7.2 Filosofie en Ethiek, 3e Aanzicht

Voltaire: Ik verafschuw Uw ideeën maar ik ben bereid te sterven voor Uw recht ze te uiten.
Voltaire: By appreciation, we make excellence in others our own property.
Adam Smith: Een vrije markt zou het meeste opleveren voor de maatschappij als geheel. De 'onzichtbare hand' van deze vrije markt zou zorgen voor harmonie en evenwicht.
Kishore Mahbubani: We zien nu dat de 'onzichtbare hand' van de markt in balans moet worden gehouden door de zichtbare hand van goed overheidsbestuur. (Volkskrant 11 oktober 2008)
Marcel Roele: Het is een beetje gemakkelijk om alleen tolerant te zijn tegenover iedereen die netjes binnen de grenzen van jouw denkkader en belevingswereld valt.
Marcel Roele: Als je mensen dwingt gelijker te worden door voortdurend natuurlijke eigenschappen te onderdrukken en onnatuurlijke eigenschappen te stimuleren, maak je niemand gelukkiger.
 

'Biologische antropologie, Neuroanthropology en Social anthropology' ('E i V')

Iain McGilchrist: Context is everything in understanding.
Shri Ramakrisjna Paramahamsa To see the world more clearly we may need to take off our glasses.
Alfred North Whitehead: A clash of doctrines is not a disaster, it's an opportunity.
André Klukhuhn: Het wordt tijd dat Janus de beide ogenparen opendoet.

Antropologie van het hiernamaals en het 'hiervoormaals' (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #66 september 2018 II):
De zielenreis van Michael Newton bezien als een sociaalwetenschappelijk onderzoek
Griekse filosofen als Pythagoras en Plato refereren ook naar (een vorm van) van reïncarnatie. Een dergelijke leer was in Europa meer wijd verspreid voordat deze mede door het christendom in diskrediet raakte. Bijv. bij Plato vinden we de opvatting van een samengestelde persoonlijkheid in drie zielendelen: het begerende, het strevende en het kennende zieledeel. Dit stemt overeen met de meer uitgebreide Indiase filosofie hieromtrent, die acht aspecten van de persoonlijkheid onderscheidt. Zie hierover o.m. C I Dessaur, De droom der rede, het mensbeeld in de sociale wetenschappen en H Groot, Verborgen wijsheid uit de Oepanishaden. Bij Plato vinden we de volgende indeling:
1. mensen bij wie het begerende zielendeel met verlangens, pleziertjes en genot de overhand heeft, vormen de laagste klasse. Zij hebben vooral ijzer en brons in hun constitutie. De deugt die hen past is matigheid.
2. mensen bij wie het strevende zielendeel de overhand heeft, vormen de middenklasse van de toezichthoudende klasse van ‘de wachters’, die zilver in hun constitutie hebben, met als passende deugd dapperheid. In India is dat gerechtigheid, dharma, recht en plicht.
3. mensen bij wie het kennende zielendeel de overhand heeft, zijn de bestuurders van de staat en ook de filosofen. Zij hebben meer goud in hun constitutie en de deugd die hen past is wijsheid. Zie Wikipedia, verwijzend naar De Staat (Politeia) en W T de Bary, ed. Sources of Indian Tradition.
India kent een vergelijkbare indeling naar de
vier levenswaarden: 1. kama: genot en liefde, 2. artha: rijkdom en welvaart, 3. dharma: gerechtigheid en 4. moksha: geestelijke bevrijding door inzicht. Deze waarden corresponderen overwegend met resp. 1. het werkende volk, 2. de middenstand van handelslieden en ambachtslieden, 3. de krijgslieden en de overheid, 4. de priesters en intellectuelen. De vier Middeleeuwse standen boeren, burgers, adel en geestelijkheid komen hiermee enigszins overeen en lijken kenmerkend te zijn voor agrarische samenlevingen.

Niet moslim (Haroon Ali interviewt Nadia Moussaid Volkskrant 3 maart 2017 Bijlage p. 18-19):
'Als de PVV gaat regeren, moet De Nieuwe Maan natuurlijk als eerste weg'
Nadia Moussaid (32) presenteert nu een jaar De Nieuwe Maan. De wekelijkse tv-talkshow rondom de moslimgemeenschap verhuist bij de NPO in mei naar primetime.
Wel of niet gelovig?
'Ik ben zelf niet gelovig. Mijn vader is Marokkaans en moslim. Mijn moeder is half Nederlands, half Oostenrijks. En ze zijn nog steeds bij elkaar! Mijn twee jongere zussen en ik zijn niet islamitisch opgevoed. We mochten kiezen - en ik heb ervoor gekozen om niet te geloven. Ik heb me wel altijd met religie beziggehouden, vooral tijdens mijn studie antropologie. Journalist of activist?
'Ik zie journalistiek als een vorm van activisme. Ik probeer zo objectief en neutraal mogelijk te blijven, maar het eerste wat ik leerde bij antropologie is dat dat eigenlijk niet bestaat. Iedereen kijkt door een andere bril naar de wereld en heeft een voorkeur voor bepaalde thema's. Ik richt me vooral op ongelijkheid, verhalen over mensen die worden onderdrukt of gestigmatiseerd.

Straffende god bindt mensen (Maarten Keulemans Volkskrant 11 februari 2016 p. 25):
Een strenge god is de lijm die mensen helpt een succesvolle gemeenschap te vormen met verre geloofs genoten. Dat blijkt althans uit een Canadees antropologisch onderzoek.
Ingewikkelde samenlevingen
Dat werkt twee kanten op, licht Purzicky desgevraagd toe per e-mail. Aan de ene kant kan godsvrees deels verklaren waarom de mens zich zo succesvol heeft verspreid over de planeet; aan de andere kant verklaart het waarom er aan het hoofd van grote, ingewikkelde samenlevingen vaak een strenge god staat die zondaars bedreigt met ongeluk, tegenspoed of de hel. 'Denk maar aan iedere hedendaagse samenleving die de god van Abraham in het hoogste aanzien plaatst', aldus Purzicky.
Dat religie een belangrijk bindmiddel is, weten sociaal-wetenschappers al sinds de dagen van antropologische grondleggers als Bronislaw Malinowski en Emile Durkheim, begin vorige eeuw. De laatste decennia is de nadruk verschoven naar de vraag of godsdienst de mens ook evolutionair vooruit heeft geholpen: wat heeft een volk dat met god gaat voor op anderen?
Dat is 'het meest uitgesproken bewijs tot dusver dat geloof in bovennatuurlijke straf de samenwerking in maatschappijen bevordert', beaamt de niet bij het onderzoek betrokken Britse sociaal-wetenschapper Dominic Johnson in een commentaar. 'Een belangrijk deel van het succes van menselijke beschavingen kan wel eens in de handen hebben gelegen van de goden - of ze nu echt zijn of niet.'

Net als elke organisatie is ook de overheid een afspiegeling van de maatschappij. De dubbele moraal is een andere manier om het spel van de 'dubbele’, de bewust of onbewust verborgen agenda's van zowel links als rechts tot uitdrukking te brengen. Het loopt mis wanneer we andere maatstaven aanleggen voor mensen die iets met ons gemeen hebben dan voor vreemden. Sommige mensen zijn niet meer gelijk dan anderen.

Alles gaat uiteindelijk om de bonus draaien, de klant of de loyaliteit aan het bedrijf speelt geen enkele rol meer. In organisaties waar het misgaat wordt vaak het spel van de 'dubbele’, de verborgen agenda gespeeld. Het betekent zoveel dat een persoon eerst voor zijn eigenbelang kiest, dan voor het belang van zijn collega's, vervolgens voor het echelon boven hem en pas tot slot voor het belang van het bedrijf. Het zijn de zwakke managers, de 'carrièremanagers' met een groot ego, die dreigen en intimideren om hun gelijk te behalen. De 'carrièremanagers' spelen echter weer in en zijn als het ware de marionet van het echelon boven hen. Veel managers zitten in een netwerk van corruptie. Daarentegen staan managers met een sterk ego wel open voor kritiek.

'Duitsland en Nederland miskennen dat de eurocrisis ook onze crisis is' (Alman Metten Volkskrant 29 augustus 2011)
De simpele Duits-Nederlandse oplossing voor de eurocrisis luidt dat probleemlanden gewoon harder moeten bezuinigen. Maar zo simpel liggen de zaken niet. Er mag ook wat van ons worden verwacht.

Dat Zuid-Europese landen hun handelstekorten konden financieren dankzij onze banken, die daar geen enkel risico in zagen, horen we liever niet.
Dat met onze noodhulp aan Griekenland, Ierland en Portugal deze landen in staat gesteld worden hun schulden aan onze banken, verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen terug te betalen, zodat we ze niet rechtstreeks te hulp hoeven te komen, roepen we liever niet van de daken.

Lotsgemeenschap
De Duitse regering verzet zich echter tegen eurobonds en wil nu dat alle eurolanden een Gouden Regel, namelijk geen begrotingstekorten meer, in hun grondwetten opnemen. Een onzalig idee. Als dit principe tijdens de kredietcrisis al had gegolden, hadden de eurolanden hun banken niet kunnen redden, zoals nu voor honderden miljarden is gebeurd.Dan waren die banken de één na de ander failliet gegaan, de Europese economie in hun val meeslepend. De tijd voor achteroverleunen voor landen als Nederland en Duitsland is voorbij. De eurocrisis is ook onze crisis en vraagt om moedige stappen om de lotsgemeenschap die door de euro is gecreëerd, te redden.

De kapitaalbalans (Capital account)
Een tekort op de handelsbalans heeft echter wel als spiegelbeeld een overschot op de kapitaalbalans: als land X over het jaar 2003 een tekort van EUR 10 miljard heeft, zal er voor (ongeveer) dat bedrag aan kapitaalimport plaatsvinden. Dit zal meestal de vorm aannemen dat buitenlandse beleggers aandelen in bedrijven in land X kopen, of obligaties ten laste van die bedrijven, of staatsleningen van de overheid van land X, of in land X gelegen onroerend goed. Die aankoop van obligaties kan ook door centrale banken van andere landen geschieden.

De kredietcrisis leert dat de kwantitatieve modellen van het CPB geen rekening houden dat een mens meer is dan een koel en calculerend wezen, maar zich vooral door emoties en angsten laat leiden. De basis van de economische ordening is op eenvoudige rekensommen gebaseerd. Om dit in de gemanifesteerde wereld te illustreren maken we gebruik van de economische kringloop van François Quesnay, de kringloop van geld – en goederenstromen, de import en export. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen, 'Invoer + Uitvoer' = 0. Het exportoverschot van het ene land is het import – en de schuldenberg – van een ander land. Artificiële intelligentie leert dat het veel lastiger is om met kwalitatieve parameters, de kwalitatieve relaties rekening te houden.

'Nog een Zonnepaleis is niet de oplossing, een strengere EU wel' (Arie Slob en Carola Schouten Volkskrant 27 augustus 2011)
Regels
Als je het spel wilt spelen, moet je je ook aan de regels houden. En zo niet, dan moeten er automatische sancties volgen in de vorm van boetes, het intrekken van steunfondsen en misschien op termijn zelfs wel het onthouden van stemrecht of verwijdering uit de eurozone. Bovendien gaat de roep om meer Europa voorbij aan een dieper liggend vraagstuk, het gedrag dat deze crisis mogelijk maakte: het maar blijven maken van schulden.
Hiernaast moeten we terug naar het aloude adagium dat macht zo dicht mogelijk bij de burgers zelf blijft. Dat geeft de meeste kans op vertrouwen en draagvlak. Het is aan de landen zelf te bepalen hóe ze aan de euroregels voldoen. Dát ze eraan moeten voldoen, staat buiten kijf. En mocht een lidstaat wederom sancties gaan negeren of de regels blijven overtreden, dan moet maar eens hardop de vraag gesteld worden hoe lang zo'n land mag blijven meedoen in de euro.

'De wereld staat in brand en wij gaan navelstaren' (Esther-Mirjam Sent Volkskrant 3 september 2011)
Economen bestuderen zaken als kuddegedrag en de grenzen aan de rationaliteit, terwijl het kabinet niet verder komt dan de mantra van keuzevrijheid en zelfredzaamheid. Economen weten inmiddels dat dat helemaal niet werkt.
Je kunt geen economische unie vormen zonder vergaande politieke samenwerking. Je ziet overal weeffouten in het economisch systeem. De grootste weeffout is dat het systeem het eigenbelang niet in goede banen leidt, zoals Adam Smith voor ogen had.

Martha Nussbaum Creating Capabilities - The Human Development Approach (Volkskrant 9 juli 2011)
Nussbaum legt de nadruk op het optimaal benutten van de mogelijkheden van landen en hun bevolking. Het verbeteren van de kwaliteit van leven van alle burgers zou het doel van overheden moeten zijn, uit ethisch oogpunt maar ook omdat op die manier de sterkste samenlevingen en economieёn worden opgebouwd.
De twee pilaren van deze benadering zijn vrijheid voor de individuele burgers en een democratische en verantwoordelijke overheid die de ruimte schept waarin de burgers zich kunnen ontplooien en daarmee de economie en samenleving tot bloei brengen.

'Politici maken onze democratie kapot' (Joep Dohmen Volkskrant 3 september 2011)
De geesteswetenschappen en de kunsten helpen de mens zich in te leven in anderen. Daarop bezuinigen voedt de haat, stelt filosoof en hoogleraar Joep Dohmen.
Ja-knikkers
Nederland kiest echter vandaag voor op winst gericht onderwijs. De Nederlandse universiteiten moeten van overheidswege zwaar bezuinigen, met name op de niet-exacte vakken. De verantwoordelijke politici en bestuurders zien het belang van geesteswetenschappen en kunst niet in. Zij willen niet onder ogen zien dat de kredietcrisis op rekening komt van onverantwoordelijk handelende individuen. Zij willen niet toegeven dat het echec van de banken geen toeval was en alles te maken had (en heeft!) met een cultuur van ja-knikkers. Onze minister van Onderwijs, Marja van Bijsterveldt, zei in Trouw: 'Ik wil alles uit het kind halen.' Hoe dan? Door het een vakkenpakket te geven van Engels, taal, rekenen en economie. Geen enkel woord over brede algemene vorming, dat vindt ze maar flauwekul.
Het mensbeeld van Nussbaum is het tweede belangrijke punt in Niet voor de winst. Dat is niet zo positief. Zij laat zien hoe jonge kinderen moeten leren hun primaire narcisme, hun schaamte over hun lichamelijkheid en hun onmacht te overwinnen. Opvoeding betekent: jonge mensen niet alleen leren inzien maar ook leren aanvaarden dat ze als mens kwetsbaar zijn en afhankelijk van anderen. Alleen wie daarin slaagt, is zelf beter in staat om open te staan voor anderen en anderen te helpen. Wie er echter niet in slaagt zijn onmacht te verdragen, zal zijn angst, walging en schaamte over zichzelf al gauw op anderen projecteren. Die ander, die vreemdeling, die allochtoon deugt niet; hij stinkt, is een rat, tuig. Met andere woorden: humanistische vorming via de geesteswetenschappen en kunsten is van groot belang voor een bloeiend, gelukkig leven. Maar zij is van nog veel groter belang voor het voorkomen van mislukte levens en het tegengaan van een cultuur van haat.

Martha Nussbaum boek Niet voor de winst
Wat is het doel van onderwijs? Het aanleren van vaardigheden voor een baan en zo winstgevend te zijn voor de maatschappij, of het leren je te gebruiken, je eigen cultuur kritisch te bevragen, een betrokken burger te worden in diezelfde maatschappij? In Not for Profit: Why Democracy Needs the Humanities (nu vertaald als Niet voor de winst door Anneke Brassinga en Rogier van Kappel) stelt Martha Nussbaum dat het een zonder het ander ondenkbaar is. Achter de handelingen van grote staatslieden, en achter de hypotheses van de grootste wetenschappers gaan kwaliteiten schuil die niet te maken hebben met calculaties of winst, maar met mensenkennis, verbeeldingskracht en empathie. Dat zijn zaken die je niet leert bij economie, werktuigbouwkunde en bedrijfskunde, maar in de humaniora: kunst, literatuur, cultuurstudies.

Arnon Grunberg voetnoot Strategie (volkskrant 16 juni 2011)
Waarom wij het vermogen hebben om logisch na te denken? Opdat we onderscheid kunnen maken tussen wat waar en niet waar is. Op woensdag berichtte The New Times echter over een artikel in The Journal of Behavorial and Brain Sciences waarin twee onderzoekers, Hugo Mercier en Dan Sperber, stellen dat rationaliteit vanuit evolutienair oogpunt primair is bedoeld om de ander te overtuigen. Waarheid is slechts een bijkomstigheid. Irrationaliteit is bovendien geen aberratie in de evolutie, maar een alternatieve en vaak betere strategie. Negeer argumenten die je theorie niet ondersteunen, besteed alleen aandacht aan argumenten die je theorie bevestigen.
Ongetwijfeld valt er wat af te dingen op het onderzoek van Mercier en Sperber, maar een vluchtige blik op het politieke debat bevestigt hun gelijk: waarheid is onbelangrijk, wat telt is de overwinning op de tegenstander.
Kortom democratie is de triomf van de irrationaliteit met betrekkelijk vreedzame middelen.

Het gaat er op lijken dat met de inzichten van Iain McGilchrist, Hugo Mercier en Dan Sperber het fenomeen enantiodromie van Carl Jung wordt onderbouwd. Of met andere woorden we leren de éne werkelijkheid steeds beter te begrijpen.

Iain McGilchrist: Things Are Not What They Seem.

Paul Krugman neo- keynesiaans econoom (Nobelprijs voor de Economie): Plunderaars in Gucci-instappers (Volkskrant 20 april 2010):
Feit is dat het grootste deel van de financiële sector een grote zwendel is geworden – een spel waarbij een handjevol mensen rijkelijk wordt beloond om consumenten en beleggers te misleiden en uit te buiten. Als we de lat voor dit soort praktijken niet lager leggen, zal de zwendel gewoon doorgaan.

Opvoeding en omgeving kunnen net als eigenschappen erfelijk zijn (Frank Grosveld en Jos de Mul Volkskrant 3 april 2010):
In de loop van de tijd ging de slinger in dit Nature-nurture-debat regelmatig heen en weer tussen die beide polen. Zo werd in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw alle nadruk gelegd op opvoeding en omgeving. Een criminoloog als Buikhuisen, die toen onderzoek wilde doen naar biologische factoren van crimineel gedrag, werd slachtoffer van een ware hetze. Mede door de grote vlucht die het genetisch onderzoek heeft genomen, is de slinger weer teruggegaan richting natuurlijke aanleg. Men hoopt voor iedere individuele eigenaardigheid een genetische aanleg te vinden.
De lamarckiaanse wending in de moleculaire biologie naar de epigenetisch gedreven overerving is tegen deze achtergrond bijzonder relevant. Wat het onderzoek immers laat zien is dat natuur en opvoeding zeer nauw zijn verstrengeld. Niet in de zin dat ontwikkeling ‘van allebei een beetje’ is, maar omdat de effecten van opvoeding en omgeving zelf overerfbaar kunnen zijn.

Michel Serres Rede uitgesproken ter gelegenheid van de intrede van René Girard in de Académie Française
U ontdekte de werking van de zondebok, het bindmiddel voor het collectief. U ontdekte ook dat eerste bindend mechanisme: het nabootsen, dat dominantie en dus ook onderwerping voortbrengt. Dit nabootsen ontspringt aan ons zenuwstelsel, zoals onlangs is gebleken met de ontdekking van spiegelneuronen.
U heeft de vinger gelegd op een van de belangrijkste geheimen van culturen: de reproductie van culturele codes, dat vandaag de dag met een enorme snelheid gepaard gaat. Alle apparaten en artefacten die ons vandaag de dag omringen worden geproduceerd op basis van een model. Maar niet alleen dingen, ook gedrag zoals management en openbaar bestuur zijn gebaseerd op een model, een format, met als doel om alle activiteit in een organisatie gelijkaardig en reproduceerbaar te maken, en de macht te geven aan diegenen die geen specifieke expertise meer hebben.
Hoe zit dat met het sacrificiële? Serres onderscheidt twee soorten religies: de antropologen en sociologen hebben het alsmaar over religies die zich baseren op een lidmaatschap. Daar is sprake van het sacrificiële geweld. Voor de gelovigen daarentegen gaat het om iets anders. Het onderscheid tussen polytheïsme en monotheïsme betreft niet zozeer het geloof in één god of meerdere goden, maar wijst op een radicaler onderscheid, nl. tussen het sociale en individuele.

Marcel Roele Over tolerantie
Wetenschapsjournalist Marcel Roele is politicoloog van opleiding en gespecialiseerd in de sociobiologie (het verklaren van sociaal gedrag met oog voor onze evolutionaire achtergrond). Hij werkt regelmatig samen met Frank Karsten, de oprichter en bezieler van de libertarische stichting MeerVrijheid en geeft lezingen en workshops in bedrijven.
Roele pleit voor een vergroting van de individuele en economische vrijheid in Nederland en Vlaanderen. "Een minder betuttelende overheid zorgt voor een gezondere economie en die zorgt op haar beurt voor meer verdraagzaamheid."
"Of mensen tegenwoordig meer of minder verdraagzaam tegen over elkaar zijn dan in het verleden, hangt ervan af hoe je het begrip definieert. In de Middeleeuwen werden dissidenten of mensen die zich afwijkend gedroegen vaak ter dood veroordeeld. En de burgers waren onderling ook niet zo verdraagzaam. Als je de geregistreerde moorden vergelijkt met het bevolkingsaantal volgens parochiegegevens, blijkt dat in sommige eeuwen er relatief veel meer mensen werden vermoord dan nu het geval is. Als je dat als referentie neemt, vind ik onze huidige samenleving behoorlijk verdraagzaam. We zijn zeker een stapje vooruit in het beschavingsproces.Veel mensen verwijzen terug naar de brave jaren vijftig, toen de burger nog welopgevoed en volgzaam was. Maar in zekere zin was ook die samenleving onverdraagzaam. Je moest je conformeren aan kerk en een verstikkende sociale controle en kleinburgerlijke moraal, anders werd je tot het uiterste getest.

Marcel Roele Het einde van Nederland
Nederland is een democratie, een verzorgingsstaat, een immigratieland en een multiculturele samenleving. Dat zijn vier kenmerken die zich niet laten combineren. Een multiculturele samenleving ondermijnt de democratie; en immigratie ondermijnt de verzorgingsstaat.
Hoe zal Nederland er over honderd jaar uitzien? Een bont geheel van etnische groepen die door elkaar heen wonen, allerhartelijkste betrekkingen onderhouden en zich verrijken aan elkaars cultuur? Vergeet het maar. In 1969 toonde de Amerikaanse econoom Thomas Schelling met een simpel wiskundig model al aan dat segregatie (opdeling in blanke en zwarte wijken) spontaan en onvermijdelijk ontstaat. Schelling vroeg zich af of in de Verenigde Staten blanke en zwarte wijken waren ontstaan als Amerikanen er absoluut geen bezwaar tegen hadden gehad om naast iemand te wonen die een andere huidskleur heeft. Hij bedacht een virtuele wereld waarin witte en zwarte schijven wonen in de vakjes van een enorm spelbord.
De liefdadiger
Nederlanders helpen graag behoeftige medemensen – en dat mag wat kosten. Zo heeft ons land dit jaar krap 2 miljard euro uitgetrokken voor de opvang van een geraamd aantal van 80.000 asielzoekers. De vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR) moet met ruim 1 miljard euro per jaar wereldwijd zeker twintig miljoen vluchtelingen in leven houden. Met andere woorden: voor het geld dat wordt besteed aan een Somalische vluchteling in Nederland kun je vijfhonderd Somalische vluchtelingen opvangen in Afrika.
Wie profiteert er van die eindeloze stroom belastinggeld voor asielzoekers, de Derde Wereld en de integratie van allochtonen? Dat zijn de beleidsmakers, sociale werkers, ontwikkelingswerkers, jongerenwerkers en andere liefdadige types. Zij doen telkens een succesvol beroep op ons geweten. We kopen een aflaat voor ons zondige, kapitalistische egoïsme. Wat doet het ertoe dat daarmee geen arme stakkerds daadwerkelijk vooruit worden geholpen. Als wij maar in ruil voor ons geld een goed gevoel krijgen over onszelf.

Marcel Roele
Zoals de naam al doet vermoeden, komt MeerVrijheid op voor meer vrijheid: vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, vrijheid van onderwijs en schoolkeuze, vrijheid van overheidsbetutteling (je beslist bijvoorbeeld zelf of je in je eigen bedrijf een sigaret opsteekt of in je eigen auto een gordel draagt), vrijheid van associatie (dat wil zeggen: privé en zakelijk omgaan met wie je wilt) en vrijheid om met je lichaam te doen wat je wilt. De enige beperkingen zijn: je mag geen geweld toepassen of daarmee dreigen, je mag niet stelen, je mag niet frauderen en je mag niet iemand ten onrechte beschuldigen van geweld, diefstal of fraude.
Bijzonder onderwijs
Goddank hebben we naast de eenheidsworst van het staatsonderwijs nog de vrijheid om voor het bijzonder onderwijs te kiezen. Maar ook het bijzonder onderwijs eet noodgedwongen mee uit de staatsruif en onderwerpt zich daarom aan onderwijsvernieuwingen (die je beter onderwijsvernielingen zou kunnen noemen) en andere regeltjes van de overheid. Als je het belastinggeld dat we aan onderwijs betalen, teruggeeft aan de burgers, zou bijna iedereen zijn kinderen naar een goede privéschool kunnen sturen. Om te voorkomen dat de armsten buiten de boot vallen, zou je die ouders onderwijswaardebonnen kunnen geven, waarmee ze de opleiding van hun kind betalen. Als de klant echt koning is, wordt het onderwijs veel beter. Denk maar niet dat ouders en kinderen dan kiezen voor scholen die alleen maar pretpakketten of religieuze indoctrinatie bieden; uiteindelijk wil iedereen vooral dat zijn kind later een goede baan krijgt. Natuurlijk moet je wel uitkeringen voor schoolverlaters afschaffen, want die zijn een beloning voor luiheid.

Voor de emancipatie van vrouwen dient goed onderwijs, verbetering van de toegang tot de arbeidsmarkt centraal te staan. Om de keuzevrijheid en autonomie te bevorderen werkt een triviaal onderwerp als het hoofddoekverbod eerder averechts. Wilders biedt simpele oplossingen voor complexe vraagstukken en zorgt zo onbedoeld voor de nodige entertainment. Het eerste is helaas niet mogelijk. Wat betreft het tweede punt slaagt hij aardig.

Aan de hand van de Axis Mundi (p. 71) - de rode draad in het boek Een vorm van beschaving reikt Klaas van Egmond de oplossingsrichting aan. Een handleiding op deze route geeft het boek Geestkunde van Freek van Leeuwen.

Een fenomeen van de laatste decennia in vooral westerse landen is het kopen op afbetaling (live now, pay later). Dit kan tot torenhoge financiële schulden leiden, die de omgeving, gemeentelijke en/of overheidsinstanties dwingen de persoon onder financiële curatele te stellen. Ook bezuinigingen op de sociale zekerheid, huurtoeslag en op de zorg kunnen tot armoede leiden. Dit verschijnsel geldt niet alleen voor een individu maar ook voor een collectief, een organisatie of een land.
De vraag kan worden gesteld in hoeverre is de democratie als politiek systeem in staat op de mondiale vraagstukken die spelen effectieve oplossingen te vinden? De kredietcrisis leert dat ook de American Dream van live now pay later aan grenzen is gebonden.

Net als elke organisatie is ook de overheid een afspiegeling van de maatschappij. De dubbele moraal is een andere manier om het spel van de 'dubbele’, de verborgen agenda tot uitdrukking te brengen. Onder het mom van marktwerking is er in het publieke domein een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het marktmechanisme ‘u vraagt wij draaien’ heeft de ommekeer in het denken betrekking op het 'inspelen op de vraag waar echt behoefte aan is'. Volgens het concept van de Big Society (Phillip Blond en Baron Wei) moet - in plaats van te oscilleren tussen marktindividualisme en staatscollectivisme - de macht naar de (georganiseerde, democratische) burgers. De publieke sector naar het publiek. Bonds boek Red Tory vormde de inspiratie bron voor Big Society. In het boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen van Geert Hofstede wordt de cultuurdimensie Individualisme en Collectivisme toegelicht.

