2.2.1 Evolutionaire kringloop en de Systeemtheorie

En God zei: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen over de vissen in de zee en over het gevogelte aan de hemel en over het vee en over de gehele aarde en over al het kruipende gedierte dat op de aardbodem kruipt. En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. (Genesis 1:26; vergelijk 9:6)
Helena Blavatsky: Het Heelal wordt van binnen naar buiten bestuurd en geleid. Zoals boven, zo is het ook beneden, zoals in de hemel, zo ook op aarde; en de mens – de microkosmos en het verkleinde evenbeeld van de macrokosmos – is de levende getuige van deze universele wet en van haar manier van werken. (Geheime Leer, Deel I, p. 301)
Teilhard De Chardin: We zijn geen menselijke wezens die een spirituele ervaring hebben, we zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben.
Wolfgang Pauli vatte de relatie tussen psyche en materie op als een spiegelsymmetrie.
(Engelien Scholtes boek De verborgen dimensie in het werk van Jung en Pauli)
P. Krishna: De wanorde die we om ons heen zien in de maatschappij is een projectie van de wanorde die aanwezig is in het menselijk bewustzijn.
Alfred North Whitehead stelt dat het zowel juist is te zeggen dat God de wereld heeft geschapen als dat de wereld God schept.

Leven en Dood (Er is niets nieuws onder de zon, Spiegelsymmetrie, Solve et Coalgula, Hoofdroute, Leerproces)

Johannes 1: In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen... (verzen 1-5).
Johannes 8-12: Jezus dan sprak wederom tot hen lieden, zeggende:
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.
Angelus Silesius: Gij jaagt de hemel na, weet dat hij in u is, en zoekt gij elders hem, gij loopt hem aldoor mis.
Was Christus duizendmaal in Bethlehem geboren, en niet in u, gij zijt toch eeuwiglijk verloren.
Socrates: Onwetendheid is de bron van alle kwaad.
Eepicurus Waar de mens is, daar is de dood niet, en waar de dood is, daar is de mens niet.
Meester Koot Hoomi: “dat hij die de sleutels tot de Geheimen van de Dood in handen heeft, de Sleutels van het Leven bezit.” (Mahatmabrieven p. xv)
Mahatma Gandhi: Zonder onze medewerking kan onrecht niet voortbestaan.
Zolang een volk onrecht en uitbuiting accepteert, blijven zowel
onderdrukker als onderdrukten verstrikt in onrecht.
Kies uw doel (uitdaging) , onbaatzuchtig, zonder enige gedachten aan persoonlijke genoegens of persoonlijk gewin, en gebruik onbaatzuchtige middelen om uw doel te bereiken..
Gebruik liefde en eerbied als middel, met hart en ziel, voor het welzijn van uw mede mens of dier.
Elke nederlaag of tegenslag zal u dichter bij uw diepst innerlijke kracht brengen.
Dalai Lama: Wie goed wil sterven, moet eerst goed leren leven.
Heidegger: Zodra een mens tot leven komt, is hij terstond oud genoeg om te sterven. (p. 36)
Annie Besant Bewustzijn en leven zijn identiek, twee namen voor het zelfde, beschouwd van het innerlijke en uiterlijke standpunt. Er is geen leven zonder bewustzijn; er is geen bewustzijn zonder leven ...
Hazrat Inayat Khan: Vreugde en verdriet zijn het licht en schaduw van het leven. Zonder licht en schaduw is geen enkel beeld duidelijk.
Louis Pauwels: De materie is misschien maar één van de schijngestalten die worden aangenomen door het Grote Gelaat.
Dag Hammarskjöld Wij sterven als ons leven niet meer wordt verlicht door het constante licht van de dagelijks hernieuwde verwondering waarvan de bron voorbij alle rede ligt.
J.J. van der Leeuw: Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie dat moet worden ervaren.
Joy Mills: Onze scheppingsmythen vormen een weerspiegeling van dat wat we van onszelf vinden. Ze geven vorm aan ons wereldbeeld.
Christian Wiman: Christus spreekt in verhalen omdat het bestaan niet een puzzel is om op te lossen, maar een vertelling die we erven. (Willem Jan Otten Trouw 26 oktober 2014)
H.J. Witteveen: Het gaat er dus om de spiegel van ons bewustzijn om te draaien: van buiten naar binnen, zodat wij bewust kunnen worden van ons ware wezen dat een uitstraling is van het Goddelijke licht dat door de hele schepping schijnt (PRANA december 2008/januari 2009).

H.P. Blavatsky: Goddelijke of universele gedachte en wil komen tot manifestatie door de gezamenlijke menigten van geestelijke wezens, de dhyani-chohans, die de voertuigen zijn waardoor het ongemanifesteerde verschijnt.
Zij zijn de intelligente krachten die de Natuur haar ‘
wetten’ geven en deze ten uitvoer brengen, terwijl zij zelf handelen volgens wetten die hun op een soortgelijke manier zijn opgelegd door nog hogere machten; maar zij ‘verpersoonlijken’ de natuurkrachten niet, zoals ten onrechte wordt gedacht. (SD 1:38, NL versie - De Geheime Leer Deel 1, p. 68)
Dood
De
dood is niet iets dat op zichzelf bestaat, maar een van de fasen van tijdelijke gebeurtenissen in het oneindige drama van het leven, zodat het tegenovergestelde van de dood eerder geboorte moet zijn dan leven. Met andere woorden, het tegenovergestelde van het gemanifesteerde leven is ongemanifesteerd leven, pralaya en zijn eonen-lange rust. Manvantara en pralaya zijn fasen in het eindeloos vloeien van de wisselende stroom van kosmische beweging wat het onmiddellijke gevolg is van de levensadem van de geestelijke essentie in het hart van alles dat is gemanifesteerd. Dezelfde eeu­wi­ge beweging die alles tot objectief bestaan brengt, heeft daarmee de dood veroorzaakt van dezelfde entiteit op een eerder subjectief gebied van het leven. Dan, als de levensduur van deze manifestatie tot een einde komt, draait deze ritmische beweging zich om en veroorzaakt de dood van de entiteit tijdens het objectieve bestaan en draagt het terug om opnieuw geboren te worden voor zijn subjectieve leven.

G. de Purucker Bron van het Occultisme Een moderne presentatie van de oude universele wijsheid gebaseerd op De Geheime Leer van H.P. Blavatsky
Door de poorten van de dood (p. 690):
De vaak mooie en boeiende wereld om ons heen, die echter tegelijk zoveel aspecten heeft die afschuwelijk en
weerzinwekkend van aard zijn, is opgebouwd uit levensatomen van wezens die leven en hebben geleefd, waaronder natuurlijk de levensatomen die door hun eerste oorsprong tot de belichaamde wezens behoren waaruit de verschillende natuurrijken bestaan. Een bepaald levensatoom zou dus tot een giftige slang kunnen worden aangetrokken, door zijn eigen ingewortelde svabhåva en ook door de ‘toevallige’ svabhåva die erop is afgedrukt door het wezen dat het het laatst verliet. Een ander levensatoom kan worden aangetrokken tot een mooie bloem of het kan worden aangetrokken tot het water, of tot een steen, een dier of een mens.

I. M. Oderberg De scheppende kracht
In de Egyptische Pymander
(een in Alexandrië gemaakte vertaling van een veel ouder werk) doet de verteller, Tat, ‘zoon’ van Thoth (Tehuti of wijsheid), verslag van zo’n beloning:
Op een keer, toen ik was begonnen na te denken over de dingen die zijn, en mijn gedachten een hoge vlucht hadden genomen . . . dacht ik een tegenwoordigheid van onmetelijke grootsheid waar te nemen die mijn naam riep en tegen me zei:
‘Wat verlang je te horen en te zien, en te begrijpen en te leren kennen door overpeinzing?’ ‘Wie bent u?’ vroeg ik. ‘Ik,’ zei hij, ‘ben Poimandres, Nous [het ] van de Heerschappij [of absolute macht].’ Ik zei: ‘Ik verlang te worden onderwezen in de dingen die zijn, en hun aard te begrijpen en God te kennen. . . .’ En hij antwoordde: ‘Ik weet waar je naar verlangt, want ik ben inderdaad overal met jou; houd alles dat je wenst te leren in gedachten, en ik zal je onderrichten.’
Met deze woorden, veranderde hij van vorm, en plotseling werd alles in een flits voor mijn ogen geopend, en nam ik een grenzeloos spectrum waar, alles werd licht, een zacht en vreugdevol licht. En ik raakte bekoord door deze aanblik.1
1) Samengesteld op basis van twee vertalingen: die van Hans Jonas in
The Gnostic Religion (Beacon Press, 1958, blz.148), en die van Walter Scott in Hermetica''' (Dawson, Londen, herdruk 1968, 1:115).

I.M. Oderberg De aarde – een biosfeer
Vernadsky’s gezichtspunten worden in het voorwoord van de Engelstalige uitgave als volgt weergegeven:
1. Leven komt voor op een bolvormige planeet. Vernadsky is de eerste persoon in de geschiedenis die zich serieus bezighoudt met de werkelijke implicaties van het feit dat de aarde een op zichzelf staande bol is.
2. Het leven maakt de geologie. Het leven is niet alleen maar een geologische kracht, het is de geologische kracht. Feitelijk worden alle geologische eigenschappen aan het aardoppervlak beïnvloed door het leven, en zijn dus deel van wat Vernadsky de biosfeer noemt.
3. De planetaire invloed van levende materie neemt met de tijd toe. Het aantal en de snelheid van de getransformeerde chemische elementen en het spectrum van chemische reacties teweeggebracht door levende materie nemen toe, zodat steeds meer delen van de aarde tot de biosfeer gaan behoren. Vernadsky had als doel een natuurkunde van de levende materie te beschrijven. Leven was, zoals hij het zag, een kosmisch verschijnsel dat men dient te begrijpen binnen het kader van dezelfde universele wetten die van toepassing zijn op zulke constanten als de zwaartekracht en de snelheid van het licht. Toch bleven Vernadsky zelf en veel van zijn fundamentele opvattingen grotendeels onbekend.
Vernadsky leert ons dat leven, waaronder menselijk leven, terwijl het gebruikmaakt van de zichtbare lichtenergie van de zon, onze planeet door de tijdperken heen heeft getransformeerd. Hij belicht het verschil tussen een levenloze, mineralogische kijk op de geschiedenis van de aarde, en het eindeloos dynamische beeld van de aarde als het domein en product van het leven in een mate die nog niet goed wordt begrepen. Nergens is er aanleiding om te verwachten dat het leven zal ophouden. Wat Charles Darwin deed voor alle leven door de tijd, deed Vernadsky voor alle leven door de ruimte. Zoals wij in de tijd allemaal door evolutie met onze gemeenschappelijke voorouders zijn verbonden, zo zijn we allen – door de atmosfeer, lithosfeer, hydrosfeer en tegenwoordig zelfs de ionosfeer – in de ruimte met elkaar verbonden. We zijn volgens Vernadsky verbonden door de ruimte en volgens Darwin in de tijd

J. Kruisheer OORLOG of VREDE (p. 8):
Het is de grote verdienste van den Fransen filosoof Henri Bergson, dat hij zo duidelijk aantoont, dat het eerstgenoemde verstand "
geen kenbron kan zijn van de totaliteit van de Werkelijkheid" (Evolution Créatrice, p. 21 ). De Werkelijkheid van de Geest, welke is de Eenheid in de Totaliteit van het Al.
Door zulk
kennen en begrijpen van ons eigen samengesteld wezen, zal het begrijpen van al wat buiten ons is, in de eerste plaats van onze medemensen, als vanzelf veel verbeteren; de aloude spreuk: "Ken Uzelf".

‘De dood? Had je maar niet geboren moeten worden’ (Fokke Obbema de Volkskrant 2022 7 oktober 2022, p. 18-19):
Wat is écht belangrijk in een mensenleven? Om die vraag te beantwoorden gaat
Fokke Obbema in een nieuwe serie in gesprek met personen die geconfronteerd werden of worden met de eindigheid van het bestaan. In deze eerste aflevering: Bert Keizer, ex-verpleeghuisarts en filosoof.
Helpt uw expertise in deze levensfase? Veel omgang met de dood heeft geen diepe invloed op mijn weerbaarheid ertegen gehad, schrijft u.
Filosoferen over de dood is nadenken weg van het vuur. Die geestelijke exercitie brengt mij grote vreugde, filosofie? is voor mij het hoogste wat je kunt bereiken in poëzie.

Stefan Klein boek Dromen een reis naar onze innerlijke werkelijkheid
Stefan Klein laat ons op nuchtere en vermakelijke wijze zien wat dromen ons écht vertellen, hoe ze kunnen leiden tot nieuwe inzichten, hoe we ze zelf kunnen beïnvloeden, en wat onze nachtelijke avonturen eigenlijk vertellen over onszelf.
Stefan Klein verwijst in zijn boek naar de Duitse arts Hans Berger, de uitvinder van de
EEG (elektro-encefalogram).
Nog altijd heeft geen enkele poging om voorspellende dromen, telepathie of
helderziendheid aan te tonen iets opgeleverd (p. 47).
Bergers inzicht heeft wel een venster tot het
brein geopend.
53,54: Verantwoordelijk voor deze afwisseling van slaapfases,
cycli van ‘Remslaap en Non-remslaap’, is een inwendige klok formatio reticularis.
EPILOOG
Over de waarde van dromen (p. 204):
Op een ochtend, op het moment van ontwaken, zo schrijft
Mohandas K. Gandhi in zijn autobiografie , werd hij ineens overvallen door de gedachte dat heel India in verzet zou kunnen komen en een eind zou kunnen maken aan de opgedrongen samenwerking met de Engelsen. De geweldloze algemene stakingen van 1919 brachten de ommekeer in de strijd om de onafhankelijk van het subcontinent. In de loop der gebeurtenissen werd Gandhi een Mahatma (Grote Geest) en na het voorbeeld van de Indiërs begonnen de volken van Indochina tot aan de Kaap de Goede Hoop tegen hun koloniale heersers in opstand te komen.
205: Onze dromen zijn dus niet alleen een
weerspiegeling van het verleden, maar ook het weerlicht van de toekomst.

Magazine BRES #329 sept/okt 2021 laat zien hoe we ons onderscheidingsvermogen (jivanmukta) kunnen verbeteren, terwijl MANTRA Herfst 2021 naar de Toekomst (helderziendheid) kijkt. In het onderzoeksrapport ‘Eenheid in Verscheidenheid’ worden de thema's onderscheidingsvermogen en helderziendheid toegelicht. Het maakt het mogelijk het oeuvre van H.P. Blavatsky beter te begrijpen. Over ’Oost’ en ’West’ zegt Blavatsky: Zelfs de woorden ’Oost’ en ’West’ zijn louter conventioneel en alleen nodig om onze menselijke waarnemingsvermogens te helpen. Want al heeft de Aarde in de Noord- en de Zuidpool haar twee vaste punten, zo zijn toch Oost en West veranderlijk naarmate wij ons op een of ander punt van de Aardoppervlakte bevinden en tengevolge van de wenteling der aarde van West naar Oost. (G. Barborka Het Goddelijke plan menswording en evolutie Deel 1 p. 291)

Droom interpretatie (1 januari 2021):
Een prachtige site over
Jungiaanse droom interpretatie, een absolute aanrader.
Droominterpretatie gaat over zelfontdekking op het diepst mogelijke niveau. Als we aandacht schenken aan onze dromen, brengen we onszelf in contact met de diepste bron van ons wezen. Dromen zijn van grote waarde in het genezingsproces. Ze helpen mensen hun problemen te overstijgen en te transformeren, en zo laten ze zien hoe men verder komt in het leven.
Dromen komen voort uit dezelfde dimensie als mythologie en religie, die beide tragisch verarmd zijn in de wereld van vandaag. Vanwege deze spirituele verarming zitten we zonder de juiste spirituele gidsen in het leven, iets waarmee mensen altijd hebben geleefd.
Wat Carl Jung echter ontdekte, is dat deze begeleiding zo noodzakelijk is voor de menselijke psyche dat ze, wanneer ze niet van buitenaf wordt geleverd, door mythen en ritueel, ze wel van binnenuit door middel van dromen komt.

‘Politiek moet oppassen voor infiltratie door alt-right’ (Huib Modderkolk interviewt Erik Akerboom Volkskrant 30 april 2021 p. 8):
Inlichtingendienst AIVD signaleert in zijn jaarverslag
toenemend extremisme en onverminderde spionagedreiging. Door de pandemie zijn de tegenstellingen in de samenleving vergroot en krijgen radicale ideeën en rechts-extremisme meer voet aan de grond.
Aan wat voor mensen moeten we denken?
‘Het zijn mensen die actief zijn op internetfora. Die het debat in eigen kring aanjagen. En die zeer geïnteresseerd zijn in internationale contacten met geestverwanten in Duitsland en de Verenigde Staten. Ze koppelen ideologische ontwikkelingen daar aan ontwikkelingen in Nederland, zoals polarisatie en het coronabeleid.’
De AIVD waarschuwt ook voor het alt-rightgedachtegoed. Is de politieke partij van Thierry Baudet daarmee ook een bedreiging voor de Nederlandse rechtsorde?
‘Ik geef geen kwalificaties van politieke partijen en we doen ook geen onderzoek naar politieke partijen. We zien wel dat het rechts-extremisme toegang probeert te krijgen tot de politieke en bestuurlijke centra. Daar waarschuwen we politieke partijen soms voor.’

Essay Mijn betere ik, ons betere wij Schaamte en krenking: de morele (contra)revolutie (Rineke van Daalen De Groene Amsterdammer 2 augustus 2018 p. 26-29):
Bij het ontstaan van morele revoluties in het verleden kende ‘eer’ een grote rol. Hoe verklaren we de morele contrarevolutie in Amerika? En meer nog, hoe kan die worden omgekeerd, hoe kunnen mensen tot
‘hun betere zij’ worden verleid?
In november 2016 werden in de Verenigde Staten de bordjes verhangen en werd Donald J. Trump gekozen tot president. Weinigen hadden deze morele revolutie zien aankomen, weinigen hadden voorzien dat langgekoesterde en fundamentele waarden hun vanzelfsprekendheid zo snel zouden verliezen. We blijken in hoog tempo van ‘ons betere wij’ af te drijven. Dat is een ontwikkeling die indruist tegen de evolutionaire verwachting dat het in de toekomst steeds beter zal worden en daarin ligt een reden om deze contrarevolutie nader te onderzoeken. Ik heb dat gedaan vanuit het werk van Kwame Anthony Appiah en Norbert Elias. Alletwee hebben ze de neiging om zich vooral op positieve ontwikkelingen te concentreren, maar hun model laat zich ook toepassen op morele contra-revoluties en op processen van decivilisatie.
Mijn betere ik, ons betere wij
Hoe kunnen we een zinvol leven leiden? Wat zijn onze morele ijkpunten nu de kerk geen vanzelfsprekendheid meer is? De zoektocht naar een beter ik en naar het ‘goede leven’, zoals de klassieken het noemden, blijft urgent. Hoe verhoudt het betere ik zich tot het grotere geheel: de mogelijkheid van een beter wij? Sinds de ontkerkelijking in West-Europa van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw lijkt het wellicht alsof vragen van betekenisgeving, ethiek en moraliteit minder belangrijk zijn geworden in ons leven. De vraag is echter of dat het geval is, of dat morele vraagstukken nu veeleer vanuit andere perspectieven en vanuit andere bronnen worden doordacht en begrepen.
In de collegereeks
Mijn betere ik, ons betere wij, die de Universiteit van Amsterdam dit voorjaar organiseerde voor studenten en geïnteresseerden van buiten en waarvan De Groene Amsterdammer mediapartner was, bogen tien gastsprekers zich onder leiding van Stephan Sanders over verschillende aspecten van morele en ethische kwesties. Dit essay van Rineke van Daalen is een bewerking van haar college. Volgende week publiceren wij het college van Willem Jan Otten.

De vrouw als strijdtoneel (Jozefien Van Beek De Groene Amsterdammer 28 augustus 2019):
In de Ilias klinken de klaagzangen van mannen. Met haar hervertelling
De stilte van de vrouwen voegt Pat Barker daar een nieuw lied aan toe.

Het doodzwijgen van een intrigerend filosofisch en wetenschappelijk object van reflectie en onderzoek (Wim Couwenberg|Civis Mundi Digitaal #68 oktober 2018 - I):
Een
religieuze intuïtie die zich leent voor empirisch onderzoek?
Inherent aan het concept van karma en reïncarnatie is uiteraard de ontkenning van de eenmaligheid van dit bestaan. Uit die hoofde spreekt het vooral mensen aan die zich vertwijfeld afvragen hoe aan dat eenmalige bestaan met al zijn absurditeiten en ongerijmdheden een bevredigende zin te geven. ‘Einmal ist keinmal…’ Wat maar eenmaal gebeurt, hoeft net zo goed helemaal niet te gebeuren. Als er maar één leven is, hoeven we net zo goed helemaal niet te leven’, meent de oorspronkelijk Tsjechische schrijver Milan Kundera[2]. Die eenmaligheid is op de keper beschouwd een vreselijke gedachte in het licht van de ontelbare levens die de eeuwen door buiten hun schuld geheel of grotendeels mislukken of gezien het ontbreken van reële levenskansen al bij voorbaat tot mislukken gedoemd zijn. De Nederlandse diplomaat en dichter Maarten Mourik had ook grote moeite met die eenmaligheid en leefde in existentieel verzet tegen de dood als zinloze vernietiging en onoverkomelijk schandaal. Is het geen schande dat ons de weelde van het bestaan geschonken wordt, maar dat dit met de dood voor eens en altijd in het niet verdwijnt?[3]
[2] Zie M. Kundera, De ondraaglijke lichtheid van het bestaan, 1985, p. 13.
[3] Zie M. Mourik, Afscheid der dingen, 1997.

"Eenieder sterft zijn eigen dood" (Hugo Verbrugh Civis Mundi digitaal#68, oktober 2018 - I):
Kanttekeningen bij "
Antropologie van het hiernamaals en het 'hiervoormaals'" van Piet Ransijn, een momentopname.
Het punt is dat er een vijfde element is, de zogenoemde
quinta essentia, bekend als de aether. Een eerste omschrijving zou kunnen zijn ’datgene wat zich buiten, boven de sfeer van de aarde bevindt, eerste ‘regivan de oneindige hemel’ [exacte beschrijvingen zijn hier qualitate qua niet goed mogelijk]. Wij vinden dit begrip al in de oudste teksten van de Europese cultuur. Homerus vertelt in het vijfde boek van de Odyssee hoe Hermes, de bode van de Olympische goden, vanuit de aether, εζ αίθερος [ex aitheros] naar de aarde vliegt. In Nederlandse vertalingen staat soms dat hij ’vanuit de hemel’ neerdaalt, maar dat roept dus misverstanden op.

Zingeving van het leven voor en na de dood, Deel II, De visie van Tolstoj en Jung (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #34 december 2015):
Jung
beschouwt opvattingen omtrent voorbestaan na de dood niet als sociaal bepaalde functionele fantasieën die angst reduceren, zoals socioloog Norbert Elias schrijft in zijn boek De eenzaamheid van stervenden in onze tijd. We beginnen met de sociologische context, daarna de visie van Tolstoj gevolgd door die van Jung.
De zin van het leven, liefde en relaties
Ook volgens
Elias ontleent het leven een groot deel van zijn zin aan het ‘weefsel van de samenleving’. Zijn boek De eenzaamheid van stervenden in onze tijd stelt het probleem van het wegvallen van relaties, de vereenzaming, aan de orde. Het leven vindt ook bij Tolstoj zijn zin grotendeels in diepgaande relaties. Bij Iwan Illich in de onzelfzuchtige liefde en onvoorwaardelijke toewijding van een eenvoudige bediende, een boerenjongen die hem tot het laatst blijft ondersteunen, masseren en zo zijn pijn verlicht. Tolstoj idealiseert hiermee de eenvoudige boeren waar zijn hart naar uitging.

Wacht ons een nieuwe catastrofe? Hoe de geld- en graaicrisis terug te dringen (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #34 december 2015):
Toelichting op het Übermensch-idee en ideaal als ‘Caesar met de ziel van Christus’
“Terwijl Jezus zoals Boeddha zich onderscheidde door een andere manier van handelen, onderscheidden de christenen zich alleen door een ander geloof.” Jezus leerde dus een verlichte manier van leven, een levenswandel en levenspraktijk om op aarde in de hemel te kunnen leven zoals hij, volgens filosoof
Karl Jaspers in Nietzsche und das Christentum (Ned vertaling Leonardo en Nietzsche, p 97 e.v., p 89 e.v. Zie ook Leo Tolstoi, The Kingdom of Heaven is Within You, Opstanding en de op Jezus geïnspireerde figuren van Aljosja in De Gebroeders Karamazow en Prins Mysjkin in De Idioot).

Hij ontmaskert het gewichtige gedoe van dokters als harteloos, evenals het zelfmedelijden van zijn vrouw en de oppervlakkigheid van zijn vrienden. De liefde blijft over als de zin van het leven. In de bijlage staat het mooiste fragment wat hij heeft geschreven over de liefde als zin van het leven in zijn grootse meesterwerk Oorlog en vrede.

Faust en het verlangen naar blijvend geluk in de westerse cultuur na de Middeleeuwen (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #34 december 2015):
Thomas Mann schreef een nogal nihilistische Faustroman die mede op Nietzsche is geïnspireerd, zie Aler noot 2, p 189. Zo zijn er nog veel meer literaire en ander kunstwerken met het Faustmotief, zoals bij Lessing, Paul Valéry [2, p 171], de opera’s van Gounod en Berlioz en Mefistofele van Arrigio Boito, enz.
2) J. Aler, C J Schuurman, H Oldewelt e.a. Vijf eeuwen Faust, Den Haag Servire, 1963, p 21. Aler en Schuurman noemen naast de diverse Faust verhalen, waarvan Goethe’s Faust het hoogtepunt is, onder meer de Egyptische mythe van Osiris, Griekse tragedies en mythen met name van
Dionysos, de Divina Commedia van Dante, dat zich eveneens op een steeds hoger plan begeeft en zich verheft tot de onvergankelijke liefde. Over het enigszins verwante verhaal van Parsifal heb ik twee artikelen geschreven in het tijdschrijft Reflectie, 2015, nr 1 en 2 en daarbij verwezen naar Joseph Campbell, Mythen en bewustzijn en De held met de duizend gezichten, waarin we ook het gezicht van Faust kunnen herkennen; Tijn Touber, Verlicht leven: Reis naar het licht in acht mythische stappen; Carl Jung, De mens en zijn symbolen; Erich Neumann, The Origins and History of Consciousness, dat o.m. uitvoerig ingaat op de mythe van Osiris en het proces van individuatie en bewustwording.

Zingeving van leven en dood in sociaalwetenschappelijk perspectief, deel 1 van (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #33, 4 oktober 2015):
Over onze uitzonderlijke beschaving schrijft Max Weber onder meer: ”Dit nietige wezen meent een niveau van beschaving te hebben verworven, dat nooit eerder bereikt is,” aan het eind van zijn beroemde sociologische studie De protestantse ethiek en de geest van het kapitalisme.
Hij noemde zichzelf niet religieus, niet muzikaal op religieus gebied, maar toonde een buitengewone interesse en inzicht in religie. Dat geldt ook voor zijn Franse collega Emile Durkheim en voor Freud, Jung, Einstein en talloze andere grote geesten. Zij laten zien dat religie en opvattingen over leven na de dood te combineren en te integreren zijn met wetenschappelijke opvattingen en dat wetenschap religie niet kan vervangen.

Einde natiestaat en einde van de politiek: het einde van intellectuele (wens)dromen (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #8 november 2011):
Afgezien van die economisch gerichte interventies groeit de rol van de politiek bovendien door een forsere aanpak van veel voorkomende criminaliteit en sinds 9/11 vooral door het antiterrorisme-beleid en alle maatregelen ter bescherming van de nationale en internationale veiligheid die sindsdien genomen worden als uitvloeisel van het voorzorgbeginsel.[10]
[10] Zie WRR-Rapport,
Onzekere Veiligheid, 2008. In dat rapport pleit de WRR voor het opnemen van het voorzorgbeginsel zowel in de grondwet als in het burgerlijk wetboek en de bestuurswetgeving.

De dood en daarna (Wim Leys Theosofia december 2016 p. 153-158):
De dood en erna
157: Eerst ervaart men alle smart die men anderen heeft aangedaan, en men lijdt mee zoals zij geleden hebben. De gestorvene neemt zich voor om in de toekomst anderen niet meer te kwetsen. Dit is wat Betty Eadie in het artikel van Eric Bruijnis vertelt in deze Theosofa. Deze fase werd in de middeleeuwen ‘vagevuur, louteringsberg of zuivering van de ziel’ genoemd. Hierna komt de gestorvene in hogere gebieden, en beleeft daar niet meer het verdriet wat hij anderen aandeed, maar het geluk en de dankbaarheid dat zij beleefden door zijn hulp, vriendschap en liefde. Dat versterkt in hem of haar het streven naar ‘het goede’ in volgende levens.
Zuivering van de ziel (Eric Bruijnis Theosofia december 2016 p. 164-169):
Mystici
Een definitie van mystiek is moeilijk te geven, omdat elke persoon weer andere ervaringen heeft. In het algemeen wordt onder mystiek verstaan: contact hebben of proberen te krijgen met een goddelijke of geestelijke wereld, bijvoorbeeld zoals in het ontwikkelingsproces van een mysticus. Sommige mystici kunnen in deze toestand een blik werpen in de
onzichtbare wereld. Dit zien van een andere wereld kan op diverse manieren ontstaan, ook buiten een mystiek proces om: via bidden, meditatie of via andere spirituele technieken. Het kan ook plotseling na een crisis optreden, of men kan met die gave geboren zijn. In die andere wereld kunnen mystici mensen tegenkomen die zijn gestorven en die bezig zijn met hun gang of worsteling naar een hogere geestelijke wereld. Mystici noemen dat de zuivering van hun ziel. De gestorvenen kunnen in nood zijn en de mysticus om hulp vragen. Deze praat dan met de overledenen, of bidt voor hen, om naar de lichtwereld te kunnen of voor zuivering van hun ziel. De zuivering is een typisch mystieke term die je kunt vergelijken met de ontwikkeling van de ziel.

Zijn we dood als we dood zijn?:
WIE BEN IK? Diep in onszelf voelen velen van ons intuïtief dat we méér zijn dan dit stoffelijk lichaam, dat we méér zijn dan een persoon die leeft om te eten, te slapen en om de menselijke soort in stand te houden. Het is heel natuurlijk om jezelf vragen te stellen zoals ‘Wie ben ik?’‚ en ‘Ben ik méér dan alleen mijn lichaam?’
DAGELIJKS DE BALANS VAN JEZELF OPMAKEN
Er wordt gezegd dat we op het moment van sterven een terugblik krijgen op het zojuist beëindigde leven. Op die ervaring kunnen we ons voorbereiden door iedere avond zo onpartijdig mogelijk de balans op te maken van de activiteiten van de afgelopen dag. Dit kan leiden tot positieve veranderingen in onze reacties op de uitdagingen van het leven. Het is een goed idee om een dagboek bij te houden voor het vastleggen van indrukken en het evalueren van onze dagelijkse ervaringen.
De zogenaamde hemel is niet een eeuwigheid, maar een periode van verwerking en rust. Elk leven op aarde brengt ons dichter bij het einde van de reis, wanneer de individuele ziel zichzelf zal hebben bevrijd van het rad van wedergeboorte. Sir Edwin Arnold beschrijft dit prachtig in zijn boek Het licht van Azië, waar hij zegt dat de ziel het voorbeeld zal volgen van alle verlichte zielen door, zoals een dauwdrop weer één wordt met de oceaan, uiteindelijk weer één te worden met haar goddelijke bron.

De Boekenkast Van ...Lotfi El Hamidi
In onze serie 'De Boekenkast Van...' geven leuke Rotterdammers vijf mooie, verrijkende, ontroerende en handige lees- en luistertips. Dit keer vertelt Lotfi el Hamidi over zijn favorieten.
1. 'De kunst van het verliezen' - Alice Zeniter
2. 'If Beale Street Could Talk / Als Beale Street kon praten' - James Baldwin
3. 'De nieuwe feministische leeslijst' - Marja Pruis
4. 'Habibi' - Craig Thompson
5. Podcast: 'Haagse Zaken' - NRC

Autonomie klinkt mooi, maar hoe kun je echt zeker weten dat je wil sterven? (Paul van Tongeren Volkskrant 30 april 2021 p. 27-28):
Wanneer iemand zegt te willen sterven is dat een
existentiële keuze, waarin altijd enige twijfel aanwezig is. Daarom is het nooit zo zwart-wit als de Coöperatie Laatste Wil stelt, betoogt Paul van Tongeren.
Als de mens wordt geleid door zijn
verlangende natuur en door de wetten van de rede, kan hij zich weliswaar vergissen, maar niet tegen beter weten in handelen.
De monotheïstische religies kenden echter de ervaring van dat
kwaad, ‘de opstand tegen God’. En om die te begrijpen was een herziening of uitbreiding van de Griekse psychologie nodig. In de Confessiones (‘Belijdenissen’) van Augustinus vraagt de kerkvader zich vertwijfeld af hoe het toch mogelijk is dat hij iets slechts doet zonder dat dat enig doel dient of ergens goed voor is. In die zoektocht ontdekt hij vervolgens de wil als het vermogen dat niet (zoals het denken en het verlangen) door iets wordt geleid, maar dat zichzelf leidt en bepaalt. De vrije wil die hier ‘ontdekt’ wordt, valt dus samen met de claim van autonomie. Willen is niets anders dan zelfbepaling. Het mag vreemd klinken in onze seculiere wereld, maar ons huidige begrip van de autonome vrije wil gaat terug op de religieuze ervaring van de zonde.
Extra probleem
Maar vooral: als we niet zozeer kiezen tussen verlangens die we nu eenmaal hebben, maar kiezen wie we willen zijn. We noemen dat
‘existentiële-keuzesituaties’. Diezelfde Augustinus die in zijn Confessiones de vrije wil ontdekte, maakt verderop in hetzelfde boek duidelijk dat in zulke situaties, waarin de wil zich niet kan laten leiden door het verlangen, maar het helemaal zelf alleen moet doen, onvermijdelijk de twijfel toeslaat.

Hollandse bodem (Ibtihal Jadib Volkskrant Magazine 12 september 2020 p. 21):
In het tijdschrift Religie, recht en beleid verscheen onlangs een artikel waarin de aardverschuiving wordt beschreven die heeft plaatsgevonden toen op 14 maart het Marokkaanse luchtruim werd gesloten. Binnen een paar weken tijd werden er in Nederland tussen de 300 tot 350 Marokkaanse Nederlanders begraven. Ook las ik het verhaal van ene heer Amrino die al 14 jaar tevergeefs bezig was om een islamitische begraafplaats te realiseren; hij kreeg nergens de handen op elkaar. Door de coronacrisis kreeg hij de wind in de zeilen, want binnen een week was het ineens rond.

Adieu God? (Tijs van den Brink interviewt Robert Dijkgraaf 17 augustus 2020 NPO2):
Natuurkundige Robbert Dijkgraaf groeide op zonder het geloof, maar ging natuurkunde studeren vanuit een behoefte aan houvast. Voor hem biedt wetenschap niet alleen houvast, maar ook troost.
Hoe relatief onze kennis is, ervaarde Dijkgraaf toen zijn dochter Charlotte ernstig ziek ter wereld kwam. Er werd besloten om haar niet te behandelen. Uiteindelijk werd Charlotte zonder behandeling op onverklaarbare wijze weer beter. Behoefte tot bidden voelde Dijkgraaf in de zwarte periode niet. Zijn schoonvader deed dat wel en ging zelfs op bedevaart. Dijkgraaf: 'Ik weet zeker dat hij het herstel van Charlotte ziet als ingrijpen van God. Maar de les die ik eruit heb geleerd is dat we ruimte moeten laten voor wat we niet begrijpen.'

De economie na de pandemie (Piet Ransijn Civis Mundi Digitaal #100 juli 2020):
Bijlage: Waar halen we het geld vandaan?
Er dient op te worden toegezien waar het steungeld terecht komt, opdat het niet in de zakken van banken en industriëlen verdwijnt. Als de machtsverdeling niet verandert en transparanter wordt, is de kans groot dat hervormingen de machtsongelijkheid bestendigen. Democratische controle op de geldstromen is daarom essentieel. Burgerparticipatie en toezicht kan daarbij een belangrijke rol kan spelen in een plattere samenleving die minder top-down wordt bestuurd en meer bottom-up. Dit om te voorkomen dat de burgers weer de rekening betalen, zoals bij de kredietcrisis, toen banken door belastingeld overeind werden gehouden, terwijl grote multinationals in Nederland geen winstbelasting betalen. Dat maakt Nederland aantrekkelijk als vestigingsplaats, ook door ons belastingsstelsel in ruimere zin. Er zijn allerlei ‘trucs’ en ‘sluiproutes’ om de belasting te omzeilen. (‘Belastingbox 2 maakt rijker wie toch al rijk is’, Volkskrant 19 mei geeft aan hoe).
De lastendruk op arbeidsinkomen vergeleken bij die op vermogen zou de laatste decennia steeds hoger zijn geworden. Dit werkt kapitaalconcentratie en ongelijkheid in de hand. Het ziet ernaar uit dat dit ook geldt voor de corona-steun, die de grote bedrijven meer steunt dan de kleine.
‘Vooral jonge flexers verliezen werk’ (NRC 9 en 10 april). “Deze uitzonderlijk zware tijd... dreigt vooral de laagste inkomens te treffen... Het risico bestaat dat de ongelijkheid stijgt tot het niveau dat het onaanvaardbaar wordt.” Dan hebben we de poppen pas goed aan het dansen.
‘Tijd voor herverdeling, of we krijgen echte problemen’ (Sander Schimmelpenninck, Volkskrant 25 mei). Het is nog niet zover dat de armen de rijkdom van de rijken komen halen, zoals de geschiedenis vaker liet zien. Ook hij merkt op dat “de belastingdruk op kapitaal en arbeid volledig scheef is geworden”. De ongelijkheid lijkt een fundamenteler probleem dan het virus. De minst draagkrachtigen worden het hardst getroffen door het virus. Daar helpt geen vaccin tegen.

Dood en chaos: we zijn er niet meer aan gewend (Olaf Tempelman Volkskrant 23 mei 2020):
Leven in een onzekere situatie was in veel landen ook vóór corona al de realiteit. Voor inwoners van het bevoorrechte deel van de wereld is het echter een enorme schok.
De Franse president Macron was de eerste die koos voor de zwaarste metafoor.
‘We zijn in oorlog’, zei hij toen het coronavirus zijn eerste slachtoffers maakte in Frankrijk. De Spaanse premier Sánchez gebruikte de oorlogsmetafoor om noordelijke EU-lidstaten te kapittelen. ‘We zitten in een oorlog, en in een oorlog stel je geen voorwaarden aan solidariteit.’ De premier van Nederland sprak niet van een oorlog, maar wel van ‘een van de hevigste crises waar Nederland ooit mee te maken heeft gehad buiten oorlogstijd’.
Het is geen voorrecht te moeten improviseren in onzekere omstandigheden – het is wel een toestand waar voor die coronacrisis begon slechts een klein stukje van de wereld van verschoond bleef. Improviseren gaat makkelijker als je niet anders gewend bent. Toch zijn in Nederland de afgelopen weken enorme reservoirs aan improvisatievermogen aangeboord. Niemand weet hoe de wereld er in het PostCovidium uit zal zien, maar het zou zomaar kunnen dat het bevoorrechte stuk dan wat meer lijkt op de rest van de wereld.

Plato’s Grot en de Social Media (Gerrit Teule Civis Mundi Digitaal #61 juli 2018):
Had Plato een vooruitziende blik? Is zijn Mythe van de Grot een allegorie, die rechtstreeks toepasbaar is op al die mensen, die nu elke dag uren achter elkaar staren op kleine beeldschermpjes en die daar hun wereldbeeld uit halen? Op de website Arts Floriat, waar allerlei spirituele teksten te vinden zijn voor eigen gebruik, staat ook een mooie tekst over deze mythe, vertaald vanuit Politeia – 514a–518d. Ik heb deze tekst (in cursief) gebruikt en verwerkt in het onderstaande verhaal, waarin een verband wordt gelegd tussen de Mythe van de grot en het tegenwoordige soms extreme en verslavende gebruik van mobieltjes, werkend met de social media: Facebook, Instagram, Twitter, etc. Ik concentreer me op Facebook en de manier, waarop deze App (c.q. dit commerciële bedrijf) met haar gebruikers (klanten) omgaat. De Mythe van de Grot is in onze tijd van social media hoogst actueel. En de gevolgen daarvan zijn van wezenlijk belang voor het functioneren van onze maatschappij. Een recent voorbeeld: onlangs werd bekend dat het bedrijf Cambridge Analytica de voorkeuren en adressen van ca. 90 miljoen Facebookgebruikers in de US en in de UK had misbruikt voor politieke beïnvloeding, zowel bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen als bij het Brexit referendum. Veel suggestieve boodschappen en politieke advertenties werden geprojecteerd op de grotwand van de gevangenen en hun ontvankelijkheid was van tevoren bekend vanuit hun Facebook gegevens. Hoeveel procent van de kiezers daardoor net het laatste zetje kregen om te kiezen voor het Pro-Trump kamp of voor een pro-Brexit stem, is moeilijk na te gaan, en Facebook zal de laatste zijn om dat te onderzoeken. Maar het zullen zeker enkele procenten zijn, precies die marginale procenten die Trump aan de macht brachten en die het United Kingdom in de Brexit tragedie stortten.

