8.3.1 Waarden en Normen

Amor fati: Liefde voor het lot.
Friedrich Nietzsche: Zuerst das Nöthige – und dies so schön und vollkommen als du kannst! "Liebe das, was nothwendig ist" – amor fati dies wäre meine Moral, thue ihm alles Gute an und hebe es über seine schreckliche Herkunft hinauf zu dir.
Als eerste het nodige - en dit zo mooi en volmaakt als je kunt! "Heb datgene lief, wat noodzakelijk is" - amor fati dat was mijn moraal, doe hem (het Fatum) al het goede aan en verhef het boven zijn verschrikkelijke herkomst naar jezelf.
Heisbourg: Die eenheid in verscheidenheid is geen leugen. Tenminste, wat betreft het gedeelte over de verscheidenheid; het is eerder de verwijzing naar de eenheid die lichtelijk overdreven is.
Arthur Schopenhauer: Alle waarheid doorloopt drie stadia:
allereerst, wordt hij belachelijk gemaakt,
ten tweede wordt hij krachtdadig tegengewerkt,
en ten derde wordt hij geaccepteerd als vanzelfsprekend.
Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd.
Anna Politkovskaja: Jezelf opblazen is een manier om je pijn naar buiten te brengen.
Onno Ruding: Het vlees is nu eenmaal zwak.

Altruïsme en Egoïsme (Zelfregulering, Dilemma's, Dichotomieën, Huwelijksquaterniteit)

Mattheüs 6:25-29,33 Daarom zeg Ik u: Zijt niet bezorgd voor uw leven, wat gij eten, en wat gij drinken zult; noch voor uw lichaam, waarmede gij u kleden zult; is het leven niet meer dan het voedsel, en het lichaam dan de kleding?
Aanziet de vogelen des hemels, dat zij niet zaaien, noch maaien, noch verzamelen in de schuren; en uw hemelse Vader voedt nochtans dezelve; gaat gij dezelve niet zeer veel te boven?
Wie toch van u kan, met bezorgd te zijn, een el tot zijn lengte toedoen?
En wat zijt gij bezorgd voor de kleding? Aanmerkt de leliën des velds, hoe zij wassen; zij arbeiden niet, en spinnen niet;
En Ik zeg u, dat ook Salomo, in al zijn heerlijkheid, niet is bekleed geweest, gelijk een van deze.
Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.
Emil Cioran: Het is echter een heldere, cionareske paradox dat de mens juist vanwege de wil tot slagen een eindeloze reeks catastrofen achter zich laat: je manifesteren betekent je door een of andere vorm van volmaaktheid laten verblinden. Denken leidt tot niet-handelen. De utopie houdt volkeren jong en vitaal. Wijsheid maakt hem oud en futloos. Dat zag je al bij de Romeinen. Toen ze ten langen leste door contact met de Grieken beschaafd werden, sloeg de vermoeidheid toe en waren ze een gemakkelijke prooi voor de utopisch gedreven barbaren.
Bertolt Brech: Erst kommt das Fressen, dann die Moral.

Evolutiepsychologie
Wederkerig altruïsme, het verschijnsel waarbij men elkaar wederzijds helpt of een gunst verleent, is een veelvuldig onderzocht onderwerp binnen de evolutionaire psychologie. De reciprociteit van "voor wat hoort wat" is "heb uw naaste lief". Rita Smaniotto: Op basis van experimenten, simulatie-onderzoek en een heranalyse van een aantal antropologische studies naar het delen van voedsel in jagers-en verzamelaarsvolkeren concludeert Rita Smaniotto in haar proefschrift dat het "voor wat hoort wat" mechanisme niet zo wijdverspreid is als doorgaans wordt aangenomen. Volgens haar is er in veel gevallen sprake van een alternatief mechanisme, het "heb uw naaste lief" mechanisme. Dit mechanisme is vooral gericht op het welzijn van personen in iemands directe omgeving.

Terezinha Franca Kind De wet van harmonie:
Dientengevolge kunnen wij niet geïsoleerd van andere mensen leven, noch onze ogen sluiten voor wat er wereldwijd gebeurt. Integendeel, het is aan te raden dat wij onze relaties met en sympathie voor anderen uitbreiden en verdiepen. Als wij voor de regeneratie van de mensheid dienen te werken, moeten wij actiever worden in altruïsme. Een ware theosoof is een filantroop. Harmonieus leven impliceert tolerantie en sympathie in onze relaties. Het kan verder gaan tot het omvatten van relaties met alle wezens, het milieu en het hele universum.

Promotie onderzoek Patrice van de Vorst: mijn te onderzoeken stelling is: Er is een biologische of anatomische grondslag voor het ontstaan van het menselijk bewustzijn en de menselijke moraal. Deze komt voort uit de evolutionaire veranderingen in de geslachtsorganen van de soort Homo.

Samen zwijgen (Paul Verhaeghe De Groene Amsterdammer 31 januari 2019 p. 68-69):
Een goede verhouding met jezelf en je eigen lichaam is vereist om intimiteit te ervaren. Maar in deze tijd van perfectiedrang raken mensen van zichzelf vervreemd, analyseert de Vlaamse psychiater Paul Verhaeghe in zijn heldere boek Intimiteit.
Een gebrek aan intimiteit heeft te maken met een complex samenspel van veel factoren, zoals Verhaeghe laat zien. Waarom het er soms wel is óók. Intimiteit verschijnt niet lineair, komt niet alleen maar aan het einde van het verhaal, maar dient zich aan in vele vormen.

Sachli Gholamalizad (Brainwash festival 3 oktober 2021 NPO2):
Lang had acteur en theatermaker Sachli Gholamalizad haar twijfels over het moederschap. Haar angst? Dat ze onverwerkte trauma’s door zou geven.
Het zijn de vrouwen (Scarlet Tummers en Evgenia Brendes) die het hoofd koel houden en de situatie redden. Onder het mom ‘wie is de wijste’ speelt Sachli Gholamalizad zowel de rechter als de twee kinderrollen. Al wordt het stuk hier en daar wat langdradig en is de timing minder scherp door het breed opgezette speelvlak (coronaproof), deze slim gemonteerde theaterversie van A Seperation stelt speels heel veel gevoelige vragen.

VPRO boeken 2 december 2018 NPO1
Carolina lo Galbo spreekt met schrijver en klinisch psycholoog Paul Verhaeghe over zijn nieuwste boek Intimiteit.
Ben je een lichaam of heb je een lichaam? Volgens Paul Verhaeghe berust intimiteit in de eerste plaats op de relatie met jezelf en pas daarna op een relatie met anderen. De verhouding tot ons eigen lichaam legt niet alleen de basis voor intimiteit, maar ook voor onze mentale en lichamelijke gezondheid. Vandaag de dag wordt die verhouding helaas gekenmerkt door schaamte, veroorzaakt door de overtuiging dat we nooit mooi en gezond genoeg zijn.
In Intimiteit laat Verhaeghe zien dat onze tijd dringend behoefte heeft aan een nieuwe vorm van zelfzorg. Een waarin we meer samenvallen met onszelf. Hij rekent af met de klassieke verdeling tussen lichaam en geest zodat we op een andere manier naar het zelf en de wereld kunnen kijken. Met zijn doordachte pleidooi voor intimiteit zet Paul Verhaeghe de lezer aan het denken over zichzelf en over de ander.
In Gevangen in zwart wit denken vertelt Tarawally zijn verhaal: 23 jaar geleden kwam hij als vluchteling uit Sierra Leone naar Nederland. Voor het eerst wordt hij zich ervan bewust hoe zijn huidskleur zijn identiteit bepaalt.
Met humor en kwetsbaarheid beschrijft Babah Tarawally allerlei vormen van zwart-wit denken, zowel van medevluchtelingen als van witte Nederlanders. Hij vertelt hoe hij erin gevangen raakt en hoe hij eruit weet te ontsnappen. Daarvoor hoefde hij zich niet af te zetten tegen ‘de boze witte man’ of zijn huidskleur te ontkennen.

Hoe kunnen we de maatschappelijke tweedeling overbruggen? (Erik Jansen Civis Mundi Digitaal #113 augustus 2021):
Bespreking van Coos Huijsen,
Ode aan het klootjesvolk, Populisme als smoesje van een falende elite.
Coos Huijsen (1939) is historicus en heeft een actieve rol in de politiek gespeeld. Hij was twee keer kort Kamerlid, de eerste keer in 1972 voor de CHU, en in 1977 als zelfstandig Kamerlid. In die tweede periode kwam hij uit de kast als homo en hij heeft sindsdien geijverd voor
homorechten. Verder was hij van 1977 tot 2000 lid van de PvdA. Daarnaast was hij oud-docent en rector van de scholengemeenschap Gerrit van der Veen in Amsterdam.
Tweedeling in de samenleving
Net als David van Reybrouck [1] constateert Coos Huijsen dat de parlementaire volksvertegenwoordiging geen goede afspiegeling meer is van de samenleving. Er is een scheiding ontstaan tussen hoger- en lageropgeleiden. Huijsen spreekt zelf overigens liever over theoretisch en praktisch opgeleiden.

‘Met de rituele verkettering van Wilders schieten we niet zoveel op’ (Sander van Walsum interviewt Coos Huijsen de Volkskrant 31 juli 2020):
Het is een
eigenaardige paradox van de progressieve jaren zestig en zeventig: de natuurlijke bondgenoten van ‘de gewone man’ keken feitelijk op hem neer – alle verwijzingen naar ‘de basis’, de arbeidende bevolking, ten spijt. Zij schamperden opgewekt over de ‘spruitjesmoraal’ die in galerijflats en doorzonwoningen zou worden beleden. Over het banale oranjegevoel van de gewone man en vrouw. En over hun gezonde verstand, dat als ‘gesundes Volksempfinden’ verdacht werd gemaakt.
Ode aan het klootjesvolk is de enigszins provocerende titel van het boek waarmee Huijsen de ‘falende elite’ op haar verzuim attendeert.
U wijst de politieke elite niet voor het eerst op haar falen. Al in 1982 hield u met het boek
Nog is links niet verloren uw toenmalige partij, de PvdA, een spiegel voor.'
‘In dat boek gaf ik vooral uitdrukking aan mijn verbazing over de cultuur van de PvdA, waarvan ik sinds 1976 lid was. Je kon als persoon niet deugen als men het inhoudelijk niet met je eens was. Dan zat je al snel in de hoek van het fascisme.

Het Grote Geld bedreigt onze economie, schrijft Joop Böhm, de overheid moet haar grondwettelijke taak terugpakken en weer zorgen voor bestaanszekerheid en spreiding van welvaart door de invoering van een basisinkomen voor iedereen.
Op zijn blogspot
“Toegepaste Sociale Wetenschap” beschrijft Henk de Vos, emeritus universitair hoofddocent sociologie van de Rijksuniversiteit Groningen, in een serie afleveringen “De mensheidsgeschiedenis in drie stappen”. In deel 9, dat 27 november 2018 verscheen, laat hij zien hoe onze democratie wordt bedreigd door het Grote Geld.
De mensheidsgeschiedenis in drie stappen. Deel 4:
Democratie bedreigd door toegenomen ongelijkheid en het Grote Geld (Henk de Vos Civis Mundi Digitaal #113 augustus 2021):
Ik vroeg me af of je in de motivering die Galbraith in 1956 gaf voor zijn
theorie van de tegengestelde machten elementen kunt aanwijzen, die overeenkomen met de morele gemeenschapsintuïtie van het ‘iedereen telt mee’. Hieronder een aantal citaten door die in dat verband interessant zijn (uit de Nederlandse vertaling van American Capitalism van Galbraith'', de Aula-pocket editie van 1965, p145-6).
Galbraith was in die tijd een zeer invloedrijke econoom. Overheden namen zijn lessen ter harte. Lessen die na de opkomst van het
neoliberalisme in de jaren 80 van de vorige eeuw weer werden vergeten. Of willens en wetens aan de kant werden gezet. Een episode in de onophoudelijke strijd om waar we met de maatschappij naartoe willen: meer of juist minder democratie, verzorgingsstaat, gelijkberechtiging en mensenrechten.

Topambtenaren mogen niet met politici praten, dat is de oekaze van premier Kok, die Toine Heijmans (Volkskrant 9 november 2020 p. 27) optekent staat in schril contrast met de uitspraak evenwicht door tegenwicht van Wim Kok. Het evenwicht door tegenwicht (Macht en Tegenmacht), het balansmechanisme, these + antithese = synthese, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. Of zoals Carola Schouten van de ChristenUnie de in het universum ingebakken paradox correct samenvat: 'Alles wat goed gaat is uw verdienste en alles wat fout gaat is de schuld van de afzonderlijke landen?' In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal. De integratie van vier disciplines, de vier pijlers rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek heet volgens de telling van Pythagors 5, de kwintessens, Broederschap. De paradox rond Wim Kok leert dat de klassieken, lees de filosofie van de klassieke oudheid nog steeds van toepassing is.

Niet lullen maar poetsen (Henk Kwakkel 4 december 2015):
Ik heb de laatste jaren – mede vanuit mijn bestuurskundige achtergrond - diverse lijvige rapporten gelezen over sturing en controle. Of het nu een minister, een staatssecretaris, een burgemeester, een directeur van een woningcorporatie of een Raad van Toezicht betrof, je kunt er steevast een rode draad in ontdekken: gebrek aan communicatie, geen adequaat toezicht, onvoldoende managementkracht. Vele miljoenen aan gemeenschapsgeld zijn daardoor over de balk gejaagd. Gaat Sharon Dijksma dat nu opeens veranderen? En als ze met één vinger naar ProRail wijst, richt ze dan die andere vier vingers van haar hand op het falend management (
countervailing power, Tegenmacht) van het ministerie? Ik geloof er geen snars van. Ik zal de eerste zijn om mijn ongelijk te bekennen als het openbaar bestuur niet langer blijft lullen, maar gaat poetsen. Afspraak = afspraak.

Onder het mom van marktwerking is er in de collectieve sector (tegenover de collectieve sector staat de particuliere sector) een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het neoliberale gedachtengoed te bestrijden wordt met name door de PvdA het spel 'links lullen en rechts vullen' enthousiast meegespeeld. Door de politieke machtsspelletjes met rechts mee te spelen is het tegenwicht naar extreem rechts verloren gegaan. Door de graaicultuur bij de grote banken is de kredietcrisis ontstaan.

Loonslaaf met een latte (Arthur Eaton De Groene Amsterdammer 1 november 2018 p. 66-68):
Werk is een steeds belangrijkere
bron van zingeving, gevat in het neoliberale adagium ‘iedere mens moet het maken’. Gevaarlijk, vinden wetenschappers: als werk onze identiteit zo sterk bepaalt, is ons geestelijk welzijn gemakkelijk aangetast.
‘Ik sprak eens een jongeman’, vertelt de Belgische psychoanalyticus Paul Verhaeghe, ‘die was opgegroeid in de overtuiging dat werken slecht voor je zou zijn. Zijn ouders waren verlate hippies. Dus hij was van school gegaan en had op hun advies een baantje genomen in de ambtenarij.’ Verhaeghe knipoogt. ‘Ze dachten vast: dáár komt van werken toch niet veel terecht. Maar de gemeente had de jongen ingezet op de afdeling afvalverwerking. Hij ontwikkelde een fascinatie voor het milieu. Een oudere collega stimuleerde hem om die interesse te volgen en hij ging studeren naast zijn werk. Zo ontdekte de man dat werk en studie ook leuk kunnen zijn!’
Werk kan een bron van creativiteit zijn, weet Verhaeghe. Hij is naast therapeut ook hoogleraar klinische psychologie in Gent. In zijn laatste boeken – Identiteit (2012) en ''Autoriteit (2015) – onderzoekt hij vanuit psychoanalytisch perspectief hoe de samenleving ons ziek én gezond kan maken. Maar in zijn therapeutische praktijk ziet hij steeds vaker mensen die niet het juiste werk kunnen vinden, of voor wie het leven zinloos is geworden na het verlies van een baan. De gevolgen daarvan kunnen desastreus zijn.
Zijn werk en identiteit altijd zo nauw verbonden geweest? Paul Verhaeghe denkt van niet. ‘Vroeger werd je in een maatschappelijke rol geboren’, zegt hij. ‘Je ouders hadden een beroep of een status die bij je geboorte op jou werd overgedragen. Je kreeg je sociale rol cadeau. Dat had alles te maken met religie. De hiërarchie in de samenleving werd grotendeels gelegitimeerd door de kerk. Met de opkomst van het Verlichtingsideaal en het verlies van de Grote Narratieven kwam daar een nieuwe vorm van religie voor in de plaats: het kapitalisme.’ Dat betekende volgens Verhaeghe meer vrijheid en sociale mobiliteit, maar ook een verlies van zingeving. Tegenwoordig moet de zin van het leven worden gehaald uit aardse zaken als het gezin en het werk. Dat lukt niet altijd. ‘En ondertussen is onze identiteit voor een groot deel afhankelijk geworden van de grillen van de economie.’
In de jaren negentig zie je opnieuw het idee opkomen dat werk creatief zou moeten zijn’, zegt Mould.
Onder het bewind van de “linkse” neoliberalen werden de zogenaamde “creative industries”gepromoot.’ Er werd een leger van jonge creatieve arbeiders uit de grond gestampt.
Maar de gevaarlijkste ontwikkeling van het neoliberalisme heeft zich volgens Verhaeghe voltrokken in de maatschappelijke sfeer van werk en identiteit: de toegenomen nadruk op verloning. ‘Verloning is meetbaar. En in het neoliberalisme is alles meetbaar geworden. Kwantificeerbaar. Vergelijkbaar.’ Daardoor ontstaat volgens Verhaeghe concurrentie tussen mensen waar die eigenlijk niet hoort te zijn. ‘Iedereen is zich voortdurend met elkaar aan het vergelijken: aan elkaar aan het spiegelen.’ Geld is altijd belangrijk geweest, geeft hij toe. Maar zonder zingeving in het werk, door bijvoorbeeld creativiteit, en zonder zingeving buiten het werk, door bijvoorbeeld religie, blijft er maar één vorm van zingeving over in het neoliberalisme: verloning. ‘De verschuiving van “de maakbare mens” naar “iedere mens moet het maken” is de uiterste consequentie van het neoliberalisme. In die tijd leven we nu’, zegt Verhaeghe.

Voorbij het eigen gelijk #10 Babah Tarawally ‘Als ík al beledig…’ (Greta Riemersma De Groene Amsterdammer 15 november 2018 p. 16-19):
Hoe donkerder de huid, hoe lager in rang. Zo heeft Babah Tarawally Nederland leren kennen. Hij werd actief in de antiracismebeweging. Maar ook daar treft hij zwart-witdenken aan.
Hij pleit voor een civil rights movement zoals Martin Luther King die op de been kreeg, waarin zwart en wit samen tegen ongelijkheid ten strijde trekken.
Zijn inspiratiebron is Ubuntu, de Afrikaanse filosofie waarin geen ‘zij’ bestaat, alleen maar ‘wij’. In Sierra Leone kreeg hij het principe van jongs af aan mee. ‘Weet je waarom een los dier altijd wordt aangevallen?’ hield zijn oma hem voor. ‘Omdat het niet bij de kudde wil horen. En weet je waarom een slang dood wordt gemaakt zodra hij uit zijn hol komt? Omdat hij alleen is.’
Tarawally lacht schamper. ‘Alsof dat in zijn voordeel werkt…’ Hij vervolgt: ‘
En na de erkenning moet er verzoening komen, vergeving, dat is de essentie van Ubuntu. En zwarte mensen moeten dan niet terugdoen wat hun is aangedaan.

Wetenschapsfilosofie, deel 4: Thomas Kuhn. De structuur van wetenschappelijke revoluties (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #72 3 december 2018):
Vroeger bepaalde de Kerk wat acceptabel was, tegenwoordig is dat de wetenschappelijke gemeenschap, hoewel deze meer ruimte biedt voor ‘ketterse’ visies. “Wat betreft vragen over de bouw van het heelal laat men zich tegenwoordig net zo kritiekloos meenemen door het oordeel van wetenschappers als vroeger door het oordeel van bisschoppen en kardinalen” Feyerabend, Erkenntnis für Freie Menschen, p 120.
Tendens tot dogmatisme en groepsconformisme
Uit het werk van Kuhn blijkt dat er met name in de fase van normale wetenschap een tendens tot dogmatisme zou zijn, waar wetenschap niet vrij van is, zoals uit de reactie van Popper blijkt. Een aan dogmatisme grenzend geloof in de wetenschap toont volgens Feyerabend enige overeenstemming met religie als een nieuwe aspirant voor een algemeen geldende waarheid. Het verschil is echter dat er volgens Popper meer ruimte lijkt te zijn voor kritiek en weerlegging. Uiteindelijk telt kritisch onderzoek, niet geloof, hoewel geloof ook bij wetenschap de kop op kan steken. Theorieën worden vaak als een soort geloof beleden. Andere theorieën worden bestreden met ongeloof. Einstein deed er ook aan mee. Hij bestreed de kwantumtheorie, die geen zekerheid bood, maar hooguit aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. God dobbelt niet, was zijn religieus aandoende bezwaar. Het geeft aan hoezeer wetenschap soms verwant kan zijn met religie.

Faust en het verlangen naar blijvend geluk in de westerse cultuur na de Middeleeuwen (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #34 december 2015):
Thomas Mann schreef een nogal nihilistische Faustroman die mede op Nietzsche is geïnspireerd, zie Aler noot 2, p 189. Zo zijn er nog veel meer literaire en ander kunstwerken met het Faustmotief, zoals bij Lessing, Paul Valéry [2, p 171], de opera’s van Gounod en Berlioz en Mefistofele van Arrigio Boito, enz.
2) J. Aler, C J Schuurman, H Oldewelt e.a. Vijf eeuwen Faust, Den Haag Servire, 1963, p 21. Aler en Schuurman noemen naast de diverse Faustverhalen, waarvan Goethe’s Faust het hoogtepunt is, onder meer de Egyptische mythe van Osiris, Griekse tragedies en mythen met name van Dionysos, de Divina Commedia van Dante, dat zich eveneens op een steeds hoger plan begeeft en zich verheft tot de onvergankelijke liefde. Over het enigszins verwante verhaal van Parsifal heb ik twee artikelen geschreven in het tijdschrijft Reflectie, 2015, nr 1 en 2 en daarbij verwezen naar Joseph Campbell, Mythen en bewustzijn en De held met de duizend gezichten, waarin we ook het gezicht van Faust kunnen herkennen; Tijn Touber, Verlicht leven: Reis naar het licht in acht mythische stappen; Carl Jung, De mens en zijn symbolen; Erich Neumann, The Origins and History of Consciousness, dat o.m. uitvoerig ingaat op de mythe van Osiris en het proces van individuatie en bewustwording.

Waarom een 'Freriksje' nog te vaak voorkont (Sander van Walsum Volkskrant 4 december 2018 p. 8-9):
De kunst van het tijdig afscheid nemen is moeilijk onder de knie te krijgen. Soms laat het publiek zijn lievelingen niet gaan. Soms miskennen beroemdheden dat ook zij een uiterste houdbaarheidsdatum hebben.
En zo lang je kunt ga je door, is de gangbare opvatting.
Die opvatting komt onder druk te staan naarmate het moeilijker wordt om te bepalen wat ‘de natuurlijke grens’ is van een arbeidzaam leven. Vroeger werd die grens voor de meeste mensen door de dood gemarkeerd, in de verzorgingsstaat door het pensioen. Maar in de vergrijzende zzp-samenleving moeten steeds meer mensen zelf bepalen hoe en wanneer ze stoppen met werken. Daarvoor zijn ze slecht toegerust, zegt arbeidspsycholoog Jaap van den Broek. ‘Ons brein is van nature lui, dus we kunnen ons maar moeilijk losmaken van de zekerheden en de status die het werk ons biedt. Afscheid, zeker van zichtbare en prestigieuze posities, gaat dus vaak gepaard met verwarring. Met het gevoel controle te verliezen.’
Maar zelfs onder optimale verhoudingen op de werkvloer kost het mensen moeite om afscheid te nemen van een positie waaraan zij houvast hebben ontleend, zegt psycholoog René Diekstra. ‘We zijn veel bedrevener in het bereiken van doelen en verwerven van posities dan in het loslaten van dat alles. Op mijn vakgebied is er dan ook veel meer literatuur over hechting dan over onthechting. En dat is eigenaardig, want op ons sterfbed denken we helemaal niet meer over werk en maatschappelijke successen maar over wezenlijker dingen.’
Een slordig eind kan alles wat eraan voorafging verpesten, wist Thomas Mann. ‘
Alleen datgene dat een begin en een einde heeft, is interessant en wekt sympathie.

Gele hesjesprotest (Peter Giesen Volkskrant 4 december 2018 p. 21):
Niettemin zal de president iets moeten doen. Bovenal moet hij afdalen van zijn Olympus om te laten zien dat hij niet ‘de president van de rijken is’ waarvoor de gele hesjes hem houden. Hij zal de gewone Fransman tegemoet moeten komen en de rekening daarvoor bij meer vermogende burgers moeten neerleggen. Alleen een nieuw sociaal pact kan zijn presidentschap redden.

Stekel Reїncarnatietherapie (Olaf Tempelman Volkskrant 4 december 2018 p. 21):
Stel dat wetenschappers binnenkort een reïncarnatiecode in ons erfelijk materiaal kraken. De code van Raspoetin blijkt identiek aan die van Ratelband. De oorsprong van T. Baudet gaat zover terug als Narcissus. Harry Mulisch, 'de Goethe van het Leidseplein', wás de vlakbij het Leidseplein gereïncarneerde Goethe. Reken maar dat reïncarnatietherapie dan een plaatsje krijgt in het CZ-Basispakket. Preventieve reïncarnatietherapie zodat mensen 'minder gevaarlijk' terugkeren, zal ook worden vergoed. Donald Trump, bekend als reïncarnatie van Nero, wordt onder dwang behandeld.

Deze crisis gaat de geschiedenisboeken halen (Laura de Jong interviewt Chazia Mourali Volkskrant 4 december 2018 p. 23):
‘De verhoogde benzineprijzen zijn een aanleiding voor de Franse protesten maar de malaise zit veel dieper’, zegt journalist Chazia Mourali, geboren in Parijs.
Hoe bedoelt u?
Er is een algeheel gevoel van onbehagen, de kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. En dat in een wereld waar we alleen nog maar een economische identiteit hebben. De pikorde van ‘winners en losers’ is groter dan ooit. Waar je vroeger nog gewaardeerd kon worden als mens vanwege wat je sociaal betekende, is je plek in de pikorde nu teruggebracht tot wat je economisch betekent.
Nu heb je daar een winkel van Dior waar ze bontjasjes voor kinderen verkopen voor astronomische bedragen. Ik zei tegen die mevrouw: ‘U vindt het vast niet erg dat ik die niet even zomaar aanschaf?’
Toen zei ze dat vooral Chinezen en Arabieren het kopen. Maar de gewone Fransman wordt hier ook mee geconfronteerd, terwijl hij intussen moet nadenken over de vraag hoe hij moet rondkomen.
‘De Brit Richard Layard, een kritische econoom, heeft hier een boek over geschreven: Waarom zijn we niet gelukkig?
Hij beschrijft hoe we onder invloed van sociale vergelijking en gewenning wel rijker werden, maar niet gelukkiger. Door het internet hebben we eigenlijk allemaal het gevoel dat we arme sloebers zijn omdat we worden geconfronteerd met mensen die puissant rijk zijn. Tegelijk zien we in de media steeds beelden van vluchtelingen en andere migranten die hiernaartoe komen en onze welvaart lijken te bedreigen. Dit speelt zeker mee bij de protesten van de gele hesjes.’
Kan Macron de geest nog in de fles krijgen?
Ik hoop het. Maar zolang de gewone man het gevoel heeft de verhoogde prijs voor de benzine te moeten betalen terwijl de hoge dames en heren in weelde doorleven, blijf je die woede houden.

Slachtofferschap (Daniela Hooghiemstra Volkskrant 4 december 2018 p. 24):
NRC-journalist Marcel Haenen liet in zijn onlangs verschenen biografie De bokser over strafpleiter Max Moszkowicz zien wat vakbekwame verzameling van die feiten kan opleveren. Hij reconstrueerde het leven van de bekende advocaat vóór, tijdens en na de Holocaust. Van zijn geboorte in het Duitse Essen, de vlucht naar Nederland, de deportatie naar Westerbork, Auschwitz, Mauthausen, Melk en Ebensee, tot aan zijn leven als strafpleiter in Maastricht.
Inzicht krijgen in hoe 'gruwel en schoonheid', 'recht en onrecht', 'toeval en noodlot', 'ernst en absurditeit' zich tot elkaar verhouden, vergt afstand, geduld en nieuwsgierigheid. Anders dan bij actiejournalistiek, die één dimensie zoekt, moeten een heleboel bronnen geraadpleegd worden.
Met dezelfde precisie waarmee Haenen het kampverleden ontleedde, beschrijft hij hoe Moszkowicz na de oorlog furore maakte als strafpleiter,
maar er ook op los declareerde, zich zwart liet betalen en bevriend raakte met beroepscriminelen. Hij trouwde met de katholieke vrouw wier familie hem na de oorlog opving, maar verliet haar ook weer voor een andere, joodse vrouw. Zijn zoons mochten (of moesten?) partner van zijn advocatenkantoor worden, maar drie van de vier werden van het tableau geschrapt wegens onethisch gedrag. De familiefirma ging ten onder. Dergelijk onderzoek onthult niet de waarheid, maar biedt wel inzicht in een mensenleven.