De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 24 Het kruis en het pythagorische tiental (p. 661):
Als we nu aandacht schenken aan het Egyptische kruis of de tau, kunnen we ontdekken dat deze letter, die door de Egyptenaren, Grieken en Joden zo hoog werd vereerd, in een geheimzinnig verband staat met de decade. De tau is de alfa en de omega van de geheime goddelijke wijsheid, die wordt gesymboliseerd door de eerste en de laatste letter van Thot (Hermes).
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental Zeven in de sterrenkunde, de wetenschap en de magie (p. 711):
Vers 70 in de ‘Ha Idra Rabba Qadisha’ (de grote heilige vergadering) zegt over de schedel (het hoofd) van macroprosopus, de Oude7 (Sanat, een benaming van Brahmā), dat in elk van zijn haren zich een ‘verborgen bron die voortkomt uit het verborgen brein’ bevindt. ‘En zij schijnt door dat haar en gaat naar het haar van de microprosopus, en van daaruit (dat is het gemanifesteerde VIERTAL, het tetragrammaton) wordt zijn brein gevormd; en vandaar gaat dat brein in DERTIG en TWEE paden’ (of de triade en de duade, of weer 432). En verder (vers 80): ‘Er zijn dertien haarlokken aan de ene kant en aan de andere kant van de schedel’ – d.i. zes aan de ene en zes aan de andere, terwijl de dertiende ook de veertiende is, omdat zij mannelijk-vrouwelijk is, ‘en met hen begint de verdeling van het haar’ (de verdeling van de dingen, de mensheid en de rassen).
‘Wij zessen zijn lichten die uit een zevende (licht) stralen’, zegt rabbi Abba; ‘gij zijt het zevende licht’ (de synthese van ons allen, voegt hij eraan toe, sprekend over tetragrammaton en zijn zeven ‘metgezellen’, die hij ‘de ogen van tetragrammaton’ noemt).
711/712: TETRAGRAMMATON is Brahmā Prajāpati, die vier vormen aannam om vier soorten bovenaardse wezens te scheppen, d.w.z. die zich viervoudig, of tot het gemanifesteerde Viertal maakte (zie Vishnu Purāna, Deel I, hfst. V); en die daarna wordt herboren in de zeven rishi’s, zijn mānasaputra’s, ‘uit denkvermogen geboren zonen’, die later 9, 21 en zo verder werden, die zoals men zegt, allen zijn geboren uit verschillende delen van Brahmā8.
Er zijn twee tetragrammatons: de macro- en de microprosopus. De eerste is het absolute volmaakte vierkant of TETRAKTIS binnen de cirkel, beide abstracte begrippen, en wordt daarom AIN, het Niet-zijn genoemd, d.i. onbegrensbaar en absoluut Zijn. Maar beschouwd als microprosopus of de ‘hemelse mens’, de gemanifesteerde logos, is hij de driehoek in het vierkant – de zevenvoudige kubus, niet de viervoudige, of het vlakke vierkant.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 1 Archaïsche of hedendaagse antropologie? (p. 733):
Telkens wanneer men een onbevooroordeelde, eerlijke en ernstige wetenschapper de vraag stelt naar de oorsprong van de mens, komt onveranderlijk het antwoord: ‘Wij weten het niet.’ De Quatrefages is met zijn agnostische houding een van dergelijke antropologen.
Dit betekent niet dat de overige wetenschappers niet oprecht of niet eerlijk zijn, want in dat geval zou onze opmerking weinig tactvol zijn. Maar naar schatting zijn 75 procent van de Europese wetenschappers evolutionisten.
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 4 De duur van de geologische tijdperken, rascyclussen en de oudheid van de mens (p. 785):
Miljoenen jaren zijn in vergetelheid verzonken en hebben wat de oorsprong van de mens en de geschiedenis van de vroegste rassen betreft, in het geheugen van de niet ingewijden geen andere herinnering nagelaten dan die aan de weinige duizenden jaren van de orthodoxe westerse chronologie.
Alles hangt af van de bewijzen die voor de oudheid van de mensheid zijn gevonden. Indien de nog betwiste mens uit het Plioceen of zelfs uit het Mioceen de homo primigenius was, dan kan de wetenschap (argumenti causa) gelijk hebben als zij haar huidige antropologie – voor wat betreft de datum en de manier van ontstaan van de ‘homo sapiens’ – baseert op de darwinistische theorie1. Maar indien de skeletten van de mens ooit in de Eocene lagen zouden worden ontdekt, maar geen fossiele aap, waardoor het bestaan van de mens vóór de mensaap wordt bewezen – dan zullen de darwinisten hun vindingrijkheid in een andere richting moeten aanwenden. En in goed ingelichte kringen wordt gezegd dat de 20ste eeuw nog in haar eerste begin zal zijn, wanneer zo’n onweerlegbaar bewijs van de prioriteit van de mens zal worden ontdekt.

De oplossing van het vraagstuk waarmee de bewustzijnsevolutie of de natuurwet van cyclisch, evolutionair scheppen zich bezig houdt is al millennia bekend. De wisselwerking tussen geest en materie is een medaille met twee kanten, waarop zowel het Zelf-eon van Jean Charon, de bewustzijnsevolutie als de evolutietheorie van Darwin van toepassing zijn. De bewustzijnsevolutie, de ziel, de kern van de mens heeft op de absolute ‘Ruimte en Tijd’ (macrokosmos) betrekking, daarentegen de evolutietheorie op de relatieve ‘Ruimte en Tijd’ (microkosmos). De kwintessens van dit verhaal draait echter om survival of the fittest. Het dilemma van het leven ligt besloten in: Waar kiezen we nu voor? Het brengt de kwintessens, de moraal van dit verhaal tot uitdrukking. Het is de bindende factor tussen individu en collectiviteit, tussen de microkosmos en de macrokosmos. Politici komen er eindelijk achter dat meerwaarde creëren moeilijker is dan elkaar op een prettige manier fêteren. Het is met name religie, het morele kompas, dat van oudsher de zingeving van het leven beoogt te beantwoorden. Het biedt een oplossing voor de ‘dikke-ik mentaliteit’. Al betekent dit niet dat religieuze dogma’s niet ter discussie kunnen worden gesteld.

Konrad Dietzfelbinger boek Mysteriescholen (p. 87): Het ontvangende staat tegenover het verwekkende. Uit het ontvangende ontstaat in de loop der eonen de materie waarin de krachten en ordening van de verwekkende Geest werkzaam zijn. Deze materie en de zich ontwikkelende zichtbare schepping zijn dus 'de helft van het geheel'. Met de twee is het het 'begin' gemaakt, de tijd.
P. 88: De getallen (getallensymboliek) waren voor de pythagoreeërs een middel om de opbouw en de scheppingsprocessen van de wereld te verduidelijken, en dan niet alleen de uiterlijke, zichtbare kant maar vooral ook de geestelijke kant, de innerlijke krachten en hun werkzaamheid.

Het Mysterie van de Liefde
Ze verlangen terug naar het oude ego bewustzijn en zijn geneugten en maken een Gouden Kalf, het symbool voor het decadente Egypte. In het algemeen kan het Gouden Kalf ook worden geduid als het symbool voor de collectieve bewustzijnsfrequenties op aarde tijdens het Tijdperk van het Sterrebeeld Stier, dat aan z'n einde kwam, omdat het Tijdperk van de Ram begon. Je kunt het ook duiden als een verlangen naar het bekende, de oude materialistische, gemakzuchtige en egoïstische mentaliteit.
Er zijn duidelijke overeenkomsten met onze tijd, ook een periode waarin we van oud naar nieuw moeten omschakelen, van het Vissen Tijdperk, naar de Tijdgeest van de Waterman of Aquarius, in ons geval. De komende 2150 jaar staat de Zon in het teken Waterman. De aardas maakt elke 26000 jaar een cirkel, waarbij hij elke 2150 jaar – een Kosmische maand genoemd – door één van de dierenriemtekens gaat. De volledige cyclus van 26000 jaar noemt men het Kosmisch Grootjaar.

Is er plaats in de herberg om de levende Christus geboren te laten worden?
Stop met dansen rond het gouden kalf! – Ik bevestig het oordeel van God – Stel jezelf de logische vraag – De afgod van een zachtaardige Jezus aanvechten – De roofzuchtige wolven van het christendom – Ken mijn vibratie – Wat één heeft gedaan, kan iedereen.

Laurence Gardner boek Schaduw van Salomo de onthulling van de geheimen van de vrijmetselarij
Laurence Gardner doet uit de doeken hoe de vrijmetselarij werd beïnvloed door de politieke verwikkelingen in Engeland en hoe ze zich verhoudt tot de middeleeuwse steenhouwersgilden, tot ridderorden als de tempeliers en de rozenkruisers en tot de mysteriescholen van het oude Egypte. Hij ontdekt dat Salomo de erfgenaam was van een veel oudere traditie en onthult welk verband er bestaat tussen de alchemistische Steen der Wijzen, de Egyptische piramiden en obelisken, het bijbelse gouden kalf en de Ark des Verbonds. Zijn onderzoek levert aanwijzingen op dat hedendaagse wetenschappelijke ontdekkingen duizenden jaren geleden al bekend waren. Deze herontdekte oude kennis brengt hem bij een essentieel element binnen de vrijmetselarij: het Maçonnieke Woord dat Noach, Mozes, Salomo, Hiram Abif en anderen kenden maar dat in vergetelheid is geraakt. Het is dit woord dat de sleutel biedt tot oude mysteriën en geheimen die voor 1688 binnen de vrijmetselarij een grote rol speelden maar die na die datum hun betekenis zijn verloren.

Esoterisch bijbellezen
* Gouden kalf: was een stierkalf en symboliseert een terugval van het Ramtijdperk (denken) in het Stiertijdperk: visionair tijdperk in Egypte.

Willem van Ockham: De simpelste verklaring is meestal de juiste.
Om de waarheid te achterhalen is er volgens Pythagoras - in verband met de supersymmetrie in de schepping - geen complexe wiskunde nodig. Om de 10 dimensies (perspectieven) weer te geven is de gebruikte wiskunde van het metrieke stelsel eenvoudiger dan bij de snaartheorie. Er behoeft slechts tot tien te worden geteld:

====

Geloof en secularisme (Rentmeesterschap en Materiële wereld, Goed en Kwaad)

In de loop der eeuwen is een veelvoud (Plato, Socrates, Anselmus van Canterbury, Thomas van Aquino, Immanuel Kant, René Descartes, Kurt Gödel) aan Godsbewijzen uitgewerkt. Maar ook de stelling van Gödel is door de één-op-één relatie bijectie niet waterdicht. Wetenschap is voor Procee een menselijke inventie om de (‘buiten’)menselijke werkelijkheid meer in haar greep te krijgen. Al verwijst Procee in zijn boek ook naar de grotvergelijking van Plato en besteedt hij aan zijn grote inspirator Kant en het "an sich" uitgebreid aandacht. Jared Diamond stelt daarentegen dat het er om gaat een manier te vinden om mensenmassa’s in bedwang te houden. Volgens Jared Diamond zijn daarvoor de religies uitgevonden. Om achtergronden te duiden kan naast de allegorie van de grot en het "an sich" ook aan het Jenseits van Nietzsche en aan de metafoor van de toverlantaarn van H.P. Blavatsky worden gedacht. Maar het is uiteindelijk het gezonde verstand, de oordeelskracht die een brugfunctie tussen de theoretische en praktische rede, tussen denken en voelen vervult. In hoeverre is de triade Über-ich, Ich en Es van Freud een nieuwe doorsnede van het oude inzicht nous, thumos en epitumia van Plato? Het Über-ich is het innerlijke, verbiedende aspect van de persoonlijkheid (= geweten). De Latijnse woorden ‘Ethos en Pathos’ - twee soorten emoties - zijn vergelijkbaar met de Griekse begrippen ‘Thumos en Epithumia’. Wetenschap is niet alleen logos, maar ook ethos en pathos. Pathos (van πάσχειν 'paschein', het Griekse woord voor "lijden" of "emotie") is samen met ethos en logos één van de drie middelen van overtuiging in de filosofische leer Ars Rhetorica van Aristoteles. In de woorden van Procee: ‘Dat alles mondt uit in de inmiddels bekende dubbelslag dat epistemologische verantwoordelijkheid niet alleen betrekking heeft op het zo goed mogelijk presenteren van onderzoek, maar tevens op een onderzoek naar de achtergronden.’

Retorica – de logos, ethos en pathos van het overtuigen
Drie ovetuigingsmiddelen
Daar waar we argumenten aandragen, hopen we te overtuigen. Argumenteren zelf is een talige bezigheid, maar om te overtuigen is vaak meer nodig dan alleen een goed argument. Binnen de argumentatieleer richt de retorische leer zich op de kunst van de
welsprekendheid of het overtuigen. Aristoteles verstaat onder ‘retorica’ de “vaardigheid om geschikte overtuigingsmiddelen te vinden om in een redevoering te gebruiken” (bron [1] p. 49). Hij maakt onderscheid tussen technische en niet-technische overtuigingsmiddelen. Onder niet-technische middelen wordt bijvoorbeeld materiaal verstaan dat onafhankelijk is van de spreker, zoals wetten, rapporten of documenten. De technische middelen zijn daarentegen interessanter.

Oude en nieuwe retorica Wie anderen wil overtuigen, begeeft zich bewust of onbewust op het terrein van de retorica – het klassieke systeem van regels en adviezen voor welsprekendheid en doeltreffende communicatie. Professor Grootendorst legt, bij wijze van inleiding op de volgende congresbijdragen, uit hoe dit aloude systeem precies in elkaar zit. Bovendien gaat hij na hoe het tegenwoordig funcioneert – onder meer aan de hand van de gebeurtenissen na de dood van prinses Diana.\\ Prof. dr. R. Grootendorst - hoogleraar Taalbeheersing van het Nederlands, Universiteit van Amsterdam
Is overtuigen door middel van taal een kunst of een kunstje? In Het winnende woord (verschenen in 1997) omschrijft Marjan Spolders retorica als "de kunst en de kunde van het overtuigen door woorden". Volgens de auteur is hiervoor een "zekere aanleg" onontbeerlijk, maar retorica is volgens haar ook een vak dat je kunt leren. Er is dus alle reden om voor een antwoord op de centrale vraag van dit congres te rade te gaan bij de retorica.

====

Immaterieel en Materieel (Immateriële- en Materiële wereld)

Peter Singer maakte dierenrechten salonfähig
Bij planten zit je altijd goed (Casper Thomas interviewt Peter Singer De Groene Amsterdammer 9 juli 2011):
Ethicus Peter Singer geldt sinds decennia als de meest vooraanstaande - en controversiële -
pleitbezorger van dierenwelzijn. Een gesprek over biologisch vlees, ritueel slachten en obesitas.
Ik las het bijna tien jaar geleden toen het uitkwam:
The Life You Can Save, geschreven door Peter Singer. Later werd het wat onbeholpen vertaald als Het kan wel! – Armoede hoeft niet.
Wie kennis wil maken met Singers radicale gezicht, moet zijn boek
The Life You Can Save Acting Now to End World Poverty lezen. De portee: het is moreel laakbaar om meer geld voor jezelf te houden dan strikt noodzakelijk is voor een behoorlijk bestaan.
Moet niet iedereen gewoon meer Singer lezen?
‘Uiteindelijk gaat het om de
juiste afweging bij dagelijkse beslissingen. Je moet mensen confronteren met de feiten en hopen dat hun basale morele antenne wordt geactiveerd. Niet iedereen hoeft filosoof te worden om te bedenken dat het verkeerd is als jouw voedselkeuzes anderen schade toebrengen. En anderen, daar horen dieren bij.’

‘Optimisme kan tot rampen leiden’ (Wouter Woussen interviewt Geert Mak Blendle weekoverzicht 11 november 2018):
Het grootste voordeel aan een oorlog meemaken, is dat je er daarna nooit meer een wilt. De Nederlandse historicus Geert Mak hoopt dat ook somber realisme, af en toe een crisis en de herinnering aan de Eerste Wereldoorlog Europa helpen om oorlogen te voorkomen. ‘Maar de lichten gaan uit en het zou nog lang kunnen duren eer ze weer aangaan.’
Mitterrand en Kohl hadden allebei een wereldoorlog meegemaakt. Vandaag groeit een generatie op die niet eens iemand kent die de oorlog heeft meegemaakt.
‘Voor de Nederlandse premier Mark Rutte, die weinig gevoel voor geschiedenis heeft, is de Europese Unie niet meer dan een handelsverdrag. Maar voor de oprichters van de Unie was het in de eerste plaats een vredesproject na twee catastrofale oorlogen.’
Een oorlog is natuurlijk niet de enige ramp die Europa kan treffen.
‘Sommige rampen zijn al bezig. De voorbije twaalf maanden zijn alweer duizenden mensen verdronken in de Middellandse Zee.
We stevenen af op een klimatologische catastrofe, die nog meer mensen op de vlucht zal drijven. Het zal heel lastig worden om daar op een verstandige manier mee om te gaan.’
De droom van een Verenigde Staten van Europa lijkt de laatste jaren veel glans te hebben verloren.
‘Ik geloof ook niet in die droom. We hebben geen idealistische wensdroom nodig, maar een pragmatische federatie. De Europese natiestaten zullen niet gauw afgeschaft worden. Maar zoals Europa nu werkt, is het veel te log. Dat zie je in de Brexit-onderhandelingen. De Britse premier Teresa May heeft te weinig bewegingsruimte omdat ze het slachtoffer is van Britse politieke spelletjes. De EU heeft al evenmin speelruimte omdat ze een rigide machine is met maar één doel: de regels moeten gerespecteerd worden. Ze kan niet politiek manoeuvreren. Dat kan catastrofale gevolgen hebben.’

Tijd voor een koele blik op de energietransitie (Marco Visscher de Volkskrant 10 november 2018 Opinie p. 2-3):
Het klimaatbeleid is ambitieus, maar is het ook effectief? Volgens Marco Visscher moeten we doelgerichter zijn als we de CO2-uitstoot willen terugdringen.
Met zijn boek droeg Singer sterk bij aan de opkomst van een beweging van zogeheten ‘
effectieve altruïsten’. Zij proberen maximaal bij te dragen aan een betere wereld en nemen liefdadigheid serieus. Ze slaan de jaarrapporten van charitatieve instellingen erop na om zeker te zijn dat er niet te veel aan de strijkstok blijft hangen, maar ook dat er echt resultaat wordt geboekt. Effectieve altruïsten willen simpelweg dat hun euro’s de grootst mogelijke positieve impact hebben. Het zijn filantropen met een warm hart, een open geest en gezond verstand.
Dezelfde fouten
Wat heeft
effectief altruïsme nu te maken met het klimaatbeleid? Op het eerste gezicht niet zo veel. Maar nu ik me heb verdiept in de hele energietransitie zie ik dat de opstellers van het klimaatbeleid dezelfde fouten dreigen te maken als wij wanneer we iets goeds willen doen voor onze medemens. Het gaat vooral om maatregelen die goed zichtbaar zijn, die een prettig gevoel geven en die boven alles de indruk wekken dat we goed bezig zijn.
Klimaatverandering vond ik al langer een zorg, maar over het klimaatbeleid begin ik me zo langzamerhand minstens zo veel zorgen te maken. Wellicht moeten we dit vraagstuk benaderen met het
warme hart, de open geest en het blackred%effectief altruïst. Hoe ziet dat eruit?
En met gezond verstand laten we ons niet meeslepen door . Geen moreel beroep op onze zorg voor de aarde, maar een koele, rationele blik om een reëel probleem op de juiste manier te pareren. Geen naïef geloof in een magische oplossing voor de vele technische hobbels rondom energie uit zon en wind, maar een beleid dat stuurt op resultaat. Geen symboolpolitiek, maar werken aan concrete maatregelen in internationaal verband.
Uiteindelijk, zo leren de effectieve altruïsten ons, moeten we ook goede bedoelingen – misschien wel: juist goede bedoelingen – beoordelen op hun doeltreffendheid.

Het licht aan dankzij de wind (Carlijne Vos Volkskrant 10 november 2018 Zaterdag p. 2-5):
Met flinke tegenwind bouwde een Nederlandse ondernemer het grootste windmolenpark van Afrika.
De Nederlandse ondernemer Willem Dolleman besefte dat hij een droom kon waarmaken: het grootste windmolenpark van Afrika bouwen bij het Turkanameer in Kenia. Het zou de nomadenstammen die er woonden welvaart brengen en Kenia van de vervuilende dieselgeneratoren verlossen. Dat bleek lastiger dan gedacht. Dolleman krijgt een brok in zijn keel. Nog altijd kan hij dat gevoel oproepen dat hij kreeg toen hij jaren terug bij het Turkanameer onder de sterrenhemel die enorme windkracht langs zijn lijf voelde stromen. Natuurlijk zit zijn pensioen erin, maar geld is niet wat hem drijft. Het gaat hem als ondernemer om de uitdaging. ‘Als je ergens je tanden in zet, wil je niet weglopen zonder resultaat.

Winnie Sorgdrager: 'Cultuur speelt in het regeringsbeleid geen enkele rol’ (Volkskrant 29 december 2005): ‘Kunst moet, iedereen zal je vertellen dat dat belangrijk is, maar eigenlijk is het franje. In mijn tijd kwam cultuur in de ministerraad niet aan de orde. Dat is slecht. Hoe belangrijk kunst is, realiseert men zich pas als het weg is. Cultuur moet bij een minister worden ondergebracht. Een minister heeft meer power. Een samenleving heeft een materiële infrastructuur en een immateriële. Die laatste kun je niet zien, maar die heeft een grote invloed op de kwaliteit van de samenleving. Recht, cultuur en onderwijs behoren tot de laatste groep.’

Veel mensen denken dat de vrije markt een objectief proces is dat niemand heeft bedacht en uitgevoerd. Niemand lijkt verantwoordelijk te zijn voor de ideologie en de utopie erachter. Er zou geen ‘kapitalistisch manifest’ bestaan. Hans Achterhuis laat zien dat een dergelijk manifest wel degelijk bestaat. Dat is de fascinerende roman Atlas Shrugged (1957), geschreven door een in Amerika zeer invloedrijke filosofe van wie wij in Europa de naam nauwelijks kennen: Ayn Rand. Atlas Shrugged geldt in de VS na de Bijbel als het belangrijkste boek van de afgelopen eeuw. De paranoia van de marktfundamentalisten (monoculturalism) in het Westen kunnen met die van moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. Fundamentalisme is op haar beurt een reactie op het secularisme. Het manifest van het egoïsme van Ayn Rand is de wereld van de ‘carrot and stick’ van Hans van Baalen. Het is de wereld van de Lof der zotheid van Erasmus en zoals George Orwell in zijn boek 1984 heeft vertolkt.

Het gaat er niet om de complexiteit van organisaties te vergroten, maar om ze te verkleinen.
Het is nuttig meer bewust te worden van de achtergronden van noodzakelijke lange termijn veranderingen en niet alleen ad hoc korte termijn vraagstukken op te lossen. De begripsverwarring ontstaat hoofdzakelijk doordat we ons met halve waarheden bezig houden. Binnen de traditionele hiërarchische structuren zijn de huidige complexe vraagstukken niet meer op te lossen. In plaats van dat we de systemen steeds complexer en ondoorzichtiger - Too big to fail - maken moeten we terug naar wat al in 1973 door de econoom E.F. Schumacher: in zijn boek Small Is Beautiful, het spreiden van risico's is aangegeven.

Het zijn de hovelingen die elke vernieuwing tegenhouden. Het gaat er om de rond management by management ('carrièremanagers') opgetrokken hofcultuur te ontmaskeren. Een hofcultuur, koninkrijkjes ontstaan vaak in bureaucratisch geleide organisaties en zijn het gevolg van managers die gespeend zijn van de vierde productiefactor ondernemerschap. Het zijn de onderonsjes van een kleine politieke elite die de zaak verzieken. De verborgen energiebron (oerstof, Akasa, blauwdruk) in de hemel staat tegenover de blauwdruk (verborgen agenda) van de achterkamertjes politiek op aarde. Of met andere woorden hoe richten wij onze levensenergie?

====

Kenner, Kenproces en Kenproduct ('Chaos - Gaia - Eros' en Eeuwig 'Goede - Ware - Schone')

De titel van het boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong van Ervin Laszlo wordt als actueel thema gebruikt.
De dynamiek van transfomatie: een kort uitstapje naar de chaostheorie
38: De ontdekking van het vlindereffect is verbonden met de kunst van weersvoorspelling en wortelt in de vorm die werd aangenomen door de eerste chaotische attractor toen deze door de Amerikaanse meteoroloog Edward Lorentz in de jaren zestig werd ontdekt.
46: De eerste stuwende kracht: de huidige welvaartsverdeling in de wereld is onhoudbaar.
48: De tweede stuwende kracht: onhoudbaarheid van overvloedig consumeren.
53: De derde stuwende kracht: de onhoudbare huidige groeipatronen in het mondiale geldstelsel.
55: De vierde stuwende kracht: de onhoudbaarheid van gevestigde maatschappelijke structuren.
57: De vijfde stuwende kracht: de onhoudbaarheid van de bevolkingsdruk op het milieu.
Naschrift - De wetenschappelijke achtergrond - Het chaospunt in het systeem perspectief
144/145: De met de nobelprijs voor natuurkunde onderscheiden fysicus Manfred Eigen heeft aangetoond dat de vorming van suprasystemen onder invloed van auto- en kruiskatalytische cycli de grondslag vormt van de evolutie van alle levensvormen op aarde.
De fysisch chemicus en expert in de thermodynamica Ilya Prigogine werd onderscheiden met de Nobelprijs nadat hij de wijze waarop kruiskatalytische systemen tot de evolutie van complexe systemen leiden [en de theorie over het zelforganiserende karakter van het universum, vert.] had uitgewerkt.
145: Fig. 7 brengt het Hermetisch Axioma Zo Boven zo Beneden; zo Binnen zo Buiten (lees:
binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten) tot uitdrukking.

Tussen Rus en ruis (Tom Kreling en Huib Modderkolk Volkskrant 25 februari 2017 Volkskrant 25 februari 2017 katern Vonk p. 8-11):
Wat is waar over Russische beïnvloeding in Nederland?
Een poging om de informatiekluwen te ontwarren
De Russen zouden onze verkiezingen beïnvloeden, zelfs de geheime dienst waarschuwt voor ze. Maar wie goed kijkt wat ze doen, ziet ook desinformatie over de Russische desinformatie.
Wat opvalt, is het gemak waarmee alles over Rusland op één hoop wordt gegooid. Als het gaat over Russische beïnvloeding lopen zeker vier elementen permanent door elkaar: nepnieuws, hacks, desinformatie en politieke beïnvloeding. De NOS schrijft bijvoorbeeld op 12 januari 2017: 'Gelekte e-mails van Mark Rutte? Nepnieuws over Geert Wilders? Een seksvideo van Lodewijk Asscher? Zou de verkiezingsmanipulatie die we de afgelopen tijd in de VS zagen ook rond de verkiezingen in Nederland kunnen plaatsvinden?' Door niet precies te zijn, leidt de berichtgeving over de Russische beïnvloeding tot eigen desinformatie. Een poging om de informatiekluwen te ontwarren.

De casus-Kornilov: veel speculatie, weinig feiten (Tom Kreling Volkskrant 25 februari 2017 katern Vonk p. 9):
Is deze man onderdeel van de lange arm van het Kremlin?
Het stuk gaat over het Oekraïne-referendum in Nederland en hoe de Russen zich met deze stemming zouden hebben bemoeid. Kornilov zou een belangrijke rol hebben gespeeld, door zijn contacten met Nederlandse politici als SP'er Harry van Bommel en Thierry Baudet van Forum voor Democratie. Kornilov is een van de 'nep-Oekraïners', die namens Rusland opinies in westerse landen probeert te beïnvloeden.

Blik op het NOS journaal (Huib Bruynzeels Volkskrant 25 februari 2017 katern Vonk p. 11):
Dit is de man achter anti-NOS-blog: 'Maar ik doe geen zaken met Rusland'
Wie zit er toch achter het blog Blik op NOS Journaal? De toon is opvallend pro-Russisch en Nederlandse media - de NOS in het bijzonder - moeten het structureel ontgelden. De teneur: 'Anti-Russische hysterie neemt bizarre vormen aan.' De schrijver beschuldigt presentatoren, journalisten en ministers van censuur, vooringenomenheid en leugens. %De afgelopen drie jaar heeft Blik op NOS Journaal een trouwe schare lezers opgebouwd, ongeveer vijf- tot tienduizend per maand. Het best gelezen stuk trok 23 duizend bezoekers. Aspirant-politicus Thierry Baudet volgt het blog en retweet af en toe stukken naar zijn ruim 26 duizend volgers. Daarmee heeft de schrijver van het blog, die nergens zegt wie hij is, een aardig bereik en bijbehorende invloed met zijn pro-Russische berichtgeving.
Omdat hij de Nederlandse media niet meer vertrouwt, heeft hij nu zijn eigen informatiekanalen, via YouTube en Russen en Oekraïners die hij zelf spreekt. Maar zijn belangrijkste bron is de Russische staatstelevisie.
Hoe hij dan weet dat zij in tegenstelling tot de NOS wel de waarheid presenteren? 'Ze komen een stuk overtuigender over.'

Tijd om alle vaders opzij te schuiven (Kees Broere Volkskrant 25 februari 2017 katern Vonk p. 12-15):
Afrika kan moderniseren als jongeren zich ontworstelen aan de macht van oude mannen, schrijft Kees Broere bij zijn afscheid als correspondent.
Vernieuwing Mensen willen samen vooruit, maar houden elkaar op die manier soms juist tegen, door te weinig ruimte te geven aan afwijkende en tegendraadse opvattingen. En in de strijd van de kizazi kipya, de jonge generatie die wil kiezen voor vernieuwing, vormen vooral de vaders (of schoonmoeders die zich als 'vaders' gedragen) het grootste struikelblok. In Kenia al net als elders in Afrika. Vaders hebben hier vaak een ultieme autoriteit, zonder dat zij daarvoor ter verantwoording kunnen worden geroepen. Een vader die bang is zijn macht te verliezen, zal de traditie in stand houden en de vernieuwing door jongeren proberen tegen te gaan.

Wim van den Dungen boek Levensboom (Sepher Yetzirah):
Deze Naam (YHVH) verdeelt het licht. Dit betekent dat T een 'universele sleutel tot creativiteit' is. Dit betekent dat Tetragrammaton een 'universele sleutel tot creativiteit' is. Een 'getetragrammatoniseerd' bewustzijn is een 'Goddelijk bewustzijn'.
Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie' (in De Geheime Leer: Sepher, Saphar en Sipur of ‘door middel van getal, getallen en getelden’) en sluit op hoofdstuk 13 De kenner, het gekende en de kennis van de Bhagavad Gita aan:
(13) Laat me je op de hoogte stellen van het kenbare waar ik de scepter over zwaai: het is het opperste van de Absolute Waarheid21, dat zijn begin niet kent en smaakt als nectar, en niet iets is dat gebeurt, noch iets is dat niet bestaat.
(20) De combinatie van de persoon en de materiële natuur22 moet je zien als zijnde zonder een oorsprong, en ook moet je de drie geaardheden23, tezamen met hun afgeleiden, zien als een tijdgebonden effect teweeggebracht door die materiële natuur.
21) Dit wordt in het Sanskriet ook wel het Brahman genoemd. Het staat voor God, geest en de Absolute Waarheid, bestaat zowel van binnen als van buiten en vormt het geheel van de kenner, het gekende en de kennis.
(20) De combinatie van de persoon en de materiële natuur22 moet je zien als zijnde zonder een oorsprong, en ook moet je de drie geaardheden23, tezamen met hun afgeleiden, zien als een tijdgebonden effect teweeggebracht door die materiële natuur.
22) Het onpersoonlijke van de materiële natuur, prakriti, en het persoonlijke van het mannelijk principe, de persoon, de purusha, kan men niet los van elkaar zien, net zoals men
licht en duister niet los van elkaar kan bezien. Tezamen vormen ze de fundamentele dualiteit van de werkelijkheid die men de grotere ziel noemt of het universele zelf van Brahman, God of het Absolute, dat alle elementen van de materie en de geest bevat die het zichtbare en kenbare uitmaken van alles wat er bestaat.
23) De drie geaardheden van de onwetendheid, de goedheid en de hartstocht, tamas, sattva en rajas, waarover al eerder gesproken werd in het Lied, worden ondersteund door de drie disciplines van de goddelijkheid van respectievelijk de vernietiging (persoon: Siva, werkelijkheid: Paramatma - de Superziel), de handhaving (persoon: Vishnu, werkelijkheid: Bhagavan - de Fortuinlijke) en schepping (persoon: Brahma, werkelijkheid: Brahman - de Absolute Waarheid), welke ieder respectievelijk de kenmerken dragen van de traagheid, de kennis en beweging.

