Acht Domeinen - Integrale denktrant

Socrates: Minder te denken en meer te voelen.
Plato: Het lichaam is een gevangenis voor de menselijke geest?
Mattheüs (apostel) (22:37): U zult de Here, uw God, liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand.
Spinoza: Toch worden harten niet door wapenen, maar door Liefde en Edelmoedigheid overwonnen.
Gnosis Het denken met het hart en het voelen met het hoofd.
Pieter Kooistra: Het kunstwerk is een middel tot bewustwording van eenheid in verscheidenheid, zoals het leven zelf.
Julian Huxley: De mens is de evolutie, die zich van zichzelf bewust is geworden.
Ervin Laszlo: een ruimtesegment kan leeg zijn van materie, maar het is nooit vrij van energie-dragende velden.
André Klukhuhn: Het wordt tijd dat Janus de beide ogenparen opendoet.

De inhoudsopgave van deze bijlage verloopt tegengesteld aan de inhoudsopgave van hoofdstuk 1.5 en hoofdstuk 4.5.

Individueel leerproces (Morele kompas, Ken Uzelve, Zelforganisatie, Duurzame samenleving)

Elizabeth Cantalamessa: Reason and facts cannot be the basis of political debates and civic life. Love and laughter are the heart of the matter (Aeon)

Laat wetenschappers zich niet alleen wapenen met feiten, maar ook met hun verdriet en hun woede (Asha ten Broeke de Volkskrant 20 augustus 2021 p. 25):
‘Elke vezel in het hart van veel ervaren klimaatwetenschappers wil schreeuwen: ‘Zie je wel! We zeiden het toch?!’, zei onderzoeker Susanne Moser tegen de NRC. Ze sprak over het pas verschenen IPCC-rapport: een diep verontrustende samen¬vatting van wat we al wisten over klimaatverandering.
Gevoelens
Cantalamessa haalde de Duitse filosoof Fichte aan, die vond dat het daarom de plicht was van elke publieke intellectueel – dus ook wetenschappers – om gevoelens te inspireren bij hun medeburgers. En ze zo aan te zetten tot actie, want Fichte vond dat de mens niet alleen op aard was om zich te laten informeren, maar vooral om te doen. Of, zoals zijn tijdgenoot Goethe zei: ‘Het is niet genoeg te weten, men moet ook toepassen. Het is niet genoeg te willen, men moet ook handelen.’

Advies aan de (in)formateur Renée Frissen
‘Heb één keer de balls om je uit te spreken over migratie’ (Irene van der Linde Renée Frissen De Groene Amsterdammer 19 augustus 2021 p. 12-14):
Nieuwkomers in Nederland hebben het nog steeds zwaar door het
ontbreken van goed integratiebeleid. Het uiteindelijke doel, mensen laten meedoen aan de samenleving, wordt daardoor niet bereikt. Renée Frissen: ‘Laten we stoppen met hun potentieel te verspillen.’
Groot-Brittannië laat zien dat het anders kan.
‘Hun visie op integratie is onderbouwd met jarenlang onderzoek door een team van wetenschappers onder leiding van Alison Strang. Zij hebben in 2004 een opdracht van de Britse overheid gekregen: onderzoek nu eens grondig wat we weten over integratie. Ze hebben honderden nieuwkomers geïnterviewd, hun verhalen getoetst aan die van maatschappelijke organisaties uit het veld, daarnaast hebben ze uitgebreid internationaal literatuuronderzoek gedaan. Uiteindelijk hebben ze daaruit een “Indicators of Integration Framework” ontwikkeld; 14 key domains, veertien verschillende domeinen: als die op orde zijn, voor het individu én voor de groep, dan kun je zeggen dat mensen zijn geïntegreerd. Belangrijk hierbij is dat het een samenwerking is, dat verschillende mensen aan zet zijn: nieuwkomers zelf, de buurt, de overheid en het maatschappelijk middenveld.’
Want zo simpel is het volgens haar:
zie mensen zelf als een bron van kennis, zet ze in bij de oplossingen die je ontwikkelt, dan heb je een grote kans dat die oplossingen werken. ‘Voor gemeenten zetten we regelmatig een ontwerpproces op, dan zetten we ambtenaren en nieuwkomers die we speciaal daarvoor opleiden bij elkaar. Vaak gebeurt er iets bij die ambtenaren, zeggen ze opeens: o, zit dat zo?

Voor de “Indicators of Integration Framework” past Alison Strang de vier bij vier matrix toe. Volgens de telling van Pythagoras creëert de integratie van Dertien Domeinen het Veertiende Domein. De klinisch psycholoog René Meijer brengt met zijn matrices de symmetrie in de schepping tot uitdrukking:

Filognostische definities van Zelf, Ego en Wijsheid.
De begrippen persoonlijk en onpersoonlijk in de filognosie.
Filognosie: hoofdstuk
De ideale integratie en haar schaduw.

De matrixstructuur, de 7*7 structuur geeft de relatie, de spiegelsymmetrie tussen de zevenvoudige samenstelling van de mens en de zevenvoudige samenstelling van de planeten weer. Deze zevenvoudige structuur maakt weer onderdeel uit van de tienvoudige matrixstructuur van de microkosmos en macrokosmos. Eerder heeft Raymond Lull in zijn hoofdwerk Ars Magna (‘de grote kunst’) of ook wel Ars Generale Ultima al van de tien categorieën van de aristotelische wijsheid gebruik gemaakt.

G. de Purucker hoofdstuk De zevenvoudige zeven beginselen

We herhalen: uit âtman wordt zijn kind buddhi geboren. Uit âtman en buddhi wordt hun kind manas geboren: Vader, Heilige Geest, Zoon. Uit âtman, buddhi en manas tezamen, vaak de reïncarnerende monade genoemd, ontstaat uit hun wisselwerking in de gemanifesteerde wereld het begeertebeginsel, de drang om te zijn, te handelen en te worden. Uit deze vier komt van binnenuit de levenskracht. Daaruit ontstaat weer het astrale modellichaam en uit al deze ontstaat het laatste kind, de weerspiegeling op aarde van de godheid, van âtman; dit is de stoffelijke monade die een belichaamde god zou moeten en zou kunnen zijn; want ze heeft het in zich. Het volgende diagram laat dit zien, en is van nut om dit en andere aspecten van de menselijke natuur duidelijk te maken. Maar als u het een poosje heeft bestudeerd, vorm dan in uw geest geen beeld van wat u heeft gezien, denk niet dat de beginselen van de mens boven elkaar liggen, als een trap of een stapel boeken. In feite doordringen ze elkaar volkomen, zodat sthûlasarîra, zoals in het christelijke Nieuwe Testament staat, inderdaad de tempel is van de levende God of zou moeten zijn. De christenen hebben een prachtig verhaal over de avatâra Jezus, die de tempel ingaat en de geldwisselaars er met een zweep uit verdrijft omdat ze het gebruik van de tempel onteerden. De geldwisselaars zijn onze slechte gedachten en emoties en onze lage hartstochten; de aanwezigheid van de Christus, de buddhi, verdrijft ze.
Een ander punt is dit: Juist omdat âtman zevenvoudig is, kan hij zich in de zevenvoudige constitutie van de mens ontplooien. Âtman, die buddhi in zich heeft, werpt een
weerspiegeling van zijn buddhi omlaag en die wordt de voornaamste buddhi. Van âtman en buddhi werpt buddhi, die manas in zich heeft, een weerspiegeling van zijn manas omlaag, overstraald door âtman en die wordt het eigenlijke manas. Manas dat een kâma-manas of liever manas-kâma in zich heeft, werpt op zijn beurt een weerspiegeling omlaag, overstraald door de âtman van buddhi erboven en dan krijgen we de eigenlijke kâma. Op dezelfde manier komt prâna voort uit kâma. Prâna is ook zevenvoudig. Zoals zich in het lichaam van de mens het leven van elke cel bevindt, de cellen van zijn hersenen en de cellen van zijn beenderen en van zijn bloed, die alle één leven opbouwen dat het hele lichaam doordringt, zo is er het leven dat de hele constitutie van de mens doordringt. Er is in hem het leven dat liefde stimuleert. Er is in hem het leven dat toewijding, de begeerte of het hevige verlangen om te helpen opwekt. Er is in hem het leven dat het kâmabeginsel of begeertebeginsel naar lagere zaken bezit, het laagste deel van kâma. Die zijn alle in de mens en doordringen elkaar.

 

Aan bankiers kan de vraag worden voorgelegd wat is de toegevoegde waarde voor de samenleving het ballonnetje eerst, voorbij de reële economie, op te blazen en later weer te laten leeglopen? Bij het opblazen verdienen weinig mensen relatief veel en bij het leeglopen verliezen veel mensen relatief weinig.

Bij mijn nieuwe interessegebied Eenheid in Verscheidenheid is het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties van Daniel Ofman over kernkwadranten en organisatiecultuur een belangrijke leidraad geweest. In het rapport 'E i V' worden op basis van kwadranten verschillende inzichten gerubriceerd en onder een noemer gebracht.

De positieve as van het kernkwadrant, these + antithese = synthese, 1 + 1 = 3 is de trigger van het onderzoek geweest. Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (Nous) met de volmaaktheid van God in de hemel.

Geleidelijk is er op basis van het kernkwadrant van Daniel Ofman een nieuw model, het morele kompas ontstaan. Aan de hand van het morele kompas worden vijf perspectieven, de levensboom, het hexagram, (Davidster,) het kernkwadrant van Daniel Ofman, het enneagram en de vier kwadranten van Ken Wilber met elkaar verenigd.

In het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties heeft Jaap Voigt een nawoord geschreven. Jaap Voigt stipt de kwintessens van het vraagstuk aan waar het in het rapport 'E i V' om draait.

De asymmetrie in een kwadrant komt door de negatieve as naar voren. De negatieve as van een kwadrant toont de schaduw (asymmetrie) van de persona. Daniel Ofman beoogt met zijn boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties een nuttige bijdrage te leveren aan de zelfkennis van de manager. Hij gaat uit van het paradigma waarbij ieder individu wordt gezien als schepper van zijn huidige en toekomstige realiteit. Het verwerven van zelfkennis hangt ook met gehanteerde normen en waarden in een organisatie samen. Organisatiecultuur is de gemeenschappelijke verzameling normen, waarden en gedragsuitingen gedeeld door de organisatieleden; de ‘sociale lijm’ die de leden aan de organisatie bindt. Het zal duidelijk zijn dat de sociologie, de organisatiekunde ook van de theologie kan leren.

In de macrokosmos draait het om de torus en in de microkosmos om de uitgevouwen kubus, die de mens symboliseert. Het Zero Point Field illustreert de absolute ‘Ruimte en Tijd’.

De mythe van de gebroken werkelijkheid (Martijn van Calmthout Volkskrant 10 januari 1998):
Volgens Mandelbrot hangt de lengte van een kustlijn af van de lengte van de gebruikte meetlat. Vanuit een satelliet lijkt de kust een gladde curve waarvan de lengte snel is vastgesteld. Maar eenmaal op de grond blijken er opeens inhammen en landtongen, die de kustlijn wat langer maken. In de inhammen liggen bovendien rotsen, tussen de rotsen kiezels, de kiezels hebben uitstulpingen, waarop weer zandkorrels zitten, enzovoorts. En steeds valt de schatting hoger uit omdat bij elke vergroting de kustlijn weer even grillig blijkt als bij de vorige. En langer.
Alleen bij een keurige gladde cirkel of een vierkant, objecten met twee dimensies, zou de schatting precies op één waarde uitkomen. Dat dat kennelijk bij een kustlijn niet gebeurt, kon volgens Mandelbrot maar één ding betekenen: de kustlijn heeft een gebroken dimensie, ergens tussen 1 en 2 in. In zijn boek The Fractal Geometry of Nature uit 1982 (Uitgeverij W.H. Freeman) beschreef Mandelbrot voor het eerst samenhangend hoe die dimensie wiskundig moet worden berekend.

Ervin Laszlo boek Kwantumshift in het wereldbrein Inleiding De revolutie van de werkelijkheid (p. 10):
Wij leven in een tijdsgewricht van bifurcatie waarin zich een fundamentele verandering in onze wereld voltrekt: een macroshift.
Hoofdstuk 2 De dynamiek van de macroshift (p. 27):
Bifurcatie doet zich onveranderlijk voor waar complexe systemen een onomkeerbare verandering ondergaan.
Evolutie door bifurcatie
De evolutie van complexe biologische én maatschappelijke systemen verloopt via bifurcaties.

