7.4.1 'Hoofdroute', een verscheidenheid aan culturele doorsneden

Petrus: U zult in het verderf worden gestort, u met uw geld, omdat u denkt te kunnen kopen wat God geschonken heeft (Handelingen 8:18-22).
Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd.
Wieslav Brudzinsky: Het moeilijkst vind je de weg naar de wegwijzers.
György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
J.J. van der Leeuw: Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie dat moet worden ervaren.
Mondriaan: Kunst is alleen maar een vervangingsmiddel zolang de schoonheid van het leven nog afwezig is. Naarmate het leven aan evenwicht wint, zal de kunst geleidelijk verdwijnen.
In het algemeen is het menselijke leven een mengeling van tragedie en komedie. Het verandert en verandert, net als het weer. Alles gaat voorbij. Maar in alles is er leven, eenheid. (Louis Veen: Het geschreven werk van Piet Mondriaan; voorstel tot een editie. 1997)
Patti Smith: Ik ben de hond van een herder, die de kudde bij elkaar probeert te houden. (Arjan Peters interview Volkskrant 14 juli 2012)

'Hoofdroute' (Bodhisattvapad, Zelfreinigend vermogen, Gulden middenweg, Inhoud en Vorm, Wederkerigheid)

Mahatma_Gandhi De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
Wij moeten de verandering zijn die we in de wereld willen zien.
Paradox
Liefde verenigt.
Haat verdeelt.
Liefde verzamelt wat Haat in het rond strooit.
Liefde vult de Bron waaruit Haat put.
Waar Liefde in zichzelf keert, gaat het schemeren;
waar het zichzelf in de weg staat, werpt het Schaduwen,
Waar Haat strijdt voert met zichzelf, wijkt de Duisternis;
waar het zichzelf overwint; verblindt het de Zon.
Haat-Liefde is als bevroren vuur;
Liefde-Haat is als brandend water.
Haat hongert.
Liefde voedt .
Wie nooit iets breekt of verscheurt, leeft niet;
wie nooit is gebroken of verscheurd, heeft niet geleefd.
Wie het begrijpt, grijpt overal naast;
wie het niet begrijpt, ontvangt alles.
De Reizen van de Pelgrim
“De weg zelf moet ieder alleen gaan.
Wat weet ik van jouw pelgrimstocht,
wat weet jij van de mijne?
Is dit niet juist het kernpunt
van onze overtuiging
dat ieder voor zich
in eigen wezen God leert kennen?”
Uit: Hella Haasse, De scharlaken stad, Querido, 1952, blz. 81.
H.P. Blavatsky: Het heelal en alles, zowel het morele, mentale, fysieke, psychische als geestelijke, erin berust op een volmaakte wet van evenwicht en harmonie. (De Sleutel tot de Theosofie blz. 175)
Omdat mensen kinderen van het heelal zijn, die alle kwaliteiten, kenmerken, krachten en functies die het heelal op een macrokosmische schaal bezit ook hebben en zich daarmee belichamen, is het gemakkelijk door onzorgvuldig denken het idee binnen te laten sluipen dat de goden kopieën van mensen moeten zijn.
H.P. Blavatsky: Het occultisme is geen magie, hoewel de magie een van zijn gereedschappen vormt. Het occultisme is niet het verwerven van vermogens, zij het paranormaal of intellectueel, hoewel beide hem ten dienste staan. Noch is het occultisme het zoeken naar geluk, zoals de mensen dit woord begrijpen; want de eerste stap is opoffering, de tweede verzaking. Occultisme is de wetenschap van het leven, de kunst om te leven.
H.P. Blavatsky: Satyat Nasti Paro Dharma (No Religion Higher Than Truth)
Annie Besant Bewustzijn en leven zijn identiek, twee namen voor het zelfde, beschouwd van het innerlijke en uiterlijke standpunt. Er is geen leven zonder bewustzijn; er is geen bewustzijn zonder leven ...
Krishnamurti: En in die afstand, de verdeling tussen de ziener en het ding dat wordt gezien, in die verdeling ligt het gehele conflict van de mens.
Hoe meer we over 'de waarheid' praten of zelfs maar denken, hoe verder we die van ons wegduwen.
Geen enkele organisatie of georganiseerde religie kan de mens naar waarheid of naar zijn verlossing leiden.
Waarheid is een land zonder paden.
Er bestaat
geen pad naar de waarheid.
Je moet je eigen leraar en je eigen leerling zijn.
U wordt een licht voor uzelf en daarom werpt u geen schaduw op het pad van een ander of van uzelf.
De tijd is nu,
de tijd omvat … het verleden,
de toekomst is nu.
Dus de dood is nu
(kies: 'uitspraken').
Bewustzijn is de inhoud van het bewustzijn.
Het denken
projecteert de toekomst via het heden, door het heden te wijzigen, vorm te geven en te ontwerpen als de toekomst.
Voor iemand die wil ontdekken wat waarheid, wat God is, is gezag iets ondenkbaars, of het nu gezag is van een boek, of van een regering, van een beeld of van een priester. Zo iemand kan alleen maar losstaan van dat alles.''
Jezus Niet mijn wil geschiede, zei hij in de tuin van Gethsémané aan het begin, ‘maar uw wil’. ‘In uw handen beveel ik mijn geest’ zijn zijn laatste woorden.
Roger Price: Het leven zelf is de grote leraar en de problemen die het leven brengt kunnen, ofschoon zij de oorzaak van lijden kunnen zijn, ook het middel worden voor het verkrijgen van inzicht en zodoende voor spirituele transformatie.

Nagarjuna (circa 150 - circa 250) was een Indische filosoof en de oprichter van de Madhyamika (middenweg) school van het Mahayana Boeddhisme (esoterische school).

Het tijdschrift TheoSofia december 2019 onderbouwt in verschillende artikelen Spiritualiteit ontmaterialiseren (p. 157-162), Het mysterie van Bethlehem (p. 163-170), De ontheiliging van de elementen (p. 171-173) en Blavatsky en Confucius (p. 183-189) en De hersenen voorbij, een interview met Eben Alexander (p. 191-199) het fenomeen schijnbare paradox (apparent) in het Boeddhisme.

Jan Verhaar beschrijft in zijn boek De Weg van het Stille Midden de schijnbare paradox in het bijzonder. We leven in een universum waarin de balk een oneindige lengte heeft. Pythagoras ontdekte dat hij verschillende klassen of groepen kon tellen. Het bijzondere aan deze telling van Pythagoras is dat het ook de eeuwige perpetuum mobile, de wederkerigheid tussen twee polen ('Mannelijke en Vrouwelijke' energie, 'Yin en Yang', 'Eicel en Zaadcel') weergeeft.

De supersymmetrie in het universum wordt met de getallensymboliek van Pythagoras weergegeven. De Supersymmetrie van de 'Mannelijke energie en Vrouwelijke energie' heeft op de wederkerigheid, de schijnbare paradox in het heelal betrekking. De menselijke psyche, de 'Mannelijke energie en Vrouwelijke energie' verbindt het verleden met de toekomst en vice versa.

De gemeenschappelijke oplossing is these + antithese = Synthese, rascisme + antirascisme, criminaliteit + antiecriminaliteit etc. en berust op de supersymmetrie, de 'Mannelijke en Vrouwelijke' energie in het universum, de Eenheid in Verscheidenheid.

H.P. Blavatsky heeft deze oefeningen in het boek De stem van de stilte uitgewerkt.
Fragment II De Twee Paden
Wie zal het eerst de lering horen over twee paden in één, de ontsluierde waarheid over het verborgen hart3? De wet die, geleerdheid vermijdend, wijsheid onderricht en een verhaal van ellende vertelt.
(3) Het ‘verborgen hart’ is de esoterische leer.
Leven voor het welzijn van de mensheid is de eerste stap. De zes verheven deugden23 in praktijk brengen is de tweede.
(23) De ‘praktijk van het paramita-pad’ betekent: een yogî worden met als doel asceet te worden.
Fragment III De Zeven Poorten
43: Welke van de twee wilt u kiezen, u met een onverschrokken hart? De samtan4 van de ‘leer van het oog’, het viervoudige dhyana, of wilt u uw weg laten gaan door de paramita’s5, zes in getal, edele poorten van deugd die leiden naar bodhi en naar prajña, de zevende stap van wijsheid?
4) Samtan (Tibetaans), hetzelfde als het Sanskriet dhyana, of de toestand van meditatie; men onderscheidt vier graden daarvan.
5) Paramita’s, de zes verheven deugden; voor de priesters zijn er tien.
44: Het ruwe pad van het viervoudige dhyana leidt slingerend omhoog. Hij die de verheven top beklimt is in drie opzichten groot.
Over de hoogten van de
paramita’s leidt een nog steiler pad. U moet u strijdend een weg banen door zeven poorten, zeven vestingen verdedigd door wrede listige machten, belichamingen van hartstochten.

Tim Boyd Wijs geworden (Theosofia maart 2015):
In Sanskriet is prajna de term voor wijsheid. Hetzelfde woord wordt in het boeddhisme gebruikt voor één van de zes
paramita’s (deugden of perfecties). De gebruikelijke praktijk is dat ieder van de paramita’s wordt gezien als een tegengif tegen sommige van onze beperkingen. Zo is de paramita van vrijgevigheid een tegengif tegen een bekrompen of benauwde geestesgesteldheid; geduld is een tegengif tegen woede; meditatie is een tegengif tegen een gebrek aan concentratie. Er wordt gezegd dat wijsheid het tegengif is tegen alles, omdat zij de fundamentele oorzaak van onwetendheid aanpakt – verkeerde kennis. Simpel gezegd, we zijn wijs als we de dingen zien zoals ze zijn. Wijsheid kan het gewaarworden van werkelijkheid worden genoemd. De Stem van de Stilte zegt dat de sleutel tot prajna van de mens een god maakt.

Het boeddhistische vredesvisioen (Glenn H. Mullin Theosofia juni 2007, p. 111-118):
Zoals de
Dalai Lama eens zei:
“Wij wonen
allemaal samen op deze planeet; of we dat nu leuk vinden of niet, we zijn nafhankelijk van elkaar voor onze vrede en geluk…
De technologie heeft ons een heleboel
fysieke voordelen gegeven, maar het heeft nog steeds geen wereld teweeggebracht die vrij is van geweld en haat. Zij heeft geen sfeer van vrede en harmonie gebracht. Zij heeft zelfs veeleer ons vermogen vergroot om te doden en de gezamenlijke angst en het lijden van de mensheid doen toenemen.
Vrede is een innerlijke eigenschap. Wij kunnen niet spreken over een vredige wereld zolang de menselijke geest gedomineerd wordt door haat. Vrede kan alleen bereikt worden in de menselijke samenleving wanneer individuele mensen eigenschappen kweken zoals liefde en mededogen met zichzelfred%liefde, mededogen en tolerantie.

Boeddhistische perspectieven op geluk en vijandigheid - Deel 3: De Vajrayana benadering (Glenn H. Mullin Theosofia april 2000, p. 50-55):
De vorige twee trainingsniveaus -
Hinayana en Mahayana - staan bekend als ‘het pad van oorzaken’, omdat wij tijdens deze onszelf beschouwen als onverlichte wezens die naar verlichting streven, en wij de oorzaken cultiveren die aanleiding geven tot de verlichtingservaring.
Vajrayana is bekend als ‘het resulterende pad’, want op dat pad cultiveren wij de visie dat wij al in de resulterende staat van verlichting zijn en alleen maar de verlichte visie hoeven te handhaven. De eerste twee worden gezien als voorlopers van de derde, want zonder dat wij die als innerlijke ervaringen hebben vastgelegd hebben wij niet de innerlijke vrijheid, stabiliteit en warmte nodig om deze visie in stand te houden.

Paramita (Sanskriet) of Parami (Pāli): "Perfectie" is een term die binnen het mahayana boeddhisme wordt gebruikt om de perfectie van oefeningen te beschrijven.

De bedevaart, onze pelgrimstocht op aarde, de mysterieweg in de school van Pythagoras, het thema verlossing, loutering, hangt met de evolutionaire psychologie samen. De esoterie (Filognosie) benadert de transformatie van het kwaad echter vanuit het bredere perspectief van karma, zaaien en oogsten. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat een meerderheid van de politici in Nederland religie buiten hun referentiekader (5Ddenkraam) heeft geplaatst.

H.P. Blavatsky Het diamanten hart (Theosofia oktober 2000 p. 194):
Deze Boeddha’s zijn de oermonaden uit de wereld van onlichamelijk zijn, de Arupa wereld, waarin de Intelligenties (alleen op dat plan) vorm noch naam hebben, in het exoterische systeem, maar ze hebben hun onderscheiden namen in de esoterische filosofie. Deze Dhyani Boeddha’s emaneren, of scheppen uit zich zelf, krachtens Dhyana, hemelse Zelven - de
bovenmenselijke Bodhisattva’s. Daar zij als sterfelijke mensen incarneren aan het begin van iedere menselijke cyclus op aarde, worden zij af en toe, door persoonlijke verdienste, Bodhisattva’s onder de Zonen der Mensheid. Daarna kunnen zij als Manushi (menselijke) Boeddha’s opnieuw verschijnen. Aldus zijn de Anupadaka (of Dhyani-Boeddha’s) identiek met de Brahminische Manasaputra, de ‘verstand-geboren zonen’ - hetzij van Brahma of een van de andere twee Trimurtische Hypostasen, en vandaar ook identiek met de Rishi’s en Prajapati’s. Zo is er een passage in Anugita, die, esoterisch gelezen, duidelijk, zij het in een andere beeldspraak, hetzelfde idee en systeem laat zien. Er staat: ‘Welke entiteiten er ook maar in deze wereld zijn, beweeglijk of onbeweeglijk, zij worden als eerste opgelost (bij pralaya); en vervolgens de ontwikkelingen geproduceerd door de elementen (waaruit het zichtbare Universum gevormd wordt); en na deze ontwikkelingen (geëvolueerde entiteiten), alle elementen.

Het grootste geschenk van het hindoeïsme aan de wereld (deel een) (Klaus K. Klostermaier TheoSofia mei 2014 p. 60-65):
Erwin Schrödinger, winnaar van de Nobelprijs voor de natuurkunde in 1933, begon een lezing over de ‘geest van de wetenschap’ in 1946 met een citaat uit Sankara’s Brahma Sutra Bhashya (Schrödinger, 1946). Schrödinger zei dat de zoektocht naar het Zelf en zijn verhouding tot het Absolute zozeer de aandacht van Indiase denkers die de gelijken waren van Plato, Spinoza en Kant waar het diepte en grandeur of perceptie betreft in beslag nam, dat zij het onderzoeken van de objectieve natuur die hen eeuwenlang op dezelfde manier omringde als die ons omringt, verwaarloosden.
Aldous Huxley is een twintigste-eeuwse reus in het rijk der humaniora (de studie van taal, geschiedenis en cultuur), wiens Perennial Philosophy (eeuwige filosofie) niet alleen een onovertroffen bloemlezing is van de wereldreligies, maar ook een schets voor een universele religie. Hij suggereert eveneens dat de
vedantijnse jnana de sleutel vormt tot het ontsluiten van de poort naar de betekenis van het menselijk bestaan.
60,61: Beweringen als deze, waar gemakkelijk een veelvoud van te vinden is, suggereren ontevredenheid van prominente Westerse intellectuelen, met zowel de Westerse wetenschap als religie, en zij brengen de overtuiging tot uitdrukking dat de
Vedantijnse jnana de uitweg kan bieden uit het huidige dilemma.
65: Het voorbeeldige karakter van jnana bestaat uit de
synthese van kennis van object en subject, de weigering om de wereld te verdelen in feit en waarde, het aandringen op rationaliteit als realiteit die niets uitsluit. Het combineert inzicht in de natuur met bespiegeling en objectieve kennis met zelfkennis.

Het grootste geschenk van het hindoeïsme aan de wereld (deel twee) (Klaus K. Klostermaier TheoSofia mei 2014 p. 112-116):
Om tot de kern van de zaak te komen: onze westerse criticus lijkt juist de intentie van de aangehaalde tekst verkeerd begrepen te hebben. Verre van de natuur te denigreren en onverschilligheid te prediken jegens de natuur in de zin waarin de westerse buitenstaander deze tekst begrijpt, probeert deze vairagya te bevorderen (zoals er expliciet staat), dat wil zeggen een houding die zich onthoudt van fysieke en emotionele toe-eigening van de natuur voor zelfzuchtige doeleinden. Zij ontmoedigt alle graaizucht en doet dit door een effectieve metafoor in te zetten. Het is onwaarschijnlijk dat men een geest van verzaking teweeg kan brengen in iemand door datgene wat men dient te verzaken te beschrijven als het meest waardevolle ter wereld. Dat zou pervers zijn.
123: Aan
de andere oever komen betekent echter het realiseren van een zuivere, rustige conditie. Het bereiken van dit Wijsheidsbewustzijn is mogelijk door het cultiveren van de ‘volmaaktheden’ van liefdadigheid (dana), zuiverheid of zelfdiscipline (shila), geduld (kshanti), begeerteloosheid (viraga of vairagya), noeste arbeid of kracht (virya), diepgaande meditatie (dhyana) en wijsheid (prajna).
De Stem van de Stilte (III, 207-213) verwijst naar
dana als de sleutel van barmhartigheid en onsterfelijke liefde. Er is geen betere beschrijving van zo’n vriendelijke en liefhebbende geest als die gegeven wordt door de heilige Paulus aan de Korintiërs: De liefde is lankmoedig, de liefde is goedertieren, zij is niet afgunstig, de liefde praalt niet, zij is niet opgeblazen, zij kwetst niemands gevoel, zij zoekt zichzelf niet, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwade niet toe. Zij is niet blij over ongerechtigheid, maar zij is blij met de waarheid. Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verdraagt zij. De liefde vergaat nimmermeer( 1 Kor. 13 vers 4-8)

Om de Triade, de drie fasen van de schepping (Brahma), het behoud of orde (Vishnu) en vernietiging of wanorde (Shiva) te verklaren wordt de metafoor van ”de andere oever” over te steken gebruikt.

Wie was Boeddha? Verlangen naar het niets (Casper Luckerhof De Groene Amsterdammer 14 januari 2021 p. 42-45):
Boeddha gold in het Westen lange tijd als een volstrekt ongrijpbare figuur, totdat oriëntalisten in de negentiende eeuw uit Indiase teksten een nieuwe persoon destilleerden, een filosofische held, die tot de dag van vandaag in de
verbeelding voortleeft.

De samkhya] is de oudste van alle Indische filosofische systemen. Het is de eerste bekende beschrijving van een compleet model van het universum, tegelijk wetenschappelijk en transcendent. Het universum wordt beschouwd als bestaande uit twee eeuwige realiteiten. Die worden purusa en prakriti genoemd. Daarmee verdedigt de samkhya een sterk dualistische visie waarin de wereld een mix van twee tegenstrijdige eenheden is (licht/donker, mannelijk/vrouwelijk) vergelijkbaar met de yin en yang-filosofie. Historisch gezien is deze filosofie geassocieerd geraakt met het hindoeïsme, echter de oorspronkelijke filosofie wordt volgens de mondelinge traditie toegeschreven aan Maharshi Kapila, die kort na het overlijden van Boeddha leefde en door het boeddhisme geïnspireerd was. De geschreven versie is de Samkhya karika en is circa 200 v.Chr. geschreven door Ishvara Krishna.

Transformatie (Carin Citroen TheoSofia oktober 2004 p. 213-215):
Gelukkig worden steeds meer mensen zich hiervan bewust. Men wordt zich bewust van het feit dat het de mens zelf is die deze planeet in zo’n abominabele staat heeft gebracht, dat hij nu een volledige ommekeer moet maken om zijn kennis en wijsheid in constructieve zin aan te wenden, of anders de consequenties te aanvaarden. Sommigen ontdekken dat “De wetten van het leven hun oorsprong hebben ver voorbij hun fysieke bron, en dat er een inherente wederzijdse afhankelijkheid bestaat van geestelijke en mentale groei. Bovendien wordt nu erkend dat door de mens gemaakte ecologische systemen net zoveel aandacht vereisen als de geïsoleerde deeltjes en elementaire reacties, want de samenhang tussen de elementen in de Natuur en in de mens kunnen niet worden gescheiden; zij ontstaan uit elkaar en veranderen elkaar”. Dit is wat de Theosofie altijd heeft onderwezen – het leven is één.

‘Niet langer invullen wat een ander van me denkt’ (Fokke Obbema interviewt Ismail Aghzanay Volkskrant 14 december 2020 p. 14-15):
Wat is voor u een zinvol leven?
‘Voor mij gaat dat over rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid – ik wil eraan bijdragen dat ieder mens dezelfde kansen krijgt, ongeacht zijn afkomst. Rechtvaardigheid betekent voor mij: elk mens geven waar hij recht op heeft. Iemand die is achtergesteld, verdient dezelfde kansen als ieder ander. Ik ben niet bang voor de dood, maar mijn grootste angst is dat ik onrechtvaardig handel en dat niet meer kan herstellen. Ik hoop aan het eind van mijn leven te kunnen zeggen dat ik niet onrechtvaardig ben geweest, dus probeer ik zoveel mogelijk vanuit die waarde te leven’.

Het boek Zijn terwijl u zoekt van Bram Dhont geeft volgens het onderzoeksrapport 'E i V' een nieuwe kijk op het Bodhisattvapad, de 'Hoofdroute' in het onderzoeksrapport 'E i V'. Hierbij sluit ik nauw aan bij het artikel van Ojas de Ronde, de mannelijke en vrouwelijk energie in het universum (Reflectie Zomer 2020 p. 18-21). Wies Kuiper toont in haar publicatie (Reflectie Zomer 2020 p. 26-29) hoe de verbinding tussen de mannelijke en vrouwelijk energie tot stand komt. Gert Jan van der Steen bespreekt deze verbinding onder het trefwoord Psychologie (Reflectie Zomer 2020 p. 12-13).
Voor wat betreft de
perpetuum mobile verwijs ik in De Geheime Leer in het bijzonder naar de free energy pioneer John Worrell Keely. Het is een thema dat de mensheid al millennia bezig houdt.

Stef Bos gaat op tournee en heeft een nieuw album, getiteld: 'TIJD, om te gaan leven.' Voor het schrijven van het lied 'De Klim' raakte hij geïnspireerd door het boek 'De nieuwe fiets' van Dirk Jan Roeleven. (DWDD 5 februari 2020 NPO1)

Jacobine Geel ontvangt gasten voor gesprekken over actualiteit en 'de zin' in samenleving en cultuur. (12 december 2019 NPO2):
Precies tien jaar na het verschijnen van de cd 'In een ander licht' zingt Stef Bos de liederen van Ruth, Petrus, Lot en vele andere Bijbelse personages, opnieuw in de Grote Kerk in Apeldoorn. Dit concert wordt in twee delen uitgezonden. Jacobine Geel gaat in dit tweeluik in gesprek met Stef over de impact van dit bijzondere project. Met de liederen over Bijbelse figuren raakte Stef Bos een snaar bij veel mensen. Zo klinkt het lied van Ruth, 'Mijn land is jouw land', regelmatig tijdens huwelijksvieringen. Stef schreef de liedjes van "In een ander licht" speciaal in het kader van het 85-jarige jubileum van de NCRV. Dankzij de blijvende populariteit heeft "In een ander licht" onlangs een gouden status bereikt.
In liederen van Stef Bos wordt ook de
schijnbare paradox tot uitdrukking gebracht.

In harmonie met het universum (Radha Burnier TheoSofia februari 2003):
Het onderwerp ‘in harmonie zijn’ is van levensbelang voor de mensheid. Doordat wij niet in harmonie zijn met andere mensen, met het milieu en met onszelf hebben wij enorme schade berokkend aan de onderlinge verhoudingen en aan onze eigen vooruitgang. De schade die wij onszelf aandoen kan absoluut niet los gezien worden van de schade die wij anderen berokkenen. Wij zijn verantwoordelijk voor het geheel.
De mens is als een druppel in de uitgestrektheid en diepte van de oceaan van het bestaan,
schijnbaar afgescheiden, maar onscheidbaar ervan. Deze paradoxen zijn allemaal deel van de muziek der sferen. De grote symfonie van de Natuur wordt gespeeld met diverse instrumenten, musici, melodieën, ritmen enzovoort.

De universele verantwoordelijkheid van het individu (Professor Samdhong Rinpoche TheoSofia juni 2003 p. 112-117):
Mahatma Gandhi’s principe van individuele Satyagraha lijkt hierop. Hierdoor geïnspireerd wil ik mensen individueel aanraden uit de materialistische moderne levensstijl te stappen, met zijn excessieve en immorele consumptiementaliteit, en zich bewust te worden van hun individuele verantwoordelijkheid ten opzichte van het universele welzijn. Het macro-universum wordt geconstrueerd door de micro-universums van individuen en wat een individu ook maar doet heeft relevantie voor – en effect op – het universum. Aldus kan, door het zich individueel losmaken van het kwade, een onharmonieus universum zichzelf weer (goed) afstemmen en kan een planeet die niet in harmonie is met het universum zich hiermee weer in harmonie brengen.

De universele verantwoordelijkheid van ieder mens Samdhong Rinpoche (TheoSofia juni 2016 p. 70-76):
Wat kunnen we doen? Als wijsheid en moed om je te weer te stellen tegen het kwaad ontbreekt, is de natuurlijke vraag: ‘Wat kunnen we dan doen?’. Dit is een zeer belangrijke vraag. Hier breng ik de uitspraak van de Tathagata in herinnering: Iedereen is zijn eigen Meester; wie anders kan de Meester zijn? (atta hi attano natho, ko hi natho paro siya). Dit komt overeen met Gandhi’s principe van individuele satyagraha (Ganesha: waarheid zoeken) dat mij inspireerde om elk mens afzonderlijk aan te bevelen uit de materialistische moderne levensstijl met zijn excessieve en immorele consumptiepatroon te stappen, en zich bewust te worden van de eigen individuele verantwoordelijkheid voor het universele welzijn. Het macro-universum is opgebouwd uit de micro-universa van individuele mensen, en alles wat iemand doet is belangrijk voor, en heeft een effect op het universum. Daarom kan, door zich individueel los te maken van het kwade, een onharmonisch universum in harmonie gebracht worden, en kan een planeet die niet in overeenstemming is met het universum haar harmonie ermee hervinden.

Jung en Zen (Prof. dr. Ton Lathouwers*):
Om te beginnen zou ik iets willen opmerken over de gespletenheid, waarin wij leven en waaraan wij schijnbaar niet kunnen ontkomen. Ik heb een zen-meester gekend, een Koreaan, die altijd zei: “Don’t make opposites”, “Schep geen tegenstellingen.” Eigenlijk is dat ook wat Jung benadrukt als het grote gevaar van het Westen, in feite van heel de wereld. Wij leven in opposites, in tegenstellingen, en dat kan onder bepaalde omstandigheden catastrofaal zijn.
*) Voor de totstandkoming van dit artikel ben ik Paul Revis zeer erkentelijk. Hij heeft de redactie van deze publicatie verzorgd en de door mij à l'improviste gesproken tekst omgewerkt tot een geschreven en zeer leesbare tekst. Voorwaar geen sinecure!

Ieder land voor zich na het einde van de WTO (Peter de Waard Volkskrant 11 december 2019 p. 14):
De VS hebben dinsdag de benoeming van nieuwe rechters in de beroepscommissie van de wereldhandelsorganisatie definitief geblokkeerd.
Hiermee houdt die op te bestaan en dat betekent dat de WTO niet langer in hoger beroep bindende uitspraken kan doen in handelsgeschillen. Feitelijk is deze nu gedegradeerd tot papieren tijger.
'Dit is het einde van het liberaal-democratische feestje', concludeert Han ten Broeke van de denktank The Hague Center for Strategic Studies. 'Alle slingers die na de val van de Muur in 1989 werden opgehangen kunnen nu worden opgeborgen.'
Dinsdag trokken de VS de stekker uit de WTO. Alle idealen over multilaterale afspraken over een eerlijke en vrije wereldhandel werden hiermee beëindigd.
Iedereen zal nu weer moeten gaan vechten, en daarbij staan de landen die economie, politiek en militair het best kunnen mixen er in zijn ogen het beste voor.