Bankiers zeggen het zelf: we zijn grote hebberds (Nanda Troost Volkskrant 11 november 2015 p. 2):
Wie werkt op de beursvloer of bij een bank, wordt meer dan in andere sectoren gedreven door hebzucht. Dat geldt ook voor verkoopmedewerkers en makelaars. Wie minder last van gelddorst heeft, werkt vaak in de zorg, het onderwijs of bij de overheid.
Voor het eerst is ook onderzocht in hoeverre hebzucht mensen motiveert. Daarbij kwamen stellingen aan de orde als 'Ik wil altijd meer', 'zodra ik iets heb verkregen, ga ik nadenken over het volgende wat ik wil' en 'ik kan me niet voorstellen dat ik te veel dingen heb'.
Hebzucht kan lonen, blijkt ook uit het onderzoek. Verkoopmanagers die bovengemiddeld hebzuchtig zijn, verdienen gemiddeld 10 procent meer dan jan modaal in een heel jaar, ongeveer 3.000 euro bruto per jaar.
Volgens het onderzoek is hebzucht 'de ontevredenheid dat men niet genoeg heeft van iets en dat men daar meer van wil hebben'. En: 'Zo bleek uit eerder onderzoek van de Universiteit Tilburg dat hebzuchtige mensen de neiging hebben om meer impulsief te zijn, riskant gedrag te vertonen en minder zelfbeheersing te hebben. Ze lijken ook minder tevreden te zijn met hun leven, hebben een negatiever zelfbeeld en zijn weinig empathisch.'
Toch hoeft hebzucht niet per se negatief te zijn, zegt Jaap van Muijen, hoogleraar psychologie aan Nyenrode. Hij heeft het salarisonderzoek uitgevoerd met Eric Melse van de Hogeschool van Amsterdam. 'Als deze eigenschap productief wordt ingezet, leidt hebzucht tot economische groei en vernieuwing. Maar als hebzucht ontspoort, leidt het tot destructief gedrag.'

Bedanken is de hoogste vorm van denken (David Brooks Volkskrant 30 juli 2015 p. 20):
Het kapitalisme wil dat we mensen beschouwen als wezens die hun eigen belang nastreven en hun eigen nut willen maximaliseren. Mensen met een dankbare aard staan veel meer open voor een geschenkeneconomie, waarin mensen niet alleen maar worden gemotiveerd door eigenbelang maar evenzeer door medeleven. In de geschenkeneconomie gaat het ook om de intentie. Wij zijn mensen dankbaar die proberen iets voor ons te doen, ook al lukt dat niet altijd. In de geschenkeneconomie is verbeeldingsvolle empathie belangrijk. Wij zijn dankbaar omdat iemand heeft laten zien dat hij meer om ons geeft dan we dachten.
Dankbaarheid is ook een maatschappelijk bindmiddel. In de kapitalistische economie moeten schulden worden terugbetaald aan de uitlener, maar wie dank verschuldigd is kan die ook terugbetalen aan een ander, ook al heeft die er geen aanspraak op. Zo veroorzaakt elke gunst een uitdijende kring die mensen samenbrengt in banden van genegenheid.
Dit herinnert ons eraan dat een samenleving niet alleen een op wederzijds voordeel gebaseerd contract is, maar ook een op natuurlijke sympathieën gebaseerde, organische verbinding die niet drijft op eigenbelang, maar op loyaliteit en dienstbaarheid.
Wij leven in een kapitalistische meritocratie die individualisme en nuttigheidsdenken, ambities en trots stimuleert, maar deze samenleving zou uiteenvallen als er niet ook een andere economie was, een waarin geschenken verwachtingen overtreffen en waarin ontoereikendheid wordt erkend en afhankelijkheid gekoesterd. Dankbaarheid is het vermogen om die andere, bijna magische economie te zien en te waarderen. G.K. Chesterton schreef dat 'bedanken de hoogste vorm van denken is en dankbaarheid gelijk staat aan geluk dat dubbel zo groot is omdat het ons verbaast'. Mensen met een dankbare aard beschouwen wel hun inspanningen als groots, maar niet zichzelf. Het leven overtreft niet hun dromen, maar wel op een prettige manier hun verwachtingen.

Treuzelende politici vertragen de trein Rens van Tilburg de Volkskrant 11 februari 2015 p. 26):
De eerste paarse coalities tilde
marktwerking en deregulering naar ongekende hoogten. Nederland liep voorop met marktwerking in het openbaar vervoer, de energie-, telecom- en financiële sector. In 1995 werd, tegen het advies van de commissie Verzelfstandiging Spoorwegen in, spoorvervoerder NS afgescheiden van spoorbeheerder ProRail. Zo'n scheiding zou binnenkort verplicht worden in heel Europa, zo was de verwachting. De NS moest naar de beurs en de concurrentie aangaan met buitenlandse vervoerders.
Het vertrouwen dat
'de markt' alles beter en goedkoper zou maken, was eindeloos. Ten grondslag aan dit geloof ligt de notie van de 'survival of the fittest', de samenvatting die de Brit Herbert Spencer muntte van Darwins evolutietheorie. De vrije markt is volgens hem het strijdperk waarop de evolutionaire vooruitgang het hardst gaat, waar soortgenoten elkaar vrijelijk de maat nemen en de zwakke broeders elimineren.
Dit geloof in de zegeningen van de markt is inmiddels flink aangetast door een weerbarstige praktijk. De grootse beloftes uit de paarse jaren zijn veelal niet waargemaakt. De financiële crisis had de laatste twijfelaars moeten overtuigen.
In veel sectoren moet de wissel weer om. Niet omdat concurrentie slecht is, wel omdat je erin kunt doorslaan.
Het is zoeken naar de juiste balans tussen concurrentie en samenwerking. Beide hebben zo hun merites, elk tijdvak vereist een eigen mix.
Tegenover Spencers interpretatie van Darwin zette de Russische '
wetenschapper-prins-activist' Peter Kropotkin de notie dat soorten juist succesvol zijn doordat soortgenoten elkaar helpen (Social Darwinism). Niet de meest egoïstische, maar de meest effectief samenwerkende soorten overleven. Kropotkin kreeg dit idee toen hij in 1882 in het aquarium van Brighton zag hoe verschillende krabben uren bezig waren een ongelukkig op zijn rug terechtgekomen soortgenoot overeind te helpen. Wederzijdse hulp verklaarde volgens Kropotkin het succes van veel soorten: krabben, mieren, bijen, papegaaien, wolven, apen en mensen.
Als uw trein straks weer vertraagd is en u een boze tweet wilt plaatsen over de NS, bedenk dan dat u er wellicht beter aan doet de
treuzelende politici te adresseren.

H.P. Blavatsky De sleutel tot de theosofie (p. 251/252):
Aan kinderen moet bovenal zelfvertrouwen worden geleerd, liefde voor alle mensen, altruïsme, onderlinge verdraagzaamheid en in de allereerste plaats zelfstandig en logisch denken. Wij zouden het zuiver mechanische geheugenwerk tot een volstrekt minimum terugbrengen en die tijd besteden aan de ontwikkeling en oefening van de innerlijke zintuigen, vermogens en latente capaciteiten. We zouden ernaar streven ieder kind als een eenheid te behandelen en het zo opvoeden, dat zijn vermogens zich op de meest harmonische en gelijkmatige wijze ontplooien, zodat zijn bijzondere aanleg zich volledig en natuurlijk ontwikkelt. We zouden ons richten op het vormen van vrije mannen en vrouwen, intellectueel vrij, moreel vrij, in alle opzichten onbevooroordeeld en bovenal onbaatzuchtig. En wij geloven dat veel hiervan, zo niet alles, zou kunnen worden bereikt door een juiste en echt theosofische opvoeding.
342: Tetragrammaton: De naam van de godheid in vier letters, in ons schrift IHVH. Het is een kabbalistische term die op een meer materieel vlak overeenstemt met de heilige pythagorische Tetraktys (Deel II, p. 526).
351: De voormalige president Wayland van de Brown Universiteit zei, toen hij schreef over abnormale mentale werkingen zoals bij helderziendheid worden getoond: ”Het komt mij voor dat dit onderwerp een zeer diepgaand en eerlijk onderzoek verdient. Het verdient geenszins te worden bespot, maar vraagt om een diepgaand filosofisch onderzoek.” Sir William Hamilton (12 January 1731 – 6 April 1803), waarschijnlijk de meest scherpzinnige en
ontegenzeglijk de geleerdste van de Engelse metafysici die ooit leefden, heeft minstens dertig jaar geleden gezegd: ”Hoe verbazingwekkend ook, het is nu boven alle redelijke twijfel bewezen, dat er in sommige abnormale toestanden van het zenuwstelsel waarnemingen mogelijk zijn door middel van andere dan de gewone kanalen van de zintuigen.”

William Donald "Bill" Hamilton (1 augustus 1936 - 7 maart 2000 - wellicht familie?) was een Britse bioloog die publiceerde op de gebieden van de zoölogie en de genetica. Hij is beroemd geworden door zijn onderzoek op het gebied van de kin selection (verwantschapsselectie), een onderdeel van de evolutietheorie. Zijn grootste verdienste is het formuleren van Hamilton's Rule (Hamiltons Regel) in 1964 over de mogelijkheid van natuurlijke selectie van altruïstische genen.

Goedkope genade is genade zonder navolging
Bonhoeffer heeft ons gewezen op het gevaar van de ‘goedkope genade’ Goedkope genade is genade zonder navolging, vergeving zonder verootmoediging. Goedkope genade is genade zonder diepgang, genade zonder oproep tot geloof en navolging.
Goedkope genade vindt men vooral in een consumptieve cultuur waar alles aan komt op consumptie Tot de navolging van Jezus behoort ook zelfverloochening. Zelfverloochening is niet hetzelfde als zelfwegcijfering. Het betekent overgave, beschikbaar zijn. Zelfverloochening is wegcijfering van je egoïstische ik.
Goedkope genade is vrijblijvend. Kostbare genade niet Alleen de gelovige gehoorzaamt en alleen de gehoorzame gelooft Bonhoeffer schreef: We gaan een tijd zonder religie tegemoet. Wat bedoelde hij hiermee?

Helen Gething Esoterische leringen in de TS ((Theosofia 105/4, augustus 2004, p. 150/151)
HPB schreef het volgende aan een Christelijk lid dat gekant was tegen de studie van Oosterse religies:
‘Als u een theosoof wilt zijn moet u niet doen wat diegenen om u heen doen die een beroep doen op een God van Waarheid en Liefde en dienaren zijn van de duistere Krachten van Macht, Hebzucht en Geluk.’ (OP, p.5)
‘…Het is alleen esoterische filosofie, de spirituele en psychische vermenging van de mens met de Natuur die, door fundamentele waarheden te openbaren, dat fel begeerde tussenstadium teweeg kan brengen tussen de twee uitersten van menselijk egoisme en goddelijk altruïsme en die uiteindelijk kan leiden tot het verlichten van menselijk lijden…’ (p.6).

Een cyborg (van het Engelse cybernetic organism oftewel cybernetisch organisme) is de fysieke samensmelting van mens en machine. (Zie ook: cybernetica.)
Volgens Miguel Nicolelis (Volkskrant 13 augustus 2011) kun je schoonheid, poёzie, altruïsme, solidariteit of sympathie niet nabootsen (na-apen) in een machine.

Ellen Comhaire Moraliteit tussen vrijheid en determinisme. Een filosofisch onderzoek naar de causaliteit van altruïsme en egoïsme.
De centrale vraag die ik wil onderzoeken, is of altruïsme ooit losstaat van egoïsme. Altruïsme en egoïsme zijn termen die voornamelijk begrepen worden in het kader van motivaties, intenties en doelstellingen. Wat leidt ons in de keuzes die we maken en die uiteindelijk ons gedrag bepalen? Hoe komt het dat we doen wat we doen? Uitgaande van een materialistisch standpunt – met een amorele kosmos – moeten we op zoek gaan naar de manier waarop wij mensen zelf waarden creëren en onderscheiden. Hierbij maak ik een onderscheid tussen de onbewuste (als het ware automatische) en de bewuste mechanismen.
Onbewuste automatismen
In de eerste plaats steunt ons gedrag op disposities - neurale patronen die op een bepaalde stimulus steeds eenzelfde reactie vertonen. Maar elke prikkel die gedurende ons leven tot ons zenuwstelsel doordringt, beïnvloedt onze disposities, waardoor ze kunnen veranderen en zich aanpassen aan de externe omgeving waarin we leven. Wanneer een prikkel binnenkomt in het zenuwstelsel, van buiten het lichaam of van in het lichaam zelf (inclusief de hersenen), wordt een reactie gegenereerd. Het kan zowel een neurale als een chemische reactie zijn, en die brengt op haar beurt opnieuw andere processen op gang wat uiteindelijk tot gedrag kan leiden. Aan welke prikkels (bewust of onbewust) aandacht wordt besteed en hoe ermee omgegaan wordt, hangt opnieuw af van onze aangeboren en individueel ontwikkelde disposities. Zij bepalen hoe belangrijk deze binnengekomen informatie voor ons is of lijkt, voornamelijk op basis van onze emoties.
Bewuste beslissingen
Onze bewuste beslissingen, die voortspruiten uit onze cognitieve vaardigheden, blijven gebaseerd op fundamentele neurale waarderingsmechanismen. We kunnen wel de deductieve vaardigheden gebruiken waarover we beschikken, maar onze emoties helpen steeds om voorkeuren te ordenen. Wanneer we de mogelijke consequenties van onze keuzes overlopen, gaat ons verwachtingssysteem daar op basis van ons emotioneel geheugen een waarde aan toekennen die ervoor zorgt dat enerzijds bepaalde uiterst ongewenste alternatieven onmiddellijk uitgesloten worden en anderzijds dat we bepaalde zaken die geen eenduidige voorspelling mogelijk maken meer bewuste overweging vragen. Het zijn deze evaluaties die samen met andere fundamentele regulatiesystemen (voor overleving) onze verlangens rudimentair zullen richten. De nuances in verlangens en de manier waarop aan deze tegemoet gekomen zal worden, hangen af van de culturele omgeving waarin men opgroeit. Onze sociale omgeving is immers de belangrijkste factor die onze identiteit – ons zelfconcept – zal bepalen. De maatschappij waarin we leven voorziet ons van waarderingskaders die een rol spelen in de overweging van de gevolgen van onze daden.
Op bewust niveau streven we genot na, zonder dat we hoeven te beseffen dat evolutionaire behoeften aan de onbewuste basis liggen. Ook aangeleerde, cultuurspecifieke, contextgebonden factoren en toevallige gebeurtenissen hebben een cruciale invloed in de overwegingen van het individu. Aangezien al deze factoren onze waarderingen (o.a. in de vorm van emoties) en daarmee ons gedrag bepalen via evolutionaire ‘trial and error’ en ontogenetische ‘straf en beloning’, kunnen we concluderen dat ons gedrag altijd een grondslag heeft van eigenbelang. Maar dit betekent niet noodzakelijk dat we bewust dit eigenbelang nastreven! ‘Echt altruïsme’ schuilt namelijk daarin dat de altruïst het verhogen van het welzijn van de andere vooropstelt zonder daarbij eigen voordelen in rekening te brengen op het moment van de beslissing. In een dergelijke definitie staat echt altruïsme lijnrecht tegenover egoïsme – dat dan prioriteit geeft aan het eigen belang (ondanks het mogelijks vertonen van prosociaal gedrag). De ware altruïst bestaat dus: het is die persoon die anderen helpt zonder stil te staan bij zijn eigen winst. Het is hij/zij die ‘het goede’ doet voor de ander omwille van de ander. Zwart-witte benaderingen zijn hier uit den boze en men moet voorzichtig zijn met zijn oordeel wanneer het om de morele waardering van een bepaalde individuele gekozen optie gaat. Ons gedrag blijft immers steeds zeer contextgebonden, waarbij zowel de interne lichaamstoestand als de externe omgevingssituatie zeer grote verschillen kunnen teweegbrengen in de beslissingen die we maken.
Dit artikel is een zeer beknopte samenvatting van mijn eindverhandeling ingediend tot het behalen van de graad Master in Moraalwetenschappen: ‘Moraliteit tussen vrijheid en determinisme. Een filosofisch onderzoek naar de causaliteit van altruïsme en egoïsme.’

Maarten Zweers in "Tristan und Isolde"(5) moet de grootste held van deze "ego-vorming" - Tristan - ontdekken dat de Liefde een kracht is, die nog groter is dan zijn heldendom. De liefde breekt de geslotenheid van het ego - van de "Ring" - open. Van de christelijke boodschap is nog geen sprake, maar de essentie ervan is geboren. Die ervaring maakt de mens rijp voor de boodschap van Johannes de Doper, de wegbereider van de Christus, het centrale thema in "Die Meistersinger " (6). Johannes leerde hoe wij ons sterk geworden ego moeten inzetten voor een groter ideaal, dat het ego en de individuele liefde overstijgt. De ring moet worden opengebroken voor de gemeenschap. Een "gesloten" egocentrische levenshouding moet tot altruïsme geraken. De inspiratie, die tot op heden nog alleen de kunstenaar kenmerkt, is daarbij onontbeerlijk. Daarom is het wezen der kunsten het tweede thema in dit werk. De kunsten worden de inspiratiebron voor mens en maatschappij.
Eerst dan zullen we met Wagners "Parsifal" (7) de christelijke liefde volkomen in praktijk kunnen brengen. Met de verdramatisering van alle uiterlijke, maar vooral van alle innerlijke strijd, die de mens moet leveren om een ware Meester in het leven te worden, sluit Wagner zijn œuvre af. Wat met een "ring van duisternis" begon is tot een "ring van licht" geworden.

Alan Senior Parsifal van Wagner (Deel 1 van 3)
Inleiding
Richard Wagners Parsifal is, sinds de eerste opvoering in juli 1882, aan heel veel (soms zeer spottende) kritiek onderhevig geweest, hoewel de componist het als zijn mooiste schepping beschouwde, naast Die Ring des Nibelungen, en ernaar verwees als een ‘Heilig Drama’. Friedrich Nietzsche noemde het werk ‘christendom gearrangeerd voor Wagnerianen’ (maar hij liet zijn waardering elders blijken, zoals we nog zullen zien). H. P. Blavatsky, die het nooit opgevoerd zou zien, was vernietigend in haar commentaar en noemde het ‘buitengewoon kinderachtig’ (H. P. Blavatsky: Collected Writings, IV, p. 328).
Alan Senior Parsifal van Wagner (Deel 2)
Eerste Bedrijf
Er was iets rampzalig mis gegaan. De wereld leek haar zin te hebben verloren. De Graalkoning, symbool voor de gevestigde orde, was machteloos geworden en het land onvruchtbaar. Een jonge held was echter voorbestemd om de Graal te vinden, maar toen hij hem voorbij zag trekken schonk onze held er geen aandacht aan, omdat hij de aard en het doel ervan niet begreep.
Alan Senior Parsifal van Wagner (Deel 3)

Harry Potter en de dugpa (John Algeo Theosofia december 2007, p. 228-235):
De
bodhisattva, wiens essentie wijsheid is, is iemand die liefhebbend is, altruïstisch, vertrouwenwekkend en heel. De dugpa is iemand die zelfzuchtig is, een uitbuiter, angstig en gefragmenteerd. De Harry Potterboeken laten ons zien hoe we een bodhisattva moeten zijn, niet een dugpa – hoe we niet Voldemort moeten zijn, maar Harry Potter.

De Geheime Leer Deel I, INLEIDING (p. 19):
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, INLEIDING (p. 19):
Het gevaar was, dat leringen zoals die van de planeetketen of de zeven rassen direct een sleutel geven tot de zevenvoudige natuur van de mens, want ieder beginsel staat in verband met een gebied, een planeet en een ras, en de menselijke beginselen staan op elk gebied in verband met zevenvoudige occulte krachten waarvan die van de hogere gebieden een geweldige energie bezitten. Zo geeft iedere zevenvoudige verdeling direct een sleutel tot geweldige occulte krachten, waarvan het misbruik onberekenbaar kwaad voor de mensheid zou veroorzaken. Een sleutel die misschien geen sleutel is voor de huidige generatie – vooral niet voor de westerlingen – die immers worden beschermd, juist door hun blindheid en onwetend materialistisch ongeloof in het occulte; maar een sleutel die niettemin heel reëel zou zijn geweest in de vroege eeuwen van het christelijke tijdperk, voor mensen die ten volle overtuigd waren van de realiteit van het occultisme en die een cyclus van ontaarding ingingen die hen vatbaar maakte voor misbruik van occulte krachten en tovenarij van de ergste soort.
22: Hetzelfde zal worden gezegd van de Geheime Archaïsche Leer, wanneer bewijzen worden gegeven van haar onbetwistbare bestaan en van haar geschriften. Maar het zal eeuwen duren vóór er veel meer van wordt gegeven. Over de sleutels tot de geheimen van de Dierenriem, die bijna voor de wereld verloren zouden zijn, merkte de schrijfster ongeveer tien jaar geleden in ‘Isis Ontsluierd’ op dat ‘de genoemde sleutel zeven keer moet worden omgedraaid vóór het hele stelsel is onthuld. Wij zullen hem maar éénmaal omdraaien en zo de oningewijde één vluchtige blik in het mysterie toestaan. Gelukkig is hij die het geheel begrijpt!’
Hetzelfde kan men zeggen van het hele esoterische stelsel. In ‘ISIS’ werd de sleutel één keer omgedraaid en niet meer. In deze delen wordt veel meer uitgelegd. In die dagen kende de schrijfster de taal waarin het boek werd geschreven nauwelijks en het openbaren van veel waarover nu vrij wordt gesproken, was verboden. In de twintigste eeuw zal mogelijk een beter geïnformeerde en veel geschiktere leerling door de Meesters van Wijsheid worden gezonden om afdoende en onweerlegbare bewijzen te leveren dat er een wetenschap bestaat die men gupta-vidya noemt en dat, evenals de eens geheimzinnige bronnen van de Nijl, de bron van alle nu aan de wereld bekende religies en filosofieën gedurende vele eeuwen was vergeten en voor de mensen verloren, maar tenslotte is gevonden.
25: Beide godsdiensten hebben hun bekeerlingen met het zwaard gemaakt; beide hebben hun kerken gebouwd op ten hemel reikende offeranden van menselijke slachtoffers. Boven de poort van de eerste eeuw van onze jaartelling vlamden als een noodlot de onheilspellende woorden ‘het KARMA VAN ISRAËL’. Boven de ingangen van onze eigen eeuw zal de toekomstige ziener andere woorden kunnen onderscheiden, die verwijzen naar het karma voor een handig samengestelde GESCHIEDENIS, voor opzettelijk verdraaide gebeurtenissen en voor het belasteren van grote figuren door het nageslacht, die onherkenbaar werden verminkt tussen de twee wagens van Jagannatha – kwezelarij en materialisme, waarvan de een te veel aanvaardt en de ander alles ontkent. Wijs is hij die zich aan het gulden midden houdt en die gelooft in de eeuwige rechtvaardigheid van de dingen.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 3 Het ontwaken van de kosmos (p. 105/106):
Wij vinden hier de onmiskenbare echo van de archaïsche Geheime Leer, zoals die nu wordt uiteengezet. De laatste plaatst echter niet ‘de vader’ aan het hoofd van de evolutie van het leven – deze komt op de derde plaats en is de ‘zoon van de moeder’– maar de ‘eeuwige en onophoudelijke adem van het AL’. Het mahat (begripsvermogen, universeel denkvermogen, gedachte, enz.) verschijnt als Vishnu voordat het zich manifesteert als Brahma of Siva, zegt de Sankhya Sara (blz. 16); mahat heeft dus verschillende aspecten, evenals de logos. Mahat wordt in de eerste schepping de Heer genoemd en is in die zin het universele kenvermogen of het goddelijke denken; maar ‘het mahat dat het eerst werd voortgebracht, wordt (later) ego-isme genoemd, wanneer het als ‘ik’ wordt geboren, en dat wordt de tweede schepping genoemd’ (Anugita, Hfst. XXVI). En de vertaler (een bekwame en geleerde brahmaan, geen Europese oriëntalist) verklaart in een voetnoot (6), ‘dat wil zeggen, wanneer mahat zich ontwikkelt tot het gevoel van zelfbewustzijn – het ik – dan neemt het de naam Egoïsme aan’. Esoterisch geformuleerd betekent dit: wanneer mahat wordt veranderd in het menselijke manas (of zelfs in dat van de eindige goden) en aham-schap wordt.
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk Het vormen van de mens: de denker (p. 269): Nephesh is de ‘adem van (dierlijk) leven’ die Adam, de mens van stof, werd ingeblazen, en is daarom de levensvonk, het bezielende element. Zonder manas, of wat in Lévi’s diagram ten onrechte nephesh wordt genoemd in plaats van manas, ‘de denkende ziel’ of het denkvermogen, is atma-buddhi op dit gebied zonder rede en kan het niet handelen.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 12 De ‘vloek’ vanuit een filosofisch gezichtspunt (p. 476):
Een god, die zelfs is beroofd van die hoogste vertroosting van Prometheus, die in zelfopoffering leed
‘Omdat hij de mensen een te warm hart toedroeg . . .’
want de goddelijke titan wordt bewogen door altruïsme, maar de sterfelijke mens telkens weer door zelfzucht en egoïsme.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 8 Leven, kracht of zwaartekracht (p. 591):
De ‘leermeester’ zegt: ‘Als men de grote boom volkomen begrijpt, waarvan het niet-waargenomen gedeelte (de occulte natuur, de wortel van alles) de scheut is uit het zaad (Parabrahmam), die het begrijpen (mahat, of de universele, intelligente ziel) als stam heeft; waarvan de takken het grote egoïsme10 zijn, in de holten waarvan de scheuten zijn, namelijk de zintuigen; waarvan de grote (occulte of onzichtbare) elementen de bloemtrossen zijn11, de grove elementen (de grove objectieve stof), de kleinere takken, die altijd bladeren en altijd bloemen hebben . . . de boom die eeuwig is en waarvan het zaad Brahman (de godheid) is; en als men deze boom omhakt met dat voortreffelijke zwaard – de kennis (geheime wijsheid) – dan bereikt men onsterfelijkheid en werpt men geboorte en dood af.’
10) Ahamkāra, veronderstel ik, dat ik-gevoel (of ahamschap) dat tot alle dwalingen leidt.
11) De elementen zijn de vijf tanmātra’s: aarde, water, vuur, lucht en ether, de voortbrengers van de grovere elementen.

De Geheime Leer Deel II, Stanza 10 De geschiedenis van het vierde ras (p. 267):
De Kabbala leert dat trots en arrogantie – de twee voornaamste aanstichters van zelfzucht en egoïsme – de oorzaken zijn die de hemel in mystieke zin hebben beroofd van een derde deel van zijn goddelijke bewoners en in sterrenkundige zin van een derde van de sterren; met andere woorden, van de twee beweringen is de eerste een allegorie en de tweede een feit. De eerstgenoemde is niettemin, zoals is aangetoond, nauw verbonden met de mensheid.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk De rassen met het 'derde oog' (p. 340):
Wat de beoefenaars van het occultisme echter behoren te weten, is dat HET ‘DERDE OOG’ ONVERBREKELIJK IS VERBONDEN MET KARMA. Deze leer is zo geheimzinnig dat slechts enkelen ervan hebben gehoord.
340/341: Het ‘oog van Siva’ verschrompelde niet volledig vóór het einde van het vierde Ras. Toen de spiritualiteit en alle goddelijke vermogens en eigenschappen van de deva-mens van het derde Ras tot dienaressen waren gemaakt van de pas ontwaakte fysiologische en psychische hartstochten van de stoffelijke mens, in plaats van omgekeerd, verloor het oog zijn vermogens. Maar zo was de wet van de evolutie, en het was strikt genomen geen VAL. De zonde lag niet in het gebruiken van die nieuw-ontwikkelde vermogens, maar in het misbruiken ervan; in het maken van het tabernakel, dat was bestemd om een god te huisvesten, tot de tempel van allerlei geestelijke ongerechtigheid. En als we zeggen ‘zonde’, is dat alleen om iedereen onze bedoeling te laten begrijpen, want de term karma19 zou in dit geval beter zijn.
19) Karma is een woord met veel betekenissen en heeft voor bijna elk van zijn aspecten een speciale term. Het betekent, als synoniem van zonde, het verrichten van de een of andere handeling tot het verkrijgen van een object van werelds, en dus zelfzuchtig verlangen, dat voor iemand anders wel schadelijk moet zijn. Karma is actie, de oorzaak; en karma is ook ‘de wet van de ethische veroorzaking’; het gevolg van een zelfzuchtig verrichte daad, terwijl de grote wet van harmonie op altruïsme berust.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 652):
Voor hen bestond het hele metafysische en stoffelijke Heelal in, en kon het worden uitgedrukt en beschreven door, de cijfers van het getal 10, het pythagorische tiental. Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de microkosmos, of de mens. Er waren dus de zuiver intellectuele en metafysische, of de ‘innerlijke wetenschap’ en de even zuiver materialistische of ‘oppervlak-wetenschap’, die beide konden worden verklaard en omvat door het tiental. Kortom, het kon worden bestudeerd uit de algemene begrippen van Plato en volgens de inductieve methode van Aristoteles. De eerstgenoemde ging uit van een veelomvattende goddelijke idee, waarbij de veelheid uit de eenheid voortkwam of de cijfers van het tiental verschenen, maar alleen om tenslotte weer te worden opgenomen en verloren te gaan in de oneindige cirkel. De laatstgenoemde steunde uitsluitend op zintuiglijke waarneming, waarbij het tiental kon worden opgevat, hetzij als de eenheid die zich vermenigvuldigt, hetzij als de stof die zich differentieert, en de studie ervan beperkt bleef tot het platte vlak; tot het kruis, of de zeven die voortkomt uit de tien – of het volmaakte getal, zowel op aarde als in de hemel.
Dit tweevoudige stelsel werd samen met het tiental door Pythagoras uit India meegebracht.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental De tetraktis in verband met de zevenhoek (p. 682):
Hoewel dit ‘enorme aggregaat van verschillende bewustzijnstoestanden’ zelf geheel buiten menselijke beschouwing en berekening valt, is het toch een zevental, in zijn totaliteit geheel samengesteld uit zevenvoudige groepen; eenvoudig omdat ‘het vermogen tot waarneming in zeven verschillende aspecten bestaat, die overeenkomen met de zeven toestanden van de stof’ (ibid), of de zeven eigenschappen of gesteldheden van de stof. En daarom beginnen in de esoterische berekeningen de getallen 1 tot en met 7 met het eerste gemanifesteerde beginsel, dat nummer één is als we van boven af beginnen, en nummer zeven als we van beneden af, of vanaf het laagste beginsel, rekenen.
Het viertal wordt zowel in de Kabbala als door Pythagoras als het volmaaktste of liever als het heilige getal opgevat, omdat het voortkwam uit de een, de eerste gemanifesteerde eenheid, of liever de drie in één. Toch is de laatstgenoemde altijd onpersoonlijk, geslachtloos, onbegrijpelijk geweest, hoewel binnen de mogelijkheden van de hogere mentale waarnemingen.
687: Waarom wordt verder de drie-enige IAO (de mysteriegod) de ‘viervoudige’ genoemd en komen toch de drievoudige en viervoudige symbolen bij de christenen onder één verenigde naam voor – de Jehovah van de zeven letters? Waarom is verder in de Hebreeuwse Shebā de eed (de pythagorische Tetraktis) identiek met het getal 7; of, zoals G. Massey zegt, ‘een eed afleggen was synoniem met ‘in zevenen verdelen’, en de 10, uitgedrukt door de letter yod, was het volledige getal van IAO-SABAOTH, de tienletterige God’? In de Veiling van Lucianus vraagt Pythagoras: ‘Hoe telt u?’ Het antwoord is: ‘Een, twee, drie, vier.’ ‘Ziet u dan’, zegt Pythagoras, ‘dat in wat u opvat als VIER, er tien zijn; een volmaakte driehoek en onze eed (Tetraktis, vier!)’, of zeven. Waarom zegt Proclus in Timaeus, hfst. iii: ‘De vader van de gouden verzen viert de Tetraktis als de bron van de eeuwige natuur?’
Eenvoudig omdat die westerse kabbalisten die de exoterische bewijzen tegen ons aanvoeren, geen idee hebben van de werkelijke esoterische betekenis. Omdat alle oude kosmologieën – de oudste kosmografieën van de oudste twee volkeren van het vijfde Wortelras, de Hindoe-ariërs en de Egyptenaren, en ook de eerste Chinese rassen (de overblijfselen van het vierde of Atlantische Ras) – al hun mysteriën baseerden op het getal 10, waarbij de hogere driehoek stond voor de onzichtbare en metafysische wereld, en de lagere drie en vier, of het zevental, voor het fysieke gebied.