Elke duade in het morele kompas illustreert de synthese, het 1 + 1 = 3, de eenheid der tegendelen, de Triade. Deze situatie doet zich voor wanneer evoluerende monaden in de hemel, twee 'kwalitatieve assen' op aarde elkaar overlappen, Transkritische bifurcatie, figuur rechts:

Het morele kompas toont een rode draad in het wereldgebeuren en biedt een kader om religies met elkaar te verbinden en het autisme tussen religies te doorbreken. In de Westerse wereld is het geloof in God vervangen door het grenzeloze geloof in de mythe van de vrije markt. Het betekent daarmee nog niet dat de ‘as van het kwaad’ is verdwenen. God dood verklaren wil nog niet zeggen dat Hij is ontmaskerd. Met andere etiketten verandert nog niet de werkelijkheid. Het morele kompas kan worden gebruikt om zichtbaar te maken waar tegenwicht geboden is.

Het Marktmechanisme kan met behulp van een kernkwadrant worden weergegeven. Op de positieve as staan Verkoper en Koper tegenover elkaar, op een hoger aggregatieniveau Welvaart en Welzijn.
Het Zondebokmechanisme brengt op de positieve as de relatie tussen God en Zoon tot uitdrukking.

Het korte termijn denken prevaleert bij politici en bedrijven. Bij marktdenken gaat het niet om collectieve, maar om deeloplossingen. Het eenzijdige korte termijn marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Er is niets nieuws onder de zon. Door alle eeuwen heeft de ontkenning van de waarheid tot lijden en dood geleid. Het is de onschuldige die van menselijk falen de prijs betaalt.

Slechts langzaam dringt het tot politici door dat om orde te scheppen in het economische verkeer, het het prijsmechanisme, de onzichtbare hand van Adam Smith in het publieke domein niet goed werkt. Is dit echter geen open deur, het vrij internationaal handelsverkeer versus centraal geleide economieën, individuele sturing versus centrale sturing? Dat de elite er beter van wordt wil nog niet zeggen dat het goed is voor het volk. De schaduwzijde van de marktwerking is het eigenbelang, de hebzucht. Blijkbaar is men vergeten dat de Franse revolutie betrekking had op de strikte scheiding tussen de publieke en de private sector.

AEX afgelopen 10 jaar gehalveerd (Volkskrant 23 december 2009): Ondanks de eindejaarsrally op de Amsterdamse beurs is de Nederlandse aandelenmarkt deze eeuw met afstand de slechtst presterende van Europa. De AEX is sinds 31 december 1999 meer dan gehalveerd, van 677 tot 332 punten (Volkskrant 23 december 2009). AEX was op 31 december 1996 294 en op 31 december 2007 516.

Illustratief is dat de internationale bankensector collectief heeft gefaald en zich desalniettemin op riante bonussen trakteert. De elite is te veel met het bemachtigen van bonussen in de weer geweest en heeft daardoor onvoldoende tijd overgehouden om op de continuïteit van de organisatie te letten, dus echt op het winkeltje te passen. Er is een old boys network ontstaan dat elkaar op een profijtelijke manier de bal toespeelt. Degenen die verantwoordelijk zijn voor de kredietcrisis laten zich extra belonen, terwijl de werknemers het gelag mogen betalen. De vraag is natuurlijk of een bonus, op deze manier van risicospreiding (risicobeheersing), op zijn plaats is? De arrogantie van de macht lijkt grenzeloos.

De kern van het probleem heeft een sociaal-psychologische dimensie en heeft met ons ego te maken. In een gezond bedrijf wordt het management dat verantwoordelijk is voor het ontstaan van problemen ontslagen. De bonussencultuur zorgt er voor dat men elkaar gaat indekken. De egospelletjes optimaal meespeelt. Zaken worden onder de pet gehouden.

De innovatie in de financiële sector staat diametraal tegenover de innovatie van religie, volgens Jared Diamond een manier om mensenmassa’s in bedwang te houden. Het draait primair om hoe kunnen we de kwaliteit van de besluiten verbeteren. Er dient wel degelijk met de keerzijde van de evolutietheorie rekening te worden gehouden dat er van doelgerichtheid in de natuur sprake is.

Het is mogelijk het bewustzijn aan de hand van de zeven eigenschappen van de éne werkelijkheid, lees aggregatieniveaus, bewustzijnstoestanden (bewustzijnsniveaus), de Unificatietheorie te beschrijven:

De paren van tegenstellingen ‘1 + 7’, ‘2 + 6’ en ‘3 + 5’ brengen de 'Spiegelsymmetrie en het Complementariteitsbeginsel' tot uitdrukking.
De integrale denktrant van het 5Ddenkraam wordt gebruikt om het bewustzijn beter te begrijpen.

Reïncarnerende Ego. In de verdeling van de menselijke beginselen in drieën (een trichotomie) te weten een hoger tweetal, een tussenliggend tweetal en een lagere triade - of respectievelijk 'geest', 'ziel' en 'lichaam', is het tweede of tussenliggende tweetal, manas-kâma of de tussennatuur, de gewone zetel van het menselijk bewustzijn en bestaat zelf uit twee kwalitatieve delen: een hoger of aspirerend deel, dat gewoonlijk de Reïncarnerende Ego of de hogere manas wordt genoemd, en een lager deel dat wordt aangetrokken tot materiële dingen en het brandpunt is van wat zich in de doorsnee mens doet kennen als de menselijke ego, de gewone alledaagse zetel van zijn bewustzijn.

H.P. Blavatsky: Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 655):
Het getal 5 was samengesteld uit een tweetal en een drietal; dat tweetal bracht alles met een volmaakte vorm in wanorde en verwarring. De volmaakte mens, zeiden zij, was een viertal en een drietal, of vier stoffelijke en drie onstoffelijke elementen; deze drie geesten of elementen vinden we ook in 5, als deze de microkosmos voorstelt. Deze laatste is een samenstelling van een tweevoud dat rechtstreeks in verband staat met de grove stof, en van drie geesten: ‘want 5 is de slim bedachte vereniging van twee Griekse accenten ‘, geplaatst boven klinkers die al of niet moeten worden geaspireerd. Het eerste teken ‘ wordt de ‘sterke geest’ of hogere geest genoemd, de geest van god, geaspireerd (spiratus) en geademd door de mens. Het tweede teken ’ – het lagere – is de geest van de liefde, die de secundaire geest voorstelt; het derde omvat de hele mens. Het is de universele quintessens ('Reflexief Bewustzijn'), het levensfluïdum of het leven.’ (Ragon.)

Goed en Kwaad
Als verandering, verdeling, tegengestelden, tegenstelling, contrasten, licht en donker, geest en stof, goed en kwaad, kort en lang, als deze en alle andere eeuwige contrasten zouden verdwijnen uit het oneindige grenzeloze, dan zou alles, hoog en laag, van geest tot de meest grove stof, ook verdwijnen, omdat het gehele heelal in al zijn oneindige manifestaties – en ik gebruik het woord heelal hier in de absoluut grenzeloze betekenis – uit deze contrasten is opgebouwd. Wij noemen dat pad of aspect dat omhoogvoert de rechterhand, vaak ook de kant of het pad van licht, van het goede, van mededogen, van harmonie; we spreken over de andere of contrasterende kant als de kant van onvolmaaktheid, van beperking, van gebrek, van nog niet ontplooide eigenschappen – in feite van alles dat tegenover de rechterhand staat, als de kwade kant van de natuur, de duistere zijde of de linkerhand.
'Onvolmaaktheid en volmaaktheid' zijn betrekkelijke termen, want ze bestaan beide in graden; en beide zijn bevat in de omringende, omvattende schoot van de eindeloze gebieden van het grenzeloze. Al deze zijn kinderen van het grenzeloze. Zelfs het onvolmaakte wordt gemanifesteerd door het grenzeloze. Dit betekent niet dat het onvolmaakte eeuwig goed is, want dat is niet zo. Maar kijk nu in de andere richting, naar de rechterhand. Kijk naar wat wij het ‘volmaakte’ noemen. Het feit alleen dat volmaakt en meer volmaakt en nog meer volmaakt bestaat, door de eeuwigheid heen, bewijst dat zelfs dat waarover we spreken als de rechterhand – als we de afstanden tussen abstracte punten groot genoeg maken – bestaat uit een opklimmende reeks graden of stappen die zich steeds verder naar rechts uitbreiden, en dat we deze betrekkelijke stadia van toenemende volmaaktheid ‘goed’ noemen, zodat we zelfs dat wat minder ver naar rechts staat ook goed noemen. Dezelfde gedachtegang gaat op voor de linkerhand. Wat wij het meest onvolmaakte noemen, of het meest volmaakte van het onvolmaakte, is in werkelijkheid goddelijk voor wezens en entiteiten die zoveel verder naar links, naar de onvolmaakte kant, staan, dat dit minder volmaakte, op grond van het contrast, op grond van evolutionaire ontplooiing, van groei, van verandering naar rechts, naar verbetering, betrekkelijk geestelijk of goddelijk kan worden genoemd. Er bestaat dus geen absolute scheidslijn tussen rechts en links.
Het is onze plicht ons te verbinden met onze ‘Vader in de Hemel’, met de godheden, onze behoeders en beschermers, die met sterke hand zorgen dat we veilig zijn, mits wij hen volgen: met andere woorden, het is onze hoogste plicht het pad van de rechterhand te volgen; aan de andere kant zullen we als we dat niet doen en negatief worden en ons blootstellen aan de grove uitwasemingen van de grofstoffelijke sferen, ongetwijfeld het pad omlaag inslaan – terwijl we anders beslist het pad naar de goden volgen.

De zintuigen zijn de schakel tussen lichaam en geest. Het reflexieve bewustzijn, het samenspel van de linker – en de rechterhersenhelft, is voor het creëren van balans verantwoordelijk.

Om de continuïteit van het leven op aarde voor de mensheid te waarborgen gaat het primair om de eenheid der tegendelen (kwalitatieve as), de hemelse triade en de natuurlijke selectie ('Survival of the fittest'). Het ‘ieder voor zich’ is een doodlopend spoor.

Aurelius Augustinus geeft een ingenieuze definitie van de Drie-eenheid:
Heilige Drie-eenheid kan men misschien beter de ene God noemen, uit Wie, door Wie, in Wie alle dingen zijn. Vader, Zoon en Heilige Geest zijn elk afzonderlijk God en vormen samen één God. Elk van hun is een volledige substantie en samen zijn ze één substantie. De Vader is noch de Zoon noch de Heilige Geest, de Zoon noch de Vader noch de Heilige Geest, de Heilige Geest is noch de Vader noch de Zoon, maar de Vader is alleen Vader, en de Zoon alleen Zoon en de Heilige Geest alleen Heilige Geest. Alle drie hebben ze dezelfde eeuwigheid, dezelfde onveranderlijkheid, dezelfde majesteit, dezelfde macht. In de Vader is de eenheid, in de Zoon de gelijkheid, in de Heilige Geest het harmonieuze samengaan van eenheid en gelijkheid. Alle drie zijn één door toedoen van de Vader, gelijk door toedoen van de Zoon, verbonden door toedoen van de Heilige Geest.

Popper definieerde de "Drie werelden theorie". Jurgen Habermas benoemde drie domeinen van de werkelijkheid. De filognosie maakt van de drie geaardheden het zelf, ego en wijsheid gebruik. De theosofie onderzoekt het trio wetenschap, filosofie en religie.

Triade These + Antithese = Synthese (1 + 1 = 3):Spinoza:Popper:Habermas:Filognosie:Theosofie:
Monade; Monotheïsme; Monisme; Het EneGodConceptenSubjectiefWijsheidReligie
Duade; Dualisme; Dualiteit; Geest-stofNatuurNatuurwetenschapObjectiefEgoWetenschap
Triade; Christendom, Triniteit; Hegeliaanse filosofie ErvaringIntersubjectiefZelfFilosofie

Filognostische definities van Zelf, Ego en Wijsheid.
In plaats van Persoonlijkheid en Individualiteit heeft de filognosie het over persoonlijk en onpersoonlijk.
Filognosie: hoofdstuk De ideale integratie en haar schaduw.

Twee denkstromingen die eerder een poging hebben gedaan het Lichaam-geestprobleem (kip-en-eiprobleem) te verklaren zijn het monisme en het dualisme. De middenweg van Spinoza's Deus sive natura (God of Natuur) lijkt op een neutraal monisme. Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het Hoe of Wat (of-of) denken te doorbreken. Het kan komen doordat zij in een kringverhouding tot elkaar staan: zonder A kan B niet tot stand komen, maar zonder B ontstaat A niet.