Vyasa in de Bhagavad Gita, hoofdstuk 18a: '(18) Wat aanzet tot handelen zijn de drie factoren van de kenner, de kennis en het gekende, terwijl de werker, het werken en de werkende zintuigen, de drie onderdelen vormen waar het met het karma allemaal op aankomt.’

Bij leven gaat het om de entelechie van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. Elke nanoseconde veranderen wij bewust of onbewust de wereld. Door in verbinding te blijven met het zelforganiserend principe, de negentropie, de blauwdruk van het leven is het mogelijk de chaos te bedwingen. In Prigogines ogen was de tijd van de zekerheden definitief voorbij. Meer nog, hij zag onzekerheid als een bron van rijkdom. Daarmee demonstreerde hij een rotsvast geloof in de kracht van de mens. Net zoals Karl Popper noemde hij zich de waarschijnlijk meest optimistische pessimist.

André de Vries De Emergentie en Evolutie van Drie Werelden (Poppers driewereldentheorie - dissertatie juni 2009)
Op p. 355 worden de drie werelden (fysiek/concreet) (psychisch/mentaal) (abstract) schematisch weergegeven.
Primair gaat het om de drievoudige evolutieStoffelijk - Psychisch - Geestelijk’.

Jacob Klapwijk Heeft de evolutie een doel? Over schepping en emergente evolutie (p. 19)
De tweede helft van dit boek neemt een systematische wending. In hoofdstuk 7 bied ik een theorie van emergente evolutie welke gebaseerd is op het onderscheid tussen entiteiten (dingen) en modale functies. Nadruk valt hier op de nieuwe functies en eigenschappen die zich in het proces van evolutie zijn gaan aftekenen in levende entiteiten (organismen), en dat op een steeds hoger niveau. Het blijkt dat emergentie leidt tot niet te herleiden niveauverschillen, ja, tot een opklimmende reeks van organisatieniveaus in de levende natuur.

Arthur D’Adamo stelt in zijn boek ''Science Without Bounds A Synthesis of Science, Religion and Mysticism (p. 140) de vraag: ‘But what is triad of knower, knowing, and know?
Second-hand knowledge has three elements: the knower, the act of knowing, and the known. For example, when someone acquires second-hand knowledge of God through scripture, the "known" is the scripture, the knowing involves reading and understanding, and the person reading the scripture is the knower.’ Procee hanteert in zijn boek een vergelijkbare triade. Voor Procee bestaat er een essentieel onderscheid tussen kenner, kenproces en kenproduct. Academische vorming is het ontwikkelen van de kenner aan de hand van het kenproces, namelijk methodologie, en het kenproduct, al bestaande kennis. Het gaat dus primair om het leerproces, de intermediair tussen kenner en kennis.

Kennis ontstaat door de integratie (Gnosis) van de relatie 'kenner en het gekende zijn één' (knower, het proces van knowing en know) geworden. Of zoals Ianthe Hoskins het uitdrukt: ‘U bent DAT’. Het biedt zijn zoekende geest het verenigde beeld van een Plan, dat tegelijkertijd de oorzaak, het doel en de methode van de reis van de mensheid aangeeft.. Het samenvallen van de triade correleert ook met de uitspraak van Robbert Dijkgraaf dat de mens slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering is.
De waarnemer en het waargenomene zijn uiteindelijk één en hetzelfde. Robert Dijkgraaf duidt met de mens als schakel tussen wetenschap en natuur op het fenomeen van waarnemer en waargenomene. Net als Simon Vinkenoog plaatst hij de mens in de ultieme cirkelredenering van de Eeuwige wederkeer centraal.
Of met andere woorden (Wim van den Dungen Sepher Yetzirah): Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie'.

====

Cybernetica (Blauwdruk van het leven?, Triade + Tetrade, Complementariteit)

Arthur Schopenhauer: Kranten zijn de secondewijzer van de geschiedenis.

A neural network is an interconnected group of nodes, akin to the vast network of neurons in the human brain.

The main categories of networks are acyclic or feedforward neural networks (where the signal passes in only one direction) and recurrent neural networks (which allow feedback). Among the most popular feedforward networks are perceptrons, multi-layer perceptrons and radial basis networks. Among recurrent networks, the most famous is the Hopfield net, a form of attractor network, which was first described by John Hopfield in 1982.

Feedback besturing vindt altijd in het nu plaats en feed forward besturing heeft op de arrow of time betrekking. In de syteembenadering staat tegenover de invoer de uitvoer, tegenover de verwerking de feedback. De symmetrie, het complementariteitsprincipe komt door de interacties tussen 'Invoer en Uitvoer' en 'Verwerking en Feedback', tussen 'Lichaam en Geest' naar voren.

Met behulp van de systeembenadering wordt de verbinding tussen de aardse en de hemelse wederkerigheid in beeld gebracht. In de wederkerigheid speelt terugkoppeling een hoofdrol. De cybernetica toont het sluitstuk van de puzzel. Het laat zien hoe integratie en desintegratie met elkaar samenhangen. Karma is niet het onontkoombare lot, het zijn nog altijd mensen die besluiten om de ‘trekker’ (trekkermechanisme) over te halen. Door gerichte feedforward besturing kunnen grote schommelingen worden vermeden.
Om onze waarneming, leergedrag, opmerkzaamheid, logisch redeneren, herinneren, dromen te verklaren vergelijkt Prof. van Peursen in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen met het zogenaamde ‘trekkermechanisme’ ("nieuwe hersenpaden").
De ongrijpbare patronen, schakelnetwerken van Prof. van Peursen correleren met de wederkerigheid, de spiegelneuronen van Marco Iacoboni.

De basis van elk leerproces is: ‘Wat’ moeten we aan ‘Wie’, ’Wanneer’ en ‘Hoe’ leren, en ‘Waarom’ vinden we dat? Centraal (p. 100) in het boek van Henk Procee staat het leidinggevende paradigma, de disciplinaire matrix van Kuhn. Deze matrix weerspiegelt het basisprincipe van de cybernetica. Het basismodel van de cybernetica past de vraagstelling toe welke middelen, Hoe (Invoer), Wanneer (Verwerking), Wat (Uitvoer) en Waarom (Besturing) hiertoe ter beschikking moeten worden gesteld. Het gedrag van een systeem kan aan de hand van deze vier soorten variabelen en relaties daartussen worden beschreven. De besturingsvariabelen zorgen voor het beheersen van het systeem. Er vindt op basis van de aan de uitvoer gestelde eisen een regelmatige terugkoppeling plaats. De kwaliteitscirkel Plan–Do-Check–Act van Deming kan met dit populaire cybernetische model worden vergeleken. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?

De toekomst ligt in het verleden besloten. Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus, op en - neergaande boog). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. De psyche (reflexief bewustzijn) werkt als een spiegel. Het is deze spiegel die zorgt voor de golfbewegingen in de geschiedenis. Welke kant van de medaille, de aardse Tetrade (gemanifesteerde werkelijkheid) of de hemelse Triade (ongemanifesteerde werkelijkheid), laten we overheersen? Alleen wanneer we ons meer met de Triade verbinden komt de beschaving een stapje verder. Meer opties zijn er niet en dat was al bij Pythagoras bekend. In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras (De Gulden verzen van Pythagoras) is nog steeds actueel. In theorie is het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie al millennia bekend. Maar de praktijk is weerbarstiger, dat leert ook de deeltjesverneller in Genève.

Coherentie hangt met de Triade en Verstrengeling met de Tetrade samen.
Tegenover het gemanifesteerde universum, de Tetrade staat de verborgen, ongemanifesteerde zijde, de Triade.
De 'Zevenvoudige samenstelling van de mens', ‘Het getal zeven’ is samengesteld uit een Tetrade (1 + 2 + 3 + 4) en een Triade (5 + 6 + 7). De Monade, Duade, Triade en Tetrade geven 'Ruimte en Tijd', het ruimte-tijd continuüm van het scheppingsverhaal, de Tetrade, de heilige Tetraktys van Pythagoras weer. De Monade, Duade en Triade samen geven de Logos, de Triade weer. Op het snijvlak van de Triade en de Tetrade bevindt zich de kwintessens, de 5e dimensie. In het rapport ‘E i V’ draait het om de getallen ’Triade + Tetrade’ = kwintessens.

Het rapport ‘E i V’ gaat uit van het Holisme in de nieuwe biologie (p. 131) van het boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong van Ervin Laszlo: Het levende organisme laat zich niet reduceren tot de wisselwerking van zijn bestanddelen zonder dat de ‘kenbaar wordende eigenschappen’ – nota bene de karakteristieken die het tot een levend organisme bestempelen – verloren gaan.
Dit metafysische aspect wordt met name in het werk van Henri Bergson en Alfred North Whitehead belicht.

Het antwoord op de vraag van Ervin Laszlo hoe het universum zich heeft kunnen ontwikkeling tot een toestand waarin de biologische evolutie überhaupt kon plaatsvinden ligt in het Akasha-veld (Swabhâva) besloten. De godheid En Soph zonder eigenschappen, namelijk het universum zal er eeuwig zijn. De tegenwoordigheid van God in de schepping wordt wel Sjechinah (pleroma) genoemd.
H. Murdoch Theosofie en Wetenschap De weg die we te gaan hebben:
Het basisconcept van fysieke evolutie dat zich voltrekt door natuurlijke selectie kan niet ontkend worden, evenmin als het belang van onze genetische code. Zoals de vooraanstaande bioloog Richard Lewontin echter benadrukt, vormen genen niet de enige factor die onze blauwdruk bepaalt.
De vorm wordt, net als het trekkermechanisme al eerder heeft aangegeven, niet alleen door het DNA, maar ook door de geest gecreëerd.

De bevindingen van het onderzoeksrapport 'E i V' borduren voort op:
Erwin Schrödinger knows that this statement is open to misconception and tries to clarify it. The main principle involved with "order-from-disorder" is the second law of thermodynamics, according to which entropy only increases. Schrödinger explains that living matter evades the decay to thermodynamical equilibrium by feeding on negative entropy.
The book Quantum Aspects of Life notably addresses questions of quantum physics, biophysics, nanoscience, quantum chemistry, mathematical biology, complexity theory, and philosophy that are inspired by the 1944 seminal book What Is Life? by Erwin Schrödinger.

====

Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid (Integratie, Neer - en Opwaartse causatie, Meta-leren)

Albert Einstein, bezocht het Spinozahuis op 2 november 1920. Kort daarna schreef hij een gedicht,
‘Zu Spinoza’s Ethik’, dat begint met de strofe:
Wie lieb ich diesen edlen Mann
Mehr als ich mit Worten sagen kann.
Doch fuercht ich, dass er bleibt allein
Mit seinem strahlenden Heiligenschein.
Henri Bergson: De wetenschap van de materie dient dan ook een onderdeel te zijn van de wetenschap van het leven, en niet omgekeerd.
De aanroep van Annie Besant:
O Verborgen Leven, trillend in elk atoom;
O Verborgen Licht, stralend in ieder wezen;
O Verborgen Liefde, alles omvattend in Een Zijn;
Moge ieder die zich een voelt met U,
Zich daarom een weten met elk ander.
Carl Jung boek Aion: Vroeg of laat zullen de kernfysica en de psychologie van het onbewuste elkaar naderen als ze allebei, onafhankelijk van elkaar en vanuit tegenovergestelde richtingen, vooruitstoten naar het gebied van het buitenzintuiglijke.
Griet Op de Beeck: Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal een blinde vlek hebben en dat daar de kern van alle waarheden ligt.
Marcelo Gleiser: Mensen! Word wakker en red het leven, met alles wat je ter beschikking staat! Leven is zeldzaam. Vereer het, koester het, laat het voortduren, verspreid het door het Universum. Dat is ons allerhoogste doel als de denkende geesten van de kosmos (boek Een scheurtje in de rand van de schepping p. 299).
Stelling: Kenniscreatie is de kerncompetentie van de universiteit als lerende organisatie. Academisch onderwijs dient daarom gericht te zijn op kennisverwerving, onderzoeken en visievorming (Boudewijn Smits in zijn dissertatie Loe de Jong (1914-2005). Historicus met een missie).
Robbert Dijkgraaf: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter (NRC 27 december 2008).
Anton Blok: Door vervreemding van het vertrouwde maakten ze zich vertrouwd met het vreemde om te komen tot de ontwikkeling van een nieuw gezichtspunt. (p. 281)
Stelling: De controverse tussen wetenschappers zal uiteindelijk een paradigmawisseling, een allesomvattend perspectief op de éne werkelijkheid tot gevolg hebben.

Het basisprincipe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht heeft op de ‘eenheid der tegendelen’ (Enantiodromie of 'These + Antithese = Synthese', Trimurti) het overbruggen van tegenstellingen betrekking.

‘Het Chinese crisismanagement was superieur’ (Ewald Engelen interviewt Adam Tooze De Groene Amsterdammer 18 november 2021 p. 44- 48):
Amerikaanse en Europese overheden waren voorzichtig in hun aanpak van de pandemie, schrijft de Brits-Duitse historicus Adam Tooze in
Shutdown. Het autoritaire China bleek een stuk voortvarender. ‘Het is een subliem spektakel dat het regime in Beijing opvoert.’
Verwacht van mij niet de grote gebaren en
holle retoriek van iemand als Tony Judt (collega-historicus die in 2010 is overleden – ee). Want aan het einde van de dag is het toch echt de Sovjet-Unie die de Tweede Wereldoorlog heeft gewonnen, niet de Europese en Amerikaanse democratieën. Is het Stalin geweest, en niet Churchill en Roosevelt, die Hitler heeft verslagen. En daar zit een les. Ook voor ons.
Onze instituties zijn anders, ons temperament, onze cultuur, onze hiërarchieën functioneren anders, onze collectieve pijngrens ligt lager, en dus past het Chinese model van het totalitarisme ons niet. Net zomin als het stalinisme ons in de Tweede Wereldoorlog paste. Dat kun je betreuren of niet, maar het is een historisch gegeven.
Wat het wel doet is ons een
spiegel voorhouden. Hoe gaan we de uitdagingen van de 21ste eeuw te lijf? De terugslagen van het Antropoceen, om het zo maar te zeggen. Hoe zorgen we voor een gezonde, nieuwe verhouding tussen zeggenschap en expertise, tussen demos en technocratie? Het Chinese totalitarisme is niet het antwoord, maar dwingt ons wel deze vragen opnieuw te stellen, en de antwoorden die we er na de jaren dertig op hebben gegeven opnieuw tegen het licht te houden. Zijn ze wel, om met Nietzsche te spreken, zeitgemäss?

‘We hebben de verkeerde lessen uit de crisis getrokken’ (Casper Thomas De Groene Amsterdammer 26 april 2018 p. 14-17 - Interview 18 november 2021):
Volgens historicus Adam Tooze begon met de bankencrisis van 2008 een nieuw tijdperk. Het mondiale financiële systeem blijft op Amerika leunen, terwijl dat politiek onberekenbaar is geworden.
Volgens Tooze hebben de Navo-landen Oekraïne gedwongen te kiezen tussen Rusland en het Westen waardoor het land in tweeën is gescheurd.
Zowel Oekraïne als Hongarije eindigde in 2008 in een IMF-programma, waarmee ze de facto onder Europees-Amerikaanse curatele kwamen te staan. ‘In 2013, met de annexatie van de Krim en de Russische inval in Oost-Oekraïne, deed iedereen alsof geopolitiek een plotselinge rentree maakte’, zegt Tooze. ‘Maar het verhaal begint vijf jaar daarvoor. West-Europa doet alsof economische banden en geopolitiek twee verschillende dingen zijn. Maar vanuit Russisch perspectief zijn ze onderdeel van dezelfde beweging.’
Op de puinhopen van de crisis
De financiële crisis, die tien jaar geleden uitbrak, was het begin van een wankel decennium, waarin diepe economische en politieke breuklijnen (gebroken symmetrie, twee in één) aan het licht kwamen. Een instabiel Europa, oprukkend populisme en een verder uitgeklede verzorgingsstaat zijn terug te voeren op deze cesuur. In deze interviewserie laten we gezaghebbende denkers aan het woord over de wereld die te voorschijn is gekomen op de puinhopen van de crisis.
Het vrijkopen van de financiële sector is de geschiedenis in gegaan als een geslaagde operatie, maar Tooze benadrukt dat het één grote gok was: ‘Er was geen precedent. Zonder dat hier publiekelijk over gedebatteerd werd, gingen er algemene middelen naar het herkapitaliseren van een sector die werd gedreven door exorbitante inhaligheid, enkel zodat ze in bedrijf kon blijven en winst kon blijven maken. Moreel is het hoogst omstreden, maar het werkte. En in één klap werd duidelijk dat een zelfstandige financiële sector een fabeltje is. Banken bleken net zo afhankelijk te zijn van de overheid als iemand die werkloos wordt.’
Want de crisis van 2008 heeft een tegenstrijdige erfenis opgeleverd, concludeert Tooze: ‘De economische invloed van de VS is versterkt. Dat de wereldeconomie nog afhankelijker is gewonden van de dollar geeft Amerika in feite de vrijheid om te doen wat het wil. Maar het politieke systeem dat een eeuw lang de basis vormde van de Amerikaanse macht ligt in duigen. De vraag is hoe de wereld reageert op een economische supermacht die de claim op moreel leiderschap laat varen, eigenbelang nastreeft en andere landen aanmoedigt hetzelfde te doen. De scherpste randjes van Trumps nationalisme lijken weliswaar afgevijld, maar ik vraag me af of de VS ook bij een volgende economische schok het vermogen tot wereldleiderschap tonen.’

Glazen bol of échte wetenschap? Casper Luckerhof Volkskrant 16 januari 2020 p. 21):
Wetenschappers bediscussiëren de vraag hoe verantwoord hun collega Ingo Piepers de toekomst voorspelt.
‘Ongelooflijke complexiteit’
Klep had moeite het proefschrift van Piepers helemaal door te werken. ‘Het is van een ongelooflijke complexiteit’, zegt hij. ‘Het is zó breed. Piepers gooit zóveel op een hoop. Ik denk dat geen enkele historicus die dit gelezen heeft de wil of zin heeft gehad om dit helemaal te begrijpen. De theorie is daarom wetenschappelijk ook amper te weerleggen. Je kunt er haast geen weerwoord op schrijven.’ Een korte stilte. ‘Of hij is van een ongekende genialiteit. Dat kan. Het is gewoon onmogelijk te beoordelen.’
Toch is Piepers er op gepromoveerd. Dat gebeurde in 2006 aan de faculteit Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam, onder supervisie van politicoloog en PvdA-ideoloog Bart Tromp. Piepers klopte aan met een zeer ongebruikelijke benadering op de bestudering van de wereldgeschiedenis. Hij paste theorieën toe uit de zogeheten complexiteitswetenschappen: een – in Piepers woorden – ‘nieuwe wetenschappelijke discipline die gericht is op de identificatie en de verklaring van patroonvorming in complexe systemen’.
Nieuwe invalshoeken
Het waren jaren waarin De Vries zelf ook met nieuwe invalshoeken bezig was, waaronder die van de
complexiteitswetenschappen. In het Santa Fe-instituut in New Mexico kwamen wetenschappers uit verschillende disciplines samen om te onderzoeken of er structuur aan te brengen was in de chaos van het bestaan. De Vries besteedde een zomervakantie in Frankrijk aan het lezen van vuistdikke boeken over die theorieën. ‘Dat was even mode onder politicologen en economen, hoewel er ook mensen huiverig voor zijn geweest.’

Buitenhof 11 november 2018 NPO1
Geen memoires, maar Anti-memoires: zo heeft oud-voorzitter van de Europese Raad Herman Van Rompuy zijn laatste boek genoemd. Geen herinneringen, maar levenslessen die hij tijdens zijn indrukwekkende loopbaan heeft opgedaan. Hij was niet alleen de eerste ‘president’ van Europa, maar ook premier van België en minister van Begroting aldaar. Welke lessen heeft hij in de politiek geleerd? Hoe verklaart hij de aantrekkingskracht van het populisme? En hoe kijkt hij naar de Brexit? In Buitenhof: een gesprek met Herman Van Rompuy.
Het leven is een compromis, een ‘enerzijds, anderzijds’. Evenwicht tussen macht en overheid, tussen individu en collectiviteit, tussen openheid en eigenheid. Maar willen burgers of kiezers vandaag evenwicht? Misschien komt er een dag dat velen het beu zijn dat men bestendig op hun
onderbuik mikt en dat men nood heeft aan iets meer. De jaren dertig bij ons kenden de heerschappij van het ‘buikgevoel’ en waren gevaarlijk, ook zonder migratie. De angst is een stroom die gevoed wordt door vele rivieren. De Europese beschaving heeft een kuur nodig waarin angst omgezet wordt in hoop. Beeld u in dat er geen ‘vreemdelingen’ meer zijn, dat we gezellig onder ‘Ariërs’ zijn. Zullen we dan gelukkig zijn?
Lessen uit de crisis
Tien jaar na het begin van de financiële crisis blijven de schandalen zich opstapelen: witwaspraktijken en een recordboete bij ING, een miljardenfraude met dividendbelasting in verschillende Europese landen, een schikking van bijna 300 miljoen euro in een witwaszaak van een Rabo-dochter in Amerika.
Hebben banken eigenlijk wel wat geleerd van de crisis? We praten daarover met Rabobank-topman Wiebe Draijer.

De priester Gerlacus van den Elsen zette zich bijzonder in voor de belangen van de noodlijdende boeren (God in de Lage landenGod en geld sept. 2014). De Noordbrabantse Christelijke Boerenbond (NCB), het huidige ZLTO, heeft zijn bestaan onder andere aan Van den Elsen te danken. Van den Elsen was de organisatorische en ideologische basis waarop de Boerenbond kon ontstaan. Ook de Rabobank ontstond dankzij de inspanningen van Van den Elsen: hij was de oprichter van de Boerenleenbank, die later opgegaan is in de Rabobank.
De Rabobank heeft dinsdag een
schikking van 774 miljoen euro met toezichthouders getroffen voor de manipulatie van de zogeheten Libor-rente.
Bodemloze putten – De drie grootste bouwfiasco’s van Rabobank (Volkskrant 1 november 2014 p. 18-19):
De droom van Hans ten Cate om marktleider vastgoed te zijn won het van een prudent risicobeleid. Het eindresultaat is dat de vastgoedtak van Rabobank een verlies lijdt van 817 miljoen euro. De huidige positie van de Rabobank (Koen Haegens Volkskrant 14 september 2017) is een illustratie van de malaise in de financiële sector en is een gevolg dat de financiële sector ontbeert moraal (Jelle Brandsma en Jan Kleinnijenhuis Trouw 5 juli 2017).
Belastingadviseurs, trustkantoren en hun klanten creëren een papieren werkelijkheid, bedoeld om het toezicht op belastingconstructies zo moeilijk mogelijk te maken.

Réginald Moreels & Rik Pinxten De Grote Transitie gesprekken tussen een gelovig arts en een antropoloog zonder God
De neerslag van een levensbeschouwelijke dialoog tussen de gelovige Reginald Moreels, arts en onder andere voormalig Belgisch minister van ontwikkelingssamenwerking, en de ongelovige Rik Pinxten, moraalfilosoof en antropoloog. Journaliste Anna Luyten begeleidde de gesprekken. Centraal staat de vraag naar zingeving en moraal in een maatschappij die zich in een overgangsfase bevindt en steeds meer beheerst wordt door consumptiegedrag, rendabiliteit en allerlei soorten manipulatie. Vaak vinden beide denkers elkaar, maar steeds weer scheiden hun wegen waar de fundamenten van de religie aan de orde zijn. De kracht van het boek schuilt in de rijkdom van ideeen en in het feit dat de auteurs niet blijven steken in cliches. Er wordt onder meer ingegaan op de suprematie van het Westen, democratie versus theocratie, de menswording van God en het dictaat van partijdiscipline. In het laatste hoofdstuk worden tien positieve voorstellen geformuleerd om zinvol om te gaan met de fase van transitie waarin de samenleving zich bevindt. De auteurs nemen daarbij standvastige, serene en open standpunten in.

Ervin Laszlo Derde millennium: de visie
Tijdens een toespraak op 21 februari 1990 voor het Congres van de Verenigde Staten die in gezamenlijke zitting bijeen waren zei de Tsjechische schrijver-president Václav Havel: ‘Zonder een wereldomvattende omwenteling in de sfeer van het menselijk bewustzijn zal niets ten goede veranderen.... en de catastrofe waar de wereld op afstevent - de ecologische, sociale, demografische, of algehele ineenstorting van de beschaving - zal onvermijdelijk zijn.’ Hij had gelijk. We kunnen niet het hoofd bieden aan de transformatie van onze economische, sociale, en ecologische systemen zonder een overeenkomstige transformatie van ons bewustzijn.

Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door Zielkunde (op basis van Zaaien en Oogsten, Complementariteit, carbage in carbage out), een derde weg (middenweg 'Hoofdroute', rechtvaardigheid, ‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid, lees de bureaucratie in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op. Het mechanisme evenwicht door tegenwicht, these + antithese = synthese, heeft gefaald. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat de overheid religie buiten hun referentiekader heeft geplaatst.
Stelling: Waar de Gulden middenweg van spirituele transformatie loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon. De 'Hoofdroute' biedt in de eerste plaats een oecumenisch perspectief.

Jan Prij: Geld en God (HvB GAMMADELTA mei 2018 p. 59-60):
Hij citeert Joseph Schumpeter, volgens wie “
de tot bloei gekomen kapitalistische wereld barst van 'creatieve destructie''” (p. 79). Daarnaast wijst Prij ook op bedrijven die radicaal het cradle-to-cradle-concept omarmen en zo op een geloofwaardige manier hun visie op een duurzame wereld belichamen (p. 80). “Ook in de economie als hermeneutische geesteswetenschap en de bedrijfskunde gaat het in wezen over liefde, […] in eerste instantie om eros, maar ook … om philia en agapè“ (p. 83-86). Als basis en startpunt daarvoor noemt Prij het door de filosoof Roger Scruton gebruikte “begrip oikofilie, de liefde voor het eigen huis, om verstandig na te denken over onze planeet” (p. 87). “In termen van hermeneutiek gaat het uiteindelijk om de vraag naar integratie, naar heelwording. Het gaat om het maken van de verbinding tussen de binnen- en de buitenwereld” (p. 126).

Dr. Gérard Donnadieu - Teilhard en de rooms-katholieke Kerk (GAMMADELTA september 2017 p. 21-29):
Teilhard en de grote transitie (Gérard Donnadieu GAMMADELTA september 2016 p. 4,28-41):
Maar ja, het is nog een lange weg van GAMMADELTA naar het punt-Omega, waar "voor de Aarde de rijping van haar Persoonlijkheid zal naderen" en "de mensen gaan inzien, dat het er vooral op aankomt alles te doen om de liefde, bevrijd van de plicht tot voortplanting, in al haar volheid te doen opbloeien", aldus Gérard Donnadieu in Teilhard en de grote transitie.
28: De mensheid beleeft thans een
bliksemsnelle transitie. Pierre Giorgini, directeur van de universiteit van Lille, beschrijft hoe deze2 tegelijkertijd wordt gekenmerkt door een wereldwijde verandering van het natuurlijke milieu en de destabilisatie van het economisch, demografisch, sociaal en politiek evenwicht. Ze manifesteert zich in een opeenvolging van zogeheten systeemcrises. Dat wil zeggen, dat ze zich gelijktijdig op verschillende terreinen voordoet, en wel door een interactief spel van oorzaken en gevolgen (van acties en reacties), dat moeilijk te controleren is. Zoals de encycliek Laudato Si van paus Franciscus benadrukt, "is alles met alles verbonden" en zijn er geen "twee gescheiden crises, die van het milieu en die op sociaal gebied, maar is er sprake van één enkele, complexe crisis op beiderlei vlak tegelijk".
Heeft Teilhard deze grote transitie destijds voorzien en met name alle risico's ervan gewogen en zich een beeld gevormd van de oplossingen en de remedie?
2) Zie: Pierre Giorgini La transition fulgurante, (uitg. Bayard 2014). Dit artikel is genomen uit het tijdschrift Teilhard Aujourd'hui, de kwartaaluitgave van l'Association des Amis de Pierre Teilhard de Chardin, mrt. 2016
34: ''Onder de druk van deze nieuwe behoefte, zal de wezenlijk personaliserende rol van de liefde min of meer worden verlegd van wat een tijdlang het voortplantingsorgaan moest zijn, 'het vlees'. Zonder haar fysieke rol te verliezen, zal de liefde spiritueler moeten worden." Het is net alsof men hier paus Benedictus XVI hoort, die in zijn encycliek Deus Caritas est (§ 17) schrijft: "
Eros, phylia, agapé dekken dezelfde realiteit, maar de mens moet langs het pad van de liefde boven zichzelf uit stijgen naar zijn meest zuivere gronden".
29: Wat staat ons dus verder te doen? Welnu, we moeten er eenvoudigweg voor zorgen, dat deze visie op alle niveaus in onze Kerk wordt uitgedragen. Te beginnen door de bisschoppen, de priesters, de diakenen en de leken, die een pastorale taak op zich hebben genomen. En uitgedragen dan ook aan alle christenen. Immers, de visie is dermate bevrijdend, getuigt zo van dynamiek en verantwoordelijkheidsgevoel en is werkelijk hart- en geestverheffend. Maar helaas, we zijn daar vandaag nog ver van af.
De ontwikkelingen gaan veel te traag, de regels zijn verouderd en praktijken van vroeger staan onze oude Kerk dikwijls nog in de weg. Om resoluut over te gaan tot het christendom van het derde millennium, moeten we met zachtheid proberen te overtuigen, snoeien zonder iets kapot te maken, corrigeren zonder aanwending van geweld. Ofwel, zoals Teilhard dat zo bondig uitdrukte: "En avant et vers le haut." Vooruit en omhoog!

