5.4 Ken uzelve

Aristoteles: Alles wat in de ziel zit, is slechts een weerspiegeling van voorwerpen in de natuur.
Aristoteles: Als de mens al zijn innerlijke talenten op de juiste wijze heeft ontplooid, zijn intellectuele eigenschappen, en zijn karaktertrekken, dan heeft hij het goede leven bereikt en is hij gelukkig.
Mattheüs: Aan de vruchten kent men de boom. (7:17-18)
Michel de Montaigne: Elke mens draagt in zich het geheel van de menselijke conditie.
Thomas Hobbes: Wie in zichzelf kijkt, zal de gedachten en hartstochten van alle andere mensen kennen.
Niets wat stervelingen maken, kan onsterfelijk zijn.
Hegel: De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen leren.
Pas in de schemering ontplooien de uilen van Miverva hun vlucht.
Karl Marx Die Philosophen haben die Welt nur verschieden interpretiert; es kommt aber darauf an, sie zu verändern.
Karl Marx: ... eine Denkriese wie Aristoteles
Ben Verwaayen: Wanneer je authentiek bent, ben je ook transparant
Een leider moet iemand zijn die creëert wat moet komen (Pieter Broertjes en Wilma de Rek Volkskrant 6 november 2010)

Authentiek leiderschap (Bodhisattva Pad, 'Persoonlijkheid en Individualiteit', 'Leraar en Leerling', Evolutie)

Lord Acton Power tends to corrupt, and absolute power corrupts absolutely.

Het morele kompas biedt net als de driehoek van Pythagoras , het kernkwadrant, het enneagram, de levensboom, de psychologie van Carl Jung en van Roberto Assagioli een mogelijkheid om het zelfbewustzijn, de zelfkennis te verruimen. Het 5D-concept laat zien dat aan deze modellen hetzelfde balansmechanisme , het onderkennen dus van ons afweermechanisme (sublimering) ten grondslag ligt. Drie andere denkmodellen die hetzelfde mechanisme hanteren zijn de derde weg, de I Ching (boek van Rudolf Ritsema, Stephen Karcher) en de esoterie (Wet van dynamische balans). De vraag die naar voren komt is: Waarom is het zoals het is? Het antropisch principe geeft het antwoord.

The Power of Awareness by Vicente Hao Chin Jr
We are driven, consciously or subconsciously, to protect ourselves from hurt, defeat, failure, rejection, humiliation, criticism, stress, distress, fear and a hundred other forms of vexations. A major world religion, Buddhism, is rooted in this basic issue of resolving the problem of human sorrow.
After one has attained a certain degree of stability in the balance between the pressures of living and the presence of inner equanimity, a person innately begins the pursuit of one’s higher potentials – what Abraham Maslow called the drive towards Self-Actualisation and, eventually, Self-Transcendence.
Transcendence of the Ego is achievable. The final bastion that prevents the consciousness from fully realising spiritual reality is the ego – the self-centre that has been necessary in the evolutionary growth of the human being. There will come a time when this centre must let go of itself. Meditative awareness will include seeing the very nature of the meditator themselves. The sage Ramana Maharshi recommended a meditation approach called
vichara that keeps on inquiring “Who am I?”

de bergrede in het licht van de vedanta-leer
Hoofdstuk drie Weerstaat den Boze niet (p. 60):
Ofschoon het niet-weerstand bieden in bijna iedere godsdienst gepreekt wordt, is het voor de meeste mensen bijna onmogelijk een dergelijke houding te begrijpen en in acht te nemen. Belangrijk is dat Jezus na het leren van het niet-weerstand bieden, laat volgen: “Weest dan gijlieden volmaakt...” Met andere woorden: deze waarheid in ons eigen leven te volgen, leidt ons tot volmaaktheid. En inderdaad, alleen degene die volmaakt geworden is, die dus de eenheid met God tot werkelijkheid heeft gemaakt en in staat is de Goddelijke Substantie in alle wezens te zien, kan de andere wang toekeren en in de universele liefde verblijven. Voor degene die volmaaktheid bereikt heeft, is het niet-weerstand bieden een natuurlijke en spontane uiting van zijn Godservaring. Waar is dan nog plaats voor het kwade? Wie is dan nog een vijand?
65: Indien wij ons realiseren dat taak en gedrag verschillen overeenkomstig de individuele aard en omstandigheden van de mensen, kunnen wij tevens inzien waarom Sri Krishna (stem van het geweten) in de Bhagavad Gita Arjuna (de mens) aanspoort ten strijde te trekken (een feit dat dikwijls verkeerd begrepen wordt), terwijl Christus zijn discipelen in de Bergrede juist aanspoort om lijdzaamheid te betrachten. In de Bergrede geeft Christus de hoogste leer ten aanzien van lijdzaamheid, omdat hij discipelen toespreekt die toegewijde monniken zijn; tevens spreekt hij hen toe in een omgeving van vrede en eenzaamheid. De boodschap van de Gita daarentegen wordt door Sri Krishna gegeven tegen de achtergrond van een slagveld, aan een discipel die een wereldlijke taak heeft en krijgsman van beroep is. Arjuna heeft nog niet de geestelijke verlichting verkregen die hem in staat zou stellen alle handelingen op te geven. Het is zijn plicht te strijden, een plicht die hem is opgelegd door zijn voorbije daden en gedachten. Daarom drukt Sri Krishna zijn leerling op het hart: “Uw eigen natuur zal u dwingen te handelen.” De leermeester begrijpt dat hetgeen Arjuna beschouwt als afkeer om te doden niet voortkomt uit een geestelijk ontwaken, maar uit lafheid. Niet door zijn taak en plicht te ontwijken, maar door die te vervullen en door toewijding en zelf-overgave aan God te beoefenen kan Arjuna tenslotte boven de wet van oorzaak en gevolg uitrijzen en de hoogste waarheid verwerkelijken.

De geopolitiek is terug, ook in Europa (Joschka Fischer de Volkskrant 5 november 2015 p. 24):
Met de Russische invasie en annexatie van de Krim en de daaropvolgende oorlog in oost-Oekraïne heeft Vladimir Poetin overduidelijk gemaakt dat hij geen intenties heeft de onschendbaarheid van grenzen en het primaat van internationale juridische normen te respecteren.
De terugkeer van de geopolitiek houdt in dat de fundamentele keuze waar Europa in de 21ste eeuw mee te maken krijgt die tussen zelfbeschikking en externe dominantie zal zijn. Hoe Europa deze vraag beantwoordt, zal niet alleen zijn eigen lot bezegelen, maar dat van het gehele Westen.

Van 9/11 tot Humpty Dumpty (Roger Cohen Volkskrant 16 september 2017 Opinie p. 9):
De woorden van Trump betekenen niets, betoogt Roger Cohen, columnist van The New York Times. Met zijn grote instinct voor menselijke zwakte buit hij de angst uit die regeert sinds 9/11.
De moordenaars van Lincoln, Gandhi, Kennedy en Martin Luther King namen de levens van grote mannen, maar vernietigden niet hun ideeën. Misschien versterkten ze de onsterfelijkheid ervan. De moordenaar van Yitzhak Rabin en de massamoordenaars van 9/11, op weg gestuurd door Osama Bin Laden, waren succesvoller.
Yigal Amir, de moordenaar van Rabin, verstoorde het Oslo-vredesproces door ervoor te zorgen dat in Israël de messianistisch-nationalistische religieuze ideologen sterker werden - en bleven - dan de seculiere pragmatici. Bin Laden ontnam Amerika zijn zelfvertrouwen, bracht angst in de natie en inspireerde tot een vorm van jihadistisch fanatisme dat tot de dag van vandaag het Westen blijft terroriseren in zijn krankzinnige zoektocht naar een hersteld kalifaat.
En Humpty Dumpty wil een muur bouwen zodat hij erop kan zitten en nadenken over xenofobie en islamofobie.

‘Wereldverbeteraars’ vormen een bedreiging voor de machthebbers. Leiders, die zijn vermoord, maar zich met hart en ziel voor de mensheid hebben ingezet, zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Olaf Palma, Anwar Sadat, Itzhak Rabin en Daphne Caruana Galizia. Het zijn ‘wereldverbeteraars’ en wellicht op hun manier ‘klokkenluiders’, die op imposante wijze de andere kant van een zaak lieten zien. Het maakt deze personen tot een natuurlijke vijand van ééndimensionale denkers en dogmatici. Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden is topsport geworden.

Amerika in oorlog met het verleden (Roger Cohen Volkskrant 9 september 2017 Opinie p. 9):
Er schuilt gevaar in de haast om Confederatie-monumenten uit Amerikaanse steden te verwijderen, meent , columnist van The New York Times.
De standbeelden die nu verwijderd worden, vertellen immers een verhaal. Niet hun oorspronkelijke verhaal van zuidelijke dapperheid, maar dat van een poging de afschuwelijke 'grote waarheid' van de Confederatie te maskeren en zo voor vele decennia de onderwerping en vernedering van Amerikaanse zwarten te laten voortduren.
De standbeelden zijn deel van de Amerikaanse geschiedenis, ze zouden in musea moeten staan, waar hun les kan worden geleerd en besproken.
Trump vertegenwoordigt een tegenreactie op de uitdaging van de witte geestesgesteldheid, de witte aannames en het witte geheugenverlies die ik noemde. Hij wil een dijk bouwen tegen deze 21ste-eeuwse beweging in de hoofden van mensen. De dijk zal breken, de golven van de geschiedenis zullen hem afvoeren. Maar hoe - dat is een open vraag. En in een gespleten Amerika is het de moeite waard in herinnering te roepen hoe explosief het geheugen is.

Maak van je tegenstanders geen karikatuur (Jan Willem Jurg Volkskrant 18 september 2017 p. 18):
Je vraagt je af wat die literatuurwetenschappers eigenlijk doen. In haar artikel van 24 augustus geeft Pieterse voorbeelden van zulk onderzoek: de functie van leesclubs, de vraag of literatuur het empathisch vermogen van de lezer vergroot, de relatie tussen literatuur en ons collectief geheugen en de vraag wat literatuur tot literatuur maakt. Allemaal onderwerpen waar ook Karel van het Reve zich voor zou interesseren. Helaas is niet één van de door haar genoemde onderwerpen te vinden op de sites van de universiteiten.
Van het Reve eindigde zijn Huizingalezing over de literatuurwetenschap door te stellen dat hij een beeld van grote ellende had geschetst. Veertig jaar later is het niet veel beter.

We zijn wel degelijk trots op Nederland (Saskia Pieterse Volkskrant 14 september 2017 p. 23):
Anders dan Sander van Walsum beweert, is nationalisme troef in de omgang met ons verleden, betoogt Saskia Pieterse.
Sander van Walsum betoogt dat het niet nodig is om namen van zeehelden te vervangen, want 'de nationale geschiedenis vormt voor meer mensen een bron van gêne dan van trots'. Ook de term Gouden Eeuw wordt volgens hem allang tussen aanhalingstekens geplaatst.
In dat licht is activisme tegen de naamgeving van een vooraanstaand kunstcentrum als Witte de With allesbehalve een gratuite onderneming. Dergelijk activisme legt immers onmiddellijk bloot dat in Nederland een nationalistische omgang met het verleden dominant is, en dat dit vaak niet eens wordt opgemerkt als iets problematisch. Dat dit nationalisme door opiniemakers als Van Walsum hardnekkig wordt ontkend, verleent aan een kritisch debat over onze omgang met het verleden des te meer urgentie.

Onze diplomaat bij het Vaticaan: 'Ik zit niet op Mars' (Sander van Walsum Volkskrant 8 september 2017 p. 18-19):
Prins Jaime de Bourbon is voor het 'bijna religieus analfabete Nederland' ambassadeur bij het Vaticaan. Hij is vol lof over paus Franciscus en pleit voor meer diplomatieke samenwerking.
Het vermogen om je te verplaatsen in mensen voor wie religie - welke dan ook - wel belangrijk is. Daar kan kennis van religie bij helpen. Als die dimensie geen rol zou spelen in de diplomatie kunnen misverstanden ontstaan, en kun je het alleen nog hebben over business deals. Dat is wel een erg smalle basis voor betekenisvolle betrekkingen.'
'We hebben in Nederland een tijd gehad dat geloof overwegend negatieve reacties wekte. Daarna ontmoette het geloof vooral onverschilligheid. Nu gaan mensen die het geloof niet van huis uit hebben meegekregen religiewetenschappen studeren. Uit nieuwsgierigheid, zonder negatieve bagage.' Die trend zou niet aan andere disciplines voorbij mogen gaan, vindt prins Jaime. 'Religie zou eigenlijk ook onderdeel moeten zijn van technische studies. Als aanmoediging voor studenten om meer stil te staan bij de ethische aspecten van technologische vernieuwing.'
Hij koos voor 'een meer naar buiten gericht leven', wat in zijn geval betekende: de diplomatie. Al was het maar omdat ook de diplomatie een groot beroep doet op creativiteit. 'Als diplomaat begeef je je voortdurend buiten de gebaande paden. Je moet buiten de hokjes kleuren. Je moet de randen opzoeken van je bevoegdheden. Je moet problemen op nieuwe manieren proberen op te lossen. En je moet telkens nieuwe bondgenootschappen zien te smeden.'

Eén tikfoutje en de hele financiële wereld trilt (Koen Haegens Volkskrant 8 september 2017 p. 6):
Want de invloed van de centrale banken is inmens geworden
Alle ogen in de financiële wereld waren donderdag gericht op Mario Draghi. Wat zou het Orakel van Frankfurt zeggen over het opkoopprogramma?
Elk woord, elke gezichtsuitdrukking wordt gewogen op een gouden schaaltje. Spreekt hier een monetaire duif of een havik? Niemand die het lijkt te weten. De euro-dollarkoers gaat tijdens zijn optreden heen en weer als een jojo. Miljoenen worden er verdiend, en elders weer verloren. Maar Mario Draghi zegt niks nieuws.
Nou ja, bijna niets: 'in oktober' worden er naar alle waarschijnlijkheid knopen doorgehakt over het monetaire stimuleringsprogramma. Op naar de volgende cliffhanger.

PowNed: 'Penetrante geur van nihilistisch graaien in belastingpot' (Sheila Sitalsing Volkskrant 21 augustus 2017 p. 2):
Veel tastbaars laat Ronald Plasterk niet na - een spoor van gesneefde projecten, een aftapwet waar elke totalitaire dictator een moord voor zou doen - maar om één daad zullen we hem nog lang blijven gedenken: het toelaten van PowNed tot het publieke bestel, met bijbehorende miljoenensubsidies, acht jaar geleden alweer.
Zo groot is de puinhoop dat het ophalen van belastingen gevaar loopt, waarschuwde de dienst zelf al. Dat is niet alleen tragisch voor Dominique Weesie omdat er straks misschien niks meer te halen valt, en voor Eric Wiebes omdat hij de annalen in gaat als de man die leiding gaf aan de ontsporing van de Belastingdienst. Belastinginning is de ruggegraat van de staat, belastingheffing vormt de kern van inkomenspolitiek, van herverdeling van de welvaart, van een goed functionerende publieke sector.
Door de ravage bij de Belastingdienst moet een nieuw kabinet afzien van een belastinghervorming en derhalve van een elegante manier om grote maatschappelijke vraagstukken (de positie van zzp'ers, vermogensongelijkheid, luchtbellen op de huizenmarkt, werkende armen) in één keer via de belastingen op te lossen.
Wat rest is cultuurpolitiek gezever over het volkslied en meerouderschap. En Weesie maar graaien.

Plasterk: Timmermans dwong buitenlandportefeuille af met niets doen (Frank Hendrickx, Remco Meijer Volkskrant 27 december 2016):
In het vraaggesprek blikt Plasterk terug op zijn tien Haagse jaren. 'Toen we in 2010 in de oppositie belandden, was Frans Timmermans net staatssecretaris van Europese Zaken geweest. Hij speelde het snoeihard. Timmermans zei eenmaal terug in de Kamer: 'Ik wil de buitenlandportefeuille.'
Plasterk is minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in het huidige kabinet. In Balkenende IV (2007-2010) was hij minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Plasterk vertelt het verhaal om het verschil in sfeer te schetsen tussen de bewindsliedenploeg van Rutte II (VVD en PvdA) en het laatste kabinet-Balkenende (CDA, PvdA en ChristenUnie), dat als vechtkabinet ten onder ging.
Ronald Plasterk hangt vandaag in de Volkskrant alle vuile was buiten over Frans Timmermans.
Achter het masker van de zogenaamd gepassioneerde en vriendelijke Eurofiel schuilt een ‘snoeiharde’, passief-agressieve politicus die een half jaar lang weigerde te werken omdat hij zijn zin niet kreeg.
Eurocommissaris Frans Timmermans bouwt zorgvuldig aan zijn imago, via Facebook, door mee te werken aan documentaires waarin hij zichzelf in de schijnwerpers zet. Dat werkte tot voor kort best. Voormalig minister Plasterk van Binnenlandse Zaken maakte de ijdeltuit sinds 2010 mee en is Timmermans’ schijnheiligheid blijkbaar spuugzat. Hij rukt het gordijn van vriendelijkheid en idealistische gedrevenheid genadeloos af en beschrijft hem als een nietsontziende carrièretijger.

Cultuurstrijd (Sheila Sitalsing Volkskrant 6 september 2017 p. 2):
Soms is er geen ontkomen aan. Dan zit de cultuuroorlogsstrateeg (Sid Lukkassen) aan tafel bij Buitenhof in grote ernst te beweren dat 'genderneutrale stellen minder bevredigende seks hebben, daar is onderzoek naar gedaan' - het publiek in de studio zat te schuddebuiken. Een half etmaal daarvoor had een andere cultuurridder al gepleit voor integratie 'tussen de lakens'. Ja, in de cultuuroorlog speelt de piemel in al zijn facetten een prominente rol.
Een dag later dook de cultuuroorlogsstrateeg wederom op, in een doorwrochte, aanzienlijk interessantere en gevaarlijkere vorm, want in tegenstelling tot de piemelgeobsedeerden staat deze spreker op de drempel van de macht: Sybrand van Haersma Buma verzorgde de jaarlijkse HJ Schoolezing van het weekblad Elsevier.
HJ Schoo overleed tien jaar geleden, hij was een imposante en inspirerende hoofdredacteur, van wie ik in de jaren negentig van de vorige eeuw veel, zo niet alles, heb geleerd, en ik stel me voor dat hij elk jaar vanaf zijn wolkje met enige verbazing zit te luisteren naar alles wat er mede in zijn naam wordt uitgekraamd.
Alsof het CDA en zijn voorgangers niet vrijwel onafgebroken hebben geregeerd sinds 1945. Alsof Buma op een dag is komen invliegen van Mars en tot zijn ontsteltenis migranten zag lopen. Vreemde types die nooit Gewone Nederlanders kunnen worden, want niet geworteld in 'de joods-christelijke cultuur' - dat is de cultuur waarvan schrijver Robert Vuijsje zich onlangs afvroeg 'of die soms een time-out had tussen 1940 en 1945'.
Straks, wanneer D66 met drieënhalve zetel uit de verschroeide resten van deze coalitie-in-wording komt gestrompeld, kan niemand beweren dat ze niet waren gewaarschuwd.

De piemel in de column van Sheila Sitalsing staat symbool voor de seksuele drift van Freud. Of met andere woorden tegenover de these, de algemene levensdrang (levenskracht), de geestesdrift (libido) van Carl Jung staat de antithese, de sexuele impuls van Sigmund Freud. De hamvraag is nu hoe bereik je synthese?

Libido: In Jungs opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene levensdrang die hij libido (levenskracht) noemde. Hiervoor zag hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong, maar eerder een religieuze (in de ruimste zin van het woord).
Voor Jung betekent eros de religieuze hartstocht, geestesdrift (
moslimfundamentalisme), voor Freud de seksuele drift, het hebben en in bezit nemen, de emotie egoïsme (marktfundamentalisme). Alles heeft zijn tegenstelling, aardse begeerte inbegrepen. Of met andere woorden mannen zijn fysiek zo geschapen dat ze achter hun … aanlopen, maar ze hebben ook een hoofd gekregen waarmee ze tot in de hemel kunnen reiken.
Carl Jung legt een accent op de
schaduwzijde en Roberto Assagioli op de verborgen keerzijde, de lichtzijde. Primair draait het om hoe balanceren we tussen de religieuze - en sexuele energie en sturen we onze werkdrift. In het rapport ‘E i V’ wordt de synthese van vier gezichtspunten, de kwintessens uitgewerkt.

Authentiek gedrag (individuatieproces van Carl Jung, zelfrealisatie op basis van de Veda's, zelfverwerkelijking op basis van geestkunde, levenskunst op basis van begeleidingskunde en pelgrimstocht, zelf-ontplooiing, zelfreinigend vermogen, individualiteit, inwijdingsweg op basis van esoterie), ontstaat wanneer de bewuste, rationele en onbewuste, irrationele delen, gevoelens van de geest in harmonie met elkaar samenwerken. We kunnen leren boven onszelf uit te stijgen. De door de prefabcultuur overgedragen conditioneringen weer los te laten. Het draait uiteindelijk allemaal om authenticiteit en autonomie. In hoeverre zitten we zelf aan het stuur of laten we ons leiden door impulsen van buitenaf om aan bepaalde verwachtingen te voldoen? Wat vinden we zelf belangrijk? Het gaat om het varen van je eigen koers, je eigen geweten laten spreken.

De kwintessens is de aanduiding voor dat waar het in wezen om gaat, het wezenlijke van een zaak of gebeurtenis, de kern van de zaak, het hart, het niet-materiële (oerstof). Het draait uiteindelijk om de 5e dimensie, de Dodecaëder van Plato. Deze dimensie brengt de Kwintessens, de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma, de opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), de Eeuwige terugkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.

Aan het Ken uzelve, ligt een harmonische ontwikkeling, het Goede, Ware en Schone (hoofdstukken 4.1 en 5.4) van de innerlijke geaardheid ten grondslag. Het sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken, een bewustwordingsproces aan. Er geldt van je hart geen moordkuil maken. Andere oplossingen die de paradigmawisseling weergeven:

Ordening is het tegendeel van chaos. De hamvraag is dan hoe verander je chaos in harmonie?
In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’ heeft een psychologische (Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie.

Wat laten we regeren, gaan we uit van het 'en-en'/'of-of'-denken?
Welzijn en welvaart zijn bipolaire, complementaire eigenschappen op de kwalitatieve as. Eenzijdige aandacht voor welvaart, leidt tot ongebreideld materialisme, consumentisme (overconsumptie) en de daarmee samenhangende milieuvraagstukken (materiële werkelijkheid). De optimale situatie ontstaat wanneer aan welvaart en welzijn in gelijke mate aandacht wordt besteed. Volmaaktheid is tussen aanhalingstekens geplaatst daar het een utopie, een illusie betreft. Het ultieme is voor mensen niet blijvend weggelegd (Bonhoeffer).

Buma: te weinig belang gehecht aan cultuur en identiteit (NOS journaal 4 september 2017):
Traditie en cultuur
Volgens Buma moeten vrijheid en gelijkheid altijd worden ingebed in de traditie en cultuur waarin ze zijn ontwikkeld. De CDA-leider wees erop dat volgens onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau minder dan 40 procent van de Nederlanders vindt dat het met Nederland de goede kant op gaat.
Buma beschouwt het als de kracht van populistische politici dat zij "de pijn zien". Maar volgens hem geven ze geen fundamentele antwoorden en hebben ze geen samenhangende visie. "De vrijheid van meningsuiting is bij hen het hoogste recht, maar de koran moet worden verboden."

Voor Buma hoeft die verscheidenheid niet zo (Ariejan Korteweg H.J. Schoo-lezing Volkskrant 5 september 2017 p. 6):
'Onze traditie en cultuur mogen we niet laten verwateren'
Wat Sybrand Buma betreft moeten nieuwkomers zich aanpassen aan de traditionele Nederlandse cultuur en waarden. 'Verscheidenheid is nooit een doel op zich geweest.'
De lezing komt op een pikant moment. Toen Buma kort na de verkiezingen van maart voor de lezing werd benaderd, kon niemand bevroeden dat er begin september nog volop over een nieuwe regering onderhandeld zou worden. De lezing van Buma maakt nog eens zichtbaar waarom de formatie zo lang duurt - nergens een begin van raakvlak met het gedachtegoed van D66 te bekennen - en waarom de variant met GroenLinks kansloos was.
Waar Schippers zich op de toekomst richtte, grijpt Buma terug op het verleden. Een vrijheidscoalitie is het laatste wat hij zou willen. Veel van wat in deze tijd mis gaat, is volgens hem juist terug te voeren op het verabsoluteren van vrijheid en gelijkheid, beginselen van de Franse revolutie. 'Niet de welvaart, niet de gelijkheid, niet de vrijheid, maar het versplinteren van de gemeenschap werd het grote gemeenschappelijke probleem.'
Verrassend kun je zijn visie bezwaarlijk noemen. Niet het individu (VVD), niet de staat (PvdA), maar de samenleving is de kern - zijn partij draagt dat al jaren uit. Wel nieuw is dat die boodschap door Buma wordt ingezet als bindende kracht voor Nederland, én als ultiem middel om ongewenste invloeden buiten de deur te houden. In de woorden van Buma: 'Een wapen tegen de verwarring.' Een verwarring die - terugkerend element in de lezing - deels op het conto van 'de nieuwkomer' wordt geschreven.
De Franse revolutie kende, naast de door Buma genoemde vrijheid en gelijkheid, een derde ideaal: fraternité - broederschap. Anders dan de eerste twee is broederschap geen recht maar een plicht: de opdracht zich om de ander te bekommeren. In zijn lezing laat Buma die broederschap buiten beschouwing. Wellicht valt hier het revolutionaire ideaal te veel samen met de joods-christelijke beginselen.

H.J. Schoo-lezing 2017 (Inge Schouten Volkskrant 6 september 2017 p.23):
Rikko Voorberg (theoloog): ‘Nieuwkomers zouden zich niet snel genoeg aanpassen. ‘De gewone Nederlanders bleven verweesd achter’, zei Buma. Dat klinkt als een typisch zondebokverhaal.
Dat frame moet bestreden worden, omdat je je eigen zorgen neerlegt bij een kwetsbare groep die de cultuur niet beheerst en zomaar kan dienen als zondebok. Dat is onverantwoord.
Wie comfortabel geworteld is in Nederland heeft de taak om zijn gasten welkom te heten en te laten integreren. Dat is de joods-christelijke traditie.’
Tijdens de HJ Schoo-lezing hechtte CDA-leider Sybrand Buma maandagavond veel waarde aan de Nederlandse traditie. Nieuwkomers moeten zich volgens hem aanpassen aan onze cultuur en waarden. De politieke jongerenvereniging CDJA staat volledig achter Buma. 'Mensen mogen hun eigen geloof uitoefenen en eigen waarden meenemen, maar het moet niet zo zijn dat ze daaraan tot het uiterste blijven vasthouden', zegt Jorden van der Haas, vicevoorzitter van die organisatie.