G. de Purucker boek De Hiërarchie van Mededogen (p. 65):
De 'wederkomst' van Christus is eenvoudig een nieuwe manifestatie van de Logos, de Christos. Bhagavad Gita, hoofdstuk 4 sloka's 7 en 8:
(7) O zoon der Veelen, waar en wanneer er ook maar een afname is van de rechtschapenheid en het onrecht overweegt, manifesteer ik mezelf op dat moment. (8) Opdat zij die dorsten naar de waarheid een leven mogen hebben en de onverlaten een halt wordt toegeroepen, verschijn ik generatie na generatie ten tonele met de bedoeling de weg van de menselijke principes van de waarheid, de zuiverheid, de boete en het geweldloze mededogen opnieuw te vestigen.

Onbaatzuchtigheid en diepe ecologie (altruïsme)

Durkheim onderscheidt:
• altruïstische zelfmoorden, te wijten aan een te sterke sociale cohesie (extreme trouw aan de gemeenschap) versus
• egoïstische zelfmoorden, te wijten aan de afbrokkeling van de sociale cohesie.

Samenvatting (Reciprociteit: ‘Mededogen en Meedogenloos’, ‘Religie en wetenschap’ twee kanten van één medaille, Catharsis)

Plotinus: De ervaring van het kwade leidt tot een beter begrip van het goede.
Blavatsky Deel III (p. 485, 526): Om Mani Padme Hoem, Ik ben het juweel in de lotus en daarin wil ik blijven.
Joy Mills: Onze scheppingsmythen vormen een weerspiegeling van dat wat we van onszelf vinden. Ze geven vorm aan ons wereldbeeld.
Mirra Alfassa: De voorwaarde die vervuld moest worden om de macht over het geld te krijgen was: meester te worden over de sexuele impuls in de mensheid. (Het Goddelijke binnen je bereik Gesprekken met de moeder (1953) p. 150)
Ernest Hemingway: It is good to have an end to journey toward; but it is the journey that matters, in the end.
John Kenneth Galbraith: Het enige nut van economische voorspellingen is dat ze astrologie respectabel maken.
Wim Kan: Als iedereen een ander mens gelukkig maakt, zijn we allemaal gelukkig. Tenzij we een oneven aantal mensen hebben.
Glenn Loury: We moeten leren de wereld te bezien door de ogen van een ander. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, totaal niet! Maar er is nu zo weinig begrip, en dat is lastig in een land dat zowel christelijke fundamentalisten als liberalen herbergt. (Volkskrant 22 mei 2021 Opinie p. 2-5)
Gabriël van den Brink Het vermogen van politici om publiekelijk in te gaan op morele en sociale vragen, dat ontbreekt totaal.
Sylvana Simons: Iedereen is een stukje van het probleem en iedereen is een stukje van de oplossing. (Nadia Ezzeroilli Volkskrant 23 december 2016 p. 8-9)
Zigni Özdil: Twijfel is de motor van de menselijke vooruitgang (Brainwash Talks 14 maart 2021 NPO2)
Stelling: Het Akasha-veld vormt de basis voor ‘de integrale theorie van alles’, de unificatietheorie. In het onderzoeksrapport 'E i V' wordt om het ‘allesverbindende informatieveld’ te verklaren het Ether-paradigma gebruikt. Dit rapport wil aantonen dat de holos-beschaving een stapje dichterbij komt door de absolute waarheid (G. de Purucker: Drie stadia van het zien van Waarheid), de éne werkelijkheid als vast referentiepunt te kiezen.
Stelling: Juist door de niet directe beheersbaarheid van de wisselwerking tussen het verticale en horizontale bewustzijn, d.w.z. het bewustzijn van de ether tegenover het bewustzijn van materiële reflexie, komen we tot begrip en uit het begrip komt de mogelijkheid van de beheersing voort. Die beheersing heeft gevolgen. Zo laat b.v. het basismodel van de systeemleer zien dat ook na de secularisatie van de Christelijkheid er in de westerse samenleving nog steeds het principe van ‘Zaaien en Oogsten’, de terugslag geldt: alles heeft een gevolg, of we het nu zonde noemen of karma. En daarbij geldt dat volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’ opgaat dat het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer eerst nodig is de invoer te veranderen. M.a.w. zonder gedragsverandering zullen we geen betere wereld krijgen, zonder een andere geesteshouding zullen we geen gedragsverandering krijgen, en zonder de versluiering van de ziel te zuiveren is er geen heldere geest.
Stelling: In de macrokosmos draait het om de Neer- en Opgaande boog die in De Geheime Leer uitgebreid ter sprake komt, daarentegen in de microkosmos om de weerspiegeling (weerkaatsing), de Neer - en Opwaartse causatie van Douglas Hofstadter en Amit Goswami. Ook wordt de term opwaartse en neerwaartse spiraal gebruikt.
Stelling: Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

De grondrechten in Nederland vormen een neerslag van gedeelde normen en waarden en overstijgt als het ware de verschillen tussen de verschillende maatschappelijke groepen. Het wezen van de grondwet is bedoeld om de continuïteit van de rechtstaat te waarbogen.

De innerlijke harmonie is verbroken omdat we hebben gegeten van de boom der kennis van goed en kwaad. De mens wordt zich van zijn morele autonomie, van zijn waarden en normen bewust. Primair draait het dus om het morele besef van een ieder en heeft op de universele verklaring van de rechten van de mens betrekking.

Politici gebruiken de oxymoron om het onverenigbare, het 'of-of' denken, de kool en de geit sparen - dichter bij elkaar te brengen. Primair draait het om emanationisme (dharma, tao, wederhelft), het 'en-en', het complementaire open systeem denken dat ook in het Westen toepassing vindt. Om het 'of-of' denken beter te begrijpen draait het niet alleen om het tweewegen-model van Miriam van Reijen, maar ook om de tweeling paradox van Albert Einstein.

En hoogleraar politicologie Yascha Mounk, schrijver van het vermaarde boek over populisme The people versus democracy, waarschuwde eerder voor het gevaar van extreemrechts voor de democratie. Nu is er een nieuw boek The Identity Trap waarin hij waarschuwt voor de gevaren van identiteitsdenken.

Geven is goed (Margriet Oostveen de Volkskrant 9 december 2023, Boeken & Wetenschap p. 6-9):
Nederlanders doneren eenderde van hun
giften aan goede doelen in december. Door belastingontwijkende miljardairs staat filantropie er soms slecht op. Toch is geld geven onmisbaar om de boel bij elkaar te houden, zeggen onderzoekers.

Van rel naar revolutie: dat kan heel snel gaan (Peter Giesen interviewt Christopher Clark de Volkskrant 9 december 2023, Boeken & Wetenschap p. 20-22):
Toen historicus
Christopher Clark aan zijn boek over de Europese revoluties van 1848 begon, zag hij weinig in parallellen trekken met het heden. Maar toen kwam de bestorming van het Capitool.
Het
klimaatvraagstuk hangt samen met een verdelingsvraagstuk dat heel pijnlijk is en potentieel heel destabiliserend.’
‘Ik zie
veel overeenkomsten met 1848. De roep om radicale verandering, de kwetsbaarheid van het liberalisme dat gezien wordt als een verlengstuk van gevestigde belangen.’

Het Westen is dubbelhartig zag de wereld (Peter Giesen de Volkskrant 9 december 2023, katern Zaterdag p. 17-19):
75 jaar nadat de
Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd aangenomen, staan mensenrechten onder druk. ‘Wie ontkent dat mensenrechten universeel zijn, komt dictaturen als Iran tegemoet.’

‘Wij mensen vinden het slim dat we gereedschap gebruiken, maar in feite is het een noodoplossing’ (Laura van Holstein NRC 7 december 2023):
Evolutionair bioloog
Laura van Holstein bestudeert de niches waarin soorten leven. Hoe deden vroege mensensoorten dat?

Zowel de publicaties van Margriet Oostveen en Peter Giesen in de Volkskrant als de publicatie van Laura van Holstein in NRC worden op basis van de Twee paden in het oeuvre van H.P. Blavatsky toegelicht.

Volgens het open individualisme bestaat er slechts één allesomvattende identiteit. Het idee dat de grenzen tussen personen metafysisch significant zijn, wordt verworpen. De term is bedacht door filosoof Daniel Kolak,[11] al bestaat deze visie al sinds de tijd van de Upanishaden; tat tvam asi (gij zijt dat) is een voorbeeld. Beroemde aanhangers van dit idee zijn o.a. de soefi Aziz al-Nasafi, Averroes, Arthur Schopenhauer,[28] mysticus Meher Baba, Alan Watts,[29] evenals enkele natuurkundigen: Erwin Schrödinger,[30] Freeman Dyson[31] en Fred Hoyle.[32]

In het kader van er is niets nieuws onder de zon, zie ook het werk van de mystici Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) en Meister Eckhart (1260-1328). Het boek Lof der zotheid van Erasmus (27 oktober 1466, 1467 of 1469(?) - 12 juli 1536) is een nieuwe versie van de De goddelijke komedie van Dante (14 mei en 13 juni 1265 – 13/14 september 1321).

Grace F. knoche Kosmische atomen, sporen van de goden (Sunrise juli/aug 2001):
Dit idee van levenszaden zien we ook in de wetenschap. In het begin van de 20ste eeuw blies de Zweedse natuurkundige en chemicus Svante Arrhenius weer nieuw leven in een oude theorie – panspermia, letterlijk ‘overal zaden’ – die inhield dat het leven op aarde het resultaat is van sporen die zich vrij bewegen door de interstellaire ruimte en die hier ooit zijn terechtgekomen en het begin vormden van het biologische leven. In 1983 wekte de Britse astrofysicus Sir Fred Hoyle de theorie van Arrhenius tot nieuw leven door krachtige argumenten aan te dragen, gesteund door de natuurkunde en de microbiologie, ten gunste van het idee dat micro-organismen zich door de ruimte bewegen en vandaaruit naar onze planeet zijn gekomen. Hoyle schreef:
Dit levert het decor voor de oorsprong van het leven op de ruimst denkbare schaal. Het is geen lokaal platform, niet beperkt tot ons zonnestelsel, zelfs niet tot ons melkwegstelsel, maar werkelijk kosmisch. Als er een intelligentie in het spel was bij het ontstaan van het leven, dan was die intelligentie inderdaad heel groot, en ik vermoed dat die erkend wordt door het religieuze instinct dat in ons allen woont, het instinct dat ons toefluistert vanuit een of ander verafgelegen gebied van ons bewustzijn. Het leven is daarom een kosmologisch verschijnsel, misschien wel het meest fundamentele aspect van het universum zelf. –
The Intelligent Universe, blz. 161

In het rapport ‘E i V‘ heeft de Six degrees of separation op de zes volheden in het Kompaskwadrant betrekking.
Om in de
Levensboom de 'Hoofdroute' – de relatie tussen de ziel''' van de mens en het heelal, of met andere woorden de verwantschap tussen de microkosmos en macrokosmos - te duiden kan ook van de bekende tweeëndertig paden (DERTIG en TWEE paden) gebruik worden gemaakt.
Het is de ziel (tussennatuur), de
schakel tussen geest en lichaam, die bewust of onbewust voor balans of onbalans (Evolutie of Degeneratie) zorgdraagt.
Separation of powers, Montesquieu's tripartite system & Checks and balances. Het dilemma is dat het alleen top down, met democratische middelen, nog niet zo eenvoudig is discriminatie en de schending van individuele vrijheden tegen te gaan.

Geluk MANTRA Zomer 2023 tijdschrift Spiritualiteit, nieuwe wetenschao en zingeving nummer 35, p. 72-79):
Het
Sint-Jansfeest Het Midsummerfeest van licht, nieuw leven en bezinning
76: Nelleke Schiphorst verzorgde de afgelopen jaren een aantal cursussen over de jaarfeesten op verschillende locaties in Nederland. Ook publiceerde zij een boekje met als titel ‘Het Jaar Rond’*.
(* ‘
Het Jaar Rond’ €4,50 p/s, is te bestellen bij nellekeschiphorst@planet.nl)
Sint-Jansfeest:
Johannes de Doper (Auteur(s)):
Of je wilt of niet, wanneer we op 24 juni het Sint-Jansfeest vieren is het licht zich alweer aan het terugtrekken. Het midzomerfeest rondom de zonnewende van 21 juni werd gekoppeld aan de naamdag van Johannes de Doper: ‘Kom tot inkeer!
De dagen worden korter, ook al merk je dat nauwelijks. Net zomin als je eind december al merkt dat de dagen aan het lengen zijn. Toch ervaar ik een verschil. Midwinter, in de kou en in het donker, wil ik er best van weten dat we weer op weg gaan naar het licht. Ook al zie ik daar buiten nog niet veel van, ik put moed en kracht uit het idee.
Licht in het duister van de dood (Annet Brouwer Een gift van Avalon (p. 80-84):
Annet Brouwer geïnterviewd door Hans Gerding

Verliefd op een droom (Herien Wensink interviewt Ramsey Nasr Volkskrant 3 april 2019 p. V4-5):
Naar Venetië wilde acteur en schrijver Ramsey Nasr (45) nooit, bang om zijn droombeeld kwijt te raken. Nu moest hij wel, voor de toneelbewerking van Thomas Manns beroemde novelle
De dood in Venetië. En hij herkende onaangenaam veel.
En daarom maak je maar je eigen huis schoon?
‘Haha, ja. Ik verwar het schoonmaken van mijn huis waarschijnlijk met contact hebben met het echte leven. Soms wil ik heel bewust dingen doen die me van mijn egocentrisme bevrijden, al is het maar mijn huis schoonmaken, of voor mijn planten zorgen.’
Ervaar je zo weinig contact met het echte leven? In je essay stel je jezelf de vraag: ‘Kan je werk een leven vervangen?’
‘Kijk, als ik schrijf, ben ik gelukkig. Ik kan een nieuwe werkelijkheid creëren en daar helemaal in verdwijnen. Maar ik heb soms ook het gevoel dat ik een beetje buiten het normale leven sta. Als vrienden in het park zitten, zit ik vaak binnen te schrijven. Of nog erger: zoek ik op onlineveilingen naar aanwinsten voor mijn Wunderkammer (Nasr heeft een verzameling 19de-eeuwse foto’s, fossielen, mineralen en opgezette dieren, red.). Schrijven moet te combineren zijn met een ‘echt’ leven: een relatie, een gezin. Maar dat gevoel een buitenstaander te zijn zie je ook terug bij Thomas Mann. Misschien is dat wel een kenmerk van de diersoort schrijver.
Wat gaat er mis in de liefde? In je essay schrijf je: ‘Ik kan een vrouw bekijken zoals ik
Johannes de Doper bekijk. Ik verwar liefde met kunst.’
(Lacht) ‘Ja, dat moet ik misschien even uitleggen. Op vakantie in Florence heb ik ontdekt dat ik verliefd kan worden op een standbeeld of schilderij, echt waar. Ik werd stápelverliefd op de Madonna’s van Botticelli. Die zijn dan ook zeer sensueel, heel anders dan onze latere vrome West-Europese versies. Ik hing daar uren rond. Er waren ook bustes van Johannes de Doper en die vond ik zó mooi, daar ging ik bijna elke dag naar terug. Het was een beetje... standbeelden stalken.'
‘Shit ja, en dan komt nu dus het pijnlijke gedeelte. Want zoals ik naar die kunstwerken kijk, zo kan ik ook verliefd worden op een vrouw. Dat ik iemand zie, gewoon in de supermarkt ofzo, die ik zó mooi vind dat het is alsof mijn kop van mijn lijf wordt geschroefd.

Zonder het begrip karma (Zaaien en Oogsten) te gebruiken beschrijft Tim Boyd het fenomeen in zijn publicatie De paradox van zelftransformatie. Mede op basis van de profeet Ezechiël verklaart H.P. Blavatsky in haar oeuvre, dat astrologie een wetenschap is.

Kalebas van het plengoffer (Maria Markelo de Volkskrant 18 januari 2023, p. V7):
Een
winti-ritueel maakt elk jaar onderdeel uit van de herdenking van de slavernij. De religie ontstond tijdens de slavernij en was twee eeuwen lang verboden. Na al die jaren van onderdrukking bloeit de godsdienst op, net als het debat over wat de ware winti is.
Veerkrachtige voorouders
Zendelingen en de overheid hebben die geestelijke ontwikkeling van de voorouders proberen te vernietigen door allerlei wettelijke bepalingen en sancties. En door hen te bekeren tot het christendom. Dat de winti en andere in slavernij gevormde religies er nog steeds zijn, toont dus de de veerkracht van de voorouders. Tegelijkertijd heeft de religie tot op de dag van vandaag met de gevolgen van die onderdrukking te maken.

Om het ‘Geloof, Hoop en Liefde’ uit de Bijbel (1 Korinthiërs 13-13:) te verklaren past Plato (428/427 or 424/423 – 348/347 BC) een nieuw gezichtspunt, het 'Goede - Ware - Schone' toe. Het gezichtspunt ‘Geloof, Hoop en Liefde’ wordt in de Baghavad Gita al onderkend. Dit betekent dat het 'Goede - Ware - Schone' van Plato nog millennia meekan. Famke Louise in Nederland, Greta Thunberg in Zweden en Christina von Dreien uit Zwitserland laten ook zien hoe het mogelijk is de waarheid dichter te benaderen.

Een belangrijk deel van de verdeel en heers problemen die we signaleren hebben we door onvoldoende checks & balances (het dialectische model Evenwicht door Tegenwicht) zelf gecreëerd. 'De remedie is tegelijkertijd de kwaal' (geweten, 'Goed en Kwaad', 'Deugd en Ondeugd'). De vraag dringt zich op welke debacles moeten zich voordoen voordat echt actie wordt ondernomen. Het gaat mis, chaos dreigt wanneer voor onnatuurlijke selectie, een gesloten systeem wordt gekozen. Chaos, onbalans ontstaat omdat politici geen oog hebben voor de keerzijde van de medaille.

Psychische leegte en de zeven hoofdzonden (Herman Hümmels Civis Mundi Digitaal #129, december 2022):
Bespreking van
Esther van Fenema Het verlaten individu Waarom voelen we ons zo leeg?\\ Conclusie
Dat Van Fenema menselijke neiging duidt vanuit haar geloofsovertuiging heeft me uiteindelijk niet gestoord. Ze geeft heel systematisch een beschrijving van allerlei menselijke ‘zwakheden’ die voor problemen kunnen zorgen, die goed begrepen ook functioneel zijn geweest in onze evolutionaire ontwikkeling. Van Fenema beschrijft op een inzichtelijke manier een paar fundamenteel menselijke neigingen. Ik mis in haar verhaal echter de ‘verspilling’ als hoofdzonde. Dit is wellicht geen christelijke hoofdzonde, maar zou, vanuit het begrip ‘rentmeesterschap’, wel in haar verhaal passen. Het veroorzaakt wellicht geen psychische leegte, maar is wel te zien als fundamenteel fout gedrag.
Ernstiger vind ik, dat
machtsmisbruik niet genoemd wordt als fundamenteel menselijke neiging. Maar dit past wellicht niet in een verhaal waar de een belangrijke rol speelt. Ik denk aan het gebruik van de goddelijke macht, die vaak gebruikt is om wereldlijke macht te legitimeren.

Hoe de ‘bijbel van de kunstgeschiedenis’ symbool staat voor het westerse perspectief (Rutger Pontzen de Volkskrant 10 maart 2022):
Het monumentale naslagwerk History of Art van Horst Woldemar Janson (1913-1982) bestaat zestig jaar. Hoe kon dit gebrekkige boek zo lang toonaangevend zijn?
Oké, in de ondertitel werd het woord ‘wereldgeschiedenis’ vervangen door ‘westerse geschiedenis’. En ja, in de achtste en laatste ‘geheel gereviseerde’ editie is werk van zo’n
twintig vrouwen te zien, plus acht pagina’s multiculturele kunst, twee bladzijden over sociale fotografie en mondiale kunst, één over feminisme, één over Afrikaans-Amerikaanse kunst, amateurkunst en textiel – een minimaal aantal op een omvang van meer dan duizend pagina’s.
Die herkenning maakte elk museumbezoek plezierig en overzichtelijk, en Jansons kunsthistorische ordening onuitroeibaar. Het gemak en belang van zijn canon heeft er lange tijd toe geleid dat de indeling van de kunstgeschiedenis in perioden, stromingen en een trits bekende namen onwrikbaar bleef. Net als de witte, westerse, mannelijke kijk op de ‘wereldgeschiedenis’ van de kunst.
Hoe kun je anders verklaren dat de stem van de
Guerrilla Girls, die al in 1984 voor de deuren van het Museum of Modern Art en tien jaar later bij het Stedelijk Museum in Amsterdam demonstreerden voor meer aandacht voor vrouwelijke kunstenaars, pas onlangs echt werd gehoord? Of dat er pas zo laat ruim baan werd gegeven aan kunstenaars met een andere dan westerse achtergrond? Aan outsider-kunstenaars? De aandacht voor textiel, keramiek, handwerk?

De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of banencarroussel, de blinde vlek van Rutte Martin Sommer de Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen, met hun taal luchtkastelen bouwen?

Levenskunst als een wijsheidstraditie voor de ontwikkeling van een ethisch-politiek bewustzijn! Deel I (Heidi Muijen Civis Mundi Digitaal #3 februari 2011):
Een platte postmoderne ideologie luidt dat ieder zijn of haar eigen waarheid heeft. Levenskunst voor de
homo economicus is de ‘kunst van het vermarkten van levensgeluk’ - van filosofiecursussen tot happiness coockies. In de regel gaat het op de wereldmarkt om winstmaximalisatie ongeacht morele en waardepolitieke afwegingen. Persoonlijke begeerte, groepsbelangen en andere ‘ondeugden’ leiden volgens dominante ideologieën (utilisme, Realpolitik, opportunisme, neoliberaal pragmatisme) tot het grootste geluk voor de grootste gemene deler. Bijgevolg vertoont de sfeer van (ethische en politieke) waarden een onheilspellende Januskop: een eenzijdige externe oriëntatie op het instrumenteel-economische (welbegrepen) eigen belang en een (spirituele en/of materialistische) individualistische naar binnen gerichtheid. Grondnoties over menselijkheid, bevrijding, levensgeluk en andere humanitaire waarden dreigen tussen beide domeinen versplinterd te worden.

In het rapport 'E i V' draait het primair om de Wederzijdseonafhankelijkheid (wederkerigheid, wisselwerking) tussen het Quartic reciprocity (quadrivium, viersprong, vier domeinen) psychologie, sociologie, filosofie en ethiek, die samen een 5Ddenkraam vormen. Deze interdisciplinaire oplossing (de vier pijlers psychologie, sociologie, filosofie en ethiek) in het rapport ‘E i V’ sluit nauw aan bij:
-
'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst' (Moraal van het Bijbelverhaal of Practice What You Preach)

De tegenpolen Licht en Donker, Goed en Kwaad, de kardinale deugden, altruïsme en egoïsme kunnen niet zonder elkaar, zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden, zijn complementair.
Rechterpad of linkerpad is een metafoor, waar kies je voor in het leven, goed of kwaad, deugden of ondeugden, altruisme of egoisme. De zevenvoudige hiërarchie van het bewustzijn (bewustzijnsniveaus, zintuigen, Wilber-Combs-rooster) zijn de schakel (verstrengeling) tussen 'geestkunde en natuurkunde'. Het reflexieve bewustzijn, het samenspel van de linker – en de rechterhersenhelft (linker- en rechterpad, koopman en dominee), is voor het creëren van balans verantwoordelijk. Het 'ieder voor zich', het zogenaamde linkerpad, de schaduwzijde staat voor de 'belangenverstrengeling', (de verstrengeling tussen de 1e, 2e en 3e macht en 4e, 5e en 6e macht) op aarde.

Gerrit Teule geeft de supersymmetrie in het universum weer met behulp van de relatie tussen Zelf-eon en zelf-eonen, tussen binnenwereld en buitenwereld, het reflexieve bewustzijn, de weerspiegeling, het projectiemechanisme van Carl Jung.

Darwinisme en de scheppende kracht (Gerrit Teule - GAMMA maart 2010 p. 19):
Eonen werken intensief en paarsgewijs samen (via lokale en nonlokale communicatie) om tot resultaten (bewustzijn) te komen. Een eon (en het Zelf-eon) is dus nooit een volkomen losstaand individu, maar altijd een deeltje van een geheel. Als het eon een tijdlang geen deel uitmaakt van een levend wezen, dan is het altijd deel van de eonische matrix, de totale verzameling van alle eonen. Deze wederkerigheid is de basis van elke fysische interactie.

Schrijven verjaagt de angst’ (Aimée Kiene interviewt Maggie Nelson de Volkskrant 2 april 2022, Boeken p. 7-9):
In duistere tijden heeft het geen zin ons te laten verlammen door verdriet of paniek, zegt schrijver
. Wat moeten we dan wel?
Maggie Nelson: ‘Wat ik interessant vind, is hoe mensen schipperen, elke dag opnieuw. Ze willen voor zichzelf zorgen én voor anderen, ze willen vrij zijn van verplichtingen én ze willen verplichtingen nakomen.’
Het vergt een onafhankelijke en
scherpe geest als Maggie Nelson, met recht een van de meest geroemde cultuurcritici van onze tijd, om er iets over te schrijven dat fris, verhelderend en opwindend is. Ze richt zich op de recente debatten in de kunstwereld, de erfenis van de seksuele bevrijding, de paradox van verslaving en de aantrekkingskracht van wanhoop in het licht van de klimaatcrisis. Over vrijheid is een buitengewoon sterk en essentieel boek voor uitdagende tijden.

De mens is overal hetzelfde (Laura de Jong Volkskrant 17 juli 2020 p. V10-11):
Welk boek lezen schrijvers deze zomer nu ze niet meer hoeven werken aan hun eigen boek (en waar gaat dat eigen boek trouwens over)? Deze week Pieter Waterdrinker (58). Afgelopen dinsdag verscheen zijn nieuwe roman De rat van Amsterdam.
‘Vladimir Nabokov zei:
the basic belief in art, is the basic belief in the goodness of mankind. Ook al weet je dat de wereld slecht is en heb je zelf ellende meegemaakt, als je niet gelooft in de goedheid van de mens, dan houdt alles op en kun je dus ook geen kunst maken. Ook in deze roman, waar zoveel vuiligheid naar boven komt, is er nog altijd iets van mededogen en compassie. Dat is iets wat de journalistiek niet aan kan raken en literatuur wel. Dat je begrip kunt hebben als lezer voor mensen voor wie je a priori niet zoveel begrip hebt. Mijn boek is niet positief, maar ook niet pessimistisch.’