Filosofie en poëzie. De poëtische rede bij Maria Zambrano (Giovanni Rizzuto Civis Mundi Digitaal #27 okt/nov 2014):
Precies haar geforceerde poging om de breuk te herstellen beschouwt Zambrano als het intrinsiek gewelddadige van de wijsbegeerte:
…het oorspronkelijke conflict van de filosofie: eerst extatische verbijstering tegenover de dingen en daarna zichzelf geweld aan doen door zich van ze te bevrijden? …De filosofie is een mislukte extase door een breuk. Welke macht verscheurt haar? Waarom dit geweld, de haast, de heftigheid van het uiteenvallen?
Filosofie en geweld blijken de keerzijden van dezelfde medaille te zijn. Dit zien we al in een oertekst van de westerse filosofie, Plato’s allegorie van de grot. Daar wordt een geketende man uit zijn ondergrondse verblijf, plaats van geruststellende illusies, hardhandig meegevoerd naar een bovenwereldse waarheid. Filosoferen vat Plato op als een oefening in zelfdwang, een zich losrukken uit dat wat direct gegeven is op weg naar een nog verborgen licht. Dit noemt Zambrano het ascetisme of de kuisheid van de wijsbegeerte: ‘Het ascetisme is ontdekt als instrument voor dit soort ambitieus weten.’ De kuisheid van de filosofie betekent onthouding en afzien van dat wat gegeven is. Weliswaar speelt ook hier verwondering een niet onbelangrijke rol maar deze wordt onmiddellijk onschadelijk gemaakt wanneer we zijn aangekomen bij de verlangde ene waarheid. Vervolgens is het de taak van de filosofie deze waarheid in kaart te brengen.
Wijsbegeerte wordt zo tot methode en systeemdenken. En van dat wat men uit- en buitensluit moet het subversief potentieel onschadelijk gemaakt worden door het te verzoenen en aan te passen aan het geconstrueerde geheel. Het systeem, filosofische of anderszins, is dwingend en maakt het ongelijke gelijk. En juist dit maakt zijn totalitaire geweld uit. Daarmee onderhoudt de wijsbegeerte eigenlijk al vanaf haar vroegste ontstaan een gecompliceerde en ambivalente relatie met de verwondering. Verwondering is weliswaar haar bron en motivatie, maar eenmaal geïnspireerd gaat ze haar eigen ‘gewelddadige’ weg. Vanaf dat moment wordt ze geleid door de vraag naar het ‘wat’ en ‘waarom’ in plaats van te verwijlen bij de zwijgzame contemplatie van een luisterend denken.

Giovanni Rizzuto De reis van Gilgamesj over dood en eschatologische verbeelding
Een Nederlands-Italiaanse filosoof en kunstenaar maakt in dit boek een boeiend verslag over de manier waarop de eschatologie zich door de eeuwen heen van de onderwereld naar de bovenwereld heeft ontwikkeld. Zijn uitgangspunt is de Sumerisch-Akkadische mythologie, vooral het
Gilgamesj-epos, waarin volgens de auteur voor het eerst vraagtekens worden gezet bij de beklemmende onderwereldeschatologie. Hij trekt langs het voorhomerische Griekenland, waar vooral de mythologische figuren Dionysus en Orpheus de eerste doorbraak naar een bovenwereldeschatologie mogelijk maken. In het laatste hoofdstuk schuift de auteur door naar hedendaagse visies. In het spoor van enkele belangrijke (post)modernisten (h)erkent hij een radicale immanentie van alle levensbereiken, waarin voor traditionele hierarchieen geen plaats meer is. Dit boek toont de menselijke zoektocht langs angsten, dromen en risicovol handelen. De moderne mens zal in dit verhaal ongetwijfeld veel van zichzelf herkennen en aanvoelen dat hij vandaag nog steeds geconfronteerd wordt met restanten uit die lange geschiedenis.

Apocalyps
Er lijkt een soort van apocalyps ophanden: een apocalyps van het milieu, van de planeet aarde die ontploft. Een zorgwekkende ontwikkeling die deze planeet ondergaat. De frase ‘mijn God schiep eerst de dieren’ heeft iets van ondergeschiktheid van de mens in zich. Ondergeschiktheid aan de grootsheid van de natuur en aan het leven op deze planeet. Hoe gaat deze wereld aan zijn eind komen? En versnelt menselijk handelen dat einde?
Het praten over en beschrijven van het einde van de wereld wordt aangeduid met de theologische term eschatologie.
Moderne theologen zien apocalyptische geschriften in de Bijbel niet als een een-op-een voorspelling van het einde van de wereld. Ze interpreteren deze teksten meer als historische, prikkelende teksten die ontstonden in perioden van verdrukking en bedreiging. Vandaag de dag kun je hoop ontlenen aan het idee dat uitzichtloze situaties in het verleden uiteindelijk ook zijn ‘opgelost’. Voor de grote problemen van vandaag geldt uiteindelijk hetzelfde: alles gaat voorbij. Het draait daarbij om volharding en hoop op verlossing.
De katholieke theoloog Edward Schillebeeckxs (1914-2009) vond overigens dat je deze teksten over de eindtijd weliswaar niet te letterlijk maar ook weer niet te historisch moet lezen. Waar het volgens hem om gaat is de uitdrukking van ‘het messiaans verlangen naar de eindigheid van alle verdrukking’ in deze teksten.

In de ’bewustzijnsschil’ staan het ’Ether-paradigma en het Reflexief bewustzijn' diametraal tegenover elkaar en de interacties tussen de rechter- en linkerhersenhelft hebben op cultuuroverdracht betrekking. Het morele kompas is een methodiek waarmee het mogelijk is de hokjesgeest te doorbreken. Het gezichtspunt is echter niet nieuw, het was al bij Pythagoras bekend. De definitie Hermeneutische cirkel bevat tot slot de conclusies, in de hermeneutiek komen de verschillende redenering bij elkaar, worden ze een geheel en vormen het nieuwe paradigma. Pythagoras b.v. heeft veel reizen naar het Oosten gemaakt. De oosterse tradities laten metterdaad zien dat de wijsheid, in de zin van de oudste ervaring van de kennis (zingeving), uit het Oosten komt. Het Sanskriet b.v. is immers de oudste taal die we kennen. Het wiel is in feite al uitgevonden.

Mahatma Gandhi: In Tune With The Infinite
Kathryn Tidrich has written an interesting new biography of Mahatma Gandhi: Gandhi. A Political and Spiritual Life (London: I.B. Tauris, 2006, 380 pp.) which will be reviewed separately in the Book Review section.
Another theme which Trine stressed and which Gandhi constantly used in his efforts to build bridges between Hindu and Muslims in India was the basic principle of all religions:
There is a golden threat that runs through every religion in the world. There is a golden thread that runs through the lives and the teachings of all the prophets, seers, sages, and saviours in the world’s history, through the lives of all men and women of truly great and lasting power…The great central fact of the universe is that the spirit of infinite life and power is back of all, manifests itself in and through all. This spirit of infinite life and power that is back of all is what I call God. I care not what term you may use, be it Kindly Light, Providence, the Over-Soul, Omnipotence or whatever term may be most convenient, so long as we are agreed in regard to the great central fact itself.

In 1929 antwoordde Einstein, op de vraag of hij in God geloofde: ‘Ik geloof in de God van Spinoza, die zichzelf openbaart in de wetmatige harmonie van het heelal, en niet in een God die zich bemoeit met het lot en de handelingen van mensen.’

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

‘Mijn dood is niet van mij’ (Fokke Obbema interviewt Henk Blanken Volkskrant14 januari 2019):
Maatschappelijk voert hij een ‘eenmansguerrilla’ voor wijziging van het strafrecht. Want zijn familieleden moeten het recht krijgen zijn moment van ¬euthanasie te bepalen, mocht hij ¬dement worden: ‘Mijn dood is niet van mij.’
Wat is de zin van ons leven?
‘Er zijn drie vragen waar de mens altijd mee bezig is:
hoe is alles begonnen, waar gaat het naartoe en waarom? De laatste is die naar de zin van het leven. Filosofen worstelen er al vijfduizend jaar mee. Ik zie het als een zinloze vraag, omdat alle andere antwoorden dan hetgene dat je geeft, ook goed zijn. Kan God uitkomst bieden?
‘God biedt antwoord op die drie filosofische vragen, zeker, maar eerlijk gezegd lijkt het me onwaarschijnlijk dat hij bestaat.
Ik zag de schoonheid, de troost ook die het geloof kan bieden. Maar toen ik na afloop naar mijn auto liep, dacht ik: ‘Nu weer normaal doen.’ Ik ben te rationeel om te kunnen geloven.
‘Maar ik denk al sinds mijn ¬puberteit dat het de mens is die God heeft geschapen en niet andersom. Uit pure noodzaak, omdat hij niet langer tegen die leegte, die witte plek op de muur, aan wil kijken. En omdat het hem evolutionair voordeel biedt, zoals ik in Sapiens van Yuval Noah Harari las. De mens is niet gebouwd op groepen van meer dan honderdvijftig soortgenoten.
Als dat dan toch moet, gebruikt hij mythes, zoals God en de natie. Nadeel is wel dat je altijd met je ziekte bezig bent.
Mijn basisgedachte is: ‘Mijn dood is niet van mij.’ Ik ben er niet bang voor, ik weet niet wat dood-zijn is en zal het nooit weten, waarom zou ik me er dan druk over maken?

Wat komt er na het constructivistisch paradigma? (Toon van Eijk Civis Mundi Digitaal #83 5 mei 2019):
Transdisciplinariteit, maar hoe?
De formele, per definitie dominante beleids- en wetenschappelijke schijnwerkelijkheid wijkt af van de maatschappelijke werkelijkheid, zodat de kloof tussen systeemwereld en leefwereld voortduurt en voornamelijk symptoombestrijding plaatsvindt.\\ Het formele, gereduceerde, verengde wereldbeeld zou verbreed moeten worden en de wetenschap zou een bron van vernieuwing moeten zijn. De resultaten van wetenschappelijk onderzoek werken echter veeleer “probleembevestigend en niet zelden probleemvergrotend”. Terwijl wetenschappelijke kennis wordt verondersteld waar en objectief te zijn, is er in wezen slechts sprake van “intersubjectieve overeenstemming binnen het wetenschappelijk forum”. Ook een wetenschappelijke hypothese is een constructie, “een beeld van de werkelijkheid en hoe die functioneert”. De benodigde interne vernieuwing van de wetenschap is mijns inziens gerelateerd aan het aloude feit-waarde dualisme binnen de wetenschap.[16] Het transcenderen van dit dualisme vereist een combinatie van wetenschappelijke reflectie en bewustzijnsontwikkeling. Bewustzijnsontwikkeling faciliteert de cultivatie van ecologisch en maatschappelijk verantwoorde waarden en normen. Bewustzijnsontwikkeling stuurt de discussie over doelstellingen in wetenschapsbeoefening en technologieontwikkeling, en de daaruit voortvloeiende toepassing van technische middelen, in een ecologisch en maatschappelijk verantwoorde richting. Het resulteert in inzicht in maatschappelijke rationaliteit, in omvattende rationaliteit oftewel wijsheid.
Het pleidooi van Wagemans voor meer academische vrijheid is heel terecht. Alleen dan kan een omslag naar een verbredend perspectief gemaakt worden. De drie eerder vermelde, naast elkaar bestaande, wetenschappelijke paradigma’s kunnen zo’n verbredend perspectief bieden. Het tegelijkertijd gebruik maken van de belangrijkste methodologieën van deze drie paradigma’s resulteert in waarlijke transdisciplinariteit. Met een integratie van wetenschappelijke reflectie en bewustzijnsontwikkeling ontstaat niet alleen boekenkennis, maar ook praktisch inzicht en wijsheid.

Wetenschap als beschermer van illusies in beleid en rechtspraak. Een pleidooi voor vernieuwing van de wetenschap (Mathieu Wagemans Civis Mundi Digitaal #82 20 april 2019):
2. Constructivisme
In de ontologie staat de basisvraag centraal wat we verstaan onder de werkelijkheid. Welke opvatting hebben we over de werkelijkheid? Die vraag kan menigeen overbodig achten. Wat de werkelijkheid is, is toch helder, zo zou men kunnen stellen. Met behulp van onze zintuigen kunnen we immers de werkelijkheid zien, voelen, ruiken en horen. Maar daar valt meer over te zeggen. We hebben allemaal de nodige ervaringen waarbij een bepaalde situatie of gebeurtenis door verschillende mensen heel uiteenlopend kan worden beschreven en gewaardeerd. We kunnen er verschillende betekenissen aan toekennen. Binnen het constructivisme staat die betekenisverlening centraal. Kort gezegd komt het erop neer dat de betekenis die de werkelijkheid voor ons heeft afhankelijk is van de betekenis die we er zelf aan toekennen.
Conclusie
De wetenschap heeft vaak een beslissende betekenis in beleid en rechtspraak. Die beslissende betekenis is terug te voeren tot het feit dat de wetenschap het gereduceerde beeld van de werkelijkheid dat in beleid en rechtspraak geldt bevestigt. Weliswaar heeft dat beperkte beeld en de daaruit voortvloeiende beperkte kennis nadelen maar die worden juist bevestigd door wetenschappelijk onderzoek dat gebaseerd is op een eveneens gereduceerd beeld van de werkelijkheid dat kenmerkend is voor wetenschappelijk onderzoek. Ondanks daaraan klevende gebreken wordt zo de hoge status van wetenschappelijke kennis bevestigd.
Die rol binnen beleid en rechtspraak heeft als gevolg dat relativering van wetenschappelijke kennis niet voor de hand ligt. Het zou de basis weg kunnen slaan of althans kunnen verzwakken onder besluiten binnen ons beleids- en rechtssysteem en dat vinden we geen aantrekkelijke gedachte. Thans ontslaat langs wetenschappelijke weg verkregen kennis beleidsmakers en rechters van de opgave tot motivering omdat wetenschappelijke kennis wordt verondersteld waar en objectief te zijn.

Leven en dood, een fysische benadering (C.W. Rietdijk Civis Mundi Digitaal #83 5 mei 2019):
Louis Pauwels: ‘De materie is misschien maar één van de schijngestalten die worden aangenomen door het Grote Gelaat’
Graag wil ik een bijdrage leveren aan de recente discussie in Civis Mundi over leven en dood. Ik doe dat vanuit het standpunt van de moderne fysica. Die benadering wordt nu node gemist, terwijl niemand minder dan Albert Einstein zich over deze problematiek heeft uitgesproken. Hij deed dat in een condoleancebrief aan de weduwe van zijn overleden beste vriend Michèle Besso. In deze brief schreef Einstein zijn nu beroemde woorden: "Now he has departed from this strange world a little ahead of me. That means nothing. People like us, who believe in physics, know that the distinction between past, present and future is only a stubbornly persistent illusion." (Bron: Michele Besso)
Laten wij in dit artikel deze woorden van Einstein eens letterlijk nemen. Naast bovenstaande uitspraak heeft Einstein gesteld dat zijn
relativiteitstheorie het ‘meer natuurlijk’ maakt om de tijdruimtelijke wereld zo te zien dat niet alleen ons heden maar ook alles wat wij toekomst of verleden noemen al/nog bestaat. Ons persoonlijke verleden en onze toekomst bestaan daarmee even reëel als het ‘nu’ dat wij ervaren.
Het is voor ons niet moeilijk ons voor te stellen dat wat zich op 9000 kilometer van ons verwijderd in Tokyo afspeelt, of 4 lichtjaren verwijderd op de ster Sirius, tegelijk plaats vindt met onze ervaringen in Amsterdam. Maar gebeurtenissen die in de tijdrichting (verleden of toekomst) van ons verwijderd zijn, bestaan in feite even reëel als gebeurtenissen die in ruimterichtingen van ons verwijderd zijn. Dit houdt in dat met het overlijden van Besso, zijn voorbije leven niet werkelijk voorbij is en zijn hele verzameling van ervaringen nog bestaat.
Filosofie van de chaos en het zinloze op natuurkundige gronden tegengesproken
De fundamentele faculteit van intelligentie is het vermogen tot
patroonherherkenning (herhalende patronen). Voor een voortbestaan van een bewustzijn na de dood is het nodig dat essentiële, gecoördineerde patronen die kenmerkend zijn voor elk bewust individu, bijvoorbeeld het geheugen, zich elders kunnen doen gelden om hun orde niet verloren te doen gaan.

‘Onze taak is het leven volledig begrijpen’ (Fokke Obbema interviewt Bert Poolman Volkskrant 4 maart 2019 p. 12-13):
Biochemicus Bert Poolman werkt met zijn team aan een levende kunstmatige cel. Maakt dat een verbeterde versie van de homo sapiens mogelijk?
Is die bescheidenheid een levensles?
‘Zeker. Elke keer als we een stap verder komen, besef ik me hoe weinig we eigenlijk nog weten.
We doen continu experimenten, maar de antwoorden die we krijgen, zijn bijna altijd anders dan we van tevoren bedenken.
Het geloof biedt u geen troost.
Nee, ik ben niet spiritueel ingesteld. Ik geloof ook niet dat er enig vervolg is na mijn dood. Als we doodgaan vergaan we tot stof. Bij familieleden heb ik wel gezien dat ze veel baat hadden bij hun geloof, de acceptatie van sterfelijkheid is dan wellicht wat gemakkelijker. Die troost heb ik helaas niet.

Albert Speer vormt een prima onderzoeksobject in dit theateressay over de paradoxen van het kwaad. (Vincent Kouters de Volkskrant 4 maart 2019, p. V6):
Bo Tarenskeen richt zich op de donkere kant van de ambitie en intelligentie de kunstenaar.
Dit is niet de eerste keer dat
Tarenskeen de paradoxen en banaliteit van het kwaad probeert te vangen. Als je weet dat eerder theaterwerk van hem studies waren naar het denken en handelen van mannen als Eichmann (2015), Kissinger (2017) en Heidegger (2018) dan is het niet moeilijk om hier een obsessie te ontwaren. In Speer (2019) richt Tarenskeen zijn lopende onderzoek naar de aard van het kwaad op de donkere kant van de ambitie en intelligentie van een kunstenaar. Wat doen extreme rationaliteit, idealisme en een natuurlijke gave voor zelfbedrog met een mens? Albert Speer, die zijn hele leven volhield dat hij in wezen ‘per ongeluk’ aan het roer van een van de meest megalomane en totalitaire bewegingen terecht was gekomen, is dan een prima onderzoeksobject.

'Op deze manier schiet 4 mei zijn doel voorbij - het wordt te abstract' (Berend Jan Bockting interviewt Bo Tarenskeen Volkskrant 4 mei 2010):
‘Theater na de Dam’ staat vanavond stil bij de wijze waarop Nederland zijn oorlogsdoden herdenkt...
‘Wanneer je oma vertelt dat ze als 16-jarige in Bandung piano speelde, met op de veranda een Japanse generaal, en haar moeder die man angstvallig in de gaten hield, dan maakt dat meer indruk dan welk geschiedenisboek ook.’
Binnen de familie van theaterregisseur en filosoof Bo Tarenskeen (28) komt oorlog bovengemiddeld dichtbij. Zijn grootvader aan vaderskant zat gevangen in een Jappenkamp, de opa aan moederskant zat bij het verzet in Amsterdam, waar hij persoonsbewijzen vervalste en op Duitse militairen schoot. De een werd gemarteld en bijna ter dood gebracht, de ander vertelt over de oorlog als een spannend boek.
‘Theaterspelers draaien geen nummertje af. Ze zoeken naar woorden, kijken je aan. Het is een gezamenlijk moment. Intiem. Theater spreekt een ander soort verbeelding aan dan bijvoorbeeld film.
Als toeschouwer word je meer gedwongen een eigen beweging te maken. Precies die beweging die op 4 mei plaatsvindt, of plaats zou moeten vinden.’

De nieuwe favoriete vijand van rechts Nederland (Sander van Walsum Volkskrant 21 juli 2017 p. 12-13):
Ze groeide op in het Gooi, in een gezin waar de keuze voor links niet direct voor de hand lag. Toch belandde de 23-jarige Anne Fleur Dekker in het links activisme, en vervolgens in een safehouse.
Waarom zeg je niet gewoon: de mensen van Zwart Blok zijn eikels?
'Om niet toe te geven aan het onderscheid dat de media maken tussen good activist en bad activist. We laten ons niet tegen elkaar uitspelen. Bovendien richt de elite met haar oorlogen en haar klimaatverandering oneindig meer ellende aan dan een handjevol anarchisten in de straten van Hamburg.'

Homo sapiens (Antropisch principe, Cybernetica, Regelkringen)Geestkunde (Geest)Bezieling (Bezieling)NatuurkundeWereldbrein (Global brain)
 Invoer -Verwerking -Uitvoer -Feedback - Feedforward
H.P. Blavatsky (Esoterie)MicrokosmosReciprociteit VerbeeldingskrachtMacrokosmosParadigmawisseling (Hoofdroute)
 GeestZielLichaam (Ruimte)
Unificatietheorie (Broederschap)GeesteswetenschappenGammawetenschappenBètawetenschappen
 geboorte,leven,dood enONSTERFELIJKHEID
Pelgrim (levensweg)OpgaanBlinken enVerzinkenOvergang
Ho’oponoponoGoedVerstrengeling (Entanglement)KwaadOrdening (Chaostheorie, Optimistische pessimist)
 AnthropogenesisTegenstellingen (Complementariteit)Cosmogenesis (Fohat)Non-lokaal bewustzijn (Eenheid der tegendelen)
Jiddu KrishnamurtiOnderscheidingsvermogenGoed gedrag (Regeneratie)Begeerteloosheid (Egoloosheid)Liefde

Pim van Lommel boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
236: Om de relatie tussen bewustzijn en hersenen te kunnen begrijpen maakt Pim van Lommel gebruik van non-lokaliteit, complementariteit van golf en deeltje, verstrengeling en een non-lokale ruimte met waarschijnlijkheidsgolven.
302: Hoofdstuk 15 Er is niets nieuws onder de zon - werkt het thema ziel (psyche) al uit.

Pim van Lommel Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaring
Hoofdstuk 15 Er is niets nieuws onder de zon (p. 302):
Niets nieuws (p. 303):
Het is een eeuwenoud idee dat de ziel na de dood blijft bestaan, dat men een oordeel krijgt over hoe men geleefd heeft (de levensterugblik in de BDE) en daarna, afhankelijk van hoe men heeft geleefd, in een gelukzalige sfeer mag verblijven, of soms als straf in een angstwekkende omgeving terechtkomt.
309: Het Tibetaanse Dodenboek (Bardo Thodol bevat mondeling doorgegeven zeer oude kennis.
'Eindeloos bewustzijn' (Henk Hogeboom v.B. tijdschrift GAMMA maart 2008 p. 32,33):
Door zijn boek hoopt Van Lommel echter ook dat artsen, hulpverleners, zieken- en bejaardenverzorgers, familieleden van hartpatiënten zich in de toekomst meer dan voorheen gaan openstellen voor BDE-verhalen. In het verleden was dat vaak anders. Veel mensen durfden er gewoon niet voor uit te komen dat zij een BDE hadden ervaren. Maar al te vaak werden zij niet serieus genomen. Dat deze verhalen echter van alle tijden en culturen zijn beschrijft Van Lommel in het hoofdstuk 15
'Er is niets nieuws onder de zon'. In alle godsdiensten en culturen vindt men geschriften waarin gewag gemaakt wordt van non-lokale ervaringen. Dood blijkt niet dood te zijn, als we afgaan op het Egyptische dodenboek, het Tibetaanse dodenboek, de hindoeïstische Isha Upanishad, de oud-joodse mystieke leer in de Midrash en de Zohar, het verhaal van Er in Plato's Politeia (Staat), de visioenen in de Bijbel en van mystici als Franciscus van Assisi, Meister Eckhart, Theresa van Avila, Johannes van het Kruis, maar ook in soera 99:7 van de Koran. Verder wijst Van Lommel op geschriften als die van de Zweedse wetenschapper Emanuel Swedenborg Ontwaken uit de dood, de theosofe Annie Besant De dood en daarna, de antroposoof Rudolf Steiner De dood - een andere vorm van leven, enz. enz.

In Het Tibetaanse Dodenboek lezen we:
Mystici hebben vaak gesproken over de ‘Grote Klank’ of ‘Grote Adem’ die weerklinkt en galmt door de blauwe ruimte van verblindend licht, als een grote machine van kracht waartegen geen weerstand mogelijk is, als machtige brandingsgolven op een oeverloze zee...de natuurlijke Klank van de Werkelijkheid die weergalmt als duizend donderslagen - dat is de natuurlijke Klank van Je Eigen Zelf. Dit is de grote Scheppende Klank, Het Woord van Ptah, de Naam van God, waarin het vermogen schuilt om alle werelden voort te brengen.

Het Tibetaans Dodenboek zegt:
Waarheid is niet iets wat een begin of een einde heeft, zij is waarlijk eeuwig. In haar aard is zij altijd vol van alle mogelijkheden en wordt beschreven als het grote licht en de grote wijsheid, welke haar licht over alles laat schijnen, waar en alwetend.
Haar ware aard is die van een open denkvermogen, eeuwig vreugdevol, het ware wezen van de dingen, zuiver, kalm, onveranderd en daardoor vrij vol deugden en Buddhi-eigenschappen, talrijker dan er zandkorrels in de Ganges zijn, goddelijke, oneindige onveranderlijke en onbeschrijfelijke eigenschappen.''

Mary Anderson De dood en de theosoof (Theosofia augustus 2012)
Kali Yuga – het ijzeren tijdperk – dat rond 3000 jaar voor christus met de dood van Krishna begon, in totaal 432.000 jaar duren, hoewel er zeker kleinere cycli van gouden, zilveren, bronzen en ijzeren tijdperken zullen zijn.
Bovendien moeten we ons realiseren, wanneer we nadenken over al het kwaad dat de natuur in deze tijd door mensen wordt aangedaan, dat vroeg of laat de aarde niet langer bewoonbaar zal zijn, tenzij er drastische maatregelen worden genomen of de natuur op tijd reageert en door natuurlijke catastrofes het aantal van haar kwelgeesten reduceert: aardbevingen, vulkanische uitbarstingen, overstromingen, epidemieën, hongersnoden enzovoorts. Het kan zijn dat de planeet niet langer in staat zal zijn het leven te ondersteunen.
Een andere factor is dat zij die verantwoordelijk zijn vroeg of laat vreselijke karmische schulden zullen moeten aflossen door zelf te lijden. Het gaat dan om hun verantwoordelijkheid voor misdaden tegen de mensheid (in het bijzonder tegen hen die hulpeloos zijn, zoals kinderen, mensen zonder opleiding, armen) en tegen de dieren.
Zijn de toekomstige omstandigheden op onze planeet niet afhankelijk van ons handelen nu? Krishnamurti herhaalde altijd: ‘Je bent zelf de wereld, you are the world.’ Karma is niet alleen individueel, maar ook collectief. Men zegt wel dat een volk de regering krijgt die het verdient, maar krijgen we niet ook het milieu en zelfs de wereld die we verdienen, in alle opzichten? Kunnen we proberen ertoe bij te dragen de wereld tot een zodanige plek te maken dat we er zelf graag in zouden willen leven en dat we ook onze geliefden er graag zouden willen laten leven, wanneer wij en zij daarnaar terugkeren? Er is aan dit alles ook een positieve kant. Het Kali Yuga, met al zijn kwellingen, beproevingen en ogenschijnlijk onoplosbare problemen, geeft mensen meer gelegenheden om te leren dan welk ‘gouden tijdperk’ ook zou doen. We leren ongetwijfeld sneller en diepgaander door lijden.
Men zegt wel: ‘Een mooi uiterlijk is niet belangrijk, je gedrag echter wel’ (handsome is as handsome does). We kunnen het ook omdraaien en zeggen: ‘Laat je gedrag overeenstemmen met je mooie uiterlijk’ (handsome does as handsome is) of, om een Franse uitdrukking te gebruiken: ‘noblesse oblige’, edelmoedigheid van karakter brengt verplichtingen met zich mee. De ware aristocraat is de aristocraat van de geest. We kunnen ons voorstellen dat de Mahatma’s zulke aristocraten zijn.

David Bodanis E=MC2 de biografie van de formule die de wereld veranderde, I.M. Oderberg:
Het jaar 1905 is vaak het ‘wonderbaarlijke jaar’ van Einstein genoemd, toen hij zijn rapport publiceerde over de Brownse beweging in vloeistoffen, zijn relativiteitstheorie en zijn vergelijking E=mc2. Kort samengevat betekent de vergelijking dat
energie en massa twee aspecten zijn van hetzelfde onderliggende feit (of liever, gebeurtenis). Deze geschiedenis van de denkbeelden en implicaties van Einsteins vergelijking, gericht op de mensen die daarbij een rol spelen, is voor een breed publiek geschreven en bevat geen wiskunde. Om een begrijpelijke ingang te verschaffen naar Einsteins ontdekking, leidt de auteur dit thema in door elke term van de vergelijking op te pakken en zijn verhaal te verweven met wetenschappelijke denkbeelden en de mensen die deze verder ontwikkelden. Hij verklaart dan verschillende daaruit voortvloeiende gevolgen die een enorme invloed hadden op het leven in de 20ste eeuw, zoals de ontwikkeling van de atoombom, ons huidige begrip van de reacties die in sterren plaatsvinden, en hoe sterren de verschillende chemische elementen doen ontstaan die op aarde en in de hele kosmos worden aangetroffen.
Tussendoor brengt Bodanis veel opmerkelijke personen ter sprake, sommige namen zijn in elk gezin bekend, andere zijn betrekkelijk onbekend. Neem bijvoorbeeld het inzicht van de hindoe-astrofysicus en Nobelprijswinnaar Subrahmanyan Chandrasekhar, die op negentienjarige leeftijd aan boord was van een schip op weg naar de universiteit van Cambridge in Engeland. Turend naar de nachtelijke hemel, realiseerde hij zich plotseling dat als
energie en massa twee aspecten van hetzelfde ding zijn, dat zou betekenen dat wanneer een ster zijn buitenste lagen doorbreekt, de resterende kern zou worden bijeengehouden door een toenemende intensiteit van de aantrekking van de zwaartekracht die ook nabijgelegen substantie naar zich toe zou trekken – kortom, dat deze zou worden wat we tegenwoordig een zwart gat noemen. Het duurde echter vele jaren voordat dit idee door andere natuurkundigen werd bevestigd.
Deze blik in de geschiedenis van de wetenschap stimuleert de eigen gedachten van de lezers. Zo kreeg ik het idee dat Einsteins vergelijking betrekking heeft op de geboorte, het leven, en de dood van het heelal, hoeveel triljoenen jaren er ook voor nodig zijn om dat proces te doorlopen. En ook dat er in de hele oneindigheid geen absolute ‘geboorte’ of ‘dood’ is, maar in plaats daarvan een eindeloze stroom of opeenvolging van heelallen gevormd uit eindeloos evoluerende samenstellende delen, waarvan elk meer en meer van zijn eigen innerlijke kwaliteiten openbaart.

Esoterische Traditie (Theosofie) in de 14e – 18e eeuw
Mesmer, Anton Friedrich (1734-1815), Oostenrijks arts die het menselijke magnetische energie, herontdekte en het toepaste, wat eerst het dierlijke magnetisme en vervolgens mesmerisme werd genoemd. "Hij was een ingewijde Lid van de broederschap van de Fraters Lucis en van Lukshoor (of Luxor), of de Egyptische branche van de laatste".
Om licht te werpen op de bedoeling van Mozart* is het nodig de opera te analyseren tegen de achtergrond van de denkbeelden, symbolen en ritueel van de vrijmetselaars die verband houden met het inwijdingsproces, een woord dat in die dagen veel werd gebruikt en toen net zo verkeerd werd begrepen als in onze tijd.
*) Misleide slachtoffers van verminkte waarheden als zij zijn, of hebben zij het nooit geweten, dat de harmonie van het Heelal wordt gevormd door . Zo volg in de “Theosophical Society”, evenals in de prachtige fuga’s van de onsterfelijke Mozart, het ene deel voortdurend op het andere, in een andere, in een harmonieuze disharmonie op het pad van de eeuwige vooruitgang, om samen te komen en zich tenslotte op de drempel van het beoogde doel op te lossen in één harmonieus geheel, de grondtoon in de natuur.
Meester K.H in de Mahatma brieven. blz. 446. Brief nr. 85.
I.M. Oderberg ‘De Toverfluit’
Velen van degenen met wie Mozart in het begin in aanraking kwam waren vrijmetselaars, sommigen heel goede vrienden. Anderen behoorden tot de kringen van Illuminaten die in die tijd een bloei doormaakten. In Parijs probeerde graaf Cagliostro – geen charlatan zoals bepaalde belangengroepen ons tot op deze dag willen doen geloven – de bestaande vrijmetselaarsloges in Frankrijk te zuiveren en richtte tenslotte zijn eigen ‘Egyptisch Ritueel’ op, waar zowel mannen als vrouwen werden toegelaten in een soort ‘Adoptie’-voorhof. Sommigen zeggen dat Mozart Cagliostro kende en dat de naam Sarastro, die de componist aan de Hogepriester van Isis en Osiris gaf, doelt op Cagliostro. Maar in het algemeen denkt men echter dat de naam is afgeleid van die van Zoroaster of Zarathoestra, een hervormer van de oude Perzische godsdienst.

I.M. Oderberg Over vrije wil en oorzakelijkheid
Karma is de noodzakelijke band tussen ons verleden, ons heden en onze toekomst. Als een wiel draait het onvermijdelijk rond, omdat wijzelf dag in dag uit, jaar in jaar uit doorgaan te bestaan, te handelen, handelingen te ondergaan en te reageren. Dit blijkt de manier te zijn waarop de Grieken de noodzakelijkheid zagen; het moet in deze zin zijn geweest dat de filosoof Alfred North Whitehead schreef: ‘De noodzakelijkheid in de Griekse tragedie wordt de natuurwet van het moderne denken.’ Overal om ons heen zien we de tekenen van een gecoördineerd systeem van levens, van de meest nietige tot de zeer grote, en coördinatie vraagt beslist om een coördinator.

De invloed van H.P. Blavatsky op de cultuur – Literatuur en kunst (I.M. Oderberg):
W.Y. Evans-Wentz bewoog zich eveneens op het gebied van de vergelijkende godsdienstwetenschappen en dankt zijn bekendheid aan ver-talingen van Tibetaanse werken die hij bij het westerse publiek introduceerde. Hij had de geschriften van HPB vanaf zijn jeugd bestudeerd, nog voordat hij lid werd van de Theosophical Society. Hij verklaarde in The Tibetan Book of the Dead33:
Wijlen lama Kazi Dawa-Samdup was van mening, dat ondanks de ongunstige kritiek die tegen de werken van H.P. Blavatsky was gericht, zij voldoende bewijs bevatten van de diepgaande kennis van de schrijfster van de hogere lamaïstische leringen waarin ze, naar ze zegt, is ingewijd. – blz. 7, voetnoot
De lama was een ingewijd lid van de Kargyupta-sekte en tot zijn dood docent Tibetaans aan de universiteit van Calcutta. Voordien was hij officieel vertaler voor de Tibetaanse gezant in India en ook lid van het ‘zorgvuldig gekozen gevolg’ van de dertiende Dalai Lama bij diens bezoek aan India.
3) Zie ook Sylvia Cranstons: HPB: Het bijzondere leven en de invloed van Helena Blavatsky, Tibet blz. 456. – Red

W.Y. Evans Wentz Het Tibetaanse Dodenboek Met een voorwoord van Carl Gustav Jung
Het eeuwenoude Tibetaanse Dodenboek (Bardo Thodol) is misschien wel het merkwaardigste boek dat het Westen van het Oosten heeft ontvangen. Nadat het eewenlang (van mond tot oor) werd overgeleverd zou deze tekst zijn opgeschreven door Padma Sambhava, de yoga-leraar die het boeddhisme in de achtste eeuw naar Tibet bracht en die als grondlegger van het lamaïsme wordt beschouwd. Carl Gustav Jung noemt in zijn inleiding het Tibetaanse Dodenboek van een ongeëvenaarde superioriteit wat de psychologie en de kritische filosofie betreft. De tekst wijdt in, in de zin van het leven dat de doodservaring omvat, niet als gebeuren op een bepaald tijdstip, maar als een voortdurend bereid-zijn, dat werkelijk leven pas mogelijk maakt. Op archetypische wijze wordt de toestand beschreven die de dood genoemd wordt, tot aan het moment waarop naar oosterse opvatting de nieuwe geboorte plaatsvindt. Daaruit komt naar voren dat de betekenis van het sterven onverbrekelijk met de zin van het leven verbonden is. Voortdurend wordt de lezer gewezen op de noodzaak het rechtstreekse contact met het onnoembare-in-zichzelf te zoeken. De grondtoon van het onderricht is het met onuitputtelijk geduld oproepen tot wat Jung noemt: 'de zorgvuldige en gewetensvolle waarneming van irrationele facetten van het heilige en de mens zelf.'

Wat gebeurt er na de dood?
Wedergeboorte of reïncarnatie
Een belangrijk verschil met het christendom, ook met de islam, is het geloof in reïncarnatie, waar overigens ook Plato over schrijft: na een oordeel is er een herkansing. Dit oogt mij humaner en goddelijker dan een eeuwigdurende straf in de hel. De ziel is individueel en eeuwig. Al levend bouwt deze karma op, het ethische resultaat van je leven - doorgaans een mengeling van goed en slecht karma. Wat je aan "ongezuiverd karma" overhoudt na de dood, dit beïnvloedt de ervaringen erna en je volgende incarnatie. Dit gaat zo door tot je verlicht bent.
Verzoening' en 'zuivering
In onze verzoeningsleer (die ik bepaald niet aanhang) herkent een boeddhist de opvatting dat een lijdend mens zijn lijden in meditaties 'kan opdragen ter zuivering van het karma van de medemens'. Dus het lijden van de een zuivert, indien aanvaard, het karma van de ander. De verzoeningsleer zegt dat het lijden van Christus de (erf)zonde(n) van de mensen heeft gewist en 'de dood heeft overwonnen - in de boeddhistische termen: dat hij ons (collectieve) karma heeft gezuiverd en zo de weg naar verlichting heeft geopend. De overeenkomst blijft frappant.

Johannes Witteveen Ik ben niet eenzaam, God is hier (Trouw 11 februari 2012):
Johannes Witteveen (Zeist, 1921) is voormalig VVD-politicus en oud-directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Hij was twee keer minister van financiën. Naast zijn maatschappelijke carrière heeft de heer Witteveen zich een leven lang ingezet voor de Soefi Beweging Nederland. Op 3 maart wordt in de tempel Murrad Hassil in Katwijk aan Zee de studiedag 'Soefisme en Zen - wegen naar innerlijke waarheid' gehouden.

Pleidooi voor een mystiek manifest Paul Delfgauw 2 maart 2015):
‘Wat we nodig hebben is een mystiek manifest. Volgens theoloog Karl Rahner zal de christen van de toekomst een mysticus zijn, of hij zal niet zijn. De Verlichting heeft de wereld vooralsnog onttoverd. Dit kan veranderen wanneer we (ons) realiseren wie we zijn. Voor de tempel van Delphi stond de spreuk Ken jezelf. Wij zijn complexe, geconditioneerde, wezens. We kunnen kiezen: blijven we ronddraaien in oude bekende patronen? Of zoeken we steeds meer contact met de stilte in ons?’
Psycholoog Vincent Duindam zegt dit in zijn onlangs verschenen artikel Begroet het goddelijke in jezelf. Daarin stelt hij dat we in een tijd leven van wantrouwen en we niet meer weten wie we ten diepste zijn. Hij houdt een pleidooi voor een meer mystieke benadering van onszelf en onze wereld.