The Four Elements of National Identity in Herodotus (Martin Aurelio):
De geschiedenisfilosoof Oswald Spengler voorspelde in zijn beroemde boek Der Untergang des Abendlandes de onvermijdelijke ondergang van de Europese beschaving. Wie was hij en hoe kwam hij tot deze conclusie?
Onze cultuur, de cultuur van het Avondland, ziet Spengler als 'Faustisch', naar het toneelstuk 'Faust' van Goethe. Het idee is dat de mens van onze cultuur streeft naar onbeperkte kennis, zelfs als hij daarvoor – net als Faust – een pact met de duivel moet sluiten. Als poëtisch beeld voor deze cultuur geeft Spengler “de oneindige ruimte”. Het ruimtevaartprogramma zou hij als een typerende cultuuruiting van het Avondland zien.
Zeker is dat de door Spengler beschreven kenmerken van verval in onze cultuur ruimschoots aanwezig zijn, zoals wijdverbreide gevoelens van leegte, verlies, decadentie en ontworteling, een laag geboortecijfer en een binnendringen van vreemde culturen en volken. Het is een grote verdienste van Spengler dat hij de aandacht vestigt op deze kwetsbaarheid van onze cultuur. Dit staat haaks op het gevaarlijk naïeve idee van de Verlichting en de Amerikaanse- en Franse Revolutie dat er alleen maar lineaire vooruitgang mogelijk is in de geschiedenis. Tegenover dit aan het Christendom ontleende lineaire denken stelt hij het heidense, cyclische denken, dat juist ook rekening houdt met neergang in plaats van alleen maar vooruitgang.
Misschien heeft Spengler gelijk, en maken wij nu de onafwendbare ondergang van het Avondland mee. Volgens zijn theorie zal echter ook uit de vergane glorie een nieuwe cultuur verrijzen. Daar kunnen wij wellicht toch al een bijdrage aan leveren, ook al zullen wij haar opbloei niet meer meemaken. Hoe het ook zij, voor onze instelling zou het niet mogen uitmaken. Er zijn nooit garanties. Zoals Tolkien schrijft:
'Ik wou dat het niet in mijn tijd hoefde te gebeuren,' zei Frodo.
'Ik ook,' zei Gandalf, 'en dat geldt voor allen die in een dergelijke tijd leven. Maar die beslissing is niet aan hen. Het enige dat wij moeten beslissen, is wat we zullen doen met de tijd die ons gegeven is.'

Geloof, hoop, liefde en veel kinderen (Chris Rutenfrans de Volkskrant 9 januari 2012):
Gelovige jood
In april 2009 onthulde hij zijn identiteit, in een artikel onder de kop 'And Spengler is...' Hij bleek David P. Goldman te heten en te werken bij de Bank of America. Hij had Duits en muziek gestudeerd, maar verdiende zijn geld voornamelijk in de financiële wereld. Goldman was niet alleen op veel wetenschappelijke gebieden thuis, ook in godsdienstig opzicht was hij niet eenkennig. Als gelovige jood werd hij hoofdredacteur van het Amerikaanse katholieke tijdschrift First Things, wat trouwens de reden was zijn ware naam te onthullen.
Het pseudoniem Spengler is niet willekeurig gekozen: de bijna 300 essays die Goldman sinds 1999 schreef gaan grotendeels over de ondergang van culturen. Dit blijkt ook uit de titels van de twee boeken die onlangs van hem zijn gepubliceerd. Bij de Amerikaanse uitgeverij Regnery verscheen How civilizations die (and why islam is dying too) en bij de Nederlandse uitgeverij RVP Publishers It's not the end of the world, It's just the end of you.

David P. Goldman baseert het boek Ondergang van het avondland (1918-1922) op de joods-christelijke beginselen en met name op de inzichten van Pythagoras (572 v.Chr. – 500 v.Chr.), Herodotus ( 484–425 BC), Alcibiades (450–404 BC) en Plato (427 v. Chr. – 347 v.Chr.).

DE MYSTIEK VAN DE OUDE GRIEKEN 1888 Dr. Carl du Prel p. 30):
Dit is dus de kern van de kwestie, waaraan andere schrijvers details toevoegen die wij nog zullen leren kennen. Doch niet alleen Isis - die de Romeinen salutaris noemden - en Serapis worden hierom geroemd, maar ook Aesculapius, in wiens tempels eveneens de tempelslaap werd beoefend. De beroemdste Isistempel was volgens Herodotus die te Busiris in Egypte: "In deze stad staat het grootste heiligdom van Isis."4 Tempels die aan Serapis waren gewijd, waren er in Memphis, Alexandrië en Canopus. De oorsprong van de tempelslaap gaat heel ver terug. Reeds Jesaja verwijt de heidenen dat zij in tempels slapen.5 [De voetnoot verwijst naar Jesaja, 65:4. In de Vulgatae Editionis staat: "Zij leven in graven, en zij slapen in de heiligdommen van idolen." In de Statenvertaling is deze verwijzing geheel verloren gegaan: "Zittende bij de graven, zo vernachten zij bij degenen, die bewaard worden." vert.] Uit Egypte verplantte dit systeem zich naar Griekenland en daarvandaan naar Italië. Het zijn dus Griekse en Romeinse schrijvers bij wie wij verdere mededelingen aantreffen, en die er met meer of minder grote verering over spreken: Pythagoras, Homerus, Herodotus, Antisthenes, Philo, Seneca, Diodorus, Macrobius, Plutarchus, Socrates, Hippocrates, Plato, Aristoteles, Xenophon, Plinius, Arrianus, Varro, Artemidorus, Strabo, Cicero, Valerius Maximus, Pausanias, Herodianus, Tacitus, Vergilius, Marcus Aurelius, Aelinanus, Suetonius, Tibullus, etcetera.
4) Herodotus: II, 59.
5) Bijbel: Jesaja, 65: 4.
94: Plutarchus vertelt, dat aan de ingang van de tempel te Delphi de inscriptie:
"Ken U zelve!" te lezen was, waaraan vele filosofische onderzoeken gewijd zijn, en waaruit - als uit een zaadkorreltje - een hoeveelheid geschriften is gegroeid.211 Daaruit blijkt, dat de Ouden er ver van verwijderd waren om aan deze inscriptie een rationalistische betekenis te geven, en naar een mystieke zochten. In gewone zin uitgelegd, behoeft de inscriptie daadwerkelijk geen filosofisch onderzoek. Aangebracht op een tempel, in de ruimten waarvan gebruik werd gemaakt van de transcendentale vermogens van de mens, kon de zin van de inscriptie slechts transcendentaal zijn. De mystieke zelfkennis erkent de daimonische aard van de menselijke ziel. Daarin ligt nog een ander bewijs dat de tempelpriesters niet de inspiratietheorie huldigden, doch aan de ziel transcendentale vermogens toeschreven.
211) Plutarchus: Over de Inscriptie Ei. [vermoedelijk opgenomen in zijn Ethika. vert.]

Grace F. Knoche Grace F. K Duizend Lichten Aansteken
Hoofdstuk 5 De : een poort naar het licht (p. 54,55):
We beseffen dat hoe we leven wanneer we twintig of veertig of zestig zijn invloed heeft op de kwaliteit van onze dood, op ons leven na de dood, en ook op onze toekomstige incarnaties. Als we iets van dit grotere beeld kunnen delen met de mensen van wie we houden, dan zijn ze beter in staat met hun karma om te gaan en te doen zoals
Marcus Aurelius gebood: ‘Nu zijn uw resterende jaren gering. Leef ze dan alsof u op een bergtop stond’.* Er is een waardigheid in de menselijke ziel die tot zijn recht komt in deze uren van beproeving. Zelfs als er heel moeilijke perioden moeten worden doorgemaakt, helpt het onnoemlijk om te weten dat ons leven een natuurlijk deel van het lot is dat ieder van ons heeft zitten weven sinds de dageraad van de tijd, en dat ons op juist dit moment heeft voorbereid. Het werkt voor beide partijen helend om rustig te kunnen spreken en openlijk of in stilte te kunnen communiceren met hen die sterven; niet alleen vinden ze daarin een diepe troost, maar wijzelf delen op een heel heilige manier in dat proces.
*)
Meditaties, bk. 10, §15, Eng. vert. Staniforth, blz. 157.

Peter Logghe ONDERGANG VAN HET AVONDLAND – HET DECADENTIEBEGRIP BIJ SPENGLER EN EVOLA, De doctrine van de 4 tijdperken:
In het tweede deel van zijn Rivolta stelt Julius Evola een “interpretatie van de geschiedenis op traditionele basis” voor (24). De geschiedenis evolueert niet, maar volgt het proces van regressie, van involutie, in de zin van het zich loskoppelen van de suprawereld, van het verbreken van de banden met het transcendente, van het macht van het “slechts menselijke”, van het materiële en het fysieke. Dit juist is het onderwerp van de doctrine van de vier tijdperken. En de moderne wereld past als gegoten in de vorm van het vierde tijdperk, de Kali Yuga, het IJzeren Tijdperk. Reeds Hesiodos beschreef de vier tijdperken als het Gouden Tijdperk (Sat yuga), het Zilveren (Tetra yuga), het Bronzen (Dvâpara yuga) en het IJzeren Tijdperk. Het zelfde thema vinden wij terug in de Hindoetraditie (satya-yuga – tijdperk van het zijn, de waarheid in transcendente zin, tretâ-yuga – tijdperk van de moeder, dvâpara-yuga – tijdperk van de helden, en kali-yuga of het sombere tijdperk) naast zovele andere mythen over zowat de ganse (traditionele) Wereld. Evola heeft deze cyclustheorie van René Guénon, die ze opnieuw in Europa binnenbracht.

Doemdenken over westerse cultuur (Herman Pleij Volkskrant 22 november 1996):
Er zit eenonverteerbare tegenspraak in het lot van elke beschaving. Alle pogingen om de aarde leefbaar te maken, lopen uit op de eigen ondergang....
Oswald Spengler liet in zijn Ondergang van het avondland (1918-1922) meeslepend zien hoe elke cultuur gedoemd was na een periode van bloei ten onder te gaan. Zo ver was het nu ook in het Westen. En de tekenen daarvan wees hij met verve aan. Toch zag hij nog een mogelijkheid tot redding van de oude waarden. Maar met dat toekomstconcept vervreemdde hij zich weer van menig intellectueel.Volgens Spengler was de enige hoop op redding namelijk in Pruisen gelegen. Daar bestonden nog eergevoel, opofferingsgezindheid, discipline, roeping en plicht. En deze moesten door een nieuwe Caesar vanuit Pruisen aan het vermolmde Europa opgelegd worden. Zo'n Imperium Romanum, dat rond het jaar 2000 gestalte zou krijgen, ging echter menigeen veel te ver.Wel zeer duidelijk openbaart zich in Spenglers werk wat Klaas van Berkel in zijn bijdrage over de historicus P.J. Bouman de paradox van de cultuurpessimist noemt. Hoe indringend de ondergang van de eigen cultuur ook beschreven wordt, aan het slot houdt elke auteur de deur toch op een kier voor een laatste reddingspoging.Daarmee ondergraaft elke doemdenker in feite zijn eigen betoog. Het pessimisme blijkt juist voertuig te zijn van een zeker optimisme, dat zelfs de meest beroerde tijdsomstandigheden nog in een toekomstig tegendeel vermag te zien.

Sodemieter toch (niet) op met je Nederlands! (Rint Sybesma Volkskrant 5 september 2017 p. 20):
Op 25 juli verscheen in deze krant een stuk van mij waarin ik pleitte voor de afschaffing van het Nederlands. Dat stuk was ironisch bedoeld. Dat had lang niet iedereen door en ik kreeg dan ook, over ironie gesproken, hatemail en doodsverwensingen van mensen die het eigenlijk roerend met mij eens zijn: ook zij dragen het Nederlands een warm hart toe.
Een van de aanleidingen van mijn stuk was Nederlands en/of Engels? Taalkeuze met beleid in het Nederlands hoger onderwijs, een rapport van de KNAW met duidelijke aanbevelingen: faciliteer de overgang naar het Engels; pas de wetgeving aan waar die de verengelsing in de weg staat, en als de kwaliteit van het onderwijs lijdt onder de Nederlandstaligheid van studenten en docenten, ondersteun dan bijscholing in het Engels. Het is echt de wereld op zijn kop.
Laten we in elk geval pas op de plaats maken totdat de kwestie aan de orde is geweest in een breed maatschappelijk debat, waarin ook de volksvertegenwoordigers verantwoordelijkheid nemen voor de lange-termijngevolgen van het laten doordenderen van deze trein. Het gaat immers niet alleen over onderwijs.

De aftakeling van mijn vriend R. (Jonathan van het Reve Volkskrant 5 september 2017 p. 22):
Want daar zat hij. Pardoes, aan tafel bij Paul Witteman (interview met Buitenhof 3 september 2017). Leg uit, vroeg die, wat heb je nou precies bedacht? En daar ging hij. Het moest een keer gebeuren, we hadden hem er in kleinere kring al vaker over gehoord. Erg vaak, zelfs. Tot vervelens toe. Maar dit was op televisie. In het hol van de leeuw. 'Cultuurmarxisme!', riep hij trots. En toen kwamen de namen. Pascal Bruckner, Jonathan Spencer, Antonio Gramsci, Maarten van Rossem, Ahmed Abóételep. Het publiek moest lachen, ze snapten het niet. Dat kon ook niet, want er was niks.
Het is geen complottheorie, probeerde hij nog. Dat is een frame! Voor de zoveelste keer probeerde hij uit te leggen dat een grote groep mensen bezig is om stiekem onze cultuur te vernietigen. Omdat ze die cultuur haten. Niemand heeft ooit zo'n persoon in het echt gezien, maar ze zitten overal. Dat merk je aan alles. Zijn ogen werden groter.

Afscheidsrede Paul van Tongeren: Dankbaarheid als levenshouding (Sid Lukkassen Civis Mundi Digitaal #35, 6 februari 2016):
Op dit vlak leek
Paul van Tongeren echter buiten de “massamens” te rekenen. Want precies de Spaanse filosoof Ortega y Gasset (1883 – 1955) maakte duidelijk dat de massamens “existentieel ondankbaar is” – existentiële ondankbaarheid is daarom kenmerkend voor het tijdvlak van de kosmopolitische metropool en het massaconsumentisme. “Massamens” slaat op het menstype dat een zeker naïef techniek-optimisme kent: de huidige tijd is beter en wetenschappelijker dan eerdere tijden – daarom is hij niet bereid om de lessen uit eerdere tijden serieus te nemen. Hij of zij is niet bereid om een dialoog over de tijd te voeren, om naar stemmen te luisteren uit het verleden. De massamens is klein omdat hij niet op de schouders van reuzen staat: welvaart wordt als vanzelfsprekend beleefd en men meent daar ‘recht’ op te hebben. Het leven van de massamens is makkelijk en aangenaam en in diens beleving hoort dat zo te zijn. Tegenover de massamens stelt Ortega y Gasset de excellente en selecte mens, die zichzelf voortdurend hogere uitdagingen voorlegt, en anders niet met zichzelf tevreden is. Het doet denken aan wat Oswald Spengler als de “faustische ziel van Europa” omschreef: a spirit of restless striving.
Dat betrekt ‘dankbaarheid’ slechts op het materiële vlak, maar neem ook het
geestesleven. Toen Van Tongeren aantrad waren de tradities rond Aristoteles en Nietzsche levenskrachtig, terwijl er vandaag fel geknokt moet worden om dit te laten overleven. Van Tongeren zelf maar ook andere sprekers wezen hierop. We maken daaruit op dat maar weinigen de universiteiten danken voor de politieke correctheid en het managementdenken. Hun hele leven lang vielen postmodernen de begrippen ‘waarheid’, ‘goedheid’ en ‘schoonheid’ aan met sofistische technieken – zij verdienden daarmee dikbelegde boterhammen terwijl een filosoof vandaag moet bedelen om een halfjaarcontract. Onder het mom van “dekolonisatie” zijn Randstadse actiegroepen alvast in verzet gekomen tegen het Westers cultureel erfgoed omdat deze tradities minderheden zouden kwetsen. redblackred%schoonheid die we in onze nabijheid aantreffen, de duistere zijde van dit leven bedekt.

Roethenen of Echte democratie vindt plaats in zaaltjes (Toine Heijmans Volkskrant 5 april 2016 p. 19):
Entree Sid Lukkassen, nog geen dertig maar nu al gemeenteraadslid, historicus, filosoof, humanist en liberaal en auteur van het werk Avondland en identiteit, die met Baudettiaanse branie zijn verhandeling begint: 'De Rus heeft pas ontzag voor grenzen als die worden afgebakend met macht en kracht.' Sid spreekt over 'mother Russia', het 'revolteren tegen culturele capitulatie' en 'de niet-onproblematische Duitse Russofobie' en hij zegt: 'West-Europa is een avondland dat lijkt op een zestigjarige die hunkert naar vervroegde uittreding'. Waarop hij daadwerkelijk afdaalt in de 'Russische ziel' en 'de afschaffing van het lijfeigenschap' - kortom: Sid is tégen want 'een stem voor het verdrag is een stem voor de internetcensuur van Frans Timmermans'.

Op weg naar een seksueel proletariaat op de liefdesmarkt (Sid Lukkassen Civis Mundi 20 augustus 2014):
Hoe lang kunnen we teruglopende geboorten compenseren door toelating van niet-westerse migranten?
Zonder toegang tot het vrouwenlichaam – zonder de belofte op liefde, warmte en seks ontneem je mannen de motivatie om in de samenleving te investeren. Ze worden óf depressieve drop-outs, of cynische players die vrouwen voor de lol bespelen. Deens filosoof Søren Kierkegaard schreef in Dagboek van een verleider (1843) al dat seks voor zo’n man niet meer in relatie staat tot een productief doel binnen de samenleving, maar puur dient als esthetische beleving. Daarin voert Johannes zijn geliefde Cordelia naar “de toppen van de hartstocht”, maar als ze daar eenmaal aankomt vindt hij het welletjes en stoot hij haar af. Dit soort mannen leeft ver weg van de samenleving en voelt zich niet verbonden met enige gemeenschap. Ze zullen de gemeenschap dan ook zeker niet beschermen en zo nu en dan duikt een gefrustreerde verschoppeling als Elliot Rodger op die wraak neemt.

'Ons onderwijs trapt hard op de rem van de verbeelding' (Kaya Bouma en Sander van Walsum Onderwijs Volkskrant 4 september 2017 p. 14-15):
De wetenschap staat onder druk. Daarover zal vandaag tijdens de opening van het Academisch Jaar veel worden gesproken. Twee betrokkenen over het krachtenspel.
Onze opvoeding en ons onderwijs trappen hard op de rem van de verbeelding. Voor veel mensen is onderwijs een plek waar leerlingen in een vierkantje worden geduwd, ook als ze een rondje zijn, omdat de maatschappij nu eenmaal vierkantjes nodig heeft. Toekomstige generaties zullen op deze tijd terugkijken in ongeloof over de manier waarop wij creativiteit en ontdekkingsdrang wisten te beteugelen.'
Wat is precies uw oproep? De barricades op?
Ten Dam: 'Je gaat in dit werk altijd door. Dat zie je bij het basisonderwijs ook. Dat is onze professionele eer. Maar we zijn van de woorden, dus we moeten verbaal stelling nemen tegen de ontoereikende financiering. De bezuinigingen op het hoger onderwijs zijn dom en contraproductief. Ze schaden de samenleving.'
Dijkgraaf: 'We kunnen zelf ook meer doen. We moeten niet denken dat de buitenwereld het voor ons allemaal weer in orde zal maken. Dat is retro-futurisme, terugverlangen naar een tijd die er nooit was. Ik zie meer in een offensieve dan in een defensieve houding. Er zijn nog zoveel dingen die we niet weten, en er is nog zoveel creativiteit onbenut gebleven. Je kunt zeggen dat dit bange tijden zijn voor de wetenschap, maar je kunt op even goede gronden zeggen dat dit een heel goede tijd is voor de wetenschap. In de vorige eeuw hebben we de bouwstenen van de werkelijkheid gevonden, daarmee kunnen we nu gaan spelen.'

Keer nu de dalende trend in het onderwijs (Rosa van Gool Volkskrant 4 september 2017 p. 18):
Edel beroep
De kracht van Mali's tekst schuilt juist in zijn optimisme over wat een leraar vermag:
(...) You want to know what I make? I make kids wonder
I make them question.
I make them criticize.
I make them apologize and mean it.
I make them write.
I make them read, read, read.
I make them spell definitely beautiful, definitely beautiful, definitely beautiful
over and over and over again until they will never misspell
either one of those words again. (...)
Economische vruchten
Leraren hebben een beroep dat hen - als het goed is - veel plezier en voldoening geeft, en zijn bovendien van enorm belang, niet alleen op individueel en maatschappelijk niveau, maar ook als fundering onder de veelgeprezen Nederlandse kenniseconomie. Dat leraren zelf, doordat ze aan het begin van de keten staan, de economische vruchten van hun werk niet direct te zien krijgen, wil niet zeggen dat die er niet zijn.
Ironisch genoeg zullen we deze verdiensten waarschijnlijk pas echt op waarde gaan schatten als de kwaliteit van ons onderwijs, en daarmee het opleidingsniveau, door het grote lerarentekort gaat kelderen.\\

En maar gas geven (Klaas Landsman Volkskrant 4 september 2017 p. 19):
Studenten met een burn-out, plotseling gescheiden of zelfs overleden ouders, een chronische ziekte, depressie, heftig liefdesverdriet, motivatiecrisis, nog geen kamer ondanks reisurgentie, verlammende stress, andere achtergrond dan de gebruikelijke (vwo), verkeerde studiekeuze, noem maar op, het zijn geen uitzonderingen maar is de regel, ook omdat het brein dan nog lang niet volgroeid is en zelfs een student zonder officiële problemen grote veranderingen doormaakt. Het doorgeslagen rendementsdenken houdt hier geen rekening mee.
Ga maar eens bij de koffiemachine luisteren (Pierre Diederen Volkskrant 4 september 2017 p. 19):
Beloning naar prestatie heeft drie grote nadelen.
Kritische mensen moeten kiezen voor hun carrière of hun mondigheid. In een team verziekt de sfeer enorm als de een wel en de ander niet gepromoveerd wordt naar een hogere schaal. En mobiliteit van personeel tussen scholen verdwijnt als je weet dat je jarenlang moet lobbyen om van schaal LB naar schaal LC te komen. Wie daar meer over wil weten moet zijn oor te luister leggen bij de koffiemachine op een middelbare school.

Een gat in de Nederlandse eigendunk (René Cuperus Volkskrant 4 september 2017 p. 19):
Voetbal is een wezenlijk onderdeel van onze nationale identiteit geworden. We dachten als klein, vrijgevochten land mee te kunnen met de besten en de grootsten. Ons daarmee te kunnen meten. Wij waren wereldtop. Niet door groot en rijk te zijn, maar door slim, brutaal en origineel te zijn. Het ultieme Johan Cruijff-gevoel.
Onze samenleving moet zichzelf, bij wijze van spreken, elke dag opnieuw uitvinden, koerst zonder anker en kompas voort, en is overgevoelig voor tegenslag en conflict.
Wat dan niet helpt, is dat ons publieke opinieklimaat met de dag meer polariseert, met name tussen rechtspopulisme en islam. Waarbij zich wreekt dat er geen heldere afbakening bestaat tussen islam en salafisme aan de ene kant, en rechtspopulisme en extreemrechts aan de andere kant. Ons toekomstbeeld wordt door deze botsing der extremen sterk negatief gekleurd. Voetbal alleen is natuurlijk absoluut geen compensatie hiervoor, maar gemeenschappelijk sportief succes kan maatschappelijke conflicten wel ontscherpen en ontregelen. Daarom is de totale malaise van het Nederlandse voetbal toch slecht nieuws.
Wat moeten we blij zijn dat er nog vrouwenvoetbal bestaat! En hockey. En Dafne Schippers. Anders waren we deze herfst met elkaar in een collectieve depressie weggezonken.

Hillary Clinton heeft met haar uitspraak 'Ik ben de laatste tussen jullie en de apocalyps' (Theo Koelé interviewt Hillary Clinton de Volkskrant 16 oktober 2016) in zoverre gelijk dat door Trump c.s. de chaos in de wereld wordt versterkt. Het verkiezingsteam van Donald Trump heeft alles uit de kast gehaald om de publieke opinie te manipuleren. Net als George Bush schiet hij daarmee in eigen voet. Sheila Sitalsing heeft gelijk de oppertrol in het Witte Huis heeft de weg gewezen. Het oude vraagstuk dat Jan Zijderveld aanhaalt dat de taart alleen eerlijker kan worden verdeeld wanneer de economie groeit is een gotspe. Globalisering van kapitaalmarkten heeft niet geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers (L. Bovenberg en C.N. Teulings hebben met hun CPB Discussion Paper Rhineland exit ongelijk gekregen).

De hamvraag is in hoeverre de stille diplomatie van Jaap de Hoop Scheffer cs. echt voorkomt dat de Tibetaanse cultuur wordt vernietigd. Of met andere woorden de koopmansgeest regeert. De alles-voor-de-winst-mentaliteit, de hollandse koopmansgeest, die door de VVD wordt benadrukt staat haaks op het verlichtingsdenken, het nirwana in het Oosten. De situatie in Oekraïne leert dat de stille diplomatie van Jaap de Hoop Scheffer juist niet aan de stabiliteit heeft bijgedragen. Elma Drayer stelt de morele bijziendheid, de blinde vlek in het denken bij Aafke Romeijn aan de orde, terwijl René Cuperus de morele bijziendheid, het politieke opportunisme bij Jaap de Hoop Scheffer ter discussie stelt. Henk Hogeboom van Buggenum laat in zijn bespreking van het boek De geopolitiek van emotie van Dominique Moïsi zien dat om het tij te keren ook met de keerzijde van het politieke opportunisme, namelijk het morele kompas rekening dient te worden gehouden.