Zijn wij goed? Wij zijn altijd goed (De Gids jaargang 185, nr. 4 2022):
Een vlek genaamd goed (Essay Antoine de Kom p. 4-5):
Zoveel betekenissen als er voor ‘goed’ zijn, maar wat is ‘goed’ zonder ‘kwaad’?
Kwaad is de voedingsbodem voor goed.
Waar het ‘
goede’ de overhand krijgt blijft het kwaad smeulen. Het goede moet ophouden het ‘goede’ op zichzelf te zijn. Het universum is een multiversum en als er in het universum al geen goed en kwaad bestaat, dan is er alle reden om niet meer te spreken van goed en kwaad, maar van hun samensmelting tot minuut van nieuw begrip dat zijn eigen tegendeel omvat en ontplooit. Dat begrip heet ‘mens’. Dat begrip is mentaal, gefundeerd in onze hersenen, waarin de moraliteit in aanleg frontaal zetelt, maar gevormd moet worden door de kracht van kritische reflectie, aangeleerd en opgekweekt, verankerd in de traditie die aan vrijheid vasthoudt, de onvermijdelijke vrijheid die verantwoordelijk maakt voor eigen keuze, door schade en schande, door heling en troost.

De moraal van het verhaal van Daan Roovers is analoog aan het verhaal van Aluid Truijens. Het continuüm van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam van de humanistische psychologie Maslow laat zien hoe vaardigheden kunnen worden geoefend. Het gaat er eerst om bewust te worden waarvan je je niet bewust bent. De opgebouwde conditioneringen moeten eerst worden herkend. Integratie vindt plaats wanneer op- en ontlading catharsis gelijkmatig gebeurt.

Het innerlijke kompas van Inez van Oord sluit op de innerlijke strijd in de Bhagavad Gita aan. Haar boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? kan als een vervolg op de Bhagavad Gita worden gelezen. Net zoals het boek De Hele Olifant in Beeld van Marja de Vries. Het zijn moderne versies van het boek Het Goddelijke plan menswording en evolutie van G. Barborka. Het Goddelijke plan, Deel 1 en Deel 2 bevat een samenvatting van het oeuvre van H.P. Blavatsky.

Wanneer in Nederland wordt gekozen voor de wending, die Maarten Meester en Sabine van den Berg in hun leven hebben gemaakt is het klimaatprobleem snel opgelost. In de kern draait het om de systeemverandering van Heleen de Coninck, die al in het Boek der Veranderingen (I Ching, Chinese filosofen richten zich op waarheidsvinding) ter sprake komt.

Constructief formeren met Mark Rutte
Tien jaar BV Nederland (Kim van Keken en Lise Witteman De Groene Amsterdammer 20 mei 2021 p. 26-30):
Dat Mark Rutte het afgelopen decennium regeerde met drie totaal verschillende coalities, betekent niet dat zijn VVD
gemakkelijk idealen inlevert. Integendeel. Het zegt vooral iets over de andere partijen, die concessies deden voor regeringsmacht.

Ewald Engelen (De Groene Amsterdammer 29 april 2021 p. 9) en Wilfred Scholten (Volkskrant 29 april 2021 p. 28) trekken dezelfde conclusie: Tijd voor een nieuwe generatie politici. Hans Achterhuis (De Groene Amsterdammer 29 april 2021 p. 56-57), Ellen de Bruin (De Groene Amsterdammer 29 april 2021 p. 60-61) en Ariejan Korteweg (Volkskrant 29 april 2021 p. 9) laten zien dat het nog steeds draait om de moraal van het verhaal. De moraal van het verhaal is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing ervan laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. In plaats van dat een dialoog twee partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog. Een woordvoerder heeft eerder de taak om de waarheid te verhullen dan te onthullen.

In de theosofie is het in het bijzonder Joy Mills, die aan de hand van de Stem van de Stilte laat zien hoe op basis van het fundamentele inzicht, de evolutionaire kringloop , de metamorfose op aarde verloopt. Ronald Plasterk, maar ook Dick Swaab en Victor Lamme hebben een obsessieve focus op één kant van de medaille, terwijl Cees Dekker, Wim Couwenberg en Ken Wilber kiezen voor een integrale, holistische, interdisciplinaire aanpak.

Hoe Uber met Nederlandse bv’s wereldwijd belastingen ontwijkt
Een goedkoop ritje
(Samira Ataei en Evert de Vos De Groene Amsterdammer 29 april 2021):
Taxibedrijf en maaltijdbezorger Uber betaalt
wereldwijd nauwelijks belasting, met dank aan Nederlandse bv’s. Lokale overheden lopen zo vele tientallen miljoenen dollars mis.
‘Dit is de Champions League van de belasting-ontwijking’, concludeert Jason Ward van CICTAR. ‘
Het is wettelijk allemaal toegestaan en tegelijkertijd volstrekt amoreel.

In Buitenhof van 24 september 2017 werd door Sandra Philippen, chef Economie van het AD onthuld dat durfinvesteerder Masayoshi Son binnen de ICT sector als een messias wordt gezien. In Nederland zijn met name Neelie Kroes, hoofd adviesraad Uber, Melanie Schultz van Haegen met haar promotie van de zelfrijdende auto en ASML-topman Peter Wennink de belangsrijkste adepten van Masayoshi Son.

De welvaart is zeker toegenomen, maar ook scheefgegroeid. Het verhaal dat Ramsey Nasr vertelt is niet nieuw, maar is al sinds het verschijnen van de Bhagavad Gita bekend. De Bhagavad Gita leert al dat tat tvam asi (Gij zijt Dat, is de kernleer van de oude Upanishaden) het uiteindelijke doel van elk mens is, dus uit te vinden wie hij werkelijk is.

In zijn boek Een beknopte geschiedenis van alles, Deel 3 Platland vergelijkt Ken Wilber in hoofdstuk 14 Klimmen en Dalen in Figuur 14-1 (p. 293) De Grote Holarchie van Plotinus en Aurobindo. Ronald Plasterk, maar ook Dick Swaab en Victor Lamme hebben een obsessieve focus op één kant van de medaille, terwijl Cees Dekker, Wim Couwenberg en Ken Wilber kiezen voor een integrale, holistische en interdisciplinaire aanpak.

Krishna zegt in de Bhagavad Gita (hoofdstuk 4 sloka’s 7 en 8, tekst René Meijer):
(7) O zoon der Veelen, waar en wanneer er ook maar een afname is van de rechtschapenheid en het onrecht overweegt, manifesteer ik mezelf op dat moment. (8) Opdat zij die dorsten naar de waarheid een leven mogen hebben en de onverlaten een halt wordt toegeroepen, verschijn ik generatie na generatie ten tonele met de bedoeling de weg van de menselijke principes van de waarheid, de zuiverheid, de boete en het
geweldloze mededogen opnieuw te vestigen.

Presidentiële voordracht (Radha Burnier Theosofia juni 2000):
‘Mogen zij die de belichaming vormen van onsterfelijke Liefde met Hun hulp en leiding deze Vereniging, gesticht om een kanaal te vormen voor Hun werk, zegenen. Mogen Zij haar inspireren met Hun wijsheid, sterken met Hun kracht en bekrachtigen met Hun activiteit’.
Er wordt tegenwoordig veel gezegd over het nieuwe millennium en de nieuwe eeuw, maar de mensheid gaat koppig door op de oude weg. Oorlog, geweld, uitbuiting en haat zijn overal te vinden. Morele overwegingen worden naar de achtergrond geschoven bij het dwaze zoeken naar kennis en bevrediging. Er is weinig zorg over hoe die kennis te gebruiken. Het zoeken naar steeds gevaarlijker wordende middelen van destructie gaat door, en ook naar winstgevender manieren om de natuur te exploiteren. De begeerte naar persoonlijke bevrediging lijkt belangen van de gemeenschap en plichtsgevoel te overstemmen. Meedogenloosheid is een intrinsiek deel geworden van veel beroepen.
Zuiverheid en openheid (p. 85)
De nieuwe dageraad zal beginnen onze wereld te verlichten als de eigenschap
intuitie, inzicht, boeddhi of welke naam wij ook maar gebruiken, in ons wakker wordt en ons leven gaat bepalen. Deze eigenschap ziet het Ene in het vele , het Geheel dat groter is dan de delen, de goddelijke Muziek in alle geluiden, en de betekenis van de kosmische processen. Als wij niet naar deze bewustwording toewerken, wie doet het dan wel?

H.P. Blavatsky boek De stem van de stilte**
**) Bij elk vers in
De Stem van de Stilte wordt ook naar het betreffende vers in Drie Wegen, Eén Pad verwezen (eerst de pagina/betreffende versnr.).
Fragment II De Twee Paden
30 (60/141.): Deze gewaden zijn:
nirmanakaya, sambhogakaya, en dharmakaya, het meest verheven gewaad.21
(21) De
ware lering is echter de volgende.
De drie lichamen, of vormen, van een boeddha zijn:
1. Nirmanakaya.
2. Sambhogakaya.
3. Dharmakaya.

De bedevaart, onze pelgrimstocht op aarde, de mysterieweg in de school van Pythagoras, het thema verlossing, loutering, hangt met de evolutionaire psychologie samen. De esoterie (Filognosie) benadert de transformatie van het kwaad echter vanuit het bredere perspectief van karma, zaaien en oogsten. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam. Om de waarheid dichter te benaderen maakt de esoterie van het debat, de dialoog Vragen & Antwoorden gebruik. Vragen & Antwoorden hanteert H.P. Blavatsky in De SLEUTEL tot de THEOSOFIE, G. de Purucker in Dialogen en Geoffrey A. Barborka in zijn Vragen & Antwoorden.

’Gij kunt het Pad niet bewandelen, alvorens gij zelf het Pad geworden zijt.’ (De Stem van de Stilte, 19 - 44/58.).

Terwijl fysici naarstig op zoek zijn naar de ware aard van de zwaartekrachte stellen vertegenwoordigers van de metafysica dat dit vraagstuk millennia geleden al is opgelost. Volgens de esoterie kan het nog wel millennia in beslag nemen, voordat we de werking van het Higgsdeeltje, lees het ontstaan van bewustzijn, beter leren begrijpen.

De Vijf Fasen van het Yin/Yang-symbool laten zien dat het primair om 10 Dimensies (10 relaties) gaat. De 5 relaties die de bollen met elkaar verbinden, een pentagoon toont de natuurlijke -, de scheppende kringloop, de oerbron, terwijl de 5 interne relaties een pentagram de beheers - en de vernietigende interacties uitbeelden.
De
wijsheid van Pythagoras steunt op de geest van het esoterisch Boeddhisme. De leer van Laozi en Confucius uit China is nauw met de filosofie van Pythagoras verwant. Het is namelijk ook op de drie kringlopen 'Scheppen, Behouden en Vernietigen' (Hindoe-trimurti) gebaseerd. Dit komt ook naar voren wanneer de vijf-elementenleer van de Traditionele Chinese Geneeskunde met de boeddhistische invalshoek wordt vergeleken. Het interdimensionale bewustzijn maakt het mogelijk dat we ons met de scheppende kringloop, de goddelijke sferen verbinden.

Hermann Broch boek Slaapwandelaars.
De moderne mens volgens Hermann Broch (Jeroen Vanheste Civis Mundi Digitaal #8 november 2011)
Cultuurkritiek is even oud als onze cultuur. Van oudtestamentische profeten als Jeremia en Ezechiёl tot de grote ’arts van de cultuur’ Nietzsche en hedendaagse denkers als Sloterdijk: altijd is onze cultuur door filosofen en andere critici becommentarieerd en bekritiseerd. Het oordeel viel daarbij meestal niet erg gunstig uit. Socrates mopperde dat de jeugd van zijn tijd slechte manieren had en alleen in luxe geïnteresseerd was; "O tempora, O mores!" luidt de beroemde uitroep van Cicero; "Onze ouders, die reeds minder waren dan onze grootouders, hebben ons als nog meer verdorven in het leven geroepen, en wij zullen op onze beurt aan een geslacht het aanschijn geven dat nog gebrekkiger is", aldus Horatius; Petrarca klaagde dat hij in een totaal oninteressante tijd leefde; en ook Descartes beschouwde zijn tijdperk als een van verval.
De christelijke en joodse heilsverwachting
Het optimisme in De Slaapwandelaars komt behalve in het platonisme dus ook tot uitdrukking in de christelijke symboliek. We zagen al dat het laatste woord in de roman voor de apostel Paulus is, terwijl ook de apocalyptische symboliek een element van optimisme bevat. Hoewel de eindtijd en de Apocalyps uiteraard vol chaos en geweld zijn, vormen deze immers tevens de opmaat tot een terugkeer van de Verlosser en de komst van het hemelse Jeruzalem. Impliciet in alle apocalyptische symboliek is dan ook altijd de overtuiging dat na deze verschrikkingen een betere tijd aan zal breken.

De onontwarbare belangenverstrengeling tussen politici en bedrijfsleven en door mismanagement met de mantel der liefde te bedekken heeft tot gevolg gehad dat zowel bij toezichthouders, CEO's en politici nu het vermogen ontbreekt om meerwaarde te creëren. De paradox is dat in plaats van politici en het bedrijfsleven systemen steeds complexer maken dient volgens E.F. Schumacher om het spreiden van risico's te bevorderen Small Is Beautiful centraal te staan. Om tekortkomingen, het markt- en overheidsfalen te camoufleren maakt het Westen van het oeroude zondebokmechanisme gebruik. De self-medication van Geert Wilders waar Arnon Grunberg over schrijft (de Volkskrant 7 maart 2017) heeft op het zondebokmechanisme betrekking. Om zijn incompetentie als politicus te camoufleren past hij het zondebokmechanisme toe. Étienne de La Boétie was een geestverwant en boezemvriend van Michel de Montaigne. Hij wilde zichzelf leren kennen zoals zijn boezemvriend hem gekend had (p. 131 Anton Blok De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000). Het mechanisme tussen micro en marcro, dat door Étienne de La Boétie is onderkend, is nog steeds actueel.

Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Meta-leren,
bewustzijn van bewustzijn, het reflexieve zelfbewustzijn maakt leren mogelijk.
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de
Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. Of anders gezegd het nieuwe paradigma is analoog aan het oude paradigma.

Zijn de VS en China bezig een allesvernietigende valstrik van Thucydides te zetten? (Peter de Waard de Volkskrant 24 augustus 2021 p. 19):
Die van China en de VS zou kunnen leiden tot de
verwoesting van de aarde. Albert Einstein zei eens: ‘Ik ken de wapens niet waarmee de Derde Wereldoorlog zal worden uitgevochten. Maar ik weet wel dat in de Vierde Wereldoorlog stokken en stenen worden gebruikt.’ Hopelijk torpedeert die gedachte de klassieke theorie van Thucyclides’ valstrik.

Jan van der Putten doet in Buitenhof 16 april 2017 verslag over de veranderende wereldsituatie en laat zien hoe Xi Jinping, volgens de leer van Confucius Donald Trump onderricht.

Jan van der Putten Botsende supermachten China en Amerika op ramkoers?
Begin 1968 toog ik naar Parijs, waar ik me aan de Sorbonne verder ging bekwamen in mijn promotie-onderwerp over het geschrift van de pseudo-kerkvader Arnobius. In de Bibliothèque Nationale bestudeerde ik het enige belangrijke Arnobius-handschrift, op de Sorbonne gaf ik een serie colleges over de man en zijn werk, voor het vakblad Vigiliae Christianae schreef ik in het Frans vier zeer specialistische artikelen, en zelfs zou ik een teksteditie met commentaar maken voor een beroemde Franse serie van Latijnse auteurs. Wat, hebt u nog nooit van de beroemde Arnobius gehoord? Schaam u niet: ikzelf was hem ook bijna vergeten toen ik na jaren mijn proefschrift ‘Arnobii Adversus Nationes 3, 1-19, uitgegeven met inleiding en commentaar’ trachtte te herlezen. Ach, dacht ik, wat moet die auteur geleerd zijn geweest... Parijs was vooral leuk vanwege mei ’68. Verboden te verbieden! De verbeelding aan de macht! En zelfs, geheel ten onrechte: De Gaulle moordenaar! Vanaf het begin heb ik er middenin gezeten. En vanaf het begin heb ik er verslag over gedaan in het dagblad De Tijd, dat op dat uitgelezen moment net geen correspondent meer ter plekke had. Het was mijn eerste ervaring met de grote politiek, met immense menigtes, met (mislukte) revoluties. En het was ook de eerste en tot op heden laatste keer dat ik heb vastgezeten in een politiecel. Samen met honderden andere studenten was ik opgebracht omdat we geweigerd hadden de binnenplaats van de Sorbonne te ontruimen, waar we stonden te luisteren naar een vurige toespraak van een roodharige jongeman, die Daniel Cohn-Bendit bleek te zijn, alias Dany Le Rouge. Het was het begin van de meirevolte. Een jaar lang heb ik Arnobius Arnobius gelaten om het journalistieke handwerk te leren, voornamelijk op straat.
In 2003, na 35 jaar buitenlandjournalistieke mallemolens, werd het tijd een beroep te kiezen. Voor het eerst heb ik toen iets gedaan wat voor de hand lag. Omdat ik wist dat China het in de wereld ging maken, of wij dat nu leuk zouden vinden of niet, verruilde ik Arnobius definitief voor Confucius en opende een praktijk als China-expert. Wat doet in mijn geval een China-expert? Deze website wil u informeren over de woorden die ik over China spreek en schrijf en over de belangrijkste nieuwsontwikkelingen en gebeurtenissen in en rond China.

Het onderzoeksrapport 'E i V' wordt vanuit drie perspectieven belicht. Zaaien en Oogsten gaat over Complementariteit. Dit gezichtspunt kan alleen, in samenhang met de inzichten Eeuwige wederkeer (Recursie) en Spiegelsymmetrie (Weerspiegeling) goed worden begrepen. Meta-leren berust op het bewustzijn van bewustzijn volgens Plato, het zelf-bewustzijn, het maakt het mogelijk de kwintessens beter te leren begrijpen, en wordt door het integrale denken (lemniscaatdenken) tot uitdrukking gebracht. Het Meta-leren heeft op survival of the fittest, de waarden en normen betrekking. H.P. Blavatsky belicht de quintessence wanneer zij de betekenis van het Egyptische ansata-kruis en de swastika beschrijft. Het is mogelijk oude inzichten aan nieuwe inzichten te toetsen. Uiteindelijk blijkt dat er niets nieuws is onder de zon.

De Geheime Leer Deel II, Edens, slangen en draken (p. 230):
Maar dit is niet het Eden uit Genesis; en ook niet de kabbalistische Hof van Eden. Want het eerstgenoemde – Eden Illa-ah – is in één betekenis wijsheid, een toestand zoals die van nirvana, een paradijs van gelukzaligheid; terwijl het in een andere betekenis betrekking heeft op de verstandelijke mens zelf, die het Eden bevat waarin de boom van de kennis van goed en kwaad groeit: op de mens als kenner (knower, knowing, and known of getal, getallen en getelden, het leerproces dat al door Vyâsadeva is onderkend.) daarvan.

Met Woorden doen er toe laat Joke Hermsen zien (De Groene Amsterdammer 20 mei 2021 p. 14-15) hoe Probleem en Oplossingbij het ‘Israël-Palestina conflict’, het vraagstuk van ‘Vrede en Veiligheid’ met elkaar samenhangen.

Het eeuwige complementaire principe Yin en Yang (Tao, ‘Hoofdroute’) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese', de wederkerigheid tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het 'Goede - Ware - Schone' van Plato symboliseert de oerbron (perpetuum mobile) van de evolutionaire kringloop.

Westerse politici als Bill Clinton, Tony Blair en Jeroen Dijsselbloem hebben een farce van de macro-economie gemaakt, de bekende torens van Babel gecreёerd. Monetaire financiering, Helicoptergeld , de Big Bazooka versterkt het kwaad in de wereld, het casinokapitalisme wordt geschapen. Belastingparadijzen verzieken de schoonheid van elk financieel systeem en het creatieve boekhouden versluiert de waarheid. De paradox is dat om venietiging van kapitaal te vermijden wordt vrijwel onbeperkt gebakken lucht verkocht. De monetaire financiering brengt de 'perpetuum mobile', de risicobeheersing van het grootkapitaal tot uitdrukking.

De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron, de 11e dimensie En-soph betrekking. De oerbron, het onkenbare manifesteert zich middels het eeuwige nu.
De
beslissingen, die we nu in het leven nemen hebben op het Meta-leren, de verborgen 5e Dimensie, de verticale as (Axis mundi, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, de levensdraad Sutratman, de draad van Ariadne, Caduceus, Levensladder, Esculaap, de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom) betrekking.

De levenscyclus, het levenswiel, de levenscirkel, de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. De ‘bewustzijnsschil’ is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort. Dit wordt door de 'Staatscommissie parlementair stelsel' onder voorzitterschap van Johan Remkes onderkend.

Een cultuur die in basale zin reeds creatief en constructief is, lijkt het meest op de essentiële orde in de natuur en in de werkelijkheid. Dat zal een cultuur zijn die gunstig scoort in bijvoorbeeld de Social Progress Index, de Human Development Index, de Good Country Index, de Gender Gap Index, de Freedom of Press Index, de Innovation Index, enzovoort. Ik vermoed dat kosmisering betekent dat we overal op de planeet toegroeien naar een dergelijke cultuur. Kenmerken daarvan zijn gunstige resultaten wat betreft vrijheid, veiligheid, materiële zekerheid, medische zorg, scholing, creativiteit, enzovoort. Zo gezien betekent kosmisering ook het toegroeien naar de healthy and wealthy corner in de statistieken.34 , zoals de ontwikkelingsprofessor Hans Rosling dat heel beeldend weet uit te leggen.

In het rapport 'E i V' staan niet de organisatieadviseurs centraal, maar het Ken uzelve. De overheid daarentegen beoogt het moreel kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt. Of met andere woorden het draait om inspirerend, het morele leiderschap. Gelukkig zijn er inspirerende leiders als en de gynaecoloog Denis Mukwege (College tour 9 oktober 2015) en de Zweedse arts en professor Internationale Gezondheid Hans Rosling (de Volkskrant 10 oktober 2015 - katern Vonk p. 14-15).

De zin van het leven Gesprekken over de essentie van ons bestaan (Fokke Obbema Volkskrant 28 september 2019 Zaterdag p. 2-7):
Fokke Obbema was na een hartstilstand even dood. Na zijn herstel ging hij op zoek naar de zin van het leven. Hij vroeg er veertig gesprekspartners naar en vat hier in zeven inzichten samen wat zijn zoektocht opleverde.
De volgende gedachte is dat het uitstel van executie is geweest, alle opgewekte grapjes ten spijt over het ‘me dagelijks verwijderen van de dag van mijn dood’. Want die onbevattelijke gebeurtenis komt natuurlijk toch weer naar me toe, hoe goed mijn dagelijkse bezigheden ook helpen dat besef weg te drukken.
Gelukkig delen we allen dat lot – we zijn tenslotte, in de woorden van Nietzsche, ‘broeders in de dood’.
4. Hoop op vooruitgang – op weg naar een groter
ethisch bewustzijn?
Biochemicus Bert Poolman ziet voortgang bij wat hij als de kerntaak van de mensheid ziet, namelijk ‘het opbouwen en doorgeven van kennis, normen en waarden, waarmee je een beschaving stapsgewijs op een hoger plan probeert te brengen.’ De opbouw van wetenschappelijke kennis versnelt zich. Poolman is het eens met de Zweed Hans Rosling, auteur van het optimistische Factfulness: ‘De wereld wordt veiliger, de mensheid wordt gezonder en welvarender, zelfs in de allerarmste landen (…) Natuurlijk zetten we soms stapjes terug, maar bekijk je het op een grotere tijdsschaal dan is de vooruitgang onmiskenbaar.’

Candide wilde weten wat de mensen in Eldorado van God afsmeken.
Wij smeken God niets af, zei de goede eerbiedwaardige wijze. Wij hebben hem niets te vragen. Hij heeft ons alles gegeven dat wij nodig hebben.
Wij danken hem onophoudelijk.

Upgrade uw wereldbeeld (Luuk Mulder Volkskrant 10 oktober 2015 - katern Vonk p. 14-15):
De Zweed Hans Rosling ergert zich dermate aan de onwetendheid van zijn medeburgers dat hij ons via Gapminder bestookt met dynamische graphics over wereldvraagstukken.
Kunnen we lessen trekken uit de migrantencrisis in Europa?
'Het is schokkend dat de UNHCR niet genoeg geld heeft voor de vluchtelingenkampen in de regio. Daardoor blijven er hongerige jonge mannen achter die zich schamen omdat ze niet voor hun gezin kunnen zorgen. Zij zijn makkelijke rekruten voor IS. Dat is de kern van het probleem. Richt je daarop. Het feit dat West-Europa een lading artsen, ingenieurs en journalisten krijgt is niet erg.
'Weet je wat mijn eerste ervaring met hulpacties was? Toen mijn ouders met heel serieuze gezichten de twee beste dekens van het gezin bij elkaar zochten om die naar Nederland te sturen. Dat was in 1953, de watersnoodramp. Ik was 5 jaar. Ze discussieerden over de vraag of ze de oude of de nieuwe dekens moesten kiezen, ze kozen de nieuwe dekens. Het is niet moeilijk. We hebben een verschrikkelijk humanitair probleem en dat moeten we oplossen. Soms moeten we de nieuwe dekens sturen en niet de oude. Dat is de essentie.'

Kim Putters, Inge Mutsaers en Stan van Pelt volgen het inzicht in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wederkerigheid tussen micro en macro, dat we in onze eigen bubbel, lees referentiekader leven. Door grip te krijgen op onze eigen bubbel, kunnen we meehelpen een ongezonde bubbel in de financiële sector te laten verdwijnen. Of met andere woorden datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten. Platland ontstaat wanneer politici de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader plaatsen, we door marionetten van het systeem worden geregeerd.

De geschiedenis leert dat de oplossing van de Unificatietheorie, het levensmysterie al millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Hoe selectief zijn we als waarnemer? Gerrit Teule verklaart Waarneming creëert deeltje in zijn boek Ethiek, schoonheid en eonen (p. 181).

Hans Kröder verwijst in zijn column Duurzame wonderen (BRES # 327 mei/jun 2021) naar een nieuw concept van gezondheid positive health van de Nederlandse huisarts Machteld Huber, waarbij ook de zingeving en de kwaliteit van leven van belang zijn. De paradox is dat in Nedeland op het individuele vlak het opleidingsniveau gemiddeld is toegenomen, maar op het collectieve vlak lijkt het dat de dwaasheid in gelijke mate is toegenomen.

Dankzij het dualisme, de complementariteit op aarde kunnen wij de eenheid in de hemel ervaren. Het is de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die persoonlijke groei mogelijk maakt.

'Gek dat de aanstichter de broekriem niet hoeft aan te halen' (Ronald Plasterk Volkskrant 18 oktober 2011)
Met zeven maatregelen zou de financiële sector stabiel kunnen worden gemaakt.
Paul Kalma schrijft in zijn boek Makke schapen over volgzame burgers en vluchtige politie dat Bos van de bezuinigingen tot de belastingpolitiek, van de aanpak van de financiële sector tot de marktwerking in de semipublieke sector – hardnekkig bleef aanleunen tegen het gevestigd, neoliberale beleid (Volkskrant 25 februari 2012).
Marcel van Dam schrijft in zijn column ‘1991 – 2007’ in de Volkskrant van 18 oktober 2007: Tot mijn verdriet zag ik vanaf de jaren tachtig mijn partij wegzinken in een moeras van beginselloosheid. Onder Kok ging de PvdA door de knieën, onder Bos door zijn rug.

'De politiek geeft de economie uit handen' (interview Anet Bleich met Paul Kalma Volkskrant 3 maart 2012)
Wat Kalma de eertijds grote volkspartijen PvdA en CDA uit het politieke midden verwijt, is dat ze ‘hebben meegebogen met de transformatie van de sociale markteconomie tot een ongeremd fiancieel kapitalisme.'
Hij ziet het als een soort terug naar af.
Het politieke midden heeft zich door een overspannen marktdenken laten inpalmen.
En zo komt Kalma op wat hem nog het meest van alles hoog zit: de verbestuurlijking van partijen als PvdA en CDA die in het verleden in ‘rivaliserend bondgenootschap’ de steunpilaren van de gemengde economische orde waren. Maar die nu in zichzelf gekeerd zijn, hun achterban niet meer weten te inspireren en de grote sociaal-economische uitdagingen onbesproken laten.
Als de politiek haar invloed op de economie min of meer bewust uit handen geeft, dan treden andere tegenstellingen op de voorgrond.

Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van wetenschap, religie en filosofie en kunst. In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal, te worden ingewijd in de oude mysteriën.