Tegen de produktiviteitsdrang
Weigeren om mee te doen (Lieke Knijnenburg De Groene Amsterdammer 30 juni 2022 p. 42-47):
Devon Price schreef het boek
Laziness Does Not Exist A Defense of the Exhausted, Exploited, and Overworked.
43,44: Volgens sociaal-psycholoog Devon Price sta ik hier niet alleen in. De geïnternaliseerde hang naar productiviteit en angst om lui te zijn is onderdeel van een geloofssysteem dat hij beschrijft als ‘
the laziness lie’. Dit diepgewortelde wereldbeeld leert ons dat hard werken moreel superieur is aan ontspanning, dat onze waarde als mens afhangt van onze productiviteit en dat we altijd meer kunnen doen. Het maakt ons wantrouwig tegenover de signalen die ons lichaam afgeeft. We zijn niet moe en uitgeput, leert de laziness lie. We zijn lui .
Als mensen hun waarde bepalen aan de hand van hoeveel ze gedaan krijgen op een dag, raken ze vervreemd van zichzelf en de personen om hen heen.
45: Devon Price heeft
weinig vertrouwen in de fotogenieke, individualistische versie van zelfzorg die nu populair is, mailt hij me. ‘Zorg voor jezelf is een marketingstrategie geworden. Organisaties die hun werknemers uitbuiten hebben er belang bij het probleem van vermoeidheid en stress te individualiseren. Goed voor jezelf zorgen wordt een zoveelste ding op je lijst, zodat je weer productief op je werk kunt verschijnen. Als rust alleen wordt gezien als manier om weer harder aan het werk te kunnen, komen we geen steek verder.’
47: Volgens Price moeten we eerder op zoek gaan naar vormen van
zelfzorg die niet te kapitaliseren zijn. Zelf dingen creëren, in plaats van kopen. Een mooie wandeling maken zonder je stappen te tellen. Genieten van een concert en er geen filmpjes van maken voor op Instagram. Ontspanning neemt meer vormen aan dan jezelf in de watten leggen met goed eten, zuiverend badzout of een frisse outfit, wil hij duidelijk maken. Momenten van verwondering bijvoorbeeld, over de natuur, livemuziek of een straatje waar je nog niet eerder doorheen liep kunnen ons helpen ontspannen op een spiritueler niveau doordat we eraan herinnerd worden dat de wereld groter is dan onze zorgen en vol mogelijkheden zit.
Dieren kunnen ons herinneren aan
een simpele maar radicale gedachte: dat je niet productief hoeft te zijn om bestaansrecht of liefde te verdienen. De rode poes Duif strijkt neer op een opgewarmd plekje op de bank en doet vrijwel niets. Ze strekt zich uit en spint en ik vind haar geweldig. Als we dat kunnen voelen voor een dier, misschien kunnen we die compassie dan ook wel opbrengen voor onszelf en de ander. Zelfs als er niks komt van mijn lijstje voor de dag.

Peter-Wim Zuidhof signaleert de blinde vlek in het denken van Patrick van Schie. Belangrijke liberale noties zoals gelijkheid of democratie worden geleidelijk aan het vrije-markt fundamentalisme ondergeschikt gemaakt. Mario Draghi c.s. bedrijven struisvogelpolitiek, passen een retorisch foefje, het verhullende taalgebruik toe door het oplossen van de echte problemen naar de toekomst te verschuiven. De chaos in de wereld neemt daardoor toe. Het zal duidelijk zijn dat Mario Draghi het verhaal van het grootkapitaal vertolkt, namelijk dat banken de financiële systemen beter moeten beheersen. Steve Keen onderbouwt in zijn boek Can we avoid another financial crisis? het verhaal in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wetenschappelijke controverse tussen Wouter Bos en Jan Peter Balkenende. Maar heeft niet elk mens wel iets van de homo economicus.

Moeten wij Fransen worden? (Martin Sommer de Volkskrant 16 september 2017 p. 5):
Eerder dit jaar had de Europese Commissie vijf scenario's voorgelegd voor de toekomst van de EU. Daarvan is er kennelijk nu nog één over: veel meer samendoen. Je maakt mij niet wijs dat dit verhaal niet is voorbesproken met de Franse president Macron, die het onlangs, staand voor de Akropolis, had over de
'wedergeboorte' van Europa. En met Merkel uiteraard, die al langer geleden tekenen had gegeven dat ze na haar herverkiezing toe is aan een sprong voorwaarts.
Nu is het andersom. De ECB is onder Draghi een politieke, 'zuidelijke' bank geworden; de rente moet wel laag blijven anders is het over en uit voor Italië; noordelijke landen moeten de risico's van hun zuidelijke broeders delen; in Brussel wordt hard gewerkt aan een steeds centralistischer - Franser - regime. Dit alles met de zegen van de deftige Adviesraad Internationale Vraagstukken. Maar dat dit in het Nederlands belang is, gaat er bij mij beslist niet in.

Keuzemenu (Bert Wagendorp Volkskrant 2 maart 2017 p. 2):
De voorzitter van de Europese Commissie, Claude Juncker, presenteerde gisteren een keuzemenu voor de Europese Unie. Hij kwam met vijf scenario's voor Europa tussen 2017 en 2025. Ze willen in Brussel niet langer kop van Jut zijn voor doodsbange regeringen die hun eigen falen afschuiven op de EU.
Enfin, op 15 maart even nadenken over de vraag welke premier je in december naar Brussel wilt sturen om mee te beslissen over de toekomst van het Avondland en daarmee die van Nederland.

Politici zijn in hun gedrag gelijkwaardig aan andere mannen en vrouwen. Universele menselijke eigenschappen als op zichzelf gericht (narcisme) en overmoedig (arrogantie) zijn ook politici niet vreemd. Voor politici is de geldpers laten draaien een oplossing om actuele problemen naar de toekomst te verschuiven. En zo kwam uiteindelijk het besef/bewust zijn, dat de Tao (het Alles) zich manifesteert in twee tegengestelde waarden 'die geen dualiteit vormen'. Yin (het éne) is niet beter dan Yang (het ander) of andersom, ze zijn even-waardig aan elkaar. Evenwaardig betekent in deze gelijk èn toch verschillend (economic inequality, social inequality). Dus niet gelijkwaardig.

De kredietcrisis leert dat de kwantitatieve modellen van het CPB geen rekening houden dat een mens meer is dan een koel en calculerend wezen, maar zich vooral door emoties en angsten laat leiden. De basis van de economische ordening is op eenvoudige rekensommen gebaseerd. Om dit in de gemanifesteerde wereld te illustreren maken we gebruik van de economische kringloop van François Quesnay, de kringloop van geld – en goederenstromen, de import en export. Wereldwijd is de invoer van alle landen gelijk aan de uitvoer van allen, 'Invoer + Uitvoer' = 0. Het exportoverschot van het ene land hangt met de schuldenberg van een ander land samen. Artificiële intelligentie leert dat het veel lastiger is om met kwalitatieve parameters, de kwalitatieve relaties rekening te houden.

Euro Neurose (Maarten Schinkel 17 september 2017 NPO2 VPRO Tegenlicht - na ca. 2 minuten):
Op de lange termijn zijn de problemen die onder euro liggen niet weggenomen, die versterken zichzelf nog steeds.
‘Italië is een vulkaan onder de eurozone’, stond als kop boven een artikel in NRC Handelsblad dat economieredacteur Maarten Schinkel schreef in de alarmistische periode rond het referendum van eind vorig jaar. Dezelfde Maarten Schinkel is nu reisgids in een aflevering van VPRO Tegenlicht over de nog altijd sombere toekomst van de eurozone. Hij gaat achtereenvolgens op bezoek in Italië en in Duitsland: eerst de achilleshiel van de monetaire unie, daarna het land dat dankzij zijn economisch overwicht de lijnen kan uitzetten.
Het kan zijn dat Italië ooit geen andere mogelijkheid ziet dan uit de euro te stappen. Maar als Italië zijn lire weer zou invoeren, of Griekenland zijn drachme, dan kost dat een jaar de tijd. Omdat iedereen weet dat die nieuwe munt straks veel minder waard zal zijn, ontstaat er bij de aankondiging een kapitaalvlucht. De Italianen of Grieken brengen hun euro’s in het buitenland onder en daardoor vallen de eigen banken om. Een tweede probleem is dat de schuldenlast (die in euro’s blijft bestaan) in verhouding zal groeien en nog moeilijker te dragen valt.
Om die reden bepleiten sommigen niet de exit van periferielanden als Italië of Griekenland, maar juist van hoogvliegers als Nederland of Duitsland. Een van hen is de Amerikaanse econoom Joseph Stiglitz. Een nieuwe gulden of Duitse mark zou juist sterker worden dan de huidige euro, zodat de staatsschulden in euro’s van deze twee landen nog beter betaalbaar worden. Tegelijkertijd zou het vertrek van Nederland en Duitsland ervoor zorgen dat de euro in waarde daalt, waardoor de concurrentiepositie van Zuid-Europese landen verbetert.
Het standpunt van de Nederlandse overheid is dat een vertrek uit de eurozone koste wat kost vermeden moet worden, onder meer omdat het onze export duurder maakt en zodoende ernstig zal schaden. Maar zowel Nederland als Duitsland overtreden al jaren de regels: als netto exporterende landen hebben ze handelsoverschotten die groter zijn dan toegestaan. Dat verstoort het evenwicht: want een overschot hier betekent een tekort elders. Daarmee dragen beide landen, zegt Stiglitz, sterk bij aan de huidige instabiliteit van de euro-zone.

Geldscheppers (VPRO tegenlicht 27 november 2016):
Omdat de rente al geruime tijd extreem laag staat, is de gereedschapskist van de ECB bijna leeg. Een kleine twee jaar geleden besloot Draghi daarom tot een draconische maatregel: de digitale geldpersen aanzetten. Met een simpele muisklik creëert de ECB elke maand 80 miljard euro. Die 80 miljard (Big Bazooka) verdwijnt geruisloos in het financiële systeem. Daar wordt het virtueel gecreëerde geld gebruikt om staats- en bedrijfsobligaties van banken, verzekeraars en institutionele beleggers te kopen. Zij moeten het geld vervolgens weer in de reële economie brengen.
Maarten Schinkel verzorgt de interviews in de documentaire
Geldscheppers . Maarten Schinkel is sinds 1992 redacteur van NRC Handelsblad. Hiervoor werkte hij onder andere voor het blad Quote. Voor de VPRO werkte hij als scenarioschrijver mee aan de documentaire 'De Dag dat de Dollar valt'. Ook is hij de auteur van het boek Narcissus.

Euro is kind van het Duitse verleden (Frits Bolkestein Volkskrant 6 juni 2015 p. 18-19):
Toen Italië lid mocht worden van de EMU kon men dat Griekenland niet weigeren. Dit is de Fluch der bösen Tat: Een gemaakte fout blijft je achtervolgen.
De Monetaire Unie is tot stand gekomen door politici, niet economen. Sommige politici zijn ook economen maar deze waren dat niet. In de jaren zestig zei Johannes Witteveen, toen minister van Financiën, later directeur van het IMF, dat landen die een Monetaire Unie vormden elkaar een blanco cheque gaven. Dat inzicht speelde geen rol toen de EMU werd overwogen.
Toen ik leider van de VVD was, heb ik mijn uiterste best gedaan Italië buiten de euro te houden. Ik heb in ruime mate gelobbyd, bovenal in Duitsland. Tietmeyer, chef van de Bundesbank, zei tegen mij: Ich bin nur Beamte, sie sind Politiker, suggererend dat ik het vuile werk maar moest doen. De arme man (die het eigenlijk met mij eens was) kon ook moeilijk anders want zijn baas, Helmut Kohl, wilde Italië erin. Hij had daarbij de steun van Frankrijk. Zou Italië niet toetreden, dan was Frankrijk het zwakste land. Nu was Italië dat.
Griekenland
Dit soort zaken wordt beslist door de Europese Raad, de verzameling van regeringsleiders. De Europese Raad is een club. Leden van een club willen schappelijk zijn jegens elkaar. De Grieken wilden lid van de EMU worden. De Italianen waren dat al. Kon men Griekenland onthouden wat men Italië had gegeven? Dat zou onaardig zijn. De Duitsers noemen dit 'Der Fluch der bösen Tat'. Je maakt een fout en die blijft je achtervolgen. Dit laat ook zien wat het niveau is van de beraadslagingen in de Europese Raad.
Wat Griekenland nodig heeft, net als Groot-Brittannië in 1926, is een devaluatie. Maar in tegenstelling tot de goudstandaard kon men niet uit de EMU treden, die een devaluatie verbiedt. Regeringsleiders zijn bevreesd dat de EMU dan uiteen zal vallen. Zo veel politiek kapitaal is nu in de EMU geïnvesteerd dat politici zich gebonden voelen aan hun eerdere uitspraken en daar niet op terug durven komen.

Nick Leeson, Jérôme Kerviel en London whale geven het eerste signaal dat de banken hun risicobeheersing niet op orde hebben.
De illusiecultuur van de zeepbel, de aardse trimurti (drie guna’s) is de inverse van de hemelse Trimurti. Banken zorgen voor het scheppen van geld en een zakenbank á la Goldman Sachs, Lehman Brothers en banken die ongeremd geld in dubieuze waardepapieren hebben gestoken of bankemployees als Nick Leeson (Barings Bank), Jérôme Kerviel (Société Générale), London whale
(JPMorgan Chase) of ex-zakenman en -belegger Bernard Madoff voor het vernietigen.
Of in de woorden van Bolkestein: de lotgevallen van de euro zijn ‘een goed voorbeeld van politiek wensdenken dat nuchter economisch denken overvleugeld’ (Volkskrant 3 december 2011).

Van Mystiek en Geweld of Een eerste indruk van mystiek (Anton van Harskamp):
De ‘secretaris-generaal’ Hammarskjöld was niet alleen een man van de wereld, een man van de politiek en de macht, maar ook een man van de geest. Hij had niet alleen politieke belangstelling maar ook een grote cultureel-literaire, filosofische en theologische kennis en belangstelling – hij las bijvoorbeeld Kierkegaard en ook grote mystieken als Jan van het Kruis en Eckhart. In de aantekeningen die hij de wereld naliet, aantekeningen die verzameld werden in het postuum uitgegeven Merkstenen (Vägmarken), komt naar voren dat hij vooral bezig was (‘worstelde’) met een in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw door vele filosofen en literatoren besproken existentialistisch-filosofische problematiek, te weten, kort samengevat, met de existentiële problematiek van de eenzaamheid van ‘de mens’ en van de evidente zinloosheid van het bestaan.
Hammarskjölds spiritualiteit in Merkstenen is te beschouwen als een uitdrukking van die verdwijnende religiositeit: hij leefde een werelds, politiek bestaan, hij was geen traditioneel godgelovige, maar hij leidde ook een voor de buitenwereld verborgen (onzichtbaar) spiritueel bestaan: zijn spiritualiteit was in sociologische zin typisch privé (‘privaat’), dat is: alleen present voor het individu zelf, niet voor de wereld. Overigens, zijn spiritualiteit was, hoe ‘privaat’ ook, per se geen spiritualiteit die ‘de’ wereld vergat (was niet Rosenzweigs ‘verdwijnkap’). Uit Merkstenen blijkt telkens weer dat Hammarskjöld’s spiritualiteit voor hem een weg was om zich te ontdoen van de demonen die hem in zijn politieke bestaan in de wereld bezochten, de demonen van overmoed, eerzucht, ambitie, walging en alle andere demonen die volgens het mystieke denken gegeven zijn met de natuurlijke (geschapen) idee dat de enkele mens het middelpunt van de wereld is – zie hierboven. De inzet van zijn spiritualiteit was dan ook niet om de politieke wereld te laten verdwijnen, maar de inzet was om – om het in mystiek-religieuze termen ontleend aan Hammarskjöld zelf te zeggen - als een ‘niet meer bestaand’ want in De Ene verzonken persoon te doen wat in de politieke ‘wereld’ zijn opdracht was. Niet ik, maar God in mij, kan hij schrijven, moet mijn ijdelheid, ambitie, kleinzieligheid, hoogmoed in deze wereld overwinnen, en mij integer doen handelen in de politieke wereld (vgl. Merkstenen 57, 72, 83, 113 : passim).

Liefde voor God en mensen – (Elly Kooijman Theosofia augustus 2005):
Op 9 maart 1941 begint Etty Hillesum met haar dagboek. Zij schrijft daarin over wat haar bezig houdt en welke stappen zij onderneemt om haar leven wat minder chaotisch te maken: zij praat met Spier, zij worstelt met hem (letterlijk) en zij leert onderscheiden wat er zich in haar afspeelt (innerlijk worstelen) – en ook wat er zich buiten haar afspeelt – b.v. de grote haat tegen de Duitsers – terwijl Etty dat eigenlijk niet wil – daar worstelt ze mee.
De manier waarop mensen God beleven, zie je terug in de manier waarop zij bidden. Wie God buiten zich ziet, kijkt omhoog, van zichzelf vandaan. En wie God in zichzelf ziet, sluit zich af van de buitenwereld en verinnerlijkt zich. Het lijkt alsof Etty rust in haar leven heeft gevonden, maar dat is maar gedeeltelijk waar, want ineens staat er in haar dagboek op 20 oktober 1941:
Levensangst over de hele linie. Volledige inzinking. Gebrek aan zelfvertrouwen. Afkeer. Angst.

Kettingbreien (Gidi Heesakkers Volkskrant 28 augustus 2017 Bijlage V2):
Dit is de wereld zoals De Breij haar graag zou zien. 'Dit zou ik als mijn geloofsbrieven willen overhandigen.' Meteen daarna toonde ze een fragment uit de documentaire Get Me Roger Stone (2017), over de controversiële, door geld gedreven strateeg Roger Stone, adviseur van Trump. De mens op zijn mooist, afgezet tegen de mens op zijn slechtst, in de wereld van een 'ontzettende moralist', zoals De Breij zichzelf noemt.
'Irritatie en lichte woede is een mooie motor'
'Word je hier mismoedig van of strijdlustig?' vroeg Abbring. 'Eerst mismoedig, dan strijdlustig', luidde het antwoord. De Breij had na haar oudejaarsconference eigenlijk geen nieuwe voorstelling gepland, vertelde ze, maar de actualiteit zette haar toch aan het werk.
Bij een fragment van The Muppets, zingend op het afscheid van hun bedenker Jim Henson, kwamen er tranen. Het lied 'Just One Person'(over het belang van mensen die in je geloven, om uiteindelijk in jezelf te geloven) is wat De Breij betreft ultiem geschikt om gedachten als 'alles is slecht, niemand deugt, wat maakt het ook allemaal uit' te laten varen. Het woord 'troostrijk' viel. 'Ik kijk dit echt om hoop uit te putten.' Het was de opmaat tot de Mag ik dan bij jou-achtige slotgedachte die model stond voor het ietwat voorspelbare karakter van Zomergasten met Claudia de Breij:
'Als de angst overheerst, is het afgelopen, is het verhaal voorbij. En ik wil weten hoe het afloopt, dus dan moet er hoop zijn.'

Ja, Gijs Scholten van Aschat weet dat geen politicus op hem zit te wachten. (Karolien Knols Volkskrant 28 augustus 2017 Bijlage V3):
En toch gaat hij het belang van kunst bepleiten. De nieuwe voorzitter van de Akademie van Kunsten wil wat terugzien voor die 200 miljoen aan bezuinigingen.
'Ik kom uit een tijd' zegt Gijs Scholten van Aschat halverwege het gesprek, 'dat we na afloop van een voorstelling in de Stadsschouwburg, bij Café Cox om de hoek, aan tafel zaten met Hans van Mierlo of met Frits Bolkestein, Ruud Lubbers of Wim Kok, en spraken over kunst, politiek, over wat je gemaakt had. Dat waren hoeders van de kunsten, die je kon bellen als je wilde dat er in het culturele veld iets veranderde. Mensen die verstand hadden van kunst, die er een hart voor hadden. Dat is verdwenen.'
De Akademie van Kunsten zit sinds de oprichting, drie jaar geleden, geregeld aan tafel met politici om over cultuurbeleid te praten. Met welke politicus had u de meest hoopvolle ontmoeting?
'O, dat zijn er meerdere. Het gekke is: als je een biertje met ze drinkt, zeggen ze allemaal hoe belangrijk ze cultuur vinden. Ik sprak een keer met twee VVD-ministers en die zeiden:
niet iedereen binnen de VVD staat de harde lijn van Halbe Zijlstra voor.'
En na welke ontmoeting dacht u: laat ik mijn energie maar ergens anders in stoppen?
'Twee jaar geleden zei Mona Keijzer, destijds
cultuurwoordvoerder van het CDA, naar aanleiding van een discussie over hoe kunst je helpt reflecteren op het leven: 'Dat kan ook door te gaan hardlopen, en dat is gratis.' Nou, dan ben ik uitgepraat.'

Van der Hoeven (Volkskrant 28 oktober 2009): Ik maak me zorgen over het korte termijn winstbejag dat hier en daar overheerst. Een gebrek aan ethisch en moreel handelen is mede oorzaak geweest van de economische crisis.
Haar opmerkingen zijn de werkgevers Bernard Wientjes, Loek Hermans en Albert Jan Maat in het verkeerde keelgat geschoten.
Van der Hoeven gaat met de onderwijswereld overleggen over cursussen ethiek bij managementopleidingen (Volkskrant 30 oktober 2009).
Door haar vrijwel kritiekloze en kleurloze politieke opstelling etaleert Van der Hoeven zich op ethisch terrein als een lege huls. Dit in tegenstelling tot wat je van een CDA politicus in het kader van goed rentmeesterschap zou mogen verwachten. Of met andere woorden wat is precies de toegevoegde waarde van deze minister? Van der Hoeven moet zelf voor haar falende overheidsbeleid verantwoordelijkheid nemen.

Andersson debuteerde in 1914 met een reeks realistische kolenbranderverhalen (Kolarhistorier), met een mystieke inslag. Later werd hij vooral bekend door zijn ritmische gedichten over het armoedige leven in de geheimzinnige 'Finlandse bossen', waar het leven hard was, vol heidense elementen en primitief bijgeloof, doortrokken van een diepe levensangst en zwaar zondebesef. Een zekere invloed is herkenbaar van Fjodor Dostojevski. Veel van zijn gedichten werden op muziek gezet, sommige ook door hemzelf.

Harry Massey en Peter Fraser DE ONDERSTE STEEN BOVEN Een revolutie in de preventieve gezondheidszorg, Hoofdstuk 3 Voorbij de illusie van Ruimte en tijd (p. 33):
De Britse onderzoeker Rupert Sheldrake heeft ook experimenten uitgevoerd die suggereren dat onmiddellijke verplaatsing van energie over een grote afstand mogelijk is. Sheldrake heeft met zeer uitgebreid dubbelblind onderzoek aangetoond dat honden in staat zijn door middel van buitenzintuiglijke waarneming (BZW) te bepalen wanneer hun baas thuis komt. Het fenomeen BZW, zegt Sheldrake, toont aan dat velden zoals elektromagnetisme en zwaartekracht zowel menselijke als niet menselijk gevoelens met elkaar kunnen verbinden. Hij noemt dat het ‘morfogenetische veld’ of ‘M-Veld’.

Dood nooit weerloze die het niet beseft (Bas van der Schot Volkskrant 21 januari 2017 p. 24-25):
Ondergetekenden vinden dat artsen collectief de morele grens moeten bewaken dat je een weerloze nooit euthanasie zult verlenen wanneer die niet meer kan beseffen dat hij een injectie krijgt die het leven beëindigt. Een injectie die hem dood maakt.
De RTE negeert dat. Zij loopt mijlen ver voor het veld van artsen uit en voelt zich in haar interpretatie van de wet door minister Schippers gesteund. Discussie gesloten - zo begint het publiek, en ook enkele artsen, te denken.
Reclameslogan
Hoe komt het dat de collectieve vrees voor dementie als een besmettelijke ziekte om zich heen grijpt? Speelt daarbij een rol dat VVD-minister Schippers en D66 Kamerlid Pia Dijkstra het vuurtje aanblazen dat je dood mag als je leven 'voltooid' is?
Wie heeft die reclameslogan bedacht? Als je dood gaat is je leven per definitie 'voltooid'.
Onze zorg is dat dood maken van weerloze menselijke wezens in Nederland gewoon wordt.

Leuk voor student: martelaarschap of Martelaarschap en jihad maken religiewetenschap weer hot (Riffy Bol Volkskrant 3 januari 2017 p. 19):
'De martelaar'
De vier UvA-studenten volgen een college over martelaarschap in Iran en de film Paradise Now, over een fictieve Palestijnse zelfmoordaanslag. 'Veel gebeurtenissen begrijp je niet zonder historische lijnen te trekken', legt Van Henten uit. 'Het begrip martelaar is van betekenis veranderd door 9/11 en mensen die zichzelf opblazen. Nu noemen de meeste mensen dat terrorisme, maar vroeger werden veel joodse en christelijke martelaren juist in een positief daglicht gesteld.' Zelf schrijft Van Henten over joods en christelijk martelaarschap, maar ook beroemde figuren uit de moderne geschiedenis worden door sommigen als martelaren gezien, zegt hij tijdens het college: 'Theo van Gogh, Pim Fortuyn, zelfs volkszanger André Hazes zou die term verdienen door de massale rouw in Nederland om zijn dood.'
Diversiteit
Zijn nieuwe lichting studenten is vooral tevreden over de diversiteit van de onderwerpen die voorbijkomen. 'De aantrekkingskracht van de studie religiewetenschappen wordt gevormd door de vrijheid en hot topics waar je oog op valt', zegt de Amerikaanse studente Holly Burgess (23).
'Niet alleen martelaarschap, maar ook de vraag of religie en wetenschap naast elkaar kunnen bestaan. Of religieuze oorlogen en voor het Westen onbekende gebruiken als ritueel slachten.' Zelf onderzoekt Burgess de open benadering die uitgestorven en inheemse religies hebben bij seksualiteit, verslaving en geweld.
Verbreding
'Het martelaarschap is minstens tweeduizend jaar oud', benadrukt Honcoop aan het einde van haar voordracht.
Jezus was een martelaar, maar ook de Palestijnen worden door een groep mensen zo gezien, blijkt in de film Paradise Now. 'De dodelijke gevolgen spreken tot de verbeelding. Het is niet altijd een kwestie van good guys tegen bad guys, maar vaak gaat het om onderdrukking en extreem lijden. Veel martelaren geloven dat leven en dood hetzelfde zijn.' Maar martelaren hoeven niet per se geweld te gebruiken, reageert Burgess: 'Volledige inspanning voor een hoger doel kun je ook zien als martelaarschap.'

Het eigenlijke denken vindt plaats op het snijvlak, de schakel tussen de binnenwereld en de buitenwereld, tussen verleden en toekomst in het nu, tussen het individuele en het universele, dialectische bewustzijn, in de psyche de schakel tussen lichaam en geest. Wat kristallografie is op het materiële, zichtbare vlak is holografie op het geestelijke onzichtbare vlak. Maurits Escher is door de kristallografische kennis van zijn halfbroer Berend George Escher beïnvloed.

Marijke Aaldijk, Kees Aaldijk boek De geheimen van de ziel: integrale wijsheid over leven, dood en bewustzijn
De Zweedse esotericus Henry T. Laurency, die leefde in de vorige eeuw, schreef tussen 1930 en 1971 ruim 4000 paginas met heel bijzondere esoterische teksten over de verborgen dimensies van de werkelijkheid. Hij schreef een tweetal boeken, The Philosophers Stone en The Knowledge of Reality. De auteurs hebben van alle beschikbare teksten gebruikgemaakt om dit boek te schrijven. Een boek over de ononderbroken cyclus van leven en dood. Een boek dat zin geeft aan het leven en het sterven draaglijk maakt. Intrigerend van begin tot eind en vol wijze levenslessen. Laurency onderscheidt verschillende niveaus van bewustzijn. Dit zijn de belevingswerelden van het fysieke, het emotionele, het mentale en het causale- of zielsbewustzijn. Af en toe raken we ook nog aan het niveau dat daar weer bovenuit stijgt, het eenheidsbewustzijn. Onze ontwikkeling, door vele incarnaties heen, is erop gericht ons bewustzijn naar een steeds hoger plan te tillen. Hoe dat in zijn werk gaat en wat de wetmatigheden zijn waar dit hele proces aan onderhevig is, staat in dit boek uitvoerig beschreven. Wat het boek zo bijzonder maakt is de grote bruikbaarheid in de dagelijkse praktijk. Het wijst ons de weg naar een meer uitgebalanceerd bestaan en biedt een schat aan inzichten, waardoor we op een heel andere manier naar onze dagelijkse ervaringen zullen gaan kijken. Het legt een fundament voor een integrale psychotherapie, waardoor een nieuwe benadering mogelijk wordt in de psychologie en de psychiatrie.

Donorwet wringt met lichamelijke integriteit (Britta van Beers Volkskrant 21 september 2016 p. 24-25):
Zonder duidelijk wettelijk kader en adequate voorlichting is het voorgestelde donorregistratiesysteem in strijd met het grondrecht op lichamelijke integriteit.
Mocht de Eerste Kamer Dijkstra's wetsvoorstel aannemen, dan dient de voorlichting over orgaandonatie aanzienlijk te verbeteren. De introductie van een keuzeplicht voor de burger schept in die zin ook een informatieplicht voor de overheid. Daarbij zou de wetgever het voortouw moeten nemen door helderheid te verschaffen via het wettelijk kader en duidelijkere garanties te bieden. Zonder deze aanpassingen kan geoordeeld worden dat het wetsvoorstel in strijd is met het recht op lichamelijke integriteit.

Losgekoppeld (M. van de Sande Volkskrant 22 september 2016 p. 26):
Britta van Beers (O&D, 21 september) beschrijft dat in ruim de helft van de orgaandonaties donoren worden losgekoppeld van de beademingsapparatuur waardoor deze komen te overlijden.
Wie van de mensen die geregistreerd staan als orgaandonor weet dat artsen actief het leven van donoren beëindigen om hun organen te kunnen oogsten?

Nils A. Amnéus Levensraadsel
Het Ene Leven (p. 2):
De algemene leer is echter dat er achter het stoffelijke, zichtbare heelal dat we kennen, een alomtegenwoordig, eeuwig, grenzeloos en onveranderlijk beginsel staat: een goddelijke levensessentie die
de onzichtbare oorzaak is van het zichtbare heelal en van al het leven daarin.*
De oude hindoegeschriften drukken het als volgt uit:
Zoals een enkele zon de hele wereld verlicht, zo verlicht ook de ene geest ieder lichaam.
†De Bhag (Hoofdstuk 13 Vers 34)
*De Geheime Leer, 1:43-47
3: Het heelal, een levend organisme De oude leringen zeggen dat het heelal als geheel een levend organisme is en dat ieder individueel leven in dat heelal is verbonden met het universele leven, en in feite een onafscheidelijk deel van dat leven is.
34:
De oude geschriften van de hindoes spreken over de mens als een ‘weerspiegeling in de stof’ van zijn innerlijke god, en hun literatuur staat vol met toespelingen op dit onderwerp. De hele Bhagavad Gita, bijvoorbeeld, is een dialoog tussen de innerlijke god ‘Krishña’ en het menselijke ego, hier ‘Arjuna’ genoemd.
Evolutie en het verlies van herinnering (p. 111):
111: Ons is verteld dat de meesters van wijsheid, die deze vereniging hebben bereikt, zich hun vorige levens wel kunnen herinneren, maar zij die dat kunnen zullen nooit in het openbaar aanspraak maken op dit vermogen.
Mensen die dat wel doen zijn het slachtoffer van zelfmisleiding die in alle eerlijkheid kan worden gevolgd, maar niettemin misleiding of zelfbedrog is.
Karma-Nemesis (p. 160):
160: Karma-Nemesis is niets anders dan het (geestelijke) dynamische gevolg van oorzaken die zijn voortgebracht en krachten die tot activiteit zijn gekomen door onze eigen daden. Het Boek van de gulden voorschriften zegt over karma: Leer dat geen poging hoe gering ook, hetzij in goede of verkeerde richting, uit de wereld van oorzaken kan verdwijnen. U kunt op deze ‘dag’ [dit leven] uw kansen scheppen voor uw ‘morgen’ [toekomstige levens]. Tijdens de ‘grote reis’ [de cyclus van bestaansvormen] brengen de oorzaken, elk uur gezaaid, ieder haar oogst van gevolgen voort, want in deze wereld heerst
strikte rechtvaardigheid. Met de machtige beweging van haar nooit-dwalende werking brengt ze aan stervelingen levens van geluk of tegenslag, het karmische kroost van al onze vroegere gedachten en daden. – H.P. Blavatsky, De Stem van de Stilte, blz. 32
218: Het geloof dat de mens bij zijn geboorte werd geschapen is in strijd met de wet van behoud van energie, die stelt dat energie noch gecreëerd noch vernietigd kan worden.
Het geloof in het voorbestaan en de
onverwoestbaarheid van de ziel is in overeenstemming met de wet van behoud van energie.
Ethiek berust op wetten van de natuur (p. 234,235):
‘Hoe meer men geeft, hoe meer men heeft, dat is de wet van liefde’, is zo’n gezegde. Hoe meer we weggeven, hoe meer we op onzelfzuchtige wijze en zonder hoop op beloning doen, des te meer goed karma hebben we voor onszelf ‘opgeslagen’ dat in de toekomst kan worden geoogst. ‘Eerlijk duurt het langst’ is er ook een. Zowel eerlijkheid als oneerlijkheid brengen hun passende gevolgen in overeenstemming met de wet van oorzaak en gevolg. De gevolgen zullen in het eerste geval uiteraard gunstig zijn, terwijl de gevolgen van oneerlijkheid ongunstig zullen zijn, vandaar dat eerlijkheid het duurzaamst is.
Hoofdstuk
Karma en de theorie van één enkel leven op aarde (p. 272):
De veronderstelling dat de ziel van de mens bij de geboorte werd geschapen of ontstond is niet in overeenstemming met de kennis die we bezitten van het stoffelijke gebied. Men heeft vastgesteld dat materie en energie op dit gebied onverwoestbaar zijn, een feit waarnaar wordt verwezen als de
wet van behoud van energie. Materie en energie kunnen veel transformaties ondergaan, maar werden nooit geschapen en kunnen nooit worden vernietigd.
De ziel of het bewustzijn van de mens is een energie van een of andere soort die behoort tot de innerlijke, onzichtbare mentaal-spirituele gebieden van de natuur. Deze innerlijke, onzichtbare gebieden zijn evenzeer deel van de natuur en onderworpen aan haar wetten als het uiterlijke materiële gebied. De
wet van behoud van energie moet daarom zijn tegenhanger hebben in de onzichtbare kant van de natuur en de hogere mentaal-spirituele energieën moeten even onvergankelijk zijn op hun respectieve bestaansgebieden als hun tegenhangers dat zijn op het stoffelijke gebied.
Het geloof dat de ziel reeds vóór de geboorte bestond is in harmonie met een geloof in rechtvaardigheid, want het verklaart wanneer en waar de mens de zaden zaaide die resulteerden in de ongelijkheden en ‘onrechtvaardigheden’ van de geboorte en is daarom in harmonie met de wet van oorzaak en gevolg.

Joy Mills On Fohat
In response, the Mahatma makes several statements that to my mind clearly identify the basic metaphysics. The first is this: “Everything in the occult universe, which embraces all the primal causes, is based upon two principles—Kosmic energy (Fohat or breath of wisdom) and Kosmic ideation” ( ideatie). In this one sentence, the Mahatma establishes both the primacy of consciousness (“Kosmic ideation”) and its principle of action (“Fohat”).
Many of these fields and energies are described in metaphorical terms in the literature, since they have hitherto lain outside the range of scientific observation. Today the phenomenon of life is coming within that range. Fohat is called the “animating principle electrifying every atom into life,” thus establishing the basic Theosophical position that there is no such thing as inert or totally lifeless matter. Fohat is identified with prana or life energy in the Mahatma M.’s first statement, when he calls it the “breath of wisdom.” It is not merely the vital or negentropic force in all living creatures, the push of sexual energy, and the mysterious “nerve force” of kundalini, but the fundamental cosmic “breath” which vivifies all of nature. And, as Lama Govinda has observed, “prana is not only subject to constant transformation, but is able at the same time to make use of various mediums of movement without interrupting its course” (FTM, 147).

De stamvader in de onderwereld of De allerdiepste vraag van de biologie (Maarten Keulemans Volkskrant 16 april 2016 bijlage Sir Edmund p. 8-13):
Ergens diep onder onze voeten moet een geheimzinnige levensvorm huizen waarvan al het meercellige leven afstamt. Een Nederlandse microbioloog is hem op het spoor. Wat hij ontdekt, haalt volledig overhoop wie we dachten te zijn.
Ken je benedenburen
Ze zijn met véél
Omdat ondergrondse microben tot enkele kilometers diep overleven, is hun leefgebied enorm. Er zijn er volgens de schattingen dan ook een stuk of
3.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000
('kwintiljoen', met dertig nullen er achter). In gewicht is dat zo'n 10 tot 30 procent van alle levende biomassa op aarde - olifanten meegerekend.
Ze eten raar
De microben zijn voor hun levensonderhoud aangewezen op omhoog wellende gassen uit het binnenste van de aarde, zoals koolmonoxide, methaan, waterstofsulfide en zwavelverbindingen en eventuele aminozuren en suikers die omlaag sijpelen via grondwater. En o ja, ze eten elkaars afval.
Ze hebben gekke namen De bacteriën en archaea hebben, naar biologisch gebruik, lange Latijnse namen, soms met een knipoog naar de onderwereld:
Gemmata obscuriglobus, Pyrococcus abyssi, Hadesarchaea.
Als verzamelnaam gebruiken experts soms afkortingen: SAGMEG ('South African Gold Mine Euryarchaeotic Group'), DSAG ('Deep Sea Archaeal Group') of TACK (optelsom van de Thaumarchaea, Aigarchaea, Crenarchaea en de Korarchaea).
Je moet ze leren kennen
Van alle soorten microben is naar schatting slechts een paar tot minder dan één procent bekend. 'Ieder micro-organisme dat je isoleert, is haast per definitie een nieuwe soort', zegt de Wageningse hoogleraar microbiologie Fons Stams. Wie weet wat voor boeiende en nuttige microben we nog niet kennen: zo is Stams op zoek naar microben die 'toevallig' grondstoffen voor bioplastics maken. 'De potentie van de microbiële wereld is enorm.'

Bescherming leven geen christelijk monopoly (Kees van der Staaij Volkskrant 16 februari 2016 p. 21):
Ook vertegenwoordigers van D66 en de VVD zetten zich in voor verankering van respect voor het leven.
Ik weet niet hoe het komt, maar vooral op het terrein van leven en dood lijkt het erop dat progressieve seculieren soms last hebben van een onnodig reflexdenken. De redenering gaat dan zo: 'Conservatieve christenen zijn tegen abortus en hulp bij zelfdoding. Ik ben geen conservatieve christen. Dus ik ben voor abortus en hulp bij zelfdoding.' De klaroenstoot is indringend gegeven door een breed samengestelde commissie van wijzen onder leiding van notabene D66-senator Schnabel. Helder wordt beargumenteerd dat de morele norm van respect voor het leven evenzeer wettelijke verankering vraagt. Dat is volgens Schnabel c.s. nodig om vorm te geven aan de verantwoordelijkheid van de overheid voor bescherming van kwetsbare mensen. Een te grote mate van individuele vrijheid is een bedreiging voor de veiligheid van personen.
VVD'er Lockefeer en D66'er Schnabel verdienen navolging. Niet het reflexmatig afzetten tegen een christelijke moraal heeft de toekomst, net zo min als een verstarde jarenzestigideologie. Denk verder! Bescherming van het leven gaat iederéén aan, en dus ons allemaal.

Roel Bentz van den Berg schreef het boek Het naderen van een brug. Naar aanleiding van dit boek interviewt Wim Brands (VPRO boeken 14 februari 2016) Roel Bentz van den Berg en de volgende vragen komen naar voren:
Wat gebeurt er met onze doden?
Waar is het dodenrijk?
Wat is een coulissenkind?