Tussen Oost en West, de Oosterse en Westerse cultuur, aan de culturele diversiteit in de wereld ligt de lerende mens en de moraal van het verhaal ten grondslag. Op dit moment wordt het steeds duidelijker dat het naïeve geloof van politici in de mythe van de vrijemarktgedachte en het zelfregulerende vermogen van de financiële sector, onderwijs, zorg en woningcorporaties op illusies blijkt te berusten. Met behulp van het maskerkwadrant kunnen politieke machtsspelletjes worden verklaard. Te veel politici beperken zich tot het besturen van hun 'bv-Ego'. Mismanagement kan ook met het verschijnsel ‘schaap in wolfskleren’ worden geduid. Dit inzicht geldt voor elk individu.'

Hevige stormen en regens, bereid je er maar op voor (Ben van Raaij Volkskrant 2 september 2017 p. 2-3):
De overstromingen deze week in de VS en Zuid-Azië zijn voorproefjes van de toekomst. Internationale samenwerking is noodzakelijk om de aarde erop in te richten. Maar daar heeft Trump geen cent voor over.
Het is duidelijk dat arme landen die klimaatadaptatie niet alleen af kunnen. Rijke landen moeten daarbij helpen, zoals ook in 2015 afgesproken in het akkoord van Parijs. Als afgelopen week één ding duidelijk maakt, dan is het dit: geen stad en geen land kan de gevolgen van klimaatverandering alleen dragen. Het is een zaak van internationale samenwerking, zoals via het klimaatfonds van de VN. Dat fonds waarin president Trump geen cent wil steken.

Lieke Marsman: 'We moeten niet individiueel, maar als collectief de klimaatcrisis aanpakken' (Laura de Jong Volkskrant 2 september 2017 katern Opinie p. 8):
De hoofdpersoon in mijn boek Het tegenovergestelde van een mens zegt ook: 'Ik voel me schuldig, ik weet niet waar ik moet beginnen, ik had allang begonnen moeten zijn, en mijn schuldgevoel verlamt me. Ik voel me als iemand die haar rekeningen maar niet meer openmaakt - dag na dag laat het klimaat een ongeopende brief achter op mijn deurmat. Je bent te laat! zal er staan als ik de post toch open.'
Kantelpunt
'Nadat mijn boek was uitgekomen, begon ik in te zien dat het idee dat je als individu verantwoordelijk bent voor de klimaatcrisis nergens op slaat. Tijdens het schrijven was ik vooral met mezelf in gesprek, maar sinds het in de winkel ligt, word ik over het onderwerp bevraagd in interviews en heb ik het erover met vrienden. Ook een artikel in The Guardian 'Neoliberalism has conned us into fighting climate change as individuals' van Martin Lukacs was een eyeopener.
Het effect
'Omdat ik meer in het collectief geloof, ben ik actiever geworden in GroenLinks, waar ik voorheen slechts slapend lid van was. Ook de drempel om te demonstreren wordt steeds lager voor me. In mijn volgende boek wil ik verder gaan op het thema van de klimaatcrisis en daarbij ook het neoliberalisme en het systeem erachter aankaarten. Om mensen in beweging te krijgen. Al blijf ik ermee worstelen dat het klimaat zo ongrijpbaar is en zo weinig tot de verbeelding spreekt. Ik hoop dat het me toch lukt het invoelbaar te maken.'

Liefde in tijden van klimaatverandering (Gidi Heesakkers Volkskrant 3 juni 2017 Bijlage Sir Edmund p. 16-19):
Lieke Marsman over het nut van angst en zelfreflectie
'Angst was voor mij eerder een overschot aan levenslust'
Lieke Marsman schreef een roman over de dreigende ondergang van de wereld. Met een supernavelstaarderige hoofdpersoon. Want navelstaren is juist goed. 'Sommige leiders zouden best meer aan zelfreflectie mogen doen.'
In Het tegenovergestelde van een mens wisselt Marsman essays en gedichten af met korte hoofdstukjes die het verhaal van de hyperzelfbewuste, egocentrische Ida (29) vertellen. Op een dag zegt Ida's moeder haar dat mensen door en door slecht zijn, alvorens een winterpeen doormidden te hakken. De uitspraak maakt indruk. 'Als mensen slecht waren, en ik wilde goed zijn, dan moest ik ervoor zorgen dat ik het tegenovergestelde van een mens was.'
'Het personage in mijn boek is supernavelstaarderig. Ik zie veel nadenken over je eigen gevoelens en handelen niet als iets slechts, al word ik er zelf weleens gek van. Volgens mij is het juist heel belangrijk om met jezelf bezig te zijn. Mensen vergeten vaak dat de grote slechte dingen die er in de wereld gebeuren het resultaat zijn van kleine slechte keuzes die mensen binnenshuis maken. Sommige leiders zouden best wat meer aan zelfreflectie mogen doen.'
Over angst heb je veel gedichten geschreven.
'Over angst bestaan veel misverstanden. Mensen denken vaak dat angstig zijn hetzelfde is als depressief of verdrietig zijn. Maar iemand die angstig is, is niet per se verdrietig, net zoals depressiviteit zich niet alleen maar uit door niets meer te willen. Het kan juist ook een vorm zijn van álles willen, van levenslust die niet beantwoord wordt. In mijn angstige periodes was ik bang voor alles, maar tegelijkertijd heel gelukkig. Ik ben nog nooit zo levenslustig geweest als op de momenten dat ik bang was. Angst was voor mij eerder een overschot aan levenslust dan een gebrek daaraan. Pas toen ik zo angstig was, heb ik van mezelf leren houden. Daarvoor vond ik mezelf best wel stom, maar ik vond mezelf niet zó stom dat ik mezelf die verschrikkelijke angstbuien gunde. Ik had nooit in de gaten hoeveel zin ik eigenlijk had in... alles. In het leven, in normaal zijn.'

Weer spreekt een minister Trump publiekelijk tegen (Stieven Ramdharie Volkskrant 1 september 2017 p. 5):
Trump kiest er nu voor om te slikken en te zwijgen in het openbaar, ook al schaadt de kritiek van zijn eigen mensen zijn aanzien. Maar privé, zo meldde Politico donderdag op basis van bronnen in het Witte Huis, heeft hij volop zijn gal gespuwd over de openlijke terechtwijzingen. 'Normaal gesproken zou een minister van Buitenlandse Zaken al na een uur zijn ontslagen voor zo'n uitlating op tv', aldus Rich Lowry, hoofdredacteur van het conservatieve blad National Review over Trumps zwijgen.\\ Het Witte Huis probeert ondertussen berichten over een naderende crisis in het Witte Huis de kop in te drukken. 'De president heeft vertrouwen in zijn team', aldus Trumps woordvoerder. Ook Mattis deed een poging om de schade te beperken, na alle publiciteit over zijn woorden. Op donderdag stapte hij op journalisten in het Pentagon af om duidelijk te maken dat er écht niets aan de hand was. 'Er is geen verschil van mening met de president', benadrukte de voormalige mariniersgeneraal.
Maar het kwaad was al geschied. Voor Trump is het wrang dat uitgerekend twee buitenstaanders die niet betrokken waren bij zijn presidentscampagne, Mattis en Tillerson, zich nu zo kritisch opstellen.

Macron is geen populist maar juist een pluralist (Jacob van de Beeten Volkskrant 11 juli 2017 p. 21):
Jan-Werner Müller ( Princeton University) geeft een specifieker kenmerk van populisme. Hij betoogt dat populisme fundamenteel anti-pluralistisch is, omdat populisten zich als de enige ware vertegenwoordiger van de volkswil zien. Juist hier geeft Macron - in tegenstelling tot politici als Trump, Le Pen en Wilders - geen blijk van. Hij heeft zelfs aangekondigd dat hij voortaan een deel van de zetels in de Assemblée National zal laten toekennen op basis van evenredige vertegenwoordiging, net zoals wij dat in Nederland doen. Zo wordt het makkelijker voor kleine en nieuwe partijen zetels te behalen. Met dit voornemen laat hij een bereidheid zien een rijker kleurenpalet van stemmen te laten horen in het parlement. Hij is dus niet populistisch, maar pluralistisch.
Waar populist Le Pen beloofde de fabriek open te houden, stelde Macron dat hij dit niet kon doen. Wel beloofde hij om in geval van sluiting te zorgen voor mogelijkheden tot omscholing. Dit is geen populistische tegenstelling, maar een geslaagde synthese van liberale en sociale principes.
Macrons mediaspektakels - van zijn overwinningsspeech op de binnenplaats van het Louvre, tot zijn ontmoeting met Poetin, zijn provocaties tegen Trump (
'The Planet First') en de nationale vergadering in Versailles - geven er blijk van dat hij deze woorden ter harte heeft genomen.
Macron heeft de kans om te bewijzen dat Mitterand ongelijk had. Macron heeft het Franse politieke landschap op spectaculaire wijze getransformeerd en treedt in de voetsporen van De Gaulle. Zijn succes zal afhangen van de mate waarin hij tegenstellingen binnen Frankrijk kan verkleinen of zelfs overbruggen én de mate waarin hij de rol van een Europees Frankrijk naast een Europees Duitsland zal weten in te vullen, twee doelen die Macron zichzelf gesteld heeft. Geen van beide doelen zijn te bereiken met een populistische repertoire.

Maar sinds kort weten we, NOS 8 juni 2017, dat Nederland voor multinationals geen belastingparadijs is maar een 'verhullingsparadijs'. In plaats van 'verhullingsparadijs' heb ik het over 'schijnmarkt'. De filosoof en testadviseur in de IT Gerard Numan laat op zijn website zien hoe het mogelijk is de valkuil van de schijnmarkt te doorgronden.

De filosoof en testadviseur in de IT Gerard Numan (Cursus: meesterlijke gedachten):
Filosofie is de kunst van het denken. Het levert geen weten op maar, mits goed beoefend, een gestaalde geest die wijd open staat voor de werkelijkheid, een gevoelige antenne heeft voor het eigen denkproces en dat van anderen en vlijmscherp foutieve denkconstructies fileert. Filosofie levert daar binnen ook schoonheid op en momenten van inzicht en verwondering. Klik hier voor een korte introductie in de filosofie.
In deze cursus staan 10 van de belangrijkste en mooiste kunststukjes uit de filosofiegeschiedenis centraal. Gedachten die belangrijk zijn geweest voor de mentale geschiedenis van de mens maar die bovenal inzichten opleveren die een ieder nog steeds kunnen verrijken. Die veel van de hedendaagse debatten overbodig zouden maken als ze beter gekend waren en die ons nog steeds kunnen verrukken.
Download de tekst bij de cursus
hier.

Met behulp van het 7 schillenmodel kan de boodschap van authentiek leiderschap worden weergegeven. De kern van Authentiek leiderschap is dat je je gedrag niet van buiten naar binnen moet laten bepalen (rode pijl), maar van binnen naar buiten (groene pijl). Dan praat je over authentiek leiderschap. Authentiek leiderschap laat zien hoe in het leven schommelingen tussen Leven en Dood, bijvoorbeeld kleine conjunctuurschommelingen en grote Kondratiev-cyclus ontstaan en kunnen worden opgelost. Authentiek leiderschap gaat over een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling.

De Charmides is een van de vroege dialogen van Plato en handelt vooral over het belang van zelfkennis. Socrates begint een gesprek met de jongeling Charmides waarbij hij matigheid en terughoudendheid aanprijst als na te streven deugden. 'Sophrosyne' (σωφροσύνη), een vrij complex begrip dat zoiets als gezondheid van de ziel beduidt, komt geregeld ter sprake.

Plato onderscheidt in zijn Faidros (Phaedrus 246A ff., 253C ff.) drie aspecten van de menselijke ziel die hij vergelijkt met een wagenmenner achter een tweespan. Zowel de menner als wel de twee (gevleugelde) paarden zijn onderdeel van de tripartite ziel. Deze drie onderdelen zijn (in verschillende transcripties veelal hetzelfde):
- De menner, de logos of noes (nous) (intellect, het redenerende en kennende deel)
- Het nobele paard, de thumos, thumoeides (passie, wil, doorzettingsvermogen)
- Het weerspannige paard, epithumia, epithumetikon (trek, lust, driftleven)
In de Staat, een dialoog die begint met het zoeken naar de definitie van 'rechtvaardigheid', wordt de 'ideale' staat beschreven.

Sinds Plato’s ‘denken, willen en voelen’ zijn er voor de innerlijke ziel andere doorsneden uitgewerkt.
Het enneagram maakt van de oude doorsnede ‘Hoofd, Borst en Buik’ van Plato gebruik.
Bij de denktriade gaat het om de enneatypen ‘5 – 6 – 7’, bij de instinctieve triade om ’8 – 9 – 1’ en bij de gevoelstriade om ‘2 – 3 – 4’. De echte ommekeer vindt plaats wanneer enneatype ‘9’ zich met het contrapunt ‘4,5’ verbindt. De nieuwe kennis (daath) verschijnt. In de esoterie wordt ervan uitgegaan dat het nu een fictieve grens aangeeft. Het tijdloze nu als een zelfstandige entiteit is een illusie. Het nu is de schakel waarop 5D berust. Of met andere woorden het nu staat voor de ziel, het bewustzijn, de schakel tussen lichaam en geest, de buitenwereld en de binnenwereld.

Umberto Eco heeft het op de wereld van Hermes Trismegistos gebaseerde boek ‘De slinger van Faucoult’ geschreven.
Het boek ‘Wittgenstein’ van Etienne Kuypers geeft een interessante toelichting op de ‘Slinger van Faucoult’.
130: Om bij te dragen aan het persoonswordingsproces moet opvoeding een appèl tot authenticiteit zijn, een bewustmaken op individuele verantwoordelijkheden om zelf het bestaan in vrijheid zin te geven. Doordat in de dialectiek der leefwerelden van leraar en leerling een gezamenlijke verantwoordelijkheid ontstaat, kan het actuele gezamenlijke leven als zinvol worden ervaren om de toekomst open tegemoet te treden.

Kweetal: We gaan ervan uit dat wij een kern bezitten die helemaal van onszelf is. Er zou een deel zijn van onze persoonlijkheid dat zich onttrekt aan controle van buitenaf en dat, als het zich ongestoord zou kunnen manifesteren, ons gedrag volledig in overeenstemming met onze persoonlijke kwaliteiten en verlangens zou laten zijn. Dat deel van onze persoonlijkheid, die kern, is dan de bron van onze authenticiteit. Zou je een compleet en authentiek mens willen zijn dan moet je leven vanuit die kern. Als je dat doet dan ben je geen kloon van het een of andere Grote Voorbeeld, maar dan ben je volledig jezelf.

Svarûpa: de eigen vorm, je ware aard, je karakter. De oorspronkelijke vorm, de eigenlijke positie, de eeuwige dienstrelatie met K r i s h n a, de wezensaard die in ieder leven na iedere geboorte weer opnieuw wordt opgewekt ter vervolmaking. Ook: nitya-svarûpa: de eeuwige band met K r i s h n a die ieder leven opnieuw moet worden opgewekt en verder ontwikkeld. Doel van de zelfverwerkelijking (zie ook s i d d h â n t a en n i t y a).

H.P. Blavatsky herinnert ons eraan dat deze beide voortkomen uit de Ene Transcendentale Bron. Zonder stof houdt geest op te bestaan. Geest is de ultieme sublimatie van stof en stof is gekristalliseerde geest. Hetzelfde idee is enigszins anders onder woorden gebracht door een andere schrijver: “Daarom zijn geest als ‘originante’ (oorsprong) en materie als ‘resultante’ geen onafhankelijke realiteiten, maar twee facetten ( twee polen) van de Ene Realiteit; materie als geest in zijn grofste vorm en geest als het meest ‘etherische’ materiaal”. Geest en stof vormen de ene energie, maar we ervaren ze als polaire wisselwerking.

Marco Iacoboni Het spiegelende brein (p. 15):
De ontdekking van spiegelneuronen voor de psychologie wel eens dezelfde betekenis kon hebben als de ontdekking van DNA voor de biologie.
20: Het vuurpatroon van zowel spiegel- als canonische neuronen in het gebied F5 toont duidelijk aan dat waarneming en handeling niet gescheiden zijn in de hersenen. Het zijn gewoon twee zijden van dezelfde medaille, onlosmakelijk met elkaar verbonden.
128: Met het experiment van Jonas was aangetoond dat spiegelneuronen coderen voor meerdere ‘ik-geralateerde’ prikkels en werd bevestigd dat ze een belangrijke rol vervullen bij zelfherkenning (en bovendien bij een tamelijk abstracte manifestatie van het zelf).
115: Charles Darwin stelde terecht dat het vermogen zich in een spiegel te herkennen op een hogere intelligentie duidt.
129: Samen met de theoretische beschouwingen uit het begin van dit hoofdstuk doen al deze gegevens vermoeden dat spiegelneuronen van belang zijn voor mijn analogie van de medaille met de twee zijden, waarin de ene zijde het zelf is en de andere zijde … eh… de ander.
Het heeft geen enkele zin de twee zijden van een medaille te scheiden.
165: Ab Dijksterhuis een sociaal psycholoog uit Nederland, maakt een onderscheid tussen de complexe vormen van imitatie die hij high road noemt, in tegenstelling tot de low road van eenvoudige motorische imitatie. Met betrekking tot de high road-imitatie heeft Dijksterhuis een indrukwekkende hoeveelheid gegevens uit gedragsexperimenten verzameld, die getuigen van allerlei vormen van complexe nabootsing in menselijk gedrag.
221: In Vrees en beven stelde Kierkegaard dat ons bestaan alleen betekenis krijgt door onze authentieke engagement bij het eindige en tijdelijke, en dat dit engagement ons definieert. De neurale resonantie tussen het zelf en de ander die door spiegelneuronen mogelijk wordt gemaakt, is volgens mij de belichaming van zulk engagement. Onze neurobiologie, met andere woorden onze spiegelneuronen, verbindt ons met anderen. Spiegelneuronen belichamen de diepste manier waarop we met elkaar in relatie staan en elkaar begrijpen: ze tonen aan dat we gemaakt zijn voor empathie, en dat zou ons moeten inspireren invloed uit te oefenen op onze samenleving en onze wereld te verbeteren.

Kerngedachten van de theosofie
Evolutie is een proces van zelfexpressie waarbij een verscheidenheid van stoffelijke vormen worden aangenomen; daarna worden – tijdens de terugkeer naar de goddelijke oorsprong – in de loop van kosmische tijdsperioden vooral aspecten van geest en bewustzijn ontwikkeld. Het leven van een individu, van de mensheid en van de hele aarde maakt deel uit van dit kosmische proces.

Zonder Idealisme blijft het dwijlen met de kraan open. Het is zeker geen toeval dat CDA-coryfee Hans Hillen signaleert 'Waar zijn de idealen voor morgen?' (Volkskrant 27 juni 2009).
Het is glashelder wie er onderuit gaat wanneer het CDA niet met een duidelijk verhaal komt. Nu overheerst bij CDA-politici na ons de Zondvloed. Er is in Nederland een gebrek aan inspirerende politici, die een uitdagend en zinvol programma samenstellen.

SEN Nederland (Spiritual, Emergence Network):
Een mens kan in een heftige crisis terecht komen en daarin te maken krijgen met ongewone ervaringen en diepgaande veranderingen. De vreemde en tegelijkertijd betekenisvolle ervaringen vertonen vaak overeenkomsten met psychiatrische symptomen. Dit kan wijzen op een spirituele crisis. Zo’n crisis kan onderdeel zijn van een transformatieproces dat te maken heeft met wat wel genoemd wordt: spirituele groei of zelfrealisatie. Het Spiritual Emergence Network Nederland (SEN Nederland) ondersteunt mensen die met een spirituele crisis te maken hebben. Wij erkennen deze ervaringen als betekenisvol en als waardevolle mogelijkheden voor persoonlijke groei. Op deze website vind je informatie over wat je kunt ervaren als je een spirituele crisis doormaakt. Aan het SEN Nederland zijn tevens diverse hulpverleners verbonden die mensen in een spirituele crisis kunnen begeleiden.

De vraag kan worden opgeworpen hoe hoog moet het water stijgen voordat politici er echt van doordrongen raken dat aan het algemeen welzijn eenzelfde belang dient te worden toegekend als aan welvaart.

====

Binnenwereld en Buitenwereld (Plato, Brein, 'Microkosmos en Macrokosmos')

Thomas a Kempis: Hoe meer iemand met zijn innerlijk zelf verbonden is en hoe meer hij innerlijk eenvoudig is geworden, des te meer diepere dingen kan hij moeiteloos begrijpen …
Christopher Buckley: The only way to get rich from a self-help book is to write one. (God Is My Broker)

Kiezen we voor Regeneratie of Degeneratie wordt door onze vrije wil en het vermogen tot nadenken bepaald. Om het onbehagen in de maatschappij te verminderen is het wenselijk te kijken hoe Plotinus de ziel waarneemt. Uit de wereldziel komen de individuele menselijke zielen voort, en tenslotte op het laagste niveau de materie. Het is dus niet zo dat ziel uit de materie voorkomt. We zijn juist niet ons brein zoals Dick Swaab en Victor Lamme menen. Primair gaat het om het innerlijke zelf, het metafysisch idealisme van Hegel, Kant en Plato, dat sterk verwant is aan Innerlichkeit in het Duits. Bij Spinoza zijn God en Natuur twee kanten van dezelfde medaille. Het is de ‘intersubjectieve’ relatie van Jurgen Habermas, de psychosynthese van Roberto Assagioli, die beide verbindt.

Het primaire proces in het onderwijs draait om de relatie ‘Leraar en Leerling’, de kennisoverdracht van inhoudelijke kennis. Door de schaalvergroting en de daarmee samenhangende bureaucratie in het onderwijs is deze relatie aardig onder druk komen te staan. In bureaucratische geleide organisaties staat veelal niet de klant (de leerling waar het feitelijk om moet draaien), maar het bouwen van 'eigen koninkrijkjes' centraal. Het is een utopie te geloven dat door schaalvergroting de effectiviteit en efficiency in een dergelijke organisatie toeneemt. Het tegendeel is eerder het geval. Aan de neerwaartse spiraal, die de afgelopen decennia in het onderwijs naar voren is gekomen, is de zogenaamde marktwerking mede debet.

Drew Westen boek The Political Brain (Kees Kraaijeveld):
Niet de ratio, maar de onderbuik beslist. Amerikanen bepalen wie er president wordt op basis van emotie. Welke kandidaat de beste plannen heeft of de kiezer de meeste voordeeltjes belooft, speelt nauwelijks een rol.
Met deze boodschap heeft politiek psycholoog Drew Westen aan de vooravond van deze presidentsverkiezingen voor opschudding gezorgd. Westen, zelf een overtuigd democraat, betoogt in zijn boek The Political Brain aan de hand van treffende voorbeelden uit voorgaande campagnes waarom democraten het toch altijd zo slecht doen bij de race om het presidentschap.
Dit komt, volgens Westen, omdat democraten een verkeerde opvatting hebben van de werking van ons ‘politieke brein’. Het is geen calculerende machine die rationeel voor het beste beleid kiest, het is een emotioneel brein dat gevoelsmatig zoekt naar een betrouwbare leider die staat voor de juiste waarden. The Age of Reason is voorbij, stelt Westen. We leven in het emotietijdperk. En daar wilden de democraten met hun veel te feitelijke, rationele campagnes, niet aan.
Het werk van Westen staat niet alleen. In het voetspoor van neurowetenschappers als Antonio Damasio en Joseph LeDoux, is er een algemene herwaardering gaande van ‘het emotionele denken’, van ‘de intuïtie’ en van wat weer volmondig ‘het onbewuste’ wordt genoemd.
Het twee routes model van LeDoux met korte route (direct) en langzame route (indirect):
Malcolm Gladwell vertelt ons in zijn bestseller Blink hoe we kunnen denken zonder te denken, en belangrijke beslissingen kunnen nemen in een split second.
Rationeel denken gaat juist uit van twijfel. Het is gebaseerd op een ‘houding van redelijkheid’. Een houding die door filosoof Karl Popper ooit is beschreven als:
Ik kan ongelijk hebben en jij kan ongelijk hebben en met enige moeite komen we misschien nader tot de waarheid.
In lijn met Marvin Minsky’s metafoor van de society of mind kunnen we onze hersenen omschrijven als een innerlijke mentale maatschappij. Een maatschappij waarin, vrij naar Hume, de rationele processen de slaven zijn en de emoties de meesters. Maar waarin macht vraagt om tegenmacht, net als in de echte samenleving.
Nu staat ‘burgerschap’ weer hoog op de onderwijsagenda. Maar het leerdoel ‘helder en kritisch denken’ ontbreekt bij mijn weten in alle eindtermen en competentieprofielen. Dat is jammer, want als burgers iets zouden moeten leren, dan zijn het juist deze vaardigheden: helder denken, vraagtekens zetten bij beeldvorming, en opnieuw een allergie ontwikkelen voor denkfouten als generalisaties en drogredenen. Helder denken valt te leren. In elk geval zou ieder mens de gelegenheid moeten krijgen dit op school eens te proberen.
Opdat in onze mentale maatschappij niet enkel emotie zal heersen maar dat haar slaaf, de ratio, een wakkere tegenmacht zal vormen. Opdat in de Verenigde Staten ooit een vrouw of een zwarte man president zal kunnen worden. Opdat in de Verenigde Staten ooit een vrouw of een zwarte man president zal kunnen worden. En opdat het gezond verstand weer grip zal krijgen op de onderbuik.

De levensboom is niet alleen een scheppingsmodel op macrokosmisch niveau, maar ook een pedagogisch denkmodel op microkosmisch niveau. Dit universele denkmodel kan op het levenspad van de mens een ommekeer teweeg brengen. In de levensboom (morele kompas) verloopt de schepping, de involutie van boven naar beneden. De 'ommekeer', de evolutie van beneden naar boven.

Het hermetische axioma ‘Zo boven, zo beneden; Zo beneden, zo boven’ toont de parallel lopende ontwikkeling tussen de microkosmos en macrokosmos, tussen de mensheid en de kosmos. Aan de mysterieschool der Pythagoreeërs was al bekend hoe de éne werkelijkheid in elkaar zit. De 'Hoofdroute' is eerder door Pythagoras en later opnieuw door bijvoorbeeld Spinoza en Blavatsky onderkend.