Van goed en verkeerd cynisme (Max Pam Volkskrant 10 december 2019 p. 20):
Deze week publiceerde The Washington Post een vernietigend rapport over de oorlog in Afghanistan, met als strekking: Amerikaanse generaals gaven een veel te rooskleurig beeld van de vorderingen. Amerikaanse presidenten sloten zich graag bij hun oordeel aan, en dan met name George W. Bush en Barack Obama. Uit het boek Fear van de vermaarde Bob Woodward weten wij dat Donald Trump eigenlijk helemaal geen zin heeft in die oorlog en dat Trump in het Witte Huis rondbazuinde dat hij ermee wilde stoppen.
Met generaal Peter van Uhm, die in Afghanistan zijn eigen zoon verloor en die wel beter had moeten weten waar hij niet beter wist, heb ik te doen. Ik zag hem verschillende keren in het openbaar optreden, al sprekende over zijn zoon. Daarbij heb ik vaak gedacht:
wie gaat hem nu eindelijk eens de waarheid vertellen?

Moreel leiderschap (Buitenhof 22 januari 2017):
Moreel, bezielend leiderschap is weer bon ton in de Nederlandse politiek. Normen, waarden en fatsoen: we worden ermee om de oren geslagen in deze campagnetijd. Zijn het holle frasen? En hoe belangrijk is moreel leiderschap in de politiek eigenlijk? Een beschouwing met hoogleraar politicologie en oud PPR-man Bas de Gaay Fortman en Victor Molkenboer, burgemeester van Woerden.
In de kern gaat het om moreel ‘Leiderschap en de natuurlijke gang van zaken’ van
Jan Bommerez.

Compassie (Erik van den Berg Volkskrant 21 januari 2017 bijlage Sir Edmund p. 34):
Wat een rode bal te maken heeft met spiritualiteit.
Nooit meer te druk is genomineerd voor het Beste Spirituele Boek van 2016.
En verdraaid, ook op het genomineerde De weg van Michael Puett ('wat Chinese filosofen ons over het goede leven leren') zien we de bol - nu verbeeld als bloedrode zon.
Zien we spoken als we de
rode zon op Rosita Steenbeeks Heb uw vijanden lief er ook toe rekenen?

Michael Puett De Weg - Wat Chinese filosofen ons over het goede leven leren (recensie)
Introductie in de Chinese filosofie door de populaire Amerikaanse Harvard hoogleraar Chinese geschiedenis Huett (1964) en journaliste Gross-Loh. Aan de hand van ideeën van vijf Chinese filosofen uit de periode 600-200 v. Chr. (Confucius, Mencius, Lao Zi, Zhuang Zi en Xun Zi) leggen de auteurs op toegankelijke en praktische wijze uit hoe de moderne mens een goede leefwijze kan ontwikkelen. Het gaat niet om doctrines maar om eenvoudige gedragingen in het dagelijkse leven op het gebied van relaties, carrière en opvoeding. Het gaat om de problemen die we tegenkomen op De Weg die we gaan. De kern is niet zelfverwerkelijking in afzondering, maar een beter mens worden in relatie tot anderen en de omgeving. Riten leren ons beter te reageren en geest en hart een te laten worden. Praktische en concrete ethische filosofie. Een inspirerende kennismaking met de Chinese filosofie, die gezien de populariteit in Amerika ook in Nederland en België een groot publiek zal aanspreken..
Een goed leven bereik je niet door 'je ware zelf' te ontdekken en een groots plan uit te voeren, maar door de weg van innerlijke beschaving en betrokkenheid te bewandelen.
'De Weg' inspireert tot
kleine, haalbare veranderingen in ons persoonlijke en maatschappelijke leven, met mogelijk grote gevolgen. Voor onszelf en de wereld.

Supermetro uit de slavernij of 'De Amerikaanse Droom is een work in progress' (Hans Bouman interviewt Colson Whitehead Volkskrant bijlage Sir Edmund 4 februari 2017 p. 8-13):
Het is omarmd door Barack Obama en Oprah Winfrey en bekroond met de prestigieuze National Book Award. Colson Whitehead schreef met 'De ondergrondse spoorweg' over Amerika's gruwelijke slavernijverleden een bestseller die, zegt hij, na de verkiezingen opeens weer actueel is.
Het begrip 'ondergrondse spoorweg' kende ik al sinds ik jong was. In de vierde of vijfde klas van de lagere school gebruikte mijn onderwijzer die term tijdens een les over de slavernij. Als kind stel je je dan natuurlijk een echte spoorweg voor, een soort supermetro. Maar de onderwijzer legde uit dat het de bijnaam was van een netwerk van blanken en zwarten die slaven uit het zuiden naar het noorden probeerden te smokkelen, waar ze vrij zouden zijn.
'Volgens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring uit 1776 zijn alle mensen gelijk, maar dat werd in juridische zin pas in 1965 waar, en dan hebben we het alleen nog maar over de wet. De Amerikaanse Droom is een work in progress. Er wordt wel gezegd dat slavernij de Amerikaanse erfzonde is, maar voordat de kolonisten Afrikanen konden verschepen om op het land te werken, moesten ze het land eerst afpakken van de oorspronkelijke bewoners. Ons land is nog steeds niet in het reine gekomen met de enormiteit van die diefstal, we hebben de slavernij nog niet verwerkt en leven nog altijd met de gevolgen ervan.'
'Nu ineens, na de verkiezingen, beleef ik het toch anders. Op een manier die ik niet had verwacht, wordt me nu opnieuw ingepeperd hoe diepgeworteld het idee van blanke superioriteit is.
Tijdens de verkiezingsbijeenkomsten van Trump zag je haattaferelen die vergelijkbaar zijn met lynchscènes. Ik lees mijn boek nu op een andere manier. Het gaat plotseling niet alleen meer over het Amerika van de jaren 1850, maar over het hier en nu.'

Colson Whitehead De ondergrondse spoorweg (Buitenhof 22 januari 2017:)
Het is het lievelingsboek van oud-president Obama: The Underground Railroad van Colson Whitehead. Een ‘meesterwerk’, aldus de critici, het ijzingwekkende relaas van de 15-jarige slavin Cora, die weet te ontsnappen van de plantage. Een boek over slavernij, over racisme en witte suprematie. Ook een boek dat parallellen trekt naar het hedendaagse Amerika, waar met het presidentschap van Trump die thema’s uiterst actueel blijven.
Cora is slavin op een katoenplantage in Georgia. Haar helse leven staat op het punt om nog erger te worden: de wrede eigenaar heeft zijn oog op haar laten vallen. Ze besluit om te vluchten, en met hulp van de Ondergrondse Spoorweg (een clandestien netwerk van antislavernijactivisten) begint ze een lange, huiveringwekkende reis door de zuidelijke staten van Amerika richting het vrije Noorden, met de slavenpatrouille op haar hielen. Tot zover een verhaal zoals 12 jaar slaaf. Maar in het universum van Colson Whitehead is de ‘ondergrondse spoorweg’ letterlijk een tunnelstelsel dwars door Amerika heen, en leest Cora’s reis als een macabere Alice in Wonderland. In alle zuidelijke staten die ze aandoet wordt Cora geconfronteerd met nóg groteskere vormen van racisme en terreur.

Twan Geurts De Nederlandse paus Adrianus van Utrecht 1459-1523 (VPRO boeken 22 januari 2017):
Te gast is Twan Geurts over zijn publieksbiografie De Nederlandse paus Adrianus van Utrecht 1459-1523, over de enige paus uit de Lage Landen. Adrianus was de zoon van een gegoede scheepstimmerman uit Utrecht. Hij studeerde theologie en werd rector van de universiteit van Leuven, opvoeder van keizer Karel V en diens stadhouder in Spanje. Hij was een vriend van Erasmus en kwam in conflict met Luther. Hij was er zelf niet bij toen 39 kardinalen in de Sixtijnse Kapel hem op 9 januari 1522 onverwacht tot paus kozen. Zuchtend aanvaardde hij dit goddelijk lot, een onwaarschijnlijke levensloop voor iemand van zijn afkomst.
Eenmaal in het Vaticaan aangekomen wachtte hem een bijna bovenmenselijke opdracht.
Rome balanceerde financieel en moreel op de rand van de afgrond. Adrianus verontschuldigde zich voor de misstanden in zijn kerk, maar kon Luther niet overtuigen om te blijven. Evenmin wist hij de christelijke staten te verenigen in een kruistocht tegen sultan Süleyman. Met zijn hervormingsplannen en karige levensstijl maakte paus Adrianus VI zich niet geliefd in het Rome van de renaissance. Na een pontificaat van amper zeshonderd dagen overleed hij, moegestreden, onder verdachte omstandigheden. Pas ver na zijn dood kreeg hij erkenning als wegbereider van de katholieke contrareformatie.

Annelies Verbeke Halleluja (VPRO boeken 22 januari 2017):
In de vijftien verhalen van Halleluja ontdekken de personages dat elk begin een einde in zich draagt en dat een einde vaak, maar niet altijd, een nieuw begin inluidt. Annelies Verbeke (1976) is hier op haar best en weet zoals altijd verrassende en verontrustende situaties te creëren. Een verhalenbundel over onvermijdelijk verlies en de lastige lokroep van de schone lei.

Parker J. Palmer Leraar met hart en ziel Over persoonlijke en professionele groei (p. 25):
We kunnen Václav Havel, dichter en man van de praktijk, een van de leiders van de Fluwelen Revolutie die Tsjecho-Slowakije bevrijdde van de Sovjet overheersing, tot voorbeeld nemen. De revolutie waarmee hij te maken had moest aanzienlijk grotere obstakels uit de weg ruimen dan die waarmee wij ons bij de hervorming van het onderwijs geconfronteerd zien. Havel, die later president van Tsjechië werd, schrijft over de jaren onder ‘een rots van institutionele onderdrukking’, een rots waarmee de Russen het Tsjechische volk probeerde te verpletteren bij de Communistische Coup van 1968. Hij spreekt over het zaad van het menselijk bewustzijn en hoe dat uitgroeide tot de bloem van de hervorming. Die bloem deed het graniet van de totalitaire staat barsten en verkruimelde haar ten slotte in amper twintig jaar tijd. ‘De (...) ervaring waarover ik spreek, heeft mij één zekerheid gegeven: (...) de redding van de mensenwereld ligt nergens anders dan in het menselijk hart, in het menselijk vermogen om na te denken, in menselijke zachtaardigheid en menselijke verantwoordelijkheid. Zonder een wereldwijde revolutie in (...) menselijk bewustzijn zal niets zich ten goede keren, en de catastrofe die de wereld bedreigt (...) zal onafwendbaar zijn.’4 Havel gaf het Tsjechische volk weer moed door hen eraan te herinneren wie zij, en wij allemaal, zijn: geen slachtoffers van externe krachten, maar mensen in het bezit van een innerlijke kracht die ons niet kan worden ontnomen, al kunnen we die wel weggeven, en dat is wat we doen.
Ons herinneren wie wij zijn en over welke kracht wij beschikken, kan tot een revolutie leiden. Maar voor een revolutie is meer nodig dan een paar feiten naar boven halen. Ons iets herinneren houdt in dat we ons hernemen, dat we onze identiteit en integriteit, de volledigheid van ons leven herstellen. Als we vergeten wie wij zijn, houdt dat meer in dan dat we een paar gegevens kwijtraken. We splitsen onszelf dan als het ware op, met tragische consequenties voor onze politieke overtuiging, ons werk en ons hart.

Fritjof Capra boek Het levensweb (p. 24): De huidige paradigmaverschuiving in de wetenschap is, in de grond van de zaak, een verschuiving van de natuurkunde naar de levenswetenschappen.
Het idee om op basis van complementariteit (dualiteit) fysica en metafysica met elkaar te verbinden is eerder door Werner Heisenberg en door Fritjof Capra , in zijn boek The tao of physics, naar voren gebracht. Het boek van Capra beschrijft een onderzoek naar de parallellen tussen de moderne fysica en de oosterse mystiek. Het 5Ddenkraam wil benadrukken dat het universele patroon van het wat vastligt. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen. Het onbepaaldheidsprincipe van Heisenberg geldt ook voor de absolute tijd: wat in de toekomst verborgen (Arrow of time) ligt, is niet te meten. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

G. de Purucker De vier heilige jaargetijden De ware betekenis van inwijding
Hoofdstuk 1. Winterzonnestilstand
Wat de zevende inwijding betreft, deze vindt plaats in een cyclus die ongeveer 2160 aardse jaren duurt, de tijd die een teken van de dierenriem nodig heeft om van het ene sterrenbeeld naar het volgende te komen in teruggaande beweging; met andere woorden wat onder de mystici in het Westen de messiaanse cyclus wordt genoemd. Wanneer de planeten Mercurius en Venus en de zon, de maan en de aarde in syzygy staan, kan de bevrijde monade van de verheven neofiet het magnetische pad door deze lichamen volgen en rechtstreeks doorgaan naar het hart van de zon. Veertien dagen lang verkeert de op aarde achtergebleven mens als in een trance of leeft hij in een toestand van verdoving, in een soort bedwelming; want het innerlijk deel van hem, het werkelijke deel van hem, reist door de sferen.

Aan de hand van de wijsheidssleutels wordt de structuur van het rapport 'E i V' belicht. Scott J. Osterhage laat in zijn artikel De zeven juwelen van wijsheid en de zeven stadia van inwijding zien dat het mogelijk is een rode draad in de geschriften van H.P. Blavatsky te onderscheiden (zie Drie Wegen, Eén Pad p. 73,74 verzen 207. t/m 213.). De bijlage Zeven wijsheidssleutels bevat een toelichting op de sleutels.

H.P. Blavatsky De sleutel tot de theosofie:
Hoofdstuk IX Wat wordt er precies onder vernietiging verstaan? (p. 154,155):
B: Maar dit verklaart voor mij nog helemaal niet waarom u het leven na de dood onsterfelijk, oneindig en werkelijk noemt, en het aardse leven eenvoudig een
droombeeld of illusie; zelfs dat postmortale leven heeft immers grenzen, hoeveel verder die ook mogen liggen dan die van het aardse leven.
Th: Ongetwijfeld.
De geestelijke ego van de mens beweegt zich in de eeuwigheid als een slinger tussen de uren van geboorte en dood. Maar al zijn deze uren, die de perioden van het aardse leven en het geestelijke leven aangeven, beperkt van duur, en al heeft het aantal van zulke stadia in de eeuwigheid, tussen slaap en ontwaken, illusie en werkelijkheid, zijn begin en zijn einde, toch is anderzijds de geestelijke pelgrim eeuwig. Daarom zijn de uren van zijn postmortale leven, naar onze opvatting, de enige werkelijkheid. In de periode van die pelgrimsreis die wij ”de cyclus van wedergeboorten” noemen, staat hij, bevrijd van het lichaam, van aangezicht tot aangezicht tegenover de waarheid en niet tegenover de illusies van zijn vergankelijke aardse levens.
251,252:
Aan kinderen moet bovenal zelfvertrouwen worden geleerd, liefde voor alle mensen, altruïsme, onderlinge verdraagzaamheid en in de allereerste plaats zelfstandig en logisch denken. Wij zouden het zuiver mechanische geheugenwerk tot een volstrekt minimum terugbrengen en die tijd besteden aan de ontwikkeling en oefening van de innerlijke zintuigen, vermogens en latente capaciteiten. We zouden ernaar streven ieder kind als een eenheid te behandelen en het zo opvoeden, dat zijn vermogens zich op de meest harmonische en gelijkmatige wijze ontplooien, zodat zijn bijzondere aanleg zich volledig en natuurlijk ontwikkelt. We zouden ons richten op het vormen van vrije mannen en vrouwen, intellectueel vrij, moreel vrij, in alle opzichten onbevooroordeeld en bovenal onbaatzuchtig. En wij geloven dat veel hiervan, zo niet alles, zou kunnen worden bereikt door een juiste en echt theosofische opvoeding.
342: Tetragrammaton: De naam van de godheid in vier letters, in ons schrift IHVH. Het is een kabbalistische term die op een meer materieel vlak overeenstemt met de heilige pythagorische Tetraktys (Deel II, p. 526).

De geschiedenis leert dat de oplossing van de unificatietheorie al millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Op het snijvlak tussen geesteswetenschappers en natuurwetenschappers ligt het gemeenschappelijke raamwerk, de Unifcatietheorie. Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie. Het 5D-concept laat net als de driehoek van Pythagoras , de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend (zelfgenezend, zelfreinigend) vermogen in het systeem zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. Datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten.

Pelgrims zijn ook zoekers. Dit werpt bij mij de vraag op wat het betekend zoekers of pelgrims te zijn op deze reis die wij allen aan het maken zijn.De aard van ons zoeken is afhankelijk van wat ertoe aanleiding gaf’. De eerste ‘regel’ op het pad is het zoeken naar de weg, het ontdekken van wat ons eigen pad is. Als we niet zoeken, als we ons niet realiseren dat we zoekers zijn op deze existentiële reis, dat we pelgrims zijn, dan is er ook geen richting, geen pad, geen weg. Er is geen weg totdat onze voeten het betreden hebben. Wat van het grootste belang is voor het vinden van zo’n weg, is het zoeken, het vragen. Misschien leren we, als we echte pelgrims zijn, met vragen te leven omdat we ons realiseren dat de pelgrimstocht zelf het antwoord vormt. Vragen brengen ons slechts op weg.
De magie van de pelgrimstocht, is de magie van de specifiek menselijke daad van zelfonderzoek – van voor de vraag staan wie of wat men eigenlijk is’. Dit is wat werkelijk met zoeken wordt bedoeld. Het is voor de vraag te staan wie men zelf is – dat is ons authentieke Zelf herinneren.

Ik was bang dat ik door Dawkins mijn religie kwijt zou raken (SHAHENSHAH YAQUT Volkskrant 4 oktober 2011)
In een wereld waarin religies steeds denigrerender benaderd worden, mede door Dawkins, grijpt de gelovige helaas terug naar talismannen en medicijnmannen voor een bescherming die niet enkel tegen de wetenschappelijke werkelijkheid indruist, maar ook tegen de oorspronkelijke semantiek van religies. Door deze averechtse werking valt er daarom heel wat af te dingen op de methode die Dawkins gebruikt.
Dat neemt niet weg dat zijn heroïsche opzet een duidelijke scheiding van religie en wetenschap teweeg te brengen even belangrijk is voor de atheïst als voor de godsdienstige. Dawkins trotseert lawines van haat, maakt meer vijanden dan vrienden, maar capituleert niet in zijn strijd de twee gesepareerd te houden.
Zowel wetenschap als religie zijn beter af als ze zich op hun eigen domein richten en tegelijkertijd de waarde van het andere in kunnen zien. Geen van beide zal ooit rudimentair worden in het menselijk bestaan, zolang het ene maar niet met het andere wordt verward.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. De brokkenpiloten die de problemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Münchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door de deregulering, het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken. Met een lose-lose situatie als gevolg. Het zelfreinigend vermogen van de parlementaire democratie gaat daardoor verloren.

Robert Dijkgraaf, en de gebroeders Erik en Herman Verlinde zijn Nederlanders die bij het uitwerken van de wiskundige modellen van de snaartheorie baanbrekend werk hebben verricht. Het is de architectuur van ons brein, het bewustzijn dat de wetenschap bepaalt en beperkt. Door de gebroken symmetrie tussen hemel en aarde wordt het bewustzijn van de mens mogelijk gemaakt.

 

Erik Verlinde ontvangt Spinozapremie voor zwaartekracht (Volkskrant 7 juni 2011)
De laatste jaren ben ik me helemaal gaan concentreren op de vraag wat zwaartekracht eigenlijk is. Het idee is dat het geen kracht is zoals die zomaar kleeft aan de materie. Zwaartekrcht is naar mijn idee iets dat voortkomt uit de organisatie en structuur van het universum. Het is een emergente grootheid, als de natheid van water: moleculen zijn niet nat, het geheel wel. Ik loop daar al tien jaar over na te denken, en het komt voor een belangrijk deel voort uit de snaartheorie waarin ik veel heb gedaan.
Wellicht zal op termijn blijken dat Erik Verlinde’s ‘zwaartekracht-informatie’ (Volkskrant 12 december 2009 en 21 mei 2011) complementair is aan het concept ‘in-formatie’ van David Bohm. Ernst Peter Fischer stelt dat de hele wereld communicatie is.

De vraag komt naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld van Laozi, 'De volledigheid is als water' zal overbruggen? Dit vraagstuk is analoog aan het hersenonderzoek en de controverse tussen Ramachandran en Swaab. Het rapport ‘E i V’ geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de Nieuwe levensrichting, het AOS-concept, BON, het Vierde Model of Het Nieuwe Denken. Het rapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken komt centraal te staan.

De geschiedenis leert dat de oplossing van de unificatietheorie, het levensmysterie al millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Hoe selectief zijn we als waarnemer?

De Nederlandse graficus Maurits Escher heeft de penrose-driehoek vaak toegepast in zijn werk.

Robbert Dijkgraaf (NRC 27 december 2008: De architectuur van ons brein bepaalt en beperkt de wetenschap - Er is geen wiskunde zonder de mens - daar kwam ik achter):
De mens is slechts een onmisbare schakel in de ultieme cirkelredenering . U kunt deze lus zo vaak doorlopen als u wilt, net zoals de monikken de eindeloze trap op- en aflopen in de bekende prent Klimmen en dalen van M.C. Escher – een prent die trouwens geïnspireerd was door het werk van Penrose en zijn vader.
Op het eerste hoekpunt van de driehoek staat de wetenschap. Deze is verbonden met het tweede hoekpunt waar de mens staat, de bedenker van vele nutteloze en nuttige zaken, waarvan de wetenschap er slechts één is. Op zijn beurt vormt de mens weer een verbintenis met het derde hoekpunt, de natuur, wederom als onderdeel van een groter geheel, want de natuur brengt naast de mens ontelbaar andere verschijningsvormen voort. Ten slotte wordt de natuur weer verbonden met de wetenschap, een terrein dat veel meer bestrijkt dan alleen de beschrijving van de fysieke werkelijkheid.

De waarnemer en het waargenomene zijn uiteindelijk één en hetzelfde. Robert Dijkgraaf duidt met de mens als schakel tussen wetenschap en natuur op het fenomeen van waarnemer en waargenomene. Net als Simon Vinkenoog plaatst hij de mens in de ultieme cirkelredenering van de Eeuwige wederkeer centraal.

André de Vries De Emergentie en Evolutie van Drie Werelden (dissertatie juni 2009)
Op p. 355 worden de drie werelden (fysiek/concreet) (psychisch/mentaal) (abstract) schematisch weergegeven.
Primair gaat het om de drievoudige evolutieStoffelijk - Psychisch - Geestelijk’.

Op basis van de driehoek van Pythagoras vormen ‘Entropie en Negentropie’ een twee-eenheid (Duade). Het is de eigenschap emergentie, zelfgelijkvormigheid (wederkerigheid), die zorgt voor een drie-eenheid (Triade, (Complementariteit). Volgens de boven aangehaalde definitie van Jan Börger gaat het om een medaille met twee kanten.

In essentie behandelt het rapport ‘E i V’ het mechanisme ‘en-en’/‘of-of’ (‘God en Darwin’/’God of Darwin’, ’Eenheid’/‘Gebroken symmetrie’, 'Emergentie'/'Decompositie' ('Emergence'/'Quantum decoherence'), ‘Monade’/’Duade’), de twee kanten van een medaille. Het is de ziel (psyche) die de twee kanten van een medaille met elkaar verbindt. Voor 'God en Darwin' kan ook gelezen worden 'Geloof en Rede'. Zowel Mozes Maimonides (1135 – 1204) als Raymond Lull (1232 – 1315) zijn wetenschappers, die zich al intensief hebben toegelegd op het schijnbaar onoplosbare conflict tussen geloof en wetenschappelijke kennis. Mozes Maimonides (BRES nr. 268) in zijn boek Gids der verdoolden en Raymond Lull in zijn hoofdwerk Ars Generale Ultima.

Ilya Prigogine heeft het vraagstuk al gesignaleerd waar bestuurders mee te maken krijgen:
'Het belangrijkste is dat we de strikte scheiding tussen twee culturen kunnen overstijgen. De geschiedenis van de westerse filosofie is een ongelukkige geschiedenis die alleen maar tot dualisme of monisme heeft geleid. In navolging van Spinoza zei Einstein ooit tegen De Gaulle dat we marionetten zijn zonder dit zelf te beseffen. Dat is wel een heel raar beeld. Het past perfect bij de eeuwenoude retoriek die wil dat de menselijke geschiedenis contingent en de natuurlijke gedetermineerd is. Hoe kan dit gecombineerd worden? Wij handelen in de natuur. Als wij contingent zijn, is de natuur het dus ook, want wij zijn een deel van de natuur.'

Henk Procee haalt in zijn boek Intellectuele passies tot slot (p. 196-198) Ladislav Hejdaneck aan:
‘Bij hem was waarheid niet zozeer de overeenstemming van een uitspraak met de werkelijkheid als wel iets anders, een lonkend perspectief. En daar werd me duidelijk dat intellectuele passies meer te maken hebben met een poging om in de waarheid te leven dan met het in de greep krijgen van de waarheid. Hij legde de diepere betekenis van het begrip ‘in de waarheid leven’ uit. Het westerse perspectief werd door hem radicaal op z’n kop gezet.
Immers, zo zei hij, de
waarheid is er en ik mag erin leven. Ik ben er geen product van, ik ben er product van. Mijn optreden is niet zo belangrijk voor de waarheid, zij is belangrijk voor mij.'

Al is dan volgens Ilya Prigogine de evolutie onomkeerbaar er wordt van uitgegaan dat het mogelijk moet zijn door creativethink het zelforganiserende vermogen positief te beïnvloeden en de evolutie daarmee op een hoger plan te brengen.

Het morele kompas is ontstaan door aan het 4Ddenkraam van Daniel Ofman en Ken Wilber, respectievelijk de 1e en 2e dimensie, een 3e dimensie toe te voegen. Het model symboliseert een integrale denktrant. De bewustzijnsniveaus (helicopterview) worden in een psychogram (Integrale visie p. 42 figuur 3 of p. 112 figuur 14) door de 3e dimensie, de verticale as weergegeven. Het Reflexief Bewustzijn brengt als het ware verschillende abstractieniveaus van Ether (communicatie) tot uitdrukking. De lemniscaat symboliseert de reciprociteit tussen het geestelijke en het lichamelijke.

De relatie tussen het boek en het rapport, tusen de 'Triade en de Tetrade' wordt in het hoofdstuk Idealisme en Materialisme aan de hand van de systeembenadering besproken. Het morele kompas symboliseert de schakel tussen hemel en aarde, het top down en bottom up gezichtspunt. Het laat zien hoe beide zienswijzen perfect op elkaar aansluiten. Het gaat er dus om de in het denken vastgeroeste 'top down hiërarchie' om te keren. Het is een handig hulpmiddel om het nieuwe perspectief op de 'theorie van alles' en het daarmee samenhangende zelfhelende mechanisme verder uit te werken.

Het mechanisme achter de 'natuurlijke selectie' wordt door de Heilige tetraktys van Pythagoras weergegeven. De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De mens maakt deel uit van auto- en kruiskatalytische systemen (Ervin Laszlo).

UnificatietheorieMorele kompas:Drie aanzichten: Filognosie:, boek De Ether Bestaat!
RuimteKwalitatieve as2e Top down en Bottom upFilosofie en EthiekI Methode en Wetenschap
MaterieKwantitatieve as1e Segulier en RegulierPsychologie en SociologieIII Persoon en Politiek
TijdVerticale as3e Analyse en OntwerpSchepping en BewustzijnsevolutieII Analyse en Spiritualiteit

Uit de toespraak van Krishnamurti tijdens het Ommen kamp in 1929
(Ingram Smith boek Waarheid is een land zonder paden, Een reis met Krishnamurti):
Ik houd vol dat geen enkele organisatie de mens tot spiritualiteit kan voeren. Als er een organisatie voor dit doel opgezet wordt, wordt deze een kruk, een zwakheid, een onvrijheid en zal deze het individu kreupel maken en hem er van weerhouden uit te groeien tot een uniek individu, door zelf die absolute, ongeconditioneerde Waarheid te ontdekken…
Ik heb maar één doel: de mens vrij te maken, hem naar vrijheid te drijven; hem te helpen uit alle beperkingen los te breken, want alleen dat zal hem eeuwig geluk geven, zal hem de ongeconditioneerde realisatie van het zelf geven…
Wanneer deze tijdloze uitdaging direct in het bewustzijn mag werken en er niet door het bewustzijn mee wordt gewerkt, begint er een nieuwe dimensie van leven. Zoals werkend gist de vorm van voedsel verandert, zo verandert waarheid de structuur van het bewustzijn.