Rutte weg? Dat gaat zomaar niet (Frank Hendrickx, Raoul du Pré Volkskrant 10 november 2018 p. 5):
Bij een tussentijds vertrek van minister-president Rutte naar een topfunctie binnen de EU kunnen verkiezingen in Nederland niet uitblijven. De regeringspartijen CDA en D66 zien het niet als een denkbare optie dat Rutte het Torentje zonder tussenkomst van de kiezers doorgeeft aan een partijgenoot die dan gewoon kan doorregeren. Ruttes politieke toekomst is onderwerp van gesprek geworden nu in Brussel de geluiden aanhouden dat de internationale druk op hem mogelijk zal worden opgevoerd om volgend jaar een topfunctie binnen de EU in te nemen. De banen van Jean-Claude Juncker (voorzitter van de Europese Commissie) en Europees president Donald Tusk komen vrij.
Toch vindt Van Agt dat de huidige coalitie niet al te moeilijk moet doen. ‘De premier kan best weg. Nederland kan daar een klosje garen bij spinnen jongens, een van onze eigen mensen op zo’n toppositie! Dat is zó mooi, dat moeten de coalitiepartners begrijpen. En dan kunnen ze toch onderling beslissen wie het dan overneemt. Laat iemand anders het maar eens proberen. Even slikken en doorgaan. Kom op!’

De angst en dreiging van '14-'18 zijn griezelig herkenbaar (Sander van Walsum de Volkskrant 10 november 2018, Zaterdag p. 14-15):
Honderd jaar geleden brak, na vier jaar oorlog, de vluchtige en gebrekkige vrede van het interbellum aan. De wereld heeft er
lering uit getrokken. Maar de lessen van 1918 lijken in de vergetelheid te raken.
Wereld op drift
Wat Beatrice de Graaf altijd opvalt als het in Nederland over november 1918 gaat, is ons onvermogen om ons ‘te verplaatsen in de angsten en de vermeende dreigingen van toen’. Van die tijd weet een enkeling dat in Rusland de tsarenfamilie was vermoord, dat vluchtelingen de Nederlandse grenzen over trokken, dat er een aardappeloproer uitbrak in Amsterdam, dat opstandige militairen zich roerden in de Harskamp, dat de Spaanse griep veel slachtoffers maakte en dat de revolutie van Troelstra mislukte.
Versailles was een ambivalent gedrocht’, zegt Beatrice de Graaf. ‘Een curieuze kruising van de hooggestemde, enigszins wereldvreemde idealen van Wilson en de wraakzucht van Engeland en, met name, Frankrijk. Die dachten: Wilson mag zijn mooie principes krijgen, als wij Duitsland maar mogen aanpakken.’
Van die zogenoemde
Wilsonian principles is in de praktijk dan ook weinig terechtgekomen, zegt Nico Schrijver. Vooral omdat de Volkenbond, in vergelijking met de Verenigde Naties, een tandeloze organisatie was.\\ ‘In het Noord-Atlantisch systeem waren de Amerikaanse machtsorde en de Amerikaanse liberaal-politieke orde verenigd. Recht zonder macht bestaat slechts op papier, zoals de Volkenbond heeft laten zien. En macht zonder recht is rechteloosheid.’
Met hun terugtrekkende bewegingen scheppen de VS ruimte voor oude en nieuwe rivalen. ‘China is bezig die ruimte stap voor stap en in betrekkelijke stilte te bezetten, om te beginnen economisch. De politieke en militaire expansie zullen volgen. China is momenteel de enige mogendheid met een langetermijnplan dat stelselmatig wordt uitgevoerd.
Neokolonialisme
En Europa? Europa koestert de illusie dat het de migratiecrisis heeft bezworen terwijl die feitelijk nog moet komen. ‘Deze eeuw komen er in Afrika, een slecht bestuurd continent met povere vooruitzichten, 2,5 miljard mensen bij. Velen van hen zullen hun heil in Europa zoeken. Maar niets duidt erop dat Europa zich daarop instelt.
Anders dan bij China wordt de blik van Europa begrensd door de korte termijn. Door de winstcijfers van het komende kwartaal of – in de politiek – door de komende verkiezingen. Dit wordt Europa nog eens noodlottig.

'Onze economie drijft niet op superondernemers' (Koen Haegens interviewt Mariana Mazzucato Volkskrant 9 november 2018 p. 28-29):
Met de simpele vraag waar het ooit allemaal om draaide in de economie jaagt Mariana Mazzucato farmaceuten, bankiers en vastgoedhandelaren de stuipen op het lijf. Wie creëert onze welvaart en wie wordt slechts rijk door te graaien?
Tegenwoordig lijkt het doel om zoveel mogelijk geld naar je toe te harken – ongeacht hoe.
‘Kijk naar hoeveel miljarden bedrijven uitgeven aan dividend voor hun aandeelhouders, of om eigen aandelen terug te kopen puur om de koers op te krikken. Geld dat ze dus niet investeren in extra innovatie en productie. Dat is inderdaad heel erg. Maar ik geloof wel degelijk dat dit veranderd kan worden.
Dat moet ook wel, want anders keert de wal het schip. Klimaatverandering dwingt ons te veranderen, net als de ongelijkheid. De verkiezing van Bolsonaro in Brazilië is slechts het laatste voorbeeld van de populistische golf die mede hierdoor veroorzaakt wordt.’
Dat klinkt progressief, maar u heeft ook flinke kritiek op linkse partijen die pleiten voor een nivelleringsfeestje door de fiscus.
‘We moeten af van de mythe dat onze economie drijft op enkele superondernemers. Hetzelfde geldt voor het sprookje dat het alleen de aandeelhouders van een bedrijf zijn die risico’s lopen. Onzin. Het scheppen van waarde blijkt in werkelijkheid een collectief proces. Daarbij spelen managers een rol, maar ook onderzoeksinstituten, overheden en natuurlijk de mensen op de werkvloer. Dat is ook de reden dat er veel eerder in het productieproces een eerlijker verdeling moet plaatsvinden. Niet pas achteraf door de belastingdienst. Zorg dat werknemers goede lonen krijgen, in plaats van alle kaarten te zetten op giften van de overheid of een basisinkomen.’

#dividendgate (Ewald Engelen De Groene Amsterdammer 26 april 2018 p. 9):
Lees het nieuwe boek van Mariana Mazzucato, The Value of Everything.Daarin laat zij overtuigend zien dat het de staat is die het merendeel van de ‘waarde’ produceert en dat de markt heel vaak vooral parasieten beloont: banken, vermogensbeheerders, Big Pharma en Big Tech. Rutte’s metoniem is zó jaren negentig en zou na de crises van 2008 en 2010 eigenlijk niet meer overtuigend mogen zijn. Wat goed is voor Unilever is pertinent niet goed voor de Nederlandse samenleving. Wanneer gaan politici dat eindelijk inzien? Het neoliberale tijdperk is ten einde, dames en heren, gesneefd op zijn eigen tegenstrijdigheden.

Duimpje wordt vuist (Jan Postma De Groene Amsterdammer 26 april 2018 p. 12-13):
De onvrede over ’s werelds grootste sociale netwerk neemt toe. Maar wat is het alternatief? Over de vraag aan welke principes het ontwerp van een nieuw sociaal netwerk moet voldoen, buigen instituten als Waag zich.
In een oral history in het jongste nummer van New York Magazine kijkt een handvol mensen die actief hebben meegewerkt aan het internet zoals we het nu kennen met nauwverholen afgrijzen naar het resultaat van hun arbeid. Ze ontwaken uit een techno-utopische droom in een surveillance-kapitalistische nachtmerrie. Een van hen, een aan het MIT verbonden programmeur, klinkt bijna wanhopig wanneer hij wordt gevraagd naar regulering: ‘We hebben een wet nodig, fuck them – er is geen reden om ze te laten bestaan als de prijs daarvoor is dat ze alles van ons weten. Laat ze verdwijnen. Ze zijn niet belangrijk – onze mensenrechten zijn belangrijk. Geen bedrijf is zo belangrijk dat het de oprichting van een politiestaat rechtvaardigt. En een politiestaat is waar we naartoe gaan.’
Net als in de rest van de wereld zijn we er voor alles tegelijk individuen en leden van een gemeenschap; eerst soevereine burgers en pas daarna, in potentie, consumenten.

Bij (Sheila Sitalsing Volkskrant 30 april 2018 p. 2):
Als je een stukje uit rijden gaat, slaan ze niet meer te pletter tegen de voorruit. Bijen, vlinders en libellen hebben het moeilijk. Geregeld trekt iemand aan de bel, en na een jarenlange lobby van voor- en tegenstanders verbood de Europese Unie afgelopen vrijdag drie bestrijdingsmiddelen die schadelijk zijn voor bijen.
Dat lijkt me een uitstekende zaak, maar afgelopen zaterdag stond Dave Goulson, bioloog en deskundige inzake hommels, in Trouw uit te leggen dat de toestand wanhopig blijft. Op verzoek van Trouw schetste hij wat er kan gebeuren als er helemaal geen insecten meer zouden zijn - of eerder al: wanneer de populaties onder een kritieke ondergrens komen. Het begrip 'ecologisch armageddon' viel. Geen appels, kersen en peren meer. Geen aardbeien of bonen. Leven op tortilla's, pap en brood, want bij granen neemt de wind de bestuiving voor zijn rekening.
Een deprimerende toestand kortom, waar onze politici ongetwijfeld allang mee in de weer zijn, veronderstelde ik. Dus knipte ik zondag vol onschuldig vertrouwen de tv aan, waar in Buitenhof Helma Lodders, Tweede Kamerlid voor de VVD, hierover in gesprek ging met Jantien de Boer, journalist en schrijver van het pamflet Landschapspijn.
Ik verwachtte zorgen, en beloften vol daadkracht.
Dat van die zorgen klopte, al blijken de zorgen van Lodders van een andere aard te zijn: door het nieuwe Europese verbod op bijengif, komt 'innovatie in de landbouwindustrie' in gevaar. En de landbouw brengt zo veel welvaart, want de export enzo.
Waarom hebben wij als burgers niet meer te vertellen over het landschap, vroeg Jantien de Boer, opdat we het landschap niet enkel reserveren om voor Chinezen melkpoeder te maken.
Een uitstekende vraag.

Tijdperk van revoluties is voorbij (Dirk-Jan van Baar Volkskrant 30 april 2018 p. 18):
Prikkelende opinies op een dag dat u er tijd voor heeft: de Volkskrant presenteert elke zondag bijdragen van een vaste club van acht auteurs. Eerder vandaag cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi, nu historicus Dirk-Jan van Baar.
Mei '68 was een coup de théâtre, waarmee de Franse hoofdstad na 1789, 1830, 1848 en de commune van 1870 in één klap weer tot de revolutionaire verbeelding sprak. In het Quartier Latin werden barricaden opgericht en gingen auto's in vlammen op. Zo zag echte revolutie eruit; de burgerij sprak er schande van en was blij dat de oproerpolitie er na weken anarchie met hard ingrijpen een eind aan maakte.
Gespeelde revolutie
De ontsporingen van '68 zijn bekend; zij zijn later deels door '68'ers zelf gecorrigeerd. Voor een ander deel is het verguisde klootjesvolk al consumerend met de verworvenheden van '68 aan de haal gegaan; bij ons was de burgerrevolte van Fortuyn, zelf babyboomer, er een uitvloeisel van. Tegelijk zien we hier ook een belangrijk verschil.
Waar de generatie van '68 binnen korte tijd een nieuw levensgevoel gemeengoed wist te maken en voor een explosie van vrolijkheid en creativiteit zorgde, zijn de burgerrevoltes die we sinds 2002 beleven boos en miezerig. Als je al van een conservatieve revolutie kunt spreken, dan komt die maar niet uit de schaduw van het verleden.
In het beste geval zijn het mediarevoluties, zoals van Berlusconi en Trump,
bellenblazers (luchtbellen, zeepbellen) die niets origineels brengen. Alle revoluties zijn slechte kopieën van hun voorgangers geworden. Zo zijn de burgerrevoltes van nu een slap aftreksel van '68. Misschien is dat beter zo. Als alle revoluties alleen nog nagespeelde revoluties zijn, neemt de kans toe dat zij ook als spektakel gaan vervelen en met een sisser aflopen. Dan kan 'de revolutie' als grootse historische omwenteling definitief met pensioen.

Is Nederland 16 jaar na Pim Fortuyn leefbaarder? (Keyvan Shahbazi Volkskrant 30 april 2018):
Na 11 september 2001 blijken de immigranten ineens niet
'een verrijking' voor de samenleving, zoals de politiek correcte goegemeente tot dan toe sussend propageerde. Maar 'de 5e colonne om Nederland naar de verdommenis te helpen', zoals Fortuyn het formuleerde. Eerst moest 'de kraan' worden dichtgedraaid zodat er 'gedweild' kon worden. Door die monsterlijke moordaanslag heeft hij het vervolg zelf niet meer meegemaakt. Maar de opkomst en ondergang van de Lijst Pim Fortuyn in 2002 markeert de tektonische breuk in het recente Nederlandse parlementaire landschap.
Dit wordt een belangrijke les voor een nieuw opgestane partijleider zonder partij, die zich vervolgens met steeds radicaler wordende rechts-populistische retoriek buiten de politieke orde plaatst. Onder het mom van vrijheid propageert hij onvrijheid en met onbeschaafde bombarie wil hij de beschaving redden van een onbeschaafde religie.
Zijn recent uit de doos van Pandora gekropen concurrent, proeft liever zijn politieke geluk door zich te associëren met dubieuze rassentheorieën. Niet de sociaaleconomisch en culturele achterstand van Henk en Ingrid, maar zijn tribale 'eigenheid' van de 'superieure dominante blanke cultuur' en de dreiging voor 'de Afrikanisering' van zijn stam baart hem zorgen.

Sri Aurobindo De Synthese van Yoga 'Alle Leven is Yoga'
Hoofdstuk VI Zuivering – De Lagere Denkpatronen. (p. 62):
De eerste stap in het zuiveringsproces is dus prana van verlangens te ontdoen en als gevolg daarvan het normale evenwicht van onze natuur om te keren door het levensbeginsel van dominante onruststoker tot gehoorzaam werktuig van een vrij en onthecht verstand te maken. Naarmate deze deformatie van de psychische prana gecorrigeerd is, wordt de zuivering van de overige intermediaire delen van de antahkarana vergemakkelijkt en kan, zodra deze kentering voltooid is, ook hun zuivering gemakkelijk voltooid worden. Deze overige intermediaire delen, zijn het emotionele verstand, het receptieve zintuiglijke denken en het actieve zintuiglijk denken ofwel handelende denkimpuls. Ze hangen allemaal in een stevig verknoopte interactie met elkaar samen.

Het boek De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000 van Anton Blok werkt het thema Insider & Outsider uit. Misschien wel een van de grootste radicale vernieuwers is H.P. Blavatsky. Haar belangrijkste werk De Geheime Leer bestrijkt zelfs een periode van meer dan 7000 jaar. De kwintessens, de wederkerigheid in het rapport ‘E i V’ laat zien dat Insider & Outsider - Innerlijke en Uiterlijke wereld (Binnen- en Buitenwereld) namelijk voor elk mens geldt.

Anton Blok boek De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000
Hoofdstuk 3 Heuristische uitzonderingen (p. 87,88):
Bij een (nieuwe) theorie gaat het steeds weer om het herkennen van de eenheid van een complex van verschijnselen die zich in de directe zintuigelijke waarneming voordoen als geheel gescheiden dingen. Dit gezichtspunt is ontleend aan Einstein, die ook meende dat ‘het mooiste lot van een natuurkundige theorie gelegen is in de weg te wijzen naar de vestiging van een meer omvattende theorie, waarin ze voortleeft als een grensgeval’.

Volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor de secularisatie ‘Zaaien en Oogsten’, is het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer nodig eerst de invoer te veranderen.
Niet de mammon, de vrije markt is het belangrijkste smeermiddel van deze wereld, maar het leven en de mensen met hun talenten en kwaliteiten. Het gaat er om een wereld te creëren waarin de kwaliteiten van mensen tot hun recht komen. Dit zal zeker aan de kwaliteit van het leven, goederen en diensten ten goede komen. Wat we zaaien zullen we oogsten. Wellicht is het nuttig dat de leiders van politieke partijen duidelijke standpunten innemen inzake welvaart en welzijn. Welzijn is complementair aan welvaart en verdient dezelfde aandacht. Bij welvaart staat centraal dat de schoorsteen moet blijven roken en in dat kader is heel veel geoorloofd. Er wordt steeds meer uitgegaan van een mensbeeld dat alleen in beweging komt als ze een worst wordt voorgehouden. Het gedrag van veel mensen zit nu eenmaal zo in elkaar dat ze geobsedeerd raken door de worst en hun werkzaamheden en hun verantwoordelijkheden daartoe beperken. Deconfitures als bij Enron, Ahold en Shell zijn daarvan het resultaat.

De echo van een revolutie (Peter Giesen de Volkskrant 28 april 2018, Zaterdag p. 2-5):
De Parijse protesten tegen Macrons hervormingen van herinneren aan mei '68. Maar waar revolutionairen van toen vochten voor een betere wereld, klampen Fransen nu vast aan verworven rechten. Is er vijftig jaar later iets over van de verzetsgeest? Peter Giesen polst bij demonstranten van toen en studenten van nu.
Desinteresse
De collegezalen zijn omgedoopt. Zaal J is Joie (vreugde) geworden, zaal K PKK, zaal L Lutte Armée (gewapende strijd). De bezetters hebben ook een hond, die ze Guevara noemen. 'Men speelt de revolutie na', snuift socioloog Jean-Pierre Le Goff (69), die Mei '68 meemaakte als linkse student in Caen. 'Een deel van de jonge generatie is opgevoed met de mythe van Mei '68. Ze denken dat ze anticonformistisch zijn, maar ze brengen slechts een oneindige herhaling.' 'De ergste wereld die er is'
President Macron predikt een nieuw optimisme. Door zich aan te passen aan de globalisering kan Frankrijk zijn zelfvertrouwen hervinden. Le Goff gelooft niet dat hij zal slagen in zijn missie. 'De mensen hebben behoefte aan een geruststellend kader. Je kunt een volk niet verenigen met een logica van opoffering en aanpassing aan de chaotische wereld van de globalisering. Dat is een avontuur dat misschien sommige jongeren aanspreekt, de start-ups. Vooruit, wees ondernemer! Maar je verenigt er geen volk mee', denkt hij.
In één opzicht is Mei '68 nog heel actueel, aldus Le Goff. De beweging had een paradoxaal karakter. Enerzijds was zij een moderne opstand tegen een traditionele samenleving. Anderzijds was zij ook een kritiek op de moderniteit, op een efficiënte technocratie die van het individu een radertje in de economische machine zou maken. Als geen ander belichaamt Macron de technocratie.
Vanwege dat gebrek aan bezieling zal Macron het volk uiteindelijk niet weten te bereiken, denkt Jean-Pierre Le Goff. Daarin ontmoet de conservatieve socioloog de nog altijd linkse schrijver Jean-Christophe Bailly: 'De droom van mensen die aan de macht zijn, van mensen als Macron, is een wereld van mensen die niet meer dromen. Die alleen denken aan geld en comfort. Dat is de ergste wereld die er is.'

De triomf van rechts begon in de linkse jaren zestig (Peter Giesen Volkskrant 28 april 2018 Zaterdag p. 14-15):
Geen linksere tijd dan die van Provo, de anti-autoritaire kresj en lsd. Tot je beter kijkt. Want in de schaduw van de revolutie begon rechts aan zijn grote opmars. De neo-nationalisten van nu hebben hun wortels in de jaren zestig.
Wie kan zich voorstellen dat Willem Drees zou schrijven dat hij 'niets lekkerder vindt dan kontje likken', zoals Pim Fortuyn deed? Of dat de katholieke ex-duikbootkapitein Piet de Jong een roman zou schrijven à la Thierry Baudet, waarin vrouwen al op de eerste pagina van deel 3 'doorweekt zijn tot in hun broekjes'? Net als de barricadenbouwers van Mei '68 zijn de populisten polariserend, zuiver in de leer, wars van compromissen, luidruchtig en soms opzettelijk onbeschoft omdat ze het wellevende entre-soi van 'de elite' verafschuwen.
De rechtse populisten vormen de nieuwe tegencultuur van nationalistisch verzet tegen een kosmopolitische orde. In zijn platste vorm is dat een simpele afwijzing van immigratie. Maar het populisme verkondigt ook een ideaal dat zijn aanhangers mobiliseert, dat van een cultureel homogene natie die geborgenheid en saamhorigheid belooft in een onzekere wereld.
De vernieuwers van de jaren zestig zijn het establishment geworden. Evenmin als de 'regenten' van weleer begrijpen zij waarom er zoveel onvrede is, terwijl het land toch heel goed draait met een florerende economie en een lage werkloosheid. Maar net als in Mei '68 hebben hun uitdagers geen boodschap aan de groeicijfers en de statistieken van de technocraten. In een onttoverde wereld zoeken zij naar geloof en bezieling, en hopen die te vinden in een opnieuw beleden nationale identiteit.

In het Vergeetpaleis (Bert Wagendorp Volkskrant 26 april 2018 p. 2):
Wat een rijk land, waar de volksvertegenwoordiging zich urenlang buigt over het wezen van de herinnering, de brede werkelijkheid, de valkuil van het geheugen - een land waar nog de lof van de vergetelheid wordt gezongen.

Links kan rechts niet rechts inhalen (Addie Schulte Volkskrant 26 april 2018 p. 22):
Het is twijfelachtig of omarming van conservatieve ideeën leidt tot een wederopstanding van links.
Halsema gebruikt het idee van een tolerant en progressief Nederland om uit te halen naar identiteitsactivisten die volgens haar te makkelijk het verwijt van racisme hanteren, tegen ‘defaitistisch links’ dat niet trots genoeg is op wat bereikt is en tegen rechtse ondergangsdenkers. Nationalisme is ook bij haar een middel om onderscheid aan te brengen.
Het is te betwijfelen of links met deze strategie succes kan boeken. Asscher is het nog niet gelukt. De manoeuvre leidt vooral in linkse kringen tot discussie en onenigheid. Kijk maar hoe Halsema de nationale trots gebruikt in een intern-linkse discussie. Het nationalistische verhaal zal ook altijd spanningen blijven opleveren met de Europese en mondiale idealen, waar partijen als de PvdA en GroenLinks lastig helemaal afscheid van kunnen nemen.

Rutte, bekommer je om Chinese investeringsdrift (Friso Stevens Volkskrant 26 april 2018 p. 23):
Ruttes pleidooi in China tegen handelsprotectio¬nisme maakt ons bedrijfsleven kwetsbaar, betoogt Friso Stevens.
Verder zou de nieuwe consensus als het gaat om Chinese intenties juist tot het inzicht moeten leiden dat de spelregels en relatieve machtsverhoudingen, en dus mondiale invloed op normen en handelswijzen, sterk veranderd zijn. Ruttes keuze om de gevestigde koers aan te houden miskent de gevolgen voor Nederland en Europa op de lange termijn, en lijkt vooral ingegeven door liberaal-economisch dogma.

De sprint van Macron (Mathieu Segers De Groene Amsterdammer 26 april 2018 p. 7):
Orbán voorspelde zo vast wat de ‘race naar de waarheid’ aan het licht zou brengen: achter de Brusselse gevels tiert de zielloosheid welig, evenals de decadente zelfbevlekking die daarbij hoort. Dit komt in de buurt van Debrays beeld van het slaapwandelende Europa: een funest totalitarisme van bijzaken, geworteld in een waan van liberalisering en achteloosheid over beschaving.

De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron En-soph betrekking. De oerbron, bron(code) manifesteert zich door het eeuwige nu, de verborgen 5e Dimensie.
De verticale as (Axis_mundi, de Staf van Hermes, de staf van Mercurius, Sutratman, De Caduceus, Esculaap, de verborgen 5e Dimensie) toont ook de middenzuil van de levensboom. De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.

De stelling wordt onderbouwd dat de éne werkelijkheid, het fenomeen bewustzijn, weten wat leven nauw precies is, niet kan worden gemeten. Het mysterie van het leven begint wanneer een eicel en een zaadcel elkaar ontmoeten. De blauwdruk van dit nieuwe leven wordt dan een feit.

De oerbron En-Soph, de 11e dimensie, het mysterie van leven, staat buiten de levensboom. In een flits (godsvonk, bewustzijnstoestand) kunnen we God (eenheidsbewustzijn) ervaren. Het eenheidsbewustzijn is het punt waarin de micro - en de macrokosmos met elkaar correleren en van waaruit het universum manifest wordt als schepping. De 11e dimensie, het 11e inzicht leert dat we in onze eigen bubbel leven of zoals Amanda Gefter het uitdrukt we leven allemaal in ons eigen referentiekader.

De derde discipline, de Derde weg in de psychologie van Roberto Assagioli - eenheid der tegendelen - creëert synthese, die ongetwijfeld op de verbijzondering van de twee oorspronkelijke vakgebieden zijn weerslag zal hebben. Door alleen beide complementaire kanten, de ‘Natuurwetenschappen en Geesteswetenschappen’ van de éne werkelijkheid te belichten komt de unificatietheorie een stapje verder. In essentie draait het om dit mechanisme, de twee kanten – Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid; - van een medaille. In het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond staat de Axis mundi voor de verbinding tussen de materiële en immateriële wereld.

Om de continuïteit van organisaties te waarborgen het principe 'Structure follows Strategy' toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen. Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten.

De ontologie, de zijnsleer die Amanda Gefter in haar boek aanstipt is een filosofisch vraagstuk dat de gemoederen al millennia bezig houdt. Sinds Plato, Aristoteles en bijvoorbeeld Martin Heidegger, die zich heeft verdiept in de ontische versus ontologische benadering van de tijd.

Essential ontological dichotomies include:
• monism and dualism (Monisme en Dualisme)
substance and accident (
Leven en Dood)
• determinism and indeterminism (
Bepaald en Onbepaald, ‘logische afhankelijkheid’)
• essence and existence (
Essentie en Existentie)
• abstract and concrete objects (
Abstract en Concreet)
• idealism and materialism (
Idealisme en Materialisme).
• universals and particulars (
Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid)

Verbeeldingskracht (universeel bewustzijn, kosmisch bewustzijn, autopoiese, biogenesis, aion, ideatie, scheppingsdriehoek 9 - 3 – 6, actieve imaginatie van Carl Jung), de kernkwaliteit creativethink - Ilya Prigogine heeft het over de ervaring van creativiteit - is het positief tegenovergestelde van chaos. Middels een ideologische ommekeer is het mogelijk ons met de natuurlijke kringloop (flow), te verbinden. We zijn medescheppers van iedere situatie die in ons leven ontstaat. Ieder initiatief, elk mens kan door het vlindereffect de zelfordening positief beïnvloeden. De chaostheorie leert dat alles met elkaar verbonden is en de onderzoeker niet af te scheiden is van het onderzoek. Alleen door dat wat is te accepteren komt de evolutie een stapje verder.

De beide kanten van een medaille weerspiegelen zich als het ware in elkaar, maar er is echter niet van een volledige (vol en ledig/leeg), maar van een gebroken symmetrie sprake.

Wijsheids-H.P. BlavatskyG. Barborka Het Goddelijke planAuthentiek leiderschapMarja de Vries De Hele Olifant in Beeld
sleutel eenÉne werkelijkheidWet van 'ontstaan' (p. 584), Skandhas (p. 514)OmgevingWet van Trilling (p. 89)
sleutel tweeWet van harmonie (Zaaien en Oogsten)Wet van de Wezenlijke Eenheid (p.85)Harmonie (Collectief karma)Wet van eenheid (p. 46)
sleutel drieWet van beweging, analogieWet van beweging (p. 153),VaardigheidWet van overeenstemming (p. 60)
sleutel vier'Aether en Ether'Wet van Zelf-ontplooiing (p. 129, 532)EgoWet van polariteit (p. 150)
sleutel vijfIndividualiteit (1 + 4)Wet van evolutie (p. 158), Svabhavat (p. 585)Leergedrag (Morele kompas)Wet van ritme (p. 167), Akasha (p. 48)
sleutel zesRechterpad en LinkerpadWet van herstel van evenwicht (p.65)Norm (Individueel karma)Wet van oorzaak en gevolg (p. 195)
sleutel zevenGoddelijke wijsheidZevenvoudige wet (p. 227)Authenticiteit (theofanie)Wet van dynamische balans (p. 226)

Ook sluiten de zeven sleutelprincipes die in het boek Net als jij ben ik EEN VAN DE MILJARDEN expressies van de schepping op deze aarde van Fred Matser worden besproken, op deze indeling aan.

Robbert Dijkgraaf (NRC 27 december 2008: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter): De mens is slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering. Het wekt verwondering dat in de snaartheorie het verschijnsel mens, het brein volledig wordt buitengesloten. Graag citeer ik uit het boek Intellectuele passies (p. 26) dat er nog een intellectuele capaciteit nodig is, een capaciteit die van een geheel andere orde is. En wel het vermogen om te bepalen welke regels (theorieën, concepten) van toepassing zijn in een bepaalde situatie of bij een bepaald probleem. Harry Mulisch verwijst in 'De compositie van de wereld' naar: de betekenis van de ontdekking van de relatie tussen snaarlengte en toonhoogte door Pythagoras, zijnde de allereerste ontdekking, de oervondst, inzake het verband tussen de tastbare wereld en de wereld van de wiskunde (de getallen).

De getallen 3 (mannelijk) + 4 (vrouwelijk) = 5 (vijfpuntige ster van leven, Prana). Het pentagram met haar twee punten ('horens van het kwaad') naar de hemel gericht is spiritueel en staat in het occultisme symbool voor de ‘linkerhand’. Discipelen van Pythagoras konden het pentagram in één beweging tekenen. Door de gulden snede-verhouding kun je het symbool tot in het oneindige doortrekken.