'Survival of the fittest' voor de mens betekent dat hij bewust voor de levensweg omhoog, het Pad der Rechterhand kiest.
Het is het reflexieve bewustzijn, het zelfbewustzijn dat mensen kenmerkt.
Het boek Het spiegelende brein van Marco Iacoboni geeft een wetenschappelijke verklaring van de ziel bezien als een psyche of spiegel van het zelf.

Plato's Ideeën wereld:
Plato verdeelde de werkelijkheid in twee zijnssferen, materie en geest met als schakel de ziel. Het Antahkarana, nous legt de virtuele verbinding tussen epithumia en thumos. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het universum (universele quintessens) creëert een levend wezen dat in staat is zichzelf te aanschouwen en te reguleren. Het universum kijkt als het ware op een bewust niveau naar zichzelf. De in het brein, het geheugen opgeslagen informatie kan opnieuw worden geprojecteerd. We zijn aan onze eigen perceptie, het eigen perspectief overgeleverd. Het reflexieve ik, het zelfbewustzijn ondergaan we niet alleen als een ontologisch gegeven, maar veeleer als een fenomenologisch feit.

Door Plato zijn er al voorzetten gedaan, een uitverkoren klasse tot beroepsbestuurders op te leiden. In een rechtvaardige maatschappij zouden dan mensen uit de heersende klasse bij de verstandigen en wijzen in de leer moeten om in de kunst van het regeren onderricht te krijgen.

In de in 2007 gehouden Nexus Conferentie verlangt discussieleider Rob Riemen terug naar Plato’s academia, naar het ideaal dat je door onderwijs leert hoe goed te leven. Dus uiteindelijk het goede leven van Plato deelachtig te worden. Plasterk vindt dit echter onzin, daar is de universiteit niet voor. Hoeveel boter heeft Ronald Plasterk op zijn hoofd?

Een filosoof uit de twintigste eeuw die het verschil tussen mens en dier doordacht zonder de gemeenschappelijke biologische basis te ontkennen, is Helmuth Plessner, die trouwens ook zijn sporen had verdiend in de biologie, is een van de grondleggers van de antropologie als zelfstandige filosofische discipline.
Bijzonder aan de plaats die mensen innemen is wat Plessner aanduidt met de term ‘excentriciteit’: ik heb weet van mijzelf, ik ben zichtbaar voor mijzelf en ben op deze manier een ‘ik’, een subject.
Wat de mens tot mens maakt is zijn zelfbewustzijn. Het vermogen tot rationaliteit (logos) ligt volgens Plessner primair in het vermogen tot zelfreflectie: de mens leeft niet enkel, maar leidt een leven; hij moet zich maken tot wat hij is. Alleen de mens staat in een verhouding tot het leven waarin het dier (ook hijzelf als dier) opgaat.
Behalve de gepositioneerdheid van het dier is voor mens-zijn dus nog een andere sprong vereist, namelijk naar een subject dat een besef heeft van zichzelf als een zelf dat met het bestaan van dit midden gegeven is: het is zelf dit midden én alleen door dit midden zelf gegeven, zonder als object gegeven te zijn.
Deze wonderlijke manier van gegeven zijn van het ik aan zichzelf tart elke objectiverende beschrijving: zodra ik mijzelf tot object probeer te maken, springt dit ‘zelf’ weg achter zichzelf en zo tot in het oneindige. Kortom: dieren hebben weliswaar bewustzijn, maar niet het reflexieve bewustzijn dat mensen kenmerkt. Een mens is tegelijk een dier (animal) dat opgaat in zijn verhouding tot zijn omgeving én een wezen dat besef heeft van deze verhouding. Daardoor is hij (of zij natuurlijk) een ‘ik’.
Omdat een mens niet alleen – zoals een dier – het centrum is van zijn bestaan, maar – anders dan het dier – dit centrum ook ervaart en er dus in zekere zin bovenuit stijgt (transcendentie), zowel het centrum is als er buiten staat, noemt Plessner het menselijk leven excentrisch (ex: uit- of buiten-centrisch). Door deze excentriciteit val ik nooit volledig met mijzelf samen en kan ik niet slechts opgaan in het leven, ook al kan ik mij er evenmin aan onttrekken. Doordat ik mij van mijzelf bewust ben, kan ik veranderingen aanbrengen in mijn omgeving, plannen maken, doelen stellen, iets nalaten of weigeren. En omdat ik mij niet aan die mogelijkheid kan onttrekken, moet ik er iets mee. Ik leef niet alleen – ik ‘leid’ een leven. Dit alles is samengevat in het begrip excentrische positionaliteit.

Willem Mastenbroek Grenzen aan beter organiseren, Zelforganisatie en besturing als civilisatieprocessen:
Elk jaar weer vallen tienduizenden mensen uit de boot: Onvoldoende opgeleid en/of niet beschikkend over het gedrag dat in onze samenleving vereist is. De verklaring van deze narigheid heeft doorgaans te maken met hun buitenstaanders- en achterstandspositie. Vaak begint het al met de ouders. Soms alleen maar geïsoleerd of chaotisch en zonder vast werk, soms met allerlei schulden, relatieproblemen, slechte gezondheid, in de war of nog erger. Al met al een nog steeds toenemende groep van lieden die onze organisaties voor grote problemen stellen. Intern als medewerkers, extern als klanten of afnemers van bepaalde diensten. Ik heb het dan niet alleen over onze frontlijn soldaten die dag in dag uit hiermee geconfronteerd worden: bewakingspersoneel, politiemensen, leerkrachten, verplegend personeel, ambulancemedewerkers, winkelpersoneel, professionals in de jeugdzorg, het openbaar vervoer, het baliepersoneel bij gemeentes en bij instanties als het UWV.

Het bewustwordingsproces bestaat uit de uitwisseling tussen het vrouwelijk en het mannelijk, tussen 'Chaos, Gaia en Eros' en het 'Goede, Ware en Schone', tussen materie en geest, tussen lagere Tetrade en hogere Triade, tussen chaos en harmonie, tussen navel (Epithumia) en hart (Thumos), tussen begin en het einde, tussen Alpha en Omega. Het Goede, Ware en Schone zijn onderdeel van ons eigen wezen en verbinden ons met het echte geluk.
Het 'Goede en Ware' zijn net als 'Chaos en Gaia' complementair. De Goddelijke liefde Eros (thumos) zorgt voor het verbinden terwijl daarentegen de keerzijde van Eros (Epithumia) voor het scheiden zorgdraagt. De positieve betekenis van Eros is in de mens de wil van het genie om grootse schilderijen, grootse muziek, dingen die zullen leven en het ras dienen, te scheppen (Blavatsky, Deel III, p. 648). De negatieve betekenis van Eros staat voor wellust, driftleven, epithumia. Voor Jung betekent eros de religieuze drift, voor Freud de seksuele drift. Alles heeft zijn tegenstelling, begeerte inbegrepen.

Individuatie is het algemene begrip dat Carl Jung gebruikte voor het leren kennen van de totaliteit van de psyche en het toekennen van de centrale plaats aan het ‘Zelf’, en die niet uit te leveren aan het ego. De theosofie maakt daarentegen van het begrip individualiteit gebruik.
Het rapport ‘E i V’ laat zien dat de oude wijsheidstradities probleem en oplossing dichter bij elkaar brengen.

Het is de mens die met behulp van zijn brein, de beide hersenhelften, ‘Lichaam en Geest’, ‘Macrokosmos en Microkosmos’, ‘God en Zoon’, 'Hemel en Aarde' met elkaar verbindt.

====

Tijdsymmetrie en Eeuwige wederkeer (Zo boven, Zo beneden, Triade en Tetrade)

De synthese van wetenschap, religie en filosofie staat voor het 5Ddenkraam dat berust op psychologische (stoffelijke), sociologische (verstandelijke) en filosofische (monadische) gezichtspunten. Bij dit concept gaat het om de juiste transformatie tussen binnen en buiten en vice versa. De ziel, de schakel tussen 'geest en lichaam' staat daarbij voorop. Bij de individuele kant gaat het om de zelfkennis. De grote leraren van de mensheid, zoals Christus, Boeddha, Plato en Confucius, hebben over ethiek eigenlijk hetzelfde gedacht ‘Alle dingen dan die gij wilt dat u de mensen doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de Wet van de Profeten’.

Het grote Hermetische axioma Zo binnen, Zo buiten en Zo boven, Zo beneden van Blavatsky kan met behulp van het kwadrant Innerlijk en Uiterlijk respectievelijk Individueel en Collectief van Ken Wilber worden gerepresenteerd.
In het kwadrantenmodel van Ken Wilber worden Innerlijk en Uiterlijk, de psychologische (Deel IV) en Individueel en Collectief, de sociale (Deel V) discipline met elkaar verbonden. De samenhang tussen beide disciplines wordt door het vakgebied filosofie (Delen VI en VII) tot uitdrukking gebracht.

De relatie tussen ‘Zo binnen, Zo buiten' versus 'Zo boven, Zo beneden', psychologie versus sociologie verdient meer aandacht. Op het snijvlak van beide disciplines gaat het primair om de samenhang en wisselwerking. Psychologie en sociologie kunnen wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden. Door beide disciplines als complementair te beschouwen ontstaat een completer zicht op de complexe werkelijkheid.

De éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden, die aan de hand van de lemniscaat en het zelfbewustzijn, het Reflexief Bewustzijn tot uitdrukking kan worden gebracht. Om de éne werkelijkheid te duiden maakt Ken Wilber van het "Wilber-Combs-rooster" gebruik.

De lemniscaat symboliseert het leerproces tussen het geestelijke en het lichamelijke. De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron betrekking.

Het Reflexief Bewustzijn brengt als ware verschillende aggregatieniveaus van het bewustzijn (communicatie) tot uitdrukking.

Deel I hoofdstuk 6 De zonnetheorie (p. 608):
Een achtvorm (8) of dubbele lus kan men tot een zigzaglijn verkorten en ook tot een spiraal, en deze voldoet aan alle eisen van het probleem.
Een dubbele lus voor de neerwaartse evolutie, van geest naar stof; een andere spiraalvorm misschien op het weer-involuerende pad naar boven, van stof naar geest, en het noodzakelijke geleidelijke en uiteindelijke weer opgaan in de layatoestand, wat de wetenschap op haar eigen manier noemt ‘het wat elektriciteit betreft neutrale punt’, enz., ofwel het nulpunt (Z.P.F.).

De cybernetica toont een sluitstuk van de puzzel. Omgekeerd kan worden gesteld dat in de loop der millennia op basis van de systeemleer onbewust, intuïtief vele interpretaties zijn ontstaan, die hetzelfde beogen namelijk een stabiele maatschappij. De kernvraag blijft echter nog steeds waartoe zijn we op aarde, waar streven we naar? De wil bestuurt de regelkring. Een lossere moraal, met name het wij/zij denken brengt grotere fluctuaties, de onbalans in de maatschappij teweeg. Het ‘en-en’ denken creëert stabiliteit, het ‘of-of’ denken vergroot de kloof.

Volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor de secularisatie ‘Zaaien en Oogsten’, is het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer nodig eerst de invoer te veranderen. Het leven bestaat niet alleen uit consumeren, de Stof, maar zoals de wijsheidsboeken ons eerder hebben laten zien ook uit de Geest. Het boek ‘Corpus Hermeticum’ p.203: Het is de weg van kennis die tot zelfkennis, ja tenslotte tot Gnosis leidt, een fundamentele kracht tot levensvernieuwing. ‘Het denken met het hart en het voelen met het hoofd’. Voor het creëren van een spiritueel ecosysteem is het verleggen, het laten oplossen van grenzen een eerste voorwaarde.