In welke richting mogen wij dan verwachten dat de evolutie verder gaat?
Antwoord: Hiervoor ziet Teilhard de Chardin maar één mogelijkheid. In miljarden jaren tijds heeft zij zich gericht op het ontstaan van het leven (de biogenese) en het bewustzijn (de psychogenese); nu zij zich grenzen gesteld ziet op het gebied van het individuele bewustzijn, liggen voor de noögenese de perspectieven op het collectieve vlak.

Pierre Teilhard de Chardin INLEIDING OVER HET CHRISTELIJK LEVEN
Uit het hele voorafgaande betoog wordt duidelijk dat het christendom bij uitstek een geloof in de voortgaande éénwording van de wereld in God is, en daarmee in diepste wezen universeel, organisch en 'monistisch'.
Natuurlijk heeft dit 'panchristelijke' monisme iets heel bijzonders. Omdat het universum vanuit het standpunt van de christen bezien niet op een andere wijze definitief tot eenheid zal komen dan door personalisatie van de verbindingen erin, d.w.z. onder invloed van de liefde, om die reden zal de vereniging van de schepselen in God niet kunnen worden begrepen vanuit een fusie (waarbij God voortkomt uit de samensmelting van alle elementen ter wereld of deze in tegenstelling daarmee in zich opneemt), maar vanuit een 'differentiërende' synthese (waarbij de elementen van de wereld deste meer zichzelf worden naarmate zij meer in God convergeren). Immers, de liefde die erdoor gekenmerkt wordt dat zij iemand zelf sterker maakt, heeft als specifiek effect, dat zij de schepselen nader tot elkaar brengt. In het voltooide christelijke universum (in het 'pleroma', zoals Paulus zegt) blijft God per slot van rekening niet alleen; nee, hij is alles in allen (en pâsi panta Theos ) - de eenheid in en door de verscheidenheid.

Waarom is Omega dan Christus en niet Mohammed of Boeddha of Brahman? (slotconclusie)
De god van de Islam is geen mens, hij incarneert niet. En de god van het Boeddhisme wordt bereikt door vernietiging van de veelheid, die maya (begoocheling) genoemd wordt: men wil daar het doel bereiken door de-personalisatie, net het tegendeel van wat Teilhard beschrijft.
Teilhard toont dat het geloof aan de wereld en het geloof in God in het Christendom kunnen samengaan. Christus wordt voorgesteld als de sluitsteen van het te construeren gewelf. We moeten afstappen van de statische God, en meer nadruk leggen op de Christus-Omega, de Christus-Evoluteur, de kosmische Christus. Het Mystiek Lichaam is geen dood lichaam maar verkeert in voortdurende Wording. God is dynamisch, de Vader werkt zonder ophouden, en Christus is de toegangsweg tot de noumenale wereld. Het Absolute geeft zich aan de geesten die het verbreiden; het is een eeuwig offer, een gave om niet, want dat is de Liefde.

Authentiek gedrag (zelfrealisatie, verwerkelijking), ontstaat wanneer de bewuste, rationele en onbewuste, irrationele delen, gevoelens van de geest in harmonie met elkaar samenwerken. We kunnen leren boven onszelf uit te stijgen. De door de prefabcultuur overgedragen conditioneringen weer los te laten. Het draait uiteindelijk allemaal om authenticiteit en autonomie. In hoeverre zitten we zelf aan het stuur of laten we ons leiden door impulsen van buitenaf om aan bepaalde verwachtingen te voldoen? Wat vinden we zelf belangrijk? Het gaat om het varen van je eigen koers, je eigen geweten laten spreken.

Freek van Leeuwen maakt van het begrip zelfverwerkelijking (zelf-ontplooiing) gebruik. In zijn boek De Levensweg (p. 77, 90 en 193) past hij het cybernetische model toe. Om de wereld te veranderen gaat het nog steeds om de scholing van de individuele ziel. Of met andere woorden hoe kunnen we in de pas lopen met de Heilige Geometrie, of ook wel de driehoek van Pythagoras genoemd.

Eerder heeft Ramundus Lullus een met het Morele kompas vergelijkbaar universeel model (lullistische tabel, p. 5 en 6) uitgewerkt. De kolom Relatieve principes bevat drie Triades 'Eenheid der tegendelen (Verschil) - Eendracht - Tweedracht (Tegenstrijdigheid)', 'Begin - Midden - Eind' en 'Superioriteit - Gelijkheid - Inferioriteit'. De kolom met Absolute principes bevat een link met negen Sephiroth van de levensboom. De rechter kolom noemt de aspecten wat, hoe, wanneer, wie en waarom, welke bij elk leer - cq. besluitvormingsproces relevant zijn.

Media, besef: goed nieuws verkoopt (Roek Lips NRC17, juli 2015):
Ethiek wordt veelal gezien als iets opringerigs. Het belerende vingertje. Maar laten we de werkelijke betekenis eens omarmen. Ethos als ‘juist handelen met als doel doel iets te veranderen, oftewel bewust een bijdrage leveren aan het geluk van mensen en een betere wereld’. Wie ‘ethos’ verkiest, roept de ‘genius’ aan: de creatieve geest die nodig is om richting te bepalen in een maatschappij waarin velen ‘verdwaald’ zijn.
De autoriteit van de klassieke media is niet langer vanzelfsprekend. Om te overleven zullen zij zich verantwoordelijker moeten voelen voor de samenleving waarvan ze verslag doen. Dat geeft
positieve energie. Mediamakers, laat je niet meer leiden door angst voor ontwrichting en deprofessionalisering van je vakgebied, maar vertrouw op je ‘ethos’ en ‘genius’. Experimenteer, los van de gevestigde ideeën en ordes. Wie dit omarmt, zal de ethiek niet ervaren als beperkende factor, maar als noodzakelijk uitgangspunt. Gericht op wat echt van waarde is. De verzuiling voorbij, in het besef dat grote waarden universeel zijn.

Het morele kompas biedt net als het enneagram, de psychologie van Carl Jung en van Roberto Assagioli, de I Ching (boek van Rudolf Ritsema, Stephen Karcher) een mogelijkheid om het zelfbewustzijn, de zelfkennis, het bewustzijn te verruimen. Het 5D-concept laat zien dat aan deze modellen hetzelfde balansmechanisme, Wet van harmonie ('Zelfregulering en Creativethink') ten grondslag ligt. Uiteindelijk gaat het er om met behulp van deze methoden een non-lokaal, een non-dualistisch bewustzijn te bereiken.

Skandha’s – een kwestie van leven en dood Cecil Messer Theosofia juni 2004):
Ofschoon de skandha’s niet-permanent zijn en steeds veranderen, zegt HPB: ‘niets… kan ooit verloren gaan uit het Skandische archief van iemands leven. Niet eens de kleinste sensatie, de nietigste actie, impuls, gedachte, indruk of daad kan verbleken of verdwijnen uit of in het Universum’ (3,415). Volgens de Boeddha: ‘wanneer de Skandha’s opkomen, blinken en verzinken om uiteindelijk te sterven, o monnik, zo wordt u steeds geboren, komt tot bloei en sterft’ (4,33).
Het derde of passieve model van de skandha’s komt voor terwijl het in Devachan ‘verblijft’. Dus is hetgeen tussen levens overblijft in een gezuiverde en ongeconditioneerde toestand: waarlijk een ‘nieuw Ego’. De skandha’s liggen in een soort passieve toestand waar geen karma geproduceerd wordt. Dus is viññana, in zijn hogere aspecten, enigszins werkzaam in Devachan. De Mahatma KH zegt dat er in Devachan ‘zuiver spirituele waarnemingen, emoties en gevoelens van het zesde beginsel zijn [boeddhi], versterkt en om zo te zeggen, vastgemetseld door een deel van het vijfde [manas], dat deel dat noodzakelijk is in Devachan voor het achterhouden van een goddelijke gespiritualiseerde notie van het ‘ik’ in de Monade [zesde en zevende beginsel]’ (1,327). Misschien zijn de skandha’s in dit derde model identiek met de zogenoemde ‘permanente atomen’ van Annie Besant of met HPB’s ‘parels van het menselijk bestaan’. Volgens HPB is wat overblijft in Devachan ‘de MONADE in verbinding met MANAS, of liever het aroma daarvan – datgene wat overblijft van elke persoonlijkheid, wanneer deze zich waardig betoond heeft en afhangt van Atma-Boeddhi, de Vlam, aan de levensdraad [d.w.z. Fohat]’(5,238). Als voorbereiding op het vertrek van de Pelgrim uit Devachan zijn de vruchten van voorbije levens, zowel zoet als bitter, bewaard gebleven en ‘wacht Karma met zijn leger skandha’s op de drempel van Devachan’ (6,86). Zij vormen een regiment van vijanden en vrienden, elk een familielid, dat klaar staat om zich aan onze entourage te hechten voor de volgende reis.

Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte . De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
Het brengt de
éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale universele bewustzijn, het Akasha-veld.

Spinoza: Maar vóór alles is het nodig een middel te ontdekken om het verstand gezond te maken en het, voor zover dit aanvankelijk gaat, te zuiveren, opdat het de dingen op gelukkige wijze zonder dwaling en zo goed mogelijk kan begrijpen. Hieruit kan iedereen reeds zien, dat ik alle wetenschappen (de wetenschappen hebben maar één doel, waarop zij alle moeten worden gericht) op een doeleinde wil richten, te weten om, zoals ik reeds zei, de hoogste menselijke volmaaktheid te bereiken.

De Geheime Leer Deel I Proloog (p. 46):
De ENE WERKELIJKHEID; haar tweevoudige aspecten in het voorwaardelijke Heelal.
Verder stelt de Geheime Leer:
(b) De eeuwigheid van het Heelal in toto als een grenzeloos gebied, periodiek ‘het toneel van talloze Heelallen die zich onophoudelijk manifesteren en weer verdwijnen’ en die ‘de zich manifesterende sterren’ en ‘de vonken van de eeuwigheid’ worden genoemd. ‘De eeuwigheid van de pelgrim'21 is als een oogwenk van het Zelf-bestaan (Boek van Dzyan). ‘Het verschijnen en verdwijnen van werelden is als een regelmatig getij van eb en vloed.’ (Zie Afdeling II, ‘Dagen en nachten van Brahma’.)
21)
Pelgrim is de benaming die wordt gegeven aan onze monade (de twee in één of Monadische essentie) gedurende haar cyclus van incarnaties. Zij is het enige onsterfelijke en eeuwige beginsel in ons, omdat zij een ondeelbaar onderdeel is van het integrale geheel – de universele geest, waaruit zij voortkomt en waarin zij aan het eind van de cyclus wordt opgenomen. Als men zegt dat zij uit de ene geest voortkomt, moet men een onbeholpen en onjuiste uitdrukking gebruiken, bij gebrek aan meer geschikte woorden in het Nederlands. De aanhangers van de Vedanta noemen haar sutratma (draad-ziel), maar ook hun uitleg verschilt iets van die van de occultisten. Het verklaren van dit verschil wordt echter aan eerstgenoemden zelf overgelaten.
46/47: Deze tweede stelling van de Geheime Leer betreft de algemene geldigheid van die wet van periodiciteit, van eb en vloed, van neergang en opkomst, die de natuurwetenschap op alle gebieden van de natuur heeft waargenomen en beschreven. Een afwisseling zoals tussen dag en nacht, leven en dood, slapen en waken is een feit dat zo gewoon is, zo volkomen algemeen en zonder uitzondering, dat het gemakkelijk is te begrijpen dat wij er een van de werkelijk fundamentele wetten van het heelal in zien.
Bovendien leert de Geheime Leer: (p. 47):
(c) De fundamentele gelijkheid van alle zielen met de Universele Overziel, die zelf een aspect is van de Onbekende Wortel; en de verplichte pelgrimstocht voor iedere ziel – een vonk van eerstgenoemde – door de cyclus van incarnatie (of ‘noodzakelijkheid’) in overeenstemming met de cyclische en karmische wet gedurende het hele tijdperk.
H.P. Blavatsky: Geheime Leer Deel I, Stanza 1. De nacht van heelal (p. 71):
Maya of illusie is een element dat bij alle eindige dingen optreedt, want alles wat bestaat heeft alleen maar een relatieve en geen absolute werkelijkheid, omdat de vorm waarin het verborgen noumenon voor een waarnemer verschijnt, afhangt van zijn waarnemingsvermogen. Voor het ongeoefende oog van een barbaar is een schilderij eerst een zinloze wirwar van gekleurde strepen en klodders, terwijl een geoefend oog er onmiddellijk een gezicht of een landschap in ziet. Niets is blijvend, behalve het ene verborgen absolute bestaan dat in zichzelf de noumena van alle werkelijkheden bevat. De bestaansvormen die tot ieder gebied van het zijn behoren, tot de hoogste Dhyan-Chohan toe, hebben tot op zekere hoogte iets van schaduwen, die door een toverlantaarn op een kleurloos scherm worden geworpen; toch zijn alle dingen betrekkelijk reëel, want ook de waarnemer is een weerspiegeling, en de waargenomen dingen zijn daarom voor hem even werkelijk als hijzelf.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 5
Fohat: kind van zevenvoudige hiërachieën (p. 160):
Vandaar de allegorie. De lipika’s scheiden de wereld (of het gebied) van de zuivere geest van die van de stof. Zij die ‘afdalen en opklimmen’ – de incarnerende monaden en de mensen die streven naar loutering en die ‘opstijgen’, maar het doel nog niet geheel hebben bereikt – kunnen de ‘cirkel van het verder niet’ pas overschrijden op de dag ‘wees-met-ons’; op de dag waarop de mens zich bevrijdt van de boeien van de onwetendheid en volledig de niet-afgescheidenheid inziet van het ego binnen zijn persoonlijkheid – die hij ten onrechte als zijn eigendom beschouwt – van het UNIVERSELE EGO (anima supra-mundi) en daardoor opgaat in de Ene Essentie om niet alleen één ‘met ons’ te worden (de gemanifesteerde universele levens, die ‘EEN’ LEVEN zijn), maar juist dat leven zelf.
De pelgrimstocht van de ziel en haar ‘rust’ (p. 164/165)
De ‘grote dag WEES-MET-ONS’ is dus een uitdrukking, waarvan de enige verdienste ligt in de letterlijke vertaling ervan. Haar betekenis wordt niet zo gemakkelijk onthuld aan een publiek, dat onbekend is met de mystieke leringen van het occultisme, of liever van de esoterische wijsheid of ‘boedhisme’. Genoemde uitdrukking is eigen aan het laatstgenoemde, en even vaag voor de niet-ingewijde als die van de Egyptenaren, die deze de ‘dag KOM-TOT-ONS’31 noemden, wat identiek is met de eerste uitdrukking, hoewel het woord ‘wees’ in deze betekenis beter kan worden vervangen door ‘blijf’ of ‘rust-met-ons’, omdat het betrekking heeft op die lange periode van RUST, die paranirvana wordt genoemd. In de exoterische interpretatie van de Egyptische riten werd de ziel van iedere gestorvene – van de hiërofant tot de heilige stier Apis – een Osiris, zij werd ‘geosirifieerd’, hoewel de Geheime Leer altijd had gezegd, dat de werkelijke Osirificatie bij iedere monade pas na 3000 bestaanscyclussen plaatshad. Dit geldt ook hier. De ‘monade’, geboren uit de natuur en de essentie zelf van de ‘zeven’ (haar hoogste beginsel wordt onmiddellijk opgenomen in het zevende kosmische element), moet haar zevenvoudige omloop volbrengen door de Kringloop van het Bestaan en van de vormen, van de hoogste tot de laagste, en weer van mens tot god. Bij de drempel van paranirvana neemt zij haar oorspronkelijke essentie weer aan en wordt opnieuw het Absolute.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 6 Vervolg (p. 231/232):
Want de archaïsche sterrenkunde en de oude wis- en natuurkunde formuleerden opvattingen die identiek waren met die van de moderne wetenschap, en een groot aantal had een meer doorslaggevende betekenis. Een ‘strijd om het bestaan’ en een ‘overleven van de geschiktsten’, zowel in de werelden boven als op onze planeet hier beneden, worden uitdrukkelijk verkondigd. Hoewel deze leer niet ‘volledig door de wetenschap zou worden verworpen’, zal zij als geheel beslist worden afgewezen. Want zij beweert dat er maar zeven uit zichzelf geboren oorspronkelijke ‘goden’ zijn, die zijn uitgestraald door de drie-enige ENE. Dit betekent met andere woorden, dat elke wereld of elk hemellichaam (altijd naar strikte analogie) uit een andere is gevormd, nadat de oorspronkelijke manifestatie aan het begin van de ‘grote eeuw’ is volbracht. De geboorte van de hemellichamen in de Ruimte wordt vergeleken met een menigte ‘pelgrims’ bij het feest van de ‘vuren’. Op de drempel van de tempel verschijnen zeven asceten met zeven brandende wierookstokjes. Daaraan ontsteekt de eerste rij pelgrims hun wierookstokjes. Daarna begint elke asceet zijn stokje om zijn hoofd rond te zwaaien en voorziet de anderen van vuur. Zo gaat het ook met de hemellichamen. Een layacentrum wordt door de vuren van een andere ‘pelgrim’ aangestoken en tot leven gewekt, waarna het nieuwe ‘centrum’ de ruimte inschiet en een komeet wordt. Pas nadat hij zijn snelheid en dus ook zijn vurige staart heeft verloren, gaat de ‘vurige draak’ een rustig en evenwichtig leven leiden als een achtenswaardige burger van de sterrenfamilie. Daarom wordt er gezegd:
Geboren in de onpeilbare diepten van de Ruimte, uit het homogene element dat de wereldziel wordt genoemd, begint elke plotseling in het bestaan geworpen kern van kosmische materie haar leven onder de meest vijandige omstandigheden.
234/235: Bovendien moeten wij bedenken dat de wet van de analogie zowel voor de werelden als voor de mens geldt en dat, evenals ‘De ENE (godheid) twee (deva of engel) wordt, en twee drie (of mens) wordt’, enz., ons ook wordt geleerd dat het stremsel (wereld-stof, ‘mind-stuff’) tot zwervers (kometen) wordt, dat deze sterren worden, en de sterren (de centra van wervelwinden) onze zon en planeten – om het kort te zeggen25.
25) Dit kan niet zo erg onwetenschappelijk zijn, want ook Descartes dacht dat ‘de planeten om hun as draaien omdat zij eens lichtgevende sterren waren, de middelpunten van wervelbewegingen’.
236: Het zojuist genoemde ‘WEZEN’, dat naamloos moet blijven, is de boom waarvan in de volgende eeuwen al de grote historisch bekende wijzen en hiërofanten, zoals de rishi Kapila, Hermes, Henoch, Orpheus, enz. zich als takken hebben afgescheiden. Als objectieve mens is hij de geheimzinnige (voor de oningewijden: de altijd onzichtbare) en toch altijd aanwezige persoon, over wie in het oosten, vooral bij de occultisten en de beoefenaars van de heilige wetenschap, de legenden algemeen verbreid zijn. Hij verandert van vorm en blijft toch altijd dezelfde. En hij is het ook die over de ingewijde adepten van de hele wereld geestelijke heerschappij uitoefent. Hij is, zoals gezegd, de ‘naamloze’ die zoveel namen heeft en van wie toch de namen en zelfs de aard onbekend zijn. Hij is de ‘Inwijder’ en wordt het ‘GROTE OFFER’ genoemd. Want, zittend op de drempel van het LICHT, kijkt hij vanuit de kring van de duisternis, die hij niet zal overschrijden, in dat licht en hij zal zijn post ook niet verlaten vóór de laatste dag van deze levenscyclus. Waarom blijft de eenzame Wachter op zijn zelfgekozen post? Waarom zit hij aan de bron van de oorspronkelijke wijsheid waaruit hij niet langer drinkt, omdat hij niets heeft te leren wat hij nog niet weet – inderdaad, noch op deze aarde, noch in haar hemel? Omdat de eenzame pijnlijk voortstrompelende pelgrims op hun weg terug naar huis tot het laatste ogenblik er nooit zeker van zijn dat zij niet zullen verdwalen in deze onmetelijke woestijn van illusie en materie die men het aardse leven noemt. Omdat hij graag aan iedere gevangene die erin is geslaagd zich te bevrijden van de boeien van het vlees en de illusie, de weg zou wijzen naar dat gebied van vrijheid en licht, waaruit hij zich vrijwillig heeft verbannen. Kortom, omdat hij zich heeft opgeofferd ter wille van de mensheid, al kunnen slechts enkele uitverkorenen van het GROTE OFFER profiteren.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 250):
(a) Deze sloka geeft uitdrukking aan het begrip – zoals elders is verklaard, rechtstreeks afkomstig uit de Vedanta – van een levensdraad, sutratma, die door opeenvolgende generaties loopt.'
263: (b) De slotzin van deze sloka laat zien hoe archaïsch het geloof en de leer zijn dat de mens zevenvoudig van samenstelling is. De draad van het zijn, die de mens bezielt en door al zijn persoonlijkheden of wedergeboorten op deze aarde loopt (een verwijzing naar sutratma), de draad waaraan bovendien al zijn ‘geesten’ zijn geregen – is gesponnen uit de essentie van het ‘drievoud’, het ‘viervoud’ en het ‘vijfvoud’, die al de voorafgaande bevatten.
De Geheime Leer Deel I Stanza 7 (p. 294):
Zo verlopen de cyclussen van de zevenvoudige evolutie in de zeventallige natuur: de geestelijke of goddelijke; de psychische of halfgoddelijke; de verstandelijke, die van de hartstochten, de instinctieve of cognitieve; de halflichamelijke en de zuiver stoffelijke of fysieke natuur. Deze evolueren en vorderen alle cyclisch; ze gaan op twee manieren in elkaar over, middelpuntvliedend en middelpuntzoekend; ze zijn in hun diepste essentie één, maar zeven in hun aspecten. Het laagste aspect is natuurlijk afhankelijk van en ondergeschikt aan onze vijf fysieke zintuigen. Tot dusver ging het over het individuele, menselijke, waarnemende, dierlijke en plantaardige leven; elk de microkosmos van zijn hogere macrokosmos.
295: De pelgrim, die de lange reis onbevlekt is begonnen, die steeds verder is afgedaald in de zondige stof, en zich heeft verbonden met elk atoom in de gemanifesteerde Ruimte, die elke levens- en bestaansvorm heeft doorworsteld en daarin heeft geleden, is nog maar tot de bodem van het dal van de stof gekomen, halverwege zijn cyclus, als hij zich heeft vereenzelvigd met de collectieve mensheid. Deze heeft hij naar zijn eigen beeld gemaakt. Om omhoog en huiswaarts te kunnen gaan, moet de ‘god’ nu het moeizame steile pad van het Golgotha van het Leven beklimmen. Het is het martelaarschap van zelfbewust bestaan. Zoals
Visvakarman, moet hij zich aan zichzelf offeren om alle schepselen te verlossen, om uit de velen tot het Ene Leven op te staan. Dan stijgt hij inderdaad naar de hemel op, waar hij, gedompeld in het onbegrijpelijke absolute Zijn en de gelukzaligheid van paranirvana, onbeperkt heerst en vanwaar hij weer zal neerdalen bij de volgende ‘komst’, die een deel van de mensheid volgens de dode letter verwacht als de tweede advent, en een ander deel als de laatste ‘Kalki-Avatar’.
De Geheime Leer Deel I, Samenvatting (p. 302/303):
Omdat wat met ‘persoonlijkheid’ wordt bedoeld een beperking en een relatie inhoudt of, zoals Coleridge het definieert, ‘individualiteit die op zichzelf bestaat maar met een aard als ondergrond’, kan die term natuurlijk niet worden toegepast op niet-menselijke wezens. Maar het is een feit, door generaties van zieners volgehouden, dat geen enkel van die wezens, hoog of laag, een individualiteit of een persoonlijkheid als een afzonderlijke eenheid bezit; d.w.z. ze hebben geen individualiteit in de zin waarin een mens zegt: ‘ik ben mijzelf en geen ander’; met andere woorden, ze zijn zich niet bewust van zo’n duidelijke afgescheidenheid als mensen en dingen op aarde hebben. Individualiteit is de kenmerkende eigenschap van hun respectievelijke hiërarchieën, niet van hun eenheden; en deze eigenschappen variëren alleen met de graad van het gebied waartoe die hiërarchieën behoren: hoe dichter bij het gebied van homogeniteit en het Ene goddelijke, des te zuiverder en minder scherp omlijnd is die individualiteit in de hiërarchie. Ze zijn in alle opzichten eindig, met uitzondering van hun hogere beginselen – de onsterfelijke vonken die de universele goddelijke vlam weerkaatsen – die alleen op de gebieden van zinsbedrog geïndividualiseerd en gescheiden zijn door een differentiatie die evengoed zinsbedrog is als al het overige. Het zijn ‘levenden’, omdat zij de stralen zijn uit het ABSOLUTE LEVEN, die worden geprojecteerd op het Kosmische scherm van de illusie; wezens in wie het leven niet kan worden uitgeblust voordat het vuur van onwetendheid is uitgedoofd in diegenen die deze ‘levens’ waarnemen. Plotseling ontstaan onder de levenwekkende invloed van de ongeschapen straal, de weerkaatsing van de grote centrale zon die de oevers van de levensrivier beschijnt, behoort hun innerlijke beginsel tot de wateren van onsterfelijkheid, terwijl hun gedifferentieerde omhulsel even vergankelijk is als het menselijke lichaam. Daarom had Young gelijk toen hij zei:
‘Engelen zijn mensen van een hogere soort’
en meer niet. Het zijn noch ‘dienende’ noch ‘beschermende’ engelen; evenmin zijn het ‘voorboden van de Allerhoogste’ en nog minder de ‘boodschappers van de toorn’ van een God, die is geschapen door de menselijke verbeelding. Het is even dwaas hun bescherming in te roepen als om te geloven dat men zich van hun sympathie kan verzekeren door een of andere boetedoening; want ze zijn evengoed als de mens zelf de slaven en de werktuigen van de onveranderlijke karmische en Kosmische wet. De reden hiervoor is duidelijk. Omdat hun essentie geen elementen van persoonlijkheid bevat, kunnen ze geen persoonlijke eigenschappen hebben, zoals door de mensen in hun exoterische religies aan hun antropomorfe God worden toegeschreven – een jaloerse en onverdraagzame God, die zich verheugt en toornt, verblijd is met offers en in zijn ijdelheid een groter despoot is dan enig eindig dwaas mens. Omdat de mens, zoals in Deel II wordt aangetoond, is samengesteld uit de essenties van al die hemelse hiërarchieën, kan hij erin slagen zichzelf als zodanig in een bepaald opzicht te verheffen boven iedere hiërarchie of klasse of zelfs boven een samenstel daarvan. ‘De mens kan de deva’s niet gunstig stemmen en ze ook niet bevelen’, wordt er gezegd. Maar door zijn lagere persoonlijkheid te bedwingen en daardoor te komen tot de volledige kennis van het niet afgescheiden zijn van zijn hogere ZELF van het ene absolute ZELF, kan de mens zelfs tijdens zijn aardse leven ‘een van ons’ worden. Zo wordt de mens door het eten van de vrucht van de kennis, die de onwetendheid verdrijft, als een van de Elohim of van de Dhyani’s; en eenmaal op hun gebied gekomen, moet de geest van
saamhorigheid en van volmaakte harmonie, die in iedere hiërarchie heerst, zich over hem gaan uitstrekken en hem in ieder opzicht beschermen.
H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 4 Chaos - Theos - Kosmos (p. 379/380):
Chaos-Theos-Kosmos, de drievoudige godheid, is alles in alles. Daarom zegt men dat zij mannelijk en vrouwelijk, goed en kwaad, positief en negatief is: de hele reeks van tegengestelde eigenschappen. In latente toestand (in pralaya) is zij onkenbaar en wordt de onnaspeurlijke godheid. Zij kan slechts in haar actieve functies worden gekend, dus als stof-kracht en levende geest , de correlaten en het resultaat of de uitdrukking op het zichtbare gebied van de altijd ongekend blijvende uiteindelijke EENHEID.
Op haar beurt is deze drievoudige eenheid de voortbrengster van de vier oorspronkelijke ‘elementen’, die in onze zichtbare aardse natuur bekend zijn als de zeven (tot dusver vijf) elementen, die elk deelbaar zijn in negenenveertig (of zeven maal zeven) sub-elementen; er zijn er ongeveer zeventig aan de scheikunde bekend. Elk kosmisch element, zoals vuur, lucht, water, aarde, die deel hebben aan de eigenschappen en gebreken van hun beginselen, is van nature goed en kwaad, kracht (of geest) en stof, enz.; en elk is daarom tegelijk leven en dood, gezondheid en ziekte, actie en reactie. (Zie § xiv, ‘De vier elementen’.) Zij vormen altijd en voortdurend stof onder invloed van de nooit ophoudende impuls van het ENE Element (het onkenbare), dat in de wereld van de verschijnselen wordt voorgesteld door aether, of door ‘de onsterfelijke goden, die aan alles geboorte en leven schenken’.
De hindoes hebben een eindeloze reeks allegorieën om dit denkbeeld uit te drukken. In de oorspronkelijke Chaos, voordat deze werd ontwikkeld tot de zeven oceanen (sapta samudra) – symbolisch voor de zeven guna’s (voorwaardelijke eigenschappen), samengesteld uit triguna’s (sattva, rajas en tamas, zie de Purāna’s) – liggen zowel amrita (onsterfelijkheid) als visha (vergif, dood, kwaad) te sluimeren. Deze allegorie vindt men in het ‘karnen van de oceaan’ door de goden. Amrita staat boven alle guna’s, want het is ONVOORWAARDELIJK per se; maar toen het tot de schepping van de verschijnselen ging behoren, werd het vermengd met KWAAD, Chaos, met daarin latent theos , en nog voordat de Kosmos tot ontwikkeling was gekomen. We zien dus dat Vishnu – die hier de eeuwige wet voorstelt – periodiek de Kosmos tot werkzaamheid brengt; en dat hij ‘door het karnen van de oorspronkelijke oceaan (de grenzeloze Chaos) het amrita van de eeuwigheid tevoorschijn brengt, dat alleen voor de goden en de deva’s is bestemd’; en bij deze taak moet hij gebruik maken van Naga’s en Asura’s: demonen in het exoterische hindoeïsme. De hele allegorie is diep filosofisch, en we vinden deze in elk filosofisch stelsel herhaald. Plato, die de denkbeelden van Pythagoras – die deze uit India had meegebracht – volledig overnam, voegde deze samen en gaf ze uit in een meer begrijpelijke vorm dan de geheimzinnige getallen van de Griekse wijze. Zo is bij Plato de Kosmos ‘de zoon’, die de goddelijke gedachte als vader en de stof als moeder heeft (zie Plutarchus, Isis en Osiris, lvi).
Geheime Leer Deel I hoofdstuk 5 Over de verborgen Godheid, haar symbolen en tekens (p. 388):
Deze twee sephiroth, vader, abba en moeder, amona genoemd, zijn de duade of de tweeslachtige logos waaruit de andere zeven sephiroth voortkwamen. (Zie de Zohar.) Deze eerste joodse triade (sephira, chochmah en binah) is de trimurti van de hindoes.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 13 De zeven scheppingen (p. 490):
In de Sepher Jezirah, het kabbalistische boek van de schepping, heeft de schrijver kennelijk de woorden van Manu herhaald. Daarin wordt het zo voorgesteld, dat alleen de goddelijke substantie door alle eeuwigheid heeft bestaan, grenzeloos en absoluut, en de geest uit zichzelf heeft uitgezonden. ‘Eén is de geest van de levende God, gezegend zij zijn naam, die eeuwig leeft! Stem, geest en woord, dit is de Heilige Geest.’ (Sepher Jezireh, hfst. 1, Mishna, ix.) En dit is de kabbalistische abstracte drie-eenheid, die door de kerkvaders zonder omhaal werd geantropomorfiseerd. Uit dit drievoudige ENE emaneerde de hele Kosmos. Uit EEN emaneerde eerst het getal TWEE, of lucht, het scheppende element; en toen kwam het getal DRIE, water, voortgekomen uit lucht; ether of vuur voltooien de mystieke vier, de Arba-il (ibid.). In de oosterse leer is vuur het eerste element – ether is de synthese van het geheel (omdat hij ze alle omvat).
In het Vishnu Purāna worden alle zeven perioden gegeven en wordt de voortgaande evolutie van de ‘
geest-ziel’ en de zeven vormen van stof (of beginselen) aangetoond. Het is onmogelijk die in dit boek op te sommen. De lezer wordt verzocht een van de Purāna’s door te nemen.
De Geheime Leer, Deel I hoofdstuk De kracht van de toekomst Haar mogelijkheden en onmogelijkheden (p. 616):
Wat kan de wetenschap antwoorden op feiten die al aan het licht zijn gekomen en die niemand nog langer kan ontkennen, tenzij de verklaring van de uitvinder zelf wordt aanvaard? En zijn verklaringen die, zoals gezegd, van een spiritueel en occult standpunt, hoewel niet van dat van de materialistische speculatieve (exact genoemde) wetenschap, geheel orthodox zijn, zijn daarom in dit opzicht ook de onze. De occulte filosofie onthult weinig van haar belangrijkste levensmysteries. Zij laat ze als kostbare parels één voor één en wijd verspreid vallen, en alleen als zij daartoe wordt gedwongen door de evolutionaire vloedgolf die de mensheid langzaam en stil, maar gestaag naar de dageraad van het zesde Ras voert. Want als die mysteries eenmaal buiten de veilige zorg van hun wettige erfgenamen en bewaarders komen, dan houden ze op occult te zijn: ze worden publiek eigendom en moeten het risico lopen in handen van de zelfzuchtigen – van de Kaïns van de mensheid – eerder een vloek dan een zegen te worden. Maar wanneer personen zoals de ontdekker van de
etherische kracht John Worrell Keely – , mensen met bijzondere paranormale en verstandelijke vermogens6, worden geboren, worden zij vaker wel dan niet geholpen, terwijl zij tastend hun weg zoeken; hoewel zij, aan zichzelf overgelaten, al snel het slachtoffer worden van martelaarschap en van gewetenloze speculanten. Zij worden alleen geholpen op voorwaarde dat zij niet, bewust of onbewust, een extra gevaar voor hun tijd worden: een gevaar voor de armen, die nu dagelijks door de minder rijken aan de heel rijken worden geofferd7. Dit vereist een korte uitweiding en een verklaring.
622: Voor de volledige ontdekking (van de
etherische kracht) is het enige duizenden jaren te vroeg – of zullen we zeggen honderdduizend? Zij zal pas op haar juiste plaats en tijd zijn, als de grote razende vloedgolf van hongersnood, ellende en onderbetaalde arbeid is weggeëbd – zoals zal gebeuren, wanneer gelukkig eindelijk in de rechtmatige verlangens van de velen wordt voorzien; als het proletariaat alleen in naam zal bestaan en het meelijwekkende geroep om brood, dat onverhoord door de wereld klinkt, is weggestorven.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 11 Over elementen en atomen (p. 629/630):
De monade – inderdaad een ‘ondeelbaar ding’, zoals deze door Good werd omschreven, die het woord niet de huidige betekenis gaf – wordt hier weergegeven als de ātman in vereniging met de buddhi en het hogere manas. Deze drie-eenheid is één en eeuwig, want de laatstgenoemde worden na de beëindiging van al het voorwaardelijke en bedrieglijke leven in het eerstgenoemde opgenomen. De monade kan dus alleen vanaf het beginstadium van het gemanifesteerde Heelal worden gevolgd op haar pelgrimstocht en bij de wisselingen van haar tijdelijke voertuigen. In de pralaya of de periode tussen twee manvantara’s verliest zij haar naam, evenals zij deze verliest als het werkelijke ENE zelf van de mens opgaat in Brahman, in gevallen van hoge samādhi (de turīyatoestand) of een uiteindelijk nirvāna; ‘als de leerling’ in de woorden van Śankara ‘dat oer-bewustzijn, die absolute gelukzaligheid heeft bereikt, waarvan de aard de waarheid is, die zonder vorm en actie is, en zijn bedrieglijke lichaam achterlaat dat door de ātman was aangenomen, zoals een speler een (gebruikt) kledingstuk aflegt’. Want buddhi (het ānandamaya omhulsel) is alleen maar een spiegel die absolute gelukzaligheid weerkaatst; en bovendien is die weerkaatsing zelf nog niet vrij van onwetendheid, en zij is niet de opperste geest, omdat zij afhankelijk is van voorwaarden, want zij is een geestelijke modificatie van prakriti en een gevolg; alleen ātman is de enige echte en eeuwige grondslag van alles – de essentie en absolute kennis – de kshetrajña7.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 15 Goden, monaden en atomen (p. 680/681):
De monade – slechts de uitstraling en weerspiegeling van het punt (logos) in de wereld van de verschijnselen – wordt, als de top van de gemanifesteerde gelijkzijdige driehoek, de ‘vader’. De linkerzijde of lijn is de duade, de ‘moeder’, die wordt beschouwd als het kwade, tegenwerkende beginsel (Plutarchus, De Placitis Placitorum); de rechterzijde stelt de zoon voor (in iedere kosmogonie ‘de echtgenoot van zijn moeder’, omdat hij één is met de top); de basislijn geeft het universele gebied van de voortbrengende Natuur weer, die op het gebied van de verschijnselen vadermoeder-zoon verenigt, zoals deze in de bovenzinnelijke wereld waren verenigd in de top. Door mystieke vervorming werden ze het viertal – de driehoek werd de TETRAKTIS.
Deze transcendentale toepassing van de meetkunde op de kosmische en goddelijke theogonie – de alfa en omega van de mystieke gedachte – kreeg na Pythagoras door toedoen van Aristoteles veel minder betekenis.
686: De vonken zijn de ‘zielen’ en deze zielen verschijnen volgens onze leer in de drievoudige vorm van monaden (eenheden), atomen en goden. ‘Ieder atoom wordt een zichtbare samengestelde eenheid (een molecule), en als de 5red
black%eenmaal tot het gebied van de aardse activiteit is aangetrokken, gaat deze door het mineralen-, planten- en dierenrijk en wordt een mens.’ (Esot. Catechism.) Verder ‘corresponderen god, monade en atoom met geest, denkvermogen en lichaam (ātman, manas en sthūlaśarīra) in de mens’. In hun zevenvoudige samenstelling vormen ze de ‘hemelse mens’ (zie voor deze laatste term de Kabbala); zo is de aardse mens een voorlopige weerspiegeling van de hemelse mens . . . ‘De monaden (jīva’s) zijn de zielen van de atomen en beide zijn het weefsel waarmee de Chohans (Dhyāni’s, goden) zich bekleden wanneer ze een vorm nodig hebben.’ (Esot. Cat.)
Dit slaat op de kosmische en sub-planetaire monaden, niet op de superkosmische monas (de monade van Pythagoras), zoals deze in haar synthetische karakter door de pantheïstische peripatetici wordt genoemd. De nu besproken monaden worden vanuit het standpunt van hun individualiteit behandeld, als atomaire zielen, voordat deze atomen afdalen tot een zuivere aardse vorm. Want deze afdaling in concrete stof geeft het middenpunt aan van hun eigen individuele pelgrimstocht. Terwijl ze in het mineralenrijk hun individualiteit verliezen, beginnen ze hier op te klimmen door de zeven toestanden van aardse evolutie tot dat punt, waar een nauwe aansluiting wordt bereikt tussen het menselijke en het deva (goddelijke) bewustzijn.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 711):
Hegel zegt: ‘De geschiedenis van de wereld begint met haar algemene doel, de verwezenlijking van de Idee van de geest – maar in een impliciete vorm (an sich), dat wil zeggen als Natuur; een verborgen, heel diep verborgen onbewust instinct, en het hele proces van de geschiedenis . . . is erop gericht deze onbewuste impuls tot een bewuste te maken. Terwijl zij in de vorm van een zuiver natuurlijk bestaan verschijnen, vertonen de natuurlijke wil (wat men de subjectieve kant noemt), fysiek verlangen, instinct, hartstocht, persoonlijk belang, mening en subjectieve opvatting, zich spontaan bij het eerste begin. Deze uitgebreide verzameling van wilsuitingen, belangen en activiteiten vormen de instrumenten en middelen van de WERELDGEEST om zijn doel te bereiken; om dit tot bewustzijn en verwezenlijking te brengen.
De waardevolle filosofische opmerkingen van Hegel blijken hun toepassing te vinden in de leringen van de occulte wetenschap, die aantoont dat de natuur altijd werkt met een bepaald doel, waarvan de gevolgen altijd tweevoudig zijn. Dit werd gezegd in onze eerste occulte boeken, in Isis Ontsluierd, Deel 1, blz. 34 (Engelse uitgave), met de volgende woorden:
Evenals onze planeet elk jaar eenmaal om de zon draait en tegelijk in elke vierentwintig uur één keer om haar eigen as wentelt en zo kleinere cirkels beschrijft binnen een grotere, zo wordt binnen de grote saros het werk van de kleinere cyclische perioden volbracht en opnieuw begonnen.
De omwenteling van de fysieke wereld gaat volgens de leer van de Ouden vergezeld van een soortgelijke omwenteling in de wereld van het verstand – want de spirituele evolutie van de wereld verloopt evenals de fysieke volgens cyclussen.
Zo zien we in de geschiedenis een regelmatige afwisseling van eb en vloed in het getij van de menselijke vooruitgang. De grote koninkrijken en keizerrijken van de wereld raken, nadat ze het hoogtepunt van hun bloei hebben bereikt, weer in verval, overeenkomstig dezelfde wet waardoor zij tot aanzien kwamen; totdat de mensheid, nadat ze het laagste punt heeft bereikt, zich weer doet gelden en nogmaals opklimt, waarbij volgens deze wet van cyclisch opklimmende vooruitgang, het bereikte iets hoger ligt dan het punt vanwaar zij daarvóór was afgedaald.
714: De voortdurende aanwezigheid in ons midden van alle elementen van strijd en tegenstelling en de verdeling van rassen, volkeren, stammen, gemeenschappen en individuen in Kaïns en Abels, wolven en lammeren, zijn de voornaamste oorzaken van de ‘wegen van de voorzienigheid’. We vormen deze talrijke kronkelwegen van ons lot dagelijks met eigen handen, terwijl we ons verbeelden dat we een spoor volgen op de koninklijke hoofdweg van fatsoen en plicht, en klagen dan dat die wegen zo ingewikkeld en duister zijn. We zijn verbijsterd over het mysterie dat we zelf hebben gemaakt en over de raadsels van het leven die we maar niet oplossen, en we beschuldigen dan de grote sfinx dat ze ons verslindt. Maar er is werkelijk geen ongeval in ons leven, geen ongeluksdag en geen tegenspoed, die niet kan worden herleid tot onze eigen daden in dit of in een ander leven. Als men de wetten van harmonie overtreedt of, zoals een theosofische schrijver het uitdrukt, ‘de wetten van het leven’, moet men erop zijn voorbereid tot de chaos te vervallen die men zelf heeft voortgebracht. Want volgens dezelfde schrijver ‘is de enige conclusie waartoe men kan komen, dat deze levenswetten zichzelf wreken, en dus dat elke wrekende engel slechts een symbool van hun reactie is’.
De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 18 Samenvatting van de wederzijdse standpunten (p. 744/745):
En energie? U kunt toch wel de derde persoon van de drie-eenheid van uw stoffelijke heelal omschrijven?
‘DE ENERGIE IS DAT WAT ONS ALLEEN BEKEND IS DOOR HAAR GEVOLGEN.’ (Boeken over natuurkunde.)
Verklaart u dit alstublieft, want het is nogal vaag.
‘IN DE MECHANICA IS ER WERKELIJKE EN POTENTIËLE ENERGIE: WERKELIJK VERRICHTE ARBEID EN HET VERMOGEN OM DIE TE VERRICHTEN. WAT DE AARD VAN DE MOLECULAIRE ENERGIE OF KRACHTEN BETREFT: DE VERSCHILLENDE VERSCHIJNSELEN DIE DE LICHAMEN VERTONEN, BEWIJZEN DAT HUN MOLECULEN ONDER INVLOED STAAN VAN TWEE TEGENGESTELDE KRACHTEN – EEN DIE ERTOE NEIGT ZE NAAR ELKAAR TOE TE BRENGEN EN DE ANDERE ZE TE SCHEIDEN . . . DE EERSTE KRACHT IS MOLECULAIRE AANTREKKING, DE TWEEDE IS TOE TE SCHRIJVEN AAN DE vis viva OF KINETISCHE KRACHT’ . . . (Ganot, Physics.)
Inderdaad, het is de aard van deze kinetische kracht, de vis viva die we wensen te kennen. Wat is die? . . .