De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale, de geestelijke keerzijde van de medaille rekening te houden. De oplossing van de unificatietheorie wordt niet gevonden in het elementaire deeltje maar in de ruimte die de elementaire deeltjes van elkaar scheidt. In de supersymmetrie heeft ieder elementair deeltje een zogenaamde supersymmetrische partner. De elektromagnetische spanning tussen twee polen bestaat echt. Of met andere woorden door de werkelijkheid verkeerd te interpreteren kom je niet tot goede oplossingen. Omdat de snaartheorie slechts de materiële kant behandelt mag niet worden verwacht dat deze theorie over de éne werkelijkheid uitsluitsel geeft. Het betekent wel dat het nuttig is om de chaostheorie in de beschouwingen te betrekken. Uitgangspunt daarbij is dat de CPT symmetrie - materiesymmetrie ('Hemel en Aarde', 'Macrokosmos en Microkosmos'), spiegelsymmetrie (wederkerigheid) en tijdsymmetrie – met de drie eigenschappen van fractals - gebroken dimensie, zelfgelijkvormigheid en iteratie – correleren. Met de kernbegrippen non-lokaliteit, complementariteit, verstrengeling, kwantumcoherentie, kwantuminterferentie, onzekerheidsprincipe, superpositie en ijktheorie uit met name de kwantummechanica is het mogelijk het verschijnsel non-dualiteit 'non-lokaal en lokaal' (‘Geest en Lichaam’) van het Akasha-veld, de ‘spontane generatie’ te duiden. In de boeken van Ervin Laszlo worden deze begrippen uitgebreid besproken. Non-lokaliteit betekent dat er los van de afstand op elk moment verbondenheid is met het bewustzijn van anderen. Gerrit Teule3 heeft het in zijn boek Wat Darwin niet kon weten over positieve en negatieve interferentie (p. 33). In zijn boek geeft Gerrit Teule in hoofdstuk 24 Chaostheorie, fractals en schoonheid, of: waarom vinden wij iets mooi? in één tekening de zelfgelijkvormigheid (p. 299), de reflectie tussen de absolute en relatieve ruimtetijd weer. Teule sluit dit hoofdstuk af met: ‘Uiteindelijk gaat het hier dus om een ethisch vraagstuk, waarbij bewustzijnsevolutie een grote rol speelt. In dit stadium nemen we de evolutie op deze planeet zelf ter hand, zoals Teilhard de Chardin al aangaf, en daarbij kunnen we ons geen grote fouten veroorloven.’

====

Kwintessens (Antropisch principe, 'Symmetrie en Gebroken symmetrie', 'Alfa en Omega', 'Leraar en leerling')

Wiens brood men eet, diens woord men spreekt (Psalm 41:10, Johannes 6:26).
John Kenneth Galbraith: Het enige nut van economische voorspellingen is dat ze astrologie respectabel maken.

Het opofferen van het zelf (Paul Zwollo Theosofia oktober 2007 p. 195):
Filantropie zou een ander equivalent kunnen zijn voor het woord ‘altruïsme’ en dit woord is vaak gebruikt door de Mahatma's en HPB. In een van de eerste Mahatmabrieven wordt aan de heer Sinnett uitgelegd, dat het belangrijkste doeleinde van de Theosofische Vereniging niet zo zeer is om tegemoet te komen aan individuele aspiraties, maar wel om onze medemens te dienen. De Mahatma zegt verder dat volgens hem de hoogste aspiraties voor het welzijn van de mensheid gekleurd worden door zelfzuchtigheid, als er in het denken van de filantroop ook maar het geringste verlangen opduikt om er zelf beter van te worden. De Mahatma vond het nodig duidelijk te maken om welke reden de Vereniging werd gesticht en enkele verkeerde denkbeelden van de heer Sinnett te corrigeren, die het idee van universele broederschap bekritiseerd had, het nut ervan ter discussie stelde en de Meester had geadviseerd om de Theosofische Vereniging op een andere leest te schoeien, gebaseerd op het principe van een college voor de speciale studie van het occultisme. De Meester antwoordde:
Dit, mijn gewaardeerde en geachte vriend en broeder, zal nooit gebeuren.’

In de Pronaos van de Tempel der Wijsheid (Franz Hartmann, M.D.):
HOOFDSTUK IV - Onder adepten De Broederschap van het Gouden Rozekruis; occulte en geheimzinnige krachten; adepten en wijzen; alchemisten en goudmakers; de ware geschiedenis van Flamel; de graaf van Saint Germain; Cagliostro; de kunst van het maken van alchemistisch goud; goed gedocumenteerde feiten ..................71
Het is niets nieuws om te geloven dat er mensen zijn die abnormale of buitengewone psychische eigenschappen of magische krachten bezitten waarmee zij wonderbaarlijke effecten teweeg kunnen brengen die met de gewoonlijk geaccepteerde theorieën van de exoterische wetenschap niet worden verklaard. De bijbel en de Acta Sanctorum46 zijn vol verslagen van zogeheten wonderen, een term die iets wonderbaarlijks aanduidt, maar desondanks niet iets wat tegen de natuurwetten ingaat. Dergelijke wonderen worden volbracht door de kracht van de spiritueel ontwaakte wil. De yogafilosofie noemt deze krachten bij naam en beschrijft hoe men ze kan verwerven.
82,83: Tot kunsten van deze aard behoren het op kunstmatige wijze maken van puur goud of zilver; het transformeren van onedele metalen in edeler metalen; het toebereiden van een universeel geneesmiddel vanuit het levensbeginsel; het genezen van alle ziekten; het fabriceren van een lamp die, door de wijze waarop zij brandt, de gezondheidstoestand van een niet aanwezige vriend aanduidt, waarmee ze empathisch is verbonden; het produceren van een gelijksoortige sympathische of magnetische verbinding tussen een persoon en een edelsteen, een boom of een spiegel; het produceren van een levend miniatuurbeeld van de wereld in een gesloten glazen stolp; het doen herrijzen van de vormen van planten of dieren uit hun as nadat zij verbrand zijn; of het produceren van een artificiële mens (homunculus) zonder de hulp van een vrouwelijk organisme; het toebereiden van een vloeistof die opstijgt en daalt in de fles waarin die is opgesloten, in overeenstemming met het wassen of afnemen van de maan; of het prepareren van een glas waarin het zal onweren en steeds de bliksem zal verschijnen wanneer dit in de lucht plaatsvindt; het produceren van een onblusbaar magisch vuur, een eeuwigbrandende lamp; een magische spiegel, waarin gebeurtenissen kunnen worden gezien die in enig deel der wereld plaatsvinden; een
perpetuum mobile, waarvan de omwenteling wordt veroorzaakt door de omwenteling der aarde; een wichelroede om water of mineralen te vinden of iets anders dat men wenst te vinden; een magische ring die de drager waarschuwt voor dreigend gevaar en vele geheimen aan hem onthult; het naar wens veroorzaken van liefde of haat; hetmaken van parels, diamanten of andere soorten juwelen die niet van echt zijn te onderscheiden, of het doen groeien daarvan; het verkrijgen van macht over de elementaire krachten in de Natuur en het ze dwingen om diensten te verlenen; het doen verschijnen van de astrale spectra van dode personen en het hen doen praten en vragen beantwoorden; en vele andere soortgelijke verrichtingen, te veel om op te noemen.

‘Dankzij de Bijbel eindigde mijn zoektocht naar geluk’ (Wie ben ik eigenlijk en wie wil ik zijn?
Psycholoog en theoloog Claartje Kruijff is sinds 23 september “Theoloog des Vaderlands”. Dat sprak beslist niet vanzelf, want lange tijd wist ze niets van de Bijbel. Toch wil ze het “boek der boeken” niet meer kwijt.

Het bewustwordingsproces bestaat uit de wederkerigheid tussen het vrouwelijk en het mannelijk, tussen 'Chaos, Gaia en Eros' en het 'Goede, Ware en Schone', tussen 'Chaos-Theos-Kosmos' en 'Goden-Monaden-Atomen', tussen materie en geest, tussen lagere en hogere Triade, tussen chaos en harmonie, tussen navel (Epithumia) en hart (Thumos), tussen begin en het einde, tussen Alpha en Omega.

Met Quantumbewustzijn wordt o.a. gebruik gemaakt van de laatste inzichten van de quantumfysica m.b.t. hoe wij onze eigen werkelijkheid creëren. Stap voor stap krijg je inzicht in wie je werkelijk bent en kan een Quantum Leap gerealiseerd worden. Een Quantum Leap is een plotseling inzicht in en ervaring van Zijn en daarmee werkelijkheid. Quantumbewustzijn komt aan bod in de Peak Performance training die bestaat uit:
1.Inzicht in Bewustzijn, 2. Heartmath en 3. Neurofeedback.

Met behulp van de kubus is het mogelijk de samenhang tussen Big five, Big seven en Big nine uit te beelden.

Het morele kompas biedt net als het kernkwadrant, het enneagram, de levensboom, de psychologie van Carl Jung en van Roberto Assagioli een mogelijkheid om het zelfbewustzijn, de zelfkennis te verruimen. Het 5D-concept laat zien dat aan deze modellen hetzelfde balansmechanisme , het onderkennen dus van ons afweermechanisme (sublimering) ten grondslag ligt. Drie andere denkmodellen die hetzelfde mechanisme hanteren zijn de derde weg, de I Ching (boek van Rudolf Ritsema, Stephen Karcher) en de esoterie (Wet van dynamische balans). De vraag die naar voren komt is: Waarom is het zoals het is? Het antropisch principe geeft het antwoord.

Het derde juweel betreft de leerstelling van hiërarchieën (ook wel bekend als de leerstelling van de emanaties).
Het principe van emanationisme – dat in de getallenleer van Pythagoras tot uitdrukking wordt gebracht – wordt ook in het Westen gebruikt. Bijvoorbeeld op het snijvlak tussen cultuurwetenschappen en sociologie wordt een derde discipline cultuursociologie gecreëerd. Een ander voorbeeld is evolutiepsychologie tussen evolutie en psychologie. De derde discipline, de Derde weg in de psychologie van Roberto Assagioli - eenheid der tegendelen - creëert synthese, die ongetwijfeld op de verbijzondering van de twee oorspronkelijke vakgebieden zijn weerslag zal hebben. Door alleen beide complementaire kanten, de ‘Natuurwetenschappen en Geesteswetenschappen’ van de éne werkelijkheid te belichten komt de unificatietheorie een stapje verder. In essentie draait het om dit mechanisme, de twee kanten – Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid; - van een medaille. In het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond staat de Axis mundi voor de verbinding tussen de materiële en immateriële wereld.

De vraag komt naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld van Laozi zal overbruggen? Het boek van Henk Procee geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de oplossingsrichting, of met andere woorden de Nieuwe levensrichting van Spinoza, het AOS-concept van Benedict Broere, het Vierde Model van Hans Vincent, Het Nieuwe Denken van Eric Fienig, de visie die Beter Onderwijs Nederland en het ‘Yin/Yang-symbool en de Vijf Fasen’ van het Taoïsme uitdraagt. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing (Problem solving) dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken dient meer centraal te staan. We moeten niet steeds opnieuw de wal het schip laten keren, maar aan feedforward besturing meer aandacht besteden. Regeren is nog steeds vooruitzien.

De crux in het boek van Procee ligt volgens mij verborgen in de symboliek van een bekende puzzel (p. 35). De linker en rechter driehoek in de puzzel geven de Tetractys van Pythagoras weer. Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. De centrale figuur van zeven punten in de driehoek, omsluit een zeshoek het Zegel van Salomo of de Davidster. De drie te verplaatsen sterretjes symboliseren de logos (het woord), de eeuwig durende beweging, van boven naar beneden en vice versa. Volgens dit aan Hermes Trismegistos toegeschreven inzicht komen de dingen boven overeen met de dingen beneden, de innerlijke dingen met de uiterlijke dingen, en omgekeerd. Om 'probleem en oplossing' dichter bij elkaar te brengen kan de getallenleer van Pythagoras als metafoor worden gebruikt.

Socrates toont zich met zijn dialogen een evenwichtskunstenaar. Socrates is leraar noch meester. De Socratische dialoog biedt een handvat om door het stellen van de juiste vragen dichter bij de waarheid, tot een synthese, een oplossing te komen.

In zijn boek Intellectuele passies haalt Procee tot slot Ladislav Hejdaneck (p. 196/198) aan: ‘Bij hem was waarheid niet zozeer de overeenstemming van een uitspraak met de werkelijkheid als wel iets anders, een lonkend perspectief. En daar werd me duidelijk dat intellectuele passies meer te maken hebben met een poging om in de waarheid te leven dan met het in de greep krijgen van de waarheid. Hij legde de diepere betekenis van het begrip ‘in de waarheid leven’ uit. Het westerse perspectief werd door hem radicaal op z’n kop gezet.’.

In het onderzoeksrapport Eenheid in Verscheidenheid ('E i V') wordt de schuldencrisis tegen de achtergrond van de illusiecultuur geplaatst. Relatief staat tegenover absoluut. Het creëren van dichotomieën blijft uiteindelijk allemaal mensenwerk:
- Verkoper en Koper ('aanbodzijde en vraagzijde', 'crediteur- en debiteurlanden')
- Leraar en Leerling ('werkgever en werknemer', principaal-agentproblematiek, ’Heer en Slaaf’)
- Politicals & Professionals (Managementstijl)
- Toezichthouders en Directie
- Man en Vrouw (Anima en Animus)
- Luisteraar en Spreker
- Machthebbers bedrijfsleven en - overheid (amoreel)
- Gewetensvolle – en Gewetenloze machthebbers
- Spiritualiteit en Godsdienstwaanzin
- Neoliberalisme (marktfundamentalisten, superkapitalisme van het geseculariseerde Westen) en IS (moslimfundamentalisten van het geïsmaliseerde Oosten)
- Marktfundamentalisten en Moslimfundamentalisten
- 'Waarnemer en Waargenomene'
Tussen beide partijen zit de stem van het geweten.

De ommekeer brengt de zin van het leven tot uitdrukking. Om balans te creëren illustreert de verticale as (Axis_mundi, oplossingsrichting, de Staf van Hermes, de staf van Mercurius, Sutratman, De Caduceus, Esculaap, de kosmische Lichtzuil, de verborgen 5e Dimensie) de 'Hoofdroute' (Goddelijke wijsheid, Wet van dynamische balans) die we op deze weg kunnen volgen.

In met name de religies gaat het om de schijnbare weg terug, de ommekeer. Een cultuuromslag, een bewustzijnsomslag maakt het mogelijk de gebroken symmetrie tussen hemel en aarde te herstellen en het eenheidsbewustzijn te ervaren. Het gaat daarbij niet alleen om het zelfreinigend vermogen van ecosystemen, maar in het bijzonder om het zelfhelend vermogen van de mens. In essentie gaat het om 'Coherentie en Verstrengeling' (eenheid der tegendelen en tegenstellingen) die er tussen organismen en het universum of met andere woorden de micro- en macrokosmos bestaat. In het boek KOSMOS een integrale visie op de wereld van Ervin Laszlo en Jude Currivan komen de begrippen coherentie en verstrengeling aan de orde.

De lus van Robbert Dijkgraaf kan met de merkwaardige lus van Douglas Hofstadter worden vergeleken. In het rapport ‘E i V’ wordt in plaats van lus het begrip lemniscaat, de oneindige kringloop (Blavatsky: de absolute eeuwige universele beweging of trilling, svabhavat, ‘de veranderlijke uitstraling van de onveranderlijke duisternis, die onbewust is in eeuwigheid’) gebruikt. Het mysterie blijft dus uiteindelijk bestaan. Blavatsky geeft een oplossingsrichting aan.

De getallensymboliek van Pythagoras (1 + 2 + 3 + 4 = 10) sluit aan bij de uitspraak ‘Er is geen wiskunde zonder de mens’ van Robbert Dijkgraaf en kan worden geïllustreerd aan de hand van: De basis van de economische ordening is op eenvoudige rekensommen gebaseerd. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen. De economische groei van de afgelopen decennia is vooral een gevolg van het live now pay later. De kredietcrisis is ontstaan doordat er jarenlang met het innovatieve instrument om geld uit geld te maken te veel geld in omloop is gebracht en daarmee een superzeepbel is gecreëerd.

4. GAMMA Henk Hogeboom v.B.: De verrichtingen van Sisyphus - over het boek van Klaas van Egmond: Een vorm van beschaving (GAMMA jrg 17/nr. 3 p. 42-46)

====

Samenvatting (Emanatie, Leerproces: 'Knower, Knowing, and Known', Er is niets nieuws onder de zon)

Natura Artis Magistra (de natuur is de leermeesteres van de kunst en wetenschap)
György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
T. Dobzhansky: Een levend lichaam… is een kunstwerk. De schoonheid ervan schuilt in zijn innerlijke doelgerichtheid.

De Hoofdroute hangt in de esoterie met de 2e geboorte samen, maar ook met de Tweenaturenleer (Dyophysite), persoonlijkheid nr. 1 en persoonlijkheid nr. 2 van Carl Jung en de twee werelden in het werk Faust van Goethe. Andere manieren om de 'Hoofdroute' te realiseren zijn zelfrealisatie, zelfverwerkelijking, theosofie Individualiteit en Carl Jung Individuatie. Na bestudering van het boek Westers bewustzijn, Oosters inzicht (bevat hoofdstuk over Reïncarnatie en karma) van C.G. Jung kan de conclusie worden getrokken dat Carl Jung de esoterie zeer grondig heeft bestudeerd. Ook de Levensboom, de I Ching en het werk van Ramundus Lullus hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli (Eeuwige wederkeer), transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen.

Zonder het begrip karma (Zaaien en Oogsten) te gebruiken beschrijft Tim Boyd het fenomeen in zijn publicatie De paradox van zelftransformatie. Mede op basis van de profeet Ezechiël verklaart H.P. Blavatsky in haar oeuvre, dat astrologie een wetenschap is.

Kalebas van het plengoffer (Maria Markelo de Volkskrant 18 januari 2023, p. V7):
Een
winti-ritueel maakt elk jaar onderdeel uit van de herdenking van de slavernij. De religie ontstond tijdens de slavernij en was twee eeuwen lang verboden. Na al die jaren van onderdrukking bloeit de godsdienst op, net als het debat over wat de ware winti is.
Veerkrachtige voorouders
Zendelingen en de overheid hebben die geestelijke ontwikkeling van de voorouders proberen te vernietigen door allerlei wettelijke bepalingen en sancties. En door hen te bekeren tot het christendom. Dat de winti en andere in slavernij gevormde religies er nog steeds zijn, toont dus de de veerkracht van de voorouders. Tegelijkertijd heeft de religie tot op de dag van vandaag met de gevolgen van die onderdrukking te maken.

In het onderzoeksrapport E i V' laten Teilhard de Chardin en Jiddu Krishnamurtie aan de hand van het kosmisch bewustzijn zien hoe het mogelijk is geestelijke gezondheid te bereiken. Het bevorderen van de geestelijke gezondheid, de Spirituele Transformatie is op het Meditatie-diagram van H.P. Blavatsky gebaseerd. De levenscyclus, de levenscyclus van beschavingen, het levenswiel, de levenscirkel van de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. Om verlichting te bereiken volgt het Westen veelal het inzicht van het Christendom van Teilhard de Chardin en het Oosten van Jidduh Krishnamurti, de Vier edele waarheden van het Boeddhisme (A.P. Sinnett Esoteric Buddhism). De Bewustzijnsschil (de 5 bij 5 matrixstructuur) is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

De Bijbel toont niet alleen theïsten, maar ook aan atheïsten de kwintessens van het verhaal. Er is niets nieuws onder de zon laat zien dat de Bijbel een continuing story is. Dit komt ook in de programma's Iedereen verlicht en Veerkracht naar voren. In het programma Veerkracht draait het om het boek Innerlijke Revolutie leven, vrijheid en de zoektocht naar echt geluk van Robert Thurman.
De kloof tussen het rijke Westen en het arme Tibet is enorm. De welvaart van de geïndustrialiseerde landen gaat volgens Robert Thurman echter voorbij aan de ontwikkeling van innerlijke waarden. Mensen worden vaak beschouwd als bezittingen of als concurrenten en veel energie wordt gestoken in de vergroting van materiele welvaart. In het afgelegen en in materieel opzicht minder ontwikkelde Tibet is de zoektocht naar geluk veelal het doel en lijkt die ook meer geïntegreerd in het dagelijks bestaan.

Drempels, en nog eens drempels Joost de Vries De Groene Amsterdammer 12 januari 2023, p. 64):
Met haar zachtaardige, experimentele, onderzoekende romans heeft de Schotse Ali Smith
(p. 64-77) een oeuvre bij elkaar geschreven dat niet meer weg te denken is uit de hedendaagse literatuur. Een unieke combinatie van diep menselijke romans, waarin toch de grote vraagstukken van deze tijd – gastvrijheid, gender, klimaat – resoneren.

Schedelmeetapparatuur Ons koloniale verleden (Fenneke Sysling de Volkskrant 21 december 2022, p. V7):
In de tweede helft van de 19de eeuw werd
meetbaarheid steeds belangrijker in de wetenschap. Disciplines als de natuurkunde boekten daar successen mee en daar wilden antropologen graag op meeliften. Medisch opgeleide antropologen (fysisch antropologen) trokken het begrip ‘ras’ daarmee naar zich toe en claimden dat dit een meetbare en wetenschappelijke categorie was. Dat wil niet zeggen dat de antropologie de enige tak van de wetenschap was die verweven was met rassendenken en racisme. Ook taalkundigen en geografen droegen daaraan bij.
Kritiek hierop was er wel, maar
selectief. Zo stelde de generatie Nederlandse antropologen van de jaren dertig zich zeer kritisch op tegenover hun Duitse collega’s met nazisympathieën. Het joodse ras bestaat helemaal niet, beargumenteerden bijvoorbeeld de fysisch antropologen J.P. Kleiweg de Zwaan en Arie de Froe. Nee, volgens hen behoorden de joden grotendeels tot het mediterrane ras. Dit laat zien hoezeer het bestaan van rassen ook in hun denken verankerd was, net zozeer als in dat van hun tijdgenoten. Dat de inwoners van de koloniën tot andere rassen behoorden, stond voor hen nog steeds buiten kijf.

Door antropologen, met als belangrijkste exponent J.G. Frazer (Engelse versie), is er de nadruk op gelegd dat de mens in zijn pre-wetenschappelijke fase was aangewezen op magie en religie. Het kon niet anders of aan de vroege mens viel de cycliciteit van het bestaan op. Seizoenen wisselden elkaar af totdat het jaar "stierf" en herleefde. Oogstproducten werden gezaaid, ze ontsproten, werden geoogst, en gaven zaad dat opnieuw ontkiemde. |antropologen]], met als belangrijkste exponent J.G. Frazer (Engelse versie), is er de nadruk op gelegd dat de mens in zijn pre-wetenschappelijke fase was aangewezen op magie en religie. Het kon niet anders of aan de vroege mens viel de cycliciteit van het bestaan op. Seizoenen wisselden elkaar af totdat het jaar "stierf" en herleefde. Oogstproducten werden gezaaid, ze ontsproten, werden geoogst, en gaven zaad dat opnieuw ontkiemde.

Ik ben precies in het spoor gaan lopen (Sara Berkeljon interviewt Joris Luyendijk Volkskrant Magazine 5 februari 2022 p. 14-22):
Zijn hele leven ging het Joris Luyendijk alleen maar voor de wind. Pas toen hij tien jaar geleden in Engeland werkte, zat het hem voor het eerst tegen. Die teleurstellende ervaring zette hem aan het denken over zijn rol als bevoorrechte, witte man; een man met Joris Luyendijk ‘zeven vinkjes’ ofwel zeven privileges. ‘Het is geen theorie, het is een aanzet.
Is
elk vinkje even belangrijk?
‘Ze zijn ongelijksoortig. Een mannenlichaam is écht iets anders dan een vrouwenlichaam, maar huidskleur zou in een ideale wereld net zoiets als haarkleur moeten zijn. Ik wil geen rangorde maken. Veel van de onderlinge verdeeldheid binnen groepen die iets aan sociale onrechtvaardigheid willen doen, gaat daarover: welk vinkje weegt zwaarder? Het onbedoelde gevolg is dat groepen tegenover elkaar komen te staan, en dat wil je juist niet, want dan komt Mark Rutte en die zegt: jongens, laten we gewoon allemaal onszelf zijn.
Is dit een
pessimistisch boek? ‘Dat hoop ik niet. Het is een boek over een probleem dat groter is dan veel mannen zoals ik denken. Het probleem gaat ook dieper. Maar ik ben niet cynisch, want cynisme speelt de gevestigde orde in de kaart. Hoe cynischer de wereld, hoe groter de bewijslast voor de idealisten. En bovendien: de tandpasta die de laatste jaren uit de tube is gekomen, op het gebied van emancipatie, krijgen de zeven vinkjes echt met geen mogelijkheid terug de tube in. What a time to be alive!’

De waarnemer en het waargenomene (Paren van tegenstellingen) zijn uiteindelijk één en hetzelfde. Robert Dijkgraaf duidt met de mens als schakel tussen wetenschap en natuur op het fenomeen van waarnemer en waargenomene. Net als Simon Vinkenoog plaatst hij de mens in de ultieme cirkelredenering centraal.
Of in de woorden van
Wim van den Dungen boek Sepher Yetzirah): Indien we 'sepher' met ruimte en 'sephar' met tijd vergelijken, dan betreft 'sippur' (of 'communicatie') de 'quintessense' of 'vijfde dimensie'

Het epithumia en thumos van Plato kunnen met de Latijnse termen pathos (in zijn negatieve betekenis woede, haat, vrees, afkeer, medelijden) en ethos worden vergeleken. Pathos (van πάσχειν 'paschein', het Griekse woord voor "lijden" of "emotie") is één van de drie middelen van overtuiging in de filosofische leer Ars Rhetorica, welsprekendheid van Aristoteles (samen met ethos en logos). Wat echter eeuwig, onvergankelijk en onveranderlijk is, zijn de ’Ideeën’.

of Nirwana
Ga op onderzoek uit en probeer te ontdekken |wie-je-werkelijk-bent| (Ken uzelve), want de tegenpool van verlichting is onwetendheid en verwarring!
De mens leeft zo als burger van twee werelden. Naar zijn lichamelijke staat is hij gebonden aan deze materiële wereld van vergankelijkheid en dood, naar zijn geestelijke kern behoort hij tot de goddelijke wereld. De natuurlijke mens is zich zijn hoge afkomst echter niet meer bewust: hij denkt dat dit aardse leven het werkelijke leven is.
Om hem te wekken uit die
staat van onwetendheid komt vanuit de goddelijke wereld een gestalte die de mens gnosis ofwel goddelijk inzicht brengt. Alleen wie door gnosis weet vanwaar hij komt, wie hij naar zijn goddelijke kern werkelijk is, en waar hij heengaat, is verlost. Goddelijk inzicht en verlossing zijn in wezen identiek: ''verlossing is bevrijdend inzicht' en alleen de verlichtende gnosis bevrijdt! [Prof. J.van Oort - 'Het Evangelie van Thomas].

Onze pelgrimstocht op aarde, de mysterieweg in de school van Pythagoras, het thema verlossing, loutering, hangt met de evolutionaire psychologie samen. De esoterie (Filognosie) benadert de transformatie van het kwaad echter vanuit het bredere perspectief van karma, De Persoon, zaaien en oogsten. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst. Esoterie, Zaaien en Oogsten maakt het mogelijk probleem en oplossing met elkaar te verbinden.

De oplossing van het mysterie van het leven komt een stapje dichter bij wanneer we met de gulden regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander, het balansmechanisme in het universum serieus rekening gaan houden.

In Theosofia maart 2022 beschrijft Tim Boyd, de voorzitter van de Theosofische Vereniging De paradox van zelftransformatie, kort samengevat het thema CRISIS!, dat Beatrice de Graaf in haar essay in oktober belicht. De crises die we nu meemaken zijn niet nieuw. Dit geldt ook voor de Nieuwe levensrichting, die Spinoza aanreikt. Millennia geleden was de oplossingsrichting bij rabbi Shimon bar Yochai al bekend. Martin Buber vertaalt Thora met WEISUNG dat wil zeggen richtingaanwijzer.

Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. De reciprociteit in de Bijbel wordt door de Bijbelcode, het boek van Michael Drosnin onderbouwd. De Israëlische wiskundige dr. Eliyahu Rips laat zien dat de ICT-sector het wel mogelijk heeft gemaakt de code te ontcijferen. Door het fenomeen reïncarnatie (cultuuroverdracht) serieus te nemen wordt het mogelijk gemaakt de toekomst beter te voorspellen.

De tegenpolen Licht en Donker, Goed en Kwaad, de kardinale deugden, altruïsme en egoïsme kunnen niet zonder elkaar, zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden, zijn complementair.
Rechterpad of linkerpad is een metafoor, waar kies je voor in het leven, goed of kwaad, deugden of ondeugden, altruisme of egoisme. De zevenvoudige hiërarchie van het bewustzijn (bewustzijnsniveaus, zintuigen, Wilber-Combs-rooster) zijn de schakel (verstrengeling) tussen 'geestkunde en natuurkunde'. Het reflexieve bewustzijn, het samenspel van de linker – en de rechterhersenhelft (linker- en rechterpad, koopman en dominee), is voor het creëren van balans verantwoordelijk. Het 'ieder voor zich', het zogenaamde linkerpad, de schaduwzijde staat voor de 'belangenverstrengeling', (de verstrengeling tussen de 1e, 2e en 3e macht en 4e, 5e en 6e macht) op aarde.

Ik wil in vrijheid kunnen geloven, zonder regels en restricties’ (Marjon Bolwijn interviewt Johannes Stots de Volkskrant 30 mei 2022 p. 16-17):
Johannes Stots is evenals de Volkskrant 100 jaar. Hoe kijkt de voormalige horlogemaker en opticien aan tegen de eeuw die achter hem ligt, en wat vindt hij van het
huidige tijdsgewricht?
Religieus bleef hij wel, en hij sloot zich aan bij een mystieke, astrologische orde. Angst voor de dood heeft de altijd nog trappen lopende 100-jarige niet, want hij gelooft in reïncarnatie. Stots kijkt uit naar de lessen die hij in zijn volgende leven zal leren. Hoe zwaarder, hoe beter.
U vertelde dat horlogemakers filosofen zijn, ziet u zichzelf ook zo?
Een van die personen was Theo Ram, hij was vrijmetselaar geweest en legde verbanden tussen de rituelen van de vrijmetselaars en de astrologie. Zijn denkwijze vond ik zo mooi, dat ik mij aansloot bij zijn orde van de
Astrologische Ceremoniële Mystiek.’
Wie is uw favoriete denker?
‘Theosoof Helena Blavatsky. Zij heeft ons kennis laten maken met de
geheime leer: de erkenning dat je als mens een functie hebt in deze wereld. En dat je probeert een relatie aan te gaan met het goddelijke in je. Daar is de kwaliteit van je leven afhankelijk van. De mens is toch het meest wonderlijke wezen op aarde, omdat hij in staat is zijn gedachten vast te leggen.’
Hoe kijkt u terug op de afgelopen 100 jaar?
Als hoofd van de Astrologische Ceremoniële Mystiek heb ik mijn best gedaan anderen te steunen in hun
zoektocht in het leven. Ik heb veel mogen beleven en met mijn vrouw Trinette drie kinderen gekregen, met wie het goed gaat. Ik weet niet waar ik al het geluk aan te danken heb.’