Vijf recente aanknopingspunten, die het oeuvre van H.P. Blavatsky onderbouwen:
• Volkskrant 13 april 2021, met name de artikelen van Daniela Hooghiemstra (p. 30), het interview tussen Peter de Waard en Ruud de Mooij (p. 21) en de TV-recensie van
Emma Curvers (p. V2). Het oplossen van een probleem begint met het begrijpen van de misstanden. De volgende stap is daadwerkelijk wat met deze kennis te doen.
• Interactieve ZOOM-bijeenkomst met Alice Bouwland, met als thema
'Healing Circles' op 12 april 2021. De techniek, die wordt besproken in het boek The Essence of Healing van Geoffrey Hodson wordt toegelicht.
• Mail 11 april 2021 Radio Lila lanceert een nieuw geluid.
Vorige zomer zijn José van der Loop, Eric Verbugt en Marleen Schefferlie begonnen met het voorbereiden van Radio Lila, een
gloednieuwe podcast. Radio Lila toetst uiteenlopende onderwerpen aan de spirituele steen des tijds, en neemt de wereld achter tijdloze kennis onder de loep. Op het menu staat een eclectische mix van mystieke teksten, scheppingsmythen, muziek en literatuur. Van Shankara tot Schopenhauer en van Blavatsky tot Stockhausen. De interviews en dialogen bieden theosofen, filosofen, wetenschappers, kunstenaars, of andere originele denkers een podium. José verzorgt de yogacolumn en Wim Leys is vaste gastspreker. Luister hoe de oude wijsheid ook in 2021 nog springlevend is.
• De Groene Amsterdammer 8 april 2021 heeft als bijlage DE GIDS 2021/2.
Essay
Heilige levens (H.M. van den Brink DE GIDS 2021/2):
De procedure van
heiligverklaring is lang en zorgvuldig, de wetenschappelijke bestudering van heiliglevens een karwei dat nooit af zal komen. Wat maakt een heilige heilig, en hoe beschrijf je een voorbeeldig leven zonder dat het ongeloofwaardig wordt? En omgekeerd: is geloof afhankelijk van een goed verteld verhaal?
We onderzoeken alles, maar niet de heiligheid zelf,’ zei pater Robert Godding dan ook afgemeten, toen ik hem vroeg naar de wonderen die aan heiligen worden toegeschreven en hoe een man van de wetenschap daarmee omgaat. Godding is de huidige directeur van de bollandisten, afgestudeerd in de filosofie, gepromoveerd op een onderzoek naar priesters in Merovingisch Gallië en naast zijn baan in Brussel hoogleraar in de hagiografie aan de Gregoriaanse Universiteit te Rome. Een drukbezette, vermoeid ogende man.
Wanneer iets onderzocht kan worden, dient het onderzocht te worden. Wanneer dat niet kan, is het mogelijk een geloofsartikel. Dan staat het vast en dient het zonder mitsen en maren aanvaard te worden. Geloof is geen fictie.
Zo scheurde het verband tussen
religie, wetenschap en kunst, waar ik zo graag een drie-eenheid van had willen maken. Er zou zich geen wonder voordoen tussen mij, mijn 83 centimeter hoge stapel boeken over heiligenlevens en het besneeuwde landschap waar ik vanachter mijn schrijftafel uitzicht op had. Ik moest aan Flaubert denken, die gedurende drie decennia werkte aan wat hij misschien wel zijn belangrijkste boek vond: De verzoeking van de heilige Antonius. Bewonderd door Couperus, die een deel ervan vertaalde, maar naar mijn idee vooral een overdadig gestoffeerd Grand Guignol-stuk, dat niet door het geloof en ook niet met de middelen van de kunst tot leven komt. Blijkt het toch een lastig genre te zijn.
Misschien is het maar beter ook, dat hemel en aarde gescheiden blijven tot het laatste oordeel is geveld.
De boeddhistische blik
voorbij het virus (11 april 2021 NPO2):
Deze documentaire onderzoekt hoe de crisis een waardevol moment is om de balans op te maken hoe we er als mens voor staan. Nu de coronapandemie al een jaar duurt en we nog steeds in een lockdown zitten, snakt iedereen naar het oude normaal. Maar hoe realistisch is dat? Als deze crisis ons iets heeft geleerd, is het wel hoe kwetsbaar we zijn. Onze
welvaart, consumptiedrift en manier van leven heeft het natuurlijk evenwicht op aarde flink uit balans gebracht. Om terug te gaan naar onze oude vrijheden, zullen we daarom niet alleen eerst het coronavirus moeten verslaan, maar ook kritisch naar onze eigen positie en gedragingen moeten kijken.

De goede voorouder Lange termijn denken voor een korte termijn wereld (Roman Krznaric De Groene Amsterdammer 7 januari 2021 p. 48-51):
Het kortetermijndenken voert de mensheid naar de afgrond en de generaties na ons zijn de dupe van onze kortzichtigheid. We moeten leren goede voorouders te zijn.
Onze cultuur van onmiddellijke bevrediging maakt dat we ons te buiten gaan aan fastfood, snelvuurberichten en de
‘Nu kopen’-knop. ‘De grote ironie van onze tijd’, schrijft antropologe Mary Catherine Bateson, ‘is dat we langer leven maar korter denken.’ Dit is het tijdperk van de tirannie van het nu.
Een nieuw fenomeen kunnen we het kortetermijndenken niet echt noemen. De geschiedenis biedt voorbeelden te over, van de roekeloze verwoesting van hun oerbossen door de Japanners in de zeventiende eeuw tot de op hol geslagen speculatie die resulteerde in de beurskrach van 1929.
Meer dan tien jaar lang zijn mijn eigen onderzoek en publicaties over
empathie gericht geweest op de vraag hoe wij ons kunnen verplaatsen in mensen met verschillende sociale achtergronden en begrip kunnen opbrengen voor hun gevoelens en standpunten (wat met een technische term ‘cognitieve empathie’ of ‘perspectiefovername’ wordt genoemd). Maar ik worstel al heel lang met een nóg grotere uitdaging: hoe kunnen wij een persoonlijke, empathische verbinding maken met toekomstige generaties, met mensen dus die we nooit zullen ontmoeten en van wier leven we ons nauwelijks een voorstelling kunnen maken? Anders gezegd: hoe kunnen we ons niet alleen door de ruimte heen maar ook door de tijd heen in de gevoelens en standpunten van anderen inleven?
Dat er een einde kwam aan het kolonialisme en de slavernij zou ons hoopvol moeten stemmen. Het transformatieve potentieel van langetermijndenken en het feit dat tijdrebellen nu de strijd aanbinden met het kortetermijndenken zouden ons hoopvol moeten stemmen. We moeten ons daarbij ook realiseren dat toekomstige generaties het ons nooit zouden vergeven als we de strijd hadden opgegeven terwijl we nog iets hadden kunnen doen, hoe groot of klein de kans van slagen ook was geweest. We moeten hun stemmen horen in onze dromen en laten meewegen bij onze beslissingen.
Het pad van de goede voorouder ligt voor ons. Het is aan ons het al dan niet op te gaan.

De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen . De filosofische opvatting van de Indiase metafysica plaatst de wortel van het kwaad in de differentiatie van het homogene in het heterogene, van het ene in het vele. Het is juist religie, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, het metafysische perspectief, dat het fundament bevat om de mensheid te verenigen, met elkaar te verbinden of met andere woorden Burgerschap en Broederschap te bevorderen.

Het grootste geschenk van het hindoeïsme aan de wereld (deel een) (Klaus K. Klostermaier TheoSofia mei 2014 p. 60-65):
Erwin Schrödinger, winnaar van de Nobelprijs voor de natuurkunde in 1933, begon een lezing over de ‘geest van de wetenschap’ in 1946 met een citaat uit Sankara’s Brahma Sutra Bhashya (Schrödinger, 1946). Schrödinger zei dat de zoektocht naar het Zelf en zijn verhouding tot het Absolute zozeer de aandacht van Indiase denkers die de gelijken waren van Plato, Spinoza en Kant waar het diepte en grandeur of perceptie betreft in beslag nam, dat zij het onderzoeken van de objectieve natuur die hen eeuwenlang op dezelfde manier omringde als die ons omringt, verwaarloosden.
Aldous Huxley is een twintigste-eeuwse reus in het rijk der humaniora (de studie van taal, geschiedenis en cultuur), wiens Perennial Philosophy (eeuwige filosofie) niet alleen een onovertroffen bloemlezing is van de wereldreligies, maar ook een schets voor een universele religie. Hij suggereert eveneens dat de
vedantijnse jnana de sleutel vormt tot het ontsluiten van de poort naar de betekenis van het menselijk bestaan.
60,61: Beweringen als deze, waar gemakkelijk een veelvoud van te vinden is, suggereren ontevredenheid van prominente Westerse intellectuelen, met zowel de Westerse wetenschap als religie, en zij brengen de overtuiging tot uitdrukking dat de
Vedantijnse jnana de uitweg kan bieden uit het huidige dilemma.
65: Het voorbeeldige karakter van jnana bestaat uit de
synthese van kennis van object en subject, de weigering om de wereld te verdelen in feit en waarde, het aandringen op rationaliteit als realiteit die niets uitsluit. Het combineert inzicht in de natuur met bespiegeling en objectieve kennis met zelfkennis.

Andere bestuurscultuur? Het moet wel gezellig blijven (Kustaw Bessems Volkskrant 10 april 2021 Opinie p. 18):
Kans op een andere cultuur is er alleen als flink wordt ingebeukt op de gevestigde orde. En juist dat moet niet aan uiterst rechts worden overgelaten.

De op – en neergaande lijn in de conjunctuurbeweging wordt vanuit het psychologische ('Psyche en Logos') gezichtspunt met behulp van het zelfbewustzijn, de zelfreferentie verklaard. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. Door het cliëntelisme ('ondernemende' bestuurscultuur), de te nauwe verstrengeling tussen overheid, lees politici en bedrijfsleven en het mismanagement dat daardoor is ontstaan, is er decennia lang een feestje gebouwd. De rekening van dit feestje wordt nu aan de burger gepresenteerd. De wederkerigheid, de rekening van dit feestje wordt nu, met als camouflage de zogenaamde participatiesamenleving, aan de burger gepresenteerd.

Door de wederzijdse afhankelijkheid van wetgever en rechter , van 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' (Buitenhof 9 febuari 2020) in het bijzonder te belichten maakt Herman Tjeenk Willink duidelijk dat het bevorderen van de beschaving, het morele kompas al in de Trias Politica zit verweven. Het thema van wederzijdse afhankelijkheid, dat Herman Tjeenk Willink toelicht komt al uitgebreid in het oeuvre van H.P. Blavatsky ter sprake.

Het evenwicht door tegenwicht, het balansmechanisme, these + antithese = synthese, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. Of zoals Carola Schouten van de ChristenUnie de in het universum ingebakken paradox correct samenvat: 'Alles wat goed gaat is uw verdienste en alles wat fout gaat is de schuld van de afzonderlijke landen?'

Lodewijk Asscher erkent in Buitenhof (25 oktober 2020 NPO1) het gelijk van Adri Duivesteijn. De door de overheidsbureaucratie aangestuurde marktwerking heeft contraproductief gewerkt. Door de schaalvergroting is de bureaucratie bij zorginstellingen, woningcorporaties en het onderwijs sterk toegenomen. Het principe van Evenwicht door Tegenwicht (Checks and Balances) is danig verstoord. Het creatieve boekhouden is topsport geworden. Om de eigen incompetentie te verhullen zijn politici nu druk in de weer de Checks and Balances aan Europa uit te besteden. Volkskrant 8 februari 2013: Rekenkamer ziet geen verbetering Controle op noodfondsen EU ontbreekt.

Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Meta-leren,
bewustzijn van bewustzijn, het reflexieve zelfbewustzijn maakt leren mogelijk. Het Oude Testament spreekt van het Gouden kalf en het Nieuwe testament van dat Niemand twee heren kan dienen: Jullie kunnen niet God dienen én de mammon. Ook nu gaat het nog steeds om een medaille met twee kanten, Goed en Kwaad (zie ook Demon est deus inversus, Qliphoth en klippoth).

Piet Ransijn vat in zijn artikel Kosmisch bewustzijn Deel 1: Onderzoek naar mystieke ervaringen (Civis Mundi Digitaal #101 augustus 2020) samen hoe mystiek moet worden geïnterpreteerd. Het is Paul Revis, die in Jung en Teilhard de Chardin - Voorlopers van de Nieuwe Tijd (GAMMA maart 1995 p. 7) laat zien dat het bij Freud om seksualiteit, de ultieme aardse geestesdrift en bij Carl Jung om de keerzijde, de verborgen 5e Dimensie, de Geisteskunde draait. Of met andere woorden de occulte leer, de synthese van de zes Indiase filosofische scholen - de zevende school. Ervin Laszlo belicht in zijn boeken de wetmatigheden, die in Het Goddelijk Plan van G.A. Barborka uitvoerig worden besproken.

Zowel de kosmische principes, die Jude Currivan in haar boek Het 8e Chakra (hoofdstuk 4) beschrijft, als de wetten van Marja de Vries in haar boek De Hele Olifant in Beeld, en de zeven Sleutelprincipes, die door Fred Matser in zijn boek Net als jij ben ik EEN VAN DE MILJARDEN expressies van de schepping op deze aarde (p. 208/209) voor persoonlijke en planetaire transformatie heeft geformuleerd, het boek Het heilige pad van de leider van Avani van Leeuwe, de wetmatigheden die Geoffrey Barborka' in zijn boek Het Goddelijk Plan onderkent en de 8 onwrikbare ideeën (de Volkskrant'' 22 juni 2013 katern Vonk) van de econoom Lant Pritchett sluiten op elkaar aan. Deze wetmatigheden worden ook door de Zeven wijsheidssleutel tot uitdrukking gebracht.

De oplossing van de coronacrisis, klimaatcrisis en onderwijscrisis, het Meta-leren (Aleid Truijens Volkskrant 6 april 2021 p. 15) hangt primair met het Ether-paradigma, de verborgen 5e Dimensie, de Geisteskunde, de supersymmetrie samen. De supersymmetrie in het universum wordt met de getallensymboliek van Pythagoras weergegeven. De Supersymmetrie van de 'Vrouwelijke energie en Mannelijke energie', Yin en Yang heeft op de wederkerigheid, de schijnbare paradox in het heelal betrekking. De menselijke psyche, de 'Vrouwelijke energie en Mannelijke energie' verbindt het verleden met de toekomst en vice versa.

Het rapport 'E i V' toont net als Hoofdstuk 15 in het boek Eindeloos Bewustzijn van Pim van Lommel aan dat 'Er is niets nieuws onder de zon' (p. 302):
P. 284: Er zijn aan het alomvattende bewustzijn vele namen gegeven. Ik noem het eindeloos of non-lokaal bewustzijn. Maar het is ook het hoger of hoogste bewustzijn, het kosmisch bewustzijn, het goddelijke bewustzijn of de zuivere bron of essentie van ons bewustzijn genoemd. De systeemfilosoof Ervin Laszlo noemt deze hoogste vorm van bewustzijn het
Akasha-veld, omdat hier alle kennis en een eindeloze hoeveelheid informatie ligt opgeslagen. Merlijn Twaalfhoven laat zien hoe kunst het mogelijk maakt mensen met behulp van het eenheidsbewustzijn met elkaar te verenigen.

In het onderzoeksrapport ‘E i V’ wordt het kosmisch bewustzijn aan de hand van de ‘bewustzijnsschil’ toegelicht. Het 'Reflexief bewustzijn' en het Ether-paradigma' staan in de ‘bewustzijnsschil’ diametraal tegenover elkaar en de interacties tussen beide hebben op cultuuroverdracht betrekking. Het morele kompas is een methodiek waarmee het mogelijk is de hokjesgeest te doorbreken. Het gezichtspunt is echter niet nieuw, het was al bij Pythagoras bekend. De definitie Hermeneutische cirkel bevat tot slot de conclusies, in de hermeneutiek komen de verschillende redenering bij elkaar, worden ze een geheel en vormen het nieuwe paradigma. Pythagoras b.v. heeft veel reizen naar het Oosten gemaakt. De oosterse tradities laten metterdaad zien dat de wijsheid, in de zin van de oudste ervaring van de kennis (zingeving), uit het Oosten komt. Het Sanskriet b.v. is immers de oudste taal die we kennen. Het wiel is in feite al uitgevonden.

Quasideeltjes zijn een nieuwe categorie deeltjes, die het mogelijk maken de hypothese van het bestaan van Aions - Aeonen - Eonen, holon - psychon - integron te duiden, om dus op langere termijn het inzicht in Akasa te verdiepen. Maar het terrein van de verborgen 5e dimensie ('Waarnemer = Waargenomene'), de Kwintessens blijft een complex vraagstuk, waarvoor de hypothese ‘Geest = Licht = Creativiteit’ geldt. Het meditatie-diagram van Blavatsky maakt het mogelijk 'Waarnemer = Waargenomene', de dualiteit op te heffen. De disidentificatie oefening van Roberto Assagioli is op het meditatie-diagram van Blavatsky gebaseerd. Meditatie is geen middel tot een doel. Zij is beide, ‘Middel en Doel’, ’Vorm en Inhoud’, het ‘Hoe en Wat’ (reciprociteit).
Wat betreft ‘
Geest = Licht = Creativiteit’ verwijs ik graag naar het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43 en hoofdstuk 16 p. 291) van Gerrit Teule. Hoe Levensstress en electrostress met elkaar samenhangen beschrijft Gerrit Teule in het tijdschrift BRES#319 jan/feb 2020. Jan Verhaar beschrijft in zijn boek De Weg van het Stille Midden de schijnbare paradox in het bijzonder.

Merlijn Twaalfhoven in zijn boek Het is aan ons Waarom we de kunstenaar in onszelf nodig hebben om de wereld te redden:
Eenieder van ons kan bijdragen aan het oplossen van kleine en grote wereldproblemen. Hoe dat werkt, laat Merlijn Twaalfhoven zien in dit bevlogen en onverbloemd idealistische boek. Als componist en theatermaker organiseerde hij overal ter wereld onalledaagse, prikkelende voorstellingen.
'Ik richt mijn energie op maatschappelijke vraagstukken' (Merlijn Twaalfhoven de Volkskrant 3 februari 2018, Opinie p. 4):
'Kunstenaars kijken met een andere blik naar de samenleving dan beleidsmakers en wetenschappers. Ik wil hen laten meedenken om nieuwe wegen te ontdekken. Laten we als musici geen achtergrondmuziekje spelen als de Titanic zinkt, maar op de brug gaan staan zodat degenen die aan het roer zijn niet alleen rationele beslissingen nemen maar ook luisteren naar hun gevoel, openstaan voor creatieve oplossingen en een visie ontwikkelen die voorbijgaat aan de zichtbare horizon.'

De eindconclusie van Amanda Gefter is dat we allen in ons eigen referentiekader leven en daardoor komt opnieuw de discussie centraal te staan vanuit welk referentiekader wordt beoogd Probleem en Oplossing ('Zaaien en Oogsten') met elkaar te verbinden. Voor fysici is het moeilijk om te accepteren dat de metafysici al millennia, een oplossing voor de Zwarte gat informatieparadox aanreiken. Onze intuïtie maakt het mogelijk de kloof tussen hebben we De Hele Olifant in Beeld van Amanda Gefter, Trudy Dehue en Marja de Vries met de olifantspaadjes van onze carrièrepolici te overbruggen.

Fysici beogen het leven op aarde te verklaren, de paradox is echter dat juist technologische kennis aan de onleefbaarheid, de wereldwijde milieucrisis bijdraagt. De dominante rol van de natuurkunde maakt een correctie vanuit de geestkunde (Geisteskunde), zoals Timothy Garton Ash signaleert, zeer hard nodig. Het ligt voor hand dat de behoefte aan windmolens aanzienlijk kleiner wordt wanneer we de milieuschade nu al in de prijs van een vliegtuigticket meenemen. Het betekent dat de wereldwijde klimaatcrisis eerder door gedragsverandering dan door technologie wordt opgelost.

Ralf Bodelier heeft gelijk wanneer hij stelt: We zijn niet gedoemd. De toekomst is wat we ervan maken. Maar technologie biedt slechts een deel van de oplossing. De klimaatencycliek Laudato si van paus Franciscus (18 juni 2015), Alessandro Baricco (De Groene Amsterdammer 14 februari 2019 p. 48-52) en Alexandria Ocasio-Cortez (Volkskrant 16 februari 2019 Zaterdag p. 2-5) bieden een oplossing, voor de paradox, die Ralf Bodelier en Thijs Kleinpaste bespreken. Citaten van Gottfried Wilhelm Leibniz en Arthur Schopenhauer geven de in het heelal verborgen paradox weer. Het balansmechanisme, dat aan de in het universum verborgen paradox ten grondslag ligt was in de Bhagavad Gita al bekend.

Het is mogelijk de éne werkelijkheid vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Het op de zeven wijsheidssleutels gebaseerde nieuwe gezichtspunt heeft op de zeven eigenschappen, perspectieven van de éne werkelijkheid, lees aggregatieniveaus van het bewustzijn betrekking. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens, de vijfde wijsheidssleutel van het verhaal echter gelijk blijft. De Kwintessens brengt de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma, de opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), de Eeuwige wederkeer van Friedrich Nietzsche''' tot uitdrukking.

De Geheime Leer Deel I Samenvatting (p. 296):
Het voorgaande, noch wat er volgt, kan men als geheel ergens volledig aantreffen. Het wordt in geen enkele van de zes Indiase filosofische scholen geleerd, want het betreft hun synthese – de zevende school, dat is de occulte leer. Om het fenomeen van de 'Vrouwelijke en Mannelijke' energie in het heelal te duiden verwijst H.P. Blavatsky in haar oeuvre naar de Hebreeuwse metrologie. Het onderzoeksrapport 'E i V' gebruikt niet het woord ‘Speelveld’, maar beschrijft Samkhya, de ‘transfiguratie’ en ‘metamorfose’, het 5D-concept (Ether-paradigma). Het oeuvre van H.P. Blavatsky onderbouwt de perennial filosofie, de eeuwige wederkeer.

Meditatietechnieken maken het mogelijk probleem en oplossing met elkaar te verbinden, de waarheid dichter te benaderen. Zowel het Hindoeisme, Boeddhisme, Jodendom, Christendom, Islam en Humanisme maken gebruik van meditatie. Er wordt ook wel onderscheid gemaakt tussen mediteren op het horizontale vlak, het mensenrijk en mediteren op het verticale vlak, het kosmische of Goddelijke rijk. Het zevende inzicht is de synthese van Hindoeisme, Boeddhisme, Jodendom, Christendom, Islam en Humanisme. Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten.

Het multidimensionale morele kompas verbindt de zes Darshana's en biedt een kader voor het enneagram, de vier kwadranten van Ken Wilber, het hexagram van de I Ching, het kernkwadrant van Ofman, het Tetragrammaton, het Circumplex, de Hermeneutische Cirkel, en de systeembenadering. Het morele kompas laat zien hoe het innerlijke universum en het universum, de éne werkelijkheid met elkaar zijn verbonden.

De middelmatigheid regeert. De zesjescultuur in Nederland is een afspiegeling van het regeringsbeleid. Je krijgt het management dat je verdient.
Wat betreft
Structure follows Strategy van Alfred Chandler draait het in het rapport 'E i V' om de verborgen 5e dimensie Axis mundi.
Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de
alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten. Om de continuïteit van organisaties te waarborgen, de overlevingsstrategie survival of the fittest, het principe 'Structure follows Strategy' van de bewustzijnsevolutie toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen.

Het heeft 350 jaar geduurd voordat de Rooms-katholieke Kerk het inzicht van Galileo heeft geaccepteerd dat de aarde om de zon draait. De vraag is of de wetenschappelijke wereld bereid is aan oude gezichtspunten op de éne werkelijkheid, respectievelijk de nieuwe Unificatietheorie, serieus aandacht te geven? De wet van zaaien en oogsten geldt nog steeds. In het rapport 'E i V' ligt het accent op het Ken uzelve, daarentegen beoogt de overheid het moreel kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt.

Reciprociteit is onder andere in de sociologie, zoölogie, populatiebiologie en evolutiebiologie een sociaal verschijnsel waarin één organisme (bijvoorbeeld een mens) bereid is een ander een dienst te verlenen wanneer het organisme weet dat het hiervoor op een later tijdstip een wederdienst kan verwachten, of op dat moment zelf die wederdienst bewijst.

We hebben het geweten (Alex Burghoorn interviewt Ramsey Nasr Volkskrant 30 maart 2021 p. V4-5):
De pandemie zette schrijver, dichter en acteur Ramsey Nasr aan het denken. Het bestaan draait niet om groei, de mens is niet bijzonderder dan andere soorten. En dus moet het roer om.
Zijn we het geweten in de afgelopen jaren ergens kwijtgeraakt?
‘Nee, ik denk dat het
geweten nu prangender aanwezig is, omdat we onszelf niet meer wijs kunnen maken dat we niet weten wat er aan de hand is.

De mystieke paradox is dat het Lam Gods, het ongemanifesteerde Zelf (Hogere Zelf), draagt of wegneemt de zonden van de wereld. Iets dat onbeweeglijk weerloos is, zelfs niet eens aanwezig, heeft tóch rechtstreeks invloed op wat is. Maar: wanneer het geëist wordt, ontstaat verdrukking. En doet Het zijn mond niet open: wanneer jij het enneagram wil doorgronden, is en blijft het onbegrijpelijk. Zo blijft het hek van het mystieke domein gesloten.

Dr Annie Besant e.a. De grondleringen der theosofie
2 De dood - en wat dan? (p. 16,17)
Leven, dood - en wat dan? Wat anders dan nieuw leven, eindeloos, onbegrensd leven? Want wat om oplossing vraagt is niet het vraagstuk van de dood, maar dat van het leven. Als wij maar weten wat het leven is, en wat het zal zijn, als wij onze ogen openen en het grote Goddelijke Plan zien, dan is er geen dood. Tracht dat moment in het leven te vinden, dat het moment der momenten is - de minnaar heeft het gevonden, en de heilige, de martelaar, de kunstenaar en de dromeren dan zult gij weten dat gij een ziel zijt en niet kunt sterven; dan is het leven, in of buiten het lichaam, een reeks van onderdelen van een meesterwerk; dan betekent leven de Hemel dragen in het hart, en Gods plan in onze hersenen, leven na leven, totdat er een einde komt aan geboorte en dood, en de mens is geworden "een pilaar in de tempel van mijn God, en hij zal niet meer uitgaan". Daarvoor worden wij "geboren" en daarvoor "sterven" wij; maar boven geboren worden en sterven uit wacht de nooit eindigende zaligheid, het vinden van God en van Onszelf. En dat is de ontdekking niet van Twee, maar van EEN. Dat is het grootste
Levensmysterie, waarvoor de dood geen verschrikking, het graf geen overwinning heeft. C. JINARAJADASA.

Orewoet (Ziel en Zaligheid 27 maart 2021 NPO2):
Waarom is het zo moeilijk om woorden te vinden die uitleggen wie God is en wat Hij met jou doet? Pater Hugo geeft antwoord.
Ziel en Zaligheid is een programma waarin Pater Hugo praat over een belangrijk onderdeel van het katholieke geloof: mystiek. Het klinkt mysterieus en dat is het ook wel een beetje. Maar pater Hugo legt met behulp van een badeendje, een grasmaaier en wat kindervuurwerk uit wat een ziel is, hoe we God kunnen ontmoeten en hoe we er achter kunnen komen wat Hij van ons wil.\\ Pater Hugo is een monnik die als een kluizenaar leeft in een kerkje in het Groningse Warfhuizen. Hij is een kenner van de grote mystici uit de katholieke traditie: Meester Eckhart, Theresa van Avila en Ruusbroec. Volgens pater Hugo heeft hun boodschap nog steeds actuele betekenis.
Er zijn mensen die in het verleden de aanwezigheid van God op een bijzondere manier hebben ervaren. Daar wilden ze over vertellen. Waarom is het niet zo makkelijk om daarvoor woorden te vinden?

De retorische vraag van het kip-en-eiprobleem blijft ons boeien en is na ruim twee millennia nog steeds actueel. Net als Paul Dirac (Diraczee) en Sin-Itiro Tomonaga gaat het rapport ‘E i V’ er vanuit dat gedachten en gevoelens met de verborgen 5e Dimensie samenhangen.
Welk ijkpunt (ijktheorie), codering kiezen wij voor ons zelfbeeld, de
Goddeloze dwaas of de rechtvaardige wijze?

Wie was Multatuli?
Eduard Douwes Dekker werd op 2 maart 1820 geboren op de bovenste verdieping van een klein huisje in de Korsjespoortsteeg te Amsterdam. Een jongen van eenvoudige afkomst die zijn milieu ontsteeg. Met de roman Max Havelaar werd hij op slag beroemd. In het Multatuli Huis, het geboortehuis van Nederlands grootste 19e-eeuwse schrijver, zijn het museum en het Multatuli Genootschap gevestigd.

‘We hebben vijf keer zo veel boeren nodig’ (Bas Mesters interviewt Menno Smit Volkskrant 27 maart 2021 Zaterdag p. 24-27):
Boer en onderzoeker Meino Smit vindt het tijd voor drastische verandering in de Nederlandse landbouw, vertelt hij in aflevering 1 van een nieuwe serie. Met minder export en een grotere diversiteit aan gewassen. Want de sector is volgens hem lang niet zo productief en duurzaam als de cijfers ons laten zien.
Minister Sicco Mansholt, die aan de basis stond van de intensivering van de landbouw, hoopte na de Hongerwinter een efficiënte sector te bouwen, waardoor we nooit meer honger zouden hoeven leiden. Zou de huidige situatie zijn wat hij voor ogen had?''
‘Nee. Hij is teruggekomen van zijn ideeën.
Hij pleitte later ook voor een duurzame en circulaire landbouw, die niet kapitaalgedreven is. Overigens is ons landbouwsysteem nu veel kwetsbaarder dan in de Tweede Wereldoorlog en tijdens de Hongerwinter. De honger is destijds niet veroorzaakt door het systeem zelf. Er was genoeg. Maar er waren distributieproblemen. Als er nu iets zou gebeuren, als er nu alleen maar een stroomstoring zou zijn, zou alles op tilt slaan. Melkrobots doen het dan niet meer. Koeling valt uit. Dat geeft enorme problemen. We zijn veel minder stabiel en zelfvoorzienend dan vroeger.’