De Geheime Leer Deel II, stanza 4 SCHEPPING VAN DE EERSTE RASSEN (p. 107):
Maar wie van de westerse geleerden kan de occulte reden meedelen, waarom de Noorse Yggdrasil, de Asvattha van de Hindoes, de Gogard, de Helleense levensboom en de Tibetaanse Zampun één zijn met de kabbalistische sephirothboom, en zelfs met de door Ahura Mazda gemaakte heilige boom, en de boom van Eden12? Niettemin zijn de vruchten van al die ‘bomen’, hetzij Pippala of Haoma, of wel de meer prozaïsche appel, in waarheid en werkelijkheid de ‘levensplanten’. De oervormen van onze rassen lagen alle besloten in de microkosmische boom, die groeide en zich ontwikkelde binnen en onder de grote macrokosmische wereldboom13; en het mysterie wordt half onthuld in de Dirghotamas, waar wordt gezegd: ‘Pippala, de zoete vrucht van die boom waarop geesten komen die de wetenschap liefhebben en waar de goden alle wonderen verrichten.’
113/114: Hieruit blijkt dat niet alle mensen incarnaties van de ‘goddelijke opstandelingen’ werden, maar slechts enkelen van hen. Van de overigen werd het vijfde beginsel eenvoudig bezield door de daarin geworpen vonk, wat het grote verschil verklaart tussen de verstandelijke vermogens van mensen en rassen. Als de ‘zonen van mahat’, allegorisch gesproken, bij hun streven naar verstandelijke vrijheid de tussenliggende werelden niet hadden overgeslagen, dan zou de dierlijke mens nooit in staat zijn geweest vanaf deze aarde omhoog te streven en door eigen inspanning zijn einddoel te bereiken. Hij had de cyclische pelgrimstocht door alle gebieden van bestaan half, zo niet geheel, onbewust moeten afleggen, zoals in het geval van de dieren. Het is te danken aan deze opstand van het verstandsleven tegen de sombere inactiviteit van de zuivere geest, dat we zijn wat we zijn – zelfbewuste denkende mensen, met de vermogens en eigenschappen van goden in ons, zowel ten goede als ten kwade. Daarom zijn de OPSTANDELINGEN onze verlossers. Als de filosoof hierover goed nadenkt, zal hem meer dan één mysterie duidelijk worden. Alleen door de aantrekkingskracht van de contrasten kunnen de twee tegengesteldengeest en stof – op aarde worden samengevoegd en kunnen ze, gelouterd in het vuur van zelf-bewuste ervaring en lijden, voor eeuwig met elkaar zijn verenigd. Dit zal de betekenis duidelijk maken van veel tot nu toe onbegrijpelijke allegorieën, die dom genoeg ‘fabels’ worden genoemd. (Zie hieronder, ‘Het geheim van satan’.)
De Geheime Leer Deel II, stanza 10 De geschiedenis van het vierde ras (p. 276):
276: ‘Satan of Lucifer vertegenwoordigt de actieve of, zoals Jules Baissac het noemt, de ‘middelpuntvliedende energie van het Heelal’ in kosmische zin. Hij is vuur, licht, leven, strijd, inspanning, gedachte, bewustzijn, vooruitgang, beschaving, vrijheid, onafhankelijkheid. Tegelijkertijd is hij pijn, de reactie op de vreugde van de daad, en dood – de omwenteling van het leven – satan, die brandt in zijn eigen hel, voortgebracht door de heftigheid van zijn eigen stuwkracht – de expansieve ontbinding van de nevelvlek, die zich moet verdichten tot nieuwe werelden. En terecht wordt hij telkens opnieuw weerhouden door de eeuwige inertie van de passieve energie van de Kosmos – het onverbiddelijke ‘IK BEN’ – de vuursteen waaruit de vonken worden geslagen. Terecht worden hij . . . en zijn aanhangers . . . prijsgegeven aan de ‘zee van vuur’, want in de zon (
in de kosmische allegorie in slechts één betekenis), de levensbron in ons stelsel, worden zij gezuiverd (ontbonden) en gekarnd om ze voor een nieuw leven (de opstanding) geschikt te maken; die zon die, als de oorsprong van het actieve beginsel van onze aarde, tegelijk het thuis en de oorsprong van de wereldlijke satan is.’
De Geheime Leer, Deel II hoofdstuk Aanvullende feiten en verklaringen over de bollen en de monaden (p. 204/205):
De evolutie van de uiterlijke vorm of het lichaam rond de astrale vorm, wordt teweeggebracht door de aardse krachten, evenals in het geval van de lagere natuurrijken; maar de evolutie van de innerlijke of ware MENS is zuiver geestelijk. Nu is het niet meer een doorgang van de onpersoonlijke monade door veel en verschillende vormen van stof – hoogstens in het bezit van instinct en bewustzijn op een heel ander gebied – zoals in het geval van uiterlijke evolutie, maar een reis van de ‘pelgrim-ziel’ door verschillende toestanden, niet alleen van stof, maar van zelfbewustzijn en zelfwaarneming, of van visie door bewuste waarneming. (Zie Goden, monaden en atomen.)
De MONADE komt haar toestand van geestelijke en intellectuele onbewustheid te boven, slaat de eerste twee gebieden over – die te dicht bij het ABSOLUTE liggen om enige wisselwerking met iets op een lager gebied toe te laten – en gaat direct naar het gebied van het denken. Maar er is geen gebied in het heelal dat, in zijn bijna eindeloze gradaties van de eigenschappen van waarneming en zelfwaarneming, een grotere speelruimte of een ruimer werkterrein biedt dan dit gebied. Dit heeft op zijn beurt een geschikt kleiner gebied voor iedere ‘vorm’, vanaf de delfstoffenmonade tot het moment dat die monade zich door evolutie heeft ontwikkeld tot de GODDELIJKE MONADE. Maar zij blijft al die tijd dezelfde monade en verschilt slechts in haar incarnaties, tijdens haar steeds elkaar opvolgende cyclussen van gedeeltelijke of totale verduistering van de geest, of gedeeltelijke of totale verduistering van de stof – twee tegengestelde polen – terwijl zij opstijgt naar de gebieden van het vergeestelijkte verstand of afdaalt in de diepten van de stoffelijkheid.
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk Archaïsche leringen in de purana’s en in genesis Stoffelijke evolutie (p. 287):
Omdat de mens in alle zogenaamde ‘zeven scheppingen’ is geweest, die de allegorie vormen van de zeven evolutionaire veranderingen, of de onderrassen, zoals we ze kunnen noemen, van het eerste Wortelras van de mensheid – was de MENS in deze Ronde vanaf het begin op aarde. Nadat hij in de voorafgaande drie Ronden2 door alle natuurrijken was gegaan, was zijn stoffelijke omhulsel – dat aan de temperaturen van die vroege tijdperken was aangepast – gereed om de goddelijke pelgrim te ontvangen bij de eerste dageraad van het menselijke leven, d.i. 18.000.000 jaar geleden. Pas halverwege het derde Wortelras werd aan de mens manas geschonken. Eenmaal verenigd, werden de twee en vervolgens de drie één; want hoewel de lagere dieren, van de amoebe tot de mens, hun monaden ontvingen, waarin alle hogere eigenschappen potentieel aanwezig zijn, moeten alle in sluimerende toestand blijven totdat elk ervan zijn menselijke vorm bereikt. Vóór dit stadium ontwikkelt manas (denkvermogen) zich niet in hen3.
2) ‘Volg de wet van de analogie, leren de Meesters. Atma-buddhi is tweevoudig en manas is drievoudig, omdat het eerstgenoemde twee aspecten heeft en het laatstgenoemde drie, d.i. als een beginsel per se, dat in zijn hogere aspect naar atma-buddhi streeft en in zijn lagere natuur kama volgt, de zetel van aardse en dierlijke begeerten en hartstochten. Vergelijk nu de evolutie van de Rassen, waarvan het eerste en het tweede van de aard van atma-buddhi zijn, hun passieve geestelijke nageslacht, terwijl het derde Wortelras fysiologisch en psychisch drie verschillende verdelingen of aspecten laat zien; het eerste is zonder zonden; het middelste ontwaakt tot intelligentie; en het derde en laatste is beslist dierlijk, d.i. manas dat bezwijkt voor de verleidingen van kama.
3) ‘De mensen worden pas voltooid tijdens hun derde cyclus (ras), tegen het begin van de vierde. Ze worden tot ‘goden’ gemaakt, goede en kwade, en zijn pas verantwoordelijk wanneer de twee bogen elkaar ontmoeten (na 3 1/2 ronde tegen het begin van het vijfde Ras). Ze worden zo gemaakt door de nirmanakaya (geestelijke of astrale overblijfselen) van de rudra-kumara’s, vervloekt om weer op aarde te worden geboren; d.w.z. gedoemd om op hun beurt en op natuurlijke wijze te reïncarneren in de hogere opgaande boog van de aardse cyclus.’ (Toelichting IX.)
De Geheime Leer, Deel II Aanvullende fragmenten uit een toelichting op de verzen van stanza 12 (p. 478/479):
De dag waarop men zal ontdekken dat veel, zo niet alles, van wat hier uit de archaïsche geschriften wordt gegeven, juist is, is niet ver meer. Dan zullen de kenners van de symboliek de zekerheid krijgen dat zelfs Odin of de god Wodan, de hoogste god in de Germaanse en Scandinavische mythologie, een van deze vijfendertig Boeddha’s is; en wel een van de eersten, want het continent waartoe hij en zijn ras behoorden, is ook een van de eerste. Het is inderdaad zo oud dat men in de tijd toen er een tropisch klimaat heerste waar nu eeuwige sneeuw ligt, vrijwel over droog land van Noorwegen via IJsland en Groenland kon oversteken naar de landen die nu de Hudson Baai omringen3. Evenals in de bloeitijd van de Atlantische reuzen, de zonen van de ‘reuzen uit het oosten’, kon een pelgrim een reis maken van wat in onze tijd de Saharawoestijn wordt genoemd, naar de landen die nu in droomloze slaap op de bodem van de Golf van Mexico en de Caribische Zee liggen. Gebeurtenissen die nooit anders dan in het menselijke geheugen zijn opgetekend, maar die nauwgezet van de ene generatie aan de andere en van ras tot ras werden overgedragen, zijn misschien ontelbare eeuwen lang door voortdurende overbrenging ‘binnen het boekdeel van het brein’ met meer waarheid en nauwkeurigheid bewaard gebleven dan in enig geschreven document of overlevering mogelijk was. ‘Wat deel uitmaakt van onze ziel, is eeuwig’, zegt Thackeray; en wat kan onze ziel nader zijn dan wat gebeurt bij de dageraad van ons leven?
De Geheime Leer, Deel II Conclusie (p. 504/505):
Het is dus de taak en het karma van de mensheid van de nieuwe wereld – die veel ouder is dan onze oude wereld, een feit dat de mensen ook hadden vergeten – van Patala (de tegenvoeters of de onderwereld, zoals Amerika in India wordt genoemd), om de zaden te zaaien voor een toekomstig, grootser en roemrijker Ras dan alle die wij nu kennen. De cyclussen van de stof zullen worden gevolgd door cyclussen van spiritualiteit en een volledig ontwikkeld denkvermogen. In overeenstemming met de wet dat geschiedenis en rassen parallel lopen, zal de meerderheid van de toekomstige mensheid bestaan uit roemrijke adepten. De mensheid is het kind van het cyclische lot, en geen enkele van haar eenheden kan aan haar onbewuste roeping ontkomen, of zich onttrekken aan de last om met de natuur samen te werken. Zo zal de mensheid, ras na ras, haar vastgestelde cyclische pelgrimstocht volbrengen. De klimaten zullen veranderen en zijn daarmee al begonnen; het ene tropische jaar na het andere laat een onderras vallen, maar alleen om op de opgaande boog een hoger ras voort te brengen, terwijl een reeks andere minder begunstigde groepen – de mislukkingen van de natuur – evenals sommige individuele mensen, uit de menselijke familie zullen verdwijnen zonder zelfs een spoor achter te laten.
Zo is de loop van de Natuur onder de heerschappij van de KARMISCHE WET; van de altijd tegenwoordige en altijd wordende Natuur. Want, met de woorden van een wijze, die aan slechts enkele occultisten bekend is: ‘HET HEDEN IS HET KIND VAN HET VERLEDEN; DE TOEKOMST HET PRODUCT VAN HET HEDEN. EN TOCH, O TEGENWOORDIG MOMENT! WEET GIJ NIET DAT GIJ GEEN OUDER HEBT, EN OOK GEEN KIND KUNT HEBBEN; DAT GIJ EEUWIG SLECHTS UZELF VOORTBRENGT? VOORDAT GIJ ZELFS ZIJT BEGONNEN TE ZEGGEN: ‘IK BEN DE NAKOMELING VAN HET VERVLOGEN MOMENT, HET KIND VAN HET VERLEDEN’, ZIJT GIJ DAT VERLEDEN ZELF GEWORDEN. VOORDAT GIJ DE LAATSTE LETTERGREEP UITSPREEKT, ZIE! GIJ ZIJT NIET MEER HET HEDEN MAAR DIE TOEKOMST ZELF. ZO ZIJN HET VERLEDEN, HET HEDEN EN DE TOEKOMST, DE EEUWIGE LEVENDE DRIEËENHEID IN ÉÉN – HET MAHAMAYA VAN HET ABOLUTE IS.’
De Geheime Leer Deel II hoofdstuk De voorouders die de wetenschap aan de mensheid biedt (p. 762):
Waarom zouden de aanhangers van Haeckel in dit specifieke geval dan mogen protesteren?
Ze hebben natuurlijk een antwoord klaar: ‘Omdat wij het bestaan van de monadische essentie niet erkennen.’ De manifestatie van de logos als individueel bewustzijn in de dierlijke en menselijke schepping wordt door de exacte wetenschap niet aanvaard, en dit denkbeeld geeft natuurlijk niet alle aspecten ervan weer.
De Geheime Leer, Deel II hoofdstuk 4 De duur van de geologische tijdperken, rascyclussen en de oudheid van de mens (p. 828):
De mens is beslist geen bijzondere schepping; hij is, evenals elke andere levende eenheid op deze aarde, het product van het geleidelijke vervolmakende werk van de Natuur. Maar dit betreft alleen het menselijke tabernakel. Dat wat in de mens leeft en denkt en die vorm, het meesterwerk van de evolutie, overleeft, is de ‘eeuwige pelgrim’, de proteïsche differentiatie in ruimte en tijd van het Ene Absolute ‘onkenbare’.

