6.1 Communicatiecyclus (Energie en Informatie)

Cato de Oudere: Een wijze kan meer leren van een gek dan de gek van de wijze.
Aristoteles: Als de mens al zijn innerlijke talenten op de juiste wijze heeft ontplooid, zijn intellectuele eigenschappen, en zijn karaktertrekken, dan heeft hij het goede leven bereikt en is hij gelukkig.
Friedrich Nietzsche: Zuerst das Nöthige – und dies so schön und vollkommen als du kannst! "Liebe das, was nothwendig ist" – amor fati dies wäre meine Moral, thue ihm alles Gute an und hebe es über seine schreckliche Herkunft hinauf zu dir.
Als eerste het nodige - en dit zo mooi en volmaakt als je kunt! "Heb datgene lief, wat noodzakelijk is" - amor fati dat was mijn moraal, doe hem (het Fatum) al het goede aan en verhef het boven zijn verschrikkelijke herkomst naar jezelf.
Jan Willem Schulte Nordholt: Want het lijkt waar te blijven dat pas dringende noodzaak de eenwording kan stimuleren.
Wet van Godwin: Naarmate online discussies langer worden, nadert de waarschijnlijkheid van een vergelijking met de nazi's of Hitler één.
Prof. Perkamentus (Harry Potter: Veel meer dan onze talenten, zijn het onze keuzes die bepalen wie we werkelijk zijn.

Circumplextheorie (Macht en Onmacht, 'Vrijheid en Onvrijheid', Zo Boven zo Beneden)

Guy Consolmagno: Religie is waarheid op zoek naar begrip, wetenschap is begrip op zoek naar de waarheid, en dat zijn twee fundamenteel verschillende dingen. (The mind of the universe NPO2 9 juli 2017)
Edward Snowden: Ik wil de maatschappij de kans bieden te bepalen of ze zichzelf wil veranderen (Sheila Sitalsing Volkskrant 30 december 2013).

Macht en tegenmacht (Bert Wagendorp Volkskrant 7 februari 2019 p. 2):
Het is de taak van de politiek die macht in te perken om een ‘tegenmacht’ te organiseren tegen de belasting ontduikende, privacy schendende, desinformerende slavendrijvers. Niet alleen in Nederland worden daartoe aanzetten gegeven. Ook in Duitsland en Frankrijk neemt de roep om tegenmaatregelen toe en in de VS ligt wetgeving op tafel die hetzelfde beoogt. De EU legde Google in 2017 en 2018 al boetes van in totaal 7,7 miljard euro op. De staat Californië, waar vier van de vijf hollebolle gijzen hun hoofdkwartier hebben, komt in 2020 met wetgeving die paal en perk moet stellen aan de onblusbare datahonger van de monopoliemachines en hun privacyschendingen.
Na decennia van naïeve dromen (ook van D66), lijkt de politiek eindelijk te beseffen dat de zaak uit de klauw is gelopen en dat het waanidee van de vrije markt als oplossing voor alle kwalen krachtige correctie behoeft.

En wíé kan er weer op komen draven? (Bor Beekman Volkskrant 31 mei 2018 V4-7):
Charley en zijn paard trekken oostwaarts; ze zoeken geen vrijheid, maar bescherming.

Geldmachine of De geldautomaat als laatste strohalm tegen digitalisering (Toine Heijmans Volkskrant 7 juni 2017 p. 21):
Alles voor de klantvriendelijkheid natuurlijk; dat ze niets te zoeken had in mijn privébezit begreep ze niet: het is toch allemaal service, meneer. Onderwijl ben ik een paar getallen geworden in de big data van de bank, die alles van mij weet.
Geld verdwijnt in het binaire heelal. Dat stuit op meer dan alleen de praktische bezwaren van Jos en Wienand en de dorpsraad van Knegsel. Het geld uit de
geldautomaat is tastbaar en van ons allemaal: er staat een Europese vlag op en een handtekening van de baas, Mario Draghi. Die is in dienst van ons en niet van een bedrijf.
Digitaal geld is van de bank.
Over dat belangrijke verschil schreef Maxim Februari een stuk in de NRC. 'Ons oude geld was publiek geld (...). Je kon alles en iedereen ermee betalen. Het nieuwe geld is privaat. Het maakt je bij iedere aankoop afhankelijk van toestemming door bedrijven. Dat die bedrijven een oorlog zijn begonnen tegen publiek geld is dus niet zo verrassend.'

Rariteiten van NewYork of Het mysterieuze verhaal van Joe Gold nam bezit van Joseph Mitchell (John Schoorl Volkskrant 10 december 2016 bijlage Sir Edmund p. 32-33):
Terloops maar heel precies voerde Joseph Mitchell, legendarisch verslaggever, je door de straten van New York. Tot aan het meest mysterieuze writer's block ooit.
Feit of toch fictie?
Door het boek Joe Gould's Teeth van Jill Lepore was de bohémien dit jaar terug in de belangstelling. In deze biografie uit Lepore kritiek op hoe Joseph Mitchell Gould heeft vereeuwigd. Zij stelt dat Mitchell de werkelijkheid naar zich toe heeft getrokken met zijn voorbarige conclusie dat het beloofde boek van Gould niet bestond. Dat kwam Mitchell beter uit voor zijn verhaal, aldus Lepore. Want het ging om wat Joe Gould van de wereld vond, en alles erop en eraan, en dan zocht hij hardop zijn toevlucht tot het zeemeeuws, dat hij als geen ander beheerste. Hij had zelfs gedichten van Henry Wadsworth Longfellow in het zeemeeuws vertaald, of we dat wel wisten.
Ook tot zijn repertoire behoorde, naast indiaans voetgestamp, een perfecte imitatie van een zeemeeuw. Dan trok hij zijn schoenen en sokken uit, en klapwiekte door de kamer, inclusief snijdend gekras en gekrijs. Hem afremmen hoefde je niet, al helemaal niet op deftige dichtersavondjes.
Zo was Joe Gould nou eenmaal, een bohémien uit Greenwich Village in New York, die als vanzelf echt heeft bestaan (1889-1957). Zijn bijnaam: Professor Zeemeeuw, die zijn religie als 'lefpoëet uit Poëziehuizen' als volgt formuleerde:
's Winters ben ik een boeddhist, '
En 's zomers ben ik een nudist.
Het liederlijke bestaan van deze Joe Gould is in goud gegraveerd door Joseph Mitchell, verslaggever van het Amerikaanse periodiek The New Yorker. In 1942 en in 1964 verschenen twee reusachtige verhalen over Gould, die nu ook zijn opgenomen in de geweldige tweedelige Nederlandstalige verzameling van Joseph Mitchell, een co-productie van de uitgeverijen Lebowski en Van Oorschot.
Writer's block
Op 26 september 1964 was Joseph Mitchell 56 jaar en stond het tweede deel van het verhaal over Joe Gould in The New Yorker. Vanaf dat moment begon hij aan het meest mysterieuze writer's block uit de Amerikaanse journalistieke geschiedenis.
Masker
Dertig jaar lang werd hij doorbetaald door The New Yorker, tot aan zijn dood in 1996, zonder dat er nog een verhaal van hem werd gepubliceerd. Niets, van 'de grootste levende verslaggever' Joseph Mitchell, helemaal niets, terwijl hij er wel was, melancholisch lezend in boeken van Mark Twain en James Joyce.
Wat moest-ie nog, daar was het voor Mitchell op neergekomen. Vooral het verhaal over Joe Gould had zo'n bezit van hem genomen, zo had hij tijdens een zeldzaam interview laten optekenen. Hij was zelf Joe Gould geworden, iemand die zich misschien ook wel achter het masker van het aanstaande grote werk verschuilde, maar niet meer kon doorkomen. Ook de zeemeeuw in hem was stil gevallen.

Drie Curaçaose schrijvers in veelvoud (Innerlijke wereld en Uiterlijke wereld):
Ten geleide
9: Weinigen zullen in 1935 beseft hebben dat met het verschijnen van de novelle van Colá Debrot Mijn zuster de negerin een nieuw tijdperk zijn intrede had gedaan in het land van de letteren. Een Antilliaan schreef in het Nederlands een verhaal dat door kenners als een meesterwerk werd erkend.
p. 69: Eén aspect uit De rots der struikeling komt in Een vreemdeling op aarde veel uitgewerkter voor, namelijk de visie op de artiesten. In een lange tirade wordt hun onderlinge pikorde geschetst, een lachwekkende, want eigenlijk presteert niemand iets, maar verklaart ieder zichzelf succesvol.
Interessant is vooral de uitwerking die Boeli van Leeuwen geeft aan
de discrepantie tussen uiterlijk en innerlijk die hij al in de De rots der struikeling constateerde. Allereerst stelt Boeli van Leeuwen aan de kaak dat de artiesten hard schelden op de bourgeoisie, maar dat ze tegelijkertijd zelf de meeste conformistische mensen zijn die men zich kan denken, want ze letten bij elkaar streng op het uiterlijk en ‘er werd nauwkeurig voorgeschreven wat zij mooi konden vinden’. Vervolgens is Kai ontzet als hij hoort hoe een schilder zijn moeder, een arme afgewerkte volksvrouw, afsnauwt. We hebben al gezien hoe de volksklasse de sympathie wekt, vooral als ze zich van alles ontzegt om kinderen een opleiding te kunnen laten volgen, zoals deze vrouw.
145: Het essentiële van beide schrijvers, dat gelijk een rode draad door hun werk loopt, is de adem van hun nostalgie,
hun tweede natuur, en de ‘onontkoombare eenzaamheid van de bewust levende mens’.16 De getuigenis van hun innerlijke wereld, of de lange moeizame pelgrimstocht op zoek naar Vader Zon.17
Voor wie de betekenis van gevoelswaarden op prijs weet te stellen zijn Atardi en het prozadebuut van Boeli van Leeuwen, De Mensenzoon, geschriften die een boodschap uitdragen. Bij herlezen doen ze steeds weer een werkelijke emotie ontstaan. Door hun eenvoud laten ze een blijvende indruk achter.
153: Maar kun je spreken van verraad als je van te voren weet wat er gaat gebeuren? Verraad is als je misbruik maakt van de onwetendheid en het vertrouwen van een vriend. Petrus bood Jezus zijn hart aan, maar ik Judas heb Jezus mijn hart gegeven. Toen Jezus mij gevraagd had om de verrader te zijn en zo te voldoen aan de wil van Zijn Vader, heb ik geweigerd. Vele nachten heb ik doorgebracht in geestelijke verlatenheid, een onbeschrijflijke zielstoestand doorgemaakt. Ik heb Jezus gesmeekt om deze bittere kelk van mij weg te nemen om mij te bevrijden van de rol van verrader. Maar Jezus antwoordde:
‘Nee Judas, nee, van alle apostelen ben jij innerlijk het meest gevorderd, jij kent de inwijdingsmysteries, daarom ben jij alleen in staat om de rol van verrader te vervullen opdat de schriften vervuld zullen worden’.
157: Beelden van opoffering zijn te vinden in de levens van alle grote Meesters, zoals Boeddha en Krishna, die de Christus vooraf zijn gegaan. Hun levensverhaal vertoont ook trekken van de levensgeschiedenis van Jezus.34 Verder zegt Samael Aun Weor:
De esoterische achtergrond van Judas geeft aan dat het hier om een specifiek soort ego gaat, dat een belangrijke rol speelt in de innerlijke ontwikkeling van de mens. Het verraad van Judas verzinnebeeldt de demon van de begeerte. Dagelijks verraden wij onze innerlijke Meester door onze begeerten vrij spel te geven. We beseffen dat de weg naar de waarheid een van zelfopoffering is, en offers wil de mens in de greep van het materialisme niet brengen. De drie verraders Kaifas, Pilatus en Judas, dat zijn wijzelf. De wereld heeft zoveel minachting voor hen omdat hun zwakheden de onze zijn.
Karl Barth benadert het dichtst deze stellingname: ‘Aan Judas kan de mens zijn eigen essentie herkennen. Judas is de schaduw van de mens die hem altijd begeleidt’.35 Het theosofisch standpunt luidt: ‘Want de ware aard van deze apostel en verrader is voor de rechtbank van de mensheid nooit op de juiste manier weergegeven’.36

Chinese diefstal of VS en EU moeten China gezamenlijk aanspreken (Fokke Obbema Volkskrant 16 juni 2016 p. 21):
In Europa leverde de dialoog van de Britse premier Cameron met China over dit onderwerp niet meer op dan een slappe verklaring. Een EU-aanpak was beter geweest, maar Brussel heeft nog weinig laten zien. Ondertussen gaan de Chinese hackerspraktijken onverminderd door.
Het is verleidelijk voor drastische middelen te pleiten, maar de praktische problemen zijn groot, zowel op het vlak van de bewijsvoering (vooral inzake de rol van de staat) als wat de uitvoering betreft: handelssancties plegen ook neer te komen op snijden in eigen vlees vanwege de tegensancties die zij oproepen. Voorlopig kunnen westerse landen weinig anders doen dan Obama's koers van diplomatieke overreding volgen. Een gesloten Amerikaans-Europees front is daarbij een eerste vereiste.

Overal loert het digitale gevaar (Huib Modderkolk Volkskrant 31 augustus 2019 Zaterdag p. 8-9):
Huib Modderkolk begaf zich in de schimmige wereld van de hackers, cyberaanvallen en digitale spionage, waarin Nederland echt niet alleen slachtoffer bleek.
In de digitale wapenwedloop is Nederland niet alleen slachtoffer maar ook dader.
Dit is een voorpublicatie van het boek
Het is oorlog, maar niemand die het ziet dat vanaf 3 september 2019 te koop is.

Nederlands-Duits defensiebedrijf gehackt door Chinezen (Huib Modderkolk Volkskrant 15 juni 2016 p. 2):
Het Nederlands-Duitse bedrijf Rheinmetall Defence is vanaf 2012 aangevallen door een groep Chinese hackers. Die hebben daarbij 'zeker' toegang gekregen tot technologische informatie van het bedrijf en hadden waarschijnlijk tot voor kort controle over het bedrijfsnetwerk. De hackers kwamen binnen door een aanval op het Duitse bedrijf, waardoor ook Nederlandse informatie binnen handbereik kwam. Dat bevestigen bronnen in de inlichtingenwereld aan de Volkskrant.

Essay Tegen de aandachtseconomie
Zijn en schermtijd (Jan Postma De Groene Amsterdammer 6 augustus 2020, p. 40-44):
Het
scherm van onze mobiele telefoon biedt houvast en afleiding. We staren er voortdurend naar. Waarom eigenlijk? Op welk moment is informatieschaarste omgeslagen in aandachtschaarste?
Wijlen Jan Blokker kon ooit, in reactie op zijn collega’s die mopperden op de ontwrichtende digitalisering, zeggen: ‘Het internet is een gemak en het gemak dient de mens.’ Een nuchtere gedachte, maar je vraagt je af of hij datzelfde tien jaar later nog zou hebben durven beweren.

Cyberoorlog met IS gaat een nieuwe fase in (Huib Modderkolk de Volkskrant 18 november 2015, p. 10):
Het gevaar is groot dat IS computersystemen in het Westen kan hacken met desastreuze gevolgen. De Britse regering neemt maatregelen.
Hackersclub
Anonymous bestrijdt IS op internet.
Hacklessen
De Nederlandse inlichtingendienst AIVD viel het begin 2015 op dat aan IS gelieerde personen hacklessen organiseren en hackers rekruteren. Westerse organisaties zijn volgens de dienst 'met enige regelmaat' slachtoffer van digitale aanvallen die komen van terroristische groeperingen.
Anonymous
Dat de strijd tussen het Westen en IS onmiskenbaar ook een digitale component heeft, bleek uit de aankondiging van hackersgroep Anonymous om na de aanslagen in Parijs expliciet de pijlen op IS te richten. Dinsdag begonnen leden van de groep met het publiceren van honderden twitteraccounts van IS-sympathisanten en jihadisten.
Onder de namen 'opISIS' en 'opParis' is Anonymous naar eigen zeggen bezig met 'de grootste operatie ooit'. De gepubliceerde accounts werden begeleid met de volgende tekst: 'Wij zijn Anonymous, wij vergeven niet, wij vergeten niet, verwacht ons.'
In opsporingskringen wordt de aankondiging van de hackersgroep niet heel serieus genomen. Anonymous is minder een collectief dan vaak gedacht. De groep bestaat uit vele individuen. Het zijn stuk voor stuk technisch zeer capabele hackers die in staat zijn om bijvoorbeeld IS-propagandasites plat te leggen.

Begint sinds het einde van de Koude Oorlog (1989/1991) een nieuwe ontwikkelingsfase in de geschiedenis van de moderniteit, in het bijzonder in Europa als bakermat van die moderniteit? (Wim Couwenberg Civis Mundi 28 mei 2015):
6. Nieuwe leidinggevende elites als nieuwe aanvoerders van het liberale vooruitgangsgeloof, met nieuwe technologische revolutie als wapenfeit
De digitale revolutie, met haar vergaande digitalisering van informatie- en communicatieprocessen en daarmee gepaard gaande overgang van de oude geletterde naar een digitale cultuur, is de meest zichtbare expressie van die nieuwe technologische revolutie en kleurt ook mede zowel het gezicht van deze nieuwe ontwikkelingsfase als van de daarin opgroeiende nieuwe generatie, de zogenaamde digital natives wier intellectuele ontwikkeling (informatieverwerking) zich steeds meer online voltrekt, zoals ook hun vrijetijdsbesteding (vooral gamen) en hun sociale ontplooiing (sociale media).
Na aanvankelijke euforie over nieuwe, ongekende ontwikkelingsmogelijkheden groeit ook hiertegenover het besef van bepaalde schaduwzijden, zoals de culturele kaalslag die ermee gepaard gaat, de dominantie van nieuwe, technocratisch georiënteerde uitingen van het grootkapitaal, met internetbedrijven als Google en Facebook als meest bekende exponenten daarvan, en nieuwe bronnen van maatschappelijke ongelijkheid, wat al geleid heeft tot een aan het marxisme ontleende oproep: ‘Digitale proletariërs aller landen, verenigt u’[23]. Eerder[24] is al gewag gemaakt van nieuwe uitingen van criminaliteit en oorlogsvoering (cybercrime en cyberwar).
[23] Zie H. Schnitzler, Het digitale proletariaat, 2015. Zie ook de Britse internetwatcher A. Keen, The Internet is not the Answer, 2014; idem, The Cult of the Amateur, 2007.
[24] Zie Tijdsein. Civis Mundi jaarboek 2011, pp. 40-44.

Onlinegokken: het nieuwe uitgaan voor kinderen? (Mandy de Bruijn en Jan Willem Sap Civis Mundi 02 mei 2013):
7. Conclusie
Nu reeds tien procent van al het gokken in de Unie plaatsvindt via internet, lijkt er behoefte aan een strenger gereguleerde digitale omgeving in de interne markt. Lidstaten hebben wel enige vrijheid hun eigen regels inzake online gokken te handhaven, maar door de grensoverschrijdende kenmerken van online gokken, stijgt de behoefte aan een coördinatie door de Europese Unie. Daarbij is, zo blijkt uit diverse onderzoeken, volgens deskundigen speciale aandacht nodig voor minderjarigen tot achttien jaar.

Antoine Deltour of Personificatie van de strijd tegen het establishment (Sheila Sitalsing Volkskrant 27 april 2016 p. 2):
Op support-antoine.org kunnen sympathisanten hun steun betuigen aan Antoine Deltour, gruwel van de Luxemburgse autoriteiten en multinationals, held van de mensen die zeggen op te komen voor de kleine man en voor wat ze fiscale rechtvaardigheid noemen. Gisteren begon de rechtszaak die de Luxemburgse autoriteiten tegen Deltour hebben aangespannen.
Deltour overhandigde in 2012 zijn bestanden aan een Franse journaliste, wier publicatie nog niet veel losmaakte. Twee jaar tijd later stortte het internationale consortium van onderzoeksjournalisten ICIJ zich op de rest van de duizenden documenten en het Luxleaks-schandaal was geboren.
De voorloper van de
PanamaPapers gaf een fraai inkijkje in hoe een EU-lidstaat een indrukwekkende trapeze had opgebouwd aan fiscale ontwijkingsmogelijkheden waardoor multinationals overal ter wereld actief kunnen zijn, maar nergens ter wereld in overdreven mate hoeven bij te dragen aan de financiering van zaken die nodig zijn om een samenleving draaiende te houden.
Deltour staat terecht in Luxemburg. Hij kan voor tien jaar de gevangenis in draaien, maar hij heeft de publieke opinie aan zijn kant, net als de Europese Commissie, de OECD en andere instanties die er ook klaar mee zijn.
Zo is Deltour de personificatie geworden van de strijd tegen 'de 1 procent', tegen het establishment, en tegen de partijen die groot en machtig genoeg zijn om zich te onttrekken aan de regels. Niet door ze te overtreden, maar door ze te omzeilen. Dat is legaal. Deltour heeft laten zien dat legaal en normaal niet per se hetzelfde zijn.

Franse klokkenluider wilde niet meedoen aan fiscale trucks (Peter Giesen Volkskrant 18 december 2014):
Zelfs Jean-Claude Juncker, ex-premier van Luxemburg en voorzitter van de Europese commissie, zag zich genoodzaakt te verklaren dat de geconstateerde praktijken indruisten tegen 'ethische en morele normen'. De ministers van Financiën van Duitsland, Italië en Frankrijk noemden LuxLeaks een 'keerpunt': de fiscale concurrentie tussen Europese landen moet aan banden gelegd worden, vonden zij.

Mirjam Prenger, Leendert van der Valk en Frank van Vree 'Voorlichter helpt de journalist op weg' (Volkskrant 27 juni 2011)
In zijn rede - en ook in een eerdere recensie van zijn hand, de zaterdag daarvoor - haalt Sommer op enkele punten scherp uit naar wat hij meent te lezen in deze studie. We zouden, arm in arm met Joris Luyendijk, een 'journalistieke ondergangsgedachte' propageren en betogen dat in Den Haag journalisten de touwtjes volledig uit handen hebben gegeven aan voorlichters. Terwijl daar volgens Sommer geen sprake van is. Ja, zo stelt hij, journalisten en voorlichters schurken in Den Haag dicht tegen elkaar aan, maar dat is geen probleem zolang iedereen zich maar bewust is van zijn eigen rol.
Ten slotte. Het misverstand is hardnekkig, en ook op dat punt geeft Sommer er blijk van Gevaarlijk spel slecht te hebben gelezen. Er zijn niet tien keer zoveel voorlichters als journalisten, zoals hij in zijn rede stelt. Er zijn inmiddels wel tien keer zoveel mensen die zich bezighouden met communicatie in de breedste zin van het woord. Dat maakt het probleem overigens niet minder urgent. De communicatieprofessionals blijken namelijk redelijk succesvol en menen bovendien dat ze journalisten steeds minder nodig hebben om hun publiek te bereiken. Die onstuimige groei zou journalisten moeten aansporen hun eigen uitgangspunten trouw te blijven, want daarin ligt hun bestaansrecht.

Aan elke crisis liggen tegenstellingen, zoals bijvoorbeeld tussen 'Politicals & Professionals', ten grondslag. Door de nauwe 'verstrengeling' tussen de 'eerste, tweede en derde macht' en de 'vierde, vijfde en zesde macht' verloopt de weg naar verbetering nu contraproductief omdat de brokkenpiloten elkaar de hand boven het hoofd houden en geen contact meer hebben met de werkvloer. De brokkenpiloten die de problemen hebben gecreëerd moeten zich nu als een ware Baron von Münchhausen aan hun eigen haren uit het moeras trekken. Door de deregulering, het privatiseren van het onderwijs, de wooncorporaties en de zorg heeft de overheid het stuur uit handen gegeven en dreigt de cash cow Nederland volledig te worden uitgemolken. Met een lose-lose situatie als gevolg. Het zelfreinigend vermogen van de parlementaire democratie gaat daardoor verloren.

Structurele problemen hebben primair een sociaal-psychologische dimensie en hebben met ons ego te maken. In een gezond bedrijf wordt het management dat verantwoordelijk is voor het ontstaan van problemen ontslagen. De schaduwzijde van de bonussencultuur zorgt er voor dat men elkaar gaat indekken. De egospelletjes optimaal meespeelt. Zaken worden onder de pet gehouden. De bonussencultuur berust op het sentiment “Voor wat hoort wat” (do-ut-des).

In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig.’

De Vierde , de Vijfde (Media) en de Zesde macht kunnen enerzijds aan de balans bijdragen anderzijds de balans verstoren.

De drie ruimtelijke dimensies maken het mogelijk om het bewustzijn eindeloos te verruimen, je blik te verbreden en te vernieuwen. Welke dimensie laten we in het leven een centrale rol spelen? De singulariteit van het oneindige bewustzijn is een inzicht dat op een andere manier de samenhang en de totaliteit weergeeft.

Popper definieerde de 'Drie werelden theorie'. Jurgen Habermas benoemde drie domeinen van de werkelijkheid. De filognosie maakt van de drie geaardheden het zelf, ego en wijsheid gebruik. De theosofie onderzoekt het trio wetenschap, filosofie en religie.

Triade These + Antithese = Synthese (1 + 1 = 3):Spinoza:Popper:Habermas:Filognosie:Theosofie:
Monade; Monotheïsme; Monisme; Het EneGodConceptenSubjectiefWijsheidReligie
Duade; Dualisme; Dualiteit; Geest-stofNatuurNatuurwetenschapObjectiefEgoWetenschap
Triade; Christendom, Triniteit; Hegeliaanse filosofie ErvaringIntersubjectiefZelfFilosofie

PowerPoint presentatie groepsdynamica, plaatje 43: Circumplex van McGrath.

De lsd-profeet (Arthur Eaton De Groene Amsterdammer 15 oktober 2020 p. 42-46):
Voor velen een visionair, voor anderen
‘de gevaarlijkste man van Amerika’ in de jaren zestig. De honderd jaar geleden geboren Timothy Leary wilde revoluties in het hoofd. Zijn middelen staan opnieuw in de belangstelling.
Zijn eerste boek,
The Interpersonal Diagnosis of Personality, is een taxonomie van persoonlijkheden. In het boek introduceert Leary een model – later bekend geworden als het Leary circumplex – waarin iemands persoonlijkheid kan worden gesitueerd op twee gekruiste assen die staan voor liefde en macht. (Het boek won een prijs van de American Psychological Association, het model wordt nog steeds gebruikt.)
De universiteit is al lang blij: zij hebben dringend charismatische docenten nodig om hun gezapige programma klinische psychologie een beetje mee op te leuken. En aan charisma heeft Leary geen gebrek, dus de universiteit biedt de twee mannen een contract aan om ‘innovatieve psychotherapieën’ te bestuderen. Kort na zijn aanstelling vertrekt hij op studiereis naar Mexico om daar de paddestoelen zelf te proberen: ‘Op een zonnige middag at ik in de tuin van ons vakantiehuis in Cuernacava zeven magische paddestoelen’, schrijft Leary later. ‘Vijf uur lang had ik een ervaring die je met allerlei kleurrijke metaforen zou kunnen omschrijven, maar die uiteindelijk de diepste religieuze ervaring van mijn leven zou zijn.’
Bij thuiskomst nam hij contact op met Aldous Huxley, de filosoof. In 1953 had Huxley een populair boek geschreven over zijn ervaringen met mescaline: The Doors of Perception (De deuren der waarneming). Bovendien had hij ook ervaring met andere drugs, waaronder lsd. De psycholoog en de wijsgeer vonden elkaar in hun liefde voor geestverruimende middelen. In de rokerige docentenkamer van Harvard bekokstoofden ze een groots en meeslepend plan: alle invloedrijke mensen ter wereld moesten aan de psychedelische drugs worden geholpen, dan zou de wereld in no time verlost zijn van alle ellende.
Onthutst door zijn eigen succes ging Tim op een middag eten met de beroemde mediagoeroe
Marshall McLuhan, die tegen hem zei: ‘De sleutel tot jouw werk is werving. Je verkoopt een product: het verbeterde brein. Zorg ervoor dat je lsd associeert met alle positieve aspecten van de hersenen: schoonheid, plezier, filosofie, religie, intelligentie, mystiek. En wat er ook gebeurt: glimlach altijd vriendelijk en zwaai, als het kan, geruststellend.’

Bij de ‘Roos van Leary’ gaat het over hoe de communicatie tussen personen plaats vindt.
Het interpersoonlijk circumplexmodel werd begin jaren '50 geïntroduceerd door Leary en zijn medewerkers in het Kaiser Foundation Hospital en kreeg zijn tijdelijke voltooiing in het boek van Timothy Leary Interpersona Diagnoses of Personality uit 1957, dat nog steeds hedendaags genoemd kan worden (Freedman, Ossorio & Coffey, 1951; Leary, 1957).

"Roos van Leary":
Gedrag lokt gedrag uit. Elke succesvolle leider kent dit belangrijke psychologische principe als zijn broekzak. Timothy Leary heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de patronen van gedragsbeïnvloeding. Hij bracht de neiging van de mens om aanvullend te reageren uitgebreid in kaart en vond uiteindelijk twee eenvoudige principes die hij vorm gaf in de 'roos van Leary':

  • Symmetrie principe: Streven naar eigen belang (tegen) lokt datzelfde gedrag bij de ander uit. Streven naar gezamenlijk belang (samen) en leidt ook tot hetzelfde coöperatieve gedrag bij de ander. ‘Tegen’ duidt op een meer functionele instelling. Mensen met dit gedrag zullen zich vrij zakelijk opstellen en zijn niet primair gericht op samenwerken. ‘Samen’ duidt vaak op een mensgerichte instelling. Mensen met dit gedrag zullen zich over het algemeen vriendelijk opstellen.
  • Complementariteitsprincipe: Het tweede principe luidt: leiden lokt volgen uit, en omgekeerd. In termen van Leary: boven-gedrag roept onder-gedrag op en onder-gedrag roept boven-gedrag op. Iemand die bovengedrag vertoont heeft de neiging zich dominant op te stellen. Iemand die ondergedrag vertoont heeft de neiging zich meer afwachtend, volgzaam op te stellen.

Met behulp van kwadranten is het mogelijk zowel het kernkwadrant van Daniel Ofman als het model van Ken Wilber, de Roos van Leary en het Circumplexmodel te interpreteren.

Kernkwadrant: 5Ddenkraam:  Vier kwadranten:Ken Wilber
    HolosLogos 
Creativethink >>>>Groupthink  SamenwerkingskrachtVoedingskrachtCultuur van waardenSociaal, Systeemtheorie
1. Daadkracht >>>>3. Drammerigheid  4. Wij-kant ----2. Zij-kant4. Innerlijk/Collectief ----2. Collectief/Uiterlijk
||  ||||
4. Passiviteit <<<<2. Geduld  1. Het-kant ----3. Ik-kant1. Individueel/Uiterlijk ----3. Innerlijk/Individueel
Chaos <<<<Zelfregulering  VormkrachtBeeldkrachtGedragsmatigIntentioneel
    Mythos (Eros)Theos 

De ‘Roos van Leary’ gaat er vanuit dat authentiek gedrag symmetrisch of complementair gedrag oproept. Symmetrie heeft twee kanten. Mensen zijn geneigd om symmetrisch (vriendelijkheid roept vriendelijkheid op) te reageren (positieve as). Schaduwprojectie heeft echter tot gevolg dat deze algemene regel niet altijd opgaat. In het geval van de ‘verborgen agenda’ is er sprake van tegengesteld, asymmetrisch gedrag. Onderdanigheid lokt dan juist dominant gedrag uit (negatieve as).

Jung en het obscurantisme (Huub Mous 12 juni 2020):
Religie werd niet alleen iets doms, maar bovendien werd iedereen die ooit een poging had gewaagd om de kloof tussen religie en wetenschap in het denken te overbruggen – of hij nu Jung heette, Teilhard de Chardin of Aldous Huxley – op één hoop gegooid met wetenschappelijke charlatans als Timothy Leary en het duo Pauwels en Bergier. Hun boek De Dageraad der Magiërs, dat in 1960 was verschenen, heb ik zelf ook eind jaren zestig met rode oortjes helemaal stuk gelezen. Het is een boek, dat nog altijd ergens in mijn boekenkast staat, maar waar ik nu niet meer met goed fatsoen uit zou durven citeren.

Het 5D-concept brengt de ommekeer, de kwintessens tot uitdrukking. Zoals we in de inleiding hebben laten zien is het mogelijk ons weer met de oerbron te verbinden.

Natuurlijke kringloopTriade en Tetrade:Accent van het aanzicht ligt op:Kwadrant:
1. Mythos1. Oude TestamentRechtvaardigheid4. Creativethink
2. Theos2. Nieuwe TestamentUniversaliteit van mensenrechten3. Zelfregulering
3. Logos3. VerlichtingGelijkheid, gelijke kansen voor iedereen2. Groupthink
4. Holos4. IntegratieRechtvaardigheid en Gelijkheid1. Chaos

Het kwadrant rechts laat de ommekeer zien. Hoe we ons dus weer met de natuurlijke kringloop van de schepping (1 t/m 4 van boven naar beneden) kunnen verbinden. Het '5D-concept en Ether-paradigma' (5Ddenkraaam) brengt het nieuwe paradigma, de ommekeer tot uitdrukking. Het Ken uzelve leidt er toe dat we op chaos en groupthink grip kunnen krijgen.

Tegenover de asymmetrieën, de sociale ongelijkheid, lees onrechtvaardigheid van Jaap Dronkers op aarde, de microkosmos staan de asymmetrieën van Marcel Gleiser in de kosmos. Het spiegelneuron geeft een wetenschappelijke onderbouwing van het projectiemechanisme, de weerspiegeling tussen de mens en het universum.

Unificatietheorie:Kwintessens:Akasha-veld, Tao, God:
1. Zwaartekracht, Asymmetrieën4. LemniscaatEenheid in Ruimte en Tijd
2. Tijdsymmetrie, Complementariteit (Zelfgelijkvomigheid )3. Verticale as (Synthese)“Zo boven, Zo beneden”; “Zo beneden, Zo boven.”
3. Spiegelsymmetrie, Symmetrie principe2. Kwalitatieve as (Antithese)Binnen en Buiten en Individueel en Collectief
4. Materiesymmetrie, Asymmetrieën1. Kwantitatieve as (These)Boven en Onder of Macht en Onmacht

De asymmetrieën (1./4.) zijn de keerzijde van het complementariteitsprincipe en symmetrieprincipe. Voor de grenslijn tussen hemel en aarde geldt een gebroken symmetrie en is er van asymmetrie sprake. Met een positieve betekenis noemen we “Zo boven, Zo beneden” complementair, met een negatieve betekenis asymmetrisch. Het symmetrieprincipe coöperatief gedrag is complementair.

Daniel Ofman: Een maskerkwadrant is een kwadrant dat aan de oppervlakte lijkt op een kernkwadrant, maar in realiteit precies het omgekeerde is. Masker staat voor façade.

De negatieve as van het kernkwadrant toont de schaduw (asymmetrie) van de persona. Het maskerkwadrant brengt als het ware de asymmetrie van de asymmetrie in beeld. De persoon wordt in een dergelijke situatie volgens Ofman een gespleten (schizoîdie) persoon die een dubbelleven gaat leiden. Het gedrag verstoort het natuurlijke evenwicht, het is tegennatuurlijk. De symbolische orde wordt door de diabolische uitzichtloze wereld vervangen waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt. Genezing is echter mogelijk wanneer de blokkade van de creatieve energie wordt opgeheven.

De transpersoonlijke psychologie van Roberto Assagioli sluit op de humanistische psychologie van Maslow aan. Op de verticale as plaatst Assagioli zachtheid tegenover sereniteit, juiste waardetoekenning tegenover spirituele waardigheid, praktisch realisme tegenover duidelijk waarnemen van de werkelijkheid, evenwichtige krachtige persoonlijkheid tegenover spirituele energie.
De
verticale as door het midden van het Ei van Assagioli symboliseert de door Maslow genoemde zelfrealisatie, de Derde Weg in de psychologie of de weg van het universele soefisme. De humanistische psychologie van Maslow gaat er van uit dat je de mens niet moet reduceren tot een door driften bepaald wezen, dat net als een dier reageert. De mens moet je ook niet zien als een wezen dat zich alleen door externe factoren, belonen en straffen, laat motiveren. De natuur van ieder mens is er op gericht zijn talenten tot ontplooiing te brengen. Voor de humanistische psychologie staat het menselijk zijn centraal, is juist de subjectieve informatie relevant. Door dis-identificatie is het mogelijk dat we ons met de ware identiteit, het hogere Zelf verbinden. De psychosynthese van Assagioli is een transformatieproces, waarbij in de mens de macht van het ego naar het hogere Zelf verschuift. Het maakt het laten oplossen van conditioneringen, een cartharsis mogelijk.

Om de continuïteit van een organisatie te waarborgen is het creatieve aspect van een organisatiecultuur van levensbelang. Manita Overweg schrijft in haar publicatie Van Tijdbeheer naar Energiemanagement: De bedrijfscultuur is gebaat bij een ontspannen sfeer, hetgeen weer resulteert in twee andere voordelen: Er vallen minder werknemers uit omdat men graag werkt en het volhoudt! Omdat er minder medewerkers uitvallen, hoeven er minder medewerkers vervangen te worden. Dit scheelt ziektekosten, daaruit voortvloeiende kosten (voor reïntegratie, wao-aanvulling etc), salariskosten, inwerkingskosten en wervingskosten. En als er geworven moet worden, dan is het werven van personeel makkelijker, omdat het bedrijf een mensvriendelijke cultuur en een dito image heeft. Last but not least noem ik de strategische winst: Energiemanagement maakt het mogelijk dat er tijd is voor bezinning, creativiteit en het even denken buiten de geëigende paden. Dit kan zeer goede ideeën voor innovatie ten gevolge hebben. Goed energiemanagement levert winst op door stijgende productiviteit: medewerkers in balans zijn effectiever: Ze presteren beter en constanter dan zij die de dag op hun tenen hebben gelopen. Daarnaast is het een gegeven dat degenen die last hebben van negatieve energie voor veel onrust binnen een bedrijf zorgen en vaak het werk van gemotiveerde collega's verstoren.

Titus Ensink (met een bijdrage van Ali Oussaïd): Jenninger: de ontvangst van een Duitse Rede in Nederland: een tekstwetenschappelijke en communicatiewetenschappelijke analyse
Op 10 november 1988 hield Philipp Jenninger in de Duitse Bondsdag een rede ter herdenking van de "Reichskristallnacht'. Hij probeerde te schetsen hoe Duitsers vijftig jaar tevoren dachten en deden, met de bedoeling hun verantwoordelijkheid daarvoor te onderlijnen. Maar er ging iets mis. Nog tijdens de rede ontstond geweldige commotie en binnen een dag zag Jenninger zich gedwongen af te treden als Bondsdagvoorzitter. Alom - ook in Nederland - klonk het verwijt dat hij begrip had bepleit voor de nazi's. In dit boek wordt het tumult ontrafeld aan de hand van tekst- en contextonderzoek als een collectieve afweerreactie op een taboe. Bijna alle dagbladen gaven een sterk vervormd beeld van de rede.

Het rapport ‘E i V’ heeft een 7*7 structuur (negenenveertig). Deze matrixstructuur geeft de relatie, de spiegelsymmetrie tussen de zevenvoudige samenstelling van de mens en de zevenvoudige samenstelling van de planeten weer. Of met andere woorden het patroon van de mens is hetzelfde als het patroon van de gehele schepping. De zevenvoudige structuur maakt weer onderdeel uit van de tienvoudige matrixstructuur van de microkosmos en macrokosmos. Eerder heeft Raymond Lull in zijn hoofdwerk Ars Magna (‘de grote kunst’) of ook wel Ars Generale Ultima al van de tien categorieën van de aristotelische wijsheid gebruik gemaakt.

====

Venn-diagram (Getallensymboliek, Triade, New age)

In de wiskunde is een Venn-diagram, genoemd naar de Engelse wiskundige en filosoof John Venn, een grafische voorstelling van een of meer verzamelingen. Allerlei eigenschappen van en relaties tussen verzamelingen laten zich met deze diagrammen goed illustreren.

Venn-diagrammen bestaan uit 3 rondjes die elkaar zo’n beetje overlappen als Olympische ringen, alleen hebben ze niet allemaal een ander kleurtje. Nu zul je denken, “wat hebben die stomme rondjes met logica te maken?”

 

New age ervaart de eenheid van mens, natuur en kosmos. De belangrijkste Universele Wet is de Wet van Eén, het eenheidsbeginsel van Rupert Sheldrake, die stelt dat alles in de kosmos met elkaar verbonden is.

Samenvatting (Mystici, Emancipatieproces, Zaaien en Oogsten, Gnosis, Catharsis)

Jezus Niet mijn wil geschiede, zei hij in de tuin van Gethsémané aan het begin, ‘maar uw wil’. ‘In uw handen beveel ik mijn geest’ zijn zijn laatste woorden.
Matteüs: Waar twee of drie verenigd zijn in mijn naam, ben Ik in hun midden (18,20).
Johannes: Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven (14:17-20)
Socrates: Onwetendheid is de bron van alle kwaad.
Wiens brood men eet, diens woord men spreekt (Psalm 41:10, Johannes 6:26).
Meister Eckhart: Um die „Gottesgeburt in der Seele“ zu verwirklichen, muss man die Vorstellung von Zeit aus dem alltäglichen Leben entfernen.
Carl Jung: Wat de natuur onvolkomen laat, vervolmaakt de kunst.
Eepicurus Waar de mens is, daar is de dood niet, en waar de dood is, daar is de mens niet.
Dalai Lama: Wie goed wil sterven, moet eerst goed leren leven.
Heidegger: Zodra een mens tot leven komt, is hij terstond oud genoeg om te sterven. (p. 36)
J.J. van der Leeuw: Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie dat moet worden ervaren.
Prince Hassan bin Talal: Wat het leven mij heeft geleerd? Als Arabier zou ik zeggen: hoe meer het lot mij leert, hoe meer het me mijn eigen tekortkomingen laat zien. En hoe meer kennis ik verzamel, hoe beter ik me zelf leer kennen. (Nexus 65 p. 106)
Thomas Berry: Wat met de buitenwereld gebeurt, gebeurt ook met de binnenwereld. (Matthew Fox De verborgen spiritualiteit van mannen)
Léon Hanssen, ‘Want alle verlies is winst’ (biografie over Menno ter Braak):
Ter Braak maakte met een verwijzing naar het boek Prometheus, dat heel dit proces van zelfbevrijding voor hem had ingeluid, de balans op en hij noteerde met één enkele regel in zijn agenda deze Heraclitische gedachte:
Want alle
verlies is winst, alle nedergang opgang.
John Archibald Wheeler: It from bit symbolizes the idea that every item of the physical world has at bottom — at a very deep bottom, in most instances — an immaterial source and explanation; that what we call reality arises in the last analysis from the posing of yes-no questions and the registering of equipment-evoked responses; in short, that all things physical are information-theoretic in origin and this in a participatory universe.
Paul Watzlawick: Communicatie tussen mensen is symmetrisch of complementair, afhankelijk of de relatie gebaseerd is op gelijkheid of verschil.
Jan Willem Schulte Nordholt: Want het lijkt waar te blijven dat pas dringende noodzaak de eenwording kan stimuleren.
Oek de Jong: 'Als je je ego durft los te laten, kom je in een vrede die alle verstand te boven gaat'
Anton Blok: Door vervreemding van het vertrouwde maakten ze zich vertrouwd met het vreemde om te komen tot de ontwikkeling van een nieuw gezichtspunt. (p. 281)
Edward Snowden: Ik wil de maatschappij de kans bieden te bepalen of ze zichzelf wil veranderen.
Piet Hein Donner: Wie tegen polarisatie en buitensluiten wil vechten, moet vooral niet zelf polariseren en buitensluiten. (Volkskrant 8 januari 2011)
Jan Peter Balkenende: Respondenten zijn tevreden over het eigen gedrag en hebben duidelijke opvattingen over wat anderen zouden moeten doen, maar voelen zich minder aangesproken als anderen ook een mening over hun gedrag hebben.
Hans Feddema: Als er een ‘anti-stemming’ wordt gekweekt tegen de media, de overheid, de medische wetenschap en de rechters, speel je gewelddadige groepen in de kaart.
Henk Bekedam: Een van mijn lessen over China: laat belangrijke onderhandelingen niet over aan mensen die het land niet begrijpen. China oefent heel subtiel druk uit, zodat je opschuift naar het Chinese standpunt.’
Harry Nijhof: Er zal een tijd komen dat de professionals die bottom up, met hun cliënten de problemen echt oplossen beter gewaardeerd zullen worden dan de politicals die zich met navelstaren bezig houden.
Stelling: Het informele circuit, de achterkamertjes politiek en sociale -, diplomatieke - en lobbynetwerken van het grootkapitaal regeren voor een belangrijk deel de Westerse wereld.
Stelling: Internet is een weerspiegeling, de manifestatie van het informele circuit (facebook, instagram en twitter), de achterkamertjes in de politiek, maar ook van het formele circuit E-learning.
Stelling: Door het neoliberalisme, het monetaire medicijn van vrijwel onbeperkt scheppen van geld, het wanbeleid van macro-economen wordt het echte ondernemerschap in de micro-economie vernietigd.
Stelling: Alleen een interdisciplinaire grensoverschrijdende benadering, een integrale denktrant, de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschappen, het onderkennen van de twee kanten van één medaille brengt de Unificatietheorie een stapje verder. De Unificatietheorie kan niet worden uitgevonden want het is de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen. De interdisciplinaire aanpak culmineert uiteindelijk in het punt omega. Kunst maakt het mogelijk, de 4e dimensie (4Ddenkraam), de synthese tussen de drie domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers weer te geven.
Stelling: Waar de gulden middenweg loopt is al millennia bekend. Het is niet nodig het wiel opnieuw uit te vinden. De middenweg geldt zowel top down als bottom up en is afhankelijk van de rollen die we bewust of onbewust in de maatschappij spelen. Er is niets nieuws onder de zon.
Stelling: Zonder de Kwintessens in het debat te betrekken is het oplossen van wereldvraagstukken niet mogelijk. De Kwintessens, wordt met behulp van de verborgen 5e Dimensie ('verborgen pad') van Roberto Assagioli en Enantiodromie van Carl Jung tot uitdrukking gebracht. De verborgen 5e Dimensie en de Enantiodromie zorgen voor het herstellen van het balansmechanisme op aarde.
Stelling: Door het doorgeschoten neoliberalisme, het monetaire medicijn, de eurostabiliteitscultuur van vrijwel onbeperkt scheppen van geld, het wanbeleid van macro-economen wordt het echte ondernemerschap in de micro-economie vernietigd.

Om Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, een duurzame samenleving te bevorderen draait het om rechtvaardigheid. Bij de handelsverdragen, die door politici worden afgesloten staat veelal het quid pro quo centraal. Door de secularisatie is er geen aandacht meer voor dichterlijke beeldtaal in de Bijbel over de balk en de splinter. Het probleem is wel dat er niets voor de verbindende verhalen in de plaats is gekomen. Mensen zijn hun morele kompas kwijt en beginnen een leegte te ervaren. De wetenschap is minder eenduidig dan vaak wordt gedacht. Dit hangt met de controverse tussen wetenschappers samen.

Waar stilte had moeten heersen, was er herrie en haat. In het licht van grootste misdaad uit de historie was dat triest (Arie Elshout de Volkskrant 18 maart 2024, P. 21):
Stilte, het betrachten van een deemoedige stilte is het enige wat je rest nadat
Grossman je heeft meegenomen op de tocht van de vrouw en het kind naar die wijd openstaande deuren, de poort naar de dood. Door zijn verbeeldingskracht is het een fysieke ervaring. Hij kruipt in het hoofd van de verdoemden, laat je met hen meelopen, meekijken, meevoelen. Met elke stap waarmee het onafwendbare einde dichterbij komt, wordt het verhaal drukkender en benauwender. Dit was, dit is de Holocaust. Hier past slechts een eerbiedig zwijgen.

Waarom kunnen die Estse leerlingen toch zo goed lezen? (Arnout le Clerck de Volkskrant 18 maart 2024, P. 13-15):
De Boekenweek is zaterdag begonnen. Zo’n
promotie van het boek is in Estland nauwelijks nodig. Daar wordt de liefde voor lezen al vroeg aangewakkerd. Wat is het Estse leesgeheim? ‘We zijn een klein land, cultuur is ons geheime wapen.’

Een geslaagde energietransitie begint met minder in plaats van meer (Fabian Dablander, Michiel den Haan en John Grin de Volkskrant 18 maart 2024, p. 13-15):
Als de maatschappij inzet op een
energiezuiniger levensstijl en niet op meer elektrische SUV’s, vergt de omslag naar een duurzame samenleving veel minder windmolens, zonnevelden, batterijen, elektriciteitskabels en materialen. Nu nog het beleid hierop.

Durf groter te denken dan je eigen voetafdruk (Marieke de Ruiter en Jonathan Witteman interviewen Rutger Bregman de Volkskrant 16 maart 2024, katern Zaterdag p. 2-4):
De
nieuwe missie van schrijver Rutger Bregman heet morele ambitie. Concreet: mensen die in eigen ogen hun talent verspillen, helpen om het goede te doen. Maar wie bepaalt wat een goede morele ambitie is?

Democratie onder druk Léonie de Jonge
‘Hoeveel tolerantie wil je tonen voor intolerantie?’ (Koen Haegens interviewt Léonie de Jonge De Groene Amsterdammer 14 maart 2024, p. 20-23):
De
opmars van uiterst rechts in Europa lijkt onstuitbaar. Maar die opmars is helemaal niet zo onvermijdelijk, ontdekte politicoloog Léonie de Jonge tijdens onderzoek in België.
Dus de oplossing is dat Nederland, in naam van de democratie, alsnog dat cordon invoert en de PVV uit elke coalitie weert?
‘Nee, het is geen
silver bullet. De timing is heel belangrijk. Een cordon sanitaire werkt alleen op het moment dat uiterst rechts electoraal nog niet is doorgebroken. Dan wordt het in de kiem gesmoord. Zodra die doorbraak wel een feit is, ligt de oplossing veel meer in het consequent benadrukken waarom democratie überhaupt van belang is. Je moet de onafhankelijke rechtspraak en vrije pers koesteren. Het zijn geen vanzelfsprekende instituties die zichzelf wel in stand houden. Kijk naar Duitsland. Daar komen elk weekend massa’s mensen op de been om te laten zien dat radicaal-rechts, ondanks alle retoriek, niet de meerderheid van de bevolking vertegenwoordigt. Symbolisch, misschien, maar onderschat niet hoe belangrijk het stellen van zulke grenzen is voor een democratie.

Tegenlicht documentaire Kijken naar de rijken 12 april 2020 NPO2:
Nederland is een belastingparadijs voor de superrijken. Tegelijkertijd hebben we te maken met schrijnende tekorten in de publieke sector, zoals het onderwijs en de zorg. Moet dit niet anders, na deze crisis?
'Belastingen, belastingen, en de rest is bullshit!', riep historicus Rutger Bregman vorig jaar op het World Economic Forum in Davos, waar de superrijken zich jaarlijks verzamelen voor hun onderonsje.
Daarmee wees hij de hele wereld op een pijnlijk feit:
de superrijken betalen véél te weinig belasting en dragen daarmee bij aan de toenemende ongelijkheid en aan de armoede van de publieke dienstverlening.
Nederland is een onderdeel van dat probleem: het is een belastingparadijs voor de superrijken. Filantropen geven gul, maar ontwijken vaak de normale belastingen. Volgens de Amerikaanse schrijver en politiek analist Anand Giridharadas is deze liefdadigheid een sigaar uit eigen doos: 'Veel rijke mensen geven liever tien miljoen aan goede doelen dan vijf miljoen aan belastingen. Filantropie in de Verenigde Staten omvat meer dan 400 miljard dollar per jaar.'
Waarom belasten we de rijken niet net als gewone burgers? En wat zou het opleveren als we dat wel zouden doen?

