2. Ruimte - Tijd - Beweging

Vyâsadeva, Bhagavad Gîtâ 4: 33
Groter dan het offer van materiële dingen
is het offer van de kennis, o bestraffer van de vijand;
al dit karma bijeen, o zoon van Prithâ,
vindt zijn einde in de kennis.
Helena Blavatsky: Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. (Geheime Leer, Deel I, p. 301)

Ruimte (Eeuwige wederkeer, Emancipatieproces, Creatielemniscaat, Structure follows Strategy)

J. Krishnamurti: No man from outside can make you free... No one holds the Key to the Kingdom of Happiness. No one has the authority to hold that key. That key is your own self, and in the development and the purification and in the incorruptibility of that self alone is the Kingdom of Eternity....
Herman Wijffels: De financiële sector koerst op lineaire modellen in een circulaire wereld.
Mickey Huibregtsen: Jouw waarde wordt bepaald door wat je voor iemand anders betekent. Wanneer je niets voor een ander betekent ben je dus waardeloos.
Derk Jan Eppink: Culturen die snakken naar het 'voltooid leven' missen de wil tot overleven. (Derk Jan Eppink Volkskrant 19 juli 2017 p. 21)
Stelling: Is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Aan de hand van het geweten laten zich herhalende patronen in de geschiedenis wel degelijk verifiëren. De herhalende patronen, de universele patronen, de unificatietheorie, het universele mechanisme, het universele en eeuwige perpetuum mobile, dat al in de Bijbel bekend was ligt vast. Het is zoals het is (antropisch principe), daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

G. Barborka Het Goddelijke plan menswording en evolutie Deel 1 Hoofdstuk VI DE ZEVENVOUDIGE WET (p. 231):
Agni was een van de belangrijkste onder de Vedische góden. Een andere godheid uit de Vedas was Varuna, ’. .. die alle natuurlijke verschijnselen regelt en ’een weg voor de Zon maakt, die zij moet volgen’. De zeven rivieren van het uitspansel (de nederdalende scheppende góden) en de zeven rivieren van de aarde (
de zeven oorspronkelijke mensen) staan onder zijn bestuur.. .’ (Fr. II 533-534; Terw. II 750 - DGL II p. 690).

'De vlucht naar het licht' over Popma en zijn werk (Fryslan Doc 26 september 2021 NPO2):
Op 30 september hoopt kunstenaar Jentsje Popma honderd jaar te worden. Daarom zendt FryslânDOK de film uit 2016 nogmaals uit. De film gaat over de
eindeloze dimensie van de geest. Elk mens is een lichtdrager. Politici willen dat niet zien.

Fredo de Smet (Brainwash Talks 26 september 2021 NPO2):
Hoe zorgen we ervoor dat we in een digitaliserende wereld de mens en niet de machine centraal stellen? Dat is de vraag voor schrijver en onderzoeker Fredo De Smet.

'Leegte en Volheid' (MANTRA Winter 2018/19):
De vervulling voorbij (Karen M. Hamaker-Zondag):
De leegte van de volheid en de volheid van de leegte.

In Praise of Nothing (11 november 2018 NPO2):
Licht-satirische beschouwing over Niets, waarin clichés, diepe inzichten en ogenschijnlijk willekeurige associaties tot een raadselachtig, poëtisch geheel aan elkaar geregen worden. Iggy Pop vertolkt de stem van Niets, die moe van het onbegrip dat hem telkens ten deel valt, besluit zijn zetel te verlaten om één weekend onze aarde te bezoeken. Wat volgt is een cinematografische roadmovie waarin Niets het aardse bestaan observeert en becommentarieert. In een periode van acht jaar heeft Mitic 62 cameramensen wereldwijd gevraagd, waaronder prijswinnende filmmakers, wat voor hen Niets is en ze dat laten filmen. Het leverde een grote hoeveelheid indrukwekkend materiaal op uit zeventig verschillende landen, waaruit hij een visueel betoog over Niets heeft samengesmeed. Het Niets blijft een van de oudste en meest terugkerende filosofische vraagstukken van de mensheid. Filosofen en wetenschappers worstelen ermee om de essentie van het Niets te begrijpen en mystici dromen ervan zich het Niets te kunnen voorstellen. Leegte is volgens het boeddhisme 'het niet bestaan van onafhankelijkheid en op zichzelf staan'. Het heeft alles te maken met durven loslaten van waar je in gelooft en hoe je denkt dat iets is of zou moeten zijn. De vraag naar het Niets is een vraag naar de betekenis van het leven zelf. Ondanks al onze pogingen om het Niets te begrijpen of te ontkennen, is het Niets een bijzonder en tot nu toe in documentaires weinig belicht onderwerp.

Loop naar de hel met alle zelfzucht (Margriet Oostveen interviewt Barbara Ehrenbach Volkskrant 24 november 2018 Sir Edmund p. 18-23):
Na werkloosheid en ziekte wordt nu langzamerhand zelfs de dóód het individu in de schoenen geschoven, is de onderliggende boodschap in het jongste werk van de Amerikaanse schrijver Barbara Ehrenreich.
Oud genoeg om dood te gaan te gaan noemt Ehrenreich zichzelf opgewekt in haar nieuwste boek, dat dit voorjaar ook onder die titel in het Nederlands verscheen. Dat nam niemand natuurlijk écht serieus, want het is ook weer komisch allemaal, terwijl ze als gepromoveerd immunoloog toch messcherp uit de doeken doet waarom ons lichaam allesbehalve de geoliede machine is die mensen er in hun verlangen naar controle graag van maken. Hebt u zelf nog last van die achtergrond?
‘Ik denk dat het toch meer een gevoel van solidariteit is bij mij. Ik wíl in verbinding blijven met alle mensen aan de onderkant van de samenleving, omdat ik echt geloof dat dit de mensen zijn die in de toekomst dingen gaan veranderen. Maar misschien komt het inderdaad ook van nature, omdat ik er vandaan kom. Heeft het vernederen van de werkende armen president Trump gebaard?
Zo kun je het wel stellen ja.
Bent u zelf teleurgesteld in Obama?
Ja. Vooral omdat hij tijdens de grote crisis de banken steunde, toen zoveel mensen hun huis verloren omdat ze de hypotheek niet meer konden betalen. En niet de gewone mensen. Dat kunnen we hem niet vergeven.
U schreef al eerder dat er een tekort is aan empathie in de wereld.
Vooral op het werk. Je móet positief zijn.
Steeds weer laat Barbara Ehrenreich zien dat falen stukken minder aan een gebrek aan ‘
de juiste instelling’ ligt dan het neo-liberalisme zo graag doet geloven. Welbeschouwd gaat boek na boek van haar over hoe zulke praatjes (en ‘positief blijven’, en ‘werken aan je lichaam’) vooral lijken bedacht om het verdwijnen van solidariteit te maskeren.

Barbara Ehrenreich, chroniqueur van het Grote Amerikaanse Falen Blijven lachen terwijl het kapitalisme in je gezicht spuugt (Casper Thomas De Groene Amsterdammer 15 november 2018 p. 26-31):
Niemand brengt de schaduwzijde van de Amerikaanse droom zo scherp in beeld als Barbara Ehrenreich. ‘We hebben een nieuwe deal nodig.’ Eind deze maand ontvangt ze de Erasmusprijs.
Het treurige nieuws is dat Ehrenreich gedurende haar loopbaan steeds dezelfde problemen van verschillende kanten heeft beschreven zonder wezenlijke vooruitgang te zien. De toppen van enorme welvaart groeiden hoger, tot voorbij het wolkendek, terwijl de vallei van armoede dieper wegzonk in voortdurende schaduw’ – een betere samenvatting van het leven in Amerika in de twee decennia aan weerszijden van het magische jaar 2000 is niet makkelijk te vinden.
En daar toont de smiley zijn ware gezicht:
positief denken is een manier om de aandacht af te leiden van wat er scheef zit in het sociaal-economisch bestel en falen te reduceren tot een persoonlijke verantwoordelijkheid. Door optimisme tot plicht te maken, leidt het kapitalisme de aandacht af van zijn donkere kanten.
Er is een alternatief, schrijft Ehrenreich aan het einde van haar boek, en dat is proberen buiten onze eigen kaders te treden en de zaken te zien ‘zoals ze zijn’, of in ieder geval zo ongekleurd door onze eigen gevoelens en fantasieën als mogelijk. Dat stelt ons in staat te begrijpen dat de wereld vol is met risico’s en mogelijkheden – ‘
de kans op groot geluk net zoals de zekerheid van de dood’.

Rooksignalen zien, en dan? (Anton Jäger De Groene Amsterdammer 15 november 2018 p. 45):
Die innerlijke uitholling van de politieke partijen in Europa werd door de Ierse politicoloog Peter Mair ooit treffend omschreven als ‘regeren over de leegte’. In plaats van aandachtig naar een achterban te luisteren, of aan de dictaten van een partijmachine te gehoorzamen, worden politici steeds nauwer in de invloedssfeer van spindoctors getrokken. Die geven hun rapporten over de staat van de publieke opinie, de specialiteit van de bloeiende peilingindustrie. Het biedt een constante gissing naar de volkswil, zonder ooit te beginnen met het moeizame werk van organisatie en belangenbundeling. Tegelijkertijd zien we een loskoppeling van ‘beleid’ en ‘politiek’. Het eerste wordt een zaak voor onverkozen organen, zoals de Europese Commissie, de eurogroep en centrale banken. De tweede wordt overgelaten aan het mediacircuit en het ‘mondige’ internet, waar steeds hevigere ‘cultuuroorlogen’ woeden. Maar hoe hitsiger het mediadebat, hoe minder inspraak op het beleid – en hoe groter de voedingsbodem voor een populistische tegenreactie.
46: Baudet en Grillo gelden vooral als een type politicus die tegen het eind van de vorige eeuw zijn opwachting maakte: de ‘techno-populist’. De term, gemunt door Bickerton en collega Carlo Invernizzi, beschrijft een vreemde cocktail van volksheid en zakelijkheid die ook bij Fortuyn en Blair al zichtbaar was. Hoewel Fortuyn Wim Kok afdeed als een ‘zakelijke robot, saai en ongeïnspireerd’, streefde hij ook ‘bedrijfsmatig’ en ‘efficiënt’ beleid na. Hij liet zich ook nog graag ‘professor’ noemen, al was hij al lang weg uit de academische wereld.
Populist en technocraat ontmoeten elkaar vooral in een eenduidige visie op waarheidsvorming: zoals de volkswil van de populist de hele bevolking beslaat, geldt de waarheid van de technocraat voor iedereen.

Is krimp Duitse economie zorgelijker dan Brexit? (Peter de Waard Volkskrant 16 november 2018 p. 28):
In economisch opzicht is Nederland een deelstaat van Duitsland. Als Duitsland niest, is Nederland verkouden. Het Nederlands-Duitse handelsvolume is met 177 miljard euro één van de grootste wereldwijd. Duitsland is voor Nederland de eerste handelspartner, zowel qua uitvoer als qua invoer. Alleen de economische verwevenheid van de VS en Canada is nog sterker dan die van Duitsland en Nederland. En daarnaast is Nederland het belangrijkste doorvoerland, waarbij de haven van Rotterdam een centrale rol speelt.
Volkswagen-topman Herbert Diess schatte vorige maand de kans dat de Duitse auto-industrie over tien jaar is gemarginaliseerd op 50procent. Soms rijzen er al doembeelden op van Wolfsburg als een nieuw Detroit.
Maar zelfs dat dramatische beeld zal het volksvermaak op Downing Street in het nieuws nooit kunnen overtreffen.

Wanneer er door kritiek een barstje in ons zelfbeeld ontstaat dan redeneert de spindoctor in ons binnenste net zo lang totdat het barstje is hersteld. Roos Vonk (Volkskrant 18 juni 2011), hoogleraar sociale psychologie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, gebruikt in Menselijke gebreken voor gevorderden deze metafoor om aan te tonen dat het oppoetsen van ons zelfbeeld een universele menselijke neiging is en dat dit proces vrijwel geheel onbewust verloopt. Waar de populaire filosoof Alain de Botton ons ego vergelijkt met een ballon die voortdurend prikjes moet incasseren, langzaam leegloopt om zichzelf daarna weer op te pompen, vertelt Vonk erbij welke psychologische mechanismen ervoor zorgen dat we ons staande houden in onze boze buitenwereld.
Kennen we onszelf dan zo slecht?
Ja, stelt Vonk, we zijn vreemden voor onszelf. Veel van onze waarnemingen en handelingen zijn gedelegeerd naar het onbewuste. We hebben nauwelijks zicht op onze drijfveren, ook al denken we van wel.

Het morele failliet van de 'Europese waarden' (Derk Jan Eppink Volkskrant 11 oktober 2017 p. 26):
Conclusie: 'Europa' steunt Spanje. Frans Timmermans, eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie, beleert de wereld graag met 'Europese waarden'. Volgens hem gebruikte de Spaanse knuppelbrigade 'proportioneel geweld'. Zelden zijn Europese moraalridders zo genadeloos ont-maskerd.
Het bochtenwerk van de Europese leiders werpt een zorgwekkende blik op het Europees centralisme. Bij elke poging een Europees machtscentrum te installeren, bedreigt dat vrijheden van volkeren in Europa.
De Europese Unie schermt met 'Europese waarden' in artikel 2 van het Verdrag van Lissabon om te tonen dat het nu anders wordt.
'Respect voor menselijke waardigheid, vrijheid en democratie' staan centraal. Maar in Catalonië stuitte een referendum op wapenstokken. Hoezo 'Europese waarden'?

De Publieke Zaak in de 21e eeuw Een zaak van respect en bezieling (Januari 2003):
30: In de volgende secties schetsen wij de contouren van de nieuwe structuren zoals die ons voor ogen staan. Een politieke structuur die is herontworpen vanuit de burger, bouwend op buurtmaatschap en waarbij elke hogere laag zijn meerwaarde moet bewijzen (sectie 4.1.).
31: De overheid kan daarbij wel degelijk een positieve rol spelen door lokale voortrekkers en een sociale infrastructuur te stimuleren. Bouwend op dat stevige fundament van buurtmaatschap dient daarna elke hogere overheidslaag zijn
meerwaarde te bewijzen.
34: Laat elke hogere laag zijn
meerwaarde bewijzen. Van beneden naar boven werkend, tekenen de bestuurlijke spelregels zich af. Op gemeentelijk niveau rijst bijvoorbeeld meteen de vraag: wat moet er dan wél gebeuren om de afstand tussen politiek en burger te verkleinen, juist in de wijken waar politiek niet binnen de buurtmaatschap moet spelen?
35: Elke volgende laag moet zijn bestaansrecht bewijzen. Is de
meerwaarde te gering, dan verdienen andere oplossingen meestal de voorkeur. Het brengt ons bij een onderwerp dat in de discussiebijeenkomsten van De Publieke Zaak slechts zijdelings ter sprake kwam: het bestaansrecht van provincies in de 21e eeuw.
45: Herbezie de werkwijze van het parlement.\\
Wanneer het openbaar bestuur van onderen af wordt vormgegeven, moet elke hogere laag zijn meerwaarde bewijzen. Betekent dat ook dat de Eerste Kamer zou verdwijnen? Zoals het nu gaat, zijn daarvoor uitstekende argumenten te noemen. Het betreft echter een uiterst gevoelige materie. De volksvertegenwoordiging is immers het hoogste besluitvormend orgaan, het forum voor de maatschappelijke opinie en de controle op de macht. Wij willen daarom zo ver niet gaan. Het verdient echter stellig aanbeveling om de taakverdeling binnen het parlement ten principale te herbezien.
57: Een dergelijk initiatief kan alleen een wezenlijke
meerwaarde leveren indien een kritieke massa wordt overschreden. De vereniging moet daarom ‘partij-neutraal’ zijn: mensen van alle politieke kleuren en alle achtergronden moeten de doelstellingen willen inkleuren en tot leven brengen op hun plaats in onze samen-leving.

‘In-formatie’

Unificatietheorie (Broederschap)GeesteswetenschappenGammawetenschappenBètawetenschappenHolografisch universum
Homo sapiens (Antropisch principe, Cybernetica, Regelkringen)Geestkunde (Geest)Bezieling VerbeeldingskrachtNatuurkundeWereldbrein (Global brain)
Rapport Eenheid in VerscheidenheidRuimte en TijdEnergie en TijdEnergie en MaterieEnergie en Informatie, Éne werkelijkheid
 Zelfreflectie (Zelfregulering)RecursieEntropieNegentropie
 BewustzijnsevolutieWederkerigheidEvolutionaire kringloop
StandaardmodelTijdsymmetrieSpiegelsymmetrie (Weerspiegeling)MateriesymmetrieZwaartekracht (Communicatie)
 Classical MechanicsRelativistic MechanicsQuantum MechanicsQuantum Field Theory
Unificatietheorie (Universele quintessens)Probleem van het egoComplementariteitOplossing (Welvaart en Welzijn)Paradigmawisseling (Ommekeer in het denken)
Bewustzijnsschil (Ecosystemen)Ether-paradigmaReflexief bewustzijnMeta-lerenHermeneutische cirkel
De verborgen 5e Dimensie (Eeuwige nu)PsychologieSociologieFilosofieEthiek (Morele kompas)
 Maakbaarheidsgeloof ZelfvernietigingsdrangZelfreinigend vermogen

Teilhard de Chardin (p. 44) ging volkomen op in wat hij als zijn levenstaak zag: als christen de paleontologie te beoefenen en aan de wereld duidelijk te maken dat de evolutie in de schepping een zinvol, doelgericht proces is, dat van energie naar materie, van materie naar leven, van leven naar bewustzijn, van bewustzijn naar zelfbewustzijn, van zelfbewustzijn naar collectief bewustzijn voert, om ten slotte haar voltooiing te bereiken in Christus.

De Katholieke Kerk had vroeger met de verkoop van aflaten, het verkopen van gebakken lucht een prima winstmodel. Dit winstmodel is in de Westerse wereld door de banken, met het adagium live now pay later overgenomen. Het zal duidelijk zijn dat dit korte termijn winstmodel haaks staat op de kost gaat voor de baat uit van de op de lange termijn gerichte circulaire economie waar Jan Terlouw en Herman Wijffels de aandacht op vestigen.

Herman Wijffels zegt bij zijn afscheid 3 oktober 2016 van de Universiteit Utrecht dat geen enkele organisatie die aan de maat van de tijd wil zijn en dus ook universiteiten niet, kan zonder integrerend perspectief voor het geheel. Integraal ontwerpen vraagt om geïntegreerde alpha, bèta en gamma kennis en vaardigheden. Ook het onderwijs zal meer vanuit dat perspectief vorm moeten krijgen. We hebben voor het maken van de toekomst mensen nodig die diepgaande kennis van een vakgebied combineren met de capaciteiten om integrerend te werken; ook wel T-shaped skills genoemd. Het gaat er dus om hoe wordt je een T-shaped professional, die generalistisch én specialistisch werkt?
Door het '
Wat en Hoe' op de juiste wijze te combineren wordt je een T-shaped expert, een levenskunstenaar. Het 'Wat', horizontale as heeft betrekking op kennis en het 'Hoe', verticale as op vaardigheden, levenservaring.

Stelling: Het is juist religie, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, het metafysische perspectief, dat het fundament bevat om de mensheid te verenigen, met elkaar te verbinden of met andere woorden Burgerschap en Broederschap te bevorderen.

Van der Laan (2) Anton Maes Volkskrant 2 augustus 2017 p. 23):
Parlementair redacteur Ariejan Korteweg (O&D, 1 augustus) is inmiddels ook onderdeel van de processen in de Haagse stolp geworden. Ariejan, de grote poldermachine om oplossingen te produceren moet juist zichtbaar zijn in de Kamer. En niet in de coulissen. Dat heeft Van der Laan wel door en jij niet.

Alsof Van der Laan over een ander land sprak (Ariejan Korteweg Volkskrant 1 augustus 2017 p. 19):
Het is verbazend dat Van der Laan, die Den Haag van binnenuit kent, zich blind staart op zo'n Kamerdebat over Charlie Hebdo.
Het is verbazend dat een zo ervaren en verstandig man als Van der Laan, die de Haagse processen van binnenuit kent, zich blind staart op de façade van zo'n profileringsdebat, terwijl hij weet dat in de coulissen de grote poldermachine wordt klaargezet om oplossingen te produceren. Op het niveau van het debat is vaak van alles aan te merken. Maar we mogen de momenten koesteren waarop de technocraten van de polder hun mantel van eensgezindheid afleggen om elkaar de les te lezen en zo zelf kleur te bekennen. Mensen kiezen geen politici om vier jaar ruzie te maken, zei Van der Laan. Ze kiezen ook geen politici om verschillen toe te dekken.

Geen politicus, maar een burger met gevoel (Tjerk Gualthérie van Weezel Volkskrant 31 juli 2017 p. 8-9):
Over de politiek
Zonder dat de naam van Geert Wilders valt, is die wel meer als dreiging aanwezig in het interview. Van der Laan toonde hoe Haagse partijpolitici elkaar vliegen afvangen en zwart maken in het debat na de aanslag op Charlie Hebdo. Dat soort gedrag is hem een gruwel en het vergroot volgens hem het cynisme over de politiek. 'Mensen stemmen niet om politici vervolgens vier jaar lang ruzie te zien maken en oude koeien uit de sloot te zien halen.' Politici moeten representeren en problemen oplossen, vindt Van der Laan.

Raymond Pettibon port in Amerika's zere plekken (Sacha Bronwasser Volkskrant 31 juli 2017 katern V7):
Raymond Pettibon schetst in zevenhonderd werken een diepzwarte analyse van de Amerikaanse geschiedenis.
De kunstenaar is een observator van zijn eigen tijd en schuwt de boosheid niet.
Walt Disney; de Califorische hippies en hun lsd-cultuur; de Bijbel; surfers; de dollar; et cetera. Steeds in heldere, beetje houterige tekenstijl en een toenemende woordenvloed.
'Geen Daumier en geen Disney', noemt kunsthistoricus Benjamin Buchloh hem in een heerlijk academisch catalogusessay, daarbij Pettibon nadrukkelijk tussen die culturele kanonnen positionerend. De Franse Honoré Daumier (1808-1879) was karikaturist pur sang. Walt Disney gaf met zijn tekenfilms vorm aan '
de collectieve infantilisering' - aldus Buchloh - van de Amerikaanse samenleving.
Amerika is een land in verval en dat is het niet zomaar ineens geworden. Als we goed hadden gekeken, zoals Pettibon, zou de huidige situatie niemand verbazen. De gerijpte kunstenaar zegt het onomwonden in zijn recente werk. In zijn gargantueske oeuvre zijn de kiemen al aan te wijzen. Daar, een tekeningetje uit 1986, waar een figuur de maan ziet opkomen boven de wolkenkrabbers.
'Een zekere Donald Trump. De eerste echte heer sinds jaren die ik ontmoette.'

Het rapport 'E i V' onderzoekt de relatie tussen 'Wat en Hoe', Structure follows Strategy (These + Antithese = Synthese) of met andere woorden legt verbindingen, zoekt naar de complementariteit tussen Rechter - en Linker hersenhelft, Sympathische en Parasympathische zenuwstelsel, Man en Vrouw (Nature-Nurture-debat) , Natuur en Cultuur, Sturing en Zelfsturing, Bestuurders en Bestuurden (Overheid-Burger, Zo boven Zo beneden), Individu en Collectief, Burgerschap en Broederschap, Generalist en Specialist, ' Professionals en Politicals, Optimist en Pessimist, Positief en Negatief, Formeel en Informeel, Aantrekking en Afstoting en de kennis van Goed en Kwaad (Recht en Onrecht).

De relatie tussen Individueel en Collectief kan zowel door een mandala als een lemniscaat worden gesymboliseerd. De cirkel, de levenscirkel, het levenswiel van het Boeddhisme, de mandala symboliseert de eenheid tussen de innerlijke en uiterlijke wereld, de 'micro- en macrokosmos'. De lemniscaat verbindt de horizontale cirkel met de verticale cirkel en symboliseert de bewust of onbewust ervaren werkelijkheid. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. We zijn het zelf die in het leven orde en wanorde creëren. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden ‘Het gaat om de moraal van ons levensverhaal’. Voor de gechiedenis van gemeenten, steden, provincies, landen, continenten en levensovertuigingen geldt een collectief verhaal. Het leven gaat over verhalen binnen verhalen, cirkels in cirkels of gesymboliseerd door concentrische cirkels.

'De broederschap was fantastisch' (Marc Peeperkorn interviewt Joseph Muscat Volkskrant 27 juli 2017 p. 10-11):
'Hartverwarmend, geen kille, cynische instantie.' De Maltese premier Joseph Muscat, afgelopen halfjaar voorzitter van de EU, is ronduit 'romantisch' over de topontmoetingen met zijn EU-collega's. Destijds fel tegenstander van het EU-lidmaatschap voor zijn eiland, wordt hij nu getipt als kandidaat voor een Europese topbaan. 'Voor het eerst begin ik te geloven dat de Brexit niet gaat gebeuren.'
Was er een specifiek moment waarop u het EU-blauwe licht zag?
Lachend: 'Ik was geen Saulus op weg naar Damascus! Ik zag dat mijn land helemaal niet kopje onder ging, dat de Maltezers geen last hadden van de Brusselse eenheidsworst. Wat ik niet had begrepen was dat voor veel Maltezers het EU-lidmaatschap de poort naar de buitenwereld was. Zij kozen voor een open samenleving, ik zat vast in een statistisch, bureaucratisch blikveld.'
Hoe kon u dat destijds missen op een eiland?
'Soms zie je door de bomen het bos niet meer.'
Het lijkt erop dat de EU uit een depressie klimt. Merkt u dat ook aan tafel bij de regeringsleiders?
'Zeker! Je voelt het. Zelfs collega's van je wie dat het minst verwacht, zeggen nu: we zijn te pessimistisch geweest. Het 'eureka-moment' was de verkiezing van Trump. Toen beseften de leiders: nu is het tijd voor de EU. De VS trekken zich terug, wij moeten meer zelf doen. Trumps presidentschap leidde tot een verenigd Europa. Zo zie je hoeveel in twaalf maanden kan veranderen. En ik ga dit feestje niet verpesten!'

Net als bij Paulus vond in het denken van Joseph Muscat een paradigmawisseling, een ommekeer in het denken plaats.

Emancipatie begint bij hersenpan van de man (Tom W.J. Schulpen Volkskrant26 juli 2017 p. 21):
Glazen plafond
Als vaders meer voor hun baby zorgen treden hersenveranderingen op waardoor hun ambities verminderen. De hersenen zijn constant in beweging en in staat zich steeds weer te vernieuwen. Dit gebeurt op alle leeftijden. Nieuwe vaardigheden, zoals het leren bespelen van een muziekinstrument, het beoefenen van een sport of het aanleren van gedrag geven in bepaalde hersengebieden aantoonbare vernieuwingen en veranderingen.
Het feit dat er een moederbrein bestaat, verklaart dat moederlijke gevoelens niet meer passen bij de oorspronkelijke ambities. Doorgaan met streven naar de top geeft schuldgevoelens en prioriteit voor de kinderen geeft kritiek van de (werk)omgeving. Zelfs degenen die het thuisfront goed geregeld hebben, zullen een carrière met werkweken van minstens 60 uur met moeite kunnen realiseren. De moeders die dat wel presteren zijn dan ook uitzonderlijk begaafd.
Als vaders echter meer voor de baby gaan zorgen door betaald vaderschapsverlof, gevolgd door parttimewerk, zal ook bij hen het streven naar de top waarschijnlijk verminderen.
Het speelveld van competitie tussen de seksen wordt daardoor evenwichtiger. Binnenkort verleent de ING vaderschapsverlof aan duizenden vaders. Dit geeft ideale mogelijkheden voor epidemiologisch onderzoek, zoals beschreven in mijn artikel. Betaald vaderschapsverlof bestaat al in de meeste Scandinavische landen, zodat vergelijkend onderzoek mogelijk is. Het doorbreken van het glazen plafond voor vrouwen begint bij de man, niet als beleidsmaker, maar als vader.

De neurofysiologie (of zenuwfysiologie) onderzoekt de werking en functies van het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel bestaat uit twee soorten neuronen: neuronen die activeren en neuronen die informatie verzamelen. Deze twee werken nauw samen.
Wellicht vormt de 6e Chakra de sleutel voor het tijdsbesef, van het reflexieve bewustzijn. De hypothalamus, het centrale regelcentrum voor het autonoom zenuwstelsel maakt gebruik van twee complementaire zenuwstelsels. Het sympathische en het parasympathische zenuwstelsel, die een regulerende, reflexieve werking hebben.

In de kern komt het neer op het trekkermechanisme ("nieuwe hersenpaden") van Prof. van Peursen
Om onze waarneming, leergedrag, opmerkzaamheid, logisch redeneren, herinneren, dromen te verklaren vergelijkt Prof. van Peursen in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen met het zogenaamde ‘trekkermechanisme’.

In Franstalig België zitten drieregeringen in crisis (Leen Vervaeke Volkskrant 25 juli 2017 p. 2):
De Waalse minister-president Paul Magnette heeft maandag zijn vertrek aangekondigd. De politicus zat al een tijd op de wip na een reeks schandalen waarin zijn partij, de Parti Socialiste (PS), een hoofdrol speelde.
Door zijn vlucht vooruit hoopt Magnette, die zelf niet bij de schandalen betrokken was, zijn reputatie als frisse wind binnen de PS te redden. Hij keert terug naar zijn oude baan, het burgemeesterschap van Charleroi.
Door alle schandalen en de ontoereikend geachte reactie van de Franstalige politici bevindt het vertrouwen in de politiek in Franstalig België zich op een dieptepunt. In de laatste peilingen kwam tot schrik van politieke waarnemers de communistische partij PTB naar voren als de grootste partij van Wallonië, met 24,9 procent van de stemmen, vijf keer zo veel als bij de verkiezingen in 2014. De PS, die sinds 1988 onafgebroken aan de macht was in Wallonië, viel terug naar 16 procent, de helft van haar vorige verkiezingsresultaat.

'Zulke affaires zouden elders veel meer gevolgen hebben' (Leen Vervaeke interviewt Christophe Van Gheluwe Volkskrant 25 juli 2017 p. 8-9):
Hij wordt niet graag 'Monsieur Éthique' genoemd, de bijnaam die de Waalse media hem geven. Hij is gewoon een burger, zegt Christophe Van Gheluwe, en wat hij doet, kan iedereen.
Op zijn website somt Van Gheluwe precies op welke dubbele petten politici dragen, en - voor zover te achterhalen - hoeveel ze daarmee verdienen. De ergste 'cumulards', met veertig of vijftig nevenfuncties, worden uitgelicht.
Sinds een jaar heeft Van Gheluwe een tweede website: Transparencia.be, waar burgers geholpen worden om toegang te krijgen tot overheidsdocumenten. Zoals in Nederland het WOB-verzoek bestaat, is er ook in België een procedure om overheidsdocumenten op te vragen, maar vaak weigeren overheidsinstanties hieraan mee te werken. Met zijn nieuwe website wil Van Gheluwe daar verandering in brengen.
'Mijn droom is dat in elke gemeente een klein groepje mensen de politiek in de gaten houdt. Dat zou al een enorm verschil maken. Wij burgers moeten de politici controleren, ieder op ons eigen niveau. Dat is de enige manier om de politieke cultuur te veranderen.'

Stelling: Het informele circuit, de achterkamertjes politiek en sociale -, diplomatieke - en lobbynetwerken van het grootkapitaal regeren voor een belangrijk deel de Westerse wereld.
Stelling: Internet is een weerspiegeling, de manifestatie van het informele circuit (facebook, instagram en twitter), de achterkamertjes in de politiek, maar ook van het formele circuit E-learning.

Zowel in Nederland als in Brussel worden we niet geregeerd door de formele parlementaire democratie, maar door de informele sociale -, diplomatieke - en lobbynetwerken.

Om de relatie tussen politiek en bedrijfsleven beter te leren begrijpen is het van belang de functies van politici in lobbynetwerken te onderzoeken. Het informele circuit, het lobbynetwerk toont hoe het politieke handwerk, de belangenbehartiging alles moet veranderen, opdat alles hetzelfde kan blijven achter de schermen werkt. Zelfs Obama heeft op het informele circuit geen grip. Marjan van Loon met haar sorry en de retoriek van Jeroen Dijsselbloem over de bonus berust op de wetenschap dat topbestuurders en politici bekend zijn met het feit dat het in de praktijk om het informele circuit draait. Religies hebben altijd al geweten hoe de paradox van Dirk-Jan van Baar te doorbreken. Religie is onze zoektocht om de orde in de innerlijke wereld van ons bewustzijn te ontdekken.

Rosanne Hertzberger (Zomergasten Jean-Pierre Geelen Volkskrant 24 juli 2017):
Over religie - Hertzberger verwees met twee fragmenten nadrukkelijk naar haar Joodse achtergrond - mocht Abbring niet te veel vragen. Even leek het omringende water vlam te vatten, toen Abbring haar gast vroeg naar haar geloofsbeleving. Dat irriteerde Hertzberger zichtbaar, ze vond het 'een beetje een impertinente vraag'. Dat verhield zich slecht tot haar voorliefde voor buiten de lijntjes kleuren en voor de vrijheid die de liberaal op andere momenten propageerde, maar het was voor Abbring een (zeer legitiem) bruggetje naar de spanning tussen geloof en wetenschap.
Voor de eigengereide denker Hertzberger geen probleem:
'De mens gelooft. Ik ben ook maar onderdeel van de kudde. (...) We moeten geloven, verhalen verzinnen, een drijfkracht hebben. Als je niet in God gelooft, gooi je heel veel kinderen met het badwater weg. Religie is heel goed in het vieren van het leven.'

Adolecentie (Arnon Grunberg Volkskrant 25 juli 2017):
'En ik vind het een gemiste kans als de adolescentie je wordt ontnomen omdat je al heel vroeg verantwoordelijkheid moet nemen', aldus Eveline Crone, Spinozawinnaar en hoogleraar neurocognitieve ontwikkelingspsychologie, in een interview van Evelien van Veen, zaterdag in de Volkskrant.
Ook stelt Crone dat de adolescentie nog nooit zo lang heeft geduurd als in onze cultuur. Een neveneffect van welvaart. Is het de roeping van de mens om eeuwig adolescent te zijn?
Als adolescentie de periode is waarin men nog geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen, dan is een deel van het electoraat in de eeuwige adolescentie terechtgekomen. De neiging anderen de schuld te geven van eigen misère, de haat tegen het schijnbaar onbegrijpelijke en het moeilijke, de rancuneleer van het rechtse populisme: de eeuwige adolescentie.
Sommigen weigeren verantwoordelijkheid te nemen voor het eigen leven en het eigen falen en denken geluk te vinden in het bestraffen van de zondebok.

De Nederlandse cultuur bestaat niet (Cas Mudde Volkskrant 25 juli 2017 p. 19):
De radicaal-rechtse propaganda van columnist Derk Jan Eppink mag niet onbeantwoord blijven.
Ik schrijf inderdaad dat populisme niet kan worden verslagen door immigratiebeperking. Dit is omdat populisme niet gaat over externe vijanden ('de immigranten') maar over interne vijanden ('de elite'). Het is waar dat de meeste rechts-populistische partijen primair op basis van hun anti-immigrantenprogramma worden gesteund, maar dat is vanwege hun nativisme (dat wil zeggen: xenofoob nationalisme), niet hun populisme. Er zijn verschillende (linkse) populisten die niet anti-immigrant zijn, zoals het Griekse Syriza of het Spaanse Podemos.
De these van Bannon, Eppink, Trump en vele anderen is verre van origineel en wordt al sinds de jaren negentig breed in conservatieve kring verkondigd: West-Europa pleegt zelfmoord via massa-immigratie. Het is de Europese variant van het in de VS populairdere white genocide-verhaal, zeer populair in zogeheten alt-rightkringen. Eppink noemt dat 'West-Europa's voltooidlevensgevoel', een sneer naar het desbetreffende wetsvoorstel van D66.
Radicaal-rechts definieert culturen en etnische groepen in essentialistische termen, alsof ze homogeen en onveranderlijk zijn. De Nederlandse cultuur bestaat echter niet en heeft nooit bestaan.
Tot de jaren zeventig stond Nederland bekend als een verzuilde samenleving. Katholieken en protestanten haatten elkaar, en elkaars cultuur, en samen haatten ze homoseksuelen en ongelovigen. Het zo tolerante Nederland dat islamofoben tegenwoordig tegen de intolerante islamisten (lees: moslims) pretendeert te beschermen, werd vijftig jaar geleden nog door een meerderheid van de Nederlandse bevolking afgewezen.
Wat dat betreft zijn de meeste allochtonen tegenwoordig meer Nederlands dan de meeste autochtonen vroeger waren.

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie
Isis Ontsluierd, een perspectief (David Reigle Theosofia september 2016 p. 123-135):
H.P. Blavatsky’s werk Isis Ontsluierd, gepubliceerd in 1877, had nooit de bedoeling om Isis, de Egyptische godin die de geheimen van de natuur belichaamt, te ontsluieren. Blavatsky had dit boek aan de drukker gegeven met als titel ‘De Sluier van Isis’, maar nadat met drukken was gestart, werd ontdekt dat deze titel elders al was gebruikt. Er moest dus snel een andere titel worden gevonden. De uitgever stelde Isis Ontsluierd voor en Blavatsky kon weinig anders doen dan instemmen (Blavatsky, Isis Ontsluierd, inleiding, 1:43).
Deel I Hoofdstuk 10 De innerlijke en uiterlijke mens (p. 432):
Omdat de ziel voortdurend voortgaat en in de loop van een bepaalde tijdsperiode alle dingen doorloopt, wordt ze daarna gedwongen om door alle dingen heen terug te gaan, en in de wereld hetzelfde web van voortbrenging te spinnen . . . want even vaak als dezelfde oorzaken terugkeren, zullen dezelfde gevolgen op dezelfde manier terugkomen.
– M. Ficino, Theologia platonica de immortalitate animae3
3) In: Cory, Ancient Fragments, ed. 1832, herdruk 1975, Wizards Bookshelf, blz. 267. Vertaling: De Vader liet elke geest van deze triade uitstromen.
Vanaf het moment dat het embryo wordt gevormd, totdat de mens, oud geworden, zijn laatste adem uitblaast en sterft, wordt begin noch einde door de dogmatische wetenschap begrepen; al wat vóór ons ligt is een leegte, alles achter ons een chaos. Voor haar is er geen bewijsmateriaal over het verband tussen geest, ziel en lichaam, hetzij vóór of na de dood. Het levensbeginsel alleen al vormt een onoplosbaar raadsel, en bij het bestuderen daarvan heeft het materialisme vergeefs zijn intellectuele vermogens uitgeput.

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie (Deel 2):
Hoofdstuk 6 Esoterische boeddhistische leringen leringen tot karikatuur gemaakt in het christendom (p. 336):
Zowel de heidense filosofie als het christendom danken echter hun verheven denkbeelden over de ziel en de geest van de mens en de onbekende godheid aan het boeddhisme en de Manu van de hindoes. Geen wonder dat de manicheeërs beweerden dat Jezus een gedaanteverandering van Gautama was; dat Boeddha, Christus en Mani één en dezelfde persoon waren,101 want de leringen van de eerste twee waren identiek. Jezus bleef trouw aan de oude Indiase leer toen hij de volkomen verzaking van de wereld en haar ijdelheden preekte om het koninkrijk van de hemel, nirvana, te bereiken, ‘waar de mensen niet trouwen, en niet worden uitgehuwelijkt, maar leven als engelen’ (Matth., 22:30).

Geheime Leer Deel I, Stanza 1 De nacht van het heelal (p. 65):
De ‘Moeder-Ruimte’ is de eeuwige, altijd aanwezige oorzaak van alles – de onbegrijpelijke GODHEID; haar ‘onzichtbare gewaden’ zijn de mystieke wortel van alle materie en van het Heelal. Ruimte is het enige eeuwige dat wij ons heel gemakkelijk kunnen voorstellen, onbeweeglijk in haar abstractie en niet beïnvloed door de aanwezigheid of de afwezigheid daarin van een objectief Heelal. Zij heeft geen afmetingen, hoe men die ook opvat, en bestaat op zichzelf. Geest is de eerste differentiatie van DAT, de oorzaakloze oorzaak van zowel . Zoals de esoterische catechismus leert, is zij noch grenzeloze leegte, noch voorwaardelijke volheid, maar beide. Zij was en zal altijd zijn. (Zie de Proloog.)
73: De Geheime Leer verkondigt de steeds verdergaande ontwikkeling van alles, van werelden zowel als van atomen; en deze indrukwekkende ontwikkeling heeft noch een denkbaar begin, noch een einde dat men zich kan voorstellen. Ons ‘Heelal’ is er slechts één uit een oneindig aantal Heelallen, alle ‘zonen van noodzakelijkheid’, omdat zij schakels vormen in de grote kosmische keten van Heelallen, waarvan ieder zich tot zijn voorganger verhoudt als een gevolg, en tot zijn opvolger als een oorzaak.
Het verschijnen en verdwijnen van het Heelal wordt voorgesteld als een
uitademing en inademing van ‘de grote adem’, die eeuwig is en die, omdat hij beweging is, een van de drie aspecten van het Absolute is; de andere twee zijn abstracte Ruimte en duur. Als de ‘grote adem’ wordt geprojecteerd, wordt hij de goddelijke adem genoemd en wordt hij beschouwd als het ademen van de onkenbare godheid – het ene Bestaan – die als het ware een gedachte uitademt die de Kosmos wordt. (Zie Isis Ontsluierd.) Zo verdwijnt ook, als de goddelijke adem weer wordt ingeademd, het Heelal in de schoot van ‘de grote moeder’, die dan slaapt ‘gewikkeld in haar onzichtbare gewaden’.
Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 266):
‘De godheid (de altijd onzichtbare Tegenwoordigheid)’, zegt de Zohar, ‘manifesteert zich door de tien sephiroth, die haar stralende getuigen zijn. De godheid is als de zee waaruit een stroom vloeit, WIJSHEID genaamd, waarvan de wateren uitmonden in een meer dat Intelligentie heet. Uit het bekken ontspringen de zeven sephiroth, als zeven kanalen. . . . Want tien is gelijk aan zeven: de decade bevat vier eenheden (symmetrieën) en drie tweevouden ('binnen en buiten', 'zo groot, zo klein' en 'zo boven, zo beneden').’ De tien sephiroth komen overeen met de ledematen van de MENS. ‘Toen ik Adam Kadmon vormde’, laat men de Elohim zeggen, ‘schoot de geest van het Eeuwige uit zijn lichaam als een bliksemflits, die zich onmiddellijk verspreidde op de golven van de zeven miljoen hemelen, en mijn tien gloriën waren zijn ledematen.’ Maar men kan noch het hoofd noch de schouders van Adam Kadmon zien; daarom lezen wij in de Sephra Dzenioutha (het ‘Boek van het verborgen mysterie’):

In de macrokosmos draait het om de torus en in de microkosmos om de uitgevouwen kubus, die de mens symboliseert. Het zeropoint illustreert de absolute ‘Ruimte en Tijd’.

De in het rapport ‘E i V’ geïnventariseerde modellen zijn net als SUSY supersymmetrisch.
Supersymmetrie, afgekort SUSY geldt als een van de meest kansrijke uitbreidingen van het standaardmodel voor elementaire deeltjes. De snaartheorie toont slechts de materiële kant van de medaille. Op basis van de supersymmetrie wordt geconcludeerd dat de Levensboom een optie biedt om de schakel tussen de materiële - en immateriële, geestelijke kant uit te beelden. De Levensboom weerspiegelt als het ware de Snaartheorie. Dit concept is uitgewerkt met behulp van een 'bewustzijnsschil', die is opgebouwd rond de begrippen ether-paradigma, reflexief bewustzijn, meta-leren en hermeneutische cirkel (kwantummonade). De hierbij gevolgde denkwijze sluit aan op de door Francis Heylighen beschreven vijf verschillende stappen of niveaus van het bewustzijn: Sensation, Awareness, Experience, Self-awareness en First-person experience. Elke stap biedt successievelijk het kader voor de volgende stap met een hoger abstractieniveau. Ook is voor het uitwerken van dit gezichtspunt van de publicatie Het transcenderen van de conceptueel-symbolische kode van Francis Heylighen gebruik gemaakt. Het overkoepelend evolutionair-systemische wereldbeeld (ESW) van Francis Heylighen plaatst de schetsmatige opzet van het rapport ‘E i V’ in een academisch kader. Het ESW cursusmateriaal bestrijkt met betrekking tot de chaostheorie en de systeemleer dezelfde invalshoek.

René Meijer De Energiekwestie en de Orde van de Tijd - Het paradigma voor de Nieuwe Wereldorde.
Prof. Kanarev stelt dat we in de twintigste eeuw onze onderzoeksresultaten verkeerd zijn gaan interpreteren; we zijn volgens hem iets vergeten. "Tijd, ruimte en materie - het zijn de drie niet te scheiden elementen van een universum".

In het leven bewegen we ons tussen een materiële wereld en een spirituele wereld, een fundamentele dualiteit van leefwerelden. Als we een theorie van alles willen hebben, moeten deze werelden in deze hiërarchisch-structurele visie op de persoon en de materie, in dit nieuwe paradigma voor de wereldorde, worden gecombineerd zodat iedereen er een plaats in heeft, zodat een ieder gerespecteerd kan worden en conflicten daarmee beëindigd kunnen worden. De beide werelden hebben elkaar nodig en kunnen niet zonder elkaar bestaan, precies zoals de ruimte niet zonder de materie en de tijd kan bestaan en de oude natuurkunde het ook niet kan stellen zonder de antimaterie. Het geheel van de hiërarchische deeltjestheorie (HDT) laat zich dan als volgt weergeven:

Het is in feite een dubbele Tetraktys, een dubbele 1-2-4-8 versie van het pythagoreïsche 1-2-3-4 symbool voor de kosmos. In deze driehoek, die in de HDT voor zowel het manifeste als het niet-manifeste staat, toont zich de orde van het geleidelijk in opeenvolging vanuit de monade evolutionair ontstaan van de diade, de triade en de tetrade als de basisverdeling van de schepping. Respectievelijk staan die vier traditioneel voor de singulariteit van het oerbegin van het hebben van o dimensies, de eenheid; de tweevoudigheid van één dimensie, van een lijn, van de polariteit van de wereld; de drievoudigheid van twee dimensies, een plat vak, een vergelijking van polariteiten in het woord; en de viervoudigheid van het hebben van een driedimensionale wereld bestaande uit de vier basiselementen of basiskrachten der natuur. De esoterische Pythagoreërs zworen op dit symbool van de eeuwige vernieuwing zelfs een eed:
Ik zweer bij Hem die in onze zielen de heilige Tetraktys heeft geplant, de bron van de Natuur wier oorzaak Eeuwig is.
Voorwaar, bij de Tetraktys die aan onze Ziel de bron verschafte, die de wortels der immer vloeiende natuur bevat.
(Ou ma ton hameterai geneai paradonta Tetraktun, Pagan aenaou Phuseôs Rhizôma t' ekhousan).

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Proloog (p. 31):
De ene cirkel is de goddelijke eenheid, waaruit alles voortkomt en waarnaar alles terugkeert. Zijn omtrek – een noodzakelijk begrensd symbool, gezien de beperking van het menselijke verstand – geeft de abstracte, altijd onkenbare TEGENWOORDIGHEID aan, en het vlak waarin de cirkel ligt, correspondeert met de universele ziel, hoewel deze twee één zijn. Het feit dat alleen de oppervlakte van de schijf wit is en de achtergrond zwart, toont duidelijk aan dat haar gebied de enige kennis is, hoewel nog vaag en nevelig, die de mens kan bereiken. Dit is het gebied waar de manifestaties van het manvantara beginnen, want in deze ZIEL sluimert tijdens de pralaya de goddelijke gedachte1, waarin het plan van iedere toekomstige kosmogonie en theogonie verborgen ligt.
1) Het is nauwelijks nodig de lezer er nog eens aan te herinneren dat de term ‘goddelijke gedachte’, evenals ‘universeel denkvermogen’, niet moet worden beschouwd als zelfs ook maar een vage afschaduwing van een verstandelijk proces verwant aan dat van de mens. Het ‘onbewuste’ kwam volgens Von Hartmann tot het veelomvattende scheppings-, of beter evolutionaire plan ‘door een helderziende, boven alle bewustzijn verheven wijsheid’, die in de taal van de Vedanta absolute wijsheid zou betekenen. Alleen degenen die beseffen hoe hoog de intuïtie zich bevindt boven de trage processen van het redenerende denken, kunnen zich een heel vaag begrip vormen van die absolute wijsheid die de begrippen van Tijd en Ruimte te boven gaat. Het denkvermogen zoals wij dat kennen, kan worden herleid tot bewustzijnstoestanden van verschillende duur, intensiteit, ingewikkeldheid, enz., en deze berusten uiteindelijk alle op gewaarwordingen, die weer maya zijn. Gewaarwording vooronderstelt noodzakelijk weer beperking. De persoonlijke God van het orthodoxe theïsme neemt waar, denkt en wordt beïnvloed door emoties: hij heeft berouw en voelt ‘hevige toorn’. Maar het is duidelijk dat het denkbeeld van zulke geestestoestanden de ondenkbare vooronderstelling meebrengt dat de opwekkende prikkels van buiten komen, om nog maar niets te zeggen van de onmogelijkheid om onveranderlijkheid toe te schrijven aan een wezen, van wie de emoties wisselen met de gebeurtenissen in de werelden die het bestuurt. De begrippen van een onveranderlijke en oneindige persoonlijke God zijn dus onpsychologisch en wat erger is, onfilosofisch.
32: Zij is het ENE LEVEN, eeuwig, onzichtbaar en toch alomtegenwoordig, zonder begin of einde en toch periodiek in haar geregelde manifestaties, terwijl tussen die perioden het duistere geheim van het niet-zijn heerst; onbewust en toch absoluut Bewustzijn; niet te verwerkelijken en toch de ene op zichzelf bestaande werkelijkheid; inderdaad ‘een chaos voor het gevoel, een Kosmos voor de rede’. Haar ene absolute kenmerk, namelijk HETZELF, de eeuwige, onophoudelijke beweging, wordt in esoterische taal de ‘grote adem’2 genoemd, dat is de eeuwigdurende beweging van het Heelal in de zin van grenzeloze, altijd aanwezige RUIMTE. Wat bewegingloos is, kan niet goddelijk zijn. Maar er is ook in feite en in werkelijkheid niets absoluut onbeweeglijk binnen de universele ziel.
Sinds het begin van het bestaan van de mens, vanaf het eerste verschijnen van de bouwmeesters van de bol waarop de mens leeft, werd de ongeopenbaarde godheid erkend en beschouwd vanuit haar enige filosofische gezichtspunt –
universele beweging, de trilling van de scheppende adem in de Natuur. Het occultisme vat het ‘ene Bestaan’ als volgt samen: ‘De godheid is een geheim, levend (of bewegend) VUUR, en de eeuwige getuigen van deze ongeziene aanwezigheid zijn licht, warmte en vocht’ – deze drieëenheid omvat en is de oorzaak van elk verschijnsel in de Natuur3. Beweging binnen de kosmos is eeuwig en onophoudelijk; kosmische beweging (de zichtbare of waarneembare) is eindig en periodiek. Als een eeuwige abstractie is zij de ALTIJD-AANWEZIGE; als een manifestatie is zij eindig, zowel in de richting van wat gaat komen als in de tegenovergestelde richting; beide vormen de alfa en de omega van opeenvolgende reconstructies.
41: De occulte catechismus bevat de volgende vragen en antwoorden:
‘Wat is het dat altijd is?’ ‘Ruimte, de eeuwige anupadaka12.’
‘Wat is het dat altijd was?’ ‘De kiem in de wortel.’
‘Wat is het dat altijd komt en gaat?’ ‘De grote adem.’
‘Is er dus drie keer iets eeuwigs?’ ‘Neen, de drie zijn één.
Wat altijd is, is één; wat altijd was, is één; wat altijd bestaat en wordt, is ook één: en dit is Ruimte.’
‘Verklaar dit, o lanoo (leerling).’ ‘Het Ene is een ongebroken cirkel (ring) zonder omtrek, want het is nergens en overal; het Ene is het grenzeloze vlak van de cirkel, die alleen gedurende de tijdperken van een manvantara een middellijn manifesteert; het Ene is de ondeelbare punt die tijdens die perioden nergens wordt gevonden en overal wordt waargenomen; het is het verticale en het horizontale, de vader en de moeder, de top en de basis van de vader, de twee uitersten van de moeder, dat in werkelijkheid nergens heen reikt, want het Ene is de ring en evenzo de ringen die binnen die ring zijn. Licht in duisternis en duisternis in licht: de ‘adem die eeuwig is’. Het beweegt zich van buiten naar binnen wanneer het overal is en van binnen naar buiten als het nergens is – (dat is maya13, een van de middelpunten14). Het breidt zich uit en trekt samen (uitademing en inademing). Als het zich uitbreidt, verspreidt en verstrooit de moeder zich; wanneer het samentrekt, trekt de moeder zich terug en verzamelt zich. Dit brengt de perioden van evolutie en ontbinding teweeg, manvantara en pralaya. De kiem is onzichtbaar en vurig; de wortel (het vlak van de cirkel) is koel; maar tijdens evolutie en manvantara is haar kleed koud en stralend. Hete adem is de vader die het kroost van het element met de vele gezichten (het heterogene) verslindt en die met één gezicht (het homogene) ongemoeid laat. Koele adem is de moeder, die ze ontvangt, vormt, voortbrengt en terugontvangt in haar schoot, om ze te hervormen bij de dageraad (van de dag van Brahma, of manvantara). . . .’
12) Dit betekent ‘ouderloos’; zie hierna.
13) De esoterische filosofie die ieder eindig ding als maya (of de illusie van de onwetendheid) beschouwt, moet noodzakelijk iedere planeet en ieder lichaam binnen de kosmos in hetzelfde licht zien, en wel als iets dat tot stand is gebracht en dus eindig. De uitdrukking ‘het beweegt zich van buiten naar binnen, enz.’ heeft dus in het eerste deel van de zin betrekking op de dageraad van het maha-manvantarische tijdperk, of de grote nieuwe evolutie na een van de volledige periodieke ontbindingen van iedere samengestelde vorm in de Natuur (van planeet tot molecule) in zijn uiterste essentie of element, en in het tweede deel van de zin op het gedeeltelijke of plaatselijke manvantara, dat een zonne- of zelfs een planetair manvantara kan zijn.
14) Met ‘middelpunt’ wordt een energiecentrum of een kosmisch brandpunt bedoeld; als de zogenaamde ‘schepping’ of vorming van een planeet wordt teweeggebracht door die kracht die de occultisten LEVEN noemen en de wetenschap ‘energie’, dan heeft het proces van binnen naar buiten plaats. Men zegt dat ieder atoom in zichzelf de scheppende energie van de goddelijke adem bevat. Dus, na een absolute pralaya, of wanneer het vooraf bestaande materiaal slechts bestaat Uit EEN element en de ADEM ‘overal is’, werkt laatstgenoemde van buiten naar binnen. Na een kleine pralaya daarentegen, wanneer alles in statu quo is gebleven – in een bevroren toestand, om zo te zeggen, zoals de maan – beginnen bij de eerste trilling van het manvantara de planeet of planeten hun wederopstanding tot het leven van binnen naar buiten.
47: De kernleer van de esoterische filosofie erkent geen voorrechten of bijzondere gaven van de mens,
behalve die zijn eigen ego heeft verkregen door persoonlijke inspanning en verdienste gedurende een lange reeks van zielsverhuizingen en reïncarnaties. Daarom zeggen de hindoes dat het Heelal Brahma en Brahmâ is, want Brahma is in ieder atoom van het heelal, omdat de zes beginselen in de Natuur alle het resultaat zijn – de verschillend gedifferentieerde aspecten – van het ZEVENDE en ENE, de enige werkelijkheid in het Heelal, hetzij kosmisch of microkosmisch. Daarom ook worden de omzettingen (psychische, geestelijke en stoffelijke) van het zesde (Brahmâ, het voertuig van Brahma) op het gebied van manifestatie en vorm door metafysische antifrase opgevat als bedrieglijk en mayavisch.
De Geheime Leer Deel I, Samenvatting (p. 310):
Deze magnus limbus, of de Yliaster van Paracelsus, is eenvoudig onze oude vriend, de ‘vader-moeder’ van binnen, uit de tweede en de andere stanza’s, voordat deze in de Ruimte verscheen. Het is de universele voedingsbodem van de Kosmos, verpersoonlijkt in het tweevoudige karakter van de macro- en de microkosmos (of het Heelal en onze wereldbol)9 door aditi-prakriti, de geestelijke en de stoffelijke natuur.
9) Alleen de middeleeuwse kabbalisten pasten in navolging van de joodse kabbalisten en één of twee neoplatonisten de term microkosmos op de mens toe. De oude filosofie noemde de aarde de microkosmos van de macrokosmos, en de mens het resultaat van beide.
De Geheime Leer Deel I, Hoofdstuk Over elementen en atomen (p. 630):
Dit is de logos (de eerste) of Vajradhara, de allerhoogste Boeddha (ook Dorjechang genoemd). Als Heer van alle mysteriën kan hij zich niet manifesteren, maar hij zendt zijn hart – het ‘diamanten hart’, Vajrasattva (Dorjesempa) – de wereld van manifestatie in. Dit is de tweede logos van de schepping, uit wie de zeven (volgens de exoterische sluier de vijf) Dhyāni-Boeddha’s voortkomen, die de aupapāduka worden genoemd, ‘de ouderlozen’. Deze Boeddha’s zijn de oorspronkelijke monaden uit de wereld van het onlichamelijke zijn, de arūpa-wereld, waarin de intelligenties (alleen op dat gebied) in het exoterische systeem geen vorm en geen naam hebben, maar in de esoterische filosofie hebben ze wel hun zeven afzonderlijke namen. Deze Dhyāni-Boeddha’s emaneren of scheppen door de kracht van dhyāna uit zichzelf hemelse Zelven – de bovenmenselijke bodhisattva’s. Deze incarneren als stervelingen aan het begin van iedere menselijke cyclus op aarde en worden in incidentele gevallen, dankzij hun persoonlijke verdienste, bodhisattva’s onder de zonen van de mensheid, waarna zij opnieuw als mānushi- (menselijke) Boeddha’s kunnen verschijnen. De aupapāduka (of Dhyāni-Boeddha’s) zijn dus identiek met de mānasaputra’s van de brahmanen, ‘de verstandgeboren zonen’ – hetzij van Brahmā, hetzij van een van de andere twee personen van de goddelijke drie-eenheid, en dus ook identiek met de rishi’s en de prajāpati’s. Zo vindt men in de Anugītā een passage, die esoterisch gelezen duidelijk hetzelfde denkbeeld en stelsel aangeeft, hoewel in een andere beeldspraak. Er staat: ‘Wat voor wezens er in deze wereld ook zijn, beweeglijke of onbeweeglijke, ze zijn de allereersten die zullen worden opgelost (bij pralaya); en daarna komt wat zich uit de elementen heeft ontwikkeld (waaruit het zichtbare Heelal is gevormd); en na de daarbij ontstane wezens, alle elementen. Zo is de trapsgewijze opklimming van de wezens. Goden, mensen, gandharva’s, piśācha’s, asura’s, rākshasa’s, allen zijn geschapen door svabhāva (prakriti, of plastische natuur), niet door daden en ook niet door een oorzaak’ – d.w.z. niet door enige fysieke oorzaak.
H.P. Blavatsky, De Geheime Leer Deel I/II, p. 682/4: Het viertal wordt zowel in de Kabbala als door Pythagoras als het volmaakste of liever als het heilige getal opgevat, omdat het voortkwam uit de een, de eerste gemanifesteerde eenheid, of liever de drie in één. Door mystieke vervorming werden ze het viertal – de driehoek werd de TETRAKTIS. De alfa en omega van de mystieke gedachte – kreeg na Pythagoras door toedoen van Aristoteles veel minder betekenis. Plutarchus verklaart dat de Achaïsche Grieken het viertal als de wortel en het beginsel van alle dingen beschouwden, omdat dit het getal van de elementen was, die alle zichtbare en onzichtbare geschapen dingen voortbrachten. De natuurfilosoof Empedocles van Agrigento beschrijft de vier onveranderlijke elementen aarde, water, lucht en vuur.

Jan Wicherink Ontheemde Zielen Ontwaken (p. 88):
Een andere manier om de torusvorm te bekijken is om deze te beschouwen als een vorm die perfect kan worden beschreven door een verzameling van Phispiralen. Een andere manier om de torusvorm te bekijken is om deze te beschouwen als een vorm die perfect kan worden beschreven door een verzameling van Phispiralen.
179:Links de dubbele vortex die de torus rechts creëert
Het vergt wat inbeeldingskracht, maar kijk eens naar de dubbele vortex links, lijkt dit niet op een boom? De onderste vortex vormt de wortels, de bovenste vormt het bladerdek. Dit is de boom van de kennis van goed en kwaad in de Hof van Eden. Wanneer we kijken naar het rechter plaatje dan is het vrij eenvoudig om er een appel in te herkennen, de torus heeft namelijk de vorm van een appel. De slang die Eva verleidde om de appel van de boom te eten, is de Phi-spiraal die perfect de torus beschrijft.
Het verhaal van Adam en Eva zou dus wel eens een verwijzing kunnen zijn naar de manier waarop de materiële wereld geconstrueerd wordt uit de ether! De val uit het paradijs begon toen de Eenheid van de Schepper, Zijn eeuwige bewustzijn, de ether, de eerste torusvorm voortbracht. De eerste stap in de schepping was tegelijkertijd de afscheiding van de Eenheid. De val uit het paradijs zou uitgelegd kunnen worden als de afscheiding van de Eenheid in de illusoire fysieke wereld van schijnbaar afgescheiden delen.

OPMERKINGEN:
10. Dimensies: voorstelling en verbeelding
Dimensies laten ons toe onze omgeving te beschrijven en voor te stellen: het zijn producten van onze geest en de dimensionele voorstelling van de ruimte is met zekerheid geëvolueerd van 2 naar 3 toen de astronomie zijn invloed liet gelden. De beperktheid van ons (evoluerend) voorstellingsvermogen speelt ons parten als we de 4-dimensionele ruimte-tijd van Einstein voorgeschoteld krijgen. Niettemin kunnen de 4 dimensies in een wiskundig model gegoten worden dat toelaat om de ruimte-tijd-vervormingen met tensor-algebra te berekenen, en daarbij resultaten te boeken die het Newton-model overtreffen. Door ruimtevervorming en tijdvervorming afzonderlijk te beschouwen en nadien opnieuw te integreren, slaagt voorstelling gekoppeld met verbeelding er toch in die resultaten behoorlijk te duiden.

In welke richting mogen wij dan verwachten dat de evolutie verder gaat?
Antwoord: Hiervoor ziet Teilhard de Chardin maar één mogelijkheid. In miljarden jaren tijds heeft zij zich gericht op het ontstaan van het leven (de biogenese) en het bewustzijn (de psychogenese); nu zij zich grenzen gesteld ziet op het gebied van het individuele bewustzijn, liggen voor de noögenese (zelfbewustzijn) de perspectieven op het collectieve vlak.

De boeken van Benjamin Adamah, Ervin Laszlo, Jules Ruis (website), Gerrit Teule en Jan Wicherink hebben een punt gemeenschappelijk en dat is de chaostheorie. Ook in het onderzoek ‘E i V’ is de chaostheorie als verbindende schakel naar voren gekomen.
Benjamin Adamah bespreekt in zijn boek de torus op pagina 112, Gerrit Teule op p. 149 en Jan Wicherink op p. 179.

Boek Nulpunt Revolutie van Benjamin Adamah (p. 113): Het getal nul fungeert hier als een logische dialectische scheidingswand.
Nul is de tzimtzum van Luria. In nul heeft de drie-eenheid van energie, bewustzijn en leven haar allerhoogste ‘voltage’. In het bovenstaande model is nul op te vatten als een zwart gat/oerknal-correlaat dat de ‘pomp' (tzimtzum) of het ‘hart’ (tzimtzum) vormt van de scheppingsgolf en ether of akasha in beweging zet.
Nul is vanuit een dynamisch perspectief een omslagpunt waar Dat wat geen buiten kent (positief iets; + 1) voorkomt uit de dimensieomslag van Dat wat geen binnen kent (negatief iets; - 1).

====

Microkosmos en Macrokosmos (Wederkerigheid: 'Macrokosmos en Microkosmos', 'Binnenwereld en Buitenwereld')

Gulden regel: Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander.
Confucius: Doe nooit anderen aan wat je niet zou willen dat ze jou aan zouden doen. (Isis ontsluierd, deel 2 p. 398, etc.)
Confucius: Alle mensen zijn hetzelfde. Het zijn slechts hun gebruiken die verschillen.
Mattheüs 7:7-12 Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun aldus: want dit is de wet en de profeten.
Plato: Het lichaam is een gevangenis voor de menselijke geest?
Plato: De ware aard der dingen wordt door onze woorden niet onthuld maar verhuld.
Geometrie zal de ziel naar de waarheid leiden.
Plato: Ideeën regeren de wereld.
Stelling van Plato:
Alle kennis is herinnering.
Plato’s motto: God gaat meetkundig te werk.
Het citaat Tatha Pinde, Yatha Brahmanda, Yatha Brahmanda, Tatha Pinde - Zoals het lichaam is (Microkosmos), is ook de Schepping (Macrokosmos), zoals de Schepping is, is ook het Lichaam.
H.P. Blavatsky: Het heelal en alles, zowel het morele, mentale, fysieke, psychische als geestelijke, erin berust op een volmaakte wet van evenwicht en harmonie. (De Sleutel tot de Theosofie blz. 175)
Omdat mensen kinderen van het heelal zijn, die alle kwaliteiten, kenmerken, krachten en functies die het heelal op een macrokosmische schaal bezit ook hebben en zich daarmee belichamen, is het gemakkelijk door onzorgvuldig denken het idee binnen te laten sluipen dat de goden kopieën van mensen moeten zijn.
J. Krishnamurti: No man from outside can make you free... No one holds the Key to the Kingdom of Happiness. No one has the authority to hold that key. That key is your own self, and in the development and the purification and in the incorruptibility of that self alone is the Kingdom of Eternity....
Shakespeare There are more things in heaven and earth, Horatius, Than are dreamt of in your philosophy (Hamlet 1.5.166).
Thomas Carlyle: Inderdaad, de mensen zijn mystiek verbonden. Een band van broederschap maakt alle mensen één.
Fred Matser: De chaos in de wereld (‘om-geving’) is een reflectie van de wanorde in onze hoofden en harten (‘in-geving’).

Johannes 1 Het woord is vlees geworden
De Bijbel is ook het Woord (verbum, Logos), maar dat is het geschreven Woord. Iedereen is het erover eens dat het geschreven “Woord” een aanvang kende. Dit geldt evenzo voor het “Woord” in het vlees. In feite zegt de Griekse tekst van Mat. 1:18a dat in de SV heel duidelijk: “De geboorte van Jezus Christus was nu aldus”Het woord is vlees geworden betekent dat we elkaar beter kunnen leren begrijpen.

Mijn God laat zich niet kennen
Mijn God laat zich niet kennen, maar wij kunnen onszelf aan de ander laten zien – in onze kwetsbaarheid en verdriet en medemenselijkheid. Wij kunnen onszelf laten zien als hongerig en dorstig naar gerechtigheid, op zoek naar vrede en geluk in een wereld vol van ongerechtigheid, onvrede en ongeluk. En zo ook de ander tegemoet treden. Dan begint er een nieuw verhaal, met nieuwe verantwoordelijkheden en een heel eigen plot. Als God zich niet laat kennen, willen wij naast elkaar staan en zorg dragen voor elkaar. De ander niet alleen laten staan, niet in zijn vreugde en niet in zijn verdriet. – Christa Anbeek, bijzonder hoogleraar remonstrantse theologie

Wetenschap en Religie als Partners (Henk Hogeboom van Buggenum 14 juni 1998):
De
Bijbel en haar interpretaties door de eeuwen heen zullen van deze zoektocht dienen te getuigen, wil men deze met recht een 'openbaring' kunnen noemen. Velen hebben zich in het verleden op de Bijbel beroepen. Men heeft haar letterlijk, allegorisch, symbolisch en historisch geïnterpreteerd. Maar zoals bijvoorbeeld ook Dante (± 1314) dat uitdrukkelijk voor zijn Divina Commedia stelde: Op elk niveau van bewustzijn is de beschrijving van de zoektocht van de mens in het leven weliswaar te volgen, maar het juiste beeld ontstaat pas dàn, als je alle niveaus tegelijk weet te doorschouwen. Dit doorschouwen bereik je alleen door je voor al deze niveaus open te stellen. Je inspanning zou daarop gericht moeten zijn: niet alleen op de letter, niet alleen op de geschiedkundige juistheid, niet alleen op de symbolische betekenis of de allegorische uitleg. Nee, op de poging van het bewustzijn zich in de taal klaarheid te verschaffen over zijn richting. (Dante verrichtte deze inspanning - zoals velen onder u zullen weten - onder andere door zich door Vergilius door de hel te laten voeren. In de hel zag hij de voorbeelden en gevolgen van een verkeerd gericht bewustzijn. Niet alleen bij erkende boeven, maar ook bijvoorbeeld bij pausen, koningen en handelslieden. Door hun gerichtheid op zichzelf, op eigen eer, roem, macht, rijkdom, wellust hadden ze op aarde velen in het verderf gestort. Dante gaf ons zijn wereldbeeld als dichter, dus verdicht in een visioen waarin wij onszelf herkennen!)

Als bevlogen EU-diplomaat vocht zij wereldwijd voor de mensenrechten (Peter de Waard Volkskrant 3 juni 2021 p. 30):
Ze voerde als diplomaat het overleg over de vredesmissies van de EU in onder meer Afghanistan en Soedan en kreeg dit voorjaar nog een hoge EU-onderscheiding. Haar gehele carrière zette ze zich in voor mensenrechten en gelijkwaardigheid. Hadewijch Hazelzet werd 49 jaar.
Een van haar Brusselse collega’s zei op de uitvaart: ‘We kenden haar allemaal als een waterval, een zonnestraal met een schaterlach, maar als het erop aan kwam was ze diep ernstig. Want ze wist: tief ist die Welt, tief ihr Weh.’ Haar laatste oproep was: ‘De wereld zal mensenrechten blijven respecteren; vrouwen en mannen moeten gelijkelijk leiding geven; en moge de toekomst voortbouwen op wat we in het verleden hebben geleerd. Ga door!’

Evenwicht tussen verdraagzaamheid en onverdraagzaamheid. Maar hoe dan? (Toon van Eijk Civis Mundi Digitaal #41 november 2016):
Vraagstelling
Momenteel zijn we in het westen getuige van een
‘zichzelf waarmakende voorspelling’ met betrekking tot het aanwakkeren van wantrouwen tussen populistische politici en jihadisten. Het geschetste beeld wordt belangrijker dan de feiten. Hoe kunnen we deze onzinnige wedloop doorbreken? Hoe kan een balans tussen vertrouwen en wantrouwen, en tussen verdraagzaamheid en onverdraagzaamheid, bewerkstelligd worden? Hoe kan brede maatschappelijke cohesie worden bevorderd? Dialectische integratie
De tegenpolen in paren van tegengestelden kunnen onderscheiden maar niet gescheiden worden. Het zijn paradoxen (schijnbare tegenstellingen) die uiteindelijk de twee kanten van één medaille vormen, een eenheid-in-verscheidenheid. Met betrekking tot bijvoorbeeld de man-vrouw polariteit zijn mannen en vrouwen de twee kanten van één medaille en bestaan éénzijdige medailles gewoonweg niet.\\ Integrerend vermogen
De paradox'eenheid-in-verscheidenheid kan niet intellectueel opgelost worden, maar dient simpelweg geleefd te worden op hogere niveaus van bewustzijn. Vooral in een multiculturele samenleving is het belangrijk te beseffen dat eenheid niet afhankelijk is van gelijkheid maar van integrerend vermogen. Hoe groter de verschillen, hoe groter het integrerend vermogen moet zijn. Ook ons woord ‘uni-versiteit’ verwijst naar eenheid-in-verscheidenheid, maar wordt daar het vermogen om tegenstellingen te verenigen onderwezen? Uiteindelijk is de vraag hoe we de tegenpolen verdraagzaamheid en onverdraagzaamheid integreren een kwestie van eeuwenoude wijsheid. Net zoals trouwens het gezegde ‘als je de wereld wilt veranderen, begin bij jezelf’. Het figuurlijk intellectueel ‘oplossen’ en doen ‘smelten’ van de paradox eenheid-in-verscheidenheid vraagt om bewustzijnsontwikkeling, te beginnen bij een ieder van ons. Dan verdwijnt deze paradox letterlijk als sneeuw voor de zon.

Essay De oorlog tegen het Westen
Fatterig, verwijfd, corrupt (Ian Buruma De Groene Amsterdammer 3 juni 2021 p. 42-45):
Waar ligt de oostgrens van het Westen? Bij Centraal-Europa? Bij Oost-Europa? En wat onderscheidt het Westen van het Oosten? Ingewikkeld.
Te meer omdat het Westen zelf steeds meer antiwesterse krachten herbergt.

De antroposofie en corona
Ahriman is opgestaan (Eva Hofman De Groene Amsterdammer 3 juni 2021 p. 32-35):
De antroposofische beweging is kritisch ten aanzien van de coronamaatregelen en vaccinaties. En verdeeld. Sommigen dwalen af naar extreem-rechts of naar dwaze theorieën. Anderen maken zich hier zorgen over.
Albèrt, uitgesproken op z’n Frans, draagt een schipperspet en een leren jas. Hij loopt net de biologische winkel uit met een lading boodschappen. Hij wil best tijd maken voor een gesprek, maar dan ook echt tijd: wandelend, zodat er
ruimte is voor nuance.
Hoe meer
angst, des te vatbaarder word je voor besmettingen, denkt ook Albèrt. Zelf is hij niet bang om ziek te worden. Hij heeft geen angsten, is gezond en doet veel aan zijn innerlijk leven. Laat hij zich vaccineren? ‘Het is een van de meest gecompliceerde dingen, de vaccinatievraag. Ook daar is het heel belangrijk om voor jezelf helderheid te scheppen.’ Een eigen keuze dus. En die maak je het liefst buiten de constante stroom van berichtgeving om. ‘Ik zou zo veel mogelijk andere burgers dat ook toewensen.’

De grootste vervuilers van Europa
Hoe groen kan beton zijn? (Luuk Sengers en Evert de Vos De Groene Amsterdammer 3 juni 2021 p. 20-24):
Driekwart van de broeikasgassen van de industrie in Europa wordt uitgestoten door slechts
honderd bedrijven. En die vervuilende giganten – staal en cement voorop – verdienden royaal aan emissierechten. Ondertussen krijgen bedrijven die wél duurzame oplossingen aanbieden geen poot aan de grond.

De omvang van tekorten en schulden is ronduit verbijsterend (Hans Hoogervorst Volkskrant 4 juni 2021 p. 20/FD 3 juni):
De wereldeconomie wordt blootgesteld aan steeds
grotere risico's. We moeten de moed opbrengen om het behoedzame beheer te herstellen, schrijft Hans Hoogervorst in zijn opiniestuk bij zijn afscheid als voorzitter van de International Accounting Standards Board. 'Inmiddels is een hele generatie investeerders opgegroeid die verwacht dat de overheid wel inspringt als de markten uit de bocht vliegen.'
Hoe lang willen de centrale banken en overheden nog achter de feiten aanlopen en de wereldeconomie, die zich toch al op glad ijs bevindt, aan nog grotere risico’s blootstellen?

Economie Van boven (Dirk Bezemer De Groene Amsterdammer 3 juni 2021 p. 9):
Pas als Shell alternatieven voor olie en gas gaat aanbieden, kunnen consumenten energie uit wind of waterstof gaan consumeren. Velen willen dat nu al, maar dat is niet het punt. Shell is aan zet en de rechter kijkt mee, want verandering komt niet van onderop.
Leve de rechtsstaat.

Wopke ziet een impasse aan de horizon, de formatie kan nog even duren (Bert Wagendorp Volkskrant 2 juni 2021 p. 2):
De impasse is sterker dan onszelf, de Prinzipienreiter staat een oplossing in de weg.

Een nieuwe lente, een nieuwe Lodyclub. De nieuwste moslimknuffelclub van rabbijn Lody van de Kamp heet Yalla en is opgericht samen met ‘diversiteitsdeskundige’ Chantal Suissa en Fatima Akalai, medewerkster van de Al Kabirmoskee. ‘Yalla’ is Arabisch-Israëlisch straatjargon voor ‘zet hem op’ of ‘huppekee’.
Toenadering Joden en Moslims (Greta Riemersma Volkskrant 20 mei 2021 p. 3):
De pas opgerichte Joods-islamitische groep Yalla!
is huiverig om het conflict in het Midden-Oosten hierheen te importeren. Maar ze kunnen niet heen om ‘de olifant in de kamer’: het oplaaiend geweld tussen Israëli's en Palestijnen.
Drie Joodse en drie islamitische Hagenaren zijn een minuut stil voor de slachtoffers van het geweld in Israël-Palestina. Daarna haalt een van de moslims de profeet Mohammed aan:
‘Je bent pas een ware gelovige als je voor je broeder hetzelfde wenst als voor jezelf.’
Onlangs is namens Yalla! een brandbrief naar de Tweede Kamer gegaan over de dreigementen die Nederlandse moskeeën ontvingen.
Als het gaat om concrete acties die de Haagse
Yalla!-club kan ondernemen, dan weet Hilali het wel: hij biedt aan om eens met Kranendonk af te spreken en wellicht met hem naar zijn orthodoxe gemeente te gaan om begrip voor hem te kweken. Natuurlijk zijn er meer zaken te verzinnen die kunnen bijdragen aan een oplossing, maar het belangrijkste is dit: praten. Cohn: ‘We kunnen allemaal impact hebben als burgers. We moeten ons alleen echt durven uit te spreken.

Sijben was eigenlijk toch meer een onderwijzer dan een politicus. (Peter de Waard Volkskrant 2 juni 2021 p. 2):
‘Je kunt niet verenigen wat niet te verenigen valt’, zo merkte hij op tegen zijn studenten tijdens de totstandkoming van de Economische en Monetaire Unie (EMU) en de introductie van de euro.
Zijn passie was
ingewikkelde problemen zo simpel mogelijk uitleggen. En dat kon hij op een zeer aanstekelijke manier doen. Sijben overleed 4 mei.
In 1973 promoveerde Sijben op het proefschrift
Geld en economische groei. In de jaren daarop werden de eerste schreden gezet naar de monetaire eenwording van Europa met de oprichting van het Europees Monetair Stelsel (EMS). Hij schreef een aantal gezaghebbende boeken, zoals Rationele Verwachtingen en monetaire politiek en Financing the World in the Nineties, die over de hele wereld gelezen werden en worden.
Na zijn emeritaat in 2004 bleef hij een veelgevraagd spreker. ‘Maar hij tenniste ook graag en
verdiepte zich in de filosofie’, zegt zijn zoon Leon.

Forum Jacques Sijben 14 dec 2018
Prof.dr. Jacques Sijben, emeritus hoogleraar monetaire economie aan Tilburg University Welke lessen hebben de beleidsmakers getrokken uit de crisis 2008-2009?
Deze geleerde jongleert als het ware met bronnen en cijfers, uit kranten als Financieel Dagblad en The Economist, uit gedachten van grote mensen die nog steeds gelden en eigen ervaringen uit een rijk leven van studie, colleges geven, betrokkenheid bij de belangrijke momenten bij de voorbereiding van de euro toen die nog geen naam had en aanwezig zijn bij tal van conferenties over de hele wereld.

Waarden in de economie (Erik Jansen Civis Mundi Digitaal #108 april 2021):
De waarde van alles: onttrekken of toevoegen aan de wereldeconomie, Nieuw Amsterdam, 2018.
Volgens Mariana Mazzucato, hoogleraar ‘Economics of Innovation and Public Value’ aan het University College London (UCL), worden geldelijke beloningen in onze maatschappij te vaak gezien als een maat voor waarde-toevoeging
, terwijl een aanzienlijk deel van de inkomsten neerkomt op waarde-extractie: bedrijven en kapitaalverschaffers profiteren van kennis en omstandigheden die door anderen en meer in het algemeen door de overheden zijn gecreëerd. Dus de ‘taking’ overtreft vaak de ‘making’.
Commentaar
In het algemeen vlakt Mazzucato de
creativiteit en het doorzettingsvermogen van de entrepreneurs uit. Uit eigen ervaring weet ik dat het echt nog een hele stap is van algemeen beschikbare kennis en infrastructuur naar een nieuw product dat zelf een nieuwe markt creëert. Dit laatste wordt door haar niet voldoende onderkend. Het is niet hetzelfde als een nieuw product maken voor een bestaande markt. Zelf een nieuwe markt creëren en ‘first mover’ zijn levert inderdaad een enorme winstpremie op. Zie ook Netflix.
Dat de
overheid meer initiatief moet nemen is duidelijk wat betreft zaken als woningbouw en energietransitie, zaken die de markt zelfstandig niet voor elkaar krijgt. Dat we tegelijkertijd over het ondernemingsvermogen van de overheid niet al te optimistisch kunnen zijn blijkt wel uit de fiasco’s van de HSL-lijn en het vliegveld Lelystad. De overheid zou zich moeten beperken tot het aangeven van de contouren, en zich verder moeten richten op een eerlijke en binnen Europa uniforme winstbelasting voor bedrijven en een vermogensbelasting voor particulieren. Het is natuurlijk een gotspé dat Monaco binnen de EU nog steeds een vrijstaat is voor de superrijken.

'Onze economie drijft niet op superondernemers' (Koen Haegens interviewt Mariana Mazzucato Volkskrant 9 november 2018 p. 28-29):
Met de simpele vraag waar het ooit allemaal om draaide in de economie jaagt Mariana Mazzucato farmaceuten, bankiers en vastgoedhandelaren de stuipen op het lijf. Wie creëert onze welvaart en wie wordt slechts rijk door te graaien?
Tegenwoordig lijkt het doel om zoveel mogelijk geld naar je toe te harken – ongeacht hoe.
‘Kijk naar hoeveel miljarden bedrijven uitgeven aan dividend voor hun aandeelhouders, of om eigen aandelen terug te kopen puur om de koers op te krikken. Geld dat ze dus niet investeren in extra innovatie en productie. Dat is inderdaad heel erg. Maar ik geloof wel degelijk dat dit veranderd kan worden.
Dat moet ook wel, want anders keert de wal het schip. Klimaatverandering dwingt ons te veranderen, net als de ongelijkheid. De verkiezing van Bolsonaro in Brazilië is slechts het laatste voorbeeld van de populistische golf die mede hierdoor veroorzaakt wordt.’
Dat klinkt progressief, maar u heeft ook flinke kritiek op linkse partijen die pleiten voor een nivelleringsfeestje door de fiscus.
‘We moeten af van de mythe dat onze economie drijft op enkele superondernemers. Hetzelfde geldt voor het sprookje dat het alleen de aandeelhouders van een bedrijf zijn die risico’s lopen. Onzin. Het scheppen van waarde blijkt in werkelijkheid een collectief proces. Daarbij spelen managers een rol, maar ook onderzoeksinstituten, overheden en natuurlijk de mensen op de werkvloer. Dat is ook de reden dat er veel eerder in het productieproces een eerlijker verdeling moet plaatsvinden. Niet pas achteraf door de belastingdienst. Zorg dat werknemers goede lonen krijgen, in plaats van alle kaarten te zetten op giften van de overheid of een basisinkomen.’

Klimaat van vertrouwen (Interview met schrijver en oud-politicus Jan Terlouw 25 mei 2021):
Jan Terlouw is een optimist. Technisch en economisch liggen de oplossingen voor de klimaatcrisis binnen handbereik, stelt hij. Waar het aan schort is
vertrouwen: vertrouwen in wetenschap en politiek, vertrouwen in onszelf en in elkaar, en bovenal vertrouwen in de jeugd (kinderen) en de toekomst. Hoe herwinnen we de moed tot dit vertrouwen? Luister naar Jan Terlouw die je aan de hand van fragmenten uit zijn boeken meeneemt in zijn optimisme voor een groenere toekomst.

Duurzame voedselproductie (Buitenhof 16 mei 2021 NPO1):
CDA-prominent en oud-landbouwminister Cees Veerman vindt dat de problemen in de landbouw
snel en doeltreffend moeten worden aangepakt. Om de toekomst van de landbouw veilig te stellen moeten knelpunten als stikstof, klimaat en duurzame voedselproductie door het nieuwe kabinet snel worden opgepakt.

Advies aan de (in)formateur (4): Reinier van Zutphen, Nationale Ombudsman
‘Het vertrouwen is niet één-twee-drie terug’ (Marcel ten Hooven en Irene van der Linde De Groene Amsterdammer 12 mei 2021 p. 14-16):
De Nationale Ombudsman denkt dat de vernieuwingsgeest van de jaren zestig en zeventig in deze tijd van pas kan komen. De overheid moet leren haar burgers tegemoet te treden zonder achterdocht. ‘De overheid ziet burgers nu als potentiële fraudeurs.’
Van Zutphen pleit voor een
humane rechtsrelatie tussen de overheid en burgers. Zo moeten, vindt hij naar analogie van zijn leermeesters, wetten in de eerste plaats zijn genormeerd door wat in de samenleving geldt als een rechtvaardige behandeling van mensen. ‘De grootste groep gedupeerden waren mensen die een bonnetje niet hadden of waren vergeten ergens een handtekening onder te zetten. Voor verreweg de meesten van hen geldt dat ze het grootste deel van de toeslagen, zo niet alles, gewoon hebben besteed aan waar ze voor bedoeld waren – de kinderopvang – en toch het hele bedrag moesten terugbetalen. Dat is bizar. Inderdaad, dat is in strijd met het rechtsstatelijke principe dat sancties proportioneel moeten zijn, maar ik zou het vooral gewoon onmenselijk willen noemen. De overheid ontspoort als ze onmenselijke wetten maakt, wetten waarin zij geen enkele rekening houdt met hoe men in een samenleving omgaat met mensen die een vergissing maken. Ik zou bijna zeggen: ze lapt westerse beschavingsmores aan haar laars.’
Mensen willen simpelweg dat de overheid eerlijk is, zegt hij. ‘Niet zonder reden hebben zij nu het gevoel dat de overheid dat vaak niet is, eerlijk.

Schuldige (Sierk Andel Volkskrant 15 mei 2021 Opinie p. 28):
Een nieuwe politieke cultuur? Fijn, laten we beginnen bij
ons zelf. De neiging om een bewindspersoon of ambtenaar als schuldige aan te wijzen bij alles wat er misgaat in het publieke domein, is een voorname reden dat de gewenste transparantie ontbreekt. Ook brievenschrijvers die tegen Rutte ageren en zijn vertrek eisen passen in dit beeld.
Als dit de stemmers zijn die tevreden moeten worden gesteld, is het niet verbazingwekkend dat hun vertegenwoordigers in de Tweede Kamer als een
dolle tekeer gaan. Maar het is precies deze neiging om telkens weer een schuldige aan te wijzen, die ons nu opbreekt.
Het is in ons belang dat
fouten in het bestuur zo snel mogelijk naar boven komen. Maar daarvoor is een volwassen politieke cultuur nodig die de verleiding om het probleem te reduceren tot personen weerstaat.

Kosmisch bewustzijn Deel 1: Onderzoek naar mystieke ervaringen (Piet RansijnCivis Mundi Digitaal #101 augustus 2020):
Eigentijdse voorbeelden van kosmisch bewustzijn
Zijn ervaring was tijdelijk. Op de vraag: “heeft uw ervaring uit 2010 zich nog eens herhaald?”, zegt hij: “Ik kan haar op ieder moment aanraken... Als ik wil kan ik ook jou zijn, of mijn overleden moeder... Vergelijk het met een kuiken die zijn eierschaal heeft opengebroken. Die ziet de buitenwereld, maar dat is ook de binnenwereld. Want de buitenwereld is ook dat kuiken zelf. Na die eerste keer kom ik nooit meer in die eierschaal terug.” Dit doet denken aan de ‘grote woorden’ (mahavakya’s) uit de Indiase Oepanishaden: ‘
Tat tvam asi; Dat ben jij’, je bent (ook) de wereld, het kosmische bewustzijn, Brahman. Zo zijn er talloze voorbeelden. Bucke beperkt zich tot vijftig gevallen. Pearson geeft er nog meer. In de serie interviews Buddha at the Gas Pump (You Tube) heeft Rick Archer honderden mensen geïnterviewd met dergelijke ervaringen. Het betreft uiteenlopende ervaringen, niet alleen ervaringen van kosmisch bewustzijn en eenheidsbewustzijn.

Vedisch leven: Leefstijl, Preventie & Zelfheling (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #78 februari 2019)
De Veda’s zijn de oude Indiase overlevering. Ze betreffen het hele leven.
Vedisch leven is een omvangrijk praktisch boek, een soort holistische levenswetenschap, gebaseerd op de Vedische wetenschap, die berust op de kennis van het bewustzijn, dat beschouwd wordt als de bron van alle kennis. “Ken dat waardoor al het andere gekend wordt,” zeggen de Oepanishaden, de Indiase wijsheidsboeken, die tot de meest bekende Veda’s behoren, met de Bhagavad Gita. Daarnaast heeft de Ayur Veda, de Indiase gezondheidsleer enige bekendheid gekregen, onder meer door Maharishi Mahesh Yogi en Deepak Chopra in zijn voetspoor. Ayur Veda betekent weten(schap) van het leven. Het woord veda is verwant met ons woord weten. Een groot deel van het boek is gewijd aan deze gezondheidsleer en levenswetenschap. Het bestrijkt vele levensgebieden in een helder en uitvoerig betoog dat gericht is op praktische toepassingen. In India is deze geneeswijze naast de westerse geneeskunde gemeengoed.
Wijs en ethisch gedrag
Naast geweldloosheid noemen de Yogasoetra’s van Patanjali (II-29-32) de volgende ethische principes in de vorm van geboden en verboden (yama’s en niyama’s, beheersing en beteugeling): geen onwaarheid spreken, niet stelen, geen (vitale seksuele) energie verspillen (onkuisheid), niet van anderen profiteren (geen hebzucht), reinheid en zuiverheid, tevredenheid, discipline, studie en devotie. Het komt overeen met de bijbelse tien geboden.
In de epische geschriften, de
Mahabharata en het Ramayana, de Indiase Illias en Odyssee, en in oude verhalen (Purana’s) worden deze principes gedetailleerd weergegeven door exemplarische helden en wijzen. In oude tijden waren er filosoof-koningen, zoals bijv. keizer Ashoka (zie mijn artikel over moderniteit en spiritualiteit in nr 77).
De wijze Vidura geeft in het epos de
Mahabharata aan zijn koninklijke broer de volgende adviezen: “Het welzijn van de mensen beschouwen als persoonlijke verantwoordelijkheid… Het lijden van mensen die van hem afhankelijk zijn niet negeren… Eerlijk en toegankelijk zijn… Goed onderwijs en het overdragen van kennis stimuleren. Vooruitgang en deugdzaamheid bevorderen… Rijkdom niet misbruiken… Niet alleen de voorkeur geven aan een selectieve groep,” enz. (p 186). Dergelijke principes zijn nog steeds actueel voor onze leiders.

Ervin Laszlo bespreekt in zijn boek Het Akasha-veld, Verbinding en geheugen in kosmos en bewustzijn de relatie tussen de micro - en macrokosmos en
René Meijer in zijn boek De Ether Bestaat aan de hand van 3 aanzichten, 6 gezichtspunten (Darshana's).

De zelfrealisatie, die in de Bhagavad Gita van Vyâsadeva tot uitdrukking wordt gebracht. Het sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken, een bewustwordingsproces aan. Er geldt van je hart geen moordkuil maken. Andere oplossingen die de paradigmawisseling weergeven:

    Rapport ‘E i V’, de natuurlijke kringloop (1 - 3 - 2 - 4):
Macrokosmos Microkosmos MacrokosmosTijd-as
Leegte ----InhoudloosInhoud >>>>Inhoudloos, leegte1. Ruimte, Wat ----3. Absolute tijd, Ruimteloosheid
|||||
Vormloos ----InhoudVormloos <<<<Vorm, Vormbaar4. Eeuwige NU ----2. Materie, Hoe
 Microkosmos  Tijd-as, Relatieve tijdMicrokosmos
    5e element Ether
    (snijpunt van dediagonalen 1./2. en 3./4)

Het debat, vraag en antwoord, dat Arnold Grunberg in zijn nieuwe boek Slachters en psychiaters toepast, kom je ook tegen bij:
H.P. Blavatsky in de boeken
De SLEUTEL tot de THEOSOFIE en Een toelichting op de De geheime leer: stanza’s I-IV
G. de Purucker in zijn Dialogen en bij
Geoffrey A. Barborka De Geheime Leer
Vragen & Antwoorden

21 vragen aan… Arnon Grunberg (Myrthe Meines De Groene Amsterdammer 12 mei 2021):
Arnon Grunberg (1971) vermengt in zijn nieuwe reportagebundel Slachters en psychiaters zijn fantasierijke schrijfstijl met waargebeurde ervaringen: van roadtrips tot het circus, en van het leger tot vervangvaderschap. Hij beantwoordt 21 vragen over van alles en nog wat.

Essay Reputatiejacht
Hoe de media reputaties maken – om ze te breken (Joost de Vries De Groene Amsterdammer 13 mei 2021 p. 36-41):
Soms lijkt het erop dat iemands reputatie in de media wordt
opgeblazen, alleen om die te kunnen breken. De lezer leest het en gaat verder met zijn weekend, de journalist gaat naar het volgende verhaal. Maar voor de persoon met de gebroken reputatie staat de klok voortaan stil.

Ingeruild voor een jonger exemplaar (Ibtihal Jadib Volkskrant Magazine 8 mei 2021 p. 29):
Ik had haar meteen uit haar lijden moeten verlossen met de mededeling dat ik een niet-westerse allochtoon ben, maar ja, dat mag niet meer.
Hopelijk komt de WRR met iets leukers aanzetten dan
‘medelander van andere origine’. Dat bekt niet lekker. Doe dan liever: Problemelander, al zal die waarschijnlijk niet langs de jury komen. Deze dan: grensgevalletje. Of: dubbeltje, betrekt het CBS meteen ook de sociaal-economische klasse erbij. Met gelukszoeker is trouwens ook niks mis, al vind ik het erg onaardig om autochtone Nederlanders daarvan uit te sluiten. Die gun je immers ook een portie geluk.

Hoe bedrijven verdienen aan vervuiling (Irene van den Berg AD 8 mei 2021 p. 16):
Hang een prijskaartje aan vervuiling, en de wereld wordt schoner. Dat is het idee achter de handel in
emissierechten, een soort tegoedbonnen voor CO2-uitstoot. Afgelopen week steeg de prijs daarvan tot een recordhoogte. Dinsdag kwamen de kosten van 1 ton CO2-uitstoot voor het eerst boven de 50 euro uit. Dat vervuilen duurder wordt, klinkt als winst voor het klimaat. Toch was het ook een champagnemomentje voor sommige grote vervuilers.
Het kan ook anders. De politiek kan bedrijven gewoon een maximum CO2-uitstoot opleggen.
Geen tegoedbonnen, geen gehandel, maar verduurzamen. Punt uit. De motivatie voor bedrijven om te vergroenen is dan niet daarmee nog meer geld te verdienen, maar simpelweg dat de overheid van ze eist dat ze onze aarde leefbaar houden.

Oproep aan rijken van Nederland (Wilco Dekker Volkskrant 14 mei 2021 p. 14-15):
Maar nog niet van Nederlandse rijken?
‘Er zijn inmiddels voorbeelden van personen die wel naar buiten treden. Fred Matser bijvoorbeeld, een oud-ondernemer die veel doet voor
duurzaamheid en daarmee ook in de media verschijnt. En Steven Schuurman, de techmiljardair die voor de verkiezingen een miljoen euro doneerde aan D66 en 350 duizend euro aan de Partij voor de Dieren.
Fred Matser (76):
‘Dienen is belangrijker dan verdienen’, leerde hij ons in een groot interview.
Volgde als twintiger zijn vader op als projectontwikkelaar, maar is inmiddels al veertig jaar fulltime filantroop via onder meer de Fred Foundation, vooral gericht op duurzaamheid. Doneerde onder meer aan Human Rights Watch en Wakker Dier en stak 2,5 miljoen euro in laadpalenfabrikant Fastned. De nummer 266 van de Quote 500, met een geschat vermogen van 175 miljoen euro. Zei half maart tegen NRC dat hij waarschijnlijk Partij voor de Dieren ging stemmen. ‘Het moet links en integer zijn, dus VVD en CDA komen niet in aanmerking.’

Een opvallend punt is dat ik bij de automatiseringsafdeling ben aangenomen door een medewerker die hoofd Management Development is geworden. Toen ik hem later sprak over het mismanagement bij de automatiseringsafdeling heeft hij zijn mond niet open gedaan. Al is het voor mij duidelijk dat het signaal dat ik in 1987 heb afgegeven door de manager MD is ontvangen. Wat betreft het laatste project dat ik als projectleider heb uitgevoerd vertelde ik hem dat ik het basisontwerp van de informatie analist had herschreven en dit had tot gevolg dat het informatie systeem voor de helft van het budget is gerealiseerd. In plaats dat ik van mijn chef erkenning kreeg voor het succesvol afronden van dit project werd ik ontslagen. Voor de insiders bij Hoogovens kan het geen verrassing zijn dat het hoofd Management Development zijn mond niet heeft opengedaan.

Boerenprotest en landbouwinnovatie: een greep uit recente krantenberichten (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #90 oktober 2019 ):
‘Er komen nog meer protesten van boeren’, interview D66 kamerlid Tjeerd de Groot. (De Volkskrant 5 oktober 2019).
“Het zal wel heel ingrijpend worden, nog ingewikkelder dan de
energietransitie. We hebben in dit land 70 jaar Sicco Mansholt in de genen. Hij heeft het naoorlogse succesmodel gebouwd dat is geënt op intensivering. Dat landbouwsysteem is failliet. Iedereen moet omdenken.”

De windmolen is uit de gratie (Jurre van de Berg Volkskrant 3 mei 2021 p. 1, 6-7):
Een kabel dwars door Schiermonnikoog en de Waddenzee moet de stroom van een nieuw windpark aan land brengen. Eilanders en natuurbeheerders vinden het onbestaanbaar.
‘Hoeveel ongerepte natuur hebben we nog in Nederland?’

Ontgonnen verleden, Regiobeschrijvingen provincie Overijssel (Samenstelling Eduard van Beusekom, Bart Looise, Annette Gravendeel, Janny Beumer - Bureau Lantschap):
1.2 Karakteristiek''' (p. 9,10):
De ontwatering van het veengebied leidde tot bodemdaling. Dit had tot gevolg dat het dorp Giethoorn enige keren moest worden verplaatst. Een ander gevolg van de bodemdaling, in combinatie met de uitbreiding van de Zuiderzee, was dat het gebied kwetsbaar werd voor overstromingen. Omstreeks 1300 werden de eerste zeedijken aangelegd en kwam ook de dijk van de Linde tot stand. Daarmee was het overstromingsgevaar echter nog niet geheel uitgebannen. De vele wielen en bochten in de dijken getuigen van diverse dijkdoorbraken, waarbij tot diep in het achterland schade ontstond. Het dorp Beulake verdween in de golven toen de Beulakerwijde ontstond. Rampzalig was bijvorbeeld de overstroming van 1825, toen de dijk bij Blankenham maar liefst op zes plaatsen doorbrak. De havenplaatsen aan de Zuiderzee waren belangrijk voor de handel in en de doorvoer van producten uit het achterland. Een levendige handel was er in veldkeien die in de omgeving van Steenwijk werden verzameld. Ook de handel in boter en turf was van belang. Al in de veertiende eeuw zijn delen van het gebied verveend.

In de reportage Waterman (2 mei 2021 NPO2) wordt naar het dorp Beulake verwezen.
Giethoorn
Water en Nationaal Park Weerribben-Wieden zijn
onlosmakelijk met elkaar verbonden. De belangrijkste publiekstrekker in het gebied is Giethoorn. In de winter een paradijs voor schaatsers op natuurijs, in de zomer wemelt het op de meren en grachten van de bootjes met Nederlandse én buitenlandse toeristen. Maar naast recreatie is het water ook belangrijk voor veel andere partijen.
Zeggenschap
Zo willen ook boeren, vissers, het waterschap en overheden zeggenschap over het gebied. Iedereen wil dat zijn belang gewaarborgd is. Dat kan desastreuze gevolgen hebben voor de onderlinge verhoudingen, en dus is het polderen geblazen. Moeten we het water onze wil blijven opleggen of moeten we juist beter luisteren naar de wil van het water?

De vorming van deeltjes, sterren, de menselijke geest en Teilhards punt-Omega (Freek van Leeuwen GAMMADELTA januari 2018 p. 41-66):
De veldentheorie
Tot de klassieke natuurkunde behoort de veldentheorie, opgesteld door Faraday. Het natuurkundige begrip ‘veld’ beschrijft een toestand van de ruimte, waarin voorwerpen een kracht ondervinden, doordat er in die ruimte een kracht werkzaam is; daardoor is er in die ruimte sprake van een ‘krachtveld’. Iedere natuurkundige kracht wordt in de veldentheorie beschreven door het erbij behorende veld: zo is er bijvoorbeeld een zwaartekrachtveld en een elektrisch en magnetisch veld (het woord ‘veld’ is in feite niet goed gekozen, want het gaat om een ruimte).
De kwantumveldentheorie
Nadat in de moderne natuurkunde de ‘kwantummechanica’ (de leer van ‘deeltjesbeweging’) tot ontwikkeling was gekomen, ontstond er ook een
kwantumveldentheorie (de veldentheorie van een ‘kwantum’: een ‘hoeveelheidje’ of ‘deeltje’): alle in de deeltjesfysica bekende deeltjes ontstaan vanuit de ‘aangeslagen toestand’ van hun veld (bijvoorbeeld elektronen uit een elektronenveld, fotonen uit een elektromagnetisch veld).
46: Voorlopige samenvatting
Van de eerste gebeurtenissen in de ruimte van het jonge heelal is door natuurkundigen de voorstelling gemaakt van een ‘veld’ uit de kwantumveldentheorie en van deeltjes, die verdichtingen van krachtlijnen in zo’n kwantumveld zijn (deze vorm van verdichting beschrijft het ontstaan van de
microkosmos). Dit beeld komt overeen met het beeld van de ruimte van het latere heelal, dat gevuld is met waterstofgas en daarna met sterren die door verdichtingen van waterstofgas zijn ontstaan: de sterren als de verdichte hemellichamen in de ruimte van het heelal (deze vorm van verdichting beschrijft het ontstaan van de macrokosmos).
58: 3. De geestelijke ontwikkeling
In het bestaan op aarde gaat het volgens Teilhard om
‘transfiguratie’ en ‘metamorfose’, waarvan de betekenis echter slaat op: gedaanteverwisseling, terwijl geestelijke ‘omvorming’ zijn bedoeling zal zijn geweest. Het leenwoord daarvoor is het Griekse metanoia, van meta: anders en noos: de denkende geest. Dus: anders leren denken, in de Bijbel meestal vertaald met ‘bekering’.
59: “Het gaat om het waardig maken, de verheffing en
transfiguratie in God van de menselijke plicht, het zoeken naar de natuurlijke waarheid en de ontwikkeling van het menselijke handelen. … Leg in uw handelen de wonderbaarlijke kracht van de goede wil. Zuiver uw intentie en de geringste van uw handelingen zal van God vervuld blijken.” (21)

Naar een ander en beter werkend tweekamerstelsel (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #62 juli 2018):
Na de komende Statenverkiezingen in maart 2019 wordt al rekening gehouden met herhaling van die problematiek: een
meerderheidssituatie in de Tweede Kamer, en een minderheidssituatie in de Eerste Kamer.
Moet directe betrokkenheid van de kiezers vertaald worden in
directe zeggenschap? De zorgen over de kloof tussen de burger en de politiek wordt nu breed gedeeld. De SP-er Tiny Kox in de Eerste Kamer merkte in dit verband op hoe mensen op straat hem meewarig aankijken als hij vertelt dat hij Eerste Kamerlid is. Het kost hem steeds meer moeite om het politieke stelsel aan de burgers uit te leggen. Politici verheffen niet het volk, maar zichzelf, waarschuwt D66-er Thom de Graaf.

Is nostalgie alsnog realiseerbaar? (Henri Dijksterhuis Civis Mundi Digitaal #60 juni 2018 ):
Michel van Hulten gaf een overzicht van de geschiedenis van de wording van de PPR. Was in de voorbereiding al grotendeels tot me gekomen. Toch blijft het indrukwekkend dat het lijstje van zeven programmapunten van de christen-radikalen dat door hem werd opgevoerd zo eenvoudig en zo duidelijk is[1]. Alleen maar simpele dingen om de wereld heel wat te verbeteren.
En waarvan maar weinig is gerealiseerd. Het lijkt wel of de uitbuiting van mens en natuur sindsdien alleen maar erger is geworden. Ondanks alle enorme vooruitgang in welvaart en technologie. Er is op de een of andere manier iets wat we met elkaar samen helemaal fout doen. Niet dat iedereen daarin evenveel zeggenschap heeft, helemaal niet. Echte democratie stopt nog steeds bij de bedrijfspoorten; daar voorbij geldt in steeds meedogenlozer mate veel te vaak alleen nog maar geld.

Engelse ziekte lijkt ongeneeslijk (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #55 februari 2018):
Als het over de Europese Unie gaat, dan is behoud van onze soevereiniteit een kostbaar politiek goed, dat nauwgezet bewaakt en beschermd moet worden. De ontwikkeling naar een federaal Europa, en pleidooien daarvoor zoals onder meer in Civis Mundi, worden uiterst kritisch bejegend. Maar als de
zeggenschap over de eigen taal en cultuur in het geding is, wordt dit essentiële onderdeel van de Nederlandse soevereiniteit probleem- en geruisloos prijsgegeven. Is er in Nederland nog voldoende politieke wil de eigen taal als volledig inzetbaar communicatiemiddel in stand te houden?

Nieuwe aanval op partijkartel. Politiek benoemingsbeleid opnieuw onder politiek vuur (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #51 oktober 2017 ):
Openbreking gesloten politiek-bestuurlijke netwerken
De PvdA-ideologen F. Becker en R. Cuperus[9] karakteriseerden de positie van de huidige partijen mede naar aanleiding van de Fortuynrevolte als een partijpolitieke paradox. Hun positie als intermediair tussen politiek en burgers is sterk verzwakt door politieke ontideologisering en maatschappelijke individualisering. Die maatschappelijke verzwakking hebben zij echter weten te compenseren door hun greep op het openbaar bestuur te versterken en wel in zodanige mate dat zij de exclusieve toegangspoort geworden zijn tot de belangrijkste functies in dat bestuur. En die benoemingsmacht benutten zij om de eigen achterban aan zich te binden.
Maar met het opgeven daarvan wordt wel de achillespees van de gevestigde politiek geraakt. Want met het verval van de
oude ideologieën als bindmiddel is juist dat politieke kartel van onderlinge verdeling van publieke functies de belangrijkste politieke grondslag van de oude politiek geworden. In het bedrijfsleven is kartelpolitiek nu in principe taboe geworden door toedoen van de oude politiek. Maar zelf houdt zij krampachtig vast aan een kartelpolitiek die herinnert aan de ‘closed shop’ tradities van Britse vakbonden. Daar is pas een einde aan gekomen door het krachtdadige optreden van de Britse premier M Thatcher. De oude politiek blijft aan die ongrondwettige benoemingspraktijk krampachtig vasthouden ondanks alle kritiek daarop. Bij de voorbereiding van het eerste kabinet-Balkenende heeft de LPF een unieke kans gekregen die praktijk in de geest van de Fortuyn-revolte eindelijk op het hoogste politieke niveau ter discussie te stellen. Door dat niet te doen heeft zij de politieke boodschap en erfenis van Fortuyn op dit cruciale punt onmiddellijk verloochend.

Democratie opnieuw onder de loep (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #43 februari 2017):
Bespreking van: Jan Storm, (Welke democratie?
Burgerschap en zeggenschap.
Nieuwe pogingen
De laatste tijd is er sprake van nieuwe pogingen om tot een ander en meer democratisch functionerend politiek bestel te komen. Het hier aangekondigde en fraai uitgegeven boek biedt een interessante bijdrage daaraan. Het is een goed geschreven en prima onderbouwd pleidooi om de
politieke structuur en cultuur in ons staatsbestel aan te passen aan juist genoemde grote veranderingen in de samenleving, door burgers de medezeggenschap te geven die hun uit democratisch oogpunt toekomt. Dat impliceert uiteraard om de heilig verklaarde representatieve democratie zodanig te relativeren dat er de nodige ruimte komt voor de in dit boek bepleite medezeggenschap van burgers. Dat gebeurt mijns inziens in dit boek op overtuigende wijze.

De weerbaarheid van de democratie (Filosofisch Kwintet 30 juni 2017 NPO2):
Philipp Blom de meeste burgers zijn niet opgevoed en liberaal (na ca. 37 minuten). Sarah de Lange er is behoefte aan burgerschapsonderwijs (na ca. 42 minuten). Caroline de Gruyter is het daar volledig mee eens. Clairy Polak stelt tot slot uiteindelijk begint het allemaal bij onszelf. Wij zijn de democratie, de instituties bevolken, die de democratie moeten waarborgen.

Het gaat er dus om dat we de essentie van het democratische spel beter leren begrijpen.

Democratie en participatie (Filosofisch Kwintet 23 juli 2017 NPO2):
Weinig mensen zijn nog lid van een politieke partij en de beste stuurlui staan steeds vaker aan wal. Heeft de vertegenwoordigende democratie haar langste tijd gehad? En zijn er andere vormen van participatie denkbaar? ‘
Democratie is wat we er zelf van maken,’ zegt historicus Philipp Blom, maar wat betekent dat voor de toekomst van politiek en samenleving?

Nederland kan zijn eurokramp beter loslaten (Dirk-Jan van Baar Volkskrant 24 juli 2017 p. 19):
Het idee dat wij de enig juiste koers varen zit diep.
Uitputtingsslag
Maar de spaarkoers die Nederland al jaren met Duitsland voorstaat, wringt met de geldschepping van Mario Draghi en de ECB, die over de eurozone als geheel moeten waken. Het Germaanse en Latijnse Europa zijn in een uitputtingsslag verwikkeld die zonder schuldsanering voor de zuidelijke landen niet eeuwig kan doorgaan. Tegelijk wist iedereen dat een overwinning voor Le Pen tot een confrontatie met Merkel zou leiden. Alleen al daarom was er geen alternatief voor Macron, wat de Nederlandse koudwatervrees voor Frans-Duitse dadendrang een gedateerd aanzien geeft.
Volgens Bolkestein is de euro mislukt en hij wil ermee kappen. Maar wat vooral uit zijn analyse blijkt, is dat Nederland nooit uit eigen beweging uit de euro zal stappen. Wij volgen Duitsland en doen dat al sinds de koppeling van de gulden aan de D-mark. Wij zullen nooit alleen staan zoals de Britten, maar hebben ons monetair overgeleverd aan de Duitsers, voor wie Europa (de band met Frankrijk) een lotsbestemming is.
Exportpositie
Vlamingen beklagen zich over een transferunie met Wallonië, maar met een opbreken van de eurozone zouden ze in een knellender verband terugkeren. Met de euro hebben de Belgen (én de Luxemburgers) een steviger munt dan de Belgische frank die ze vroeger hadden en ze leven niet slechter dan wij.
Zulke opvattingen - Holland op z'n smalst - dragen niet bij aan beter inzicht bij het grote publiek in hoe de eurozone werkt, wie ervoor betaalt, en wie eraan verdient.
Het is voor politiek Den Haag, dat al maanden een kabinet aan het formeren is, niet gek om de Europese Idee weer eens wat op te poetsen en zich serieus in de blijvende band met Zuid-Europa te verdiepen. Een schone taak voor christen-democraten en sociaal-democraten, die het woord solidariteit het meest in de mond nemen en zich het meest om de Europese manier van leven bekommeren. Dus ook die in landen die wij alleen van vakantie kennen.

schrijft in de de Volkskrant van 15 januari 2005:
‘Het noodzakelijke
evenwicht tussen de drie tradities 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' is sinds de jaren zestig teloor gegaan. Het motto van het kabinet-DenUyl (1973 – 1977), spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’, ging alleen over ongelijkheid. Het gaat vooral om het herstel van individuele en gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van samenleving, buurt, school en gezin. Sinds de jaren zeventig is de ongelijkheid gegroeid, de gemeenschapszin verzwakt en is er dus voor links weer een wereld te winnen.’

Thomas von der Dunk: 'Kiezer moet einde maken aan tijdperk-Rutte' Thomas von der Dunk (Volkskrant 26 februari 2017):
Het is hoog tijd dat de kiezer op 15 maart aan Ruttes verblijf in het Torentje een einde maakt.
In deze tijden waarin het rechtspopulisme belangrijke grondwaarden van de naoorlogse westerse ordening - rechtsstaat en vrij pers inclusief - ter discussie stelt en dankzij massale onvrede op de poorten van de macht beukt, zitten wij voor het premierschap niet te wachten op een vlag die op elke bestuurlijke modderschuit past, maar op een minimum aan morele leiding. En Rutte is van alle huidige democratische lijsttrekkers - van Buma en Seegers tot Asscher en Klaver - de laatste die dat kan bieden. Als minister-president heeft hij die plicht zes jaar lang op vrijwel elk moment dat dat vereist was, lafhartig ontdoken.
Op vrijwel elk moment - van de schunnige uitspraken van Wilders, waarop Rutte steevast weigerde te reageren, tot de hoogoplopende emoties rond Zwarte Piet, waar hij zich tot platitudes beperkte. De rij is eindeloos. Zijn eenzijdige economische insteek staat elk besef dat politiek meer is dan technocratisch managen omwille van de winstgevendheid van de BV Nederland-BV in de weg.
De klimaatproblematiek negeert de partij ook vrijwel geheel.
En de laatste reden dat zo'n tweestrijd cynisch zou zijn, is omdat juist het door de VVD voorgestane sociaal-economische beleid de PVV groot heeft gemaakt. Het is de diepe onvrede over de toenemende bestaansonzekerheid en
materiële ongelijkheid, product van de Heilige Drieëenheid van de neoliberale kerk - deregulering, privatisering en flexibilisering - die, tezamen met de graaizucht in de door de VVD geprotegeerde belastingparadijzen, het nationalistische populisme, dat juist opkomt voor de verzorgingsstaat, als geen ander heeft gevoed. En wie het VVD-partijprogram beziet, weet: dat wordt met een Rutte-III alleen maar erger.

'Binnen de sociologie regeert de dwaasheid wanneer met de verborgen 5e Dimensie, de Kwintessens geen rekening wordt gehouden. De PvdA sociologen Cees Schuyt en Erik Jurgens missen de essentie, wanneer zij met de moraal van het verhaal, het mechanisme de intuïtie van het hart, geen rekening houden. Dit geldt ook voor de hersenwetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme. De wetenschappers Cees Schuyt, Erik Jurgens, Dick Swaab en Victor Lamme belichten slechts een kant van de medaille. Martin Sommer: wie Wilders wil bestrijden, zal zijn succes moeten begrijpen (Volkskrant 24 december 2016 p. 21). Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart (emoties). De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer, de contradictio in terminis worden gekraakt.

Loujein (Aleid Truijens Volkskrant 21 juli 2017 p. 2):
Dat Loujein een hartveroverende, slimme en autonome 12-jarige is, heeft niets met haar Syrische afkomst te maken. Zoals het ook niets te maken had met haar herkomst dat Salam (9) verdronk. Dat Aylan (3) verdronk, had alles met Syrië te maken. Hun verschillende verhalen maken deze kinderen geschikt als symbolen.

De nieuwe favoriete vijand van rechts Nederland (Sander van Walsum Volkskrant 21 juli 2017 p. 12-13):
Ze groeide op in het Gooi, in een gezin waar de keuze voor links niet direct voor de hand lag. Toch belandde de 23-jarige Anne Fleur Dekker in het links activisme, en vervolgens in een safehouse.
Waarom zeg je niet gewoon: de mensen van Zwart Blok zijn eikels?
'Om niet toe te geven aan het onderscheid dat de media maken tussen good activist en bad activist. We laten ons niet tegen elkaar uitspelen. Bovendien richt de elite met haar oorlogen en haar klimaatverandering oneindig meer ellende aan dan een handjevol anarchisten in de straten van Hamburg.'

Homo sapiens (Antropisch principe, Cybernetica, Regelkringen)Geestkunde (Geest)Bezieling (Bezieling)NatuurkundeWereldbrein (Global brain)
 Invoer -Verwerking -Uitvoer -Feedback - Feedforward
H.P. Blavatsky (Esoterie)MicrokosmosReciprociteit VerbeeldingskrachtMacrokosmosParadigmawisseling (Hoofdroute)
 GeestZielLichaam (Ruimte)
Unificatietheorie (Broederschap)GeesteswetenschappenGammawetenschappenBètawetenschappen
 geboorte,leven,dood enONSTERFELIJKHEID
Pelgrim (levensweg)OpgaanBlinken enVerzinkenOvergang
Ho’oponoponoGoedVerstrengeling (Entanglement)KwaadOrdening (Chaostheorie, Optimistische pessimist)
 AnthropogenesisTegenstellingen (Complementariteit)Cosmogenesis (Fohat)Non-lokaal bewustzijn (Eenheid der tegendelen)
Jiddu KrishnamurtiOnderscheidingsvermogenGoed gedrag (Regeneratie)Begeerteloosheid (Egoloosheid)Liefde
Stelling: Alleen een interdisciplinaire grensoverschrijdende benadering, een integrale denktrant, de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschappen, het onderkennen van de twee kanten van één medaille brengt de Theorie van alles een stapje verder. De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen.

Om dus voor de homo sapiens op aarde het evenwicht, de harmonie te herstellen laten de gammawetenschappen zien hoe het mogelijk is de alfa- en bèta-wetenschappen, Geestkunde en Natuurkunde, de 5 bij 5 matrix met de 4 bij 4 matrix te verbinden.

De unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen. De filosofische opvatting van de Indiase metafysica plaatst de wortel van het kwaad in de differentiatie van het homogene in het heterogene, van het ene in het vele. Het is juist religie, de keerzijde van de medaille, de verborgen 5e Dimensie, het metafysische perspectief, dat het fundament bevat om de mensheid te verenigen, met elkaar te verbinden of met andere woorden Burgerschap en Broederschap te bevorderen.

Het hoe de pelgrimage en het wat persoonlijke ontwikkeling (zelfrealisatie), het 'Hoe en Wat' i n de aardse microkosmos, de mens staat tegenover het 'Wat en Hoe' in de hemelse macrokosmos, het universum. Het wat is de bron en het hoe is de liefdeskracht, het cement van het heelal.

Tegenover het 5e element 'Ether staat Aether', het reflexief bewustzijn dat door de driehoek (1 + 2 + 3 + 4 = 10) van Pythagoras en de categorieënleer van Aristoteles kan worden gesymboliseerd. De categorieën worden in de publicatie Kwaliteitskundig kader opnieuw toegelicht. De psyche, de 'intersubjectieve' relatie, de weerspiegeling (Zo Boven zo Beneden, wederkerigheid), de alomtegenwoordige Complementariteit (polariteit, Dilemma's ) tussen de Microkosmos en Macrokosmos (diagonaal 1. - 2.), wordt aan de hand van het '5D-concept en Ether-paradigma' (diagonaal 3. - 4.) toegelicht. De ommekeer (diagonaal 4. - 3.), de paradigmawisseling maakt het mogelijk op de gewenste veranderingen grip te krijgen, dus de levenscycli op aarde beter te beheersen.

De technology driven wetenschap, de alomtegenwoordigheid van markten, lees atomisering, de Microkosmos creëert platland. Filosofie zorgt dat de auto op de goede weghelft blijft rijden, creëert balans, namelijk dat we ons aan de nieuwe tijdgeest aanpassen. Terwijl de alomtegenwoordigheid van religie, kosmisering, de Macrokosmos, de Eeuwige wederkeer leert ons dat er niets nieuws is onder de zon. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden.

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme, de Wet van analogie en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

De man zonder eigenschappen (Duitse originele titel: Der Mann ohne Eigenschaften) is een roman in drie boeken van de Oostenrijkse auteur Robert_Musil. Tegen de achtergrond van het Wenen van 1913 en 1914 beschrijft hij de ideeën en mensvisie van zijn alter-ego Ullrich, een 32-jarige wiskundige.

Ichinen Sanzen, het Onbegrensde Potentieel van het Leven
In “Over het Bereiken van Boeddhaschap” schrijft Nichiren Daishonin:
“Het leven omvat op elk moment beide lichaam en geest en beide zelf en omgeving van zowel alle bewuste wezens in elke levensconditie als onbewuste wezens- planten, lucht en aarde, tot het miniemste stofdeeltje. Het leven doordringt op elk moment het Universum en wordt geopenbaard in alle verschijningsvormen.”
Zijn standpunt is dat het ichinen van het individu – het leven van een individu op elk moment – tegelijkertijd én het ganse Universum doordringt, én binnenin zichzelf alle wetten en verschijningsvormen van het Universum bevat.
Het is daarom letterlijk één in samenleving (coëxistent) met het Universum. Deze relatie tussen de microkosmos van het menselijk leven en de macrokosmos van het Universum is mysterieus – en prachtig.

Het is de mens die met behulp van zijn brein, de beide hersenhelften, 'Lichaam en Geest', 'Macrokosmos en Microkosmos', 'God en Zoon', 'Hemel en Aarde' met elkaar verbindt. Het gaat om het herkennen van de eenheid van alle leven.
Geestkunde en Natuurkunde zijn de twee zijden van dezelfde medaille, de natuurlijke eenheid, de eenheid der tegendelen van Heraclitus. We dienen wel degelijk met Door gene zijde bezien, de keerzijde van de medaille rekening te houden.

Houd op met uzelf of Waarom 'aan jezelf werken' helemaal niet slim is (Margriet Oostveen Volkskrant 16 september 2016 p. 19)
Svend Brinkmann is hoogleraar psychologie in Denemarken, het gelukkigste land ter wereld, en daar schreef hij een zwartgallig boek, dat nu een bestseller is: Standvastig. Een aansprekend pamflet voor notoire tobbers, dat het luidruchtige moderne optimisme tot zwijgen wil brengen.
Standvastig betoogt dat 'aan jezelf werken' daarom helemaal niet slim is. Zet vooral de hakken eens wat vaker in het zand. 'Wortelschieten' noemt Brinkmann dat. Dit als tegenwicht van de alomtegenwoordige windvaan, ook wel 'verandermanager' geheten.
We mogen het individu niet langer verantwoordelijk stellen voor zaken die het helemaal niet kán controleren, betoogt Brinkmann. Neem de bankencrisis. Wie daardoor zijn baan verloor, kan daar echt niets aan doen. 'En wij maar aan onszelf werken. Dat leidt de aandacht handig weg van veel complexere problemen die we moeten oplossen.'
Misschien, zeg ik, geeft doorgeschoten individualisme de 'boze burger' ook wel extra brandstof. We hebben een naam bedacht voor hén ('boze burger') en niet voor hun situatie. Daar is Brinkman het mee eens. 'Daarom trekken ze naar extreme partijen. Want hoe onbehouwen ook: díé partijen geven nog systeemkritiek.'
Wat hij er zelf mee bedoelt, is dat je eigen geluk lang niet altijd goed is voor een ander. Zijn we dus wel om de júíste redenen gelukkig? 'Houden we als gelukkig land bijvoorbeeld genoeg rekening met minder gelukkige oorden?'
Die vraag stellen geluksonderzoekers nou nooit. Juist als inwoner van het gelukkigste land ter wereld heeft Brinkmann dan ook niets met die uitkomst. In Denemarken is de druk om individueel te presteren door die nummer-éénpositie alleen maar extra groot.
In relatief gelukkig Nederland (nummer twaalf) vind je wetenschappelijk geluksonderzoek al op de economische faculteit, zeg ik.
Daar meten ze 'rendement' van geluk.
Die manier van denken maakt het op den duur dus onmogelijk om maatschappelijke problemen op te lossen, betoogt Brinkmann: 'We zijn toch zo gelukkig? Dan móét het wel aan onszelf liggen.'

Verbeeldingskracht (universeel bewustzijn, kosmisch bewustzijn, ideatie, scheppingsdriehoek 9 - 3 – 6, actieve imaginatie van CarlJung), de kernkwaliteit creativethink - Ilya Prigogine heeft het over de ervaring van creativiteit - is het positief tegenovergestelde van chaos. Middels een ideologische ommekeer is het mogelijk ons met de natuurlijke kringloop (flow), te verbinden. We zijn medescheppers van iedere situatie die in ons leven ontstaat. Ieder initiatief, elk mens kan door het vlindereffect de zelfordening positief beïnvloeden. De chaostheorie leert dat alles met elkaar verbonden is en de onderzoeker niet af te scheiden is van het onderzoek. Alleen door dat wat is te accepteren komt de evolutie een stapje verder.

Staatssecretaris Martin van Rijn (Buitenhof 18 september 2016)
Ondanks een gigantische bezuinigingsoperatie in de zorg, zijn er volgens de gelekte Rijksbegroting binnenkort nieuwe maatregelen nodig: vanaf 2018 wordt een nieuwe snelle stijging van de zorgkosten verwacht. Wat betekent dat voor de toekomst van onze zorg? In Buitenhof Martin van Rijn, staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Prinsjesdag (Buitenhof 18 september 2016)
Arme kinderen, de politie en het leger: ze krijgen er allemaal geld bij. Is Nederland dus hersteld van de diepe economische crisis? Een analyse van hoogleraar Marktwerking en Mededingingseconomie Barbara Baarsma – ook directeur Kennisontwikkeling bij de Rabobank. En: Marieke Blom, hoofdeconoom bij ING.

De eeuw van de start-up is een mythe (Koen Haegens Volkskrant 16 september 2016 p. 14):
Analyse: Waarom megabedrijven de scepter zwaaien
De megaovername van Monsanto door Bayer - gezamenlijke omzet 60 miljard euro - past in een trend. De grootste bedrijven worden steeds groter, terwijl start-ups aandeel inleveren.
De conclusie lijkt dan ook onvermijdelijk. Vergeet de enthousiaste verhalen over het kapitalisme als een permanente verjongingscultuur. In de echte economie zijn het de almaar 'reusachtigere industriële ondernemingen' die de scepter zwaaien - het citaat stamt uit de 19de eeuw en is van Karl Marx, uit Das Kapital.
Globalisering
Hoe dat kan? Eén verklaring is dat grote bedrijven het gewoon beter doen. Iedereen wil dolgraag een iPhone, dus kon Apple de afgelopen jaren uitgroeien tot één van de duurste bedrijven ter wereld. Een tweede theorie luidt dat de globalisering het ontstaan van oligopolies in de hand werkt. Alleen een selecte groep multinationals heeft de middelen en het netwerk om zich wereldwijd te organiseren, van de productie tot de verkoop.
In beide gevallen geldt: size matters. Daar is lang niet iedereen blij mee. Zo waarschuwen drie Nederlandse onderzoekers in een begin dit jaar verschenen boek, De macht van de megaonderneming, voor de ondemocratische invloed van dit soort concerns. Zo groot zijn ze geworden, dat ze wetten en regels naar hun hand kunnen zetten. De concurrentie, voor zover daar nog sprake van kan zijn, heeft het nakijken.

Solidariteit
Mega-ondernemingen wurmen zich in alle aspecten van onze samenleving. Met patenten en copyright privatiseren ze onze kennis en creativiteit. Ze zijn goed in belastingontwijking. Ze springen niet voorzichtig om met milieu en grondstoffen. Kortom, op de handelswijzen van grote ondernemingen valt veel aan te merken, maar hun wangedrag blijft meestal ongestraft.
Joost Smiers, Pieter Pekelharing en John Huige laten met veel gegevens zien dat het grootbedrijf de democratie heeft overgenomen. Maar daar blijft het niet bij. In "Macht van de mega-ondernemingen" bieden ze alternatieven. Ze schetsen wat de frontlijn van een nieuwe progressieve politiek zou moeten zijn. Weg met schaalvergroting, handelsakkoorden en door ondernemers geclaimde intellectuele eigendomsrechten!
Een verademing
De drie auteurs stellen zich als doel de economische verhoudingen wereldwijd rechtvaardiger te maken en komen tot de volgende voorstellen:
* Beteugeling van het neoliberale principe van ongeremde, mondiale vrijhandel.
* Bestraffing van misdaden van ondernemingen en ondernemers.
* Afschaffing van het systeem van intellectuele eigendomsrechten, evenals van beperkte aansprakelijkheid van aandeelhouders.
* Invoering van proactief mededingingsrecht dat dominante ondernemingen kleiner van schaal maakt, zodat geen enkel bedrijf de markt kan overheersen.
* Inbedding van het bedrijfsleven in onze samenlevingen.

VS willen 12,5 miljard euro van Deutsche Bank voor waardeloze hypotheken (zie Volkskrant 17 september 2016 p. 28):
Het Amerikaanse ministerie van Justitie heeft Deutsche Bank een schikkingsvoorstel van 12,5 miljard euro (14 miljard dollar) gedaan. De Amerikanen leggen de Duitse bank die straf op wegens het verstrekken van foute hypotheken, zo meldt de Wall Street Journal vrijdag. De bank heeft laten weten hier niet mee akkoord te gaan.
Schikkingen
Andere banken hebben al schikkingen met hoge straffen getroffen met Justitie. Het hoogste bedrag werd betaald door Bank of America die 16,65 miljard dollar (14,7 miljard euro) betaalde.
Goldman Sachs trof eerder dit jaar een schikking voor vijf miljard dollar (4,4 miljard euro). De bank erkent dat er sprake was van misleiding van beleggers en zegt inmiddels maatregelen te hebben getroffen om de bedrijfscultuur te verbeteren.
Analisten gaven donderdag aan dat een schikking voor Deutsche Bank van circa 2,4 miljard dollar als 'erg positief' zou worden gezien. Een bedrag boven de 4 miljard dollar zou echter voor twijfels over de kapitaalpositie van Deutsche Bank zorgen en het financiële bedrijf dwingen de voorzieningen voor juridische kosten op te voeren.

Top bedrijfsleven VS steunt Apple tegen EU (zie Volkskrant 17 september 2016 p. 28):
Een groep van 185 bestuursvoorzitters van de grootste bedrijven van de Verenigde Staten schaart zich achter Apple in de strijd die het technologieconcern voert over de miljardenheffing die de Europese Unie eist.
Eind augustus werd bekend dat de Europese Commissie eist dat Ierland 13 miljard euro terugvordert van Apple vanwege illegale belastingvoordelen die het bedrijf daar zou hebben genoten. Volgens een brief die door de groep is gestuurd aan de Duitse bondskanselier Angela Merkel zorgt de EU daarmee echter voor grote juridische onzekerheid die investeringen kan ondermijnen. Het is een "ernstige zelfveroorzaakte wond" voor de EU, aldus de zakenlieden.
Het gaat om de bestuursvoorzitters van toonaangevende ondernemingen als Caterpillar, Honeywell, Lockheed Martin, Wal-Mart, ExxonMobil en General Electric. Topman Tim Cook van Apple maakt geen deel uit van de groep, maar heeft al gezegd de naheffing
"politieke onzin" te vinden. Ook Ierland is verbolgen over de zaak.

'Wetenschap als talentleverancier raakt uitgeput' of 'Doen we niets, dan zoekt talent elders zijn heil' (Martijn van Calmthout interviewt Louise Gunning Volkskrant 15 september 2016 p. 25):
De Kamerverkiezingen zijn pas in maart. Toch vraagt de Wetenschapsagenda het volgend kabinet al om extra geld: 1 miljard voor onderzoek en innovatie.
Wat gebeurt er met al dat geld?
'Van alles. Bruggen bouwen tussen vakgebieden die elkaar op bepaalde vraagstukken blijken tegen te komen, nieuwe centra opzetten. Dat heet in ons voorstel het investeren in spankracht: zorgen dat de wetenschap veerkrachtiger is, beter in staat om de grote vragen op te pakken.'

De Bhagavad Gita
Hoofdstuk 2 De weg van kennis
45. De Veda’s spreken over de drie Guna’s. Bevrijd u uit de triade van de Guna’s, O Arjuna! Rijs boven hen uit. Rijs uit boven alle paren van tegenstellingen, wees standvastig, vrij van wereldse zorgen en vestig u in het Zelf als middelpunt.
Hoofdstuk 4 Het pad van kennis en afstand doen van handeling
22. Tevreden met wat op hem afkomt zonder in-spanning van hemzelf, stijgt hij uit boven de paren van tegenstellingen, is vrij van afgunst, zijn geest is in evenwicht, zowel in slagen als in falen; en of-schoon hij handelt, zullen de gevolgen hem toch niet binden.
Hoofdstuk 5 De weg van afstand doen
3. Hij is de ware asceet (Sannyasi) die nooit begeerte of afkeer heeft, die niet beïnvloed wordt door de paren van tegenstellingen en gemakkelijk bevrijd wordt van gebondenheid.
Hoofdstuk 7 De weg van realisatie door kennis
27. Door het illusoire van de paren van tegenstellingen, die ontsproten zijn aan toeneiging en afstoting, O Arjuna, worden alle schepselen geboren (26) in volslagen begoocheling.
26) Letterlijk: Gaan alle schepselen in de schepping.
28. Maar de mensen, die zuiver en deugdzaam leven, in wie geen zonde meer is; zij, die bevrijd zijn van de begoochelende paren van tegenstellingen, aanbidden Mij, standvastig in hun geloften.
Hoofdstuk 15 De allerhoogste
15:5 Zij, die zonder hoogmoed en vrij van begoocheling zijn, die het euvel van gehechtheid hebben overwonnen, steeds in het Zelf verblijven, alle begeerten tot zwijgen hebben gebracht, bevrijd zijn van de paren van tegenstellingen die men kent als vreugde en smart, gaan, bevrijd van waan, tot de onvergankelijke eeuwige staat.

Joris van Casteren (1976) met zijn nieuwste boek Mensen op Mars (VPRO boeken 18 september 2016):
Als het aan twee Nederlandse ingenieurs ligt, wonen er vanaf 2027 vier mensen op Mars. Dit viertal, dat om de twee jaar versterkt wordt door vier volgende pioniers, zal daar ook sterven, want terugkeren per raket naar aarde is technisch nog niet mogelijk.
Toen Joris van Casteren in 2013 hoorde over dit onwaarschijnlijke project, Mars One, was hij direct gefascineerd. Hij begon gesprekken te voeren met de oprichters, talloze kandidaten in binnen- en buitenland, wetenschappers en andere deskundigen. Kolonisatie van de planeet Mars is niet langer een illusie, realiseerde hij zich.
Het idealisme en de hoogmoed waarmee het project gepaard gaat verrasten hem zeer. Van Casteren reisde de wereld rond op zoek naar avonturiers die betrokken zijn of willen zijn bij Mars One en naar locaties die een rol hebben gespeeld in het warrige beeld dat door de eeuwen heen van Mars heeft bestaan: van het observatorium in Arizona van Percival Lowell, die kanalen op de planeet meende te zien, tot de burcht buiten Praag waar de roemruchte ontmoeting tussen Johannes Kepler en Tycho Brahe plaatsvond.
Mensen op Mars, geschreven in Van Casterens bekende, door verwondering en droge humor gekenmerkte schrijfstijl, is een even komisch als onthutsend boek over een duizelingwekkende doorbraak die ophanden is.

Marsman (reportage over Joris van Casteren door John Schoorl Volkskrant 2 september 2016 katern Vonk p. 14-16):
Schrijver Joris van Casteren reisde drie jaar de wereld rond om alles te weten te komen over de menselijke obsessie voor Mars. Het boek dat hij erover schreef leert ons opvallend veel over de hoogmoed van aardbewoners.
Werkelijkheid als jachtgebied
Wat een onzin, dacht Joris, en met hem astrolegenden als Wubbo Ockels en André Kuipers. Maar hoe kan het dan dat de directeur van innovatieorganisatie TNO het initiatief steunde, en met hem Gerard 't Hooft, Nobelprijswinnaar in de natuurkunde? Het zou natuurlijk wel mind-blowing zijn, als het zou gaan lukken; wat wist hij er eigenlijk van?
En Mars? Mars weet van niks. De planeet is op weg naar conjunctie. Mars heeft zijn tweejaarlijkse cyclus naar de zon ingezet, en neemt afstand van de Aarde.
Van Casteren hoeft de Astromaster 70 er maar bij te halen om te zien dat de roestbruine stip langzaam verdwijnt. Bij het afronden van zijn boek was-ie in volle glorie te zien. En nu Mensen op Mars er is, is de planeet als een hartslag die steeds zwakker wordt. Geheel toevallig allemaal, overigens.

De brug naar de andere wereld
Elk evolutiestadium getuigt van een grote intelligentie en wijsheid. De innerlijke krachten van het bewustzijn en hun onmisbare circulatie werken door middel van de uitwendige functies van de zintuigen en het lichaam. Het denkvermogen en de zintuigen zijn paden voor occulte energieën die werken door middel van verschillende psychofysieke centra of chakras, waarvan de hoogste de pijnappelklier is.
Deze centra blijven zich ontwikkelen terwijl wij evolueren tot geest. Dus terwijl het derde oog of de pijnappelklier bepaalde fysiologische werkingen heeft in combinatie met de hypofyse – samen reguleren ze het ritme van stofwisseling en groei – is het ook het fysieke orgaan van intuïtie, inspiratie, geestelijk inzicht, en goddelijk denken. Blavatsky zegt dat de pijnappelklier ‘precies de sleutel is naar het hoogste en meest goddelijke bewustzijn in de mens – zijn alwetende, geestelijke en allesomvattende geest’. Wanneer het hart, het centrum van de menselijke geestelijke monade, volkomen in harmonie met de pijnappelklier vibreert, worden de twee als één. De hypofyse, het orgaan van de wil, vibreert dan gelijktijdig, waardoor een goddelijk wezen ontstaat met een vrijwel onbeperkte visie.
Wetenschap
In Nederland wordt er al jaren onderzoek gepleegd naar de werking van de pijnappelklier. Saskia Bosman is Biologe en hoofd van dit project. Ook doet zij onderzoek naar het verband tussen de pijnappelklier en de Schumann resonantie, de hartslag van de aarde.

Bart Hageraats DE MENS IS HET VERWANDLUNGSDIER Elias Canetti over verwandlung, massa en meer
Hoofdstuk III ‘De massa’s zijn toch veel beter dan alle leiders bij elkaar’. Marx, Engels, Lenin, Stalin, Mao – en Canetti over de massa (p. 70):
De massa is door Marx of Engels nooit systematisch benaderd of geanalyseerd; hun invalshoek was òf impulsief òf tactisch en een enkele keer filosofisch. En psychologiseren (van massa of individu) was niet hun kracht; zij waren er het type geleerde niet naar en de tijd was er klaarblijkelijk nog niet rijp voor. Canetti komt daarin wel overeen met hen: ook hij moet weinig hebben van uitgesproken psychologie of psychologiseren.18 Daarnaast zijn ze alle drie polyhistor, waar bij Marx bovendien duidelijk de opgeleide filosoof 19 en de (zelfgeschoolde) socioloog en econoom zichtbaar wordt en bij autodidact Engels de legerexpert. Canetti is dan de meest uitgesproken homme de lettres, die het ongetwijfeld eens zal zijn geweest met Marx’ overtuiging dat filosofen de wereld slechts verschillend hebben geïnterpreteerd maar dat het erop aan komt haar te veranderen – alleen, hij was geen actievoerder of manifestenschrijver.
18) Zoals ook Emile Durkheim (1858-1917) daar weinig van moest hebben omdat de sociale feiten bestaan, afgescheiden van de bijzondere gevallen waarin zij zich voordoen. Het geweten van het collectief drukt zich in de individuen uit en het ‘fait social’ staat boven de enkeling.
19) Hij promoveerde in 1841 in Jena op het verschil tussen de
natuurfilosofie van Democritus (460-380) en Epicurus (341-270), ‘een groots opgezette apotheose van Epicurus’ leer van de vrijheid. Ethiek, moraal en filosofie als actieve veranderingsfactoren van een onredelijke wereld – dat was de these, sterker de eis’. (Fritz J. Raddatz, Karl Marx. Een politieke biografie. Wereldvenster, Baarn 1976, p. 36).
Hoofdstuk VII ‘Gods hartslag in ons: de angst’.

Wilson Greatbatch is de uitvinder van een pacemaker die kon worden geïmplanteerd. Wanneer de prikkel (cardiac ’pacemaker’) in de linker hartkamer de rechter hartkamer niet bereikt is er sprake van een hartkwaal. In het geval dat het hart stil komt te staan of onregelmatig klopt, zal de pacemaker met een bepaalde frequentie het hart van stroomstootjes voorzien, waarmee de normale hartslag weer wordt hersteld.
Een elektrocardiogram of ECG (in Nederland in de volksmond vaak hartfilmpje genaamd) is een registratie van de elektrische activiteit van de hartspier. Een spiercel trekt samen onder invloed van natrium-, kalium- en calciumionen die door de celmembraan heen en weer worden getransporteerd. Het ladingstransport en de elektrische activiteit gaan vooraf aan de mechanische activiteit.

Sinds de opkomst van informatietechnologie heeft het fenomeen hyperrealiteit van Jean Baudrillard alleen maar aan zeggingskracht gewonnen.

Veel vakantiegangers zijn bang voor vakantie (Govert Derix de Volkskrant 21 juli 2015 p. 17):
Lof der ledigheid
Gekke diersoort, die mens. Zelfs op vakantie neemt hij niet de tijd om tot zichzelf te komen.
Eén van de troostrijkste ideeën uit de geschiedenis van de filosofie is het horror vacui, letterlijk: de afschuw voor de leegte. Volgens dit denkbeeld heeft de natuur een hekel aan lege plekken. Overal waar op het eerste gezicht niks te ontdekken valt, blijkt ze bij nadere inspectie druk doende er met bacteriën, onkruid of andere verrassingen korte metten te maken met de leegte. Zelfs in het zogenaamde vacuüm in de natuurkunde schijnen vanuit het niets voortdurend deeltjes op te duiken.
Troostrijk is deze gedachte omdat ze doet inzien dat de eventuele verdwijning van de mens bij lange na niet het einde van het leven op aarde hoeft te betekenen. Na de zondvloed ontluikt er een nieuw paradijs van planten en dieren. Met misschien op termijn zelfs een intelligente levensvorm die eindelijk begrijpt hoe je je in die tuin hebt te gedragen. etc.
De filosoof
Erich Fromm had het over de angst voor de vrijheid. De mens in de zogenaamde vrije samenlevingen lijkt er alles aan te doen om die vrijheid te neutraliseren met zoveel mogelijk verplichtingen, ons intussen zorgend makend over de vraag of we het in de ogen van anderen wel goed doen. etc.
Tegengeluid
In een tijd waarin veel politici nog roepen dat we 'banen, banen en nog meer banen!' nodig hebben, is een tegengeluid dringend gewenst. We gaan juist toe naar een toekomst die in grote mate in het teken staat van vrije tijd. Misschien komen we zelfs in een omgekeerde wereld terecht, zodanig dat mensen straks zes weken in het jaar werken en voor de rest moeten zien te genieten van de vacante plekken in hun agenda's.
Onder een boom liggen
Mijn suggestie zou zijn dat de Partij voor de Vakantie niet meteen zwicht voor zo'n angst voor de vrijheid, maar dat ze uitdraagt wat vakantie in de kern betekent. Namelijk een speelveld waarop vanuit het niets nieuwe dingen kunnen ontstaan. Vakantie als een kans om te leren omgaan met de leegte, ook om te voorkomen dat de waan van de dag je opzadelt met een negatieve innerlijke leegte.
Misschien kan een Partij voor de Vakantie ons overtuigen van het belang van een amor vacuï, een passie voor de leegte, als voorwaarde voor levensvervullingen die ertoe doen. Als we allemaal van tijd tot tijd vakantie nemen van onszelf, zou het paradijs zomaar terug kunnen komen. Niet alleen in onze overvolle hoofden, maar ook in de oververhitte wereld om ons heen.
Of, vrij naar Horatius:
'Waarom de geest vermoeien met raadsels over oneindigheid? Laten wij liever onder een boom gaan liggen!'

Hermann Broch boek Slaapwandelaars
De moderne mens volgens Hermann Broch (Jeroen Vanheste Civis Mundi Digitaal #8, november 2011):
Cultuurkritiek is even oud als onze cultuur. Van oudtestamentische profeten als Jeremia en Ezechiёl tot de grote ’arts van de cultuur’ Nietzsche en hedendaagse denkers als Sloterdijk: altijd is onze cultuur door filosofen en andere critici becommentarieerd en bekritiseerd. Het oordeel viel daarbij meestal niet erg gunstig uit. Socrates mopperde dat de jeugd van zijn tijd slechte manieren had en alleen in luxe geïnteresseerd was; "O tempora, O mores!" luidt de beroemde uitroep van Cicero; "Onze ouders, die reeds minder waren dan onze grootouders, hebben ons als nog meer verdorven in het leven geroepen, en wij zullen op onze beurt aan een geslacht het aanschijn geven dat nog gebrekkiger is", aldus Horatius; Petrarca klaagde dat hij in een totaal oninteressante tijd leefde; en ook Descartes beschouwde zijn tijdperk als een van verval.
De christelijke en joodse heilsverwachting
Het optimisme in De Slaapwandelaars komt behalve in het platonisme dus ook tot uitdrukking in de christelijke symboliek. We zagen al dat het laatste woord in de roman voor de apostel Paulus is, terwijl ook de apocalyptische symboliek een element van optimisme bevat. Hoewel de eindtijd en de Apocalyps uiteraard vol chaos en geweld zijn, vormen deze immers tevens de opmaat tot een terugkeer van de Verlosser en de komst van het hemelse Jeruzalem. Impliciet in alle apocalyptische symboliek is dan ook altijd de overtuiging dat na deze verschrikkingen een betere tijd aan zal breken.

N.V. Chandrasekhara Swamy De aloude filosofie en de moderne natuurkunde
Verstarde geesten stelden zich open, mensen begonnen na te denken, te redeneren en te filosoferen; steeds meer mensen zijn geneigd de opvattingen van ouderen in twijfel te trekken en zelf na te denken, en zijn zelfs zo moedig nu en dan hun eigen conclusies te trekken over het leven, het doel ervan en de deugdelijkheid van langgevestigde dogma’s! De wonderen van de natuur worden nauwkeuriger onderzocht en men begint meer eerbied te krijgen voor de intelligente manier waarop de wereld van de natuur is ingericht. Hoogst belangrijk is dat de gedachte van broederschap van alle wezens nu bijna het vroegere stilzwijgend aanvaarden van de superioriteit of minderwaardigheid van groepen mensen van een bepaald ras of geloof, heeft overvleugeld.
De tweede helft van de 20e eeuw was getuige van een bliksemsnelle stijging van technologische groei zoals die nooit tevoren plaatsvond. Het is nu een cliché om te zeggen dat er vandaag de dag evenveel wetenschappers in leven zijn als in de laatste 2500 jaar. Maar tegenwoordig staat de mensheid oog in oog met onoplosbare problemen en sommigen vestigen hun hoop op aloude oplossingen voor deze moderne problemen.
Nadat Schrödinger een revolutie in onze manier van denken teweeg had gebracht, ontstond er een hevige discussie, hetgeen hem deed opmerken: ‘Als ik had geweten wat er uit mijn onderzoek zou voortkomen, dan was ik er vanaf gebleven.’ Sindsdien zijn er veel experimenten uitgevoerd over de hele wereld, ook psychische experimenten. Langzamerhand absorbeert de fysica de parapsychologie ook. Zoals Hamlet tot Horatio zei: ‘Er zijn meer dingen tussen hemel en aarde, Horatio, dan waar gij van droomde in uw filosofie.’ Pas in 1981 en ’82 demonstreerde een groep van drie wetenschappers in Parijs voor altijd dat Einstein zich vergist had over de kwantummechanica: de observeerder is altijd een deel van de observatie.

Elsa-Brita Titchenell De goden zijn wij!
Als we de werkelijkheid toegeven van gevoelens, van kennis, of van gedachten, van magnetisme, of van vriendschap, of welke ‘dingen in de hemel en op aarde’ ook, waarvan Horatio niet kon dromen; en als we ons bewust zijn van schoonheid, droefheid, vreugde en leed, moeten we weten, evenals onze verre voorouders deden, dat we in een wereld leven waarin deze dingen bestaan. Aan menselijke eigenschappen, zoals moed of lafheid, vriendelijkheid, dubbelhartigheid en eerlijkheid werden in de legendarische traditionele kennis ook passende namen gegeven, en in de loop van de tijd kregen ze een eigen leven en persoonlijkheid. De namen die door de psychologen van lang geleden aan deze onzichtbare dingen werden gegeven, werden in de loop van de tijd verpersoonlijkte namen. We kennen ze bij deze namen, en in onze wereldwijze onwetendheid zien we ze als ‘goden’ of ‘afgoden’, die werden aanbeden door onze ‘onbeschaafde’ voorouders die niet beter wisten. Zo zullen onze instincten, driften en stemmingen door toekomstige geleerden misschien worden gezien, wanneer zij (wij) terugblikken op de mensheid van de twintigste eeuw vanaf de top van ons (dan) verder gevorderde stadium – als er tenminste iets meer dan plastic dozen overblijft om opgegraven te worden. Andere functies die we zonder veel bewuste beheersing uitoefenen: de spijsvertering, de groei van een foetus – laten we graag aan de natuur over. We zijn voortdurend in nauwe aanraking met mysteries in onze omgang met andere mensen, hun eigenaardigheden en eigenschappen, en die van onszelf.

H.P. Blavatsky boek De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (p. 102):
Maar wij geloven vast in wat wij de wet van vergelding noemen en ook in de absolute rechtvaardigheid en wijsheid die deze wet, karma, besturen. Daarom weigeren wij beslist het wrede en onwijsgerige geloof in eeuwige beloning of eeuwige straf aan te nemen. Met Horatius zeggen wij:
Dat regels worden vastgesteld, die onze toorn beteugelend,
een fout bestraffen met evenredig leed;
en niet hem geselen die slechts
één klap verdient voor wat hij deed.
Dat is een regel voor alle mensen en een rechtvaardige. Moeten wij geloven dat God, die u maakt tot de belichaming van wijsheid, liefde en barmhartigheid, minder aanspraak kan maken op die eigenschappen dan de sterfelijke mens?
B: Hebt u nog andere redenen om dit dogma te verwerpen?
Th: Onze voornaamste reden ligt in het feit van reïncarnatie . We hebben al gezegd dat we het denkbeeld van de schepping van een nieuwe ziel voor elk nieuwgeboren kind verwerpen. Wij geloven dat ieder mens de drager of het voertuig is van een ego, van gelijke duur als alle andere ego’s; want alle ego’s zijn van dezelfde essentie en behoren tot de oorspronkelijke emanatie uit één universele oneindige Ego. Plato noemt de laatste de logos (of de tweede geopenbaarde god); en wij noemen het het geopenbaarde goddelijke beginsel, dat één is met de universele geest of ziel, niet de antropomorfe buiten-kosmische en persoonlijke God waarin zoveel theïsten geloven. Verwar dit alstublieft niet.

HENK DE ROEST Paulus of Menenius Agrippa? (p. 3):
De introductie van de lichaamsmetaforiek, zoals we deze in de eerste brief I aan de Korintiërs vinden, is volgens recente commentaren kenmerkend , voor de retorische argumentatie in Paulus' tijd.10 Voorbeelden of paradigmata namen hierin een belangrijke plaats in en de vergelijking met een lichaam heeft een lange geschiedenis. De microcosmos van het lichaam werd gebruikt om uit te leggen hoe eenheid kan bestaan in verscheidenheid binnen de macrocosmos van de samenleving. Bij Curtius Rufus, in zijn beschrijving van de geschiedenis van Alexander de Grote, lezen we hoe het rijk het lichaam is, de heerser het hoofd en de provincies de leden. Ook bij Plato vinden we de metafoor. Flavius Josephus schrijft over de joodse opstand, dat het lijden van het belangrijkste lid van het lichaam, i.c. Jeruzalem, het lijden van de andere delen van het land tot gevolg moet hebben.13 Philo ziet de gemeenschap van het verbond als een lichaam met leden, waarin ook proselyten kunnen worden ingelijfd, "zodat uiteindelijk ondanks de verschillende leden één uniek levend wezen bestaat". We komen deze vergelijking ook in rabbijnse literatuur tegen. Bij Seneca en Cicero vinden we de beeldspraak terug om het belang van de concordia te onderstrepen.
10) Vgl. Ben Witherington III, Conflict & Community in Corinth. A Socio-Rhetorical Commentary on 1 and 2 Corinthians. Grand Rapids 1994, 253ff.; Dale B. Martin, The Corinthian Body. New Haven , London 1995; Mary Katherine Birge, SSJ, The Language of Belonging. A Rhetorical Analysis of Kinship Language in First Corinthians. Leuven -Paris -Dudley, MA 2002, 153; Robert S. Dutch, The Educated Elite in 1 Corinthians. Education and Community Conflict in Graeco-Roman Context. London / New York 2005, 37f.

Het microkosmos/macrokosmos concept legt voor de Renaissance de centrale plaats van de mens in de schepping vast, uitgedrukt in de versregels: "Niets is wonderbaarlijker dan de mens…", als een echo doorheen de eeuwen, van Euripides over de Middeleeuwen tot bij Shakespeares Hamlet.

Het onkenbare 1e beginsel, de wisselwerking tussen DAT en DIT, de blauwdruk gaat het menselijke begripsvermogen te boven.
Het brengt de relatie tussen hemel en aarde, het ontstaan van de kosmos en van de mens (H.P. Blavatsky, De Geheime Leer Deel I en II),
Energie en Materie (energie en materie) tot uitdrukking.

De Geheime Leer Deel I, STANZA V (p. 158):
De ‘bouwers’ vertegenwoordigen de eerste ‘uit het denkvermogen geboren’ wezens, dus de oorspronkelijke rishi-prajapati’s, en ook de zeven grote goden van Egypte, van wie Osiris de voornaamste is; zij vertegenwoordigen de zeven Amshaspends van de Zoroastriërs, met Ormazd aan het hoofd, of de ‘zeven geesten van het gezicht’: de zeven sephiroth, gescheiden van de eerste triade, enz.
Na de ‘nacht’ bouwen of liever herbouwen zij ieder ‘stelsel’. De tweede groep bouwers is de architect van uitsluitend onze planeetketen, en de derde is de voorvader van onze mensheid – de macrokosmische oervorm van de microkosmos.

H.P. Blavatsky Deel II, Stanza 7 VAN HET HALFGODDELIJKE RAS TOT DE EERSTE MENSENRASSEN (p. 198):
De evolutie van de mens, de microkosmos, is analoog aan die van het Heelal, de macrokosmos. Zijn evolutie staat tussen die van de laatstgenoemde en die van het dier, waarvoor de mens op zijn beurt een macrokosmos is.
De Geheime Leer Deel II, De rassen van het derde oog (p. 327):
De mens was om zo te zeggen de voorraadschuur van alle levenszaden voor deze Ronde, zowel plantaardige als dierlijke. Evenals En-Soph ‘één is, ondanks de ontelbare vormen die in hem zijn’ (Zohar, i, 21a), is de mens op aarde de microkosmos van de macrokosmos.
H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 24 Het kruis en het Pythagorische tiental (p. 652):
Voor hen bestond het hele metafysische en stoffelijke Heelal in, en kon het worden uitgedrukt en beschreven door, de cijfers van het getal 10, het pythagorische tiental.
Dit tiental, dat het Heelal en zijn evolutie uit de stilte en de onbekende diepten van de geestelijke ziel of anima mundi voorstelde, bood de onderzoeker twee kanten of aspecten. Het kon in het begin worden gebruikt voor en toegepast op de macrokosmos en werd dit ook, waarna het afdaalde tot de
microkosmos, of de mens. Er waren dus de zuiver intellectuele en metafysische, of de ‘innerlijke wetenschap’ en de even zuiver materialistische of ‘oppervlak-wetenschap’, die beide konden worden verklaard en omvat door het tiental. Kortom, het kon worden bestudeerd uit de algemene begrippen van Plato en volgens de inductieve methode van Aristoteles. De eerstgenoemde ging uit van een veelomvattende goddelijke idee, waarbij de veelheid uit de eenheid voortkwam of de cijfers van het tiental verschenen, maar alleen om tenslotte weer te worden opgenomen en verloren te gaan in de oneindige cirkel. De laatstgenoemde steunde uitsluitend op zintuiglijke waarneming, waarbij het tiental kon worden opgevat, hetzij als de eenheid die zich vermenigvuldigt, hetzij als de stof die zich differentieert, en de studie ervan beperkt bleef tot het platte vlak; tot het kruis, of de zeven die voortkomt uit de tien – of het volmaakte getal, zowel op aarde als in de hemel.
Dit tweevoudige stelsel werd samen met het tiental door Pythagoras uit India meegebracht.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk De Tetraktis in verband met de zevenhoek (p. 682):
‘De Pythagorische wereld’, zegt Plutarchus ‘bestond uit een dubbel vierkant’.
- Het viertal van de verstandelijke wereld (de wereld van mahat) is t’agathon, nous (geestelijke ziel of denkvermogen), psyche, hyle;
- Terwijl dat van de waarneembare wereld (van de stof) - die eigenlijk is wat Pythagoras met het woord Kosmos bedoelde vuur, lucht, water en aarde is. De vier elementen staan bekend onder de naam rizomata, de wortels of beginselen van alle gemengde lichamen’, d.w.z. de lagere Tetraktis is de wortel van de illusie van de wereld van de stof; en dit is het tetragrammaton van de joden en de ‘geheimzinnige godheid’ waarover de hedendaagse kabbalisten zoveel drukte maken!
P. 684: Plutarchus verklaart (de Plac. Phil., blz. 878) dat de Achaïsche Grieken het viertal als de wortel en het beginsel van alle dingen beschouwden, omdat dit het getal van de elementen was, die alle zichtbare en onzichtbare geschapen dingen voortbrachten. Bij de broeders van het rozenkruis vormde de figuur van het kruis of de uitgeslagen kubus het onderwerp van een verhandeling in een van de theosofische graden van Peuvret, en werd behandeld volgens de fundamentele beginselen van licht en duisternis, of goed en kwaad.

Ken Wilber boek Een beknopte geschiedenis van alles (p. 301): We hebben dus: Wijsheid ziet dat het Vele het Ene is, en Mededogen ziet dat het Ene het Vele is. Of in het Oosten: Prajna (wijsheid) ziet dat Vorm Leegte is, en Karuna (Mededogen, Compassie) ziet dat Leegte Vorm is. Mededogen gaat naar alle levende wezens, zonder onderscheid. Het komt voort uit de verlichtingservaring van eenheid met alle leven. Karuna moet samengaan met wijsheid (prajna) om zijn juiste funktie te vervullen.

Sathya Sai Baba, antahkarana: Als men eenmaal zuiverheid van gedachten heeft dan kan men alles in het leven bereiken. Om de gedachten te zuiveren moet men liefde in praktijk brengen. Het licht van liefde kan nooit worden gedoofd. Als je het principe van liefde hebt ontwikkeld, zul je de drie toestanden van viswa, taijasa en prajna overstijgen en de uiteindelijke gelukzaligheid bereiken. De individuele ziel in wakende toestand wordt viswa genoemd, daar deze wordt geassocieerd met karmendriyas en jnanendriyas. In de droomtoestand wordt het taijasa (de stralende, de schitterende) genoemd vanwege de associatie met het schitterende principe van antahkarana (innerlijk instrument). In de diepe slaaptoestand heet het prajna en wordt het geassocieerd met het niveau van gelukzaligheid (de gelukzaligheids-laag).

Pythagoras enAristoteles:1. "wezen(lijk)-zijn" 
MonadeTriade7. bv. gezeten-zijn (positie)9. "doende-zijn" (actie)
4. Doeloorzaak ----2. Werkoorzaak5. "wààr?-zijn" (plaats)3. "hoedanig?-zijn" (kwaliteit)
|||| 
1. Stofoorzaak ----3. Vormoorzaak2. "hoe groot?-zijn" (kwantiteit)4. "met betrekking tot iets-zijn" (relatie)
TetradeDuade10. "ondergaande-zijn" (passie)8. bv. geschoeid-zijn (habitus)
   6. "wanneer?-zijn" (tijd); Snijpunt 2./3. en 4./5.

Het kwadrant rechts laat de ommekeer van beneden naar boven (1 – 2 – 3) zien. Hoe we ons dus weer met de natuurlijke kringloop kunnen verbinden.

Triade en Tetrade:Natuurlijke kringloopAccent van het aanzicht ligt op:Kernkwadrant:
- Mythos1. Oude TestamentRechtvaardigheid4. Creativethink
- Theos2. Nieuwe TestamentUniversaliteit van mensenrechten3. Zelfregulering
- Logos3. VerlichtingGelijkheid, gelijke kansen voor iedereen2. Groupthink
- Holos4. IntegratieRechtvaardigheid en Gelijkheid1. Chaos

De beginselen van de filognosie worden met de beginselen van het bahai-geloof en de theosofie vergeleken:

     BlauwdrukEvolutieplan,
Filognosie:De Ether Bestaat! Bahá'í-geloof(Bahá'u'lláh):Blavatsky:Deel I, p. 210:
   SpiegelsGedachtegang 4Tetragrammaton
RuimteI FeitenMethode en WetenschapReligieGedachtegang 11e GrondstellingMonadisch
TijdII PrincipesAnalyse en SpiritualiteitBewustzijnGedachtegang 32e GrondstellingVerstand, Ziel
MaterieIII PersoonPersoon en PolitiekGeloofGedachtegang 23e GrondstellingStoffelijk

Om de continuïteit van het leven op aarde voor de mensheid te waarborgen gaat het primair om de eenheid der tegendelen (kwalitatieve as), de hemelse triade en de natuurlijke selectie ('Survival of the fittest'). Het ‘ieder voor zich’ is een doodlopend spoor.

Popper definieerde de "Drie werelden theorie". Jurgen Habermas benoemde drie domeinen van de werkelijkheid. De filognosie maakt van de drie geaardheden het zelf, ego en wijsheid gebruik. De theosofie onderzoekt het trio wetenschap, filosofie en religie.

Triade These + Antithese = Synthese (1 + 1 = 3):Spinoza:Popper:Habermas:Filognosie:Blavatsky:
Monade; Monotheïsme; Monisme; Het EneGodConceptenSubjectiefWijsheidReligie
Duade; Dualisme; Dualiteit; Geest-stofNatuurNatuurwetenschapObjectiefEgoWetenschap
Triade; Christendom, Triniteit; Hegeliaanse filosofie ErvaringIntersubjectiefZelfFilosofie

Ruimte-tijd spiegelsymmetrie, de ommekeer:

PythagorasEsoterie: DühringFilognosieUnificatietheorieHoofdstukken: 2.14.64.7
1. Monade1e Logos1e Manifestatie4e WetLemniscaatZwaartekracht2.3.1Akasha2.47.48.4
2. Duade2e LogosGeest-stof3e WetI FeitenTijdsymmetrie2.2Synthese, Z.P.F.1.27.38.3
3. Triade3e LogosHiërarchie2e WetII PrincipesSpiegelsymmetrie2.1.1Antithese27.28.2
4. TetradeTetraktysPeriodiciteit, Karma1e WetIII PersoonMateriesymmetrie2.4.1These1.47.18.1

Het principe van these, antithese en synthese geldt zowel van boven naar beneden (1 – 2 – 3) als van beneden naar boven. Het 5Ddenkraam, het Ether-paradigma (kwintessens) brengt de ommekeer tot uitdrukking. Het Ken uzelve leidt er toe dat we op chaos en groupthink grip kunnen krijgen.

Hoofdroute, levenscyclus, kringloop:

Pythagoras:Boeddhisme:Friedrich Nietzsche:Carl Jung:A. P. Fiske:
1. Monade4. ‘Gulden Middenweg’, beëindigen van ‘lijden’ZarathustraArchetype (Unus Mundus)Gemeenschapsmodel
2. Duade3. Beëindiging van ‘lijden’ÜbermenschGroeiGelijkheidsmodel
3. Triade2. Ontstaan van ‘lijden’Wil tot macht‘Dubbele natuur’, aanpassingAutoriteitsmodel
4. Tetrade1. Het ‘lijden’Eeuwige terugkeerEnantiodromie (Homeostase)Marktmodel

Complementariteit (Hexagram, Twee kanten van één medaille, Dualiteit, 'Spiraallijnen')

Premier Rutte: Ik ben totaal, totaal, totaal tegen referenda over multilaterale akkoorden. (Volkskrant 14 juni 2016 p. 4)
Ernst Hirsch Ballin: De grote denkfout is universaliteit gelijk te stellen aan uniformiteit.
Arnon Grunberg: De problemen beginnen als men zijn tegenpolen niet meer speels tegemoet treedt. Bittere ernst is de doodsteek van de democratie. (n.a.v. uitspraak Piet Hein Donner 8 januari 2011 in de Volkskrant)
Waar recht tot onrecht wordt, wordt verzet tot plicht (Volkskrant 30 november 2016 katern p. 10-11)

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. Het zelfreinigend vermogen is verloren gegaan. De brokkenpiloten die de poblemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Munchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken.

Wie ben ik? (De boeddhistische blik 16 mei 2021 NPO2):
Kan ik de wereld veranderen? Deze vraag staat centraal in de nieuwe serie met Jan Bor. In deze vierdelige documentaire gaat de filosoof en zen-beoefenaar op zoek naar de relatie tussen het
‘ik’ en de wereld om ons heen.
We voelen ons onzeker over de toekomst, onze identiteit, de samenleving en alle snelle veranderingen. Hoe krijgen we meer grip op de wereld waarin we leven? Hoe maken we de connectie met het
grotere geheel? Kunnen we als mensen omgaan met de grote problemen van deze tijd zoals klimaatverandering, de druk van social media en het misbruik van big data? Zijn deze problemen te groot of kunnen ook wij als individu iets bijdragen aan de oplossing?
In deze nieuwe serie met Jan Bor, maak je kennis met de ideeën van spraakmakende experts.
Zoals psychotherapeut Susan Bögels, internet-kenner Douglas Rushkoff, boeddhistisch filosoof Jay Garfield en klimaatactivist Marjan Minnesma van Urgenda. Mensen die inspireren om hedendaagse problemen op een andere manier te bekijken en te benaderen.
De eeuwenoude filosofische vraag
‘Wie ben ik?’ staat in deze serie centraal. Ook Socrates en de oude zenboeddhisten hielden zich er mee bezig.
Het denken over deze vraag biedt een opening naar een beter begrip van het menselijk bestaan en de wereld waarin wij leven.
Als we de relatie tot onszelf begrijpen blijkt het mogelijk om anders naar schijnbaar onoplosbare wereldproblemen te kijken en dichter bij een oplossing ervan te komen. Juist dat maakt deze vraag nu zo belangrijk.
Jan Bor spreekt in dit eerste deel (10 september 2020) met Desmond Biddulph, van de Buddhist Society. Tevens gaat hij in gesprek met hoogleraar psychologie en mindfulness-therapeut Susan Bögels, en psychiater Edel Maex. Verder ontmoet hij jongeren, waaronder een voormalige influencer, die haar identiteit haalde uit social media en steeds verder verstrikt raakte in deze schijnwereld.

Emotie voert de boventoon, terrorisme wakkert de verdeeldheid aan (Huib Moddekolk Volkskrant 29 juli 2017 Bijlage Zaterdag p. 2-5):
Het lijkt wel of iedereen elkaar de tent uit vecht, vooral op sociale media. Maar wat gebeurt er als je tegenpolen en andersdenkenden bij elkaar zet? Dat onderzoeken we deze zomer. Vandaag: historicus Beatrice de Graaf en rechtsgeleerde Ernst Hirsch Ballin.
'Er kwam een integere nieuwe regeringsleider, Armand-Emmanuel du Plessis. Hij hield de Fransen een spiegel voor: 'Frankrijk heeft de ellende voor een groot deel over zichzelf afgeroepen; we hebben te hard geschreeuwd, de passies te veel de loop gelaten, de emotie heeft te veel de boventoon gevoerd.' Hij durfde de Fransen de waarheid te zeggen en wilde niet eens geld voor zijn baan, wat de Fransen amper konden geloven.' Du Plessis wilde meer burgerrechten en meer aandacht voor de grondwet.
Zij: 'Je kunt dus zelfs in een tijdperk van grote crisis en onzekerheid veel bereiken met integere bestuurders. En met eerlijk zijn over wat haalbaar is en wat niet.'
Hij: 'Wat me boeit is hoe je de tijdshorizon naar achteren verruimt. In mijn antwoord op de vervreemding, de angsten en de uitbuiting daarvan en de verdiepte maatschappelijke scheidslijnen, zou ik willen pleiten voor nog iets anders. Kijk niet alleen naar achteren, maar verder vooruit.'
Zij: 'Door minder hijgerig te worden?'
Hij: 'Mensen voelen zich machteloos ten aanzien van geweld, migratie, klimaatverandering, online-onveiligheid. Als het antwoord van de politiek korte termijn is, dan worden we ineffectief. '
Zij: 'Als we naar de toekomst kijken, is eerste hulp bij onveiligheid niet politie of justitie maar onderwijs. Hoe gaan we via het onderwijs de toekomstige eenheid van Nederland waarborgen?' Haar oplossing: geef kinderen iets mee. Een gedeelde geschiedenis. 'Ik vind dat zo'n debat als in Duitsland over Leitkultur ook hier gevolgd moet worden; hameren op diversiteit alleen is niet genoeg.' Hij: 'Zeer eens met onderwijs. Dat geldt ook voor het integratiedebat. Je hebt een bepaalde mate van cohesie in de samenleving nodig.'
Zij: 'En geletterdheid!'
Hij:
'Integratie heeft ongeveer op alle ministeries gezeten waar politici het wenselijk achtten, maar op het enige departement waar het thuishoort, het ministerie van Onderwijs, zat het nooit.'
Overigens betekent het niet dat ze somber zijn over Nederland. Na een gesprek over angst en het verhitte maatschappelijk debat lijkt het daar misschien op. Maar zo zitten beiden niet in elkaar.
Hij:
'Ik ben positief. Mensen die tegen de stroom in durven te gaan als ze voor anderen opkomen, dragen hoop uit.'
Zij: 'Het meest hoopvolle vind ik dat Nederland het hoogste percentage vrijwilligers heeft. Die willen iets doen voor hun buren, anderen in de straat, de scouting. Die mentaliteit, als die er ook in het politiek-publieke domein zou zijn, dan komt het helemaal goed.'

Computer says no (Laurens Verhagen Volkskrant 25 november 2018 p. 6, Sir Edmund p. 10-15):
Of het nu gaat over vacatures, toekenning van kredieten of het opsporen van criminelen: slimme software kan het beter dan de mens. Of toch niet? Aangeleerde vooroordelen en een gebrek aan transparantie geven nog al te vaak problemen.
LITTLE BRITAIN
De uitdrukking ‘computer says no’ is vooral bekend van de sketches uit de comedyserie Little Britain, waarin organisaties hun handelen tot in het absurde baseren op informatie van computers.
Het gezonde verstand is daarbij steevast de verliezer.
Algoritmen kunnen ons leven kapotmaken. Cathy O’Neil, wiskundige en voormalig getallenkraker aan Wall Street, schreef er een boek over. ‘Grote bedrijven bepalen of individuen kansen krijgen of niet.’
Je moet afspreken hoe slecht een algoritme zich mag gedragen, vindt AI-hoogleraar Maarten de Rijke. ‘Kijk, als mij door een supermarkt halvarine in plaats van boter wordt aangeraden, is er geen man overboord. Maar dat is anders bij juridische of medische beslissingen. Of bij zelfrijdende auto’s.’

De redder van het kabinet? 'Wellicht. Het komt er dicht bij' (Gijs Herderscheê en Ariejan Korteweg de Volkskrant 29 juli 2017, p. 8-9):
Vijf jaar lang zat hij op het explosiefste dossier van dit kabinet. Onder staatssecretaris
Van Rijn werd de zorg gereorganiseerd en deden de fameuze keukentafelgesprekken hun intrede.
Want wat was nu eigenlijk het doel van deze hele operatie?
De zorg verbeteren? Of vooral bezuinigen?
Staatssecretarissen sneuvelen sneller dan ministers. Kijk naar Weekers, Mansveld of Teeven. Van Rijn niet. Hij hield vol. Overleefde moties van wantrouwen, onderging ogenschijnlijk stoïcijns de felste Kamerdebatten. Altijd weer terugvallend op zijn dossierkennis.
Hij lijkt een
tegenpool van 'zijn' minister, Edith Schippers (VVD), die in 25 jaar Binnenhof leerde gespitst te zijn op verschillen. 'We hebben een andere manier van politiek bedrijven. Zij heeft veel meer een politieke antenne. Maar we vonden elkaar in de resultaatgerichtheid. Heel plezierig.'
Van Rijn hield Schippers binnenboord toen die december 2014 de handdoek dreigde te werpen. Het ging om de
'vrije artsenkeuze'. Dinsdag voor de kerstvakantie verwierp de Eerste Kamer het wetsvoorstel waardoor de zorgverzekeraar een behandeling niet meer altijd zou hoeven vergoeden. Drie PvdA-senatoren stemden tegen. Crisissfeer.
Van Rijn bedacht een oplossing.
De tijd zal leren hoe over hem geoordeeld wordt: de staatssecretaris die een
toekomstbestendige zorg voor elkaar bokste en de zorg persoonlijker maakte, of de politicus die de PvdA ongeloofwaardig maakte als partij van de bestaanszekerheid.

In spagaat (Paul Onkenhout interviewt Kefah Allush Volkskrant 28 juli 2017 katern V10-11):
Kefah Allush heeft Palestijnse roots maar genoot een Hollandse jeugd. Voor de EO maakt hij al ruim tien jaar programma's, zoals nu weer Van Ninevé naar Nazareth.
Atheïst of gelovige?
'Mijn bekering werd een wilsbesluit. Ik besloot dat God moest bestaan. Aan mijn bekering is geen dramatische crisis voorafgegaan, zoals veel mensen in ons programma De Verandering is overkomen. Er was geen bliksemschicht. Ik heb doelbewust gezocht en gevonden.'
Enkele agenda of dubbele agenda?
'Je kunt gelovig zijn en bijbelvast, maar tegelijkertijd je ogen open houden en zien wat er gebeurt. Onrecht is onrecht. En er is daar nogal wat onrecht. Daarmee zeg ik niet dat de staat Israël moet verdwijnen. Ik stel vast dat er onrecht is, maar ik wil niet de programmamaker zijn die dat verhaal vertelt. Ik wil niet die Palestijn zijn, die activist. Ik wil verhalen vertellen.'

Beschaving (Sheila Sitalsing Volkskrant 27 februari 2017 p. 2):
Een verhaal over de noodzaak van het delen van waarden, het verhaal dat je nu alom hoort van die talloos veel mannen die denken dat ze premier kunnen worden en die dezer dagen de krantenkolommen en televisieschermen vullen, ontstaat, zo zei Jan Willem Duyvendak afgelopen zaterdag in deze krant, 'meestal als een volk diep verdeeld is. Of wanneer je denkt dat minderheden het land overnemen'.
Maar, voegde Duyvendak, hoogleraar sociologie en in de Volkskrant opgevoerd als integratie-expert, eraan toe: 'Wie, afgezien van Geert Wilders denkt dat serieus? Wie denkt nou echt dat Nederland islamiseert? Het is andersom: moslims vernederlandsen. Er is geen enkel punt te noemen waarbij de mainstream iets toegeeft, behalve bij Zwarte Piet. Het lijkt erop dat alle kwesties in de politiek aan 'het typische Nederlandse' wordt gekoppeld.'
Ware woorden, waarbij dient te worden aangetekend dat zelfs de roetveegpiet niet 'de schuld van de moslims' is. Zo beschouwd slaat die vreeswekkende islamiseringstsunami die Geert Wilders 's nachts uit de slaap houdt nog geen deuk in een pakje boter.

Wim Kok heeft de slogan ‘afschudden ideologische veren’ van Neelie Kroes overgenomen. Dat staat in het boek De vechtpartij. De PvdA van Kok tot Samsom van NRC-redacteur Thijs Niemantsverdriet.

De VVD onder leiding van Mark Rutte heeft zijn uiterste houdbaarheidsdatum bereikt. Bij leiderschap gaat het niet primair om het verdienmodel, het vrijemarktevangelie , het ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ dat door de VVD wordt verkondigd, maar dienend leiderschap dient centraal te staan. De economie is door de eenzijdige korte termijn focus op de hefboomwerking en de aandeelhouderswaarde vastgelopen. De belangrijkste klanten van een bedrijf zijn niet de aandeelhouders, maar de werknemers. Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD. Jan Bouwens houdt een drogreden. Wanneer je het foefje eenmaal doorhebt, is het een fluitje van een cent.
Het selling point voor de VVD is het economisme dat Jesse Klaver bestrijdt. In het VVD-partijprogramma valt niet iets wat lijkt op een duurzame langetermijn visie te onderkennen.

Vrij Nederland januari 2017 Jan Terlouw (p. 34-35): 'De onvrede is explosief geworden doordat sociale zekerheden van heel veel mensen zijn weggevallen, ook in Nederland. Het vrije verkeer van kapitaal, goederen, diensten en personen is heel goed geweest voor de handel, maar de politieke partijen, ook de progressieve, hebben veel te weinig oog gehad voor de neveneffecten. Zelf ben ik daar ook een beetje schuldig aan. Veel te lang was het adagium: als het maar goed is voor de economie, volgt de rest vanzelf. Zo bleek het niet te werken. Door de privatisering van allerlei overheidstaken heeft de politiek steeds meer verantwoordelijkheid laten glippen. Dan zie je dat mensen angstig en onzeker worden, en hun heil zoeken bij de populisten. De politiek heeft totaal gefaald.'

Verrukking (Haro Kraak Volkskrant 18 mei 2017 Bijlage p. 2):
Jan Terlouws meest recente stop in zijn ononderbroken touwtje-tour: te gast bij De Meesterwerken van Paul Witteman (VARA 17 mei 2017).
Terlouw trapte het nieuwe seizoen af met goeiig enthousiasme ('Ik herinner me de verrukking bij mijn eerste boek: ik kan lezen!') en veilige keuzes: de speelfilm Amadeus, over Mozart, het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk, over de amorele bankierswereld, en de 'Do ist der Bahnhof'-scène van Koot & Bie. Knap is hoe Terlouw bijna alles kan laten terugkeren naar zijn centrale verhaal: een mens kan goed of fout zijn, en de worsteling om het goede te doen is de kern van het leven.
Ja, als er ooit zoiets als een deugmens heeft bestaan, dan is Jan Terlouw er één. In deze gepolariseerde tijden is het niet gek dat een man als Terlouw - vrij van cynisme, idealistisch op het naïeve af, door en door fatsoenlijk, progressief en nostalgisch tegelijkertijd - als een boegbeeld wordt omarmd door jong en oud, vooral ter linkerzijde natuurlijk. Om met Jan Terlouw te spreken: een verrukking.

Zowel Wouter Bos als Peter Balkenende maken deel uit van de baantjescarrousel, lees de lobbynetwerken. De chaos is toegenomen doordat Wouter Bos voor de Derde Weg van Tony Blair door de knieën is gegaan. Net als ErvinLaszlo beoogt Jan Terlouw een paradigmawisseling te bevorderen. Jan Terlouw belicht in het interview met Paul Witteman (VARA 17 mei 2017) het amorele aspect in de politiek. Hij noemt het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk, over de amorele bankierswereld een meesterwerk.

Nu wil iedereen de verzorgingsstaat terug (Ariejan Korteweg Volkskrant 22 juli 2017 Bijlage Zaterdag p. 2-5):
Tegenpolen Jan Terlouw en Annabel Nanninga in gesprek
Nanninga gelooft er niets van: 'Mensen stemmen niet meer zo economisch. Trump werd gesteund door arme witte arbeiders. Kiezers geven geen fuck om banen, ze stemmen cultureel en identitair. Pim Fortuyn wilde de bijstand ontmantelen. Toch stemden bijstandstrekkers op hem. Bij Clinton zag je de verwarring. Haar antwoord op armoede in de Rust Belt: genderneutrale toiletten.' Terlouw: 'En ze gaf duurbetaalde lezingen op Wall Street.'
Nanninga: 'Daar gaat het niet om. Trump is een veel grotere kapitalist dan Clinton. Dat culturele is onderschat. Als je het vervelend vond dat je je buren niet meer verstaat, was je racistisch.'
Tijd voor een deltaplan dijkverlaging?
Terlouw: 'De politiek kent maar één medicijn: herstel de economische groei. Het kan anders, met
circulaire economie. Verplaats de groei naar Afrika. Sla zonne-energie op in zoutoplossingen, maak zonnespiegels, stap over op gelijkstroom, bouw nieuwe structuren voor het transport. De aarde is eindig.'
Waar Terlouw de vrije markt aan banden wil leggen, is het vertrouwen van Nanninga rotsvast. Ongelijkheid is niet verkeerd, succes moet beloond.
Liever de vrijgevigheid van Bill Gates dan door de overheid afgedwongen solidariteit. Via Facebook en Google, die de grenzen van de vrije markt opzoeken door gesloten gedachtegemeenschappen te creëren, belanden we bij de informatiebubbel. Waar halen zij hun informatie vandaan?

Minpuntje in het debat is de blinde vlek bij Annabel Nanninga. De genereuze vrijgevigheid van Bill Gates, het spelen voor Sinterklaas (Zwarte Piet debat) is mogelijk doordat Microsoft vrijwel geen belasting betaalt.

Het verraad van de PvdA-elite aan de sociaaldemocratie (Hans van der Lugt 7 juli 2016):
Aftakelende welvaartsstaat
Uitbreiding van de EU naar het oosten heeft geleid tot een influx van goedkope arbeidskrachten, die dankzij allerlei slimme constructies buiten de cao kunnen worden gehouden. Liberalisering deed hetzelfde door de enorme toename van het aantal zzp’ers. Verder is er een aanzienlijke groei van goedkope concurrentie aan de onderkant van de arbeidsmarkt — goedkoop voor de werkgever en slecht voor de solidariteit. Aan de top wordt ook hard gewerkt aan het ondermijnen van de solidariteit, door het faciliteren van belastingontwijking in wederom een internationale race to the bottom. Wie betaalt er nog voor onze welvaartsstaat als ‘de elite’ geld wegsluist naar Panama en verder?

Respecteer volop de uitkomst van referenda (Arjen Nijenboer en Niesco Dubbelboer Volkskrant 7 oktober 2016 p. 21):\\ Stop met uitbouw van een ondemocratische, steeds machtiger EU ten koste van de nationale democratieën.
Ondanks alle onenigheid onder juristen, staat als een paal boven water dat Nederland bij het Oekraïne-verdrag - net als bij andere Europese verdragen - een vetorecht heeft. Artikel 486 lid 2 van het Oekraïne-verdrag stelt duidelijk dat het verdrag pas in werking kan treden nadat de laatste lidstaat heeft ingestemd. Nederland heeft dus een machtsmiddel in handel waarmee het aanpassingen van het verdrag kan eisen. Rutte moet gewoon z'n rug recht houden.
Maar kan Nederland het dan in z'n eentje maken een verdrag voor heel Europa te blokkeren? Misschien niet, maar dat hoeft ook niet. Nederland kan, net zoals andere Europese landen eerder met succes deden, een opt-out eisen op die onderdelen die in de campagne het meest bekritiseerd werden. Ook kan een juridisch bindende bijlage worden toegevoegd dat er geen sprake kan zijn van een toekomstig EU-lidmaatschap voor Oekraïne. De Europese Raad moet daarmee weliswaar instemmen, maar ze zal wel moeten als Nederland anders eenvoudig niet ratificeert.
Zelfs als Nederland uiteindelijk zo ver gaat, hoeft dat geen blokkade voor heel Europa te betekenen. De EU kan eenvoudig een nieuw verdrag sluiten met de Oekraïne op de terreinen waar de EU uitsluitend bevoegd is - zoals de interne markt en handel - en individuele landen kunnen apart of samen intergouvernementele verdragen sluiten met Oekraïne zonder Nederland erbij.

Kiezers zeggen 'nee' tegen beleid van Rutte II of Meerderheid kiezers wil kern van beleid kabinetten-Rutte terugdraaien (Robert Giebels en Raoul du Pré Volkskrant 17 september 2016 . 2-3):
Analyse: Het kabinet-Rutte II gewogen
Het kabinet Rutte II regeert tegen de trend in. Een meerderheid van de Nederlanders wil af van de marktwerking in zorg en onderwijs en de AOW-leeftijd terug naar 65 jaar. Dit blijkt uit opinieonderzoek van I&O Research. Premier Rutte laat nimmer na te pleiten voor een kleinere overheid die zich niet met van alles moet bemoeien. Daar denkt de kiezer iets anders over. Tweederde wil dat de overheid ervoor zorgt dat burgers met respect en fatsoen met elkaar omgaan. Een even grote groep wil dat die overheid ook de verhogingen van de huren vaststelt.

Rutte: EU moet terug naar kerntaken: veiligheid, voorspoed, migratie (zie ook Ariejan Korteweg Volkskrant 17 september 2016 p. 4):
De cultuur van de besluitvorming in de Europese Unie moet veranderen: uitvoeren wat je samen afspreekt. Voor premier Rutte is dat de belangrijkste opdracht die de regeringsleiders zichzelf naar de informele top van Bratislava moeten stellen. Europa moet wat hem betreft terug naar de kerntaken: veiligheid, voorspoed, het indammen van migratiestromen.
Onvermijdelijke stap
Bondskanselier Merkel en de Franse president Hollande noemden in hun gezamenlijke persconferentie het Proces van Bratislava een onvermijdelijke stap om tot praktische maatregelen te komen. Dat Proces van Bratislava moet in maart, zestig jaar na het verdrag van Rome, leiden tot een takenpakket waarover alle lidstaten het eens zijn.
Vooral Hongarije wekt met zijn referendum over vluchtelingen de ergenis van andere lidstaten.
Die tweespalt lijkt het hart van de EU te hebben bereikt. Jean-Claude Juncker , voorzitter van de Europese Commissie legde in zijn State of the Union het initiatief om Europa te veranderen bij de Commissie. Tusk, voorzitter van de Europese Raad, vindt juist dat de lidstaten verantwoordelijk zijn voor EU-verdragen. 'De kiezers willen meer invloed op de beslissingen van de Unie', zei hij aan de vooravond van de top.

Ongemakkelijke inspraak of Democratie is er niet om juist te beslissen, maar om zélf te beslissen (Martin Sommer Volkskrant 17 september 2016 p. 17):
Waar dient democratie voor?
Onruststoker Thierry Baudet en islamcriticus Paul Cliteur willen een referendum naar Zwitsers model invoeren. Als het aan hen ligt, gaan we straks om de paar maanden naar de stembus. Net als de Zwitsers ja of nee zeggen tegen minaretten, basisinkomen of immigratie. Het mag over van alles gaan en de uitslag is bindend. Ze schreven hun onderzoeksrapport Echte democratie in opdracht van de PVV van Geert Wilders. Dat zal niet bijdragen aan de serieuze beoordeling. Ten onrechte, want het stuk is de moeite waard.
Het belangrijkste argument voor referenda staat recht overeind. Zelfbeschikking. De kernvraag is waar democratie eigenlijk voor dient. Is dat voor het nemen van de juiste besluiten, of voor het zélf nemen van besluiten. De kwestie gaat terug op Plato. Timmeren laat je aan een vakman over, schreef de filosoof. Maar als het om besturen gaat, mag iedereen zich er tegenaan bemoeien.
Zo is Hans van Mierlo immers in 1966 ook begonnen. Hij vertegenwoordigde een aanstormende middenklasse die aan de poorten van de macht rammelde. Vandaag is het een benarde middenklasse die oproerig wordt.
In zijn beroemde filmpje sprak Van Mierlo over 'ons plan voor een nieuw kiesstelsel'. 'Over de verwarring en de ondoorzichtigheid; over de tanende invloed van de kiezers, over de verouderde politieke spelregels; over altijd hetzelfde gezeur en hetzelfde geharrewar in regering en Tweede Kamer; we wilden er zo graag wat aan doen maar we wisten niet hoe.'
In het jaar dat D66 zijn halve eeuwfeest viert zijn die woorden nog helemaal fris. Ik weet alleen niet wat geestiger is: dat Geert Wilders zich de kroonjuwelen heeft toegeëigend; of dat de partij van de zelfbeschikking nu van staatswege over uw organen wil beschikken.

De Bijbel, Mattheüs 7:13-14 leert al hoe het ego te ontmantelen. Het houdt de gemoederen al millennia bezig. De hamvraag voor de komende decennia is hoe voorkomen we dat door politici als Donald Trump, Marine Le Pen en Geert Wilders c.s. de cultuurneurose, escaleert naar een cultuurpsychose?

Jaren braaf hervormd: Waar blijft die Griekse groei? (Koen Haegens Volkskrant 17 september 2016 katern Vonk p. 14-15):
Het recept van de trojka
Griekenland moest doorbijten, dan zou het uit de crisis komen. Het is tijd te erkennen dat deze aanpak niet kan werken, vindt Koen Haegens.
Het lijkt er meer op dat andere mogendheden, zoals China, de Griekse doldwaze dagen gebruiken om hun strategische invloed te vergroten. In de minderheid van de gevallen waarin de kopers wel private investeerders zijn, is dat trouwens evenmin reden tot juichen. Neem het terrein van de voormalige Atheense luchthaven Hellinikon: opgekocht door een telg uit de Griekse oligarchie. Uitgerekend de oude, verstikkende machten die Europa zegt te willen terugdringen.
Want als er na zeven jaar nog steeds geen schot in zit, een periode waarin de Griekse economie met een kwart gekrompen is, ligt dat dan ook niet aan de recepten van de trojka?
Het zijn niet alleen vooraanstaande economen als Joseph Stiglitz en Thomas Piketty die dat suggereren. Ook het Internationaal Monetair Fonds, nota bene onderdeel van de trojka, komt tot die conclusie. Eerder bekritiseerde de geldschieter al zijn functioneren, dat zou worden gekenmerkt door een 'hoge mate van groepsdenken' en 'intellectuele vooringenomenheid'. Deze zomer gooide het eigen Internal Evaluation Office daar nog een schepje bovenop in een vernietigende evaluatie van zijn rol in de Griekse crisis.
Het IMF had nooit mogen instemmen met de door Europese politici gewenste aanpak: een politiek van austerity waar, anders dan gebruikelijk, geen schuldverlichting aan voorafging. Het gevolg was dat Griekenland jaar in jaar uit heeft moeten bezuinigen, zonder dat tegenover dat zuur het zoet stond van een verbeterende financiële situatie. Tel daarbij op de relatief gesloten Griekse economie, waarin de verlaging van lonen, pensioenen en werkloosheidsuitkeringen veel negatievere gevolgen had dan voorspeld, en je hebt een recept voor permanente crisis.
'We maken de overheid kleiner. Dat geeft zuurstof', zei premier Mark Rutte over Nederland. Maar veel van de problemen waarmee een land als Griekenland kampt, los je daarmee niet op.
Van het ontbrekende kadaster tot de machteloze belastingdienst, van het gebrek aan innovatie tot de tergend langzame rechtspraak: de aanpak daarvan vereist misschien geen uitgedijde, maar wel een krachtige, slagvaardige overheid. En dat vraagt om investeringen.
Nogmaals: instituties. Die bouw je niet op met een afbraakprogramma.
'Gekte', zo haalt politiek econoom Mark Blyth in zijn boek Austerity een uitspraak aan van Albert Einstein, 'is keer op keer hetzelfde doen, en toch een ander resultaat verwachten.' Zo bezien grenst de aanpak van de Griekse crisis aan krankzinnigheid.
Volgens peilingen vinden vier op de vijf Grieken dat hun land in economisch opzicht de verkeerde kant op gaat. Ze hebben gelijk. Niet omdat ze vasthouden aan oude zekerheden, maar omdat de hervormers zelfs hun eigen ideologische pretenties niet kunnen waarmaken.

Witte mensen van buiten (Maud Effting Volkskrant 17 mei 2021 p. 3):
‘Er lopen hier 11-jarigen rond die al drie keer getuige zijn geweest van een schietpartij’, zegt Jerry Afriyie, voorman van Kick Out Zwarte Piet en al vijfentwintig jaar Bijlmerbewoner.
Het plan is ambitieus, maar volgens Afriyie zit het vol denkfouten.
‘Je kunt ongelijkheid niet even snel oplossen met een feelgoodproject’, zegt hij. ‘Dit is er vooral op gericht om geen last meer te hebben van deze wijk. De bedenkers zijn niet de mensen van hier, maar vooral witte mensen die buiten de Bijlmer wonen. In het dagelijks leven lopen ze met een boog om deze jongeren heen, omdat ze bang voor hen zijn. Het zijn mensen die de pijn van hier niet voelen.’ ‘Je moet bewoners hier het mandaat geven’, vindt Afriyie. ‘En als ik de jongeren hier vandaag zie, dan zie ik de leiders van de toekomst.’

Jeugdcriminaliteit (Brainwash Talks 16 mei 2021 NPO2):
Rappers die elkaar met messen te lijf gaan, of jongeren die een homostel belagen. Als het om
jeugdcriminaliteit gaat, is compassie niet het eerste dat in je opkomt, ziet ook criminoloog Jan Dirk de Jong. Toch ligt daarin wel de oplossing.

Steekincidenten onder minderjarigen in Rotterdam vorig jaar verdubbeld (Kaya Bouma Volkskrant 12 maart 2020):
Het aantal steekincidenten met minderjarige verdachten in Rotterdam en omgeving is vorig jaar nagenoeg verdubbeld. In 2019 waren er 36 steekincidenten onder minderjarigen, een jaar eerder waren dat er 19. Ook in Amsterdam is sprake van een forse stijging.
Lokale politiekorpsen en burgemeesters van grote steden
signaleren al langer dat jongeren steeds vaker met een mes de straat opgaan, maar tot nu toe ontbraken harde cijfers.
‘Dit zijn zorgwekkende cijfers’, zegt Jan Dirk de Jong, lector
Aanpak Jeugdcriminaliteit aan de Hogeschool Leiden. ‘Het past in het heersende beeld dat er steeds meer jongeren met messen de straat opgaan.’ Volgens De Jong is meer onderzoek nodig. Zo gaan de cijfers van Amsterdam niet specifiek over messen en de Rotterdamse cijfers alleen over de afgelopen twee jaar. Mogelijk was er in 2018 een dip in het aantal incidenten.

Debat tussen Bert Keizer en Hendrik van Teylingen (Peter Henk Steenhuis Trouw 12 oktober 1996):
Keizer: “Je spreekt in metaforen. Maar als iemand zegt: 'het leven is een pijp kaneel, ieder zuigt maar krijgt niet veel', vraag je toch ook niet waar de pijp kaneel is? De kracht van de metafoor is een flits van inzicht, nooit een inhoudelijke beschrijving van wat er gaande is.” Van Teylingen: “Woorden verwijzen ergens naar, zoals een plattegrond verwijst. De woorden staan in dienst van het verstand en zijn derhalve ontoereikend om precies te beschrijven wat het verstand overstijgt.”
Keizer: “Dat is weer een gevaarlijk zinnetje, Hendrik. Woorden zijn alles wat we hebben. Er zijn geen andere roeispanen.”
Van Teylingen: “De ziel heeft haar eigen roeispanen. Een ziel die buiten haar lichaam is, kan alle denkbare en ondenkbare zintuigelijke functies vervullen. Ze kan ruiken met zielenogen, luisteren met zielenvingers en ze spreekt haar eigen zielentaal.”
Keizer: “Gooi het dan maar in mijn pet. Dit vind ik niet eerlijk, ik struikel hier de hele tijd over. Je doet dingen met woorden waarvan ik denk dat het niet goed is. Je bent een schilder die zegt: zonder verf gaat het veel beter. Je kunt niet zeggen dat je kunt ruiken met je ogen.”
Van Teylingen: “Dat begrijp ik van je. Daar houdt het ook op. Daar is het jouw woord tegenover mijn getuigenis. Als je zulke ervaringen niet hebt, vind je dit mateloos irritant. Vanuit de menselijke wereld klinkt het absurd, daarvan ben ik me bewust. Toch voel ik me niet wereldvreemd. Ik ga met huid en haar door deze wereld heen. Ik ben hier student geweest, heb vriendinnen gehad, echtgenotes, kinderen, ik ben er door en door bij betrokken geweest. Maar ik groei hier uit, naar iets waar het heel anders is. En ik kan daarvan alleen maar getuigen. Zoals
mystici getuigen.”
Waneer ik op mijn sterfbed lig (Als ik op bed verscheiden moet). Het uitgil als een slachthuisbig En hoest en proest van 't roetsjend bloed.
Raak dan niet in de war alsof Er iets verschrikkelijks geschiedt Maar zie 't juist als een dikke bof Dat ik het tranendal ontvlied.
Negeer het rare sterflawaai, Het zwaar gehik en gaar gekrijs, Galm allemaal een psalm voor mij En vort ben ik naar het paradijs. (Uit: Hendrik van Teylingen: Bij de gratie van de dichtspier)

Nieuwe spiritualiteit als Derde Weg staat tegenover De Derde Weg als dialectiek van de verliezer, die door de PvdA wordt aangehangen. ‘Geprofessionaliseerd’ waar Plasterk het in het begin van zijn artikel over heeft is een eufemisme voor het immorele gedrag van bestuurders in de publieke sector (semioverheid) volgens de commissie-Halsema. Volgens de darwinist Plasterk levert deze vorm van ‘professionalisering’ (emancipatie in solidariteit) een evolutionair voordeel op. Het gaat er dan om hoe wordt de Derde weg emancipatie in solidariteit naar de praktijk vertaald. De austerity driven aanpak waar Plasterk voor gaat staat diametraal tegenover de route van het Ken uzelve, de moraal van het verhaal in het rapport ‘E i V’. Plasterk is duidelijk een marionet van het systeem geworden, oftewel er zijn nog steeds politici die hun handen in onschuld wassen. Al blijft het natuurlijk een kwestie van perceptie. De handen in onschuld wassen hangt met amoreel gedrag samen.

De I Tjing kent het raamwerk van 8 bij 8, de 64 hexagrammen. Deze supersymmetrische systemen hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli, transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen.

De paren van tegenstellingen ‘1 + 7’, ‘2 + 6’ en ‘3 + 5’ laten zien wat Jude Currivan in haar boek Het 8e Chakra (Dharmadhatu) beschrijft.

Het morele kompas, biedt net als het enneagram, de psychologie van Carl Jung en van Roberto Assagioli, de I Ching (boek van Rudolf Ritsema, Stephen Karcher) een mogelijkheid om het zelfbewustzijn, de zelfkennis te verruimen. Het 5D-concept laat zien dat aan deze modellen hetzelfde balansmechanisme, Wet van harmonie ('Zelfregulering en Creativethink') ten grondslag ligt. Uiteindelijk gaat het er om met behulp van deze methoden een non-lokaal, een niet dualistich bewustzijn te bereiken.

In het enneagram staat de scheppingsdriehoek 9 - 3 - 6, de Triade en bij de levensboom de Tetrade centraal. Bij de Wet van Zeven gaat het echter om de dynamiek van de gemanifesteerde werkelijkheid, het hexagram, dat zowel de Triade als de Tetrade omvat. Creativethink biedt een handvat om de chaos in ons leven te helpen beheersen. De bijlage 'Triade en Tetrade' toont een historisch kader. Het raamwerk dient als achtergrond om de gebeurtenissen in de huidige tijd te kunnen duiden.

Voor de complementariteit van Bohr wordt nu het begrip dualiteit van 'Golven en Deeltjes' gebruikt. Complementariteit is de basis bouwsteen in het rapport ‘E i V’. Het meest eenvoudige denkschema gaat over symmetrie en gebroken symmetrie, over ‘en-en’ en ‘of-of’. Het ‘of-of’ ('wij' en 'zij') heeft betrekking op ‘wat onderscheidt mij van de ander’ en ‘en-en’ op de oriëntatie ‘wat verbindt ons’. Het gaat om altruïsme, niet om egoïsme. Of zoals Jan Börger het uitdrukt: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voorzich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. Maar er is niets nieuws onder de zon, in de Bhagavad Gita wordt al over paren van tegenstellingen, polariteiten gesproken.
Het is de wereld van introspectie, van denken en voelen, van hoofd en hart. De 16e eeuwse Franse schrijver Michel de Montaigne wordt gezien als de eerste Europese schrijver die zijn eigen gedachten en gevoelens bestudeerde en tot onderwerp maakte van zijn geschriften.
De Ouroboros symboliseert de cyclische gang van de natuur van de schepping en de destructie, leven en dood, de eeuwige cyclus van vernieuwing. Er is een veelheid aan 5D-concepten en perspectieven waarop we de wereld kunnen aanschouwen, maar er is maar één waarheid, die door de eerste grondstelling naar voren wordt gebracht. De schepping van het mechanisme van de neuronen, dat aan het ‘en-en’ en ‘of-of’ ten grondslag ligt gaat ons verstand te boven.

Het ‘of-of’ bestaat bij gratie van het 'en-en', dualisme bij gratie van het non-dualisme. Schepping en bewustzijnsevolutie staan niet los van elkaar, maar vullen elkaar aan.
Het concept van de ENE WERKELIJKHEID (de ‘Werkelijkheid’ met hoofdletter W), bestaat echt. De bewustzijnsevolutie bestaat bij gratie van de scheppingsleer, het atheïsme bij gratie van het theïsme, de dood bij gratie van het leven.

De Geheime Leer Deel I, Stanza 5 Fohat: kind van zevenvoudige hiërarchieën (p. 147):
3. HIJ IS HUN LEIDENDE GEEST EN LEIDER. WANNEER HIJ BEGINT TE WERKEN, SCHEIDT HIJ DE VONKEN VAN HET LAGERE RIJK (
delfstoffenatomen) DIE ZWEVEN EN TRILLEN VAN VREUGDE IN HUN STRALENDE WONINGEN (gasachtige wolken) EN VORMT DAARMEE DE KIEMEN VAN WIELEN. HIJ PLAATST ZE IN DE ZES RICHTINGEN VAN DE RUIMTE, EN ÉÉN IN HET MIDDEN – HET MIDDENWIEL.
149: Met de ‘zes richtingen van de Ruimte’ wordt hier de ‘dubbele driehoek’ bedoeld, de samenvoeging en versmelting van zuivere geest en stof, van de arupa en de rupa, waarvan de driehoeken een symbool zijn. Deze dubbele driehoek is een teken van Vishnu, en ook Salomo’s zegel en de Sri-Antara van de brahmanen.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 244/245):
Uit deze tweevoudige
eenheden stralen de drievoudige.
In de kosmogonie van Japan differentieert zich het zojuist genoemde ‘drievoud’, wanneer uit de chaotische massa een eivormige kern te voorschijn komt, die de kiem en het vermogen van al het universele en van al het aardse leven in zich heeft. ‘Het mannelijke aetherische’ (
Yo) beginsel stijgt omhoog, en het vrouwelijke, grovere of meer stoffelijke beginsel (In) wordt in het Heelal van de substantie uitgestort, en dan treedt er een scheiding op tussen het hemelse en het aardse. Hieruit wordt het vrouwelijke, de moeder, het eerste rudimentair objectieve wezen geboren. Het is etherisch, zonder vorm of geslacht, en toch worden hieruit en uit de moeder de zeven goddelijke geesten geboren, uit wie de zeven scheppingen zullen emaneren, evenals in de Codex Nazaraeus de zeven kwaadgezinde (stoffelijke) geesten worden geboren uit Karabtanos en de moeder Spiritus. Het zou te ver gaan om hier de Japanse namen te geven, maar na vertaling staan ze in deze volgorde:
(1.) De ‘onzichtbare ongehuwde’, die de scheppende logos is van de niet-scheppende ‘vader’, of het gemanifesteerde scheppende vermogen van laatstgenoemde.
(2.) ‘De geest (of de god) van de straalloze diepten’ (van de Chaos); die gedifferentieerde materie of de wereldstof wordt; ook het delfstoffenrijk.
(3.) ‘De geest van het plantenrijk’, van de ‘weelderige plantengroei’.
(4.) Deze is tweevoudig van aard, en is tegelijkertijd ‘de geest van de aarde’ en ‘de geest van de zandvlakten’. De eerste bevat het vermogen van het mannelijke element, de laatste dat van het vrouwelijke element; samen vormen zij een samengestelde natuur.
Deze twee waren EEN; nog onbewust dat ze twee waren.
In deze tweevoudigheid waren besloten (
a) het mannelijke, donkere en gespierde wezen, Isu no gai no kami; en (b) Eku gai no kami, het vrouwelijke, blonde en zwakke of tere wezen. Verder:
(5 en 6.) Geesten die androgyn of tweeslachtig waren, en tenslotte:
(7.) De
zevende geest, de laatste die van de ‘moeder’ uitstraalde, verschijnt als de eerste goddelijk-menselijke vorm, die duidelijk mannelijk en vrouwelijk is. Het was de zevende schepping, evenals in de Purana’s, waarin de mens de zevende schepping van Brahma is.
248: Van de vijfde groep hemelse wezens wordt aangenomen, dat deze in zichzelf de tweeledige eigenschappen bevat van zowel de geestelijke als de stoffelijke aspecten van het Heelal; om zo te zeggen de twee polen van mahat, de universele intelligentie, en ook de tweevoudige, de geestelijke en de stoffelijke natuur van de mens. Vandaar haar getal vijf, vermenigvuldigd en tot tien gemaakt, waardoor zij wordt verbonden met Makara, het tiende teken van de Dierenriem.
266: Het hele kabbalistische getallenstelsel is gebaseerd op het goddelijke zevenvoud dat aan de triade hangt (en zo de
decade'' vormt) en haar permutaties 7, 5, 4 en 3, die tenslotte alle in het ENE opgaan: een eindeloze en grenzeloze cirkel.\\ ‘De godheid (de altijd onzichtbare Tegenwoordigheid)’, zegt de Zohar, ‘manifesteert zich door de tien sephiroth, die haar stralende getuigen zijn. De godheid is als de zee waaruit een stroom vloeit, WIJSHEID genaamd, waarvan de wateren uitmonden in een meer dat Intelligentie heet. Uit het bekken ontspringen de zeven sephiroth, als zeven kanalen. . . . Want tien is gelijk aan zeven: de decade bevat vier eenheden en drie tweevouden.’ De tien sephiroth komen overeen met de ledematen van de MENS. ‘Toen ik Adam Kadmon vormde’, laat men de Elohim zeggen, ‘schoot de geest van het Eeuwige uit zijn lichaam als een bliksemflits, die zich onmiddellijk verspreidde op de golven van de zeven miljoen hemelen, en mijn tien gloriën waren zijn ledematen.’
283/284: Kortom, hij is de ‘schepper’ of het goddelijke denkvermogen in scheppende werkzaamheid, ‘de oorzaak van alle dingen’. Hij is de ‘eerstgeborene’, over wie de Purana’s ons mededelen dat ‘mahat en stof de innerlijke en uiterlijke grenzen van het Heelal zijn’, of in onze taal, de negatieve en de positieve polen van de tweevoudige natuur (abstract en concreet), want het Purana voegt eraan toe: ‘Op deze manier – zoals de zeven vormen (beginselen) van prakriti worden geteld van mahat tot de aarde – zo keren bij het aanbreken van pralaya (pratyahara) deze zeven achtereenvolgens in elkaar terug. Het ei van Brahma (sarva-mandala) wordt opgelost met zijn zeven zones (dvipa), zeven oceanen, zeven gebieden, enz.’ (Vishnu Purana, Deel vi, hfst. iv).

In de bijlage Triade en Tetrade zijn belangrijke innovaties gerubriceerd die onze huidige maatschappij in sterke mate hebben gevormd.

De fysicus Cees Dekker stelt een intrigerende vraag in de Volkskrant van 4 maart 2006, namelijk welk model past het zuiverst op de éne werkelijkheid? Cees Dekker gaat voor de objectieve, wetenschappelijke werkelijkheid. De heer Karskens (Filosofie & praktijk nrs. 2 en 3 2006) gelooft niet in een totaliteitstheorie, de snaartheorie die de relativiteitstheorie van Einstein en de quantummechanica verbindt. Dit antwoord sluit aan op het recent in de Volkskrant door Martijn van Calmthout besproken boek ‘TROUBLE with PHYSICS’ van Lee Smolin. Snaartheoretici vergeten namelijk een principieel punt: dat tijd en ruimte zelf ook uit zo’n theorie van alles naar voren moeten komen. De snaartheorie neemt volgens Smolin ruimte en tijd als fundamentele gegevens.

Cees Dekker zegt over het boek De taal van God van Francis S. Collins: 'Dit is een boek zoals ik had willen schrijven.' (Recensie van Ben van Raaij in de Volkskrant van 20 januari 2007). De wetenschap heeft volgens Collins geen antwoord op vragen die vanouds het terrein zijn van de theologie: hoe is het heelal ontstaan, wat is de betekenis van leven? Het 5D concept laat met behulp van het kernkwadrant zien dat het dialectische proces, zowel Micro als Macro, het beste op de éne werkelijkheid van Cees Dekker aansluit.

Ken Wilber: boek De eenvoud van zijn - Omarm je ware aard
Ken Wilber raakte er - blijkens een citaat uit zijn werk One Taste - diep van doordrongen: "de natuur is de uitwendige vorm van Boeddha, de natuur is het stoffelijk lichaam van Christus: Neem, eet, want dit is mijn lichaam, neem, eet, want dit is mijn bloed" (p. 51).
"Het denkbeeld van evolutie als Eros, of de Geest-in-actie, die overal ter wereld werkzaam is door zachte overreding in de richting van liefde, zoals Whitehead het uitdrukt, verklaart in aanzienlijke mate de onverbiddelijke ontwikkeling van materie naar lichaam naar geest naar ziel naar de Geest die Zichzelf herkent. Eros, de Geest-in-actie, is een elastiek om jouw en mijn nek, dat ons allemaal terugtrekt naar huis."

Max Wildiers vergelijkt het denken over de wereld in de 12e eeuw met ons denken. Zag men de wereld met Willem van Conches toen nog statisch als een geordende verzameling van dingen, thans ziet men haar - steunend op evolutieleer, relativiteitstheorie en quantumfysica - veeleer dynamisch in de gebeurtenissen, die door tijd-ruimtelijke relaties met elkaar zijn verbonden. Wildiers gaat uitvoerig in op de procesfilosofie van de Britse wiskundige Alfred North Whitehead, waarin de werkelijkheid als een scheppende voortgang ('creative advance') en God als de factor wordt voorgesteld, die de zelfcreativiteit en autonomie van de wereld handhaaft.

Wildiers laat ons in zijn hele beschouwing zien, dat wij op een trap van evolutie zijn beland, waarop de wereldbeschouwing van de middeleeuwen met zijn mystiek, van het moderne positivisme (dat het heil van de mensheid ophing aan de triomf van de wetenschap) en van het christendom niet langer tegenstrijdig, maar integendeel juist als elkaar aanvullend (complementair) kunnen worden gezien. Daarbij beperkt hij zich niet tot de thans overheersende Westerse cultuur, die gekenmerkt lijkt te zijn door de "passie van de macht" (blz.70), maar schenkt hij ook aandacht aan onderstromen, die vaak door Oosterse culturen worden gevoed. Met Karl Popper en Gibson Wilson wijst hij voorts op 'het paradigma van de schoonheid', dat 'het paradigma van de macht' lijkt af te lossen en op de toenemende belangstelling voor klassieke muziek, die dat zou kunnen bevestigen.

G. de Purucker boek Bron van het Occultisme
We zien dus dat denkvermogen of bewustzijn, duur of abstracte tijd, en ruimte fundamenteel één zijn; maar als gevolg van de beperkingen, teweeggebracht door het ontstaan van wezens en entiteiten die tijdens de manifestatie allemaal beperkt zijn, hebben we de verschijningsvormen of maya – of beter gezegd mahamaya – van duur die is opgesplitst in tijdsperioden, abstracte ruimte die is verdeeld in ruimtelijke eenheden, en op een vergelijkbare manier drukt kosmisch denkvermogen of bewustzijn zich uit in stromen van kleinere bewustzijnen of bewuste wezens, die zich uitstrekken van de meest verheven goddelijke wezens tot de meest stoffelijke entiteiten in de werelden van de stof. Deze illusoire verdelingen of zich manifesterende levensstromen brengen de verschillen en de verbazingwekkende verscheidenheid teweeg in onze omgeving, en wekken daardoor in ons de maya of illusie dat de voortschrijdende tijd één ding is, dat ruimte iets totaal anders is, en het bewustzijn in essentie weer iets anders.
Zo komt het dat duur zowel identiek is met ruimte als met kosmisch denkvermogen. Toch is zelfs dit mysterie der mysteries, ruimte-denkvermogen-duur, het product of het beeld dat ons hoogste intellect heeft van dat onuitsprekelijke mysterie dat het naamloze of dat wordt genoemd. We zien bovendien dat verleden en toekomst, op de juiste manier begrepen, samensmelten tot ‘het eeuwige nu’.

Einstein ontwikkelde zijn theorie van de relativiteit deels op basis van het mislukken van het leveren van een experimenteel bewijs van de ether. Maar de ether bestaat! En Einstein gaf dat later in 1920 ook aan in zijn nieuwe theorie van de ether. Daarin legt hij uit dat de ether de ruimte is met bepaalde eigenschappen. Twee recent over dit thema verschenen boeken zijn het Akasha-veld, Verbinding en geheugen in kosmos en bewustzijn van Ervin Laszlo en een boek dat in de publiciteit minder aandacht heeft gekregen De Ether bestaat! van René Meijer. Ervin Laszlo baseert zijn boek op recent wetenschappelijk onderzoek op het terrein van met name non-lokaliteit, terwijl daarentegen René Meijer teruggaat naar de filosoof der filosofen Vyâsadeva. Het is een thema dat ook uitgebreid in De Geheime Leer van Blavatsky ter sprake komt. Hierbij sluit ik graag aan op wat Louis Tiessen (jrg. 15 nr. 2) zegt: Een ander plan dat naast onze wereld bestaat, een onzichtbare krachtige werkelijkheid, namelijk de mythen. De website ‘E i V’ is een aanzet om mede op basis van de chaostheorie (chaostheologie) de oude geschiedschrijving met nieuwe wetenschappelijke inzichten te verbinden. Bestaat de ether is een vraag die niet zo lastig is te beantwoorden. Akasha, ether staat voor de oerbron, de eeuwige bron van leven. Echter op aarde zal een perpetuum mobile niet worden uitgevonden. Bij levensprocessen draait het om de Weltstoff van Teilhard de Chardin, de memen van Richard Dawkins, de geest-substantie svabhavat (Akasha) in de Theosofie.

René Meijer boek De Ether Bestaat (p. 20, 21):
Lorentz moet gelijk gehad hebben met zijn, door ons op deze site dan ook gerespecteerde, lokale, ware-tijdklokken gericht op de ether en niet Einstein met zijn uitzondering daarop die voortkwam uit de ontkenning van de ether. Je kan beweren dat de tijd absoluut relatief is en dat er een tijdwet is die stelt dat de tijd, en alles wat er mee samenhangt, altijd anders moet zijn omdat het element van beweging er eigen aan is, maar het simpelweg eindeloos manipuleren van de tijd als een afhankelijke variabele en zo van een uitzondering een regel maken, is toch zeker een vorm van ontkenning wat betreft het met alle materie onderworpen zijn aan de tijd als een onafhankelijke grootheid, die, behalve scheppend en handhavend, ook evident destructief is.
De einsteiniaanse misvatting lijkt, met het serieus nemen van de kritiek, te bestaan uit het verwarren van snelheid met verandering. Snelheid is niet een absolute waarde, zoals de heilige drie basiselementen van de natuurkunde, te weten ruimte, tijd en materie dat wel zijn. Met de tijdruimte die de materie toont, zijn het die drie elementen die als de natuurkundige heilige drie-eenheid van God elkaar definiëren en niet tot iets anders te herleiden zijn. Bij de filosoof D. Hume (1711 - 1776) in Het Menselijk Inzicht, heten ze uitgebreidheid, massa en beweging en bij Vyâsadeva, akas'a, prakriti en kâla. Ze vormen elkaars voorwaarde in de schepping, de een is niet denkbaar zonder de ander.
De tijd is het leven, de beweging van de materie in de ruimte. De ruimte is de tijdsafstand, het fenomeen van de zwaartekracht, tussen materiële voorwerpen. De materie is het electromagnetische effect van de werking van de tijd op de potentie van de uitdijende ruimte, de tijd die bij de wet van reactie van lineair cyclisch werd en zo in tegenstelling de zwaartekracht, de oerpotentie dus, omvormde tot materie (zij het niet geheel, blijkens het niet kunnen vinden van de z.g. onzichtbare 'donkere materie', die volgens 5.20: 38 in de Bhâgavata Purâna drie kwart van de schepping beslaat). De hele schepping is een permutatie van de begrippen 'Ruimte, Tijd en Materie'.
143: De postmoderne filosoof Jacques Derrida (1930-2004) sprak van deconstructie als het gaat om het waarderen van interpretatie-gevoelige menselijke bestaansvormen of 'teksten' zoals hij dat noemt: een ieder ziet erin wat hij maar wil en het zou onmogelijk zijn om zo tot een volledig en samenhangend begrip en dito maatschappij te komen. Hij heeft gelijk dat enkel boeken niet volstaan en ook gezamenlijk respect oefenend teksten nooit helemaal een alomvattend of samenhangend beeld opleveren. En het is ook zeker zo dat in een depressie zonder een duidelijk doel voor ogen er inderdaad sprake is van een letterlijke deconstructie van het tijdsbeeld van de waarnemer. De depressieve mens is gestoord in de drievoudige aard van de tijd: het verleden ziet zwart, de toekomst is onzichtbaar en het heden is onaangenaam. Hij kweekt als cultureel instituut een no-future generatie van mensen die lijden onder wat psychologen als Martin Seligman 'aangeleerde hulpeloosheid' noemen, een geestesziekte van de zelfbetwijfeling waarin er geen soelaas meer is van een absolute referentie waar we God tegen zouden kunnen zeggen en waar we ons aan kunnen optrekken.
144: Ook al is het inderdaad, vanwege het paradigmatisch gebonden zijn, moeilijk materieel aan te tonen, toch bestaat de ether dus gewoon als we eenmaal weten waarom we het in dat verband moeten hebben over het krachtveld van de melkweg dat bestaat als een vast referentiekader. De tijd bleek niet absoluut te zijn in de snelheid van veranderen met het licht, maar de tijd was wel absoluut in de kwaliteit van het veranderen zelf. Zoals Herakleitos (535-447 B.C.) het zei: alles is in beweging, panta rhei. En zo is de relativistische depressie, die na Nietzsche in het politieke tijdperk woekerde in onvermogen verkerend om Marx' atheïstische, sociale idealisme te overtreffen, dan ont-maskerd als een vorm van gehechtheid in weerwil van die verandering, in weerwil van het absolute gezag van ons dynamische Vadertje Tijd en Zijn heilige ether, de feitelijke godheid der klassieken die door Nietzsche zo dood werd verklaard als de gemiddelde, mechanische tijd van de, vanuit deze visie bezien, hopeloos verouderde klok. Zelfs een schooljongen kan de fysici van het gevallen en al te lineair opgezette standaardtijd-paradigma nu al de les lezen. Zo slaagde de begenadigde jongeman Peter Lynds (geb. 1975) daar in 2003 in, door, vóór Consoli's interpretatie van Düsseldorf reeds, te stellen dat er geen afzonderlijke tijdsmomenten zijn, maar dat er alleen een continue verandering bestaat die je absoluut zou kunnen noemen. Het cynisme verder, de hondse variant van de bijtende spot, is naast het isolationisme en de paranoia van autarkieën als Hitler-Duitsland en het Cambodja van Pol Pot nooit een succesvolle staatsopvatting gebleken, maar vormt meer een geestelijke aandoening van zich al dan niet sociopatisch afreagerende, als een cactus zo stekelige, depressieve mensen die in hoofdzaak interessant zijn voor behandelende psychologen en psychiaters.

De nazi's vielen Jung overigens ook aan, want Jung had ingezien én uitgebreid beschreven hoe zij hun eigen schaduw projecteerden (zondebokmechanisme) op de joden, en zij waren daar niet bepaald van gediend.
Het gaat bij dit aanpassingsproces, veranderingsproces om de wisselwerking, de overdracht tussen micro en macro, individu en collectief. Het individu beïnvloedt de gemeenschap en de omgeving beïnvloedt het individu. Hoe virulent de chemie tussen leider en volk kan zijn tonen de voorbeelden uit het verleden van de totalitaire ideologieën van Stalin en Hitler.

Vyâsadeva: (Voetnoten)
11) De zes kenmerken van de volheid of het geluk waar we het in de filognosie over hebben worden, zoals reeds gesteld in notitie 7, afgeleid van de drie basiselementen van de schepping: tijd (kâla), ruimte (âkâs'a) en materie (prakriti). Met het manifeste en niet-manifeste van deze basiselementen komen we uit op het volledige van Zijn volheid: intelligentie en kennis als de manifestatie van de ruimte, als de afspiegeling van het ruimtebesef, terwijl de macht van de ether de ongeziene beweger is in het voorbije. Waar schoonheid en harmonie het manifeste van God vormen in de materiële wereld, is boete de niet-manifeste leidraad van de getuige der bovenzinnelijkheid die niet wordt gezien.
16) Asaph is de hebreeuws/westerse naam voor Vyâsa. Het betreft dezelfde persoon als degene die vermeld wordt als de auteur van dit Lied van God, dit Lied van Geluk, deze Bhagavad Gîtâ, die filognostisch ook wel Godbijeen wordt genoemd, naar Vyâsadeva, hij die de verzen van God bijeenbracht. Sommigen twijfelen over deze naam omdat iedere wijze die de wijsheid bijeenbrengt Vyâsa kan worden genoemd. Maar in het Vaishnavisme is men overtuigd van zijn identiteit als zijnde Krishna Dvaipâyana Vyâsadeva, of ook wel Bâdarâyana - hij die verblijft te Badarikâ, een meditatieoord in de Himalaya's vernoemd naar de jujubebomen die daar groeien.
26) De term ether (âkâs'a) moet men zich op dit punt herinneren in de meest moderne zin van het woord, nl. als relativistisch: als het causale en zwaartekrachtveld dat in zijn werking verschilt naar gelang de ruimte die ermee beschreven wordt, d.w.z. een lokale, elementaire of planetaire ruimte, een universele galactische ruimte, en de kosmische of tijdruimtelijk bepaalde oerexpansie van onze materiële werkelijkheid. Het is zowel de doener als de degene die niet handelt in de zin van een niet-betrokken gelijkheid. Dit herinnert men zich vedisch als de drie soorten van Vishnu: Mahâ-vishnu of Kâranodakas'âyî-vishnu, Garbodakas'âyî-vishnu en Ksîrodakas'âyî-vishnu. Vishnu moet worden beschouwd als de representatie van het element van de ether, net zoals de ether moet worden gezien als een manifestatie van Zijn werkelijkheid als de oorspronkelijke integriteit van God uit wie al het andere zijn bestaan vond, zo bevestigt de Bhâgavata Purâna (2.5: 25 en 11.5: 19).

Bram Maljaars: Gaan nieuwe wetenschap en oude mystiek voortaan samen?, 6. Tot Slot: De eerste intelligente menselijke beschavingen, die zich bewust bezig hielden met wetenschap, zoals ondermeer de beschavingen van het oude China en het oude Egypte dateren uit de periode vanaf 4000-3000 jaar voor Christus. In de periode daarna ontwikkelde de wetenschap en vooral de implementatie ervan in het dagelijkse leven, zich relatief langzaam. Pas de laatste eeuwen zien we een versnelde ontwikkeling van wetenschappelijke inzichten en de toepassing ervan in nieuwe technologie. De laatste 50 jaar van het tweede millennium zien we zelfs een extreem snelle ontwikkeling van nieuwe wetenschappelijke inzichten en de toepassing ervan in ons dagelijkse leven. Vele geleerden verwachten dat we met dit tempo van ontwikkeling in de komende decennia naar een soort climax van wetenschappelijke ontwikkeling zullen groeien. De wetenschap waarover we het dan hebben, is echter nog steeds de wetenschap die gebaseerd is op de erkende traditionele bewijsvoering. De wetenschap van het verstand, van het rationele denken, met als oorsprong de Griekse wijsgeren. Mijn verwachting is echter dat zich nog een ontwikkeling zal voordoen. Namelijk een evolutie van het wetenschappelijk denken zelf. Mede geïnspireerd door ontwikkelingen zoals de relativiteitstheorie en de quantumtheorie zal er binnen afzienbare tijd een nieuw vorm van wetenschappelijk denken gaan ontstaan, waarbij traditionele wetenschap gebaseerd op het rationele denken en spirituele inzichten gebaseerd op intuïtie en gevoel naar elkaar toe zullen groeien.

====

Spiegelsymmetrie (Speciale relativiteitstheorie)

Het is het zelf van de mens, het reflexief bewustzijn, de weerspiegeling, die de microkosmos en macrokosmos met elkaar verbindt. Tussen mens en aarde is er opnieuw van de relatie microkosmos en macrokosmos sprake.

Viewpoint: Questions, Unfoldment, and Evolution (Tim Boyd Lente 2016):
These inner experiences are mirrored in the world of outer phenomena. They have been observed and accounted for in the theoretical structures of biological evolution as well as of quantum mechanics. In biology an additional theory called punctuated equilibrium has been made to account for the observation in the fossil record of sudden, nongradual shifts in life forms. In quantum physics the classic quantum leap, whereby electrons circling the nucleus of an atom move suddenly to a new orbit, is another example of nature’s unwillingness to conform to our models.

Abel Herzberglezing Hoe gaan we om met de gast? (Arnon Grunberg Trouw 19 september 2016):
Een Europa waar geen plaats is voor de vreemdeling zal uiteindelijk een Europa zijn waar geen plaats is voor mensen. Dat betoogde schrijver Arnon Grunberg zondag tijdens de 27ste Abel Herzberglezing.
In 'Het zionisme bij nader inzien', vier opstellen over het zionisme die Hannah Arendt tussen 1945 en 1950 schreef, merkt ze op: 'Na tweeduizend jaar van 'galoet-mentaliteit' is het Joodse volk ineens opgehouden te geloven in overleving als ultieme waarde op zich en is in een paar jaar tijd overgestapt naar het tegenovergestelde extreme idee. Nu geloven Joden in vechten tegen elke prijs en denken dat 'ten onder gaan' een verstandige methode van politiek bedrijven is.'
Het neo-nationalisme slaat echter Arendts waarschuwing dat de natiestaat de vijand van soevereiniteit is in de wind en het lijkt zich niet bewust te zijn van het feit dat elk nationalisme een vijand nodig heeft. Zo doet het nieuwe nationalisme alsof de gast de gastheer tot vijand heeft gekozen, terwijl het eerder omgekeerd is: de gastheer heeft de gast uitgenodigd als vijand om gastheer, om heer des huizes te kunnen blijven. Hoeveel gastvrijheid kunnen wij opbrengen? Weinig vermoedelijk als men blijft geloven dat de vreemdeling uit is op werelddominantie. Universele wet
In zijn colleges over gastvrijheid verwijst de Franse filosoof Jacques Derrida nadrukkelijk naar deze bekende tekst van Kant: 'Definitieve artikel voor de eeuwige vrede. Het burgerrecht moet zich beperken tot de voorwaarde voor een universele gastvrijheid.' Derrida erkent de spanning die noodzakelijkerwijs zal bestaan tussen gastheer en gast, tussen de vreemdeling en hij die denkt dat niet te zijn. De categorische imperatief van Kant die oproept tot universele gastvrijheid, die vaststelt dat geen enkel met rede behept wezen meer recht heeft op een stukje van deze aarde dan een ander stuit op de noodzakelijke corrumpeerbaarheid van meer praktische wetten.\\
De universele wet valt uiteen in wetten die soms op gespannen voet staan met die universele wet. Derrida plaatst het gebod tot universele gastvrijheid tegenover een andere tekst van Kant, over de vraag of je mag liegen, 'Über ein vermeintes Recht aus Menschenliebe zu lügen'. Dat gebeurt aan de hand van het bijbelse verhaal over Lot. Lot, zelf een vreemdeling, ontvangt gasten. Mannen van Sodom wensen deze gasten uitgeleverd te zien om hen te penetreren - met de komst van de vreemdeling komen zoals gezegd de seksuele angsten en verlangens los - maar in plaats van deze gasten uit te leveren biedt Lot de mannen zijn twee maagdelijke dochters aan.

Vuile handen of Maatschappelijke vrede gaat niet zonder vuile handen (René Cuperus Volkskrant 19 september 2016 p. 19):
Die hele fixatie op Wilders ('Wilders regeert al', Vonk, 10 september) ziet eraan voorbij dat Wilders een symptoom is van een veel bredere internationale beweging, van Scandinavië tot aan Trumps Amerika.
Miskend wordt ook nog te vaak dat 'xenofobie' voor een belangrijk deel reactie is. Geen ziekteverschijnsel van 'boze, bange kleinburgers', maar reactie op overlast, op risico en gevaar, op aantastingen van het westerse sociaal-liberale samenlevingsmodel. Er is een strijd om spelregels gaande, om grenzen en begrenzingen in onze nieuwe globaliserende, diverse wereld. Hoeveel Midden-Oosten kunnen we in Europa tolereren? Wie is de baas op straat?
Wie de maatschappelijke vrede in de toekomst zeker wil stellen, kan in het heden niet helemaal zonder vuile handen. Binnen de grenzen van de betamelijkheid. Dat spreekt.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel I, Hoofdstuk 15 Goden, monaden en atomen (p. 691):
Laat de lezer deze ‘monaden’ van Leibniz eens in gedachten houden – elke monade is een levende spiegel van het heelal en weerspiegelt elke andere – en deze opvatting en omschrijving vergelijken met bepaalde door Sir William Jones vertaalde Sanskrietstanza’s (śloka’s), waarin wordt gezegd dat de scheppende bron van het goddelijke denkvermogen, . . . ‘verborgen in een sluier van dichte duisternis, spiegels van de atomen van de wereld vormde en een weerspiegeling van zijn eigen gezicht op elk atoom wierp . . .’.

Elementaire deeltjes (Elementaire deeltjes): De speciale relativiteitstheorie zegt dat waarnemers die zich ten opzichte van elkaar bewegen, gebeurtenissen in omgekeerde volgorde kunnen zien plaats vinden. In zeker opzicht gedragen antideeltjes die terugreizen in de tijd zich als gewone deeltjes die vooruit door de tijd bewegen, en gewone deeltjes die teruggaan in de tijd zijn equivalent aan antideeltjes die vooruit door de tijd reizen.
Deze verwisseling is een ruimte-tijd spiegelsymmetrie. In 1956 voorspellen Lee en Yang enkele merkwaardige eigenschappen, die niet bij andere wisselwerkingen voorkomen, deze werden in 1957 door Wu experimenteel bevestigd: de zwakke processen blijken niet spiegelsymmetrisch te verlopen (de pariteit is niet behouden en er is evenmin symmetrie met processen waarbij de deeltjes door hun antideeltjes worden vervangen.

Weerspiegelingstheorie Deel I: MARX EN HET MARXISME: NAAR EEN THEORIE VAN HET BEWUSTZIJN
Weerspiegelingstheorie Deel II: HET ‘ONWARE’ BEWUSTZIJN

Essay Kenneth: Wat is de aard van deze wereld? Hier treden we een rijk binnen, verklaart Swedenborg, waar de "essentie" van onszelf wordt onthuld, en waar wij - en anderen - onszelf met vlijmscherpe nauwkeurigheid kunnen zien zoals we werkelijk zijn. De dood verandert niets maar onthult alles over ons. Dit is overigens slechts één van de vele punten van overeenkomst tussen Swedenborgs leer en de resultaten van het bijna-dood-onderzoek, hetgeen aangeeft dat veel mensen een gedetailleerd "levensoverzicht" hebben waarin hen niet slechts wordt getoond hoe ze hebben geleefd, maar ook de innerlijke betekenis en motivatie van hun handelingen, en het effect ervan op anderen. Kortom, we treden bij het sterven een wereld binnen waar onze innerlijke essentie de "omgeving" wordt waarin we ons bevinden. Uiteindelijk, zegt Swedenborg, "keert iedereen na zijn dood terug tot zijn eigen leven." Iemand die onaardig was en voor zichzelf heeft geleefd, welke uiterlijke vorm zijn leven ook had, zal er achter komen dat hij van dat soort leven zal blijven houden, afgesneden van het Goddelijke licht. Anderzijds zal iemand die waarachtig voor anderen heeft geleefd en voor wie het bestaan van het Goddelijke centraal stond in zijn leven, reeds in de hemel zijn, zo verzekert Swedenborg, en ook na de dood doorgaan met het ervaren van het hemelse licht en zich in het gezelschap bevinden van gelijkgestemden. Hoe het ook zij, iedereen zal, volgens Swedenborg, "een afspiegeling van zijn aandoeningen of van zijn liefde zijn." Zo is het, als we Swedenborgs leer volgen, dat we onze hemel en hel nu al bouwen, en er ook al in leven, afhankelijk van onze handelingen in de wereld.

====

Samenvatting (Weerspiegeling, Weerkaatsing, veritas duplex, Perceptie, 'Individueel en Collectief', 'Professionals & Politicals', Catharsis)

H.J. Witteveen: Het gaat er dus om de spiegel van ons bewustzijn om te draaien: van buiten naar binnen, zodat wij bewust kunnen worden van ons ware wezen dat een uitstraling is van het Goddelijke licht dat door de hele schepping schijnt (PRANA december 2008/januari 2009).
Léon Hanssen, ‘Want alle verlies is winst’ (biografie over Menno ter Braak):
Ter Braak maakte met een verwijzing naar het boek Prometheus, dat heel dit proces van zelfbevrijding voor hem had ingeluid, de balans op en hij noteerde met één enkele regel in zijn agenda deze Heraclitische gedachte:
Want alle
verlies is winst, alle nedergang opgang.

Strand Natuurdocumentaire, een plek waar altijd strijd voor overleving plaatsvindt (BNNVara 5 februari 2023, NPO2):
Het
strand. Een geliefde plek én een dynamische plek. In deze overgangszone van zee en land is een continue strijd gaande. Want onze stranden, vooral op de wadden, zijn ook een belangrijk en beschermd leefgebied van talloze plant- en diersoorten. Alleen de allersterkste organismen (survival of the fittest) kunnen hier overleven.

Voor acceptatie van de nieuwe unificatietheorie dient aan één voorwaarde te worden voldaan namelijk dat de wetenschappelijke wereld akkoord gaat dat er maar een natuurlijke tijd bestaat, de eeuwige duur, het nu, het durée van Henri Bergson. De theorie kan dan een houvast bieden voor de toekomst.

De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 25 De mysteriën van het zevental (p. 697):
Ruimte en Tijd' zijn één. Ruimte en tijd zijn naamloos, want ze zijn het onkenbare DAT, wat alleen kan worden gevoeld door middel van zijn zeven stralen – die de zeven scheppingen, de zeven werelden, de zeven wetten zijn’, enz. . . .

De ruimte heeft 3 dimensies, het balansmechanisme is de 4e dimensie, maar ‘Ruimte en Tijd’ is de verborgen 5e dimensie.

Onder invloed van de planeten Govert Schilling de Volkskrant 10 september 2022, Wetenschap p. 24-25):
Volgens Nicola Scafetta hebben de planeten invloed op het leven op aarde. Nee, Scafetta is geen horoscopen trekkende sterrenwichelaar. Hij is hoogleraar aan de faculteit aardwetenschappen van de Universiteit van Napels Federico II. Van astrologie moet hij ook niets hebben – allemaal bijgeloof en pseudowetenschap. Maar dat de planeten een belangrijke rol spelen bij variaties in de activiteit van de zon, daarvan is Scafetta overtuigd. En de effecten daarvan zijn op aarde merkbaar, soms met ingrijpende gevolgen.
In een recent overzichtsartikel in
Frontiers in Astronomy and Space Sciences gaat hij samen met zijn collega Antonio Bianchini uitgebreid in op de mechanismen die daarbij een rol zouden kunnen spelen. ‘Alle periodieke variaties in de activiteit van de zon, ook op de lange termijn, zijn met de planetaire theorie goed te begrijpen’, zegt hij.
Kleine maar trouwe aanhang
De Italianen zijn bepaald niet de enigen die er zo over denken. De ‘
planetaire theorie’ steekt al decennialang geregeld de kop op en heeft een relatief kleine maar trouwe aanhang. Maar zonnefysicus Frédéric Clette van de Koninklijke Sterrenwacht van België in Brussel gelooft vooralsnog niets van het hele idee.


Een nieuw model, een nieuw beleid? (Dirk Bezemer De Groene Amsterdammer 8 juli 2021):
Na corona zijn
macro-economische inzichten veranderd, zoals over de rol van de centrale bank. Daarachter liggen politieke opvattingen – over staat en markt bijvoorbeeld. De vraag is of economische verschuivingen zich laten vertalen in politiek beleid.
De nieuwe, ontspannen houding werd ook beleid. CPB-directeur Pieter Hasekamp stond in juni 2020 schouder aan schouder met Klaas Knot in de Tweede Kamer om de parlementariërs te bezweren dat Nederland best een staatsschuld van 75 procent van het bbp kan hebben.
De Nederlandse economie heeft nog steeds de problemen van 2019:
stikstof, PFAS, biodiversiteit, klimaat, financieel onveilige arbeidsmarkt, scheve belastingdruk, jojo’ende huizenprijzen, woningnood, hypotheekschulden, pensioenstelsel – plus grote schade voor twee jaargangen kinderen in het onderwijs. We moeten die problemen gaan oplossen met diezelfde mensen die ze veroorzaakten (of erbij stonden en toekeken), want de kiezer zadelde Nederland op met Rutte IV. De enige nieuwkomer van belang, Sigrid Kaag, krijgt er een zware dobber aan.
Gelukkig is hulp onderweg:
Marjan Minnesma gaat de staat opnieuw voor de rechter slepen om desnoods met een dwangsom actie af te dwingen. Wie weet wordt dat het nieuwe verandermodel blueblack%omgezet worden.

Wonen op de maan of Mars zal altijd een illusie blijven (Govert Schilling de Volkskrant 15 juli 2019):
Mooi hoor, die futuristische schetsen van Marssteden. Maar met realisme heeft het niks te maken, vindt
wetenschapsjournalist Govert Schilling.

Op de microkosmos aarde zijn Geestkunde, Zielkunde, Natuurkunde en Kunst een weerspiegeling, vormen een complementaire polariteit van de macrokosmos, de vier fundamentele krachten . Purusha maakt het mogeliik de samenhang in het oeuvre van H.P. Blavatsky te verklaren.

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel I Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 241), Akâsa en Ether (p. 283-295) van de De Geheime Leer geeft bijzonderheden over het Akasha-veld; vanaf p. 361 over Ether en intelligentie en p. 533-537, 581 over Ether.

De evolutie van de mens, de microkosmos, is analoog aan die van het Heelal, de macrokosmos. De mensheid bestaat uit goede en minder goede acteurs in een groot rollenspel. Er is wereldwijd behoefte het spel beter te leren spelen en broederschap te bevorderen. Hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam)? We zijn het in eerste instantie zelf om de in het universum aanwezige vrije energie (ether - antahkarana), aan de energietransitie, de overgang van vuile naar schone energie vorm en inhoud te geven. Het spreekt voor zich dat dit een zeer heikel punt is voor de wetenschap.

Diversiteit of klassenstrijd (Ewald Engelen en Thijs Kleinpasta De Groene Amsterdammer 28 juli 2022 p. 40-44):
Thijs Kleinpaste raadde Ewald Engelen het boek
Elite Capture aan van de filosoof Olúfémi O. Táíwó, over hoe de elite van een emancipatoire beweging diezelfde beweging kaapt. Koren op Engelens molen. Hij klom direct in de pen.

Een belangrijke vraag in de filosofie over ethiek is de simpele en praktische vraag: Wat moeten wij doen?
Deze vraag van Gerrit Teule kan worden beantwoord met de wedervraag Waar gaan we voor in het leven?
Het antwoord staat in de Stem van het KHM juni 2021.

Kiezen we voor Regeneratie of Degeneratie wordt door onze vrije wil en het vermogen tot nadenken bepaald. Om het onbehagen in de maatschappij te verminderen is het wenselijk te kijken hoe Plotinus de ziel waarneemt. Uit de wereldziel komen de individuele menselijke zielen voort, en tenslotte op het laagste niveau de materie. Het is dus niet zo dat ziel uit de materie voorkomt. We zijn juist niet ons brein zoals Dick Swaab en Victor Lamme menen. Primair gaat het om het innerlijke zelf, het metafysisch idealisme van Hegel, Kant en Plato, dat sterk verwant is aan Innerlichkeit in het Duits. Bij Spinoza zijn God en Natuur twee kanten van dezelfde medaille. Het is de ‘intersubjectieve’ relatie van Jurgen Habermas, de psychosynthese van Roberto Assagioli, die beide verbindt.

Om de kool en geit te sparen zijn er minder geitenpaadjes nodig wanneer bewust voor de Derde Weg van Benjamin Barber wordt gekozen. Het is mogelijk de Derde Weg van Benjamin Barber met behulp van het 5D-concept, een paradigmawisseling weer te geven. Het biedt een kader voor ‘We hebben een nieuwe deal nodig’ van Barbara Ehrenreich, ‘De nieuwe mens stemt mij hoopvol’, de behoefte aan gedragsverandering van Edy Korthals Altes, moderniteit als nieuw beschavingstype van Wim Couwenberg, 21 lessen voor de 21e eeuw van Yuval Noah Harari en Donuteconomie van Kate Raworth.

De algeest van Freek van Leeuwen komt met de All-geist van H.P. Blavatsky en de allesdoordringende levenskracht , de Weltstoff van Teilhard de Chardin en de Alkahest van Paracelsus overeen (Allgeist. See ALKAHEST). De natuurfilosofie verbindt de fysica met de metafysica, de geestkunde. Het oeuvre van H.P. Blavatsky, dat ook nu nog steeds actueel is, kan als een herziene versie van het Nieuwe Testament worden gelezen. Een ommekeer in het denken ontstaat wanneer de natuurfilosofie in de geest van The Advancement of Learning van Francis Bacon weer centraal komt te staan.

Miriam van Reijen maakt in haar boeken over Spinoza van het tweewegen-model (complementaire polariteit, veritas duplex, dubbele driehoek, Twee kanten van één medaille, Tweenaturenleer, Dubbele schema) en het zogenaamde koppelingsbeginsel, de politieke variant van het tweewegen-model gebruik. De gebroken symmetrie zorgt voor het onderscheidingsvermogen van onze ziel en risicobeheersing om de crises van menselijke makelij te bezweren.

Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart. De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer worden gekraakt. We zullen het echt zelf moeten doen. Hoe stoppen we de zelfvernietigingsdrang, de 'waarheid' over een bonnetje van de VVD?

In zowel Nederland als in Brussel hebben de collectieve invloedssferen, de 4e, 5e en 6e macht duidelijk aan kracht gewonnen. Of met andere woorden de regie van de 1e, 2e en 3e macht in Nederland wordt geleidelijk door de 4e, 5e en 6e macht overgenomen. We worden steeds sterker door de 4e, 5e en 6e macht geregeerd. De 4e macht bestaat uit technocraten, met name economen die werken voor de Europese Commissie, DNB en het CPB. De schuldencrisis leert dat de kwaliteit van de macro-economische voorspellingen duidelijk te kort schieten. In essentie draait het echter nog steeds om de gezichtspunten in de twee boeken Moral Sentiments en Wealth of Nations van Adam Smith. Politiek heeft nog steeds op de spreiding van geld, kennis en macht betrekking.

Het boeddhisme leert hoe probleem en oplossing met elkaar samenhangen. De basis van elk leerproces ('Hoofdroute') is: Wat moeten we aan Wie, Wanneer en Hoe leren, en Waarom vinden we dat? Door het Oosterse en Westerse denken met elkaar te verbinden, de Gulden middenweg van spirituele transformatie ontstaat synergie. Jeroen van der Veer is een representant van het ééndimensionale neoliberale 'zwart-wit' denken van het grootkapitaal. Volgens Jeroen van der Veer bestaat er geen Gulden middenweg.

Frits Bolkestein, Jeroen van der Veer, Dick Benschop, Henrik Adam, Sywert van Lienden inclusief de '200 van Mertens', lees het Old Boys Network van de achterkamertjes politiek trekken, met de politieke rugdekking van de VVD, aan de touwtjes in de macroeconomie Nederland-BV.

Het programma Buitenhof 27 maart 2016 gaat over hoe je tussen 'Wij en Zij', 'Slachtoffer en Dader', 'Heer en Slaaf' het kwaad in de wereld het beste kunt bestrijden. De Westerse beschaving, de Westerse [ReflexiefBewustzijn#Man|cultuuroverdracht]] is aan verval onderhevig. De intellectuele technocraat Dijsselbloem vertolkt in het debat met de hoogleraar Arjo Klamer de neoliberale agenda. De dominante visie, het materialistische paradigma geldt zowel in de wetenschap als in de politiek. Het probleem is dat Dijsselbloem niet iets in Nederland wil creëren wat de Grieken van hem moeten afzweren.
Hij verhult zijn verantwoordelijkheid achter het politieke discours dat voor het nemen van beslissingen verantwoordelijk is en 'wast zijn handen in onschuld'.

Jacques Sijben heeft gelijk wanneer hij stelt: ‘Je kunt niet verenigen wat niet te verenigen valt’ (Volkskrant 2 juni 2021 p. 30):
Het is het
zelf-bewustzijn van de mens, de weerspiegeling, die de microkosmos en macrokosmos met elkaar verbindt. Tussen mens en aarde is er opnieuw van de relatie microkosmos en macrokosmos, de ‘innerlijke en uiterlijke mens’ sprake. Analoog aan de vier seizoenen geldt voor de mens de levenscyclus, het natuurlijke ritme van de goddelijke geboorte, de adolescentie, volwassenheid (geestelijke groei) en de ouderdom (overgang). Meta-leren, een helicopterview, dus door boven de gebeurtenissen, de problemen te gaan staan, afstand te nemen verander je het perspectief. Om de schepping te vervolmaken wijzigt afhankelijk van de tijdgeest de perceptie. In de kern draait het om welke 'spirituele leraar of carrièrepoliticus' geeft je echt inspiratie?

Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen organisatiecultuur ontstaan. Gewenste cultuurveranderingen in een organisatie worden in een 5Ddenkraam, het transformatieproces van antropogenese (hominisatie), de bewustzijnsschil geplaatst. Het is de spin-off (serendipiteit) van de zoektocht. Uiteindelijk draait het om de vraag: is het mogelijk de beschaving een stapje verder te brengen? Is het laagje vernis dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen? Primair draait het om hoe verschillende culturen zich door cultuuroverdracht met elkaar kunnen verbinden.

In zijn boek Een beknopte geschiedenis van alles, Deel 3 Platland vergelijkt Ken Wilber in hoofdstuk 14 Klimmen en Dalen in Figuur 14-1 (p. 293) De Grote Holarchie van Plotinus en Aurobindo. Ronald Plasterk, maar ook Dick Swaab en Victor Lamme hebben een obsessieve focus op één kant van de medaille, terwijl Cees Dekker, Wim Couwenberg en Ken Wilber kiezen voor een integrale, holistische en interdisciplinaire aanpak.

Meditatietechnieken maken het mogelijk probleem en oplossing met elkaar te verbinden, de waarheid dichter te benaderen. Zowel het Hindoeisme, Boeddhisme, Jodendom, Christendom, Islam en Humanisme maken gebruik van meditatie. Er wordt ook wel onderscheid gemaakt tussen mediteren op het horizontale vlak, het mensenrijk en mediteren op het verticale vlak (absolute tijd) , het kosmische of Goddelijke rijk.

Brainwash Talks 25 mei 2021 NPO2 (herhaling van 2 februari 2020):
Grote problemen vragen om radicale oplossingen. Volgens Mariana Mazzucato, een van de meest invloedrijke economen van dit moment, moet het kapitalisme op de schop.

Brainwash festival Piketty 1 maart 2020 NPO1 (herhaling van Brainwash Festival-avond op 27 februari 2020 in Internationaal Theater Amsterdam):
Econoom Thomas Piketty spreekt over zijn boek 'Kapitaal en ideologie', waarin hij zijn pijlen richt op de superrijken en laat zien dat de economie geen wetmatigheid is, maar dat markt, winst en kapitaal afhangen van historische keuzes en opvattingen. 'De moderne Karl Marx', die bekend werd door zijn baanbrekende studie naar ongelijkheid, 'Kapitaal in de 21ste eeuw', wordt ook geïnterviewd door econoom en filosoof Karim Benammar.

Het evenwicht door tegenwicht, het balansmechanisme, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. In de woorden van ex-premier Wim Kok: De essentie van het 'poldermodel' is dialoog en evenwicht. Bij dialoog hoort tegenspraak en bij evenwicht tegenwicht. Het belangrijkste voor het goed functioneren van de overheid is tegenspraak, tegenwicht. Daarentegen was er juist bij de PvdA onder Ad Melkert sprake van een communistische kadaverdiscipline. In hoeverre is er van het peterprincipe of het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen c.q. de 4e macht sprake?

Arie van der Zwan onderkent ook de keerzijde van de medaille:
De economen Tomas Sedlacek en Thomas Piketty onderkennen beide hetzelfde stramien dat ook in het rapport 'E i V' naar voren komt en met de
eenzijdige fixatie van politici op de marktwerking samenhangt. In plaats van collectieve belangen, de tweedeling te verkleinen kiezen veel 'carrière politici' (De dubbele petten van econoom Mishkin komen prominent aan bod in de documentaire Inside Job uit 2010.) er voor de individuele belangen van het grootkapitaal te behartigen. Gelukkig laat de voormalig (top)manager van het Centraal Bureau voor de Statistiek Henk van Tuinen in zijn reactie Reduceer ons niet tot homo economicus (Volkskrant van 11 november 2014) op de Van der Leeuwlezing een ander geluid horen. Henk van Tuinen is auteur van het boek Ons land kan menselijker.

Het Alpha point (chaospunt, bron, eonenhypothese) is nog lang niet uitgewerkt. De toekomst wordt beter wanneer we in het leven zelf schonere energie leveren. Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. In essentie gaat de column Verhuizen (Max Pam Volkskrant 26 februari 2020) over de Farizeër en de Tollenaar, Lukas 18: 14 en Mattheüs 25: 29. De evolutionaire kringloop maakt het mogelijk de VREDE te bevorderen. De elementaire bron is nog springlevend. De eeuwige beweging, die aan de perpetuum mobile ten grondslag ligt, de supersymmetrie (Opposites., See TWO, Twee, "If Philosophy Won't Diversify") in het universum, was in de tijd van Vyasa al bekend. De monetaire financiering brengt de 'perpetuum mobile', de risicobeheersing van het grootkapitaal tot uitdrukking.

De Lagere Tetraktisop aarde staat tegenover de Hogere Tetraktis, de heilige pythagorische Tetraktys in het universum. Plutarchus onderscheidt de lagere en hogere Tetraktis (Deel II p. 682,683), de aardse - en hemelse Tetraktis (p. 688). Samen vormen deze een lemniscaat (Lorenz Attractor), die het aardse met het hemelse verbindt. De aardse - en hemelse Tetraktis komen met het gemanifesteerde - en ongemanifesteerde universum overeen. Volgens Mark Rutte huizen alle gekken bij de ander.

De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron En-soph betrekking. De oerbron, het onkenbare manifesteert zich door het eeuwige nu, de 11e Dimensie.
Het
Meta-leren, de verborgen 5e Dimensie verklaart de verticale as (Axis mundi, de Staf van Hermes, de staf van Mercurius, Sutratman, de Caduceus, Esculaap, de middenzuil van de levensboom). De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.

De grondslag voor elk conflict is voor fysici moeilijk te verteren, maar het Higgsdeeltje wordt nog steeds door de geest, het Godsdeeltjeaangestuurd. Door synthese beogen de ‘Alfa-, Gamma- en Bétawetenschappen’ de waarheid van de Lagere Tetraktis, de onzichtbare wetmatigheden van het balansmechanisme in de ‘Microkosmos en Macrokosmos’ te onthullen. Wanneer gekeken wordt naar de in Nederland verdwenen ‘dorpen en steden’ (Reimerswaal), dan zijn de verhalen over ‘Lemuriërs en Atlantiërs’ (‘Lemurië en Atlantis’) beter te begrijpen. Aan het verdwijnen van ‘dorpen en steden’ liggen natuurlijke kringlopen, de ongeopenbaarde oorzaak van geest en stof ten grondslag.

De supersymmetrie in het universum, de schijnbare paradox wordt met de getallensymboliek van Pythagoras weergegeven. De getallensymboliek, de harmonieleer van Pythagoras (ruimtelijke ordening van de kosmos) verenigt diverse inzichten, brengt al de interdisciplinaire/multidisciplinaire aanpak tot uitdrukking. Woorden die H.P.B. Blavatsky in dit kader wel gebruikt zijn synthese, integrale emanaties 'Godsdeeltje en Higgsdeeltje', lees complementariteit (eenheid der tegendelen) en hangt samen met hoe je de éne werkelijkheid waarneemt.

Als de centrale banken zo doorgaan, loopt het geheid slecht af’ (Yvonne Hofs interviewt Hans Hoogervorst Volkskrant 15 mei 2020 Zaterdag p. 2-4):
En die zijn
De centrale banken zijn verworden tot de
geldautomaten van overheden. Dat moet wel uitlopen op een financiële ramp, zegt oud-minister Hans Hoogervorst.
Uiteindelijk gaat er iets
onvoorspelbaars gebeuren. Ik weet niet of dat hoge inflatie of een grote depressie is, maar dit kan gewoon niet goed aflopen. Gratis geld bestaat niet, er is altijd een prijs.‘

Ewald Engelen toont in zijn kritiek op het CPB, column Neoliberale marge (De Groene Amsterdammer 13 mei 2021 p. 9), dat het voorspellen van wat we als Nederland met elkaar gaan verdienen complexer ligt dan de vertegenwoordigers van het casinokapitalisme ons willen doen geloven.

Om het huidige tijdsgewricht te duiden verwijst de dwarsdenker Thilo Sarrazin in het interview ‘Werk eerst de ongelijkheid weg’ in de Volkskrant van 8 december 2012 naar de victoriaanse tijd. Wellicht is het handig voor Nederlanders aan de periode van de reformatie aandacht te besteden en is het raadzaam het boek Lof der zotheid van Erasmus nog eens ter hand te nemen. Het is opvallend dat de twee wetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme, net als eerder Luther, niet in het bestaan van de vrije wil geloven. De geschiedenis lijkt zich te herhalen.

De loftuiting die ik eerder citeerde van de Rotterdamse rector magnificus, voor onze ‘bruggenbouwer’ Wim Couwenberg – wat sowieso al een toepasselijke term is voor iemand die al sinds mensenheugenis in Rotterdam woont – zou het voor de hand doen liggen om Wim ‘de Desiderius Erasmus van onze tijd’ te noemen. Maar hierbij wil ik ervoor pleiten om dat niet te doen. Ik vind Wim Couwenberg de Geert Grote van onze tijd. (Geerten Waling Civis Mundi digitaal #67 september 2018 III)
‘We leven in cultuur van verandering’ (Jelte Wiersma Elsevier 19 januari 2019 p. 44-46):
Emeritus hoogleraar staatsrecht Wim Couwenberg (93) is optimistisch. Net als ‘zijn’ katholieke kerk, is ook de islam niet opgewassen tegen de ‘
stoomwals van de moderniteit’.
‘Kent u de begrippen
"karma" en "reïncarnatie"? Ik heb daar in mijn tijdschrift een hele discussie over. Dat is altijd taboe geweest, terwijl veel mensen daar stiekem in geloven. Is de dood het einde? Ik krijg wel reacties van mensen die zeggen: "Man zit niet te zeuren. Dood is dood. Maar het interessante van omstreden gedachten is dat er iets te ontdekken valt.’ Het is typisch Couwenberg, op elk omheind terrein met het bordje ‘verboden toegang’ , knipt hij de omheining door om juist wél op onderzoek uit te gaan.
‘Het populisme is een reactie daarop. Het wil de
burger weer een rol laten spelen - vandaar dat de referendumgedachte weer zo aanslaat. De kiezers moeten de kans krijgen beleid te corrigeren dat ingaat tegen de belangen van gewone burgers.’

Emile Roemer en Ronald van Raak In principe is er niets dat een politicus niet aangaat (Volkskrant 20 mei 2010):
Mensen hebben de afgelopen decennia steeds meer
inspraak gekregen, maar steeds minder zeggenschap.
Woningcorporaties moeten bedrijfsmatig werken, openbaar vervoerbedrijven zijn geprivatiseerd en grote energiebedrijven zijn verkocht. In het onderwijs, de zorg en de sociale zekerheid is de uitvoering van het beleid uitbesteed aan een
nieuwe klasse van publieke managers, die zich nog nauwelijks laat aansturen door de politiek. Politici van rechts tot links beloofden dat meer marktprikkels zouden leiden tot efficiëntere en goedkopere dienstverlening. Die belofte werd niet waargemaakt. Nog nooit ging de publieke sector gebukt onder zoveel toezicht en bureaucratie.
Een ander probleem van marktwerking is dat de overheid mensen steeds meer is gaan benaderen als consument.

Roel Kuiper boek De terugkeer van het algemeen belang
In dit boek geeft Eerste Kamerlid Roel Kuiper een beeld van de gevolgen van de privatiseringspolitiek van de afgelopen dertig jaar, onder meer voor de NS, de KPN en de energiesector. Bedrijven werden verkocht, marktwerking toegelaten en overheidsdiensten op afstand gezet. De politiek verloor veel zeggenschap en burgers raakten gedesoriënteerd.
Wat waren de cruciale momenten in het proces van privatiseren en het verzelfstandigen van overheidstaken? Wat waren de bepalende motieven? Wat waren de gevolgen voor de burger? Welke rol speelde Europa in het beleid van de verschillende kabinetten? En hoe ging het parlement om met de golf van wetsvoorstellen op dit terrein? Veranderde de politiek zelf niet van karakter?
Op deze en andere vragen geeft Roel Kuiper, zich baserend op diverse onderzoeken, in dit fascinerende boek een helder antwoord.
Kuiper pleit in het slothoofdstuk voor een terugkeer van het algemeen belang en doet voorstellen hoe deze terugkeer te realiseren.

G. Barborka geeft in zijn boek Het Goddelijke plan - Menswording en Evolutie op pagina 596,597 een lijst van met Akasha gelijkwaardige termen:
Universele denkvermogen, Fohat en de Drie Logoi.
610: In deze vroegste drieëenheid zijn dus Chaos (of veeleer Chaino), Chaia en Eros (Chaos, Gaea, Eros) gelijk in betekenis aan Parabrahman (De éne werkelijkheid), Mûlaprakriti (p. 602: Voor – kosmische – wortel – substantie) en Fohat (p. 607). Zij vertegenwoordigen dus die stadia van een heelal, die aan de openbaring ervan vooraf gaan.

Ingram Smith boek Waarheid is een land zonder paden, Een reis met Krishnamurti (p. 117):
Krishnamurti: Dit zien is het heden en dit zien heeft geen morgen – en het verleden is verdwenen. Deze lege, stille toestand is zonder verleden of toekomst. Dit oplossen van het verleden is transformatie, vrijheid. Deze perceptie maakt het gehele verleden vrij en het altijd nieuwe heden is.
162: Interviewer: En waar vindt u waarheid?
Krishnamurti: Alleen als het denken – en niet alleen het denken, maar ook het leven – volledig harmonieus is, zonder tegenstellingen. Alleen zo’n denken kan waarheid vinden, kan waarheid waarnemen. Waarheid is niet iets abstracts, waarheid is hier.

Het is mogelijk de discussie met betrekking tot ruimte en tijd een stapje verder te brengen door van de begrippen absolute tijd en de van de lichtsnelheid (snelheid van een foton) afhankelijke relatieve tijd gebruik te maken. De gedachtenspinsels die daarbij naar voren zijn gekomen wil ik graag ter discussie aan u voorleggen. In de publicatie van Christian Maes wordt verwezen naar de absolute tijd, die niet kan worden waargenomen. De relatieve tijd bespreekt Fred Matser in zijn boek Net als jij ben ik EEN VAN DE MILJARDEN expressies van de schepping op deze aarde (p. 253/254).

In het 5Ddenkraam staat ‘Er is slechts eeuwig leven in het NUvan Trân-Thi-Kim-Diêu centraal.
De verticale verbinding van verleden en heden (Trân-Thi-Kim-Diêu Theosofia februari 2005):
We noemen dit element intelligentie.
Het is het verbindende principe, dat ook wel liefde genoemd wordt. Dit element kan niet gerealiseerd worden door het te willen hebben of door er over te praten en te redeneren (spraak en intellect), maar alleen door innerlijk de werkelijkheid daarvan te ervaren (bewustzijn en gevoeligheid) en door dit door zijn eigen leven uit te drukken. Dit leven volgens de leer wordt betrokkenheid genoemd. De leer van het hart is bedoeld voor zetetici.
Binnen het bewustzijn groeit het Universum. Binnen het bewustzijn groeien mensen. De twee innerlijke groeiprocessen bevorderen elkaar wederzijds en bloeien in een ontmoeting die men kent als het realiseren van Waarheid. Deze vindt plaats binnen de grote cirkel van de Tijd, die eigen is aan de manifestatie en toch buiten de tijd is: er is geen verleden, geen toekomst. Er is slechts eeuwig leven in het NU. Laat ieder lid een zeteticus zijn!

Het oude vraagstuk zelfzucht (egoïsme) van Barbara Ehrenreich, zal door de algoritmen, die Laurens Verhagen beschrijft eerder groter, dan kleiner worden. Zowel Martin Sommer met zijn verslag De achterkant van het asielbeleid als Raoul du Pré met Doorsluisparadijs (Volkskrant 25 november 2018 Opinie p. 5) signaleren dat het thema rechtvaardigheid (mensenrechten) voor de overheid een uiterst complex vraagstuk is. Door het accent op rechtvaardigheid, het balansmechanisme evenwicht door tegenwicht, neemt het vertrouwen in de overheid toe. De paradox van de risicobeheersing is echter dat door de eenzijdige focus op marktwerking en de egotripperij van AI-specialisten, de complexiteit van het vraagstuk alleen maar wordt vergroot.

De moraal van het verhaal in het onderzoeksrapport 'E i V' wordt door Harriet Duurvoort beknopt samengevat. De politiek die ten aanzien van migranten door de paarse kabinetten is gevoerd kan niet schrijnerder worden weergegeven. Nieuwe spiritualiteit als Derde Weg staat tegenover De Derde Weg als dialectiek van de verliezer, die door de PvdA wordt aangehangen. ‘Geprofessionaliseerd’ waar Plasterk het in het begin van zijn artikel over heeft is een eufemisme voor het immorele gedrag van bestuurders in de publieke sector (semioverheid) volgens de commissie-Halsema. Volgens de darwinist Plasterk levert deze vorm van ‘professionalisering’ (emancipatie in solidariteit) een evolutionair voordeel op. Het gaat er dan om hoe wordt de Derde Weg emancipatie in solidariteit naar de praktijk vertaald. De austerity driven aanpak waar Plasterk voor gaat staat diametraal tegenover de route van het Ken uzelve, de moraal van het verhaal in het rapport ‘E i V’. Plasterk is duidelijk een marionet van het systeem geworden, oftewel er zijn nog steeds politici die hun handen in onschuld wassen. Al blijft het natuurlijk een kwestie van perceptie. De handen in onschuld wassen hangt met amoreel gedrag samen.

De wereld is complexer dan de EU-integratie, die Joschka Fischer beschrijft. De EU-integratie belicht slechts een papieren, illusoire werkelijkheid, de op de systeemtheorie gebaseerde organisatiekunde. Tegenover de egotripperij van biohackers en AI-specialisten over superintelligentie staat de zienswijze van Jeroen Dijsselbloem over de besluitvormingsprocessen van onze toppolitici. ‘Dat ik in de voetsporen moest treden van Wouter Bos, mijn politieke leermeester; van Gerrit Zalm en Wim Kok, helemaal zo’n onaantastbare grootheid. ..etc. Wel vind ik dat Europa bij uitstek geschikt is om een aantal zaken aan te pakken. De banken bijvoorbeeld, en dat zien de kiezers ook wel.’ Zalm vertelde mij wat oud-minister Duisenberg hem ooit had uitgelegd. 'Minister van Financiën zijn is heel makkelijk. Je hoeft alleen maar nee te kunnen zeggen. De enige vraag waarop je met ja antwoordt is als ze zeggen: zei u nee?' (Volkskrant Magazine 17 mei 2014 p. 12-18).

De veritas duplex heeft op het Deus sive Natura, God als ‘achterkant’ van de natuur (“God in de natuur en de natuur in God”) van Spinoza betrekking. In organisaties draait het primair om hoe kunnen we de kwaliteit van de besluiten verbeteren. Er dient wel degelijk met de keerzijde van de evolutietheorie rekening te worden gehouden dat er van doelgerichtheid, entelechie in de natuur sprake is. Het gaat er dus om, zoals eerder Jared Diamond heeft betoogd, een manier te vinden om mensenmassa’s in bedwang te houden. Volgens Jared Diamond zijn daarvoor de religies uitgevonden. Maar dit is niet waar. Religies zijn niet uitgevonden, maar maken deel uit van ons innerlijke bewustzijn. De wet van harmonie, de karmische wet is met antropogenese verbonden. Antropogenese geeft een aanwijzing voor de oplossing van het lastige vraagstuk van de oorsprong van het kwaad, en laat zien dat de mens zelf het ENE scheidt in verschillende tegengestelde aspecten (De Geheime Leer Deel II p. 309).

Anton Jäger schetst met: zoals de volkswil van de populist de hele bevolking beslaat, geldt de waarheid van de technocraat voor iedereen, de kern van het EU-integratie vraagstuk. Voor dit schijnbaar onoplosbare vraagstuk, vergelijkbaar met de controverse over de Derde Weg tussen Benjamin Barber en Tony Blair beoogt het twee-wegen model een oplossing te bieden.

Het tweewegen-model van Miriam van Reijen sluit nauw aan op het complementaire model Anthropogenesis en Cosmogenesis in de theosofie. De kloof tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang, de chaos in de wereld neemt toe doordat politici in het algemeen beter zijn in het doorschuiven dan in het oplossen van problemen. De relatie tussen Anthropogenesis en Cosmogenesis, de in de kosmos verborgen blauwdruk van het leven, het morele kompas (rechtvaardigheid, zelfreinigende vermogen), lees negentropie maakt het mogelijk de chaos te bedwingen. De Kwintessens brengt de ‘Eeuwige wederkeer’ (Perennial philosophy, Sanātana Dharma, de opwaartse - en neerwaartse spiraaldynamiek), de Eeuwige wederkeer van Friedrich Nietzsche tot uitdrukking.

Feiten heilig? Niet voor de politiek (Jan Kuitenbrouwer Volkskrant 16 december 2017 Opinie p. 2-3):
Besluiten die worden genomen op grond van rammelend onderzoek of conclusies die worden aangepast aan de politieke wens, het is niks nieuws, stelt Jan Kuitenbrouwer.
Er is nu de nodige ophef over de onthulling van een klokkenluider bij het wetenschappelijk bureau van het ministerie van Justitie en Veiligheid, het WODC, dat hun onderzoek politiek wordt gemanipuleerd. Bewindslieden hebben kennelijk steeds minder schroom om het bureau te gebruiken als afweergeschut in de permanente veldslag genaamd politiek. Niet voor niets diende FNV Zorg & Welzijn bij de Reclame Code Commissie (RCC) een klacht in, die haar gegrond achtte. Maar dit ís geen reclame, verweerde het ministerie zich, dit is 'ideële voorlichting', daar moet de RCC zich niet mee bemoeien. Nee, zei de RCC, als de overheid zich niet beperkt tot feitelijke voorlichting en onbeschroomd reclame gaat maken, dan moeten die uitingen ook als reclame worden beoordeeld. 'Deze commercials schaden het vertrouwen dat de burger moet kunnen hebben in de juistheid en volledigheid van denkbeelden die de overheid verspreidt', luidde het vonnis, en het ministerie werd geadviseerd niet meer op deze manier te communiceren.''
Een goedbedoeld advies, waarschijnlijk vergeefs. Politiek is nu eenmaal steeds meer een zaak van communicatie. De vorming van beelden. Of zoals Karl Rove, de legendarische spindoctor van George W. Bush, het formuleerde: 'het creëren van werkelijkheden'. Mensen die zich bezighouden met empirische analyse behoren in Roves visie tot de 'reality based community' - een tragisch achterhaalde klasse van mensen die nog in feiten en rationaliteit geloven.
Dertig jaar neoliberalisme heeft ook wat dat betreft zijn spoor getrokken. Het openbaar bestuur moest zich gaan bedienen van de methoden van de markteconomie. 'Beleid' werd een 'product' dat verkocht moet worden. Voorlichting werd reclame. Marketing.

Het onbehagen in de maatschappij is vooral een gevolg van de eenzijdige focus van de overheid op marktwerking, het model van Milton Friedman. Incompetente politici en hun spindoctors hebben het model van Keynes volledig verziekt. Griekenland mocht als eerste land aan de schandpaal. Door het faciliteren van het ongebreidelde kapitalisme, het grootkapitaal, de neoliberale wereldorde is door politici de factor arbeid in de knel gekomen en hebben ze aan een grotere tweedeling in de maatschappij bijgedragen.
Het multipliereffect ‘macro-economie en staatsinterventie’ was in 1990 al vrijwel volledig uitgemolken. Het is niet uit te leggen. Hoe is het mogelijk dat economen het model van Keynes zo verkeerd hebben begrepen. Het lijkt niet waarschijnlijk dat de 21ste eeuw een econoom van het kaliber van Keynes zal voortbrengen.
Voor een rechtvaardige en duurzame samenleving is het belangrijk de mens centraal te plaatsen.
De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie zowel de vierde productiefactor ondernemerschap als de factor arbeid weer de plaats te geven die het verdient. Voor een ‘topeconoom’ valt daarmee weinig eer te behalen.

Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 705):
Over het ‘Yin-Sin’ mogen mensen niet speculeren, want de Heer Boeddha heeft al zulke onderzoekingen streng verboden. Ook al zijn de Dhyāni-Chohans en alle onzichtbare wezens – de zeven centra en hun directe uitstralingen, de kleinere energiecentra – de directe van het ENElicht, toch staan de mensen veraf van deze wezens, omdat het geheel van de zichtbare Kosmos bestaat uit ‘uit zichzelf voortgebrachte wezens, de voortbrengsels vankarma’. Terwijl zij dus een persoonlijke god opvatten ‘als slechts een enorme schaduw die door de verbeelding van onwetende mensen op de leegte van de ruimte is geworpen’2, verkondigen zij dat maar ‘twee dingen (objectief) eeuwig zijn, namelijk ākāśa en nirvāna’; en dat deze in werkelijkheid EEN zijn, maar indien verdeeld slechts een māyā. ‘De boeddhisten ontkennen de schepping en kunnen zich geen schepper voorstellen. ’‘Alles is uit ākāśa (of op onze aarde svabhavat) voortgekomen, gehoorzamend aan een inherente wet van beweging, en verdwijnt na een bepaalde tijd te hebben bestaan. Er is nog nooit iets uit niets ontstaan.’ (Buddhist Catechism.)
2) Buddhist Catechism, door H.S. Olcott, voorzitter van de Theosophical Society.

Madeleine Albright Fascisme Een waarschuwing (Steffie Kouters interviewt Madeleine Albright Volkskrant 11 augustus 2018 Zomer magazine p. 50-56):
Als regeringen in Europa en Amerika de opmars van het fascisme niet tegenhouden, wie dan wel?
Een destructieve kracht is in de hele wereld bezig aan een hernieuwde opmars. En die kracht heeft volgens de voormalige US Secretary of State Madeleine Albright alle kenmerken van fascisme. Aan het eind van de jaren tachtig, toen de Koude Oorlog ten einde kwam, geloofde zij net als velen dat de democratie voor eens en altijd had gezegevierd. Maar bijna dertig jaar later lijkt de loop van de geschiedenis niet langer zeker.
Instituten waar ze heel haar leven op kon rekenen worden aangevallen. Democratische principes worden aan de kant gezet en de notie ‘waarheid’ wordt belachelijk gemaakt door individuen met enorme macht. Overal waar Madeleine Albright komt wordt haar gevraagd: Wat denk je? Waarom gebeurt dit? Wat kunnen we doen?
Albright roept ons op de fouten van het verleden niet te herhalen. Daarbij baseert ze zich mede op haar jeugdervaringen in het door oorlog verscheurde Europa en de kennis die ze opdeed als diplomaat.

Door de rente op nul en de geldpersen op volle toeren worden er dagelijks miljarden in de economie gepompt. Door de financiële spelletjes van het casinokapitalisme, het piramidespel braaf mee te spelen verdient Carel van Eykelenburg zijn bruto jaarsalaris van 697.000 euro. Carel van Eykelenburg laat zien dat het meespelen van financiële spelletjes zeer lucratief is. Eric Smit moet daarentegen sappelen om rond te komen. Met intelligentie heeft dit weinig te maken. Gijs Kooistra, Ewald Engelen en Marianne Thieme geven een samenvatting van de marionetten van het systeem. Het heeft nu tot gevolg dat politici door de banken worden gegijzeld. Jan Eppink heeft gelijk ook Obama laat zich gijzelen door het grootkapitaal, de schaduwkant van de Amerikaanse droom. Politici en het grootkapitaal houden elkaar in een wurggreep gevangen. De Amerikaanse droom legt het af tegen de Chinese droom.

De neoliberale droom is een leugen (Asha ten Broeke Neoliberale droom Volkskrant 10 augustus 2018 p. 18):
Er is meer in het leven dan het najagen van succes volgens de maatstaven van vreugdeloos neoliberaal kapitalisme. Zoals de rockband Live zong: ‘Warm bodies are not machines that can only make moneyBlack%’. Succes uitdrukken in geld is een teken van armoede.

Niemand aan de knoppen (René Cuperus Volkskrant 11 juni 2018 p. 19):
Soms bekruipt me opeens een Joris Luyendijk-gevoel. Die schreef in zijn bestseller over de wereld van het Grote Geld mooi op hoe hij tot de schokkende ontdekking kwam dat er tijdens de financiële crisis niemand in de cockpit zat. ‘Dit kan niet waar zijn. We denken als burgers dat de boven ons gestelden alles goed in de hand hebben en met verstand en wijsheid de wereld besturen, maar stel nu eens dat dat niet zo is? Dat de samenleving feitelijk aan zichzelf is overgeleverd? Dat niemand echt aan de knoppen zit? Sterker nog: dat er helemaal geen knoppen zijn?

Marcel van Dam Gij zult renderen of ten onder gaan (Volkskrant 24 april 2015):
Wij accepteren dat alle publieke normen ondergeschikt worden gemaakt aan de rendementsnorm.
De rendementsnorm is simpel omdat die kan worden vertaald in getallen. Omdat die norm goed aansluit bij wensen uit ons reptielenbrein, wordt geaccepteerd dat alle andere publieke normen er ondergeschikt aan worden gemaakt. Alles wat in meer dan honderd jaar aan beschaving is opgebouwd om de nevenschade van het kapitalisme te beperken wordt nu in een 'race to the bottom' weer afgebroken. Verschillen tussen mensen worden groter, humanitaire waarden worden ingeruild voor individueel gewin, rechten van onrendabelen worden vergruizeld, grondstoffen worden uitgeput, en alles wat kan branden wordt verbrand om nog meer dingen te kunnen produceren die we niet nodig hebben.
Marcel van Dam heeft echter ongelijk dat er in de cockpit van het ruimteschip aarde niemand zit die aan de knoppen draait. Tussen de verkoper en de koper (kredietverleners en schuldenaren), de aanbodzijde en de vraagzijde zit voor beide partijen de stem van het geweten. Uiteindelijk zijn we het allemaal zelf, die de chaos creëren. De roep om een krachtige leider vloeit uit ons collectief onbewuste voort. Het is het collectieve spiegelbeeld van de 'bv-Ego', onze individuele zwakte.

In de menselijke natuur wijst het kwade alleen op de polariteit van stof en geest, een strijd om het bestaan tussen de twee gemanifesteerde beginselen in Ruimte en tijd; deze beginselen zijn uit zichzelf één, omdat ze zijn geworteld in het Absolute. In de Kosmos moet het evenwicht bewaard blijven. De werkingen van de twee tegengestelden brengen harmonie voort, evenals de middelpuntzoekende en middelpuntvliedende krachten, die onderling afhankelijk en voor elkaar noodzakelijk zijn – ‘opdat beide kunnen leven’. Indien de ene wordt tegengehouden, zal de werking van de andere onmiddellijk tot zelfvernietiging leiden.

Een gemeenschappelijk verhaal, de co-evolutie rust op twee pijlers, namelijk hoe creëer je meerwaarde (toegevoegde waarde) en hoe beoog je de grote verscheidenheid aan inzichten met elkaar te verenigen. Hoe de grote verscheidenheid aan inzichten met elkaar samenhangen wordt door de Kwintessens tot uitdrukking gebracht. Het verschijnsel Synchroniciteit hangt met de doelgerichtheid in de natuur, met de ‘natuurlijke selectie’, het zo boven zo beneden; zo binnen zo buiten samen. In de macrowereld heeft de co-evolutie (coevolution), de ‘Gaia hypothese’ op de twee pijlers ‘Anthropogenesis (hominisatie) en Cosmogenesis’ betrekking. Via de ommekeer (paradigmawisseling), menselijke individualiteit is het mogelijk ons met de natuurlijke kringloop (flow), te verbinden. We zijn medescheppers van iedere situatie die in ons leven ontstaat. Verbeeldingskracht (ideatie), de kernkwaliteit creativethink is het positief tegenovergestelde van chaos. Elk mens, ieder initiatief, kan door het vlindereffect de zelfordening positief beïnvloeden. Alle keuzes en initiatieven van individuen vormen samen een kritieke massa die een doorbraak kan realiseren. De chaostheorie leert dat alles met elkaar verbonden is en de onderzoeker niet af te scheiden is van het onderzoek. Alleen door dat wat is te accepteren komt de evolutie een stapje verder. De balans op de mammoettanker kan worden hersteld door een betere afstemming, lees evenwicht door tegenwicht op de eeuwige wederkeer van Nietzsche.

Shambhala (or Shambala)
No doubt there are many who regret Lovelock's reformulation, which seems to deny Mother Earth anything more than a robotic nature – if such a thing can be conceived without a guiding intelligence to motivate it. However, he has already done his work in sowing valuable seeds that can be further cultivated by others. Scientists, like Sheldrake, continue to search for a viable formula by which to express their vision of Gaia as a living, goal-directed organism. Especially since the physicists' formulation of the Unified Field Theory, the pressure to redefine the earth in holistic terms, as an animate and organismic biosphere, has steadily increased.

Om Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, een duurzame samenleving te bevorderen draait het om rechtvaardigheid. Bij de handelsverdragen, die door politici worden afgesloten staat veelal het quid pro quo centraal. Door de secularisatie is er geen aandacht meer voor dichterlijke beeldtaal in de Bijbel over de balk en de splinter. Het probleem is wel dat er niets voor de verbindende verhalen in de plaats is gekomen. Mensen zijn hun morele kompas kwijt en beginnen een leegte te ervaren. De wetenschap is minder eenduidig dan vaak wordt gedacht. Dit hangt met de controverse tussen wetenschappers samen.

Ernst Hirsch Ballin: 'Integratie heeft ongeveer op alle ministeries gezeten waar politici het wenselijk achtten, maar op het enige departement waar het thuishoort, het ministerie van Onderwijs, zat het nooit.' Volgens Sarah de Lange en Caroline de Gruyter (Filosofisch Kwintet 30 juni 2017 NPO2) is er behoefte aan burgerschapsonderwijs.

Het gaat er dus om dat we de essentie van het democratische spel beter leren begrijpen. Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

Volgens het inzicht van Ariejan Korteweg oogt de Nederlandse democratie een stuk vitaler dan het ogenschijnlijk lijkt. Binnen de sociologie regeert de dwaasheid wanneer met de verborgen 5e Dimensie, de Kwintessens geen rekening wordt gehouden. De PvdA sociologen Cees Schuyt en Erik Jurgens missen de essentie, wanneer zij met de moraal van het verhaal, het mechanisme de intuïtie van het hart, geen rekening houden. Dit geldt ook voor de hersenwetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme. De wetenschappers Cees Schuyt, Erik Jurgens, Dick Swaab en Victor Lamme belichten slechts een kant van de medaille. Martin Sommer: wie Wilders wil bestrijden, zal zijn succes moeten begrijpen (Volkskrant 24 december 2016 p. 21). Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart (emoties). De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer, de contradictio in terminis worden gekraakt.

Einstein heeft gelijk dat de absolute tijd niet kan worden waargenomen.
U (Einstein) hebt toch benadrukt dat men niet kan spreken over een absolute tijd, want men kan geen absolute tijd waarnemen. De verborgen 5e Dimensie, de absolute tijd staat voor het eeuwige nu. Het aardse nu, de 4e Dimensie, de relatieve tijd, de illusoire kloktijd is met verleden en toekomst verbonden. We kunnen het heden alleen begrijpen door over het verleden na te denken.

Hoofdstuk 5 De netwerken van het mondiale kapitalisme in het boek van De eenheid van leven de ontdekking van de verborgen overeenkomsten tussen het biologische, het psychologische en het sociale leven van de natuurkundige Fritjof Capra maken het mogelijk de huidige tijdgeest beter te begrijpen. De sociale -, diplomatieke - en lobbynetwerken zorgen er in de neoliberale, geseculariseerde maatschappij voor platland, namelijk dat burgers eenzijdig tot consumenten worden gedegradeerd. De huidige tijdgeest heeft op de relatieve ruimtetijd betrekking.

De ongrijpbare patronen, schakelnetwerken van Prof. van Peursen correleren met de spiegelneuronen van Marco Iacoboni.
Met behulp van de systeemtheorie wordt de verbinding tussen de aardse en de hemelse werkelijkheid in beeld gebracht. De cybernetica laat zien hoe integratie cq. desintegratie daadwerkelijk kan worden bereikt. Karma is niet het onontkoombare lot, het zijn nog altijd mensen die besluiten om de ‘trekker’ (trekkermechanisme) over te halen. Anderzijds kunnen door gerichte feedforward van de bestuurders (sociale -, diplomatieke - en lobbynetwerken) grote schommelingen worden vermeden.
Om onze waarneming, leergedrag, opmerkzaamheid, logisch redeneren, herinneren, dromen te verklaren vergelijkt Prof. van Peursen in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen met het zogenaamde ‘trekkermechanisme’.

De metafoor ‘Veilig en Verdoemd’ (p. 324, 326, 337, 425, 481, 482) in het boek van Amanda Gefter is analoog aan ‘Verlossing en Verdoemenis’ in de esoterie en Genadeleer en Erfzondeleer in het christendom. Het belicht de in het universum verborgen 5e Dimensie. De eindconclusie van Amanda Gefter is dat we allen in ons eigen referentiekader leven en daardoor komt opnieuw de discussie centraal te staan vanuit welk referentiekader wordt beoogd Probleem en Oplossing ('Zaaien en Oogsten') met elkaar te verbinden.

De kloof tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang, de chaos in de wereld neemt toe doordat politici in het algemeen beter zijn in het doorschuiven dan in het oplossen van problemen. De relatie tussen Anthropogenesis en Cosmogenesis, de in de kosmos verborgen blauwdruk van het leven (rechtvaardigheid, zelfreinigende vermogen), lees negentropie maakt het mogelijk de chaos te bedwingen.

De levenscyclus, het levenswiel, de levenscirkel, de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. De Bewustzijnsschil is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

Het rapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken komt centraal te staan.

In de kloof tussen verwachting en werkelijkheid groeide de aversie tegen het establishment, de topbestuurders. Anderzijds overmoed, hoogmoed ligt aan de onmacht is kernprobleem EU (Arnout Brouwers Volkskrant 26 oktober 2016 p. 23) ten grondslag. De kloof tussen Bestuurders en Bestuurden (Zo boven Zo beneden), Werkgevers en Werknemers, Politici en Burgers geldt niet alleen voor de Verenigde Staten, maar ook voor Nederland.

Voor het verbeteren van een toekomstbestendige zorg is de oplossing die Van Rijn heeft bedacht politiek geneuzel. Primair hangt de toekomstbestendigheid van onze zorg met het financiële beleid in Brussel samen. Jeroen Dijsselbloem, president van de Eurogroep wekt in Nederland de indruk dat hij met de Big Bazooka de economie, de banken heeft gered, een probleem heeft opgelost, maar in Brussel is nog niet het begin van een oplossing in zicht. Het onderzoeksrapport 'E i V' toont aan dat juist het tegendeel het geval is. De Big Bazooka is slechts een losse flodder, die de economie heeft opgeblazen.

Maar sinds kort weten we, NOS 8 juni 2017, dat Nederland voor multinationals geen belastingparadijs is maar een 'verhullingsparadijs'. In plaats van 'verhullingsparadijs' heb ik het over 'schijnmarkt'. De filosoof en testadviseur in de IT Gerard Numan laat op zijn website zien hoe het mogelijk is de valkuil van de schijnmarkt te doorgronden.

Onder het mom van marktwerking is er in de collectieve sector een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het immorele neoliberale gedachtengoed te bestrijden wordt met name door de PvdA het spel 'links lullen en rechts vullen' enthousiast meegespeeld. Vroeger werd er door socialisten op gewezen dat de directeur houdt het volk arm en de pastoor houdt ze dom. Nu houdt de PvdA onder leiding van Jeroen Dijsselbloem het volk arm en de mediastrategie, lees vertrossing van John de Mol houdt het volk dom. Door de politieke machtsspelletjes met rechts mee te spelen is het tegenwicht naar extreem rechts verloren gegaan. De handelsgeest van het Gouden kalf werd de norm van de gehele, op het maken van winst gerichte samenleving.

Het Bahá'í-geloof, de Theosofie en de Filognosie maken van de drie aanzichten, de ‘natuurlijke eenheid’ tussen Ruimte, Materie en Tijd gebruik.

Het leven op aarde is slechts éénmaal ontstaan, maar dat betekent niet dat er geen ‘missing links’ zijn, zoals die tussen mensen en apen. Door zelfbewustzijn en cultuuroverdracht heeft de mens als geen ander dier de mogelijkheid te leren leren, dus van de natuurlijke impulsen afstand te nemen. Het vermeende superioriteitsgevoel is het probleem.

Gerald Maurice Edelman (New York City, 1 juli 1929) is een Amerikaans bioloog, die de in 1972 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde won voor z'n onderzoek naar en ontdekking van de chemische structuur van antilichamen (figuur links basisstuctuur).
Het complementsysteem speelt samen met antistoffen en fagocyten een zeer belangrijke rol bij de afweer tegen micro-organismen.

Ondanks de evolutietheorie kan de schepping niet zonder oerbron, de almachtige schepper. Het is nog steeds het universele idee achter de schepping.

Bij de evolutietheorie, de levensprocessen gaat het om genetische mutatie en natuurlijke selectie, de door Richard Dawkins ingevoerde memen.
Richard Dawkins stelt dat het ontstaan van uiterst gecompliceerde levensprocessen (bijvoorbeeld een levende cel, het proces van de fotosynthese in planten) door ‘natuurlijke selectie’ kan worden verklaard.

Voor de combinatie ‘genetica, celbiologie en memen’ kan de chaostheorie als referentiekader worden gebruikt en voor de natuurlijke selectie, de terugkoppeling de systeemleer. De natuurlijke selectie vindt in het onbewuste, de kunstmatige selectie in het bewuste plaats.
Hamvraag blijft hoe, de missing link (overgangsvorm), de verschillende soorten (materie, plant, dier en mens) zich hebben ontwikkelt?

De P.K.N. maakt ook van het 6. Spiegelbeeld (klik korte verhalen) gebruik.

Ether is het meest verfijnde van de vijf elementen en is niet uit atomen opgebouwd. Daardoor kan het het gehele universum vullen en doordringen.

Het ‘non-lokaliteitsverschijnsel’ laat zien dat de dimensies tijd en ruimte op elementair niveau niet zouden gelden.

De davidster, de zespuntige ster is het symbool van de mens, die volgens het boek "Genesis" op de zesde dag werd geschapen.

Martin van Rijn, Barbara Baarsma directeur Kennisontwikkeling bij de Rabobank en Marieke Blom hoofdeconoom bij ING kleuren braaf tussen de lijntjes van het grootkapitaal. De participatiesamenleving van de darwinist Plasterk is austerity driven. Hoe voorkom je dat de armen armer en de rijken rijker (Matteüseffect) worden, dus een grotere tweedeling ontstaat? Door mismanagement met de mantel der liefde te bedekken wordt de meerwaarde, die politici kunnen creëren tot het nulpunt gereduceerd. Het probleem is dat politici niet de moed hebben gehad hun kiezers de waarheid te vertellen. Het artikel Aflossingsvrij afdrijvenHoe de hypotheekrente aftrek uitgroeide tot een gruwel van Yvonne Hofs (Volkskrant 21 december 2013 katern Vonk p. 8 t/m 11) spreekt voor zich.

Het zal duidelijk zijn dat bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken nog geen begin is gemaakt een integrale denktrant tussen de verschillende departementen te bevorderen.

De paranoia van de marktfundamentalisten (Hans Achterhuis De utopie van de vrije markt) in het Westen kunnen met die van moslimfundamentalisten in het Oosten worden vergeleken. Deze 'scoringsdrift', deze mentaliteit heeft dezelfde wortels. Fundamentalisme is op haar beurt een reactie op het secularisme. De publieke moraal (tegenovergestelde van de privé-moraal) is tot een nulpunt gedaald.
Het probleem waar we het over hebben is dat door de individualisering het collectieve waarden - en normenpatroon versnipperd is. Iedereen gaat voor zijn eigen ‘waarheid’. Het heeft betrekking op het cultuurrelativisme – wat jij wilt, het is jouw feestje. De door de overheid breed ingevoerde marktwerking heeft het probleem, het ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ alleen maar versterkt. Vroeger werd er door socialisten op gewezen dat de directeur het volk arm en de pastoor ze dom houdt. Nu is er ondanks de welvaart zelfs een grotere tweedeling tussen arm en rijk aan het ontstaan en wordt door de bestuurlijke elite gepredikt dat arbeidsvoorwaarden flexibeler, lees goedkoper moeten en houdt de emotie-TV, de mediacratie het volk dom.

Om de evolutionaire kringloop van het universum waarin wij nu leven te illustreren maakt de theosofie van zeven ronden en zeven rassen, negenenveertig vuren (krachten), de zevenvoudige ladder van goddelijk bewustzijn gebruik. Amanda Gefter (p. 495) heeft het over terugkeren, aufheben volgens Hegel. Vergelijkbare metaforen om de evolutie te duiden zijn zelfreinigend vermogen (catharsis), innerlijke ommekeer, pelgrimage, jakobsladder, levensladder, zevende poort en zeven hemelen.

De VVD onder leiding van Mark Rutte heeft zijn uiterste houdbaarheidsdatum bereikt. Bij leiderschap gaat het niet primair om het verdienmodel, het vrijemarktevangelie, het ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ dat door de VVD wordt verkondigd, maar dienend leiderschap dient centraal te staan. De economie is door de eenzijdige korte termijn focus op de hefboomwerking en de aandeelhouderswaarde vastgelopen. De belangrijkste klanten van een bedrijf zijn niet de aandeelhouders, maar de werknemers. Het werkt contraproductief om de onzekerheid dat er iets mis is met onze cultuur te verhullen achter het verkondigen van het verdienmodel, het vrije marktevangelie van de VVD. Jan Bouwens houdt een drogreden. Wanneer je het foefje eenmaal doorhebt, is het een fluitje van een cent.

Het ongebreidelde optimisme van Mark Rutte is een act. Met Trump aan het roer gaat zelfs het klimaatakkoord Parijs op de schop. Het pleidooi van Louise Gunning 1 miljard extra voor onderzoek en innovatie is niet relevant. Het echte probleem is de controverse tussen wetenschappers. Louise Gunning treedt in de voetsporen van Ronald Plasterk en Jan Bouwens. De controverse tussen de wetenschappers Wubbo Ockels en André Kuipers versus de directeur van innovatieorganisatie TNO en Gerard 't Hooft.

Nieuwe generaties raken gewend aan een Amorele overheid, die een amorele samenleving laat ontstaan (Marcel van Dam 26 mei 2011). Timmermans pleit voor realpolitik. Principeloos in harde wereld van realpolitik.

Een informaticus is een wetenschapper die met behulp van computers (hardware + software) de informatiebehoefte en informatievoorziening optimaal met elkaar verbindt. Daarentegen is een esotericus een wetenschapper die met behulp van het literaire meesterwerk De Geheime Leer beoogt 'Geest en Lichaam' (psychomaterie), ‘Luisteren en Spreken’ met elkaar te verbinden. Een computer is een uitstekend hulpmiddel om kwantitatieve gegevens te ordenen, maar is zeer beperkt wanneer het gaat om het beoordelen van kwaliteit, het 'Goede - Ware - Schone'. Wel is het duidelijk dat een computer nooit in staat zal zijn een literair meesterwerk te creëren.

We gedragen ons niet alleen als de Slaapwandelaars volgens Hermann Broch, maar ook als Der Mann ohne Eigenschaften volgens de Oostenrijkse auteur Robert Musil. Op de Beeck formuleert levenskunst als 'het is heel eng om jezelf binnenstebuiten te draaien.' Tegelijk dwingt kunst je stil te vallen, 'terwijl de tijd voortraast'. We kennen allemaal wel een kantelpunt (lees keerpunt, ommekeer, paradigmawisseling) in het leven. 'Op dat kantelpunt valt het vaak stil, omdat de machteloosheid heeft gewonnen, of het schuldgevoel of de angst. Het verleden kortweg - want dat is vaak wat mensen in de weg zit. Voor mij is de kwestie: kies je voor evolutie of kies je ervoor de dingen te laten stagneren? Op de Beeck beschrijft in haar psychologische romans de wereld door een esoterische bril.

Het boek Het spiegelende brein van Marco Iacoboni biedt een belangrijk houvast om te laten zien hoe de verschillende zienswijzen van Lao Zi, Krishna, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Nietzsche, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Wittgenstein, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber en Sacks in het rapport ‘E i V’ met elkaar samenhangen.

Marco Iacoboni verwijst in zijn boek Het spiegelende brein in het hoofdstuk Hersenpolitiek (p. 210) naar het onderzoek van Alan Fiske. Alan betoogt dat deze vier elementaire relationele structuren en hun varianten de basis vormen voor alle sociale relaties onder alle mensen in alle culturen.
p. 127: Filosofische en ideologische posities die met name in onze westerse cultuur gangbaar zijn hebben ons blind gemaakt voor de fundamenteel intersubjectieve (Jurgen Habermas) aard van onze hersenen.

'Survival of the fittest' wordt vaak verward met 'het recht van de sterkste'. Een organisme hoeft echter niet de 'sterkste' te zijn om betere overlevingskansen te hebben dan anderen. Een betere camouflage of beter vluchtgedrag kunnen overlevingskansen vergroten en er voor zorgen dat een organisme 'the fittest' is. Het dier dat het best is aangepast aan diens omgeving en daardoor de beste overlevingskansen heeft, is de 'fittest'.
Het betekent al helemaal niet dat de 'sterkste' het
morele recht heeft te doen wat hij wil met de 'zwakkere' met de motivatie dat dat nu eenmaal zo werkt in de natuur.

De natuur is gebouwd uit ruimte, tijd en 'deeltjes'.

Het getal negenenveertig symboliseert de verstrengelde hiërarchie, de wederkerigheid tussen de Microkosmos en Macrokosmos. Het is het zelf van de mens, het reflexief bewustzijn die de microkosmos en macrokosmos met elkaar verbindt. Tussen mens en aarde is er opnieuw van de relatie microkosmos en macrokosmos sprake.

In de microkosmos staat '7*7' (negenenveertig chakra's) voor de relatie zevenvoudige samenstelling van de mens met de Skandha’s c.q. (zeven zintuigen).

Het rapport ‘E i V’ heeft ook een 7*7 structuur (negenenveertig). Deze structuur verbindt als het ware de zevenvoudige samenstelling van de planeten met de zevenvoudige samenstelling van de mens. De structuur in het rapport bestaat uit de Delen I t/m VII en de 'Triade en Tetrade' doorsnede van elk Deel afzonderlijk.

Prof. Kanarev: "Ruimte, Tijd en Materie - het zijn de drie niet te scheiden elementen van een universum".

In de absolute ruimte (het ongemanifesteerd heelal), het multidimensionale energieveld vinden de interacties plaats tussen de te onderscheiden, maar niet te scheiden Drie-eenheid 'Ruimte, Tijd en Materie'.

De monaden van Leibnitz (psycho-fysisch parallellisme) lijken verdacht veel op de eonische tijdruimten of psychons van John Eccles. Een veelbelovende kandidaat voor het psychon van John Eccles is het majorana fermion - 'Het is half God, half duivel' (Demon est deus inversus) - van Leo Kouwenhoven (interview Elsevier 21/28 december 2013).

In plaats van de mentale eenheid psychon past René Meijer in zijn hiërarchische deeltjestheorie (HDT) de integron toe.

De ongemanifesteerde drie tweevouden ('binnen en buiten', 'zo groot, zo klein' en 'zo boven, zo beneden')’ en vier eenheden (symmetrieën) worden door de drie Logoi en de weerspiegeling (vierde niveau van de driehoek van Pythagoras) weergegeven, respectievelijk de Ongemanifesteerd Triade: en de Gemanifesteerde Tetrade (De Gulden Verzen van Pythagoras).

Aurelius Augustinus geeft een ingenieuze definitie van de Drie-eenheid:
Heilige Drie-eenheid kan men misschien beter de ene God noemen, uit Wie, door Wie, in Wie alle dingen zijn. Vader, Zoon en Heilige Geest zijn elk afzonderlijk God en vormen samen één God. Elk van hun is een volledige substantie en samen zijn ze één substantie. De Vader is noch de Zoon noch de Heilige Geest, de Zoon noch de Vader noch de Heilige Geest, de Heilige Geest is noch de Vader noch de Zoon, maar de Vader is alleen Vader, en de Zoon alleen Zoon en de Heilige Geest alleen Heilige Geest. Alle drie hebben ze dezelfde eeuwigheid, dezelfde onveranderlijkheid, dezelfde majesteit, dezelfde macht. In de Vader is de eenheid, in de Zoon de gelijkheid, in de Heilige Geest het harmonieuze samengaan van eenheid en gelijkheid. Alle drie zijn één door toedoen van de Vader, gelijk door toedoen van de Zoon, verbonden door toedoen van de Heilige Geest.

De geschiedenis laat een diversiteit aan innovatieve, multi-disciplinaire grenswetenschappers zien.
Ammonius Saccas, Origenes, Helena Blavatsky, Spinoza, Schelling, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Jung en Wittgenstein zijn coryfeeën die zich hebben bewogen op het snijvlak van natuur en cultuur. Op dit snijvlak gaat het echter niet primair om wetenschap versus geloof, maar eerder om de wisselwerking, de synthese tussen natuur – en menswetenchappen. Deze kengebieden kunnen wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden. Het zijn twee verschillende, maar complementaire domeinen. Door beide als complementair te beschouwen ontstaat een completer zicht op de werkelijkheid. Het is wenselijk de tweespalt tussen de natuurwetenschappen en geesteswetenschappen te verkleinen. Vastgeroeste denkpatronen te doorbreken. Het domein van de materie met de energetische processen te combineren. Een ruimer denkmodel is nodig om op creatieve wijze de wereldvraagstukken op te pakken.

H.P. Blavatsky: De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 12 De theogonie van de scheppende goden (p. 476):
Aan het begin van elke cyclus van 4.320.000 daalden de zeven (of volgens enkele volkeren acht) grote goden af om de nieuwe orde van zaken te vestigen en de impuls te geven tot de nieuwe cyclus. Die achtste god was de verbindende cirkel of LOGOS, in het exoterische dogma van zijn menigte afgescheiden en afgezonderd, evenals de drie goddelijke hypostasen van de oude Grieken nu in de kerken als drie afzonderlijke personen worden beschouwd. ‘De MACHTIGEN verrichten hun grote werken, en laten, telkens als ze onze måyåvische sluier (atmosfeer) binnendringen, eeuwigdurende monumenten na als herinnering aan hun bezoek’, zegt een toelichting.2 Zo leert men ons dat de grote piramiden onder hun directe toezicht werden gebouwd, ‘toen Dhruva (in die tijd de Poolster) zich in zijn laagste stand bevond, en de Krittikås (de Pleiaden) over zijn hoofd heen keken (op dezelfde meridiaan stonden, maar hoger) om het werk van de reuzen te kunnen volgen’.
2) Ze verschijnen bij het begin van de cyclussen, en ook van elk siderisch jaar (van
25.868 jaar); op grond daarvan kregen de kabiren hun naam in Chaldea, deze betekent namelijk de maten van de hemel, van kob – maat van, en urim – hemelen.

G. de Purucker hoofdstuk De zevenvoudige zeven beginselen:
De derde sleutel is de leer van de elkaar doordringende wezens of levens, ook de leer van de hiërarchieën genoemd, die tevens onscheidbare en elkaar overal doordringende gebieden of sferen zijn. Alles bestaat in al het andere . Er zijn in feite nergens absolute scheidslijnen, hoog noch laag, innerlijk noch uiterlijk, goed noch verkeerd, boven noch beneden. Er is in wezen niets dan een eeuwig ZIJN en een eeuwig NU.

Wim van den Dungen Levensboom (Sepher Yetzirah): Tetragrammaton betreft de scheppingsformule, de 'opperste code' aangaande de oorspronkelijke regeling (en) (de Zodiac als symbool voor 'alle Tijdperken') tussen de mens op Aarde en zijn Schepper. Een menselijk bewustzijn is 'wijs' zodra het deze formule permanent mentaal uitvoert. Scheppen vraagt dus in de eerste plaats om een permanente staat van verwondering. Hierin openbaart zich dan de oorspronkelijke uniciteit van elk gegeven ogenblik (de eeuwigheid van het 'hier & nu'), waardoor (een waarheidsbarende) intuïtie mogelijk wordt. Deze is niet verbaal & niet discursief. Bijgevolg valt ze buiten de mogelijkheden van het denken. Het betreft een direct waarheidsbarende 'niet-wetende kennis'.

In het rapport ‘E i V’ draait het primair om de drie krachten, die in het boek Also sprach Zarathustra tot uitdrukking worden gebracht.

De oplossingsrichting, die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt omvat al de Theorie van alles.

De Theosofie (TV) steunt op de drie grondbeginselen het onkenbare eerste beginsel, het tweede beginsel 'Periodiciteit' (law of one van Zaaien en Oogsten) en het derde beginsel van de 'Hiërarchieën'. Het 1e, 2e en 3e grondbeginsel van de theosofie hangen samen met ruimte, tijd en materie (deeltjes).

De ‘Law of One’ heeft op het universele ordeningsprincipe karma, de 2e grondstelling betrekking. Het gaat echter in het kwantumvacuüm (bewustzijnsveld) om twee polen (les 3 polariteit), het aardse en het hemelse, om 'karma en dharma', 'karma en akarma', het Ene.

De gemanifesteerde 'Ruimte (energie, Ether-paradigma), Materie en Tijd' vormen volgens Albert Einstein net als de ongemanifesteerde Drie-eenheid een goddelijke Triade (John Consemulder p. 140: universele drie-eenheid van oorzaak, beweging en materie). Het bevat de basis om het verschijnsel bewustzijn te kunnen verklaren. Het morele kompas wordt daarbij als eenvoudig denkschema, het zogenaamde 5Ddenkraam gebruikt.

Het morele kompas is een handig denkmodel om de bipolariteit in het universum uit te beelden.

Het morele kompas laat zien dat er niets nieuws onder de zon is, alleen accenten verschuiven in de tijd. Het model maakt duidelijk dat onze zenuwcellen als ontvangst-, verwerk- en zendstation, als schakel tussen binnenwereld en buitenwereld (tussen geest en lichaam) voor informatie - en cultuuroverdracht kunnen fungeren. Bewustzijnsontwikkeling opent de deur voor het onbegrensde reservoir van creatieve energie.

Het atoommodel kan als symbool worden gebruikt om te illustreren hoe de energiebron (kwantumverstrengeling) kan worden bereikt. In het atoommodel van Bohr houden de elektronen van een atoom zich op in zeven schillen rondom de kern (Periodiek systeem/Elektronenconfiguratie), die een verschillend energieniveau hebben. Negatief geladen elektronen houden de positief geladen protonen in evenwicht.
Wanneer chemische elementen gerangschikt worden volgens hun atoommassa openbaart zich een periodiciteit in de eigenschappen (In werkelijkheid gaat het niet zo zeer om de atoommassa maar om het atoomnummer, maar de atoomnummers waren in de tijd van Mendelejev nog niet bekend. Voor de ordening maakt dat echter weinig verschil).

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Bijlagen Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.