H.P. Blavatsky, Deel III, (p. 235):
235: Derhalve is het niet het Ene en Onbeperkte “Beginsel”, noch zelfs de weerkaatsing daarvan, dat schept, maar slechts de “de zeven Goden” zijn het, die het heelal vormen uit de eeuwige stof, tot objectief leven gewekt doordien de Ene Werkelijkheid zich daarin weerspiegelt.
412: De “zeven beginselen” zijn natuurlijk de openbaring van één ondeelbare geest, doch eerst aan het eind van het manwantara, en wanneer zij op het gebied van de Ene Werkelijkheid weder verenigd worden treedt de eenheid aan de dag; gedurende de tocht van de “pelgrim” heeft elke weerkaatsing van die ondeelbare Ene Vlam, de aanzichten van de ene eeuwige geest etc.

In de huidige consensus politiek staat niet de moraal, maar het belonen en bestraffen (‘carrot and stick’), het zondebokmechanisme centraal. Wanneer je je niet aan de regels van het spel houdt dan word je buitengesloten of opgesloten. Recent stond in de Volkskrant dat het aantal gevangenen in Nederland sinds 1985 is verviervoudigd. Marcel van Dam scheef er een aardige column over. Gaan we alleen voor de worst? Uitgangspunt van veel politici is dat de wetenschap, de technologie in staat is alle problemen wel op te lossen. In de politieke machtsspelletjes verschuift het accent steeds meer naar de beeldvorming, niet naar de inhoud. Holle retoriek en het willen scoren met schijnoplossingen komen centraal te staan.

Glossarium 'Lectorium Rosicrucianum' Orde:
Orde : Er zijn twee orden : door het grote kosmische onheil dat bekend staat als de val werd het menselijke bewustzijn in twee verscheidene orden opgesplitst:
- de dialectische natuurorde, die onderworpen is aan de wet van "opgaan, blinken en verzinken"; deze vertegenwoordigt slechts één aspect van de oorspronkelijke schepping, en is afgescheiden van het geheel dat haar zin gaf; een gedeelte van de menselijke levensgolf die de verbinding met de Geest verloren is identificeert zich met deze dialectische natuur, waar de Rede afwezig is
- de andere orde - deze van de onbeweeglijke natuur - is bekend als het Oorspronkelijk Rijk, het domein der levende Zielen; alleen zij hebben toegang daartoe die "herboren zijn door water en Geest". Dit onderscheid tussen de twee orden vormt de basis van de gnostieke leer.

Levenscycli op moederaarde bestaan uit geboorte, opgaan, blinken en verzinken. De fase van blinken lijkt op dit moment in Nederland te stagneren. Alle zeilen dienen te worden bijgezet om het verouderings-, het aftakelingsproces te stoppen.

Het Absolute AL overstijgt Ruimte en Tijd, goed en kwaad, de keerzijde van de medaille.

De Éne werkelijkheid heeft betrekking op de wederkerigheid tussen Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden, die met behulp van de lemniscaat en het Reflexief Bewustzijn tot uitdrukking wordt gebracht. Om de éne werkelijkheid te duiden maakt Ken Wilber van het "Wilber-Combs-rooster" gebruik.

Het zevenvoudige pad van Franciscus van Assisi.

====

Samenvatting (Broederschap, Ken uzelve, Emancipatieproces, Professionals & Politicals, Oost en West)

Matteüs 23-28: Alzo ook schijnt gij wel den mensen van buiten rechtvaardig, maar van binnen zijt gij vol geveinsdheid en ongerechtigheid.
Blavatsky Deel III (p. 485, 526): Om Mani Padme Hoem, Ik ben het juweel in de lotus en daarin wil ik blijven.
Krishnamurti: En in die afstand, de verdeling tussen de ziener en het ding dat wordt gezien, in die verdeling ligt het gehele conflict van de mens.
Hoe meer we over 'de waarheid' praten of zelfs maar denken, hoe verder we die van ons wegduwen.
Geen enkele organisatie of georganiseerde religie kan de mens naar waarheid of naar zijn verlossing leiden.
Waarheid is een land zonder paden.
Er bestaat
geen pad naar de waarheid.
Je moet je eigen leraar en je eigen leerling zijn.
U wordt een licht voor uzelf en daarom werpt u geen schaduw op het pad van een ander of van uzelf.
De tijd is nu,
de tijd omvat … het verleden,
de toekomst is nu.
Dus de dood is nu
(kies: 'uitspraken').
Bewustzijn is de inhoud van het bewustzijn.
Het denken
projecteert de toekomst via het heden, door het heden te wijzigen, vorm te geven en te ontwerpen als de toekomst.
Voor iemand die wil ontdekken wat waarheid, wat God is, is gezag iets ondenkbaars, of het nu gezag is van een boek, of van een regering, van een beeld of van een priester. Zo iemand kan alleen maar losstaan van dat alles.''
De weg naar uiteindelijke vrijheid ligt in uw ZELF. (De Stem van de Stilte, p. 36 of Drie Wegen, Één Pad, p. 66 vers 169)
Rabindranath Tagore: Eindeloos hebt Gij mij gemaakt naar Uw behagen. Dit broze vat ledigt Gij weer en weer, en vult het telkens met vers leven.
Over heuvelen en dalen hebt Gij dit rieten fluitje gedragen en er eeuwiglijk nieuwe melodieën door geblazen.
(Hij was bovendien de eerste Indiase winnaar van een Nobelprijs.)
Goso: Wanneer een buffel buiten zijn omheining naar de rand van de afgrond gaat, geldt dat voor zijn hoorns en zijn kop en zijn hoeven, maar waarom niet voor de staart?
Friedrich Nietzsche in "Aldus sprak Zarathoestra", voorrede 4,25.
De mens is een koord, geknoopt tussen dier en een toekomstige, hogere mens,- een koord boven de afgrond. Een gevaarlijk over-lopen, een gevaarlijk op-weg-zijn, een gevaarlijk terug-schouwen, een gevaarlijk huiveren en staanblijven. Het grote in de mens is: dat hij een brug is en geen doel; wat bemind kan worden in de mens, is dat hij een overgang is...
Ernest Hemingway: It is good to have an end to journey toward; but it is the journey that matters, in the end.
Lama Anagarika Govinda: De volledige mens, de mens die heel geworden is (en daardoor ‘heilig’),
is degene die het universele met het individuele verenigt,
de uniekheid van het moment
met de eeuwigheid van de cyclische wederkeer
van constellaties en uiterlijke situaties
.
Lama Anagarika Govinda: Het is… nodig een nieuwe wijze van denken te ontwikkelen, die vrij is van het dogmatisme van onze zelfgeschapen wetten die – hoewel ze bruikbaar en gerechtvaardigd zijn in een wereld van concrete voorwerpen en begrippen – niet verenigbaar zijn met de wetten van een universum dat onze zintuiglijke ervaring en onze gedachtevormen verre te boven gaat. [Het is noodzakelijk]… ons denken aan de feiten van het universum aan te passen.… Dit kan alleen worden bereikt door onze ééndimensionale logica te boven te komen die – terwijl ze in een rechte lijn naar een gegeven voorwerp gaat – de wereld doormidden snijdt met het mes van het `of-of’, om uit de levenloze stukjes van een ontlede wereld een zuiver begripsmatig en volledig abstract universum te bouwen.
Russian anarchist Peter Kropotkin viewed the concept of "survival of the fittest" as supporting co-operation rather than competition. In his book Mutual Aid: A Factor of Evolution he set out his analysis leading to the conclusion that the fittest was not necessarily the best at competing individually, but often the community made up of those best at working together.
H.J. Witteveen Het gaat er dus om de spiegel van ons bewustzijn om te draaien: van buiten naar binnen, zodat wij bewust kunnen worden van ons ware wezen dat een uitstraling is van het Goddelijke licht dat door de hele schepping schijnt (Prana december 2008/januari 2009).
J.S.O. van Asseldonk De Tao van de Landbouw. II. De Natuurmystiek (p. 22):
Vanuit het organistisch denken zijn er talloze evoluties mogelijk. Welke éne bepáálde evolutie zal plaatsvinden is het resultaat van de beslissingen die de deelnemers in hun onderlinge relatie zelf nemen.
Zygment Bauman: In plaats van verbonden burger was de mens ongebonden consument geworden. (Jenne Jan Holtland Volkskrant 10 januari 2017 p. 10)
Stelling: Zonder de Kwintessens in het debat te betrekken is het oplossen van wereldvraagstukken niet mogelijk. De Kwintessens, wordt met behulp van de verborgen 5e Dimensie ('verborgen pad') van Roberto Assigioli en Enantiodromie van Carl Jung tot uitdrukking gebracht. De verborgen 5e Dimensie en de Enantiodromie zorgen voor het herstellen van balans.
Stelling: In de macrokosmos draait het om de Neer- en Opgaande boog die in De Geheime Leer uitgebreid ter sprake komt, daarentegen in de microkosmos om de weerspiegeling (weerkaatsing), de Neer - en Opwaartse causatie van Douglas Hofstadter en Amit Goswami. Om de schommelingen op aarde te verklaren wordt ook de term opwaartse en neerwaartse spiraal gebruikt. In de dagelijkse realiteit betekent het dat de invloed van complementaire polariteit een positief of een negatief effect kan hebben en tot de bekende conjunctuurschommelingen leiden. Om grote schommelingen te vermijden is een consequente feedforward besturing gewenst. Het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie, het Bodhisattva Pad (zelfverwerkelijking, zelfrealisatie, zelf-ontplooiing, Zelfreinigend vermogen, Zelfregulering) van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung dienen daarbij centraal te staan.
Ockhams scheermes geldt voor: Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Geofysica tussen Geologie en Fysica (met verscheidene wetenschappelijke subgebieden als Geomorfologie), Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Astrofysica tussen Fysica en Astronomie, Astrochemie tussen Astronomie en Chemie, Kwantumchemie tussen Kantummechanica en Scheikunde, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. De homo sapiens, de relatie tussen lichaam en geest, tussen Micro-economie en Macro-economie (Ondernemerschap en Rentmeesterschap). Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese. Uiteindelijk draait het om het onderzoek dat betrekking heeft op de relatie tussen Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid.

De relatie tussen ‘Vergankelijk en Onvergankelijk’ berust op reciprociteit en Bijbels-complementarisme (Complementarianism) en wordt door Vyâsadeva in de Bhagavad Gita (hoofdstukken 2a,4,7,8,9,11,13,14,15,18a/b) toegelicht. Het oeuvre van H.P. Blavatsky is op deze relatie gebaseerd en wordt recent door Thich Nhat Hahn in met name zijn boek In de geest van liefde opnieuw aangehaald. In verband met de door Thich Nhat Hahn besproken soetra's, kan ook naar de Kama Sutra, een seksueel kookboek, worden verwezen. In Frankrijk zijn ook nog de gemeenschap van de boeddhistisch monnik Matthieu Ricard en van Roger Louis Schutz-Marsauche actief.

Europese democratie gaat pas leven als media het voortouw nemen (Alexander Rinnooy Kan de Volkskrant 30 januari 2024, p. 27):
De
gemiddelde Europeaan heeft geen flauw benul wat boven zijn hoofd in Brussel wordt beslist. Was er maar een Europese krant, verzucht Alexander Rinnooy Kan, of anders Europese pagina's in kranten, of een Europese Buitenhof.

Hopelijk kun je samenvallen met licht en ruimte, met liefde of godheid’ (Fokke Obbema interviewt Irène Bakker de Volkskrant 30 juni 2023, p. 16-17):
Irène Bakker besloot op haar 50ste zenmonnik in de Verenigde Staten te worden. Ze nam afscheid van haar kinderen en dierbaren en deed haar bezittingen weg. ‘Ik heb me zeer eenzaam gevoeld, maar juist daardoor kon ik groeien.’
Was het iets eenmaligs?
‘Nee, een tweede keer deed zich voor toen ik voor het eerst een
zenmeditatie deed. Ik had dat nog nooit gedaan, was zelfs zo groen dat ik me erover verbaasde dat je je schoenen uit moest doen. De Amerikaanse leraar, Genpo Merzel, deed een geleide meditatie waarbij je stap voor stap je hart en je geest opent, voor alles en iedereen, uiteindelijk zelfs voor het universum. Terwijl ik die meditatie deed, kwam ik in een staat van volkomen openheid terecht. De leraar zei: ‘Als je nu je ogen opendoet, kijk dan naar het eerste wat je ziet alsof je dat nog nooit hebt gezien.

Boeddha in de polder (20 december 2022, NPO2):
Het zijn onzekere tijden vol
burn-outs, depressies en stress. In een spirituele zoektocht gaat Joris Linssen in gesprek met mensen die een persoonlijke crisis hebben weten om te buigen tot een waardevolle levensles. Joris ervaart de kracht van de maan met schrijfster Susan Smit, ontdekt een boeddhistische monnik Sander Oudenampsen in een katholieke kerk en drumt samen met yogaleraar Raymond Vijverberg om de zomer te verwelkomen.

Boeddha in de Polder (KRO-NCRV 19, 20, 21, 22 en 23 december 2022, NPO2):
Het motto van de show is ‘
Een crisis biedt ook kansen’, waarbij het programma hoop en inspiratie biedt. Joris Linssen en de Boeddha in de Polder gasten zorgen zo voor stof tot nadenken.
Crisis biedt kansen
Het blijven moeilijke tijden. De klimaatcrisis geeft zorgen en de oorlog in Oekraïne zet eerdere zekerheden op scherp. Ondertussen is het alle hens aan dek om de personeelstekorten op te vangen en de maatschappij draaiende te houden. Veel mensen lijden hier fysiek en mentaal onder. Depressies, burn-outs; het is een greep uit de vele symptoomziektes van deze tijd. Toch biedt een crisis ook kansen voor mensen om deze om te buigen tot een
positieve levensles.

Joris’ kerstboom (KRO-NCRV 19, 20, 21, 22 en 23 december 2022, NPO2):
In de vijfdelige serie van KRO-NCRV verzamelt
Joris Linssen tientallen verhalen over de meest bijzondere personen, die allemaal een plekje in zijn kerstboom krijgen. Inmiddels is het programma een ware traditie geworden; dit is namelijk al het dertiende seizoen van de show. Het is een lichtpuntje in de donkere decembermaand en een moment om samen terug te blikken op het afgelopen jaar. Wij schreven er eerder ook al over. Lees meer over het programma in 2021 en 2020.

Naar men aanneemt spelen spiegelneuronen een rol bij het begrijpen en interpreteren van de acties van anderen en het leren van nieuwe vaardigheden door imitatie.
Marco Iacoboni Het spiegelende brein: spiegelneuronen zijn cellen in ons brein (preciezer: in de frontaalkwab en in de pariëtaalkwab erachter) die een voorwaarde vormen voor sociaal gedrag, omdat ze aan de basis liggen van imitatie en inlevingsvermogen. Ze zorgen ervoor dat we snel andere mensen begrijpen. Maar ze zijn geen ‘moreel goede’ neuronen. Ze staan ook aan de basis van verslaving en geweld.
Graag sluit ik aan bij de slotopmerking van
Marco Iacoboni in zijn boek Het spiegelende brein (p. 224):
Volgens mij zijn we op een punt aangeland waarop de resultaten van neurowetenschappelijk onderzoek een belangrijke en sterke invloed kunnen uitoefenen op onze samenleving en ons begrip van onszelf. Het wordt hoog tijd dat we deze optie serieus in overweging nemen. Onze kennis van de krachtige neurobiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan de menselijke gemeenschapszin is een waardevol middel om ons te helpen bepalen hoe we gewelddadig gedrag kunnen beperken, empathie vergroten en ons openstellen voor andere culturen zonder onze eigen cultuur te vergeten. Het is een gevolg van onze evolutie dat wij op een diep niveau met andere mensen verbonden zijn. Ons bewustzijn van dit feit kan en moet ons nog dichter bij elkaar brengen.

Het balansmechanisme van de wederkerigheid, de weg van de pelgrim, de 'Hoofdroute' maakt het mogelijk de milieucrisis te verkleinen. Het balansmechanisme van de wederkerigheid toont als het ware de perpetuum mobile, die aan de natuurfilosofie ten grondslag ligt. Voor een toelichting op het balansmechanisme, zie het tijdschrift MANTRA - Lente 2023 nr. 34 thema Balans
Op p. 52 t/m 59 staat een interview met Jeroen Windmeijer en Jacob Slavenburg over hun derde boek in de zogenoemde ‘Sterke vrouwen-trilogie’. De Magdalenacodex is een spannende thriller over een verguisde vrouw.
Waarom deze drie vrouwen? Wat hebben ze met elkaar gemeen?
Jacob: Isis, Eva en Maria Magdalene hebben nogal wat gemeen.

H.P. Blavatsky De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (p. 13):
B: Maar is de
zedenleer van de theosofie niet gelijk aan die welke Boeddha onderwees?
Th: Zeker wel, want deze zedenleer is de van de wijsheidsreligie en was eens het gemeenschappelijk bezit van de ingewijden van alle volkeren. Maar Boeddha was de eerste die deze verheven zedenleer in zijn openlijke leringen vorm gaf, en ze tot grondslag en kern van zijn openbaar stelsel maakte.

Met behulp van De vier edele waarheden en het achtvoudige pad is het mogelijk de zelfvernietigingsdrang die in elk mens in meer of mindere mate aanwezig is te leren beheersen. Het boek I Ching toont aan de hand van 64 hexagrammen de levenscycli van het universum, de wisselwerking tussen yang en yin, hemel en aarde schepping en vernietiging. Het boek I Ching laat beide kanten zien. De I Ching kent het raamwerk van 8 bij 8, de 64 hexagrammen. De levensboom, de I Ching en het werk van Ramundus Lullus hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli, transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen. De levensboom is niet alleen een scheppingsmodel op macrokosmisch niveau, maar ook een pedagogisch denkmodel op microkosmisch niveau. Dit universele denkmodel kan op het levenspad van de mens een ommekeer teweeg brengen. In de levensboom (Morele kompas) verloopt de schepping, de involutie van boven naar beneden. De 'ommekeer', de evolutie van beneden naar boven. Het fenomeen Evolutie en Involutie wordt door het twee in één gesymboliseerd. Of met andere woorden net als bij Eduard Douwes Dekker (pseudoniem Multatuli draait het bij H.P. Blavatsky om de microkosmos, of de mens. De twee in één van H.P. Blavatsky heeft in de microkosmos op de relatie tussen twee personen en in de macrokosmos op de relatie tussen twee disciplines betrekking.

Net als V’s faforiete 16 (de Volkskrant 12 november 2022, p. 28-33) zijn de The Handmaid’s Tale experiment Practical Utopia, Merel van Vroonhoven (de Volkskrant 12 november 2022, Zaterdag p. 2) een illustratie van het balansmechanisme van de wederkerigheid. Zonder de input van de mysterietaal, die zich op het snijvlak tussen de microkosmos en macrokosmos (‘Mensbeeld en Wereldbeeld’) bevindt is religie ondenkbaar. Maar ook voor het bereiken van het punt omega, de output blijft religie relevant. In elk leven wordt de weg door de wederkerigheid, de relatie tussen Micro en Macro beschreven. In het leven gaat het er om de mysterietaal beter te leren begrijpen. Dit is mogelijk door de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld te verbinden. Dit is al door het leerproces, de triade knower, knowing, and known van Vyâsadeva onderkend.
Het
mysterie van het leven kan in een verhaal, in mysterietaal tot uitdrukking worden gebracht, maar niet in een laboratorium worden gemeten. Om het ‘balansmechanisme’ op aarde te herstellen maakt H.P. Blavatsky in de Stem van de Stilte van zeven gouden sleutels (p. 45,46) gebruik.

Jochem Myjer over zijn zelfbedachte pelgrimstocht (Van Leiden naar Texel 11 December 2020):
Willem Wilmink zei ooit: ‘Waartoe zijn we op aarde? Om er een mooi verhaal van te maken.’

Een wandelverhaal van iemand mogen volgen is altijd inspirerend, maar hem zelf meemaken dat is en blijft onbeschrijfelijk. Toch zette Jochem zijn wandelavontuur voor ons op papier om ook andere wandelaars te inspireren. Een zelfbedacht wandelavontuur: van Leiden naar Texel - een wandelverhaal die nog lang niet is uitgeschreven.

Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon.

De tijdgeest wordt door het individuele consumentengedrag (consumentisme. ongebreidelde behoeftebevrediging), 'zelfexpressie door consumptie' en het collectieve stemgedrag tot uitdrukking gebracht. Zo hangen ook de kredietcrisis en de schuldencrisis met de moraal van het verhaal samen. In plaats van dat we de kloof tussen armen en rijken vergroten, dienen we deze kloof te verkleinen.

Het taoïsme, dat op vernieuwing en verjonging is gericht, kreeg altijd invloed in de perioden dat de gevestigde orde van een keizerrijk in verval raakte. Als de nood het hoogst is, is de redding nabij.

De 'Hoofdroute', het Meta-leren , (waarheidsvinding) heeft op de éne werkelijkheid net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron En-soph betrekking. De oerbron manifesteert zich door het eeuwige nu, de 11e Dimensie.
De
verticale as (Axis mundi, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman, levensdraad, de Caduceus, draad van Ariadne, Levensladder, Esculaap, de verborgen 5e Dimensie, de Derde Weg van Benjamin Barber) toont de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom. De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.
De
“staf” (p. 96) waarmede het goddelijke kind de volkeren zal hoeden, is natuurlijk de caduceus van Hermês, de voorbeeldige schaapherder van de zielen. In de oudere mythologie vindt men deze magische staf in de hand van Neb, de God van wijsheid en “de bewaarder van de scepter van kracht”.

Portret van therapeut, schrijver, performer en boeddhistisch leraar Tom Hannes (De boeddhistische blijk 30 oktober 2022 NPO2):
Acht boeken heeft
Tom Hannes (52) op zijn naam staan met speelse titels als Zen of het konijn in ons brein, De badkamer van de Boeddha, of Als een Boeddha, als een uilskuiken. Daarnaast schrijft hij voor het dagblad De Standaard regelmatig opiniestukken, kruipt hij in de huid van zangers als Nick Cave en David Bowie, schildert hij, doet hij performances over John Cage en is hij nu druk met een theaterstuk en een nieuw boek dat hij schrijft over het redblack%. De vraag die hij zich bij alles stelt is wat het boeddhisme kan brengen in deze verwarrende tijd?

Het boeddhisme onderkent het zesde zintuig, de intuitieve geest. Volgens Rudolf Steiner zijn er zelfs twaalf zintuigen, de ‘ meer fysische – en geestelijke’ (Voelen en Denken) zintuigen (synesthesie: vermenging van zintuigen). Duitsland toont naast de vijf traditionele zintuigen, een 6e– en 7e zintuig.

De twee in één toont de MENS, de synthese, de eenheid die bestaat uit de ziel en de relatie tussen geest en lichaam. Bij de twee in één kan ook aan de kwadranten van Daniel Ofman worden gedacht of de definitie van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. De tijdgeest, de Zeitgeist kunnen we beïnvloeden (BOEK VAN HET LEVEN, 'Akasha-kronieken', Noösfeer).

Theosofische alchimie Het geheim van het transformeren van tijdelijk lood in eeuwig goud (John Algeo Theosofia april 2008 p. 58-65):
1.
Eenheid. ‘De Smaragden Tafel’ wordt gekenmerkt door een motto dat in het Grieks wordt uitgedrukt als Hen to pan of in het Latijn als Ex unum omnia of in het Nederlands als ‘Alles is één’(twee in één of Monadische essentie of controverse tussen wetenschappers). ‘De Smaragden Tafel’ zelf zegt uitdrukkelijk ‘Alle dingen zijn uit Eén voortgekomen’.
2. Polariteit.
De alchimie werkt met
tegengestelden, gesymboliseerd door de elementen zwavel en kwik of door vuur en water, zon en maan, mannelijk en vrouwelijk enzovoort. ‘De Smaragden Tafel’ rept van boven en beneden, wind en aarde, alles en één (twee in één), subtiel en verdicht, hemel en aarde.
3. Overeenkomsten. De bekendste verklaring in
‘De Smaragden Tafel’ is ‘zo boven, zo beneden’. Dat is een verklaring van het principe van overeenkomsten (Wet van analogie) dat de geschriften van mevrouw Blavatsky doordringt.

De smaragden tafel: een theosofische lezing, Dara Tatray (Theosofia april 2007):
Hermes is de Griekse naam voor de Egyptische god Thoth, van wie gezegd wordt dat hij de uitvinder is van de geneeskunde, de rechtspraak, de kunsten, de wiskunde, de muziek, de alchemie, de astrologie, de dichtkunst en het schrift. Ik omschrijf Trismegistus als mythisch, niet omdat ik niet in zijn bestaan geloof, maar omdat het waarschijnlijk altijd een open vraag zal blijven of één of vele auteurs verantwoordelijk zijn voor de oorspronkelijke hermetische teksten. Men zegt wel dat deze tussen twintig en zesendertigduizend in getal zijn, al zijn de meeste tot op heden niet bewaard gebleven.
In de Smaragden Tafel worden alle dingen geboren uit het Ene Leven door adaptatie’. Die adaptatie wordt voortdurend bemiddeld door het Ene, misschien in een dans waarbij geluk en planning elk hun rol spelen. Teksten zoals de Smaragden Tafel en zelfs ook de theosofische klassiekers zoals Isis Ontsluierd, De Geheime Leer, De Stem van de Stilte en Licht op het Pad moeten van tijd tot tijd herlezen worden in het licht van wetenschappelijke doorbraken en nieuwe inzichten in de filosofie van de wetenschap. Zij kunnen ook aanwijzingen bevatten voor toekomstige doorbraken. Of met andere woorden het Meta-leren maakt het doorgronden van onze creativiteit, het Achtste Domein misschien wel mogelijk.

Aeonen: Gnostisch Hemelscharen, aartsengelen, maar ook in de betekenis van Tijdperk, eeuwigheid; 'Emanatie van God' (Ferouer: goddelijke dubbelganger of 'God en Satan').
Aion is Grieks voor Aeonen (Latijn).
De
Aeonen (= Eonen) zijn emanaties van het pleroma.