De chaos in het leven is vaak een gevolg van het feit dat de mens een vat vol tegenstrijdigheden is. De basis voor een evenwichter en consistenter geheel is zelfkennis. Het Ken Uzelve (Gnoothi Seauton) staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’.
Meditatie, stilte stelt ons in staat dichter bij de eigen kern te komen, te her-inneren. Het onderbewustzijn geeft op onze vragen antwoord. Het
Ken uzelve is de sleutel tot ons hart. Het brengt ons in verbinding met de schepper. De vrucht is het herkenbare product van de boom. Aan de vruchten herkent men de boom; en zo is dat wat een mens in zichzelf en in de wereld voortbrengt het product van zijn eigen boom.

Begrijpen is volgens Spinoza de dingen zien in hun ‘logische afhankelijkheid’.
Het begrip toeval wordt in verband gebracht met ‘logische afhankelijkheid’ en ‘acausale geordendheid’.
Dr. Jolande Jacobi boek De psychologie van Carl G. Jung (p. 21): Jung noemde, een modaliteit die er eenvoudigweg is, zonder oorzaak, ‘acausale geordendheid’.
Barbara Hannah boek Jung zijn leven zijn werk (p. 319): Jung toonde aan dat synchronistische gebeurtenissen slechts een specifiek voorbeeld lijken te zijn van een veel breder natuurlijk beginsel, dat hij ‘acausale geordendheid’ noemde, een modaliteit die er eenvoudigweg is, zonder oorzaak, zoals in het geval van de discontinuïteiten in de fyica (de geordendheid van energiekwantums, nucleair verval enzovoort) of de natuurlijke getallen.

De nulde wet van de thermodynamica, ook wel Nulde Hoofdwet genoemd, is een basisprincipe dat al lang impliciet werd aangenomen maar waarvan het belang pas werd ingezien na de expliciete formulering van de eerste, tweede en derde wet, waarna het schertsend de nulde plaats kreeg toebedeeld. De 'nulde wet' stelt dat als A dezelfde temperatuur heeft als B, en B heeft dezelfde temperatuur als C, A ook dezelfde temperatuur heeft als C.

Dick Swaab, die de geest ziet als het produkt van de honderd miljard hersencellen (neuronen) die we hebben, heeft zeker voor een deel gelijk. Wellicht kan de schade in de hersenen die bij Alzheimer patiënten tot geheugenverlies leidt op basis van psychische beweging worden verklaard. De aardse levenscyclus van het brein laat zien dat op oudere leeftijd verbindingen teruglopen.

De Geheime Leer, Deel III, PSYCHISCH ZIEN (p. 601, Engelse versie p. 424):
De wet van arbeidsvermogen sluit in zich dat psychische beweging voortgebracht wordt door beweging. Daar psychische beweging slechts beweging is op het psychische gebied, een materieel gebied, heeft de psycholoog, die er niets dan stof in ziet gelijk.

In Prana De kracht van het NU (nr. 162) schrijft Rob Docters van Leeuwen in het artikel Inzichten in het Akasha-veld:
Sommigen hebben mogelijk de leringen van oude wijzen gelezen die ons hebben verteld dat er in feite alleen ‘NU’ is – dat alles wat bestaat alleen maar in het NU is: zonder verleden en zonder toekomst. Deze wijsheid mag ons misschien door de enormiteit van zijn consequenties tijdelijk uit onze comfort zone hebben losgescheurd, maar daarna gleden we waarschijnlijk terug in de conventionele kijk op de dagelijkse wereld van heden verleden en toekomst.
In het A-veld zijn tijd en ruimte echter één. Tijd, ruimte en materie zijn ongescheiden. Daarom kan in het A-veld de tweede wet van de thermo dynamica niet opgaan. Als we ons door meditatie met het A-veld verbinden kan de warmte van de hete pan niet naar de koude vingers stromen omdat er geen aparte tijd is.
De derde wet van de thermo dynamica zegt: Alle processen komen tot stilstand bij het benaderen van het absolute nulpunt van de temperatuur.

In het A-veld zijn 'Ruimte en Tijd' ('Eindeloos bewustzijn en Eeuwige duur') één. Het brengt de keerzijde van het gemanifesteerde Ruimte en Tijd continuüm, de materiesymmetrie tot uitdrukking.
‘Energie en Tijd’ toont de twee complementaire grootheden van een kwantum en brengt reflectie, de spiegelsymmetrie tot uitdrukking. De 5e dimensie staat voor het eeuwige nu op het grensvlak van ’Ruimte en Tijd’, de 4e dimensie van Ouspensky die niet kan worden waargenomen. Er bestaat als het ware geen heden, verleden of toekomst. Het nu is wel met verleden en toekomst verbonden.
’Energie en Materie’ is op de beroemde formule van Einstein E=m.c² gebaseerd en staat door het kwadraat van de lichtsnelheid (snelheid van een foton) met een getal, de tijdsymmetrie in verband. Voor fotonen geldt hetzelfde als voor neutronen, synapsen, gedachten en gevoelens (communicatie) ze verschijnen en verdwijnen. Een foton is een voorbeeld van een kwantum. Een foton is de kleinst mogelijke eenheid van licht.

Uiteindelijk gaat het om de integrale denktrant, de samenhang tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers of met andere woorden een denktrant die het parochiale denken overstijgt. Het thema 'Egospelletjes en Unificatietheorie' komt in de De Bhagavad Gita uitgebreid aan de orde. Er is niets nieuws onder de zon.

Prof. van Peursen belicht in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen aan de hand van het zogenaamde ‘trekkermechanisme’. De ongrijpbare patronen, schakelnetwerken van Prof. van Peursen correleren met de spiegelneuronen van Marco Iacoboni.
Met behulp van de systeembenadering wordt de verbinding tussen de aardse en de hemelse werkelijkheid in beeld gebracht. De cybernetica toont een sluitstuk van de puzzel. Het laat zien hoe integratie en desintegratie met elkaar samenhangen. Karma is niet het onontkoombare lot, het zijn nog altijd mensen die besluiten om de ‘trekker’ (trekkermechanisme) over te halen. Om grote schommelingen te vermijden is een consequente feedforward besturing gewenst. Het Ken uzelve (Gnoothi Seauton), het individuatieproces van Carl Jung dient daarbij centraal te staan.
Om onze waarneming, leergedrag, opmerkzaamheid, logisch redeneren, herinneren, dromen te verklaren vergelijkt Prof. van Peursen in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen met het zogenaamde ‘trekkermechanisme’.

In het rapport ‘E i V’ heeft de herhaling van evolutionaire ontwikkeling waar Haeckel over spreekt betrekking op cultuuroverdracht. Aan de hand van het 5D-denkkader en symbolische beelden is het mogelijk te laten zien hoe verschillende concepten in de universele context met elkaar samenhangen. Cultuuroverdracht heeft op de imitatie van Plato, een 'intelligent ontwerp' op basis van Waarheid, Schoonheid en het Goede betrekking en niet op intimidatie.

De lineaire, de circulaire en spiraal beweging in de macrokosmos staan respectievelijk voor ‘Materie en Tijd’, ‘Energie en Tijd’ en ‘Energie en Materie’.
De lineaire, de circulaire en spiraal beweging in de macrokosmos correleren met het lineaire, het cyclische en lemniscaatdenken in de microkosmos.
De spiraal beweging, het lemniscaatdenken heeft op de verticale as betrekking. De verticale as (Axis_mundi, de Staf van Hermes, de staf van Mercurius, Sutratman, De Caduceus, Esculaap, de verborgen 5e Dimensie) toont ook de middenzuil van de levensboom. De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.

Bij de presentatie van het boek Omhoog kijken in platland van Kees Dekker e.a liet Ronald Plasterk blijken het grondig oneens te zijn dat het christelijk geloof uitstekend kan samengaan met de evolutietheorie door uit te gaan van een ‘intelligente ontwerper’. Wetenschap heeft geen argumenten voor of tegen het geloof; ze hebben niets met elkaar te maken, zei Plasterk tegen de verzamelde pers.
Daar zouden oude wijsgeren als Pythagoras en Plato het zeker mee oneens zijn. De hamvraag is dan natuurlijk waarom weet Plasterk dit zo zeker? Wetenschap gaat juist over het zoeken naar antwoorden (Evolutie en Involutie, Theïst en Atheïst). De Geheime Leer beschrijft Werk-hypothesen (axioma's), geen dogma’s.

De nulde wet van de thermodynamica berust op het basisprincipe van de complementariteit (Thermodynamic equilibrium). Het principe dat al door Heraclitus naar voren is gebracht heeft op de ‘eenheid der tegendelen’ ('These + Antithese = Synthese', Trimurti) het overbruggen van tegenstellingen betrekking.
Een andere formulering is te stellen dat de temperatuur een toestandsfunctie is.

Warmte in ‘Ruimte en Tijd’
In sommige handboeken over fysica wordt warmte beschreven als een wat minder waardige energievorm omdat niet alle beschikbare warmte-energie in een andere energievorm (of arbeid) kan omgezet worden. Het probleem is echter alleen van statistische aard en wordt veroorzaakt door een gebrek aan informatie over de toestand van elk deeltje, wat niet het geval is met de kinetische energie van een massa (elk deeltje heeft dezelfde snelheid) of de potentiële energie van een waterreservoir (van elk deeltje is de hoogte gekend). In een warmtereservoir wordt de snelheidsverdeling vertaalt naar een temperatuur, en de zuiger van de arbeidsmachine wordt enkel voortgestuwd door deeltjes die een gunstige snelheidscomponent hebben die groter is dan de zuigersnelheid! Een groot gedeelte van de kinetische energie van de deeltjes is dus onbruikbaar en gaat verloren. De energie die vertegenwoordigd wordt door een trillend deeltje (potentiële en kinetische energie) is dus volwaardige energie, maar onze mogelijkheden en informatie zijn te klein om die energie van elk deeltje te capteren.

Madame Blavatsky over de studie van de Theosofie (genoteerd door Robert Bowen):
Een groot deel van de waarde van de aantekeningen van Bowen ligt in het feit dat zij principes bevatten die niet alleen kunnen worden toegepast bij de bestudering van De Geheime Leer, maar bij alle theosofische studies. Herhaaldelijk wordt beklemtoond dat geen enkele vorm van beschrijvende theosofie mag worden opgevat als een noodzakelijk correct plaatje van het universum. Zij is meer een afgeleid model dat ontwikkeld wordt tijdens het ervaren van een Waarheid, die niet onder woorden te brengen is, niet te beschrijven is en uitstijgt boven relatieve waarden. Een dergelijke vorm van theosofie is niet bedoeld om de Waarheid uit te beelden, maar om je naar die waarheid toe te leiden.
Blavatsky: vertelde nog heel wat meer over het "Grondbeginsel". "Als je denkt dat je uit De Geheime Leer een bevredigend beeld van de samenstelling van het universum kunt krijgen, dan zal deze studie je alleen maar verwarren. Het boek is niet bedoeld om zo'n definitieve uitspraak te doen over het bestaan, maar om je in de richting van de Waarheid te leiden".

Het nu is met verleden en toekomst verbonden. De reflectie, de spiegelsymmetrie brengt het nu, 'Ruimte en Tijd', de tijdsymmetrie tot uitdrukking.

Door de wisselwerking tussen twee complementaire principes (Yin en Yang) is er sprake van een periodieke, cyclische beweging van uitademing en inademing, van emanatie en immanatie van het hoogst onkenbare. De werking van de zwaartekracht verbindt de Macro - met de Micro Ruimte-Tijd en heeft op de spiegelsymmetrie betrekking.

Het was Goethe die meer dan wie dan ook een heldhaftige poging heeft gewaagd de wetenschap te integreren met de traditionele wijsheid.
Een wetenschap van de gehele persoon, de basis voor een ééngeworden cultuur. Het verenigen van de tegenstellingen gebeurt op een hoger niveau.
Carl Jung spreekt in dit kader van het “Gegensatzprinzip” en Goethe van “Die geeinte Zweinatur”.

De beschavingstransformatie die in het holos tijdperk plaats vindt bouwt op eerdere transformaties voort. Mythos, Logos, Theos en Holos zijn aspecten van een cyclische evolutie. De holos-beschaving krijgt duidelijker vorm wanneer bewust voor het met de natuurlijke kringloop verbonden lemniscaatdenken wordt gekozen. De op het morele kompas gebaseerde 'bewustzijnsschil' toont de ommekeer naar de oerbron van de mens. Dit gebeurt via het mysterie van de gebroken symmetrie, van de 7 gemanifesteerde 'missing links'.

Het Bewustzijns Besturings Model van Jules Ruis maakt van vier gezichtspunten gebruik. De diapresentatie (2.1) laat zien dat van de besturingscyclus ‘Plan – Do – Check – Act’, de behoeftenhiërarchie van Maslow en de Kernkwaliteiten van Daniel Ofman gebruik wordt gemaakt. De Fractal-organisatie (4.) past tevens het cultuurdiagram van Harrison toe. Hoofdstuk 13: De cultuur in een organisatie is het geheel van waarden en normen, opvattingen en gedragingen van de medewerkers. Het betreft tevens de stijl van leidinggeven in een organisatie. In de fractal-organisatie brengen we de cultuur tot uitdrukking in de 'kleur' van de fractal. We onderscheiden in lijn met de indeling volgens Harrison vier dominante culturen: de blauwe machtscultuur, de rode persoonscultuur, de gele rolcultuur en de groene taakcultuur. Het gehele kleurenpallet doorloopt een vaste 'regenboog'.

Om de in het boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong gesignaleerde vijf stuwende krachten van de chaos aan te pakken is een meer integrale zienswijze nodig. Om het dilemma van de alle met elkaar verbonden dilemma’s te doorbreken is, zoals Ervin Laszlo stelt, een nieuwe manier van denken nodig. Ervin Laszlo, maakt in zijn boek ‘het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong’ onderscheid tussen Mythos (Antieke filosofie), Theos, Logos en Holos.
De perioden Mythos, Theos, Logos en Holos corresponderen met de vier yuga’s.

De vier Yuga-Avatâra’s van de Hindoetraditie:
Avatâra's die in de vier verschillende yuga's bij de overgang van de ene naar de andere yuga verschijnen om de geëigende zelfverwerkelijkings-methode voor het betreffende tijdvak te verkondigen.

  • Râma (einde van Tretâ begin Dvâpara),
  • Krishna (einde van Dvâpara begin Kali),
  • Kalki (einde van Kali, begin Satya).
  • In Satya heeft Hij als een celibatair voorafgaande aan Tetrâ yuga een vierarmige gedaante met samengeklit haar, kleding van boombast, en een zwart hertenvel. Hij is er dan voor de meditatie. In verschillende namen al naar gelang de aard van de toewijding noemt men Hem Hamsa, Suparna, Vaikunthha, Dharma, Yoges'vara, Amala, Îs'vara, Purusha, Avyakta en Paramâtmâ (zie betekenisverklaring (S.B. 11.5: 21-23).

De vier yuga-avatâra's zijn: (1) sukla (wit) in Satya-yuga (S.B. 11.5: 21), (2) rakta (rood) in Tretâ-yuga (S.B. 11.5: 24), (3) s'yâma (donkerblauw) in Dvâpara-yuga (S.B. 11.5: 27) en (4) algemeen krishna (zwart) maar in speciale gevallen pîta (geel) zoals Caitanya Mahâprabhu in Kali-yuga (S.B. 11.5: 32 en S.B. 10.8: 13).

Lama Anagarika Govinda De visionaire nalatenschap van de grote middelaar tussen Oost en West
Uit de verandering van vormen en interpretaties van leerstukken, een proces waaraan alle grote religies in hun bestaansgeschiedenis onderhevig zijn geweest, is daarentegen duidelijk en onmiskenbaar een consequente ontwikkelingsrichting te onderscheiden. Alle veranderingen die zich aan een religie voltrekken, worden steeds gekenmerkt door het verleggen van de nadruk op een van de er al in aanwezige tendensen. Zo'n accentverschuiving kan noodzakelijk worden doordat de desbetreffende religie doordringt in een anders gestructureerde cultuur of beschaving. De eigen religieuze en maatschappelijke achtergronden van zo'n andere cultuur of beschaving leiden tot aanpassingen in het kader van het assimilatieproces. Aan de andere kant leiden bepaalde veranderingen in de maatschappelijke structuren van een cultuur waarin een religie wortel heeft geschoten tot het ontstaan van karakteristieke varianten in de religie. Dat kan ook het gevolg zijn van veranderingen in het wereldbeeld op grond van nieuwe wetenschappelijk ontdekkingen en inzichten.
Waarachtige religiositeit berust echter op een uit toewijding geboren, zich openstellende religieuze ervaring die alle kenmerken van spontaniteit bezit en gedragen wordt door het fundamentele streven van de mens om boven zichzelf uit te groeien. Een religieus mens is daarom niet iemand die in bepaalde dogma's gelooft, overtuigd is van de waarheid van bepaalde leringen of zich strikt aan bepaalde zedelijke en morele voorschriften houdt. Het is veeleer iemand die is toegerust met de kracht, het vermogen en de wil tot het wegcijferen van zichzelf - het tegendeel van onze natuurlijke, ingeschapen neiging tot egoïsme. Religie is daarom geen 'middel', maar bezit net als het leven een inherente zin en betekenis. Het is een spirituele vorm van leven, een individuele intensivering van bewustzijn op supra-individuele grondslag. Want het maakt deel uit van de essentie van een religie dat zij het individu opheft uit zijn staat van afzondering en hem of haar - door middel van verdere spirituele vooruitgang - tot een kosmisch wezen transformeert...

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen. Om het '5D-concept en Ether-paradigma' te kunnen onderbouwen is er de afgelopen millennia ruimschoots voldoende geëxperimenteerd. De overheid moet verhinderen dat de geschiedenis zich schaamteloos blijft herhalen.
De conclusie berust op het feit dat de supersymmetrie in het universum zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld, de
Macrokosmos en Microkosmos geldt. De ongemanifesteerde Triade geeft inhoud aan de vorm van de gemanifesteerde Tetrade en vice versa. Het is godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. Het is niet nodig nog meer leergeld te investeren.

De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale, de geestelijke keerzijde van de medaille rekening te houden.
De oplossing van de unificatietheorie wordt niet gevonden in het elementaire deeltje maar in de ruimte die de elementaire deeltjes van elkaar scheidt.

Het lijkt er op dat de aanhangers van de evolutietheorie voor het Higgsdeeltje gaan en de mensen met een spirituele inslag voor het spanningsveld tussen twee polen, de reciprociteit. In supersymmetrie heeft ieder elementair deeltje een zogenaamde supersymmetrische partner.
Naar men aanneemt spelen spiegelneuronen (spiegelsymmetrie) een rol bij het begrijpen en interpreteren van de acties van anderen en het leren van nieuwe vaardigheden door imitatie.

Wiel Smeets zaagt in zijn publicatie De verlopen houdbaarheidsdatum van het materialistische paradigma de poten ‘materie’, ‘tijd’ en ‘ruimte’ onder de stoel van de oude natuurkunde door:
Dit artikel is bedoeld om duidelijk te maken dat dit zogenaamde materialistische paradigma op natuurkundig los zand is gebouwd. Sterker nog, het omgekeerde blijkt plausibeler: de materie is een product van de geest. Om dit te verhelderen wordt in hieronder met eenvoudige voorbeelden een drietal stellingen uitgewerkt:
1) De reikwijdte van onze zintuigen is uiterst beperkt.
2) Wat onze zintuigen waarnemen als materie, ruimte en tijd is schijn.
- Er bestaat geen vaste materie
- Er bestaat geen vaste tijd en ruimte
- Er bestaat geen objectieve waarneming
We hebben al gezien dat de kwantumfysica de vastheid van materie, ruimte en tijd als schijn heeft ontmanteld. Uiteindelijk wordt nu dus ook de vierde poot weggezaagd. Er blijkt namelijk geen scheiding te kunnen worden gemaakt tussen bewustzijn (waarneming) en datgene wat waargenomen wordt. Er is zelfs aangetoond dat de waarneming (het bewustzijn) de materie, ruimte en tijd creëert.
3) Bewustzijn creëert materie.

Deze stellingen zijn ook gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: ‘De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt (zeropoint source, het neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats. Het Akasha-veld (Z.P.F.) is een energieniveau, ether het medium, de materie van Akasha. Ether wordt door een punt (snijpunt van de diagonalen 1./2. en 3./4.) gesymboliseerd.
Het zelfbewustzijn en het non-lokale bewustzijn zijn complementair.
Het betekent uiteindelijk dat Geest en Lichaam, geesteswetenschappers en natuurwetenschappers gelijkwaardig aan elkaar zijn. De mens kan polariseren omdat er polariteiten bestaan.

De Geheime Leer Deel I, Samenvatting (p. 314):
‘Werkelijkheid bestaat niet op aarde, mijn zoon, en kan daar niet bestaan. . . . Niets op aarde is werkelijk, er is slechts schijn. . . . Hij (de mens) is als mens niet werkelijk, mijn zoon. Het werkelijke bestaat alleen in zichzelf en blijft wat het is. . . . De mens is vergankelijk en hij is daarom niet werkelijk, hij is maar schijn en schijn is de hoogste illusie.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 704):
De atomen die uit het centrale punt zijn uitgestraald, emaneren op hun beurt nieuwe energiecentra, die onder de latente adem van fohat hun werk van binnen naar buiten beginnen en zich vermenigvuldigen tot andere kleinere centra.

====

Ken Uzelve (Levenskunstenaar, Menselijke natuur, Goed - Kwaad, Moraal van het verhaal)

Het Oudgriekse aforisme Ken uzelf (Grieks: γνῶθι σεαυτόν gnothi seauton)
Jezus zei, Wanneer zij die u leiden tegen u zeggen, ‘Kijk, het Koninkrijk is in de lucht’, dan zullen de vogels in de lucht u voorgaan. Als ze tegen u zeggen, ‘Het is in de zee’, dan zullen de vissen u voorgaan. Nee, het Koninkrijk is binnenin u, en het is buiten u. Wanneer u uzelf leert kennen, dan zult u ontdekken, en beseffen, dat u zelf een zoon van de levende Vader bent. – Gezegde 3
Matheüs: Wie zijn leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, die zal het behouden. (10:39)
Mahatma Gandhi Wees zelf de verandering die je in de wereld wenst te zien.
Desiderius Erasmus: Eigen mest riekt het best.
Maarten Luther Alle schepselen zijn maskers van God en achter die maskers speelt een verborgen God het theater van de wereld.
H.P. Blavatsky: De kennis van het zelf is de wijsheid zelf.
Danielle Audoin: Het zoeken naar zelfkennis in theosofische zin houdt niet in alleen met zichzelf bezig zijn, wat ons van de medemens afscheidt. Het is het onderzoek van datgene in ons wat we gemeen hebben met anderen, van dat Goddelijke, waardoor wij een werkelijke geestverwantschap hebben met anderen in plaats van een oppervlakkige en altijd teleurstellende communicatie.
John Gray: Als de dwang om de wereld te veranderen een manier is geworden om te ontkennen dat er in veel opzichten niets aan te veranderen valt, zal de enige remedie een klassieker zijn: zelfkennis.
Elizabeth Colson: We leven tussen twee werelden en voelen ons enigszins onthecht van beide, maar elk wint betekenis door haar contrast met de ander.
Prince Hassan bin Talal: Wat het leven mij heeft geleerd? Als Arabier zou ik zeggen: hoe meer het lot mij leert, hoe meer het me mijn eigen tekortkomingen laat zien. En hoe meer kennis ik verzamel, hoe beter ik me zelf leer kennen. (Nexus 65 p. 106)

Michael Sandel verscherpt tegenstellingen om zo eigen morele overtuigingen duidelijker te maken. Hij noemt het een oefening in zelfkennis, de kern van filosofie.

Annemiek Schrijver interviewt Oek de Jong (De verwondering 28 januari 2024, herhaling 3 februari NPO2):
Ken uzelve’, schreef Oek de Jong als veertienjarige al op de muur van zijn kamer. Als schrijver probeert Oek dit devies in de praktijk te brengen door zijn binnenwereld te onderzoeken, ook de donkere kanten. ‘Die stormachtige binnenwereld is bij iedereen aanwezig.

Oek de Jong is een van de bekendste schrijvers van Nederland. Hij heeft verschillende bestsellers op zijn naam staan, zoals zijn debuut Opwaaiende zomerjurken, Zwarte schuur en meest recent Man zonder rijbewijs. Huib Kamer Spiritualiteit in werk en organisatie
Hoofdstuk 2.2 Zelfkennis (p. 14):
Je leest hier weinig over in de 'gewone' psychologie, wél bij de religies en de 'transpersoonlijke psychogie' , onder andere psychosynthese. Voor mij biedt psychosynthese, een geschikt kader.22 In de figuur duid ik het centrum van de mens aan als geest, 'zelfbewustzijn' of korter gezegd 'zelf' (1). De geest is de vrije,
onafhankelijke waarnemer in de mens, die zonder oordeel en met zachtheid waarneemt wat hij doet, wat hij wil en wie hij ten diepste is. Andere woorden voor dit centrum zijn: kern, wezen, essentie, ziel of 'Ik ben'. De geest 'staat boven' de persoonlijkheid of beter gezegd, de geest is het 'wezen' dat door de persoonlijkheid heen klinkt (het woord persoonlijkheid is afgeleid van het Latijnse werkwoord personare dat 'doorheen klinken' betekent). De geest is een stille innerlijke ruimte23, die open staat voor wat vaak 'bovenbewust' blijft: voor wat de christelijke traditie aanduidt als 'heilige geest'. Voor wat het boeddhisme de 'boeddha-natuur' noemt, het hindoeïsme 'atman' en de psychosynthese het 'hoger zelf'.

Annemiek Schrijver interviewt Geert Jan Blanken (De verwondering 14 januari 2024):
Toen ik een jaar of 17 was, kwam ik regelmatig in een Evangelische Boekwinkel in Haarlem. (Niet in de laatste plaats omdat daar een meisje werkte dat ik heel leuk vond -en waarmee ik inmiddels 44 jaar ben getrouwd…) Tussen heel veel boekruggetjes met schreeuwerige kleuren en ronkende titels stond een mooi, ingebonden boekje met in een gouden lettertje ‘
Kierkegaard - Dagboeknotities’ erop. Ik had wel eens van die naam gehoord, maar door dat opvallende boekje was ik verkocht.

