8.3.2 Er is niets nieuws onder de zon

Our Mission: To serve humanity by cultivating an ever-deepening understanding and realization of the Ageless Wisdom, spiritual Self-transformation, and the Unity (Oneness) of all Life.
H.P. Blavatsky Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV
Vr. Maar is het niet juist om te zeggen dat ook in pralaya de ‘grote adem’ bestaat? (p. 10):
Antw. Zeker: want de ‘grote adem’ kent geen ophouden en is als het ware het universele en eeuwige perpetuum mobile.
De stralende draad die onvergankelijk is en slechts in nirvana oplost, komt daaruit ongeschonden weer tevoorschijn op de dag waarop de Grote Wet alle dingen tot werkzaamheid terugroept. . . .(De Geheime Leer Deel II, Stanza 3 Pogingen tot het scheppen van de mens p. 87)
Hegel: De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen leren.
Krishnamurti: En in die afstand, de verdeling tussen de ziener en het ding dat wordt gezien, in die verdeling ligt het gehele conflict van de mens.
Hoe meer we over 'de waarheid' praten of zelfs maar denken, hoe verder we die van ons wegduwen.
Geen enkele organisatie of georganiseerde religie kan de mens naar waarheid of naar zijn verlossing leiden.
Er bestaat geen pad naar de waarheid.
Het is de waarheid die vrij maakt, niet je pogingen om vrij te zijn.
Je moet je eigen leraar en je eigen leerling zijn.
De tijd is nu,
de tijd omvat … het verleden,
de toekomst is nu.
Dus de dood is nu (kies: 'uitspraken').
De Monadologie of Monadenleer is de term die de Duitse filosoof Leibniz gaf aan zijn metafysische systeem zoals beschreven in zijn gelijknamige tekst uit 1714.
Zo kon Leibniz dus ook tot zijn uitspraak komen: "Tout est pour le mieux dans le meilleur des mondes possibles" ("Dit is de best mogelijke wereld") die in schril contrast staat met de uitspraak van Arthur Schopenhauer: "Dit is de slechtst mogelijke wereld".

Waarheid (‘Alfa en Omega’, 'Plato en Aristoteles', Idealisme en Materialisme, Meta-leren, Reciprociteit, Het Nieuwe Leren)

Mahatma Gandhi: Zonder onze medewerking kan onrecht niet voortbestaan.
Zolang een volk onrecht en uitbuiting accepteert, blijven zowel
onderdrukker als onderdrukten verstrikt in onrecht.
Kies uw doel ( uitdaging) , onbaatzuchtig, zonder enige gedachten aan persoonlijke genoegens of persoonlijk gewin, en gebruik onbaatzuchtige middelen om uw doel te bereiken..
Gebruik liefde en eerbied als middel, met hart en ziel, voor het welzijn van uw mede mens of dier.
Elke nederlaag of tegenslag zal u dichter bij uw diepst innerlijke kracht brengen.

Bewandel de weg der wijsheid (Spr. 9,6):
Spreekwoorden en spreuken zijn van alle tijden en alle culturen. Ze zijn al te vinden in de oudste geschriften van Egypte en Mesopotamië. De bijbel nam er enkele van over zoals deze wijsheid: “
Beroof de arme niet omdat hij arm is, en vertrap de behoeftige niet in de poort(Spr. 22,22). Geen enkel verschil met de leer van Amenemope: “Hoed u ervoor een armzalige mens te beroven en een zwakke te verjagen.”

Spreuken 9 6: Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
Spreuken 22 22:
Beroof den arme niet, omdat hij arm is; en verbrijzel den ellendige niet in de poort.

Deuteronomium 32:35 Mijn is de wraak en de vergelding, ten tijde als hunlieder voet zal wankelen; want de dag huns ondergangs is nabij, en de dingen, die hun zullen gebeuren, haasten.

Joodse en christelijke visie
De originele rabbijnse Septuagint bevat volgens Joodse bronnen slechts de eerste vijf boeken van Mozes, Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium, terwijl de christelijke bronnen beweren dat de rabbijnen de gehele Tenach in het Grieks hebben vertaald. Ondertussen hebben dezelfde 72 rabbijnen in Talmoedtraktaat Megilla 9a en 9b vermeld dat vijftien passages van hun Septuagint-vertaling een op een naast de originele Hebreeuwse versie gelegd kunnen worden.

Hebreeën 5:5 Alzo heeft ook Christus Zichzelven niet verheerlijkt, om Hogepriester te worden, maar Die tot Hem gesproken heeft: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
Hebreeën 9:16
Want waar een testament is, daar is het noodzaak, dat de dood des testamentmakers tussen kome;
22
En alle dingen worden bijna door bloed gereinigd naar de wet, en zonder bloedstorting geschiedt geen vergeving.

Het Aquarius Evangelie van Jezus Christus
Dowling schreef 'The Aquarian Gospel of Jesus the Christ: The Philosophic and Practical Basis of the Religion of the Aquarian Age of the World and of the Church Universal' aan het einde van de 19e eeuw en publiceerde het in 1908. Hij stelde dat dit het ware verhaal was van het leven van Jezus, samen met de achttien jaren van zijn jeugd, waarover in het Nieuwe Testament niet is geschreven. Dowling beweerde dat hij het uit de akasha kroniek had overgeschreven, wat hij had gedaan in de vroege uren in de ochtend, wanneer het volkomen stil was.
Het boek beschrijft dat de mensheid in het overgangstijdperk staat tussen het Vissen- en het Watermantijdperk. Aquarius is een luchtteken en het
Nieuwe Tijdperk staat al bekend als een tijdperk van bijzondere uitvindingen op het gebied van lucht, elektriciteit en magnetisme. Mensen reizen door de lucht en zenden hun gedachten rondom de wereld met de snelheid van het licht.

Zonder geloof vaart niemand wel - over het christendom (Jan Hondebrink Religie In Een Notendop Wat Iedereen Wil Weten over Jodendom, Christendom en Islam):
Voor de middeleeuwer is een leven zonder God ondenkbaar. God is de schepper van hemel en aarde. De mens vormt de kroon op de schepping, want hij is geschapen naar
Gods beeld. Daarom heeft God een bijzondere bedoeling met dit schepsel.
In de bijbel kunnen we lezen wat God met de mensen voorheeft. Het bijbelboek
Genesis vertelt het verhaal van de eerste mensen. Adam en Eva leven onbekommerd en gelukkig in het paradijs, een door God aangelegde tuin. Maar de duivel slaagt erin hen te verleiden om Gods wetten te overtreden: Adam en Eva eten de vruchten van de boom van de kennis van het goed en van het kwaad, terwijl God dat uitdrukkelijk verboden had. Vanwege deze zonde moeten ze het paradijs verlaten. Deze ‘zondeval’ van Adam en Eva heeft het jammerlijke lot van heel de mensheid bepaald. De onbezorgde wereld veranderde in een aards tranendal vol onkruid en pijn, zonde en verdriet.

Genesis (Grieks: Γένεσις, "ontstaan") is het eerste boek van de Hebreeuwse Bijbel. De Hebreeuwse aanduiding בראשית, Beresjiet betekent "in het begin" en volgt de traditie om de boeken aan te duiden met het eerste woord ervan; in het Nederlands begint het boek met de zin: "In het begin schiep God de hemel en de aarde".
En God zei:
Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen over de vissen in de zee en over het gevogelte aan de hemel en over het vee en over de gehele aarde en over al het kruipende gedierte dat op de aardbodem kruipt. En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. (Genesis 1:26; vergelijk 9:6)
Zo nam de HEERE God den mens, en zette hem in den hof van Eden, om dien te bouwen, en dien te bewaren. (Genesis 2:15)
En om te heersen op den dag, en in den nacht, en om scheiding te maken tussen het licht en tussen de duisternis. En God zag, dat het goed was. (Genesis 2:18)
Genesis 3:19
In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof, en gij zult tot stof wederkeren.
Genesis 1:2 De aarde nu was woest en ledig en duisternis was op de vloed en de Geest Gods zweefde over de wateren (Gn 1:2a wateren:)
We doen dan ook m.i. beter uit te gaan van de tekst zoals die er staat. Dan zien we dat God de aarde niet kant en klaar geschapen heeft tot bewoning voor de mensen. De materie was tot stand gekomen, maar die moest bewerkt worden want het was nog een chaos die aangegeven wordt met de woorden woest en ledig. Het was niet Gods bedoeling dat ze zo zou blijven Een “baaierd” was niet zijn
d o e l.
Verder zien we dat als God zijn licht niet laat schijnen er duisternis is en als Hij niet gaat ordenen er een ongebreidelde watermassa blijft.
Daar moest ordening in komen. Die ordening kwam er ook en ze kwam tot stand in diverse stappen, maar het was God die die ordening tot stand bracht.
Genesis 6:14 Maak u een ark van goferhout; met kameren zult gij deze ark maken; en gij zult die bepekken van binnen en van buiten met pek.
15 En aldus is het, dat gij haar maken zult: driehonderd ellen zij de lengte der ark, vijftig ellen haar breedte, en dertig ellen haar hoogte.
16 Gij zult een venster aan de ark maken, en zult haar volmaken tot een elle van boven; en de deur der ark zult gij in haar zijde zetten; gij zult ze met onderste, tweede en derde verdiepingen maken.
17 Want Ik, zie, Ik breng een watervloed over de aarde, om alle vlees, waarin een geest des levens is, van onder den hemel te verderven; al wat op de aarde is, zal den geest geven.
18 Maar met u zal Ik Mijn verbond oprichten; en gij zult in de ark gaan, gij, en uw zonen, en uw huisvrouw, en de vrouwen uwer zonen met u.
19 En gij zult van al wat leeft, van alle vlees, twee van elk, doen in de ark komen, om met u in het leven te behouden: mannetje en wijfje zullen zij zijn;
Genesis 7:1 Daarna zeide de HEERE tot Noach: Ga gij, en uw ganse huis in de ark; want u heb Ik gezien rechtvaardig voor Mijn aangezicht in dit geslacht.
2 Van alle rein vee zult gij tot u nemen zeven en zeven, het mannetje en zijn wijfje; maar van het vee, dat niet rein is, twee, het mannetje en zijn wijfje.
3 Ook van het gevogelte des hemels zeven en zeven, het mannetje en het wijfje, om zaad levend te houden op de ganse aarde.
4 Want over nog zeven dagen zal Ik doen regenen op de aarde veertig dagen, en veertig nachten; en Ik zal van den aardbodem verdelgen al wat bestaat, dat Ik gemaakt heb.
5 En Noach deed, naar al wat de HEERE hem geboden had.
Ect.
Genesis 9:20 En Noach begon een akkerman te zijn, en hij plantte een wijngaard.
21 En hij dronk van dien wijn, en werd dronken; en hij ontblootte zich in het midden zijner tent.
22 En Cham, Kanaäns vader, zag zijns vaders naaktheid, en hij gaf het zijn beiden broederen daar buiten te kennen.
23 Toen namen Sem en Jafeth een kleed, en zij leiden het op hun beider schouderen, en gingen achterwaarts, en bedekten de naaktheid huns vaders; en hun aangezichten waren achterwaarts gekeerd, zodat zij de naaktheid huns vaders niet zagen.
24 En Noach ontwaakte van zijn wijn; en hij merkte wat zijn kleinste zoon hem gedaan had.
25 En hij zeide: Vervloekt zij Kanaän; een knecht der knechten zij hij zijn broederen!
26 Voorts zeide hij: Gezegend zij de HEERE, de God van Sem; en Kanaän zij hem een knecht!
27 God breide Jafeth uit, en hij wone in Sems tenten! en Kanaän zij hem een knecht!
Met de ark van Mozes wordt soms het rieten mandje aangeduid waarin Mozes volgens Exodus 2:3-5 in de Hebreeuwse Bijbel werd gelegd om aan de dood te ontsnappen.
Exodus 3:4 En Mozes zeide:
Ik zal mij nu daarheen wenden, en bezien dat grote gezicht, waarom het braambos niet verbrandt.
Exodus 19:18
En de ganse berg Sinaï rookte, omdat de HEERE op denzelven nederkwam in vuur; en zijn rook ging op, als de rook van een oven; en de ganse berg beefde zeer.
19 Toen het geluid der bazuin gaande was, en zeer sterk werd, sprak Mozes; en God antwoordde hem met een stem.
Leviticus 16:5 En aan de vergadering der kinderen Israëls zal hij nemen twee geitenbokken ten zondoffer, en een ram ten brandoffer.
6 Daarna zal Aäron den var des zondoffers, die voor hem zal zijn, offeren, en zal voor zich en voor zijn huis verzoening doen.
34 En dit zal u tot een eeuwige inzetting zijn, om voor de kinderen Israëls van al hun zonden, eenmaal des jaars, verzoening te doen. En men deed, gelijk als de HEERE Mozes geboden had.

Wie is de zondebok?
Heb jij je weleens de zondebok gevoeld? Dat je ineens dat gevoel had dat iedereen naar je keek en jou als de oorzaak zag van alles wat fout ging? Ik hoop het niet. Maar soms gebeurt dat echt. In de geschiedenis zijn er heel wat mensen en zelfs bevolkingsgroepen aangewezen als zondebok. Een positie waarin je maar beter niet terecht kunt komen.
Goedmaken
De oorsprong van de term ‘zondebok’ vinden we in Leviticus, waarin een bok tot zondebok gemaakt wordt.
Leviticus staat vol met voorschriften voor priesters uit de stam Levi. Het is best ingewikkeld om je er als hedendaagse lezer een voorstelling bij te maken – daarom ben ik blij dat ik dit in gewone taal kan lezen.
Het eerste deel van
Leviticus gaat over offeren.

Eenheid in de verscheidenheid
Sommige bijbelteksten gaan al jaren met je mee, andere lichten ineens extra op. In deze serie nemen acht voorgangers en theologen ons mee naar een bijbeltekst die voor hen een speciale betekenis heeft. Vandaag Barbara Mertens over Genesis 11:1-9.
Even leek het alsof we
allen één waren. Oog in oog met een onbekend virus dat zijn slachtoffers niet kiest op basis van geslacht, kleur, taal of positie, liep iedereen gevaar. Doorheen de kwetsbare samenhorigheid van het begin, braken de verschillen snel weer door. Niet elk gezin heeft een tuin, laat staan een computer voor thuisonderwijs. Niet ieders relatie of job is ‘virusproof’. De verscheidenheid is nooit weg. We hebben nu eenmaal niet dezelfde achtergrond. We spreken niet allemaal dezelfde taal.

Job 33:14 Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.
15 In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;
16 Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;
Genesis 11:1 En de ganse aarde was van enerlei spraak en enerlei woorden.
2 Maar het geschiedde, als zij tegen het oosten togen, dat zij een laagte vonden in het land Sinear; en zij woonden aldaar.
3 En zij zeiden een ieder tot zijn naaste: Kom aan, laat ons tichelen strijken, en wel doorbranden! En de tichel was hun voor steen, en het lijm was hun voor leem.
4 En zij zeiden: Kom aan, laat ons voor ons een stad bouwen, en een toren, welks opperste in den hemel zij, en laat ons een naam voor ons maken, opdat wij niet misschien over de ganse aarde verstrooid worden!
5 Toen kwam de HEERE neder, om te bezien de stad en den toren, die de kinderen der mensen bouwden.
6 En de HEERE zeide: Ziet, zij zijn enerlei volk, en hebben allen enerlei spraak; en dit is het, dat zij beginnen te maken; maar nu, zoude hun niet afgesneden worden al wat zij bedacht hebben te maken?
7 Kom aan, laat Ons nedervaren, en laat Ons hun spraak aldaar verwarren, opdat iegelijk de spraak zijns naasten niet hore.
8 Alzo verstrooide hen de HEERE van daar over de ganse aarde; en zij hielden op de stad te bouwen.
9 Daarom noemde men haar naam Babel; want aldaar verwarde de HEERE de spraak der ganse aarde, en van daar verstrooide hen de HEERE over de ganse aarde.
Galaten 4: 25 Want dit, namelijk Agar, is Sina, een berg in Arabië, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en dienstbaar is met haar kinderen.
26
Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder.
Galaten 6: 7 Dwaalt niet; God laat Zich niet bespotten; want zo wat de mens zaait, dat zal hij ook maaien.
8 Want die in zijn eigen vlees zaait, zal uit het vlees verderfenis maaien; maar die in den Geest zaait, zal uit den Geest het eeuwige leven maaien.
9 Doch laat ons, goed doende, niet vertragen; want te zijner tijd zullen wij maaien, zo wij niet verslappen.
10 Zo dan, terwijl wij tijd hebben, laat ons goed doen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs.

Raymond Hausol is predikant en in 2018 in Leuven gepromoveerd op het thema De nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Een interdisciplinair onderzoek Karl Rahner, Jürgen Moltmann en Gregory Beale. In 2016 verscheen van zijn hand Kolossers De strijd tegen de wereldgeesten.
In het leven is een ding zeker, het Bachvirus, het Godsdeeltje (Guido van Voorschot Volkskrant 25 maart 2020) zal niet door het coronavirus worden verslagen. Of met andere woorden het gaat om het 'en-en'/'of-of'-mechanisme, namelijk het balansmechanisme wederkerigheid tussen homo sapiens.

Kolossenzen 1:17 En Hij is voor alle dingen, en alle dingen bestaan te zamen door Hem;
Kolossenzen 2:16-17 Dat u dan niemand oordele in spijs of in drank, of in het stuk des feest dags, of der nieuwe maan, of der sabbatten;
Welke zijn een schaduw der toekomende dingen, maar het lichaam is van Christus.
Kolossenzen 3:5-6 Doodt dan uw leden, die op de aarde zijn, namelijk hoererij, onreinigheid, schandelijke beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst.
Om welke de toorn Gods komt over de kinderen der
ongehoorzaamheid;

Sabbat (Religie)
“Voorts zult gij u zeven jaarsabbatten tellen, zevenmaal zeven jaren; zodat de dagen van de zeven jaarsabbatten negenenveertig jaren zijn. Dan zult gij bazuingeschal doe rondgaan in de zevende maand op de tiende van de maand; op de Verzoendag zult gij de bazuin doen rondgaan door uw ganse land. Gij zult het vijftigste jaar heiligen en vrijheid in het land afkondigen voor al zijn bewoners, een jubeljaar zal het voor u zijn…”
Zo zien we dus een lijn: de sabbatdag wijst op het sabbatsjaar en die wijst weer op het
jubeljaar. Het jubeljaar is de volkomen sabbat: vrijheid voor iedereen en vreugde voor het aangezicht van God. Het spreekt van de laatste en grote Dag in het heilsplan van God, waarin Hij in Zijn Koninkrijk Israël en de volkeren op wonderbare wijze zal zegenen op de aarde.
Gebed van Azaria (Dan. 3) 1:47
En de vlam verbreidde zich boven uit de oven negenenveertig ellen hoog.

Er is geen ander pad te gaan (Mary Anderson Theosofia augustus 2003 p. 138):
Deze mooie zin uit de Oepanishaden wekt misschien eerst onze verbazing op. Is het een fundamentalistische leerstelling, verwant aan de verklaring van hen die de woorden uit de Bijbel letterlijk nemen, dat men alleen door geloof in Jezus kan worden ’gered’? Is niet iedereen uniek? Kunnen we niet het pad kiezen overeenkomstig ons eigen temperament?
Wordt er niet vaak gezegd dat er zoveel paden als pelgrims zijn? Beide beweringen – dat iedereen zijn eigen pad is of heeft en dat er slechts één pad is – zijn waar. Het is één van de tegenstrijdigheden van het spirituele leven: een poging om door een schijnbare tegenstelling iets uit te drukken wat niet in woorden kan worden uiteengezet of aan het verstand kan worden uitgelegd.
140,141: Waarom zijn zoveel spirituele voorschriften negatief verwoord, als verboden? Misschien, omdat als ons gezegd wordt wat we niet moeten doen, we ons bewust worden dat datgene wat we doen, denken of voelen niet is wat het zou moeten zijn als we het spirituele pad wensen te betreden!
In een omschrijving van Boeddhistische leringen wordt eerst gezegd:
’Houd op het kwade te doen’, en pas dan ‘Vermeerder het goede; zuiver je eigen hart; dit is de lering van alle Boeddha’s.’ Voorbeelden van verboden zijn de Geboden in de Bijbel (Exodus, 20. 12-17):
• Gij zult niet doden..
• Gij zult niet echtbreken.
• Gij zult niet stelen.
• Gij zult geen valse getuigenis afleggen….
• Gij zult niet uws naasten huis begeren…. enz.
De vijf yama’s, het eerste onderdeel van de uit acht onderdelen bestaande Rãja Yoga, de zelfbeteugelingen of geloften van onthouding tonen op een geheimzinnige manier overeenkomst met de geboden uit de bijbel:
• zich onthouden van doden/ letsel toebrengen (ahimsã)
• zich onthouden van leugens (satya)
• zich onthouden van diefstal (asteya)
• zich onthouden van onkuisheid (brachmacharya)
• zich onthouden van het vergaren van rijkdom, hebzucht (aparigraha)

De exodus en ons geweten (Thijs Feuth 24 oktober NRC 2015):
Zelden bleek een essay zo voorspellend als ‘Het multiculturele drama’ van Paul Scheffer uit 2000. Nu, tijdens de vluchtelingencrisis, komt de hoogleraar Europese Studies met een betoog van hetzelfde kaliber: ‘De exodus en ons geweten’. Hij weegt de vier belangrijkste argumenten voor grenzeloze opvang. En vindt ze slecht doordacht. Genereuze opvang vraagt om grenzen.
We moeten terug naar Webers beroemde onderscheid tussen
overtuigingsethiek en verantwoordelijkheidsethiek: in het ene geval gaat het om een handelen dat zich niet bekommert om de gevolgen, terwijl een verantwoordelijkheidsethiek juist wil nadenken over de voorzienbare gevolgen van keuzes die men maakt. Zo’n moraal zegt dat de voorzienbare gevolgen van zo’n grenzeloze opvang toenemende spanningen en agressie in de samenleving zullen zijn. Aan het onmogelijke is niemand gehouden. Als mensen met een liberale houding niet over grenzen willen nadenken, dan trekken uiteindelijk mensen met een autoritaire inslag die grenzen. Dat staat op het spel, en daarom is een moraal die de eigen gewetensnood tot uitgangspunt neemt, geen duurzame moraal.

1. Overzicht van gelijkenissen in Matteüs, Marcus en Lukas.

Gelijkenissen van Jezus - deel 29 - 'De Farizeeër en de tollenaar'
De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld.

De gelijkenis van ‘De Farizeeër en de Tollenaar’
De volgende gelijkenis vertelde Hij met het oog op mensen die overtuigd zijn van hun eigen rechtvaardigheid en neerzien op alle anderen:'Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden, de een was een farizeeër, de ander een tollenaar. De farizeeër ging daar staan en sprak in zijn gebed over zichzelf: "God, ik dank U dat ik niet ben zoals de andere mensen, hebzuchtig, onrechtvaardig en overspelig, of zoals die tollenaar daar! Ik vast tweemaal per week en geef een tiende weg van al mijn inkomsten." De tollenaar daarentegen, die op een afstand bleef staan, durfde zelfs zijn ogen niet naar de hemel op te slaan. Hij sloeg zich vol berouw op de borst en zei: "O God, genade voor een arme zondaar!" Ik verzeker jullie dat deze man gerechtvaardigd naar huis ging, en de ander niet. Want ieder die zich verheft zal vernederd worden, maar wie zich vernedert zal verheven worden.'

Lukas 1 77: Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden,
78
door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte;
6 37:
En oordeelt niet, en gij zult niet geoordeeld worden; verdoemt niet, en gij zult niet verdoemd worden; laat los, en gij zult losgelaten worden.
38 Geeft, en u zal gegeven worden; een goede, neergedrukte, en geschudde en overlopende maat zal men in uw schoot geven; want met dezelfde maat, waarmede gijlieden meet, zal ulieden wedergemeten worden.
Lukas 8 10: En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
Lukas 10 33: Maar een zeker Samaritaan, reizende, kwam omtrent hem, en hem ziende, werd hij met innerlijke ontferming bewogen.
Lukas 11 52: Wee u, gij wetgeleerden, want gij hebt den sleutel der kennis weggenomen; gijzelven zijt niet ingegaan, en die ingingen, hebt gij verhinderd.
Lukas 12 10: En een iegelijk, die enig woord spreken zal tegen den Zoon des mensen, het zal hem vergeven worden; maar wie tegen den Heiligen Geest gelasterd zal hebben, dien zal het niet vergeven worden.
Lukas 16 19: En er was een zeker rijk mens, en was gekleed met purper en zeer fijn lijnwaad, levende allen dag vrolijk en prachtig.
20 En er was een zeker bedelaar, met name Lazarus, welke lag voor zijn poort vol zweren;
21 En begeerde verzadigd te worden van de kruimkens, die van de tafel des rijken vielen; maar ook de honden kwamen en lekten zijn zweren.
22 En het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de engelen gedragen werd in den schoot van Abraham.
23 En de rijke stierf ook, en werd begraven. En als hij in de hel zijn ogen ophief, zijnde in de pijn, zag hij Abraham van verre, en Lazarus in zijn schoot.
24 En hij riep en zeide: Vader Abraham, ontferm u mijner, en zend Lazarus, dat hij het uiterste zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; want ik lijde smarten in deze vlam.
25 Maar Abraham zeide: Kind, gedenk, dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven, en Lazarus desgelijks het kwade; en nu wordt hij vertroost, en gij lijdt smarten.
Lukas 17 20-21: Over de komst van het Koninkrijk Gods
20 En gevraagd zijnde door de Farizeeën, wanneer het Koninkrijk Gods komen zou, heeft Hij hun geantwoord en gezegd: Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat.
21 En men zal niet zeggen: Ziet hier, of ziet daar, want, ziet, het Koninkrijk Gods is binnen u.
Lukas 18 9-14: (Evangelie ‘De Farizeeër en de Tollenaar’)
9 En Hij zeide ook tot sommigen, die bij zichzelven vertrouwden, dat zij rechtvaardig waren, en de anderen niets achtten, deze gelijkenis:
10 Twee mensen gingen op in den tempel om te bidden, de een was een Farizeër, en de ander een tollenaar.
11
De Farizeër, staande, bad dit bij zichzelven: O God! ik dank U, dat ik niet ben gelijk de andere mensen, rovers, onrechtvaardigen, overspelers; of ook gelijk deze tollenaar.
12 Ik vast tweemaal per week; ik geef tienden van alles, wat ik bezit.
13 En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig!
14 Ik zeg ulieden: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.
1 Timotheüs 6:
9 Doch die rijk willen worden, vallen in verzoeking, en in den strik, en in vele dwaze en schadelijke begeerlijkheden, welke de mensen doen verzinken in verderf en ondergang.
10 Want de geldgierigheid is een wortel van alle kwaad, tot welke sommigen lust hebbende zijn afgedwaald van het geloof, en hebben zichzelven met vele smarten doorstoken.
17 Beveel den rijken in deze tegenwoordige wereld, dat zij niet hoogmoedig zijn, noch hun hoop stellen op de ongestadigheid des rijkdoms, maar op den levenden God, Die ons alle dingen rijkelijk verleent, om te genieten;
18
Dat zij weldadig zijn, rijk worden in goede werken, gaarne mededelende zijn, en gemeenzaam;
19
Leggende zichzelven weg tot een schat een goed fondament tegen het toekomende, opdat zij het eeuwige leven verkrijgen mogen.

Gelijkenissen, paradoxen uit het Nieuwe Testament en de koans van het zenboeddhisme.
Als voorbeeld de parabel van de verloren zoon uit het Nieuwe Testament.

Reciprociteit en de Bijbel:
In het roepingsvisioen van de profeet Ezechiël vormen vier levende wezens, vier engelen, met vier wielen de troonwagen van God. Daarin ervaart Ezechiël Gods aanwezigheid.
De mens verbeeldt Mattheüs, omdat zijn evangelie begint met de menselijke afstamming van Jezus; de leeuw Marcus, omdat hij begint met het verhaal van Joannes de Doper, wiens boetepreken klonken als het gebrul van een leeuw in de woestijn; de stier Lucas, die begint met het offer van Zacharias; de arend Johannes, die begint met de godheid van Christus.
Deze symbolen zijn ontleend aan Ezechiël I:4 vv. en aan het boek van de Openbaring 4:6 vv

Wilhelmus à Brakel (2 januuari 1635-30 oktober 1711) De redelijke godsdienst Deel III Verklaring van de openbaring aan Johannes
III. De inhoud van dit boek begint vers 9 en eindigt hfdst. 22 vers 5.
De afdeling van de inhoud zullen wij zien vers 19. Voordat hij de geopenbaarde zaken voorstelt, verhaalt hij enige omstandigheden, die hemzelf betreffen. Johannes beschrijft zichzelf.
80: Waartoe ook behoort, de
algemene bekering van de Joden, van welke wij tevoren in 't brede hebben gesproken. En aan de andere kant de verbreking van de vijanden van de kerk, de Antichrist en de Turk door de fiolen, die over hen zullen worden uitgegoten. Van welke zaken de profeten, zowel van het Oude Testament, Jesaja, Ezechiël, Daniël, Zacharia, als van het Nieuwe Testament gesproken hebben.

Daniel 6 8: Al de vorsten des rijks, de overheden en stadhouders, de raadsheren en landvoogden hebben zich beraadslaagd een koninklijke ordonnantie te stellen, en een sterk gebod te maken, dat al wie in dertig dagen een verzoek zal doen van enigen god of mens, behalve van u, o koning! die zal in den kuil der leeuwen geworpen worden.
9 Nu, o koning! gij zult een gebod bevestigen, en een schrift tekenen, dat niet veranderd worde, naar de wet der Meden en der Perzen, die niet mag wederroepen worden.
10 Daarom tekende de koning Darius dat schrift en gebod.
11 Toen nu Daniël verstond, dat dit schrift getekend was, ging hij in zijn huis (hij nu had in zijn opperzaal open vensters tegen Jeruzalem aan), en hij knielde drie tijden 's daags op zijn knieën, en hij bad, en deed belijdenis voor zijn God, ganselijk gelijk hij voor dezen gedaan had.
12 Toen kwamen die mannen met hopen, en zij vonden Daniël biddende en smekende voor zijn God.
13 Toen kwamen zij nader, en spraken voor den koning van het gebod des konings: Hebt gij niet een gebod getekend, dat alle man, die in dertig dagen van enigen god of mens iets verzoeken zou, behalve van u, o koning! in den
kuil der leeuwen zou geworpen worden? De koning antwoordde en zeide: Het is een vaste rede, naar de wet der Meden en Perzen, die niet mag herroepen worden.
14 Toen antwoordden zij, en zeiden voor den koning: Daniël, een van de gevankelijk weggevoerden uit Juda heeft, o koning! op u geen acht gesteld, noch op het gebod dat gij getekend hebt; maar hij bidt op drie tijden 's daags zijn gebed.
15 Toen de koning deze rede hoorde, was hij zeer bedroefd bij zichzelven, en hij stelde het hart op Daniël om hem te verlossen; ja, tot den ondergang der zon toe bemoeide hij zich, om hem te redden.
16 Toen kwamen die mannen met hopen tot den koning, en zij zeiden tot den koning: Weet, o koning! dat der Meden en der Perzen wet is, dat geen gebod noch ordonnantie, die de koning verordend heeft, mag veranderd worden.
17 Toen beval de koning, en zij brachten Daniël voor, en wierpen hem in den
kuil der leeuwen; en de koning antwoordde en zeide tot Daniël: Uw God, Dien gij geduriglijk eert, Die verlosse u!
3 Makkabeeën 6 6: Gij hebt Daniël, die door nijdige beschuldigingen in de kuil de leeuwen voorgeworpen was, tot spijs der wilde dieren, onbeschadigd weder in het licht gebracht; en gij hebt, o Vader, Jona, die in de buik van een walvis, die zich in de diepte ophoudt, gestadig als versmolt, ongekwetst aan al zijn huisgenoten vertoond.
Profeet Ezechiël I:16 De gedaante der raderen en derzelver maaksel was als de verf van een turkoois; en die vier hadden enerlei gelijkenis; daartoe was hun gedaante, en hun maaksel, alsof het ware een rad in het midden van een rad.
17: Als zij gingen, zij gingen op hun vier zijden; zij keerden zich niet om, als zij gingen.

Dit zien we vaker in het Nieuwe Testament, (Openbaring 16:15). Jezus zelf zegt in de Evangeliën dat Zijn komst zal zijn zoals de komst van een dief in de nacht. Hij gebruikt dit beeld om ons op te roepen om voorbereidt te zijn. Als je zou weten dat er vanavond een dief in je huis zou inbreken, dan zou je waarschijnlijk niet gaan slapen. Je zou wakker blijven, zodat je hem tegen kunt houden als hij komt. Je zou voorzorgsmaatregelen treffen om hem buiten te houden. Je zorgt dat je voorbereidt bent en klaar bent voor zijn komst. Je zou niet in slaap vallen maar wachten tot hij komt.