Door de ‘functie elders’affaire is ‘De formatie in een totale impasse beland’ (Pepijn de Lange Volkskrant 26 maart 2021). Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici, hoe de wereld, de éne werkelijkheid van het leven echt in elkaar zit. Maar de moraal van het verhaal is dat in elk mens schuilt ook een politicus. Het gaat er uiteindelijk om regisseur te worden van je eigen leven. Zowel mystici als kunstenaars laten zien hoe het mogelijk is de waarheid dichter te benaderen. Bijzonderheden over de relatie tussen Theosofie en Wetenschap bevat het tijdschrift TheoSofia maart 2021.

De vrijheidsdrang van Deborah Feldman is analoog aan die van Lale Gül, een Amsterdams meisje dat zich losmaakt van de streng islamitische gemeenschap waarin ze opgroeide. (Niels Waarlo Volkskrant 20 maart 2021)

JSO van Asseldonk: Lange tijd dacht men dat religie en natuuromgang gescheiden terreinen waren. Sedert de I7e eeuw hanteren we namelijk het cartesiaans dualisme van geest en materie en daaruit volgt automatisch een scheiding van religie en natuurwetenschap en een vervreemding van mens en natuur. Thans lijkt de wetenschap echter op weg naar een keerpunt en we zien zowel in de natuurwetenschap als in de geesteswetenschap dat de gescheiden helften elkàar weer naderen.
De natuurwetenschappers beperken zich niet langer tot de materie maar publiceren steeds vaker over geest en God. Fysici die werken met het
onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de chaostheorie van Prigogine attenderen de wereld erop dat, net als indertijd Copernicus en Darwin, de gangbare opvattingen over de relatie God-mens- natuur niet meer stroken met de nieuwe natuurinzichten. Er dringt zich een nieuw beeld op, dat van een organistisch zelfscheppende natuur met een intrinsieke eigen vrijheid waar de mens geen invloed op kan hebben. Het 'twee werelden model' van geestelijke levensbeschouwing en materiële natuur ondergaat een soort copernicaanse revolutie
(p. 12).

Bij leven gaat het om de entelechie (doelgerichtheid), de blauwdruk van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. Elke nanoseconde veranderen wij bewust of onbewust de wereld. Door in verbinding te blijven met het zelforganiserend principe, de negentropie, de blauwdruk van het leven is het mogelijk de chaos te bedwingen. In Prigogines ogen was de tijd van de zekerheden definitief voorbij. Meer nog, hij zag onzekerheid als een bron van rijkdom. Daarmee demonstreerde hij een rotsvast geloof in de kracht van de mens. Net zoals Karl Popper noemde hij zich de waarschijnlijk meest optimistische pessimist.

Onzekerheid en wederkerigheid
Als de causale richting onzeker is wordt vaak van een kip-en-ei-probleem (‘Wat en Hoe’, ‘Absoluut en Relatief’) gesproken. Dat is echter onjuist. De metafoor van de kip en het ei verwijst naar wederkerige causaliteit. Die heeft niet zoveel met onzekerheid te maken. Onzekerheid is een eigenschap van de kennis (over de oorzakelijkheid) van de onderzoeker. Wederkerigheid is een eigenschap van het onderzochte oorzakelijke verband zelf.

Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het kip-en-eiprobleem (Lichaam-geestprobleem), het Hoe of Wat ('of-of') denken te doorbreken.
Twee van de grote denkstromingen die pogen het mind-body probleem (Mind-body dichotomy) op te lossen zijn het dualisme en het monisme.
Een middenweg ('en-en') tussen fysisch en psychisch monisme vormt neutraal monisme. Spinoza's Deus sive natura lijkt op een neutraal monisme.

De dichotomieën worden met behulp van het fenomeen Complementariteit tot uitdrukking gebracht. De een bestaat bij gratie van de ander. Uiteindelijk kan er maar één waarheid, ‘De blijde boodschap’ zijn. Door de interacties ('these + antithese', dialectische filosofie van Hegel en Engels) tussen de 'alfa- en de bètawereld' kan synthese ontstaan. De gammawetenschappen (sociologie, economie en politicologie) zijn als het ware de schakel tussen de alfa- en bètawetenschappen. Zij nemen dus een tussenpositie in tussen alfa- en bèta-wetenschappen.

De huidige ‘corona-crisis,’ de zogenaamde alarmerende aanval van virussen, blijkt nu eerder een zeldzaam gunstige gelegenheid te zijn geworden voor het Wereld Economisch Forum om door middel van ANGST de gehele wereld te veranderen in een hyper-socialistisch, danwel communistisch, totalitair systeem dat zal worden bestuurd door de elite van miljardairs: kijk naar de volgende uitstekende docu “Davos Ontcijferd”, Stakeholder Capitalism volgens Klaus Schwab . . .
Onlangs werd Flavio Pasquino geportretteerd door Filemon Wesseling voor een nieuw BNN VARA programma over complottheorieën. Zijn bijdrage ging over de rol van Big Pharma in de corona crisis die door sommigen wordt gezien als een
‘Narrow window of opportunity to reset the whole world’, aldus bijvoorbeeld Klaus Schwab, de voorman van het WEF.

Crucialiteitsladder (Sheila Sitalsing Volkskrant 30 april 2020 p. 2):
We zijn kortom, allemaal cruciaal. Geloof die onbewezen onzin over zogenaamde ‘bullshitjobs’, bedacht door een antropoloog die zelf ook niet boven aan de crucialiteitsladder staat, niet.
En kunstenaars. Kunstenaars waren aanvankelijk een beetje vergeten, ook door hun eigen minister, en wanneer een minister haar eigen sector vergeet, merk je hoe
cruciaal ministers zijn. Maar nu kun je ook allerlei politici horen pleiten voor het vitale belang van de kunsten. Van de mensen die het ondenkbare durven te denken, luikjes in hoofden openen, drukken waar het pijn doet, het zomaar kunnen laten waaien, en ook anderszins het leven zin geven.
Vier dagen eerder kreeg KLM 2- tot 4 miljard euro toegezegd. Omdat KLM volgens Wopke Hoekstra, jawel,
cruciaal zou zijn voor Schiphol, en Schiphol cruciaal zou zijn voor de hele westerse beschaving.
Het verhaal van de coronahulp is niet het verhaal van cruciale en minder cruciale sectoren.
Het is het verhaal van de sterkste lobby’s met de brutaalste vertegenwoordigers en de grootste bek.

Duivelse dilemma's (Bert Wagendorp Volkskrant 22 april 2020 p. 2):
Rutte is niet te benijden. Er zijn crises en verantwoordelijkheden die eigenlijk te groot zijn om door
één mens te worden gedragen – dit is er zo eentje. Natuurlijk heeft Rutte zijn Ministeriële Commissie Crisisbeheersing (MCCb), het Nationale Crisiscentrum (NCc) en het OMT onder leiding van Jaap van Dissel, die we inmiddels gerust de ongekozen vicepremier van dit land mogen noemen.
En:
moeten er behalve virologen en microbiologen ook niet een paar ethici, economen en gedragswetenschappers aan het OMT worden toegevoegd? Of, zoals Ramsey Nasr zondag voorstelde, scenarioschrijvers? Vast wel, maar misschien is het beter daar nog even mee te wachten, zodat het niet eindigt in een babylonische spraakverwarring en uitdraait op een slechte Nederlandse film.

Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr schreef een uit zeven strofen bestaande pastiche op een gedicht van Hendrik Tollens. Tollens' Wien Neêrlandsch bloed was meer dan een eeuw het officiële Nederlandse volkslied.
Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.

Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.

Cultureel Kapitaal debat over cultuureducatie en cultuurparticipatie (Ramsey Nasr 26 november 2016):
Sinds de aanslagen in Parijs is het belang van kunst voor kinderen groter dan ooit, schrijft Ramsey Nasr. Niet omdat dat zo nobel, chic of menslievend is, maar ‘omdat onze maatschappij anders morgen niet meer bestaat.’ Wie op jonge leeftijd in aanraking komt met kunst, kan ervaren dat de wereld niet stopt aan de voordeur.
Als wij kinderen en kunst echt serieus nemen, gaat er een wereld voor ons open. Kunstonderwijs dus: op elk leerniveau, op zwarte en op witte scholen, aan christenen, moslims, hindoes en atheïsten. Het biedt een remedie tegen de Waarheid, die elke verbeelding in ons doodt.

Dit kabinet haalt de mens uit ons weg (Ramsey Nasr Volkskrant 28 juni 2011):
Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr sprak maandagmiddag op het Malieveld het slotakkoord uit van de
'Mars der beschaving'. Een regering die geen geld wenst uit te geven aan kunst, kennis en altruïsme, trekt ons terug naar het dierenrijk, stelt hij.
Dit kabinet haalt de mens uit ons weg. Wij burgers, iedereen - wij kunnen bezuinigen, ingrijpend en pijnlijk. Maar wij zullen dat doen op eerlijke wijze, en met liefde voor onze cultuur en ons land.

Ramsey Nasr tegen Mark Rutte: Alleen op cultuur zet je een ork (Ramsey Nasr Volkskrant 28 juni 2011):
U heeft een blinde vlek, meneer de premier, voor alles wat zich niet laat vangen in de netten van die vrije markt. Voor wat niet in materie valt uit te drukken en door de mazen glipt. Ook uw bewindslieden weten zich geen raad met het immateriële. Vandaar dat een VVD-minister van Volksgezondheid zonder schaamte kan stellen dat psychiatrische aandoeningen en depressies 'binnen de eigen kring uitgevogeld' moeten worden. En Stef Blok zal zich op zijn beurt afvragen waarom hij daar eigenlijk belasting voor moet betalen. Als iemand nu gewoon gehandicapt wil zijn, hoeft een andere burger daar toch niet voor op te draaien?

Het verslag van Frank Visser van de manifestatie “Klaar om te wenden?” bij het afscheid van ex-SER voorzitter Herman Wijffels op vrijdag 31 maart 2006 laat zien dat er wel degelijk een verband ligt. Om met het veranderen van de structuur een begin te maken is de strategie “Klaar om te wenden?” nog steeds hoogst actueel.
Spiral Dynamics is kort gezegd een theorie over de ontwikkeling van waardepatronen in de mens en de samenleving, die door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves – een tijdgenoot en geestverwant van Maslow -- is ontwikkeld.
Don Beck is net terug van een bezoek aan het Midden-Oosten, waarvan hij op de hem eigen wijze verslag deed. Hij poneerde de uitdagende stelling dat het in het huidige Midden-Oosten niet om religie gaat, zoals het in het toenmalige Zuid-Afrika niet om ras ging, wat betreft de kern van het conflict. Veeleer zijn er
botsende waardepatronen, die aan het licht gebracht moeten worden voordat aan een oplossing kan worden gedacht.
Op basis van Spiral dynamics is het mogelijk integrale, gemeenschappelijke visies, een
gemeenschappelijk verhaal te ontwikkelen.

Het artikel Onze toekomst in het licht van de evolutie van Henk Hogeboom van Buggenum in Reflectie voorjaar 2021, voorheen VKK-Visie toont een puzzelstukje van de oplossing, namelijk de essentie, de quintessence van het leven. Ook het magazine VANDAAG over Zingeving en levenskunst lente 2021 laat zien er is niets nieuws onder de zon. Helaas voor fysici, de vijfde onbekende natuurkracht (George van Hal Volkskrant 24 maart 2021 p. 12) wordt in de Bhagavad Gita al beschreven. Mark Rutte heeft gelijk om de monetaire financiering van de ECB te beknotten, lees het op de juiste wijze (nudging) toe te passen. Het retorisch foefje van Mark Rutte is echter dat hij het oplossen van problemen naar de toekomst verschuift.

De vijfde natuurkracht (fifth force), die fysici beogen te verklaren was al in de Bhagavad Gita bekend. Van René Meijer verscheen in 2006 het boek De ether bestaat! Inleiding tot de Filognosie. Jim van der Heijden publiceerde 5D over onze niet-stoffelijke essentie en de weg door de stof. Naast het Ether-paradigma worden verwante begrippen zoals Akasha-veld, Kwantumvacuüm, Nulpuntveld, Prana, levenskracht, Tetragrammaton,, Universeel Denkvermogen, anima mundi, kosmisch bewustzijn, universeel bewustzijn, wereldziel, Reiki, wereldgeest, eenheidsbewustzijn, De, ki, Chi, (Qi) Kundalini, psi-vermogens, Zero Point Field (Z.P.F.), Aether, vril en tachyonenergie gebruikt.

Kirsten Donders-Lindeboom interviewt Dirk de Wachter (VANDAAG over Zingeving en levenskunst herfst 2020 - magazine Apostolisch Genootschap):
Verdrietdokter noemt hij zichzelf ook wel. Het maakt de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter geenszins een ‘triestige man’. Integendeel. En ook zijn boodschap is een positieve, want juist ‘in de lastigheden van het leven ontstaat de wezenlijke verbinding tussen mensen.’
Heleen Croonen interviewt Dirk de Wachter (Gezondheidsnet 8 januari 2020):
Heeft de psychiater tegenwoordig de plaats ingenomen van de pastoor of de dominee?
"Ik ben bang dat dat waar is. De ontkerkelijking laat een vacuüm na dat door therapeuten wordt ingevuld. Ik wil geen pastoor zijn, want ik heb geen god om mij te steunen. Als mensen aan mij vragen: ‘Wat moet ik doen?’, kan ik alleen maar een
spiegel voorhouden. Ik kan zeggen: wat denkt u zelf? Wat vindt uw vader, moeder of geliefde? We zijn meer dan een brein."
Uw nieuwste boek heet De kunst van het ongelukkig zijn. Waarom zouden we ongelukkig moeten zijn?
"Ongeluk is niet erg of negatief. Als je af en toe een beetje ongelukkig bent of verdrietig of een tekort voelt, dan win je aan verbinding met anderen. Daarin kunnen we waarachtig vriendschappelijk en liefdevol zijn naar elkaar. Samen plezant zijn mag van mij ook, maar af en toe is het leven lastig. Dat kun je delen met elkaar."

‘Ik wil in het middenstaan’ (Johanna Hoogendam interviewt Bart Brandsma magazine VANDAAG over zingeving en levenskunst Lente 2019, uitgegeven door het Apostolisch Genootschap):
Hoe werkt polarisatie?
Polarisatie is denken in tegenstellingen, in wij en zij. Daarbij is sprake van een gedachteconstructie. Oordelen (subjectief) over de polen worden gepresenteerd als objectieve feiten.
Polarisatie heeft continu brandstof nodig, in de vorm van negatieve beweringen over de ander en/of positieve beweringen over onszelf.
Bij polarisatie overstemt het gevoel het verstand. Argumenten en feiten zijn onvoldoende om
onderbuikgevoelens af te zwakken.
Als jongetje op een Friese plattelandsschool besefte hij al dat er verschillende waarheden zijn. “Op school leerde ik voetballen en een klap uitdelen, maar thuis was ik een zoeker, een denker:
een wereld die ik als tegenhanger ervoer van de werkelijkheid op school.” Ik ontdekte: er is dat voetbalspel, maar ook een spel waarbij het niet om de winst gaat. Ik houd van beide en wil die werelden bij elkaar brengen. Omdat dit voor iedereen noodzakelijk is om gelukkig te zijn.”
Wie is Bart Brandsma?
Bart Brandsma (1967) is politiek en sociaal filosoof en werkte als journalist en documentairemaker. Tegenwoordig adviseert en traint hij de Nationale Politie, het Nederlands Genootschap van Burgemeesters, gemeentelijke diensten, docenten, sociaal werkers, dominees, imams en radicaliseringsexperts in het omgaan met wij-zij denken. Ook bij grote polarisaties in het buitenland wordt zijn advies gevraagd. Hij is auteur van onder meer
De hel, dat is de ander; Het verschil in denken van moslim en niet-moslim en Polarisatie; Inzicht in de dynamiek van wij-zij denken.

Een van de vijf cultuurdimensies, die Geert Hofstede in zijn boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen bespreekt heeft op de universele normen en waarden (natuurrecht, deugdethiek, natural and legal rights, Weltethos, rechten van de mens), die in alle culturen zijn terug te vinden betrekking. Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. De kwintessens van het verhaal 'E i V' gaat over de middenweg, de verborgen imaginaire 5e dimensie Axis mundi (five-dimensional space), de zingeving van het leven.

Onder het thema Levenskunstenaar zijn fragmenten verzameld om ons inzicht met betrekking tot – Geest - Ziel - Lichaam - te verruimen en een betere toekomst te creёren. Al viert het opportunisme in de politiek - business as usual - hoogtij (zie Wim Couwenberg CDA in het succesvolle voetspoor van de PVV?). Door slechte tijdingen te negeren los je geen problemen op. De chaostheorie leert dat er een verborgen orde achter het schijnbaar chaotische gedrag van elk systeem schuilgaat.

Is de publieke zaak nog in goede handen?
‘We moeten dingen simpeler willen houden’ (Rutger van der Hoeven De Groene Amsterdammer 11 maart 2021 p. 50-55):
De coronacrisis en de toeslagenaffaire lijken iets in gang te zetten wat ontbrak na alle ambtelijke schandalen in de afgelopen twintig jaar:
het besef dat Nederland een probleem heeft met zijn overheid.
Ook Bussemaker gelooft dat het
rouleren van posten te ver is doorgeschoten. ‘Topambtenaren, lagere ambtenaren, Kamerleden, iedereen doet het’, zegt ze. ‘Het gaat uit van het idee dat besturen een managerial art is, dat je op elke plek kunt doen. Ik geloof daar niet in. Officieel moeten topambtenaren na zeven jaar van plek wisselen, maar hoe het gaat, is dat zij na vier jaar al gaan rondkijken. Ook lagere ambtenaren moeten vaak wisselen als ze carrière willen maken. Ik vind het een vorm van kennisverkwisting.’
Ze pleit voor een
. ‘De kern is dat de overheid anders moet gaan functioneren. Het lijkt nu vaak of burgers er zijn voor de overheid, in plaats van andersom. We moeten terug naar de kern van de verzorgingsstaat. De vraag die ambtenaren zichzelf regelmatig moeten stellen is niet: doen we het goed, maar: doen we het goede? Helaas is het lerend vermogen van onze overheid te laag.’

Tussen de Oosterse en Westerse cultuur, aan de culturele diversiteit in de wereld ligt de lerende mens en de moraal van het Bijbelverhaal ten grondslag. Op dit moment wordt het steeds duidelijker dat het naïeve geloof van politici in de mythe van de vrijemarktgedachte en het zelfregulerende vermogen van de financiële sector, onderwijs, zorg en woningcorporaties op illusies blijkt te berusten. Met behulp van het maskerkwadrant kunnen politieke machtsspelletjes worden verklaard. Te veel politici beperken zich tot het besturen van 'bv-Ego'. Mismanagement kan ook met het verschijnsel ‘schaap in wolfskleren’ worden geduid. In het rapport 'E i V' heeft zelfregulering op de moraal van het verhaal betrekking. Dit inzicht geldt voor elk individu.

D66-ideaal, Niet alles kan overal (Martin Sommer Volkskrant 20 maart 2021 Opinie p. 23):
Hans van Mierlo zou tegen de kabinetsformatie hebben opgezien. Hij vond de formatie het dieptepunt van het Nederlandse bestel, las ik in de biografie
Een wonderbaarlijk politicus van Hubert Smeets. De formatie was hét voorbeeld van de achterkamertjespolitiek van de zuilen, die onderling kwartetten om de macht. Geen wonder dat Van Mierlo in de aanloop naar paars in 1994 ruzie kreeg met koningin Beatrix. Intussen doet de koning niet meer mee, mede dankzij D66. De achterkamertjespolitiek en de formatie als zwarte doos zijn gebleven.
De afgelopen decennia is een
nieuwe opleidings- en bestuursoligarchie ontstaan die veel wegheeft van de standen van vroeger, inclusief paternalisme. De meritocratie bleek een valse vlag en een gebroken belofte.
Zo heeft de nieuwe antithese van Van Mierlo deze verkiezingen vorm gekregen, zij het niet zoals hij haar bedoelde. Het ziet er voorlopig niet naar uit dat de oude ideologische zuilen van christen- en sociaal-democratie zullen opkrabbelen. De geslaagde burgers van de VVD en de hogere burgers van D66 maken de dienst uit. Zij zijn de kinderen van de individualisering, niet gebonden aan kerk of andere ketenen, meritocratisch van inslag: mijn succes heb ik aan mijzelf te danken, jammer van jouw mislukking. De verliezers van die wedstrijd vinden we bij Wilders en Baudet. Verongelijkt, perifeer, broeiend. Maar ze zijn allerminst verdwenen.

Het zal duidelijk zijn dat het geen toeval is hoe de verscheidenheid aan inzichten om geluk te bereiken met elkaar samenhangen en al millennia bekend zijn. Deze inzichten zijn op de grondtoon, de evolutionaire kringloop gebaseerd:
• Het
vierde genre, dat van de wijsheid, is bedoeld voor elk mens. Wijsheid wordt geboren als ethos en kosmos worden samen gedacht en botsen vanwege het lijden en dan vooral vanwege het onrechtmatig lijden (Anrwoord aan Job). Vertrouwd zijn met wijsheid is niet onderscheiden van vertrouwd zijn met God: wie wijsheid betracht vreest God. Het vijfde genre, de hymne (Psalmen) geeft de mogelijkheid God aan te spreken in de tweede persoon. De openbaringskant van de Psalmen is dan dat de gevoelens van klacht en vertrouwen gevormd zijn door hun object. We spreken met God op basis van wat we van God weten. Ricoeur gebruikt deze genres om te laten zien dat God daarin op uiteenlopende wijze aan het licht komt. Dat rechtvaardigt de onderscheidingen en maakt dat er in de Schriften niet één manier van openbaren is.
Meta-leren berust op het bewustzijn van bewustzijn volgens Plato, het zelf-bewustzijn (Ken uzelve), het maakt het mogelijk de kwintessens beter te leren begrijpen, en wordt door het integrale denken (lemniscaatdenken) tot uitdrukking gebracht. Het Meta-leren heeft op survival of the fittest, de waarden en normen betrekking. Het is mogelijk oude inzichten aan nieuwe inzichten te toetsen. Uiteindelijk blijkt dat er niets nieuws is onder de zon.
Plotinus opende de weg naar
God (Johan Pameijer VKK-Visie nr. 3 2000):
Vele navolgers
Het kenmerk van een geniaal filosoof is zijn enorme invloed op de
geestelijke ontwikkeling van de mensheid. Plotinos was bepaald geen eendagsvlieg. Het aantal van zijn navolgers is kolossaal en zijn invloed op het geestesleven is tot de huidige dag merkbaar, bijvoorbeeld in de Vrij-Katholieke Kerk, waar zijn Griekse gedachtengoed een dimensie toevoegt aan het Christelijke denken. Kerkvaders, mystici, filosofen alsmede esoterische scholen lieten zich inspireren door de wijze man met de open blik uit het derde eeuwse Rome. Theosofie nu is een verzoening van wetenschap en religie, zij gaat niet van eenen nieuwen godsdienstvorm uit, zij omvat alles wat wij in staat zijn te weten van de bovenzinnelijke wereld, te weten uit erkenning en uit het zich inleven in deze wereld. Verzoening, zuivering, loutering wordt ook in verband gebracht met de catharsis van Roberto Assagioli.
Arnon Grunberg borduurt in zijn Abel Herzberglezing voort op het werk van Hannah Arendt, Immanuel Kant, Jacques Derrida en Emmanuel Levinas.
Een Wijze Ging Voorbij het leven van Abel J. Herzberg van Arie Kuiper laat zien, hoe het oeuvre van Abel Herzberg het mogelijk maakt de waarheid dichter te benaderen. Abel Herzberg schreef het boek AMOR FATI de aanhankelijkheid aan het levenslot: zeven opstellen over Bergen-Belsen. Abel Herzberg beoogt de diepere lagen in de menselijke natuur te doorgronden.
• ‘
Creative think en Zelfregulereing’, beeldvormingVorm en Inhoud’ (‘Gebalt und Gestalt’, Rechtvaardigheid)
Vonne van der Meer stelt: Dat
leeft nu, althans in het katholicisme, niet meer. Het kwaad wordt niet ontkend, maar al decennia ligt de nadruk op verzoening en vergeving, op genade en dankbaarheid. Juist op: wees niet bang (Volkskrant 13 maart 2021 Boeken p. 10-11).
J. Hainard, P. Mathez, O. Schinz Vodou
kunst en mystiek uit Haiti
Vodou is de Haïtiaanse vorm van voodoo, een
religie met West-Afrikaanse wortels, en alomtegenwoordig op Haïti. Het hele leven is er doordrenkt van vodou, het geeft betekenis aan alledaagse zaken.
BRES #326 mrt/apr 2021 heeft als thema
Duurzaam bewustzijn. Het draait in dit nr. in het bijzonder om het Koninkrijk Bhutan, waar niet het Bruto binnenlands product, maar het Bruto nationaal geluk centraal staat. Dit nr. verwijst ook naar het boek Leven in balans volgens de boeddhistische wijsheid van Chöje Akong Tulku Rinpoche. Ook het tijdschrift MANTRA Lente 2021 Signalen van een nieuw begin belicht de huidige tijdgeest op basis van de transpersoonlijke psychologie. Voor meer informatie, zie het artikel Op de vleugels van de ziel (MANTRA p. 26-37) van de transpersoonlijke psycholoog Lars Hermesdorf docent aan de Academie voor Geesteswetenschappen.
Frits Bolkestein gelooft heilig in het
vrije marktevangelie, het consumentisme van de VVD. Het is juist wanneer Mark Rutte stelt dat hij geen last heeft van een visie. Hij heeft namelijk de besturing van Nederland aan het grootkapitaal uitbesteed.

De boodschap die Jezus verkondigt, wordt kernachtig verwoord in Matteüs 4-17:. In de BGT luidt dit vers als volgt:
Vanaf dat moment begon Jezus het goede nieuws te vertellen aan de mensen. Hij zei: Dit is het moment om je leven te veranderen, want Gods nieuwe wereld is dichtbij.
‘Het echte geluk’ Zaligsprekingen (Matteüs 5:3-12):
De nederigheid van Matteüs 5:3 gaat verder. Het gaat om ‘weten dat je God nodig hebt’. Natuurlijk gaat het ook hier om kijken met eerlijke ogen naar jezelf en naar de rest van de wereld, maar dan in het licht van Gods nieuwe wereld.
Toch kan het onderzoek naar ‘nederigheid’ als psychologische categorie ons misschien iets leren: nederigheid is geen teken van zwakte. De mensen die in de zaligsprekingen benoemd worden, zijn geen zwakke, zielige figuren. Het zijn juist standvastige mensen die tegen de stroom in durven gaan. Het gaat er ook niet om dat ze zichzelf naar beneden halen.
Het gaat erom dat ze niet zichzelf vooropstellen, maar God. En het gemeenschappelijke ideaal waarvoor ze leven.
II. De zaligsprekingen verwijzen naar een
toekomstige situatie. De bevrijding, de nieuwe wereld, is er nog niet. Het ligt in de toekomst besloten: ze zullen getroost worden, ze zullen Gods kinderen genoemd worden. Maar het gaat hier niet om algemene toekomstvoorspellingen. Het evangelie presenteert deze woorden als uitspraken van de messias. Hij is het die de nieuwe wereld inluidt. Ten diepste moeten we de zaligsprekingen dus zien als woorden van bevrijding. Het betreft een messiaans machtswoord: mensen die niet voor zichzelf kiezen maar voor God, zullen in Gods nabijheid leven.
III. Het echte geluk – uit die woordkeus blijkt al dat dit het gewone, aardse geluk overstijgt. Staat het echte geluk ook met het gewone geluk op gespannen voet? Niet per definitie. Gods nieuwe wereld overstijgt de oude wereld, dat is duidelijk. Maar het hoeft er niet lijnrecht tegenover te staan.
Uit de zaligsprekingen spreekt een liefde voor het leven op aarde: het werken aan vrede, het doen van gerechtigheid (alles wat God van ons vraagt). Maar dat leven krijgt pas zijn werkelijke diepte in het licht van de eeuwigheid, in het licht van Gods nieuwe wereld.

‘Vergelding en Verzoening’ van Geert Corstens hangt met het ‘Veilig en Verdoemd’ van Amanda Gefter en ‘Compensatie en Vergelding’ in de theosofie samen. Hoe we probleem en oplossing met elkaar verbinden hangt van het patroon van 'Waarden en Normen', het moreel kompas (moraal van het verhaal) in onze samenleving af en vindt zijn grondslag in de evolutionaire psychologie.

Zowel Wouter Bos als Peter Balkenende maken deel uit van de baantjescarrousel, lees de lobbynetwerken. De chaos is toegenomen doordat Wouter Bos voor de Derde Weg van Tony Blair door de knieën is gegaan. Net als Ervin Laszlo beoogt Jan Terlouw een paradigmawisseling te bevorderen. Jan Terlouw benadrukt in het interview met Paul Witteman (VARA 17 mei 2017) het amorele aspect in de politiek. Hij noemt het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk, over de amorele bankierswereld een meesterwerk.