We moeten de angst juist volledig toelaten (Ron Jacobs de Volkskrant 21 juni 2017, p. 22):
In de Volkskrant (O &D, 19 juni) pleit
Sebastien Valkenberg voor het voorkomen van aanslagen door alle lone wolfs in kaart te brengen en hen huisarrest op te leggen, inclusief enkelband. Dan zou alle ellende wel eens snel verleden tijd kunnen zijn.
Willen we echt tot de
kern komen, dan is daar slechts één legitieme vraag: wat is ónze morele plicht? Met zijn eendimensionale repressieve oplossing gaat Valkenberg volledig aan deze vraag voorbij. Een 'zwaardmacht' voorkomt geen aanslagen en veel belangrijker: we verzaken hiermee onze eigen verantwoordelijkheid. De meest voor de hand liggende plicht is om elke medemens ten volle te erkennen - lees: serieus te nemen. Maar onze morele verplichtingen reiken nóg dieper, ze raken tevens emoties zoals: angst.
Angst bestaat
niet voor niets. Angst beschermt en alarmeert, het zet je zintuigen op scherp. Het waarschuwt bij bliksem of een loslopend wild zwijn. Maar daarnaast maakt angst ons - filosofisch gezien - ook tot wie wij zijn. Daarom is het zaak om angst, schrik en spanning volledig toe te laten in onszelf, juist omdat het de condition humaine is. Angst maakt zichtbaar wat echt is en wat de moeite waard is. Zoals de 19de-eeuwse Deense filosoof Søren Kierkegaard al aangaf, is angst een basisvoorwaarde voor het-mens-zijn.
Angst toont ons het leven in zijn
volle omvang: wie we zijn en waar het om draait. Laten we onze maskers afzetten en ons leed in volle omvang beleven. Each time, different shit.

Religieuze identiteitscrisis (Wim Couwenberg Civis Mundi #3 28 september 2010):
Met de komst van een
nieuw tijdperk van verlichting blueblackblue%Sören Kierkegaard. Binnen het kerkelijk georiënteerde christendom - vooral in de meer vrijzinnige en liberaal-charismatische groeperingen in kerkelijk verband[4] - dringt het gedachtegoed van New Age trouwens eveneens door. Ook ontwikkelt zich sinds de jaren zeventig een christelijk geïnspireerde variant van New Age[5] die evenals het traditionele christendom blijft geloven in een postmortaal levensperspectief, maar wel op een geheel andere wijze, namelijk door aan te knopen bij de oude leer van karma en reïncarnatie, maar dan wel in een sterk gemoderniseerde vorm.[6]

Radha Burnier De weg van zelfkennis
HPB heeft zonder aarzelen verklaard dat theosofie niet zozeer een religie is, alswel Religie zelf. Het is de wijsheidsreligie die de bron is waaruit alle godsdiensten voortkwamen, die onderwezen zijn in de wereld. Het is 'die Goddelijke Wijsheid die alleen de Goden bezitten.'2 Het is het ontsluieren van oude, heel oude waarheden.
Het is een zo universele en allesomvattende band van eenheid, dat geen mens en geen stofje van goden en stervelingen tot aan dieren, grassprietjes en atomen - buiten het licht ervan kan vallen. Op de
waarheid van zo’n wijsheidsreligie, die ook als 'theosofie' bekend staat, is het eerste Doeleinde van de Theosofische Vereniging gebaseerd. Dit omvat de bevordering van een universele broederschap zonder onderscheid.
2) HPB, De Sleutel tot de Theosofie.

Radha Burnier Zichzelf ontdekken (p. 50):
De wereld is een spiegel die het geweld in ons, de corruptie, de misleiding en wreedheid van de meerderheid van de mensen
weerspiegelt. Daarom is het heel belangrijk om meer te weten te komen over onszelf.
Toenemend consumentisme vernietigt onze prachtige aarde en haar immense gevarieerdheid, en vervuilt de elementen. Dus laten wij erover nadenken en beseffen dat als wij onszelf niet begrijpen, wij pijn veroorzaken voor onszelf en veel ellende in de wereld. Aan de andere kant, als er vrede is in ons hart, zal er vrede zijn in de wereld. Vredesmeditaties en voordrachten over vrede hebben weinig effect wanneer er geen begrip is van hoe wij vrede teweeg kunnen brengen in ons hart. Dus moeten wij beginnen aan de taak om onszelf te begrijpen om een betere wereld te scheppen, omdat, zoals wij al zeiden, de wereld een spiegel is van onszelf.

WaardenManagement ontwikkelt praktisch hanteerbare instrumenten die zijn gebaseerd op gefundeerde theorieën en methodieken, die direct voortvloeien uit wetenschappelijk onderzoek en kennis van (integrale) psychologie.
Uitgangspunt hierbij is een diepgeworteld streven van mensen om adequaat te reageren op hun omstandigheden om te kunnen overleven of om zich verder te ontwikkelen. Het zijn deze patronen die bepalend zijn voor ons functioneren en het zijn de achterliggende drijfveren die bepalen hoe wij met onze omstandigheden omgaan.
Het theoretisch model van dr. Clare W. Graves toont aan dat de mens van nature over alle drijfveren beschikt om adequaat te kunnen reageren op zijn omstandigheden. Het model laat zelfs zien dat de mens van nature op een voorspelbare wijze reageert op verandering in zijn of haar omstandigheden. Het model van Graves maakt het dynamische proces van aanpassing aan omstandigheden, ook wel ´coping´ strategie genoemd, helder en verklaarbaar.
Graves onderscheidt zeven verschillende omstandigheden en beschrijft de daarbij behorende drijfveren om adequaat met deze omstandigheden om te gaan. Alle 7 groepen van drijfveren vormen een samenhangend geheel dat als basis dient voor de verklaring van menselijk gedrag in verschillende omstandigheden. Iedere drijfveer heeft zijn eigen unieke kenmerken waar je als mens van nature toegang toe hebt. Door persoonlijke ervaringen ontwikkeld ieder mens zijn of haar eigen primaire voorkeuren ten aanzien van drijfveren en zal daardoor genegen zijn om op een eigen manier te reageren op veranderende omstandigheden.

Don Beck en Christopher Cowan maakten voor hun boek Spiral Dynamics van de zeven drijfveren van Graves gebruik.
Ervin Laszlo en Jude Currivan boek KOSMOS een integrale visie op de wereld, hoofdstuk Spiraaldynamiek (p. 147):
In de ontplooiing van onze persoonlijke en collectieve ervaringen laat het kosmische reflectieprincipe, dat bepaalt in hoeverre de uiterlijke omstandigheden in ons leven een afspiegeling vormen van de toestand in ons innerlijke en vice versa (zie ook hoofdstuk 6) – zich heel ons leven gelden.
In hun baanbrekende boek Spiral Dynamics beschrijven Don Beck en Christopher Cowan een model van de bewustzijnsevolutie van complete culturen.

Tim Hofman (Kruispunt 11 december 2022 NPO2):
Het jaar 2022 was zonder twijfel dat van
Tim Hofman. Met zijn onlineprogramma BOOS over de misstanden bij The Voice zette hij seksueel overschrijdend gedrag op de kaart. Hij won er de Nipkowschijf en andere prijzen mee. Het onderstreepte nog eens zijn imago van succesvol strijder tegen onrecht. Waar komt die gedrevenheid vandaan? Wat is zijn kracht? Verschillende mensen schetsen hoe televisiemaker Tim Hofman zich kan vastbijten in iets en hoe hij deuren kan openen. Zo komen onder meer zijn beste vriendin Talisia Misiedjan, zijn vriend van de middelbare school Damion Grey en Gert-Jan Segers aan het woord.

Tim Hofman is grote winnaar van het Gouden Televizier-Ring Gala (Haro Kraak de Volkskrant 8 oktober 2020):
Hij won drie prijzen: voor beste presentator, in de categorie online video won zijn YouTube-serie #BOOS en hij sloot de avond af met de Gouden Televizier Ring voor het beste programma met Over Mijn Lijk (BNNVara), dat 63 procent van de stemmen kreeg.

‘Ik ben nergens meer bang voor’ (Nathalie Huigsloot interviewt Tim Hofman de Volkskrant Magazine 9 november 2019 p. 12-19):
Je was altijd een enorme hypochonder, in je vorige dichtbundel ging het ook over angsten. In deze schrijf je: ik ben nergens meer bang voor.
Klopt. Ik laat angst gewoon nooit meer een leidraad zijn. Ik heb bedacht dat hypochondrie een vorm van zelfhaat is. Ik ga een vriend met hoofdpijn ook niet aanpraten dat hij een hersentumor heeft, waarom zou ik dat bij mezelf dan wel doen? Hetzelfde geldt voor angstscenario’s bedenken over je werk of je relatie. Dus dat doe ik niet meer.’
Wat voel je dan?
‘Het is dan net alsof ik in een kuil met stalen wanden wegglijd, zonder houvast. Dan moet ik zien hoe ik er weer uitklim. Dat kan wel pittig zijn. Ik heb het al vanaf mijn 11de. Maar daardoor weet ik ook hoe ik ermee om moet gaan en zijn de episoden korter geworden. En ze komen minder vaak terug, soms jaren niet.
Het zwaarst had ik het tussen 2008 en 2010. Toen had ik tweeënhalf jaar lang dag in dag uit, echt geen idee meer wat ik moest doen. Als ik dit de rest van mijn leven moet voelen, dan hoeft het voor mij niet meer, dacht ik. Maar ik sprak er nooit over. Terwijl alles steeds grijzer werd. O man, ik was zo bang voor alles.’

'De waarheid is dat je wél zo bent' (Wilma de Rek interviewt Roos Vonk Volkskrant 4 juni 2011):
De mens is een ellendig wezen. Dat is de enige conclusie die je kunt trekken na lezing van het nieuwe boek van Roos Vonk.
'De meeste fouten van mensen komen voort uit domheid.'
TIPS & TRUCS
Nadenken over jezelf leidt niet tot
zelfkennis, alleen tot privé-theorietjes die je hooguit als een leuke hobby kunt beschouwen. En tot depressie.
Slijmen werkt, ook al zegt iedereen dat hij niet slijmt en nooit beslijmd wordt. Al die keren dat je erin trapt, merk je het immers niet. Het is de dagelijkse smeerolie van het sociale verkeer.
Hoe dommer mensen zijn, des te meer ze zichzelf overschatten. Je kunt domme mensen niks verwijten, want ze missen het vermogen om te weten dat ze dom zijn.

Wakker strijd om het emotionele gelijk niet aan (Aleide Hendrikse-Voogt Volkskrant 13 juli 2019 Opinie p. 21):
Als de strijd om het emotionele gelijk met behulp van de echtscheidingsadvocaat afgezwakt wordt, kunnen partijen vaak samen een heel eind komen bij het regelen van de gevolgen van hun scheiding. Veel echtscheidingsadvocaten werken gelukkig op deze manier en ik vind het belangrijk dat uw redactie en de Volkskrant-lezer hiervan op de hoogte zijn. Want als partijen in staat zijn om de kinderen voorop te stellen en hun eigen pijn en gelijk hieraan ondergeschikt te maken, getuigt dat pas van echte ‘wijsheid’, en niet alleen voor de duur van een weekend.

Koningin van het (omstreden) zelfhulpboek (Margreet Vermeulen Volkskrant 1 september 2017):
De Amerikaanse Louise Hay, de koningin van het zelfhulpboek, is gisteren op 90-jarige leeftijd in haar slaap overleden. Ze was een van de bestverkopende auteurs uit de geschiedenis en had bovendien een enorme invloed op het spirituele landschap in de Verenigde Staten en West-Europa.
Met positief denken kan elke ziekte overwonnen worden, was haar motto. Oftewel: 'Je kunt je leven helen', zoals de titel luidde van de miljoenenbestseller uit 1984 waarmee ze grote bekendheid verwierf. Ze werd bewonderd én gehaat vanwege haar opvatting dat alle ziektes uit het denken voortkomen en dus 'tussen de oren zitten'.
'Orenmaffia'
In Nederland werd Hay fel bestreden door de Nederlandse publiciste Karin Spaink. De 'orenmaffia' noemde zij Hay en geestverwante auteurs als Troost ('Het lichaam liegt nooit') en Dethlefsen ('De zin van ziek zijn') omdat ze alle ziekten psychologisch verklaarden.
De erfenis van Hay is springlevend. Allereerst is het zelfhulpboek niet meer weg te denken uit het boekhandel. Het geloof in het belang van persoonlijke ontwikkeling is sterker dan ooit. De aloude notie dat 'lichaam en geest één zijn' leeft als nooit te voren. Ook al 'bewees' Hay dat met absurde voorbeelden zoals: aambeien zijn het gevolg van angst voor deadlines, en vooral homo's krijgen aids omdat die leven in een cultuur van jeugd en schoonheid - en bang zijn om oud te worden.
Tenslotte was Hay de belichaming van de Amerikaanse droom. Ze werd geboren in een kansarm milieu en werkte zich - zonder welk schooldiploma dan ook - op tot bestsellerauteur en eigenaar van een steenrijk uitgeefimperium.

Zelfbeschikking (Arnon Grunberg de Volkskrant 31 augustus 2017):
Een moordwijf, noemde hij zijn huisarts met zijn typerende, zwarte humor', schrijft Evelien van Veen in een mooi stuk, zaterdag in de Volkskrant, over Marcel Langedijk, die een boek schreef over de euthanasie van zijn 41-jarige alcoholistische broer Mark. Komt daarmee de doodstraf via een achterdeur weer binnen? Misschien, maar dat is de prijs die je betaalt voor zelfbeschikking. Anders dwing je tweederangsburgers, bijvoorbeeld gevangenen, tot leven, terwijl 'de elite' mag sterven.

Oude wijn (Jos Verschaeren Volkskrant 30 augustus 2017 p. 21):
In 1994 werd in Nijmegen het Streekpad Nijmegen gelanceerd. In het bijbehorende boekje schreef toenmalig burgemeester Ed d'Hondt: 'Wandelen schenkt rust en geeft de gelegenheid tot nadenken.' Ruim twintig jaar later heet diezelfde wandeling, over exact hetzelfde traject, in een keer de Walk of Wisdom (Ten eerste 29 augustus). Een typisch gevalletje van ouwe wijn in nieuwe zakken.

De weg naar inkeer voor iedereen (Mac van Dinther Volkskrant 29 augustus 2017 p. 3):
Een pelgrimstocht klinkt als iets van eeuwen her. Maar ook de mens van tegenwoordig - religieus of niet - gaat lopend op zoek naar zichzelf. Rond Nijmegen is daartoe een speciale route uitgestippeld. Pelgrimeren is in. Bijna driehonderdduizend pelgrims lopen dit jaar de bedevaart naar Santiago de Compostella, vijftien keer zo veel als tien jaar geleden. Onder hen zijn 3.600 Nederlanders, ook een aantal dat elk jaar groeit.
Wat in Spanje kan, moet hier ook kunnen, dachten Damiaan Messing (44) en Manja Bente (55). Maar dan zonder opgelegde christelijke symboliek. Ze bedachten de Walk of Wisdom, een 136 kilometer lange, seculiere pelgrimsroute rond Nijmegen.
Messing, een politicoloog met een bachelor in de religiewetenschappen, was op zoek naar een nieuw ritueel om de aarde te eren, iets dat over culturen en religies heen gaat. Hij greep daarbij terug op een oeroude vorm: de pelgrimage.
'Lopen is universeel', aldus Messing die zelf twee keer naar Santiago liep. 'Het is lijfelijk, het verbindt ons met de aarde.' En al lopend worden de gedachten vrij. 'Je maakt ruimte voor jezelf. Je ervaart een gevoel van vrijheid en van verbondenheid met andere pelgrims.'
Wat pelgrims ook bezielt, Messing bidt dat het meer is dan een rondje wandelen rond Nijmegen. 'Ik hoop dat ze het ook zien als een uitnodiging tot betekenis: wat ben ik aan het doen, waar ga ik heen?'
Sommige mensen hebben het antwoord daarop al gevonden, blijkt uit de bijdrage van Henk en Geertje in het gastenboek van het klooster:
'Hoe gekker wij worden, hoe minder we hoeven mee te doen aan de gekte van de wereld.'
Iets om over na te denken.

Christien Brinkgreve Het raadsel van goed en kwaad over wat mensen beweegt
In Het raadsel van goed en kwaad gaat Christien Brinkgreve op zoek naar antwoorden op grote vragen over leven, dood en liefde. Ze zet daarbij haar talent voor het vertellen van verhalen in en verbindt het persoonlijke met het wetenschappelijke en literaire. Ze laat zien wat het belang is van contact als bron van leven, én hoe gevaarlijk het is als mensen het contact verliezen, met zichzelf en anderen. Duidelijk wordt dat de grote vragen geen pasklare antwoorden hebben, en hoe verweven destructieve en vitale krachten kunnen zijn.

Ken de ander, ken jezelf (Colet van der Ven Trouw 28 oktober 2013):
Het begrip 'zelfkennis' duikt in de westerse filosofie voor het eerst op in het oude Athene. In de ontluikende democratie waar burgers met elkaar de dienst gaan uitmaken, is behalve kennis van zaken (wetenschap, logica, ethiek) ook kennis van het zelf van belang. In de woorden van Socrates: "Een leven dat zichzelf niet onderzoekt, is geen menswaardig leven".
Dat onderzoek heeft weinig van doen met het verliefde turen van Narcissus naar zijn spiegelbeeld of met het gebiologeerde staren naar de eigen navel. Zelfkennis in de Atheense polis heeft een ethische component. Het helpt de bewoners van de stadstaat uit te groeien tot goede, eerzame burgers. Dat 'zelf' is geen schat die paraat ligt om te worden opgedolven, maar iets dat zich ontwikkelt in de dialoog. Plato schrijft in Alcibiades dat wie zichzelf wil kennen in de spiegel van een andere ziel moet kijken. Alleen in samenspraak met de ander ontdek ik wat mens-zijn voor mij betekent.
Hoogleraar sociale wetenschappen Christien Brinkgreve, die volgende week met Van Tongeren in dialoog gaat, onderschrijft dat in haar boek 'De ogen van de ander: over de sociale bronnen van het zelf'. De mens is geen eilandje in een zee van eilandjes maar een atoom in een complex patroon van atomen. Hij staat in verbinding met anderen, is door hen gevormd en op hen aangewezen.

REGEER JE EIGEN LEVEN - de 7 wetten van zelfbeschikking (lezing door Jan Kieft):
We beschikken allemaal over het gereedschap om een vervullend leven te scheppen, een crisisbestendig bedrijf, een nieuwe economie en een wereld voorbij armoede, politiek en oorlog. Maar van onze ouders of op school hebben we dat nooit geleerd. Zelfs ons bewustzijn houdt het voor ons verborgen. Jan Kieft geeft ons in deze lezing het gereedschap in handen om een shift in bewustzijn te bewerkstelligen en te ervaren dat we leven in een fantastische tovertuin.
Het zijn zeven wetenschappelijke universele wetten, ontdekte hij, die al sinds het ontstaan van de aarde het bestaan regeren. De mens is een zelfscheppend, zelfsturend en zelfreinigend systeem met een absolute succesgarantie als deze universele oerwetten worden nageleefd. En we dienen ook goed te luisteren naar wat ons innerlijk zegt. Dan pas worden we echt Zelf-standig en ontwikkelen Zelf-vertrouwen.

Leaders From Within stelt kennis en middelen ter beschikking die jou helpen jezelf beter te begrijpen en te groeien als mens en ondernemer. Door een wereld vol mogelijkheden bloot te leggen die hier en nu beschikbaar is als jij bereid bent je geest ervoor open te stellen. Als je hier verder gaat loop je het risico wakker te worden…

Voetnoot Barbaar of Alsof westerlingen allemaal Erasmussen zijn (Grunberg Volkskrant 20 augustus 2015):
Het spreken over de westerse beschaving verhult ironisch genoeg vaak een lichte of niet zo lichte vreemdelingenhaat; de ander, de moslim, de zwarte, is uiteraard geen kleine Erasmus of Voltaire.
Tijdens het op de borst roffelen vergeet men echter dat andere beschavingen wellicht net zo veel bestaansrecht hebben en dat onze westerse beschaving stiekem niet zo heel voortreffelijk is. Robespierre was bijvoorbeeld een product van deze beschaving.
Wie naar werkelijke beschaving streeft, zou om te beginnen de barbaar in zichzelf moeten ontdekken.

Toppers of Als ze niet van ons belastinggeld betaald werden zou het heel grappig zijn (Ionica Smeets Volkskrant 20 augustus 2015 p. 2):
Alles bij elkaar kostte dat ruim 70 miljoen euro. Met dat geld hadden we ook heel wat bejaarden kunnen wassen (of wat u ook vindt dat de overheid meer zou moeten doen).
Bovendien is dat bedrag waarschijnlijk nog maar het topje van de ijsberg, want de handige jongens (m/v) zorgen dus dat ze door de mazen van de wet glippen. Er lijkt weinig aan te doen. Als de overheid met nieuwe regels komt, verzinnen de bestuurders vast weer een manier om ze te omzeilen. Als je een paar ton per jaar verdient, kun je makkelijk iemand inhuren die met slinkse trucs nog meer geld binnenharkt.
Er is maar één schrale troost voor de arme belastingbetaler die alleen maar kan dromen van een salaris van ruim anderhalve ton: al dat geld maakt die grootverdieners niet gelukkiger. Een hele reeks studies laat zien dat meer inkomen maar tot een zekere hoogte bijdraagt aan levensvreugde. Bij gezinnen met weinig geld zorgt elke 100 euro voor een beter leven. Maar op een gegeven moment is aan alle behoeften voldaan en maakt méér geld niet gelukkiger. Daniël Kahneman schatte een paar jaar geleden dat dit punt bereikt wordt bij een inkomen van zo'n 70 duizend euro per jaar. Iemand die een ton verdient, is net zo gelukkig als iemand die twee of drie ton verdient. Dus eigenlijk zijn al die topbestuurders die zich in allerlei bochten wringen om zo veel mogelijk te verdienen geen toppers, maar sukkels.

Analoog aan de koan in het Zen-boeddhisme bevat het rapport ‘E i V’ een kader om leerlingen inzicht te laten verkrijgen in de ware aard van de eigen geest.

Bhagavad Gita
Hoofdstuk 17 De drie kwaliteiten met betrekking tot iemands verzaking, offeren en voedsel:
(23) Met 'AUM, dat, ware34, wordt het drievoudige van het allerhoogste aangeduid; deze woorden worden sinds mensenheugenis gebruikt door tweemaal geborenen bij zowel hun offers als bij de heilige boeken van de gebeden en de lofzangen.
34) 'AUM dat eeuwig' heeft betrekking op het standaardgebed om tat sat dat door brahmanen wordt uitgesproken bij de uitvoering van hindoe-offers. Naast de betekenis in de tekst gegeven, betekent het: 'O Aum, die gezegende, ware en oorspronkelijke naam van God, o Pranava!' Het woord sat betekent waar en werkelijk, en het woord tat betekent letterlijk 'dat' en heeft betrekking op zowel de oorspronkelijke werkelijkheid als het principe zoals in de context van het woord tattva, dat letterlijk 'die staat van zijn' betekent. Ook vindt men het terug in de uitdrukking tat tvam asi, hetgeen 'dat zijt gij' betekent, een mantra die verwijst naar de getuige en het zich vergewissen als men in meditatie de werkelijkheid onder ogen ziet zoals die is. In westerse termen zeggen we dingen als 'dat is het 'm' en 'dat is dat', hetgeen ongeveer hetzelfde inhoudt: wees tevreden met de dingen zoals ze zijn. Het latijnse woord amen, 'zo zij het', in het Christendom gebruikt, laat zich in het Sanskriet het best vertalen als astu, het woord voor 'laat het voor wat het is'.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Stanza 1 De nacht van het heelal (p. 70):
70: De werkelijkheid die de dingen misschien bezitten, moet men erin zoeken vóór of nadat zij als een flits door de stoffelijke wereld zijn heengegaan; maar wij kunnen zo’n bestaan niet rechtstreeks waarnemen zolang wij waarnemingsinstrumenten hebben die slechts het stoffelijke bestaan binnen het bereik van ons bewustzijn brengen. Op welk gebied ons bewustzijn ook werkzaam is, zowel wij als de dingen die tot dat gebied behoren, zijn voor dat moment onze enige werkelijkheden. Naarmate wij een hogere trap van ontwikkeling bereiken, bemerken wij dat we tijdens de stadia die we hebben doorlopen schaduwen voor werkelijkheden hebben aangezien. Het omhoogklimmen van het ego is een reeks steeds verdergaande bewustwordingen, waarbij iedere vordering de gedachte meebrengt dat we nu eindelijk de ‘werkelijkheid’ hebben bereikt. Wij zullen echter pas vrij zijn van de door maya voortgebrachte waanvoorstellingen, wanneer wij het absolute Bewustzijn hebben bereikt en het onze daarin hebben laten opgaan.
79: De esoterische filosofie leert dat alles leeft en bewust is, maar niet dat al het leven en bewustzijn lijkt op dat van menselijke of zelfs dierlijke wezens. Wij beschouwen het leven als ‘de ene bestaansvorm’, die zich manifesteert in wat stof wordt genoemd of, zoals bij de mens, in wat wij geest, ziel en stof noemen, die wij ten onrechte scheiden.
81: Dit brengt de lezer vanzelf bij de ‘hoogste geest’ van Hegel en de Duitse transcendentalisten en het kan nuttig zijn op deze tegenstelling te wijzen. De scholen van Schelling en van Fichte zijn ver afgeweken van de oorspronkelijke archaïsche opvatting van een ABSOLUUT beginsel en hebben slechts een aspect van de grondgedachte van de Vedanta weergegeven. Zelfs de ‘absoluter Geist’ die door Von Hartmann werd aangeduid in zijn pessimistische filosofie van het onbewuste, blijft eveneens ver achter bij de werkelijkheid, hoewel deze misschien van alle Europese speculaties de Advaita-leer van de hindoes het meest nabij komt.
Volgens Hegel zou het ‘onbewuste’ de omvangrijke en moeizame taak van het ontwikkelen van het Heelal slechts hebben ondernomen in de hoop een helder zelfbewustzijn te bereiken. In dit verband moet men bedenken dat de Europese pantheïsten, wanneer zij geest, die zij als equivalent van Parabrahm opvatten, onbewust noemen, aan die uitdrukking ‘geest’ niet de betekenis hechten die er gewoonlijk aan wordt toegekend. Die uitdrukking wordt namelijk gebruikt bij gebrek aan een betere term om een diep mysterie te symboliseren.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 2 Het denkbeeld van differentiatie (p. 86/87):
Om zichzelf te kennen is bewustzijn en waarneming nodig (beide zijn beperkte vermogens die betrekking kunnen hebben op ieder onderwerp, behalve op Parabrahm). Vandaar de ‘eeuwige adem die zichzelf niet kent’.