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Een sleutel tot de mysteries van oude en moderne wetenschap en religie (Deel 2 p. 14/15:):
Het Oud-Noorse dodenrijk ligt bovendien op de hogere breedten van de poolstreken; het is een koude, troosteloze streek, en noch de ijskoude zalen van hela, noch de bezigheden van Balder vertonen de minste gelijkenis met de gloeiende hel van eeuwig vuur en de ellendige ‘verdoemde’ zondaars, waarmee de kerk deze zo rijkelijk bevolkt. Evenmin is dit het geval met het Egyptische amenti, het gebied waar men wordt geoordeeld en gezuiverd, of met de andhera – de afgrond van duisternis van de hindoes; want zelfs aan de door Íiva daarin geworpen gevallen engelen wordt door Parabrahman toegestaan dit als overgangstoestand te beschouwen, waarin hun een kans wordt gegeven zich voor te bereiden op hogere graden van zuivering, en verlossing uit hun ongelukkige toestand. De Gehenna uit het Nieuwe Testament was een plaats buiten de muren van Jeruzalem, en Jezus maakte, toen hij deze noemde, slechts gebruik van gewone beeldspraak.
594: Overal waar het woord ‘hel’ in de vertalingen van de Hebreeuwse heilige teksten voorkomt, is het ongelukkig gekozen. De Hebreeën kenden zo’n denkbeeld niet, maar toch bevatten de evangeliën talrijke voorbeelden van diezelfde onjuiste opvatting. Bijvoorbeeld wanneer men Jezus laat zeggen (Mattheus 16:18): ‘. . . en de poorten van Hades zullen haar niet kunnen overweldigen’; hier staat in de oorspronkelijke tekst ‘de poorten van de dood’. Het woord ‘hel’ wordt in geen enkele passage van het Oude Testament ooit gebruikt in de betekenis van een toestand van tijdelijke of eeuwige verdoemenis, wat alle ‘hellisten’ misschien ook hiertegen inbrengen. ‘Tofet’, of ‘het dal van Hinnom’ (Jozua 15:8), kan niet op die manier worden uitgelegd. De Griekse term ‘
gehenna’ heeft ook een heel andere betekenis; meer dan één deskundige schrijver heeft immers afdoende bewezen dat ‘gehenna’ hetzelfde is als de homerische Tartarus.
6. Esoterische boeddhistische leringen tot karikatuur gemaakt in het christendom (p. 331/332):
Wat Plato nous noemt, noemt Paulus de geest, en wat Paulus het vlees noemt, maakt Jezus tot het hart. De natuurlijke toestand van de mensheid werd in het Grieks ἀποστασία genoemd, en de nieuwe toestand ἀνάστασις. Met Adam kwam de eerste (de dood), met Christus de tweede (de opstanding), want hij is het die de mensheid voor het eerst in het openbaar het ‘edele pad’ naar het eeuwige leven onderwees, zoals Gautama op datzelfde pad naar nirvana wees.
Volgens de leringen van beiden bestond er slechts één weg om beide doeleinden te bereiken: ‘Armoede, kuisheid, contemplatie of innerlijk gebed, verachting voor rijkdom, en voor de bedrieglijke genoegens van deze wereld.’
Betreed dit pad, en maak een eind aan het lijden; waarlijk ik heb het pad aan u verkondigd, want ik heb ontdekt hoe de pijlen van verdriet kunnen worden weggenomen. U moet zich daarvoor zelf inspannen; de boeddha’s verkondigen slechts. Zij die zijn gaan nadenken en het pad betreden, worden bevrijd van de boeien van de bedrieger [Mara].1
1) Dhammapada, sloka’s 275-6.
‘Ga door de nauwe poort naar binnen; want wijd is de poort, en breed is de weg, die naar de ondergang leidt. . . . Volg mij. . . . Iedereen die mijn woorden hoort en er niet naar handelt, zal worden vergeleken met een dwaas’ (Mattheus 7:13, 26). ‘Ik kan uit mezelf niets doen’ (Joh. 5:30). ‘De zorg om het dagelijkse bestaan en de verleiding van de rijkdom verstikken het woord’ (Mattheus 13:22), zeggen de christenen, en slechts door alle misleiding van zich af te werpen betreedt de boeddhist het ‘pad’ dat hem weg zal leiden ‘van het rusteloze op en neer gaan van de golven van de oceaan van het leven’, en hem zal voeren ‘naar de kalme stad van vrede, naar de werkelijke vreugde en rust van nirvana’.

H.P. Blavatsky en W.Q. Judge Occulte verhalen
Toen werd voor het volk alles zwart als de nacht. Beroofd van mijn lichaam dat koud en dood naast het altaar lag, kon ik zien dat de hogepriester zich over het lijk boog, totdat de toenemende duisternis hem met schrik vervulde, die in doodsangst? overging. Toen hij vanuit zijn voorovergebogen positie overeind kwam, hoorde ik een plechtige stem die de hele ruimte vulde, de volgende woorden spreken:
‘De cyclus is voltooid. U heeft een deel van uw werk volbracht. Een klein deel moet nog worden gedaan en dat betreft de
nieuwe kwaadaardige slang. U moet haar naar andere eilanden volgen tot het lot u naar elders zal voeren. Wees niet bang, maar ga kalm en onverschrokken voort, want we zullen u altijd steunen zowel in het duister als in het licht.
Karmische visioenen (p. 135)
Elke keer worden de doodsnevels uiteengejaagd en verdwijnen voor de ogen van het , zodra het de donkere afgrond die het rijk van de levenden scheidt van het dodenrijk oversteekt. Zo wordt ‘de dood’ slechts een woord zonder betekenis voor hem, een nutteloos geluid. Telkens nemen de overtuigingen van de sterveling objectief een leven en een vorm aan voor de onsterfelijke, zodra deze een brug legt. Dan beginnen ze te vervagen en verdwijnen ze.

Annie Besant H.P. Blavatsky zoals ik haar kende
Men zei wel dat de duivel zijn bedienden in dit leven goed betaalde, op welke manier de schuld ook in een ander leven vereffend zou moeten worden, maar als zij werkelijk, zoals de vrome mensen zeggen, één van zijn afgezanten was, dan moeten de goudmijnen van het Hebreeuwse dodenrijk dik betalen; want in die laatste periode was HPB een erg arme vrouw en ik heb meegemaakt dat ze heel wat keren in geldnood zat. Dan zond een toegewijde bewonderaar haar geld en vervolgens ging het zo weer weg, naar de Theosofische Vereniging, naar een vriend in nood, naar een oude bediende die het nodig had, naar een gezin waarvan ik had verteld dat dit in hongersnood zat. HPB had een koninklijke vrijgevige aard, die altijd een kanaal nodig had waar deze in kon overvloeien; geld, kleding, juwelen, wat ze ook maar had, zij wierp het met beide handen weg aan de eerste de beste die in nood was.

Skandha’s – een kwestie van leven en dood (Cecil Messer Theosofia juni 2004):
Ofschoon de
skandha’s niet-permanent zijn en steeds veranderen, zegt HPB: ‘niets… kan ooit verloren gaan uit het Skandische archief van iemands leven. Niet eens de kleinste sensatie, de nietigste actie, impuls, gedachte, indruk of daad kan verbleken of verdwijnen uit of in het Universum’ (3,415). Volgens de Boeddha: ‘wanneer de Skandha’s opkomen, blinken en verzinken om uiteindelijk te sterven, o monnik, zo wordt u steeds geboren, komt tot bloei en sterft’ (4,33).
Skandha’s en Beginselen
De volgende tabel toont de correlatie tussen de skandha’s en HPB’s zeven beginselen van de samenstelling van de mens: (1) fysiek, (2) vitaliteit (prana), (3)
etherisch dubbel (linga sarira), (4) emotioneel (kama), (5) mentaal (manas), (6) intuïtie (boeddhi) en (7) wil (atma). Bijvoorbeeld, zoals de matrix laat zien, staat rupa (vorm) rechtstreeks in verband met zes van de genoemde beginselen, daar ze alle een vormaspect hebben. Rupa is betrokken bij het fysieke door middel van het lichaam; prana in de vorm van vitale energie; de linga sarira of het '‘etherisch dubbel’ door zijn supra-fysieke vorm, ‘modellichaam’, kama in de vorm van emotionele energie; manas door gedachtevormen; en boeddhi in de vorm van ‘licht’ als het voertuig van atma. Rupa houdt niet rechtstreeks verband met het beginsel van atma, daar het geen attributen heeft noch vorm.
Het derde of passieve model van de
skandha’s komt voor terwijl het in Devachan ‘verblijft’. Dus is hetgeen tussen levens overblijft in een gezuiverde en ongeconditioneerde toestand: waarlijk een ‘nieuw Ego’. De skandha’s liggen in een soort passieve toestand waar geen karma geproduceerd wordt. Dus is viññana, in zijn hogere aspecten, enigszins werkzaam in Devachan. De Mahatma KH zegt dat er in Devachan ‘zuiver spirituele waarnemingen, emoties en gevoelens van het zesde beginsel zijn [boeddhi], versterkt en om zo te zeggen, vastgemetseld door een deel van het vijfde [manas], dat deel dat noodzakelijk is in Devachan voor het achterhouden van een goddelijke gespiritualiseerde notie van het ‘ik’ in de Monade [zesde en zevende beginsel]’ (1,327). Misschien zijn de skandha’s in dit derde model identiek met de zogenoemde ‘permanente atomen’ van Annie Besant of met HPB’s ‘parels van het menselijk bestaan’. Volgens HPB is wat overblijft in Devachan ‘de MONADE in verbinding met MANAS, of liever het aroma daarvan – datgene wat overblijft van elke persoonlijkheid, wanneer deze zich waardig betoond heeft en afhangt van Atma-Boeddhi, de Vlam, aan de levensdraad [d.w.z. Fohat]’(5,238). Als voorbereiding op het vertrek van de Pelgrim uit Devachan zijn de vruchten van voorbije levens, zowel zoet als bitter, bewaard gebleven en ‘wacht Karma met zijn leger skandha’s op de drempel van Devachan’ (6,86). Zij vormen een regiment van vijanden en vrienden, elk een familielid, dat klaar staat om zich aan onze entourage te hechten voor de volgende reis.

Het artikel De Skandha’s – een kwestie van leven en dood van Cecil Messer bevat een overzicht dat de correlatie tussen vijf skandha’s, die de individuele persoonlijkheid vormen en de zevenvoudige samenstelling van de mens weergeeft. De 'bewustzijnsschil' geeft een aanvulling op deze skanda’s. De 'bewustzijnsschil' kan ook aan de hand van de vijf niveaus Sensation, Awareness, Experience, Self-awareness en First-person experience worden geduid.

C.W. Leadbeater's Account of the Development of His Clairvoyance
It should be understood that in those days I possessed no clairvoyant faculty, nor had I ever regarded myself as at all sensitive. I remember that I had a conviction that a man must be born with some psychic powers and with a sensitive body before he could do anything in the way of that kind of development, so that I had never thought of progress of that sort as possible for me in this incarnation, but had some hope that if I worked as well as I knew how in this life I might be born next time with vehicles more suitable to that particular line of advancement.

Verhaal (Jean-Pierre Geelen Volkskrant 24 augustus 2015 katern V2):
Een Zomergasten over verbeelding, verhalen, vertellen en de (tweede) werkelijkheid.
Ze is een laatbloeier, vertelde schrijfster/journaliste Annejet van der Zijl in Zomergasten. Dat is maar goed ook, voor iemand die als beginnend journaliste in haar vormende jaren tachtig 'niet goed in mijn tijd' zat. Het was de aanzet voor een kenmerkende schets van die zwaarmoedige tijd, die generatiegenoten maar al te bekend zal zijn voorgekomen: 'Wij waren de verloren generatie. Ik heb nooit het gevoel gehad dat iemand op me zat te wachten', aldus Van der Zijl.
Ze zette zich aan misdaadverhalen waarin ze levens reconstrueerde, van het hoertje Sissy tot de straatschoffies van Amsterdam. Conclusie: 'slecht' worden de meeste 'gewone mensen' bij toeval.
De reconstructie komt vaak dichter in de buurt van de werkelijkheid dan het snelle nieuws, ondervond ze. 'The truth is the daughter of time', leerde ze tijdens haar opleiding journalistiek in Engeland: 'Het is maar weinig mensen gegeven de waarheid te zien op het moment dat die gebeurt.'
Ze illustreerde dat onder meer met een interview van Theo van Gogh met Pim Fortuyn, waarin de laatste ware en voorspellende woorden zei over economische ongelijkheid van de moslimwereld, en de 'brisante tijd' die dat zou kunnen opleveren. Van der Zijl: 'Nu denk je: Pim had toch gelijk. Toen zag ik dat niet. Ik kon dat niet.' Ze was de enige niet.
Het maant tot bescheidenheid, opperde Van der Zijl. 'Mensen roepen tegenwoordig zo snel een mening. Er is niets mis mee dat je het even niet weet.' Zelf schaart ze zich ook onder de twijfelaars en de wachtenden.
In een bloedstollend fragment uit de documentaire Bravehaerts vertelde het Noorse meisje Johanne wat zij meemaakte tijdens de moordpartij van Anders Breivik op Utoya. Het was een feitelijk, beeldend relaas, zonder één vraag onderbroken.\\
Van der Zijl doceerde over het ontbreken van bijvoeglijk naamwoorden. 'Ze vertelt alleen maar heel sec wat er gebeurd is.' Dat doet ze in haar boeken ook, 'en dat maakt het spannend.' En: 'Het zijn vaak de kleine details die een verhaal echt maken.'
Over haar eigen leven wilde ze niet al te veel details prijsgeven. Ze had rond haar geboorte haar tweelingbroertje verloren. Dat had haar - inmiddels overleden - vader ook meegemaakt, en over beide gevallen kon hij nooit praten. Van der Zijl vertelde het - naar aanleiding van de documentaire Lone Twin van Anna van der Wee - 'om te laten zien hoe belangrijk het vertellen van dingen is'.
Maar over de dood kon en wilde Van der Zijl dan zelf weer niet praten, overigens mede doordat ze er niets van begreep en er naar eigen zeggen weinig zinnigs over te vertellen had.\\
Zoals ze eerder op de avond zei: 'Wat ik kan, is woorden vinden voor verhalen van andere mensen.'
Ze vergeleek haar manier van scheppen met het fragment van Mick Jagger (de tweede maal dit seizoen dat de Rolling Stones aan bod kwamen) die aan het schaven was aan een ruwe Sympathy for the devil. Door het schrijven voelde ze zich nu (pas sinds haar veertigste ongeveer) 'heel erg thuis in deze wereld'.
Met dat sprookjesachtige einde besloot een meeslepende, herkenbare avond van een vrouw die haar leven reconstrueerde alsof er een vooropgezette plot in zat. Het was in elk geval een mooi verhaal.

Primair draait het om hoe balanceren we tussen de religieuze - en sexuele energie en sturen we onze werkdrift. Een viertal ontstaat door de religieuze -, seksuele - en werkdrift te verenigen met de overlevingsdrift, de tegenpool van doodsdrift.

Entropy
"Death is only a special case of the Second Law."
- Rudolf Clausius [Broda]
In spite of the relative coldness and vacuum of space there exist all kinds of dust particles, gas and high energy cosmic particles flying about. If given only a few years, perhaps even a few hundred years, our space traveler could survive without much of a problem. However the intent of our spaceship aims to live and explore the galaxy in jumps of thousands or millions of years. The accumulated effects of all the space particles, heat, gravitational tidal waves, and who-knows-what over time would eventually lead to a slow disintegration of our spaceship due to the Second Law of Thermodynamics, sometimes referred to as entropy. Rudolf Clausius invented the term in 1865 but it came from Ludwig Boltzmann who gave it the meaning of a measure of disorder or randomness in a closed system. Entropy also results in the arrow of time, since everything eventually degrades over the forward direction of time. In other words, eggs easily break but to put Humpty Dumpty back together again, through chance, violates the Second Law of Thermodynamics. (Actually it doesn't strictly violate the Second Law, but only makes it numerically and impractically improbable.) Even ordered systems such as biological life undergo random destruction over time due to thermal wear (and I don't mean the Fruit-of-the-Loom kind). Sunlight can damage DNA and cause skin cancer; random oxidants can destroy cells. Every life form eventually succumbs to accumulated damage. We all age and then die. The same goes with our spaceship. Eventually it will accumulate tiny crater hits from cosmic particles, a molecule at a time. Imagine our space traveler waking up after thousands of light years only to discover that his ship has become pockmarked with miniature craters. Just a second ago it looked clean and sleek, now it looks like a disintegrated hunk of space debris. Atomic particles can also decay spontaneously over long periods of time. If enough atoms decay in, say, a critical piece of brain circuitry, it might adversely affect the life of our spaceship (this problem would magnify itself in biological death states to the point of possibly preventing them from ever achieving long term storages, thus giving yet another reason why humans don't make good space travelers.) Clearly, allowing our spaceship to decay won't do and we would need to address this problem. Since the unconscious state of our spaceship will undergo many years of suspension, some method of continual examination and restoring of the integrity of the spaceship must occur. Not only the outside hull, but also the insides must keep its functional ability. Our spaceship would also require "eyes" to detect dangerous large objects like stray pieces of dark matter that might collide with the ship.

Hoofdstuk XIII van de Bhagavad Gita heeft op de relatie tussen ‘Kshetra en Kshetrajna’, ’Kenner en Kenproduct’ (Kenproduct: Kennis, Wijsheid en Waarheid van het hogere Zelf) het leerproces betrekking. Het feedforward-feedback-mechanisme, de 4e Dimensie van onze psyche verandert deze Triade in een Tetrade. Door de verborgen 5e Dimensie, aan de Tetrade toe te voegen ontstaat een 5Ddenkraam, die de Kwintessens tot uitdrukking brengt.

Volgens het christelijke geloof ging Jezus terug naar de Hemel om te zitten aan de rechterhand van God de Vader, om zodoende te pleiten voor de gelovigen en mee te regeren. In deze interpretatie van de Bijbel maakte Jezus' hemelvaart de weg vrij voor de uitstorting van de Heilige Geest - hetgeen herdacht wordt op pinksteren - en zal Jezus bij de wederkomst terugkomen naar de aarde, om het Laatste Oordeel uit te voeren.

De kosmos heeft vier dimensies: drie ruimte, één tijd. We leven in een vierdimensionaal ruimte/tijd-continuüm, het eeuwige NU. Het morele kompas en het kernkwadrant worden gebruikt om de 5e dimensie het (Ether-paradigma), de quintessens van het aardse ruimte/tijd-continuüm te belichten. Met behulp van het Ei van Assagioli is het mogelijk de verborgen 5e dimensie te illustreren.

Rapport E i V: Theosofie:Dualiteit in de evolutieRapport ‘E i V’,de natuurlijke kringloop (1 - 3 - 2 - 4):
Deel VIIDeel V1. Goden3. KosmosMacrokosmosTijd-as
1. Vuur ----3. Lucht7. Âtma5. Manas1. Ruimte, Wat ----3. Oneindigheid, Ruimteloosheid
||||||
4. Aarde ----2. Water4.b Kama6. Buddhi4. Eeuwige NU ----2. Materie, Hoe
Deel IVDeel VI4.a Chaos2. AtomenTijd-asMicrokosmos
    5e element Ether 
    (snijpunt van dediagonalen 1./2. en 3./4) 

Een van de vijf cultuurdimensies, die Geert Hofstede in zijn boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen bespreekt heeft op de universele normen en waarden ('Goed en Kwaad', natuurrecht, deugdethiek, natural and legal rights, Weltethos, rechten van de mens), die in alle culturen zijn terug te vinden betrekking. Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. De kwintessens van het verhaal 'E i V' gaat over de middenweg, de verborgen imaginaire 5e dimensie Axis mundi (five-dimensional space), de zingeving van het leven. We moeten er net als het antropisch principe van uitgaan dat de dingen zijn zoals ze zijn, het leven, het ontwerp is zoals het is. In dit kader is het interessant te verwijzen naar de 'De vier wie-vragen' Genen zijn niet belangrijker dan organismen (Richard Dawkins, NRC Handelsblad 22 mei 2004). De vierde vraag gaat over de zin van het leven (zingeving), de waarde van ons gedrag om te overleven. Om de continuïteit van het leven op aarde voor de mensheid te waarborgen gaat het primair om de eenheid der tegendelen (kwalitatieve as), de hemelse triade en de natuurlijke selectie ('Survival of the fittest'). Het ‘ieder voor zich’ is een doodlopend spoor.

Het Ether-paradigma gaat uit van het in de publicatie Het materialisme weerlegd door Bruno D. Granger & Tjerk W. Muller toegelichte antropisch principe (Engelse versie). Het Antropisch principe (Grieks ἄνθρωπος anthropos = mens) is het door Brandon Carter voorgestelde en door John D. Barrow, Frank J. Tipler en Robert H. Dicke verder uitgewerkte idee dat er een nauw verband bestaat tussen ons menszijn en de eigenschappen van het heelal.

Een nieuw perspectief, een nieuw paradigma ontstaat door de heilige boeken te bestuderen, te herinterpreteren. De verbeeldingskracht wordt daardoor gestimuleerd.

De opstand tegen de efficiency-samenleving (René Cuperus Volkskrant 23 januari 2012)
Zappend kwamik onlangs in een morbide discussie terecht. Een mevrouw uit het uitvaartwezen hield in Moraalridders van Knevel & Van den Brink een pleidooi voor reclame op grafkisten. Dat zou de dood uit de taboesfeer halen. In Nederland hebben we immers overal reclame. Waarom dan niet bij crematie en begrafenis? Reclame op een begrafenis normaliseert de dood, aldus de uitvaartdeskundige. ‘Dood hoort bij het leven; reclame ook. Uiteindelijk is dood ook een product dat verkocht wordt.’
Er zijn wat dat aangaat tegengestelde krachten werkzaam: aan de ene kant de door de globalisering en Europeanisering aangeblazen schaalvergroting, fusie- en overnamegolf, op basis vanmaximaal efficiency-denken. Aan de andere kant volop kleinschalig ondernemerschap van creatieve individuen. Van de kracht van die laatste hangt af of er voldoende tegenwicht geboden kan worden aan de nu van zijn ankers losgeslagen markt en efficiencysamenleving.
Het valt, hoe dan ook, te hopen dat in de uitvaartbranche het efficiënte, commerciële grootbedrijf het aflegt tegen zzp’ers of kleinschalig opererende begrafenisondernemers. Nabestaanden verdienen meer respect. De dood verdient meer eerbied.

H.P. Blavatsky De stem van de stilte III. De Zeven Poorten
Alles is vergankelijk in de mens behalve de zuivere, stralende essentie van alaya. De mens is de kristalheldere straal ervan; een bundel smetteloos licht van binnen, op het lagere gebied een vorm gemaakt van klei. Die bundel is uw levensgids en uw ware zelf, de wachter en de stille denker, het slachtoffer van uw lagere zelf. Uw ziel kan niet worden geschaad dan door uw dwalend lichaam; beteugel en beheers beide en u bent veilig als u verdertrekt en de ‘poort van evenwicht’ nadert.

A.J.H. van Leeuwen: Staande op de drempel tussen Oud- en Nieuwjaar wil ik trachten te bespiegelen over de geestelijke tradities van de Theosofische Verenging, over de eeuwige Waarheden, welke ons zijn toevertrouwd en de Richting, welke ons gewezen werd om het Doel, dat de wáre Stichters zich bij de oprichting hadden gesteld, te bereiken.
Ik zou willen beginnen met een verklaring, welke waarschijnlijk aan velen onzer erg ketters in de oren klinken zal, nl. dat ik — persoonlijk — weinig geestelijke waarde kan hechten aan de zg. theosofische leerstellingen. Daarmede bedoel ik dat hele uitgebreide en ingewikkelde complex van leringen betreffende karma, reïncarnatie, hogere bestaans- en bewustzijns-gebieden, evolutie en involutieprocessen, de leringen betreffende de ketens, rondten, bollen en rassen, de inwijdings-fasen van het Pad, de latente vermogens in mens en natuur, de leer omtrent de chakra's, enz., enz.. Door onze grote voorgangers (ik vind de titel „leider" of „leraar" onjuist en oneerbiedig, want zij hebben ons telkens weer verzekerd, dat zij dat niet wilden wezen) werden zij gegeven als Werk-hypothesen (axioma's) en niet als Dogmata.
Ph. J. Priesman: Evolutie houdt in: doelstelling en "doel" ontleent zijn beteekenis slechts daaraan, dat het nog niet bereikt is door wat ànders, dat zich erheen beweegt.
Maar het Absolute kent niet iets ànders naast zich of boven zich, noch ook beweegt het zich. Wanneer dat Absolute zich dus "openbaart" — en wij kunnen dat eigenlijk niet eens zeggen, omdat een niet-geopenbaard zijn voor ons geheel geen zin heeft — wanneer wij echter, zij 't ook noodzakelijk onzuiver, op onze wijze zeggen, dat het absolute in openbaring treedt, dan kunnen wij niet zeggen dat het daarmee een doel heeft, veeleer moeten wij het heelal als een spel beschouwen. Een spel, niet in den zin van willekeurigheid en daarmee onverantwoordelijkheid tegenover ons, schepselen, maar "spel" in den hoogeren zin van eigen vrije zelf bepaalde of onbepaalde levensuiting.

Het rapport 'E i V' berust op het principe van de tegendelen, de ‘eenheid der tegendelen’ of met andere woorden (Complementariteit). Rudolf Steiner heeft er al op gewezen dat de Heilige Geest aan de aarde haar definitieve bestemming geeft. (psychomaterie) zijn twee tegendelen, die al bij de eerste openbaringen aan de profeet Mozes naar voren zijn gekomen. Volgens Dion Fortune is het etherisch dubbel (Antahkarana) de enige schakel, tussen geest en materie.

W.B. Yeats was admitted into the Golden Dawn in March 1890 and took the magical motto Daemon est Deus inversus — translated as Devil is God inverted or A demon is a god reflected.27
27)
Daemon est Deus inversus is taken from the writings of Madame Blavatsky in which she claims that "...even that divine Homogeneity must contain in itself the essence of both good and evil", and uses the motto as a symbol of the Astral Light.

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel I Proloog (p. 46/47):
Deze tweede stelling van de Geheime Leer betreft de algemene geldigheid van die wet van periodiciteit, van eb en vloed, van neergang en opkomst, die de natuurwetenschap op alle gebieden van de natuur heeft waargenomen en beschreven. Een afwisseling zoals tussen dag en nacht, leven en dood, slapen en waken is een feit dat zo gewoon is, zo volkomen algemeen en zonder uitzondering, dat het gemakkelijk is te begrijpen dat wij er een van de werkelijk fundamentele wetten van het heelal in zien.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 1 De nacht van het heelal - Nidana en maya: de oorzaken van ellende (p. 69):
(b) De twaalf nidana’s of oorzaken van het zijn. Elk is het gevolg van de daaraan voorafgaande oorzaak en op haar beurt de oorzaak van de volgende; het geheel van de nidana’s is gebaseerd op de vier waarheden, een leer die in het bijzonder de Hînayana-school4 kenmerkt. Zij vormen een onderdeel van de theorie over de reeks van aaneengeschakelde wetten die verdiensten en schuldenlasten doen ontstaan en tenslotte karma in volle werking laten treden. Deze theorie is gebaseerd op de grote waarheid dat reïncarnatie moet worden gevreesd, omdat het bestaan in deze wereld voor de mens slechts lijden, ellende en pijn meebrengt. De dood zelf is niet in staat de mens ervan te verlossen, want de dood is alleen maar de deur waardoor hij na een korte rustperiode op de drempel – devachan – naar een volgend leven op aarde gaat.
73: De Geheime Leer verkondigt de steeds verdergaande ontwikkeling van alles, van werelden zowel als van atomen; en deze indrukwekkende ontwikkeling heeft noch een denkbaar begin, noch een einde dat men zich kan voorstellen. Ons ‘Heelal’ is er slechts één uit een oneindig aantal Heelallen, alle ‘zonen van noodzakelijkheid’, omdat zij schakels vormen in de grote kosmische keten van Heelallen, waarvan ieder zich tot zijn voorganger verhoudt als een gevolg, en tot zijn opvolger als een oorzaak.
Het verschijnen en verdwijnen van het Heelal wordt voorgesteld als een uitademing en inademing van ‘de grote adem’, die eeuwig is en die, omdat hij beweging is, een van de drie aspecten van het Absolute is; de andere twee zijn abstracte Ruimte en duur. Als de ‘grote adem’ wordt geprojecteerd, wordt hij de goddelijke adem genoemd en wordt hij beschouwd als het ademen van de onkenbare godheid – het ene Bestaan – die als het ware een gedachte uitademt die de Kosmos wordt. (Zie Isis Ontsluierd.) Zo verdwijnt ook, als de goddelijke adem weer wordt ingeademd, het Heelal in de schoot van ‘de grote moeder’, die dan slaapt ‘gewikkeld in haar onzichtbare gewaden’.
74: Wat is de tijd bijvoorbeeld anders dan de opeenvolging in panorama’s van onze bewustzijnstoestanden? In de woorden van een meester, ‘Het irriteert me deze drie stuntelige woorden – verleden, heden en toekomst – te moeten gebruiken, die armzalige denkbeelden van de objectieve fasen van het subjectieve geheel; ze zijn bijna even weinig geschikt voor het doel als een bijl voor fijn houtsnijwerk.’1 Men moet paramårtha verkrijgen opdat men niet een te gemakkelijke prooi wordt van samvriti – dit is een filosofisch .2
1) Noot vert.: Vgl. De mahatma brieven aan A.P. Sinnett, blz. 33.
2) Duidelijker gezegd: ‘Men moet
waar zelfbewustzijn verkrijgen om samvriti, de ‘oorsprong van misleiding’, te begrijpen.’ Paramårtha is synoniem met de Sanskrietterm svasamvedana of ‘de bespiegeling die zichzelf analyseert’. Er is een verschil in interpretatie van de betekenis van ‘paramårtha’ bij de yogåchåra’s en de mådhyamika’s, maar geen van beide verklaren de werkelijke en ware esoterische betekenis van de term. Zie verder ßloka 9.
Stanza 1 Vervolg (p. 74):
Zijn en Niet-zijn
7. De oorzaken van het bestaan waren weggenomen (a); het zichtbare dat was en het onzichtbare dat is, rustten in eeuwig niet-zijn, het ene zijn (b).
Alaya, de
universele ziel (p. 82,83):
De
‘verborgen heer’ (Sangbai Dag-po), ‘hij die in het absolute is opgegaan’, kan geen ouders hebben, want hij is zelf-bestaand en één met de universele geest (svayambhu)19, het svabhavat in zijn hoogste aspect. Het mysterie in de hiërarchie van de anupadaka is groot; haar hoogtepunt is de universele geest-ziel en de laagste rang is de manushi-Boeddha; zelfs is ieder mens die een ziel heeft een anupadaka in latente toestand. Vandaar de uitdrukking ‘het Heelal was anupadaka’, wanneer er sprake is van het Heelal in zijn vormloze, eeuwige of absolute toestand, voordat het door de ‘bouwers’ was gevormd. (Zie Afdeling II, ‘Oorspronkelijke substantie’.)
19) Om opnieuw Hegel aan te halen, die met Schelling praktisch de pantheïstische opvatting aanvaardde van periodieke Avatars (bijzondere incarnaties van de
wereldgeest in de mens, zoals men die aantreft bij alle grote religieuze hervormers): . . . ‘het wezen van de mens is geest . . . alleen door zich van zijn eindigheid te ontdoen en door zich over te geven aan zuiver zelfbewustzijn bereikt hij de waarheid. De Christus-mens, als mens in wie de eenheid van de god-mens verscheen (de identiteit van het individuele met het universele bewustzijn, zoals dit wordt geleerd door de aanhangers van de Vedanta en sommige van de Advaita), heeft door zijn dood en in het algemeen door zijn geschiedenis, zelf de eeuwige geschiedenis van de geest uitgebeeld – een geschiedenis die ieder mens in zichzelf moet verwezenlijken om als geest te kunnen bestaan.’ Philosophy of History, Engelse vertaling van Sibree, blz. 340.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 7 De voorvaderen van de mens op aarde (p. 247):
In hoofdstuk lxxxviii van het ‘
Dodenboek’ of het rituaal zegt de ‘Osiris-geworden’ overledene, met het teken van een mummievormige god met een krokodillekop:
(1) ‘Ik ben de god (krokodil), die de oorzaak is van de angst . . . bij de aankomst van zijn ziel onder de mensen. Ik ben de god-krokodil, gezonden om te vernietigen’ (een toespeling op de vernietiging van de goddelijke geestelijke zuiverheid, wanneer de mens de kennis van goed en kwaad verkrijgt; en ook op de ‘gevallen’ goden of engelen van elke theogonie).
250: (a) Deze sloka geeft uitdrukking aan het begrip – zoals elders is verklaard, rechtstreeks afkomstig uit de Vedanta – van een levensdraad, sutratma, die door opeenvolgende generaties loopt. Hoe kan dit worden uitgelegd?
253/254: De mens is zonder enige twijfel fysiek uit het stof van de aarde gevormd, maar hij had veel scheppers en vormgevers. Men kan evenmin zeggen dat de ‘Heer God in zijn neusgaten (van de mens) de adem van het leven blies’, tenzij die god wordt gelijkgesteld met het ‘ENE LEVEN’, alomtegenwoordig hoewel onzichtbaar, en tenzij dezelfde handeling aan ‘God’ wordt toegeschreven ten behoeve van elke levende ziel – of nephesh, die de levensziel is, niet de goddelijke geest of ruach. Laatstgenoemde verzekert alleen aan de mens een goddelijke mate van onsterfelijkheid, die geen dier als zodanig ooit in deze incarnatiecyclus zou kunnen bereiken. De joden en nu ook onze westerse metafysici maakten bij hun begrippen een ontoereikend onderscheid. Zij kenden de mens slechts als drie-eenheid – geest, ziel en lichaam – en konden deze begrijpen en dus aanvaarden. Daardoor verwarde men de ‘levensadem’ met de
onsterfelijke geest16. Dit geldt ook rechtstreeks voor de protestantse theologen, die bij het vertalen van vers 8 van Hoofdstuk III van het vierde evangelie de betekenis ervan geheel hebben verdraaid. Zelfs heeft men van het vers gemaakt: ‘De wind blaast waarheen hij wil’, in plaats van: ‘De geest gaat waarheen hij wil’, zoals staat in de oorspronkelijke tekst en ook in de vertaling van de Griekse oosterse kerk.
254: Zo verkeert de filosofische kennis over de relaties tussen de psychische, geestelijke en verstandelijke factoren en de lichamelijke functies van de mens in een bijna onoplosbare verwarring. Noch de oude Arische, noch de Egyptische psychologie worden nu goed begrepen. Men kan ze ook niet in zich opnemen zonder aanvaarding van de esoterische zevenvoudige verdeling – of tenminste van de vijfvoudige indeling volgens de Vedanta – van de innerlijke beginselen van de mens. Zonder deze zal het altijd onmogelijk blijven de metafysische en zuiver psychische en zelfs fysiologische relaties te begrijpen tussen de Dhyan-Chohans of engelen op het ene gebied, en de mensheid op het andere gebied. Tot dusver zijn er geen oosterse (Arische) esoterische boeken verschenen, maar we bezitten de Egyptische papyri die duidelijk spreken over de zeven beginselen of de ‘zeven zielen van de mens’17. Het Dodenboek geeft een volledige lijst van de ‘gedaanteverwisselingen’ die elke overledene ondergaat, terwijl hij één voor één al die beginselen aflegt – die ter wille van de duidelijkheid zijn verstoffelijkt tot etherische wezens of lichamen. Wij moeten bovendien degenen die proberen te bewijzen dat de oude Egyptenaren niets wisten van reïncarnatie en deze niet onderwezen, eraan herinneren dat de ‘ziel’ (het ego of zelf) van de overledene volgens hen in eeuwigheid leeft: zij is
onsterfelijk, ‘even oud als de zonneboot, en verdwijnt tegelijk daarmee’, d.w.z. zij bestaat tijdens de cyclus van de noodzakelijkheid. Deze ‘ziel’ stijgt op uit het Tiaou (het rijk van de oorzaak van het leven) en voegt zich overdag bij de levenden op aarde, om elke nacht naar Tiaou terug te keren. Dit duidt op het periodieke bestaan van het ego. (Dodenboek, cvxliii.)
265: (a) De uitdrukking ‘door de zeven werelden van maya’ heeft hier betrekking op de zeven bollen van de planeetketen en de zeven ronden of de 49 fasen van actief bestaan, die de ‘vonk’ of monade vóór zich heeft bij het begin van elke ‘grote levenscyclus’ of manvantara. De ‘draad van fohat’ is de eerder genoemde levensdraad.
265/266: Dit betreft het grootste probleem van de filosofie – de stoffelijke en substantiële aard van het leven; het onafhankelijke bestaan daarvan wordt door de moderne wetenschap ontkend, omdat zij niet in staat is dit te begrijpen. Alleen degenen die geloven in reïncarnatie en karma bespeuren vaag, dat het hele geheim van het leven ligt besloten in de onafgebroken reeks van de manifestaties ervan: hetzij in het stoffelijke lichaam, of daarbuiten. Want hoewel
‘Het leven, als een koepel van veelkleurig glas,
De witte glans van de eeuwigheid kleurt’
is het toch zelf een deel van die eeuwigheid; want alleen het leven kan het leven begrijpen.
291/292: (a) Deze zin: ‘De draad tussen de stille wachter en zijn schaduw (de mens) wordt sterker’ – bij elke reïncarnatie – is weer een psychologisch mysterie, dat in Deel II zal worden verklaard. Het is hier voldoende te zeggen, dat de ‘Wachter’ en zijn ‘schaduwen’ – van de laatste zijn er evenveel als er voor de monade reïncarnaties zijn – één zijn. De Wachter, of de goddelijke oervorm, staat op de bovenste sport van de ladder van het zijn; de schaduw op de onderste. Daarbij is de monade van elk levend wezen – tenzij haar morele verdorvenheid de band verbreekt en teugelloos ‘afdwaalt naar het maanpad’, om de occulte uitdrukking te gebruiken – een individuele Dhyan-Chohan, verschillend van andere, tijdens één manvantara een soort geestelijke individualiteit op zichzelf. Haar beginsel, de geest (atman) is natuurlijk één met paramatma (de ene universele Geest), maar het voertuig (vahan) waarin zij is besloten, de buddhi, maakt deel uit van de essentie van de Dhyan-Chohan; en hierin ligt het mysterie van die alomtegenwoordigheid dat een paar bladzijden terug werd besproken. ‘Mijn vader, die in de hemel is, en ik – zijn één’, zegt de christelijke Schrift; en tenminste in dit opzicht is zij de trouwe echo van de esoterische leer.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 9 De maan, Deus Lunus, Phoebe (p. 423):
De zon schenkt leven aan het hele planetenstelsel, en de maan aan onze bol; en de eerste rassen begrepen en wisten dat, zelfs in hun kindsheid. Zij is de koningin en zij is de koning, en zij was koning Soma voordat ze werd veranderd in Phoebe en de kuise Diana. Zij is door de invloed van de mozaïsche en kabbalistische joden vóór alles de godheid van de christenen geworden, al is de beschaafde wereld hiermee eeuwenlang onbekend gebleven; in feite is zij dat sinds de laatste ingewijde kerkvader stierf en de geheimen van de heidense tempels met zich meenam in het graf. Voor deze ‘vaders’ – zoals Origenes of Clemens Alexandrinus – was de maan het levende symbool van Jehova: de schenker van leven en dood, de beschikker over het bestaan in onze wereld. Want al was Artemis Luna in de hemel, en bij de Grieken Diana op aarde, die heerste over geboorte en leven, bij de Egyptenaren was zij Hekat (Hecate) in de hel, de godin van de dood, die heerste over magie en bezwering. Meer nog: als de verpersoonlijkte maan, waarvan de verschijnselen drievoudig zijn, is Diana-Hecate-Luna de drie in één. Want zij is Diva triformis, tergemina, triceps – drie hoofden op één hals, zoals ook Brahmā-Vishnu-Siva. Daarom is zij de oervorm van onze drie-eenheid, die niet altijd geheel mannelijk is geweest. Het getal zeven, dat in de bijbel zo op de voorgrond treedt en zo wordt geheiligd in zijn zevende (sabbath) dag, kwam uit de oudheid tot de joden en vond zijn oorsprong in het viervoudige getal 7, besloten in de 28 dagen van de maanmaand, waarvan elk zevental wordt gekarakteriseerd door een kwartier van de maan.
De Geheime Leer Deel I, Stanza 11 Het vijfde ras, de goddelijke leermeesters -
Demon est deus inversus (p. 452/453):
De Ouden begrepen dit zo goed, dat hun filosofen – nu nagevolgd door de kabbalisten – het kwade definieerden als de schaduwzijde van god of het goede: demon est deus inversus is een heel oud gezegde. Inderdaad is het kwade alleen maar een tegenwerkende blinde natuurkracht; het is reactie, weerstand en tegenstelling – kwaad voor sommigen, goed voor anderen. Er bestaat geen kwaad op zichzelf: alleen de schaduw van het licht; zonder deze zou het licht niet kunnen bestaan, zelfs niet in onze waarnemingen. Als het kwade verdween, zou het goede tegelijk daarmee van de aarde verdwijnen. De ‘oude draak’ was zuivere geest voordat hij stof werd, passief vóór hij actief werd. In de Syrisch-Chaldeeuwse magie zijn Ophis en Ophiomorphos verenigd in de Dierenriem, in het teken van de androgyne Maagd-Schorpioen. Voor haar val op aarde was de ‘slang’ Ophis-Christos en na haar val werd zij Ophiomorphos-CHRESTOS. In de beschouwingen van de kabbalisten wordt het kwaad overal als een KRACHT behandeld die het goede tegenwerkt, maar er tegelijkertijd onmisbaar voor is, omdat het er levenskracht en bestaan aan geeft die het goede anders nooit zou hebben. Er zou geen leven mogelijk zijn (in mayavische zin) zonder dood, geen regeneratie en wederopbouw zonder vernietiging.
464: Of de brahmaanse ingewijden ooit de volledige betekenis van deze allegorieën zullen bekendmaken, is een vraag waarmee de schrijfster zich niet bezighoudt. Het gaat er nu om aan te tonen dat geen enkele filosoof, al vereert hij de scheppende krachten in hun vele vormen, de allegorie voor de ware geest kon aanzien of ooit heeft aangezien, behalve misschien enige filosofen die behoren tot de hedendaagse ‘superieure en beschaafde’ christelijke rassen. Want Jehova is, zoals wij hebben aangetoond, op het gebied van de ethiek geen haar beter dan Vishnu. Dit is de reden waarom de occultisten en zelfs enkele kabbalisten, of zij die scheppende krachten wel of niet als levende en bewuste wezens opvatten – en wij zien niet in waarom zij niet als zodanig zouden worden aanvaard – de OORZAAK nooit met het gevolg zullen verwarren of de geest van de aarde voor Parabrahm of Ain-Soph zullen aanzien. In elk geval zijn ze goed op de hoogte van de ware aard van wat de Grieken Vader-Aether noemden, Jupiter-Titan, enz. Zij weten dat de ziel van het ASTRALE LICHT goddelijk is en het lichaam ervan (de lichtgolven op de lagere gebieden) duivels. Dit licht wordt gesymboliseerd door het ‘magische hoofd’ in de Zohar, het dubbele gezicht op de dubbele piramide: de zwarte piramide die oprijst tegen een zuivere witte achtergrond, met een wit hoofd en gezicht binnen haar zwarte driehoek; de omgekeerde witte piramide – de weerspiegeling van de eerste in de donkere wateren, die de zwarte weerspiegeling van het witte gezicht vertoont. . . .
Dit is het ‘astrale licht’, of DEMON EST DEUS INVERSUS.
Encyclopedic Theosophical Glossary
Daemon Est Deus Inversus (Latin) Daemon is divinity inverted; more commonly, the Devil is God inverted. An ancient Hermetic, and later Qabbalistic, aphorism referring to that polar power which is required by the equilibrium and harmony in nature. The One, when manifested, becomes Two, and from the Two are unfolded or evolved all the sequence of manifest existence. Spirit and matter, good and evil, as distinct conceptions exist only by their mutual contrast. There is no evil per se, but the human notion of essential evil arises from our inability to take in the whole at a single glance.
Daemon is applicable in general to all formative power, from the highest to the lowest; in this aphorism it denotes the formative rays in their manifestation in and on the lower planes of prakriti, called by contrast the nether pole. Western monotheism, having anthropomorphized the higher creative powers into a personal God, personified the lower powers into a Devil and demons. But Satan or the Adversary is only God’s messenger, because what is below reflects what is above. This aphorism, then, states that all the manifested universe is the representation or material inversion or reflection of the divine essence and its emanations which in their aggregate compose the spiritual background and causal forces of the universe. Furthermore, a reflected image reverses.
Finally, the aphorism denotes the astral light, represented by a black triangle inverted on a white (SD 1:424, Nederlandse versie p. 464).