Brief van de dag (Piet Franssen de Volkskrant 15 maart 2024, p. 24):
Giftige eieren
Op basis van een ­risicoanalyse concludeert het ministerie van Volksgezondheid dat ­eieren van hobbykippen in heel ­Nederland een te hoge concentratie pfas kunnen bevatten. Het Voedingscentrum adviseert op basis daarvan het eten van eieren van hobbykippen af te wisselen met eieren uit de supermarkt, die wel door de NVWA gecontroleerd zijn.
Niet de burger moet zich aanpassen aan het milieu, maar
pfas moet uit het milieu. Een bewijs te meer dat de overheid nog te weinig aandacht heeft voor de gezondheid en het welzijn van mens en dier.

Ons nationale belang is gediend met een constructief Europees beleid, ook al is dat politiek moeilijk te verkopen (Diederik Samson de Volkskrant 14 maart 2024, p. 29):
Nederland is na bijna twintig jaar ‘Europachagrijn’ politiek en beleidsmatig min of meer afgehaakt in Brussel.
De Nederlandse politiek en ambtenarij begrijpen de Europese instituties minder en krijgen minder voor elkaar. Het gevolg: nog meer chagrijn. De gevolgen van deze vicieuze cirkel beperken zich al lang niet meer tot de politiek. Ze tasten het probleemoplossend vermogen van Nederland aan.

‘Als je deze oorlog verliest, dan verhuist het probleem naar de Europese Unie’ (Arnout Brouwers interviewt François Heisbourg de Volkskrant 14 maart 2024, p. 18-19):
Estland is niet groot’, waarschuwt de Franse denker over veiligheid François Heisbourg voor als Rusland de oorlog in Oekraïne wint. En als een EU-land ten onder gaat, ontploft de EU: ‘De moeder aller geostrategische catastrofes.’

Democratie is een staatsvorm die continu onderhoud vergt. Dat moeten we onze kinderen juist in tijd van oorlog leren (Gerdi Verbeet de Volkskrant 13 maart 2024, p. 28):
Met de
oorlog in Oekraïne en Gaza is het van nog groter belang om kinderen te leren om naar elkaars verhaal te blijven luisteren. En om pal te blijven staan voor de grondrechten van de ander, ook als je het niet met elkaar eens bent.

De dekselse Bosma heeft als voorzitter van de Tweede Kamer de PVV salonfähig gemaakt (Ariejan Korteweg de Volkskrant 12 maart 2024, p. 19):
Ondanks de
vele concessies van Geert Wilders in het formatieproces wil het met de normalisering van de PVV nog niet echt vlotten. Toch is de partij op het Binnenhof langzaam maar zeker geaccepteerd geraakt.
Ik ben gewoon een robot’, zei hij bij eerdere kandidaatstellingen. Dat klopt, van politieke voorkeuren laat hij als voorzitter niets merken. PVV’er Dion Graus krijgt geen andere behandeling dan Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren.

Op welk nijpend probleem zijn deze nieuwe kerndoelen het antwoord? (Aleid Truijens de Volkskrant 12 maart 2024, p. 21):
Aan
digitale geletterdheid gaat gewone geletterdheid vooraf. Wie kranten en boeken leest, ontwikkelt burgerschap. Verstandige burgers zijn mensen die voldoende kennis hebben opgedaan om de wereld, de cultuur en zichzelf te begrijpen en die eigen keuzes kunnen maken. De school is er om kinderen die kennis en werktuigen mee te geven, niet om burgertjes te kneden in het gewenste model.

De column van Aleid Truijjens illustreert dat ICT-lobbyisten nog steeds actief zijn. Eerder heb ik met dit fenomeen bij Hoogovens kennis gemaakt.

‘Als er één moment is dat een museum als dit belangrijk is, dan is het nu’ (Elsbeth Stoker en Iva Venneman de Volkskrant 11 maart 2024, p. 6-7):
‘Wrange context’
Want ook hij ziet de ‘
wrange context’, net als veel van zijn medewerkers. ‘De schok van 7 oktober was ook bij ons personeel enorm. Hier werken mensen die kinderen hebben in het Israëlische leger, maar ook mensen die zeggen: als ik hier niet had gewerkt, zou ik vooraan lopen bij de demonstraties voor Gaza.’

Geen Europeaan kan zich veroorloven de blik af te wenden van zijn broeders en zusters in Afrika. Ons lot is verbonden (Arnout Brouwers de Volkskrant 11 maart 2024, p. 21):
We gaan
deze eeuw ons lot in Europa steeds meer met deze jonge Afrikanen delen. Hoe, dat hangt ook van ons af. Maar de blik afwenden van wat er gebeurt in Afrika, dat kan geen Europeaan zich deze eeuw nog veroorloven.

De vrouwen die haat verkopen als lifestyle (Margreet Oostveen interviewt Eviane Leidig de Volkskrant 9 maart 2024, katern Zaterdag p. 2-4):
De Amerikaanse wetenschapper
Eviane Leidig onderzoekt bekende radicaal-rechtse vrouwen, onder wie de Nederlandse Eva Vlaardingerbroek. Leidig laat zien hoe zij witte suprematie, misogynie en migrantenhaat in hoog tempo normaliseren via Instagram en TikTok. ‘Eva kwam pijlsnel op.’

De trein gewoon laten doorrollen is niet genoeg (Marc Peeperkorn interviewt Diederik Samson de Volkskrant 9 maart 2024, kater Zaterdag p. 17-20):
Bijna vijf jaar zat
Diederik Samsom in de machinekamer van de Europese Commissie. Het opende hem de ogen over de benauwde blik van Den Haag op Brussel en sterkte hem in de overtuiging dat de groene omwenteling nog sneller moet, ondanks het groeiende verzet. ‘Terugschrikken is geen optie.

Xi's woord is wet, ook als niemand hem begrijpt (Leen Vervaeke de Volkskrant 8 maart 2024, p. 6-7):
Al voor het jaarlijkse Volkscongres in China, dat dinsdag begon, zoemde de
nieuwe richtlijn van Xi Jinping rond. Wat hij met zijn ‘nieuwe productieve krachten’ bedoelt, weet niemand precies, maar de staatsmedia noemen zijn plannen ‘baanbrekend’.

Vanwaar toch die drang om te ontkennen, zelfs als het er dik bovenop ligt? (Elma Drayer de Volkskrant 8 maart 2024, p. 25):\\ Alleen iets tegen zionisten. Dat is iets héél anders. Daarom dienen wij mild te staan tegenover die leus betreffende de bevrijding van Palestina van de rivier tot aan de zee. Daarom moeten wij de oproep tot een nieuwe intifada niet al te zwaar nemen.
Juist ja. Dus als je iets hebt tegen álle Joden ter wereld dan ben je een antisemiet. Heb je slechts iets tegen de hélft van alle Joden ter wereld dan ben je dat niet. Weer wat geleerd.

In het leven gaat het er om de mysterie taal beter te leren begrijpen. Dit is mogelijk door de innerlijke wereld met de uiterlijke wereld te verbinden. Dit is al door het leerproces, de triade knower, knowing, and known van Vyâsadeva onderkend.
Het
mysterie van het leven kan in een verhaal, in mysterietaal tot uitdrukking worden gebracht, maar niet in een laboratorium worden gemeten. Om het ‘balansmechanisme’ op aarde te herstellen maakt H.P. Blavatsky in de Stem van de Stilte van zeven gouden sleutels (p. 45,46) gebruik.

Sociale veiligheid (Lukien Hoiting de Volkskrant 8 maart 2024, p. 24):
Als
alumnus (1991) van de TU Delft ben ik zeer teleurgesteld in de reactie van het College van Bestuur op het rapport van de Onderwijsinspectie. Het verweer is dat de Inspectiedienst haar werk niet goed gedaan zou hebben. Stel dat dat waar is, zie ook de bijdrage van Monica Harms, dan nog klopt de inhoud van het rapport. Het komt overeen met mijn ervaringen.
Mijn
conclusie: de afgelopen dertig jaar is de sociale veiligheid niet veranderd. Daar zijn een aantal redenen voor. Het belangrijkste is dat het verbeteren van de sociale veiligheid wordt afgeschoven op de vrouwen die bij de TU werken. Dat is niet ‘fair’, en werkt ook niet. Er is maar één manier waarop de situatie gaat verbeteren en dat is dat de mannen van de TU Delft zich gaan inzetten voor een betere sociale veiligheid. Ja, bijvoorbeeld door een verplichte cursus.
Het College van Bestuur heeft gedreigd met een rechtszaak en schuift de schuld in de schoenen van de Onderwijsinspectie. Met zo’n
kinderachtige reactie kan ik niet langer trots zijn op mijn ingenieurstitel van de TUDelft.
Mijn advies aan het CvB: doe de
typisch Delftse probleemaanpak: (1) gebruik je gezond verstand, (2) kijk het probleem in de bek en (3) fix het.

Drew Westen boek The Political Brain (Kees Kraaijeveld):
Nu staat
‘burgerschap’ weer hoog op de onderwijsagenda. Maar het leerdoel ‘helder en kritisch denken’ ontbreekt bij mijn weten in alle eindtermen en competentieprofielen. Dat is jammer, want als burgers iets zouden moeten leren, dan zijn het juist deze vaardigheden: helder denken, vraagtekens zetten bij beeldvorming, en opnieuw een allergie ontwikkelen voor denkfouten als generalisaties en drogredenen. Helder denken valt te leren. In elk geval zou ieder mens de gelegenheid moeten krijgen dit op school eens te proberen.
Opdat in onze mentale maatschappij niet enkel
emotie zal heersen maar dat haar slaaf, de ratio, een wakkere tegenmacht zal vormen. Opdat in de Verenigde Staten ooit een vrouw of een zwarte man president zal kunnen worden. En opdat het gezond verstand weer grip zal krijgen op de onderbuik.

Wittgenstein, Huizinga, Kröller-Müller… Ontdekkers van de stilte Opdat men elkaar verdragen kan (Thor Redin De Groene Amsterdammer 7 maart 2024, p. 42-46);
Begin vorige eeuw was
stilte een urgent thema voor de Europese intelligentsia. Niet zozeer het gebulder van de opkomende industrie stoorde hen. Zij wilden vooral dat de herrie van de eigen meningen en het eigen gelijk plaats zou maken voor rust en beschouwing.
Om zijn verzoek kracht bij te zetten, richtte hij de
Anti-Lärmverein op, de ‘anti-lawaaivereniging’, publiceerde hij een stiltemanifest en begon hij een blad ter bevordering van de zwijgzaamheid. Voor de gemeente Hannover ontwierp Lessing geluidsvrije wijken, in de gemeenteraad brak hij een lans voor het plaatsen van dubbele deuren in de ingang van publieke gebouwen. Mensen waren welkom, al dat stadsgeluid in hun kielzog was dat niet.
Stilte was voor hen altijd een publieke stilte, een gezamenlijke activiteit, een activiteit die mensen met zeer uiteenlopende overtuigingen in dezelfde ruimte kan krijgen – en elke gezonde politiek begint bij de mogelijkheid om andersdenkende met elkaar in contact te brengen. ‘Meningen’ en ‘opvattingen’ kunnen pas productief geventileerd worden als mensen elkaar in een ruimte hebben leren verdragen.

‘Als je kritiek op Israël uit, ben je in Washington niet levensvatbaar’ (Sterre Lindhout interviewt Josh Paul de Volkskrant 7 maart 2024, p. 18-19):
Jarenlang was
Josh Paul namens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken verantwoordelijk voor wapenleveranties aan bondgenoten als Israël. Na het uitbreken van de oorlog in Gaza nam hij ontslag. Het werken voor een regering die geen kritiek op Israël duldt, kon hij voor zichzelf niet meer rechtvaardigen.

Sniorenpas voor 65-plussers staat andere kijk op vergrijzing in de weg, want houdt diepgeworteld idee over ‘ouderdom’ in stand (Daniquede François de Volkskrant 7 maart 2024, p. 28):
Voordat er wordt gekeken naar de mogelijkheden van een gedifferentieerde pensioenleeftijd of het bevorderen van maatschappelijke participatie onder ouderen, is een
ander perspectief op ouderdom nodig. Een gedifferentieerde blik op ouderdom creëert niet alleen meer beleidsvrijheid, maar ook meer vrijheid voor de individuele invulling van het pensioen, als het juiste moment zich aandient. Daarom opnieuw de vraag: wanneer is iemand oud?

Je moet maar durven: één effectieve leesmethode die al het oude lesmateriaal overbodig maakt (Aleid Truijens de Volkskrant 5 maart 2024, p. 15):
Scholen weten dat het anders moet; inmiddels is precies bekend hoe’, zegt Neefjes. ‘Maar hoe pakken leerkrachten dat aan? Ze zijn de oude methoden gewend en hebben vaak geen tijd zelf hun leesonderwijs te veranderen. Wij bieden concrete oplossingen; we kiezen schrijvers en boeken, maken de lessen, zetten alles klaar in de leeromgeving. Zo krijgen leerkrachten weer plezier in het lesgeven, en leerlingen in het lezen.’

Scholen worden echt niet inclusiever door te capituleren voor intolerantie (Izz ad-Din Ruhulessin de Volkskrant 5 maart 2024, p. 28):
Het is laakbaar dat
schoolbesturen en docenten omwille van inclusie capituleren voor in bijgeloof en nepnieuws gegronde opvattingen over sekserollen en seksuele diversiteit. Wat we absoluut niet moeten doen, is onze vrijheden te grabbel gooien vanwege de angst dat een handjevol kinderen in het confessioneel bijzonder onderwijs eindigt.

Stop die morele paniek over de ‘politisering’ van onze universiteiten (Michiel Bot de Volkskrant 22 februari 2024, p. 27):
Zijn de Nederlandse universiteiten na 7 oktober een
broedplaats geworden voor politiek activisme? Studenten en docenten laten uit solidariteit en engagement bij de Nederlandse Israël plitiek.
Wie echter enigszins heeft opgelet, heeft gezien dat ook veel
joodse en Israëlische mensen over de hele wereld, waaronder Nederland, krachtig hebben geprotesteerd tegen de bombardementen op Gaza. Zij handelen vanuit een heel ander begrip van politiek: een democratische politiek die niet is gebaseerd op vermeend onverenigbare kampen of identiteiten, maar op solidariteit en gelijke rechten voor iedereen.

Bekijk de ander met tederheid (Gijs Beukers interviewt David Brooks de Volkskrant 17 februari 2024, katern Boeken& Wetenschap p. 14-17):
Hoe toon je échte interesse voor de mensen om je heen? De invloedrijke columnist
David Brooks had op dat gebied veel te leren. Nog steeds trouwens, vindt hij zelf. In De kunst van mensen kennen verzamelde hij zijn inzichten.

David Brooks De wisselwerking tussen conflict en ego (de Volkskrant 10 februari 2015, p. 22):
Niet alleen columnisten hebben met dit probleem te maken. Iedereen die zich op internet begeeft, loopt het risico om te worden beledigd en gepest of op haatdragendheid en wreedheid te worden getrakteerd. Bij dergelijke aanvallen gaat het meestal om dominantie. De beledigende partij probeert zijn of haar superioriteit ten opzichte van het doelwit te bevestigen met veel vertoon van ongefundeerde harde taal.
De beste reactie is natuurlijk om het spelletje niet mee te spelen en je verre te houden van een strijd om status. Vijandigheid is een nare gemoedstoestand. Trots is pijnlijk. Wie zijn ego in toom kan houden, ziet de wereld helder, overziet het onderwerp en heeft de situatie onder controle.
De terreur die nu door IS wordt bedreven, is uiteraard van een andere categorie dan narigheid op internet. Toch zijn ook die onthoofdingen en die monsterlijke daad van verbranding van een mens, beledigingen die erop gericht zijn een soortgelijke onderbuikreactie uit te lokken.
Het zijn andere vormen van het spel van dominantie.
Het zijn pogingen van onbeduidende mannen die hun macht en status door de hele wereld bevestigd willen zien.
Mensen die onze bewondering opwekken, doorbreken die keten. Zij houden hun ego in toom en onttrekken zich aan de statusoorlog. Zij richten hun aandacht op de grotere missie. Zij wijzen de onvolwassen logica van erecodes en rivaliteit omwille van status af en hanteren een beschaafdere logica waarin niet iedereen elkaars vijand is.

Onaangename waarheid (Daniël Rovers de gids jaargang 187 2024/1, p. 64-70):
Geen Nederlands
magnum opus is de afgelopen honderd jaar minder gelezen dan Prometheus. Carry van Bruggen beschouwde álle politiek als identiteitspolitiek, omdat mensen geen collectief kunnen vormen zonder te discrimineren.
Voorbij goed en kwaad
Friedrich Nietzsche is de filosoof – naast Spinoza en Hegel – wiens aanwezigheid in Prometheus het sterkst wordt gevoeld. Als Van Bruggen zich verzet tegen de ‘onnozelheid, het gebrek aan wijsgerig inzicht’ van de autoritaire zeventiende eeuw, en haar pijlen richt op de negentiende-eeuwse hersenwetenschap, die ‘aantoonde’ dat het mannelijke brein superieur aan dat van de vrouw zou zijn, zoals de kerk al eeuwen verkondigd had, is dat met nietzscheaanse schwung (en met multatuliaans feminisme).
In 1928 raakte ze
overwerkt en stortte ze in een depressie waar ze niet meer uit zou komen. Uiteindelijk zou ze thuis overlijden na een overdosis medicijnen, nog maar 51 jaar oud. Of haar zelfdoding weloverwogen was dan wel impulsief, blijft ongewis. Anders dan Virginia Woolf, met wie ze dikwijls is vergeleken, liet ze geen afscheidsbrief na.

Wat antisemitisme was, begon ik pas te begrijpen toen ik Carry van Bruggen las (Sylvia Witteman de Volkskrant 10 november 2023):
Het
Joodje geeft een indringend beeld van het verschijnsel , maar is bovendien, ook ruim een eeuw na dato, nog steeds een heerlijke roman.

In haar mooi geschreven liefdesverklaring aan Carry van Bruggen vraagt Barber van de Pol veel aandacht voor zichzelf (Elma Drayer de Volkskrant 22 januari 2021):
Met soepele pen geeft vertaler en publicist Barber van de Pol haar – dikwijls rake – visie op het leven en werk van
Carry van Bruggen.

Het Nationaal Slavernijmuseum in wording
Alleen de West of ook de Oost? (Niels Mathijssen De Groene Amsterdammer 15 februari 2024):
Sinds september 2022 is het
Nationaal Slavernijmuseum definitief in oprichting. Voor kwartiermaker Peggy Brandon is dat een proces met kansen maar soms ook venijn. Het museum wil ‘het hele verhaal’ vertellen. Wat houdt dat in?

De grote puzzel voor Putters: wat is extraparlementair? (Avinash Bhikhie de Volkskrant 16 februari 2024, p. 4):
De nieuwe informateur
Kim Putters gaat de komende weken in gesprek met staatsrechtexperts en alle fractievoorzitters, om een duidelijk beeld te krijgen van wat een extraparlementair kabinet precies inhoudt. Doel van de komende praatsessies is de impasse in de formatie te doorbreken.

Stemmen (Arno Haijtema de Volkskrant 16 februari 2024, p. V2):\\ In tegenstelling tot die van Jan Slagter staat de stem van Elles de Bruin garant voor inhoudelijkheid.
Zij is medesamensteller en commentaarstem van Max’ docuserie en podcast De toekomst is grijs. De serie belicht de enorme problemen van de vergrijzing in Nederland: niet zozeer voor de chronisch ontevreden samenleving als wel voor de vergrijzende generatie zélf, potentieel ten prooi aan incontinentie, dementie en de zwaartekracht.

Media in Duitsland (Remco Andersen de Volkskrant 15 februari 2024, p. 28):
Correspondent
Remco Andersen ziet hoe de suïcidepoging van een journalist leidt tot introspectie in de Duitse media: is de jacht rond plagiaat uit de hand gelopen?

Last van klimaatpessimisme? De data kunnen ook hoop bieden (Maarten Keulemans de Volkskrant 14 februari 2024, p. 18-19):
Het klimaat verpietert, dit gaat mis. Wacht, betoogt
Hannah Ritchie, hoofd onderzoek bij statistieksite Our World In Data, in haar boek Niet het einde van de wereld. De cijfers overziend, is er volgens haar reden voor ‘voorzichtig optimisme’.

Wat zwijgen over ongewenst gedrag ons kost (Gytha Heins ManagementSite 14 januari 2024):
Onbeschaafd of irritant gedrag:
Aanspreken of erover zwijgen?
Zwijgen kost geld
De behoedzaamheid ons uit te spreken op kantoor kost extreem veel energie en geld en leidt tot fouten met soms catastrofale gevolgen, zo ontdekten onder anderen
Amie Edmonson van Harvard Business School en Megan Reitz van Ashridge Hult Business School.

Omtzigt en Dilan Yesilgöz zullen kleur moeten bekennen (Natalie Righten de Volkskrant 14 februari 2024, p. 6-7):
Tijdens het Kamerdebat vandaag over de formatie zijn alle ogen gericht op NSC-leider
Pieter Omtzigt: de man die een rechts meerderheidskabinet mogelijk kan maken, maar dat niet ziet zitten. Wat hij wel wil, zal hij moeten ophelderen.

Groeiende groep krijgt last van ‘vervoersarmoede’ (Bard van de Weijer de Volkskrant 14 februari 2024, p. 23):
Voor
tienduizenden huishoudens met een laag inkomen die noodgedwongen veel kilometers afleggen in hun auto, dreigt het bezit daarvan onbetaalbaar te worden.

Onderzoek Hoe het vrije internet schuurt met sanctiewetgeving ‘Altijd apolitiek opereren’ (Romy van der Burgh, Linda van der Pol en Michelle Salomons De Groene Amsterdammer 14 februari 2024):
Nederland, de digitale toegangspoort tot Europa, wil het web niet begrenzen. Europese internetproviders leveren nog steeds diensten aan gesanctioneerde organisaties, zoals een Russische bank of een Iraans IT-bedrijf. ‘Absurd dat hier geen publiek debat over wordt gevoerd.’

Wegen de voordelen van een open digitale samenleving nog wel op tegen de gevaren ervan? (Haro Kraak de Volkskrant 12 februari 2024, p. 12):
De risico’s van
Chinese cyberspionage en manipulatie via desinformatie zijn levensgroot. De Nederlandse politiek is daar onvoldoende van doordrongen.

Wie is de macht achter de macht? (Remco Meijer de Volkskrant 10 februari 2024, katern 'Boeken & Wetenschap p. 22):
In
De hoogste ambtenaar'' zet
Roel Bekker de schijnweper op de onzichtbare rechterhand van de premier.

Mensen zijn vaak minder democratische dan gehoopt (Margriet Oostveen interviewt Larry Bartels de Volkskrant 10 februari 2024, katern Zaterdag p. 8-10):
Er spoelt geen ‘
golf’ van rechts-populistisch sentiment door Europa, zegt de Amerikaanse socioloog Larry Bartels. Via langlopend Europees bevolkingsonderzoek laat hij zien waarom we beter van een groot reservoir kunnen spreken. ‘Besef dat het populistisch sentiment er in Europa allang was, maar met succes in bedwang werd gehouden.’ Bartels betoogt dit in zijn boek Democracy Erodes from the Top – Leaders, Citizens and the Challenge of Populism in Europe. Op basis van langlopend Europees bevolkingsonderzoek laat hij zien dat er veel meer Europeanen zijn met opvattingen die bij rechts-radicale partijen passen, dan de kiezers die er tot op heden op stemden.

De debuutroman 'Aleksandra' van Lisa Weeda werd na het uitbreken van de oorlog een bestseller en stond op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs. (Sophie & Jeroen 7 februari 2024, NPO1):
In haar nieuwste roman
Dans Dans Revolutie speelt de oorlog opnieuw een grote rol.

Moe van de oorlog (Jarl van der Ploeg de Volkskrant 10 februari 2024, katern 'Boeken & Wetenschap p. 22-23):
Na haar succesdebuut
Aleksandra'' is de tweede roman van Lisa Weeda een allegorie over Oekraïne. Ze schrijft vurig en stelt rake vragen, maar de uitwerking laat te wensen over.
blue%Interessante vraag
De onderliggende vraag die Weeda stelt, is een zeer interessante: hoeveel ben je bereid te doen om de ellende van een ander te verzachten? Haar beschrijving over wat oorlogsmoeheid met een samenleving doet is bovendien vurig en raak, net zoals de scènes over de plotselinge botsing tussen twee verschillende culturen.

Vrije vogel (Ianthe Sahadat de Volkskrant 9 februari 2024, p. V10-11):
Vraag beeldend kunstenaar en schrijver
Octavie Wolters (46) te kiezen tussen hoop en troost en ze kiest het laatste. Met hoop heeft ze minder goede ervaringen:‘Het kan ook níét goedkomen.

Progressieve politici opgelet: angst is een oergevoel dat je nooit moet onderschatten (Jarl van der Ploeg de Volkskrant 9 februari 2024, p. 2):
En o ja, we weten ook dat
Pieter Omtzigt blijkbaar geen probleem heeft met een PVV-Kamerlid dat schaamteloos oreert over ‘de voortdurende provocatie van de Nederlandse regering aan de Russische Federatie’, maar dat hij de ietwat tegenvallende rijksfinanciën wel een reden vindt om de formatieonderhandelingen te stoppen.

Moeder Teresa gaf mij richting’ (Fokke Obbema en Ivo van der Bent interviewen Marilou van Golstein Brouwers de Volkskrant 9 februari 2024, p. 16-17):
Dat banken rendement als hoogste prioriteit zien, is
Marilou van Golstein Brouwers (65) een doorn in het oog. Met haar onderneming Liberating Money wil ze geld ‘bevrijden van hebzucht en angst’. Een reis naar India opende haar ogen.

Étienne de La Boétie was een geestverwant en boezemvriend van Michel de Montaigne. Hij wilde zichzelf leren kennen zoals zijn boezemvriend hem gekend had (p. 131 Anton Blok De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000). Het mechanisme tussen micro en marcro, dat door Étienne de La Boétie is onderkend, is nog steeds actueel. De self-medication van Geert Wilders waar Arnon Grunberg over schrijft (de Volkskrant 7 maart 2017) heeft op het zondebokmechanisme betrekking. Om tekortkomingen, het markt- en overheidsfalen zijn incompetentie als politicus te camoufleren past hij het oeroude zondebokmechanisme toe. ‘Wereldverbeteraars’ vormen een bedreiging voor de machthebbers. Leiders, die zijn vermoord, maar zich met hart en ziel voor de mensheid hebben ingezet, zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Olaf Palma, Anwar Sadat, Itzhak Rabin en Daphne Caruana Galizia. Het zijn ‘wereldverbeteraars’ en wellicht op hun manier ‘klokkenluiders’, die op imposante wijze de andere kant van een zaak lieten zien. Het maakt deze personen tot een natuurlijke vijand van ééndimensionale denkers en dogmatici. Je behoeft geen econoom te zijn om te kunnen constateren dat de liberalisering van de financiële sector, het zeepbel(casino)kapitalisme geen gezond fundament heeft. Het creatieve boekhouden van de overheidsbureaucratie, de vierde macht is topsport geworden.

De energietransitie gaat goed, nu de landbouw nog (Jaap Tielbeke De Groene Amsterdammer 8 januari 2024, p. 2):
Tijdens haar studie milieukunde zag
Hannah_Ritchie de toekomst niet meer zitten. Klimaatverandering zal de wereld in chaos storten, dieren gaan massaal de weg van de dodo, dit komt nooit meer goed. Het is een gevoel dat veel mensen die zich bovengemiddeld zorgen maken om het klimaat waarschijnlijk wel herkennen. Maar toen Ritchie als onderzoeker bij de website Our World in Data allerlei cijfers begon te bestuderen moest ze haar beeld bijstellen. Er zijn namelijk genoeg ontwikkelingen die wél de goede kant op gaan. Ze schreef er een boek over waarin ze wil afrekenen met doemdenken: Niet het einde van de wereld.

Hebben deze sectoren toekomst in Nederland (Tjerk Gualthérie van Weezel de Volkskrant 7 februari 2024, p. 13-15):
Volgens experts kosten de
glastuinbouw, de vleesverwerkende bedrijven en de distributiecentra de maatschappij meer dan dat ze Nederland opleveren. Wat zeggen de cijfers over deze sectoren, en hebben ze nog een toekomst in Nederland?

Anti-woke bereikt Wall Street
Boycotters geboycot (Koen Haegens De Groene Amsterdammer 8 februari 2023):
Na
toiletten, seksuele voorlichting en M&M’s zijn in Amerika nu de pensioenpotten het onderwerp van de doorgeslagen waardenstrijd. Conservatieve staten dreigen financiële instellingen met rechtszaken en boycots als ze het wagen over klimaatdoelen te praten.
En toch is er iets veranderd. Jarenlang probeerde
BlackRock de publieke opinie te overtuigen hoe goed, verantwoord en groen het bezig was. Nu benadrukt het bedrijf ineens hoe traditioneel en fossiel het overgrote deel van de toevertrouwde miljarden belegd worden. En is het toeval dat de vermogensbeheerder in 2022 op aandeelhoudersvergaderingen veel minder resoluties van klimaatactivisten steunde?

‘Nederland ging altijd voorop met democratie.Ik maak me oprecht zorgen over jullie’ (Jarl van der Ploeg interviewt Antonio Scurati de Volkskrant 7 februari 2024, p. 18-19);
Antonio Scurati schreef een gevierde romanreeks over Mussolini. Over het heden wil hij niet schrijven, maar lezers bleven hem wijzen op parallellen. Zo ontstond Fascisme en populisme, dat onlangs werd vertaald. ‘Het geloof dat democratie de beste regeringsvorm is, verliest snel terrein.’

Erudiet historicus en een bevlogen leermeester, voor jonge studenten én voor leergierige ouderen (Pay-Uun Hiu de Volkskrant 7 februari 2024, p. 30):
Jan van Herwaarden had twee historische liefdes. Hij wist alles van strafbedevaarten – bijzonder voor een niet-katholiek – en van het gedachtengoed van Erasmus, die een voorbeeld was in zijn leven en werk.

Een vrouwenquotum doorbreekt de vicieuze cirkel van demotivatie (Sahar Yadegari en Lidwien Poorthuis de Volkskrant 7 februari 2024, p. 27):
Hoewel de weerstand op het
aangekondigde voorkeursbeleid van TU Delft begrijpelijk is, is deze stap toch toe te juichen. Eerdere, minder sturende maatregelen hebben immers niet gewerkt, betogen Sahar Yadegari en Lidwien Poorthuis.
Als
vrouw wil ik worden beoordeeld op basis van mijn kwaliteiten (Sophie van Middelaar de Volkskrant 7 februari 2024, p. 27):
Het vrouwenquotum dat TU Delft gaat instellen bij aanmeldingen is niet de oplossing en werkt zelfs averechts. Het zorgt er alleen maar voor dat vrouwelijke studenten continu moeten opboksen tegen vooroordelen over hun geschiktheid, stelt
Sophie van Middelaar.

Perverse geschiedenis (Arnon Grunberg de Volkskrant 6 februari 2024, p. V10-11):
The Zone of Interest, gebaseerd op een roman van Martin Amis, is een film over Auschwitz-commandant Rudolf Höss en zijn vrouw. Arnon Grunberg las het boek, zag de film en concludeert dat mensen wel lessen willen trekken uit de geschiedenis, maar dat de geschiedenis haar eigen gang gaat.

Weer een schokkend rapport. Laten we nu eens wat dieper graven (Jens van Tricht de Volkskrant 6 februari 2024, p. 27):
Na het zoveelste rapport over
grensoverschrijdend gedrag is het tijd om na te denken over wat er moet veranderen. Want de misstanden op de werkvloer zijn geen incidenten, maar symptomen van een seksistische cultuur.
Minister
Dijkgraaf van OCW en Emancipatie noemt emancipatie bij herhaling zijn ‘grootste uitdaging met het kleinste budget’ – maar legt zich te makkelijk neer bij de scheve verhoudingen. Collega-ministers zouden op hun ministeries serieus werk kunnen maken van feministisch binnenlands beleid, gericht op het nu eens echt realiseren van een samenleving waarin iedereen zich in vrijheid, gelijkheid en veiligheid ten volle als mens kan ontwikkelen.

Afgedwongen solidariteit is geen solidariteit. Maar bescherm kinderen tegen pesten en buitensluiten (Aleid Truijens de Volkskrant 6 februari 2024, p. 15):
Ik sta op alle dagen van het jaar
principieel achter de vrijheid van elke lhbti’er, maar doe nooit mee aan Dagen. Niet aan Moederdag, niet aan de Dag van de Verbroedering, of de Biddag voor gewas. Vrijwel elke dag is een Dag. Zoals de Dag van de Frikandel, van de Peulvrucht, van de Betaalde Liefde en, mijn hemel, de Dag van het Huwelijk. Afgedwongen, geïnstitutionaliseerde solidariteit is geen solidariteit. Het is wel lekker makkelijk: je staat onmiskenbaar aan de goede kant, zonder iets te hoeven doen.

Leidinggeven aan onderwijsprofessionals: Doen!
Minder regels, meer inhoud (Michiel van Delden 6 februari 2024):
We organiseren studiereizen naar Finland, hét land van
onderwijsvernieuwing. Maar geen van de docenten is geïnteresseerd.” Zomaar een uitspraak van een manager van een grote HBO-instelling. Hoe werk je als instelling met succes aan vernieuwing en kwaliteitsverbetering?
Misvatting over Weggeman
Ruim vijftien jaar geleden schreef Matthieu Weggeman het boek: Leidinggeven aan professionals: Niet doen! Hij betoogde dat professionals in principe de drive hebben om goed werk te leveren. En dat het averechts werkt om ze als management te willen sturen door allerlei bureaucratische processen en systemen. Dat is een terechte waarschuwing die ook vandaag nog zeer actueel is. De misvatting is dat Weggeman het woord leidinggeven gebruikt maar het eigenlijk over ‘managen’ heeft. Over managers die vanuit de bedrijfsvoering proberen om de productie, de kwaliteit en de kosten te beheersen.

Kabinet moet alerter zijn op spionage met Chinese scanners bij de douane (Ad Melkert, Koen Gijsbers en Joris Voorhoeve de Volkskrant 5 februari 2024, p. 20):
Nederland moet nu
eindelijk ingrijpen en de privacy van burgers en bedrijven beter beschermen tegen spionage. Sluit het Chinese bedrijf Nuctech daarom uit van aanbestedingen voor douanescanners.

Nationalisme van Nederlandse makelij (Margriet Oostveen de Volkskrant 3 februari 2024, katern Wetenschap & Boeken p. 2-5):
De
PVV is de grootste partij in Nederland en ook in Europa stevent radicaal-rechts af op forse verkiezingswinst. Hoe kwam het zover en hoe staan we ervoor? Tijd voor een opfriscursus nationalisme – juist in een land dat altijd tolerant dacht te zijn.

‘Onderschat mij maar. Het raakt me niet meer’ (Coen Verbraak interviewt Stine Jensen Volkskrant Magazine 3 februari 2024, p. 12-19):
Na tien jaar keert
Stine Jensen terug naar de wetenschap, als bijzonder hoogleraar Publieksfilosofie. Een kroon op haar werk, al voelde ze wel een huivering om weer mee te lopen in die wereld na de gekke manier waarop ze er was weggegaan.

Wat zijn dit voor vragen? De tevreden pessimist (Gidi Heesakkers interviewt Stine Jensen de Volkskrant 7 juni 2019, p. V18-19):
Stine Jensen – opgegroeid met Scandinavische melancholie – verdiepte zich voor het filosofieprogramma YES ik ben! in positief denken. Wat blijkt: het hoeft dus helemaal niet.
Mediteren of hardlopen?
‘Hardlopen vind ik verschrikkelijk, maar
yoga en mediteren hebben mij doen inzien dat je werkelijk iets kunt doen waardoor je wat positiever gaat denken.’
Zoekende of gevonden?
Een leven lang zoekende, dat kan niet anders. Ik denk alleen dat een groot deel van het zoekende zijn ook acceptatie is; het onderzoeken van je verleden en het omarmen van je ongeluk, op de een of andere manier. Niet ál het ongeluk kun je omarmen, maar je zult je ertoe moeten verhouden. Dat maakt ook dat ik empathisch sta tegenover de mens die zichzelf wil verbeteren, en niet denk: wéér zo’n onuitstaanbaar type dat naar een paardencoach gaat. Er wordt geleden, dáárom gaan we op zoek.

De vier gezichten van Faceboek (Hassan Bahara de Volkskrant 3 februari 2024, katern Zaterdag p. 18-20):
Maar de
slimste zet van Zuckerberg is de lancering van het platform Threads, de tegenhanger van X (voorheen Twitter). Maar waar X onder Elon Musk ontspoorde in een podium voor rechts-extremisme en complottheoriën, presenteert Zuckerberg zijn Threads als het gezondere alternatief.

Profiel ChatGPT-baas Sam Altman
Op weg naar de beste wereld ooit? (, p. 36-41):
OpenAI-baas
Sam Altman is, ook door zichzelf, vergeleken met de tragische aartsvader van de atoombom. In werkelijkheid is hij de ultieme anti-Oppenheimer. Van wie de mensheid, met een beetje pech, straks afhankelijk is voor haar basisinkomen.

Nederland brengt nodeloos mensenlevens in gevaar door steun UNRWA op te schorten (Tineke Bennema de Volkskrant 1 februari 2024, p. 27):
Door hulporganisatie
UNRWA voorlopig niet meer te steunen omdat twaalf medewerkers betrokken zouden zijn geweest bij de Hamas-inval, straft het Westen de Palestijnen collectief. Terwijl die hulp een kwestie van leven en dood is.

Zelfwerkzaamheid is de sleutel tot succes(Remco Meijer de Volkskrant 1 februari 2024, p. 6-7):
De
twaalf Nederlandse provincies en 342 gemeenten moeten het per 1 november eens zijn over de verdeling van 96 duizend opvangplekken voor asielzoekers over het land. De Spreidingswet die deze taak wettelijk regelt, is vandaag ingegaan.

Ik doe een beroep op u allen om het abnormale te blijven signaleren (Sheila Sitalsing de Volkskrant 31 januari 2024, p. 27):
Dat partijen die mogelijk een regering gaan vormen niet op voorhand hetzelfde denken over de
democratische rechtsstaat is niet gebruikelijk. Niet normaal ook. Dat moeten we blijven benoemen.
Ik beschouw dit
eredoctoraat als een aanmoediging om deze opdracht nog serieuzer te nemen. Om het abnormale te blijven signaleren. En ik doe een beroep op u allen om dat ook te doen. Het is een collectieve plicht om te blijven bevragen, om te blijven benoemen: nee, dit is niet normaal.

Lobbyisten zoeken nieuwe ingangen tijdens de formatie (Ariejan Korteweg en Wilco Dekker de Volkskrant 31 januari 2024, p. 13-15):
Ook voor
Haagse lobbyisten – bijna elke belangengroep heeft ze wel – is alles anders sinds de verkiezingen. Ze tasten in het duister over hoe ze de formerende partijen kunnen benaderen, en dan vooral de PVV. Met andere invalshoeken misschien? ‘Met de fiets als inzet om klimaatdoelen te halen hoeven we niet aan te komen’

Ik was niet verbaasd dat de Hogeschool Utrecht een lezing over de Holocaust wilde uitstellen (Max Pam 31 januari 2024, p. 21):
Al even gênant was het weerzinwekkende geleuter over
platforms en taskforces door prof.dr.ir. Hester Bijl, rector magnificus te Leiden, toen ze op beeld werd gevraagd naar een docent die Hamas oproept tot het bombarderen van Tel Aviv, terwijl op de achtergrond de een of andere voorlichter anoniem probeert zijn onnozele duit in het zakje te doen. Dat gebeurde allemaal op de universiteit van Cleveringa.

Klate taal (31 januari 2024, p. V7):
De Engelse acteur en regisseur
Simon McBurney en de Canadese topchoreograaf Chrystal Pite sloegen de handen ineen voor een trilogie over de klimaatcatastrofe. Het mengen van tekst, muziek én beweging is hun beider kracht. Maar hoe verbeeld je het verlies van empathie?
Het ensemble splitst zich bovendien op in twee groepen: één die zich als linkerhersenhelft van ons brein gedraagt, de ander als rechterhersenhelft. Wat dat straks met klimaatontkenner John en het verlies aan empathie te maken heeft, wordt vast en zeker duidelijk, verzekert McBurney. ‘Van al die losse stukjes leggen we op het laatst een puzzel. Dat vertrouwen is er. Dans kan een complexiteit vertolken waar taal niet aan kan tippen.’

Waarom krijgen jongeren geen les in mentale gezondheid? (Lian Wijnholt de Volkskrant 29 januari 2024, p. 20):
Nu jongeren vaker psychische klachten hebben, is het essentieel dat zij
betrouwbare informatie krijgen die hen helpt om weerbaarder te worden. Het risico van misinformatie op sociale media is namelijk levensgroot.

Op campagne voor een beetje gerechtigheid (Noël van Bemmel de Volkskrant 27 januari 2024, katern Zaterdag p. 16-19):
De Indonesische historicus
Bonnie Triyana – in Nederland bekend als roofkunstdeskundige – mikt op een parlementszetel namens zijn thuisregio Lebak. Daar is tot zijn spijt bitter weinig veranderd sinds de tijd van zijn held Multatuli. ‘Nog steeds is de hele regio in handen van enkele machtige families.’

Een slechte tijd om Duits te zijn (Sander van Walsum de Volkskrant 29 januari 2024, katern Boeken & Wetenschap p. 20):
Met
elegante ingetogen pen laat historicus Bas von Benda-Beckmann zien hoe zijn Duitse familie het hoofd bood aan de turbulenties van de 20ste eeuw in het fascinerende boek Het kleedje voor Hitler.
Toch
toetst hij haar gedrag, en dat van de overige familieleden, niet aan de verheven moraal van de naoorlogse generaties. Hij beseft aan welke hevige lotswendingen de generatie van zijn grootouders heeft blootgestaan en hoezeer hun levenshouding daardoor kan zijn beïnvloed. Maar nooit vervalt zijn mededogen in blindheid voor de eigen verantwoordelijkheid van zijn voorzaten. Nooit lopen de historicus en de man die over zijn familie schrijft elkaar voor de voeten. Voeg daar de elegant ingetogen penvoering van Bas von Benda-Beckmann aan toe, en je hebt een fascinerend boek.

Vechten voor de vijand (Hans Bouman de Volkskrant 27 januari 2024, katern Boeken & Wetenschap p. 17):
Abdulrazak Gurnah vertelt een schrijnend verhaal over kolonialisme, liefde en schoonheid in Oost-Afrika.

Niks tempo doeloe: Van Dis wordt woke (Michel Maas de Volkskrant 27 januari 2024, katern Boeken & Wetenschap p. 23):
Voor
De kolonie mept terug (her)leest Adriaan van Dis vele boeken over kolonialisme, van Kousbroek tot Fanon. Hij schuwt geen onderwerp en wordt steeds kwader.

Gideon Rachman de Volkskrant 25 januari 2024, p. 20:
Het idee dat het Westen zonder migranten in
perfecte harmonie zou leven is een historische absurditeit.
Achter de schermen (Paul Meulblok de Volkskrant 25 januari 2024, p. 22:):
We worden tegenwoordig bijna alleen maar
geleid door wat we zien, maar het gaat om wat er achter de schermen gebeurt. Dat lezen we dan in de (Volks)krant.

De koloniale leeslijst
Molen en palmboom (Saskia Pieterse en Lisanne Snelders De Groene Amsterdammer 17 september 2020 p. 59-61):
Met de Max Havelaar zou Multatuli Nederland van het koloniale denken hebben bevrijd. Maar met de roman was de dekolonisatie niet voltooid. Die moest nog beginnen.

De globalisering is een succes (Heleen Mees de Volkskrant 27 maart 2019, p. 22):
Scheidslijn
Volgens Financial Times-columnist
Gideon Rachman ontstaat, bijna dertig jaar na de val van de Berlijnse Muur, een nieuwe geopolitieke scheidslijn, ditmaal tussen de VS en China. Van landen wordt in toenemende mate verwacht dat ze duidelijk maken of ze aan de kant staan van Washington of Beijing.
Deze opdeling van de wereld in twee rivaliserende blokken vormt volgens Rachman en bedreiging voor de globalisering. Maar anders dan tijdens de Koude Oorlog gaat het nu niet om een tegenstelling tussen , maar tussen sterk en zwak. Het is een strijd om suprematie, niet om ideologie. China doet niets anders dan wat het Westen altijd heeft gedaan. Hoe rechtvaardig is het dan om, nu het Westen haar economische dominantie in de wereld dreigt te verliezen, China opeens buiten te sluiten?
Verliezers
Hoewel de winsten van de globalisering voldoende zijn om de verliezers te compenseren, gebeurt dat niet. Integendeel. In het Westen zijn juist de belastingen op kapitaal verlaagd en die op arbeid verhoogd. ­Bovendien is de niet onaanzienlijke rekening van de financiële crisis (ook het gevolg van de globalisering) neergelegd bij de burgers in plaats van bij bedrijven. Vorig jaar bereikte het gemiddelde huishoudensinkomen in de VS voor het eerst weer het niveau van eind jaren ­negentig.
Dat de
verliezers van de globalisering een zondebok zoeken en stemmen op politici die anti-migratiestandpunten uitdragen zoals Donald Trump en Thierry Baudet is begrijpelijk, maar niet terecht.

De New Yorger (Gijs Beukers interviewt David Remmick de Volkskrant 24 januari 2024, p. 10-12):
Bij
Paul McCartney komt hij over de vloer, maar Netanyahu wil nooit meer met hem praten – als hoofdredacteur van het legendarische weekblad The New Yorker heeft David Remnick niet alleen maar vrienden gemaakt. Dat is ook niet de bedoeling, zegt hij: ‘I’m in it to win it.’

Hervormen, niet afbreken (Jonathan Witteman de Volkskrant 20 januari 2024, katern Zaterdag p. 2-4):
Martin Wolf, boegbeeld van het deftige zakenblad Financial Times, ­trekt harde conclusies over de financiële wereld, die hij op zijn best ‘sociaal nutteloos’ noemt. Hij bepleit fors ingrijpen in de markt ten gunste van mens en planeet.

Armoede is niet onvermijdelijk (Jonathan Witteman de Volkskrant 17 juni 2023, katern Zaterdag p. 14-16):
Waarom is er zoveel
armoede in de Verenigde Staten, ’s werelds rijkste economie? Omdat de rest van de Amerikaanse samenleving van die armoede profiteert, stelt Pulitzerprijs-winnaar Matthew Desmond. ‘Soms is armoede domweg het gevolg van een soort roofoverval door rijke mensen.’

Een visionaire horzel, die zag dat alles samenhangt met alles (Jonathan Witteman de Volkskrant 5 oktober 2012, p. 25):
Deze week overleed
Barry Commoner (95), de man die milieuvervuiling op de politieke agenda wist te krijgen.
Als
Jolande Sap over Diederik Samsom foetert dat hij 'voor wat kralen en spiegeltjes' zijn groene idealen inlevert, of als Herman Wijffels zegt dat de economische crisis onlosmakelijk verbonden is met de ecologische crisis, staan ze op Commoners schouders. De bioloog met de borstelige wenkbrauwen wist met boeken als The Closing Circle als een van de eersten milieuvervuiling op de politieke agenda te krijgen.
De zelfbenoemde
'visionaire horzel' was niet bang zijn ideeën voor een vijandig publiek te verduidelijken. Arbeiders uit autofabrieken hield hij voor dat ze geldelijk gewin boven de volksgezondheid plaatsten. Ook ambtenaren van het milieuagentschap van de Amerikaanse overheid kregen ervan langs.
Maar zijn beroemdste polemiek vocht Commoner uit met de bioloog
Paul Ehrlich, schrijver van het invloedrijke boek The Population Bomb. Daarin waarschuwde Ehrlich, geïnspireerd door de Britse econoom Thomas Malthus (1766-1834), voor de gevaren van overbevolking voor het milieu en de toegang tot voedsel. Hij stelde onder meer voor mannen belastingvoordelen te gunnen als ze zich lieten steriliseren. Maar volgens Commoner was technologie de belangrijkste veroorzaker van vervuiling, niet overbevolking. De bevolking willen terugschroeven, schreef Commoner, was zoiets als een lekkend schip willen redden door de passagiers overboord te duwen.

Liever keutelen we het ravijn in, dan dat we ons een mooiere wereld voorstellen (Asha ten Broeke de Volkskrant 19 januari 2024, p. 25):
Hoewel we eigenlijk ten diepste sociale, samenwerkende wezens zijn, slaagt het kapitalisme erin om onze verbeelding zodanig te beïnvloeden dat we waarde niet meer zien in menselijke termen, maar in termen van geld en prijs. Daarmee, zegt Haiven, is de crisis van verbeeldingskracht een crisis die we allemaal elke dag ervaren en die ten diepste bepaalt hoe we de wereld zien en wat we waardevol vinden.

‘Staten zijn niet langer bang om klappen uit te delen, oorlog is weer acceptabel geworden’ (Iñaki Oñorbe Genovesi de Volkskrant 19 januari 2024, p. 24):
Moeten we ons zorgen maken om Iran en Noord-Korea? Of om de militaire spanningen in de Zuid-Chinese Zee en de Straat van Taiwan? Of de vele brandhaarden in bijvoorbeeld Soedan, Mali of Myanmar? ‘Het aantal gewapende conflicten neemt toe, zowel in aantal als in hun verwoestende impact op de burgerbevolking’, schreef de
Financial Times onlangs in een commentaar.

We hebben dringend behoefte aan een andere taal (Christine Otten de Volkskrant 18 januari 2024, p. 29:
Taal is nooit neutraal; wordt altijd gebezigd in de context van macht. Taal speelde een grote rol bij de laatste verkiezingen. Het gebrek aan de juiste woorden om kiezers naar links te trekken. BBB-voorvrouw Caroline van der Plas praat ‘gewoon’ Nederlands in de ogen van velen, die dat ervaren als een verademing, zelfs als ze het volstrekt met haar rechtse standpunten oneens zijn.
Maar ik doel op iets anders. Taal die
radicale gelijkwaardigheid uitdrukt. Goddank hebben we literatuur. Zoals het werk van de Zuid-Afrikaanse dichter Ronelda S. Kamfer, komend weekend te gast op het Writers Unlimitedfestival in Den Haag.

Mentale stress bij jongeren schreeuwt om opvoeders die hun rol weer serieus nemen (Lisette Bastiaansen en Maaike Nap de Volkskrant 18 januari 2024, p. 28):
Wat opvalt, is dat bij de genoemde oplossingen het woord opvoeden niet valt. Dat is meer dan spijtig. De kern van het probleem bevindt zich namelijk bij het niet-opvoeden (zowel maatschappelijk als individueel). Bovendien zou het weer gaan beginnen met wél opvoeden een zinvollere route uit de mentale malaise kunnen zijn voor jongeren.

Beste Tweede Kamer, ga niet zomaar in op de eisen uit het deltaplan voor het onderwijs (Aleid Truijens de Volkskrant 16 januari 2024, p. 19):
In Nederland ligt de lestijd 27 procent boven het EU-gemiddelde. Juist landen die hoog scoren bij Pisa geven minder les; minder maar beter. Maar minder leidt helaas niet vanzelf tot beter. Als kinderen toch al te weinig leren, is minder lestijd ronduit gevaarlijk.
Wel zinvol is een andere
aanbeveling van de Aob: maak lerarenopleidingen gratis. Dat zou studenten een duwtje kunnen geven. Maar dan wel met de kanttekening die Jan Jimkes maakt in NRC: voorkom dat deze mensen in de ‘kleilaag van adviesorganen en sectorraden’ terechtkomen; eis dat ze vijf jaar minimaal 0,75 fte gaan lesgeven. Ook dit idee van de Amsterdamse onderwijswethouder Marjolein Moorman is uitstekend: een ‘rijks-pabo’, gratis aangeboden door de overheid, overal in het land van gegarandeerd hoog niveau. Een topopleiding waar je graag naar toe wilt. Het zou een eerste stap zijn voor een overheid die eindelijk de verantwoordelijkheid voor goed onderwijs weer op zich neemt.

‘Als we asielzoekers krijgen, geven we taalles en dagbesteding vanaf dag één’ (Iva Vennema de Volkskrant 16 januari 2024, p. 18-19):
De Eerste Kamer behandelt deze week de
Spreidingswet, die het mogelijk maakt gemeenten te dwingen asielzoekers op te vangen. Hilversum heeft zich al op dat scenario voorbereid met een reeks bewonersbijeenkomsten. ‘De meerderheid zei: ‘Je zou het niet op één locatie moeten doen.’’

Dankzij AI is Microsoft Apple voorbij (Laurens Verhagen de Volkskrant 16 januai 2024 p. 21):
Terwijl Microsoft dankzij zijn
investeringen in AI in de lift zit, is de euforie rondom Apple wat verdwenen, in afwachting van grote nieuwe innovaties. Het gevolg: Microsoft is nu het waardevolste bedrijf ter wereld, nipt voor Apple. Hoe kan dat?

De journalistiek en de zwijgende PVV
Niet bereikbaar voor commentaar (Thomas Muntz De Groene Amsterdammer 15 januari 2024):
Wat moeten
journalisten en hun lezers doen om gewetensvol en betekenisvol om te gaan met het zwarte gat van informatie dat de PVV is? Ook de leegte moet doorklinken in de verhalen.

Post - The Post (Gijs Beukers interviewt Martin Baron de Volkskrant 15 januari 2024, p. V4-6):
Martin Baron, voormalig hoofdredacteur van The Washington Post, schreef een boek over zijn journalistieke tropenjaren in de Amerikaanse hoofdstad. Onder president Trump zag hij lezers het vertrouwen in de journalistiek kwijtraken, en collega’s activistischer worden. ‘Ik ben 45 jaar journalist geweest, wwarvan 20 jaar als hoofdredacteur. Het was slopend.’
Wat ook meespeelde bij zijn besluit is de kloof met een groot deel van zijn collega’s, die breder werd. ‘Ik wilde niet meer constant ruziën over journalistieke waarden’, zegt hij. ‘De emotionele wil en de fysieke kracht was verdwenen. Het was goed om te stoppen.’ De verkiezingen volgt hij dus thuis,
vanaf de bank.

Weg met het eilandenrijk, de eilandjes bij de overheid]] (Kustaw Bessems interviewt Arre Zuurmond de Volkskrant 13 januari 2024, katern Zaterdag p. 16-19):
Het
wantrouwen in de overheid is een groot probleem, maar de oplossing is misschien niet eens zo heel erg moeilijk, zegt regeringscommissaris Arre Zuurmond: breng de informatiehuishouding op orde. Nu is het een zooitje. ‘Houd toch op met mailen!’
‘De uitvoerende organisaties kijken nu ook te veel omhoog: wat wil de baas, wat wil de minister? Want daar worden ze op afgerekend. Die gemeenteambtenaar die niets doet met de informatie over een gestolen auto, moet genoeg bezwaarschriftjes per dag afhandelen. Zo bestaat de Nederlandse overheid uit allemaal eilandjes en informatie stroomt niet tussen die eilandjes. Vooral bij complexe opgaven zoals stikstof of woningbouw is dat wel nodig.’

Stroom (Yasmina Aboutaleb de Volkskrant 12 januari 2024, p. V2):
Voor Europa zijn het
getallen, maar het zijn mensen– dát wil ‘De wereld in Ter Apel’ laten zien.

Luisteraar (Hassan Bahara de Volkskrant 12 januari 2024, p. V10-11):
Een nieuw jaar, een
nieuwe job, voor presentator Andrew Makkinga: twee keer per week interviewt hij een gast in het NPO-radiopropamma Kunststof. Daar gaat hij op zoek naar wat onuitgesproken blijft.

‘Geen mierzoete David Beckham shit’ (Gijs Beukers interviewt Fisher Stevens Volkskrant Magazine 23 december 2023, p. 44-49):
Als regisseur, producent en acteur doe jij de meest uiteenlopende dingen. Ben je weleens jaloers op DiCaprio, die zich voornamelijk op acteren richt en de grootste rollen krijgt? ‘Wie begint met acteren, wil zijn zoals
Leo. Of nee, eerst wilde ik de carrière hebben van Robert De Niro of Al Pacino. Toen ik me realiseerde dat dat nooit ging lukken, wilde ik zijn zoals Sidney Lumet (1924-2011, red.), de regisseur die me in zijn boek Making Movies leerde dat ieder personage, ook al heeft-ie maar één zin, een heel eigen leven heeft. Uiteindelijk heb ik besloten om tevreden te zijn met wat ik doe. Dat is toch ook best cool?’

Schoolleiders (Brief van de dag - Ap Eigenhuis de Volkskrant 21 december 2023, p. 29):
De radioreclame om
7.500 schoolleiders te bedanken, trekt de belangstelling van Aleid Truijens. Terecht. Mijn verbazing komt echter uit een andere hoek: het aantal van 7.500. Zijn het er echt zó veel?
Dat is één schoolleider op 2.400 inwoners van Nederland. Dat zijn vier schoolleiders in een gemeente van 10 duizend inwoners. Maar het klopt. Ciska van Aken, directeur van St. Walfridus in Bedum, vertelt dat Bedum met nog geen 9.000 inwoners vier scholen telt. Zij wijst zelf op de te grote versnippering: elke school een eigen visie, talloze informatiesystemen, geen samenwerking...
Geen wonder dat er
zoveel schoolleiders zijn en er nog steeds sprake is van een personeelstekort: er is een dik organisatieprobleem. Met een betere organisatie zouden er wel eens minder schoolleiders nodig kunnen zijn. Dat is zeker zo, indien ook de stichtingsbesturen worden aangepakt waaronder de scholen vallen. Dan blijven er een paar duizend schoolleiders over, die weer voor de klas kunnen gaan staan om les te geven.

Onderzoek De onderwijsmarkt gijzelt ons leesonderwijs
‘Wie is hier nou de baas?’ (Sylvana van den Braak, Michelle Salomons en Machteld Veen De Groene Amsterdammer 14 december 2023, p. 24-31):
Al jaren is bekend dat de manier waarop kinderen leren lezen niet werkt. Leerkrachten verdwalen in een
woud van lesmethodes, bepaald door de vrije markt van uitgevers en onderwijsadviseurs. ‘We experimenteren op kinderen.

Literair tijdschrift De Gids organiseert op zondag 26 november 2023 een middag over meertaligheid, aansluitend op het novembernummer. Wat gebeurt er wanneer schrijvers en kunstenaars meerdere talen toelaten in hun werk? Waar begint en eindigt een taal? Welke literaire en politieke implicaties zijn verbonden met meertaligheid?
Meertaligheidsexpert en dichter Mia You leidt de middag in.
Koreaans, Engels, Nederlands –
je moedertaal is niet een bepaalde taal of een ‘thuis’, maar het potentieel dat je ouders je aanreiken om vanuit hun taal te reiken naar wat mogelijk is.
Mia You (1980) is de auteur van de dichtbundel I, Too, Dislike It. Ze doceert Engelstalige literatuur aan de Universiteit Utrecht en geeft schrijfles aan het Sandberg Instituut. Haar volgende bundel verschijnt in 2024 en heet Festival.

Frans Timmermans wil de autonomie van de schoolbesturen aanpakken – misschien (Aleid Truijens de Volkskrant 21 november 2023, p. 19):
Waarom dan niet de autonomie en macht van de
schoolbesturen en de lumpsumfinanciering aangepakt? Er gaat jaarlijks vijftig miljard gemeenschapsgeld naar onderwijs; Tweebeeke benadrukte nog maar eens dat zelfs de Rekenkamer niet kon achterhalen hoe dat geld precies wordt besteed.

Hannah Arendt voor nu (Olaf Tempelman de Volkskrant 11 november 2023, katern Boeken en Wetenschap, p. 10-11):
In een sterk essay laat schrijver
Ian Buruma zien hoe het werk van filosoof Hannah Arendt relevant is gebleven.
John Arts, de docent geschiedenis die was uitgenodigd om Timmermans vragen te stellen. verbeterde hem fijntjes: dit antwoord ging over de vrijheid van onderwijs, Artikel 23, iets heel anders. We hadden het hier over de autonomie van de scholen en de lumpsumfinanciering, die pas in 1996 werden ingevoerd. En ‘het veld’ betekent in de praktijk niet leraren en schoolleiders maar schoolbesturen.

16-plus, kies bewust (Maartje Bakker de Volkskrant 11 november 2023, katern Boeken en Wetenschap, p. 14-15):
Door de vergrijzing drukt de
oudere kiezer meer zijn stempel op verkiezingsuitslagen, terwijl jongeren het langst de gevolgen ervan dragen. Wordt het tijd om de kiesgerechtigde leeftijd naar 16 jaar te verlagen? Nederland zou in elk geval niet de eerste zijn.

Worst legislation ever (de Volkskrant 4 december 2020 p. 26) is analoog aan het money manager capitalism (Koen Haegens Volkskrant 3 december 2020 p. 23). Dit is echter al millennia bekend. In de beleidsvisie 2019-2022 heet het ‘het nieuwe internationale kenniscentrum als het innovatieprogramma voor informatiewijsheid’ (Het Parool 23 augustus 2019) ‘OBA Next, de ‘bibliotheek van de toekomst’. Het is tegenstrijdig dat al vooruitlopend op de onderzoeksresultaten van ‘OBA Next’, vier kleine filialen worden gesloten. Elma Drayer stelt zeer terecht de vraag Hoe haal je het in je linkse hoofd (Volkskrant 4 december 2020 p. 29). De hamvraag blijft waarom staat Amsterdam zo welwillend tegenover ‘OBA Next’. De lobby van de ICT-sector is wel buitengewoon suksesvol. Is het ons al de baas geworden? De in het universum ingebakken paradox kan alleen worden doorbroken door niet aan de technologische wetenschap Natuurkunde, het computer algoritme, maar aan de bij Plato al bekende filosofie, de Geestkunde 'We willen een Hannah Arendtschool in plaats van een Steve Jobsschool', de hoogste prioriteit te geven.

Docenten gekneveld door papierverslindend verkoopsysteem van grote uitgeverijen (Theo Witte de Volkskrant 16 mei 2022 p. 20):
Kleine uitgeverijen van schoolmethoden worden uit de markt gewerkt door de
grootste drie bedrijven. Die binden schoolleiders en leerkrachten via een licenties voor jaren aan zich. Heel slecht voor het onderwijs.
De
drie grootste educatieve uitgevers - Malmberg, Noordhoff en ThiemeMeulenhoff - hebben een abonnementssysteem voor schoolboeken ontwikkeld dat ogenschijnlijk aantrekkelijk is voor scholen, maar dat in de praktijk duurder uitpakt en veel nadelen heeft. Het is niet duurzaam, beknot de vrijheid van docenten en leidt tot monopolisering en dus verschraling van de vrije leermiddelenmarkt.
Gebruikers van het
LiFo-systeem doorzien kennelijk ook niet wat de langetermijneffecten zijn van deze marktstrategie. Doordat de LiFo-producten van de grote drie uitgeverijen in steeds meer aanbestedingsbestekken worden uitgevraagd, komen de kleinere uitgeverijen buitenspel te staan omdat zij niet tot dit systeem kunnen toetreden. Uiteraard is dat de bedoeling van deze drie multinationals, maar dit is natuurlijk zeer nadelig voor onzer vrije en gevarieerde leermiddelenmarkt.

In hoeveel talen thuis (Rasit Elibol De Groene Amsterdammer 23 oktober 2018 – verschenen in nr. DRONGO talenfestival):
Je kind wel of niet meertalig opvoeden is voor veel ouders een dilemma. Want de
onderbuik zegt vaak iets anders dan de wetenschap.

Dit is De Complete Contentmarketing Gids. Er is tal aan informatie over contentmarketing te vinden en er komt steeds meer bij, want contentmarketing is hot! Maar is al die informatie relevant? En hoe kun je nu echt álles over contentmarketing te weten komen, als er overal een beetje informatie is verspreid? Wij hebben voor jou alle informatie onderzocht, bekritiseerd en bij elkaar gebracht tot één complete contentmarketing gids.

Van medeleven naar medialeven (Chris van der Heijden De Groene Amsterdammer 18 maart 2015):
Het dagelijks leven is inmiddels zo vervlochten met de
sociale media dat we van een heuse mediatisering van het bestaan kunnen spreken. Onze apparaten zijn onze identiteit geworden. En de commercie vaart er wel bij.
Toch zijn er tal van bedrijven die deze alles bepalende tendens van de moderniteit goed in de gaten hebben en slim inzetten. Een opmerkelijk voorbeeld is
Red Bull, bekend als producent van een mierzoet energiedrankje. Zoals elke producent maakt Red Bull reclame. Maar geruime tijd geleden al besefte de marketingafdeling van het bedrijf dat je het hiermee in de moderne wereld niet meer redt, zelfs niet als die reclame de geliktheid heeft van een Heineken-campagne. Vandaar dat Red Bull in media ging en op dit moment zelfs een van de grootste mediabedrijven is in Red Bulls thuisland Oostenrijk. Daar legt het bedrijf zich vooral toe op ‘contentmarketing’.

Media in ballingschap in Amsterdam
‘Ik voel me bevrijd’ (Margreet Fogteloo en Rutger van der Hoeven De Groene Amsterdammer 26 januari 2023, p. ):
Amsterdam is uitgegroeid tot het
centrum van onafhankelijke Russische media. Ook journalisten uit andere autoritaire landen vinden hun weg naar Amsterdam. Hoe doen zij hun werk ver van de bronnen in hun vaderland?
‘De oorlog verscheurt in Rusland families en vrienden, de een gelooft in de propaganda waar de ander wanhopig van wordt’, zegt
Kozyrev in een mintkleurig kantoormeubel op de gang in het Init-gebouw waarin ook de redacties van de Volkskrant, Het Parool en Trouw (allemaal van DPG Media) zijn gevestigd. ‘Ik word regelmatig een verrader genoemd, omdat ik tegen Poetin ben. Een goede vriend zei het ook, na twintig jaar vriendschap. “Het blijkt dat je een ervaren leugenaar bent, een provocateur en westerse dienaar, die een muziekproducent was maar nu een blaffende hond die hard werkt voor zijn westerse meester”’, citeert hij uit zijn hoofd, anderhalf jaar later.

DPG Media: Gepersonaliseerde Content Marketing DPG Media is een van de grootste publishers van Nederland.:
Onder hun nieuwsmedia vallen drie grote landelijke krantentitels (
Volkskrant, AD en Trouw) en 8 regionale titels (waaronder Het Parool, Brabants Dagblad en de Gelderlander). De afdeling Werving houdt zich bezig met het werven van abonnees van bovenstaande krantentitels.
Nieuwe adjuncts bij de Volkskrant
Als gevolg van het vertrek van adjunct-hoofdredacteur
Hendrik Jan Schoo van de Volkskrant naar de Weekbladpers wil het dagblad twee nieuwe adjuncten benoemen.
Contentmarketing 7 november 2000

Uit het onderzoek naar het verschijnsel organisatiecultuur is als belangrijkste conclusie naar voren gekomen dat het nuttig is om management by trial and error aan te vullen met management by learning. Om het zelfregulerende vermogen van markten te herstellen dient de overheid zich meer op het gelijkheids- en gemeenschapsmodel van A.P. Fiske toe te leggen. De eenzijdige nadruk op het marktmodel, het marktdenken veroorzaakt de problemen. Om het '5D-concept en Ether-paradigma' te kunnen onderbouwen is er de afgelopen millennia ruimschoots voldoende geëxperimenteerd. De overheid moet verhinderen dat de geschiedenis zich schaamteloos blijft herhalen.
De conclusie berust op het feit dat de supersymmetrie in het universum zowel voor de materiële wereld als voor de immateriële wereld, de
Macrokosmos en Microkosmos geldt. De ongemanifesteerde Triade geeft inhoud aan de vorm van de gemanifesteerde Tetrade en vice versa. Het is godsonmogelijk dat er inhoud bestaat zonder vorm. Het is niet nodig nog meer leergeld te investeren.

Hoe kunnen we ons goed voorbereiden op een gesprek over Israël en Hamas? (Paul van Lange de Volkskrant 2 november 2023, p. 28):
Wie gesprekken zo constructief mogelijk wil laten verlopen en wil bijdragen aan
onderling begrip, moet rekening houden met tenminste drie zaken: de sociale context, het tijdstip van de dag, en hoe je de discussie kunt beëindigen.

Stalins getalenteerde schoft (Helmer Stoel De Groene Amsterdammer 5 oktober 2023, p. 62-64):
Op het standbeeld in zijn geboorteplaats staat een vaak
geciteerde zin uit een van zijn korte verhalen: ‘Het volk is niet compleet zonder mij.Platonovs rijke en complexe werk getuigt van een fundamenteel inzicht: het volk heeft ook altijd al bestaan uit hen die er niet echt toe gerekend werden.

Dwarsdenker (Jarl van der Poel interviewt Joke van Leeuwen Volkskrant Magazine 10 juni 2023, p. 12-19):
Een vrouw zou niet zo reageren, denkt u?
‘Jawel, maar ik weet dat deze specifieke man zich ook op andere gebieden zo gedraagt. Maar er zijn zeker ook jaloerse vrouwen. Ik ben helemaal niet zo van het
groepsdenken.’ U had het eerder over het palet van vijf dat u gebruikt bij het schrijven: stijl, ervaring, onderzoek, observatie en verbeeldingskracht. Hoe lag die verhouding bij het schrijven van dit boek over gaslighting?
‘Het was vooral veel observatie en ervaring. Ik heb ook mijn verbeeldingskracht gebruikt, want dit is zeker niet letterlijk mijn eigen verhaal.’ Ik denk dan: man, er is wel iets anders hier dat bedreigend is in Antwerpen, met al die aanslagen vanwege de drugshandel. Het is uiteindelijk een gebrek aan inlevingsvermogen. Daarom denk ik ook dat het zo belangrijk is voor een romanschrijver om over iedereen te schrijven. Dat traint het inlevingsvermogen.’
Ziet u dat gebrek aan
inlevingsvermogen alleen bij nationalistisch rechts, of ook aan de andere kant van het politieke spectrum?
Soms moet je ergens tegenaan beuken. Maar, en dit is volgens mij belangrijk, als jij echt zeker weet dat jij de goede bent en de ander de kwade, kom je ook nergens. Je moet altijd proberen te begrijpen waarom die ander moeite heeft met verandering.
Ik weet hoe de
dialogen in zo’n relatie gaan, want ik heb die dialogen zelf aangehoord. En ik kan mij de verwarring herinneren. Wat is hier toch aan de hand? Waarom zegt deze man dit? Waarom doet hij dit? Heel veel mensen zeggen in zo’n situatie: ga dan weg, maar ik denk dat veel vrouwen dat moeilijk vinden.

Het is het denkvermogen (reflexief bewustzijn, zelf-bewustzijn), de rede - de relatie tussen 'Remslaap en Non-remslaap', de slaapcyclus, hoe we dus deze cyclus interpreteren. Computers, notebooks, smartphones en iPads spelen in de informatiemaatschappij een cruciale rol. Het is mogelijk met behulp van computers virtual reality, een rollenspel te creëren. De virtuele wereld van een computer kan wel het denken, maar niet het voelen, onze emoties simuleren. Aan de hand van de op het beeldscherm getoonde beelden, de grafische vormgeving kunnen wel sensaties en emoties bij een cliënt worden opgeroepen. Een sociaalnetwerksite, zoals instagram lijkt wel zo waarachtig mogelijk. Omgekeerd is het wel mogelijk met behulp van scanners beelden, de intensiteit van emoties binair vast te leggen. De zuurstof in het bloed is gevoelig voor elektromagnetische velden en daardoor kan de scanner de moleculen traceren. De elektrische stroompjes tussen zenuwcellen in de hersenen zijn met behulp van een Electro Encefalogram (EEG) zichtbaar te maken. Een deskundige virtual reality techniek kan met een catharsis (reinigen van emoties) worden vergeleken.

Plato was een van de eersten die wees op de universele betekenis van nabootsend gedrag. Maar wat Plato echter niet deed, is wijzen op het gedrag dat zich richt op bezitten. Voor René Girard is nu juist dit toe-eigeningsgedrag uitermate belangrijk om nabootsing te kunnen verklaren. Veel wetenschappers hebben Plato gevolgd in het reduceren van nabootsend gedrag tot een aspect van mindere betekenis en waren hierdoor niet in staat de centrale rol, die imitatie heeft in het menselijke samenleven, te zien. Mimesis is essentieel voor de morele catharsis, aldus Aristoteles. René Girard wijst op de betekenis van Plato’s opvattingen over de menselijke imitatie (mimese, projectiemechanisme).
René Girard, La Violence et le Sacré (Nederlandse vertaling door Michel Perquy: God en Geweld. Over de oorsprong van mens en cultuur)

Nieuwe spiritualiteit als Derde Weg staat tegenover de derde weg als dialectiek van de verliezer, die door de PvdA wordt aangehangen. Het bestaan van een Derde weg, het morele kompas van spirituele leraren, wordt door Frits Bolkestein ontkend. Om levensovertuigingen in een bredere context te plaatsen kan het moreel kompas (5Ddenkraam) worden gebruikt. Dit denkmodel vormt een schakel om de zienswijzen van Lao Zi, Heraclitus, Pythagoras, Plato, Jezus, Immanuel Kant, Hegel, Spinoza, Blavatsky, Wittgenstein, Nietzsche, Teilhard de Chardin, Jung, Assagioli, Goethe, Richard Wilhelm, Heidegger, Rudolf Steiner, Sri Aurobindo, Krishnamurti, Foucault, Habermas, Ken Wilber, Paul Davies en Oliver Sacks te verbinden, een visie op de duurzame samenleving, een paradigmawisseling op de werkelijkheid te scheppen. Spirituele leraren, profeten, mystici en zieners (rishi’s) zijn bruggenbouwers naar de toekomst. Spirituele leraren laten zich niet door een retorisch foefje misleiden. Om de paradox 'E i V' te duiden, gaat het om een grote verscheidenheid aan leraren.

Hedy d'Acona, Barbara Baarsma, Claudia de Breij, Laura de Jong, Halleh Ghorashi, Daniela Hooghiemstra, Delphine Horvilleur, Manuela Kalsky, Roxane Knetemann, Marcia Luyten, Paula van Manen, Margreet Oostveen, Daan Roovers, Mardjan Seighali, Sheila Sitalsing, Marjan Slob, Miriam Toews, Aleid Truijens, Gerdi Verbeet, Wieteke van Zeil en Annejet van der Zijl laten zien dat het glazen plafond een mythe is. Hun verhalen tonen aan dat zij het balansmechanisme aan de top van de piramide begrijpen. Het gaat er vooral om, zoals Cees Hamelink het in de Volkskrant 1 mei 2020 formuleert als deskundigen uit mijn vakgebied mee zouden praten. Zij zouden iets kunnen zeggen over de bedroevende kwaliteit van de overheidsvoorlichting, zoals het verkeerde taalgebruik (het ‘nieuwe normaal’), de neerbuigende en paternalistisch toon en het verontrustend gebrek aan psychologisch en sociologisch inzicht in het gedrag van individuen en groepen in de samenleving.

Ook bij gelijke kansen zijn er verliezers. De verschillen zitten in de beoordeling van pech. (Aleid truijens de Volkskrant 26 juli 2021 p. 2):
Gelijke kansen, in vrijheid je leven inrichten, je
talenten benutten – vrijwel niemand, links of rechts, is daartegen. Maar ook bij gelijke kansen zijn er verliezers. De verschillen zitten hem in de beoordeling van pech: of het je eigen schuld is dat je geen werk hebt, schulden, een slechte gezondheid en achterblijvende kinderen. Of je dan hulp verdient of wantrouwen.
Klaas Dijkhof noemt de
‘steeds groter wordende erfenissen’ en het ‘halve wijken opkopen en verhuren aan mensen die die huizen liever zelf hadden gekocht’. ‘Demp en corrigeer tot op zekere hoogte’, zegt Dijkhoff. Dat is toch een hoopgevend, fris geluid uit liberale hoek, na jarenlang gejuich over ‘dit gave land’. Hopelijk krijgen we in het nieuwe kabinet eindelijk een minister van Wonen. En ik blijf lekker in Amsterdam.

In Nederland is de kloof tussen Katholieken en Protestanten vrijwel verdwenen. Daarentegen neemt door het nieuwe kabinet de tweedeling in de maatschappij, de kloof tussen rijk en arm alleen maar toe. De zegeningen van de moderne liberale democratie, het neoliberalisme, het marktmechanisme is ook een geloof. De woorden, die de woordvoerder van Greenpeace hanteert zijn eerder gebruikt toen Erik Wiebes Frans Weekers opvolgde. Helaas heeft Erik Wiebes deze fraaie woorden bij de Belastingdienst niet waar gemaakt. De grotere tweedeling in Nederland, Europa en de Verenigde Staten heeft tot gevolg dat het onbehagen in de maatschappij toeneemt en het vertrouwen in de toekomst kleiner wordt. Of met andere woorden het wantrouwen in de parlementaire democratie toeneemt. Daarentegen is het Nieuwetijdsdenken van Xi Jinping de tegenhanger van de in het Westen vastgelopen liberale normen en waarden. China biedt tegenwicht aan het witte superioriteitsdenken in de VS. Het zorgt uiteindelijk voor een beter evenwicht tussen Oost en West.

Onbeantwoorde zonen (Aleid Truijens de Volkskrant 5 maart 2016, Sir Edmund p. 16-19):
Vroeger waren vaders in de Nederlandse literatuur mannen om hartgrondig te haten. Hoe zit dat met het nieuwe golfje vaderboeken dat we ontwaren?
De gevoelige zoon die ietsje te veel aan zijn moeder hangt, is een archetype, bijvoorbeeld te zien in de romans Een vlucht regenwulpen van
Maarten 't Hart (1978) en Opwaaiende zomerjurken van Oek de Jong uit 1979, of in het autobiografische werk van Simon Vestdijk, het 'kind tussen vier vrouwen'.
Vadermoordenaars en moederminnaars genoeg in onze literatuur. Allemaal mannen. In de literatuur van net na de Tweede Wereldoorlog is de vaderhaat virulent. Bij
Jan Wolkers, bijvoorbeeld, is de vader de toornige, straffende instantie, plaatsvervanger van de alziende God, en de moeder de sussende bemiddelaar. In De junival zou Wolkers haar eren.
God sta me bij
De journalist die geheimen van zijn overleden vader ontsluiert in God sta me bij want ik ben onschuldig van
Arjan Visser is er wél op gebrand alle feiten te achterhalen. Of misschien kunnen we zeggen: journalist Arjan Visser die twee verhalen op het spoor is, over zijn in de fruithandel sjoemelende vader en zijn zus die wordt verdacht van drugshandel. Want het is de vraag waarom dit boek een 'roman' moet heten - het veranderen van een paar namen maakt van werkelijkheid nog geen fictie. 'Dit boek is gebaseerd op feiten en verhalen', schrijft Visser in het nawoord, rijkelijk vaag.
Hamvraag
De vaderboeken passen in een bredere trend. Ook veel theater- en documentairemakers kiezen hun stof dicht bij huis: het leven van hun vader of moeder. Ofwel: de bronnen van hun eigen bestaan. De vraag naar de
eigen identiteit is na twee millennia christendom, waarin het ego er weinig toe deed, de hamvraag geworden. Dat minithema roept genoeg vragen op: waarvoor leef ik, heeft mijn leven zin? Hoe ben ik zo geworden? Waar kom ik uit voort? Doe ik het beter dan mijn ouders?
Het volgende vaderboek is al in aantocht: in april verschijnt een boek van journalist
Marcel van Roosmalen, over, jawel, zijn overleden vader: De man achter het gordijn. Over 'een zoon die zijn vader te laat leert kennen', vertelt de tekst in de catalogus. Dat klinkt vertrouwd.

Kremlin-speak
O broedervolk, wij omarmen u met genocide (Helga Salomon De Groene Amsterdammer 16 februari 2023, p. 22-25):
Net als in
Hitlers Duitsland speelt taal een steeds belangrijkere rol in Poetins Rusland. De ‘Kremlin-speak’ is nodig om het volk te indoctrineren en de heksenjacht op Kremlin-critici te rechtvaardigen.

Elk woord moet betekenis hebben (Kustaw Bessems interviewt Lieke Marsman de Volkskrant 28 januari 2023, Opinie p. 22-25):
Als dichter
Lieke Marsman naar politici en bestuurders luistert, hoort ze taalgebruik van mensen die totaal de controle kwijt zijn. ‘Als je niet meer weet wat je aan het doen bent ga je verhullende taal gebruiken, een beetje babbelen.’

Ook Poetin en Xi hebben de VN nodig of VN-top: Nemen de nieuwe wereldleiders het over? (Michael Persson de Volkskrant 26 september 2015, p. 5):
'Een zelfzuchtige en grenzeloze honger naar macht en materiële welvaart leidt zowel tot uitputting van natuurlijke hulpbronnen als tot uitsluiting van de zwakkeren', zei Paus Franciscus vrijdag in de plenaire zaal van de Verenigde Naties in New York. Een moreel appel, waarmee hij zijn persoonlijke agenda aan die van de VN koppelde. Etc.
Deels is de chaos te wijten aan de Verenigde Naties zelf. Het voorkomen van de 'gesel van de oorlog', het belangrijkste doel waarom de organisatie in 1945 werd opgericht, lukt de laatste jaren slecht. De Veiligheidsraad heeft niets kunnen uitrichten om de slachting in Syrië en de annexatie van de Krim te voorkomen, vooral dankzij veto's van Rusland en China. Een Britse oud-ambassadeur bij de VN noemde Syrië in The Guardian een 'vlek op het geweten van de Veiligheidsraad, de grootste mislukking van de laatste jaren'. Volgens hem heeft dit falen 'zeker gevolgen voor de status van de Verenigde Naties als geheel'.

Man en Vrouw gelijk? Net als rechtse en linkse politici zijn mannen en vrouwen wel gelijkwaardig maar ongelijk. Emancipatie, het feminisme heeft ongetwijfeld een belangrijke bijdrage geleverd dat meisjes nu beter scoren op school. De uitkomst wordt in sterke mate bepaald door het etiket dat er door de maatschappij wordt opgeplakt. Met welke bril kijken we naar de werkelijkheid en de maatschappelijke ordening die daarvan een gevolg is? De genderdiscussie maakt er een onoplosbaar probleem van. Het rapport ‘E i V’ stoelt op een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor het secularismeZaaien en Oogsten’.

Michael Sandel boek Rechtvaardigheid; Wat is de juiste keuze?
Michael J. Sandels Rechtvaardigheid is een toegankelijk geschreven boek, dat alle grote vragen uit het actuele debat over burgerschap, democratie en individuele verantwoordelijkheid aan bod laat komen. De lezer ontkomt er niet aan stil te staan bij de morele, politieke, juridische en filosofische dilemma’s die ons allen aangaan. Dit belangrijke boek is een aanrader voor iedereen die begaan is met de publieke zaak.’

We hebben een mislukte Europese top over migratiestromen nodig (Sandrine Smeets de Volkskrant 24 oktober 2022, p. 20):
Op aandringen van de Europese Raad heeft de Raad van Ministers de
regie naar zich toegetrokken, en is de Commissie werk gaan maken van de externe dimensie van migratie. Op Frans initiatief, is het roulerend voorzitterschap van de Raad strak gaan toezien op de afspraken die de Commissie maakt met transitlanden en landen van herkomst, zoals Nigeria en Algerije. Binnen de Commissie ligt de nadruk steeds meer op het tegengaan van irreguliere migratie, heropname en terugkeer. Het toont het nut van ongemakkelijke debatten over onhaalbare oplossingen.

Hoogleraar misdraagt zich, jarenlang. Moet de universiteit zijn naam nu wel of niet openbaren? (George van Hal de Volkskrant 24 oktober 2022, p. 13-15):
Een hoogleraar
sterrenkunde op de Universiteit Leiden vertoonde jarenlang grensoverschrijdend gedrag. Toch wordt zijn naam angstvallig geheimgehouden. Collega’s twitteren intussen dat zij het in elk geval níét zijn. Hoe als werkgever te handelen om niet in een ethisch en juridisch mijnenveld te belanden?

In Iran volgen mannen nu de vrouwen. (Marja Vuijsje de Volkskrant 22 oktober 2022, Opinie p. 6-7):
De Iraans-Nederlandse hoogleraar
Halleh Ghorashi (1962) constateert dat er een revolutie gaande is in Iran. ‘Aan de ene kant zijn er de gewapende mannen, aan de andere kant zijn er de meisjes met achter hen de jongens die vechten voor hun vrijheid. Hun enige wapen is solidariteit van de wereld.’

Een bevlogen lastpak (Aleid Truijens de Volkskrant 22 oktober 2022, Boeken p. 14-15):
Geen aangenaam mens was hij, maar wel een veelzijdige, gedreven en ook tragische figuur. De biografen van Theo van Doesburg weten de kunstenaar en drijvende kracht achter De Stijl op waarde te schatten in een leesbaar, levendig portret.

Strategisch koukleumen (Margriet Oostveen de Volkskrant 22 oktober 2022, Boeken p. 4-6):
Nederland bezuinigt al
flink op verwarming, wijzen de eerste cijfers uit. Af en toe kou lijden is bovendien goed voor ons, zeggen onderzoekers. Wat is het nut van een minder warm huis, behalve dat je er Poetin geen gunst mee bewijst?
Met het oog op
gezondheid en klimaatverandering pleiten koudeonderzoekers er al langer voor die bandbreedte weer eens wat op te rekken. Hein Daanen vermoedt dat het met onze gewenning aan warmtecomfort net zo zal gaan als met zitten: ‘Daarvan zijn de nadelige gezondheidseffecten inmiddels ook wel aangetoond.’ Een kille winter-tegen-Poetin is met die wetenschap in het achterhoofd misschien wat beter vol te houden.

Leg dat maar eens uit aan de gewone man (Margriet Oostveen de Volkskrant 15 oktober 2022, Wetenschap, p. 24-25):
In
De macht der gewoonte toont een fascinerend, grillig grafiekje hoe vaak de uitdrukking ‘De gewone man’ sinds 1947 voorkwam in de Handelingen van de Tweede Kamer. Politicoloog Menno Hurenkamp en socioloog onderzoeken in dit boek met de ondertitel Populisme in de polder de rol van de gewone man en gewoonheid in Nederland. En die veranderde nogal.
Menno Hurenkamp is verbonden aan de Universiteit voor Humanistiek, Jan Willem Duyvendak is faculteitshoogleraar sociologie aan de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam en directeur van het Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Sciences (NIAS-KNAW), waar we op zijn werkkamer praten.

Historicus die wist dat je bij grote maatschappelijke thema’s de menselijke maat nooit uit het oog moet verliezen (Margriet Oostveen de Volkskrant 1 november 2021 p. 22):
Terwijl het publieke debat over migranten grimmiger werd, gaf historicus Annemarie Cottaar ze een
menselijk gezicht, als een van de eersten die hun dagelijks leven hier vastlegden.
Met Nadia Bouras en Fatiha Laouikili maakte ze een boek over de
eerste Marokkaanse gastarbeiders, met een veelgeprezen tentoonstelling, die in 2009 per bus langs 17 dorpen en steden in de Rif zou reizen. Die stelde ze samen met Anne-Marie Boer, destijds curator van het Haagse Museon en al snel een hartsvriendin: ‘Annemarie had zo’n groot talent voor vriendschap, en ze wist altijd waar het leuk was, ik hoefde maar achter haar aan te lopen’.

De overheid gebruikt meer risicoprofielen om na de toeslagenaffaire scherp op te letten (Margriet Oostveen de Volkskrant 2 februari 2021 p. 9):
Gaat u anders even gezellig mee naar de Amsterdamse Bijlmer in augustus 1975. Nadat drie Surinamers in een winkel hebben gevochten en de straat zijn opgerend besluit hoofdinspecteur Van Riessen daar
‘een stevig plukkie’ mee naar het bureau te nemen, in de hoop dat ze ertussen zitten. Bewoners van de Bijlmer zelf zien hoe tientallen Surinaamse mannen lukraak worden opgepakt: ‘een razzia van ongekende omvang’. Leo van Sprang zegt namens hen tegen de Gooi- en Eemlander: ‘…we willen (…) een gelijkwaardige behandeling hebben, net als iedere Nederlander’.

Beoordelingsgesprek (Margriet Oostveen Volkskrant 9 december 2019 p. 17):
Wawoe trok al eerder aan de bel. In 2008, midden in de financiële crisis, pleitte hij op de voorpagina van de Volkskrant doodleuk
voor het afschaffen van prestatiebonussen.

Noodzakelijk optimisme (Margriet Oostveen de Volkskrant 9 juni 2017 p. 21):
Micha de Winter begon al onderzoek te doen naar radicaliserende jongeren, toen die nog op Hyves zaten. De vraag 'Wij zoeken radicaliserende jongeren' leverde lange tijd geen reactie op. Toen veranderden de onderzoekers die tekst in 'Wij zoeken jongeren met extreme idealen'. En bingo.
Idealen zijn een vorm van hoop, een uitweg zelfs, die soms dus ook kunnen doorschieten in extremisme. De Winter pleit voor meer optimisme en praten over idealen in de opvoeding, juist ook als het om radicaliserende jongeren gaat, want radicaliseren hóórt bij jeugd en het is de taak van volwassenen de rem te vinden.
Na een kleine boutade over de hersenwetenschappers ('hersenfundamentalisten') die tieners reduceren tot machteloze, onrijpe prefrontale cortexen, besluit hij: 'Kan wel wezen, maar des te belangrijker dat ouderen bij risicovol gedrag die prefrontale cortex voor jongeren zijn.' Ofwel: niet afhaken maar grenzen stellen aan kinderen, afremmen, blijven praten als idealen op drift raken. En dat gebeurt veel te weinig.

Nare vragen voor het morele huishoudboekje van Europa (Martin Sommer de Volkskrant 22 oktober 2022, Opinie p.21):
Klimaatpolitici koesteren de heimelijke vreugde dat door de energiecrisis het groene leven sneller zal aanbreken dan voorzien. Waarschijnlijker is de voorspelling van een boze https://fr.wikipedia.org/wiki/Carlos_Tavares. Die zei begin deze week op de Franse zender BFM dat het dwingende Europese tijdpad voor de invoering van elektrisch rijden voor de Fransen een onbetaalbare auto betekent, en voor de Chinezen een rode loper op de wereldmarkt.

Het CDA is nog niet klaar met het debat over barmhartigheid (Martin Sommer de Volkskrant 30 mei 2020 Opinie p. 23):
Toen het vliegtuig aankwam, bleek aan geen van de voorwaarden voldaan. De meisjes bleken jongens, aangezien er op de Griekse eilanden bijna geen meisjes zonder familiebegeleiding aankomen.
De jongens waren ouder dan 15, mogelijk flink ouder, aangezien leeftijd moeilijk is vast te stellen. Er waren Syriërs bij, maar het overgrote deel kwam uit
Afghanistan, Pakistan en de Noord-Afrikaanse veilige landen, die stuk voor stuk geen recht op verblijf geven.

Geef schrijfsters het podium dat ze verdienen (Dafne van Paassen de Volkskrant 15 oktober 2022, Opinie p. 22-25):
In hun manifest
Optimistische woede roepen de elf Nederlandse en Vlaamse schrijfsters van collectief Fixdit op tot actie tegen het seksisme in de letteren. Die is hard nodig, volgens Gaea Schoeters, en ook de lezer mag aan de bak.

China’s nieuwe covidtaal: lockdown wordt ‘stille periode’ (Leen Vervaeke de Volkskrant 1 augustus 2022):
De covidterminologie wordt niet centraal bedacht, zeggen experts, maar komt voort uit een
proces binnen de hele partij. ‘Er is niet één overheidsdepartement dat deze woorden bedenkt’, zegt Bandurski. ‘Sommige termen komen uit de spreektaal, andere worden bedacht door lokale leiders. Ze worden opgepikt door staatsmedia, en daarna gelegitimeerd op het hoogste niveau, onder de acolieten van Xi Jinping. Aan de top staat Wang Huning van het Centrale Propaganda Departement.’

Het onderzoeksrapport ‘E i V’ laat zien dat het er nog steeds gaat om de regels van het spel van het wederzijds respect, Ethic of reciprocity - de Gulden Regel Wat gij wilt dat u geschiedt doe dat de ander. - , er is niets nieuws onder de zon. De reciprociteit in de Bijbel wordt door de Bijbelcode, het boek van Michael Drosnin onderbouwd. De Israëlische wiskundige dr. Eliyahu Rips laat zien dat de ICT-sector het wel mogelijk heeft gemaakt de code te ontcijferen . Door het fenomeen reïncarnatie (cultuuroverdracht) serieus te nemen wordt het mogelijk gemaakt de toekomst beter te voorspellen.

In het rapport 'E i V' staan niet de organisatieadviseurs centraal, maar het Ken uzelve. De overheid daarentegen beoogt het moreel kompas met behulp van nudging op te krikken of te manipuleren. In de kern gaat het om een cultuuromslag, die het evenwicht, de harmonie herstelt. Of met andere woorden het draait om inspirerend, het morele leiderschap. Gelukkig zijn er inspirerende leiders als de gynaecoloog Denis Mukwege (College tour 9 oktober 2015) en de Zweedse arts en professor Internationale Gezondheid Hans Rosling (Volkskrant 10 oktober 2015 - katern Vonk p. 14-15).

De symbolische betekenis van de strijd in de Bhagavad Gita
Fysiek geweld is dan een veruiterlijking, een uitvlucht om de veel moeilijker innerlijke strijd uit de weg te gaan. Op dit symbolische niveau heeft de Gita niets te maken met fysieke oorlogvoering en wapengeweld. Het is de innerlijke strijd die ieder van ons onvermijdelijk moet strijden – dit is onze geestelijke plicht of dharma.

Het innerlijke kompas van Inez van Oord sluit op de innerlijke strijd in de Bhagavad Gita aan. Haar boek Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? kan als een vervolg op de Bhagavad Gita worden gelezen. Net zoals het boek De Hele Olifant in Beeld van Marja de Vries. Het zijn moderne versies van het boek Het Goddelijke plan menswording en evolutie van G. Barborka. Het Goddelijke plan, Deel 1 en Deel 2 bevat een samenvatting van het oeuvre van H.P. Blavatsky.

Stelling: Voor een juiste balans tussen individuele en collectieve belangen dienen net als 'Kerk en Staat' het 'publieke en private' domein duidelijk door een derde domein (derde weg, middenweg, rechtvaardigheid, ‘bron van harmonie’) van elkaar te worden onderscheiden. Het privatiseren van de publieke sector komt er in feite op neer dat de overheid in eigen doel schiet. Door het stuur uit handen te geven los je geen problemen op.
Stelling: De Vierde, Vijfde (Vijfde colonne) en Zesde macht (Media) in Nederland en Brussel zorgen voor de feedforward besturing, de groepsdynamiek in de samenleving en de 1e, 2e en 3e macht in Nederland voor feedback. Door het technocratische beleid, met een sterke focus op het marktmechanisme is zowel in Den Haag als in Brussel, de politieke deugd een liefde voor allen, de geest van gelijkheid van Montesquieu voor een belangrijk deel door het fêteren van het grootkapitaal vervangen.

Met Woorden doen er toe laat Joke Hermsen zien (De Groene Amsterdammer 20 mei 2021 p. 14-15) hoe Probleem en Oplossingbij het ‘Israël-Palestina conflict’, het vraagstuk van ‘Vrede en Veiligheid’ met elkaar samenhangen. Om de waarheid dichter te benaderen maakt de esoterie van het debat, de dialoog Vragen & Antwoorden gebruik. Vragen & Antwoorden hanteert H.P. Blavatsky in De SLEUTEL tot de THEOSOFIE, G. de Purucker in Dialogen en Geoffrey A. Barborka in zijn Vragen & Antwoorden.

Eerdere Boekenauteurs (Gijs Beukers de Volkskrant 28 september 2022, p. V3):
2022 Ilja Leonard Pfeijffer, Marieke Lucas Rijneveld
2021 Hanna Bervoets, Roxane van Iperen
2020 Annejet van der Zijl, Özcan Akyol
2019 Jan Siebelink, Murat Isik
2018 Griet Op de Beeck, Jan Terlouw
2017 Herman Koch, Connie Palmen
2016 Esther Gerritsen, David Van Reybrouck
2015 Dimitri Verhulst, Pieter Steinz
Lize Spit en Raoul de Jong zijn de auteurs voor de Boekenweek van 2023. Spit schrijft het Boekenweekgeschenk, De Jong het essay. Het thema voor de week, die van 11 maart tot en met 19 maart duurt, is Ik ben alles.
‘Een thema dat ertoe doet, omdat in tijden van polarisatie boeken voor verbinding kunnen zorgen’, schrijft Eveline Aendekerk, directeur van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB), de organisator van de Boekenweek, in een persbericht. ‘Verzonken in een boek is je identiteit even grenzeloos als je inlevingsvermogen.’ Met Spit (34) en De Jong (38) kiest de CPNB voor een relatief jong duo: nooit eerder werden twee dertigers uitverkoren.
Boekenweek (Wilma de Rek de Volkskrant 1 oktober 20222, Boeken p. 2):
Volgens de CPNB moeten we ‘
Ik ben alles’ zien als een thema dat ‘in een tijdperk van verdeeldheid heel verbindend kan werken’. Met dit thema, aldus de CPNB, ‘vieren we de talloze identiteiten die mensen kunnen hebben’.

Zeldzame scherpte van geest (Abel Bormans de Volkskrant 13 juni 2022) p. 23):
Zijn brede kennis van en interesse voor
cultuur, wetenschap, economie en politiek maakten hem tijdens zijn lange carrière een ideale roerganger van programma’s zo uiteenlopend als Achter het Nieuws (nieuwsrubriek), Lagerhuis (debatprogramma), Witteman ontdekt (wetenschapsprogramma) en Podium Witteman (muziek). Decennialang was hij een vaste stem in het publieke debat. ‘Paul Witteman is door zijn taalvaardigheid, analytische geest en innemende persoonlijkheid de ideale interviewer.’

Het hoogste woord (Hassan Bahara en Gijs Beukers de Volkskrant 8 november 2021 p. V4-6):
Het
groeiende leger voorlichters in Den Haag doet er alles aan om journalisten het werk onmogelijk te maken, is de veelgehoorde kritiek. Is daar iets van waar? En hoe zien de woordvoerders zelf hun rol?

Uit de reportages van Teun van de Keuken over de afvalverwerking in Nederland, lees de privatisering van overheidsbedrijven blijkt niet dat daardoor de veiligheid voor de burger is toegenomen. De veiligheid is eerder slechter geworden. Het oplossen van het milieuvraagstuk heeft primair op het zelfreinigende vermogen betrekking. Het zelfreinigende vermogen geldt niet alleen voor burgers, maar ook voor politici. Homo sapiens, elk mens, To be, or not to be; that is the question, elk verhaal, elk artikel, gaat wiskundig uitgedrukt van 0 naar 1, van begin naar einde, van alfa naar omega. We zullen het echt zelf moeten doen.

Door de eeuwen heen zijn er auteurs die een patroon in hun boeken verwerken. Auteurs die ook in het rapport ‘E i V’ worden besproken zijn: Louis Couperus, René Descartes, Euripides, Willem Frederik Hermans, Frans Kellendonk, Marx en Engels, Harry Mulisch, Plato, Jean-Jacques Rousseau, Shakespeare en Barbara Tuchman.

Maurice de Hond heeft gelijk een tablet is een hulpmiddel. Een tip (Franck Rijckkaert de Volkskrant 30 januari 2016, p. 22-23):
Voordat ze
Maurice de Hond stevig laten wieden in het curriculum (O&D 29 januari), is het voor ouders die overwegen hun kinderen naar een Steve Jobsschool te sturen wellicht verstandig om in de Volkskrant van 21 juni 2013 het artikel 'Een iPad voor kleuters is kindermishandeling' nog eens te lezen en daarna het daarin genoemde boek Digitale dementie van Manfred Spitzer.

In het leven gaat het om het nemen van de juiste keuze op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar daarentegen kan de mens het tijdstip en de plaats waar hij geboren wordt niet kiezen. Elke beslissing vindt in het nu, in een split second plaats. Het leven bestaat alleen in het eeuwige nu. Waar kiezen we, bewust of onbewust, voor in het leven?

Ordening is het tegendeel van chaos.De kernvraag is hoe verander je chaos in harmonie?
In het rapport Eenheid in Verscheidenheid worden de contouren geschetst hoe 'probleem en oplossing' van de culturele evolutie (cultuuroverdracht) met elkaar samenhangen. De oplossing van het ééndimensionale marktdenken ‘u vraagt, wij draaien’ heeft een psychologische (Deel IV), een sociologische (Deel V) en een filosofische (Deel VI en VII) dimensie. Feitelijk komt het er op neer theorie en praktijk beter met elkaar te verbinden. Of met andere woorden hoe geven we als mens aan het individuele leerproces vorm en inhoud?

Het pedagogische denkmodel geeft niet een compleet sluitend plaatje van de éne werkelijkheid, de absolute waarheid maar beoogt wel, door de hoofdroute, de oplossingsrichting aan te geven en de verborgen 5e Dimensie, de kwintessens te belichten, een tipje van de sluier op te lichten. Een kaart is, zoals zo mooi gezegd is door Alfred Korzybski, niet het terrein. Shakespeare vroeg zich al af What's in a name? De éne werkelijkheid verandert niet door er andere etiketten op te plakken.
Synthese ontstaat door these + antithese. Net als de drie-eenheid kunnen tijd, ruimte en materie wel onderscheiden, maar niet gescheiden worden.
Om de werkelijkheid te duiden biedt de chaostheorie een interessant perspectief. Ook fractals vertonen drie eigenschappen tegelijkertijd: iteratie, gebroken dimensie en zelfgelijkvormigheid.

Inzicht en overgave: twee wegen in één
Voor meester Eckhart valt de essentie van de mens samen met God. Als de druppel in de zee vloeit, het individu zichzelf verliest in de ‘oergrond’, verdwijnt iedere dualiteit, ook die van zien en gezien worden.
‘Het oog waarin ik God zie, is hetzelfde oog waarin God mij ziet. Mijn oog en Gods oog, dat is één oog en één zien en één liefhebben.’[2] Wil de ziel God kennen, dan moet zij hem kennen boven tijd en ruimte uit, zegt Eckhart.
Meester Eckhart:
Het oog waarmee God mij ziet is het oog waarmee ik hem zie; mijn oog en zijn oog zijn een en hetzelfde. In werkelijkheid ben ik gewogen in God en hij in mij. Als God niet zou bestaan zou ik niet bestaan; als ik niet bestond zou hij ook niet bestaan.

Hoofdstuk 3: de Heilige geschriften
3.1 de Srutis
De Srutis zijn de Veda’s. De Veda’s zij de direct geopenbaarde en oudste heilige geschriften van het Hindoeïsme. De Veda’s zijn Apaurusheya of bovenmenselijk. Hindoes hebben hun Godsdienst ontvangen door openbaring.

Rudolf Steiner heeft er al op gewezen dat de Heilige Geest aan de aarde haar definitieve bestemming geeft. Geest en lichaam (psychomaterie) zijn twee tegendelen, die al bij de eerste openbaringen aan de profeet Mozes naar voren zijn gekomen. Volgens Dion Fortune is het etherisch dubbel (Antahkarana) de enige schakel, tussen geest en materie.

In het scheppende principe, het allergrootste (de schepper God of Brahman) ligt het allerkleinste (Atman) besloten. Ieder mens in de relatieve ruimte op aarde bezit in zijn diepste wezen een brandpunt (psychomaterie van Teilhard de Chardin, Unus Mundus van Carl Jung), dat onafscheidelijk één is met het universele bewustzijn in de absolute ruimte van de hemel. Alle vormen in de relatieve ruimte zijn van beperkte duur en sterven.

Henry David Thoreau (1817) zocht het schone, het ware en het goede in de afzondering van een zelfgebouwde blokhut aan het meertje Walden in de wouden van Concord, Massachusetts en in het verbouwen van hetgeen zijn dorst kon lessen en zijn honger kon stillen. Hij was achtentwintig jaar en wilde mens, kunstenaar en denker op zichzelf zijn. Hij zag zichzelf geenszins als evangelist of goeroe. Desondanks trok hij net als zijn Middeleeuwse voorgangers, de heremieten, veel bekijks. Vrienden, kennissen en bewonderaars stroomden op zondagen toe. Hij ageert tegen het (Amerikaanse) protestantse arbeidsethos, verzet zich (niet zonder humor) tegen het marktmechanisme en de logica van 'de vooruitgang'.

Het aantrekken en afstoten, de polaire spanningsverhouding tussen het mannelijke en het vrouwelijk of de bipolaire stoornis op aarde hangt mystiek met de aantrekking en afstoting in het universum samen. Door de eeuwen heen zijn het geestelijke leiders en filosofen, in het bijzonder de mystici die voor het menselijk tekort oplossingen aanreiken. Waarop stel je in de maatschappij prijs altruïsme of egoïsme? Hoe een permanente structurele cultuurverandering te bewerkstelligen? Het ligt dan voor de hand dat in de 21e eeuw spiritualiteit en politiek weer met elkaar worden verbonden.

Onderscheid mannen - en vrouwenbrein klopt niet (Margreet Vermeulen Volkskrant 1 december 2015 p. 23):
Er bestaat niet zoiets als een mannen- of vrouwenbrein. Elk brein is een volstrekt uniek mozaïek van kenmerken die in meerdere of mindere mate vrouwelijk of mannelijk zijn. 'We moeten stoppen met termen als vrouwelijke en mannelijke hersenen', zegt de Israëlische neuro- en gedragswetenschapper Daphna Joel. 'Er zijn niet slechts twee vormen. Als het om de hersenen gaat is er sprake van veelvormigheid.'
Neurowetenschapper Nienke van Atteveldt, auteur van het boek Kijken in het brein stemt ook in met de conclusies van de studie. 'Op groepsniveau zie je wel verschillen tussen mannen en vrouwen, maar de verschillen tussen mannen onderling zijn gemiddeld net zo groot als die tussen de seksen. Anders gezegd: 'Mannen zijn gemiddeld langer dan vrouwen, maar iemand van 1 meter 80 hoeft natuurlijk geen man te zijn.'

Het sentiment waar Ira Helsloot over schrijft, laat zich analoog aan de controverse tussen wetenschappers, niet door een algoritme, lees mobiele apps oplossen. Zo Ari Helsloot de huidige tijdgeest met het thema sentiment beoogt te duiden, zo schreef Alice Schwarz het boek Zo'n genie ben je nu ook weer niet Harry Mulisch en de brieven van zijn ouders, een boek over het leven van Harry Mulisch. Eerder was het Dmitry Merezhkovsky, die de historische roman Deus, ecce Deus over Leonardo Da Vinci schreef. De christelijke wereld kan niet langer bestaan zonder te begrijpen dat ze aan Christus toebehoort. ‘Mens agitat molem.’1 Of met andere woorden met behulp van esoterie is het mogelijk te laten zien dat de puzzelstukjes steeds beter in elkaar passen. Het was voor mij aanleiding om dit boek op internet te bestellen. Gisteren werd het boek thuis bezorgd. Het boek is in 1911 door J.P. Wesselink van Rossum uit het Russisch vertaald. Het boek eindigt op pagina 407 met het gedicht:
"Gij zijt u eigen God, uw eigen naaste:
O, wees ook uw eigen schepper;
Wees de afgrond boven, de diepte onder u;
Tegelijk uw eigen einde en uw eigen begin."

Het wereldspel is uitgespeeld (Agnus Mol de Volkskrant 23 oktober 2021 Opinie p. 20-21):
Het
neoliberale beschavingsmodel verliest aan invloed en daarmee verandert het razend populaire computerspel Civilization van aard. Sinds 1991 verspreidde het spel het westerse evangelie, maar het wacht een toekomst als nostalgie-game.
Menschelijke beschaving komt op en ontplooit zich als spel, in spel’, schreef historicus Johan Huizinga in 1938 op de eerste pagina van Homo ludens, zijn baanbrekende boek over de ‘spelende mens’. Het is daarom hoog tijd om dertig jaar na het verschijnen de cruciale rol te benoemen die Sid Meier’s Civilization heeft gespeeld in de bejubeling van het westerse beschavingsidee na de val van de Muur. Het is meer dan zomaar een computerspelletje. De vraag is alleen of het nog een toekomst heeft, nu de invloed afneemt van het wereldbeeld dat aan het spel ten grondslag ligt.
Als we dan Huizinga’s idee — dat stelt dat
hoe en wat (Vragen & Antwoorden) we spelen in directe relatie staat met de ontwikkeling van onze beschaving — naar een logische conclusie volgen, zegt het voortdurende succes van Civ meer dan dat oude spellen soms leuk blijven. Het geeft inzicht in hoe het Westen maar blijft spelen met de ideeën van de jaren negentig, veelal op manieren die wringen met de realiteit van nu. Als artefact uit die tijd laat het zien hoe we ons maar moeilijk kunnen losmaken van deze geschiedenis, omdat het simpelweg makkelijker is om succesverhalen opnieuw te spelen, met de hoop op betere uitkomsten.
Het zelfverzekerde optimisme van de jaren negentig, dat we trots moeten zijn op waar we vandaan komen en controle moeten hebben over waar naartoe we op weg zijn, belichaamt het succes van
Sid Meier’s Civilization. Het is een simpele, behoudende geschiedenis over onszelf, verleidelijk genoeg om in te blijven geloven.

De mens is een thema met variaties’ (Jean-Pierre Geelen interviewt Midas Dekkers de Volkskrant 23 oktober 2021 Wetenschap p. 24-25):
Hij weet dat hij een mijnenveld betreedt met zijn nieuwe boek. En toch wilde Midas Dekkers het als bioloog eens hebben over rassen bij mensen.
‘Dat het hele probleem rond het thema rassen en racisme neerkomt op een biologisch principe: eenheid in verscheidenheid. Dat is waar het om gaat. Dieren in de dierentuin verschillen enorm van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten. Door die te benoemen, bouw je wetenschap op. Er zijn altijd mensen die zeggen: je moet bij mensen niet op de verschillen letten, want alle mensen zijn één. Ik zeg: mensen zijn één soort, de homo sapiens, maar er zitten verschillen in, onder te verdelen naar ras. Eenheid in verscheidenheid dus. De mens is een thema met variaties.’
U zoekt bewust het mijnenveld op met dit boek.
‘Je moet mijnen altijd vermijden, maar het mijnenveld wel durven betreden. Want iemand zal de mijnen moeten opruimen.’

In de Samenvatting eindrapport Commissie Parlementair Onderzoek Onderwijsvernieuwingen onder voorzitterschap van Jeroen Dijsselbloem staat 'Verantwoordelijke bewindslieden vertoonden een tunnelvisie': De uitvoering van het vernieuwingsproces werd gedurende de gehele jaren negentig uit handen gegeven aan externe procesmanagers. Een dergelijke constructie stond op gespannen voet met de ministeriële verantwoordelijkheid en een adequaat parlementair toezicht. De kring van beleidsmakers stond onvoldoende open voor kritiek en waarschuwingen. Eigen ervaringen in plaats van wetenschappelijk onderzoek vormden de onderbouwing van de ingezette didactische vernieuwingen. Deugdelijke pilots en experimenten ontbraken.

Kroonjuweel van VVD wordt gifpeil (Frank Hendrickx de Volkskrant 10 december 2015 p. 4):
Het
demasqué is compleet. Als Ivo Opstelten en Fred Teeven niet in maart al waren opgestapt, dan had de aftocht woensdag plaatsgevonden. De onderzoekscommissie onder leiding van ex-ombudsman Marten Oosting laat weinig heel van het ultieme VVD-bolwerk: het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Het oordeel over de deal die
Teeven in 2000 als officier van justitie sloot, is onverbiddelijk. Drugscrimineel Cees H. ging er met veel te veel geld vandoor, kreeg tegen de regels in strafvermindering en mocht zijn miljoenen ook nog eens geheimhouden voor de fiscus. Samen met de huidige VVD-senator Ben Swagerman, destijds plaatsvervangend hoofdofficier, hield Teeven onwelgevallige informatie verborgen voor zijn superieuren in Den Haag.
Onduidelijk blijft of
Cees H. in ruil voor de zeer gunstige schikking belastende informatie verstrekte over andere criminelen. Teeven, die destijds zwaar bedreigd werd door criminelen, weigert daar over te praten. Hij blijft volhouden 'het publieke belang' te hebben gediend. Hoe dank ook, het imago van de crime fighter Teeven wordt door het rapport zwaar aangetast. Dat geldt evenzeer voor de status van ex-minister Opstelten als door de wol geverfde bestuurder.

Eindredactie of Ard van der Steur is een kanjer (Sheila Sitalsing de Volkskrant 7 juni 2016 p. 2):
Over Ard van der Steur hoor je weleens gemopper bij ons in de straat. De man zou een staatsrechtelijke nul zijn, ongeschikt voor het ministerschap dat hij nu al ruim een jaar met hartstochtelijke ijver vervult. Omhooggevallen - of eigenlijk omlaag, want hoger dan Kamerlid kun je niet worden in dit land, al zien heel wat Kamerleden en Ard van der Steur zelf dat mogelijk anders.
Er zijn mensen, andere Kamerleden bijvoorbeeld, die het nijvere correctiewerk niet in de haak vinden. Dat de man die als Tweede Kamerlid de minister moest controleren, deze zelfde minister adviseerde hoe hij de Tweede Kamer moest informeren. Daarbij ook wees op mogelijke risico's voor de bewindspersonen en waarschuwde voor al te malle openheid en deemoed. Zoiets valt onder
grensoverschrijdend gedrag, vinden ze in de Tweede Kamer, die eerder al viel over het feit dat Ard van der Steur een persbericht van het ministerie had helpen redigeren.
Dat is
geestig, omdat elke partij die ooit in de regering heeft gezeten nooit anders heeft gedaan dan de godganse dag in innig overleg treden met de eigen bewindslieden. En toen het Kamerlid Geert Wilders geen eigen minister had in het gedoogding van Rutte I, ging hij Gerd Leers, de meest beklagenswaardige asielminister uit de vaderlandse geschiedenis, in diens eigen kantoor molesteren.
Er
heerst onvoldoende 'politieke sensitiviteit' op Justitie, concludeerde Marten Oosting. Volgens mij is het omgekeerd: het is er één brok politieke sensitiviteit.

Net als H.B. Blavatsky in haar oeuvre beschrijft Geertruida Kapteyn-Muysken in haar dagboeken het emancipatieproces (‘Hoofdroute’, Evolutionaire kringloop). Peter Noordanus signaleert het bij de Haagse bureaucratie populaire over de schutting gooien: het ministerie van Justitie wijst naar het ministerie van Financiën, Financiën wijst naar De Nederlandsche Bank, De Nederlandsche Bank wijst weer naar Justitie. Het leert ons dat mystici de éne werkelijkheid beter hebben begrepen dan politici. Of met andere woorden het bekende doorschuiven van problemen'''. Het retorisch foefje van Mark Rutte is echter dat hij het oplossen van problemen naar de toekomst verschuift.

In haar oeuvre toont H.P. Blavatsky aan dat matchfixing zo oud is als de weg naar Rome. De twee soorten ervaringen waar Prigogine naar verwijst hangen samen met de kloktijd en de psychologische tijd van Claudia Hammond, de kloktijd en innerlijke tijd'(Chronos en Kairos) van Joke Hermsen, met Chronos en Kronos van H.P. Blavatsky, chronologische en psychologische tijd van Krisnamurti en Rohit Mehta, de standaardtijd en psychologische tijd van René Meijer en met de relatieve en absolute tijd, de eeuwige wederkeer in het rapport ‘E i V’.

Wat is er met die noties gebeurd sinds de pandemie is uitgebroken? De eerste kunnen we vergeten, voor micropolitiek ontbreken tijd en vergaderruimte. Met die spreiding van risico’s daarentegen heb je de kern van de coronadebatten – terwijl we op het bankje zitten is er achter onze rug één aan de gang – wel zo’n beetje te pakken; geld lijkt daarbij geen rol te spelen, alles draait om risico’s. ‘Nu nog is iedereen solidair met iedereen’, waarschuwt Roovers. ‘We vragen nu veel in het belang van een groep kwetsbaren. Dat zal niet eindeloos lukken.’

Christina von Dreien laat met haar visioenen zien dat het oeuvre van H.P. Blavatsky nog hoogst actueel is. De noodzaak van rust, structuur en eigenwaarde in het onderwijs (Marcia Luyten de Volkskrant 17 februari 2021 p. 29):
De ervaring leerde dat met orde, structuur, goede leraren en genoeg middelen kinderen uit een achterbuurt in staat zijn tot de hoogste scores. Deze Engelse scholen laten het kind stijgen. Niet de leraar dalen.

Stel je voor dat het onverwachtse effect van dat vervloekte virus zou zijn dat er na al die jaren een einde komt aan de terreur van de imagomarketing, die van het culturele en maatschappelijke leven een dorre vlakte en van de politiek een karikatuur heeft gemaakt. Dat het verschil tussen winstoogmerk en innerlijke drijfveer, persoonlijke aandachttrekkerij en algemene relevantie, narcistische hysterie en engagement, zich weldra, als het licht aan het eind van een donkere tunnel, zich aan ons zal openbaren. (Daniela Hooghiemstra Volkskrant 16 februari 2021p. 29)

We zijn het zelf die de golfbewegingen, schommelingen op aarde veroorzaken en het hangt samen met hoe we het leven interpreteren. Een nieuw perspectief, een perspectiefwisseling, een nieuw paradigma ontstaat door de heilige boeken te bestuderen, te herinterpreteren. De verbeeldingskracht wordt daardoor gestimuleerd. Het nieuwe normaal, het Nieuw Leren wordt dat we dit leren begrijpen.

Ik raad Wobke Hoekstra aan (Volkskrant 30 april 2020) het rapport van de parlementaire enquêtecommissie over deze zaak er nog eens op na te lezen, voordat hij besluiten gaat nemen waar hijzelf en de belastingbetaler later spijt van kunnen krijgen. Het advies van L. Boonekamp wordt door het onderzoeksrapport 'E i V' ondersteunt.

Het rapport 'E i V' tracht door een tipje van de sluier, van de éne, onveranderlijke werkelijkheid, op te lichten aan het creëren van een duurzame samenleving en zonniger toekomst bij te dragen. De scheppingskracht zit in onszelf. Er geldt nog steeds verbeter de wereld begin bij jezelf. Het is wel degelijk mogelijk het lot enigszins in eigen hand te nemen, door je met de juiste dingen bezig te houden die goed bij je kwaliteiten aansluiten.

Voor het bestuderen van de menselijke ziel, scheppingskracht en hoe verder te evolueren als mens, hoe richten we onze levensenergie maakte Plato van de allegorie van de wagenmenner gebruik. Om probleem en oplossing met elkaar te verbinden gebruikt H.B. Blavatsky in haar oeuvre, de allegorie.

In het kader van er is niets nieuws onder de zon, zie ook het werk van de mystici Raymond Lull (1232/1233 - 1315/1316) en Meister Eckhart (1260-1328), Jiddu Krishnamurti (1895-1986) en Teilhard de Chardin (1881-1955). Het boek Lof der zotheid van Erasmus (27 oktober 1466, 1467 of 1469(?) - 12 juli 1536) is een nieuwe versie van de De goddelijke komedie van Dante (14 mei en 13 juni 1265 – 13/14 september 1321).

De rechtelijke macht dient in plaats van vooroordelen te bevestigen, vooroordelen te bestrijden. Het maskeren van de ondeskundigheid van een groep medici, leden van het OM, politiemensen, deskundigen en rechters heeft tot een collectieve psychose geleid. De vraag kan worden gesteld in hoeverre bij deze gerechtelijke dwalingen betrokkenen, die met hun waandenkbeelden van destijds onjuiste verklaringen hebben afgelegd, van een 'zondebokmechanisme' sprake is geweest. Het 'zondebokmechanisme' fungeert dan als containerbegrip voor scoringsdrift, tunnelvisie, superioriteitsgevoel, schizofrenie en visioenen.

De ont-maskering van de Amerikaanse media of Amerikaanse media zijn schoothondjes van politieke elite (Derk Jan Eppink Volkskrant 3 augustus 2016 p. 21):
WikiLeaks hangt met zijn publicatie van e-mailwisselingen niet alleen als donkere wolk boven de Democratische partij, maar ook boven Amerikaanse media.
Mainstream media gedragen zich als schoothondjes tegenover Democratische kopstukken, blijkt uit onthullingen van Wikileaks. Amerikaanse media zijn niet meer de spiegel van de samenleving maar buiksprekers (onderbuikgevoelens, 'Dikke Ik'-debat) van het politieke establishment.

'AMERIKA VERLOOR EERSTE CYBEROORLOG' (Edward Azadi 21 december 2014):
Al jaren waarschuwen inlichtingendiensten wereldwijd voor het gevaar van cyberaanvallen, of zelfs een heuse 'cyberoorlog'. Dat hoeft niet te verbazen. Veiligheidsdiensten willen hun budgetten veilig stellen, en moeten dus politici, en bij uitbreiding burgers, overtuigen van hun meerwaarde. 'Oorlog', roept beelden op van vernieling en menselijk leed, waarvan we ons moeilijk kunnen voorstellen dat een computer inbraak ze kan veroorzaken. Zou het werkelijk een probleem zijn van nationale veiligheid, wanneer bij een aanval monarchie.be enkele uren onbereikbaar zou zijn? Toch is cyberoorlog niet langer een sciencefiction term, en zijn de gevolgen wel degelijk reëel, ook in België.

'VS wil wraak nemen op China na grote overheidshack' (Bauke Schievink 1 augustus 2015):
De Amerikaanse overheid zou zinspelen op een vergeldingsactie gericht tegen China. Reden is de recente overheidshack waarbij de persoonlijke gegevens van miljoenen huidige en voormalige overheidsmedewerkers werden gestolen.

Literaire erfenis Russische revolutie in de Lage Landen (Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #53, december 2017):
Niemand beter dan Elsbeth Etty, de vroegere communistische journaliste als redacteur van De Waarheid (lijfblad van de CPN), kon nu als literaire recensente een artikel wijden aan die literaire erfenis. Die revolutie heeft in de Lage Landen maar weinig literatuur van blijvende betekenis opgeleverd, stelt zij al meteen voorop, met als verklaring dat Nederland daarvoor veel te gezapig was – voornamelijk immers een
koopmansnatie – en Vlaanderen daarvoor te veel in de ban van de toenmalige Vlaamse Beweging.
Oude en nieuwe Koude Oorlogspropaganda
Etty herinnert in haar overzicht ook nog aan Jacques de Kadt.
Aanvankelijk gestart als overtuigd communist, is die in zijn politieke ambities zozeer gefnuikt dat hij zich tijdens de Koude Oorlog bekeerde tot een fel bestrijder van de Sovjetunie, en daarom van linkse zijde beticht werd van Koude Oorlogspropaganda. Wat mij opvalt is dat westerse mainstream media zich nu onder invloed van Amerikaanse veiligheids- en inlichtingendiensten, zoals de FBI, CIA e.d., ook van die Koude Oorlogspropaganda bedienen in hun verzet tegen Rusland onder Poetin en de zogenaamde complottheorieën en nepnieuws van die kant, hoewel dat land nu veel minder gevaarlijk en bedreigend is dan de voormalige Sovjetunie. Daarmee wordt ook bedoeld alles wat onder invloed van Rusland afwijkt van de officiële westerse waarheid in het MH17-dossier.

Het reflexieve bewustzijn verhindert, in de woorden van Duintjer, dat hun geest 'volledig tegenwoordig' in het heden kan zijn. Door over het heden na te denken verdeelt het reflexieve bewustzijn de aandacht met name over verleden en toekomst. We kunnen het heden alleen begrijpen door over het verleden, de historische context na te denken. Om een duurzame samenleving te creëren is het leren begrijpen van het ego belangrijker dan dat er in het universum het Higgsdeeltjes is gevonden. De ommekeer heeft als het ware op reverse engineering betrekking. Politieke en maatschappelijke relevantie van de verlichte vooruitgangsgedachte van de 18e eeuw Wim Couwenberg Civis Mundi Digitaal #5 mei 2011):
Zoals Plato zich bevond op de grens van de
schriftloze en de geletterde cultuur, zo staan we nu op de grens van de geletterde en een digitale cultuur, aldus de filosoof en criticus J.H. Bakker in zijn dissertatie Tijd van lezen (1999). Binnen de interactieve mogelijkheden van de elektronische ruimte zullen als alternatief nieuwe expressiemogelijkheden tot ontwikkeling komen. Toch, zo lijkt mij, zal in de berm van de elektronische snelweg ook in de 21e eeuw nog wel op traditionele wijze gelezen worden door een culturele minderheid die niet bereid is zich geheel aan te passen aan de sterk gecommercialiseerde en vluchtige massa- en beeldcultuur van het computertijdperk.

De Gebruikersinterface (Arief Hühn Brainwash talks NPO2 31 januari 2021):
Van
klikken tot scrollen en swipen. Volgens onderzoeker Arief Hühn zegt de manier waarop we ons door de digitale wereld bewegen veel over wie wij zijn.

De Toeslagenwet was het gevolg van overspannen daadkracht
De populistische drift (Marcel ten Hooven De Groene Amsterdammer 21 januari 2021):
De
toeslagenaffaire laat zien hoe het populistische wantrouwen tegenover burgers de politiek de afgelopen jaren infecteerde. Wat meer wantrouwen graag, zei de Kamer van links tot rechts tegen het kabinet.
Voor
‘menselijke maat’ kun je ook ‘vertrouwen’ lezen. Unisono wordt er aan het Binnenhof gezegd dat de overheid voortaan meer vertrouwen in de burgers moet hebben, nu uit het onderzoeksrapport ‘Ongekend onrecht’ blijkt hoe meedogenloos de Belastingdienst te werk ging in de bestrijding van mogelijke fraude met de kinderopvangtoeslag: een vergeten handtekening kon al voldoende zijn om ouders als laaienlichters te behandelen en voor straf financieel kaal te plukken.
VVD-lijsttrekker Mark Rutte zegt dat de kiezers bij de verkiezingen van 17 maart het antwoord moeten geven. Dat is een dooddoener:
gezien de stand van de VVD in de peilingen weet hij dat hij vooralsnog over dat oordeel gerust kan zijn.

Aristoteles was al met de kunst van de spreekvaardigheid bekend. Door Marcus Fabius Quintilianus wordt dit fenomeen in zijn boek Institutio Oratoria (ofwel De opleiding tot redenaar) beschreven.

Retorica – de logos, ethos en pathos van het overtuigen
Drie ovetuigingsmiddelen
Daar waar we argumenten aandragen, hopen we te overtuigen. Argumenteren zelf is een talige bezigheid, maar om te overtuigen is vaak meer nodig dan alleen een goed argument. Binnen de argumentatieleer richt de retorische leer zich op de kunst van de welsprekendheid of het overtuigen. Aristoteles verstaat onder ‘retorica’ de “vaardigheid om geschikte overtuigingsmiddelen te vinden om in een redevoering te gebruiken” (bron [1] p. 49). Hij maakt onderscheid tussen technische en niet-technische overtuigingsmiddelen. Onder niet-technische middelen wordt bijvoorbeeld materiaal verstaan dat onafhankelijk is van de spreker, zoals wetten, rapporten of documenten. De technische middelen zijn daarentegen interessanter.

In de kern hangt 'Vrijheid en Ongelijkheid' met Rechtvaardigheid samen en heeft op tegenstellingen, tegendelen, het balansmechanisme betrekking, these antithese en synthese, dat zowel micro als macro van toepassing is. Maar dit was al door Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita onderkend. Prof. J.E. Stok wijst in zijn lezing op 30 november 1952 op virya, de vijfde sleutel van het balansmechanisme.

Om de relatie tussen de Microwereld en Macrowereld, Micro-economie en Macro-economie beter te begrijpen verwijs ik naar het artikel van ' Piet Ransijn over Teilhard de Chardin en het nieuwe boek Ogenblik & Eeuwigheid van Joke Hermsen. Het draait dan om de vraag welke wetmatigheden liggen aan de wederkerigheid tussen Micro en Macro ten grondslag. Wing Jan Man laat in het interview met Fokke Obbema (Volkskrant 7 december 2020 p. 12-13) zien dat de bèta wetenschappen zorgen voor Welvaart, daarentegen de gewenste gedragsverandering, de alpha- en gammawetenschappen voor ons Welzijn. Wing Jan Man toont minder bekend te zijn met de Chinese getallensymboliek en de I Ching. In het interview belicht Wing Jan Man de sterke vrouwelijke kant van de medaille. De 3, de Triade staat voor yin, de vrouwelijke energie in het universum en 4, de Tetrade staat voor yang, voor de mannelijke energie in het universum.

J. Krips relativeert de schoolachterstand (Volkskrant 5 december 2020 Opinie p. 29), die door het coronavirus is versterkt. De problemen in het onderwijs zijn eerder door Jaap Dronkers en in zijn voetspoor door Aleid Truijens gesignaleerd. Jarenlang kon het afglijden van ons onderwijs weinig mensen iets schelen (Aleid Truijens Volkskrant 19 januari 2021 p. 18):
De commissie-Dijsselbloem concludeerde plechtig:
‘De overheid heeft haar belangrijkste taak, het zeker stellen van deugdelijk onderwijs, de laatste twintig jaar ernstig verwaarloosd.’ We kunnen het vijftien jaar later letterlijk nazeggen.
Dat komt doordat de rot van het systeem niet is aangepakt: de
lumpsumfinanciering en de autonome besturen. Niet dat de teloorgang van de onderwijskwaliteit simpelweg ‘de schuld is van de schoolbesturen’; veel individuele bestuurders doen heus hun best voor hun scholen. Het is de schuld van een systeem dat op geen enkele manier kwaliteit bevordert: niet die van het onderwijs zelf, niet die van de resultaten, en niet die van het leraarschap. Dat uitnodigt om zo veel mogelijk diploma’s uit te delen, de salarissen en het opleidingsniveau van de leraren laag te houden en de leerlingpopulatie homogeen. Leraren werden gedegradeerd tot sukkels van de werkvloer, en bleven weg.

Onderwijssocioloog Bowen Paulle: ‘Geef kansarme kinderen de boost die ze verdienen. Dit is hét moment’ (Rik Kuiper en Fleur De Weerd interviewen Bowen Paulle Volkskrant 23 december 2020):
Gaat Nederland ook die kant op?
‘Nederland is nog altijd een relatief egalitair land. Maar ook hier heeft de Onderwijsinspectie een paar jaar geleden
alarm geslagen over toenemende kansenongelijkheid. Met covid-19 zie je nu dat kansarme kinderen extra hard worden getroffen. Het is ook zichtbaar in andere domeinen. Kijk naar de gezondheidszorg. Of naar de toenemende vermogensongelijkheid. The early warning signals are flashing red.’

Gulali Mohammadi laat zien dat met het bouwen van een muur, het probleem van de Taliban in Afghanistan niet is opgelost. Het is een illusie te geloven dat Donald Trump, lees Amerika de Taliban heeft verslagen. Voor het doorvoeren van de gewenste cultuurverandering in bureaucratische organisaties, is het nodig de vraag te beantwoorden waarom managers, bij zowel de overheid als in het bedrijfsleven voor het doorschuiven van problemen zo riant worden beloond.

De twee soorten ervaringen waar Prigogine naar verwijst hangen samen met de kloktijd en de psychologische tijd van Claudia Hammond, de kloktijd en innerlijke tijd van Joke Hermsen, met Chronos en Kronos van H.P. Blavatsky, chronologische en psychologische tijd van Krisnamurti en Rohit Mehta, de standaardtijd en psychologische tijd van René Meijer en met de relatieve en absolute tijd, de tijd en eeuwigheid in het rapport ‘E i V’.

Het vraagstuk, het probleem van het ego waar met name Koen Haegens en Peter de Waard in de Volkskrant van 12 november 2020 over schrijven is analoog aan de columns van Dirk Bezemer en Ewald Engelen in De Groene Amsterdammer. Het vraagstuk is niet nieuw, maar oeroud en berust op het zondebokmechanisme en wordt volgens Henri Beunders in Trouw (9 augustus 2008) en door Toon van Eijk in Civis Munidi (juli 2018 - I) door het symbool van het janus-gezicht weergegeven.
We zijn volgens Henri Beunders, kortom, in afwachting van een nieuwe, krachtige
toekomstvisie die de ’gewonde’ relatie tussen verleden, heden en toekomst weer in balans zal brengen.
In 2017 publiceerde Jan Warndorff het interessante boek
Geen idee. Filosofie van het boerenverstand. Op de binnenflap van zijn boek staat:
De populariteit van
levenskunst en mindfulness laat zien dat steeds meer mensen zoeken naar houvast in het leven zelf. Maar opvallend genoeg stellen zelfs levenskunst-filosofen niet de cruciale vraag: wat bedoelen we precies met ‘het leven zelf’? Voortbouwend op het denken van Ortega y Gasset en inzichten uit het boeddhisme ontwikkelt Jan Warndorff een vernieuwende filosofie die het alledaagse leven centraal stelt. Deze ‘filosofie van het boerenverstand’ staat geheel in het teken van de moraal: ‘Zie van zoveel mogelijk, zoveel mogelijk te houden.’ Warndorff wisselt analytische hoofdstukken af met praktische intermezzo’s, rijk aan doorleefde voorbeelden, en zo komt hij tot een filosofische innovatie die zowel het leven als het denken op een ander spoor zet.
Volgens Toon van Eijk is het dagelijks beoefenen van een techniek voor bewustzijnsontwikkeling essentieel om tot een zorgzame verhouding tot het leven te komen. Zoals vermeld in paragraaf 9 is de keuze voor zo’n techniek altijd persoon-, cultuur- en tijdgebonden, maar grondig wetenschappelijk onderzoek naar de daadwerkelijke effecten in het dagelijks leven lijkt me raadzaam. Al met al kan ik zijn boek van harte aanbevelen.
Maar het raadplegen van het oeuvre van H.P. Blavatsky, met name de publicatie H.P. Blavatsky Geselecteerde artikelen deel 3: 1887 –1889 beschrijft het
janus symbool al uitvoerig.

In essentie beschrijft David Goodhart de ‘botsing tussen twee systemen’. Primair draait het om het zelf-bewustzijn, het probleem van het ego, dat in het interview met Carola Schouten, de column van Ibtihal Jadib en het verhaal van Daan Heerma van Voss in de Volkskrant Magazine van 11 mei 2019 naar voren komt.

Hierocles of Alexandria heeft de Gulden Verzen van Pythagoras van commentaar voorzien.
Wij kunnen ons alleen van onze neiging tot het lagere ontdoen door de kracht die opwaarts leidt, door ons geheel over te geven aan God, door ons volledig te bekeren tot de goddelijke wet (G. Barborka p. 175).

Publicaties in Civis Mundi laten zien dat het werk van Sören Kierkegaard, in het bijzonder De ziekte tot de dood in het onderzoeksrapport 'E i V' een cruciaal puzzelstukje vormen. De stelling wordt verdedigd dat de evolutietheorie van Darwin slechts een van de puzzelstukjes van de wet van evolutie is. Een ander cruciaal puzzelstukje heeft op wat is tijd? betrekking. Het is de schakel tussen 'Geest en Lichaam', die het probleem van het ego en het hogere Zelf, van involutie en evolutie, de neergaande en opgaande boog (Neer - en Opwaartse causatie) kan oplossen. In essentie draait het om ‘Levensatoom en Atoom’, ‘Geest en Lichaam’, Geestkunde en Natuurkunde, ‘These + Antithese = Synthese', de kwintessens of met andere woorden de verbeeldingskracht van de mens.

Volgens H.P. Blavatsky gelden in het universum zowel op micro als op macro niveau analoge wetmatigheden. Het bevorderen van broederschap, de wetmatigheden, die Piketty onderkent laat zien hoe het mogelijk is een rechtvaardiger wereld te laten ontstaan. De wetmatigheden in het universum werken namelijk zodanig dat secularisering als het ware automatisch de tegenhanger fundamentalisme oproept en dit was in de Bijbel al bekend. Door de secularisatie hebben we namelijk het kind, lees de Bijbel, met het badwater weggespoeld. We zijn het uiteindelijk zelf, die de schommelingen op aarde veroorzaken.

Een pelgrim van de toekomst: Pierre Teilhard de Charding (Ko Kleisen):
Tijd, ruimte, materie
Voor Teilhard echter is alle zijn een worden. Vanaf het eerste begin, toen Hij stof en geest in aanzijn riep, schept God ononderbroken, volgens wetmatigheden die Hij de schepping heeft meegegeven en met gebruikmaking van de energieën die Hij erin gelegd heeft. En daarbij vormen stof en geest een onscheidbare eenheid. Het zijn, zegt Teilhard, “niet twee dingen, maar twee toestanden, twee kanten van eenzelfde kosmische stof”. Zo betekent Teilhards visie op de schepping al vanaf het eerste begin een radicale breuk met traditionele kerkelijke voorstellingswijzen.

De basis functies van de kosmos Emergente eigenschappen en Plato’s Ideeën (Eric Bruijnis Civis Mundi Digitaal #31 juni 2015):
Bewustzijn en leven lijken zomaar te kunnen ontstaan en functioneren in de loop van de evolutie, terwijl we niet begrijpen hoe ze zijn te verklaren uit de fysica. In de filosofie noemt men zulke onverklaarbare verschijnselen ‘emergente’ eigenschappen. Emergent is afgeleid van het Latijn en betekent ‘opkomend uit’. In dit geval opkomend uit de materie, waarbij de oorsprong en het verband onduidelijk blijft.[2] Toch zijn het objectief te meten en te manipuleren verschijnselen. Het zou te rechtvaardigen zijn hun een eigen status te geven naast energie en materie.

Philipp Blom heeft gelijk om een rijker en dieper leven te kunnen leiden, heb je creatieve discipline nodig, maar dat was in de Bijbel, bij de optekenaars of geschiedschrijvers van het Oude en Nieuw Testament al bekend. In tegenstelling tot wat John Gray meent kan de mensheid wel degelijk van zijn fouten leren. De éne werkelijkheid wordt gesymboliseerd door de levensboom en de ommekeer, de boom van kennis van goed en kwaad, de bewustzijnsevolutie van de mens. De levensboom en de boom van goed en kwaad geven samen een weerslag van de blauwdruk van de schepping en van de wetmatigheden die ten grondslag liggen aan het ontstaan, zich voordoen en voorbijgaan van alle verschijnselen. De complementariteit tussen de twee bomen toont de wetmatigheid achter alle inspanningen, blokkades, op- en neergaande bewegingen, successen en mislukkingen.
Marionetten
"Het belangrijkste is dat we de strikte scheiding tussen twee culturen kunnen overstijgen. De geschiedenis van de westerse filosofie is een ongelukkige geschiedenis die alleen maar tot dualisme of monisme heeft geleid. In navolging van Spinoza zei Einstein ooit tegen De Gaulle dat we marionetten zijn zonder dit zelf te beseffen. Dat is wel een heel raar beeld. Het past perfect bij de eeuwenoude retoriek die wil dat de menselijke geschiedenis contingent en de natuurlijke gedetermineerd is. Hoe kunnen deze twee zienswijzen gecombineerd worden? Wij handelen in de natuur. Als wij contingent zijn, is de natuur het dus ook, want wij zijn een deel van de natuur."
"De grote fysicus - maar niet zo grote filosoof - David Bohm heeft een boek geschreven over het overstijgen van de tijd. Hij had het ook over een expliciete en een impliciete orde. Dit is een heel conservatieve en deterministische zienswijze omdat ze ervan uitgaat dat we alleen maar kunnen ontdekken wat al op voorhand is gegeven. Maar zo werkt het niet. In de natuur is niets aanwezig wat aanleiding kan geven tot Mozarts muziek of Michelangelo's schilderijen. De mens doet meer dan het gegevene herhalen."

Kim Putters, Inge Mutsaers en Stan van Pelt volgen het inzicht in het onderzoeksrapport 'E i V', namelijk de wederkerigheid tussen micro en macro, dat we in onze eigen '''bubbel, lees referentiekader leven. Door grip te krijgen op onze eigen bubbel, kunnen we meehelpen een ongezonde bubbel in de financiële sector te laten verdwijnen. Of met andere woorden datgene waartegen we vechten definieert ons even duidelijk als datgene waarvoor we ons inzetten. Platland ontstaat]] wanneer politici de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader plaatsen, we door marionetten van het systeem worden geregeerd.

Kapitalisme loopt op laatste benen (Peter de Waard interviewt Bas van Bavel Volkskrant 5 juli 2016 p. 23):
De Utrechtse hoogleraar Bas van Bavel herkent vaste patronen in opkomst, bloei en neergang van markteconomieën. Als zijn analyse klopt, ziet het er niet best uit voor het huidige systeem.
'Het huidige kapitalistische stelsel loopt op zijn laatste benen. Net als markteconomieën eerder in de geschiedenis is het al bezig in verval te raken. Symptomen daarvan zijn de toenemende vermogensongelijkheid, economische stagnatie en het uiteenspatten van speculatiebubbels. 'In de geschiedenis leidden deze symptomen telkens tot het einde van de markteconomie. Daar is geen enkele uitzondering op.'
Goed, de geschiedenis herhaalt zich dus. Maar 2016 is toch wel een heel andere tijd dan de vroege Middeleeuwen. Kun je die perioden wel zo naast elkaar zetten?
'Niet in alle opzichten. De technologie heeft zich veel meer ontwikkeld. De schaal is groter en de interactie is mondiaal. Toch zijn de fundamentele mechanismen hetzelfde.'
Waaraan ziet u dat de neergang is ingezet?
'Omdat de bezitsongelijkheid nu nieuwe hoogten bereikt en financiële markten en speculatie en steeds groter gewicht krijgen. Maar vooral omdat de marktelite begint haar geld te gebruiken om politieke invloed uit te oefenen. In Amerika zie je dit bijvoorbeeld in de financiering van verkiezingscampagnes en in de invloed van mediatycoons op de publieke opinie.'

Kent D. Palmer Reflexive Autopoiesis and Weak Measures (p. 18):
Solitons are particle-like waves that do not lose energy that travels in troughs. But if you take a positive and negative soliton and position them in the same place you get a breather that pulses like a heart. We can imagine the solitons moving around the mobus strip in which case the positive and negative solitions would coincide. We can imagine a breather as existing in the
circle of self intersection and thus being like the heart. If that same breather was placed in the hyper Kleinian bottle then two hearts would beat as one and that would be an image of what Jung calls the Mysterium Conjunctus that we commonly call Love.
19: Thus unexpectedly the autopoietic system comes to indicate manifestation the deeper non-dual beyond void and emptiness rather than merely the four dimensionality, i.e. it points to non-dimensionality. This mandala of the divided line is completely different from the mandala of four dimensional space. That mandala is governed archetypically by the epic of Gilgamesh which points to the four aspects of four dimensionality. Jung indicates this in his Aion where he talks about the marriages of Moses.
20: Each position on the
cycle of the quadrate of quadrates is an aspect of four dimensional space and thus an aspect of the emptiness of consciousness. This forms a mandala which allows consciousness to realize its intrinsic nature which I would call individuation following Jung. There is the duality of the pharamkos and hero, the animal-man and the man-god. There is their opposite cycles around the quadrate. The epic of Gilgamesh tells the outward cycle but the inward cycle is left implicit.
24: They correspond to the four divided lines related to the four Zoas. Four Zoas into four aspects gives us
sixteen which is the nature of the quadrate of quadrates that Jung speaks of in Aion. This is where all the distortions of the trauma occur within the imaginal realm.

Het eeuwige complementaire principe Yin en Yang (Tao, ‘Hoofdroute’) of het mechanisme 'These + Antithese = Synthese', de wederkerigheid tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het 'Goede - Ware - Schone' van Plato symboliseert de oerbron (perpetuum mobile) van de evolutionaire kringloop. De psyche (reflexief bewustzijn, zelfreflectie) werkt als een spiegel (weerspiegeling, weerkaatsing). Het is deze spiegel, het spiegelneuron, dat zorgt voor de golfbewegingen in de geschiedenis. Welke kant van de medaille, de aardse Tetrade (Standaardmodel, de gemanifesteerde werkelijkheid) of de hemelse Triade (ongemanifesteerde werkelijkheid), laten we overheersen? Alleen wanneer we ons meer met de Triade verbinden komt de beschaving een stapje verder. Meer opties zijn er niet en dat was al bij Pythagoras (De Gulden Verzen van Pythagoras) bekend.

Wouter Bos pleit in de Volkskrant van 1 en 8 maart 2008 om niet langer te zeuren over de toon van het debat, het debat niet langer door de PVV van Wilders te laten toonzetten, zelf autonoom te opereren en zelf te laten zien hoe het beter, preciezer, evenwichtiger en uiteindelijk effectiever kan. Jan Pronk vindt echter dat 'Bos komt net kijken' en wordt 'moe van politici die zich afzetten tegen een vorige generatie en niet weten waar ze het over hebben.'

De schuldencrisis is voor een belangrijk deel het gevolg van egotripperij van topmanagers en topbestuurders, die elkaar op een prettige manier fêteren. Primair draait het om authentiek leiderschap namelijk hoe creëren we een gezonde, vitale maatschappij, een vitale cultuur. In een gezonde economie van 'Oikos en Ethiek' gaat het niet om de knikkers, maar om het plezier in het spel. Door 'Oikos en Ethiek' centraal te plaatsen verdwijnt de tegenstelling tussen ‘Eurofielen en Eurosceptici’ naar de achtergrond. De indruk ontstaat dat de VVD de rekening van het fêteren door de publieke sector wil laten betalen. Het Holland Financial Centre-debacle laat zien dat Wouter Bos, net als Jeroen Dijsselbloem zich volledig ten dienste stellen van het grootkapitaal.

De basis van elk leerproces is: ‘Wat’ moeten we aan ‘Wie’, ’Wanneer’ en ‘Hoe’ leren, en ‘Waarom’ vinden we dat?
Herrmann, Jung, Kolb en Leary
Het meervoudig brein-model van Herrmann, het typologisch model van Jung, het model van leerstijlen van Kolb en de roos van Leary (en wellicht nog andere modellen) lijken ergens allemaal op elkaar.

Timothy Leary heeft in het circumplex de Roos van Leary, het complementariteitsprincipe ‘boven-gedrag roept onder-gedrag en onder-gedrag roept boven-gedrag op een oeroud principe gebaseerd. Deze wisselwerking komt namelijk al naar voren in het aan Hermes Trismegistus: toegeschreven beginsel “Zo boven, Zo beneden”; “Zo beneden, Zo boven.”

Een meer uitgewerkt model van de "Roos van Leary" is de Axenroos.

Het is de ‘verborgen agenda’ die wetenschappelijk onderzoek zeer lastig maakt. Door aan deze dimensie meer reliëf te geven wordt beoogd de ongelijkheid in de wereld te verkleinen.

Onsterfelijk (Marjan Slob Volkskrant 25 maart 2019 p. 19):
Doodgaan is misschien angstig, maar onsterfelijkheid zou pas echt een ramp zijn.
‘Mensen zeggen altijd als er iemand is doodgegaan die ze goed kennen ‘het was zo onwerkelijk’. Maar in feite is het omgekeerd: het is juist ontzettend werkelijk. De rest is allemaal onwerkelijk.
Transhumanisten denken daar heel anders over. Zij fantaseren over
onsterfelijkheid – liefst die van henzelf. Een slimme versmelting van mens en techniek moet dat ideaal dichterbij brengen. Lichamelijke processen zijn in feite algoritmen nietwaar! En die kun je dus (inclusief ‘jouw’ datasets) formaliseren en naar andere hardware overbrengen als de oude hardware – jouw in de versukkeling geraakte lichaam – niet meer te repareren is. In Silicon Valley betonen nogal wat superrijke hyperindividualisten zich gecharmeerd van dit idee. Zij behoren tot de doelgroep van Calico, een biotechbedrijf dat Google in 2013 oprichtte om technische oplossingen te vinden voor menselijke sterfelijkheid.
Ook spiritueel gesproken zou onsterfelijkheid funest zijn. Simone de Beauvoir maakt dat mooi invoelbaar in haar roman Alle mensen zijn sterfelijk uit 1946. Daarin drinkt een Italiaanse vorst een onsterfelijkheidselixer en komt hij er geleidelijk achter wat een vloek dat is. Zijn (sterfelijke) geliefde bijt hem toe dat niets wat hij doet haar ontroert, omdat er voor hem toch niets op het spel staat. Hij heeft eindeloos veel andere mogelijkheden, waardoor hij in feite nooit kiest. Dat maakt zijn daden betekenisloos.
Ofwel: als je de dood niet onder ogen ziet, leef je pas echt in een virtuele wereld.
Geen plakje werkelijkheid meer te bekennen. Maar misschien is dat wel precies wat ze willen, daar in Silicon Valley.

Wordt transhumanisme2 de nieuwe religie?
2)
Transhumanisme is eigenlijk een vorm van eugenetica. Het is het verminderen van de menselijke factor in de mensheid, in het belang van de controlerende elite.

Anna Lemkow, Het Heelheid Principe, hoofdstuk ‘Orde te midden van Chaos’, slotconclusie:
Er is nog een ander aspect aan deze beweging in het bewustzijn. Niettegenstaande het feit dat de impuls naar heelheid wordt overschaduwd door op verdeeldheid gerichte neigingen in een groot en machtig deel van de menselijke samenleving, is zij altijd aanwezig en levensvatbaar geweest. Onze eigen verwaarlozing van deze dynamiek zorgde er alleen maar voor dat we deze nog sterker zouden tegenkomen.

De wetten van ‘Opgaan, Blinken en Verzinken’ vertaalt Blavatsky (Deel III, p. 514) naar de levenscyclus ‘Kindsheid - Aankomende leeftijd – Volwassenheid – Ouderdom’. Maar naast de uiterlijke cyclus bestaat er ook een innerlijke cyclus van 'Verschijnen en Verdwijnen'.
In dit kader is bijzonder interessant het artikel ‘Het mysterie van de dood’ van Ria Hopman in het tijdschrift Urania van Jan 2003. Tot slot stelt zij: Het mysterie van de dood is niets anders dan het mysterie van het bewustzijn dat in staat is transparant te worden voor talloze werelden en niveaus. De dood geeft het leven een speciale zin die het zonder de dood nooit zou krijgen. In het iets ervaren van de hemelsfeer (
Christogenesis) verandert de persoonlijkheid fundamenteel. In de paradox van het leven strekt het menselijk bestaan zich uit tot in de eeuwigheid en is het in de tijdelijkheid. Net zoals de heilige zich tegelijkertijd uitdrukt in de eeuwigheid en in de tijd.

Interview mit Wissenschaftshistoriker Ernst Peter Fischer - Warum es keine Weltformel gibt
Physiker von Albert Einstein bis Stephen Hawking haben sich an der sogenannten Weltformel die Zähne ausgebissen. Der Konstanzer Wissenschaftshistoriker Ernst Peter Fischer erklärt, warum die Genies scheiterten.
Frage: Das heißt, die Naturwissenschaftler müssten weniger mathematisch denken, sondern mehr philosophisch?
Fischer: Ich denke, wir kommen viel weiter, wenn wir uns klarmachen, dass es kein Sein gibt, sondern nur ein Werden. Platon hat sich auf das Sein konzentriert, insofern sind die heutigen Naturwissenschaftler mehr oder weniger Platoniker. Der eigentliche Entdecker der Wirklichkeit war jedoch Heraklit mit seinem Satz "panta rhei" - alles fließt. Weil wir aber nicht heraklitisch denken, schauen wir in die falsche Richtung.
Frage: Heraklit sah im allgegenwärtigen Fließen den Logos als Gesetz walten. Ist dieses Gesetz nicht mit einer Weltformel zu fassen?
Fischer: Ich meine, dass die eigentliche
Einheit die Zweiheit ist. Sie finden diese Zweiheit überall: Männlich/Weiblich, Yin/Yang, Ich/Du. Der Maler Willi Baumeister sagt, dass die Natur keine Darstellung, sondern Gestaltung ist. Also eben kein Sein, sondern ein fortwährendes Werden. Gestaltung setzt bereits Zweiheit voraus, nämlich mich und das Gestaltete. Gestaltung ist ein kommunikativer Prozess. Die ganze Welt ist Kommunikation. Deshalb ist die Weltformel nicht als ein Punkt zu haben, sondern als eine Spannung zwischen Punkten.

Heraclitus gedachte dat alles altijd verandert formuleerde Plato met de woorden "panta rhei" (alles stroomt). Nog belangrijker dan de leer van de verandering was voor Heraclitus echter de leer van de eenheid der tegendelen. Tegenovergestelde spanningen zijn toch op elkaar afgestemd. Zo heb je zonder dag geen nacht. Een pad omhoog is ook hetzelfde pad als het pad omlaag. Als er geen tegenspraak was, had je volgens Heraclitus geen werkelijkheid. Dit principe stelt het fenomeen these, antithese en synthese (complementaire eenheid en/of de monade), de wisselwerking tussen 'Vuur en Water'; 'Lucht en Aarde' aan de orde.

De opgaande boog toont de ‘Hoofdroute’ van Geboorte, Leven, Dood en Onsterfelijkheid van de evolutionaire kringloop. Aleid Truijens geeft in haar column Tijd voor een tegenmacht (Volkskrant 6 oktober 2020 p. 14) weer hoe de neergang in het onderwijs kan worden gekeerd. Jeane Manning heeft gelijk, hoe ‘Wat en Hoe’ richten we onze energie, structure follows strategy is namelijk gratis beschikbaar. De perpetuum mobile van Jeane Manning heeft op de levenskracht tussen een eicel en een zaadcel betrekking. Levenskracht (BRES #317 sept/okt 2019), bewustzijn in beweging, het Reflexief Bewustzijn blijft een actueel onderwerp. Primair draait het om de kwintessens, die Hans Krӧder in zijn column Duurzame verbinding (p. 45) beschrijft namelijk dat wij gebruik maken van het meest duurzame dat er is: onze zielsverbinding met de levensbron! Gerrit Teule bespreekt in deze BRES #317 de eonische theorie, die door de Franse kernfysicus Jean Charon is uitgewerkt. In het boekje Levende metaforen van wijsheid verwijst Joy Mills naar het werk van Jean Charon.

Zwaan op Nikes (Herien Wensink interviewt Michaela DePrince Volkskrant 2 november 2019 p. 66-70):
Therapie: EMDR
In Oeganda werd DePrince voor het eerst in haar leven geconfronteerd met het soort kind dat ze zelf was. ‘Dat was erg emotioneel.’ Sinds een paar jaar volgt ze EMDR-therapie, om haar traumatische ervaringen te verwerken. ‘Ik had elke nacht nachtmerries, kon camouflageprints niet aanzien, ik haatte vliegvelden vanwege de gewapende mannen. Ik was hypersensitief, leed aan slapeloosheid en had elke dag migraine. De diagnose was PTSS: posttraumatische stressstoornis. Sinds 2017 doe ik aan EMDR. Ik kwam daar vanmiddag net vandaan, vandaar dat ik zo moe ben. Het is emotioneel heel zwaar.’
Ze heeft nu nog maar een of twee keer per week zo’n nachtmerrie, vertelt DePrince. ‘Het heeft me enorm geholpen.’
Van haar therapeut kreeg ze een steen, een klein helderblauw steentje dat precies in haar handpalm past, en dat ze altijd bij zich draagt als ze bijvoorbeeld moet reizen. ‘PTSS kan maken dat je je volstrekt vervreemd voelt van de plek waar je bent. Bij heel erge nachtmerries ben ik terug in Sierra Leone. Als ik dan wakker schrik, en ik kan mijn steen vast houden, dan weet ik weer waar ik ben. Dan zet ik stevig mijn voeten op de grond en adem diep in en uit, net zo lang tot ik rustig ben.’
Boek: The Power of Now door Eckhart Tolle
‘Het belangrijkste boek in mijn leven! Het valt uit elkaar van de post-its en ezelsoren; ik heb er belachelijk veel aantekeningen in gemaakt. Ik denk te veel, en dat leidt in mijn geval tot zelfveroordeling en stress. Een tijdlang dacht ik dat ik pijn moest lijden om succesvol te zijn. Het lezen van dit boek, in combinatie met de therapie, maakte dat ik die verkeerde aannames ging herkennen, en heb kunnen veranderen.’ Buigt zich naar het opnameapparaat:
Thank you, Eckhart Tolle, I love you, thank you.

Blij tegen de klippen op (Herien Wensink interviewt Lineke Rijxman Volkskrant Magazine 10 oktober 2020 p. 12-19):
Lineke Rijxman heeft niet veel zin om de details van haar jeugd op te rakelen. Het is haar immers gelukt om méér te zijn dan ‘een vuilniszak van het verleden’, bijvoorbeeld een gelauwerd schrijver, regisseur en actrice, die zich buigt over déze tijd, over polarisatie en taal. ‘Gaan we het ook nog over kunst hebben? En over toneel?’
‘Ik vond het lang moeilijk om mijn pijn en mijn verdriet te delen’. Ze buigt naar opnameapparaat en dicteert: ‘... zei zij met een lach’.
‘Het was niet zo dat het me nooit lukte, want in een relatie of een goede vriendschap ga ik een brug over en dan ga ik wél open. Maar ik voelde wel dat er een heleboel woede en verdriet in mij zat. En ik wist: als ik dat niet uit de weg ruim, gaat het me bepalen.’
Wat leverde de therapie op?
‘Inzage in mijn geschiedenis en dat ik daar
zeggenschap over heb. Als je als kind nare dingen overkomen, heb je geen keuze. Maar als volwassene heb je die wel; je hebt een keuze in hoe je ermee omgaat, in hoe je het je leven laat beïnvloeden. Als ik nu word overmand door woede of verdriet, kan ik die gevoelens even parkeren en denken: wat gebeurt er precies? Ik zet ze als het ware even op een krukje, en op het juiste moment ga ik ernaast zitten, en geef ik ze de ruimte.

Hoe we de balans kunnen herstellen, hoe we ons kunnen verlossen van onze bubbel is al millennia bekend. Hoe is het mogelijk dat politici in hun bubbel blijven geloven? Noachs ark volgens H.P. Blavatsky en de Sextant van de viroloog Jaap Goudsmit (Emma Curvres Volkskrant 11 augustus 2020 p. V2) zijn een metafoor, die ook in het boek De formule van de mentescoop van Gerrit Teule wordt gebruikt. Om het casinokapitalisme te duiden maakt Arnon Grunberg van het balletje gebruik,Tom Hofland schrijft over de Kwaadaardige kikkers (Volkskrant 15 augustus 2020 Zomer Magazine p. 23) en Peter Giesen over Broederschap (Volkskrant 15 augustus 2020 Opinie p. 21).

Theodor W. Adorno Minima Moralia, recensie Arnon Grunberg.
In aforisme na aforisme, het ene vaak nog briljanter dan het andere, wrijft hij de lezer de impasse in en hij vergeet daarbij niet, vrijwel alle profeten en instituten - van wie de lezer nog heil verwacht - te ont-maskeren als handlangers van de verdinging. De journalistiek bijvoorbeeld geeft 'de begrijpelijkheid voor de dommen de hoogste prioriteit'.

Adorno en Levinas vertegenwoordigen de continentale filosofie. De negatieve dialectiek van Theodor W. Adorno (kies: 6 – kritische theorie – Adorno) sluit op de waarheidsvinding, de paradigmawisseling in het rapport 'E i V' aan. Waarheidsvinding is een principe van beschouwing en onderzoek dat feiten belangrijker of op zijn minst gelijkwaardig acht aan ervaring en opportuniteit. Discussie over de aard en zin van dit principe vindt vooral plaats in het kader van sociaal onderzoek zoals dat door gedragswetenschappers wordt gedaan. Wat leren we van Stapel of anders geformuleerd hoe vindt het creëren van de maatschappelijke orde, de besluitvorming plaats?

Het boek Mens tussen hemel en aarde van Willem Schulte Nordholt laat het euvel zien dat we nog steeds niet bereid zijn van de geschiedenis te leren. De geschiedenis is de vrucht van de innerlijke wereld. Maar is het wetenschappelijk bezien interessant dat door ‘trial and error’ bestuur het wiel steeds opnieuw wordt uitgevonden? Het rapport 'E i V' wil aantonen dat het wiel al is uitgevonden en dat het wel nuttig kan zijn van de geschiedenis te leren. Cultuuroverdracht, gedragsverandering, de wenselijk geachte mentaliteitsverandering kan alleen wat worden als we fouten durven maken, ze ruiterlijk toegeven en ervan leren. Solide, sterke ego’s durven hun fouten toe te geven. Grote ego’s geven externe omstandigheden de schuld. Dit geldt top down en bottom up, dus zowel voor de bestuurlijke elite als voor de man cq. vrouw in de straat.

Alex Brenninkmeijer laat in zijn boek Moreel leiderschap zien dat het in de kern nog steeds draait om de redenaarskunst Logos, pathos en ethos (hoofdstukken p. 66-111) van Aristoteles. Zinvolle communicatie begint met luisteren (p. 111). In de Epiloog, hoofdstuk systeemkritiek (p. 315) schrijft Alex Brenninkmeijer: ‘Dat zit wellicht meer in mijn natuur en het is een rol die ik als vanzelf ook bij het schrijven van dit boek gekozen heb. Mischien dat ik in die onafhankelijke en afstandelijke rol meer ruimte vond voor langzaam denken en het balanceren van mijn oordeel tussen logos, pathos en ethos. Maar ik geef toe dat het een lastig proces is en dat ik soms ook fouten maak.’
Over de toekomst van de democratie heb ik geschreven onder de noemer
‘de bemiddelenderol van de democratie’. Politici zouden meer moeten luisteren en overleggen met burgers en belanghebbenden en minder via het innemen van standpunten hun zin moeten willen doorzetten.

George Monbiot schenkt oude wijn in nieuwe zakken, namelijk het rentmeesterschap, dat al millennia bekend is. Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici, hoe de wereld, de éne werkelijkheid van het leven echt in elkaar zit. Maar de moraal van het verhaal is dat in elk mens schuilt ook een politicus. Het gaat er uiteindelijk om regisseur te worden van je eigen leven. Zowel mystici als kunstenaars laten zien hoe het mogelijk is de waarheid dichter te benaderen.

Ora et Labora
De uitdrukking vindt zijn oorsprong in de regel van Benedictus (een monnik die leefde van ca. 480-447 n. Chr.). Vandaar ook dat ze vaak in het Latijn worden weergegeven: Ora et Labora. Overigens vinden we ook in de regel van Benedictus niet letterlijk deze woorden. Waar het Benedictus vooral om gaat is dat de christen geroepen is zowel te bidden als te werken. We vinden al in de schepping de opdracht dat de mens geroepen is de aarde te bewerken en te onderhouden (Gen. 2:15). Daarnaast lezen we heel veel plaatsen dat mensen opgedragen worden te bidden tot God. Voor allebei is een tijd en plaats.

De literatuur, kunst is een valse messias (Arnon Grunberg Volkskrant 21 september 2019 Boeken & Wetenschap p. 7-9):
Vanaf het moment dat hij kon lezen, schrijft Arnon Grunberg, heeft de literatuur hem gered: van zijn ouders, van zichzelf, van de liefdeloosheid. Maar vaak is wat ons redt ook datgene wat ons naar onze ondergang voert. Wanneer gaat het zien van andermans pijn over in liefdeloos voyeurisme?
Wat ons redt van de leegte, het melodrama, is al te vaak ook dat wat ons naar onze ondergang voert, op zijn minst naar de duisternis. Waar de zinloze kwelling betekenis krijgt, ligt de verleiding op de loer die kwelling te verheerlijken, zelfs op te zoeken. Men creëert dan kwellingen in de hoop erover te kunnen schrijven. Ik vrees dat ik weleens voor die verleiding ben bezweken. Als je zelf kwellingen creëert in naam van het schrijven, wordt de afgod van de literatuur een monster dat onverzadigbaar mensenoffers blijft eisen.

Om de huidige tijdgeest te duiden doen de indelingen van Arnon Grunberg, Peter de Waard, René Cuperus en Jamie Hyneman geen enkele afbreuk aan de , de tweedeling antropogenesis en kosmogenesis, het proces van spirituele transformatie. In de esoterie draait het om de tweedeling Rechtvaardig en Onrechtvaardig.

Stelling: Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

De moraal van het verhaal is dat ethiek zowel de oorzaak van het probleem als de oplossing ervan laat zien. Het gaat volledig mis, er ontstaat een breuk wanneer extremen van het kapitalisme gaan overheersen, de moraal, de regulerende principes buiten het verkoopverhaal worden gehouden, het gedrag wordt amoreel. Het zijn juist de waarden en normen, die mensen met elkaar verbinden. Of anders gezegd de onzichtbare muren tussen 'Wij en Zij', waardoor we de ander uitsluiten, dienen we af te breken. In plaats van dat een dialoog twee partijen nader tot elkaar brengt, kunnen de meningen ook verharden en ontstaat er een loopgraven oorlog.

Nout Wellink, Coen Teuling c.s. hebben om de groei van banken te bevorderen het spel met de bankenlobby (Institute of International Finance) meegespeeld. Het marktfundamentalisme houdt met de moraal van het verkoopverhaal geen rekening.

De crux van 'Welzijn en Welvaart' (Kwaliteit en Kwantiteit) is hoe richten wij onze levensenergie (levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen? Of anders gezegd wat bezielt ons? Of hoe voorkomen we dat onze carrièrepolitici (of banencarroussel, de blinde vlek van Rutte Martin Sommer Volkskrant 4 juni 2016 p. 17) gebakken lucht verkopen? Het betekent dat we ook met de keerzijde van de medaille rekening houden. De route die we in het leven bewandelen, dus hoe wenden we onze energie aan en het doel - zingeving van het leven - een duurzame samenleving (rentmeesterschap) bevorderen, zijn één en hetzelfde.
Maar volgens Matthew Flinders, auteur van het boek Defending Politics: Why Democracy Matters in the 21st Century ligt de fout namelijk grotendeels bij de burger, die een vertroebeld beeld heeft van politiek en politici. In het bijzonder de jongste generatie, die geen herinneringen heeft aan onderdrukking en oorlog, is cynisch en onverschillig geworden ten aanzien van de verworvenheden van de democratie. Een ‘governing paradox’ is het gevolg: politici moeten steeds meer beloven om gekozen te worden, maar kunnen die
beloftes door de veranderende rol van de politiek in de samenleving steeds minder waarmaken. Kwaliteit gaat over het fenomeen 'inclusief denken'. In dit kader is het interpretatieverschil tussen Hans Achterhuis en Henk Hogeboom van Buggenum over 'inclusief denken' interessant (GAMMA, februari 1999 p. 7). Welvaart gaat over de staatsschuld:
Dus staatsschulden zijn niet automatisch een probleem, maar we kunnen niet onbeperkt de geldpers aanzwengelen. Waar ligt dan de grens? Bij de officiële Europese limiet van 60 procent van het bbp, 90 procent of bijna 160 procent zoals in Italië?
Elk precies getal is onzinnig. Dat is zoiets als zoeken naar het einde van de regenboog. Alles hangt namelijk af van hoe de rente zich ontwikkelt. Als die in de toekomst 5 in plaats van 1 procent is, zorgt dat voor vijf keer zo hoge rentelasten. En hoewel die rente nog wel een tijdje laag lijkt te blijven, kan niemand dat garanderen. De vraag is dan wanneer we zenuwachtig moeten worden van het schuldenniveau. Op dit moment zie ik daar geen reden toe. Maar dat betekent niet dat we de schulden als percentage van het bbp ook na covid en de huidige recessie kunnen laten doorgroeien. Het doel moet zijn om, zodra de huidige stimuleringsmaatregelen niet langer nodig zijn, de schuldniveaus te stabiliseren.’ (Koen Haegens interviewt Olivier Blanchard Volkskrant 30 januari 2021 p. 16-17)

De literatuur, kunst is een valse messias geldt ook voor Verwacht geen wonderen van kunstmatige intelligentie, lees internet (Corinne Cath-Speth en Roel Dobbe Volkskrant 13 augustus 2019), Google biedt glimp van nieuw computertijdperk (George van Hal Volkskrant 27 september 2019 p. 4-5) en Een slimmere computer vraagt om afluisteren (Koen Haegens en Niels Waarlo Volkskrant 28 september 2019 Wetenschap & Boeken p. 26-27)

Elizabeth Warren heeft een plan, bouwt aan een ander, in haar ogen eerlijker Amerika (Michael Persson Volkskrant 12 oktober 2019 Zaterdag p. 6-7). Om waarheid te definiёren gebruikt Rachel Cush 'Taal bestaat volledig in het hier en nu', net als bij H.P. Blavatsky het eeuwige nu, het snijpunt tussen verleden en toekomst. Het zal duidelijk zijn dat Ellen Vogelaar (Pieter Klok Volkskrant 12 oktober 2019 Opinie p. 29) een betere vertolker van de waarheid is dan Wouter Bos. Wouter Bos (Hans Wansink Volkskrant 9 februari 2008) worstelt met het vraagstuk: ‘Insluiting en uitsluiting horen bij elkaar. Wie met iedereen solidair is, is uiteindelijk met niemand solidair.’ Solidariteit is geen free lunch, zegt Bos nog maar eens. Het free-riderprobleem van Mancur Olson.

In de kern hangt 'Vrijheid en Ongelijkheid' met Rechtvaardigheid samen en heeft op tegenstellingen, tegendelen, het balansmechanisme betrekking, these antithese en synthese, dat zowel micro als macro van toepassing is. Maar dit was al door Vyâsadeva (Vyasa), auteur van de Bhagavad Gita onderkend. Prof. J.E. Stok wijst in zijn lezing op 30 november 1952 op virya, de vijfde sleutel van het balansmechanisme.

Het evenwicht door tegenwicht, het balansmechanisme, dat Wim Kok en Tjeenk Willink van de PvdA hanteren was al in de Bijbel bekend. In de woorden van ex-premier Wim Kok: De essentie van het 'poldermodel' is dialoog en evenwicht. Bij dialoog hoort tegenspraak en bij evenwicht tegenwicht. Het belangrijkste voor het goed functioneren van de overheid is tegenspraak, tegenwicht. Dit geldt ook de passieve houding van de overheid voor wat betreft de toekomst. Voor een doeltreffende aanpak van maatschappelijke vraagstukken is een actievere, van het private domein onafhankelijker opstelling van de overheid gewenst. Met onafhankelijk wordt bedoeld dat de overheid zich minder door politieke machtspelletjes moet laten beïnvloeden.

Om het fenomeen eenzaamheid te verklaren gebruikt Marjan Slob (Volkskrant 2 oktober 2020 p. 26) de term ‘Een apart gevoel van binnen’. Deze term komt met de verborgen 5e Dimensie in het onderzoeksrapport 'E i V' overeen. Het is dezelfde dimensie, die wordt toegepast om de mate van geluk, die we op aarde ervaren te duiden. Dit geldt in het bijzonder voor de poëzie van de Nobelprijswinnaar Louise Glück. Ze heeft ‘een onmiskenbaar poëtische stem, die met sobere schoonheid het individuele bestaan universeel maakt’, zegt het Nobelcomité. Het boek Spindoctors van den Gouden Eeuw van Jan Haverkate leert dat conflicten in deze wereld ook op de deze verborgen dimensie zijn gebaseerd.

Onze intuïtie maakt mogelijk de kloof tussen hebben we De Hele Olifant in Beeld van Amanda Gefter, Trudy Dehue en Marja de Vries met de olifantspaadjes van onze carrièrepolici te overbruggen. Om de waarheid dichter te benaderen maken zowel Amanda Gefter, als Trudy Dehue en Marja de Vries van de metafoor van de olifant gebruik. In de theosofie is het ‘menselijk tekort’ (’Goed en Kwaad’) juist de grondslag voor de ‘menselijke evolutie‘.

Trudy Dehue boek De depressie-epidemie - over de plicht het lot in eigen hand te nemen.
Het ideaal van de maakbare samenleving is verruild voor het ideaal van de maakbare mens: het knappe, actieve, succesvolle individu dat alles uit het leven haalt. Helaas blijft de werkelijkheid vaak achter bij dit stralende vergezicht. Hoe competitiever een samenleving, hoe sterker de verliezers het gevoel hebben dat zij nietswaardige sukkels zijn. Maar ook de klinisch psycholoog en psychoanalyticus Paul Verhaeghe in zijn nieuwe boek Autoriteit, het interview met Jan Derksen en de column van Erdal Balci illustreren het debat rond het oeroude vraagstuk van gelijkheid en ongelijkheid, namelijk rechtvaardigheid. Helaas voor George Churg en Lee Cronin (De schepper NPO2 7 mei 2017, DeThe mind of the universe) is het mechanisme, dat zij zoeken al millennia bekend, namelijk hoe richten we onze levensenergie.

Door metafysica, de verborgen 5e Dimensie buiten hun referentiekader te plaatsen, hebben politici het kind, het mysterie van leven en dood met het badwater weggespoeld. Hegel vertaalt de binnenwereld naar de buitenwereld, de geestelijke wereld naar de materiële wereld en Marx vice versa. Echter elke echte verandering komt nog altijd van binnenuit. Het mysterie van het leven zit in onszelf. Het gaat niet om ‘of-of’ 'Aristoteles of Descartes', ‘Hegel of Marx’, maar om ‘en-en’, Fysica en Metafysica.

Frits Bolkestein behoort echter tot de categorie politici, die beter zijn in het doorschuiven van problemen naar de toekomst, dan in het oplossen ervan. Wat betreft de twee complexe netwerken, die Fritjof Capra onderkent, vat de Volkskrant van 16 januari 2019, met name Olof van der Gaag, Leo Lucassen en Heleen Mees de actuele situatie samen.

Het aanzetten van de Amerikaanse geldpers, het helicoptergeld gaat ten koste van het buitenland en toont de beperkingen van de kwantitatieve parameters. Een ding is duidelijk dat het Westen onder leiding van de VS de voorkeur geeft aan het bestrijden van de as van het kwaad (de keerzijde van de medaille) uit het Oosten, het moslimfundamentalisme, boven het reguleren van het marktfundamentalisme in eigen huis. Het toont het oeroude zondebokmechanisme. De as van het kwaad bestrijden, de boodschap van Christus is de unique selling point van religies.

Te veel focus op cijfers en te weinig op cultuur en gedrag Toezicht op publieke sector nog te braaf (Xander van Uffelen Volkskrant 7 november 2011)
In de schemerzone tussen marktwerking en staats-bemoeienis is meer en beter toezicht noodzakelijk.
Ondanks de doorgevoerde verbeteringen blijven veel instanties zich bewegen in een schemerzone. Ziekenhuizen onderhandelen met zorgverzekeraars, maar kennen geen aandeelhouders. De NS gaat op commercieel buitenlands avontuur, maar krijgt ruggensteun van de staat. Meer marktwerking oogt hier als een onbegaanbare weg, terwijl ook de terugtocht naar volledige staatsbeheer afgesloten lijkt.
De bevindingen van het adviesbureau PwC sluiten aan bij eerdere zorgelijke geluiden over het toezicht in de publieke sector. Zo waarschuwde Rienk Goodijk bij zijn aanstelling als bijzonder hoogleraar Governance in de (semi)publieke sector in Tilburg in maart dat nieuwe schandalen goed mogelijk zijn. Volgens Goodijk kunnen de toezichthouders in de zorg, het onderwijs en bij corporaties de ambitieuze bestuurders niet meer bijbenen. Hij pleitte voor meer controlemomenten, meer openheid en meer waarborgen tegen buitensporig gedrag van bestuurders.
Toezichthouders in de publieke sector sturen onvoldoende op cultuur en gedrag terwijl ze daarin wel een rol hebben. Ze kunnen beginnen met het stellen van goede en stevige vragen aan het management.
Volgens PwC worstelen leden van raden van toezicht in de publieke sector zichtbaar met hun rol. Ze waken ervoor op de stoel van de bestuurder te gaan zitten: naar eigen zeggen dragen de bestuurders de verantwoordelijkheid voor de cultuur binnen de organisatie, zij houden er ‘slechts' toezicht op. De wijze waarop daarin invulling wordt gegeven wisselt sterk. Ze stellen zich van nature berustend op ten aanzien van regulering door de overheid en (externe) toezichthouder, ook al stellen zij dat dit het sturen op waarden frustreert.
Tegelijkertijd bieden ze relatief weinig tegenwicht door hun visie en statuur aan te wenden voor de politieke lobby.
Woningcorporaties, onderwijs- en zorginstellingen, charitatieve organisaties en andere (semi-)publieke instellingen moeten voldoen aan steeds hogere maatschappelijke verwachtingen van een brede groep stakeholders. Publieke organisaties moeten voortdurend bewijzen dat ze het maatschappelijke vertrouwen waard zijn.
Het succes van organisaties wordt groter naarmate zij beter in staat zijn hun maatschappelijke doelstellingen en kernwaarden te verankeren in hun cultuur. Een waardevolle cultuur zit immers niet alleen in een goed geformuleerde missie, maar vooral in het gedrag van managers en medewerkers. In de praktijk blijkt dat er nogal eens een kloof zit tussen de gewenste en de daadwerkelijke cultuur.

Bedenker van internet valt Google en Facebook aan (Laurens Verhagen Volkskrant 3 oktober 2018 p. 16):
Nee, zo had Tim Berners Lee het in 1989 niet bedoeld toen hij het World Wide Web ontwierp: enkele grote techbedrijven die de dienst uitmaken. Nu wil hij de macht teruggeven aan de consument.
Kansrijk
Jeroen van den Hoven, techniekhoogleraar aan de TU Delft, is optimistisch over de plannen. ‘Hij heeft het internet al één keer veranderd, misschien lukt het hem nog een keer. Dit heeft kans van slagen.’ Het idee om macht te decentraliseren past volgens Van den Hoven in een nieuwe politieke ideologie. ‘
Iedereen snapt dat het zo niet verder kan. Mensen pikken het niet meer dat ze gemanipuleerd worden door de grote techbedrijven. De vraag wie je data bezit, zal een factor worden.
Ook de politiek kan in dit proces een rol spelen, denkt Van den Hoven. ‘De techbedrijven hebben twintig jaar lang de wind mee gehad omdat de politieke leiders heel naïef dachten dat het goed was om alles aan de markt over te laten.
Dat is een grote vergissing geweest en nu is er gelukkig een kentering.’

Een nieuw verhaal over saamhorigheid. Deel 1 en 2 (Patricia van Bosse Civis Mundi Digitaal #88 1 september 2019):
Bespreking van: George Monbiot,
Uit de Puinhopen Een nieuwe politiek in een tijd van crisis. Rotterdam, Lemniscaat, 2018.
De twee oude verhalen
Op dit moment zijn er twee verhalen in omloop. Een is dat van de sociaaldemocratie. De kernbegrippen daarvan zijn: de verzorgingsstaat, inkomensverdeling en de regulering van de economie, publieke diensten en een sociale politiek. In de jaren ’70 van de vorige eeuw stapelden zich problemen op.
Sindsdien heeft het verhaal van het neoliberalisme de afgelopen veertig jaar de overhand gehad. Centrale thema’s zijn privatisering, deregulering, vrije handel, beperking van staatsuitgaven en een toenemende rol van de privésector in de economie en de maatschappij, een vertrouwen op marktwerking . De theorieën van economen Friedrich Hayek en Milton Friedman liggen hieraan ten grondslag en politici als Margareth Thatcher en Ronald Reagan hebben het roer in deze richting omgegooid. (Zie ook de serie artikelen over het neoliberalisme van Hans Komen in CM 76,77,80 en 82)
Hoe komen we uit de greep van dit schadelijke verhaal?
Door de verzwakte sociale verbanden en het ontbreken van een
goed tegenverhaal, heeft de demagogie vrij spel. Nog een reden te meer benadrukt Monbiot voor de noodzaak van een nieuw politiek verhaal. Als we er niet in slagen dat te formuleren leidt dat mogelijk tot een heropleving van het fascisme, zo waarschuwt hij. Kernwoord van dat verhaal is volgens hem: saamhorigheid. We hebben er behoefte aan om bij elkaar te horen, ergens toe te behoren en ergens thuis te horen. (ontleend aan de filosoof Kimberley Brownlee) ’Een effectieve politiek erkent deze behoefte aan saamhorigheid en weet die te mobiliseren’.
Ten slotte (Deel 2 Bespreking van: Uit de Puinhopen)
Monbiot richt de aandacht op
onze eigen mogelijkheden om richting te geven aan de ontwikkelingen. Waarschijnlijk is het pas sinds enkele decennia op wat grotere schaal zo duidelijk welke rol de verhalen spelen in maatschappelijke ontwikkelingen. Nu kunnen we pogen om, bewust van de werking van zo’n verhaal, een nieuwe richting in te slaan. Of we reeds voldoende inzicht hebben in de sociale mechanismes en krachten moeten we nog zien. Ondanks het zo positieve verhaal lijkt het mij niet zeker of voldoende mensen er in mee kunnen gaan. Er zijn zo veel belangen en krachten die bij een ander verhaal voordeel hebben. Inderdaad zal het enthousiasme van de meerderheid van de mensen gemobiliseerd moeten worden. Daarvoor zijn activiteiten op alle niveaus en op alle terreinen nuttig en nodig. Een verhaal is een belangrijk element daarin. Monbiot heeft een prima voorzet daarvoor gegeven, die het verdient aangevuld en uitgewerkt te worden. Laten we hopen dat zijn werk wordt opgepakt. Een laatste citaat van Monbiot: ’Als we de mensen duidelijk kunnen maken hoe machtig ze zijn en hoe nuttig ze zich kunnen maken, en hoe we ervoor kunnen zorgen dat zowel de politiek als de overheid aan ons allemaal toebehoren, en niet alleen maar aan een elite die ver van ons af staat, kan niets of niemand ons nog tegenhouden.’ (blz. 176)

De beroemdste uitspraak van de legendarische strateeg Sun Tzu: Het toppunt van bekwaamheid is de vijand verslaan zonder te vechten. Het is al millennia bekend hoe het mogelijk is om de vrede te bewaren. Maar een platte organisatiestructuur leidt niet automatisch tot een kwalitatief betere besluitvorming.

Onze verhalen weerspiegelen de samenleving. Om het gedrag van mensen beter te leren begrijpen gaat het er om de inzichten van filosofen en mystici met elkaar te verbinden. Belangrijker is het dus dat onze verhalen de onbalans herstellen, de samenleving veranderen.

In de kloof tussen verwachting en werkelijkheid groeide de aversie tegen het establishment, de topbestuurders. Anderzijds overmoed, hoogmoed ligt aan de onmacht is kernprobleem EU (Arnout Brouwers Volkskrant 26 oktober 2016 p. 23) ten grondslag. Een ommekeer in het denken, een paradigmawisseling is noodzakelijk om de instabiliteit van het kapitalisme, de onbalans te herstellen.

Het Op zoek naar evenwicht van Peter Giesen (Volkskrant 1 augustus 2020 Opinie p. 19) impliceert dat we de Allegorie van de grot van Plato, de allegorie van de Ark van Noach en het Ken uzelve beter leren begrijpen. De geschiedenis leert dat dieren worden gebruikt om onze emoties te verklaren. De in de ark opgesloten dieren zijn de menselijke hartstochten. Echter niet alleen in het verleden, maar nu ook nog steeds, bijvoorbeeld Roos van der Lint De Groene Amsterdammer 19 juli 2018 p. 32-35: 'Dilemma’s in de dierentuin Levende monumenten of ambassadeurs van de soort?' en Joris Luyendijk in zijn boek Dit kan niet waar zijn Hoofdstuk 12 Waanbankiers en koele kikkers (zie p. 64, 65, 174).

Defensiegeheimen, het coronavaccin en spionage: de crisis tussen de VS en China uitgelegd (Marije Vlaskamp Volkskrant 27 juli 2020 p. 5):
De vijandschap tussen China en de Verenigde Staten is geëscaleerd tot een oorlog met consulaten als inzet. Maandag moeten de Amerikanen een van hun consulaten opgeven, nadat de VS vorige week een Chinees consulaat sloten. Chinese spionage speelt de hoofdrol bij de consulatencrisis.
Yeo, die vrijdag in de VS bekende, is slechts een van de ontelbare pionnetjes in het grote spel van de Volksrepubliek China om met behulp van buitenlandse kennis het Volksbevrijdingsleger (PLA) te moderniseren. Decennialang keek Beijing geïnteresseerd naar het zogenaamde Amerikaanse militair-industrieel complex. Verschillende generaties Chinese leiders probeerden ook zo’n fusie tussen bedrijfsleven en defensie op gang te brengen, maar die kwam pas van de grond toen president Xi Jinping in 2015 de zogenaamde Militair-Civiele Fusie (MCF) intensiveerde. De samensmelting van de commerciële economie met de militaire industrie staat sinds 2017 als hoofdtaak in vrijwel ieder nationaal economisch plan, of het nu Made in China 2025 voor dominantie op hightech betreft, of de staatsplannen voor ontwikkeling van kunstmatige intelligentie.

Voor het leiden en besturen van bedrijven en overheidsinstellingen gaat het veelal om ondernemers, leiders en managers, die het gezichtspunt van de Natuurkunde als vertrekpunt gebruiken. In het oeuvre van Blavatsky staat 'Geestdrift' voor 'Levenskracht'. Het gaat over het herstel van de natuurlijke orde naar geest, ziel en lichaam. De theosofie heeft, om het functioneren van de ziel te verklaren, de alfawetenschappen als vertrekpunt, de Geestkunde en is op de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s, Ascended masters) gebaseerd. God staat voor iets dat alle denken te boven gaat. God staat voor wat absoluut transcendent en immanent is.

Wat Mark Rutte als politicus en Dick Swaab als wetenschapper met elkaar gemeen hebben is een uitgekookte babbel.

Het boek Kijken in het brein wat hersenonderzoek ons wel en vooral ook niet kan vertellen van Sandra van Aalderen-Smeets, Nienke van Atteveldt & Meike Grol dat besproken wordt in Sir Edmund 30 mei 2015 (p. 34-37) sluit op dit thema aan. Het is opvallend dat deze vrouwen op basis van de zelfde soort plaatjes een veel genuanceerder beeld geven dan hun mannelijke collega's Dick Swaab en Victor Lamme.

Om het fenomeen van de 'Vrouwelijke en Mannelijke' energie in het heelal te duiden verwijst H.P. Blavatsky in haar oeuvre naar de Hebreeuwse metrologie. Het onderzoeksrapport 'E i V' gebruikt niet het woord ‘Speelveld’, maar beschrijft Samkhya, de ‘transfiguratie’ en ‘metamorfose’, het 5D-concept (Ether-paradigma). Het oeuvre van H.P. Blavatsky onderbouwt de perennial filosofie, de eeuwige wederkeer.

Eckhart Tolle: Iedere handeling die vanuit het nu ontstaat, zal precies juist zijn.
Eckhart Tolle (PRANA nr. 176 dec/jan 2009): Ego verbreekt de natuurlijke gegevenheid van ‘eenheid, heelheid, een Zijn, verbonden Zijn’ en schept de illusie van afgescheidenheid. Dit vanuit het subject-object bewustzijn opererende ‘ego’ is de kern van ons lijden.

Waar de opleiding bloeit, is de docent een oproepkracht (Liesje Schreuder Volkskrant 18 februari 2021 p. 27):
Onderwijs is een voorbeeld en aanjager geweest van de invoering van wat Marjolein Quené op deze plaats (O&D, 15/2) de
‘managementleer’ heeft genoemd en waarin vakmanschap ondergeschikt is gemaakt aan financiële doelstellingen.

Een ding is zeker dat de koehandel, de twee handen op één buik politieke machtsspelletjes (you scratch my back and I'll scratch yours), betekent dat de collectieve voorzieningen verder worden uitgehold. Er bestaat geen free luch. Het free-riderprobleem van Mancur Olson houdt in dat individuele rationaliteit kan leiden tot collectieve irrationaliteit. Tegenover intolerantie staat de tolerantie jegens andersdenkenden en andere godsdiensten. De afgelopen decennia hebben te veel managers zich met het doorschuiven van problemen bezig gehouden. Feitelijk komt het neer op de vraag of je voor het oplossen of het doorschuiven van problemen riant wordt beloond. Nacht van de economie 5 juni 2014 - verslag ‘Crisis wordt alleen maar groter’ - in de Volkskrant 6 juni 2014 van Peter de Waard.
De Amerikaanse econoom Paul Krugman schetste in De Doelen een inktzwart scenario voor de economie van Europa in het algemeen en die in Nederland in het bijzonder.
De vraag is niet eens of in de EU hetzelfde zal gebeuren als in Japan waar al vijftien jaar geen groei meer is. De vraag is of de EU dat kan voorkomen. De Nobelprijswinnaar Paul Krugman denkt het niet. Paul Krugman, heeft het live now pay later nu zelfs tot dogma verheven. Het is een illustratie van het leerprces dat (Aleid Truijens Volkskrant 28 april 2020) Laten we eens beginnen met lezen naar voren brengt en Marcia Luyten (Volkskrant 29 april 2020) met Vrijheid en waarheid zijn onlosmakelijk verbonden onderschrijft.

De overlevingsstrategie, survival of the fittest heeft op de menselijke natuur, dat wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben, 'goed en kwaad', de grondbeginselen van de ethiek die nooit veranderen betrekking. Het eindige universum staat tegenover de oneindige bewustzijnsevolutie ('individueel en collectief') van En-soph. Het zijn de ééndimensionale denkers die menen dat zij de wijsheid in pacht hebben. Er is sprake van een oud patroon, dat steeds weer terugkeert, alleen veranderen de acteurs in de loop van de tijd.

Kiezen we, verbinden (religare) we ons met de natuurlijke -, de evolutionaire kringloop of de onnatuurlijke kringloop. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen, de sjamanen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen.

De ontologie, de zijnsleer die Amanda Gefter in haar boek aanstipt is een filosofisch vraagstuk dat de gemoederen al millennia bezig houdt. Sinds Plato, Aristoteles en bijvoorbeeld Martin Heidegger, die zich heeft verdiept in de ontische versus ontologische benadering van de tijd.

Bult geld (Hans Schipper Volkskrant 4 april 2018 p. 26):
De provincie Gelderland heeft jaren geleden 4,4 miljard euro 'verdiend' met de verkoop van Nuon. Andere provincies in mindere mate. Waarom wordt dit geld niet - in de vorm van gratis warmtepompen of andere oplossingen - teruggegeven aan de burger, die dit uiteindelijk heeft opgebracht? Wie is eigenlijk eigenaar van die bult geld? Het roept de vraag op in hoeverre hangt Een beleid van elastiek van Ariejan Korteweg (Volkskrant 25 april 2020 Zaterdag p. 6) met het eerder door Ariejan Korteweg beschreven lobbycircuit samen?

De polderkeizer Afscheid van een machtige lobbyist of Opperlobbyist en 'polderkeizer' opererend vanuit de schaduw (Ariejan Korteweg interviewt Niek Jan van Kesteren Volkskrant 29 juni 2016 p. 9-10):
Hij wordt gezien als de opperlobbyist van Nederland. Niek Jan van Kesteren, algemeen-directeur van werkgeversorganisatie VNO-NCW. Na 25 jaar in het centrum van de macht vertrekt hij. 'Bij onderhandelen gaat het om de kunst van het niksdoen.'
Waarom vliegt u zelf nooit uit de bocht?
'Omdat ik niet publicitair opereer. Mijn karakter verdraagt het dat ik niet in het nieuws ben. De meeste mensen willen in de etalage zitten. Ik geef er niks om, het kost me geen moeite. Hoe onzichtbaarder hoe beter. Zorg ervoor dat altijd anderen met de eer gaan strijken. Daarbij moet je bereid zijn veel te vergeven en jezelf niet belangrijk vinden. Ik was laatst in Berlijn en las het op een reclamezuil: Kein Ego, keine Probleme. Blaas je jezelf niet op, dan heb je hier een heel relaxed leven.'
In een toespraak die u hield voor de tabaksindustrie betitelde u de houding van de overheid als cynisch, hypocriet, schaamteloos. Veel enthousiasme voor een verslavend product. Is uw taakopvatting zo ruim?
'Roken is slecht, je moet het niet doen. Maar als de productie legaal is, staan de fabrikanten moreel net zo in hun recht als iemand die rooibosthee produceert. Ik heb een hekel aan hypocrisie. De houding van de overheid ten opzichte van tabak is laatdunkend. Er wordt 4 miljard belasting op geïnd, en met de bedrijven wil men niet praten.'
De Eerste Kamer heeft niet al te veel om handen de laatste tijd. Hoe bevalt het om senator te zijn?
'Dit kwam op mijn pad. Elco Brinkman belde en ik dacht: bij VNO-NCW loopt het af, ik zit in de levensfase dat het kan. Het is een interessante omgeving met boeiende mensen. Discussies hebben een hoog niveau. De praktische relevantie is doorgaans betrekkelijk. 90 procent is niet zo spannend. De andere 10 procent kan bepalend zijn.'

Dood ga je niet elke dag (Jaap Stam, Rob Hornstra Volkskrant 24 december 2009):
Jan Pen, hoogleraar economie in ruste, werd in mei per ongeluk door de Volkskrant dood verklaard. De 88-jarige econoom ging met zijn zoon Tiesse (56) meteen de necrologie lezen toen ze erover werden gebeld.... ‘Mijn opinie is minder stellig. Ik formuleer het allemaal niet zo hard meer. Ik heb wel een harde stem als het moet.’
Hij schraapt zijn keel en declameert de eerste twee strofen van Die grenadiere van Heinrich Heine.
‘Dan blijkt het grote verschil: de een wil naar zijn vrouw en zijn kind, de ander niet. Die wil soldaat blijven.'
‘Het is het meest pacifistische gedicht dat ik ken.’
Tiesse (zijn zoon): ‘Maar die ene wil blijven vechten voor de keizer.’
Jan: ‘Ja, ja, ja, het gaat om het verschil tussen die twee.’ Er valt een stilte. Niet voor het eerst, maar deze duurt langer.
Uiteindelijk zegt Jan: ‘ik herken er een ideaal in. Het ideaal van het pacifisme. Nou, hup, het is mooi geweest.’

Dat stomme economenvolk met zijn heilige koeien (Jan Pen 1976):
Een opmerkelijk voorbeeld is de inkomensverdeling. Er is onlangs een dik boek verschenen van de ethicus P.J. Roscam Abbing Ethiek van de inkomensverdeling waarin staat dat de een wel meer mag verdienen dan de ander, maar alleen in zoverre hij zich meer inspant of onaangenamer werk doet. De lezer blijft echter onkundig omtrent de orde van grootte waarin deze toelaatbare verschillen liggen. Een chirurg doet zwaar werk en moet erg goed opletten - hij mag dus wat meer geld krijgen dan de operatiezuster, want die mag desnoods eens eventjes suffen - maar hoe groot is dat verschil nu precies? Roscam Abbing vertelt het ons niet, en hij staat allerminst alleen in deze puur kwalitatieve manier van denken.
Daarom is het des te meer te waarderen dat Tinbergen sinds enkele jaren bezig is, de meest rechtvaardige inkomensverdeling kwantitatief te benaderen. Deze combinatie van econometrie en ethiek is nieuw, en wekt veel verbazing. Ik mocht er onlangs iets over vertellen op een conferentie van loondeskundigen uit allerlei landen; ze vonden het vreemd, maar wel erg interessant. Misschien geldt dit ook wel voor sommige lezers.

Het janus-gezicht van Nederland wordt zichtbaar door enerzijds haar ambitie, die Nederland op het vlak van de Internationale rechtspraak wil spelen en anderzijds haar rol in lobbynetwerken om alles zoveel mogelijk bij het oude te houden.

Kunstenaars (Volkskrant Magazine Onze gids deze week) laten aan de hand van boeken, films, internet, facebook en instagram zien hoe het mogelijk is, de verborgen Kwintessens in de Heilige Boeken te ontsluieren.

Door de boekdrukkunst kwam in de tijd van Luther de Bijbel ter beschikking van de massa. Internet is nu een weerspiegeling, de manifestatie van het informele circuit (facebook, instagram en twitter), de achterkamertjes in de politiek, maar ook van het formele circuit E-learning. De sleepwet is een product van de achterkamertjes politiek. De grenzen van de 'VOC mentaliteit' worden in Nederland duidelijk zichtbaar. Het is als met het legaliseren of juist verbieden? een uiterst gecompliceerd vraagstuk. Volgens het onderzoeksrapport 'E i V' is het geloof in het morele kompas wel degelijk verifieerbaar.

In Nederland speelt de invoering van de ‘sleepwet’ en het debat over referendum over de afschaffing van het referendum.
Invoering ‘sleepwet’ uitgesteld tot na referendum (Liza van Lonkhuyzen & Pim van den Dool NRC 31 oktober 2017):
De invoering van de ‘sleepwet’ wordt een paar maanden uitgesteld. Volgens het ministerie van Binnenlandse Zaken duurt het aanstellen van een nieuwe toetsingscommissie langer dan gedacht.
Kabinet haalt dubieuze trucs uit om referendum over de afschaffing van het referendum te voorkomen (Niesco Dubbelboer, Arjen Nijeboer en Thijs Vos Volkskrant 13 februari 2018).
Tweede Kamer is om: het referendum kan sneuvelen (Joost de Vries Volkskrant 23 februari 2018 p. 2):
De Tweede Kamer heeft donderdag ingestemd met het schrappen van de Wet raadgevend referendum. De coalitiepartijen en oppositiepartij SGP stemden voor de intrekkingswet van minister Ollongren van Binnenlandse Zaken. Zij zal de komende weken haar wet moeten verdedigen in de Eerste Kamer. Naar verwachting stemt de senaat in april over het afschaffen van het referendum.

Het Koninkrijk van God, lees een gloedvol Groot Verhaal wordt door Mattheüs 6:33, lees mensenrechten onderbouwd. De paradox is dat de geestelijkheid, die dit verhaal verkondigde door het retorische foefje, het verhullende taalgebruik van politici en PR-medewerkers is vervangen. Om een cultuuromslag te realiseren gaat het uiteindelijk om een integrale denktrant (de synthese tussen de domeinen van de alfa-, béta- en gammawetenschappers) die het parochiale denken, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' overstijgt.

De Akasha-ervaring waar Ervin Laszlo het over heeft vindt in de microkosmos plaats, daarentegen het non-lokaal bewustzijn maakt deel uit van de macrokosmos. In een split second, het eeuwige nu staan we met de Waarheid, de macrokosmos in verbinding. Ibtihal Jadib en Saskia Noort laten zien hoe het mogelijk is in een split second, de éne werkelijkheid te ervaren. Wopke Hoekstra preekt in Nederland voor eigen parochie (Geert Mak Buitenhof 5 april 2020 NPO1) en Woody Allen zit volledig in zijn eigen bubble gevangen.

Dat ChatGPT is echt krankzinnig (Henk Raaff de Volkskrant 5 januari 2023, p. 29):
Dat
ChatGPT is echt krankzinnig. Op de vraag ‘schrijf een essay over Henk Raaff’ krijg ik de volgende behoorlijk bizarre tekst: ‘Henk Raaff was een Nederlandse journalist en presentator die vooral bekendheid verwierf door zijn werk voor de publieke omroep. Hij begon zijn loopbaan als journalist bij het regionale nieuwsblad De Gelderlander, waarna hij doorstroomde naar de NOS en terechtkwam bij de VPRO. Bij deze omroep was hij onder andere werkzaam als presentator van het populaire programma VPRO’s Nachtmerrie.

Gaslighting (Jan Kuitenbrouwer de Volkskrant 10 augustus 2021 p. V4):
Meepraten voor beginners: Jan Kuitenbrouwer schrijft het
woordenboek van de verbale burgeroorlog die we het ‘openbaar debat’ noemen. ‘Gaslighting’ dankt zijn naam aan iets dat er juist aan ontsnapte.
Vroeger kon je als krantenlezer de illusie hebben dat de krant alle beschikbare informatie kende en alleen doorgaf wat relevant was. Wat in de krant stond was de uitkomst van een lange staartdeling, de bottomline. Nu weten we dat niet meer. Een nieuwsmedium is ook maar een →
bubble. Een uitsnede, een aspect. En misschien zijn er andere aspecten die ook valide zijn? Weet ik wel alles?
‘Dat is al lang ontkracht.’ Je leest het geregeld in onlinediscussies. Wacht even, denk je, heb ik iets gemist? Maar meestal blijkt zo’n
‘ontkrachting’ bluf. Een schijnbeweging in het verbale straatvoetbal. Gaslighting.
Hamiltons toneelstuk is wel
geïnterpreteerd als een metafoor voor de werkwijze van Adolf Hitler, tezelfdertijd. De Anschlüss, Sudetenland, Tsjecho-Slowakije, de Appeasement, telkens deed Hitler beloften die hij even later glashard ontkende. Neem een voorbeeld aan Mrs. Manningham, zegt Gas Light, en vertrouw op je vermogen om te blijven zien wat waar is. Ook in deze tijd van gaslichthobbyisten, met hun → wakkere verzinsels en → woke hersenspinsels, lijkt dat een wijze raad.
Deze
Gaslighting allegorie van Jan Kuitenbrouwer sluit op het onderzoeksrapport 'E i V' aan. Bijbelteksten over Gods liefde laten zien hoe het mogelijk is dat je niet in eigen voet schiet.

Achter al dat lelijks schuilt iets moois’ (Jan Postma interviewt Justin E.H. Smith De Groene Amsterdammer 8 september 2020, p. 42-45):
In The Internet Is Not What You Think It Is
plaatst Justin E.H. Smith het fenomeen in een lange geschiedenis. De historicus en wetenschapsfilosoof scheert soms dicht langs onderwerpen waarover op internet hele cultuuroorlogen worden uitgevochten – zonder deel te nemen aan de strijd.
‘Het is
onmiskenbaar waar dat we verschillende ervaringen hebben die gevormd worden door onze verschillende, samengestelde identiteiten’, zegt Smith. ‘Ik heb heel andere ervaringen dan iemand diep in de Amazone, maar ik heb toch ook min of meer hetzelfde brein. En dat is voor mij om de een of andere reden heel belangrijk om in het oog te houden.’
Zijn de dingen die we gemeen hebben uiteindelijk interessanter dan de dingen die ons doen verschillen? ‘Ja’, antwoordt Smith, ‘al spreekt het natuurlijk vanzelf dat wie dat te sterk wil benadrukken waarschijnlijk een vermomde chauvinist is. Iemand die simpelweg zijn eigen concept van het universele wil opdringen aan anderen.’

Verder wetenschappelijk onderzoek is wenselijk om te achterhalen waarom de gebakken lucht sprookjes rond de door de ICT-sector gecreëerde Stable coins,de digital currency Bitcoin, Libra en Crypto euro door politici serieus worden genomen. De hamvraag is wat is het nut van de financiële sector om deze schijnwereld te versterken? Of met andere woorden het roept de vraag op speelt de financiële sector, het grootkapitaal het spelletje mee om hun eigen falen te maskeren? Of is Klaas Knot in werkelijkheid slechts de marionet van het grootkapitaal, de G20? We maken van de symboliek, de telling van Pythagoras gebruik wanneer we het hebben over G4, G6, Inner Six, G7, G8 en G20.

Hoe is het mogelijk dat Wim Kok (Joris Luyendijk) over zijn nieuwe boek Dit kan niet waar zijn zich door de heersende elite heeft laten inpakken?
Hoe is het mogelijk dat het vraagstuk van het zeepbel(casino)kapitalisme door bewindspersonen, die verantwoordelijk zijn voor de politieke keuzes die er worden gemaakt niet is onderkend? Het probleem met de internetzeepbel World Online van Nina Brink is dat de huid al wordt verkocht voordat de beer geschoten is. Is het niet juist zo dat de te lang volgehouden struisvogelpolitiek de problemen extra heeft versterkt?
De antropoloog Peter van der Werff laat zien op welke vooronderstellingen de denkwereld van de economen is gebaseerd.

Door Draghi's beleid worden alleen nieuwe zeepbellen opgeblazen, maar ook de kloof tussen rijk en arm vergroot. (Pieter Klok Volkskrant 12 december 2016 p. 17). Een signaal rond het marktfundamentalisme in de financiële wereld geeft Joris Luyendijk in zijn boek Dit kan niet waar zijn Joris Luyendijk onder bankiers op p. 85, het dot.com-schandaal (Internetzeepbel, Dot-com bubble) van rond de eeuwwisseling. De ICT-sector is volgens de utopie van Ayn Rand georganiseerd. De discussie over belastingparadijzen met Jeroen Dijsselbloem laat zien dat er slechts van een intellectueel retorische foefje, namelijk van struisvogelpolitiek sprake is. Dit geldt ook voor de retoriek rond een veilig land met Ronald Plasterk. Complexe wereldvraagstukken laten zich niet door een retorisch foefje oplossen.

Een probleem kun je alleen effectief oplossen door oorzaak en gevolg duidelijk met elkaar te verbinden en niet door wat in de politiek vaak gebeurt het egospelletje van de kool en de geit te sparen. Topbestuurders vinden dat kritiek op hun functioneren het vertrouwen in het systeem negatief beïnvloedt. De kredietcrisis leert dat de bomen niet tot in de hemel groeien. Er is een schijnwelvaart gecreëerd, die laat zien dat we te lang boven onze stand hebben geleefd. Door krediet in het systeem te pompen is een implosie door de overheid afgewend, met als gevolg een explosie van de begrotingstekorten. De crisis kan alleen worden opgelost door weer meerwaarde aan het systeem toe te voegen. Het probleem met de internetzeepbel World Online van Nina Brink is dat de huid al wordt verkocht voordat de beer geschoten is. Is het juist niet zo dat de te lang volgehouden struisvogelpolitiek de problemen extra heeft versterkt? Maar Tim Berners-Lee de uitvinder van het World Wide Web heeft de internetzeepbel juist mogelijk gemaakt.

De vraag komt naar voren in hoeverre de materiële wereld, de 'natheid van water' die Erik Verlinde onderzoekt de kloof tussen de immateriële wereld ‘De volledigheid is als water’ van Laozi zal overbruggen? Het rapport ‘E i V’ geeft een nieuw perspectief op een oud vraagstuk. Primair gaat het om de kwaliteit van het recept, de oplossingsrichting, of met andere woorden de Nieuwe levensrichting van Spinoza, het AOS-concept van Benedict Broere, het Vierde Model van Hans Vincent, Het Nieuwe Denken van Eric Fienig, de visie die Beter Onderwijs Nederland en het ‘Yin/Yang-symbool en de Vijf Fasen’ van het Taoïsme uitdraagt. Het onderzoeksrapport ‘E i V’ beoogt net als deze 'probleemgestuurde' modellen probleem en oplossing (Problem solving) dichter bij elkaar te brengen. We zitten in ons eigen wereldbeeld gevangen. Het outside the box-denken dient meer centraal te staan. We moeten niet steeds opnieuw de wal het schip laten keren, maar aan feedforward besturing meer aandacht besteden. Regeren is nog steeds vooruitzien.

Het eerste rapport Grenzen aan de groei van de Club van Rome markeert het begin van een chaotischer periode. In zijn boek Het Chaospunt laat Ervin Laszlo zien dat de integratie fase duidelijk stagneert. Er zelfs van desintegratie, een ‘te verwachten’ chaospunt kan worden gesproken. De ongelijkheid in de wereld neemt toe. De holos-beschaving neemt duidelijker vormen aan wanneer aan de oude boodschap van rechtvaardigheid en gelijkheid door ons denken op grotere schaal inhoud en vorm wordt gegeven. Het geheel van controlemechanismen, de ingebouwde ‘checks and balances’ in een organisatie, provincie, Nederland dienen ter waarborging van het machtsevenwicht. Het sprookje van Hans Christian Andersen laat zien dat zijn hovelingen juist hielpen om de keizer van nieuwe kleren te voorzien. Is het, om de continuïteit van een organisatie, de BV Nederland te waarborgen, niet beter dat de hofhouding de ministers voor de valkuil van de nieuwe kleren van de keizer tracht te behoeden?

Grote leraren zijn ’leiders’ die de mens in het centrum plaatsen, de dubbelzinnigheden, dubbele agenda’s doorzien en ont-maskeren. De geschiedenis leert dat grote leiders en denkers naar eenheid streven. Het zijn evenwichtskunstenaars, die de Gulden middenweg bewandelen en contrasterende eigenschappen verenigen. Grote leiders kijken naar een verschijnsel van verschillende kanten, denken grenzeloos en interdisciplinair en willen dingen aan de mensen geven die nopen tot nadenken.

Het verslag van Frank Visser van de manifestatie “Klaar om te wenden?” bij het afscheid van ex-SER voorzitter Herman Wijffels op vrijdag 31 maart 2006 laat zien dat er wel degelijk een verband ligt. Om met het veranderen van de structuur een begin te maken is de strategie “Klaar om te wenden?” nog steeds hoogst actueel.
Spiral Dynamics is kort gezegd een theorie over de ontwikkeling van waardepatronen in de mens en de samenleving, die door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves – een tijdgenoot en geestverwant van Maslow -- is ontwikkeld.
Don Beck is net terug van een bezoek aan het Midden-Oosten, waarvan hij op de hem eigen wijze verslag deed. Hij poneerde de uitdagende stelling dat het in het huidige Midden-Oosten niet om religie gaat, zoals het in het toenmalige Zuid-Afrika niet om ras ging, wat betreft de kern van het conflict. Veeleer zijn er
botsende waardepatronen, die aan het licht gebracht moeten worden voordat aan een oplossing kan worden gedacht.
Op basis van Spiral dynamics is het mogelijk integrale, gemeenschappelijke visies, een
gemeenschappelijk verhaal te ontwikkelen.

Populisten lijken te gaan winnen in Italië (Jarl van der Ploeg de Volkskrant 11 mei 2018 p. 1):
Anti-corruptiewet
Mediamagnaat Berlusconi verkocht zijn huid volgens kenners duur. In ruil voor zijn fiat, en voor toekomstige steun bij belangrijke stemmingen, laat de Vijfsterrenbeweging waarschijnlijk een van haar belangrijkste
campagnebeloftes varen: de anti-corruptiewet die de belangenverstrengeling tussen politici en het zakenleven moest aanpakken.

De vraag die gesteld kan worden is in hoeverre hangen de veel besproken debacle’s Enron, Parmalat, Ahold, Shell, Betuwelijn en HSL, de vernieuwingen in het onderwijs (Het Nieuwe Leren), de kredietcrisis en vanaf begin 2010 een monetaire crisis met de organisatiecultuur samen? Elk probleem heeft specifieke kenmerken, maar er kan ook van een generiek patroon worden gesproken. In bedrijven waar het misgaat wordt vaak het spel van de 'dubbele’, de verborgen agenda gespeeld. Het betekent zoveel dat een persoon eerst voor zijn eigenbelang kiest, dan voor het belang van zijn collega's, vervolgens voor het echelon boven hem en pas tot slot voor het belang van het bedrijf. Veel managers zitten in een netwerk van corruptie. Het zijn de zwakke managers, de 'carrièremanagers' met een groot ego, die dreigen en intimideren om hun gelijk te behalen. De 'carrièremanagers' spelen echter weer in en zijn als het ware de marionet van het echelon boven hen. Er bestaat een natuurlijke neiging van leidinggevenden naar het benoemen van klonen van zichzelf. Daarentegen staan managers met een sterk ego wel open voor kritiek.

Onder het mom van marktwerking, de consumptiecultuur is er in de collectieve sector een graaicultuur ontstaan die zijn weerga niet kent. De verhouding tussen prestatie en beloning is volledig zoek. In plaats van het immorele neoliberale gedachtengoed te bestrijden wordt met name door de PvdA het spel 'links lullen en rechts vullen' enthousiast meegespeeld. Nu houdt de PvdA onder leiding van Jeroen Dijsselbloem het volk arm en de mediastrategie, lees vertrossing van John de Mol houdt het volk dom. Door de politieke machtsspelletjes met rechts mee te spelen is het tegenwicht naar extreem rechts verloren gegaan.

Het boek Interdoc een geheim netwerk in de Koude Oorlog van Giles Scott-Smith kan worden gebruikt om het maskerkwadrant van Daniel Ofman toe te lichten. Het boek is door de hoogleraren Wim Couwenberg en Marianne van Leeuwen van commentaar voorzien. Het boek biedt een houvast om valse leraren te ont-maskeren.

Het zijn de hovelingen die elke vernieuwing tegenhouden. Het gaat er om de rond management by management ('carrièremanagers') opgetrokken hofcultuur te ont-maskeren. Een hofcultuur, koninkrijkjes ontstaan vaak in bureaucratisch geleide organisaties en zijn het gevolg van managers die gespeend zijn van de vierde productiefactor ondernemerschap. Het zijn de onderonsjes van een kleine politieke elite die de zaak verzieken. De verborgen energiebron (oerstof, Akasa, blauwdruk) in de hemel staat tegenover de blauwdruk (verborgen agenda) van de achterkamertjes politiek op aarde. Of met andere woorden hoe richten wij onze levensenergie (levenskracht, oerbron, levensbron, astraallichaam) om de geestelijke gezondheid te bevorderen?
We moeten er net als het antropisch principe van uitgaan dat de dingen zijn zoals ze zijn, het leven, het ontwerp is zoals het is.

De evolutie (creativiteit en wijsheid) is coherent met materiesymmetrie (evolutiepsychologie, culturele psychologie), spiegelsymmetrie (emotionele intelligentie) en tijdymmetrie, evolutie identiteit (waarnemer van IQ, intelligentiemeting). Het element ether, de kwintessens brengt de heelheid, de energetische samenwerking op het emotionele, mentale en spirituele vlak tot uitdrukking.

Zowel voor Prins El Hassan Bin Talal (Nexus 65 p. 124) als voor John Gray is het essay De Mythe van Sisyfus van Albert Camus een inspiratiebron.

Interview met Prins El Hassan Bin Talal (Nexus 65 p. 103):
In het Arabisch zeggen ze: ogen zijn de lepels van het gesprek. Als je iemand aankijkt, kun je door oogcontact weten wat er in de ander omgaat.
Er ligt absoluut een narcistische zelfbewondering ten grondslag aan het feit dat we alleen mensen die net als wijzelf zijn, de moeite waard vinden om mee te spreken. Etc.
De islam nodigt ons nadrukkelijk uit voor zwakken en kwetsbaren te zorgen, ongeacht hun huidskleur of geloof.
105: Dan roepen we op tot een humanitaire ethiek, maar het antwoord is zwijgen. Reden: de opgeblazen ego's van de regerende elites en hun geloof dat het het belangrijkste is om op je stoel te blijven zitten; dat wat zij zeggen, juist moet zijn, omdat zij het zeggen. Tja, hoe dom kun je zijn? De grootste ramp is het falen van het bestuur.

Antigone (Sophokles): Antigone (Gr. Ἀντιγόνη) is een klassieke tragedie van de dichter/tragicus Sophokles over Antigone uit de Griekse mythologie. Het motto van het stuk: om gelukkig te worden moet je verstandig handelen (maar wat is verstandig handelen...) en de goden niet tarten (maar wat is de goden tarten...). Het centrale thema van het stuk: Het individuele geweten versus de staatswetten; de morele of goddelijke wetten versus de menselijke wetten.
Exodos
Op dat moment deed Haemon een poging om zijn vader te vermoorden en toen dat niet lukte, liet hij zichzelf in zijn eigen zwaard vallen.

Bekend is Narcissus die over zijn eigen spiegelbeeld gebogen stond en daarop verliefd werd en die tenslotte in het water verdronk.
Narcisme is een term uit de psychologie. Het is een vorm van gedrag dat wordt gekenmerkt door een obsessie met de persoon zelf (vaak het uiterlijk), egoïsme, dominantie, ambitie en gebrek aan inlevingsvermogen. Iemand die narcistisch gedrag vertoont, noemt men een narcist.
Het tegenovergestelde van egoïsme is altruïsme.

Op het eerste gezicht heeft een narcist een zeer sterk gevoel van eigenwaarde en straalt zelfvertrouwen uit. Het tegendeel is het geval. Narcisten hebben, meestal onderbewust, juist weinig gevoel van zelfwaarde en compenseren dit door zich als beter of belangrijker dan anderen te beschouwen. Dit wordt wel de narcistische paradox genoemd.
Om zich te beschermen tegen kritiek heeft een narcist niet veel aandacht voor de mening of de gevoelens van anderen en zo vaak een onderontwikkeld
inlevingsvermogen. Het hebben van een narcistische persoonlijkheid kan daardoor een bezwaar vormen bij de uitoefening van bepaalde functies waarbij anderen dienen te worden beoordeeld.

Willem Otterspeer boek Bolland (p. 561): Er bestaat een grote overeenkomst tussen de opvattingen van Hegel en die van Hofstadter. De ‘strange loops’ van Hofstadter vervullen dezelfde functie als bij Hegel de ‘logische Satz’, die zegt dat het negatieve tegelijk positief is. Voor beide staat de samenhang ervan met het zelfbewustzijn en de vrije wil in het het centrum van hun redenering.

Zowel in het boek van Miller als in de kunstwerken van Escher wordt het fenomeen recursie (zelfreferentie) tot uitdrukking gebracht.

Het fragment in het boek van Miller kan ook gelezen worden als een manier om de complexiteit van het recursieve karakter, het Droste-effect te duiden. De gelaagdheid in het boek wordt gecreëerd door verhalen in verhalen te vertellen. De mens speelt een verscheidenheid aan rollen in zijn leven. De theosofie veronderstelt dat de evolutie van de mens, de microkosmos, analoog is aan die van het Heelal, de macrokosmos.

Aleid Truijens voert in Nederland de kopgroep aan, die het Nederlandse onderwijs kritisch volgen. Wouter van Oorschot (Volkskrant 14 januari 2020 p. 22-23) en de historicus Batiaan Bommeljé (Volkskrant 15 januari 2020 p. 20) vatten de status quo in het Nederlandse onderwijs bondig samen. Aleid Truijens heeft weer het stokje van Jaap Dronkers overgenomen.

Jaap Dronkers schrijft in de Volkskrant van 15 januari 2005):
‘Het noodzakelijke evenwicht tussen de drie tradities 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' (Principes) is sinds de jaren zestig teloor gegaan. Het motto van het kabinet-DenUyl (1973 – 1977), spreiding van Geld, Kennis en Macht, ging alleen over ongelijkheid. Het gaat vooral om het herstel van individuele en gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van samenleving, buurt, school en gezin. Sinds de jaren zeventig is de ongelijkheid gegroeid, de gemeenschapszin verzwakt en is er dus voor links weer een wereld te winnen.’ Door de PvdA is na Joop den Uyl de spreiding van Geld, Kennis en Macht voor de belastingparadijzen van het grootkapitaal ingeruild.

Uit het verslag van Charlotte Huisman blijkt dat de tramschutter Gökmen T. vanuit het perspectief 'dader en slachtoffer', maar vooral vanuit de rol 'patiёnt en hulpverlener' moet worden benaderd. Wat betreft het zwakke punt in het betoog van Piketty heeft Peter de Waard (Volkrant 3 maart 2020) gelijk, het heeft op de column Verhuizen van Max Pam (Volkskrant 26 februari 2020) betrekking.
De
onafhankelijke zienswijze van Annejet van der Zijl, het familiegeschiedenis onderzoek (Volkskrant 3 maart 2020) en het leerproces, de interdisciplinaire aanpak van David Epstein (Volkskrant 3 maart 2020) maken het mogelijk om de huidige complexe vraagstukken op te lossen. Het familiegeschiedenis onderzoek van Annejet van der Zijl legt een link naar de therapie, de familie opstellingen van Bert Hellinger, die Monique Damen toepast.

Welk ijkpunt (ijktheorie), codering kiezen wij voor ons zelfbeeld, de Goddeloze dwaas of de rechtvaardige wijze? De retorische vraag van het kip-en-eiprobleem blijft ons boeien en is na ruim twee millennia nog steeds actueel.

Tegenover de asymmetrieën, de sociale ongelijkheid, lees onrechtvaardigheid van Jaap Dronkers op aarde staan de asymmetrieën van Marcel Gleiser in de kosmos. Het spiegelneuron geeft een wetenschappelijke onderbouwing van het projectiemechanisme, de weerspiegeling tussen de mens en het universum. Ik vermoed dat we de komende massa-uitsterving niet zullen overleven tenzij we eindelijk de grap begrijpen (Barbara Ehrenreich De Groene Amsterdammer 19 december 2019 p. 88-93).

Uiteindelijk draait het er om vanuit welk perspectief (‘Individueel en Collectief’) naar een specifiek thema, probleem wordt gekeken. Pieter Waterdrinker heeft gelijk, degene die de trekker (trekkermechanisme) overhaalt is schuldig. In de documentaire Rusland en de MH17 stelt Pieter Waterdrinker na ca. 45 minuten de vraag Wat is onze eigen rol, de rol van het Westen bij het ontstaan van de oorlog in Oekraïne?

In vergelijking met het Westelijke falen in Irak en Srebrenica is het neerhalen van de MH17 een klein dingetje. Het machogedrag 'Wie niet voor ons is, is tegen ons' van Bush laat zien dat het mogelijk is dat je beslissingen neemt die zodanig uitpakken dat je het omgekeerde bereikt van datgene wat je graag zou willen bereiken, namelijk een suksesvol president. Bush is door zijn 'denktanks' op het verkeerde been gezet, hij is de marionet van het systeem geworden. In naam van de vrijheid wordt in Amerika de democratie afgebroken (Herman Lelieveldt Volkskrant 14 juni 2008).

Is het laagje vernis dat beschaving heet sinds de oudheid toegenomen? Het rapport ‘E i V’ is door mijn belangstelling voor het fenomeen organisatiecultuur ontstaan. Gewenste cultuurveranderingen in een organisatie worden in een 5Ddenkraam geplaatst. Om de beschaving een stapje verder te brengen is er maar een 'Hoofdroute', namelijk hoe richten we onze levensenergie? Het is de spin-off (serendipiteit) van de zoektocht.

De kinderen van Azov (Brandpunt 16 mei 2017):
Met leuzen als ‘dood de Russen’ en ‘leg Moskou in puin’ worden Oekraïense kinderen ingewijd in de wereld van het ultranationalistische vrijwilligersbataljon Azov. Collega’s van ons kregen exclusief toegang tot het zomerkamp van de Azov-brigade. Ze zagen de Oekraïense kinderen afgeknepen en gedrild worden voor de strijd tegen Rusland.

Verhofstadt en Van Baalen bewijzen in Kiev het gelijk van Moskou (Robbert de Witt Elsevier 22 feb 2014):
Rusland zegt al weken dat Oekraïne wordt opgehitst door Europa. Uitgerekend twee liberale europarlementariërs toonden op het Onafhankelijkheidsplein in Kiev het gelijk van Rusland.
Visumplicht afschaffen?
Guy Verhofstadt en Hans van Baalen schreeuwden donderdag de betogers op het Onafhankelijkheidsplein in Kiev toe dat Europa hen niet in de steek zal laten. Verhofstadt hield de betogers voor dat hun land financiële hulp moet krijgen en dat de visumplicht moet worden afgeschaft. Nou, daar zullen de meeste EU-burgers heel anders over denken.

Van Baalen: volk in Oekraïne zal zegevieren (Volkskrant 21 februari 2014):
'Dictators zullen uiteindelijk nooit winnen. Het volk zal zegevieren.' Dat zei VVD-Europarlementariër Hans van Baalen donderdagavond tijdens zijn bliksembezoek aan Oekraïne.
Samen met enkele andere liberale afgevaardigden uit het EU-parlement, onder wie de Belg Guy Verhofstadt, was hij in het centrum van Kiev, waar tegenstanders van de regering al maanden demonstreren. Daar sprak Van Baalen onder anderen met leden van de oppositie.
De liberale delegatie wilde de vreedzame oppositie op het Maidan-plein een hart onder de riem steken en verder bemiddelen tussen gematigde leden van de Partij van de Regio's van president Viktor Janoekovitsj en de oppositie.

Het getuigt van hypocrisie van Guy Verhofstadt om Griekenland van cliëntelisme te betichten. Het cliëntelisme viert in België hoogtij. De burgemeester kan geen feestje missen (Leonoor Kuijk Trouw 9 oktober 2012):
De Belgische politiek is net een familiebedrijf. Zo gaat de prominente politicus Louis Tobback (74) op voor een nieuwe termijn als burgemeester van Leuven, maar iedereen gaat ervan uit dat zoon Bruno hem halverwege vervangt. Politieke dynastieën,
cliëntelisme en geheime voorakkoorden zijn vaste onderdelen van de Belgische politiek. "Het wordt wel minder, maar zolang ik leef zal dit niet veranderen", denkt journalist Erik Raspoet (46). Hij schreef een boek over burgemeesters, dat vorige week in Mechelen werd gepresenteerd.

Voor het Westen geldt dat het bevorderen van de wederzijdse handelsbetrekkingen tussen landen enerzijds niet automatisch leidt tot het versterken van de democratische instituties in die landen anderzijds. In elk politiek stelsel zit een fundamentele ambiguïteit besloten. In plaats van dat de politiek het dominante denken dat zich in allerlei praktijken heeft vastgezet bevordert dient de 'vrijheid van denken' centraal te staan.

Robert Kennedy: “Energiegiganten ontwrichten de democratie” (23-06-2015):
Waarom krijgen de oliegiganten dan zoveel subsidie? “Omdat de democratie in de Verenigde Staten een farce is. We hebben in ons land twee broers, de Koch brothers, met enorme belangen in vastgoed en olie. Zij steken zoveel geld in de Republikeinse campagne dat ze de macht kunnen opkopen. In de congresverkiezingen van eerder deze maand staken ze 300 miljoen dollar. ‘De allerbeste investering is een investering in een politicus,’ is hun instelling.

Het falen van zowel politici als burgers hangt samen met dat ze hun eigen ‘ingesleten’ vooroordelen bevestigd willen zien. Het korte termijn denken overheerst bij politici en bedrijven. Bij marktdenken gaat het niet om collectieve, maar om deeloplossingen. Het op de korte termijn gefixeerde marktdenken bevordert de graaicultuur. Het wordt tijd om het dilemma markt versus moraal te doorbreken. Er is niets nieuws onder de zon. Door alle eeuwen heeft de ontkenning van de waarheid tot lijden en dood geleid. Het zijn in hoofdzaak de onschuldigen die van menselijk falen de prijs betalen. Zaken lopen mis wanneer in de politiek de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Of met andere woorden daar waar het meeste behoefte aan is wordt in de struisvogelpolitiek het minste aandacht aan besteed.

Een uitzicht op wereldvrede in eenheid en verscheidenheid ontstaat wanneer de mensheid er geleidelijk in zal slagen de drie gesignaleerde problemen van onwetendheid, politiek en identiteit integraal tot een oplossing te brengen. De gezonde zelfreflectie, het Ken Uzelve (balansmechanisme, zelfrealisatie, zelfregulering, zelfkennis, zelfverwerkelijking, zelf-ontplooiing, zelfcontrole, zelfinzicht), het zicht krijgen op onze sterke en zwakke kanten staat daarbij centraal. Het ‘Ken uzelf’ geeft weer hoe we kunnen komen van onvolwassenheid naar volwassenheid. Bij een crisis speelt de levenswijze, het gedrag van mensen, het functioneren van individu en samenleving, het collectief een cruciale rol.

Een uitzicht op wereldvrede in eenheid en verscheidenheid ontstaat wanneer de mensheid er geleidelijk in zal slagen de drie gesignaleerde problemen van onwetendheid, politiek en identiteit integraal tot een oplossing te brengen. De gezonde zelfreflectie, het Ken Uzelve, het zicht krijgen op onze sterke en zwakke kanten staat daarbij centraal. Het ‘Ken uzelf’ geeft weer hoe we kunnen komen van onvolwassenheid naar volwassenheid. Bij een crisis speelt de levenswijze, het gedrag van mensen, het functioneren van individu en samenleving, het collectief een cruciale rol.

De mystieke paradox is dat het Lam Gods, het ongemanifesteerde Zelf (Hogere Zelf), draagt of wegneemt de zonden van de wereld. Iets dat onbeweeglijk weerloos is, zelfs niet eens aanwezig, heeft tóch rechtstreeks invloed op wat is. Maar: wanneer het geëist wordt, ontstaat verdrukking. En doet Het zijn mond niet open: wanneer jij het enneagram wil doorgronden, is en blijft het onbegrijpelijk. Zo blijft het hek van het mystieke domein gesloten.

Wanneer in Nederland wordt gekozen voor de wending, die Maarten Meester en Sabine van den Berg in hun leven hebben gemaakt is het klimaatprobleem snel opgelost.

‘Ja, we hebben buitengewone technologie maar fundamenteel zijn wij niet snuggerder en staan we niet meer in contact met de fundamenten van het menselijk bestaan. Op veel manieren hebben mensen in Cicero’s tijd juist dieper nagedacht. Ja, er zijn die fantastische sociale media en het internet, maar waarvoor gebruiken we ze? Voor poep. Grote, onontkoombare poep! Dat niet eens: uitvergrote poep. Een tsunami aan poep die op onze hoofden neerkomt. Poep-ideeën. Dát is waarom ik dit boek wilde schrijven. Dáárover gaat het. Over het feit dat we alleen maar meer idiotie mogelijk maken. De idioot is machtiger dan ooit. We hebben de idioot almachtig gemaakt. De idioot zit in het Witte Huis!’ ‘Het eindigt altijd in rampspoed’ (Sander Pleij interviewt Robert Harris Volkskrant 23 november 2019 Boeken p. 7-9)

Hoofd in de wolken (Maarten Keulemans Volkskrant 23 november 2019 Zaterdag p. 4-6):
Ze is het volstrekt eens met Koster; een hersenplattegrond maakt nog geen mens. ‘We weten domweg niet op welk niveau het brein precies functioneert. Hoe loopt de communicatie, hoe praten de hersencellen precies met elkaar, welke boodschapperstoffen zijn erbij betrokken? En hoe bouw je bewustzijn in? Zo’n brein moet wel agency hebben, het gevoel een entiteit te zijn.’
Precies daar komt de omgeving om de hoek kijken, zegt Slagter. ‘Zo’n brein op zich zit in het donker, kan niet zien en niet horen. De afgelopen tien jaar beginnen we te beseffen dat het brein
zichzelf voortdurend kalibreert, op basis van interacties met de omgeving.’

Sheila Sitalsing brengt in haar column Ongekend (Volkskrant 14 november 2019 p. 2) de controverse tussen politici in beeld. Politici, die zich door het maskerkwadrant laten leiden, blazen niet alleen zichzelf, maar ook de economie op. Of met andere woorden aan de controverse tussen wetenschappers ligt het maskerkwadrant ten grondslag. De psychosynthese van Assagioli is een zelf-transformatieproces, waarbij in de mens de macht van het ego naar het hogere Zelf verschuift. Het maakt het laten oplossen van conditioneringen mogelijk. Ter illustratie Kaya Bouma en Liselot van de Klift geven de controverse tussen het zakelijke belang van Google en het algemene belang van goed onderwijs weer.

De vraag kan worden opgeworpen of de perverse prikkels van de bonussencultuur en de 'bijklussende' wetenschappers, politici en overheid de kwaliteit van de besluitvorming verbetert of juist aan de chaos in de maatschappij debet is? Geschiedschrijving toont hoe uiteindelijk de besluitvormingsprocessen (keuzes) in het eeuwige nu hebben plaatsgevonden.

Het casinomechanisme dat Douglas Rushkoff beschrijft (Volkskrant 22 oktober 2019 p. V8-9) staat tegenover het balansmechanisme in het universum. Hoe richten wij onze levensenergie? Om het functioneren van het brein beter te begrijpen draait het om wat is tijd?

Topkunstenaars tegen Trump, Le Pen en Wilders (Daan van Lent NRC 17 februari 2017):
Met de donderdag gelanceerde website Hands off our revolution komt het crème de la crème van de internationale kunstwereld in verzet tegen rechts populisme en toenemend nationalisme in de VS en Europa. Binnen de sociologie regeert de dwaasheid wanneer met de verborgen 5e Dimensie, de Kwintessens geen rekening wordt gehouden. De PvdA sociologen Cees Schuyt en Erik Jurgens missen de essentie, wanneer zij met de moraal van het verhaal, het mechanisme de intuïtie van het hart, geen rekening houden. Dit geldt ook voor de hersenwetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme. De wetenschappers Cees Schuyt, Erik Jurgens, Dick Swaab en Victor Lamme belichten slechts een kant van de medaille. Martin Sommer: wie Wilders wil bestrijden, zal zijn succes moeten begrijpen (Volkskrant 24 december 2016 p. 21). Wetenschappers komen dichter bij de waarheid wanneer zij de nieuwe theorie van Erik Verlinde, de kwantumveldentheorie in hun referentiekader betrekken. Het gaat om het mechanisme in de hersenen en het mechanisme in het hart. De levenskunst, de intuïtie van het hart zal nooit door een quantumcomputer worden gekraakt. We zullen het echt zelf moeten doen. Hoe stoppen we de zelfvernietigingsdrang, de 'waarheid' over een bonnetje van de VVD? Maar Sytse Sijbrandij CEO van GitLab laat zien dat innovatie centraal dient te staan. Het bedrijf GitLab stelt programmeurs bij grote bedrijven in staat met meerderen tegelijk aan software te werken. Met de applicatie van GitLab weten ze precies wie welke wijziging heeft aangebracht en raken ze het overzicht niet kwijt.

Helaas voor George Churg en Lee Cronin (De schepper NPO2 7 mei 2017, DeThe mind of the universe) is het mechanisme, dat zij zoeken al millennia bekend, namelijk hoe richten we onze levensenergie. Zonder, het zonnestelsel, zonne-energie, het planetenstelsel is het leven van planten, dieren en mensen onmogelijk. Ook de koolstofkringloop en foto-synthese zijn met elkaar verbonden om leven op aarde überhaupt mogelijk te maken. Voordat men met het leven op aarde gaat experimenteren is het wenselijk eerst de effecten van klimaatverandering goed in beeld te krijgen. De zelfvernietigingsdrang, de arrogantie van een politicus als Donald Trump is grenzeloos.

De reacties op de miljoenennota zijn een zelfreflectie, een weerspiegeling van het debat in Buitenhof 15 september 2019.

Jort Kelder heeft gelijk dat we onze eigen vijand creёren (Buitenhof 15 september 2019). Om het leerproces op aarde beter te begrijpen heeft de ICT-sector het algoritme uitgevonden. Maar een computer algoritme zal dit vraagstuk niet oplossen. Een probleem daarbij is dat de ICT-sector volgens het vrijemarktfundamentalisme, de utopie van Ayn Rand is georganiseerd. In Nederland is de situatie gegroeid dat de hoogwaardigheidsbekleders die in de schaduw van de formele macht opereren, met al hun bijbanen aanzienlijk meer verdienen dan de verantwoordelijke bewindspersonen. Uiteindelijk is het de informele 'vierde, vijfde en zesde macht' die echt aan het roer zit. Michail Gorbatsjov heeft gelijk ‘We hebben een perestrojka nodig.’ Of met andere woorden een meerderheid van de Nederlandse politici heeft er voor gekozen, verschuilt zich in de 'schaduw' van het geopolitie machtsspel. Mede door de invoering van de euro 1 januari 2002 wordt het door Coen Teulings c.s., directeur CPB van 1 mei 2006 tot 1 mei 2013 gevoerde beleid zichtbaar. Globalisering van kapitaalmarkten heeft niet geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers (L. Bovenberg en C.N. Teulings hebben met hun CPB Discussion Paper Rhineland exit ongelijk gekregen.)

De dubbele moraal is zowel bij de overheid als het individu eerder regel, dan uitzondering geworden. De economische groei stagneert omdat de moraal buiten het verkoopverhaal wordt gehouden. Zowel de collectieve staatsschuld als de individuele, de particuliere schulden zijn in Nederland moeilijk te beheersen (risicobeheersing). In het jaar 2000 was de staatsschuld 225 miljard en is in 2015 458 miljard, dus meer dan verdubbeld. Het roept de vraag op hoe lang kan de overheid nog met vrijwel gratis geld de staatsschuld financieren? In het kader van risicobeheersing dient wel degelijk met het sprookje van het gratis geld scheppen (ex nihilo), de valkuil van de schijnmarkt rekening te worden gehouden.

Zowel de column Knot van Ewald Engelen (De Groene Amsterdammer van 19 september 2019) als Hoe vertel je het grootste verhaal ter wereld? van Jaap Tielbeke (De Groene Amsterdammer van 19 september 2019) brengen je dichter bij de waarheid. Het is wel indrukwekkend dat de overheid de staatsschuld met bijna 50 miljard heeft verminderd, van 450 miljard in 2014 naar 404 miljard in 2018. Het roept de vraag op in hoeverre hangt het terugdraaien van de vijftig miljard euro aan lastenverzwaringen van Ewald Engelen met het dalen, met vijftig miljard euro van de staatsschuld samen?

Om de evolutie van de homo sapiens (anthropogenesis, hominisatie) op aarde beter te begrijpen draait het om de synthese van de sexuele -, sociale - en politieke revolutie. Het zal duidelijk zijn dat de strategie America First van Trump c.s., de wereldorde van het eigenbelang?, aan het oplossen van de wereldwijde milieucrisis niet bijdraagt. De controverse tussen wetenschappers laat zien, dat het alleen vertrouwen op de wetenschap geen soelaas biedt. Om een duurzame samenleving te bevorderen draait het niet alleen om synthese van de sexuele -, sociale - en politieke revolutie, maar vooral om de synthese van Wetenschap, Religie en Filosofie, de synthese van de alfa-, béta- en gammawetenschappen.

Afrikaanse leiders worden al te vaak in het Westen verkozen en niet in hun eigen land, waardoor Afrikaanse verkiezingen op The Muppet Show lijken.” Ubuntu is de toekomst van de hele wereld en niet alleen van Afrika? Mogobe Ramose belicht de stem van het geweten, het morele kompas en de realpolitik door een Afrikaanse bril.

In zijn boek De Mythe van Vrijheid en het pad van meditatie schrijft Chӧgyam Trungpa, in het hoofdstuk Het pad van de Boeddha : Naarmate zijn benadering van meditatie meer gestalte kreeg, kwam de Boeddha tot het besef dat foefjes (p. 67) louter neurotische aandoeningen zijn. Hij besloot op zoek te gaan naar het eenvoudige, naar wat werkelijk is, om erachter te komen wat de relatie is tussen lichaam en geest, wat zijn relatie was met de uit gras gevlochten koesha-mat waarop hij zat en de bodhi-boom (Aśvatthaboom) boven zijn hoofd.

Het inzicht van de atheïst Paul van de Velde laat zien dat er voor westerlingen, die met een zoektocht (pelgrimage) bezig zijn een oplossing voorhanden is. Het huidige klimaatbeleid is niet veel meer dan een retorisch foefje.

De manifesten van de atheïst Herman Philipse en de theïst Willem Ouweneel op Internet laten zien dat beide partijen diametraal tegenover elkaar staan. Veelzeggend is dat geen van beide al een doorslaggevend bewijs heeft gevonden. Relevanter is volgens Ervin Laszlo de vraag hoe heeft het universum zich kunnnen ontwikkelen tot een toestand waarin de biologische evolutie überhaupt heeft kunnen plaatsvinden.
Doordat de mens tot bewustzijn is gekomen heeft hij goed en kwaad leren onderscheiden. Elke religie richt zich in principe op Eenheid in Verscheidenheid.. Het betekent nog niet dat de ene religie niet superieur kan zijn aan de anderen, maar woorden zijn nog geen daden. Het latijnse woord religare betekent verbinden, het materiële met het geestelijke, het zichtbare met het onzichtbare, de non-lokale causaliteit in de hemel en de lokale causaliteit op aarde. Verbinden staat tegenover het principe van verdeel en heers (Divide et impera).

Onze levensweg, het leerproces op aarde heeft op het emancipatieproces, burgerschapsonderwijs (begeleidingskunde), de ’Hoofdroute’ (waarheidsvinding) betrekking, de Gulden middenweg van balancerend - en authentiek leiderschap, op het Rechterpad. Het biedt een oplossing voor het menselijk tekort. De levenskiem, het beginsel van de enantiodromie van Carl Jung is nog steeds werkzaam.

De Wet van Eén impliceeert dat er maar één 'Hoofdroute' is. De fundamentele waarheid is dat er maar één oneindige Schepper, een oerbron is. Het is voor de mensheid mogelijk het 5D-concept experimenteel vast te stellen. Er is maar van één scheppingsgolf, één eeuwige evolutionaire kringloop sprake.
De quintessens van het verhaal is dat om een duurzame samenleving te creëren er maar een pedagogische hoofdroute is, er een ommekeer in het denken nodig is. Met het inzicht dat ether biedt is het wel mogelijk de levenscycli op aarde beter te beheersen. Voor dit inzicht wordt ook de term 5Ddenkraam (5D-concept) gebruikt. Het geeft aan op welke wijze synthese kan worden bereikt. Het accent licht in het rapport ‘E i V’ niet specifiek op het systeemdenken, de levenscycli op aarde, maar op het 5e element, de blauwdruk achter de levenscycli. De teloorgang van de materiële wereld kan door de geestelijke wereld worden opgelost. De 5e dimensie maakt het bewustzijn van het bewustzijn (meta-bewustzijn, het kosmisch bewustzijn, het non-lokaal bewustzijn) het
Meta-leren mogelijk.

Meta-leren, een helicopterview, dus door boven de gebeurtenissen te gaan staan, afstand te nemen verander je het perspectief. Om de schepping te vervolmaken wijzigt afhankelijk van de tijdgeest de perceptie. Meta-leren maakt het mogelijk 'Marktfalen en Overheidsfalen', de twee kanten van een medaille, te doorbreken. In de kern draait het om de vraag welke 'spirituele leraar of carrièrepoliticus' vertelt het meest geloofwaardige verhaal, geeft je echt inspiratie?

Politici in de Verenigde Staten en Europa, maar ook in China, India, Rusland en Noord Korea maken gebruik van, het mechanisme, de schakelnetwerken, die door Étienne de La Boétie zijn onderkend. Het ontwarren van dit netwerk hangt samen met dat het de zwakke managers, de 'carrièremanagers' met een groot ego zijn, die dreigen en intimideren om hun gelijk te behalen. De 'carrièremanagers' spelen echter weer in en zijn als het ware de marionet van het echelon boven hen. Er bestaat een natuurlijke neiging van leidinggevenden naar het benoemen van klonen van zichzelf. Managers met een sterk ego (sterke wil) staan wel open voor kritiek, een debat (Luisteren en Spreken).
Als voorbeeld geldt het zelfstandige en onafhankelijke denken van Michel de Montaigne. Het hangt van de organisatiecultuur af of met
tegenspraak iets wordt gedaan of dat een whistleblower volledig wordt genegeerd.

Het thema dat Elma Drayer, Rosa van Gool, Robert Giebels en Alexander Leeuw in de Volkskrant van 18 augustus 2017 behandelen houdt de gemoederen al millennia bezig. De mensheid beoogt al millennia de Gordiaanse knoop van Étienne de La Boétie te ontwarren. Er is niets nieuws onder de zon. De waarheid is dat cultuur niet alleen in Nederland, maar wereldwijd continu aan verandering onderhevig is.
Daarbij kwam steeds de vraag terug: wat houdt de Nederlandse cultuur precies in? Het doel van deze reeks is het aanbieden van gegevens waaruit een nieuw antwoord op die oude vraag afgeleid kan worden. Uit de vele verhalen over culturele veranderingen die deze vijf delen vertellen, rijst een onverwacht dynamisch beeld op van de Nederlandse cultuur: het beeld van een bewegelijke veelheid van culturen, die steeds nieuwe verbindingen met elkaar aangaan.

Elma Drayer heeft gelijk we zijn de speelbal, we worden geregeerd door het grootkaptitaal, maar gelukkig geldt op basis van het zelfreinigend vermogen klippoth, het positief – en negatief kwaad waar de moraal wint, wint ook de kunst. Dat het een levensfase is als elke andere geeft de moraal van ons levensverhaal, het zelfreinigend vermogen van de ‘Hoofdroute’ weer. De wereldconflicten, de botsende waardepatronen zullen we toch echt zelf moeten oplossen. Of zoals Lineke Rijxman in haar levensverhaal laat zien, dat daarvoor geldt van je hart geen moordkuil maken.

Het gelijk van de goden (Daniela Hooghiemstra Volkskrant 15 oktober 2019 p. 24):
Wederkerigheid
Ik geloof dat de ene mens de andere niet moet vermoorden, omdat hij zelf ook niet vermoord wil worden. Dit principe van wederkerigheid is niet het uitgangspunt van mensen die in God geloven. Voor hen is er naast de mensen namelijk een derde partij, God, en Hij is de baas.

In de Bijbel draait het juist om wederkerigheid (reciprociteit), de tegenstelling Licht en duisternis en het Licht brengen in de duisternis.

Het motto 'niet doorschuiven maar aanpakken' van het verkiezingsprogramma VVD 2012-2017 staat in schril contrast met de politieke werkelijkheid.
Wij mogen onze problemen hoe dan ook niet doorschuiven naar toekomstige generaties. Dat vergt nu maatregelen, ook impopulaire.
Van de politiek en onze politici mogen de kiezers in onze volwassen democratie verwachten dat zij geen valse beloften doen en dat zij niet pretenderen gemakkelijke oplossingen te bieden voor moeilijke problemen.

Om de complexe werkelijkheid te duiden gaat het om de synthese, de status quo van de alfa, bèta en gammawetenschappen, tussen 'these, antithese en synthese', namelijk de unificatietheorie, die ook geldt voor de relaties:
- Verlichtingsbeweging en Antiverlichtingsbeweging (
Democratisch en Antidemocratisch)
- Establishment en Anti-establishment
- Klimaatwetenschappers en Climategate
- Machiavellisme en Anti-machiavellisme
- Kapitalistisch en Antikapitalistisch
- Consumentisme en Anti-consumentisme
- Seksisme en Antiseksisme
- Racisme en Antiracisme
- Liberalisme en Neoliberalisme
- Globalisering en Antiglobalisering (
Controversy, Mondialisering en Lokalisering)
-
Darwinisten en Anti-Darwinisten (Modern synthesis - 20th century)
- Pluralisme en Antipluralisme
- Realisme en Anti-realisme
- Succesvolle risicobeheersing en Mislukking (
markt- en overheidsfalen).

Het vierde perspectief, dat Fritjof Capra in zijn boek De eenheid van leven beschrijft ontsluit een nieuwe 'innerlijke' dimensie (p. 74). Ruimtelijk ontstaat er op deze manier een piramide.
Epiloog ZIN EN BETEKENIS (p.241,242)
Het doel van de mondiale economie is het maximaliseren van de rijkdom en macht van haar elitaire groeperingen; het doel van milieuvriendelijk ontwerpen is het maximaliseren van de duurzaamheid van het levensweb.
In de kern gaat het om twee complexe netwerken. De 'innerlijke' dimensie, de verborgen 5e dimensie (five-dimensional space) heeft op de kwintessens, de zingeving van het leven betrekking.

De moeizame relatie tussen liefde en algoritmes (Marjan Slob Volkskrant 27 augustus 2018 p. 19):
De computer heeft iets ‘gedacht’, maar wat? Je kunt het hem niet vragen. Zodra bedrijven en overheden gaan handelen op grond van de resultaten die supercomputers opleveren, kunnen wij die organisaties dus ook niet vragen waarom ze nu eigenlijk tot dat beleid komen. Er is geen inzicht meer, geen verhaal dat de beslissing begeleidt. Wat een andere manier is om te zeggen dat deze overheden en bedrijven geen verantwoordelijkheid meer kunnen nemen voor dergelijk beleid. Die ontwikkeling bedreigt de maatschappij wel degelijk.
Als ik had vastgehouden aan het profiel dat ik had opgesteld, was ik mijn grote liefde misgelopen. Moraal: wil liefde kunnen toeslaan, dan moet je loslaten wat je denkt te willen. Daar kan een computer niets mee.
Voor beleidsmakers is het een deugd om te kunnen toelichten waarom ze een bepaalde weg inslaan. Voor de liefde is dat de dood in de pot.

‘Werk is niet alleen een loonstrook’ (Richard Sennett De Groene Amsterdammer 1 november 2018 p. 20-23):
Socioloog Richard Sennett schreef een serie boeken over de sociale en persoonlijke betekenis van werk. Hij voorspelde de economie van onzekere contracten, arbeid die aan inhoud en status inboet en toenemende ongelijkheid. Maar hij is onverwacht optimistischer geworden.
Zoals welke?
‘In de ICT-sector zie je een terugkeer van het monopoliemodel dat je in de VS een eeuw geleden zag in staal, olie en dergelijke. Dat werd toen door de overheid opgebroken. Nu zal hetzelfde moeten gebeuren met Google, Amazon en de grote tech-firma’s als we greep willen krijgen op de kapitalistische structuur daaronder. Het meeste kapitaal in die sector wordt verdiend met vampiermodellen, waarbij via surveillance en gedragsmonitoring een beeld wordt gemaakt van mensen waar via reclame op kan worden verdiend.

Jan Kuitenbrouwer heeft gelijk de bekende neoliberale vluchtheuvel genaamd ‘zelfregulering’ heeft volledig gefaald. Om de risicobeheersing in de financiële sector te verbeteren en onze politici voor falen te behoeden, is het niet effectiever dat we eerst in betrouwbare informatiesystemen investeren? De homo sapiens heeft een moreel kompas. Daarentegen is het voor de mensheid onmogelijk een robot, lees de wereldwijde ICT-infrastructuur een moreel kompas aan te leren. Alleen een gebruiker van ICT heeft een geweten. Primair gaat het om een cultuurverandering binnen het politieapparaat en niet om een goed huwelijk tussen ict en agenten te smeden. Wanneer Deep learning waarmaakt wat sommige experts beweren, waarom wordt deze kennis dan niet ingezet dat politici betere beslissingen kunnen nemen.

De afschaffing van de mens 'Wie alles doorziet, ziet niets’ (Frank Mulder De Groene Amsterdammer 17 mei 2018 p. 74-77):
Steeds meer techniek is erop gericht de mens niet alleen te helpen, maar ook te verbeteren. Maar wat is beter? Wie bepaalt dat? De vraag werd 75 jaar geleden al gesteld.
Techniek is macht. Macht voor de mens, maar altijd ook macht over de mens. Wie verwerft die macht? Wie mag bepalen wat goed en wenselijk is, wat nobel is en gezond?
Precies 75 jaar geleden hield de Engelse letterkundige C.S. Lewis hier een serie lezingen over in Oxford die gebundeld nog steeds in de boekhandel liggen onder de titel De afschaffing van de mens.
‘We mogen wel dankbaar zijn voor de weldadige koppigheid van echte moeders, verzorgers en kinderen, waaraan de mensheid haar nog resterende
geestelijke gezondheid te danken heeft’, schrijft Lewis spottend.
Maar de macht van de mensen neemt toe. ‘De mensenkneders van de nieuwe tijd zijn toegerust met een alvermogende staat en een onweerstaanbare techniek’, zegt Lewis.
Of het nu kort duurt of lang, zolang onze macht blijft groeien komen we onvermijdelijk bij een generatie waarin een relatief kleine groep africhters onevenredig grote invloed heeft op hoe het nageslacht eruitziet.
De bekende pleitbezorger van eigenbelang en kapitalisme, Ayn Rand, had een enorme hekel aan Lewis. ‘Dus de mens is van nature irrationeel, maar geloof maakt hem rationeel’, vat ze Lewis foutief samen, in de kantlijn van haar exemplaar van het boekje. Lewis is volgens haar een ‘ongelooflijke, middeleeuwse monstrositeit’, een ‘lousy bastard’. Rand geloofde hartstochtelijk dat de mens de traditie moest afwerpen en de wereld rationeel moest onderwerpen aan wat hij voor zichzelf nuttig zou vinden.

De financiële schijnwereld binnen de EU biedt geen fundament aan een multicultureel zandkasteel. Om deze controverse te doorbreken maakt Heidi Muijen gebruikt van het vakgebied begeleidingskunde, Freek van Leeuwen schreef De levensweg, René Meijer verwijst naar de filognosie, Abraham Maslow gebruikt zelfverwerkelijking, zelfactualisering, Dr. I.K. Taimni zelf-realisatie, zelfontdekking, Carl Jung gebruikt het individuatieproces, H.P. Blavatsky individualiteit, zelfontplooiing, Baruch de Spinoza zoekt een geheel nieuwe levensrichting, Raymond Lull schreef zijn hoofdwerk Ars Generale Ultima, Mozes Maimonides Gids der verdoolden, Pythagoras past de driehoek toe en Plato de wagenmenner. Om de mensheid op het goede spoor te houden gebruikt de Bijbel gelijkenissen. Deze staan al millennia ter discussie, maar zijn nog steeds actueel. Het onderzoeksrapport 'E i V' gebruikt het zelfreinigend vermogen, dat ook door de wetenschap-1 of wetenschap-2 en de Volkskrant wordt toegepast. Uiteindelijk blijkt het gaat nog steeds over de moraal van het verhaal, er is niets nieuws onder de zon.

Het rapport 'E i V' wil aantonen dat de holos-beschaving gecreëerd kan worden door de absolute waarheid, de éne werkelijkheid als vast referentiepunt te kiezen. De bij het thema gebroken symmetrie besproken debacle’s vloeien uit de Wet van Karma, de Wet van Zaaien en Oogsten voort. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. Het artikel De Ware en de Valse vriend van het volk in Opinio 15 – 21 februari 2008 spreekt voor zich. Kinderen hebben blijkbaar nog wel de tegenwoordigheid van geest wanneer ze voor knettergek worden uitgescholden te zeggen: 'Wat je zegt ben je lekker zelf'.

Het aanzetten van de Amerikaanse geldpers gaat ten koste van het buitenland en toont de beperkingen van de kwantitatieve parameters. Een ding is duidelijk dat het Westen onder leiding van de VS de voorkeur geeft aan het bestrijden van de as van het kwaad (de keerzijde van de medaille) uit het Oosten, het moslimfundamentalisme, boven het reguleren van het marktfundamentalisme in eigen huis.

Een bewonderenswaardige lettré (Kees Fens de Volkskrant 9 oktober 1995):
DE EERSTE zin van de Voorrede die
J. C. Bloem meegaf aan zijn in 1950 verschenen bundel Verzamelde beschouwingen zou een mooi motto zijn voor zijn hele oeuvre....
Bloem bespreekt een roman van Howard Overing Sturgis. De heruitgave, van 1932, is ingeleid door Gerard Hopkins. Die staat in het register als: Hopkins, Gerard Manley. En dat is de grote dichter (over wie Bloem, heel typerend, nooit schreef), die in 1889 stierf.

Aan de slag met Freud en Frazer (Kees Fens de Volkskrant 2 mei 2003):
Onder het werk van Hugo Claus ligt een netwerk van verbindingen met en verwijzingen naar de wereldliteratuur, Griekse mythen, religie en dan vooral de katholiek-christelijke. Aan het oppervlak wijzen signalen naar de diepte, er kan worden gepeild, en delen van de twee lagen, oppervlak en diepte, kunnen met elkaar in relatie worden gebracht en elkaar betekenis geven.
Voorwerp van de studie zijn dus een dichtbundel (een van de indrukwekkendste die Claus heeft geschreven), een toneelstuk en een roman.
De drie werken liggen ook in tijd uiteen. Het gaat de auteur om de eenheid in de verscheidenheid. En daarbij vloeit bij hem het water van de wijsheid uit twee grote bronnen: Freud en Frazer. Frazer (1854-1941) was cultureel antropoloog en letterkundige. Zijn belangrijkste werk, The Golden Bough, verscheen tussen 1890 en 1915 in twaalf delen. Het is een comparatieve studie van godsdiensten, instituties, riten van de mensheid, vanaf de oudheid. Mede door de fraaie stijl ervan heeft het schrijvers beïnvloed,
Eliot en T.H. Lawrence in Engeland. Ook de literatuurstudie is erdoor beïnvloed: archetypen van thema's en motieven konden in literaire werken worden opgespoord, want het oude blijft zich in het nieuwe manifesteren. In de cultuur tellen alle jaarringen.

In de 21e eeuw komt het verbinden van de twee kanten van één medaille, het bevorderen van de innerlijke harmonie (wet van harmonie) centraal te staan. Om harmonie te bereiken vormt de psychosynthese van Roberto Assagioli als het ware de derde weg tussen de geestesdrift van Carl Jung en de seksuele drift van Sigmund Freud. De paradox is echter dat politici in zowel Nederland, Europa en Amerika de kloof tussen rijk en arm niet proberen te verkleinen, maar juist beogen te vergroten. Het vrijemarktfundamentalisme in het Westen en het moslimfundamentalisme in het Oosten zijn op hetzelfde ressentiment, dezelfde onderbuikgevoelens gebaseerd.

De psyche (reflexief bewustzijn, zelfreflectie) werkt als een spiegel (weerspiegeling). Het is deze spiegel, het spiegelneuron, dat zorgt voor de golfbewegingen (Neer - en Opwaarts) in de geschiedenis. Welke kant van de medaille, de aardse Tetrade (Standaardmodel, de gemanifesteerde werkelijkheid) of de hemelse Triade (ongemanifesteerde werkelijkheid), laten we overheersen? Alleen wanneer we ons meer met de Triade verbinden komt de beschaving een stapje verder. Meer opties zijn er niet en dat was al bij Pythagoras (De Gulden Verzen van Pythagoras) bekend. Het is het reflexief bewustzijn dat zowel probleem en oplossing als hemel en aarde met elkaar verbindt. Wat kristallografie is op het materiële, zichtbare vlak is holografie op het geestelijke onzichtbare vlak. Maurits Escher is door de kristallografische kennis van zijn halfbroer Berend George Escher beïnvloed.

Kiezen we, verbinden (religare) we ons met de natuurlijke -, de evolutionaire kringloop of de onnatuurlijke kringloop. Op de Westerse apenrots is Trump, Marine Le Pen en Wilders, de onnatuurlijke kringloop dominant. Het gaat erom dat we ons met het inzicht van de indianen, de sjamanen verbinden. Indianen leven in volledige harmonie, die het bos - dieren, bomen, planten, stenen, rivieren - als bezield beschouwen.

Een meteoriet inslag is zeker van invloed geweest op het verhaal over de zondvloed, die in Genesis wordt beschreven.

Staan Europa en Nederland überhaupt nog voor enige waarde, of zetten buitengaats uitsluitend economische en geostrategische impulsen de toon? Waar kiezen we nu voor heeft op de vrije wil, de 'Hoofdroute' van Zack Exley, het eeuwig 'Goede - Ware - Schone', maar ook op niet mijn wil maar uw wil geschiede betrekking. Het brengt de kwintessens, de moraal van het verhaal tot uitdrukking. Het controlemechanisme van Peter Middendorp komt met het balansmechanisme in het onderzoeksrapport 'E i V' overeen.

Er is niets nieuws onder de zon laat zien dat de Bijbel een continuing story is. Dit komt ook in de programma's Iedereen verlicht en Veerkracht naar voren. In het programma Veerkracht draait het om het boek Innerlijke Revolutie leven, vrijheid en de zoektocht naar echt geluk van Robert Thurman.
De kloof tussen het rijke Westen en het arme Tibet is enorm. De welvaart van de geïndustrialiseerde landen gaat volgens Robert Thurman echter voorbij aan de ontwikkeling van innerlijke waarden. Mensen worden vaak beschouwd als bezittingen of als concurrenten en veel energie wordt gestoken in de vergroting van materiele welvaart. In het afgelegen en in materieel opzicht minder ontwikkelde Tibet is de zoektocht naar geluk veelal het doel en lijkt die ook meer geïntegreerd in het dagelijks bestaan.

Door het Oosterse en Westerse denken met elkaar te verbinden, de Gulden Middenweg ontstaat synergie. Het rapport ‘E i V’ kiest voor de interdisciplinaire aanpak - de middenweg tussen de twee kanten van één medaille Geestkunde en Natuurkunde - de wisselwerking (wederkerigheid) tussen psychologie, sociologie, filosofie en ethiek of de synthese van wetenschap, religie en filosofie en kunst. Contrast maakt het mogelijk het leven, de synthese tussen 'Geestkunde - Zielkunde - Natuurkunde - Kunst', de essentie van het balansmechanisme beter te begrijpen.

Digitale revolutie is de industriële revolutie niet (Peter de Waard Volkskrant 25 juli 2015 p. 29):
Wereldwijd zijn er meer smartphones, laptops en tablet-computers dan er mensen zijn. Ruim 70 procent van de wereldbevolking, vijf miljard mensen, zijn volgens de VN-cijfers bereikbaar op een mobiele telefoon. Alleen de 1 miljard mensen die in extreme armoede leven, zo mag worden aangenomen, en 1 miljard ouderen en peuters doen het zonder. Plus Johan Cruijff.
Bijna de helft van de wereldbevolking, 3,2 miljard, heeft inmiddels een internetverbinding. De digitale revolutie - of de tweede industriële revolutie - is vrijwel voltooid. Het informatietijdperk, waarvan het begin ergens in de jaren tachtig zou liggen, heeft zijn piek bereikt. En daarmee is eigenlijk ook een van de idealen van Joop den Uyl bereikt: verdeling van kennis.
Alleen lijken diens andere idealen van de verdeling van inkomen en macht juist weer verder weg liggen. Net als de industriële revolutie verkleint de digitale revolutie de middenklasse en concentreert het geld en macht bij een kleine elite.
Daarnaast leidt de digitale revolutie, in tegenstelling tot de industriële revolutie, nauwelijks tot groeiversnelling. De VS - de bakermat van de digitale industrie - en Japan - de bakermat van de robotisering - groeien dit jaar respectievelijk ruim 2 en nog geen 1 procent. etc.
In het informatietijdperk moet het werk komen van de laaggroeiende dienstensector, waar een concurrentiegevecht is ontstaan voor banen.
Het is nog te vroeg om te spreken van een dienstenproletariaat.
Maar feit is dat in het informatietijdperk de werkuren stijgen en de lonen dalen. Zonder groei biedt alleen verdeling van werk en inkomen uitkomst.

Het geheime wapen van Mark Rutte, het retorische foefje, het verhullende taalgebruik is ook in China bij Wang Qishan bekend. Volgens Mark Rutte zijn we op aarde om het CPB te verslaan. Moet Rutte nu gaan somberen? (Peter de Waard Volkskrant 7 juni 2016 p. 25):
In april 2013 zei premier Rutte tegen de natie dat er niet zo moet worden gesomberd en gemopperd. 'We moeten een nieuwe auto kopen, of een nieuw huis. Dan kunnen we met elkaar het CPB verslaan', zo zei hij.
Uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat de extra bestedingen vooral gaan naar zaken die direct met de hausse op de huizenmarkt hebben te maken, zoals meubels, gordijnen, badkamers en andere zaken. De modebranche merkt er bijvoorbeeld niets van.
Misschien wordt het tijd de rollen om te draaien en moet Rutte gaan somberen.
Regeren is tenslotte vooruit zien.

Arnold Heertje 'Domheid en arrogantie hebben de Partij van de Arbeid genekt' (Volkskrant 26 maart 2014):
De PvdA is door intellectueel en karakterologisch falen aan de verkeerde kant van de geschiedenis beland, schrijft Arnold Heertje. 'De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg.'
Sinds de oprichting in 1946 heeft de Partij van de Arbeid zich nog een halve eeuw gekoesterd in de schaduw van een maatschappelijke dynamiek die wortelt in het laatste kwart van de 19de en de eerste helft van de vorige eeuw. In zijn beruchte Den Uyl-lezing van 12 december 1995 rekende Wim Kok af met de ideologische veren van de sociaal-democratie en, naar achteraf blijkt, ook met de intellectuele veren van de eens zo kleurrijke beweging. Beide afrekeningen waren Kok op het lijf geschreven.
De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg. De geschapen onvrede vertaalt zich destructief in de aanhang van de PVV en constructief in de aanhang van de SP en D66, samen bijna de helft van het electoraat. Voor de Partij van de Arbeid niet langer een wenkend perspectief.

'SP kan onderwijsbeleid PvdA stevig hervormen' (Arnold Heertje en Jasper van Dijk Volkskrant 11 september 2012)
Voortzetting van het onderwijsbeleid volgens de opvattingen van de PvdA is onverantwoord.
De PvdA heeft er moeite mee de noodzaak van deze maatregelen breed uit te meten, niet alleen omdat nog wordt vastgehouden aan verouderde denkbeelden, maar ook omdat veel geestverwanten op basis van de achterhaalde structuren werkzaam zijn. Uit dien hoofde is de SP in een betere uitgangspositie om werk te maken van wat Joseph Schumpeter noemde creative destruction, het samengaan van afbraak van het oude en vernieuwing.
Onze slotsom is dat deze wezenlijke verschillen tussen de PvdA en de SP schuilgaan achter op zich belangrijke debatten over economie en begrotingstekort. Voortzetting van het onderwijsbeleid uit het verleden volgens de opvattingen van de PvdA is wat ons betreft onverantwoord. Het wordt tijd voor een trendbreuk.

Microsoft poetst zijn imago op (Nanda Troost de Volkskrant 28 maart 2015 p. 31):
Microsoft bindt de strijd aan met de groeiende inkomensongelijkheid in de Verenigde Staten. Bedrijven die met de softwaregigant zaken willen doen, moeten hun personeel vakantie doorbetalen. Dat is een grote stap in een land waar het recht op doorbetaalde vakantie niet bestaat. Supermarktketen Walmart poetste vorige maand ook al zijn sociale gezicht op: het het minimumloon voor zijn laagstbetaalde werknemers ging omhoog, van 6,61 naar 8,21 euro. De bedrijven proberen iets te doen tegen de kritiek op de inkomensongelijkheid en de rijkdommen die ze hebben gegenereerd voor hun oprichters en aandeelhouders. Zo is Microsoft-oprichter Bill Gates de rijkste man ter wereld met een geschat vermogen van bijna 73 miljard euro. De Bill & Melinda Gates Foundation geeft jaarlijks met bijna 3 miljard euro net zo veel aan ontwikkelingshulp als Nederland. De kas van het bedrijf is ook goed gevuld. Microsoft kan direct beschikken over ruim 56 miljard euro. Het meeste staat wel op buitenlandse rekeningen om de hogere belastingen in de VS te omzeilen.
Bill Gates is zeker een handige zakenman. In juli 1981 koopt hij alle rechten van SCP (Seattle Computer Products) en doopt het besturingssysteem officieel tot MS-DOS.

ICT wordt door politici, zowel in Oost als in West, gebruikt om de veiligheid, de risicobeheersing van de burger te controleren. De Chinese overheid is nu al bezig om consumentenprofielen op te stellen van haar burgers. Niet alleen producten, winkels en diensten krijgen een rating. Maar door middel van een ‘social credit systeem’ (Tegenlicht 25 februari 2018 NPO 2) Chinese burgers binnenkort ook. Hoe ver is de stap voor de Chinezen om ook de westerse shoppers in dit ratingsysteem mee te nemen als zij onze winkel-, financiële en locatiedata hebben? Data, sluw gekaapt door Alibaba & Co, dankzij de spotgoedkope spiegeltjes en kraaltjes van het internet. Gratis aan de deur bezorgd. Over hoe Chinese webshop-giganten ons online winkelgedrag gaan beïnvloeden.
China beoordeelt straks alle burgers op basis van big data (Oscar Garschagen NRC 13 maart 2017):
Digitale superstaat China ontwikkelt een ‘sociaal krediet-systeem’ om met data de eerlijkheid van burgers, bedrijven en overheidsinstellingen te meten. ‘Betrouwbaren’ worden beloond, ‘onbetrouwbaren’ aan de digitale schandpaal genageld.
Tijdens de
‘ethische kredietcontrole’ had de bank hem 94 van de 100 haalbare sociale kredietpunten toegekend. Belangrijk onderdeel van deze controle was een digitale rondgang in de databases van de politie, de belastingdienst, het wijkkantoor en het regionale Bureau voor Openbare Betrouwbaarheid. Daaruit blijkt dat Leng plichtsgetrouw is, nooit een misstap heeft gezet en de vleesgeworden ‘harmonie’ is. Kortom, een socialistische modelburger.
China's Sociaal Krediet Systeem (Michael Persson, Marije Vlaskamp en Fokke Obbema Volkskrant 25 april 2015):
'Het is wat Amazon doet, maar met een orwelliaanse politieke draai eraan.' China werkt aan een systeem om alle burgers een
'sociale kredietcode' te geven, mede gebaseerd op hun gedragingen op internet.

De 'Derde weg' heeft in het onderzoeksrapport 'E i V' op de relatie tussen 'Chaos - Gaia - Eros' en het Eeuwig 'Goede - Ware - Schone', op de synthese tussen 'vrouwelijk en mannelijke' energie (aantrekken en afstoten) betrekking.

Elk mens kan voor het 'Goede, Ware en Schone' van Plato kiezen. De paradox is dat het niet werkt wanneer het wordt afgedwongen.
De paradox wordt opgelost door het fundamentele inzicht van de calculus dat een som van oneindig veel termen een eindig resultaat kan opleveren. Het oneindige aantal tijdsspannes dat Achilles nodig heeft om de vorige posities van de schildpad te bereiken, leveren bij elkaar opgeteld een eindige totaaltijd, en dat is inderdaad de tijd die Achilles nodig heeft om de schildpad in te halen.

De afgelopen decennia hebben te veel managers zich met het doorschuiven van problemen bezig gehouden. De hamvraag is nu of je voor het 'oplossen of doorschuiven' van problemen riant wordt beloond? Primair draait het nog steeds om het onderscheidt tussen thumos en epithumia van Plato. Al geeft Freud met zijn Über-ich, Ich en Es een nieuwe doorsnede. Het ééndimensionale marktdenken (Groupthink) viert hoogtij en werkt alleen nog maar contraproductief.

Het bewijzen van het Higgsdeeltje heeft vele miljarden gekost en nu ligt er de uitdaging aan de metafysica, de keerzijde van de medaille, de onderliggende eenheid in verscheidenheid, de diepere samenhang te ontcijferen. Hoe richten we onze levensenergie, de oplossingsrichting, die aan het Higgsdeeltje ten grondslag ligt wordt door de esoterie gratis aangeboden. Anders gezegd de oplossingsrichting, de eenheidsvisie, de ‘E i V’ weerspiegelt het Higgsdeeltje, het Godsdeeltje. Maar wat het Higgsdeeltje is voor de Natuurkunde is het Tibetaanse dodenboek, de Derde weg voor de Geestkunde. Onze levensenergie, het Bodhisattvapad maakt het mogelijk te verenigen dat wat het Higgsdeeltje, de vier bij vier matrix, de symmetrie van het standaardmodel heeft doorbroken.

De 'Bewustzijnsschil', de 5 bij 5 matrixstructuur biedt een nieuw perspectief om de metafysica, de keerzijde van de medaille , de christogenesis van Teilhard de Chardin, Akasha van H.P. Blavatsky, het Akasha-veld van Ervin Laszlo, het Global Brain, de vijf gezichtspunten ‘Sensation, Awareness, Experience, Self-awareness en First-person experience’ van Francis Heylighen te verklaren. Op de microkosmos aarde draait het om het aanmaken van nieuwe hersenpaden (Neurale plasticiteit) van H.P. Blavatsky.

De algeest van Freek van Leeuwen komt met de All-geist van H.P. Blavatsky en de allesdoordringende levenskracht , de Weltstoff van Teilhard de Chardin en de Alkahest van Paracelsus overeen (Allgeist. See ALKAHEST). De natuurfilosofie verbindt de fysica met de metafysica, de geestkunde. Het oeuvre van H.P. Blavatsky, dat ook nu nog steeds actueel is, kan als een herziene versie van het Nieuwe Testament worden gelezen. Een ommekeer in het denken ontstaat wanneer de natuurfilosofie in de geest van The Advancement of Learning van Francis Bacon weer centraal komt te staan.

Om de Éne werkelijkheid, het contrast tussen Licht en Duisternis te begrijpen maakt de Geestkunde van de kennis van profeten, mystici en zieners (rishi’s) gebruik. Zielkunde, psychologie heeft op de relatie 'psyche' en 'logos', psyche (ziel) en pneuma (geest) betrekking. In essentie draait het om 'Mind over Matter' en dit was bij Pythagoras al bekend. Het ontwikkelingsproces van onze psyche vindt al millennia plaats.

De levensenergie, die aan de expressie van genen ten grondslag ligt zal een raadsel blijven. Wel manifesteert de genetische code zich via het eeuwige nu, de verborgen 5e Dimensie. Dit geldt ook voor QED: The Strange Theory of 'Light and Matter', de verborgen 5e Dimensie, de Kwintessens.

De éne werkelijkheid heeft net als bij Ayurveda op de "kennis van het leven", de eeuwige levensbron van de universele bron(code) betrekking. De oerbron (11e dimensie, En-soph) blijft voor de mensheid verborgen.

De verborgen 5e Dimensie, de verticale as, de Axis mundi, de Staf van Hermes, de gouden keten van Homerus, de staf van Mercurius, Sutratman (levensdraad), draad van Ariadne, Caduceus, Levensladder, Esculaap, de kosmische Lichtzuil en ook de Middenzuil van de levensboom. Primair draait het om het boek Peace Machine: the testament of an AI-researcher van Timo Honkela. Behalve over de uitvinding en de wetenschap gaat dat vooral over zijn persoonlijk leven. Want, zegt hij, je kunt pas begrijpen hoever hij is gekomen, als je weet van de cruciale gebeurtenis uit zijn jeugd - de dood van zijn moeder.

In de 18e eeuw wordt de overgang van de alchemie naar de chemie onder andere gemarkeerd door het verschuiven van de aandacht voor het kwalitatieve naar het kwantitatieve. Het lijkt raadzaam het accent weer te verleggen van kwantitatief naar kwalitatief, dus aan de kwaliteit van het recept weer aandacht te besteden. Bij politici is de mantra van de marktideologie zo diep ingesleten dat ze geen verschil meer kunnen maken tussen probleem en oplossing.
Door de overgang van het Rijnlandse naar het Angelsaksische model heeft geleidelijke een cultuuromslag plaatsgevonden. Deze culmineerde tenslotte in de kredietcrisis. Hoe kan een land zo blunderen?

Net als het zelfreinigende vermogen belicht Helende energie (MANTRA Herfst 2017) de relatie tussen bétawetenschappers en alfawetenschappers. In de kern is alles trilling - materie is geen vaste stof, en ook de kosmos is feitelijk trilling. Trillingen kunnen zich hoorbaar maken in klanken, en klanken blijken genezend te kunnen werken op ons stoffelijk lichaam, iets waar de oude Egyptenaren al weet van hadden, en dat het artikel over klankschalen (p. 7) laat zien (MANTRA Herfst 2017 p. 3). Primair draait het om Je eigen leven als helende energie (Drs. Karen Hamaker –Zondag p. 67-80). Mystici hebben in het algemeen beter begrepen dan politici hoe de wereld, de éne werkelijkheid in elkaar steekt. Net als in de tijd van Luther is er opnieuw behoefte aan een wereldwijde vernieuwing terug naar de Bron. Om de kloof tussen de hoofdzakelijk door reclame - en PR-bureau's gecreëerde beeldvorming en de door burgers ervaren werkelijkheid te overbruggen zijn in dit rapport niet 95, maar slechts 27 stellingen opgenomen.

Muziek (Max Masterclass Professor Scherder 25 juni 2019 NPO1):
Hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder geeft een masterclass over ons meest tot de verbeelding sprekende orgaan: het brein!
Muziek is niet voor niets het onderwerp van de eerste masterclass. Professor Scherder publiceerde al eerder over de unieke samenwerking tussen muziek en de hersenen. In dit college bespreekt hij wat er allemaal gebeurt in het brein als we luisteren naar muziek. Waarom houden we van droevige muziek? Op wat voor manier kan muziek een helende werking hebben? Ook legt de professor uit waarom dat ene liedje soms eindeloos in het hoofd blijft hangen.
Dit is een herhaling van 9 mei 2018.

Een gemeenschappelijk verhaal, de co-evolutie rust op twee pijlers, namelijk hoe creëer je meerwaarde (toegevoegde waarde) en hoe beoog je de grote verscheidenheid aan inzichten met elkaar te verenigen. Hoe de grote verscheidenheid aan inzichten met elkaar samenhangen wordt door de Kwintessens tot uitdrukking gebracht. Het verschijnsel Synchroniciteit hangt met de doelgerichtheid in de natuur, met de ‘natuurlijke selectie’, het zo boven zo beneden; zo binnen zo buiten samen. In de macrowereld heeft de co-evolutie (coevolution), de ‘Gaia hypothese’ op de twee pijlers ‘Anthropogenesis (hominisatie) en Cosmogenesis’ betrekking. Via de ommekeer (paradigmawisseling), menselijke individualiteit is het mogelijk ons met de natuurlijke kringloop (flow), te verbinden. We zijn medescheppers van iedere situatie die in ons leven ontstaat. Verbeeldingskracht (ideatie), de kernkwaliteit creativethink is het positief tegenovergestelde van chaos. Elk mens, ieder initiatief, kan door het vlindereffect de zelfordening positief beïnvloeden. Alle keuzes en initiatieven van individuen vormen samen een kritieke massa die een doorbraak kan realiseren. De chaostheorie leert dat alles met elkaar verbonden is en de onderzoeker niet af te scheiden is van het onderzoek. Alleen door dat wat is te accepteren komt de evolutie een stapje verder. De balans op de mammoettanker kan worden hersteld door een betere afstemming, lees evenwicht door tegenwicht op de eeuwige wederkeer van Nietzsche.

Zowel de programma's van CDA als van PvdA zijn de afgelopen decennia naar rechts opgeschoven. Het neoliberalisme is geen panacee om mismanagement, bestuurlijk wanbeheer te verkleinen. Falende managers worden op vette vertrekbonussen getracteerd. Het heeft eerder de bestuurlijke chaos vergroot. Het gaat er om van de motieven van onze politici, de bestuurlijke elite een helder beeld te krijgen, het zelfbedrog, het egoïsme dat er aan ten grondslag kan liggen te ont-maskeren (ont-sluieren). Wanneer je als land de home market niet op orde hebt mag je niet verwachten dat je als gidsland op de wereldmarkt meer succes zal hebben. Biologen hebben zeker gelijk wanneer ze culturen vergelijken met plantaardige organismen, die opbloeien, rijpen, verwelken en tenslotte afsterven. De fase waarin Nederland zich bevindt begint al duidelijk minder fris te ruiken.

Zowel het belastingplan Rutte III als het Engelstalig onderwijs zijn er op gericht de tweedeling in de maatschappij te vergroten. De aandeelhouder wint, zei cabaretier Wim Kan vroeger al. Volgens de linkse partijen betaalt de gewone normale man het gelag door duurdere boodschappen. Het lage btw-tarief gaat omhoog van zes naar negen procent. Dat levert zo’n twee miljard op.
Terug naar het olifantenpaadje (Mirjam de Rijk De Groene Amsterdammer 2 november 2017 p. 18-21):
Dit had in het regeerakkoord moeten staan over vast en flex.
In lijn met het maatschappelijk
onbehagen wil het kabinet-Rutte III verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt tegengaan. Maar de voorgestelde maatregelen leiden juist tot meer onzekerheid, bij flexwerkers én bij vaste krachten.
Het Nederlandse poldermodel, het intensieve overleg van werkgevers en werknemers, droeg bij aan het creëren van olifantenpaadjes waardoor werkgevers voor een dubbeltje op de eerste rang kunnen zitten. Pim Paulusma, beleidsmedewerker bij de FNV: ‘De vakbeweging dacht mee met werkgevers om regelgeving te creëren voor specifieke situaties waarin echt flexibiliteit nodig is. Maar in plaats van een bypass voor uitzonderingsgevallen werd het de gewone gang van zaken.’

Het kabinet Rutte III zet het oude beleid voort om de tweedeling in de maatschappij te vergroten.De grootste misser van Bolkestein is de paarse coalitie, die hij tot stand bracht. Zowel de privatisering van zorg, onderwijs en sociale woningbouw in Nederland als de participatiesamenleving van de darwinist Plasterk heeft meer met de tijdgeest en politiek opportunisme, dan met wetenschap van doen. ‘Geprofessionaliseerd’ waar Plasterk het in het begin van zijn artikel 'De overheid kan niet elke grasspriet bijknippen' in de Volkskrant van 20 september 2013 over heeft is een eufemisme voor het immorele gedrag van bestuurders in de publieke sector (semioverheid, quartaire sector) volgens de commissie-Halsema. De Jan Salie mentaliteit, waar Plasterk het in zijn column zondag 8 oktober 2006 over heeft gehad, kun je effectief veranderen door ondernemerschap te bevorderen en niet door wat hij stelt in zijn artikel van 20 september. De visie van de PvdA op ondernemerschap is desastreus voor Nederland. Uiteindelijk gaat het er om een visie te ontwikkelen die de eenzijdige gezichtspunten van de betrokken partijen kan overstijgen.

De eenzijdige focus van politici op de marktwerking, de 'terugtredende overheid' en hun functies in lobbynetwerken hebben tot gevolg dat een grotere maatschappelijke tweedeling ('degeneratie') is ontstaan.
Illustratief voor de grotere maatschappelijke tweedeling is het boek This is London. Life and Death in the World City van Ben Judah (interview met Ben Judah Buitenhof 7 februari 2016). Je behoeft niet intelligent te zijn om de retoriek, die VVD politicus Halbe Zijlstra in Buitenhof 12 juni 2016 hanteert te begrijpen.

Het microvraagstuk in Nederland dat Frank Westerman in zijn boek Een woord een woord beoogt te duiden weerspiegelt het macrovraagstuk dat in het onderzoeksrapport 'E i V' wordt besproken. Of met andere woorden Frank Westerman bespreekt een universeel vraagstuk dat de gemoederen al millennia bezig houdt, namelijk de controverse tussen het woord en het zwaard. Het tweesnijdend zwaard symboliseert de twéé kanten van een medaille, namelijk tussen Geestkunde en Natuurkunde. In het leven kan een tweesnijdend zwaard zowel ten goede als ten kwade worden gebruikt. Het laat zien dat er niets nieuws is onder de zon.

In het leven gaat het er om ons op tegenstellingen gefundeerde oordeel, het ‘of-of’ denken te overstijgen en ons met het eenheidsbewustzijn (Unio Mystica) te verbinden. Om het ‘en-en’/‘of-of’-mechanisme van de bewustzijnstransformatie te duiden wordt in het rapport ‘E i V’ van de begrippen dualiteit, dichotomie en complementariteit gebruik gemaakt. Dichotomieën representeren paren van tegenstellingen (syzygieën). Het thema Egospelletjes en Unificatietheorie komt in de De Bhagavad Gita uitgebreid aan de orde. Er is niets nieuws onder de zon.
Wel beoogt het rapport met behulp van de socratische dialoog aan een oude dialoog ('Deugd en Ondeugd') van Plato een steentje bij te dragen.

De ‘Law of One’ (The Law of One) heeft op het universele ordeningsprincipe karma ‘Er is niets nieuws onder de zon’ (Zaaien en Oogsten, Geven en Ontvangen, rentmeesterschap), de 2e grondstelling betrekking. Het gaat in het kwantumvacuüm om de virtuele scheidslijn tussen twee polen (syzygieën), het aardse en het hemelse, tussen dharma en karma, waarvan Dharma buiten de bestaanssfeer van de wereld der tegenstellingen ligt, de Éne werkelijkheid. Het draait primair om de geestelijke wederhelft of Syzygos.

Net zoals Frans Timmermans als een wolf in schaapskleren kan worden gesymboliseerd, tonen de boeken van J.M. Coetzee nieuwe versies van universele oeroude verhalen.

Om de relatie tussen politiek en bedrijfsleven beter te leren begrijpen is het van belang de functies van politici in lobbynetwerken te onderzoeken. Het informele circuit, het lobbynetwerk toont hoe het politieke handwerk, de belangenbehartiging alles moet veranderen, opdat alles hetzelfde kan blijven achter de schermen werkt. Zelfs Obama heeft op het informele circuit geen grip. Marjan van Loon met haar sorry en de verkiezingsretoriek van Jeroen Dijsselbloem over de bonus berust op de wetenschap dat topbestuurders en politici bekend zijn met het feit dat het in de praktijk om het informele circuit draait. Religies hebben altijd al geweten hoe de paradox van Dirk-Jan van Baar te doorbreken. Religie is onze zoektocht om de orde in de innerlijke wereld van ons bewustzijn te ontdekken.

Jeroen Dijsselbloem, president van de Eurogroep wekt in Nederland de indruk dat hij met de Big Bazooka de economie, de banken heeft gered, een probleem heeft opgelost, maar in Brussel is nog niet het begin van een oplossing in zicht. Het onderzoeksrapport 'E i V' toont aan dat juist het tegendeel het geval is. De Big Bazooka is slechts een losse flodder, die de economie heeft opgeblazen.

ASML-topman Peter Wennink (Buitenhof 10 april 2017) vraagt 10 miljard aan het nieuwe kabinet. Dit staat in schril contrast met de wereldwijde belastinglobby van de Silicon Valley Tax Directors Group (SVTDG). De utopie van de vrije markt volgens Hans Achterhuis, de illusie van de vrije markt economie staat tegenover het staatskapitalisme van Mark Rutte. De self-fulfilling prophecy van Peter Wennink geldt in het bijzonder voor VVD gelovigen.
Een schuivende tolerantiegrens (door Marcel ten Hooven Trouw 20 februari 2006):
De VVD discussieert opnieuw over de grenzen van vrijheid. In het recente verleden bleek dat de liberalen - als het ging om vrijheid van vereniging, onderwijs of godsdienst - aan niet-gelovigen meer ruimte gunnen dan aan gelovigen.

In Buitenhof van 24 september 2017 werd door Sandra Phlippen, chef Economie van het AD onthuld dat durfinvesteerder Masayoshi Son binnen de ICT sector als een messias wordt gezien. In Nederland zijn met name Neelie Kroes, hoofd adviesraad Uber, Melanie Schultz van Haegen met haar promotie van de zelfrijdende auto en ASML-topman Peter Wennink de belangsrijkste adepten van Masayoshi Son.

Taxi-app Uber verliest licentie in Londen (Maarten Back & Charlotte Bouwman NRC 22 september 2017):
Uber zou niet genoeg verantwoordelijkheid nemen voor veiligheidsincidenten. Meer dan 40.000 chauffeurs rijden in Londen voor het bedrijf.

Barrosso dekte oud-Commissaris na misstap (Marc Peeperkorn Volkskrant 7 oktober 2016 p. 3):
Oud-EU-Commissaris Ferrero-Waldner verzweeg haar overstap naar een Spaans bedrijf, gedekt door voorzitter Barroso. Kan Junckers Europese Commissie er nog een schandaal bij hebben?
'Barrosso prostitueert zich bij Goldman Sachs.' Driftig sproeit de Duitse europarlementariër Fabio de Masi (Die Linke) met vitriool als hij de overstap van de voormalig voorzitter van de Europese Commissie naar de Amerikaanse zakenbank bespreekt. Ook voor Neelie Kroes, met haar commissariaten en Bahama-vennootschap, heeft De Masi geen goed woord over. 'Droeg Kroes de namen van haar sponsors op haar lichaam, zoals bij de Formule 1, dan was ze van top tot teen bedekt.'
Opmerkelijk is dat Barroso tijdens de februarivergadering in 2014, over Ferrero-Waldner, zijn collega's op het hart drukt dat regels ook voor hen gelden. Hij biedt aan een 'informatiebijeenkomst' te organiseren om een 'leidraad' op te stellen voor wat wel en niet kan na een Brusselse carrière. Onduidelijk is of die speciale bijeenkomst ooit heeft plaatsgevonden. In juli dit jaar begon Barroso bij Goldman Sachs.

De geschiedenis herschrijven als roeping of Een leven lang de geschiedenis herschrijven (Hans Bouman (Volkskrant 23 juli 2015 p. 10):
Doctorow wordt gezien als een van de belangrijkste schrijvers van zijn tijd. Hij schreef twaalf romans, drie verhalenbundels en een toneelstuk.
In zijn woonplaats New York is dinsdag schrijver E.L. Doctorow overleden aan complicaties ten gevolge van longkanker. Hij was 84 jaar. Bijna al zijn werken vormen eigenzinnige, soms uitgesproken provocerende herschrijvingen van bepaalde perioden in de Amerikaanse geschiedenis, waarbij Doctorow stelde dat de interpretatie die hij als literator van historische gebeurtenissen gaf (his story) even waarachtig was als die van het geschiedenisboek (history).
Prijzen
In de loop der jaren verzamelde Doctorow ongeveer alle literaire prijzen die de VS te bieden hebben: de Pulitzer Prize, de National Book Award, twee PEN/Faulkner Awards, drie National Book Critics Circle Awards...
Na een leven lang de geschiedenis te hebben herschreven, situeerde hij zijn laatste roman, Andrew's Brain (2014), in het heden.
Het bestaat geheel uit dialoog, maar wel een waarin nog even venijnig wordt uitgehaald naar Bush jr., Cheney en Rumsfeld. Hij bleef tot het laatst provoceren.

Geert-Jan Knoops Advocaat Van De President Wie is er machtiger dan de machtigste man ter wereld?
In 2003 bekent een hoog al-Qaida lid aan de CIA dat Saddam Hoessein en al-Qaida samen beschikken over massavernietigingswapens. Onder grote politieke druk besluit de Amerikaanse president Jeremy Sawyer om Irak binnen te vallen. Wat Sawyer niet weet is dat er een ingenieuze politiek-militaire val voor hem is uitgezet. Als drie jaar later Benjamin Olivier tot president wordt gekozen, start er een uniek strafproces tegen de oud-president. Is Jeremy Sawyer werkelijk slachtoffer van een sinister complot?
Als de advocaat van Sawyer op mysterieuze wijze vermoord wordt aangetroffen in zijn kantoor, wordt de New Yorkse strafpleiter Matthew Baldwin door Sawyer gevraagd de verdediging over te nemen. Baldwin stuit in zijn verdediging op zaken die hij eerder niet voor mogelijk hield.
Zal hij in staat zijn om de Amerikaanse jury ervan te overtuigen dat zijn cliënt zich niet schuldig heeft gemaakt aan het opzetten van een illegale oorlog?

Hoe is het mogelijk de self-fulfilling prophecy van Frits Bolkestein te voorkomen?
Onontwarbare belangenverstrengeling, symboolpolitiek tussen politici en de 4e macht dient te worden vermeden. De organisatiecultuur, de 4e macht moet er voor waken dat 'carrière-politici en carrière-ambtenaren', 'Leraar en leerling' de marionetten van het systeem kunnen worden. Elkaar, 'carrière-politici en carrière-ambtenaren' dus in een wurggreep gevangen houden.

Wat betreft "self-fulfilling prophecy" wordt naar het werk van Robert K. Merton, Émile Durkheim en Friedrich Nietzsche verwezen.

Volgens Émile Durkheim hangt de oplossing van onze problemen met sociale cohesie en zinsbegoocheling samen. De oplossing ligt eerder in de omgeving waar we deel van uitmaken dan in ons brein. Omgekeerd door onszelf te begrijpen, het Ken uzelve leren we onze wereld, het universum beter te begrijpen.

Gustaaf Peek: We zijn uitverkoren, maar niet om de bezittende klasse een kader te geven voor onze eigen uitbuiting.

Het is een eenzijdig mensbeeld dat we op aarde zijn om braaf te produceren en te consumeren totdat de aarde is vernietigd. Tegenover de wereld van de ‘carrot and stick’ (belonen en straffen) op aarde van Hans van Baalen staat de Verlichting of Eeuw van de Rede en de Verlichting, het Nirwana van het boeddhisme, de wereld van ‘Zaaien en Oogsten’ in de esoterie. Thomas Friedman belicht het belang van E-learning. Het rapport 'E i V' is met behulp van E-learning tot stand gekomen.

Het rapport ‘E i V’ heeft betrekking op de relatie tussen mens en universum. De mens en het heelal vormen een dialectische eenheid, die met behulp van de ’eeuwige wederkeer’, de lemniscaat tot uitdrukking kan worden gebracht. De mens is het kloppend hart en de weerspiegeling van het heelal. Het rapport plaatst spiritualiteit in de context van de bewustzijnsfilosofie en beoogt aan het gezichtspunt van Ervin Laszlo een steentje bij te dragen. Dit aanvullende inzicht is niet alleen door E-learning tot stand gekomen, maar berust ook op het dualisme, tegenstellingen en de binaire code van machinetalen. Voor het delen van kennis is internet een uniek medium. De binaire code in software maakt gebruik van twee verschillende tekens, gewoonlijk de cijfers 0 en 1. In tegenstelling tot computers werken onze hersenen niet op basis van de digitale, binaire code maar op een analoge manier. Niels Bohr had ‘tegengestelden zijn complementair’, het yin/yang-symbool (De Geheime Leer deel II, p. 630) als wapenspreuk. In de snaartheorie zijn energie en tijd twee complementaire grootheden. In de snaartheorie heeft de ruimte 10 dimensies. Uiteindelijk draait het om hoe definiëren we energie en tijd, het verleden, nu en toekomst.

Wat Witte Hoogendijk & Wilma de Rek niet onderkennen is dat Het geheime verband (de verborgen 5e Dimensie), het voelen wel door kunst, maar niet door de wetenschap, lees informatici inzichtelijk kan worden gemaakt. Een informaticus is een wetenschapper die met behulp van computers (hardware + software) de informatiebehoefte en informatievoorziening optimaal met elkaar verbindt. Daarentegen is een esotericus een wetenschapper die met behulp van het literaire meesterwerk De Geheime Leer beoogt 'Geest en Lichaam' (psychomaterie), ‘Luisteren en Spreken’,these + antithese = synthese, met elkaar te verbinden. Een computer is een uitstekend hulpmiddel om kwantitatieve gegevens te ordenen, maar is zeer beperkt wanneer het gaat om het beoordelen van kwaliteit, het 'Goede - Ware - Schone'. Wel is het duidelijk dat een computer nooit in staat zal zijn een literair meesterwerk te creëren. Oost of West, het komt op hetzelfde neer, als een grootmeester het doet. Op aarde heeft een grootmeester op het rentmeesterschap betrekking. De fricties, de discrepantie die Haruki Murakami tussen Oost en West ervaart hangt, net als het America first van Trump met vooroordelen samen. Daarentegen hangt het onbehagen in de maatschappij met mensen die geen voorkeursbehandeling krijgen samen.

Wolfgang Streeck onderbouwt in zijn boek Gekochte tijd dat politici in het algemeen beter zijn in het doorschuiven, dan in het oplossen van problemen. Door het politieke machtsspel van de toppolitici in Brussel zijn de ego's van onze topbankiers weer zo groot geworden, dat zij zich weer riante bonussen toekennen (Volkskrant 20 maart 2015 p. 23). Het zal duidelijk zijn dat de geglobaliseerde banken de Nederlandse politiek, lees de burgers aan hun laars lappen. De reacties in de Volkskrant 21 maart 2015 p. 20) spreken voor zich. Toppolitici in zowel Nederland als Brussel kunnen wel problemen doorschuiven, maar niet oplossen. Om het vertrouwen terug te winnen is er maar één oplossing: inspireren en verbinden.

Bert Wagendorp voelt met zijn boek Masser Brock de huidige tijdgeest uitstekend aan.

Terwijl de Nederlandse dorpspolitiek nog debatteert over het neoliberalisme, een links spookbeeld voltrekt zich de crisis van het neoliberalisme. Onze grote 'liefde' voor de Westerse beschaving heeft de afgelopen decennia Trump gebaard. Het zelfreinigend vermogen heeft gefaald. Is het mogelijk de crisis van het neoliberalisme die door Trump c.s. wordt aangehangen te keren?
Bert Wagendorp heeft gelijk de PvdA voert een
achterhoedegevecht. Op 24 mei 1971 heeft Willem Drees de PvdA al de rug toegekeerd. De oplossing voor neoliberalisme hangt met ons morele kompas samen, het vinden van een geloofwaardige middenweg, die door Paul Bril wordt belicht. Maar we moeten zeker beducht zijn voor de (katholieke) strateeg Steve Bannon van Donald Trump.
Het op de rem trappen is vermoedelijk eerder gekomen dan Coen Teulings heeft verwacht. De vraag komt naar voren hoe is het mogelijk dat een meerderheid van de politici alle kaarten op het managementdenken, het marktmodel hebben gezet, dus zich tot één kant van de medaille hebben beperkt? De denkfout die economen hebben gemaakt is dat om de economie stabiel te houden en niet in te storten groei nodig is. Tim Jackson laat in zijn boek zien dat Prosperity Without Growth ook mogelijk is.

Daniel Ofman beoogt met zijn boek de zelfkennis van de manager te verrijken. Aan welke 'supertoezichthouder' of inspiratiebron (Vicar of Christ) geven we de voorkeur en welke visie van het 'Goede - Ware - Schone' wordt uitgedragen? Of met andere woorden kiezen we voor het eigen koninkrijkje, de 'bv-Ego' of het koninkrijk in de hemel, het hemelse rijk? De vierde dimensie van Ouspensky op aarde staat tegenover het Eeuwige nu in de hemel (Sutratman). De fractal dimension kan gezien worden als een manifestatie van de vierde dimensie van Ouspensky.

Wat zegt ons spiegelbeeld?
Om het principe van het kernkwadrant, het in de mens ingebouwde 'en-en'/'of-of'-mechanisme (Alles divergeert en moet ook weer convergeren), dat het evenwicht hersteld te illustreren maken we gebruik van een voorbeeld uit het boek Bezieling en Kwaliteit in Organisaties van Daniel Ofman. Het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme is het onderliggende idee dat voor het rubriceren van de gegevens in het rapport 'E i V' wordt gebruikt, dwarsverbanden tussen disciplines worden zichtbaar gemaakt. Het mechanisme kan als een crossover voor het creëren van de maatschappelijke orde worden gebruikt.

De menselijke natuur is wat alle menselijke wezens met elkaar gemeen hebben. Deze natuur, de menselijke aard is al duizenden jaren vrijwel hetzelfde gebleven. De geschiedenis leert dat de aard van het beestje nog niet zo gemakkelijk is te veranderen.

Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat wanneer je 'Iemand kunt raken in het hoofd, in het hart' (Hoofd, Hart en Onderbuik) het voor mensen op aarde wel degelijk iets uitmaakt.
Hoofd, Hart en Onderbuik: Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen wat van het hoofd is (ratio, cultuur), wat van het hart is (gevoelens, intuïtie) en wat van de buik is (begeerten, verlangens, het primitieve beest). Theu Boermans is in zijn
valkuil, het te veel van het goede terechtgekomen. Hij hanteert de stelregel wie zonder zonde is werpen de eerste steen. We zijn echter allemaal acteurs en spelen bewust of onbewust onze rollen op aarde. Het levenstoneel op aarde ligt vast (behoud van energie), maar desondanks heeft de mens de vrijheid om naar eigen individuele wensen en verlangens aan het wereldtoneel deel te nemen. De manier waarop we onze rol in het rollenspel invullen wordt vooral beïnvloed door het script dat aan onze rol ten grondslag ligt. Of met andere woorden de cultuur waardoor ons gedrag wordt bepaald. Het gaat er dus om dat we de essentie van het democratische spel beter leren begrijpen.

Pieter Kooistra: De verbindende mens - Liefde en geest in de economie door bewustwording (p. 33-39):
De
gespletenheid in de ziel van mens en mensheid blijft daardoor voortbestaan en daarmee ook de ongelijkheid in kansen en behandeling van mensen overal ter wereld. Want het proces in de mens vindt door alle tijden heen zijn weerspiegeling in de maatschappij en in de concrete verhoudingen tussen mannen en vrouwen, zowel binnen als buiten de intieme relatie.
Eenheid van voelen en denken is ervaring van de geest, van de
godsvonk in jezelf, in de medemensen en in de wereld. Je ik heeft nu zijn ware bestemming gevonden en is voortaan begeleider van de bewuste en onbewuste aspecten in de ziel naar een toestand van het bovenbewuste, het geestelijk zijn.
Het merkwaardige is dat dit onevenwichtige schommelen van het ik tussen
meer- en minderwaardigheidsgevoel ophoudt als je deze beide loslaat. Dan kom je als 't ware in je eigen ''midden' ' terecht en kun je in de ruimte tussen de tegendelen jezelf bekijken, zoals je bent als 'waarnemer', die tot twee werelden behoort, die van het ik en die van het wij, van de materie en van de geest, van het mannelijke en van het vrouwelijke]].

Bij schizofreniepatiënten (gespleten persoonlijkheid) is van verminderde connectiviteit sprake (zie ook: Biologische en Kunstmatige neurale netwerken, Connectionism vs. Computationalism debate, Artificial neural network, Cellular neural network en Langetermijngeheugen (neurale basis)).

Een helicopterview maakt het mogelijk op het helicoptergeld grip te krijgen. Siyanda Mohutsiwa, Zadie Smith en Ann Pettifor voelen de tijdgeest beter aan. Het vraagstuk dat er in de wereld speelt hangt met de gespleten persoonlijkheid samen.

De eenheid en interpenetratie van tegengestelden
Overal waar we kijken in de natuur zien we tegengestelde tendensen dynamisch samenleven. Het is deze creatieve spanning die leven en beweging veroorzaakt. Dit werd reeds 2.500 jaar geleden begrepen door Heraclitus. Het is zelfs in embryonale vorm aanwezig in sommige oosterse godsdiensten, zoals in het idee van de ying en de yang in China en in het boeddhisme. De dialectiek treedt hier op in een mystieke vorm, die niettemin een intuïtie weerspiegelt van de werking van de natuur. De hindoegodsdienst bevat de kiem van een dialectisch idee, wanneer ze de drie fasen van de schepping (Brahma), het behoud of orde (Vishnu) en vernietiging of wanorde (Shiva) naar voren brengt. In zijn interessante boek over de wiskunde van de chaos (Ian Stewart Does God Play Dice? The New Mathematics of Chaos) legt Ian Stewart uit dat het verschil tussen de goden Shiva (‘de Ongetemde’) en Vishnu niet de tegenstelling is tussen goed en kwaad, maar dat de twee principes van harmonie en disharmonie samen aan de basis liggen van heel het bestaan.

Wat betreft het Westerse verdienmodel geldt dat de Verenigde Staten en Europa vechten om een been en China gaat er ras mee heen.

Het neoliberalisme, het Angelsaksische casinokapitalisme is in Amerika vastgelopen doordat George Bush zowel de belastingen heeft verlaagd als de politieke ambities sterk heeft uitgebreid. Volgens Dani Rodrik zit ‘Europa gevangen in een trilemma’ maar dit geldt ook voor Amerika. In Amerika wordt in naam van de vrijheid de democratie afgebroken (Herman Lelieveldt Volkskrant 14 juni 2008).
Als gevolg van de globalisering ontsnappen multinationale ondernemingen (5e macht, lobbyisten) steeds verder aan de greep van staten.

Instituties, zoals het Instituut Clingendael en International Institute of Social Studies, die voor checks and balances zouden kunnen zorgen, zijn hiervoor onvoldoende geëquipeerd. De hefboomwerking was eerst in ons voordeel, maar nu in ons nadeel. Eenvoudiger kunnen we het niet maken. Een variant op het peterprincipe, het sprookje De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen wordt onvoldoende onderkend. Mandarijnen van de keizer bevolken nu de bureaucratisch geleide ministeries.

In de 20e eeuw stonden de vier wie vragen van Jan Tinbergen centraal. In de 21e eeuw draait het om de vier vragen van John Archibald Wheeler in het boek In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter. Om het fenomeen leven beter te leren begrijpen draait het om de 'De vier wie-vragen' (Tinbergen's four questions). Er zullen ongetwijfeld nog vele nieuwe vakdisciplines worden ontdekt. De conclusie Hoe meer aandacht, hoe beter van Louis Schoonhoven sluit bij die van Marcelo Gleiser aan.

De kernkwaliteit Creativethink (verbeeldingskracht, ideatie), geestelijke ordening staat tegenover chaos. Creativethink, leren in het kader van de geestelijke wereld, geestelijke gezondheid (zelfgenezend vermogen, lees zelfreinigend vermogen) stelt zich open voor nieuwe ervaringen, voor creativiteit. Er wordt niet op oude patronen, groupthink en conditioneringen voortgeborduurd. Creatieve evolutie brengt de natuurlijke -, de beheers - en de vernietigende kringloop tot uitdrukking. Het darwinistisch evolutionisme is met deze kringloop verbonden. Creativethink, onze creatieve geest maakt het mogelijk de ongeordendheid van een systeem, de entropie te verminderen.

Fractale zelfgelijkvormigheid (‘Entropie en Negentropie’), symmetrie op elke schaal heeft op complementaire werkwoorden ‘Scheppen en Vernietigen’ (hemelse Trimurti), ‘Zaaien en Oogsten’ betrekking. Het betekent dat we met de in het universum verborgen 5e Dimensie, de Triade terdege rekening dienen te houden. Tegenover de allesdoordringende levenskracht bestaat er op aarde de degeneratie. De eenzijdige focus van politici op de marktwerking en hun functies in lobbynetwerken hebben tot gevolg dat een grotere maatschappelijke tweedeling (degeneratie, desintegratie) is ontstaan.
Illustratief voor de grotere maatschappelijke tweedeling is het boek This is London. Life and Death in the World City van Ben Judah (interview met Ben Judah Buitenhof 7 februari 2016).

In het rapport 'E i V' wordt een verband gelegd tussen het standaardmodel en de driehoek, de getallensymboliek van Pythagoras. Of met andere woorden de onzichtbare krachten, die aan de schepping, de gemanifesteerde werkelijkheid ten grondslag liggen. Marjan Slob brengt met haar column heyena's onze relatie met het dierenrijk tot uitdrukking, het eten en gegeten worden. Het is een aanzet, niet om vanuit de natuurkunde, maar met name vanuit de geestkunde verschillende disciplines in één model samen te voegen. Het ontstaan en de eerste ontwikkeling van de mensheid heeft zich niet op aarde maar in de geestelijke wereld afgespeeld. De relatie tussen geest (ongemanifesteerde, hogere Zelf) en lichaam, de ziel staat nog steeds centraal. Wij zijn zelf voor onze beeldvorming verantwoordelijk.

'We moeten onszelf niet eenvoudiger maken dan wij zijn. Wij zijn vrij' (Jan Drost Volkskrant 1 oktober 2011):
Hersenonderzoekers als Dick Swaab zijn zo populair omdat zij ons bevrijden van onze vrijheid en verantwoordelijkheid. Maar zij vertellen leugens. Wij zijn vrij.

'Vrije wil meet je niet met een hersenscan' (Daan Evers en Niels van Miltenburg Volkskrant 15 september 2011)
Swaab mag best meningen geven over dingen die buiten zijn specialisme vallen. Wel is het jammer dat hij zo weinig kritisch is over onderzoek dat met zijn mening overeenstemt.

Zeepbellen doen zich niet alleen op de financiële markten voor maar ook in de wetenschap. Een schoolvoorbeeld van halfslachtige denkkaders tonen wetenschappers als Victor Lamme en Dick Swaab, die zich slechts met één kant van de medaille, met Cargo Cult Science bezighouden. Victor Lamme maakt de denkfout dat een hersenscan niet meer toont dan de wetenschap waarop de EEG is gebaseerd. Een computer kan wel het denken, maar niet het voelen, de menselijke emoties (begeerte) simuleren. Aan de hand van de getoonde beelden kunnen wel emoties worden opgeroepen. Of met andere woorden een EEG of fMRI kan wel elektromagnetische spanningen registreren, maar het is de mens die ze moet interpreteren en de cliënt die aan de hand van deze informatie moet leren zijn gedrag aan te passen.

Valkuilen in het brein (Tonie Mudde Volkskrant 25 januari 2014) laat zien dat het onderzoek met een hersenscanner veel complexer is dan wetenschapers als Dick Swaab en Victor Lamme aanvankelijk hebben aangenomen.

Dit geldt niet alleen voor de microkosmos maar ook voor de macrokosmos. Om het fenomeen leven beter te leren begrijpen draait het om de 'De vier wie-vragen' (Tinbergen's four questions). Er zullen ongetwijfeld nog vele nieuwe vakdiscipline worden ontdekt.

De reacties (Volkskrant van 14 september 2016), de onvrede in Nederland over topmanagers zijn een afspiegeling van Hillary Clinton for president?, de verkiezingsretoriek in de Verenigde Staten. En als de elites dan ook uit hun ivoren torens komen, kan de samenzweringskoorts stoppen. Het is het reflexieve bewustzijn, de spiegelsymmetrie, die de wederkerigheid tussen de macrokosmos en microkosmos, de hemel en aarde met elkaar verbindt. De controverse tussen wetenschappers hangt met Creativethink en Groupthink samen. Het aangepaste gedrag Groupthink viert hoogtij, de vertrossing in de wetenschappelijke wereld is een feit. Het gaat juist om Creative think, dus om buiten de gebaande paden te leren denken.

Om de evolutionaire kringloop van het universum waarin wij nu leven te illustreren maakt de theosofie van zeven ronden en zeven rassen, negenveertig vuren (krachten), de zevenvoudige ladder van goddelijk bewustzijn gebruik. Amanda Gefter (p. 495) heeft het over terugkeren, aufheben volgens Hegel. Vergelijkbare metaforen om de evolutie te duiden zijn zelfreinigend vermogen (catharsis), innerlijke ommekeer, pelgrimage, jakobsladder, levensladder, zevende poort en zeven hemelen.

De innerlijke harmonie is verbroken omdat we hebben gegeten van de boom der kennis van goed en kwaad. De mens wordt zich van zijn morele autonomie, van zijn waarden en normen bewust. Primair draait het dus om het morele besef van een ieder en heeft op de universele verklaring van de rechten van de mens betrekking.

De theosofie gaat ervan uit dat er een rechtvaardigheidsmechanisme (wet van harmonie analoog aan de wet van vergelding) een zelfreinigend vermogen in het universum zit ingebakken. De wet tot behoud van energie speelt daarbij een cruciale rol. Alle levensvormen zijn aan de Universele Wet van karma, ten goede of ten kwade onderhevig. Als we standvastig blijven in juist denken en juist handelen, voor de hoofdroute kiezen, zal aan het immense lijden in de wereld geleidelijk een einde komen. Boeddhisme kan worden gezien als de ‘oplossing’, die Boeddha na intense meditatie over de vraag van het lijden, heeft ontvangen. Het Boeddhisme maakt gebruik van de allegorie ‘Karma en Sangha’ en het Hindoeïsme van ‘Karma en Dharma’. In de kabbala neemt En-Soph de plaats van het heilige, het onkenbare Sangha en Dharma in.

De binnenwereld van het Binnenhof (Hans Wansink Volkskrant 14 november 2015 bijlage Sir Edmund p. 30):
Tom-Jan Meeus geeft een kijkje in de binnenwereld van de Nederlandse politiek.
Hij typeert de politiek in zijn boek Haagse invloeden als een bedrijfstak, 'een wereld van professionals die moeiteloos van functie wisselen - dan politicus, dan adviseur, dan lobbyist - met als voornaamste constante dat hun inkomen stijgt.'
Hij sprak daarover ooit met Loek Hermans, de VVD-senator met meer dan veertig jaar ervaring in de Haagse politiek. De essentie van het Binnenhof was volgens Hermans dat de meeste politici niet sturen, zoals ze zelf denken, maar gestuurd worden. 'Je kunt in Den Haag zomaar omvallen, zonder dat je het ziet aankomen'. Profetische woorden, die ook op Hermans zelf van toepassing bleken.
Ontluisterend relaas
Bij wijze van uitsmijter presenteert Meeus een ontluisterend relaas van het opereren van Ronald Plasterk als politieke baas van de geheime dienst AIVD. Die schiep met kortzichtige bezuinigingen een volkomen verziekte sfeer onder de medewerkers, van wie de besten een goed heenkomen zochten. Van welke methoden de dienst zich bediende, wist Plasterk niet - en dat kwam pijnlijk aan het licht. Hij schrapte kritische passages die toezichthouders op de AIVD wilden publiceren, met de smoes dat niet bekend mocht worden hoe de dienst zijn werk deed. De Rekenkamer kwam met een vernietigende evaluatie. Plasterk kon niet aantonen of het budget van de AIVD nuttig werd besteed. Het ging fantastisch met de dienst en met Plasterk zelf, bezwoer Plasterk desondanks. Meeus: 'Hij is er nog mee weggekomen ook.'

Om de grotere maatschappelijke tweedeling tegen te gaan zal het duidelijk zijn dat het eerst wenselijk is de excessen aan te pakken die door de marktwerking in de zorg, het onderwijs en de sociale woningbouw zijn ontstaan aan te pakken. Vervolgens kan de paradox: enerzijds verdere flexibilisering en hybridisering van organisaties en anderzijds meer ‘control’ en institutionalisering in detail worden uitgewerkt.

Leven we naar de geest van de wet of zoeken we de mazen van de wet op, zodat we de wet aan onze laars kunnen lappen?
Huub Willems, voorzitter van de Ondernemingskamer zegt in een interview (Volkskrant 23 juni 2009): ‘Nee als je het dichttimmert met regels, ontneem je bestuurders hun moreel besef. Je moet ze meer aanspreken op fatsoenlijk gedrag, op hun verantwoordelijkheid.’ ‘In de discussie tussen Bos en Balkenende over de vraag of de kredietcrisis nu door mensen of door het systeem is veroorzaakt, geef ik Balkenende gelijk. Het gaat er veel meer om hoe mensen met elkaar omgaan, of ze hun rug recht houden bijvoorbeeld. Je kunt elk systeem bedenken dat je wilt. Met goede mensen werkt het goed en anders werkt het niet.’

H.P. Blavatsky De SLEUTEL tot de THEOSOFIE (p. 213):
Th: Plicht is dat wat we aan de mensheid, onze medemensen, buren, familie, verschuldigd zijn en vooral wat wij verschuldigd zijn aan allen die armer en hulpelozer zijn dan wijzelf. Als die schuld in het leven niet wordt betaald, leidt dat in onze volgende incarnatie tot geestelijk onvermogen en een moreel bankroet. Theosofie is de kwintessens van plicht.
Het Ken uzelve is de sleutel tot ons hart en het maakt het voor de mensheid mogelijk de mysterietaal beter te leren begrijpen.

Het ‘en-en’/’of-of’ mechanisme (Alles divergeert en moet ook weer convergeren) is een eenvoudig model van een complex verschijnsel dat door het kruis kan worden gesymboliseerd. Het ’en-en’ staat voor de ‘aardse werkelijkheid’, de fysica in verbinding met de ‘hemelse werkelijkheid’, de metafysica (Fysica of metafysica?). Dus het aardse leven in relatie met het eeuwige leven. In de theosofie heet dit symbool monade of de twee in één, ook wel geest en ziel, of atma-buddhi. Het 'en-en'/‘of-of’ symboliseert de aardse werkelijkheid van ‘Individueel en Collectief’ (organisatie, land, werelddeel etc.). Het laat zien hoe de getallensymboliek van Pythagoras kan worden verklaard. Uitgangspunt in het rapport 'E i V' is dat op aarde ook geldt dat door het ‘en-en’-denken, het zoeken naar waarheid, het complementaire denken (dialectisch denken) centraal te plaatsen, het 'of-of' denken wordt doorbroken of met andere woorden wordt verkleind. Het is de randvoorwaarde van onze evolutie. Het is de in het universum ingebakken dualiteit (dichotomieën) die persoonlijke groei mogelijk maakt.

Het zijn de zwakke managers, de 'carrièremanagers' met een groot ego, die dreigen en intimideren om hun gelijk te behalen. De 'carrièremanagers' spelen echter weer in en zijn als het ware de marionet van het echelon boven hen. Er bestaat een natuurlijke neiging van leidinggevenden naar het benoemen van klonen van zichzelf. Daarentegen staan managers met een sterk ego (sterke wil) wel open voor een debat. Als voorbeeld geldt het zelfstandige en onafhankelijke denken van Michel de Montaigne.

Het gesignaleerde onbehagen in de maatschappij is alleen te doorbreken wanneer aan immateriële thema's, het waarden en normen debat meer inhoud en vorm wordt gegeven. Dit wordt zeker niet bereikt door wat ex-premier Kok heeft gedaan alle ideologische veren af te schudden. Het heeft eerder bijgedragen aan het dal waarin we nu verkeren. De poppenkast neemt toe. In plaats dat hoofdrolspelers duidelijker hun stem laten horen, zijn het steeds meer figuranten die in het centrum van de belangstelling komen te staan. In plaats van alles aan de 'marktfundamentalisten', lees lobbyisten over te laten dient de overheid zijn collectieve verantwoordelijkheid serieus te nemen. Dit om te voorkomen dat onafhankelijk en kritisch denken als verraad (zondebokmechanisme) aan het collectieve belang wordt geïnterpreteerd. Om de degeneratie te keren zorgen de kerken op dit moment voor onvoldoende tegenwicht.

Verhaal (Jean-Pierre Geelen Volkskrant 24 augustus 2015 katern V2):
Een Zomergasten over verbeelding, verhalen, vertellen en de (tweede) werkelijkheid.
Ze is een laatbloeier, vertelde schrijfster/journaliste Annejet van der Zijl in Zomergasten. Dat is maar goed ook, voor iemand die als beginnend journaliste in haar vormende jaren tachtig 'niet goed in mijn tijd' zat. Het was de aanzet voor een kenmerkende schets van die zwaarmoedige tijd, die generatiegenoten maar al te bekend zal zijn voorgekomen: 'Wij waren de verloren generatie. Ik heb nooit het gevoel gehad dat iemand op me zat te wachten', aldus Van der Zijl.
Ze zette zich aan misdaadverhalen waarin ze levens reconstrueerde, van het hoertje Sissy tot de straatschoffies van Amsterdam. Conclusie: 'slecht' worden de meeste 'gewone mensen' bij toeval.
De reconstructie komt vaak dichter in de buurt van de werkelijkheid dan het snelle nieuws, ondervond ze. 'The truth is the daughter of time', leerde ze tijdens haar opleiding journalistiek in Engeland: 'Het is maar weinig mensen gegeven de waarheid te zien op het moment dat die gebeurt.'
Ze illustreerde dat onder meer met een interview van Theo van Gogh met Pim Fortuyn, waarin de laatste ware en voorspellende woorden zei over economische ongelijkheid van de moslimwereld, en de 'brisante tijd' die dat zou kunnen opleveren. Van der Zijl: 'Nu denk je: Pim had toch gelijk. Toen zag ik dat niet. Ik kon dat niet.' Ze was de enige niet.
Het maant tot bescheidenheid, opperde Van der Zijl. 'Mensen roepen tegenwoordig zo snel een mening. Er is niets mis mee dat je het even niet weet.' Zelf schaart ze zich ook onder de twijfelaars en de wachtenden.
In een bloedstollend fragment uit de documentaire Bravehaerts vertelde het Noorse meisje Johanne wat zij meemaakte tijdens de moordpartij van Anders Breivik op Utoya. Het was een feitelijk, beeldend relaas, zonder één vraag onderbroken.\\
Van der Zijl doceerde over het ontbreken van bijvoeglijk naamwoorden. 'Ze vertelt alleen maar heel sec wat er gebeurd is.' Dat doet ze in haar boeken ook, 'en dat maakt het spannend.' En: 'Het zijn vaak de kleine details die een verhaal echt maken.'
Over haar eigen leven wilde ze niet al te veel details prijsgeven. Ze had rond haar geboorte haar tweelingbroertje verloren. Dat had haar - inmiddels overleden - vader ook meegemaakt, en over beide gevallen kon hij nooit praten. Van der Zijl vertelde het - naar aanleiding van de documentaire Lone Twin van Anna van der Wee - 'om te laten zien hoe belangrijk het vertellen van dingen is'.
Maar over de dood kon en wilde Van der Zijl dan zelf weer niet praten, overigens mede doordat ze er niets van begreep en er naar eigen zeggen weinig zinnigs over te vertellen had.\\
Zoals ze eerder op de avond zei: 'Wat ik kan, is woorden vinden voor verhalen van andere mensen.'
Ze vergeleek haar manier van scheppen met het fragment van Mick Jagger (de tweede maal dit seizoen dat de Rolling Stones aan bod kwamen) die aan het schaven was aan een ruwe Sympathy for the devil. Door het schrijven voelde ze zich nu (pas sinds haar veertigste ongeveer) 'heel erg thuis in deze wereld'.
Met dat sprookjesachtige einde besloot een meeslepende, herkenbare avond van een vrouw die haar leven reconstrueerde alsof er een vooropgezette plot in zat. Het was in elk geval een mooi verhaal.

'Formeel en Informeel'
Berichten in de Volkskrant van 28 februari en 26 maart 2015 laten zien dat Google wanneer het gaat om het formele circuit thuis blijft. In het informele circuit, het lobbynetwerk is google daarentegen zeer actief.
Peter van Ammelrooy Google loopt deur plat bij witte huis (Volkskrant 26 maart 2015):
Het was al bekend dat Google veel geld steekt in het masseren van Amerikaanse politici, zowel aan de wetgevende als aan de uitvoerende kant. Maar The Wall Street Journal heeft zitten turven en de zakenkrant komt tot de slotsom dat de Californische internetmoloch ook veel tijd besteedt aan het lobbyen. Zo vaak praat Google met regeringsvertegenwoordigers dat zijn lobbyisten gemiddeld een keer per week in het Witte Huis op de koffie gaan.
Het verschijnsel van de
eigen koninkrijkjes doet zich ook in de ICT sector voor, Michael Persson Silicon Valley minacht politici (Volkskrant 28 februari 2015 p. 14-15):
Degenen die naast hem op het podium hadden moeten staan, waren er niet. Ondanks een uitnodiging van het Witte Huis waren de
bestuursvoorzitters van Google, Facebook en Yahoo thuisgebleven. Obama moest het decreet dat Silicon Valley oproept tot samenwerking in zijn eentje tekenen. Het incident maakte duidelijk hoezeer de relaties tussen Silicon Valley en Washington zijn veranderd. In de tweede helft van de twintigste eeuw stonden het bedrijfsleven en de overheid nog samen aan de wieg van alle technologische wonderen die hier het daglicht zagen.
Keen ziet vooral veel politieke naïviteit in Silicon Valley. 'Misschien bedoelen ze het goed, maar de bolsjewieken bedoelden het ook goed. Het is zoals zoveel revoluties: ze hebben geen idee wat ze met de macht aan moeten als ze die eenmaal hebben. Hun moraal is die van kinderen: een blind vertrouwen in de toekomst. Dat iemand toevallig een wereldwijde nieuwe technologie heeft ontwikkeld, maakt hem niet moreel superieur aan de rest van de wereld.'

Het rapport ‘E i V’ draagt een methodologisch karakter. Het biedt een handvat, namelijk de ‘bewustzijnsschil’ om aan een paradigmawisseling, de unificatietheorie handen en voeten te geven. Of met andere woorden te laten zien hoe de 'Kwantumshift in het wereldbrein' geleidelijk plaatsvindt. Het is net als met Geest en Lichaam, hemel en aarde, Zo boven, Zo beneden, top down en bottom up, deductief en inductief. Het zijn de twee complementaire kanten van een medaille, het is de psyche (ziel), de schakel tussen geest en lichaam, 'Heer en Slaaf' (Nietzsche) waar het in de Kwantumshift, de Unificatietheorie echt om draait.

De cultuurfilosoof Peter Sloterdijk hanteert in zijn boek Sferen voortdurend het oxymoron. Een oxymoron is een speciaal geval van de paradox: daar is wel een zekere tegenspraak aanwezig, maar bij nadere beschouwing lost die tegenspraak zich op. Bij de oxymoron blijft de spanning van het betekenisverschil echter in stand.
De éne werkelijheid biedt een referentiekader aan zowel de boeken van Peter Sloterdijk als aan het boek Eindeloos Bewustzijn – Wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring van Pim van Lommel.

Er is een ommekeer in het denken nodig. Het is wenselijk dat het ‘en-en’-denken, het complementaire denken tussen Oost en West, de interdisciplinaire aanpak, de integrale denktrant meer centraal komt te staan. Zorg voor het zelf, Westerse - en Oosterse levenslessen maken het mogelijk de Westerse - en Oosterse supermachten daadwerkelijk in evenwicht te houden. Het draait niet om Westerse of Oosterse suprematie, maar om de wederkerigheid, de complementariteit. De lemniscaat symboliseert dit transformatieproces. De vraag komt centraal te staan wat kunnen we van elkaar leren? Er is behoefte aan een nieuw paradigma, een ethisch réveil.

De middelmatigheid regeert. De zesjescultuur in Nederland is een afspiegeling van het regeringsbeleid. Je krijgt het management dat je verdient.
Wat betreft Structure follows Strategy van Alfred Chandler draait het in het rapport 'E i V' om de verborgen 5e dimensie Axis mundi.
Het rapport 'E i V' baseert de strategie op een pedagogisch leerproces, de status quo van de alfa-, béta- en gammawetenschappen in het Westen en de zes darshana’s in het Oosten. Om de continuïteit van organisaties te waarborgen het principe 'Structure follows Strategy' toepassen. De organisatiestructuur wordt in met name bureaucratische organisaties te vaak een doel op zichzelf. De bekende 4e macht kan gewenste veranderingen tegenhouden. In bureaucratische organisaties staat veelal niet de klant, waar het feitelijk om moet draaien, maar het bouwen van koninkrijkjes, de symboolpolitiek van het ’eigen koninkrijkje’, de 'bv Ego' centraal. Om het circuit van grijze muizen managers te doorbreken de projectorganisatie centraal plaatsen.

De niet top-down, maar bottom-up aanpak, die Jelmer Evers voorstaat sluit op het onderzoeksrapport 'E i V' aan. De top down & bottom up wederkerigheid komt in de organisatiecultuur tot uitdrukking. Er bestaat een duidelijke correlatie tussen de Big Five (persoonlijkheidsdimensies) van Willem Hofstee en de vijf cultuurdimensies van Geert Hofstede, boek Allemaal andersdenkenden, omgaan met cultuurverschillen.

In zijn boek Home Deus een kleine geschiedenis van de toekomst stelt Yuval Noah Harari op p. 162: 'Als we dus iets van de toekomst willen begrijpen, is het niet genoeg om genomen te kraken en berekeningen te maken. Dan moeten we ook de verzinsels ontcijferen die de wereld betekenis geven.'

De paradox in het onderwijs is dat men zich eenzijdig op het Engels richt, terwijl op middelbare scholen Frans en Duits het onderspit delven.

Primair gaat het er dus om de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. De paradox is dat heersers moeten dienen in plaats van heersen. Authentieke leiders leren het denken in vaste patronen los te laten, dus door de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren. Leiders die in hun werk eenzijdig de nadruk op aardse zaken als geld leggen dien je direct te ontslaan. Een goede manager neemt ook foute beslissingen, maar zo weinig dat de continuïteit van de organisatie daardoor niet in gevaar komt. De overheid is er voor een actieve dienstverlening aan de burger. Met klachtgericht werken is niets mis. Door de marktideologie “Voor wat hoort wat” te omhelzen heeft de overheid in eigen voet geschoten.

In de huidige consensus politiek van de kool en de geit sparen staat niet de moraal, maar het belonen en bestraffen, het zondebokmechanisme centraal. Wanneer je je niet aan de regels van het spel houdt dan word je buitengesloten of opgesloten. Recent stond in de Volkskrant dat het aantal gevangenen in Nederland sinds 1985 is verviervoudigd. Marcel van Dam scheef er een aardige column over. Gaan we alleen voor de worst ('carrot and stick' van Hans van Baalen)? Uitgangspunt van veel politici is dat de wetenschap, de technologie in staat is alle problemen wel op te lossen. In de politieke machtsspelletjes verschuift het accent steeds meer naar de beeldvorming, niet naar de inhoud. Doordat de vorm van het debat gaat overheersen wordt het steeds lastiger om inhoudelijk een punt te scoren. Holle retoriek en het willen scoren met schijnoplossingen komen centraal te staan.

Met de kool en de geit sparen wordt vaak geen echte meerwaarde gecreëerd. Wel kan consensus ontstaan, wanneer twee meningen die eerder met elkaar botsen, een beter derde idee opleveren. Het zogenaamde 1 + 1 = 3, het synergie-effect.

Dialectiek is in het algemeen gezegd ofwel een redeneervorm die door middel van het gebruik van tegenstellingen naar waarheid probeert te zoeken, dan wel een metafysica, volgens welke zowel het denken als de wereld verandert c.q. zich ontwikkelt, ten gevolge van tegenstellingen (Hegel, Marx en navolgers). Het begrip heeft een lange geschiedenis in de traditie van het westerse denken die nog steeds meeweegt in de betekenis.
In de klassieke tijd was het nog meer dan tegenwoordig een argumentatievorm. Het woord dialectiek gaat terug op het Griekse dialegomai, "converseren", evenals dialoog en dialect ("spreektaal"). Zeno (van Elea) wordt door Aristoteles de uitvinder van de dialectische kunst genoemd maar in zeer brede kring wordt Aristoteles zelf beschouwd als de meester of stichter van de dialectiek, temeer omdat het begrip dialectiek zelf al snel bijna geheel samenviel met dat van de (formele) logica (die van Aristoteles afkomstig is). Kant hanteerde een transcendentale dialectiek en in de tijd van Hegel en Marx kreeg het begrip er een aparte betekenis bij.

Het rapport 'E i V' gaat er vanuit dat wanneer je 'Iemand kunt raken in het hoofd, in het hart' (Hoofd, Hart en Onderbuik) het voor mensen op aarde wel degelijk iets uitmaakt.
Hoofd, Hart en Onderbuik: Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen wat van het hoofd is (ratio, cultuur), wat van het hart is (gevoelens, intuïtie) en wat van de buik is (begeerten, verlangens, het primitieve beest). Theu Boermans is in zijn
valkuil, het te veel van het goede terechtgekomen. Hij hanteert de stelregel wie zonder zonde is werpen de eerste steen. We zijn echter allemaal acteurs en spelen bewust of onbewust onze rollen op aarde. In een debat gaat het er om dat van twéé kanten openheid wordt betracht.

Gatenkaas Europa of Ik hoop dat minister Ploumen weet waarmee ze bezig is (René Cuperus Volkskrant 10 augustus 2015 p. 14):
Het lijkt er soms op dat het debat over vluchtelingen en migratie door maar twee soorten mensen gevoerd wordt. Door mensen zonder hart en door mensen zonder verstand. Dat is wat Oxford-hoogleraar Paul Collier onlangs nog fraaier zo zei: 'The debate on migration is polarized into two positions, the heartless & the headless'.
Op de voorpagina van de krant van zaterdag werden Henk van Houtum en Martin Sommer tegenover elkaar geplaatst. De een wil de landsgrenzen opheffen. De stroom migranten valt toch niet te stoppen, en dat is ook helemaal niet erg. Migratie moet. Migratie is goed. Open grenzen zijn een teken van beschaving. De ander wil helemaal geen grenzen open, want vreest in dat geval voor een ernstige ontwrichting van de Europese samenlevingen. Etc.
Ik hoop dat minister Ploumen weet waarmee ze bezig is. Er is een enorm Europees belang mee gemoeid dat Afrika zich voorspoedig ontwikkelt. De ontwikkeling van Afrika schijnt, via de allernieuwste inzichten, aan ons bedrijfsleven te zijn uitbesteed. Ik wens Heineken, Boskalis en Unilever veel succes bij het onschadelijk maken van de demografische tijdbom van Afrika.

Onderzoek of Mensen hebben soms tegenstrijdige opvattingen (Jean-Pierre Geelen Volkskrant Katern V2 29 juli 2015):
De mediaconsument is gewaarschuwd: zodra het woord 'onderzoek' klinkt, is waakzaamheid geboden.
Het opvallendst was de houding van Motivaction-directeur Verheggen. Die vond het onderzoeksrapport van Labyrinth weer 'onevenwichtig': 'Ik snap eigenlijk niet hoe het zo naar buiten heeft kunnen komen.'
Zijn eigen rapport vond hij niettemin 'een verkenning, geen zuiver wetenschap onderzoek'. Ook dacht hij nu dat 'een aantal vragen verbeterd had kunnen worden'. En: 'Dat is overigens in elk onderzoek zo: onderzoek is mensenwerk.'
Die waarschuwing was bijzonder. De mediaconsument is dus gewaarschuwd: zodra het woord 'onderzoek' klinkt, is waakzaamheid geboden. Dat zijn onderzoek tegenstrijdigheden vertoonde, vond hij dan weer logisch: 'Mensen hebben soms tegenstrijdige opvattingen.' Daarmee illustreerde Verheggen zijn eigen gelijk: het onderzoek dat hij niet rijp achtte voor publicatie, verdedigde hij nu toch.
Zo toonde Medialogica met wetenschappelijke zuiverheid dat je met veel onderzoek alle kanten op kunt. Maar mogelijk moet dat eerst nog worden onderzocht.

De Geheime Leer Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 715):
Kennis van karma geeft de overtuiging dat als
‘. . . de deugd wordt gekweld en de ondeugd zegeviert
De mensheid tot
atheïsten wordt gemaakt’,
dat alleen zo is doordat die mensheid altijd haar ogen heeft gesloten voor de grote
waarheid dat de mens zelf zijn eigen verlosser en zijn eigen vernietiger is; dat hij de hemel en de goden, de schikgodinnen en de voorzienigheid niet hoeft te beschuldigen van de schijnbare onrechtvaardigheid die te midden van de mensheid heerst.

Om het huidige tijdsgewricht te duiden verwijst de dwarsdenker Thilo Sarrazin in het interview ‘Werk eerst de ongelijkheid weg’ in de Volkskrant van 8 december 2012 naar de victoriaanse tijd. Wellicht is het handig voor Nederlanders aan de periode van de reformatie aandacht te besteden en is het raadzaam het boek Lof der zotheid van Erasmus nog eens ter hand te nemen. Het is opvallend dat de twee wetenschappers Dick Swaab en Victor Lamme, net als eerder Luther, niet in het bestaan van de vrije wil geloven. De geschiedenis lijkt zich te herhalen.

Stelling: Er treedt een paradigmawisseling van Thomas Kuhn, een revolutie in het wetenschappelijke denken op, wanneer de grens die tussen beide domeinen Geest en Lichaam, Geestkunde en Natuurkunde (Metafysica en Fysica) is ontstaan wordt doorbroken.
Het dilemma waar de wereld voor staat is al eerder verwoord door Jan Willem Schulte Nordholt: Want het lijkt waar te blijven dat pas dringende noodzaak de eenwording kan stimuleren.
Vooralsnog wordt er van uitgegaan dat er maar een natuurlijke tijd bestaat en dat is de eeuwige duur van Henri Bergson, het durée, het eeuwige nu.

In de politiek is de feedback te veel op opportunistische korte termijn belangen gericht. Het zijn mensen die aan de ’eeuwige wederkeer’ op basis van het kwalitatieve en/of kwantitatieve feedforward-feedback-mechanisme sturing geven. Het 5Ddenkraam legt de nadruk op feedforward besturing. Het is effectiever te voorkomen dan te genezen. Houden we ons bezig met creëren of nabootsen dat’s the question. De vraag blijft actueel kiezen we voor het eigen koninkrijkje, de 'bv Ego' of het koninkrijk in de hemel, het hemelse rijk?

Het 5Ddenkraam laat net als de levensboom en het enneagram zien dat het goede nieuws is dat er een zelfregulerend [zelfreinigend, zelfgenezend, zelfhelend vermogen, homeostase (sociologie) of (fysiologie)], als het ware een 'Checks and Balances' in het universum zit ingebakken. Het gaat er om de schijnwaarheden, de schijnheiligheid in het leven, de ingebakken clichés te demystificeren.

Toen ik bij Hoogovens via de kantonrechter werd ontslagen heb ik me bewust de vraag gesteld waar ben ik de mist ingegaan?
De uitkomst van deze vraag is het onderzoeksrapport ‘E i V’, dat naadloos aansluit op de visie, die door het 'Goede - Ware - Schone' van Socrates en Plato wordt uitgedragen. Maar het rapport 'E i V' is ook (wat later bleek) intuïtief aan de hand van de vier stappen van Maslow uitgewerkt. In het rapport ‘E i V’ is de moraal van het verhaal de notie van ressentiment. Bij eigen koninkrijkjes staat niet het commerciële succes, de continuïteit van Hoogovens centraal, maar de egospelletjes van managers en de haantjescultuur van het middenkader (cliëntelisme, vijfde colonne).

Het ligt voor de hand dat Paul Schnabel als voorzitter het standpunt van het Platform Onderwijs2032 vertolkt. Het komt overeen met een verschijnsel, dat zich bij Hoogovens heeft voorgedaan, namelijk dat het topmanagement van de automatiseringsafdeling bij Hoogovens matigde zich op het vakgebied informatica een mening aan, maar kon niet op enige substatiële informatica-kennis worden betrapt. De crux is dat het onmogelijk is moral hazard te automatiseren omdat elk individu de lat anders legt.

In de zeventiger jaren was iedereen verbaasd over de economische groeispurt van Japan. De top van het Nederlandse bedrijfsleven toog naar Japan om dit eens haarfijn uit te zoeken. Uit onderzoek is toen gebleken dat de belangrijkste factor de 'optimale' samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven was. Deze toverformule, het 'en-en' van 'Politiek en Bedrijfsleven' is sindsdien door de overheid volledig overgenomen. Maar ook onder aanvoering van de Amerikaanse president Ronald Reagan en de Britse premier Margaret Thatcher begon begin jaren tachtig het dereguleren van de financiële markten. Japan is het land met de hoogste staatsschuld.

De ‘spanningsrelatie’ tussen personen, de interacties tussen 'luisteren en spreken' - actie en reactie - creëert in het samen leven de asymmetrie. Met behulp van computers is het wel mogelijk elektromagnetische spanningen te registreren, maar het is de mens die ze moet interpreteren. De kosmische dynamiek brengt deze spanningsrelatie tot uitdrukking. Of met andere woorden tegenover de dynamiek in de samenleving op aarde staat de kosmische dynamiek in het universum.

Een computer is niets zonder een beheersingssysteem, computer network (distributed computing) en een daarin werkend programma, en omgekeerd.

De promotie van de iPad-school door opiniepeiler Maurice de Hond directeur BV View/Ture (boeken, autobiografie, interview) heeft niet echt aan een betere kwaliteit van het onderwijs bijgedragen.

Apple werkt in het geheim aan een zelfrijdende Icar of 'Apple's iCar moet alle andere zelfrijdende auto's wegvagen' (Peter de Waard Volkskrant17 augustus 2015 p. 12):
Wat kan Apple nog voor geniaals uitvinden na de iPod, iPhone en iPad? Een iCar, zo lijkt het. Een zelfrijdende auto die alle andere zelfrijdende auto's van de markt zal wegvagen.
Apple heeft de geruchten over de ontwikkeling van een iCar, of hoe het vehikel ook gaat heten, zelf gevoed door niets te ontkennen. Zo merkte manager Jeff Williams van Apple tijdens een conferentie in mei op: 'De auto is het ultieme mobiele apparaat, niet waar?' De marinebasis wordt nu al gebruikt door Mercedes en Honda om types van een zelfrijdende (of beter: een door robots bestuurde auto) te testen.

Chaos, de ''self-fulfilling prophecy" van Frits Bolkestein ontstaat wanneer we weigeren met de keerzijde van de medaille (Complementariteit), het panentheïsme van Spinoza rekening te houden. De oplossing van het probleem, de complementariteit hangt met de Eeuwige wederkeer van Nietzsche, er is niets nieuws onder de zon samen.

Het is onwaarschijnlijk dat Melanie Schultz van Haegen van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu met de zelfrijdende auto de ongelijkheid, klimaatverandering, oplopende schulden, demografische zorgen en een steeds cynischer wordend electoraat oplost. Het hangt met de tijdgeest samen dat Melanie Schultz aan haar kiezers over de zelfrijdende auto's sprookjes vertelt of moet ik zeggen science fiction wat betreft 'Trucks kunnen over 5 jaar onbemand de weg op' (Volkskrant 6 oktober 2014). In het kader van risicobeheersing is het zeker handig wanneer een chauffeur een signaal krijgt wanneer hij te dicht op zijn voorganger zit.

Het boek De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000 van Anton Blok werkt het thema Insider & Outsider uit. Misschien wel een van de grootste radicale vernieuwers is H.P. Blavatsky. Haar belangrijkste werk De Geheime Leer bestrijkt zelfs een periode van meer dan 7000 jaar. De kwintessens, de wederkerigheid in het rapport ‘E i V’ laat zien dat Insider & Outsider - Innerlijke en Uiterlijke wereld (Binnen- en Buitenwereld) namelijk voor elk mens geldt.

Volgens een in de systeemleer bekende regel ‘Garbage in - garbage out’, voor de secularisatie ‘Zaaien en Oogsten’, is het voor het verkrijgen van de gewenste uitvoer nodig eerst de invoer te veranderen.
Niet de mammon, de vrije markt is het belangrijkste smeermiddel van deze wereld, maar het leven en de mensen met hun talenten en kwaliteiten. Het gaat er om een wereld te creëren waarin de kwaliteiten van mensen tot hun recht komen. Dit zal zeker aan de kwaliteit van het leven, goederen en diensten ten goede komen. Wat we zaaien zullen we oogsten. Wellicht is het nuttig dat de leiders van politieke partijen duidelijke standpunten innemen inzake welvaart en welzijn. Welzijn is complementair aan welvaart en verdient dezelfde aandacht. Bij welvaart staat centraal dat de schoorsteen moet blijven roken en in dat kader is heel veel geoorloofd. Er wordt steeds meer uitgegaan van een mensbeeld dat alleen in beweging komt als ze een worst wordt voorgehouden. Het gedrag van veel mensen zit nu eenmaal zo in elkaar dat ze geobsedeerd raken door de worst en hun werkzaamheden en hun verantwoordelijkheden daartoe beperken. Deconfitures als bij Enron, Ahold en Shell zijn daarvan het resultaat.

Anton Blok boek De vernieuwers de zegeningen van tegenslag in wetenschap en kunst, 1500-2000
Hoofdstuk 3 Heuristische uitzonderingen (p. 87/88):
Bij een (nieuwe) theorie gaat het steeds weer om het herkennen van de eenheid van een complex van verschijnselen die zich in de directe zintuigelijke waarneming voordoen als geheel gescheiden dingen. Dit gezichtspunt is ontleend aan Einstein, die ook meende dat ‘het mooiste lot van een natuurkundige theorie gelegen is in de weg te wijzen naar de vestiging van een meer omvattende theorie, waarin ze voortleeft als een grensgeval’.
91: Het is duidelijk dat het nemen van risico noodzakelijk is voor groot succes – maar het is ook noodzakelijk voor falen.
Hier verrijst het beeld van mainstreamwetenschappers, de brede masa die op de stroom meedrijft en gekozen heeft voor zekerheid, veiligheid en voorzichtigheid. Zij zullen zich geen buil vallen. Hun habitas en alles waar ze voor staan sluiten het nemen van risico uit. Omdat er te veel op het spel staat, kopen ze ‘hoog in’ en beoefenen normal science. Niettemin zijn vernieuwing en voortgang van essentieel belang voor het wetenschappelijk bedrijf. Maar ‘grensverleggend’ onderzoek kan niet gepland worden. Vandaar dat er alleen lippendienst aan bewezen wordt. Vernieuwing kan niet plaatsvinden zonder risico, educated giswerk en trial en error – het opstellen en toetsen van koene hypothesen. ‘Geen nieuwe waarheid,’ schrijft Pierce ‘kan van inductie of deductie komen; het kan alleen komen van abductie; en abductie is tenslotte niets anders dan gissen.
Vergelijkend onderzoek en het opmerken van analogieën blijken belangrijke bronnen van inzicht te zijn. Interdisciplinair onderzoek sluit aan bij dit standpunt. ‘Zoals in de gewone spreektaal, is de taal van de wetenschap tropologisch, en de meest voorkomende troop is de metafoor. We vonden dat modellen metaforen zijn die functioneren als analogieën en dat niet-propositionele vormen van denken essentieel zijn in wetenschappelijke creativiteit.
Hoofdstuk 4 Tegenslag
163: Arthur Rimbaud: ’de dichter moet een “ziener” worden door een lange, buitengewone en rationele ontregeling van alle zintuigen’.
180:
The time shifts, the multiplication of narrators and narrators within narrators, the double plot, the effacement of the auther, and the absence of any trustworthy narrator who clearly speaks for the author (J. Hillis Miller boek Fiction and Repetition: Seven English Novels - p. 46).
180/181: Met Wurthering Heights geeft Emily Brontë blijk van een vertrouwdheid met de gewoonten en gebruiken en de sociale verhoudingen in deze plattelandssamenleving in Yorkshire waarin tegenstellingen tussen gentry en boeren de toon aangeven in vrijwel alle handelingen en gebeurtenissen die zich afspelen in het raamwerk van complementaire opposities tussen het gentry landhuis en de bouwvallige boerderij Wurthering Heights - tussen hun families, locaties, interieurs en bewoners met hun daarbij passende contrasterende ambities en levensstijlen – ook die tussen Catherine en de geadopteerde outsider Heathcliff.

Op latere leeftijd kwam Mani met de conclusie dat verlossing kon worden bereikt door middel van educatie, vegetarisme , vasten en kuisheid. Hij zag zichzelf als de laatste profeet. De andere profeten waren Seth, Noach, Abraham, Sem, Nikotheos, Henoch, Zarathustra, Boeddha en Jezus. Mani presenteerde zichzelf als een verlosser en apostel van Jezus Christus. Hij schreef zeven heilige boeken in het Syrisch. Zijn belangrijkste boek was Arjang.

H.P. Blavatsky Isis ontsluierd Deel 2 (p. 167):
Het ‘schisma’ van Zarathoestra, zoals het wordt genoemd, is een rechtstreeks bewijs voor het bestaan ervan. Want het was strikt genomen geen schisma, maar slechts een gedeeltelijk openbare uiteenzetting van streng monotheïstische religieuze waarheden, die tot dan toe alleen in de heiligdommen werden onder wezen, en die hij van de brahmanen had vernomen. Zarathoestra, de oorspronkelijke invoerder van de zonnedienst, kan niet de stichter van het dualistische stelsel worden genoemd, en evenmin was hij de eerste die het één-zijn van God onderwees, want hij onderwees slechts wat hijzelf bij de brahmanen had geleerd.
Indien we kunnen bewijzen – en dat kunnen we op grond van de kabbala en de oudste overleveringen van de wijsheid-religie, de filosofie van de oude heiligdommen – dat al deze goden, zowel die van de volgelingen van Zarathoestra als die van de Veda, slechts evenzovele verpersoonlijkte occulte natuurkrachten zijn, de trouwe dienaren van de adepten van de geheime wijsheid, de magie, dan hebben we een stevige basis.

Roberto Assagioli, boek ‘Psychosynthese’, p. 29: Het bewuste zelf of ‘Ik’ (centrum, centraal punt in het ‘ei’ van Assagioli): Vanuit een bepaald gezichtspunt kan men dit verschil vergelijken met het verschil dat er bestaat tussen het witte, verlichte scherm (Tetragrammaton), èn de verschillende beelden die erop geprojecteerd (Weerkaatsing, Toverlantaarn) worden. …zij vereenzelvigen zichzelf met die opeenvolgende golvingen, met de steeds veranderende inhouden van hun bewustzijn (identificatie versus dis-identificatie).

Om het fenomeen van de weerspiegeling te duiden maakt Plato van de allegorie van de grot gebruik en Blavatsky beschrijft de toverlantaarn.

Plato verdeelde de werkelijkheid in twee zijnssferen, materie en geest met als schakel de ziel. Het Antahkarana, nous legt de imaginaire verbinding tussen epithumia en thumos. Het zelfbewustzijn, dat meta-leren mogelijk maakt, kan als een recursiefproces worden opgevat. Het pentagram staat symbool voor iteratie, recursie.

Cultuuroverdracht (juiste) heeft op de imitatie van Plato, een 'intelligent ontwerp' op basis van Waarheid, Schoonheid en het Goede betrekking en niet op intimidatie. Plato zet de natuurfilosofie in zijn werk Timaeus, die enigszins esoterisch is, en in de allegorie van de grot uiteen.

Volledige synthese (Bevrijding) drukt volmaaktheid uit. Het Christendom spreekt over de wijsheid voor de volmaakten, het Boeddhisme heeft het over volmaakte geestelijke gezondheid, het Taoïsme over spirituele volmaaktheid en de Islam spreekt over de volmaakte mens. De onvolmaaktheid van de mens op aarde staat in contrast met de volmaaktheid van God in de hemel. We kunnen ook zeggen de schijntegenstellingen op aarde staan tegenover de harmonie in de hemel of de imperfecte mens staat tegenover de perfectie in de natuur.

De verzameling van alle positieve assen symboliseert het ultieme punt van volmaaktheid. Het brengt de éne eeuwige en absolute waarheid tot uitdrukking. De aardse ziel staat tegenover de hemelse geest, het innerlijke bewustzijn tegenover het non-lokale, universele bewustzijn, het Akasha-veld.

Nieuwe Testament: Vóór de komst van Christus plachten de profeten de religie te prediken als de wet van hun vaderland en krachtens het ten tijde van Mozes gesloten verbond. Na de komst van Christus echter predikten de apostelen haar als de universele wet aan alle mensen, uitsluitend krachtens het lijden van Christus. Onder het woord Gods wordt de ware religie verstaan. Johannes: Hij was in de wereld en de wereld heeft hem niet gekend. (boodschap).

Het meer dan 2500 jaar geleden geschreven boek Spreuken is nog steeds actueel.

De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk 2 De mysterietaal en haar sleutels (p. 355):
De ZEVEN SLEUTELS openen de mysteries uit het verleden en de toekomst van de zeven grote Wortelrassen en ook van de zeven kalpa’s. Hoewel de wetenschap het ontstaan van de mens en zelfs de esoterische geologie beslist zal verwerpen, evengoed als de satanische en vóór-Adamse rassen, moeten de geleerden, als ze geen andere uitweg zien uit hun moeilijkheden, toch tussen die twee kiezen, en we zijn er zeker van dat ondanks de Schrift, de archaïsche leer zal worden aanvaard zodra de mysterietaal bij benadering wordt beheerst.

Het leven is een wonder, het gaat ons begrip te boven. Voor we het 'wat en hoe' (reciprociteit, cybernetica, regelkringen) van de emergentie (that it does not emerge through some spontaneous generation of mind, noogenesis, kosmisering, spontaneous order) van het leven, het holografisch universum van Eric Verlinde, de zwaartekracht volledig begrijpen - waarbij we eerder in millennia dan in honderden jaren moeten denken - is het zeker nuttig de boodschap van Marcelo Gleiser (p. 299) ter harte te nemen:
"Mensen! Word wakker en red het leven, met alles wat je ter beschikking staat! Leven is zeldzaam. Vereer het, koester het, laat het voortduren, verspreid het door het universum. Dat is ons allerhoogste doel als de denkende geesten van de kosmos".

H.P. Blavatsky De Geheime Leer Deel III, hoofdstuk Wat magie in werkelijkheid is (p. 518):
518: In de Philosophumena lezen wij dat Simon de Aeonen met de ”boom des levens” vergeleek.
Hij [Simon] noemt de eerste syzygie van de zes machten en van de zevende, die daarbij is, nous en epinoia, hemel en aarde; het mannelijke ziet van boven neer en neemt de gedachte tot syzygie of echtgenote, want de aarde omlaag ontvangt de verstandelijke vruchten die uit de hemel naar beneden worden gebracht en met de aarde verwant zijn.

Complementariteit zorgt voor het balansmechanisme van de weegschaal, neutraliseert de tegenstellingen, de schommelingen (eenheid der tegendelen). Op de positieve, kwalitatieve as staan Spreken en Luisteren tegenover elkaar. Bij respectvolle communicatie ontstaat synthese.
Een leidinggevende beslist gemakkelijker voor een medewerker, dan andersom. De keerzijde van macht is afhankelijkheid, onmacht. De negatieve, kwantitatieve as illustreert het probleem.
De tegenstellingen komen in de spiegelsymmetrie van het bewustzijn tussen de Triade (driehoek van Pythagoras, de hogere Tetraktys) en de Tetrade, de lagere Tetraktys tot uitdrukking. Een flits van geluk, synthese ontstaat wanneer beneden en boven samenvloeien.

'Het kwaad zie je niet op een hersenscan' (Margreet Vermeulen interviewt Felix Schirmann Volkskrant 14 oktober 2014)
De speurtocht naar de biologische wortels van immoreel gedrag is volgens psycholoog Felix Schirmann niet zonder gevaar.
Hersenwetenschappers die goed en kwaad definiëren als doodgewone hersenfuncties, moeten een toontje lager zingen. 'De neurowetenschap begrijpt steeds meer van sensorische en motorische hersenfuncties. Maar het morele brein heeft zich tot nog toe aan niemand geopenbaard.' Dat zegt psycholoog Felix Schirmann (1984), die eind vorige week promoveerde aan de Universiteit van Groningen op het proefschrift The good, the bad and the brain.
De speurtocht naar de fysieke herkomst van moraliteit is volgens Schirmann niet zonder gevaar.
'Als we criminelen gaan zien als willoos werktuig van hun zieke brein, heeft dat consequenties voor hoe we met ze omgaan', zegt Schirmann.

Om een dubbelzinnigheid (ambiguïteit) van het woord taal weg te nemen heeft Blavatsky het over de tweede taal (mysterietaal, natuurlijke taal). Carl Jung laat aan de hand van synchroniciteit zien dat het mogelijk is ‘Tijd en Ruimte’ overschrijdende ervaringen, de ‘tweede taal’ te duiden.

Sinds de opkomst van informatietechnologie heeft het fenomeen hyperrealiteit van Jean Baudrillard alleen maar aan zeggingskracht gewonnen.

Het onderscheidt tussen software en hardware is een goede metafoor voor de zichtbare en onzichtbare wereld. Een spreadsheet toont de zichtbare wereld. Wat achter het beeldscherm gebeurt blijft onzichtbaar.

Victor Lamme baseert zich in zijn boek De Vrije wil bestaat niet op informatietechnologie. Een beeldscherm toont echter niet meer dan een informaticus er in heeft gestopt. Hoe dom kan een wetenschapper zijn.

Bij autisten is de ontwikkeling van de spiegelneuronen (spiegelsymmetrie, mimese) vertraagd (Volkskrant 3 mei 2011).

De overheid heeft sinds de tachtiger jaren daadkrachtig aan het stimuleren van een schijnmarkt meegewerkt. De overheid is blijkbaar niet op de hoogte dat een manager iets anders is dan een ondernemer. Een manager past hooguit op het winkeltje. Een ondernemer anticipeert en innoveert om zijn markpositie te verbeteren. De vraag is dan natuurlijk wanneer neemt de overheid haar collectieve taken weer echt serieus? Alleen door het volk daadwerkelijk bij de plannen van de politieke elite te betrekken zijn veranderingen mogelijk. In de sectoren waar de overheid een duidelijke vinger in de pap heeft zoals het onderwijs en de zorg zou daarmee een begin kunnen worden gemaakt. Uiteindelijk draait het om de herkenbaarheid van de kleur van de ideologische veren. In plaats van een passieve overheid is het wenselijk dat de overheid actief bij maatschappelijke veranderingen betrokken is. Er zijn te veel carrière politici die zich met gebakken lucht, met schijnoplossingen bezig houden. De zelfgenoegzaamheid bij de politieke elite heeft zo’n vlucht genomen dat Geert Wilders die zich niet aan de versleten politieke spelletjes conformeert direct de handen op elkaar krijgt.

Erasmus boek Lof der zotheid (De reformatie)
Voorts kan men enige mensen aantreffen die de godsdienst zo op zijn kop zetten dat ze nog eerder Christus zelf ernstig zouden beledigen dan dat er ook nog maar een heel onschuldig grapje op een bisschop of vorst wordt gemaakt, vooral als dat iets heeft te maken met ‘het slijk der aarde’. Hij heeft hier twee vliegen in een klap. Allereerst zegt hij dat de onberispelijkheid van hoog aangeschrevenen niet in vraag wordt gesteld en vervolgens merkt hij op dat deze hoog aangeschrevenen vaak geheimen hebben die ze liever niet bekend zien gemaakt worden, zeker als ze over hun geld gaan.

Adriaan Schout Verdeeldheid brengt Europa juist verder (Volkskrant 16 maart 2011)
Zowel in de kwestie-Libië als bij de eurocrisis lijkt de Europese Unie diep verdeeld. Abnormaal? Verdeeldheid is een voorwaarde voor succes.

De studie van de geschiedenis als bron van informatie leert dat door de eeuwen heen geschiedschrijving door machthebbers werd gemanipuleerd. Geschiedenis wordt dan het verhaal van de dominerende cultuur die ervoor kan zorgen dat de verhalen van de verslagen volkeren of die van minderheden niet aan het nageslacht worden overgeleverd. Voor bestuurders wordt het steeds moeilijker zich achter manipulatieve woordspelletjes te verbergen.

Stelling: De werking van het reflexieve bewustzijn laat zien hoe probleem (het lijden, onze schaduw) en oplossing, de zelfreflectie van ‘Microkosmos en Macrokosmos’ met elkaar samenhangen. Het rapport ‘E i V’ beoogt aan de hand van de levensboom (morele kompas), ‘Bewustzijnsschil’ en met name het ‘5D-concept en Ether-paradigma’ een nieuw paradigma aan te reiken. Of met andere woorden in contact te komen met de innerlijke, leven gevende kosmische geest achter de uiterlijke kant.

Het morele kompas is net als NLP een metamodel, dat de wisselwerking tussen hersencellen en bewustzijn, tussen het innerlijke bewustzijn en het universeel bewustzijn illustreert. De symmetrie en de gebroken symmetrie die in de schepping zit verborgen brengen de éne werkelijkheid tot uitdrukking.

Een structureel probleem vraagt om een structurele oplossing. De politieke besluitvorming, het bespreken van alternatieven en condities vergt tijd. Meningsverschillen die in een debat naar voren komen dragen juist aan het wegen van standpunten bij.

Het grijze muizen circuit van managers is gemakkelijk te herkennen, ze ontwijken elk echt debat. Ze missen daartoe namelijk de kennis en de ervaring. In een bureaucratie geldt, enigszins gechargeerd, wie werkt maakt fouten, wie geen fouten maakt maakt promotie. 'Carrièremanagers' maken geen fouten omdat ze ook geen enkele inbreng hebben gehad. Een kenmerk van personen met NPS is dat ze in grijze muizen gedrag excelleren. De cultuur in een organisatie dient zodanig te zijn dat managers met NPS op een gezonde manier, met humor worden gecorrigeerd.

Michel de Montaigne: De meest vruchtbare en natuurlijke oefening voor onze geest is volgens mij de discussie. Misschien zijn sommige lezers wel net zo geaard als ik en leren ook zij meer door zich tegen iemand af te zetten dan door hem na te volgen, meer door iets af te kaatsen dan door het na te bootsen. Een slecht spreker draagt meer bij tot mijn stijl dan iemand die goed van de tongriem is gesneden. Van de huidige periode kunnen wij slechts leren door een stap terug te doen, door ons ervan te distanciëren meer dan door ons ermee te verenigen,door ons ervan te onderscheiden meer dan door ons aan te passen.
Denk zelf, verschuil je niet achter de taal van je vakbroeders, al is die taal nog zo algemeen geaccepteerd. Juist in de chaos van onze twintigste eeuw zou zijn werk meer dan ooit gelezen moeten worden. Het avontuur van de Essays is het avontuur van een man die erop uit is de rede juist te leren denken, dit is: volgens de natuur.

De Tetrade symboliseert de schepping van het stoffelijke universum. De vier edele waarheden van het boeddhisme laten een doorsnede van de hoofdroute zien. Het achtvoudige pad wordt vaak ook kort omschreven als moraliteit (of ethisch goed gedrag), samadhi (meditatie) en wijsheid. Uiteindelijk draait het om amor fati.

Het maskerkwadrant laat zien dat we in een loop terecht kunnen komen wanneer we niet meer met onze spirituele bron, het ’verticaal bewustzijn’ in het Ei van Roberto Assagioli zijn verbonden. De transformatie van het 'horizontale bewustzijn' naar het ’verticaal bewustzijn’ in het 'Ei van Roberto Assagioli' laat zien hoe het mogelijk is van de vaak onbewuste werking van het maskerkwadrant te worden verlost.

Zelfkennis, waarlijk begrip, speelt een belangrijke rol om terug te kunnen keren naar het pleroma (goddelijke volheid). Wie dat mist, wordt gedreven door driften die hij niet begrijpt. De ziel ('bewustzijnsstroom') heeft in zichzelf het vermogen tot bevrijding of beschadiging. Grote meesters van alle tijden zoals Jezus, Boedha, Mohammed, Krisnarmurti en vele mystici zijn nimmer verlossers maar begeleiders.

====

Zie ook:

Boeken:

Externe Links

<< vorige | volgende >>

Categorie: Artikelen | Rapport | Auteur: Harry Nijhof


Deze pagina werd sedert 16 dec. 2007 keer bekeken.