My Life as a Quant reflections on physics and finance van Emanuel Derman bespreekt Joris Luyendijk op p. 98-99 en Jeroen Buve in zijn boek Contra Turrim Geert Grote en de Kredietcrisis op p. 83 en verwijst naar het volgende verslag Alles zit aan elkaar vast van Rengers & Schoorl in de Volkskrant 10 oktober 2008:
Hij is de spin in het web van beleggingen, van torenhoge winsten, van verliezen tot op de bodem. De beurshandelaar is geen marktkoopman meer, geen bluffer en geen vechter, maar een slimme jongen die fris moet blijven....
Hij ziet ze overal in de dealingrooms, de quants. Quant is de uit Amerika overgewaaide bijnaam van Quantative Analyst – kwantitatief analist. Cijferbeest.
Het zijn jonge gasten in gebleekte T-shirts, met Mars-wikkels en blikjes cola light om zich heen. Nerds zijn het, al heten ze quants. Ze komen overal vandaan, uit India of Australië, en ze komen bijna altijd uit de bètahoek. Ze promoveerden cum laude in theoretische natuurkunde, sterrenkunde of chemie.
Ja, hij is dus filosofischer geworden, door al deze ellende. Hij houdt zich vast aan waar hij zich aan vast kan houden. Hij maakt geen meubels, wil hij maar zeggen. Wat hij maakt, kan hij niet eens grijpen. Hij verleent een dienst, geeft een stukje rendement aan de mensen, de bedrijven.
Of Petrus bij de hemelpoort zal zeggen:
loop jij maar door – hij betwijfelt het. Hij verdient al jaren goed zijn brood, maar of de maatschappij er iets aan heeft. Of zijn gezin. Of de school van zijn kinderen. Nooit gedacht dat dit soort gedachten hem zouden overvallen.

De geniale filosofische visie van Jeroen Buve, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen. Volgens Émile Durkheim hangt de oplossing van onze problemen met sociale cohesie en zinsbegoocheling samen. De oplossing ligt eerder in de omgeving waar we deel van uitmaken dan in ons brein. Omgekeerd door onszelf te begrijpen, het Ken uzelve leren we onze wereld, het universum beter te begrijpen.

Jeroen Buve belicht in zijn boek Contra Turrim Geert Grote en de Kredietcrisis de relatie Succesvolle risicobeheersing en Mislukking (markt- en overheidsfalen) in het bijzonder. De geniale filosofische visie van Jeroen Buve, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen. Volgens Émile Durkheim hangt de oplossing van onze problemen met sociale cohesie en zinsbegoocheling samen. De oplossing ligt eerder in de omgeving waar we deel van uitmaken dan in ons brein. Omgekeerd door onszelf te begrijpen, het Ken uzelve leren we onze wereld, het universum beter te begrijpen.
Voor elk individu is het leven, de middenweg een balanceeract, maar dit geldt zonder een uitzondering ook voor politici. Elma Drayer en Peter de Waard (Volkskrant 29 september 2017) werken een thema uit dat de
gemoederen van de homo sapiens al millennia bezig houdt. De essentie, lees kwintessens van dit thema wordt in het boek, de film en de musical Soldaat van Oranje uitgewerkt. Het verslag Spiegel van de tijd van Nell Westerlaken (Volkskrant 22 november 2017 V10-11) toont de kwintessens.

De weg van de mediterende (Theosofia september 2016 p. 136):
De verschillende spirituele tradities kennen eveneens afbeeldingen met mens en dier, hoewel symbolen en betekenissen verschillen. Zo kent China het verhaal van
‘de os en zijn hoeder’ die de verhouding weergeeft van onze persoonlijkheid (de hoeder) met de boeddha-natuur (de os). De traditie van het alchemisme laat in ‘Splendor Solis’ witte en zwarte kraaien wegvliegen, waarbij één zwarte kraai een witte kop heeft, als het begin van de overgang van de nigredo (zwarte) fase naar de witte fase. Het verhaal van de olifant doet inhoudelijk sterk denken aan De Yoga-Sūtra’s van Patañjali: het doel van yoga is om het denken tot rust te brengen.

De Stem van de Stilte:
de wereld achter het werk deel II: analyse van de tekst van de Stem (Ingmar de Boer Theosofia oktober 2009 p. 201,202):
Màdhyamika en yogàcàra\\ Een derde impuls, aangeduid als de derde wenteling van het wiel van dharma, heeft het begin van zijn invloed rond 100 na Christus en heeft als centrale concept de absolute realiteit (paramàrtha). Cruciaal voor deze derde wenteling is de Lotus såtra (Saüdhinirmocanasåtra), waarin onder andere de boeddha-natuur wordt gepresenteerd, de aanleg die in de aard van ieder mens aanwezig is om uiteindelijk tot een boeddha te kunnen worden. In het mahàyàna-boeddhisme ontstaan twee hoofdrichtingen, màdhyamika en yogàcàra, met elk een verschillend standpunt met betrekking tot de absolute realiteit.16
16) Chatterjee, Ashok Kumar, TheYogàcàra Idealism, Motilal Banarsidass, Delhi, 1975, p. 26

III HET SPIRITUELE DOMEIN
Hoofdstuk 11 De wereldreligies: Constanten en varianten (p. 251):
Iets van de verschillen tussen de drie categorieën kan door een voorbeeld worden aangegeven: de manier waarop de relatie tussen Christus en God geïnterpreteerd wordt. In de populaire of exoterische religie is Christus God. Het mystieke christendom ziet deze relatie anders; het is niet zozeer zo dat Christus God is, maar dat God in Christus is. De eeuwige wijsbegeerte spreekt op zijn beurt van een onpersoonlijke of universele vonk – het goddelijke Zelf, de Christus-natuur of de Boeddha-natuur – die zich met ieder mens vereenzelvigt of door hem heen schijnt. Deze goddelijke aard werd op volmaakte wijze weergegeven in Christus, maar kan door iedereen heenschijnen die zijn bewustzijn zuivert, zodat hij transparant wordt voor het innerlijke licht.

Bram Moerland Vijf bomen
Het is niet helemaal duidelijk wat er precies bedoeld wordt met 'de vijf bomen in het paradijs' in dit logion. Hoogstwaarschijnlijk gaat het hier om de vijf inwijdingsrituelen van de gnostiek. Vijf is het symbool van de volheid. In de klassieke oudheid spreekt men over de kwintessens, de vijfde essentie. Men beschouwde toen aarde, water, lucht, en vuur als de vier elementen waaruit de materiële schepping was opgebouwd. De kwintessens is daarbij nog de alles doordringende essentie van deze vier oerelementen. Aarde, water, lucht en vuur zijn expressies, vormen, van de ene quintessence.
De kwintessens is dus vergelijkbaar met het begrip Boeddhanatuur van de ganse werkelijkheid en met het Christusbewustzijn. Een ander woord daarvoor is de Logos of de Wereldziel. De ervaring en het inzicht dat alle verscheidenheid gedragen wordt door een alomvattende eenheid, kent vele namen.
Het getal vijf is in de oudheid symbolisch verbonden met de kwintessens, de vijfde essentie. Hier wordt die dragende eenheid tot uitdrukking gebracht in het beeld van de eeuwigdurende vijf bomen in het paradijs. Want deze bomen veranderen niet en de bladeren vallen er niet af. Dat wijst dus naar de Christusnatuur van de werkelijkheid.

Bram Moerland: Gnosis en Christusbewustzijn Wij hebben als mens twee naturen.
Er is hier een grote verwantschap met het boeddhistische begrip 'boeddha-natuur'. Elk mens, alle wezens en alle dingen hebben
boeddhanatuur, leert het boeddhisme. Het spirituele pad van het boeddhisme heeft als doel het bewustzijn van de individuele mens te verenigen met zijn eigen boeddha-natuur, die tegelijk ook de boeddha-natuur is van de ganse werkelijkheid.
Precies zoals in het boeddhisme wordt verteld dat een mens die de boeddha-natuur in zichzelf heeft gerealiseerd, tegelijkertijd ook de innerlijke vereniging met de boeddha-natuur van de ganse werkelijkheid zal ervaren, zo leert de gnostiek dat kennis van het zelf tegelijkertijd ook kennis van het Al is:
Wie zichzelf kent, kent het Al.

Panentheïsme
De levensbeschouwing van Teilhard is dus niet pantheïstisch zoals die van Spinoza, die God gelijkstelde aan de natuur: 'Deus sive natura'. Nee, God overstijgt de natuur, overstijgt tijd en ruimte. Alles vindt in God zijn oorsprong, maar niets vindt in Hem zijns gelijke. Wij zijn dus met alles in God. Deze visie noemt men het panentheïsme.

Bij de natuurwetten, de levensprocessen gaat het om de Weltstoff van Teilhard de Chardin, de geest-substantie svabhavat (Akasha) in de esoterie en om de willekeurige mutatie en natuurlijke selectie. Het is mogelijk geest en materie, de twee kanten van een medaille met behulp van het Ether-paradigma te verbinden. We verwaarlozen de immateriële kant van de medaille in de mate waarin we ons met de materiële kant bezig houden. Dit wordt door de wetmatigheid van zaaien en oogsten tot uidrukking gebracht. De chaostheorie, de zelfgelijkvormigheid (de dialectiek, de wereld van de bipolariteit) en het onzegbare van communicatie staan centraal. Het gaat om het aan Hermes Trismegistus toegeschreven inzicht “Zo boven, zo beneden”; “Zo beneden, zo boven.” Waandenkbeelden blijven bestaan zolang de geesteswetenschappers en de natuurwetenschappers los van elkaar blijven functioneren. Voor wat betreft ruimte en tijd kan er maar een waarheid zijn, die voor beide domeinen van de éne werkelijkheid moet gelden.

Boeddhisme en het gedachtegoed van Teilhard de Chardin’ laten zien dat er niets nieuws is onder de zon.
Insourcing’ biedt een interessante oplossing voor de wereldvraagstukken ’ van ‘Oost en West’, de doorgeschoten globalisering.

Entropie wordt in de tweede wet van de thermodynamica behandeld, maar kan niet los worden gezien van het begrip negentropy dat door Erwin Schrödinger in zijn boek What Is Life? voor het eerst is geïntroduceerd. De onderliggende oorzaken van de financieel economische crisis hangen samen met een absolute en eeuwige wet, de law of one Zaaien en Oogsten (KARMA). De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (zelfreinigend vermogen, wet van vergelding) in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt in het oeuvre van Blavatsky een cruciale rol. Dit gezichtspunt sluit naadloos op de 'heuristische' besluitvorming in Besluitvorming Analyse en modelvorming (Marka nr. 94 1968) van William J. Gore (fig. 12 Eenvoudige matrix van ''besluit'-functies p. 179 en fig. 13 Matrix van functies van routine, adaptatie en vernieuwing p. 180) aan. Door de schijnwereld, de wereld van de illusies te ont-maskeren reikt het reflexief bewustzijn van H.P. Blavatsky tot in de hemel. Het navelstaren , de emotie-TV viert hoogtij. De TV wordt een poppenkast, waar theater hoogtij viert. De supersymmetrie (Opposites., See TWO, Twee) in het universum heeft tot gevolg dat om, zoals eerder in de geschiedenis, een omslagpunt, een transformatie te bereiken met het vlindereffect van Edward Lorenz serieus rekening wordt gehouden. Heuristiek maakt het mogelijk het fenomeen wederkerigheid beter te begrijpen.

Mirra Alfassa laat zien er is niets nieuws onder de zon. Het 'ziel-type' van Mirra Alfassa (p. 334) heeft op de verborgen perpetuum mobile (levensenergie), het zelf-eon van de fysicus Jean Emiel Charon betrekking. Het ziel-type komt individueel of als groep overeen met het dharma der dingen. Soms noemt men het ook de waarheid van de dingen, van ieder ding. Het wezen van Bewustzijn 'Leven - Licht - Liefde' (p 349) komt met het Geest = Licht = Creativiteitin het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43) en in hoofdstuk 16 Het gebruik van de creatieve keuze p. 291) van Gerrit Teule overeen.
In de woorden van
Mirra Alfassa zijn Xi Jinping, Guy Verhofstadt, Anthony Scaramucci en Lilianne Ploumen harlekijntjes. Mensen gedragen zich veelal als marionetten. Welke ideologie, referentiekader trekt aan de touwtjes?

Net als de esoterie belicht Ria Hopman het thema vanuit een astrologisch gezichtspunt. In dit verband kan ook naar de publicaties van Tom de Booij worden verwezen. In de esoterie wordt van het begrip sterrengeest (Aions - Aeonen - Eonen, Goddelijke emanaties) gebruik gemaakt.
In zijn boek Nulpunt Revolutie past Benjamin Adamah het griekse begrip aion toe.
Gerrit Teule werkt in zijn boek Wat Darwin niet kon weten de eonische hypothese van Jean Emile Charon uit.
Om de fenomenen aion en eon te duiden maken zowel Adamah als Teule van negentropie (negatieve entropie) die orde schept uit de chaos gebruik.

Maar ga als dorp vooral niet zitten wachten op een groot plan van buiten of een leuk initiatief van een ambitieuze wethouder; doe het zélf. Dat zegt Jaap Koen Bijma, propagator van het begrip 'initiatiefkunde'. Bijma helpt dorpen om zelf initiatieven (bestuurskunde versus initiatiefkunde, 'heuristische' besluitvorming) te nemen, en ervoor te zorgen dat ze ook uitgevoerd kunnen worden.

In essentie beschrijft David Goodhart de ‘botsing tussen twee systemen’. Primair draait het om het zelf-bewustzijn, het probleem van het ego, dat in het interview met Carola Schouten, de column van Ibtihal Jadib en het verhaal van Daan Heerma van Voss in de Volkskrant Magazine van 11 mei 2019 naar voren komt.

In Den Haag Omwaarderen (Aukje van Roessel De Groene Amsterdammer 7 mei 2020 p. 11):
Het zijn gouden tijden voor cabaretiers, nu Nederlandse waarden die eens zo belangrijk leken in een klap omgedraaid zijn.
Maar als ik zoek naar de vertaling van het Duitse woord Umwertung vang ik bot of kom uit op ‘herwaarderen’. Dat laatste is niet hetzelfde met wat Friedrich Nietzsche volgens mij met zijn beroemde uitspraak bedoelde en wat nu van toepassing lijkt op wat er als gevolg van de coronacrisis in Nederland gaande is: eine Umwertung aller Werte.
Ook bestuurlijk Nederland is aan het omwaarderen. Jarenlang was decentralisatie het motto. De beslissingsbevoegdheid zo dicht mogelijk bij de burger leggen gold als bestuurlijke wijsheid. Dat zou goed zijn voor de democratie, voor het draagvlak onder burgers, en dichtbij beslissingen nemen zou bovendien maatwerk mogelijk maken. Maar ook en vooral ging het verleggen van vele bevoegdheden van het rijk naar gemeenten gepaard met bezuinigingen. Dat kwam de schatkist van het rijk goed uit. Maar sinds corona haar intrede deed, hoor ik toch echt weer vaker dan voorheen mensen pleiten voor centralisatie. Dat biedt overzicht, is eerlijker bij de verdeling van schaarste en maakt van Nederland geen lappendeken. Geld speelt even geen rol.
Het CDA wil die boeren terug, opdat de orde wordt hersteld. Rechts-extremisme, antisemitisme, fake nieuws, boreale praat van Forum-leider Thierry Baudet; de meerderheid van CDA Brabant heeft er lak aan. Hoogste waarde van de christen-democraten daar is nu: wij sluiten niemand uit. De omwaardering van alle andere waarden nemen ze voor lief.
Al dat
omwaarderen zet aan het denken. Over hoe fragiel de normen en waarden zijn waar we dachten voor te staan. Het blijkt een dun laagje verf, dat zo vervangen kan worden door een ander laagje, in een ander kleurtje. Enige relativering van wat we belangrijk vinden, is dan ook op zijn plaats. Maar er zijn waarden die geen omwaardering dulden.

Het 5Ddenkraam berust op psychologische, sociologische en filosofische (Delen IV t/m VII) gezichtspunten. Bij dit concept gaat het om de juiste transformatie tussen binnen en buiten en vice versa. De ziel, de schakel tussen geest en lichaam staat daarbij voorop. Bij de individuele kant gaat het om de zelfkennis. De grote leraren van de mensheid, zoals Christus, Boeddha, Plato en Confucius, hebben over ethiek eigenlijk hetzelfde gedacht ‘Alle dingen dan die gij wilt dat u de mensen doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de Wet van de Profeten’.

Maarten Zweers: boek Zeven bouwstukken (p. 57):
Door de wisselwerking tussen deze
twee complementaire principes (Yin en Yang) is er sprake van een periodieke, cyclische beweging van uitademing en inademing, van emanatie en immanatie van het hoogst onkenbare. Een wereld, waarin het hoogst onkenbare zich in een oneindige grote differentiatie ontvouwt. Het hoogst onkenbare splitst zich in het hoogste Yang en het hoogste Yin. Zowel dit hoogste Yang als dit hoogste Yin zijn weer als principes te zien, die zich beide weer splitsen in een Yang en Yin van nog een order lager: De twee wordt tot vier. Zo ontstaat de reeks van het tweetallig stelsel, dat wiskundig weergegeven wordt met: 2 tot macht 0 = 1; 2 tot macht 1 = 2; 2 tot macht 2 = 4; 2 tot macht 3 = 8; 2 tot macht 4 = 16; 2 tot macht 5 = 32; 2 tot macht 6 = 64; 2 tot macht oneindig = de wereld der 10.000 dingen.

Het antropisch principe houdt in dat er bepaalde natuurconstanten zijn, die het ontstaan van complexe elementen, zoals zuurstof, en daardoor ook van levensvormen, mogelijk maken. Het ‘Intelligent Design’ laat zien dat elke medaille twee kanten heeft, een bewuste en een onbewuste, een rationele en een irrationele, een theïstische en een atheïstische, incarnatie en reïncarnatie, regulier en seculier, een mentale en een gevoelsmatige. Het nu, het tijdsaspect van de ‘verborgen dimensie’ scheidt verleden en toekomst, probleem en oplossing.
Deze reciprociteit berust op het Hermetisch Axioma Zo boven, zo beneden; Zo beneden, zo boven of de uiterlijke werkelijkheid is een weerspiegeling van de innerlijke werkelijkheid en vice versa. Filosofisch wordt de ziel bezien als een psyche of spiegel van het zelf bestaande uit rede, geest en verlangens.
Bij de drie guna’s tamas (these) rajas (antithese) en sattva (synthese) draait het om het principe van de ‘eenheid der tegendelen’, het overbruggen van tegenstellingen, het principe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht.

De Triade symboliseert de eenheid der tegendelen (de twee in één, Complementariteit).
Atma-Buddhi-Manas (Geest, hogere ongemanifesteerde Zelf) in de mens wordt door de drie Logoi {'Vader, Zoon en Heilige Geest' of 'Brahma, Vishnu en Shiva' (‘Scheppen, Onderhouden en Vernietigen’) of 'Isis, Osirus en Horus'} in de Kosmos weerspiegeld (Weerkaatsing, Toverlantaarn, Tetragrammaton). Alles in het universum ontstaat als gevolg van de interacties van polaire tegenstellingen, de dualiteit in de gemanifesteerde werkelijkheid.

Volgens de esoterie is de relatie tussen Goed en Kwaad, Yin en Yang (Hoofdstuk 3 - Bijlage Tetrade en Hoofdstuk 5.3 thema het Zelf) een kosmisch gegeven. Er mag niet worden verwacht dat een quantumcomputer dit mechanisme zal kraken. Frank Ankersmit heeft gelijk het gaat om de beeldvorming van politici.

In de menselijke natuur wijst het kwade alleen op de polariteit van stof en geest, een strijd om het bestaan tussen de twee gemanifesteerde beginselen in Ruimte en tijd; deze beginselen zijn uit zichzelf één, omdat ze zijn geworteld in het Absolute. In de Kosmos moet het evenwicht bewaard blijven. De werkingen van de twee tegengestelden brengen harmonie voort, evenals de middelpuntzoekende en middelpuntvliedende krachten, die onderling afhankelijk en voor elkaar noodzakelijk zijn – ‘opdat beide kunnen leven’. Indien de ene wordt tegengehouden, zal de werking van de andere onmiddellijk tot zelfvernietiging leiden. (De Geheime Leer, Deel I, hoofdstuk Demon est deus inversus p. 456)

Het maskerkwadrant duidt de keerzijde aan en heeft op de dubbelganger (ferouer, alter-ego) betrekking. Het maskerkwadrant maakt het weloverwogen eigenbelang, het egoïsme zichtbaar en laat zien dat we in een loop (schizofrenie) terecht kunnen komen wanneer we niet meer met onze spirituele bron zijn verbonden.

De mens is op het terrein van 'welvaart' duidelijk inventiever dan op het terrein van 'welzijn'. Er is behoefte aan een nieuw elan, een nieuwe dynamiek, nieuwe visies, een betere kwaliteit vernis. De vicieuze cirkel, de redenering het ligt aan het systeem (Pontius Pilatus-syndroom), de schuld afschuiven doorbreken. Het Pontius Pilatus-syndroom kan met behulp van het maskerkwadrant tot uitdrukking worden gebracht.

Het maskerkwadrant maakt het weloverwogen eigenbelang, het egoïsme zichtbaar en laat zien dat we in een loop (schizofrenie) terecht kunnen komen wanneer we niet meer met onze spirituele bron zijn verbonden.

Bij welvaart ligt te sterk het accent op materiële zaken. Het welzijn blijft daardoor onderbelicht.

Er zijn te veel carrière politici die de zaken simplificeren, niet veel meer doen dan gebakken lucht verkopen. Door de eerder door de overheid gestimuleerde marktwerking valt er nu minder te besturen. Het jojo-effect, de slingerbeweging ontstaat omdat individuen graag bereid zijn het spel mee te spelen. Vaak optimaal inspelen op de mores van de group waartoe zij behoren.

De hamvraag is wanneer een paradigmawisseling in het denken daadwerkelijk op grotere schaal gaat plaatsvinden? Of met andere woorden, de keerzijde van de medaille, de menselijke geest in het medische model een gelijkwaardige plaats gaat innemen.

Door niet de geldpers, maar solidariteit, het herverdelingsvraagstuk ('Happiness Economics') mondiaal centraal te plaatsen is het mogelijk het klimaatvraagstuk en de armoede, de grotere tweedeling niet alleen in Nederland en Europa, maar in de wereld doelmatig aan te pakken.

Een klassieke tegenstelling is dat de liberalen vinden dat de overheid het probleem is en de markt de oplossing en de socialisten vice versa. Door de kredietcrisis is deze controverse opnieuw aangezwendeld. Of zoals de discussie over dit thema tussen Jan Peter Balkenende en Wouter Bos laat zien ligt de oorzaak van de graaicultuur voor de een bij de menselijke hebzucht en voor de ander dat de financiële systemen niet deugen. De een denkt vanuit de markt, het individu, de ander vanuit de overheid het collectief. De waarheid ligt in het midden en heeft op het complementaire 'en-en' denken betrekking.

Het geheel van controlemechanismen, de ingebouwde ‘checks and balances’ in een organisatie, provincie, Nederland dienen ter waarborging van het machtsevenwicht. Het sprookje van Hans Christian Andersen laat zien dat zijn hovelingen juist hielpen om de keizer van nieuwe kleren te voorzien. Is het, om de continuïteit van een organisatie, de BV Nederland te waarborgen, niet beter dat de hofhouding de ministers voor de valkuil van de nieuwe kleren van de keizer tracht te behoeden? De controverse tussen Bas Heijne en Frans Timmermans spreekt boekdelen. Bas Heijne: er is wél publiek dat snakt naar diepte en betekenis.

Het bestuurdersgelul komt in het rapport 'E i V' met de kwalificatie struisvogelpolitiek overeen. Of met andere woorden zoals Peter de Waard het in zijn column Deelt Zuckerberg ook dimes uit? (Volkskrant 4 december 2015 p. 19) stelt:
Nu heeft angst voor de duivel in het hiernamaals plaatsgemaakt voor status in het huidige leven. Eigenlijk is filantropie de ultieme vorm van narcisme.

De reactie van Catherine stemt met die in het onderzoeksrapport 'E i V' overeen: 'We zijn verzeild in fanaat economisch liberalisme dat samenwerkt met de financiële systemen. Die ideologie heeft geen boodschap aan sociale behoeften als hen dat niet uitkomt. Mensen zijn alleen nog het instrument , dat is niet immoreel , maar zelfs amoreel. CU, CDA en SGP deinen oud-Rechts met het liberalisme mee met sociaal verzuild denken. NL is allergisch voor SP-oudLinks en D66 streeft de VVD voorbij in neo-liberalisme. Het ontbreekt nu volledig aan een degelijke sociaal democratische opleving.

Zowel de programma's van CDA als van PvdA zijn de afgelopen decennia naar rechts opgeschoven. Het neoliberalisme is geen panacee om mismanagement, bestuurlijk wanbeheer te verkleinen. Falende managers worden op vette vertrekbonussen getracteerd. Het heeft eerder de bestuurlijke chaos vergroot. Het gaat er om van de motieven van onze politici, de bestuurlijke elite een helder beeld te krijgen, het zelfbedrog, het egoïsme dat er aan ten grondslag kan liggen te ont-maskeren (ont-sluieren).

De beschaving komt alleen een stapje verder wanneer we onze huidige normen en waarden kritisch onder de loep nemen. Of met andere woorden aan het eerdere normen en waarden debat daadwerkelijk invulling geven. In de samenleving geldt steeds vaker, net als in de wetenschappelijke wereld, 'Ieder voor zich en God voor ons allen’. De multicultiproblematiek hangt samen met het ééndimensionale, in plaats van multidisplinaire denken in de wetenschap.

Het zijn de hovelingen die elke vernieuwing tegenhouden. Het gaat er om de rond management by management ('carrièremanagers') opgetrokken hofcultuur te ontmaskeren. Een hofcultuur, koninkrijkjes ontstaan vaak in bureaucratisch geleide organisaties en zijn het gevolg van managers die gespeend zijn van de vierde productiefactor ondernemerschap. Het zijn de onderonsjes van een kleine politieke elite die de zaak verzieken. De verborgen energiebron (oerstof, Akasa, blauwdruk) in de hemel staat tegenover de blauwdruk (verborgen agenda) van de achterkamertjes politiek op aarde. Of met andere woorden hoe richten wij onze levensenergie?

Treuzelende politici vertragen de trein Rens van Tilburg de Volkskrant 11 februari 2015 p. 26):
De eerste paarse coalities tilde
marktwerking en deregulering naar ongekende hoogten. Nederland liep voorop met marktwerking in het openbaar vervoer, de energie-, telecom- en financiële sector. In 1995 werd, tegen het advies van de commissie Verzelfstandiging Spoorwegen in, spoorvervoerder NS afgescheiden van spoorbeheerder ProRail. Zo'n scheiding zou binnenkort verplicht worden in heel Europa, zo was de verwachting. De NS moest naar de beurs en de concurrentie aangaan met buitenlandse vervoerders.
Het vertrouwen dat
'de markt' alles beter en goedkoper zou maken, was eindeloos. Ten grondslag aan dit geloof ligt de notie van de 'survival of the fittest', de samenvatting die de Brit Herbert Spencer muntte van Darwins evolutietheorie. De vrije markt is volgens hem het strijdperk waarop de evolutionaire vooruitgang het hardst gaat, waar soortgenoten elkaar vrijelijk de maat nemen en de zwakke broeders elimineren.
Dit geloof in de zegeningen van de markt is inmiddels flink aangetast door een weerbarstige praktijk. De grootse beloftes uit de paarse jaren zijn veelal niet waargemaakt. De financiële crisis had de laatste twijfelaars moeten overtuigen.
In veel sectoren moet de wissel weer om. Niet omdat concurrentie slecht is, wel omdat je erin kunt doorslaan.
Het is zoeken naar de juiste balans tussen concurrentie en samenwerking. Beide hebben zo hun merites, elk tijdvak vereist een eigen mix.
Tegenover Spencers interpretatie van Darwin zette de Russische '
wetenschapper-prins-activist' Peter Kropotkin de notie dat soorten juist succesvol zijn doordat soortgenoten elkaar helpen (Social Darwinism). Niet de meest egoïstische, maar de meest effectief samenwerkende soorten overleven. Kropotkin kreeg dit idee toen hij in 1882 in het aquarium van Brighton zag hoe verschillende krabben uren bezig waren een ongelukkig op zijn rug terechtgekomen soortgenoot overeind te helpen. Wederzijdse hulp verklaarde volgens Kropotkin het succes van veel soorten: krabben, mieren, bijen, papegaaien, wolven, apen en mensen.
Als uw trein straks weer vertraagd is en u een boze tweet wilt plaatsen over de NS, bedenk dan dat u er wellicht beter aan doet de
treuzelende politici te adresseren.

Stelling: Is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Aan de hand van het geweten laten zich herhalende patronen in de geschiedenis wel degelijk verifiëren. De herhalende patronen, de universele patronen, het universele mechanisme ligt vast. Het is zoals het is (antropisch principe), daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

Het interview ‘Tijdgeest is repressie, dat werpt te weinig vruchten af’ in de Volkskrant van 29 oktober 2014 (p. 12-13) laat zien dat er niets nieuws onder de zon is: Strafrecht gaat over vergelding, maar verzoening is ook belangrijk, zegt de hoogste rechter. Terugblik op een carrière: de zaak-Wilders 'was een dieptepunt'.

Sinds Machiavelli weten we dat voor politicals geldt ‘het doel heiligt de middelen’. Het boek De heerser bevat een leidraad hoe een cultuuromslag op een gewelddadige manier te realiseren. Om een cultuuromslag op een harmonische manier te verwerkelijken gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, bèta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' overstijgt. Het probleem daarbij is dat de praktijk leert dat het gedrag van mensen niet gemakkelijk valt te veranderen.