Openbaring 1:8 Ik ben de alfa en de omega, zegt de Here God, die is en die was en die komt, de Almachtige.
Openbaring 2:17
Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt. Die overwint, Ik zal hem geven te eten van het manna, dat verborgen is, en Ik zal hem geven een witten keursteen, en op den keursteen een nieuwen naam geschreven, welken niemand kent, dan die hem ontvangt.
Openbaring 7:9
Na dezen zag ik, en ziet, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle natie, en geslachten, en volken, en talen, staande voor den troon, en voor het Lam, bekleed zijnde met lange witte klederen, en palm takken waren in hun handen.
Openbaring 16:15 Ziet, Ik kom als een dief. Zalig is hij, die waakt en zijn klederen bewaart, opdat hij niet naakt wandele, en men zijn schaamte niet zie.
Openbaring 21:3 En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn.
Openbaring 21:6 En Hij sprak tot mij: Het is geschied. Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Ik zal den dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet.
Openbaring 22:13 Ik ben de Alfa, en de Omega, het Begin en het Einde; de Eerste en de Laatste.
Prediker: Wat er was, zal er altijd weer zijn, wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan. Er is niets nieuws onder de zon. (1:9)
3:1-15 Voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel.
10:2 De geest van de wijze richt zich naar rechts, maar de geest van de dwaas naar links.
Hooglied 4 1 Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin! zie, gij zijt schoon; uw ogen zijn duiven ogen tussen uw vlechten; uw haar is als een kudde geiten, die het gras van den berg Gileads afscheren.
2 Uw tanden zijn als een kudde schapen, die geschoren zijn, die uit de wasstede opkomen; die al te zamen tweelingen voortbrengen, en geen onder hen is jongeloos.
3 Uw lippen zijn als een scharlaken snoer, en uw spraak is liefelijk; de slaap uws hoofds is als een stuk van een granaatappel tussen uw vlechten.
4 Uw hals is als Davids toren, die gebouwd is tot ophanging van wapentuig, waar duizend rondassen aan hangen, altemaal zijnde schilden der helden.
5 Uw twee borsten zijn gelijk twee welpen, tweelingen van een ree, die onder de leliën weiden.
6 Totdat de dag aankomt, en de schaduwen vlieden, zal Ik gaan tot den mirreberg, en tot den wierookheuvel.
7 Geheel zijt gij schoon, Mijn vriendin, en er is geen gebrek aan u.
8 Bij Mij van den Libanon af, o bruid! kom bij Mij van den Libanon af; zie van den top van Amana, van den top van Senir en van Hermon, van de woningen der leeuwinnen, van de bergen der luipaarden.
9 Gij hebt Mij het hart genomen, Mijn zuster, o bruid! gij hebt Mij het hart genomen, met een van uw ogen, met een keten van uw hals.
10 Hoe schoon is uw uitnemende liefde, Mijn zuster, o bruid! hoeveel beter is uw uitnemende liefde dan wijn, en de reuk uwer oliën dan alle specerijen!
11 Uw lippen, o bruid! druppen van honigzeem; honig en melk is onder uw tong, en de reuk uwer klederen is als de reuk van Libanon.
Hooglied 5:12 ’Zijn ogen zijn als der duiven bij de waterstromen’
Het oog is de spiegel van de ziel. De vrede van het hart, het geluk van de gemeenschap met de Vader en met Zijn Zoon Jezus Christus (1 Joh. 1:3), moet eigenlijk in de ogen van de kinderen van God gezien worden. Jammer genoeg is dit niet altijd het geval.
De Bergrede van Jezus: Zalig zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.
Jezus Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij (Joh. 14: 6).
1 Koningen 16:34
In zijn dagen bouwde Hiel, de Betheliet, Jericho; op Abiram, zijn eerstgeborenen zoon, heeft hij haar gegrondvest, en op Segub, zijn jongsten zoon, heeft hij haar poorten gesteld; naar het woord des HEEREN, dat Hij door den dienst van Jozua, den zoon van Nun, gesproken had.
De 3 goddelijke deugden: Geloof, Hoop en Liefde (Bijbelse achtergrond)
1. Inleiding: wat zijn ‘goddelijke’ deugden?
In onze traditie worden
geloof, hoop en liefde de ‘goddelijke of theologale deugden’ genoemd. Anders dan bijvoorbeeld de rechtvaardigheid of de matigheid zijn het inderdaad deugden die gericht zijn op God. Het zijn de basishoudingen waarin onze relatie met God gestalte krijgt. We noemen ze bovendien ‘goddelijk’, omdat ze altijd ook een gave van God zijn: wie eruit leeft toont dat de Geest al aan het werk is…
Hoop Geloof en Liefde
“En nu blijven geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde” (1 Kor. 13:13). Deze drie woorden komen we nogal eens in dezelfde context in de Bijbel tegen. Het blijkt vooral een rode raad te zijn in Paulus’ brieven aan de Thessalonicenzen.
De ware wijsheid
1 Korinthiërs 1 18-21 18 De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God.
19 Er staat namelijk geschreven: Ik zal de wijsheid van de wijzen vernietigen, het verstand van de verstandigen zal ik tenietdoen.;
20 Waar is de wijze, waar de schriftgeleerde, waar de redenaar van deze wereld? Heeft God de wijsheid van de wereld niet in dwaasheid veranderd?
21 Want zoals God in zijn wijsheid bepaalde, heeft de wereld hem niet door haar wijsheid gekend, en hij heeft besloten hen die geloven te redden door de dwaasheid van onze verkondiging.
1 Korintiërs 13 vers 4-10:
4 De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.
5 Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan,
6 ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.
7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
8 De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan –
9 want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt.
10 Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen.
1 Korinthiërs 13-13: En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.
1 Korinthiërs 15: Voorts, broeders, ik maak u bekend het Evangelie, dat ik u verkondigd heb, hetwelk gij ook aangenomen hebt, in hetwelk gij ook staat etc;
2 Korinthiërs 3 vers 17: De Heere nu is de Geest; en waar de Geest des Heeren is, aldaar is vrijheid.
2 Korinthiërs 5 vers 8: Maar wij hebben goeden moed, en hebben meer behagen om uit het lichaam uit te wonen, en bij den Heere in te wonen.
2 Korinthiërs 12-9: En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone.
2 Korinthiërs 13-8: Wij kunnen ons niet tegen de waarheid verzetten, we kunnen ons er slechts voor inzetten.
Handelingen 17-27: Opdat zij den Heere zouden zoeken, of zij Hem immers tasten en vinden mochten; hoewel Hij niet verre is van een ieder van ons.
Jesaja
Moderne onderzoekers onderscheiden drie boekdelen, van Jesaja zelf uit de jaren 750 tot 700 voor de jaartelling, van een profeet uit 550-540 v.Chr. die wordt aangeduid als Deutero-Jesaja, en van profeten uit de 5e eeuw v.Chr. of later.[1][2] De naam Jesaja is afgeleid van de Hebreeuwse naam Jesja'jahoe dat "redding van God" betekent.
Jesaja 2 vers 1 Het woord, dat Jesaja, de zoon van Amoz, gezien heeft over Juda en Jeruzalem.
2 En het zal geschieden in het laatste der dagen, dat de berg van het huis des HEEREN zal vastgesteld zijn op den top der bergen, en dat hij zal verheven worden boven de heuvelen, en tot denzelven zullen alle heidenen toevloeien.
3 En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem.
4 En Hij zal rechten onder de heidenen, en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun spiesen tot sikkelen; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren.
5 Komt, gij huis van Jakob, en laat ons wandelen in het licht des HEEREN.
Johannes 1: 4:8 4 Kinderkens, gij zijt uit God, en hebt hen overwonnen; want Hij is meerder, Die in u is, dan die in de wereld is.
5
Zij zijn uit de wereld, daarom spreken zij uit de wereld, en de wereld hoort hen.
6
Wij zijn uit God. Die God kent, hoort ons; die uit God niet is, hoort ons niet. Hieruit kennen wij den geest der waarheid, en den geest der dwaling.
7
Geliefden! Laat ons elkander liefhebben, want de liefde is uit God; en een iegelijk, die liefheeft, is uit God geboren, en kent God;
8 Die niet liefheeft, die heeft God niet gekend; want God is liefde.
Johannes 1:1:
In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God.
Johannes 1:3: Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
1:4: In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
1:5: En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.
Johannes 1:14: En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid.
1:23 Hij zeide: Ik ben de stem des roependen in de woestijn: Maakt den weg des Heeren recht, gelijk Jesaja, de profeet, gesproken heeft.
Johannes 2-16: En Hij zeide tot hen, die de duiven verkochten: Neemt deze dingen van hier weg; maakt niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel.
Johannes 8-12: Jezus dan sprak wederom tot hen lieden, zeggende: Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.
Johannes 9: 1-4,7,39 En voorbijgaande, zag Hij een mens, blind van de geboorte af.
En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Rabbi, wie heeft er gezondigd, deze, of zijn ouders, dat hij blind zou geboren worden?
Jezus antwoordde: Noch deze heeft gezondigd, noch zijn ouders, maar dit is geschied, opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden.
Ik moet werken de werken Desgenen, Die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; de nacht komt, wanneer niemand werken kan.
En zeide tot hem: Ga heen, was u in het badwater Siloam (hetwelk overgezet wordt: uitgezonden). Hij dan ging heen en wies zich, en kwam ziende.
En Jezus zeide:
Ik ben tot een oordeel in deze wereld gekomen, opdat degenen, die niet zien, zien mogen, en die zien, blind worden.
Johannes 10: 34 Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd, gij zijt goden?
Johannes 11: 1 1 En er was een zeker man krank, genaamd Lazarus, van Bethanië, uit het vlek van Maria en haar zuster Martha.
Johannes 13-18 Ik zeg niet van u allen: Ik weet, welke Ik uitverkoren heb; maar dit geschiedt, opdat de Schrift vervuld worde: Die met Mij het brood eet, heeft tegen Mij zijn verzenen opgeheven.
Johannes: 14 Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven (17-20)
Johannes 15-1 Ik ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman.
2 Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage.
3 Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.
4 Blijft in Mij, en Ik in u. Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.
5 Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen.
Johannes 16: 12 Nog vele dingen heb Ik u te zeggen, doch gij kunt die nu niet dragen.
13 Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
Johannes 17: 22 En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij een zijn, gelijk als Wij Een zijn.
23 Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij volmaakt zijn in een, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.
Johannes 19: 5 Jezus dan kwam uit, dragende de doornenkroon, en het purperen kleed. En Pilatus zeide tot hen: Ziet, de Mens!

Lazarus (EO 26 mei 2022 NPO2):
Acteur, schrijver en docent Abbie Chalgoum kwam als peuter naar Nederland, maar blijft zoeken naar zijn thuis. In het orthodox-islamitische gezin was zijn vader
een tiran en was geweld aan de orde van de dag. Nu is hij zelf vader en komt de thematiek van De Verloren Zoon wel heel dicht bij. Marleen Stelling neemt hem mee naar de vertolking van het schilderij van Rembrandt in een tableau vivant. Welke rol trekt hem aan, en stapt hij 'in' het schilderij?

2 Makkebeeën 15:15-16 En dat Jeremia de rechterhand uitstekende, aan Judas een gouden zwaard gaf, en dit gevende daarbij zeide:
Neem dit heilige zwaard, een geschenk van God, met hetwelk gij de vijanden zult verwonden.
Marcus 4-35-41: 35 En op denzelfden dag, als het nu avond geworden was, zeide Hij tot hen: Laat ons overvaren aan de andere zijde.
36 En zij, de schare gelaten hebbende, namen Hem mede, gelijk Hij in het schip was; en er waren nog andere scheepjes met Hem.
37 En er werd een grote storm van wind, en de baren sloegen over in het schip, alzo dat het nu vol werd.
38 En Hij was in het achterschip, slapende op een oorkussen; en zij wekten Hem op, en zeiden tot Hem: Meester, bekommert het U niet, dat wij vergaan?
39 En Hij opgewekt zijnde, bestrafte den wind, en zeide tot de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen, en er werd grote stilte.
40 En Hij zeide tot hen: Wat zijt gij zo vreesachtig? Hebt gij geen geloof?
41 En zij vreesden met grote vreze, en zeiden tot elkander: Wie is toch Deze, dat ook de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?
Marcus 10-25: Een kameel komt gemakkelijker door het oog van een naald dan een rijke in het koninkrijk van God.
Marcus 10-31 Maar vele eersten zullen de laatsten zijn, en velen, die de laatsten zijn, de eersten.
Marcus 16: 17-18 En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken.
Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden\\.

‘Het echte geluk’
Zaligsprekingen (Matteüs 5:3-12):
De nederigheid van Matteüs 5:3 gaat verder. Het gaat om ‘weten dat je God nodig hebt’. Natuurlijk gaat het ook hier om kijken met eerlijke ogen naar jezelf en naar de rest van de wereld, maar dan in het licht van Gods nieuwe wereld.
Toch kan het onderzoek naar ‘nederigheid’ als psychologische categorie ons misschien iets leren: nederigheid is geen teken van zwakte. De mensen die in de zaligsprekingen benoemd worden, zijn geen zwakke, zielige figuren. Het zijn juist standvastige mensen die tegen de stroom in durven gaan. Het gaat er ook niet om dat ze zichzelf naar beneden halen. Het gaat erom dat ze niet zichzelf vooropstellen, maar God. En het gemeenschappelijke ideaal waarvoor ze leven.
II. De zaligsprekingen verwijzen naar een
toekomstige situatie. De bevrijding, de nieuwe wereld, is er nog niet. Het ligt in de toekomst besloten: ze zullen getroost worden, ze zullen Gods kinderen genoemd worden. Maar het gaat hier niet om algemene toekomstvoorspellingen. Het evangelie presenteert deze woorden als uitspraken van de messias. Hij is het die de nieuwe wereld inluidt. Ten diepste moeten we de zaligsprekingen dus zien als woorden van bevrijding. Het betreft een messiaans machtswoord: mensen die niet voor zichzelf kiezen maar voor God, zullen in Gods nabijheid leven.
III. Het echte geluk – uit die woordkeus blijkt al dat dit het gewone, aardse geluk overstijgt. Staat het echte geluk ook met het gewone geluk op gespannen voet? Niet per definitie. Gods nieuwe wereld overstijgt de oude wereld, dat is duidelijk. Maar het hoeft er niet lijnrecht tegenover te staan.
Uit de zaligsprekingen spreekt een liefde voor het leven op aarde: het werken aan vrede, het doen van gerechtigheid (alles wat God van ons vraagt). Maar dat leven krijgt pas zijn werkelijke diepte in het licht van de eeuwigheid, in het licht van Gods nieuwe wereld.

David verslaat Goliat
Bijbeltekst(en):

1 Samuël 17 4: Toen ging er een kampvechter uit, uit het leger der Filistijnen; zijn naam was Goliath, van Gath; zijn hoogte was zes ellen en een span.
23: Toen hij met hen sprak, ziet, zo kwam de kampvechter op; zijn naam was Goliath, de Filistijn van Gath, uit het heir der Filistijnen, en hij sprak achtereenvolgens die woorden; en David hoorde ze.

De wereld van het licht en de wereld van de duisternis
Wanneer we beseffen dat Matth. 25:41 spreekt over “de duivel en zijn engelen”, dat we dit in Openb. 12:9 terugvinden, en dat Matth. 9:34 spreekt over “de overste der duivelen”, ergens anders in de Schrift “Beëlzebul” genoemd (Matth. 12:24), dan beseffen we dat “de geest der wereld”, of “de overste van de macht der lucht” de duivel is. Er is dus een grote tweedeling te maken tussen de Geest, Die uit God is en de geest van de duivel.

Mattheus 1:1-11 Het boek des geslachts van JEZUS CHRISTUS, den Zoon van David, den zoon van Abraham.
2 Abraham gewon Izak, en Izak gewon Jakob, en Jakob gewon Juda, en zijn broeders;
3 En Juda gewon Fares en Zara bij Thamar; en Fares gewon Esrom, en Esrom gewon Aram;
4 En Aram gewon Aminadab, en Aminadab gewon Nahasson, en Nahasson gewon Salmon;
5 En Salmon gewon Booz bij Rachab, en Booz gewon Obed bij Ruth, en Obed gewon Jessai;
6 En Jessai gewon David, den koning; en David, den koning, gewon Salomon bij degene, die Uria's vrouw was geweest;
7 En Salomon gewon Roboam, en Roboam gewon Abia, en Abia gewon Asa;
8 En Asa gewon Josafat, en Josafat gewon Joram, en Joram gewon Ozias;
9 En Ozias gewon Joatham, en Joatham gewon Achaz, en Achaz gewon Ezekias;
10 En Ezekias gewon Manasse, en Manasse gewon Amon, en Amon gewon Josias;
11 En Josias gewon Jechonias, en zijn broeders, omtrent de Babylonische overvoering.
18 De geboorte van Jezus Christus was nu aldus; want als Maria, zijn moeder, met Jozef ondertrouwd was, eer zij samengekomen waren, werd zij zwanger bevonden uit den Heiligen Geest.
Mattheus 4-17: Van toen aan heeft Jezus begonnen te prediken en te zeggen:
Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.
Mattheus 5:3 Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Mattheus 5:4 Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden.
Mattheus 5:5 Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven.
Mattheus 5:6 Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.
Mattheus 5:7 Zalig zijn de barmhartigen; want hun zal barmhartigheid geschieden.
Mattheus 5:8 Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien.
Mattheus 5:9 Zalig zijn de vreedzamen; want zij zullen Gods kinderen genaamd worden.
Mattheus 5:10 Zalig zijn die vervolgd worden om der gerechtigheid wil; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Mattheüs 5:38-39 Gij hebt gehoord, dat gezegd is: Oog om oog, en tand om tand.
Maar Ik zeg u, dat gij den boze niet wederstaat; maar, zo wie u op de rechterwang slaat, keert hem ook de andere toe;
Mattheüs 6:25-29,33 Daarom zeg Ik u: Zijt niet bezorgd voor uw leven, wat gij eten, en wat gij drinken zult; noch voor uw lichaam, waarmede gij u kleden zult; is het leven niet meer dan het voedsel, en het lichaam dan de kleding?
Aanziet de vogelen des hemels, dat zij niet zaaien, noch maaien, noch verzamelen in de schuren; en uw hemelse Vader voedt nochtans dezelve; gaat gij dezelve niet zeer veel te boven?
Wie toch van u kan, met bezorgd te zijn, een el tot zijn lengte toedoen?
En wat zijt gij bezorgd voor de kleding? Aanmerkt de leliën des velds, hoe zij wassen; zij arbeiden niet, en spinnen niet;
En Ik zeg u, dat ook Salomo, in al zijn heerlijkheid, niet is bekleed geweest, gelijk een van deze.
Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn
gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.
Mattheüs 7:2 Want met welk oordeel gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden; en met welke mate gij meet, zal u wedergemeten worden.
Mattheüs 7:3-5 En wat ziet gij den splinter, die in het oog uws broeders is, maar den balk, die in uw oog is, merkt gij niet?
Of, hoe zult gij tot uw broeder zeggen: Laat toe, dat ik den splinter uit uw oog uitdoe; en zie, er is een balk in uw oog?
Gij geveinsde! werp eerst den balk uit uw oog, en dan zult gij bezien, om den splinter uit uws broeders oog uit te doen.
Mattheüs 7:7-8 Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden.
Want een iegelijk, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden.
Mattheüs 7:12-14 Alle dingen dan, die gij wilt, dat u de mensen zouden doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de wet en de profeten.
Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan
Want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden.
Mattheüs 9:34 Maar de Farizeën zeiden: Hij werpt de duivelen uit door den overste der duivelen.
Matteüs 10-16 Ziet, Ik zend u als schapen in het midden der wolven; weest dan voorzichtig gelijk de slangen, en oprecht gelijk de duiven.
Mattheus 11:3 En zeide tot hem: Zijt Gij Degene, Die komen zou, of verwachten wij een anderen?
Mattheus 11:12 En van de dagen van Johannes den Doper tot nu toe, wordt het Koninkrijk der hemelen geweld aangedaan, en de geweldigers nemen hetzelve met geweld.
Matteüs 10-39 Wie zijn leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, die zal het behouden.
Mattheüs 12:24 Maar de Farizeën, dit gehoord hebbende, zeiden: Deze werpt de duivelen niet uit, dan door Beëlzebul, den overste der duivelen.
Mattheüs 16:15 Hij zeide tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben?
Mattheüs 16:19 En Ik zal u geven de sleutelen van het Koninkrijk der hemelen; en zo wat gij zult binden op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn; en zo wat gij ontbinden zult op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn.
Matteüs 16:24 Toen zeide Jezus tot zijn discipelen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme zijn kruis op en volge Mij.
25 Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden.
26 Want wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel? Of wat zal een mens geven, tot lossing van zijn ziel?
Mattheüs 18:3 En zeide: Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan.
Mattheüs 18:20 Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.
Matteüs 21-22 En al wat gij zult begeren in het gebed, gelovende, zult gij ontvangen.
Mattheüs 22:30 Want in de opstanding nemen zij niet ten huwelijk, noch worden ten huwelijk uitgegeven; maar zij zijn als engelen Gods in den hemel.
37 En Jezus zeide tot hem: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand.
Mattheüs 23-28 Alzo ook schijnt gij wel den mensen van buiten rechtvaardig, maar van binnen zijt gij vol geveinsdheid en ongerechtigheid.
Mattheüs 24:38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging;
39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen.
Mattheüs 25:14-29
14 Want het is gelijk een mens, die buiten 's lands reizende, zijn dienstknechten riep, en gaf hun zijn goederen over.
15 En den ene gaf hij vijf talenten, en den ander twee, en den derden een, een iegelijk naar zijn vermogen, en verreisde terstond.
16 Die nu de vijf talenten ontvangen had, ging heen, en handelde daarmede, en won andere vijf talenten.
17 Desgelijks ook die de twee ontvangen had, die won ook andere twee.
18 Maar die het ene ontvangen had, ging heen en groef in de aarde, en verborg het geld zijns heren.
19 En na een langen tijd kwam de heer van dezelve dienstknechten, en hield rekening met hen.
20 En die de vijf talenten ontvangen had, kwam, en bracht tot hem andere vijf talenten, zeggende: Heer, vijf talenten hebt gij mij gegeven; zie, andere vijf talenten heb ik boven dezelve gewonnen.
21 En zijn heer zeide tot hem: Wel, gij goede en getrouwe dienstknecht! over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal ik u zetten; ga in, in de vreugde uws heeren.
22 En die de twee talenten ontvangen had, kwam ook tot hem, en zeide: Heer, twee talenten hebt gij mij gegeven; zie, twee andere talenten heb ik boven dezelve gewonnen.
23 Zijn heer zeide tot hem: Wel, gij goede en getrouwe dienstknecht, over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal ik u zetten; ga in, in de vreugde uws heeren.
24 Maar die het ene talent ontvangen had, kwam ook en zeide: Heer! ik kende u, dat gij een hard mens zijt, maaiende, waar gij niet gezaaid hebt, en vergaderende van daar, waar gij niet gestrooid hebt;
25 En bevreesd zijnde, ben ik heengegaan, en heb uw talent verborgen in de aarde; zie, gij hebt het uwe.
26 Maar zijn heer, antwoordende, zeide tot hem: Gij boze en luie dienstknecht! gij wist, dat ik maai, waar ik niet gezaaid heb, en van daar vergader, waar ik niet gestrooid heb.
27 Zo moest gij dan mijn geld den wisselaren gedaan hebben, en ik, komende, zou het mijne wedergenomen hebben met woeker.
28 Neemt dan van hem het talent weg, en geeft het dengene, die de tien talenten heeft.
29 Want een iegelijk die heeft, dien zal gegeven worden, en hij zal overvloedig hebben; maar van dengene, die niet heeft, van dien zal genomen worden, ook dat hij heeft.
Mattheüs 25:31-33
31 En wanneer de Zoon des mensen komen zal in Zijn heerlijkheid, en al de heilige engelen met Hem, dan zal Hij zitten op den troon Zijner heerlijkheid;
32 En voor Hem zullen al de volken vergaderd worden, en Hij zal ze van elkander scheiden, gelijk de herder de schapen van de bokken scheidt;
33 En Hij zal de schapen tot Zijn rechter hand zetten, maar de bokken tot Zijn linker hand.
Mattheüs 25:41 Dan zal Hij zeggen ook tot degenen, die ter linker hand zijn: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is.
Mattheüs 26:26 En als zij aten, nam Jezus het brood, en gezegend hebbende, brak Hij het, en gaf het den discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam.
27 En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien, zeggende: Drinkt allen daaruit;
28 Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden.
29 En Ik zeg u, dat Ik van nu aan niet zal drinken van de vrucht des wijnstoks tot op dien dag, wanneer Ik met u dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Mijns Vaders.
Mattheüs 27:24 De evangelist Mattheüs schrijft dat Pilatus zijn handen in onschuld wast tegenover de Joden die de dood van Jezus willen.
Mattheüs 27:45-50
45
En van de zesde ure aan werd er duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe.
46 En omtrent de negende ure riep Jezus met een grote stem zeggende: ELI, ELI, LAMA SABACHTHANI! dat is: Mijn God! Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten!
47 En sommigen van die daar stonden, zulks horende, zeiden: Deze roept Elias.
48 En terstond een van hen toe lopende, nam een spons, en die met edik gevuld hebbende, stak ze op een rietstok, en gaf Hem te drinken.
49 Doch de anderen zeiden: Houd op, laat ons zien, of Elias komt, om Hem te verlossen.
50 En Jezus, wederom met een grote stem roepende, gaf den geest.
Mt 16:26 Want wat zou het een mens baten, als hij de gehele wereld won, maar schade leed aan zijn ziel? Of wat zal een mens geven in ruil voor zijn leven?
Deze wereld ligt vol met vleselijke begeerten leert Petrus. Al deze begeerten voeren een strijd tegen onze ziel. Ze willen of kunnen schade toebrengen aan onze ziel. De heeft geestelijke voeding nodig. Een ziel zonder Bijbel voeding, loopt schade op, en wordt zieltogend, tot slot zelfmoordneiging! Daarom kent ons goddeloos land zoveel zelfmoorden. West Vlaanderen kent in België, het hoogste cijfer. Ieder mens die dagelijks slechts bezig is met zijn genot en welvaart, die denkt nooit aan zijn ziel of besmetting van zijn geest.
Paulus Efeze 6:3 opdat het u welga en gij lang leeft op aarde.
6:5 Gij dienstknechten, zijt gehoorzaam uw heren naar het vlees, met vreze en beven, in eenvoudigheid uws harten, gelijk als aan Christus;
6:6 Niet naar ogendienst, als mensenbehagers, maar als dienstknechten van Christus, doende den wil van God van harte;
6:7 Dienende met goedwilligheid den Heere, en niet de mensen;
6:8 Wetende, dat zo wat goed een iegelijk gedaan zal hebben, hij datzelve van den Heere zal ontvangen, hetzij dienstknecht, hetzij vrije.
6:9 En gij heren, doet hetzelfde bij hen, nalatende de dreiging; als die weet, dat ook uw eigen Heere in de hemelen is, en dat geen aanneming des persoons bij Hem is.
6:17 En neemt den helm der zaligheid, en het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord.
Paulus (Galaten hoofdstuk 2 vers 20): Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, dat is, niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij.
Valentinus: Naar vrij algemeen wordt aangenomen is het Evangelie der Waarheid van zijn hand. Hier volgt daaruit een citaat:
Zolang onwetendheid hen vervulde met angst en verwarring, en hen twijfelend, verward en verdeeld achterliet, werden zij achtervolgd door vele illusies en lege waandenkbeelden, alsof zij in een diepe slaap verzonken waren ten prooi aan nare dromen.
Of zij vluchtten ergens heen, of ze missen de kracht om vooruit te komen als ze anderen willen achtervolgen, of zij zijn betrokken bij gewelddadigheden, geven klappen of krijgen klappen, of zij storten van grote hoogte omlaag, of zij vliegen omhoog, de lucht in, terwijl zij niet eens vleugels hebben.
Dan weer lijkt het alsof iemand hen probeert te doden, terwijl er niemand is die hen nazit.
of dat zij zelf hun dierbaren vermoorden, want zij zijn bevlekt met bloed.
Tot het moment dat zij, die dit alles meemaken, ontwaken.
Dan zien zij, die al deze verwarringen hebben meegemaakt, plotseling: niets.
Want het was niets, het waren slechts wanen.
Zo werpen zij de onwetendheid van zich af, zoals zij de slaap van zich afschudden waaraan zij niet meer hechten, evenmin als zij deze visioenen beschouwen als werkelijkheid.
Maar zij laten hen achter zich als een droom in de nacht.
De kennis van de Vader beschouwen zij als het morgenlicht.
Zo heeft ieder gehandeld alsof hij sliep gedurende de tijd dat hij onwetend was, en zo staat hij weer op alsof hij ontwaakt.
Vreugde voor de mens die zichzelf hervindt en ontwaakt!

Het Evangelie der Waarheid
Het Evangelie der Waarheid is stellig een van de diepste, diepzinnigste en meest meditatieve teksten die in 1945 bij Nag Hammadi gevonden zijn. Het werd waarschijnlijk geschreven door Valentinus, een van de vooraanstaande gnostische leraren uit het begin van onze jaartelling. Het is een verlossingstekst bij uitstek, doordat het ons de weg wil wijzen naar de verlossende kracht in onszelf. De tekst spreekt rechtstreeks tot het hart. Jezus treedt hierin op als de wijsheidsleraar die ons door zijn goddelijk voorbeeld eraan herinnert wie we werkelijk zijn: een volmaakte schepping van een volmaakte Vader. Daarmee raakt dit evangelie aan de fundamenten van de gnostiek.
Het Evangelie der Waarheid
is een vreugd voor wie
van de Vader der Waarheid
de genade ontvangen hebben om Hem te kennen
door de macht van het Woord, dat uit het pleroma
is voortgekomen,
dat immanent is in het bewustzijn en de gedachten van de Vader,
en dat is hij die genoemd wordt de Verlosser,
naar het werk dat hij verrichten moet voor de verlossing van hen
die onwetend geworden zijn omtrent de Vader;
terwijl de naam van het evangelie de hoop verkondigt
en de ontdekking vormt voor hen die Hem zoeken.

Tractatus theologico-politicus: De grote vissen eten de kleine. Dat is zoals het in de natuur toegaat. En dat is dus wat God aan 't doen is: ons allemaal zowel in standhouden als tenslotte opeten.
Arthur Schopenhauer: Alle waarheid doorloopt drie stadia:
allereerst, wordt hij belachelijk gemaakt,
ten tweede wordt hij krachtdadig tegengewerkt,
en ten derde wordt hij geaccepteerd als vanzelfsprekend.
H.P. Blavatsky: Satyat Nasti Paro Dharma (No Religion Higher Than Truth)
Herbert Spencer: Het is een eeuwige waarheid dat verzamelde feiten die ongeordend zijn, enigszins worden geordend als er een hypothese over wordt geworpen.
Jiddu Krishnamurti Wat is waar?
Jiddu Krishnamurti: Het individuele probleem is het wereldprobleem.
Guy Consolmagno: Religie is waarheid op zoek naar begrip, wetenschap is begrip op zoek naar de waarheid, en dat zijn twee fundamenteel verschillende dingen. (The mind of the universe NPO2 9 juli 2017)

Jiddu Krishnamurti Wat is waar? Hoofdstuk 24 Intuïtie is volledig ontwaakte intelligentie.
Je denkt dat je door te redeneren intuïtie zult krijgen, maar via het proces van redeneren kun je niet tot intuïtie komen. Je redeneren berust voornamelijk op de kern die het 'zelf' is en bevrijdt het denken dus niet, maar versterkt eerder het ikbesef. Dat leidt tot logisch lijkende waanideeen, want die kern van het 'zelf' is gevormd op grond van de valse waarden van het vergankelijke. De intuïtie is steeds op gelijke sterkte in de mens aanwezig en kan volledig tot uiting komen wanneer de kern van het 'zelf' volkomen is opgelost.
In plaats van het 'zelf' te versterken en zo de intuïtie te verdoezelen, wordt redeneren dan het instrument van de intuïtie Intuïtie krijg je niet door redeneren, maar door de oorzaak van de belemmering weg te nemen.
Als een idee je aanstaat, als het bevredigend en troostrijk overkomt, neem je het aan en dat noem je dan intuïtie. Neem bijvoorbeeld het idee van reïncarnatie. Je hoort daarover en omdat je het je bevalt, grijp je het aan, in de gedachte dat dit nu intuïtie is. Het wordt dus een werkelijkheid voor je en alles wat je doet, je hele leven, wordt erop gebaseerd. Volgens mij is deze bevrediging gevende aantrekkelijkheid geen intuïtie. Het is louter aantrekkingskracht. Het is de kern van het 'zelf' in de tijd laten voortbestaan, met meer mogelijkheden en een grotere kans op ontplooiing. Deze 'intuïtie' is persoonlijk, ze geeft je voldoening en je streeft haar na, je noemt haar een natuurwet of het goddelijke plan. Leg dit nu vooral niet zo uit dat ik voor of tegen reïncarnatie ben. Ik spreek over de waarheid, die tijdloos is.

H.P. Blavatsky Een introductie tot De Geheime Leer, Deel II, Conclusies, p. 84,85/500,501:
De
schrijfster is volkomen bereid en is er trots op in het gezelschap te verkeren van deze brahmanen en andere historische ‘leugenaars’, zoals onze moderne Dugald Stewarts hen beschouwen. Ze heeft te lang geleefd en haar ervaring is te gevarieerd en persoonlijk geweest om niet ten minste iets over de menselijke natuur te weten. ‘Als u twijfelt, handel dan niet’, zegt de wijze blue%Zarathoestra; zijn voorzichtige spreuk wordt door het dagelijks leven en de ervaring telkens weer bevestigd. Toch blijkt deze wijze uit vroegere eeuwen, evenals Johannes de Doper, een roepende in de woestijn te zijn, in gezelschap van een meer hedendaagse filosoof, namelijk Bacon, die hetzelfde waardevolle stukje black%aanbiedt. Hij zegt: ‘Wanneer iemand bij zijn overdenkingen’ (bij alle vraagstukken die kennis betreffen, voegen we eraan toe) ‘begint met zekerheden, zal hij eindigen met twijfels; maar als hij zich ermee tevreden stelt met twijfels te beginnen, zal hij eindigen met zekerheden.’