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 8 Leven, kracht of zwaartekracht (p. 589):
Maar de leringen van de Upanishads, als men deze goed begrijpt, bevatten meer echte wetenschap dan de oriëntalisten, die ze in het geheel niet begrijpen, bereid zijn toe te geven. Zowel de mentale als de fysieke wisselwerkingen van de zeven zintuigen (zeven op de fysieke en zeven op de mentale gebieden) worden duidelijk uitgelegd en omschreven in de Veda’s en vooral in de Upanishad die Anugita wordt genoemd: ‘Het onverwoestbare en het verwoestbare, zo is de dubbele manifestatie van het Zelf. Hiervan is het onverwoestbare het bestaande (de ware essentie of aard van het Zelf, de grondbeginselen). De manifestatie als een individu (of entiteit) wordt het verwoestbare genoemd.’ Zo spreekt de ASCEET in de Anugita, en hij zegt verder: ‘Ieder die tweemaal is geboren* (ingewijd), weet dat dit de lering van de Ouden is . . . Ruimte is de eerste entiteit . . . Ruimte (akasa, of het noumenon van de ether) heeft dan één eigenschap . . . en dat is alleen het geluid . . . en de eigenschappen van het geluid zijn shadja, rishabha, gāndhāra, madhyama, pañchama, en bovendien nishāda en dhaivata’(de hindoetoonladder).
*)
Een tweemaal geborene (dvija) is iemand die, na zijn stoffelijke geboorte, door inwijding een tweede maal is geboren, maar nu in geestelijke en intellectuele zin. Het is ook een aanduiding voor alle brahmanen die hun formele inwijding hebben gekregen.

Blavatsky, Deel III (p. 456): Het Delphische gebod ‘Ken uzelve' schijnt in deze eeuw slechts voor weinigen te gelden.

Gottfried de Purucker zegt in Deel I, hoofdstuk 10 van zijn boek Grondslagen der Esoterische Wijsbegeerte: We kunnen het heelal of de werking en wisselwerking van de daarin optredende krachten pas begrijpen als we de vermaning van het orakel van Delphi, ‘mens, ken uzelf’, tenminste tot op zekere hoogte hebben begrepen en er gehoor aan hebben gegeven. Wie zichzelf werkelijk kent, kent alles, omdat hij in wezen alles is. In hoofdstuk 22: We zijn een vereniging in onze vier lagere beginselen; we zijn een eenheid in onze drie hogere beginselen, onze hogere triade; en we zijn één in de hoogste drie, de hoogste triade, zo genoemd om gemakkelijk te worden begrepen.
Gottfried de Purucker geeft in zijn boek Grondslagen der Esoterische Wijsbegeerte, Deel II, Hoofdstuk 48: Kortom, de leraar, de inwijder, leidt u binnenwaarts, zodat u uzelf kunt leren kennen – met andere woorden, zoals al werd aangegeven, hij waakt over en ziet toe op de groei en ontwikkeling van uw zich uitbreidende bewustzijn.
Gnw'qi seautovn, zeiden de Grieken: ‘Ken uzelf’, een gebod dat boven de tempel van Apollo in Delphi stond gegrift; deze opdracht bevat in twee woorden het hele geheim van inwijding en van de inwijdingen, omdat dit het pad omvat dat het zich uitbreidende bewustzijn in zijn groei volgt: ken uzelf.
Uzelf – wat is dat? Het is bewustzijn; het is ook het hart van het heelal. Uzelf, het zelf dat hetzelfde is in u en in mij en in alle anderen, dat tussen ons onderling niet verschilt. Het is het uiteindelijke zelf, de geestelijke overziel; en daarom is het het ene zelf, het hart van het heelal. Het is het bewustzijn in u dat eenvoudig zegt ‘ik ben’, en datzelfde bewustzijn is in mij en in alle anderen: in de leraar, in de chela’s van de leraren, in de leraren van de leraren, in de stille wachter van onze bovenaardse sfeer – dat overzelf is hetzelfde in alle entiteiten waaruit een hiërarchie bestaat.

G. de Purucker boek '' Aspecten van de Occulte Filosofie'', Het orakel van delphi
Zou u meer licht kunnen werpen op de ware betekenis van het Orakel van Delphi?
Het Orakel van Delphi was een van een aantal orakels in Griekenland. Het betrof altijd gevallen van mensen in een abnormale toestand, die gewoonlijk bestond uit een gedeeltelijke verlamming van het lagere viertal, veroorzaakt door kunstmatige middelen, zoals zwavelachtige of andere dampen, of mogelijk door betrekkelijk onschuldige verdovende middelen. Het Orakel, het was gewoonlijk een vrouw, verkeerde dan in een toestand die nu wordt beschouwd en waarover algemeen wordt gesproken als een zeer sensitieve psychische toestand, waarin het brein waarheid kan ontvangen maar even vaak slechts verwrongen psychische visioenen. Het Orakel van Delphi was een van de beste in Griekenland, omdat het een van de zorgvuldigst bewaakte was. In de gevallen waarin het Orakel van Delphi zijn uitspraken deed of verklaringen aflegde, kwamen die gewoonlijk voort uit de inspiratie van de innerlijke godheid van de priesteres zelf, die zich afdrukte op de gevoelige psychische aard, die op zijn beurt via de menselijke mond sprak. Het feit dat de orakels gewoonlijk in beeldspraak of in dubbelzinnige termen werden gegeven, is een van de verschijnselen van de werking op dit gebied van het hogere psychische gestel van de mens. Het is alleen het lagere verstandelijke denken dat enige aandacht schenkt aan zulke precieze gegevens als het aantal stappen, of de juiste bladzijde van een boek of de nauwkeurige lengte van een japon of hoeveel keer iemand de arm ophief in een uur of wat een priester als hij thuiskomt als avondmaal te eten krijgt, gerstepap of gekookt schapenvlees en slappe wijn. Dat zijn allemaal dingen van het lagere verstand.

H.P. Blavatsky boek De stem van de stilte
Fragment I De Stem van de Stilte
4. Het denken is de grote vernietiger van het werkelijke.
5. Laat de discipel de vernietiger vernietigen.
33. Dat wat ongeschapen is, discipel, woont in u, zoals het in die hal woont. Als u het wilt bereiken en de twee één laten worden, dan moet u zich van uw donkere gewaden van illusie ontdoen. Breng de stem van het vlees tot zwijgen, sta niet toe dat een beeld van de zintuigen zich tussen het licht van het ongeschapene en uw licht plaatst, opdat de twee kunnen samensmelten. En heeft u uw eigen ajñana21 leren inzien, vlucht dan uit de Hal van Lering. Deze hal is gevaarlijk in haar verraderlijke schoonheid, en is alleen nodig om u te beproeven. Pas op, lanoe, dat uw ziel, verblind door een glans van illusie, er niet blijft hangen en gevangen raakt in het bedrieglijke licht ervan.
(21)
Ajñana is onwetendheid of niet-wijsheid, het tegenovergestelde van ‘kennis’, jñana.
58: U kunt het pad niet bewandelen vóór u dat pad32 zelf bent geworden.
(32) Dit ‘pad’ wordt in alle mystieke werken genoemd. Zoals Krishna zegt in de Jñanesvari: ‘Wanneer dit pad wordt beschouwd, drager van de boog, . . . of men zich nu naar de bloem van het Oosten of naar de academies van het Westen keert, bedenk dan dat het een pad is waarlangs men reist zonder zich te bewegen. Naar welke plaats u op dit pad ook wilt gaan, die plaats wordt uzelf.’ ‘U bent het pad’, wordt de adept-goeroe verteld en deze herhaalt het aan de discipel na de inwijding. ‘Ik ben de weg en het leven’, zegt een andere MEESTER.
Fragment II De Twee Paden
138. Volhard als iemand die eeuwig zal blijven bestaan. Uw schaduwen leven en verdwijnen;18 wat in u eeuwig zal leven, wat in u weet, omdat het kennis19 zelf is, behoort niet tot het voorbijgaande leven: het is de mens die was, die is en zal zijn, en voor wie het uur nooit zal slaan.
(18) ‘Persoonlijkheden’ of fysieke lichamen, die ‘schaduwen’ worden genoemd, zijn voorbijgaand van aard.
(19) Met denkvermogen (manas), het denkbeginsel of EGO in de mens, wordt naar ‘kennis’ zelf verwezen, want de menselijke ego’s worden manasaputra’s, de zonen van het (universele) denkvermogen, genoemd.

S'rîmad Bhâgavatam
Hoofdstuk 20 Trikânda Yoga: Bhakti Overtreft Kennis en Onthechting
(6) De Allerhoogste Heer zei: 'De drie wegen van de yoga die Ik heb beschreven met het verlangen het menselijk wezen de volmaaktheid te schenken, zijn het pad van de filosofie [jñâna], het pad van de arbeid [karma] en het pad van de devotie [bhakti]; er zijn buiten hen geen andere wegen te vinden [zie ook B.G. inhoud en tri-kânda]. (7) Voor hen die het niet meer zien zitten met prestatiegerichte werkzaamheden en zich op dat punt onthouden van handelingen is er de yoga van de spirituele kennis en voor hen die daar bewust niet afkerig van zijn en wèl voelen voor materieel geluk is er het pad van de karma-yoga.
(24) Men moet de geest op geen andere manier richten op het doel van de yoga dan met de onthoudingen en procedures van de [achtvoudige] yogamethode, met de logische analyses van de spirituele beschouwing of middels de oefeningen van respect voor Mijn gedaante [karma-, jñâna- en bhakti-yoga].
De Allerhoogste Heer zei: 'De drie wegen van de yoga die Ik heb beschreven met het verlangen het menselijk wezen de volmaaktheid te schenken, zijn het pad van de filosofie [jñâna], het pad van de arbeid [karma] en het pad van de devotie [bhakti]; er zijn buiten hen geen andere wegen te vinden [zie ook B.G. inhoud en tri-kânda].

Het doel van Jnana Yoga is het verkrijgen van kennis of beter gezegd inzicht. Met kennis wordt hier niet bedoeld boekenkennis, maar kennis van ons eigen bewustzijn, iets dat ongrijpbaar en onverwoordbaar is. Deze kennis wordt verkregen door het denken te observeren, reflectie en meditatie. Ken uzelve is de sleutel. Er kan een radicale ommekeer van perceptie plaatsvinden.
Zuiver bewustzijn is aan het goddelijke gelijk.
In wezen is het louter gelukzaligheid.
In waarheid bestaat er niets anders dan dat.

Wie ben ik (Jan Bor - Boeddhistische blik 18 februari 2024 NPO2):
De vraag 'Wie ben ik?' staat centraal, zoals ook in iedere filosofie en wijsbegeerte. Een vraag die
Socrates en de oude zenboeddhisten al bezig hield. Waarom is die vraag juist nu zo belangrijk? Omdat het denken over deze vraag een opening biedt naar een beter begrip van het menselijk bestaan en de wereld waarin wij leven. Als we de relatie tot onszelf begrijpen, blijkt het mogelijk om anders naar schijnbaar onoplosbare wereldproblemen te kijken en dichter bij een oplossing ervan te komen.

W.T.S. Thackara Ken uzelf: De mens die evolueert
Tat tvam asi, ‘U bent Dat,’ zegt Svetaketu’s vader, waarbij hij uitdrukking geeft aan dezelfde thema’s van zelfontdekking en zelfkennis (Chandogya Upanishad, 6.8.7). In China schreef de Taoistische wijze Lao-tzu over hetzelfde, en maakte onderscheid tussen twee manieren van kennen: ‘Zij die anderen kennen, zijn wijs. Zij die zichzelf kennen, zijn verlicht’ (Tao Te Ching, 33). Evenzo sprak de zesde boeddhistische patriarch, Hui-neng, die zijn discipel Shen-hui eraan herinnerde dat een lering over verlichting noch de werkelijkheid noch feitelijke kennis ervan is:
Wanneer uw geest verlicht is, zult u de essentie van de geest kennen, en dan kunt u het pad op de juiste manier betreden. Nu wordt u misleid door begoocheling, en kent u de essentie van uw geest niet. En toch durft u mij te vragen of ik de essentie van mijn geest ken. Als ik die ken, ken ik die zelf, maar het feit dat ik deze ken kan niet verhelpen dat u door begoocheling wordt misleid. En evenzo, als u de essentie van uw geest kent, zal dit kennen door u mij niet baten. Waarom leert u haar niet zelf zien en kennen in plaats van het aan anderen te vragen?’ – Platform Sutra, hfst. 8 (44)

Naar aanleiding van Psalm 139
Wanneer we van iemand zeggen dat hij mensenkennis heeft, dan geven we zo iemand een groot compliment. Wij mensen kunnen ons immers heel erg vergissen in een ander, ons op het verkeerde been laten zetten door de (schone) schijn. Mensen kunnen zich anders voordoen dan ze zijn. Menigeen is ernstig in een eenmaal geliefd of belangrijk ander mens teleurgesteld. Wanneer kennen wij een ander echt?
Om een ander mens te kunnen doorgronden, moet je in elk geval goed contact hebben met je eigen zelf. ‘Mensenkennis’ veronderstelt en vraagt zelfkennis. Het een kan niet zonder het ander. Zelfkennis is in die zin ook een teken van volwassenwording. Het hoort bij volwassen mens-zijn dat wij geleerd hebben over onszelf te reflecteren. ‘Ken uzelf’, is een ander woord voor ‘Wordt volwassen’.
Zelfkennis is een moeilijk ding. Hoe meer wij over onszelf nadenken en tot onszelf inkeren, des te meer worden wij onszelf (ook) een raadsel, bij tijden. Ben ik dat? Leeft dit in mij? Deze angst, deze boosheid, deze gevoelens van jaloezie en van ongenoegen. Ik wist niet dat ik dat in mij had! Wer bin ich? , zo verzucht Bonhoeffer in een bekend gedicht [1].

Goedkope genade is genade zonder navolging
Bonhoeffer heeft ons gewezen op het gevaar van de ‘goedkope genade’ Goedkope genade is genade zonder navolging, vergeving zonder verootmoediging. Goedkope genade is genade zonder diepgang, genade zonder oproep tot geloof en navolging.
Goedkope genade vindt men vooral in een consumptieve cultuur waar alles aan komt op consumptie Tot de navolging van Jezus behoort ook zelfverloochening. Zelfverloochening is niet hetzelfde als zelfwegcijfering. Het betekent overgave, beschikbaar zijn. Zelfverloochening is wegcijfering van je egoïstische ik.
Goedkope genade is vrijblijvend. Kostbare genade niet Alleen de gelovige gehoorzaamt en alleen de gehoorzame gelooft Bonhoeffer schreef: We gaan een tijd zonder religie tegemoet. Wat bedoelde hij hiermee?

In het boek 'Balanceren aan de top' van Manfred Kets de Vries & Miller staat de conclusie:
Te vaak ontstaan de problemen in een slecht lopende organisatie doordat de ongrijpbare, wisselvallige en soms zelfs tegenstrijdige balans tussen actie en overweging verloren is gegaan. Vaak raken topmanagers verstrikt in een specifiek draaiboek, een bepaalde zienswijze (groepsdenken) en één manier van handelen, waar ze niet meer uitkomen. Hun bekrompen visie op de wereld versterkt de wens naar meer van hetzelfde. De enige keuze die zij als praktisch ervaren, zijn de zich herhalende, zinloze, routine-managementtaken die nu bijna een ritueel zijn geworden. Obsessies voeden de drang om alles onder controle te houden, angst brengt achterdocht voort, dramatisch gedrag leidt tot grootdoenerij. En zo gaat het steeds verder. Het resultaat? Een algehele afstomping van de organisatie. Het vermogen om kritisch te denken en te overwegen is verdwenen. Misschien dacht Goethe hieraan toen hij zei: ‘Ken uzelve? Als ik mezelf kende, zou ik op de loop gaan.’

Paul G. van Oyen bespreekt in zijn boek Het Enneagram NU,net als Richard Rohr in het boek ‘Gelukkiger leven met het Enneagram’ het enneagram op basis van de binnenwereld en de buitenwereld.

Richard Rohr & Andreas Ebert Het Enneagram:
'Zelfkennis is het begin van alle wijsheid.' Een huizenhoog cliché, maar zoals zo vaak bevat het gezegde ook heel wat waarheid. Zelfkennis laat je immers toe beter te communiceren en sterkere relaties op te bouwen – en, nog iets dieper: je ware zijn te ontdekken. Al eeuwenlang helpt het enneagram mensen bij de zoektocht naar de sterktes en zwaktes van hun persoonlijkheid. Dit systeem, ontwikkeld door de woestijnvaders en herontdekt door de Soefi’s in de veertiende eeuw, drong ook tot in het Westen door, dankzij G. I. Gurdjieff. Deze klassieker over het enneagram is nu verkrijgbaar in een volledig nieuwe vormgeving. Op een zeer aanschouwelijke manier overlopen de auteurs de negen karaktertypes van de ziel. Stap voor stap word je zo begeleid op je tocht naar een betere kennis van jezelf én van anderen. De talrijke voorbeelden en illustraties maken dit boek tot het standaardwerk over het enneagram. Een aanrader dus!

Andreas Ebert, een lutherse dominee uit Beieren, kwam via de franciscaan Richard Rohr, oprichter van het Centrum voor Actie en Contemplatie in Albuquerque (New York), in contact met de eeuwenoude leer van het enneagram. Hij was zo onder de indruk, dat hij besloot de ideeën van Rohr te boek te stellen en aan te vullen met zijn eigen ervaringen. Uittreksel:
Blz. 18: "Het enneagram is een zeer oude landkaart. Net als andere typologieën worden in het enneagram verschillende karaktertypen beschreven. Maar dat is slechts het begin. Behalve de beschrijving van situaties bergt het enneagram een innerlijke dynamiek in zich die gericht is op verandering. Het eist veel en is vermoeiend, tenminste wanneer het wordt onderwezen en opgenomen zoals het oorspronkelijk bedoeld is. Het enneagram is meer dan een onderhoudend spel van zelfervaring. Het gaat om verandering en ommekeer, om wat de religieuze tradities bekering of boete noemen. Door het enneagram worden wij geconfronteerd met de beperkingen en de wetten waarmee wij - meestal onbewust - leven, waarna we kunnen trachten deze te overwinnen en stappen te zetten op de weg naar de vrijheid."

'Orde van Vrijmetselaren' kies: Over ons lezen, vervolgens Ken Uzelve

Samenvattend: Onze ideeën van de wereld (als een complex van zaken, elkaar opvolgend in de tijd) is niet meer dan een conventionele kaart van het universum – niet echt. Het is niet echt omdat dit beeld afhankelijk is van onze neiging tot splitsing van het universum, met aan de ene kant het universum en aan de andere kant de aanschouwer, de analyst, van dit alles. Daarom is onze gewoonlijke, dualistische, symbolische kennis een subtiel bedrog van de werkelijkheid die zij tracht te verklaren.
Maar de splitsing is niet zozeer bedrog alswel illusoir, en de filosofieën, psychologieën en wetenschappen die er op gebaseerd zijn, zijn daarom niet foutief maar gewoon onecht. De mens kan net zo min van zichzelf gescheiden zijn als van het universum (en daar dan `kennis' van onttrekken), zoals een hand zichzelf niet kan pakken of een camera zichzelf niet kan filmen. In zijn pogingen om dit wel te doen heeft de mens zich verward met zijn eigen schaduw en schijnt te vergeten wat de wereld in werkelijkheid is. Maar het is onontkoombaar : als door het universum te splitsen (in degene die ziet en dat wat gezien wordt, de kenner en het gekende, subjekt en objekt) het universum zo van zichzelf vervreemdt, dan is het duidelijk dat alleen maar door te vatten dat subjekt en objekt één zijn, er een realisatie ontstaat (kan ontstaan) die de titel kan voeren van Absolute Waarheid. Wanneer wij nu tot de absolute waarheid van het Zelf zijn doorgedrongen, wanneer wij onzelf op deze non-dualistische wijze kennen, dan kennen wij hiermee de Absolute Realiteit . Dit is nu wat alle tradities ons trachten te vertellen. Doorzie de illusies die het dualistische kennen ons opdringt en word wakker voor de werkelijke wereld. Want de werkelijke wereld is één en heeft geen tegendeel.
Ondanks dat de Realiteit niet valt uit te drukken kan het desalniettemin toch ervaren worden. Maar omdat de ervaring van de echte wereld vertroebeld wordt door onze opvattingen er over, en omdat die opvattingen gebaseerd zijn op de scheiding tussen het subjekt (dat kent) tegenover de opvattingen die gekend worden, verklaren al deze tradities nadrukkelijk dat de Realiteit uitsluitend non-duaal gekend kan worden, dus zonder dat er een afstand bestaat tussen de kenner en dat wat gekend wordt, want alleen op die manier wordt de wereld niet overgeleverd aan illusie. Dit houdt in dat de Realiteit en onze perceptie daarvan één en hetzelfde zijn, ofwel: de ervaring van het universum over het universum.
Deze gewaarwording wordt non-duale kennisvorm genoemd, het universum dat zichzelf als zichzelf kent; de mens die zichzelf als zichZelf kent. Omdat deze kennisvorm overeenkomt met een funktie (een niveau van bewustzijn), en omdat het kennen van de Realiteit hetzelfde is als het zijn van de Realiteit, kunnen we de essentie ervan samenvatten in de zin `Realiteit (of ware Zelf–) als een niveau van bewustzijn'.
Deze krachtige uitspraak is het resultaat van analytisch denken.
Om zichzelf te kennen "moet de mens geheel vrij zijn van analyse", zegt Krishnamurti. "Je moet dit zien niet omdat de spreker dat zegt, maar door de waarheid in te zien van het hele proces van analyse. En de waarheid brengt kennis; waarheid is kennis van de falcificatie van analyse. Daarom: als je ziet wat vals is, kun je dat in zijn geheel opzij zetten. Het is alleen wanneer we dat niet zien, dat we verward zijn."
Het verstand, de analyse, omschrijft haar eigen ontoereikendheid tot het opdoen van waarachtige kennis over het Zelf. Hiermee geeft het verstand aan een stuk gereedschap te zijn dat in zijn eigen dualistische aard alleen een aanzet kan geven voor het opdoen van die kennis, wat uiteindelijk op een non-dualistische wijze zal moeten gebeuren. Het inzien van de gelimiteerdheid van het denken is waarschijnlijk de meest belangrijke stap die men kan maken op de weg die leidt naar: 'KEN U ZELF'

De overlevingsstrategie, survival of the fittest heeft op goed en kwaad, de grondbeginselen van de ethiek die nooit veranderen betrekking. Binnen de zeer lange tijdperken van de mensheid zijn er voortdurend opkomende en neerdalende perioden van 'wijsheid'.

====

Samenvatting (Levensbeschouwing, Gulden middenweg, Knower, Knowing, and Known)

Augustinus: Het is roemrijker de oorlog te doden met het woord dan met het zwaard, de vrede te winnen met de vrede dan door de oorlog.
Joy Mills: Onze scheppingsmythen vormen een weerspiegeling van dat wat we van onszelf vinden. Ze geven vorm aan ons wereldbeeld.
Oek de Jong: 'Als je je ego durft los te laten, kom je in een vrede die alle verstand te boven gaat'
Albert Meijer: Interessant aan WikiLeaks vind ik de wereldschaal. Dat is een goede zaak, want juist in de internationale politiek is de democratische invloed het kleinst (Volkskrant 31 december 2010).
Europees volkslied: Nu Europa verenigd is
Laat het ook verenigd blijven;
Moge de eenheid in verscheidenheid
Bijdragen tot wereldvrede
(voorstel).

Slecht gesternte (Lilyan van Halbeek de Volkskrant 2 december 2023, katern Zaterdag p. 22):
Verkenning gaat van start onder een slecht gesternte’, kopte de krant afgelopen maandag. Ook in het stuk over twee pagina’s was sprake van ‘slecht gesternte’. Daar wil ik, astroloog met ruim 25 jaar ervaring, even op reageren.
Een slecht gesternte bestaat niet. De mens heeft altijd een vrije wil. De planeten dwingen niet. En we kunnen het niet op de sterren schuiven. Astrologie gaat uit van ‘
zo boven, zo beneden’. Elke planeetpositie en elke planeet­combinatie heeft in de taal van de astrologie zijn eigen symboliek. Die kun je positief of negatief invullen en uitleven.
In een persoonlijke horoscoop kun je zien waar de uitdagingen liggen, zowel in aanleg als in
ontwikkelingsproces. Maar hoe een persoon de uitdagingen aangaat, dat beslist hij of zij uiteindelijk zelf. Astrologie kan het zelfinzicht vergroten, waardoor je bewustere keuzes kunt maken.
Horoscopen kun je maken voor personen, maar ook voor landen of kabinetten of voor het tijdstip van de sluiting van de stembus. blue%Mundane astrologie
houdt zich bezig met de tijdsgeest (of tijdsgeest) en wereld­gebeurtenissen. Dan gaat om collectievere energieën en ons collectieve bewustzijn. Dat is niet in een oneliner te vatten, en al helemaal niet in een voorspelling.
Doemdenken heeft geen nut. De ­moderne astrologie denkt niet in ‘slechte gesterntes’. We worden niet door gesterntes geregeerd. We hebben een vrije wil en zijn verantwoordelijk voor ons eigen bewustzijn en onze eigen keuzes, hoe zwaar de uitdagingen ook zijn.

De Hoofdroute hangt in de esoterie met de 2e geboorte samen, maar ook met de Tweenaturenleer (Dyophysite), persoonlijkheid nr. 1 en persoonlijkheid nr. 2 van Carl Jung en de twee werelden in het werk Faust van Goethe. Andere manieren om de 'Hoofdroute' te realiseren zijn zelfrealisatie, zelfverwerkelijking, theosofie Individualiteit en Carl Jung Individuatie. Na bestudering van het boek Westers bewustzijn, Oosters inzicht (bevat hoofdstuk over Reïncarnatie en karma) van C.G. Jung kan de conclusie worden getrokken dat Carl Jung de esoterie zeer grondig heeft bestudeerd. Ook de Levensboom, de I Ching en het werk van Ramundus Lullus hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli (Eeuwige wederkeer), transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen.

De aanroep van Annie Besant:
O Verborgen Leven, trillend in elk atoom;
O Verborgen Licht, stralend in ieder wezen;
O Verborgen Liefde, alles omvattend in Een Zijn;
Moge ieder die zich een voelt met U,
Zich daarom een weten met elk ander.

Naar men aanneemt spelen spiegelneuronen een rol bij het begrijpen en interpreteren van de acties van anderen en het leren van nieuwe vaardigheden door imitatie.
Marco Iacoboni Het spiegelende brein: spiegelneuronen zijn cellen in ons brein (preciezer: in de frontaalkwab en in de pariëtaalkwab erachter) die een voorwaarde vormen voor sociaal gedrag, omdat ze aan de basis liggen van imitatie en inlevingsvermogen. Ze zorgen ervoor dat we snel andere mensen begrijpen. Maar ze zijn geen ‘moreel goede’ neuronen. Ze staan ook aan de basis van verslaving en geweld.
Graag sluit ik aan bij de slotopmerking van
Marco Iacoboni in zijn boek Het spiegelende brein (p. 224):
Volgens mij zijn we op een punt aangeland waarop de resultaten van neurowetenschappelijk onderzoek een belangrijke en sterke invloed kunnen uitoefenen op onze samenleving en ons begrip van onszelf. Het wordt hoog tijd dat we deze optie serieus in overweging nemen. Onze kennis van de krachtige neurobiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan de menselijke gemeenschapszin is een waardevol middel om ons te helpen bepalen hoe we gewelddadig gedrag kunnen beperken, empathie vergroten en ons openstellen voor andere culturen zonder onze eigen cultuur te vergeten. Het is een gevolg van onze evolutie dat wij op een diep niveau met andere mensen verbonden zijn. Ons bewustzijn van dit feit kan en moet ons nog dichter bij elkaar brengen.

Mysterieus 'geluid' uit de ruimte - Geluid sterker dan alle andere bronnen in het heelal bij elkaar
Zo is de mystieke formule
‘Om mani padme hum’, als men haar op de juiste manier begrijpt, niet samengesteld uit de bijna nietszeggende woorden, ‘O het juweel in de lotus’, maar ze bevat een verwijzing naar deze onverbrekelijke band tussen de mens en het heelal, die op zeven verschillende manieren wordt weergegeven en zeven verschillende toepassingen mogelijk maakt op evenzoveel gebieden van denken en handelen.

Zelfkennis? Vraag je liever af of je een eikel bent (Fleur Jongepier de Volkskrant 30 augustus 2017, p. 20):
De zoektocht naar werkelijk relevante
zelfkennis is niet gemakkelijk. Maar je hebt er wel iets aan.
De woorden
'Ken uzelf' stonden op de tempel van Apollo in Delphi en de kracht die eruit spreekt, lijkt vandaag de dag niet minder. Als je op een willekeurige boekensite zoekt naar 'zelf' of 'identiteit' kom je vooral zelfhulpboeken tegen met titels als 'Van binnen weet je alles', 'De herontdekking van het ware zelf', 'Thuiskomen in jezelf'. En meditatieve lezingen en mindfulnesscursussen schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar waar is zelfkennis eigenlijk goed voor?
De zoektocht naar
zelfkennis gaat er uiteindelijk om dat je juist niet zo op jezelf gericht bent maar op de ander. Je kunt juist tot het inzicht komen dat die nieuwe auto kopen niet het belangrijkste is, dat klimaatverandering een groot probleem is, dat je gezin belangrijker is dan je werk. Niet egoïsme, maar altruïsme is het doel.
De zoektocht naar daadwerkelijk relevante zelfkennis is er een van strijd, vervreemding en ongemak. Dat bekt vanuit marketingperspectief misschien niet zo lekker, maar we hebben er tenminste echt iets aan.
H.P. Blavatsky licht dit thema met name in hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan? De Geheime Leer Deel II, p. 581 toe)

De telling van Pythagoras wordt door de samenhang tussen 'Big Five - Big Seven - Big Nine' tot uitdrukking gebracht en kan met behulp van een Kubus of Bol worden uitgebeeld.

Het hermetische axioma ‘Zo boven, zo beneden; Zo beneden, zo boven’ toont de parallel lopende ontwikkeling tussen de microkosmos en macrokosmos, tussen de mensheid en de kosmos. Aan de mysterieschool der Pythagoreeërs was al bekend hoe de éne werkelijkheid in elkaar zit. De 'Hoofdroute' is eerder door Pythagoras en later opnieuw door bijvoorbeeld Spinoza en Blavatsky onderkend.

In het rapport ‘E i V’ heeft Intelligent Design op het 'Goede, Ware en Schone' van Socrates betrekking. Het intelligent design brengt het doel, het ‘Goede Ware en Schone’, dat in de schepping zit verborgen tot uitdrukking. De driehoek van Pythagoras laat al het universele patroon zien dat in het universum zit verborgen. Een integrale denktrant maakt het mogelijk het fenomeen evolutionair bewustzijn te onderbouwen. Het universele patroon wordt aan de hand van het morele kompas en het evolutionaire aspect met behulp van de 'Bewustzijnsschil' toegelicht.
De
C-, P- en T-symmetrie (C-, P- en T-symmetry) van het standaardmodel beschrijft het universele patroon Triade + Tetrade = Kwintessens. Of met andere woorden het universele patroon van de mens, de microkosmos is hetzelfde als het patroon in de gehele schepping, de macrokosmos. Hoe de grote verscheidenheid aan inzichten met elkaar samenhangen wordt door de Kwintessens tot uitdrukking gebracht. Het verschijnsel synchroniciteit hangt met entelechie de doelgerichtheid in de natuur samen en heeft op de ‘natuurlijke selectie’, het zo boven zo beneden; zo binnen zo buiten betrekking. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien hoe wereldverbeteraars en de leugenaarsparadox met elkaar samenhangen.

Bij leven gaat het om de entelechie (doelgerichtheid), de vier oorzaken-leer van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. Elke nanoseconde veranderen wij bewust of onbewust de wereld. Door in verbinding te blijven met het zelforganiserend principe, de negentropie, de blauwdruk van het leven is het mogelijk de chaos te bedwingen. In Prigogines ogen was de tijd van de zekerheden definitief voorbij. Meer nog, hij zag onzekerheid als een bron van rijkdom. Daarmee demonstreerde hij een rotsvast geloof in de kracht van de mens. Net zoals Karl Popper noemde hij zich de waarschijnlijk meest optimistische pessimist.

In principe weerspiegelen (spiegelsymmetrie) mensen het Universele bewustzijn (eenheidsbewustzijn, goddelijke bewustzijn).
In het vierdimensionale ruimtetijd continuüm komen gebeurtenissen niet tot ontwikkeling, maar zijn ze er gewoon. De dingen zijn zoals ze zijn.

Door zelfrealisatie (Bhagavad Gita) is het mogelijk dat we op aarde niet meer als marionetten acteren. Hoofd, Hart en Onderbuik: Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen wat van het hoofd is (ratio, cultuur), wat van het hart is (gevoelens, intuïtie) en wat van de buik is (begeerten, verlangens, het primitieve beest). De stellingen laten zien hoe het mogelijk is een duurzame samenleving, goed rentmeesterschap te bereiken.

Alicja Gescinska boek De verovering van de vrijheid Van luie mensen, de dingen die voorbijgaan Ontdek de verborgen schat van de levenskunst (recensie Dirk Verhofstadt)
En zo moet de
overheid de banksector reguleren, monopolies voorkomen en machtsmisbruik bestrijden. In die zin is de vrijheid zoals Gescinska stelt altijd ‘een begrensde vrijheid’.
Elk leven is risicovol en geen enkele overheid kan ervoor zorgen dat die risico’s verdwijnen (
risicobeheersing). Hier is de uitspraak van de Oostenrijks-Britse filosoof Karl Popper relevant: De poging om de hemel op aarde te verwezenlijken, brengt steeds de hel voort.
De vrijheid van de ooievaar is de dood van de kikker. Wie kwetsbare mensen niet weerbaar maakt, niet opvoedt, geen kansen biedt, niet verzorgt, geen bescherming biedt, zorgt voor een duale samenleving met een kleine groep ‘vrijen’ en een hele grote groep ‘onvrijen’. In dat geval zouden de vrijen een voorrecht genieten. En voorrechten kunnen nooit de basis zijn van een morele samenleving. In die zin zijn we inderdaad verplicht om onze vrijheid te veroveren op diegenen die hun macht misbruiken om anderen in onvrijheid te houden.

Er is zeker sprake van een analogie tussen organismen en machines. Ook al zijn sinds David Hume op het moleculaire niveau meer details bekend de psychosynthese van Assagioli is een transformatieproces, waarbij in de mens de macht van het ego naar het hogere Zelf kan verschuiven. De onsterfelijkheid van de ziel, dus dat wat Kurzweil met computertechnologie denkt te bereiken is, zoals René Girard laat zien, impliciet in de mens aanwezig.
Michel Serres Rede uitgesproken ter gelegenheid van de intrede van René Girard in de Académie Française
U ontdekte de werking van de
zondebok, het bindmiddel voor het collectief. U ontdekte ook dat eerste bindend mechanisme: het nabootsen, dat dominantie en dus ook onderwerping voortbrengt. Dit nabootsen ontspringt aan ons zenuwstelsel, zoals onlangs is gebleken met de ontdekking van spiegelneuronen.

De natuurlijke ethiek van Spinoza hangt ongetwijfeld met de 4e dimensie, de co-reflectie van Teilhard, het projectiemechanisme van Jung en de weerspiegeling van Blavatsky samen.

Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie. Het 5Ddenkraam laat net als de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend [zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend vermogen, homeostase (sociologie) of (fysiologie)], als het ware een 'Checks and Balances' in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. Kamerlid Carola Schouten van de ChristenUnie vat de in het universum ingebakken paradox correct samen: 'Alles wat goed gaat is uw verdienste en alles wat fout gaat is de schuld van de afzonderlijke landen?'

Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte . De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
Het brengt de
éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale universele bewustzijn, het Akasha-veld.

De link tussen de levensboom en het enneagram wordt met behulp van het morele kompas belicht. Het morele kompas wordt gebruikt om de samenhang die er bestaat tussen ‘Vuur, Lucht, Water en Aarde’ (Aziluth, Yetzirah, Briah en Assiah), het 5e element Ether, het fenomeen bewustzijn te helpen verklaren. Het morele kompas biedt net als de levensboom het zelfde beeld van reciprociteit (zie gegeneraliseerde 'reciprociteit' van Putnam), maar een nieuwe context, tussen binnen en buiten, de micro - en de macrokosmos.

Bijlage Enneagram toont de punten 1-2-4 en 5-7-8 in een kernkwadrant. Rob de Best: De oplossing vooraf: Naast de punten 9-3-6 zijn er de punten 1-2-4 en 5-7-8, die een symmetrisch hexagram vormen.

Tegenover de these, de algemene levensdrang (levenskracht), de geestesdrift van Carl Jung staat de antithese, de sexuele impuls van Sigmund Freud. De hamvraag is nu hoe bereik je synthese? De paradox is echter dat politici in zowel Nederland, Europa en Amerika de kloof tussen rijk en arm niet proberen te verkleinen, maar juist beogen te vergroten.

Rutger Bregman, Alber Camus, Bas Heijne, Ibtihal Jadib, Jill Lepore met inbegrip van Hans Achterhuis, Ger Groot, Henri Krop en Paul van Tongeren (Collegedag: Rebellen en Dwarsdenkers 9 maart 2020) laten zien dat de essentie van de toespraak (boodschap verhaal) van Ronald S. Lauder en Sander van Walsum nog steeds hoogst actueel is.

De oplossing, die Aleide Hendrikse-Voogt (Volkskrant 13 juli 2019) aanreikt, was in de Bhagavat Gita al bekend. Door zelfrealisatie (Bhagavad Gita) is het mogelijk dat we op aarde niet meer als marionetten acteren.

Cultuuroverdracht (juiste) heeft op de imitatie van Plato, een 'intelligent ontwerp' op basis van Waarheid, Schoonheid en het Goede betrekking en niet op intimidatie. Plato zet de natuurfilosofie in zijn werk Timaeus uiteen.

Politici zijn in hun gedrag gelijkwaardig aan andere mannen en vrouwen. Universele menselijke eigenschappen als op zichzelf gericht (narcisme) en overmoedig (arrogantie) zijn ook politici niet vreemd.

Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD. Jan Bouwens houdt een drogreden. Wanneer je het foefje eenmaal doorhebt, is het een fluitje van een cent.
Het selling point voor de VVD is het economisme dat Jesse Klaver bestrijdt. De risicobeheersing van het grootkapitaal door de overheid heeft de afgelopen decennia geen toegevoegde waarde opgeleverd. Helaas voor politici heeft de schaalvergroting in het onderwijs, de schaalvergroting in de landbouw, de eenzijdige focus op marktwerking en de centrale aansturing bij de politie haar grenzen bereikt en levert geen enkele economische meerwaarde op.

Het is niet nodig Machiavelli te verbeteren. Een effectieve manier om militaire en diplomatieke doelen te bereiken is al bekend. Het retorische foefje berust op een filosofisch vraagstuk, namelijk maak je gebruik van het niet-zijn van Hegel of van de fundamenten voor alle kennis van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. De drie axioma’s (1e -, 2e - en 3e grondstelling) van H.P. Blavatsky staan diametraal tegenover de drie axioma’s van Ayn Rand.

De Katholieke Kerk had vroeger met de verkoop van aflaten, het verkopen van gebakken lucht een prima winstmodel. Dit winstmodel is in de Westerse wereld door de banken, met het adagium live now pay later overgenomen. Het zal duidelijk zijn dat dit korte termijn winstmodel haaks staat op de kost gaat voor de baat uit van de op de lange termijn gerichte circulaire economie waar Jan Terlouw en Herman Wijffels de aandacht op vestigen. De relatie tussen Geest en Lichaam is ook een goudmijn voor schrijvers als Louise Hay, de koningin van het (omstreden) zelfhulpboek.

Of met andere woorden Victor Broers belicht de economische crisis in zijn boek Europa in het rood Hoe de crisis Europa in een stuurloos continent verandert vanuit een financiëel gezichtspunt, terwijl Christophor Coppes in zijn boek In harmonie met het Licht Universele Boodschappen Van Bijna-Doodervaringen de spirituele kant belicht. Beide auteurs zien sprekende overeenkomsten met de Grote Depressie die veel landen in Europa teisterde in de jaren en 20 en 30 van de 20e eeuw.

Geestelijke gezondheid bevorderen houdt zich primair met het verminderen van het maatschappelijke onbehagen, het culturele onbehagen bezig. Het gesignaleerde onbehagen in de maatschappij, de cultuurneurose is alleen te doorbreken wanneer aan immateriële thema's, het waarden en normen debat meer inhoud en vorm wordt gegeven. De Bijbel, Mattheüs 7:12-14 leert al hoe het ego te ontmantelen. Het houdt de gemoederen al millennia bezig. De hamvraag voor de komende decennia is hoe voorkomen we dat door politici als Donald Trump, Marine Le Pen en Geert Wilders c.s. de cultuurneurose, escaleert naar een cultuurpsychose?

Net als het zelfreinigende vermogen belicht Helende energie (MANTRA Herfst 2017) de relatie tussen bétawetenschappers en alfawetenschappers. In de kern is alles trilling - materie is geen vaste stof, en ook de kosmos is feitelijk trilling. Trillingen kunnen zich hoorbaar maken in klanken, en klanken blijken genezend te kunnen werken op ons stoffelijk lichaam, iets waar de oude Egyptenaren al weet van hadden, en dat het artikel over klankschalen (p. 7) laat zien (MANTRA Herfst 2017 p. 3). Primair draait het om Je eigen leven als helende energie (Drs. Karen Hamaker –Zondag p. 67-80). Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici hoe de wereld, de éne werkelijkheid in elkaar steekt. Net als in de tijd van Luther is er opnieuw behoefte aan een wereldwijde vernieuwing terug naar de Bron. Om de kloof tussen de hoofdzakelijk door reclame - en PR-bureau's gecreëerde beeldvorming en de door burgers ervaren werkelijkheid te overbruggen zijn in dit rapport niet 95, maar slechts 27 stellingen opgenomen.

Waarom alleen ándere mensen hypocriet zijn (Roos Vonk Leeropdracht: Sociale psychologie, in het bijzonder zelfkennis en zelfbedrog):
Mensen worden extra hypocriet als ze veel macht hebben (of veel geld, dat verschaft immers ook macht). Enerzijds zorgt macht ervoor dat mensen zich gerechtigd voelen om ánderen te beoordelen, ze moeten immers zorgen dat iedereen zich aan de regels houdt; anderzijds lijken ze ook te vinden dat zijzelf die regels wat mogen buigen. Quod licet Iovi non licet bovi: Wat Jupiter mag, mag het vee nog niet. Maar soms heeft het 'vee' wel de macht zich tegen zo'n leider te keren en hem te herinneren aan zijn vergankelijkheid.

Een uitzicht op wereldvrede in eenheid en verscheidenheid ontstaat wanneer de mensheid er geleidelijk in zal slagen de drie gesignaleerde problemen van onwetendheid, politiek en identiteit integraal tot een oplossing te brengen. De gezonde zelfreflectie, het Ken Uzelve (balansmechanisme, zelfrealisatie, zelfregulering, zelfkennis, zelfverwerkelijking, zelf-ontplooiing, zelfcontrole, zelfinzicht), het zicht krijgen op onze sterke en zwakke kanten staat daarbij centraal. Het ‘Ken uzelf’ geeft weer hoe we kunnen komen van onvolwassenheid naar volwassenheid. Bij een crisis speelt de levenswijze, het gedrag van mensen, het functioneren van individu en samenleving, het collectief een cruciale rol.

De filosoof Emmanuel Lévinas noemt de ontmoeting met de Ander “een gebeurtenis”, zelfs “een fundamentele gebeurtenis”; het is het belangrijkste, het hoogst mogelijke wat kan worden beleefd. Lévinas laat zien dat het Ik niet zonder De Ander kan bestaan. Alleen als we De Ander leren kennen kunnen we onszelf leren kennen.

De intuïtie van het hart, het innerlijke weten (Gnostiek) heeft niets te maken met onderbuikgevoelens of met emoties, die vaak ook egocentrisch zijn. In de esoterie staat intuïtie van het hart tegenover onderbuikgevoelens.
Esoterie beoogt de
weldenkendheid door de intuïtie van het hart te bevorderen. De oplossing van de ontevreden grondstroom, die Erik Jurgens in de Volkskrant 23 december 2016 signaleert hangt met de ‘Grondtoon van de waarheid’ in het onderzoeksrapport 'E i V' samen. Met het gaat om de negatieve effecten van ons huidige waardensysteem heeft Erik Jurgens ongelijk. Het gaat er eerder om het huidige waardensysteem beter toe te passen. De negatieve, angstige rebellie wordt met een kernkwadrant, 4Ddenkraam van Daniel Ofman verklaard.

Inburgeraar verdient beter dan deze bombastische verklaring (Bas de Gaay Fortman Volkskrant 2 maart 2017 p. 24):
Hopelijk maakt de Eerste Kamer korte metten met de onzinnige Participatieverklaring.
Natuurlijk zijn er naast de grondwetprincipes ook waarden die slaan op het Nederlandse burgerschap. Ze werden al door Erasmus benoemd: eendracht gekoppeld aan verdraagzaamheid, godsdienstvrede, welwillendheid en burgerlijk plichtsbesef. Dat laatste kun je modern vertalen met 'participatie'. Het wordt hier omgezet in ondertekening van een bombastische verklaring. Onze bestuurlijke cultuur als tragikomisch theater.

Maar sinds kort weten we, NOS 8 juni 2017, dat Nederland voor multinationals geen belastingparadijs is maar een 'verhullingsparadijs'. In plaats van 'verhullingsparadijs' heb ik het over 'schijnmarkt'. De filosoof en testadviseur in de IT Gerard Numan laat op zijn website zien hoe het mogelijk is de valkuil van de schijnmarkt te doorgronden.

Wikileaks: Clinton is niet links (Michael Persson Volkskrant 10 oktober 2016 p. 3):
In nieuwe emails van de Clinton-campagne die klokkenluiderswebsite Wikileaks vrijdag publiceerde, waarschuwen adviseurs van de Democratische presidentskandidaat zelf voor zwakke plekken in toespraken die Clinton hield voor banken op Wall Street. Clinton is in die speeches rechtser dan ze nu als kandidaat is: pro-handel, en pro-oliepijplijn, om maar twee voorbeelden te noemen.
In een ander mailtje zegt een Clinton-adviseur dat de economische plannen van Jeb Bush 'heel weinig' verschillen van die van Clinton.
Dat is koren op de molen van Trump en de Republikeinen, die de mails zullen gebruiken om fans van Bernie Sanders te vertellen dat zij verraden zijn en dat Clintons omarming van Sanders' progressieve plannen maar schijn is.
Russische hack
'Met de Wikileaks onthullingen ontdekken we wie Hillary Clinton echt is', luidde een verklaring van de Republikeinse voorman Reince Priebus. 'Hoe kunnen Bernie Sanders en de vele gelijkgezinde Democraten haar blijven steunen?'

Bas Van Bavel heeft gelijk 'inputmarkten zijn belangrijker dan de outputmarkten', de cybernetica leert carbage in carbage out.
Volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor de secularisatie ‘Zaaien en Oogsten’, is het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer nodig eerst de invoer te veranderen. Het leven bestaat niet alleen uit consumeren, de Stof, maar zoals de wijsheidsboeken ons eerder hebben laten zien ook uit de Geest. Het boek ‘Corpus Hermeticum’ p.203: Het is de weg van kennis die tot zelfkennis, ja tenslotte tot Gnosis leidt, een fundamentele kracht tot levensvernieuwing. ‘Het denken met het hart en het voelen met het hoofd’.
Voor het creëren van een spiritueel ecosysteem is het verleggen, het laten oplossen van grenzen een eerste voorwaarde.

De kwintessens van het rapport 'E i V' is dat de schijnbare tegenstelling aan elke crisis ten grondslag ligt. De eenheid der tegendelen (complementaire eenheid en/of de monade) toont de oplossing. Alle dingen hebben de monade als een gemeenschappelijke oorsprong in eindeloze vrede en harmonie. Alles in het leven is een onvrijwillig verbond tussen tegengestelde energieën, de schakel tussen Microkosmos en Macrokosmos. Het bevorderen van de wereldvrede is mogelijk door de nadruk te leggen op 'E i V'.

Frits Bolkestein heeft gelijk wanneer hij stelt: In der Beschränkung zeigt sich der Meister. Hij heeft ongelijk wanneer hij vindt dat politieke filosofen altijd achter op de geschiedenis en de politieke ontwikkelingen lopen.
Bolkestein is het niet eens met Benjamin Barber en Hans Feddema die een Derde Weg proberen te vinden die noch jihad noch McWorld is. Maar die derde weg is er niet volgens Bolkestein: McWorld is namelijk onlosmakelijk met de democratie verweven.

Het bestaan van een Derde weg, het morele kompas van spirituele leraren, wordt door Frits Bolkestein ontkend. Spirituele leraren, profeten, mystici en zieners (rishi’s) zijn bruggenbouwers naar de toekomst. Om de paradox 'E i V' te duiden, gaat het om een grote verscheidenheid aan leraren.

In het programma Buitenhof van 20 september 2015 signaleert Alex Brenninkmeyer dat de overheid niet van zijn fouten leert. Hij wordt heel treurig dat lidstaten steeds egoïstischer worden. Het beschikbare geld moet zinvoller worden besteed. Er is een nieuwe democratie nodig. De gouden draad in de aanpak van Alex Brenninkmeijer (Volkskrant 14 april 2015 p. 16/17) is het DIKW model : van Data naar Informatie, naar Kennis, naar Wijsheid. Financieel controleurs zijn dol op data. Maar dan, hoe gaan we van constateren naar leren?
De financiële administratie toont het morele karakter en de identiteit van een organisatie. Het laat zien dat de taak van financiën is om de acties van een organisatie te verantwoorden en dat op integere wijze te doen. De
besturingscyclus DIKW (kwaliteitsbeheersingssysteem) geldt niet alleen voor EU-medewerkers, maar ook voor politici. Net als eerder bij de Nederlandse Bank dient er ook bij de ECB een cultuuromslag te worden doorgevoerd.

De schuldencrisis is voor een belangrijk deel het gevolg van egotripperij van topmanagers en topbestuurders, die elkaar op een prettige manier fêteren. Primair draait het om authentiek leiderschap namelijk hoe creëren we een gezonde, vitale maatschappij, een vitale cultuur. In een gezonde economie van 'Oikos en Ethiek' gaat het niet om de knikkers, maar om het plezier in het spel. Door 'Oikos en Ethiek' centraal te plaatsen verdwijnt de tegenstelling tussen ‘Eurofielen en Eurosceptici’ naar de achtergrond. De indruk ontstaat dat de VVD de rekening van het fêteren door de publieke sector wil laten betalen. Het Holland Financial Centre-debacle laat zien dat Wouter Bos, net als Jeroen Dijsselbloem zich volledig ten dienste stellen van het grootkapitaal.

Kim Putters, Inge Mutsaers en Stan van Pelt volgen het inzicht in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wederkerigheid tussen micro en macro, dat we in onze eigen bubbel, lees referentiekader leven. Door grip te krijgen op onze eigen bubbel, kunnen we meehelpen een ongezonde bubbel in de financiële sector te laten verdwijnen. Of met andere woorden datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten. Platland ontstaat wanneer politici de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader plaatsen, we door marionetten van het systeem worden geregeerd.

Om op aarde de tijd van je leven te creëren (verbeeldingskracht) gaat het er om in je levenswijze, in de werking van de netwerkpatronen (interferentiepatronen) waar je onderdeel van uitmaakt inzicht te verwerven. Wat geeft ons bezieling in het leven of zijn we marionetten zonder dit zelf te beseffen? Individuatie, zelfverwerkelijking heeft op de kennis van het hogere zelf, op de zin van het leven betrekking. De individuele ziel raakt zich bewust deel uit te makken van de Superziel (Overziel, 3e axioma, anima mundi) en dus van alle levende wezens. Helaas kiest Ronald Plasterk voor platland, die Cees Dekker c.s. juist beogen te voorkomen.

Bij de presentatie van het boek Omhoog kijken in platland van Cees Dekker c.s. liet Plasterk blijken het grondig oneens te zijn dat het christelijk geloof uitstekend kan samengaan met de evolutietheorie door uit te gaan van een ‘intelligente ontwerper’. Wetenschap heeft geen argumenten voor of tegen het geloof; ze hebben niets met elkaar te maken, zei Plasterk tegen de verzamelde pers.
Daar zouden de oude wijsgeren als Pythagoras en Plato het zeker mee oneens zijn. De vraag is dan natuurlijk waarom weet Plasterk dit zo zeker? Wetenschap gaat juist over het zoeken naar antwoorden (Evolutie en Involutie, Theïst en Atheïst). De Geheime Leer beschrijft Werk-hypothesen (axioma's), geen dogma’s.

In de in 2007 gehouden Nexus Conferentie verlangt discussieleider Rob Riemen terug naar Plato’s academia, naar het ideaal dat je door onderwijs leert hoe goed te leven. Dus uiteindelijk het goede leven van Plato deelachtig te worden. Ronald Plasterk vindt dit echter onzin, daar is de universiteit niet voor. Hoeveel boter heeft Ronald Plasterk op zijn hoofd?

Ook Rutte wil terug in de tijd of Rutte wil sfeer van de Gouden Eeuw terug (Wilco Dekker Volkskrant 24 augustus 2015 p. 21):
Nederland moet terug naar de sfeer van de Gouden Eeuw. Die oproep deed premier Mark Rutte afgelopen zaterdag bij Het Nationale Sail Debat in het Scheepvaartmuseum.
VVD-premier benadrukte de pijlers waar ondernemend Nederland op kan voortborduren. 'We zijn als land het beste in het managen van de zeespiegelstijging. Ook hebben wij de beste oplossingen om straks 7, 9 of zelfs 10 miljard monden te voeden', sprak hij. Ook benadrukte Rutte de vergrijzing. 'Ook daarin heeft Nederland een hele sector die daar het beste mee kan omgaan.' Verder wees hij op de mogelijkheden voor de zogeheten circulaire (duurzame) economie. 'Laten we geld verdienen aan het oplossen van milieuproblemen.'
De oproep van Rutte deed denken aan een vergelijkbaar pleidooi voor de 'VOC-mentaliteit' van toenmalig premier Jan Peter Balkenende. 'Laten we blij zijn met elkaar! Laten wij optimistisch zijn! Laten we zeggen: Nederland kan het weer! Die VOC-mentaliteit, over grenzen heen kijken, dynamiek! Toch?', zei de CDA-premier tijdens de Algemene beschouwingen van 2006 tegen GroenLinks-leider Femke Halsema. Dat kwam Balkenende op kritiek te staan vanwege de minder fraaie kanten van de VOC. Ook Rutte kreeg dit weekeinde (op de sociale media) kritiek. 'Misschien hangt de lucht uit die tijd nog in dat Torentje', aldus een van de reacties. Ook zou de premier beter hebben kunnen pleiten voor een 'Groene Eeuw'.

Plasterk: 'Unieke talenten' moeten meer kunnen verdienen (Wilco Dekker de Volkskrant 10 juli 2015):
'Specialisten' en 'unieke talenten' in de (semi)publieke sector moeten toch meer kunnen verdienen dan de 'balkenendenorm' van 178 duizend euro. Daarbij gaat het onder andere om topwetenschappers, chef-dirigenten, luchtverkeersleiders, actuarissen, econometristen, klinisch fysici, klinisch chemici en solisten bij opera en dans.

De naïviteit van Plasterk komt opnieuw in dit artikel naar voren. Jan Hakvoort heeft met zijn reactie in de Volkskrant van 11 juli 2015 (p. 27) gelijk wanneer hij stelt:
Unieke talenten
Uitblinkers in hun vakgebied mogen van minister Plasterk meer verdienen dan de balkenendenorm (Economie, 10 juli). Gek dat alleen in topfuncties unieke talenten 'rondlopen'. Ze zijn echt veel wijder verbreid, beste minister!

Rint Sybesma en Jonathan van het Reve laten in de Volkskrant van 5 september 2017 zien dat er iets vreselijk mis is met het wetenschappelijke discours in Nederland. De controverse tussen wetenschappers wordt eerder groter dan kleiner. Rint Sybesma illustreert met het KNAW rapport dat er zelfs wetenschappers zijn, die volledig de weg kwijt zijn. Met het boek Avondland en Identiteit treedt Sid Lukkassen, VVD-raadslid te Duiven in het voetspoor van Oswald Spengler (pseudoniem van David P. Goldman) met zijn boek Ondergang van het avondland. David P. Goldman baseert dit boek op de joods-christelijke beginselen en met name op de inzichten van Pythagoras (572 v.Chr. – 500 v.Chr.), Herodotus (484–425 BC), Alcibiades (450–404 BC) en Plato (427 v. Chr. – 347 v.Chr.). Vanuit sociologisch perspectief toont Marten Toonder in De Bovenbazen een somber toekomstbeeld van het kapitalistische stelsel.

Wetenschapsbestuurder Dr. C. (Kees) le Pair (Elsevier 2 augustus 2008):
‘Nederland verbommelt.’ Daarmee bedoelt hij te zeggen dat het praatjesmaken toeneemt, terwijl het slimme Tom Poesdenken achterblijft. Waar is de tijd gebleven dat een Nederlander de krukas uitvond, of ‘de fluit’, het superieure vrachtschip dat Nederland aan de Gouden eeuw hielp? Het slimme, op techniek gerichte onderwijs is verdwenen en komt voorlopig ook niet terug, want minister Plasterk van Onderwijs heeft wel een grote mond , maar krijgt niks voor mekaar.

Le Pair denkt Dat Toonder zag dat Nederland bewoog in de richting van loze retoriek, aan het ‘verbommelen’ was, en daarom Heer Bommel een prominentere rol gaf. ‘De waardering voor slimheid is afgenomen in Nederland. Het gewicht van de natuurwetenschappen neemt ook af.’ Jaren was hij van plan deze theorie aan Toonder voor te leggen, maar toen hij eindelijk het initiatief nam, was het enkele weken voor diens dood. ‘Hij is er niet aan toegekomen mijn brief te beantwoorden.’
Gelet op het interview van Maud Kips met Marten Toonder zal hij vermoedelijk iets gezegd hebben in de sfeer van:
Het is zeker een rake typering, verhalen zijn echter een groeiproces en komen meer onbewust dan bewust tot stand. Achteraf kunnen we gemakkelijker bezien welke route we in het leven hebben afgelegd.

Is het voor een leek nog mogelijk over complexe politieke vraagstukken een mening te vormen of zijn we net zo naïef als veel politici?
Het antwoord op deze vraag hangt met ons mensbeeld en wereldbeeld samen. De kwintessens in het onderzoeksrapport 'E i V' heeft op de waarheid betrekking. In de politiek dient de zelfbeschikking van Joschka Fischer centraal te staan.
De in het rapport verzamelde informatie laat zien dat de mensheid nog een lange weg heeft af te leggen.

De kwintessens van het rapport 'E i V', het Meta-leren berust op het bewustzijn van bewustzijn (helicopterview, Top down perspective).
Het innerlijke bewustzijn (zelfbewustzijn, reflexief bewustzijn, bewustzijn van bewustzijn) is een levenscyclus (Huwelijksquaterniteit) die in het universele bewustzijn ligt besloten. Bewustzijn manifesteert zich door een levensyclus. Er bestaat niet alleen bewust en onbewust, maar ook het verschijnen en verdwijnen van het bewustzijn. Het bewustzijn is continu aan verandering onderhevig. Religies leggen op het innerlijke universum de nadruk. Het bewustzijn van bewustzijn maakt Meta-leren mogelijk.

Het zelfbewustzijn, het reflexief bewustzijn brengt als ware verschillende aggregatieniveaus van het bewustzijn (communicatie) tot uitdrukking. Het zelfbewustzijn, het innerlijk bewustzijn breidt zich weer tot het universeel bewustzijn uit. Niet alleen politici, schrijvers en sporters hebben een reflexief bewustzijn, maar dit geldt voor elk mens. Henk Kamp ventileert zijn retorisch foefje, een fluitje van een cent. De kwintessens van het rapport 'E i V' zit in de immateriële dimensie, de transcendente metafysica, de verborgen 5e Dimensie verscholen.

De metafoor ‘Veilig en Verdoemd’ (p. 324, 326, 337, 425, 481, 482) in het boek van Amanda Gefter is analoog aan ‘Verlossing en Verdoemenis’ in de esoterie en Genadeleer en Erfzondeleer in het christendom. Het belicht de in het universum verborgen 5e Dimensie. De eindconclusie van Amanda Gefter is dat we allen in ons eigen referentiekader leven en daardoor komt opnieuw de discussie centraal te staan vanuit welk referentiekader wordt beoogd Probleem en Oplossing ('Zaaien en Oogsten') met elkaar te verbinden. Wat Amanda Gefter zegt sluit aan op wat Jiddu Krishnamurti over waarnemer van het waargenomene al eerder naar voren heeft gebracht. De verborgen 5e Dimensie, de 5 bij 5 matrix structuur biedt net als het 7 schillenmodel, de boodschap van authentiek leiderschap, het antwoord op De trap naar terreur van Fathali M. Moghaddam.

De relatie tussen individu en collectief kan zowel door een mandala als een lemniscaat worden gesymboliseerd. De cirkel, de mandala symboliseert de eenheid tussen de innerlijke en uiterlijke wereld, de 'micro- en macrokosmos'. De lemniscaat verbindt de horizontale cirkel met de verticale cirkel en symboliseert de bewust of onbewust ervaren werkelijkheid. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. We zijn het zelf die in het leven orde en wanorde creëren. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden ‘Het gaat om de moraal van ons levensverhaal’.

Het boek ‘Een Keizer Zonder Kleren. Ken jeZelf, God als Kracht en het Dogma Voorbij’ van Hans Feddema toont de essentie van het Grote Verhaal. Het mechanisme, dat Kustaw Bessems in zijn publicatie Donald, net zo gewoon als wij neushoorns beoogt te duiden hangt met het 'Groot Verhaal' van Teun van Keuken samen. Het onderzoeksrapport 'E i V' brengt het 'Grote Verhaal' met behulp van de Kwintessens tot uitdrukking.

Alex Korzec en Michiel van Lambalgen Essay Depressie, wel of geen ziekte?
In het hart van de duisternis
Hoewel wereldwijd miljoenen mensen lijden aan een depressie is de ziekte nog nauwelijks in kaart gebracht. Een duidelijke oorzaak ontbreekt. Sommigen vragen zich daarom af of depressie niet gewoon karakterzwakte is.

Aleks Korzec: bezoek een psychiater
Leidt zelfkennis tot meer welbevinden of verlossing? En wat is het nut de vermeerderde zelfkennis voor de omgeving?
Wat voor de beperkingen van rationele kennis in het algemeen geldt, geldt ook voor zelfkennis. Zelfhulpliteratuur met het enthousiaste advies Wees Jezelf! Vind Geluk In De Liefde! Stop Met Piekeren! veroorzaakt een prettige maar weinig duurzame illusie van beheersbaarheid van eigen gedrag en gevoelens.

De mystieke paradox is dat het Lam Gods, het ongemanifesteerde Zelf (Hogere Zelf), draagt of wegneemt de zonden van de wereld. Iets dat onbeweeglijk weerloos is, zelfs niet eens aanwezig, heeft tóch rechtstreeks invloed op wat is. Maar: wanneer het geëist wordt, ontstaat verdrukking. En doet Het zijn mond niet open: wanneer jij het enneagram wil doorgronden, is en blijft het onbegrijpelijk. Zo blijft het hek van het mystieke domein gesloten.

Jiddu Krishnamurti: De eerste stap is de laatste
De eerste stap is de laatste stap. De eerste stap is waarnemen, waarnemen wat je denkt, neem je ambities waar, neem je angsten, eenzaamheid, vertwijfeling, dit buitengewone gevoel van smart waar, zie het zonder het te veroordelen of te rechtvaardigen, zonder het te willen veranderen. Zie het, gewoon zoals het is. Als je het ziet zoals het is dan vindt er een totaal verschillend soort actie plaats, en die actie is de laatste actie. Dat betekend dat als je iets ziet als onecht of onwaar, is die waarneming de laatste actie, de laatste stap. Luister ernaar. Ik zie het volgen van een ander, van de instructies van een ander als bedrieglijk – Krishna, Boeddha, Christus, het maakt niet uit om wie het gaat. Ik constateer de waarneming dat het volgen van de waarheid van een ander uitermate verkeerd is. Omdat je rede, je logica en alles je duidelijk maakt hoe absurd het is om iemand te volgen. Die waarneming is de laatste stap, en als je het gezien hebt, verlaat je dat pad omdat je het volgende moment opnieuw moet waarnemen en dat is opnieuw de laatste stap.

Christian Rosenkreutz, Boedha en Franciscus van Assisi (Rudolf Steiner, Boeddha zijn rol op de planeet Mars - uit GA 130).
We moeten nu onze blik even richten op de eigenaardigheden van zo´n naar het geestelijke strevende mens als Franciscus van Assisi en zulke mensen die door de huidige cultuur in de industrie, de techniek, en de moderne ontdekkingen van deze tijd staan. Er waren vele, ook occulte personen die in hun ziel veel leed doormaakten toen ze moesten inzien dat er in de toekomst twee soorten mensen zouden moeten bestaan. Ze geloofden dat de ene klasse helemaal op het praktische leven zou gericht zijn, dat die ene klasse haar heil zou zien in het produceren van voedingsmiddelen, in het bouwen van machines enz. En de andere klasse zou die zijn waartoe mensen als Franciscus van Assisi behoren, die zich vanwege hun geestelijke leven geheel van het praktische leven afwenden.
Alles wat men voor de mensen kon doen tussen geboorte en dood kon niet voorkomen dat de mensen in deze twee klassen werden verdeeld. Voor zover de omstandigheden op aarde in aanmerking komen is het onmogelijk om ervoor te zorgen dat het ontstaan van die twee klassen wordt voorkomen. Hulp kon er alleen maar komen al er een manier van opvoeden zou worden geschapen die zich niet tussen geboorte en dood afspeelde, maar tussen dood en een nieuwe geboorte.

Blavatsky, Deel III (p. 456): Het Delphische gebod ‘Ken uzelve' schijnt in deze eeuw slechts voor weinigen te gelden.

De theosofie maakt voor het ‘Ken uzelf’ gebruik van de zeven wijsheidssleutels. Deze sleutels tonen de relatie tussen binnen en buiten. Het reflexieve, dialectische mechanisme zit in de schepping verborgen. Het staat borg voor het zelfreinigend vermogen in de natuur. Het rapport 'E i V' beoogt door een tipje van de sluier, van de éne, onveranderlijke werkelijkheid, op te lichten aan het creëren van een duurzame samenleving en zonniger toekomst bij te dragen.

Om het aardse met het hemelse te verbinden gebruikt de Theosofie het begrip Individualiteit, Carl Jung Individuatie en de filognosie Onpersoonlijkheid. Het gebruik van deze 'synoniemen' biedt een gemeenschappelijke achtergrond waardoor het mogelijk is de authentieke projectie van het Ken uzelve te doorgronden.

De chaos in het leven is vaak een gevolg van het feit dat de mens een vat vol tegenstrijdigheden is. De basis voor een evenwichter en consistenter geheel is zelfkennis. Het Ken Uzelve staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’. Meditatie, stilte stelt ons in staat dichter bij de eigen kern te komen, te her-inneren. Het onderbewustzijn geeft op onze vragen antwoord. Het Ken uzelve is de sleutel tot ons hart en maakt het voor de mensheid mogelijk de mysterietaal beter te leren begrijpen.

We moeten er net als het antropisch principe van uitgaan dat de dingen zijn zoals ze zijn, het leven, het ontwerp is zoals het is. In dit kader is het interessant te verwijzen naar de 'De vier wie-vragen' Genen zijn niet belangrijker dan organismen (Richard Dawkins, NRC Handelsblad 22 mei 2004). De vierde vraag gaat over de zin van het leven, de waarde van ons gedrag om te overleven. Om de continuïteit van het leven op aarde voor de mensheid te waarborgen gaat het primair om de eenheid der tegendelen (kwalitatieve as), de hemelse triade en de natuurlijke selectie ('Survival of the fittest'). Het ‘ieder voor zich’ is een doodlopend spoor.

Zo epigenetica 'nature en nurture' verbindt zo legt Memetica (Weltstoff) een relatie tussen de genen van het DNA en de hersencellen (neuronen), tussen genetica en celbiologie. Een "succesvolle" meme past zich steeds en gemakkelijk aan, aan de veranderende tijden en omstandigheden. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een "starre" en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze memetheorie versplinteren in een "succesvol" geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.

Baruch de Spinoza: Toch kan de natuur niet worden weerstreefd en behoudt ze haar vaste en onveranderlijke orde.
De filognosie heeft het in deze context over het natuurlijke, ongeconditioneerde, authentieke bewustzijn.
Bewustzijn wordt omschreven als subjectieve reflectie op indrukken uit de buitenwereld (weten van wat je ziet, hoort of voelt en daarover kunnen vertellen) of op eigen mentale processen (weten van wat er in je omgaat en daarover kunnen vertellen). Het is een onderwerp van studie in de moderne filosofie, psychologie en cognitieve neurowetenschap.

Uiteindelijk draait alles om zes niveaus. In de Bijbel is de 7e dag een rustdag. Voor de zevende dag geldt these + antithese = synthese. God en Zoon staan diametraal tegenover elkaar, maar vormen met de Heilige Geest een drie-eenheid. In de Drie-eenheid God, Zoon en Heilige Geest (these + antithese = synthese) zit het eenheidsbewustzijn (non-lokaal, non-dualistisch bewustzijn) verborgen. De cirkel is rond.
Het mechanisme 'These + Antithese = Synthese' van Hegel biedt een handvat om het verticale bewustzijn te doorgronden.
Volgens Rinus Kiel heeft Hegel de deur geopend naar een volstrekt relativisme. Maar diametraal tegenover het volstrekt relativisme staat het volstrekt absolutisme.
Tegenover het aardse staat het hemelse, tegenover het relatieve, de zero tolerance op aarde staat het absolute, tegenover Chaos, Gaia en Eros staat het Goede, Ware en Schone, tegenover Asat staat Sat, tegenover Alpha staat Omega. De kwintessens houdt in dat tegenover een verstikkende deken van eenvormigheid de Eenheid in Verscheidenheid staat.

Roberto Assagioli, boek ‘Psychosynthese’, p. 29: Het bewuste zelf of ‘Ik’ (centrum, centraal punt in het ‘ei’ van Assagioli): Vanuit een bepaald gezichtspunt kan men dit verschil vergelijken met het verschil dat er bestaat tussen het witte, verlichte scherm (Tetragrammaton), èn de verschillende beelden die erop geprojecteerd (Weerkaatsing, Toverlantaarn) worden. …zij vereenzelvigen zichzelf met die opeenvolgende golvingen, met de steeds veranderende inhouden van hun bewustzijn (identificatie versus dis-identificatie).

De ‘le grand agent magique’ van Eliphas Levi correleert met de ongrijpbare patronen, schakelnetwerken van Prof. van Peursen en met de spiegelneuronen van Marco Iacoboni.

Wim van den Dungen: Metafysisch kunnen we speculeren over de mogelijkheid van een 'force active' (Leibniz), of 'entelechie' (Driesch), 'élan vital' (Bergson), 'vitaal principe' (Hahnemann), 'creativity' (Whitehead), 'morfogenetisch veld' (Sheldrake), 'etherisch dubbel' (theosofie), 'ch'i' (taoïsme), 'prâ a' (yoga) of 'vitale kracht'.

Joy Mills boekje Levende metaforen van wijsheid (p. 9):
De Franse kernfysicus Jean Charon, die Einsteins theorie verder heeft uitgewerkt met het doel een nieuwe eenheidstheorie voor alle fysieke verschijnselen te ontdekken, heeft opgeroepen tot een ‘neo-gnostieke kosmologie’ die een, wat hij noemt ‘geestelijke ruimte-tijd naast de conventionele stoffelijke ruimte-tijd’ zal erkennen. In zijn boekje The Unknow Spirit, stelt Charon: ‘… Er is geen beschrijving van de materie mogelijk zonder de tussenkomst van de geordenende werking die van de Geest uitgaat.’
14: In de The Unknow Spirit stelt Jean Charon, dat naar analogie (en hij geeft hiervan een zorgvuldige analyse uit de hedendaagse fysica) het elektron staat voor het geestelijke als datgene wat structuur geeft aan de materie en dat men daarom kan zeggen dat het elektron zekere geestelijke eigenschappen bezit die hij als viervoudig omschrijft: overpeinzing, kennis, liefde en daadkracht.

In het scheppende principe, het allergrootste (de schepper God of Brahman) ligt het allerkleinste (Atman) besloten. Ieder mens in de relatieve ruimte op aarde bezit in zijn diepste wezen een brandpunt (Psychomaterie van Teilhard de Chardin, Unus Mundus van Carl Jung), dat onafscheidelijk één is met het universele bewustzijn in de absolute ruimte van de hemel. Alle vormen in de relatieve ruimte zijn van beperkte duur en sterven.

Jerry Katz boek Non-Dualiteit in het boeddhisme, christendom, hindoeïsme, taoïsme, soefisme en de kabbala (p. 193):
Zelfs al kan non-dualistische werkelijkheid niet worden geobjectiveerd, toch verandert iemands leven diepgaand als hij zich er bewust van wordt. Hoe kunnen we de invloed ervan op de psychotherapie vaststellen? Misschien wordt het duidelijker als we aan psychotherapie, en wat dat betreft voor het hele leven, denken in termen van een horizontale en een verticale dimensie. De horizontale dimensie brengt het gebied van vormen – de evolutie van het leven van verschijnselen in tijd en ruimte. De verticale dimensie verwijst naar wat vormloos is en buiten tijd en ruimte bestaat.

Voor fotonen geldt hetzelfde als voor neutronen, synapsen, gedachten en gevoelens (communicatie) ze verschijnen en verdwijnen.
Een synaps is een verbinding tussen twee neuronen waardoor een impuls kan worden overgedragen. Het brein bestaat uit zenuwcellen, de neuronen. Onder invloed van interacties met de buitenwereld kunnen hersencellen worden aangemaakt en verdwijnen. Neuronen en spiegelneuronen hebben vertakkingen en vormen zo een neuronennetwerk. Waar ze elkaar raken in de synapsen, ontstaat een gedachte of herinnering. Ideeën, gedachten en emoties zijn verbonden in dit neuronetwerk en ze zijn elk mogelijk verbonden met elkaar. Het brein is een medium dat het vormen van gedachten mogelijk maakt, maar is er niet de bron van. Door nieuwe associaties te leggen is een diversiviteit van representaties, het 5D-concept ontstaan. Het biedt een houvast om de éne werkelijkheid beter te leren begrijpen.

Het brein zorgt voor het aansturen van zowel ons lichaam als onze geest. In het brein gaat het niet zozeer om de zenuwcellen, maar om de verbindingen ertussen, waaronder de synapsen.

Wellicht kan de schade in de hersenen die bij Alzheimer patiënten tot geheugenverlies leidt op basis van psychische beweging, de massa-energierelatie worden verklaard. Dit geldt ook voor patiënten als Kim Peek, Leslie Lemke en Daniel Tammet met een savantsyndroom. Of is het juist andersom de eerste hoofdwet kan niet goed werken omdat de tweede hoofdwet disfunctioneert? In ieder geval is de energiehuishouding van het "energielichaam", het 'etherisch dubbel' niet op orde.

Gelukkig biedt de schepping een mogelijkheid door schade en schande wijs te worden. In plaats van het lineaire denken dient aan het evolutionaire kringloop denken meer aandacht te worden besteed. Er bestaan meer opties om naar de wereld te kijken. Het rapport ‘E i V’ laat zien dat het uiteindelijk om het kringloopdenken (net als de mandala), de kwintessens draait. Het gaat er om te leren, de artificiële illusionaire geschapen twee-eenheid (Dualiteit), Geest en Lichaam, Religie en Wetenschap opnieuw met elkaar te verenigen. In de esoterie zijn geest en lichaam de twee toestanden van het ENE, dat noch geest noch stof is; beide zijn latent het absolute leven. Met name de interdisciplinaire benadering brengt de wetenschap een stapje verder. Biologen hebben zeker gelijk wanneer ze culturen vergelijken met plantaardige organismen, die opbloeien, rijpen, verwelken en tenslotte afsterven. De fase waarin Nederland zich bevindt begint al duidelijk minder fris te ruiken.

Het historische raamwerk, de geschiedenis van de mensheid laat belangrijke innovaties zien die onze huidige maatschappij in sterke mate hebben gevormd. Zonder een duidelijke koers uit te zetten is het niet mogelijk om het schip ook op de langere termijn drijvende te houden. Door ons te veel op een kant van de medaille te oriënteren dreigt bij een licht briesje het bootje nu al om te slaan. Bij regeren gaat het nog steeds om vooruitzien.

Het Ether-paradigma gaat echter niet van de materie, maar van de keerzijde, de ruimte ('energie'), de leegte (tzimtzum) uit.
Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat het misloopt wanneer de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Er is niets nieuws onder de zon.
Technologie zal uiteindelijk de wereld niet redden. Het gaat in eerste instantie om de keerzijde van de medaille. Mannen geloven in technologie, vrouwen daarentegen in de keerzijde.

In het rapport ‘E i V’ wordt de stelling verdedigd dat in een bureaucratisch geleide organisatie het wenselijk is dat de echte professionals tot het zelfde salarisniveau (maar ook niet meer) kunnen doorgroeien als het topmanagement. Dit om te vermijden dat de politicals, de vierde macht die zich met navelstaren bezighoudt voor het doorschuiven van problemen wel zeer riant worden beloond. Deze politicals zijn een variant op het peterprincipe, het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen. Het gaat dus om de kwaliteit van professionals die in staat zijn om complexe vraagstukken op te lossen.

De idealistische dialectiek van Hegel toont een kant van de medaille, het dialectisch materialisme van Karl Marx en Friedrich Engels de keerzijde.
Bij 5D staat de wisselwerking, creativethink centraal.

Het Spel van de Orde: een apollinische droom van de Filognostische Associatie; speel een levensecht spel en ontdek uw verborgen potentieel, meesterschap, talenten, ware identiteit en bestemming.

====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.

|