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 6 De maskers van de wetenschap Fysica of metafysica? (p. 558):
Deze dwaling wordt nergens beter toegelicht dan in het wetenschappelijke boek van een Duitse geleerde, prof. Philip Spiller (Der Weltäther als kosmische Kraft). In deze kosmologische verhandeling probeert de schrijver te bewijzen dat ‘geen stoffelijk bestanddeel van een lichaam, geen atoom, op zichzelf oorspronkelijk kracht bezit, maar dat ieder van die atomen volstrekt dood1 is, en zonder enig vermogen om op een afstand te werken’ (blz. 4).
1) Wat dood is, moet eens levend zijn geweest. Wanneer, in welke periode van de kosmogonie? Het occultisme zegt dat in alle gevallen waarin materie inert schijnt te zijn, deze het meest actief is. Een houten of stenen blok is in elk opzicht onbeweeglijk en ondoordringbaar. De deeltjes ervan zijn niettemin in werkelijkheid in onophoudelijke eeuwige trilling, die zo snel is, dat het lichaam voor het fysieke oog volstrekt bewegingloos schijnt te zijn. De ruimtelijke afstand tussen die trillende deeltjes is – gezien vanuit een ander gebied van zijn en waarneming – even groot als die tussen sneeuwvlokken en regendruppels. Maar voor de natuurwetenschap zal dit een absurditeit zijn.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 8 Leven, kracht of zwaartekracht (p. 585):
Het occultisme beantwoordt deze vragen bevestigend en eens zal de wetenschap ontdekken dat dit zo is.
Hunt schrijft verder op bladzijde 156:
‘Maar als we
leven – levenskracht – als een vermogen beschouwen dat veel verhevener is dan licht, warmte of elektriciteit en dat inderdaad in staat is een overheersende macht over hen alle uit te oefenen’ (dit is zuiver occult) . . . ‘dan zijn we ongetwijfeld geneigd met tevredenheid die speculatie te bezien die veronderstelt dat de fotosfeer de oorspronkelijke zetel van de vitale kracht is, en met dichterlijk genoegen die hypothese te beschouwen, die de zonne-energieën met het leven in verband brengt.’
585/586: Zo hebben we een belangrijke wetenschappelijke bevestiging voor een van onze fundamentele leerstellingen, nl. (a) dat de zon de voorraadschuur van de vitale kracht is, die het noumenon van elektriciteit is; (b) dat uit zijn geheimzinnige, nooit te doorgronden diepten die
levensstromen voortkomen, die door de Ruimte en door het organisme van ieder levend wezen op aarde trillen. Want lees wat een andere eminente natuurkundige zegt, die dit (ons levensfluïdum) ‘zenuw-ether’ noemt. Verander een paar zinnen in het artikel waarvan nu passages volgen, en u heeft nog een quasi occulte verhandeling over levenskracht. Deze keer is het opnieuw dr. B.W. Richardson, F.R.S., die zijn opvatting over ‘zenuw-ether’ geeft in de Popular Science Review, Deel X, blz. 380-3, evenals hij dat deed over ‘zonnekracht’ en ‘aardkracht’:
‘De gedachte die men met deze theorie probeerde over te brengen is, dat er tussen de moleculen van de stof, vast of vloeibaar, waaruit de zenuwstelsels en feitelijk alle organische delen van een lichaam zijn samengesteld, een verfijnde ijle tussenstof bestaat, damp- of gasvormig, die de moleculen in een toestand houdt die geschikt is voor inwerking op elkaar en voor schikking en herschikking van vorm. Dit is een
middenstof, waardoor alle beweging wordt overgebracht, waardoor het ene orgaan of deel van het lichaam in verbinding wordt gehouden met andere delen, en waardoor de levende buitenwereld in verbinding staat met de levende mens: een tussenstof die het door haar aanwezigheid mogelijk maakt de verschijnselen van het leven aan te tonen; wanneer zij geheel afwezig is, is het lichaam feitelijk dood . . . . . . .’
590/591: Dan leest men in de Bhagavadgītā (hfst. vii) dat de godheid (of Krishna) zegt:
‘. . . Slechts enkelen kennen mij echt. Aarde, water, vuur, lucht, ruimte (of ākāśa, aether), denkvermogen, begrip en egoïsme (of de waarneming van dit alles op het gebied van de illusie) . . . Dit is een lagere vorm van mijn natuur. Weet (dat er) een andere (vorm van mijn) natuur (is), hoger dan deze, die bezield is, o jij met de machtige armen! en waardoor dit Heelal wordt ondersteund . . . Aan mij is dit alles geregen, zoals rijen parels aan een snoer (Mundakopanishad, blz. 298) . . . Ik ben de smaak in het water, o zoon van Kunti! Ik ben het licht van de zon en de maan. Ik ben . . . het geluid (‘d.w.z. de occulte essentie die aan al deze en aan de andere eigenschappen van de verschillende genoemde dingen ten grondslag ligt’, H.P.B,), in de ruimte . . . de geurige lucht van de aarde, de schittering in het vuur . . . , enz.’
591: Men moet dus beslist de occulte filosofie bestuderen, voordat men begint de geheimen van de natuur alleen aan de buitenkant te onderzoeken en te zoeken, want alleen hij ‘die de waarheid over de eigenschappen van de natuur kent, en die de schepping van alle wezens begrijpt . . . , is vrij’ van het maken van vergissingen. De ‘leermeester’ zegt: ‘Als men de grote boom volkomen begrijpt, waarvan het niet-waargenomen gedeelte (de occulte natuur, de wortel van alles) de scheut is uit het zaad (Parabrahmam), die het begrijpen (mahat, of de universele, intelligente ziel) als stam heeft; waarvan de takken het grote egoïsme10 zijn, in de holten waarvan de scheuten zijn, namelijk de zintuigen; waarvan de grote (occulte of onzichtbare) elementen de bloemtrossen zijn11, de grove elementen (de grove objectieve stof), de kleinere takken, die altijd bladeren en altijd bloemen hebben . . . de boom die eeuwig is en waarvan het zaad Brahman (de godheid) is; en als men deze boom omhakt met dat voortreffelijke zwaard – de kennis (geheime wijsheid) – dan bereikt men onsterfelijkheid en werpt men geboorte en dood af.’
Dit is de levensboom, de Aśvatthaboom; alleen na het omhakken hiervan kan de slaaf van leven en dood, de MENS, vrij worden.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 12 Oeroude gedachten in een modern kleed (p. 640):
‘Licht is de eerstgeborene en de eerste uitstraling van het allerhoogste, en licht is leven, zegt de evangelist en de kabbalist. Beide zijn elektriciteit – het levensbeginsel, de anima mundi, die het heelal doordringt, de elektrische bezieler van alle dingen. Licht is de grote proteïsche magiër, en onder de goddelijke wil van de architect2, of beter de architecten, de ‘bouwers’ (gezamenlijk Een genoemd), schonken zijn veelsoortige, almachtige golven het leven aan iedere vorm en aan ieder levend wezen. Uit zijn uitzettende elektrische schoot komen stof en geest voort. In zijn stralen ligt het begin van alle natuurkundige en scheikundige werking en van alle kosmische en geestelijke verschijnselen; het bezielt en ontbindt; het geeft leven en veroorzaakt de dood, en vanuit zijn oorspronkelijke punt kwamen geleidelijk de ontelbare werelden, zichtbare en onzichtbare hemellichamen, tot bestaan. Aan de straal van deze eerste moeder, één in drie, ‘ontstak god’ volgens Plato ‘een vuur dat we nu de zon noemen’3, en dat niet de oorzaak is van licht en ook niet van warmte, maar alleen het brandpunt of, zoals we misschien kunnen zeggen, de lens waardoor de stralen van het oorspronkelijke licht worden verstoffelijkt en geconcentreerd op ons zonnestelsel. Deze stralen brengen alle wisselwerkingen van krachten teweeg.’
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 708):
De verschijnselen leveren ons de basis voor de generalisatie van twee wetten, die inderdaad beginselen van wetenschappelijke voorspelling zijn; en alleen hierdoor dringt het denkvermogen van de mens door tot de verzegelde verslagen van het verleden en de ongeopende bladzijden van de toekomst. De eerste hiervan is de wet van de evolutie of, in voor ons doel geschikte bewoordingen, de wet van de in wisselwerking staande opeenvolging of de georganiseerde geschiedenis in het individu, toegelicht in de veranderende fasen van elk tot ontwikkeling komend stelsel van gevolgen . . . Deze gedachten roepen ons het onmetelijke verleden en de onmetelijke toekomst van de geschiedenis van de stof direct voor de geest. Zij schijnen bijna vergezichten in de oneindigheid te bieden, en het menselijke intellect een bestaan en een inzicht te verschaffen, vrij van de beperkingen van tijd en ruimte en eindige oorzakelijkheid, en dit intellect te verheffen tot het niveau van de Hoogste Intelligentie, die haar woonplaats in de eeuwigheid heeft.’ (World-Life, blz. 535 en 548.)
709: Ja, ‘ons lot staat in de sterren geschreven’! Maar hoe nauwer de vereniging tussen de sterfelijke weerspiegeling MENS en zijn hemelse OERVORM, des te minder gevaarlijk zijn de uiterlijke omstandigheden en de opeenvolgende reïncarnaties – waaraan Boeddha’s noch Christussen kunnen ontkomen. Dit is geen bijgeloof en het is allerminst fatalisme. Dit laatste betekent een blinde koers van de een of andere nog blindere kracht, en de mens heeft tijdens zijn verblijf op aarde een vrije wil. Hij kan het lot dat hem beheerst niet ontlopen, maar hij heeft de keus tussen twee paden die hem in die richting leiden, en hij kan het einddoel van ellende – indien iets dergelijks zijn bestemming is – bereiken, òf in het sneeuwwitte kleed van de martelaar, òf in de besmeurde kleding van een vrijwilliger op het pad van de ongerechtigheid; want er zijn uiterlijke en innerlijke omstandigheden die het bepalen van onze wil met betrekking tot onze daden beïnvloeden, en het ligt in onze macht het ene of het andere pad te volgen. Wie in karma gelooft, moet in de lotsbestemming geloven die ieder mens van zijn geboorte tot zijn dood draad voor draad om zich heen weeft, zoals een spin haar web. Deze lotsbestemming wordt geleid, hetzij door de hemelse stem van de onzichtbare oervorm buiten ons, of door de ons meer vertrouwde astrale of innerlijke mens, die maar al te vaak de kwade genius is van het belichaamde wezen dat mens wordt genoemd. Deze beide stimuleren de uiterlijke mens, maar een van hen moet overwinnen; en vanaf het eerste begin van het onzichtbare gevecht treedt de strenge en onverbiddelijke wet van compensatie (WET VAN DE VERGELDING) in werking en neemt haar loop, terwijl zij getrouw de wisselvalligheden van dat gevecht volgt. Wanneer de laatste draad is geweven en de mens als het ware is gewikkeld in het net van zijn eigen maaksel, wordt hij geheel beheerst door zijn zelfgemaakte lot. Het houdt hem dan vast als een onbeweeglijke schelp tegen de onwrikbare rots, of het voert hem weg als een veer in een wervelwind die door zijn eigen daden is ontstaan, en dit is KARMA.

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel II, Stanza 10 ''De geschiedenis van het vierde ras 259/260:
De ‘slang’ die uit de hemel is gevallen, ‘deorsum fluens’, werd geacht de sleutels van het dodenrijk te bezitten, τοῦ θανάτου ἀρχή, tot op de dag waarop Jezus haar ‘als een bliksemschicht uit de hemel zag vallen’ (Lucas x, 17, 18), ondanks de rooms-katholieke interpretatie van cadebat ut fulgur, die daarmee in strijd is. Het betekent inderdaad dat zelfs ‘de duivels onderworpen zijn’ aan de logos – die WIJSHEID is, maar die als de bestrijder van onwetendheid tegelijkertijd Satan of Lucifer is. Deze opmerking heeft betrekking op de goddelijke wijsheid die als een bliksem het verstand van degenen die de duivels van onwetendheid en bijgeloof bestrijden, treft en opwekt. Tot de tijd dat de wijsheid, in de vorm van de incarnerende geesten van MAHAT, uit de hemel neerdaalde om het derde Ras te bezielen en tot werkelijk bewust leven te roepen, was de mensheid – als men deze in haar dierlijke, verstandeloze toestand zo kan noemen – natuurlijk gedoemd tot zowel een morele als een stoffelijke dood. De engelen die tot voortbrenging waren vervallen, worden overdrachtelijk als slangen en draken van wijsheid aangeduid. Anderzijds kan men zeggen dat, gezien in het licht van de LOGOS, de christelijke Heiland, evenals Krishna, hetzij als mens of als logos, diegenen van een ‘eeuwige dood’ heeft gered, die geloofden in de geheime leringen, en dat hij, zoals iedere ingewijde, het koninkrijk van de duisternis of de hel heeft overwonnen. Dit in de menselijke, aardse vorm van de ingewijden, en ook omdat de logos Christos is, dat beginsel van onze innerlijke natuur dat zich in ons ontwikkelt tot het geestelijke ego – het hogere zelf – dat is gevormd uit de onverbrekelijke vereniging van buddhi (het zesde) en de geestelijke bloesem van manas, het vijfde beginsel3. ‘De logos is passieve wijsheid in de hemel en bewuste, zelfwerkzame wijsheid op aarde’, wordt ons geleerd. Het is het huwelijk van de ‘hemelse mens’ met de ‘maagd van de wereld’ – de Natuur, zoals beschreven in Pymander; het gevolg hiervan is hun nageslacht – de onsterfelijke mens. In de Openbaring van Johannes wordt dit het huwelijk van het lam met zijn bruid genoemd (xix, 7).
H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel II, Stanza 10 Vervolg (p. 307):
Wat was de religie van het derde en het vierde Ras? In de gebruikelijke zin van het woord hadden noch de Lemuriërs, noch hun nakomelingen, de Lemuro-Atlantiërs, een religie, omdat ze geen dogma kenden en niets op gezag hoefden aan te nemen. Zodra het verstand van de mens was geopend voor begrip, voelde het derde Ras zich één met het altijd tegenwoordige als het eeuwig onbekende en onzichtbare AL, de ene universele godheid. Ieder voelde dat hij volgens zijn natuur een mens-god was – hoewel een dier in zijn stoffelijke zelf – want hem waren goddelijke vermogens verleend en hij was zich bewust van zijn innerlijke god. De strijd tussen die twee begon op de dag dat zij proefden van de vrucht van de boom van wijsheid; een strijd op leven en dood tussen het geestelijke en het psychische, het psychische en het stoffelijke. Zij die de lagere beginselen overwonnen door meester te worden over het lichaam, sloten zich aan bij de ‘zonen van het licht’. Zij die slachtoffer werden van hun lagere natuur, werden slaven van de stof. Van ‘zonen van licht en wijsheid’ werden ze tenslotte de ‘zonen van de duisternis’.
308: De Atlantiërs, de eerste afstammelingen van de halfgoddelijke mens na zijn scheiding in geslachten – dus de eerstverwekte en als mensen geboren stervelingen werden de eerste ‘offeraars’ aan de god van de stof. Zij staan in het lang vervlogen, nevelige verleden, in oudere dan voorhistorische tijden, als het prototype waarop het grote symbool van Kaïn werd gebouwd3, als de eerste antropomorfisten die vorm en stof vereerden. Die verering ontaardde heel snel in zelfverering, leidde vervolgens tot fallisme of dat wat tot nu toe de boventoon voert in de symboliek van elke exoterische religie van ritueel, dogma en vorm. Adam en Eva werden stof of verschaften de bodem, Abel en Kaïn werden respectievelijk de levendragende bodem en ‘de bewerker van die grond of van dat veld’.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk De rassen met het ‘derde oog’ (p. 342):
Vandaar de bewering dat velen van ons nu de gevolgen uitwerken van de slechte karmische oorzaken die door ons in Atlantische lichamen in het leven werden geroepen. De wet van KARMA is onontwarbaar verweven met die van reïncarnatie.
Alleen de leer die hieronder kort wordt samengevat, kan ons het geheimzinnige vraagstuk van goed en kwaad verklaren en de mens verzoenen met de vreselijke en schijnbare onrechtvaardigheid van het leven. Deze leer omvat de kennis van de voortdurende wedergeboorten van één en hetzelfde individu door de hele levenscyclus heen, en de overtuiging dat dezelfde MONADEN, onder wie veel Dhyan-Chohans of de ‘goden’ zelf zijn, door de ‘kringloop van noodzakelijkheid’ moeten gaan en door zo’n wedergeboorte worden beloond of gestraft voor het ondergane lijden of de gepleegde misdaden in het vorige leven.
345: Nauw of beter onverbrekelijk verbonden met karma is de wet van de wedergeboorte, of van de reïncarnatie van een en dezelfde geestelijke individualiteit in een lange, bijna eindeloze reeks van persoonlijkheden. Deze laatsten zijn als de verschillende kledingstukken die door dezelfde acteur worden gedragen en de rollen die door hem worden gespeeld, met elk waarvan die acteur zich enkele uren identificeert en door het publiek wordt geïdentificeerd. De innerlijke of werkelijke mens die deze rollen speelt, weet al die tijd dat hij Hamlet is tijdens de korte duur van enkele bedrijven, die echter op het gebied van de menselijke illusie het hele leven van Hamlet voorstellen. En hij weet dat hij de avond tevoren Koning Lear was, op zijn beurt de transformatie van de Othello van een daaraan weer voorafgaande avond; maar de uiterlijke, zichtbare persoonlijkheid wordt geacht dat niet te weten. In het werkelijke leven is die onwetendheid helaas maar al te reëel. Niettemin is de permanente individualiteit zich dit feit volledig bewust, hoewel die kennis door de verschrompeling van het ‘geestelijke’ oog in het stoffelijke lichaam, zich niet op het bewustzijn van de onechte persoonlijkheid kan afdrukken.
De Geheime Leer Deel II, Stanza 12 De siderische en kosmische tekens (p. 402):
Maar men moet onderscheid maken tussen de diverse karakters van dit symbool. Bijvoorbeeld: de zoroastrische esoterie is dezelfde als die van de Geheime Leer; en wanneer we als voorbeeld in de Vendidad lezen over klachten die zijn geuit tegen de ‘slang’, van wie de beten de mooie, eeuwige lente van Airyana-Vaego hebben veranderd in de winter, die ziekte en dood en tegelijk mentale en psychische afbraak voortbrengt, dan weet iedere occultist dat de slang die wordt bedoeld, de noordpool en ook de pool van de hemelen is1. De laatstgenoemde brengt de jaargetijden voort naar gelang van de hoek waaronder de as door het middelpunt van de aarde gaat. De beide assen liepen niet meer parallel; vandaar dat de eeuwige lente van Airyana Vaego aan de goede rivier Daitya was verdwenen en ‘de Arische magiërs naar Sagdiani moesten verhuizen’, zeggen de exoterische verslagen.
1) Door de Egyptenaren symbolisch weergegeven in de vorm van een slang met een havikskop.
411/412: Dat de slangen altijd de emblemen van wijsheid en voorzichtigheid waren, wordt opnieuw aangetoond door de Mercuriusstaf, één met Thot, de god van de wijsheid, met Hermes, enz. De twee om de staf gekronkelde slangen zijn fallische symbolen van Jupiter en andere goden, die zich in slangen veranderden om godinnen te verleiden – maar alleen in de onreine verbeelding van niet-ingewijde kenners van de symboliek. De slang is altijd het symbool geweest van de adept en van zijn vermogens van onsterfelijkheid en goddelijke kennis. Mercurius in zijn rol van psychopompos, die met zijn slangenstaf de zielen van de doden naar Hades geleidt en er zelfs de doden mee tot leven wekt, is slechts een heel doorzichtige allegorie. Deze toont de tweevoudige macht van de geheime wijsheid: de zwarte en de witte magie. Zij laat deze verpersoonlijkte wijsheid zien die de ziel na de dood leidt, en haar vermogen om wat dood is tot leven te roepen – een heel diepzinnige beeldspraak als men de betekenis ervan overdenkt. Elk volk uit de oudheid vereerde dit symbool, met uitzondering van de christenen, die verkozen de koperen slang van Mozes te vergeten, en zelfs de stilzwijgende erkenning door Jezus zelf van de grote wijsheid en voorzichtigheid van de slang: ‘Wees wijs als de slangen en onschuldig als de duiven.’ De Chinezen, een van de oudste volkeren van ons vijfde Ras, maakten er het embleem van hun keizers van, die zo de ontaarde opvolgers zijn van de ‘slangen’ of ingewijden, die de eerste rassen van de vijfde mensheid regeerden. De troon van de keizer is de ‘drakenzetel’, en op zijn staatsiegewaden is de afbeelding van de draak geborduurd. De aforismen in de oudste boeken van China zeggen bovendien duidelijk dat de ‘draak’ een menselijk, zij het dan ook goddelijk, wezen is. Sprekend over de ‘gele draak’, het hoofd van de andere, zegt de Twan-ying-t’u: ‘Zijn wijsheid en deugd zijn ondoorgrondelijk . . . hij gaat niet in gezelschap en leeft niet in kudden (hij is een asceet). Hij zwerft in de wildernissen voorbij de hemelen. Hij gaat en komt, en brengt het besluit (karma) ten uitvoer; op de juiste tijden als er volmaking is, komt hij te voorschijn; zo niet, dan blijft hij (onzichtbaar).’ . . . En Lü-lan laat Kon-fu-tyu zeggen: ‘De draak voedt zich in het zuivere water van de wijsheid en vermaakt zich in de heldere wateren van het Leven.’
De Geheime Leer Deel II Stanza 12 Het vijfde ras en zijn goddelijke leermeesters - De oorsprong van de mythe van satan (p. 433):
Ons . . . fragment heeft betrekking op de schepping van de mensheid, die Adam wordt genoemd; als (de mens) in de bijbel wordt hij volmaakt geschapen . . . maar later verenigt hij zich met de draak van de afgrond, het beest van Tiamat, de geest van de Chaos, en zondigt tegen zijn god, die hem vervloekt en al het kwaad en de moeilijkheden van de mensheid op zijn hoofd laat neerdalen11.’
11) Een ‘god’ die zijn (veronderstelde) eigen werk vervloekt, omdat hij het onvolmaakt heeft geschapen, kan nooit de ene oneindige absolute wijsheid zijn, of hij nu Bel of Jehova wordt genoemd.
435: Samaël of satan, de verleidende slang van Genesis en een van de oorspronkelijke engelen die in opstand kwamen, is de naam van de ‘rode draak’. Hij is de engel van de dood, want de talmoed zegt dat ‘de engel van de dood en satan dezelfde zijn’, en nadat hij door Michaël is gedood, wordt hij nog eens gedood door Joris, die ook een drakendoder is; maar let op de transformaties hiervan. Samaël komt overeen met de samoem, de hete woestijnwind of ook met de vedische demon van de droogte, Vritra; ‘Samoem wordt Atabutos’ of diabolos, de duivel, genoemd.
Typhon, of de draak Apophis – de aanklager in het ‘Dodenboek’ – wordt verslagen door Horus, die het hoofd van zijn tegenstander met een speer doorboort; en Typhon is de allesvernietigende woestijnwind, het opstandige element dat alles in verwarring brengt. Als Set is hij de duisternis van de nacht, de moordenaar van Osiris, die het licht van de dag en de zon is. De archeologie toont aan dat Horus identiek is met Anubis15, van wie op een Egyptisch monument een afbeelding was ontdekt met een kuras en een speer, zoals ook Michaël en Joris werden afgebeeld. Anubis wordt ook voorgesteld terwijl hij een draak doodt, die de kop en de staart van een slang heeft. (Zie Lenoir, ‘Du Dragon de Metz’.)
Kosmologisch gezien zijn dus alle draken en slangen die door hun ‘doders’ zijn overwonnen, in hun oorsprong de onstuimige verwarde beginselen in de Chaos, waarin orde is gebracht door de zonnegoden of scheppende machten. In het ‘Dodenboek’ worden die beginselen ‘de zonen van de opstand’ genoemd. (Zie ook ‘Egyptian Pantheon’, blz. 20, 23.) ‘In die nacht roept de onderdrukker, de moordenaar van Osiris, ook genoemd de misleidende slang (vers 54) . . . de zonen van de opstand in de lucht, en wanneer zij in het oosten van de hemel aankomen, is er oorlog in de hemel en in de hele wereld’ (v. 49, ‘Dodenboek’, xvii).
438: Daar schept Jehova-Kaïn, het mannelijke deel van Adam, de tweevoudige mens, nadat hij zich van Eva had gescheiden, in haar ‘Abel’, de eerste natuurlijke vrouw, en vergiet het maagdelijke bloed. Op gezag van de juiste lezing van vers 1, hoofdstuk iv, Genesis in de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst is Kaïn identiek met Jehova; en omdat de rabbi’s onderwijzen dat ‘Kin (Kaïn), de boze, de zoon was van Eva en Samaël, de duivel die de plaats van Adam innam’; en omdat de talmoed eraan toevoegt dat ‘de boze geest, satan en Samaël, de engel van de dood, dezelfden zijn’ – (Babba Battra, 16a) – is het gemakkelijk in te zien dat Jehova (de mensheid, of ‘Jah-hovah’) en satan (dus de verleidende slang) in elk opzicht een en dezelfde zijn. Er is geen duivel, geen kwaad, buiten de mensheid die een duivel voortbrengt. Kwaad is een noodzaak in, en een van de dragers van het gemanifesteerde heelal. Het is nodig voor vooruitgang en evolutie, zoals de nacht nodig is om de dag voort te brengen, en de dood om leven voort te brengen – opdat de mens eeuwig mag leven.
439: Satan vertegenwoordigt metafysisch eenvoudig het omgekeerde of de tegengestelde pool van alles in de natuur. Hij is allegorisch de ‘tegenstander’, de ‘moordenaar’ en de grote vijand van alles, omdat er in het gehele heelal niets is dat niet twee kanten heeft – de keerzijden van dezelfde medaille.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 18 Over de mythe van de ‘gevallen engel’ in haar verschillende aspecten (p. 549):
Of het nu Brahmā is, die in de allegorie door Bhagavat op aarde wordt neergeslingerd, of Jupiter door Kronos, het zijn allen symbolen van de mensenrassen. Als zij eenmaal zijn geland op en in aanraking zijn gekomen met deze planeet van dichte stof, kunnen zelfs de sneeuwwitte vleugels van de hoogste engel niet onbevlekt blijven, en de Avatar (of incarnatie) kan niet volmaakt zijn, want elke Avatar is de val van een god in de voortplanting. Nergens is de metafysische waarheid duidelijker, wanneer zij esoterisch wordt verklaard – of meer verborgen voor het gemiddelde begripsvermogen van hen die in plaats van de verhevenheid van het denkbeeld te waarderen, het alleen kunnen verlagen – dan in de Upanishads, de esoterische toelichtingen op de Veda’s. De Rig Veda, zoals Guignault deze kenschetste, ‘is de meest verheven voorstelling van de grote wegen van de mensheid’. De Veda’s zijn in de esoterie van de Vedanta en de Upanishads ‘de spiegel van de eeuwige wijsheid’, en zullen dat altijd blijven.
Meer dan zestien eeuwen lang hebben de nieuwe maskers die men de oude goden heeft opgedrongen, hen voor de nieuwsgierigheid van het volk verborgen, maar tenslotte bleken ze toch niet te passen. Toch hebben de metaforische val en de even metaforische verzoeningsdood en kruisiging de westerse mensheid langs wegen gevoerd waarop zij tot de knieën door het bloed waadde. Erger nog, zij brachten de mensheid ertoe te geloven in het dogma van de boze geest, duidelijk verschillend van de geest van al het goede, terwijl toch de eerstgenoemde in alle stof leeft en bij uitstek in de mens. Tenslotte werd het godslasterlijke dogma van de hel en de eeuwige verdoemenis geschapen, en werd een dichte sluier gehangen tussen de hogere intuïties van de mens en de goddelijke waarheden; en het meest verderfelijke gevolg van dit alles was dat de mensen onwetend werden gehouden van het feit dat er geen duivels, geen duistere demonen in het Heelal waren vóór het verschijnen van de mens zelf op deze en waarschijnlijk op andere aarden. Van toen af werden de mensen ertoe gebracht als twijfelachtige troost voor de smarten van deze wereld het denkbeeld van de erfzonde te aanvaarden.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 19 Is pleroma de legerstede van Satan? (p. 582/583):
Voor de niet-ingewijde kan het astrale licht dus tegelijk god en duivel zijn – demon est deus inversus: dat wil zeggen, door elk punt van de oneindige Ruimte trillen de magnetische en elektrische stromen van de bezielde Natuur, de leven gevende en dodende golven, want de dood op aarde wordt leven op een ander gebied. Lucifer is goddelijk en aards licht, de ‘heilige geest’ en ‘satan’ tegelijk, omdat de zichtbare Ruimte inderdaad onzichtbaar met de gedifferentieerde adem is gevuld; en het astrale licht, de gemanifesteerde gevolgen van deze twee die één zijn, door onszelf geleid en aangetrokken, is het karma van de mensheid, en zowel een persoonlijke als een onpersoonlijke entiteit: persoonlijk, omdat het de mystieke naam is die door St. Martin werd gegeven aan de menigte van goddelijke scheppers, leiders en heersers van deze planeet; onpersoonlijk als de oorzaak en het gevolg van universeel leven en dood.
De Geheime Leer Deel II, hoofdstuk 22 De symboliek van de mysterienamen IAO en Jehova (p. 621/622):
In het Journal of the Royal Asiatic Society (deel xviii, blz. 393, pl. 4) wordt een andere vorm van het kruis gegeven:
‘Aan elk van de vier hoeken is een kwart van een boog van een eivormige kromme geplaatst, en als de vier worden samengevoegd, vormen zij een ovaal; zo combineert de figuur het kruis met de cirkel eromheen in vier delen, die overeenkomen met de vier hoeken van het kruis. De vier segmenten komen overeen met de vier armen van het swastikakruis en de fylfot van Thor. De vierbladige
lotusbloem van Boeddha is eveneens in het midden van dit kruis afgebeeld, want de lotus is een Egyptische en Hindoe-voorstelling van de vier hemelstreken. De vier boogdelen zouden, als ze werden samengevoegd, een ellips vormen, en de ellips wordt ook op elke arm van het kruis afgebeeld. Deze ellips geeft dus de baan van de aarde aan . . . Sir J. Y. Simpson nam het volgende voorbeeld over: , dat hier wordt gegeven als het kruis van de twee dag- en nachteveningen en de twee zonnestilstanden, geplaatst in de figuur van de baan van de aarde. Dezelfde ei- of bootvormige figuur vindt men soms in hindoetekeningen met zeven treden aan elk uiteinde als een voorstelling of een verschijningsvorm van Meru.’
Dit is het sterrenkundige aspect van het dubbele teken.
631,632: Het is geen verklaring om evenals Eliphas Lévi te zeggen dat God, de universele liefde, de wereld heeft voortgebracht door de mannelijke eenheid een afgrond in de vrouwelijke tweeheid of chaos te laten graven.
633: ‘Het filosofische kruis, de twee lijnen die in tegengestelde richting lopen, de horizontale en de verticale, de hoogte en de breedte, die de meetkundig te werk gaande godheid op het snijpunt deelt, en dat zowel het magische als het wetenschappelijke viertal vormt wanneer het wordt beschreven in het volmaakte vierkant, is de basis voor de occultist. Binnen de mystieke grenzen ervan ligt de hoofdsleutel, die de deur tot elke wetenschap, zowel de fysische als de geestelijke, opent. Het symboliseert ons menselijke bestaan, want de levenscirkel omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens
geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen.
‘Houd vast’, zeggen de alchemisten, ‘aan de vier letters van het tetragram, gerangschikt op de volgende manier: de letters van de onuitsprekelijke naam zijn daar, hoewel gij ze misschien eerst niet kunt onderscheiden. Het niet mededeelbare axioma is hierin kabbalistisch besloten, en dit is wat de meesters het magische arcanum noemen’’ (Isis Ontsluierd).
De Geheime Leer Deel II, Hoofdstuk 25
De mysteriën van het zevental Het zevenvoudige element in de Veda's (p. 690):
Zo kan men aantonen dat de Rig Veda, de oudste van
alle bekende oude geschriften, de occulte leringen in bijna elk opzicht bevestigt. Zijn lofzangen – de optekeningen door de eerste ingewijden van het vijfde (ons Ras) over de oorspronkelijke leringen – spreken over de zeven rassen (er moeten er nog twee komen) en stellen deze allegorisch voor door de ‘zeven stromen’ (I, 35, 8); en over de vijf rassen (‘pāñcha krishtayah’) die deze wereld (ibid) al hebben bewoond in de vijf gebieden ‘pāñcha pradiśāh’ (IX, 86, 29), en ook over de drie continenten die er zijn geweest2.
2) Drie verzonken of op een andere manier vernietigde continenten – het eerste ‘continent’ van het eerste Ras bestaat nog steeds en zal tot het einde blijven bestaan – worden in de occulte leer beschreven, het continent van de Hyperboreeërs, het Lemurische continent (wij gebruiken de naam die nu in de wetenschap bekend is) en het Atlantische. Het grootste deel van Azië verrees na de vernietiging van Atlantis uit de wateren; Afrika kwam nog later, terwijl Europa het vijfde en het laatste continent is – gedeelten van de beide Amerika’s zijn veel ouder. Maar hierover later meer. De ingewijden die de Veda’s optekenden – of de rishi’s van ons vijfde Ras – schreven in een tijd toen Atlantis al was ten onder gegaan. Atlantis is het vierde continent dat verscheen, maar het derde dat verdween.
695:Dit is misschien ‘gematigd polygenisme’, misschien ook niet. Wanneer de wetenschap eenmaal heeft afgedaan, zowel met een schepping
ex nihilo – een absurditeit – als met een bovenmenselijke schepper of scheppers – een feit –, levert het polygenisme niet meer moeilijkheden of bezwaren op (uit een wetenschappelijk oogpunt eerder minder) dan het monogenisme.
Niettemin is dit denkbeeld even wetenschappelijk als elke andere bewering. Want in zijn Inleiding tot Types of Mankind van Nott en Gliddon geeft Agassiz uiting aan zijn geloof in een onbepaald aantal ‘afzonderlijk geschapen oorspronkelijke mensenrassen’; en hij merkt op dat ‘terwijl op elk zoölogisch gebied de dieren van ''verschillende soorten zijn,
de mens, ondanks de verscheidenheid van zijn rassen, altijd een en het zelfde menselijke wezen vormt’;.
697,698:
Zo is het getal van de zeven scheppingen, zeven rishi’s, zones, continenten, beginselen, enz., in de oude Indo-Europese geschriften achtereenvolgens overgegaan in het Indiase, Egyptische, Chaldeeuwse, Griekse, joodse, Romeinse, en ten slotte in het christelijke mystieke denken, tot het terechtkwam in en onuitwisbaar afgedrukt bleef op elke exoterische theologie. De zeven oude boeken die Cham uit de ark van Noach stal, en aan zijn zoon Kush gaf, en de zeven koperen zuilen van Cham en Cheiron zijn een weerspiegeling van en een herinnering aan de zeven oorspronkelijke mysteriën, ingesteld overeenkomstig de ‘zeven geheime emanaties’, de ‘zeven klanken’, en de zeven stralen – de spirituele en siderische oervormen van de 7000 keer zeven kopieën daarvan in latere tijdperken.
De Geheime Leer Deel II, Afdeling III IV. De duur van de geologische tijdperken, rascyclussen en de oudheid van de mens
Aanvullende opmerkingen over de esoterische geologische chronologie
V. Organische evolutie
' en scheppende centra (p. 834):
Indien er geen
evolutiecyclussen bestonden, een eeuwige spiraal - vormig verlopende ontwikkeling in de stof met een daaraan evenredige verduistering van de geest – al zijn die beide één – gevolgd door een tegenovergestelde vergeestelijking en de overwinning op de stof, die afwisselend actief en passief is, hoe zouden we dan de ontdekkingen van de zoölogie en de geologie kunnen verklaren? Hoe komt het dat men, volgens de verklaring van de gezaghebbende wetenschap, het dierlijke leven – van het weekdier tot de grote draakvis, van de kleinste aardworm tot de reusachtige dieren van het tertiair – kan volgen, en dat laatstgenoemde eens in hun ontwikkeling werden gestuit, zoals blijkt uit het feit dat al die soorten in grootte zijn afgenomen?
Zijn toespraak voor het Nexus werd verstoord door demonstranten. Zij rolden een banier uit met de tekst ‘president van het geweld en de hypocrisie’ en hekelden zijn pensioenhervorming en in hun ogen tekortschietende klimaatbeleid. In eigen land staat de Franse president onder druk en door zijn uitspraken over Taiwan ligt hij nu ook internationaal onder vuur.

====

Samenvatting (Hermeneutische Cirkel, Knower, Knowing, and Known, Cybernetica, Catharsis)

H.P. Blavatsky: Het heelal en alles, zowel het morele, mentale, fysieke, psychische als geestelijke, erin berust op een volmaakte wet van evenwicht en harmonie. (De Sleutel tot de Theosofie blz. 175)
Gottfried de Purucker: Terwijl we steeds dieper afdalen in de stof, bereiken we het menselijke stadium en verwerven daar zelfbewustzijn – een zelfbewustzijn dat met de tijd steeds groter wordt; en evolutie is niets anders dan een zich voortdurend beter tot uitdrukking brengen. Zo breidt zich het zelfbewustzijn weer uit tot universeel bewustzijn, wanneer we het keerpunt van de meest grove fysieke materie passeren en onze blik weer richten op de lange, lange weg omhoog naar het einde van onze planetaire periode.
Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon. De 'Hoofdroute' biedt in de eerste plaats een oecumenisch perspectief.
Mahatma Gandhi: We need to be the change we wish to see in the world.
Thomas Hobbes: Wie in zichzelf kijkt, zal de gedachten en hartstochten van alle andere mensen kennen.
Niets wat stervelingen maken, kan onsterfelijk zijn.
Baruch Spinoza: Toch kan de natuur niet worden weerstreefd en behoudt ze haar vaste en onveranderlijke orde.
Donald Trump: De Fed moet zich proactief opstellen bij het stimuleren van de economie en de rente verder verlagen. (Volkskrant 22 augustus 2019 p. 23)
Prof. Hofstede: De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben.
Peter principle: In a hierarchy every employee tends to rise to his level of incompetence.
Gerrit Teule: Geest en ziel zijn de binnenkant van elektromagnetisme en elektromagnetisme is de buitenkant van geest en ziel.
Ockhams scheermes geldt voor: Cultuursociologie bevindt zich op het snijpunt (emanationisme) tussen Cultuurwetenschappen en Sociologie, Evolutiebiologie tussen Evolutie en Biologie, Culturele psychologie tussen Cultuurwetenschappen en Psychologie, Sociobiologie tussen Sociologie en Biologie, Evolutiepsychologie tussen Evolutie en Psychologie, Paleontologie tussen Geologie en Biologie, Geochemie tussen Geologie en Scheikunde en Geofysica tussen Geologie en Fysica. Door de convergentie van twee disciplines ontstaat synthese. Uiteindelijk draait het om het onderzoek dat betrekking heeft op de relatie tussen Unificatietheorie en Eenheid in Verscheidenheid.

Adieu God (Tijs van den Brink interviewt Dries van Agt 11 februari 2024, NPO2, herhaling uitzending 22 oktober 2018 ):
Oud-premier
Dries van Agt (1931) plaatste tijdens zijn politieke loopbaan geen kanttekeningen bij zijn geloof. De katholieke ex-politicus had in die tijd wel iets anders aan zijn hoofd. Toen collega-minister Joop den Uyl hem eens vertelde dat hij na Auschwitz het christelijk geloof vaarwel had gezegd, was Van Agt dan ook niet van zijn stuk gebracht. Het mysterie Gods gaat ons verstand ver te boven, vond hij. Een gruwelijk feit als Auschwitz kon daarin niet beslissend zijn. Tegenwoordig is Dries van Agt een en al aarzeling en twijfel als het om geloofskwesties gaat. Dat heeft alles te maken met zijn favoriete hobby: de astronomie. Sinds Van Agt ervan doordrongen is dat er miljarden hemellichamen bestaan, vindt hij het onwaarschijnlijk dat God zich om dat ene planeetje aarde zou bekommeren. Om maar te zwijgen over de Zoon die Hij ons volgens de Bijbel heeft gestuurd. Toch wordt Dries van Agt nog altijd geraakt door de schoonheid van het katholieke geloof. Hij is regelmatig in de kerkbanken te vinden, al was het maar om de dienstdoende pastor niet voor een leeg godshuis te laten preken. Van Agt: 'Als ik afscheid zou nemen van het geloof, zou ik te veel verliezen.'
Tijdens het interview komt
Van Agt er achter dat Tijs, de broer is van Gijsbert van den Brink.

Gulden snede en getallen van Fibonacci (Spiraal).
Jan Wicherink boek
Ontheemde Zielen Ontwaken (p. 65):
Misschien wel het meest belangrijke onderwerp in de
Heilige Geometrie is de Gulden snede. De Gulden snede is een speciale verhouding die wordt aangeduid met de Griekse letter d, Phi genaamd (spreek uit als fi).
Ze voldoet aan d = ½ * 'wortel van 5' (2,236) + ½ = 1,618
66: Een variant van de
Gulden snede spiraal is de Fibonacci-spiraal.

Meta-leren, een helicopterview, dus door boven de gebeurtenissen te gaan staan, afstand te nemen verander je het perspectief. Om de schepping te vervolmaken wijzigt afhankelijk van de tijdgeest de perceptie. Meta-leren maakt het mogelijk 'Marktfalen en Overheidsfalen', de twee kanten van een medaille, te doorbreken.

Het oplossen van de schijnbare paradox, de schijnbare tegenstelling, de eenheid der tegendelen van de oxymoron was al in de Bhagavad Gita bekend. Het zoekraken van de menselijke maat is volgens het onderzoeksrapport 'E i V' (De Kamer onderzoekt het falen van de bureaucratie, ‘Eenhoorn’ verliest aan kracht, Samenwerking en Schrappen voor de ideale universiteit - Volkskrant 12 februari 2020) een gevolg, dat de wetenschap vrijwel geen rekening houdt, dat de mensheid deel van de evolutionaire kringloop uitmaakt. Het boek De onzichtbare Maat De archeologie van goed en kwaad (Deel van het voorwoord) van Andreas Kinneging belicht de evolutionaire kringloop vanuit hetzelfde gezichtspunt.

De telling van Pythagoras, de getallensymboliek brengt niet alleen de ultieme symmetrie van 'Zaaien en Oogsten' (reciprociteit), maar ook de in het heelal, de in de ruimte verborgen absolute eeuwige perpetuum mobile, de universele beweging (een beweging van bijvoorbeeld '4 naar 5' en vice versa of 'abiogenese naar autopoiese' en vice versa) of trilling tot uitdrukking. Spreken (het woord is vlees geworden), maar ook muziek kan niet tot geluidstrillingen worden gereduceerd, veroorzaakt door een specifieke omgang met stukken materie. Het gaat wel degelijk om de ‘muziek der sferen’. De getallen van Pythagoras beelden een harmonische relatie, een specifieke categorie van betrekkingen, de verborgen 5e Dimensie, Synthese uit. Pythagoras was een interdisciplinair wetenschapper. De hamvraag blijft wat is de oerbron van deze beweging of trilling?

Nils A. Amnéus Levensraadsel
Hoofdstuk Karma en vergelding (p. 204):
Het verlangen om
wraak te nemen komt voort uit een gevoel dat ons iets onrechtvaardigs is aangedaan, dat we menen te moeten terugdoen om de balans te herstellen. Maar als we ons realiseren dat iedere gebeurtenis wordt beheerst door karma, zien we dat het lijden ons toekwam, en dat er geen werkelijke onrechtvaardigheid bij betrokken was. We zien ook dat degene die ons onrecht heeft gedaan daarmee de basis heeft gelegd voor een vergelijkbaar onrecht voor hemzelf, en karma zal hem dit onvermijdelijk bezorgen zonder dat wij daarvoor iets hoeven te doen. ‘Mij komt de wraak toe en de vergelding’ zegt de Heer volgens Mozes.*
*) Deuteronomium, 32:35.
Mijn is de wraak en de vergelding, ten tijde als hunlieder voet zal wankelen; want de dag huns ondergangs is nabij, en de dingen, die hun zullen gebeuren, haasten.

Er is slechts één Leven en Wet, die door het 2e aanzicht, reciprociteit en de vijf thema's waarnemingsvermogen, onderscheidingsvermogen, zelfopoffering, helderziendheid en gelukzaligheid van het Meta-leren, tot uitdrukking wordt gebracht. Het maakt het mogelijk de waarheid van het balansmechanisme beter te begrijpen. De leer van verlossing door persoonlijke verdienste en onzelfzuchtigheid is de hoeksteen van de leer van de Boeddha. Het huidige individuele zelfopofferende karma maakt het mogelijk het in het verleden collectief opgebouwde negatieve karma te helen.

Het neoliberalisme, het Angelsaksische casinokapitalisme is in Amerika vastgelopen doordat George Bush zowel de belastingen heeft verlaagd als de politieke ambities sterk heeft uitgebreid. Volgens Dani Rodrik zit ‘Europa gevangen in een trilemmamaar dit geldt ook voor Amerika. In Amerika wordt in naam van de vrijheid de democratie afgebroken (Herman Lelieveldt Volkskrant 14 juni 2008).
Als gevolg van de
globalisering ontsnappen multinationale ondernemingen (5e macht, lobbyisten) steeds verder aan de greep van staten. Het wiskundige model van de chaostheorie maakt het mogelijk het wiskundige model, de Tetractys, de driehoek van Pythagoras te ontcijferen (‘E i V’ hoofdstuk 7.2). Anderzijds toont John Major Jenkins in zijn boek Het einde van de Maya-kalender 2012 de Decodering van de Maya-kosmogenesis (kosmogonie).
Het
ONKENBARE, het onbekende is de bron en oorzaak van al deze emanaties . . . De mens is de alfa en de omega van de objectieve schepping.

In het universum is de verborgen 5e dimensie, de gebroken symmetrie, de medaille met twéé kanten een gegeven. De mensheid wordt daardoor op aarde uitgedaagd voor zijn "survival of the fittest" slimme 'en-en' oplossingen te bedenken. De wiskundige Benoît Mandelbrot stelt dat de werkelijkheid veel beter met zijn fractale geometrie kan worden beschreven. Het is net als met de telling van Pythagoras zeker een manier om op de complexe werkelijkheid grip te krijgen.
De gebroken dimensie van Mandelbrot heeft op het getal 1,618 van de Gulden snede betrekking.

Één Leven en Wet (‘Law of One’, 'Zaaien en Oogsten') van Karma-nemesis wordt door het rechter- en linkerpad, de wet van harmonie (rechterhand) is analoog aan de wet van vergelding (linkerpad) tot uitdrukking gebracht. Of met andere woorden de evolutie, het leerproces (internalisering) van het leven berust op de wet van harmonie, het altruïsme en de wet van vergelding, het egoïsme. Waar kiezen we nu voor?

Toppolitici worden steeds slimmer om de oplossing van de echte problemen naar de toekomst te verschuiven. Mark Rutte heeft gelijk dat Commissievoorzitter Juncker ook maar een ambtenaar is. De hamvraag is of de nauwere verwevenheid van de publieke met de private sector de kwaliteit van de samenleving echt verbetert? Het rapport ‘E i V’ verdedigt de stelling dat dit niet het geval is. Door de verzelfstanding van de wooncorporaties, de zorg en het onderwijs heeft de overheid het stuur uit handen gegeven. De door de overheid gestimuleerde marktwerking heeft een averechts effect, de valkuil van de schijnmarkt ('financialisering') opgeleverd. Om de productiviteit te verbeteren dienen in het economisch verkeer de spelregels drastisch te worden herzien. De politici, die de overheid aansturen denken dat het prima gaat. Politici gedragen zich zich als een kikker die levend wordt gekookt, het water is lekker warm en hij heeft niet door dat hij aan het sterven is.

Kalebas van het plengoffer (Maria Markelo de Volkskrant 18 januari 2023, p. V7):
Een
winti-ritueel maakt elk jaar onderdeel uit van de herdenking van de slavernij. De religie ontstond tijdens de slavernij en was twee eeuwen lang verboden. Na al die jaren van onderdrukking bloeit de godsdienst op, net als het debat over wat de ware winti is.
Veerkrachtige voorouders
Zendelingen en de overheid hebben die geestelijke ontwikkeling van de voorouders proberen te vernietigen door allerlei wettelijke bepalingen en sancties. En door hen te bekeren tot het christendom. Dat de winti en andere in slavernij gevormde religies er nog steeds zijn, toont dus de de veerkracht van de voorouders. Tegelijkertijd heeft de religie tot op de dag van vandaag met de gevolgen van die onderdrukking te maken.

Het 1e, 2e en 3e aanzicht vormen één geheel, éne werkelijkheid. Deze drie aanzichten (drie diemensionale ruimte) in dit hoofdstuk komen met drie aanzichten in hoofdstuk 7.4 en de drie aanzichten in de bijlage bij hoofdstuk 2.2.1 overeen. De drie aanzichten van een Kubus (Ruimte) brengen de kwalitatieve as (verticale as, het Eeuwige nu) en de kwantitatieve as, de horizontale as (tijd-as, de kloktijd), het morele kompas tot uitdrukking.

‘Ik heb geleerd hoe wezenlijk aandacht is, het gevoel te worden gezien’ (Fokke Obbema interviewt Margrite Kalverboer de Volkskrant 4 november 2022, p. 16-17):
Haar
ziekte en de dood van haar man confronteerden Margrite Kalverboer met de eindigheid. Het zette de Kinderombudsvrouw ertoe aan meer uit het leven te halen en eigenzinnige keuzes te maken. Wat weerhoudt anderen ervan?
‘Er zitten bepaalde risico’s aan, omdat je jezelf kwetsbaar op moet stellen. De angst is je boekje te buiten gaan en jezelf bloot te geven. In mijn gesprekken met kinderen probeer ik erachter te komen wat een kind eigen maakt, wat zijn of haar drijfveren zijn. Daarbij maak ik gebruik van mijn intuïtie en van mijn bagage aan minder prettige ervaringen. Omdat ik veel van het leven heb gezien, ben ik niet bang dingen te vragen die misschien niet passend zijn. Mijn angst daarvoor is weg. Ik krijg vaak van kinderen te horen: ‘Zoals u met mij spreekt, zo is er nog nooit met mij gesproken.’ Dat is pijnlijk, want het zijn kinderen met vaak een lange geschiedenis in de jeugdhulpzorg.’
Leidt niet-zien tot eenzaamheid?
‘Als je doorpraat, of het nu met kinderen of volwassenen is, stuit je eigenlijk altijd op fundamentele eenzaamheid. Omdat ik die ook zelf wel heb ervaren, ben ik in staat kinderen die daaronder lijden te zien. De opgave is ze te bereiken. Dat probeer ik door hun eenzaamheid te benoemen. ‘Jongeren manoeuvreren zichzelf tegenwoordig in een eenzame positie doordat ze ‘de beste versie van zichzelf’ willen tonen – ze zijn vaak enorm prestatiegericht. Dat maakt eenzaam, omdat ze zich niet altijd hun beste versie voelen. Een samenleving die dwingt tot het geven van een perfect beeld, staat het tonen van je kwetsbaarheid in de weg.’ Speelde eenzaamheid ook een rol in het stervensproces van Ate?
‘Dat was intens pijnlijk, maar ook goed en mooi tot het einde, we groeiden naar elkaar toe. We konden tegen elkaar zeggen: ‘Wat hebben we het goed’, terwijl we wisten dat hij zou sterven. Voor hem was het drama dat hij dat alleen moest doen, terwijl ik het feest van het leven door mocht vieren. ‘Ik blijf alleen achter’, zo drukte hij dat uit. Dat vond ik van een intense eenzaamheid. Hij had ongelofelijk veel talenten, maar die zijn er in zijn ogen onvoldoende uit gekomen. Bij alles wat ik deed, zei hij: ‘Dat had ik moeten doen.’’

Vermoedelijk chargeert Yuval Noah Harari in het programma DWDD 4 februari 2020 om zijn punt over Zingeving (21 lessen voor de 21e eeuw hoofdstuk 20), bewustzijn en gevoelens te verklaren. De 21 lessen voor de 21e eeuw zijn in essentie analoog aan het Meta-leren in het onderzoeksrapport 'E i V'. Primair draait het niet om kunstmatige intelligentie (Surveillance Capitalism), de technologieoorlog Cyberwar, die Sheila Sitalsing beschrijft maar om het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung. In Nederland wordt het politieke beleid voorgekookt in achterkamertjes. We worden door lobbynetwerken, carrièrepolitici geregeerd.

Literaire erfenis Russische revolutie in de Lage Landen (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #53, december 2017):
Niemand beter dan Elsbeth Etty, de vroegere communistische journaliste als redacteur van De Waarheid (lijfblad van de CPN), kon nu als literaire recensente een artikel wijden aan die literaire erfenis. Die revolutie heeft in de Lage Landen maar weinig literatuur van blijvende betekenis opgeleverd, stelt zij al meteen voorop, met als verklaring dat Nederland daarvoor veel te gezapig was – voornamelijk immers een
koopmansnatie – en Vlaanderen daarvoor te veel in de ban van de toenmalige Vlaamse Beweging.
Oude en nieuwe Koude Oorlogspropaganda
Etty herinnert in haar overzicht ook nog aan Jacques de Kadt.
Aanvankelijk gestart als overtuigd communist, is die in zijn politieke ambities zozeer gefnuikt dat hij zich tijdens de Koude Oorlog bekeerde tot een fel bestrijder van de Sovjetunie, en daarom van linkse zijde beticht werd van Koude Oorlogspropaganda. Wat mij opvalt is dat westerse mainstream media zich nu onder invloed van Amerikaanse veiligheids- en inlichtingendiensten, zoals de FBI, CIA e.d., ook van die Koude Oorlogspropaganda bedienen in hun verzet tegen Rusland onder Poetin en de zogenaamde complottheorieën en nepnieuws van die kant, hoewel dat land nu veel minder gevaarlijk en bedreigend is dan de voormalige Sovjetunie. Daarmee wordt ook bedoeld alles wat onder invloed van Rusland afwijkt van de officiële westerse waarheid in het MH17-dossier.

Onder invloed van de planeten Govert Schilling de Volkskrant 10 september 2022, Wetenschap p. 24-25):
Volgens Nicola Scafetta hebben de planeten invloed op het leven op aarde. Nee, Scafetta is geen horoscopen trekkende sterrenwichelaar. Hij is hoogleraar aan de faculteit aardwetenschappen van de Universiteit van Napels Federico II. Van astrologie moet hij ook niets hebben – allemaal bijgeloof en pseudowetenschap. Maar dat de planeten een belangrijke rol spelen bij variaties in de activiteit van de zon, daarvan is Scafetta overtuigd. En de effecten daarvan zijn op aarde merkbaar, soms met ingrijpende gevolgen.
In een recent overzichtsartikel in
Frontiers in Astronomy and Space Sciences gaat hij samen met zijn collega Antonio Bianchini uitgebreid in op de mechanismen die daarbij een rol zouden kunnen spelen. ‘Alle periodieke variaties in de activiteit van de zon, ook op de lange termijn, zijn met de planetaire theorie goed te begrijpen’, zegt hij.
Kleine maar trouwe aanhang
De Italianen zijn bepaald niet de enigen die er zo over denken. De ‘
planetaire theorie’ steekt al decennialang geregeld de kop op en heeft een relatief kleine maar trouwe aanhang. Maar zonnefysicus Frédéric Clette van de Koninklijke Sterrenwacht van België in Brussel gelooft vooralsnog niets van het hele idee.

De vrolijke kant van de moeilijke Hegel (Ronald van Raak de Volkskrant 27 augustus 2022, Boeken p. 15):
Jürgen Kaube schetst in zijn biografie van Hegel een mooi beeld van de persoon én van zijn wereld. Fijn dat hij ook zijn kritiek op de denker niet achterwege laat.
Hegel was niet de eerste die
alle werkelijkheid in een systeem wilde vatten – dat deed Spinoza eerder ook. Dat Hegel een diepgravende analyse maakte van de manier waarop wij die werkelijkheid kunnen kennen is evenmin uniek – daarin bouwde hij voort op Kant. Bijzonder aan Hegel is de manier waarop denken en wereld zijn verbonden, of één zijn, en gehoorzamen aan dezelfde logica. Zijn filosofie legt de rede bloot in de geschiedenis én ontwikkelt die weer verder.

‘Voor de ingewijden’, zegt Eliphas Lévi, ‘is de duivel geen persoon maar een scheppende kracht, zowel ten goede als ten kwade’. Het reflexief bewustzijn, het projectiemechanisme (weerspiegeling, 'bewust en onbewust') leert dat we zowel waarnemer als deelnemer zijn. Het waargenomene duidt er op dat we allemaal deel uitmaken van de evolutie, de evolutionaire kringloop, het ontwikkelen van "nieuwe hersenpaden" (neurale plasticiteit, trekkermechanisme van Prof. van Peursen). De overlevingsstrategie, 'Structure follows Strategy', survival of the fittest heeft op de menselijke natuur, dat wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben, de grondbeginselen van de ethiek 'goed en kwaad', die nooit veranderen betrekking. Het eindige universum staat tegenover de oneindige bewustzijnsevolutie ('individueel en collectief') van En-soph. Het zijn de ééndimensionale denkers die menen dat zij de wijsheid in pacht hebben. Er is sprake van een oud patroon, dat steeds weer terugkeert, alleen veranderen de acteurs in de loop van de tijd. Met behulp van het maskerkwadrant, de tegennatuurlijke kringloop is het mogelijk ons van onze conditioneringen bewust te worden en onze vrijheid te herwinnen. We laten zien hoe het mogelijk is ons weer met de natuurlijke kringloop te verbinden. Bij het 'Ken uzelve' gaat het om het ik en de ander. Doorzie uw eigen mogelijkheden, beperkingen en grenzen. Het leert je regisseur te worden van je eigen leven.

In het rapport ‘E i V’ wordt de relatie ‘Absoluut en Relatief’ aan de hand van Ain-Soph (Parabram, éne Werkelijkheid) en het Ether-paradigma (Het paradigma van de relatieve ether) verklaart. De relatie ‘Absoluut en Relatief’ berust op het principe van complementariteit dat al door Heraclitus naar voren is gebracht en heeft op de ‘eenheid der tegendelen’ ('These + Antithese = Synthese', Hindoe-trimurti) het overbruggen van tegenstellingen betrekking.

Eerder heeft Ramundus Lullus een met het morele kompas vergelijkbaar universeel model (lullistische tabel, p. 5 en 6) uitgewerkt. De kolom Relatieve principes bevat drie Triades 'Eenheid der tegendelen (Verschil) - Eendracht - Tweedracht (Tegenstrijdigheid)', 'Begin - Midden - Eind' en 'Superioriteit - Gelijkheid - Inferioriteit'. De kolom met Absolute principes bevat een link met negen Sephiroth van de levensboom. De rechter kolom noemt de aspecten wat, hoe, wanneer, wie en waarom, welke bij elk leer - cq. besluitvormingsproces relevant zijn.
De theosofie gebruikt de matrix van 7 bij 7, met de skanda’s horizontaal en de zeven beginselen van de samenstelling van de mens verticaal.
De I Tjing kent het raamwerk van 8 bij 8, de 64 hexagrammen. Deze supersymmetrische systemen hebben gemeen dat ze zowel op micro - als op macroniveau levenscycli, transformatie -, bewustwordings -, leerprocessen in kaart brengen.

H.P. Blavatsky maakt van het gezichtspunt Zo boven, Zo beneden van Hermes Trismegistus (Lucifer nr. 3/4 2006) gebruik.

De getallen van Pythagoras brengen een relatie, een specifieke categorie van betrekkingen tot uitdrukking.

Homeostase (Cybernetica) zorgt er net als een thermostaat voor dat veranderingen binnen een bepaald bereik blijven. Het is een mechanisme dat in ons organisme zit ingebakken. Leren en groeien is alleen mogelijk door je buiten gevestigde denkbeelden te bewegen.
Homeostase komt echter in actie wanneer je daarin te ver doorschiet.

Om de ‘theorie van alles’, het hermetisch axioma, de verbindende patronen van de Kosmos te verklaren past Ken Wilber de filosofie van Arthur Koestler toe. Arthur Koestler bedacht de term ‘holon’ voor een entiteit die een geheel is en tegelijkertijd een deel van een ander geheel.

Net als de holocaust is ook de kredietcrisis mensenwerk. Het is mogelijk de kredietcrisis in een historisch perspectief te plaatsen door in de tekst van Hans Blom het woord holocaust door kredietcrisis te vervangen.

We werkten aan de kredietcrisis mee (Hans Blom de Volkskrant 1 mei 2010):
We neigen ertoe de
kredietcrisis te zien als iets dat zich buiten ons om voltrok. Maar het was ook gewoon mensenwerk.
Het neigt er ook toe de
kredietcrisis te zien als iets dat zich min of meer als een natuurramp buiten ons om onontkoombaar voltrok. Maar dat miskent dat geschiedenis in de letterlijke betekenis van het woord mensenwerk is. Geschiedenis gáát niet alleen over mensen, maar wordt ook gemaakt door mensen, individueel en groepsgewijze.
Dit drukt ons met de neus op ieders
individuele verantwoordelijkheid in het historisch proces. Indien ons handelen volstrekt gedetermineerd zou zijn, voltrekt de werkelijkheid zich buiten ons om, zijn wij speelbal. Maar de betekenis van beslissingen, keuzen dus, op alle niveaus is aantoonbaar. De ten minste relatieve openheid van elke historische situatie is zo tevens de voorwaarde voor een samenleving waarin mensen ook verantwoordelijk zijn voor hun handelen, de genoemde smalle marges ten spijt. Dat is behalve een mooie ook een beangstigende gedachte.

Jeroen Buve belicht in zijn boek Contra Turrim Geert Grote en de Kredietcrisis de relatie Succesvolle risicobeheersing en Mislukking (markt- en overheidsfalen) in het bijzonder. De geniale filosofische visie van Jeroen Buve, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen. Volgens Émile Durkheim hangt de oplossing van onze problemen met sociale cohesie en zinsbegoocheling samen. De oplossing ligt eerder in de omgeving waar we deel van uitmaken dan in ons brein. Omgekeerd door onszelf te begrijpen, het Ken uzelve leren we onze wereld, het universum beter te begrijpen.
Voor elk individu is het leven, de middenweg een balanceeract, maar dit geldt zonder een uitzondering ook voor politici. Elma Drayer en Peter de Waard (Volkskrant 29 september 2017) werken een thema uit dat de
gemoederen van de homo sapiens al millennia bezig houdt. De essentie, lees kwintessens van dit thema wordt in het boek, de film en de musical Soldaat van Oranje uitgewerkt. Het verslag Spiegel van de tijd van Nell Westerlaken (Volkskrant 22 november 2017 V10-11) toont de kwintessens.

Zowel Wouter Bos als Peter Balkenende maken deel uit van de baantjescarrousel, lees de lobbynetwerken. De chaos is toegenomen doordat Wouter Bos voor de Derde Weg van Tony Blair door de knieën is gegaan. Net als Ervin Laszlo beoogt Jan Terlouw een paradigmawisseling te bevorderen. Jan Terlouw benadrukt in het interview met Paul Witteman (VARA 17 mei 2017) het amorele aspect in de politiek. Hij noemt het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk, over de amorele bankierswereld een meesterwerk.

My Life as a Quant reflections on physics and finance van Emanuel Derman bespreekt Joris Luyendijk op p. 98-99 en Jeroen Buve in zijn boek Contra Turrim Geert Grote en de Kredietcrisis op p. 83 en verwijst naar het volgende verslag Alles zit aan elkaar vast van Rengers & Schoorl in de Volkskrant 10 oktober 2008:
Hij is de spin in het web van beleggingen, van torenhoge winsten, van verliezen tot op de bodem. De beurshandelaar is geen marktkoopman meer, geen bluffer en geen vechter, maar een slimme jongen die fris moet blijven....
Hij ziet ze overal in de dealingrooms, de quants. Quant is de uit Amerika overgewaaide bijnaam van Quantative Analyst – kwantitatief analist. Cijferbeest.
Het zijn jonge gasten in gebleekte T-shirts, met Mars-wikkels en blikjes cola light om zich heen. Nerds zijn het, al heten ze quants. Ze komen overal vandaan, uit India of Australië, en ze komen bijna altijd uit de bètahoek. Ze promoveerden cum laude in theoretische natuurkunde, sterrenkunde of chemie.
Ja, hij is dus filosofischer geworden, door al deze ellende. Hij houdt zich vast aan waar hij zich aan vast kan houden. Hij maakt geen meubels, wil hij maar zeggen. Wat hij maakt, kan hij niet eens grijpen. Hij verleent een dienst, geeft een stukje rendement aan de mensen, de bedrijven.
Of Petrus bij de hemelpoort zal zeggen:
loop jij maar door – hij betwijfelt het. Hij verdient al jaren goed zijn brood, maar of de maatschappij er iets aan heeft. Of zijn gezin. Of de school van zijn kinderen. Nooit gedacht dat dit soort gedachten hem zouden overvallen.

De geniale filosofische visie van Jeroen Buve, namelijk het balansmechanisme van de metafysica maakt het mogelijk het machtsevenwicht in de wereld te herstellen. Volgens Émile Durkheim hangt de oplossing van onze problemen met sociale cohesie en zinsbegoocheling samen. De oplossing ligt eerder in de omgeving waar we deel van uitmaken dan in ons brein. Omgekeerd door onszelf te begrijpen, het Ken uzelve leren we onze wereld, het universum beter te begrijpen.

Onze intuïtie maakt het mogelijk de kloof tussen hebben we De Hele Olifant in Beeld van Amanda Gefter, Trudy Dehue en Marja de Vries met de olifantspaadjes van onze carrièrepolici te overbruggen.

De cybernetica (systeemtheorie) toont een sluitstuk van de puzzel. Omgekeerd kan worden gesteld dat in de loop der millennia op basis van de systeemleer onbewust, intuïtief vele interpretaties zijn ontstaan, die hetzelfde beogen namelijk een stabiele maatschappij. De kernvraag blijft echter nog steeds waartoe zijn we op aarde, waar streven we naar? De wil bestuurt de regelkring. Een lossere moraal, met name het wij/zij denken brengt grotere fluctuaties, de onbalans in de maatschappij teweeg. Het ‘en-en’ denken creëert stabiliteit, het ‘of-of’ denken vergroot de kloof.

Gelukkig zijn er wetenschappers zoals Vanheeswijck Guido en H.W. de Knijff, die op het werk van de interdisciplinaire wetenschapper C.A. van Peursen voortborduren. De ongrijpbare patronen, schakelnetwerken van Prof. van Peursen correleren met de spiegelneuronen van Marco Iacoboni.
Met behulp van de systeemtheorie wordt de verbinding tussen de aardse en de hemelse werkelijkheid in beeld gebracht. De cybernetica laat zien hoe
integratie en desintegratie met elkaar samenhangen. Karma is niet het onontkoombare lot, het zijn nog altijd mensen die besluiten om de ‘trekker’ (trekkermechanisme) over te halen. Anderzijds kunnen door gerichte feedforward van de bestuurders (sociale -, diplomatieke - en lobbynetwerken) grote schommelingen worden vermeden.
Om onze waarneming, leergedrag, opmerkzaamheid, logisch redeneren, herinneren, dromen te verklaren vergelijkt Prof. van Peursen in zijn boek Cultuur in stroomversnelling uit 1975 de werking van de hersenprocessen met het zogenaamde ‘trekkermechanisme’.

Het 5D-concept houdt rekening met het spiegelbeeld, de keerzijde van de medaille. Het geheel is tegelijkertijd een deel van een ander geheel. Het 5D-concept maakt van het open systeemdenken gebruik dat alles met elkaar samenhangt en elkaar beïnvloedt. Het geheel is meer dan de som der delen.

Het continuüm van onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam van de humanistische psychologie Maslow laat zien hoe vaardigheden kunnen worden geoefend. Het gaat er eerst om bewust te worden waarvan je je niet bewust bent. De opgebouwde conditioneringen, karmische formaties (als de restanten van alles wat we gedacht, gevoeld, gezien en gedaan hebben) moeten eerst worden herkend. Integratie vindt plaats wanneer op- en ontlading catharsis gelijkmatig gebeurt.

G. Barborka Het Goddelijke plan menswording en evolutie Deel 1
Hoofdstuk VII DE LEER VAN DE SFEREN (p. 297):
In de symboliek is het centrale punt
Jivātma (het 7e beginsel), en dus Avalokitesvara, het Kwan-Shai-yin de geopenbaarde “Stem” (of Logos), het kiempunt van de gemanifesteerde activiteit; derhalve in de terminologie van de Christen Kabbalisten, “de Zoon van de Vader en Moeder”, en overeenkomstig de onze – “het Zelf gemanifesteerd in het Zelf” Yih-sin de “ene vorm van bestaan”, het kind van Dharmakaya (de universeel verspreide Essentie), zowel mannelijk als vrouwelijk. Parabrahm of “Adi-Buddha”, dat door dit kiempunt naar buiten werkt als een actieve kracht, reageert vanuit de omtrek naar binnen als de Opperste maar latente Potentie. De dubbele driehoeken symboliseren het Grote Passieve en het Grote Actieve; het mannelijke en het vrouwelijke; Purusha en Prakriti**. Iedere driehoek is een Drieëenheid, omdat hij een drievoudig aspect voorstelt. De witte vertegenwoordigt in zijn rechte lijnen: Jnana – (Kennis); Jnata – (de Kenner); en Jneya– (dat wat gekend wordt). De zwarte – vorm, kleur en substantie, alsmede de scheppende, onderhoudende en vernietigende krachten, en [deze] staan in wisselwerking met elkaar, enz., enz. (Brieven van de Meesters van A. P. Sinnett). (Fr. 373-374 - p. 384).

Hirsch Ballin Tegen de stroom Over mensen en ideeën die hoop geven in benarde tijden (recensie Stephan Sanders de Volkskrant 4 juni 2016 bijlage Sir Edmund p. 21):
Ernst Hirsch Ballin beschrijft zijn morele voorbeelden, onder wie Anton de Kom.
Interessante inspiratiebron
Een van de morele voorbeelden die Hirsch Ballin bespreekt is Anton de Kom (1898-1945) de Surinaamse schrijver en politieke activist, die zich in Paramaribo keerde tegen de heersende raciale ongelijkheid, waarna hij, eenmaal verbannen naar Nederland, zich als sympathisant van de communistische partij aansloot bij het verzet. Juist de Kom is een interessante inspiratiebron, omdat hij in het koloniale Suriname voordurend 'hatelijk onbegrip' tegenkomt uit de hoek van de katholieke geestelijkheid. Hirsch Ballin wordt getroffen door De Koms vermogen telkens weer de menselijke waardigheid te zien, en aan die waardeoriëntatie vast te houden, ook in moeizame omstandigheden. Anton de Kom 'liet iets zien van een echte universaliteit die de regionale en culturele verschillen niet ontkent.'

De grote collectieve ziekmaker van deze tijd is werkstress, psycho sociale arbeidsbelasting. Bij het toenemen van spanningen (stress en angst) in de wereld wordt aan risicobeheersing (stress management) en de mate van maakbaarheid van een wereldwijde samenleving meer aandacht besteed. Maar om spanningen te verminderen heeft de evolutie de mens gelukkig ook van de eigenschappen geweten, zelfbeheersing (innerlijke harmonie leidt tot uiterlijke harmonie), mededogen en empathie voorzien.
Moet je bijna dood zijn geweest om die levenslessen te leren? Nee, meent Van Lommel, die zelf nooit een bijna-doodervaring heeft gehad. Zelf heeft hij dankzij zijn onderzoek zoveel waardevolle lessen geleerd, dat hij in 1992 zijn carrière als cardioloog heeft beëindigd om zich volledig te kunnen wijden aan verder onderzoek en nieuwe publicaties en lezingen over dit onderwerp. ‘Door ermee bezig te zijn en ervoor open te staan, is mijn leven veranderd’, zegt Van Lommel. ‘Ik zie nu in dat alles voortkomt uit bewustzijn. Ik begrijp beter dat je je eigen realiteit creëert op basis van het bewustzijn dat je hebt en de intentie van waaruit je leeft. Ik begrijp dat bewustzijn de basis is van leven, en dat het in het leven vooral gaat om compassie, empathie en liefde.’
Christian Keysers laat ons in Het empathische brein aan de hand van levendige en persoonlijke beschrijvingen van experimenten zien waarom we niet alleen individuen zijn, maar vooral ook sociale wezens.

De twee gezichten van de Winterspelen: meedogenloos en menselijk (Willem Vissers de Volkskrant 21 februari 2022 Sport p. 12):
De mooiste uitspraak van de Olympische Spelen was toch die van de afscheid nemende grootvorst van het schaatsen, Sven Kramer, na zijn lauwe optreden tijdens de massastart. Hij vatte zijn loopbaan samen in één zin: ‘
Ik was meedogenloos, nu waren ze meedogenloos voor mij.’ Dat is het wezen van topsport, naar het schijnt. Eten en gegeten worden.
Onvergetelijk blijft het afstaan door Brittany Bowe van haar startbewijs op de 500 meter aan Erin Jackson, die
faalde tijdens de kwalificaties maar nuchter beschouwd meer kans had in Beijing. Jackson won daarop schaatsgoud op de 500 meter, als eerste donkere atlete. De beloning voor Bowe was eeuwige roem, alsmede brons op de 1000 meter. In bepaald opzicht vond ik dat de mooiste medaille van allemaal, als bewijs dat in de topsport ook plaats is voor mensen die niet meedogenloos zijn.

In het boek ANALOGIE De kern van ons denken van Douglas Hofstadter en Emmanuel Sander vullen categorisering en analogisering, de twéé kanten van één medaille, elkaar aan als de wortels van het denken (p.31). De De ordening in het universum is op de universele zevenvoudigheid, de zeven wijsheidssleutels gebaseerd. Deze categorie van zevenvoudigheid kan wel met het elektromagnetische spectrum worden vergeleken, maar is niet analoog aan de trillingen in het universum. Het geeft geen verklaring voor de onzichtbareen ongemanifesteerde levenskracht ('donkere energie'), die aan het spectrum ’Roodverschuiving en Blauwverschuiving’ (Dopplereffect) of tussen 'Aether en Ether' ten grondslag ligt. Het gaat om alle kanten van het spectrum, de kwintessens, de eenheid.

Debat over verplichte rekenmethode onderstreept vooral de noodzaak van een nieuw pensioenstelsel (Else Bos de Volkskrant 30 juni 2022 p. 28):
Tegenover de beloften die pensioenfondsen doen aan hun deelnemers, staat nu één gezamenlijke pot met beleggingen. Dit leidt tot debat
wie welk deel van de pot krijgt. Het nieuwe pensioenstelsel maakt hier een einde aan, betoogt DNB-toezichtdirecteur Else Bos.
Terugkomend op de vraag van Kalshoven: de
wettelijke rekenmethode voor de dekkingsgraad op basis van de risicovrije rente is een onlosmakelijk onderdeel van het huidige stelsel, dat uitgaat van pensioenbeloftes. In het nieuwe pensioenstelsel, zonder pensioenbeloftes, is deze rekenmethode niet langer relevant.

Nederland staat scheef (Koen Haegens De Groene Amsterdammer 30 juni 2022 p. 9):
Inmiddels begin ik iets heel anders te vermoeden. Aanleiding is het
nieuwste feestje dat welvarend Nederland te wachten staat: de financiering van de kinderopvang. Op dit moment krijgen de minstverdienende ouders 96 procent vergoed, de hoogste inkomens 33 procent. De regering wil die compensatie verhogen naar 95 procent voor iedereen. Kosten: jaarlijks twee miljard euro.
Wie wil voorkomen dat de kinderopvang de volgende
traktatie voor de rijken wordt, moet anders denken. De kloven die Nederland splijten, laten zich niet langer dempen met een zak geld. De economie is toe aan nieuwe spelregels. Het door PvdA, SP en GroenLinks bepleite verbod op winstuitkeringen zal niets uithalen tegen het private-equity-verdienmodel van opkopen en doorverkopen. De door de Utrechtse wetenschappers voorgestelde maximumprijs zou wel helpen. Maar eigenlijk is het tijd voor die ene, veel principiëlere vraag: wat hebben bedrijven die naar winst streven überhaupt te zoeken in een sector die drijft op belastinggeld?

Profiel: Martin Heidegger
De onttroonde koning van het denken (Koen Haegens De Groene Amsterdammer 30 juni 2022):
In die vorige jaren twintig bereikte Martin Heidegger een filosofische-popsterstatus. Honderd jaar later dringt de vraag zich op of hij het zijn, de tijd en de heerschappij van de techniek beter doorzag dan ieder ander – of toch eerder een geradicaliseerde mansplainer was.
Zeker, de
naoorlogse Heidegger is ook de man die boeiende gedachten formuleert over het wezen van de moderne techniek. In 1953 geeft hij zijn fameuze lezing in Beieren. Techniek is niet iets neutraals dat we ongestraft kunnen inzetten om onze doelen te bereiken, betoogt hij voor een publiek van vooral kunstenaars. Het doet iets met ons. Mensen zijn steeds minder in staat in verwondering te kijken naar de rivieren, bergen, bossen om zich heen. Hun blik wordt instrumenteel. De natuur transformeert in voorraad – ijzererts, brandhout – wachtend om ontgonnen te worden. Deze logica noemt Heidegger het ‘gestel’. ‘De waterkrachtcentrale is niet in de rivier de Rijn gebouwd zoals de oude houten brug die al eeuwenlang de ene oever met de andere verbindt’, schrijft hij. ‘Het is eerder zo dat de rivier tot krachtcentrale is verbouwd.’

FOLLOW-UP: What is the 'zero-point energy' (or 'vacuum energy') in quantum physics? Is it really possible that we could harness this energy?

Ervin Laszlo ondersteunt met zijn team het akasha-paradigma. Wel plaatst H.P. Blavatsky bij de etherische kracht de kanttekening: 'Voor de volledige ontdekking is het enige duizenden jaren te vroeg – of zullen we zeggen honderdduizend?'

Entropie wordt in de tweede wet van de thermodynamica behandeld, maar kan niet los worden gezien van het begrip negentropy dat door Erwin Schrödinger in zijn boek What Is Life? voor het eerst is geïntroduceerd. De onderliggende oorzaken van de financieel economische crisis hangen samen met een absolute en eeuwige wet, de law of one Zaaien en Oogsten (KARMA).

De strijd tussen de twee bekeringsgodsdiensten is op de Geestkunde en de Natuurkunde gebaseerd, met als keerzijde van de medaille, het godsdienstfundamentalisme en marktfundamentalisme. De Éne werkelijkheid heeft betrekking op de dynamische wederkerigheid (Reciprociteit), de relatie tussen 'Wat en Hoe' en 'Hoe en Wat' , 'Geest en Lichaam', Zo binnen, zo buiten en Zo boven, zo beneden van alles met alles. De schakel tussen 'Geestkunde en Natuurkunde' en 'Bewustzijn en Zelfbewustzijn', de Zielkunde, het Reflexief Bewustzijn kan met behulp van de lemniscaat, de Eeuwige wederkeer tot uitdrukking worden gebracht. Om de éne werkelijkheid te duiden maakt Ken Wilber van het "Wilber-Combs-rooster" gebruik. Volgens de telling van Pythagoras creëert de integratie van Vier Domeinen het Vijfde Domein, het Ether-paradigma.