Woord Ook Logos, Verbum Domini
In godsdienstig en filosofisch gebruik is het Woord een vertaling van het Griekse logos of het Latijnse verbum. De betekenis hier is die van de gemanifesteerde ratio, die voornamelijk wordt gebruikt in een kosmogonische betekenis.
De esoterische betekenis van het woord logos (spraak of woord, verbum) is het weergeven van de verborgen gedachte in een objectieve uitdrukking, zoals in een foto. De logos is de spiegel die het GODDELIJKE DENKVERMOGEN weerkaatst, en het Heelal is de spiegel van de logos, hoewel de laatste het zijn van dat Heelal is. Zoals de logos alles in het Heelal van Pleroma weerkaatst, zo weerkaatst de mens in zichzelf alles wat hij ziet en vindt in zijn Heelal, de aarde (SD 2:25, DGL Deel II p. 26).

Leven, sterven, zijn (Antonio Girardi TheoSofia Lente 2010 p. 53-57):
56,57: Onze bespiegeling over liefde moet ook rekening houden met tenminste twee belangrijke beweringen die we vinden in ‘De Zeven Poorten’, gedrukt onder de algemene titel De Stem van de Stilte: Alles is onbestendig in de mens behalve de zuivere, heldere essentie van Alaya. De mens is er de kristallen straal van; een bundel licht, smetteloos van binnen, een soort van lemen stof aan de lagere buitenkant. Die bundel is uw levensgids en uw ware Zelf, de Wachter en de stille Denker… (vers 250) De tweede wijst op de realisatie van een Bodhisattva: ‘Weet, dat de stroom van bovenmenselijke kennis en de Deva-wijsheid die u hebt verworven, uit uzelf, het kanaal van Alaya, moet worden uitgegoten in een andere bedding. (vers 289)

MYSTIEK - schep je eigen wereld Ruud Muschter
De zevende fase (p. 267):
De confrontatie met het onbekende geeft angst. Wij kunnen ons eigen innerlijk Zelf niet helemaal begrijpen, en ook daardoor kan angst ontstaan. Die wordt, zoals gezegd is, de Wachter op de Drempel genoemd, die eigenlijk niets anders is dan onze beschermer, ons eigen geweten, en ons contact met wat ons in leven wil houden; degene die wij menen niet te kennen, maar die wij zeer goed kennen, omdat hij uit onszelf bestaat.

‘Ik wil niets als eindpunt zien’ (Fokke Obbema interviewt Wendy Hoogendijk Volkskrant 25 maart 2019 p. 12-13):
Wat zegt de veerkracht van mensen over de zin van het leven? De gewelddadige dood van haar vader bracht haar bij die vraag, vertelt Wendy Hoogendijk aan Fokke Obbema.
Kunt u dat uitleggen?
‘Iedere fase geeft een andere zin. Juist de zoektocht ernaar, met openheid, nieuwsgierigheid en plezier, is voor mij de zin van het leven zelf. Over twee jaar kan ik hem ergens anders vinden, maar op dit moment is de zin voor mij vooral: liefde voelen voor het leven zelf.
‘Ik zie geen hoger doel. Dat suggereert een eindpunt en dat lijkt me ¬gevaarlijk. Dan stopt er ook iets met leven. Ik wil nieuwe vormen van zingeving niet missen. Leven gaat voor mij over ontdekken, dat moet je niet vastzetten.’
Is hij nog ergens?
‘Ja, dat idee heb ik wel. Kort na zijn dood had ik dromen die eigenlijk ontmoetingen waren. Heel heftig en levensecht. Mijn broer had er ook een. Tijdens zo’n ontmoeting toonde mijn vader zijn verdriet.
Ik ben nu zover dat ik kan zeggen dat zijn dood en het hele proces erna mijn leven ook wel hebben verrijkt.’
U schrikt toch van die woorden.
‘Ja, ik vind het spannend om te zeggen.
Maar er zijn nu eenmaal ook mooie dingen uit zijn dood voortgekomen. Voor mijn werk als theatermaker is veerkracht de leidraad geworden. Vorig jaar bij het maken van een film over jonge vluchtelingen op Lesbos, bij mijn voorstellingen met dak- en thuislozen, gedetineerden en drugsverslaafden. Ga je erop letten, dan zie je de veerkracht in iedere mens.’

Tobbende binnenvetters, Elsevier 15 november 2003:
In de visie van Kees van Lieshout, hoogleraar ontwikkelingspsychologie aan de katholieke universiteit Nijmegen, wordt extraversie bepaald door de wijze waarop mensen worden geactiveerd. Er is een duidelijk verschil tussen introverte en extraverte types bij prikkels uit de omgeving. Van Lieshout brengt liever een ander onderscheid aan tussen overcontrolers, undercontrolers, en veerkrachtige individuen. De veerkrachtige houden het (gulden) midden tussen beide extremen. De biologische bepaaldheid van persoonlijke eigenschappen verklaart mede de verschillen tussen 'mannen en vrouwen' . Overcontrolers zijn relatief vaak vrouwen, undercontrolers relatief vaak mannen. De overcontrolers met hun introverte aanleg zullen zich overigens eerder bij een psychotherapeut melden dan hun tegenhangers. Undercontrolers hebben de neiging anderen als de oorzaak van problemen aan te wijzen. Zij gedragen zich in de ogen van hun medemens vaak ook nogal ongevoelig, bot, agressief, antisociaal. Overcontrolers zoeken het probleem eerder bij zichzelf. Zij zijn plichtsgetrouw, hechten veel waarde aan de verwachtingen van hun omgeving.

Onsterfelijk (Marjan Slob Volkskrant 25 maart 2019 p. 19):
Doodgaan is misschien angstig, maar onsterfelijkheid zou pas echt een ramp zijn.
‘Mensen zeggen altijd als er iemand is doodgegaan die ze goed kennen ‘het was zo onwerkelijk’. Maar in feite is het omgekeerd: het is juist ontzettend werkelijk. De rest is allemaal onwerkelijk.
Transhumanisten denken daar heel anders over. Zij fantaseren over
onsterfelijkheid – liefst die van henzelf. Een slimme versmelting van mens en techniek moet dat ideaal dichterbij brengen. Lichamelijke processen zijn in feite algoritmen nietwaar! En die kun je dus (inclusief ‘jouw’ datasets) formaliseren en naar andere hardware overbrengen als de oude hardware – jouw in de versukkeling geraakte lichaam – niet meer te repareren is. In Silicon Valley betonen nogal wat superrijke hyperindividualisten zich gecharmeerd van dit idee. Zij behoren tot de doelgroep van Calico, een biotechbedrijf dat Google in 2013 oprichtte om technische oplossingen te vinden voor menselijke sterfelijkheid.
Ook spiritueel gesproken zou onsterfelijkheid funest zijn. Simone de Beauvoir maakt dat mooi invoelbaar in haar roman Alle mensen zijn sterfelijk uit 1946. Daarin drinkt een Italiaanse vorst een onsterfelijkheidselixer en komt hij er geleidelijk achter wat een vloek dat is. Zijn (sterfelijke) geliefde bijt hem toe dat niets wat hij doet haar ontroert, omdat er voor hem toch niets op het spel staat. Hij heeft eindeloos veel andere mogelijkheden, waardoor hij in feite nooit kiest. Dat maakt zijn daden betekenisloos.
Ofwel: als je de dood niet onder ogen ziet, leef je pas echt in een virtuele wereld.
Geen plakje werkelijkheid meer te bekennen. Maar misschien is dat wel precies wat ze willen, daar in Silicon Valley.

De levenscyclus, het levenswiel, de levenscirkel, de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. Het 5Ddenkraam, de Bewustzijnsschil is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden.

De ideologie van de leugen (Michael Persson Volkskrant 11 februari 2017 p. 7):
De Trumpistische leugen is de basis van een ideologie
Waar is de ideologie op gebaseerd, en wie zijn de vertolkers? In het kamp-Trump lijkt liegen de norm. Dat gaat verder dan de reguliere politieke spin: de trumpistische leugen is strategischer, de basis van een ideologie. Waar is die ideologie op gebaseerd en wie zijn de vertolkers?
Chaos
Een van hen is de van oorsprong Libanees-christelijke auteur Nassim Taleb, die in zijn boek Antifragile (Onbreekbaar) het heil van de chaos, de willekeur en de fouten bezingt. Dat is een vruchtbaarder en robuustere voedingsbodem dan stabiliteit, zo stelt hij in zijn boek, dat door Bannon is verspreid in het Witte Huis. De huidige inwoners van het Witte Huis zien er in zijn ogen uit als de 'verpersoonlijking van het onbreekbare volk', zei Taleb deze week tegen Politico.
In die chaos is de leugen voor sommigen een essentieel element.
'Op heel veel manieren kan nonsens een effectievere manier zijn om je aanhangers te organiseren dan de waarheid', schrijft Curtis Yarvin, een computerprogrammeur uit Californië, in 2008 op zijn blog, in een uitgebreid artikel over staatsinrichting. 'Iedereen kan in de waarheid geloven. In nonsens geloven is een onvervalsbaar bewijs van loyaliteit. Het dient als een politiek uniform. En als je een uniform hebt, heb je een leger.'
Vlucht 93
Een ander lid van de intellectuele neoreactionaire stroming (NRx), ook wel de 'donkere verlichting' genaamd, is Michael Anton, afkomstig van investeerder BlackRock en nu lid van Trumps National Security Council.

The Dinner doet dappere poging door te dringen tot de Amerikaanse ziel (Berend Jan Bockting Volkskrant 11 februari 2017 p. 20):
In The Dinner is Coogan een smakelijke blikvanger, maar verslikt regisseur Oren Moverman zich in de flashbackstructuur van het verhaal.
De Brit, met niet al te geforceerd Amerikaans accent, speelt zijn sluimerende gekte soms op het randje van overdrijving, maar steelt alle scènes waarin hij verschijnt. Wat regie betreft verliest Moverman zich in de uitputtende flashbackstructuur van het verhaal: zelfs de Slag bij Gettysburg tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog wordt van stal gehaald om de agressieve aard van de mens te duiden.
Dapper is het wel, de poging om met een Nederlandse roman tot de Amerikaanse ziel door te dringen.

Verlos ons of Silence is Scorsese's bedevaart (Bor Beekman Volkskrant 9 februari 2017 Bijlage p. 4-7):
Het duurde 26 jaar, maar Martin Scorsese heeft zijn epos over missionarissen in het 17de-eeuwse Japan voltooid. Wat kan de Italiaans-Amerikaanse regisseur kwijt in alle Bijbelse verwijzingen in zijn oeuvre?
Astma
In Rome genoten driehonderd jezuïeten toen van Scorsese's 161 minuten lange epos over de al dan niet ijdele bekeringsdrift van Portugese ordegenoten in 17de-eeuws Japan. De missionarissen ondervonden destijds tegenwerking van samurai-inquisiteurs, die de gekerstende inlanders in Silence kruisigden in de woeste branding, overgoten met kokend water of ondersteboven hangend lieten leegbloeden middels een incisie in de nek. De verfilming van de historische gruwelen maakt nu kans op de Oscar voor beste cinematografie.
Eerder viel Mel Gibson een soortgelijke eer ten deel, toen zijn horror-bijbelepos The Passion of the Christ in 2004 werd vertoond in het Vaticaan. Bronnen bevestigden destijds dat paus Johannes Paulus II had meegekeken. Dit deed de bezoekcijfers geen kwaad.
Zowel Scorsese (74) als Franciscus (80) mijmerde als kind over het leven als missionaris, maar beiden schoten fysiek tekort voor zo'n avontuurlijke roeping: de Italiaanse Amerikaan had astma (en raakte na een jaartje seminarie afgeleid door meisjes en rock-'n- roll), de Italiaanse Argentijn kampte op jonge leeftijd al met zwakke longen.
Ingewikkeld
'Dit is een ingewikkelde film voor religieuze mensen', zei priester James Martin in een gesprek met New York Magazine. 'Maar ook voor niet-religieuze mensen.' De Amerikaanse jezuïet, die regelmatig te gast is bij televisiestations voor het duiden van geloofszaken, diende als adviseur bij de opnamen van Silence. Hij was het die de hoofdrolspelers bijschoolde voor hun rol; naast Garfield ook Adam Driver.
In Silence gaan twee jonge jezuïeten op zoek naar hun bevlogen mentor en (historische) missionaris, Cristóvão Ferreira (Liam Neeson), wanneer blijkt dat die zijn geloof heeft opgegeven.
'Bedevaart'
De dag voor zijn audiëntie bij de paus liet de regisseur zich uitgebreid interviewen door de hoofdredacteur (en priester) van La Civilità Cattolica, een van de oudste jezuïtische periodieken. De hoofdredacteur informeerde naar de mix van geloof en geweld in het oeuvre van Scorsese.
'Ik ben geobsedeerd door de vraag wie we zijn', antwoordde de cineast. 'En geweld is onderdeel van onze wereld. Het is er. En het is van belang dat te laten zien. Zodat iemand niet denkt: dat doen anderen, zelf zou ik dat nooit kunnen. Nou, dat zou je wél kunnen. Dat valt niet te ontkennen. Veel mensen kunnen gewelddadigheid niet begrijpen, omdat ze uit subculturen komen waar het buiten schot blijft, maar waar ik opgroeide maakte het deel uit van het leven, het was dicht bij je.'

Compassie (Erik van den Berg Volkskrant 21 januari 2017 bijlage Sir Edmund p. 34):
Wat een rode bal te maken heeft met spiritualiteit.
Nooit meer te druk is genomineerd voor het Beste Spirituele Boek van 2016.
En verdraaid, ook op het genomineerde De weg van Michael Puett ('wat Chinese filosofen ons over het goede leven leren') zien we de bol - nu verbeeld als bloedrode zon.
Zien we spoken als we de
rode zon op Rosita Steenbeeks Heb uw vijanden lief er ook toe rekenen?

Voetnoot Liegen of Liegen is de kern van onze democratie geworden (Arnon Grunberg Volkskrant 25 januari 2017):
Wie gaat het opnemen tegen Le Pen in de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen? Fillon? Een aartsconservatieve katholiek die homoseksualiteit veracht, maar zijn economische ideeën lijken op die van Thatcher.
Aangezien Hollande deed wat Johnson in 1968 had gedaan - bekendmaken dat hij zich niet herkiesbaar zal stellen, omdat het duidelijk was dat hij toch niet herkozen zou worden - zijn andere mogelijkheden denkbaar. Zondag waren er voorverkiezingen van de PS (Parti Socialiste). Daar gaat het nu tussen Valls en Hamon, oftewel tussen respectievelijk zeer gematigd links en iets linkser links. Valls beweert dat met Hamon de PS onverkiesbaar zou zijn. Sinds 2016 weten wij zeker dat het electoraat niet terugschikt voor minder gematigde presidentskandidaten. En liegen loont.
Ergens las ik: 'Eens breekt het moment van de waarheid aan en dan moet je liegen, liegen en nog eens liegen.' Die zin is de kern van onze democratie geworden.

Voetnoot Opgeschoven of Belofte maakt schuld: wijn en wodka van het huis (Arnon Grunberg Volkskrant 10 november 2016):
Mijn voorspelling dat Clinton met nipte meerderheid zou winnen is niet uitgekomen. Zoals beloofd bied ik duizend lezers van de Volkskrant een glas wijn of wodka aan. Laten we een avond in januari 2017 organiseren, u kunt zich aanmelden.

Een betere voorspelling is mogelijk wanneer met onze duistere kant rekening wordt gehouden. In religies wordt onze duistere kant door de duivel gesymboliseerd.

Wanneer we het boek De Volkeren der Aarde Door gene zijde bezien van Jozef Rulof uit 1941 serieus nemen, dan is de uitspraak 'Hij is een echte vriend van de staat Israël' (Volkskrant van 10 november 2014 p. 14) van Benjamin Netanyahu een veeg teken.

Jozef Rulof boek De Volkeren der Aarde Door gene zijde bezien
Derde Deel: De toekomst
Hoofdstuk III Het geestelijk ontwaken van de enkeling , de massa en de mensheid (p. 216):
Christus kende de mentaliteit van de jood. Hij noemde hem een farizeeër, een huichelaar, omdat deze in alles met Gods wetten in strijd is. De jood in het schemerland staat voor deze realiteit, hier kan hij het door Christus gesproken woord niet loochenen.
Het schreeuwen van de jood om zijn Messias zegt ons hier niets, wij laten hem schreeuwen, totdat zijn stembanden het woord niet meer doorlaten en hij is als een rochelende gestalte, als het lijkwit van zijn kerk, want dit moet hem het ontwaken geven.

De vier kosmische schema’s (kies: Menu, Nr. 25.) der menselijke evolutie (vooruitgang) van Jozef Rulof kunnen ook aan de hand van kwadranten worden gerubriceerd:

Macrokosmos Microkosmos
Kosmische gebieden ----Zeven hellenOnderste Afgrond (bovenaards) ----Onderste Afgrond (hel)
||||
Stoffelijke kringloop ----Zeven hemelenBovenste Afgrond (onderaards) ----Bovenste Afgrond (hemels)

Met ‘hellen’ wordt aarde bedoeld. Dankzij het dualisme op aarde kunnen wij de eenheid in de hemel ervaren.
Het artikel 'Samenvatting van de leer’ van Jakob Lorber biedt een complementair perspectief.

Marijke Aaldijk, Kees Aaldijk boek De geheimen van de ziel: integrale wijsheid over leven, dood en bewustzijn
De Zweedse esotericus Henry T. Laurency, die leefde in de vorige eeuw, schreef tussen 1930 en 1971 ruim 4000 paginas met heel bijzondere esoterische teksten over de verborgen dimensies van de werkelijkheid. Hij schreef een tweetal boeken, The Philosophers Stone en The Knowledge of Reality. De auteurs hebben van alle beschikbare teksten gebruikgemaakt om dit boek te schrijven. Een boek over de ononderbroken cyclus van leven en dood. Een boek dat zin geeft aan het leven en het sterven draaglijk maakt. Intrigerend van begin tot eind en vol wijze levenslessen. Laurency onderscheidt verschillende niveaus van bewustzijn. Dit zijn de belevingswerelden van het fysieke, het emotionele, het mentale en het causale- of zielsbewustzijn. Af en toe raken we ook nog aan het niveau dat daar weer bovenuit stijgt, het eenheidsbewustzijn. Onze ontwikkeling, door vele incarnaties heen, is erop gericht ons bewustzijn naar een steeds hoger plan te tillen. Hoe dat in zijn werk gaat en wat de wetmatigheden zijn waar dit hele proces aan onderhevig is, staat in dit boek uitvoerig beschreven. Wat het boek zo bijzonder maakt is de grote bruikbaarheid in de dagelijkse praktijk. Het wijst ons de weg naar een meer uitgebalanceerd bestaan en biedt een schat aan inzichten, waardoor we op een heel andere manier naar onze dagelijkse ervaringen zullen gaan kijken. Het legt een fundament voor een integrale psychotherapie, waardoor een nieuwe benadering mogelijk wordt in de psychologie en de psychiatrie.

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie (Deel 2):
Hoofdstuk 9 De Veda’s en de Bijbel (p. 491):
De letterlijke interpretatie van de Bijbel heeft reeds haar vruchten gedragen; met de Veda’s en de heilige Sanskrietboeken in het algemeen zal precies hetzelfde gebeuren, met dit verschil dat de absurde interpretatie van de Bijbel door de jaren heen een vooraanstaande plaats op het terrein van het belachelijke heeft verworven, en haar verdedigers zal vinden tegen alle licht en bewijzen in. Wat de ‘heidense’ literatuur betreft, haar religieuze betekenis zal, na nog enkele jaren van niet geslaagde pogingen om haar uit te leggen, worden verwezen naar de vergetelheid van ontmaskerd bijgeloof, en de mens zal er niets meer over horen.
Hoofdstuk 10 De duivel-mythe (p. 559):
De katholieke geestelijkheid en sommige lekenvoorvechters van de roomse kerk strijden nog harder voor het bestaan van Satan en zijn duivels. Als Des Mousseaux de objectieve werkelijkheid van de spiritistische verschijnselen met zo’n niet aflatende ijver verkondigt, komt dat omdat deze volgens hem het rechtstreekse bewijs zijn dat de duivel aan het werk is. Hij is nog katholieker dan de paus; zijn logica en zijn conclusies uit niet bewezen en nooit te bewijzen premissen zijn uniek, en bewijzen nog eens dat de door ons aangereikte geloofsbelijdenis het katholieke geloof heel welsprekend weergeeft. Hij zegt:
Indien de magie en het spiritisme beide slechts hersenschimmen waren, zouden we alle opstandige engelen die nu de wereld verontrusten voor eeuwig vaarwel moeten zeggen, want dan zouden we hier beneden geen duivels meer hebben. En indien we onze duivels verloren, zouden we eveneens ONZE VERLOSSER VERLIEZEN. Want van wie kwam die verlosser ons redden? En dan zou er geen verlosser meer zijn, want van wie of wat kon die verlosser ons verlossen? En dus zou er geen christendom meer zijn!!4
O Heilige Vader van het kwaad, geheiligde Satan! We bidden u om zulke vrome christenen als Des Mousseaux en enkele baptistische predikanten niet te verlaten!!
4) Les hauts phénomènes de la magie, blz. xii.

H.P. Blavatsky De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (p. 1-2):
B: Wat is de oorsprong van de naam goddelijke wijsheid?
Th: Die is tot ons gekomen van de Alexandrijnse filosofen, waarheidsminnaars, philaleten genaamd, van (phil) ”minnend” en (aletheia) ”waarheid”. De naam theosofie dateert uit de derde eeuw van onze jaartelling en komt voor het eerst voor bij Ammonius Saccas en zijn leerlingen,* die het eclectisch theosofisch stelsel invoerden.
213: Th: Plicht is dat wat we aan de mensheid, onze medemensen, buren, familie, verschuldigd zijn en vooral wat wij verschuldigd zijn aan allen die armer en hulpelozer zijn dan wijzelf. Als die schuld in het leven niet wordt betaald, leidt dat in onze volgende incarnatie tot geestelijk onvermogen en een moreel bankroet.
Theosofie is de kwintessens van plicht.

H.P. Blavatsky De Wetenschap van het Leven (Theosofia augustus 2003 en Theosofia juni 2015):
Het is de transmutatie van de onedele metalen – de dierlijke massa – tot goud en zilver, of de steen der wijzen, de ontwikkeling en manifestatie van het hoger ZELF die de Graaf bewerkstelligd heeft. De alkahest van de inferieure alchemist is de All-geist (algeest), de allesdoordringende Goddelijke Geest van de hogere Ingewijde; want alchemie was en is, zoals zeer weinigen tot op de dag van vandaag weten, evenzeer een spirituele filosofie als een fysieke wetenschap.
Er bestaan zeven sleutels voor het raadsel, en de Graaf opent het mysterie met één van de hoogste. Want zoals de auteur van ‘Hermetische Filosofie’ het prachtig uitdrukte:
‘Het ware mysterie dat iedereen het meest en tegelijkertijd het minst vertrouwd is, waarin hij moet worden ingewijd of als atheïst moet sterven, is de mens zelf. Hij krijgt het levenselixer, het drinken waarvan, voor de ontdekking van de steen der wijzen, het drinken is van de drank des doods, terwijl het aan de adept en de epopt, de ware onsterfelijkheid schenkt. Hij kent misschien de waarheid zoals zij werkelijk is – Aletheia, de adem van God, of het Leven, het bewuste denken in de mens.’ Dit is ‘de Alkahest die alle dingen oplost,’ en Graaf Tolstoj heeft het raadsel goed begrepen.

Wat is waarheid?
Kort voor Jezus' kruisdood kwam Hij tegenover een Romein te staan die zich, onder druk gezet door een ziedende menigte, wanhopig afvroeg wat dan toch wel die waarheid mocht zijn waar Jezus over sprak. In Johannes 18:38 vinden we deze gebeurtenis:
“Pilatus zei tot Hem: 'Wat is waarheid?' En na dit gezegd te hebben, kwam hij weer naar buiten tot de Joden en zei tot hen: 'Ik vind geen schuld in Hem'”.
De vraag naar de waarheid die Pontius Pilatus hier aan Jezus stelde was niet slechts een vraag die door een in het nauw gedreven Romein werd gesteld, maar een vraag die door alle eeuwen heen heeft geklonken. Zijn vraag was een reactie op de uitspraak van Jezus in Joh. 18:37: “Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen, opdat Ik voor de waarheid zou getuigen; een ieder die uit de waarheid is, hoort naar Mijn stem”. Dit is één van die dingen waarop Jezus tijdens Zijn rondwandeling op deze aarde het felst werd aangevallen. De waarheid die Jezus verkondigde was het evangelie van het Koninkrijk Gods en dit vatte Hij samen in Matth. 18:11: “Want de Zoon des mensen is gekomen om het verlorene te behouden”.

Sylvia Cranston, Carey Williams HPB: Het bijzondere leven en de invloed van Helena Blavatsky
Hoofdstuk 11Bijna-dood-ervaringen en kosmisch bewustzijn
Om de bewering dat (wat ik voorlopig blijf bestempelen als) de BDE algemeen voorkomt verder te ondersteunen, geven we ter overweging de samenvatting die door psychiater Stanley Dean werd opgesteld van de kenmerken van ‘ultrabewustzijn’, zoals hij het noemt, en de gevolgen ervan. ‘Ultrabewustzijn’ is een term die is bedacht door Dean, maar is bijna synoniem met een oudere, meer bekende term, kosmisch bewustzijn. Tussen haakjes, Deans samenvatting werd voor het eerst gepubliceerd in 1974, vóór de explosie van belangstelling in bijna-dood-verschijnselen. Hier is de lijst van Dean:'
Er vindt een intellectuele verlichting plaats die onmogelijk is te beschrijven. In een intuïtieve flits is men zich bewust van de betekenis en de bedoeling van het heelal, een identificatie en versmelting met de schepping, de oneindigheid en onsterfelijkheid, een diepte voorbij de diepte van geopenbaarde betekenis – kortom, een begrip van het Overzelf dat zo almachtig is dat religie het heeft geïnterpreteerd als God . . .
Hoofdstuk 12Pleegde ze plagiaat?
Het is interessant op te merken dat de onsterfelijke Goethe bekende dat hij zijn materiaal op dezelfde manier verkreeg als andere schrijvers, maar u zou dat niet weten tenzij u toevallig een duistere referentie had gelezen die zijn biograaf Emil Ludwig ontdekte:
Ik heb mijn prestaties te danken . . . aan duizenden dingen en personen buiten mijzelf, die mijn materiaal vormden . . . en het enige dat ik moest doen, was er de hand op leggen en oogsten wat anderen voor mij hadden gezaaid. . . . De hoofdzaak is om een groot verlangen te hebben en bekwaamheid en doorzettingsvermogen om het te volbrengen. Mijn werk is dat van een samengesteld wezen en wordt toevallig ondertekend met Goethe.195
Coleman zelf deed niet altijd wat hij anderen voorschreef over de vermelding van secundaire bronnen. In zijn essay ‘Zondag is niet de werkelijke sabbat’, ontleende hij zonder bronvermelding talloze citaten aan een artikel van William Henry Burr over dit onderwerp. In een brochure van zestien bladzijden schreef Burr, die tegen Coleman klaagt:
De feiten zijn als volgt: W.E.C. heeft alles wat hij heeft aangehaald of samengevat van Justinianus, Irenaeus, Clemens, Tertullianus, Victorinus, Origenes, Eusebius,
Hiëronymus, Luther, Melanchthon, Baxter, Ileylin, Milton, Paley en Neander aan mijn boekje ontleend. Elke verwijzing die hij geeft naar bovengenoemde autoriteiten is van mij geleend; en hij heeft niets uit hun werken toegevoegd dat hij niet in mijn boek vond. [De publicatie van Burr: 1881, Washington, D.C.]
Coleman erkende evenmin dat het boekje van Burr bestond. Burr noemt ook welke delen Coleman had overgeschreven.
195) Emil Ludwig, The History of a Man

Peter Thiel: De weldenkenden nemen Trump „letterlijk maar niet serieus”, zijn aanhangers nemen hem „serieus maar niet letterlijk”. (Eelco Runia NRC 17 december 2016)
Ronald Plasterk Maar in de politiek, als je op metaniveau kijkt, kun je ook zeggen: wees blij, koester dat probleem! Maak het groter. Dan kun je er nog jaren plezier van hebben! 'Neem die bestuurlijke hervormingsagenda van D66. Die gaat nu al vijftig jaar mee. En als puntje bij paaltje komt, zegt Thom de Graaf: 'Ja nee, dat referendum moet natuurlijk niet in verkeerde handen vallen.' Zo heeft D66 al vijftig jaar lol van een probleem.'

De waarheid voorbij (Haro Kraak Volkskrant 27 december 2016 bijlage p. 4-5):
Beschouwing post-waarheid
2016 was het jaar van de post-truth: feiten waren van ondergeschikt belang aan meningen, emoties en regelrechte bullshit. Hoe hebben we grip verloren op wat waar is?
Flauwekulverkoper
Dit brengt iedereen in verwarring, zei Trevor Noah, de presentator van latenightshow The Daily Show. ''Politici horen niet eerlijk over hun leugens te zijn.'
Trump is een goochelaar, zei Noah. 'Hij vertelt iedereen hoe hij de truc doet en alsnog zeggen mensen: het is magie!' Trump de tovenaar, bij wie illusie en werkelijkheid voortdurend door elkaar lopen.
Ondanks al zijn leugens, onwaarheden en overdrijvingen moet je Trump geen leugenaar noemen, betoogde het Amerikaanse blad The New Republic.
Hij is wat anders, iets veel ergers: een bullshit artist, een flauwekulverkoper.
Wat het verschil is? Dat legt Harry G. Frankfurt, een vooraanstaand filosoof en emeritus hoogleraar aan Princeton, uit in zijn boek On Bullshit uit 2005. 'Je kunt alleen liegen als je de waarheid denkt te weten', schrijft hij. 'Een leugenaar verhoudt zich tot de waarheid, en respecteert in die zin de waarheid. Een bullshitter geeft niet om de waarheid.'
Flauwekul is daarom gevaarlijker dan leugens, betoogt Frankfurt, omdat het de mogelijkheid tot het achterhalen van waarheid ondermijnt. Een leugen probeert de waarheid te manipuleren, maar flauwekul probeert de aanhoorder te manipuleren.
Schandalig
Bullshit is vager (en dus gevaarlijker) dan een leugen, zegt Frankfurt, een leugen kun je
ont-maskeren of doorprikken, maar bullshit niet. Na bullshit volgt daarom zelden de ophef die hoort bij het onthullen van een leugen. Trump profiteert op meerdere manieren van dit klimaat. Hij maakt van zijn kletskoek een show. Zijn praatjes worden nauwelijks serieus genomen, soms meent hij niet eens wat hij zegt, zoals hij zelf al trots toegeeft. Het is kleedkamerpraat of een politiek incorrect grapje, zo verdedigt hij zijn misstappen, en mensen gaan daar kennelijk in mee.

'Israël heeft ook een duistere Oost-Europese kant' (Dirk-Jan van Baar Volkskrant 9 oktober 2016):
Shimon Peres, oud-president van Israël, had ook een duistere kant waar de Israëli's zelf zich meer van bewust zijn, schrijft Dirk-Jan van Baar.
Vacuüm
Het is dus niet zo gek dat zulke Joden niet op het 'naïeve' Amerika vertrouwen, en zeker niet op Barack Obama, die de atoomdeal met Iran - dat de 'zionistische entiteit' Israël wil vernietigen - als zijn voornaamste wapenfeit ziet en in Syrië een zelfgetrokken rode lijn liet overschrijden. Dat heeft een vacuüm geschapen waar Vladimir Poetin is ingedoken. Rusland heeft weer een voet tussen de deur in het Midden-Oosten, wat niet geruststellend is. Het enige vredesverdrag dat werkt, dat tussen Israël en Egypte, kwam pas tot stand nadat Anwar Sadat de Russen het land had uitgezet. En de Osloakkoorden in de jaren negentig, waaraan Peres zijn Nobelprijs dankte, waren alleen mogelijk omdat Moskou als machtsfactor was weggevallen. Maar nu is Rusland terug, mede op uitnodiging van Amerika.

Laten we weer realistisch zijn (Peter Wieringa interviewt filosoof Maurizio Ferraris Volkskrant 29 oktober 2016 katern Vonk p. 14-15):
Jarenlang golden feiten onder intellectuelen als een kwestie van perspectief. In dat gat sprongen populisten als Trump. De filosoof Maurizio Ferraris pleit voor een Nieuw Realisme.
Hoe kijkt u aan tegen de opmars van populistische partijen die ageren tegen immigratie en sceptisch zijn over het Europese project?
'Schopenhauer citeerde eens een Engelsman die zei: 'Ik ben niet rijk genoeg om me een geweten te kunnen veroorloven.' Dat suggereert dat je voor progressieve idealen, voor een beleid van tolerantie en een open samenleving, zo niet rijk, dan op z'n minst positief over de toekomst moet zijn. En daar ontbreekt het momenteel aan in een groot deel van Europa, net als in de jaren dertig. Maar ik ben ervan overtuigd dat de ervaring van de jaren veertig, en het feit dat er ondanks alles nog steeds een verenigd Europa bestaat, zij het verzwakt, zal voorkomen dat de geschiedenis zichzelf herhaalt.' Hoe lang denkt u dat het postmodernisme nog invloed zal hebben?
'Dat heeft wetenschapsfilosoof Thomas Kuhn mooi verwoord: een theorie blijft leven totdat haar verkondigers met pensioen gaan.'