Vedånta (Sanskriet):
- Uit de Upanishads en uit andere delen van de prachtige cyclus van vedische literatuur vormden de wijzen van het oude India wat tegenwoordig de Vedånta wordt genoemd — een samengesteld woord dat ‘het einde (of de voltooiing) van de Veda’ betekent — dat wil zeggen onderricht in de definitieve en meest volmaakte uiteenzetting van de betekenis van de vedische leringen.
De hoogste vorm die de brahmaanse leringen hebben aangenomen is de Vedånta, en onder de benaming
Uttara Mîmansa, die wordt toegeschreven aan Vyåsa, de samensteller van de Veda’s, is de Vedånta misschien wel de edelste van de zes Indiase filosofische scholen. De avatåra Ía∆karåchårya is de belangrijkste figuur die aan het filosofische stelsel van de Vedånta algemene bekendheid heeft gegeven, en het type Vedånta dat door hem werd onderwezen wordt Advaita Vedånta of non-dualistische Vedånta genoemd. (Occulte woordentolk p. 214,215)

Pieter Spierenburg (Volkskrant 8 maart 2016) heeft ongelijk en Maarten van het Hart heeft gelijk (Volkskrant 27 maart 2020) hoeveel Bijbel vertalingen je ook leest, het aan de Bijbel ten grondslag liggende mechanisme, de kwintessens, de wederkerigheid verandert daardoor niet en dit was bij Vyasa, maar later ook bij mystici en zieners al bekend. Het Filosofie Magazine leert er is niets nieuws onder de zon. De interdisciplinaire aanpak maakt het oplossen van de coronacrisis mogelijk.

De Geheime Leer Deel I, Samenvatting (p. 298,299):
Írì Ía¥karåchårya, de grootste ingewijde die in historische tijden heeft geleefd, schreef veel bhåshya’s (toelichtingen) op de Upanishads. Er zijn echter redenen om aan te nemen dat zijn oorspronkelijke verhandelingen nog niet in handen van de filistijnen zijn gevallen, want ze worden heel angstvallig in zijn matha’s (kloosters) bewaard. En er zijn nog veel belangrijker redenen om te geloven dat de onschatbare bhåshya’s op de esoterische leer van de brahmanen, geschreven door hun grootste vertolker, voor de meeste hindoes nog eeuwenlang een gesloten boek zullen blijven, behalve voor de Smårta-brahmanen. Deze school, door Ía¥karåchårya gesticht, en die in Zuid-India nog steeds sterk is vertegenwoordigd, is nu bijna de enige die leerlingen voortbrengt die voldoende kennis hebben bewaard om de letterlijke betekenis van de bhåshya’s te begrijpen. Zoals me is meegedeeld, is de reden hiervoor dat alleen zij van tijd tot tijd echte ingewijden aan het hoofd van hun matha’s hebben, zoals in de ‘Íri¥gerì’ in de westelijke Ghats van Mysore. Daar staat tegenover dat er in die hopeloos exclusieve brahmanenkaste geen school méér exclusief is dan de Smårtava’s (); en de terughoudendheid van haar volgelingen om mee te delen wat ze van de occulte wetenschappen en de esoterische leer zouden weten, wordt alleen door hun trots en geleerdheid geëvenaard.
Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte . De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
Het brengt de
éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale universele bewustzijn, het Akasha-veld.

Pelgrimeren of langeafstandwandelen/-fietsen is een groeiende trend in cultuurtoerisme. Meer mensen zijn op zoek naar eenvoud en diepgang. De belangstelling voor de wandel- en fietsroutes naar de bedevaartsplaats Santiago de Compostela in Noord-Spanje (Sant Yago = Sint Jacob) neemt al jaren toe. De Europese pelgrimsroutes staan op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Kruisende wegen: over de opkomst van nieuwe pelgrimspaden in Nederland Een veldverkenning. Zwarte Haan wordt in de regio wel 'het begin van de wereld' genoemd, omdat het aan het begin ligt van de pelgrimsroute Jabikspaad naar het Spaanse Santiago de Compostela*, en omdat de 6 kilometer lange Nieuwebildtdijk hier zou beginnen. De huisnummers zijn hier echter 400-428, dus begint de dijk aan de andere kant, in Nieuwebildtzijl, en zou het hier eerder 'het einde van de wereld' zijn, een soort 'Land's End' zoals je dat in Engeland hebt. Die associaties roept het gezien de ligging ook eerder op, omdat het vanuit Nieuwebildtzijl dan wel vanuit Sint Jacobiparochie toch 'aan het eind' van langgerekte dijken ligt. En het stemt ook overeen met het artikel hieronder onder het kopje Links, dat van 'buurtschappen aan het voeteneind' spreekt.
*) Zie ook de toelichting onder de link aan het eind van het hoofdstuk Geschiedenis.

Zigeunerfamilies vereren Maria zowel in Frankrijk, Saintes-Marie-de-la-Mer in de Camargue als in Spanje, Ermita del Rocío in Huelva. Rudolf Steiner heeft er al op gewezen dat de Heilige Geest aan de aarde haar definitieve bestemming geeft. Geest en lichaam (psychomaterie) zijn twee tegendelen, die al bij de eerste openbaringen aan de profeet Mozes naar voren zijn gekomen. Volgens Dion Fortune is het etherisch dubbel de enige schakel, tussen geest en materie.

Om het functioneren van het brein beter te begrijpen draait het om wat is tijd?

Stelling: Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

Alles was mislukt, in Nepal (Rob Vreeken de Volkskrant 30 juli 2022, Boeken p. 11):
Casper Luckerhof ziet op een reis naar Nepal al zijn ambitieuze plannen in de soep lopen. Zijn verslag van de dagelijkse gang van zaken in een boeddhistisch instituut is buitengewoon grappig.
Die ambiguïteit geeft
Rusteloos een nieuwsgierig makende spanning, een voortdurende zweem van ambitie, mislukking en verlangen naar zingeving. Het leidt uiteindelijk tot een liefdevolle ontlading (catharsis) op de besneeuwde bergpas Thorong La, hoog in de Himalaya. Dat Ella Fitzgerald daarbij op de achtergrond I love Paris zingt, is een van de mooie details die her en der in deze ‘memoir’, zoals de uitgever het heeft genoemd, kunnen worden opgeraapt.
Wat is dan wel de
bestaansreden van het instituut? Het antwoord op die vraag, of ‘ons geheim’, zoals Christoph het noemt, is van een haast boeddhistische sereniteit: het instituut in stand houden. Al gaat de halve wereld in vlammen op, zegt de Duitser, dan ‘zullen deze manuscripten en boeken er nog liggen zoals altijd’.

In de menselijke natuur wijst het kwade alleen op de polariteit van stof en geest, een strijd om het bestaan tussen de twee gemanifesteerde beginselen in Ruimte en tijd; deze beginselen zijn uit zichzelf één, omdat ze zijn geworteld in het Absolute. In de Kosmos moet het evenwicht bewaard blijven. De werkingen van de twee tegengestelden brengen harmonie voort, evenals de middelpuntzoekende en middelpuntvliedende krachten, die onderling afhankelijk en voor elkaar noodzakelijk zijn – ‘opdat beide kunnen leven’. Indien de ene wordt tegengehouden, zal de werking van de andere onmiddellijk tot zelfvernietiging leiden. (De Geheime Leer, Deel I, hoofdstuk Demon est deus inversus p. 456)

Angela Merkel: Terugdringen van het tekort en economische groei zijn twee kanten van dezelfde medaille. (Volkskrant 21 mei 2012)
Primair draait het echter om: Een nieuw evenwicht tussen het superkapitalisme en humanitaire waarden (Marcel van Dam Volkskrant van 19 mei 2012) of We hebben geen andere keuze dan een sterke euro en verdere integratie van Europa (Bert Wagendorp Volkskrant van 24 mei 2012).

Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. De reciprociteit in de Bijbel wordt door de Bijbelcode, het boek van Michael Drosnin onderbouwd. De Israëlische wiskundige dr. Eliyahu Rips laat zien dat de ICT-sector het wel mogelijk heeft gemaakt de code te ontcijferen. Door het fenomeen reïncarnatie (cultuuroverdracht) serieus te nemen wordt het mogelijk gemaakt de toekomst beter te voorspellen.

Het artikel Geen crisis, maar 'evidence based happiness'? van de klinisch psycholoog Erik Mertens bevat een commentaar op het boek Geluk van Leo Bormans. De drie wegen, die op basis van het boek Het Leven van Quintus Fixlein van Jean Paul (1763 - 1825) worden besproken sluiten in mijn optiek nauw op het thema Neer - Opgaande causatie aan.

Philosophers, scientists, and educators that have proposed theories of spiritual evolution include Schelling, Hegel, Max Théon, Helena Petrovna Blavatsky, Henri Bergson, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Jean Gebser, Pierre Teilhard de Chardin, Owen Barfield, Arthur M. Young, Edward Haskell, E. F. Schumacher, Erich Jantsch, Clare W. Graves, Alfred North Whitehead, Terence McKenna, P.R. Sarkar and contemporaries William Irwin Thompson, Brian Swimme, and Ken Wilber.

De paranoia van de marktfundamentalisten in het Westen kunnen met die van moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. Fundamentalisme is op haar beurt weer een reactie op het secularisme. Of met andere woorden het is een cirkelbeweging, hoe meer het marktfundamentalisme wordt benadrukt, hoe sterker het moslimfundamentalisme opspeelt.

Jeugdtheater koningin (Annette Embrechts interviewt Moniek Merkx Volkskrant 5 maart 2021 p. V10-11):
Het is deze fysieke, beeldende theatertaal waarmee Merkx vanaf medio jaren negentig pionierde in het Nederlandse jeugdtheater. Tot dan domineerde hoofdzakelijk
literair teksttoneel. ‘Taal’, zal Merkx meermaals benadrukken, ‘is niet altijd de ingang tot .’ Zeker niet voor jong publiek. Ervaren, daar gaat het om. Associaties opwekken.
Gevoelens (h)erkennen, angsten, dromen, nachtmerries – het monster in de bek of in de spiegel zien. Ook in haar handboek
Eerste hulp bij theater, geschreven met journalist Jowi Schmitz en dramaturg Dorien Folkers, adviseert ze scholen bij het maken van een groep-8-musical om eens niet te vertrekken vanuit een standaardtoneeltekst met hoofd- en bijrollen, maar vanuit de vraag: ‘Wat is het raarste dat hier op school kan gebeuren?’ – en dat vervolgens te laten verbeelden.

Om het kwaad in de wereld te verklaren past het Westen het Adam-en-Eva-verhaal toe en het Oosten maakt van het Yin/Yang-symbool gebruik. Met kerstmis viert de mensheid dat we het nog steeds actieve alphapunt hebben leren onderscheiden. Het basisprincipe ‘eenheid der tegendelen’ , de schijnbare tegenstelling brengt Carl Jung met behulp van Enantiodromie (projectiemechanisme) en het Mysterium coniunctionus tot uitdrukking. De paasliturgie leert daarentegen hoe het Geloof, Hoop en Liefde uit de Bijbel, het 'Goede - Ware - Schone' van Plato via de as van de tijd, van generatie tot generatie wordt doorgegeven en uiteindelijk in het omegapunt culmineert.

Krishnamurti’skeuzeloos gewaarzijn’ (Ingmar de Boer juni 2021, p. 83-89):
Inleiding Het begrip
keuzeloos gewaarzijn, choiceless awareness, vormt de kern van het denken van Jiddu Krishnamurti. In het nu volgende artikel wil ik dit begrip graag verder uitlichten1. De bredere probleemstelling achter dit artikel is: kunnen we precies dit thema van ‘keuzeloos gewaarzijn’ elders terugvinden in het theosofisch gedachtegoed? Het wereldbeeld van Annie Besant en Charles Webster Leadbeater fungeert in het algemeen vaak als het gedachtegoed van de Theosophical Society (Adyar) (TS), hoewel we ons daarvan soms niet zozeer bewust zijn. Hun ideeën worden door veel theosofen als referentiekader (Frame of reference) gebruikt. Verder was hun terminologie gangbaar in de omgeving waar Krishnamurti opgroeide, en een beschouwing vanuit deze invalshoek kan daardoor wellicht extra interessant zijn.

De schijnbare paradox, de schijnbare tegenstelling brengt Plato met behulp van de allegorie van de wagenmenner naar voren. Zowel Teilhard de Chardin als Jiddu Krishnamurtie onderbouwen het kosmisch bewustzijn. Hans van Aurich: Goddelijke taal vormt de schakel tussen mens en het kosmisch bewustzijn (practice what you preach). In het onderzoeksrapport E i V' laten Teilhard de Chardin en Jiddu Krishnamurtie aan de hand van het kosmisch bewustzijn zien hoe het mogelijk is geestelijke gezondheid te bereiken. Door de schijnwereld, de wereld van de illusies te ontmaskeren reikt het reflexief bewustzijn van H.P. Blavatsky tot in de hemel. Het navelstaren , de emotie-TV viert hoogtij. De TV wordt een poppenkast, waar theater hoogtij viert. Heuristiek maakt het mogelijk het fenomeen wederkerigheid beter te begrijpen. In het onderzoeksrapport ‘E i V’ wordt het kosmisch bewustzijn aan de hand van ‘bewustzijnsschil’ toegelicht.

J. Kruisheer vat in zijn boek 3. Toegepast esoterisme samen dat H.P. Blavatsky in De Geheime Leer op de Bhagavad Gita, het fundament van het Hindoeisme voortborduurt.
111. Zelfkennis.
"In de aanvang (der wereld) was alleen het Atma in de gestalte eens mensen. Deze zag om zich heen en vond niets anders dan zichzelf. Zo riep hij uit: Dat ben ik. Daaruit ontstond .de naam Ik. Dien ten gevolge zegt ook thans nog een iegelijk. die aangeroepen wordt. het eerst: "
Dat ben ik". en daarna noemt hij pas de naam. welke hij draagt. Aangezien Hij alle zonden vroeger (poerva) verbrand had (oesh). heette Hij Poeroesha (de Mens. de Geest-Mens). Waarlijk verbrandt Hij dengene. die boven Hem uit kan stijgen en dit weet. 1)
3.
Ahamkara, Bewustzijn, eigenlijk zelfheid en zelfbevestiging, het Ik-makend beginsel. Dit komt voort uit Boeddhi. Uit Ahamkara ontstaan 4--8, de vijf Tanmatras. Dit zijn uiterst fijne deeltjes, kiemen of atomen - "de maat van Dat" -- en het eerste grote werk vóor het komende bouwen van een Kosmos of van een Wezen. Bewustzijn wordt in de vijf Tanmatras vastgelegd en daarmee beperkt. Zij zijn onzichtbaar voor de gewone zintuigen van den mens, doch wel worden zij zichtbaar voor de fijnere zintuigen van hem, die deze heeft ontwikkeld en voor wezens van hoger orde. Uit de vijf Tanmatras komen weer de vijf elementen of Tattvas: aarde, water, vuur, lucht en ether voort.

Voor de theosofie geldt de Bhagavad Gita, het boek van de “kennis van vereniging”, om schijnbare tegenstellingen, de eenheid der tegendelen (paren van tegenstellingen) te verenigen. Maar vindt dat het Boeddhisme de dynamiek tussen mens en kosmos, 'Antropogenese (Hominisatie) en Kosmogenese', 'Mensbeeld en Wereldbeeld', 'Microkosmos en Macrokosmos', 'Binnenwereld en Buitenwereld', 'Open–closed' political spectrum nog beter naar voren brengt.

De bewustzijnsevolutie, het tot zelfbewustzijn (paren van tegenstellingen zoals ‘Adam en Eva’ en ‘Abel en Kaïn’) komen is het specialisme van de esoterie. Het is met name Blavatsky, die in de De Geheime Leer dit vakgebied ontsluit. Dat veranderingen in het bewustzijn moeilijk zijn te meten wil nog niet zeggen dat ze er niet zijn. De evolutie van het bewustzijn rekent in millennia, zo niet miljarden jaren.

Om de Éne werkelijkheid, het contrast, het onderscheidingsvermogen, tussen Licht en Duisternis, onze pelgrimage op aarde beter te begrijpen maakt de Geestkunde van de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s) gebruik. Zielkunde,psychologie heeft op de relatie 'psyche' en 'logos', psyche (ziel) en pneuma ([[geest]]) betrekking. In essentie draait het om 'Mind over Matter' en dit was bij Pythagoras al bekend. Antropogenese (hominisatie), het ontwikkelingsproces van onze psyche vindt al millennia plaats. Er is geen nieuws onder de zon.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad (Rechterhand). Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

De Gulden middenweg van Aristoteles sluit naadloos op de Gulden middenweg van het Boeddhisme aan. Met behulp van de Middenweg, de route van het Eenheidsbewustzijn is het mogelijk de paradox tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang van politici te doorbreken.

Om het fenomeen van de 'Vrouwelijke en Mannelijke' energie in het heelal te duiden verwijst H.P. Blavatsky in haar oeuvre naar de Hebreeuwse metrologie. Het onderzoeksrapport 'E i V' gebruikt niet het woord ‘Speelveld’, maar beschrijft Samkhya, de ‘transfiguratie’ en ‘metamorfose’, het 5D-concept (Ether-paradigma).

Het Cambridge Analytica-schandaal, het algeritme SyRi dat de belastingdienst (Trouw 30 oktober 2019) heeft gebruikt, gijzelsoftware (de Volkskrant 12 juni 2020 p. 4 ) dat door criminelen wordt gebruikt, gezichtsherkenning (de Volkskrant 12 juni 2020 p. 9) en Cyberoorlog met IS (de Volkskrant 17 november 2015) illustreren dat de ICT-sector voor complexe maatschappelijke vraagstukken geen oplossing biedt. Alleen de interdisciplinaire oplossing maakt het mogelijk de paradox in het heelal te verklaren.

Hoe zo ‘wij’? (Alex Burghorn Volkskrant 10 juni 2020 p. V10-12):
Zijn de jonge kunstenaars van nu niet net zo naïef als jullie aan het eind van de jaren zestig waren?
‘Wij geloofden wat Martin Luther King zei: de boog van de geschiedenis is lang, maar hij buigt naar gerechtigheid. Van de week haalde Barack Obama die uitspraak nog aan, toen hij reageerde op de demonstraties. Maar hij voegde er iets aan toe wat ik nooit eerder had gehoord. De boog buigt naar gerechtigheid, ja, maar wij moeten hem wel zelf buigen.’

Europa Dr. No (Mathieu Segers De Groene Amsterdammer 11 juni 2020 p. 7):
Schäuble weet dat een schuldenunie niet meer te voorkomen is. ‘Goed handelen’ bestaat erin dit gegeven nu, in deze coronacrisis, van tegenwicht te voorzien. En dus zei Schäuble twee weken geleden ter verdediging van het Frans-Duitse initiatief voor een coronaherstelfonds: je geeft landen die al diep in de schulden zitten ‘stenen in plaats van brood’ als je ze nieuwe leningen aanbiedt. De poseurs der gestrengheid waren met stomheid geslagen. Schäuble’s boodschap: goed handelen is handelen ten bate van de Europese samenwerking. Dat moet op basis van verzoening met de duistere realiteit van deze crisis. Dwepen met een Noord-Europees imago past daar niet bij. Vorige week verraste Duitsland met een eigen stimuleringsfonds van 130 miljard, boven op het Europese steunpakket van 750 miljard.

Hoe nu verder? #9: Politiek-econoom Mark Blyth ‘Corona bevrijdt ons uit een set beperkingen’ (Rutger van der Hoeven De Groene Amsterdammer 11 juni 2020 p. 18-21):
Volgens de Schots-Amerikaanse hoogleraar politieke economie Mark Blyth had Europa in de huidige crisis een serieuze stap op het wereldtoneel kunnen zetten.
‘Maar Nederland hield dat tegen.’
Blyth is nu los.Nederland is het skinheadtuig van Europa geworden dat op straat het knokwerk doet voor Duitsland’, zegt hij. ‘En het was helemaal niet nodig. Zorgen om de schuld van Italië houden heel Europa tegen, ook Nederland, en niemand koopt Nederlandse schuld omdat je er geld op moet toeleggen. Het probleem is dat politici als Mark Rutte de afgelopen tien jaar een beleid hebben gelegitimeerd dat Noord-Europese belangen dient door het in het verhaal te gieten van nijvere Noord-Europeanen en feestende zuiderlingen. Nu zitten ze in dat verhaal vast naar hun eigen kiezers en kunnen ze geen koers meer wijzigen nu dat nodig is.’
Erger nog is dat Nederland Europa weer in de richting van bezuinigingspolitiek lijkt te willen duwen, het gewraakte austerity (soberheid) van tien jaar geleden.

Het verslag van Frank Visser van de manifestatie “Klaar om te wenden?” bij het afscheid van ex-SER voorzitter Herman Wijffels op vrijdag 31 maart 2006 laat zien dat er wel degelijk een verband ligt. Om met het veranderen van de structuur een begin te maken is de strategie “Klaar om te wenden?” nog steeds hoogst actueel.
Spiral Dynamics is kort gezegd een theorie over de ontwikkeling van waardepatronen in de mens en de samenleving, die door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves – een tijdgenoot en geestverwant van Maslow -- is ontwikkeld.
Don Beck is net terug van een bezoek aan het Midden-Oosten, waarvan hij op de hem eigen wijze verslag deed. Hij poneerde de uitdagende stelling dat het in het huidige Midden-Oosten niet om religie gaat, zoals het in het toenmalige Zuid-Afrika niet om ras ging, wat betreft de kern van het conflict. Veeleer zijn er
botsende waardepatronen, die aan het licht gebracht moeten worden voordat aan een oplossing kan worden gedacht.
Op basis van Spiral dynamics is het mogelijk integrale, gemeenschappelijke visies, een
gemeenschappelijk verhaal te ontwikkelen.

Martin Drenthen Grenzen aan wildheid Wildemisverlangen en de betekenis van Nietzsches moraalkritiek voor de actuele milieu-ethiek
§2. Het natuurbegrip in Nietzsches antropologie (p. 43):
Behalve met betrekking tot de natuurwetenschappen en de kosmologie, speelt het natuurbegrip ook een rol in Nietzsches
antropologie. Hierover zijn eveneens enkele studies verschenen. Richard Schacht (1988) wijst er bijvoorbeeld op dat het natuurbegrip bij Nietzsche fungeert als een tegenbegrip (these + antithese) tegenover allerlei morele concepten die de menselijke mogelijkheden vastleggen. De menselijke natuur wordt daarmee, aldus Schacht, een term die de openheid van het menselijke leven aanduidt.
§3. Nietzsches latere werk (p. 90):
Nietzsche richt in zijn laatste werken nogmaals expliciet zijn kritiek op de dominante houding ten opzichte van de natuur (in Afgodenschemering en De antichrist) en hij reflecteert op zijn eigen natuurlijkheid (in
Ecce Homo). De twee werken waarin het natuurbegrip nog het meest aan de orde komt zijn Afgodenschemering, waarin hij nog regelmatig over natuur spreekt106, en De antichrist. Vloek op het Christendom (Der Antichrist. Fluch auf das Christenthum, geschreven en ter publicatie gereed gemaakt in 1888, verschenen als nagelaten werk). Hierin speelt het natuurbegrip vooral een rol in zijn kritiek op het christendom, namelijk als ‘tegenbegrip van God’.107
§4. De natuurvisie van het sociaal-constructivisme (p. 196):
196: Als sleutelconcept in de moraalkritische milieu-ethiek fungeert het natuurbegrip primair als
tegenbegrip van de moraal. Maar we kunnen het begrip in de milieu-ethiek niet achterwege laten, omdat we onvermijdelijk een antwoord moeten formuleren op de vraag hoe we ons tot de werkelijkheid verhouden. We interpreteren onszelf en de werkelijkheid om ons heen onvermijdelijk steeds opnieuw. We spreken onvermijdelijk (impliciet dan wel expliciet) over ‘de’ natuur, maken voortdurend met een zekere waarheidspretentie claims over de aard en morele betekenis van de werkelijkheid. We kunnen niet anders dan trachten de natuur die om uitleg vraagt hermeneutisch ‘toe te eigenen’.44

De Staf van Hermes, de Axis mundi wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling, oftewel in onze kern, de levensbron draait het nog steeds om de Gulden middenweg, de 'Hoofdroute' van 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap'.

De 5e dimensie maakt het voor de mensheid mogelijk met het Koninkrijk Gods op aarde in verbinding te komen en de innerlijke harmonie te herstellen. De innerlijke harmonie is verbroken omdat we hebben gegeten van de boom der kennis van goed en kwaad. De mens wordt zich van zijn morele autonomie, van waarden en normen bewust en begint een zoektocht naar het eeuwig 'Goede - Ware - Schone'.

Voor de 'Hoofdroute' in het leven heeft H.P. Blavatsky De stem van de stilte geschreven. Freek van Leeuwen schreef het boek De Levensweg. Freek van Leeuwen: onderscheidt, net als het 5D-concept ‘Geest - Ziel - Lichaam’. Het 5D-concept maakt van zijn ‘verklarende woordenlijst’, de begrippen Aantrekking, Afstoting, Middelpuntvliedend en Middelpuntzoekend gebruik.

Er bestaat maar één pedagogische 'Hoofdroute', maar er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Elk mens gaat door een leerproces, ervaart in het leven op zijn manier ‘lijden’. Elke levenssituatie is uniek. Met de vier edele waarheden geeft Boeddha een pad naar het beëindigen van het ‘lijden’ aan.
De mensheid houdt zich al millennia bezig om de kloof tussen probleem en oplossing te verkleinen. Primair draait het om vanuit welk perspectief, welke levensbeschouwing naar een vraagstuk wordt gekeken.

De Theorie van alles heeft op de evolutie van onze zielen, die uiteindelijk in het omegapunt, het Koninkrijk van God zullen convergeren, betrekking. Het probleem van het ego (twéé kanten van een medaille), de Unificatietheorie omvat al de Theorie van alles, oplossingsrichting, de 'Hoofdroute' (Axis mundi), die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt.

Een uitzicht op wereldvrede in eenheid en verscheidenheid ontstaat wanneer de mensheid er geleidelijk in zal slagen de drie gesignaleerde problemen van onwetendheid, politiek en identiteit integraal tot een oplossing te brengen. Het Ken Uzelve staat daarbij centraal. Het Ken uzelve is de sleutel tot ons hart en zorgt op een gezonde manier om te overleven.

In het rapport 'E i V' ligt het accent op het Ken uzelve, daarentegen beoogt de overheid het morele kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt.

De basis voor zelfregulering (4.1.2.1. Het principe van de tegendelen) is zelfkennis. Het Ken Uzelve staat voor het Ene en het vele, voor ‘Eenheid in Verscheidenheid’. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf. Het ontstaan van spontane zelfordening (spontaneous order) uit chaos wordt emergentie genoemd.

Het Ken uzelve is de sleutel tot ons hart en maakt het ons mogelijk de mysterietaal beter te leren begrijpen.

Net als het 'Beloofde land' is 'de Amerikaanse Droom een work in progress'. Voor de schepper, lees 'God' zijn alle mensen uniek. 'God' kent wel de wet van ethische oorzakelijkheid, rechtvaardigheid, maar geen voorkeursbehandeling.

Om aan het oplossen van de wereldvraagstukken een steentje bij te dragen gaat het primair om gedragsverandering, hoe richten we onze levensenergie? We zijn het in eerste instantie zelf om de in het universum aanwezige vrije energie (ether), in de mens (antahkarana), aan de energietransitie, de overgang van vuile naar schone energie vorm en inhoud te geven. Het spreekt voor zich dat dit een zeer heikel punt is voor de wetenschap.

Wordt de islam als zondebok gebruikt om het eigen falen te maskeren?

In het Westen heeft de democratische macht van de staat het christendom als credo vervangen. De paranoia (deze mentaliteit heeft dezelfde wortels Demon est deus inversus), oftewel de marktfundamentalisten in het Westen kunnen met de moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. De wetmatigheden in het universum werken zodanig dat secularisering als het ware automatisch de tegenhanger fundamentalisme oproept.