Nieuw bedevaartsleven in Dokkum (Roderick zoekt licht 28 augustus 2021 NPO2):
Op Stille Zaterdag ontdekt Roderick Vonhögen hoe een martelaar uit de achtste eeuw en een kandidaat-heilige uit ons recente verleden in Dokkum hun sporen hebben nagelaten: de heilige Bonifatius en de zalige Titus Brandsma. Beiden kwamen door geweld om het leven: Bonifatius met een bijl en Titus Brandsma in concentratiekamp Dachau. Lukt het Dokkum om de nagedachtenis aan hun
leven en sterven nieuw leven in te blazen?
Op de vraag van Roderick wat is de boodschap van Bonifatius voor onze wereld van nu, citeert Kees Bangma (na ca. 20 minuten) 2 Korinthiërs 3 vers 17: De Heere nu is de Geest; en waar de Geest des Heeren is, aldaar is vrijheid.

De in de kosmos verborgen repeterende patronen zijn al door Vyâsadeva in zijn boek Bhagavad Gita onderkend en door misschien wel een van de grootste radicale vernieuwers H.P. Blavatsky in een nieuw perspectief geplaatst. De intuïtieve kennis van de verborgen krachten, de herhalende patronen in de natuur worden in het oeuvre van Ervin Laszlo en van Wim van den Dungen opnieuw tot uitdrukking gebracht.
Ervin Laszlo & Anthony Peak laten in hun boek
Onsterfelijke geest wetenschap en de continuïteit van bewustzijn buiten de hersenen zien dat door te bewijzen dat bewustzijn aan de basis van de kosmos ligt en bovendien onsterfelijk is in de diepere, niet gematerialiseerde sfeer, dat het doel van het bewustzijn is om zich te manifesteren in levende wezens om op deze wijze voortdurend te evolueren.
* Onderzoekt bevindingen over het voortbestaan van bewustzijn buiten het leven om, met inbegrip van bijna-doodervaringen, communicatie na de dood en reïncarnatie.
* Legt uit hoe dit juist correleert met de allerlaatste natuurkundige theorieën over superstrengen, informatievelden en energiematrices.
* Onthult hoe bewustzijn zich in levende wezens manifesteert om haar evolutie voort te zetten.

Mike Boddé componeerde het stuk Wu wei, na 40 minuten beschrijft Mike Boddé in de uitzending (Paul Witteman 10 januari 2021) dit fenomeen namelijk ledigheid, het niet-handelen.

De crux van 'Welzijn en Welvaart' is hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrière politici gebakken lucht verkopen of met andere woorden "na ons de zondvloed!" beleid verkopen?

Een mens komt tot betere prestaties wanneer met de evolutionaire kringloop wordt meebewogen. De toekomst ligt in het verleden besloten (Zaaien en Oogsten). Wanneer je haat zaait zul je geen oogsten. De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. conjunctuurbeweging, Kondratiev-cyclus, biogeochemische cyclus, epigenetica, neer - en opwaartse causatie, op en - neergaande boog). Alles wat gebeurt, is altijd historisch. De geschiedschrijving (Akasha-kronieken) legt de macro evolutie vast. In elke cel van ons lichaam, en dat van andere levende wezens, bevindt zich een geweldig rijk archief. Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel, het universele mechanisme steeds opnieuw wordt uitgevonden? Door met het universele mechanisme geen rekening te houden regisseert Nederland zijn eigen falen.

G. Barborka geeft in zijn boek Het Goddelijke plan - Menswording en Evolutie op pagina 596,597 een lijst van met Akasha gelijkwaardige termen:
Universele denkvermogen, Fohat en de Drie Logoi.
610: In deze vroegste drieëenheid zijn dus Chaos (of veeleer Chaino), Chaia en Eros (Chaos, Gaea, Eros) gelijk in betekenis aan Parabrahman (De éne werkelijkheid), Mûlaprakriti (p. 602: Voor – kosmische – wortel – substantie) en Fohat (p. 607). Zij vertegenwoordigen dus die stadia van een heelal, die aan de openbaring ervan vooraf gaan. Nieuwe varianten zijn de
implicieteen expliciete, manifeste werkelijkheid (David Bohm), eonenhypothese (Gerrit Teule), morfogenetische velden, morfische velden (Rupert Sheldrake).

Volgens Puthoff bestaan ruimte en tijd niet op het niveau van het Akasha-veld. Het Akasha-veld is als het ware het centrum van het bewustzijn, een fictief punt tussen ‘golven en deeltjes’. Het onzekerheidsprincipe geeft al aan dat de elementaire bouwstenen van de materie zich als deeltjes, dan weer als golven en soms als beide tegelijk gedragen. Het bewustzijn is niet het eindresultaat van de biologische evolutie. De éne werkelijkheid is juist het tegendeel. Het kosmische domein, het Akasha-veld vormt de grondslag van de stoffelijke wereld.

Volgens het onderzoeksrapport 'E i V' hebben mystici in het algemeen beter begrepen dan politici, hoe de wereld, de éne werkelijkheid van het leven echt in elkaar zit. Coincidentia oppositorum’, unus mundus vormt de grondslag van de evolutionaire kringloop. Harry Mulisch verwijst in het boekenweekgeschenk 2000 (p. 17) naar ‘coincidentia oppositorum’ en de mysticus Nicolaus Cusanus.

Het eeuwige complementaire principe Yin en Yang (Tao) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese', de wederkerigheid tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het 'Goede - Ware - Schone' symboliseert de evolutionaire kringloop.

In een introductie leg ik graag aan de hand van Ockhams scheermes en onderstaande stelling mijn ideeën aan u voor. Het Op zoek naar evenwicht van Peter Giesen (Volkskrant 1 augustus 2020 Opinie p. 19) impliceert dat we de Allegorie van de grot van Plato, de allegorie van de Ark van Noach en het Ken uzelve beter leren begrijpen. De geschiedenis leert dat dieren worden gebruikt om onze emoties te verklaren. De in de ark opgesloten dieren zijn de menselijke hartstochten. Echter niet alleen in het verleden, maar nu ook nog steeds, bijvoorbeeld Roos van der Lint De Groene Amsterdammer 19 juli 2018 p. 32-35: 'Dilemma’s in de dierentuin Levende monumenten of ambassadeurs van de soort?' en Joris Luyendijk in zijn boek Dit kan niet waar zijn Hoofdstuk 12 Waanbankiers en koele kikkers (zie p. 64, 65, 174).

Stelling: Is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Aan de hand van het geweten laten zich herhalende patronen in de geschiedenis wel degelijk verifiëren. De herhalende patronen, de universele patronen, het universele mechanisme ligt vast. Het is zoals het is (antropisch principe), daar kan de wetenschap weinig aan veranderen.

Je kunt de waarheid niet verkondigen (Maurits Chabot Volkskrant 22 augustus 2020 Opinie p. 27):
Freek de Jonge (75) veranderde van mening over de
waarde en waarheid van zijn kunstenaarschap.
Nieuwe standpunt
‘Waarheid is relatief en diffuus, het idee dat iets onomstotelijk waar is kan overboord en ‘het absolute’ bestaat niet. Mensen als Trump zeggen tegen serieuze journalisten dat ze domme vragen stellen omdat ze alleen nepnieuws volgen. Instituten en principes worden ondermijnd en de verwarring is groot. Dat leidt tot polarisatie: het moment waarop niet meer begrepen wordt wat het misverstand is. Voor mij persoonlijk bleek het idee dat je de waarheid kunt verkondigen onwaar. Ik dacht dat de boodschap die ik met mijn werk uitdroeg groot, goed en belangrijk was, maar dat viel wel mee. De hoogmoed is niet voor de val gekomen, maar die heb ik wel losgelaten. Het ergste is nog dat de waarheid niks oplost. Misschien verloochen ik mijn verleden wanneer ik stel dat niets waar is; mijn boodschap was
jeugdige overmoed, op zijn zachtst gezegd. Maar hoe zou de wereld eruitzien zonder jeugdige overmoed?’

Thinking Aloud: Blavatsky on Evolution (Anna Lemkow "Humanity, Environment, and Spirit." Quest 97. 2 (Spring 2009): 72-73.
Blavatsky saw evolution as the universal process by which all things are produced, undergo change, grow, and develop. To suggest its nature, she used a few familiar illustrations. When a seed, a minute particle hardly distinguishable from any other kind of seed, is planted, it eventuates, through stages of development, in a fully grown tree or plant with flowers and fruit unique to its kind. Again, a fertilized ovum in the womb passes through many embryonic stages until a fully formed human infant is produced, and the infant in turn develops into an adult. This, too, is a kind of evolution — a human being has evolved from a germ.
Anna F. Lemkow was born in Saratov, Russia, the city where HPB received her childhood education. Raised in western Canada, Anna moved to New York when she began work for the United Nations in the field of economic and social development. A long-time Theosophist and speaker at the Parliament of World Religions in 1993, Anna still resides in New York. This article is adapted from her book, The Wholeness Principle: Dynamics of Unity within Science, Religion, and Society
Theosophy and Science
The motto of the Theosophical Society is "There is no Religion higher than Truth". This is a sentiment to which a scientist can equally well subscribe. Indeed the theosophist and the scientist are both engaged in a search for Truth. However the scientist seeks for truth at the physical level whereas the theosophist is concerned more specifically with spirituality and therefore seeks for all embracing Truth at a deeper level, as taught by the religious mystics throughout the ages and sometimes expressed as the Ancient Wisdom. The scientific and mystical modes of search are complementary rather than antagonistic. Physicist Fritjof Capra has said that science does not need mysticism and mysticism does not need science but we humans need both. Yet many scientists, perhaps even the majority, do not see the need for any deeper truth than that which can be obtained by objective scientific procedures. Others wish to have some involvement with religion but are discouraged by fundamentalist religious teachings that are inconsistent with well established scientific knowledge. Nevertheless many of the greatest physicists, for example Newton, Einstein, Schrödinger, Pauli and Bohm, have seen the need for deeper spiritual understanding as taught by the great religious teachers and mystics of all ages.

De supersymmetrie in het universum wordt door het 'Godsdeeltje en Higgsdeeltje' doorbroken. Anna Lemkow toont in haar boek Het Heelheidprincipe de 'Hoofdroute' (diagram op blz. 145), van 'Boven naar Beneden' de verbinding (religare) tussen elementaire deeltjes en biosfeer, de Axis Mundi tussen Aarde en Hemel, de Complementariteit. In het oude India was het geslachtsdeel, de fallus, Liṅga (Sanskriet), de Staf van Hermes het symbool van abstracte schepping, namelijk vruchtbaarheid. Hoe met het ontbrekende puzzelstukje, in verbinding te komen was in de Bhagavad Gita al bekend. De inzichten van Rutger Bregman, Samuel Lee, Mathijs Bouman, Damiaan Denys en Stephen Sanders vullen elkaar aan, zijn interdisciplinair.

Teilhard de Chardin dacht dat het doel van de menselijke evolutie wat hij noemde het ‘omegapunt’ zou zijn, een kosmisch bewustzijn van Eenheid dat rekening hield met alle verscheidenheid.

Pierre Teilhard de Chardin (1881-1955) herdenking van zijn 50ste sterfdag (dr. Alexander Loichinger1 GAMMA voorjaar 2008 p. 22):
1) Dit artikel is overgenomen uit het tijdschrift van de Katholisch-Theologische Fakultät van de universiteit Münster Theologische Revue, jrg. 101 nr. 2, 2005 (vertaling: Henk Hogeboom v.B.) Het verscheen eerder in GAMMA, jrg. 12 nr. 5 (oktober 2005) - p. 4,5
De emergente natuurkundige zelforganisatie
Vooral in zijn meeste bekende en meest gelezen werk Het verschijnsel mens, dat hij rond 1940 in Peking schreef, probeert Teilhard de voortdurende werkzaamheid van God in het verloop van de universele evolutie aan te tonen, respectievelijk in elk geval als een reële denk- en duidingsmogelijkheid te demonstreren.18 De kern van zijn gedachten hieromtrent blijkt met name ook onder de voorwaarden van de huidige natuurwetenschap heel mooi te kloppen. Deze ziet de universele evolutie als een veelomvattend emergent proces van zelforganisatie - dit laatste begrepen als verzamelwoord voor het gedrag van dynamisch-open systemen, die in detail met behulp van de kwantumfysica, chaostheorie en thermodynamica kunnen worden beschreven.19
18) Th. de Chardin, Der Mensch im Kosmos, Мunchen 1982. (Ned. Het verschijnsel mens, uitg. Het Spectrum 1965)
22:
De rehabilitatie van Teilhard
Daar staat tegenover dat de generaal-overste van de jezuïeten, Pedro Arrupe, Teilhard voor het eerst nadrukkelijk in bescherming neemt. Los van mogelijke kritiek op onderdelen vestigt Arrupe zijn blik exact op de ware verdienste van Teilhard, die erin bestaat dat hij de diepe kloof tussen het evolutieve wereldbeeld, het menselijk leven en God overbrugt. Met dat doel, aldus Arrupe, heeft Teilhard zijn "gedachtebouwsel bekroond met een spirituele leer, waarin de persoon van Christus niet slechts in het centrum van het leven van iedere christen staat, maar in het centrum van de evolutie van de wereld, zoals St. Paulus aangaf toen hij over Christus sprak 'waarin alle dingen hun bestand hebben' 7 (Kolossenzen 1:17) Het is thans niet meer de tijd om nog langer enig voorbehoud te maken tegenover Teilhard. Zijn denken heeft allang breed ingang gevonden in de theologie van de Kerk. En nadrukkelijk wijst kardinaal Ratzinger er in zijn commentaar op de pastorale constitutie op, dat daarin het gedachtegoed van Teilhard rechtstreeks is overgenomen. 8 Vooral is het echter niemand minder dan paus Johannes Paulus II, die de keuze van Teilhard voor een evolutieve theologie bevestigt. Vastbesloten wijst de paus alle valse pogingen tot dichotomisering en immunisering, zoals deze thans nog steeds in brede kringen voorkomen, van de hand. Volgens deze hebben de exacte natuurwetenschappen betrekking op de uiterlijke, fysieke wereld van de materie.[...] De hermeneutische i geesteswetenschappen daarentegen houden zich bezig met de innerlijke, geestelijk-psychische wereld van de mens, met zijn subjectieve beleving, zijn geschiedenis, zijn cultuur, wetenschap en kunst.
i)
hermeneutica= de kunst van het uitleggen; hermeneutisch = verklarend)
22,23:
De pijl van de evolutie fungeert dan ook bij Teilhard als een soort heuristisch principe, vergelijkbaar met het antropisch principe in de discussie van onze tijd.28 Want het valt als we achterom kijken in elk geval wel op, dat de evolutie via veel experimenteren en ook mislukkingen haast doelbewust van het materiële via het geestelijke voortschrijdt in de richting van het personale.
28) B. Carter, Large Number Coincidences and the
Anthropic Principle in Cosmology, in: M.S. Longair (ed.), Confrontation of Cosmological Theories with Observational Data. IAU Symposium Nr. 63, Dordrecht 1974, 291-298. J. Barrow, F. Tipler, The Anthropic Cosmological Principle, Oхfоrd 1986. J. Gribbin, M. Rees, Ein Universum nach Maß. Bedingungen unserer Existenz, Frankfurt 1994.

De gestage teloorgang van de christen-democratie is een gevolg van, dat zowel de programma's van CDA als van PvdA de afgelopen decennia naar rechts zijn opgeschoven. De paradox is dat Patric van Schie van de VVD beweert dat het neoliberalisme een links spookbeeld is. Al is met name het eenzijdige gezichtspunt van de darwinist Ronald Plasterk verantwoordelijk voor de bestuurlijke chaos, die is ontstaan. Ronald Plasterk kiest voor platland, die Cees Dekker c.s. juist beogen te voorkomen.

Zowel Steven Pont als Julien Althuisius tonen de in het universum verborgen complementaire polariteit 'these, antithese en synthese' . Door de interacties ('these + antithese') tussen de 'alfa- en de bètawereld' kan synthese ontstaan. De gammawetenschap is als het ware de schakel tussen de alfa- en bèta-wetenschappen.

Om op gene zijde, de verborgen 5e dimensie grip te krijgen biedt de discussie tussen Ruud van Wees over zijn publicatie De ecologische crisis en de materialistische geestverduistering in wetenschap en maatschappij en Wim Rietkerk in het tijdschrift Civis Mundi een goed houvast.

Wilma de Rek stelt dat 'Erkenning is de brandstof van menselijk geluk' ( Volkskrant 21 augustus 2020 p. 2). Wat betreft het laatste project dat ik als projectleider heb uitgevoerd vertelde ik hoofd Management Development dat ik het basisontwerp van de informatie analist had herschreven en dit had tot gevolg dat het informatie systeem voor de helft van het budget is gerealiseerd. In plaats dat ik van mijn chef erkenning kreeg voor het succesvol afronden van dit project werd ik ontslagen.

Jan Derksen beoogt de blinde vlek, het probleem van het ego te verklaren, de strijdvraag tussen Sybren Kooistra en Max Pam (Volkskrant 19 augustus 2020 p. 25), die Olaf Tempelman in Iets in Marakech (Volkskrant 17 augustus 2020 p. V2-5) en Michiel Kruijt in Door het stof (Volkskrant 19 augustus 2020 p. V2-6) aan de orde stellen. Eén achteruit, twee vooruit van Dirk Bezemer (De Groene Amsterdammer 20 augustus 2020) is analoog aan de Echternach processie Twee stappen vooruit, een achteruit.

De evolutionaire kringloop redblueblackred%elementaire bron is nog springlevend. Het Alpha point (chaospunt, bron, eonenhypothese) is nog lang niet uitgewerkt. De toekomst wordt beter wanneer we in het leven zelf schonere energie leveren. Wanneer je haat zaait zul je geen liefde oogsten. In essentie gaat de column Verhuizen (Max Pam de Volkskrant 26 februari 2020) over de Farizeër en de Tollenaar, Lukas 18: 14 en Mattheüs 25: 29.

Steven Pont en Julien Althuisius belichten de supersymmetrie in het universum vanuit de geestkunde, terwijl Joris Luyendijk in zijn boek Dit kan niet waar zijn de Eeuwige wederkeer van Friedrich Nietzsche 'Er is niets nieuws onder de zon' laat zien.
Hoofdstuk 12 Waanbankiers en koele kikkers (p. 174):
'De
Gekko's van deze wereld zijn mensen die volstrekt niet om kunnen gaan met het gegeven dat ze sterfelijk zijn. Het is het spel voor ze, de energie. Voortgestuwd worden door te spelen, telkens opnieuw...'

Ronald Plasterk zit niet in de evolutionaire kringloop flow, maar in de loop van het Pontius Pilatus-syndroom gevangen. Het zal duidelijk zijn dat Ronald Plasterk van Thermodynamica weinig heeft begrepen.

Afhankelijk van het gezichtspunt kun je spreken over numen, memen, mind stuff, Weltstoff of nomen. De vraag is of dit punt voor de éne werkelijheid echt relevant is. De éne werkelijkheid is dat het universum in het menselijke bewustzijn wordt weerspiegeld. De éne werkelijkheid, de de ware spiegels van de eeuwige wijsheid’ vormen een samenhangend symmetrisch geheel. De mens als middelpunt tussen microkosmos en macrokosmos, binnenwereld en buitenwereld, op het snijpunt tussen verleden en toekomst. De éne werkelijkheid maakt het mogelijk het verschijnsel mens te verklaren.

Ali Ritsema Mysteriescholen
Op de derde graad van inwijding wordt gezinspeeld (zowel in Egypte als in India) als de kandidaat gebracht wordt in de zaal die ‘de poorten des doods’ heet. In de Christelijke traditie kennen we het boek van Job, dat bij uitstek het gedicht der inwijding genoemd wordt. Het gaat om de dood, d.w.z. om het overwinnen van de persoonlijkheid en de geestelijke verrijzenis – opstanding uit de dood – van de neofiet tijdens zijn beproevingen en een zogenaamde ‘nieuwe geboorte’ bij de opstanding.

De interviews van Fokke Obbema over de zin van het leven hebben op hoe richten we onze levenskracht betrekking. Voor een rechtvaardige en duurzame samenleving is het belangrijk de mens centraal te plaatsen. De uitdaging voor de 21ste eeuw is om in de micro-economie de balans tussen kapitaal en arbeid en de vierde productiefactor creatief ondernemerschap weer de plaats te geven die het verdient. Voor een macro-econoom valt daarmee weinig eer te behalen. De zin van het leven is onlosmakelijk met de evolutionaire kringloop verbonden, namelijk hoe staat de homo sapiens in wederkerigheid met elkaar. Voor het neoliberalisme geldt dat niet creatief ondernemerschap maar het creatief boekhouden aan het langste eind trekt. Het neoliberalisme leidt niet alleen onder Amerikaanse burgers, maar ook in Europa tot een diepe verdeeldheid.

Als homo sapiens maken we deel uit van de eeuwige wederkeer, de evolutionaire kringloop. Voor de klanten van de zogenoemde grote vier: de accountantskantoren PwC, KPMG Meijburg & Co, Deloitte en EY geldt 'Strategy & Control', lees Stucture follows Strategy.

Betalen om te sparen komt dichterbij en geld toe op de hypotheek? (Frank van Alphen interviewt Lex Hoogduin Volkskrant 21 augustus 2019 p. 20-21):
Is er een keerpunt in zicht?
Op de korte termijn moeten we rekening blijven houden met een negatieve rente, stelt Hoogduin. Probleem is dat het lastig is voor de ECB om de ingeslagen weg te verlaten. ‘Dat vereist moed’, aldus Hoogduin. ‘Maar ik heb de indruk dat ook de ECB twijfelt en bankiers beginnen openlijk het ECB-beleid te bekritiseren. Als in september de parlementen weer bijeenkomen, zal de negatieve rente zeker een onderwerp worden. Een dreigende negatieve rente kan zorgen voor onrust en ook zijn weerslag hebben op de ECB.’

De afbraak van het huidige pensioenstelsel loopt in de pas met het sinds 1980 geleidelijke macro-economisch wanbeleid om de rente tot onder nul te verlagen. De paradox is, dat de maatregelingen, die zijn genomen om de rente te stabiliseren , dreigen nu de bron te worden van meer instabiliteit. Voor er pleisters worden geplakt is het van belang te weten wie voor dit macro-economisch wanbeleid (Wereldbank, IMF?, bankenlobby) verantwoordelijk is?

Zowel Remco Campert als Dimitri Verhulst beogen in hun verhalen de werkelijkheid van het leven zo dicht mogelijk te benaderen. Beide halen in de Volkskrant 6 juli 2019 Hugo Claus aan, die gewoon zat te liegen over zijn leven. Het Oosten past al heel lang het gezichtspunt van Ylva Poelman (Trouw 9 juli 2021) toe. Nieuwe versies van de Bhagavad Gita verschijnen er nog steeds. Voor auteurs in het Westen is het nog niet zo eenvoudig het klassieke meesterwerk uit India, de Bhagavat Gita te overtreffen.

Kiezen we, verbinden (religare) we ons met de natuurlijke -, de evolutionaire kringloop of de onnatuurlijke kringloop. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen, de sjamanen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen.

Peter de Waard stelt het vrijwillig belasting betalen is volgens Peter Sloterdijk een even mooi ideaal als het basisinkomen: Wie deze maand geen zin heeft om aangifte te doen en een fikse naheffing te krijgen, zou gevrijwaard blijven van de belastingplicht. Korting van pensioenen dreigt (Gijs Herderscheê Volkskrant 16 april 2019 p. 2). De hamvraag is echter waarom de overheid, ten koste van de burger, de belasting voor het grootkapitaal blijft verlagen. Ook veel burgers prefereren een belastingparadijs.
Vervreemding doet zich niet alleen voor bij een politicus als Therry Baudet, maar ook in het hulpverlenings- en strafrechtcircuit.

Claudia Magris laat in zijn boek Momentopname in het bijzonder zien, dat je bij het volwassen worden je onschuld verliest. Dit thema wordt door Lisa Halliday in haar boek Asymmetry, door Eduardo Halfon in zijn boek De Poolse bokser en door Adriaan Van Dis in het boek Zilver Of Het Verlies Van De Onschuld uitgewerkt.

De wetten van ‘Opgaan, Blinken en Verzinken’ vertaalt Blavatsky (Deel III, p. 514) naar de levenscyclus ‘Kindsheid - Aankomende leeftijd – Volwassenheid – Ouderdom’. Maar naast de uiterlijke cyclus bestaat er ook een innerlijke cyclus van 'Verschijnen en Verdwijnen'.
In dit kader is bijzonder interessant het artikel ‘Het mysterie van de dood’ van Ria Hopman in het tijdschrift Urania van Jan 2003. Tot slot stelt zij: Het mysterie van de dood is niets anders dan het mysterie van het bewustzijn dat in staat is transparant te worden voor talloze werelden en niveaus. De dood geeft het leven een speciale zin die het zonder de dood nooit zou krijgen. In het iets ervaren van de hemelsfeer (
Christogenesis) verandert de persoonlijkheid fundamenteel. In de paradox van het leven strekt het menselijk bestaan zich uit tot in de eeuwigheid en is het in de tijdelijkheid. Net zoals de heilige zich tegelijkertijd uitdrukt in de eeuwigheid en in de tijd.

Dichter bij de waarheid is wanneer Donna Zuckerberg zou zeggen: Teksten uit klassieke oudheid worden misbruikt om hedendaagse vrouwenhaat te verdedigen’.

Het boek De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000 van Anton Blok werkt het thema Insider & Outsider uit. Misschien wel een van de grootste radicale vernieuwers is H.P. Blavatsky. Anton Blok behandelt in zijn boek een periode van 500 jaar. Blavatsky beschrijft in haar in 1988 gepubliceerde magnum opus De Geheime Leer een geschiedenis van meer dan 7000 jaar. Blavatsky begint bij Vyasa de auteur van de Bhagavad Gita. De kwintessens, de wederkerigheid in het rapport ‘E i V’ laat zien dat Insider & Outsider - Innerlijke en Uiterlijke wereld (Binnen- en Buitenwereld) namelijk voor elk mens geldt.

J. Krishnamurti Een Wereld In Crisis leven in onzekere tijden
Al in het eerste hoofdstuk zegt Krishnamurti: “De ware betekenis van filosofie is het begrijpen van de waarheid in het dagelijkse leven, in de dagelijkse handelingen, wat hoegenaamd niets van doen heeft met christendom, boeddhisme, hindoeïsme of welke specifieke cultuur ook”. De georganiseerde religies conditioneren het denken van de mens door angst en straf. De psychologen doen dat door middel van beloning. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Onsterfelijk (Marjan Slob Volkskrant 25 maart 2019 p. 19):
Doodgaan is misschien angstig, maar onsterfelijkheid zou pas echt een ramp zijn.
‘Mensen zeggen altijd als er iemand is doodgegaan die ze goed kennen ‘het was zo onwerkelijk’. Maar in feite is het omgekeerd: het is juist ontzettend werkelijk. De rest is allemaal onwerkelijk.
Transhumanisten denken daar heel anders over. Zij fantaseren over onsterfelijkheid – liefst die van henzelf. Een slimme versmelting van mens en techniek moet dat ideaal dichterbij brengen.
Lichamelijke processen zijn in feite algoritmen nietwaar! En die kun je dus (inclusief ‘jouw’ datasets) formaliseren en naar andere hardware overbrengen als de oude hardware – jouw in de versukkeling geraakte lichaam – niet meer te repareren is. In Silicon Valley betonen nogal wat superrijke hyper¬individualisten zich gecharmeerd van dit idee. Zij behoren tot de doelgroep van Calico, een biotechbedrijf dat Google in 2013 oprichtte om technische oplossingen te vinden voor menselijke sterfelijkheid.
Ook spiritueel gesproken zou onsterfelijkheid funest zijn. Simone de Beauvoir maakt dat mooi invoelbaar in haar roman Alle mensen zijn sterfelijk uit 1946. Daarin drinkt een Italiaanse vorst een onsterfelijkheidselixer en komt hij er geleidelijk achter wat een vloek dat is. Zijn (sterfelijke) geliefde bijt hem toe dat niets wat hij doet haar ontroert, omdat er voor hem toch niets op het spel staat. Hij heeft eindeloos veel andere mogelijkheden, waardoor hij in feite nooit kiest. Dat maakt zijn daden betekenisloos.
Ofwel: als je de dood niet onder ogen ziet, leef je pas echt in een virtuele wereld.
Geen plakje werkelijkheid meer te bekennen. Maar misschien is dat wel precies wat ze willen, daar in Silicon Valley.

De symptomen van ressentiment in de maatschappij zeggen iets over het psychosociale klimaat van deze tijd. Draait het niet juist om de discipline moraliteit? De dubbele moraal maakt het lastig om de veelheid van culturen met universele waarden te verbinden. Waarom laten we het gebeuren dat de schijnwereld in het multiculturele Nederland toeneemt?

Er is onvoldoende afstemming tussen de op de lange termijn gerichte feedforward besturing in Brussel en de feedback, de korte termijn politiek in Den Haag. In plaats van te investeren in een duurzame samenleving leven we al jaren boven onze stand.

Het zal duidelijk zijn dat Mark Rutte zijn retorische begaafdheid (foefje) uitstekend weet te benutten.

Het zijn de hovelingen die elke vernieuwing tegenhouden. Het gaat er om de rond management by management ('carrièremanagers') opgetrokken hofcultuur te ontmaskeren. Een hofcultuur, koninkrijkjes ontstaan vaak in bureaucratisch geleide organisaties en zijn het gevolg van managers die gespeend zijn van de vierde productiefactor ondernemerschap. Het zijn de onderonsjes van een kleine politieke elite die de zaak verzieken. De verborgen energiebron (oerstof, Akasa, blauwdruk) in de hemel staat tegenover de blauwdruk (verborgen agenda) van de achterkamertjes politiek op aarde. Of met andere woorden hoe richten wij onze levensenergie?

De medaille met twéé kanten, heeft een keerzijde, de dubbelganger (ferouer, alter-ego, maskerkwadrant). Het maskerkwadrant maakt het weloverwogen eigenbelang, het egoïsme zichtbaar en laat zien dat we in een loop (schizofrenie) terecht kunnen komen wanneer we niet meer met onze spirituele bron zijn verbonden. Helaas laten we ons in de politiek veelal door het maskerkwadrant regeren.

De twee in één betekent dat het onwetende persoonlijke ik, het bv-Ego, zich met het goddelijke bewustzijn - het middelpunt van de ziel - de Christusnatuur verbindt.

Om de kool en geit te sparen zijn er minder geitenpaadjes nodig wanneer bewust voor de Derde Weg van Benjamin Barber wordt gekozen. Het is mogelijk de Derde Weg van Benjamin Barber met behulp van het 5D-concept, een paradigmawisseling weer te geven. Het biedt een kader voor ‘We hebben een nieuwe deal nodig’ van Barbara Ehrenreich, ‘De nieuwe mens stemt mij hoopvol’, de behoefte aan gedragsverandering van Edy Korthals Altes, moderniteit als nieuw beschavingstype van Wim Couwenberg, 21 lessen voor de 21e eeuw van Yuval Noah Harari en Donuteconomie van Kate Raworth.

Stelling: In de macrokosmos draait het om de Neer- en Opgaande boog die in De Geheime Leer uitgebreid ter sprake komt, daarentegen in de microkosmos om de weerspiegeling (weerkaatsing), de Neer - en Opwaartse causatie van Douglas Hofstadter en Amit Goswami. Om de schommelingen op aarde te verklaren wordt ook de term opwaartse en neerwaartse spiraal gebruikt. In de dagelijkse realiteit betekent het dat de invloed van complementaire polariteit een positief of een negatief effect kan hebben en tot de bekende conjunctuurschommelingen leiden. Om grote schommelingen te vermijden is een consequente feedforward besturing gewenst. Het Ken uzelve, het proces van zelf-transformatie van Vicente Hao Chin en het individuatieproces van Carl Jung dienen daarbij centraal te staan.

De levenscyclus, de levenscyclus van beschavingen, het levenswiel, de levenscirkel van de Eeuwige wederkeer omschrijft de vier punten van het kruis, die achtereenvolgens geboorte, leven, dood en ONSTERFELIJKHEID voorstellen. Onsterfelijkheid heeft op de verborgen 5e Dimensie betrekking. De Bewustzijnsschil is een model om de verborgen 5e Dimensie, de Christogenese van Teilhard de Chardin te duiden. Om het evenwicht, de harmonie tussen Maakbaarheidsgeloof en Zelfvernietigingsdrang te herstellen schiet het zelfreinigend vermogen van de democratie ernstig tekort.

Bas Van Bavel heeft gelijk 'inputmarkten zijn belangrijker dan de outputmarkten', de cybernetica leert carbage in carbage out.
Volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor de secularisatie ‘Zaaien en Oogsten’, is het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer nodig eerst de invoer te veranderen. Het leven bestaat niet alleen uit consumeren, de Stof, maar zoals de wijsheidsboeken ons eerder hebben laten zien ook uit de Geest. Het boek ‘Corpus Hermeticum’ p.203: Het is de weg van kennis die tot zelfkennis, ja tenslotte tot Gnosis leidt, een fundamentele kracht tot levensvernieuwing. ‘Het denken met het hart en het voelen met het hoofd’.
Voor het creëren van een spiritueel ecosysteem is het verleggen, het laten
oplossen van grenzen een eerste voorwaarde.

De obsessie van Bo Tarenskeen voor het kwaad is analoog aan de obsessie van Bert Poolman voor de levende kunstmatige cel. Bert Poolman komt dichter bij de waarheid wanneer hij mystici als onderzoeksobject zou nemen. Hij houdt zich en zijn team met illusies, een schijnwereld bezig daar hij zelf zegt dat hij niet spiritueel is ingesteld en de acceptatie van sterfelijkheid geen troost biedt.

Het probleem is niet dat er te weinig politieke economie is, maar dat de politieke economie een gebrekkig begrip van kapitalisme heeft, zowel van de ontstaansgeschiedenis als van het huidig functioneren ervan. De thema's, die Rogier van Reekum & Willem Schinkel bespreken hebben in het bijzonder op complementaire polariteit, 'these, antithese en synthese' betrekking. Door de interacties ('these + antithese') tussen de 'alfa- en de bètawereld' kan synthese ontstaan. De gammawetenschap is als het ware de schakel tussen de alfa- en bèta-wetenschappen. Om de complexe werkelijkheid te duiden gaat het om de synthese, de status quo van de alfa, bèta en gammawetenschappen, tussen 'these, antithese en synthese', namelijk de unificatietheorie, die ook geldt voor de relaties:
- Verlichtingsbeweging en Antiverlichtingsbeweging
- Klimaatwetenschappers en Climategate
- Machiavellisme en Anti-machiavellisme
- Kapitalistisch en Antikapitalistisch
-
Consumentisme en Anti-consumentisme
- Seksisme en Antiseksisme
- Racisme en Antiracisme
- Liberalisme en Neoliberalisme
- Globalisering en Antiglobalisering
- Pluralisme en Antipluralisme
- Realisme en Anti-realisme
-
Succesvolle risicobeheersing en Mislukking (markt- en overheidsfalen).

In het rapport 'E i V' draait het primair om de wisselwerking (wederkerigheid) tussen het Quartic reciprocity (quadrivium, viersprong) psychologie, sociologie, filosofie en ethiek, die samen een 5Ddenkraam vormen. Deze interdisciplinaire oplossing (de vier pijlers psychologie, sociologie, filosofie en ethiek) in het rapport ‘E i V’ sluit nauw aan bij:
- Pythagoras (
‘bron van harmonie’: meetkunde, rekenkunde, sterrenkunde en muziek),
- Paracelsus (geneeskunst berust op vier pijlers: alchemie, astronomie, filosofie en ethiek),
- Transcendentalisme (religie, cultuur, filosofie en literatuur),
- H.P. Blavatsky (De Geheime Leer: theologie, wetenschap, filosofie en kunst),
- Happiness economics (economie, psychologie, sociologie en gezondheid),
-
'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde en Kunst', de synthese van vier domeinen = Kwintessens = Unificatietheorie.

De crux van het rapport ‘E i V’ zit in de relatie tussen essentie (wezen) en existentie (bestaan), tussen het zondebokmechanisme en het marktmechanisme of met andere woorden tussen heer en slaaf (politicals en professionals) respectievelijk tussen verkoper en koper. De crux, de moraal van het verhaal is en dat was in de Bijbel al bekend, dat het onmogelijk is moral hazard te automatiseren omdat elk individu de lat op een ander niveau legt. Het gaat primair om de mondige burger. De mislukte ICT-projecten bij de overheid spreken voor zich.

De cybernetische regelkring, het cybernetisch model geeft de viervoudige indeling, de bewustzijnsevolutie op aarde weer, terwijl de lemniscaat de zevenvoudige indeling, evolutionaire kringloop in het universum tot uitdrukking brengt.

De 'Bewustzijnsschil', de 5 bij 5 matrixstructuur biedt een nieuw perspectief om de metafysica, de keerzijde van de medaille , de christogenesis van Teilhard de Chardin, Akasha van H.P. Blavatsky, het Akasha-veld van Ervin Laszlo, het Global Brain, de vijf gezichtspunten ‘Sensation, Awareness, Experience, Self-awareness en First-person experience’ van Francis Heylighen te verklaren. Op de microkosmos aarde draait het om het aanmaken van nieuwe hersenpaden (Neurale plasticiteit) van H.P. Blavatsky.

Het bewijzen van het Higgsdeeltje heeft vele miljarden gekost en nu ligt er de uitdaging aan de metafysica, de keerzijde van de medaille, de onderliggende eenheid in verscheidenheid, de diepere samenhang te ontcijferen. Hoe richten we onze levensenergie, de oplossingsrichting, die aan het Higgsdeeltje ten grondslag ligt wordt door de esoterie gratis aangeboden. Anders gezegd de oplossingsrichting, de eenheidsvisie, de ‘E i V’ weerspiegelt het Higgsdeeltje, het Godsdeeltje. Maar wat het Higgsdeeltje is voor de Natuurkunde is het Tibetaanse dodenboek, de Derde weg voor de Geestkunde. Onze levensenergie, het Bodhisattvapad maakt het mogelijk te verenigen dat wat het Higgsdeeltje, de vier bij vier matrix, de symmetrie van het standaardmodel heeft doorbroken.

Metafysische religie (Frank Visser Theosofia april 2001 p. 56):
Hoewel ook hij scherpe kritiek heeft geuit op het oppervlakkige karakter van de materialistische westerse cultuur - die hij met de veelzeggende term
‘platland’ heeft aangeduid - houdt hij tegelijkertijd staande dat er in de cultuurgeschiedenis van de mensheid desondanks sprake is geweest van een gestage maar niet terug te draaien evolutie.
57: Blavatsky bracht in The Secret Doctrine (1888) op overtuigende wijze een alternatief naar voren voor het christelijke creationisme en de darwinistische evolutieleer - in haar dagen de enige twee opties. In haar ogen was de evolutieleer niet fout, zoals de theologen beweerden, maar onvolledig, omdat zij de subjectieve component over het hoofd zag. Hoewel ik niet mijn hand in het vuur wil steken voor alle uitspraken die zij in haar vele geschriften heeft gedaan, komt haar toch de eer toe dat zij voor het eerst in de moderne tijd op grote schaal deze
derde weg heeft geïntroduceerd. De theosofische metafysica is veelomvattend en vertoont talloze raakvlakken met de informatie die Wilber in zijn boeken hierover heeft gegeven.

Voor het bereiden van een maaltijd gebruiken Lucas Derks & Jaap Hollander in het boek Essenties van NLP (p. 88, 92) het TOTE-model (Cybernetica).
Voor het bereiden van een maaltijd wordt in dit geval van het principe van de Triade gebruik gemaakt. De maatijd het 'Wat' staat tegenover het gebruik van de kookpan het 'Hoe'. de schakel tussen wat en hoe is het recept.
Triade: Het recept, de blauwdruk (levensbeginsel) zorgt voor evenwicht tussen doel en middel, tussen Wat en Hoe, Ruimte en Materie.
Tetrade: Voor het bereiden van een smakelijke maaltijd is het beoordelen van de ingrediënten en eventueel extra toe te voegen kruiden van belang.
Om de bereikte toestand te kunnen beoordelen is een criterium, een doel, het Waarom nodig.
In het TOTE-model wordt een vierde dimensie, namelijk het terugkoppelingsmechanisme toegevoegd. Het besturingsparadigma wordt aan de hand van drie aanzichten besproken.

Veel voorstanders van zelfregulering zijn te vinden binnen het bedrijfsleven en het neo-liberalisme. Vanuit de beginselen van soevereiniteit in eigen kring en het subsidiariteitsbeginsel is ook een flink aantal christenen voorstander. Politiek links is in het algemeen eerder geneigd om kritischer te denken over zelfregulering.

Zelfregulering en Regulering: Bij veel vertrouwen in wetten en de overheid is er in het algemeen minder ruimte voor zelfregulering. Het omgekeerde geldt ook: hoe minder vertrouwen in de overheid, hoe meer ruimte voor zelfregulering. Beide zijn middelen om marktfalen tegen te gaan en hierdoor de maatschappelijke welvaart te verhogen.

Waarom wordt in de media wel aan de mening van de nitwit Geert Wilders uitgebreid aandacht besteed, maar nauwelijks aan de publicaties van de onderzoeksjournalisten David Simon, Bart Tromp en Marcel Metze? De massamedia schromen niet om onderbuikgevoelens breed uit te meten. Onbenullige thema’s krijgen naar verhouding veel te veel aandacht. De emotie-TV viert hoogtij. Kijkcijfers dicteren het aanbod. Het streelt blijkbaar ons ego wanneer we op TV mensen zien die nog dommer, slechter, lelijker .... zijn dan wij. De TV wordt een poppenkast, waar theater hoogtij viert. Het komt er op neer dat we door selectieve informatie onze eigen vooroordelen bevestigd willen zien.