In een goochelwinkel leerde James Doty trucs voor het echte leven. (Stine Jensen Volkskrant 29 oktober 2016 Sir Edmund p. 29):
Doty verwerft zijn ervaringen als hersenchirurg soepeltjes met zijn
levensverhaal.
Goed nieuws voor degenen die sceptisch zijn over het werk van Dick Swaab. Neuroloog James Doty vindt de
materialistische kijk op het leven te beperkt. Hij benadrukt de plasticiteit van het brein. Als je het brein traint, kan je een goed mens worden.
Dr. James Doty leidt tegenwoordig het
Center for Compassion and Altruism and Education op Stanford University. Hij kan grote spirituele leiders tot zijn vrienden rekenen: de dalai lamai doneerde bij hoge uitzondering een aanzienlijk bedrag om bij te dragen aan Doty's wetenschappelijk onderzoek.
Magisch brein, magisch hart is in de eerste plaats een autobiografische vertelling. Doty schrijft over zijn werk als neurochirurg. In die hoedanigheid moet hij het hoofd en het hart koel houden, omdat betrokkenheid bij de patiënten tot fouten kan leiden. Maar het besef dat leven en dood in zijn handen liggen, maakt hem ook bewust van de waarde van het leven. Zijn ervaringen als hersenchirurg verweeft Doty met zijn levensverhaal.

Het vraagstuk waar het primair om draait wordt door de onderwijssocioloog Jaap Dronkers onderkent (Volkskrant 9 juni 2015 p. 21).
'Op de lange termijn is sponsoring echter zeer gevaarlijk. Als sponsoring gewoon wordt zal dat onvermijdelijk ten koste gaan van publieke financiering door de overheid. Bovendien zal sponsorgeld altijd bij de meest aantrekkelijke partijen terecht komen, het zogenaamde Mattheüs-principe: hij die heeft, krijgt; hij niet heeft, wordt afgenomen. Dit gebeurt nu al in de kunstsector. Iedereen wil het concertgebouw sponseren, maar niemand de kleinere reisopera's.

Matteüs 20:1-16 1 Het is met het koninkrijk van de hemel als met een landheer die er bij het ochtendgloren op uit trok om dagloners voor zijn wijngaard te zoeken. 2 Nadat hij met de arbeiders een dagloon van een denarie overeengekomen was, stuurde hij hen naar zijn wijngaard. 3 Drie uur later trok hij er opnieuw op uit, en toen hij anderen werkloos op het marktplein zag staan, 4 zei hij ook tegen hen: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard, de betaling zal rechtvaardig zijn.” 5 En ze gingen erheen. Rond het middaguur ging hij er nogmaals op uit, en drie uur later weer, en handelde als tevoren. 6 Toen hij tegen het elfde uur van de dag nog eens op weg ging, trof hij een groepje dat er nog steeds stond. Hij vroeg hun: “Waarom staan jullie hier de hele dag zonder werk?” 7 “Niemand wilde ons in dienst nemen,” antwoordden ze. Hij zei hun: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard.” 8 Toen de avond gevallen was, zei de heer van de wijngaard tegen zijn rentmeester: “Roep de arbeiders bij je en betaal hun het loon uit. Begin daarbij met de laatsten en eindig met de eersten.” 9 En zij die er vanaf het elfde uur waren, kwamen naar voren en kregen ieder een denarie. 10 En toen zij die als eersten waren gekomen naar voren stapten, dachten ze dat zij wel meer zouden krijgen. Maar ook zij kregen ieder die ene denarie. 11 Toen ze die in handen hadden, gingen ze bij de landheer hun beklag doen: 12 “Die laatsten hebben één uur gewerkt en u behandelt hen zoals u ons behandelt, terwijl wij het onder de brandende zon de hele dag hebben volgehouden.” 13 Hij gaf een van hen ten antwoord: “Beste man, ik behandel je toch niet onrechtvaardig? Je hebt toch ingestemd met het loon van één denarie? 14 Neem dan aan wat je toekomt en ga. Ik wil aan die laatsten nu eenmaal hetzelfde betalen als aan jou. 15 Of mag ik met mijn geld niet doen wat ik wil? Zet het kwaad bloed dat ik goed ben?” 16 Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten.’

De onschuld en de waarheid worden gekruisigd (Uit het evangelie van Johannes, 18:28 - 19:22)
(18:33) Pilatus dan ging weer het paleis van de stadhouder binnen en riep Jezus en zei tot hem: "Zijt gij de koning der joden?" Jezus antwoordde: "Zegt gij dit uit uzelf, of hebben anderen u over mij verteld?"' Pilatus antwoordde: "Ben ik soms een jood? Uw eigen natie en de overpriesters hebben u aan mij overgeleverd. Wat hebt gij gedaan?" Jezus antwoordde: "Mijn koninkrijk is geen deel van deze wereld. Indien mijn koninkrijk een deel van deze wereld was, zouden mijn dienaren hebben gestreden opdat ik niet aan de joden overgeleverd zou worden. Maar mijn 'koninkrijk is nu eenmaal niet uit deze bron." Daarom zei Pilatus tot hem: "Welnu, zijt gij dan een koning?" Jezus antwoordde: ,,U zegt dat ik een koning ben, ik zeg dat niet. Hiertoe ben ik geboren en hiertoe ben ik in de wereld gekomen, om getuigenis af te leggen van de waarheid. Een ieder die aan de zijde van de waarheid staat, luistert naar mijn stem. Pilatus zei tot hem: "Wat is waarheid?"

Vanaf 1970 heb ik Hoogovens in verschillende staffuncties (Research & Development, Diversificatie en Automatisering) eerst top down en later bottom up leren kennen. Bij de afdeling Research & Development hield ik me met productontwikkeling en bij Diversificatie met beleids - en marktonderzoek bezig. Thema’s die mijn bijzondere belangstelling hadden waren organisatiecultuur, besluitvormingsprocessen en artificial intelligence. Na mijn ontslag bij Hoogovens kreeg ik het traject Ondernemen met talenten bij het outplacementbureau Van Ede & Partners, onder leiding van Hans Leewens, door Hoogovens aangeboden. Het onderzoeksrapport 'E i V' is een vervolg op het traject Ondernemen met talenten.

Filosofisch kwintet 2 augustus 2015 Welke waarden staan onder druk, verdienen het om behouden te blijven en waarom?
Daarover gaat deze reeks van het Filosofisch Kwintet. Voor Europa-deskundige Mathieu Segers, te zien in de derde aflevering, is dat gemeenschapszin.
Willekeur
"We hebben weinig gemeenschappelijke, morele bodem meer. Op materieel vlak loopt Europa misschien voorop, maar op het gebied van identiteitsbewustzijn is het hier armoe troef. Na de Tweede Wereldoorlog is er in de westerse wereld een heel groot vertrouwen gegroeid in beleid dat gebaseerd is op rationaliteit. Je definieert een probleem, maakt een kosten-batenanalyse en zoekt naar een praktische oplossing. Politici werden populair als ze beloofden problemen op te lossen en niet als ze zeiden: ik heb ideeën.
Dat instrumentalisme zonder moraal leidt uiteindelijke tot grote willekeur, waardoor niemand meer begrijpt wat de gezamenlijke basis is waarvanuit de samenleving functioneert." Troost en houvast
"Religieuze waarden waren heel lang een bindende kracht, maar die zijn verdwenen. We zijn op een punt beland waarop de samenleving te klinisch is geworden. Wat we nu meemaken, bijvoorbeeld met het geweld van IS, maar ook in Oost-Oekraïne, is een terugkeer van de geschiedenis met moord en doodslag die we kennen van voor de Koude Oorlog. Dat maakt dat we niet zozeer meer behoefte hebben aan meer materiële middelen, maar aan meer troost en houvast. Wat we delen in Europa is dat we allemaal koortsachtig op zoek zijn naar méér dan instrumentalisme en rationaliteit alleen, maar we zoeken dat in totaal verschillende richtingen, dat zie je bijvoorbeeld in de opkomst van populisme." Goed en fout
"Je ziet nu een mismatch tussen politieke vraag en aanbod. Burgers van vandaag vragen van de politiek meer dan louter oplossingen. Zij vragen ook om ideeën. Rationaliteit en instrumentalisme zijn niet voldoende om het hoofd te bieden aan ideologische krachten zoals IS. Maar die ideeën zijn er niet. Dat zag je ook tijdens de discussie over bed, bad en brood. De vraag had moeten zijn: wat zijn de voorwaarden voor een menswaardig bestaan? En niet: is dit een probleem dat kan worden opgelost met statistiek en wat kost dat? Goed en fout is een gevoelskwestie die te maken heeft met cultuur, achtergrond en morele opvattingen. Dat is niet allemaal uit te rekenen. Om koers te vinden in de complexe werkelijkheid heb je een moreel fundament nodig. Om dat te ontdekken is zelfkennis en zelfbewustzijn vereist. En juist daarmee is het zorgelijk gesteld in Europa. Hoe langer dit duurt, hoe gevaarlijker het wordt."
Mathieu Segers, universitair hoofddocent Europese integratie aan de Universiteit Utrecht en auteur van de boeken Waagstuk Europa (2014) en Reis naar het continent (2013) Eerder publiceerde hij in twee delen de dagboeken van Europeaan van het eerste uur Max Kohnstamm (2008, 2011). Hij is als columnist verbonden aan het Financieel Dagblad.
Henk van Houtum, hoogleraar geopolitiek van grenzen aan de universiteit van Bergamo, hoofddocent politieke geografie en hoofd van het Nijmegen Centre for Border Research aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Zijn meest recente boeken waren 'Grensland' en 'Eerlijke Nieuwe Wereld, voorbij de grenzen van de natiestaat'. Hij is columnist voor de Volkskrant.nl en De Gelderlander en publicist voor meerdere (inter)nationale kranten en magazines.
Halleh Ghorashi, als Hoogleraar Diversiteit en Integratie verbonden aan de afdeling Sociologie van de Vrije Universiteit in Amsterdam. In haar onderzoek richt ze zich op culturele diversiteit, Nederlandse identiteit en integratie.

Opleidingsniveau is geen leefstijl of Is 'gezond' opleidingsniveau een keuze? (Asha ten Broeke Volkskrant 31 juli 2015 p. 16):
Tien jaar geleden opperde Mark Rutte - toen nog niet eindbaas van BV Nederland, maar staatssecretaris van Onderwijs - dat het goed was als in 2030 niet meer een kwart maar de helft van de mensen was afgestudeerd aan hbo of universiteit.
Helaas is de wetenschap achter dit optimistische geloof in ons collectieve kwartjes-potentieel nogal ontnuchterend. Zo schrijven de onderwijspsychologen David Berliner en Gene Glass dat het een misvatting is dat scholen alle kinderen alles kunnen leren en iedereen kunnen verheffen. In hun boek '50 myths and lies that threaten America's public schools' verwijzen ze naar de Dodo uit Alice in Wonderland, die verkondigt: Everybody has won, and all must have prices. 'Het is spijtig', schrijven ze, 'maar in de echte wereld kan niet elk kind een winnaar zijn.' Etc.
Niet elke burger kan zomaar tot grote diplomahoogten stijgen, en niet elke ziekte, tegenslag of tragedie is te voorkomen. Zeker in deze neoliberale tijden, waarin 'vermijdbaar leefstijlrisico' al snel verandert in 'eigen schuld, dikke bult', is het belangrijk dat we onszelf daar regelmatig aan herinneren. Want de schuld, dat is wel het laatste wat iemand met dementie nodig heeft.

Voetnoot Voorspellingen of Dijsselbloem is Schäubles lievelingsslaafje (Arnon Grunberg Volkskrant 21 juli 2015):
Begin dit jaar deed ik in de Volkskrant een aantal voorspellingen voor 2015. Ik voorspelde dat de euro niet onder 1.15 U.S. dollar zou zakken. Hij zakte tot circa 1.05 en zweeft nu rond de 1.10. Ik voorspelde dat de olieprijs zou stijgen. In de lente steeg de olieprijs, maar daalde daarna weer.
Verder voorspelde ik dat er dit jaar geen Gaza-oorlog zou plaatsvinden, dat Griekenland in de eurozone zou blijven en er dit jaar geen dag van nationale rouw zou worden afgekondigd in Nederland. Die voorspellingen zijn vooralsnog uitgekomen.
In een Voetnoot voorspelde ik dat Dijsselbloem niet zou worden herkozen als voorzitter van de eurogroep. Dijsselbloem werd met twaalf tegen zeven stemmen herkozen.
In de Volkskrant wordt de relatie tussen Schäuble en Dijsselbloem omschreven als die tussen een oom en zijn neefje. Ik vermoed dat Dijsselbloem Schäubles lievelingsslaafje is, maar in de politiek heiligt het doel de middelen.

De mythe van het 'Duitse dictaat' ( Paul Brill Volkskrant 1 augustus 2015 p. 24):
Daarmee zetten Merkel en Schäuble een van de grondbeginselen van de Duitse naoorlogse buitenlandse politiek op losse schroeven, namelijk het vertrouwen van de wereld te herwinnen door volledige toewijding aan de Europese integratie. Nooit meer diende Duitsland de indruk te wekken dat het er weer van droomt de Macht in der Mitte te worden. Maar op de eurotop, aldus nog steeds Fischer, koos Duitsland voor zichzelf en voor minder in plaats van meer Europa.
Laat ik voorop stellen het nog steeds een zegen te vinden dat een prominente Duitser zijn landgenoten op het hart drukt de lessen uit het verleden niet te vergeten. Maar daarmee is niet gezegd dat Fischer de zaken op hun juiste waarde schat.
Laat ik voorop stellen het nog steeds een zegen te vinden dat een prominente Duitser zijn landgenoten op het hart drukt de lessen uit het verleden niet te vergeten. Maar daarmee is niet gezegd dat Fischer de zaken op hun juiste waarde schat.
Om te beginnen gaat hij voorbij aan het feit dat Duitsland en de andere eurolanden Griekenland de afgelopen jaren bij herhaling te hulp zijn geschoten. De confrontatie op de top van drie weken geleden kwam ook niet uit de lucht vallen: ze volgde op een lange reeks van Griekse chicanes met als dieptepunt het bizarre referendum dat premier Tsipras uit de hoed toverde.
Het waren bepaald niet alleen Merkel en Schäuble die vonden dat een grens was bereikt. Ze hadden praktisch heel Noord- en Oost-Europa aan hun zijde. En eigenlijk ook Spanje, Portugal en Ierland, de drie eurolanden die zich wel hebben onderworpen aan de hervormingstucht (en met redelijk succes).

Wir haben es gewusst (Reimar von Meding Volkskrant 31 juli 2015 p. 16):
In Duitsland ontdekte de jeugd in de jaren zestig wat haar ouders en grootouders in de oorlog hadden gedaan. Ze verloor al haar respect en compassie voor de eerdere generaties en dat was geheel terecht. Hun schuld en dus ook de verontwaardiging daarover waren te groot. Dat geldt ook voor kolonisten in Nederlands-Indië. Velen waren persoonlijk schuldig, velen ook niet, maar iedereen droeg verantwoordelijkheid.
Het is juist zo belangrijk om voor volgende generaties levendig te houden, dat je je niet kunt onttrekken aan de gevolgen van persoonlijk handelen, ook al is dat handelen passief. Het zijn uiteindelijk altijd mensen die iets doen en niet een abstracte 'overheid'.

Held in vredestijd (M. Jansen eindhoven Volkskrant 1 augustus 2015 p. 26):
Het is lekker comfortabel praten vanaf de zijlijn in vredestijd voor Reimar von Meding (Wir haben es gewusst O&D,31 juli). Zonder zelf de 'keuzes' te hoeven maken die onze ouders en grootouders tijdens de Tweede Wereldoorlog wel moesten maken. Of het nu gaat om Nederlands-Indië of Nederland tijdens de oorlog, mensen werden door vreselijke omstandigheden tot 'keuzes' gedwongen.
Hoe dapper ben je nog om als overtuigde staker je dienstuniform te blijven dragen tijdens de Spoorwegstaking, terwijl je weet dat om die reden al diverse collega's zijn vermoord? Het zijn maar een paar heel kleine voorbeelden - in dit geval uit het leven van mijn opa. Ik wil hiermee aangeven dat het wel erg gemakkelijk is om vanuit je veilige huis af te geven op het handelen van anderen, in oorlogstijd nota bene.
Om nog maar te zwijgen over al die soldaten die gedwongen werden om te vechten. Wat was het alternatief? Hoe dapper zou u zélf zijn geweest, Reimar von Meding?

Veto Rusland (Hans van Rossum Volkskrant 31 juli 2015 p. 16):
Ik wil u er graag op wijzen dat de Nederlandse regering was gewaarschuwd om niet boven Oekraïne te vliegen en Malaysia Airlines - in tegenstelling tot andere vliegvaartmaatschappijen - niet zo verstandig was om haar vliegroute te wijzigen.
Zowel de Nederlandse regering als vliegvaartmaatschappij Malaysia Airlines is voor een groot deel verantwoordelijk voor de ramp met de MH17.
Dat mag best belicht worden, ook al betekent dat wellicht straks financiële claims tegen beide.

Kasplantje of Ik overweeg een penning met 'Reanimeren? Graag!' (Aleid Truijens Volkskrant 31 juli 2015 p. 2):
Maar het inzicht schrijdt voort. Die kasplantjestheorie klopt niet. Ik schrok van een bericht in Trouw: de kans om als oudere na een reanimatiepoging als vegeterend wrak te eindigen, is klein. Dat blijkt uit een onderzoek van het AMC Amsterdam, gepubliceerd in het medische tijdschrift Resuscitation. Slechts 12 procent van de 70-plussers overleeft een reanimatiepoging buiten het ziekenhuis, maar van hen heeft 90 procent geen blijvende schade. De kans op fatale schade is gering: in Nederland verblijven zo'n 25 mensen in vegetatieve toestand in een tehuis, de helft van hen als gevolg van reanimatie. Etc.
Ooit houdt een hart op met tikken. Gelukkig maar, want niets lijkt mij zo erg als onkwetsbaar zijn. Weten dat de artsen je altijd kunnen oplappen, zou bij mij iedere vaart uit het leven halen. Maar zo ver is het nog niet. Waarom pillen slikken tegen hoge bloeddruk en cholesterol, maar vervolgens niet ingrijpen bij hartfalen? Ik overweeg een penning met 'Reanimeren? Graag!'

Richard Brooks De vele betekenissen van maya
Is het alleen maar het Indiase equivalent van die pessimistische waardering van het leven die te vinden is in het boek Prediker, ‘IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid’ (1:2)? Of zoals de Bijbel zegt: ‘Het ene geslacht gaat en het andere geslacht komt, maar de aarde staat in eeuwigheid; ook rijst de zon op en de zon gaat onder, en hijgend ijlt zij naar haar plaats, waar zij oprees. De wind gaat naar het Zuiden, en zij draait naar het Noorden; aldoor draaiend gaat hij voort, en op zijn kringloop keert de wind weer terug… alle dingen zijn onuitsprekelijk vermoeiend, en er is niets nieuws onder de zon’ (1:4-9).

De definitie van de Amerikaanse-Hongaarse historicus John Lukacs - in de eerste plaats 'het streven naar waarheid door het uitbannen van onwaarheid'.

De term ideaal kan zowel slaan op een doel (teleologisch) of op een oorsprong (principieel). Het woord komt van het Griekse begrip idea (vorm, gestalte, idee) dat vooral bekend is geworden door Plato’s ideeënleer. In Platonische zin slaat de idee (niet: het idee) op iets dat niet in de alledaagse werkelijkheid bestaat, maar daarin wel gestalte kan krijgen of gedeeltelijk gerealiseerd kan worden. Het is te vergelijken met een blauwdruk, een visioen of een definitie. Als men aanneemt dat de ziel vier onderscheiden vermogens heeft (kennen, voelen, streven en gedrag), dan kan elk van deze psychische vermogens zich richten op een specifiek ideaal: het kenvermogen op het schouwen van de idee (archetype, categorie), het gevoel op het beleven van een waarde (het goede, het schone, het ware), het streven op een norm (bijvoorbeeld rechtvaardigheid, volmaaktheid) en het handelen op het "goede" voorbeeld (zoals een heilige, een held of een idool).

Eben Alexander Na dit Leven Een neurochirurg over zijn reis naar het hiernamaals
Lisette Thooft (Ode mei-juni 2013)
U weet nu zeker dat er in het universum meer goed is dan kwaad, schrijft u. Hoe zit dat op aarde?
‘Het kwaad is ook geschapen door een alles liefhebbende en almachtige God. Dat vond ik moeilijk om te begrijpen toen ik terugkwam van mijn ervaring, want er is dus die onvoorwaardelijke liefde die alles beheerst, en toch is er in de lagere regionen ook kwaad. God houdt zo veel van ons dat hij ons vrije wil gunt, om zelf levenskeuzes te maken.
‘De meest efficiënte keuze is altijd die van onvoorwaardelijke liefde, compassie en vergeving; daarmee komen we het snelst in die hogere regionen terecht. Maar we kunnen ook kiezen voor minder directe paden, en door pijn, ellende en kwaad gaan. Daarvoor betaal je wel een prijs, want je voelt dan alle pijn die je anderen hebt aangedaan – veel scherper dan je slachtoffers het ooit voelden, omdat je die pijn voelt in een zuiver spiritueel gebied. Maar dat is allemaal onderdeel van de lessen die je leert in de loop van onze opgang naar God, die almachtige en liefhebbende bron.
‘Je kunt verward raken in het vergaren van rijkdom die je niet nodig hebt. Dat leidt tot lijden van de ziel. Het is beter om liefde voor anderen te manifesteren en niet egocentrisch te zijn. Alle oude religies gaan eigenlijk daarover, maar ik heb ontdekt dat het ook helemaal spoort met een moderne manier van denken over het bewustzijn.’
Waarom nu?
‘De schade die we aanrichten, wordt gewoon te groot. Het heeft ook te maken met het feit dat we deel worden van een grotere kosmische gemeenschap. Het is mij volstrekt duidelijk dat er andere, zeer intelligente wezens in dit universum wonen en daarmee bedoel ik iets wat veel groter is dan het universum dat onze wetenschap nu kent. Wat wij als tijd zien, is alleen maar de laagste vorm van tijd en causaliteit en wat wij tijdreizen noemen en onmogelijk achten, bestaat al voor hoger ontwikkelde wezens.
‘Het spel dat we tot nog toe spelen is zeer beperkt geweest en gaat alleen om het leven op aarde. Maar het is onvermijdelijk dat we daar op een gegeven moment voorbij komen en dat we beseffen dat er bewustzijn bestaat dat het onze verre overstijgt, in andere gebieden van het universum. Als wij deel willen uitmaken van die gemeenschap, dan moeten we ons beter gedragen.
‘Oorlog en geweld zijn al achthonderd jaar voorbij de datum; die hadden allang uit onze wereld verdwenen moeten zijn. En we komen op een punt waarop we niet langer vrij zijn om dat oude spel te spelen. Het feit dat er honderd miljoen dollar per dag aan oorlog wordt uitgegeven, dat moet stoppen. Dat geld moet naar voedsel voor iedereen, onderwijs voor iedereen. Iedereen moet de kans krijgen op een goed leven. En alle kinderen zijn onze kinderen. Want ons bewustzijn is in wezen één en de basis ervan is goddelijk. Steeds meer mensen beginnen dat te beseffen.’

Hans Komen Het belang van het onderscheid tussen iets en niets. Wat dienen we ons te realiseren als reïncarnatie zou bestaan? (Civis Mundizondag 29 november 2015):
Bewustzijn is dan ook energie, maar immateriële energie.
en
Thomas Kuhn schrijft dat een nieuw paradigma in het begin niet volledig bewijsbaar hoeft te zijn. Het is de taak van de wetenschap de bewijslast te vergroten. Als een aantal punten van een paradigma nog niet te bewijzen valt, wil dat nog niet zeggen dat de uitgangspunten daarvan onjuist zijn.

Bij diegene die de dood van binnen leert kennen, verdwijnt de angst voor de dood vanzelf. (Lambѐrt de Kwant Reflectie nr. 1 2020 p. 5-7):
De Bahgavad Gita zegt dat er geen geboorte of dood is. Ze zijn slechts onderdeel van een permanente cyclus van verandering, een schijnbare verandering, die voortdurend aan de gang is. Het gaat erom een oog te ontwikkelen voor de onveranderlijkheid in alle veranderingen die plaatsvinden.

Pasen 2020 Verrijzenis of herrijzenis (Paul van Oyen Reflectie nr. 1 2020 p. 8-9)

Leeg en bevrijd (Hein Thijssen Reflectie nr. 3 2019 p. 31-36 en nr. 1 2020 p. 10-13)
Theologie IS niets anders meer dan een ingewikkelde cerebrale activiteit, een spe voor liefhebbers

Herkenningen (Reflectie nr. 1 2020 p. 14-17)
Jim van der Heijden over het Tussenbestaan
Eudaimonia heeft betrekking op de 4e Dimensie van de Zwaartekrachtruimte die Gerrit Teule in zijn boek Hebben wij een ziel? of van het Blokuniversum waar Jim van de Heijden gebruik van maakt. Het blokuniversum is niet volledig gedetermineerd, zoals Wim Rietdijk tracht te bewijzen. Het is onze vrije wil, het is het vermogen van de mens zich aan de veranderende omgeving aan te passen en de mogelijkheid van creativiteit die het leven zinvol maakt. Creativiteit, verbeeldingskracht (imaginatie) zorgt dat het lichtpuntje aan het eind van de tunnel feller gaat schijnen. De gangbare methode om de wils- en verbeeldingskracht te verenigen is yoga, contemplatie, meditatie.

We hebben een cultuur geschapen met pseudopaden. We zitten zo vast..! (Karel Wellinghoff interviewt Marcel Messing Reflectie nr. 1 2020 p. 18-20)
Marcel Messing Worden Wij wakker? over de verborgen krachten achter het wereldtoneel (Eerste druk: oktober 2006): In een uitgebreid gedocumenteerd overzicht van feiten beschrijft de auteur de recente ontwikkelingen op het gebied van elektronische en digitale beinvloeding: "Voor het eerst in de mensengeschiedenis overspoelt een gigantische golf van informatie en techniek onze maatschappij, waardoor de gemiddelde mens manipuleerbaar is geworden." Hij wijst op de sterke groei van vertwijfeling, dreiging, polarisatie, bedreiging van de privacy en ziet deze als gevolgen van verborgen en alles controlerende krachten (industriele giganten, overheden, veiligheidsdiensten) die wereldwijd de waarheid verhullen. Onder meer gebruiken zij daarvoor de angst voor terrorisme en onveiligheid. De jongste aanleiding voor het boek zijn de crashes op 11 september 2001 en de sindsdien niet aflatende discussie over aanslag of complot. Tegelijkertijd komen de invloed en de bedreiging van allerhande chips (ook RFID-tags), biometrische paspoorten, satellieten en hun radiogolven, digitale snelwegen, camera's ter sprake. Messing pleit voor een conscientieus tegenwicht door versterking van inzicht, bewustwording en liefde en biedt daarvoor concrete suggesties.

Karel Wellinghoff boek De grote ommekeer Over de opkomst van het andere denken, de nieuwe liefde en het onuitsprekelijke geluk
De onderwerpen in dit boek zijn velerlei, maar worden benaderd vanuit een spirituele zienswijze. Het gaat over een ander soort denken en ervaren en over een grote ommekeer, die ons te wachten zou staan. In dit boek wordt de vraag gesteld naar de bron van onze ervaringen buiten de ingewikkeldheden van wetenschap en religie om. Er zijn veel leraren, schrijvers en therapeuten, maar ook wetenschappers die vanuit een ander perspectief naar zichzelf en de wereld kijken. Aan de hand van uitspraken van onder andere Ken Wilber, Krishnamurti en Eckhart Tolle, wordt ingegaan op zaken als schoonheid en liefde, maar ook op de negatieve emoties waarvan we het slachtoffer zijn. Tussendoor geven tante Bertien en haar zoon Baba Shree Pino Ji hun nuchtere antwoorden op de vragen van de schrijver.

Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen... (Wies Kuiper Reflectie nr. 1 2020 p. 21-25):
4 is het getal van het leven van de mens in de materie , 5 is het getal van de volledig bewuste mens, de heilige mens. De getallen 40 en 50 plaatsen deze gegevens in een andere dimensie.

NIP Psycholoog en schrijfster (Neletta van Heuven Reflectie nr. 1 2020 p. 26-29)
Om therapeut te worden heb ik bewust breed gestudeerd: theologie, filosofie en psychologie. Binnen de samenhang van deze disciplines kun je vragen beantwoorden die je stelt zodra je in de problemen raakt. Wie ben ik? Waartoe zijn wij hier op aarde? Is er leven na dit leven? God? Waarom overkomt mij dit? Waar vind ik liefde? Waarom ben ik zo bang? Ik ben ervan overtuigd geraakt, dat de meeste psychische problemen zijn geworteld in angst.

Seksualiteit en spiritualiteit (Marcel Messing Reflectie nr. 1 2020 p. 30-34)

NDE vs. SMN = Scientific & Medical Network (Rudolf Smit Reflectie nr. 1 2020 p. 35-36):
Rudolf Smit en Titus Rivas Wat een stervend brein niet kan aanwijzingen voor parapsychologische verschijnselen rond bijna-doodervaringen; de harde kern van bevestigde casussen

Pim van Lommel Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
Hoofdstuk 15
Er is niets nieuws onder de zon (p. 302):
Niets nieuws (p. 303):
Het is een eeuwenoud idee dat de ziel na de dood blijft bestaan, dat men een oordeel krijgt over hoe men geleefd heeft (de levensterugblik in de BDE) en daarna, afhankelijk van hoe men heeft geleefd, in een gelukzalige sfeer mag verblijven, of soms als straf in een angstwekkende omgeving terechtkomt.
309: Het Tibetaanse Dodenboek (Bardo Thodol bevat mondeling doorgegeven zeer oude kennis.
Eindeloos bewustzijn (Henk Hogeboom v.B. tijdschrift GAMMA maart 2008 p. 32,33):
Door zijn boek hoopt Van Lommel echter ook dat artsen, hulpverleners, zieken- en bejaardenverzorgers, familieleden van hartpatiënten zich in de toekomst meer dan voorheen gaan openstellen voor BDE-verhalen. In het verleden was dat vaak anders. Veel mensen durfden er gewoon niet voor uit te komen dat zij een BDE hadden ervaren. Maar al te vaak werden zij niet serieus genomen. Dat deze verhalen echter van alle tijden en culturen zijn beschrijft Van Lommel in het hoofdstuk 15
'Er is niets nieuws onder de zon'. In alle godsdiensten en culturen vindt men geschriften waarin gewag gemaakt wordt van non-lokale ervaringen. Dood blijkt niet dood te zijn, als we afgaan op het Egyptische dodenboek, het Tibetaanse dodenboek, de hindoeïstische Isha Upanishad, de oud-joodse mystieke leer in de Midrash en de Zohar, het verhaal van Er in Plato's Politeia (Staat), de visioenen in de Bijbel en van mystici als Franciscus van Assisi, Meister Eckhart, Theresa van Avila, Johannes van het Kruis, maar ook in soera 99:7 van de Koran. Verder wijst Van Lommel op geschriften als die van de Zweedse wetenschapper Emanuel Swedenborg Ontwaken uit de dood, de theosofe Annie Besant De dood en daarna, de antroposoof Rudolf Steiner De dood - een andere vorm van leven, enz. enz.

Begrippen als cosmic consciousness en enlightenment (illuminatie) van Augustines zijn aan eindeloos bewustzijn nauw verwant.

MANTRA herfst 2015 bevat een interview van Rinus van Warven met Pim van Lommel.
Interpreteren
Wat is het probleem rondom bewustzijn van Van Lommels visie? "Dat is de vraag. De huidige hersenwetenschappers , die kunnen de laatste tien jaar de meest mooie onderzoekingen doen aan de hersenen. MRI-scans, isotopenonderzoek, PET-scans, EEG's. Bij dit soort onderzoeken meet je activiteit. Als een mens denkt of voelt, worden bepaalde centra actief, de bloedstroom neemt toe. Dus activiteiten in bepaalde celgroepen nemen toe. Je kunt zelfs correlaties meten tussen wat je denkt en voelt en wat er in de hersenen meetbaar is. Maar wat we niet kunnen meten is die inhoud van gedachten en gevoelens. Daar schiet wetenschap tekort. Men heeft daarbij neiging om te 'overinterpreteren'. Dat men zegt als ik een activiteit zie, ergens meet, dan houdt dat in de mensen dat en dat voelen en denken. Maar dat klopt dus niet . Dus we kunnen bewustzijn niet meten."