Het rapport ‘E i V’ gaat net als Ammonius en Poortman er vanuit dat de mens een immateriële ziel heeft. De hersencellen zijn een product van de geest. De fundamentele eenheid van alle bestaan is wat Teilhard de Chardin met Weltstoff aanduidt. Bij de éne werkelijkheid draait het om convergentie, om en-en, de win-win situatie. Voor het vormgevende principe wordt de term swabhava, attractor of 'biogeometrie' gebruikt. De innerlijke stuwkracht in de natuur die orde schept uit chaos. De Kwintessens brengt de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma, de opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), de Eeuwige wederkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.

De Axis mundi is een mooi voorbeeld van de in – en uitspiralende torsiegolf in een vortexvorm.
De torus wordt als een multidimensionale vortex opgevat. De
lemniscaat illustreert de draaikolk stuctuur van de vortex. Het reflexief bewustzijn brengt als ware verschillende aggregatieniveaus van Ether, van statisch tot zeer dynamisch tot uitdrukking. De lemniscaat, de eeuwige wederkeer, symboliseert de wisselwerking, de reflectie tussen ‘Samentrekking en Uitbreiding’ van de Macrokosmos en Microkosmos.

Het rapport 'E i V' laat zien dat het wiel, de unificatietheorie van Eenheid in Verscheidenheid al is uitgevonden. In principe draait het om één medaille met twee kanten. De mystieke weg (Laozi, Pythagoras, Plato, Jezus, Boeddha, Mohammed, Ramon Lull, Blaise Pascal, Bahá'u'lláh, Hazrat Inayat Khan, Blavatsky, Sri Aurobindo, Carl Jung, Teilhard de Chardin, Maslow) berust op ervaringen uit het verleden. Voor acceptatie van de nieuwe unificatietheorie dient aan één voorwaarde te worden voldaan namelijk dat de wetenschappelijke wereld akkoord gaat dat er maar een natuurlijke tijd bestaat, het eeuwige nu, het durée van Henri Bergson. De theorie kan dan een houvast bieden voor de toekomst.

Het nieuwe leren van de overheid, dat Ton Bastings beschrijft staat tegenover het Nieuwe Leren het (nieuwe normaal), het Meta-leren dat in het onderzoeksrapport 'E i V' wordt belicht. De negatieve dialectiek van Theodor W. Adorno (kies: 6 – kritische theorie – Adorno) sluit op de waarheidsvinding, de paradigmawisseling in het rapport 'E i V' aan.

Stelling: Er treedt een paradigmawisseling van Thomas Kuhn, een revolutie in het wetenschappelijke denken op, wanneer de grens die tussen beide domeinen Geest en Lichaam is ontstaan wordt doorbroken.
Vooralsnog wordt er van uitgegaan dat er maar een
natuurlijke tijd bestaat en dat is de eeuwige duur van Henri Bergson, het durée, het eeuwige nu.

Stelling: De controverse tussen wetenschappers zal uiteindelijk een paradigmawisseling, een allesomvattend perspectief op de éne werkelijkheid tot gevolg hebben.

Vermoedelijk chargeert Yuval Noah Harari in het programma DWDD 4 februari 2020 om zijn punt over Zingeving (21 lessen voor de 21e eeuw hoofdstuk 20), bewustzijn en gevoelens te verklaren. De 21 lessen voor de 21e eeuw zijn in essentie analoog aan het Meta-leren in het onderzoeksrapport 'E i V'. Primair draait het niet om kunstmatige intelligentie (Surveillance Capitalism), de technologieoorlog Cyberwar, die Sheila Sitalsing beschrijft maar om het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung. In Nederland wordt het politieke beleid voorgekookt in achterkamertjes. We worden door lobbynetwerken, carrièrepolitici geregeerd.

Stelling: In de macrokosmos draait het om de Neer- en Opgaande boog die in De Geheime Leer uitgebreid ter sprake komt, daarentegen in de microkosmos om de weerspiegeling (weerkaatsing), de Neer - en Opwaartse causatie van Douglas Hofstadter en Amit Goswami. Om de schommelingen op aarde te verklaren wordt ook de term opwaartse en neerwaartse spiraal gebruikt. In de dagelijkse realiteit betekent het dat de invloed van complementaire polariteit een positief of een negatief effect kan hebben en tot de bekende conjunctuurschommelingen leiden. Om grote schommelingen te vermijden is een consequente feedforward besturing gewenst. Het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie, het Bodhisattva Pad (zelfverwerkelijking, zelfrealisatie, zelf-ontplooiing, Zelfreinigend vermogen, Zelfregulering) van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung dienen daarbij centraal te staan.

De ecologische crisis vraagt om de verbetering van de integratie van wetenschappen, een interdisciplinaire aanpak, om een paradigmawisseling. Op welke termijn zijn we bereid de military–industrial complex budgetten meer voor het bevorderen van het leven in te zetten, dus te voorkomen dat we de ecosystemen vernietigen? De Ecologische voetafdruk (ook Mondiale voetafdruk of kortweg voetafdruk) voor een bepaald jaar is een getal dat weergeeft hoeveel biologisch productieve grond- en wateroppervlakte een bepaalde bevolkingsgroep in dat jaar gebruikt om zijn consumptieniveau te kunnen handhaven en zijn afvalproductie te kunnen verwerken. Het gaat om een hypothetisch getal, gemeten in mondiale hectares.

Nederlandse neurowetenschappers, de fysici Dick Swaab en Victor Lamme behoren tot de overtuigde sciëntisten. Al vindt de metafysica, de geestkunde dat een ‘metafysisch’ denken over de mens, het erkennen van de monadische essentie ,de interdisciplinair aanpak, meer perspectief biedt om de wereldvraagstukken op te lossen.

De klimaatcrisis en de pandemie laten zien dat het uiterst complex is hoe het vertrouwen in politici te herstellen. De geschiedenis leert dat het de allegorie is die probleem en oplossing met elkaar verbindt. Om het ‘Geloof, Hoop en Liefde’ uit de Bijbel (1 Korinthiërs 13-13:) te verklaren past Plato (428/427 or 424/423 – 348/347 BC) een nieuw gezichtspunt, het 'Goede - Ware - Schone' toe. Het gezichtspunt ‘Geloof, Hoop en Liefde’ wordt in de Baghavad Gita al onderkend. Dit betekent dat het 'Goede - Ware - Schone' van Plato nog millennia meekan.

Woord Ook Logos, Verbum Domini
In godsdienstig en filosofisch gebruik is het Woord een vertaling van het Griekse logos of het Latijnse verbum. De betekenis hier is die van de gemanifesteerde ratio, die voornamelijk wordt gebruikt in een kosmogonische betekenis.
De esoterische betekenis van het woord logos (spraak of woord, verbum) is het weergeven van de verborgen gedachte in een objectieve uitdrukking, zoals in een foto. De logos is de spiegel die het GODDELIJKE DENKVERMOGEN weerkaatst, en het Heelal is de spiegel van de logos, hoewel de laatste het zijn van dat Heelal is. Zoals de logos alles in het Heelal van Pleroma weerkaatst, zo weerkaatst de mens in zichzelf alles wat hij ziet en vindt in zijn Heelal, de aarde (SD 2:25, DGL Deel II p. 26).

Het impliceert ook dat het probleem van het ego in feite niets te maken heeft met de kleur of welk geloof je hebt. Of zoals de Britse filosoof John Gray het zegt: Het idee van vooruitgang is de onbewuste geloofsbelijdenis van het moderne atheïsme. Er is een universele behoefte aan menselijke verlossing.

Philipp Blom heeft gelijk om een rijker en dieper leven te kunnen leiden, heb je creatieve discipline nodig, maar dat was in de Bijbel, bij de optekenaars of geschiedschrijvers van het Oude en Nieuw Testament al bekend. In tegenstelling tot wat John Gray meent kan de mensheid wel degelijk van zijn fouten leren. De éne werkelijkheid wordt gesymboliseerd door de levensboom en de ommekeer, de boom van kennis van goed en kwaad, de bewustzijnsevolutie van de mens. De levensboom en de boom van goed en kwaad geven samen een weerslag van de blauwdruk van de schepping en van de wetmatigheden die ten grondslag liggen aan het ontstaan, zich voordoen en voorbijgaan van alle verschijnselen. De complementariteit tussen de twee bomen toont de wetmatigheid achter alle inspanningen, blokkades, op- en neergaande bewegingen, successen en mislukkingen.
Marionetten
"Het belangrijkste is dat we de strikte scheiding tussen twee culturen kunnen overstijgen. De geschiedenis van de westerse filosofie is een ongelukkige geschiedenis die alleen maar tot dualisme of monisme heeft geleid. In navolging van Spinoza zei Einstein ooit tegen De Gaulle dat we marionetten zijn zonder dit zelf te beseffen. Dat is wel een heel raar beeld. Het past perfect bij de eeuwenoude retoriek die wil dat de menselijke geschiedenis contingent en de natuurlijke gedetermineerd is. Hoe kunnen deze twee zienswijzen gecombineerd worden? Wij handelen in de natuur. Als wij contingent zijn, is de natuur het dus ook, want wij zijn een deel van de natuur."
"De grote fysicus - maar niet zo grote filosoof - David Bohm heeft een boek geschreven over het overstijgen van de tijd. Hij had het ook over een expliciete en een impliciete orde. Dit is een heel conservatieve en deterministische zienswijze omdat ze ervan uitgaat dat we alleen maar kunnen ontdekken wat al op voorhand is gegeven. Maar zo werkt het niet. In de natuur is niets aanwezig wat aanleiding kan geven tot Mozarts muziek of Michelangelo's schilderijen. De mens doet meer dan het gegevene herhalen."

Knutseltherapie (interview Jan Derksen Volkskrant 9 mei 2015 - bijlage Sir Edmund p. 36-39):
Knutseltherapie Nederlanders zijn psychisch net zo gezond als twintig jaar geleden, maar ze zijn veel vaker in behandeling. De Nijmeegse hoogleraar Jan Derksen geeft daar in zijn boek 'Iedereen een psychische aandoening?' nogal stevige verklaringen voor.
Derksen mag graag een beetje rebelleren. In 2011 keerde hij zich tegen 'de goudzoekers in het brein' zoals Dick Swaab (Wij zijn ons brein) en Victor Lamme (De vrije wil bestaat niet). Red de psychologie uit de greep van de hersenmythe, heet het boek dat hij erover schreef.
In de Volkskrant stelde hij in 2012 voor om hoorcolleges voortaan op internet te zetten omdat hij geen zin meer had elke maandagochtend in de monden van vijfhonderd gapende, etende en pratende studenten te kijken. En nu noemt hij de GZ-psychologen - op die reuze vriendelijke toon van hem - een stelletje 'knutselaars, die meer handicaps creëren dan gezondheid'.

'Even geen Nobelprijs economie meer' (OPINIE - Jan Derksen Volkskrant 30 november 2011)
De economen bedrijven geen l'art pour l'art, maar zijn ervoor onze economie wereldwijd in een goede staat te houden en deze te helpen verbeteren. Dit is mislukt. Deze mislukking moeten de wetenschappers zich aantrekken. Als ze dit niet doen, kunnen we niet verwachten dat ze echt verder komen met hun theorieën en modellen. Dat betoogt hoogleraar klinische psychologie Jan Derksen.
De economen zijn te veel onderdeel van de politieke ideologie en praktijk geworden en dus 'medeplichtig' aan politieke blunders. De economische wetenschap heeft kortom veel te weinig gezag opgebouwd in onze samenleving.

De centrale vraag luidt waarom de burger voor het management by trial and error, voor schijnoplossingen kiest en niet voor een optimistische, positieve en harmonieuze geestelijke gezondheid?

De vraag is of het de 1e, 2e en 3e macht lukt het evenwicht te herstellen of zijn de 1e, 2e en 3e macht en de 4e, 5e en 6e macht zodanig met elkaar verstrengeld dat steeds opnieuw het wiel moet worden uitgevonden. Er moet worden voorkomen dat de 4e, 5e en 6e macht de publieke opinie blijft manipuleren. De vraag komt naar voren in hoeverre de 4e, 5e en 6e macht de schaduwregering, het masker van de 1e, 2e en 3e macht is geworden? Of met andere woorden door het manipuleren van de 1e, 2e en 3e macht, heeft de 4e, 5e en 6e macht een valse tegenstelling gecrëeerd.

Door de schijnwereld, de wereld van de illusies te ontmaskeren reikt het reflexief bewustzijn van H.P. Blavatsky tot in de hemel. Het navelstaren , de emotie-TV viert hoogtij. De TV wordt een poppenkast, waar theater hoogtij viert. Heuristiek maakt het mogelijk het fenomeen wederkerigheid beter te begrijpen.

WODC (Peter Giesen Volkskrant 15 juni 2019 Opinie p. 23):
De WODC-zaak bevestigt tevens de wanorde op het ministerie van Justitie, dat al decennia wordt geplaagd door affaires. Justitie is een departement waar veel politieke spelletjes worden gespeeld, maar waar de politieke antenne niet altijd scherp staat afgesteld. Het strafrechtelijk onderzoek in de WODC-affaire doet de reputatie van het ministerie geen goed, omdat het de indruk wekt dat kritische geluiden niet worden getolereerd. Toekomstige klokkenluiders zullen zich nog eens extra bedenken voordat zij misstanden melden. Daardoor wordt klokkenluiden als heilzaam correctiemechanisme schade toegebracht.

Door de wederzijdse afhankelijkheid van wetgever en rechter , van 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' (Buitenhof 9 febuari 2020) in het bijzonder te belichten maakt Herman Tjeenk Willink duidelijk dat het bevorderen van de beschaving, het morele kompas al in de Trias Politica zit verweven. Het thema van wederzijdse afhankelijkheid, dat Herman Tjeenk Willink toelicht komt al uitgebreid in het oeuvre van H.P. Blavatsky ter sprake.

Met zijn nieuwe boek Het water komt plaatst Rutger Bregman het klimaatvraagstuk, opnieuw op de politie agenda (DWDD 29 januari 2020). Rutger Bregman heeft gelijk, de ernst van het klimaatvraagstuk wordt door de Trias Politica onvoldoende onderkend.
Het is geen toeval dat Donald Trump met zijn America First doctrine het klimaatvraagstuk ontkend.

Kiezen we, verbinden (religare) we ons met de natuurlijke -, de evolutionaire kringloop of de onnatuurlijke kringloop. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen, de sjamanen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen.

Het Oude Testament spreekt van het Gouden kalf en het Nieuwe testament van dat Niemand twee heren kan dienen: Jullie kunnen niet God dienen én de mammon. Ook nu gaat het nog steeds om een medaille met twee kanten, Goed en Kwaad (zie ook Demon est deus inversus, Qliphoth en klippoth).

Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Meta-leren,
bewustzijn van bewustzijn, het reflexieve zelfbewustzijn maakt leren mogelijk.
Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de
Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. Of anders gezegd het nieuwe paradigma is analoog aan het oude paradigma.

Jeroen Smit geeft met de ‘botsing tussen twee systemen’ (Wilco Dekker interviewt Jeroen Smit Volkskrant 22 oktober 2019 p. 8-9) aan, dat Paul Polman beoogt, dat we moeten leren met de evolutionaire kringloop mee te bewegen.

In essentie beschrijft David Goodhart de ‘botsing tussen twee systemen’. Primair draait het om het zelf-bewustzijn, het probleem van het ego, dat in het interview met Carola Schouten, de column van Ibtihal Jadib en het verhaal van Daan Heerma van Voss in de Volkskrant Magazine van 11 mei 2019 naar voren komt.

De oplossing voor klimaatverandering hangt in de eerste plaats met het morele kompas samen. Door de secularisatie hebben we het kind, lees de Bijbel, met het badwater weggespoeld.

Om Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, een duurzame samenleving te bevorderen draait het om rechtvaardigheid. Bij de handelsverdragen, die door politici worden afgesloten staat veelal het quid pro quo centraal. Door de secularisatie is er geen aandacht meer voor dichterlijke beeldtaal in de Bijbel over de balk en de splinter. Het probleem is wel dat er niets voor de verbindende verhalen in de plaats is gekomen. Mensen zijn hun morele kompas kwijt en beginnen een leegte te ervaren. De wetenschap is minder eenduidig dan vaak wordt gedacht. Dit hangt met de controverse tussen wetenschappers samen.

Het probleem is wel dat er niets voor de verbindende verhalen in de plaats is gekomen. Mensen zijn hun morele kompas kwijt en beginnen een leegte te ervaren. De wetenschap is minder eenduidig dan vaak wordt gedacht. Dit hangt met de controverse tussen wetenschappers samen. Waarom zou academicus nog op D66 stemmen? (Jacques Neefjes en Herman Overkleeft Volkskrant 21 oktober 2019 p. 18). Het probleem is echter dat zowel Wim Kok (interview Joris Luyendijk 22 februari 2015), Wouter Bos en Jeroen Dijsselbloem marionetten van de financiële sector, het systeemdenken zijn. Zij fixeren zich eenzijdig op één kant van de medaille en hebben daarmee de neergang van de PvdA ingezet. Marcel van Dam schrijft in zijn column ‘1991–2007’ in de Volkskrant van 18 oktober 2007: Tot mijn verdriet zag ik vanaf de jaren tachtig mijn partij wegzinken in een moeras van beginselloosheid. Onder Kok ging de PvdA door de knieën, onder Bos door zijn rug. Met zijn column heeft Marcel van Dam een omslagpunt in de geschiedenis onderkend.

Het casinomechanisme dat Douglas Rushkoff beschrijft (Volkskrant 22 oktober 2019 p. V8-9) staat tegenover het balansmechanisme in het universum. Hoe richten wij onze levensenergie? Om het functioneren van het brein beter te begrijpen draait het om wat is tijd?

Het antwoord op de vraag van Frank Kalshoven wat betekent het feit dat de overheid gratis kan lenen voor het begrotingsbeleid? (Volkskrant 21 september 2019 p. 14) geeft Marcel van Dam in zijn boek Niemands land biografie van een ideaal, namelijk een paradigmaverandering. Met Hoekstra zorgt voor eensgezindheid, Knot voor verdeeldheid (Volkskrant 21 september 2019 p. 16) suggereert Peter de Waard dat het gaat om 'of-of', maar beide hebben echter gelijk, het gaat om het 'en-en'/'of-of'-mechanisme, namelijk het balansmechanisme wederkerigheid tussen homo sapiens. Al is het wel zo dat het verslag ‘Het moet van Brussel’ is een adequate beschrijving van de toestand (Martin Sommer Volkskrant 21 september 2019 Opinie p. 23) als de column Volg het geld (Raoul du Pré Volkskrant 21 september 2019 Opinie p. 23) het 'en-en' benadrukken.

Het bestaan van een Derde weg, het morele kompas van spirituele leraren, wordt door Frits Bolkestein ontkend. Om levensovertuigingen in een bredere context te plaatsen kan het moreel kompas (5Ddenkraam) worden gebruikt. Dit denkmodel vormt een schakel om de zienswijzen van Lao Zi, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Immanuel Kant, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Wittgenstein, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber en Oliver Sacks te verbinden, een nieuwe visie, een paradigmawisseling op de werkelijkheid te scheppen. Spirituele leraren, profeten, mystici en zieners (rishi’s) zijn bruggenbouwers naar de toekomst.

Étienne de La Boétie was een geestverwant en boezemvriend van Michel de Montaigne. Hij wilde zichzelf leren kennen zoals zijn boezemvriend hem gekend had (p. 131 Anton Blok De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000). Het mechanisme tussen micro en marcro, dat door Étienne de La Boétie is onderkend, is nog steeds actueel. De self-medication van Geert Wilders waar Arnon Grunberg over schrijft (de Volkskrant 7 maart 2017) heeft op het zondebokmechanisme betrekking. Om tekortkomingen, het markt- en overheidsfalen zijn incompetentie als politicus te camoufleren past hij het oeroude zondebokmechanisme toe. ‘Wereldverbeteraars’ vormen een bedreiging voor de machthebbers. Leiders, die zijn vermoord, maar zich met hart en ziel voor de mensheid hebben ingezet, zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Olaf Palma, Anwar Sadat, Itzhak Rabin en Daphne Caruana Galizia. Het zijn ‘wereldverbeteraars’ en wellicht op hun manier ‘klokkenluiders’, die op imposante wijze de andere kant van een zaak lieten zien. Het maakt deze personen tot een natuurlijke vijand van ééndimensionale denkers en dogmatici. Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden van de overheidsbureaucratie, de vierde macht is topsport geworden.

Het ‘of-of’ van de twee kanten van één medaille, de controverse tussen wetenschappers hangt met het probleem van de incommensurabiliteit samen. Incommensurabiliteit heeft betrekking op het reflexief bewustzijn, dus vanuit welk perspectief of perceptie (perception management) naar de éne werkelijkheid wordt gekeken. Het ‘en-en’ ontstaat door de invloed van buiten-wetenschappelijke factoren (psychologische, sociale en esthetische motieven77) echter niet te ontkennen. (Dissertatie Geen gemene maat Hein van Dongen p. 36).

De exodus was geen uittocht (Marcel Hulspas Volkskrant 4 november 2006):
Geen uittocht uit Egypte, geen veertig jaar door de woestijn, geen heroïsche verovering van het Beloofde Land. Spijtig voor wie de Bijbel letterlijk neemt, maar het Boek der Boeken staat vol mythen.
De auteurs van de Bijbel wilden Israël een grootse geschiedenis geven, passend bij Gods uitverkoren volk. Het verhaal van de uittocht uit Egypte is in deze geschiedenis het hoogtepunt. Wie dat verhaal louter als historisch relaas leest, heeft de Bijbel niet begrepen.

De Eeuwige wederkeer, het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie of het IBS (integraal besturingssysteem) van Ken Wilber is al millennia bekend. Dit integrale besturingssysteem in de kosmos heeft op de demonen van Beatrice de Graaf betrekking. Hoe het precies zit met deze demonen (engelen) wordt in het boek Het Goddelijke plan van G. Barborka samengevat.

De kwintessens van het rapport 'E i V' is dat de schijnbare tegenstelling aan elke crisis ten grondslag ligt. De eenheid der tegendelen (complementaire eenheid en/of de monade) toont de oplossing. Alle dingen hebben de monade als een gemeenschappelijke oorsprong in eindeloze vrede en harmonie. Alles in het leven is een onvrijwillig verbond tussen tegengestelde energieën, de schakel tussen Microkosmos en Macrokosmos. Het bevorderen van de wereldvrede is mogelijk door op 'E i V' de nadruk te leggen.

De relatie van weerspiegeling die bestaat tussen individu en collectief past Pieter Waterdrinker in zijn boek Poubelle toe. In het boek Poubelle verpersoonlijkt Wessel Stols het hedendaagse Europa. Wessel Stols gaat door overmoed in het boek van Pieter Waterdrinker zijn ondergang tegemoet. Tot slot krijgt hij alle rekeningen gepresenteerd. Het vraagstuk dat Pieter Waterdrinker in zijn boek Poubelle aansnijdt hangt voor managers met overmoed, hybris en gezichtsverlies samen. Het boek Poubelle van Pieter Waterdrinker illustreert de politieke situatie in Oekraïne en staat in het onderzoeksrapport 'E i V' symbool voor hoe probleem en oplossing met elkaar samenhangen.

Marcel van Hamersveld en Pepijn Corduwener verwoorden twee standpunten die haaks op elkaar staan. Het gaat er primair om de systemen minder complex, dus minder bureaucratisch en juist transparanter te maken. Frans Timmermans heeft gelijk dat er democratische principes op het spel staan. Maar het is net als met de kerstcadeaus, die we aan elkaar in de levenssfeer geven, een soevereiniteitsvraagstuk dat Polen uiteindelijk zelf moet oplossen. Tom Eijsbouts heeft gelijk wanneer hij stelt dat juristen van president Macron kunnen leren dat nationale en Europese soevereiniteit elkaar aanvullen. Voorwaarde voor dit synergie-effect is dat met de moraal van het verhaal rekening wordt gehouden en dat was in de Bijbel al bekend.

De reactie van een politicus als Frans Timmermans is juist overtrokken. Timmermans, destijds Minister van Buitenlandse, zaken heeft via Facebook laten weten het absoluut niet nodig te vinden om de vraag over de positie van Nederland in Europa aan de burger voor te leggen. Frans Timmermans klaagt ook dat kritische PvdA'ers voordurend deden alsof de partij door de coalitie met de VVD was 'uitgeleverd aan de baarlijke duivel'.

Nederlanders maken zich zorgen over samenleving (Anna Deems en Mirjam Schöttelndreier Volkskrant 29 maart 2019 p. 14): ‘Driekwart van de geënquêteerden vindt dat mensen met verschillende meningen steeds feller tegenover elkaar zijn komen te staan. Ze zien vooral polarisatie over onderwerpen zoals klimaatverandering en vluchtelingen.’

De kern van het probleem is dat politici hun verantwoordelijkheden, lees de centrale regering, de nutsfuncties aan het marktmechanisme hebben uitbesteed. Door de eenzijdige focus van de politiek op welvaart, het marktmechanisme komt het welzijn van de bevolking in de verdrukking. De opkomst van het populisme kan niet los worden gezien van het neoliberale fundamentalisme. Uiteindelijk draait het om in welk denkraam wordt een oplossing gezocht. Problemen waar Den Haag geen raad mee weet worden nu naar Brussel of naar de gemeenten doorgeschoven. Door de sterke monetaire sturing vanuit Brussel dreigt een vorm van staatskapitalisme.

Voor de spirituele transformatie, de immateriële wereld in de hemel gelden analoge spelregels als in de materiële wereld op aarde.

De onontwarbare belangenverstrengeling tussen politici en bedrijfsleven en door mismanagement met de mantel der liefde te bedekken heeft tot gevolg gehad dat zowel bij toezichthouders, CEO's en politici nu het vermogen ontbreekt om meerwaarde te creëren. De paradox is dat in plaats van politici en het bedrijfsleven systemen steeds complexer maken dient volgens E.F. Schumacher om het spreiden van risico's te bevorderen Small Is Beautiful centraal te staan.

Wederkerigheid is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. De grondtoon van de Bijbel berust op de complementariteit, de wederkerigheid tussen De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen lerenvan Friedrich Hegel en Er is niets nieuws onder de zon, het zelfreinigende vermogen. Friedrich Hegel is nog steeds actueel. Dat we te weinig lering trekken uit het verleden maakt ons mede schuldig.

Om de machtsbalans binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten te bewaren is niet alleen een politieke unie belangrijk, maar gaat het primair om de eenheid van 'Zaaien en Oogsten', de eeuwige wederkeer beweging.
De zelfreflectie, het probleem van het ego, de interacties, de weerspiegeling tussen 'Fysica en Metafysica' en de beide hersenhelften is door Pythagoras al onderkend (bv. De grote Ingewijden van Eduard Schuré, Mysteriescholen van Konrad Dietzfelbinger).

Europees project is geopolitieke noodzaak (Cyriel de Beun Volkskrant 29 november 2018 p. 25): Het artikel van Willem Melching over Macrons rede (O&D, 26 nov.) staat helaas vol met verdraaiingen. Melching beweert terecht dat de twee wereldoorlogen een gevolg waren van machtspolitiek, maar dat is nogal logisch: elke oorlog is een gevolg van machtspolitiek. Wat hij niet vertelt, is dat die machtspolitiek sterk ingegeven was door nationalistische sentimenten.
De twee wereldoorlogen zijn daarom júíst geldig als stichtingsmythen van de EU.
Het feit dat tot twee keer toe het dappere verzet van de Britten en de interventie van de Amerikanen nodig was om het continent van tirannie te vrijwaren, geeft al aan hoe precair de situatie nu is. De Amerikanen en Britten zullen onze bondgenoten blijven, maar we kunnen niet verwachten dat zij voor de hele Unie militair garant blijven staan. De nasleep van de Eerste Wereldoorlog leert ons dat een politieke unie belangrijk is om de machtsbalans op het continent te bewaren.
Macrons rede is daarom allesbehalve gratuit. Dat hij het Franse leger, het machtigste in de post-Brexit EU, wil laten opgaan in een Europees leger en bereid is de Franse economie te hervormen om Noord-Europese zorgen over een
transferunie weg te nemen, getuigt van politieke moed.

In het rapport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Aristoteles of Descartes', what’s in a name centraal, maar de wederkerigheid (reciprociteit) tussen beide, het in de mens ingebouwde 'en-en'/'of-of'-mechanisme (Alles divergeert en moet ook weer convergeren), de kwintessens. Het 'en-en'/'of-of'- mechanisme achter de 'natuurlijke selectie' wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras weergegeven. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een golfbeweging (ceta stroom) tussen twee polen, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo). De eenzijdige focus van politici op de marktwerking en hun functies in lobbynetwerken hebben tot gevolg dat een grotere maatschappelijke tweedeling (degeneratie, desintegratie) is ontstaan.
Illustratief voor de grotere maatschappelijke tweedeling is het boek This is London. Life and Death in the World City van Ben Judah (interview met Ben Judah Buitenhof 7 februari 2016). De diepe identiteitscrisis, die de Indiase schrijver Pankaj Mishra signaleert geldt niet alleen voor het Verenigd Koninkrijk, maar doet zich ook in Nederland en in andere Europese landen voor.

Het Ether-paradigma en het 5D-concept worden naast elkaar gebruikt en passen in een 5Ddenkraam. Het Ether-paradigma heeft als vertrekpunt de materie, Fysica, elektromagnetisme, de relatieve ether van René Meijer. Het 5D-concept belicht de 5e Dimensie vanuit een filosofisch perspectief, de Metafysica. Het is net als met Geest en Lichaam, hemel en aarde, Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, deductief en inductief. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, die beide de kwintessens tot uitdrukking brengen. Of met andere woorden het Ether-paradigma begint volgens de telling van Pythagoras bij 4 en eindigt bij 5 en het 5D-concept begint bij 5 en eindigt bij 4. Het drukt de verborgen 5e Dimensie, de eenheid van de eeuwige wederkeer beweging uit.