Hoofdstuk XIII van de Bhagavad Gita heeft op de relatie tussen ‘Kshetra en Kshetrajna’, ’Kenner en Kenproduct’ (Kenproduct: Kennis, Wijsheid en Waarheid van het hogere Zelf) het leerproces betrekking. Het feedforward-feedback-mechanisme, de 4e Dimensie van onze psyche verandert deze Triade in een Tetrade. Door de verborgen 5e Dimensie, aan de Tetrade toe te voegen ontstaat een 5Ddenkraam, die de Kwintessens tot uitdrukking brengt.

Filognosie, liefde voor de kennis, staat voor de triade ’Knower, Knowing, and Known’ of getal, getallen en getelden, het leerproces dat al door Vyâsadeva is onderkend. De Ether Bestaat!. Het sluit bij de ommekeer, een paradigmawisseling in het denken, een bewustwordingsproces aan. Er geldt van je hart geen moordkuil maken. Andere oplossingen die de paradigmawisseling weergeven:

Leven ís zelfverwerkelijking op ieder denkbaar bestaansniveau. Het leven drukt zich uit in alle zijnsmodi. Daarmee ontstijgt de term leven uiteraard aan de biologie en krijgt hij een meer filosofische lading. Het begrip leven duidt op een grondnoemer van het bestaande en fungeert zo als verbindende schakel tussen fysiologie en psychologie. (p. 38)

Een effectieve en inspirerende verbeteraanpak (Gertjan Schuiling 1 juli 2003):
Omdat onze maatschappij de symptomen vertoont van een cultuurneurose (zichzelf versterkend regelsysteem, gedoemd te eindigen in gigantische burn-out of psychose) hebben we nu geen behoefte meer aan dergelijke cosmetische aanpassingen. Er is behoefte aan ingrijpende verandering, gebaseerd op totaal nieuwe inzichten. Zie bijvoorbeeld het concept auto. Om deze uit te vinden was werkelijke verbeelding nodig. Niets in die tijd inspireerde daartoe, slechts de echt creatieve mens was in staat de auto te bedenken. Sindsdien is de auto alleen nog maar verbeterd.
Ik heb het dan natuurlijk niet meer over het beter maken van things, ik heb het hier over het verbeteren van de menselijke ervaring. Dan gaat het niet meer over welvaart maar over welzijn. En dat is heel andere materie, zoveel werd mij tijdens mijn eerste jaren THE (Technische Hogeschool Eindhoven) ook al meteen duidelijk. Mens aget molem staat daar wellicht nog steeds als adagio geschreven. (mens beheers de materie). Het aloude stokpaard van het technologisch vooruitgangsdenken. Mij komt dat stokpaard als behoorlijk afgeragd en versleten over. Ooit heeft het verfrissend en als grootste animator ons rond de (alweer) eervorige eeuwwisseling verder getroond in de tijd. Maar ik zie dat het nu slechts meer leegte brengt om de leegte te vullen aan behoeften die zij niet kan vervullen. Kortom: wij vullen onze leegte met meer nieuwe leegte. Geen wonder dat wij als gevangen zitten in de
cultuurneurose waarvan eerder gewag wordt gemaakt door Pim Fernig. Als ratten in een tredmolen houden wij collectief onze ratrace in stand. Wellicht gelukkig degenen die er af en toe uit vallen, hoewel de vangnetten tot ver reiken is het een enkeling dan even vergund vanuit nieuw perspectief een en ander te bezien.

Het hart, de ziel is een weerspiegeling van de anima mundi, het universele denkvermogen, de grote wereldziel. Het centrale basisprincipe is mens ken uzelve. Van de zeven chakra's (p. 9) is de vierde het hartchakra. De auteurs van Genesis schreven middels de wijsheid van het hart en niet met de kennis van het verstand. Het evolutionaire denken verklaart de verschijningsvormen, het hoe van het leven, daarentegen het evolutionaire voelen de verschijningsinhoud, het wat. Bij de snaartheorie gaat het om de kennis van het verstand. Het gaat niet om Genesis of Darwin. Het gaat namelijk om beide gezichtspunten, de complementariteit.

Anna Lemkow boek Het Heelheid Principe
Hoofdstuk 9 Over tijd en causaliteit (p. 215):
Causaliteit in de klassieke of newtoniaanse zin is, zoals we weten, lineair en deterministisch. Zij stelt dat als je op dit moment de posities, massa’s en snelheden wist van alles in het universum, je de hele toekomst kon voorspellen, alles wat er zal gebeuren. Deze visie neemt aan dat op basis van huidige informatie (altijd ervan uitgaand dat deze volledig is) een waarnemer het gehele toekomstige verloop van de gebeurtenissen zou kunnen voorspellen volgens de wetten van het determinisme. Dit veronderstelt natuurlijk dat je je buiten het systeem zou kunnen plaatsen, wat zoals we nu weten onmogelijk is. Het strikte causaliteitsbegrip is zelfs verlaten door de hiervoor beschreven ontwikkelingen in de wetenschap, alsook door verschijnselen als synchroniciteit, of zinvolle toevalligheid, en andere mysteries waarbij de tijd een rol speelt. We leven nu in een wereld die gekenmerkt wordt door relativiteit, dubbelzinnigheid, niet-plaatselijkheid en andere niet-lineaire oorzakelijke toestanden.
Hoofdstuk 14 Religie en Wetenschap (p. 272,273):
Deze ontwikkelingen hebben een wederzijdse ontmoeting en een vrijwel samengaan tot stand gebracht van alles waar mensen mee bezig zijn, met inbegrip van culturen en religies; we komen bijvoorbeeld elkaars religies en mythen tegen op de gedrukte pagina, op het televisiescherm, en door daadwerkelijk exotische heiligdommen en tempels tijdens onze toeristische en andere reizen te bezoeken. De vermenging van culturen en religies die nu plaatsvindt is zeker een verrijkende en verruimende ervaring. (Deze ontwikkelingen vormen echter een tweesnijdend zwaard. De toegenomen onderlinge afhankelijkheid van volkeren, die door de massale industrialisatie is ontstaan, speelt bijvoorbeeld een rol bij de grotere religieuze wrijvingen en conflicten, maar dwingt volkeren anderzijds ook tot samenwerking, het met elkaar delen en wederzijdse verdraagzaamheid). Om terug te keren tot Einsteins woorden, de volledige passage (in zijn boek Out of My Later Years) is het waard in zijn geheel te citeren:
Ook al zijn de werelden van religie en wetenschap zelf scherp van elkaar gescheiden, er bestaan niettemin tussen deze twee sterke, wederzijdse relaties en afhankelijkheden. Hoewel religie datgene is wat het doel bepaalt, heeft zij niettemin van de wetenschap, in de breedste zin van het woord, geleerd welke middelen zullen bijdragen tot het bereiken van de doelen die zij zich gesteld heeft. Maar wetenschap kan alleen maar geschapen worden door mensen die grondig doordrongen zijn van de aspiratie naar waarheid en inzicht.

Avani van Leeuwe is arts, Inca sjamanistisch heler en oprichter van Inner Quest. Hij is ingewijd in de helingtradities van de Inca sjamanen door José Luis Herrera, Alberto Villoldo, Don Sebastian, Don Ignatio, Don Adolfo Hittoo, Don Juan Nunez del Prado en andere sjamanen uit het regenwoud en de bergen van Peru.
Naast de westerse geneeskunde heeft Avani van Leeuwe tal van andere vormen van geneeskunde en bewustwordingswegen ervaren en bestudeerd. Hij heeft gewerkt als huisarts en heeft zich verdiept in orthopedie, inspanningsfysiologie, acupunctuur, manuele geneeskunde en energie geneeskunst.
Na zijn studie medicijnene en huisarts heeft hij opleidingen gevolgd in psychosynthese, trans-actionele analyse, neuro linguïstisch programmeren, neo-hypnotherapie, neuro emotionele integratie, meditatie en mystieke wijsheid. Hij heeft jarenlange ervaring in het trainen van groepen en individuele begeleiding.
zet zich in voor heling van de mens en de aarde door mensen bezieling aan de wereld terug te laten geven en hen te begeleiden in het zich beschikbaar maken voor hun bestemming. Inner Quest heeft als missie mensen en organisaties te coachen naar de oneindigheid, opdat zij vanuit innerlijke bevrijding leiding geven en de zaden van de meest ultieme toekomst creëren, planten en tot wasdom brengen.
Leiders zijn er niet allen om de meest ultieme toekomst van het bedrijf te realiseren; zij zijn er ook om het onmogelijke mogelijk te maken en te komen tot vervullend en creërend leiderschap.

Een systeemaanpak vraagt om een interdisciplinaire aanpak en betekent dat je over grenzen, over je eigen schaduw kunt heenstappen.

Verscheidenheid en Eenheid in de creatieve evolutie, het durée van Henri Bergson staat tegenover de drie principes van Darwins biologisch algoritme van aanpassing. Volgens Darwin spelen er binnen het evolutionaire mechanisme drie principes, te weten variatie, selectie en reproductie een rol. De drie principes van Darwins biologisch algoritme hebben in het rapport 'E i V' op verscheidenheid, natuurlijke selectie en analogie (repeterende patronen) betrekking. In essentie draait het om de analyse van ons Mens-, Wereld- en Godsbeeld. De evolutie van het GODSBEGRIP houdt gelijke tred met de verstandelijke ontwikkeling van de mens zelf.

De levensboom, het boek der schepping heeft 32 paden en laat een kant van de medaille zien. De andere kant wordt door de boom van de kennis van goed en kwaad gerepresenteerd. In de voorstelling van het Boeddhistische Levensrad wordt op een iconografische manier het proces aangeduid waardoor wij voortdurend de echte werkelijkheid vervormen tot onze eigen relatieve ervaring daarvan, die gekenmerkt is door de kwaliteit van lijden (vergelijk de Eerste Edele Waarheid). Dit universele proces, volgens welke elke mentale en materiële manifestatie tot stand komt, verloopt via twaalf stadia, die tezamen ‘de Keten van Ontstaan in Voorwaardelijkheid’, of ‘de Twaalf Nidanas’ worden genoemd. Of met andere woorden het Westen maakt gebruik van de levensboom in de Bijbel, terwijl het Oosten het levenswiel van het Boeddhisme toepast.

De Axis mundi is de metafoor van het leven als pelgrimage. Maar staat ook symbool voor de tijd, de tijdloosheid van het nu, en het contrapunt dat naar de eeuwigheid leidt.

De economische groei stagneert omdat de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (wet van harmonie analoog aan de wet van vergelding) in het universum zit ingebakken. Dilemma's van het leven hangen samen met dat de mens zijn eigen schepper is.
De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 714/715): We zijn verbijsterd over het mysterie dat we zelf hebben gemaakt en over de raadsels van het leven die we maar niet oplossen, en we beschuldigen dan de grote sfinx dat ze ons verslindt. Maar er is werkelijk geen ongeval in ons leven, geen ongeluksdag en geen tegenspoed, die niet kan worden herleid tot onze eigen daden in dit of in een ander leven. Als men de wetten van harmonie overtreedt of, zoals een theosofische schrijver het uitdrukt, ‘de wetten van het leven’, moet men erop zijn voorbereid tot de chaos te vervallen die men zelf heeft voortgebracht. Want volgens dezelfde schrijver ‘is de enige conclusie waartoe men kan komen, dat deze levenswetten zichzelf wreken, en dus dat elke wrekende engel slechts een symbool van hun reactie is’.
Als er dus iemand hulpeloos tegenover deze onveranderlijke wetten staat, dan zijn wij dat niet, de scheppers van ons lot, maar veeleer die engelen, de bewakers van de harmonie. Karma-Nemesis is niets anders dan het (spirituele) dynamische gevolg van oorzaken die zijn voortgebracht en krachten die tot activiteit zijn gekomen door onze eigen daden. Het is een wet van occulte dynamica dat ‘een gegeven hoeveelheid energie, aangewend op het spirituele of astrale gebied, veel grotere gevolgen teweegbrengt dan dezelfde hoeveelheid, toegepast op het fysieke, objectieve bestaansgebied’.

Pythagoras was een van de eerste interdisciplinaire wetenschappers (rekenkunde, sterrenkunde, meetkunde en muziek) die zich in het vakgebied muziekcognitie heeft verdiept.

Het ontstaan van spontane zelfordening (spontaneous order) uit chaos wordt emergentie genoemd. Zou het verschijnsel spontane generatie (Autopoiese niet te verwarren met Abiogenese) daarmee kunnen worden verklaard? (zie ook De Geheime Leer Deel II, Spontane generatie p. 167/168)

Brengt emergentie in de macrokosmos de telling van Pythagoras tot uitdrukking?
Of anders gezegd door een ommekeer (paradigmawisseling) in het denken is het mogelijk ons met de natuurlijke kringloop te verbinden. Het toont hoe de disharmonie die op aarde is ontstaan, het evenwicht weer kan worden hersteld. De theosofie spreekt over tien natuurrijken: drie rijken van elementalen, het minerale -, het planten -, het dieren - en het mensenrijk (7 gemanifesteerd), alsmede drie godenrijken of rijken van Dhyân Choans (3 ongemanifesteerd). Het probleem is dat mensen op aarde zich met gebakken lucht kunnen gaan bezig houden.

Het 5Ddenkraam laat net als de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend (zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend) vermogen in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren.

Primair draait het om hoe balanceren we tussen de religieuze - en sexuele energie en sturen we onze werkdrift. Een viertal ontstaat door de religieuze -, seksuele - en werkdrift te verenigen met de overlevingsdrift, de tegenpool van doodsdrift.

Om de evolutionaire kringloop van het universum waarin wij nu leven te illustreren maakt de theosofie van zeven ronden en zeven rassen, negenveertig vuren (krachten), de zevenvoudige ladder van goddelijk bewustzijn gebruik. Amanda Gefter (p. 495) heeft het over terugkeren, aufheben volgens Hegel. Vergelijkbare metaforen om de evolutie te duiden zijn zelfreinigend vermogen (catharsis), innerlijke ommekeer, pelgrimage, jakobsladder, levensladder, zevende poort en zeven hemelen.

Het investeren in kennis is zeker belangrijk. Maar hangt niet van fintech af. De oplossingsrichting, de 'Hoofdroute', die het onderzoeksrapport 'E i V' aanreikt hangt met mijn werkervaring in de ICT-sector samen.

Mahatma Gandhi: In tune with the infinite (Ralph Waldo Trine)
It is from Trine’s writings that Gandhi received the term “soul power or soul force “ – the term Gandhi used as a translation into English of the Indian term satyagraha. Satyagraha is more often translated today by the term non-violence, but there was already in use in India the term ahimsa— a meaning non and hinsa, violence. Gandhi wanted another term that was more active, and he took from Trine the term soul force.

De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (wet van harmonie analoog aan de wet van vergelding) een zelfreinigend vermogen in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt daarbij een cruciale rol. Alle levensvormen zijn aan de Universele Wet van karma, ten goede of ten kwade onderhevig. Als we standvastig blijven in juist denken en juist handelen, voor de hoofdroute kiezen, zal aan het immense lijden in de wereld geleidelijk een einde komen. Boeddhisme kan worden gezien als de ‘oplossing’, die Boeddha na intense meditatie over de vraag van het lijden, heeft ontvangen. Het Boeddhisme maakt gebruik van de allegorie ‘Karma en Sangha’ en het Hindoeïsme van ‘Karma en Dharma’. In de kabbala neemt En-Soph de plaats van het heilige, het onkenbare Sangha en Dharma in.

Behoudswetten en bijbehorende symmetrieën beschrijven de transformaties tussen 'Energie en Materie'.
Een positron (ook: positon) is het antideeltje van het elektron (foton + proton = elektron + positron + proton).

In de systeemleer staat de ‘4’ voor het terugkoppelingsmechanisme, dat op de invoer, de verwerking en de uitvoer volgt. De hemelse ‘1 2 3’ ontstaat wanneer de aardse ‘4’, het terugkoppelingsmechanisme harmonie creëert. Dit terugkoppelingsmechanisme heeft op de levenskunst, de zin van het leven betrekking. Een tipje van de sluier wordt opgelicht. De driehoek van Pythagoras is nog steeds actueel. Het ultieme ordeningsprincipe, de negentropie is al millennia bekend.

Volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor de secularisatie ‘Zaaien en Oogsten’, is het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer nodig eerst de invoer te veranderen. Het leven bestaat niet alleen uit consumeren, de Stof, maar zoals de wijsheidsboeken ons eerder hebben laten zien ook uit de Geest. Het boek ‘Corpus Hermeticum’ p.203: Het is de weg van kennis die tot zelfkennis, ja tenslotte tot Gnosis leidt, een fundamentele kracht tot levensvernieuwing. ‘Het denken met het hart en het voelen met het hoofd’. Voor het creëren van een spiritueel ecosysteem is het verleggen, het laten oplossen van grenzen een eerste voorwaarde.

In de syteemtheorie staat tegenover de invoer de uitvoer, tegenover de verwerking de feedback. De symmetrie, het complementariteitsprincipe komt door de interacties tussen 'Invoer en Uitvoer' versus 'Verwerking en Feedback' naar voren.

De inductieve, bottom-up-benadering van Gerard ’t Hooft van het standaardmodel staat tegenover de deductieve ‘top-down’-kosmologie van de Quantum field theory (History of quantum field theory) waar het mystieke tiental van Pythagoras de basis voor heeft gelegd. Wel sluit het holografisch universum van Gerard ’t Hooft aan bij het weerspiegelen en weerkaatsen in het rapport ‘E i V’. Matthew D. Schwartz beschrijft in zijn boek de relatie Quantum Field Theory and the Standard Model.

Of met andere woorden de microkosmos van het Standaardmodel en de macrokosmos van de Kwantumveldentheorie (of Kwantummechanica en Algemene relativiteitstheorie - Quantum mechanics and general relativity) wordt door het Holografisch universum (of Unificatietheorie) verbonden.

Het samenbundelende principe de grens van een grens dat door Amanda Gefter op p. 349 wordt verwoord komt verdacht veel met de drie manifestaties van fohat - eenheid van alle eenheden DGL Deel I p. 467) of eenheid van eenheden DGL Deel I p. 698) of eenheid weerspiegeld in alle eenheden en elke eenheid DGL Deel II p. 668) - overeen.

De Geheime Leer Deel I, Stanza 5 Zij brengen fohat voort (p. 140):
(c) Omdat fohat een van de belangrijkste, zo niet de allerbelangrijkste rol speelt in de esoterische kosmogonie, moet hij nauwkeurig worden beschreven.
141: De weerspiegeling van het universele denkvermogen, die de kosmische ideeënvorming en de bijbehorende intellectuele kracht is, wordt op het objectieve gebied de fohat van de boeddhistische esoterische filosoof.

Deze stellingen zijn ook gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: ‘De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt (zeropoint source, het neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats. Het Akasha-veld (Z.P.F.) is een energieniveau, ether het medium, de materie van Akasha. Ether wordt door een punt (snijpunt van de diagonalen 1./2. en 3./4.) gesymboliseerd.
Het zelfbewustzijn en het non-lokale bewustzijn zijn complementair.
Het betekent uiteindelijk dat Geest en Lichaam, geesteswetenschappers en natuurwetenschappers gelijkwaardig aan elkaar zijn. De mens kan polariseren omdat er polariteiten bestaan.

De causale snaartheorie komt een stapje verder wanneer wetenschappers bereid zijn met de acausale, de geestelijke keerzijde van de medaille rekening te houden.
De oplossing van de unificatietheorie wordt niet gevonden in het elementaire deeltje maar in de ruimte die de elementaire deeltjes van elkaar scheidt.

Deze stelling is gebaseerd op De Geheime Leer, Deel I p. 563: ‘De kracht is daarom niet in het atoom maar in de ruimte die de atomen van elkaar scheidt (zeropoint source, het neutrale centrum, eros = fohat). Evolutie vindt door emanatie plaats. Het Akasha-veld (Z.P.F.) is een energieniveau, ether het medium, de materie van Akasha. Ether wordt door een punt (snijpunt van de diagonalen 1./2. en 3./4.) gesymboliseerd. In het rapport ‘E i V’ wordt de bewustzijnsevolutie aan de hand van zeven eigenschappen beschreven.

De wet van ‘karma’, ofwel oorzaak en gevolg. Elke actie roept een ractie op. Wat we zaaien zullen we oogsten. We maken constant keuzes. Het gaat erom bewust met deze keuzes om te gaan. Nirwana wordt bereikt wanneer daden geen karma meer voortbrengen. Alleen nirwana is ongeconditioneerd, onafhankelijk en geen illusie.

‘Zaaien en Oogsten’ staat voor het ‘en-en’, daarentegen 'Leven en Dood', Rechterhand en Linkerhand – twee elkaar uitsluitende fenomenen - voor het ‘of-of’.

Het is wenselijk de vicieuze cirkel van het kip-en-eiprobleem, het Wat en Hoe denken te doorbreken. Dit kan komen doordat zij in een kringverhouding tot elkaar staan: zonder A kan B niet tot stand komen, maar zonder B ontstaat A niet.

Voor alsof het een wiel was in het midden van een wiel (Deel I, p. 157) of als het ware een wiel in het midden van een wiel was (Deel II p. 629) kan ook gelezen worden een kleine kringloop binnen een grote kringloop of de levenscyclus van een mens (menselijke natuur) binnen de levenscyclus van een universum (Het wiel van dharma). Op aarde vinden analoge energetische processen plaats (Wet van analogie: ‘Zo Boven zo Beneden’). Een elektronenschil (SCHILLEN) kan met de baan die een planeet beschrijft worden vergeleken. De Éne werkelijkheid maakt het mogelijk de in de kosmos verborgen repeterende patronen, van heel klein (atoom) tot heel groot (meta-universum) te duiden en de huidige tijdgeest te leren begrijpen.

Sjoerd L. Bonting geeft in zijn boek Is Er Leven Na De Dood? een nieuwe visie op BDE. Op p. 72 van dit boek stelt hij: 'Tijdens een BDE is het functioneren van de neuronale netwerken stilgelegd'.

Het lijkt aannemelijk dat verder onderzoek zal aantonen dat het microkader van de kwantummechanica nauw met de manifestatie van de neuronale netwerken (De twaalf hersenzenuwen) samenhangt.

Bij de geboorte gaan we van insider naar outsider, van ‘innerlijke naar uiterlijke mens’. In de theosofie gaat het om de ommekeer, de zogenaamde 2e geboorte* van ‘uiterlijke mens naar innerlijke mens’, de hoofdroute, een nieuw gezichtspunt (paradigma), met de opzet om weer met de oerbron in verbinding te komen. Gedurende ons leven op aarde ligt het bewustzijn op de grens tussen ‘innerlijke en uiterlijke mens’.
*) De tweemaalgeborene (dvija) komt uitgebreid in de Anugita (p. 117 noot 20 definitie) van Kashinath Trimbak Telang ter sprake.

Van ‘innerlijke naar uiterlijke mens’ is analoog aan de Binnenwereld en Buitenwereld (Microkosmos en Makrokosmos). In de theosofie draait het om de Triade ‘Geest – Ziel – Lichaam’.

Het in de mens ingebouwde ‘en-en’/’of-of’ mechanisme (Alles divergeert en moet ook weer convergeren) is een eenvoudig model van een complex verschijnsel dat door het kruis wordt gesymboliseerd. Het ’en-en’ staat voor de ‘aardse werkelijkheid’, de fysica in verbinding met de ‘hemelse werkelijkheid’, de metafysica (Fysica of metafysica?). Dus het aardse leven in relatie met het eeuwige leven. In de theosofie heet dit symbool monade of de twee in één, ook wel geest en ziel, of atma-buddhi. Het 'en-en'/‘of-of’ symboliseert de aardse werkelijkheid van ‘Individueel en Collectief’ (organisatie, land, werelddeel etc.). Het laat zien hoe de getallensymboliek van Pythagoras kan worden verklaard. Uitgangspunt in het rapport 'E i V' is dat op aarde ook geldt dat door het ‘en-en’-denken, het zoeken naar waarheid, het complementaire denken (dialectisch denken) centraal te plaatsen, het 'of-of' denken wordt doorbroken of met andere woorden wordt verkleind. Het is de randvoorwaarde van onze evolutie. Het is de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die persoonlijke groei mogelijk maakt.

De theosofie gaat bij monde van W.Q.Judge er van uit dat het realistische gebied van het denken (DGL Deel II p. 171) met het common sense van Thomas Paine overeenkomt.

Een ommekeer in het denken, de alteriteit van Emmanuel Lévinas betekent dat we leren met de evolutionaire kringloop mee te bewegen. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal, geestelijke leraren meer aandacht te besteden. In het 5Ddenkraam zijn 'Kosmogonie van Pythagoras en Antropogenese', de 'metafysica, het bovennatuurlijke en de fysica', 'geestkunde en natuurkunde' de twee complementaire kanten. Het gaat er om dat we leren ons met de natuurlijke kringloop te verbinden. Om de evolutionaire kringloop politiek beter te begrijpen moet niet worden vergeten dat koningin Elizabeth het Hoofd van de Anglicaanse Kerk is.

Het is niet ondenkbaar dat onder invloed van het leerproces, de levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam) van de mens, de microkosmos, in de verborgen 5e dimensie de tijd als het ware terugdraait en op de zeer lange termijn een nieuwe ‘oerknal’ plaatsvindt.

Het 4Ddenkraam, de 4e Dimensie hangt ook samen met de noögenese van Teilhard de Chardin, de vierde produktiefactor ondernemerschap en met de feedback – en feedforward besturing van bv-Ego of ‘Ik’ of bewuste zelf, het ahamkara. De feedback besturing heeft of op positieve feedback of op negatieve feedback betrekking.

Stelling: Binnen de context van de groepsdynamiek dient om te overleven, elke organisatie niet alleen als een lerend systeem, maar vooral als een levend systeem te worden benaderd.

Een mens heeft een persoonlijkheid. In een organisatie kan daarentegen van een cultuur worden gesproken. Net als een mens is een organisatie een levend organisme dat vreselijk kan blunderen. Een recent voorbeeld is BP. De economie van Griekenland laat zien dat niet alleen bedrijven, maar ook soevereine landen de mist in kunnen gaan. Zaken lopen mis wanneer onderwereld en bovenwereld te nauw met elkaar verstrengeld raken. Er ontstaat een kloof tussen probleem en mogelijke win-win oplossingen.

Douglas Hofstadter belicht in zijn boek Gödel, Escher, Bach aan de hand van de onvolledigheidsstellingen van Gödel een nieuw gezichtspunt op de Principia Mathematica, het bouwwerk van Alfred North Whitehead en Bertrand Russell. Ook worden computersystemen en kunstmatige intelligentie op verschillende niveaus beschreven. In zijn nieuwe boek Ik ben een vreemde lus schrijft Douglas Hofstadter opnieuw over de zelfverwijzende structuur, een ‘vreemde lus’.
De kwintessens in het boek Ik ben een vreemde lus (p. 252) van Douglas Hofstadter heeft op de subtiele balanceeract van Kurt Göbel betrekking, die aantoonde hoe hoger zelfverwijzende betekenissen die opduiken in een formeel wiskundig systeem, een causaal vermogen kunnen hebben dat precies even werkelijk is als dat van de strenge, verstarde, lagere deductieregels van het systeem (neerwaartse causaliteit). Aan het fenomeen van op – en neerwaartse causatie wordt ook in het boek Creatieve Evolutie van Amit Goswami uitgebreid aandacht besteed.

Het 5Ddenkraamveronderstelt dat elke medaille twee complementaire kanten heeft, die niet los van elkaar staan maar innig met elkaar zijn verbonden, elkaar completeren. Zo bestaat er subjectieve kennis en objectieve kennis, geesteswetenschappen en natuurwetenschappen, Intelligent Design en Evolutietheorie, Kerk en Staat, metafysica en fysica, cultuur en natuur, nurture en nature, psychosociale en biologische processen, elitecultuur en massacultuur (sentiment van de massa), geest en lichaam, hart en ziel, gevoel en begrip, actie en reactie, orde en chaos, schepping en vernietiging, Apollo en Dionysus, binnenwereld en buitenwereld, innerlijke universum en universum, microkosmos en macrokosmos, verstrooiingsindustrie en oorlogsindustrie, eigenlijkheid en oneigenlijkheid (Heidegger), verleden en toekomst, zaaien en oogsten. Elke levenscyclus toont één opgaande en één neergaande boog. Het leven bestaat uit allebei.

De moraal van het verhaal is dat wanneer alle religies zijn afgeschaft het nog niet automatisch betekent dat daarmee ook al het kwaad uit de wereld is verdwenen.

In het rapport ‘E i V’ wordt uitgegaan van het zich eeuwig manifesteren van het verschijnsel bezieling in de kosmos.

Alles wat we geven mogen we ook weer ontvangen. De ‘Law of One’ (wet van periodiciteit, Zaaien en Oogsten) heeft op het universele ordeningsprincipe karma, de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm (bewustzijnsveld) om twee polen (les 3 polariteit), het aardse en het hemelse, om karma en dharma. Door een cultuur van verdieping en verinnerlijking (innerlijk leiderschap) te creëren kan het verstoorde energetische evenwicht worden hersteld. Welke leraar inspireert je het meest of met andere woorden waar steken wij onze energie in?

Stelling: De Vierde , Vijfde en Zesde macht (Media) zorgen in Nederland voor de feedforward besturing, de groepsdynamiek in de samenleving en de 1e, 2e en 3e macht voor feedback.

De evolutie van de mensheid (de gemanifesteerde werkelijkheid) op macroschaal, die op de psyche van de anonieme massa berust, creëert op aarde golfbewegingen (bv. Biogeochemische cyclus, Epigenetica, Conjunctuurgolf, Kondratiev-cyclus). Alles wat gebeurt, is altijd historisch.

In zijn boek WDNKW (p. 299) geeft Gerrit Teule in één tekening zelfgelijkvormigheid, de absolute - en relatieve ruimtetijd weer. Eon staat voor de absolute ruimtetijd (wormgat) en atoom, molecuul, cel, lichaam en aarde voor de relatieve ruimte ('Openbare ruimte'). Aan deze reeks kunnen het brein, sterrenstelsels en miljoenen, zo niet miljarden andere universa worden toegevoegd. Het verschil tussen een absolute - en relatieve ruimtetijd is de levensduur. In werkelijkheid bestaan er slechts virtuele scheidslijnen.
De absolute ruimte (non-lokale ruimte) heeft een eeuwige levensduur, bij de relatieve ruimte kan de levensduur zelfs vele miljarden jaren bedragen. Het universum heeft op haar beurt een langere levensduur dan een sterrenstelsel binnen het universum. Een eindig universum maakt onderdeel uit van het heelal (meta-universum). Een relatieve ruimte heeft een duidelijk beginpunt en eindpunt, alpha en omega.

De 7*7 structuur (negenenveertig) van het rapport is gebaseerd op de zevenvoudige samenstelling van de mens en de zevenvoudige samenstelling van de planeten (zeven Ronden en zeven Rassen). Deze zevenvoudige structuur maakt onderdeel uit van de tienvoudige structuur van de microkosmos en macrokosmos. Eerder heeft Raymond Lull in zijn hoofdwerk Ars Magna (‘de grote kunst’) of ook wel Ars Generale Ultima al van de tien categorieën van de aristotelische wijsheid gebruik gemaakt.

Geest en Lichaam, zijn een twee-eenheid die met de ziel als intermediair de éne werkelijkheid weerspiegelen.

Voor biofotonen geldt hetzelfde als voor neutronen, synapsen, gedachten en gevoelens (communicatie) ze verschijnen en verdwijnen.
Een synaps is een verbinding tussen twee neuronen waardoor een impuls kan worden overgedragen. Het brein bestaat uit zenuwcellen, de neuronen. Onder invloed van interacties met de buitenwereld kunnen hersencellen worden aangemaakt en verdwijnen. Neuronen en spiegelneuronen hebben vertakkingen en vormen zo een neuronennetwerk. Waar ze elkaar raken in de synapsen, ontstaat een gedachte of herinnering. Ideeën, gedachten en emoties zijn verbonden in dit neuronetwerk en ze zijn elk mogelijk verbonden met elkaar. Het brein is een medium dat het vormen van gedachten mogelijk maakt, maar is er niet de bron van. Door nieuwe associaties te leggen is een diversiviteit van representaties, het 5D-concept ontstaan. Het biedt een houvast om de éne werkelijkheid beter te leren begrijpen.

De Vijf Fasen van het Yin/Yang-symbool laten zien dat het primair om 10 Dimensies (10 relaties) gaat. De 5 relaties die de bollen met elkaar verbinden, een pentagoon toont de natuurlijke -, de scheppende kringloop, terwijl de 5 interne relaties een pentagram de beheers - en de vernietigende interacties uitbeelden.
De
wijsheid van Pythagoras steunt op de geest van het esoterisch Boeddhisme. De leer van Laozi en Confucius uit China is nauw met de filosofie van Pythagoras verwant. Het is namelijk ook op de drie kringlopen 'Scheppen, Behouden en Vernietigen' (Hindoe-trimurti) gebaseerd. Dit komt ook naar voren wanneer de vijf-elementenleer van de Traditionele Chinese Geneeskunde met de boeddhistische invalshoek wordt vergeleken. Het interdimensionale bewustzijn maakt het mogelijk dat we ons met de scheppende kringloop, de goddelijke sferen verbinden.

De Geheime Leer Deel II, Stanza 12 De ‘vloek’ vanuit een filosofisch gezichtspunt (p. 476/477):
Een god, die zelfs is beroofd van die hoogste vertroosting van Prometheus, die in zelfopoffering leed
‘Omdat hij de mensen een te warm hart toedroeg . . .’
want de goddelijke titan wordt bewogen door altruïsme, maar de sterfelijke mens telkens weer door zelfzucht en egoïsme.

De Geheime Leer Deel III, Goden en getallen (p. 114):
Terwijl het getal één het zinnebeeld was van harmonie, orde of het goede beginsel (de eene God), in het latijn weergegeven met Solus, vandaar het woord sol, de zon, het zinnebeeld der godheid) gaf het getal twee een tegengesteld denkbeeld aan. De wetenschap van goed en kwaad begon met dat getal. Al wat dubbelzinnig onwaar, in strijd met de werkelijkheid was, werd door de tweeheid afgebeeld. Zij gaf ook alle tegenstellingen in de natuur te kennen, die altijd dubbel zijn: nacht en dag, licht en dusiternis, koude en warmte, vochtigheid en droogte, gezondheid en ziekte, dwaling en waarheid, mannelijk en vrouwelijk, enz……

Geheime Leer Deel I hoofdstuk 15 Over Kwan-Shi-Yin en Kwan-Yin (p. 518/519):
Tenslotte merken wij op dat Kwan-Shi-Yin en Kwan-Yin de twee aspecten (mannelijk en vrouwelijk) zijn van hetzelfde beginsel in de Kosmos, de Natuur en de mens, van goddelijke wijsheid en intelligentie. Ze zijn de ‘Christos-Sophia’ van de mystieke gnostici – de logos en zijn sakti.\\ Het subjectieve kan moeilijk worden uitgedrukt door het objectieve. Daarom moet de symbolische formule, omdat zij probeert te karakteriseren wat boven de wetenschappelijke redenering en even vaak ook ver boven ons verstand uitgaat, noodgedwongen in een of andere vorm dat verstand te boven gaan, anders zal zij uit de herinnering van de mensen verdwijnen.

De resultaten van het onderzoek van de primatoloog en etholoog Frans de Waal sluiten aan op de bevindingen op het terrein van de evolutiepsychologie en moraalfilosofie door R.C. Smaniotto respectievelijk Ellen Comhaire.

Het universele denkvermogen is een synoniem voor het universele bewustzijn, het non-lokaal bewustzijn. Het universele bewustzijn is in principe een eenheidsbewustzijn dat geen dualiteit kent.
Ervin Laszlo en Jude Currivan boek KOSMOS een integrale visie op de wereld (p. 71):
Non-lokaal bewustzijn is bewustzijn dat aan ruimte en tijd ontstijgt en openstaat voor ervaringen die voor onze beperkte fysieke zintuigen ontoegankelijk zijn.
Pim van Lommel boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op bijna-dood ervaringen (p. 358).
Non-lokale ruimte: Ruimte waar tijd en plaats geen rol spelen, waar alles ogenblikkelijk en continu met elkaar is verbonden. In de non-lokale ruimte is sprake van een verborgen werkelijkheid die constant invloed uitoefent op onze fysieke wereld.

Een ommekeer in het denken is nodig. Als we de zaken werkelijk willen veranderen dienen we aan het geestelijke kapitaal meer aandacht te besteden. In het 5D-concept zijn metafysica, het bovennatuurlijke en fysica, net als Idealisme en Materialisme de twee complementaire kanten van één medaille. Voor eenwording moeten we ons weer met de kern, de geest verbinden. Dus met de oerbron En-Soph ('Chaos, Gaia en Eros') waar alles uit voortkomt.

Om de verbanden weer te geven tussen bedrijven in een bedrijfskolom en de daarbij behorende bedrijfstakken kan van de systeem hiërarchische structuur gebruik worden gemaakt. Voor deze conclusie wordt naar de boeken van D. Keuning en D.J. Eppink verwezen.

Blavatsky en Ouspensky laten onder meer aan de hand van de Griekse mythologie zien welke universele structuur in het universum zit verborgen.

Het is mogelijk aan de hand van de Griekse mythologie het beheersingsmechanisme te onderbouwen.

Bij het zoeken naar een oplossing voor een complex vraagstuk is er vaak sprake van een wijkende horizon. Is men een stuk verder gekomen, dan blijkt dat de horizon zich mee verplaatst heeft en nieuwe kanten van het problemen zichtbaar zijn geworden. Elke beoordeling speelt zich in het nu af, is een momentopname van een beeld in ontwikkeling. De 2e wijsheidssleutel omvat de oude leerstelling van karma, die het herstel van evenwicht na verstoringen behelst.

De 5e wijsheidssleutel gaat over het principe van voortschrijdende evolutie.

Middels het bewustzijn van het bewustzijn, het reflexief bewustzijn, komen we tot begrip. Chayah (Antahkarana) is de brug, de verbinding met de Schepper, de zogenaamde Derde Weg (het verborgen ‘Immanente en Transcendente’, het 3e Aanzicht) van de tussen het eerste bewuste inzicht en Yechidah. De schakel Chayah, tussen Akasha en Sjechinah betekent eenwording. De kern van de ziel is Yechidah (Sjechinah), de tegenwoordigheid van God in de Schepping.

Het Grote Mysterie (Unio Mystica) van het leven kan alleen als Niet-Zijn geduid worden. Alles hangt in een groot ecologisch systeem met elkaar samen. Doel van het bewustwordingsproces (emanatieproces, evolutieproces) is om met het Mysterie tot eenheid te komen, een duurzame relatie met de natuur op te bouwen. Karma kan echter goede of slechte resultaten opleveren.

Het volmaakte getal 10 (1 + 2 + 3 + 4) wordt in de metafysische wereld verzinnebeeld door de 4 of de Tetraktys. Het laat zien dat er aan de wereld van de eeuwig wederkerende verschijnselen (Aldous Huxley: ‘perennial’, Friedrich Nietzsche: ‘ewige Wiederkehr’), een eeuwige natuurlijke ordening, een blauwdruk (bepaalde natuurconstanten, het factorelement (x), de Triade en de Tetrade ten grondslag ligt.
(x): Gottfried de Purucker: Het getal zeven, als een samenstelling van 3 en 4, is het factorelement in elke oude religie, omdat het het factorelement in de natuur is. Zeven is het grondtal van het gemanifesteerde heelal.

De Triade, de triniteit vormt de natuurlijke eenheid en de Tetrade vormt de natuurlijke selectie. Bij levensprocessen gaat het om de memen van Richard Dawkins, met name om de natuurlijke selectie.

Paul G. van Oyen bespreekt in zijn boek Het Enneagram NU, net als Richard Rohr in het boek Gelukkiger leven met het Enneagram het enneagram op basis van de Binnenwereld en de Buitenwereld.

Anne-Marie Rakhorst: Duurzaam ontwikkelen... een wereldkans
Het is voor onze samenleving te hopen dat de vonk, die van haar teksten af spat veel lezers zal doen ontvlammen. Zoals Naomi Klein in haar boeken No Logo en De shockdoctrine aantoont, is een te klein deel van onze bevolking zich bewust van de noodzaak om het algemeen belang te plaatsen boven het eigenbelang. Van het welslagen van deze mentaliteitsomslag hangt echter wel het voortbestaan van de mensheid af. Vereist is dan ook zeker een groei van ethisch bewustzijn. Hier ligt ook voor kerken wereldwijd vanwege hun massale bereik een duidelijke taak. Construire la terre - Bouwen aan onze aarde, was al het devies van Teilhard de Chardin. Anne-Marie Rakhorst onderschrijft dat met haar werk en met dit boek.

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige || volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.