Studium Generale Universiteit Utrecht
Op t randje Over de grenzen van wetenschap
Wittgenstein, Darwin, Freud en Einstein braken met het verleden en leidden ons een nieuw paradigma in. Maar niet iedere breuk met traditie vindt wetenschappelijke navolging. Wie bepaalt welke kant het onderzoek uitgaat? Is dat de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen - het ‘forum, geweten en de stem’ van de wetenschap in Nederland? Of is dat de burger? Hoe vaak je artikel wordt gedownload is steeds belangrijker. Net als scoren in de media.
Pim van Lommel behandelt op 13 februari 2013 het thema Aan de andere kant.

In plaats van de levensterugblik in de BDE heeft Blavatsky het over het BOEK VAN HET LEVEN, Teilhard de Charden over Noösfeer en het Hindoeïsme over Akasha-kronieken.

Pim van Lommel: Elke gedachte die we hebben, blijkt dus een vorm van energie die eeuwig blijft bestaan. Pim van Lommel toonde aan dat verruimd bewustzijn (onbewust absoluut Bewustzijn) zonder hersenactiviteit mogelijk is. Dick Swaab, die de geest ziet als het produkt van de honderd miljard hersencellen (neuronen) die we hebben, heeft zeker voor een deel gelijk. De wet van arbeidsvermogen sluit in zich dat psychische beweging voortgebracht wordt door beweging. Daar psychische beweging slechts beweging is op het psychische gebied, een materieel gebied, heeft de psycholoog, die er niets dan stof in ziet gelijk (De Geheime Leer, Deel III, p. 601).

Leen den Besten Eindeloos bewustzijn? Visie op bijna-dood ervaringen, De functie van de hersenen:
Hersenen en bewustzijn zijn onderling afhankelijk, maar mentale en emotionele processen zijn daarom nog niet identiek met of te herleiden tot hersenprocessen. Er is een wisselwerking tussen hersenen en bewustzijn. De hersenen spelen een rol bij de mogelijkheid om het dagelijks (waak)bewustzijn te ervaren. Maar ze beschikken over onvoldoende informatiecapaciteit om alle herinneringen met bijbehorende gedachten en gevoelens op te slaan en ze hebben ook niet voldoende capaciteit om opgeslagen informatie terug te vinden. Het lijkt niet juist te beweren dat het bewustzijn alleen maar het product kan zijn van hersenfuncties. Het bewustzijn beïnvloedt de werking van de hersenen zowel op korte als op langere termijn.

Waarheidsvinding is een principe van beschouwing en onderzoek dat feiten belangrijker of op zijn minst gelijkwaardig acht aan ervaring en opportuniteit. Discussie over de aard en zin van dit principe vindt vooral plaats in het kader van sociaal onderzoek zoals dat door gedragswetenschappers wordt gedaan. Wat leren we van Stapel?

Het driehoekige diagram van Roberto Assagioli toont dat synthese, het zuivere waarnemen via het reflexieve, met name het verticale bewustzijn plaats vindt. De synthese (these + antithese) bereikt uiteindelijk het punt Ain-Soph waar geen tegenstellingen bestaan.

Tegenover het aardse staat het hemelse, tegenover het relatieve staat het absolute, tegenover Chaos, Gaia en Eros staat het Goede, Ware en Schone, tegenover Asat staat Sat, tegenover Alpha staat Omega.
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk Esoterische leringen in alle heilige geschriften bevestigd (p. 509):
Het moet ernstig worden betwijfeld of onze tijd met al zijn verstandelijke scherpzinnigheid is bestemd om in elk westers volk ook maar één niet-ingewijde geleerde of filosoof te ontdekken die in staat is de geest van de archaïsche filosofie volledig te begrijpen. Men kan dat ook van niemand verwachten, voordat de ware betekenis van deze woorden, de alfa en de omega van de oosterse esoterie, de woorden Sat en Asat – waarvan in de Rig Veda en elders zo’n ruim gebruik wordt gemaakt – grondig wordt begrepen.

De basis van elk leerproces is: ‘Wat’ moeten we aan ‘Wie’, ’Wanneer’ en ‘Hoe’ leren, en ‘Waarom’ vinden we dat?
Herrmann, Jung, Kolb en Leary
Het meervoudig brein-model van Herrmann, het typologisch model van Jung, het model van leerstijlen van Kolb en de roos van Leary (en wellicht nog andere modellen) lijken ergens allemaal op elkaar.
De belangrijkste overeenkomst is dat deze modellen allemaal uitgaan van twee dimensies, waartoe verschillen tussen mensen te herleiden zijn.
- Bij Kolb is dat de dimensie concreet-abstract en de dimensie actief-passief
- Bij Herrmann is sprake van de dimensie ratio-emotie en de dimensie van orde-chaos
- Bij Jung is dat de dimensie intuïtion-sensation en de dimensie feeling-thinking
- Bij Leary is sprake van de dimensie boven-onder en de dimensie samen-tegen

Om de verbindende patronen (merkwaardige lus) van de Kosmos te verklaren past Ken Wilber de filosofie van Arthur Koestler toe. Arthur Koestler bedacht de term ‘holon’ voor een entiteit die een geheel is en tegelijkertijd een deel van een ander geheel ('Monade + Duade').

Het boek Een scheurtje in de rand van de schepping van Marcelo Gleiser heeft op het fenomeen ‘Monade + Duade’ (twee in een De Geheime Leer Deel I Proloog p. 46) betrekking, het verschijnsel dat Meta-leren, het Ken uzelve mogelijk maakt. ‘Monade + Duade’, de twee kanten van een medaille. Het is de ziel (psyche) die de twee kanten van een medaille met elkaar verbindt. In het rapport ‘E i V’ wordt de intermediair tussen de twee kanten met de verborgen 5e Dimensie weergegeven. Het ontstaan van leven zal altijd een mysterie blijven.

Al komt de vraag naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld van Laozi, 'De volledigheid is als water' zal overbruggen? Dit vraagstuk is analoog aan het hersenonderoek en de controverse tussen Ramachandran en Swaab. Het rapport ‘E i V’ geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de Nieuwe levensrichting, het AOS-concept, BON, het Vierde Model of Het Nieuwe Denken. Het rapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken komt centraal te staan.

De praktische bruikbaarheid van het onderscheid tussen een relatieve en een absolute wereld komt in de psychologie van Roberto Assagioli naar voren. In zijn boek Psychosynthese wijst Assagioli er op dat we gedachten en emoties hebben, maar niet onze gedachten en emoties zijn. Gedachten en emoties komen en gaan, het zijn de steeds veranderende inhouden van ons bewustzijn. Het is net als met goed en kwaad, wijsheid en dwaasheid, zij hebben een relatief karakter. Het centrum van ons bewustzijn wordt gezien als een wit scherm waarop de verschillende beelden, de zogenaamde schaduwen van ons bewustzijn worden geprojecteerd. Plato geeft in zijn allegorie van de grot al een vergelijkbaar beeld. Volgens Plato is dat wat wij doorgaans beschouwen als de werkelijkheid slechts een zwakke afschaduwing van de échte werkelijkheid: de wereld van de ideeën. Deze ideeën bevinden zich in Plato’s hemel of ideeënrijk: een transcendente werkelijkheid. Het is de wereld van de absolute ruimtetijd.

Socrates toont zich met zijn dialogen een evenwichtskunstenaar. Socrates is leraar noch meester. De Socratische dialoog biedt een houvast om door het stellen van de juiste vragen dichter bij de waarheid, een synthese, een oplossing te komen. Maar de kernvraag blijft of degene die het goede kent het vervolgens ook doet?
De leuze Ken u zelf, Γνωθι σεαυτον (Gnoothi seauton), leek zijn leidmotief bij de benadering van kennis over de werkelijkheid. Hoe kan iemand iets kennen, als hij zichzelf niet kent? Wie kent er dan? En wat is de waarde van zulke ongegronde kennis? Hij leek vooral zelf op zoek naar die ultieme kennis van het diepste zelf, waarzonder men niets echt kent. En als men dat kent, dan weet men tenminste wie er niets kent, en kan vandaaruit reële kennis worden opgediept.

Herodes rekende erop dat de wijzen na hun bezoek aan Bethlehem bij hem verslag zouden uitbrengen, maar toen ze niet terugkwamen, liet hij alle kleine kinderen uit deze plaats vermoorden, de zogenaamde kindermoord van Bethlehem. Jozef en Maria waren echter met Jezus gevlucht naar Egypte.

GEESTELIJKE PRINCIPES voor het ontdekken van GODs WAARHEID.
1e principe: Erken dat de WAARHEID alleen van God kan komen.
2e principe: Leer hoe je Gods WAARHEID zelf kunt ontdekken.
3e Principe: Wees bereid jouw eigen WAARHEID in te leveren bij God.
4e principe: Kies er steeds weer voor in je leven om het "WAARHEIDS GEBED" te bidden.
5e principe: Maak tijd vrij om Gods WAARHEDEN te ontdekken.
6e principe: Leer zelf de stem van God verstaan.

Hegel Het absolute
De '(Wereld)geest' bereikte zijn volkomen ontplooiing bij het bereiken van "de waarheid" of 'Het Absolute' (weten).

De essentie van de lezingen van Hazrat Inayat Khan was dat alle godsdiensten uit één en dezelfde goddelijke bron voortkomen en dat alle religies uiteindelijk op dezelfde God zijn gericht. God heeft vele benamingen en elk mens beleeft God op zijn eigen manier. Dit is dan ook de centrale boodschap van Hazrat Inayat Khan. Hij legde de nadruk op het feit dat het geen nieuwe religie is maar een op zichzelf staande levenshouding, "voor hen die zoeken naar waarheid". God moet je volgens hem niet buiten jezelf zoeken, maar binnen in jezelf.

Krishnamurti: Alleen als het denken – en niet alleen het denken, maar ook het leven – volledig harmonieus is, zonder tegenstellingen. Alleen zo’n denken kan waarheid vinden, kan waarheid waarnemen. Waarheid is niet iets abstracts, waarheid is hier.

Krishnamurti zegt dan dat de mens de waarheid moet ontdekken in de spiegel van zijn omgang met anderen, door inzicht te krijgen in zijn eigen bewustzijnsinhoud, door zuiver waar te nemen, niet door verstandelijke of zelfbeschouwend analyseren. Wanneer de mens gaat beseffen hoe zijn denken werkt zal hij zien hoe het de denker onderscheidt van de gedachte, de waarnemer van het waargenomene, de ervarende van de ervaring. Hij zal dan ontdekken dat dit onderscheid een illusie is. Dan blijft alleen het zuivere waarnemen over, dat inzicht is, zonder een spoor van het verleden of van tijd. Dat tijdloze inzicht veroorzaakt een diep ingrijpende verandering in de menselijke geest.

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen Slachtoffers en Daders, , tussen het zondebokmechanisme (Shooting the messenger), de Wet van analogie en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

Krishna zegt in de Bhagavad Gita (hoofdstuk 4 sloka’s 7 en 8, tekst René Meijer):
(7) O zoon der Veelen, waar en wanneer er ook maar een afname is van de rechtschapenheid en het onrecht overweegt, manifesteer ik mezelf op dat moment. (8) Opdat zij die dorsten naar de waarheid een leven mogen hebben en de onverlaten een halt wordt toegeroepen, verschijn ik generatie na generatie ten tonele met de bedoeling de weg van de menselijke principes van de waarheid, de zuiverheid, de boete en het geweldloze mededogen opnieuw te vestigen.

De oorspronkelijke versie van De Geheime Leer is in 1888 gepubliceerd. In de tijd van Blavatsky was het atoom het kleinste deeltje. In het atoommodel van Ernest Rutherfords en Niels Bohr speelt het elektron een centrale rol. Later is het belang van de 'Moleculaire biologie en Genetica' (neuronen, genen en genoom) in betekenis toegenomen. Het zijn in het bijzonder de boeken van Ervin Laszlo die de wetenschappelijke inzichten in DGL aanvullen. De diverse puzzelstukjes sluiten nog beter op elkaar aan.

Al blijft de vraag van Ervin Laszlo actueel hoe heeft het universum zich kunnen ontwikkelen tot een toestand waarin de biologische evolutie überhaupt kon plaatsvinden? Het lijkt mogelijk een verband te leggen tussen het standaardmodel en de driehoek van Pythagoras. Het is een aanzet, niet om vanuit de natuurkunde, maar met name vanuit de geestkunde verschillende disciplines in één model samen te voegen. Het ontstaan en de eerste ontwikkeling van de mensheid heeft zich niet op aarde maar in de geestelijke wereld afgespeeld. De relatie tussen geest (ongemanifesteerde, hogere Zelf) en lichaam, de ziel staat nog steeds centraal.

Karma Nemesis (J. v Rijckenborgh)
Deze
oerkracht van de alnatuur stelt in haar onwrikbare onverzettelijkheid, als Logos der natuur, het grote plan Gods absoluut veilig. De Geest Gods straalt een plan uit in de afgrond; door de kracht van de geest worden de krachten der natuur gewekt, het al komt in beweging en manifesteert zich. En nu is er één controlerende factor: Nemesis, die het grote plan Gods veilig stelt; een kracht die geen transigeren kent, geen wijsheid uitstraalt, geen goed en geen kwaad, geen positiviteit noch negativiteit: een kracht die slechts de wil van de Logos handhaaft, dwars door alle afwijkende of tegenwerkende invloeden heen. Dat is welbekeken, overweldigend heerlijk! Gods plan houdt eeuwig stand, het kan niet worden aangetast, het zál zich voltrekken. Doch welk een ontzaglijk gevaar ligt daarin tegelijkertijd besloten! Want als wij de wet van Nemesis overtreden, dan corrigeert zij ons, dan treedt zij op als de wreekster, als het noodlot. Dát is de naam waaronder wij Nemesis in de dialectische orde het beste kennen: als het noodlot, het blinde noodlot. Daarom wordt Nemesis wel voorgesteld als een godin met een blinddoek voor het gezicht. U verstaat nu wellicht wat er in het grijze verleden is geschied. Een deel van de mensheid heeft de wijsheid, die des geestes is, losgelaten, en heeft eigenwillig geëxperimenteerd. Terstond trad Nemesis corrigerend op: God kan niet laten varen de werken zijner handen. De corrigerende natuurwet trad op. Aldus werd in het wijde universum het onheilsvuur beantwoord. In die wieling werd de mens verbroken van de geest. In die toestand was hij nog slechts in naam een mens, Manas, een denker. In zijn gebrek aan wijsheid ging hij de verschillende goden der natuur dienen. Maar iedere planetaire godheid, iedere planetaire natuurkracht, verschilt van elke andere. Deze natuurkrachten kunnen niet anders dan hun eigen scheppingsopdracht volbrengen. Daar de planeetkrachten mensheid-dienend zijn, kunt u zich voorstellen hoe door de verworden mensheid ook de planetaire krachtsverhoudingen bij voortduring uit hun evenwicht gestoten worden en dus door het noodlot, door Nemesis gecorrigeerd. Zo vergaan werelden door vuur; zo roept onheiligheid nieuwe onheiligheid op en tegennatuurlijke krachten. Zo staat de mens in het leven in de atmosfeer der boosheid, in de atmosfeer van de boosheid der onwetendheid: de onwetendheid aangaande de oorspronkelijke menselijke staat. Zo bezit iedere mikrokosmos in zijn aurische wezen een nog onbetaalde rekening van het noodlot, van Nemesis, een rekening die men moet betalen, tot aan de laatste cent. En als de mens op deze rekening afbetaalt, door zijn noodlotsgang door de natuur des doods, brengt hij meestal weer direct een nieuwe schuld tot ontwikkeling. Karma-Nemesis kennen wij allen heel goed!

De Geheime Leer Proloog (p. 32):
Zij is het ENE LEVEN, eeuwig, onzichtbaar en toch alomtegenwoordig, zonder begin of einde en toch periodiek in haar geregelde manifestaties, terwijl tussen die perioden het duistere geheim van het niet-zijn heerst; onbewust en toch absoluut Bewustzijn; niet te verwerkelijken en toch de ene op zichzelf bestaande werkelijkheid; inderdaad ‘een chaos voor het gevoel, een Kosmos voor de rede’. Haar ene absolute kenmerk, namelijk HETZELF, de eeuwige, onophoudelijke beweging, wordt in esoterische taal de ‘grote adem’2 genoemd, dat is de eeuwigdurende beweging van het Heelal in de zin van grenzeloze, altijd aanwezige RUIMTE. Wat bewegingloos is, kan niet goddelijk zijn. Maar er is ook in feite en in werkelijkheid niets absoluut onbeweeglijk binnen de universele ziel.
2) Plato toont zich een ingewijde als hij in de Cratylus zegt dat theos is afgeleid van het werkwoord theein, ‘bewegen’, ‘lopen’, want de eerste astronomen die de bewegingen van de hemellichamen waarnamen, noemden de planeten theoi, de goden. (Zie Deel II, Afd. II, XXII, De symboliek van kruis en cirkel.) Later ontstond uit het woord nòg een term, aletheia – de adem van god’.
De Geheime Leer Deel I Stanza 5 Fohat: kind van zevenvoudige hiërarchieën (p. 148):
De vraag, hoe mensen van de laatste paar eeuwen tot dezelfde denkbeelden en conclusies zijn gekomen, die tienduizenden jaren geleden in het verborgene van de adyta als grondwaarheden werden onderwezen, wordt afzonderlijk behandeld. Sommigen kwamen ertoe door de vooruitgang in de natuurwetenschap en door onafhankelijke waarneming; anderen – zoals Copernicus, Swedenborg en nog enkelen – hadden, ondanks hun grote geleerdheid, hun kennis veel meer te danken aan intuïtieve dan aan verkregen denkbeelden, die zij op de gebruikelijke manier in de loop van de studie hadden ontwikkeld13. (Zie ‘A Mystery about Buddha’.)
13: Swedenborg, die onmogelijk iets kon weten van de esoterische denkbeelden van het boeddhisme, is onafhankelijk hiervan in zijn algemene opvattingen de occulte leer dicht genaderd. Dit blijkt uit zijn verhandeling over de theorie van de draaiende bewegingen. In de vertaling ervan door Clissold, die door prof. Winchell wordt aangehaald, vinden we de volgende samenvatting: ‘De eerste Oorzaak is het Oneindige of Onbegrensde. Dit geeft het bestaan aan het eerste eindige of begrensde.’ (De logos in zijn manifestatie en het Heelal.) ‘Wat een grens voortbrengt, is analoog aan beweging. (Zie de eerste stanza hierboven.) De voortgebrachte grens is een punt, waarvan de essentie beweging is; maar omdat zij geen delen heeft, is deze essentie geen werkelijke beweging, maar slechts iets wat daarop lijkt.’ (In onze leer is het niet ‘iets verwants’, maar een overgang van eeuwige trilling in het ongemanifesteerde tot een draaiende beweging in de wereld van de verschijnselen of de gemanifesteerde wereld). . . . ‘Uit dit eerste ontstaan uitgebreidheid, ruimte, vorm, en opeenvolging of tijd. Evenals in de meetkunde een punt een lijn voortbrengt, een lijn een oppervlak, en een oppervlak een lichaam, zo neigt hier het punt naar lijnen, oppervlakken en lichamen. Met andere woorden, het Heelal is in aanleg aanwezig in het eerste natuurlijke punt . . . . de beweging, waarnaar de ingeboren neiging streeft, is cirkelvormig, omdat de cirkel de volmaaktste van alle figuren is. . . . De volmaaktste vorm van een beweging . . . moet eeuwig cirkelvormig zijn, dat wil zeggen, zij moet van het middelpunt naar de omtrek gaan en van de omtrek naar het middelpunt.’ (Aangehaald uit Principia Rerum Naturalia.) Dit is zuiver occultisme.
149: Met de ‘zes richtingen van de Ruimte’ wordt hier de ‘dubbele driehoek’ bedoeld, de samenvoeging en versmelting van zuivere geest en stof, van de arupa en de rupa, waarvan de driehoeken een symbool zijn. Deze dubbele driehoek is een teken van Vishnu, en ook Salomo’s zegel en de Sri-Antara van de brahmanen.
151: De wezenlijke eenheid van ieder bestanddeel van de samengestelde dingen in de Natuur van ster tot delfstoffenatoom, van de hoogste Dhyan-Chohan tot de kleinste infusoriën, in de meest ruime betekenis en toegepast, hetzij op de geestelijke, de verstandelijke, dan wel op de stoffelijke wereld – die eenheid is de enige fundamentele wet in de occulte wetenschap. ‘De godheid is onbegrensde en oneindige uitgebreidheid’, zegt een occult axioma; vandaar, zoals al werd opgemerkt, de naam Brahma14.
14) In de Rig Veda vinden wij de namen Brahmanaspati en Brihaspati afwisselend en als gelijkwaardig gebruikt. Zie ook de ‘Brihad Upanishad’; Brihaspati is een godheid die ‘de vader van de goden’ wordt genoemd.
De Geheime Leer Deel I Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 248):
In sekhem ligt ‘het geheimzinnige aangezicht’ of de werkelijke mens verborgen achter de onechte persoonlijkheid, de drievoudige krokodil van Egypte, het symbool van de hogere drie-eenheid of de menselijke triade, atma, buddhi en manas11. In al de oude papyri wordt de krokodil sebek (zevende) genoemd, terwijl het water esoterisch het vijfde beginsel is; en, zoals al is gezegd, toont Gerald Massey aan dat de krokodil ‘de zevende ziel, de hoogste van zeven, de ongeziene ziener’ was. Zelfs exoterisch is sekhem de verblijfplaats van de god Khem, en Khem is Horus, die de dood van zijn vader Osiris wreekt en dus de zonden van de mens bestraft, wanneer deze een ontlichaamde ziel wordt. Zo werd de ‘Osiris-geworden’ overledene de god Khem, die ‘sprokkelt op het veld van aanroo’, d.w.z. hij oogst òf zijn beloning òf zijn straf, omdat dat veld het hemelrijk (devachan) is, waar de overledene tarwe wordt gegeven, het voedsel van de goddelijke gerechtigheid. Van de vijfde groep hemelse wezens wordt aangenomen, dat deze in zichzelf de tweeledige eigenschappen bevat van zowel de geestelijke als de stoffelijke aspecten van het Heelal; om zo te zeggen de twee polen van mahat, de universele intelligentie, en ook de tweevoudige, de geestelijke en de stoffelijke natuur van de mens. Vandaar haar getal vijf, vermenigvuldigd en tot tien gemaakt, waardoor zij wordt verbonden met Makara, het tiende teken van de Dierenriem.
263/264: Intussen is het duidelijk, dat ‘de mens-plant’, saptaparna, verwijst naar de zeven beginselen, en de mens wordt vergeleken met de zevenbladige plant van die naam28, die bij de boeddhisten zo heilig is.
28) De Egyptische allegorie in het eerder genoemde ‘Dodenboek’, de hymne die betrekking heeft op de beloning ‘van de ziel’, verwijst duidelijk naar onze zevenvoudige leer en is bovendien heel poëtisch. De overledene krijgt een stuk land in het veld van Aanroo toegewezen, waarop de manes, de vergoddelijkte schimmen van de doden, als oogst van wat zij door hun daden in het leven hebben gezaaid, het zeven ellen hoge koren verzamelen, dat groeit in een gebied dat is verdeeld in 14 en 7 stukken. Dit koren is het voedsel waarvan zij in amenti, het rijk waartoe het Aanrooveld behoort, leven en voorspoed genieten, of dat hen zal doden. Want, zoals in de hymne wordt gezegd (zie hfst. xxxii, 9), wordt de overledene òf daarin vernietigd, òf hij wordt voor de eeuwigheid zuivere geest, als gevolg van de ‘zeven keer zevenenzeventig levens’ die hij op aarde heeft doorgebracht of nog zal doorbrengen. Het beeld van het koren dat wordt geoogst als ‘vrucht van onze handelingen’ is heel levendig.
De Geheime Leer Deel I,
Samenvatting (p. 299):
Laten we de
hoofdpunten kort herhalen en aan de hand van de enorme omvang van de behandelde onderwerpen aantonen hoe moeilijk, zo niet onmogelijk, het is om deze volledig tot hun recht te laten komen. (p. 300,301):
Ook is het nutteloos op te merken dat eeuwenlang de
‘wijzen’ van het vijfde Ras, van het geslacht dat werd gered en gespaard bij de laatste wereldramp en het verschuiven van continenten, hun levens hadden doorgebracht met leren, niet met onderwijzen. Hoe deden zij dat? Het antwoord luidt: door op elk gebied van de natuur de oude tradities te toetsen, te onderzoeken en te controleren op basis van de onafhankelijke visioenen van grote adepten, dat wil zeggen mensen die hun fysieke, mentale, psychische en geestelijke gestel tot de hoogst mogelijke graad hebben ontwikkeld en vervolmaakt. Van geen adept werd het visioen aanvaard, voordat het was gecontroleerd en bevestigd door de visioenen van andere adepten – zó verkregen dat zij als op zichzelf staande bewijzen konden dienen – en door eeuwen van ondervinding.
Het wordt ‘
substantie-beginsel’ genoemd, want op het gebied van het gemanifesteerde Heelal wordt het ‘substantie’, een illusie, terwijl het in de beginloze en eindeloze abstracte, zichtbare en onzichtbare RUIMTE een ‘beginsel’ blijft. Het is de alomtegenwoordige werkelijkheid: onpersoonlijk, omdat het alles en iedereen omvat. De onpersoonlijkheid ervan is de grondgedachte van het stelsel. Het sluimert in elk atoom van het heelal en is het heelal zelf.2
2) Zie afd. 2, hfst. 3, ‘
Oorspronkelijke substantie en het goddelijk denken’, blz. 355ev.
(3) Het heelal is de
periodieke manifestatie van deze onbekende absolute essentie. Maar door het ‘essentie’ te noemen, zondigt men juist tegen de geest van de filosofie. Want hoewel men het woord in dit geval kan afleiden van het werkwoord esse, ‘zijn’, kan HET toch niet worden vereenzelvigd met een of ander wezen dat het menselijk verstand zich kan voorstellen. HET wordt het best beschreven als noch geest noch stof, maar beide. ‘Parabrahman en mûlaprakriti’ zijn in werkelijkheid één, maar toch twee in het universele voorstellingsvermogen van het gemanifesteerde, zelfs in het voorstellingsvermogen van de ene logos, zijn eerste manifestatie, die HET – zoals de bekwame spreker in zijn ‘Notes on the Bhagavad Gita’aantoont1 – vanuit het ob jectieve standpunt van die logos ziet als mûlaprakriti en niet als parabrahman; als de sluier ervan en niet als de daarachter verborgen ene WERKELIJKHEID, die onvoorwaardelijk en absoluut is.
301: (6.) Het Heelal wordt van
binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet n van haar manier van werken.
300/301: (3.) Het Heelal is de
periodieke manifestatie van deze onbekende absolute essentie. Door het ‘essentie’ te noemen, zondigt men echter juist tegen de geest van de filosofie. Want hoewel men het woord in dit geval kan afleiden van het werkwoord esse, ‘zijn’, kan HET toch niet worden vereenzelvigd met een of ander wezen, dat het menselijke verstand zich kan voorstellen. HET wordt het best beschreven als noch geest noch stof, maar beide. ‘Parabrahmam en Mulaprakriti’ zijn in werkelijkheid één, maar toch twee in de universele opvatting over het gemanifesteerde, zelfs in het begrip van de ene logos, zijn eerste manifestatie, die HET – zoals de bekwame spreker in zijn ‘Notes on the Bhagavadgita’ aantoont – vanuit het objectieve standpunt van de ene logos ziet als Mulaprakriti en niet als Parabrahmam; als de sluier ervan en niet als de daarachter verborgen ene WERKELIJKHEID, die onvoorwaardelijk en absoluut is.
303: Het zijn noch ‘dienende’ noch ‘beschermende’ engelen; evenmin zijn het ‘voorboden van de Allerhoogste’ en nog minder de ‘boodschappers van de toorn’ van een God, die is geschapen door de menselijke verbeelding. Het is even dwaas hun bescherming in te roepen als om te geloven dat men zich van hun sympathie kan verzekeren door een of andere boetedoening; want ze zijn evengoed als de mens zelf de slaven en de werktuigen van de onveranderlijke karmische en Kosmische wet.
304/305: De onveranderlijke wetten die de zwakke en krachteloze soorten uitroeien om plaats te maken voor de sterke, en die zorgen voor het ‘overleven van de geschiktsten’, werken alle naar het grootse doel toe, al zijn ze nog zo wreed in hun directe werking. Juist het feit dat er aanpassingen voorkomen, dat de geschiktsten inderdaad overleven in de strijd om het bestaan, toont aan dat wat ‘onbewuste Natuur’3 wordt genoemd, in werkelijkheid een samenstel van krachten is, die worden gehanteerd door half-intelligente wezens (elementalen), die worden geleid door hoge planeetgeesten (Dhyan-Chohans). Deze laatsten gezamenlijk vormen het gemanifesteerde woord van de ongemanifesteerde LOGOS en vormen tegelijkertijd het DENKVERMOGEN van het Heelal en zijn onveranderlijke WET.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 6 De maskers van de wetenschap (p. 558):
Vanuit het standpunt van de occultist ligt de voornaamste en noodlottigste fout en dwaling die door de wetenschap wordt gemaakt, in de opvatting dat er zoiets als anorganische of dode stof in de natuur mogelijk is. Kan iets dat dood of anorganisch is, worden omgezet of veranderd, vraagt het occultisme. En is er iets onder de zon dat onveranderlijk blijft?
Deze dwaling wordt nergens beter toegelicht dan in het wetenschappelijke boek van een Duitse geleerde, prof. Philip Spiller (Der Weltäther als kosmische Kraft). In deze kosmologische verhandeling probeert de schrijver te bewijzen dat ‘geen stoffelijk bestanddeel van een lichaam, geen atoom, op zichzelf oorspronkelijk kracht bezit, maar dat ieder van die atomen volstrekt dood1 is, en zonder enig vermogen om op een afstand te werken’ (blz. 4).
1) Wat dood is, moet eens levend zijn geweest. Wanneer, in welke periode van de kosmogonie? Het occultisme zegt dat in alle gevallen waarin materie inert schijnt te zijn, deze het meest actief is. Een houten of stenen blok is in elk opzicht onbeweeglijk en ondoordringbaar. De deeltjes ervan zijn niettemin in werkelijkheid in onophoudelijke eeuwige trilling, die zo snel is, dat het lichaam voor het fysieke oog volstrekt bewegingloos schijnt te zijn. De ruimtelijke afstand tussen die trillende deeltjes is – gezien vanuit een ander gebied van zijn en waarneming – even groot als die tussen sneeuwvlokken en regendruppels. Maar voor de natuurwetenschap zal dit een absurditeit zijn.
559: Daarom vertoont Spiller met al zijn fouten meer intuïtie dan enige andere hedendaagse wetenschapper, misschien met uitzondering van dr. Richardson, de theoreticus van de ‘zenuwkracht’ of de zenuw-ether, en ook van de ‘zonnekracht en aardkracht’2. Want aether is in de esoterie de ware kern van alle mogelijke energie en men kan beslist alle manifestaties van energie in de
stoffelijke, psychische en spirituele werelden aan dit universele agens (samengesteld uit veel agentia) toeschrijven.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 8 Leven, kracht en zwaartekracht (p. 591):
Maar de wetenschappers weten niets, en willen ook niets horen over het ‘zwaard van kennis’, dat door de adepten en asceten wordt gebruikt. Vandaar de eenzijdige opmerkingen van de ruimst denkenden onder hen, die zijn gebaseerd op en voortvloeien uit het overdreven belang dat wordt gehecht aan de willekeurige vertakkingen en onderverdeling van de natuurwetenschap. Het occultisme schenkt er weinig aandacht aan en de natuur nog minder. De hele reeks natuurverschijnselen komt voort uit de oorsprong van de etherākāśa, evenals het tweevoudige ākāśa voortkomt uit de zogenaamde ongedifferentieerde Chaos. Deze laatste is het primaire aspect van Mūlaprakriti, de wortelstof en het eerste abstracte denkbeeld dat men zich van Parabrahman kan vormen. De hedendaagse wetenschap kan haar hypothetisch opgevatte ether op zoveel manieren verdelen als ze wil; de werkelijke aether van de Ruimte zal altijd blijven zoals hij is.
592:Hij heeft zijn zeven beginselen, zoals al het andere in de natuur, en als er geen ether was, zou er geen geluid zijn, omdat hij het trillende klankbord in de natuur is in al haar zeven differentiaties. Dit is het eerste mysterie dat de ingewijden uit de oudheid leerden. Onze huidige normale fysieke zintuigen waren (vanuit ons huidige gezichtspunt) abnormaal in die tijd van langzaam voortgaande benedenwaartse evolutie en van val in de stof. En er was een tijd toen alles wat tegenwoordig wordt beschouwd als ‘verschijnselen’ en wat zo raadselachtig is voor de fysiologen, die nu zijn gedwongen erin te geloven – zoals gedachteoverbrenging, helderziendheid, helderhorendheid, enz.; kortom alles wat nu ‘wonderbaarlijk en abnormaal’ wordt genoemd – toen dat alles en veel meer hoorde tot de zintuigen en de vermogens die de hele mensheid bezat. Wij doorlopen echter teruggaande èn vooruitgaande cyclussen; d.w.z. terwijl we bijna tot het einde van het vierde Ras aan spiritualiteit hebben verloren wat we in fysieke ontwikkeling hebben gewonnen, verliezen wij (de mensheid) nu even geleidelijk en onmerkbaar in fysiek opzicht alles wat we in de spirituele re-evolutie terugwinnen. Dit proces moet voortgaan tot de tijd die het zesde Wortelras op één lijn zal brengen met de spiritualiteit van de tweede, al lang uitgestorven mensheid.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 9
De zonnetheorie (p. 601):
De stof is eeuwig’, zegt de esoterische leer. Maar de stof die de occultisten zich in haar laya- of nultoestand voorstellen, is niet de stof van de hedendaagse wetenschap; zelfs niet in haar meest ijle gasvormige toestand. De ‘stralende stof’ van Crookes zou stof van de grofste soort schijnen in het gebied van het begin, omdat stof zuivere geest wordt, voordat zij zelfs tot haar eerste punt van differentiatie is teruggekeerd. Als dus de adept of de alchemist eraan toevoegt dat, hoewel de stof eeuwig is, want zij is PRADHĀNA, er toch atomen worden geboren in elk nieuw manvantara of wederopbouw van het heelal, is dit niet zo’n tegenstrijdigheid als een materialist, die in niets buiten het atoom gelooft, zou kunnen denken. Er is een verschil tussen gemanifesteerde en niet-gemanifesteerde stof, tussen pradhâna, de beginloze en eindeloze oorzaak, en prakriti of het gemanifesteerde gevolg. De sloka zegt:
‘Wat de niet-geëvolueerde oorzaak is, wordt door de meest eminente wijzen nadrukkelijk pradhâna genoemd, oorspronkelijke grondslag, die zeer fijn prakriti is, nl. wat eeuwig is en wat tegelijk wel en niet is, niet anders dan een proces6.’
601/602: Wat in het hedendaagse spraakgebruik respectievelijk geest en stof wordt genoemd, is in eeuwigheid EEN als de eeuwigdurende oorzaak, en het is noch geest noch stof, maar HET – in het Sanskriet TAT (‘dat’) – alles wat is, was of zal zijn, alles wat de verbeelding van een mens zich kan voorstellen. Zelfs het exoterische pantheïsme van het hindoeïsme geeft het weer zoals geen enkele monotheïstische filosofie ooit heeft gedaan, want in verheven bewoordingen begint de kosmogonie ervan op de welbekende manier:
‘Er was geen dag en geen nacht, geen hemel en geen aarde, geen duisternis en geen licht. En er was niets anders dat door de zintuigen of door de verstandelijke vermogens kon worden waargenomen. Er was toen één Brahmâ;, in wezen prakriti (Natuur) en geest. Want de twee aspecten van Vishnu, die verschillen van zijn hoogste essentiële aspect, zijn prakriti en geest, en Brahman. Als deze twee andere ASPECTEN van hem niet langer voortbestaan maar worden opgelost, dan wordt dat aspect waaruit vorm en de rest – d.w.z. de schepping – opnieuw voortkomen, tijd genoemd, o tweemaal geborene.’
Dat wat is opgelost, of het bedrieglijke tweevoudige aspect van Dat, waarvan de essentie eeuwig EEN is, noemen we eeuwige stof of substantie (Zie Afd. II, ‘Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte’), vormloos, geslachtloos, niet waarneembaar, zelfs niet voor ons zesde zintuig of het denkvermogen7, waarin we daarom weigeren te zien wat de monotheïsten een persoonlijke,
antropomorfe God noemen.
Hoe worden deze twee stellingen – ‘de stof is eeuwig’ en ‘het atoom is periodiek en niet eeuwig’ – door de hedendaagse exacte wetenschap gezien? De materialistische natuurkundige zal ze bekritiseren en er smalend om lachen.
606: De scheikunde wordt nu door de feiten gedwongen om zelfs onze voorstelling van de evolutie van de goden en atomen te aanvaarden, die zo veelbetekenend en onmiskenbaar wordt afgebeeld door de staf van Mercurius, de god van de wijsheid, en door de allegorische taal van de wijzen uit de oudheid. Een toelichting op de esoterische leer zegt:
. . . ‘Bij elk begin (elk nieuw manvantara) groeit en daalt de stam van de aśvattha (de boom van het Leven en het Zijn, de staf van Mercurius) neer uit de twee donkere vleugels van de zwaan (hamsa) van het leven. De twee slangen, de eeuwig levende en haar illusie (geest en stof), waarvan de twee koppen groeien uit de ene kop tussen de vleugels, dalen nauw ineengestrengeld af langs de stam. De twee staarten verenigen zich op aarde (het gemanifesteerde Heelal) tot één, en dit is de grote illusie, o lanoo!
607: Iedereen weet wat de staf van Mercurius is, die al door de Grieken is gewijzigd. Het oorspronkelijke symbool – met de drievoudige kop van de slang – werd veranderd in een staf met een knop, en de twee lagere koppen werden gescheiden, waardoor de oorspronkelijke betekenis wat werd vervormd. Toch is het voor ons doel de best mogelijke illustratie, deze laya-staf omstrengeld door twee slangen. De wonderbaarlijke krachten van de magische staf van Mercurius werden terecht door alle dichters uit de oudheid bezongen, en degenen die de geheime betekenis ervan begrepen, hadden daarvoor een heel goede reden.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 704):
In de eerste twee Afdelingen hebben we aangetoond dat bij het eerste trillen van het opnieuw ontstaande leven, svabhavat, ‘de veranderlijke uitstraling van de onveranderlijke duisternis, die onbewust is in eeuwigheid’, bij elke wedergeboorte van de Kosmos overgaat van een passieve toestand naar een van intense activiteit; dat het zich differentieert en dan door middel van die differentiatie begint te werken. Dit werk is KARMA.
713/714: ‘De drievormige schikgodinnen en de altijd waakzame furiën’ zijn alleen op aarde haar attributen, en ze zijn door onszelf voortgebracht. Van de paden van haar kringloop is geen terugkeer mogelijk; toch hebben wij die paden zelf gemaakt, want wij zelf, collectief of individueel, bereiden ze voor. Karma-Nemesis is synoniem met VOORZIENIGHEID, zonder vooropgezet plan, goedheid en iedere andere eindige eigenschap en kwalificatie, die zo onfilosofisch aan deze laatste wordt toegeschreven. Een occultist of een filosoof zal niet spreken over de goedheid of wreedheid van de voorzienigheid, maar hij zal deze vereenzelvigen met karma-Nemesis en verkondigen dat zij niettemin de goeden beschermt en over hen waakt in zowel dit als toekomstige levens, en dat zij de boosdoener bestraft – ja, zelfs tot in zijn zevende wedergeboorte.
Kortom, zolang de gevolgen van de door hem veroorzaakte verstoring van zelfs het kleinste atoom in de oneindige wereld van de harmonie niet volledig zijn vereffend. Want het enige gebod van karma – een eeuwig en onveranderlijk gebod – is volkomen harmonie,
zowel in de wereld van de stof als in de wereld van de geest. Het is dus niet karma dat beloont of straft, maar wij belonen of straffen onszelf, al naar gelang wij met de natuur samenwerken en door middel van haar handelen, en ons houden aan de wetten waarop die harmonie berust, of – die wetten overtreden.
De wegen van karma zouden ook niet ondoorgrondelijk zijn als de mensen gezamenlijk en in harmonie zouden handelen, in plaats van in verdeeldheid en strijd.