Heleen Mees belicht in haar column Boer zoekt vrouw de zelfzucht in Amerika, terwijl Bert Wagendorp in zijn column Groei-obsessie, de situatie in Nederland weergeeft. In Amerika en in Nederland laten politici zich door het grootkapitaal gijzelen. De paradox is echter, zoals Peter de Waard in zijn column Krijgt Trump van General Motors de kous op de kop? (Volkskrant 28 november 2018 p. 31) laat zien dat het grootkapitaal zich niet door politici laat gijzelen. De conclusie luidt dat te veel politici laten zich eerst door het lobbynetwerk van het grootkapitaal inpakken en laten zich vervolgens door datzelfde grootkapitaal gijzelen. Terwijl de bijdrage van het grootkapitaal aan de schatkist minimaal en dalend is, de werkgelegenheid in Nederland bij de vijf grootste Nederlandse beursfondsen sinds 1980 met ruim tachtig procent is gedaald en het merendeel van het old boys netwerk fiscaal vluchteling is.

Zowel de zelfzucht van Barbara Ehrenreich als het vraagstuk van de klimaatverandering laten zien dat het Westerse beschavingsmodel zijn glans heeft verloren. Premier Rutte ziet zichzelf graag als probleemoplosser. De werkelijkheid is dat hij zich op TV bezorgd toont, maar achter de schermen met zijn retorische foefje struisvogelpolitiek bedrijft.

Gijs Kooistra, Ewald Engelen en Marianne Thieme geven een illustratie van de marionetten van het systeem. Het heeft nu tot gevolg dat politici door de banken worden gegijzeld. Jan Eppink heeft gelijk ook Obama laat zich gijzelen door het grootkapitaal, de schaduwkant van de Amerikaanse droom. Politici en het grootkapitaal houden elkaar in een wurggreep gevangen. De Amerikaanse droom legt het af tegen de Chinese droom. Het toont ook de controverse tussen de wetenschappers Carel van Eykelenburg en Eric Smit. Carel van Eykelenburg verdient zijn bruto jaarsalaris van 697.000 euro door de financiële spelletjes van het casinokapitalisme, het piramidespel braaf mee te spelen. Via het old boys network, de twee handen op één buik machtspolitiek stijg je automatisch in de hiërachie. Door de rente op nul en de geldpersen op volle toeren worden er dagelijks miljarden in de economie gepompt. Carel van Eykelenburg laat zien dat het meespelen van financiële spelletjes zeer lucratief is. Eric Smit moet daarentegen sappelen om rond te komen. Met intelligentie heeft dit weinig te maken.

De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of banencarroussel, de blinde vlek van Rutte Martin Sommer Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen of met andere woorden "na ons de zondvloed!" beleid verkopen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening houden. De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen, zijn één en hetzelfde.

Willem Dolleman laat zien dat het wel degelijk mogelijk is de energietransitie volgens het gezond verstand van een effectief altruïst van Marco Visscher met goed ondernemerschap te combineren.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie). Met zijn pamflet beoogt Gustaaf Peek het cultuurmarxisme te bestrijden. In het Westen draait het primair om de 5e colonne, het informele circuit van de achterkamertjes politiek.

De vijfde colonne staat in het rapport symbool voor de vijfde macht, de lobbynetwerken. Het is een vorm van communicatie. Sander van Walsum heeft gelijk het gaat om het aanleren van een gezond zelfvertrouwen. Door het catastrofale beleid van de Trojka, lees managementmaffia is volgens Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz Europa ongelijker, instabieler en ontevredener dan ooit.
Overal kwam ik mensen tegen die jullie in Europa sociaal-democratisch zouden noemen. Het gekke was dat dat alleen hun eigen land betrof. Ging het om andere landen, dan veranderden ze in rechtse hardliners. Hoe kan dat? President Clinton vroeg me eens iets soortgelijks: waarom doet het IMF zulke slechte dingen? Ik moest hem uitleggen dat zijn eigen ministerie van Financiën dit beleid propageerde.
In Davos herhaalde de Amerikaanse Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz het nog maar eens: de rijken potten het geld op waardoor de werkloosheid toeneemt. Het reële inkomen van de meeste Amerikanen is nu lager dan dertig jaar geleden. Ook in Nederland daalt gestaag het deel van de economische koek dat aan de arbeiders toevalt. Het CBS onthulde vorige week dat in Nederland bijna 300 duizend huishoudens door geldgebrek uitgaven voor verwarming of kleding uitstellen of achterwege laten.
'Volgens mij heeft het te maken met democratische verantwoording. Of bestuurders die wel of niet moeten afleggen. De gewone mensen in je eigen land, dat zijn je kiezers. Die kunnen jouw beleid afstraffen. In het buitenland geldt dat niet.'

In Nederland wordt het politieke beleid voorgekookt in achterkamertjes. We worden door lobbynetwerken, carrièrepolitici geregeerd.

‘Werk is niet alleen een loonstrook’ (Richard Sennett De Groene Amsterdammer 1 november 2018 p. 20-23):
Socioloog Richard Sennett schreef een serie boeken over de sociale en persoonlijke betekenis van werk. Hij voorspelde de economie van onzekere contracten, arbeid die aan inhoud en status inboet en toenemende ongelijkheid. Maar hij is onverwacht optimistischer geworden.
Zoals welke?
‘In de ICT-sector zie je een terugkeer van het monopoliemodel dat je in de VS een eeuw geleden zag in staal, olie en dergelijke. Dat werd toen door de overheid opgebroken. Nu zal hetzelfde moeten gebeuren met Google, Amazon en de grote tech-firma’s als we greep willen krijgen op de kapitalistische structuur daaronder. Het meeste kapitaal in die sector wordt verdiend met vampiermodellen, waarbij via surveillance en gedragsmonitoring een beeld wordt gemaakt van mensen waar via reclame op kan worden verdiend.

Jan Kuitenbrouwer heeft gelijk de bekende neoliberale vluchtheuvel genaamd ‘zelfregulering’ heeft volledig gefaald. Om de risicobeheersing in de financiële sector te verbeteren en onze politici voor falen te behoeden, is het niet effectiever dat we eerst in betrouwbare informatiesystemen investeren? De homo sapiens heeft een moreel kompas. Daarentegen is het voor de mensheid onmogelijk een robot, lees de wereldwijde ICT-infrastructuur een moreel kompas aan te leren. Alleen een gebruiker van ICT heeft een geweten. Primair gaat het om een cultuurverandering binnen het politieapparaat en niet om een goed huwelijk tussen ict en agenten te smeden. Wanneer Deep learning waarmaakt wat sommige experts beweren, waarom wordt deze kennis dan niet ingezet dat politici betere beslissingen kunnen nemen.

Probleem daarbij is dat de ICT-sector volgens het vrijemarktfundamentalisme, de utopie van Ayn Rand is georganiseerd.

De ontmaskering van de Amerikaanse media of Amerikaanse media zijn schoothondjes van politieke elite (Derk Jan Eppink Volkskrant 3 augustus 2016 p. 21):
WikiLeaks hangt met zijn publicatie van e-mailwisselingen niet alleen als donkere wolk boven de Democratische partij, maar ook boven Amerikaanse media. Mainstream media gedragen zich als schoothondjes tegenover Democratische kopstukken, blijkt uit onthullingen van Wikileaks. Amerikaanse media zijn niet meer de spiegel van de samenleving maar buiksprekers (onderbuikgevoelens, 'Dikke Ik'-debat) van het politieke establishment.

Om een samenleving te verenigen dient de transformatie van ons bewustzijn, de visie van Václav Havel centraal te staan. De psychosynthese van Roberto Assagioli is een transformatieproces, een leerproces waarbij in de mens de macht van het ego naar het hogere Zelf verschuift. Het maakt het laten oplossen van conditioneringen mogelijk. Evolutie heeft op de biologische en culturele evolutie, de 'Materiële en Immateriële wereld', de 'Evolutietheorie en Bewustzijnsevolutie', de overlevingsstrategie survival of the fittest betrekking. De term sutratman brengt het proces van de tweevoudige evolutie tot uitdrukking. Het is de Derde weg (Gulden middenweg van spirituele transformatie, het eeuwig 'Goede - Ware - Schone'), die uiteindelijk tot in de hemel reikt.

Het inzicht van Beatrice de Graaf is niet nieuw, zij bevestigt namelijk het inzicht dat al eerder door H.P. Blavatsky in het boek The first step towards the Temple of Truth (p. 7) naar voren is gebracht, namelijk:
With the Pythagoreans... humility was no virtue, though in modern times it is considered to be the greatest of the virtues. With Aristotle likewise it is no virtue: for in his Nicomachean Ethics he says that
... all humble men are flatterers and all flatterers are humble.
The
Ten Pythagorean Virtues are identical with those prescribed by Manu, and the Buddhist Paramita's of Perfection.

Geest (Gerrit Teule GAMMA, jrg. 14 nr. 1 - maart 2007):
Volkomen toevallig, als dat tenminste iets is wat in deze wereld bestaat, stuitte ik in een winkeltje van overgebleven voorraden op een boek van Adolf Holl, getiteld: De linkerhand van God, een biografie van de Heilige Geest.
In Amerika introduceerde een zekere George Hensley in 1901 in Sale Creek (Tenessee) het gebruik van de intieme omgang met ratelslangen tijdens de godsdienstoefeningen. Tot op vandaag gebeurt dat nog in Poor Valley, in de buurt van Cumberland Gap, Virginia. Holl vertelt:
"Een jongeman die in zijn hand was gebeten begon meteen in een kring rond de kansel en het altaar te rennen, terwijl de gifslangen in hun triplex kisten werden opgeborgen. De gemeente begon wild te dansen en men legde het slachtoffer de handen op. Een uur later waste de jongeman het bloed van zijn hand en keerde hij naar zijn plaats terug, terwijl de preek verderging….
Zij zullen demonen uitdrijven, in nieuwe tongen spreken, slangen oppakken. Wie gelooft, wordt gered, wie niet gelooft, verdoemd…. Het spreken in tongen had toekomst. Bijvoorbeeld zo: Aria ariari isa, akia akiari isa. En zo: Ka sia sia. Ook zo: Siai siriai, ai …ukei, dalalalala. Enzovoort."
Hol vertelt, dat er ook een antropologe bij was, die de zaak op band opnam en in verbijstering om zich heen keek.
Het boek van Holl geeft daarvan een heel plastische en af en toe hilarische beschrijving. Na deze intensieve scheerbeurt zou de religie dan terug moeten keren naar de harde (of zachte) kern van wat echt religie is, volgens Holl in de eerste plaats het intieme contact met de alomtegenwoordige Geest (
ruach). De eenvoudigste religie is de beste. Daarvoor hoef je niet met de ogen te rollen of in tongen te spreken, want een verstilde wandeling in de natuur kan al voldoende zijn.

Mede door het werk van Ervin Laszlo is de kiem gelegd voor een holos-tijdperk waarin elk mens medeschepper (Scheppingsdriehoek 9 - 6 - 3) wordt van een gezonde en gelukkiger toekomst. Het 'Goede, Ware en Schone' ligt binnen handbereik. Waar kiezen we voor in het leven?

Ervin Laszlo en Kingsley L. Dennis De verbinding tussen wetenschap en spiritualiteit (p. 63):
Fysicus Sir Roger Penrose: ‚Mijn visie [op bewustzijn] vereist een ingrijpende revolutie in de fysica… Ik ben tot de overtuiging gekomen dat er aan de huidige wetenschap iets van elementair belang ontbreekt… Ons inzicht is op dit moment ontoereikend en we zullen ons zodanig moeten ontwikkelen dat we nieuwe wetenscappelijke regionen kunnen bereiken.‘

Ervin Laszlo boek Het Akasha-veld, Verbinding en geheugen in kosmos en bewustzijn (p. 134):
Sir Roger Penrose omschrijft de geboorte van ons universum als een ‘eenmaligheid’ waarin de wetten van de fysica niet langer geldig zijn.
145: De werking van het subtiele maar reële A-veld verklaart de non-lokaliteit van niet alleen de kleinst meetbare bestanddelen van het universum, maar ook die van de grootste waarneembare structuren ervan. Het verklaart de coherentie van levende organismen én hun coherentie met de omgeving waarin ze leven en evolueren.

Zoals E. F. Schumacher stelt: ‘We hebben grote behoefte aan een betrouwbare kaart van de werkelijkheid’. De mens maakt deel uit van de triade Kenner, Kenproces en Kenproduct (Knower, Knowing, and Known). Het betekent dat we deel uitmaken van het leerproces en de waarheid is dat we op aarde met de éne werkelijkheid, het ruimtetijd-continuüm dat we onderzoeken in contact staan.

Met het 5Ddenkraam, het outside the box-denken wordt beoogd het groepsdenken binnen organisaties te doorbreken.

Jacobine en de Bijbel (NPO2 29 oktober 2017):
Jacobine Geel gaat met denkers en dichters in gesprek over het meestgelezen boek ter wereld: de Bijbel. Te gast: schrijver Abdelkader Benali; dichter en theoloog Huub Oosterhuis, Baptistenvoorganger Orlando Bottenbley, Commissaris van de Koning van Zuid-Holland Jaap Smit en oprichter van Happinez Inez van Oord.

De Bijbel leert dat er niets nieuws is onder de zon.

Om de relatie tussen politiek en bedrijfsleven beter te leren begrijpen is het van belang de functies van politici in lobbynetwerken te onderzoeken. Het informele circuit, het lobbynetwerk toont hoe het politieke handwerk, de belangenbehartiging alles moet veranderen, opdat alles hetzelfde kan blijven achter de schermen werkt. Zelfs Obama heeft op het informele circuit geen grip. Marjan van Loon met haar sorry en de verkiezingsretoriek van Jeroen Dijsselbloem over de bonus berust op de wetenschap dat topbestuurders en politici bekend zijn met het feit dat het in de praktijk om het informele circuit draait. Religies hebben altijd al geweten hoe de paradox van Dirk-Jan van Baar te doorbreken. Religie is onze zoektocht om de orde in de innerlijke wereld van ons bewustzijn te ontdekken.

De onzichtbare hand die ons wurgt Hoe de poenschepper van de financiële sector de Amerikaanse droom kaapten en nu de Europese Unie gijzelen (Bart Staes)
Gebrek aan visie (p. 157):
In contrast hiermee en met de enorme besparingen in vele landen staan de nieuwe winstcijfers van investeringsbanken en speculanten die enorme winsten maakten in 2011. Deutsche Bank maakte bijvoorbeeld 4,1 miljard euro winst in de eerste drie kwartalen van 2011, liefst 1,8 miljard euro meer dan in heel 2010. Dat zijn toch significante cijfers in tijden van besparingen, die met name Duitsland eist van landen als Griekenland, die op de rand van de afgrond staan.”

Sybe Schaap heeft gelijk voor een beter begrip is tegenspraak van wezenlijk belang. In de wereld draait het primair om zelfbeschikking, om zelfbewustzijn, zelfkennis, namelijk om geestelijke gezondheid. Door het genereren van nepnieuws, het retorische foefje raken we het zicht op de werkelijkheid kwijt en worden er luchtkastelen, torens van Babel gebouwd. Het mysterie van het leven draait om de eenheid in de natuur, de relatie tussen Geestkunde en Natuurkunde, tussen Absoluut en Relatief, tussen Immaterieel en Materieel, tussen Binnenwereld en Buitenwereld. Het universele mechanisme, dat al in de Bijbel bekend was wordt door Complementariteit, Evenwicht door Tegenwicht, These + Antithese = Synthese in kaart gebracht. De Universele quintessens heeft op Ockhams scheermes, op 'Balans en een tweesnijdend Zwaard' van Salomon betrekking. De geschiedenis leert dat het niet zozeer gaat om de boodschapper, maar om de moraal van het Bijbelverhaal. Het zal duidelijk zijn dat om de maatschappelijke tweedeling te verkleinen, het universele mechanisme door het grootkapitaal, niet alleen in Nederland, maar ook in Brussel en Washington onvoldoende wordt onderkend.

Essay Honderd jaar Rosa Luxemburg Monter ondanks alles (Joke J. Hermsen & Brenda Ottjes De Groene Amsterdammer 7 maart 2019 p. 44-47):
Rosa Luxemburg was haar tijd ver vooruit. Haar inzichten verklaren de kapitalistische dynamiek die leidt tot klimaatverandering, milieuvervuiling, de surveillance door Google en het vercommercialiseren van de zorg. Logisch dus, de hernieuwde belangstelling.
Google en Facebook treden met een nieuwe vorm van kapitalisme onze privédomeinen binnen, schrijft bijvoorbeeld de Britse Harvard-econome Shoshana Zuboff in haar recente studie The Age of Surveillance Capitalism, door ons gratis internetdiensten te verlenen, maar onderwijl ons gedrag op internet tot in detail ‘te surveilleren’ en die data zonder toestemming aan reclame- en overige industrie door te verkopen. Deze nieuwe fase noemt zij ‘surveillancekapitalisme’, dat niet alleen ons recht op privacy en andere rechten zoals auteursrecht en intellectueel eigendom schendt, maar ook ongehinderd door enige democratische controle macht en kennis over ons weet te verwerven, dat ten bate van de winst van de bedrijven zelf – en van politieke en commerciële kopers van de data – wordt aangewend.
Tegenwoordig is alle rijkdom in handen van enkele grootgrondbezitters en particuliere kapitalisten’, schreef Rosa Luxemburg in 1918 in De socialisatie van de maatschappij. ‘Zij bepalen waar en op welke manier er wordt geproduceerd en waar, wanneer en hoe de producten worden verkocht. De verrijking van slechts een klein aantal is de doelstelling van de hedendaagse economie.’ Hoewel haar vocabulaire wellicht wat gedateerd klinkt, is haar analyse nog steeds van toepassing: ‘Superrijken zien 451 miljard verdampen door dalende beurzen’, kopte de NRC in december 2018. Het zijn zulke absurd astronomische bedragen dat zelfs Rosa Luxemburg zich deze niet had kunnen voorstellen. ‘De productie moet niet langer gericht zijn op de verrijking van een paar individuen’, schreef Luxemburg in ''De socialisatie van de maatschappij,‘maar op de bevrediging van de behoeften van de hele gemeenschap.’ Herhaaldelijk wees ze op de noodzaak van voldoende rust en blijvende ' zelfontplooiing. Mens-zijn was voor haar geen voltooid feit, zoals een product ‘af’ of ‘klaar’ kan zijn, maar een voortdurend worden en zich verder ontwikkelen. Ze streefde de emancipatie van alle mensen na, die zich mogen ontwikkelen in een richting die overeenstemt met hun menselijke aard, in plaats van zich door de werkdruk steeds meer van zichzelf – en wat er aan talenten en mogelijkheden in hen verscholen ligt – te vervreemden.

Gustaaf Peek verwijst in zijn pamflet Verzet! naar Rosa Luxemburg en laat juist zien dat het communisme een nieuw perspectief, een paradigmawisseling biedt. Er is in tegenstelling tot wat Perry Pierik in Civis Mundi Digitaal #53 stelt wel degelijk een hermetische verklaring voorhanden. De schimmigheid van de conflicten is een voordeel om mondiale botsingen tussen culturen te voorkomen. Elk mensenleven is kostbaar, onschendbaar en onvervreemdbaar. In verband met de grotere maatschappelijk tweedeling, die zowel in Amerika als in Nederland naar voren komt, is er juist in het Westen aan het herijken van 'heldere culturele ijkpunten', de cultuurdimensies van Geert Hofstede behoefte. Primair draait het om hoe verschillende culturen zich door cultuuroverdracht, lees reciprociteit, de culturele evolutie met elkaar kunnen verbinden.

Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. Eigenwijsheid, dwaasheid prevaleert nog steeds boven wijsheid. De geschiedenis is de vrucht van onze innerlijke wereld.

Stelling Is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Aan de hand van het geweten laten zich herhalende patronen in de geschiedenis wel degelijk verifiëren.

Raison d'être van de moderne burger (Marcia Luyten Volkskrant 18 november 2017):
Schrijver en presentator Marcia Luyten vindt in haar geboortestreek Zuid-Limburg de perfecte omstandigheden voor het ontstaan van populisme.
Met de democratische ervaring is het als met de ervaring van gemeenschap: allebei vragen inzet en moeite. Mijn geboortedorp is verstoken van een feest dat de identiteit en de gemeenschap hielp vormen. En apathie, dat wist Tocqueville al, is de doodsteek voor de democratie.
Het gevolg is een nog luider klagen over verlies van wat er was. Het gevolg is een gevoel van slachtofferschap dat wordt gevoed door populistische retoriek die bedreigingen van buiten ziet, maar die straal voorbijgaat aan de luiaard en de barbaar van binnen.

Het heeft 350 jaar geduurd voordat de Rooms-katholieke Kerk het inzicht van Galileo heeft geaccepteerd dat de aarde om de zon draait. De vraag is of de wetenschappelijke wereld bereid is aan oude gezichtspunten op de éne werkelijkheid, respectievelijk de nieuwe Unificatietheorie, serieus aandacht te geven? Er geldt nog steeds wat we zaaien zullen we oogsten.

Het rapport ‘E i V’ biedt een handvat (methodologie), namelijk de ‘bewustzijnsschil’ om aan een paradigmawisseling, een ommekeer in het denken, de unificatietheorie handen en voeten te geven. Of met andere woorden te laten zien hoe de 'Kwantumshift in het wereldbrein' geleidelijk plaatsvindt. Het is net als met Geest en Lichaam, hemel en aarde, Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, deductief en inductief. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, het is de psyche (ziel), de schakel tussen geest en lichaam, 'Heer en Slaaf' (Nietzsche) waar het in de Kwantumshift, de Unificatietheorie echt om draait.

Volgens Abram de Swaan is het model van de publiek-private-samenwerking aan herijking (zie IJktheorie) , een paradigmawisseling toe. ’IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid’ geldt ook voor de fysicus Max Tegmark. Het is een illusie te geloven dat ICT het levensraadsel, het mysterie van het leven oplost. Wat betreft herijken zie de columns van J.L. Heldring in NRC Handelsblad. J.L. Heldring blackredblack%59 keer, ijkpunt 22 keer, herijken 9 keer, herijkingsnota 4 keer en krachtenveld 3 keer. Het biologische perspectief, de Hoofdroute is al millennia bekend.
Wat betekent
herijking! Van Dale helpt ons niet veel verder. Dus kijken we naar wat dit woordenboek over ijken te zeggen heeft. Dit: ‘Meet- en weeginstrumenten toetsen aan de gestelde eisen, ze indien nodig en mogelijk daaraan doen beantwoorden.’ Herijken betekent dus: die instrumenten opnieuw toetsen, dat wil zeggen: aan de gewijzigde eisen of omstandigheden, en ze daaraan doen beantwoorden. Op de politiek overgebracht, betekent het dat de politiek getoetst moet worden aan de gewijzigde omstandigheden en, indien nodig en mogelijk, daaraan aangepast. ( NRC Handelsblad van 06-09-1994, pagina 9)

Sinds Machiavelli weten we dat voor politicals geldt ‘het doel heiligt de middelen’. Het boek De heerser bevat een leidraad hoe een cultuuromslag op een gewelddadige manier te realiseren. Om een cultuuromslag op een harmonische manier te verwerkelijken gaat het uiteindelijk om een integrale, interdisciplinaire denktrant, de samenhang tussen de drie domeinen van de alfa-, bèta- en gammawetenschappers, die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv-Ego' overstijgt. Het probleem daarbij is dat de praktijk leert dat het gedrag van mensen niet zo gemakkelijk is te veranderen.

Het is juist wanneer Mark Rutte over de ‘dikke-ik mentaliteit’ kritisch is. Voor het 'nieuwe normaal' van de gewone burgers in de 21e eeuw uitgaan van mededogen en over jezelf na te denken, zoals Alexa Gratama beschrijft. Bij het besturen van organisaties moet worden vermeden dat wat aan de ene kant met veel enthousiasme wordt opgebouwd, aan de andere kant door incompetentie nog sneller wordt afgebroken. Het oplossen van een complex vraagstuk vraagt om een helicopterview. Het gaat er om de afzonderlijke delen vanuit een holistisch perspectief met elkaar te verbinden. Recente verslagen in de Volkskrant en met name de ruime aandacht op TV voor Kate Raworth en Naomi Klein illustreren dat er wel degelijk pogingen worden ondernomen om in de veranderende wereld, de trage mammoettanker waarop wij ons bevinden bij te sturen.

Kim Putters, Inge Mutsaers en Stan van Pelt volgen het inzicht in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wederkerigheid tussen micro en macro, dat we in onze eigen bubbel, lees referentiekader leven. Door grip te krijgen op onze eigen bubbel, kunnen we meehelpen een ongezonde bubbel in de financiële sector te laten verdwijnen. Of met andere woorden datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten. Platland ontstaat wanneer politici de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader plaatsen, we door marionetten van het systeem worden geregeerd.

Els Borst heeft er in Nederland voor gezorgd dat de overheid de rem uit de zorgauto heeft verwijderd, terwijl Bill Clinton in Amerika met het niet meer relevant verklaren van de Glass-Steagall wet, de rem uit de financiële sector heeft verwijderd. De technology driven wetenschap, de alomtegenwoordigheid van markten, lees atomisering creëert platland. Filosofie zorgt dat de auto op de goede weghelft blijft rijden, creëert balans, namelijk dat we ons aan de nieuwe tijdgeest aanpassen. Terwijl de alomtegenwoordigheid van religie, kosmisering, de Eeuwige wederkeer leert ons dat er niets nieuws is onder de zon. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden.

Het zijn onze eigen carrièrrepolitici Frits Bolkestein, Wouter Bos, Jeroen Dijsselbloem, Mark Rutte en Coen Teulings die hun volgelingen knollen voor citroenen proberen te verkopen. Het zijn opportunistische politici, die het falen van zelfreinigend vermogen in de financiële sector, het niet meer relevant verklaren van de Glass-Steagall wet, misbruiken voor het bedrijven van opportunistische, improductieve korte termijn politiek. Wat betreft het marktmechanisme zitten deze politici in hun vastgeroeste denkpatronen om de lat voor het grootkapitaal steeds lager te leggen gevangen. De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De crux, de moraal van het verhaal is en dat was in de Bijbel al bekend, dat het onmogelijk is moral hazard te automatiseren omdat elk individu de lat op een ander niveau legt. Het gaat primair om de mondige burger. De mislukte ICT-projecten bij de overheid spreken voor zich.

Door de globalisering zijn landen in economisch opzicht steeds sterker van elkaar afhankelijk geworden. In plaats van een verbetering is er sprake van een verslechtering van de risicodiversificatie. De belastingbetaler betaalt het gelag. Met name de sociaal zwakkere groepen zijn de klos. Het is dus een ineffectieve vorm van sociale zekerheid. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake? Wie durft leiders nog de waarheid te vertellen?

Zowel de programma's van CDA als van PvdA zijn de afgelopen decennia naar rechts opgeschoven. Het neoliberalisme is geen panacee om mismanagement, bestuurlijk wanbeheer te verkleinen. Falende managers worden op vette vertrekbonussen getracteerd. Het heeft eerder de bestuurlijke chaos vergroot. Het gaat er om van de motieven van onze politici, de bestuurlijke elite een helder beeld te krijgen, het zelfbedrog, het egoïsme dat er aan ten grondslag kan liggen te ont-maskeren (ont-sluieren). Wanneer je als land de home market niet op orde hebt mag je niet verwachten dat je als gidsland op de wereldmarkt meer succes zal hebben. Biologen hebben zeker gelijk wanneer ze culturen vergelijken met plantaardige organismen, die opbloeien, rijpen, verwelken en tenslotte afsterven. De fase waarin Nederland zich bevindt begint al duidelijk minder fris te ruiken.

Arnold Heertje 'Domheid en arrogantie hebben de Partij van de Arbeid genekt' (Volkskrant 26 maart 2014):
De PvdA is door intellectueel en karakterologisch falen aan de verkeerde kant van de geschiedenis beland, schrijft Arnold Heertje. 'De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg.'
Sinds de oprichting in 1946 heeft de Partij van de Arbeid zich nog een halve eeuw gekoesterd in de schaduw van een maatschappelijke dynamiek die wortelt in het laatste kwart van de 19de en de eerste helft van de vorige eeuw. In zijn beruchte Den Uyl-lezing van 12 december 1995 rekende Wim Kok af met de ideologische veren van de sociaal-democratie en, naar achteraf blijkt, ook met de intellectuele veren van de eens zo kleurrijke beweging. Beide afrekeningen waren Kok op het lijf geschreven.
De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg. De geschapen onvrede vertaalt zich destructief in de aanhang van de PVV en constructief in de aanhang van de SP en D66, samen bijna de helft van het electoraat. Voor de Partij van de Arbeid niet langer een wenkend perspectief.

In de politiek wordt door in het bijzonder de rechtervleugel voor het behartigen van hun belangen 'de staat als breekijzer' gebruikt. Het toont het retorische foefje van het paradox mechanisme (‘en-en’/‘of-of’-mechanisme) 'De uitdaging is niet een gat in de markt te vinden. De kunst is dat gat eigenhandig te creëren'. Het retorische foefje berust op een filosofisch vraagstuk, namelijk maak je gebruik van het niet-zijn van Hegel of van de fundamenten voor alle kennis van Ayn Rand. Het boek Atlas Shrugged van Ayn Rand is het fundament van het marktfundamentalisme, het ultrakapitalisme. Daarentegen dient in het rapport 'E i V' als basis de natuurfilosofie uit de Griekse oudheid. Wanneer je het foefje eenmaal doorhebt, is het een fluitje van een cent. Het selling point voor de VVD is het economisme dat Jesse Klaver bestrijdt. In het VVD-partijprogramma valt niet iets wat lijkt op een duurzame langetermijn visie te onderkennen.

Politici in de Verenigde Staten en Europa, maar ook in China, India, Rusland en Noord Korea maken gebruik van het netwerk dat door Étienne de La Boétie is onderkend. Het ontwarren van dit netwerk hangt samen met dat het de zwakke managers, de 'carrièremanagers' met een groot ego zijn, die dreigen en intimideren om hun gelijk te behalen. De 'carrièremanagers' spelen echter weer in en zijn als het ware de marionet van het echelon boven hen. Er bestaat een natuurlijke neiging van leidinggevenden naar het benoemen van klonen van zichzelf. Managers met een sterk ego (sterke wil) staan wel open voor kritiek, een debat (Luisteren en Spreken).
Als voorbeeld geldt het zelfstandige en onafhankelijke denken van Michel de Montaigne. Het hangt van de organisatiecultuur af of met tegenspraak iets wordt gedaan of dat een whistleblower volledig wordt genegeerd.

