende en onuitblusbare dankbaarheid. De schakels in deze Gouden Keten van Hermes worden door dankbaarheid verbonden. Zoals iedere schakel aan zijn broederschakel is gekoppeld, het ene hart aan het andere, de leraar aan de leerling, de leerling aan de leraar – iedere leraar een leerling van degene boven hem, iedere leerling een leraar voor degene onder hem – zo zijn allen verbonden door onverbrekelijke schakels van liefde, trouw en dankbaarheid tegenover de leraar, de broederschap, de esoterische wijsheid.

De geniale filosofische visie van Jeroen Buve, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen. Cliënten die hulp vragen mag je niet aan hun lot overlaten, maar ze evenmin de wet voorschrijven. Het is uiteindelijk de persoon zelf die bepaalt of en zo ja, hoe en in welke mate van de adviezen gebruik zal worden gemaakt. Mensen moeten weer gaan geloven in hun eigen kracht. We moeten anderen respecteren, zodat ze hun zelfrespect kunnen herwinnen. Hulpverleners moeten mensen helpen om zichzelf te helpen. Dat is een simpele formule maar een uitermate ingewikkelde opdracht. Professionals die de kunst van het bevorderen van 'zelfredzaamheid' verstaan moeten worden gekoesterd. Het leven is een permanente balanceeract.

In het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties van Ofman stipt Jaap Voigt het punt aan dat onze samenleving gebouwd is op het principe dat het individu ondergeschikt is aan de groep, onvermijdelijk leidt tot conflicten of uitsluiting (zondebokmechanisme) van bepaalde individuen of groepen. Door de toenemende globalisering zal het individu eerder meer dan minder onder druk komen te staan. Alleen door het voeren van een transparant beleid is het mogelijk te voorkomen dat individuen of groepen tussen de wal en het schip terechtkomen. Om de harmonie binnen onze samenleving te waarborgen vormt juist de culturele verscheidenheid een hoeksteen. Door een open samenleving met een sterke debatcultuur kunnen tunnelvisies en hokjesgeest tussen de verschillende partijen worden voorkomen.

De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 291):
Het is hier voldoende te zeggen, dat de ‘Wachter’ en zijn ‘schaduwen’ – van de laatste zijn er evenveel als er voor de monade reïncarnaties zijn – één zijn.

====

3.10 Heer en Slaaf (Eigenbelang en Algemeen belang)

F. van Raalten, boek Filosofie in hoofdzinnen 2 (p. 127):
Het is, volgens Nietzsche, de religie geweest, die de verhouding heer – slaaf bedorven heeft, eerst de joodse, daarna ook de christelijke etc. Kortom de religie verziekt de verhouding heer – slaaf, zodat de slaaf iemand wordt die de ander niet meer kan zien als zijn gelijke wanneer hij van hem verliest. Deze wordt zijn vijand.
Er ontstaan zo twee nivo’s 1. een natuurlijk coöperatief nivo, waarbij wat goed en kwaad is bepaald wordt door de Heer en waarbij de Slaaf dit recht als vanzelfsprekend erkent. 2. Een nivo waarop de Slaaf verschijnt als de gebieder van de Heer en ondanks zijn natuurlijke ondergeschiktheid toch gaat bepalen wat goed is, met nu als tegendeel: kwaad. D.w.z. hij voert de moraal in en doet ontstaan wat wij nu het zedelijk bewustzijn noemen. Dat betekent dat degenen aan wie goed wordt gedaan nu bepalen wat goed is, dus de ontvangers, de passieven. Deze ‘slavenopstand’ is absurd. De actieven, de heersers hebben van nature de wetgevende macht. Men moet door hun persoonlijk optreden heen zien: het is hun natuur die bepaalt wat goed en slecht is en niet de behoeften van de zwakken.

De gevestigde elites stellen zelfbehoud, het eigenbelang op de allereerste plaats. Een individueel probleem kan snel worden opgepakt, daarentegen voor vraagstukken in de collectieve sector geldt dat het heel lang duurt voordat bewustwording in effectief beleid wordt vertaald. Geert Mak gaf in de Volkskrant 20 november 2004 een eerste signaal af. Recent zijn daar de reacties van Harm Beertema (Volkskrant 15 maart 2010) en Prof. Smalhout (Telegraaf 3 april 2010) en Gerd Leers (Volkskrant 6 april 2010) bijgekomen.
De te verwachten 29 miljard aan bezuinigingen maakt de politieke besluitvorming over de gewenste collectieve voorzieningen en de kosten daarvan bijzonder complex.

Erik de Kwaadsteniet Vissen tot de vijver leeg is
Elke dag moeten we individuele keuzes maken over wat we willen en wat we doen. Maar de mens is wel een sociaal dier. Wat doe je dan wanneer je eigen belangen botsen met die van de groep waartoe je behoort? Kies je voor jezelf of ga je toch meer voor de hele groep? Individuele vissers vangen bijvoorbeeld graag veel vissen om op die manier veel geld te verdienen, maar overbevissing leidt ertoe dat vispopulaties uitsterven. Daar lijdt de hele beroepsgroep onder. Geeft het eigenbelang of het groepsbelang de doorslag? Sociaal psycholoog Erik de Kwaadsteniet onderzocht welke keuzes mensen maken in dit type sociale dilemma.

====

3.11 Individueel en Collectief

Een organisatie is een verzameling individuen met gemeenschappelijke overtuigingen en opvattingen, met een collectief bewustzijn, ofwel organisatiecultuur. Het betekent dat de eigenschappen van de organisatie door die van de individuen die er deel van uitmaken worden bepaald.

De 'Top down en Bottom up' wisselwerking komt in de organisatiecultuur tot uitdrukking.
Er bestaat een duidelijke overeenkomst tussen de Big Five (persoonlijkheidsdimensies) van Willem Hofstee en de vijf cultuurdimensies van Geert Hofstede, boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen. Het is het Reflexief bewustzijn dat voor de interacties tussen individu en collectief zorgdraagt.

<< vorige ||volgende >>

Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.