Theologie verklaart in de eerste plaats hoe probleem en oplossing ,polaire twee-eenheid, de complementaire polariteit, 'these, antithese en synthese' met elkaar samenhangen. Het laat zien hoe maatschappelijke problemen succesvol kunnen worden opgelost. Het falen van zowel burgers als politici hangt samen met dat ze hun eigen ‘ingesleten’ vooroordelen (maskerkwadrant, retorisch foefje) bevestigd willen zien. Voor homo sapiens geldt dat ze hun fouten moeilijk erkennen. H.P. Blavatsky borduurt voort op name hoofdstuk 13 De kenner, het gekende en de kennis (knower, knowing, and known) van de Bhagavad Gita. Bij zelfverwerkelijk, de zelf-transformatie van Vicente Hao Chin draait het om de relatie De ander als spiegel. H.P. Blavatsky belicht de twéé kanten van één medaille, het heeft op de relatie De Ander als spiegel, het probleem van het ego betrekking. De inzichten van de twee Russinnen H.P. Blavatsky en Ayn Rand en hun drie axioma's staan diametraal tegenover elkaar. Het is belangrijk je krachtbron, lees eeuwige levensbron aan te boren die zorgt dat je doorgaat. Het gaat uiteindelijk om de éne werkelijk waarin zowel het gezichtspunt van H.P. Blavatsky als van Ayn Rand naar voren komt. Ayn Rand baseert zich op het bestaan. H.P. Blavatsky belicht niet alleen het niet-‘bestaand’ (onbestaande) maar ook het ontstaan, de blauwdruk, die aan de schepping ten grondslag ligt.

Het rapport ‘E I V’ beoogt aan de integratie van de multiculturele samenleving en de Europese - en wereldcultuur een steentje bij te dragen. Het gaat er niet om het eigenbelang, maar de Europese solidariteit te bevorderen.
Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen organisatiecultuur ontstaan. Gewenste cultuurveranderingen in een organisatie worden in een 5Ddenkraam geplaatst. Het is de spin-off (serendipiteit) van de zoektocht. Uiteindelijk draait het om de vraag: is het mogelijk de beschaving een stapje verder te brengen? Is het laagje vernis, lees morele kompas dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen?

De crisis van de beschaving ligt niet bij de ander, maar bij onszelf.
Gelukkig zijn er steeds meer wetenschappers die de wederkerigheid tussen de twee kanten van één medaille onderkennen. Primair gaat het om het out of the box, het ‘en-en’-denken in correlatie met het binaire ‘of–of’-denken. Het is de imaginaire 5e dimensie die beide met elkaar verbindt. Het gaat er om je door de taal van de verbeelding (verbeeldingskracht, creativethink) te laten leiden.

De 'Hoofdroute'' illustreert zowel de middenweg als de verticale lijn door het driehoekige diagram van Roberto Assagioli en de driehoek van Maslow.

Er wordt beoogd de Kwintessens met behulp van de Gulden middenweg (pelgrimage), de verborgen 5e Dimensie, het 5Ddenkraam (5D-concept) en de 5 bij 5 matrixstructuur, de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' weer te geven, Natuur en Cultuur, (probleem en oplossing) Slachtoffers en Daders met elkaar te verbinden.

Om het kwaad in de wereld te verminderen dient de regulering, voor de mensheid zelfregulering (zelfverwerkelijking, zelfrealisatie, zelf-ontplooiing, zelfreinigend vermogen), onze pelgrimstocht op aarde, de 'Derde weg', de 'Hoofdroute' centraal te staan. De 'Derde Weg' heeft in het onderzoeksrapport 'E i V' op de relatie tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het Eeuwig 'Goede - Ware - Schone', op de synthese tussen 'vrouwelijk en mannelijke' energie (aantrekken en afstoten) betrekking.

De Axis mundi is de metafoor van het leven als pelgrimage, ‘Hoofdroute’, naar de oerbron van alle leven op aarde, de eerste trilling, de energie die aan het Higgsdeeltje, zwaartekrachtsgolven of bloemkool ten grondslag ligt. Maar de Axis Mundi staat ook symbool voor de tijd, de tijdloosheid van het eeuwige nu, het contrapunt dat naar de eeuwigheid leidt. Om de Triade, de drie fasen van de schepping (Brahma), het behoud of orde (Vishnu) en vernietiging of wanorde (Shiva) te verklaren wordt de metafoor van ”de andere oever” over te steken gebruikt.

Bij de geboorte gaan we van insider naar outsider, van ‘innerlijke naar uiterlijke mens’. In de theosofie gaat het om de innerlijke ommekeer, de zogenaamde 2e geboorte* van ‘uiterlijke mens naar innerlijke mens’, de 'Hoofdroute', een nieuw gezichtspunt (paradigma), met de opzet om weer met de oerbron in verbinding te komen. Gedurende ons leven op aarde ligt het bewustzijn op de grens tussen ‘innerlijke en uiterlijke mens’.
*) De tweemaalgeborene (dvija) komt uitgebreid in de Anugita (p. 117 noot 20 definitie) van Kashinath Trimbak Telang ter sprake.

De éne werkelijkheid, de basis van de gnostieke leer bestaat uit een aardse en een hemelse orde. Maatschappelijke problemen kunnen alleen effectief worden opgelost wanneer de aardse politieke orde bereid is zich met de hemelse orde te verbinden.

De moraal van het verhaal is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing ervan laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken. In plaats van dat een dialoog partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog.

Wederkerigheid (golf-deeltje dualiteit) is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. In het rapport 'E i V' draait het primair om de wisselwerking (wederkerigheid) tussen het Quartic reciprocity (quadrivium, viersprong, vier gezichtspunten) psychologie, sociologie, filosofie en ethiek, die samen een 5Ddenkraam vormen. Deze interdisciplinaire oplossing (de vier pijlers psychologie, sociologie, filosofie en ethiek) in het rapport ‘E i V’ sluit nauw aan bij:
- Pythagoras
‘bron van harmonie’: 'Meetkunde, Rekenkunde, Sterrenkunde en Muziek ',
- Paracelsus geneeskunst berust op vier pijlers: 'Alchemie, Astronomie, Filosofie en Ethiek',
- STEM-model 'Science, Technology, Engineering, and Mathematics',
- Happiness economics 'Economie, Psychologie, Sociologie en Gezondheid',
- Transcendentalisme 'Religie, Cultuur, Filosofie en Literatuur',
- Fritjof Capra De eenheid van leven (p. 69) 'Materiёle structuur, Vorm, Proces en Betekenis',
- H.P. Blavatsky De Geheime Leer
de synthese van 'Religie, Wetenschap, Filosofie en Kunst',
- 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst', de synthese van vier domeinen = Kwintessens = Unificatietheorie. Gezondheid, geneeskunst omvat Geest en Lichaam, Geestkunde en Natuurkunde.

Als motor van bewustwording kan kunst (cultuur) zeker een bijdrage leveren. In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal. De integratie van vier disciplines, de vier pijlers rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek heet volgens de telling van Pythagors 5, de kwintessens.

Binnen de sociologie regeert de dwaasheid wanneer met de verborgen 5e Dimensie, de Kwintessens geen rekening wordt gehouden. De PvdA sociologen Cees Schuyt en Erik Jurgens missen de essentie, wanneer zij met de moraal van het verhaal, het mechanisme de intuïtie van het hart, geen rekening houden. Dit geldt ook voor de hersenwetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme. De wetenschappers Cees Schuyt, Erik Jurgens, Dick Swaab en Victor Lamme belichten slechts een kant van de medaille. Martin Sommer: wie Wilders wil bestrijden, zal zijn succes moeten begrijpen (Volkskrant 24 december 2016 p. 21). Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart. De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer worden gekraakt.

Een van de vijf cultuurdimensies, die Geert Hofstede in zijn boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen bespreekt heeft op de universele normen en waarden (geweten, 'Goed en Kwaad', natuurrecht, deugdethiek, natural and legal rights, Weltethos, rechten van de mens), die in alle culturen zijn terug te vinden betrekking. Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. De kwintessens van het verhaal 'E i V' gaat over de Gulden middenweg van spirituele transformatie, de verborgen imaginaire 5e dimensie Axis mundi (five-dimensional space), de zingeving van het leven.

De bloedrode zon symboliseert er is niets nieuws onder de zon. Dit wordt niet alleen door boeken als De weg van Michael Puett en Leraar met hart en ziel Over persoonlijke en professionele groei van Parker J. Palmer, maar ook door recent besproken boeken De ondergrondse spoorweg (Buitenhof 22 januari 2017), De Nederlandse paus Adrianus van Utrecht 1459-1523 en Halleluja (VPRO boeken 22 januari 2017) tot uitdrukking gebracht.
Fritjof Capra heeft uiteindelijk een positieve boodschap: de mensheid als geheel, maar ook elk individu, kan keuzes maken tussen de kansen en bedreigingen die de toekomst brengt. Wij kunnen tegengestelde ontwikkelingen met elkaar verzoenen om het leven op deze planeet te behouden en te versterken.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie). Met zijn pamflet beoogt Gustaaf Peek het cultuurmarxisme te bestrijden

Door het bewustzijn te verruimen kan het vraagstuk van de kwantitatieve verruiming worden opgelost. Onze bewustwording als mens hangt met de relatie tussen de 'microwereld en macrowereld', 'antropogenese en kosmogenese' (4Ddenkraam en 5Ddenkraam) samen. De kwantitatieve verruiming, geldcreatie, ex nihilo (uit het niets) geldt voor banken en voor een minister van Financiën op aarde, maar niet voor het ontstaan van de mens op aarde. Het begrotingstekort 2015 van meer dan 8 miljard wordt bij de overheidsschuld opgeteld. Volgens het rapport 'E i V' hangt de schuldencrisis primair met de geldscheppingsparadox, het scheppen door banken van virtueel geld samen. Zowel de virtual currency als de virtual economy blijven een kwestie van definities, afspraken en interpretaties. Ter illustratie Motor (Sheila Sitalsing Volkskrant 8 januari 2016 p. 2) of Is Apple nu vermogensbeheerder? (Peter de Waard Volkskrant 8 januari 2016 p. 23).

De wederkerigheid (reciprociteit) tussen de horizontale - en vertikale cirkel, de lemniscaat symboliseert de relatie tussen geest en lichaam, tussen ongemanifesteerd en gemanifesteerd. Het brengt de ‘theorie van de ark van Noach’, de 49 fasen van actief bestaan, de theosofische leer van zeven Rassen en zeven Ronden, de twéé kanten van een medaille, het mysterie van het leven tot uitdrukking. Of met andere woorden de ark van Noach is een geestelijk voertuig dat door de lemniscaat, de eeuwige wederkeer wordt gesymboliseerd. Om de éne werkelijkheid te verklaren is de ark van Noach, net als de grot van Plato en De ondergrondse spoorweg een allegorie.

Tegenover de these, de algemene levensdrang (levenskracht), de geestesdrift (libido) van Carl Jung staat de antithese, de sexuele impuls van Sigmund Freud. De hamvraag is nu hoe bereik je synthese? Sinds de scheiding van kerk en staat in Nederland in 1795 door de Fransen werd ingevoerd heeft de Staat de besturing van Nederland geleidelijk geheel overgenomen. Of met andere woorden de invloed vanuit Rome is geleidelijk door Den Haag en later door Brussel, lees het grootkapitaal overgenomen. In de 21 eeuw komt het verbinden van de twee kanten van één medaille, het bevorderen van de innerlijke harmonie (wet van harmonie) centraal te staan. Om harmonie te bereiken vormt de psychosynthese van Roberto Assagioli als het ware de Derde Weg tussen de geestesdrift van Carl Jung en de seksuele drift van Sigmund Freud. De paradox is echter dat politici in zowel Nederland, Europa en Amerika de kloof tussen rijk en arm niet proberen te verkleinen, maar juist beogen te vergroten. Het vrijemarktfundamentalisme in het Westen en het moslimfundamentalisme in het Oosten zijn op hetzelfde ressentiment, dezelfde onderbuikgevoelens gebaseerd. De balans op de mammoettanker kan worden hersteld door een betere afstemming, lees evenwicht door tegenwicht op de eeuwige wederkeer van Nietzsche.

De verborgen 5e Dimensie, het verborgen mechanisme in het universum heeft op de wederkerigheid tussen het ‘overleven’ van Judith Herzberg en levensvatbaar van John Kay betrekking. De werkelijkheid die bankiers kunnen creëren wijkt niet af van dat haat wordt gemaakt van Carolin Emcke. In het rapport ‘E i V’ draait het om de drie krachten 'Übermensch, Wil tot macht en Eeuwige wederkeer', die in het boek Also sprach Zarathustra tot uitdrukking worden gebracht. Ressentiment is een oorspronkelijk uit het Frans afkomstige term die gebruikt wordt in de psychologie en filosofie. In de filosofie werd de term geïntroduceerd door de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche (1844-1900). In de reactie van de filosoof Max Scheler (1874-1928) op het werk van Nietzsche speelt de notie van ressentiment een centrale rol. Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren?

In de esoterische literatuur wordt het Bodhisattva Pad zeer uitgebreid besproken. Door de hoogleraren J.E. van der Stok, André van der Braak en Ton Lathouwers wordt aan de verborgen 5e Dimensie aandacht besteed. Het Bodhisattva Pad wordt met name door André van der Braak in twee video's toegelicht. Het Bodhisattva Pad laat zien hoe het mogelijk is met het mechanisme, de wederkerigheid tussen de microkosmos en macrokosmos in verbinding te komen.

Net als het zelfreinigende vermogen belicht Helende energie (MANTRA Herfst 2017) de relatie tussen bétawetenschappers en alfawetenschappers. In de kern is alles trilling - materie is geen vaste stof, en ook de kosmos is feitelijk trilling. Trillingen kunnen zich hoorbaar maken in klanken, en klanken blijken genezend te kunnen werken op ons stoffelijk lichaam, iets waar de oude Egyptenaren al weet van hadden, en dat het artikel over klankschalen (p. 7) laat zien (MANTRA Herfst 2017 p. 3). Primair draait het om Je eigen leven als helende energie (Drs. Karen Hamaker –Zondag p. 67-80). Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici hoe de wereld, de éne werkelijkheid in elkaar steekt. Net als in de tijd van Luther is er opnieuw behoefte aan een wereldwijde vernieuwing terug naar de Bron. Om de kloof tussen de hoofdzakelijk door reclame - en PR-bureau's gecreëerde beeldvorming en de door burgers ervaren werkelijkheid te overbruggen zijn in dit rapport niet 95, maar slechts 27 stellingen opgenomen.

De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen. De filosofische opvatting van de Indiase metafysica plaatst de wortel van het kwaad in de differentiatie van het homogene in het heterogene, van het ene in het vele. Het is juist religie, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, het metafysische perspectief, dat het fundament bevat om de mensheid te verenigen, met elkaar te verbinden of met andere woorden Burgerschap en Broederschap te bevorderen.

In de wereld draait het om het vraagstuk van Leraar en Leerling, de ‘oplossing’ van de leugenaarsparadox. Mozes, Socrates, Plato, Aristoteles, Pythagoras, Jezus, Boeddha, Mohammed, Bahá'u'lláh, Friedrich Nietzsche, Douglas Hofstadter, Peter Sloterdijk, Hans Clevers, Robbert Dijkgraaf, Hans Achterhuis, Henk Procee, Ad Verbrugge en Pim van Lommel zijn wetenschappers, die het probleem van het ego onderkennen, maar wel op elkaars inzichten voortbouwen. Ook een zeer grote verscheidenheid kunstenaars en cabaretiers brengt in hun werk de immateriële wereld tot uitdrukking. Maar te veel politici prevaleren dwaasheid boven wijsheid.

Het debat, de controverse tussen Wierd Duk en Joshua Livestro, is een hoofdthema in het onderzoeksrapport 'E i V'. Het is een thema dat de gemoederen, lees filosofie al millennia bezig houdt. De leugenaarsparadox, het Münchhausentrilemma, de Paradox van Epimenides, Third man argument van Plato? en ten slotte Harry Mulisch stelt voor deze bespiegelingen over Het Ene (dass in der Vielheit Einheit, in der Einheit Vielheit bestehen kann), de These-antithese-synthese te zien als intuïties betreffende het moment vlak 'voor' de oerknal, waarop iets ontstaan is terwijl er niets was: dat punt dat dus niet bestond, maar, ogenblikkelijk ontploffend, toch weer wel bestond.7.
7) De Zuilen van Hercules, blz. 112-118.
Het is de
Bhagavad Gita die voor dit vraagstuk een oplossing aanreikt. Het laat zien dat zowel de Oosterse als de Westerse filosofie van het mechanisme These-antithese-synthese gebruik maakt.

In het oeuvre van Blavatsky staat 'Geestdrift' voor 'Levenskracht'. Het gaat over het herstel van de natuurlijke orde naar geest, ziel en lichaam. Theosofie, esoterie heeft, om het functioneren van de ziel te verklaren, de alfawetenschappen als vertrekpunt, de Geestkunnde en is op de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s) gebaseerd. God staat voor iets dat alle denken te boven gaat. God staat voor wat absoluut transcendent en immanent is. Esoterie gaat voor geestelijke gezondheid, de kwaliteit van leven, de levenskunst.

De levensboom, het boek der schepping heeft 32 paden en laat een kant van de medaille zien. De andere kant wordt door de boom van de kennis van goed en kwaad gerepresenteerd. In de voorstelling van het Boeddhistische Levensrad wordt op een iconografische manier het proces aangeduid waardoor wij voortdurend de echte werkelijkheid vervormen tot onze eigen relatieve ervaring daarvan, die gekenmerkt is door de kwaliteit van lijden (vergelijk de Eerste Edele Waarheid). Dit universele proces, volgens welke elke mentale en materiële manifestatie tot stand komt, verloopt via twaalf stadia, die tezamen ‘de Keten van Ontstaan in Voorwaardelijkheid’, of ‘de Twaalf Nidanas’ worden genoemd. Of met andere woorden het Westen maakt gebruik van de levensboom in de Bijbel, terwijl het Oosten het levenswiel van het Boeddhisme toepast.

Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing, lees kwaliteitsbeheersingssysteem op aarde mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de verborgen 5e dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de 'Hoofdroute' gebruik gemaakt.

Wie zal het eerst de lering horen over twee paden in één, de ontsluierde waarheid over het verborgen hart3? De wet die, geleerdheid vermijdend, wijsheid onderricht en een verhaal van ellende vertelt.
(3) Het ‘verborgen hart’ is de esoterische leer.
’Gij kunt het Pad niet bewandelen, alvorens gij zelf het Pad geworden zijt.’ (De Stem van de Stilte, 19 - 44/58.).

In de loop der eeuwen is een veelvoud (Plato, Socrates, Anselmus van Canterbury, Thomas van Aquino, Immanuel Kant, René Descartes, Kurt Gödel) aan Godsbewijzen uitgewerkt. Maar ook de stelling van Gödel is door de één-op-één relatie bijectie niet waterdicht.

Om levensovertuigingen in een bredere context te plaatsen kan het morele kompas worden gebruikt. Dit denkmodel vormt een schakel om de zienswijzen van Lao Zi, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Nietzsche, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Wittgenstein, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber en Sacks te verbinden, een paradigmawisseling, een nieuwe visie op de werkelijkheid te scheppen.

‘Goed en Kwaad’ en ‘Zaaien en Oogsten’ zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Adam Smith heeft dit ook onderkend. De valkuil van wensdenken en maakbaarheidsideologie, die zowel ter linkerzijde als ter rechterzijde in Nederland speelt, kunnen het ‘Goed en Kwaad’ dilemma niet oplossen.

Beschaving gaat over de geschiedenis van inferioriteit en superioriteit. Het emancipatieproces, draait niet primair om man versus vrouw, maar om een paradigmawisseling, een gedragsverandering. Of zoals Thomas Decreus het weergeeft in zijn boek Een paradijs waait uit de storm over democratie en verzet. Of de in de managementliteratuur gebruikte metafoor zonder wrijving geen glans. Het gaat er om dat we het natuurlijke evenwicht, het contact met onze spirituele bron, 'bron van harmonie', het rechterpad (Rechterhand) weer herstellen.

An individual reaching the fourth initiation ("the crucifixion") is known as the perfected one, or an Arhat (Pali) or a Paramahamsa (Sanskrit).

De 4e – en 5e Dimensie hangen met de vierde – en vijfde wijsheidssleutel, de kwintessens samen.

Evolutie heeft op de Materiële en Immateriële wereld, de Evolutietheorie en Bewustzijnsevolutie betrekking. De term sutratman brengt het proces van de tweevoudige evolutie tot uitdrukking.

Cultuuroverdracht (de blijde boodschap) heeft op de imitatie van Plato, een 'intelligent ontwerp' op basis van het 'Goede - Ware - Schone' betrekking en niet op intimidatie. Plato zet de natuurfilosofie in zijn werk Timaeus uiteen.

Wat betreft levensbeschouwing kan ook de vraag worden gesteld in hoeverre zijn we ons bewust welke rollen spelen we in het leven?

Sinds Machiavelli weten we dat voor politicals geldt ‘het doel heiligt de middelen’. Het boek De heerser bevat een leidraad hoe een cultuuromslag op een gewelddadige manier te realiseren. Om een cultuuromslag, een paradigmawisseling op een harmonische manier te verwerkelijken gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, bèta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' overstijgt. Het probleem daarbij is dat de praktijk leert dat het gedrag van mensen niet gemakkelijk valt te veranderen.

Nick Leeson, Jérôme Kerviel en London whale geven het eerste signaal dat de banken hun risicobeheersing niet op orde hebben.
De illusiecultuur van de zeepbel, de aardse trimurti (drie guna’s) van scheppen en vernietigen is de inverse van de hemelse Trimurti. Banken zorgen voor het scheppen van geld en een zakenbank á la Goldman Sachs, Lehman Brothers en banken die ongeremd geld in dubieuze waardepapieren hebben gestoken of bankemployees als Nick Leeson (Barings Bank), Jérôme Kerviel (Société Générale), London whale (JPMorgan Chase) of ex-zakenman en -belegger Bernard Madoff voor het vernietigen.
Of in de woorden van Bolkestein: de lotgevallen van de euro zijn ‘een goed voorbeeld van politiek wensdenken dat nuchter economisch denken overvleugeld’ (Volkskrant 3 december 2011).

Stelling: In een gezonde bedrijfscultuur draait het om het ‘overleven van de geschiktsten’, daarentegen geldt bij een ongezonde bedrijfscultuur als het casinokapitalisme ('marktfundamentalisten') de wet van eten en gegeten worden en leidt tot een slechte bedrijfsreputatie. (’Liborgate’ - Libor maakt opnieuw duidelijk dat in de bankensector van zelfregulering geen sprake is. Voor een cultuuromslag zijn structurele hervormingen en fundamentele ingrepen in het toezicht nodig.)

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren?

Quasideeltjes zijn een nieuwe categorie deeltjes, die het wellicht mogelijk maken de hypothese van het bestaan van Aions - Aeonen - Eonen te duiden, om dus op langere termijn het inzicht in Akasa te verdiepen. Maar het terrein van de verborgen 5e dimensie ('Waarnemer = Waargenomene'), de Kwintessens blijft een complex vraagstuk, waarvoor de hypothese ‘Geest = Licht = Creativiteit’ geldt. Het meditatie-diagram van Blavatsky maakt het mogelijk 'Waarnemer = Waargenomene', de dualiteit op te heffen. De disidentificatie oefening van Roberto Assagioli is op het meditatie-diagram van Blavatsky gebaseerd. Meditatie is geen middel tot een doel. Zij is beide, ‘Middel en Doel’, ’Vorm en Inhoud’, het ‘Hoe en Wat’ (reciprociteit).
Wat betreft ‘Geest = Licht = Creativiteit’ verwijs ik graag naar het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43 en hoofdstuk 16 p. 291) van Gerrit Teule.

Het leven is een wonder, het gaat ons begrip te boven. Voor we het 'wat en hoe' (reciprociteit) van de emergentie van het leven volledig begrijpen - waarbij we eerder in millennia dan in honderden jaren moeten denken - is het zeker nuttig de boodschap van Marcelo Gleiser (p. 299) ter harte te nemen:
"Mensen! Word wakker en red het leven, met alles wat je ter beschikking staat! Leven is zeldzaam. Vereer het, koester het, laat het voortduren, verspreid het door het universum. Dat is ons allerhoogste doel als de denkende geesten van de kosmos".

Bij leven gaat het om doelgerichtheid (telos, entelechie), de vier oorzaken-leer van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. Elke nanoseconde veranderen wij bewust of onbewust de wereld. Door in verbinding te blijven met het zelforganiserend principe, de negentropie, de blauwdruk van het leven is het mogelijk de chaos te bedwingen. In Prigogines ogen was de tijd van de zekerheden definitief voorbij. Meer nog, hij zag onzekerheid als een bron van rijkdom. Daarmee demonstreerde hij een rotsvast geloof in de kracht van de mens. Net zoals Karl Popper noemde hij zich de waarschijnlijk meest optimistische pessimist.

Het Grote Mysterie van het leven kan alleen als Niet-Zijn geduid worden. Alles hangt in een groot ecologisch systeem met elkaar samen. Doel van het bewustwordingsproces (emanatieproces, evolutieproces) is om met het Mysterie tot eenheid te komen, een duurzame relatie met de natuur op te bouwen. Karma kan echter goede of slechte resultaten opleveren.

De ‘Law of One’ (The Law of One) heeft op het universele ordeningsprincipe karma ‘Er is niets nieuws onder de zon’ (Zaaien en Oogsten, Geven en Ontvangen, rentmeesterschap), de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (syzygieën), het aardse en het hemelse, tussen dharma en karma, waarvan Dharma buiten de bestaanssfeer van de wereld der tegenstellingen ligt, de Éne werkelijkheid. Het draait primair om de geestelijke wederhelft of Syzygos.

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 704):
De ware boeddhist, die geen ‘persoonlijke god’ en geen ‘vader’ en ‘schepper van hemel en aarde’ erkent, gelooft wel in een absoluut bewustzijn, ‘ādi-buddhi’; de boeddhistische filosoof weet dat er planeetgeesten zijn, de ‘Dhyāni-Chohans’.

Het Higgsdeeltje is aangetoond (Volkskrant 5 juli 2012) en er ligt nu de uitdaging aan de metafysica, de keerzijde van de medaille, de onderliggende eenheid in verscheidenheid, de diepere samenhang te ontcijferen. Anders gezegd het Higgsdeeltje, het Godsdeeltje weerspiegelt de eenheidsvisie, de ‘E i V’. Het Higgsdeeltje heeft de symmetrie van het standaardmodel doorbroken.

Het bevorderen van de Europese solidariteit kan niet zonder de almacht van banken in te dammen en aan overkoepelende organisaties als het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank over te dragen. Het emancipatieproces, de principes van Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, dient in het kader van het democratiseringsproces nog steeds centraal te staan. De schuldencrisis maakt een ding duidelijk dat politici de democratie niet langer aan de financiële sector kunnen uitbesteden. Een minimaal gereguleerde markteconomie leidt niet automatisch tot economische groei en welvaart.

Soevereiniteitsoverdracht, wat is een natie? Er is onvoldoende afstemming tussen de op de lange termijn gerichte feedforward besturing in Brussel en de feedback, de korte termijn politiek in Den Haag. In plaats van te investeren in een duurzame samenleving leven we al jaren boven onze stand.

Instituties, zoals het Instituut Clingendael en het International Institute of Social Studies , die voor checks and balances zouden kunnen zorgen, zijn hiervoor onvoldoende geëquipeerd. De hefboomwerking was eerst in ons voordeel, maar nu in ons nadeel. Eenvoudiger kunnen we het niet maken. Een variant op het peterprincipe, het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen wordt onvoldoende onderkend. Mandarijnen van de keizer bevolken nu de bureaucratisch geleide ministeries.

Iedereen met MBO boekhouden weet dat je met wat gegoochel met de hefboomwerking verlies in winst kan veranderen. De zakenbanken Goldman Sachs, JP Morgan (J.P. Morgan Chase lijdt twee miljard verlies – ‘falen top geen incident’) en financiële adviseurs verdienen aan het creatief boekhouden een goed belegde boterham. Goldman verdiende aan de Griekse deals 300 miljoen dollar aan provisie (Volkskrant 17 februari 2010).

Een klassieke tegenstelling is dat de liberalen vinden dat de overheid het probleem is en de markt de oplossing en de socialisten vice versa. Door de kredietcrisis is deze controverse opnieuw aangezwendeld. Of zoals de discussie over dit thema tussen Jan Peter Balkenende en Wouter Bos laat zien ligt de oorzaak van de graaicultuur voor de een bij de menselijke hebzucht en voor de ander dat de financiële systemen niet deugen. De een denkt vanuit de markt, het individu, de ander vanuit de overheid het collectief. De waarheid ligt in het midden en heeft op het complementaire 'en-en' denken (dialectisch denken) betrekking.

In de huidige consensus politiek van de 'Kool en de Geit' sparen staat niet de moraal, maar het belonen en bestraffen, het zondebokmechanisme centraal. Het lijdensverhaal laat net als de Vier Edele Waarheden van het Boeddhisme zien dat het juist om de ethiek, de moraal van het verhaal draait. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ plaatst ‘De blijde boodschap’ in een nieuw perspectief.

Het rapport E i V beoogt, net als de bewustzijnsfilosofie, aan het gezichtspunt van Ervin Laszlo een steentje bij te dragen. Dit aanvullende inzicht is niet alleen door E-learning tot stand gekomen, maar berust ook op het verschijnsel Complementariteit en de binaire code. Voor het delen van kennis is internet een uniek medium. Opvallend is echter dat nu informatie zo gemakkelijk toegankelijk is, het universele kennisniveau eerder lijkt af- dan toe te nemen.

De PvdA plaatst in het vernieuwde beginselprogramma van 2005 vrijheid boven gelijkheid en solidariteit. Een typisch liberaal beginsel is de vrijheid van het individu. Daarentegen verklaart links zich van oorsprong solidair met de zwakkere groepen in de samenleving. Gelijkheid, emancipatie vaak via spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’ brengt de relatie, het spanningsveld tussen het individuele en het collectieve tot uitdrukking. Door vrijheid boven gelijkheid en solidariteit te stellen positioneert de PvdA zich als centrum rechtse middenpartij.

Door het verschuiven van de ecomische machtsverhoudingen in de wereld staan de nieuwe toezichthouders in Europa om het tij daadwerkelijk te keren voor vrijwel een onmogelijke opgave. De kernvraag voor de toezichthouders wordt in hoeverre kan de afbraak van het Rijnlands model worden gestopt. Elk land van de Europese Unie zal in principe zijn eigen broek op moeten houden, niet alleen wat betreft het financieel-ecomische beleid, maar vooral op het sociale en culturele vlak. Wel is het van belang de solidariteit of met andere woorden de sociale cohesie tussen landen te bevorderen. In de afgelopen decennia zijn burgers consumenten geworden, maar klanten kunnen ook weer burgers worden. Te veel politici lijken meer problemen op te roepen, dan op te lossen.

Links en rechts staan in de politieke besluitvorming als gelijkwaardig tegenover elkaar. Voor het introduceren van de marktwerking door de overheid hielden de socialistische krachten (these) en rechtse, liberale krachten (antithese) elkaar aardig in evenwicht. Het is aannemelijk dat de liberalisering van de financiële markten en de hypothese van de great moderation ('grote matiging') de ernst van de kredietcrisis hebben versterkt. De klassieke controverse tussen John Maynard Keynes en Milton Friedman moet daardoor in een ander perspectief worden geplaatst. Door de introductie van de marktwerking heeft het corrigerende mechanisme van het keynesianisme sterk aan kracht ingeboet. Of met andere woorden nu de wal het schip heeft gekeerd zal het herstel middels het keynesianisme moeizamer verlopen.

EU-commissaris Neelie Kroes heeft toen zij de portefeuille mededinging beheerde laten zien hoe noodzakelijk de Europese Unie is.

Niet alleen welvaart telt in Europa, het draait ook om beschaving Dick Pels (Volkskrant 23 juni 2012)
‘Overwinning van de sociale angst’: die formule van de Aarts-Europeaaan De Man kan de Europese gedachte nog steeds bezielen. Het geweld in al zijn vormen verbannen uit de wereld, te beginnen in Europa. Dat is de passie, de realistische utopie waarmee Europa de wereld opnieuw kan veroveren.

Culturele overdracht is voordeliger dan butgettaire overdracht. Voor butgettaire overdracht wordt naar het artikel Europese politici moeten durven koorddansen boven de afgrond van Jason Manolopoulos (O&D Volkskrant 30 juni 2012) verwezen.

De tijdgeest wordt door het individuele consumentengedrag (consumentisme), 'zelfexpressie door consumptie' en het collectieve stemgedrag tot uitdrukking gebracht.

Pim van Lommel werkt in zijn boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring - Hoofdstuk 15 Er is niets nieuws onder de zon - het thema ziel (psyche) al uit. In het rapport 'E i V' wordt het thema vanuit een bedrijfskundige invalshoek, in het bijzonder op basis van organisatiecultuur, besluitvormingsprocessen en artificial intelligence belicht.

Het basisprincipe ‘eenheid der tegendelen’ van Heraclitus brengt Carl Jung met behulp van Enantiodromie en het Mysterium coniunctionus tot uitdrukking.

Heraclitus gedachte dat alles altijd verandert formuleerde Plato met de woorden "panta rhei" (alles stroomt). Nog belangrijker dan de leer van de verandering was voor Heraclitus echter de leer van de eenheid der tegendelen. Tegenovergestelde spanningen zijn toch op elkaar afgestemd. Zo heb je zonder dag geen nacht. Een pad omhoog is ook hetzelfde pad als het pad omlaag. Als er geen tegenspraak was, had je volgens Heraclitus geen werkelijkheid. Dit principe stelt het fenomeen these, antithese en synthese (complementaire eenheid en/of de monade), de wisselwerking tussen 'Vuur en Water'; 'Lucht en Aarde' aan de orde.

Fritjof Capra boek Het levensweb (p. 24): De huidige paradigmaverschuiving in de wetenschap is, in de grond van de zaak, een verschuiving van de natuurkunde naar de levenswetenschappen.
Het idee om op basis van complementariteit (dualiteit) fysica en metafysica met elkaar te verbinden is eerder door Werner Heisenberg en door Fritjof Capra , in zijn boek The tao of physics, naar voren gebracht. Het boek van Capra beschrijft een onderzoek naar de parallellen tussen de moderne fysica en de oosterse mystiek. Het 5Ddenkraam wil benadrukken dat het universele patroon van het wat vastligt. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen. Het onbepaaldheidsprincipe van Heisenberg geldt ook voor de absolute tijd: wat in de toekomst verborgen (Arrow of time) ligt, is niet te meten. Het is zoals het is, daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

Een structureel probleem vraagt om een structurele oplossing. Het draait er nog steeds om hoe de menselijke zwakheden in toom te houden? Het grote ego, de arrogantie van managers loopt niet met hun feitelijke competenties in de pas.

De moraal van het verhaal is dat we uiteindelijk zelf de vormgevers zijn van de 'leer van de laatste dingen'. Deze in oorsprong westerse term verwijst in christelijke, joodse en islamitische religies naar wat wordt omschreven als het einde van de wereld of het einde der tijden.

Leven we naar de geest van de wet of zoeken we de mazen van de wet op, zodat we de wet aan onze laars kunnen lappen?
Huub Willems, voorzitter van de Ondernemingskamer zegt in een interview (Volkskrant 23 juni 2009):
‘In de discussie tussen Bos en Balkenende over de vraag of de crisis nu door mensen of door het systeem is veroorzaakt, geef ik Balkenende gelijk. Het gaat er veel meer om hoe mensen met elkaar omgaan, of ze hun rug recht houden bijvoorbeeld. Je kunt elk systeem bedenken dat je wilt. Met goede mensen werkt het goed en anders werkt het niet.’
Nee als je het dichttimmert met regels, ontneem je bestuurders hun moreel besef. Je moet ze meer aanspreken op fatsoenlijk gedrag, op hun verantwoordelijkheid.’

Onder het mom van marktwerking is er in de collectieve sector een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het immorele neoliberale gedachtengoed te bestrijden wordt met name door de PvdA het spel 'links lullen en rechts vullen' enthousiast meegespeeld. Door de politieke machtsspelletjes met rechts mee te spelen is het tegenwicht naar extreem rechts verloren gegaan. De handelsgeest van het Gouden kalf werd de norm van de gehele, op het maken van winst gerichte samenleving.

Wereld heeft behoefte aan groene groei (Ruud Lubbers en Paul van Seters Volkskrant 2 juni 2012)
De 'Rio+20' duurzaamheidsconferentie van de VN maakt duidelijk dat groene economische groei of met andere woorden de transitie naar een duurzame economie meer centraal dient te staan.

In hoeverre is het slim te bezuinigen op de uitgaven die voorkomen dat de biodiversiteit verder afneemt?
Het is nu wetenschappelijk bewezen dat de mens het klimaat van zijn planeet ontregelt en dat dat riskant is, met fortuinlijke winnaars op sommige plaatsen en dramatische verliezers op andere. Het kiezen wordt gemakkelijker door te accepteren dat het leven is zoals het is. Het gaat primair om risicobeheersing.

Eufemistisch gesteld de op het principe ‘u vraagt, wij draaien’ gebaseerde oplossingen die politieke partijen de afgelopen decennia ten uitvoering hebben gebracht sluiten niet op de vraagstukken die in de maatschappij echt spelen aan. Voor het waarborgen van onze toekomst gaat het er niet om bevolkingsgroepen af te scheiden, maar juist om grenzen te doorbreken. Regeren is nog steeds vooruitzien. Dus verder kijken dan je navel, lees neus lang is. Er is bij politici duidelijk een gemis aan zelfreflectie. Het zelfreinigende vermogen in de maatschappij laat nog veel te wensen over.

Het zijn de hovelingen die elke vernieuwing tegenhouden. Het gaat er om de rond management by management ('carrièremanagers') opgetrokken hofcultuur te ontmaskeren. Een hofcultuur, koninkrijkjes ontstaan vaak in bureaucratisch geleide organisaties en zijn het gevolg van managers die gespeend zijn van de vierde productiefactor ondernemerschap. Het zijn de onderonsjes van een kleine politieke elite die de zaak verzieken. De verborgen energiebron (oerstof, Akasa, blauwdruk) in de hemel staat tegenover de blauwdruk (verborgen agenda) van de achterkamertjes politiek op aarde. Of met andere woorden hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam)?

De kloktijd ervaren we op aarde, de innerlijke tijd, de arrow of time (Zeitpfeil) verbindt ons met de hemel. De 'pijl van de tijd' is een intuïtief ervaarbaar verschijnsel en komt overeen met de 'wereldlijn' uit de relativiteitstheorie: een gebeurtenis gezien als een beweging door de ruimte, waardoor sprake is van een 'ruimtetijd' (Zeitraum).

Tussen de verkoper en de koper, de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. Welke leraar laten we prevaleren? Het is niet nodig steeds opnieuw het wiel uit te vinden.

Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door een derde domein (‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op.

De supersymmetrie in het universum wordt door het 'Godsdeeltje en Higgsdeeltje' doorbroken en het toont net als de Geest-stof dualiteit, de 'golf-deeltje dualiteit', het Yin-Yang-symbool, het 'en-en'/'of-of'-mechanisme. Het biedt net als de 'Evolutionaire kringloop en Evolutiebiologie' de basis om de hypothese van James Lovelock te onderbouwen.

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen. Om het '5D-concept en Ether-paradigma' te kunnen onderbouwen is er de afgelopen millennia ruimschoots voldoende geëxperimenteerd. De overheid moet verhinderen dat de geschiedenis zich schaamteloos blijft herhalen.
De conclusie berust op het feit dat de supersymmetrie in het universum zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld, de Macrokosmos en Microkosmos geldt. De ongemanifesteerde Triade geeft inhoud aan de vorm van de gemanifesteerde Tetrade en vice versa. Het is godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. Het is niet nodig nog meer leergeld te investeren.

Frits Bolkestein heeft gelijk wanneer hij stelt: In der Beschränkung zeigt sich der Meister. Hij heeft ongelijk wanneer hij vindt dat politieke filosofen altijd achter op de geschiedenis en de politieke ontwikkelingen lopen.
Bolkestein is het niet eens met Barber die een soort Derde Weg probeert te vinden die noch jihad noch McWorld is. Maar die derde weg is er niet volgens Bolkestein: McWorld is namelijk onlosmakelijk met de democratie verweven. Spirituele leraren, profeten, mystici en zieners (rishi’s) zijn bruggenbouwers naar de toekomst. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden. Om de paradox 'E i V' te duiden, gaat het om een grote verscheidenheid aan leraren.

Gerrit Teule verwijst in zijn boek WDNKW (p. 48) naar: Hoewel … in de oude Veda’s was al sprake van “de drie Guna’s”, van een Scheppende kracht, een Instandhoudende kracht en een Vernietigende kracht. Alleen hadden ze er nog geen mooie formule voor. Er ligt dus nog een onderzoeksterrein braak voor de liefhebbers.
Ook Freek van Leeuwen, René Meijer en de Theosofische Vereniging verwijzen in hun publicaties naar de drie Guna’s. Het brengt het in het universum verborgen basismechanisme ‘These + Antithese = Synthese’ tot uitdrukking.

De onderzoeksresultaten op het terrein van 'Nature en Nurture' bieden een kader voor het 'Incarnatie en Reïncarnatie' debat (1e grondstelling). Zelfreferentie vormt daarbij de spil. Het is en blijft allemaal mensenwerk. Centraal staat dat de toekomst wel degelijk het heden kan bepalen, hoe richten wij onze energie? Bij leven gaat het om de entelechie van Aristoteles, de emergente eigenschap zelfgelijkvormigheid. De vier oorzaken-leer van Aristoteles is nog steeds actueel. Pythagoras had de kwintessens, de onderliggende eenheid achter de verscheidenheid al te pakken, de chaos. Het zijn onze conditioneringen die bepalen hoe we de wereld zien.

Ziel of geen ziel, dat hangt van je bril af (Kees Kraaijeveld Volkskrant 13 april 2012)
Nietzsche: 'Hoe meer ogen, verschillende ogen, we voor dezelfde zaak weten te gebruiken, des te vollediger zal ons 'begrip' van deze zaak zijn'. Kortom: wie slechts door één bril kijkt is bijziend.
In dit artikel reikt Kraaijeveld in een nutshell de oplossing van het vraagstuk aan, slotconclusie: Voor een vruchtbare discussie zou het goed zijn als Bert Keizer en Dick Swaab vannacht in Felix Meritis af en toe van bril wisselen.

De retorische vraag van het kip-en-eiprobleem blijft ons boeien en is na ruim twee millennia nog steeds actueel. Net als Paul Dirac (Diraczee) en Sin-Itiro Tomonaga gaat het rapport ‘E i V’ er vanuit dat gedachten en gevoelens met de imaginaire 5e dimensie samenhangen.
Welk ijkpunt (ijktheorie), codering kiezen wij voor ons zelfbeeld, de Goddeloze dwaas of de rechtvaardige wijze? Bij een crisis speelt het gedrag van mensen, het functioneren van individu en samenleving een cruciale rol.

Het hart, de ziel is een weerspiegeling van de anima mundi, het universele denkvermogen, de grote wereldziel. Van de zeven chakra's (p. 9) is de vierde het hartchakra. De auteurs van Genesis schreven middels de wijsheid van het hart en niet met de kennis van het verstand. Het evolutionaire denken verklaart de verschijningsvormen, het hoe van het leven, daarentegen het evolutionaire voelen de verschijningsinhoud, het wat. Bij de snaartheorie gaat het om de kennis van het verstand. Het gaat niet om Genesis of Darwin. Het gaat namelijk om beide gezichtspunten, de complementariteit.

Het nieuwe boek Handleiding voor een evenwichtige geest en een kalm gemoed. van Lenoir borduurt voort op het fundament dat ook in de boeken van Blavatsky naar voren komt. Blavatsky baseert zich namelijk ook op het eclecticisme,

De Geheime Leer Deel 2 Stanza 12 Het vijfde ras. Goddelijke leermeesters - De ‘vloek’ vanuit een filosofisch gezichtspunt (p. 474):
Er is in de natuur één eeuwige wet, die er altijd naar streeft tegenstellingen te vereffenen en een uiteindelijke harmonie teweeg te brengen. Dankzij deze wet, waardoor de geestelijke ontwikkeling de stoffelijke en zuiver intellectuele verdringt, zal de mensheid worden bevrijd van haar valse goden en zal zij tenslotte DOOR ZICHZELF ZIJN VERLOST.

Het is interessant om te zien dat Science Without Bounds A Synthesis of Science, Religion and Mysticism van Arthur D'Adamo, net als het boek Bhagavad Gita van Vyasadeva, de boeken van Han Marie Stiekema en het Basisproces van Edgard Jarvis een met het rapport 'E i V' analoog patroon bevatten. Aan de hand van een verscheidenheid aan perspectieven zal het uiteindelijk mogelijk zijn een nieuw paradigma uit te werken dat de éne werkelijkheid, de absolute waarheid beschrijft.

PRANA nr. 191 Zelfbeeld (juni/juli 2012)
Rinus van Warven Gij zijt het licht der wereld (p. 86):
Vyasadeva stelt in zijn magistrale epos de centrale vragen aan de orde waar het in de religie permanent om draait.
De eerste vraag gaat over de essentie van het men-zijn. Wie ben ik als mens?
De tweede vraag gaat over de verhouding van de mens met zijn medemens. Je zou die vraag ook op kunnen vatten als een vraag naar de kwaliteit van de samenleving. Dus: hoe ziet de relatie met mijn medemens, met mijn medeschepsel eruit.
En de derde vraag die beantwoord dient te worden is de vraag naar het mogelijk bestaan van een Hogere macht. Hoe verhoud ik me tot de Grond of de Bron van het bestaan?

Naar aanleiding van deze drie vragen zijn uit de Bhagavad Gita verzen verzameld die de samenhang tussen Mensbeeld – Maatschappijbeeld – Godsbeeld tonen.

Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) reikt met zijn Ars generalis ultima een methode aan waardoor het mogelijk wordt de éne werkelijkheid, in een flits, godsbeeld te ervaren. Raymond Lull gebruikt het uitgebreide model van Aristoteles, dat niet vier, maar tien categorieën toepast.

Mgr. Everard de Jong stelt in zijn publicatie13 Verklaart de biologie God of verklaart God de biologie? de vraag: waarom geen herinvoering van het teleologische denken in de biologie? De Jong verwijst naar de vier-oorzakenleer van Aristoteles en hoe deze grondlegger van de biologie de epistemologie van de teleologie onderbouwt. Een omissie in zijn publicatie is dat hij niet verwijst naar Raymond Lull14, die op zijn beurt weer door Thomas van Aquino15 (1225 - 1274) is geïnspireerd. Om de éne werkelijkheid te begrijpen borduren zowel Raymond Lull als Thomas van Aquino op het werk van Aristoteles voort. Raymond Lull maakt in zijn hoofdwerk Ars Magna (vert.: de grote kunst) of ook wel Ars Generale Ultima gebruik van de tien categorieënleer van Aristoteles en reikt met zijn Ars generalis ultima een methode aan om eenheid onder alle mensen, volkeren en geloofsovertuigingen op aarde te bewerkstelligen.

In het kader van er is niets nieuws onder de zon, zie ook het werk van de mystici Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) en Meister Eckhart (1260-1328). Het boek Lof der zotheid van Erasmus (27 oktober 1466, 1467 of 1469(?) - 12 juli 1536) is een nieuwe versie van de De goddelijke komedie van Dante (14 mei en 13 juni 1265 – 13/14 september 1321).

Het verschijnsel dat Erasmus in zijn boek Lof der zotheid signaleert lijkt verdacht veel op problemen die zich nu in de publieke marktsector (gezondheidzorg, onderwijs en sociale woningbouw) voordoen. Of met andere woorden was het eerder de geestelijkheid, nu is het de bestuurlijke elite die het laat afweten. De zogenaamde marktwerking in het onderwijs is nutteloos geweest en heeft niet tot produktiviteitsverbetering geleid (Volkskrant 21 juni 2012). De politiek is geen deel meer van de oplossing, maar de kern van het probleem geworden. De hamvraag is nu of je voor het 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond?

Carrousel Den Haag of Baantjescarrousel Den Haag (Eline Huisman en Ariejan Korteweg Volkskrant 6 februari 2016 katern Vonk p. 8-11):
Wie toegang wil hebben tot de beslissers in Den Haag, moet weten waar de sleutel ligt. En wie weet dat nou beter dan een gewezen politicus? Daarom draaien zoveel ex-Kamerleden en -ministers hun rondje mee.
Hoe zit het met belangenverstrengeling? Bart de Liefde kwam vijf jaar lang het Kamergebouw binnen als VVD-parlementariër. Straks doet hij hetzelfde, maar dan namens taxibedrijf Uber. Zijn belofte zich beschikbaar te houden voor toelichting op die overstap verdampte binnen een dag. Een ideale draaideurpoliticus komt binnen als fractiemedewerker, leert zo de olifantspaadjes kennen, wordt Kamerlid en gaat dan cashen in de lobbysector. Dat is wat Bart de Liefde doet, maar ook zij het noodgedwongen partijgenoot René Leegte. Ze staan daarin niet alleen. Feenstra is tegenwoordig lobbyist voor de Rotterdamse havens. Oud-politici als Bert Bakker, Frits Huffnagel en Robin Linschoten vervullen lobbyfuncties, net als Ben Bot (bij Meines Holla) en Jack de Vries (bij Hill & Knowlton).
Omgekeerd
Ook het grensverkeer in omgekeerde richting is frequent, vooral in de VVD-fractie. Kamerlid Jeroen van Wijngaarden is afkomstig uit de lobbybranche (PwC), net als Han ten Broeke (Weber Shadwick), Mark Harbers (Dröge & Van Drimmelen), Ingrid de Caluwé (Burson Marsteller) en Anne Mulder (Pauw Sanders Zeilstra). Partijgenoten Arno Rutte, Ton Elias en Bas van 't Wout hebben een verleden in strategische communicatie, een van de vele schuilnamen waarvan de lobbysector zich kan bedienen.
In het lobbyvak wordt een onderscheid gemaakt tussen professionals voltijds lobbyisten en practitioners, die uit hoofde van hun functie aan belangenbehartiging doen. Wie in het lobbyistenregister van de beroepsvereniging voor Public Affairs zoekt (BVPA), komt de meeste ex-politici niet tegen. Die vindt geen Jan Peter Balkenende (Ernst & Young) of Jan Kees de Jager (KPN), Wouter Bos (eerst KPMG, nu VUmc), Maxime Verhagen (Bouwend Nederland), Camiel Eurlings (eerst KLM, nu Internationaal Olympisch Comité), Gerard Schouw (Nefarma) en Gerdi Verbeet (o.a. commissaris bij Siemens).

De controverse tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De natuurwetenschappen en geesteswetenschappen, fysica en de metafysica zijn complementair. De quintessens, het universele en eeuwige perpetuum mobile van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Het 5Ddenkraam, de verborgen 5e dimensie heeft op de levenskunst, de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

Jean Charon versuchte, Materie und Geist unter gemeinsamen Gesichtspunkten zu betrachten.
Charon hat als Metaphysiker v.a. im Bereich Esoterik eine Rezeption erfahren.

Op basis van de zeven wijsheidssleutels ligt het ‘Waarom’ van de schepping, de cyclische evolutie voor de mens vast. Voor het herstel van het evenwicht speelt het spiegelneuron daarbij een cruciale rol.

De 3e sleutel (3e grondstelling) betreft de leerstelling van hiërarchieën (leerstelling van de emanaties). Een flits van geluk, synthese ontstaat wanneer ‘binnen en buiten’ samenvloeien. Op zo’n moment is een mens volledig in evenwicht. De aardse vicieuze cirkel, het wiel van oorzaak en gevolg, wordt doorbroken. De vrije wil geeft richting aan deze sturing. In de natuur geldt het complementariteitsprincipe.

Paul Zwollo: Men realiseert zich dat achter het woord Waarheid een hele wereld verborgen ligt. Dat niemandsland te ontdekken, dat onbetreden gebied binnen te geen, is de taak en het voorland van ieder mens op zijn lange pelgrimstocht.
Er is inderdaad een manier om de menselijke geest los te maken van de boeien en ketenen van zijn lager ik, zodat hij vrij, als een pelgrim van planeet en van planeet naar de zon kan trekken, voor hij in zijn aardse lichaam terugkeert dat hij tijdelijk had verlaten.

Net als in water (zie Laozi), zit er in het universum een zelfhelend vermogen ingebakken. Het gaat er om dat we voorkomen dat we het chaospunt van Ervin Laszlo bereiken. Het omslagpunt dat de natuur zich nog maar zeer langzaam zal herstellen. Het rapport Eenheid in Verscheidenheid wil aan de hand van het morele kompas aantonen dat het er in het leven om gaat de menselijke ziel met de natuur ('materie') en de cultuur ('geest') te verbinden. De ziel als schakel tussen lichaam en geest.

De basis van elk leerproces is: ‘Wat’ moeten we aan ‘Wie’, ’Wanneer’ en ‘Hoe’ leren, en ‘Waarom’ vinden we dat?

De Koran leidt tot wat het meest waar is en brengt de gelovigen die daden van rechtschapenheid verrichten de blijde boodschap dat hen een grote beloning wacht. (17:2)
De Koran heeft andere namen, die elk een aspect ervan beschrijven en daarom als een van zijn eigenschappen beschouwd kunnen worden, zoals: Het Boek, Het Onderscheid, de Herinnering, het Advies, het Licht, de Leiding, de Genezende, de Edele, het Boek in Paren, de Moeder van het Boek, De Waarheid, de Waarschuwing, de Blijde Boodschap, het Geleidelijk Geopenbaarde Boek, de Kennis en de Duidelijke.

Universele kennis, de universele wetten zijn complementair aan de natuurwetten.
De belangrijkste Universele Wet is de Wet van Eén, die stelt dat alles in de kosmos met elkaar verbonden is.
Wegens de eindigheid van de lichtsnelheid kan alles in de kosmos niet met elkaar verbonden zijn.

Ellen Comhaire Moraliteit tussen vrijheid en determinisme. Een filosofisch onderzoek naar de causaliteit van altruïsme en egoïsme.
De centrale vraag die ik wil onderzoeken, is of altruïsme ooit losstaat van egoïsme. Altruïsme en egoïsme zijn termen die voornamelijk begrepen worden in het kader van motivaties, intenties en doelstellingen. Wat leidt ons in de keuzes die we maken en die uiteindelijk ons gedrag bepalen? Hoe komt het dat we doen wat we doen? Uitgaande van een materialistisch standpunt – met een amorele kosmos – moeten we op zoek gaan naar de manier waarop wij mensen zelf waarden creëren en onderscheiden. Hierbij maak ik een onderscheid tussen de onbewuste (als het ware automatische) en de bewuste mechanismen.

Willem Mastenbroek Het oerconflict in organisaties, De dynamiek van “Hoog versus Laag”:
Binnen veel organisaties speelt de spanning ‘hoog’ versus ‘laag’. Ik noem dit wel eens het ‘oerconflict’ omdat het bijna altijd de onderlinge verhoudingen onder druk zet. Deze kennis verklaart veel, oa het vastlopen van veranderingen en allerlei geharrewar in organisaties.

Wies Kuiper (Prana december 2008/januari 2009): De waarheid, die onbegrensd is, zonder voorwaarden, via geen enkel pad bereikbaar, kan niet worden georganiseerd; noch zou er wat voor een organisatie dan ook mogen worden gevormd om mensen er langs een bepaald pad naartoe te dwingen. Pas als je dit begrijpt, zul je inzien dat het onmogelijk is om een geloof te organiseren. Geloof is een puur individuele zaak die je niet kunt of mag organiseren. Als je dat wel doet, wordt het levenloos, het verstart, het wordt een credo, een sekte, een godsdienst die aan anderen moet worden opgelegd. De waarheid wordt dan iets bekrompens, een stuk speelgoed voor zwakkelingen, voor hen die slechts af en toe in gewetensnood zijn. Waarheid kan niet omlaag gehaald worden, het is eerder zo dat het individu zich moet inspannen om omhoog te klimmen.

Het Meta-leren en de integrale denktrant maken het mogelijk om controversen te laten oplossen.

De éne werkelijkheid, de bewustzijnsschil bestaat uit maximaal vijf tussenschakels en zes niveaus. Het is mogelijk het pedagogische gezichtspunt op basis van de Weltstoff, het materie-bewustzijn te duiden. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ maakt van de vijf tussenschakels 4. Ether-paradigma, 5. Reflexief bewustzijn, 6. Meta-leren 7. Hermeneutische cirkel en Unificatietheorie gebruik. ====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken. \