De evolutionaire kringloop wordt aan de hand van het emanationisme en de bewustzijnsevolutie op basis van de dialectische ontwikkelingsgang (these + antithese = synthese) verklaard. De unificatietheorie biedt een kader om de kloof tussen scheppingsleer en bewustzijnsevolutie te dichten. Het morele kompas is een model dat het mogelijk maakt een nieuw paradigma, een allesomvattend perspectief op de éne werkelijkheid te creëren. Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’ overstijgt.

Een illustratie van het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme is het projectiemechanisme tussen persoonlijkheid nr. 1 en nr. 2. Al vroeg was Carl Jung er van overtuigd dat hij over twee persoonlijkheden beschikte — enerzijds een moderne Zwitserse, op de buitenwereld gerichte persoonlijkheid nr. 1, zoals hij het uitdrukte, en anderzijds persoonlijkheid nr. 2, een op het innerlijk gerichte figuur, in wie zich het verleden van eeuwen representeerde.

In het rapport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Aristoteles of Descartes', what’ s in a name centraal, maar de wederkerigheid (reciprociteit) tussen beide, het 'en-en'/'of-of', het ‘verdienmodel mechanisme(Complementariteit/Dichotomieën), de kwintessens. Primair gaat het om de weerspiegeling, de wederkerigheid tussen Geestkunde en Natuurkunde.

De ’Hoofdroute’ heeft betrekking op de Gulden middenweg, de lichtzijde, het Rechterpad op Balancerend leiderschap. Het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme geeft ook het RECHTER en het LINKER pad weer.

G. de Purucker boek Bron van het Occultisme - Hoofdstuk Verloren zielen en het pad van de linkerhand (p. 502-9)
Verloren zielen zijn die menselijke entiteiten die, omdat ze in een reeks levens bijna ononderbroken een slecht leven leiden en alle aspiratie naar hun innerlijke god ontbreekt, zo zijn verstrikt in het lagere viertal met zijn sterke en onophoudelijke aantrekking naar de absolute stof, dat de ‘schakel’ of het antahkarana, die de persoonlijke mens met de spirituele mens verbindt, is verbroken, waardoor de spirituele monade is bevrijd en het persoonlijke ego bijna geheel wordt overheerst door de energieën en substanties van de stof. Verloren zielen zijn dus mensen die zijn gescheiden van hun hogere natuur.
De scheidslijn is deze: als we leven en werken voor onszelf, bevinden we ons op het pad van de linkerhand; wanneer we onpersoonlijk voor allen werken, zijn we op het pad van de rechterhand.

Spirituele leiders hebben altijd al geweten dat om maatschappelijke ordening te bereiken het morele kompas centraal dient te staan. Politieke leiders houden zich vooral met koopkrachtplaatjes bezig om chaotisch menselijk gedrag te vermijden. Infotainment, symbolisch beleid heeft het echte politieke debat vervangen. Politici dienen over inhoudelijke keuzen te discussiëren.

Interview Felix Schirmann 'Het kwaad zie je niet op een hersenscan'
De speurtocht naar de biologische wortels van immoreel gedrag is volgens psycholoog Felix Schirmann niet zonder gevaar.
Hersenwetenschappers die goed en kwaad definiëren als doodgewone hersenfuncties, moeten een toontje lager zingen. 'De neurowetenschap begrijpt steeds meer van sensorische en motorische hersenfuncties. Maar het morele brein heeft zich tot nog toe aan niemand geopenbaard.' Dat zegt psycholoog Felix Schirmann (1984), die eind vorige week promoveerde aan de Universiteit van Groningen op het proefschrift The good, the bad and the brain.
De speurtocht naar de fysieke herkomst van moraliteit is volgens Schirmann niet zonder gevaar.
'Als we criminelen gaan zien als willoos werktuig van hun zieke brein, heeft dat consequenties voor hoe we met ze omgaan', zegt Schirmann.

De rubricering in het onderzoeksrapport ‘E i V’ is op de getallensymboliek van Pythagoras gebaseerd. Het mechanisme achter de 'natuurlijke selectie' wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras weergegeven. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras en Aristoteles maakten al van de getallensymboliek gebruik om aan een duurzame samenleving inhoud en vorm te geven. De telling toont een proces, een golfbeweging, het corrigeren van een evenwichtsverstoring. Pythagoras was een cyberneticus. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo).

De onbalans op aarde wordt verkleind door bewust voor het symbool van de verticale as (Axis mundi, het zevenvoudige pad) door het midden van het Ei van Assagioli, de zelfrealisatie van Maslow te kiezen. Moraliseren is weinig effectief. Om gewenste gedragsverandering te bevorderen is het veel efficiënter de sociale omstandigheden te verbeteren. Ieder mens leert op zijn of haar eigen manier. Leren is een proces dat uiteindelijk leidt tot gedragsverandering. De psycholoog Kolb deed veel onderzoek naar de fasen in het leergedrag van mensen en vond vier fasen. Deze fasen kunnen je inzicht geven in wat nu eigenlijk jouw leerstijl is.

Microkosmos = Macrokosmos duidt op een statische toestand, een evenwichtstoestand van het bewustzijn, een flits van geluk. Het verticale bewustzijn kan voor balans (1 + 1 = 3, 'These + Antithese = Synthese'), maar ook voor onbalans zorgen. De ‘Drie stadia van het zien van Waarheid' tonen hoe de Waarheid kan worden doorgrond. De aarde, de vierheid is uit de drieheid ontstaan. Door het proces op aarde in omgekeerde volgorde te laten verlopen is het mogelijk het onderbewustzijn met de kennis van het hart te beïnvloeden, naar de Monade terug te keren.

Het artikel Geen crisis, maar 'evidence based happiness'? van de klinisch psycholoog Erik Mertens bevat een commentaar op het boek Geluk van Leo Bormans. De drie wegen, die op basis van het boek Het Leven van Quintus Fixlein van Jean Paul (1763 - 1825) worden besproken sluiten in mijn optiek nauw op het thema Neer - Opgaande causatie aan.

Jan Wicherink boek Ontheemde Zielen Ontwaken (p. 73/74):
Wanneer we door het labyrint heen meanderen dan moeten we om beurten linker en rechter bochten maken. Daarbij verplaatsen we ons afwisselend naar binnen en naar buiten totdat we het centrum bereikt hebben. Volgens Daniel Winter, wiens fysica we nog zullen bestuderen in het volgende hoofdstuk, stelt dit labyrint de tweedimensionale symbolische projectie voor van Phi-spiralen die de torus vormen. De torus, zo wordt in zijn etherfysica aangenomen, is het bouwblok van het atoom en dus van de materie. Het labyrint is dan ook volgens Winter een symbolische projectie van de draaiende bochten die de Ph-spiralen van licht volgen op weg naar het centrum van het atoom.

Door het ‘u vraagt, wij draaien’ van het cliëntelisme, de twee handen op een buik politieke spelletjes kan van een gesloten systeem worden gesproken waarvoor de tweede wet van de thermo dynamica geldt en waarop dus de entropie van toepassing is. In een gesloten systeem blijft de kwantiteit, de totale hoeveelheid energie gelijk, maar de kwaliteit van de totale hoeveelheid energie zal na verloop van tijd lager zijn dan ervoor. Het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen is nog steeds actueel. Maar gelukkig bestaat er ook negentropie.

De getallen 3 (mannelijk) + 4 (vrouwelijk) = 5 (vijfpuntige ster van leven, Prana). Het pentagram met haar twee punten (horens) naar de hemel gericht staat in het occultisme symbool voor de ‘linkerhand’.

Het ‘Pad der Linkerhand’, het ‘ieder voor zich’ laat zien dat de mens door het maken van verkeerde keuzes zelf verantwoordelijk is voor het kwaad. Het collectief onbewuste van Carl Jung geeft de feedback om bij te leren. Er is zeker een overeenkomst tussen Sven Kramer en het neoliberalisme, beide denken voor goud te gaan, maar plotseling staan ze met lege handen. We kennen het resultaat van een proces, maar niet het proces zelf. De processen die onze beslissingen , keuzes en voorkeuren bepalen zijn onbewust.
Het ‘Pad der Rechterhand’ is Amrita-Yâna; dat het Onsterfelijk Voertuig of Pad der Onsterfelijkheid wordt genoemd. Het ene, het eerstgenoemde, is het pad der persoonlijkheid; het andere het laatstgenoemde, is het pad der individualiteit; het ene is het pad der stof, het andere is het pad van de geest; het ene leidt naar beneden; het andere Pad verliest zich in de onuitsprekelijke glorie van het bewuste onsterfelijke in de ‘eeuwigheid’. Dit nu zijn de twee groepen van wezens, die de beide zijden der Natuur vertegenwoordigen, en de conflicten en tegenstellingen van deze beide zijden der Natuur, tezamen met de strijd van wil tegen wil van de scharen wezens in het gemanifesteerde bestaan, veroorzaken het zogenaamde kwaad in de wereld, dat uit de zelfzuchtige werkzaamheid van de lagere of minder ontwikkelde of geëvolueerde wezens ontstaat.

Het is de ziel, de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die het probleem van het ego en het hogere Zelf, van involutie en evolutie (emanationisme), de neergaande en opgaande boog (Neer - en Opwaartse causatie) kan oplossen. In essentie draait het om ‘Levensatoom en Atoom’, ‘Geest en Lichaam’, ‘These + Antithese = Synthese', de Kwintessens.

De twee in één brengt de MENS, de synthese, de eenheid die bestaat uit de ziel en de relatie tussen geest en lichaam. Bij de twee in één kan ook aan de kwadranten van Daniel Ofman worden gedacht of de definitie van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. De tijdgeest, de Zeitgeist kunnen we beïnvloeden (BOEK VAN HET LEVEN, 'Akasha-kronieken', Noösfeer).

Het 5D-concept laat net als de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend (zelfgenezend - en zelfreinigend) vermogen in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren.
Het continuüm van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam van de humanistische psychologie Maslow laat zien hoe vaardigheden kunnen worden geoefend. Het gaat er eerst om bewust te worden waarvan je je niet bewust bent. De opgebouwde conditioneringen, karmische formaties (als de restanten van alles wat we gedacht, gevoeld, gezien en gedaan hebben) moeten eerst worden herkend. Integratie vindt plaats wanneer op- en ontlading catharsis gelijkmatig gebeurt.

Het bewustwordingsproces bestaat uit de uitwisseling tussen het vrouwelijk en het mannelijk, tussen 'Chaos, Gaia en Eros' en het 'Goede, Ware en Schone', tussen materie en geest, tussen lagere Tetrade en hogere Triade, tussen chaos en harmonie, tussen navel (Epithumia) en hart (Thumos), tussen begin en het einde, tussen Alpha en Omega. Het 'Goede en Ware' zijn net als 'Chaos en Gaia' complementair. De Goddelijke liefde Eros (thumos) zorgt voor het verbinden (religare) terwijl daarentegen de omgekeerde weerkaatsing van Eros (Epithumia) voor het scheiden zorgdraagt. De positieve betekenis van Eros is in de mens de wil van het genie om grootse schilderijen, grootse muziek, dingen die zullen leven en het ras dienen, te scheppen (Blavatsky, Deel III, p. 648). De negatieve betekenis van Eros staat voor wellust, driftleven, epithumia. Alles heeft zijn tegenstelling, begeerte inbegrepen. Eros is in essentie creatief.

Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren? Regeert een politicus als goddeloze dwaas of als rechtvaardige wijze that's the question.
Maatschappelijke vraagstukken worden niet met direct betrokkenen besproken maar ondergebracht in commissies, overlegorganen en externe adviesbureaus waarop burgers geen zicht hebben. In plaats van dat politici met een visie komen wordt de verantwoordelijkheid uitbesteed. De onverbeterlijkheid van de mens waar Hegel naar verwijst is niet nieuw.

Het ultieme punt van de vrijheid van meningsuiting staat diametraal tegenover de vrijheid van godsdienst. Fundamentalisten denken zwart/wit, 'of-of'. Alleen het 'en-en' denken biedt voor dit dilemma een uitweg. De crux is dat het voor het oplossen van een dilemma loont om samen te werken (Prisoner's dilemma).

De crisis van de beschaving ligt niet bij de ander, maar bij onszelf.
Gelukkig zijn er steeds meer wetenschappers die de wederkerigheid tussen de twee kanten van één medaille onderkennen. Primair gaat het om het out of the box, het ‘en-en’-denken in correlatie met het binaire ‘of–of’-denken. Het is de imaginaire 5e dimensie die beide met elkaar verbindt. Het gaat er om je door de taal van de verbeelding (verbeeldingskracht, creativethink) te laten leiden.

Vóórkosmische verbeeldingskracht is de wortel van ieder individueel bewustzijn. Verbeeldingskracht, Creativethink (epiginese, ideatie) staat voor individuele en culturele innovatie. Zoekopdracht Google: ‘culturele innovatie’ en u heeft veel treffers.

Het iteratief/recursief proces legt de link naar de chaostheorie, lees systeemtheorie. De zelfgelijkvormigheid wordt door de spiegelsymmetrie (één-op-één relatie bijectie, 'Waarnemer en Waargenomene' zijn één) tot uitdrukking gebracht.
Discipelen van Pythagoras konden het pentagram in één beweging tekenen. Door de gulden snede-verhouding kun je het symbool tot in het oneindige doortrekken.

Alles wat we geven mogen we ook weer ontvangen. De ‘Law of One’ (wet van periodiciteit, Zaaien en Oogsten) heeft op het verschijnsel karma, de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm (bewustzijnsveld) om twee polen (les 3 polariteit), het aardse en het hemelse, om dharma en karma. Door een cultuur van verdieping en verinnerlijking (innerlijk leiderschap) te creëren kan het verstoorde energetische evenwicht worden hersteld. Welke leraar inspireert je het meest of met andere woorden waar steken wij onze energie in?

Banken hebben de risicobeheersing - de ideale combinatie wel de inkomsten en niet de lasten - prima op orde. Het depositogarantiestelsel, de hypotheekrenteaftrek, aflossingsvrije hypotheek, beleggingshypotheek, securitisatie en de nationale hypotheek garantie voor woningen staan borg voor het afdekken van de risico’s van banken. De woningmarkt is nu volledig uit balans. Het fenomeen moral hazard spreekt voor zich. Hoe naïef kan de overheid, lees de politiek zijn?

Banken zijn daarmee geen haar beter dan de overheden die steeds meer geld lenen om populariteitsverlies te voorkomen, terwijl ze weten dat de rekening bij toekomstige generaties komt. In de woorden van de econoom Paul Krugman is moral hazard ‘iedere gebeurtenis waarbij iemand een risico neemt, terwijl iemand anders opdraait voor de kosten als het misgaat’ (Peter de Waard Volkskrant 13 maart 2012). Letterlijk vertaald betekent moral hazard: morele waaghalserij.

Jules Muis – (30-9-2008) Ja, dank je, dat is een nuttige historische verruiming van het begrip moral hazard. Ik wacht nog met spanning op een proefschrift van een voldoende geestelijk luie aspirerende assistent hoogleraar die moral hazard, de kredietcrisis, Adam, Eva, en de prijs van appels correleert.
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat de kredietcrisis met behulp van het projectiemechanisme, het spiegelneuron kan worden verklaard.

Wanneer Europa met het Europese Stabiliteitsmechanisme (ESM) een deel van de risicobeheersing van banken overneemt bevat de slogan ‘dat het systeem het privatiseren van winsten en het collectiviseren van risico’s bevordert’ zeker een grond van waarheid.

De verborgen 5e Dimensie komt in de vierde Anti-Dühring wet naar voren.
Jasper Schaaf geeft in zijn boek Boeddhisme en betrokkenheid (p. 53) een vierde Anti-Dühring wet, de 'wet' van de Spirale Form der Entwicklung, oftewel de spiraalvorm van de ontwikkeling. Wanneer door tegenspraak iets nieuws ontstaat is er sprake van een ontwikkeling, één met een richting.
Zo kan bijvoorbeeld in de economie een spiraalvormige keten van interacties gedurende langere tijd de richting bepalen naar hoogconjunctuur of naar crisis. Geen eeuwige richting, wel een van langere duur.

De hamvraag is of de nauwere verwevenheid van de publieke met de private sector de kwaliteit van de samenleving echt verbeterd? Het rapport ‘E i V’ verdedigd de stelling dat dit niet het geval is. Door de verzelfstanding van de wooncorporaties, de zorg en het onderwijs heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en zet zichzelf daardoor buitenspel. Den Haag heeft simpelweg de macht niet meer om werkelijke problemen op te lossen en beperkt zich nu tot symboolpolitiek. De door de overheid gestimuleerde marktwerking heeft een averechts effect, de valkuil van de schijnmarkt opgeleverd. Met het simplistische denken van politici als Geert Wilders los je de complexe vraagstukken die politici de afgelopen decennia mede hebben gecreëerd niet op.

De geschiedenis leert dat de verbeeldingskracht (ideatie), de complexiteit van de menselijke geest zich niet zo gemakkelijk laat beheersen. Door socialisten werd er vroeger op gewezen dat de directeur het volk arm en de pastoor ze dom hield. Nu is er ondanks de welvaart zelfs een grotere tweedeling tussen arm en rijk ontstaan. Het impliceert dat we, mede als gevolg van het uitbesteden van de moraal aan de markt, de lat lager hebben gelegd. De kredietcrisis laat zien dat de bestuurders te veel met het bemachtigen van bonussen in de weer zijn geweest en dat ze daardoor onvoldoende tijd hebben overgehouden om echt op het winkeltje te passen. Nu zorgen het onderwijs en de teloorgang van de media (Volkskrant 13 december 2008) er voor om de domheid van het volk te bevorderen en de toezichthouders, die zich met gebakken lucht bezig houden voor het eerste. Door een gebrek aan een consistent en gedeeld waardepatroon is de afstand tussen ideaal (Goede, Ware en Schone) en gesignaleerde werkelijkheid duidelijk toegenomen. De symptomen van ressentiment in de maatschappij zeggen iets over het psychosociale klimaat van deze tijd. Draait het niet juist om de discipline moraliteit? De dubbele moraal maakt het lastig om de veelheid van culturen met universele waarden te verbinden. Waarom laten we het gebeuren dat de schijnwereld in het multiculturele Nederland toeneemt?

Met het adagium ‘u vraagt, wij draaien’ van veel politici – met als gevolg de Nederland breed ingevoerde marktwerking in de collectieve sector – heeft men het paard achter de wagen gespannen. Het opportunistische ééndimensionale marktdenken staat diametraal tegenover het innovatieve interdisciplinaire denken. De afgelopen jaren komt steeds duidelijker naar voren dat de marktwerking in de collectieve sector daardoor niet een sector is geworden die zichzelf reguleert.

De innerlijke harmonie is verbroken omdat we hebben gegeten van de boom der kennis van goed en kwaad. De mens wordt zich van zijn morele autonomie, van waarden en normen bewust. Intrinsieke ethiek berust op de emanatie van Goed en Kwaad.

In Tenach is de boom een symbool van het leven. Volgens het scheppingsverhaal plantte God twee bomen in het paradijs; de boom van kennis en de levensboom', ets chajiem.

De Geheime Leer Deel II, Edens slangen en draken (p. 244):
Deze boom wordt overdag geopenbaard en is ’s nachts verborgen, namelijk geopenbaard aan een verlicht denkvermogen en verborgen voor de onwetendheid, die nacht is. (Zie Zohar, I, 172, a en b.) ‘De boom van kennis van goed en kwaad groeit uit de wortels van de boom van het leven.’ (Toel.)
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 18 Over de mythe van gevallen engelen (p. 552):
De Kabbala van Simeon Ben Iochai is de ziel en essentie van de allegorie ervan, zoals de latere christelijke Kabbala de ‘zwaar gesluierde’ mozaïsche Pentateuch is. En deze zegt (in het Agrippa-handschrift):
‘De wijsheid van de Kabbala berust op de wetenschap van het evenwicht en de harmonie.’
‘Krachten die zich manifesteren zonder eerst in evenwicht te zijn gebracht, vergaan in de ruimte’ (‘in evenwicht gebracht’ betekent gedifferentieerd).

De kernvraag is waarom Nederland zo op het aanstellen van een begrotingscommissaris tamboereert. Eerder heeft Onno Ruding gesignaleerd: Het vlees is nu eenmaal zwak (interview Volkskrant). Onno Ruding vond in 2008 dat om een volgende kredietcrisis te vermijden banken onder meer het bonussysteem dienen aan te pakken.

'Tussenformatie wordt visieloos sprokkelen' (interview met Bas Jacobs Volkskrant 3 maart 2012)
Hoe is Nederland eigenlijk in de situatie terechtgekomen dat al die hervormingen nodig zijn?
Door een denkfout van deze regering. Namelijk dat de eurocrisis het gevolg is van de opgelopen staatsschulden, van overheidsfinanciën die niet op orde zijn. Maar de eurocrisis is in eerste instantie een bankprobleem dat is uitgelopen op een betalingsbelanscrisis bij de perifere landen. De banken hebben veel te veel riskant geleend aan landen zoals Griekenland. En ze hebben er terecht op gegokt dat de Europese belastingbetaler die landen zouden redden, terwijl in het euroverdrag expliciet staat dat we dat niet zouden doen. Daardoor zijn de eurolanden gegijzeld door de banken en kunnen de Europese begrotingsregels niet werken.

Authenticiteit, integriteit betekent dat je in je leven doet waar je voor staat: “practice what you preach”.

Politici gebruiken de oxymoron om het onverenigbare, het 'of-of' denken - de kool en de geit sparen - dichter bij elkaar te brengen. Primair draait het om emanationisme (dharma, tao, wederhelft), het 'en-en', het complementaire open systeem denken dat ook in het Westen toepassing vindt.

Mr H.A.J. Leeuwens (destijds directeur Van Ede & Partners) in Intermagazine november 1986: ‘Als het slecht gaat willen de 'politici' elkaar niet beschuldigen en dan treedt de mythe van het onschuldige lam in werking. Politieke dieren zitten in een netwerk van corruptie. Juist de enige die niet corrupt is wordt opgeofferd.

Bij het ontstaan van chaos kunnen erfelijke, psychologische en sociologische factoren een rol spelen. Voor het oplossen van complexe vraagstukken gaat het om de verscheidenheid aan factoren te ontwarren. Het onderkennen van het universele patroon dat in de schepping zit verborgen.
Evolutie loopt met het neutraliseren van het kwaad in de pas.

Jan Wicherink, boek Ontheemde Zielen Ontwaken, bespreekt in hoofdstuk 5 de Platonische lichamen en de Levensboom:
57: In het Westen werd de kennis van de Heilige Geometrie bewaard in gnostische kringen, geheime genootschappen en de vrijmetselarij.
63: De vijf Platonische lichamen, genoemd naar de Griekse filosoof Plato, werden 350 jaar v.Chr. voor het eerst door Plato in zijn boek Timaeus beschreven.
Alle vormen hebben een tegenhanger, een tegengestelde vorm die grecreëerd kan worden uit de ander. De kubus bijvoorbeeld heeft de octaëder als tegenhanger. Etc. Met andere woorden de Platonische lichamen zijn extreem symmetrisch.
64: De Levensboom is het mystieke symbool dat gebruikt wordt in de joodse Kabbala. De Levensboom wordt meerdere keren in de Bijbel genoemd als de boom die naast de boom van de kennis van goed en kwaad staat in de Hof van Eden.

Pontius Pilatus kan als de uitvinder van de dubbele moraal worden gezien.
Door aan het kruis te sterven neemt de Zoon voor de zonden van de mensheid de schuld op zich.
Jezus ('hij die bevrijdt') wordt Zondebok: Op de verlosser, de wereldverbeteraar wordt de schuld afgeschoven. Pilatus waste zijn handen, 'in onschuld'.
Pontius Pilatus-syndroom, 'Wat wil het volk?' slaat op schuld afschuiven.

Een probleem kun je alleen effectief oplossen door oorzaak en gevolg duidelijk met elkaar te verbinden en niet door wat in de politiek vaak gebeurt de kool en de geit te sparen. Topbestuurders vinden dat kritiek op hun functioneren het vertrouwen in het systeem negatief beïnvloedt. De kredietcrisis leert dat de bomen niet tot in de hemel groeien. Er is een schijnwelvaart gecreëerd, die laat zien dat we te lang boven onze stand hebben geleefd. Door krediet in het systeem te pompen is een implosie door de overheid afgewend. De crisis kan alleen worden opgelost door weer meer waarde aan het systeem toe te voegen. Is het niet juist zo dat de te lang volgehouden struisvogelpolitiek de problemen extra heeft versterkt?

Het korte termijn denken prevaleert bij politici en bedrijven. Bij marktdenken gaat het niet om collectieve, maar om deeloplossingen. Het op de korte termijn gefixeerde marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Er is niets nieuws onder de zon. Door alle eeuwen heeft de ontkenning van de waarheid tot lijden en dood geleid. Het zijn in hoofdzaak de onschuldigen die van menselijk falen de prijs betalen. Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

Heilige boeken als de Bijbel, de Koran of de Talmoet zijn het probleem niet. Het zijn de onbenullen die de boeken als stok gebruiken om de hond te slaan. Geert Wilders en Martin Bosma stellen in hun column Islam is het probleem, niet de moslims (Volkskrant 22 maart 2008): Wij zijn ervan overtuigd dat de bovenonsgestelden wel degelijk aanvoelen dat er iets fundamenteel mis is met de islam. Dat deze zogenaamde godsdienst een bedreiging is. Maar politiek-correcte groepsdwang of ontkenning van de werkelijkheid verhindert hen het beestje bij de naam te noemen. Tot slot: Het gevecht voor de vrijheid is nog maar net begonnen.

Het rapport 'E i V' beoogt door een tipje van de sluier, van de éne, onveranderlijke werkelijkheid, op te lichten aan het creëren van een duurzame samenleving en zonniger toekomst bij te dragen. De scheppingskracht zit in onszelf. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf. Het is wel degelijk mogelijk het lot enigszins in eigen hand te nemen, door je met de juiste dingen bezig te houden die goed bij je kwaliteiten aansluiten.

Het onbehagen in de maatschappij groeit omdat de verwachtingen toenemen en de collectieve prestaties daarbij achterblijven. Of met andere woorden het onbehagen bij de burger vloeit voort uit het individuele proces van normophoging waaraan een ander moet voldoen (balk en splinter).

Uit het onderzoek is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error door management by learning te vervangen. Om het Ether-paradigma te kunnen onderbouwen is er de afgelopen millennia ruimschoots voldoende geëxperimenteerd.
De conclusie berust op het feit dat de supersymmetrie in het universum zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld geldt. De gemanifesteerde Tetrade geeft inhoud aan de vorm van de ongemanifesteerde Triade. Het is godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. Het is niet nodig nog meer leergeld te investeren.

Het is wenselijk een nieuw beeld te vormen van wat we verstaan onder vooruitgang en het civilisatieproces, de kwaliteit, de waarden en normen van het bestaan. De Nobelprijswinnaar V.S. Naipaul stelt in zijn roman Magic Seeds opnieuw aan de orde: het verval van beschavingen die kennelijk aan het einde van hun levenscyclus zijn gekomen (bv. Wim Bossema Volkskrant 4 september 2004).

De vraag blijft wat de juiste waarden zijn wanneer de door de Socialistische Partij gesignaleerde tweedeling in de maatschappij toeneemt. Er is behoefte aan een breed gedragen eenduidig waardensysteem. De esoterie kent de dualiteit van loka’s en tala’s. Alleen de Godheid, de absolute volmaaktheid, de Monade is niet polair. Alle fundamentele polariteiten hebben de eigenschap dat zij niet op zichzelf kunnen bestaan, maar alleen tegelijkertijd met elkaar, zoals de twéé kanten van een medaille. De volksmond zegt terecht ‘alles heeft twee kanten’ en de waarheid ligt in het midden.

Grote leraren zijn ’leiders’ die de mens in het centrum plaatsen, de dubbelzinnigheden, dubbele agenda’s doorzien en ontmaskeren. De geschiedenis leert dat grote leiders en denkers naar eenheid streven. Het zijn evenwichtskunstenaars, die de Gulden middenweg bewandelen en contrasterende eigenschappen verenigen. Grote leiders kijken naar een verschijnsel van verschillende kanten, denken grenzeloos, multidimensionaal en interdisciplinair en willen dingen aan de mensen geven die nopen tot nadenken.

Het is beter om de integratiecyclus van de geschiedenis van Paul Scheffer om te keren en bij de interpretatie in plaats van eerst bij ontkenning door vervreemding te beginnen.

Het paradigma van de ‘menselijke veiligheid’ van Ruud Lubbers (Volkskrant 1 november 2007) sluit op 5D aan. Dit paradigma legt de nadruk op de verantwoordelijkheid van ieder mens om te streven naar binding tussen mensen, culturen, volkeren, zelfs economieën en ideeën.

De conclusie van Ruud Lubbers is juist om de participatie van de allochtonen te vergroten, maar liefde kun je niet afdwingen. Om de kloof te overbruggen is een strikter integratiebeleid nodig, maar ook de vraag wat kunnen we van elkaar leren?

De machtsevenwicht-diplomatie is de koers kwijt. In de politiek is de feedback te veel op opportunistische korte termijn belangen gericht. Het zijn mensen die aan de ’eeuwige wederkeer’ op basis van het kwalitatieve en/of kwantitatieve feedforward-feedback-mechanisme sturing geven. De scheiding der machten wordt door al de nevenfuncties van de bovenlaag bedreigd. Het 5Ddenkraam legt de nadruk op feedforward besturing. Het is effectiever te voorkomen dan te genezen. Of met andere woorden tegenover de dynamiek in de samenleving op aarde staat de kosmische dynamiek in het universum. Houden we ons bezig met creëren of nabootsen dat’s the question. Kiezen we voor de 'bv Ego' of het koninkrijk in de hemel, het hemelse rijk?

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof