Het nieuwe leren (Meta-Leren)

György Konrád: Op de vraag naar de zin van het leven antwoordt iedereen met zijn levensloop.
J.J. van der Leeuw: Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie dat moet worden ervaren.
Mondriaan: Kunst is alleen maar een vervangingsmiddel zolang de schoonheid van het leven nog afwezig is. Naarmate het leven aan evenwicht wint, zal de kunst geleidelijk verdwijnen.
In het algemeen is het menselijke leven een mengeling van tragedie en komedie. Het verandert en verandert, net als het weer. Alles gaat voorbij. Maar in alles is er leven, eenheid. (Louis Veen: Het geschreven werk van Piet Mondriaan; voorstel tot een editie. 1997)

Samenvatting (Paradigmawisseling, Ommekeer in het denken, Ethiek)

Johannes 1:1: In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God.
Johannes 1:3: Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
Lukas 1 77: Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden,
78
door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte;
Lukas 11 52: Wee u, gij wetgeleerden, want gij hebt den sleutel der kennis weggenomen; gijzelven zijt niet ingegaan, en die ingingen, hebt gij verhinderd.
Mattheüs 7:7-12 Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun aldus: want dit is de wet en de profeten.
Mattheüs 18:20 Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.
Paus Franciscus: Bij de geboorte van Jezus zongen de engelen een boodschap van vrede op aarde. Vandaag strekt deze boodschap zich uit tot alle mensen, vooral die mensen die zijn geraakt door oorlog en conflict. Vrede voor de mannen en vrouwen in Syrië, waar veel te veel bloed heeft gevloeid. Het is tijd dat de wapens voor altijd zwijgen en dat de internationale gemeenschap in onderhandeling tot een oplossing komt. (Kerstrede Volkskrant 27 december 2016 p. 17)
André Klukhuhn: Het wordt tijd dat Janus de beide ogenparen opendoet.
Gulden regel: Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander.
Confucius: Doe nooit anderen aan wat je niet zou willen dat ze jou aan zouden doen. (Isis ontsluierd, deel 2 p. 398, etc.)
Confucius: Alle mensen zijn hetzelfde. Het zijn slechts hun gebruiken die verschillen.
Mattheüs 7:7-12 Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun aldus: want dit is de wet en de profeten.
De Gulden Regel, bijvoorbeeld, is door de volgende volkeren onder woorden gebracht:
- Bij de indianen: Grote Geest, geef dat ik mijn buurman niet beoordeel voor ik een mijl in zijn mocassins heb gelopen.
- In het boeddhisme: Op vijf manieren zou iemand zijn vrienden en bekenden van dienst moeten zijn – met edelmoedigheid, hoffelijkheid, welwillendheid, door hen te behandelen zoals hij zichzelf behandelt, en door zijn woord gestand te doen.
- Christendom: Alles nu wat u wilt dat u de mensen doen, doet u hen ook aldus, want dit is de wet en de profeten.
- Confucianisme: ‘Is er enig woord’, vroeg Tse Kung, ‘dat als gedragsregel voor het leven kan dienen?’ De meester antwoordde: ‘Is sympathie niet dat woord? Doe niet aan anderen wat u voor uzelf niet wenst.’
- Griekse filosofie: Doe niet aan anderen wat
uzelf niet wenst te ondergaan (Isocrates). Behandel uw vrienden zoals u door hen behandeld wilt worden (Aristoteles).
- Hindoeïsme: Men moet zich tegenover anderen niet gedragen op een manier die ons onaangenaam zou zijn. Dit is het wezen van plicht (dharma). Al het overige komt voort uit zelfzuchtige verlangens.
- Islam: Niemand van u is een gelovige voordat hij zijn broeder toewenst wat hij voor zichzelf wenst.
- Joodse leer: U moet uw broeder niet haten in uw hart; . . . maar u moet uw naaste liefhebben als
uzelf.
- De leer van Zarathoestra: Alleen dat karakter is goed dat anderen niet aandoet wat niet goed is voor hemzelf.
Stelling: In een gezonde bedrijfscultuur draait het om het ‘overleven van de geschiktsten’, daarentegen geldt bij een ongezonde bedrijfscultuur als het casinokapitalisme ('marktfundamentalisten') de wet van eten en gegeten worden en leidt tot een slechte bedrijfsreputatie. (’Liborgate’ - Libor maakt opnieuw duidelijk dat in de bankensector van zelfregulering geen sprake is. Voor een cultuuromslag zijn structurele hervormingen en fundamentele ingrepen in het toezicht nodig.)

De Levensboom (Omraam Mikhaël Aïvanhov boek Angels and other Mysteries of The Tree of Life of G.A. Barborka boek Het Goddelijke Plan, p. 91) wordt ook gebruikt om de hemelse hiërarchie, de engelenleer van Dionysius tot uitdrukking te brengen. In een visioen nam Hildegard van Bingen ook de engelenscharen, de goddelijke sferen waar.

G. Barborka boek Het Goddelijke plan menswording en evolutie Deel 2
HOOFDSTUK IX DE LEER VAN DE RONDEN - 3. De Verhouding tussen Ronden en Sferen (p. 448):
Op iedere bol van de keten zijn
zeven openbaringen van vuur, waarvan de eerste in zijn geestelijke hoedanigheid overeen zal komen met de laatste openbaring op de direkt daaraan voorafgaande planeet [bol]: het proces is, zoals u zult begrijpen, precies andersom op de tegenovergestelde boog. De myriaden specifieke openbaringen van deze zes universele elementen zijn op hun beurt slechts de zijtakken, takken of twijgjes van de ene, oorspronkelijke 'Levensboom’. (Brieven van de Meesters aan A. P. Sinnett, 100,101).

G. Barborka boek Het Goddelijke plan menswording en evolutie Deel 1
HOOFDSTUK VI DE ZEVENVOUDIGE WET - de Zeven Beginselen (p. 249):
De
geestelijke hoedanigheid ervan zal gelijk zijn aan die, welke het vuur had op de bol, die aan de onze vooraf ging op de dalende boog; de tweede bol op de stijgende boog zal in hoedanigheid overeenkomen met de voorlaatste bol op de dalende boog, enz. Op elke bol van de keten zijn zeven openbaringen van vuur, waarvan de eerste vergelijkbaar is, wat de geestelijke hoedanigheid ervan aangaat, met de laatste openbaring op de voorgaande planeet: het proces is dan tegengesteld, zoals u zult begrijpen, aan dat op de tegenover liggende boog. De myriaden van specifieke openbaringen van deze zes universele elementen zijn op hun beurt slechts spruiten, takken of twijgen van de ene oorspronkelijke 'Levensboom’. (Brieven van de Meesters aan A. P. Sinnett, 100,101).

Kees Voorhoeve: De Oerbron (Daiviprakriti) is de oneindige eeuwige werkelijkheid die alles overstijgt en tegelijkertijd de Bron is van alles wat bestaat. De Oerbron is op 'niets' gericht, het is zo leeg van iets en tegelijkertijd zo van alles. Hoe kan uit dit 'niets' iets ontstaan? In de Kabbalistische traditie wordt de Oerbron Ein Soph genoemd dat 'zonder grens' betekent. CHRISTUS IN DE STERREN
INLEIDING
Deze studie laat zien wat de Bijbel zegt over
sterrenbeelden. Waartoe de sterrenbeelden dienen en welke Bijbelse betekenis er in sterrenbeelden (Dierenriem) ligt. Gods Woord maakt duidelijk dat de hele schepping “spreekt” over God. Dit komt onder andere naar voren in Romeinen 1: 18 – 20.
Tweede decade:
Pegasus (het gevleugelde paard)
Pegasus is een paard met vleugels. De betekenis van deze Latijnse naam is onbekend. Deze naam is gaan fungeren als eigennaam van dit beest. De naam is afkomstig uit de Zodiac van Denderah, waar de afbeelding gelijk is. Onder die afbeelding staan twee karakters: Pe en Ka (peka of pega). Peka is in het Hebreeuws “voor(naam)ste” of “eerste”(?) en Sus = = paard. Het belangrijkste paard.
Het paard heeft vleugels en vliegt naar de hemel.

Het boek H.P. Blavatsky Een introductie tot De Geheime Leer en de samenvatting van Robert Bowen laten zien hoe 135 jaar geleden het magnus opus van H.P. Blavatsky tot stand is gekomen. Het in haar oeuvre verborgen balansmechanisme is nog hoogst actueel.

Op de microkosmos aarde zijn Geestkunde, Zielkunde, Natuurkunde en Kunst een weerspiegeling, vormen een complementaire polariteit van de macrokosmos, de vier fundamentele krachten . Door de boekdrukkunst kwam in de tijd van Luther de Bijbel ter beschikking van de massa. Internet is nu een weerspiegeling, de manifestatie van het informele circuit (facebook, instagram en twitter), de achterkamertjes in de politiek, maar ook van het formele circuit E-learning. De sleepwet is een product van de achterkamertjes politiek.

Ivo op zondag (Ivo Niehe 4 juni 2023, NPO2):
Een portret van kunstenaar
Jeroen Henneman. Ter gelegenheid van zijn 80e verjaardag verschijnen er drie boeken en is er een grote tentoonstelling in Bergen. In de Galerij der Groten een geactualiseerd gesprek met Sarah Ferguson, ex van prins Andrew. Waarom kiest zij voor het buiten beeld blijven tijdens alle reuring rond Buckingham Palace? En de zondagochtend thuis van Jan Terlouw en zijn nieuwe geliefde Anette.

In 1965 liep ik stage op de engineering afdeling van het hoofdkantoor van AKZO in Arnhem. Op de Leergang Bedrijfskunde, die ik in de periode 1978 - 1980 in Arnhem volgde, werd het vakgebied psychologie gegeven door professor A.F.G. van Hoesel, hoofd van de psychologische dienst van AKZO. Om algemene intelligentie, het vermogen zich aan nieuwe situaties adequaat aan te passen, verwees van Hoesel naar de g factor ontwikkelt door Charles Spearman en de 'tweefactor-theorie' van Louis Leon Thurstone. De factoranalyse is later door het drie-dimensionale model van de intelligentiestructuur van J.P. Guilford en de ontwikkelingsbedrijfspsychologie van Philip E. Vernon verbeterd. Volgens de experimenten van David Krech ('Brain chemistry and adaptive behavior') zouden zelfs door milieu-omstandigheden blijvende fysische veranderingen kunnen optreden. Het gaat waarschijnlijk in veel sterkere mate dan men voorheen heeft vermoed om een wisselwerking tussen erfelijke en milieufactoren ('Nature-Nurture-debat'). Volgens de syllabus van A.F.G. van Hoesel bestaat een bedrijf uit een sociaal systeem en een technisch economisch systeem. Of met andere woorden tegen de achtergrond van de interdisciplinaire samenwerking binnen organisaties wordt een organisatie wel een economisch-sociaal-technisch systeem genoemd. J.P. Guilford integreert in het drie-dimensionale model 4 en 2 keer 6 dimensies, dus niet minder dan 144 verschillende begaafdheidsaspecten.

Onaangepastheid in de werksituatie M.J.M. Daniels Een proef-onderzoek in een industrieel bedrijf.
107: Een groot aantal gestoorden verricht zijn werk tot voldoening van zijn superieuren en meestal zonder dat dezen enig inzicht in de gestoordheid van deze werknemers hebben.

Klimaatakkoord kabinet is los zand, dit werkt niet (Klaas van Egmond, Jan Terlouw en Herman Wijffels de Volkskrant 27 juni 2019 p. 21):
Het kabinet moet kiezen voor een uniforme CO2-heffing en het oude milieubeleid achter zich laten.
Alternatief
Zo’n uniforme en eenvoudige heffing voor de uitstoot van kachel en auto, trein en vliegtuig, maar ook voor de energie die nodig is om industriële en landbouwproducten te maken, is het meest rechtvaardig, omdat iedere ton CO2 in de atmosfeer dezelfde uitwerking heeft.
Wanneer de politiek een rechtvaardige en op lange termijn houdbare en uitvoerbare aanpak wil, dan is in onze sterk marktgerichte economie zo’n uniforme heffing de enige juiste aanpak. De markt kan zijn werk doen. Burgers en bedrijven kunnen nog steeds hun eigen afwegingen maken, maar worden financieel gestimuleerd minder fossiele energie te gebruiken. Het is vervolgens aan de politiek om bewust uitzonderingen te maken op deze algemene en principiële regel.
Klimaatbeleid is een vorm van modern duurzaamheidsbeleid en heeft daardoor onvermijdelijk consequenties voor de economische structuur. Het is marktconform en daardoor kosteneffectief, eenvoudig en uitvoerbaar. Het is rechtvaardig en doet recht aan het inzicht dat het klimaatprobleem zich niet met alleen technologie laat oplossen, maar een andere richting van de maatschappelijke ontwikkeling vereist. Met een uniforme, maatschappijbrede heffing is zo’n geleidelijke verandering van richting mogelijk. De enige vraag is of de politiek op dit historische moment tot zo’n verandering van richting bereid is. Dat is geen technische vraag, maar een morele vraag.
Dit interview bevestigt het ‘
We slaapwandelen nog steeds naar de afgrond’ van Greta Thunberg (Magazine 29 oktober 2022, p. 30-36).

De therapeut die tot inkeer kwam (Ranne Hovius de Volkskrant 3 juni 2023 Boeken & Wetenschap, p. 21):
De biografie van psychiater
Piet Kuiper belicht zijn leven evenwichtig en zonder te oordelen. Op den duur krijg je sympathie voor deze ingewikkelde man.
Het tij keerde in de jaren zestig en zeventig, toen de
anti-psychiatrie ervoor zorgde dat iedereen van de etiketten en medicijnen af wilde, ten gunste van het gesprek met de patiënt. Daarmee voelde Kuiper zich wel verwant, en hij beleefde topjaren. Als rond de jaren tachtig het medisch perspectief – met betere medicijnen en een DSM vol oude en nieuwe etiketten – opnieuw de overhand krijgt, ziet Kuiper zijn populariteit weer even rap verdampen.
En dan, onverwacht, volgt een doorbraak bij het grote publiek: hij schrijft het boek
Ver heen (1988), over de psychotische depressie waaraan hij vier jaar leed en waarvoor hij twee keer werd opgenomen.

Jan Foudraine Wie is van hout...
Anti-psychiatrie en gekkenbeweging
De grootschalige campussen waar patiënten buiten de samenleving gehouden worden krijgen minder steun. Het boek Wie is van hout... van Jan Foundraine is in die ontwikkeling een ijkpunt.
Het werd na publicatie in 1971 door bijna iedere werker in de psychiatrie gelezen, en uiteindelijk in meer dan 200.000 exemplaren verkocht, later in het Engels en Duits vertaald.
Foudraine omschrijft het boek als een gang door de psychiatrie en doet er verslag in van zijn vijf jaar werken in de Chestnut Lodgekliniek in de Verenigde Staten, bij Frieda Fromm-Reichmann.
Anti-psychiatrie is de overkoepelende term, die deze tegenbeweging omschrijft. Ronald Laing (Gezin en waanzin), David Cooper (Villa 21) en Thomas Szasz (Waan van de waanzin) zijn de belangrijke woordvoerders van de beweging. In Italië en Engeland worden psychiatrische inrichtingen afgeschaft. In Vlaanderen was er de psychiater Steven de Batselier met zijn alternatief therapeutisch centrum ‘Passage 144’ in Leuven. De democratische psychiatrie (Franco Basaglia) wordt populair in Nederland: voorbode van de zogenaamde vermaatschappelijking in latere jaren.In Nederland start een beweging in de richting van meer ambulant werken, tussenvoorzieningen, vormen van beschermd wonen. Kees Trimbos had een belangrijke rol in het openbreken van de intramurale psychiatrie in Nederland.
Zowel de anti-psychiatrie uit de jaren zeventig als de opkomst van de cliëntenorganisaties in de psychiatrie hebben een belangrijke en duurzame invloed gehad.
Psychiatrie is er menselijker op geworden, en meer zichtbaar in de samenleving. Tegelijk is er wel opnieuw kritiek op het veelvuldig gebruik van medicijnen, net als in de jaren zeventig.

Jeroen Henneman Het leven der dingen (t/m 10 april 2023):
Kunstenaar
Jeroen Henneman (Haarlem, 1942) verstaat de kunst om zich te blijven verbazen over de wereld om hem heen. Onbevangen verwondering, humor en – soms letterlijke – licht- en luchtigheid, maar ook een red%gretig-onderzoekende geest die de grenzen van de optische waarneming bevraagt: ze vormen constanten in Hennemans werk en typeren tegelijkertijd de mens Henneman. Zijn sculpturale werk, maar ook zijn installaties, schilderijen en tekeningen getuigen van een open blik en belangstelling voor zowel de grote schaal van de openbare ruimte en de stad als de wijze waarop ons oog er geleid wordt door het kleinste detail.

Geluk MANTRA Zomer 2023 tijdschrift Spiritualiteit, nieuwe wetenschao en zingeving nummer 35, p. 72-79):
Het
Sint-Jansfeest Het Midsummerfeest van licht, nieuw leven en bezinning
76: Nelleke Schiphorst verzorgde de afgelopen jaren een aantal cursussen over de jaarfeesten op verschillende locaties in Nederland. Ook publiceerde zij een boekje met als titel ‘Het Jaar Rond’*.
(* ‘
Het Jaar Rond’ €4,50 p/s, is te bestellen bij nellekeschiphorst@planet.nl)
Sint-Jansfeest:
Johannes de Doper (Auteur(s)):
Of je wilt of niet, wanneer we op 24 juni het Sint-Jansfeest vieren is het licht zich alweer aan het terugtrekken. Het midzomerfeest rondom de zonnewende van 21 juni werd gekoppeld aan de naamdag van Johannes den Doper: Kom tot inkeer!
De dagen worden korter, ook al merk je dat nauwelijks. Net zomin als je eind december al merkt dat de dagen aan het lengen zijn. Toch ervaar ik een verschil. Midwinter, in de kou en in het donker, wil ik er best van weten dat we weer op weg gaan naar het licht. Ook al zie ik daar buiten nog niet veel van, ik put moed en kracht uit het idee.
Licht in het duister van de dood (Annet Brouwer Een gift van Avalon (p. 80-84):
Annet Brouwer geïnterviewd door Hans Gerding

Maarten Zweers In "Tristan und Isolde" (5) moet de grootste held van deze "ego-vorming" - Tristan - ontdekken dat de Liefde een kracht is, die nog groter is dan zijn heldendom. De liefde breekt de geslotenheid van het ego - van de "Ring" - open. Van de christelijke boodschap is nog geen sprake, maar de essentie ervan is geboren. Die ervaring maakt de mens rijp voor de boodschap van Johannes de Doper, de wegbereider van de Christus, het centrale thema in "Die Meistersinger " (6). Johannes leerde hoe wij ons sterk geworden ego moeten inzetten voor een groter ideaal, dat het ego en de individuele liefde overstijgt. De ring moet worden opengebroken voor de gemeenschap. Een "gesloten" egocentrische levenshouding moet tot altruïsme geraken. De inspiratie, die tot op heden nog alleen de kunstenaar kenmerkt, is daarbij onontbeerlijk. Daarom is het wezen der kunsten het tweede thema in dit werk. De kunsten worden de inspiratiebron voor mens en maatschappij.
Eerst dan zullen we met
Wagners "Parsifal" (7) de christelijke liefde volkomen in praktijk kunnen brengen. Met de verdramatisering van alle uiterlijke, maar vooral van alle innerlijke strijd, die de mens moet leveren om een ware Meester in het leven te worden, sluit Wagner zijn oeuvre af. Wat met een "ring van duisternis" begon is tot een "ring van licht" geworden.

Het balansmechanisme van de wederkerigheid, de weg van de pelgrim, de 'Hoofdroute' maakt het mogelijk de milieucrisis te verkleinen. Het balansmechanisme van de wederkerigheid toont als het ware de perpetuum mobile, die aan de natuurfilosofie ten grondslag ligt. Voor een toelichting op het balansmechanisme, zie het tijdschrift MANTRA - Lente 2023 nr. 34 thema Balans
Op p. 52 t/m 59 staat een interview met Jeroen Windmeijer en Jacob Slavenburg over hun derde boek in de zogenoemde ‘Sterke vrouwen-trilogie’. De Magdalenacodex is een spannende thriller over een verguisde vrouw.
Waarom deze drie vrouwen? Wat hebben ze met elkaar gemeen?
Jacob: Isis, Eva en Maria Magdalene hebben nogal wat gemeen.

De Hoofdroute hangt in de esoterie met de 2e geboorte samen, maar ook met de Tweenaturenleer (Dyophysite), persoonlijkheid nr. 1 en persoonlijkheid nr. 2 van Carl Jung en de twee werelden in het werk Faust van Goethe. Andere manieren om de 'Hoofdroute' te realiseren zijn zelfrealisatie, zelfverwerkelijking, theosofie Individualiteit en Carl Jung Individuatie. Na bestudering van het boek Westers bewustzijn, Oosters inzicht (bevat hoofdstuk over Reïncarnatie en karma) van C.G. Jung kan de conclusie worden getrokken dat Carl Jung de esoterie zeer grondig heeft bestudeerd. Ook de Levensboom, de I Ching en het werk van Ramundus Lullus hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli (Eeuwige wederkeer), transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen.

De 'Hoofdroute', het Meta-leren , (waarheidsvinding) heeft op de éne werkelijkheid net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de oerbron En-soph betrekking. De oerbron manifesteert zich door het eeuwige nu, de 11e Dimensie.
De
verticale as (Axis mundi, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman, levensdraad, de Caduceus, draad van Ariadne, Levensladder, Esculaap, de verborgen 5e Dimensie, de Derde Weg van Benjamin Barber) toont de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de Levensboom. De Staf van Hermes wordt beschouwd als de sleutel en de weg van persoonlijke (spirituele) ontwikkeling.
De
“staf” (p. 96) waarmede het goddelijke kind de volkeren zal hoeden, is natuurlijk de caduceus van Hermês, de voorbeeldige schaapherder van de zielen. In de oudere mythologie vindt men deze magische staf in de hand van Neb, de God van wijsheid en “de bewaarder van de scepter van kracht”. Pythagoras was in de leer bij de Griekse natuurfilosoof Anaximander (Engelse versie) en waarschijnlijk bij Thales van Milete. Thales van Milete beschouwde het water als het oer-element; Anaximenes de lucht; Heraclitus het vuur; de Eleaten de aarde. Empedocles was vooral de man die uit voorafgaande stelsels het beste trachtte te halen en tot een eenheid te verenigen. Hij stelde deze elementen gelijk aan elkaar, en komt zo tot de leer van de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur. Deze verschillen kwalitatief, zijn eeuwig, en kunnen zich in verschillende verhoudingen met elkaar verenigen om het aanschijn te geven aan de wereld om ons heen.

Politieke klasse, loop niet blind achter gele hesjes aan (Joshua Livestro de Volkskrant 14 december 2018, Opinie p. 2-3):
Een regime waarbij de aristocratie de boventoon vormde zou dan tot een oligarchie verworden (een regimevorm die wij modernen vooral kennen uit de post-Sovjetstaten, Rusland voorop). Een democratie zonder
morele ankers kon verworden tot een ochlocratie – de heerschappij van de onderbuik. Die laatste regimevorm zou uiteindelijk leiden tot de opkomst van de demagoog, ‘de leider van de meute’, wiens gehele programma bestond uit het naar de mond praten van het volk (wij zouden zo’n politicus een populist noemen). Het is daarbij ook veelzeggend dat peilingen al decennia lang aangeven dat deze kiezers zorgen hebben over zaken als normvervaging en verontachtzaming van de publieke moraal. Het geeft aan dat ze openstaan voor leiders die vanuit heldere morele overwegingen hun standpunten bepalen en ook stelling durven nemen tegen extremisme van elke soort. Sterker nog: ze verlangen er wellicht zelfs naar.

Als er iets fout gaat gaat het goed mis (Jan van der Putten Volkskrant 2 januari 2015 katern Vonk p. 6-7):
Ruim 24 eeuwen na zijn dood is de Griekse geschiedschrijver
Thucydides weer volop actueel. Zijn analyse over de oorzaak van de Peloponnesische Oorlog (431-404 v. Chr.) tussen Athene en Sparta is herontdekt door de Amerikaanse politieke wetenschapper Graham Allison.
Tanende machten
Allison ziet in Thucydides' analyse een paradigma van wat er kan gebeuren als een heersende grootmacht zich door een opkomende macht bedreigd voelt. Wat ze ook doen of juist niet doen, hoe ze ook op elkaar reageren, de valstrik van een oorlog is steeds dichtbij. De kans dat de rivalen daarin trappen, is historisch heel groot: sinds de 16de eeuw heeft dit soort conflicten zich volgens Allison zestien keer voorgedaan; twaalf keer is het tot oorlog gekomen.
De Chinese leider Xi Jinping is zich daarvan goed bewust.
Thucydides' valstrik bestaat niet, zei hij bij zijn bezoek aan Amerika in september, 'maar als belangrijke landen keer op keer strategische misrekeningen maken, dan kunnen ze voor zichzelf zo'n valstrik zetten'. Vertaald: als Amerika en China niet uitkijken, kan er een oorlog tussen hen uitbreken. Historische precedenten zijn er genoeg. De laatste vijf eeuwen is slechts in vier van de zestien gevallen van verschuivend machtsevenwicht een oorlog uitgebleven: de overgang van de wereldhegemonie van Engeland op Amerika verliep vreedzaam, en de grote krachtmetingen na de Tweede Wereldoorlog werden evenmin op het slagveld beslist. Dat waren volgens Allison de gewapende vrede tussen de Sovjet-Unie en Japan, de Koude Oorlog en de Duits-Franse rivaliteit om de hegemonie in Europa. Gaat de mensheid dan toch vooruit?
Amerika zou China's opkomst moeten aanvaarden en de gemeenschappelijke belangen laten prevaleren. Veel hangt af van de vraag wie de nieuwe Amerikaanse president wordt. Intussen hebben de Chinezen de tijd De kunst van het oorlogvoeren te bestuderen van hun legendarische strateeg Sun Tzu, die bijna een eeuw voor Thucydides leefde. Zijn beroemdste uitspraak:
'Het toppunt van bekwaamheid is de vijand verslaan zonder te vechten.'

Corruptie en goed bestuur in modern Nederland: een historische visie (Ronald Kroeze Civis Mundi Digitaal #21, oktober 2013):
Om die reden is het belangrijk om ook de blackblueblavkblueblack%de ‘corrupte’ varianten van respectievelijk de gezonde staatssystemen monarchie, aristocratie en democratie.[8] En omdat iedereen weleens een keer ziek werd, ging men er vanuit dat het gevaar van corruptie altijd op de loer lag en om de zoveel tijd zich daadwerkelijk manifesteerde. Elitaire grootheidswaanzin, decadentie en arrogantie golden daarbij als tekenen van corruptie. Corruptie werd dus verbonden met de morele gesteldheid van een samenleving. De politieke elite moet zich niet alleen aan geschreven wetten maar ook aan ongeschreven waarden houden.

De twee gezichten van Janus (Benedict Broere GAMMA februari 2005 p. 35):
Recapitulerend valt te zeggen, dat de
menselijke geschiedenis van ongeveer de afgelopen tienduizend jaar de expressie van de interactie is tussen globaal twee aan elkaar tegengestelde maar elkaar ook dialectisch aanvullende mentaliteiten. Het samenwerken van beide vermogens - het vermogen tot analyse en het vermogen tot synthese - had daarbij als resultaat een groeiende creativiteit op velerlei gebied. Je zou hier kunnen spreken van een algemeen vermogen tot cultuurschepping, dat zich ontwikkeld heeft in interactie met een steeds complexere cultuur.

Het is het denkvermogen (reflexief bewustzijn, zelf-bewustzijn), de rede - de relatie tussen 'Remslaap en Non-remslaap' - die een mens van een dier onderscheidt. Computers, notebooks, smartphones en iPads spelen in de informatiemaatschappij een cruciale rol. Het is mogelijk met behulp van computers virtual reality, een rollenspel te creëren. De virtuele wereld van een computer kan wel het denken, maar niet het voelen, onze emoties simuleren. Aan de hand van de op het beeldscherm getoonde beelden, de grafische vormgeving kunnen wel sensaties en emoties bij een cliënt worden opgeroepen. Een sociaalnetwerksite, zoals instagram lijkt wel zo waarachtig mogelijk. Omgekeerd is het wel mogelijk met behulp van scanners beelden, de intensiteit van emoties binair vast te leggen. De zuurstof in het bloed is gevoelig voor elektromagnetische velden en daardoor kan de scanner de moleculen traceren. De elektrische stroompjes tussen zenuwcellen in de hersenen zijn met behulp van een Electro Encefalogram (EEG) zichtbaar te maken. Een deskundige virtual reality techniek kan met een catharsis (reinigen van emoties) worden vergeleken.

Laat de gave van het woord weer winnen (André Vis Tubantia 14 juni 2016):
Winstpunt
Langzaamaan groeit de gedachte dat het maatschappelijk debat is ontaard. Die constatering is een winstpunt maar het zou nog mooier zijn als we een paar spaden dieper spitten. Neem bijvoorbeeld de ingesleten gewoonte om iemand waar je het niet mee eens te vierendelen, in mootjes te hakken en aan de haaien te voeren. Terwijl het er ten diepste om gaat de uitspraak van die persoon met argumenten te bestrijden. Waar is kortom ons vermogen tot het voeren van een rationeel debat gebleven?
Empathie
Bij samen horen analytisch vermogen, empathie, begrip maar ook kennis, menselijk inzicht, het vermogen tot het stellen van vragen en het voeren van een dialoog. Kennis halen we van de iPad, het menselijk inzicht is uitbesteed aan algoritmes en het stellen van de juiste vragen en het aangaan van de dialoog hebben we ingeruild voor het snelle oordeel.
Laat de dialectiek herrijzen. Als we onze kinderen scholen in de psychologie, filosofie en sociologie hebben we een kans. Opdat ooit de beschaving in het debat terugkeert - als we oud zijn en der dagen zat.

Maurice de Hond heeft gelijk een tablet is een hulpmiddel. Een tip (Franck Rijckkaert Volkskrant 30 januari 2016 p. 22-23):
Voordat ze
Maurice de Hond stevig laten wieden in het curriculum (O&D 29 januari), is het voor ouders die overwegen hun kinderen naar een Steve Jobsschool te sturen wellicht verstandig om in de Volkskrant van 21 juni 2013 het artikel 'Een iPad voor kleuters is kindermishandeling' nog eens te lezen en daarna het daarin genoemde boek Digitale dementie van Manfred Spitzer.

De promotie van de iPad-school door opiniepeiler Maurice de Hond directeur BV View/Ture (boeken, autobiografie, interview) heeft niet echt aan een betere kwaliteit van het onderwijs bijgedragen.

Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie. Het 5Ddenkraam laat net als de driehoek van Pythagoras, de Levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een [zelfregulerend zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend vermogen, homeostase (sociologie) of (fysiologie) ], als het ware een 'Checks and Balances' in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren.

Van punk naar Houellebecq (Gijsbert Kamer Volkskrant Magazine 9 november 2019 p. 66-70):
Boek:
Michel Houellebecq Mogelijkheid van een eiland (2005):
Geen auteur heeft recent zoveel indruk gemaakt als de Franse Michel Houellebecq. We kennen elkaar inmiddels goed, hebben ook samengewerkt en zijn zelfs bevriend geraakt.
‘Maar het begon allemaal met Mogelijkheid van een eiland. Toen ik dat voor het eerst las, voelde het als een knock-out. Hij schreef even rauw als geestig over seks. De
protagonist kon eigenlijk voor niks of niemand zoveel liefde opbrengen als voor zijn hondje, en toch ga je van hem houden.
‘Er is veel kritiek op hem. Hij zou een misantroop en een cultuurpessimist zijn.
Zijn wereldbeeld ís ook niet echt rooskleurig, maar kijk eens om je heen? Het is toch allemaal niet zo geweldig wat we er met z’n allen van maken?

Jaap Dronkers schrijft in de de Volkskrant van 15 januari 2005:
‘Het noodzakelijke
evenwicht tussen de drie tradities 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' is sinds de jaren zestig teloor gegaan. Het motto van het kabinet-DenUyl (1973 – 1977), spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’, ging alleen over ongelijkheid. Het gaat vooral om het herstel van individuele en gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van samenleving, buurt, school en gezin. Sinds de jaren zeventig is de ongelijkheid gegroeid, de gemeenschapszin verzwakt en is er dus voor links weer een wereld te winnen.’

Het vraagstuk waar het primair om draait wordt door de onderwijssocioloog Jaap Dronkers onderkent (Lisa van der Velden de Volkskrant 9 juni 2015 p. 21).
'Op de lange termijn is sponsoring echter zeer gevaarlijk. Als sponsoring gewoon wordt zal dat onvermijdelijk ten koste gaan van
publieke financiering door de overheid. Bovendien zal sponsorgeld altijd bij de meest aantrekkelijke partijen terecht komen, het zogenaamde Mattheüs-principe:''' hij die heeft, krijgt; hij niet heeft, wordt afgenomen. Dit gebeurt nu al in de kunstsector. Iedereen wil het concertgebouw sponseren, maar niemand de kleinere reisopera's.

Het onderzoeksrapport 'E i V' plaatst de relatie tussen 'Slachtoffers en Daders' in het licht van de evolutie van de mensheid, antropogenese (hominisatie). Met zijn pamflet beoogt Gustaaf Peek het cultuurmarxisme te bestrijden. Het leven is geen verhaal van Yuval Noah Harari in zijn boek 21 lessen voor de 21e eeuw, hoofdstuk 20 heeft op de 11e dimensie, het 11e inzicht betrekking.

Gustaaf Peek treedt met zijn pamflet in de voetsporen van Joop den Uyl. Jeroen Dijsselbloem heeft gelijk dat met zijn vertrek uit de tweede kamer meer vernieuwing, lees het stoppen van het marktfundamentalisme wenselijk is. Wellicht dat er nu met het motto van het kabinet-den Uyl (1973 – 1977), spreiding van ’Geld, Kennis en Macht’ een begin wordt gemaakt met een paradigmawisseling richting Gulden Middenweg.

De telling van Pythagoras brengt niet alleen de ultieme symmetrie van 'Zaaien en Oogsten' (reciprociteit), maar ook de in het heelal, de in de ruimte verborgen absolute eeuwige perpetuum mobile, de universele beweging (een beweging van bijvoorbeeld '4 naar 5' en vice versa of 'abiogenese naar autopoiese' en vice versa) of trilling tot uitdrukking. Spreken (het woord is vlees geworden), maar ook muziek kan niet tot geluidstrillingen worden gereduceerd, veroorzaakt door een specifieke omgang met stukken materie. Het gaat wel degelijk om de ‘muziek der sferen’. De getallen van Pythagoras beelden een harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, de verborgen 5e Dimensie, Synthese uit. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De hamvraag blijft wat is de oerbron van deze beweging of trilling?

Hierbij moet rekening worden gehouden dat de telling van Pythagoras en Aristoteles van de gewone rekenkunde afwijkt. De telling (1 + 2 + 3 + 4 = 10) van het pythagorisme drukt met elk cijfer ook het beginsel van de complementariteit uit. Het principe van de ‘eenheid der tegendelenvan Heraclitus of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese' van Hegel, het 1 + 1 = 3. Pythagoras maakt van het irrationaal getal gebruik. Het aantal irrationale getallen is overaftelbaar. Voor de getallen van Pythagoras wordt ook het begrip predicaat gebruikt.

Vakmanschap (Govert Geldof de Volkskrant 15 mei 2023, p. 21):
Prachtige
serie over AI. Toch ontbrak er iets wezenlijks. De filosoof Hubert Dreyfus (1929 – 2017) was betrokken bij de allereerste experimenten met AI. Toen al werd voor hem duidelijk dat deze systemen ons op vele terreinen gaan overtroeven, maar dat er altijd iets blijft waar we als mensen superieur in zijn. Dit heeft te maken met ervaringskennis (Onbewuste kennis, tacit knowledge).
Deze ligt
ten grondslag aan vakmanschap: de leraar die echt contact heeft met leerlingen, de zorgverlener die meer betekent voor de zorgbehoevende dan het alleen verlenen van de noodzakelijke zorg. Juist dat extra’s dat mensen kunnen toevoegen, zorgt voor werkplezier.

Een poging om iets van Spinoza te begrijpen
De Natuur houdt zichzelf in stand, verbetert zichzelf, groeit uit, enz. Spinoza gebruikte het woord 'god' vaak, maar hij bedoelde daarmee De Natuur, de Aard, de Oerkracht van de Wereld.
Vrijheid & geluk
En toch is vrijheid een kernwoord bij Spinoza; onbekommerd benoemt hij vijf wegen naar vrijheid (volgens Van Buuren):
·
Zelfbeschikking - jij bent de baas over jezelf
· Immanentie - wat je nodig hebt, is in de Natuur vrij aanwezig
· Wil tot macht - het is je natuurrecht om jezelf te handhaven
·
Intuïtie als hoogste vorm van kennis - de benodigde kennis is voorhanden
·
Eendracht maakt macht - samenleven geeft ruim overleven

Andrea Wulf over de ontdekking van het zelf
Het ik als opperste heerser van de wereld (Xandra Schutte De Groene Amsterdammer 22 december 2022, p. 88-91):
In een klein Duits stadje legden vroeg-romantische dichters en filosofen de bodem voor onze huidige ideeën over
individualisme, zelfbeschikking en vrije wil. Andrea Wulf schreef er een boek over.
Het gebeurt niet vaak dat zo veel talent zich op één plaats samenbalt, maar Jena is aan het eind van de achttiende eeuw en het begin van de negentiende eeuw een kleine tien jaar lang zo’n brandpunt. ‘
In tijdsduur niet meer dan een oogwenk’, schrijft Andra Wulf in haar meeslepende boek Rebelse genieën, ‘maar desondanks een van de belangrijkste decennia voor de vorming van de moderne geest.’
En dan zijn er, meer in de periferie van wat
Wulf de Jena-kring noemt, ook nog Georg Wilhelm Friedrich Hegel, die pas later zijn grote roem zal verwerven als baanbrekend filosoof, en de gebroeders Wilhelm en Alexander von Humboldt, van wie de eerste linguïst is en de tweede een onbevreesde ontdekkingsreiziger en natuurwetenschapper – over Alexander schreef Wulf het veelgeprezen boek De uitvinder van de natuur.
De leden van de
Jena-kring vatten een soort verliefdheid voor elkaar op. Ze troffen elkaar in het huis van August Wilhelm Schlegel, gingen samen naar lezingen, maakten reizen en bezochten musea. En ze praatten onophoudelijk over hun werk en hun ideeën. ‘Wat ik wel heel interessant vond om te zien’, zegt Wulf, ‘is hoe ze het gemeenschappelijke denken en werken echt vierden. Maar tegelijkertijd was het een stel rebelse jonge mannen en vrouwen die het zelf als de opperste heerser van de wereld neerzetten, wat onvermijdelijk leidde tot opgeblazen ego’s en gevechten. En dus was het fascinerend om te zien hoe deze idealistische ideeën ook afbrokkelden toen de ego’s te groot werden.’

Het zelfgekozen einde in ethisch perspectief (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #90, oktober 2019):
Deel 3.
Peter Singer over euthanasie
Enkele huidige trends:
zelfbeschikking en kwaliteit van leven wordt meer beslissend
Een andere trend, die blijkt uit herhaalde peilingen, is dat steeds meer mensen neigen naar zelfbeschikking. De tijd en wijze van sterven wiilen ze meer en meer zelf bepalen, terwijl er vroeger duidelijke voorschriften, normen en waarden waren van kerkelijke, levensbeschouwelijke en medische instanties.’Sterven op verzoek’ (hfst 7) is een trend. Voor steeds meer mensen impliceert het recht om te leven het recht op zelfbeschikking en het recht op waardig sterven, waneer men de tijd daarvoor rijp vindt. Ook de wijze waarop wil men in toenemende mate zelf bepalen met de naaste nabestaanden en de artsen. De toenemende voorkeur voor zelfbeschikking zal volgens Singer gepaard gaan met ‘komende strijd voor het recht om te sterven’ (p 137 e.v.). In onze moderne wereld van individuele vrijheden, is het recht op waardig sterven een recht dat burgers zich nog niet hebben toegeëigend.

Geschiedenis mensenrechten (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #37, mei 2016):
Hoe verhouden de
drie generaties van mensenrechten zich tot elkaar, als hoger recht en wat hun universele gelding betreft?
Wat opvalt bij reacties op schendingen van mensenrechten is, dat het in de regel over schending van die eerste generatie mensenrechten gaat, die onder westerse juristen nog steeds als de eigenlijke mensenrechten beschouwd worden. De tweede en derde generatie hebben als mensenrechten onmiskenbaar een tweederangs positie. Dat geldt in het bijzonder voor collectieve mensenrechten, met het nationale zelfbeschikkingsrecht als harde kern ervan. Dat recht heeft wel bijzondere erkenning gekregen doordat het in het eerste artikel van de beide Internationale Mensenrechtenverdragen van 1966 als grondrecht is opgenomen.[1]
[1] Dit is geschied op aandrang van de
staten van de toenmalige communistische en de Derde Wereld, die het nationale zelfbeschikkingsrecht vooropstellen als het meest fundamentele mensenrecht en de andere grondrechten in het licht hiervan interpreteren.

Tussen woede en wijsheid MONUMENTALE BIOGRAFIE VAN ABEL HERZBERG (Anet Bleich de Volkskrant 21 november 1997):
'
Herzberg zette de woede dus opzij en gebruikte al zijn energie om te proberen te begrijpen wat de beulen had bezield. Hij meende ook een verklaring te hebben gevonden; die had hij al in hoofdlijnen geformuleerd in het vóór de oorlog verschenen artikel 'Tussen kruis en hakenkruis' en hij werkte de gedachte nader uit in zijn Kroniek van de jodenvervolging. Het komt erop neer dat de nationaal-socialisten zich probeerden te ontdoen van de last van het geweten, van het onderscheid tussen wat mag en niet mag. De heiden in hen kwam volgens Herzberg in opstand tegen de christelijke moraal, die door de joden in de wereld was geïntroduceerd (in de vorm van de Tien Geboden). Het is een interessante hypothese, maar ongetwijfeld niet het laatste woord. Herzberg kon zich er echter bijzonder aan ergeren dat andere historici, met name Lou de Jong en Jacques Presser, zijn theorie niet overnamen en volgens hem zelfs niet naar een sluitende verklaring zochten.

Antisemitisme in nederland het is de menselijke geest eigen te haten wie hij gekwetst heeft’ (jacques presser) - (Philo Bregstein De Groene Amsterdammer 20 apr 1994):
Om deze
paradox te kunnen begrijpen, moet men het trauma van de jodenvervolging zien tegen de achtergrond van de Nederlandse geschiedenis. Nederlanders zijn over het algemeen trots op hun traditie van tolerantie, die hen tot het voorbeeld maakte van ‘goed nabuurschap met de joden’ (Leon Poliakov in zijn Histoire de l'antisemitisme). De provincies Holland, Zeeland en Friesland en in mindere mate de zuidelijke en oostelijke provincies kunnen zich sinds de zeventiende eeuw beroemen op een geschiedenis zonder pogroms, en antisemitisme werd hier zelden als middel in de politieke strijd of als propagandamiddel gehanteerd. Amsterdam, ‘het Jeruzalem van het Westen’, was een wijkplaats voor joden die de intolerantie elders ontvluchtten: maranen uit Spanje en Portugal en, later, asjkenazische joden uit Duitsland en Oost-Europa. Rond de laatste eeuwwisseling leverde het in Amsterdamgeconcentreerde joodse proletariaat -en dan met name de in de ANDB verenigdediamantbewerkers- een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de vakbeweging. Nederland werd hierdoor op sociaal gebied een van de hoogstontwikkelde westerse democratieen.

Primair draait het niet om kunstmatige intelligentie (Surveillance Capitalism), de technologieoorlog Cyberwar, die Sheila Sitalsing beschrijft maar om het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung. In Nederland wordt het politieke beleid voorgekookt in achterkamertjes. We worden door lobbynetwerken, carrièrepolitici geregeerd.

Sybe Schaap heeft gelijk voor een beter begrip is tegenspraak van wezenlijk belang. In de wereld draait het primair om zelfbeschikking, om zelfbewustzijn, zelfkennis, namelijk om geestelijke gezondheid.

REGEER JE EIGEN LEVEN - de 7 wetten van zelfbeschikking (lezing door Jan Kieft):
We beschikken allemaal over het gereedschap om een vervullend leven te scheppen, een crisisbestendig bedrijf, een nieuwe economie en een wereld voorbij armoede, politiek en oorlog. Maar van onze ouders of op school hebben we dat nooit geleerd. Zelfs ons bewustzijn houdt het voor ons verborgen. Jan Kieft geeft ons in deze lezing het gereedschap in handen om een shift in bewustzijn te bewerkstelligen en te ervaren dat we leven in een fantastische tovertuin.
Het zijn zeven wetenschappelijke universele wetten, ontdekte hij, die al sinds het ontstaan van de aarde het bestaan regeren. De mens is een zelfscheppend, zelfsturend en zelfreinigend systeem met een absolute succesgarantie als deze universele oerwetten worden nageleefd. En we dienen ook goed te luisteren naar wat ons innerlijk zegt. Dan pas worden we echt Zelf-standig en ontwikkelen Zelf-vertrouwen.

De C-, P- en T-symmetrie (C-, P- en T-symmetry) van het standaardmodel beschrijft het universele patroon Triade + Tetrade = Kwintessens. Of met andere woorden het universele patroon van de mens, de microkosmos is hetzelfde als het patroon in de gehele schepping, de macrokosmos. Hoe de grote verscheidenheid aan inzichten met elkaar samenhangen wordt door de Kwintessens tot uitdrukking gebracht. Het verschijnsel synchroniciteit hangt met entelechie de doelgerichtheid in de natuur samen en heeft op de ‘natuurlijke selectie’, het zo boven zo beneden; zo binnen zo buiten betrekking. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien hoe wereldverbeteraars en de leugenaarsparadox met elkaar samenhangen.

Het gedrag van amorfe gnoes komt met groupthink overeen. De vraag komt naar voren in hoeverre Oekraïensche bevolking op termijn beter af is met de grootkapitalisten uit het Westen of de oligarchen in het Oosten? 'Het Westen had veel meer moeten proberen het associatieakkoord te koppelen aan een Oekraïense link met Poetins unie. Niet of/of maar en/en. En we hadden veel meer moeten investeren in Oekraïne en minder in sancties. Nu is die verhouding 20-80, en dat had andersom moeten zijn.' Of met andere woorden tegenover de these, de algemene levensdrang (levenskracht), de geestesdrift (libido) van Carl Jung staat de antithese, de sexuele impuls van Sigmund Freud. De hamvraag is nu hoe bereik je synthese?

De grootste omissie in de wetenschappelijke wereld is te onderkennen dat een computer wel het denken maar niet het voelen, de menselijke emoties kan simuleren. De demonstraties op het Tahirplein en Maidan-plein laten zien dat Marjolijn Antheunis in zoverre gelijk heeft dat moderne sociale media nuttig kunnen zijn bij het verdrijven van een dictator. Maar wanneer de dictator eenmaal is vertrokken zijn de moderne sociale mediakanalen twitter, facebook en instagram zeer beperkt om te laten zien wat de verschillende partijen met elkaar verbindt. De vertrossing van John de Mol zorgt er voor dat we ons lijdzaam aan het economisme, het selling point van de VVD aanpassen. Het gedrag van amorfe gnoes komt met groupthink overeen. De vraag komt naar voren in hoeverre Oekraïne op termijn beter af is met de grootkapitalisten uit het Westen of de oligarchen in het Oosten?

Huichelaar of charmeur? (Charlotte Remarque De Groene Amsterdammer 25 mei 2023, p. 68-69):
Met Alkibiades vraagt
Ilja Leonard Pfeijffer ons om in het oude Athene onze eigentijdse valkuilen en hypocrisieën te herkennen.
Alkibiades is volgens de uitgever (ietwat paradoxaal) ‘even uniek als universeel’. Dat universele schuilt in de nadrukkelijke politieke analyse. De lezer wordt, soms met een knipoog en soms expliciet, verzocht om in het oude Athene onze eigentijdse valkuilen en hypocrisieën te herkennen. Pfeijffer legt die scherp bloot, en waarschuwt met name voor de verwende democratie die haar waarden vergeet en zal eindigen in tirannie. ‘De geschiedenis herhaalt zich zelden opzichtig, maar na afloop van de gebeurtenissen blijkt zij dikwijls achter nieuwe maskers en in modieuze kostuums een oud stuk te hebben opgevoerd.’
Dan valt het allemaal samen,
Alkibiades tot diep in de nacht gebogen over zijn rol papyrus, Pfeijffer tot diep in de nacht gebogen over Xenophon en Herodotus en Thucydides, en de lezer tot diep in de nacht gebogen over Alkibiades.

Zolang niet-willers de dienst uitmaken, is een stikstofpauze heel logisch (Kustaw Bessems de Volkskrant 8 april 2023, katern Zaterdag p. 17):
Kijk, niemand gelooft dat voorlopig CDA-leider
Wopke Hoekstra ineens bevangen is door een diepe behoefte om signalen van de samenleving in zich op te nemen. Zijn partij is in doodsnood, zijn ambities zijn gefnuikt en hij grijpt naar strohalmen voordat hij een leuke andere job in het openbaar bestuur krijgt of zijn carrière in de vergevingsgezinde wereld van de consultancy zal vervolgen. Maar op zichzelf is een pas op de plaats met het stikstofbeleid voor een land waarin niet-willers de boventoon voeren wel logisch.
Er zullen consequenties zijn.
Minder natuur, aanhoudende woningnood. Meer rechtszaken. Miljardenboetes uit Brussel, wellicht. Misschien zullen meer Nederlanders dan toch groener gaan stemmen.

De ochlocratie (Marcel van Dam de Volkskrant, 16 januari 2003):
Gisteren schreef
Kees Schuyt op deze plaats een column onder de kop 'Kiezers als stuifzand'. Over kiezers die bij het geringste zuchtje alle kanten op waaien....
In de directe democratie van de oude Grieken kende men al het nadeel van de '
nieuwe politiek', het regeren op basis van de emoties van het volk. Die uitwas noemden ze spottend de ochlocratie, letterlijk: het regeren door de menigte. De nieuwe politiek is dus al heel oud en al heel lang geleden gediskwalificeerd.

De hamvraag is in hoeverre de stille diplomatie van Jaap de Hoop Scheffer cs. echt voorkomt dat de Tibetaanse cultuur wordt vernietigd. Of met andere woorden de koopmansgeest regeert. De alles-voor-de-winst-mentaliteit, de hollandse koopmansgeest, die door de VVD wordt benadrukt staat haaks op het verlichtingsdenken, het nirwana in het Oosten. De situatie in Oekraïne leert dat de stille diplomatie van Jaap de Hoop Scheffer juist niet aan de stabiliteit heeft bijgedragen. Elma Drayer stelt de morele bijziendheid, de blinde vlek in het denken bij Aafke Romeijn aan de orde, terwijl René Cuperus de morele bijziendheid, het politieke opportunisme bij Jaap de Hoop Scheffer ter discussie stelt. Henk Hogeboom van Buggenum laat in zijn bespreking van het boek De geopolitiek van emotie van Dominique Moïsi zien dat om het tij te keren ook met de keerzijde van het politieke opportunisme, namelijk het morele kompas rekening dient te worden gehouden.

Aan het front in Oekraïne was Benjamin uit Winterswijk gelukkig (Eline van Suchtelen Trouw 2 maart 2023):
Benjamin Galli vertrok een jaar geleden naar Oekraïne, waar hij zich aanmeldde bij het vreemdelingenlegioen om te vechten tegen de Russen.
De bladwijzer lag bij Psalm 27.
Benjamin was gebleven bij een gebed tegen vijanden: ‘De heer is mijn licht, mijn behoud, wie zou ik vrezen? Bij de heer is mijn leven veilig, voor wie zou ik bang zijn?’
Daags voor zijn dood krijgt vriend
Thijs Esselink een laatste bericht van Benjamin. Hij meldt dat hij op een missie gaat en dat het de komende dagen ‘erg druk’ gaat worden en hij daarom geen contact kan opnemen. “Hey buddy”, schrijft Benjamin nog. “Het was geweldig om bevriend met je te zijn.”

Bestuurscultuur: (Buitenhof 26 februari 2023, NPO1):
De Russische invasie in Oekraïne betekende voor Europa een
nieuw historisch kantelpunt. Het Westen lijkt meer verenigd dan ooit, maar voor hoelang nog? In Buitenhof Eurocommissaris Frans Timmermans over één jaar oorlog in Oekraïne.
‘De weg naar de
rechtvaardigheid is lang, kost veel kracht kost en is intens’, aldus President Zelensky tijdens de persconferentie afgelopen vrijdag in Kyiv. Buitenhof presentator Twan Huys was daarbij en sprak met President Zelensky.
Eén jaar oorlog kostte het leven van
tienduizenden mensen, evenzovele oorlogsvluchtelingen en talloze aan puin geschoten steden. Commandant der Strijdkrachten Onno Eichelsheim over de toekomst in militair strategisch perspectief.
En de Groningse Commissaris van de Koning
René Paas over het rapport ‘Groningers boven gas’. Waarin de parlementaire enquêtecommissie spreekt van ‘ongekend systeemfalen’ en een ‘ereschuld’ aan de Groningers. Hoe moeten we verder na deze snoeiharde conclusies?

Oekraïne móét winnen. Wat als dat niet lukt? (Peter Giesen de Volkskrant Zaterdag 25 februari 2023, p. 10-11):
In Oekraïne dreigt een
patstelling te ontstaan tussen twee partijen die de oorlog niet kunnen winnen, maar ook niet willen onderhandelen. Dat laatste kan op termijn toch ­onvermijdelijk worden, om het bloedvergieten te stoppen. Compromis
‘Oekraïne heeft een rechtvaardige zaak’, schrijft Chivvis, ‘maar zijn oorlogsdoelen zijn niet realistisch.’ Daarom moeten Oekraïne, Rusland en het Westen zo snel mogelijk met elkaar gaan praten, vindt hij. Zelfs een onvolmaakt akkoord is beter dan een slepende oorlog die mensenlevens eist en een land in puin legt, aldus Chivvis. Een soortgelijk pleidooi werd vorige week gehouden door Jürgen Habermas, de bekendste levende filosoof van Duitsland. Het Westen moet naar een compromis streven, betoogde hij in de Süddeutsche Zeitung. Rusland zou geen territorium mogen krijgen dat het sinds begin van de oorlog heeft veroverd, maar zou wel de mogelijkheid moeten worden geboden zijn gezicht te redden.

Van ooit naar straks: EU-lidmaatschap Oekraïne rap naderbij (Marc Peeperkorn de Volkskrant 3 februari 2023, p. 6-7):
De Europese Commissie wil een vlotte toetreding van Oekraïne tot de EU, blijkt uit alles tijdens een bezoek In de nachttrein naar Kyiv is de commissaris nog complimenteuzer over president
Zelensky dan de andere. ‘We zijn naar het hart van Europa gekomen. Het is een familiereünie.’

Bestuurscultuur (Buitenhof 29 januari 2023, NPO1):
Bij het klimaatprotest van
Extinction Rebellion op de A12 in Den Haag zijn vandaag honderden activisten opgepakt. Extinction Rebellion had opgeroepen om naar Den Haag te komen om te protesteren tegen overheidssubsidie voor fossiele brandstoffen als olie, kolen en gas. In Buitenhof: de burgemeester van Den Haag, Jan van Zanen.
Gerbrig Klos onafhankelijk waarnemer voor Amnesty International en klimaatactivist van Extintion Rebellion Hannah Prins waren bij het klimaatprotest in Den Haag aanwezig. Hoe hebben zij het protest ervaren?
Voormalig secretaris-generaal van de NAVO
Jaap de Hoop Scheffer over de laatste ontwikkelingen rondom wapenleveranties. Deze week besloten Duitsland en de Verenigde Staten toch tanks te gaan leveren aan Oekraïne en daarmee betreden binnenkort de eerste tanks van Westerse makelarij het slagveld.
En
Thomas Erdbrink was Onze man in Teheran tot het Iraanse regime zijn werkvergunning introk. Thuis op de bank zag hij de beelden uit Afghanistan, hoe de Amerikanen Kabul verlieten terwijl de Taliban opnieuw de macht grepen. Nu is er de vierdelige serie Onze man bij de Taliban. Hoe leven de Afghanen sindsdien?

Waar is het pacifisme in Nederland gebleven
De vredespijp is uitgerookt (Or Goldenberg, Marieke de Haas & Evert de Vos De Groene Amsterdammer 26 januari 2023, p. 34-37):
Bijna een jaar na de Russische inval in Oekraïne is de strijd
bloediger dan ooit. In het Westen kijkt de ooit breed gesteunde vredesbeweging nu machteloos toe. ‘Vind je dat je een ander mens kunt doden? Mijn antwoord is nee.’

Merkel hoopt dat haar Ruslandpolitiek ooit weer genade zal vinden (Remco Andersen de Volkskrant 26 november 2022, p. 9):
Merkel vindt het te vroeg voor een verontschuldiging voor haar Ruslandpolitiek. Ze hoopt dat haar beleid op de langere termijn gunstiger wordt beoordeeld. Maar ze besloot zich niet opnieuw verkiesbaar te stellen, omdat ze het tijd vond voor een nieuwe stem. Immers, zegt ze in het interview: ‘Ik heb uiteindelijk geen millimeter vooruitgang geboekt op het gebied van buitenlandbeleid. Niet alleen wat betreft Oekraïne. Ook wat betreft Transnistrië en Moldavië, Georgië en Abchazië, Syrië en Libië. Het was tijd voor een nieuwe benadering.’

Alleen geld kan de klimaattop redden (Ben van Raaij de Volkskrant 5 november 2022, p. 11):
De
klimaatcrisis loopt steeds verder uit de hand, maar de kans lijkt klein dat de VN-klimaattop in Egypte grote stappen zet. De Oekraïne-oorlog, geopolitieke verdeeldheid en de energiecrisis eisen hun tol. Enkel een deal over klimaatgeld kan uitweg bieden.

Oekraïne (Buitenhof 17 april 2022 NPO1):
- VVD-Tweede Kamerlid Ruben Brekelmans en D66-Europarlementariër Sophie in 't Veld over Oekraïne, de EU en de NAVO,
- een gesprek met de beroemdste schrijver van Oekraïne Andrej Koerkov,
- auteur
Ilja Leonard Pfeijffer schuift aan om te praten over de kunst van het vertellen van verhalen.

Hoe schrijver Jaap Scholten in Hongarije de Oekraïners helpt (Elseviers Weekblad 16 maart 2022):
Schrijver
Jaap Scholten ontfermt zich in zijn huis in Hongarije over het gezin van de Oekraïense vluchtelingen Eva en Alexey Tarasenko en hun kinderen. Ook regelt hij medicijnen en Kevlar-helmen voor Oekraïne. ‘Voor mij is dit een strijd tussen goed en kwaad.’

De liberale democratie moet met vuur worden verdedigd, realiseert de wereld zich ineens (Peter Giesen de Volkskrant 5 maart 2022, p. 11):
Langzaam maar zeker dringt tot de wereld door dat met de oorlog in Oekraïne een tijdperk ten einde is gekomen. Voortaan gaat
politiek weer voor economie en wordt in westerse samenlevingen weer meer belang gehecht aan sociale cohesie.
We bevinden ons in een nieuwe wereld’, schreef economisch columnist Martin Wolf in de Financial Times. ‘We bevinden ons in een nieuw conflict, niet tussen communisten en kapitalisme, maar tussen revanchistische tirannie en liberale democratie.’ Anders dan de wereld van 1989, de val van de Muur, draait de wereld van 2022 niet om vrijhandel en globalisering, maar om veiligheid. Geld wordt minder belangrijk. De wereld na 24 februari 2022 is vol onzekerheid en dreiging. Niemand weet hoe de strijd afloopt, maar dankzij Poetin, Zelenski en de heroïsche Oekraïners heeft de verdediging van de liberale democratie een nieuwe urgentie gekregen. Het is niet zo dat we opeens nieuwe dingen geloven, schreef in The New York Times, maar we geloven ‘met meer vuur, met meer overtuiging. Het was een overtuigende week.’

De schaduw van de Duitse Ostpolitik (Christie Miedema Duitsland Instituut 24 februari 2022):
Historicus en research-fellow bij het
Duitsland Instituut. Haar proefschrift (2015) gaat over Nederlandse en West-Duitse linkse organisaties en de Poolse oppositie in de jaren tachtig.[1]
De Duitse buitenlandpolitiek gaat met een
investering van €100 mrd in de Bundeswehr een nieuw tijdperk in. Een blik op de Ostpolitik van de jaren tachtig laat zien waarom deze ommezwaai van bondskanselier Scholz historisch is te noemen.
De oorlog in Oekraïne is een vuurproef voor de vorig jaar aangetreden Duitse regering. SPD en de Grünen bekleden de cruciale ministersposten met betrekking tot de oorlog. Dit artikel werpt een blik op deze twee partijen in het Duitsland van de jaren tachtig. Een tijd waarin eveneens een oorlogsdreiging en crisissituatie in het oosten van Europa de gemoederen bezighield. Een duik in het verleden van deze partijen helpt te begrijpen waar de reactie van de SPD en de Grünen op de Russische inval vandaan komt.

Om de rol van Poetin in Oekraïne beter te leren begrijpen is het voor Nederland van belang op de rol, die Bouterse in Suriname heeft gespeeld diepgaand te reflecteren.
Op 29 november 2019 werd
Desi Bouterse door de Surinaamse krijgsraad bij verstek veroordeeld tot een gevangenisstraf van twintig jaar voor medeplichtigheid aan moord wegens zijn aandeel in de Decembermoorden (1982). Op 30 augustus 2021 werd zijn veroordeling tot twintig jaar gevangenisstraf in verzet bekrachtigd, hierna is hij in hoger beroep gegaan. In beide gevallen is niet overgegaan op gevangenneming, waarover zorgen zijn dat dit niet zonder een gewelddadige confrontatie kan worden uitgevoerd.

De geopolitiek is terug, ook in Europa (Joschka Fischer de Volkskrant 5 november 2015 p. 24):
Met de Russische invasie en annexatie van de Krim en de daaropvolgende oorlog in oost-Oekraïne heeft Vladimir Poetin overduidelijk gemaakt dat hij geen intenties heeft de onschendbaarheid van grenzen en het primaat van internationale juridische normen te respecteren.
De terugkeer van de geopolitiek houdt in dat de fundamentele keuze waar Europa in de 21ste eeuw mee te maken krijgt die tussen zelfbeschikking en externe dominantie zal zijn. Hoe Europa deze vraag beantwoordt, zal niet alleen zijn eigen lot bezegelen, maar dat van het gehele Westen.

'Er wordt ouderwets om grond gevochten' (Walter Russell Mead (Arie Elshout de Volkskrant 25 februari 2014).
De conflicten in Oekraïne, het Midden-Oosten en Azië laten zien dat de
geopolitiek terug is. Een gevaarlijke ontwikkeling, waarschuwt de invloedrijke Amerikaanse hoogleraar Walter Russell Mead (zie ook Buitenhof 21 februari 2016).
Het herinnert aan het geopolitieke gesteggel in de 19de eeuw. Dat mondde uit in de slachting van 1914. En nu? Op het World Economic Forum (WEF) in Davos werd vorige maand door verrassend veel prominenten de vergelijking met dat fatale jaar gemaakt, viel de Amerikaanse professor Walter Russell Mead op. Een beetje overdreven, vindt hij. Toch meent hij dat we op onze tellen moeten passen.
Oekraïne ligt al eeuwen op de breuklijn tussen Europa en Rusland. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 staat het als zelfstandig land voor de keuze of het zich meer bij het westen of het oosten thuis voelt. Zowel Moskou als de EU - en in het verlengde daarvan Washington - wil het land graag op een of andere manier aan zich binden. Na de Oranjerevolutie van 2004 leek Kiev zich op Europa te richten, maar de beleidshervormingen die daarbij passen, kwamen er niet van. De vraag is of het Oekraïne nu, tien jaar later, wel van Moskou loskomt.

Van Baalen: volk in Oekraïne zal zegevieren (de Volkskrant 21 februari 2014):
'Dictators zullen uiteindelijk nooit winnen. Het volk zal zegevieren.' Dat zei VVD-Europarlementariër
Hans van Baalen donderdagavond tijdens zijn bliksembezoek aan Oekraïne.
Samen met enkele andere liberale afgevaardigden uit het EU-parlement, onder wie de
Belg Guy Verhofstadt, was hij in het centrum van Kiev, waar tegenstanders van de regering al maanden demonstreren. Daar sprak Van Baalen onder anderen met leden van de oppositie.
De liberale delegatie wilde de vreedzame oppositie op het Maidan-plein een hart onder de riem steken en verder bemiddelen tussen gematigde leden van de Partij van de Regio's van president Viktor Janoekovitsj en de oppositie.

Vals plat 1. Over authenticiteit en horizontaal recht (Arie-Jan Kwak Civis Mundi Digitaal #18, Universiteit Leiden, mei 2013):
Het idee dat het
gevoel een diepe bron van zuiver weten en een betrouwbaar (moreel) kompas is, gaat terug tot de Romantiek en is sindsdien onlosmakelijk verbonden met het emancipatiemotief dat onze moderne samenleving kenmerkt. In dit emancipatiemotief ligt de nadruk op individuele autonomie: zelfbeschikking, individuele verantwoordelijkheid en keuzevrijheid (die elkaars spiegelbeeld vormen). De belangrijkste deugden zijn hier zelfontplooiing, mondigheid, en non-discriminatie.[9] Zelfbeheersing is in dit motief daarentegen geen kardinale deugd. De nadruk op zelfontplooiing en mondigheid vertaalt zich juist naar een grote waardering voor spontaniteit en een toenemende behoefte aan zelfexpressie. Het unieke zelf wil zich in de openbare ruimte kunnen uiten en zo als uniek en origineel individu kunnen tonen en ontplooien:
"The notion that
each of us has an original way of being human entails that each of us has to discover what it is to be ourselves. But the discovery can’t be made by consulting pre-existing models, by hypothesis. So it can be made only by articulating it afresh. We discover what we have it in us to be by becoming that mode of life, by giving expression in our speech and action to what is original in us."[10]
[10] Taylor, C., The Ethics of Authenticity, Harvard University Press Cambridge Mass. 1991, p. 61; Taylor, C., Sources of the Self, The Making of Modern Identity, Cambridge University Press Cambridge UK 1989, p. 375

Het ‘wie-verzint-dit-nou-beleid’ (TIM ’S Jongers de Volkskrant 7 juni 2022 p. 21):
Toen ik jaren geleden
Putters hoorde spreken over de SCP-studie Verschil in Nederland, werd met moeilijke woorden als sociaal-, cultureel- en economisch kapitaal duiding gegeven aan een concreet verleden. Ik leerde dat ik zo’n twintig jaar van mijn bestaan tot het zogenaamde precariaat behoorde. Een groep waar je zelf niet toe behoren wil. Maar het leven kan verkeren.

Cees Nooteboom toont in zijn boeken de evolutionaire kringloop. Maar de economische werkelijkheid is dat het neoliberalisme onder Trump de uiterste houdbaarheidsdatum heeft bereikt. ‘Wereldverbeteraars’ vormen een bedreiging voor de machthebbers. Leiders, die zijn vermoord, maar zich met hart en ziel voor de mensheid hebben ingezet, zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Olaf Palma, Anwar Sadat, Itzhak Rabin en Daphne Caruana Galizia. Het zijn ‘wereldverbeteraars’ en wellicht op hun manier ‘klokkenluiders’, die op imposante wijze de andere kant van een zaak lieten zien. Het maakt deze personen tot een natuurlijke vijand van ééndimensionale denkers en dogmatici. Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden van de overheidsbureaucratie, de vierde macht is topsport geworden.

Bestuurscultuur (Buitenhof 3 juni 2018 NPO1):
Minister Wiebes
Tot voor kort stond duurzaamheid laag op de agenda van politici op het Binnenhof. Tijden veranderen. Inmiddels gaat de ooit zo milieukritische VVD-premier Rutte zelf voorop in de wens voor een betere leefomgeving. Voor 1 juli moet er een koers bepaald zijn voor een energietransitie. Onderdeel daarvan is het verder reduceren van de CO2-uitstoot met 49 procent, tot 2030. Minister Wiebes van Economische Zaken en Klimaat komt uitleggen hoe hij denkt de energietransitie te realiseren. Hoe gaat hij de lasten tussen burgers en industrie eerlijk verdelen? En hoe denkt hij ervoor te zorgen dat alle Nederlandse huishoudens geen gas meer gebruiken? Ook staat de minister stil bij de onopgeloste aardgasproblemen in Groningen.
Het Antropoceen: een nieuw tijdperk
De collectieve impact van de mens op de aarde is zo groot, dat we een
catastrofale geologische kracht zijn geworden. Dat vrezen steeds meer wetenschappers. Na het Holoceen, zou nu het Antropoceen zijn begonnen: het tijdperk van de mens. Wat betekent deze invloed van de mens op de aarde? En brengen we alleen destructie, of doen we ook goede dingen voor de planeet? In Buitenhof een gesprek met [7-Filosofie|Jason Moore]], hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Binghamton en autoriteit op het gebied van de verhouding tussen mens en planeet, en Willem Schinkel, hoogleraar sociale theorie aan de Erasmus Universiteit.

Europa wil afrekenen met fraude in interne markt (Marc Peeperkorn de Volkskrant 4 oktober 2017, p. 10):
De Commissie roept daarom ook op tot betere samenwerking tussen de nationale belastingsdiensten, Europol, Eurojust en het nieuw op te richten Europees Openbaar Ministerie. Nederland doet niet mee aan het EU-OM.
Staatssecretaris Wiebes (Financiën) presenteerde vorig jaar met zijn Belgische en Luxemburgse collega's een eigen ict-systeem om verdachte verkooptransacties op te sporen.
De Commissie denkt met het voorstel vrijwel alle
btw-fraude bij Europese handel (40 miljard euro) een halt toe te roepen. Daarnaast lopen de lidstaten circa 100 miljard euro per jaar aan btw-inkomsten mis door fraude en faillissementen in eigen land.

Wonderboy (Sheila Sitalsing de Volkskrant 21 november 2016, p. 2):
In de serie beklagenswaardige personen aan het Binnenhof behandelen we vandaag
Eric Wiebes. Tweeënhalf jaar geleden landde hij in een wolk van glanzende aanbevelingen in Den Haag, als vervanger van die andere droevige VVD-staatssecretaris voor belastingzaken Frans Weekers.
Afgelopen vrijdag legde
Wiebes het moede hoofd in de schoot en schortte hij de wet op.
Zo wordt het lijstje 'dingen die
Eric Wiebes heeft bereikt' best wel kort, voor 'een wonderboy'.
Eric Wiebes wil niet op de kieslijst voor de Tweede Kamer, maar wel graag terugkeren in een eventueel volgend kabinet, liet hij een tijdje geleden weten. Want 'hij is nog niet klaar'. Dat laatste klopt.

'Silicon Valley' wil afspraken met fiscus (redactie de Volkskrant 29 augustus 2016 p. 26):
Als het Nederlandse kabinet zijn belastingregels niet versoepelt, dreigt het gunstige Nederlandse vestigingsklimaat voor Amerikaanse bedrijven verloren te gaan. Daarvoor hebben Google, Apple en nog zo'n tachtig grote Amerikaanse technologiebedrijven het
kabinet-Rutte in een brief gewaarschuwd.
Nederland zou zich wat de Amerikaanse techbedrijven betreft ook moeten verzetten tegen een nieuwe Britse wet, die ervoor zorgt dat de Britse belastingdienst winst die uit Groot-Brittannië wordt weggesluisd naar buitenlandse dochterondernemingen kan belasten. Die aanslagen kunnen voor een groot deel ook bij Nederlandse bedrijven terechtkomen, wat een negatief effect heeft op het
vestigingsklimaat.
Britse wet
De brief is ondertekend door de
financieel directeuren van de toonaangevende bedrijven uit Silicon Valley, die zich hebben verenigd in de Tax Directors Group (SVTDG). Behalve premier Rutte worden ook minister Dijsselbloem van Financiën, minister Kamp van Economische Zaken, minister Ploumen van Ontwikkelingssamenwerking en staatssecretaris Wiebes van Financiën aangeschreven.

Wiebes raar bezig (R. Schaap de Volkskrant 14 april 2016 p. 24):
Het plotse dreigen met hoge boetes bij belastingontwijking(-ontduiking) door
minister Wiebes als reactie op het nieuws doet nogal vreemd aan als je bedenkt dat zijn Belastingdienst zelf grote bedrijven in Nederland helpt onze belasting te ontwijken (Economie, 13 april).
Zoals bij Starbucks, dat met behulp van bedenkelijke boekhoudkundige constructies jaarlijks voor tientallen miljoen gematst wordt, waarna dit kapitaal via Nederlandse brievenbusfirma's naar het buitenland weggesluisd wordt. Zelfs nadat
Wiebes door de EU is teruggefloten, blijft hij hierin volharden. Laat staan dat hij boetes gaat uitdelen aan dergelijke bedrijven.
Dit valt niet uit te leggen: het
Nederlandse 'klootjesvolk' manen toch vooral hun belastingformulier goed in te vullen en ondertussen zelf grote kapitaalkrachtige bedrijven helpen de belasting te ontduiken.
Een oproer door verontwaardigde burgers over
dergelijke rechtsongelijkheid, zoals net in IJsland, lijkt me dan ook zeer logisch.

In Nederland is de kloof tussen Katholieken en Protestanten vrijwel verdwenen. Daarentegen neemt door het nieuwe kabinet de tweedeling in de maatschappij, de kloof tussen rijk en arm alleen maar toe. De zegeningen van de moderne liberale democratie, het neoliberalisme, het marktmechanisme is ook een geloof. De woorden, die de woordvoerder van Greenpeace hanteert zijn eerder gebruikt toen Erik Wiebes Frans Weekers opvolgde. Helaas heeft Erik Wiebes deze fraaie woorden bij de Belastingdienst niet waar gemaakt. De grotere tweedeling in Nederland, Europa en de Verenigde Staten heeft tot gevolg dat het onbehagen in de maatschappij toeneemt en het vertrouwen in de toekomst kleiner wordt. Of met andere woorden het wantrouwen in de parlementaire democratie toeneemt. Daarentegen is het Nieuwetijdsdenken van Xi Jinping de tegenhanger van de in het Westen vastgelopen liberale normen en waarden. China biedt tegenwicht aan het witte superioriteitsdenken in de VS. Het zorgt uiteindelijk voor een beter evenwicht tussen Oost en West.

We zijn veel te bang gemaakt voor stress’ (Evelien van Veen de Volkskrant 9 oktober 2021 Wetenschap p. 24-25):
Jazeker, chronische stress is schadelijk en kan tot burn-out en depressie lijden, stressonderzoeker
Sonia Lupien heeft het zelf aangetoond. Maar het is tijd voor een andere boodschap: ‘Stress is het beste wat ons als mensheid is overkomen.
Het verhaal rond stress is de laatste jaren alleen maar negatief geweest. Er zijn zelfs journalisten die mij niet willen interviewen als ik niet bereid ben om erop te hameren hoe
schadelijk stress is; depressie, burn-out, dat verhaal. Maar dat heeft veel kwaad gedaan, want daardoor is onze mindset collectief er een van angst voor stress geworden.
‘Terwijl we onze stresshormonen hard nodig hebben om goed te functioneren. Daardoor kunnen we de mammoet doden – of examen doen, een toespraak houden, een goed feest organiseren, ingrijpen als iemand hulp nodig heeft, een moeilijke operatie uitvoeren, noem maar op. Daar komt allemaal niets van terecht zonder een
gezonde dosis stress.’

Millennial, zie je werk eens als baantje (Madelon Meester de Volkskrant 9 oktober 2019, p. 24-25):
‘Je kunt alles bereiken in je leven als je maar wilt.’ Het is een zin die de
meeste millennials erin gestampt krijgen. Mooi natuurlijk, maar het brengt ook druk met zich mee. Werk móét leuk zijn en een carrière flitsend. Waarom niet gewoon genoegen nemen met een baantje?
Maakbaarheidsideaal
Omdat
Launspach zich zorgen maakt om het hoge aantal burn-outs bij millennials, publiceerde hij vorige maand het boek Werken met millennials. Een handboek voor leidinggevenden, waarin hij uitlegt hoe zij het beste met deze generatie kunnen omgaan. ‘Millennials zijn opgegroeid met het maakbaarheidsideaal’, zegt hij. ‘Ouders en leerkrachten hebben altijd gezegd: je kunt alles worden wat je wilt, als je maar je best doet. Daar zit ook de verwachting in dat je iets bijzonders moet doen om het waard te zijn als mens.’
Ambities
Millennials hebben daardoor torenhoge verwachtingen van hun werkende leven, zegt
Launspach.

In de wereld draait het om het vraagstuk van Leraar en Leerling, de ‘oplossing’ van de leugenaarsparadox. Mozes, Socrates, Plato, Aristoteles, Pythagoras, Jezus, Boeddha, Mohammed, Bahá'u'lláh, Friedrich Nietzsche, Douglas Hofstadter, Peter Sloterdijk, Hans Clevers, Robbert Dijkgraaf, Hans Achterhuis, Henk Procee, Ad Verbrugge en Pim van Lommel zijn wetenschappers, die het probleem van het ego onderkennen, maar wel op elkaars inzichten voortbouwen. Ook een zeer grote verscheidenheid kunstenaars en cabaretiers brengt in hun werk de immateriële wereld tot uitdrukking. Maar te veel politici prevaleren dwaasheid boven wijsheid.

Het debat, de controverse tussen Wierd Duk en Joshua Livestro, is een hoofdthema in het onderzoeksrapport 'E i V'. Het is een thema dat de gemoederen, lees filosofie al millennia bezig houdt. De leugenaarsparadox, het Münchhausentrilemma, de Paradox van Epimenides, Third man argument van Plato en ten slotte Harry Mulisch stelt voor deze bespiegelingen over Het Ene (dass in der Vielheit Einheit, in der Einheit Vielheit bestehen kannblack%), de These-antithese-synthese te zien als intuïties betreffende het moment vlak 'voor' de oerknal, waarop iets ontstaan is terwijl er niets was: dat punt dat dus niet bestond, maar, ogenblikkelijk ontploffend, toch weer wel bestond.7.
7) De Zuilen van Hercules, blz. 112-118.
Het is de
Bhagavad Gita die voor dit vraagstuk een oplossing aanreikt. Het laat zien dat zowel de Oosterse als de Westerse filosofie van het mechanisme These-antithese-synthese gebruik maakt.

Harry Mulisch schepper van zichzelf (Niels van Arkel Gids TV 25 oktober 2020):
Tien jaar na de dood van schrijver
Harry Mulisch gaat regisseur Coen Verbraak op zoek naar de persoon achter de schrijver, door in Mulisch' oude werkkamer met intimi te praten.
Onaangeroerd
Op 30 oktober 2010 stierf
Harry Mulisch. Zijn werkkamer in Amsterdam is sinds die dag onaangeroerd gebleven. Daar schreef hij de klassiekers als 'Het Stenen Bruidsbed', 'De Aanslag' en 'De Ontdekking van de Hemel'.
Coen Verbraak gaat op zoek naar de persoon achter de schrijver. Hoe was hij als vader en echtgenoot? Waarom had hij zoveel sympathie voor Fidel Castro en is het waar dat hij meer van teckels hield dan van mensen?
Gesprekspartners
Verbraak spreekt onder anderen met Adriaan van Dis, Jeroen Krabbé, Remco Campert, Mulisch' dochter Anna en zijn partner Kitty Saal. Ook komt de schrijver zelf volop aan het woord via archiefbeelden, waarvan sommige nooit eerder zijn vertoond.

Ad Verbrugge red%lumpsum financiering, die door Jo Ritzen in 1991 is ingevoerd een probleem is. Victor van der Chijs belicht slechts één kant van de medaille, namelijk het gezichtspunt van Vincent Icke Zwaartekracht bestaat niet Een vraagstuk voor de 21e eeuw.

Ik, wij en de Samenleving (Filosofisch Kwintet (7 mei 2023, NPO1, herhaling uitzending 16 april 2023):
Door de gerichtheid op
onszelf dreigen we soms over het hoofd te zien dat er een wereld bestaat die om gezamenlijke inzet en betrokkenheid vraagt. Hoe zien we de huidige relatie tussen het individu en de maatschappij, wat zijn hierin onze wederzijdse verantwoordelijkheden en rechten? Hoe kan het publieke belang het winnen van al die verschillende eigenbelangen? En hoe belangrijk is het van al die 'ikken' weer een 'wij' te maken? Een speciale aflevering t.g.v. de Nacht van de Filosofie met Bas Heijne, Roxane van Iperen, Dyab Abou Jahjah en Daan Roovers.

In Den Haag
Dwaalwegen (Marcel ten Hooven De Groene Amsterdammer 9 februari 2023, p. 11):
Het kabinet
ondermijnt het gezag dat het juist nodig heeft voor weerbarstige problemen als de ecologische crisis en de regulering van immigratie.
Het ontlopen van de onvermijdelijke conclusie over de onhoudbaarheid van de bio-industrie is een voorbeeld van een
bestuurlijke praktijk die in de wandeling het ‘geitenpaadje’ heet. In Brussel sloten ze onlangs een geitenpaadje dat de Nederlandse regering dacht te kunnen bewandelen stevig af met een reprimande van de Europese Commissie.
Volgens filosofe
Daan Roovers, lid van de Raad voor het Openbaar Bestuur, is het kiezen van geitenpaadjes inherent aan de bestuursstijl van premier Mark Rutte, die zij typeert als: problemen zo lang vooruitschuiven of er een list op verzinnen tot ze gierend uit de hand lopen. Over het gevolg zegt zij: ‘Ondermijnend voor de politiek en cynisch makend. En je krijgt er polarisatie bij cadeau, want de voor- en tegenstanders raken verder van elkaar verwijderd.’

Wij zijn de politiek
Ik ben benieuwd wat Daan Roovers van deze houding vindt. In haar boek Wij zijn de politiek schrijft ze namelijk dat politiek iets is voor iederéén. ‘Politiek is veel te belangrijk om aan politici over te laten,’ stelt ze. Er geldt nog steeds voorkomen is beter dan genezen. Feike Sijbesma heeft in theorie gelijk wanneer hij stelt dat het gaat om voorkomen, aanpassen en de schade herstellen (Buitenhof 20 november 2022, NPO1). Maar Twan Huys verwijst ook naar Greta Thunberg, die de praktijk aanhaalt en zegt dat in de laatste 30 jaar van klimaatactie kwamen politici niet verder dan "bla, bla, bla".

Kirsten Donders-Lindeboom interviewt Dirk de Wachter (VANDAAG over Zingeving en levenskunst herfst 2020 - magazine Apostolisch Genootschap):
Verdrietdokter noemt hij zichzelf ook wel. Het maakt de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter geenszins een ‘triestige man’. Integendeel. En ook zijn boodschap is een positieve, want juist ‘in de lastigheden van het leven ontstaat de wezenlijke verbinding tussen mensen.’
Heleen Croonen interviewt Dirk de Wachter (Gezondheidsnet 8 januari 2020):
Heeft de psychiater tegenwoordig de plaats ingenomen van de pastoor of de dominee?
"Ik ben bang dat dat waar is. De ontkerkelijking laat een vacuüm na dat door therapeuten wordt ingevuld. Ik wil geen pastoor zijn, want ik heb geen god om mij te steunen. Als mensen aan mij vragen: ‘Wat moet ik doen?’, kan ik alleen maar een
spiegel voorhouden. Ik kan zeggen: wat denkt u zelf? Wat vindt uw vader, moeder of geliefde? We zijn meer dan een brein."
Uw nieuwste boek heet De kunst van het ongelukkig zijn. Waarom zouden we ongelukkig moeten zijn?
"Ongeluk is niet erg of negatief. Als je af en toe een beetje ongelukkig bent of verdrietig of een tekort voelt, dan win je aan verbinding met anderen. Daarin kunnen we waarachtig vriendschappelijk en liefdevol zijn naar elkaar. Samen plezant zijn mag van mij ook, maar af en toe is het leven lastig. Dat kun je delen met elkaar."

‘Ik wil in het middenstaan’ (Johanna Hoogendam interviewt Bart Brandsma magazine VANDAAG over zingeving en levenskunst Lente 2019, uitgegeven door het Apostolisch Genootschap):
Hoe werkt polarisatie?
Polarisatie is denken in tegenstellingen, in wij en zij. Daarbij is sprake van een gedachteconstructie. Oordelen (subjectief) over de polen worden gepresenteerd als objectieve feiten.
Polarisatie heeft continu brandstof nodig, in de vorm van negatieve beweringen over de ander en/of positieve beweringen over onszelf.
Bij polarisatie overstemt het gevoel het verstand. Argumenten en feiten zijn onvoldoende om
onderbuikgevoelens af te zwakken.
Als jongetje op een Friese plattelandsschool besefte hij al dat er verschillende waarheden zijn. “Op school leerde ik voetballen en een klap uitdelen, maar thuis was ik een zoeker, een denker:
een wereld die ik als tegenhanger ervoer van de werkelijkheid op school.” Ik ontdekte: er is dat voetbalspel, maar ook een spel waarbij het niet om de winst gaat. Ik houd van beide en wil die werelden bij elkaar brengen. Omdat dit voor iedereen noodzakelijk is om gelukkig te zijn.”
Wie is Bart Brandsma?
Bart Brandsma (1967) is politiek en sociaal filosoof en werkte als journalist en documentairemaker. Tegenwoordig adviseert en traint hij de Nationale Politie, het Nederlands Genootschap van Burgemeesters, gemeentelijke diensten, docenten, sociaal werkers, dominees, imams en radicaliseringsexperts in het omgaan met wij-zij denken. Ook bij grote polarisaties in het buitenland wordt zijn advies gevraagd. Hij is auteur van onder meer
De hel, dat is de ander; Het verschil in denken van moslim en niet-moslim en Polarisatie; Inzicht in de dynamiek van wij-zij denken.

Willem Hirs Het spanningsveld ‘Individu en gemeenschap’ (Proefschrift W.M. Hirs 4 november 1989):
1: De notitie vloeit voort uit een vraag: Bestaat er in Het Apostolisch Genootschap een
spanning tussen individu en gemeenschap en op welke gebieden is dat dan het geval? Hoe is die spanning te beïnvloeden en wat kun je er aan doen?
2: Ik stel me dus de vraag:
wat is de culturele grondslag van dit spanningsveld? En ik ben al zoekende uitgekomen bij twee meer basale spanningen, namelijk die tussen denken en handelen en tussen persoonlijke zaligheid en culturele nalatenschap. Ik baseer mijn verhaal op enkele geschriften van o.a. Michel Foucault, Emanuel Levinas en Hannah Arendt. Het zijn auteurs uit een reeds verleden tijd, de twintigste eeuw. Voor een meer eigentijdse beschouwing van het spanningsveld zal ik beginnen met te refereren aan het werk van de VU-filosoof Ad Verbrugge. Ad Verbrugge trachtte sinds januari 2000 zijn onbehagen te verwoorden in zeven essays (zie tekstblok 1) die - onder voorbijgaan aan de positieve aspecten van het leven – diagnostiseren wat de beschaving mankeert: de verwaarlozing van het kwaad (dat óók in ons huist), de manipulatie van onze behoeften door markt en techniek, de overschatting van de individuele vrijheid en liberale democratie, de illusies van de multiculturele samenleving, het bureaucratisch monstrum ‘Europa’, de afbrokkeling van de culturele gemeenschap en de rampzalige gevolgen van schaalvergroting en centralisering.
10,11: Mijn suggesties aangaande het
spanningsveld individu en gemeenschap betreffen de genoemde thema’s. Ik begeef me daarbij op het terrein van de zielsverzorging door aan u als lezer te schrijven: Wees heel (echt, warm en begripsvol), schenk in al wat u spreekt en doet en bidt dat uw levensgeschiedenis tot voorbeeld kan strekken van hen die naar het goddelijke in zichzelf en de ander op zoek zijn. Gezien mijn eerste manier van apostolischzijn (ik ben apostolisch met heel mijn hart) moet dit toch mijn eerste suggestie zijn.

Bestuurscultuur (Buitenhof 7 mei 2023, NPO1):
Woede over ‘
graaiflatie’, want de prijzen stijgen harder dan de inflatie en dat voelt de boodschappenbetaler. Terwijl het kabinet bezuinigingen heeft aangekondigd, verhoogt de Europese Centrale Bank de rente deze week naar 3,25 procent, nóg een maatregel om de economie verder af te koelen. In Buitenhof: de president van de Nederlandsche Bank, Klaas Knot.
Het gaat niet goed met de Nederlandse natuur, dat concludeert het Wereld Natuurfonds in het onlangs verschenen
Living Planet Report. Aan tafel Kirsten Schuijt, sinds 1 januari de directeur-generaal van het World Wide Fund for Nature (WWF)
De Amerikaanse politiek filosoof
Michael Sandel wordt ook wel een 'morele rockster' genoemd. Hij confronteert volle zalen met de moeilijke ethische dilemma's van nu. Volgens Sandel zijn we de kunst van het debatteren verleerd.

Onbeantwoorde zonen (Aleid Truijens de Volkskrant 5 maart 2016, Sir Edmund p. 16-19):
Vroeger waren vaders in de Nederlandse literatuur mannen om hartgrondig te haten. Hoe zit dat met het nieuwe golfje vaderboeken dat we ontwaren?
De gevoelige zoon die ietsje te veel aan zijn moeder hangt, is een archetype, bijvoorbeeld te zien in de romans Een vlucht regenwulpen van
Maarten 't Hart (1978) en Opwaaiende zomerjurken van Oek de Jong uit 1979, of in het autobiografische werk van Simon Vestdijk, het 'kind tussen vier vrouwen'.
Vadermoordenaars en moederminnaars genoeg in onze literatuur. Allemaal mannen. In de literatuur van net na de Tweede Wereldoorlog is de vaderhaat virulent. Bij
Jan Wolkers, bijvoorbeeld, is de vader de toornige, straffende instantie, plaatsvervanger van de alziende God, en de moeder de sussende bemiddelaar. In De junival zou Wolkers haar eren.
God sta me bij
De journalist die geheimen van zijn overleden vader ontsluiert in God sta me bij want ik ben onschuldig van
Arjan Visser is er wél op gebrand alle feiten te achterhalen. Of misschien kunnen we zeggen: journalist Arjan Visser die twee verhalen op het spoor is, over zijn in de fruithandel sjoemelende vader en zijn zus die wordt verdacht van drugshandel. Want het is de vraag waarom dit boek een 'roman' moet heten - het veranderen van een paar namen maakt van werkelijkheid nog geen fictie. 'Dit boek is gebaseerd op feiten en verhalen', schrijft Visser in het nawoord, rijkelijk vaag.
Hamvraag
De vaderboeken passen in een bredere trend. Ook veel theater- en documentairemakers kiezen hun stof dicht bij huis: het leven van hun vader of moeder. Ofwel: de bronnen van hun eigen bestaan. De vraag naar de
eigen identiteit is na twee millennia christendom, waarin het ego er weinig toe deed, de hamvraag geworden. Dat minithema roept genoeg vragen op: waarvoor leef ik, heeft mijn leven zin? Hoe ben ik zo geworden? Waar kom ik uit voort? Doe ik het beter dan mijn ouders?
Het volgende vaderboek is al in aantocht: in april verschijnt een boek van journalist
Marcel van Roosmalen, over, jawel, zijn overleden vader: De man achter het gordijn. Over 'een zoon die zijn vader te laat leert kennen', vertelt de tekst in de catalogus. Dat klinkt vertrouwd.

Adieu God (7 mei 2023 NPO2 – herhaling van 30 april 2023):
Als kind moest schrijver en columnist
Marcel van Roosmalen iedere zondag naar de katholieke kerk in Velp. Hij herinnert zich lange, saaie zondagochtenden. Terwijl bij Marcel de belangstelling voor het geloof snel afnam, klampte zijn vader zich er juist steeds steviger aan vast en deed hij vergeefse pogingen om zijn kinderen ervoor te enthousiasmeren. Aan het eind van zijn vaders leven vergezelde Marcel hem op een bedevaart (pelgrimstocht). Marcel hoopte nog op een goed gesprek, maar dat kwam er niet van.

The Great Ones and the Way to Them - The Inner Life by Leadbeater
17. It may perhaps help us to realize the human side of our Masters if we remember that many of Them in comparatively recent times have been known as historical characters. The Master K.H., for example, appeared in Europe as the philosopher Pythagoras. Before that He was the Egyptian priest Sarthon, and on yet another occasion chief-priest of a temple at Agade, in Asia Minor, where He was killed in a general massacre of the inhabitants by a host of invading barbarians who swooped down upon them from the hills. On that occasion He took immediately the body of a Greek fisherman, which had been drowned in his attempt to escape, and in that body the Master journeyed on to Persia, where he rendered great assistance to the last of the Zoroasters in the founding of the modern form of the Mazdayaznian religion. Later He was the flamen of the Temple of Jupiter in Rome, and later still Nagarjuna, the great Buddhist teacher. We have found Him many times in our researches into the past lives of some members of our group, but almost always as a priest or teacher.

Wassily Kandinsky Über das Geistige in der Kunst
Wassily Kandinsky is een van de baanbrekende kunstenaars van de twintigste eeuw. DezeRussische schilder, die eerst in Duitsland en later in Frankrijk leefde, heeft meer dan wie ook bijgedragen tot het ontstaan van de abstracte schilderkunst. Zijn jaren in München (1910-1914) waren hiervoor beslissend. In deze periode ontstond ook zijn belangrijkste boek: Über das Geistige in der Kunst. Het vormt de neerslag van een intensief zoeken naar nieuwe wegen in de kunst, waarbij Kandinsky aantoont naast schilder ook schrijver en denker te zijn.
HPB: Het bijzondere leven en de invloed van Helena Blavatsky/Sylvia Cranston, Carey Williams (research assistent)
Kandinsky en Mondriaan worden beschouwd als de belangrijkste twee grondleggers van de moderne of abstracte kunst (zie ook BRES 288 - november/december 2014 artikel Wassily Kandinsky en de taal van vorm en kleur van Christine Bangert).

Sylvia Cranston, Carey Williams boek HPB: Het bijzondere leven en de invloed van Helena Blavatsky
Deel 6 – Perspectieven openen zich in het Westen
1 – Haar eerste jaar in Europa
Ik moet zeggen dat de opvatting die ik toen had dezelfde is als die ik nu heb. Ik heb nooit de waarde of de oorsprong van enig product van de geest beoordeeld naar de manier waarop het wordt voortgebracht en zal dat ook nooit doen. Daarom heb ik me toen onthouden van een mening terwijl ik dacht en zei: ‘Ik wacht tot De Geheime Leer af is en dan kan ik die rustig lezen; dat zal voor mij het criterium zijn, het enige dat deugt.’
6
6)
Wachtmeister, Reminiscences of H.P. Blavatsky and The Secret Doctrine, 99
Welke theosofische leer wekte zozeer de woede van
Hitler, dat theosofen tot de eersten behoorden om naar concentratiekampen te worden gestuurd? Het eerste doel van de theosofische beweging, namelijk het vormen van een kern van universele broederschap die vanzelfsprekend alle mensen omvatte, was een verontrustende gedachte voor een tiran die van plan was te heersen door rassen en groepen te elimineren door middel van genocide. In De Geheime Leer staat één zin (2:300) die de nazi-mentaliteit in vuur en vlam zou zetten: ‘terwijl de Ariërs en hun Semitische tak tot het vijfde [ras] behoren’. In de theosofie omvat het vijfde ras (maar is niet beperkt tot) alles wat de wetenschap bedoelt met de Indo-Europese volkeren, en in HPB’s tijd werd voor deze groepen de naam ‘arisch’ gekozen – een mooie term die nu weerzin oproept door misbruik door de nazi’s. Volgens filologen stamt het woord af van arya, dat ‘edel’ betekent of ‘de edelen’ (Encylopaedia Britannica, 1891, 2:672 - Nederlandse versie Deel II p. 781,782).

Grace F. Knoche boek Duizend lichten aansteken
Hoofdstuk 14 H.P. Blavatsky en de Theosophical Society p. 171):
Ongetwijfeld zijn er gevallen wanneer de beslissing uiterst moeilijk is:
slachtoffers van verkrachting, van moedwillige aanranding en incest, trekken een zware wissel op onze gevoelens van mededogen. Niettemin, het feit blijft: een kind dat was begonnen heeft evenveel recht op een kans op deze aarde als enig ander kind, al zijn de omstandigheden misschien pijnlijk voor het kind en voor alle betrokkenen. Niemand van ons kent de onderlinge schakels van karma die dat kind ertoe brengen juist die ouders te zoeken en die omstandigheden die, als men daarin op een verstandige manier en met liefde te werk gaat, zowel het kind als de ouders ten goede zullen komen.
171,172: ‘
De zon van theosofie moet voor iedereen schijnen, niet voor maar enkelen’, schreef M begin 1882 aan A.P. Sinnett. ‘Er zit in deze beweging meer dan u tot dusver heeft vermoed, en het werk van de T.S. is verbonden met soortgelijk werk dat in het geheim aan de gang is in alle delen van de wereld. . . . U kent K.H. en mij – basta! Maar weet u iets van de hele broederschap en haar vertakkingen?’ En M herinnert Sinnett eraan dat hij ‘onze werkwijze zo langzamerhand zou moeten kennen. We adviseren – en geven nooit orders. Maar we oefenen wel invloed uit op individuele mensen.’* Het is niet aan ons om hekken rond de meesters te zetten zelfs niet in ons denken en, of het nu bewust of onbewust gebeurt, te proberen uitspraken te doen over wat hun werk is en wat niet, en hoe of wie ze zullen inspireren of beïnvloeden. We moeten evenzeer voorzichtig zijn om niet iemand bij voorbaat te veroordelen en hem automatisch voor een valse profeet uit te maken omdat hij beweert de ‘spreekbuis van mahåtma’s te zijn’, of ‘boodschappen’ te ontvangen van Morya, Koot Hoomi, of Djual Khool. We zouden niet verbaasd moeten zijn over het toenemende aantal zogenaamde goeroes, avatåra’s, hoge meesters, reïncarnaties van HPB, swami’s, en boodschappers. Een aantal mensen hebben de leringen van de meesters genomen en daaruit een fantasie van psychische verbeelding geschapen, een karikatuur van theosofie. Toch schijnt het ongelooflijk dat er sinds de publicatie van de oorspronkelijke brieven van de mahåtma’s aan A.P. Sinnett en anderen, die nu beschikbaar zijn in bibliotheken en boekwinkels, nog zoveel aandacht wordt geschonken aan imitatie-mahåtma’s en -boodschappers die inspelen op de angstgevoelens van deze tijd en de kwetsbaarheid van de onschuldige die juist door zijn oprechtheid een gemakkelijk slachtoffer wordt. Het zou lachwekkend zijn als het niet zo tragisch was, waarbij levens worden beschadigd door dit bedrog.
*) De Mahatma Brieven, brief 47, blz. 300.
300: De
cyclus waarover ik sprak slaat op de gehele beweging. Europa zal niet over het hoofd worden gezien, wees daar nooit bang voor; maar misschien hebt U er zelfs geen vermoeden van hoe 'het licht daar zal worden verspreid. Vraag Uw SerafK.H. om U daarover bijzonderheden te geven. U hebt het over Massey en Crookes; herinnert U zich niet dat Massey 4 jaar geleden de kans werd geboden aan het hoofd van de Engelse beweging te staan en – bedankte? In zijn plaats werd toen dat oude grimmige idool van de Joodse Sinaï aangesteld – Wyld, die met zijn Christelijke bombast en fanatieke gezwets ons helemaal buiten de beweging sloot. Onze Chohan verbood ons absoluut er op enige wijze aan deel te nemen. Massey heeft het alleen aan zichzelf te danken, en U kunt hem dat ook zeggen. U zoudt nu langzamerhand onze werkwijze moeten kennen. Wij adviseren – en geven nooit bevelen. Maar wij oefenen wel invloed uit op individuele mensen. Snuffel, als U wilt, de Spiritistische literatuur eens door tot het jaar 1877.* Lees deze goed door en zie – als U kunt of U er één enkel woord in vindt over occulte wijsbegeerte of esotericisme, of iets van dat element waarvan de geestelijke stroming nu in zo ruime mate is doordrongen.
*) [Waarschijnlijk omdat in 1877
Isis Unveiled werd gepubliceerd.— Red.]

Levenslessen van Johan Witteveen: Een soefi sust de duivel in slaap (Marcel ten Hooven De Groene Amsterdammer 8 maart 2017 en GAMMADELTA, jrg. 4 nr. 4 - mei 2017 p. 13-23):
Het soefisme leerde VVD’er Johan Witteveen om alles vanuit twee gezichtspunten te bekijken, zowel dat van jezelf als dat van de ander . ‘Een reuze simpel idee, maar van grote waarde in deze tijd.’ Ondanks zijn hoge leeftijd was Johan Witteveen (Trouw 11 februari 2012) vastbesloten om begin februari naar India te reizen, voor een conferentie over universeel soefisme. Hij voelde een grote drang om te gaan, zeker nu met ‘America First’ en de Brexit een politiek van eigenbelang de wereld onder hoogspanning zet. Hij verlangde ernaar daarover in New Delhi met zijn geestverwanten van gedachten te wisselen: hun soefisme is juist een idee over een harmonisch bestaan. Dat is weliswaar een mystiek idee, maar daarom volgens Witteveen niet minder praktisch toepasbaar als bron van verzet, zowel spiritueel als intellectueel van aard, tegen extreme politiek die mensen tegen elkaar opzet.
Hoewel beiden geen soefi’s herkent
Witteveen in de Amerikaanse intellectuelen Aldous Huxley (1894-1963) en Walter Lippmann (1889-1974) geestverwanten, vanwege het onderscheid dat zij maken tussen de wereld van de geest en de wereld van de materie. Witteveen raadpleegt nog regelmatig The Perennial Philosophy (1944) van Huxley en Lippmanns The Public Philosophy (1955).

Wederkerigheid (golf-deeltje dualiteit) is analoog aan het begrip periodiciteit in de esoterie. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ borduurt voort op de dissertatie Liefde, solidariteit en recht: een interdisciplinair onderzoek naar het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers (de Volkskrant 18 december 1999). De economy of regard van Avner Offer komt met het wederkerigheidsbeginsel van Dorien Pessers overeen. Door met de keerzijde van de medaille rekening te houden kunnen problemen gemakkelijker worden opgelost en komt synthese dichterbij.

In het rapport ‘E i V’ staat niet de discussie ‘Geest of Stof’, 'Aristoteles of Descartes', what’ s in a name centraal, maar de wederkerigheid (reciprociteit) tussen beide, het 'en-en'/'of-of', het ‘verdienmodel mechanisme(Complementariteit/Dichotomieën), de kwintessens. Primair gaat het om de weerspiegeling, de wederkerigheid tussen Geestkunde en Natuurkunde.

Michael Gomes Hoe De Geheime Leer tot stand kwam (p. 3)
5: Deze brochure is het artikel van
Michael Gomes, dat hij schreef ter gelegenheid van bovengenoemd feit, en werd gepubliceerd in Theosofia nummer 4 van juli 1988.
Terwijl de meeste theosofen bekend zijn met het feit dat
H.P. Blavatsky's magnum opus, De Geheime Leer, in 1888 werd uitgegeven en op de hoogte zijn van de veelomvattende theorieën over kosmogenesis en antropogenesis welke we daarin aantreffen, zijn de gebeurtenissen die het boek tot stand hielpen komen niet zo goed bekend. Gelukkig bestaat er een aantal verslagen van ooggetuigen die het mogelijk maken om deze periode te reconstrueren. Het boeiendst en het meest gedetailleerd is Reminiscences of H.P. Blavatsky and The Secret Doctrine ('Herinneringen aan H.P. Blavatsky en De Geheime Leer') van gravin Wachtmeister, in 1893, na de dood van HPB, gepubliceerd en door Quest opnieuw uitgegeven.

Madame Blavatsky over de studie van de Theosofie (genoteerd door Robert Bowen), Blavatsky zegt (p. 7):
Als je denkt dat je uit De Geheime Leer een bevredigend beeld van de samenstelling van het universum kunt krijgen, dan zal deze studie je alleen maar verwarren. Het boek is niet bedoeld om zo'n definitieve uitspraak te doen over het bestaan, maar om je
in de richting van de Waarheid te leiden.
Ze zegt (p. 8):
Neem De Geheime Leer ter hand zonder enige hoop te koesteren de definitieve Waarheid van het bestaan van haar te vernemen, of zonder enig ander idee dan maar te zien in hoeverre zij kan leiden in de richting van de Waarheid. Zie in [deze] studie
een middel om het denken te oefenen en te ontwikkelen zoals dat nooit door andere studies ontwikkeld is. Neem de volgende regels in acht:
Wat je ook in De Geheime Leer wilt bestuderen, houd steeds de volgende denkbeelden voor ogen, die de basis moeten zijn van je
ideeën-vorming:
(a)
DE FUNDAMENTELE EENHEID VAN ALLE BESTAAN.

H.P. Blavatsky, De Geheime Leer (in het vervolg GL, Fricke editie, deel I en II). Voor het bestaan van zeven sleutels, met hun onderscheiden werelden van betekenis, zie deel II:454-55; zie verder Esoterische Opstellen en Instructies (De Geheime Leer dee! III, Terwiel editie), 201, 218-23. Over de ontoereikendheid van de metafysische sleutel, zie deel III:201; ook verwijzingen naar de Leer van het Hart versus de Leer van het Oog, deel III:446, 469-77.

In Nijmegen
Gebrek aan informatie is ook armoede, maar wie wil er tegenwoordig nog een gratis krant? (Toine Heijmans de Volkskrant 25 februari 2023, p. 15):
Natuurlijk begrijpt hij dat journalistiek
niet gratis is, maar het wordt voor hem steeds moeilijker om onafhankelijk nieuws te vinden, vooral het stadse, dat uit de buurt. ‘Echt jammer want ik ben nieuwsgierig aangelegd, ook al ben ik maar gewoon een fabrieksarbeider.’
Gratis nieuws bestaat, maar is meestal landelijk of partijdig. De
verschraling is regionaal en lokaal. ‘De grote informatie krijg je wel binnen,’ zegt Frenk de Weijer. ‘Het gaat om de kleine stukjes, gewoon over wat er hier in de buurt gebeurt.’
De enige plek waar
kranten gratis zijn is de bibliotheek, en Frenk komt er graag om boeken te lenen, hij leest nu De offers van Jeroen Windmeijer, dankzij de gemeente die zijn abonnement betaalt. Maar daar elke dag de krant gaan lezen is ook zowat. Een krant op de mat heette vroeger een huisvriend, tegenwoordig word je bijgepraat door Facebook.

Kwintessens, integratie heeft op de interdisciplinaire aanpak betrekking. Het is dus niet verstandig om de evolutionaire biologie buiten de discussie (Laurens van der Meer, de Volkskrant 2 mei 2023) te houden.
In
essentie berust mijn kennis op drie boeken, het Prismaboekje 562 Psychologie van het dagelijks leven uit 1962 van Edward Strecker en Kenneth Appel, Aula pocket nr. 356 INFORMATIE een interdisciplinaire studie van C.A. van Peursen, C.P. Bertels, D. Nauta, dat ik in 1968 heb gekocht en het boek PSYCHOSYNTHESE een veelzijdige benadering van heel de mens van Roberto Assagioli dat ik in 1975 van mijn broer Ruud cadeau heb gekregen. Het betekent dat de klimaatcrisis niet door technologie, maar door biologische, psychologische en sociale factoren wordt opgelost. De oplossing die Milton Friedman aanreikt is volledig uitgewerkt. Chaos, de ''self-fulfilling prophecy" van Frits Bolkestein ontstaat wanneer we weigeren met de keerzijde van de medaille (Complementariteit), het panentheïsme van Spinoza rekening te houden. Om de macht te continuëren creëert de bestuurlijke elite nu financiële fondsen, die zich aan het toezicht van de rechtsprekende macht onttrekken.

Het gaat er om dat we ons weer met de natuurlijke eenheid, de oerbron verbinden. Het volmaakte getal 10 (1 + 2 + 3 + 4) wordt in de metafysische wereld verzinnebeeld door de 4 of de TETRAKTIS. Het laat zien dat er aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley:perennial’, Friedrich Nietzsche: ewige Wiederkehr’, een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk zevenvoudige samenstelling van de mens), het mystieke factorelement (x), een bepaalde natuurconstante? aan ten grondslag ligt. De Triade vormt de natuurlijke eenheid 'Ruimte, Materie en Tijd' en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij levensprocessen gaat het om de natuurlijke eenheid en de natuurlijke selectie, namelijk om de Weltstoff van Teilhard de Chardin, de memen van Richard Dawkins, de geest-substantie Swabhâva (Mind stuff) in de Theosofie. Bij de natuurlijke selectie gaat het primair om de context Uw wil geschiede. Richard Dawkins heeft gelijk wanneer hij stelt dat het bij levensprocessen om natuurlijke selectie gaat. Het mechanisme achter het aanpassingsvermogen van de mens aan zijn omgeving is al millennia bekend.
(x) Het getal zeven, als een samenstelling van 3 en 4 (de Wet van Zeven, de Triade en Tetrade,
Trivium en Quadrivium), is dus het factorelement in elke oude religie, omdat het het factorelement in de natuur is. Zeven is het grondtal van het gemanifesteerde heelal (Purucker).

Aleid Truijens schrijft in haar column Plasterk moet nu driest optreden over de bobo Sjoerd Slagter, voorzitter van de VO-raad (de raad voor het voortgezet onderwijs), die nu glimlachend de overwinning naar zich toetrekt. De schuld ligt volledig bij de overheid! Het was Slagter die in interviews orakelde dat vakkennis achterhaald was in onze ‘postmoderne’ tijd met ‘polyvalente’ waarden.

Van der Hoeven (Douwe Douwes de Volkskrant 28 oktober 2009):
Ik maak me zorgen over het
korte termijn winstbejag dat hier en daar overheerst. Een gebrek aan ethisch en moreel handelen is mede oorzaak geweest van de economische crisis.
Haar opmerkingen zijn de werkgevers
Bernard Wientjes, Loek Hermans en Albert Jan Maat in het verkeerde keelgat geschoten.
Van der Hoeven gaat met de onderwijswereld overleggen over cursussen ethiek bij managementopleidingen (de Volkskrant 30 oktober 2009).
Door haar vrijwel kritiekloze en kleurloze politieke opstelling etaleert
Van der Hoeven zich op ethisch terrein als een lege huls. Dit in tegenstelling tot wat je van een CDA politicus in het kader van goed rentmeesterschap zou mogen verwachten. Of met andere woorden wat is precies de toegevoegde waarde van deze minister? Van der Hoeven moet zelf voor haar falende overheidsbeleid verantwoordelijkheid nemen.

Bewustzijnsevolutie, de overlevingsstrategie survival of the fittest heeft op 'Goed en Kwaad', de grondbeginselen van de ethiek die nooit veranderen betrekking. Het leven is een continu ervaringsproces, dat tracht knelpunten in de gewenste richting bij te sturen. Het leven laat zien hoe een crisis ontstaat, maar ook kan worden opgelost. Elk mens schrijft zijn eigen levensverhaal. Of met andere woorden het gaat om de moraal van ons levensverhaal.
Van der Hoeven gaat met de onderwijswereld overleggen over cursussen ethiek bij managementopleidingen (Volkskrant 30 oktober 2009).

Yvonne Doorduyn stipt in haar artikel Aan wie de macht: leraar of manager (de Volkskrant 21 februari 2008) ook een uitspraak van Sjoerd Slagter ‘laat scholen bepalen wat goed is voor leerlingen’ aan.
Wie moeten komen voor verhoor?
Dijsselbloem wil nog geen namen noemen. Duidelijk is dat de politiek en ambtelijk verantwoordelijken gehoord zullen worden, evenals betrokken vakbondsbestuurders. Dan komen namen op van oud-bewindslieden als Wallage, Netelenbos en Van der Hoeven. Ook PvdA-fractievoorzitter Jacques Tichelaar (destijds als voorzitter van de Algemene Onderwijsbond AOb bij de vernieuwingen betrokken) wordt waarschijnlijk gevraagd aan te schuiven.

Met de billen bloot over onderwijsvernieuwingen (Yvonne Doorduyn de Volkskrant 26 april 2007):
Wat ging er mis bij de invoering van de basisvorming en de tweede fase in het voortgezet onderwijs?..

Abraham en Isaac (Luc Meuwse de Volkskrant 5 mei 2023, p. Ik strijd voor een meer seculiere Bijbellezing: God hield Abraham tegen uit woede over zijn slaafse gehoorzaamheid
Arnon Grunberg schrijft in zijn essay Leven met de lege ruimte dat Abraham met zijn zoon Isaac en met een mes de berg opging om in opdracht van God zijn zoon Isaac te offeren. Volgens Grunberg had Abraham ‘het vertrouwen dat het op de een of andere manier wel goed zal komen’. En inderdaad, God weerhield Abraham – als dank voor zoveel godsvertrouwen – van het begaan van een terreurdaad: je kind offeren op ‘bevel van God’.
Ik strijd voor een meer
seculiere Bijbellezing: God hield Abraham tegen uit woede over zoveel slaafse, onnadenkende gehoorzaamheid. Abraham had moeten bedenken dat God niet zulke walgelijke opdrachten geeft.

Poetin heeft gelijk wanneer hij stelt dat zij allemaal moeten ‘ophouden de boot te laten schommelen waar we allemaal in zitten, en die de aarde heet’. Maar de ultranationalistische schrijver Alexander Prochanov, het hoofd van de Russisch-orthodoxe kerk patriarch Kirill, aartspriester Vsevolod Chaplin, de president van het Constitutionele Hof Valeri Zorkin, de televisiejournalist Vladimir Solovjov en de leider van de Euraziatische beweging en mogelijk de chef-ideoloog van het Kremlin Alexander Doegin hebben het mis. De apocalyps, die ook Hillary Clinton signaleert heeft op de Evolutionaire psychologie op aarde betrekking. De hamvraag is wanneer gaat de wetenschap er serieus rekening mee houden dat de Evolutionaire psychologie, lees Zielkunde de schakel is tussen Geestkunde en Natuurkunde.

Snel oplopende rentes vormen risico’ (Daan Ballegeer interviewt Klaas Knot de Volkskrant 24 maart 2023, p. 19):
Volgens de president van De Nederlandsche Bank (DNB)
Klaas Knot moet de roep om de regels voor banken te versoepelen worden weerstaan. ‘Ik zal elk jaar bij de presentatie van het jaarverslag herhalen: buffers, buffers, buffers.’
De onrust op de financiële markten over de
gezondheid van banken lijkt voorlopig bezworen. ‘Dat schokken nu goed zijn opgevangen, is geen garantie voor de toekomst’, waarschuwt Knot. ‘De financiële sector moet weerbaar blijven met voldoende financiële buffers. Europese politici moeten de mondiale aanscherping van het bancaire kapitaalraamwerk onverkort en volledig implementeren in de Europese Unie. Juist nu.

Er is niemand meer die zijn stropdas recht hangt en zijn gulp dichtdoet: Wopke is verloren (Bert Wagendorp de Volkskrant 24 maart 2023, p. 2):
Caroline van der Plas bewijst trouwens dat verfomfaaide kleding er helemaal niet toe doet, als de drager maar krachtig overkomt. Maar Wopke is een consultant, en die moeten het juist hebben van hun kreukvrije pak en smetteloos witte overhemd, anders heeft iedereen in de gaten dat ze lucht verkopen.

Is het economie-examen slechts vragen naar een mening? (Peter de Waard de Volkskrant 25 mei 2023, p. 21):
Uitgesproken kritisch over de examenstof is bijvoorbeeld de onlangs met emeritaat gegane hoogleraar Lans Bovenberg die wel wordt gezien als Nederlands invloedrijkste econoom. Hij noemde eerder het vak economie op de middelbare school een soort bezigheidstherapie, omdat daarbij te veel wordt uitgegaan van de homo economicus, de rationele mens die alleen met zijn eigen belang bezig is. Hierdoor zouden de leerlingen tot egoïsten worden opgeleid.
Maandag kraakte hij in een
opiniebijdrage in het FD de eindexamens economie op het vwo. Daarbij zou de ECB als incompetent worden afgeschilderd, omdat die niet in staat zou zijn de inflatie te beheersen.
‘Dit schaadt het vertrouwen van de leerlingen in
competent en geloofwaardig monetair beleid en in het belang van economie als schoolvak’, aldus Bovenberg.

Legt de industriële lobby het af tegen de agrarische lobby? (Peter de Waard de Volkskrant 23 maart 2023, p. 21):
Overnemers zijn er nauwelijks. Een Russische of Chinese koper is in het huidige politieke klimaat niet wenselijk. De Indiërs hebben hun lesje met British Steel geleerd. Dan blijft het Braziliaanse CSN nog over, maar die zal ook niet meer dan een habbekrats over hebben voor een bedrijf waarin al jaren niets is geïnvesteerd in afwachting van een koper.

Hillary Clinton heeft met haar uitspraak 'Ik ben de laatste tussen jullie en de apocalyps' (Theo Koelé interviewt Hillary Clinton de Volkskrant 16 oktober 2016) in zoverre gelijk dat door Trump c.s. de chaos in de wereld wordt versterkt. Het verkiezingsteam van Donald Trump heeft alles uit de kast gehaald om de publieke opinie te manipuleren. Net als George Bush schiet hij daarmee in eigen voet. Sheila Sitalsing heeft gelijk de oppertrol in het Witte Huis heeft de weg gewezen. Het oude vraagstuk dat Jan Zijderveld aanhaalt dat de taart alleen eerlijker kan worden verdeeld wanneer de economie groeit is een gotspe. Globalisering van kapitaalmarkten heeft niet geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers (L. Bovenberg en C.N. Teulings hebben met hun CPB Discussion Paper Rhineland exit ongelijk gekregen).

De discrepantie tussen Hegel en Engels is al eerder tussen Pythagoras en Aristoteles naar voren gekomen. De fysica en de metafysica zijn complementair. De quintessens van de éne-werkelijkheid wordt met behulp van het 5D-concept en het Ether-paradigma tot uitdrukking gebracht. Het 5D-concept, de verborgen 5e dimensie heeft op levenskunst - zingevingsvragen - de zingeving van het leven betrekking. Voor de mens is de evolutie geen blind proces zonder enige bedoeling. Door de vergaande individualisering komen de mensen wel steeds losser van de zingeving, het Goede, Ware en Schone van Plato en de van oudsher stabiele sociale netwerken in de maatschappij te staan.

Maarten van Rossem Kapitalisme zonder remmen Opkomst en ondergang van het marktfundamentalisme (superkapitalisten)
De waarde van dit boek zit echter vooral in de meesterlijke beschrijving van de financieel-economische geschiedenis sinds de Tweede Wereldoorlog en van de
paradigmawissel blackblue%neoliberalisme heeft, verwijst iedereen graag naar Ronald Reagan, waarbij meestal veronachtzaamd wordt dat de wortels ervan al in de Carter-jaren te zoeken zijn. Reagan en Thatcher hebben voor de ontplooiing ervan gezorgd en voor de ongeremde doorbraak van het vrije marktfundamentalisme. Ook Bill Clinton heeft ertoe bijgedragen door de afschaffing van de Glass-Steagall Act (1933), die de scheiding verplicht stelde tussen depositobanken en zakenbanken. Daardoor kreeg de Amerikaanse kapitaalmarkt vrij baan voor de ontwikkeling van een echt wildwestkapitalisme. De Amerikaanse economist Michael Hudson spreekt in dit verband over Cannibal Capitalism, omdat het leidt tot het kannibalisme van de reële economie. Niet alleen de VS maar ook de EU en de rest van de wereld betalen een zware prijs voor het ideologisch gedreven wanbeheer, waar het neoliberalisme toe geleid heeft. Dat er geen perspectief op is dat aan deze spectaculaire scheefgroei een einde komt, maakt van Rossem duidelijk in dit meeslepende boek. Zijn thesis is klaar, zijn pleidooi transparant, zijn logica onweerlegbaar.
De moraal van het verhaal was dat de uitwassen van het marktfundamentalisme moesten opgevangen worden door zuivere overheidsinterventies. Hiermee werd het funeste effect van het marktfundamentalisme duidelijk: winsten werden geprivatiseerd, en verliezen werden gesocialiseerd, zeg maar betaald door alle belastingbetalers. De hele kwestie maakt alvast duidelijk dat het neoliberale dogma van het afbouwen van de overheid in de VS geleid heeft tot een weinig rooskleurige situatie voor de lagere en middeninkomens.

Hebben we dan niets geleerd van de kredietcrisis?, Situatie vandaag lijkt op die van 2007 (Jochem van Staalduine de Volkskrant 6 november 2017):
Het zou niet de eerste keer zijn dat de
bankenlobby haar zin krijgt. Na de grote beurskrach van 1929 voerde het Amerikaanse Congres in 1933 de Glass-Steagall-wet in om een nieuwe crisis te voorkomen. Bezemer: 'Na een intense lobby van de financiële sector werd die wet in 1999 opgeheven. Daarna begon de krediethausse pas echt, waarna we in 2008 weer werden opgeschrikt door een crisis.' Het mechanisme dat Aleid Truijens en Yvonne Doorduyn signaleren is een oud verhaal en heeft op de managementbureaucratie, de Vierde Macht betrekking.

De act van Jeroen Dijsselbloem in het programma College Tour 11 september 2015 wordt door het interview op 13 augustus 2015 van Tobias Reijngoud met Joris Luyendijk - Triodos Bank Herfst 2015 onderbouwd. Sinds het begin van de financiële crisis in 2008 is er niets wezenlijks veranderd in de bancaire sector. Een volgende crisis kan zomaar uitbreken. De act van Jeroen Dijsselbloem staat diametraal tegenover het verhaal van Joris Luyendijk. Het probleem voor politici is dat onze macro-economen hun vakgebied hebben opgeblazen. Om de éénzijdige koopmansgeest en lobbynetwerken van bankiers te reguleren, is er behoefte aan een nieuwe Glass-Steagall wet.

Het zijn onze eigen carrièrrepolitici Frits Bolkestein, Wouter Bos, Jeroen Dijsselbloem, Mark Rutte, Coen Teulings en Frans Timmermans, die hun volgelingen knollen voor citroenen proberen te verkopen en de 'Babelonische spraakverwarring' in de wereld bevorderen. Frans Timmermans liet zondag 10 december 2017 in Buitenhof weten een adept van Jeroen Dijsselbloem te zijn. Het zijn opportunistische politici, die het falen van zelfreinigend vermogen in de financiële sector, het niet meer relevant verklaren van de Glass-Steagall wet, misbruiken voor het bedrijven van opportunistische, improductieve korte termijn politiek. Het zijn de aanjagers van het neoliberalisme, een grotere tweedeling in de maatschappij. Wat betreft het marktmechanisme zitten deze politici in hun vastgeroeste denkpatronen om de lat voor het grootkapitaal steeds lager te leggen gevangen. De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De crux, de moraal van het verhaal is en dat was in de Bijbel al bekend, dat het onmogelijk is moral hazard te automatiseren omdat elk individu de lat op een ander niveau legt. Het gaat primair om de mondige burger. De mislukte ICT-projecten bij de overheid spreken voor zich.

Tobias Reijngoud boek Weten is meer dan meten (een recensie staat in de Volkskrant 23 februari 2012):
Spraakmakende opinieleiders over de
economisering van de samenleving:
Hans Achterhuis, filosoof en publicist * Frank Ankersmit, historicus * Jan Blokker, publicist * Peter Blom, directievoorzitter Triodos Bank * Arnoud Boot, hoogleraar financiële markten * Arjo Klamer, hoogleraar economie van kunst en cultuur * Jos van der Lans, cultuurpsycholoog en publicist * Grahame Lock, hoogleraar filosofie * Rob Riemen, directeur Nexus Instituut * Abram de Swaan, socioloog * Evelien Tonkens, bijzonder hoogleraar actief burgerschap * Marian Verkerk, hoogleraar zorgethiek * en anderen.
In zijn boek laat
Tobias Reijngoud zien dat het in de kern nog steeds draait om het eerder door Aristoteles onderkende spanningsveld tussen ’Kwaliteit en Kwantiteit’. Of met andere woorden Plato's Ideeën wereld, de Allegorie van de grot is nog steeds actueel: Kenmerkend voor Plato’s idealisme is dat de abstracte wereld van de Ideeën meer realiteit bezit dan de materiële wereld van de tastbare dingen.

'Beschaving is een dun vernislaagje' (interview Tobias Reijngoud Trouw 21 februari 2012):
Werkelijke vrijheid betekent: vrij zijn van het najagen van begeerten en behoeftes, geen slaaf zijn van je driften. Dat zegt cultuurfilosoof Rob Riemen. De schuldencrisis is volgens hem het gevolg van een perverse vorm van vrijheid.

Nils A. Amnéus Levensraadsel
Hoofdstuk
Karma en vergelding (p. 204):
Het verlangen om
wraak te nemen komt voort uit een gevoel dat ons iets onrechtvaardigs is aangedaan, dat we menen te moeten terugdoen om de balans te herstellen. Maar als we ons realiseren dat iedere gebeurtenis wordt beheerst door karma, zien we dat het lijden ons toekwam, en dat er geen werkelijke onrechtvaardigheid bij betrokken was. We zien ook dat degene die ons onrecht heeft gedaan daarmee de basis heeft gelegd voor een vergelijkbaar onrecht voor hemzelf, en karma zal hem dit onvermijdelijk bezorgen zonder dat wij daarvoor iets hoeven te doen. ‘Mij komt de wraak toe en de vergelding’ zegt de Heer volgens Mozes.*
*) Deuteronomium, 32:35.
Mijn is de wraak en de vergelding, ten tijde als hunlieder voet zal wankelen; want de dag huns ondergangs is nabij, en de dingen, die hun zullen gebeuren, haasten.

Volgens Abram de Swaan is het model van de publiek-private-samenwerking aan herijking (zie IJktheorie) , een paradigmawisseling toe. ’IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid’ geldt ook voor de fysicus Max Tegmark. Het is een illusie te geloven dat ICT het levensraadsel, het mysterie van het leven oplost. Wat betreft herijken zie de columns van J.L. Heldring in NRC Handelsblad. J.L. Heldring verwijst naar herijking 59 keer, ijkpunt 22 keer, herijken 9 keer, herijkingsnota 4 keer en krachtenveld 3 keer. Het biologische perspectief, de Hoofdroute is al millennia bekend.
Wat betekent
herijking! Van Dale helpt ons niet veel verder. Dus kijken we naar wat dit woordenboek over ijken te zeggen heeft. Dit: ‘Meet- en weeginstrumenten toetsen aan de gestelde eisen, ze indien nodig en mogelijk daaraan doen beantwoorden.’ Herijken betekent dus: die instrumenten opnieuw toetsen, dat wil zeggen: aan de gewijzigde eisen of omstandigheden, en ze daaraan doen beantwoorden. Op de politiek overgebracht, betekent het dat de politiek getoetst moet worden aan de gewijzigde omstandigheden en, indien nodig en mogelijk, daaraan aangepast. ( NRC Handelsblad van 06-09-1994, pagina 9)

Het Filosofisch kwintet, James Bridle, Chris van der Heijden en H.P. Blavatsky begrijpen,dat de mens als Microkosmos, analoog is aan de Macrokosmos. De wederkerigheid tussen integratie en desintegratie hangt met het reflexief bewustzijn samen. Het Nieuwe Leren, de cycli van de evolutionaire kringloop houdt de gemoederen van de mensheid al millennia bezig. De problemen die nu spelen, zijn analoog aan eerdere verhalen. Deze repeterende verhalen onderbouwen de evolutionaire kringloop.

Martin Wolf DE CRISIS VAN HET democratische kapitalisme (Buitenhof 23 april 2023 NPO1):
Krachtig pleidooi voor de instandhouding van het democratisch kapitalisme
Toen de Berlijnse Muur in 1989 viel, zegevierde het
westerse democratisch kapitalisme. Democratie en kapitalisme verspreidden zich in rap tempo over de hele wereld en onder de bevolking overheerste een gevoel van triomf. Nu, meer dan een kwarteeuw later, wordt de westerse wereld geconfronteerd met een financiële crisis, heerst er een groeiende ongelijkheid en is de onvrede groot. Er gaan krachtige stemmen op dat het kapitalisme beter af zou zijn zonder democratie, terwijl anderen juist het tegendeel beweren.
In De crisis van het democratisch kapitalisme geeft
Martin Wolf een overtuigend weerwoord op beide standpunten. Hij biedt een diepgaande en heldere visie op het steeds wankelere huwelijk tussen kapitalisme en democratie – en maakt duidelijk waarom een scheiding een vrijwel onoverkomelijke ramp zou zijn.

Martin Wolf: Tijdperk-Trump is iets tussen slecht en catastrofaal (Koen Haegens de Volkskrant 26 november 2016 p. 12-13):
Bent u aan het radicaliseren?
(Aarzelt) 'Mijn waarden veranderen niet. Het zijn in wezen dezelfde waarden als die van mijn vader en moeder. Maar mijn begrip van hoe de wereld functioneert, dat wijzigt wel. Eigenlijk schaam ik me daar niet zo voor. Onfeilbaarheid is een religieus idee. Niet iets voor de echte wereld. Ik ben liever iemand die zijn standpunt verandert in reactie op nieuwe gebeurtenissen en ideeën, dan een gesloten geest. Mogen de banken nog geld scheppen?
Slechts één op de vijf mensen blijkt te weten dat het commerciële banken zijn die meer dan 95 procent van het geld scheppen. De helft is ervan overtuigd dat overheden of centrale banken hiervoor verantwoordelijk zijn. Dat blijkt uit onderzoek van Motivaction onder 23 duizend inwoners van twintig verschillende landen.
Martin Wolf meent van wel. Als één van de meest vocale voorstanders van 'publieke geldschepping' bepleitte hij deze week, op uitnodiging van het Sustainable Finance Lab, zijn zaak in Nederland. 'Er zijn veel verschillende manieren waarop je dit kunt doen', legt hij uit. 'Wat mij betreft moet de beslissing hoeveel geld er elk jaar gecreëerd wordt bij technocraten liggen. Politici kun je dat niet toevertrouwen.'

Koen Haegens laat in zijn column Tevreden knort het toezicht monster (de Volkskrant 12 september 2012 p. 25) zien dat er ten opzicht van controle op de controleurs, en dat in het kwadraat (de Volkskrant 12 december 2017 p. 26-27) weinig is veranderd. Het gaat er om de lobbyisten (Mario Draghi, de opperlobbyist Niek Jan van Kesteren c.s), die het creatieve boekhouden faciliteren, de krachten achter het neoliberalisme te doorbreken. Het is aan ons een creatieve, eigentijdse en praktisch uitvoerbare variant te bedenken. Zodat de economie van ondernemen en produceren weer lucht krijgt. zoals Dirk Bezemer (De Groene Amsterdammer 12 september 2019 p. 9) het formuleert.

Het doormodderscenario van Jeroen Dijsselbloem heeft betrekking op dat politici in het algemeen beter zijn in het doorschuiven, dan in het oplossen van problemen. Of met andere woorden struisvogelpolitiek. Het verschijnsel dat Jeroen Dijsselbloem in het eindrapport Commissie Parlementair Onderzoek Onderwijsvernieuwingen signaleert namelijk dat de verantwoordelijke bewindslieden een tunnelvisie (groupthink) vertoonden is niet nieuw. Een tunnelvisie komt duidelijk met een conditionering of blinde vlek, het Pontius Pilatus-syndroom overeen. Het zijn vaak de onbewuste patronen die ons leven sturen. Met de geschapen gebakken lucht financieren we de ondergang van de Westerse beschaving. Met de blinde vlek strategie waarmee Jeroen Dijsselbloem c.s. de PvdA naar de afgrond heeft geleid beoogt hij nu het Europese Stabiliteitsmechanisme te 'redden'. Het messianisme van Jeroen Dijsselbloem berust slechts op gebakken lucht. De blinde vlek, de inconsequentie in het denken van Jeroen Dijsselbloem is dat net als eerder aan de onderwijsvernieuwingen ligt aan het laten draaien van de geldpers geen enkel wetenschappelijk onderzoek ten grondslag.

Er is slechts één Leven en Wet, die door het 2e aanzicht, reciprociteit en de vijf thema's waarnemingsvermogen, onderscheidingsvermogen, zelfopoffering, helderziendheid en gelukzaligheid van het Meta-leren, tot uitdrukking wordt gebracht. Het maakt het mogelijk de waarheid van het balansmechanisme beter te begrijpen. Het vraagstuk dat Eus van Someren onderzoekt hangt met de gebroken symmetrie, met virya in het Hindoeisme samen. De leer van verlossing door persoonlijke verdienste en onzelfzuchtigheid is de hoeksteen van de leer van de Boeddha. Het huidige individuele zelfopofferende karma maakt het mogelijk het in het verleden collectief opgebouwde negatieve karma te helen.

Met name religies maken het mogelijk de gebroken symmetrie tussen hemel en aarde te herstellen en het eenheidsbewustzijn te ervaren. De ommekeer slaat een brug tussen aarde en hemel, het gaat uiteindelijk om de schijnbare weg terug.
Alexander Smit Subjectief gewaarzijn:
'In dit subjectieve gewaarzijn onthult zich het mysterie in zijn totaliteit, niet als denken of als voelen.
Denken, voelen en lichaam zijn manifestaties van dit subjectieve gewaarzijn. Zij kunnen als zodanig nooit het mysterie van het geheel omvatten. Dit ontdekken van het subjectieve gewaarzijn is geen einde in zichzelf, maar het gloren van een nieuw begin.'

De menselijke geest is voor iedereen hetzelfde. Maar elke cultuur laat zien dat het op een andere manier tot uitdrukking kan worden gebracht. Natuurkundigen melden ons nu dat de handeling van observeren het waargenomene verandert. Dit is een effect dat wij nauwelijks merken op het niveau waarop we leven, maar dat merkbaar is in de sub-atomaire wereld. In de ijlere dimensies van de realiteit – zoals de emotionele en de mentale – zijn de waarnemer en het waargenomene één, op een manier die veel meer waard is dan in de fysieke dimensie. Aryel Sanat schrijft (p. 77): Volgens de waarnemingen van CWL (Charles Webster Leadbeater) is er geen duidelijke scheidslijn tussen de waarnemer en het waargenomene. Alles wat we waarnemen is het evenbeeld van wat er in onze geest omgaat.

Zonder het begrip karma (Zaaien en Oogsten) te gebruiken beschrijft Tim Boyd het fenomeen in zijn publicatie De paradox van zelftransformatie. Mede op basis van de profeet Ezechiël verklaart H.P. Blavatsky in haar oeuvre, dat astrologie een wetenschap is.

In de zeventiger jaren was iedereen verbaasd over de economische groeispurt van Japan. De top van het Nederlandse bedrijfsleven toog naar Japan om dit eens haarfijn uit te zoeken. Uit onderzoek is toen gebleken dat de belangrijkste factor de 'optimale' samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven was. Deze toverformule, het 'en-en' van 'Politiek en Bedrijfsleven' is sindsdien door de overheid volledig overgenomen. Maar ook onder aanvoering van de Amerikaanse president Ronald Reagan en de Britse premier Margaret Thatcher begon begin jaren tachtig het dereguleren van de financiële markten. De markt als doel op zichzelf verklaren staat lijnrecht tegenover de entelechie van Aristoteles. De Bhagavad Gita leert al dat tat tvam asi het uiteindelijke doel van elk mens is, dus uit te vinden wie hij werkelijk is.

Tim Boyd, de voorzitter van de Theosofische Vereniging beschrijft in Theosofia maart 2022 De paradox van zelftransformatie, kort samengevat het thema CRISIS!, dat Beatrice de Graaf in haar essay in oktober belicht.

De Eeuwige wederkeer, het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie of het IBS (integraal besturingssysteem) van Ken Wilber is al millennia bekend. Dit integrale besturingssysteem in de kosmos heeft op de demonen van Beatrice de Graaf betrekking. Hoe het precies zit met deze demonen (engelen) wordt in het boek Het Goddelijke plan van G. Barborka samengevat.

De ‘Law of One’ heeft op het universele ordeningsprincipe karma, ‘Er is niets nieuws onder de zon’ (Zaaien en Oogsten, Geven en Ontvangen, de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm (bewustzijnsveld) om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (les 3 polariteit, syzygieën), het aardse en het hemelse, tussen dharma en karma, waarvan Dharma buiten de bestaanssfeer van de wereld der tegenstellingen ligt, de Éne werkelijkheid. Het draait primair om de verborgen dimensie, de geestelijke wederhelft of Syzygos.

Tim Boyd Wijs geworden (Theosofia maart 2015):
In Sanskriet is prajna de term voor wijsheid. Hetzelfde woord wordt in het boeddhisme gebruikt voor één van de zes
paramita’s (deugden of perfecties). De gebruikelijke praktijk is dat ieder van de paramita’s wordt gezien als een tegengif tegen sommige van onze beperkingen. Zo is de paramita van vrijgevigheid een tegengif tegen een bekrompen of benauwde geestesgesteldheid; geduld is een tegengif tegen woede; meditatie is een tegengif tegen een gebrek aan concentratie. Er wordt gezegd dat wijsheid het tegengif is tegen alles, omdat zij de fundamentele oorzaak van onwetendheid aanpakt – verkeerde kennis. Simpel gezegd, we zijn wijs als we de dingen zien zoals ze zijn. Wijsheid kan het gewaarworden van werkelijkheid worden genoemd. De Stem van de Stilte zegt dat de sleutel tot prajna van de mens een god maakt.

Om het ‘Geloof, Hoop en Liefde’ uit de Bijbel (1 Korinthiërs 13-13:) te verklaren past Plato (428/427 or 424/423 – 348/347 BC) een nieuw gezichtspunt, het 'Goede - Ware - Schone' toe. Het gezichtspunt ‘Geloof, Hoop en Liefde’ wordt in de Baghavad Gita al onderkend. Dit betekent dat het 'Goede - Ware - Schone' van Plato nog millennia meekan. Famke Louise in Nederland, Greta Thunberg in Zweden en Christina von Dreien uit Zwitserland laten ook zien hoe het mogelijk is de waarheid dichter te benaderen.

De cover story (ManagementSite 11 april 2017) van Lenette Schuijt gaat over Ontsporend leiderschap.
Kan de leiderschapsindustrie ontsporing voorkomen? De donkere kant van leiderschap onderbelicht?
Lenette Schuijt bespreekt het Hoe raak je ze kwijt? Over ontspoorde leiders en slechte managers van Joep Schrijvers.

Meta-leren, een helicopterview, dus door boven de gebeurtenissen te gaan staan, afstand te nemen verander je het perspectief. Om de schepping te vervolmaken wijzigt afhankelijk van de tijdgeest de perceptie. Meta-leren maakt het mogelijk 'Marktfalen en Overheidsfalen', de twee kanten van een medaille, te doorbreken.

Pim van Lommel Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
Hoofdstuk 15
Er is niets nieuws onder de zon (p. 302):
Niets nieuws (p. 303):
Het is een eeuwenoud idee dat de ziel na de dood blijft bestaan, dat men een oordeel krijgt over hoe men geleefd heeft (de levensterugblik in de BDE) en daarna, afhankelijk van hoe men heeft geleefd, in een gelukzalige sfeer mag verblijven, of soms als straf in een angstwekkende omgeving terechtkomt.
309: Het Tibetaanse Dodenboek (Bardo Thodol bevat mondeling doorgegeven zeer oude kennis.
Eindeloos bewustzijn (Henk Hogeboom v.B. tijdschrift GAMMA maart 2008 p. 32,33):
Door zijn boek hoopt
Van Lommel echter ook dat artsen, hulpverleners, zieken- en bejaardenverzorgers, familieleden van hartpatiënten zich in de toekomst meer dan voorheen gaan openstellen voor BDE-verhalen. In het verleden was dat vaak anders. Veel mensen durfden er gewoon niet voor uit te komen dat zij een BDE hadden ervaren. Maar al te vaak werden zij niet serieus genomen. Dat deze verhalen echter van alle tijden en culturen zijn beschrijft Van Lommel in het hoofdstuk 15 'Er is niets nieuws onder de zon'. In alle godsdiensten en culturen vindt men geschriften waarin gewag gemaakt wordt van non-lokale ervaringen. Dood blijkt niet dood te zijn, als we afgaan op het Egyptische dodenboek, het Tibetaanse dodenboek, de hindoeïstische Isha Upanishad, de oud-joodse mystieke leer in de Midrash en de Zohar, het verhaal van Er in Plato's Politeia (Staat), de visioenen in de Bijbel en van mystici als Franciscus van Assisi, Meister Eckhart, Theresa van Avila, Johannes van het Kruis, maar ook in soera 99:7 van de Koran. Verder wijst Van Lommel op geschriften als die van de Zweedse wetenschapper Emanuel Swedenborg Ontwaken uit de dood, de theosofe Annie Besant De dood en daarna, de antroposoof Rudolf Steiner De dood - een andere vorm van leven, enz. enz.

De bloedrode zon symboliseert er is niets nieuws onder de zon. Dit wordt niet alleen door boeken als De weg van Michael Puett en Leraar met hart en ziel Over persoonlijke en professionele groei van Parker J. Palmer, maar ook door recent besproken boeken De ondergrondse spoorweg (Buitenhof 22 januari 2017), De Nederlandse paus Adrianus van Utrecht 1459-1523 en Halleluja (VPRO boeken 22 januari 2017) tot uitdrukking gebracht.
Fritjof Capra heeft uiteindelijk een positieve boodschap: de mensheid als geheel, maar ook elk individu, kan keuzes maken tussen de kansen en bedreigingen die de toekomst brengt. Wij kunnen tegengestelde ontwikkelingen met elkaar verzoenen om het leven op deze planeet te behouden en te versterken.

Zostrianus beschrijft een hemelreis, een literair genre dat in de late oudheid vaker gehanteerd werd. Andere bij Nag Hammadi gevonden geschriften van dit genre zijn de Eerste openbaring van Jacobus, de Gnostische Openbaring van Paulus en de tot het hermetisme behorende Inwijding in de achtste en negende sfeer.

Mysterieus 'geluid' uit de ruimte - Geluid sterker dan alle andere bronnen in het heelal bij elkaar
Zo is de mystieke formule
‘Om mani padme hum’, als men haar op de juiste manier begrijpt, niet samengesteld uit de bijna nietszeggende woorden, ‘O het juweel in de lotus’, maar ze bevat een verwijzing naar deze onverbrekelijke band tussen de mens en het heelal, die op zeven verschillende manieren wordt weergegeven en zeven verschillende toepassingen mogelijk maakt op evenzoveel gebieden van denken en handelen.

Man: Fragments of Forgotten History written by Mohini Mohun Chatterji and Mrs. Holloway under the pseudonym "Two Chelâs", was first published in 1885 in London by Reeves and Turner.
The authors, "
Two Chelas in the Theosophical Society," were Mrs. Laura Holloway (later Holloway-Langford), an American widow, the "Western Chela"; and Mohini M. Chatterji, a Hindu lawyer, the "Eastern Chela". Their collaboration took place in London in 1884. Both these authors at one time had the privilege of being under the guidance of the teachers of H.P. Blavatsky. It appears, however, that neither were able to meet the strict probationary conditions required of them. Like many others before and after, they apparently wasted their opportunity and joined the ranks of "failed Chelas".

W.Q. Judge Theosofische inzichten, p. 58:
De
drie bewustzijnsgebieden van het menselijk leven
jågrat, svapna, sushupti: waaktoestand, droomtoestand, droomloze slaap
[The Path, augustus 1888, blz. 147-9]

H.P. Blavatsky beschrijft in de De Stem van de Stilte de op het hindoeisme gebaseerde visie op het menselijke bewustzijn.
G. de Purucker
gebruikt deze indeling in zowel Wind van de geest als in zijn boek Bron van het occultisme.
Jågrat, de waaktoestand; svapna, de droomtoestand; sushupti, die van de diepe slaap. Deze drie yogî-toestanden leiden tot de vierde, of - de turîya.

G. de Purucker Wind van de geest
Hoofdstuk Het menselijk bewustzijn (p. 184):
Theosofische zieners, die tot verschillende religies en filosofieën behoren, verdelen het bewustzijn van de mens al eeuwenlang gemakshalve in vier klassen: jågrat, de waaktoestand; svapna, de slaaptoestand; sushupti, de volkomen droomloze slaap en voor de meeste mensen de toestand van de dood; en turîya, de toestand van het goddelijke, waarover god-mensen en de grote zieners en wijzen ons hebben verteld omdat zij die tot op zekere hoogte ervaren. Maar het is allemaal één bewustzijn. Jågrat is de toestand waarin wij hier nu allemaal verkeren – tenzij er iemand van de aanwezigen slaapt en als dat zo is, dan is hij in de svapna-toestand of slaaptoestand, waarin hij min of meer droomt. Soms dromen mensen half als ze in de jågrat-toestand zijn.
Het bewustzijn is daar niet in een tijd-toestand. De hoogste toestand van ditzelfde bewustzijn, dat een eenheid vormt, de
bron van ons bewustzijn, wordt turîya genoemd. De boeddhisten noemen het nirvå∆a. De hindoes noemen het mukti of moksha. Wij gebruiken die termen ook omdat ze een duidelijke omschrijving geven. Het is het zuivere bewustzijn van de geest van de mens, een straal van het goddelijke of een vonk van het goddelijke.

Antropologie van het hiernamaals en het 'hiervoormaals' (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #66 september 2018 II):
De zielenreis van Michael Newton bezien als een sociaalwetenschappelijk onderzoek
Griekse filosofen als Pythagoras en Plato refereren ook naar (een vorm van) van reïncarnatie. Een dergelijke leer was in Europa meer wijd verspreid voordat deze mede door het christendom in diskrediet raakte. Bijv. bij Plato vinden we de opvatting van een samengestelde persoonlijkheid in drie zielendelen: het begerende, het strevende en het kennende zieledeel. Dit stemt overeen met de meer uitgebreide Indiase filosofie hieromtrent, die acht aspecten van de persoonlijkheid onderscheidt. Zie hierover o.m. C I Dessaur, De droom der rede, het mensbeeld in de sociale wetenschappen en H Groot, Verborgen wijsheid uit de Oepanishaden. Bij Plato vinden we de volgende indeling:
1. mensen bij wie het begerende zielendeel met verlangens, pleziertjes en genot de overhand heeft, vormen de laagste klasse. Zij hebben vooral ijzer en brons in hun constitutie. De deugt die hen past is matigheid.
2. mensen bij wie het strevende zielendeel de overhand heeft, vormen de middenklasse van de toezichthoudende klasse van ‘de wachters’, die zilver in hun constitutie hebben, met als passende deugd dapperheid. In India is dat gerechtigheid, dharma, recht en plicht.
3. mensen bij wie het kennende zielendeel de overhand heeft, zijn de bestuurders van de staat en ook de filosofen. Zij hebben meer goud in hun constitutie en de deugd die hen past is wijsheid. Zie Wikipedia, verwijzend naar De Staat (Politeia) en W T de Bary, ed. Sources of Indian Tradition.
India kent een vergelijkbare indeling naar de
vier levenswaarden: 1. kama: genot en liefde, 2. artha: rijkdom en welvaart, 3. dharma: gerechtigheid en 4. moksha: geestelijke bevrijding door inzicht. Deze waarden corresponderen overwegend met resp. 1. het werkende volk, 2. de middenstand van handelslieden en ambachtslieden, 3. de krijgslieden en de overheid, 4. de priesters en intellectuelen. De vier Middeleeuwse standen boeren, burgers, adel en geestelijkheid komen hiermee enigszins overeen en lijken kenmerkend te zijn voor agrarische samenlevingen.

Wim van den Dungen: Metafysisch kunnen we speculeren over de mogelijkheid van een 'force active' (Leibniz), of 'entelechie' (Driesch), 'élan vital (Bergson), 'vitaal principe' (Hahnemann), 'creativity' (Whitehead), 'morfogenetisch veld' (Sheldrake), 'etherisch dubbel' (theosofie), 'ch'i' (taoïsme), 'prâ a' (yoga) of 'vitale kracht'.
Henri Bergson: De wetenschap van de materie dient dan ook een onderdeel te zijn van de wetenschap van het leven, en niet omgekeerd.
Chaos-in-orde & orde-in-chaos zijn de relatieve, verbindende termen die in het denken over chaos zeer vaak gemist worden. Door orde te statisch te denken (beweging eraan ondergeschikt te maken) bleef de chaospool verdrongen. Door chaos te dynamisch te denken, kon de quasi-coherentie van proto, quasi-, & volstrekte chaos niet aan de oppervlakte komen. Het was noodzakelijk om het materiebegrip te herzien.

De oplossing van het vraagstuk waarmee de bewustzijnsevolutie of de natuurwet van cyclisch, evolutionair scheppen zich bezig houdt is al millennia bekend. De wisselwerking, de wederkerigheid tussen geest en materie is een medaille met twee kanten, waarop zowel het Zelf-eon van Jean Charon, de bewustzijnsevolutie als de evolutietheorie van Darwin (Intelligent Design en Darwinisme) van toepassing zijn. De bewustzijnsevolutie, de ziel, de kern van de mens heeft op de absoluteRuimte en Tijd’ (Einsteins kosmische Geest!, singulier punt), de absolute existentie betrekking, daarentegen de evolutietheorie op de relatieve ‘Ruimte en Tijd’, de relatieve existentie. De kwintessens van dit verhaal draait echter om survival of the fittest. Het dilemma van het leven ligt besloten in: Waar kiezen we nu voor? Het brengt de kwintessens, de moraal van dit verhaal tot uitdrukking. In de absolute ‘Ruimte en Tijd’ ontstaat er een potentiaalverschil van nul. De potentiaal op een plaats is een natuurkundige grootheid die op een bepaalde manier samenhangt met de kracht die een deeltje op die plaats ondervindt.

De vertrolling van de Amerikaanse geest (Ross Douthat de Volkskrant 24 februari 2018, Opinie p. 8):
De pogingen van de Russen de verkiezingen te beïnvloeden zijn zeker aanklachten waard, maar moeten niet leiden tot achtervolgingswaanzin en hysterie, schrijft Ross Douthat.
De fixatie op Rusland is, in het slechtste geval, een manier om de tweede keus te maken zonder toe te geven dat je hem hebt gemaakt, om te doen alsof je door het verpletteren van je landgenoten in werkelijkheid verraders en buitenlandse vijanden aan het bevechten bent.
De verkiezing van
Trump was een plotselinge schok in een langdurig conflict. Maar het doet ons geen goed ons in te beelden dat de echte dreun van buiten onze grenzen kwam, terwijl het in werkelijkheid een uniek verhit moment was in onze eigen koude burgeroorlog.

Zodra de troepen weg zijn stort het Westerse bouwsel in (Bert Lanting de Volkskrant 28 mei 2015):
Afghanistan is een nieuw bewijs dat interveniëren een lastig bedrijf is. Het geloof dat vrijheid automatisch tot vrede leidt, ligt aan diggelen.
Verwarrend
Na de Arabische Lente ligt het geloof dat vrijheid automatisch tot welvaart en vrede leidt, definitief aan diggelen. Syrië, Jemen en Libië zijn weggezonken in geweld. De onaangename conclusie is dat
onvrijheid in die regio in de praktijk vaak meer vrede heeft gebracht.
Als er lessen kunnen worden getrokken uit de recente westerse bemoeienis met het Midden-Oosten, zijn die uiterst verwarrend. Aanhangers van de Realpolitik betogen dat het ingrijpen in Libië heeft aangetoond dat humanitaire interventies meer risico's dan voordeel opleveren: sinds de val van de Libische leider Moammar Kadhafi is het land in een chaos beland. Maar pleitbezorgers van het ingrijpen betogen dat het juist aan de nazorg ontbrak. Als het Westen de Libiërs na de val van Kadhafi had geholpen een democratie op te bouwen, was het land niet ten prooi gevallen aan rivaliserende milities. Of die aanpak zou hebben gewerkt, valt niet te bewijzen. In ieder geval zou het Westen dan troepen hebben moeten sturen om de Libische milities te ontwapenen. Kortom, ingrijpen in een wespennest.
Dat het Westen nu met een nieuwe dreiging wordt geconfronteerd in Syrië, valt niet te ontkennen. Maar in Irak is het succes van Islamitische Staat juist het gevolg van ingrijpen door de VS en hun half mislukte pogingen tot nation building. Door Saddam Hussein ten val te brengen en de oude machtsstructuur tot op de grond af te breken, zaaiden de VS het zaad voor het oplaaien van het sektarische conflict tussen de sjiieten - nu opeens aan de macht - en de soennieten, die zich onderdrukt voelen door het nieuwe bewind in Bagdad.
Ook in Afghanistan zijn de resultaten van militair ingrijpen en bijna veertien jaar van westerse nazorg pover. Dankzij de aanwezigheid van een enorme westerse troepenmacht leek het land even de goede richting in te slaan. Om de gunst van de bevolking te winnen, vormden de geallieerden speciale 'provinciale reconstructieteams' die zich niet alleen met de veiligheid, maar ook met de opbouw bezighielden. Maar ook die idealistische constructie blijkt niet erg diepe wortels te hebben geschoten in de barre Afghaanse grond. Zodra de troepen weg zijn, stort het bouwsel ineen.

Zelfkennis? Vraag je liever af of je een eikel bent (Fleur Jongepier de Volkskrant 30 augustus 2017, p. 20):
De zoektocht naar werkelijk relevante
zelfkennis is niet gemakkelijk. Maar je hebt er wel iets aan.
De woorden
'Ken uzelf' stonden op de tempel van Apollo in Delphi en de kracht die eruit spreekt, lijkt vandaag de dag niet minder. Als je op een willekeurige boekensite zoekt naar 'zelf' of 'identiteit' kom je vooral zelfhulpboeken tegen met titels als 'Van binnen weet je alles', 'De herontdekking van het ware zelf', 'Thuiskomen in jezelf'. En meditatieve lezingen en mindfulnesscursussen schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar waar is zelfkennis eigenlijk goed voor?
De zoektocht naar
zelfkennis gaat er uiteindelijk om dat je juist niet zo op jezelf gericht bent maar op de ander. Je kunt juist tot het inzicht komen dat die nieuwe auto kopen niet het belangrijkste is, dat klimaatverandering een groot probleem is, dat je gezin belangrijker is dan je werk. Niet egoïsme, maar altruïsme is het doel.
De zoektocht naar daadwerkelijk relevante zelfkennis is er een van strijd, vervreemding en ongemak. Dat bekt vanuit marketingperspectief misschien niet zo lekker, maar we hebben er tenminste echt iets aan.
H.P. Blavatsky licht dit thema met name in hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan? De Geheime Leer Deel II, p. 581 toe)

Net als H.B. Blavatsky in haar oeuvre beschrijft Geertruida Kapteyn-Muysken in haar dagboeken het emancipatieproces (‘Hoofdroute’, Evolutionaire kringloop, onderscheidingsvermogen). Peter Noordanus signaleert het bij de Haagse bureaucratie populaire over de schutting gooien: het ministerie van Justitie wijst naar het ministerie van Financiën, Financiën wijst naar De Nederlandsche Bank, De Nederlandsche Bank wijst weer naar Justitie. Het leert ons dat mystici de éne werkelijkheid beter hebben begrepen dan politici. Of met andere woorden het bekende doorschuiven van problemen. Het retorisch foefje van Mark Rutte is dat hij het oplossen van problemen naar de toekomst verschuift.

De crises die we nu meemaken zijn niet nieuw. Dit geldt ook voor de Nieuwe levensrichting, die Spinoza aanreikt. Millennia geleden was de oplossingsrichting bij rabbi Shimon bar Yochai al bekend. Martin Buber vertaalt Thora met WEISUNG dat wil zeggen richtingaanwijzer. In het onderzoeksrapport 'E i V' staan de vrijemarktfundamentalisten in het Westen lijnrecht tegenover de moslimfundamentalisten in het Oosten. In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel. Het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie is al millennia bekend.

Baruch de Spinoza koos ervoor in zijn boek Ethica (ethiek) de wereld te zien als sub specie aeternitas (in het licht van de eeuwigheid). Zijn hele werk werd ‘profaan, atheïstisch en godslasterlijk’ genoemd. ‘God is dood’ (God of natuur) betekent ook dat de eeuwigheid blind is. Spinoza’s ‘geloof van ontgoocheling’ in feite een vooruitziende beschrijving zou kunnen zijn van moderne wetenschap. Lichaam en geest zijn één en hetzelfde individu, nu eens opgevat onder de attributen van denken, dan weer onder de attributen van uitgebreidheid (ruimte). Lichaam en Geest zijn slechts verschillende aspecten van hetzelfde ding – Deus sive Natura (God of Natuur) ervaren we via slechts twee van Zijn oneindige attributen.

Emanuel Swedenborg Over het woord - over de Heilige Schrift of het Woord van de Heer
De Verbo hoofdstuk 18.
47. Ik ga voorbij aan duizenden andere ondervindingen waardoor ik bevestigd ben dat de letterlijke zin van
ons Woord die uitwerking te voorschijn brengt. Ja zelfs dat de geestelijke zin zonder de begeleider, de natuurlijke zin, geen gemeenschap geeft met de hemel. Dit komt omdat de Heer vanuit eersten door laatsten invloeit, dus uit Zich in de natuurlijke zin van het Woord, en daaruit de geestelijke en hemelse zin oproept of ontrolt, en aldus de engelen verlicht, leert en leidt. Daarom wordt de Heer in het Woord de Eerste en de Laatste Alpha en Omega geheten. Vanuit deze dingen blijkt dat een leer der kerk, tenzij zij verzameld en bevestigd is vanuit de letterlijke zin van het Woord, niets vermag, omdat zij geen gemeenschap geeft, maar wel de leer vanuit de letterlijke zin, en tesamen met die.

Het 'Goede, Ware en Schone' en 'Chaos, Gaia en Eros' zijn complementair. De Goddelijke liefde Eros (thumos) zorgt voor het verbinden terwijl daarentegen de keerzijde van Eros (Epithumia) voor het scheiden zorgdraagt. Eros heeft een positieve en een negatieve betekenis.

De Geheime Leer Deel II Stanza 10 De geschiedenis van het vierde ras (p. 256):
39. Het eerste (ras) op elk gebied was maankleurig (geelwit); het tweede geel als goud; het derde rood; het vierde bruin, dat van
zonde zwart werd.1 De eerste zeven (menselijke) loten hadden alle in het begin één huidskleur. De volgende (zeven, de onderrassen) begonnen hun kleuren te vermengen (b).
De Geheime Leer hoofdstuk 25 De mysteries van het zevental
D. Het zevental in de exoterische boeken (p. 707):
Zeven in de sterrenkunde, de wetenschap en de magie :
Maar is dit alles een reden om te zeggen dat wanneer de hindoe-Puråña’s
een zonnejaar’ zeggen, ze één zonnedag bedoelen! Dat de Ouden zoveel natuurgeheimen wisten te onthullen, kwam door hun kennis van de natuurwetten die van de zeven als het ware het basisgetal van de natuur in de gemanifesteerde wereld maken – in elk geval in onze huidige aardse levenscyclus – en door hun verbazingwekkende inzicht in de werking ervan. Door deze wetten en hun werkingen op het siderische, aardse, en ethische gebied konden de oude astronomen ook de duur van de cyclussen en hun respectieve gevolgen voor de loop van de gebeurtenissen precies berekenen; en vooraf de invloed vaststellen (profetie wordt het genoemd) die ze zullen hebben op de loop en de ontwikkeling van de mensenrassen. Omdat de zon, de maan, en de planeten de feilloze tijdmaten waren, waarvan de invloed en de periodiciteit goed bekend waren, werden ze de grote heerser en heersers van ons kleine stelsel in al zijn zeven gebieden, of ‘werkingssferen’3
De Geheime Leer Deel II Afdeling III hoofdstuk 3
De fossiele overblijfselen van de mens en de mensaap (p. 781,782):
De hypothese van
Darwin vereist in feite een veel hogere ouderdom voor de mensheid dan door oppervlakkige denkers zelfs maar vaag wordt vermoed. Dit wordt aangetoond door de grootste autoriteiten op dit gebied, bijv. Huxley. Zij die de darwinistische evolutie aanvaarden, moeten zich noodzakelijkerwijs vasthouden aan een ouderdom van de mensheid die in feite zo hoog is dat deze niet ver bij de schatting van de occultist achterblijft.2 De bescheiden duizenden jaren van de Encyclopaedia Britannica en de 100.000 jaar waartoe de antropologie in het algemeen de ouderdom van de mensheid beperkt, schijnen volstrekt microscopisch als men ze vergelijkt met de getallen die in de gewaagde speculaties van Huxley besloten liggen. Eerstgenoemde beschouwt het oorspronkelijke mensenras in feite als aapachtige holbewoners.
De Geheime Leer Deel II Afdeling III hoofdstuk 6
De mysteries van het zevental (p. 865):
In onze tijd zijn we getuige van het verbazingwekkende feit dat het bestaan van betrekkelijk recente figuren zoals
Shakespeare en Wilhelm Tell bijna altijd wordt ontkend, waarbij men probeert aan te tonen dat de ene een pseudoniem was, en de andere een persoon die nooit heeft bestaan. Is het dan verwonderlijk dat de twee machtige rassen – de Lemuriërs en de Atlantiërs – in de loop van de tijd zijn versmolten en vereenzelvigd met een paar halfmythische volkeren, die alle dezelfde familienaam droegen? Herodotus spreekt over de Atlantes, een West-Afrikaans volk dat zijn naam gaf aan de berg Atlas, die vegetariërs waren, en ‘van wie de slaap nooit door dromen werd verstoord’; en die bovendien ‘dagelijks de zon bij zijn op- en ondergang vervloekten, omdat zijn overmatige hitte hen verschroeide en kwelde’.1
1)
Herodotus, Historiën, 4:184.
De Geheime Leer Afdeling III hoofdstuk 7 Bewijzen voor verzonken continenten (p. 903):
Bovendien, zoals
Haliburton zei: ‘Hoor één kant, en u zult in het duister blijven; hoor beide kanten, en alles zal duidelijk zijn.’ Het publiek heeft tot dusver slechts toegang gehad tot één kant, en deze gehoord, of beter gezegd de twee eenzijdige opvattingen van twee lijnrecht tegenover elkaar staande partijen, van wie de oppervlakkige beweringen of veronderstellingen ver uiteenlopen, maar van wie de eindconclusies dezelfde zijn: de wetenschap en de theologie. En nu hebben onze lezers een gelegenheid de verdediging van de andere partij – die van de gedaagde – te horen en de aard van onze argumenten te vernemen.
906: De
sleutel van de wijsheid die de massieve poorten opent die leiden naar de geheimen van de binnenste heiligdommen, kan alleen in haar schoot worden gevonden: en die schoot ligt in de landen die door de grote ziener van de vorige eeuw, Emanuel Swedenborg, zijn aangeduid. Daar ligt het hart van de natuur, dat heiligdom waaruit de eerste rassen van de oorspronkelijke mensheid voortkwamen, en dat de bakermat van de fysieke mens is.

Kennis en praktijk (Radha Burnier Theosofia april 2003, p. 46-50):
Ten tweede, de drang tot conformeren houdt het denkvermogen vast in een sleur. Onbewust doen de meeste mensen na wat alle anderen doen. Vandaar dat de
menselijke maatschappij nooit verandert. In deze tijd van scepticisme en onderzoek dat leidt tot enorme technologische vooruitgang, worden er bijna geen vragen gesteld met betrekking tot heersende waarden: haat roept haat op; wraak wordt gezien als verdedigbaar; en met liefde reageren op haat wordt weggelachen als onpraktisch of gezien als de dwaze droom van rare Utopisten. Er is morele moed voor nodig om fris te denken en onafhankelijk te handelen met betrekking tot relatieproblemen en ethische vragen. Daar hun de moed hiertoe ontbreekt, nemen de meeste mensen de verklaring van de Boeddha niet serieus. Zoals hierboven al werd aangegeven wordt de geldigheid van zo’n denkbeeld niet getoetst en wordt dus niet geaccepteerd, schijnbaar door gebrek aan bewijs.

Het EPR-experiment illustreert een dichotomie. 'Dichotomie en Complementariteit' kunnen niet zonder elkaar. Het brengt de wederkerigheid, het is zoals het is (Antropisch principe), de supersymmetrie in het universum tot uitdrukking. Of met andere woorden het draait om het fenomeen zelfreferentie en zelfreflectie. De Ouroboros is het symbool voor zelfreferentie. Het is en blijft allemaal mensenwerk. De éne werkelijkheid heeft op de twee zijden van de medaille betrekking. Mensen moeten bereid zijn over hun eigen schaduw te springen.

Het begrip quaterniteit van Carl Jung heeft op de metafoor kwadratuur van de cirkel, de Ouroboros en de Steen der wijzen betrekking.

De zin en functie van voorstellingen over leven na de dood (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #34, december 2015):
Rudolf Steiner over ons waarnemingsvermogen en kenvermogen
Naast Swedenborg is er andere ‘geestenziener’, die wetenschappelijke pretenties heeft, namelijk Rudolf Steiner in De wetenschap van de geheimen der ziel en Waarheid en wetenschap over kennistheorie. Hij doelt op verborgen aspecten van ons bewustzijn, in meer neutrale termen.
Volgens
Steiner en anderen kunnen we ons waarnemingsvermogen oefenen en uitbreiden. Bijvoorbeeld door meditatie, zoals vanouds bekend is in vele culturen, ook de onze. Laten we dat maar eens toepassen en dan kijken wat het oplevert. Hij vergelijkt de niet-zintuiglijke waarnemingen met het “lezen van het verborgen schrift” (p 304). Daarbij leren we dergelijke waarnemingen als het ware als klanken, lettertekens en symbolen te lezen en te duiden.

Kwaad vlees (Michiel Louter De Groene Amsterdammer, 30 juli 1997):
Geen vlees eten is in. Gekke koeien en varkenspest krijg je er maar van. Maar is dat echt vegetarisme?
Pythagoras, Adolf Hitler en duizenden afgeslachte Katharen zouden zich omdraaien in hun graf. De geschiedenis van een gnostische heilsleer.
De filosoof
Huub Briels, werkzaam aan de Katholieke Universiteit van Brabant, was onlangs te gast in het postmoderne VPRO-radioprogramma OVT. Briels mocht ter gelegenheid van de nationale Dag van het Vlees vertellen hoe hij op twaalfjarige leeftijd tot het vegetarisme was gekomen.

“Een beschrijving van de menselijke toestanden na de dood blijft volledig onbegrijpelijk en waardeloos, tenzij de mens die kan verbinden met begrippen die aan die ver verwijderde dingen zijn ontleend” (p 306). Hij doelt hier op zijn bovenzintuiglijk begrippenkader, zoals zonnetoestand of zonnelichaam, maanlichaam, levenslichaam en andere energetische of immateriële ‘lichamen’ of zielsaspecten, die buiten dit bestek vallen (p 66 e v) (6).

Het is mogelijk het menselijk bewustzijn in verschillende categorieën, in verschillende klassen te verdelen. Maar het is allemaal één bewustzijn. De bron van ons bewustzijn noemen de boeddhisten het nirwana. Dit bewustzijnsniveau kan in het eeuwige nu, waar tijd niet bestaat, worden ervaren. De integrale denktrant van het 5D-concept wordt gebruikt om het bewustzijn beter te begrijpen.

G. de Purucker boek Aspecten van de occulte filosofie hoofdstuk De zes grote scholen van de ouden (p. 32):
Er zijn zes 'darsana's' of scholen die als de juiste vertolkers van het filosofische denken van de hindoes worden erkend en al deze zes darsana's – een Sanskrietwoord dat letterlijk 'zienswijzen' betekent – kunnen in drie paren worden verdeeld. De zes darsana's of zienswijzen of scholen zijn respectievelijk de Nyaya, gesticht door Gotama; de Vaiseshika, gesticht door Kanada; de Samkhya, gesticht door Kapila; de Yoga, gesticht door Pata–jali; de lagere en hogere Vedanta, gesticht door Vyasa; de belangrijkste school van de hogere Vedanta was de Advaita, te danken aan de leer van de hindoe-avatara Sankaracharya.

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 3 Oorspronkelijke substantie en goddelijke gedachte (p. 356):
Ook nu begrijpen ze het niet. De evolutie van het GODSBEGRIP houdt gelijke tred met de verstandelijke ontwikkeling van de mens zelf. Dit is zo waar, dat het hoogste ideaal waarnaar de religieuze geest in een tijdperk kan opstijgen, aan de filosofische geest in een volgende periode slechts een grove karikatuur zal toeschijnen! De filosofen zelf moesten worden ingewijd in de waarnemingsmysteriën, voordat zij de juiste opvatting van de Ouden in verband met dit heel metafysische onderwerp konden begrijpen.

In 1929 antwoordde Einstein, op de vraag of hij in God geloofde: ‘Ik geloof in de God van Spinoza, die zichzelf openbaart in de wetmatige harmonie van het heelal, en niet in een God die zich bemoeit met het lot en de handelingen van mensen.’

Gluren naar het quantum (Martijn van Calmthout de Volkskrant 5 februari 2000):
Vijfenzestig jaar geleden beschreef
Erwin Schrödinger hoe een kat in een afgesloten doos tegelijkertijd levend en dood kan zijn. Wie kijkt, bezegelt haar lot, was de suggestie....

Voor alsof het een wiel was in het midden van een wiel (Deel I, p. 157) of als het ware een wiel in het midden van een wiel was (Deel II p. 629) kan ook gelezen worden een kleine kringloop binnen een grote kringloop of de levenscyclus van een mens (menselijke natuur) binnen de levenscyclus van een universum (Het wiel van dharma). Op aarde vinden analoge energetische processen plaats (Wet van analogie: ‘Zo Boven zo Beneden’). Een elektronenschil (SCHILLEN) kan met de baan die een planeet beschrijft worden vergeleken. De Éne werkelijkheid maakt het mogelijk de in de kosmos verborgen repeterende patronen, van heel klein (atoom) tot heel groot (meta-universum) te duiden en de huidige tijdgeest te leren begrijpen.

Het rapport ‘E i V’ maakt gebruik van een besturingsparadigma, dat in een 5Ddenkraam past. Het 5Ddenkraam brengt de reciprociteit tot uitdrukking. In de bijlage Triade + Tetrade zijn belangrijke innovaties gerubriceerd die onze huidige maatschappij in sterke mate hebben gevormd. Het 5Ddenkraam heeft een 'hybride context', 'Twee zijnssferen' van Plato, 'Microkosmos en Macrokosmos' ('Verstandelijke - en Waarneembare wereld') van H.P. Blavatsky, 'Twee religies' van Henri Bergson, 'Twee soorten ervaringen' van Ilya Prigogine, 'Twee domeinen' van Ervin Laszlo, Mikrosphärologie en Makrosphärologie van Peter Sloterdijk, ‘Wereldbeeld en Mensbeeld’ van Klaas van Egmond en de 'Kwantummechanica en Relativiteitstheorie' en biedt zowel een verfijning in etherische zin (verborgen dimensie) als een samenhangende toekomstvisie voor het bereiken van de éne werkelijkheid (Cosmic consciousness van Teilhard de Chardin).

Met behulp van de Middenweg, de route van het Eenheidsbewustzijn is het mogelijk de paradox tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang van politici te doorbreken.

Brommer op zee (25 april 2021 NPO2):
A.L. Snijders schreef in 2019 en 2020 om de dag een kort verhaal en bedacht daarmee het nieuwe genre ZKV (zeer kort verhaal). Een gesprek over zijn twaalfde korte verhalenbundel met 337 zkv's, Tat Tvam Asi (Sanskriet voor 'dat ben jij').
Liefdesverklaring voor de Nederlandse taal van de van oorsprong Roemeense Mira Feticu kwam in februari van dit jaar uit en werd zeer goed ontvangen. Een gesprek over haar worsteling met de Nederlandse taal enerzijds en over welke kansen die taal haar geboden heeft anderzijds.

Kosmisch bewustzijn Deel 1: Onderzoek naar mystieke ervaringen (Piet RansijnCivis Mundi Digitaal #101 augustus 2020):
Eigentijdse voorbeelden van kosmisch bewustzijn
Zijn ervaring was tijdelijk. Op de vraag: “heeft uw ervaring uit 2010 zich nog eens herhaald?”, zegt hij: “Ik kan haar op ieder moment aanraken... Als ik wil kan ik ook jou zijn, of mijn overleden moeder... Vergelijk het met een kuiken die zijn eierschaal heeft opengebroken. Die ziet de buitenwereld, maar dat is ook de binnenwereld. Want de buitenwereld is ook dat kuiken zelf. Na die eerste keer kom ik nooit meer in die eierschaal terug.” Dit doet denken aan de ‘grote woorden’ (mahavakya’s) uit de Indiase Oepanishaden: ‘
Tat tvam asi; Dat ben jij’, je bent (ook) de wereld, het kosmische bewustzijn, Brahman. Zo zijn er talloze voorbeelden. Bucke beperkt zich tot vijftig gevallen. Pearson geeft er nog meer. In de serie interviews Buddha at the Gas Pump (You Tube) heeft Rick Archer honderden mensen geïnterviewd met dergelijke ervaringen. Het betreft uiteenlopende ervaringen, niet alleen ervaringen van kosmisch bewustzijn en eenheidsbewustzijn.

GidsDyson doet aan symptoombestrijding (Letty Laan de Volkskrant 17 april 2023, p. 21):
In het
Volkskrant Magazine van 8 april was de uitvinder van de zakloze stofzuiger, de heer Dyson, ‘Onze Gids’. Ik was onder de indruk, totdat hij beweerde dat er meer kansen moeten worden geboden aan mensen die bij voorbeeld een apparaatje uitvinden dat plastic identificeert. Hij deelde meteen een sneer uit aan , ‘die alleen maar roept’.
Maar een ‘
plastic-identificeerder’ om allerlei soorten te sorteren en te recyclen is hetzelfde als hoofdpijn bestrijden met een aspirientje wanneer er een kankergezwel in je hoofd zit. Het gezwel blijft.
Dus in plaats van ingewikkelde technische processen en apparaten om plastic te scheiden moeten we zorgen voor minder (verschillende soorten) plastic. En dus zijn er mensen nodig zoals
Greta Thunberg die de bron van het probleem zichtbaar maken en zich niet verliezen in symptoombestrijding.

De welvaart is zeker toegenomen, maar ook scheefgegroeid. Het verhaal dat Ramsey Nasr vertelt is niet nieuw, maar is al sinds het verschijnen van de Bhagavad Gita bekend. De Bhagavad Gita leert al dat tat tvam asi (Gij zijt Dat, is de kernleer van de oude Upanishaden) het uiteindelijke doel van elk mens is, dus uit te vinden wie hij werkelijk is.

In zijn boek Een beknopte geschiedenis van alles, Deel 3 Platland vergelijkt Ken Wilber in hoofdstuk 14 Klimmen en Dalen in Figuur 14-1 (p. 293) De Grote Holarchie van Plotinus en Aurobindo. Ronald Plasterk, maar ook Dick Swaab en Victor Lamme hebben een obsessieve focus op één kant van de medaille, terwijl Cees Dekker, Wim Couwenberg en Ken Wilber kiezen voor een integrale, holistische en interdisciplinaire aanpak.

Het boek Een scheurtje in de rand van de schepping van Marcelo Gleiser heeft op het fenomeen ‘Monade + Duade’ (twee in een De Geheime Leer Deel I Proloog p. 46) betrekking, het verschijnsel dat Meta-leren, het Ken uzelve mogelijk maakt. ‘Monade + Duade’, de twee kanten van een medaille. Het is de ziel (psyche) die de twee kanten van een medaille met elkaar verbindt. In het rapport ‘E i V’ wordt de intermediair tussen de twee kanten met de verborgen 5e Dimensie weergegeven. Het ontstaan van leven zal altijd een mysterie blijven.

Nee, mannen, jullie doen nog niet genoeg in huis (Tim Gouw de Volkskrant 18 februari 2023, Opinie p. 20-22):
Nederlandse stellen wíllen huishoudelijke taken graag gelijk verdelen, maar in de praktijk blijken vrouwen nog steeds veruit het meeste te doen. Een kwalijke zaak, vindt thuisblijfvader Tim Gouw, en bovendien gevaarlijk voor je relatie. Hoe is deze sluimerende ongelijkheid aan te pakken?
De Israëlische historicus
Yuval Noah Harari herinnert ons eraan dat de fenomenen betaald (buiten) en onbetaald (binnen) werk nog niet zo lang bestaan in de geschiedenis van de mensheid. Door de uitvinding van geld is er een verschil in waardering ontstaan, waarbij onbetaald werk het steevast aflegt tegen betaald werk. En dát is de sluipmoordenaar in menige relatie. In een samenleving waarin zorg door personeelstekorten en overwerkte zorgprofessionals steeds meer een particuliere aangelegenheid wordt, zet een man die over een volle wasmand heen stapt, alles op het spel wat hem lief is.

Bijna dertig jaar geleden schreef Geert Mak over de problemen op het platteland. In de besteller Hoe God verdween uit Jorwerd was toen al te lezen over het verdwijnen van voorzieningen in kleine dorpen en de leegloop naar grote steden. Thema’s die nu door de stikstofcrisis hoog op de politieke agenda staan. (Buitenhof 9 april 2023 NPO1)

Voortrekkers (Ellen de Visser de Volkskrant 20 augustus 2022, Zaterdag p. 2-5):
Als huisarts en straatarts in kwetsbare wijken ziet
Michelle van Tongerloo dagelijks de gevolgen van de stijgende kosten voor voedsel en energie. Ze tuigde een particulier systeem van hulpverlening op en ontving al tienduizenden euro’s aan giften. ‘Ik was het zat dat ik mijn patiënten zag verzuipen.
Wat ziet u gebeuren met uw patiënten als ze zo concreet worden geholpen?
Stress en armoede vergroten de slechte karaktereigenschappen van mensen. Ik zie mijn patiënten echt veranderen als ze meer steun krijgen. Je moet niet helpen door te praten, dat komt later wel, je moet eerst vragen wat iemand nodig heeft. En dat is vaak gewoon extra geld of praktische hulp.

Yuval Noah Harari borduurt in zijn boek 21 lessen voor de 21e eeuw, hoofdstuk 20 Zingeving, Het leven is geen verhaal op het gezichtspunt van de oude boeddhisten voort. Als je de waarheid wilt weten over het universum, de zin van het leven en je eigen indentiteit, kun je dus het beste beginnen door naar het leed in de wereld te kijken en te onderzoeken wat het precies is.
Het antwoord is
geen verhaal. (p. 375)

Het leven is geen verhaal van Yuval Noah Harari in zijn boek 21 lessen voor de 21e eeuw, hoofdstuk 20 heeft op de 11e dimensie, het 11e inzicht betrekking.

Bestuurscultuur : (Buitenhof 18 februari 2023, NPO1):
Met meer Haagse regie moeten er tot en met 2030
ruim 900.000 woningen gebouwd worden. Waarvan tweederde betaalbaar. Maar ondanks de grote plannen daalt het aantal bouwvergunningen dat wordt afgegeven en naar verwachting neemt het woningtekort alleen maar toe. In Buitenhof Minister voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening Hugo de Jonge.
Crisisdossiers stikstof, klimaat, migratie en wonen: de druk is hoog en de polarisatie in het land stijgt erdoor. D66 hamert op doorpakken en wil actie. Maar werkt dat hameren niet juist als een rode lap en versterkt het de polarisatie? Aan tafel Jan Paternotte, D66 fractieleider in de Tweede Kamer schuift aan.

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam. Om de waarheid dichter te benaderen maakt de esoterie van het debat, de dialoog Vragen & Antwoorden gebruik. Vragen & Antwoorden hanteert H.P. Blavatsky in De SLEUTEL tot de THEOSOFIE, G. de Purucker in Dialogen en Geoffrey A. Barborka in zijn Vragen & Antwoorden.

Blavatsky Deel III (p. 485, 526): Om Mani Padme Hoem, Ik ben het juweel in de lotus en daarin wil ik blijven.
De weg naar uiteindelijke vrijheid ligt in uw ZELF. (De Stem van de Stilte, p. 36 of Drie Wegen, Één Pad, p. 66 vers 169)
Teilhard de Chardin: We are not human beings on a spiritual journey, we are spiritual beings on a human journey.
Teilhard De Chardin:
We zijn geen menselijke wezens die een spirituele ervaring hebben, we zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben.
Gnostiek: Zelfkennis is Godskennis.
Friedrich Nietzsche in "Aldus sprak Zarathoestra", voorrede 4,25.
De mens is een koord, geknoopt tussen dier en een toekomstige, hogere mens,- een koord boven de afgrond. Een gevaarlijk over-lopen, een gevaarlijk op-weg-zijn, een gevaarlijk terug-schouwen, een gevaarlijk huiveren en staanblijven. Het grote in de mens is: dat hij een brug is en geen doel; wat bemind kan worden in de mens, is dat hij een overgang is...
John Gray: Als de dwang om de wereld te veranderen een manier is geworden om te ontkennen dat er in veel opzichten niets aan te veranderen valt, zal de enige remedie een klassieker zijn: zelfkennis.
Godfried Bomans: ‘De samenleving is als een spiegel: als zij ons lelijk aankijkt, hebben wij meestal de tong uitgestoken.’ (Peter de Waard de Volkskrant 22 december 2021 p. 23)
Abram de Swaan Wat de formule is in de natuurwetenschap, dat is de formulering in de mensenwetenschap: de nauwkeurigste, de meest beknopte én de breedst mogelijke verwoording van iemands constateringen.
Pierre Vinken: De emoties die wij onbewust aan het hart toekennen - liefde, betrokkenheid, bezieling, intimiteit - zijn nog dezelfde als die van eeuwen geleden. En mijn intuïtie zegt mij dat deze gevoelens van het hart van een hogere orde zijn dan de regels van het verstand.
Sting:Trump. Het Brexitschorriemorrie. Poetin. Erdogan. Assad. Het zijn clowns die niets anders doen dan hun eigen onmetelijke stupiditeit en misdadigheid etaleren.
In Buitenhof van 24 september 2017 werd door Sandra Phlippen, chef Economie van het AD onthuld dat durfinvesteerder Masayoshi Son binnen de ICT sector als een messias wordt gezien. In Nederland zijn met name Neelie Kroes, hoofd adviesraad Uber, Melanie Schultz van Haegen met haar promotie van de zelfrijdende auto en ASML-topman Peter Wennink de belangsrijkste adepten van Masayoshi Son.
Gerrit Teule: Geest en ziel zijn de binnenkant van elektromagnetisme en elektromagnetisme is de buitenkant van geest en ziel.
Muziekkunst (art music) van met name Reinbert de Leeuw, de ultieme pleitbezorger van de kunstmuziek in Nederland. Het meta-leren maakt het mogelijk de complexiteit van de éne werkelijkheid beter te leren begrijpen.
Garantie (Corry van der Wal de Volkskrant 4 november 2022, p. 25): Als ik de plannen voor het nieuwe pensioenstelsel hoor, hoor ik ook die zin bij reclames op tv voor beleggingen: huidige investeringen in beleggingen zijn geen garantie voor de toekomst. Niet echt een verbetering dus.
Stelling: Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.
Stelling: Het Akasha-veld vormt de basis voor ‘de integrale theorie van alles’, de unificatietheorie. In het onderzoeksrapport 'E i V' wordt om het ‘allesverbindende informatieveld’ te verklaren het Ether-paradigma gebruikt. Dit rapport wil aantonen dat de holos-beschaving een stapje dichterbij komt door de absolute waarheid (G. de Purucker: Drie stadia van het zien van Waarheid), de éne werkelijkheid als vast referentiepunt te kiezen.

De twee in één toont de MENS, de synthese, de eenheid die bestaat uit de ziel en de relatie tussen geest en lichaam. Bij de twee in één kan ook aan de kwadranten van Daniel Ofman worden gedacht of de definitie van Jan Börger: De Basis van alle cultuur is de ether, d.w.z. de eenheden voor zich gedacht en de eenheden in-een gedacht en dat tegelijkertijd. De tijdgeest, de Zeitgeist kunnen we beïnvloeden (BOEK VAN HET LEVEN, 'Akasha-kronieken', Noösfeer).

Zo zult u in volledige harmonie zijn met al wat leeft; heb de mensen lief als waren ze uw broederleerlingen, discipelen van één leraar, zonen van één liefdevolle moeder. (Stem van de Stilte p. 48 of Drie Wegen, Eén Pad p. 74,75 vers 220.) Of met andere woorden net als bij Eduard Douwes Dekker (pseudoniem Multatuli draait het bij H.P. Blavatsky om de microkosmos, of de mens. De twee in één van H.P. Blavatsky heeft in de microkosmos op de relatie tussen twee personen en in de macrokosmos op de relatie tussen twee disciplines betrekking.

In zijn De revolutionibus orbium coelestium (Over de omwentelingen der hemellichamen) beschrijft Copernicus drie eeuwige omwentelingen. De aarde die elke dag om haar eigen as (centrum) draait en elk jaar een omwenteling rond de zon maakt. De derde beweging heeft op de precessie van de equinox betrekking, die ongeveer 26.000 jaar duurt. Johan Oldenkamp hanteert voor de precessie 25.920 jaar, DGL 25.868 jaar en Avani van Leeuwe in zijn boek Het heilige pad van de leider 26.000 jaar (p. 51/56).

De Geheime Leer Deel I - Inleiding (p. 29):
Maar voor het publiek in het algemeen en de lezers van De geheime leer kan ik herhalen wat ik aldoor al heb verklaard, en wat ik nu formuleer in de woorden van Montaigne: Heren, ‘IK HEB HIER ALLEEN MAAR BLOEMEN VOOR EEN BOEKET UITGEZOCHT, EN HEB ER NIETS VAN MIJZELF AAN TOEGEVOEGD DAN HET TOUWTJE DAT ZE SAMENBINDT.’1
1) Essais, boek 3, hfst. 12.

Metafysische religie (Frank Visser Theosofia april 2001 p. 56):
Hoewel ook hij scherpe kritiek heeft geuit op het oppervlakkige karakter van de materialistische westerse cultuur - die hij met de veelzeggende term
‘platland’ heeft aangeduid - houdt hij tegelijkertijd staande dat er in de cultuurgeschiedenis van de mensheid desondanks sprake is geweest van een gestage maar niet terug te draaien evolutie.
57: Blavatsky bracht in The Secret Doctrine (1888) op overtuigende wijze een alternatief naar voren voor het christelijke creationisme en de darwinistische evolutieleer - in haar dagen de enige twee opties. In haar ogen was de evolutieleer niet fout, zoals de theologen beweerden, maar onvolledig, omdat zij de subjectieve component over het hoofd zag. Hoewel ik niet mijn hand in het vuur wil steken voor alle uitspraken die zij in haar vele geschriften heeft gedaan, komt haar toch de eer toe dat zij voor het eerst in de moderne tijd op grote schaal deze
derde weg heeft geïntroduceerd. De theosofische metafysica is veelomvattend en vertoont talloze raakvlakken met de informatie die Wilber in zijn boeken hierover heeft gegeven.

In het rapport 'E i V' draait het niet alleen om het factorgetal (factorelement, heptagoon, ‘telesphoros) zeven correspondeert met de bewustzijnsniveaus, de scheppingskrachten en de atoommassa in groepen van zeven, maar ook met de zeven (hoofd)elektronenschillen (Periodiek systeem/Elektronenconfiguratie). Om zeven bewustzijnstoestanden te duiden maakt Ken Wilber van het "Wilber-Combs-rooster" gebruik. In de Theosofie staat het factorelement 7 symbool voor een natuurconstante.

De dubbele driehoeken symboliseren het Grote Passieve en het Grote Actieve; het mannelijke en het vrouwelijke; Purusha en Prakriti. Iedere driehoek is een Drieëenheid, omdat hij een drievoudig aspect voorstelt. De witte vertegenwoordigt in zijn rechte lijnen: Jnanam'– (Kennis); Jnata'– (de Kenner); en Jneyam'– (dat wat gekend wordt). De zwarte – vorm, kleur en substantie, alsmede de scheppende,'onderhoudende' en vernietigende' krachten (Trimurti), en [deze] staan in wisselwerking met elkaar, enz., enz. Wel mag U bewondering hebben en nog meer zich verbazen over de geweldige helderheid van geest van die opmerkelijke zieners die, onbekend met Sanskriet of Pali, en derhalve verstoken van hun metafysische schatten, toch een groot licht heeft zien schijnen van achter de donkere heuvels van de exoterische godsdiensten.

In het Westen beogen de fysici Edward Witten en Robbert Dijkgraaf de trilling in het universum met behulp van de snaartheorie te onderbouwen. Het Oosten daarentegen verwijst naar de Sankhya-filosofie . Dit gezichtspunt verklaart het fenomeen van de 'Vrouwelijke en Mannelijke' energie in het heelal. We vinden een wet van periodiciteit, de Eeuwige wederkeer, die door het getal zeven wordt beheerst.1
1) L.B. Hellenbach,
Die Magie der Zahlen, 1882, blz. 20.

Kiezen we voor Regeneratie of Degeneratie wordt door onze vrije wil en het vermogen tot nadenken bepaald. Om het onbehagen in de maatschappij te verminderen is het wenselijk te kijken hoe Plotinus de ziel waarneemt. Uit de wereldziel komen de individuele menselijke zielen voort, en tenslotte op het laagste niveau de materie. Het is dus niet zo dat ziel uit de materie voorkomt. We zijn juist niet ons brein zoals Dick Swaab en Victor Lamme menen. Primair gaat het om het innerlijke zelf, het metafysisch idealisme van Hegel, Kant en Plato, dat sterk verwant is aan Innerlichkeit in het Duits. Bij Spinoza zijn God en Natuur twee kanten van dezelfde medaille. Het is de ‘intersubjectieve’ relatie van Jurgen Habermas, de psychosynthese van Roberto Assagioli, die beide verbindt.

In het onderzoeksrapport E i V' laten Teilhard de Chardin en Jiddu Krishnamurtie aan de hand van het kosmisch bewustzijn zien hoe het mogelijk is geestelijke gezondheid te bereiken. Het bevorderen van de geestelijke gezondheid, de Spirituele Transformatie is op het Meditatie-diagram van H.P. Blavatsky gebaseerd. De levenscyclus, de levenscyclus van beschavingen, het levenswiel, de levenscirkel van de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. Om verlichting te bereiken volgt het Westen veelal het inzicht van het Christendom van Teilhard de Chardin en het Oosten van Jidduh Krishnamurti, de Vier edele waarheden van het Boeddhisme (A.P. Sinnett Esoteric Buddhism). De Bewustzijnsschil (de 5 bij 5 matrixstructuur) is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

Het mechanisme van de evolutie, de co-reflectie van Teilhard de Chardin draait in de kern om co-creatie, culturele innovatie. De integrale groei van het bewustzijn van de mens, het bewustwordingsproces bestaat uit de uitwisseling tussen het vrouwelijk en het mannelijk, tussen 'Chaos, Gaia en Eros' en het 'Goede, Ware en Schone', tussen 'Chaos-Theos-Kosmos' en 'Goden-Monaden-Atomen', tussen materie en geest, tussen lagere Tetrade en hogere Triade, tussen chaos en harmonie, tussen navel (Epithumia) en hart (Thumos), tussen begin en het einde, tussen Alpha en Omega.

In verband met de Openbaringen 1:8 kan ook verwezen worden naar het werk van de jezuïet Pierre Teilhard de Chardin. De mens is volgens Teilhart op weg naar een steeds hechter wordende sociale eenheid. Het punt Omega valt samen met de toestand van de door Christus verloste mensheid. Omega staat voor de heilige Drie-eenheid.

Teilhard de Chardin Deel 2: Algemene typering: evolutie van het bewustzijn in de materie (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #98 mei 2020):
Volgens Teilhard zou de het collectieve bewustzijn en de
onderlinge verbondenheid tussen de mensen leiden tot een hoger bewustzijn, dat hierboven is aangeduid met Christus(bewustzijn).
In zijn
kosmische visie culmineert de evolutie in een hogere vorm van bewustzijn die hij Christus of Christus-Omega noemt, door anderen ‘Christus-bewustzijn’ genoemd. In het Oosten spreekt men van ‘kosmisch bewustzijn’ als een vergelijkbare notie. Paul Revis spreekt van een ‘bovenpersoonlijk bewustzijn’ of een ‘objectloos bewustzijn’ van helder innerlijk waken.
De samenhang van toenemende complexiteit met toenemend bewustzijn
Essentieel in de visie van Teilhard is de samenhang van innerlijke en uiterlijke ontwikkelingen. Toenemende samenwerking, verbondenheid en complexiteit gaat samen met toenemend bewustzijn. Bewustwording is bij hem een centraal thema. Het is zowel een persoonlijk, als een mondiaal en een kosmisch proces, “de spil waar de evolutie om draait” (Revis, p 63). Teilhards fundamentele hypothese is dat materiële complexiteit evenredig is met toenemend bewustzijn (Delfgauw, p 70, 76).

Paapse streken (Rutger Pontzen de Volkskrant 6 januari 2023, p. V6-7):
Volgens
Gregor Weber van het Rijksmuseum, waar dit jaar de grote Vermeer-tentoonstelling is te zien, is het werk van Johannes Vermeer niet zo wezenlijk calvinistisch als wij denken. De Delftse schilder was ook geïnspireerd door het jezuïtische gedachtengoed.
De timing voor de onthulling is niet geheel onverwachts. Dit voorjaar laat het Rijks de grootste overzichtstentoonstelling aller tijden van
Vermeer (1632-1675) zien, met maar liefst 28 van de 37 aan hem toegeschreven schilderijen. In aanloop daarvan ligt vanaf volgende week Webers boek in de winkel: Johannes Vermeer Geloof, licht en reflectie. ‘Mijn onderzoek werd te uitgebreid om in de tentoonstellingscatalogus op te nemen. We hebben er een apart boek van gemaakt.’

Hoe de ‘bijbel van de kunstgeschiedenis’ symbool staat voor het westerse perspectief (Rutger Pontzen de Volkskrant 10 maart 2022):
Het monumentale naslagwerk History of Art van Horst Woldemar Janson (1913-1982) bestaat zestig jaar. Hoe kon dit gebrekkige boek zo lang toonaangevend zijn?
Oké, in de ondertitel werd het woord ‘wereldgeschiedenis’ vervangen door ‘westerse geschiedenis’. En ja, in de achtste en laatste ‘geheel gereviseerde’ editie is werk van zo’n
twintig vrouwen te zien, plus acht pagina’s multiculturele kunst, twee bladzijden over sociale fotografie en mondiale kunst, één over feminisme, één over Afrikaans-Amerikaanse kunst, amateurkunst en textiel – een minimaal aantal op een omvang van meer dan duizend pagina’s.
Die herkenning maakte elk museumbezoek plezierig en overzichtelijk, en Jansons kunsthistorische ordening onuitroeibaar. Het gemak en belang van zijn canon heeft er lange tijd toe geleid dat de indeling van de kunstgeschiedenis in perioden, stromingen en een trits bekende namen onwrikbaar bleef. Net als de witte, westerse, mannelijke kijk op de ‘wereldgeschiedenis’ van de kunst.
Hoe kun je anders verklaren dat de stem van de
Guerrilla Girls, die al in 1984 voor de deuren van het Museum of Modern Art en tien jaar later bij het Stedelijk Museum in Amsterdam demonstreerden voor meer aandacht voor vrouwelijke kunstenaars, pas onlangs echt werd gehoord? Of dat er pas zo laat ruim baan werd gegeven aan kunstenaars met een andere dan westerse achtergrond? Aan outsider-kunstenaars? De aandacht voor textiel, keramiek, handwerk?

Jezus' liefste (Rob van Scheers Volkskrant 22 maart 2018 V8-9):
In Mary Magdalene wordt het klassieke beeld van de Bijbelse
Maria Magdalena bijgesteld. Ze was geen hoer.
Net als
Jezus blijft Maria Magdalena een multi-interpretabele icoon. Daar gaat de nieuwe speelfilm Mary Magdalene weinig aan veranderen. Erg is dat niet. Zo blijft er nog wat over voor een geanimeerde nazit.

Ook dit is geen wildernis of Mens vernietigt in rap tempo de ware wildernis (Ben van Raaij de Volkskrant 30 december 2016 katern Vonk p. 6-7):
In rap tempo verdwijnt de ware wildernis en dat is dramatisch. Deze trend is te keren, stellen ecologen. Al moeten we niet denken dat we terug kunnen naar een Hof van Eden.
Menselijke verstoringen
Ergens begin vorige eeuw, zegt Marris, is de aarde door de expansie van de wereldbevolking omgeslagen van 'overwegend wild' in 'overwegend antropogeen'. Sommige puristen gaan nog verder: volgens
klimaatactivist Bill McKibben hebben we de wilde natuur de nek al omgedraaid. Door de uitstoot van broeikasgassen en de daardoor veroorzaakte klimaatverandering is er immers geen plek op aarde meer die níét fundamenteel is veranderd door de mens. Volgens deze visie leven we inmiddels in het Antropoceen.
Een uitbundig mozaïek
Voor de rest moeten we ons verlies nemen. Want we hebben iets kapotgemaakt van
onvergelijkbare schoonheid en complexiteit. We hebben de wilde aarde onderworpen, met alles wat erop leeft, inclusief de laatste vrije nomaden, een handjevol indianen dat nog rondzwerft in het grensgebied van Brazilië en Peru. We hebben, zoals Bill McKibben het omschreef, de natuur vermoord - niet de natuurlijke processen, maar de betekenis van de natuur als een werkelijkheid die groter is dan en onafhankelijk is van onszelf.

'Shell is een erg onverantwoordelijk bedrijf' (Ben van Raaij Volkskrant 14 februari 2015):
Bill McKibben, klimaatactivist
Vandaag is Global Divestment Day, een actiedag voor het afbouwen van investeringen in fossiele brandstoffen. Journalist Bill McKibben is een drijvende kracht achter de fossielvrij-beweging. 'Met rede alleen redden we het niet. Passie, verbeelding en creativiteit zijn het antwoord.'
Desinvesteren: ook in Nederland
In het kader van Global Divestment Day zijn er vandaag ook in Nederland acties. De desinvesteringsbeweging (hier vertegenwoordigd door Fossielvrij Nederland) is afgelopen jaar flink aangeslagen, in de VS maar ook in Europa. Honderden beleggers van publiek geld, waaronder universiteiten, kerkgemeenschappen, gemeenten en pensioenfondsen, besloten hun beleggingen in fossiele brandstoffen (deels) af te bouwen. Een grote trofee was de Rockefeller Foundation, waarvan het kapitaal door oliebaron John D. Rockefeller werd vergaard. Ook het grootste beleggingsfonds ter wereld, het Noorse staatspensioenfonds, is fossiele belangen aan het afstoten. Veel andere beleggers staan onder druk, van Harvard University en de Church of England tot pensioenfonds ABP.

Nieuwe blik terug (Josph Bolgne Chevalier 26 februari 2023 - NTR (1/6) NPO2):
Op afbeeldingen zien we hem met fraaie pruik, geheel naar de mode van zijn tijd:
Joseph Bologne Chevalier de Saint-George (1745-1799), zoon van een Franse plantage-eigenaar en een tot slaaf gemaakte moeder. Als 10-jarige komt hij vanuit Guadeloupe naar Frankrijk. Daar ontpopt hij zich als virtuoos componist en violist, maar ook als schermkampioen én kolonel in het Franse leger. Ruim 200 jaar lang is zijn werk onder het stof van de geschiedenis verdwenen, maar daar lijkt nu verandering in te komen. Er is zelfs een film over hem gemaakt. Wie is deze alleskunner? Wat is er waar van het verhaal over zijn rivaliteit met Mozart?

Nee, het geld druppelt niet altijd door naar beneden. Belast winst meer, arbeid minder (Red. de Volkskrant 13 maart 2023, p. 20):
Terwijl werknemers in koopkracht erop achteruit gaan, herleeft het idee dat
hogere belastingen op winst en vermogen de welvaartsgroei zouden afremmen. Geloof het niet, betogen enkele prominente hoogleraren economie.
Arnoud Boot (Universiteit van Amsterdam), Jaap Bos (Universiteit Maastricht), Erwin Bulte (Wageningen Universiteit), Rick van der Ploeg (Oxford University), Hans Schenk (Universiteit Utrecht), Esther-Mirjam Sent (Radboud Universiteit), Irene van Staveren (Erasmus Universiteit), Tom van Veen (Universiteit Maastricht)

Tien jaar na Occupy heeft het grote geld gewonnen, en alweer gaat het over ongelijkheid (Toine Heijmans de Volkskrant 9 februari 2022 p. 9):
Waar is Occupy gebleven, vroeg
Auke Kok zich af in zijn NRC-column, waar is de grote protestbeweging tegen de sociaal-economische ongelijkheid die tien jaar geleden kwam, zag en verloor?
Tegen het grote geld kun je
klein beginnen, dat heeft Occupy hem geleerd. ‘Ik zocht een duurzaam leven, ook financieel, weg van het systeem, en kwam hier in Portugal terecht.’ Hij is niet de enige van toen die een eigen weg bewandelt. ‘We maken een wereld van overvloed, en drukken dat uit in geld. Dat is onhoudbaar, en de wortel van veel sociale problemen. Dat gaat niet weg. Maar er zijn dus dingen die je zelf kunt doen.’

Nick Leeson, Jérôme Kerviel en London whale geven het eerste signaal dat de banken hun risicobeheersing niet op orde hebben.
De illusiecultuur van de zeepbel, de aardse trimurti (drie guna’s) is de inverse van de hemelse Trimurti. Banken zorgen voor het scheppen van geld en een zakenbank á la Goldman Sachs, Lehman Brothers en banken die ongeremd geld in dubieuze waardepapieren hebben gestoken of bankemployees als Nick Leeson (Barings Bank), Jérôme Kerviel (Société Générale), London whale
(JPMorgan Chase) of ex-zakenman en -belegger Bernard Madoff voor het vernietigen.
Of in de woorden van Bolkestein: de lotgevallen van de euro zijn ‘een goed voorbeeld van politiek wensdenken dat nuchter economisch denken overvleugeld’ (de Volkskrant 3 december 2011).

‘Overal in de wereld ontstaat nu het idee dat geld en schulden gratis zijn’ (Yvonne Hoffs interviewt Klaas Knot de Volkskrant 23 december 2019, p. 8-9):
De blijvend lage rente is steeds meer een doorn in het oog van Klaas Knot, de president van De Nederlandsche Bank.
De balans tussen de positieve en negatieve effecten daarvan verschuift volgens hem in de verkeerde richting.

Nieuwe organisatie fluisteraars (Katja Verdoorn De Groene Amsterdammer 23 maart 2023, p. 71):
Inmiddels pensionado na een
professioneel leven in de in- en externe advieswereld heb ik het artikel over de nieuwe organisatiefluisteraars in De Groene van 9 maart met bijzondere interesse gelezen. Het biedt belangrijke inzichten in de wijzen waarop grote adviesbureaus jonge academici werven, maar hun beloften vaak niet waarmaken.
Het moment van de
waarheid is het moment waarop opdrachtgevers de adviezen gaan implementeren. Dan wordt duidelijk of het adviestraject aansluit bij de organisatorische werkelijkheid. Vaak is dat niet zo en komen discrepanties aan het licht die opdrachtgevers, door hun inhoudelijke afhankelijkheid, niet kunnen oplossen. Ze doen dan iets wat mensen op de werkvloer niet snappen: ze gaan verder met het falende bureau óf switchen naar een ander ‘gerenommeerd’ bureau, waarna zij hetzelfde beleven. Zó blijft de advieswereld in leven.
Dat lukt om nog een andere, pikantere reden: het zijn niet de consultants maar de
opdrachtgevers die het falen toedekken. De consultants vertrekken, maar de opdrachtgevers moeten zich op hun managementposities zien te handhaven. Hun geloofwaardigheid en prestige staan op het spel. Ook dat weten ervaren consultants. Ze bezorgen hun klanten statusmunitie door ze op te nemen in hun dure, exclusieve netwerken opdat zij voelen: wij zijn allen lid van ‘the association for mutual admiration’.
Het gaat niet alleen om de
industriële - en agrarische lobby, maar vooral om de concultancy industrie, de lobby van grote adviesbureaus als McKinsey. In de zeventiger jaren was het adagium van de McKinsey's Diversification (matrix van Ansoff), twintig jaar later back to the core business.

‘Historische misleiding’ in Het verhaal van Nederland (Showredactie Tubantia 21 maart 2023):
Vier organisaties van verzetsleden uit de Tweede Wereldoorlog komen wederom in opstand tegen omroep NTR. Zij willen dat de omroep een uitzending van de tv-serie
Het verhaal van Nederland aanpast.
De organisaties zijn van mening dat het in het programma lijkt alsof het verzet in Nederland niet of nauwelijks bestond en spreken van ‘
historische misleiding’. ‘Alsof het Nederlandse volk laf was en op grote schaal actief met de bezetter meewerkte’, aldus de organisaties, die ook een advocaat in de arm hebben genomen, in een verklaring. Het gaat om de Stichting 1940-1945, Stichting Herinnering Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers en Landelijke Knokploegen, Stichting Jacoba van Tongeren en het Verzetsmuseum in Amsterdam.

Is handel in excuses ook Het Verhaal van Nederland? (Peter de Waard de Volkskrant 15 februari 2022 p. 21):
In het tv-programma
%Het Verhaal van Nederland toonde acteur Daan Schuurmans vorige week hoe de Romeinen van Julius Caesar hier kwamen en de Germaanse stammen afslachtten.
Vlak daarvoor waren in het NOS Journaal beelden vertoond van
schuldbewuste bestuurders van De Nederlandsche Bank (DNB) die rekenschap wilden afleggen voor het aandeel van hun verre voorgangers in de koloniale slavernij en een passend gebaar wilden maken.
De gemeente Amsterdam maakte vorig jaar bij monde van burgemeester
Femke Halsema al excuses voor het aandeel van de stad in de instandhouding van de slavernij. De Nederlandsche Bank nog niet, net als de staat die zich tot nu toe beperkt tot spijtbetuiging.
De
rijkdom die het land nu nog geniet, is deels gebaseerd op het koloniale verleden en het slavenverleden. Nederland heeft 612 ton goud in de kluizen liggen, hetgeen meer is dan alle Afrikaanse landen samen.
Daan Schuurmans is nog maar gevorderd tot het jaar 300, dus misschien blijkt de komende weken dat er nog veel meer te halen is. Dan kan Nederland als handelsnatie gewoon weer wat doorgeven en worden alle rekeningen uit het verleden vereffend. Handel is eigenlijk Het Verhaal van Nederland.

Dylan van Bekkum en Dion Mebius laten in de Volkskrant 23 april 2020 zien dat de Tweede Kamer met de Nieuwe Adviesclub voor de interdisciplinaire aanpak kiest. Zowel de column Moeten alle 65-minners gewoon weer gaan werken? van Peter de Waard in de Volkskrant 24 april 2020 als de column Duurzame lichtwereld van Hans Krӧder in het Bres Magazine #321 mei/juni 2020 laten zien hoe het mogelijk is een Duurzame samenleving te bereiken.

Stekel Zonder ego of Laten we van Kesteren naar Brussel sturen (Raoul du Pré de Volkskrant 30 juni 2016 p. 21):
Schaduwkoning Niek Jan van Kesteren deed er woensdag in de Volkskrant alles aan om zijn mythische imago als machtig coulissenfluisteraar door te prikken. Met elke zin die hij uitsprak plaatste hij zichzelf nog wat verder op de achtergrond. En toen begrepen we opeens waarom hij zo succesvol kon opereren in de polder. Juist daarom! Wat een verademing.
- 'Je staat als een reiger langs de kant en slaat toe als de vis voorbijkomt. Ze moeten je niet zien.'
- 'Meestal zijn meningsverschillen opgeblazen door onkunde of emotie.'
- 'Kein Ego, keine Probleme. Zorg ervoor dat anderen met de eer gaan strijken.'
- 'Blaas jezelf niet op.'
En zo ging dat door. Van Kesteren is pas 63. Er is nog veel voor hem te doen. Als we hem nou eerst eens naar Brussel sturen om daar wat mensen bij de hand te nemen?

De stikstofprofessor van Nederland’ wil nu doorbeuken (Yvonne Hofs de Volkskrant 6 maart 2023, p. 23):
De hoogleraar is ook voorzitter geweest van het International Nitrogen Initiative, een internationale klankbordgroep van vooraanstaande stikstofexperts. In 2000 publiceerde hij het boek
De vliegende geest, over de gevolgen voor de natuur van de ammoniakemissies van de landbouw. Samen met Berno Strootman presenteerde hij in 2021 een ongevraagd beleidsadvies aan het kabinet. Op basis van eigen modelberekeningen adviseert hij de overheid zoveel mogelijk veehouderijen in de Gelderse Vallei en in het Groene Hart uit te kopen, omdat dit de meeste stikstofreductie voor de natuur oplevert.
Stikstof: Rijk moet met de billen bloot
Zonder het aanwijzen van enkele
sleutelgebieden is de stikstofaanpak kansloos en wordt het hele land nodeloos onder druk gezet.
Integraal
Bij het aanwijzen van die gebieden moet je volgens
Erisman en Strootman kijken waar de andere grote opgaven liggen, zoals klimaat, droogte, biodiversiteit en bodemdaling. Via een integrale aanpak kan zo het aanpakken van de stikstofopgave worden gebruikt als hefboom voor het aanpakken van die andere opgaven.

'Vliegende Geest' beroert natuur en drinkwater (Rob Buiter Trouw 23 december 2000):
,,Ik denk niet dat het de bedoeling is van de natuur, om met
regen de akkers te bemesten.' Het zou zo een stelling kunnen zijn van een hedendaagse natuurbeschermer die de enorme hoeveelheden mest en ammoniak uit de landbouw aan de kaak wil stellen. Het is evenwel een citaat van de negentiende-eeuwse Brit Robert Smith. Deze 'Alkali Inspecteur' had rond 1850 bij zijn onderzoek aan het regenwater rond Manchester al geconstateerd dat er 'naast een hoop zwavelzuur uit de industrie' veel ammoniak in de neerslag zat, zelfs zoveel dat de planten er beter van gingen groeien. In ons land zit er tegenwoordig al zoveel ammoniak in de lucht, dat zelfs de armste zandgronden op rijk bemeste akkers beginnen te lijken. Veel wilde planten, die doorgaans niet van al die mest houden, leggen dan ook het loodje in de strijd tegen gras en brandnetel.

Provincies lopen achter met lobbyregels - lobbynetwerken (Wilco Dekker en Ariejan Korteweg de Volkskrant 6 maart 2023, p. 13-15):
Terwijl ze
beslissen over cruciale zaken als woningbouw en stikstof zijn provincies nog lang niet zover als het Rijk met lobbyregels, blijkt uit onderzoek van de Volkskrant en Open State Foundation. ‘Dit draagt niet bij aan het tegengaan van de schijn van belangenverstrengeling.’ Gedragscodes
Het ministerie voorziet ook in een Handreiking integriteit voor politieke ambtsdragers bij provincies, gemeenten en waterschappen. Dat is, net als de^gedragscode, niet dwingend en zonder rechtsgeldigheid. Provincies en bestuurders, die beslissen over steeds prangender onderwerpen als stikstof, woningbouw en de energietransitie (denk windmolens), hebben zodoende veel ruimte voor eigen invulling. Zo mogen gedeputeerden zelf uitmaken of ze kunnen meestemmen bij kwesties waar belangenverstrengeling in het spel kan zijn.
Open State Foundation vindt het belangrijk dat iedereen zelf kan meekijken en hier vervolgens conclusies uit kan trekken, zegt onderzoeker Juffer. ‘Vanuit het oogpunt van transparantie draagt het ontbreken van diverse gegevens dan niet bij aan het tegengaan van de schijn van belangenverstrengeling. En dat is juist belangrijk voor het vertrouwen in de democratie. Het onderzoek laat zien dat er nog een lange weg te gaan is.’

Bestuurscultuur: (Buitenhof 5 maart 2023, NPO2):
Op 15 maart gaat Nederland naar de stembus voor de verkiezingen van de Provinciale Staten en Waterschappen.
In Buitenhof schuiven zes politieke kopstukken aan tafel om
prangende kwesties te bespreken die spelen in de verschillende provincies.
Caroline van der Plas, (BBB), Jesse Klaver (GroenLinks), Lilian Marijnissen (SP), Attje Kuiken (PvdA), Annabel Nanninga (JA21), Esther Ouwehand (PvdD).

Niets te kiezen bij de waterschappen? Het is juist al jaren niet zo spannend geweest (Sheila Sitalsing de Volkskrant 4 maart 2023, Zaterdag p. 12-13):
Ook in de waterschappen spelen
conflicterende belangen waar u heus iets van vindt, betoogt Sheila Sitalsing. Een recente wetswijziging maakt de verkiezingen bovendien democratischer dan ooit. Dit is hét moment om de besturen op te schudden.
Theo Dersjant, eveneens journalist, beet zich vast in het waterschap Rivierenland (ze schrokken zich er te pletter, kritische belangstelling van een journalist, dat hadden ze niet eerder meegemaakt!), en schreef er het boek Oud bestuur over. Daarin stelt hij: ze doen in zo’n bestuur helemaal niets met hun gekozen mandaat. En geen haan die ernaar kraait.

Nederland is een beetje in de leer bij Frankrijk qua geopolitieke strategie’, zegt Cuperus. ‘Veel traditioneel ‘Franse’ onderwerpen domineren nu de Europese agenda: strategische autonomie, geopolitiek, industriepolitiek. Dat is de paradox: Europa is aan het verfransen, maar tegelijkertijd marginaliseren de Fransen binnen Europa.’

Is alleen de schuld van Griekenland 'onhoudbaar'? (Peter de Waard de Volkskrant 9 februari 2017, p. 29):
De schuldberg in de wereld is volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) sinds begin deze eeuw verdubbeld tot 152 biljoen dollar (143 duizend miljard euro of 143 met nog twaalf nullen). Dat is 225 procent van het mondiale bbp. En dan zijn de schulden van de financiële sector niet meegerekend.
Het IMF vindt de ontwikkeling van de schulden ook
zeer verontrustend, maar noemt alleen die van Griekenland 'onhoudbaar'. Deze kwalificatie betekent dat het IMF volgens de eigen regels aan dit land geen kredieten meer kan verlenen omdat het geld met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in een bodemloze put verdwijnt. En zonder IMF zal ook Nederland, zo benadrukte Dijsselbloem, geen steun meer aan Griekenland geven. Hiermee is de Grexit terug op de agenda.
Dat nu door het IMF wekelijks de stormbal wordt gehesen over Griekenland is verdacht. De kwalificatie
onhoudbaar is arbitrair. Het is geen objectief economisch oordeel, maar een politiek signaal.
Het IMF - onder Franse leiding en met veel
keynesiaanse economen - wil dat Duitsland met zijn export- en begrotingsoverschotten het strikte bezuinigingsbeleid opgeeft en als motor van Europa de muntunie een duwtje in de rug geeft. Het wil ook de rest van de wereld tonen dat het niet alleen landen in Europa helpt, zoals de derde wereld nu al roept en Trump ook wel zal roepen.
Als het politiek weer mogelijk is zal de Griekse schuld weer even
(on)houdbaar zijn als die van de rest.

Klinkt ergens nog de sound van Woodstock of heerst Friedman? (Peter de Waard Volkskrant 28 maart 2017 p. 29):
Maar in de jaren negentig groeiden de bomen nog tot in de hemel en voelde niemand zich genoodzaakt een rem te zetten op de ontwikkeling. Zelfs de sociaaldemocratie sloot met haar
Derde Weg Reaganomics in de armen. De crisis van 2007 had het tij moeten keren. Maar tien jaar later is aandeelhouderswaarde nog steeds heilig. TMG, Unilever en AkzoNobel zijn omsingeld door belagers. Banken sluizen geld weg naar belastingparadijzen, accountants gaan de fout in en het volk stemt op Rutte, Merkel en Trump.
Er zijn waakhonden die de excessen moeten tegengaan, maar die liggen aan de leiband van de overheid.
Woodstock is vervlogen,
Friedman is de profeet.

'Wanneer is schuld onhoudbaar?' (Peter de Waard de Volkskrant 16 juli 2015, p. 23):
De Griekse schuld bedraagt 340 miljard euro, zo meldt een van de vele schuldenklokken (debt clocks) op internet, waar euro's en dollars sneller voortrazen dan honderdsten van seconden op een stopwatch.
In Griekenland wonen elf miljoen mensen. Per inwoner komt de schuld neer op 30.900 euro. De Ieren hebben per inwoner een schuld van 45.800 euro - bijna 50 procent hoger - en de Italianen van 43.900, de Fransen van 37.100 en de Belgen 34 duizend per inwoner. Nederland (28.318 euro) zit net onder de Grieken.
Griekenland moet daarom een absurd hoge rente betalen in een tijd met nauwelijks groei en nauwelijks inflatie. Dat maakt de schuld op dit moment onhoudbaar, zodat het land zijn hand ophoudt.
Schuldkwijtschelding is niet nodig.
Beter is de Griekse schuld te laten slapen door omzetting in laagrentende eeuwigdurende of perpetuele leningen.

De ondraaglijke lichtheid van de Derde Weg' In NRC Handelsblad schrijft Merijn Oudenampsen een recensie van het boek van Duco Hellema en Margriet van Lith Dat hadden we nooit moeten doen: De PvdA en de neoliberale revolutie van de jaren negentig.
In Het Parool recenseert John Jansen van Galen het boek: "Hoe de PvdA afscheid nam van de sociaaldemocratie."
In Betrouwbare Bronnen 123 spraken
Jaap Jansen en PG Kroeger anderhalf uur met de auteurs.

Geen ‘gratis geld’ meer: rentelasten omhoog, minder voor koopkracht (Yvonne Hofs de Volkskrant 25 mei 2022 p. 5):
Ambtenaren waarschuwen minister Sigrid Kaag van Financiën voor de oplopende rentelasten op de staatsschuld. Na drie jaar van profijtelijk schulden maken, moet het kabinet weer wennen aan het
aloude adagiumgeld lenen kost geld’.

Economen vergeten te vertellen, dat elke homo sapien is ook een homo-economicus (Trouw 6 januari 1998):
'
Welvaart zit van binnen' constateerde econoom Jan Pen twintig jaar geleden.

Vrijheid moet je leren (Peter Giesen de Volkskrant 25 februari 2023, Boeken p. 14-16):
De Frans-Marokkaanse
Leïla Slimani baseerde haar nieuwe roman op het leven van haar ouders in het Marokko van de jaren zestig. ‘Als mensen veel feesten en joints roken, betekent dat nog niet dat ze vrij zijn.
U zei dat
Macron hoop gaf, een jonge president die niet de hele tijd over identiteit praatte. Hoe kijkt u nu naar zijn presidentschap?
‘Pff… Schrijvers wordt te vaak gevraagd naar politiek en samenleving. Wat vindt u hiervan, wat vindt u daarvan? Ik heb geen zin om hierop te antwoorden. Schrijvers zijn vertellers van verhalen, geen politieke commentatoren.’
Toch lijkt de keuze van uw personages een beetje schematisch. Denkt u niet: om het verhaal van Marokko te vertellen heb ik een
hoge ambtenaar nodig, een politieman, een hippie, een vrouw die vrijheid zoekt en in de prostitutie belandt?
‘Ik heb geen plan, geen structuur om te beginnen. De personages zijn mensen die min of meer bestaan hebben. Los daarvan: het leven ís heel schematisch. De roman is een weerspiegeling van het leven en het leven zit vol clichés. We vertegenwoordigen allemaal iets. We zijn geconditioneerd om te wonen waar we wonen, met de vrienden die we hebben, het beroep dat we uitoefenen. Als mensen origineel willen zijn, is dat vaak gekunsteld.
'Er zit iets onheilspellends in
Kijk ons dansen'': de personages dansen en vieren feest terwijl de wereld om hen heen zich sluit en grimmiger wordt. Leven we nu weer in zo’n tijd?
Amine ziet heel goed dat er iets niet klopt. Tijdens de bruiloft van Aïcha en Mehdi schaamt hij zich voor zijn rijkdom tegenover de arme arbeiders die achter de heg zitten te kijken. Aïcha ziet heel goed de ellende van een arme jonge vrouw die ze helpt bij haar bevalling. Ze voelt de onmacht tegenover die misère. Ze weten het wel. Maar ze maken de keuze om geen heilige te worden. Wie van ons doet dat wel? Dat is de menselijke conditie, we zijn kwetsbaar, dom, inconsistent. Op straat zie je een kind bedelen, maar je vervolgt je weg naar een restaurant waar je een quinoasalade van 20 euro bestelt. We dansen allemaal.’

Er blijft behoefte aan een nieuw gezichtspunt zoals paus Franciscus, Alessandro Baricco en Alexandria Ocasio-Cortez beschrijven op het morele kompas (balk en splinter, Gouden kalf en zondebokmechanisme). Of kan alleen kunst ons nog redden?
Meta-leren,
bewustzijn van bewustzijn, het reflexieve zelfbewustzijn maakt leren mogelijk. Het Oude Testament spreekt van het Gouden kalf en het Nieuwe testament van dat Niemand twee heren kan dienen: Jullie kunnen niet God dienen én de mammon. Ook nu gaat het nog steeds om een medaille met twee kanten, Goed en Kwaad (zie ook Demon est deus inversus, Qliphoth en klippoth).

Zie de blinde vlekken in de spiegel (Ianthe Sahadat interviewt Dilara Bilgiç de Volkskrant 25 februari 2023, Opinie p. 22-23):
In een poging de
polarisatie in onze maatschappij te doorbreken, begint schrijver en denker Dilara Bilgiç bij zichzelf. ‘Je kunt anderen wel verwijten dat ze in hokjes denken, maar kijk eerst eens naar jezelf.’
Om de maatschappelijke verdeeldheid en polarisatie te ontmantelen, moet ik op zelfonderzoek, besloot Bilgiç. Over deze zoektocht naar haar eigen blinde vlekken en vooroordelen, vol ongemak en bijzondere ontmoetingen, schreef
Bilgiç haar boek De gelabelde (net als in de titel zijn alle hokjes, generalisaties, vooroordelen en containerbegrippen in het boek doorgestreept) en spreekt ze op 8 maart aanstaande de jaarlijkse Amersfoortse Bergrede uit. Sprekers als filosoof Bas Heijne, psychiater Dirk de Wachter, antropologiehoogleraar Amade M’Charek en schrijvers Marjoleine de Vos en Joris Luyendijk gingen haar voor.

Verkoop jezelf nooit aan anderen’ (Berend Jan Bockting interviewt Alejandro Jodorowsky de Volkskrant 25 februari 2023, p. 30-31):
Cineast
Alejandro Jodorowsky heeft nooit water bij de wijn gedaan. Dat is opnieuw te zien in een retrospectief van zijn wonderbaarlijke films. De Volkskrant sprak hem in Parijs.
Wonderschone droom
Nog altijd spreekt de
meesterlijke documentaire Jodorowsky’s Dune, over zijn gefnuikte poging om sciencefictionklassieker Dune te verfilmen, tot de verbeelding. Pink Floyd zou de muziek maken, de cast zou bestaan uit onder meer Salvador Dalí, Mick Jagger en Orson Welles. Het project kwam niet van de grond. ‘Het was een wonderschone droom’, zegt Jodorowsky. ‘En die documentaire mag je ook zien als mijn manifest. Om geen slaaf te worden van een culturele industrie. Een waarschuwing: verkoop je zelf niet aan anderen. Nooit.’

CDU moet zich niet aan radicaal-rechts spiegelen (Ton Nijhuis de Volkskrant 14 februari 2020 p. 23):
Wat heeft de CDU nodig nu ‘AKK’ zich heeft teruggetrokken? Een voorzitter die
bindt en visie biedt op de toekomst van Duitsland, vindt Ton Nijhuis van het Duitsland Instituut.
Moderator
Naast integreren moet de nieuwe partijvoorzitter ook kunnen bezielen. Merkel stond voor een ‘post-heroïsche politiek’, waarin de kanselier geen charismatisch leider is, maar eerder een moderator die telkens compromissen tussen betrokken partijen moet zien te smeden. Dat is noodzakelijkerwijs een politiek van hier en nu, gericht op de problemen die zich aandienen, op crisismanagement. Deze ontbeert het grotere verhaal.
Het gaat erom perspectieven voor de toekomst te formuleren, waartoe leden en kiezers zowel in het westen als in het oosten zich voelen aangetrokken.

In Hugo de Jonge komt het allemaal samen. In Hugo en zijn Masterplan (Marcia Luyten de Volkskrant 21 februari 2023, p. 2):
De Rijksbouwmeester en zijn voorgangers zullen opgetogen naar
Hugo de Jonge hebben geluisterd, toen die in Buitenhof zijn Woningwet uiteenzette. Hij wil wat zij al vijftien jaar willen: dat Den Haag weer stevig de regie voert.

Ronald Plasterk (De Groene Amsterdammer 16 februari 2023, p. 71):
In de rubriek ‘
In Den Haag’ in De Groene van 25 januari stelt Merijn Oudenampsen dat populisten als Ronald Plasterk precies doen wat zij de ‘linkse elite’ verwijten: in naam van een minderheid continu mensen lastigvallen over wat ‘correcte’ meningen zijn. Het doel van Plasterk met zijn wonderlijke columns in De Telegraaf is polariseren en dat lukt hem wonderwel. Ze hebben mij in ieder geval een jarenlange vriendschap gekost.
Jammer en
slecht voor je gezondheid, al dat gepolariseer, je zou er kanker van krijgen. Maar gelukkig werkt de heer Plasterk aan een kankervaccin. Je zou het een verdienmodel kunnen noemen. Geen verdienmodel voor De Telegraaf overigens, want mijn abonnement heb ik opgezegd. Dat zal ze leren die Plasterk eens aan te pakken.

Hij voorspelde al jaren dat in 2020 de Derde Wereldoorlog begint (Wil Thijssen interviewt Ingo Piepers de Volkskrant Zaterdag 11 januari 2020 p. 6-7):
‘Ik ben geen gekke henkie, dit is het resultaat van wetenschappelijke analyse.’
Zijn voorspelling is 'geen gekke-henkieverhaal' - de oud-officier van het Korps Mariniers baseert zijn prognose op een wetenschappelijke analyse van alle oorlogen in de afgelopen vijfhonderd jaar, waaraan een of meer grootmachten deelnamen. Hij promoveerde erop in 2006.
Dat impliceert dat we geen vrije wil hebben.
‘Ik zal niet zeggen dat we moleculen zijn in een groot systeem, al lijkt het er wel op, maar onze vrije wil is veel kleiner dan we allemaal denken. Waarom zou het sociale systeem dat wij met elkaar bouwen vrij zijn van wetmatigheden die gelden voor alle ecosystemen?' We zijn ook onderhevig aan de zwaartekracht. Als jij hier nu van mijn balkon springt, weet je dat je naar beneden valt. Ook als je liever rechtdoor vliegt. Daar ga jij niet over.’
‘Mensen waarschuwen me: realiseer je je wat je beweert? Je zet jezelf neer als de zoveelste gekke henkie die roept dat de wereld vergaat. Tegen dat beeld moet ik opboksen. Maar als ik na wetenschappelijke analyse zulke wetmatigheden ontdek, moet ik die dan uit zelfbescherming voor me houden?’
Integendeel
Piepers zette zijn boeken
On the Thermodynamics of War and Social Evolution en 2020 Warning'' gratis online. ‘Ik wil dit zo toegankelijk mogelijk maken.

Lilian Marijnissen (De geknipte gast 24 februari 2023):
Lilian Marijnissen, de politicus die net het boek De winst van eerlijk delen heeft geschreven, stelt dat de politiek een harde wereld is waar weinig ruimte is voor emoties en waar je altijd op je hoede moet zijn. Lilian, die opgroeide als enig kind, heeft de politiek met de paplepel ingegoten gekregen. Haar vader Jan was jarenlang het boegbeeld van de SP, de partij die Lilian nu ook als fractievoorzitter leidt. Lilian lijkt vierentwintig uur per dag politicus, maar toch kan ze zich ook wel een andere toekomst voorstellen.

Oog in oog (21 juli 2015):
In het interview van
met Jan Marijnissen zegt Marijnissen dat 10% van de armste Nederlanders er 30% op achteruit is gegaan. Het neoliberalisme loopt volgens Marijnissen op zijn laatste benen. De SP haalde bij de verkiezingen in 2006 25 zetels. Marijnissen stelt dat Max Verhagen en Jacques Tichelaar al voor de formatie in 2006 hadden afgesproken de SP uit de macht te weren. Het was dus niet zoals Wouter Bos zei dat de SP niet wilde. Volgens Marijnissen had Wouter Bos bij de formatie tegen Balkenende moeten zeggen dat de PvdA zonder de SP niet meedoet.

'Herverdeling van inkomen is nodig' (Hans Wansink de Volkskrant 6 augustus 2016 p. 25):
Chrystia Freeland bewoog zich twintig jaar lang tussen de nieuwe rijken over de hele wereld, voor de Financial Times, The Economist en voor financieel expertisebureau Thomson Reuters. Een keur aan miljardairs behoort tot haar vriendenkring, van speculant en weldoener George Soros, via Aditya Mittal van het gelijknamige staalconcern tot Google-tycoon Eric Schmidt.
Haar bestseller
Plutocrats is een schitterend én ontluisterend portret van de superklasse van miljardairs die de wereld over vliegt om de economische en politieke omstandigheden naar hun hand te zetten. De Canadese minister-president Trudeau benoemde Freeland eind 2015 tot minister van Internationale Handel.

The rise and fall van Ronald Plasterk (Frank Hendrikx de Volkskrant 27 juni 2015 katern Vonk p. 2-4)
Als intellectueel zwaargewicht werd Ronald Plasterk de politiek binnengehaald. Superslim, origineel, mediageniek en dan ook nog een bèta. Waar en waarom ging het mis?
23 april 2015
Drie Kamerleden zijn gekomen; dertien fracties schitteren door afwezigheid bij het overleg met minister Plasterk. Onderwerp van gesprek is ironisch genoeg 'de Doe-democratie'. Plasterk heeft al in 2013 een 65 pagina's dikke kabinetsnota met die titel naar de Kamer gestuurd. Twee jaar lang is er niet over gesproken, nu preekt Plasterk voor een verlaten parochie. Je zou het een schrobbering kunnen noemen, maar Plasterk geeft geen krimp. 'Ik vind dit een fascinerend thema', zegt hij in het lege zaaltje.
Mijn ego is te groot om gekwetst te kunnen worden, heeft hij zelf al eens geconcludeerd.
Het Kamerlidmaatschap van 2010 had de opmaat moeten zijn naar die rol als
schatkistbewaarder. Plasterk - onder Balkende IV een populair minister van Onderwijs en Cultuur - claimde plek drie op de lijst en werd woordvoerder Financiën. Een bioloog die zijn hele leven met wormen prutste? Zo ingewikkeld was die crisis niet, pochte Plasterk tegen iedereen die het wilde horen. De financiële sector, ach, het was uiteindelijk ook maar een bedrijfstak. Als je een paar simpele basisprincipes kende, praatte je op gelijk niveau met bankiers.
Een oplossing voor de twijfels over zijn geschiktheid had Plasterk ook. Hij regelde, naar nu blijkt, een onbetaald hoogleraarschap voor één dag per week aan de Universiteit van Amsterdam. Een professor in de 'Politiek-economische omgeving' als minister van Financiën, wie kon daar nog tegen zijn?
Als Plasterk al niet is verdwaald in de politiek, dan kunnen anderen hem in elk geval toch moeilijk volgen. De geneticus ontbeert volgens een ambtenaar zelf één politiek gen: hij is niet in staat draagvlak te creëren. Daarvoor is hij te eigenzinnig, te onvoorspelbaar en ook te veel op zichzelf gericht.
Oud-SP-leider
Jan Marijnissen herinnert zich hoe hij met hernia op bed lag en door Plasterk werd gebeld over de locatie van het nieuwe Nationaal Historisch Museum. Marijnissen wist dat er alleen politiek draagvlak was voor Den Haag of Amsterdam. Welke plek koos Plasterk? Arnhem. Het museum is er nooit gekomen.
En nu? Hoe verder met Dr. P?
Hij probeert de AIVD weer in rustig vaarwater te krijgen. De bezuinigingen zijn van de baan. In het Caribisch gedeelte van het Koninkrijk laat hij ook volgens critici standvastigheid zien.
Er zijn nog dingen te doen. Maar veel is het niet. Een val van het kabinet zou ook een genade kunnen zijn. De Universiteit van Amsterdam zoekt een nieuwe voorzitter van het college van bestuur. Zou uitstekend passen bij Ronald, zeggen de mensen die hem goed kennen.
Weer onder professoren.

Verder met Vincent (Michiel Kruijt interviewt Willem van Gogh en Janne Heling de Volkskrant 10 februari 2023, p. V2-4):
Het Van Gogh Museum viert zijn
50ste verjaardag met een expositie als ‘eerbetoon’ aan de familie die het museum mogelijk maakte en er altijd bij betrokken is gebleven. Twee familieleden vertellen over hun bijzondere rol.

Door Draghi's beleid worden alleen nieuwe zeepbellen opgeblazen, maar ook de kloof tussen rijk en arm vergroot. (Pieter Klok Volkskrant 12 december 2016 p. 17). Een signaal rond het marktfundamentalisme in de financiële wereld geeft Joris Luyendijk in zijn boek Dit kan niet waar zijn Joris Luyendijk onder bankiers op p. 85, het dot.com-schandaal (Internetzeepbel, Dot-com bubble) van rond de eeuwwisseling. De ICT-sector is volgens de utopie van Ayn Rand georganiseerd. De discussie over belastingparadijzen met Jeroen Dijsselbloem laat zien dat er slechts van een intellectueel retorische foefje, namelijk van struisvogelpolitiek sprake is. Dit geldt ook voor de retoriek rond een veilig land met Ronald Plasterk. Complexe wereldvraagstukken laten zich niet door een retorisch foefje oplossen.

Het is onwaarschijnlijk dat Melanie Schultz van Haegen van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu met de zelfrijdende auto de ongelijkheid, klimaatverandering, oplopende schulden, demografische zorgen en een steeds cynischer wordend electoraat oplost. Het hangt met de tijdgeest samen dat Melanie Schultz aan haar kiezers over de zelfrijdende auto's sprookjes vertelt of moet ik zeggen science fiction wat betreft 'Trucks kunnen over 5 jaar onbemand de weg op' (Volkskrant 6 oktober 2014). In het kader van risicobeheersing is het zeker handig wanneer een chauffeur een signaal krijgt wanneer hij te dicht op zijn voorganger zit.

Zie af van de dwangbuis van het regeerakkoord (Jan van Putten de Volkskrant 4 augustus 2017 p. 19):
Angst voor stemmenverlies is een slechte raadgever bij onderhandelingen over een nieuw kabinet.
Zoals het er nu uitziet, komt er op zijn best een kabinet dat in de Tweede Kamer slechts kan bogen op de kleinst mogelijke meerderheid en in de Eerste Kamer misschien zelfs dat nog niet eens. Een uiterst mager resultaat na maandenlang onderhandelen, als het al lukt.
Bovendien is dat resultaat niet allereerst een vrucht van vertrouwen, maar vooral van georganiseerd wantrouwen, alles tevoren vastleggen achter gesloten deuren. Erger is dat de onderhandelende partijen met een gedetailleerd regeerakkoord zowel zichzelf als de
oppositie van hun vrijheid van handelen beroven. En dat voor niet minder dan vier jaar.
Onbehagen hierover is niet nieuw. Vijftig jaar geleden zou D66, toen een nieuwe partij, het bestel grondig vernieuwen. In werkelijkheid is er sindsdien nauwelijks iets veranderd, zelfgenoegzaamheid had de overhand. Maar in de maatschappij hebben zich wel belangrijke veranderingen voorgedaan. Een van de belangrijkste is het toegenomen individualisme. Het individuele zelf-bewustzijn is toegenomen. 'Ik, de kiezer, heb gelijk.'
Als iedereen denkt dat hij of zij gelijk heeft en dat gelijk ook probeert te krijgen tegenover de anderen, ontstaat een onmogelijke situatie, als het ware een hobbesiaanse strijd van allen tegen allen. Daarvan zijn wij nu getuige, ook aan het Binnenhof. Ook het politiek leiderschap is van karakter veranderd, het is verschrompeld.
Tot omstreeks het midden van de vorige eeuw kende ons land leiders van formaat:
Drees, Romme, Oud, Schouten, Tilanus, Den Uyl. Hun kiezers volgden hen, droegen hen dikwijls op handen.
Dit soort
leiderschap behoort goeddeels tot het verleden. Naarmate de geëmancipeerde kiezers zelfbewuster werden, werden veel politici banger. Niet zonder grond, zie bijvoorbeeld hoe de Partij van de Arbeid is afgestraft voor haar deelname aan het tweede kabinet-Rutte. Daardoor afgeschrikt durven leiders nauwelijks nog risico's te nemen en wordt de kabinetsformatie gefrustreerd door angst voor de volgende verkiezingen. Het gaat bij de formatie evenwel om het landsbelang. Angst voor stemmenverlies in de toekomst is dan een slechte raadgever, getuigt niet van leiderschap.
De kiezers zouden moeten beseffen dat in ons Nederland datgene
wat ons verbindt doorgaans meer is dan wat ons scheidt en dat, wat dit laatste betreft, compromissen nodig zijn. De leiders doen er goed aan dit voor ogen te houden en in hun eigen optreden te tonen dat ze elkaar vertrouwen en dus elkaar een zo groot mogelijke vrijheid gunnen.

De blinde vlek van Bolkestein (Thomas von der Dunk de Volkskrant 28 december 2009):
Frits Bolkestein mist het kernprobleem waar het om de fundamentalistische haat jegens het Westen gaat. Wij geven de pro-westerse krachten weinig handvatten om Arabieren van die westerse voorbeeldigheid te overtuigen.
Van de door
Bolkestein zo geprezen cultuur van zelfkritiek, die het christendom van de islam doet onderscheiden, bleek in Washington overigens na 11 september weinig.
Iedereen die het waagde om bij
Bushs oorlogszuchtige optreden kanttekeningen te hebben, werd op de meest intimiderende wijze als landverrader gebrandmerkt. Als het zich bedreigd meent, blijkt er ook in het zo open discussiërende Amerika plots weinig ruimte voor nuances op het beeld van Goed en Kwaad - dan verschilt het daarin plots weinig meer van de Arabische wereld, waar men zich al decennia bedreigd vernederd voelt.
Why do they hate us? - Dat was de vraag die men zich wel stelde, maar niet durfde te beantwoorden, omdat het antwoord niet zozeer luidt: vanwege wat wij zijn, als wel: vanwege wat wij doen. Daar lag het aanvankelijke gelijk van Susan Sonntag, door Bolkestein gehekeld met de opmerking dat de oorlogen in Irak en Afghanistan op 11 september volgden en er niet aan voorafgingen. Ook Bolkestein hoort kennelijk tot degenen die menen dat de Amerikaanse bemoeienis met het Midden-Oosten pas na 2001 begonnen is.
Olie
Maar ginds is men de
decennialange westerse steun aan de sjah en de sjeiks, die meehielp de gewone bevolking onder de duim te houden en de democratische seculiere boodschap van het westen tot een farce maakten, niet vergeten. Er zijn nog genoeg beelden van een gezellig samenzijn tussen Rumsfeld en Saddam Hoessein in omloop om daarin te herinneren. Door omwille van olie en 'stabiliteit' met zogenaamd verlichte autocraten te pacteren joeg het Westen de aanvankelijk seculiere oppositie de moskee in - en de moskee laat zich ginds nu eenmaal níet zo makkelijk verbieden.
Het is de
moreel failliete politiek van het Westen van de afgelopen decennia zelf die mede de woede jegens het Westen verklaart - en tegelijk de tweeslachtigheid van die woede. Want een groot deel van de anti-Amerikaanse Arabische middenklasse zou tegelijk graag naar Amerika willen. emigreren: men is jaloers op wat wij kunnen zijn, en verbitterd omdat zijzélf dat mede door ons toedoen niet kunnen zijn.
Ook in Irak verwachtten vele hunner decennialang steun van ons bij hun behoefte om vrijer te kunnen ademen, en in plaats daarvan kwam uit Nederland slechts de
gifgashandelaar Van Anraat, die duizenden Iraakse Koerden de laatste adem ontnam.
Het is de
moreel failliete politiek van het Westen van de afgelopen decennia zelf die mede de woede jegens het Westen verklaart.

Essay Hoe de VVD conservatief werd
Naar rechts, naar rechts, verder naar rechts (Merijn Oudenampsen De Groene Amsterdammer 4 januari 2017):
De aanname dat
Mark Rutte geen politieke visie zou hebben is ongefundeerd. Hij heeft van de VVD een nieuw-rechtse behoudende partij gemaakt. Met als boegbeelden Ronald Reagan, Margaret Thatcher en Frits Bolkestein.
‘Dat we
inhoudelijk geen wonderen van hem mochten verwachten, maakte hij in zijn eerste zinnen al duidelijk’, constateerde de Volkskrant op zelfgenoegzame toon. Bij nader inzien is het juist deze veel beschimpte H.J. Schoo-lezing die getuigt van een duidelijke politieke visie: de VVD combineert als nieuw-rechtse partij een neoliberale economische visie met een conservatieve visie op cultuur.

Wie zich meester waant, is vaak een slaaf (Olaf Tempelman de Volkskrant 23 mei 2012)
De oerleer van de
paradox als tegengif voor de westerse consumptiemaatschappij? We leven in een behaagziek klimaat.
‘Taoïsme’, zegt Snijders, ‘is het enige isme dat niet valt te doorgronden. Al die andere ismen, confucianisme, boeddhisme, protestantisme, liberalisme, darwinisme, socialisme, die heb je op een gegeven moment door. Je ziet het trucje en de herhaling. De Tao blijft duister. Je kunt nergens schuilen.’
Taoïsme en confucianisme zijn op de plek van hun ontstaan op allerlei manieren met elkaar verstrengeld geraakt. Chinezen, luidt de grap, zijn op hun werk confucianist, in hun vrije tijd taoïst en op hun sterfbed boeddhist.

Hoe de mens zijn driften wist te beteugelen (Olaf Tempelman de Volkskrant 21 januari 2012):
De conflicten die de '
onbeschaafde' mens met de bedreigende buitenwereld uitvocht, vecht de beschaafde mens uit met zichzelf. Na 75 jaar heeft Het civilisatieproces van Norbert Elias nog niets van zijn zeggingskracht verloren. Norbert Elias laat zien dat Het civilisatieproces met vallen en opstaan gepaard gaat.

Onvermijdelijk als de zon (Olaf Tempelman de Volkskrant 5 december 2008):
Wijsgeer van gehoorzaamheid, orde en discipline – zo staat Confucius bekend. In de populaire beeldvorming is de Chinese denker verworden tot een karikatuur, stelt Annping Chin....
Welke inzichten mogen we de echte
Confucius wel toedichten? De wijsgeer die Annping Chin schetst leert zich in de eerste plaats kennen als een groot humanist. Al een paar eeuwen voor het christendom stelde hij dat we anderen niet mogen aandoen wat we zelf niet wensen. Zijn centrale begrip Rén omvat liefde en mededogen en de deugd om zo goed mogelijk je verantwoordelijkheden naar anderen toe te vervullen. Confucius’ morele filosofie draait om naastenliefde, empathie, respect en begrip – niet om van bovenaf opgelegde regels.
Wie anderen goed wil regeren, moet eerst zichzelf kunnen regeren.

Op zoek naar een nieuwe verstandhouding (6)
Na de komma van Rutte komt educatie (Rasit Elibol De Groene Amsterdammer 2 februari 2023, p. 14 - 17):
Nu zelfs
premier Rutte excuses heeft aangeboden voor het slavernijverleden van Nederland is het tijd om onze kennis daarover bij te spijkeren. Zodat we hoe het nog steeds doorwerkt, zegt cultuurhistoricus Nancy Jouwe.

Mensenrechtencollege: poltie behandelt klimaatactivisten anders dan boeren (Pepijn de Lange de Volkskrant 1 februari 2023, p. 9):
Het demonstratierecht in Nederland staat ‘
ernstig onder druk’, schrijft het College voor de Rechten van de Mens. Zo lijkt de overheid volgens het instituut klimaatactivisten anders te behandelen dan demonstrerende boeren.

Een zeilend laboratorium tussen de ijsbergen van Antarctica (Jean-Pierre Geelen de Volkskrant 31 januari 2023, p. 14-15):
Klimaatverandering en vervuiling bedreigen de soms oogverblindende ijswereld van Antarctica. Wetenschappers van het Franse Tara Océan brengen dat in kaart en werden daarbij even gevolgd door de Franse fotografe Maéva Bardy die haar ogen uitkeek.
Haar werk werd gepubliceerd in het Franse Figaro Magazine en was te zien op fototentoonstellingen in Perpignan en Parijs. Haar foto met de pinguïns op de helling was voor haar bijzonder. ‘Het was de eerste grote ijsberg die we tegenkwamen, op de tweede dag van de expeditie. Ik was nog nooit in mijn leven op Antarctica geweest en was zwaar onder de indruk van de gigantische afmetingen van zo’n ijsberg.’

Voor de klanten van de zogenoemde grote vier: de accountantskantoren PwC, KPMG Meijburg & Co, Deloitte en EY geldt 'Strategy & Control', lees Stucture follows Strategy.

Vroedkundigen van het nieuwe (5) Adrienne Buller
‘We moeten de financiële sector temmen’ (Ewald Engelen De Groene Amsterdammer 9 februari 2023, p. 26-40):
Adrienne Buller neemt het in haar boek The Value of a Whale op tegen de zogenaamd ‘groene’ economie die de afgelopen jaren is ontstaan. ‘De economische professie is een van de verantwoordelijken voor de nakende klimaatramp.’
Maar je zou het ook ‘
ecologische financialisering’ kunnen noemen: de transformatie van dieren, planten, bomen, grond, waterwegen, bergtoppen en wildernissen in verhandelbare financiële contracten. Sinds de financiële crisis van 2008 is de creativiteit van bankiers namelijk steeds meer gaan zitten in het vinden van financiële oplossingen voor de ecologische risico’s die hun klanten lopen. Milieueconomen zijn daarbij hun belangrijkste ideeënboeren.

Procedures waren het probleem niet, maar de leugens en minachting voor de democratie (Kustaw Bessems de Volkskrant 25 februari 2023, Opinie p. 16):
Gebrek aan scrupules
Toch gaat het grinniken door. Hetzelfde Eenvandaag had een item over
Rutte als topdebater. Een van ‘de mooiste voorbeelden’ van hoe hij met ‘bluf’ tegenstanders ontregelde, dateerde uit 2012, toen Emile Roemer hem vroeg waarom hij het eigen risico in de zorg wilde verhogen. Rutte, zonder blikken of blozen: ‘Ik ben niet voor het verhogen van het eigen risico.’ En Roemer was inderdaad van zijn stuk, want dat was een leugen. Dat had een nationaal debat moeten ontketenen: wat moeten wij met een premier die zo exhibitionistisch is in zijn gebrek aan scrupules? Maar het was Roemer die als sukkel werd afgeserveerd.

Elk woord moet betekenis hebben (Kustaw Bessems interviewt Lieke Marsman de Volkskrant 28 januari 2023, Opinie p. 22-25):
Als dichter
Lieke Marsman naar politici en bestuurders luistert, hoort ze taalgebruik van mensen die totaal de controle kwijt zijn. ‘Als je niet meer weet wat je aan het doen bent ga je verhullende taal gebruiken, een beetje babbelen.’

Komt na offshoring en reshoring nu friendshoring? (Peter de Waard de Volkskrant 21 februari 2023, p. 21):
Maar de culturele en politieke verschillen verdwenen niet mee met de
economische verschillen. Dertig jaar later is de democratie in China en Rusland ver te zoeken en hangt door de opkomst van rechtse populisten zelfs het zwaard van Damocles boven de westerse democratieën.
Friendshoring'' moet een scherpe daling van de welvaartsgenererende arbeidsdeling voorkomen. Hiermee moet wind uit de zeilen worden genomen van populisten die ook de westerse democratieën om zeep willen helpen.
Alleen zijn vrienden nogal eens
onbetrouwbaar. Het enige verschil met vijanden, om Oscar Wilde te parafraseren, is dat ze geen mes in de rug steken maar in de borst.

Is Nederland nu een land van kleine kapitalisten? (Peter de Waard de Volkskrant 23 december 2022, p. 19):
De pensioenen in het vergrijzende Nederland worden afhankelijk van de
beursindices. Op dit moment belegt nog slechts een minderheid.
Maar nu iedereen in het
nieuwe pensioensysteem zijn eigen potje krijgt, zullen nog eens tien miljoen Nederlanders afhankelijk worden van wat op de financiële markten gebeurt − niet alleen in Nederland maar wereldwijd.
Als de PvdA ooit nog
Rutte en zijn VVD naar de kroon wil gaan steken, zal na 76 jaar een andere naam nodig zijn. Met de steun van de arbeider alleen zal er nooit meer worden geregeerd.

Worden commissarissen eindelijk mondig? (Peter de Waard de Volkskrant 30 april 2019, p. 29):
De raad van commissarissen, die het Hoogovens-bestuur toestond te fuseren met de Britten, werd in 1999 geleid door
Henny de Ruiter (ex-Shell) en Aarnout Loudon (ex-Akzo), en de rvc die Leo van Wijk ruim baan gaf voor het samengaan met de Engelsen stond onder leiding van Floris Maljers (ex-Unilever) en Kees van Lede (ex-Akzo). Dat waren grote strategische denkers. Maar ze waren blind voor culturele tegenstellingen. Nationalistisch machtsdenken is de naïeve Nederlanders vreemd.
Het is misschien
amusant om te vermelden dat, toen de staalcrisis in de zeventiger jaren uitbrak, Max Albrecht destijds lid van de RvB, de milieubeweging openlijk heeft bedankt dat zij de tweede vestiging van Hoogovens op de Maasvlakte hebben weten te voorkomen. De ‘linkse ondernemer’ Max Albrecht (lid PvdA en van de Industriebond) was voorbestemd om directeur te worden van de nieuwe Hoogovens-vestiging op de Maasvlakte.

Prof. Koningsveld schrijft dat de gedachte van de Egyptische Nobelprijswinnaar Najib Mahfuz is dat de islam, als godsdienst van de ‘Gulden middenweg’, de beide voorafgaande godsdiensten van 'jodendom en christendom' heeft overstegen door beider grondbeginselen in zich te verenigen, een lange islamitische voorgeschiedenis heeft en ook gezien kan worden als in overeenstemming met de Koran ('De Jezuslezingen' publicatie Volkskrant).

Moeder en zus zouden zo komen (Coen Verbraak de Volkskrant 1 februari 2023, p. 13-17):
Koos Hage (75) verloor bij de Watersnoodramp, vandaag zeventig jaar geleden zijn moeder en zijn zus. Op alle 96 plekken waar de dijken braken zet hij nu herinneringspaaltjes. Voor al die 1.836 mensen die gestorven, en natuurlijk ook als eerbetoon aan hen.

De Watersnoodramp van 1953
De Hollandse leeuw (Roos van der Lint De Groene Amsterdammer 26 januari 2023, p. 44-47):
De
herinnering aan de Watersnoodramp van 1953 bestaat uit een stroom van beelden, objecten en verhalen. Na zeventig jaar gelden die meer dan ooit als waarschuwing.
De
verwerking van de Watersnoodramp past in een eeuwenlange, bij uitstek Nederlandse traditie die Lotte Jensen, hoogleraar Nederlandse literatuur- en cultuurgeschiedenis aan de Radboud Universiteit, optekende in Wij en het water: Een Nederlandse geschiedenis. Jensen onderzocht de culturele verbeelding van watersnoden, de liederen, schilderijen, monumenten, gedenkboeken, dichtkunst en literatuur die een ramp betekenis gaven. Watersnoden zijn in de Nederlandse geschiedenis meer regel dan uitzondering, blijkt uit haar rijke boek: we herdenken 1953, maar wat te denken van de Sint Elisabethvloed van 1421, de Allerheiligenvloed van 1570, de watersnoden van 1682, 1686, 1775, 1776 of 1916?
Jensen ziet een paradox in de nationale herinneringscultuur van overstromingsrampen: aan de ene kant is er de kwetsbaarheid van de inwoners van Nederland, aan de andere kant de trots van de overwinning op het water. Voor 1953 werkt dat precies zo, vertelt ze. ‘In Zeeland kun je op bezoek bij het Watersnoodmuseum, maar je kunt ook naar de Deltawerken gaan kijken.’ De paradox zit verpakt in het luctor et emergo-narratief, ‘ik worstel en ik kom boven’, sinds de Tachtigjarige Oorlog de wapenspreuk van Zeeland.
‘Ons
geloof in de techniek groeide na 1953 enorm, maar we leven nu in een tijdsgewricht waarin dat vanzelfsprekende vertrouwen verandert. Het is een goed moment om te reflecteren op wat die oude ramp ons te zeggen heeft.’
Kwetsbaarheid’ zou wat haar betreft centraal moeten staan in het toekomstige nationale narratief van onze omgang met het water. ‘

Opwarming aarde is goed nieuws voor poёzie (Lotte Jensen de Volkskrant 4 december 2019, p. 23):
De smeltende ijskappen zijn een zegen voor de Nederlandse poëzie. Tot dat klimatologische inzicht kwam ik op een warme novembermiddag. Opgetogen reisde ik af naar het Zuid-Hollandse Rijswijk om een letterkundig feestje te vieren. Precies tweehonderd jaar geleden, in 1819, publiceerde Hendrik Tollens een gedicht dat hem eeuwige roem zou bezorgen: De overwintering der Hollanders op Nova Zembla in 1596 en 1597.
De aarde warmt op. En hoe paradoxaal ook, dat is goed nieuws voor de Nederlandse letterkunde.

Invloed weegt het zwaarst in eigen kring, dus spreek je uit (Sander Heijne de Volkskrant 7 januari 2023, Opinie p. 18-19):
Terwijl de
klimaatcrisis voortraast, houden veel politici en bestuurders vast aan beleid waarvan ze weten dat het onhoudbaar is. Uit de gedragspsychologie blijkt dat mensen zich niet laten sturen door wetenschappelijke rapporten of activisme, maar de groepsnorm volgen. Maak dus gebruik van de invloed die je hebt op jouw ‘binnenkring’.\\ Door het gesprek te veranderen, veranderen we de maatschappelijke norm voor wat wel en niet aanvaardbaar is. Als we daarin slagen, zou 2023 zomaar het jaar van de grote ommezwaai kunnen worden.

Wat betreft de geoplitiek hanteren Vlademir Poetin, Donald Trump en Xi Jinping een analoge strategie. De hamvraag is over welke ASML kennis China al beschikt?

H.P. Blavatsky boek De stem van de stilte
Voorwoord
vii,viii (29,30): Het boek waaruit ik hier vertaal maakt deel uit van dezelfde reeks als die waaraan de ‘stanza’s’ van het Boek van Dzyan zijn ontleend, waarop De Geheime Leer is gebaseerd. Het grote mystieke werk getiteld
Paramartha, dat volgens de legende van Nagarjuna aan de grote arhat ter hand werd gesteld door de naga’s of ‘slangen’ (in feite een naam die werd gegeven aan de ingewijden van de oudheid), en het ‘Boek van de gulden voorschriften’ zouden dezelfde oorsprong hebben. Toch worden de levensregels en denkbeelden ervan, hoe edel en origineel ook, vaak in verschillende vormen aangetroffen in Sanskrietwerken zoals de Jñanesvari, die voortreffelijke mystieke verhandeling waarin Krishna aan Arjuna de staat van een volledig verlichte yogi levendig beschrijft; en men vindt ze ook in sommige Upanishads. Dit is alleen maar natuurlijk, omdat de meeste zo niet alle grote arhats, de eerste volgelingen van Gautama Boeddha, hindoes en arya’s waren, geen Mongolen, vooral zij die naar Tibet emigreerden. De werken die alleen al door Aryasanga zijn nagelaten zijn heel talrijk.
*) Bij elk vers in
De Stem van de Stilte wordt ook naar het betreffende vers in Drie Wegen, Eén Pad verwezen (eerst de pagina/betreffende versnr.).
Fragment II De Twee Paden
21 (p. 53 103.): De leraar zei:
Er zijn
twee paden; er zijn drie verheven volmaaktheden; er zijn zes deugden die het lichaam omvormen tot de boom van kennis (2).
(2) De ‘
boom van kennis’ is een titel die door de volgelingen van bodhidharma (wijsheid-religie) werd gegeven aan hen die de hoogste mystieke kennis hebben bereikt – de adepten. Någårjuna, de oprichter van de mådhyamikaschool werd de ‘drakenboom’ genoemd; waarbij de draak een symbool is van wijsheid en kennis. De boom wordt vereerd, omdat de Boeddha onder de bodhi- (wijsheid) boom werd geboren, de verlichting bereikte, voor het eerst de menigte toesprak, en stierf.
28: (59 135.) Denk niet dat het breken van uw beenderen, het verscheuren van uw vlees en spieren u met uw ‘stille zelf’12 zal verenigen. Denk niet,
slachtoffer van uw schaduwen13, dat uw plicht tegenover de natuur en de mens is volbracht als de zonden van uw grove vorm zijn overwonnen.
(12) Het ‘hogere zelf’, het ‘zevende’ beginsel.
(13) Onze fysieke lichamen worden in de mystieke scholen
‘schaduwen’ genoemd.
De
gezegenden hebben dat soort handelingen fel bekritiseerd. Zodra de Leeuw van de Wet, de Heer van Barmhartigheid,* de echte oorzaak van het menselijk lijden had begrepen, liet hij de aangename maar zelfzuchtige rust van de wildernis achter zich. Van årañyaka14 werd hij de leraar van de mensheid. Nadat Julai 15 het nirvåña was ingegaan, predikte hij op de bergen en in de vlakten, en hield toespraken in de steden tot deva’s, mensen, en goden. 16
*) Boeddha
(16) Alle noordelijke en zuidelijke overleveringen zijn het erover eens dat
Boeddha zijn afzondering opgaf zodra hij het raadsel van het leven had opgelost – namelijk toen hij de innerlijke verlichting had ontvangen – en de mensheid in het openbaar ging onderrichten.

Met behulp van De vier edele waarheden en het achtvoudige pad is het mogelijk de zelfvernietigingsdrang die in elk mens in meer of mindere mate aanwezig is te leren beheersen. Het boek I Ching toont aan de hand van 64 hexagrammen de levenscycli van het universum, de wisselwerking tussen yang en yin, hemel en aarde schepping en vernietiging. Het boek I Ching laat beide kanten zien. De I Ching kent het raamwerk van 8 bij 8, de 64 hexagrammen.

Filognosie, liefde voor de kennis, staat voor de triade ’Knower, Knowing, and Known’ of getal, getallen en getelden, het leerproces dat al door Vyâsadeva is onderkend. De Ether Bestaat!. Het sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken, een bewustwordingsproces aan. Er geldt van je hart geen moordkuil maken.

Wacht ons een nieuwe catastrofe? Hoe de geld- en graaicrisis terug te dringen (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #34 december 2015):
Toelichting op het Übermensch-idee en ideaal als ‘Caesar met de ziel van Christus’
“Terwijl Jezus zoals Boeddha zich onderscheidde door een andere manier van handelen, onderscheidden de christenen zich alleen door een ander geloof.” Jezus leerde dus een verlichte manier van leven, een levenswandel en levenspraktijk om op aarde in de hemel te kunnen leven zoals hij, volgens filosoof Karl Jaspers in Nietzsche und das Christentum (Ned vertaling Leonardo en Nietzsche, p 97 e.v., p 89 e.v. Zie ook Leo Tolstoi,
The Kingdom of Heaven is Within You, Opstanding en de op Jezus geïnspireerde figuren van Aljosja in De Gebroeders Karamazow en Prins Mysjkin in De Idioot).

Het is juist de in het universum verscholen paradox, de controverse tussen wetenschappers, die de evolutie van de mensheid mogelijk maakt. Zowel Blavatsky, Jung als Teilhard de Charden laten los van elkaar zien dat er in het universum een zelfreinigend vermogen zit verscholen. Door een individueel leerproces is het mogelijk dat we ons met dit principe verbinden. Het probleem van het ego, de 'Unificatietheorie en Snaartheorie' (twéé kanten van een medaille) omvat de Theorie van alles, de universele quintessens, die in De Geheime Leer van Blavatsky wordt uitgewerkt. Blavatsky beoogt slechts een oplossingsrichting aan te reiken.

De paradox is dat contrast de tegenstellingen op aarde zichtbaar maakt, terwijl de quintescence van het balansmechanisme, de synthese tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde - Kunst', de essentie van het balansmechanisme onzichtbaar blijft. Het oplossen van de paradox hangt met onze bewustwording samen, dus hoe geven we als mensheid aan de relatie tussen de microwereld en macrowereld, antropogenese en kosmogenese, Mensbeeld en Wereldbeeld vorm en inhoud.

Er is niets nieuws onder de zon heeft op Verlichting in de gupta vidya (= geheime kennis = Gnosis = Esoterie) betrekking. De paradox is dat de onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast (Nous) met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.
De verzameling van alle 'positieve assen' symboliseert het ultieme punt van volmaaktheid. Het brengt de éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale, universele bewustzijn, het Akasha-veld. Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het
Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens.

Cut the crap (Brief van de dag de Volkskrant 1 november 2022, p. 29):
De
les van Elshout en van De Man en Vorrink is dat, het liefst een verenigd, links echt werk gaat maken van de geestelijke klassenstrijd. Ga de wijken in, ga praten, ga vooral luisteren. We zijn met de geestelijke klassenstrijd weer terug in 1928. Stop de rotzooi.

Als voormalig arbeiderskind zeg ik tegen links: Cut the crap (Arie Elshout de Volkskrant 31 oktober 2022, p. 21):
De analyse van
Obama en de econoom Robert Fisher dat de Amerikaanse Democraten de arbeidersklasse te veel van zich hebben vervreemd, verklaart volgens mij ook waarom veel linkse Europese partijen nu al jaren een zieltogend bestaan leiden.

Ingmar Visser heeft gelijk internationalisering is goed voor de kwaliteit van de opleiding psychologie. Zielkunde, psychologie heeft op de relatie 'psyche' en 'logos', psyche (ziel) en pneuma (geest) betrekking. In essentie draait het om 'Mind over Matter' en dit was bij Pythagoras al bekend. Het ontwikkelingsproces van onze psyche vindt al millennia plaats. Frederik Anseel heeft zeker een punt dat het nut van coaches wetenschappelijk niet is bewezen. Maar voor managers geldt hetzelfde als voor coaches. Richard Engelfriet noemt de manier waarop professionals hun kwaliteiten etaleren 'clichédiarree'. Uiteindelijk gaat het erom dat we onze eigen leraar worden.

Portret van therapeut, schrijver, performer en boeddhistisch leraar Tom Hannes (De boeddhistische blijk 30 oktober 2022 NPO2):
Acht boeken heeft
Tom Hannes (52) op zijn naam staan met speelse titels als Zen of het konijn in ons brein, De badkamer van de Boeddha, of Als een Boeddha, als een uilskuiken. Daarnaast schrijft hij voor het dagblad De Standaard regelmatig opiniestukken, kruipt hij in de huid van zangers als Nick Cave en David Bowie, schildert hij, doet hij performances over John Cage en is hij nu druk met een theaterstuk en een nieuw boek dat hij schrijft over het antropoceen. De vraag die hij zich bij alles stelt is wat het boeddhisme kan brengen in deze verwarrende tijd?

Where the global integral world meets in 2023, Held every two years on the European continent, IECs are not only a huge social catalyst where international integral collaborations begin, enabling our human capital to grow, they also have a mission based on integral principles. Due to the coronavirus situation IEC 2020 and 2021 were organised Online, IEC 2022 had a special Hybrid format fusing together the online world and live experience. IEC 2023 LIVE will be fully in-person again. Dr. Robert Kegan Harvard psychologist also keynotes IEC 2023 in Budapest.

Boeddha in de polder (20 december 2022, NPO2):
Het zijn onzekere tijden vol
burn-outs, depressies en stress. In een spirituele zoektocht gaat Joris Linssen in gesprek met mensen die een persoonlijke crisis hebben weten om te buigen tot een waardevolle levensles. Joris ervaart de kracht van de maan met schrijfster Susan Smit, ontdekt een boeddhistische monnik Sander Oudenampsen in een katholieke kerk en drumt samen met yogaleraar Raymond Vijverberg om de zomer te verwelkomen.

'Klimaatakkoord wordt gesaboteerd in de polder' (Pieter Hotse Smit interviewt Klaas van Egmond de Volkskrant 13 september 2018, p. 26-27):
Bedrijven en andere belanghebbenden onderhandelen met de overheid over het Klimaatakkoord. Dit wordt helemaal niks, verwacht oud-kroonlid van de SER Klaas van Egmond.
Zijn boodschap aan voorstanders van een betekenisvol akkoord: ‘Stop ermee’.
En wat als we wel op de polderweg doorgaan?
‘Je ziet
klimaatverandering buiten gebeuren en onder wetenschappers is vrijwel geen twijfel meer dat wij hiervan de oorzaak zijn. Maar het beeld dat intussen uit Den Haag opdoemt, lijkt op dat wat de toonaangevende wetenschapper Jared Diamond beschrijft in zijn boek Ondergang. Beschavingen gaan niet ten onder omdat ze het probleem niet zien aankomen, maar doordat de oudere, belanghebbende generatie de jongere ervan weerhoudt zich tijdig aan te passen.’

De liberale democratieën zijn verwikkeld in een krachtmeting met de autocratische regimes in Rusland, Iran en China. (Arie Elshout de Volkskrant 9 januari 2022, p. 21):
Vrijheid versus dictatuur
De liberale democratieën zijn aan meerdere fronten verwikkeld in een
krachtmeting met de autocratische regimes in Rusland, Iran en China. Het is simpelweg vrijheid versus dictatuur. Ingewikkelder is het niet.

Het rapport 'E i V' beoogt door een tipje van de sluier, van de éne, onveranderlijke werkelijkheid, op te lichten aan het creëren van een duurzame samenleving en zonniger toekomst bij te dragen. De scheppingskracht zit in onszelf. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf. Het is wel degelijk mogelijk het lot enigszins in eigen hand te nemen, door je met de juiste dingen bezig te houden die goed bij je kwaliteiten aansluiten.

In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel. De contouren van het ultieme ordeningsprincipe zijn al millennia bekend.

Opening Gaia-serie en publicatie van het ‘Het Gaia CahierGerrit Teule (opening 21 januari om 16.00 uur)

Phion met hart G-sleutel ziel Omroep Max Noord Zuid Oost West 3 januari 2023):
Wat komt erbij kijken voordat
Phion, orkest van Gelderland en Overijssel, met zoveel musici op het podium een concert kan geven? Vol passie en toewijding vertellen de musici en medewerkers over hoe hun leven eruitziet en geven ze een kijkje achter de schermen.

Om de wereldpolitiek te duiden wordt het boek het CHAOSPUNT de wereld op een tweesprong van Ervin Laszlo gebruikt .
Het biedt een kader voor het formuleren van een
kosmische visie (Ervin Laszlo boek Kosmische Visie Wetenschap en het Akasha-veld) op een oud vraagstuk.
144/145: De met de nobelprijs voor natuurkunde onderscheiden fysicus
Manfred Eigen heeft aangetoond dat de vorming van suprasystemen onder invloed van auto- en kruiskatalytische cycli de grondslag vormt van de evolutie van alle levensvormen op aarde.
De fysisch chemicus en expert in de
thermodynamica Ilya Prigogine werd onderscheiden met de Nobelprijs nadat hij de wijze waarop kruiskatalytische systemen tot de evolutie van complexe systemen leiden [en de theorie over het zelforganiserende karakter van het universum, vert.] had uitgewerkt.
De in het boek besproken perioden
Mythos, Theos, Logos en Holos (p. 66/76) correleren met de vier yuga’s.
145: Fig. 7 brengt het Hermetische Axioma
Zo Boven zo Beneden; zo Beneden zo Boven (lees: binnen een natiestaat en buiten een stelsel van natiestaten) tot uitdrukking.

In het Filosofisch Kwintet 7 juli 2013 dat over Economie en identiteit gaat wordt de dubbele theorie van Adam Smith door Haroon Sheikh aangehaald. Irene van Staveren heeft het vervolgens over dommigheid om alles aan de markt over te laten.

Daders zijn een afspiegeling van de maatschappiju (Sander van Walsum interviewt de Volkskrant 24 december 2022, Opinie p. 22-25):
Na bijna 38 jaar neemt Holocaust-deskundige
Johannes Houwink ten Cate afscheid van het Niod. In die tijd is de definitie van de dader flink verruimd. ‘Er zijn geen onschuldige omstanders meer.’
Maar
diabolische daders zijn per definitie geen gewone mensen.
Er zijn geen onschuldige omstanders meer: de kring van daders is ingrijpend verbreed. En die daders zijn een afspiegeling van de samenleving waaruit ze voortkwamen. Dat gold voor de Holocaust, maar evengoed voor de genocides in Rwanda en Bosnië-Herzegovina.’

De 22 mooiste wetenschapsbeelden van het jaar (de Volkskrant 24 december 2022, Wetenschap p. 2-19:
De
rijke oogst van het Romeinse tempelcomplex in het Gelderse rivierengebied (Tonie Mudde)
Boeddhistische beelden boven water (Tonie Mudde)

Le Roy tuin, de ecokathedraal van Heerenveen (Fryslân dok 24 december 2022, 17,18 september 2022 NPO2):
Het
ministerie van de Toekomst, een gruttoboer, een filosoof, een wandelend bos, een ecokathedraal en een 'earth advocate' willen mensen bewust maken van de gevolgen van de keuzes die ze nú maken.

De filosoof Toby Ord heeft gelijk dat vermaledijde verdisconteren, maar ook kwantitatieve verruiming moeten we – omwille van de glorieuze toekomst van de mensheid - afleren.

Het referentiekader, het 5Ddenkraam van de evolutionaire 'Bewustzijnsschil' en het gezichtspunt van de Unificatietheorie hebben vrijwel dezelfde uitkomst als het boek In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter opgeleverd. Het 5Ddenkraam is op het oeroude ether-paradigma gebaseerd. De hamvraag is hoe lang zal het nog duren, voordat de wetenschap, de Eeuwige wederkeer, evolutionaire kringloop algemeen erkent? In de loop van millennia veranderen de accenten. Het onderzoeksrapport 'E i V' laat echter zien hoe het mogelijk is de vijf waarheden, het leven van ieder mens te onderbouwen:
· Leegte - (hoofdstukken 1.3, 2.1, 1.6, 7.4);
· Duade - (hoofdstukken 2, 2.5, 8.4.1);
· Triade - (hoofdstukken 1.1, 2.2.1, 3, 8.4.2);
· Tetrade - (hoofdstukken 1.3.3, 3, 8.4.2);
· Quintessence - (hoofdstukken 1.3.1, 1.3.3, 2.2.1, 2.3, 8.4.2)

Diversiteitsbeleid politie is een doodlopende weg Legitimiteit en effectiviteit van de politie in het geding (Paul Verburgt 23 september 2019):
De politie wil een afspiegeling van de samenleving zijn en iedereen vindt dat prachtig, maar gaat dit diversiteitsbeleid werken? Of versterkt het juist de tegenstellingen in de samenleving en keert het zich uiteindelijk tegen de legitimiteit en effectiviteit van de politie? In dit artikel worden wat zaken op een rijtje gezet, niet om politiek te bedrijven, maar om te bezien hoe deze populaire besturingsfilosofie in de praktijk uitwerkt.

Waarom zijn zoveel problemen crisis gaan heten? (Haro Kraak ''de Volkskrant’’ 24 december 2022, Zaterdag p. 2-4):
‘Het is altijd een van mijn hypothesen geweest’, zegt Rosenthal, ‘dat in een crisis een grote herschikking van middelen en belangen plaatsvindt. Het wordt niet meer zoals het was. De een wint en de ander? verliest.’
Inderdaad, zegt
Uri Rosenthal, woorden doen ertoe. ‘Een zekere terughoudendheid kan geen kwaad. Ik heb eens een presentatie gegeven waarbij ik crisistaal tegenover normale taal zette. Op de ene slide stond dan ‘Crisis’ en ‘Nu of nooit’. Op de andere slide ‘Een netelig probleem’ en ‘We gaan een oplossing zoeken’. Dat soort taalkeuzes hebben altijd een effect. Je moet ook goed nadenken of je iets een affaire, een schandaal of een crisis noemt. Het is namelijk een wetmatigheid: als je iets een crisis noemt, is het voor je het weet ook een crisis in gevolgen.’

Was Uri Rosenthal als minister een mislukkeling? (Gerry van der List Elsevier 13 november 2018):
Maar zo was het niet. In zijn vorige week verschenen memoires, met de weinig pakkende titel
Waarnemer adviseur beslisser, benadrukt Rosenthal althans keer op keer dat hij helemaal niet met een politieke loopbaan bezig was. Hij werd als het ware de politiek ingetrokken vanwege zijn grote wijsheid. Het ging hem er slechts om de publieke zaak te dienen. Goed dat we dit weten.
De politicus zijns ondanks trad uiteindelijk toch toe tot de regering. Hij werd minister van Buitenlandse Zaken in het eerste kabinet-Rutte, dat al vroeg sneuvelde doordat gedoogpartner PVV het voor gezien hield. De
eervolle functie was een soort dankbetuiging voor jarenlange steun aan de VVD-leider. Mark Rutte heeft de gewoonte om loyaliteit te belonen. Daarbij wil hij nog weleens mooie functies schenken aan vriendjes die daar niet meteen geschikt voor lijken.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. De brokkenpiloten die de problemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Munchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door de deregulering, het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken. Het zelfreinigend vermogen van de parlementaire democratie gaat daardoor verloren.

Hoofdeconoom lost problemen niet enkel op papier op (Jonathan Witteman de Volkskrant 28 december 2022, p. 31):
Internationaal hoofdeconoom
Marieke Blom van ING mijdt maatschappelijk discussies zeker niet. Aan talkshowtafels analyseert ze de inflatie, de energiecrisis en andere economische perikelen. ‘Altijd heel zorgvuldig, en in begrijpelijke taal geformuleerd.’

Door zijn blinde vlek verschuift Mark Rutte probleem en oplossing naar de toekomst.

Een grotere tweedeling in de maatschappij, de versobering van de verzorgingsstaat en het huidige pensioenstelsel vinden gedeeltelijk onder verantwoordelijkheid van de PvdA plaats. Macro-economisch wanbeleid, lees casinokapitalisme is een gevolg van de paradox, dat prominente PvdA politici zich aan het neoliberalisme is een links spookbeeld van Patrick van Schie hebben gecommitteerd.

Hoe groeide een Duitse prins met Franse titel uit tot onze Vader des Vaderlands? (Buitenhof 18 december 2022, NPO2):
Een gesprek over de man achter ons volkslied
Willem van Oranje met René van Stipriaan.

Biograaf René van Stipriaan laat overtuigend zien hoe Willem van Oranje een natie uit de grond stampte (Martin Sommer de Volkskrant 8 november 2021):
Van Oranje zijn 13 duizend brieven verzameld – er is een mooie website waar je ze kunt vinden – waarvan de overgrote meerderheid hoffelijk is gesteld en tegelijk veel te raden overlaat. Oranje schoot zelden uit zijn slof, en dan vooral als de reputatie van de Nassaus in het geding was. Bijvoorbeeld toen zijn tweede vrouw, Anna van Saksen, hem publiekelijk uitmaakte voor een slechte echtgenoot. De schone schijn als pasmunt in het sociale verkeer moet voor de biograaf bij tijd en wijle gekmakend zijn geweest.

Volharden dat onderwijs gelijke kansen biedt, is moreel dubieus (Michael Merry en Geert Driesen de Volkskrant 11 juni 2019, p. 18):
Waarom de kwalijke ongelijkheden in ons schoolsysteem nooit echt zullen verdwijnen.
‘Als je uit een
rijk gezin komt’, stelde hij, ‘heb je minder zorgen, want je hoeft je niet in de schulden te steken.’ Dat punt lijkt ons vanzelfsprekend. Minder vanzelfsprekend zijn de mogelijkheden voor het bewerkstelligen van ‘gelijke kansen’, want onderwijsongelijkheid gaat veel dieper, begint eerder en er is nauwelijks bewijs voor de effectiviteit van de tot nu toe in de praktijk gebrachte oplossingen.
Plato
Een significante reductie van onderwijsongelijkheid zou vereisen dat er iets gedaan wordt aan de ‘onverdiende’ voordelen die sommige kinderen van hun ouders meekrijgen, iets wat Plato ooit heeft betoogd. Maar omdat de meesten onder ons van mening zijn dat het gezin een eigenstandige waarde heeft, los van ongelijkheid bevorderende kwaliteiten, opteren we voor de sisyfustaak met het bestaande schoolsysteem aan te blijven modderen, wetend dat de meest kwalijke en blijvende ongelijkheden nooit echt zullen verdwijnen.

Liefde en verering van het Ene in het vele (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #60 oktober 2016):
Bespreking van: Dionysius de Areopagiet verzamelde werken.
Liefdesverlangen en liefde, Eros en Agapè
Inzicht in het
Ene in het vele
Geen letterlijke maar zinnebeeldige interpretatie
Dionysius meent dat de identiteit van eros en agapè in de geest is van de ‘Heilige Woorden’. God is liefde en God is één. Dus is de liefde uiteindelijk één werkelijkheid in diverse verschijningsvormen. In niet mis te verstane woorden, geciteerd in de bijlage, distantieert hij zich van dogmatisme en letterlijke interpretatie Ook bij Jezus, Paulus en Griekse filosofen ging het om de geest, niet om de letter. Woorden zijn nodig om iets te weer te geven of te kennen dat aan de woorden voorbij gaat. Het gaat dus niet om de woorden als zodanig. Dionysius de Areopagiet beschrijft ook een vorm van kennen die voorbij gaat aan woorden en begrippen door een soort mystieke eenwording of versmelting met dat wat wordt gekend voorbij begrippen en zinnebeelden. Dionysius beschrijft diverse wijzen van kennen: zintuiglijke, intellectueel of begripsmatige en mystiek, zoals bij Plato.

Oproer (Arno Hautema de Volkskrant 30 januari 2023, p. V2):
‘In de
voetsporen van de jaren 60’ wordt gedragen door Philip Freriks.\\. '''In Nederland sprak Freriks met de Utrechtse actievoerder John Panders, geharnast rookbommenwerper tegen de Vietnamoorlog en strijder tegen de bouw van de betonnen kolos Hoog Catharijne in Utrecht. Het winkelcentrum tegenhouden was Panders en zijn medestanders dan niet gelukt, een nog ingrijpender verwoesting van de binnenstad wendden zij wél af. Een halt dat de gemeenteraad bezegelde dankzij inspanningen van Freriks’ moeder, PvdA-lid. Trots: ‘De motie-Freriks werd met 23 tegen 19 aangenomen.’ Panders en Freriks feliciteerden elkaar alsnog.
De revolutie van ’68 mag zijn mislukt, verzet heeft wel degelijk
vruchten afgeworpen. Vast inspiratie voor de actievoerders van Extinction Rebellion die zaterdag in Den Haag een autoweg blokkeerden.

Bestuurscultuur (Buitenhof 4 december 2022 NPO1):
De Vlaamse bioloog
Dirk Draulans waarschuwde eerder in Buitenhof al: ‘de mens leeft boven zijn stand’. Voelen wij ons als mens terecht superieur? En hoe slim gaat de mens om met andere levende soorten op deze planeet? En waarom maakt het nummer Aarde van Boudewijn de Groot. zo'n diepe indruk op Draulans? Het thema dat Dirk Draulans bespreekt hangt samen met de column Het leven van onze verre nazaten is minder waard dan het onze (Frank Kalshoven de Volkskrant 19 november 2022, p. 17).

Willem Otterspeer boek Bolland (p. 561): Er bestaat een grote overeenkomst tussen de opvattingen van Hegel en die van Hofstadter. De ‘strange loops’ van Hofstadter vervullen dezelfde functie als bij Hegel de ‘logische Satz’, die zegt dat het negatieve tegelijk positief is. Voor beide staat de samenhang ervan met het zelfbewustzijn en de vrije wil in het het centrum van hun redenering. Maar dat was nu juist het probleem met Bolland. Hij zei dat zijn filosofie de hoogste zelfkennis verschafte. Maar hij heeft zichzelf nooit gekend.

De rode draad in het laatste boek De wereld als getal en andere broze zekerheden van Hermann Von der Dunk heeft op het leerproces van Plato betrekking.
Zoals Johan Huizinga in
In de schaduwen van morgen (1935) opent Von der Dunk in De wereld als getal met een stevige portie cultuurkritiek. Het getal, als symptoom van het onbegrensde materialisme van onze dagen, beheerst de westerse cultuur. De kwantiteit als waarde uit zichzelf heeft, zo stel hij, het gevoel voor kwaliteit opgeslokt.

What‘s the matter with capitalism? (Nexus Lezing 17 december 2022 - Aula Erasmus Universiteit Rotterdam
De gehele maatschappij zou profiteren van de
kracht van de vrije markt: decennialang gold in het Westen een blind geloof in dat economische sprookje. Maar inmiddels blijkt niets minder waar. De sociale en economische ongelijkheid is groter dan ooit en het aantal mensen dat in de westerse wereld in armoede leeft groeit exponentieel. Sir Angus Deaton kreeg de Nobelprijs voor de Economie voor zijn onderzoek naar armoede, en zal in zijn Nexus-lezing vertellen wat het probleem is met het huidige kapitalistische model en wat er gedaan moet worden om de welvaart eerlijker te verdelen, armoede te bestrijden en tegelijk een bloeiende economie te hebben.

De man die de consumenten begreep of Angus Deaton, gesjeesde student die een Nobelprijs won (Yvonne Hofs de Volkskrant 13 september 2015 p. 7):
Ongelijkheid
In zijn boek
The Great Escape uit 2013 constateert de Schot net als Piketty dat de ongelijkheid wereldwijd toeneemt doordat rijkdom als vanzelf steeds meer rijkdom genereert. De top raakt door dat sneeuwbaleffect steeds verder verwijderd van de achterblijvers, de armen.
Maar
Deaton benadrukt in tegenstelling tot Piketty de positieve kant van deze ontwikkeling; namelijk dat de wereldbevolking als geheel ook steeds welvarender wordt. Volgens Deatons eigen onderzoek is het aantal mensen dat mondiaal onder de armoedegrens leeft de afgelopen decennia bijna gehalveerd tot 800 miljoen. 'Mensen zijn gemiddeld nog nooit zo gezond geweest en hebben nog nooit zo lang geleefd als nu', is een van Deatons gevleugelde uitspraken.
Vorige maand liet
Deaton zich kritisch uit over de Wereldbank, voor wie hij veel onderzoek heeft gedaan. In de Financial Times beschuldigde hij het instituut van belangenverstrengeling en het omhoog manipuleren van de armoedestatistieken. 'De hoofdtaak van de Wereldbank is armoedebestrijding. Daarom denk ik dat de bank de institutionele neiging heeft om eerder meer armoede te vinden dan minder.'

Wat betreft het debat over Platform 2032 ondersteunt de opinie van Karin Heijer docent Wiskunde aan het Erasmus Gymnasium Rotterdam en Bestuurslid van Beter Onderwijs Nederland (BON) het rapport 'E i V'. Het zal ook duidelijk zijn dat de spelletjes die politici spelen minder complex zijn dan het lijkt en dat er behoefte blijft aan stoorzenders, het tegenwicht van een Jaap Dronkers.

Geen weg terug (Maarten Keulemans de Volkskrant 29 oktober 2022, Boeken & Wetenschap p. 4-6):
Die ene meevaller -
Duurzame kantelpunten
Neem auto’s, gaf de naar Schotland uitgeweken Nederlandse hoogleraar systeeminnovatie Frank Geels vorige maand als voorbeeld op een congres in Exeter. Wereldwijd werd de opmars van de elektrische auto aangejaagd doordat batterijen goedkoper werden. Het gevolg: meer investeringen van fabrikanten, dalende prijzen – en nog meer elektrische auto’s. Rond 2016 was er een omslagpunt, schetst Geels, ‘door zowel meer momentum van de nieuwe innovatie zelf als door de destabilisatie van de oude toestand’.
Dat is een wel erg
vrije interpretatie van de harde natuurkunde waarop kantelpunten uiteindelijk zijn gebaseerd, vinden critici. Al was het maar omdat mensendingen zoals zonnepanelen, windmolens en duurzame investeringen zich niet gedragen als natuurkundige objecten zoals ijskappen of zeestromingen. En al was het maar omdat iemand het systeem toch een duw zal moeten geven, naar het kantelpunt.
Maar toch: zo bezien klinken
kantelpunten ineens wel een stuk vriendelijker. Geen naderende storm, eerder bakens van hoop.

Het einde van het gratis-geldtijdperk (Daan Ballegeer de Volkskrant 6 mei 2022):
Door de
hoge inflatie komt er versneld een einde aan het jarenlange gratis-geldbeleid van centrale banken. Ze staan nu voor een huzarenstuk: hun geloofwaardigheid behouden als inflatiebestrijder zonder de economie in een recessie te storten.
‘Het is een populair gezegde in deze kringen: als je een donkere kamer in gaat, doe je dat het best met
kleine stapjes, zodat je niet plots tegen een muur knalt. Zo’n haast heeft de ECB dus niet om de balans af te bouwen. Ze wil te grote schokken vermijden en dus geen recessie uitlokken, omdat het dan helemaal moeilijk wordt om nog de rente te verhogen.’

Arie van der Zwan, boek Van Drees tot Bos (de Volkskrant 1 april 2008): ‘De PvdA is ideologisch uitgewoond.’ Zijn partij ‘is losgeslagen van de ankers’. ‘Ze heeft ook geen hart meer, ze mist elke vorm van bezieling’, luidt zijn diagnose. Van der Zwan hoopt dat de partij terugkeert naar haar aanvankelijke missie – met de strijd tegen – kort samengevat – De Superkapitalist.

Hoezo loonmatiging? (Pieter Klok de Volkskrant 5 maart 2009):
Arie van der Zwan
(73) heeft ervaring met crisissen. Tijdens de jaren tachtig runde hij de Nationale Investeringsbank, die namens de overheid bedrijven steunde....
De
DNB vertrouwde te veel op zijn rekenmodellen. Maar als je dat doet, schakel je het gezonde verstand uit. Een kind kon zien dat het misging. De bankiers kwamen in het parlement ook op de proppen met hun risicomodellen die het allemaal niet hadden zien aankomen. De kern van het probleem is dat de financiële sector extreem complex is geworden. Het mechanisme van Checks & Balances (Evenwicht door Tegenwicht) is daardoor vrijwel een farce geworden.

Arie van der Zwan onderkent ook de keerzijde van de medaille:
De economen
Tomas Sedlacek en Thomas Piketty onderkennen beide hetzelfde stramien dat ook in het rapport 'E i V' naar voren komt en met de eenzijdige fixatie van politici op de marktwerking samenhangt. In plaats van collectieve belangen, de tweedeling te verkleinen kiezen veel 'carrière politici' (De dubbele petten van econoom Mishkin komen prominent aan bod in de documentaire Inside Job uit 2010.) er voor de individuele belangen van het grootkapitaal te behartigen. Gelukkig laat de voormalig (top)manager van het Centraal Bureau voor de Statistiek Henk van Tuinen in zijn reactie Reduceer ons niet tot homo economicus (Volkskrant van 11 november 2014) op de Van der Leeuwlezing een ander geluid horen. Henk van Tuinen is auteur van het boek Ons land kan menselijker.

Zo Albert Einstein een bewonderaar is van Baruch de Spinoza, zo was eerder Christiaan Huygens een bewonderaar van Rembrandt van Rijn. Het boek Het land van Rembrand (1882-1884), studiën over de Noordnederlandsche beschaving in de zeventiende eeuw van Cd. Busken Huet belicht een boeiend stukje geschiedenis en verwijst in zijn boek onder meer naar Christiaan Huygens en de rederijkers. Rederijkers waren amateur-dichters en voordrachtkunstenaars die bij elkaar kwamen om gedichten, verhalen en toneelstukken voor te dragen. Frans Hals maakte deel uit van de Haarlemse rederijkerskamer De Wijngaardranken. Z DUCHA ORFEUSZA STUDIA O POLSKIEJ POEZJI LAT 2010 – 2016 toont dat Voltaire in een lange traditie staat.

Het rapport ‘E I V’ beoogt aan de integratie van de multiculturele samenleving en de Europese - en wereldcultuur een steentje bij te dragen. Het gaat er niet om het eigenbelang, maar de Europese solidariteit te bevorderen.
Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen
organisatiecultuur ontstaan. Gewenste cultuurveranderingen in een organisatie worden in een 5Ddenkraam geplaatst. Het is de spin-off (serendipiteit) van de zoektocht. Uiteindelijk draait het om de vraag: is het mogelijk de beschaving een stapje verder te brengen? Is het laagje vernis, lees morele kompas dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen?

Sjoerd L. Bonting: Brengt de chaostheologie het gnostische dualisme terug? Aanvaarding van het bijbelse idee van schepping vanuit een oerchaos brengt geen gnostisch dualisme met zich mee, zolang we geen kwade demiurg invoeren en met Gen. 1 de absolute souvereiniteit bevestigen van de ene God die schept door zijn gezaghebbende Woord. Verder is een oerchaos niet hetzelfde als de eeuwige (kwade) materie van het gnosticisme: chaos is een toestand, niet een materie. Het dualisme tussen orde en chaos, evenals dat tussen goed en kwaad, licht en duisternis, deeltje en golf, is eenvoudig de erkenning van een eigenschap van de kosmos waarvan wij deel uitmaken.

De chaostheologie toont de paradox waarop de controverse tussen wetenschappers is gebaseerd. Pankaj Mishra (de Volkskrant 15 april 2017) heeft gelijk wanneer hij stelt dat we de problemen wel eerst correct moeten benoemen en de enorme schaal ervan onder ogen zien. Het onderzoeksrapport 'E i V' wil aantonen dat er voor de wereldvraagstukken wel degelijk een oplossing voorhanden is. Het gaat er om het laagje vernis, lees morele kompas dat beschaving heet en het onderscheid tussen Oost en West te leren begrijpen.

Angela's tranen (Arie Elshout de Volkskrant 28 december 2018, p. 23):
Waarover hebben de media het in de VS? Het weekblad The New Yorker komt met
een veelzeggende, persoonlijke reconstructie van de relatie tussen Trump en Merkel.
Rol voor Rutte
Een mooie rol is weggelegd voor Mark Rutte. Hij redde de Navo-top van afgelopen zomer, nadat Trump op de slotdag onverwacht enorme stampij was gaan maken. De president eiste een verhoging van de Europese defensie-uitgaven. Onmiddellijk, en niet geleidelijk zoals eerder was afgekaart in het communiqué. Ontsteltenis bij de Duitse kanselier Angela Merkel en de anderen.
Rutte, specialist-geitenpaadjes, bood uitkomst. Hij rekende Trump voor dat sinds diens aantreden de Navo-landen hun defensiebegrotingen met 70 miljard dollar hadden verhoogd. Dankzij jou, zei Rutte. Hij sprak de taal die Trump verstaat (miljardenverdiensten) en streelde zijn zelfbeeld (als geboren winnaar). Het werkte: pochend sprak de Amerikaanse president later de pers toe, de triomfatorsmantel strak om de schouders.
Rutte was voor de andere leiders de redder in de nood, een beetje zoals die frisse en schrandere scholier bij Albert Heijn die al toeschiet met een luiwagen voordat je ook maar de kans hebt gekregen de pot vol zilveruitjes te pletter te laten vallen.
Trump verliet kort daarna de Navo-bijeenkomst. Hij deed dat heel onbeleefd terwijl Merkel sprak. In het voorbijgaan onderbrak en kuste hij haar terwijl hij tot de zaal zei: ‘Ik hou van deze vrouw. Is ze niet geweldig?

'Dat Trumps naaste adviseurs geloven verzeild te zijn in een strijd om de westerse beschaving te redden, is de sleutel tot het begrijpen van de regering-Trump. En verklaart waarom Trump bij zijn inauguratie sprak over het verdedigen van de ‘beschaafde wereld’, niet de ‘vrije wereld’. Het verklaart ook zijn sympathie voor Poetin en zijn vijandigheid jegens Angela Merkels ‘catastrofale’ vluchtelingenbeleid.' Trump is geen aberratie Volkskrant 15 februari 2017 p. 25)

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen Slachtoffers en Daders, , tussen het zondebokmechanisme (Shooting the messenger), de Wet van analogie en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De waarheid over het zondebokmechanisme leert ons om te kijken vanuit het standpunt van de vervolgden in plaats van dat van de vervolgers.

Met het 5Ddenkraam, het outside the box-denken wordt beoogd collectieve zinsbegoocheling, het groepsdenken binnen organisaties te doorbreken. Het navelstaren kan zowel vanuit een positief (Creativethink) als een negatief (Groupthink) gezichtspunt worden benaderd. De sterke lobby van de financiële wereld, de bouwsector en de gezondheidszorg heeft duidelijk negatief gewerkt.

Het 'Echte' verhaal (Medialogica 26 november 2022 NPO2):
Afgelopen zomer maakte premier
Rutte excuses aan Dutchbat, het Nederlandse VN-bataljon dat in 1995 betrokken was bij de val van Srebrenica. Bosnische Serven vermoordden daarbij 8000 mannen, en na afloop kregen de Nederlandse soldaten het verwijt dat zij te weinig hadden gedaan om deze genocide te voorkomen. Behalve excuses krijgen alle Dutchbat-veteranen ook 5000 euro. Onder meer voor de onterechte kritiek en negatieve media-aandacht.
Waarom compenseert de Nederlandse Staat de blauwhelmen voor de
negatieve beeldvorming rond Dutchbat? En wie bepaalde de beeldvorming: de media, het ministerie van Defensie of de Dutchbatters zelf? Medialogica zoekt het uit, samen met Twan Huys, Coen Verbraak, Joris Verhoeven en Plaatsvervangend Commandant der Strijdkrachten Boudewijn Boots.

'Survival of the fittest' wordt vaak verward met 'het recht van de sterkste'. Een organisme hoeft echter niet de 'sterkste' te zijn om betere overlevingskansen te hebben dan anderen. Een betere camouflage of beter vluchtgedrag kunnen overlevingskansen vergroten en er voor zorgen dat een organisme 'the fittest' is. Het dier dat het best is aangepast aan diens omgeving en daardoor de beste overlevingskansen heeft, is de 'fittest'.
Het betekent al helemaal niet dat de 'sterkste' het
morele recht heeft te doen wat hij wil met de 'zwakkere' met de motivatie dat dat nu eenmaal zo werkt in de natuur.

De eerste op 23 september 1983 gehouden Van der Leeuw-Lezing Een onderzoek naar de koppige dwaasheid van regeerders door Barbara Tuchman en Bart Tromp:
Door Plato zijn er al voorzetten gedaan, een uitverkoren klasse tot beroepsbestuurders op te leiden. In een rechtvaardige maatschappij zouden dan mensen uit de heersende klasse bij de verstandigen en wijzen in de leer moeten om in de kunst van het regeren onderricht te krijgen.
Het
Meta-leren heeft op survival of the fittest, de waarden en normen betrekking.
In de op 30 oktober 2009 gehouden Van der Leeuw-Lezing haalt
Alain de Botton een oud paard van stal, namelijk Plato.

De mens als oplossing
Onze werkelijke aard (conferentie 3 september 2022):
Klaas van Egmond Het Nieuwe Goud
Het programma is rijk, gevarieerd en interactief. Met medewerking van onder anderen Gia van den Akker, Pim Blomaard, Arie Bos, Désanne van Brederode, Rik ten Cate, Klaas van Egmond, Jana Loose, Jesse Mulder, Marianne de Nooij, Kees Zoeteman, Astrid van Zon, maar ook met vele anderen zoals Arita Baaijens, Benita Kleiberg, Rico Sneller, Ashgar Seyed-Gohrab, Ericka Voortman.
Met bijdragen en werkgroepen over
traditie en transformatie, over Egyptische mysteriën en soefisme, over pedagogie en landbouw, over Apocalypse en Parcival, over moderne kunst en wetenschap.

De Geheime Leer als spirituele praktijk, Pablo Sender (Theosofia juni 2007, p. 102-108):
De waarheden en mysteries van het occultisme vormen inderdaad een geheel dat van het hoogste geestelijk belang is en
even diepzinnig als praktisch voor de wereld in het algemeen. Maar zij werden u niet gegeven om de verwarde massa theorieën en bespiegelingen in de wetenschappelijke wereld te vergroten, maar om hun praktische betekenis voor de belangen van de mensheid.3
Het is belangrijk om het begrip ‘leren’ voor ogen te houden als men bezig is met theosofische studie. Momenteel zijn we geneigd om naar ‘leren’ te kijken als naar het opnemen van nieuwe informatie die van buitenaf wordt aangereikt. Daarom denken we dat we theosofie kennen, omdat we begrippen uit verschillende boeken verzameld en onthouden hebben. Maar deze kennis raakt alleen de oppervlakte van ons wezen; en daarom is er een hiaat tussen
theorie en praktijk. Het ware leren komt van binnenuit, zoals Plato aangaf, en de Stanza’s proberen deze innerlijke kennis wakker te maken, wat misschien datgene is wat wel ‘de archetypen in ons dieperliggende denken’ genoemd wordt. Deze kennis omvat veel meer en heeft een transformerende invloed op ons.
3) The Mahatma Letters to A.P. Sinnett in chronological order. No 12. (ML 6 ook in de Nederlandse niet chronologische vertaling MB 6 p 26 10 dec 1880)
Brief No. 68
413: Geloof me, mijn “
pupil”, de man of vrouw die zich door Karma temidden van kleine eenvoudige plichten en opofferingen en liefdevolle attenties geplaatst ziet, zal door deze trouw te volbrengen, tot hogere Plicht, Offervaardigheid en Liefde jegens de gehele Mensheid komen – bestaat er een beter pad naar de verlichting waarnaar U streeft, dan de dagelijkse overwinning van het Zelf, de volharding, zelfs wanneer een merkbare psychische vooruitgang ontbreekt, het ondergaan van tegenspoed met die kalmte en kracht, waardoor deze in geestelijke winst wordt omgezet – aangezien goed en kwaad niet kunnen worden afgemeten naar wat er op het lagere of stoffelijke gebied gebeurt. Laat U niet ontmoedigen, wanneer de praktijk bij Uw aspiraties ten achter blijft, maar stel U er niet mee tevreden dit te erkennen,' daar U heel goed beseft, dat U maar al te vaak neigt tot mentale en morele traagheid, eerder geneigd bent om mee te drijven met de levensstromen, dan zelf Uw eigen koers te bepalen.

Heimwee (Walter van der Kooi De Groene Amsterdammer 17 november 2022, p. 58-59):
De eerste keer dat ik de term ‘
solastalgia’ las was in De Groene van 10 maart vorig jaar. Thijs Weststeijn gebruikte hem in een mooi essay over ‘historisch erfgoed en klimaatverandering’ en gaf meteen een vertaling voor dat begrip, dat afkomstig is van de Australische ‘milieufilosoof’ Glenn Albrecht. ‘Troostalgie’, opperde hij, verwijzend naar het verschijnsel ‘dat je heimwee voelt terwijl je nog thuis bent’. Albrecht duidt daarbij op het sinds razendsnelle klimaatverandering steeds vaker voorkomende verschijnsel dat je thuis je thuis niet meer is omdat het ingrijpend is veranderd, aangetast, zelfs vernietigd.
Door de Tegenlicht-aflevering
Welkom in het Symbioceen (21 november 2022 NPO2), waarin Albrecht de voornaamste gids is, realiseerde ik me dat het ‘solastalgia’ was die ik deze zomer ervoer toen ik langs een haast water- en bootloze IJssel fietste, door een niet groen maar geel landschap. Een unheimische, licht apocalyptische ervaring. Licht vergeleken bij wereldwijde catastrofes elders.

De natuurlijke mens (Boeddhistische blik 12 december 2021 en 10 april 2022 NPO2):
‘Er is geen grotere misvatting dan te denken dat de
milieucrisis te maken heeft met uitstervende dieren en planten en door de mens veroorzaakte verontreiniging en lelijkheid. Ze zijn er allemaal onderdeel van, maar het is vooral een crisis van geest en ziel.’
Het is de boodschap van de
natuurfilosoof Matthijs Schouten, bijzonder hoogleraar ecologie en filosofie van het natuurherstel aan de Universiteit van Wageningen en tevens boeddhistisch leraar. Volgens Schouten heeft de ecologische crisis vooral te maken met de vragen: wie denken wij mensen te zijn op deze planeet? En wat zullen we moeten worden om een duurzame toekomst op deze aarde te creëren voor onszelf en alle andere schepsels?

Jochem Myjer over zijn zelfbedachte pelgrimstocht (Van Leiden naar Texel 11 December 2020):
Willem Wilmink zei ooit: ‘Waartoe zijn we op aarde? Om er een mooi verhaal van te maken.’ ‘Als je er niet tegen kan, trek je die zwarte kous maar over je kop.’ Dat was de even simpele als doeltreffende oplossing die cabaretier Jochem Myjer aandroeg voor de strenggelovigen in Zeeland, die elke vorm van theater verafschuwen die verder gaat dan gezangen van het kerkkoor. Het staat in het boek Klein theater, groot hart van Patrick van den Hanenberg.

Net als Amanda Gefter, de auteur van het boek In Einsteins achtertuin past André Aleman een ruimer referentiekader toe dan Richard Dawkins. Amanda Gefter en André Aleman houden rekening met de vijfde, de verborgen spirituele dimensie, de levensbron in de Bijbel. De eindconclusie van Amanda Gefter is dat we allen in ons eigen referentiekader leven en daardoor komt opnieuw de discussie centraal te staan vanuit welk referentiekader wordt beoogd Probleem en Oplossing ('Zaaien en Oogsten') met elkaar te verbinden. De Dubbele moraal of de Moraal buiten het verkoopverhaal versterken de wereldwijde klimaatcrisis.

De zoektocht (tweede doeleinde: Het aanmoedigen van de vergelijkende studie van godsdienst, wijsbegeerte en wetenschap.) van Fokke Obbema in zijn boek De zin van het leven Gesprekken over de essentie van ons bestaan heeft in het onderzoeksrapport 'E i V' op de pelgrimstocht, de 'Hoofdroute' (mysteriescholen), dus hoe richten we onze levenskracht betrekking. In de tijd van Confucius was het al bekend hoe het mogelijk is een vreedzame wereld te bereiken.

Begrijpen, het zoeken naar waarheid hangt met het probleem van het ego samen. Net als bij Peter Senge staat in het rapport 'E i V' de 5e dimensie, de vijfde discipline (5Ddenkraam) het open systeemdenken centraal. Beide worden aan de hand van de systeembenadering toegelicht. Over welke vijf disciplines gaat het dan in Senge's boek?
Peter van Ammelrooy en Thomas Borst (de Volkskrant 16 en 17 februari 2019) tonen hoe de overheid zijn invloed geleidelijk aan het grootkapitaal uitbesteed.

De mens dreigt het slachtoffer te worden van de controversen tussen wetenschappers. Het verslag Asscher gaat strijd aan met werkstress (Peter van Ammelrooy de Volkskrant 23 december 2013 p. 19) spreekt voor zich.
Het rapport ‘E i V’ beoogt de
kloof tussen Probleem en Oplossing, tussen Theorie en Praktijk en de daad bij het woord te voegen te verkleinen. Helaas zijn sinds de Irakoorlog in 2003 de spanningen in de wereld eerder toe – dan afgenomen.

In 1972 ontstond een 'biologische' vlinder (vlindereffect) van Edward Lorenz. Systemen die eigenschappen van het vlindereffect hebben, en zich dus 'chaotisch' gedragen, zijn onder meer de beurshandel en de atmosfeer. De hamvraag is wat is tijd, dus hoe wordt de Alpha en Omega van het bestaan, de kloktijd en innerlijke tijd met elkaar verbonden? Primair draait het nog steeds om niet mijn wil, maar Uw wil geschiede.

Waarom ik ervoor kies een staatsprijs te aanvaarden (Arnon Grunberg de Volkskrant 19 november 2022, Opinie p. 18-19):
In 1882 publiceerde
Friedrich Nietzsche De vrolijke wetenschap, waarin de beroemde woorden staan: ‘God is dood! God blijft dood! En wij hebben hem gedood! Hoe troosten we ons, moordenaars aller moordenaars?’ Om daaraan toe te voegen: ‘Is de grootheid van deze daad niet te groot voor ons?’ Het probleem is niet het ongeloof, ten onrechte ook weleens secularisatie genoemd, het probleem is dat het ongeloof te klein is, te klein, om met Nietzsche te spreken, voor de te grote daden die daaruit zijn voortgevloeid en nog steeds voortvloeien. Ook mij ontbreekt het aan geloof, zei ik. Dat ontbreken is de motor van mijn schrijverschap en vermoedelijk ben ik om die reden meerdere malen een nihilist genoemd.

Klaas van Egmond laat in zijn boek Homo Universalis de kwintessens zien, namelijk hoe het mogelijk is tussen individuele en collectieve belangen balans te creёren. Door de verbinding, religare tussen de onzichtbare mens, de zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en de transitiekunde van Jan Rotmans.
Zielkunde in het centrum toont, de verbinding, lees samenhang tussen de vier gezichtspunten links ‘universeel’ integratie (Collectief), rechts ‘particulier’ (Individueel), boven ‘geestelijk’ idealisme (Geestkunde), onder materialistisch (Natuurkunde), de universele quintessens.

De drie woorden: 'luciditeit, helderheid en moed' van Dominique Moïsi staan tegenover de financiële schijnwereld (casinokapitalisme, creatieve boekhouden en helicoptergeld) van Mario Draghi. Met zijn dat de overheid niet van zijn fouten leert treedt Alex Brenninkmeyer in de voetsporen van Friedrich Hegel: De geschiedenis leert ons uiteindelijk alleen dit, dat de mensen niets uit haar willen leren.

In een van de sessies bij Van Ede & Partners werd het kernkwadrant van Daniel Ofman besproken. Het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties van Daniel Ofman over kernkwadranten en organisatiecultuur is bij mijn nieuwe interesse gebied 'E i V' een belangrijke leidraad geweest. In dit boek heeft Jaap Voigt een nawoord geschreven. In het Nawoord blijft Jaap Voigt stilstaan bij een belangrijk aspect dat in het boek van Ofman niet aan de orde is gekomen, namelijk het ‘alleen zijn’ en het lijden dat daarmee gepaard gaat. Met dit onderwerp wordt het hart geraakt van de relatie tussen de weg van de individuele mens en de weg van een collectiviteit als een organisatie.
Jaap Voigt heeft onder meer het boek Dao De Jing van Laozi uit het Chinees vertaald. Zowel Jaap Voigt in zijn nawoord als Hans Leeuwens in zijn sessie over Ondernemen met talenten onderbouwen de kwintessens van het vraagstuk aan waar het in het rapport 'E i V' om draait.

China's climate envoy Xie Zhenhua has emphasized China’s stance that rich countries have a greater responsibility regarding climate change than China, though China has been the world’s largest carbon emitter since 2006.[35] His speech at the 2010 climate conference in South Africa conveyed this Chinese position:[36][37][38]
We are developing countries. We need to develop and eradicate poverty while protecting the environment. We’ve done what we should do, but you [
developed countries] haven’t. What right do you have to lecture us?

China’s climate envoy Xie Zhenhua told Bloomberg News on Wednesday that he met with his US counterpart John Kerry for unofficial talks, emphasizing the door is always open on the Chinese side for a joint effort to promote COP27 agenda items at the annual global climate meeting.

Pelgrimeren of langeafstandwandelen/-fietsen is een groeiende trend in cultuurtoerisme. Meer mensen zijn op zoek naar eenvoud en diepgang. De belangstelling voor de wandel- en fietsroutes naar de bedevaartsplaats Santiago de Compostela in Noord-Spanje (Sant Yago = Sint Jacob) neemt al jaren toe. De Europese pelgrimsroutes staan op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Kruisende wegen: over de opkomst van nieuwe pelgrimspaden in Nederland Een veldverkenning. Zwarte Haan wordt in de regio wel 'het begin van de wereld' genoemd, omdat het aan het begin ligt van de pelgrimsroute Jabikspaad naar het Spaanse Santiago de Compostela*, en omdat de 6 kilometer lange Nieuwebildtdijk hier zou beginnen. De huisnummers zijn hier echter 400-428, dus begint de dijk aan de andere kant, in Nieuwebildtzijl, en zou het hier eerder 'het einde van de wereld' zijn, een soort 'Land's End' zoals je dat in Engeland hebt. Die associaties roept het gezien de ligging ook eerder op, omdat het vanuit Nieuwebildtzijl dan wel vanuit Sint Jacobiparochie toch 'aan het eind' van langgerekte dijken ligt. En het stemt ook overeen met het artikel hieronder onder het kopje Links, dat van 'buurtschappen aan het voeteneind' spreekt.
*) Zie ook de toelichting onder de link aan het eind van het hoofdstuk Geschiedenis.

Net als V’s faforiete 16 (de Volkskrant 12 november 2022, p. 28-33) zijn de The Handmaid’s Tale experiment Practical Utopia, Merel van Vroonhoven (de Volkskrant 12 november 2022, Zaterdag p. 2) een illustratie van het balansmechanisme van de wederkerigheid. Zonder de input van de mysterietaal, die zich op het snijvlak tussen de microkosmos en macrokosmos (‘Mensbeeld en Wereldbeeld’) bevindt is religie ondenkbaar. Maar ook voor het bereiken van het punt omega, de output blijft religie relevant. In elk leven wordt de weg door de wederkerigheid, de relatie tussen Micro en Macro beschreven. In het leven gaat het er om de mysterietaal beter te leren begrijpen. Dit is mogelijk door de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld te verbinden. Dit is al door het leerproces, de triade knower, knowing, and known van Vyâsadeva onderkend.
Het
mysterie van het leven kan in een verhaal, in mysterietaal tot uitdrukking worden gebracht, maar niet in een laboratorium worden gemeten. Om het ‘balansmechanisme’ op aarde te herstellen maakt H.P. Blavatsky in de Stem van de Stilte van zeven gouden sleutels (p. 45,46) gebruik.

In het leven gaat het er om de mysterie taal beter te leren begrijpen. Dit is mogelijk door de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld te verbinden. Dit is al door het leerproces, de triade knower, knowing, and known van Vyâsadeva onderkend.
Het
mysterie van het leven kan in een verhaal, in mysterietaal tot uitdrukking worden gebracht, maar niet in een laboratorium worden gemeten. Om het ‘balansmechanisme’ op aarde te herstellen maakt H.P. Blavatsky in de Stem van de Stilte van zeven gouden sleutels (p. 45,46) gebruik.

Met het rechtvaardigheidsgevoel van Jonathan Franzen is niets mis. Hij heeft ongelijk wanneer hij stelt dat verbinden van een extreem kapitalistische ideologie met de Bijbel, zoals nu in Amerika gebeurt - daarvoor moet je wel bijzonder stupide zijn.' Jonathan Franzen houdt geen rekening met het balansmechanisme van de wederkerigheid.

De geweldenaar (Stephan Sanders de Volkskrant 20 april 2017 p. 26):
The Fountainhead
En nu weet ik het.
Trump is de hoofdpersoon in een van de romans van de Russisch-Amerikaanse filosoof en schrijver Ayn Rand. Hij is de geweldenaar uit The Fountainhead (1943), of denkt het in ieder geval te zijn. Rands boeken worden ook in Nederland veel gelezen en zijn in Amerika bijna net zo populair als de bijbel. Trump is een verklaard liefhebber van het werk, en dat zegt iets, want de president laat zich erop voorstaan niet van lezen te houden en romans hebben per definitie geen toegang tot zijn slaapkamer.
Ik ben niet de eerste die de link
Trump-Ayn Rand legt: filosoof Hans Achterhuis deed het veel eerder. Maar nu pas dringt bij mij de aantrekkelijkheid van Trump door. Dat klinkt stupide, want de man werd toch maar gekozen tot president, en was geen 'geheimtip'. Mijn probleem: ik zag zijn groeiende populariteit, maar begreep het niet. Maar met Ayn Rand erbij, begin ik er iets van te snappen.
Losers
Rand werd geboren in Rusland, in 1905 als Alissa Rosenbaum. Als twintiger slaagde ze erin een visum te krijgen voor de Verenigde Staten en dat was het beloofde land, want al het communistische en collectivistische waren haar een gruwel. Ze noemt zich Ayn Rand, want met (joodse) godsdienst wil ze ook niets te maken hebben.
Ze ontwikkelt haar eigen filosofie die ze het
Objectivisme noemt, en weet haar omgeving te prikkelen met pamfletten als 'de deugd van het egoïsme' en haar radicaal libertair-kapitalistische ideeën. Hans Achterhuis heeft er in zijn boek De utopie van de vrije markt een mooie kenschets van gegeven.

In plaats van dat we de systemen steeds complexer en ondoorzichtiger maken moeten we terug naar wat al in 1973 door de econoom E.F. Schumacher in zijn boek ‘Small is Beautiful’ is aangegeven. Met de manifestatie “Klaar om te wenden?” is met het uitwerken van een strategie een begin gemaakt. Helaas moeten we constateren dat bij veel politici het kwartje nog niet is gevallen. Bij de VVD en D66 is dat veel minder het geval, niet omdat ze geen behoefte hebben aan eufemismen om hun politiek aan de man te brengen, maar omdat hun achterban doorgaans niet afhankelijk is van sociale voorzieningen en daarom de voorkeur geeft aan een 'fiscaal vriendelijk gezicht' boven een 'sociaal gezicht'.
Mensenrechten zijn mooi, maar houd ze even voor je als er orders kunnen worden geboekt. Als het erop aan komt wint de koopman het altijd van de dominee.
Op de markt behoedt de dominee de koopman voor al
te lomp eigenbelang en de koopman de dominee voor slecht begrepen moralisme.
De liberale sociaal-filosoof
John Rawls zegt dat ook en voegt er aan toe dat gerechtigheid het belangrijkste principe van een samenleving is.
Volgens de
terreurbestrijder richt de groep anti-overheidsextremisten die ontstond tijdens de corona-pandemie zich nu ook op het stikstofprobleem en bemoeien ze zich met het boerenprotest. Volgens de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) kan de ‘verspreiding en normalisering’ van complotten ‘aanleiding vormen’ voor het plegen van ‘extremistische en zelfs terroristische handelingen’.