De Geheime Leer Deel II Stanza 12 Het vijfde ras en zijn goddelijke leermeesters - De oorsprong van de mythe van satan (p. 437):
Als het onaangename kleine voorval dat volgde moest en nog steeds moet worden opgevat als de ‘erfzonde’, dan stelt dit de goddelijke vooruitziende blik van de schepper wel in een heel slecht licht. Het zou voor de eerste Adam (van hfst. 1) veel beter zijn geweest als hij òf ‘mannelijk en vrouwelijk’ òf ‘alleen’ was gelaten. Blijkbaar was de Heer God de werkelijke oorzaak van al het onheil, de ‘agent provocateur’, terwijl de slang – slechts een prototype was van Azazel, ‘de zondebok voor de zonde van (de god van) Israël’, de arme Tragos, die de straf moest ondergaan voor de blunder van zijn meester en schepper. Dit is natuurlijk alleen aan het adres van diegenen die de eerste gebeurtenissen van het drama van de mensheid in Genesis in hun dode-letter betekenis aanvaarden. Zij die deze gebeurtenissen esoterisch lezen, beperken zich niet tot fantastische speculaties en hypothesen; zij weten hoe zij de erin vervatte symboliek moeten lezen, en zij kunnen zich niet vergissen.
437,438: Het is hier niet nodig de mystieke en vele betekenissen van de naam Jehova in zijn abstracte zin te behandelen, onafhankelijk van de godheid die ten onrechte met die naam wordt aangeduid. Het was een sluier die door toedoen van de rabbi’s was ontstaan, een geheim dat door hen met tienvoudige zorg werd bewaard, nadat de christenen hen hadden beroofd van deze godnaam, die hun eigendom was19. Maar wij beweren het volgende. De persoon die in de eerste vier hoofdstukken van Genesis afwisselend ‘God’, de ‘Heer God’ en eenvoudig ‘Heer’ wordt genoemd, is niet een en dezelfde, en beslist niet Jehova. Er zijn drie verschillende klassen of groepen van Elohim, die in de Kabbala sephiroth worden genoemd. Jehova verschijnt pas in hoofdstuk iv, in het eerste vers, waarin hij de naam Kaïn heeft, en in het laatste vers, waarin hij wordt veranderd in de mensheidmannelijk en vrouwelijk, Jah-veh20. De ‘slang’ is bovendien niet satan, maar de stralende engel, een van de Elohim, gehuld in glans en heerlijkheid, die de vrouw beloofde dat als zij van de verboden vrucht aten, ‘u beslist niet zult sterven’, en zijn belofte hield en de mens onsterfelijk maakte in zijn onvergankelijke natuur. Hij is de Iao van de mysteriën, het hoofd van de androgyne scheppers van de mensen. Hoofdstuk iii bevat (esoterisch) het wegtrekken van de sluier van onwetendheid, die de waarnemingen van de engel-mens, gemaakt naar het beeld van de ‘beenderloze’ goden, buitensloot, en het openstellen van zijn bewustzijn voor zijn werkelijke natuur; hierdoor werd de stralende engel (Lucifer) getoond in het licht van een schenker van onsterfelijkheid, en als de ‘lichtbrenger’; terwijl de werkelijke val in de voortplanting en de stof moet worden gezocht in hoofdstuk iv. Daar schept Jehova-Kaïn, het mannelijke deel van Adam, de tweevoudige mens, nadat hij zich van Eva had gescheiden, in haar ‘Abel’, de eerste natuurlijke vrouw21, en vergiet het maagdelijke bloed.
19) Tientallen zeer geleerde schrijvers hebben de verschillende betekenissen van de naam J’hovah (met en zonder masoretische punten) met hun uiteenlopende strekking zorgvuldig doorgenomen en verduidelijkt. Het beste boek op dat gebied is de ‘Source of Measures, the Hebrew Egyptian Mystery’.\\
20) In het bovengenoemde boek (blz. 233, App.) wordt vers 26 van het 4de hoofdstuk van Genesis juist vertaald, ‘toen begonnen de mensen zich Jehova te noemen’, maar misschien minder goed uitgelegd, omdat het laatste woord behoort te worden geschreven als Jah (mannelijk) Hovah (vrouwelijk), om te laten zien dat in die tijd het ras van duidelijk gescheiden mannen en vrouwen begon.\\ 21) Voor een verklaring zie de voortreffelijke bladzijden van aanhangsel vii van hetzelfde boek.
439: Satan vertegenwoordigt metafysisch eenvoudig het omgekeerde of de tegengestelde pool van alles in de natuur22. Hij is allegorisch de ‘tegenstander’, de ‘moordenaar’ en de grote vijand van alles, omdat er in het gehele heelal niets is dat niet twee kanten heeft – de keerzijden van dezelfde medaille. Maar in dat geval kunnen licht, goedheid, schoonheid, enz. met evenveel recht satan worden genoemd als de duivel, omdat zij de tegenstanders zijn van duisternis, slechtheid en lelijkheid.
22) In de demonologie is satan de leider van de oppositie in de hel, waarvan Beëlzebub de vorst was. Hij behoort tot de vijfde soort of klasse van demonen (waarvan er volgens de middeleeuwse demonologie negen zijn) en hij staat aan het hoofd van heksen en tovenaars. Maar zie in de tekst de ware betekenis van Baphomet, de satan met de geitenkop, die één is met Azazel, de zondebok van Israël. De Natuur is de god PAN.
De Geheime Leer Deel II Stanza 12 Het vijfde ras en zijn goddelijke leermeesters - De ‘vloek’ vanuit een filosofisch gezichtspunt (p. 469/470):
Als we nadenken over de achtereenvolgende stadia van ontwikkeling van de allegorie en het karakter van de helden, kan het mysterie worden ontraadseld. KRONOS is natuurlijk de ‘tijd’ in zijn cyclische verloop. Hij verslindt zijn kinderen – de persoonlijke goden van exoterische dogma’s daarbij inbegrepen. Hij heeft in plaats van Zeus, zijn stenen afgodsbeeld verslonden; maar het symbool is gegroeid en heeft zich in de menselijke verbeelding ontwikkeld naarmate de mensheid de dalende cyclus volgde, uitsluitend naar stoffelijke en verstandelijke – niet geestelijke – perfectie. Wanneer deze even ver is gevorderd in haar geestelijke evolutie, zal Kronos niet langer worden misleid. In plaats van het stenen beeld, zal hij de antropomorfistische fictie zelf hebben verslonden. En wel omdat de slang van wijsheid, die in de sabazische mysteriën wordt voorgesteld door de vermenselijkte logos, de eenheid van geestelijke en stoffelijke vermogens, in de tijd (Kronos) een nakomeling zal hebben verwekt – Dionysos-Bacchus of de ‘donkere Epaphos’, de ‘machtige’ – het ras dat hem ten val zal brengen. Waar zal hij worden geboren’? Prometheus volgt hem tot zijn oorsprong en geboorteplaats in zijn profetie aan Io. Io is de maangodin van de voortplanting – want zij is Isis en zij is Eva, de grote moeder9. Hij schetst het pad van de omzwervingen (van het ras) zo duidelijk als woorden kunnen uitdrukken.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 11 Demon est deus inversus (p. 451,452):
In de Indiase filosofie behoren de Sura’s tot de eerste en stralendste goden en worden pas Asura’s wanneer de brahmaanse fantasie hen heeft onttroond. Satan heeft nooit een antropomorfe, geïndividualiseerde vorm aangenomen, voordat de mens ‘één levende persoonlijke god’ had geschapen; en toen nog slechts als noodzaak. Men had behoefte aan camouflage, een zondebok om de wreedheid, de flaters en de overduidelijke onrechtvaardigheid te verklaren, die werd bedreven door hem, aan wie men absolute volmaaktheid,
barmhartigheid en goedheid toeschreef. Dit was het eerste karmische gevolg van het verlaten van een filosofisch en logisch pantheïsme, om als steun voor de luie mens ‘een barmhartige vader in de hemel’ in te voeren, van wie de daden als natura naturans, de ‘bevallige maar steenkoude moeder’, elke dag en elk uur de veronderstelling tegenspreken. Dit leidde tot de oertweelingen, Osiris-Typhon, Ormazd-Ahriman en tenslotte Kaïn-Abel en al die andere tegenstellingen.
De Geheime Leer Deel II Stanza 12 Het vijfde ras en zijn goddelijke leermeesters, De ‘vloek’ vanuit een filosofisch gezichtspunt (p. 474):
Er is in de natuur één eeuwige wet (wet van harmonie), die er altijd naar streeft tegenstellingen te vereffenen en een uiteindelijke harmonie teweeg te brengen. Dankzij deze wet, waardoor de geestelijke ontwikkeling de stoffelijke en zuiver intellectuele verdringt, zal de mensheid worden bevrijd van haar valse goden en zal zij tenslotte DOOR ZICHZELF ZIJN VERLOST.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 21 Enoïchion-Henoch (p. 602):
Het ‘Boek van Henoch’ is apocrief verklaard. Maar wat is een apocrypha? Reeds uit de etymologie van het woord blijkt dat het eenvoudig een geheim boek is, d.w.z. een boek dat behoorde tot de catalogus van de tempelbibliotheken die werden bewaard door de hiërofanten en ingewijde priesters, en niet voor niet-ingewijden was bestemd. Apocrypha komt van het werkwoord crypto, κρύπτω, ‘verbergen’. Eeuwenlang werd het Enoïchion (het Boek van de ZIENER) bewaard in de ‘stad van de letteren’ en geheime boeken – het oude Kirjath-Sepher, later Debir (zie Jozua xv, 15).
603: Tenslotte is Thoth-Lunus de zevenvoudige god van de zeven dagen of de week. Esoterisch en spiritueel betekent Enoïchion de ‘ziener met het open oog’.
604: Zoals al is gezegd, betekent het Griekse Enoïchion het ‘innerlijke oog’ of de ziener; in het Hebreeuws en met behulp van de Masoretische punten betekent het de inwijder en leermeester, . Henoch is een soortnaam; bovendien is zijn legende ook die van verschillende andere profeten, joodse en heidense, met afwijkingen in de verzonnen details, terwijl de grondvorm dezelfde is. Elia wordt levend in de hemel opgenomen; en de astroloog aan het hof van Isdubar, de Chaldeeuwse Hea-bani, wordt eveneens naar de hemel verheven door de god Hea, die zijn beschermheer was, zoals Jehova dit was van Elia (de naam van Elia is in het Hebreeuws ‘God-Jah’, Jehova, ), en ook van Elihu, wat dezelfde betekenis heeft.
605/606: Dit bewijst slechts dat Henoch of het equivalent daarvan zelfs in de tijd van de latere talmoedisten een term was die ‘ziener’, ‘adept in de geheime wijsheid’, enz. betekende, zonder enige omschrijving van het karakter van de titeldrager. Als Josephus, wanneer hij over Elia en Henoch spreekt (Antiquities, ix, 2), opmerkt dat ‘er in de heilige boeken staat geschreven dat zij (Elia en Henoch) verdwenen, maar zó, dat niemand wist dat zij stierven’, dan betekent dit eenvoudig dat zij in hun persoonlijkheden waren gestorven, zoals yogi’s nog steeds in India sterven, of zelfs enkele christelijke monniken voor de wereld. Ze verdwijnen uit het gezicht van de mensen en sterven – op het aardse gebied – zelfs voor zichzelf. Een schijnbaar figuurlijke manier van spreken, maar letterlijk waar.
606: In een andere betekenis verdween Henoch, ‘hij wandelde met God en hij was er niet, want God had hem weggenomen’; deze allegorie heeft betrekking op het verloren gaan van de heilige en geheime kennis voor de mensen; want ‘God’ (of Java Aleim – de hoge hiërofanten, de hoofden van de colleges van ingewijde priesters4) nam hem weg; met andere woorden, de Henochs of de Enoïchions, de zieners en hun kennis en wijsheid werden bij de joden strikt gebonden aan de geheime colleges van de profeten, en bij de heidenen aan de tempels.
H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 23 De Upanishads in de gnostische literatuur (p. 641):
De zo vaak in de Upanishads en de Purāna’s gebruikte woorden ‘geluid’ en ‘spraak’ kunnen bijvoorbeeld worden vergeleken met de gnostische ‘klinkers’ en de ‘stemmen’ van de donderslagen en engelen in de Openbaring. Deze vindt men ook in de Pistis Sophia en andere oude fragmenten en handschriften. Dit werd zelfs opgemerkt door de nuchtere schrijver van The Gnostics and their Remains.
Via Hippolytus, een van de eerste kerkvaders, weten we wat aan Marcus – eerder een pythagoreeër dan een christelijke gnosticus, en stellig een kabbalist – in een mystieke openbaring was meegedeeld. Er wordt gezegd dat ‘aan Marcus werd geopenbaard dat ‘de zeven hemelen’1 . . . elk één klinker lieten horen, die samen een volledige lofzang vormden’; duidelijker gezegd: ‘het geluid daarvan, dat (uit deze zeven hemelen) omlaag werd gebracht naar de aarde, werd de schepper en vader van alle dingen die op aarde zijn’. (Zie Hippolytus, vi, 48 en King, Gnostics, blz. 200.) Wanneer de occulte manier van zeggen in eenvoudiger taal wordt omgezet, staat er: ‘Nadat de zevenvoudige logos zich had gedifferentieerd in zeven logoi of scheppende machten (klinkers), schiepen deze (de tweede logos of het ‘geluid’) alles op aarde.’
641/642: Wie bekend is met de gnostische literatuur, zal zonder twijfel in de Apocalyps van Johannes een boek van dezelfde school zien. Want Johannes zegt daarin (hfst. x, 3, 4): ‘Zeven donderslagen lieten hun stemmen horen . . . en ik zou hebben geschreven . . . (maar) ik hoorde een stem uit de hemel die tegen mij zei: ‘Verzegel wat de zeven donderslagen hebben gesproken, en schrijf dat niet’.’ Hetzelfde bevel wordt aan Marcus gegeven en aan alle half en volledig ingewijden. Maar de overeenstemming van de gebruikte gelijkwaardige uitdrukkingen en van de eraan ten grondslag liggende ideeën, verraadt altijd een deel van de mysteriën. We moeten in elk mysterie dat allegorisch is geopenbaard, altijd naar meer dan één betekenis zoeken; vooral in die waarin het getal zeven en het product zevenmaal zeven of negenenveertig voorkomen.
643/644: De mysteriën van de zeven gnostische klinkers, uitgesproken door de donderslagen van Johannes, kunnen alleen worden ontraadseld door het eerste en oorspronkelijke occultisme van Aryavarta, dat door de oude brahmanen, die in Midden-Azië waren ingewijd, naar India werd gebracht. En dit is het occultisme dat wij bestuderen en zoveel als in deze bladzijden mogelijk is, proberen te verklaren. Onze leer van zeven Rassen en zeven Ronden van leven en evolutie rond onze aardketen van bollen, kan men zelfs in de Openbaring vinden4. Toen de zeven ‘donderslagen’ of ‘geluiden’ of ‘klinkers’ – één van de zeven betekenissen van elk zo’n klinker heeft rechtstreeks betrekking op onze aarde en haar zeven Wortelrassen in elke Ronde – ‘hun stemmen hadden laten horen’ – maar de Ziener hadden verboden deze op te schrijven, en hem ‘die dingen hadden laten verzegelen’ – wat deed toen de engel ‘die op de zee en op de aarde stond’? Hij hief zijn hand op naar de hemel en ‘zwoer bij hem die leeft in alle eeuwigheid . . . dat de tijd niet meer zou zijn’. ‘Maar in de dagen van de stem van de zevende engel, wanneer hij zal beginnen te bazuinen, zal het mysterie van God (van de cyclus) zijn beëindigd’ (x, 7), wat in theosofisch spraakgebruik betekent dat, wanneer de zevende Ronde is voltooid, de tijd zal ophouden. ‘De tijd zal niet meer zijn’, wat vanzelfsprekend is, omdat pralaya zal beginnen en er niemand op aarde zal overblijven om een tijdsindeling te maken, zolang die toestand van periodieke ontbinding en stilstand van bewust leven voortduurt.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk De voorouders die de wetenschap aan de mensheid biedt (p. 762):
Waarom zouden de aanhangers van Haeckel in dit specifieke geval dan mogen protesteren?
Ze hebben natuurlijk een antwoord klaar: ‘Omdat wij het bestaan van de monadische essentie niet erkennen.’ De manifestatie van de logos als individueel bewustzijn in de dierlijke en menselijke schepping wordt door de exacte wetenschap niet aanvaard, en dit denkbeeld geeft natuurlijk niet alle aspecten ervan weer.
749/750: Van dat alles zijn we even goed op de hoogte als van dit – dat het bovenstaande door de heel geleerde Engelse verbreider van de theorieën van Huxley en Haeckel nooit is toegepast op het genus homo. Hij beperkt zich tot klompjes protoplasma, planten, bijen, slakken en dergelijke. Maar als hij trouw wil blijven aan de theorie van de afstamming, moet hij even trouw zijn aan de ontogenese, waarin de fundamentele biogenetische wet, zoals men ons zegt, als volgt luidt: ‘de ontwikkeling van het embryo (ontogenie) is een beknopte en verkorte herhaling van de evolutie van het ras (fylogenie). Deze herhaling is des te vollediger naarmate de ware oorspronkelijke orde van evolutie (palingenese) door voortdurende overerving beter bewaard is gebleven. Anderzijds is deze herhaling minder volledig, naarmate door verschillende aanpassingen een latere oneigenlijke ontwikkeling (caenogenese) plaatshad.’ (Anthrop., 3e druk, blz. 11.)
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 4 Duur van de geologische tijdperken (p. 796):
Adam en Eva, de slang en de erfzonde, gevolgd door de
verzoening door het bloed hebben te lang ons denken in de weg gestaan, en zo werd de universele waarheid opgeofferd aan de krankzinnige verwaandheid van ons, kleine mensen.
Wat zijn nu de bewijzen hiervoor? Behalve op deductie berustend bewijsmateriaal en logische redenering, bestaan er voor de niet-ingewijde geen bewijzen. Voor de occultisten, die geloven in de kennis die door talloze generaties zieners en ingewijden is verkregen, zijn de gegevens die in de geheime boeken worden geboden, volstrekt voldoende. Het grote publiek heeft echter andere bewijzen nodig. Er zijn sommige kabbalisten en zelfs sommige oosterse occultisten die, omdat zij in de mystieke boeken van de volkeren geen overeenstemmende bewijzen op dit punt vinden, aarzelen de leer te aanvaarden. Zelfs zulke ‘overeenstemmende bewijzen’ zullen al snel worden geleverd.
797/798: En dit is letterlijk waar. Want zelfs grote adepten (ingewijden natuurlijk) kunnen, hoewel ze geoefende zieners zijn, slechts aanspraak maken op grondige bekendheid met de aard en uiterlijke vorm van planeten en hun bewoners die tot ons zonnestelsel behoren. Ze weten dat bijna alle planetaire werelden bewoond zijn, maar hebben alleen toegang – zelfs in de geest – tot die van ons stelsel; en ze zijn zich ook ervan bewust hoe moeilijk het is, zelfs voor hen, om zich volledig in verbinding te stellen met alleen al de bewustzijnsgebieden binnen ons stelsel, die echter verschillen van de bewustzijnstoestanden die op deze bol mogelijk zijn, d.w.z. op de drie gebieden van de keten van bollen boven onze aarde.
799: Wetenschappelijke redeneringen en waargenomen feiten komen dus overeen met de uitspraken van de ziener en de innerlijke stem van het menselijke hart, als zij verklaren dat er leven – intelligent, bewust leven – op andere werelden dan de onze moet bestaan.
Maar dit is de grens waarbuiten de gewone vermogens van de mens hem niet kunnen brengen. Er zijn veel romantische verhalen en sprookjes, sommige zuiver fantasie, andere vol wetenschappelijke kennis, waarin wordt geprobeerd het leven op andere bollen voor te stellen en te beschrijven. Maar ze geven allemaal slechts een verminkte kopie van het levensdrama om ons heen. Het zijn òf, zoals bij Voltaire, de mensen van ons eigen ras onder een microscoop, òf het is, zoals bij De Bergerac, een bekoorlijk spel van fantasie en satire; maar we vinden altijd dat de nieuwe wereld eigenlijk slechts die is waarin we zelf leven. Deze neiging is zo sterk, dat zelfs grote niet-ingewijde zieners met een natuurlijke aanleg, indien niet geoefend, er het slachtoffer van worden; getuige Swedenborg, die zo ver gaat de bewoners van Mercurius, die hij in de geestenwereld ontmoet, in de kleding te zien zoals die in Europa wordt gedragen.
800: Wanneer we daarom ontdekken dat er in de bijbels van de mensheid wordt gesproken over ‘andere werelden’, kunnen we veilig concluderen dat deze niet alleen betrekking hebben op andere toestanden van onze planeetketen en aarde, maar ook op andere bewoonde bollen – sterren en planeten; daarbij komt dat men over deze laatste nooit speculeerde. De hele oudheid geloofde in de universaliteit van het leven. Maar geen werkelijk ingewijde ziener van enig beschaafd volk heeft ooit verkondigd dat het leven op andere sterren kon worden beoordeeld aan de hand van de maatstaf van het aardse leven. Wat in het algemeen met ‘aarden’ en werelden wordt bedoeld, heeft betrekking op (a) de ‘wedergeboorten’ van onze bol na elk manvantara en een lange periode van ‘verduistering’; en (b) de periodieke en algehele veranderingen van het oppervlak van de aarde, wanneer continenten verdwijnen om plaats te maken voor oceanen, en oceanen en zeeën met geweld worden verplaatst en naar de polen gestuwd om plaats in te ruimen voor nieuwe continenten.
Wij kunnen beginnen met de bijbel, het jongste van de heilige geschriften van de wereld. In Prediker, hfst. i, lezen wij deze woorden van de koning-ingewijde: ‘Het ene geslacht gaat en het andere komt, maar de aarde blijft eeuwig bestaan’, en verder: ‘Wat is geweest, is dat wat er zal zijn; en wat is gedaan, is dat wat er zal worden gedaan, en
'er is niets nieuws onder de zon.’ Het is niet gemakkelijk in deze woorden een verwijzing te zien naar de opeenvolgende rampen, waardoor de mensenrassen worden weggevaagd of, als we verder teruggaan, naar de verschillende veranderingen van de bol tijdens het proces van zijn vorming. Maar indien men ons zegt dat dit alleen betrekking heeft op onze wereld zoals wij die nu zien, zullen we de lezer verwijzen naar het Nieuwe Testament, waar Paulus (Hebreeën i) spreekt over de zoon (de gemanifesteerde kracht) die (door God) is benoemd tot erfgenaam van alle dingen, door wie hij ook de werelden (meervoud) heeft gemaakt3. Deze ‘kracht’ is hokhmah (of chochmah), de wijsheid en het woord.
3) Dit slaat op de logos van elke kosmogonie. Het onbekende licht – waarmee, zoals men zegt, hij gelijktijdig en eeuwig is – wordt weerspiegeld in de ‘eerstgeborene’, de protogonos; en de demiurgos of het universele denkvermogen richt zijn goddelijke gedachte op de Chaos, die onder de vormgevende werkzaamheid van de lagere goden zal worden verdeeld in de zeven oceanen – sapta samudras. Het is purusha, Ahura Mazda, Osiris, enz., en tenslotte de gnostische Christos, die in de kabbalahokhmah of wijsheid, het ‘woord’ is.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 7 Bewijzen voor verzonken continenten (p. 903):
Bovendien, zoals
Haliburton zei: ‘Hoor één kant, en u zult in het duister blijven; hoor beide kanten, en alles zal duidelijk zijn.’ Het publiek heeft tot dusver slechts toegang gehad tot één kant, en deze gehoord, of beter gezegd de twee eenzijdige opvattingen van twee lijnrecht tegenover elkaar staande partijen, van wie de oppervlakkige beweringen of veronderstellingen ver uiteenlopen, maar van wie de eindconclusies dezelfde zijn: de wetenschap en de theologie. En nu hebben onze lezers een gelegenheid de verdediging van de andere partij – die van de gedaagde – te horen en de aard van onze argumenten te vernemen.
906: De
sleutel van de wijsheid die de massieve poorten opent die leiden naar de geheimen van de binnenste heiligdommen, kan alleen in haar schoot worden gevonden: en die schoot ligt in de landen die door de grote ziener van de vorige eeuw, Emanuel Swedenborg, zijn aangeduid. Daar ligt het hart van de natuur, dat heiligdom waaruit de eerste rassen van de oorspronkelijke mensheid voortkwamen, en dat de bakermat van de fysieke mens is.

====

Individualiteit (Geestelijke gezondheid, Zelfreinigend vermogen, Vijf individuele - en collectieve dimensies)

Ashtavakra: Waar is het einde van het denken of het begin van het denken; waar is rechtstreekse kennis of weerspiegelende kennis voor mij, die onpersoonlijk ben?
Aristoteles: Alles wat in de ziel zit, is slechts een weerspiegeling van voorwerpen in de natuur.
Valentinus: Zelfkennis is Godskennis.
Thomas Hobbes: Niets wat stervelingen maken, kan onsterfelijk zijn.
Wie in zichzelf kijkt, zal de gedachten en hartstochten van alle andere mensen kennen.
Michel de Montaigne: Elke mens draagt in zich het geheel van de menselijke conditie.
Edgar Cayce: Het is de wil die de vooruitgang beheerst. Het is de wil die het wiel linksom of rechtsom laat draaien.
Thomas Carlyle: Inderdaad, de mensen zijn mystiek verbonden. Een band van broederschap maakt alle mensen één.

Vóór de komst van Christus plachten de profeten de religie te prediken als de wet van hun vaderland en krachtens het ten tijde van Mozes gesloten verbond. Na de komst van Christus echter predikten de apostelen haar als de universele wet aan alle mensen, uitsluitend krachtens het lijden van Christus. Onder het woord Gods wordt de ware religie verstaan.
Johannes: Hij was in de wereld en de wereld heeft hem niet gekend.

H.S. Olcott Over theosofie (Engelse versie):
Ik ben pessimist noch optimist, maar ben er niet van overtuigd dat ons ras is gedoemd om te worden vernietigd, nu of in de toekomst, en evenmin dat het gevoel voor ethiek in de maatschappij onverminderd in stand kan blijven zonder een voortdurende vernieuwing vanuit de moederbron. Ik zie de studie van de theosofie en de persoonlijke verlichting als die bron, en ik beschouw hem als een weldoener van zijn soort die bij de sceptici, bij de wanhopigen, bij hen die levensmoe zijn, bij de hongerigen van hart, de aandacht erop vestigt dat de ijdelheden van de wereld de aspiraties van de ziel niet bevredigen, en dat het ware geluk alleen kan worden verkregen door innerlijke zelfontwikkeling, zuivering en verlichting.

De universele polariteit is voor een levenskunstenaar van bijzondere betekenis. Voor een gelukkig, harmonisch en succesrijk leven zijn ideale liefdesbetrekkingen met een partner onontbeerlijk. Zij berusten op het oeroude besef dat iedere genezing een zelfreiniging is. Een proces dat zich in het bewustzijn voltrekt.

Stelling: Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.
Stelling: Waar de Gulden middenweg van spirituele transformatie loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon. De 'Hoofdroute' biedt in de eerste plaats een oecumenisch perspectief.

Kees Voorhoeve: Hoe meer we ons openstellen voor de Goddelijke Bron van ons bestaan, hoe meer we de levensopdracht om brug te zijn tussen Licht en Duisternis kunnen verwezenlijken. In de praktijk blijkt echter dat het evenwicht tussen Licht en Duisternis moeilijk te realiseren is. We hebben steeds de neiging uit balans te raken en ons vanwege de zondeval te identificeren met de Duisternis.
Tenslotte
We kunnen meewerken aan de verlossing zodat de zin van het leven tot uitdrukking kan komen. De zin van het leven betekent voor mij de taak van Adam op te pakken en het paradijs te herstellen. Dan kan onze
levensopdracht brug te zijn tussen hemel en aarde en mee te werken aan een harmonieus en volledig leven in samenhang met de kosmos, de natuur en de medemens werkelijk vrucht dragen.

Frank Arjava Petter begrippen Persoonlijkheid en Individualiteit:
Persoonlijkheid. Theosofen maken een duidelijk en scherp onderscheid tussen de Persoonlijkheid en de individualiteit (zie aldaar), niet in diepste wezen maar in eigenschappen. Persoonlijkheid komt van het Latijnse woord persona, dat masker betekent, waardoor de acteur, de geestelijke individualiteit spreekt. De Persoonlijkheid omvat de gehele lagere mens, alle psychische, astrale en fysieke impulsen, gedachten en neigingen en wat al niet meer. Ze is de weerspiegeling van de individualiteit in de stof, maar omdat ze een stoffelijk iets is, kan ze ons omlaag voeren, ofschoon ze in wezen een weerspiegeling van het hoogste is. Als we ons bevrijden van de overheersing van de persoon, het masker, de sluier, waardoor de individualiteit handelt, dan geven we uitdrukking aan alle geestelijke en zogenaamd bovenmenselijke eigenschappen. Dat zal in de toekomst gebeuren, in de ver verwijderde aeonen van de toekomst, wanneer ieder mens een Boeddha zal zijn geworden, een Christus. Dat is de bestemming van het menselijk ras.
In het Occultisme is het onderscheid dat tussen de Persoonlijkheid en de onsterfelijke individualiteit wordt gemaakt hetzelfde als dat tussen het lagere viertal of de vier lagere beginselen van de menselijke constitutie en de drie hogere beginselen van die constitutie of de hogere triade. De hogere triade is de individualiteit; de Persoonlijkheid is het lagere viertal. De combinatie van deze twee tot een eenheid tijdens het leven op aarde brengt voort wat we nu de mens noemen. Tot het gebied van de Persoonlijkheid behoren alle karaktertrekken en herinneringen, impulsen en karmische eigenschappen van één stoffelijk leven, terwijl de individualiteit de ego van aeonen is, onvergankelijk en onsterfelijk voor de duur van een zonnemanvantara. Het is de individualiteit die door haar straal of menselijke astraal-vitale monade keer op keer reïncarneert en zich dan bekleedt met de ene Persoonlijkheid na de andere.
Individualiteit. Theosofen maken een scherp en groot onderscheid tussen de Individualiteit en de persoonlijkheid. De Individualiteit is het geestelijk-intellectuele en onvergankelijke deel van ons; onsterfelijk, tenminste voor de duur van de kosmische manvantara - onze kern, onze werkelijke essentie, de geestelijke zon in ons, onze
innerlijke god. De persoonlijkheid is de sluier, het masker, en bestaat uit verschillende omhulsels van bewustzijn door middel waarvan de Individualiteit werkt.
Het woord 'Individualiteit' betekent dat wat niet kan worden gedeeld, dat wat in filosofische zin eenvoudig en zuiver is, ondeelbaar, ongecompliceerd, oorspronkelijk. Het is niet heterogeen; het is niet samengesteld; het is niet uit andere bestanddelen opgebouwd; het is het ding op zichzelf. Daarentegen zijn de tussenliggende en lagere natuur samengesteld en daarom vergankelijk; ze zijn opgebouwd uit andere elementen dan zijzelf. Strikt genomen zijn 'Individualiteit' en 'monade' identieke begrippen maar beide woorden komen van pas door het verschil in gebruik, zoals ook bewustzijn en zelfbewustzijn in wezen identiek zijn, maar toch als afzonderlijke woorden bruikbaar wegens de verschillen die erin besloten liggen. (Zie Monade).

Idealen (Filosofisch kwintet 27 oktober 2017 NPO2 ):
Van gele hesjes tot wereldwijde klimaatmarsen: we leven in een tijd waarin de wereld weer de straat op gaat. Maar wanneer is er sprake van idealisme? Is een beter milieu een ideaal, of een pure overlevingsstrategie? Zijn mensenrechten een ideaal, of zijn ze ingesleten in ons dagelijks leven?
Horen idealen altijd positief te zijn, of kun je als ideaal ook ergens tegen zijn? Of is ook dat weer een vraagteken, zoals anti-abortus of pro-life twee synoniemen met hetzelfde doel zijn: een verbod op zwangerschapsafbreking? En: hoe maak je idealen waar? Met kleine stapjes of met grote sprongen? In de zesde aflevering van dit seizoen van 'Het filosofisch kwintet', vanaf het 'Brainwash festival' in Amsterdam, gaat het over ‘idealen’. Te gast zijn de Brits-Ghanese filosoof Kwame Anthony Appiah, filosoof Marli Huijer en de Vlaamse filosoof en pedagoog Stijn Sieckelinck. Stamgast is wederom de Duitse historicus Philipp Blom.

Kwame Appiah (Buitenhof 27 oktober 2019 NPO1):
‘Het zijn de leugens die ons binden. Een nieuwe kijk op identiteit’. Het nieuwe boek van de Brits-Ghanese filosoof Kwame Appiah houdt ons een spiegel voor over identiteit en de manier waarop we over onszelf denken. We plakken er etiketten op, terwijl onze identiteit door de tijd aan verandering onderhevig is. Een gesprek over introspectie en toenadering.

Filosoof Anthony Appiah: ‘Bijt je niet vast in identiteit’ (Peter Giesen interviewt Kwame Anthony Appiah Volkskrant 19 oktober 2019 Boeken & Weteschap p. 13-14):
Hameren op identiteit leidt in een diverse samenleving onvermijdelijk tot polarisatie, zegt filosoof Kwame Anthony Appiah (65). Laten we dus flexibel blijven.
Identiteit is vaak gebaseerd op leugens, schrijft Appiah. Maar: we hebben die leugens nodig.
Elke groep heeft behoefte aan een gezamenlijk verhaal om de leden te binden. Het is de kunst je niet in dat verhaal vast te bijten en je identiteit flexibel te houden, om onnodige polarisatie tussen bevolkingsgroepen te vermijden, aldus Appiah.
Kun je toestaan dat religieuze minderheden gelijke rechten voor vrouwen of homo’s niet erkennen?
Het beste wat we kunnen doen is vrouwen en kinderen beschermen tegen misbruik, mensen beschermen die de gemeenschap willen verlaten.
‘De reden daarvoor is niet relativisme. Ik geloof dat de ideeën in ultra-orthodoxe gemeenschappen verkeerd zijn. Maar de geschiedenis van de religieuze intolerantie in Europa laat zien dat repressie niet werkt.
Je moet ze een alternatief laten zien dat aantrekkelijker is. Door repressie trekken ze zich meer terug in hun eigen groep.’
Volgens critici is fundamentalisme het ware gezicht van de islam.
In een onherroepelijk diverse samenleving leidt het hameren op identiteit echter tot polarisatie en conflict. Dat stelt de liberale democratie voor een enorme uitdaging, schrijft Appiah. Om de sociale cohesie te bewaren, moet zij een bestuurlijk credo vinden dat ‘krachtig genoeg is om betekenis te geven aan burgerschap en flexibel genoeg om gedeeld te worden door mensen met verschillende religieuze en etnische bindingen’. Tegenover het romantische ‘Eén Volk!’ van de nationalisten klinkt het ‘volkslied van de liberale staat’ wat zwakjes, aldus Appiah: ‘Wij komen er wel uit.’

Partij (Sander Donkers Volkskrant 5 oktober 2019 p. 1):
De journalistieke navel is meestal niet zo interessant, maar als je er diep in kruipt wil hij nog weleens verbazen. In de Goed Nieuws-podcast die Joris Luyendijk voor de Correspondent maakt, was Correspondent-hoofdredacteur Rob Wijnberg te gast. Halverwege een gesprek over de vraag of je als medium zo breed mogelijk moet informeren of op sommige terreinen partij moet kiezen, kondigde Luyendijk zijn vertrek aan bij de Correspondent.
In zijn podcast bekritiseerde Mr. Mediakritiek als vanouds de media. Ooit, toen die media nog onaantastbaar waren en het politieke midden 'stabiel en functionerend', vond hij dat een zinvolle taak. Nu dat alles wankelt onder druk van populisme, fakenieuws en leiders met dictatoriale neigingen, beseft Luyendijk dat hij 'de laatste wil zijn die nog een duwtje geeft'. Hij gaat eens rustig nadenken over een vorm van journalistiek die 'het midden verdedigt'.
Stoppen is een statement, journalistiek die zich gedwongen ziet tot behoudzucht een ongemakkelijk idee.
Benieuwd waar dit denkproces toe leidt.

Geld als witwasser van het geweten (Willem Vissers Volkskrant 7 oktober 2019 bijlage Sport p. 12):
Wie maakt zich nog druk om mensenrechten? Ja, ik verscheen een paar keer voor een microfoon toen ik zei niet te gaan en collega’s vonden dat ik een flinke, naïeve kerel was. Het hielp geen barst. De sportgemeenschap verspreidt liever het geloof dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben. Bovendien wordt de halve sport betaald door geld uit de oliestaten. De boterberg is verdwenen, uitgesmeerd op de hoofden van de sportgemeenschap.
Activisme is weg. We laten gewoon al die stadions bouwen, terwijl we weten dat de sport de inwoners van Qatar nauwelijks interesseert. De arbeiders kopen geen kaartjes. De sjeiks en hun aanhang kijken liever in hun gekoelde huizen.

Individuatie is het algemene begrip dat Carl Jung gebruikte voor het leren kennen van de totaliteit van de psyche en het toekennen van de centrale plaats aan het ‘Zelf’, en die niet uit te leveren aan het ego. In dit kader maakt de theosofie van het begrip individualiteit gebruik.

De zevenvoudige samenstelling van de mens, Els Reineker Leven na leven:

Het individuatieproces van Jung kan met het begrip onpersoonlijk in de filognosie worden vergeleken.

Om het aardse met het hemelse te verbinden gebruikt de Theosofie het begrip Individualiteit, Carl Jung Individuatie en de filognosie Onpersoonlijk. Het gebruik van deze 'synoniemen' biedt een gemeenschappelijk kader waardoor het mogelijk is de authentieke projectie (het goddelijke) van het Ken uzelve te doorgronden.

Freek van Leeuwen maakt van het begrip zelfverwerkelijking (zelf-ontplooiing) gebruik. In zijn boek De Levensweg (p. 77, 90 en 193) past hij het cybernetische model toe.

Roberto Assagioli boek Pschychosynthese (p. 31):
(1) de ogenschijnlijke dualiteit, het schijnbaar bestaan van twee zelven in ons; het lijkt inderdaad alsof er twee zelven in ons bestaan, omdat het persoonlijke zelf zich gewoonlijk niet bewust is van het andere Zelf, en zelfs zover gaat dat het het bestaan ervan ontkent; het andere, het ware Zelf daarentegen is latent, en openbaart zich niet rechtstreeks aan ons bewustzijn;
(2) de werkelijke eenheid en het unieke karakter van het Zelf; in werkelijk bestaan er geen twee zelven, geen twee onafhankelijke en aparte, afgescheiden eenheden; het Zelf is één; het openbaart zichzelf in verschillende graden van gewaar-zijn en zelfverwerkelijking; de afspiegeling schijnt op zichzelf te bestaan, maar heeft in werkelijkheid geen autonome, eigen inhoud; zij is, met andere woorden, geen nieuw, ander licht, maar een projectie van haar lichtende bron.
Roberto Assagioli bespreekt op p. 32 de route, de verschillende stadia, om tot een harmonische innerlijke eenheid te komen.

Simon Vinkenoog: De eenheid in oneindige verscheidenheid. De macro- en de microkosmos, en wij mensen precies in het midden daarvan aanwezig.

Kies: 'Alchemie' en 'Ralph Metzner' etc.
Kies: 'Geschiedenis' en 'Islam, de onbegrepen religie, Rene Derkse 1988'
Kies: 'WereldInBeweging' Sri Aurobindo

De relatie tussen macro en micro, de reciprociteit berust op het Hermetisch Axioma Zo boven, zo beneden; Zo beneden, zo boven of de uiterlijke werkelijkheid is een weerspiegeling van de innerlijke werkelijkheid en vice versa. Filosofisch wordt de ziel bezien als een psyche of spiegel van het zelf bestaande uit rede, geest en verlangens.
P. 58: De wetten die in de kosmos gelden, gelden evenzeer in de psyche, omdat de psyche ‘puur natuur’ is. Met andere woorden, de psyche is een microkosmisch onderdeel van de macrokosmos. Om deze reden duidde Jung het collectieve onbewuste aan als de objectieve psyche.

Goedkope genade is genade zonder navolging
Bonhoeffer heeft ons gewezen op het gevaar van de ‘goedkope genade’ Goedkope genade is genade zonder navolging, vergeving zonder verootmoediging. Goedkope genade is genade zonder diepgang, genade zonder oproep tot geloof en navolging.
Goedkope genade vindt men vooral in een consumptieve cultuur waar alles aan komt op consumptie Tot de navolging van Jezus behoort ook zelfverloochening. Zelfverloochening is niet hetzelfde als zelfwegcijfering. Het betekent overgave, beschikbaar zijn. Zelfverloochening is wegcijfering van je egoïstische ik.
Goedkope genade is vrijblijvend. Kostbare genade niet Alleen de gelovige gehoorzaamt en alleen de gehoorzame gelooft Bonhoeffer schreef: We gaan een tijd zonder religie tegemoet. Wat bedoelde hij hiermee?

Jerry Katz Non-Dualiteit in het boeddhisme, christendom, hindoeïsme, taoïsme, soefisme en de kabbala (p. 51):
De toestand van het Zelf wordt bereikt door de weg terug te gaan die men is gekomen.

Als de persoonlijkheden (lagere manas of stoffelijke denkvermogens) uitsluitend door hun hogere alter ego’s zouden worden geïnspireerd en verlicht, dan zou er weinig onvolmaaktheid in de wereld zijn (H.P. Blavatsky Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV p. 60).

Anna Lemkow boek Het Heelheid Principe Hoofdstuk 7 DE EVOLUTIETHEORIE EN HAAR ONTWIKKELING
Evolutie: het perspectief van de eeuwige wijsbegeerte
176: Evolutie: het perspectief van de eeuwige wijsbegeerte Helena P. Blavatsky’s omvangrijke en unieke werk dat de titel The Secret Doctrine draagt werd voor het eerst in 1888 gepubliceerd. Het bestaat uit twee grote delen, respectievelijk geheten “Kosmogenesis” en “Antropogenesis”. Dit werk is te esoterisch om in een paar woorden gekarakteriseerd te kunnen worden. Maar wat van onmiddellijk belang is voor ons huidige onderwerp is dat The Secret Doctrine een monumentale verhandeling is over kosmische evolutie, of, preciezer gezegd, over een cyclisch proces dat zowel de involutie als de evolutie omvat.
Morfogenetische velden
195: In een essay getiteld “Van een evolutionair naar een generatief paradigma in de biologie” merkt de bekende bioloog en wiskundige Brian C. Goodwin op dat Darwin het historische proces verhief tot een belangrijk verklaringsbeginsel in de biologie, maar dat Darwin in feite niets te zeggen had over de vraag hoe gemeenschappelijke voorouders zelf ontstaan; hij besprak alleen hoe hun nakomelingen verschillend van elkaar kunnen worden in een historisch proces.123 Goodwin stelt dat vraagstukken die betrekking hebben op organisatie, op invariantie en op transformatie niet beantwoord kunnen worden in termen van historische processen en erfelijkheid. In plaats daarvan stelt hij morfogenetische velden voor als de bron van het potentieel voor ontwikkeling en evolutie.
Hoofdstuk 7 KARMA: DE ULTIEME WET VAN HEELHEID
287: Een van de klemmende vragen die rijzen bij het beschouwen van de wereld als een geheel, heeft te maken met de ongelijkheid die we overal waarnemen tussen individuen en onderdelen van de samenleving, alsook tussen volkeren. Het idee dat karma alle ogenschijnlijke onrechtvaardigheid op een toekomstig tijdstip zal verhelpen is filosofisch gezien troostrijk, maar niet als het individu buiten beschouwing gelaten wordt. Zullen eens verloren gegane kansen weer terugkeren? Het antwoord op deze vraag (als we het probleem van hemel en hel buiten beschouwing laten) kan alleen gevonden worden in het idee van een individuele continuïteit door cycli van wedergeboorte, die de rijping van karma mogelijk maken.
287/289: Zonder voor het individu “onvergankelijkheid” of “eeuwig leven” op te eisen, houdt reïncarnatie niettemin in dat er een zelf is dat het directe persoonlijke bestaan overstijgt en voortbestaat om weer geboren te worden. Het geheel dat de mens vormt, omvat dus de dood als een integraal deel van het leven – deel van de natuurlijke cyclus van geboorte-dood-geboorte. Reïncarnatie suggereert dat de evolutie van het individu vele levens in beslag neemt in plaats van één leven – op een manier die zowel continu als discontinu is (wat herinnert aan de
quantum- en andere verschijnselen en processen die we hebben besproken).

De basis voor zelfregulering (4.1.2.1. Het principe van de tegendelen) is zelfkennis. Het Ken Uzelve staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf.

'De waarheid is dat je wél zo bent' (Wilma de Rek interviewt Roos Vonk Volkskrant 4 juni 2011):
De mens is een ellendig wezen. Dat is de enige conclusie die je kunt trekken na lezing van het nieuwe boek van Roos Vonk.
'De meeste fouten van mensen komen voort uit domheid.'
TIPS & TRUCS
Nadenken over jezelf leidt niet tot
zelfkennis, alleen tot privé-theorietjes die je hooguit als een leuke hobby kunt beschouwen. En tot depressie.
Slijmen werkt, ook al zegt iedereen dat hij niet slijmt en nooit beslijmd wordt. Al die keren dat je erin trapt, merk je het immers niet. Het is de dagelijkse smeerolie van het sociale verkeer.
Hoe dommer mensen zijn, des te meer ze zichzelf overschatten. Je kunt domme mensen niks verwijten, want ze missen het vermogen om te weten dat ze dom zijn.

VPRO boeken 24 maart 2019 NPO1 11.20
Jeroen van Kan ontvangt Volkskrantcolumnist Aleid Truijens, die aan een biografie van Hella Haasse werkt, en schrijver en columnist voor De Groene Amsterdammer Niña Weijers.

VPRO boeken 24 maart 2019 NPO2 19.15
Extra uitzending met publiek rond het thema 'De moeder de vrouw'. Gasten: Jan Siebelink, Murat Isik, Roos van Rijswijk, Ellen Deckwitz, Mensje van Keulen, Anna Woltz, Ester Naomi Perquin, Neske Beks.

Het ontstaan van spontane zelfordening (spontaneous order) uit chaos wordt emergentie genoemd. Zou het verschijnsel spontane generatie (Abiogenese) daarmee kunnen worden verklaard? (zie ook De Geheime Leer Deel II, Spontane generatie p. 167/168)

De Geheime Leer Deel I - Inleiding (p. 20-21):
Meer dan één groot geleerde heeft verklaard dat er nooit een stichter van een religie was, hetzij Arisch, Semitisch of Turaans, die een nieuwe religie had bedacht of een nieuwe waarheid had geopenbaard. Deze stichters waren allen doorgevers, geen oorspronkelijke leraren. Zij brachten nieuwe vormen en interpretaties, terwijl de waarheden waarop deze berustten zo oud waren als de mensheid. Zij kozen één of meer van die grootse waarheden – die alleen voor de ware wijze en ziener zichtbare werkelijkheden waren – uit de vele die in het begin mondeling aan de mens bekend waren gemaakt en in de adyta van de tempels door inwijding tijdens de MYSTERIËN en door persoonlijke overdracht waren bewaard en instandgehouden – en zij openbaarden deze waarheden aan de massa. Zo ontving ieder volk op zijn beurt enkele van deze waarheden, onder de sluier van zijn eigen plaatselijke en bijzondere symboliek, die zich in de loop van de tijd ontwikkelde tot een meer of minder filosofische eredienst, een pantheon onder een mythische dekmantel. Daarom wijst dr. Legge23 erop, dat Confucius – door eerstgenoemde ‘nadrukkelijk een overbrenger en geen maker’ genoemd – een heel oude wetgever volgens de historische tijdrekening, hoewel hij in de wereldgeschiedenis als een heel moderne geleerde wordt beschouwd, het volgende zei: ‘Ik geef alleen door: ik kan geen nieuwe dingen scheppen. Ik geloof in de Ouden en daarom houd ik van hen24.’ (Geciteerd door Max Müller in zijn ‘Science of Religions’.)
25: Inderdaad heeft de duivelse geest van fanatisme van het vroege en middeleeuwse christendom en van de islam vanaf het begin graag in duisternis en onwetendheid willen wonen, en beide maakten
‘de zon als bloed, de aarde tot een graf,
het graf tot een hel, en deze zelf tot een nog zwartere duisternis!’
Beide godsdiensten hebben hun bekeerlingen met het zwaard gemaakt; beide hebben hun kerken gebouwd op ten hemel reikende offeranden van menselijke slachtoffers. Boven de poort van de eerste eeuw van onze jaartelling vlamden als een noodlot de onheilspellende woorden ‘het KARMA VAN ISRAËL’. Boven de ingangen van onze eigen eeuw zal de toekomstige ziener andere woorden kunnen onderscheiden, die verwijzen naar het karma voor een handig samengestelde GESCHIEDENIS, voor opzettelijk verdraaide gebeurtenissen en voor het belasteren van grote figuren door het nageslacht, die onherkenbaar werden verminkt tussen de twee wagens van Jagannatha – kwezelarij en materialisme, waarvan de een te veel aanvaardt en de ander alles ontkent. Wijs is hij die zich aan het gulden midden houdt en die gelooft in de eeuwige rechtvaardigheid van de dingen. Zo zegt Faigi Diwan, de ‘getuige van de wonderbaarlijke toespraken van een vrijdenker die tot duizend sekten behoort’: ‘In de vergadering op de dag van de opstanding, wanneer de dingen uit het verleden zullen worden vergeven, zullen de zonden van de Ka’bah worden vergeven ter wille van het stof van christelijke kerken.’ Hierop antwoordt professor Max Müller: ‘De zonden van de islam zijn even waardeloos als het stof van het christendom. Op de dag van de opstanding zullen zowel mohammedanen als christenen de ijdelheid van hun religieuze leer inzien. De mensen strijden op aarde over de religie; in de hemel zullen ze ontdekken dat er maar één ware religie is – de verering van Gods GEEST26.’
Met andere woorden: ‘ER IS GEEN RELIGIE (OF WET) HOGER DAN DE WAARHEID’ – ‘SATYAT NASTI PARO DHARMAH’ – het devies van de maharadja van Benares, dat is overgenomen door de Theosophical Society.
29: Maar voor het publiek in het algemeen en de lezers van
De geheime leer kan ik herhalen wat ik aldoor al heb verklaard, en wat ik nu formuleer in de woorden van Montaigne: Heren, ‘IK HEB HIER ALLEEN MAAR BLOEMEN VOOR EEN BOEKET UITGEZOCHT, EN HEB ER NIETS VAN MIJZELF AAN TOEGEVOEGD DAN HET TOUWTJE DAT ZE SAMENBINDT.’1
1) Essais, boek 3, hfst. 12.
De Geheime Leer Deel I Proloog (p. 33):
De Kosmos – het NOUMENON – heeft niets te maken met de oorzakelijke relaties van de wereld van de verschijnselen. Alleen met betrekking tot de binnen-kosmische ziel, de ideële Kosmos in de onveranderlijke goddelijke gedachte, mogen wij zeggen: ‘Zij had nooit een begin noch zal zij een einde hebben.’ Wat betreft haar lichaam of kosmische structuur, hoewel men niet kan zeggen dat dit een eerste opbouw had of ooit een laatste zal hebben, kan toch bij ieder nieuw manvantara de structuur ervan worden beschouwd als de eerste en de laatste van haar soort, omdat het iedere keer op een hoger gebied evolueert . . . .
34: Steeds weigerde Socrates te debatteren over het mysterie van het universele zijn, en toch zou niemand er ooit aan hebben gedacht hem te beschuldigen van atheïsme, behalve degenen die uit waren op zijn ondergang. Bij het aanbreken van een periode van activiteit, zegt de Geheime Leer, heeft er volgens de eeuwige en onveranderlijke wet een uitbreiding plaats van deze goddelijke essentie, van buiten naar binnen en van binnen naar buiten, en het heelal van de verschijnselen of het zichtbare heelal is het uiteindelijke resultaat van de lange keten van kosmische krachten die zo achtereenvolgens in beweging worden gebracht.
De Geheime Leer, Deel I, Stanza 5 Fohat: kind van zevenvoudige hiërarchieën (p. 156/157:)
Als de onderzoeker er meer van wil weten, hoeft hij maar het visioen van Ezechiël (hfst. i) te vergelijken met wat er bekend is over het Chinese boeddhisme (zelfs in de exoterische leringen ervan), en de uiterlijke gestalte van deze ‘grote koningen’ te onderzoeken. Volgens de eerw. Joseph Edkins zijn ze ‘de deva’s die ieder het gezag hebben over een van de vier continenten waarin de hindoes de wereld verdelen’20. Elk voert een leger van geestelijke wezens aan om de mensheid en het boeddhisme te beschermen. Als men de bevoorrechting van het boeddhisme buiten beschouwing laat, zijn de vier hemelse wezens precies zoals ze worden omschreven. Ze zijn de beschermers van de mensheid en ook de werktuigen van karma op aarde, terwijl de lipika’s zich bezighouden met het hiernamaals van de mensheid. Tegelijkertijd zijn ze de vier levende wezens uit de visioenen van Ezechiël
‘die de gelijkenis van een mens hebben’ en die door de bijbelvertalers ‘Cherubijnen’, ‘Serafijnen’, enz. worden genoemd, en door de occultisten ‘de gevleugelde bollen’, ‘de vurige wielen’, en die in het hindoepantheon een aantal verschillende namen hebben. Al deze gandharva’s, de ‘zoete zangers’, de asura’s, kinnara’s en naga’s zijn allegorische beschrijvingen van de ‘vier maharadja’s’. De Serafijnen zijn de vurige slangen van de hemel, die voorkomen in een passage waarin de berg Meru wordt beschreven als: ‘de verheven massa van heerlijkheid, het eerbiedwaardige verblijf van goden en hemelse koorzangers . . . onbereikbaar voor zondige mensen . . . want het wordt bewaakt door slangen’. Zij worden de wrekers en de ‘gevleugelde wielen’ genoemd.
30) De hindoes verdelen de wereld echter in zeven continenten, zowel exoterisch als esoterisch, en hun vier kosmische deva’s zijn er acht, die het gezag hebben over de acht streken van het kompas en niet over de continenten. (Vergelijk ‘Chinese Buddhism’, blz. 216.)
158/159: De lipika’s (van wie een beschrijving is gegeven in de Toelichting op Stanza IV, no. 6) zijn de geesten van het Heelal, terwijl de bouwers alleen maar onze eigen planeetgoden zijn. Eerstgenoemden spelen een rol in het meest occulte gedeelte van het ontstaan van de Kosmos, dat hier niet kan worden gegeven. Of de adepten (zelfs de hoogste) deze orde van engelen voor wat betreft hun drie graden volledig kennen, of alleen de laagste graad daarvan, die in verband staat met de annalen van onze wereld, kan de schrijfster niet zeggen. Zij zou geneigd zijn het laatste te veronderstellen. Over de hoogste graad wordt maar één ding geleerd: de lipika’s staan in verband met karma – omdat ze dit rechtstreeks vastleggen23.
23) Het symbool voor heilige en geheime kennis was in de oudheid steeds een boom, waarmee ook een geschrift of een verslag werd bedoeld. Vandaar het woord lipika’s, de ‘schrijvers’; de ‘draken’, symbolen van wijsheid, die de bomen van kennis bewaken; de ‘gouden’ appelboom van de Hesperiden; de ‘weelderige bomen’ en plantengroei van de berg Meru, die worden bewaakt door een slang. Juno, die aan Jupiter bij hun huwelijk een boom met gouden vruchten geeft, is een andere vorm van Eva, die Adam de appel van de boom van kennis aanbiedt.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 247):
In hoofdstuk lxxxviii van het ‘Dodenboek’ of het rituaal zegt de ‘Osiris-geworden’ overledene, met het teken van een mummievormige god met een krokodillekop:
(1) ‘Ik ben de god (krokodil), die de oorzaak is van de angst . . . bij de aankomst van zijn ziel onder de mensen. Ik ben de god-krokodil, gezonden om te vernietigen’ (een toespeling op de vernietiging van de goddelijke geestelijke zuiverheid, wanneer de mens de kennis van goed en kwaad verkrijgt; en ook op de ‘gevallen’ goden of engelen van elke theogonie).
294/295: Zo verlopen de cyclussen van de zevenvoudige evolutie in de zeventallige natuur: de geestelijke of goddelijke; de psychische of halfgoddelijke; de verstandelijke, die van de hartstochten, de instinctieve of cognitieve; de halflichamelijke en de zuiver stoffelijke of fysieke natuur. Deze evolueren en vorderen alle cyclisch; ze gaan op twee manieren in elkaar over, middelpuntvliedend en middelpuntzoekend; ze zijn in hun diepste essentie één, maar zeven in hun aspecten. Het laagste aspect is natuurlijk afhankelijk van en ondergeschikt aan onze vijf fysieke zintuigen51. Tot dusver ging het over het individuele, menselijke, waarnemende, dierlijke en plantaardige leven; elk de microkosmos van zijn hogere macrokosmos. Hetzelfde geldt voor het Heelal, dat zich periodiek manifesteert ten behoeve van de gezamenlijke vooruitgang van de talloze levens, de uitademingen van het Ene Leven; opdat door het eeuwig wordende elk kosmisch atoom in dit oneindige Heelal – terwijl het uitgaande van het vormloze en het niet-stoffelijke, via de gemengde naturen van het half-aardse, tot volledig ontwikkelde stof wordt, en dan weer terugkeert en in elk nieuw tijdperk hoger en dichter bij het einddoel komt – door individuele verdienste en inspanning dat gebied kan bereiken waarop het opnieuw het ene onvoorwaardelijke AL wordt. Maar tussen de alfa en de omega is er het moeizame ‘pad’, omgeven door doornen, dat ‘eerst naar beneden voert en dan
Steeds omhoog kronkelt
Ja, tot het einde toe. . . .’
51) Waarvan er in werkelijkheid zeven zijn, zoals later op gezag van de oudste Upanishads zal worden aangetoond.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 15 Goden, monaden en atomen (p. 675/676):
Enige jaren geleden merkten we op1 dat we ‘de esoterische leer heel goed de ‘draad-leer’ kunnen noemen omdat zij, evenals sutrātman in de Vedāntafilosofie2, door alle oude filosofische religieuze stelsels loopt en deze verbindt, en ze alle met elkaar in overeenstemming brengt en verklaart’.
678: De sleutels daartoe zijn van de ene generatie van ‘wijze mannen’ op de volgende overgegaan. Enkele van de symbolen die zo van het oosten naar het westen kwamen, werden meegebracht door Pythagoras, die niet de uitvinder van zijn bekende ‘driehoek’ was. Laatstgenoemde figuur, samen met het vlak, de kubus en de cirkel vormen een welsprekender en wetenschappelijker beschrijving van de orde van de evolutie in het Heelal, zowel spiritueel en psychisch als fysiek, dan boekdelen vol beschrijvende kosmogonieën en geopenbaarde Geneses. De tien punten, beschreven binnen die ‘driehoek van Pythagoras’, zijn van evenveel waarde als alle leringen over de afstamming van de goden en engelen die ooit uit een theologisch brein zijn voortgekomen.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 708/709):
Volgens de leringen verandert maya, of de bedrieglijke schijn van de ordening van gebeurtenissen en handelingen op deze aarde, en varieert met de volkeren en plaatsen. Maar de hoofdzaken van iemands leven zijn altijd in overeenstemming met het ‘sterrenbeeld’ waaronder men is geboren of, zouden we eigenlijk moeten zeggen, met de eigenschappen van het bezielende beginsel ervan of de godheid die er de leiding over heeft, of we die nu een Dhyāni-Chohan noemen, zoals in Azië, of een Aartsengel, zoals in de Griekse en Latijnse kerken. In de oude symboliek werd altijd verondersteld dat de zon (hoewel de spirituele en niet de zichtbare zon werd bedoeld) de voornaamste Verlossers en Avatāra’s uitzond. Vandaar de verbindende schakel tussen de Boeddha’s, de Avatāra’s en zoveel andere incarnaties van de hoogste ZEVEN. Hoe dichter de sterveling, van wie de persoonlijkheid door zijn eigen persoonlijke godheid (het zevende beginsel) als aardse verblijfplaats was gekozen, zijn oervorm ‘in de hemel’ benaderde, des te beter het voor hem was. Want bij iedere wilsinspanning tot
loutering en tot vereniging met die ‘Zelf-god’, breekt een van de lagere stralen en komt de spirituele entiteit van de mens steeds hoger, aangetrokken tot de straal die de eerste vervangt, totdat de innerlijke mens, van straal tot straal gaande, in de ene en hoogste straal van de Moeder-ZON wordt getrokken. Zo ‘lopen de lotgevallen van de mensheid inderdaad gelijk op met de getalvormen’, omdat de afzonderlijke eenheden van die mensheid alle voortkomen uit dezelfde bron – de centrale zon en zijn schaduw, de zichtbare ZON. Want de dag- en nachteveningen en zonnestilstanden, de perioden en verschillende fasen van de baan van de zon, sterrenkundig en numeriek uitgedrukt, zijn slechts de concrete symbolen van de eeuwig levende waarheid, hoewel zij voor niet-ingewijde stervelingen toch abstracte denkbeelden schijnen. En dit verklaart de merkwaardige numerieke overeenkomsten met meetkundige verhoudingen, die door verschillende schrijvers zijn aangetoond.
715: Het is een wet van de occulte dynamica dat
‘een gegeven hoeveelheid energie die op het spirituele of astrale gebied wordt gebruikt, veel grotere gevolgen teweegbrengt dan wanneer diezelfde hoeveelheid op het fysieke bestaansgebied zou worden gebruikt’.1
1) Mohini Chatterji, ‘Morality and pantheism’, Five Years of Theosophy, 1885, blz. 217; H.P. Blavatsky: Geselecteerde artikelen, 2:351.
Deze toestand zal voortduren totdat de spirituele intuïties van de mens volledig zijn ontplooid, wat niet zal gebeuren voordat we onze dikke rokken van stof geheel en al hebben afgeworpen; totdat we van binnenuit beginnen te handelen, in plaats van altijd impulsen van buitenaf te volgen; nl. die worden voortgebracht door onze fysieke zintuigen en ons grove zelfzuchtige lichaam. Tot dan is eenheid en harmonie het enige middel tegen het kwaad van het leven – een broederschap VAN DE DAAD, en niet alleen altruïsme in naam. Het onderdrukken van één slechte oorzaak zal niet één, maar een groot aantal slechte gevolgen wegnemen. En als een broederschap of zelfs een aantal broederschappen niet in staat zou zijn te voorkomen dat volkeren elkaar nu en dan naar de keel vliegen, dan zal toch de eenheid van denken en handelen en filosofisch onderzoek naar de mysteriën van het zijn, altijd enkelen – die proberen te begrijpen wat tot dan toe voor hen een raadsel was gebleven – ervan weerhouden nog meer oorzaken te scheppen in een wereld die al zo vol is van ellende en kwaad. Kennis van karma geeft de overtuiging dat als
‘. . . de deugd wordt gekweld en de ondeugd zegeviert
De mensheid tot atheïsten wordt gemaakt’,
dat alleen zo is doordat die mensheid altijd haar ogen heeft gesloten voor de grote waarheid dat de mens zelf zijn eigen verlosser en zijn eigen vernietiger is; dat hij de hemel en de goden, de schikgodinnen en de voorzienigheid niet hoeft te beschuldigen van de schijnbare onrechtvaardigheid die te midden van de mensheid heerst.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 18 Samenvatting van de wederzijdse standpunten (p. 746):
Ontkennen de wetenschappers al deze beschuldigingen? Helemaal niet, want hier is een bekentenis van Tyndall, die aantoont hoe machteloos de wetenschap is, zelfs over de wereld van de stof.
‘De eerste ordening van de atomen, waarvan alle verdere werkingen afhangen, gaat zelfs een krachtig vermogen zoals dat van de microscoop te boven.’ ‘Doordat het vraagstuk buitengewoon ingewikkeld is, moet het best geoefende verstand, de meest ontwikkelde en gedisciplineerde verbeelding, lang voordat met de waarneming rekening kan worden gehouden, zich verbijsterd terugtrekken van de beschouwing ervan. We zijn stomverbaasd en geen microscoop kan dat verhelpen, en we twijfelen niet alleen aan het vermogen van ons instrument, maar zelfs of wij zelf de verstandelijke elementen bezitten die ons ooit in staat zullen stellen greep te krijgen op de essentiële structuur van de natuurkrachten.’
751: Helaas kan geen volk of kunnen geen volkeren aan hun karmische lot ontkomen, evenmin als eenheden en individuen. De geschiedenis zelf wordt door de zogenaamde geschiedkundigen even weinig scrupuleus behandeld als kennis van legenden. Hiervoor heeft Augustin Thierry amende honorable gemaakt, als men zijn biografen mag geloven. Hij betreurde het onjuiste beginsel dat hen allen (de zogenaamde geschiedschrijvers) op een dwaalspoor bracht en waardoor ieder de vrijheid nam de traditie te verbeteren, ‘die vox populi, die in negen van de tien gevallen vox Dei is’; en hij gaf tenslotte toe dat echte geschiedenis alleen in de legende is te vinden; want ‘de legende’, voegt hij eraan toe, ‘is levende overlevering en in drie van de vier gevallen is deze meer waar dan wat wij geschiedenis noemen’7.

De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 6 De evolutie van de 'zweetgeborenen' - Spontane generatie (p. 167/168):
Zo waren de monaden, die waren bestemd om toekomstige Rassen te bezielen, klaar voor de nieuwe transformatie. Zij hadden hun fasen van delfstof, plantaardig en dierlijk leven, van het laagste tot het hoogste doorgemaakt, en wachtten op hun menselijke, meer intelligente vorm. Maar wat konden de plastische vormgevers anders doen dan de wetten van de evoluerende Natuur volgen? Konden zij, zoals de dode letter van de bijbel beweert, op de manier van de ‘Heer-God’, of zoals Pygmalion in de Griekse allegorie, Adam-Galatea vormen uit vulkaanstof, en de mens een levende ziel inblazen? Nee, want de ziel was er al, latent in haar monade, en had slechts een bekleedsel nodig. Pygmalion, die er niet in slaagt zijn beeld te bezielen, en Bahak-Zivo van de Nazareense gnostici, die tevergeefs probeert ‘een menselijke ziel in het schepsel’ te leggen, zijn als begrippen veel filosofischer en wetenschappelijker dan Adam in de letterlijke betekenis, of de bijbelse Elohim-scheppers. Volgens de esoterische filosofie, die spontane generatie leert – nadat de sishta en prajapati het levenszaad op aarde hebben geworpen – kunnen de lagere engelen, zelfs met hulp van de Natuur, de stoffelijke mens pas bouwen nadat zij uit zichzelf de etherische vorm hebben ontwikkeld, waarna zij het aan de stoffelijke vorm overlaten zich geleidelijk uit zijn etherische – of wat men nu zou noemen, protoplasmische – model te evolueren.
Ook hiertegen zal bezwaar worden gemaakt. ‘Spontane generatie’ is een ontzenuwde theorie, zal men ons zeggen. De proefnemingen van Pasteur hebben er twintig jaar geleden mee afgerekend, en professor Tyndall is ertegen. Wel, wat zou dat? Hij behoort te weten dat, al zou inderdaad worden bewezen dat spontane generatie in ons tegenwoordige wereldtijdperk en onder de heersende omstandigheden onmogelijk is – wat de occultisten ontkennen – daarmee nog niet zou zijn aangetoond dat ze niet onder andere kosmische omstandigheden kan hebben plaatsgevonden, niet alleen in de zeeën van de Laurentische periode, maar zelfs op de toen in hevige beweging verkerende aarde. Het zou interessant zijn te weten hoe de wetenschap ooit het verschijnen van de soorten en van het leven op aarde, vooral van de mens, kan verklaren, als zij zowel de bijbelse leringen als de spontane generatie verwerpt.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk De rassen met het ‘derde oog’ (p. 342):
Vandaar de bewering dat velen van ons nu de gevolgen uitwerken van de slechte karmische oorzaken die door ons in Atlantische lichamen in het leven werden geroepen. De wet van KARMA is onontwarbaar verweven met die van reïncarnatie.
Alleen de leer die hieronder kort wordt samengevat, kan ons het geheimzinnige vraagstuk van goed en kwaad verklaren en de mens verzoenen met de vreselijke en schijnbare onrechtvaardigheid van het leven. Deze leer omvat de kennis van de voortdurende wedergeboorten van één en hetzelfde individu door de hele levenscyclus heen, en de overtuiging dat dezelfde MONADEN, onder wie veel Dhyan-Chohans of de ‘goden’ zelf zijn, door de ‘kringloop van noodzakelijkheid’ moeten gaan en door zo’n wedergeboorte worden beloond of gestraft voor het ondergane lijden of de gepleegde misdaden in het vorige leven.
345: Nauw of beter onverbrekelijk verbonden met karma is de wet van de wedergeboorte, of van de reïncarnatie van een en dezelfde geestelijke individualiteit in een lange, bijna eindeloze reeks van persoonlijkheden. Deze laatsten zijn als de verschillende kledingstukken die door dezelfde acteur worden gedragen en de rollen die door hem worden gespeeld, met elk waarvan die acteur zich enkele uren identificeert en door het publiek wordt geïdentificeerd. De innerlijke of werkelijke mens die deze rollen speelt, weet al die tijd dat hij Hamlet is tijdens de korte duur van enkele bedrijven, die echter op het gebied van de menselijke illusie het hele leven van Hamlet voorstellen. En hij weet dat hij de avond tevoren Koning Lear was, op zijn beurt de transformatie van de Othello van een daaraan weer voorafgaande avond; maar de uiterlijke, zichtbare persoonlijkheid wordt geacht dat niet te weten. In het werkelijke leven is die onwetendheid helaas maar al te reëel. Niettemin is de permanente individualiteit zich dit feit volledig bewust, hoewel die kennis door de verschrompeling van het ‘geestelijke’ oog in het stoffelijke lichaam, zich niet op het bewustzijn van de onechte persoonlijkheid kan afdrukken.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan? (p. 579/580):
De kabbalisten zeggen dat de ware naam van satan het omgekeerde is van die van Jehova, want ‘satan is geen zwarte god, maar de ontkenning van de witte godheid’ of het licht van de waarheid. God is licht en satan is de noodzakelijke duisternis of schaduw om dit licht te laten uitkomen, want zonder deze schaduw zou het zuivere licht onzichtbaar en onbegrijpelijk zijn3. ‘Voor de ingewijden’, zegt Eliphas Lévi, ‘is de duivel geen persoon maar een scheppende kracht, zowel ten goede als ten kwade’.
2) Wij citeren in dit verband Laing in zijn bewonderenswaardige boek Modern Science and Modern Thought (blz. 222, 3de druk): ‘Aan dit dilemma (het bestaan van het kwaad in de wereld) is niet te ontkomen, tenzij wij het denkbeeld van een antropomorfe godheid helemaal opgeven, en openlijk het wetenschappelijke denkbeeld van een ondoorgrondelijke en onvindbare Eerste Oorzaak aanvaarden, en van een heelal waarvan we de wetten kunnen opsporen, maar over de ware essentie waarvan we niets weten, en slechts een fundamentele wet kunnen vermoeden of vaag onderscheiden, die misschien de polariteit van goed en kwaad tot een noodzakelijke bestaansvoorwaarde maakt.’ Wanneer de wetenschap ‘de ware essentie’ kende in plaats van er niets over te weten, zou het flauwe vermoeden veranderen in de zekerheid dat er zo’n wet bestaat en dat deze wet met karma in verband staat.
580: Ook wat dit betreft waren de christenen zo onvoorzichtig te vergeten dat de bok tevens het slachtoffer was dat werd gekozen voor de
verzoening van alle zonden van Israël, dat de zondebok inderdaad het offerdier en de martelaar was, het symbool van het grootste mysterie op aarde – de val in de voortplanting. Maar de joden hebben al lang de werkelijke betekenis vergeten van hun (voor de niet-ingewijden) belachelijke held, gekozen uit het levensdrama in de grote mysteriën die zij in de woestijn hebben opgevoerd; en de christenen hebben deze ware betekenis nooit gekend.
Eliphas Lévi probeert het dogma van zijn kerk te verklaren door middel van paradoxen en beeldspraak, maar slaagt er maar matig in, in vergelijking met de vele boekdelen die in onze negentiende eeuw door vrome rooms-katholieke demonologen zijn geschreven, goedgekeurd door en onder auspiciën van Rome. Voor de echte rooms-katholiek is de duivel of satan een werkelijkheid; het drama dat volgens de ziener van Patmos in het siderische licht werd opgevoerd – die misschien het verhaal in het Boek van Henoch wilde verbeteren – is even echt en historisch vaststaand als alle andere allegorieën en symbolische gebeurtenissen in de bijbel. Maar de ingewijden geven een verklaring die verschilt van die van Eliphas Lévi, die zich met zijn genie en scherpe verstand aan een bepaald hem door Rome voorgeschreven compromis moest onderwerpen.
De logos en satan zijn één (p. 586/587):
Typhon de Egyptenaar, Python, de Titanen, de Sura’s en de Asura’s behoren alle tot dezelfde legende van geesten die de aarde bevolken. Ze zijn geen ‘demonen, aan wie is opgedragen dit zichtbare heelal te scheppen en te organiseren’, maar vormgevers (de ‘architecten’) van de werelden en de voorvaderen van de mens. Ze zijn metaforisch de gevallen engelen – ‘de ware spiegels van de
eeuwige wijsheid (Perennial philosophy, Sanātana Dharma).
Wat is de absolute en volledige waarheid en de esoterische betekenis van deze universele mythe? De hele essentie van de waarheid kan niet van mond tot oor worden overgebracht. Er is ook geen pen die haar kan beschrijven, zelfs niet die van de engel die onze daden optekent, tenzij de mens het antwoord vindt in het heiligdom van zijn eigen hart, in de diepste diepten van zijn goddelijke intuïtie. Het is het grote ZEVENDE MYSTERIE van de schepping, het eerste en het laatste; en wie de Openbaring van Johannes leest, vindt misschien de schaduw ervan, verborgen onder het zevende zegel . . . Het kan alleen in zijn schijnbare, objectieve vorm worden afgebeeld, evenals het eeuwige raadsel van de sfinx. Toen deze laatste zich in de zee stortte en omkwam, was dat niet omdat Oedipus het geheim van de eeuwen had ontraadseld, maar omdat hij de grote waarheid voor altijd had onteerd door het eeuwig geestelijke en het subjectieve te antropomorfiseren. Daarom kunnen we het alleen geven vanuit het filosofische en intellectuele gezichtspunt, ontsloten met de respectievelijke drie sleutels – want de laatste vier van de zeven sleutels die de poorten tot de mysteriën van de Natuur wijd openen, zijn in handen van de hoogste ingewijden en kunnen niet aan de massa worden bekendgemaakt – tenminste niet in onze eeuw.
Zelfkennis, waarlijk begrip, speelt een belangrijke rol om terug te kunnen keren naar het Pleroma (goddelijke volheid). Wie dat mist, wordt gedreven door driften die hij niet begrijpt. De ziel heeft in zichzelf het vermogen tot bevrijding of beschadiging. In Nag Hammadi staat geschreven “Als je voortbrengt wat in je is, zal dat wat door jou wordt voortgebracht. je redden. Als je niet voortbrengt wat in je is, zal dat wat door jou niet wordt voortgebracht, je vernietigen.” De ziel is in wezen op zichzelf maar in het aardse bestaan zijn er leraren, begeleiders, toevallige mensen die een ziel op weg kunnen helpen naar het pleroma. De grote meesters van alle tijden zoals Jezus, Boeddha, Krishnamurti en vele anderen zijn nimmer verlossers maar begeleiders.

Momenteel bestaat het probleem dat langzamerhand elke monodiscipline zijn eigen werkelijkheid gaat creëren. Gelukkig biedt de schepping een mogelijkheid door schade en schande wijs te worden. In plaats van het lineaire denken dient aan het evolutionaire kringloop denken meer aandacht te worden besteed. Er bestaan meer opties om naar de wereld te kijken. Het rapport ‘E i V’ laat zien dat het uiteindelijk om het kringloopdenken (net als de mandala), de kwintessens draait. Het gaat er om te leren, de artificiële illusionaire geschapen twee-eenheid (Dualiteit), Geest en Lichaam, Religie en Wetenschap opnieuw met elkaar te verbinden. In de esoterie zijn geest en lichaam de twee toestanden van het ENE, dat noch geest noch stof is; beide zijn latent het absolute leven. Met name de interdisciplinaire benadering brengt de wetenschap een stapje verder. Biologen hebben zeker gelijk wanneer ze culturen vergelijken met plantaardige organismen, die opbloeien, rijpen, verwelken en tenslotte afsterven. De fase waarin Nederland zich bevindt begint al duidelijk minder fris te ruiken.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. Het zelfreinigend vermogen is verloren gegaan. De brokkenpiloten die de poblemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Münchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken.

René Girard, La Violence et le Sacré (Nederlandse vertaling door Michel Perquy: God en Geweld. Over de oorsprong van mens en cultuur)
Aan het slot van dit hoofdstuk brengt Girard het antropologisch tekort van Freud ter sprake en de psychoanalyse. Het was geniaal van Freud om de vadermoord en de incest aan te wijzen als iets essentieels in de menselijke cultuur, maar verder kwam hij niet. Hij heeft het mis als hij de misdaden van de zondebok (vadermoord en incest met de moeder in de Oedipusmythe) ziet als het verborgen verlangen van elke mens en er dus de sleutel van elk individueel menselijk gedrag in ziet. Elke misdaad in de mythe is een zinspeling op iets anders dan zichzelf. De vadermoord en de incest moeten veralgemeend worden. Ze staan voor het absolute punt van de offercrisis, ze trekken een scherm op voor de eindeloze wederkerigheid van het geweld, de crisis die wordt weggemoffeld en op de zondebok wordt afgewenteld. In de mythe wordt de angst voor het absolute en vernietigende geweld verdrongen. De mensen zouden niet kunnen leven met het besef van deze dreiging. Girard besluit: We kunnen Freud dus beschouwen als een stap naar de onthulling van een verdrongen iets dat wezenlijker is dan het zijne en dat hij tastend poogt te benaderen; maar het absolute geweld blijft nog verborgen door bepaalde vormen van nog steeds sacrificiële miskenning.

Volgens Cialdini zijn er zes factoren die kunnen bijdragen tot het aannemen van een bepaalde houding of het onderschrijven van een bepaalde overtuiging. Hier volgt een overzicht.
Reciprocity - People tend to return a favor, thus the pervasiveness of free samples in marketing. In his conferences, he often uses the example of Ethiopia providing thousands of dollars in humanitarian aid to Mexico just after the 1985 earthquake, despite Ethiopia suffering from a crippling famine and civil war at the time. Ethiopia had been reciprocating for the diplomatic support Mexico provided when Italy invaded Ethiopia in 1935.
c) de behoefte aan wederkerigheid en compromis (Mercurius)
De Marsfunctie leidt onvermijdelijk tot situaties van spanning en strijd, en dit roept op zijn beurt weer de logische noodzaak op van een nieuwe functie of tendens, namelijk de tendens tot wederkerigheid en compromis. Deze tendens noemen we de Mercuriusfunctie. Mercurius is de god van de handel, doch ook handel is slechts een voorbeeld van een ruimer principe, namelijk de menselijke tendens tot wederkerig gedrag. Mensen dragen het principe van de wederkerigheid in zich. Caldini schrijft: "Alle samenlevingen onderschrijven de norm volgens dewelke individuen een tegenprestatie moeten leveren voor hetgeen zij ontvingen" (`All societies subscribe to a norm that obligates individuals to repay in kind what they have received').

Het EPR-experiment illustreert een dichotomie. 'Dichotomie en Complementariteit' kunnen niet zonder elkaar. Het brengt de wederkerigheid, het is zoals het is (Antropisch principe), de supersymmetrie in het universum tot uitdrukking. Of met andere woorden het draait om het fenomeen zelfreferentie en zelfreflectie. De Ouroboros is het symbool voor zelfreferentie. Het is en blijft allemaal mensenwerk. De éne werkelijkheid heeft op de twee zijden van de medaille betrekking. Mensen moeten bereid zijn over hun eigen schaduw te springen.

Marco Iacoboni schrijft in het boek Het spiegelende brein (p. 129):
Samen met de theoretische beschouwingen uit het begin van dit hoofdstuk doen al deze gegevens vermoeden dat spiegelneuronen van belang zijn voor mijn analogie van de medaille met de twee zijden, waarin de ene zijde het zelf is en de andere zijde … eh… de ander.
Het heeft geen enkele zin de twee zijden van een medaille te scheiden.

Leven vanuit je hart, het centrum van bewustzijn betekent ont-wikkelen, de lagen van de conditionering weer verwijderen. Met het slinken van je ego verruimt je bewustzijn tot een ervaren van het sublieme. De creatieve energiestroom (verbeeldingskracht, ideatie, imagination) komt op gang. De slang die zichzelf in de staart bijt staat symbool voor het cyclische proces van ontwikkeling, waarbij steeds een oude huid wordt afgeworpen wanneer van binnenuit een nieuwe is gevormd. Dit proces kan met het ontwikkelen van kennis en ont-wikkelen (loslaten van conditioneringen) worden vergeleken.

ABC’s van Gedrag
Het gedrag maakt deel uit van eindeloos wederkerige interactie onder de genetica van een individu, gedragsgeschiedenis en omgevingscontext waarin het gedrag wordt uitgevoerd.

De onderzoeksresultaten op het terrein van 'Nature en Nurture' en bijna-dood ervaring (BDE) bieden een kader voor het 'Incarnatie en Reïncarnatie' debat. Zelfreferentie vormt daarbij de spil. Het is en blijft allemaal mensenwerk. Centraal staat dat de toekomst wel degelijk het heden kan bepalen, hoe richten wij onze energie? Bij leven gaat het om de entelechie van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. De vier oorzaken-leer van Aristoteles is nog steeds actueel. Pythagoras had de kwintessens, de onderliggende eenheid achter de verscheidenheid al te pakken, de chaos. Het zijn onze conditioneringen die bepalen hoe we de wereld zien.

In philosophy, Potentiality and Actuality are principles of a dichotomy which Aristotle used to analyze motion, causality, ethics, and physiology in his Physics, Metaphysics, Ethics and De Anima (which is about the human psyche).

Het probleem is dat we allemaal meer of minder met autisme (conditioneringen, beperkingen) zijn behept. Gedrag wordt vooral bepaald door de omstandigheden in de buitenwereld (nurture) te veranderen.

Human sexuality Nature vs nurture debate
Recent studies on human sexuality have highlighted that sexual aspects are of major importance in building up personal identity and in the social evolution of individuals:

Human sexuality is not simply imposed by instinct or stereotypical conducts, as it happens in animals, but it is influenced both by superior mental activity and by social, cultural, educational, and normative characteristics of those places where the subjects grow up and their personality develops. Consequently, the analysis of sexual sphere must be based on the convergence of several lines of development such as affectivity, emotions, and relations.

Deleuze and Guattari, in their 1972 Anti-Oedipus, discuss how sexuality is a powerful force that invests all social activities:

Familialism maintains that sexuality operates only in the family [...] the truth is that sexuality is everywhere: the way a bureaucrat fondles his records, a judge administers justice, a business causes money to circulate; the way the burgeoisie fucks the proletariat; and so on. And there is no need to resort to metaphors, any more than for the libido to go by way of metamorphoses. Hitler gave the fascists a hard-on. Flags, nations, armies, banks give a lot of people hard-ons.

Voor Jung betekent eros de religieuze drift, voor Freud de seksuele drift. Alles heeft zijn tegenstelling, aardse begeerte inbegrepen.
Carl Jung legt een accent op de schaduwzijde en Roberto Assagioli op de verborgen keerzijde, de lichtzijde. In het rapport ‘E i V’ wordt een grote verscheidenheid aan aggregatieniveaus uitgewerkt.

Peter Louter Epigenetische verkenningen. Over giraffen, conceptie en de lust tot vrijheid.
Epigenese bestond al langere tijd als theoretisch model. Een Noors onderzoek waarin genetische veranderingen werden beschreven bij kinderen van ouders die een periode van voedselgebrek hadden doorgemaakt, was het eerste aantoonbare bewijs voor het bestaan van epigenese.
Epigenese is een autonoom proces. Het onttrekt zich aan ons bewustzijn. Onze percepties zijn echter via een nog onbekend proces van invloed op de genetische uitrusting van het nageslacht.
In dit verband is het interessant om naar de verschillen tussen generaties te kijken. De rond en tijdens de tweede wereldoorlog geboren generatie kenmerkte zich door een bepaalde vrijheidsdrang die zich tijdens hun volwassenwording in de zestiger jaren keerde tegen de heersende patriarchale cultuur. Deze vrijheidsdrang deed zich in grote delen van Europa voor.
Epigenese kan problematisch zijn zoals het Noorse onderzoek aantoonde. De kinderen van ouders die een hongerperiode hadden doorstaan, verwekten kinderen die door hun leefwijze later meer dan gemiddeld leden aan ziekten als diabetes, obesitas en hart- en vaataandoeningen. Ze werden voorbereid op een verwachte levenssituatie die inmiddels was verdwenen.

Epigenetica beweegt zich op het snijvlak tussen nature (aangeboren) en nurture (maakbare eigenschappen).
De term
epigenetica duidt op de studie van omkeerbare erfelijke veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de sequentie (volgorde van de basenparen) van het DNA in de celkern. Het is ook de studie van de processen die de zich ontplooiende ontwikkeling van een organisme beïnvloeden. In beide gevallen wordt bestudeerd hoe gen-regulerende informatie die niet in DNA-sequenties wordt uitgedrukt toch van de ene generatie (cellen of organismen) op de andere wordt overgedragen - dat wil zeggen (afgaand op het Griekse prefix), 'bijkomend bij' of 'supplementair aan' de genetische informatie die in het DNA gecodeerd zit.
Relatie tot de omgeving in ruimte en tijd:
Uit onderzoek is gebleken dat een hypothese die door de Britse professor Marcus Pembrey werd geopperd, als zouden omgevingstoestanden een invloed hebben op de overdraagbaarheid, inderdaad bevestigd wordt. Dit onderzoek gebeurde aan de hand van een Zweedse studie samen met professor Lars Olov Bygren die hem hierop gewezen had. Uit gegevens en cijfers van een ruim en compleet Zweeds bevolkingsregister kon worden aangetoond dat perioden van relatieve hongersnood bij een eerste generatie systematisch een significante uiting van diabetes bij de derde generatie tot gevolg had.

Zo behavioral epigenetics 'nature en nurture' verbindt zo legt Weltstoff (Memetica) een relatie tussen de genen van het DNA en de hersencellen (neuronen), tussen genetica en celbiologie. Een "succesvolle" meme past zich steeds en gemakkelijk aan, aan de veranderende tijden en omstandigheden. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een "starre" en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze memetheorie versplinteren in een "succesvol" geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.

Hersenonderzoek: Het pleidooi van Geert Dales wordt onderbouwd door het wetenschappelijk onderzoek van Prof. Jelle Jolles, hoogleraar Hersenen, Gedrag & Educatie. Tijdens de jaaropening gaf hij antwoord op de vraag of hbo-onderwijs goed inspeelt op de nieuwe inzichten in het brein van jongeren. Volgens Jolles heeft de hoge uitval in het eerste en tweede jaar inderdaad onder meer te maken met het gebrek aan structuur die hen in die periode geboden wordt. Deze structuur hebben ze – gegeven de fase in de neuropsychologische ontwikkeling waarin ze zitten - wel degelijk nodig.

Het primaire proces in het onderwijs draait om de relatie ‘Leraar en Leerling’, de kennisoverdracht van inhoudelijke kennis. Door de schaalvergroting en de daarmee samenhangende bureaucratie in het onderwijs is deze relatie aardig onder druk komen te staan. In bureaucratische geleide organisaties staat veelal niet de klant, de leerling waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van eigen koninkrijkjes centraal. Het is een utopie te geloven dat door schaalvergroting de effectiviteit en efficiency in een dergelijke organisatie toeneemt. Het tegendeel is eerder het geval. Aan de neerwaartse spiraal, die de afgelopen decennia in het onderwijs naar voren is gekomen, is de zogenaamde marktwerking mede debet.

Han Marie Stiekema DE SCHOOT VAN HET UNIVERSUM - De Oermoeder als Uiteindelijke Werkelijkheid
Hoofdstuk 11 MATRITALK Samenzijn in de Grote Moeder
Vraag: Is Zelfverwerkelijking daarmee van de baan?
HMS: Er zijn twee benaderingswijzen: het hebverlangen en het Zijnsverlangen. In het eerste geval wil je dingen naar je toehalen, in het tweede geval verlang je deel van het Geheel te zijn. Het unieke van de Grote Moeder is, dat je haar niet kunt bereiken of verwerkelijken. Zij leert je daarom je ambities los te laten. Is op een gegeven moment je "ontvangenis onbevlekt", dan kan het Licht in jou geboren worden.

Het mechanisme, het samenspel van de toevallige verschillen en natuurlijke selectie (‘Het toeval stelt voor, de natuurlijke selectie beslist’) wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras tot uitdrukking gebracht. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras was een cyberneticus. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo).

Om de wereld te veranderen gaat het nog steeds om de scholing van de individuele ziel. Of met andere woorden hoe kunnen we in de pas lopen met de Heilige Geometrie, of ook wel de driehoek van Pythagoras genoemd. We moeten ons ervan bewust worden dat we de schepper van onze eigen realiteit zijn. De driehoek van Pythagoras bevat de blauwdruk van het universum en brengt het reflexieve bewustzijn (5D-concept, Kwintessens) tot uitdrukking.

Waarden en Genade

Bijbelse kritiek op het ennegram: Naranjo leerde dat ieder van de negen persoonlijkheden ÈÈn van de negen gezichten van Jezus was.
De verticale as gaat door het snijpunt van de materiële - en de immateriële as. De verticale as stelt als het ware de verbinding voor tussen de ‘aardse’ materiële as en de ‘hemelse’ immateriële as. Het verticale bewustzijn laat zien dat er een weg is om de afstand tussen de onvolmaaktheid op aarde en de volmaaktheid in de hemel te verkleinen.

Mr H.A.J. Leewens (directeur Van Ede & Partners) in Intermagazine november 1986: ‘Als het slecht gaat willen de 'politici' elkaar niet beschuldigen en dan treedt de mythe van het onschuldige lam in werking. Politieke dieren zitten in een netwerk van corruptie. Juist de enige die niet corrupt is wordt opgeofferd.

Het verhaal van Adonis behoort tot de traditie van zoenoffers, vergelijkbaar met het verhaal van Pasen.
Zoenoffer: In het traditionele christendom wordt aangenomen dat Christus de plaats heeft ingenomen van de zondebok en tegelijk, in de rol van hogepriester en onschuldig zondeloos 'lam', zichzelf heeft opgeofferd voor de zonde van de gehele mensheid. In de Rooms-Katholieke Kerk geldt de Mis ook als onbloedige hernieuwing van dit éne zoenoffer van Jezus Christus aan het kruis.

Zorgbestuurders massaal de laan uit (Volkskrant 24 juli 2008):
Gemiddeld zitten bestuurders van bijvoorbeeld ziekenhuizen, thuiszorginstellingen, of verpleeghuizen drie jaar op hun post. Dat meldt NVZD, de vereniging van bestuurders in de gezondheidszorg.
Sierk ter Horst doet via zijn adviesbureau MC3 aan conflictbemiddeling en hielp zeventien ontslagen zorgbestuurders met ‘rouwverwerking’ en het vinden van een nieuwe baan.
Volgens Ter Horst komt 80% van de ontslagen bestuurders snel weer aan het werk, juist door de hoge omloopsnelheid in de top van de zorg. Toch noemt hij de bestuurderscarrousel onwenselijk. ‘Er is bijna geen tijd om nieuw beleid uit te zetten. De concurrentiepositie van de zorginstellingen verzwakt. Uiteindelijk heeft dat gevolgen voor de kwaliteit van de zorg.’

Het zondebokmechanisme:
De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

Het zondebokmechanisme:
De theologische constructie fixeerde het brute geweld van de moord op de profeet Jezus tot een noodzakelijke en heilzame gebeurtenis: de zondebok die de wereldschuld draagt en heilmiddel ('pharmakon') wordt, vrede sticht met God - op grond van dit zoenoffer kan God vergeven - en vrede onder de mensen ­- de verering van dit lam brengt mensen tot elkaar. De gewelddaad heeft een heilzaam effect op God en op de gemeenschap, een verrassende sanctionering van het zondebokmechanisme!

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.