8.1 Rechtvaardigheid - Broederschap - Dialectische filosofie

Matteüs 23-28: Alzo ook schijnt gij wel den mensen van buiten rechtvaardig, maar van binnen zijt gij vol geveinsdheid en ongerechtigheid.
William Quan Judge: Karma is zowel barmhartig als rechtvaardig. Barmhartigheid en rechtvaardigheid zijn slechts tegengestelde polen van één enkel geheel; en barmhartigheid zonder rechtvaardigheid is niet mogelijk in de werkingen van karma. Dat wat mensen barmhartigheid en rechtvaardigheid noemen is gebrekkig, een dwaling en onzuiver. (W.Q. Judge boek Theosofische inzichten Aforismen over karma p. 268)
Alexis de Tocqueville: When the past no longer illuminates the future, the spirit walks in darkness.
Alexis de Tocqueville: Als ongelijkheid in een samenleving de regel is, vallen de grootste ongelijkheden niet op. Maar als alles ongeveer gelijk is, treft het geringste niveauverschil iemand al onaangenaam.
William Gibson: The future has already arrived. It's just not evenly distributed yet.

====

Samenvatting (Reciprociteit mensenrechten: 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap', Paradox van de risicobeheersing)

Gulden regel: Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander.
Confucius: Doe nooit anderen aan wat je niet zou willen dat ze jou aan zouden doen. (Isis ontsluierd, deel 2 p. 398, etc.)
Confucius: Alle mensen zijn hetzelfde. Het zijn slechts hun gebruiken die verschillen.
Mattheüs 7:7-12 Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun aldus: want dit is de wet en de profeten.
H.P. Blavatsky: Het heelal en alles, zowel het morele, mentale, fysieke, psychische als geestelijke, erin berust op een volmaakte wet van evenwicht en harmonie. (De Sleutel tot de Theosofie blz. 175)
Omdat mensen kinderen van het heelal zijn, die alle kwaliteiten, kenmerken, krachten en functies die het heelal op een macrokosmische schaal bezit ook hebben en zich daarmee belichamen, is het gemakkelijk door onzorgvuldig denken het idee binnen te laten sluipen dat de goden kopieën van mensen moeten zijn.
H.P. Blavatsky: … hetzij men zich naar de bloem van het oosten of naar de academies van het westen keert, het reizen langs het pad gebeurt zonder zich te bewegen. U bént het pad (De stem van de stilte).
Antonio Gramsci:De crisis bestaat precies uit het feit dat het oude sterft en het nieuwe niet geboren kan worden; in dit interregnum doen zich de meest uiteenlopende morbide verschijnselen voor.’
John Archibald Wheeler: It from bit symbolizes the idea that every item of the physical world has at bottom — at a very deep bottom, in most instances — an immaterial source and explanation; that what we call reality arises in the last analysis from the posing of yes-no questions and the registering of equipment-evoked responses; in short, that all things physical are information-theoretic in origin and this in a participatory universe.
Marcel Messing: Zolang de hand van begeerte die oerspanning niet verstoort, wordt alles in het bewustzijn als eenheid ervaren, zijn alle tegendelen in volmaakte harmonie.
Noblesse oblige Adeldom legt verplichtingen op
(tegenwoordig gebruikt om aan te geven dat een bepaalde positie bepaalde verplichtingen met zich meebrengt)
George Santayana:Degenen die zich het verleden niet kunnen herinneren, zijn gedoemd het te herhalen.’
Ernst Hirsch Ballin: De grote denkfout is universaliteit gelijk te stellen aan uniformiteit.
Ferdinand Grapperhaus: Als gevolg van een egoïstische bovenklasse (die nog steeds de neoliberale lijn van de VVD bepaalt) scheurt de samenleving uiteen. (Thomas Von der Dunk Volkskrant 27 maart 2017 p. 18)
Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door Zielkunde (op basis van Zaaien en Oogsten, Complementariteit, carbage in carbage out), een derde weg (middenweg 'Hoofdroute', rechtvaardigheid, ‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid, lees de bureaucratie in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op. Het mechanisme evenwicht door tegenwicht, these + antithese = synthese, heeft gefaald. Hoofdoorzaak van het onbehagen in de maatschappij is dat de overheid religie buiten hun referentiekader heeft geplaatst.
Stelling: Alleen een interdisciplinaire grensoverschrijdende benadering, een integrale denktrant, de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschappen, het onderkennen van de twee kanten van één medaille brengt de Unificatietheorie een stapje verder. De Unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen. Kunst maakt het mogelijk, de 4e dimensie (4Ddenkraam), de synthese tussen de drie domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers weer te geven.
Stelling: Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici hoe de wereld, de éne werkelijkheid in elkaar steekt. Net als in de tijd van Luther is er opnieuw behoefte aan een wereldwijde vernieuwing terug naar de Bron. Om de kloof tussen de hoofdzakelijk door reclame - en PR-bureau's gecreëerde beeldvorming en de door burgers ervaren werkelijkheid te overbruggen zijn in dit rapport niet 95, maar slechts 27 stellingen opgenomen.

In Nijmegen
Die schietende soldaten in de stad zijn ook een oorlogsoefening voor de burgerij (Toine Heijmans de Volkskrant 6 april 2024, p. 15):
Maar nu stond
ik mezelf een paar uur af te vragen waar eigenlijk de grens ligt tussen een oefening en de voorafschaduwing van de werkelijkheid. Want zo dichtbij, zeiden de soldaten, was een oorlog in hun tijd nog nooit geweest.
Die schietende soldaten in de stad zijn ook een
oorlogsoefening voor de burgerij. Al een tijdje maken de hoogste rangen de hearts and minds van de mensen rijp: een noodpakket is nog het minste om in huis te halen. Admiraal Bauer sprak van een ‘whole of society-benadering’ en commandant Wijnen zei: ‘Nederland moet weer leren dat de hele maatschappij klaar moet zijn als het verkeerd gaat’.
Onderwijl kwam thuis de ‘
dienstplichtbrief’ in de bus voor de 17-jarige, die gefocust werd gelezen en de vraag opriep: ‘Moet ik nu naar de oorlog?

'Laat het onbehagen ons motiveren tot idealisme' (Rutger Bregman de Volkskrant 28 maart 2013):
Wij, jongeren van de 21ste eeuw, moeten de vooruitgang opnieuw uitvinden, schrijft Rutger Bregman. 'Ons grootste probleem is niet de oplopende jeugdwerkloosheid, de groeiende staatsschuld of het onhoudbare pensioenstelsel. Maar: het leven begon zo goed, dat het alleen nog slechter lijkt te kunnen.'

Solidariteit (Carlijne Vos de Volkskrant 24 december 2020, Opinie p. 26):
Vluchtelingen en migranten zijn vergeten door corona.
Het
Westen laat zo op steeds meer gebieden gaten vallen waar andere mondiale spelers gretig op inspelen. Zo komt noodhulp steeds vaker uit de islamitische wereld en tonen landen als Saoedi-Arabië, Qatar en Iran zich veel genereuzer in het aanbieden van op-leidingsmogelijkheden aan bijvoorbeeld Afrikaanse jongeren, waardoor die landen aan politieke en religieuze invloed winnen met alle gevolgen van dien.
Het
vergrijsde Europa verliest zo in rap tempo aan betekenis, terwijl het door zijn geografische ligging wel geconfronteerd blijft met de gevolgen van armoede: migranten én vluchtelingen zullen immers blijven aankloppen voor een beter bestaan. Europa krijgt zo zijn gebrek aan vergezichten en solidariteit als een boemerang in het gezicht terug.

Stil protest overschreeuwd (Rik Kuiper en Loes Reijmer de Volkskrant 30 maart 2024, katern Zaterdag p. 10-12):
Microscopisch, maar zinvol’, noemt jurist en Holocaust-overlevende Ulli d’Oliveira zijn protestactie tijdens de toespraak van de Israëlische president Herzog bij de opening van het Holocaustmuseum. ‘Je moet waakzaam blijven voor nieuwe vormen van volkerenmoord, anders verzaak je.’

Een overheid die niet voor, maar met burgers werkt (Kustaw Bessems de Volkskrant 30 maart 2024, katern Zaterdag p. 2-4):
Meer dan
zes miljoen Nederlanders doen ten minste vier uur vrijwilligerswerk per week. Dat is van grote waarde, niet alleen economisch. Toch stranden veel initiatieven in regels. Floor Ziegler en Teun Gautier zien dat het ook anders én beter kan.

In het recht is een wereld te winnen (Bard van de Weijer de Volkskrant 30 maart 2024, katern Zaterdag p. 6-9):
Komende week begint het hoger beroep van
Shell in de spraakmakende rechtszaak die Milieudefensie in 2021 won – en die wereldwijd navolging zou krijgen. Onder Donald Pols ontwikkelde de organisatie zich van een geitenwollensokkenclubje tot een machtsfactor van belang.

Hof: ‘Alles om genocide te voorkomen’ (Rob Vreeken de Volkskrant 27 januari 2024, p. 4):
Het Internationaal Gerechtshof stelt dat Israël alles moet doen om genocide in Gaza te voorkomen. Maar Israël hoeft niet te stoppen met zijn
militaire operaties. Het hof in gaf een tussenvonnis in de genocidezaak die Zuid-Afrika heeft aangespannen tegen Israël.

Een slechte tijd om Duits te zijn (Sander van Walsum de Volkskrant 29 januari 2024, katern Boeken & Wetenschap p. 20):
Met
elegante ingetogen pen laat historicus Bas von Benda-Beckmann zien hoe zijn Duitse familie het hoofd bood aan de turbulenties van de 20ste eeuw in het fascinerende boek Het kleedje voor Hitler.
Toch
toetst hij haar gedrag, en dat van de overige familieleden, niet aan de verheven moraal van de naoorlogse generaties. Hij beseft aan welke hevige lotswendingen de generatie van zijn grootouders heeft blootgestaan en hoezeer hun levenshouding daardoor kan zijn beïnvloed. Maar nooit vervalt zijn mededogen in blindheid voor de eigen verantwoordelijkheid van zijn voorzaten. Nooit lopen de historicus en de man die over zijn familie schrijft elkaar voor de voeten. Voeg daar de elegant ingetogen penvoering van Bas von Benda-Beckmann aan toe, en je hebt een fascinerend boek.

Op campagne voor een beetje gerechtigheid (Noël van Bemmel de Volkskrant 27 januari 2024, katern Zaterdag p. 16-19):
De Indonesische historicus
Bonnie Triyana – in Nederland bekend als roofkunstdeskundige – mikt op een parlementszetel namens zijn thuisregio Lebak. Daar is tot zijn spijt bitter weinig veranderd sinds de tijd van zijn held Multatuli. ‘Nog steeds is de hele regio in handen van enkele machtige families.’

Met westerse missiedrang had kritiek op mensenrechten in Qatar niks te maken. Wel met: afspraak is afspraak (Dagmar Oudhorn de Volkskrant 13 december 2022, p. 27):
Met het einde van het WK in zicht reageert Amnesty-directeur
Dagmar Oudshoorn op de geluiden dat de mensenrechten mooi zijn, maar vooral een westerse uitvinding. Qatar zo streng de maat nemen zou derhalve ongepast zijn en hypocriet bovendien.
Wordingsgeschiedenis
De
totstandkoming van een van de oudste mensenrechtenverdragen, het verdrag ter uitbanning van rassendiscriminatie uit 1965, heeft veel te danken aan toentertijd jonge Afrikaanse staten. Zij waren voorstander van een sterk internationaal toezicht op naleving van dit verdrag, precies het soort toezicht dat vaak als onterechte, onwenselijke of hypocriete Europese bemoeizucht wordt gezien.
Hypocrisie
En zo kom ik bij dat andere bezwaar tegen
buitenlandse bemoeienis met de mensenrechten in Qatar of elders, de vermeende westerse hypocrisie. Daar kunnen we kort over zijn. Ja, westerse staten meten met twee en misschien wel meer maten bij de internationale bescherming van mensenrechten.

De grondrechten in Nederland vormen een neerslag van gedeelde normen en waarden en overstijgt als het ware de verschillen tussen de verschillende maatschappelijke groepen. Het wezen van de grondwet is bedoeld om de continuïteit van de rechtstaat te waarbogen.

'Zeg Xi, nog één dingetje...' of Chinezen willen niet de les gelezen worden (Natalie Righten de Volkskrant 21 oktober 2015, p. 19):
De Chinezen aanspreken op hun mensenrechtengedrag - het is een wespennest voor westerse staatshoofden. Ook weer nu Xi deze week Londen bezoekt en onze koning zondag naar Peking reist.
Charles drukt zijn snor
Xi Jinping wordt in Londen, zoals dat hoort, met een staatsbanket onthaald. Maar onder de Britse royals die daar aanzitten met de Chinese president, zal prins Charles ontbreken. Over zijn redenen heeft de kroonprins zich niet openlijk uitgelaten, maar The New York Times, die het nieuwtje naar buiten brengt, wijst op zijn
vriendschap met de dalai lama, Pekings erfvijand. Wel zal Charles Xi de komende dagen privé ontmoeten. Wellicht wordt er dan een hartig woordje over de mensenrechten gesproken, maar dat zullen we wel nooit te weten komen.
Als het aan Amnesty ligt, haalt de koning dat lijstje 'ergens tussen het toetje en de koffie' uit zijn borstzak. 'Zeg
Xi, nog één dingetje...'
Toch zal dat niet gaan gebeuren, weet
Jaap de Hoop Scheffer, oud-minister van Buitenlandse Zaken. 'Met alle respect voor Amnesty, dan heb je van staatsrecht niets begrepen.' De koning kan geen dialoog beginnen over mensenrechten, omdat dat een politiek veel te omstreden onderwerp is, waarvoor ministeriële verantwoordelijkheid geldt. 'Dat is de taak van minister Koenders van Buitenlandse Zaken, en zelfs die zal diplomatiek zijn', zegt De Hoop Scheffer. Koenders zal immers rekening moeten houden met de miljarden euro's aan handelsbelangen tussen Nederland en China.
Het staatsbezoek aan China is zo'n typische gelegenheid waar de
koopman en de dominee om voorrang strijden in de Nederlandse buitenlandpolitiek. Koenders - die met vertegenwoordigers van tweehonderd bedrijven meereist naar China - laat er geen twijfel over bestaan: 'Vanzelfsprekend zal ook tijdens het staatsbezoek aandacht worden besteed aan de mensenrechtensituatie in China.'
De gesprekken vinden achter
gesloten deuren plaats, weten ingewijden. In een tweegesprek, een tête-à-tête, uit Koenders zijn zorgen. Daarna vertelt hij op een persconferentie in algemene termen wat er is besproken. 'Voor een klein land heeft het geen zin te hoog van de toren te blazen', zegt De Hoop Scheffer. 'In China heeft een persoonlijk gesprek meer effect dan tetteren in microfoons.'
Kritiek
China is diplomatiek 'assertiever' geworden, concludeerde de afzwaaiende mensenrechtenambassadeur
Lionel Veer vorig jaar. 'Ze hebben geen behoefte aan mensen die hun de les lezen. Dat vinden ze een inbreuk op de nationale soevereiniteit.' Als een westerling toch kritiek heeft, 'wijzen ze erop dat ze in 25 jaar meer dan 500 miljoen mensen boven de armoedegrens hebben gekregen.' Dat heeft bij hen prioriteit.
De
Hoop Scheffer verwacht dat de handelsbelangen de boventoon voeren tijdens het staatsbezoek. 'China is een machtig land, een reus. Het is verstandig om het als zodanig te behandelen.' Als voorbeeld noemt hij de Europese discussie over de maximale Co2-uitstoot van luchtvaartmaatschappijen. 'De Chinezen zeggen dan: als het niet gaat zoals wij willen, dan bestellen we gewoon geen Airbussen meer.'

VERSLAG VAN EEN ALGEMEEN OVERLEG (vastgelegd 31 augustus 2011) De vaste commissie voor Buitenlandse Zaken heeft op 14 juni 2011 overleg gevoerd met minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken over de mensenrechten en de vrijheid van godsdienst en meningsuiting.
De regering wappert met
'Ruggie-richtlijnen', maar de AIV oordeelt net als wij dat deze nogal vaag zijn en zeker te weinig ambitieus voor een land dat de mensenrechten zo hoog in het vaandel zegt te willen hebben. Hoe oordeelt de minister daarover? Onderdeel van deze 'Ruggie-richtlijnen' is een «duty to protect» voor staten tegenover bedrijven. Hoe gaat het kabinet daar invulling aan geven? Kan de minister een brief schrijven waarin wordt ingegaan op het effect op het gebied van de mensenrechten, zowel positief als negatief, van het Nederlandse bedrijfsleven in het buitenland? Wil hij daarvan jaarlijks verslag doen aan de Kamer?

Als prestaties ertoe deden, was Gerrit Zalm nooit baas van ABN Amro geworden (Jesse Frederik 4 mei 2015):
De
AFM had echter goede reden om te twijfelen aan de competentie dan wel integriteit van Zalm. Zalm drong bij monde wel aan op verandering, maar als puntje bij paaltje kwam, gebeurde er akelig weinig.
Het wekt zeker weinig vertrouwen dat
draaikont Wouter Bos, de politicus Gerrit Zalm van financieel directeur van DSB naar vicevoorzitter van de Raad van Bestuur (RvB) van bankconcern ABN heeft gepromoveerd.

Politici zijn in hun gedrag gelijkwaardig aan andere mannen en vrouwen. Universele menselijke eigenschappen als op zichzelf gericht (narcisme) en overmoedig (arrogantie) zijn ook politici niet vreemd. Voor politici is de geldpers laten draaien een oplossing om actuele problemen naar de toekomst te verschuiven. En zo kwam uiteindelijk het besef/bewust zijn, dat de Tao (het Alles) zich manifesteert in twee tegengestelde waarden 'die geen dualiteit vormen'. Yin (het éne) is niet beter dan Yang (het ander) of andersom, ze zijn even-waardig aan elkaar. Evenwaardig betekent in deze gelijk èn toch verschillend. Dus niet gelijkwaardig.

Veilige Financiële Sector (Interview Tobias Reijngoud met Joris Luyendijk - Triodos Bank Herfst 2015):
We zijn allemaal betrokken bij de financiële sector, zegt journalist Joris Luyendijk. “Je kunt zelf veranderingen in gang zetten en bepalen wat er met je geld gebeurt.”
Boos
Hoewel banken een grote verantwoordelijkheid dragen, is het te makkelijk om de schuld voor de crisis van 2008 en voor de risico’s van vandaag, volledig in hun schoenen te schuiven. Luyendijk: “Naar aanleiding van mijn boek geef ik veel lezingen in het land. De zaal is steeds afgeladen vol en zindert vaak van boosheid op ‘die bankiers die ons dit allemaal hebben aangedaan’.
Juist het feit dat de samenleving opdraait voor de gevolgen van het gedrag van banken, maakt dat veel burgers verontwaardigd zijn. Ik snap die boosheid best, maar ik denk dat we ook naar onszelf moeten kijken. We zijn allemaal betrokken en in zekere zin medeplichtig.”
Want we hebben jarenlang op politici gestemd die het financiële systeem hebben geschapen, dat leidde tot de crisis. “Namelijk een systeem dat banken geen strobreed in de weg legde, en ze alle vrijheid gaf om te doen en laten wat ze wilden”, meent Luyendijk. “Dat paste bij de neoliberale tijdgeest. Maar niemand had door welke risico’s waren verbonden met al die speelruimte van bankiers.”
Ethisch bankieren
Behalve verstandig stemmen, kunnen we nog meer doen om te komen tot een stabiele financiële sector. Luyendijk: “Bijvoorbeeld bewust omgaan met ons spaargeld. Door bewuste keuzes te maken, kun je zelf bepalen wat er met je geld gebeurt.”
Bewust bankieren helpt en is een bijdrage aan een gezonde en veerkrachtige financiële sector, daar is Luyendijk van overtuigd. Toch is de democratische weg uiteindelijk de enige die leidt tot werkelijke verandering. Luyendijk: “Want alleen zelf ethisch met je spaargeld omgaan, blijft te klein. Het systeem verandert er niet voldoende door. Bovendien is het elitair.
Het overgrote deel van de bevolking gaat niet bewust met zijn geld om. Dat zal niet veranderen, en dat hoeft ook niet. Ik vind het erg moralistisch om te zeggen dat iedereen bewuste keuzes moet maken. Als we met z’n allen vinden dat banken zich fatsoenlijk moeten gedragen, dan moeten we dat gewoon regelen. Via de wet, en met strenge toezichthouders.”

De schuldencrisis is voor een belangrijk deel het gevolg van egotripperij van topmanagers en topbestuurders, die elkaar op een prettige manier fêteren. Primair draait het om hoe creëren we een gezonde, vitale maatschappij, een vitale cultuur. In een gezonde economie van 'Oikos en Ethiek' gaat het niet om de knikkers, maar om het plezier in het spel. Door 'Oikos en Ethiek' centraal te plaatsen verdwijnt de tegenstelling tussen ‘Eurofielen en Eurosceptici’ naar de achtergrond.

Grace F. Knoche Duizend lichten aansteken - hoofdstuk 11 Psychische vermogens en paranormale verschijnselen (p. 145/146):
De Stem van de Stilte, blz. 68, 38-9
In deze fragmenten die zijn gekozen uit het ‘Boek van de gulden voorschriften’ heeft HPB voor ‘het dagelijks gebruik’ van studenten in deze tijd de eeuwenoude lering weergegeven dat we vanaf de eerste tot de laatste stap keuzes maken en daardoor ons karakter en het karma vormen dat naar deze belangrijkste keuze voert. Zij wijdt haar Stem van de Stilte aan de keuze tussen twee paden van geestelijke discipline waarmee de ‘kandidaat voor wijsheid’ wordt geconfronteerd: het ene dat gericht is op bevrijding, verlichting voor zichzelf, en eindigt in nirvanische wijsheid zonder dat men daarna nog naar de aarde terugkeert; het andere dat van zelfverloochening, een langzamer pad dat een grotere uitdaging vormt, en wordt gekozen door hen die de weg van mededogen willen volgen, en waarvan boeddha’s en christussen voorbeelden zijn.

H. van der Hecht Het Evangelie van Mededogen (Theosofia april 2008):
De passages uit “Het Boek der Gulden Voorschriften” door Arya Sangha, door mevr. Blavatsky vertaald uit het Senzar (de oude geheime taal der Ingewijden), onder te titel “De Stem van de Stilte” (in Drie Wegen, één Pad, uitgave UTVN) vormen het
Evangelie van Mededogen, de Goede Boodschap dat Mededogen de mensheid zal redden door haar te leiden naar volledige ontplooiing en perfectie, naar een geluk dat zowel hemels als aards is.
De Boodschap dat Mededogen allen die zich volledig wijden aan de ontwikkeling van de
onsterfelijke Liefde binnen de mensheid transformeert tot Redders van de Wereld, Redders zowel van de mens als van de natuur. De auteur van Het Boek der Gulden Voorschriften, Arya Sangha, was één van de eerste discipelen van de Boeddha en werd “één van de drie zonnen van het Boeddhisme” genoemd.

In de kern hangt 'Vrijheid en Ongelijkheid' met Rechtvaardigheid samen en heeft op tegenstellingen, tegendelen, het balansmechanisme betrekking, these antithese en synthese, dat zowel micro als macro van toepassing is. Maar dit was al door Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita onderkend. Prof. J.E. Stok wijst in zijn lezing op 30 november 1952 op virya, de vijfde sleutel van het balansmechanisme.

Rechtvaardigheid in een liberale samenleving (Erik Jansen Civis Mundi Digitaal #117 december 2021):
Een nieuwe Rawls?
Rawls heeft het niet getroffen met de wereld van zijn tijd en daarna. Sinds het verschijnen van zijn boek is de inkomensongelijkheid sterk toegenomen, is er van een ‘samenwerkingsmaatschappij’ niet veel meer over, steunt de helft van de Amerikanen Trump die niet veel ontzag heeft voor de instituties van de well-ordered samenleving, en staat het begrip ‘persoonlijke vrijheid’ steeds meer onder druk. Hij zal het zich anders hebben voorgesteld.

Gaslighting (Jan Kuitenbrouwer de Volkskrant 10 augustus 2021 p. V4):
Meepraten voor beginners: Jan Kuitenbrouwer schrijft het woordenboek van de verbale burgeroorlog die we het
‘openbaar debat’ noemen. ‘Gaslighting’ dankt zijn naam aan iets dat er juist aan ontsnapte.
Vroeger kon je als krantenlezer de illusie hebben dat de krant alle beschikbare informatie kende en alleen doorgaf wat relevant was. Wat in de krant stond was de uitkomst van een lange staartdeling, de bottomline. Nu weten we dat niet meer. Een nieuwsmedium is ook maar een →
bubble. Een uitsnede, een aspect. En misschien zijn er andere aspecten die ook valide zijn? Weet ik wel alles?
‘Dat is al lang ontkracht.’ Je leest het geregeld in onlinediscussies. Wacht even, denk je, heb ik iets gemist? Maar meestal blijkt zo’n
‘ontkrachting’ bluf. Een schijnbeweging in het verbale straatvoetbal. Gaslighting.
Hamiltons toneelstuk is wel
geïnterpreteerd als een metafoor voor de werkwijze van Adolf Hitler, tezelfdertijd. De Anschlüss, Sudetenland, Tsjecho-Slowakije, de Appeasement, telkens deed Hitler beloften die hij even later glashard ontkende. Neem een voorbeeld aan Mrs. Manningham, zegt Gas Light, en vertrouw op je vermogen om te blijven zien wat waar is. Ook in deze tijd van gaslichthobbyisten, met hun → wakkere verzinsels en → woke hersenspinsels, lijkt dat een wijze raad.
Deze
Gaslighting allegorie van Jan Kuitenbrouwer sluit op het onderzoeksrapport 'E i V' aan. Bijbelteksten over Gods liefde laten zien hoe het mogelijk is dat je niet in eigen voet schiet.

Alfred Birney boek In de Wacht (Mondo 9 mei 2020)
Wachtend op een operatie ziet Alan Noland vanaf zijn ziekenhuisbed de multiculturele samenleving aan zich voorbijtrekken. Ongegeneerd etnisch profilerend en wars van politieke correctheid legt hij zijn tijdelijke leefomgeving onder de microscoop. Daarbij spaart hij ook zijn eigen falen op persoonlijk vlak niet. Wat Alan ziet verbaast, ergert en vermaakt hem zodanig dat hij zijn levensgevaarlijke fysieke toestand bijna vergeet.

Tijd voor herverdeling, of we krijgen echte problemen (Sander Schimmelpennick Volkskrant 25 mei 2020 p. 25):
In gesprek met Jesse Klaver schimpscheutte Rutte afgelopen week dat je ‘niet én aanhanger van Piketty én voor meer banen kan zijn’. Hij zei nog net niet dat Klaver een ongewassen communist was, maar dat de onzin van de
trickle-down economics (voordelen voor de rijken zijn uiteindelijk goed voor iedereen), nog altijd springlevend is bij de VVD werd maar weer eens duidelijk.
Apocalypsverzekeringen en pandemiebunkers zijn weliswaar een extremiteit van de super-elite, maar je mag ze erop vertrouwen een goed neusje voor risico’s te hebben. Waar de meeste mensen het de afgelopen jaren net goed genoeg hadden om de oplopende verschillen te accepteren – een revolutie is ook maar gedoe – zou de coronacrisis Rutte nu moeten dwingen de boeken van Piketty nog eens goed te lezen. Voor het écht te laat is.

Wie gelooft het? (Pieter Klok Volkskrant 16 november 2017 p. 21):
We moeten mensen die in nepnieuws geloven zover krijgen dat ze zin en onzin kunnen scheiden.
De belangrijkste remedie tegen
nepnieuws ligt bij onszelf. We moeten niet kijken naar de mensen die onzin verspreiden, maar naar de mensen die onzin willen geloven. Hoe kan dat? En hoe krijgen we ze weer zover dat ze zin en onzin van elkaar kunnen scheiden? Hoe vergroten we de mediawijsheid? Daar ligt een rol voor de overheid, maar gelukkig zijn er ook steeds meer internetgebruikers die manipulaties helpen ont-maskeren.
Voorstellen om van
overheidswege te bepalen wat nepnieuws is, zijn gevaarlijk, omdat je daarmee raakt aan de vrijheid van meningsuiting. Politici moeten eerder voor leading by example kiezen, door uit te stralen dat feiten voor hen heilig zijn. Het debat gisteren waarin Kamerleden elkaar van nepnieuws beschuldigden, was in dit licht een ontluisterende vertoning.

Hillary Clinton heeft met haar uitspraak 'Ik ben de laatste tussen jullie en de apocalyps.' (Mark Leibovich interviewt Hillary Clinton de Volkskrant 16 oktober 2016) in zoverre gelijk dat door Trump c.s. de chaos in de wereld wordt versterkt. Het verkiezingsteam van Donald Trump heeft alles uit de kast gehaald om de publieke opinie te manipuleren. Net als George Bush schiet hij daarmee in eigen voet. Sheila Sitalsing heeft gelijk de oppertrol in het Witte Huis heeft de weg gewezen. Het oude vraagstuk dat Jan Zijderveld aanhaalt dat de taart alleen eerlijker kan worden verdeeld wanneer de economie groeit is een gotspe. Globalisering van kapitaalmarkten heeft niet geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers (L. Bovenberg en C.N. Teulings hebben met hun CPB Discussion Paper Rhineland exit ongelijk gekregen).

Thomas Frank wordt geïnterviewd in (Buitenhof (30 april 2017).
Thomas Frank signaleert dat de Democratic Party in verval is. De kern van het probleem is dat zij fouten niet bij zichzelf zoeken, maar eerder aan de Russen toeschrijven. In de hele wereld weten de sociaal-democratische partijen niet meer wat hun bestaansrecht is. De opinie van Thomas Frank sluit op het boek Shattered inside Hillary Clinton's Doomed Campaign (Stieven Ramdharie Volkskrant 15 april 2017) van de twee Witte Huis-correspondenten Jonathan Allen (Politico) en Amie Parnes (The Hill) aan.

Het beleid van Georg W. Bush is gebaseerd geweest op het principe van ‘wie niet voor ons is, is tegen ons’. De regering Bush verdeelt de wereld in vrienden en mensen die geen vrienden zijn van Amerika. Door een conflict al vanuit de zwart-wit, 'of-of' optiek te benaderen kom je niet dichter bij een oplossing. Te vaak hoor je de doctrine ‘Wat goed is voor Amerika is goed voor de rest van de wereld’. Amerika is bevangen door de ‘as van het kwaad’ en schiet daarmee in de eigen voet. Machteloosheid komt naar voren door de angst voor het gevaar van massavernietigingswapens in Irak, die achteraf nog steeds niet zijn gevonden. Opnieuw blijkt dat de angst voor gevaar gevaarlijker is dan het gevaar zelf.

De oplossing van de klimaatcrisis, het ‘Hoe’ Structure follows Strategy van Alfred Chandler, lees de ‘Hoofdroute’ is al millennia bekend.

Gelijkenissen, paradoxen uit het Nieuwe Testament en de koans van het zenboeddhisme.
Als voorbeeld de parabel van de verloren zoon uit het Nieuwe Testament.
Analoog aan de koan in het Zen-boeddhisme bevat het rapport ‘E i V’ een kader om leerlingen inzicht te laten verkrijgen in de ware aard van de eigen geest. Het zal duidelijk zijn dat het geen toeval is hoe de verscheidenheid aan inzichten om geluk te bereiken met elkaar samenhangen en al millennia bekend zijn. Deze inzichten zijn op de grondtoon, de evolutionaire kringloop gebaseerd.

Het multidimensionale morele kompas verbindt de zes Darshana's en biedt een kader voor het enneagram, de vier kwadranten van Ken Wilber, het hexagram van de I Ching, het kernkwadrant van Ofman, het Tetragrammaton, het Circumplex, de Hermeneutische Cirkel, en de systeembenadering. Het morele kompas laat zien hoe het innerlijke universum en het universum, de éne werkelijkheid met elkaar zijn verbonden.

De goede voorouder Lange termijn denken voor een korte termijn wereld (Roman Krznaric De Groene Amsterdammer 7 januari 2021 p. 48-51):
Het kortetermijndenken voert de mensheid naar de afgrond en de generaties na ons zijn de dupe van onze kortzichtigheid. We moeten leren goede voorouders te zijn.
Onze cultuur van onmiddellijke bevrediging maakt dat we ons te buiten gaan aan fastfood, snelvuurberichten en de
‘Nu kopen’-knop. ‘De grote ironie van onze tijd’, schrijft antropologe Mary Catherine Bateson, ‘is dat we langer leven maar korter denken.’ Dit is het tijdperk van de tirannie van het nu.
Een nieuw fenomeen kunnen we het kortetermijndenken niet echt noemen. De geschiedenis biedt voorbeelden te over, van de roekeloze verwoesting van hun oerbossen door de Japanners in de zeventiende eeuw tot de op hol geslagen speculatie die resulteerde in de beurskrach van 1929.
Meer dan tien jaar lang zijn mijn eigen onderzoek en publicaties over
empathie gericht geweest op de vraag hoe wij ons kunnen verplaatsen in mensen met verschillende sociale achtergronden en begrip kunnen opbrengen voor hun gevoelens en standpunten (wat met een technische term ‘cognitieve empathie’ of ‘perspectiefovername’ wordt genoemd). Maar ik worstel al heel lang met een nóg grotere uitdaging: hoe kunnen wij een persoonlijke, empathische verbinding maken met toekomstige generaties, met mensen dus die we nooit zullen ontmoeten en van wier leven we ons nauwelijks een voorstelling kunnen maken? Anders gezegd: hoe kunnen we ons niet alleen door de ruimte heen maar ook door de tijd heen in de gevoelens en standpunten van anderen inleven?
Dat er een einde kwam aan het kolonialisme en de slavernij zou ons hoopvol moeten stemmen. Het transformatieve potentieel van langetermijndenken en het feit dat tijdrebellen nu de strijd aanbinden met het kortetermijndenken zouden ons hoopvol moeten stemmen. We moeten ons daarbij ook realiseren dat toekomstige generaties het ons nooit zouden vergeven als we de strijd hadden opgegeven terwijl we nog iets hadden kunnen doen, hoe groot of klein de kans van slagen ook was geweest. We moeten hun stemmen horen in onze dromen en laten meewegen bij onze beslissingen.
Het pad van de goede voorouder ligt voor ons. Het is aan ons het al dan niet op te gaan.

Economie en moraal (Herman Hümmels Civis Mundi Digitaal #101 augustus 2020):
Vrijheid, gelijkheid en broederschap
Aan broederschap werd door geen van beide stromingen aandacht geschonken. Geen van beide geloven bleken tot de gewenste heilstaat te leiden. In mijn boek
Menswaardige maatschappij heb ik mij voorstander verklaart van een dynamische maatschappij op grond van een dialectiek-model, dat uitmondt in een betere maatschappij: de ‘bandbreedtemaatschappij’ (die achteraf enigszins past bij het donut-model van Kate Raworth). De landelijke overheid heeft daarbij een belangrijkere rol dan door het neoliberalisme wordt gepredikt en de alleenmacht van de overheid en de eenheidsworst onder de burgers (communisme) wordt afgewezen. De overheid is in de bandbreedtemaatschappij kaderstellend en bewaker van het overschrijden van de democratisch vastgestelde grenzen. Het (morele) handelen van zowel de burgers als de overheid wordt afgemeten aan de Gulden Regel:
Respecteer en ondersteun de
basisbehoeften van anderen en draag bij aan de totstandkoming respectievelijk handhaving van een maatschappij en een wereldorde waarin iedereen in zijn basisbehoeften kan voorzien.

Donutpolitiek gaat van au (Rob Hagedijk & Paul Kalma De Groene Amsterdammer 14 juni 2018 p. 16-19):
Juichend ontvangen in milieukringen en kritisch door economen:
‘Donuteconomie’ van Kate Raworth. Een analyse van het boek van de Britse wetenschapper.
In een dit jaar verschenen studie,The Value of Everything, velt Mazzucato een nog harder en algemener oordeel over het huidige kapitalisme. Economische waarde, zo constateert ze, wordt tegenwoordig alleen nog maar door de prijs bepaald. Als een product verkocht respectievelijk aangekocht wordt, zo is de redenering, dan moet het wel waarde hebben. Op de markt valt het verschil steeds meer weg tussen waardecreatie en waarde-onttrekking (‘profiteren’ in de letterlijke zin van het woord). En dat laatste is in het alleen op winst gefixeerde bedrijfsleven het doel geworden. Deze verschuiving kun je niet effectief bestrijden, aldus Mazzucato, door de definiëring van het bruto binnenlands product wat te veranderen.
Onlangs werd de rapportage in de Tweede Kamer bediscussieerd. Er werden waarderende woorden gesproken, maar de discussie ging vervolgens alle kanten uit.
Van gerichte aandacht voor de (on)verenigbaarheid van brede en breed gedeelde welvaart enerzijds en het financieel kapitalisme en neoliberaal beleid anderzijds was geen sprake. Misschien een goed idee om juist dat in de ontmoeting van Raworth met de Tweede Kamer eens nadrukkelijk aan de orde te stellen. Vonne van der Meer stelt: Dat leeft nu, althans in het katholicisme, niet meer. Het kwaad wordt niet ontkend, maar al decennia ligt de nadruk op verzoening en vergeving, op genade en dankbaarheid. Juist op: wees niet bang (Volkskrant 13 maart 2021 Boeken p. 10-11).
J. Hainard, P. Mathez, O. Schinz Vodou
kunst en mystiek uit Haiti
Vodou is de Haïtiaanse vorm van voodoo, een
religie met West-Afrikaanse wortels, en alomtegenwoordig op Haïti. Het hele leven is er doordrenkt van vodou, het geeft betekenis aan alledaagse zaken.

Saamhorigheid en de spirituele dimensie (Toon van Eijk Civis Mundi Digitaal #89 september 2019):
Doughnut Economie?
Monbiot geeft veel aandacht aan het werk van Kate Raworth wier boek ‘Doughnut Economie’ hij beschrijft als: “het best doordachte en meest verreikende materiaal dat ik bij mijn onderzoek voor dit boek heb gelezen”. Raworth bepleit een inclusieve en duurzame economische ontwikkeling die zich moet afspelen tussen een environmental ceiling en een social foundation. Wouter van Noort schrijft: “De kern van haar boodschap is dat economische activiteit binnen de ecologische grenzen van de aarde moet blijven, terwijl we ook een ondergrens moeten hanteren voor menselijke welvaart … Kort gezegd: we moeten af van eindeloze en ongeremde groei … Het voornaamste punt van kritiek (van andere economen) is dat ze de vraag ‘hoe dan’ niet sluitend beantwoordt” [6].
[6] Wouter van Noort.
Radicale ideeën voor het nieuwe kapitalisme. NRC, 20/21 juli 2019.

Natuurlijke ethiek (Teule Gerrit DELTA +, september 2020 september 2020):
39: De elektronische acties en informatieverwerking van deze geestdeeltjes staan daarom aan de basis van elke chemische reactie, en dus ook aan de basis van elke complexificatie van de levende en evoluerende natuur. De fysicus John Archibald Wheeler duidde dit aan met zijn aforisme
“It from Bit”, oftewel: ”Alle natuurlijke structuren (it) zijn ontstaan vanuit informatie (bit)”. Geestdeeltjes met hun informatieverwerking en besluitvorming verzorgen op deze manier alle creativiteit in de evolutie. Charon concentreerde zich op de geestelijke inhoud, een concentratie van licht van vooral de elektronen, omdat de elektronen de meest actieve en creatieve rol spelen in de complexificatie. Hij geeft hier ook het verband aan tussen geest en licht, zoals dat ook intuïtief wordt aangevoeld door veel denkers.

Koo van der Wal Nieuwe vensters op de werkelijkheid contouren van een natuurfilosofie in ontwikkeling (recensie):
De auteur Harm Bart onderscheidt historisch drie natuurbeelden: het mythisch-religieuze dat vanaf de vijftiende eeuw werd verruild voor een mechanistisch natuurbeeld, dat nu echter niet langer voldoet. Op basis van hedendaagse natuurwetenschappelijke inzichten pleit de auteur voor een nieuw holistisch en relationeel natuurbeeld waarin de natuur wordt gezien als een geheel van open, complexe, niet-lineaire, niet in evenwicht verkerende, zelf-organiserende systemen. Dit boek laat zien hoe dit 'postklassieke' natuurbeeld nieuwe, niet-reductionistische perspectieven opent omtrent kwesties als de aard van het fenomeen
leven, het bewustzijn, emergentie, causaliteit en finaliteit, de intrinsieke waarde van natuurlijke entiteiten, en de menselijke samenleving. Onze omgang met de natuur, zo is de stelling, wordt immers bepaald door ons natuurbeeld. Een helder en toegankelijk boek, met een duidelijke structuur. Een aanrader voor wie zich interesseert voor filosofische reflectie over de implicaties van de natuurwetenschappen voor ons wereld- en mensbeeld. Actueel door de expliciete link met discussies omtrent klimaatverandering en milieu (Dr. Taede A. Smedes)

Marleen Stikker (Brainwash Talks 26 april 2020 NPO2)
Het internet is stuk, stelt internetpionier Marleen Stikker. Het grote geld en techreuzen als Google en Facebook hebben de digitale ruimte volledig overgenomen. Gelukkig kunnen we onze online soevereiniteit heroveren.
In Het internet is stuk onderzoekt Marleen Stikker wat er misging en hoe we die digitale soevereiniteit kunnen terugwinnen door de mens en niet de economie centraal te stellen, onze data te beschermen, en onze technologieën te doorgronden. We moeten de macht over ons digitale leven weer naar ons toe trekken. We hebben het internet stukgemaakt, we moeten – en kunnen! – het ook weer repareren.

Allerd Stikker boek En de mens speelt met de tijd Drie vensters op de eeuwigheid
De mens is een uniek verschijnsel in de evolutie, begiftigd met een zelfreflecterend bewustzijn waarmee veel goeds is opgebouwd in de menselijke samenleving. Maar er zijn ook ontwikkelingen in gang gezet die de samenhang in het evolutieproces ernstig verstoren. Allerd Stikker heeft zich jarenlang verdiept in de wetenschappelijke en filosofische literatuur over de aard van de magistrale samenhang in het evolutieproces, en in de rol die de mens daar nu in speelt.
Met
En de mens speelt met de tijd geeft hij een indringende analyse van de verrassende mysteriën, universele wetmatigheden en ingrijpende discontinuïteiten in dit proces. Hij komt tot duidelijke conclusies over waarom door toedoen van de mensheid de samenhang in het evolutieproces nu is zoekgeraakt, en tot concrete aanbevelingen hoe de individuele mens zich bewust kan worden van de kritieke fase waarin wij nu terecht zijn gekomen, en hoe die binnen de komende 25 jaar wellicht nog in goede banen geleid kan worden.

Niemand aan de knoppen (René Cuperus Volkskrant 11 juni 2018 p. 19):
Soms bekruipt me opeens een Joris Luyendijk-gevoel. Die schreef in zijn bestseller over de wereld van het Grote Geld mooi op hoe hij tot de schokkende ontdekking kwam dat er tijdens de financiële crisis niemand in de cockpit zat.
Dit kan niet waar zijn.
We denken als burgers dat de boven ons gestelden alles goed in de hand hebben en met verstand en wijsheid de wereld besturen, maar stel nu eens dat dat niet zo is? Dat de samenleving feitelijk aan zichzelf is overgeleverd? Dat niemand echt aan de knoppen zit? Sterker nog: dat er helemaal geen knoppen zijn?
Daarentegen schrijft Kate Raworth in haar boek Donuteconomie: Dit creёerde echter een doelen- en waardenvacuüm, waardoor in het hart van de economie een onbewaakt nest achterbleef. Kate pleit in haar boek voor een economisch systeem waarin iedereen recht heeft op sociale voorspoed en niemand het recht heeft om het aardse ecosysteem te misbruiken voor eigen gewin. Ze schetst een planeet-brede visie op de economie, waarin de ecologische grenzen van onze aarde worden gerespecteerd en we ervoor zorgen dat ieder mens een waardig leven kan leiden.

Begint over een ruim decennium een volgende fase voor de mensheid? (Patricia van Bosse Civis Mundi Digitaal #102 30 september 2020):
Bespreking van: Tony Seba en James Arbib, Rethinking Humanity. Five Foundational Disruptions, the Life-cycle of Civilisations, and The Coming Age of Freedom, 2020.
’We staan aan de vooravond van de snelste, diepste, meest ingrijpende transformatie van de menselijke beschaving in de geschiedenis, een transformatie die in elk opzicht zo betekenisvol is als de overgang van jagen en verzamelen naar landbouw en steden 10.000 jaar geleden’.
Bewustzijnsomkering
In ons huidige paradigma hebben we onze hoop op verbetering vaak gevestigd op andere sociale structuren zoals een betere verdeling van inkomen en vermogen, en in het huidige tijdsgewricht op minder marktwerking. Of op betere menselijke waarden, meer gemeenschapszin in plaats van individualisering, minder op consumeren gericht. In CM kunt u daarnaast vele verwijzingen vinden bijv. in artikelen van Toon van Eijk en Piet Ransijn over de wenselijkheid van
bewustwording om tot een meer rechtvaardige en harmonieuze wereld te komen.
De
nieuwe ideeën om in de wereld te staan ’zullen waarschijnlijk opkomen uit de disciplines van de biologie, complexiteitstheorieën, en netwerk en systeemtheorieën. De oude Oosterse filosofieën die de onderlinge verbondenheid van alles benadrukken, de noodzaak de wereld te zien zoals die is en verandering te omarmen, kunnen de inspiratie zijn die tot bloei komen in het geloofssysteem dat zal ontstaan.’ (blz 63)
’We kunnen kiezen om angstig te worden omdat we verliezen wat we hebben, gaan vechten om het te verdedigen, maar het is een strijd die we ongetwijfeld verliezen. Het ineenstorten van het bestaande op extractie gebaseerde systeem is al begonnen en is onvermijdelijk.
Vasthouden aan de principes en geloofssystemen die ermee samenhangen, ze zien als een onveranderlijke constanten voor altijd in plaats van als door de mens gemaakte, vluchtige constructen die ze zijn, zal zeker dat ineenstorten versnellen.’ (blz 66)

Sociale bedrijven: een paradox? (Toon van Eijk Civis Mundi Digitaal #102 30 september 2020):
Commentaar op: Van der Velden F. (ED.) (2018). Towards a fair and just economy Social business as a transformational approach. LM Publishers, Volendam.
Inleiding
Fons van der Velden heeft als editor en (mede)auteur van een aantal hoofdstukken een belangwekkend boek geproduceerd over
sociaal ondernemerschap als een transformerende stap in de richting van een eerlijke en rechtvaardige economie. Naast hoofdstukken die een conceptuele onderbouwing van sociale bedrijvigheid geven, bevat het boek ook hoofdstukken met praktische voorbeelden van sociale bedrijven.
Hieronder volgen de
zeven coöperatie principes.
1. Voluntary and open membership
2. Democratic member control
3. Member economic participation
4. Autonomy and independence
5. Education, training and education
6. Cooperatin among cooperatives
7. Concern for community

Het probleem dat Koen Haegens in de Volkskrant 10 maart 2021 op p. 20 en Ewald Engelen in de De Groene Amsterdammer 11 maart 2021 op p. 9 en Rutger van der Hoeven op resp. p. 50-55 signaleren is dat Nederland een probleem heeft met zijn overheid. De klimaatcrisis en de pandemie laten zien dat het uiterst complex is hoe het vertrouwen in politici te herstellen. De geschiedenis leert dat het de allegorie is die probleem en oplossing met elkaar verbindt.

De wederkerigheid (reciprociteit) tussen de horizontale - en vertikale cirkel, de lemniscaat symboliseert de relatie tussen geest en lichaam, tussen ongemanifesteerd en gemanifesteerd. Het brengt de ‘theorie van de ark van Noach’, de 49 fasen van actief bestaan, de theosofische leer van zeven Rassen en zeven Ronden, de twéé kanten van een medaille, het mysterie van het leven tot uitdrukking. Om de éne werkelijkheid te verklaren is de ark van Noach, net als de grot van Plato en De ondergrondse spoorweg een allegorie.

De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen . De filosofische opvatting van de Indiase metafysica plaatst de wortel van het kwaad in de differentiatie van het homogene in het heterogene, van het ene in het vele. Het is juist religie, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, het metafysische perspectief, dat het fundament bevat om de mensheid te verenigen, met elkaar te verbinden of met andere woorden Burgerschap en Broederschap te bevorderen.

Net als H.B. Blavatsky in haar oeuvre beschrijft Geertruida Kapteyn-Muysken in haar dagboeken het emancipatieproces (‘Hoofdroute’, Evolutionaire kringloop). Peter Noordanus signaleert het bij de Haagse bureaucratie populaire over de schutting gooien: het ministerie van Justitie wijst naar het ministerie van Financiën, Financiën wijst naar De Nederlandsche Bank, De Nederlandsche Bank wijst weer naar Justitie. Het leert ons dat mystici de éne werkelijkheid beter hebben begrepen dan politici. Of met andere woorden het bekende doorschuiven van problemen. Het retorisch foefje van Mark Rutte is dat hij het oplossen van problemen naar de toekomst verschuift.

Hadden de filosofen maar harder geschreeuwd, in plaats van terug te deinzen (Josette Daemen Volkskrant 9 maart 2021 p. 28):
Spiegel
Het gevaar van zulke terughoudendheid zien we bijvoorbeeld in die andere grote crisis waarmee we worden geconfronteerd: de
klimaatcrisis. Al duizenden jaren lang wijzen filosofen erop dat onbegrensde bevrediging van verlangens niet goed is voor de mens. Sinds een paar decennia of langer leven we echter in een wereld waarin we juist worden aangespoord ons totaal over te geven aan onze hebzucht, onder het voorwendsel dat van meer productie, meer consumptie, uiteindelijk iedereen beter wordt. Het resultaat: een klein deel van de wereldbevolking leeft in weelde, een groter deel in armoede, het leeuwendeel in disharmonie met de aarde, die uitgeput en oververhit achterblijft. Hadden de filosofen maar harder geschreeuwd.
Voorgrond
De
klimaatcasus laat zien dat, waar filosofen ervoor terugdeinzen op de voorgrond te treden in de discussie over hoe we zouden moeten leven, er genoeg anderen in de rij staan die hun antwoord maar wat graag dicteren. Zoals politici die alles en iedereen in dienst stellen van economische groei; grote bedrijven die ons aansporen meer te consumeren; de Kardashians die ons aanpraten te streven naar uiterlijke perfectie. Ook wanneer filosofen zwijgen, gaat het leven door en worden er belangrijke beslissingen genomen die onze toekomst vormen.

Het oplossen van de schijnbare paradox, de schijnbare tegenstelling, de eenheid der tegendelen van de oxymoron (analoog aan de koan in het Zen-boeddhisme) was al in de Bhagavad Gita bekend. In de telling van Pythagoras komt dit ook naar voren. Gottfried de Purucker behandelt in Deel I, hoofdstuk 7 van zijn boek Grondslagen der Esoterische Wijsbegeerte de Heilige tetraktys van Pythagoras. Pythagoras onderwees de esoterische leer van de Monade, Duade, Triade en de Tetrade. Hoofdstuk 7 bevat de essentie van het Ether-paradigma, de ‘Monade, Duade, Triade en Tetrade’ en de relatie die met de levensboom wordt gelegd.
De tien punten, beschreven binnen die ‘driehoek van Pythagoras’, zijn van evenveel waarde als alle leringen over de afstamming van de goden en engelen die ooit uit een theologisch brein zijn voortgekomen. Want wie ze interpreteert – zoals ze daar staan in de gegeven volgorde – zal in die zeventien punten (de zeven wiskundige punten zijn verborgen) de ononderbroken reeks van genealogieën vinden van de eerste hemelse tot de aardse mens.

  

Eerst de kroon; uit de kroon, wijsheid; uit de kroon en wijsheid, begripsvermogen; uit deze drie – kroon, wijsheid en begripsvermogen – komt de vierde; uit de vier tezamen komt de vijfde; uit de vijf tezamen de zesde, en zo verder omlaag tot de negende; en de negende, met alle krachten en eigenschappen van de andere daarachter brengt dit ronde wezen voort, een eivormig omhulsel, ‘drager’ of voertuig, een aurisch ei; en dit aurisch ei wordt, als de tiende, koninkrijk genoemd, of soms verblijfplaats, omdat het de uitkomst, het resultaat, de emanatie, of het werkterrein is van alle andere die zich door deze verschillende bestaansgebieden heen manifesteren.

Hierbij moet rekening worden gehouden dat de telling van Pythagoras en Aristoteles van de gewone rekenkunde afwijkt. De telling (1 + 2 + 3 + 4 = 10) van het pythagorisme drukt met elk cijfer ook het beginsel van de complementariteit uit. Het principe van de ‘eenheid der tegendelen’ van Heraclitus, twee complementaire principes Yin en Yang (Tao) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese' van Hegel, het 1 + 1 = 3. Pythagoras maakt van het irrationaal getal gebruik. Het aantal irrationale getallen is overaftelbaar. Voor de getallen van Pythagoras wordt ook het begrip predicaat gebruikt.

Nee, de God van Teilhard is niet narcistisch! (Gérard Donnadieu DELTA+, juni 2020 p. 27-33):
Aldus verloopt het vanaf
Dao, dit uitgangspunt van het taoïsme, waarin alles wat bestaat, maar ook wat niet bestaat, beschreven wordt als tegenstelling tot het ‘zijn’. Als eerste entiteit is het Dao zo een concept in de vorm van een oxymoron. Het is bovendien ook in deze paradoxale vorm, dat Lao-Tse dit voorstelde in zijn boek Livre de Voie et de la Vertue (Het boek over de Weg en de Deugd), waarin men deze geheimzinnige passage aantreft, die tot eindeloze commentaren heeft geleid: “Dao gaf de geboorte aan het Ene; het Ene schonk het leven aan een Tweetal; het Tweetal aan het Drietal; uit het Drietal kwamen tienduizend zijnden voort”. Men kan het als volgt uitleggen: na uitgegaan te zijn van het Dao, het beginsel van de schepper (het Ene), manifesteert het zich onder zijn eerste modaliteiten yin en yang (de Twee-eenheid); het Drietal gaat vervolgens het yin en yang zodanig bepalen, dat zij de eenheid worden die zij door hun harmonieuze uitwisseling zijn. Vanuit dit proces kunnen alle wezens ontstaan.

Om het juiste hexagram te bepalen kan met dobbelstenen worden gegooid. In de oorspronkelijke traditie hanteerde men duizendbladstengels om het toepasselijke I Ching teken te vinden. Er wordt van uitgegaan dat het gooien van de dobbelstenen, net als het eerst tot tien tellen, een afleidingsmanoeuvre is. Om je niet door een emotie als woede te laten overheersen werd je als kind geleerd ‘eerst tot tien te tellen’. Het gaat primair om het in gang zetten van een creatief proces, het inschakelen van het ongemanifesteerde, de verbeeldingskracht. Maar daarvoor kan het nodig zijn dat eerst blokkades worden opgeruimd, te ont-wikkelen, de grenzen te doorbreken. Het gaat primair om het onderliggende beginsel, het balansmechanisme achter de I Ching.

Het morele kompas biedt net als het enneagram, de transpersoonlijke psychologie van Carl Jung en van Roberto Assagioli, de I Ching (boek van Rudolf Ritsema, Stephen Karcher) een mogelijkheid om het zelfbewustzijn, de zelfkennis, het bewustzijn te verruimen. Het 5D-concept laat zien dat aan deze modellen hetzelfde balansmechanisme, Wet van harmonie ('Zelfregulering en Creativethink') ten grondslag ligt. Uiteindelijk gaat het er om met behulp van deze methoden een non-lokaal, een niet dualistich bewustzijn te bereiken.

Kan de paus niet zorgen dat de waterleiding wordt gerepareerd? (Ana van Es Volkskrant 8 maart 2021 p. 2-3):
Het
verse asfalt dampt nog als paus Franciscus arriveert in Ur, de vermoedelijke geboorteplaats van aartsvader Abraham. Meer dan elders in Irak heeft de bevolking hier te maken met een corrupte overheid die banden heeft met milities. ‘We hopen dat de paus zich uitspreekt over het geweld.
Nooit gaf de overheid gehoor. En ineens, minder dan 24 uur voor de komst van de buitenlander:
dampend zwart asfalt. Nu is de grote vraag: zal deze buitenlandse bezoeker hier straks ook voor water zorgen?
Tijdens de Amerikaanse invasie in 2003 is de leiding gesneuveld. Sindsdien kijkt niemand meer om naar de inwoners.
Maar nu komt de paus. Een buitenlander die het
onmogelijke kan realiseren. Kijk naar het nog warme asfalt op de doorgaande weg. ‘Dank u voor de nieuwe weg, vader paus!’, klinkt het voor de supermarkt in Abu Shuweish, het dorp van de twee dat het verste verwijderd is van de tempel van Ur. Zal hier dankzij de kerkleider straks ook weer water uit de kraan komen?
Na afloop van de gebedsdienst staat Ali al Msair aal Dahab, een lokale tribale leider, bijna schuimbekkend voor de buis. ‘Al die infrastructuur voor de paus wordt weer verwijderd. Het nieuwe asfalt op de weg is van slechte kwaliteit. Volgend jaar ligt dat er niet meer. En wij zitten nog steeds zonder water.’ Net zo plotseling als het gekomen is, verdwijnt het vliegtuig met de buitenlandse bezoeker weer.

Reflecties over besturen (Maarten Rutgers Civis Mundi Digitaal #102 september 2020):
Twee geschriften
In mijn stapel boeken bevond zich ook het proefschrift van Pieter Wijnsma[2], getiteld
Tussen heiligheid en barbarij. Ethiek van het besturen, uit 2019. Hierin wordt ingegaan op het besturen van zorgorganisaties, een bij uitstek in beeld gekomen activiteit in de pandemie met COVID-19 en de grote uitdagingen voor ziekenhuizen. De beelden staan scherp op het netvlies. Containers, tenten voor de deur. Als astronauten beschermde personeelsleden. Zorgelijk kijkende, vermoeid uitziende en uitleg gevende bestuurders. Sommigen altijd rustig en bedaard in hun uitleg, paniek voorkomend, anderen minder adequaat en rustig.
In de tijd dat ik dit proefschrift aan het lezen was, kreeg ik ook een ander geschrift over
leiderschap onder ogen. Hier geen leiderschap in de zorg, maar in een internationale organisatie, de NAVO. Een bachelor scriptie uit 2020, een ‘capstone thesis’, in wereldpolitiek van het University College The Hague, onderdeel van de Universiteit van Leiden, van Jan Julius Goeijenbier[3], The shepherd and its sheep: A literature review on practice theory and the NATO Secretary General.
Beide geschriften zijn bijna onvergelijkbaar[4], de samenhang tussen beide is enerzijds het onderwerp, besturen, anderzijds de aard van de organisatie. Bij de een gaat het om het besturen van een internationale organisatie, bij de ander om het besturen van een ziekenhuis, maar beide organisaties zijn naar hun aard
politieke arena’s.
Dit is de grote lijn. Het biedt ruimte om ook kleinere sociale verbanden te bestuderen. Hiermee kun je dus ook alle mogelijke vormen van leiderschap en van besturen onder de loep nemen. In hun conclusie geven ze nog eens aan hoe complex het kan zijn, terwijl het toch ook simpel is, “praxistheorie is een oxymoron.” Het is een uitspraak die twee zaken verbindt die elkaar uitsluiten; als voorbeeld een ‘oorverdovende stilte’.

Rechtsbijstand is onder Rutte volledig uitgekleed’ (Reinier Feiner Volkskrant 8 maart 2021 p. 10):
De toeslagenaffaire heeft nog eens blootgelegd dat het voor mensen met een krap budget lastig is om rechtsbijstand te krijgen. Het verbaast voorzitter Reinier Feiner van de Vereniging Sociale Advocatuur Nederland (VSAN) niets.
Had dat debacle voorkomen kunnen worden als mensen betere toegang tot rechtsbijstand hadden gekregen?
‘Dan was het
probleem in elk geval veel eerder gesignaleerd. Als er destijds een goede toegang tot het recht was geweest, had deze kwestie niet jarenlang door geëtterd omdat het eerder op de politieke agenda had gestaan. Dat had honderden miljoenen en onnoemelijk veel menselijk leed gescheeld.’

‘De minister zei eigenlijk: Bakker, hou je bek’ (Elsbeth Stoker en Wil Thijssen interviewen Frits Bakker Volkskrant 2 januari 2019 p. 14-15):
Hij werd voorzitter van de
Raad voor de Rechtspraak met een missie. Nu, ruim zes jaar later, vertrekt Frits Bakker met een lijst aan dieptepunten op zijn conduitestaat. Waarom ging het mis?
Dat is niet gelukt.
‘Dat hangt samen met de
problemen met de digitalisering van de rechtspraak. De Boston Consulting Group had ons in 2013 voorgerekend: als je niet alleen digitaliseert maar ook het verplaatsen van onvermijdelijke papieren naar de juiste persoon gaat automatiseren, levert je dat 40 procent tijdsbesparing op. Het digitaliseringsprogramma KEI, Kwaliteit en Innovatie, is in de strafsector en het vreemdelingenrecht wel effectief, maar in de civiele sector niet gelukt. En daar hadden we nou net kunnen scoren.’
Heeft u daartegen hard genoeg met uw vuist op tafel geslagen?
‘Zeker. Al jaren hoort de raad: jongens, jullie moeten voor de poen knokken. Maar de raad heeft de afgelopen zesenhalf jaar niks anders gedaan.
Tot het niveau waarop toenmalig minister van Financiën Dijsselbloem publiekelijk zei dat ik een bedelaar was. Feitelijk zei hij – zo kwam het op mij over: Frits Bakker, hou je bek.
U bent daar nog steeds boos over.
Bakker knikt: ‘
Ik vond dat heel onrechtvaardig.

Wees terughoudend met zware woorden (Jeroen Dijsselbloem Volkskrant 3 januari 2018 p. 22):
De verdeling van financiële lasten en lusten, ook op het terrein van justitie, vergt politieke besluitvorming in een democratische rechtsstaat.
Ook heb ik mij publiekelijk gekeerd tegen uitspraken van de heer Bakker dat het einde van de rechtsstaat dreigde als er geen extra geld zou komen voor de rechtbanken. Met dit soort zware woorden moet de voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak terughoudend zijn, lijkt mij.

Zowel Kamala’s pad , dat Dan Morain beschrijft als het nieuwe boek Klara en de Zon van Kazuo Ishiguro sluiten op het pad van de rechterhand in de theosofie aan. De oplossing voor de kloof, die Ewald Engelen (De Groene Amsterdammer 25 februari 2021 p. 9) en Koen Haegens (Volkskrant 25 februari 2021 p. 15) signaleren is al millennia bekend. De vierde industriële revolutie is ook een mooi verhaal, maar in werkelijkheid is het meer van hetzelfde, meer digitalisering en datacenters. Het betekent dat, om de balans te herstellen, politici moeten leren om het eerlijke verhaal te vertellen.

Samen sterk of verdeel en heers? Sinds Machiavelli (1469 - 1527) weten we dat voor politicals geldt ‘het doel heiligt de middelen’. Een belangrijk deel van de verdeel en heers problemen die we signaleren hebben we door onvoldoende checks & balances (het dialectische model Evenwicht door Tegenwicht) zelf gecreëerd. 'De remedie is tegelijkertijd de kwaal' (geweten, 'Goed en Kwaad', 'Deugd en Ondeugd'). De vraag dringt zich op welke debacles moeten zich voordoen voordat echt actie wordt ondernomen. Het gaat mis, chaos dreigt wanneer voor onnatuurlijke selectie, een gesloten systeem wordt gekozen. Chaos, onbalans ontstaat omdat politici geen oog hebben voor de keerzijde van de medaille.

De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen, bijvoorbeeld Biogeochemische cyclus (Antropoceen, Geologisch tijdperk), Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus. Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden?
De opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek brengt de eeuwige terugkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.
Voor
Alpha en Omega, die door een punt worden gesymboliseerd, is er maar een route.
Het is mogelijk de éne werkelijkheid vanuit een nieuw gezichtspunt te belichten. Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de kwintessens van het verhaal echter gelijk blijft. De structuur van de eeuwige wederkeer impliceert een Droste-effect. Dit proces van zelfverwijzing heet recursie (chaostheorie).
Om de
spiraalwerking te verklaren biedt, net als het boek Het spiegelende brein van Marco Iacoboni, de fractale zelfgelijkvormigheid een handvat.
Het is het
zelf-bewustzijn, het reflexieve bewustzijn dat mensen kenmerkt.
Reactie van Jules Ruis naar aanleiding van mijn vraag
Is zelfgelijkvormigheid een eigenschap die zelfbewustzijn mogelijk maakt?
Jules Ruis veronderstelt dat het ontstaan van elementen in de natuur (net zo als dat pixeltje op het scherm) door bepaalde informatie wordt aangestuurd. De opgeslagen informatie heeft naar zijn mening iets met genen, memen en zelf-bewustzijn te maken. Het samenspel van genen en memen noemt hij het speelveld van de ziel.

Bas Heijne beoogt in zijn nieuwe boek Leugen & Waarheid in gesprek over de grote kwesties van onze tijd, de huidige tijdgeest beter te begrijpen. De geschiedenis leert al millennia, dat het voor de mensheid mogelijk is de kloof tussen 'Leugen en Waarheid' te overbruggen, te overstijgen.

Toine Heijmans:Je klimt om te lijden, meer nog dan om de top te bereiken. Want daar is niets. Grote klimmers zijn levenskunstenaars. Ze gaan omhoog, en komen terug met verhalen. Ze zijn verkenners van het gebied dat we vrezen.

Deze metafoor van Toine Heijmans biedt, net als de interdisciplinaire aanpak in het boek Leugen & Waarheid van Bas Heijne houvast hoe een levenskunstenaar te worden.

De documentaire Parallel (21 februari 2021 NPO2) laat zien hoe het mogelijk is de Kwintessens, de verborgen 5e Dimensie, het 'verborgen pad' van Roberto Assagioli te verbeelden.
Om een samenleving te verenigen dient de transformatie van ons bewustzijn, de visie van Václav Havel centraal te staan. De psychosynthese van Roberto Assagioli is een transformatieproces, een leerproces waarbij in de mens de macht van het ego naar het hogere Zelf verschuift. Het maakt het laten oplossen van conditioneringen mogelijk.

G. de Purucker Wind van de geest Kennis brengt verantwoordelijkheid met zich (p. 295):
Soms moet u uw sterke rechterhand gebruiken. Soms is de politieman even hard nodig als de verpleegster en we kunnen zeggen dat de juiste inzet van beiden tot de rechterzijde behoort. Misbruik van de een of van beiden behoort tot de linkerzijde. Kracht brengt ereplicht met zich. Kennis ereschuld. Noblesse oblige – een mooi oud Frans spreekwoord dat betekent dat adeldom verplichtingen met zich meebrengt. Het kenmerk van adeldom is de bereidheid zich op te offeren en verantwoordelijkheid voor anderen te dragen – lastdrager, helper te zijn. Niemand heeft zelfs in deze tijd het recht zich een gentleman te noemen als hij zijn eigen belangen laat voorgaan. Dat is niet het kenmerk van een gentleman.

Buitenland Alliantie (Rutger van der Hoeven De Groene Amsterdammer 21 januari 2021 p. 7):
Globalisering heeft de kloof vergroot tussen degenen aan de top die vooruit racen en degenen die worstelen om in het midden te blijven hangen of naar de bodem vallen’, zei hij. Internationale handel en economische integratie hebben miljoenen mensen uit de armoede getild in opkomende economieën, zei Biden, maar in economisch ontwikkelder landen ontnamen zij miljoenen hun mogelijkheden. ‘Als mensen zien dat het systeem wordt gedomineerd door elites en opgetuigd wordt in het voordeel van de machtigen, dan vertrouwen zij democratie minder en keren zij zich naar demagogen die hun legitieme angsten opstoken.’
Op 30 december sloten de EU en China een nieuw handelsverdrag.
Zal Joe Bidens analyse over het
neoliberalisme en vrijhandel de grondtoon zijn van zijn presidentschap? Ik denk van niet, maar ook als dat wél zo is, blijft Bidens ‘alliantie van democratieën’ meer een opwarming van Koude Oorlogs-ideeën over gedeelde belangen en solidariteit tussen democratische landen dan een afspiegeling van de werkelijkheid.

Mede op basis van de onderwijskloof in Nederland, behandelt Ewald Engelen in zijn boek Ontwaakt!, de maatschappelijke KLOOF in een aparte paragraaf (p. 102-108).

Om de humanitaire doeleinden van de EU, een rechtvaardige samenleving te realiseren dient de kloof tussen de Britse bonusvluchtelingen van Boris Johnson, de rode loper voor belastingvluchtelingen (belastingontwijking) en de vluchtelingen die naar Europa komen te worden gedicht. Wat betreft het klimaatverdrag van Parijs speelt Europa nu een bijrol in de achterhoede van het wereldwijde peloton. De hamvraag is of de postkeynesiaanse Moderne monetaire theorie van Warren Mosler aan een economisch herstel bijdraagt of dat het volgens Nobelprijswinnaar Paul Krugman MMT niet meer is dan gebakken lucht?

In de in 2007 gehouden Nexus Conferentie verlangt discussieleider Rob Riemen terug naar Plato’s academia, naar het ideaal dat je door onderwijs leert hoe goed te leven. Ronald Plasterk vindt dit echter onzin, daar is de universiteit niet voor. Plasterk heeft duidelijk nog niet door hoe de éne werkelijkheid in elkaar zit. Het niet van het verleden willen leren houdt in dat we steeds opnieuw met dezelfde soort problemen worden geconfronteerd.

Het korte termijn denken prevaleert bij politici en bedrijven. Het eenzijdige korte termijn marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Bij een eenmanszaak is er van echt ondernemersrisico sprake. In het door de overheid met gemeenschapsgeld gefinancierde publieke domein kan er vaak nauwelijks van ondernemersrisico worden gesproken. Hoe groter en bureaucratischer een organisatie wordt des te groter is de kans dat mismanagement met de mantel der liefde wordt bedekt. De vuile was wordt niet buiten gehangen. Dit geldt zowel in het private als het publieke domein. Met marktwerking wordt het probleem van groupthink niet opgelost.

Groepsdenken is de basisvoorwaarde voor overheersing en onderdrukking (Esther van Fenema Volkskrant 15 juli 2020):
Door corona zijn we erg bezig met de
kwetsbaarheden van bepaalde groepen. Daarmee versterken we onbewust ook de boodschap dat we blijkbaar in groepen moeten denken. Dat heeft vele risico's, betoogt Esther van Fenema.
Volgens historicus Yuval Harari zijn we als mens evolutionair geprogrammeerd om in kleine groepen samen te werken. Zo lang we elkaar persoonlijk kennen, zetten we er graag samen de schouders onder. Maar naarmate groepen groter zijn wordt samenwerken moeilijker en hebben we een verbindend verhaal nodig. Zonder een gedeelde overtuiging of geloof geen hechte groep.
Groupthink
Irvin Janis onderzocht het fenomeen
groupthink in de jaren ‘70 en concludeerde dat mensen die nauw met elkaar samenwerken en daarbij een hechte groep vormen zoveel waarde hechten aan de unanieme groepsmening, dat deze unanimiteit belangrijker wordt geacht dan een kritische rationele instelling.

Het 5Ddenkraam legt op de homeostase van een sociaal systeem de nadruk. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen.

Het einde Arnold Heertje 19 februari 1934 - 4 april 2020 (Margreet Fogteloo De Groene Amsterdammer 16 april 2020 p. 66):
Hij noemde zichzelf in een interview voor de serie de Tien Geboden in Trouw een
‘blootlegger’ en hij lichtte dat toe. ‘Als we de wereld willen verbeteren moeten we hem eerst in kaart brengen. Dat staat, als ik het zo mag zeggen, ook niet los van het jodendom; het blootleggen van de dingen zoals ze zijn. Natuurlijk maakt mij dat kwetsbaar en niet zelden leiden mijn observaties tot tumult, maar impopulariteit interesseert mij niks.’
Toen hij met emeritaat ging, kwam de oorlog als een boemerang terug. Hij ging zich meer verdiepen in de periode die zijn hele leven had beïnvloed;
zijn keuze voor zijn vak dat volgens hem vooral ging over een eerlijke verdeling van welvaart; zijn geldingsdrang; zijn standvastige houding om zich geestelijk niet te laten muilkorven.

Het is tijd het muilkorven van de media een halt toe te roepen, ook in Europa (Arnout Brouwers Volkskrant 18 februari 2021 p. 12):
Al jaren maken sommige EU-regeringen gebruik van trucs die bekend zijn uit landen als Rusland om media te muilkorven of tot zelfcensuur te bewegen. Het is tijd een halt toe te roepen aan deze praktijken – door er meer aandacht aan te schenken, door wetgeving die dit soort praktijken aan banden legt, en door betrokken regeringen voortdurend publiekelijk tot de orde te roepen. Noblesse oblige, EU-lidmaatschap ook.

Het rapport ‘E i V’ biedt een handvat (methodologie), namelijk de ‘bewustzijnsschil’ om aan een paradigmawisseling, een ommekeer in het denken, de unificatietheorie handen en voeten te geven. Of met andere woorden te laten zien hoe de 'Kwantumshift in het wereldbrein' geleidelijk plaatsvindt. Sheila Sitalsing weet het probleem van de Luie taal (Volkskrant 21 november 2020 p. 2) kraakhelder te verwoorden. De Bijbel leert dat de oplossing van dit vraagstuk al heel lang bekend is. Berno Strootman laat zien (Volkskrant 24 november 2020 p. 13), dat door de eenzijdige focus op het vrije marktfundamentalisme (economisme van Jesse Klaver) een stevige correctie noodzakelijk is. De energietransitie vergt, om de natuurlijke balans te herstellen een integrale denktrant. Het ‘Magic Money Tree’-sprookje dat Stephanie Kelton met de Modern Monetary Theory presenteert biedt geen oplossing voor het casinokapitalisme en geen alternatief voor de Glass-Steagall wet. Wel is het mogelijk door met de evolutionaire kringloop serieus rekening te houden, dat de MMT-paradox wordt doorbroken.

Profiel Stephanie Kelton en de doorbraak van de Modern Monetary Theory
Vergeet onze schulden (Jaap Tielbeke De Groene Amsterdammer 26 november 2020 p. 30-35):
Nu, met de pandemie, blijkt de overheid ineens diepe zakken te hebben. Maar de staat kan toch niet zomaar cash creëren? Jawel, betoogt de Amerikaanse econoom Stephanie Kelton. Zij wil afrekenen met de mythes over schuld, zodat we een betere economie kunnen bouwen.
‘Er zit iets dubbels in haar boodschap’, zegt Jacobs. ‘Het ene moment erkent Kelton dat inflatie beperkingen oplegt, het andere moment lijkt ze te suggereren dat de centrale bank ongelimiteerd cash kan creëren. In haar theorie begint alles bij monetaire financiering door de staat, wat leidt tot geldschepping. Belastingheffing zou dan nodig zijn om vraag naar de valuta te creëren. Maar zo’n claim op causale volgorde kun je helemaal niet goed maken. In de macro-economie zijn al deze zaken simultaan bepaald. Het ontbreekt MMT’ers aan een formeel-wiskundig economisch model waarmee ze hun stellingen onderbouwen. Dat maakt het lastig discussiëren. Met woorden beland je al gauw in een semantische discussie, wiskunde disciplineert het denken: het maakt expliciet wat je aannames zijn.’

Probleem daarbij is dat de ICT-sector volgens het vrijemarktfundamentalisme, de utopie van Ayn Rand is georganiseerd. Stephanie Kelton laat zich in haar boek De mythe van de staatsschuld op weg naar een nieuwe economie inspireren door Ayn Rand.

De mythe van de staatsschuld (Herman Hümmels Civis Mundi Digitaal #112 juli 2021):
Conclusie
Stephanie Kelton formuleerde op een overtuigende manier de essentie van haar Modern Monetary Theory (MMT). Ze maakt duidelijk hoe tegenwoordig op een volgens haar verkeerde manier de overheden functioneren, die vasthouden aan de klassieke economie-opvattingen waarvan het neoliberalisme een extreme uitwerking is. Ze doet dit door een duidelijk alternatieve zienswijze te beschrijven.
Keltons oplossingen lijken logisch. Maar bieden geen oplossing voor
elk onverstandig overheidsgedrag. Als bijgedrukt geld in de verkeerde handen komt (de financiële sector), kan dit een te hoge inflatie tot gevolg hebben. De huizenbubbel die we op dit moment in Nederland zien ontstaan, is een voorbeeld dat bij instorten grote gevolgen kan hebben. De opgelopen prijzen voor grondstoffen als gevolg van de coronacrisis zijn een ander voorbeeld, waardoor de inflatie kan toenemen en waarvoor Kelton geen remedie aangeeft. Ook is het mogelijk dat door het ineens vrij komen van tijdens de crisis gespaard geld, de prijzen gaan oplopen.

De noodzaak van rust, structuur en eigenwaarde in het onderwijs (Marcia Luyten Volkskrant 17 februari 2021 p. 29):
De ervaring leerde dat met orde, structuur, goede leraren en genoeg middelen kinderen uit een achterbuurt in staat zijn tot de hoogste scores. Deze Engelse scholen laten het kind stijgen. Niet de leraar dalen.

Stel je voor dat het onverwachtse effect van dat vervloekte virus zou zijn dat er na al die jaren een einde komt aan de terreur van de imagomarketing, die van het culturele en maatschappelijke leven een dorre vlakte en van de politiek een karikatuur heeft gemaakt. Dat het verschil tussen winstoogmerk en innerlijke drijfveer, persoonlijke aandachttrekkerij en algemene relevantie, narcistische hysterie en engagement, zich weldra, als het licht aan het eind van een donkere tunnel, zich aan ons zal openbaren. (Daniela Hooghiemstra Volkskrant 16 februari 2021p. 29)

Verlangen in mineur (13 februari 2021 NPO2):
In de theaterwereld is de podiumstilte voelbaar, voor artiesten en publiek. Daarover maakte programmamaker Karen Bies de Fryslân DOK
'Verlangen in mineur'.
Nu het langer stil blijft, kun je je afvragen wat de rol van de podiumkunst in de toekomst zal zijn. Componist
Merlijn Twaalfhoven denkt dat kunstenaars mee kunnen helpen de grote problemen in de samenleving op te lossen. Kunstenaars zijn creatief, bedenken in crisistijd nieuwe invalshoeken en verhalen en zijn zo van grote betekenis. Hun taak is daarom in alle mensen de kunstenaar wakker te maken, bepleit Twaalfhoven in zijn boek Het is aan ons.

De dingen zijn hier goed geregeld, zolang er niets gebeurt (Sander van Walsum Volkskrant 13 februari 2021 p. 2-3):
Een epidemie en een paar dagen vorst brengen de weeffouten van het
Nederlandse organisatiemodel onbarmhartig aan het licht. Onze logistiek is geënt op het voorzienbare en niet op het onvoorstelbare. Met alle akelige gevolgen van dien.
De
Toeslagenaffaire – deze week opgewaardeerd tot thema van een parlementaire enquête – is een organisatorisch en politiek moeras.
Over de heg gooien
De politiek heeft
geen zicht op de uitvoeringsorganisaties, en is er eigenlijk ook niet in geïnteresseerd, denkt de oud-topambtenaar. ‘Ze gooit voortdurend dingen over de heg naar de uitvoeringsorganisaties: bezuinigingen, nieuwe taakstellingen, regelingen die een herhaling van de Bulgarenfraude moeten voorkomen. Maar met de uitvoerbaarheid houden de opdrachtgevers zich hoegenaamd niet bezig. Nieuwe regelingen worden weliswaar aan een uitvoeringstoets onderworpen, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat die toets tot substantiële veranderingen heeft geleid.’
In ongewone tijden komen de tekortkomingen van het
Nederlandse organisatiemodel onbarmhartig aan het licht: uitvoeringsinstanties die met rigide protocollen werken om aan de hun opgelegde taken te kunnen voldoen, ambtenaren die geen initiatieven durven te ontvouwen uit angst daarmee het beleidsterrein van een andere ambtenaar te betreden, een minister van Volksgezondheid die met 17 partijen moet overleggen over de vaccinatieprocedure.
Misschien kunnen aan het Nederlands organisatiemodel argumenten ter ontkrachting van complottheorieën worden ontleend.

H.J. Gels laat in zijn boek Herontwerp van het kapitalisme zien hoe op basis van de driegeleding van rechtvaardigheid (ethiek) mogelijk is om het evenwicht tussen de Micro-economie en Macro-economie te herstellen. Om het evenwicht in de economie te herstellen heeft Dirk Bezemer in zijn nieuwe boek Een land van kleine buffers gelijk. Top down, zo Boven, zo beneden dient door politici aan het fenomeen rechtvaardigheid meer aandacht te worden besteed. Het fragment ‘een investering van 1,8 biljoen dollar kan in tien jaar meer dan 7 biljoen kan opleveren’ in de column Wil er iemand nog een kekke nieuwe dijk kopen? van Asha ten Broeke (Volkskrant 5 februari 2021 p. 29) impliceert dat Mark Rutte de economische elite, het grootkapitaal vertegenwoordigt. Vanuit het oogpunt van de klimaatcrisis maakt Mark Rutte als politicus deel uit van het probleem en niet van de oplossing. De column van Asha ten Broeke laat zien dat milieu niet onder het ministerie van Economische Zaken, maar onder het ministerie van Algemene Zaken thuishoort. Dit houdt in dat alle ministeries hun steentje voor een beter milieu dienen bij te dragen.

Stem op een Vrouw zet zich in om de politieke representatie en emancipatie van vrouwen in de politiek te verbeteren. (Devika Partiman Brainwashfestival 7 februari 2021 NPO2):
De Nederlandse politiek is geen goede afspiegeling van de samenleving, stelt sociaal activist Devika Partiman. Gelukkig is het niet moeilijk om dat te veranderen.

Jacobine Geel het beste spirituele boek van 2021 (7 februari 2021 NPO2):
Kanshebbers zijn: De lege hemel van Marjan Slob, De kracht van rust van Mirjam van der Vegt, Socrates op sneakers van Elke Wiss, Wijzen naar de maan van Jan Geurtz, Het verlangen naar zin van Hans Alma en De jongen, de mol, de vos en het paard van Charlie Mackesy.
Winnaar Mirjam van der Vegt
De kracht van rust 8 tegendraadse lessen over werk en het goede leven
Mirjam van der Vegt laat in
8 tegendraadse lessen zien wat rust nemen met ons lichaam en geest doet. Rust verhoogt de kwaliteit van ons werk en leven aanzienlijk. Van der Vegt laat met de inspirerende verhalen van o.a. rapper Typhoon, bergbeklimmer Katja Staartjes en bisschop Ancelimo zien dat je in goed gezelschap verkeert wanneer je even gas terugneemt.

Moeder Natuur (Nella Kok Volkskrant Opinie 13 februari 2021 p. 28):
Wat is Moeder Natuur toch vergevingsgezind. We vernachelen haar waar het kan en zodra het kan, toch schenkt ze ons de mooist mogelijke winterdagen. Dagen waar we ons volop aan laven.
Ze heeft blijkbaar nog het beste met ons voor. Wat een grootse vorm van altruïsme. Dank je wel, Moeder!
Valentijnsdag (Peter Kattenberg Volkskrant Opinie 13 februari 2021 p. 28):
Liefde? De plasticiteit van het woord verklaart het commercieel succes van Valentijnsdag. Het is in iedere vorm kneedbaar. Het liefst in een hartje.
Het is alleen niet los verkrijgbaar. Het heeft iets en iemand nodig. Iets om zich zinnelijk en zintuiglijk in te uiten. En iemand, om te beminnen.
Voor God gaat dit ook op. Zonder mensen is ook die liefde ongerijmd. Gerard Reve schreef: ‘Eigenlijk geloof ik niets, en twijfel ik aan alles, zelfs aan U. Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft, dan denk ik dat Gij
Liefde zijt, en eenzaam, en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt, zoals ik U’ (Nader tot U, 1966).
redblack%. Een over en weer, op en neer en heen en weer, die eenzaamheid opheft. Coronatijd intensiveert dit verlangen naar elkaar: liefde.
Statiegeld (Dennis Hurkmans Volkskrant Opinie 13 februari 2021 p. 28):
De frisdrankindustrie vult jaarlijks zo’n twee miljard aluminium blikjes met suikerwater. Een laagwaardig, zeer ongezond ‘voedingsmiddel’ wordt in een hoogwaardige wegwerpverpakking gestopt. Aan deze verkwisting van grondstoffen valt in onze ‘rationele’ economie goed te verdienen.
De nadelige effecten op langere termijn (fossiele energie, schaarse delfstoffen, volksgezondheid) worden niet door de industrie gedragen, maar door de samenleving en komende generaties. Een paar cent statiegeld verandert natuurlijk niets aan deze absurde gang van zaken, hooguit wat minder blikjes op straat of in de natuur.
Ach, beter dan niets, kun je denken. Maar de maatregel legitimeert in feite een onhoudbare productie- en consumptiepraktijk en geeft burgers de illusie dat de overheid namens hen doortastend beleid maakt, terwijl het tegendeel het geval is. Slechter dan niets dus.
Bewegen (Jaap Haanschoten Volkskrant Opinie 13 februari 2021 p. 29):
Ik waardeer de rubriek Tweede Kamerverkiezingen zeer, waar telkens een andere politieke partij haar/zijn plannen mag ontvouwen. Maar ik mis bij veel partijen de paragraaf over bewegen en sport.
Laat dat nou een cruciaal onderwerp zijn waar alle Nederlanders mee te maken hebben. Kinderen, jongeren, (jong) volwassenen, ouderen... Bewegen en sport gaat echt iedereen aan. En dan bedoel ik niet alleen tijdens deze pandemie!
Dus politiek, neem dit thema op in het programma en beweeg mee.

Het is klaar met het kapitalisme dat vooral de aandeelhouder dient, daarover zijn de grootste partijen het eens. Nu nog een gezamenlijke aanpak (Rutger Claassen en Kees Cools (Volkskrant 16 februari 2021, p. 28):
Belastingontwijking door multinationals? VVD, PvdA, GL en CU zetten in op minimum-winstbelastingen, al dan niet in Oeso- of Europees verband. PvdA en GL vullen dat aan met hogere winstbelasting en VVD, CDA, CU en GL gaan bedrijfswinsten belasten in de landen waar de winst daadwerkelijk wordt gerealiseerd.
Alle partijen zeggen mens, milieu en markt te willen redden, maar er zijn geen gemeenschappelijke plannen die op voldoende draagvlak kunnen rekenen. Een ander probleem is dat de grootste angel van het (aandeelhouder)kapitalisme onaangeroerd blijft: het onbegrensde rendementsstreven van aandeelhouders. Daar durven bedrijven vrijwel nooit nee tegen te zeggen. Dat brengt steeds hogere maatschappelijke kosten met zich mee die afgewenteld worden op de samenleving.
Bedrijven forceren de ‘echte prijzen’ te hanteren, met wettelijke dwang of fiscale prikkels, lijkt noodzakelijk. Denk aan progressieve winstbelasting, volledige afschaffing van renteaftrek op bedrijfsschulden of verplichting voor aandeelhouders maatschappelijke criteria te hanteren bij hun beleggingen. Zo kan ook worden voorkomen dat het ongelimiteerde winststreven van aandeelhouders blijft leiden tot het afwentelen van kosten op mens en milieu.
De
klok tikt, er is geen tijd te verliezen voor een nieuwe vorm van kapitalisme ofwel: Reimagining Capitalism in a World on Fire, zoals de titel luidt van het recente boek van Harvard-hoogleraar Rebecca Henderson.

Zolang de financiële sector zijn gang kan gaan, is de politiek lam (Marjolein Quené Volkskrant 15 februari 2021 p. 20):
Onrustbarend dat de politieke partijen in hun verkiezingsprogramma’s bijna niets melden over het aan banden leggen van de financiële sector.
De financiële sector is veranderd van een dienstverlener aan de reële economie en maatschappelijke doelstellingen, in een overheersende en profiterende sector. Politici hebben hier geen grip meer op, zoals blijkt uit de verkiezingsprogramma’s voor maart 2021.
Geld creëren
De
politiek is de grip op de financiële sector kwijtgeraakt. Dat komt doordat politici de redeneerwijze en mentaliteit van de financiële sector overnamen of zich er moeilijk tegen te weer konden stellen.
De VVD omhelst in haar verkiezingsprogramma echter de
Europese kapitaalmarktunie. Dit is de rode loper voor hogere rendementen voor de financiële sector, ten koste van de inwoners die deze schulden weer moeten opbrengen. Andere partijen zeggen hier niets over. Wie zwijgt stemt toe? Politici moeten nu het heft in handen nemen en de ongebreidelde groei van de financiële sector aan banden leggen.

Topambtenaren mogen niet met politici praten, dat is de oekaze van premier Kok, die Toine Heijmans (Volkskrant 9 november 2020 p. 27) optekent staat in schril contrast met de uitspraak evenwicht door tegenwicht van Wim Kok. Het evenwicht door tegenwicht (Macht en Tegenmacht), het balansmechanisme, these + antithese = synthese, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. Of zoals Carola Schouten van de ChristenUnie de in het universum ingebakken paradox correct samenvat: 'Alles wat goed gaat is uw verdienste en alles wat fout gaat is de schuld van de afzonderlijke landen?' In het rapport ‘E I V’ staat religie in het bijzonder voor levenskunst, de moraal van het verhaal. De integratie van vier disciplines, de vier pijlers rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek heet volgens de telling van Pythagors 5, de kwintessens, Broederschap. De paradox rond Wim Kok leert dat de klassieken, lees de filosofie van de klassieke oudheid nog steeds van toepassing is.

In de informatievoorziening speelt het ICT-beleid zeker een belangrijke rol, maar het is de mens zelf, die op aarde de hoofdrol blijft vervullen. Bij zelfregulering, zelfverwerkelijk, de zelf-transformatie van Vicente Hao Chin draait het om de relatie De ander als spiegel, het evenwicht door tegenwicht, het balansmechanisme, these + antithese = synthese, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. In de woorden van ex-premier Wim Kok: De essentie van het 'poldermodel' is dialoog en evenwicht. Bij dialoog hoort tegenspraak en bij evenwicht tegenwicht. Het belangrijkste voor het goed functioneren van de overheid is tegenspraak, tegenwicht. Daarentegen was er juist bij de PvdA onder Ad Melkert sprake van een communistische kadaverdiscipline (hanengedrag binnen PvdA Peter de Waard Volkskrant 9 juni 2016 p. 20). In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake?

Geavanceerde technologieën, lees technische hulpmiddelen als computers, elektrische auto’s, vliegtuigen en drones zijn niet goed of fout, maar de mensen, die deze middelen verkeerd toepassen. Voor een goed milieubeheer, dient zowel het boekhoudsysteem van de Europese Commissie als het boekhoudsysteem in Nederland met elkaar in evenwicht te zijn. Het boekhoudsysteem is het eerste wat bij bedrijven wordt gedigitaliseerd. Om een effectieve samenwerking te bevorderen, is het veel moeilijker onze emoties te beïnvloeden. Deze zijn namelijk niet te digitaliseren. We zijn geen robot.

Onrust over ethisch beleid Google (Pieter Sabel Volkskrant 23 februari 2021 p. 22):
In korte tijd zijn allebei de onderzoekers vertrokken die zich bij Google bezighielden met de ethiek van kunstmatige intelligenties. Wat is er aan de hand?
Mitchell, die haar ontslag op Twitter bekendmaakte, publiceerde eerder een kritische brief over het vertrek van Gebru.
Zowel Mitchell als Gebru waarschuwden binnen en buiten Google voor het gebruik van
zelflerende algoritmen.
Google krijgt al langer kritiek over het gebrek aan diversiteit binnen het bedrijf.
Vakbond
Die onvrede leeft ook binnen Google zelf. Begin dit jaar richtte een groep werknemers een vakbond op.
Niet om te kunnen onderhandelen over werkomstandigheden, maar om een orgaan te hebben dat met de leiding van het bedrijf kan praten over ethische kwesties en de bedrijfsvoering.
Werknemers protesteerden eerder tegen de manier waarop Google om ging met meldingen van
seksuele intimidatie, en tegen activiteiten die de werknemers onethisch vinden. Zo werkte Google samen met het Amerikaanse ministerie van Defensie om kunstmatige intelligentie in te kunnen zetten bij aanvallen met drones. Na protest van werknemers stopte Google die samenwerking.

Hoe het fundament onder een Delftse quantumdroom werd weggeslagen (Stan van Pelt Volkskrant 23 februari 2021 p. 13-15):
In een klap ligt de quantumdroom van de Delftse natuurkundige Leo Kouwenhoven in duigen. Onlangs gaf hij toe dat de
spookdeeltjes waarmee hij een quantumcomputer wil bouwen voor Microsoft, toch niet gemaakt lijken. Die erkenning is echter minder ruiterlijk dan ze lijkt – zonder twee jonge klokkenluiders was deze er waarschijnlijk nooit gekomen.
De 58-jarige Kouwenhoven is
razendslim, zeggen ze, maar weet ook vooral goed zijn ideeën aan de man te brengen. Hij is een makkelijke prater, of het nu op een congres is of in de kroeg, en daarmee weet hij mensen voor zich in te nemen én veel voor elkaar te krijgen. ‘Elk klein stapje werd meteen als doorbraak gebracht’, zegt een van hen.
Het gevolg is een hype en
tunnelvisie, waarbij resultaten die niet in het beeld passen al snel genegeerd worden. De hypercompetitieve financieringsstructuur van onderzoek draagt daaraan ook bij. Dat probleem speelt overigens in de hele quantum-onderzoekswereld, benadrukken ze, niet alleen bij deze majorana’s. ‘Het merendeel van de experimentele werken houdt veel te weinig slagen om de arm.’

Dennis Hurkmans signaleert de essentie van het milieubeleid in Nederland, namelijk dat het met het grootkapitaal meebeweegt. Voor de menselijke evolutie is een chip van Miguel Nicolelis niet nodig. We zullen het echt zelf moeten doen. Al zijn er natuurlijk apps waarmee je je leven kunt veraangenamen. In de zeventiger jaren was het adagium van de McKinsey's Diversification (matrix van Ansoff), twintig jaar later back to the core business. Naar aanleiding van de adviezen van de ‘McKinsey-methode’ kiest Hoogovens in 1972 voor Diversificatie, niet alle eieren in een mandje. Marjolein Quené belicht in haar boek Voorbij de managementmaatschappij de werkwijze van McKinsey, de ‘methode’, die zij wereldwijd toepassen. Met deze methode heeft McKinsey al ruim negentig jaar succes. McKinsey geeft slechts ‘strategisch’ advies, de CEO's zijn verantwoordelijk voor de uitvoering.

Sinds Machiavelli (1469 - 1527) weten we dat voor politicals geldt ‘het doel heiligt de middelen’. Het boek De heerser bevat een leidraad hoe een cultuuromslag op een gewelddadige manier te realiseren.
Om een cultuuromslag op een harmonische manier, lees anti-machiavellisme te verwerkelijken gaat het uiteindelijk om een integrale, interdisciplinaire denktrant, de synthese tussen de drie domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers, die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv-Ego' overstijgt. Het probleem daarbij is dat de geschiedenis leert dat het gedrag van mensen niet gemakkelijk valt te veranderen.

Het vraagstuk dat aan de orde wordt gesteld kan worden vergeleken met de principaal-agentproblematiek, met wederkerigheid (enantiodromie volgens Carl Jung) een situatie waarin van asymmetrische informatie sprake is. Het gaat nog steeds om het gedrag van mensen dat al door Machiavelli (1469 - 1527) en Étienne de La Boétie (1530 - 1563) is onderkend. Uiteindelijk draait het om het reflexief bewustzijn, dus vanuit welk perspectief of perceptie naar de éne werkelijkheid wordt gekeken en hangt samen met:

Jezus zei, Wanneer zij die u leiden tegen u zeggen, ‘Kijk, het Koninkrijk is in de lucht’, dan zullen de vogels in de lucht u voorgaan. Als ze tegen u zeggen, ‘Het is in de zee’, dan zullen de vissen u voorgaan. Nee, het Koninkrijk is binnenin u, en het is buiten u. Wanneer u uzelf leert kennen, dan zult u ontdekken, en beseffen, dat u zelf een zoon van de levende Vader bent. – Gezegde 3

In plaats van het milieuvraagstuk te ontkennen dient de de klimaat-, euro- en vluchtelingencrisis door politici en wetenschappers wereldwijd centraal te worden geplaatst. Het Westerse beschavingsmodel is een belangrijke oorzaak van de klimaatcrisis en watervervuiling. Het betreft een gigantische milieuvervuiling van moeder aarde. Niet alleen in water, maar ook voor de homo sapiens zit in het universum een zelfreinigend vermogen verborgen. Een integrale denktrant, “Het geheel is meer dan de som van de delen.” van Aristoteles maakt het mogelijk de leefbaarheid van onze wereld, een leefbare wereld te creëren. Door de dwaasheid, hoogmoed (Filosofisch kwintet 2 juli 2017 na ca. 31 minuten Ian Buruma) van Westerse politici neemt de chaos in de wereld toe. Tot slot gaat de discussie over identiteitspolitiek, ontzuiling en herzuiling. Ian Buruma stelt (na ca. 45 minuten) dat de Israëlische politiek is vastgelopen tussen Israëli's en Palestijnen. De politiek zou moeten gaan over waterrechten en elektriciteit en dat soort dingen, zaken waarover je tot overeenstemming kunt komen. Marjan Slob heeft gelijk Edith Schippers had niet met het migrantenvraagstuk, maar de onderhandelingen met de vergroening van de economie moeten beginnen. De controle van Mario Draghi in Italië laat zien dat het neoliberalisme nog springlevend is.

Wie was Boeddha? Verlangen naar het niets (Casper Luckerhof De Groene Amsterdammer 14 januari 2021 p. 42-45):
Boeddha gold in het Westen lange tijd als een volstrekt ongrijpbare figuur, totdat oriëntalisten in de negentiende eeuw uit Indiase teksten een nieuwe persoon destilleerden, een filosofische held, die tot de dag van vandaag in de
verbeelding voortleeft.

Het boeddhisme biedt voor het probleem van het ego, dat Ewald Engelen in zijn nieuwe boek Ontwaakt! Kom uit uw neoliberale sluimer beschrijft een oplossing.
J. Krishnamurti in Dialogue with Buddhists
Can Humanity Change?
Many have considered Buddhism to be the religion closest in sprit to J.Krishnamurti’s spiritual teaching-- even though the great teacher was famous for urging students to seek truth outside organized religion. This record of an historic encounter between Krishnamurti and a group of Buddhist scholars provides a unique opportunity to see what the great teacher had to say himself about Buddhist teachings. The conversations, which took place at Brockwood Park in England in the late 1970s, focus on human consciousness and its potential for transformation.
Chapter -
'Are You Not Saying What The Buddha Said'? (p. 7):
The conversations, which took place at Brockwood Park in England in the late 1970’s focus on
human consciousness and its potential for transformation. Participants include Walpola Rahula, the renowned Sri Lankan Buddhist monk and scholar, author of the classic introductory text "What the Buddha Taught".

BRES #326 mrt/apr 2021 heeft als thema Duurzaam bewustzijn. Het draait in dit nr. in het bijzonder om het Koninkrijk Bhutan, waar niet het Bruto binnenlands product, maar het Bruto nationaal geluk centraal staat. Dit nr. verwijst ook naar het boek Leven in balans volgens de boeddhistische wijsheid van Chöje Akong Tulku Rinpoche. Ook het tijdschrift MANTRA Lente 2021 Signalen van een nieuw begin belicht de huidige tijdgeest op basis van de transpersoonlijke psychologie. Voor meer informatie, zie het artikel Op de vleugels van de ziel (MANTRA p. 26-37) van de transpersoonlijke psycholoog Lars Hermesdorf docent aan de Academie voor Geesteswetenschappen.

De Boeddhistische Blik: Normaal is over (14 februari 2021 NPO2):
Documentaire die oplossingen biedt voor de problemen waarmee wij worden geconfronteerd. Hoe moet de mensheid reageren op
klimaatverandering, het uitsterven van soorten, uitputting van hulpbronnen, inkomensongelijkheid en Covid-19?
Filmmaker Renée Scheltema woont in Zuid-Afrika. In 2011 is ze begonnen met het filmen van Normal Is Over en bracht in 2015 de eerste versie uit. Vorig jaar, in 2020, heeft zij er een tweeluik van gemaakt zodat de film nu in première kan gaan op televisie.
Renée vertelt: 'Ik maakte de film voor de vriendenkring van mijn twee millennial dochters. Ik begreep dat ze voelden dat er iets mis is met de aarde, maar niet precies begrepen wat. Ik wilde hen uitleggen wat ik in de loop van mijn leven heb geleerd.
Ik wilde de vrienden van mijn kinderen een totaalplaatje geven, alles in een groter geheel plaatsen; laten zien hoe alles met elkaar verbonden is.'
In 1972 las de 21-jarige Renée het rapport van De Club van van Rome;
onbegrensde economisch groei zou leiden tot een wereldwijde crisis werd voorspeld. ‘Dat rapport zette me aan het denken. Destijds was nog niet duidelijk hoe het schip zou stranden, maar nu wel. Zie de klimaatcrisis; het uitsterven van plant- en diersoorten; de toenemende ongelijkheid in de wereld, de uitputting van grondstoffen, de verwoesting van de natuur alsof die geen waarde heeft, en nu ook het virus, symptoom van een gebroken systeem.’
Volgens Renée moeten we ons de juiste vragen stellen over de aarde:
‘Waarom zitten we in deze situatie? Waarom worden wilde beesten gevangen, verscheept en omgezet in geld? Waarom verdient de farmaceutische industrie zoveel geld? Waarom gaat het om winst in plaats van zorg? Uiteindelijk komt het erop neer dat wij- door ons huidige financieel economische systeem, het respect voor de natuur, beesten, insecten, planten, volstrekt zijn kwijtgeraakt. Alles hebben we onderhevig gemaakt aan het marktmechanisme, waarbij alles wordt omgezet in geld.’
Renée is van mening dat deze periode wel eens een belangrijke
ommekeer teweeg zou kunnen brengen. ‘En dat is wat ik belangrijk vind: bij te dragen aan die o zo noodzakelijke verandering. Een verandering van onze economie: we kunnen niet eindeloos groeien op een eindige planeet. Een verandering van onze moraal en cultuur: niet werken om te leven maar omgekeerd; werk doen wat zinnig is, wat je leuk vindt en waarbij je bijdraagt aan een hoger doel, of mensen of de natuur helpt.’
‘Met haar documentaire
Normal Is Over heeft ze een jaar lang op veel plekken in de wereld gefilmd, op zoek naar oplossingen. Met ruim tweehonderd uur materiaal is ze teruggekomen. ‘Al die uren heb ik samen met mijn jongste dochter Elisa in vier jaar tijd teruggebracht tot tien uur. Dit liet ik aan mijn beste vrienden en wat familie zien, want ze vroegen zich af waar ik al die jaren toch mee bezig was geweest. Toen ik ze zag huilen en lachen wist ik dat ik door moest gaan. Ik verhuurde mijn huis en leende geld om een editor in te huren, want die laatste tien uur waren te overzien. Uiteindelijk was Normal Is Over klaar in 2015,’ vertelt Renée.

In 1975 las ik het boek PSYCHOSYNTHESE een veelzijdige benadering van heel de mens van Roberto Assagioli en maakte ik voor het eerst kennis met de disidentificatie techniek van Roberto Assagioli. Al veel eerder kocht ik het Prismaboekje 562 Psychologie van het dagelijks leven van Edward Strecker en Kenneth Appel. Begin negentiger jaren volgde ik aan de Vrije Universiteit de HOVO cursus Boeddhisme onder leiding van Han de Wit en kwam ik er achter dat de disidentificatie techniek op het Meditatie-Diagram van H.P. Blavatsky betrekking heeft.

The magic mountain
The Theosophists took up Lemuria in the 1880s. In her writings, Theosophical Society founder Madame Blavatsky furnished the Lemurians with the metaphysical properties they still have today. To her, they were not just ancient refugees; they were a spiritually advanced civilization. Blavatsky’s writings were influential, an appealing mix of ancient religious ideas and new concepts borrowed from Darwin and modern science, but Lemuria was not linked to Mount Shasta until the publication of Frederick Spencer Oliver’s A Dweller on Two Planets in 1904.
Aurelia Louise Jones Spirituele boodschappen voor de transformatie naar de vijfdimensionale wereld
Jones was a public face for Lemuria-Telos, and gave it a global footprint; her books were translated into 17 languages and there is a worldwide Telos network that is still active. Jones died of cancer in 2009. But Jones was not the first to channel from Telos: that was Diane Robbins, a schoolteacher from Rochester, NY.

Winnie Sorgdrager: 'Cultuur speelt in het regeringsbeleid geen enkele rol’ (Bob Witman Volkskrant 29 december 2005):
Kunst moet, iedereen zal je vertellen dat dat belangrijk is, maar eigenlijk is het franje. In mijn tijd kwam cultuur in de ministerraad niet aan de orde.
Dat is slecht. Hoe belangrijk kunst is, realiseert men zich pas als het weg is.
Cultuur moet bij een minister worden ondergebracht. Een minister heeft meer power. Een samenleving heeft een materiële infrastructuur en een immateriële. Die laatste kun je niet zien, maar die heeft een grote invloed op de kwaliteit van de samenleving. Recht, cultuur en onderwijs behoren tot de laatste groep.

Zowel Maurits Barendrecht en Maurits Chabot in De rechtspraak heeft een onmachtprobleem (Volkskrant 12 september 2020 Opinie p. 24-25) als Margreet Fogteloo en Annerie Smolders in Rambo’s met aktetas (De Groene Amsterdammer 10 september 2020 p. 22-29) signaleren dat het tijd is voor een hervorming van de rechtspleging.

Om elkaar beter te leren begrijpen dient de samenwerking tussen verschillende disciplines te verbeteren. Deze interdisciplinaire aanpak (de vier pijlers psychologie, sociologie, filosofie en ethiek) in het rapport ‘E i V’ sluit nauw bij het transcendentalisme (literatuur, religie, cultuur en filosofie), Paracelsus (geneeskunst berust op vier pijlers: filosofie, astronomie, alchemie en ethiek) en Pythagoras (‘bron van harmonie’: rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek) aan. Pythagoras was een van de eerste interdisciplinaire wetenschappers die zich met muziekcognitie heeft beziggehouden. De interdisciplinaire benadering van Paracelsus ging uit van het oude, hermetische inzicht, vervat in de tabula smaragdina: zo boven, zo beneden. Het universum is op de verschillende niveaus en patronen opgebouwd. De mens, als microkosmos, bevatte alles wat er in de macrokosmos te vinden is.

De absurde wereld van de kleine deeltjes heeft de hoogleraar te grazen genomen (Bert Wagendorp Volkskrant 6 februari 2021 p. 2):
De twijfels waren er al sinds mei vorig jaar, toen de onderzoekers zich begonnen af te vragen of hun aangetroffen werkelijkheid wel deugde. De tussenliggende maanden, stel ik me zo voor, moeten voor Kouwenhoven een hel zijn geweest. De zorgvuldige opgebouwde kennis werd deeltje voor deeltje afgebroken, tot hij in elkaar stortte.

We maken deel uit van de eeuwige natuurlijke ordening. We zijn allemaal afhankelijk van de gezondheid van de natuur. De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie zowel de vierde productiefactor ondernemerschap als de factor arbeid weer de plaats te geven die het verdient. Wanneer we rekening houden met het milieubeheer gaat het er om de opbrengsten van kapitaal en arbeid rechtvaardiger te verdelen. Het is nuttig meer bewust te worden van de achtergronden van noodzakelijke lange termijn veranderingen en niet alleen ad hoc korte termijn vraagstukken op te lossen. De begripsverwarring ontstaat hoofdzakelijk doordat we ons met halve waarheden bezig houden. De technocraten, de 'topeconomen' in Den Haag en Brussel dienen voorstellen uit te werken om een grotere tweedeling in de maatschappij te vermijden. Binnen de traditionele hiërarchische structuren zijn de huidige complexe vraagstukken niet meer op te lossen. In plaats van dat we de systemen steeds complexer en ondoorzichtiger maken moeten we terug naar wat al in 1973 door de econoom E.F. Schumacher in zijn boek Small Is Beautiful, het spreiden van risico's is aangegeven.

Liever geen klimaatminister (Martin Sommer Volkskrant 9 september 2017 p. 5):
Zullen we een serieus gesprek beginnen over energie? Mij gelooft u niet, maar in de verkiezingstijd schreef Louise Fresco in NRC een column debat over energie. Met demonisering en moralisering van het klimaatdebat schieten we niets op, schreef Fresco. Er is geen blauwdruk voor de transitie, ook groene energie en energiebesparing hebben een (hoge) prijs. Laten we vooral ons best doen voor een objectieve beoordeling van alle mogelijke maatregelen en keuzen. Zullen we niet iedereen verdacht maken die het aandurft kritische vragen te stellen?
Om het klimaatbeleid vorm en inhoud te geven is er gezien de complexiteit van het klimaatvraagstuk juist behoefte aan een klimaatminister of een minister voor een duurzame samenleving om het klimaatdebat te coördineren en te effectueren en een duurzame vrede te bevorderen.

Er is volgens Hans Leewens, auteur van het boek Oosterse wijsheid en westerse renaissance en destijds directeur van Van Ede & Partners, altijd een derde punt (lees Derde weg van Benjamin Barber), de neutrale factor, een hogere vorm van bewustzijn om tussen twee polen balans te creëren. Na mijn ontslag bij Hoogovens kreeg ik het traject Ondernemen met talenten bij het outplacementbureau Van Ede & Partners onder leiding van Hans Leeuwens door Hoogovens aangeboden. Het onderzoeksrapport 'E i V' is een vervolg op het traject Ondernemen met talenten.

Rechtvaardigheid wordt in het onderzoeksrapport ‘E i V’ belicht vanuit:
Ethiek,
morele kompas, ‘Goed en Kwaad’, Paramita's, ‘Liefde en Haat’ (emoties)
Bhagavad Gita,
Eenheid der tegendelen, zo Boven, zo beneden, Alpha
Akasha, Genesis
Bijbel, Waarheid,
Reciprociteit
Plato, het Goede, Ware en Schone, ‘Mensenrechten en Meta-leren’, ‘Professionals & Politicals’, Ken uzelve
Susy, het vlindereffect, Dodecaëder
‘Hoofdroute’, Staf van Hermes, nieuwe levensrichting, Omega
Duurzame samenlevingAlpha en Omega
'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst' (Moraal van het Bijbelverhaal of Practice What You Preach)

Hoofdstuk XIII van de Bhagavad Gita heeft op de relatie tussen ‘Kshetra en Kshetrajna’, ’Kenner en Kenproduct’ (Kenproduct: Kennis, Wijsheid en Waarheid van het hogere Zelf) het leerproces betrekking. Het feedforward-feedback-mechanisme, de 4e Dimensie van onze psyche verandert deze Triade in een Tetrade. Door de verborgen 5e Dimensie, aan de Tetrade toe te voegen ontstaat een 5Ddenkraam, die de Kwintessens tot uitdrukking brengt.

De klinisch psycholoog René Meijer brengt met behulp van matrices de supersymmetrie in het universum in beeld:

De begrippen persoonlijk en onpersoonlijk in de filognosie.
Filognosie: hoofdstuk De ideale integratie en haar schaduw.

FilognosieSwabhawat:het veranderlijke van het onveranderlijkeVedische filosofie1.5 De blauwdruk van hetleerproces:
Ego (ziel)Swa:het ZelfDharma2. Collectief leerprocesA. Ongeopenb. Logos
WijsheidSu:volmaakt schoonVerlichting3. SymmetrieB. Potentiële wijsheid
ZelfBhawa:Wezen of toestand van het ZijnKarma4. Individueel leerprocesC. Algemene ideatie

De interacties tussen 'ego en het Zelf' leiden tot wijsheid. Het ligt dan voor de hand te veronderstellen dat het Zelf links laten liggen in dwaasheid (Vikarma) resulteert. De eerste zes hoofdstukken van de Bhagavad Gîtâ gelden als representatief voor de bezinning op de gevolgen van het baatzuchtig handelen, het karma dat men heeft. De overige twaalf hoofdstukken handelen over de toewijding in bewustzijnsvereniging en de kennis, de wijsheid van de bewustzijnsvereniging die de yoga is.

De relatie van weerspiegeling die bestaat tussen individu en collectief past Pieter Waterdrinker in zijn boek Poubelle toe. In het boek Poubelle verpersoonlijkt Wessel Stols het hedendaagse Europa. Wessel Stols gaat door overmoed in het boek van Pieter Waterdrinker zijn ondergang tegemoet. Tot slot krijgt hij alle rekeningen gepresenteerd. Het vraagstuk dat Pieter Waterdrinker in zijn boek Poubelle aansnijdt hangt voor managers met overmoed, hybris en gezichtsverlies samen. Het boek Poubelle van Pieter Waterdrinker illustreert de politieke situatie in Oekraïne en staat in het onderzoeksrapport 'E i V' symbool voor hoe probleem en oplossing met elkaar samenhangen.

Het leven en denken van Antonio Gramsci
De revolutionair die geen -isme werd (Jaap Tielbeke De Groene Amsterdammer 22 augustus 2018):
Hij zou het
brein zijn achter het cultuurmarxistische gevaar en een inspiratiebron voor populisten van links tot rechts. Ruim tachtig jaar na zijn dood houdt Gramsci de gemoederen nog altijd bezig. Maar wie was en wat schreef deze eigenzinnige marxist nou echt?
Wat
Gramsci destijds onmogelijk kon bevroeden is dat over twee jaar, in 2020, zijn revolutie ‘volledig verwezenlijkt’ zal zijn. Dat is althans de opmerkelijke voorspelling die de Leidse hoogleraar Paul Cliteur doet in de onlangs verschenen bundel Cultuurmarxisme. Niet dat we straks leven in een socialistische heilstaat, waar de arbeiders het voor het zeggen hebben. Nee, de wereld die de hedendaagse gramscianen voor ogen hebben heeft volgens Cliteur meer weg van een regelrechte nachtmerrie. Geen dictatuur van het proletariaat, maar een dictatuur van de politieke correctheid, waarin de democratie een lege huls is, academische vrijheid de nek om is gedraaid en kritische geluiden de kop in zijn gedrukt.

De relatie tussen individu en collectief kan zowel door een mandala als een lemniscaat worden gesymboliseerd. De cirkel, de mandala symboliseert de eenheid tussen de innerlijke en uiterlijke wereld, de 'micro- en macrokosmos'. De lemniscaat verbindt de horizontale cirkel met de verticale cirkel en symboliseert de bewust of onbewust ervaren werkelijkheid. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden ‘Het gaat om de moraal van ons levensverhaal’.

De maakbaarheid van een rechtvaardige samenleving behoort zeker tot de mogelijkheden. Voorwaarde is dan wel dat het emancipatieproces, de Axis Mundi (Derde weg), de spreiding van 'Geld, Kennis en Macht' centraal komt te staan en dat we onze verbeeldingskracht gebruiken om realistische oplossingen te bedenken.

Rijpe druiven Oosterling ziet een markant verband tussen dit collectieve sterven, individualiteit en de islamitische zelfmoordenaar. “In het Westen is er sprake van een ander soort slachtofferschap, het offer is hier moeilijker te traceren. De zelfmoord heeft een andere vorm gekregen, door verslavingspatronen als obesitas of via langzame verstikking door fijnstof.” Tegelijkertijd is de daad van de ‘martelaar’ ook doordrongen van individualisme. Net als hier, in het Westen, alle risico’s zijn afgedekt door verzekeringen, is zijn zelfgekozen dood evenzeer een vorm van incassopolitiek. “Uiteindelijk worden de (zelfmoordmartelaren) wel 72 maagden in het paradijs in het vooruitzicht gesteld.” Waarna Oosterling fijntjes opmerkt dat de oorspronkelijke, Syro-Aramese tekst niet spreekt over maagden maar over ‘volrijpe druiven’. Lachend: “Blijk je ineens niet tussen de volrijpe vrouwen, maar tussen overrijp fruit te zitten.” Er zijn voorbeelden te over van hoe de verschillende fundamentalismen in elkaar grijpen en parallellen vertonen. Zo kun je het neerschieten van abortusartsen of het laten ontplof fen van een autobom bij een federaal gebouw, ook zien als zelfmoordaanslag, zij het in een uitgestelde vorm. “Je weet dat als je gepakt wordt, je in de VS de doodstraf krijgt. Uiteindelijk is het allemaal een zelfopoffering in een strijd voor een collectief beter bestaan”, aldus Oosterling. De verwevenheid toont zich ook in de gemeen schappelijke oorsprong van religieuze terreur. Uiteindelijk is het een reactie op het secularisme, dat als een uitvloeisel van het verlichtingsdenken en het individualisme, traditionele wereldbeelden bedreigt. In die zin heeft het reliterrorisme één ontstaansgrond, het modernisme, en is het bij uitstek een modern verschijnsel.

Ons geloof in de markt, maakbaarheid en mobiliteit is minstens zo fundamentalistisch als de radicale islam. In een viertal openbare colleges gaat filosoof Henk Oosterling in op de verschillende vormen van fundamentalisme die ons denken teisteren.

In Buitenhof van 24 september 2017 werd door Sandra Phlippen, chef Economie van het AD onthuld dat durfinvesteerder Masayoshi Son binnen de ICT sector als een messias wordt gezien. In Nederland zijn met name Neelie Kroes, hoofd adviesraad Uber, Melanie Schultz van Haegen met haar promotie van de zelfrijdende auto en ASML-topman Peter Wennink de belangsrijkste adepten van Masayoshi Son.

'Formeel en Informeel'
Berichten in de Volkskrant van 28 februari en 26 maart 2015 laten zien dat Google wanneer het gaat om het formele circuit thuis blijft. In het informele circuit, het lobbynetwerk is google daarentegen zeer actief.
Peter van Ammelrooy Google loopt deur plat bij witte huis (Volkskrant 26 maart 2015):
Het was al bekend dat Google veel geld steekt in het masseren van Amerikaanse politici, zowel aan de wetgevende als aan de uitvoerende kant. Maar The Wall Street Journal heeft zitten turven en de zakenkrant komt tot de slotsom dat de Californische internetmoloch ook veel tijd besteedt aan het lobbyen. Zo vaak praat Google met regeringsvertegenwoordigers dat zijn lobbyisten gemiddeld een keer per week in het Witte Huis op de koffie gaan.
Het verschijnsel van de
eigen koninkrijkjes doet zich ook in de ICT sector voor, Michael Persson Silicon Valley minacht politici (Volkskrant 28 februari 2015 p. 14-15):
Degenen die naast hem op het podium hadden moeten staan, waren er niet. Ondanks een uitnodiging van het Witte Huis waren de
bestuursvoorzitters van Google, Facebook en Yahoo thuisgebleven. Obama moest het decreet dat Silicon Valley oproept tot samenwerking in zijn eentje tekenen. Het incident maakte duidelijk hoezeer de relaties tussen Silicon Valley en Washington zijn veranderd. In de tweede helft van de twintigste eeuw stonden het bedrijfsleven en de overheid nog samen aan de wieg van alle technologische wonderen die hier het daglicht zagen.
Keen ziet vooral veel politieke naïviteit in Silicon Valley. 'Misschien bedoelen ze het goed, maar de bolsjewieken bedoelden het ook goed. Het is zoals zoveel revoluties: ze hebben geen idee wat ze met de macht aan moeten als ze die eenmaal hebben. Hun moraal is die van kinderen: een blind vertrouwen in de toekomst. Dat iemand toevallig een wereldwijde nieuwe technologie heeft ontwikkeld, maakt hem niet moreel superieur aan de rest van de wereld.'

In de zeventiger jaren was iedereen verbaasd over de economische groeispurt van Japan. De top van het Nederlandse bedrijfsleven toog naar Japan om dit eens haarfijn uit te zoeken. Uit onderzoek is toen gebleken dat de belangrijkste factor de 'optimale' samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven was. Deze toverformule, het 'en-en' van 'Politiek en Bedrijfsleven' is sindsdien door de overheid volledig overgenomen. Maar ook onder aanvoering van de Amerikaanse president Ronald Reagan en de Britse premier Margaret Thatcher begon begin jaren tachtig het dereguleren van de financiële markten. Japan is het land met de hoogste staatsschuld.

Het Nederlandse maakbaarheidsdenken van de jaren zeventig werd tien jaar later ingeruild voor de 'terugtredende overheid'. Het idee dat de overheid zich moest beperken tot kerntaken leidde tot privatisering en verzelfstandiging. De 'terugtredende overheid' werkt ongelijkheid in de hand.

De geschiedenis laat een diversiteit aan innovatieve, interdisciplinaire grensoverschrijdende wetenschappers (leraren) zien waarvan de inzichten nauw op elkaar aansluiten.
Pythagoras, Ammonius Saccas, Origenes, Dante Alighieri, Helena Blavatsky, Spinoza, Schelling, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Einstein, Jung, Wittgenstein, Krishnamurti, David Bohm, Jean Charon en Ervin Laszlo zijn eminente wetenschappers (leraren) die zich hebben bewogen op het snijvlak van natuur en cultuur. Op dit snijvlak gaat het echter niet primair om wetenschap versus geloof, maar eerder om de wisselwerking, de synthese tussen natuur – en menswetenchappen. Deze kengebieden kunnen wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden. Het zijn twee verschillende, maar complementaire domeinen. Door beide als complementair te beschouwen ontstaat een completer zicht op de werkelijkheid. Het is wenselijk de tweespalt tussen de natuurwetenschappen en geesteswetenschappen te verkleinen. Vastgeroeste denkpatronen te doorbreken. Het domein van de materie met die van de energetische processen te combineren. Een ruimer denkmodel is nodig om op creatieve wijze (ideatie) de wereldvraagstukken op te pakken. Het zijn in het bijzonder de grenswetenschappers met een holistische visie die de samenleving een stapje verder brengen. Uiteindelijk draait het om de vraag welke leraar geeft je echt inspiratie?

Om de relatie tussen ‘geheel’ en ‘deel’, het (‘en-en’/‘of-of’-mechanisme) te verklaren gebruikt Arthur Koestler het concept van holons. Een holarchie is een hiërarchie van holons. De gebroken symmetrie zorgt voor het onderscheidingsvermogen van onze ziel en risicobeheersing om de crises van menselijke makelij te bezweren. Het ordeningsprincipe 'Chaos en Harmonie' ('chaos in tijdmanagement') dat in het universum zit verscholen heeft op de chaostheorie betrekking.

Één Leven en Wet (‘Law of One’, 'Zaaien en Oogsten') van Karma-nemesis wordt door het rechter- en linkerpad, de wet van harmonie (rechterhand) is analoog aan de wet van vergelding (linkerpad) tot uitdrukking gebracht. Of met andere woorden de evolutie, het leerproces (internalisering) van het leven berust op de wet van harmonie, het altruïsme en de wet van vergelding, het egoïsme. Waar kiezen we nu voor?

De ‘Law of One’ (The Law of One) heeft op het universele ordeningsprincipe karma ‘Er is niets nieuws onder de zon’ (Zaaien en Oogsten, Geven en Ontvangen, rentmeesterschap), de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (syzygieën), het aardse en het hemelse, tussen dharma en karma, waarvan Dharma buiten de bestaanssfeer van de wereld der tegenstellingen ligt, de Éne werkelijkheid . Het draait primair om de geestelijke wederhelft of Syzygos.

Michael Sandel verscherpt tegenstellingen om zo eigen morele overtuigingen duidelijker te maken. Hij noemt het een oefening in zelfkennis, de kern van filosofie.

Nout Wellink, Coen Teuling c.s. hebben om de groei van banken te bevorderen het spel met de bankenlobby (Institute of International Finance) meegespeeld. Het marktfundamentalisme houdt met de moraal van het verkoopverhaal geen rekening. Het levensverhaal van Coen Teulings, die getrouwd is met Salomé Bentinck (ir. S.A. barones Bentinck) staat diametraal tegenover het levensverhaal van pater jonkheer dr. Christiaan van Nispen tot Sevenaer.

Het boek Tegen de stroom van Hirsch Ballin heeft op een paradigmawisseling op de werkelijkheid te scheppen betrekking en sluit op een ommekeer in het denken aan. In zijn boek Tegen de stroom laat Hirsch Ballin zien hoe de heiligverklaring in Rome werkt. Met dat ik in de voetsporen moest treden van Wouter Bos, mijn politieke leermeester; van Gerrit Zalm en Wim Kok, helemaal zo’n onaantastbare grootheid. ..etc. Wel vind ik dat Europa bij uitstek geschikt is om een aantal zaken aan te pakken laat Jeroen Dijsselbloem zien hoe politici op aarde heilig worden verklaard.

De Axis mundi is de metafoor van het leven als pelgrimage, ‘Hoofdroute’, naar de oerbron van alle leven op aarde, de eerste trilling, de energie die aan het Higgsdeeltje, zwaartekrachtsgolven of bloemkool ten grondslag ligt. Maar de Axis Mundi staat ook symbool voor de tijd, de tijdloosheid van het eeuwige nu, het contrapunt dat naar de eeuwigheid leidt. Om de Triade, de drie fasen van de schepping (Brahma), het behoud of orde (Vishnu) en vernietiging of wanorde (Shiva) te verklaren wordt de metafoor van ”de andere oever” over te steken gebruikt.

Zowel het marktfundamentalisme als het moslimfundamentalisme zijn een uitdrukking van de dictatuur van de electorale meerderheid. Natuurkundigen vertrouwen op de statistiek waarmee het Higgsdeeltje is aangetoond. Daarentegen vertrouwen esoterici op quasideeltjes, een nieuwe categorie deeltjes, die het wellicht mogelijk maken de hypothese van het bestaan van Aions - Aeonen - Eonen, holon - psychon - integron te duiden, om dus op langere termijn het inzicht in Akasa te verdiepen.

In plaats van alles aan de 'marktfundamentalisten' over te laten dient de overheid zijn collectieve verantwoordelijkheid weer serieus te nemen. In het rapport ‘E i V’ wordt de stelling onderbouwd dat de politiek niet aan de marktwerking maar aan een cultuuromslag in de collectieve sector de hoogste prioriteit moet geven. Een cultuuromslag is nodig om de doelstellingen van de circulaire economie, cradle-to-cradle te realiseren. Of met ander woorden hoe sla je de piketpaaltjes, de maatschappelijke visies op een duurzame samenleving voor de toekomst? Dus niet het op de korte termijn georiënteerde Angelsaksische model, maar door het Rijnlandse lange termijn model centraal te plaatsen.

Het rapport 'E i V' beoogt met behulp van de socratische dialoog aan een oude discussie over 'Deugd en Ondeugd' van Plato een steentje bij te dragen.
Het is het bekend dat Pim van Lommel in zijn boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring - Hoofdstuk 15
Er is niets nieuws onder de zon - het thema ziel (psyche) al uitwerkt. Maar in dit rapport wordt het thema vanuit een bedrijfskundige invalshoek, in het bijzonder op basis van organisatiecultuur, besluitvormingsprocessen en artificial intelligence benaderd.

De fundamentele waarheid is dat er maar één oneindige Schepper, een oerbron is. Het is voor de mensheid niet mogelijk het 5D-concept in de ongemanifesteerde werkelijkheid experimenteel vast te stellen. Er is maar van één scheppingsgolf, één eeuwige evolutionaire kringloop sprake.
Wanneer zal de wetenschap bereid zijn met dit universele mechanisme rekening te houden?
Dat de 5e dimensie (Lode Stevens) experimenteel niet valt te bewijzen wil nog niet zeggen dat er van een illusie sprake is. Juist de verscheidenheid aan 5D-concepten laat zien dat de verschillende puzzelstukjes naadloos in elkaar passen en de waarheid zeer dicht naderen.
De ‘Law of One’ heeft op het universele ordeningsprincipe karma, de 2e grondstelling betrekking. Het gaat echter in het kwantumvacuüm (bewustzijnsveld) om twee polen (les 3 polariteit), het aardse en het hemelse, om karma en dharma.

In De Gammacanon (51 en slot) toont Jaap Dronkers de sociale ongelijkheid, lees onrechtvaardigheid, de asymmetrieën die in de schepping zitten verborgen.

Een enkele jaren geleden uitgebracht OESO-rapport schrijft dat het Ministerie van Onderwijs onvoldoende greep op het hoger onderwijs heeft. De OESO waarschuwt: Er is een reëel gevaar dat het onderwijs een sociale tweedeling langs culturele lijnen aan het vestigen is.

De kwaliteit van de bestuurders wordt in de kwaliteit van het onderwijs weerspiegeld. Door incompetentie extra te belonen wordt het probleem niet opgelost.

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig. Management by management ('carrièremanagers') dient door management by people te worden vervangen. Het ouwe-jongens-krentenbrood-beheer moet op de schop.

Het rapport ‘E i V’ heeft betrekking op de relatie tussen mens en universum. De mens en het heelal vormen een dialectische eenheid, die met behulp van de ’eeuwige wederkeer’, de lemniscaat tot uitdrukking kan worden gebracht. De mens is het kloppend hart en de weerspiegeling van het heelal. Het rapport plaatst spiritualiteit in de context van de bewustzijnsfilosofie en beoogt aan het gezichtspunt van Ervin Laszlo een steentje bij te dragen. Dit aanvullende inzicht is niet alleen door E-learning tot stand gekomen, maar berust ook op het dualisme. en de binaire code. Voor het delen van kennis is internet een uniek medium. De binaire code in software maakt gebruik van twee verschillende tekens, gewoonlijk de cijfers 0 en 1. Niels Bohr had ‘tegengestelden zijn complementair’, het yin/yang-symbool (De Geheime Leer deel II, p. 630) als wapenspreuk. In de snaartheorie zijn energie en tijd twee complementaire grootheden. In de snaartheorie heeft de ruimte 10 dimensies. Uiteindelijk draait het om hoe definiëren we energie en tijd, het verleden, nu en toekomst.

Marjan Slob heeft gelijk wanneer zij stelt dat de politiek een koers zal moeten kiezen op grond van waarden. Er is echter wel degelijk een Derde weg, een uitweg uit deze eeuwige, en in zijn dogmatische vorm onoplosbare controverse van de Engelse filosoof Simon Blackburn. Het is juist dat de oerscène van Simon Blackburn geen betrekking heeft op een derde partij, maar op de Derde weg van Benjamin Barber. Bolkestein is het niet eens met Benjamin Barber die een soort Derde Weg probeert te vinden die noch jihad noch McWorld is. Maar die derde weg is er niet volgens Bolkestein: McWorld is namelijk onlosmakelijk met de democratie verweven.

De dubbele moraal is zowel bij de overheid als het individu eerder regel, dan uitzondering geworden. De economische groei stagneert omdat de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Zowel de collectieve staatsschuld als de individuele, de particuliere schulden zijn in Nederland moeilijk te beheersen (risicobeheersing). In het jaar 2000 was de staatsschuld 225 miljard en is in 2015 458 miljard, dus meer dan verdubbeld. Het roept de vraag op hoe lang kan de overheid nog met vrijwel gratis geld de staatsschuld financieren? In het kader van risicobeheersing dient wel degelijk met het sprookje van het gratis geld scheppen (ex nihilo), de valkuil van de schijnmarkt rekening te worden gehouden.

Donald Trump heeft de woorden van Cheney in de oren geknoopt. Hij zal de tekorten fiks verder opvoeren, hoewel tijdens het presidentschap van Obama de Amerikaanse staatsschuld al is verdubbeld van 10 naar 20 duizend miljard (20 biljoen) dollar.
En als het in de grootste economie ter wereld gaat regenen, dan komen er vanzelf druppels terecht in de rest van de wereld. Daardoor zit ook de rente in Europa in de lift. De vicieuze cirkel van bezuinigen, vraaguitval, dalende rente en deflatie zal uiteindelijk kunnen worden doorbroken.
Alleen werkt het alleen als
overheidsschulden er ooit toe gaan doen zonder dat de zeepbel knapt. Maar voor Nederland geldt ook dat in het jaar 2000 was de staatsschuld 225 miljard, in 2015 458 miljard''' en is dus meer dan verdubbeldblack%.

De obsessie van banken gericht op de hefboomwerking werkte eerst in hun voordeel, maar op dit moment duidelijk in hun nadeel. Voor 'Winst en Verlies' geldt de spreuk van Titus Maccius Plautus (254-184 v.Chr.) dat de kost gaat voor de baat uit. Voor een gezonde boekhouding dienen inkomsten en schulden in balans te zijn.
In hoeverre is het slim, lees dwaasheid geweest het de kost gaat voor de baat uit van Titus Maccius Plautus (254-184 v.Chr.) volledig voor de new economy - zeepbel (casino)kapitalisme - het 'Angelsaksische model' live now pay later in te ruilen? Voor Japan geldt de paradox dat Japanners horen tot hardste werkers ter wereld, maar is een land met de hoogste staatsschuld.

Wat Ruud en Onno zouden doen (Robert Giebels en Gijs Herderscheê 24 augustus 2013):
Wat het kabinet niet voor elkaar krijgt, lukte Ruud Lubbers en Onno Ruding begin jaren tachtig wel: het economisch tij keren. Robert Giebels en Gijs Herderscheê stellen zich voor wat er zou gebeuren als Mark Rutte en Jeroen Dijsselbloem hun voorgangers zouden inzetten in de crisisstrijd.
Meer groei én meer schuld
Onder Ruud Lubbers als premier ging de Nederlandse economie weer groeien (4,4 procent in 1989!). Toch liep de staatsschuld op. Van 54,6 procent van het nationaal inkomen in 1982 tot 74,1 bij zijn afscheid in 1994. Nu bedraagt die 71,2 procent.

Maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid bij onze volksvertegenwoordigers hoe aan een heldere en transparante Europese Unie inhoud en vorm te geven. De regering moet zich niet in de rol van Pontius Pilatus laten manoevreren. Hoe is het mogelijk de self-fulfilling prophecy van Frits Bolkestein te voorkomen?
Belangenverstrengeling, symboolpolitiek tussen politici en de 4e macht dient te worden vermeden. De organisatiecultuur, de 4e macht moet er voor waken dat 'carrièrepolitici en carrière-ambtenaren', 'Leraar en leerling' de marionetten van het systeem kunnen worden.
Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend?

Aan bankiers kan de vraag worden voorgelegd wat is de toegevoegde waarde voor de samenleving de AEX, het ballonnetje, eerst voorbij de reële economie, op te blazen en later weer te laten leeglopen? Bij het opblazen verdienen weinig mensen relatief veel en bij het leeglopen verliezen veel mensen relatief weinig. Wat de een wint verliest de ander, eenvoudiger kunnen we het niet maken. Uiteindelijk moet economische groei op uitbreiding van de markten voor reële producten, die waarde toevoegen zijn gebaseerd. Om ons geluk op aarde te bevorderen hebben de banken toestemming gekregen om vrijwel onbeperkt geld te scheppen. Of met andere woorden het opblazen van het ballonnetje heeft de valkuil van de schijnmarkt opgeleverd. Zowel de samenleving als de banken hebben er belang bij dat zeepbellen worden vermeden.

Wanneer het om het beleggen en het toezicht op onze pensioenpremies gaat spelen banken een cruxiale rol. Het siert staatssecretaris Klijnsma: 'We moeten het stelsel bij de tijd houden. De inzet is om het pensioenstelsel te verbeteren en zo veel mogelijk werkende Nederlanders in staat te stellen om, bovenop hun AOW, een toereikend aanvullend pensioen op te bouwen. Collectiviteit, solidariteit en verplichtstelling blijven wezenlijke pijlers onder ons stelsel.'
De praktijk, de paradox is echter dat wat betreft het beleggen en het toezicht op onze pensioenpremies de Nederlandse Bank onder leiding van Klaas Knot en Klijnsma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zowel in Nederland als op het wereldtoneel slechts een figuranten rol vervullen.

Zwarte zwanen: De schimmigheid blijft 15 juli 2016:
Vervolg op de zoektocht van journalist Cees Grimbergen in de Nederlandse pensioenindustrie. Hoe liep bijvoorbeeld het 'Goldman Sachs-schandaal' af? Zwarte Zwanen 4 bericht over de Goldman Sachs-doofpot. Pensioenfonds Vervoer werd door de Amerikaanse zakenbank voor 250 miljoen bedrogen. Hoe liep deze zaak af?

'Guilty! Sluit haar op!' is analoog aan, lijkt verdacht veel op het uiteindelijk geeft Pilatus toe aan de wens van het volk en 'wast zijn handen in onschuld' (Matt. 27:24).
Pontius Pilatus-syndroom,
'Wat wil het volk?' slaat op schuld afschuiven. Geert Drion ont-maskert het betoog, de drogreden van Edith Schippers 'Onze cultuur is de beste'. 'Onze cultuur is de beste' staat in schril contrast met het democratische ideaal en dat onze democratische geest in een puberteitscrisis verkeert. Is het laagje vernis dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen? Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD.

Een uitzicht op wereldvrede in eenheid en verscheidenheid ontstaat wanneer de mensheid er geleidelijk in zal slagen de drie gesignaleerde problemen van onwetendheid, politiek en identiteit integraal tot een oplossing te brengen. De gezonde zelfreflectie, het Ken Uzelve, het zicht krijgen op onze sterke en zwakke kanten staat daarbij centraal. Het ‘Ken uzelf’ geeft weer hoe we kunnen komen van onvolwassenheid naar volwassenheid. Bij een crisis speelt de levenswijze, het gedrag van mensen, het functioneren van individu en samenleving, het collectief een cruciale rol. Er is, zoals Hans Wansink stelt behoefte aan een heldere nieuwe politieke agenda.

De psyche (reflexief bewustzijn, zelfreflectie) werkt als een spiegel (weerspiegeling). Het is deze spiegel, het spiegelneuron, dat zorgt voor de golfbewegingen in de geschiedenis. Welke kant van de medaille, de aardse Tetrade (Standaardmodel, de gemanifesteerde werkelijkheid) of de hemelse Triade (ongemanifesteerde werkelijkheid), laten we overheersen? Alleen wanneer we ons meer met de Triade verbinden komt de beschaving een stapje verder. Meer opties zijn er niet en dat was al bij Pythagoras (De Gulden Verzen van Pythagoras) bekend.

Het ‘of-of’ bestaat bij gratie van het 'en-en', dualisme bij gratie van het non-dualisme. Schepping en bewustzijnsevolutie staan niet los van elkaar, maar vullen elkaar aan. Het concept van de ENE WERKELIJKHEID (de ‘Werkelijkheid’ met hoofdletter W), bestaat echt. Bewustzijnsevolutie bestaat bij gratie van de Scheppingsleer, het atheïsme bij gratie van het theïsme, de dood bij gratie van het leven.

‘We gaan met de rechtspraak op een spannende trektocht’ (Wil Thijssen interviewt Henk Naves Volkskrant 30 april 2019 p. 14-15):
Het uiterst kritische rapport van de visitatiecommissie over de rechtspraak kwam hard aan bij Henk Naves, sinds kort voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak.
Hij weegt zijn woorden op een goudschaaltje, zegt hij na het gesprek.
‘Ik wil voorzichtig zijn. De gevoeligheden zijn groot, evenals het afbreukrisico.’
Was het niet bespreekbaar?
Met andere woorden: als je aan een
cultuurverandering wilt werken, werkt dat alleen als de aanpak waarvoor je kiest ook past bij de cultuur die je voorstaat.’
Hoe ziet die verbeterde cultuur eruit?
‘Het rapport geeft het al aan:
er moet meer en beter worden samengewerkt. De besluitvorming moet efficiënter. Een top-downbenadering werkt niet in de rechtspraak, met z’n rechterlijke onafhankelijkheid. Als je wilt dat iedereen in de rechtspraak meer verantwoordelijkheid neemt, gaat dat alleen werken als je stimuleert dat men de urgentie voelt dat samenwerken je iets brengt. Ook moeten we bepalen wat precies de verantwoordelijkheden zijn van de Raad en waarover de presidenten moeten beslissen. Ik heb een benoeming van zes jaar als voorzitter en die tijd gaat het echt wel kosten.’
Hoe gaat het collectief van Raad en presidenten die cultuur stimuleren?
‘Ik zou het liefst samen met de presidenten komend jaar met alle mensen in de rechtspraak een gesprek voeren. Dat kan niet een op een, maar wel in groepen.’

Je wordt afgeserveerd, soms letterlijk, het oeroude zondebokmechanisme treedt in werking wanneer je het spel volgens de machthebbers niet op de juiste wijze meespeelt. Net als elke organisatie is ook de overheid een afspiegeling van de maatschappij. De dubbele moraal is een andere manier om het spel van de 'dubbele’, de verborgen agenda tot uitdrukking te brengen. Jeroen Dijsselbloem heeft de opkomst van het populisme aan de bankencrisis toegeschreven. Dit hangt met de twee contrasten in het denken, Altruïsme en Egoïsme samen. Volgens Ferdinand Grapperhaus is dit niet zo. Maar populisme kan worden gezien als uit de hand gelopen, de extreme vorm van onbehagen. Door krediet in het systeem te pompen is een implosie door de overheid afgewend, met als gevolg een explosie van schulden. De schuldencrisis kan alleen worden opgelost door weer meerwaarde aan het systeem toe te voegen. Is het juist niet zo dat de te lang volgehouden struisvogelpolitiek de toename van ongelijkheid, de tweedeling in de samenleving extra heeft versterkt?

Jeroen Dijsselbloem heeft gelijk dat met zijn vertrek uit de tweede kamer meer vernieuwing, lees het stoppen van het marktfundamentalisme wenselijk is. Wellicht dat er nu met het motto van het kabinet-DenUyl (1973 – 1977), spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’ een begin wordt gemaakt met een paradigmawisseling richting Gulden Middenweg.

Jeroen Dijsselbloem is in het voetspoor, de Derde Weg van Wouter Bos getreden. De Derde Weg , die door de PvdA werd aangehangen staat tegenover de Derde Weg, lees de Gulden regel van Karin Armstrong. Het brengt de controverse tussen Jeroen Dijsselbloem en Ferdinand Grapperhaus tot uitdrukking. Het rentmeesterschap uit de Bijbel biedt houvast voor een duurzame samenleving.

‘Ongelijkheid en Sociale uitsluiting’, 'Tweedeling in de maatschappij en Xenofobe krachten, afbraak van de solidariteit dragen voor een belangrijk deel aan de actuele vraagstukken bij. Synthese, het 'en-en' vindt door reflectie, wisselwerking via het Verticale (Causaal non-dualistische) en Horizontale (Grof subtiele) bewustzijn plaats. Het driehoekige diagram van Roberto Assagioli toont dat synthese met name via het verticale bewustzijn plaats vindt.

De wet van behoud van energie staat bekend als de eerste hoofdwet van de thermodynamica. De wet van behoud van energie hangt volgens de esoterie met ons karma samen. Op aarde geldt voor de relatieve ruimtetijd het 'Zaaien en Oogsten', 'Oorzaak en Gevolg'. Een basiswet in de natuur(kunde), in Indiase termen, de wet van karma. Dit thema wordt in het rapport ‘E i V’ uitgebreid behandeld.

Asha ten Broeke toont in haar column hoe het mechanisme van 'Oorzaak en Gevolg', 'Zaaien en Oogsten' werkt. Onvrede (ontevredenheid) staat voor het culturele onbehagen. Asha ten Broeke plaatst het optimisme van Johan Norberg in het juiste perspectief.

De Geheime Leer Deel II hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen Iao en Jehova en hun verband met het kruis en de cirkel (p. 639):
Bij de esoterici was de universele ziel of anima mundi, de stoffelijke weerspiegeling van het onstoffelijke ideaal, sinds de oudste tijden de bron van leven van alle wezens en van het levensbeginsel van de drie rijken; en zij was bij de Hermetische filosofen evenals bij alle Ouden zevenvoudig. Want zij wordt voorgesteld als een zevenvoudig kruis, waarvan de armen respectievelijk zijn: licht, warmte, elektriciteit, aardmagnetisme, astrale straling, beweging en intelligentie, of wat sommigen zelfbewustzijn noemen.

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen. Om het '5D-concept en Ether-paradigma' te kunnen onderbouwen is er de afgelopen millennia ruimschoots voldoende geëxperimenteerd. De overheid moet verhinderen dat de geschiedenis zich schaamteloos blijft herhalen.
De conclusie berust op het feit dat de supersymmetrie in het universum zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld, de Macrokosmos en Microkosmos geldt. De ongemanifesteerde Triade geeft inhoud aan de vorm van de gemanifesteerde Tetrade en vice versa. Het is godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. Het is niet nodig nog meer leergeld te investeren. Er is behoefte aan een nieuw type spindoctor.

De twee domeinen van de werkelijkheid – het domein van de actuele entiteiten (het ‘ruimtetijddomein’) en het domein van het kosmisch plenum (het ‘velddomein’ en de hypothese van het multiversum) correleren met de relatieve respectievelijk absolute of met andere woorden de conventionele 'stoffelijke ruimte-tijd naast de geestelijke ruimte-tijd' - tezamen de werkelijkheid.

Mensen obsessief stimuleren door alleen een worst voor te houden leidt uiteindelijk tot een grote eenheidsworst. Het is nog niet zo lang geleden dat nonnen alleen voor hun zielenheil in de gezondheidszorg werkten. Klanten die zich geen dure aanvullende verzekeringen kunnen veroorloven dreigen op termijn juist overgeleverd te worden aan een communistische zorgwinkel die uiteindelijk alleen eenheidsworst in de aanbieding heeft. De VVD is een voorstander van profitziekenhuizen. Het verzet van de Amerikaanse artsen tegen ‘corporate medicine’ heeft de groei van ‘ziekenhuiskapitalisme’ wel vertraagd maar zeker niet tegengehouden.1 De groei van profitziekenhuizen gaat door. Vandaag de dag is één op de zes ziekenhuizen in de VS in bezit van aandeelhouders. De grote HCA-keten van Amerikaanse ziekenhuizen is onlangs door grote investeerders van de beurs gehaald voor 33 miljard euro.
Optimisten menen dat competitie de ziekenhuizen efficiënter maakt. Pessimisten vrezen dat deze ontwikkeling slecht uitpakt voor de zorg voor onverzekerde mensen en de charitasmissie van ziekenhuizen.

Caritas Gemeenschapsdienst is ontstaan in een periode, begin jaren ’60, dat er een ernstig tekort was aan verpleegkundigen in de ziekenhuizen. Vooral tijdens de weekends en de verlofperiodes kwam het personeel handen te kort. De basiszorgen waren wel verzekerd, maar voor tal van kleine dingen die zieken toch belangrijk vinden, was er geen ruimte meer.

Daniel Ofman beoogt met zijn boek de zelfkennis van de manager te verrijken. Aan welke 'supertoezichthouder' of inspiratiebron (Vicar of Christ) geven we de voorkeur en welke visie van het 'Goede - Ware - Schone' wordt uitgedragen? Of met andere woorden kiezen we voor het eigen koninkrijkje, de 'bv-Ego' of het koninkrijk in de hemel, het hemelse rijk? De vierde dimensie van Ouspensky op aarde staat tegenover het Eeuwige nu in de hemel (Sutratman). De fractal dimension kan gezien worden als een manifestatie van de vierde dimensie van Ouspensky.

Het leerproces op aarde was al bekend bij Socrates en Plato, maar ook al bij Zarathoustra en Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita (Tegenstellingen, 5D-concept en Ethisch reveil). Zonder te streven naar waarheid en rechtvaardigheid is een duurzame vrede niet mogelijk. Dus door waarheid en rechtvaardigheid centraal te plaatsen is een betere risicobeheersing, lees kwaliteitsbeheersingssysteem op aarde mogelijk. De Bhagavad Gita beschrijft al hoe we onze hartstochten kunnen beheersen, de contouren van de unificatietheorie. Of met andere woorden de Bhagavad Gita laat al zien dat, de ‘Grondtoon van de waarheid’, de in het universum verborgen 5e Dimensie, die aan de schepping, de Éne werkelijkheid ten grondslag ligt al millennia bekend is. Om in het universum de Éne werkelijkheid te illustreren wordt van de Hoofdroute gebruik gemaakt.

Het ontwarren van het netwerk dat Étienne de La Boétie signaleert hangt samen met dat het de zwakke managers, de 'carrièremanagers' met een groot ego zijn, die dreigen en intimideren om hun gelijk te behalen. De 'carrièremanagers' spelen echter weer in en zijn als het ware de marionet van het echelon boven hen. Er bestaat een natuurlijke neiging van leidinggevenden naar het benoemen van klonen van zichzelf. Managers met een sterk ego (sterke wil) staan wel open voor kritiek, een debat (Luisteren en Spreken).
Als voorbeeld geldt het zelfstandige en onafhankelijke denken van Michel de Montaigne. Het hangt van de organisatiecultuur af of met tegenspraak iets wordt gedaan of dat een whistleblower volledig wordt genegeerd.

De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie (levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of De blinde vlek van Rutte Martin Sommer Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen of met andere woorden "na ons de zondvloed!" beleid verkopen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening houden. De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen, zijn één en hetzelfde.
Maar volgens Matthew Flinders, auteur van het boek Defending Politics: Why Democracy Matters in the 21st Century ligt de fout namelijk grotendeels bij de burger, die een vertroebeld beeld heeft van politiek en politici. In het bijzonder de jongste generatie, die geen herinneringen heeft aan onderdrukking en oorlog, is cynisch en onverschillig geworden ten aanzien van de verworvenheden van de democratie. Een ‘governing paradox’ is het gevolg: politici moeten steeds meer beloven om gekozen te worden, maar kunnen die beloftes door de veranderende rol van de politiek in de samenleving steeds minder waarmaken.

De niet top-down, maar bottom-up aanpak, die Jelmer Evers voorstaat sluit op het onderzoeksrapport 'E i V' aan. De top down & bottom up wederkerigheid komt in de organisatiecultuur tot uitdrukking. Er bestaat een duidelijke correlatie tussen de Big Five (persoonlijkheidsdimensies) van Willem Hofstee en de vijf cultuurdimensies van Geert Hofstede, boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen.

Het rapport ‘E i V’ draagt een methodologisch karakter. Het biedt een handvat, namelijk de ‘bewustzijnsschil’ om aan de unificatietheorie handen en voeten te geven. Of met andere woorden te laten zien hoe de 'Kwantumshift in het wereldbrein' geleidelijk plaatsvindt. Het is net als met Geest en Lichaam, hemel en aarde, Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, deductief en inductief. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, het is de psyche (ziel), de schakel tussen geest en lichaam waar het in de Kwantumshift, de Unificatietheorie echt om draait.

Deze stellingen zijn met name gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563 (zie boven).
Evolutie vindt door emanatie plaats. Het Akasha-veld (Z.P.F.) is een energieniveau, ether het medium, de materie van Akasha. Ether wordt door een punt (snijpunt van de diagonalen 1./2. en 3./4.) gesymboliseerd.
Het zelfbewustzijn en het non-lokale bewustzijn zijn complementair. Het betekent uiteindelijk dat Geest en Lichaam, geesteswetenschappers en natuurwetenschappers gelijkwaardig aan elkaar zijn. De mens kan polariseren omdat er polariteiten bestaan.

Het reflexief bewustzijn, het projectiemechanisme (weerspiegeling, 'bewust en onbewust') leert dat we zowel waarnemer als deelnemer zijn. Het waargenomene duidt er op dat we allemaal deel uitmaken van de evolutie, de evolutionaire kringloop.

In het onderzoeksrapport 'E i V' heeft de Kwintessens op het mysterie van het kruis betrekking. H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 24 Het kruis en het Pythagorische tiental (p. 652):
Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de microkosmos, of de mens.

De geschiedenis leert dat personen als Socrates en Jezus Christus, die aan de kant van het volk staan, juist het slachtoffer worden van een politieke moord. Als het slecht gaat zoeken de ‘daders’ een ‘zondebok’. Hij kreeg de kruisdood omdat hij niet bereid was zijn ziel te verkopen. Om zelf buiten schot te blijven treedt het zondebokmechanisme in werking. Juist diegenen die niet corrupt zijn worden opgeofferd.

Eufemistisch gesteld de op het principe ‘u vraagt, wij draaien’ gebaseerde oplossingen die politieke partijen de afgelopen decennia ten uitvoering hebben gebracht sluiten niet aan op de vraagstukken die in de maatschappij echt spelen. Voor het waarborgen van onze toekomst gaat het er niet om bevolkingsgroepen af te scheiden, maar juist om grenzen te doorbreken. Regeren is nog steeds vooruitzien. Dus verder kijken dan je navel, lees neus lang is. Er is bij politici duidelijk een gemis aan zelfreflectie.

Met name de boeken van Ervin Laszlo en het boek Geestkunde van Freek van Leeuwen geven een nieuw perspectief op een oud paradigma. Of met ander woorden voor het nieuwe paradigma geldt er is niets nieuws onder de zon. Daarmee wordt bedoeld dat de natuurlijke grondslag van de dynamiek in de schepping, het levensritme op aarde gelijk blijft. De dynamiek in de schepping vinden we in de rij van Leonardo Fibonacci terug. Maar primair draait het in de mensenwereld om de natuurlijke grondslag van de wederkerigheid die Ervin Laszlo in zijn boek WorldShift2012 aanhaalt.

Zowel Klaas van Egmond in zijn boek Een vorm van beschaving (p. 55) als Gerrit Teule in het boek Wat Darwin niet kon weten (p. 133) maken van i (wortel -1), de imaginaire 5e dimensie gebruik.
In het boek van Klaas van Egmond (p. 281) draait het om ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’, macroniveau van het zonnestelsel en microniveau van het atoom, ‘Macrokosmos en ‘Microkosmos’, ‘Wat en Hoe’, 'Doel en Middel', 'Wereldbeeld en Levenshouding' de twee kanten van één medaille. Voor de convergentie tussen ‘Mensbeeld en Wereldbeeld’ wordt naar Pauli’s idee van de wereldklok (p. 282) verwezen. Om de wederkerigheid tussen ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’ te duiden kan van deze metafoor gebruik worden gemaakt.

De wereldklok is gebaseerd op het uitsluitingsprincipe van Pauli, een kwantummechanisch principe dat stelt dat twee identieke fermionen niet dezelfde kwantumtoestand mogen bezetten.

Het boek Spinoza's achtbaan (p. 9) van Erik Bindervoet en Saskia Pfaeltzer en het boek Politieke emotie - waarom een rechtvaardige samenleving niet zonder liefde kan (p. 28-31) van Martha Nussbaum worden besproken in de bijlage Sir Edmund van de Volkskrant 20 december 2014. Wat betreft het thema 'Voelen en Denken' (Gnosis) sluiten beide boeken nauw op elkaar aan en vormen een cruciaal puzzelstukje in het rapport 'E i V'. De oplossing die grote spirituele leiders aanreiken sluiten beter aan op de menselijke zwakheden, het menselijk tekort , dan de politici die zich beperken tot het bevredigen van het koopkrachtplaatje van hun eigen achterban.

Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat wanneer je 'Iemand kunt raken in het hoofd, in het hart' (Hoofd, Hart en Onderbuik) het voor mensen op aarde wel degelijk iets uitmaakt.
Hoofd, Hart en Onderbuik: Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen wat van het hoofd is (ratio, cultuur), wat van het hart is (gevoelens, intuïtie) en wat van de buik is (begeerten, verlangens, het primitieve beest). Theu Boermans is in zijn
valkuil, het te veel van het goede terechtgekomen. Hij hanteert de stelregel wie zonder zonde is werpen de eerste steen. We zijn echter allemaal acteurs en spelen bewust of onbewust onze rollen op aarde. Het levenstoneel op aarde ligt vast (behoud van energie), maar desondanks heeft de mens de vrijheid om naar eigen individuele wensen en verlangens aan het wereldtoneel deel te nemen.

De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (wet van harmonie analoog aan de wet van vergelding) een zelfreinigend vermogen in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt daarbij een cruciale rol. Alle levensvormen zijn aan de Universele Wet van karma, ten goede of ten kwade onderhevig. Als we standvastig blijven in juist denken en juist handelen, voor de hoofdroute kiezen, zal aan het immense lijden in de wereld geleidelijk een einde komen. Boeddhisme kan worden gezien als de ‘oplossing’, die Boeddha na intense meditatie over de vraag van het lijden, heeft ontvangen. Het Boeddhisme maakt gebruik van de allegorie ‘Karma en Sangha’ en het Hindoeïsme van ‘Karma en Dharma’. In de kabbala neemt En-Soph (11e dimensie, het 11e inzicht) de plaats van het heilige, het onkenbare Sangha en Dharma in.

Naast Ether bestaat er ook Aether, het Akasha-veld (Akasha-kronieken). De verticale as representeert de 'Materiële en Immateriële' wereld, 'Materialisme en Idealisme'. De verticale as (Axis mundi) door het midden van het Ei van Assagioli symboliseert de door Maslow genoemde zelfrealisatie, de Derde weg in de psychologie of de weg van het universele soefisme. De verticale dimensie brengt ook de evoluerende waardensystemen van de Spiral Dynamics van Don Beck in beeld. Elk mens heeft een natuurlijke aanleg (nature), maar onze conditioneringen zijn niet aangeboren doch tijdens de opvoeding (nurture) aangeleerd. Bij de verticale as door het centrum gaat het om de moraal van het verhaal, de waarden en normen, de geschreven en ongeschreven leefregels. Of met andere woorden het gaat er om jezelf met de ascensie van het universum te verbinden.

In de Delen I en II van De Geheime Leer geeft Blavatsky aan hoe de Macrokosmos en Microkosmos met elkaar zijn verstrengeld. Om de supersymmetrie in het universum te symboliseren maakt het rapport ‘E i V’ gebruik van een pedagogisch denkmodel, het Morele kompas – thema 5e dimensie:
Het klassieke vijfde element van de ether wordt door het snijpunt (nulpunt, leegte, tzimtzum) van de drie assen gesymboliseerd. De imaginaire verticale as (Axis mundi, caduceus), de middenzuil van de levensboom symboliseert de verbindingslijn naar de hemel (Pater Aether, of akâsa, goddelijke essentie, Heilige Geest, Tawhid).

Een ding is duidelijk het politieke systeem heeft gefaald. De hamvraag is nu of het de 1e, 2e en 3e macht lukt het evenwicht te herstellen of vormen de 1e, 2e en 3e macht en de 4e, 5e en 6e macht, de twee kanten van één medaille, een zodanig met elkaar verstrengelde gordiaanse knoop dat steeds opnieuw het wiel moet worden uitgevonden?

Jeroen Buve representeert een geniale filosofische visie, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen. Cliënten die hulp vragen mag je niet aan hun lot overlaten, maar ze evenmin de wet voorschrijven. Het is uiteindelijk de persoon zelf die bepaalt of en zo ja, hoe en in welke mate van de adviezen gebruik zal worden gemaakt. Mensen moeten weer gaan geloven in hun eigen kracht. We moeten anderen respecteren, zodat ze hun zelfrespect kunnen herwinnen. Hulpverleners moeten mensen helpen om zichzelf te helpen. Dat is een simpele formule maar een uitermate ingewikkelde opdracht. Professionals die die kunst verstaan moeten worden gekoesterd. Het leven is een permanente balanceeract.

De gevestigde elites stellen zelfbehoud op de allereerste plaats. Een individueel probleem kan snel worden opgepakt, daarentegen voor vraagstukken in de collectieve sector geldt dat het heel lang duurt voordat bewustwording in effectief beleid wordt vertaald. Geert Mak gaf in de Volkskrant 20 november 2004 een eerste signaal af. Recent zijn daar de reacties van Harm Beertema (Volkskrant 15 maart 2010) en Prof. Smalhout (Telegraaf 3 april 2010) en Gerd Leers (Volkskrant 6 april 2010) bijgekomen.
De te verwachten 29 miljard aan bezuinigingen maakt de politieke besluitvorming over de gewenste collectieve voorzieningen en de kosten daarvan bijzonder complex.

Door socialisten werd er vroeger op gewezen dat de directeur het volk arm en de pastoor ze dom hield. Nu is er ondanks de welvaart zelfs een grotere tweedeling tussen arm en rijk aan het ontstaan en wordt door de bestuurlijke elite, waaronder Wouter Bos, gepredikt dat de arbeidsvoorwaarden flexibeler, lees goedkoper moeten en houdt de TV het volk dom.

De Geheime Leer Deel II Stanza 1 De rassen met het ‘derde oog’ (p. 340/341):
Toen de spiritualiteit en alle goddelijke vermogens en eigenschappen van de deva-mens van het derde Ras tot dienaressen waren gemaakt van de pas ontwaakte fysiologische en psychische hartstochten van de stoffelijke mens, in plaats van omgekeerd, verloor het oog zijn vermogens. Maar zo was de wet van de evolutie, en het was strikt genomen geen VAL. De zonde lag niet in het gebruiken van die nieuw-ontwikkelde vermogens, maar in het misbruiken ervan; in het maken van het tabernakel, dat was bestemd om een god te huisvesten, tot de tempel van allerlei geestelijke ongerechtigheid.

Essay 'Vergeet de lusten kijk naar de lasten' van Roos Vonk (Volkskrant 11 september 2010), Roy Baumeister:
De meeste mensen denken dat ‘vrije wil’ betekent dat je kunt doen wat je wilt. Maar het is juist andersom: we gebruiken onze vrije wil om ons in te houden. Juist door niet toe te geven aan impulsen, creëer je de vrijheid om verschillende mogelijkheden te verkennen en hun korte- en langetermijngevolgen af te wegen.

De verborgen machthebbers, de 4e, 5e en 6e macht op aarde staan tegenover de Goddelijke wijsheid. Al zijn er ook steeds meer zaken die minder gemakkelijk worden getolereerd, zoals achterkamertjespolitiek. Al is het wel zo dat de aard van het beestje niet zo snel zal veranderen. Het boek De Vrije wil bestaat niet van Victor Lamme is een halve waarheid. Als er geen vrije wil is, is er natuurlijk ook geen creatieve wil.

De verborgen oerbron in de hemel staat tegenover de verborgen agenda van de achterkamertjes politiek op aarde.
EU-voorzitter verwerpt achterkamertjes politiek en achterkamertjes politiek is vaak broodnodig.

In het 5Ddenkraam wordt de synthese van wetenschap, religie en filosofie tot uitdrukking gebracht en berust op psychologische (stoffelijke), sociologische (verstandelijke) en filosofische (monadische) gezichtspunten. Bij dit concept gaat het om de juiste transformatie tussen binnen en buiten en vice versa. De ziel (tussennatuur), de schakel tussen 'geest en lichaam' staat daarbij voorop. Bij de individuele kant gaat het om de zelfkennis. De grote leraren van de mensheid, zoals Christus, Boeddha, Plato en Confucius, hebben over ethiek eigenlijk hetzelfde gedacht ‘Alle dingen dan die gij wilt dat u de mensen doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de Wet van de Profeten’.

Om de wereld te veranderen gaat het nog steeds om de scholing van de individuele ziel. Of met andere woorden hoe kunnen we met de Tetraktys van Pythagoras, de De geometrie van de schepping in de pas lopen?

We moeten ons ervan bewust worden dat we de schepper van onze eigen realiteit zijn. De driehoek van Pythagoras bevat de blauwdruk van het universum en brengt het reflexieve bewustzijn (5Ddenkraam, Kwintessens) tot uitdrukking.

Elizabeth Blackburn ('Chronische stress maakt je oud' Volkskrant 11 september 2010):
Telomerase heeft een januskop. De goede kant is zijn functie bij de vernieuwing van telomeren en cellen, de kwade zijn rol bij het ontstaan van kanker . Te veel telomerase maakt cellen onsterfelijk en gevaarlijk: kankercellen zitten vol telomerase. Te weinig telomerase leidt tot kortere telomeren, DNA-schade, veroudering en veelvoorkomende chronische ziekten. Het blijkt geassocieerd met onder meer hart- en vaatziekten en kanker. Het lijkt er dus op dat een goede telomerasehuishouding bescherming biedt tegen chronische ziekten.
Je kunt telomeren verlengen met lifstyle interfenties, zoals een combinatie van gezond eten, lichaamsbeweging en meditatie. Het effect is soms heel sterk: hoe meer lichaamsbeweging, hoe meer effect.

Stress is de reactie op geestelijke en lichamelijke belasting. Het is als het ware het scharnier in de koppeling tussen lichaam en geest. Een van de manieren waarop de persoonlijkheid van invloed is op ziekte en gezondheid, is gelegen in de mate waarin het bepaalt hoe we omgaan met stress, met de emotionele spanningen waarmee het leven ons onvermijdelijk opzadelt. Stress is echter het zout des levens. Zonder een zekere spanning is er ook geen actie. Door stress wordt het evenwicht van lichaam en geest aangetast. Stress bestaat in verschillende gradaties: angst, faalangst, angst voor de angst, fobie. Angst ontstaat bij de beweging van de pool Bedachtzaamheid naar de pool Moed.

De beide tetraëders verbinden ‘Hemel en Aarde’, ‘Goed en Kwaad’, ‘Wat en Hoe’.
Het is juist de kwantumverstrengeling, de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die de evolutie van de persoonlijke ziel, de zelfverwerkelijking mogelijk maakt.

De C-, P- en T-symmetrie (C-, P- en T-symmetry) van het standaardmodel beschrijft het universele patroon Triade + Tetrade = Kwintessens. Of met andere woorden het universele patroon van de mens is hetzelfde als het patroon in de gehele schepping.

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.