Blavatsky, Deel III
65: De heilige drieheid komt voort uit de één en is de tetraktys; goden, demonen, en zielen zijn eene emanatie van de driehoek. Helden en mensen herhalen de hiërarchie in zichzelve.
Aldus sprak de Pythagoreër Metrodorus van Chios, terwijl het laatste gedeelte van deze zinssnede betekent dat de mens in zichzelf de zeven flauwe weerkaatsingen van de zeven goddelijke hiërarchieën bevat; zijn Hoger Zelf is daarom op zichzelf slechts de gebroken straal van de rechtstreekse straal.
Epicurus: “De Goden bestaan”, maar zij zijn niet wat hoi polloi (de grote menigte) meent”. Niet hij die het bestaan van de Goden, welke de grote menigte aanbidt, ontkent is een ongelovige of atheïst, maar hij die die Goden volgens de openbare mening opvat. De Adepten en de occultisten weten dat “wat men Goden noemt slechts de eerste beginselen zijn” (Aristoteles). Niettemin zijn zij verstandelijke, bewuste en levende “beginselen”, de geopenbaarde zeven oerlichten uit het ongeopenbaarde licht - dat voor ons duisternis is. Zij zijn de zeven – exoterisch vier – Koemâra’s of “verstandgeboren zonen” van Brahmâ.
66: Uit dit oogpunt gezien staat het Rooms Katholicisme onmetelijk veel hoger en is het veel logischer dan het protestantisme, hoewel het de R.K. kerk behaagd heeft de exoteriek van de heidensche “menigte” aan te nemen en de wijsbegeerte van de zuivere esoteriek te verwerpen.
Ieder sterveling heeft derhalve zijn onsterfelijk tegenbeeld, of veeleer archetype, in den hemel.
Deel III, p. 621: Vijf (Linga t/m Buddhi; 2 t/m 6) blijven er over onder de uitstraling van Âtmâ. Vervolgens wordt de lagere vierheid (1 t/m 4) als louter stof, objectieve begoocheling, beschouwd en blijven Manas en het aurische ei over, terwijl de hogere beginselen weerkaatst worden in het ei. Bij al deze stelsels zij men het hoofdfiguur indachtig, het nederdalen en weder opstijging van de geest, zowel in de mens als in de Kosmos. De geest wordt als het ware door geestelijke zwaartekracht omlaag getrokken. 646: Het hart is het middelpunt van het geestelijke bewustzijn, evenals de hersenen het middelpunt van het verstandelijke bewustzijn vormen. Doch niemand kan dit bewustzijn leiden noch de energie ervan besturen voordat hij één is met de Buddhi-Manas; tot die tijd leidt het hem - als het kan. Vandaar de kwellingen der wroeging, het knagen van het geweten; zij komen uit het hart, niet uit het hoofd. In het hart is de enige geopenbaarde God, de twee andere zijn onzichtbaar, en dit vertegenwoordigt de drieheid Âtmâ-Buddhi-Manas.
647: Er zijn in de mens drie hoofdmiddelpunten: hart, hoofd en navel, waarvan twee ten opzichte van elkaar + of – zijn, al naar het betrekkelijk overwicht van de middelpunten.

====

Collectief leerproces (Reciprociteit, Tetrade, Cyclische evolutie en Systeemleer)

Rabindranath Tagore: Eindeloos hebt Gij mij gemaakt naar Uw behagen. Dit broze vat ledigt Gij weer en weer, en vult het telkens met vers leven.
Over heuvelen en dalen hebt Gij dit rieten fluitje gedragen en er eeuwiglijk nieuwe melodieën door geblazen.
(Hij was bovendien de eerste Indiase winnaar van een Nobelprijs.)

De innerlijke harmonie is verbroken omdat we hebben gegeten van de boom der kennis van goed en kwaad. De mens wordt zich van zijn morele autonomie, van zijn waarden en normen bewust. Primair draait het dus om het morele besef van een ieder en heeft op de universele verklaring van de rechten van de mens betrekking.
De Verenigde Naties spelen een grote rol op het gebied van mondiale maatschappelijke activiteiten. De organisatie moedigt internationale mensenrechten op actieve wijze aan. Zo werd de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens op 10 december 1948 getekend door de lidstaten.[15] Aan de hand van de ervaringen van de Tweede Wereldoorlog zorgt dit verdrag voor een verduidelijking van de rechten van de burgers van de lidstaten. De Verenigde Naties hebben zich in het verleden veel beziggehouden met dekolonisatie en het ondersteunen van de nieuwe staten die daardoor ontstaan zijn. De organisatie bekommert zich verder om economische ontwikkeling, wereldgezondheid, de staat van de natuur en het milieu, de gezondheid van dieren, educatie, vluchtelingenwerk en de wereldhandel.

Niet Gaza, niet Oekraïne, maar Armeens rouwdrame is beste Idfa-documentaire (Bor Beekman de Volkskrant 17 november 2023, p. 5):
Bij een Idfa-gala zonder publiek won het
Armeense 1489 de prijs voor beste documentaire.

Wildste paard (Gijs Beukers de Volkskrant 17 november 2023, p. V10-11):
Naar aanleiding van haar boek
Je bent jong en je wil wat toekomst, dat ze samen heeft geschreven met schrijver en studiegenoot Jantijn Anema, zeven dilemma’s voor klimaatactivist en bekend Extinction Rebellion-gezicht Hannah Prins (26).
Hoop of wanhoop?
‘Ik ben
extreem wanhopig. Ik hoor soms dat ik niet zo boos moet kijken of praten. Maar die woede komt niet uit het niks. Die is gebaseerd op duizenden wetenschappelijke rapporten die zeggen dat het catastrofaal is wat er gaat gebeuren. ‘We are on a highway to hell’, zei António Guterres, de secretaris-generaal van de Verenigde Naties.

Groene transitie maakt energie niet goedkoper, maar wapent ons wel tegen geopolitieke krachten (Olaf van der Gaag de Volkskrant 17 november 2023, p. 24):
Het lijkt me zeer aannemelijk dat energie voorlopig niet meer zo goedkoop is als vroeger. Er is alle reden om daar oog voor te hebben en maatregelen te nemen om die kosten te beperken en eerlijk te verdelen. Het is ook een aansporing om veel meer werk te maken van energiebesparing: energie die je niet verbruikt, hoeft je niet te betalen, niet te importeren, niet op te wekken en niet te transporteren. Onze afhankelijkheid van fossiele energie heeft de energierekening van mensen en bedrijven een speelbal gemaakt van geopolitieke wereldkrachten.

Bij de nieuwe miljardendans in Brussel gaat het erom een overwinning te behalen - zonder dat er verliezers zijn (Sandrino Smeets de Volkskrant 16 november 2023, p. 28):
Het is de Brusselse variant van het
Cirque du Soleil: de onderhandelingen over de Europese begroting (formeel het meerjarig financieel kader: MFK).
Ze weten ook: de
hoofdact staat gepland voor de Europese top op 14 en15 december, met wederom wellicht een geanticipeerde toegift in het weekend, waar de knikkers verdeeld worden. En dit keer misschien met nog een extra zinnetje in de conclusies, ‘dat deze uitzonderlijke afspraken op geen enkele manier een precedent scheppen voor de onderhandelingen over het nieuwe MFK. En we menen het dit keer echt.’

Een koor van (Ilse Josepha Lazaroms De Groene Amsterdammer 16 november 2023, p. 120-121):
Joke J. Hermsen neemt je in Onder een andere hemel mee op haar associatieve zoektocht langs plaatsen, mensen, boeken. Waar, bij wie of wat, is ze ‘thuis’?
Fascinerend én desoriënterend.
Waarom het gevoel van
ontheemd zijn nooit ver weg is, valt niet echt te doorgronden. ‘Want we zijn nu eenmaal geen bomen die zich tot diep in de grond geworteld hebben, maar mensen die voeten hebben om te lopen en een geest die maar al te graag uit wandelen gaat’, constateert Hermsen.

Iraanse activiste Narges Mohammadi wint Nobelprijs voor de Vrede VRT-NWS (Nils Schillewaert 6 oktober 2023):
"
Zelfs vanuit de gevangenis zet ze haar strijd verder"
De Nobelprijs voor de Vrede gaat dit jaar naar de Iraanse activiste
Narges Mohammadi voor haar strijd voor vrouwenrechten in Iran en mensenrechten en vrijheid wereldwijd. Mohammadi wordt door het Iraanse regime beschuldigd voor "propaganda tegen de staat" en zit op dit moment opgesloten in de beruchte Evin-gevangenis. "Maar zelfs vanuit de gevangenis blijft ze de kracht vinden om haar strijd verder te zetten", roemt het Vlaams Vredesinstituut de Iraanse activiste.

Voor het algemeen welzijn draait het er om dat we leren beter samen te werken. De manier van samenwerking komt in de organisatiecultuur tot uitdrukking.

Denker des Vaderlands Marjan Slob 2023:
Onder het motto ‘
ruim denken’ ga ik graag met anderen – denkers, dromers, kunstenaars, beslissers, piekeraars, levensgenieters – onderzoeken wat het betekent om met elkaar ons leven op aarde te delen. Ik kies daarbij grofweg drie invalshoeken:
· Politieke ruimte
· Fysieke ruimte
· Geestelijke ruimte
Een dringende vraag is hoe we vanuit onze enorme mentale ruimte ‘op aarde kunnen landen’, om met Bruno Latour te spreken. Hoe je voor de aarde kunt zorgen. Hoe je de grond onder je voeten lief kunt hebben.

Het rapport ‘E i V’ maakt van de integrale visie black%(integrale denktrant) van Ervin Laszlo en Ken Wilber gebruik. Op vrijdag 20 maart 2009 heeft in de Jaarbeurs Utrecht een congres met de titel “Samen genezen, een gezonde zaak” plaatsgevonden. Prof. dr. Ervin László is een van de sprekers. László rekent af met de strijd tussen wetenschap en religie, en beschrijft hoe oorlog, ziekten, milieuvervuiling en armoede kunnen worden verbannen. Laszlo werd onderscheiden met vier eredoctoraten en drie vredesprijzen. Tot twee maal toe was hij genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede.

Ook Poetin en Xi hebben de VN nodig of VN-top: Nemen de nieuwe wereldleiders het over? (Michael Persson de Volkskrant 26 september 2015, p. 5):
'Een zelfzuchtige en grenzeloze honger naar macht en materiële welvaart leidt zowel tot uitputting van natuurlijke hulpbronnen als tot uitsluiting van de zwakkeren', zei Paus Franciscus vrijdag in de plenaire zaal van de Verenigde Naties in New York. Een moreel appel, waarmee hij zijn persoonlijke agenda aan die van de VN koppelde. Etc.
Deels is de chaos te wijten aan de Verenigde Naties zelf. Het voorkomen van de 'gesel van de oorlog', het belangrijkste doel waarom de organisatie in 1945 werd opgericht, lukt de laatste jaren slecht. De Veiligheidsraad heeft niets kunnen uitrichten om de slachting in Syrië en de annexatie van de Krim te voorkomen, vooral dankzij veto's van Rusland en China. Een Britse oud-ambassadeur bij de VN noemde Syrië in The Guardian een 'vlek op het geweten van de Veiligheidsraad, de grootste mislukking van de laatste jaren'. Volgens hem heeft dit falen 'zeker gevolgen voor de status van de Verenigde Naties als geheel'.
En nu staan de mannen achter die veto's Poetin en Xi, toch vrolijk op het podium van de organisatie die zij tandeloos maken. Hoe gaat dat samen?
Het is de paradox van een multipolaire wereld. Na de val van de Sovjet-Unie waren het twee decennia vooral de Verenigde Staten en Europa die de wereld op sleeptouw probeerden te nemen (lang niet altijd met succes, zie de Balkan, Rwanda en Irak). Poetin en Xi vertegenwoordigen de nieuwe wereldorde, waarin de macht over veel meer landen verdeeld die steeds meer hun eigen weg kiezen. Om die onafhankelijkheid te laten zien hebben ze echter wel een gemeenschappelijk podium nodig, en zelfs applaus. De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties vormt letterlijk het wereldtoneel.

Wetenschapsfilosofie deel 10A Objectieve en subjectieve methoden van kennisverwerving:
• yoga en meditatie (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #76 januari 2019 III):
De yoga- en vedanta-filosofie als
bewustzijnswetenschap
Er is heel veel gepubliceerd over dergelijke thema’s. We beperken ons hier tot Maharishi Mahesh Yogi en de swami, omdat ik veel lezingen van hen heb gevolgd. Maharishi was één van de meest invloedrijke en wetenschappelijk onderlegde Indiase leraren. Deze leraren zijn gekozen omdat het hier gaat om de verbinding met de wetenschap. Andere Indiase leraren die in het Westen bekendheid kregen, zoals Aurobindo Ghose, de stichter van de spirituele stad Auroville, waren meer filosofen of dichters, zoals Nobelprijswinnaar Rabindranath Tagore. Wetenschap en filosofie ligt in India echter dichter bij elkaar, zoals vroeger ook in het Westen.

Om het fenomeen bewustzijn te onderzoeken maakt Ken Wilber, net als Ervin Laszlo en Claude Lévi-Strauss, van de integrale theorie gebruik.

Nederland moet hard op zoek naar natuur om te beschermen (Mac van Dinther Volkskrant 26 juni 2021 Wetenschap p. 20-23):
In 2030 moet 30 procent van het Nederlandse grondgebied beschermde natuur zijn. Dat betekent werk aan de winkel, want zoveel natuur is er nog niet.
Hoe kan het doel worden gehaald?
Je zou kunnen zeggen: wat maakt zo’n weilandje nou uit? Een paar hectaren natuur meer of minder, wat zou het? Maar oppervlakten doen ertoe als Nederland later dit jaar in het Chinese Kunming aanschuift bij de onderhandelingen over de Convention on Biological Diversity (CBD) van de Verenigde Naties.
De ambitie van de CBD,
‘het Parijs van de biodiversiteit’, is dat eenderde van de planeet wordt beschermd voor het behoud van biodiversiteit. Europese landen hebben die afspraak overgenomen in hun eigen EU-biodiversiteitsstrategie, die spreekt over ‘ten minste’ 30 procent beschermde natuur in 2030.
Als Nederland daar een evenredig aandeel van wil halen, moet het aan de bak, want
zoveel hebben we nog niet. Dan telt alles mee, ook de Driehoek in Wageningen. Dat roept vragen op, zoals: hoeveel natuur heeft Nederland nu en wat komen we tekort als we die 30 procent willen halen? En is alles wat wij natuur noemen die naam wel waard?
Als er een
wil is, is er een weg, meent hoogleraar Olff. ‘De coronacrisis heeft laten zien dat Nederland tot grootschalige en drastische maatregelen in staat is als het moet.’ Dat vraagt ook volgens hem om van boven, wat een breuk zou zijn met het huidige beleid waarin natuurbeheer is gedecentraliseerd naar provincies. ‘Juist beheer op te kleine ruimtelijke schaal is een belangrijke oorzaak van de huidige biodiversiteitscrisis. Natuur houdt niet op bij provinciegrenzen.’

The convention will be held at its headquarters in Adyar till January 4 2023):
“The theme of this conference is ‘
Our Responsibility in the Interconnected World’. It will explore a scientific perspective,” said Tim Boyd, president, TS. “The idea is that we are inextricably interconnected which means that what affects one person, affects many and the responsibility this entails”, he said.

Symposium Stichting I.S.I.S. De Religie van morgen - Verbinding door wijsheid, mededogen en vrede, 10 september 2023:
In elk menselijk hart leeft een
verlangen naar verbinding en eenheid. Naar werkelijke verbinding met anderen, met het grotere geheel waar we deel van zijn, met iets ruimers in onszelf dat zich wil uitdrukken. Hoe druk we het ook hebben, dit intuïtieve religieuze besef blijft zich aandienen. Waar komt dit besef vandaan?

Het op 21 mei 2006 door de stichting I.S.I.S. georganiseerde Symposium ‘De Levende Aarde’ behandelt zeer uitgebreid de essentie van de eenheid van al het bestaande (Lucifer nr. 3/4, 2006).

In het rapport 'E i V' wordt de stelling verdedigd dat een duurzame samenleving mogelijk is door met beide zijde van de medaille, de geestkunde en de natuurkunde, rekening te houden.

IEC 2023 - Integral European Conference We plan to announce the topic, and open the presenter application process in 2024, somewhere between May and October. Be prepared to get the news here in the newsletter channel, and make sure you get our mails.

INTEGRAL REFLECTIONS IN A RAPIDLY CHANGING WORLD Integral European Conference 2016:
The Integral European Conference is the prime gathering in Europe for the global integral community to connect, share and develop a global integral vision together.
We live in a rapidly changing world facing planetary challenges. In Europe they show up as the refugee crisis, economical difficulties, war in the Ukraine, more nationalistic voices, and the questioning of the basic values of the European Union.

1st Integral European Conference (Budapest May 2014):
One of the chief concerns of critical theory over the past forty or so years are the numerous problems demonstrated with bias rooted in patriarchy or in a specific geographical, cultural, or academic orientation. In the interest of self-disclosure shouldn't integral theory consider a qualifier to prefix itself as North American or European Integral Theory?

Willem Mastenbroek Grenzen aan beter organiseren:
Waar we inmiddels achter zijn is dat we bij sommige veranderingen kunnen communiceren wat we willen maar het blijkt bijzonder lastig om met een duidelijk verhaal te komen: “Cultuurverandering, kennismanagement, de lerende organisatie, competentie management, kernwaarden” het zijn zaken die helemaal niet zo gemakkelijk te vertalen zijn in concrete en praktische verbeteringen.

Willem Mastenbroek Het oerconflict in organisaties, De dynamiek van “Hoog versus Laag”:
Binnen veel organisaties speelt de spanning ‘hoog’ versus ‘laag’. Ik noem dit wel eens het ‘oerconflict’ omdat het bijna altijd de onderlinge verhoudingen onder druk zet. Deze kennis verklaart veel, oa het vastlopen van veranderingen en allerlei geharrewar in organisaties.

Willem Mastenbroek: Ondanks alle recente uitingen van hebzucht, machtsdenken, onverschilligheid, arrogantie en holle retoriek, is de drijfkracht van poen en prestige in ons deel van de wereld vergeleken met vroegere tijden stevig getemperd. Ruwe uitbuiting in droefgeestige fabriekshallen, corruptie, kinderarbeid tot in de mijnen toe, monopolistische wurging van klant en leverancier zijn bij ons teruggedrongen. Dit proces van economische civilisatie is al eeuwen aan de gang. Maar het is nooit rechtlijnig en eenduidig. De krachten naar bedenkelijke vormen van economische exploitatie, wanbeheer en zakkenvullerij blijven altijd onder ons.
De onderlinge concurrentie versterkt deze neiging. De onderlinge druk kan leiden tot het nemen van steeds grotere risico’s, tot lompe vormen van besturing en tot een onverschillige houding t.o.v. de werkvloer. “We moeten wel gegeven de concurrentie. Anderen doen het ook.” “En als het dan ook nog heel goed betaalt dan zijn we toch wel hardstikke gek als we niet meedoen.”
Zo ontstaan verschijnselen van decivilisatie, van graaierij, hebzucht en onverschilligheid. Ikonen van bestuurlijk gezag als commissaris Kok, Van der Hoeven, de Numico topman Bennink, bestuursvoorzitter Groenink en de RvC van ABNAmro hebben opvallend weinig gedaan om deze indruk te vermijden.
Organisaties worden in de tang genomen door twee processen die zich het duidelijkst afspelen aan de uiteinden van het maatschappelijk spectrum. Aan beide kanten spelen de krachten van verhuftering en spelbederf. Bij de extremen van het spectrum zijn zelfs sterke overeenkomsten te zien: Een grote voorliefde voor 'bling bling', opzichtig vertoon en gepats, graaien wat er te graaien valt. En een houding van “blame the other”: Wij kunnen er niets aan doen, het is de discriminatie, foute buren, iedereen doet er aan mee, de concurrentie, domme pech, de globalisering, de druk van de aandeelhouders.
Kortom: de verantwoordelijkheid voor het eigen gedrag wordt stevig afgewezen. Het kenmerk bij uitstek van de ware hufter!
De huidige crisis bestempelen we als een economische. Ik vind het ook een maatschappelijke- en sociale crisis; het betreft immers de manier waarop we met anderen om denken te kunnen gaan, niet alleen binnen organisaties maar net zo goed op straat, in het verkeer, in de buurt, overal. We zitten dichter op elkaar en we zijn afhankelijker van elkaar dan ooit maar ons gedrag laat daar vaak weinig van zien.

Jos van der Lans boek Eropaf! De nieuwe start van het sociaal werk
Aan welzijnswerk hangt de onverbiddelijke geur van overbodigheid. Het is in de ogen van velen een praatjesmakende en nietszeggende sector. Om die reden bungelen welzijnswerkers onder aan de professionele statusladder en moeten zij elk begrotingsjaar voor hun baan vrezen. Op zoek naar een verklaring voert Jos van der Lans de lezer langs de spijkerbroekenrevolutie van de jaren zeventig naar de actuele wereld van grote instellingen, die zich steeds verder hebben afgezonderd van de leefwereld van burgers.
Maar het tij keert. Op steeds meer plekken onttrekken professionals zich aan de bureaucratie en gaan eropaf. Dit nieuwe type sociaal werkers gelooft niet langer in het oplossende vermogen van instituties, maar in de eerste plaats in de kracht van mensen zelf. Zij verstaan de kunst van het verbinden. Zij brengen sociale netwerken tot leven, zij kopppelen mensen aan elkaar, zij verbinden dromen met mogelijkheden, mensen met kansen. Zij tekenen, aan de vooravond van een ingrijpende bezuinigingsronde, voor een nieuwe start van het sociaal werk.

Structure follows Strategy
In het rapport 'E i V' is de strategie op de zes Darshana’s gebaseerd. Om de continuïteit van organisaties te waarborgen het principe 'Structure follows Strategy' toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen.

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig.’

Bij het zoeken naar een oplossing voor een complex vraagstuk is er vaak sprake van een wijkende horizon. Is men een stuk verder gekomen, dan blijkt dat de horizon zich mee verplaatst heeft en nieuwe kanten van het problemen zichtbaar zijn geworden. Elke beoordeling speelt zich in het nu af, is een momentopname van een beeld in ontwikkeling. De 2e wijsheidssleutel omvat de oude leerstelling van karma, die het herstel van evenwicht na verstoringen behelst.

In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel. Het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie is al millennia bekend.
Tegenover het gemanifesteerde universum, de Tetrade staat de verborgen, ongemanifesteerde zijde, de Triade.

Het is ook mogelijk aan de hand van de Griekse mythologie het ordeningsprincipe negentropie te onderbouwen.

Esoterie (Hermetische axioma):

Pythagoras Drie Logoi: Spiegelsymmetrie:
  1e Logos, Monade3e Logos, TriadeAntroposofieRudolf Steiner 
MonadeTriadeGod ----GeestGeestmens ----Geestzelf (omgevormd Astraallichaam)
||||||
TetradeDuade4. Lichaam ----ZoonFysiek lichaam ----Levensgeest (omgevormd Etherlichaam)
  Tetrade2e Logos, Duade  

Éne werkelijkheid, 'Ongemanifesteerd en Gemanifesteerd':

Ongemanifesteerd (Hogere Tetraktis) Triade:Gemanifesteerde (Lagere Tetraktis) Tetrade:
Synthese Hans Vincent en Frank Tipler:Esoterie:
- God = Scheppende Intelligentie,De Monade symboliseerde Eenheid, de staat van zijn vóór de schepping.
God representeert het ultieme verleden (Geheugen).
- Zoon = de materiële (aardse) werkelijkheid. De ZoonDe Duade symboliseerde de eerste beweging naar schepping;
vereenzelvigt met de singulariteit van de ultieme toekomst.de splitsing van de Monade in twee polariteiten.
- Heilige geest = evolutionaire krachten in het universum.De Triade symboliseerde de vereniging van de twee polariteiten
De Geest is de verbindende singulariteit tussen hetdoor een bemiddelende hoedanigheid, de Logos of het woord.
ultieme verleden en de ultieme toekomst.
 De Tetrade Vuur, Lucht, Water en Aarde

De 5e Dimensie komt in de vierde Anti-Dühring wet naar voren.
Jasper Schaaf geeft in zijn boek Boeddhisme en betrokkenheid (p. 53) een vierde Anti-Dühring wet, de 'wet' van de Spirale Form der Entwicklung, oftewel de spiraalvorm van de ontwikkeling. Wanneer door tegenspraak iets nieuws ontstaat is er sprake van een ontwikkeling, één met een richting.
Zo kan bijvoorbeeld in de economie een spiraalvormige keten van interacties gedurende langere tijd de richting bepalen naar hoogconjunctuur of naar crisis. Geen eeuwige richting, wel een van langere duur.

Schumpeter houdt technische innovatie voor de enige werkelijke bron van economische groei. Succesvolle innovatie verschaft tijdelijke marktmacht, die de winsten en marktaandelen van op voorgaande technieken gevestigde bedrijven aantast. In een nooit-eindigend proces van opkomst en ondergang worden oude bedrijven vernietigd door nieuwe. Daar technische innovatie volgens Schumpeter de enige manier is waardoor de welvaart kan toenemen, ziet hij niets in maatregelen waarbij ongericht geld in de economie wordt gepompt om groei te bevorderen.

De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen, bijvoorbeeld Biogeochemische cyclus (Antropoceen, Geologisch tijdperk), Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus. Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?
De opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek brengt de eeuwige terugkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.
Voor
Alpha en Omega, die door een punt worden gesymboliseerd, is er maar een route.
Het is mogelijk de éne werkelijkheid vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het verhaal echter gelijk blijft. De structuur van de eeuwige wederkeer impliceert een Droste-effect. Dit proces van zelfverwijzing heet recursie (chaostheorie).
Om de
spiraalwerking te verklaren biedt, net als het boek Het spiegelende brein van Marco Iacoboni, de fractale zelfgelijkvormigheid een handvat.
Het is het
zelf-bewustzijn, het reflexieve bewustzijn dat mensen kenmerkt.
Reactie van Jules Ruis naar aanleiding van mijn vraag
Is zelfgelijkvormigheid een eigenschap die zelfbewustzijn mogelijk maakt?
Jules Ruis veronderstelt dat het ontstaan van elementen in de natuur (net zo als dat pixeltje op het scherm) door bepaalde informatie wordt aangestuurd. De opgeslagen informatie heeft naar zijn mening iets met genen, memen en zelf-bewustzijn te maken. Het samenspel van genen en memen noemt hij het speelveld van de ziel.

Het weegschaaltje van Paul Brill laat juist zien dat de Russen niet voor de manipulatieve spelletjes van extremistische Republikeinen onderdoen. De inzichten van de twee Russinnen H.P. Blavatsky en Ayn Rand en hun drie axioma's staan diametraal tegenover elkaar. Het is belangrijk je krachtbron, lees eeuwige levensbron aan te boren die zorgt dat je doorgaat. Het gaat uiteindelijk om de éne werkelijk waarin zowel het gezichtspunt van H.P. Blavatsky als van Ayn Rand naar voren komt. Ayn Rand baseert zich op het bestaan. H.P. Blavatsky belicht niet alleen het niet-‘bestaand’ (onbestaande) maar ook het ontstaan, de blauwdruk, die aan de schepping ten grondslag ligt. H.P. Blavatsky belicht de twéé kanten van één medaille, het heeft op de relatie De Ander als spiegel betrekking.

Het speelveld van de ziel manifesteert zich door het zelfbewustzijn. De ultieme blauwdruk van het leerproces (‘Avatar’, de oerbron) blijft in de schepping verborgen. Wel wordt persoonlijke informatie in het BOEK VAN HET LEVEN, de Akasha-kronieken opgeslagen.

====

Blauwdruk (En-soph, ‘Grondtoon van de waarheid’, Éne werkelijkheid, Eenheid in Verscheidenheid, Hoofdroute)

Helena Blavatsky:
Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. (Geheime Leer, Deel I, p. 301)

Indiase premier schoffert moslims met opening van hindoetempel (Ben van Raaij de Volkskrant 22 januari 2024, p. 12):
De Indiase premier Narendra Modi ziet maandag toe op de inwijding van een omstreden nieuwe hindoetempel in de stad Ayodhya. Het is de opmaat voor de verkiezingen later dit jaar, waar Modi een ongekende derde termijn hoopt binnen te slepen.

In navolging (imitatie) van universele mensen als Pythagoras, Aristoteles, Leonardo da Vinci, Bertrand Russell, Erwin Schrödinger, Jared Diamond en Douglas Hofstadter kiest het rapport ‘E i V’ voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen het quadrivium (viersprong) psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van wetenschap, religie, filosofie en kunst.

Madame Blavatsky over de studie van de Theosofie:
Wat je ook in De Geheime Leer wilt bestuderen , houd steeds de volgende denkbeelden voor ogen, die de basis moeten zijn van je ideeën-vorming:
(d) Het vierde en laatste basis-idee dat je moet vasthouden is dat wat uitgedrukt wordt in het grote Hermetische axioma. Het somt alle anderen op en vat ze samen:
Zo binnen, zo buiten
zo groot, zo klein
zo boven, zo beneden
er is slechts één Leven en Wet
en de besturende Kracht is één
Er is geen binnen, geen buiten
geen groot, geen klein
geen hoog, geen laag
in het goddelijk bestel.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Stanza 4 De zevenvoudige hiërarchieën:
De zonen van het vuur (p. 117):
Er is een passage in de
Bhagavad Gîtå (8:23-6) waarin Krishña in symbolische en esoterische taal zegt: Ik zal de tijden [de omstandigheden] noemen . . . waarop de toegewijden die [uit dit leven] heengaan, nooit zullen terugkeren [worden wedergeboren], of waarop ze wel terugkomen [om weer te incarneren]. Het vuur, de vlam, de dag, de heldere [gunstige] veertien dagen, de zes maanden dat de zon ten noorden van de evenaar staat – zij die dan heengaan [sterven] en het brahman kennen [de yogì’s], gaan naar brahman. Maar als de toegewijde sterft in de rook, in de nacht, in de donkere [ongunstige] veertien dagen, in de zes maanden dat de zon ten zuiden van de evenaar staat, dan gaat hij naar het maanlicht [of de sfeer van de maan, of het astrale licht], en keert hij terug [wordt hij wedergeboren]. Men zegt dat deze twee paden, het heldere en het donkere, in deze wereld [of grote kalpa, ‘eeuw’] eeuwig zijn. Langs het ene gaat de mens en komt nooit terug; langs het andere komt hij terug.1 Deze benamingen, ‘vuur’, ‘vlam’, ‘dag’, de ‘heldere veertien dagen’, enz., evenals ‘rook’, ‘nacht’, enz., die slechts leiden naar het einde van het pad van de maan, zijn zonder kennis van de esoterie onbegrijpelijk. Het zijn allemaal namen van verschillende godheden die de kosmisch-psychische krachten beheersen. We spreken vaak over de hiërarchie van de ‘vlammen’ (zie deel 2), de ‘zonen van het vuur’, enz. Sankaracharya, de grootste esoterische meester van India, zegt dat vuur een godheid betekent die over de tijd (kala) heerst. De bekwame vertaler van de Bhagavad Gita, Kashinath Trimbak Telang, ma, in Bombay, erkent dat hij ‘geen helder begrip van de betekenis van deze verzen heeft’.2
1) Bhagavad Gìtå, Engelse vert. K.T. Telang, The Sacred Books of the East, uitgegeven door
Max Müller, deel 8, blz. 80-1
2) Op.cit., blz. 81vn.
H.P. Blavatsky: Geheime Leer Deel I hoofdstuk 3 Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte (p. 368):
In de Sepher Jezireh, het kabbalistische boek van de schepping, heeft de schrijver kennelijk de woorden van Manu herhaald. Daarin stelt men het zo voor, dat de goddelijke substantie in eeuwigheid alleen heeft bestaan, grenzeloos en absoluut, en dat deze uit zichzelf de geest heeft uitgezonden. ‘Een is de geest van de levende god, gezegend zij ZIJN naam, die eeuwig leeft! Stem, geest en woord, dit is de heilige geest; en dit is de kabbalistische abstracte drie-eenheid, die door de christelijke kerkvaders zonder meer is vermenselijkt. Uit dit drievoudige ENE vloeide de hele Kosmos voort. Eerst kwam Uit EEN het getal TWEE voort, of lucht (de vader), het scheppende element; toen kwam het getal DRIE, water (de moeder), voort uit de lucht; ether of vuur voltooit de mystieke vier, de Arba-il. ‘Toen de verborgene van de verborgenen zich wilde openbaren, maakte hij eerst een punt (het oorspronkelijke punt of de eerste sephiroth, lucht, of heilige geest), gaf er een heilige vorm aan (de tien sephiroth, of de hemelse mens) en bedekte het met een rijk en prachtig gewaad, dat de wereld is.’
371: De overheersende en duidelijkste gedachte – die in alle oude leringen wordt gevonden met betrekking tot de kosmische evolutie en de eerste ‘schepping’ van onze bol met al zijn voortbrengselen, organische en anorganische (een vreemd woord voor een occultist) – is dat de hele Kosmos uit de GODDELIJKE GEDACHTE is voortgekomen. Deze gedachte doordringt de stof, die evenals de ENE WERKELIJKHEID eeuwig bestaat; en alles wat leeft en ademt, ontwikkelt zich uit de emanaties van het ENE Onveranderlijke – Parabrahm = Mulaprakriti, de eeuwige ene wortel.

H.P. Blavatsky: STANZA IV. — The Septenary Hierarchies . . . (p. 86):
a) These terms, the “
Sons of the Fire,” the “Sons of the Fire-Mist,” and the like, require explanation. They are connected with a great primordial and universal mystery, and it is not easy to make it clear. There is a passage in the Bhagavatgita (ch. viii.) wherein Krishna, speaking symbolically and esoterically, says: “I will state the times (conditions) . . . at which devotees departing (from this life) do so never to return (be reborn), or to return (to incarnate again). The Fire, the Flame, the day, the bright (lucky) fortnight, the six months of the Northern solstice, departing (dying) in these, those who know the Brahman (Yogis) go to the Brahman. Smoke, night, the dark (unlucky) fortnight, the six months of the Southern solstice, (dying) in these, the devotee goes to the lunar light (or mansion, the astral light also) and returns (is reborn). These two paths, bright and dark, are said to be eternal in this world (or great kalpa, ‘Age’). By the one a man goes never to come back, by the other he returns.” Now these names, “Fire,” “Flame,” “Day,” the “bright fortnight,” etc., as “Smoke,” “Night,” and so on, leading only to the end of the lunar path are incomprehensible without a knowledge of Esotericism. These are all names of various deities which preside over the Cosmo-psychic Powers. We often speak of the Hierarchy of “Flames” (see Book II.), of the “Sons of Fire,” etc. Sankaracharya the greatest of the Esoteric masters of India, says that fire means a deity which presides over Time (kala). The able translator of Bhagavad Gita, Kashinath Trimbak Telang, M.A., of Bombay, confesses he has “no clear notion of the meaning of these verses” (p. 81, footnote). It seems quite clear, on the contrary, to him who knows the occult doctrine.

Bhagavad Gita CHAPTER VIII., p. 80,81:
On the advent of day, all perceptible things are produced from the
unperceived; and on the advent of night they dissolve in that same (principle) called the unperceived. This same assemblage of entities, being produced again and again, dissolves on the advent of night, and, O son of Prithâ! issues forth on the advent of day, without a will of its own 2. But there is another entity, unperceived and eternal, and distinct from this unperceived (principle), which is not destroyed when all entities are destroyed. It is called the unperceived, the indestructible; they call it the highest goal. Attaining to it, none returns 3. That is my supreme abode. That supreme Being, O son of Prithâ! he in whom all these entities dwell 4, and by whom all this is permeated, is to be attained to by reverence not (directed) to another. I will state the times, O descendant of Bharata! at which devotees departing (from this world) go, never to return, or to return. The fire, the flame 5, the day, the bright fortnight, the six months of the northern solstice, departing (from the world) in these, those who know the Brahman go to the Brahman. Smoke, night, the dark fortnight, the six months of the southern solstice, (dying) in these, the devotee goes to the lunar light and returns 1. These two paths, bright and dark, are deemed to be eternal in this world 2."
2) Cf. p. 82 infra; also Manu-smriti I, 52; and Kâlidâsa's Kumârasambhava II, 8.
3) Cf. Kathopanishad, p. 149; and also p. 112 infra.
4) I. e. by whom, as the cause of them, all these entities are supported; cf. p. 82 infra.
5) Srîdhara understands 'the time when,' in the sentence preceding this, to mean the path indicated by a deity presiding over p. 81 time, by which;' and the fire-flame as included in this, though having no connexion with time. Sankara agrees, though he also suggests that fire means a deity presiding over time. I own I have no clear notion of the meaning of these verses. Cf. Khândogya, p. 342; Brihad-âranyaka-upanishad, p. 1057 seq.

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 23 De Upanishads in de gnostische literatuur (p. 642):
Het wordt nu duidelijk dat elke esoterische interpretatie van exoterische geloofsopvattingen die in allegorische vormen zijn uitgedrukt, hetzelfde gronddenkbeeld bevat – het grondgetal zeven, de samenstelling van drie en vier, voorafgegaan door de goddelijke DRIE ( ), wat het volmaakte getal tien geeft.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental (p. 717):
Zo zegt hij dat ‘de lezer van de boeken van Böhme daarin veel vindt over deze zeven oorspronkelijke geesten en oerkrachten, die in de alchimistische en astrologische fase van de middeleeuwse mysteriën worden behandeld als zeven eigenschappen van de natuur’1, en hij voegt eraan toe:
‘De volgelingen van Böhme beschouwen deze zaak als de goddelijke openbaring van zijn geïnspireerde zienerschap. Zij weten niets van de natuurlijke ontstaansgeschiedenis, de geschiedenis en het voortbestaan van de wijsheid2 uit het verleden (of van de verbroken schakels) en zijn niet in staat de gelaatstrekken van de oude zeven geesten achter hun moderne metafysische of alchimistische masker te herkennen. Een tweede verbindingsschakel tussen de theosofie van Böhme en de fysieke oorsprongen van het Egyptische denken is te vinden in de fragmenten van Hermes Trismegistus3. Het doet er niet toe of deze leringen die van de illuminaten, dan wel boeddhistisch, kabbalistisch, gnostisch, maçonniek of christelijk worden genoemd, de elementaire typen kunnen alleen in hun begin werkelijk worden gekend4.
728: ‘. . . In datzelfde (Brahman, het ‘Zelf’) verblijven de zeven volmaakte wijzen met hun aanvoerders, en komen daaruit ook weer tevoorschijn. Roem, schittering en grootheid, verlichting, overwinning, vervolmaking en macht – deze zeven stralen volgen deze zelfde zon (kshetrajña, het hogere Zelf). . . . Zij van wie de wensen beperkt zijn (de onzelfzuchtigen) . . . van wie de zonden (hartstochten) zijn opgebrand door beheersing, laten het Zelf in het Zelf opgaan, en wijden zich aan Brahman. Die mensen die het woud van kennis (Brahman of ZELF) begrijpen, prijzen de rust. En terwijl ze naar dat woud streven, worden ze (weder)geboren om niet de moed te verliezen. Zo is inderdaad dit heilige woud . . . en omdat ze het begrijpen, handelen ze (de wijzen) daarnaar, terwijl ze worden geleid door de kshetrajña. . . .’
Geen enkele vertaler onder de westerse oriëntalisten heeft tot dusver in de voorgaande allegorie iets hogers gezien dan mysteriën die verband houden met offerritueel, boetedoening of ascetische ceremoniën, en hatha yoga. Maar wie de symbolische beeldspraak begrijpt en de stem van het ZELF BINNEN HET ZELF hoort, zal hierin iets veel hogers zien dan louter ritueel, hoe vaak hij zich ook kan vergissen in de kleinere details van de filosofie.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk De voorouders die de wetenschap aan de mensheid biedt (p. 762):
Waarom zouden de aanhangers van Haeckel in dit specifieke geval dan mogen protesteren?
Ze hebben natuurlijk een antwoord klaar: ‘Omdat wij het bestaan van de monadische essentie niet erkennen.’ De manifestatie van de logos als individueel bewustzijn in de dierlijke en menselijke schepping wordt door de exacte wetenschap niet aanvaard, en dit denkbeeld geeft natuurlijk niet alle aspecten ervan weer.
764: De laatstgenoemde (het occultisme) leert (a) dat de levensatomen van ons (prāna) levensbeginsel nooit volkomen verloren gaan wanneer iemand sterft. Dat de atomen die het sterkst zijn doortrokken van het levensbeginsel (een onafhankelijke, eeuwige, bewuste factor) gedeeltelijk door de erfelijkheid worden overgebracht van vader op zoon, en gedeeltelijk weer worden samengebracht en het bezielende beginsel worden van het nieuwe lichaam in elke nieuwe incarnatie van de monaden. Want (b): evenals de individuele ziel altijd dezelfde is, zijn de atomen van de lagere beginselen (het lichaam, zijn astraal of dubbelganger, enz.) dat ook, omdat zij door verwantschap en de karmische wet altijd tot dezelfde individualiteit in een reeks van verschillende lichamen worden aangetrokken, enz.17.
17) (Zie ‘Transmigration of the Life Atoms’, Five years of Theosophy, blz. 533-539.) Het collectieve aggregaat van deze atomen vormt zo de anima mundi van ons zonnestelsel, de ziel van ons kleine heelal, waarvan ieder atoom natuurlijk een ziel, een monade, een klein heelal is, in het bezit van bewustzijn en dus van een geheugen. (Deel I, Afdeling III, Goden, monaden en atomen.)

Rudolf Steiner Egyptische mythen en mysteriën Egypte in relatie tot onze tijd (Vertaald door H. J. M. Wilbers)
In grote lijnen en in detail schetst Steiner de gebeurtenissen na de grote watercatastrofe en de ondergang van Atlantis. De na-atlantische tijd wordt ingedeeld in zeven cultuurperioden die elk 2160 jaar duren en een eigen ontwikkeling en een eigen vorm van verbinding met de geestelijke en met de fysieke wereld inhouden. De eerste van deze na-atlantische cultuurperioden is de oer-Indische, dan volgt de oer-Perzische, de daaropvolgende derde periode noemt Steiner voluit de Chaldeeuws-Egyptisch-Assyrisch-Babylonische cultuurperiode, de vierde is de Grieks-Latijnse en de vijfde cultuurperiode is ons huidige tijdperk. Hierna zullen nog twee cultuurperioden volgen.

Peter Henk Steenhuis Mondriaan schiep ruimte zonder diepte - Filosofisch kijken
„In de theosofie van Blavatsky gaat het om het doorgronden van het Ene, dat door theosofen het goddelijke principe wordt genoemd, en om de ziel te verenigen met de universele ziel. Dit gebeurt niet door openbaring, maar door inzicht. Het spirituele pad is de weg naar dat inzicht. Door reflectie, zelfkennis en intellectuele discipline kan de ziel ertoe worden gebracht om eeuwige waarheid, goedheid en schoonheid te aanschouwen.”
Wat heeft dit met Mondriaan te maken?
„Een belangrijk idee in de theosofie is dat de wereld is opgebouwd uit tegenstellingen, die met elkaar in harmonie en evenwicht moeten worden gebracht.” „Mondriaan, en ook andere kunstenaars die zich door de theosofie lieten beïnvloeden, zagen in kunst een mogelijkheid dergelijke principes van de theosofie te verbeelden. Dit resulteerde in een kunstopvatting die door hem en anderen abstract plasticisme werd genoemd. De kunstenaar moet esthetische balans en ritme bereiken door het gebruik van tegenstellingen zoals de rechte hoek tussen de lijnen, en door alleen maar primaire kleuren te gebruiken. Balans mag in deze opvatting niet worden bereikt door symmetrie en herhaling, maar alleen door proportie en plaatsing van de vlakken.”

'DE ERFENIS VAN DE UTOPIE' Hans Achterhuis - DEEL 2 (GAMMA februari 1999):
14: teilhardiaans denken
Een van de meest wezenlijke kenmerken van het teilhardiaanse denken is, dat men de ander serieus neemt. Immers, ook hij is bezig uit de veelheid van informatie, de ontzagwekkende complexiteit van onze wereld, datgene te selecteren en min of meer voor zichzelf te transformeren waarvan hij denkt er beter mee te kunnen overleven.
41: Is de wereld de variatie op een universeel thema? Is er een Logos, een
Idee der ideeën? Is er een idee die als eenheid aan de basis ligt van de veelheid van ideeën uitgedrukt in de werkelijkheid? En mocht dit zo zijn, zijn al deze ideeën dan terug te voeren tot dit beginsel, zodat Heraclitus gelijk heeft met zijn: Eén uit alles en alles uit één? Verder: Is het eerder in artikelen door mij geponeerde AOS-principe mogelijk een goede kandidaat voor dit universeel variatieprincipe? En als dit zo zou zijn - wat men nooit zeker kan weten, maar wat wel steun kan vinden (vindt volgens mij) in de ervaring - wat is dan de betekenis ervan voor ons mensen en voor onze toekomst? Wat gaat het ons aan? Wat hebben we eraan?
I. VARIATIE OP EEN THEMA Benedict M. Broere
41: AOS Het AOS-principe is een idee, thema of variatiebeginsel, bestaande uit:
A, analyse, ontleding, differentiatie, fragmentatie, demontage, destructie, ontbinding, divergentie, het vormen van
veelheid uit eenheid;
O, omega, schoonheid, kwaliteit, het goede, heel algemeen het product van analyse en synthese; en
S, synthese, opbouw, ontwikkeling, groei, integratie, convergentie, het vormen van
eenheid uit veelheid.

Benedict Broere Aos. Variatie en Omega Over de wereld als variatie op een thema en kunstwerk in wording, hoofdstuk 5: Logos
Universum, natuur en cultuur lijken in elkaar te grijpen als constructieve processen van ontwikkeling naar groter complexiteit en kwaliteit. Is het mogelijk dat zij bestaan op basis van uiteindelijk één en dezelfde orde, logos of verbindend patroon? Het aos is bedoeld als een nadere invulling van de filosofie van Heraclitus, van het samenwerken van tegendelen naar een schoonste harmonie, in mijn geval het samenwerken van analyse en synthese in het genereren van omega, van een steeds grotere kwaliteit van bestaan. Men spreekt van de logos, het verbindend patroon.
Benedict Broere Aos. Variatie en Omega Over de wereld als variatie op een thema en kunstwerk in wording, hoofdstuk 6:
Het was daarom nogal een verassing toen paus Benedictus XVI in zijn omstreden speech te Regensburg sprak over de logos als een concept dat een centrale rol speelt in het christendom. De paus verwijst daarmee natuurlijk naar het beginvers van het Johannes-evangelie: "In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God." Met verderop de verwijzing naar Jezus Christus als 'het Woord' dat 'vlees is geworden'. Evenwel volledig in lijn met Heraclitus beschrijft hij de Logos als iets dat creatief is, dat er was vanaf het begin van alles, en dat de menselijke logos/rede analoog is aan de goddelijke logos/rede. Voorts geeft hij aan dat de wetenschappelijke rede aanleiding geeft tot het spreken over een bredere rede, waarin het religieuze discours ook mogelijk is, en dat ons beter in staat stelt de tegenwoordig zo noodzakelijke dialoog van de culturen en religies te voeren. En vervolgens besluit hij met te zeggen dat het de taak van de universiteit is deze Logos te ontdekken.

Chaostheorie (kies: Classificatie, ‘B. Driehoek en vierkant van Sierpinski’ en ‘G Bomen van Pyhagoras’).
Het ontstaan van spontane zelfordening uit chaos wordt emergentie genoemd. Emergentie vindt ook plaats in cellulaire automaten.
Een Hof van Eden-patroon is een patroon in een cellulaire automaat.

Het rapport ‘E i V’ draait om het principe van de ‘eenheid der tegendelen’, het overbruggen van tegenstellingen, het complementariteitsprincipe dat al door Heraclitus naar voren is gebracht. Het denkmodel geeft niet een volledig sluitend plaatje van de éne werkelijkheid, een werkelijkheid (oerbron) achter de werkelijkheid, de absolute waarheid maar beoogt wel, door de hoofdroute aan te geven en de verborgen imaginaire 5e dimensie, de kwintessens te belichten, een tipje van de sluier op te lichten.

Ken Wilber boek Een beknopte geschiedenis van alles (p. 301):
We hebben dus: Wijsheid ziet dat het Vele het Ene is, en Mededogen ziet dat het Ene het Vele is. Of in het Oosten: Prajna ziet dat Vorm Leegte is, en Karuna ziet dat Leegte Vorm is.

Mededogen gaat naar alle levende wezens, zonder onderscheid. Het komt voort uit de verlichtingservaring van eenheid met alle leven. Karuna moet samengaan met wijsheid (prajna) om zijn juiste funktie te vervullen.

G. Barborka boek Het Goddelijke plan Menswording en Evolutie:
In het hoofdstuk 'Hoe het Ene het Vele wordt' (p. 590) komt het thema 'E i V' ter sprake.

Pierre Teilhard de Chardins: ‘De evolutie die zich van zichzelf bewust wordt’ of ‘In het voltooide christelijke universum (in het 'pleroma', zoals Paulus zegt) blijft God per slot van rekening niet alleen; nee, hij is alles in allen (en pâsi panta Theos ) - de eenheid in en door de verscheidenheid’.

Rinnooy Kan: Onze traditie van eenheid in verdeeldheid: Voor Nederland-watchers zijn het verwarrende tijden.

Acinthya-bhedâbheda-tattva: Krishna is de ondoorgrondelijke eenheid in de verscheidenheid.

Siddhânta: de slotconclusie van de Veda's dat realisatie van de svarûpa in relatie van dienstbaarheid tot Krishna het Krishna-bewustzijn van eenheid in verscheidenheid geeft ofwel het herkennen van de Godspersoon in de (materiële) wereld.
- Het feit van de schepping die er niet werkelijk is, van Zijn ware eenheid in de begoochelende tijdelijke werkelijkhied, van Zijn gelijktijdig één en verschillend zijn, wordt besproken in hoofdstuk 11.28 en in 12.4: 23-24.

Het motto van de Islam is het vers: ‘En we hebben jullie tot de ummah, Eenheid in Verscheidenheid, van de middenweg gemaakt’.

Éne werkelijkheid = Scheppingsleer + Evolutieleer. Het morele kompas is een model dat wordt gebruikt om van boven naar beneden de scheppingsleer en van beneden naar boven de evolutieleer te verklaren.

In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’ heeft een psychologische (Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie.

Pythagoras heeft al onderkend dat: Een huis is meer dan een stapel bakstenen. Een melodie is meer dan een verzameling losse tonen. Een levend wezen is meer dan een verzameling cellen. Een cel is meer dan een verzameling moleculen. Het begrip emergentie verwijst naar het geheel is meer dan de som van de delen.

Hoofdroute, levenscyclus, kringloop:

Pythagoras:Boeddhisme:Friedrich Nietzsche:Carl Jung:A. P. Fiske:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraArchetype (Unus Mundus)Gemeenschapsmodel
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’ÜbermenschGroeiGelijkheidsmodel
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot macht‘Dubbele natuur’, aanpassingAutoriteitsmodel
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige terugkeerEnantiodromie (Homeostase)Marktmodel

Marco Iacoboni verwijst in zijn boek Het spiegelende brein in het hoofdstuk Hersenpolitiek (p. 210) naar het onderzoek van Alan Fiske. Alan betoogt dat deze vier elementaire relationele structuren en hun varianten de basis vormen voor alle sociale relaties onder alle mensen in alle culturen.

A. P. Fiske gaat er van uit dat alle sociale gedrag van mensen kan worden verklaard aan de hand van vier fundamentele modellen (linker kwadrant).
Het gemeenschapsmodel gaat uit van herkenbare groepen waarbinnen mensen elkaar als gelijke zien en vooral hun overeenkomsten benadrukken en niet hun individuele identiteiten. Het autoriteitsmodel is gebaseerd op het feit dat mensen geordend zijn volgens een bepaalde hiërarchische sociale dimensie, zoals leeftijd, expertise of formele macht. Binnen het gelijkheidsmodel streven mensen naar de balans in de verhoudingen, waarbij ze scherp in de gaten houden hoever de relatie uit balans is. Het marktmodel is gebaseerd op proportionaliteit binnen sociale relaties, waarbij mensen alle relevante aspecten reduceren tot kwantificeerbare grootheden, meestal geld.

In appendix 1 (p. 13) the applications of the four relational models for understanding knowledge sharing are summarized.

De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale, de geestelijke keerzijde van de medaille rekening te houden.
De oplossing van de unificatietheorie wordt niet gevonden in het elementaire deeltje maar in de ruimte die de elementaire deeltjes van elkaar scheidt.

Deze stelling is gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: ‘De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt (zeropoint source, het neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats. Het Akasha-veld (Zero Point Field) is een energieniveau, ether het medium, de materie van Akasha. Ether wordt door een punt (snijpunt van de diagonalen 1./2. en 3./4.) gesymboliseerd.

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 6 De maskers van de wetenschap (p. 575):
De oude ingewijden kenden geen ‘wonderbaarlijke schepping’, maar leerden de evolutie van atomen (op ons fysieke gebied) en hun eerste differentiatie uit laya tot de protyle, zoals Crookes de stof of de oersubstantie aan de andere zijde van de nullijn (Z.P.F.) veelbetekenend heeft genoemd: daar waar wij de Mūlaprakriti plaatsen, het ‘wortel-beginsel’ van de wereldstof en van alles in de wereld.

George Holmes: During the early part of the twentieth century, it was realized that ‘atoms’ are not truly indivisible or atomic, but are composed of further elements–the protons, electrons and neutrons. These three elements of material nature embodying the positive, negative and neutralizing forces. The electromagnetic force is the primary force governing the life of the atom, and it requires a fourth element–the photon, which is the messenger force which mediates electromagnetic interactions within the atoms, and between atoms.
Subsequently, these elements were further broken down into quarks–with protons composed of two ‘up quarks’ and one ‘down quark,’ and neutrons composed of one up quark, and two down. Each have an inner triad of quarks which cannot be separated, and which are bound together by their own messenger particles, gluons, which mediate the sub-atomic ‘strong force.’
In 1888, Blavatsky described the universe as originating within-without from a zero point source-“an unextended point” rooted within the aether of higher space dimensions.
She described the “Gods” and other invisible powers as “clothing themselves in bodies” through zero point dynamics by which the influences and forces of higher realms are brought down into material nature. Thus all cosmoses are guided and worked from within/without, and all things are rooted into the “seeming void” and yet “divine plenum” of the Absolute. Any Son, or created universe, originates from a point source within the plenum, expands from within/without and eventually contracts from without/within, resolving back into the underlying realm. The fundamental dogma of the ancient wisdom, according to Blavatsky's Secret Doctrine, is that there is “one indivisible and absolute Omniscience and Intelligence in the Universe, and this thrills throughout every … infinitesimal point of the whole finite Kosmos.” Zero points are the means by which individual lives are focused out of this underlying unified Omniscience and Intelligence (Christopher Holmes).

Het Meta-leren is gericht op kennissystemen, divinatiemethoden die leren het leven beter te begrijpen. Het multidimensionale morele -, innerlijke kompas integreert de alfa-, béta- en gammawetenschappen en de zes Darshana's. Het biedt een kader voor de driehoek van Pythagoras, het enneagram, de vier kwadranten van Ken Wilber, het hexagram van de I Ching, het kernkwadrant van Ofman, het Tetragrammaton, het Circumplex, de Hermeneutische Cirkel, en de systeembenadering. Het morele kompas laat zien hoe het innerlijke universum en het universum, de éne werkelijkheid met elkaar zijn verbonden.

Het rapport ‘E i V’ is op het Yin/Yang-symbool geënt. Dit symbool drukt naast de vervlochtenheid van geest en lichaam ook beweging uit. Elke medaille heeft twee kanten, maar er is ook een middenweg. Het stupid design is de keerzijde van creative design. Het Meta-leren heeft op het creative design betrekking. De natuurwetenschap is materiegericht, materialistisch. Daarentegen belicht de geesteswetenschap de andere zijde. In het rapport ‘E i V’ staat een mogelijkheid tot convergentie van wetenschap en religie op basis van het creative design, het pedagogische gezichtspunt van het Meta-leren centraal.

De M-theorie van Edward Witten is net als het morele kompas een multidimensionaal verklaringsmodel. De M van de M-theorie staat voor Magic, Mystery of Matrix.
Het is aardig om te zien dat Christopher Holmes ook een verband legt met de M-theorie.

Er wordt van uitgegaan dat de unificatietheorie uiteindelijk over het verschijnsel bewustzijn uitsluitsel zal geven. Eerder hebben Amit Goswami en Arthur Young aangegeven dat bewustzijn de basis van alle bestaan is. Om het bewustzijn toe te lichten wordt zowel gebruik gemaakt van het oude reflexieve ‘Macrokosmos = Microkosmos’ model van de esoterie als van de nieuwe doorsnede ‘Sensation, Awareness, Experience, Self-awareness, reflection en First-person experience’ van Francis Heylighen. De processen die zich binnen een deel afspelen kunnen door de eigenschappen van het geheel worden verklaard. De éne werkelijkheid zit holistisch in elkaar.

De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale keerzijde van de medaille rekening te houden. Het heeft 350 jaar geduurd voordat de Rooms-katholieke Kerk het inzicht van Galileo heeft geaccepteerd dat de aarde om de zon draait. De vraag is of de wetenschappelijke wereld bereid is aan oude gezichtspunten op de éne werkelijkheid, respectievelijk de nieuwe Unificatietheorie, serieus aandacht te geven?

De ziel is de schakel tussen geest en materie. Met de psyche kunnen we de éne werkelijkheid leren ervaren. Het gaat er om te leren in het debat de rechter - en linkerhersenhelft, de non-verbale wijsheid en het verbale verstand, in te schakelen.

Het rapport heeft een 7*7 structuur (negenenveertig). Deze structuur is gebaseerd op de zevenvoudige samenstelling van de mens, de microkosmos en de zevenvoudige samenstelling van de planeten, de macrokosmos.

In het rapport 'E i V' wordt de stelling verdedigd dat een duurzame samenleving mogelijk is door met beide zijde van de medaille, de geestkunde en de natuurkunde, rekening te houden.

De quintessens van het verhaal is dat om een duurzame samenleving te creëren er maar een pedagogische hoofdroute, er maar een primair leerproces is. Met het inzicht dat ether biedt is het mogelijk de levenscycli op aarde beter te beheersen. Voor dit inzicht wordt ook de term 5Ddenkraam (5D-concept) gebruikt. Het geeft aan op welke wijze synthese kan worden bereikt.

De hoofdroute is eerder door Pythagoras en later opnieuw door bijvoorbeeld Spinoza onderkend.

Willis Harman Global Mind Change The Promise of the Last Years of the Twentieth Century:
Zijn er samenlevingen die het metafysische gezichtspunt van M3 als uitgangspunt hebben? In ieder geval één: het oude Griekenland. Volgens Mumford benadert het Griekse begrip paideia het meest een toekomstig maatschappijmodel. Een samenleving waarin de belangrijkste doelen zijn: leren, ontplooiing en mens worden. Dat is wat de Atheners deden.

De uitspraak van Pascal blijkt juist dat het geloof in God zich niet langer in de kosmos, maar in de geschiedenis zal manifesteren. We maken deel uit van een evolutionair groeiproces.

De in de bijlage ‘Nu, Verleden en Toekomst’ gerubriceerde publicaties laten zien dat het definiëren van het verschijnsel tijd nog niet zo eenvoudig ligt. Waandenkbeelden blijven bestaan zolang de domeinen Geest en Lichaam, geesteswetenschappen en de natuurwetenschappen los van elkaar blijven functioneren. Voor wat betreft ruimte en tijd kan er maar een waarheid zijn, die voor beide domeinen geldt. Het is wenselijk dat de discrepantie die er over de begrippen ruimte en tijd is ontstaan wordt opgeheven.
Stelling: Er treedt een paradigmawisseling van Thomas Kuhn, een revolutie in het wetenschappelijke denken op, wanneer de grens die tussen beide domeinen is ontstaan wordt doorbroken.

Het rapport ‘E i V’ gaat uit van de natuurwet van zaaien en oogsten, Grace F. Knoche:
En omdat we één mensheid zijn en niet los van elkaar staan, beïnvloeden we niet alleen het lot van degenen met wie we omgaan, maar ook van duizenden anderen die op onze golflengte zitten. Als onze motieven altruïstisch zijn, zaaien we in de gebieden van de geest; dienen we onszelf, dan zaaien we op de akker van ons persoonlijke zelf. We oogsten zoals we zaaien, want de natuur reageert onpersoonlijk zonder rekening te houden met wat voor de zaaier aangenaam of onaangenaam zou zijn. De oogst zal zich automatisch aanpassen aan het zaaisel, omdat ieder mens zijn eigen oogster en optekenaar is die op de geheugencellen van zijn karakter, en in feite op elk niveau van zijn wezen, afdrukt wat hij is.

De boeken van Ervin Laszlo en Pim van Lommel bevatten bijzonderheden over het non-lokaliteitsverschijnsel. De non-lokale ruimte lijkt op de impliciete zijnsorde van de kwantumfysicus David Bohm. David Bohm heeft geschreven: ‘Bewustzijn informeert en geeft vorm.’
In morfogenetische velden ligt informatie opgeslagen over het ontstaan en de vormgeving van het lichaam met al zijn verschillende celsystemen met gespecialiseerde functies.

Het rapport ‘E i V’ bespreekt de kwintessens, de imaginaire 5Ddimensie ‘Ruimte en Duur’, het universele denkvermogen (universele quintessens). Het universele denkvermogen, de kosmische ruimte en de eeuwige duur zijn de drie aspecten van de éne werkelijkheid.

Het ordeningsprincipe negentropie illustreert dat hogere vormen van bewustzijn uiteindelijk in het eenheidsbewustzijn (synoniemen: grenzeloos bewustzijn, transpersoonlijk bewustzijn, universeel bewustzijn, Universeel denkvermogen, Akasha-veld) uitmonden.

Om de dynamiek van biologische evolutieprocessen te beschrijven kan van de chaostheorie gebruik worden gemaakt. De 1e, 2e, en 3e grondstelling beschrijven het basispatroon dat met de cyclische evolutie van de mens samenhangt. Langzamerhand wordt bevestigd wat de oude wijsheidstradities al door hadden.

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen.
Of met andere woorden het loopt in het leven spaak wanneer we niet gaan voor het heelheidsstreven van Teilhard de Chardin.
Ook kunnen we hierbij denken aan de route, de verschillende stadia, om tot een harmonische innerlijke eenheid te komen van Roberto Assagioli.
====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige ||volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.