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme, de Wet van analogie en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

In plaats van alles aan de 'marktfundamentalisten' (monoculturalism) over te laten dient de overheid zijn collectieve verantwoordelijkheid weer serieus te nemen. In het rapport ‘E i V’ wordt de stelling onderbouwd dat de politiek niet aan de marktwerking maar aan een cultuuromslag in de collectieve sector de hoogste prioriteit had moeten geven.

Rinnooy Kan kroonlid en ex-voorzitter van de Nederlandse Sociaal-Economische Raad.
Rinnooy Kan (inaugurele rede Daadkracht door draagvlak 25 augustustus 2006) onderkent het chaospunt,
Onze traditie van eenheid in verdeeldheid: Voor Nederland-watchers zijn het verwarrende tijden. Wie Nederland van een afstand waarneemt, ziet een land dat zijn evenwicht verloren heeft. De ooit door Baudelaire bezongen cultuur van ‘luxe, calme et volupté’ lijkt wel verworden te zijn tot een cultuur van onzekerheid, ontevredenheid en onverdraagzaamheid. Etc. Wie zijn toekomst in dit kleine Europese land onvoorspelbaarder acht dan ooit tevoren, heeft gelijk. Maar onze problemen zijn oplosbaar. Het kan alleen door het creëren van authentiek nieuw zelfvertrouwen, van een breed gevoel dat de inwoners van Nederland meer dan voldoende zijn geëquipeerd om aan een inherent steeds onvoorspelbaarder toekomst het hoofd te kunnen bieden. Dat is de feitelijke betekenis van het ideaal van de ‘weerbare burger’ die dankzij een voortdurend proces van onderwijs en scholing zijn weg kan blijven vinden in een veranderende wereld, en die zich op de omslagpunten van zijn levensloop gesteund weet door een modern systeem van sociale zekerheid.

Jan Jimkes geeft met zijn win-win situatie aan hoe problemen in de onderwijssector kunnen worden opgelost. Koos Tiemersma en Gerrit Voortman tonen in hun reactie in de Volkskrant van 1 december de wederkerigheid, de win-win situatie, de en-en oplossing tussen burger en overheid voor de luchtvaartsector. Gerard Reijn laat in de Volkskrant van 31 oktober en 28 november 2017 zien dat de overheid een speelbal is van de luchtvaartlobby.

Layton boek Speurtocht naar het zelf (p. 17):
De Chinese filosoof Lao-tze (Laozi) zei: 'Het heelal is een mens op grote schaal'. Het omgekeerde hiervan is: 'De mens is het heelal op kleine schaal'. Laozi was al bekend dat in de macrowereld de culturele evolutie (reciprociteit,coevolution), de ‘Gaia hypothese’ op de twee pijlers Anthropogenesis (hominisatie) en Cosmogenesis steunt.

Het boek De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000 van Anton Blok werkt het thema Insider & Outsider uit. Misschien wel een van de grootste radicale vernieuwers is H.P. Blavatsky. Haar belangrijkste werk De Geheime Leer bestrijkt zelfs een periode van meer dan 7000 jaar. De kwintessens, de wederkerigheid in het rapport ‘E i V’ laat zien dat Insider & Outsider - Innerlijke en Uiterlijke wereld (Binnen- en Buitenwereld) namelijk voor elk mens geldt.

Om het democratische proces nieuw leven in te blazen, een paradigmawisseling te bevorderen biedt de wederkerigheid, de interactie tussen het Kieskompas van David van Reybroek en het morele kompas een uitstekend houvast.

Frits Bolkestein heeft gelijk wanneer hij stelt: In der Beschränkung zeigt sich der Meister. Hij heeft ongelijk wanneer hij vindt dat politieke filosofen altijd achter op de geschiedenis en de politieke ontwikkelingen lopen.
Bolkestein is het niet eens met Benjamin Barber en Hans Feddema die een Derde Weg, lees een paradigmawisseling proberen te vinden die noch jihad noch McWorld is. Maar die derde weg is er niet volgens Bolkestein: McWorld is namelijk onlosmakelijk met de democratie verweven.

In de ’bewustzijnsschil’ staan het ’Ether-paradigma en het Reflexief bewustzijn' diametraal tegenover elkaar en de interacties tussen beide hebben op cultuuroverdracht betrekking. Het morele kompas is een methodiek waarmee het mogelijk is de hokjesgeest te doorbreken. Het gezichtspunt is echter niet nieuw, het was al bij Pythagoras bekend. De definitie Hermeneutische cirkel bevat tot slot de conclusies, in de hermeneutiek komen de verschillende redenering bij elkaar, worden ze een geheel en vormen het nieuwe paradigma. Pythagoras b.v. heeft veel reizen naar het Oosten gemaakt. De oosterse tradities laten metterdaad zien dat de wijsheid, in de zin van de oudste ervaring van de kennis (zingeving), uit het Oosten komt. Het Sanskriet b.v. is immers de oudste taal die we kennen. Het wiel is in feite al uitgevonden.

Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing, lees kwaliteitsbeheersingssysteem op aarde mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de Hoofdroute (waarheidsvinding) gebruik gemaakt.

De Éne werkelijkheid maakt het mogelijk de in de kosmos verborgen repeterende patronen, van heel klein (atoom) tot heel groot (meta-universum) te duiden en de huidige tijdgeest te leren begrijpen. De éne werkelijkheid wordt gesymboliseerd door de levensboom en de ommekeer, de boom van kennis van goed en kwaad, de bewustzijnsevolutie van de mens. De essentie van het leven draait om de mens als microkosmos met de macrokosmos te verbinden. De opzet van de wetenschap de quantummechanica met de relativiteitstheorie te integreren is een doodlopend spoor. Wel biedt recent wetenschappelijk onderzoek een coherenter beeld op het Akasha-veld. Het meervoudig brein-model van Herrmann, het typologisch model van Jung, het model van leerstijlen van Kolb en de roos van Leary (en wellicht nog andere modellen) lijken ergens allemaal op elkaar. Voor de wetenschap is het thema ‘Wederkerigheid' en 'Synchroniciteit’ een hot item. Er is niets nieuws onder de zon. Wat wel vernieuwt is de tijdgeest. De vorm verandert maar niet de inhoud.

De voorspelling van Jeffrey Sachs in augustus 1999 is aardig uitgekomen. Het probleem is dat er Nederlandse politici zijn, die ook tot de groep van de wereldspelers willen behoren en belastingontwijking, Nederland als belastingparadijs in het buitenland, promoten. Als uitvloeisel van het 'belastingparadijs' Nederland heeft men bij de belastingdienst nieuwe achterkamertjes gecreëerd. ‘Met horizontaal toezicht ontstaat het risico van allemaal kleine rechtssysteempjes in achterkamertjes’. In plaats van 'horizontaal toezicht' te promoten, dient innerlijk leiderschap centraal te staan. Het selling point voor de VVD is het economisme dat Jesse Klaver bestrijdt.
Of met andere woorden Frans Weekers had de lat voor het bedrijfsleven niet lager moeten leggen, maar innerlijk leiderschap moeten bevorderen. Wat organisaties echt nodig hebben, is een samenspel van bezieling en zakelijkheid.

Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille Geestkunde en Natuurkunde - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van de vier domeinen wetenschap, religie en filosofie en kunst. In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal, te worden ingewijd in de oude mysteriën. Het vakgebied begeleidingskunde houdt de gemoederen al millennia bezig. Het rapport 'E i V' richt zich op de 'wederzijdse verbondenheid', de reciprociteit tussen ‘Geestelijk - Psychisch - Stoffelijk’ (Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde). In het rapport 'E i V' heeft het vakgebied begeleidingskunde op de 'Hoofdroute' betrekking.

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken tussen Oost en West, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant, “Het geheel is meer dan de som van de delen.” van Aristoteles meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren? Er is behoefte aan een nieuw paradigma, een ethisch réveil.

Het is daarvoor wel wenselijk dat aan het leerproces op aarde, dat al bekend was bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil) consequent aandacht wordt besteed. Met het 5Ddenkraam, creativethink, het outside the box-denken wordt beoogd het groepsdenken binnen organisaties te doorbreken. Jan Derkssen laat zien dat een nieuw gezichtspunt, een paradigmawisseling hard nodig is.

Een ommekeer in het denken, de alteriteit van Emmanuel Lévinas betekent dat we leren met de evolutionaire kringloop mee te bewegen. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, geestelijke leraren meer aandacht te besteden. In het 5Ddenkraam zijn 'Kosmogonie van Pythagoras en Antropogenese', de 'metafysica, het bovennatuurlijke en de fysica', 'geestkunde en natuurkunde' de twee complementaire kanten. Het gaat er om dat we leren ons met de natuurlijke kringloop te verbinden. Om de evolutionaire kringloop politiek beter te begrijpen moet niet worden vergeten dat koningin Elizabeth het Hoofd van de Anglicaanse Kerk is.

Of met andere woorden de mensheid bestaat uit goede en minder goede acteurs in een groot rollenspel. Er is wereldwijd behoefte het spel beter te leren spelen en broederschap te bevorderen. Hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam)? We zijn het in eerste instantie zelf om de in het universum aanwezige vrije energie (ether, antahkarana) vorm en inhoud te geven. Het spreekt voor zich dat dit een zeer heikel punt is voor de wetenschap.

Het boek Lof der zotheid van Erasmus (27 oktober 1466, 1467 of 1469(?) - 12 juli 1536) is een nieuwe versie van de De goddelijke komedie van Dante (14 mei en 13 juni 1265 – 13/14 september 1321).

Het verschijnsel dat Erasmus in zijn boek Lof der zotheid signaleert lijkt verdacht veel op problemen die zich nu in de publieke marktsector (gezondheidzorg, onderwijs en sociale woningbouw) voordoen. Of met andere woorden was het eerder de geestelijkheid, nu is het de bestuurlijke elite die het laat afweten. De zogenaamde marktwerking in het onderwijs is nutteloos geweest en heeft niet tot produktiviteitsverbetering geleid (Volkskrant 21 juni 2012). De politiek is geen deel meer van de oplossing, maar de kern van het probleem geworden. De hamvraag is nu of je voor het 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond?

Aan bankiers kan de vraag worden voorgelegd wat is de toegevoegde waarde voor de samenleving de AEX, het ballonnetje, eerst voorbij de reële economie, op te blazen en later weer te laten leeglopen? Bij het opblazen verdienen weinig mensen relatief veel en bij het leeglopen verliezen veel mensen relatief weinig. Wat de een wint verliest de ander, eenvoudiger kunnen we het niet maken. Uiteindelijk moet economische groei op uitbreiding van de markten voor reële producten, die waarde toevoegen zijn gebaseerd. Om ons geluk op aarde te bevorderen hebben de banken toestemming gekregen om vrijwel onbeperkt geld te scheppen. Of met andere woorden het opblazen van het ballonnetje heeft de valkuil van de schijnmarkt opgeleverd. Zowel de samenleving als de banken hebben er belang bij dat zeepbellen worden vermeden.

Donald Trump heeft de woorden van Cheney in de oren geknoopt. Hij zal de tekorten fiks verder opvoeren, hoewel tijdens het presidentschap van Obama de Amerikaanse staatsschuld al is verdubbeld van 10 naar 20 duizend miljard (20 biljoen) dollar.
En als het in de grootste economie ter wereld gaat regenen, dan komen er vanzelf druppels terecht in de rest van de wereld. Daardoor zit ook de rente in Europa in de lift. De vicieuze cirkel van bezuinigen, vraaguitval, dalende rente en deflatie zal uiteindelijk kunnen worden doorbroken.
Alleen werkt het alleen als
overheidsschulden er ooit toe gaan doen zonder dat de zeepbel knapt. Maar voor Nederland geldt ook dat in het jaar 2000 was de staatsschuld 225 miljard, in 2015 458 miljard''' en is dus meer dan verdubbeldblack%.

Of met ander woorden hoe sla je de piketpaaltjes, de maatschappelijke visies voor de toekomst? Dus niet het op de korte termijn georiënteerde Angelsaksische model, maar door het Rijnlandse lange termijn model centraal te plaatsen. De afgelopen decennia hebben te veel managers en politici zich met het doorschuiven in plaats van het oplossen van problemen beziggehouden. Feitelijk komt het neer op de vraag of je voor 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond? Het grote ego, de arrogantie van managers loopt niet met hun feitelijke competenties in de pas.

De Axis Mundi symboliseert de wederkerigheid tussen hemel en aarde.

De eeuwige wederkeer 'Verleden en Toekomst' verbonden door het eeuwige NU (5e Dimensie).
De verticale as (Axis_mundi, de Staf van Hermes, de staf van Mercurius, Sutratman, De Caduceus, Esculaap, de verborgen 5e Dimensie) toont ook de middenzuil van de levensboom. De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de middenweg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.

De communicatie, de interacties tussen hersenhelften vindt grotendeels plaats via verbindingen van de hersenbalk en heeft op de lateraliteit (Lateralization) van de rechter - en de linker hersenhelft betrekking. Iain McGilchrist beschrijft in zijn boek The Master and His Emissary dat het reductionalistisch materialisme vooral een product is van het denken dat verbonden is met de linker hersenhemisfeer en dat zich ongecorrigeerd uitspreekt door de verbindende en holistische processen die kenmerkend zijn voor juist de rechter hersenhemisfeer.

Culturele overdracht is voordeliger dan butgettaire overdracht. Voor butgettaire overdracht wordt naar het artikel Europese politici moeten durven koorddansen boven de afgrond van Jason Manolopoulos (O&D Volkskrant 30 juni 2012) verwezen.

Rillingen of Hoe is het nú met die twee versmolten zwarte gaten? (Bert Wagendorp Volkskrant 13 februari 2016 p. 2):
Het heelal rilt soms als een plumpudding. Niet zo erg dat de koffie uit je kopje klotst, maar het rilt. Dat dachten we al en Albert Einstein had het voorspeld, maar nu is het bewezen. Nu vaststaat dat zwaartekrachttrillingen bestaan, kijken we voortaan anders naar het heelal. Zelf ben ik overigens nog niet zo ver, ik kijk nog gewoon hetzelfde, maar voor wie de crux van de ruimterimpels doorgrondt is de werkelijkheid sinds donderdag niet meer hetzelfde.
Er is met natuurkundige kennis net zo iets aan de hand als met geld. Er is een Piketty-achtige kloof ontstaan. Aan de ene kant een steeds kleinere groep die steeds meer weet, aan de andere kant een enorme groep onnozele alfa's die alleen maar in verbijstering kan toekijken. Dat gaat allemaal nog veel erger worden. Martijn van Calmthout schreef bijvoorbeeld dat de natuurkundige Erik Verlinde bezig is met een theorie die 'ver voorbij Einsteins relativiteitstheorie gaat'.
Nu we gravitatiegolven kunnen detecteren openen zich talloze nieuwe mogelijkheden. We gaan onze werkelijkheid anders waarnemen.
Het staat vast dat de nieuwe kennis ons begrip van het heelal zal vergroten, maar ook dat het aantal op te lossen vragen niet zal verminderen, maar juist zal toenemen. Dat is het vervelende met de natuurkunde: elk antwoord zorgt voor tien nieuwe vragen. Toen we hier nog in Donar en Wodan geloofden was het simpel en duidelijk, sindsdien is het een stuk gecompliceerder geworden.
Wagendorps Algemene Paradoxtheorie zegt hierover het volgende: Hoe dichter we naderen tot de werkelijkheid, des te verder raken we ervan verwijderd.

Freek van Leeuwen maakt van het begrip zelfverwerkelijking (zelf-ontplooiing) gebruik. In zijn boek De Levensweg (p. 77, 90 en 193) past hij het cybernetische model toe. De kubus en de bol van Freek van Leeuwen drukken op een vergelijkbare manier het leerproces van de mens, de relatie tussen microkosmos en macrokosmos uit. Met behulp van de kubus of de bol is het mogelijk de samenhang tussen de Big five, Big seven en Big nine, de telling van Pythagoras uit te beelden.

Susan Neiman (Volkskrant 28 november 2009): ‘Het kapitalisme heeft er belang bij dat mensen dom blijven. Daarom is er een culturele industrie die mensen op een zeer laag niveau bedient. Als je mensen altijd patat voorzet, kun je niet verwachten dat ze opeens haute cuisine waarderen.’
Zolang je geen echt goede scholen hebt, die de natuurlijke nieuwsgierigheid van kinderen stimuleren, kun je niet zeggen dat de Verlichting gefaald heeft. De hoge cultuur mag zich ook wel aanpassen, natuurlijk. Veel kunstenaars en intellectuelen geloven dat ze diepzinniger zijn naarmate ze onbegrijpelijker zijn.

Delete alle mensjes (interview Nick Bostrom Volkskrant 9 mei 2015 - Sir Edmund p. 8-11):
De KI. Dat is technologentaal voor: de kunstmatige intelligentie. En Nick Bostrom praat erover alsof het een persoon is. 'Het is niet zo dat de KI ons zou haten of verafschuwen, of zich geëxploiteerd zou voelen. Eerder zou de KI een of ander volstrekt arbitrair doel hebben. En om dat doel te bereiken, zou hij het nuttig vinden om af te rekenen met de mensen.'
Banger voor domme mensen dan voor slimme machines
Wetenschapsjournalist Bennie Mols schreef het gelauwerde boek Turings Tango, waarin hij betoogt dat machines juist níét in opstand zullen komen. 'Als ik mensen interview, vraag ik voor de aardigheid ook altijd of en wanneer ze een opstand van de machines verwachten', zegt Mols. 'Maar bijna iedereen die ik spreek, gelooft niet dat dit op afzienbare termijn staat te gebeuren. Een projectleider van Google Deep Mind die ik onlangs sprak, zei het zo: een jaar of vijf kan ik vooruit kijken, maar verder dan dat is pure speculatie.'
Tijdens een debat over kunstmatige intelligentie uitte wetenschapsjournalist Mols vorige maand felle kritiek op Bostroms gedachtengoed: leuk voor de bühne en de verkoopcijfers, maar voor de informatica van weinig betekenis, oordeelde hij. 'Media smullen al decennialang van het verhaal dat computers en robots mensen overvleugelen. De uitdaging voor de toekomst is hoe we het beste van menselijke en kunstmatige intelligentie combineren. Daarbij moeten we banger zijn voor
domme mensen, dan voor slimme machines.'

Of zoals Amanda Gefter in haar boek In Einsteins achtertuin (p. 474): Helaas voor Einstein liet John Stewart Bell weinig heel van de EPR-werkelijkheid. Na een vernietigende overtuigende laboratoriumtest in 2007 verscheen er in Physics World een artikel met de kop ‘Kwantumfysica zegt werkelijkheid vaarwel’.
395: ‘E r lijkt een ingrijpende verandering op til in de kosmologie. Misschien zelfs een paradigmaverschuiving, van een godperspectief naar het perspectief van één enkele waarnemer. Denk je dat dat inderdaad zo is?’ ‘Ja’, zei Susskind. ‘Ik denk dat dat idee steeds meer aanhang krijgt. Maar het is soms ook zinvol om de boel vanuit het globale perspectief te bekijken. Etc.’
Wanneer we het inzicht van Amanda Gefter: ‘Waarnemers: ja; een universum: nee. Er is één waarnemingsuniversum per referentiekader, en je kunt maar over één referentiekader tegelijk praten.’ van Amanda Gefter (p. 508) consequent doortrekken betekent dit dat elk individu de Éne werkelijkheid vanuit zijn eigen referentiekader waarneemt. In de kern gaat het om wat Amanda op p. 127 schrijft: ‘Maar de symmetrie is niet echt weg, zegt Wilczek. Die is alleen maar verborgen. Op p. 129 verwijst zij in dit kader naar Nick Bostrom. In het rapport ‘E I V’ draait het om de interdisciplinaire aanpak. Wetenschapsfilosofen als Nick Bostrom en Ervin Lazslo laten zien hoe het mogelijk is de verschillende inzichten in de natuurkunde beter op elkaar te laten aansluiten. Door haar boek doorbreekt Amanda Gefter het gesloten bolwerk van de fysici en daarmee hun tunnelvisie op de werkelijkheid. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ongeveer 97% van de klimaatwetenschappers zegt dat het klimaat verandert en dat dit wordt veroorzaakt door invloed van de mens. Al leert de controverse rond de hockeystick dat de relatie tussen ons gedrag en de opwarming van de Aarde veel discussie uitlokt. De VS heeft het Kyoto protocol niet ondertekend. Wel hebben zij hun eigen ‘kerk met gelovigen’ (Australië, China, Japan, India en Zuid-Korea) opgericht.
Alles hangt echter samen met de grens tussen verleden en toekomst, de absolute tijd, het eeuwige nu.
Wheeler: ‘Er is geen opmerkelijker eigenschap van deze kwantumwereld dan de vreemde koppeling die wordt bewerkstelligd tussen toekomst en verleden. Als waarnemingen die we nu doen een verleden van een miljard jaar oud kunnen creëren, kunnen waarnemingen die in de toekomst worden gedaan ook bijdragen aan de constructie van het universum dat we nu zien (Amanda Gefter p. 141).’

Debat over beschavingsideaal
Straks kunnen we ook supermensen maken (Peter Giesen de Volkskrant 22 mei 2010):
Michael Sandel en Nick Bostrom zijn twee van de veertien prominente sprekers op de Nexus-conferentie, vrijdag 11 juni 2010.
Met
Bostrom en Sandel botsen twee mensbeelden. Bostrom gelooft in de scheppende mens, die zich van andere dieren onderscheidt door zijn meesterschap over de natuur. Sandel erkent de menselijke creativiteit?, maar waarschuwt voor hubris, voor de hoogmoed van een mens die zijn beperkingen niet meer wil zien. Sandel: ‘De idee dat de mens de natuur moet beheersen om menselijk te zijn, is een valse idee van vrijheid. Meesterschap over de natuur is geen doel op zich. Meesterschap is goed om bijvoorbeeld ziekten te overwinnen. Maar het is niet noodzakelijkerwijs goed. De atoombom is ook een vorm van heerschappij over de natuur. We moeten kijken waar ons meesterschap toe leidt, of het in overeenstemming is met onze morele waarden’.

Het is het denkvermogen, de rede - de relatie tussen 'Remslaap en Non-remslaap' - die een mens van een dier onderscheidt. Computers, notebooks, smartphones en iPads spelen in de informatiemaatschappij een cruciale rol. Het is mogelijk met behulp van computers virtual reality, een rollenspel te creëren. De virtuele wereld van een computer kan wel het denken, maar niet het voelen simuleren. Aan de hand van de op het beeldscherm getoonde beelden, de grafische vormgeving kunnen wel sensaties en emoties bij een cliënt worden opgeroepen. Omgekeerd is het wel mogelijk met behulp van scanners beelden, de intensiteit van emoties binair vast te leggen. De zuurstof in het bloed is gevoelig voor elektromagnetische velden en daardoor kan de scanner de moleculen traceren. De elektrische stroompjes tussen zenuwcellen in de hersenen (de insula, gebied in het brein) zijn met behulp van een Electro Encefalogram (EEG) zichtbaar te maken. Een deskundige virtual reality techniek kan met een catharsis (reinigen van emoties) worden vergeleken.

De conclusie van Jacques Groenen en Peter Ramaekers toont slechts een kant van de medaille. In het rapport ‘E i V’ worden zeven aggregatieniveaus, bewustzijnstoestanden uitgewerkt. Een computer kan wel het denken, maar niet het voelen, de menselijke emoties (begeerte) simuleren. Of met andere woorden een EEG of fMRI kan wel elektromagnetische spanningen registreren, maar het is de mens die ze moet interpreteren en de cliënt die aan de hand van deze informatie moet leren zijn gedrag aan te passen.

Het artikel Roep om 'Nederlandse islam' miskent essentie liberalisme van Floris Mansvelt Beck illustreert dat er een dilemma bestaat tussen Godsdienstvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Er bestaat op aarde niet één waarheid. Op aarde beleeft iedereen zijn eigen waarheid. Het is het universele bewustzijn (Cosmic Consciousness) waardoor we met elkaar zijn verbonden.

De basis voor het rapport ‘E i V’ is in 1993/1994 gelegd tijdens het door Hoogovens aangeboden traject Ondernemen met talenten bij het outplacementbureau Van Ede & Partners onder leiding van Hans Leewens. Het boek Oosterse wijsheid en westerse renaissance dat Hans Leewens heeft vertaald en van commentaar heeft voorzien reikt de oplossing aan voor het probleem waar ik bij Hoogovens tegen aan ben gelopen. Hans Leewens spreekt in dit boek de verwachting uit dat in de 21ste eeuw, een paradigmawisseling plaats vindt, namelijk de Westerse Renaissance onderbouwd door Oosterse wijsheid. Of met andere woorden mijn werkervaring staat symbool voor een groter verhaal, namelijk hoe de levensbeschouwing, het moreel kompas tussen professionals & politicals in Nederland en Europa, maar ook tussen Oost en West zich doet gelden.

Ether herbergt het hele mysterie van onze kleine ziel tot aan de grootste Superziel (anima mundi), ongeacht de religie. Het biedt de mogelijkheid het binaire ‘of-of’ denken te overstijgen. Of met andere woorden het ‘of-of’ denken toont slechts een kant van de medaille. Doordat we voortdurend kiezen zijn we als mens medescheppers (‘trekkermechanisme’) van de werkelijkheid. De samenleving zien als een organisme waar jezelf deel van uitmaakt. De Gulden regel van wederkerigheid door gelijkwaardigheid geldt nog steeds: Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. Dat we kunnen kiezen betekent nog niet dat we alles onder controle hebben. In plaats van de Goddeloze dwaas de rechtvaardige wijze laten prevaleren.

De hamvraag is wanneer een paradigmawisseling in het denken daadwerkelijk op grotere schaal gaat plaatsvinden? Of met andere woorden, de keerzijde van de medaille, de menselijke geest in het medische model om het menselijke gedrag te verklaren een gelijkwaardige plaats gaat innemen.

Om het nieuwe paradigma te verklaren wordt van kwadranten gebruik gemaakt. Het toont op eenvoudige wijze de polariteiten, de tegenstellingen waarop de wereld stoelt. De kwintessens, de imaginaire 5e dimensie heeft op de levenskunst betrekking en ligt in de 4e dimensie besloten. Welke route kiezen we in het leven (vrije wil), dus waar gaan we voor in het leven?

Verbeeldingskracht (ideatie), de kernkwaliteit creativethink is het positief tegenovergestelde van chaos. Middels de ommekeer is het mogelijk ons met de natuurlijke kringloop (flow), te verbinden. We zijn medescheppers van iedere situatie die in ons leven ontstaat. Ieder initiatief, elk mens kan door het vlindereffect de zelfordening positief beïnvloeden. De chaostheorie leert dat alles met elkaar verbonden is en de onderzoeker niet af te scheiden is van het onderzoek. Alleen door dat wat is te accepteren komt de evolutie een stapje verder.

Een mens heeft een persoonlijkheid, bij een organisatie kan daarentegen van een cultuur worden gesproken. Een organisatie is net als de mens een levend organisme dat vreselijk kan blunderen. Een organisatie kan ook gezond of ziek zijn.

Stelling: De Vierde, Vijfde (Vijfde colonne) en Zesde macht (Media) in Nederland en Brussel zorgen voor de feedforward besturing, de groepsdynamiek in de samenleving en de 1e, 2e en 3e macht in Nederland voor feedback. Door het technocratische beleid, met een sterke focus op het marktmechanisme is zowel in Den Haag als in Brussel, de politieke deugd een liefde voor allen, de geest van gelijkheid van Montesquieu voor een belangrijk deel door het fêteren van het grootkapitaal vervangen.

Het probleem van het ego (twéé kanten van een medaille), de Unificatietheorie omvat al de Theorie van alles, de oplossingsrichting, die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt.

Eindconclusie is dat Blavatsky in De Geheime Leer de oplossingsrichting (hoofdroute) van de absolute waarheid, een visie uitwerkt, die net als de nieuwe levensrichting van Spinoza nog voor 100% actueel is. Namelijk hoe kunnen we leren beter met elkaar samen te leven? Het draait dus niet om onderwijs dat primair op marktwerking is gericht, waarbij de keuzevrijheid van het individu centraal staat, maar om een individueel leerproces (Individualiteit), een onderwijssysteem dat zich op een betere samenleving oriënteert.

Te veel toezichthouders houden zich met gebakken lucht bezig. Het is een open deur om te stellen dat het innovatieve boekhouden van de banken en specifieke producten als de aflossingsvrije hypotheek geen meerwaarde hebben opgeleverd. Creativethink heeft ook een keerzijde. De banken hebben jarenlang Sinterklaas gespeeld met het op het Angelsaksische populaire adagium live now pay later . De kredietcrisis is ontstaan doordat er jarenlang met het innovatieve instrument om geld uit geld te maken te veel geld in omloop is gebracht en daarmee een superzeepbel is gecreëerd. Het gaat er om dat de banksector zich op de het financieren van de reële economie concentreert.

Om een begin te maken met het oplossen van de kredietcrisis is een paradigmawisseling in het denken noodzakelijk. Of zoals Albert Einstein stelt:
Je kunt een probleem niet oplossen vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid.
Is het wenselijk dat de spanningen in de wereld toe - of afnemen?
Om te voorkomen dat de wal het schip keert is een paradigmawisseling, een ideologische ommekeer in het denken noodzakelijk. Martha Nussbaum geeft in haar boek Niet voor de winst een kader om op een andere manier te denken.

Het neoliberalisme, het Angelsaksische casinokapitalisme is in Amerika vastgelopen doordat George Bush zowel de belastingen heeft verlaagd als de politieke ambities sterk heeft uitgebreid. Volgens Dani Rodrik zit ‘Europa gevangen in een trilemma’ maar dit geldt ook voor Amerika. In Amerika wordt in naam van de vrijheid de democratie afgebroken (Herman Lelieveldt Volkskrant 14 juni 2008). Als gevolg van de globalisering ontsnappen ondernemingen steeds verder aan de greep van staten.

Hoe discutabel is de door de politiek aangestuurde overheid(shuishouding)?
Het betekent ook dat het door de overheid gestimuleerde ongebreidelde marktdenken, de distributie van de schaarse natuurlijke grondstoffen op basis van de macht van multinationals uiteindelijk tot een catastrofe zal leiden. ====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.