De zwaartekracht en de elektromagnetische kracht zijn daarentegen twee krachten, die over langere tot super lange afstanden werkzaam zijn.
De
elektromagnetische kracht is het medium waardoor het bewustzijn zich in stoffelijke vormen kan manifesteren. Naast de stoffelijke wereld bestaat de geestelijke wereld. Het 5D-concept heeft betrekking op de relatie tussen de gemanifesteerde wereld en de ongemanifesteerde wereld, op de microkosmos en de macrokosmos, op de Snaartheorie en de Unificatietheorie, op ‘Energie en Materie’ en ‘Ruimte en Tijd’, op de mens en de 5e dimensie. Deze relatie wordt door ‘Energie en Tijd’, de kwintessens tot uitdrukking gebracht.

China’s Nieuwe Zijderoute ondergraaft Servië
De roest van een stalen vriendschap (Zoran Vojinović De Groene Amsterdammer 10 november 2022, p. 18-21):
Eco-terrorisme en mensenhandel; Chinese bedrijven in Servië gaan nietsontziend te werk. Dat mag, want Xi Jinping is een vriend van het Servische volk, aldus president Aleksandar Vucic. ‘Ze trekken alles uit de grond en onze overheid staat alles toe.’

De nieuwe zijderoute' (Jan van der Putten de Volkskrant 8 februari 2014):
Vroeger kwam het
Midden-Oosten naar China, tegenwoordig is het omgekeerd. China is bezig in het gat te springen dat de Amerikanen achterlaten.
Sinds
tweeduizend jaar geleden de Zijderoute werd geopend, drijft China handel met het Midden-Oosten. Eeuwen voor Marco Polo vestigden Perzische monniken en zeelieden en Arabische handelaars zich in China. Gebouwen en begraafplaatsen in de kosmopolitische havenstad Quanzhou in het zuidoosten, pal tegenover Taiwan, getuigen van de bloeiende Arabische en Perzische gemeenschappen daar. Tien van de 55 officieel erkende etnische minderheden in China belijden de islam, met samen minstens twintig miljoen gelovigen. Draagt een Chinees de familienaam Ma (Paard)? Tien tegen één dat hij van islamitische origine is.

Excuses moeten ook echt betekenis krijgen (Iantha Sahadat en Sander van Walsum de Volkskrant 30 september 2020 p. 14-15):
Het stadsbestuur van Amsterdam heeft laten uitzoeken in welke mate hun verre voorgangers betrokken waren bij
slavernij. Veertig onderzoekers stelden vast: ze zaten er tot hun nek in. ‘Staatsbelang, compagniebelang en privébelang liepen vaak naadloos in elkaar over.’

Het dertienduizend klapstoelen protest in Berlijn symboliseert hetzelfde onvermogen van de burger als het klapstoelprotest (Margriet Oostveen de Volkskrant 2 oktober 2020 p. 25):
Nu kon de stilte openscheuren, ze gingen demonstreren tegen Tata.
Wie wel hun naam willen noemen zijn bezorgde moeder Maartje de Koning en Linda Valent, van de dorpsraad. Maartjes man is thuisgebleven, hij is onderwijzer op de dorpsschool en wil (‘móet!’) onpartijdig blijven. Maartje vertelt hoe het protest ontstond naar aanleiding van een vraag van het tv-programma EenVandaag.
Maartje de Koning, op de dorpsweide:
‘Je denkt dat de overheid goed voor je zorgt, maar dat is dus niet zo.’
Linda Valente laat me met documenten zien hoe ook de gemeente Beverwijk belangrijke informatie over Tata zelfs niet deelt met de gemeenteraad. Zoals een brief van de GGD waarin wordt aangedrongen op beleid voor betere luchtkwaliteit en beperking van luchtverontreiniging, omdat longkanker in Beverwijk 25 procent vaker voorkomt dan in de rest van Nederland.
Dus nu zou het gebeuren, ze gingen demonstreren. Eindelijk. Maar toen kwamen er weer strengere regels tegen corona. En verbood de burgemeester van Beverwijk de bezorgde ouders met
meer dan 39 personen samen te komen op de enorme dorpsweide. Ze mochten iedere persoon die zich had aangemeld wél vervangen door een klapstoel.
En zo geschiedde.
Voor ieders gezondheid, uiteraard.

Het inzicht van Beatrice de Graaf is niet nieuw, zij bevestigt namelijk het inzicht dat al eerder door H.P. Blavatsky in het boek The first step towards the Temple of Truth (p. 7) naar voren is gebracht, namelijk:
With the Pythagoreans... humility was no virtue, though in modern times it is considered to be the greatest of the virtues. With Aristotle likewise it is no virtue: for in his Nicomachean Ethics he says that
... all humble men are flatterers and all flatterers are humble.
The
Ten Pythagorean Virtues are identical with those prescribed by Manu, and the Buddhist Paramita's of Perfection.

Het bleef niet enkel bij plannetjes. Deze mensen hadden wapens en waren bereid te doden’ (Hessel von Piekartz interviewt Beatrice de Graaf de Volkskrant 8 december 2022, p. 7):
In Duitsland bestaat nog altijd een vruchtbare bodem voor
rechts-extremistische bewegingen, zegt terrorismedeskundige en Duitslandkenner Beatrice de Graaf. Coronaprotesten en complottheorieën versterken het gevaar alleen maar.
Hoe beoordeelt u de plannen van deze extremisten?
‘Het lijkt erop dat ze door het plegen van aanslagen zoveel mogelijk onrust en chaos wilden veroorzaken. Dat is een klassiek recept van extreem-rechts en wordt wel de Strategie der Spannung genoemd. Het idee is dat een aanslag tot een overreactie van de regering leidt, waardoor veel mensen weer willen optreden tegen die regering.

De angst en dreiging van '14-'18 zijn griezelig herkenbaar (Sander van Walsum de Volkskrant 10 november 2018, Zaterdag p. 14-15):
Honderd jaar geleden brak, na vier jaar oorlog, de vluchtige en gebrekkige vrede van het interbellum aan. De wereld heeft er
lering uit getrokken. Maar de lessen van 1918 lijken in de vergetelheid te raken.
Wereld op drift
Wat Beatrice de Graaf altijd opvalt als het in Nederland over november 1918 gaat, is ons onvermogen om ons ‘te verplaatsen in de angsten en de vermeende dreigingen van toen’. Van die tijd weet een enkeling dat in Rusland de tsarenfamilie was vermoord, dat vluchtelingen de Nederlandse grenzen over trokken, dat er een aardappeloproer uitbrak in Amsterdam, dat opstandige militairen zich roerden in de Harskamp, dat de Spaanse griep veel slachtoffers maakte en dat de revolutie van Troelstra mislukte.
Versailles was een ambivalent gedrocht’, zegt Beatrice de Graaf. ‘Een curieuze kruising van de hooggestemde, enigszins wereldvreemde idealen van Wilson en de wraakzucht van Engeland en, met name, Frankrijk. Die dachten: Wilson mag zijn mooie principes krijgen, als wij Duitsland maar mogen aanpakken.’
Van die zogenoemde
Wilsonian principles is in de praktijk dan ook weinig terechtgekomen, zegt Nico Schrijver. Vooral omdat de Volkenbond, in vergelijking met de Verenigde Naties, een tandeloze organisatie was.\\ ‘In het Noord-Atlantisch systeem waren de Amerikaanse machtsorde en de Amerikaanse liberaal-politieke orde verenigd. Recht zonder macht bestaat slechts op papier, zoals de Volkenbond heeft laten zien. En macht zonder recht is rechteloosheid.’
Met hun terugtrekkende bewegingen scheppen de VS ruimte voor oude en nieuwe rivalen. ‘China is bezig die ruimte stap voor stap en in betrekkelijke stilte te bezetten, om te beginnen economisch. De politieke en militaire expansie zullen volgen. China is momenteel de enige mogendheid met een langetermijnplan dat stelselmatig wordt uitgevoerd.
Neokolonialisme
En Europa? Europa koestert de illusie dat het de migratiecrisis heeft bezworen terwijl die feitelijk nog moet komen. ‘Deze eeuw komen er in Afrika, een slecht bestuurd continent met povere vooruitzichten, 2,5 miljard mensen bij. Velen van hen zullen hun heil in Europa zoeken. Maar niets duidt erop dat Europa zich daarop instelt.
Anders dan bij China wordt de blik van Europa begrensd door de korte termijn. Door de winstcijfers van het komende kwartaal of – in de politiek – door de komende verkiezingen. Dit wordt Europa nog eens noodlottig.

‘Ik heb geleerd hoe wezenlijk aandacht is, het gevoel te worden gezien’ (Fokke Obbema interviewt Margrite Kalverboer de Volkskrant 4 november 2022, p. 16-17):
Haar
ziekte en de dood van haar man confronteerden Margrite Kalverboer met de eindigheid. Het zette de Kinderombudsvrouw ertoe aan meer uit het leven te halen en eigenzinnige keuzes te maken. Wat weerhoudt anderen ervan?
‘Er zitten bepaalde risico’s aan, omdat je jezelf kwetsbaar op moet stellen. De angst is je boekje te buiten gaan en jezelf bloot te geven. In mijn en van mijn bagage aan minder prettige ervaringen. Omdat ik veel van het leven heb gezien, ben ik niet bang dingen te vragen die misschien niet passend zijn. Mijn angst daarvoor is weg. Ik krijg vaak van kinderen te horen: ‘Zoals u met mij spreekt, zo is er nog nooit met mij gesproken.’ Dat is pijnlijk, want het zijn kinderen met vaak een lange geschiedenis in de jeugdhulpzorg.’
Leidt niet-zien tot
eenzaamheid?
‘Als je doorpraat, of het nu met kinderen of volwassenen is, stuit je eigenlijk altijd op fundamentele eenzaamheid. Omdat ik die ook zelf wel heb ervaren, ben ik in staat kinderen die daaronder lijden te zien. De opgave is ze te bereiken. Dat probeer ik door hun eenzaamheid te benoemen.
‘Jongeren manoeuvreren zichzelf tegenwoordig in een eenzame positie doordat ze ‘
de beste versie van zichzelf’ willen tonen – ze zijn vaak enorm prestatiegericht. Dat maakt eenzaam, omdat ze zich niet altijd hun beste versie voelen. Een samenleving die dwingt tot het geven van een perfect beeld, staat het tonen van je kwetsbaarheid in de weg.’
Speelde eenzaamheid ook een rol in het stervensproces van Ate?
‘Dat was intens pijnlijk, maar ook goed en mooi tot het einde, we
groeiden naar elkaar toe. We konden tegen elkaar zeggen: ‘Wat hebben we het goed’, terwijl we wisten dat hij zou sterven. Voor hem was het drama dat hij dat alleen moest doen, terwijl ik het feest van het leven door mocht vieren. ‘Ik blijf alleen achter’, zo drukte hij dat uit. Dat vond ik van een intense eenzaamheid. Hij had ongelofelijk veel talenten, maar die zijn er in zijn ogen onvoldoende uit gekomen. Bij alles wat ik deed, zei hij: ‘Dat had ik moeten doen.’’

Ik voel me echt Frans, en thuis in het Franse team’ (Robert Giebels interviewt Coco Lindelauf de Volkskrant 4 november 2022, p. 22):
Een van de
grote talenten van de Franse nationale vrouwenrugbyploeg is de geboren Nederlandse Coco Lindelauf, sinds twee jaar ook in het bezit van de Franse nationaliteit. Zaterdag speelt de 21-jarige aanvaller op het WK de halve finale in en tegen Nieuw-Zeeland.

Amerika is ernstig ziek, Het is vijf voor twaalf’ (Iñaki Oñorbe Genovesi de Volkskrant 4 november 2022, p. 23):
Enkele dagen voor de Amerikaanse ‘midterms’, op 8 november, heeft president
Biden nadrukkelijk gewaarschuwd dat de democratie in de Verenigde Staten op het spel staat. Kunnen de Amerikanen hun democratie nog redden? Vier Amerika-deskundigen zijn er niet gerust op.
‘De Amerikaanse politicoloog en filosoof
Francis Fukuyama heeft gelijk. Burgers in democratieën moeten niet meer arrogant en alwetend zijn, maar zich strijdbaar verenigen rondom een paar democratische kernwaarden zoals de ‘rule of law’. Het is vijf voor twaalf. Ik reken op het gezonde verstand van de meeste Amerikanen.’

Om het vrijwel vastgelopen democratiseringsproces te verrijken geeft David Van Reybrouck in zijn boek Tegen verkiezingen een interessant alternatief.
In de laatste decennia is er in de
politicologie veel aandacht voor een oud democratisch principe dat vooral in het klassieke Athene werd gehanteerd: de loting. Tot aan de Franse Revolutie is dat democratische middel vaak aangewend, niet alleen in Athene, maar ook in bloeiende republieken als die van Venetië en Florence tijdens de renaissance. Na de Franse Revolutie leeft het alleen voort in de rechtspraak van sommige landen. David Van Reybrouck zet in een glashelder betoog uiteen dat loting een effectieve mogelijkheid is om onze machteloos geworden democratie weer pit en vaart te geven en de burgers weer te betrekken bij wat ons allen als samenleving aangaat.

Democratie moet niet de bestuurders dienen (Wim Voermans Volkskrant 28 oktober 2016 p. 23):
De democratie zal altijd omstreden zijn, met tegendraadse en grofgebekte volksvertegenwoordigers.
Wie door het woud van abstracties en slagzinnen heen kijkt en zich niet laat meeslepen in het apocalyptische democratie-is-doodjargon, ziet ten eerste dat de representatieve democratie er juist heel goed bij staat in Nederland. Beter dan twintig jaar geleden zelfs. black%, zo liet het SCP in 2015 nog zien (Van Reybrouck haalt zijn bewijs voor het tegendeel vooral uit het buitenland).
Daar tegenover staat wel dat het
vertrouwen in politici (volksvertegenwoordigers én bestuurders) minder is geworden - zelfs laag is. Dat is niet verwonderlijk: grote verwachtingen van democratie kunnen niet allemaal worden waargemaakt. Dat wordt politici nagedragen.
Code Oranje en de commissie-Van de Donk pleiten in wezen voor vormen van bestuursdemocratie. Daarin vooral geen politieke 'spelletjes' meer. Volksvertegenwoordigers moeten, volgens die rapporten, constructiever zijn, meer samenwerken met het bestuur. Democratie, maar dan op de voorwaarden van bestuurders. Want alleen via de band van de bestuurders zouden de losgeraakte verbindingen tussen burgers en volksvertegenwoordigers kunnen worden hersteld. Het bestuur maakt zo zichzelf tot scharnierpunt van de democratie.
En natuurlijk zonder referendum, want dat lijkt, volgens de
commissie-Van de Donk, 'meer op een projectiescherm van maatschappelijk ongenoegen dan dat het een wezenlijke bijdrage levert en prudente en gedragen besluitvorming'. Tja, gekker moet het natuurlijk niet worden. Wie het ergens niet mee eens is, niet meewerkt, die zit de 'prudente en gedragen besluitvorming' maar in de weg. In deze benadering wordt eigenlijk de essentie van politiek als belangen-articulatie en -strijd weggepoetst.

Politiek moet weer uitdragen dat grond van ons allemaal is (de Volkskrant 4 november 2022, p. 24):
Het kabinet wil ‘
piekbelasters’ van stikstof uitkopen, mede om bouwprojecten weer door te laten gaan. Intussen profiteren speculanten van de alsmaar stijgende grondprijzen. Van wie is de grond eigenlijk, en waar botst privébezit op het algemeen belang? Een denker en een expert reageren.

Net als Kerk en Staat dienen het publieke en private domein, de publiek-private samenwerking duidelijk van elkaar te worden onderscheiden. De in de publieke sector te ver doorgevoerde marktwerking komt er in feite op neer dat de overheid in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op.

Vijftig jaar na de oerwaarschuwing van de Club van Rome
Over de grenzen aan de groei (Jaap Tielbeke De Groene Amsterdammer 17 februari 2022 p. 12-13):
Aan de hand van vier jaartallen -
1972 - 1992 - 2002 - 2022 - maakt Jaap Tielbeke de balans op. Hoe kan het dat we, ondanks alle alarmsignalen, de planetaire grenzen hebben overschreden? En welke lessen kunnen we daaruit trekken voor de toekomst?

Olympische spelen (Pieter Klok Volkskrant 23 juli 2021 p. 12):
Het zijn daardoor Spelen
zonder de olympische gedachte. Het onderlinge contact tussen sporters van alle continenten, het warme welkom door de plaatselijke bevolking, het zelfvertrouwen dat een land krijgt door twee weken lang in het brandpunt van de belangstelling te staan. Alles wat de Spelen uittilt boven een gewoon sporttoernooi, ontbreekt dit keer.

De echo van een revolutie (Peter Giesen de Volkskrant 28 april 2018, Zaterdag p. 2-5):
De Parijse protesten tegen Macrons hervormingen van herinneren aan mei '68. Maar waar revolutionairen van toen vochten voor een betere wereld, klampen Fransen nu vast aan verworven rechten. Is er vijftig jaar later iets over van de verzetsgeest? Peter Giesen polst bij demonstranten van toen en studenten van nu.
Desinteresse
De collegezalen zijn omgedoopt. Zaal J is Joie (vreugde) geworden, zaal K PKK, zaal L Lutte Armée (gewapende strijd). De bezetters hebben ook een hond, die ze Guevara noemen. 'Men speelt de revolutie na', snuift socioloog Jean-Pierre Le Goff (69), die Mei '68 meemaakte als linkse student in Caen. 'Een deel van de jonge generatie is opgevoed met de mythe van Mei '68. Ze denken dat ze anticonformistisch zijn, maar ze brengen slechts een oneindige herhaling.' 'De ergste wereld die er is'
President Macron predikt een nieuw optimisme. Door zich aan te passen aan de globalisering kan Frankrijk zijn zelfvertrouwen hervinden. Le Goff gelooft niet dat hij zal slagen in zijn missie. 'De mensen hebben behoefte aan een geruststellend kader. Je kunt een volk niet verenigen met een logica van opoffering en aanpassing aan de chaotische wereld van de globalisering. Dat is een avontuur dat misschien sommige jongeren aanspreekt, de start-ups. Vooruit, wees ondernemer! Maar je verenigt er geen volk mee', denkt hij.
In één opzicht is Mei '68 nog heel actueel, aldus Le Goff. De beweging had een paradoxaal karakter. Enerzijds was zij een moderne opstand tegen een traditionele samenleving. Anderzijds was zij ook een kritiek op de moderniteit, op een efficiënte technocratie die van het individu een radertje in de economische machine zou maken. Als geen ander belichaamt Macron de technocratie.
Vanwege dat gebrek aan bezieling zal Macron het volk uiteindelijk niet weten te bereiken, denkt Jean-Pierre Le Goff. Daarin ontmoet de conservatieve socioloog de nog altijd linkse schrijver Jean-Christophe Bailly: 'De droom van mensen die aan de macht zijn, van mensen als Macron, is een wereld van mensen die niet meer dromen. Die alleen denken aan geld en comfort. Dat is de ergste wereld die er is.'

Klimaatverandering (Jelmer Mommers februari 2017)
Uit vertrouwelijke interne documenten blijkt dat Shell al meer dan dertig jaar zeer gedetailleerde kennis heeft over de gevaren van klimaatverandering. Toch blijft het bedrijf inzetten op fossiele energie en vormt het een sta-in-de-weg voor ambitieuze klimaatactie.
Reconstructie: Zo kwam Shell erachter dat klimaatverandering levensgevaarlijk is (en ondermijnde het alle serieuze oplossingen)

Geïnstitutionaliseerde criminaliteit op grote schaal in de farmaceutische industrie (Piet Ransijn Civis Mundi #35 6 februari 2016):
2. Bekentenissen van een ingewijde: over de auteur
Gøtzsche (1949) studeerde biologie en chemie, later medicijnen. Hij werkte 8 jaar in de farmaceutische industrie, als artsenbezoeker en medicijnenverkoper, productmanager en onderzoeker van verkoopcampagnes waarin hij dreigde ‘zichzelf te verliezen’, ”de ergste vergissing die je kunt maken,” aldus de Deense filosoof Kierkegaard die hij las. “Als je niet alleen artsen voor de gek houdt maar ook jezelf, wordt het te pijnlijk” (p 40).
Mede daarom werd hij zelf arts en ging werken als onderzoeker in ziekenhuizen en aan de universiteit van Kopenhagen als hoogleraar Opzet en Analyse van Klinisch Onderzoek. Zijn specialiteit is
statistiek en onderzoeksmethodologie (p 21). Hij weet dus als geen ander hoe onbetrouwbaar onderzoek van farmaceutische bedrijven is. Hij heeft geleerd hoe je artsen kunt manipuleren om de verkoop op te schroeven. Hij kent de trucs, leugens en misdadige praktijken en heeft onderzocht hoe dodelijk deze zijn en hoe talloze sterfgevallen weggemoffeld worden.
Noten
Het gebrek aan moraal in de politiek en de industrie is een algemeen maatschappelijk probleem. Met de EU is het niet anders of erger. Bij gebrek aan democratisch toezicht hebben we er weinig inzicht in. Op 6 dec citeert Nijhof Ombudsman Alex Brenninkmeijer (de Volkskrant 14 april 2015 p. 16/17): “De EU is een vereniging van onbetrouwbare leden. Zo typeerde hij… de lidstaten als een bende egoïstische graaiers, gericht op het ’binnenharken van zo veel mogelijk EU-geld’, zonder zich verder over de goede besteding ervan te bekommeren… ’Iedereen deelt deze mening.’”

De EU is een vereniging van onbetrouwbare leden (Alex Brenninkmeijer de Volkskrant 14 april 2015 p. 16/17):
'
Heldere taal' is zijn leidraad. Zo typeerde hij tijdens de presentatie van datzelfde jaarverslag de lidstaten als een bende egoïstische graaiers, gericht op het 'binnenharken van zo veel mogelijk EU-geld', zonder zich verder over de goede besteding ervan te bekommeren. En het allervreemdste van dit alles: hij werd er niet eens op aangesproken. 'Iedereen deelt deze mening.'
Etc.
De gouden draad in mijn aanpak is het DIKW model : van Data naar Informatie, naar Kennis, naar Wijsheid. Financieel controleurs zijn dol op data. Maar dan, hoe gaan we van constateren naar leren? Dan deinst de Rekenkamer terug, uit vrees dat we te politiek worden. Dat punt stel ik aan de orde. Onze conclusie dat 'de financiële systemen van de EU gedeeltelijk effectief zijn' is waardeloos als we vervolgens niet zeggen wat er moet veranderen.'
Nederlanders hebben het idee dat vooral
andere landen EU-geld misbruiken. Klopt dat?
'Uit de steekproeven van de Rekenkamer blijkt dat wij net zo slecht zijn als onze buren. De grootste fraude met het Europees Sociaal Fonds staat op naam van Nederland. Maar het zit in de Nederlandse volksaard om ons vingertje op te heffen naar het buitenland. Als burger ben ik geschrokken van de berichten over vriendjespolitiek bij aanbestedingen door Defensie en de politie, over mogelijke fraude door ict-bedrijf Ordina bij overheidscontracten. Als zoiets in Brussel boven water komt, sneuvelt er een eurocommissaris. Maar in Nederland komt er een onderzoek en beloven we beterschap. We zouden ons moeten schamen.'

Schep banen op kosten van de (super)rijken (Stephan Huijboom de Volkskrant 13 november 2015, p. 21):
Hoewel de
rijken rijker worden, lukt het links niet om hiermee kiezers te trekken. Hoe komt dat?
De
rijkste drie Nederlanders bezitten meer vermogen dan de helft van alle Nederlandse huishoudens bij elkaar. Van al het private nettovermogen in Nederland is bijna tweederde in het bezit van de rijkste 10 procent Nederlanders. Ook na correctie voor pensioenen is de vermogensongelijkheid nog altijd gigantisch.
Intussen wordt er zogenaamd 'uit noodzaak' en vermeende 'onbetaalbaarheid' bezuinigd op publieke voorzieningen zoals de zorg en het onderwijs en is er mede daardoor een enorme structurele werkloosheid. Dat dergelijke bezuinigingen noodzaak zouden zijn, is een bespottelijke leugen die als functie heeft om te maskeren dat er politieke keuzes ten grondslag liggen aan banenvernietiging en het uithollen van de publieke sector.
Tegelijkertijd wordt er geen noemenswaardige belasting geheven over de vermogens van (super)rijken. Een groeiende groep mensen begint dit aardig de keel uit te hangen en is inhoudelijk tegen deze ontwikkeling. Toch lukt het collectief links niet goed om met dit verhaal overtuigend kiezers naar zich toe te trekken en een Kamermeerderheid te vormen. Hoe komt dat?
Groeiende publieke sector
De belangrijkste manier om het huidige structurele tekort van een half miljoen banen op te heffen, is de creatie van een grotere publieke sector. Iedereen die de afgelopen jaren niet in een grot heeft geleefd, weet ook dat de publieke sector juist in rap tempo afgebroken wordt. Laat u niet voorliegen door nepbanenplannen en laat heel duidelijk zijn: Het kan echt anders.
Kosten deze banen geen geld? Ja, maar niet het geld van
doodnormale, hardwerkende burgers. Het geld dat via het bestaande systeem door de politiek-financiële elite uit de publieke sector is gezogen, had überhaupt nooit op deze schaal naar de superrijken mogen gaan. Zij mogen grotendeels opdraaien voor de bezuinigingsellende. Dat bereik je nauwelijks met het heffen van een paar procentpuntjes vermogensbelasting, zoals de SP voorstelt. Durf eens door te pakken!
Kortom, breng fundamentele keuzemogelijkheden terug in de politiek. Anders gaat het goed mis.

Voor de theosofie geldt de Bhagavad Gita, het boek van de “kennis van vereniging”, om schijnbare tegenstellingen, de eenheid der tegendelen (paren van tegenstellingen) te verenigen. Maar vindt dat het Boeddhisme de dynamiek tussen mens en kosmos, 'Antropogenese (Hominisatie) en Kosmogenese', 'Mensbeeld en Wereldbeeld', 'Microkosmos en Macrokosmos', 'Binnenwereld en Buitenwereld', 'Open–closed' political spectrum nog beter naar voren brengt.

Door antropologen, met als belangrijkste exponent J.G. Frazer (Engelse versie), is er de nadruk op gelegd dat de mens in zijn pre-wetenschappelijke fase was aangewezen op magie en religie. Het kon niet anders of aan de vroege mens viel de cycliciteit van het bestaan op. Seizoenen wisselden elkaar af totdat het jaar "stierf" en herleefde. Oogstproducten werden gezaaid, ze ontsproten, werden geoogst, en gaven zaad dat opnieuw ontkiemde.

De verschrikkelijke kinderen van de nieuwe tijd (Hans Achterhuis de Volkskrant 20 juni 2015 bijlage Sir Edmund p. 26-27):
Met
schitterende voorbeelden lardeert Peter Sloterdijk zijn cultuurpessimistische beschouwingen.
FILIATIE
Centraal staat dit keer het proces dat hij als
filiatie omschrijft. In elke antropologische of historische, bekende setting geven vaders als erfenis aan hun zonen het geheel van bestaande gebruiken en verhalen door. Iets nieuws kan zo niet opkomen, alles moet hetzelfde blijven. Wat wij moderne mensen tegenwoordig plechtig 'traditie' noemen, was de kwintessens van elk menselijk samenleven, of het nu om een klein stamverband of een groot rijk ging.
Dat is totaal veranderd. Volgens Sloterdijk worden er geen erfenissen tussen de geslachten meer doorgegeven. In het hiaat tussen vaders en legitieme zonen hebben zich de bastaarden genesteld, de parvenu's die beweren hun afkomst ontstegen te zijn, de selfmade mannen die hun succes alleen aan zichzelf te danken hebben. Dit zijn allen voorbeelden van wat Sloterdijk 'de verschrikkelijke kinderen van de moderne tijd' noemt.
Sloterdijk zou ook Sloterdijk niet zijn wanneer hij dood becommentarieerde teksten niet nieuw leven inblies door er een verrassend licht op te laten schijnen. Zo wordt de vaderloze Jezus van Nazareth 'het verschrikkelijkste kind uit de wereldgeschiedenis'. Op tamelijk overtuigende manier laat Sloterdijk zien dat de vroege, waarschijnlijk authentieke uitspraken van Jezus in de evangeliën de breuk met de vader steeds thematiseren. De vader van Jezus is in de hemel, de geslachtslijnen van de overerving worden door hem en de christenen die hem navolgen, doorbroken. De latere kerk is met haar constructie van de heilige familie er nooit helemaal in geslaagd om het gat dat Jezus tussen ouders en kinderen geslagen heeft, te dichten. Wanneer Franciscus van Assisi zijn koopmansgewaad uittrekt en afstand van zijn vader neemt, is dat een manifestatie van de inspiratie van de navolging.

Debat over beschavingsideaal
Straks kunnen we ook supermensen maken (Peter Giesen de Volkskrant 22 mei 2010):
Michael Sandel en Nick Bostrom zijn twee van de veertien prominente sprekers op de Nexus-conferentie, vrijdag 11 juni 2010.
Met
Bostrom en Sandel botsen twee mensbeelden. Bostrom gelooft in de scheppende mens, die zich van andere dieren onderscheidt door zijn meesterschap over de natuur. Sandel erkent de menselijke creativiteit?, maar waarschuwt voor hubris, voor de hoogmoed van een mens die zijn beperkingen niet meer wil zien. Sandel: ‘De idee dat de mens de natuur moet beheersen om menselijk te zijn, is een valse idee van vrijheid. Meesterschap over de natuur is geen doel op zich. Meesterschap is goed om bijvoorbeeld ziekten te overwinnen. Maar het is niet noodzakelijkerwijs goed. De atoombom is ook een vorm van heerschappij over de natuur. We moeten kijken waar ons meesterschap toe leidt, of het in overeenstemming is met onze morele waarden’.

Het model van Ruth Cohn brengt de Axis mundi in het boek Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond tot uitdrukking. De Axis mundis beeldt de complementariteit tussen Idealisme en Materialisme (Immateriële- en Materiële wereld, Geestkunde en Natuurkunde), de Lichtzijde en Schaduwzijde, Alfa en Omega, de twee kanten van één medaille uit. In navolging van Leo Apostel beoogt het onderzoeksrapport 'E i V' een steentje bij te dragen aan interdisciplinair onderzoek en het overbruggen van de kloof tussen de exacte en de humane wetenschappen. Voor de mens gaat het om geestelijke - en lichamelijke gezondheid.

De geschiedenis laat een diversiteit aan innovatieve, interdisciplinaire grenswetenschappers zien.
Pythagoras, Ammonius Saccas, Origenes, Dante Alighieri, Helena Blavatsky, Spinoza, Schelling, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Einstein, Jung, Wittgenstein, Krishnamurti, David Bohm, Jean Charon en Ervin Laszlo zijn eminente wetenschappers die zich hebben bewogen op het snijvlak van natuur en cultuur.

Mensen obsessief stimuleren door alleen een worst voor te houden leidt uiteindelijk tot een grote eenheidsworst. Het is nog niet zo lang geleden dat nonnen alleen voor hun zielenheil in de gezondheidszorg werkten. Klanten die zich geen dure aanvullende verzekeringen kunnen veroorloven dreigen op termijn juist overgeleverd te worden aan een communistische zorgwinkel die uiteindelijk alleen eenheidsworst in de aanbieding heeft. De VVD is een voorstander van profitziekenhuizen. Het verzet van de Amerikaanse artsen tegen ‘corporate medicine’ heeft de groei van ‘ziekenhuiskapitalisme’ wel vertraagd maar zeker niet tegengehouden.1 De groei van profitziekenhuizen gaat door. Vandaag de dag is één op de zes ziekenhuizen in de VS in bezit van aandeelhouders. De grote HCA-keten van Amerikaanse ziekenhuizen is onlangs door grote investeerders van de beurs gehaald voor 33 miljard euro.
Optimisten menen dat competitie de ziekenhuizen efficiënter maakt. Pessimisten vrezen dat deze ontwikkeling slecht uitpakt voor de zorg voor onverzekerde mensen en de charitasmissie van ziekenhuizen.

De geschiedenis leert dat de oplossing van de unificatietheorie al millennia bekend is. Het hangt er alleen maar vanaf hoe je het probleem formuleert. Op het snijvlak tussen geesteswetenschappers en natuurwetenschappers ligt het gemeenschappelijke raamwerk, de Unificatietheorie.

Het denken vindt plaats op het snijvlak, de schakel tussen de binnenwereld en de buitenwereld, tussen verleden en toekomst in het nu, tussen het individuele en het collectieve, dialectische bewustzijn, in de psyche de schakel tussen lichaam en geest.

Diederik Samsom (de Volkskrant 20 februari 2008): Ik ken de harde werkelijkheid helaas. Eind 2006 stuurde de top van het Nederlandse bedrijfsleven een brief naar het kabinet met de oproep duurzaamheid meer prioriteit te geven. Maar elke keer dat we dat doen, wordt het door diezelfde bedrijven keihard kapot gelobbyd. Shell, een van de ondertekenaars van de bewuste brief, heeft onlangs dankzij een brief van topman Van der Veer geregeld dat de grootste energieverslinders voorlopig niet hoeven te betalen voor hun CO2-emissierechten.

Er is wel degelijk een oplossing voor het Oost West conflict. De Derde weg, de weg is het doel ‘Van persoonlijke ontwikkeling naar 'duurzame' ontwikeling’ schrijft Klaas van Egmond in PRANA 181. Of met andere woorden het gaat nog steeds om ‘de ‘weg’ Tao, die in de Tao Te Ching tot uitdrukking wordt gebracht. Voor persoonlijke ontwikkeling kan ook het Ken uzelve worden gelezen. Een zienswijze waar de theosofie gebruik van maakt.

Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de samenhang tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv-Ego' overstijgt. Of met andere woorden het Ik-kant en Wij-kant denken te doorbreken. Psychisch betekent het de scheidslijn, de grenzen van het dualisme tussen mens en samenleving te laten oplossen.

Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten. Om de continuïteit van organisaties te waarborgen het principe 'Structure follows Strategy' toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen.

De Geheime Leer Deel I, Samenvatting (p. 296):
Het voorgaande, noch wat er volgt, kan men als geheel ergens volledig aantreffen.
Het wordt in geen enkele van de zes Indiase filosofische scholen geleerd, want het betreft hun synthese – de zevende school, dat is de occulte leer.
Het begrip
volheid verwijst naar het sanskriet woord bhâga, waar het begrip bhagavan van is afgeleid, de Alvervulde of de Fortuinlijke die de verpersoonlijking vormt van de filognostische synthese in de kern van het morele kompas. Het begrip gezichtspunt correspondeert met het sanskriet woord darshana (zes Indiase gezichtspunten) en vormt met zijn verscheidenheid de basis voor de filognostische hermeneutiek waarop ook de Indiase filosofie is gebaseerd.
299: Laten we de
hoofdpunten kort herhalen en aan de hand van de enorme omvang van de behandelde onderwerpen aantonen hoe moeilijk, zo niet onmogelijk, het is om deze volledig tot hun recht te laten komen. (p. 300,301):
Ook is het nutteloos op te merken dat eeuwenlang de
‘wijzen’ van het vijfde Ras, van het geslacht dat werd gered en gespaard bij de laatste wereldramp en het verschuiven van continenten, hun levens hadden doorgebracht met leren, niet met onderwijzen. Hoe deden zij dat? Het antwoord luidt: door op elk gebied van de natuur de oude tradities te toetsen, te onderzoeken en te controleren op basis van de onafhankelijke visioenen van grote adepten, dat wil zeggen mensen die hun fysieke, mentale, psychische en geestelijke gestel tot de hoogst mogelijke graad hebben ontwikkeld en vervolmaakt. Van geen adept werd het visioen aanvaard, voordat het was gecontroleerd en bevestigd door de visioenen van andere adepten – zó verkregen dat zij als op zichzelf staande bewijzen konden dienen – en door eeuwen van ondervinding.
Het wordt ‘
substantie-beginsel’ genoemd, want op het gebied van het gemanifesteerde Heelal wordt het ‘substantie’, een illusie, terwijl het in de beginloze en eindeloze abstracte, zichtbare en onzichtbare RUIMTE een ‘beginsel’ blijft. Het is de alomtegenwoordige werkelijkheid: onpersoonlijk, omdat het alles en iedereen omvat. De onpersoonlijkheid ervan is de grondgedachte van het stelsel. Het sluimert in elk atoom van het heelal en is het heelal zelf.2
2) Zie afd. 2, hfst. 3, ‘
Oorspronkelijke substantie en het goddelijk denken’, blz. 355ev.
(3) Het heelal is de
periodieke manifestatie van deze onbekende absolute essentie. Maar door het ‘essentie’ te noemen, zondigt men juist tegen de geest van de filosofie. Want hoewel men het woord in dit geval kan afleiden van het werkwoord esse, ‘zijn’, kan HET toch niet worden vereenzelvigd met een of ander wezen dat het menselijk verstand zich kan voorstellen. HET wordt het best beschreven als noch geest noch stof, maar beide. ‘Parabrahman en mûlaprakriti’ zijn in werkelijkheid één, maar toch twee in het universele voorstellingsvermogen van het gemanifesteerde, zelfs in het voorstellingsvermogen van de ene logos, zijn eerste manifestatie, die HET – zoals de bekwame spreker in zijn ‘Notes on the Bhagavad Gita’aantoont1 – vanuit het objectieve standpunt van die logos ziet als mûlaprakriti en niet als parabrahman; als de sluier ervan en niet als de daarachter verborgen ene WERKELIJKHEID, die onvoorwaardelijk en absoluut is.
301: (6.) Het Heelal wordt van
binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet n van haar manier van werken.
300/301: (3.) Het Heelal is de
periodieke manifestatie van deze onbekende absolute essentie. Door het ‘essentie’ te noemen, zondigt men echter juist tegen de geest van de filosofie. Want hoewel men het woord in dit geval kan afleiden van het werkwoord esse, ‘zijn’, kan HET toch niet worden vereenzelvigd met een of ander wezen, dat het menselijke verstand zich kan voorstellen. HET wordt het best beschreven als noch geest noch stof, maar beide. ‘Parabrahmam en Mulaprakriti’ zijn in werkelijkheid één, maar toch twee in de universele opvatting over het gemanifesteerde, zelfs in het begrip van de ene logos, zijn eerste manifestatie, die HET – zoals de bekwame spreker in zijn ‘Notes on the Bhagavadgita’ aantoont – vanuit het objectieve standpunt van de ene logos ziet als Mulaprakriti en niet als Parabrahmam; als de sluier ervan en niet als de daarachter verborgen ene WERKELIJKHEID, die onvoorwaardelijk en absoluut is.

Naast profeten, mystici en zieners (rishi’s) zijn er ook kunstenaars die met het heilige, het goddelijke in contact hebben gestaan.
Mirra Alfassa laat zien er is niets nieuws onder de zon. Het 'ziel-type' van Mirra Alfassa (p. 334) heeft op de verborgen perpetuum mobile (levensenergie), het zelf-eon van de fysicus Jean Emiel Charon betrekking. Het ziel-type komt individueel of als groep overeen met het dharma der dingen. Soms noemt men het ook de waarheid van de dingen, van ieder ding. Het wezen van Bewustzijn 'Leven - Licht - Liefde' (p 349) komt met het Geest = Licht = Creativiteitin het boek Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? (p. 43) en in hoofdstuk 16 Het gebruik van de creatieve keuze (p. 291) van Gerrit Teule overeen.
Over
creativiteit geeft PRANA febr/maart 2007 nr. 159, p. 3 (Ten geleide) interessante voorbeelden.
Brahms zegt dat hij als hij componeert in contact staat met dezelfde geest als waar Jezus zo vaak naar verwees.
Richard Strauss beschrijft overweldigende visioenen ‘Dan put ik uit de bron van oneindige en eeuwige energie waaruit wij allen en alles voortkomen. In de religie noemt men dit God.
Grieg zegt: Wij componisten projecteren het oneindige in het eindige.’
Picasso is een ander groot kunstenaar die met zijn schilderij ‘Guernica’ toont hoe het paard aan de lans van zijn eigen ruiter ten onder gaat.

Het levensverhaal van Barend Post wordt door mystici (heiligen), als Mirra Alfassa, Etty Hillesum en moeder Theresa of Omraam Mikhaël Aïvanhov, Jiddu Krishnamurti en Teilhard de Chardin onderbouwd.

Levenskunst als een wijsheidstraditie voor de ontwikkeling van een ethisch-politiek bewustzijn! Deel I (Heidi Muijen Civis Mundi Digitaal #3 februari 2011):
Een platte postmoderne ideologie luidt dat ieder zijn of haar eigen waarheid heeft. Levenskunst voor de
homo economicus is de ‘kunst van het vermarkten van levensgeluk’ - van filosofiecursussen tot happiness coockies. In de regel gaat het op de wereldmarkt om winstmaximalisatie ongeacht morele en waardepolitieke afwegingen. Persoonlijke begeerte, groepsbelangen en andere ‘ondeugden’ leiden volgens dominante ideologieën (utilisme, Realpolitik, opportunisme, neoliberaal pragmatisme) tot het grootste geluk voor de grootste gemene deler. Bijgevolg vertoont de sfeer van (ethische en politieke) waarden een onheilspellende Januskop: een eenzijdige externe oriëntatie op het instrumenteel-economische (welbegrepen) eigen belang en een (spirituele en/of materialistische) individualistische naar binnen gerichtheid. Grondnoties over menselijkheid, bevrijding, levensgeluk en andere humanitaire waarden dreigen tussen beide domeinen versplinterd te worden.

Vroeg bloeien (Maartje Stokkers de Volkskrant 21 februari 2023, p. V6):
Hildegard von Bingen schreef over geneeskrachtige kruiden en wist alles over het vrouwelijk orgasme. En dan kon de girlboss van de 12de-eeuw ook nog eens componeren.
Waarom werd ze in de 20ste eeuw ineens zo populair?
Sinds de jaren negentig verschenen er steeds mooiere opnamen van haar gezangen. Haar muziek werd gebruikt in de film A Beautiful mind (2001), met Russell Crowe als de Nobelprijswinnende wiskundige John Nash.

‘Ik ben nergens meer bang voor’ (Nathalie Huigsloot interviewt Tim Hofman de Volkskrant Magazine 9 november 2019 p. 12-19):
Je was altijd een enorme hypochonder, in je vorige dichtbundel ging het ook over angsten. In deze schrijf je: ik ben nergens meer bang voor.
Klopt. Ik laat angst gewoon nooit meer een leidraad zijn. Ik heb bedacht dat hypochondrie een vorm van zelfhaat is. Ik ga een vriend met hoofdpijn ook niet aanpraten dat hij een hersentumor heeft, waarom zou ik dat bij mezelf dan wel doen? Hetzelfde geldt voor angstscenario’s bedenken over je werk of je relatie. Dus dat doe ik niet meer.’
Wat voel je dan?
‘Het is dan net alsof ik in een kuil met stalen wanden wegglijd, zonder houvast. Dan moet ik zien hoe ik er weer uitklim. Dat kan wel pittig zijn. Ik heb het al vanaf mijn 11de. Maar daardoor weet ik ook hoe ik ermee om moet gaan en zijn de episoden korter geworden. En ze komen minder vaak terug, soms jaren niet.
Het zwaarst had ik het tussen 2008 en 2010. Toen had ik tweeënhalf jaar lang dag in dag uit, echt geen idee meer wat ik moest doen. Als ik dit de rest van mijn leven moet voelen, dan hoeft het voor mij niet meer, dacht ik. Maar ik sprak er nooit over. Terwijl alles steeds grijzer werd. O man, ik was zo bang voor alles.’

‘Ik ben buiten mijn lichaam getreden en ervoer dat ons ego een illusie is’ (Fokke Obbema de Volkskrant 28 oktober 2022, p. 16-17):
Barend Post betrad ‘een andere dimensie zonder tijd en plaats’ tijdens een operatie waarbij een hersentumor werd verwijderd. Na die ervaring kon het leven van de toenmalig Zuidas-advocaat nooit meer hetzelfde zijn.
Hoe kijkt u naar uw sterfelijkheid?
‘Vroeger had ik
angst voor de dood. Maar door mijn ervaring ben ik ervan overtuigd dat onze ziel overgaat in een eindeloos bewustzijn. Dus op het moment dat je lichaam ophoudt te functioneren, blijft je bewustzijn. Dat is misschien wel mijn belangrijkste les, want het maakt dat ik niet meer bang ben voor de dood. Daarna kom je in een staat van zijn waarin je wordt opgenomen in